Διαστημική Εξερεύνηση

Βίντεο: Εκτός ηλιακού συστήματος το Voyager 1

Κι άλλο ηλιακό τσουνάμι προς το Voyager 1

Ένα νέο «τσουνάμι» από ηλιακή ακτινοβολία δέχτηκε το διαστημικό σκάφος Voyager 1, σύμφωνα με τη NASA. Το σκάφος, το οποίο εκτοξεύθηκε πριν από 37 χρόνια, είναι το πιο απομακρυσμένο από τη Γη ανθρώπινο κατασκεύασμα απέχοντας από εμάς περίπου 19 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα.

Αυτού του είδους τα κύματα ήταν κι εκείνα που οδήγησαν τους ερευνητές το περασμένο φθινόπωρο στο συμπέρασμα πως το Voyager έχει ξεφύγει από την προστατευτική φούσκα που δημιουργεί ο Ήλιος κι έχει εισέλθει στο διαστρικό χώρο, το χώρο δηλαδή ανάμεσα στα αστέρια ο οποίος είναι γεμάτος από μια «αραιά σούπα» από φορτισμένα σωματίδια που αποκαλείται και πλάσμα.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες της αποστολής η μελέτη του νέου κύματος ακτινοβολίας επιβεβαιώνει την παραπάνω διαπίστωση αν και επισημαίνουν πως το Voyager δεν έχει βγει ακόμη από το Ηλιακό Σύστημα καθώς θα πρέπει πρώτα να διανύσει μία ζώνη από κομήτες.

«Κανονικά ο διαστρικός χώρος είναι σα μια ήσυχη λίμνη», εξηγεί ο Εντ Στόουν, από το τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια και επιστήμονας της αποστολής από το 1972. «Όταν όμως ο Ήλιος έχει κάποιο ξέσπασμα στέλνει ένα ωστικό κύμα που φθάνει στο Voyager περίπου ένα χρόνο αργότερα και το οποίο κάνει την ύλη που βρίσκεται γύρω από το σκάφος να τραγουδά», κατέληξε.

O Ήλιος περνάει περιόδους έντονης δραστηριότητας και κατά διαστήματα συμβαίνουν εκρήξεις στην επιφάνειά του που εκτοξεύουν πίδακες από ύλη οι οποίοι ονομάζονται στεφανιαίες εκτινάξεις μάζας. Οι εκτινάξεις αυτές δημιουργούν κύματα από πίεση τα οποία μπορούν να φτάσουν το Voyager. Από το 2012 που πιστεύεται πως το Voyager εισήλθε στο διαστρικό χώρο το έχουν φτάσει τρία τέτοια κύματα. Το πρώτο ήταν πολύ μικρό για να μετρηθεί, αλλά το δεύτερο καταγράφηκε ξεκάθαρα στα όργανα του σκάφους, δίνοντας την ευκαιρία στους επιστήμονες να εξακριβώσουν πως το Voyager περιβάλλεται από πλάσμα.

Πλέον, η ομάδα της αποστολής έχει στη διάθεσή της και τα δεδομένα από το τρίτο συμβάν, το οποίο συνέβη τον περασμένο Μάρτιο. Οι μετρήσεις για την πυκνότητα του πλάσματος συμβαδίζουν με τις προηγούμενες, επιβεβαιώνοντας το γεγονός πως το Voyager 1 είναι το πρώτο σκάφος που έχει ξεφύγει από την προστατευτική περιοχή που δημιουργεί η ακτινοβολία του Ήλιου και βρίσκεται πλέον στο χώρο ανάμεσα στα αστέρια.

16 ημέρες νωρίτερα από το Voyager 1 είχε εκτοξευθεί και αποστολή Voyager 2, με σκοπό να μελετήσει τους εξωτερικούς πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος Ουρανό και Ποσειδώνα. Όντας η πιο μακροχρόνια διαστημική αποστολή που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ, το αδερφό σκάφος του Voyager 1 θα εισέλθει κι εκείνο στο διαστρικό χώρο σε λίγα χρόνια, σύμφωνα με τις προβλέψεις των επιστημόνων.

Για πρώτη φορά στην ιστορία, ένα αντικείμενο κατασκευασμένο από τον άνθρωπο βγήκε από το ηλιακό μας σύστημα. Το διαστημόπλοιο της NASA που εκτοξεύτηκε το 1977, απέχει πλέον, περισσότερα από 18 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο.

Συνεχίζει να γράφει ιστορία το Βόγιατζερ 1. Για πρώτη φορά, λοιπόν, ένα αντικείμενο κατασκευασμένο από τον άνθρωπο βγήκε από το ηλιακό σύστημά μας, ανακοίνωσαν σήμερα οι επιστήμονες που παρακολουθούν την πορεία του Βόγιατζερ 1.

Σύμφωνα με τους αστροφυσικούς, το διαστημόπλοιο της NASA που εκτοξεύτηκε το 1977 και πλέον απέχει περισσότερα από 18 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο, βγήκε από την ηλιόπαυση, το απώτατο όριο του ηλιακού συστήματος και πέρασε στο διαστρικό χώρο κατά πάσα πιθανότητα στις 25 Αυγούστου 2012, σύμφωνα με την ανάλυση των δεδομένων που έχουν σταλεί στη Γη και δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση Science.

«Τώρα που έχουμε καινούρια, σημαντικά δεδομένα, πιστεύουμε ότι αυτό ήταν το ιστορικό άλμα της ανθρωπότητας στο διαστρικό χώρο», δήλωσε ο Εντ Στόουν του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνιας. «Η ομάδα του Βόγιατζερ χρειαζόταν χρόνο για να αναλύσει τα δεδομένα και να βγάλει κάποιο νόημα. Όμως τώρα μπορούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα που μας βασάνιζε όλους: Φτάσαμε; και η απάντηση είναι «Ναι»», πρόσθεσε ο Στόουν.

Το ακριβές σύνορο του ηλιακού συστήματος δεν είναι γνωστό. Οι επιστήμονες περίμεναν επί χρόνια μια ένδειξη ότι το Βόγιατζερ 1, που ταξίδευε στα όρια της ηλιόσφαιρας, είχε βγει στο διαστρικό χώρο. Αρκετές φορές μάλιστα – πιο πρόσφατα σε δύο μελέτες που δημοσιεύτηκαν φέτος – είχαν συμπεράνει ότι το διαστημόπλοιο είχε φύγει από τα όρια του ηλιακού συστήματος, όμως η NASA δεν επιβεβαίωνε τα ευρήματά τους.

Χάρη στο θρυλικό Voyager 1 που κινείται πλέον έξω από το Ηλιακό Σύστημα, η ανθρωπότητα μπορεί να ακούσει για πρώτη φορά τους ήχους του διαστρικού χώρου.

Εν μέσω των πανηγυρισμών για το πρώτο αντικείμενο που εξερευνά το διάστημα μακριά από τη γειτονιά του Ήλιου, η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια ιστορική ηχογράφηση.

Οι απόκοσμοι ήχοι, οι οποίοι επέτρεψαν στους ερευνητές να βεβαιωθούν ότι το σκάφος έχει εξέλθει από το Ηλιακό Σύστημα εδώ και ένα χρόνο, παράγονται από δονήσεις του πυκνού πλάσματος, ή ιονισμένου αερίου, το οποίο πλημμυρίζει το χώρο ανάμεσα στα άστρα.

Οι δονήσεις αυτές έχουν συχνότητες εντός της ανθρώπινης ακοής και αναπαράγονται στο παραπάνω βίντεο στην πραγματική τους ταχύτητα.

«Όταν ακούσετε αυτή την ηχογράφηση, έχετε στο μυαλό σας ότι πρόκειται για ιστορικό γεγονός. Είναι η πρώτη φορά που καταγράφουμε τους ήχους του διαστρικού χώρου» σχολίασε ενθουσιασμένος ο Ντον Γκάρνετ, υπεύθυνος του οργάνου που καταγράφει τα κύματα πλάσματος.

O αισθητήρας πλάσματος του Voyager 1 έπαψε να λειτουργεί το 1980, οπότε οι ερευνητές χρειάστηκαν εφευρετικότητα, αλλά και λίγη τύχη, για να καταγράψουν τις μεταβολές του πλάσματος καθώς το σκάφος εξερχόταν από την ηλιόσφαιρα -μια «φυσαλίδα» φορτισμένων σωματιδίων που πηγάζουν από τον Ήλιο και τελικά συγκρούονται με τα εισερχόμενα διαστρικά σωματίδια.

Αυτό που επέτρεψε στους ερευνητές να μετρήσουν την πυκνότητα του πλάσματος ήταν μια ηλιακή έκρηξη που ξέσπασε το Μάρτιο του 2012 και έφτασε στο Voyager 1 περίπου 13 μήνες αργότερα. Η ηλιακή καταιγίδα έκανε το πλάσμα γύρω από το σκάφος να δονείται, και οι δονήσεις αυτές έδειξαν ότι το Voyager κολυμπούσε σε ένα σύννεφο πλάσματος 40 φορές πιο πυκνό από ό,τι στα εξωτερικά στρώματα της ηλιόσφαιρας.

Η αύξηση αυτή ταίριαζε απόλυτα με τις προβλέψεις των επιστημόνων για την υψηλή πυκνότητα πλάσματος στο διαστρικό χώρο. «Τώρα που έχουμε νέα, βασικά δεδομένα, μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι το ιστορικό άλμα της ανθρωπότητας στο διαστρικό χώρο» δήλωσε ο Εντ Στόουν, μέλος της αποστολής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια.

Οι αναλύσεις των ηχογραφήσεων του 2013 οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι το Voyager 1 είχε βγει από το Ηλιακό Σύστημα γύρω στις 25 Αυγούστου του 2012.

Εκτοξεύθηκε το… 1977

Το Βόγιατζερ 1 εκτοξεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1977 και το ακολούθησε ένα μήνα αργότερα το «αδελφό» σκάφος Βόγιατζερ 2. Το 1979 έφτασε στον Δία και τον επόμενο χρόνο στον Κρόνο, στέλνοντας στη Γη τις πρώτες λεπτομερείς εικόνες από τους δορυφόρους αυτών των πλανητών. Ακολούθως επισκέφθηκε τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα ενώ το 1990 έστειλε και την πρώτη πλήρη φωτογραφία του ηλιακού συστήματός μας.

«Το Βόγιατζερ έφτασε εκεί που δεν έχει πάει κανένα άλλο διαστημόπλοιο, πετυχαίνοντας ένα από τα σημαντικότερα τεχνολογικά επιτεύγματα στην ιστορία της επιστήμης», τόνισε ο διευθυντής των επιστημονικών αποστολών της NASA Τζον Γκράνσφελντ.

Θα συνεχίσει για… δισεκατομμύρια χρόνια

Η διάρκεια ζωής των δύο Βόγιατζερ υπολογιζόταν αρχικά στα 5 έτη και η αποστολή τους ήταν να εξερευνήσουν τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Σήμερα πάντως βρίσκονται σε σχετικά καλή κατάσταση και εξακολουθούν να λειτουργούν. Εκτός των επιστημονικών οργάνων και των καμερών, μεταφέρουν και από έναν χρυσό δίσκο επικαλυμμένο με χαλκό που περιέχει 115 φωτογραφίες και διάφορους φυσικούς ήχους καθώς και μηνύματα σε 55 γλώσσες. Εδώ και 35 χρόνια μεταφέρουν τα μηνύματα του τότε προέδρου των ΗΠΑ, Τζίμι Κάρτερ, και του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, Κουρτ Βαλντχάιμ.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα δύο διαστημόπλοια θα βρεθούν κοντά σε άλλα άστρα σε περίπου δύο έτη φωτός, αφού διανύσουν δηλαδή περίπου 19 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα. «Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την πορεία του Βόγιατζερ 1 στο διάστημα, θα συνεχίσει για πολύ-πολύ καιρό, ίσως για δισεκατομμύρια χρόνια», προέβλεψε ο αστροφυσικός Μαρκ Σουίσνταλ.

http://physicsgg.me/2013/09/13/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%8C%CF%82-%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF-voyager-1/

Μαγνητική «φούσκα» για ομαλή διαστημική προσγείωση

Τα σχέδια αναπτύσσονται από δυο εταιρείες για λογαριασμό της NASA

Ουάσινγκτον

Η μαγνητόσφαιρα της Γης – ο χώρος δηλαδή στον οποίο εκτείνεται η επιρροή του μαγνητικού πεδίου της – αποτελεί πηγή έμπνευσης για ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο της NASA. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία είχε προκηρύξει διαγωνισμό για την ανάπτυξη μιας μεθόδου «αεροπέδησης με μαγνητοκέλυφος» (magnetoshell aerocapture) – μιας μεθόδου δηλαδή που θα επιτρέπει το «κλείσιμο» ενός διαστημοπλοίου μέσα σε μια μαγνητική «φούσκα» παρόμοια με την ασπίδα πλάσματος που περικλείει τον πλανήτη μας και άλλα ουράνια σώματα. Ενώ όμως η σφαίρα επιρροής του μαγνητικού πεδίου της προστατεύει (μεταξύ άλλων) τη Γη από την ηλιακή ακτινοβολία, η μαγνητική «φούσκα» που ζητάει η NASA θα προστατεύει τα διαστημόπλοια από τις πτώσεις, επιβραδύνοντας την πορεία τους με τη δύναμη αντίστασης που θα δημιουργεί.

Όπως ανακοινώθηκε, τον διαγωνισμό κέρδισαν δυο ιδιωτικές εταιρείες οι οποίες θα πρέπει να έχουν υλοποιήσει τα σχέδια που έχουν υποβάλει μέσα στο 2015. Αν οι δοκιμές που θα διεξαχθούν του χρόνου στεφθούν με επιτυχία η νέα τεχνική θα επιτρέψει μελλοντικά σε μη επανδρωμένα διαστημικά σκάφη να προσεδαφίζονται χωρίς προβλήματα μεταφέροντας βαριά φορτία στον Αρη και θα διευκολύνει τα ταξίδια των επανδρωμένων αποστολών. «Είμαι ενθουσιασμένη με την εξέλιξη» δήλωσε η Μισέλ Μανκ της Διεύθυνσης Διαστημικής Τεχνολογίας Αποστολών της NASA. «Πρόκειται για έναν χαμηλού κόστους τρόπο να διερευνήσουμε αυτή την ιδέα και να δούμε αν θα αποδώσει καρπούς».

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=612490

Στο Διάστημα ο ελληνικός δορυφόρος.

Εκτοξεύτηκε χθες από τις εγκαταστάσεις της NASA ο δορυφόρος Λ-Sat (Hellenic Satellite), o οποίος δημιουργήθηκε από Έλληνες επιστήμονες με επικεφαλής τον Μεσσήνιο Περικλή Παπαδόπουλο.

Σύμφωνα με τη NASA, o ελληνικός δορυφόρος «πετάει» με τον πύραυλο Antares, ο οποίος μεταφέρει το σκάφος Cygnus με επιστημονικό και υποστηρικτικό υλικό για το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το Cygnus αναμένεται να φθάσει στον ISS στις 16 Ιουλίου.

Ο δορυφόρος εκτοξεύτηκε χθες το βράδυ στις 19:52 (ώρα Ελλάδας). Αρχικά, η εκτόξευση ήταν προγραμματισμένη για το βράδυ της Παρασκευής, όμως αναβλήθηκε λόγω κακοκαιρίας. Σύμφωνα με τη NASA, όλα «βαίνουν ομαλώς» μέχρι τώρα.

Όπως σημειώνεται, στόχος του δορυφόρου είναι να μελετήσει την επίδραση της κοσμικής ακτινοβολίας στο υλικό γραφένιο, όταν αυτό βρίσκεται σε συνθήκες χαμηλής γήινης τροχιάς.

Στο πεδίο που σχετίζεται με την έρευνα του γραφενίου εργάζεται ο Έλληνας διδακτορικός φοιτητής Κώστας Αλεξάνδρου υπό την καθοδήγηση του διεθνούς φήμης Καθηγητή Ιωάννη Κυμίση του Πανεπιστήμιου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, ο οποίος θα πραγματοποιήσει σε παγκόσμιο επίπεδο το πρώτο stress-test του γραφενίου στο διάστημα.

Η έλλειψη βαρύτητας, η κοσμική ακτινοβολία και οι ακραίες αλλαγές θερμοκρασίας, θα δώσουν χρήσιμες πληροφορίες για το πώς επιδρούν στο επαναστατικό αυτό υλικό.

Το γραφένιο αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά καινοτόμα “υλικά” της νανοτεχνολογίας το οποίο σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί στα μελλοντικά τρανζίστορ, σε διάφανες και εύκαμπτες οθόνες, σε μπαταρίες του μέλλοντος και αρκετές ακόμη εφαρμογές.

Αναφορικά με το πεδίο των τηλεπικοινωνιών, ο δορυφόρος Λ-sat με την λειτουργικότητα του AIS, θα είναι σε θέση να προσδιορίζει και να παρουσιάζει σε πραγματικό χρόνο την κίνηση όλων των ελληνικών εμπορικών πλοίων, παρέχοντας παράλληλα πληροφορίες για τα πλοία που απειλούνται από πειρατεία (!).

Σημαντικό ρόλο για την ολοκλήρωση του δορυφόρου έπαιξε ο αρχιμηχανικός Βαγγέλης Χριστοδούλου σε συνεργασία με την Μαρία Δημητρακοπούλου στο system integration.

Σημαντικότατη ήταν και η βοήθεια του Σίμου Κανή στα περιφερειακά συστήματα αλλά και της Αριάνας Πανοπούλου στις τελικές δοκιμές πιστοποίησης.

Ο Χάρις Κουλούρης συνέβαλε στην δημιουργία του λογισμικού συστήματος. Επίσης το project αυτό πραγματοποιείται σε συνεργασία με τον διακεκριμένο καθηγητή Νικήτα Νικητάκο και με το μεταπτυχιακό φοιτητή Γιώργο Μαντζούρη του πανεπιστημίου Αιγαίου, οι οποίοι βοήθησαν στην ανάπτυξη και εφαρμογή του AIS.

Τον Λ-sat σχεδίασε και κατασκεύασε η διεθνής ελληνική επιστημονική/φοιτητική ομάδα που φέρει την ονομασία «Lambda Team»,

http://lambdasat.com/

με έδρα τη Silicon Valley, στην Καλιφόρνια και η οποία στην ιστοσελίδα της προβάλλει το σλόγκαν «Ελληνικά μυαλά με δράση» (Greek Minds at Work).

Όπως υπογράμμισε ο δρ. Παπαδόπουλος (καθηγητής Αεροδιαστημικής Μηχανικής του πολιτειακού πανεπιστημίου της Καλιφόρνια San José) η ομάδα Lambda προωθεί και αναδεικνύει αξιόλογους Έλληνες επιστήμονες.

Σε συνεντεύξεις που είχε παραχωρήσει σε ομογενειακά ΜΜΕ, ο δρ. Παπαδόπουλος ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι το κόστος του «μικροδορυφόρου» ήταν περίπου 100.000 δολάρια και ότι η αποστολή του θα συνέβαλε επίσης και στην προστασία ελληνικών εμπορικών πλοίων από πειρατείες.

Βίντεο.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64036656

http://physicsgg.me/2014/07/11/%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%8c%ce%be%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%ce%b4%ce%bf%cf%81%cf%85%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%bf%cf%85-%ce%bb-sa/

Στην φωτογραφία: Part of the Lambda Team with (right to left) Dr. Periklis Papadopoulos, Kostas Alexandrou, Eriana Panopoulou, Vaggelis Christodoulou, Maria Dimitrakopoulou, Charalabos Koulouris and Simos Kanis.

Πυραύλος «Angara»: Η Ρωσία επανακάμπτει σαν διαστημική υπερδύναμη.

H επιτυχημένη εκτόξευση του προηγμένου, νέας γενιάς, «οικολογικού» πυραύλου «Angara» («Ανγκαρά») αλλάζει τα δεδομένα στις διαστημικές αποστολές.

Ο πρώτος πύραυλος- φορέας εγχώριου σχεδιασμού στη σύγχρονη ιστορία της Ρωσίας, τέθηκε «σε επιχειρησιακή λειτουργία» και ολοκλήρωσε με επιτυχία τις πτητικές δοκιμές. Ποιές είναι οι ευκαιρίες που ανοίγει στη ρωσική διαστημική βιομηχανία ο νέος οικολογικός πύραυλος-φορέας; Μπορεί να ανταγωνιστεί εμπορικά τους ξένους ανταγωνιστές του;

Το συγκρότημα διαστημικών πυραύλων «Angara» είναι η νέα γενιά πολυώροφων πυραύλων-φορέων, αποκλειστικά ρωσικού σχεδιασμού και κατασκευής. Η οικογένεια του συγκεκριμένου τύπου φορέων, περιλαμβάνει πυραύλους διαφόρων κατηγοριών: Βαρέων, μεσαίων και ελαφρών, με δυνατότητα μεταφοράς φορτίου στο διάστημα που κυμαίνεται από τους 3,8 έως και τους 35 τόνους.

Όλοι οι πύραυλοι της σειράς, μπορούν να εκκινήσουν από την ίδια εγκατάσταση εκτόξευσης. Κάθε μονάδα, είναι εξοπλισμένη με τον ισχυρό πυραυλικό κινητήρα υγρών καυσίμων RD-191.

Η εκτόξευση του πυραύλου «Angara -1.2PP», του πρώτου «οικολογικού» πυραύλου-φορέα που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε εξ' ολοκλήρου στη Ρωσία μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία από το κοσμοδρόμιο «Πλεσέτσκ» στην περιφέρεια Αρχάγγελσκ, στις 9 Ιουλίου. Η πτήση εκτελέσθηκε σύμφωνα με το πρόγραμμα. Ο διαχωρισμός της πρώτης βαθμίδας έγινε πάνω από τη Θάλασσα του Μπάρεντς, τέσσερα λεπτά μετά την εκτόξευση. Και στο 21ο λεπτό, στο δεύτερο στάδιο της πτήσης, το δοκιμαστικό μοντέλο ωφέλιμου φορτίου απορρίφθηκε και έπεσε σε προκαθορισμένη περιοχή του πολυγώνου «Κουρά» στη χερσόνησο Καμτσάτκα.

Η συνολική «διαδρομή» του πυραύλου ήταν 5.700 χιλιόμετρα από το σημείο εκκίνησης.

Η πρώτη εκτόξευση του «Angara» είχε αρχικά προγραμματιστεί για τις 25 Ιουνίου, αλλά αναβλήθηκε. Επίσημη αιτιολογία ήταν η διενέργεια συμπληρωματικών ελέγχων στα συστήματα του πυραύλου. Στις 28 Ιουνίου, το αυτόματο σύστημα του συγκροτήματος ακύρωσε τη διαδικασία, 19 δευτερόλεπτα πριν από την έναρξη της εκτόξευσης. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος αυτή τη φορά παρακολουθούσε προσωπικά την εκτόξευση μέσω τηλεοπτικής σύνδεσης, έδωσε εντολή να υποβληθεί άμεσα η έκθεση για τα αίτια της αστοχίας και η εκτόξευση αναβλήθηκε επ’ αόριστον.

Αποδείχθηκε, ότι ο «Angara» δεν εκτοξεύθηκε λόγω προβλημάτων διαρροής σε μια από τις βαλβίδες που δεν έχουν σχέση με τον κινητήρα. Η Ρωσική Ομοσπονδιακή Διαστημική Υπηρεσία, «Roscosmos», αποφάσισε να επισπεύσει τη διαδικασία, εκτελώντας τις εργασίες επιδιόρθωσης του «Angara» επί τόπου, στο χώρο του κοσμοδρομίου, και έτσι, στις 9 Ιουλίου,16.02 ώρα Μόσχας, ο ρωσικός πύραυλος εκτοξεύθηκε με επιτυχία.

Οι διαφορετικές εκδόσεις του πυραύλου ξεχωρίζουν από τον αριθμό των καθολικών πυραυλικών δομοστοιχείων (πυραυλικών μπλοκ), που αποτελείται η πρώτη βαθμίδα (όροφος). Ο «Angara» που δοκιμάστηκε, ήταν μια ενδιάμεση έκδοση, που επέτρεψε στους μηχανικούς να ελέγξουν το πώς δουλεύει το σύστημα της πρώτης και της δεύτερης βαθμίδας του πυραύλου, σε μια μεικτή δομή.

Ο πύραυλος είχε συναρμολογηθεί στην «ελαφρά» μορφή του όσον αφορά στην πρώτη βαθμίδα, ενώ ο δεύτερος όροφος είχε διαμορφωθεί με βάση την πιο βαριά εκδοχή.

Στο μέλλον, οι πύραυλοι «Angara» της βαρέας κλάσης θα είναι εξοπλισμένοι με τρίτο όροφο, θα χρησιμοποιούν υδρογόνο, συνδυασμός που θα επιτρέψει τη μεταφορά στο διάστημα, από το Πλεσέτσκ, πολύ βαρύτερων φορτίων. Η πρώτη επανδρωμένη πτήση του «Angara» «βαρέων – βαρών», θα πραγματοποιηθεί το 2018 από το νέο ρωσικό κοσμοδρόμιο «Βοστότσνι» στην περιφέρεια Αμούρ (στη ρωσική Άπω Ανατολή).

Έτσι, μαζί με μια νέα κατηγορία πυραύλων προηγμένης τεχνολογίας, η Ρωσία εξασφάλισε τη διαστημική της ανεξαρτησία. Την εγγυημένη -αυτόνομη- πρόσβαση της χώρας στο διάστημα. Τώρα, μπορεί να θέτει μόνη της όλα τα είδη των δορυφόρων σε χαμηλή και σε γεωστατική τροχιές γύρω από τη Γη, χωρίς να αναγκάζεται να συμφωνεί για τις εκτοξεύσεις με το Καζακστάν, στο έδαφος του οποίου βρίσκεται το κοσμοδρόμιο «Μπαϊκονούρ». Επιπλέον, η παραγωγή αυτών των πυραύλων, δεν θα εξαρτάται από τρίτους εργολάβους. Για λόγους στρατηγικής ασφάλειας, το συγκρότημα έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί εξ’ ολοκλήρου από ρωσικές επιχειρήσεις, που βρίσκονται στο έδαφος της Ρωσίας.

Είναι σημαντικό επίσης, ότι με την εισαγωγή σε εκμετάλλευση του «Angara» θα ενισχυθεί σε μεγάλο βαθμό ο δείκτης των «οικολογικών» εκτοξεύσεων.

Αν ο πύραυλος «Proton» χρησιμοποιεί ως καύσιμο το επιβλαβές για το περιβάλλον επτύλιο, το μείγμα «κηροζίνης – οξυγόνου» που χρησιμοποιείται στον «Angara» θεωρείται ότι είναι κατά πολύ λιγότερο δηλητηριώδεςΕτσι, συμβάλλει στην περιβαλλοντική ασφάλεια τόσο της περιοχής εκτοξεύσεων, όσο και στα πεδία πτώσης των χρησιμοποιούμενων βαθμίδων του πυραύλου.

Το αντεπιστέλλον μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής «Τσιολκόβσκι», Αντρέι Ιόνιν πιστεύει ότι, παράλληλα με τη κατασκευή των πυραύλων «Angara», που δεν θα χρησιμοποιούνται για εμπορικούς εκτοξεύσεις, η Ρωσία πρέπει να ξεκινήσει τη δημιουργία φθηνότερων –πιο εμπορικών- βαρέων πυραύλων.

«Η χρήση του «Angara» στο κοσμοδρόμιο «Πλεσέτσκ» δεν θα έχει καμιά εμπορική προοπτική, αυτό θα πρέπει να γίνει σαφώς κατανοητό. Η αποστολή του, είναι να θέτει σε τροχιά ρωσικούς κρατικούς δορυφόρους, που έχουν κατασκευαστεί από πόρους του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού (σ.σ. δηλαδή, δορυφόρους που αφορούν σε εθνικούς πολιτικούς και αμυντικούς σκοπούς)», λέει ο επιστήμονας. Έτσι, η Ρωσία, προσθέτει, θα πρέπει σταδιακά να αρχίσει να σχεδιάζει βαρείς, αλλά ταυτόχρονα και φθηνούς πυραύλους-φορείς, βασισμένη στο παράδειγμα της αμερικανικής ιδιωτικής εταιρείας «SpaceX», η οποία κατασκευάζει πυραύλους που κοστίζουν περίπου 70 εκατομμύρια δολάρια.

«Για να μην βγει από την αγορά των εμπορικών εκτοξεύσεων, η Ρωσία θα πρέπει να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τον «Proton» με κόστος εκτόξευσης περίπου 100 εκατ. δολάρια και να αρχίσει να κατασκευάζει πυραύλους που θα κοστίζουν περίπου 50 εκατομμύρια δολάρια η κάθε εκτόξευση, για να μην αφήσει αυτό το τμήμα της αγοράς να πέσει εξ’ ολοκλήρου στα χέρια της «SpaceX», κατέληξε ο Ιόνιν.

Η πρώτη επιτυχημένη εκτόξευση του «Angara», ήταν μια σημαντική εξέλιξη και για το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας, σημείωσε ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής «Τσιολκόβσκι», Ίγκορ Μαρίνιν. Ο «Angara» θα επιτρέψει την μεταφορά φορτίου από το «Πλεσέτσκ» σε γεωστατική τροχιά. Αυτή η δυνατότητα είναι πολύ σημαντική, όχι μόνο για τις εμπορικές εκτοξεύσεις τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων, αλλά και για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Τώρα, μπορούμε να στέλνουμε στο διάστημα βαρείς πυραύλους από το έδαφος της Ρωσίας (το Πλεσέτσκ), και έτσι, αποδεσμευόμαστε από άλλα κράτη (σ.σ. Καζακστάν) για την εκτόξευση φορτίων και συσκευών στο διάστημα που αφορούν ειδικά το υπουργείο Άμυνας» εξηγεί ο Μαρίνιν.

http://gr.rbth.com/tecnology/2014/07/13/pyraylo_angara_i_rosia_epanakamptei_san_diastimiki_yperdynami_31523.html

Οι αστροναύτες έτοιμοι για Star Wars.

Εχετε φανταστεί εάν έχουν όπλα οι αστροναύτες και πως αυτά μοιάζουν; Πιστόλι λέιζερ; Blaster, ή σπαθί δέσμης φωτός, όπως στο κινηματογραφικό έργο επιστημονικής φαντασίας, «Star Wars»; Οχι, τα πράγματα είναι πολύ απλούστερα.

Ναι, οι σοβιετικοί κοσμοναύτες όντως πήγαιναν στο διάστημα οπλισμένοι. Το μόνο που κουβαλούσαν μαζί τους όμως, δεν ήταν άλλο από ένα τρίκανο πιστόλι, που έμοιαζε περισσότερο με κυνηγετική καραμπίνα. Και χρησίμευε, όχι για μια διαστημική μάχη με εξωγήινα τέρατα, αλλά για να σώσει τις ζωές τους μετά από την προσγείωση τους στη Γη!

Στην ΕΣΣΔ δεν προέβαλαν δημόσια ιδιαίτερα αυτό το θέμα. Ομως, από την εποχή ακόμα του Γιούρι Γκαγκάριν, όλοι οι σοβιετικοί κοσμοναύτες πετούσαν στο διάστημα οπλισμένοι. Τα μέλη της ομάδας των κοσμοναυτών, ήταν εφοδιασμένα με το κλασικό πιστόλι «Μακάροφ» (PM), το ίδιο όπλο που είχαν και οι αστυνομικοί. Το όπλο δινόταν στους κοσμοναύτες για την περίπτωση της προσγείωσης τους σε μη προκαθορισμένο σημείο (προσγείωση έκτακτης ανάγκης), «για την προστασία τους από τα άγρια ζώα και τα εγκληματικά στοιχεία». Και σχεδόν κανένας δε σκέφτηκε να αλλάξει το «διαστημικό Μακάροφ» από το στάνταρτ εξοπλισμό των αποστολών μέχρι το 1965, όταν οι κοσμοναύτες Αλεξέι Λεόνοφ και Πάβελ Μπελιάγιεφ, έκαναν αναγκαστική προσγείωση σε δάσος της ταϊγκά.

Η περιοχή που προσγειώθηκαν οι κοσμοναύτες ήταν απομακρυσμένη και δυσπρόσιτη. Οι ομάδες επίγειας διάσωσης άργησαν πολύ να φτάσουν στο σημείο έκτακτης προσγείωσης. Οι Λεόνοφ και Μπελιάγιεφ έπρεπε να περάσουν αρκετές ημέρες στις δύσκολες συνθήκες του δάσους της ταϊγκά, επιβιώνοντας μόνο με τις δικές τους δυνάμεις. «Το μόνο που μπορούσαν να κάνουν τα ελικόπτερα ήταν να πετάνε πάνω από το σημείο που προσγειωθήκαμε και να αναφέρουν στο κέντρο τις κινήσεις μας: Ο ένας κόβει ξύλα και ο άλλος τα ρίχνει στη φωτιά…», θυμάται ο Λεόνοφ.

Οι κοσμοναύτες είχαν δημιουργήσει ένα πρόχειρο καταφύγιο, αλλά άρχισαν να δέχονται απρόσκλητους ... επισκέπτες. Ήταν Μάρτιος και μόλις είχαν ξυπνήσει από τη χειμερία νάρκη. Ως εκ τούτου, ήταν πολύ πεινασμένες και επιθετικές. Το μόνο που μπορούσαν να κάνουν οι κοσμοναύτες, ήταν να πυροβολούν στον αέρα. Οι πυροβολισμοί όμως, μόνο την περιέργεια προκαλούσαν παρά φόβιζαν τα ζώα, που δεν είχαν συναντήσει ποτέ ανθρώπους. «Το μόνο που θα μπορούσαμε να κάνουμε με τα «Μακάροφ», ήταν να αυτοπυροβοληθούμε», θυμάται αστειευόμενος ο Λεόνοφ. Ήταν αυτός που πήρε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός ειδικού όπλου για την επιβίωση των κοσμοναυτών σε περίπτωση έκτακτης-αναγκαστικής προσγείωσης.

Η ανάπτυξη του νέου όπλου έγινε υπό την εποπτεία του γενικού σχεδιαστή του διάσημου εργοστασίου όπλων της Τούλα, Βλαντίμιρ Παραμόνοφ.

Οι σκέψεις ήταν τρεις: Περίστροφο, ημιαυτόματο όπλο λείας κάνης, τρίκανο πιστόλι.

Η τελευταία επιλογή ήταν η πιο κατάλληλη για τον σκοπό της χρήσης του όπλου. Την προστασία από επικίνδυνα ζώα και εγκληματικά στοιχεία, το κυνήγι για την εξεύρεση τροφίμων και τη δυνατότητα εκτόξευσης φωτοβολίδας - σήμα κινδύνου για την οπτική παρατήρηση από τις ομάδες διάσωσης.

Το πιστόλι που σχεδιάστηκε, αποτελείται είναι δύο λείες κάνες κυνηγετικού διαμετρήματος 32 (cal.32) και από κάτω, βρίσκεται μια τρίτη ραβδωτή κάννη των 5,45 χιλιοστών. Στον εξοπλισμό, συμπεριλαμβάνονταν τα ειδικά σχεδιασμένα φυσίγγια των 5,45 χιλιοστών SP - P (11 κυνηγετικά φυσίγγια), φυσίγγια cal.32 SP - D (10 κυνηγετικά φυσίγγια) και cal.32 SP - C (10 φυσίγγια για οπτικά σήματα).

Οι εργάτες του εργοστασίου έδωσαν στο νέο πιστόλι το παρατσούκλι «το όνειρο του λαθροθήρα», αλλά στα επίσημα έγγραφα εμφανίζεται ως «SONAZ» (φορητό πυροβόλο όπλο έκτακτης ανάγκης). Επισήμως το «SONAZ» πρωτοχρησιμοποιήθηκε 1986. Την ίδια χρονιά, το TP-82 για πρώτη φορά βρέθηκε στο διάστημα.

Με το έργο τέχνης των οπλουργών της Τούλα, οπλίστηκε το πλήρωμα της κοινής σοβιετικο-γαλλικής αποστολής.

Το TP-82 διαθέτει μια άκρως ασυνήθιστη λαβή-μασέτα! Από μόνο του το εξάρτημα ήταν ένα μεγάλο μαχαίρι για το κόψιμο ξύλων, και, μαζί με τη σκληρή θήκη του, γινόταν το κοντάκι που μετέτρεπε το πιστόλι σε καραμπίνα. Οι λείες κάνες ήταν ιδανικές για κυνήγι μικρών ζώων, όπως οι λαγοί, μικρά πουλιά και άλλα μικρά ζώα του δάσους, η ραβδωτή κάνη για άλκες, αγριογούρουνα και για άλλα μεγάλα ζώα της ταϊγκά. Τα όπλα αποδείχθηκαν, όπως κάθε κλασικό ρωσικό όπλο, αρκετά αξιόπιστα. «Ρίξαμε άμμο στο εσωτερικό του πιστολιού, το πλημμυρίσαμε με νερό και τι δεν κάναμε στο όπλο... Το ΤP-82 πέρασε όλες τις δοκιμασίες και αποδείχθηκε αξιόπιστο», είπε ο αναπληρωτής επικεφαλής του τμήματος εκπαίδευσης κοσμοναυτών για επιβίωση σε ακραίες, συνθήκες του Κέντρου Προετοιμασίας Κοσμοναυτών (ΚΠΚ), Νικολάι Φιλάτοφ.

Στα απομνημονεύματά του αναφέρει, ότι μόλις άκουσαν για το όπλο οι τσοπάνηδες στο Καζακστάν, αμέσως άρχισαν τις προσφορές στους κοσμοναύτες για το φανταστικό «ποιμενικό», όπως θεωρούσαν, όπλο: Για ένα TP-82 προσέφεραν ένα ολόκληρο κοπάδι με πρόβατα. Ενας βοσκός μάλιστα, πρότεινε σε αντάλλαγμα για το πιστόλι ακόμη και τη σύζυγό του (!). Αυτά τα όπλα ήταν περιζήτητα ανάμεσα στους πιλότους, τους γεωλόγους, τους περιηγητές στην άγρια φύση και τους κυνηγούς. Λίγο αργότερα, εμφανίστηκαν στην αγορά διάφοροι κλώνοι του διαστημικού όπλου, όπως τα πιστόλια «Βεπρ-1» και «Βεπρ-2».

Τα ΤP-82 κατασκευάζονταν μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1980. Η επίσημη εκδοχή της διακοπής της παραγωγής του ήταν ότι είχαν παραχθεί αρκετά όπλα. Σύμφωνα με την ανεπίσημη εκδοχή, τα οικονομικά προβλήματα στο εργοστάσιο στην περίοδο μετά την περεστρόικα, δεν έδιναν και πολλά περιθώρια σε χρόνο, πόρους και δυνατότητες για την παραγωγή αυτών των εξωτικών όπλων.

Σχετικά με τη μετασοβιετική τύχη του TP-82 ελάχιστα είναι γνωστά.

Το 2007, πληροφορίες που διέρρευσαν στον Τύπο ανέφεραν ότι, επειδή πέρασε η ημερομηνία λήξης του ορίου ζωής των πυρομαχικών του TP-82, ο αρχηγός της δέκατης έκτης κύριας αποστολής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) Γιούρι Μαλέντσενκο, πριν από την πτήση πήρε μαζί του στο διάστημα ένα πιστόλι «Μακάροφ».

Το 1983, η εταιρεία «Savage» κατασκεύασε για τους αστροναύτες της NASA ένα όπλο, παρόμοιο με το TP-82, με την ονομασία 24-VS. Η εταιρεία «Randall made knives» δημιούργησε ειδικά γι’ αυτό το όπλο, το μαχαίρι Astro 17, στη λαβή του οποίου είχε τοποθετηθεί ένα κουτί πρώτων βοηθειών. Αλλά δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα, αν τώρα, οι αμερικανοί αστροναύτες παίρνουν μαζί τους όπλα στο διάστημα.

Το αν ανήκει ακόμα το TP-82 ή κάποιο ανάλογό του στο διαστημικό οπλοστάσιο ή όχι, δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα, αλλά τον Φεβρουάριο του 2008 ο διάσημος Αμερικανός εμπειρογνώμονας σε θέματα του διαστήματος, πρώην μηχανικός της NASA, James Oberg, απαίτησε να απομακρυνθούν από το ΔΔΣ τα ρωσικά στρατιωτικά όπλα. Ο Oberg είπε ότι τα βλέπει σαν απειλή και πιστεύει ότι το πιστόλι δεν έχει θέση στην τροχιά γύρω από τη Γη, εκεί όπου οι άνθρωποι εργάζονται υπό συνθήκες μεγάλης πίεσης και ψυχικής υπερέντασης.

Ωστόσο, οι ρώσοι εμπειρογνώμονες διαφωνούν με τη γνώμη του μηχανικού της NASA. Σύμφωνα με τον επικεφαλής των ειδικών τύπων εκπαίδευσης κοσμοναυτών στο ΚΠΚ Γιούρι Γκιντζένκο, η αναγκαιότητα να φέρουν οι κοσμοναύτες όπλα επί του διαστημικού σκάφους έχει δοκιμαστεί και έχει επιβεβαιωθεί από την πρακτική των πτήσεων. Έτσι, προφανώς, για το TP-82 είναι ακόμη πολύ νωρίς για να πούμε ότι θα διαγραφεί από το οπλοστάσιο και θα εγγραφεί στην ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος.

http://gr.rbth.com/tecnology/2014/07/15/oi_astronayte_etoimoi_gia_star_wars_31559.html

Το διαστημοπλάνο της ESA είναι έτοιμο για πτήση.

Όλα τα μάτια είναι στραμμένα στο διαστημοπλάνο της ESA που θα πραγματοποιήσει επίδειξη τεχνολογιών επανεισόδου μετά την αντισυμβατική εκτόξευσή του με έναν πύραυλο Vega το Νοέμβριο.

Αντί να κατευθυνθεί βόρεια προς μια πολική τροχιά - όπως σε προηγούμενες πτήσεις – ο Vega θα κατευθυνθεί προς τα ανατολικά για να απελευθερώσει το διαστημοπλάνο σε μια υποτροχιακή πορεία διανύοντας όλη τη διαδρομή προς τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Οι μηχανικοί προχωρούν με τις τελικές δοκιμές για το Ενδιάμεσο Πειραματικό Όχημα της ESA, Intermediate eXperimental Vehicle (IXV), για να βεβαιωθούν ότι μπορεί να αντέξει τις απαιτητικές συνθήκες, από την απογείωση έως την απελευθέρωση του από τον Vega.

Αφού εκτοξευθεί στις αρχές Νοεμβρίου, το IXV θα δοκιμάσει τεχνολογίες πτήσης και κρίσιμα συστήματα για τα μελλοντικά Ευρωπαϊκά αυτοματοποιημένα οχήματα επανεισόδου στην ατμόσφαιρα που επιστρέφουν από χαμηλή τροχιά. Αυτό είναι μια πρωτιά για την Ευρώπη και όσοι εργάζονται σε αυτό τον τομέα το παρακολουθούν στενά.

Η ερευνητική και η βιομηχανική κοινότητα έχουν την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες για την πρόοδο στην ατμοσφαιρική επανείσοδο, που προσανατολίζεται στα συστήματα μεταφορών με εφαρμογές στην εξερεύνηση, την επιστήμη, την παρατήρηση της Γης, τη μικροβαρύτητα και τον καθαρισμό του διαστήματος.

Ο Jose Longo, επικεφαλής της αεροθερμοδυναμικής της ESA, δήλωσε: "Οι τεχνικές πρόοδοι που έχουν σημειωθεί από τα πρώτα πειράματα με τον Atmospheric Reentry Demonstrator το 1996 είναι τεράστια,"

Αυτή είναι η πρώτη πτήση επίδειξης των χαρακτηριστικών, όπως των εξαιρετικά προηγμένων θερμικών δομών: των προωθητήρων και πτερυγίων που αποτελούν μέρος του συστήματος ελέγχου, των 300 αισθητήρων και της υπέρυθρης κάμερας που θα χαρτογραφήσει την θέρμανση σε όλο το μήκος του διαστημικού σκάφους από το εμπρόσθιο τμήμα (μύτη) προς τα πτερύγια. Αυτά τα πράγματα απλά δεν μπορούν να ελεγχθούν με τον ίδιο τρόπο όπως στα εργαστήρια. "

"Το γεγονός ότι το IXV της ESA θα εκτοξευθεί σε έναν πύραυλο Vega την καθιστά μια πλήρως ευρωπαϊκή αποστολή», σημείωσε ο Stefano Bianchi, επικεφαλής της ανάπτυξης εκτοξευτών της ESA.

Το IXV ζυγίζει σχεδόν δύο τόνους, κοντά στην ανυψωτική ικανότητα του Vega, και θα βρίσκεται στενά τοποθετημένο μέσα στο προστατευτικό κύτος του οχήματος.

"Σε αυτή την αποστολή παρακολουθούμε όχι μόνο το διαστημικό σκάφος καθ'όλη τη διάρκεια της αυτόνομης πτήσης του, αλλά παρακολουθούμε και την πορεία του πίσω στη Γη σε ένα συγκεκριμένο σημείο - αυτό είναι διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει", δήλωσε ο Giorgio Tumino, διευθυντής του προγράμματος IXV της ESA.

Όταν τo IXV βουτήξει στον Ειρηνικό στο τέλος της αποστολής του, θα ανακτηθεί από ένα πλοίο και θα επιστρέψει στην Ευρώπη για λεπτομερή ανάλυση ώστε να εκτιμηθεί η απόδοση και η κατάσταση των εσωτερικών και των εξωτερικών δομών του.

Η πραγματική απόδοση θα συγκριθεί με τις προβλέψεις με σκοπό τη βελτίωση της υπολογιστικής μοντελοποίησης των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν και του σχεδιασμό του διαστημοπλάνου.

Είναι τέτοιος ο ενθουσιασμός και το ενδιαφέρον της βιομηχανίας για τις ευκαιρίες που σχετίζονται με τις τεχνολογίες επανεισόδου που το τρίτο workshop για το IXV στο Τεχνικό Κέντρο της ESA, ESTEC, στο Νόντβαικ, Ολλανδία ήταν γεμάτο την περασμένη εβδομάδα.

"Είναι πολύ ενθαρρυντικό να βλέπει κανείς τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για το πρόγραμμα αυτό", πρόσθεσε ο Giorgio. "Οι δραστηριότητες που θα ακολουθήσουν για αυτή την αποστολή θα αξιοποιήσουν την τρέχουσα βιομηχανική οργάνωση και οι συναφείς τεχνολογίες θα παρέχουν ευκαιρίες σε νεοεισερχόμενους."

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_diastemoplhano_tes_ESA_ehinai_hetoimo_gia_pthese

Έφτασε στον ISS το διαστημόπλοιο ανεφοδιασμού Cygnus.

Το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο ανεφοδιασμού Cygnus που εκτοξεύτηκε την Κυριακή έφτασε σήμερα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) για να ανεφοδιάσει με τρόφιμα και εξοπλισμό τους έξι αστροναύτες που βρίσκονται στον σταθμό.

Το διαστημόπλοιο ανέλαβε ο τηλεχειριζόμενος βραχίονας του ISS στις 13:36 (ώρα Ελλάδας) και η πλήρης πρόσδεσή του στον σταθμό επρόκειτο να έχει ολοκληρωθεί σε δύο ώρες, όπως ανακοίνωσε η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA.

Το Cygnus εκτοξεύτηκε την Κυριακή από την αμερικανική ιδιωτική εταιρεία Orbital Sciences Corporation με τον πύραυλο φορέα Antares από το κοσμοδρόμιο στο νησί Ουάλοπς, στην Βιρτζίνια, ανατολικές ΗΠΑ.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα, οι αστροναύτες αναμένεται να ανοίξουν τον αεροστεγή θάλαμο του διαστημοπλοίου Cygnus αύριο, αλλά ενδέχεται να μπορέσουν να το κάνουν ήδη από σήμερα αν η διαδικασία πρόσδεσης προχωρήσει πιο γρήγορα από αυτό που προβλέπεται. Το μη επανδρωμένο αυτό διαστημόπλοιο μεταφέρει περισσότερα από 1.600 κιλά προμηθειών για τους αστροναύτες του ISS, συμπεριλαμβανομένων τροφίμων και υλικού για το πλήρωμα και για την διεξαγωγή επιστημονικών πειραμάτων.

Η αποστολή αυτή που φέρει την ονομασία Orb-2 αποτελεί το δεύτερο διαστημικό ταξίδι που πραγματοποιεί επισήμως το διαστημόπλοιο Cygnus, το οποίο τέλεσε την πρώτη παράδοση φορτίου τον Ιανουάριο του 2014. Πρόκειται επίσης για την όγδοη πτήση που πραγματοποιεί η Orbital η οποία έχει συνάψει συμβόλαιο με την NASA.

Η Orbital Sciences και η SpaceX είναι οι δύο αμερικανικές ιδιωτικές εταιρείες που εξασφάλισαν σημαντικά συμβόλαια με την NASA για πολλές αποστολές προς τον ISS ύψους 1,9 δισεκατομμυρίου και 1,6 δισεκατομμυρίου δολαρίων αντίστοιχα.

Η NASA δεν μπορεί πλέον η ίδια να εφοδιάζει τον ISS μετά την διακοπή στα τέλη του 2011 του αντίστοιχου προγράμματός της με την αποστολή διαστημικών λεωφορείων, το οποίο διήρκεσε 30 χρόνια.

Για την αποστολή των αστροναυτών της στον ISS, η NASA εξαρτάται προς το παρόν εντελώς από τους ρωσικούς Σογιούζ με κόστος 70 εκατομμυρίων δολαρίων ανά αστροναύτη. Ωστόσο πολλές ιδιωτικές εταιρείες, μεταξύ των οποίων και η SpaceX, ανταγωνίζονται αυτήν την στιγμή για να μπορέσουν να αναλάβουν αυτές την αποστολή των αστροναυτών στο προσεχές μέλλον.

http://www.kathimerini.gr/776425/article/epikairothta/episthmh/eftase-ston-iss-to-diasthmoploio-anefodiasmoy-cygnus

Κωδικός: «Απαλή προσεδάφιση»

Πρόσφατα έγιναν γνωστές οι λεπτομέρειες ενός νέου σχεδίου της NASA για τη δημιουργία ενός συστήματος ασφαλούς προσεδάφισης των διαστημικών σκαφών. Πρόκειται για ένα σχέδιο βγαλμένο κυριολεκτικά από ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Η μαγνητόσφαιρα της Γης - ο χώρος, δηλαδή, στον οποίο εκτείνεται η επιρροή του μαγνητικού πεδίου της - αποτελεί την πηγή έμπνευσης του νέου σχεδίου. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία είχε προκηρύξει διαγωνισμό για την ανάπτυξη μιας μεθόδου «αεροκάλυψης με μαγνητοκέλυφος» (magnetoshell aerocapture), μιας μεθόδου δηλαδή που θα επιτρέπει το «κλείσιμο» ενός διαστημοπλοίου μέσα σε μια μαγνητική «φούσκα» παρόμοια με την ασπίδα πλάσματος που περικλείει τον πλανήτη μας και άλλα ουράνια σώματα.

Ενώ όμως η σφαίρα επιρροής του μαγνητικού πεδίου της προστατεύει (μεταξύ άλλων) τη Γη από την ηλιακή ακτινοβολία, η μαγνητική «φούσκα» που αναζητεί η NASA θα προστατεύει τα διαστημόπλοια από τις πτώσεις επιβραδύνοντας την πορεία τους με τη δύναμη αντίστασης που θα δημιουργεί.

Οπως ανακοινώθηκε, τον διαγωνισμό κέρδισαν δύο ιδιωτικές εταιρείες οι οποίες θα πρέπει να έχουν υλοποιήσει τα σχέδια που έχουν υποβάλει μέσα στο 2015. Αν οι δοκιμές που θα διεξαχθούν του χρόνου στεφθούν με επιτυχία, η νέα τεχνική θα επιτρέψει μελλοντικά σε μη επανδρωμένα διαστημικά σκάφη να προσεδαφίζονται χωρίς προβλήματα μεταφέροντας βαριά φορτία στον Αρη και θα διευκολύνει τα ταξίδια των επανδρωμένων αποστολών. «Είμαι ενθουσιασμένη με την εξέλιξη» δήλωσε η Μισέλ Μανκ της Διεύθυνσης Διαστημικής Τεχνολογίας Αποστολών της NASA. «Πρόκειται για έναν χαμηλού κόστους τρόπο να διερευνήσουμε αυτή την ιδέα και να δούμε αν θα αποδώσει καρπούς».

Η NASA εργάζεται εδώ και οκτώ χρόνια στο Morpheus, το πρωτότυπο ενός συστήματος για προσεδάφιση επανδρωμένων ή μη αποστολών σε άλλους πλανήτες. Στην τελευταία δοκιμή, ενώ το σκάφος στο οποίο ήταν ενσωματωμένο το σύστημα βρισκόταν μετέωρο σε ύψος δεκάδων μέτρων, το Morpheus σάρωσε την περιοχή με τρεις συσκευές lidar - πρόκειται για συσκευές που μετρούν την απόσταση ανακλώντας μια δέσμη λέιζερ στον στόχο. Ακόμη και από απόσταση 400 μέτρων από το σημείο προσεδάφισης το σύστημα εντόπισε πέτρες διαμέτρου μόλις 30 εκατοστών. Εχοντας σαρώσει την περιοχή δημιούργησε έναν τρισδιάστατο χάρτη και επέλεξε το πιο ασφαλές σημείο για την προσεδάφιση χρησιμοποιώντας lidar Ντόπλερ για να ελέγχει ανά πάσα στιγμή το ύψος και την ταχύτητά του.

«Χάρη σε αυτούς τους αισθητήρες θα μπορούσαμε να βρούμε το ασφαλέστερο σημείο για προσεδάφιση ακόμη και σε κατασκότεινους κρατήρες» λέει ο Ερικ Ρόμπακ, αρχιμηχανικός του συστήματος lidar στο Ερευνητικό Κέντρο του Λάνγκλεϊ της NASA στη Βιρτζίνια.

Ανάμεσα στα άλλα που αναπτύσσει η NASA είναι και ένα νέο επαναστατικό σύστημα απογείωσης και προσγείωσης.

Το σύστημα βασίζεται σε έναν πύραυλο που ονομάζεται «Xombie» και επιτρέπει στο σκάφος στο οποίο βρίσκεται να απογειώνεται και να προσγειώνεται κάθετα. Δοκιμάζεται για χρήση σε διαστημικά σκάφη που θα πραγματοποιούν προσεδαφίσεις σε άλλους πλανήτες ή αστεροειδείς. Στην ανάπτυξη του πυραύλου η NASA συνεργάζεται με τη Masten Space Systems.

Η κάθετη προσγείωση και κυρίως προσεδάφιση κρίνεται ως πιο πρακτική και ασφαλής για τα διαστημικά σκάφη και όχι μόνο. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι αν σχεδιαστούν και αεροσκάφη που θα απογειώνονται και θα προσγειώνονται κάθετα στον πλανήτη μας, αυτά όχι μόνο θα μπορούν να φτάσουν σε «απροσπέλαστες» σήμερα περιοχές αλλά θα αλλάξουν συνολικά τη βιομηχανία αερομεταφορών.

Οι ως τώρα δοκιμές του συστήματος έχουν στεφθεί με επιτυχία.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=616125

Απόπειρα νεκρανάστασης δορυφόρου ξέμεινε από καύσιμα.

Λάτρεις του διαστήματος που αγόρασαν από τη NASA τα δικαιώματα χρήσης ενός δορυφόρου του 1978 απέτυχαν να ενεργοποιήσουν τους κινητήρες του για να το φέρουν κοντά στη Γη.

Το ISEE-3 («Διεθνής Εξερευνητής Ήλιου/Γης»), το οποίο βρίσκεται σε απόσταση περίπου 5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, φαίνεται ότι έχει εξαντλήσει το αέριο υδρογόνο που χρειάζεται για να ενεργοποιήσει τους προωστήρες του.

Αυτό σημαίνει ότι το σκάφος-ζόμπι είναι απίθανο να επανέλθει στο Λαγκράνζ-1 (L1), ένα σημείο ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη στο οποίο οι βαρυτικές έλξεις των δύο σωμάτων ακυρώνονται και επιτρέπουν έτσι στους δορυφόρους να παραμένουν σταθεροί στη θέση τους.

Η αποστολή ISEE-3, προϊόν συνεργασίας των ΗΠΑ με την Ευρώπη, είχε στόχο τη μελέτη της αλληλεπίδρασης του γήινου μαγνητικού πεδίου με τον λεγόμενο ηλιακό άνεμο, ένα συνεχές ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που πηγάζουν από τον Ήλιο.

Ο δορυφόρος παρέμεινε στη θέση L1 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, οπότε η NASA τον έθεσε σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο και τον έστειλε να περάσει μέσα από τις ουρές των κομητών Χάλεϊ και Τζιακομπίνι-Τσίνερ.

Το 1997 οι υπεύθυνοι της αποστολής έστειλαν εντολή στο σκάφος να τεθεί εκτός λειτουργίας. Το 2008, όμως, το διεθνές δίκτυο επικοινωνίας με μακρινές διαστημικές αποστολές, το International Deep Space Network, επικοινώνησε με το σκάφος και έδειξε ότι θα μπορούσε να τεθεί εκ νέου σε λειτουργία.

Η NASA ήθελε να θέσει σε λειτουργία την αποστολή προκειμένου να συλλέγει δεδομένα για τον ηλιακό άνεμο. Δεν μπορούσε όμως να διαθέσει τα απαιτούμενα κονδύλια. Τη λύση προσφέρθηκε να δώσει μια ομάδα ιδιωτών, με επικεφαλής τον Ντένις Ουίνγκο, επιχειρηματία και μηχανικό, και τον Κιθ Κάουνινκ του δικτυακού τόπου NASA Watch.

Οι δύο λάτρεις του Διαστήματος συγκέντρωσαν πάνω από 130.000 δολάρια από online δωρεές του κοινού.

http://www.rockethub.com/42228

Η ομάδα κατάφερε να επικοινωνήσει με το σκάφος το Μάιο και την περασμένη εβδομάδα ενεργοποίησαν τους προωστήρες του για να ρυθμίσουν την περιστροφή του.

Την Τετάρτη, όμως, απέτυχαν να ενεργοποιήσουν τους προωστήρες για να επαναφέρουν το δορυφόρο στο L1. Όπως φαίνεται το αέριο υδρογόνο που απαιτείται για τη συμπίεση του καυσίμου υδραζίνης έχει πλέον εξαντληθεί.

Οι ανάδοχοι του δορυφόρου αισιοδοξούν πάντως ότι θα μπορέσουν να συλλέξουν επιστημονικά δεδομένα τα επόμενα χρόνια -τα 11 από τα 13 όργανα του σκάφους, όπως και οι ηλιακοί συλλέκτες του, συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά.

Στις 10 Αυγούστου το ISEE-3 θα περάσει ξυστά από τη Σελήνη και θα εισέλθει εκ νέου σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Παραμένει ασαφές αν θα συνεχίσει να επικοινωνεί με τη Γη όταν απομακρυνθεί από τον πλανήτη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231334189

To Διάστημα είναι για όλους.

Συνέντευξη του Scott Parazynski, αστροναύτη της NASA.

Ο άνθρωπος που κάθεται απέναντί μου έχει ταξιδέψει στο Διάστημα. Δρ Σκοτ Παραζίνσκι, το όνομά του, ετών 53, βετεράνος αστροναύτης της ΝΑSΑ και γιατρός. Πέντε αποστολές με το διαστημικό λεωφορείο στο ενεργητικό του καθώς επίσης επτά διαστημικοί περίπατοι (space walks). Από πού ν’ αρχίσω; Δοκιμάζω με την έσχατη πρόταση του μυθιστορήματος «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος», του Αρθουρ Κλαρκ: «Θεέ μου, είναι γεμάτο αστέρια», λέει ο αστροναύτης Φρανκ Μπόουμαν ατενίζοντας την απεραντοσύνη του Σύμπαντος.

«Λοιπόν, είναι “γεμάτο αστέρια” εκεί πάνω;» ακούω τον εαυτό μου να λέει και συνειδητοποιώ ότι είναι μια μάλλον ηλίθια ερώτηση αλλά είναι πολύ αργά. Ο Σκοτ Παραζίνσκι είναι γεμάτος κατανόηση όμως – άμεσος, χαμογελαστός, προσιτός, ένας απλός άνθρωπος (που όμως έχει πάει στο Διάστημα). «Ω, ναι, είναι γεμάτο αστέρια», αποκρίνεται. «Ο Καρλ Σαγκάν είχε γράψει για δισεκατομμύρια άστρα. Εγώ λέω, τρισεκατομμύρια. Οταν βρίσκεσαι εκεί πάνω, εκεί έξω, δεν υπάρχει ατμόσφαιρα που να αλλοιώνει αυτό που βλέπεις. Τα άστρα δεν τρεμουλιάζουν, όπως όταν τα κοιτάζεις από τη γήινη επιφάνεια. Κι όταν το μάτι σου συνηθίσει στο σκοτάδι, αρχίζεις και βλέπεις τα πάντα, κυρίως τους άπειρους γαλαξίες. Ολα αυτά τα γιγαντιαία γαλακτοειδή, νηματοειδή συμπλέγματα. Είναι μια τρομακτική, αδιανόητη ομορφιά».

Βιάζομαι να τον ρωτήσω για την εμπειρία του διαστημικού περιπάτου: να αιωρείσαι στο απόλυτο κενό του Σύμπαντος. «Θυμίζει λίγο την αίσθηση που έχεις όταν βρίσκεσαι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αιωρείσαι ακόμα και μέσα στη στολή σου, τα πέλματά σου δεν έρχονται σε άμεση επαφή με τις σόλες των διαστημικών παπουτσιών. Την πρώτη φορά που βγαίνεις στο κενό, θες να φέρεις σε πέρας την αποστολή που έχεις αναλάβει. Στη δεύτερη και την τρίτη φορά είσαι πιο χαλαρωμένος και μπορείς όντως να εκτιμήσεις καλύτερα την ασύλληπτη αυτή εμπειρία. Είσαι πάντοτε απορροφημένος από όσα πρέπει να κάνεις βάσει της εκπαίδευσης που έλαβες και της αποστολής που έχεις αναλάβει. Επειτα όμως κοιτάς τη Γη και βλέπεις τα Ιμαλάια ή ξεχωρίζεις την Κύπρο και την Κρήτη – υπέροχες, θαυμαστές εικόνες. Είναι μια εμπειρία που σε σφραγίζει τόσο βαθιά ώστε, αναπόφευκτα, βρίσκεις χρόνο για να κοιτάξεις γύρω σου και να σκεφτείς πού βρίσκεσαι και τι σου συμβαίνει. Βεβαίως, το να σε στείλουν στο Διάστημα είναι μια πανάκριβη επιχείρηση. Κάθε λεπτό είναι πολύτιμο. Υπάρχουν όμως και κάποια κενά από τη μια δουλειά στην επόμενη. Επίσης, στο ξεκίνημα και στο τελείωμα της κάθε μέρας, όπως κάνει κι ένας άνθρωπος στη Γη, είσαι μόνος με τον εαυτό σου. Προσωπικά περνούσα ένα μισάωρο μπροστά στο παράθυρο, παρατηρώντας τα άστρα και τη Γη».

Περισσότερα.

http://physicsgg.me/2014/07/09/to-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%8c%ce%bb%ce%bf%cf%85%cf%82/

Ημερομηνία Ορόσημο Συνεργασίας!!!

Στις 17 Ιούλη 1975 στις 19 ώρα και 12 λεπτά διεξήχθη για πρώτη φορά στην ιστορία η σύνδεση του σοβιετικού διαστημικού οχήματος «Σογιούζ-19» με κοσμοναύτες τους Alexei Leonov και Valery Kubasov και του αμερικανικου «Απόλλων» με αστροναύτες τους Thomas Stafford, Donald Slayton και Vance Brand.

Κατά τη διάρκεια της δοκιμαστικής πτήσης που πληρούσε όλους τους βασικούς στόχους του προγράμματος: ραντεβού και ελλιμενισμός των πλοίων, μετάβαση των μέλων του πληρώματος από πλοίο σε πλοίο αλληλεπίδραση Mission Control Center, καθώς και εκτελεση όλων των προγραμματισμένων κοινων επιστημονικων πειράματων.

Το πλήρωμα του «Σογιούζ-19» επέστρεψε στη Γη στις 21 Ιουλίου, και το πλήρωμα του «Απόλλων» - 25 Ιουλίου.

Η 17 Ιουλίου εγινε το πρότυπο της μελλοντικής διεθνούς συνεργασίας. Το πιο επιτυχημενο παράδειγμα ο Διεθνης Διαστημικός Σταθμός.

http://www.federalspace.ru/20774/

Αποσύνδεση του διαστημικού σκάφους- φορτίου "Progress M-23M

Φωτορεπορτάζ αποσύνδεσης του διαστημόπλοιου «Progress M-23M» από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (22 Ιούλ 2014, 1:44 MSK). Φωτογραφίες κοσμοναύτης Όλεγκ Artemyev

http://www.federalspace.ru/20789/

«Progress M-24M»

http://www.federalspace.ru/20790/

Επιτυχή εκτόξευση του "Soyuz-U" για τη μεταφορά του "Progress M-24M.

Σήμερα 24 Ιουλίου στις 01:44 MSK από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ εκτοξεύτηκε το "Soyuz-U" για τη μεταφορά του οχήματος (THC) "Progress M-24M" .

Στις 01:53 MSK το "Progress M-24M" καθαρά διαχωρίζεται από το τρίτο στάδιο των πυραύλων σε τροχιά γύρω από τεχνητό δορυφόρο.

Σύνδεση του "Progress M-24M» στον ISS έχει προγραμματιστεί για τις 7:30 MSK 24 Ιουλίου 2014.

Το "Progress M-24M» θα παραδώσει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό περίπου 2,3 τόνους φορτίου, συμπεριλαμβανομένων των καυσίμων, το οξυγόνο, τα τρόφιμα, τον εξοπλισμό για επιστημονικά πειράματα και δεμάτων για το πλήρωμα.

http://www.federalspace.ru/20794/

Πρόσδεση TGC "Progress M-24M» στον ISS.

Στις 24 του Ιουλίου του 2014 στις 07.31 ώρα Μόσχας το πλοίο μεταφοράς φορτίου "Progress M-24M» συνδεθηκε με τη μονάδα σύνδεσης "Pirs" στο Ρωσικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Οι αυτόματες λειτουργίες σύνδεσης διεξήχθησαν υπό την εποπτεία των ρωσικών μέλων του πληρώματος του ΔΔΣ και του Κέντρου Ελέγχου FSUE TsNIIMash.

http://www.federalspace.ru/20795/

Η διαστημική αποστολή που ονομάστηκε Principia.

Ο Βρετανός αστροναύτης Tim Peake, ο οποίος θα ταξιδέψει την επόμενη χρονιά στο διάστημα, θέλησε να τιμήσει έναν σπουδαίο συμπατριώτη του: τον Ισαάκ Νεύτωνα. Η διαστημική αποστολή που θα τον οδηγήσει στο διάστημα για να παραμείνει έξι μήνες ονομάστηκε, με δική του πρωτοβουλία, Principia.

Σαφής αναφορά στο σπουδαίο έργο του Νεύτωνα, Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica (Μαθηματικές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας).

Να υπενθυμίσουμε ότι ο Σερ Ισαάκ Νεύτων (1643 -1727) υπήρξε Άγγλος Φυσικός, Μαθηματικός, Αστρονόμος, Φιλόσοφος, Αλχημιστής και Θεολόγος. Θεωρείται πατέρας της Κλασσικής Φυσικής, ενώ τεράστια ήταν η συμβολή του στη θεμελίωση των σύγχρονων μαθηματικών και συγκεκριμένα του διαφορικού και απειροστικού λογισμού. Τη θέση του στην Ιστορία της επιστήμης την κέρδισε διατυπώνοντας, εκτός των άλλων, τους νόμους της κίνησης και της βαρύτητας, που σύμφωνα με τον θρύλο την αναζήτησε ύστερα από την πτώση ενός μήλου από μια μηλιά.

Περισσότερα από 4000 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Tim Peake, ο οποίος αναζητούσε όνομα για τη διαστημική αποστολή. Το όνομα Principia ήταν πολύ δημοφιλές ανάμεσα στις προτάσεις. Συνολικά προτάθηκε είκοσι φορές. «Είμαι ενθουσιασμένος με την επιλογή αυτού του ονόματος, η οποία τιμά έναν από τους σπουδαιότερους επιστήμονες της Βρετανίας», δηλώνει ο Tim Peake. Και προσθέτει: «Ελπίζω ότι αυτή η επιλογή θα ενθαρρύνει τους ανθρώπους να δουν τον κόσμο διαφορετικά, σαν να τον βλέπουν πρώτη φορά, όπως, ακριβώς, τον είχε δει και ο Ισαάκ Νεύτων».

Το ταξίδι του Tim Peake, με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, θα ξεκινήσει το Νοέμβριο του 2015 από το Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Εκεί μαζί με έξι ακόμα συναδέλφους του θα κάνουν επιστημονικά πειράματα που δεν μπορούν να γίνουν σε κανένα σημείο της γης.

Βίντεο.

http://www.youtube.com/watch?v=2-DfhiZo828

http://physicsgg.me/2014/07/22/%ce%bf-%ce%bd%ce%b5%cf%8d%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1/

ATV-5: φορτωμένο και ασφαλισμένο.

Το πέμπτο Αυτοματοποιημένο όχημα Μεταφοράς (Automated Transfer Vehicle) της ESA έχει προγραμματιστεί για εκτόξευση στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 23:44 GMT στις 29 Ιουλίου (02:44 ώρα Ελλάδας στις 30 του Ιούλη) σε ένα πύραυλο Ariane 5 από το διαστημικό κέντρο της Ευρώπης στο Κουρού της Γαλλικής Γουϊάνας.

Το ATV-5 θα παραδώσει πάνω από έξι τόνους φορτίου στον Σταθμό, και πάλι θα σπάσει το ρεκόρ για το βαρύτερο διαστημικό σκάφος που εκτοξεύθηκε σε έναν πύραυλο Ariane.

Τα πάντα έχουν φορτωθεί και το σκάφος είναι τώρα σφραγισμένο ωσότου να φτάσει στο τροχιακό φυλάκιο.

Ο αστροναύτης της ESA Alexander Gerst θα είναι ο πρώτος που θα ανοίξει την πόρτα του ATV Georges Lemaître στο διάστημα, όταν αυτός αναλάβει την ευθύνη για το φορτίο ως «υπεύθυνος εκφορτώσεως».

Ο Alexander θα διαχειριστεί την εκφόρτωση των 6,6 τόνων πειραμάτων, ανταλλακτικών, ρούχων, τροφίμων, καυσίμων, αέρα, οξυγόνου και νερού για τους έξι αστροναύτες που ζουν στο εργαστήριο στην έλλειψη βαρύτητας.

Το «αστέρι» του φορτίου είναι ο Electromagnetic Levitator της ESA ο οποίος θα μελετήσει τα αιωρούμενα μέταλλα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, καθώς θα τα θερμαίνει στους 1600 ° C και στη συνέχεια θα τους επιτρέπει να κρυώσουν. Η 400 κιλών μονάδα φορτώνεται προσεκτικά στο ATV-5 στο Κουρού πριν την πρόσδεση του σκάφους στη μονάδα πρόωσης.

Έπειτα ενώθηκαν τα δύο κύρια τμήματα του ATV, αφήνοντας πρόσβαση στο φορτίο μόνο μέσω της μπροστινής καταπακτής που χρησιμοποιείται από τους αστροναύτες. Ένας ειδικός ανελκυστήρας επιτρέπεται τεχνικούς να εισέλθουν στην λαβή από πάνω μέσω αυτής της καταπακτής, εβδομάδες πριν από την τελική στιγμή κλεισίματος. Πενήντα επτά σακούλες φορτώθηκαν με αυτόν τον τρόπο, συμπεριλαμβανομένων ανταλλακτικών της τελευταίας στιγμής, όπως μια αντλία για να βοηθήσει την ανακύκλωση του νερού στο Σταθμό.

Δεδομένου ότι ο Σταθμός δεν διαθέτει πλυντήριο ρούχων, τα φορτηγά σκάφη συχνά φέρουν φρέσκες ​​αλλαξιές ρούχων για τα πληρώματα. Αυτή τη φορά, το ATV-5 μεταφέρει επίσης τα υψηλής τεχνολογίας t-shirts Spacetex της ESA που υπόσχονται να μείνουν φρέσκα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Ακόμη, μέσα στο σκάφος βρίσκεται το Haptics-1 ένα joystick ευαίσθητο στην αφή, το οποίο θα διερευνήσει το πώς οι άνθρωποι αισθάνονται την απτική ανάδραση στο διάστημα, προετοιμάζοντας για εξ αποστάσεως ρομποτικές επιχειρήσεις από τροχιά.

Το Georges Lemaître μεταφέρει πολλά πειράματα από τους συνεργάτες του Σταθμού στην Ιαπωνία και τις ΗΠΑ, από μύς του ψαριού - ζέβρα (Zebrafish) έως αναλυτές σώματος-κίνησης. Aκόμη μεταφέρει και αποθέματα κοινότυπου εξοπλισμού, κάθε εργαστηρίου που σέβεται τον εαυτό του, όπως γάντια, μαντηλάκια, σωλήνες αίματος και σετ δειγμάτων.

Το ATV-5 θα παραδώσει επίσης περισσότερο πόσιμο νερό από κάθε άλλη φορά, ενώ και θα μεταφέρει και προμήθειες για την αναπλήρωση της αποθήκης τροφίμων των αστροναυτών.

Ο Alexander και οι συνεπιβάτες του θα περάσουν πολλές ώρες για την εκφόρτωση του φορτίου, αλλά δεν υπάρχει καμία βιασύνη – αφού το Georges Lemaître θα μείνει συνδεδεμένο με το σταθμό για περίπου έξι μήνες.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/ATV-5_phortomheno_kai_asphalismheno

Μπονζάι και λουλούδια εκτοξεύονται στο Διάστημα ως τέχνη.

«Ήθελα να δω την κίνηση και την ομορφιά φυτών και λουλουδιών που αιωρούνται στο Διάστημα» λέει ο Αζούμα Μακότο, ο 38χρονος ιάπωνας καλλιτέχνης που εκτόξευσε ένα δέντρο μπονζάι και μια πολύχρωμη ανθοδέσμη ψηλά στη στρατόσφαιρα. Πράγματι, οι εικόνες που παρουσίασε είναι μοναδικές.

Ο Μακότο, κάτοικος του Τόκιο, συνεργάστηκε στο εγχείρημα με την JP Aerospace, μια αμερικανική οργάνωση εθελοντών που χρησιμοποιεί αερόστατα για να στείλει διάφορα αντικείμενα στο όριο του Διαστήματος.

Την περασμένη Τρίτη, ο καλλιτέχνης και οι υποστηρικτές του απογείωσαν δύο αερόστατα ήλιου από την έρημο του Μπλακ Ροκ στη Νεβάδα. Το πρώτο μετέφερε έναν μεταλλικό κύβο πάνω στον οποίο είχε στερεωθεί το μπονζάι, ένα ιαπωνικό λευκό πεύκο ηλικίας 50 ετών· το δεύτερο μετέφερε μια πλούσια ανθοδέσμη από ορχιδέες, λίλιουμ, ορτανσίες και άλλα άνθη από όλο τον κόσμο.

Η άνοδος των φυτών καταγραφόταν από φωτογραφικές μηχανές που δώρισε η Fuji Film και από βιντεοκάμερες Go Pro.

Το αερόστατο με το μπονζάι ανέβηκε μέχρι τα 28 χιλιόμετρα πριν σπάσει λόγω της απουσίας εξωτερικής πίεσης, ενώ το δεύτερο περιορίστηκε στα 26,5 χιλιόμετρα -και τα δύο στο στρώμα της στρατόσφαιρας, πολύ κάτω από το επίσημο όριο του Διαστήματος στα 100 χιλιόμετρα. Το ύψος ήταν πάντως αρκετό για να γίνει ορατή η καμπυλότητα της Γης και να αλλάξει χρώμα ο ουρανός σε ένα βαθύ μπλε, σχεδόν μαύρο.

Δύο αλεξίπτωτα άνοιξαν αυτόματα για να επιβραδύνουν την πτώση, και οι γόνδολες των αερόστατων βρέθηκαν μερικά χιλιόμετρα από το σημείο εκτόξευσης. Το μπονζάι και η ανθοδέσμη, όμως, είχαν εξαφανιστεί.

«Πάντα ήθελα να ταξιδέψω στο Διάστημα» είπε ο καλλιτέχνης. «Το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231336417

Δορυφόρος με σαμιαμίδια χάθηκε στο Διάστημα.

Στο τελευταίο περιστατικό το Κέντρο Ελέγχου στη Μόσχα έχασε την η επαφή με έναν ερευνητικό δορυφόρο που μεταφέρει σαύρες.

Τα πέντε άτυχα ερπετά, τα οποία ανήκουν στην οικογένεια των γκεκκονιδών, όπου κατατάσσονται και τα σαμιαμίδια, κινδυνεύουν τώρα να πεθάνουν από ασιτία σε διάστημα δυόμισι μηνών, ή και νωρίτερα αν τα συστήματα υποστήριξης ζωής έχουν παρουσιάσει δυσλειτουργία.

Αν το Κέντρο Ελέγχου δεν καταφέρει να ανακτήσει την επικοινωνία, ο δορυφόρος Photon-M θα πέσει στη Γη σε μερικούς μήνες, δήλωσε πηγή της διαστημικής βιομηχανίας στο ρωσικό πρακτορείο Interfax.

Ο δορυφόρος Photon-M, μοντέλο που χρησιμοποιείται σε επιστημονικές αποστολές από το 1985, είχε εκτοξευτεί με πύραυλο Soyuz στις 19 Ιουλίου από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, το οποίο μισθώνει η Ρωσία στο Καζακστάν. Η εκτόξευση είχε αναβληθεί για τρεις εβδομάδες λόγω καθυστέρησης στις δοκιμές των ηλεκτρικών συστημάτων του δορυφόρου.

Η ρωσική διαστημική βιομηχανία βασίζεται σήμερα στους πυραύλους Soyuz που εκτοξεύονται από το Μπαϊκονούρ και το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας, καθώς και στους πυραύλους Proton, οι οποίοι ντρόπιασαν τη Μόσχα σε μια σειρά θεαματικών αποτυχιών.

H τελευταία απώλεια πυραύλου Proton ήταν το Μάιο, λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση της ρωσικής κυβέρνησης ότι θα επενδύσει 52 δισ. δολάρια στη διαστημική βιομηχανία έως το 2020.

Δορυφόρος Photon-M είχε εκτοξευτεί τελευταία φορά το 2007 μεταφέροντας σαύρες, αμφίβια, πεταλούδες και άλλα ζώα.

Μια προηγούμενη εκτόξευση το 2001 είχε εξελιχθεί σε τραγωδία όταν ο πύραυλος που μετέφερε το δορυφόρο συνετρίβη και σκότωσε έναν στρατιώτη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231336946

Το Λονδίνο τιμά την πρώτη γυναίκα που «περπάτησε» στο διάστημα.

Στις 25 Ιουλίου έκλεισαν 40 χρόνια από τότε που η πρώτη γυναίκα «περπάτησε» στο διάστημα. Ήταν η κοσμοναύτης Σβετλάνα Σαβίτσκαγια. Το Μουσείο Επιστημών του Λονδίνου παρουσίασε την ιστορία της με έναν πρωτότυπο τρόπο, ενώ τους επόμενους μήνες ετοιμάζεται να ανοίξει μια έκθεση-ορόσημο των ρωσικών διαστημικών ταξιδιών.

Κατά τη διάρκεια της εντυπωσιακής τελετής έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Σότσι 2014, πέντε κοσμοναύτες ύψωναν τη ρωσική σημαία, την ώρα που η χορωδία της Μονής Σρέτενσκι τραγουδούσε τον εθνικό ύμνο. Μεταξύ των κοσμοναυτών ήταν και η Σβετλάνα Σαβίτσκαγια, η πρώτη γυναίκα που «περπάτησε» στο διάστημα. Φέτος, κλείνουν 40 χρόνια από τότε που η Σβετλάνα για τρεισήμισι ολόκληρες ώρες βγήκε στο ανοικτό διάστημα κόβοντας και συγκολλώντας μέταλλα έξω από τον Διαστημικό Σταθμό Σαλιούτ 7.

Στο πλαίσιο της έκθεσης του Μουσείου Επιστημών του Λονδίνου οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να ακούσουν την εκπληκτική ιστορία της Σαβίτσκαγια από την ηθοποιό, Λούσι Τράντσελ. Στην άκρη του τρίτου ορόφου της έκθεσης που είναι αφιερωμένη στις εφευρέσεις του 18ου αιώνα, η Τράντσελ φορώντας διαστημική στολή, μόλις που προλαβαίνει να φάει, προτού καταφτάσει η επόμενη ομάδα των επτάχρονων για να ακούσουν τις διαστημικές της περιπέτειες.

Το ταξίδι της Σβετλάνα Σαβίτσκαγια εξακολουθεί να εμπνέει. Η Σβετλάνα γεννήθηκε στη Μόσχα το 1948, ο πατέρας της ήταν ιπτάμενος σοβιετικός αξιωματικός και το όνειρο ζωής της ήταν να τον ακολουθήσει σε μια πτήση. Άρχισε να εκπαιδεύεται κρυφά ως αλεξιπτωτίστρια και στη συνέχεια έγινε ειδική στα ακροβατικά. Ο Βρετανικός Τύπος την είχε βαπτίσει "Μις Αίσθηση".

Η Σουζάνα Ράινερ, αναπληρώτρια καλλιτεχνική διευθύντρια του μουσείου, αλλά και η ομάδα που επιμελήθηκε το έργο της ζωής της Σαβίτσκαγια εξέφρασαν στην RBTH την εκτίμηση ότι «η περίπτωση της Σβετλάνα δίνει τη δυνατότητα στα κορίτσια να αισθανθούν πως μπορούν να κατακτήσουν τον «ανδρικό κόσμο» του διαστημικού ταξιδιού».

Πρόσφατα, μάλιστα, δημοσιεύτηκε μία επιστολή της NASA, γραμμένη το 1962, προς μία γυναίκα που επιθυμούσε να γίνει αστροναύτης. Η απάντηση ήταν απορριπτική: «Δεν έχουμε κάποιο πρόγραμμα που να περιλαμβάνει γυναίκες αστροναύτες, ούτε μπορούμε να εξετάσουμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο».

Την επόμενη χρονιά, η Βαλεντίνα Τερεσκόβα θα γινόταν η πρώτη γυναίκα που ταξίδεψε στο διάστημα.

Η Τράντσελ πάντως δηλώνει πρόθυμη να προωθήσει θετικά πρότυπα μέσα από το ρόλο της. «Κρίμα που δεν υπάρχουν παντού γυναίκες-παραπονιέται- καθώς είμαι και επιστήμονας έχω παθιαστεί με αυτή την υπόθεση». Στα παιδιά που την παρακολουθούν μαγεμένα, τους λέει με περηφάνια:

«Η Τερεσκόβα έμεινε στο διάστημα περισσότερο από όλους τους (άνδρες) αστροναύτες του Προγράμματος Μέρκιουρι».

«Κάποιες ομάδες επισκεπτών γνωρίζουν πολύ λίγα πράγματα για τα επιτεύγματα του σοβιετικού διαστημικού προγράμματος», εκμυστηρεύεται η Σουζάνα Ράινερ, ενώ τα παιδιά του δημοτικού σχολείου από το Βόρειο Λονδίνου που επισκέπτονται το μουσείο εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο πρώτος άνθρωπος που πήγε στο διάστημα ήταν ο Νίλ Άρμοστρονγκ. Την ίδια ώρα, η Τράντσελ- υποδυόμενη τη Σαβίτσκαγια- σηκώνει τα χέρια ψηλά και με μια κίνηση-παρωδία τρόμου- καλεί τα παιδιά να επαναλάβουν το όνομα του Γιούρι Γκαγκάριν, ώσπου να το μάθουν.

Κοντά στο Αστεροσκοπείο Greenwich τοποθετήθηκε πρόσφατα το άγαλμα του Γκαγκάριν, δίνοντάς στον κοσμοναύτη την προσοχή που του αρμόζει για ένα μουσείο με θέμα το διάστημα. Η έκθεση για τον Γκαγκάριν στο Μουσείο Επιστημών χρονολογείται μόλις από το 2011, με αφορμή τα 50 χρόνια από τη διαστημική πτήση του ρώσου κοσμοναύτη, ενώ το μεταλλικό φύλλο που κάλυπτε την αμερικανική σεληνάκατο είναι εκεί επί δεκαετίες.

Ο Άντονι Ρίτσαρντς, επικεφαλής των προγραμμάτων Μάθησης στο Μουσείο Επιστήμης, δήλωσε στην RBTH ότι «οι παρουσιάσεις για τους ρώσους κοσμοναύτες ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια, ώστε να εξισορροπήσει εν μέρει η ιστορία ... Διαθέταμε όλα τα αμερικανικά αντικείμενα, κι όλο αυτό έδειχνε σαν να υπήρχαν μόνο οι Αμερικανοί στο διάστημα». Το Μουσείο είχε επισκεφθεί και η Τερεσκόβα, ενώ ο Ρίτσαρντς την περιγράφει ως «φοβερή γυναίκα».

Πάντως, η Τράντσελ που υποδύεται την Σαβίτσκαγια, με τη βοήθεια ρωσόφωνων φίλων έχει τελειοποιήσει την προφορά της, αποκτώντας μια «υπέροχη μουσικότητα». Είναι τόσο πειστική, που οι περισσότεροι μαθητές και πολλοί καθηγητές πιστεύουν ότι είναι η ίδια η Σαβίτσκαγια, ενώ πολλοί Ρώσοι αρχίζουν να της μιλούν στα ρωσικά.

«Πολλοί ενήλικες έρχονταν να μου πουν πως θεωρούσαν τιμή τους που με συνάντησαν… Κάποιος άνδρας μάλιστα, με ευχαρίστησε για τον μεγάλο ζήλο και τη συμβολή μου στην επιστήμη» εξομολογείται η Τράντσελ, η οποία όταν ήταν έφηβη είχε επισκεφθεί τη Σοβιετική Ένωση στο πλαίσιο της καμπάνιας για τη «Ειρήνη των Νέων». Θυμάται πάντα με νοσταλγία τις φιλικές κατασκηνώσεις των πιονέρων, και τα «περίφημα πάρτι με τα καρπούζια στην παραλία του Σότσι».

Κατά την Σουζάνα Ράινερ όταν οι «πραγματικοί» άνθρωποι υποδύονται προσωπικότητες επιστημόνων «τους προσδίδουν μια ανθρώπινη διάσταση, δίνοντας την αίσθηση στους απλούς ανθρώπου ότι και αυτοί μπορούν και πως η επιστήμη τους αφορά, καθιστώντας τις έννοιες πιο ουσιαστικές».

Τα παιδιά, κατά τη διάρκεια του μονολόγου της «Σαβίτσκαγια» δοκιμάζουν την ύπαρξη της βαρύτητας, μαθαίνουν για την ατμόσφαιρα και συμμετέχουν στο διαστημικό περίπατο σε εξομοιωτή.

Τον Νοέμβριο του τρέχοντος έτους, το Μουσείο Επιστημών θα παρουσιάσει μια έκθεση-ορόσημο γύρω από τα ρωσικά διαστημικά ταξίδια με «πραγματικές διαστημικές κάψουλες, πρωτοποριακούς κινητήρες πυραύλων, διαστημικές στολές και ... αναμνηστικά των μεγαλύτερων ονομάτων που συμμετείχαν σε επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις».

Η επιστήμονας και υπάλληλος του Μουσείου Επιστημών, Τζούλια Μουράι, δηλώνει ότι η έκθεση έχει ξεκινήσει επισήμως από το 2011, αλλά η ιδέα για τη διοργάνωσή της «ζυμώνεται εδώ και 20 χρόνια».

«Μέχρι στιγμής η ανταπόκριση στα σχέδιά μας ήταν πολύ ενθουσιώδης και προβλέπουμε ότι θα υπάρξει τεράστιο ενδιαφέρον από το κοινό» υποστηρίζει η κ. Μουράι. Σημειώνεται ότι, το μουσείο συνεργάστηκε με πολλούς οργανισμούς και ιδιώτες, ανάμεσα στους οποίους συμπεριλαμβάνεται το Δημόσιο Μουσείο Κοσμοναυτών της Μόσχας και η Ομοσπονδιακή Διαστημική Υπηρεσία της Ρωσίας, Roscosmos.

Άλλωστε, η συνεργασία είναι και το κεντρικό θέμα της ομιλίας της «Σαβίτσκαγια»: «Δεν νομίζω ότι ο αγώνας για την κατάκτηση του φεγγαριού ήταν ένας ωραίος αγώνας από την άποψη της συνεργασίας-αναφέρει στο θεατρικό της μονόλογο η ηθοποιός που την υποδύεται- η γη από το διάστημα φαντάζει πολύ όμορφη... στους χάρτες και στις υδρόγειους σφαίρες, υπάρχουν σύνορα μεταξύ των χωρών, αλλά όταν βλέπεις τον κόσμο από το διάστημα, όλα αυτά δεν υπάρχουν».

http://gr.rbth.com/arts/2014/07/28/to_londino_tima_tin_proti_gynaika_poy_perpatise_sto_diastima_31811.html

«Ζορζ Λεμέτρ»: Ένα νέο ρομποτικό σκάφος στον ISS.

Ένα ακόμη ρομποτικό μεταγωγικό σκάφος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), το «Ζορζ Λεμέτρ», που θα είναι όμως το τελευταίο της σειράς του, ετοιμάζεται να ταξιδέψει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) μεταφέροντας κάθε είδους προμήθειες και επιστημονικό εξοπλισμό για τους έξι αστροναύτες, που ζουν και εργάζονται σε αυτόν σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.

Το πέμπτο Αυτοματοποιημένο Όχημα Μεταφοράς (Automated Transfer Vehicle - ATV-5) της ESA έχει προγραμματιστεί για εκτόξευση στις 02:44 ώρα Ελλάδας την Τετάρτη 30 Ιουλίου, με ένα πύραυλο «Αριάν 5», από το διαστημικό κέντρο της Ευρώπης, στο Κουρού της Γαλλικής Γουϊάνας στη Νότια Αμερική. Έχουν προηγηθεί άλλα τέσσερα ATV: τα «Ιούλιος Βερν» (2008), «Γιοχάνες Κέπλερ» (2011), «Εντοάρντο Αμάλντι» (2012) και «Άλμπερτ Αϊνστάιν» (2013).

Το μήκους δέκα μέτρων και βάρους 20 τόννων ATV-5, που έχει μέγεθος διώροφου λεωφορείου, θα παραδώσει στον Σταθμό ένα φορτίο 6,6 τόνων πειραμάτων, ανταλλακτικών, ρούχων, τροφίμων (μεταξύ των οποίων 50 κιλά καφέ), καυσίμων (τρεις τόνους), αέρα, οξυγόνου και νερού, σπάζοντας το ρεκόρ βαρύτερου διαστημικού σκάφους που εκτοξεύθηκε ποτέ με έναν πύραυλο Ariane.

Από επιστημονική άποψη, το «αστέρι» του φορτίου είναι ο βάρους 400 κιλών ηλεκτρομαγνητικός ανυψωτής (Electromagnetic Levitator) της ESA, ο οποίος θα μελετήσει τα αιωρούμενα μέταλλα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.

Στο φορτίο περιλαμβάνεται επίσης μια αντλία για να βοηθήσει την ανακύκλωση του νερού στο Σταθμό, ο οποίος δεν διαθέτει πλυντήριο ρούχων, έτσι τα φορτηγά σκάφη συχνά φέρνουν φρέσκες αλλαξιές ρούχων για τα πληρώματα. Αυτή τη φορά, το ATV-5 θα μεταφέρει τα υψηλής τεχνολογίας νέα φανελλάκια Spacetex της ESA, που υπόσχονται να μείνουν φρέσκα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Ακόμη, στο σκάφος θα μεταφέρει το Haptics-1, ένα χειριστήριο (joystick) ευαίσθητο στην αφή, το οποίο θα διερευνήσει πώς οι άνθρωποι αισθάνονται την απτική ανάδραση στο διάστημα, προετοιμάζοντας έτσι τις μελλοντικές εξ αποστάσεως ρομποτικές επιχειρήσεις στο διάστημα.

Το «Ζορζ Λεμέτρ» (που φέρει το όνομα του βέλγου ρωμαιοκαθολικού ιερέα και επιστήμονα, ο οποίος πρώτος πρότεινε στη διάρκεια του μεσοπολέμου την θεωρία της «Μεγάλης Έκρηξης» για τη δημιουργία του σύμπαντος) μεταφέρει και διάφορα πειράματα από τους ερευνητές - συνεργάτες του Σταθμού στην Ιαπωνία και στις ΗΠΑ, από μυς του ψαριού ζέβρα (Zebrafish) έως αναλυτές σώματος - κίνησης.

Το ATV-5 θα παραδώσει επίσης στον ISS περισσότερο πόσιμο νερό από ποτέ (850 λίτρα), ενώ θα κάνει και την αναπλήρωση της αποθήκης τροφίμων των αστροναυτών. Το σκάφος θα μείνει συνδεδεμένο με το Σταθμό για περίπου έξι μήνες. Μεταξύ άλλων, θα «σπρώξει» με τις μηχανές του προς τα πάνω σε υψηλότερη τροχιά τον ISS, ο οποίος πέφτει προς τη Γη με ρυθμό περίπου 100 μέτρων τη μέρα λόγω της αντίστασης της ατμόσφαιρας, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο. Ο Σταθμός βρίσκεται σε ύψος περίπου 400 χιλιομέτρων και κινείται με ταχύτητα 28.800 χλμ. την ώρα.

Όταν μετά από ένα εξάμηνο ολοκληρώσει την αποστολή του, το «Ζορζ Λεμέτρ», γεμάτο σκουπίδια και ανθρώπινα απόβλητα, θα πάρει τον δρόμο της επιστροφής και θα αυτοκαταστραφεί κατά την είσοδό του στην ατμόσφαιρα, κάπου πάνω από τον ακατοίκητο Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό.

Μετά την απόσυρση του στόλου των διαστημικών λεωφορείων των ΗΠΑ το 2011, τα ευρωπαϊκά σκάφη ATV ήσαν τα μεγαλύτερα μεταγωγικά που έφθαναν στον ISS. Τη δουλειά των μεταφορών πλέον θα κάνουν το ρωσικό «Progress» και τα σκάφη «Dragon» και «Cygnus» των αμερικανικών ιδιωτικών διαστημικών εταιρειών Space X και Orbital Sciences αντίστοιχα, οι οποίες έχουν συνάψει τη σχετική εμπορική συμφωνία με τη NASA.

Η τελευταία, από την πλευρά της, ετοιμάζει το νέο επανδρωμένο σκάφος Orion, το οποίο θα ενσωματώσει στοιχεία από το ευρωπαϊκό ATV και προορίζεται για τη Σελήνη (και πέρα από αυτήν), με την πρώτη δοκιμαστική πτήση του να προγραμματίζεται για το 2017.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231337695

H NASA θα ψάξει για εξωγήινους... «Επιτέλους»

Η NASA ανακοίνωσε ότι έχει ξεκινήσει τον σχεδιασμό ενός νέου διαστημικού τηλεσκοπίου. Πρόκειται για ένα πανίσχυρο τηλεσκόπιο οι δυνατότητες του οποίου θα είναι τέτοιες που θα μπορεί να εντοπίσει την παρουσία διαφόρων μορφών ζωής σε μακρινούς κόσμους. Το τηλεσκόπιο ονομάζεται Atlast (Advanced Telescope Large-Aperture Space Telescope) και επειδή τα αρχικά του είναι όμοια με την λέξη «επιτέλους» δόθηκε η ευκαιρία σε όλα τα ΜΜΕ να κάνουν διάφορα λογοπαίγνια με αυτό.

Η NASA έσπευσε να διευκρινίσει ότι το νέο τηλεσκόπιο θα αποτελέσει τον διάδοχο του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb που σύμφωνα με τον προγραμματισμό θα τεθεί σε λειτουργία το 2018 και θα αποτελέσει τον διάδοχο του πατριάρχη των διαστημικών τηλεσκοπίων, του Hubble. Αυτό σημαίνει ότι το Atlast θα αρχίσει να εξερευνά το Σύμπαν αφού πρώτα θα έχει ολοκληρώσει την αποστολή του το James Webb, δηλαδή στα τέλη της δεκαετίας του 2020. Όπως ανακοίνωσε η NASA τα στελέχη της βρίσκονται ακόμη στην πρώτη φάση του εγχειρήματος και διερευνούν τις τεχνικές και οικονομικές παραμέτρους της κατασκευής του Atlast.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=619108

Διάκριση Ελλήνων μαθητών στη Φυσική.

Η αγάπη για τη Φυσική, η υποστήριξη καθηγητών και γονέων αλλά και η υπερεντατική προετοιμασία στο Εργαστήριo Φυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπλισαν τους Ελληνες μαθητές που συμμετείχαν στην 45η Διεθνή Ολυμπιάδα Φυσικής (13-21 Ιουλίου) στην Αστανά του Καζαχστάν, ώστε τέσσερις από αυτούς να διακριθούν με εύφημη μνεία: η Ζωή Τσαγκαλίδου, μαθήτρια Β΄ Λυκείου από την Ξάνθη και οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου, Ιωάννης Ασμάνης από τη Χίο, Γεώργιος Σμυρνής και Νίκη Πατρινοπούλου από την Αθήνα, ξεχώρισαν ανάμεσα σε 380 μαθητές από 85 χώρες.

Μεγαλύτερη αξία αποκτούν οι διακρίσεις των παιδιών, αν ληφθούν υπόψη τα εξαιρετικά απαιτητικά θέματα και το υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού. Η Ζωή, αν και μικρότερη, έδωσε εξετάσεις με τη Γ΄ Λυκείου: «Τελικά μου βγήκε σε καλό, παρόλο που δεν περίμενα να προχωρήσω τόσο πολύ!», δηλώνει χαρούμενη. Πόσο καλά προετοιμασμένη ήταν για την Ολυμπιάδα; «Κάποιοι καθηγητές με βοήθησαν - στο σχολείο δεν κάναμε τίποτε σχετικό. Βασίστηκα στην προετοιμασία της Αθήνας. Τότε είδα πρώτη φορά εργαστηριακό εξοπλισμό!».

Στη βοήθεια του πατέρα της, φυσικού, στηρίχθηκε η Νίκη: «Ξεκινώντας από το γυμνάσιο, εκείνος με προετοίμασε – το σχολείο, μάλλον με αποθάρρυνε. Δεν θεωρούσαν τους διαγωνισμούς κάτι σημαντικό. Γενικά, το εκπαιδευτικό σύστημα δεν βοηθάει – μόνο αν ένας καθηγητής αγαπάει αυτό που κάνει, βλέπει ένα παιδί που έχει κάτι να δώσει, το προχωράει. Για την προετοιμασία της Ολυμπιάδας, αναγκαστήκαμε να βγάλουμε την ύλη στις πέντε ημέρες προετοιμασίας στο Εργαστήριο Φυσικών Επιστημών, επειδή οι καθηγητές μας διδάσκουν εθελοντικά. Μεγαλύτερο πρόβλημα, το πειραματικό μέρος: στην Ελλάδα δεν γίνονται πειράματα στα σχολεία. Εγώ πρώτη φορά έκανα στην προετοιμασία». Επίπεδο ανταγωνισμού; «Με τα παιδιά από τις ασιατικές χώρες δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε».

Τι σημαίνει για τα παιδιά η συμμετοχή αλλά και η διάκριση στην Ολυμπιάδα Φυσικής; Για τη Ζωή, «η ευκαιρία για αλληλεπίδραση με παιδιά από άλλες χώρες ήταν υπέροχη. Επιπλέον, αισθάνομαι πως δικαιώθηκαν οι προσπάθειές μου. Οσο για τη βράβευση; Την ήθελα πολύ για το βιογραφικό μου, επειδή θέλω να φύγω στο εξωτερικό». Ονειρα φυγής κάνει και η Νίκη: «Θέλω να ασχοληθώ με την έρευνα. Πρώτο πτυχίο στην Ελλάδα, δυστυχώς, μετά θα αναγκαστώ να φύγω έξω».

Με αφορμή τις διακρίσεις των μαθητών, ο κ. Γεώργιος Θεοφ.Καλκάνης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και αρχηγός της αποστολής, δηλώνει: «Οι Ελληνες μαθητές, που βραβεύονται με μετάλλια ή εύφημες μνείες στις Διεθνείς Ολυμπιάδες Φυσικής, φθάνουν στα όρια των δυνατοτήτων τους, δεδομένου ότι είναι ιδιαίτερα απαιτητικές τόσο όσον αφορά τα θεωρητικά θέματα όσο και -κυρίως- τις πειραματικές δεξιότητες. Ελπίζεται ότι ο πραγματικός πειραματισμός στα σχολεία της χώρας που έχει αρχίσει από το δημοτικό σχολείο, συνεχίζεται με Φυσική με πειράματα στο γυμνάσιο και ευνοείται με την Τράπεζα Θεμάτων στο λύκειο, θα δώσει την ευκαιρία στους Ελληνες μαθητές να διεκδικούν στο μέλλον όλο και υψηλότερες διακρίσεις στον διεθνή συναγωνισμό».

Οι συμμετοχές Ελλήνων μαθητών στις Διεθνείς Ολυμπιάδες Φυσικής, όπως και οι Πανελλήνιοι Διαγωνισμοί Φυσικής, με τους οποίους επιλέγονται οι συμμετέχοντες στις Ολυμπιάδες, οργανώνονται από την Ενωση Ελλήνων Φυσικών με την επιστημονική/εκπαιδευτική ευθύνη του Εργαστηρίου Φυσικών Επιστημών του Παιδαγωγικού Τμήματος Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας.

Στην φωτογραφία από την προετοιμασία των Ελλήνων μαθητών Ι. Ασμάνη, Γ. Μενδρινού, Γ. Σμυρνή, Ζ. Τσανγκαλίδου και Ν. Πατρινοπούλου σε πειραματικές διατάξεις του Εργαστηρίου Φυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών πριν από την αναχώρησή τους για τη συμμετοχή τους στην Ολυμπιάδα.

http://www.kathimerini.gr/778169/article/epikairothta/ellada/diakrish-ellhnwn-ma8htwn-sth-fysikh

"Progress M-23M»

Στις 1 Αυγ. στις 02:42 MSK σε μια προκαθορισμένη περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού επεσαν τα άκαυστα υπολείμματα του οχήματος (THC) "Progress M-23M». Σύμφωνα με το πρόγραμμα οπως προβλέποταν οι ειδικοί στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές του πλοίου Mission Control Center (MCC) FSUE TsNIIMash ανεστειλαν το συστημα πρόωσης, και στη συνέχεια άρχισε μια ελεγχόμενη μείωση του Progress M-23M από την τροχιά.

Στον ISS τοTGC "Progress M-23M» ήταν 104 ημέρες.

http://www.federalspace.ru/20811/

Ξεκινά η 40η συνέλευση της COSPAR

Από τις 2 έως τις 10 Αυγούστου στη Μόσχα θα φιλοξενήσει την 40η Επιστημονική Συνέλευση COSPAR - ένα από τα μεγαλύτερα διεθνή συνέδρια στον τομέα της διαστημικής έρευνας.

Η Συνέλευση ιδρύθηκε το 1958 μετά από την εκτόξευση του Sputnik και πραγματοποιείται κάθε δύο χρόνια.

Φέτος θα παρουσιαστουν απο την Roscosmos 4 επιχειρήσεις: Ενιαία Επιχείρηση "Επιστημονική και σύνδεσης παραγωγής. Lavochkin ", FSUE" Κεντρικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Machine Building ", JSC" Rocket and Space Corporation "Energia" SP Korolev »και FSUE" κράτος Έρευνας και Παραγωγής Space Center Khrunichev . "

http://www.federalspace.ru/113/

Η μακρά σειρά βαρυτικών μετρήσεων προαναγγέλει μια νέα αρχή.

Παρότι ο δορυφόρος GOCE της ESA δεν υπάρχει πια, όλες οι μετρήσεις που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της ζωής του όταν περιέβαλε τις παρυφές της ατμόσφαιρας μας, συμπεριλαμβανομένων και των πολύ τελευταίων παρατηρήσεων καθώς κινείτο σιγά-σιγά πίσω προς τη Γη, έχουν συγκεντρωθεί ώστε να παρέχουν νέες ευκαιρίες για την επιστήμη.

Μεταφέροντας τον πρώτο 3D αισθητήρα βαρύτητας στο διάστημα, αυτός ο δορυφόρος τεχνολογίας αιχμής μέτρησε τη βαρύτητα της Γης με πρωτοφανή ακρίβεια.

Τα τέσσερα χρόνια που βρισκόταν σε τροχιά ο GOCE, κατέληξαν σε μια σειρά από τέσσερα μοντέλα βαρύτητας, κάθε ένα πιο ακριβές από το προηγούμενο. Αυτά τα μοντέλα έχουν χρησιμοποιηθεί για να παράγουν αντίστοιχα "γεωειδή" - την επιφάνεια ενός παγκόσμιου ωκεανού διαμορφωμένου από τη βαρύτητα και μόνο.

Διαμορφωμένο από τις βαρυτικές διαφορές, το γεωειδές είναι μια βασική αναφορά για την κατανόηση της κυκλοφορίας των ωκεανών, την αλλαγή της στάθμης της θάλασσας και τη δυναμική του πάγου.

Από μια αποστολή που συνεχίζει να προσφέρει, ένα πέμπτο μοντέλο έχει τώρα παραχθεί. Ενσωματώνει τα δεδομένα που συλλέχθηκαν σε όλη την επιχειρησιακή ζωή του δορυφόρου διάρκειας 42 μηνών.

Το προηγούμενο γεωειδές, κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2013 και βασίστηκε σε μετρήσεις 27 μηνών.

Ο δορυφόρος σχεδιάστηκε ώστε να βρίσκεται σε τροχιά σε ένα εξαιρετικά χαμηλό υψόμετρο 255 χιλιομέτρων ώστε να λάβει τις καλύτερες δυνατές μετρήσεις της βαρύτητας. Στο τέλος του 2012, η χαμηλή κατανάλωση καυσίμων επέτρεψε στους χειριστές του να επεκτείνουν τη ζωή του και να αρχίσουν να χαμηλώνουν τη θέση του δορυφόρου περαιτέρω κατά 31 χιλιόμετρα για ακόμη πιο ακριβείς μετρήσεις. Αυτό ήταν κατά πολύ το όριο των δυνατοτήτων του, αλλά μεγιστοποίησε την απόδοση για την επιστήμη.

Αφού ξεπέρασε το διπλάσιο της προγραμματισμένης ζωής του σε τροχιά, ο δορυφόρος ξέμεινε από καύσιμα και παρασύρθηκε πίσω στην ατμόσφαιρα, το Νοέμβριο του 2013.

Το πέμπτο βαρυτικό μοντέλο και γεωειδές, τα οποία διέθεσε πρόσφατα η ESA, περιλαμβάνουν αυτές τις τελευταίες πολύτιμες μετρήσεις, ακριβώς μέχρι τη χρονική στιγμή που ο δορυφόρος σταμάτησε να λειτουργεί και ειρωνικά υπέκυψε στη δύναμη που σχεδιάστηκε να μετρά.

Παρά το γεγονός ότι ο δορυφόρος δεν είναι πλέον σε τροχιά, οι επιστήμονες έχουν τώρα την καλύτερη δυνατή πληροφόρηση για τη βαρύτητα της Γης, ουσιαστικά μια νέα αρχή για την αποστολή.

Ο GOCE έχει ήδη ρίξει νέο φως στις διάφορες πτυχές της Γης και ξεπέρασε το αρχικό πεδίο εφαρμογής του με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

Χρησιμοποιήθηκε για να καταλάβουμε πώς οι ωκεανοί μεταφέρουν τεράστιες ποσότητες θερμότητας γύρω από τον πλανήτη και για την ανάπτυξη ενός παγκόσμιου συστήματος αναφοράς ύψους.

Παρείχε πληροφορίες σχετικά με την ατμοσφαιρική πυκνότητα και τους ανέμους, χαρτογράφησε το όριο μεταξύ του γήινου φλοιού και του ανώτερου μανδύα, και χρησιμοποιήθηκε για να καταλάβουμε τι συμβαίνει σε αυτά τα στρώματα που βρίσκονται πολύ κάτω από τα πόδια μας.

Και τα επιτεύγματά του περιλαμβάνουν τη χαρτογράφηση μιας ουλής στην βαρύτητα της Γης που προκλήθηκε από τον σεισμό του 2011 στην Ιαπωνία.

Το απόλυτο μοντέλο γεωειδούς και βαρυτικά δεδομένα θα χρησιμοποιηθούν τα επόμενα χρόνια για μια βαθύτερη κατανόηση της Γης.

Ο Διευθυντής της αποστολής GOCE της ESA, Rune Floberghagen, δήλωσε: "Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με τα αποτελέσματα της τελικής, υπερ-χαμηλού υψομέτρου φάσης της αποστολής μας.

"Στην πραγματικότητα, οι προσπάθειες που έγιναν από την ομάδα της αποστολής και από τους επιστήμονες για τη διασφάλιση των λειτουργιών πτήσης σε αυτά τα ακραία ύψη και επεξεργασίας των δεδομένων, είχαν ως αποτέλεσμα το διπλασιασμό του πληροφοριακού περιεχομένου και μια πολύ σημαντική αύξηση στη χωρική ανάλυση.

"Πράγματι, η νέα έκδοση αποτελεσμάτων «Release 5 solutions» πάει πολύ πιο πέρα ​​από τους φιλόδοξους στόχους που είχαμε όταν το έργο GOCE ξεκίνησε.

"Οι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο έχουν πλέον ένα μοντέλο βαρύτητας βασισμένο σε δορυφορικές παρατηρήσεις που θα παραμείνει το de facto πρότυπο για πολλά χρόνια στο μέλλον."

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_makrha_seirha_varytikhon_metrheseon_proanagghelei_mia_nhea_archhe

Αποστολές σε Σελήνη και Άρη, κορυφαίες διαστημικές προτεραιότητες της Ρωσίας.

Περίπου 100 δισ. ρούβλια (2,8 δισ. δολάρια) θα κοστίσει μια επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη, δήλωσε ο Ιγκόρ Μιτροφάνοφ, διευθυντής εργαστηρίου στη Ρωσική Ακαδημία του Επιστημονικού Ιδρύματος Διαστημικής Έρευνας. «Υπολογίζεται ότι το κόστος ενός έργου με στόχο τη δημιουργία αυτόματου σεληνιακού σταθμού είναι περίπου 10 δισ. ρούβλια. Το πρότζεκτ αναμένεται να ολοκληρωθεί σε πέντε με έξι χρόνια. Μια επανδρωμένη αποστολή στο Φεγγάρι θα κόστιζε δέκα φορές περισσότερο» δήλωσε ο Μιτροφάνοφ στους δημοσιογράφους, κατά τη διάρκεια του επιστημονικού συνεδρίου COSPAR, που πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα.

Σύμφωνα με τον Μιτροφάνοφ, ένας από τους συνεργάτες του Διαστημικού Ερευνητικού Κέντρου αναπτύσσει αυτόν τον καιρό τρεις σταθμούς, με τις ονομασίες Luna-25 (Luna-Glob project), Luna-26 και Luna-27, στο πλαίσιο του έργου Luna-Resource.

Όπως ανέφερε ο Ρώσος επιστήμονας, ο Luna-25 και ο Luna-27 είναι προγραμματισμένοι να λειτουργήσουν για έναν χρόνο, ενώ ο Luna-26, που βρίσκεται σε τροχιά, θα παρακολουθεί τη Σελήνη για δύο χρόνια.

Ερωτηθείς για το αν είναι πιθανόν να δημιουργηθεί ο πρώτος οικισμός στη Σελήνη, ο Μιτροφάνοφ απάντησε ότι το ζήτημα είναι πολύπλοκο και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.

Μια αποστολή στη Σελήνη αποτελεί μία από τις κορυφαίες προτεραιότητες της Ρωσίας στον τομέα του Διαστήματος. Σχεδιάζεται μάλιστα, μέχρι το τέλος της δεκαετίας, να εκτοξεύσει τρία διαστημικά αεροσκάφη, δύο στην επιφάνεια κι ένα σε τροχιά. Η πρώτη αποστολή, που έχει προγραμματιστεί, με μεγάλη καθυστέρηση, για το 2016, έχει προορισμό τον Νότιο Πόλο της Σελήνης. Οι επόμενες δύο αποστολές θα υλοποιηθούν το 2018 και το 2019.

Εκτός από την εξερεύνηση της Σελήνης όμως, οι επιστήμονες επικεντρώνονται και στην αποκάλυψη των μυστηρίων του κόκκινου πλανήτη. Όπως δήλωσε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών Λεβ Ζελένι στη διάρκεια του 40ού συνεδρίου COSPAR, «η Σελήνη και ο Άρης αποτελούν προτεραιότητές μας για το διάστημα 2016-2025». Σε αυτό το πλαίσιο, η Roscosmos (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος) σε συνεργασία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος θα υλοποιήσουν δύο στάδια της αποστολής ExoMars το 2016 και το 2018.

http://gr.rbth.com/news/2014/08/04/apostole_se_selini_kai_ari_koryfaie_diastimike_proteraitotite_ti_rosia_31971.html

«Διαστημικές σαλάτες» με μαρούλι.

Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καλλιεργούνται λαχανικά και φρούτα για να διαπιστωθεί αν και τι ποιότητας τροφές μπορούν να αναπτυχθούν στο Διάστημα. Το ίδιο συμβαίνει και σε ερευνητικά εργαστήρια στη Γη όπου καλλιεργούνται λαχανικά και φρούτα σε συνθήκες προσομοιωμένες με εκείνες του Διαστήματος. Ενα εξ αυτών είναι το Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστήματος (DLR) στη Βρέμη.

Εκεί καλλιεργούνται μαρούλια τα οποία όπως φαίνεται μεγαλώνουν σωστά και διαθέτουν την γεύση και τις θρεπτικές ουσίες του μαρουλιού αλλά το χρώμα τους είναι ολίγον διαφορετικό. Πιο συγκεκριμένα τα μαρούλια που αναπτύχθηκαν στο θερμοκήπιο του DLR είναι... ροζ.

Οι ερευνητές στο DLR χρησιμοποιούν συστήματα φωτισμού με λάμπες LED και αεροπονικές μεθόδους καλλιέργειας ώστε να εξοικονομείται το άκρως πολύτιμο στο Διάστημα νερό.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τέτοιες μέθοδοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε βάσεις και αποικίες στη Σελήνη και τον Αρη για τη παραγωγή τροφών.

Να σημειωθεί ότι πολλές ερευνητικές ομάδες έχουν επιλέξει τα μαρούλια ως προϊόν... διαστημικής καλλιέργειας και αναλόγως των μεθόδων και των συστημάτων ανάπτυξης τους έχουν δημιουργηθεί διαφόρων ειδών και χρωμάτων μαρούλια.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=621117

Αεροδιαστημικές και στρατιωτικές ρωσικές βιομηχανίες στρέφουν το βλέμμα στην Κίνα.

Με τις κυρώσεις της Δύσης να «μπλοκάρουν» τις ρωσικές συναλλαγές με δεκάδες αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρίες, η Μόσχα στρέφεται στην αγορά της Κίνας για παραγγελίες ηλεκτρονικών εξαρτημάτων και προϊόντων πολλών δισεκατομμυρίων.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Isvestia, η οποία επικαλείται πηγή μέσα από την Ομοσπονδιακή Διαστημική Βιομηχανία Roscosmos, η ρωσική αεροδιαστημική και στρατιωτική βιομηχανία μελετά την εκτενή συνεργασία με την κινεζική CASIC (China Aerospace Science and Industry Corporation).

«Εχουμε ήδη έρθει σε επαφή με την CASIC για προϊόντα που θα μας προσφέρουν μια άμεση εναλλακτική λύση στις ανάγκες της βιομηχανίας μας μετά τις κυρώσεις που επέβαλαν οι ΗΠΑ» αναφέρει η πηγή στο δημοσίευμα της Izvestia.

Η Roscosmos αλλά και οι ρωσικές στρατιωτικές βιομηχανίες σήμερα δεν χρησιμοποιούν κινεζικά εξαρτήματα και ανταλλακτικά. «Μέσα στα επόμενα δύο με δυόμισι χρόνια, σχεδιάζεται η αναπροσαρμογή των αναγκών με σχέδια αγοράς κινεζικών προϊόντων αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων» γράφει η Isvestia, συμπληρώνοντας πως κλιμάκιο 18 εκπροσώπων από 12 κινέζικες βιομηχανίες της CASIC θα επισκεφθούν τη Μόσχα μέσα στον Αύγουστο προκειμένου να συμμετάσχουν ειδική ημερίδα μαζί με ρώσους κατασκευαστές. Αντίστοιχη ημερίδα θα πραγματοποιηθεί και στην Αγία Πετρούπολη.

Η θεμελίωση μιας συνεργασίας ευρείας κλίμακας με την Κίνα προωθείται στα πλαίσια της διευρυμένης συμμαχίας και στον τομέα της τεχνολογίας με τις χώρες των BRICS, τονίζει στην εφημερίδα ο επικεφαλής αναλυτής της GLONASS Αντρέι Ιόνιν.

Εγραφα στις 19/5/2014 με θέμα την συνεργασία Ρωσίας – Κίνας σε διαστημικά προγράμματα.

Σχόλιο.Πιθανή προώθηση της Διαστημικής Συνεργασίας Ρωσίας-Κίνας θα φέρει πλήρη ανατροπή στην πορεία της Διαστημικής Εξερευνησης οπως την ξέρουμε μεχρι τώρα.Η Διαστημική γνώση της Ρωσίας με την οικονομική δυναμική της Κίνας σε συνεργασία και με αλλες χώρες της ομάδας BRICS(Βραζιλία,Ρωσια,Ινδια,Κίνα,Νοτιος Αφρική) μπορει να φέρει νεα ανθηση στην Διαστημική Εξερευνηση.

Σημειωτέον οτι το Ρωσικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού μπορει να αποκοπεί απο το υπολοιπο τμήμα του Δ.Δ.Σ. και να ενωθει π.χ. με το μικρό διαστημικό σταθμό της Κίνας!!!

Σημεωτέον οτι το αμερικάνικο τμημα του Δ.Δ.Σ. δεν μπορει να πετά ανεξάρτητο.

http://gr.rbth.com/news/2014/08/06/aerodiastimike_kai_stratiotike_rosike_biomixanie_strefoyn_to_blemma_stin_32007.html

Συνεργασία του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με διάσημο Ινστιτούτο για τη διαστημική επιστήμη.

Τη δημιουργία παραρτήματος του Von Karman Institute στον τομέα της αεροναυπηγικής και της αεροδιαστημικής στην Πελοπόννησο, συζήτησε ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου, Πέτρος Τατούλης, κατά τις επαφές που είχε στην έδρα του Ινστιτούτου στις Βρυξέλλες και τη συνάντησή του με τον γενικό διευθυντή, Jean Muylaert, συνοδευόμενος από τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Κωνσταντίνο Μασσέλο και τον πρύτανη της Πολυτεχνικής Σχολής του American University of Athens, Παναγιώτη Παπαδόπουλο.

Οι πρώτες δράσεις της συνεργασίας της Περιφέρειας Πελοποννήσου, του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και του Von Karman Institute περιλαμβάνουν τη διεξαγωγή σειράς διαλέξεων του Ινστιτούτου στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου σε θέματα κοινού ερευνητικού ενδιαφέροντος στη διαστημική επιστήμη και τη συνεπίβλεψη διδακτορικών διατριβών από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και το Von Karman Institute.

«Προσεγγίζουμε τον στόχο μας επιτυγχάνοντας συνεργασίες στρατηγικής σημασίας» τόνισε κατά την επίσκεψή του στο ινστιτούτο ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου και συμπλήρωσε:

«Η δημιουργία παραρτήματος του σημαντικότερου ινστιτούτου στον τομέα της αεροναυπηγικής και αεροδιαστημικής στην Πελοπόννησο, θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη της διαστημικής επιστήμης στη χώρα και στη Μεσόγειο, και θα αποτελέσει συγκριτικό πλεονέκτημα της Πελοποννήσου.

»Στο πλαίσιο αυτό επιδιώκουμε και τη διεθνοποίηση του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, ώστε, μέσα από διεθνείς συνεργασίες να αναπτύξει τη στρατηγική του κατεύθυνση και να αποτελέσει σημαντικό πυλώνα έρευνας και καινοτομίας, όχι μόνο για την Πελοπόννησο και τη χώρα, αλλά και για τα ευρωπαϊκά δεδομένα».

Ο γενικός διευθυντής του Von Karman Institute εξήρε την απόφαση του περιφερειάρχη Πέτρου Τατούλη, «γιατί εν μέσω και παρά την κρίση διείδε τη στρατηγική σημασία της διαστημικής επιστήμης και επένδυσε σε αυτή», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε.

Αφού εξέθεσε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Καλαμάτας, τα οποία την καθιστούν το ιδανικό σημείο για τη δημιουργία της πρώτης Ευρωπαϊκής Διαστημικής Πύλης, συμφώνησε στη δημιουργία ενός χάρτη ενεργειών που θα περιλαμβάνει και τη δημιουργία παραρτήματος στην Πελοπόννησο, και ξενάγησε, μαζί με τον κοσμήτορα της Σχολής τον περιφερειάρχη Πελοποννήσου, τον πρύτανη του Πανεπιστημίου και τον κ. Παπαδόπουλο στις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου.

O πρύτανης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Κωνσταντίνος Μασσέλος, αφού παρουσίασε τη δραστηριότητα του Πανεπιστημίου και ερευνητικά αποτελέσματα του Τμήματος Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών σχετικά με τη διαστημική επιστήμη, τόνισε την τεράστια σημασία της συνεργασίας αυτής, τόσο σε επίπεδο έρευνας όσο και σε επίπεδο προγραμμάτων σπουδών.

http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5148271/synergasia-toy-panepisthmioy-peloponnhsoy-me-diashmo-institoyto-gia-th-diasthmikh-episthmh/

Τι τρέχει εκεί πάνω!!!

Δύσκολο να κλείσει κανείς μάτι στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, με χέρια και τα πόδια να αιωρούνται ανεξέλεγκτα και τον Ήλιο να ανατέλλει κάθε 90 λεπτά.

Η μεγαλύτερη μελέτη που έχει πραγματοποιηθεί για τον ύπνο σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας επιβεβαιώνει ότι η αϋπνία είναι σοβαρό πρόβλημα για τους αστροναύτες. Και τα υπνωτικά που χορηγούνται στα πληρώματα για να αντιμετωπιστεί η αϋπνία θα μπορούσαν να αποδειχθούν επικίνδυνα στην περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Παρόλο που το πρόγραμμα της NASA προβλέπει 8,5 ώρες συνεχούς ύπνου ανά 24ωρο, οι αστροναύτες σπάνια κοιμούνταν πάνω από πέντε ώρες, τόσο στα (καθηλωμένα πλέον) διαστημικά λεωφορεία όσο και στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Τα πληρώματα των διαστημικών λεωφορείων κοιμούνταν σε υπνόσακους και δήλωσαν ότι ενοχλούνταν περισσότερο από το φως και το θόρυβο. Στον ISS οι αστροναύτες κοιμούνται σε σκοτεινές, πιο ήσυχες κουκέτες, αυτό όμως δεν φάνηκε να λύνει το πρόβλημα.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Lancet Neurology, τα τρία τέταρτα των αστροναυτών χρησιμοποιούν υπνωτικά χάπια. Μάλιστα σε 4 από τις 13 αποστολές διαστημικού λεωφορείου που εξετάστηκαν, όλα τα μέλη του πληρώματος βρίσκονταν ταυτόχρονα υπό την επήρεια των υπνωτικών.

Παραμένει ασαφές αν η ποιότητα του ύπνου επηρεάζεται από την ίδια την έλλειψη βαρύτητας ή από άλλους παράγοντες.

Σε κάθε περίπτωση, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα υπνωτικά χάπια μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητα προσοχής και τον έλεγχο των κινήσεων.

Όπως αναφέρει η Λόρα Μπάργκερ της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης, «η ικανότητα ενός μέλους του πληρώματος να λειτουργεί στην περίπτωση που ξυπνήσει από συναγερμό ενδέχεται να τίθεται σε κίνδυνο από τη χρήση φαρμάκων για τον ύπνο».

Δεδομένου όμως ότι η στέρηση ύπνου είναι παράγοντας που εμπλέκεται στο 80% των αεροπορικών ατυχημάτων, η NASA θα πρέπει να βρει λύση για τους ξάγρυπνους αστροναύτες.

Επίσης από την επιδιόρθωση ενός ζευγαριού γυαλιών, μέχρι την εκτέλεση των πιο βασικών ανθρώπινων λειτουργιών, η ζωή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μπορεί να είναι άκρως προκλητική κι ενδιαφέρουσα.

Όσοι έχουν την τύχη να ζήσουν κάποιο μέρος της ζωής τους εκεί -όπως ο Chris Cassidy, ο οποίος έχοντας υπηρετήσει στο Αφγανιστάν ως ναυτικός βρέθηκε στη NASA και από εκεί στο… Διάστημα- πρέπει να προσαρμοστούν γρήγορα στις νέες συνθήκες.

Ο 44χρονος Cassidy από τα υποβρύχια βρέθηκε να είναι μέλος μιας διαστημικής αποστολής.

Μετά από ένα ήρεμο τριήμερο ταξίδι προς το διαστημικό σταθμό με ένα διαστημικό λεωφορείο, το εξάωρο ταξίδι με το ρωσικό Soyuz ήταν κάπως διαφορετικό.

«Το Soyuz είναι πολύ, πολύ μικρότερο. Μέσα σε αυτό ήμασταν τρεις, δύο Ρώσοι κι εγώ. Είσαι κάπως εγκλωβισμένος εκεί μέσα. Είναι πολύ μικρό. Φανταστείτε τρεις μεγαλόσωμους τύπους μέσα σε ένα Smart ή ένα Mini Cooper.

Χωρούσε ακριβώς τους τρεις μας, μερικές βαλίτσες και κάτι ακόμη πράγματα. Δε θα το χαρακτήριζα ούτε καν Οικονομική θέση» είπε ο ίδιος μιλώντας στον David Millward και στη βρετανική εφημερίδα The Telegraph.

Η στιγμή που πλησιάζει κανείς στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό είναι η πιο αξέχαστη εμπειρία. «Όταν τον βλέπεις έξω από το παράθυρο μοιάζει με ένα μικρό αστέρι. Όσο πλησιάζεις γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο και αρχίζει να “γεμίζει” το παράθυρο» πρόσθεσε.

Οι αποστολές αποτελούνται συνήθως από τρία άτομα και μένουν εκεί για περίπου έξι μήνες.Η απουσία βαρύτητας δημιουργεί νέες προκλήσεις στην καθημερινότητα, συμπεριλαμβανομένων των πιο βασικών σωματικών λειτουργιών και συνηθειών, όπως για παράδειγμα η χρήση της τουαλέτας.

«Στην αρχή αναρωτιόμουν πώς θα καταλάβαινα ότι ήθελα να πάω στο μπάνιο. Τελικά το αίσθημα είναι ακριβώς το ίδιο. Δεν αλλάζει τίποτα» είπε ακόμη. «Η τουαλέτα έχει μια μικρή επένδυση από πλαστική σακούλα, όπου πέφτει… ό,τι είναι να πέσει. Στη συνέχεια αντικαθίσταται με μια καινούρια για τον επόμενο που θα χρησιμοποιήσει την τουαλέτα» εξήγησε ο αστροναύτης.

Η έλλειψη βαρύτητας μπορεί να γίνει πολύ διασκεδαστική σε πολλές περιπτώσεις. «Είναι ένα ευχάριστο συναίσθημα. Έχει πλάκα να μπορείς να ακουμπάς ένα τοίχο και να “πετάς” σε ένα άλλο μέρος. Τα μικρά καθημερινά πράγματα μπορεί να αποδειχθούν όμως πιο δύσκολα από τα μεγάλα. Όλα εντάσσονται σε ένα νέο πρίσμα προκλήσεων» συνέχισε.

«Αν προσπαθείς να φτιάξεις τα γυαλιά σου και χάσεις το μικρό κατσαβίδι που χρειάζεσαι, αυτό μπορεί να καταλήξει καταστροφικό. Με τα μεγάλα αντικείμενα τα πράγματα είναι πιο εύκολα, ακόμη κι όταν υπό φυσιολογικές συνθήκες ζυγίζουν πάρα πολύ. Μπορείς να τα αφήσεις να επιπλέουν εκεί μπροστά σου για πολύ ώρα» είπε ακόμη.

Οι αστροναύτες, σύμφωνα με τον Cassidy, περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους βλέποντας τηλεοπτικά προγράμματα στον υπολογιστή, ή παίζοντας –αν γνωρίζουν- κάποιο μουσικό όργανο: από φυσαρμόνικα, κιθάρα μέχρι και ukulele.

Χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας, μπορούν ακόμη να μιλήσουν μέσω του υπολογιστή τους με την οικογένειά τους πίσω στη Γη.

Για τον ίδιο η συνύπαρξη με τον Ιταλό αστροναύτη Luca Parmitano ήταν μια «διαστημική γαστρονομική εμπειρία» καθώς η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία είχε φροντίσει να του παρέχει μια σειρά από λιχουδιές, προκειμένου να μη νιώσει «μαγειρική νοσταλγία».

«Είχε ιταλικό φαγητό και ήταν υπέροχο. Τα λαζάνια ήταν πολύ νόστιμα. Απλά έριχνες νερό και ήταν έτοιμα να τα φας» κατέληξε.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231339759

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BB%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1

Ολοκληρώθηκε η 8η Ολυμπιάδα Αστρονομίας - Αστροφυσικής.

Με εννέα μαθητές και δύο ομάδες εκπροσωπήθηκε φέτος η Ελλάδα στην 8η Διεθνής Ολυμπιάδα Αστρονομίας – Αστροφυσικής που διεξήχθη στην πόλη Seceava της Ρουμανίας.

Η αποστολή είχε μεταβεί στη Ρουμανία στις 31 Ιουλίου, συνοδευόμενη από τους καθηγητές Φυσικής του ΑΠΘ, Γιάννη Σειραδάκη, και Οικονομικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Λουκά Ζαχείλα, την Μαρία Κονταξή από το τμήμα Οικονομικών του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, και τον πρόεδρο της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος Βόλου, Κώστα Μαυρομμάτη.

Οι εννέα μαθητές επελέγησαν μετά από πολύ απαιτητικές εξετάσεις που πραγματοποιήθηκαν σε τέσσερις φάσεις και οργανώθηκαν από την Εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος, υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με τη συμμετοχή συνολικά περίπου 200 μαθητών από όλη τη χώρα. Την προετοιμασία τους ανέλαβε μία ισχυρή ομάδα καθηγητών και φοιτητών πανεπιστημίων της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Η πρώτη ομάδα της αποστολής απαρτίζεται από τους, κατά σειρά επιτυχίας: Κουκουλεκίδη Νικόλαο από το 1ο ΓΕΛ Κολλεγίου «Ανατόλια» Θεσσαλονίκης, Γιασεμή Φώτη-Ιωάννη από το Γυμνάσιο & Λύκειο Τ. Αγίας Άννας Εύβοιας, Παπαχατζάκη Γεώργιο από το 1ο ΓΕΛ Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη Θεσσαλονίκης, Τσαπράζη Ελένη από το 1ο ΓΕΛ Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη Θεσσαλονίκης και Κουκουφίλιππα Νικόλαο από τα Εκπαιδευτήρια "Ο Πλάτων" Αττικής.

Η δεύτερη ομάδα απαρτίζεται από τους: Παλάσκο Αχιλλέα από το 1ο ΓΕΛ Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη Θεσσαλονίκης, Κουταλιό Ιωάννη από το 1ο Πειρ. Λύκειο "Μαν. Ανδρόνικος" Αττικής, Πόλκα Μάρκο από το 5ο ΓΕΛ Νίκαιας Αττικής και Γιανναδάκη Παναγιώτη από το 1ο ΓΕΛ Αγ. Παρασκευής Αττικής.https://gr.news.yahoo.com/%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CF%8E%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B7-8%CE%B7-%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-204015193.html

Τρεις ελληνικές διακρίσεις στην 8η Ολυμπιάδα Αστρονομίας - Αστροφυσικής.

Με τρεις διακρίσεις στις... αποσκευές της επιστρέφει η ελληνική αποστολή από την 8η Ολυμπιάδα Αστρονομίας - Αστροφυσικής που πραγματοποιήθηκε στην πόλη Σουτσάβα της βόρειας Ρουμανίας.

Το χάλκινο μετάλλιο απονεμήθηκε στον μαθητή Νικόλαο Κουκουλεκίδη από το 1ο Γενικό λύκειο Κολλεγίου «Ανατόλια» στη Θεσσαλονίκη, ενώ η μαθήτρια Ελένη Τσαπράζη από το 1ο Γενικό Λύκειο «Εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη» στη Θεσσαλονίκη και ο μαθητής Φώτης-Ιωάννης Γιασεμής από τις λυκειακές τάξεις του Γυμνασίου Αγίας Άννας Εύβοιας απέσπασαν εύφημο μνεία.

Στις εξετάσεις πήραν μέρος 209 μαθητές από 37 χώρες από όλο τον κόσμο. Πρόκειται για τους καλύτερους μαθητές που επελέγησαν να εκπροσωπήσουν τις χώρες τους στην Ολυμπιάδα. Ο πρώτος «χρυσός» μαθητής ήταν από τη Ρουμανία, ο οποίος κατάφερε να λύσει το 90% των θεμάτων.

Επικεφαλής της αποστολής ήταν ο Καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του Α.Π.Θ., Γιάννης Σειραδάκης και ο Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Λουκάς Ζαχείλας, οι οποίοι σε συνεργασία με τον Καθηγητή του Τμήματος Φυσικής του Α.Π.Θ., Κωνσταντίνο Μελίδη, τον Επίτιμο Σχολικό Σύμβουλο Φυσικών Επιστημών, Χρήστο Ξενάκη από το Βόλο και την Χαρά Παπαθανασίου από το πανεπιστήμιο του Leiden στην Ολλανδία και απόφοιτη του Τμήματος Φυσικής του Α.Π.Θ., προετοίμασαν την ελληνική αποστολή στην ύλη της Ολυμπιάδας, με συστηματική διδασκαλία.

«Οι διακρίσεις των Ελλήνων μαθητών είναι εντυπωσιακές, δεδομένης της κατάργησης του μαθήματος της Αστρονομίας από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας, χώρα στην οποία, όπως είναι γνωστό, γεννήθηκε η επιστήμη αυτή» δήλωσε ο κ.Σειραδάκης.

Τα έξοδα μετάβασης και επιστροφής της αποστολής ανέλαβε το Υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών ενώ τα τοπικά έξοδα ανέλαβε η διοργανώτρια χώρα. Η προετοιμασία της αποστολής έγινε σε εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και τα έξοδά της ανέλαβε το Ίδρυμα Ι. Λάτση.

https://gr.news.yahoo.com/%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-8%CE%B7-%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-201513202.html

Από την πρώτη πτήση σε σχηματισμό διαστημικων σκάφων.

Στις 12η Αυγούστου 1962 το διαστημόπλοιο «Βοστόκ-4" με κοσμοναύτη τον Πάβελ Πόποβιτς εφαρμόσε την πρώτη πτήση σε ομάδα με το σκάφος-δορυφόρο "Vostok-3". Πιλοτικά με κοσμοναυτη τον Αντριάν Νικολάγιεφ το "Vostok-3" ξεκίνησε το προηγουμενο βράδυ.

Οι κοσμοναύτες AG Νικολάγιεφ και PR Πόποβιτς σε αυτή την κοινή αποστολή τους πραγματοποιήσαν μια σειρά από μελέτες και πειράματα που σχετίζονται με την Βιοϊατρική και επιστημονικά και τεχνικά προβλήματα, όπως: μελέτη της επίδρασης της παρατεταμένης διαστημικής πτήσης και την κατάσταση της βαρύτητας στην ανθρώπινη, ψυχολογική αξιολόγηση, την υγεία των κοσμοναύτων σε διάφορα μέρη της πτήσης, καθορίζοντας την αποτελεσματικότητα των μεθόδων για την επιλογή και την εκπαίδευση των αστροναυτών.

Αλλά πάνω απ 'όλα, αυτή η πτήση ήταν το πρώτο βήμα προς την επίλυση του προβλήματος του ραντεβού των διαστημοπλοίων σε τροχιά. Η επιτυχής υλοποίηση της πτήσης ομάδας επιτρέπει στους επιστήμονες, στους σχεδιαστές και στους κοσμοναυτες να λύσουν τα ζητήματα της αύξησης διαρκειας των διαστημικων αποστολων, καθώς και τη δημιουργία μακροπρόθεσμων τροχιακών σταθμών.

Κατά τη διάρκεια της πτήσης ανάμεσα στα διαστημόπλοια «Βοστόκ-3" και "Vostok-4» καθιερώθηκε για πρώτη φορά σύνδεση με ραδιόφωνικο τρόπο, και για πρώτη φορά στα Σοβιετικα τηλεοπτικά κανάλια μέσω του συστήματος "Intervision" πήραν βίντεο των κοσμοναυτων στο εσωτερικό της καμπίνας.

Οι κοσμοναύτες Νικολάγιεφ και Πόποβιτς δημιούργησαν το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ για τη διάρκεια και το διάστημα πτήσης στην κατηγορία των τροχιακών πτήσεων. Η συνολική διάρκεια της πρώτης πτήσης της ομάδας στον κόσμο ήταν 70 ώρες και 23 λεπτά και 1.975.200 χιλιόμετρα.

http://www.federalspace.ru/20835/

Στον ISS το τελευταίο διαστημικό φορτηγό της Ευρώπης.

Το τελευταίο από τα πέντε σκάφη ανεφοδιασμού που κατασκεύασε η Ευρώπη για την εξυπηρέτηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) έφτασε στον προορισμό του.

Το «Ζωρζ Λεμαίτρ», ένας αλουμινένιος κύλινδρος μήκους σχεδόν δέκα μέτρων, μεταφέρει στο πολυεθνικό τροχιακό εργαστήριο 7,5 τόνους νερού, τροφίμων, επιστημονικού εξοπλισμού και άλλων εφοδίων.

Συνδέθηκε αυτόματα στη ρωσική υπομονάδα Zvezda του ISS στις 16.30 ώρα Ελλάδας.

Τα «Αυτοματοποιημένα Οχήματα Μεταφοράς» (ATV) της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA εξυπηρετούν το διαστημικό σταθμό από το 2008. Με το τέλος της αποστολής του «Ζωρζ Λεμαίτρ», η ESA θα εστιαστεί στην ανάπτυξη του συστήματος προώθησης για την κάψουλα Orion που σχεδιάζει η NASA για μακρινές αποστολές στο Διάστημα, ενώ ο ISS θα ανεφοδιάζεται με σκάφη της Ιαπωνίας και δύο αμερικανικών εταιρειών, της SpaceX και της Orbital Science.

Σε αντίθεση με άλλα σκάφη ανεφοδιασμού, το ATV «Ζωρζ Λεμέτρ» πραγματοποιεί αυτόματα τη διαδικασία πρόσδεσης στο σταθμό.

Μέχρι την απόσταση των 250 μέτρων από τον ISS, το ATV βασίζεται σε σήματα GPS, συγκρίνοντας διαρκώς τη θέση του σε σχέση με το σταθμό. Στα τελευταία 250 μέτρα χρησιμοποιεί ένα «βιντεόμετρο» και ένα «τηλεγωνιόμετρο», συστήματα που χρησιμοποιούν παλμούς λέιζερ για να υπολογίσουν τη θέση του σκάφους και τον προσανατολισμό του σε σχέση με το σταθμό.

Ο επιστημονικός εξοπλισμός που μεταφέρει το σκάφος περιλαμβάνει μια πλατφόρμα μαγνητικής αιώρησης, στην οποία θα αιωρούνται θερμαινόμενα δείγματα μετάλλων. Τα πειράματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη βελτίωση της διαδικασίας χύτευσης για τη μεταλλουργία.

Αφού το πλήρωμα του σταθμού ξεφορτώσει το «Ζωρζ Λεμαίτρ», το σκάφος θα γεμίσει σταδιακά με απορρίμματα. Τον Ιανουάριο θα αποσυνδεθεί από το σταθμό και λίγες μέρες αργότερα θα αυτοκαταστραφεί φλεγόμενο στην ατμόσφαιρα.

Θα μεταδίδει συνεχώς εικόνες κατά τη διάρκεια της βουτιάς αυτοκτονίας προκειμένου να βοηθήσει τους μηχανικούς να καταλήξουν σε ένα σχέδιο για την απομάκρυνση του σταθμού από τροχιά στο τέλος της ζωής του.

Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να κρατήσουν ενεργό το Διαστημικό Σταθμό τουλάχιστον μέχρι το 2024, ωστόσο η Ρωσία και άλλοι εταίροι έχουν δεσμευτεί μόνο μέχρι το 2020.

Το τελευταίο ATV της ESA παίρνει το όνομα του βέλγου ιερέα, κοσμολόγου και μαθηματικού Ζωρζ Λεμαίτρ (1894-1966), ο οποίος εισηγήθηκε πρώτος αυτό που ονομάστηκε αργότερα Θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231340624

Διόρθωση της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού

Η Διόρθωση πραγματοποιήθηκε στην κανονική λειτουργία. Σύμφωνα με την τηλεμετρία πρόωσης του ATV-5 εγινε την 20 και 58 λεπτά ώρα Μόσχας. Διάρκεια της λειτουργίας της ήταν 469,4 δευτερόλεπτα. Ως αποτέλεσμα ο ISS έχει λάβει ταχύτητα αύξησης του 1,1 m / sec.Το υψος αυξήθηκε κατά 2 km.

Το μέσο ύψος της τροχιάς του ΔΔΣ τώρα είναι 416,4 χιλιόμετρα.

Η διορθωση πραγματοποιείται με σκοπό να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την προσγείωση σε μια προκαθορισμένη περιοχή του πληρώματος του επανδρωμένου διαστημόπλοιου "Soyuz TMA-12M»,με τους κοσμοναύτες Alexander Skvortsov, Oleg Artemyev και τον αστροναύτη της NASA Steven Swanson. Το πλήρωμα θα επιστρέψει στη Γη στις 11 του Σεπτέμβρη, 2014.

http://www.federalspace.ru/20840/

Δορυφόρος υψηλής ανάλυσης θα βελτιώσει τις εικόνες του Google Earth.

Ο βασικός προμηθευτής δορυφορικών εικόνων για τους χάρτες του Bing και του Google Earth εκτόξευσε την Πέμπτη τον ισχυρότερο μη στρατιωτικό δορυφόρο γεωσκόπησης που έχει κατασκευαστεί ως σήμερα.

Ο δορυφόρος WorldView 3 της Digital Globe, ο οποίος εκτοξεύτηκε από την αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ στην Καλιφόρνια, θα προσφέρει εικόνες με ανάλυση 31 εκατοστών -αυτή είναι η ελάχιστη διάσταση που πρέπει να έχει ένα αντικείμενο για να ξεχωρίζει στις εικόνες.

Η εκτόξευση έρχεται λίγες εβδομάδες μετά την απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης να χαλαρώσει τους περιορισμούς στη διάθεση δορυφορικών εικόνων υψηλής ανάλυσης. Μέχρι σήμερα, οι αμερικανικές εταιρείες δεν επιτρεπόταν να πουλούν εικόνες με ανάλυση κάτω από 50 εκατοστά.

Ο νέος δορυφόρος, ο έκτος που εκτοξεύει η Digital Globe, θα μπορεί να διακρίνει ακόμα και τη μάρκα ενός αυτοκινήτου. Λέγεται μάλιστα ότι, αν ο δορυφόρος βρισκόταν στο Λος Άντζελες, θα μπορούσε να διακρίνει τον αριθμό κυκλοφορίας ενός οχήματος στο Σαν Φρανσίσκο, πάνω από 600 χιλιόμετρα μακριά.

Στην καρδιά του WorldView 3 βρίσκεται ένα τηλεσκόπιο με πρωτεύον κάτοπτρο διαμέτρου 1,1 μέτρων, το οποίο οδηγεί το φως σε αισθητήρες που καταγράφουν 29 μπάντες του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.

Ο δορυφόρος μπορεί να σαρώνει έκταση 650.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων την ημέρα (έκταση πενταπλάσια της Ελλάδας) και μεταδίδει τα δεδομένα στο έδαφος στην εντυπωσιακή ταχύτητα των 1,2 gigabit/sec.

Εκτός από τη Google και τη Microsoft, η Digital Globe προσφέρει εικόνες για υπηρεσίες χωροταξίας και πολεοδομίας, δασοπονίας και εξόρυξης, μεταξύ άλλων.

Οι ανταγωνιστές της Digital Globe στην αγορά δορυφορικών εικόνων, όπως η ευρωπαϊκή Airbus Defence and Space, περιορίζονται σήμερα σε αναλύσεις 50 έως 70 εκατοστών.

Οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι πιστεύεται ότι είναι σημαντικά ισχυρότεροι και λέγεται ότι προσφέρουν ανάλυση 15-20 εκατοστών.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231340836

Το Γούντστοκ της Φυσικής.

To φεστιβάλ Γούντστοκ ήταν μια τετραήμερη συναυλία ρόκ μουσικής που πραγματοποιήθηκε από 15 έως 18 Αυγούστου του 1969 (πριν από 45 χρόνια ακριβώς), στο Μπέθελ της Νέας Υόρκης, με το σύνθημα «3 μέρες ειρήνης και μουσικής». Τη συναυλία παρακολούθησαν 500.000 άτομα!

Στο Γούντστοκ έλαβαν μέρος πολλοί ροκ καλλιτέχνες εκείνης της εποχής, μεταξύ των οποίων και ο Jimi Hendrix

Εκτός όμως από το Γούντστοκ της μουσικής υπάρχει και το Γούντστοκ της φυσικής!

Έτσι ονομάστηκε το συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στις 18 Μαρτίου του 1987 στην Νέα Υόρκη με θέμα την υπεραγωγιμότητα σε υψηλές θερμοκρασίες.

Το Woodstock των φυσικών

Έγιναν 51 παρουσιάσεις τις οποίες παρακολούθησε ένα μεγάλο πλήθος φυσικών. Λεπτομέρειες για το τι διαδραματίστηκε στο σπουδαίο αυτό συνέδριο μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο του Robert Hazen, “Η ρήξη, η κούρσα της υπεραγωγιμότητας“, εκδόσεις τροχαλία, 1990, στο κεφάλαιο με τίτλο “Το Γούντστοκ της Φυσικής” από τη σελίδα 233 και μετά (αν και αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο το βιβλίο):

Ο Ρόμπερτ Χέιζεν (Robert Hazen), ερευνητής στο Εργαστήριο Γεωφυσικής του Ιδρύματος Κάρνεγκι στην Ουάσιγκτον, έλαβε ένα μήνυμα από τον Πολ Τσου, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον, που θα τον έφερνε στο επίκεντρο της συγκλονιστικότερης επιστημονικής κούρσας του αιώνα. Ο Τσου είχε αναμείξει τρεις συνηθισμένες ουσίες και είχε δημιουργήσει αλχημεία: μια ένωση που ήταν τέλειος αγωγός του ηλεκτρισμού σε θερμοκρασίες που δεν είχε πετύχει κανείς μέχρι τότε.Τώρα χρειαζόταν τον Χέιζεν για να μάθει τι ακριβώς ήταν η ένωσή του. Τα νέα όμως γι'αυτή την ανακάλυψη είχαν μαθευτεί και επιστήμονες σε όλο τον κόσμο προσπαθούσαν να αναγνωρίσουν αυτοί πρώτοι τη νέα ένωση.Συμπιέζοντας μέσα σε τέσσερις εβδομάδεςπειράματα και ερευνητική δουλειά που κανονικά θα κρατούσαν μήνες, ο Τσου και ο Χέιζεν αποδύθηκαν σε μια οδύσσεια, μια συγκλονιστική κούρσα, η οποία θα απέφερε τεράστια κέρδη στο νικητή.Στο βιβλίο του Ρήξη ο Χέιζεν κατορθώνει να συλλάβει την πυρετώδη ατμόσφαιρα στηνοποία εργάστηκαν, τις αντιζηλίες, τις μηχανορραφίες, την εκρηκτική ένταση, τους παρανοϊκούς φόβους, την υποψία ότι ένα μέλος τηςερευνητικής ομάδας τους πρόδινε μυστικά σε αντίπαλο εργαστήριο. Η συναρπαστική, εκ των ένδον περιγραφή της κούρσας από τον Χέιζεν είναι μια ιστορία γεμάτη αποφασιστικότητα, επιμονή και επιτυχία.

Το θέμα του εξωφύλλου είναι προσομείωση με ηλεκτρονικό υπολογιστή της ατομικής δομής του υπεραγωγού YBa2Cu3Ο7

http://physicsgg.me/2014/08/17/%cf%84%ce%bf-%ce%b3%ce%bf%cf%8d%ce%bd%cf%84%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%ba-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82/

Επέτειος της θρυλικης πτήσης της Belka και Strelka.

Στις 19 Αυγ. 1960 σε τροχιά γύρω από τη Γη ξεκίνησε το "Sputnik-5", το οποίο μετέφερε τα σκυλιά Belka και Strelka. Εκτός από τα σκυλιά υπήρχαν ποντίκια, έντομα, φυτά, καλλιέργειες μυκήτων, σπόροι, μερικοί τύποι των μικροβίων και άλλων βιολογικών αντικειμένων.

Οι Belka και Strelka ήταν η τρίτη εκτόξευση με πλήρωμα σκυλια που αποστέλλεται στην τροχιά της Γης. Πρωτοπόρος σκύλος η Laika το 1957.

Το ταξίδι της Belka και Strelka επιτρέψε να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την πιθανότητα ενός ατόμου να κάνει μια τροχιακή πτήση γύρω από τη Γη. Κατά τη διάρκεια της απέδωσε μοναδικά επιστημονικά δεδομένα σχετικά με τις επιπτώσεις της διαστημικής πτήσης.

Μετά την πτήση, οι σκύλοι έζησαν στο Ινστιτούτο Πολιτικής Αεροπορίας και Διαστήματος Ιατρικής, όπου τα εδειχναν σε σχολεία και νηπιαγωγεία. Λίγους μήνες αργότερα έφεραν απογόνους - έξι απολύτως υγιή κουτάβια. Ένας από αυτα έδωθη στην σύζυγο του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών John F. Kennedy, κ.Jacqueline.

Η Belka και Strelka έζησαν εως την ώριμη ηλικία των και πέθαναν από φυσικό θάνατο.

http://www.federalspace.ru/20854/

Ο Alexander Skvortsov και Oleg Artemyev ολοκλήρωσαν τις εργασίες τους στο διάστημα.

Στις 18 του Αυγούστου του 2014 στις 18:02 MSK οι μηχανικοί πτήσης Alexander Skvortsov και Oleg Artemyev άνοιξαν την καταπακτή εξόδου στο διαμέρισμα "Pierce" (SB-1)για την έναρξη των εργασιών στο εξωτερικό του σταθμού και έκλεισε στις 23:12 MSK.

Η εκτιμώμενη διάρκεια της EVA-39 ηταν 6 ώρες. 16 λεπτά. Οι εργασία στο εξωτερικό του ΔΔΣ πραγματοποιούνται με τις ρωσικες στολές "Orlan-MK."

Κατα την διαρκεια των 5 ωρων και 10 λεπτων εξόδου των κοσμοναυτών εγιναν οι εξης εργασίες:

• η εκτόξευση του νανο-δορυφόρου NS-1?

• εγκατάσταση του επιστημονικού εξοπλισμού Expose-R για τον εργασιακό χώρο, που βρίσκεται στην ενότητα "Zvezda" (στο επίπεδο της II-nd στο διαμέρισμα της μεγάλης διαμέτρου)?

• Τοποθετήσαν το σφιγκτήρα για επιπλέον κλείδωμα του μηχανικου προσαρμογέα στην ενεργή κεραία διάταξης φάσης, που βρίσκεται στην ενότητα "Zvezda" (μεταξύ του ΙΙ-Β και III-Γ στο διαμέρισμα της μεγάλης διαμέτρου)?

• δειγματοληψία των επιχρισμάτων σε μια μονάδα στο παράθυρο "Zvezda" (στο τμήμα λειτουργίας της μικρής διαμέτρου) στο πλαίσιο του πειράματος "Δοκιμή"?

• Τοποθέτηση της "Αναζήτηση" στο μπλοκ ελεγχου στην μονάδα έρευνας και απόθεσης?

• Η αφαίρεση της κασετας της ενότητας "Αναζήτηση" και η τοποθετήση στη θέση της μιας νέας κασέτας?

• Αφαίρεση απο την μονάδα "Αναζήτηση" του πίνακα για να εξασφαλίστει το πείραμα "Endurance"?

• αφαίρεση της σύνδεσης απο μονάδα "Pirs" του δοχείου "Biorisk-SIT"?

• Ελεγχο οθόνης του κενού θερμομόνωσης της εξωτερικής επιφάνειας του ISS RS.

http://www.energia.ru/ru/news/news-2014/news_08-18.html

Τα σιντριβάνια του Σύμπαντος.

Δεν είναι ανθρώπινη εφεύρεση τα σιντριβάνια αφού, όπως φαίνεται, υπάρχουν, και μάλιστα διαφόρων ειδών, στη διαστημική... φύση. Τα τηλεσκόπια και τα διαστημικά σκάφη εξερεύνησης έχουν εντοπίσει κοσμικά σιντριβάνια σε κάθε πιθανό αλλά και απίθανο σημείο του Σύμπαντος.

Τα γκέιζερ του Εγκέλαδου.

Το διαστημικό σκάφος «Cassini» από το 2004 εξερευνά το σύστημα του Κρόνου. Το 2005 το «Cassini» έφτασε στον Εγκέλαδο, έναν μικρό παγωμένο δορυφόρο του Κρόνου. Ανακάλυψε ότι από το νότιο ημισφαίριο του δορυφόρου πίδακες υλικού ξεπηδούσαν με ορμή στο Διάστημα. Εκτοτε το «Cassini» συνέχισε να κάνει τακτικές επισκέψεις στον Εγκέλαδο αποκαλύπτοντας την παρουσία γκέιζερ που λειτουργούν με τρόπο παρόμοιο με τα γκέιζερ της Γης. Οι επιστήμονες της αποστολής συγκέντρωσαν και ανέλυσαν όλα τα δεδομένα που έχει συλλέξει όλα αυτά τα χρόνια από τον Εγκέλαδο το διαστημικό σκάφος. Εντόπισαν την ύπαρξη 101 γκέιζερ στο νότιο ημισφαίριο του δορυφόρου τα οποία και χαρτογράφησαν. Η νέα ανακάλυψη εκτός των άλλων επιβεβαιώνει τις υποψίες των ειδικών ότι βαθιά στο υπέδαφος του Εγκέλαδου υπάρχει νερό σε υγρή μορφή και μάλιστα έχει δημιουργηθεί μια μεγάλη υπόγεια θάλασσα. Το νερό, όπως φαίνεται, έχει βρει κάποιον τρόπο να ανεβαίνει στην επιφάνεια και να εκτοξεύεται στο Διάστημα μέσα από τα γκέιζερ.

Οι πίδακες της Δήμητρας.

Εναν χρόνο προτού το διαστημικό σκάφος «Dawn» προσεγγίσει τη Δήμητρα (Ceres), τον μεγαλύτερο αστεροειδή του ηλιακού μας συστήματος, διεθνής ομάδα αστρονόμων έκανε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. Εντόπισε την παρουσία νερού στη Δήμητρα. Πίδακες υδρατμών εκτινάσσονται στο Διάστημα από το εσωτερικό του αστεροειδούς που τα τελευταία χρόνια έχει... αναβαθμιστεί και κατατάσσεται πλέον στους λεγόμενους «πλανήτες-νάνους». Η Δήμητρα ανακαλύφθηκε το 1801 και έχει διάμετρο περίπου 950 χιλιομέτρων. Είναι ο μεγαλύτερος και πιο σφαιρικός αστεροειδής του ηλιακού μας συστήματος. Το 1991 παρατηρήσεις υπέδειξαν την πιθανή παρουσία νερού σε αυτήν, στη συνέχεια όμως δεν κατέστη εφικτό να εντοπιστούν ίχνη νερού. Ομάδα ευρωπαίων και αμερικανών επιστημόνων με επικεφαλής τον Μίκαελ Κίπερς του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) χρησιμοποίησε το διαστημικό τηλεσκόπιο Herschel για να μελετήσει τη Δήμητρα. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν στον αστεροειδή πίδακες υδρατμών που εκτινάσσονται από το εσωτερικό του στο Διάστημα. Εκτιμούν ότι ο αστεροειδής παράγει περίπου έξι κιλά υδρατμών ανά δευτερόλεπτο.

Αστρικό σιντριβάνι.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Λέιντεν στην Ολλανδία χρησιμοποιώντας το διαστημικό παρατηρητήριο Herschel εντόπισαν έναν πρωτοαστέρα (νεογέννητο άστρο) σε απόσταση 750 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Περσέα. Το άστρο, που έχει ηλικία μόλις 100.000 ετών, εξακολουθεί να περιβάλλεται από το νέφος αερίων και σκόνης μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε.

Οι επιστήμονες κατάφεραν με τη βοήθεια του Herschel να διεισδύσουν μέσα στο νέφος και να καταγράψουν ένα εντυπωσιακό φαινόμενο. Νερό δημιουργείται στο εσωτερικό του άστρου και εκτοξεύεται από τους δύο πόλους του με ταχύτητες που αγγίζουν, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών, τα 200.000 χλμ./ώρα.

Σιντριβάνι από πάγο.

Ο κομήτης Hartley 2 χαρακτηρίζεται από τους ειδικούς «υπερδραστήριος». Και αυτό διότι καθώς ο κομήτης θερμαίνεται από τον Ηλιο ο ξηρός πάγος που βρίσκεται στο εσωτερικό του μετατρέπεται σε αέριο και πιο συγκεκριμένα σε διοξείδιο του άνθρακα. Οταν το αέριο απεγκλωβίζεται από τον κομήτη τραβάει μαζί του και νερό σε παγωμένη μορφή το οποίο εκτοξεύεται στο διαστημικό κενό.

Εκτόξευση ύλης.

Διεθνής ομάδα ερευνητών, χρησιμοποιώντας ραδιοτηλεσκόπια που βρίσκονται σε διαφορετικές τοποθεσίες, εντόπισε στον γαλαξία Κένταυρο Α δύο γιγάντιους πίδακες ύλης η οποία εκπέμπεται από τη μαύρη τρύπα που βρίσκεται στο κέντρο του.

Ο γαλαξίας Κένταυρος Α (ή NGC 5128) βρίσκεται σε απόσταση περίπου 12 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Κενταύρου. Εχει παράξενη μορφολογία και μοιάζει να περιβάλλεται από έναν δίσκο σκόνης. Είναι από τους πιο ενεργούς γαλαξίες αφού, εκτός των άλλων, εκπέμπει πολύ μεγάλες ποσότητες ραδιοκυμάτων και ακτίνων Χ. Στο κέντρο του υπάρχει μια υπερβαρεία μαύρη τρύπα που έχει μάζα 55 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Ηλίου!

Οι ερευνητές «στοχοποίησαν» μια περιοχή έκτασης 4,2 ετών φωτός και άρχισαν να την παρατηρούν με πολλά τεχνικά μέσα για να μελετήσουν την εκπομπή ύλης από τη μαύρη τρύπα. Από την έρευνά τους προέκυψε ότι ο καθένας από τους δύο πίδακες που κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις έχει μήκος ένα εκατομμύριο έτη φωτός.

Η ταχύτητα με την οποία κινείται η ύλη από τη μαύρη τρύπα προς τα έξω είναι περίπου 100.000 χιλιόμετρα/δευτερόλεπτο, δηλαδή το ένα τρίτο της ταχύτητας του φωτός.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=624337

Galileo.

Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα δορυφορικής πλοήγησης Galileo θα στείλει αύριο δύο ακόμα δορυφόρους στο διάστημα, ανεβάζοντας σε 6 τον συνολικό αριθμό δορυφόρων σε τροχιά, ανακοίνωσε σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η απογείωση θα πραγματοποιηθεί στο ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο κοντά στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας στις 14:31 (ώρα Κεντρικής Ευρώπης) και σηματοδοτεί, όπως επισημαίνει η Επιτροπή, νέο ορόσημο για το Galileo, αφού αποτελεί ένα ακόμα βήμα προς τη δημιουργία πλήρως αναπτυγμένου συστήματος δορυφορικής πλοήγησης ευρωπαϊκής ιδιοκτησίας. Οι δύο δορυφόροι είναι οι πρώτοι μιας νέας σειράς, η οποία ανήκει εξ ολοκλήρου στην ΕΕ. Ονομάζονται Doresa και Milena και πήραν το όνομά τους από τις δύο μαθήτριες που κέρδισαν στον σχετικό πανευρωπαϊκό διαγωνισμό ζωγραφικής.

Στόχος της Επιτροπής είναι, πριν από το τέλος αυτής της δεκαετίας, να έχει τεθεί σε λειτουργία η πλήρης συστοιχία 30 δορυφόρων Galileo (η οποία περιλαμβάνει έξι ενεργούς εφεδρικούς δορυφόρους σε τροχιά).

Ο ευρωπαίος νέος επίτροπος για θέματα βιομηχανίας και επιχειρηματικότητας, Φερδινάνδος Νελι Φερότσι δήλωσε: «Με την εκτόξευση αυτών των δύο δορυφόρων ξεκινά η φάση της πλήρους επιχειρησιακής ικανότητας του προγράμματος Galileo. Δίνεται νέα ώθηση σ’ αυτό το πραγματικά ευρωπαϊκό πρόγραμμα, που σχεδιάστηκε με πόρους των χωρών της ΕΕ με σκοπό να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη για τους πολίτες της ΕΕ. Το Galileo χρησιμοποιεί τεχνολογίες αιχμής και παρέχει εφαρμογές με τεράστιες οικονομικές δυνατότητες, στηρίζοντας τους στόχους της ΕΕ για ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα. Είμαστε στην ιδιαίτερα ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε επίσης ότι από το 2015 και μετά η ΕΕ θα μπορεί να χρησιμοποιεί ένα ευρωπαϊκής κατασκευής σύστημα εκτοξεύσεων, το Ariane 5, χάρη σε μια νέα σύμβαση ύψους 500 εκατ. ευρώ για την ευρωπαϊκή διαστημική βιομηχανία».

Η εκτόξευση του διαστημικου σκάφους "Galileo FOC» από το Διαστημικό Κέντρο Γουιάνας μετακόμισε για μια μέρα.

Λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών στην περιοχή του Διαστημικού Κέντρου Γουιάνας (Γαλλική Γουιάνα) κατόπιν αιτήματος της εκτόξευσης πυραύλων το"Soyuz-ST-B" με το ανώτερο στάδιο "Fregat-MT" και τα δύο ευρωπαϊκά διαστημικά οχήματα "Galileo FOC» κινήθηκε προς την ημερομηνία εκτόξευσης- 22 Αυγ. του 2014 στις 16:27:11 MSK.

http://www.federalspace.ru/20859/

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%BF-galileo-%CF%83%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%B4%CF%8D%CE%BF-%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1