santelfon

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας παιδιά.'Ηταν άκρως κατατοπιστικές!

Καλησπέρα,είμαι καινούριος στην παρέα σας και αυτό είναι το πρώτο μου θέμα. Πρώτα απ'όλα να συστηθώ, με λένε Γιάννη και είμαι 26 χρονών απο Αθήνα.Είχα ασχοληθεί με την αστροπαρατήρηση πριν πολύ καιρό αλλά τα τελευταία χρόνια το έχω παρατήσει μιας και δεν έχω την οικονομική ευχέρεια να αναβαθμίσω τον εξοπλισμό μου.Τηλεσκόπιο έχω ένα Bresser Uranus 4".Παρόλα αυτά βλέπω και ενημερώνομαι συνεχώς για τις διαστημικές εξελίξεις και ειδικά κάποια ντοκιμαντέρ που έχουν βγει μέτα το '10(How the universe works,Through the wormhole etc) με κάναν να θέλω να ξαναρχίσω αυτό το πανέμορφο hobby!Αν όλα πάνε καλά ελπίζω να μπορέσω να αγοράσω ενα Dobsonian 10" με Goto μέσα στο χρόνο.Ίσως ανοίξω και ένα 2ο θέμα κάποια στιγμή σε αντίστοιχη κατηγορία για να μου πείτε την άποψη σας. Τώρα στην ερώτηση για την οποία ξεκίνησα το θέμα: Έχω διαβάσει και έχω δει σε ντοκιμαντέρ πως από τα υπολείμματα ενός υπερκαινοφανή αστέρα με το πέρασμα χρόνων,δημιουργούνται νέοι αστέρες.Ο ήλιος μας για παράδειγμα σύμφωνα με την σύσταση του πρέπει να είναι 2ης ή 3ης γενιάς αστέρας.Πράγμα που σημαίνει πως τα υλικά που περιέχει προήλθαν απο εκρήξεις παλαιότερων αστέρων,αλλιώς δεν θα μπορούσε να έχει στοιχεία όπως ο σίδηρος. Αυτό που με προβληματίζει είναι που βρέθηκε το νέο υδρογόνο,αφού το υδρογόνο στα προηγούμενα αστέρια πρέπει να είχε εξαντληθεί για να φτάσουν στο σημείο να γίνουν υπερκαινοφανείς. Αν απλά υπήρχε διασκορπισμένο στο διάστημα όλο αυτόν τον καιρό σε τόσες μεγάλες ποσότητες δεν θα έπρεπε λόγω της βαρύτητα να είχε δημιουργηθεί ο ήλιος ανεξάρτητα απο το αν θα γινόταν ο υπερκαινοφανής; Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός και να μην είναι χαζή η ερώτηση μου!