Jump to content

Εξωπλανήτες.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Επιστροφή στη δράση για το τηλεσκόπιο Κέπλερ

 

Με νέα καθήκοντα επιστρέφει αυτό το μήνα το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ, στα πλαίσια της αποστολής Κ2 όπως ανακοίνωσε η NASA.

 

Το σκάφος είχε εκτελέσει με εξαιρετική επιτυχία την πρωταρχική του αποστολή που αφορούσε στον εντοπισμό πλανητών εκτός Ηλιακού Συστήματος έχοντας ανακαλύψει στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας του περίπου 1.000 πλανήτες και 3.600 ακόμη πιθανούς υποψήφιους.

Το Μάιο του 2013, η NASA ανακοίνωσε το πέρας της αποστολής του εξαιτίας ανεπανόρθωτης βλάβης στο σύστημα προσανατολισμού και τοποθέτησής του. Για την ακρίβεια, το σκάφος ήταν σχεδιασμένο να χρησιμοποιεί τέσσερα γυροσκόπια για τη σταθεροποίησή του. Όταν έχασε ένα από αυτά τον Ιούλιο του 2012, τα υπόλοιπα τρία ήταν αρκετά για τον πλήρη έλεγχο του σκάφους, η απώλεια ενός ακόμη γυροσκοπίου όμως λίγους μήνες αργότερα, δεν επέτρεπε στους μηχανικούς να ελέγχουν τη συμπεριφορά του Κέπλερ με την απαιτούμενη ακρίβεια.

Έκτοτε οι επιστήμονες αναζητούσαν μια νέα αποστολή που θα ήταν σε θέσει να εκπληρώσει το Κέπλερ, με τα υπάρχοντα όργανα και τα εν ενεργεία συστήματα του. Η ιδέα στην οποία κατέληξαν, ήταν να μετακινήσουν το σκάφος σε τέτοια θέση ώστε να εκμεταλλεύονται την πίεση της ακτινοβολίας του Ήλιου, ως την τρίτη συνιστώσα μαζί με τα δύο λειτουργικά γυροσκόπια, επιτρέποντας έτσι τον έλεγχο και στους τρεις άξονες.

 

Η NASA ενέκρινε την ιδέα αυτή και τη νέα διετή περίοδο λειτουργίας του Κέπλερ, έτσι η επάνοδος του σκάφους στα επιστημονικά δρώμενα αναμένεται στις 30 Μαΐου.

Κατά τη νέα περίοδο λειτουργίας του, το Κέπλερ με τις μειωμένες δυνατότητες προσανατολισμού που θα έχει, θα είναι σε θέση να παρατηρεί στόχους εντός του γαλαξιακού επιπέδου σε ένα αρκετά στενότερο πεδίο, ενώ θα περιορίζεται από την κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο, σε 83 ημέρες συνεχούς παρατήρησης, καθώς από την στιγμή που ακολουθεί τη Γη στην περιφοράς της γύρω από τον Ήλιο, το μισό χρόνο θα έχει τον Ήλιο πίσω του και τον υπόλοιπο χρόνο θα τον έχει εμπρός του, κάτι που θα εμποδίζει την παρατήρηση. Παρόλα αυτά πρόκειται για ένα ακόμη δείγμα της εφευρετικότητας και της προσαρμοστικότητας των μηχανικών της NASA που συχνά βρίσκουν ευφάνταστες λύσεις σε κάθε είδους πρόβλημα.

 

http://www.naftemporiki.gr/story/808101/epistrofi-sti-drasi-gia-to-tileskopio-kepler

tileskopio-kepler-apostoli-k2.jpg.02934eb977960665667f1fb48cd8063e.jpg

diastimiko-tileskopio-kepler.jpg.d3547a596c8d9d05ffb39faf35f433ba.jpg

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο εξωτικός κόσμος των εξωπλανητών. :cheesy:

Καθημερινά ανακαλύπτονται πλανήτες μακριά από το ηλιακό μας σύστημα, ορισμένοι εκ των οποίων έχουν εντυπωσιακά όσο και «παράξενα» χαρακτηριστικά. Ας δούμε τους εξωπλανήτες που προκαλούν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των ειδικών και εξάπτουν τη φαντασία.

Διεθνής ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Αριζόνα ανακάλυψε έναν πλανήτη που οι ειδικοί λένε ότι κανονικά δεν έπρεπε να υπάρχει! Ο πλανήτης που εντόπισαν έλαβε την κωδική ονομασία HD 106906b. Πρόκειται για έναν πλανήτη-βρέφος αφού σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών δημιουργήθηκε μόλις πριν από 13 εκατομμύρια έτη ενώ η Γη μας είναι αισίως... 4,5 δισ. ετών.

Ο HD 106906b είναι ένας γίγαντας με μάζα 11 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Δία.

Αυτό που έχει κάνει τους επιστήμονες να απορούν είναι η θέση στην οποία βρίσκεται στο πλανητικό σύστημα όπου ανήκει. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι βρίσκεται περίπου 650 φορές πιο μακριά από το μητρικό του άστρο από ό,τι η Γη από τον Ηλιο. Η ύπαρξη ενός τέτοιου μεγέθους πλανήτη σε τόσο μεγάλη απόσταση από το μητρικό του άστρο προβληματίζει τους ειδικούς. Οι πλανήτες δημιουργούνται από την ύλη (σκόνη, αέρια) που υπάρχει στον κοσμικό δίσκο που δημιουργείται γύρω από ένα νεογέννητο άστρο. Η περισσότερη ύλη συγκεντρώνεται στον πυρήνα και τα εσωτερικά στρώματα του δίσκου. Στα εξωτερικά του στρώματα δεν υπάρχουν μεγάλες ποσότητες ύλης ή τουλάχιστον τέτοιες που να επιτρέπουν τον σχηματισμό ενός γιγάντιου πλανήτη όπως ο HD 106906b.

Αν το σύστημα στο οποίο ανήκει ο HD 106906b ήταν δυαδικό, δηλαδή αν υπήρχαν δύο άστρα σε αυτό, η ύπαρξή του θα μπορούσε να εξηγηθεί. Ομως πρόκειται για ένα πλανητικό σύστημα με ένα άστρο, παρόμοιο μάλιστα με τον Ηλιο.

«Αυτό το πλανητικό σύστημα παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον επειδή κανένα μοντέλο σχηματισμού πλανητών ή άστρων δεν εξηγεί αυτό που βλέπουμε» αναφέρει η Βανέσα Μπέιλι, επικεφαλής της μελέτης.

Ο Beta Pictoris B ανακαλύφθηκε το 2008. Πρόκειται για έναν εξωπλανήτη που κινείται γύρω από ένα άστρο το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 63 ετών φωτός από τη Γη. Νέες παρατηρήσεις σε αυτόν αποκαλύπτουν εντυπωσιακά στοιχεία. Περιστρέφεται πιο γρήγορα από οποιονδήποτε άλλον από τους περίπου χίλιους εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα.

Ο Beta Pictoris B είναι ένας γίγαντας αερίου με μέγεθος περίπου 7 φορές μεγαλύτερο από εκείνο του Δία.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λέιντεν στην Ολλανδία χρησιμοποίησαν το πολύ ισχυρό τηλεσκόπιο VLT στη Χιλή για να μελετήσουν τον Beta Pictoris B. Εκαναν μια σειρά από ανακαλύψεις όπως ότι διαθέτει πυκνή ατμόσφαιρα που κυριαρχείται από σκόνη ενώ η θερμοκρασία σε αυτόν ξεπερνάει τους 1.300 βαθμούς Κελσίου.

Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του Beta Pictoris B όμως είναι η ταχύτητα με την οποία περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο πλανήτης κινείται με ταχύτητα 25 χλμ./δευτ. Αυτό σημαίνει ότι ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από τον εαυτό του σε μόλις 8 ώρες και είναι ο ταχύτερα περιστρεφόμενος εξωπλανήτης που γνωρίζουμε.

Εναν από τους πιο παράξενους όσο και ενδιαφέροντες επιστημονικά πλανήτες ανακάλυψε ομάδα αστρονόμων στις ΗΠΑ. Πρόκειται για έναν πλανήτη με πραγματικά «τρελή» κίνηση γύρω από τον άξονά του με αποτέλεσμα οι καιρικές μεταβολές να είναι κυριολεκτικά ακαριαίες. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι είναι πιθανό σε αυτόν τον πλανήτη οι εποχές να αλλάζουν μέσα σε λίγες ώρες!

Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Βέσιλιν Κριστόφ που εργάζεται στο Ινστιτούτο Επιστημών του Διαστήματος στη Βαλτιμόρη και στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς εντόπισαν αυτόν τον παράξενο πλανήτη στον αστερισμό του Κύκνου. Ο Kepler - 413b, όπως ονομάστηκε, βρίσκεται σε απόσταση 2.300 ετών φωτός από εμάς και ανήκει σε ένα δυαδικό αστρικό σύστημα. Ο πλανήτης ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από τα δύο μητρικά του άστρα (έναν πορτοκαλί και έναν ερυθρό νάνο) σε 66 ημέρες. Αυτό σημαίνει ότι βρίσκεται πολύ κοντά στα δύο άστρα και οι συνθήκες σε αυτόν (θερμοκρασία, βαρυτικές δυνάμεις κ.ά.) είναι κατά πάσα πιθανότητα απαγορευτικές για την ανάπτυξη ζωής.

Ο εξωπλανήτης HD 189733b βρίσκεται σε απόσταση 63 ετών φωτός από τη Γη. Ο πλανήτης ανήκει σε μια κατηγορία σωμάτων που ονομάζονται «καυτοί Δίες» - γίγαντες από αέριο που κινούνται σε πολύ μικρή απόσταση από το μητρικό τους άστρο. Οι παρατηρήσεις αποκάλυψαν ότι ο HD 189733b έχει κοινά χρωματικά χαρακτηριστικά με τη Γη, είναι δηλαδή ένας «γαλάζιος βόλος». Οι ειδικοί έκαναν τότε την εκτίμηση ότι το χρώμα του HD 189733b οφείλεται σε μια βροχή καυτού λιωμένου γυαλιού που πέφτει μόνιμα στον πλανήτη. Μελέτη επιστημόνων του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian επιβεβαίωσαν την ύπαρξη του φαινομένου ενώ επιπλέον αναφέρουν ότι στον πλανήτη δημιουργείται σέλας και μάλιστα το φαινόμενο είναι πιθανό να έχει μεγάλο εύρος, πολύ μεγαλύτερο από εκείνο του σέλαος στη Γη.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=598040

15C430E5650F6D707D2BB182F7C329EC.jpg.6a28544adf94f83c948b693cfe8e9a02.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ανακάλυψη εξωγήινης ζωής εντός των ερχόμενων δεκαετιών;

 

Η ανθρωπότητα εντός των επόμενων δύο δεκαετιών θα έχει τα τεχνικά μέσα για να ανιχνεύσει ζωή στο Σύμπαν πέρα από τον πλανήτη μας, θα χρειαστεί όμως και μια γερή δόση τύχης για να το πετύχει, καταλήγουν επιστήμονες σε μία συνεδρίαση του Αμερικανικού Συμβουλίου για την Επιστήμη, το Διάστημα και την Τεχνολογία.

 

Η κύρια στρατηγική για τον εντοπισμό ζωής σε άλλους πλανήτες βασίζεται στο χημικό αποτύπωμα που αφήνει η ζωή στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη. Για παράδειγμα η ατμόσφαιρα του πλανήτη μας θα ήταν πολύ διαφορετική εάν δεν υπήρχε ζωή σε αυτόν.

 

«Δε γνωρίζουμε ακριβώς τι είναι η ζωή, αλλά μπορούμε να ανιχνεύσουμε την επίδρασή της. Μέσω του μεταβολισμού παράγει αέρια, τα οποία μπορούμε να ανιχνεύσουμε», εξηγεί η αστροφυσικός του ΜΙΤ Σάρα Ζίγκερ.

 

Το 2018 αναμένεται να τεθεί σε τροχιά το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, το οποίο θα είναι σε θέση να ερευνήσει για τη χημική υπογραφή της ζωής στις ατμόσφαιρες πλανητών σε άλλα ηλιακά συστήματα.

 

Ένα πρόβλημα όμως που προκύπτει είναι πως οι επιστήμονες δε γνωρίζουν από πού να αρχίσουν την έρευνα για εξωγήινη ζωή μέσα σε ένα τόσο μεγάλο Σύμπαν, αναδεικνύοντας έτσι και τον παράγοντα τύχη.

 

«Δε ξέρουμε πόσους πλανήτες θα χρειαστεί να εξετάσουμε πριν βρούμε ζωή. Εάν δε βρούμε στους πρώτους 10 ή 100, δε σημαίνει πως δεν υπάρχει», υποστηρίζει ο Τζον Γκρουνσφελντ, υποδιευθυντής της NASA στις επιστημονικές αποστολές.

 

Πέρα από τη ζωή σε μακρινούς πλανήτες, οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη αποκλείσει το ενδεχόμενο ύπαρξης μορφών ζωής εντός του Ηλιακού Συστήματος, κάτι που αποτελεί και μείζων ερευνητικό στόχο για το όχημα Curiosity το οποίο ερευνά την επιφάνεια του Άρη.

 

Στα υποψήφια ουράνια σώματα που μπορεί να φιλοξενούν ζωή συμπεριλαμβάνονται και οι δορυφόροι του Δία Ευρώπη και Γανυμήδης αλλά και ο Τιτάνας, ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου, για τα οποία υπάρχουν σχέδια για μελλοντικές ρομποτικές αποστολές.

 

Ένας ακόμη πιο ευφάνταστος τρόπος με τον οποίο η ανθρωπότητα ερευνά για ζωή αφορά στην απευθείας ανίχνευση νοήμονος ζωής. Μέσω του προγράμματος SETI (Search for Extra Terrestrial Intelligence), ένα δίκτυο επιστημόνων ερευνά το Γαλαξία για σήματα με προέλευση άλλους πολιτισμούς.

 

Μέχρι σήμερα, έχοντας ερευνήσει περίπου το 1% των ελάχιστων αστρικών συστημάτων που απαιτούνται για να υπάρχει μία σημαντική πιθανότητα επιτυχίας, το πρόγραμμα SETI δεν έχει ανακαλύψει κάτι αξιόλογο.

 

Σε κάθε περίπτωση όμως η αισιοδοξία στην επιστημονική κοινότητα είναι διάχυτη πως δεν απέχουμε πολύ από την εύρεση ζωής στο Σύμπαν, κάτι που θα αποτελέσει ίσως την πιο σημαντική ανακάλυψη στην ανθρώπινη ιστορία.

 

http://www.naftemporiki.gr/story/812553/anakalupsi-eksogiinis-zois-entos-ton-erxomenon-dekaetion

diagramma-kepler.jpg.cc3fd02d653c67cc526e5fdef7b5aa0e.jpg

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

60 κατοικήσιμοι πλανήτες στο «απόλυτο ηλιακό σύστημα» :cheesy:

Ο αστρονόμος του αστεροσκοπείου της Μπορντό Σον Ρέιμοντ σχεδίασε ένα ηλιακό σύστημα ιδανικό για την εμφάνιση ζωής το οποίο θα μπορούσε να φιλοξενεί ακόμη και 60 κατοικήσιμους πλανήτες.

Αν και ένα τέτοιο σύστημα είναι αρκετά απίθανο να βρεθεί στην πράξη, οι υπολογισμοί του μπορούν να φανούν χρήσιμοι στην έρευνα για εξωπλανήτες.

Οι αρχές στις οποίες στηρίχτηκε ο Ρέιμοντ ήταν δύο: να είναι επιστημονικά αποδεκτή η διάταξη των πλανητών και το σύστημα να είναι ευσταθές για δισεκατομμύρια χρόνια.

Ένας κόκκινος νάνος θα μπορούσε να διαθέτει 24 πλανήτες σαν τη Γη στην κατοικίσιμη ζώνη του

Για το λόγο αυτό ως άστρο επιλέχτηκε ένας κόκκινος νάνος, ένα αστέρι με μικρότερη μάζα από τον Ήλιο αλλά με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και μία σταθερή κατοικήσιμη ζώνη γύρω του, μια περιοχή δηλαδή όπου το νερό υπάρχει σε υγρή μορφή.

Ο ερευνητής ξεκίνησε τη διάταξη με βραχώδεις πλανήτες όμοιους σε μέγεθος με τη Γη, οι οποίοι με τη σειρά τους έχουν και από έναν δορυφόρο (ή μικρότερο πλανήτη) αντίστοιχου μεγέθους.

Στην ίδια τροχιά επίσης, είναι δυνατόν να υπάρχει κι άλλο ένα ζεύγος πλανήτη-δορυφόρου αρκεί να έπεται 60ο, κάτι που προκύπτει από τη λύση των βαρυτικών εξισώσεων.

Στο Ηλιακό μας σύστημα, τα σημεία αυτά καταλαμβάνουν αστεροειδείς αντί για πλανήτες, οι οποίοι μάλιστα έχουν το δικό τους όνομα και ονομάζονται Τρώες: ο Δίας έχει χιλιάδες, και ακόμη και η Γη έχει έναν.

Συνολικά υπάρχουν έξι τέτοιες πιθανές τροχιές εντός της κατοικήσιμης ζώνης ενός κόκκινου νάνου, δίνοντας συνολικά 24 ουράνια σώματα που δυνητικά θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή.

Ένα πλανητικό σύστημα με 4 αέριους γίγαντες πλανήτες θα μπορούσε να περιέχει 36 κατοικίσιμους πλανήτες

Υπάρχει όμως κι ένα ακόμη μέρος στο οποίο μπορούν να κρύβονται τέτοια σώματα: στους αντίστοιχους με το Δία πλανήτες-γίγαντες.

Αν και οι πλανήτες που αποτελούνται κατά βάση από αέρια δε θεωρείται πιθανό να είναι κατοικήσιμοι, έχουν συνήθως ένα μεγάλο αριθμό από δορυφόρους, ομοίως με την Ευρώπη και τον Εγκέλαδο, που στο Ηλιακό Σύστημα είναι πρώτης τάξεως υποψήφια σώματα για φιλοξενία ζωής.

Οι υπολογισμοί δείχνουν πως είναι δυνατό για ένα κόκκινο νάνο να συνοδεύεται από τέσσερις πλανήτες στο μέγεθος του Δία, ο καθένας με 5 φεγγάρια που να μοιάζουν με τη Γη.

Συμπεριλαμβάνοντας και τους αντίστοιχους Τρώες, ο αριθμός των πιθανών κατοικήσιμων κόσμων προσαυξάνεται στους 36.

Tέλος, ο Ρέιμοντ θεωρώντας ένα δυαδικό σύστημα άστρων, δυο κόκκινοι νάνοι ο καθένας με τους δικούς του πλανήτες, τότε συνολικός αριθμός κατοικήσιμων πλανητών αυξάνεται στους 60.

Το απόλυτο ηλιακό σύστημα, ένα δυαδικό σύστημα άστρων μπορεί να διαθέτει 60 πλανήτες

Αν και ο ερευνητής παραδέχεται πως θα ήταν πολύ περίεργο η φύση να παράξει κάτι τόσο θεαματικό, κάθε επιμέρους τμήμα αυτού του «απόλυτου ηλιακού συστήματος» είναι απολύτως δυνατό και προβλέπεται από τις προσομοιώσεις, ενώ τμήματα της έρευνάς του είναι χρήσιμα για την έρευνα άλλων ηλιακών συστημάτων.

http://physicsgg.me/2014/05/31/60-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%83%ce%b9%ce%bc%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b5%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b1%cf%80%cf%8c%ce%bb%cf%85%cf%84%ce%bf-%ce%b7/

solar_system3.jpg.d8a3f70b228dfd0bbf607d765b301e2b.jpg

solar_system2.jpg.4315aa7620b4148fa0fc95a4700b1bee.jpg

solar_system1.jpg.baf778c01135f8ccc1707f00cd330b23.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ανακαλύφθηκε μεγα-Γη σε απόσταση 560 ετών φωτός. :cheesy:

Αστρονόμοι στις ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν για πρώτη φορά ένα νέο τύπο πολύ βαρύ εξωπλανήτη, που ονόμασαν μεγα-Γη. Πρόκειται για έναν βραχώδη κόσμο, εκτός του ηλιακού μας συστήματος, σε απόσταση 560 ετών φωτός, ο οποίος ζυγίζει 17 φορές περισσότερο από τη Γη και έχει διάμετρο 2,3 φορές μεγαλύτερη.

Οι ερευνητές του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, με επικεφαλής τον Ξαβιέ Ντιμίσκ, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε συνέντευξη Τύπου στην Αμερικανική Αστρονομική Εταιρεία, δήλωσαν ότι ο εξωπλανήτης είναι ο Κέπλερ-10c, ο οποίος κάθε 45 μέρες (το έτος του) διαγράφει μια πλήρη τροχιά γύρω από το άστρο του, που μοιάζει με τον Ήλιο μας και βρίσκεται στον αστερισμό του Δράκοντα.

Στο ίδιο σύστημα βρίσκεται και ένας άλλος μικρότερος και πολύ γρήγορος εξωπλανήτης, ο Κέπλερ-10b, ένας καυτός κόσμος λάβας, με μάζα τριπλάσια από τη Γη και με διάρκεια έτους μόλις 20 ωρών.

Έως τώρα οι επιστήμονες πίστευαν ότι δεν ήταν δυνατό να υπάρχει ένας τόσο βαρύς βραχώδης πλανήτης, παρά μόνο αέριοι γίγαντες όπως ο Δίας. Παρόλα αυτά, ο Κέπλερ-10c είναι απολύτως στερεός και πολύ μεγαλύτερος από εξωπλανήτες στους οποίους έχει δοθεί ο χαρακτηρισμός σούπερ-Γη - γι' αυτό ακριβώς ονομάστηκε μεγα-Γη.

Ο ιδιαίτερος εξωπλανήτης εντοπίστηκε αρχικά από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ», το οποίο όμως δεν ήταν σε θέση να διακρίνει αν επρόκειτο για βραχώδη ή αέριο πλανήτη. Τελικά, κάνοντας νέες παρατηρήσεις με το Εθνικό Τηλεσκόπιο «Γαλιλαίος» στα Κανάρια Νησιά, οι αστρονόμοι κατάφεραν να διαπιστώσουν ότι ο Κέπλερ-10c έχει στερεή σύνθεση και βάρος 17 φορές μεγαλύτερο από της Γης - πολύ μεγαλύτερο από το αναμενόμενο.

Επίσης, ο πλανήτης εκτιμάται ότι δεν έχει χάσει στο διάστημα την ατμόσφαιρά του, ακριβώς επειδή ασκεί μεγάλη βαρύτητα πάνω της και τη συγκρατεί. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι θέμα χρόνου να βρουν και άλλες μεγα-Γαίες.

«Εκπλαγήκαμε πολύ, όταν συνειδητοποιήσαμε τι είχαμε βρει», δήλωσε ο Ντιμίσκ. «Πρόκειται για έναν πραγματικό γήινου τύπου Γκοτζίλα! Αντίθετα όμως με το τέρας της ταινίας, έχει θετικές συνέπειες για τη ζωή», πρόσθεσε ο αστρονόμος Ντίμιταρ Σασέλοφ.

Με δεδομένο ότι το σύστημα πλανητών του άστρου Κέπλερ-10 έχει υπερδιπλάσια ηλικία από το δικό μας ηλιακό σύστημα, γύρω στα 11 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή σχηματίστηκε μόνο τρία δισεκατομμύρια χρόνια μετά την αρχική «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ), αυτό σημαίνει ότι βραχώδεις κόσμοι, δυνητικά φιλόξενοι για τη ζωή, όπως τουλάχιστον την ξέρουμε στη Γη, σχηματίστηκαν πολύ νωρίτερα απ' ό,τι πίστευαν οι αστρονόμοι. Και όσο νωρίτερα σχηματίστηκε ένας πλανήτης σαν τη Γη τόσο περισσότερο χρόνο θα είχε στη διάθεσή της πιθανώς η ζωή για να εξελιχτεί πάνω του. Ακριβώς γι' αυτό, βραχώδεις πλανήτες αυτού του είδους, γύρω από αρχαία άστρα, είναι κατ' εξοχήν υποψήφιοι για την αναζήτηση ζωής (γιατί όχι και με νοημοσύνη, όπως επιμένουν μερικοί επιστήμονες).

http://www.kathimerini.gr/770093/article/epikairothta/episthmh/anakalyf8hke-mega-gh-se-apostash-560-etwn-fwtos

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Εντοπίσθηκε εξωπλανήτης που ίσως διαθέτει νερό

Ο Kapteyn b βρίσκεται σε απόσταση 13 ετών φωτός και ανήκει σε γαλαξία που απορροφήθηκε από τον δικό μας

 

Λονδίνο

Διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε δύο νέους πολύ κοντινούς εξωπλανήτες, από τους οποίους ο ένας βρίσκεται στην σωστή απόσταση από το άστρο του για να έχει υγρό νερό στην επιφάνειά του και να φιλοξενεί ζωή. Οι δύο πλανήτες κινούνται σε τροχιά γύρω από το αρχαίο άστρο Kapteyn, το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά στο ηλιακό μας σύστημα, σε απόσταση μόλις 13 ετών φωτός.

 

 

Ο (πρώην) γαλαξίας

 

Το Kapteyn είναι ένας ερυθρός νάνος και πήρε το όνομα του από τον Ολλανδό αστρονόμο Γιόζεφ Καπτέιν που το ανακάλυψε στα τέλη του 19ου αιώνα. Είναι το 25ο πιο κοντινό στον Ήλιο μας και γεννήθηκε μόλις δύο δισεκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του σύμπαντος με την «Μεγάλη Έκρηξη» πριν από 13,7 δισ. χρόνια.

 

Το άστρο έχει το ένα τρίτο της μάζας του Ηλιου και μπορεί να παρατηρηθεί ακόμη και με ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο στο νότιο αστερισμό του Οκρίβαντα (του «Καβαλέτου»). Είναι το δεύτερο ταχύτερα κινούμενο άστρο στον ουρανό της Γης και ανήκει στην άλω του Γαλαξία μας, δηλαδή στην ομάδα εκείνων των άστρων που έχουν άκρως ελλειπτικές τροχιές στην γαλαξιακή περιφέρεια. Προέρχεται από έναν αρχαίο νάνο-γαλαξία, που κάποτε το μεγαλύτερο μέρος του -μαζί με το άστρο Kapteyn- απορροφήθηκε από τον γαλαξία μας.

 

 

 

Αρχαίος και πολλά υποσχόμενος

Ο πλανήτης Kapteyn-b που βρίσκεται στην «φιλόξενη» (κατοικήσιμη) ζώνη του συστήματός του, έχει εκτιμώμενη ηλικία περίπου 11,5 δις. ετών γεγονός που τον καθιστά τον αρχαιότερο που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα και είναι δυνητικά ικανός να φιλοξενεί ζωή. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι όσο πιο «γερασμένος» είναι ένας πλανήτης, τόσο περισσότερο χρόνο είχε η ζωή για να εξελιχτεί σε αυτόν. Η Γη έχει ηλικία 4.5 δισ. ετών.

 

«Αναρωτιέται κανείς τι είδους ζωή θα μπορούσε να έχει εξελιχτεί πάνω σε αυτούς τους πλανήτες, σε ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα» δήλωσε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Γκιγιέμ Ανγκλάδα-Εσκούδε του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου.

 

Ο Capteyn-b ανήκει στην κατηγορία των υπερ-Γαιών, καθώς έχει μάζα τουλάχιστον πενταπλάσια από τον δικό μας πλανήτη, ενώ δεν είναι ούτε πολύ ζεστός, ούτε πολύ κρύος, όντας στην κατάλληλη απόσταση από το άστρο του, γι' αυτό, άλλωστε θεωρείται πιθανό να διαθέτει υγρό νερό.

 

Το ταίρι του

 

Αντίθετα, ο άλλος πλανήτης που ανακαλύφτηκε, ο ακόμη μεγαλύτερος Kapteyn-c, βρίσκεται πιο μακριά από το άστρο του και είναι μάλλον παγωμένος. Ο Kapteyn-b χρειάζεται 48 μέρες για μια πλήρη τροχιά γύρω από το άστρο του, ενώ ο Capteyn-c 121 μέρες.

 

Ο αρχικός εντοπισμός των δύο πλανητών έγινε με το όργανο HARPS του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή, ενώ ακολούθησαν άλλες παρατηρήσεις για επιβεβαίωση από το τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη και το τηλεσκόπιο «Μαγγελάνος 2» στη Χιλή. H ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».

 

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=602898

planets.jpg.b5af5ade687a39e4f2c0318c48fec1af.jpg

EA3BD03C36ED196798733857176595AF.jpg.d4288a861ccb0a372b2875305c0f89f7.jpg

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το χρονικό δυο προαναγγελθέντων πλανητικών θανάτων

Εντοπίσθηκαν δύο πλανήτες που το μητρικό τους άστρο ετοιμάζεται να τους... καταπιεί

Κέμπριτζ, Μασαχουσέτη

Θυμίζει το μύθο του Κρόνου που κατάπιε τα παιδιά του: Δύο καταδικασμένοι πλανήτες που θα γίνουν βορρά του οργισμένου άστρου τους προσφέρουν σκηνές από το ζοφερό μέλλον και του δικού μας πλανήτη.

Η ανακάλυψη

 

Σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια χρόνια, ο Ήλιος θα αρχίσει να εξαντλεί τα πυρηνικά καύσιμά του και θα μετατραπεί σε κόκκινο γίγαντα. Με τη διάμετρό του να έχει αυξηθεί δραματικά, το άστρο τελικά θα καταπιεί τη Γη, αφού πρώτα τη βράσει.

Το ίδιο έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει σε δύο πλανήτες του γερασμένο άστρου Kepler-56, το οποίο βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού του Κύκνου. «Από όσο γνωρίζουμε, είναι η πρώτη φορά που προβλέπουμε την "ημερομηνία θανάτου" για δύο εξωπλανήτες του ίδιου συστήματος» επισημαίνει η Γκόνγκτσιε Λι του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian στη Μασαχουσέτη, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

 

Το καυτό τέλος

Όπως ανέφερε η Λι σε συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αστρονομίας, το Kepler-56, με μάζα λίγο μεγαλύτερη από του Ήλιου, έχει ήδη διογκωθεί σε διάμετρο τέσσερις φορές μεγαλύτερη από του δικού μας μητρικού άστρου. Ο πρώτος πλανήτης που θα υποστεί τις συνέπειες είναι ο Kepler-56b, ο οποίος κινείται τόσο κοντά στο άστρο του ώστε ολοκληρώνει μια πλήρη περιφορά σε 10,5 γήινες μέρες.

 

Ο Kepler-56b θα χαθεί μέσα στο άστρο σε περίπου 130 εκατομμύρια χρόνια, δείχνουν οι υπολογισμοί των ερευνητών. Λίγο αργότερα, σε 155 εκατομμύρια χρόνια, θα έρθει η σειρά του Kepler-56c, o οποίος βρίσκεται σε λίγο μεγαλύτερη απόσταση με έτος που διαρκεί 21,4 γήινες μέρες.

 

Ακόμα και πριν να τους καταπιεί το άστρο, οι πλανήτες θα βράσουν, θα χάσουν τις ατμόσφαιρες που ίσως διαθέτουν και θα παραμορφωθούν σε σχήμα αβγού λόγω των ακραίων παλιρροϊκών δυνάμεων (η έλξη της βαρύτητας του άστρου θα είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι στην αντίθετη πλευρά). Ο μόνος επιζών θα είναι ο τρίτος πλανήτης του συστήματος, ο Kepler-56d, ένας αέριος γίγαντας στη μεθόριο του συστήματος που θα βλέπει τα αδέλφια του να χάνονται από απόσταση ασφαλείας. Περίπου όπως ο Άρης και ο Δίας θα κοιτάζουν τον Ήλιο να τρώει τη Γη.

 

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=602717

E82C03099454B217B019D5E69C384A01.jpg.08ae5d319f6ce7c8231d5530959838d8.jpg

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

100 εκατομμύρια κόσμοι στο Γαλαξία υποψήφιοι να φιλοξενούν ζωή

 

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μιας διεθνούς ομάδας αστρονόμων, ο Γαλαξίας μας μπορεί να φιλοξενεί 100 εκατομμύρια πλανήτες που έχουν τη δυνατότητα συντήρησης σύνθετων μορφών ζωής.

 

Οι ερευνητές επισημαίνουν πως ο ορισμός «της σύνθετης ζωής» δε συνεπάγεται νοήμονα όντα, αν και δεν το αποκλείουν, αλλά αντίθετα τη ζωής πέρα από το μικροβιακό επίπεδο.

 

Στο πλαίσιο αυτό παρήγαγαν την πρώτη ποσοτική εκτίμηση για τον αριθμό των κόσμων στο Γαλαξία στους οποίους θα μπορούσε να αναπτυχθεί η «σύνθετη ζωή», με τη βοήθεια μιας νέας υπολογιστικής μεθόδου που ανέπτυξαν, η οποία επεξεργάζεται δεδομένα από την παρατήρηση των 1000 περίπου εξωπλανητών που είναι γνωστοί μέχρι σήμερα.

 

Μέσω μίας μαθηματικής σχέσης στην οποία εισάγουν ως είσοδο στοιχεία από το φυσικό περιβάλλον των εξωπλανητών (πυκνότητα, θερμοκρασία, χημεία, απόσταση από το άστρο κτλ), οι αστρονόμοι εξήγαγαν ένα συντελεστή που ονομάζουν Δείκτη Βιολογικής Περιπλοκότητας (Biological Complexity Index -BCI).

 

Ο υπολογισμός αυτός έδειξε πως 1-2% των εξωπλανητών είχε ένα BCI μεγαλύτερο συγκριτικά με αυτό της Ευρώπης, του δορυφόρου του Δία που πιστεύεται πως συντηρεί έναν υπόγειο ωκεανό στον οποίο θα μπορούσε να αναπτυχθεί ζωή.

 

Με περίπου 10 δισεκατομμύρια άστρα στο Γαλαξία που περιβάλλονται από πλανήτες, αυτή η μέθοδος οδηγεί στην εκτίμηση των 100 εκατομμύρια κόσμων κατά ελάχιστη τιμή, που θα μπορούσαν δυνητικά να αναπτύξουν σύνθετη ζωή.

 

Αν και ο αριθμός αυτός είναι σε απόλυτη τιμή μεγάλος, ο Γαλαξίας παραμένει ένα αχανές σύνολο από άστρα, με τις αποστάσεις μεταξύ των συστημάτων με μεγάλα BCI να είναι δυσθεώρητες.

 

Για παράδειγμα, ένα από τα πιο κοντινά συστήματα στο Ηλιακό Σύστημα που είναι από τα πιο υποσχόμενα όσον αφορά στο ενδεχόμενο ανάπτυξης ζωής, το Gliese 581 με δύο πλανήτες που κατά τα φαινόμενα μπορούν να συντηρήσουν βιόσφαιρες, απέχει από τη Γη 20 έτη φωτός (περίπου 200 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα), τα οποία με τη σημερινή μας τεχνολογία θα χρειαζόμασταν εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια για να διανύσουμε.

 

«Φαίνεται αρκετά απίθανο να είμαστε μόνοι μας», αναφέρουν οι ερευνητές. «Είμαστε όμως τόσο μακριά από οποιαδήποτε ζωή με τη δική μας πολυπλοκότητα, όπου μία συνάντηση με ξένες μορφές ζωής είναι σχετικά απίθανη στο προβλέψιμο μέλλον», καταλήγουν.

 

http://www.naftemporiki.gr/story/816841/100-ekatommuria-kosmoi-sto-galaksia-upopsifioi-na-filoksenoun-zoi

100-ekatommuria-kosmoi-sto-galaksia-upopsifioi-na-filoksenoun-zoi.jpg.20ad4c774570af902974dbdc52e28508.jpg

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το πρώτο κοσμικό υπερηχογράφημα

Τηλεσκόπιο καταγράφει τις διεργασίες γέννησης δύο πλανητών

Λονδίνο

Μια άκρως εντυπωσιακή αλλά και ενδιαφέρουσα κοσμική καταγραφή πραγματοποιεί διεθνής επιστημονική ομάδα με το τηλεσκόπιο ALMA που βρίσκεται στην έρημο Ατακάμα της Χιλής. Οι ερευνητές παρατηρούν έναν κοσμικό «τοκετό». Εντόπισαν ένα νεαρό άστρο γύρω από το οποίο αρχίζει να δημιουργείται ένα πλανητικό σύστημα. Συγκεκριμένα οι επιστήμονες εντόπισαν τον σχηματισμό δύο πλανητών και απεικόνισαν το φαινόμενο, γεγονός που συμβαίνει για πρώτη φορά.

 

Ενας πλανήτης γεννιέται

 

Οι ερευνητές παρατηρούν το άστρο HD 142527 που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 450 ετών φωτός από τη Γη. Πρόκειται για ένα άστρο που βρίσκεται στα πρώτα στάδια της ζωής του. Γύρω του έχει δημιουργηθεί ένας δίσκος κοσμικής ύλης που αποτελείται από τα «υπολείμματα» (σκόνη, αέρια) του νεφελώματος μέσα στο οποίο γεννήθηκε.

 

Το πανίσχυρο τηλεσκόπιο ALMA που είναι τοποθετημένο σε ύψος πέντε χιλιάδων μέτρων εντόπισε γιγάντιες δέσμες αερίου να ξεφεύγουν από τον δίσκο ύλης του άστρου και να «ρέουν» σταθερά στο κενό ανάμεσα στον δίσκο και το άστρο. Το τηλεσκόπιο κατέγραψε εικόνες από το φαινόμενο. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτή τη στιγμή γύρω από το άστρο σχηματίζονται δύο πλανήτες, πιθανότατα δύο γίγαντες αερίου σαν τον Δία.

 

Είναι η πρώτη φορά που υπάρχουν άμεσες εικόνες της γέννησης ενός πλανήτη και, όπως είναι ευνόητο, οι παρατηρήσεις προσφέρουν νέα σημαντικά στοιχεία για ένα από τα πιο σημαντικά κοσμικά φαινόμενα.

 

«Οι αστρονόμοι είχαν προβλέψει την ύπαρξη αυτών των δεσμών κοσμικής ύλης αλλά είναι η πρώτη φορά που έχουμε άμεση οπτική επαφή. Χάρη στο ALMA μπορέσαμε να παρατηρήσουμε αυτές τις δέσμες. Θα μάθουμε περισσότερα για τον μηχανισμό του σχηματισμού των πλανητών και θα δούμε αν οι υπάρχουσες θεωρίες για αυτό το φαινόμενο είναι ορθές» αναφέρει ο Σάιμον Κασάσους, του Πανεπιστημίου της Χιλής που είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature»

 

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=491274

1149202584_planetary-bridge1.thumb.png.cfa21a7cd02136efd23bf00cadeed155.png

gapart.thumb.jpg.61678139ddd310763b02c802272b0034.jpg

alma-planets.jpg.3fa520c9f4bb97ad72ea5ad3e3bb59e4.jpg

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ψάχνουμε λάθος για εξωγήινη ζωή

 

Τι υποστηρίζει ένας αστρονόμος σε πρόσφατη έρευνά του

Δεδομένου ότι είναι απίθανο να κάνουμε –ως ανθρώπινο γένος- μια επίσκεψη σε κάποιο εξωπλανήτη στο άμεσο μέλλον, οι αστρονόμοι αναζητούσαν εδώ και καιρό αν είναι δυνατό να ανιχνεύσουν έστω και ένα απλό σημάδι ύπαρξης εξωγήινης ζωής από απόσταση.

 

Πολλοί πιστεύουν ότι η ισχυρότερη ένδειξη θα ήταν η ανακάλυψη οξυγόνου και μεθανίου στον ίδιο οργανισμό. Επίσης, ότι η πιθανότητα εύρεσης ενός τέτοιου σημαδιού ζωής είναι πιο μεγάλη σε έναν πλανήτη παρόμοιο με τη γη, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα αστέρι σαν τον ήλιο.

 

Σύμφωνα με μια νέα έρευνα όμως, οι αστρονόμοι που ήλπιζαν όλα τα παραπάνω μάλλον… θα πάρουν μια απογοήτευση, καθώς όπως υποστηρίζουν ερευνητές δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι το οποιοδήποτε τέτοιο «σημάδι», είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα εξωγήινης ζωής.

 

Το πρόβλημα, όπως αποδεικνύεται, είναι ότι η ατμόσφαιρα μιας έξω-σελήνης θα είναι δυσδιάκριτη από αυτή του πλανήτη γύρω από τον οποίο περιφέρεται.

 

Αναζητώντας τον E.T.

 

Η αναζήτηση εξωγήινης ζωής δεν είναι εύκολη υπόθεση. Οι αστρονόμοι πρέπει αρχικά να αρχίσουν να ψάχνουν για ένα αστέρι που έχει τους δικούς του πλανήτες.

 

Στη συνέχεια, πρέπει να βεβαιωθούν ότι τουλάχιστον ένας από αυτούς περιφέρεται σε τροχιά γύρω από αυτό το αστέρι στην κατοικήσιμη ζώνη -μια περιοχή γύρω από το αστέρι στην οποία υποθέτουμε ότι θα μπορούσε να υπάρχει νερό σε υγρή κατάσταση.

 

Τέλος, θα πρέπει να καταγράψουν ότι το αχνό φως που προέρχεται από το λαμπερό αστέρι και αντανακλάται έξω από τον εξωπλανήτη, έχει περάσει μέσα από την ατμόσφαιρά του.

 

Αυτό το αχνό φως, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του The Time, ακόμη κι αν είναι μερικά φωτόνια, όταν συγκριθεί με το φως από το μητρικό άστρο είναι αρκετό για να δώσει κάποιες πληροφορίες στους επιστήμονες για τις χημικές ουσίες που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα αυτού του πλανήτη.

 

Η ζωή όπως τη γνωρίζουμε δημιουργεί δύο αέρια, που σε διαφορετική περίπτωση δε θα ήταν παρόντα στην ατμόσφαιρα την ίδια στιγμή – το οξυγόνο από τη φωτοσύνθεση και το μεθάνιο από τα μικρόβια.

 

Φρούδες ελπίδες

 

Στη νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences, ο επιστήμονας Hanno Rein από το πανεπιστήμιο του Τορόντο και οι συνεργάτες του, αναρωτήθηκαν γύρω από το τι άλλο θα μπορούσε να «μιμηθεί» αυτή τη «βιο-σφραγίδα».

 

Ενώ εργαζόταν επάνω στα σημάδια που θα μπορούσαν να δείχνουν την ύπαρξη ζωής, αλλά δεν είναι ζωή, ο Rein βρήκε ένα πολύ σημαντικό: τα έξω-φεγγάρια.

 

Σύμφωνα με τον Rein οι παρατηρητές από τη Γη δε θα είναι σε θέση να πουν αν τα σημάδια μεθανίου και οξυγόνου προέρχονται από ένα και μόνο ουράνιο σώμα, ή από δύο κοντινούς κόσμους.

 

Αυτό θα μπορούσε να συμβεί γιατί, ενώ η Γη έχει μία Σελήνη, υπάρχει η περίπτωση οι εξωπλανήτες να έχουν περισσότερα από ένα φεγγάρια.

 

Αν λοιπόν, και αυτά τα δύο ουράνια σώματα έχουν μια ατμόσφαιρα και στις ατμόσφαιρές τους ο εξωπλανήτης έχει οξυγόνο και το έξω-φεγγάρι μεθάνιο (ή αντίστροφα), τότε κάποιος παρατηρητής από τη Γη αυτό που θα δει θα είναι ένα σημάδι (βιο-σφραγίδα) ύπαρξης οξυγόνου και μεθανίου μαζί.

 

Κι ενώ αυτό θα φανεί ως απόδειξη ύπαρξης ζωής, στην πραγματικότητα θα είναι τα αέρια που παράγονται από μη ζωντανές διαδικασίες σε δύο διαφορετικά ουράνια σώματα. Κι από τη στιγμή που δε μπορούν να αλληλεπιδράσουν, θα φτάνουν σε υψηλά επίπεδα.

 

Επιπλέον, όπως αναφέρει ο Rein «ακόμη κι αν με κάποιο τρόπο είχαμε βρει ένα τρόπο για να εντοπίζουμε τα έξω-φεγγάρια, δε θα είμαστε σε θέση να καταλάβουμε τη διαφορά στις ατμόσφαιρές τους, δεδομένης της περιορισμένης ποσότητας φωτός που φτάνει σε εμάς».

 

Η έρευνα αυτή δείχνει, ότι ίσως δε θα πρέπει να αναζητούμε μια εξωγήινη ζωή αποκλειστικά σε ένα μόνο μέρος.

 

Ο Rein επισημαίνει ότι οι πιθανότητες εξάλειψης αυτών των ψευδών θετικών «βιο-υπογραφών» αυξάνουν όσο το αστέρι γίνεται σκοτεινότερο ή μελετώνται μεγαλύτεροι πλανήτες.

 

Ίσως, λοιπόν, η εξωγήινη ζωή να μην είναι μόνο διαφορετική από αυτήν που υπάρχει στη Γη, αλλά και να κατοικεί σε ένα μέρος που δε μοιάζει με τη Γη.

 

http://www.newsbeast.gr/environment/arthro/680657/psahnoume-lathos-gia-exogiini-zoi/

D754A2F7E4E24766EE84064944D6188F.jpg.57480c666cea4b1b970588bbd255ee0a.jpg

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Πόσοι πλανήτες του Γαλαξία είναι φιλικοί στη ζωή; :cheesy:

Στον γαλαξία μας υπολογίζεται ότι υπάρχουν 200-400 δισεκατομμύρια άστρα. Πολλές εκατοντάδες εκ. (αν όχι μερικά δισεκατομμύρια) υπολογίζεται ότι είναι και οι πλανήτες που υπάρχουν στον γαλαξία μας. Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχώς μελέτες με στόχο τον υπολογισμό του αριθμού των πλανητών που έχουν συνθήκες φιλικές προς την ζωή.

Η πιο πρόσφατη σχετική μελέτη έγινε από επιστήμονες πανεπιστημίων των ΗΠΑ και του Πουέρτο Ρίκο.

Χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο υπολογισμού που λαμβάνει υπόψη τις τροχιές πλανητών γύρω από το μητρικό τους άστρο οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν περί τους 100 εκ. πλανήτες στον γαλαξία μας στους οποίους θα μπορούσε να αναπτυχθεί ζωή. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Challenges». Επειδή ο αριθμός αυτός ακούγεται ιδιαίτερα μικρός σε σχέση με το συνολικό αριθμό πλανητών στον γαλαξία μας οι ερευνητές έσπευσαν να σημειώσουν ότι η μελέτη τους αφορά τους πλανήτες εκείνους που έχουν συνθήκες ικανές να επιτρέψουν την ανάπτυξη και συντήρηση πολύπλοκων μορφών ζωής, μορφών ζωής πάνω από το μικροβιακό επίπεδο.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=604579

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Νέα μέθοδος ανίχνευσης μεθανίου σε εξωπλανήτες. :cheesy:

Ερευνητές του πανεπιστημίου UCL της Αγγλίας ανέπτυξαν ένα νέο μοντέλο το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα στους επιστήμονες να εντοπίσουν ζωή σε πλανήτες εκτός του Ηλιακού μας Συστήματος με τη μεγαλύτερη ακρίβεια που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα.

To μοντέλο βασίζεται στην ανίχνευση μεθανίου, του απλούστερου οργανικού μορίου του οποίου η παρουσία σε κάποιο περιβάλλον αποτελεί πιθανό σημάδι για την ύπαρξη ζωής.

["Spectrum of hot methane in astronomical objects using a comprehensive computed line list", Yurchenko et al]

http://www.pnas.org/content/early/2014/06/11/1324219111.abstract

Για τη μελέτη της σύνθεσης των μακρινών πλανητών, οι ερευνητές αναλύουν τις ατμόσφαιρές τους, οι οποίες απορροφούν το φως από το κοντινό τους άστρο και το επανεκπέμπουν έχοντας όμως αφήσει την υπογραφή των χημικών τους στοιχείων στο φάσμα της ακτινοβολίας.

H νέα συνεισφορά των επιστημόνων έγκειται στο γεγονός πως επέκτειναν το φάσμα των ερευνών για ίχνη μεθανίου ώστε να περιλαμβάνει και θερμότερες περιοχές, έως τη θερμοκρασία των 1220ο C, κάτι που μέχρι σήμερα δεν ήταν δυνατό.

«Οι υπάρχουσες έρευνες για το μεθάνιο είναι ατελείς και οδηγούν σε σοβαρή υποεκτίμηση των επιπέδων μεθανίου στους πλανήτες», εξηγεί ο Τζόναθαν Τένισον, καθηγητής φυσικής στο UCL. «Περιμένουμε πως το μοντέλο μας θα έχει μεγάλο αντίκτυπο σε μελλοντικές μελέτες πλανητών και ψυχρών αστέρων εκτός Ηλιακού Συστήματος και ίσως βοηθήσει τους επιστήμονες να ανιχνεύσουν σημάδια εξωγήινης ζωής», κατέληξε.

Η εξέλιξη του μοντέλου ήταν δυνατή χάρη στη χρήση υπερυπολογιστών οι οποίοι ήταν σε θέση να επεξεργαστούν δισεκατομμύρια γραμμές κώδικα και δεδομένων.

Οι υπολογισμοί μάλιστα χρειάστηκαν το αντίστοιχο 3 εκατομμυρίων ωρών χρήσης της μονάδας επεξεργασίας CPU, κάτι που μεταφράζεται σε 3 αιώνες υπολογισμών ενός συμβατικού υπολογιστή.

Τα όρια του φάσματος περιορίστηκαν στους 1220ο C εξαιτίας των περιορισμών της υπάρχουσας υπολογιστικής μνήμης και έτσι στο μέλλον θεωρείται βέβαιο πως το μοντέλο θα επεκταθεί ώστε να περιλαμβάνει ακόμη μεγαλύτερες θερμοκρασίες.

Το νέο μοντέλο δοκιμάστηκε με επιτυχία στις περιπτώσεις των καφέ νάνων, όπου έδωσε τις σωστές τιμές για την απορρόφηση του φωτός από το μεθάνιο και πλέον οι ερευνητές σκοπεύουν να το δοκιμάσουν σε άλλα ουράνια αντικείμενα με σκοπό να βρουν ίχνη ζωής.

http://physicsgg.me/2014/06/18/%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%bc%ce%ad%ce%b8%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b5%ce%b8%ce%b1%ce%bd%ce%af%ce%bf%cf%85-%cf%83%ce%b5-%ce%b5%ce%be/

methane-alien-planet.thumb.jpg.183e53e342617e9fec4151c4488e29fd.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο γειτονικός εξωπλανήτης Gliese 832c μπορεί να φιλοξενεί ζωή. :cheesy:

Ένα νέο πλανήτη ανακάλυψαν οι αστρονόμοι, ο οποίος βρίσκεται στην κατοικήσιμη ζώνη γύρω από το άστρο του, στην κατάλληλη δηλαδή απόσταση ώστε το νερό στην επιφάνειά του να μπορεί να έχει υγρή μορφή. Το αξιοπρόσεκτο με τον Gliese 832c, όπως ονομάστηκε ο πλανήτης, είναι πως βρίσκεται σχετικά δίπλα μας, τουλάχιστον συγκριτικά με τις αχανείς αποστάσεις στο Γαλαξία.

Ο Gliese 832c έχει μάζα τουλάχιστον πέντε φορές μεγαλύτερη από τη Γη, ανήκοντας στην κατηγορία των υπέρ-Γαίων, των πλανητών δηλαδή που έχουν μάζα μεταξύ της Γης και του Ουρανού, του μικρότερου από τους γίγαντες αερίων του Ηλιακού Συστήματος. Κινείται σε τροχιά γύρω από το άστρο Gliese 832, σε απόσταση μόλις 16 ετών φωτός από τον πλανήτη μας.

Ένα έτος στον Gliese 832c διαρκεί μονάχα 36 ημέρες, κάτι που σημαίνει πως ο πλανήτης βρίσκεται αρκετά κοντά στο άστρο του. Το γεγονός όμως πως το άστρο είναι αρκετά ψυχρότερο από τον Ήλιο, εξασφαλίζει πως ο γειτονικός αυτός πλανήτης λαμβάνει την κατάλληλη “δόση” θερμότητας ώστε να είναι σε θέση να συντηρήσει ζωή.

Σύμφωνα μάλιστα με μία από τις μεθόδους μέτρησης της κατοικησιμότητας των πλανητών μέσω του Δείκτη Ομοιότητας με τη Γη (Earth Similarity Index- ESI), ο Gliese 832c είναι μέσα στους τρεις εξωπλανήτες που μοιάζουν περισσότερο με τη Γη.

Στην κλίμακα ESI, που ένας τέλειος δίδυμος της Γης θα έπαιρνε βαθμολογία 1, ο Gliese 832c έχει δείκτη 0.81 λίγο μικρότερο από τον Gliese 667Cc, τον πλανήτη με τον υψηλότερο δείκτη ESI (0.84).

Ο ακριβής βαθμός ωστόσο στον οποίο ο Gliese 832c μοιάζει με τον πλανήτη μας είναι άγνωστος, θεωρείται όμως βέβαιο πως η μεγάλη του μάζα μπορεί να του επιτρέψει να συντηρήσει ατμόσφαιρα, δημιουργώντας ίσως τις κατάλληλες συνθήκες για την εμφάνιση ζωής.

H παρουσία του Gliese 832c έγινε αντιληπτή στους αστρονόμους του πανεπιστημίου της νέας νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία, όταν στα στοιχεία από τρία διαφορετικά τηλεσκόπια παρατήρησαν ταλαντώσεις στην κίνηση του άστρου Gliese 832, κάτι που αποτελεί χαρακτηριστικό σημάδι πως στην περιοχή κινείται κάποιος πλανήτης. Ο Gliese 832c είναι ο δεύτερος πλανήτης που ανακαλύφθηκε γύρω από το συγκεκριμένο άστρο, με τον 832b να είναι ήδη γνωστό από το 2009 πως αποτελεί ένα γίγαντα αερίων που κινείται σε μεγαλύτερη τροχιά, καθώς χρειάζεται εννέα χρόνια για να ολοκληρώσει ένα κύκλο γύρω από το άστρο του.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό the Astrophysical Journal

http://physicsgg.me/2014/06/26/%ce%bf-%ce%b3%ce%b5%ce%b9%cf%84%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-gliese-832c/

47AB5EFF6B20652909D3EBD43313975B.jpg.7cb51b5a81e5e3f1635dfa2df492b3ba.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Βρήκαν μια μεγάλη Γη… παγάκι

Εντοπίστηκε ένας παγωμένος βραχώδης πλανήτης σε δυαδικό σύστημα

 

Οχάιο

 

Ενας ακόμη εξωπλανήτης προστίθεται στην σχετική λίστα που αριθμεί πλέον περισσότερους από 1700 ενώ επίσης το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler έχει υποδείξει την ύπαρξη άλλων περίπου τριών χιλιάδων που αναμένουν τον εντοπισμό τους και την επίσημη αναγνώριση τους. Πρόκειται για ένα πλανήτη με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που παρουσιάζει εξαιρετικό κοσμολογικό ενδιαφέρον.

 

Η τροχιά του

Ο νέος εξωπλανήτης βρίσκεται σε απόσταση περίπου 3.000 ετών φωτός από εμάς, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Τοξότη, και έλαβε την κωδική ονομασία OGLE-2013-BLG-0341LBb. Ο πλανήτης αυτός είναι βραχώδης και υπολογίζεται ότι είναι δύο φορές μεγαλύτερος από τη Γη. Βρίσκεται σε ένα δυαδικό σύστημα δύο ερυθρών νάνων και ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον στοιχείο για αυτόν είναι ότι βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το ένα άστρο. Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι δεν είναι εφικτή η παρουσία ενός βραχώδους πλανήτη με σταθερή τροχιά γύρω από το ένα μόνο άστρο ενός δυαδικού συστήματος.

 

Η συγκεκριμένη ανακάλυψη έρχεται να προστεθεί σε σειρά προηγουμένων που ανατρέπουν πλήρως τα καθιερωμένα μοντέλα σχηματισμού και εξέλιξης πλανητών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι επιστήμονες να έχουν αρχίσει να αναθεωρούν τις κρατούσες θεωρίες και να συγκεντρώνουν όλα τα διαθέσιμα δεδομένα για να κατανοήσουν καλύτερα τους μηχανισμούς δημιουργίας πλανητών.

 

Παγωμένος

 

Αν και ο πλανήτης βρίσκεται σε απόσταση πιο κοντινή από εκείνη της Γης με τον Ηλιο εντούτοις πρόκειται για ένα απόλυτα παγωμένο κόσμο. Αυτό γιατί το μητρικό του άστρο είναι 400 φορές λιγότερο λαμπρό από τον Ηλιο και έτσι σε αυτόν φτάνει ελάχιστη θερμότητα. Τον πλανήτη ανακάλυψε ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Οχάιο οι οποίοι υπολόγισαν ότι η θερμοκρασία σε αυτόν είναι περίπου -210 βαθμοί Κελσίου. Επιπλέον ο πλανήτης δεν φαίνεται ότι διαθέτει νερό σε υγρή μορφή οπότε κρίνεται ως απολύτως αφιλόξενος για την ζωή.

 

Ομως με δεδομένο ότι τα δυαδικά αστρικά συστήματα είναι πολύ κοινά στον γαλαξία μας αλλά και στο Σύμπαν γενικότερα το γεγονός ότι μπορούν (όπως αποδεικνύεται) να σχηματίζονται γύρω τους βραχώδεις πλανήτες αυξάνει γεωμετρικά τις πιθανότητες να υπάρχουν πλανήτες με συνθήκες ευνοϊκές για την παρουσία της ζωής. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».

 

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=612407

 

hoth6.jpg.9c24162b8a887b600312784c1f3c4b5a.jpg

Ο νέος εξωπλανήτης θυμίζει πολύ τον εικονιζόμενο Hoth, τον παγωμένο πλανήτη στο επεισόδιο V του Πολέμου των Αστρων (Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται).

4686AB219AB98D45B29E00A02553028F.jpg.bafce153f571c14823da5c5e9a29caee.jpg

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Οι πλανήτες ήταν... κηλίδες

Νέα έρευνα ακυρώνει την ανακάλυψη δύο «διάσημων» εξωπλανητών

 

Πενσιλβάνια

 

Το 2007 εντοπίστηκαν δύο εξωπλανήτες ο ένας εκ των οποίων σύμφωνα με τους επιστήμονες που τον ανακάλυψαν ήταν ο φιλικότερος για τη ζωή εξωπλανήτης που είχε ανακαλυφθεί μέχρι τότε. Όπως είναι επόμενο η ανακάλυψη του είχε χαρακτηριστεί ιστορική. Ερευνητές στις ΗΠΑ διαπιστώνουν τώρα ότι οι δύο πλανήτες δεν υπάρχουν και ότι στην πραγματικότητα ήταν δύο κηλίδες στο άστρο του συστήματος που παραπλάνησαν τους επιστήμονες που το παρατηρούσαν πριν από 7 χρόνια.

Δεν υπάρχουν!

 

Ερευνητές με επικεφαλής τον αστρονόμο Πολ Ρόμπερτσον του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια παρατήρησαν το άστρο Gliese 581, ένα ερυθρό νάνο που βρίσκεται σε απόσταση 20 έτη φωτός από τη Γη. Διαπίστωσαν ότι το άστρο έχει έντονη μαγνητική δραστηριότητα παράγωγο της οποίας είναι η δημιουργία γιγάντιων ηλιακών κηλίδων παρόμοιων με εκείνων που δημιουργούνται στον Ηλιο. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο Gliese 581d (εκείνος που θεωρήθηκε φιλικός στη ζωή) και ο Gliese 581g δεν είναι τελικά εξωπλανήτες, αλλά κηλίδες. Στο ίδιο σύστημα εκτός από αυτούς τους δύο πλανήτες είχαν εντοπισθεί άλλοι τέσσερις. Η νέα έρευνα πιστοποίησε την ύπαρξη των τριών εξ αυτών με τους ερευνητές να επισημαίνουν ότι κανείς από αυτούς δεν διαθέτουν συνθήκες ευνοϊκές για την παρουσία της ζωής. Η νέα έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».

 

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=612413

013778C7D0C6A55F76C83A831C6C16A2.jpg.2d6afb874c616e24748145ae9bee4d87.jpg

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Από τι εχω καταλάβει αυτή η εξερεύνηση που γίνεται για εξωπλανήτες με τα σύγχρονα μέσα που διαθέτει η αστρονομία δεν είναι και πολύ αξιόπιστη. Αφού μπερδεύουν τις κηλίδες με πλανήτες αυτό σημαίνει ότι υπολογίζουν και τις αποστάσεις λανθασμένα μεταξύ των πλανητών και άστρων γύρω από τα οποία περιφέρονται. Η κηλίδα βρίσκεται πάνω στην επιφάνεια του άστρου. Πως υπολόγισαν λοιπόν ότι βρίσκεται στην κατικίσιμη ζώνη ο Gliese 581g αφού τελικά ήταν κηλίδα και όχι πλανήτης; Περιμένουμε το James Webb που θα εκτοξευτεί το 2018 που λογικά θα είναι ποιο αξιόπιστο.
Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Kepler 421b: o εξωπλανήτης με το μεγαλύτερο έτος. :cheesy:

Αστρονόμοι εντόπισαν έναν πλανήτη εκτός του Ηλιακού μας Συστήματος, ο οποίος εκτελεί μία πλήρη περιφορά γύρω από το άστρο του κάθε 704 ημέρες, έχοντας τη μεγαλύτερη διάρκεια έτους που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα για εξωπλανήτη.

Οι περίοδοι περιφοράς στους περισσότερους από τους 1.800 εξωπλανήτες που βρεθεί είναι σημαντικά μικρότερες καθώς οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται πολύ κοντά στο μητρικό τους άστρο, κάτι που σημαίνει πως κινούνται ταχύτερα έχοντας ταυτόχρονα μικρότερη διαδρομή να διανύσουν. Συγκριτικά, ο Κέπλερ 421b έχει λίγο μικρότερη περίοδο από τον Άρη, ο οποίος χρειάζεται 780 γήινες ημέρες για να συμπληρώσει ένα πλήρες έτος. Αντίθετα υπάρχουν εξωπλανήτες στους οποίους ένα έτος διαρκεί λιγότερο από μία ημέρα, όπως στην περίπτωση του Κέπλερ 70b ο οποίος γυρνάει γύρω από το άστρο του κάθε 6 ώρες.

Ο Κέπλερ 421b, όπως ονομάστηκε ο νέος εξωπλανήτης, έχει μέγεθος παρόμοιο με του Ουρανού και βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα πορτοκαλί άστρο τύπου Κ, λίγο ψυχρότερου και θαμπότερου από το δικό μας Ήλιο. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 180 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από το άστρο του, λίγο μακρύτερα δηλαδή σε σύγκριση με την απόσταση Γης-Ήλιου. Εξαιτίας της μεγαλύτερης απόστασης και της μικρότερης ακτινοβολίας του άστρου, η μέση θερμοκρασία στον Κέπλερ 421b είναι της τάξεως των -90ο C.

Όπως υποδεικνύει και το όνομά του, ο πλανήτης ανακαλύφθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ, το οποίο στα τέσσερα χρόνια της λειτουργίας του κατάφερε να παρατηρήσει δύο «περάσματα» του πλανήτη μπροστά από το άστρο του.

«Το να βρούμε τον Κέπλερ 421b ήταν μεγάλη τύχη», εξηγεί ο Ντέιβιντ Κίπινγκ, ερευνητής του κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, o οποίος συμμετείχε στην έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό the Astrophysical Journal. «Όσο πιο μακριά είναι ο πλανήτης από το άστρο του, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να το δούμε να περνάει μπροστά από αυτό. Πρέπει να ευθυγραμμίζεται τέλεια», εξήγησε.

Ο πλανήτης σύμφωνα με τους ειδικούς βρίσκεται μετά τη νοητή «γραμμή του χιονιού», η οποία χωρίζει τους βραχώδεις με τους αέριους πλανήτες. Μετά τη γραμμή αυτή, το νερό παγώνει σχηματίζοντας παγωμένους κόκκους οι οποίοι συνενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας τον παγωμένο πυρήνα που πιστεύεται πως βρίσκεται στο κέντρο των αέριων πλανητών.

Η δυνατότητα εύρεσης πλανητών σε μεγαλύτερες τροχιές είναι πολύ σημαντική για την έρευνα αφού με τον τρόπο αυτό μπορούν να ελεγχθούν ευρύτερα οι θεωρίες σχετικά με το σχηματισμό των πλανητών και των ηλιακών συστημάτων.

http://physicsgg.me/2014/07/22/kepler-421b-o-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf-%ce%ad%cf%84%ce%bf%cf%82/

frost_line.jpg.505a6679c9f58f99198b940d1494ba24.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Αστρονόμοι έκαναν την πιο ακριβή μέτρηση που έχει γίνει μέχρι σήμερα για τα μέτρα ενός εξωπλανήτη. :cheesy:

Αστρονόμοι στις ΗΠΑ έκαναν την πιο ακριβή μέτρηση που έχει γίνει μέχρι σήμερα, της ακτίνας ενός πλανήτη εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Έτσι, με τη βοήθεια των διαστημικών τηλεσκοπίων «Spitzer» και «Kelper» της NASA, το μέγεθος του εξωπλανήτη Kepler-93b μετρήθηκε πλέον με αβεβαιότητα μόλις 119 χιλιομέτρων.

Η μέτρηση αποκάλυψε ότι η διάμετρος του Kepler-93b είναι περίπου 18.800 χιλιόμετρα, έναντι 12.750 χλμ. της Γης και επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για μια "υπερ-Γη", μιάμιση περίπου φορές μεγαλύτερη από τον πλανήτη μας. Αυτή η κατηγορία εξωπλανητών είναι πολύ κοινή στον γαλαξία μας, σύμφωνα με τις έως τώρα ανακαλύψεις.

Οι προηγούμενες μετρήσεις εκτιμούσαν την μάζα του συγκεκριμένου εξωπλανήτη ότι είναι περίπου 3,8 φορές μεγαλύτερη της Γης. Η πυκνότητά του, με βάση τους υπολογισμούς για την μάζα και την ακτίνα του, εκτιμάται ότι είναι παρόμοια με του δικού μας πλανήτη, πράγμα που παραπέμπει σε βραχώδη και μεταλλική σύνθεσή του.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Σάρα Μπάλαρντ του Πανεπιστημίου Ουάσινγκτον του Σιάτλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal», δήλωσαν ότι «η μέτρηση είναι τόσο ακριβής που ουσιαστικά είναι σαν να μπορείς να μετρήσεις το ύψος ενός ανθρώπου που βρίσκεται στον Δία, με απόκλιση μόλις δύο εκατοστών».

Ο Kepler-93b βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα άστρο σε απόσταση περίπου 300 ετών φωτός από τον πλανήτη μας και το οποίο έχει σχεδόν την μάζα και την ακτίνα του Ήλιου μας. Επειδή ο εν λόγω εξωπλανήτης περιφέρεται πολύ κοντά στο άστρο (μόλις στο ένα έκτο της απόστασης Ερμή - Ήλιου) η θερμοκρασία της επιφάνειάς του φθάνει τους 760 βαθμούς Κελσίου, συνεπώς είναι υπερβολικά καυτός για τη φιλοξενία ζωής - τουλάχιστον όπως την ξέρουμε.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=618042

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Μια νέα μέθοδος αναζήτησης εξωγήινων πολιτισμών. :cheesy:

Καθώς η ανακάλυψη νέων εξωπλανητών έγινε ρουτίνα για τους αστρονόμους, το ζητούμενο πλέον είναι αν αυτοί φιλοξενούν κάποια μορφή ζωής, και γιατί όχι έναν προηγμένο πολιτισμό.

Μελετώντας τις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών, οι αστρονόμοι μπορούν να διαπιστώσουν την ύπαρξη αερίων όπως οξυγόνο και μεθάνιο που συνυπάρχουν μόνο όταν αναπληρώνονται από ζωντανούς οργανισμούς. Αλλά αυτά τα αέρια προέρχονται από απλές μορφές ζωής, όπως τα μικρόβια. Όμως τι γίνεται με τους προηγμένους πολιτισμούς; Αφήνουν ανιχνεύσιμα σημάδια;

Ένας προηγμένος εξωγήινος πολιτισμός μπορεί κάλλιστα να προκαλέσει βιομηχανική ρύπανση στην ατμόσφαιρα του πλανήτη του – κάτι που διαπιστώνουμε εύκολα ρίχνοντας μια ματιά στα δικά μας χάλια.

Έτσι, σύμφωνα με την εργασία ερευνητών του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian [Detecting industrial pollution in the atmospheres of earth-like exoplanets],

http://arxiv.org/abs/1406.3025

είναι δυνατός ο εντοπισμός των αποτυπωμάτων ορισμένων ρύπων κάτω από ιδανικές συνθήκες. Και αυτό δημιουργεί μια νέα προσέγγιση στην αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης.

Οι συγγραφείς της εργασίας θεωρούν την βιομηχανική ρύπανση ως ένδειξη προηγμένου πολιτισμού, αν και ένας πιο προηγμένος πολιτισμός από τον δικό μας δεν θα άφηνε την ατμόσφαιρα του πλανήτη του να μολυνθεί …

Σύμφωνα με την μελέτη το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb Space Telescope θα είναι σε θέση να ανιχνεύσει δυο είδη χλωροφθορανθράκων (CF4 και CCl3 F) – πρόκειται για χημικές ενώσεις που καταστρέφουν το όζον της ατμόσφαιρας.

Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb θα μπορέσει να ανιχνεύσει ένα σήμα των χλωροφθορανθράκων, αρκεί η περιεκτικότητά τους στην ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη να είναι δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης.

Ένας ιδιαίτερα προηγμένος πολιτισμός θα μπορούσε ίσως να προκαλέσει σκόπιμα την μόλυνση της ατμόσφαιρας του πλανήτη του, ώστε να αυξηθεί η θερμοκρασία του πλανήτη, γιατί αλλιώς θα ήταν πολύ κρύος για τη διατήρηση της ζωής.

Υπάρχει όμως ένας περιορισμός. Το τηλεσκόπιο James Webb μπορεί να ανιχνεύσει αυτές τις χημικές ενώσεις στην ατμόσφαιρα ενός κατοικίσιμου εξωπλανήτη, μόνο αν αυτός περιστρέφεται γύρω από έναν λευκό νάνο. Στην περίπτωση αυτή η ένταση των αποτυπωμάτων των χλωροφθορανθράκων μεγιστοποιείται. Η ανίχνευση αυτών των χημικών ενώσεων στην ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη που περιστρέφεται γύρω από ένα άστρο όπως ο Ήλιος μας απαιτεί ένα τηλεσκόπιο ισχυρότερο από το James Webb.

Όμως ακόμα κι αν ανιχνευθούν τέτοια σημάδια βιομηχανικής ρύπανσης εξωγήινου πολιτισμού σε κάποιον εξωπλανήτη, αυτό δεν σημαίνει ότι ο πολιτισμός αυτός κατάφερε να επιβιώσει ή ότι θα προλάβουμε να έρθουμε σε επαφή …

http://physicsgg.me/2014/07/24/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%bc%ce%ad%ce%b8%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b6%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%83%ce%b7%cf%82-%ce%b5%ce%be%cf%89%ce%b3%ce%ae%ce%b9%ce%bd%cf%89%ce%bd/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Πλανητικός «πονοκέφαλος» για τους αστρονόμους. :cheesy:

Το «οικοσύστημα» των πλανητών στο Σύμπαν έχει πολύ μεγαλύτερη... βιοποικιλότητα από όση πιστεύαμε, με αποτέλεσμα οι επιστήμονες να ομολογούν ότι πρέπει να αναθεωρήσουν τις καθιερωμένες θεωρίες και τα μοντέλα δημιουργίας πλανητών.

Η ανακάλυψη πλανητών στον γαλαξία μας είναι πλέον μια σχεδόν καθημερινή υπόθεση.

Ο στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων αλλά και τα ολοένα και πιο ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια εντοπίζουν συνέχεια νέους πλανήτες σε κοντινότερα και πιο μακρινά αστρικά συστήματα. Ορισμένοι από αυτούς τους πλανήτες όμως έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Το μέγεθος, η θέση στην οποία βρίσκονται, η τροχιά τους γύρω από το μητρικό τους άστρο δεν συμβαδίζουν με τα καθιερωμένα και αποδεκτά μέχρι σήμερα από την επιστημονική κοινότητα πλανητικά μοντέλα. Οι αστρονόμοι και όλοι οι εμπλεκόμενοι στη διαστημική εξερεύνηση σηκώνουν τα χέρια ψηλά και αναφέρουν ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν μπορούν να εξηγήσουν την ύπαρξη μιας σειράς πλανητών που έχουν ανακαλυφθεί τα τελευταία χρόνια.

Οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι το δικό μας ηλιακό σύστημα αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργίας πλανητών και ότι πάνω-κάτω τα πλανητικά συστήματα στο Σύμπαν έχουν παρόμοια μορφή. Εκτιμούσαν ότι σε σχετικά κοντινή απόσταση από το μητρικό άστρο ενός πλανητικού συστήματος σχηματίζονται κατά βάση μικρού μεγέθους βραχώδεις πλανήτες ενώ οι μεγαλύτερου μεγέθους πλανήτες αερίου σχηματίζονται σε πιο απομακρυσμένες περιοχές.

Ομως καθημερινά ανακαλύπτονται πλανήτες που ανατρέπουν αυτές τις παραδοχές. Εχουν ανακαλυφθεί πλανήτες που κινούνται όχι απλά κοντά αλλά κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής από το μητρικό τους άστρο. Πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από το μητρικό τους άστρο σε λίγα 24ωρα (κάποιοι ακόμη και σε λίγες ώρες!) και διαθέτουν συνθήκες που είναι κάτι περισσότερο από... κολασμένες. Εχουν ανακαλυφθεί γιγάντιοι βραχώδεις πλανήτες, ο σχηματισμός των οποίων δεν μπορεί να εξηγηθεί από τα υπάρχοντα μοντέλα. Εχουν βρεθεί επίσης αρκετοί πλανήτες με μέγεθος δυο-τρεις φορές μεγαλύτερο από αυτό της Γης τους οποίους οι επιστήμονες έχουν βαφτίσει «Υπερ-Γαίες»

Ο DENIS-P J082303.1-491201 b είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης που έχει εντοπιστεί ως σήμερα.

Είναι 28,5 φορές μεγαλύτερος από τον γίγαντα του ηλιακού μας συστήματος, τον Δία.

Ο PSR B1257+12A είναι ο μικρότερος πλανήτης που έχει εντοπιστεί ως σήμερα.

Εχει μέγεθος σχεδόν ίδιο με αυτό της Γης. Ο Kepler-70b είναι ο πλανήτης με τη μικρότερη τροχιά γύρω από το μητρικό του άστρο. Ολοκληρώνει μια περιστροφή σε μόλις 5,8 ώρες.

Το σύστημα με τους περισσότερους πλανήτες είναι το HD 10180 που διαθέτει εννέα πλανήτες. Υπάρχουν πλανητικά συστήματα που διαθέτουν περισσότερα του ενός άστρα.

Ο πλανήτης PH1b βρίσκεται σε ένα σύστημα τεσσάρων άστρων και είναι μέχρι στιγμής ο πλανήτης με τα περισσότερα άστρα.

Είναι ορισμένοι επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι κανονικά δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει την επιστημονική κοινότητα η ύπαρξη πολλών ειδών πλανητών στο Σύμπαν με βάση την... απλή αριθμητική. Στον γαλαξία μας που αποτελεί έναν μεσαίου μεγέθους Γαλαξία στο Σύμπαν υπολογίζεται ότι υπάρχουν 200-400 δισ. άστρα σε μεγάλο ποσοστό εκ των οποίων έχουν δημιουργηθεί μικρότερα και μεγαλύτερα πλανητικά συστήματα. Μόνο στον γαλαξία μας λοιπόν ο αριθμός των πλανητών μπορεί να πλησιάζει ή και να ξεπερνάει το ένα τρισεκατομμύριο!

Με δεδομένο ότι στο Σύμπαν υπάρχουν μερικές εκατοντάδες δισ. γαλαξίες ο αριθμός των πλανητών που υπάρχουν σε αυτό είναι απλά... ανυπολόγιστος. Είναι λοιπόν, όπως λένε κάποιοι, πολύ λογικό να υπάρχουν πολλά και εντελώς διαφορετικά είδη πλανητών. Μάλιστα ένας εξ αυτών των επιστημόνων, ο Σον Ρέιμοντ, αστρονόμος του Εργαστηρίου Αστροφυσικής στο Μπορντό της Γαλλίας, πραγματοποίησε μελέτη σύμφωνα με την οποία είναι πιθανό να υπάρχει ένα πλανητικό σύστημα που να περιλαμβάνει 60 κατοικήσιμους πλανήτες παρόμοιους με τη Γη!

Το μεγαλύτερο σε αριθμό πλανητών σύστημα που έχει εντοπισθεί μέχρι σήμερα έχει δημιουργηθεί γύρω από το άστρο HD 10180 που βρίσκεται σε απόσταση 127 ετών φωτός από τη Γη. Οι αστρονόμοι έχουν εντοπίσει την παρουσία εννέα πλανητών που κινούνται γύρω από το άστρο αυτό. Ομως κανένας από αυτούς τους πλανήτες δεν είναι κατοικήσιμος αφού κάποιοι βρίσκονται πολύ κοντά στο μητρικό τους άστρο με αποτέλεσμα να επικρατούν σε αυτούς συνθήκες απαγορευτικές για την παρουσία της ζωής ενώ άλλοι είναι γίγαντες αερίου.

Ο Ρέιμοντ θέλησε να διερευνήσει αν και υπό ποιες προϋποθέσεις είναι πιθανό να υπάρχουν πλανητικά συστήματα με περισσότερους από έναν κατοικήσιμους πλανήτες.

Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ιδανικό για τη δημιουργία ενός κοσμικού περιβάλλοντος φιλικού στην παρουσία περισσότερων του ενός κατοικήσιμων πλανητών είναι ένα άστρο με μέγεθος 50% μικρότερο από αυτό του Ηλίου και θερμοκρασία ίση με τη μέγιστη θερμοκρασία που υπάρχει σε έναν ερυθρό νάνο. Σύμφωνα με τον Ρέιμοντ ένα τέτοιο άστρο μπορεί να δημιουργήσει μια ευρεία και πολύ μεγάλης διάρκειας ζωής κατοικήσιμη ζώνη. Μια ζώνη στην οποία θα μπορούσαν να συνυπάρχουν αρκετοί πλανήτες με συνθήκες ευνοϊκές για την παρουσία και ανάπτυξη της ζωής. Στην εξίσωση ο Ρέιμοντ πρόσθεσε και μια σειρά από άλλες παραμέτρους όπως το μέγεθος και τα χαρακτηριστικά των πλανητών αλλά και τις τροχιές τους.

«Θέλουμε πλανήτες που να μην είναι πολύ μικροί ή πολύ μεγάλοι, όπως επίσης η θερμοκρασία να μην είναι ιδιαίτερα υψηλή ή ιδιαίτερα χαμηλή ώστε να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή. Πλανήτες παρόμοιους με τη Γη, δηλαδή πλανήτες που διαθέτουν ατμόσφαιρα, ωκεανούς και ηπείρους. Μιλάμε για πλανήτες με μέγεθος από 50% μικρότερο ως διπλάσιο από αυτό της Γης που να διαθέτουν από 10% περισσότερο ως 10% λιγότερο νερό από αυτό που υπάρχει στην επιφάνεια της Γης» αναφέρει ο Ρέιμοντ.

Από αυτή την εξίσωση προέκυψε ένας εντυπωσιακός κόσμος. Ενα δυαδικό σύστημα (δύο γειτονικά άστρα σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο) στο οποίο «στοιβάζονται» συνολικά 60 κατοικήσιμοι πλανήτες, 36 στο ένα άστρο και 24 στο άλλο. Σύμφωνα με τον Ρέιμοντ, θεωρητικώς τουλάχιστον, η ύπαρξη ενός τέτοιου συστήματος, το οποίο ο ίδιος χαρακτηρίζει «το απόλυτο ηλιακό σύστημα», είναι εφικτή.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=619458

C22652B16DD720059275697381546DCC.jpg.4b5bea826f37844d62b7c3322141b49a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Οι μισοί εξωπλανήτες περιφέρονται γύρω από δύο άστρα. :cheesy:

Σύμφωνα με μία νέα έρευνα που δημοσιεύει το περιοδικό Astrophysical Journal, τα δυαδικά αστρικά συστήματα είναι εξίσου πιθανό να φιλοξενούν πλανήτες με τα ηλιακά συστήματα που έχουν στο κέντρο τους ένα άστρο, όπως το δικό μας.

Η έρευνα στηρίζεται σε δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ, το οποίο για τέσσερα χρόνια παρακολούθησε 150.000 άστρα ερευνώντας για πλανήτες εκτός του Ηλιακού μας Συστήματος. Μέχρι σήμερα, έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη περισσότερων από 1.500 εξωπλανητών από τα δεδομένα του Κέπλερ, ενώ υπάρχει ακόμη μία λίστα από 7.000 πιθανά αντικείμενα που θα μπορούσαν μελλοντικά να αποδειχθούν πλανήτες.

Μία ομάδα αστρονόμων του πανεπιστημίου του Κονέκτικατ, προσπαθώντας να απαντήσει στο ερώτημα του πόσοι εξωπλανήτες βρίσκονται σε τροχιά γύρω από δυαδικά άστρα, υπολόγισε πως τουλάχιστον ένα 40 με 50% του συνολικού αριθμού των εξωπλανητών ανήκει σε αυτή την κατηγορία.

Για την έρευνά τους οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο WIYN στην Αριζόνα των ΗΠΑ και το Gemini στη Χαβάη, εστιάζοντας σε μερικά από τα άστρα που είχε χαρακτηρίσει το Κέπλερ ως πιθανούς τόπους για την ύπαρξη εξωπλανητών.

Κάνοντας χρήση μίας μεθόδου που αποκαλείται στιγματική απεικόνιση, κατά την οποία οι ψηφιακές εικόνες που λάμβαναν επεξεργαζόντουσαν από ένα ειδικό λογισμικό με ανεπτυγμένους αλγορίθμους, οι ερευνητές ήταν σε θέση να αποκτήσουν εικόνες με ευκρίνεια μεγαλύτερη ακόμη και από αυτή του διαστημικού τηλεσκοπίου Χαμπλ.

Με τη μέθοδο αυτή, ήταν ανίχνευσαν αχνά άστρα με 125 φορές μικρότερη λάμψη από το συνοδό τους, καταφέρνοντας να αποδείξουν πως ήταν τελικά πάρα πολλά τα πλανητικά συστήματα με δύο άστρα στο κέντρο τους.

«Είναι πολύ ενδιαφέρον πως τα πλανητικά συστήματα με περισσότερα από ένα άστρο φαίνεται πως είναι πολύ λιγότερο σπάνια από ότι πιστεύαμε πριν μερικά χρόνια», δήλωσε σχετικά ο Έλιοτ Χορτς, αστροφυσικός στο πανεπιστήμιο του νότιου Κονέκτικατ, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας.

Το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται ένας πλανήτης που περιφέρεται γύρω από δύο άστρα είναι καταρχάς εχθρικό: και μόνο οι παλιρροϊκές δυνάμεις από την αντιμαχόμενη βαρύτητα των δύο ήλιων θα μπορούσε να αποβεί καταστρεπτική για ένα πλανήτη, τεμαχίζοντάς τον στην κυριολεξία.

Η ζωή, σύμφωνα με τους επιστήμονες, θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε έναν πλανήτη σαν τον Tatooine του Luke Skywalker

Ωστόσο η εικόνα ενός ηλιοβασιλέματος με δύο ήλιους, παρόμοια με αυτή από τον πλανήτη Τατουίν από τον πόλεμο των άστρων, θα ήταν αναμφισβήτητα ένα πολύ ξεχωριστό θέαμα.

http://physicsgg.me/2014/09/09/%ce%bf%ce%b9-%ce%bc%ce%b9%cf%83%ce%bf%ce%af-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b5%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%86%ce%ad%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b3%cf%8d/

star_war11.jpg.bc50b71e4b3a291b5b25e8c379fb9387.jpg

halfofallexo.jpg.29edfead3cf74dc3c9ff9e782fa8971d.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Ίχνη νερού στην ατμόσφαιρα μικρού εξωπλανήτη. :cheesy:

Η καθαρή από σύννεφα ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη στο μέγεθος του Ποσειδώνα επέτρεψε στους αστρονόμους να εντοπίσουν ίχνη νερού, με τη μορφή υδρατμών. Είναι ο μικρότερος μέχρι σήμερα πλανήτης εκτός του ηλιακού μας συστήματος, στον οποίο αναλύεται η χημική σύνθεση της ατμόσφαιράς του και ανιχνεύεται νερό.

Έως τώρα, μόνο γιγάντιοι εξωπλανήτες σαν τον Δία είχε καταστεί εφικτό να μελετηθούν με αυτό τον τρόπο και να βρεθούν υδρατμοί σε αυτούς, καθώς όλοι σχεδόν οι μικρότεροι κόσμοι που έχουν μέχρι σήμερα βρεθεί, καλύπτονται από πυκνά νέφη που εμποδίζουν τις παρατηρήσεις.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζόναθαν Φρέιν του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το BBC και το «New Scientist», χρησιμοποίησαν τρία διαστημικά τηλεσκόπια της NASA (Χαμπλ. Σπίτσερ και Κέπλερ) για να αναλύσουν την ατμόσφαιρα του πλανήτη ΗΑΤ Ρ-11b, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα άστρο στον αστερισμό του Κύκνου, σε απόσταση περίπου 124 ετών φωτός από τη Γη.

Η διάμετρός του είναι σχεδόν τετραπλάσια του δικού μας πλανήτη.

Η ανίχνευση των υδρατμών έγινε με φασματοκοπική ανάλυση των χρωμάτων του φωτός, που ο εξωπλανήτης απορροφά, καθώς περνά μπροστά από το άστρο του. Όταν μια ατμόσφαιρα περιέχει μόρια νερού, τότε αυτά απορροφούν συγκεκριμένα μήκη κύματος του αστρικού φωτός και έτσι αφήνουν τη δική τους διακριτή χημική «υπογραφή» στο φως που ταξιδεύει και φθάνει μέχρι τους φασματογράφους των τηλεσκοπίων.

Η ατμόσφαιρά του εξωπλανήτη, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, περιέχει περίπου 90% υδρογόνο (είτε ως αέριο, είτε δεσμευμένο σε μόρια νερού), καθώς και σημαντικές ποσότητες υδρατμών.

Στόχος των επιστημόνων είναι να κάνουν κάτι ανάλογο σε ολοένα μικρότερους βραχώδεις εξωπλανήτες, ώσπου για πρώτη φορά να καταφέρουν να ανιχνεύσουν νερό σε έναν πλανήτη σαν τη Γη. Το νερό, σύμφωνα με όσα ξέρουμε από την γήινη βιολογία τουλάχιστον, αποτελεί ζωτικό συστατικό για την ύπαρξη ζωής.

Πάντως ο ΗΑΤ Ρ-11b, που είναι κυρίως αέριος και μάλλον χωρίς βραχώδη επιφάνεια, αλλά μόνο με στερεό πυρήνα, περιφέρεται πολύ κοντά στο άστρο του, κάνοντας μια πλήρη περιστροφή σε μόνο πέντε γήινες ημέρες. Αναπτύσσει, έτσι, θερμοκρασίες άνω των 600 βαθμών Κελσίου, οπότε θεωρείται πολύ καυτός για να φιλοξενεί κάποια μορφή ζωής.

Το υπό κατασκευή διαστημικό τηλεσκόπιο «Τζέημς Γουέμπ» της NASA, το οποίο αναμένεται να αντικαταστήσει το «Χαμπλ» το 2018, θα έχει αυξημένες δυνατότητες μελέτης της ατμόσφαιρας των εξωπλανητών και ανίχνευσης τυχόν «βιο-υπογραφών» σε αυτές, δηλαδή χημικών αερίων με πιθανή βιολογική προέλευση, όπως οξυγόνο (από φωτοσύνθεση), μεθάνιο (από μικροοργανισμούς) κ.α.

Το μόριο του νερού είναι κοινό στο σύμπαν, καθώς οπουδήποτε υπάρχει υδρογόνο και οξυγόνο, το νερό σχηματίζεται με φυσικό τρόπο. Ακόμη και μερικές ηλιακές κηλίδες, όταν είναι πιο ψυχρές, περιέχουν ίχνη υδρατμών.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231350516

004FB32154BD8BB114228B8CDBDD493C.jpg.5ade5abc1e90c03cd42d8e9140b3eee1.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Βρέθηκε πολύπλοκο οργανικό μόριο στον διαστρικό χώρο. :cheesy:

Αστρονόμοι εντόπισαν στο διάστημα με τη βοήθεια της διάταξης τηλεσκοπίων ALMA ένα ασυνήθιστο μόριο με βάση τον άνθρακα, ανακάλυψη που σχετίζεται με το ερώτημα της προέλευσης της ζωής στο Σύμπαν, αφού η ανάπτυξή της βασίζεται στην ύπαρξη μορίων ανάλογης πολυπλοκότητας όπως και αυτό.

Πρόκειται για το ισοπρόπυλο κυάνιο (i-C2H3CN), ένα συγγενή άλλων οργανικών μορίων των οποίων η παρουσία είναι γνωστή στο Σύμπαν.

Η ειδοποιός διαφορά του νέου μορίου όμως είναι πως η δομή του παρουσιάζει διακλαδώσεις σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μόρια που αναπτύσσονται σε μία μονή αλυσίδα. Η ανακάλυψη έγινε στην περιοχή του Τοξότη Β2 που απέχει 27.000 έτη φωτός από το Ηλιακό μας Σύστημα και στην οποία εντοπίζεται έντονη παραγωγή νέων άστρων. Πρόκειται για τον πρώτο εντοπισμό στο διαστρικό χώρο ενός μορίου που να σχετίζεται τόσο με τη ζωή.

Η ανακάλυψη ανοίγει νέους δρόμους όσον αφορά στην έρευνα για τη δυνατή πολυπλοκότητα που μπορούν να εμφανίσουν τα μόρια στο διάστημα, τα οποία μπορούν με τη σειρά τους να καταλήξουν στην επιφάνεια κάποιου πλανήτη και να αποτελέσουν τους σπόρους για την εμφάνιση μορφών ζωής. Συγκεκριμένα η δομή του ισοπρόπυλο κυανίου είναι πολύ παρόμοια με αυτή των αμινοξέων, των δομικών συστατικών των πρωτεϊνών. Η συγκεκριμένη είδηση προσφέρει νέα επιχειρήματα σε αυτούς που υποστηρίζουν πως τα συστατικά αυτά μπορούν να παραχθούν κατά το σχηματισμό νέων άστρων και στη συνέχεια στο εσωτερικό των μετεωριτών να μεταφερθούν στους πλανήτες.

«Η κατανόηση της παραγωγής οργανικού υλικού στα πρώιμα στάδια του σχηματισμού των άστρων είναι κεντρικής σημασίας ώστε να λύσουμε το παζλ της σταδιακής μετεξέλιξης απλών μορίων σε μόρια που ενδεχομένων μπορούν να σχηματίσουν ζωή», δήλωσε ο Αρνό Μπελός, ερευνητής του εργαστηρίου ραδιοαστρονομίας Μαξ Πλανκ, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα που δημοσιεύει το περιοδικό Science: Detection of a branched alkyl molecule in the interstellar medium: iso-propyl cyanide

Η εύρεση των συγκεκριμένων μορίων σε τόσο μακρινή απόσταση και σε μία τόσο αχανή περιοχή δε θα ήταν δυνατή δίχως τη βοήθεια της διάταξης 66 ραδιοτηλεσκοπίων ALMA (Atacame Large Millimeter Array), η οποία βρίσκεται στην έρημο Ατακάμα της Χιλής και εντόπισε το αποτύπωμα του μορίου στην ακτινοβολία από την περιοχή του Τοξότη Β2. Το ALMA παρείχε στους ερευνητές 10 φορές μεγαλύτερη ακρίβεια από αυτή που υπήρχε σε αντίστοιχες έρευνες που είχαν προηγηθεί. Σκοπός του ALMA είναι να αποτελέσει ένα γιγάντιο μάτι που θα κοιτάξει βαθιά μέσα στο Σύμπαν και θα διαλευκάνει μυστήρια όπως αυτό της προέλευσης της ζωής.

http://physicsgg.me/2014/09/28/%ce%b2%cf%81%ce%ad%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%8d%cf%80%ce%bb%ce%bf%ce%ba%ce%bf-%ce%bf%cf%81%ce%b3%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%bc%cf%8c%cf%81%ce%b9%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%bf/

 

Νέο πλανήτη στο Άλφα του Κενταύρου ανακάλυψαν επιστήμονες της Αγίας Πετρούπολης – Πιθανή η ύπαρξη νερού. :cheesy:

Αστρονόμοι από το Παρατηρητήριο Πούλκοβο στην Αγία Πετρούπολη ανακάλυψαν έναν νέο πλανήτη κοντά στο Άλφα του Κενταύρου, το πλησιέστερο άστρο στον Ήλιο και ανακοίνωσαν την ανακάλυψή τους αυτή στο επιστημονικό συνέδριο Journess-2014. Παρά το γεγονός ότι ο πλανήτης δεν είναι ορατός με τηλεσκόπιο, οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει μαθηματικά πού ακριβώς βρίσκεται.

Ο νέος πλανήτης πάντως αποτελεί ένα μυστήριο για τους επιστήμονες. Βρίσκεται έξω από την περιοχή όπου θεωρείται πως ένας πλανήτης ενδέχεται να έχει νερό σε υγρή μορφή – δηλαδή όχι πάγο ή εξατμισμένο νερό. Παρ' όλα αυτά, τα αποτελέσματα της ανάλυσης της φασματικής ακτινοβολίας υποδεικνύουν ότι στον νέο πλανήτη είναι πολύ πιθανό να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο εν λόγω πλανήτης είναι ο δεύτερος που ανακαλύπτεται στο Άλφα του Κενταύρου. Ο πρώτος ανακαλύφθηκε από τους επιστήμονες του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου το 2012.

http://gr.rbth.com/news/2014/09/26/neo_planiti_sto_alfa_toy_kentayroy_anakalypsan_epistimone_ti_agia_petroy_32901.html

alma-array9-25a.jpg.fd324e8e77d8121e8962bb8013750c23.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Διπλό εξωπλανητικό σύστημα. :cheesy:

Ομάδα Βρετανών, Βέλγων και Ελβετών αστρονόμων ανακάλυψε άλλους δύο εξωπλανήτες. Πρόκειται για δύο γίγαντες αερίου παρόμοιους με τον Δία. Η νέα ανακάλυψη ανεβάζει και άλλο τον αριθμό των πλανητών που έχουν ανακαλυφθεί μακριά από το ηλιακό μας σύστημα.

Εχουν εντοπιστεί περίπου 1800 εξωπλανήτες.

Οι δύο νέοι πλανήτες έλαβαν την ονομασία WASP-94B και WASP-94A και ανήκουν στην κατηγορία των «καυτών Διών». Πρόκειται για γίγαντες αερίου που κινούνται σε πολύ κοντινή απόσταση από τα μητρικά τους άστρα. Οι δύο νέοι καυτοί Δίες ξεχωρίζουν από τους υπολοίπους γιατί είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται ένα δυαδικό σύστημα όπου και τα δύο άστρα του συστήματος να φιλοξενούν από ένα καυτό Δία. Η ανακάλυψη που προσφέρει νέα δεδομένα για τον σχηματισμό πλανητών και τη δημιουργία πλανητικών συστημάτων γενικότερα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomy&Astrophysics».

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=636886

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Βρέθηκε «δίδυμος» του Ουρανού σε δυαδικό σύστημα. :cheesy:

Ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο ανακάλυψε ένα ακόμη εξωπλανήτη ο οποίος όπως αναφέρουν είναι «δίδυμος» με τον Ουρανό. Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται ένας τέτοιος πλανήτης μακριά από το ηλιακό μας σύστημα.

Οι μεγάλοι πλανήτες αερίου με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες όπως ο Ουρανός και Ποσειδώνας έχουν λάβει τον χαρακτηρισμό «παγωμένοι γίγαντες». Οι θερμοκρασίες στον Ουρανό κυμαίνονται πέριξ των -170 βαθμών Κελσίου.

Ειδικά για τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα η θέση στην οποία βρίσκονται προκαλεί πονοκεφάλους στον επιστήμονες που δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς βρέθηκαν σε τόσο μεγάλη απόσταση από τον Ηλιο. Μια θεωρία είναι ότι σχηματίστηκαν κοντά στο μητρικό μας άστρο αλλά οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις με τους υπολοίπους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος τους απομάκρυναν από την αρχική τους θέση και τους έστειλαν εκεί που βρίσκονται σήμερα.

Ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο ανακάλυψε ένα ακόμη εξωπλανήτη ο οποίος όπως αναφέρουν είναι «δίδυμος» με τον Ουρανό.

Ο εξωπλανήτης αυτός βρίσκεται σε απόσταση 25 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς στο δυαδικό σύστημα OGLE-2008-BLG-092L.

Ο εξωπλανήτης βρίσκεται στην ίδια απόσταση από το μητρικό του άστρο με εκείνη που βρίσκεται ο Ουρανός από τον Ηλιο. Ετσι η ανακάλυψη του αναμένεται να προσφέρει νέα πολύτιμα στοιχεία για αυτού του είδους τους πλανήτες. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στη διαδικτυακή υπηρεσία προδημοσιεύσεων Arxiv.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=642116

9780BAD2742E3435D2401DE8A8C6ACBD.jpg.3bd4f8a10c6a1f131581113cacd3b74b.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης