Διαστημική Εξερεύνηση

Σε λάθος τροχιά δύο δορυφόροι του Galileo.

Δύο δορυφόροι του συστήματος Galileo που εκτοξεύτηκαν με πύραυλο Soyouz από τη Γαλλική Γουιάνα δεν κατέστη δυνατό να τεθούν στην προβλεπόμενη τροχιά, ανακοίνωσε η εταιρεία Areianespace, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να καθυστερήσει η λειτουργία του ευρωπαϊκού συστήματος πλοήγησης που έχει στόχο να ανταγωνισθεί το αμερικανικό GPS.

Οι δορυφόροι είναι αντίστοιχα ο πέμπτος και ο έκτος του δικτύου του Galileo που θα αριθμεί συνολικά 30 δορυφόρους (27 επιχειρησιακοί και 3 σε ενεργή εφεδρεία) και προγραμματίζεται να τεθεί σε πλήρη λειτουργία έως το 2020.

Η εκτόξευση των Galileo Sat-5 και Sat-6, η οποία προβλεπόταν αρχικά να γίνει την Πέμπτη, χρειάσθηκε να αναβληθεί εξαιτίας των κακών μετεωρολογικών συνθηκών. Έπειτα από μια αποστολή 3 ωρών και 48 λεπτών, οι δύο δορυφόροι έπρεπε να τεθούν σε κυκλική τροχιά σε ύψος 23.222 χιλιομέτρων.

Επρόκειτο να είναι επιχειρησιακοί το φθινόπωρο, μετά τις πρώτες δοκιμές τους στο Διάστημα, και να προστεθούν στους τέσσερις δορυφόρους που βρίσκονται ήδη σε τροχιά.

«Οι συμπληρωματικές παρατηρήσεις που συγκεντρώθηκαν μετά την απόσπαση από τον πύραυλο των δορυφόρων της αποστολής Soyouz VS09 για το Galileo FOC M1, φανερώνουν μια απόκλιση ανάμεσα στην τροχιά που επιτεύχθηκε και αυτή που προβλεπόταν» αναφέρεται σε ανακοίνωση της Arianespace, που είναι υπεύθυνη για την εκτόξευση των δορυφόρων.

«Οι δορυφόροι τέθηκαν σε τροχιά πιο χαμηλή απ' αυτή που προβλεπόταν τη στιγμή που αποσπάσθηκαν από τον πύραυλο. Μελετώνται οι επιπτώσεις που αυτό μπορεί να έχει για τους δορυφόρους» προσθέτει η Arianespace συμπληρώνοντας ότι «διεξάγονται έρευνες».

Η Arianespace δεν έχει μιλήσει προς το παρόν για το ενδεχόμενο να διορθωθεί η τροχιά των δύο δορυφόρων. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA), σε σύντομη ανακοίνωσή της, αναφέρει ότι η δορυφόροι «ελέγχονται με ασφάλεια από το επιχειρησιακό κέντρο της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231342278

Εξερράγη ένας πύραυλος 9R της SpaceX.

Λίγα δευτερόλεπτα αμέσως μετά την απογείωσή του, εξερράγη ένας πύραυλος 9R της SpaceX, κατά τη διάρκεια μίας δοκιμαστικής πτήσης στο Τέξας των ΗΠΑ.

«Κατά τη διάρκεια της πτήσης, μία ανωμαλία εντοπίστηκε στον πύραυλο και το σύστημα αυτοκαταστροφής αμέσως τερμάτισε την πορεία του», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η εταιρεία.

Από την έκρηξη δε σημειώθηκε κανένας τραυματισμός.

Βίντεο.

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CF%82-%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%B7-%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CF%89%CF%83%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-vid

Αμερικανική «σωστική λέμβος» για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Η επόμενη γενιά των αμερικανικών διαστημοπλοίων που θα χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά αστροναυτών σε χαμηλή τροχιά θα πρέπει επίσης να εκτελεί και χρέη «σωστικής λέμβου» για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), για διάστημα μέχρι επτά μηνών, σύμφωνα με ανακοίνωση της NASA.

Όπως επισημαίνεται, τέτοιου είδους υπηρεσία έχουν να παράσχουν αμερικανικά σκάφη από το 1973-1974, όταν ένα σκάφος «Απόλλων» έμεινε προσδεδεμένο στο Skylab για διάστημα περίπου τριών μηνών.

Αυτή τη στιγμή καθήκοντα «σωστικής λέμβου» στον διαστημικό σταθμό εκτελούν τα ρωσικά σκάφη Σογιούζ.

Το κάθε Σογιούζ μπορεί να μεταφέρει τρία άτομα. Με δύο τέτοια σκάφη προσδεδεμένα στον σταθμό, μπορεί να υπάρχει ανά πάσα στιγμή πλήρωμα έξι ατόμων, το οποίο μειώνεται στα τρία στο διάστημα μεταξύ της αποχώρησης του ενός και της άφιξης ενός άλλου.

Σύμφωνα με μηχανικούς της NASA που συνεργάζονται με εταιρείες του χώρου της αεροδιαστημικής στο πλαίσιο του Commercial Crew Program (CCP), ένα τέτοιο σκάφος πρέπει να μπορεί να λειτουργήσει ως καταφύγιο για τους αστροναύτες σε περίπτωση προβλήματος στον σταθμό, ενώ επίσης πρέπει να είναι δυνατή η γρήγορη ενεργοποίηση των συστημάτων του και η αναχώρησή του από τον ISS.

«Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι παρέχει τις ίδιες δυνατότητες την 210η ημέρα με αυτές που παρείχε την πρώτη» σημειώνει ο Τζάστιν Κερ, μάνατζερ του CCP Spacecraft Office.

Οι διαστημικές σωστικές λέμβοι έχουν δύο ιδιαιτερότητες όσον αφορά στον σχεδιασμό τους: την τροφοδοσία με ενέργεια και την προστασία από απειλές όπως μικρομετεωρίτες. Η «μερίδα του λέοντος» της ενέργειας που παράγεται από τους ηλιακούς συλλέκτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού έχει να κάνει με τα συστήματα του σταθμού και τα επιστημονικά πειράματα που διεξάγονται, τη στιγμή που η ενέργεια που προορίζεται για ένα προσδεδεμένο σκάφος αντιστοιχεί σε αυτήν που απαιτεί ένα ψυγείο.

«Υπάρχει πολύ λίγη ενέργεια διαθέσιμη για αυτά τα διαστημόπλοιο, οπότε αυτό το οποίο ωθούμε τους συνεργάτες μας να κάνουν είναι να αναπτύξουν ένα mode ‘ηρεμίας’ που απαιτεί πολύ λίγη ενέργεια» συμπληρώνει ο Κερ. Αν και ένα ιδανικό σενάριο θα ήταν το σκάφος να είναι εντελώς απενεργοποιημένο όσο είναι «δεμένο» στον σταθμό, κάτι τέτοιο μάλλον δεν θα είναι δυνατό, καθώς ο αέρας δεν κυκλοφορεί υπό συνθήκες έλλειψης βαρύτητας όπως κυκλοφορεί στη Γη: «δεν θέλουμε κάποιος να μπει στο διαστημόπλοιο και να λιποθυμήσει επειδή σε κάποιο σημείο δεν υπάρχει αέρας να αναπνεύσει» αναφέρει ο Σκοτ Θέρστον, αναπληρωτής μάνατζερ του CCP Spacecraft Office. Επίσης, αν και το σκάφος πρέπει να μπορεί να αντέξει πλήγματα από μικρούς μετεωρίτες, δεν μπορεί να φέρει πολλή θωράκιση, καθώς τότε θα ήταν πολύ βαρύ για να εκτοξευτεί. Ακόμη, το σκάφος αναμένεται να έχει τέσσερις με επτά θέσεις – κάτι που θα ανοίξει τον δρόμο για παρουσία μεγαλύτερου πληρώματος στον ISS.

H Boeing, η Sierra Nevada Corporation και η SpaceX συνεργάζονται με τη NASA για τη διαμόρφωση σχεδίων που θα καλύπτουν αυτά τα κριτήρια.

Σημειώνεται ότι κατά καιρούς τα μέλη του πληρώματος του σταθμού έχουν καταφύγει στο Σογιούζ, λόγω διέλευσης διαστημικών απορριμμάτων κοντά από τον σταθμό.

http://www.naftemporiki.gr/story/802335/amerikaniki-sostiki-lembos-gia-ton-diethni-diastimiko-stathmo

Πιθανή πρόοδος προς την κατεύθυνση πρωτοποριακού διαστημικού κινητήρα.

Τα δεδομένα στον χώρο της διαστημικής τεχνολογίας ενδεχομένως να αλλάξει η δημοσιοποίηση στοιχείων από τη NASA – όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα – σύμφωνα με τα οποία ένα είδος διαστημικών κινητήρων/ προωθητήρων που μέχρι τώρα χαρακτηριζόταν «αδύνατο» ενδεχομένως να μπορεί τελικά να λειτουργήσει.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Wired.co.uk, ο βρετανός επιστήμονας Ρότζερ Σόγιερ εδώ και χρόνια προσπαθεί να προσελκύσει ενδιαφέρον προς την κατεύθυνση του αποκαλούμενου EmDrive, η βασική αρχή πίσω από το οποίο είναι η μετατροπή ηλεκτρικής ενέργειας σε ωστική δύναμη χωρίς την ανάγκη χρήσης κάποιου προωθητικού υλικού (propellant-less), αλλά μέσω της κίνησης μικροκυμάτων μέσω σε ένα κλειστό «δοχείο».

Ο Σόγιερ, σύμφωνα με το δημοσίευμα, έχει κατασκευάσει μια σειρά από συστήματα επίδειξης, ωστόσο οι επικριτές απορρίπτουν τη θεωρία επιμένοντας ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να λειτουργήσει, εξαιτίας της αρχής της διατήρησης της ορμής.

Σύμφωνα με το Wired.co.uk, πέρυσι μία κινεζική ομάδα ανακοίνωσε ότι δημιούργησε το δικό της EmDrive και επιβεβαίωσε την παραγωγή 720 mN (περίπου 72 γραμμαρίων) ώθησης- αρκετών για έναν προωθητήρα δορυφόρου, ο οποίος θα χρησιμοποιούσε ως πηγή ενέργειας τον Ήλιο, χωρίς να χρειάζεται να φέρει μαζί του καύσιμα.

Παρόλα αυτά,ο ισχυρισμός αυτός δεν προκάλεσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, «δεν φάνηκε να τον πίστεψαν πολλοί στη Δύση».

Ωστόσο, ένας αμερικανός επιστήμονας, ο Γκουΐντο Φέτα, δημιούργησε τον δικό του propellant-less κινητήρα και έπεισε τη NASA να προβεί σε δοκιμές.

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του Wired.co.uk, τα αποτελέσματα αυτών των δοκιμών δημοσιοποιήθηκαν στις 30 Ιουλίο στην 50ή Joint Propulsion Conference στο Κλίβελαντ του Οχάιο- και είναι θετικά.

Η ομάδα της NASA έδωσε στο σχετικό paper τον τίτλο «Anomalous Thrust Production from an RF [radio frequency] Test Device Measured on a Low-Thrust Torsion Pendulum».

Οι ερευνητές πέρασαν έξι ημέρες στήνοντας τον εξοπλισμό και δύο ημέρες διεξάγοντας ποικιλία πειραμάτων, τα οποία, όπως αναφέρεται, είχαν θετικά αποτελέσματα, «επικυρώνοντας» τη θεωρία περί της λειτουργίας του κινητήρα, παρά την αρχή της διατήρησης της ορμής.

Το «εξωτικό» της όλης υπόθεσης φαίνεται να έχει δημιουργήσει επιφυλάξεις- και όπως επισημαίνεται στο paper των ερευνητών της NASA, δεν συζητείται η Φυσική του συστήματος, αλλά τα αποτελέσματα των δοκιμών- ωστόσο έχει αρχίσει να προκαλεί το ενδιαφέρον διεθνών ΜΜΕ, καθώς σχετικά δημοσιεύματα εμφανίστηκαν επίσης στο Gizmodo και το Russia Today, ενώ ήδη τροποποίηση έχει γίνει και στη σχετική εγγραφή για το EmDrive στη Wikipedia.

Ο Γκουΐντο Φέτα χαρακτηρίζει τον κινητήρα «Cannae Drive», από- σύμφωνα με το Wired- τη μάχη των Καννών, στην οποία ο Αννίβας συνέτριψε μία ανώτερη ρωμαϊκή δύναμη, καθώς «είσαι στα καλύτερά σου όταν είσαι στη γωνία».

Παράλληλα, παρουσίασε ένα paper στο ΑΙΑΑ (American Institute of Aeronautics and Astronautics) για τον κινητήρα, υπό τον τίτλο «Numerical and Experimental Results for a Novel Propulsion Technology Requiring no On-Board Propellant».

Αν και η θεωρία διαφέρει από αυτήν του EmDrive, από πλευράς του, ο Σόγιερ, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, βλέπει σαφείς ομοιότητες μεταξύ των δύο κινητήρων.

Ο Φέτα εργάζεται πάνω σε μία σειρά προγραμμάτων τα οποία δεν ήταν σε θέση να συζητήσει, ενώ η ομάδα δημοσίων σχέσεων της NASA δεν ήταν σε θέση να παρέχει σχόλια από πλευράς των ερευνητών.

Όπως τονίζεται στο δημοσίευμα του Wired, αναμένεται τα αποτελέσματα της έρευνας να εξεταστούν ενδελεχώς, καθώς ένας τέτοιος κινητήρας, εάν λειτουργούσε, θα μπορούσε να φέρει πραγματική επανάσταση στην εξερεύνηση του Διαστήματος.

http://www.naftemporiki.gr/story/839086/pithani-proodos-pros-tin-kateuthunsi-protoporiakou-diastimikou-kinitira

Διαστημοπλάνο από τη Northrop.

Ένα σχέδιο διαστημοπλάνου για τους σκοπούς του προγράμματος Experimental Spaceplane XS-1 του αμερικανικού Πενταγώνου αναπτύσσει η Northrop Grumman σε συνεργασία με τις Scaled Composites και Virgin Galactic.

H εταιρεία δημοσιοποίησε φωτογραφία του concept, το οποίο αναπτύσσεται στο πλαίσιο ενός συμβολαίου διαρκείας 13 μηνών και αξίας 3,9 εκατ. δολαρίων. Το XS-1 θα διαθέτει επαναχρησιμοποιούμενο προωθητήρα ο οποίος σε συνδυασμό με ένα αναλώσιμο ανώτερο τμήμα θα παρέχει δυνατότητα εύκολης μεταφοράς διαστημοπλοίων της κατηγορίας των περίπου 1.300 κιλών σε χαμηλή τροχιά. Επαναχρησιμοποιούμενα σκάφη που λειτουργούν (μέχρι ενός σημείου) ως αεροπλάνα αναμένεται να φέρουν επανάσταση στη συγκεκριμένη κατηγορία, ανοίγοντας τον δρόμο για νέες γενιές οικονομικότερων και πιο ανθεκτικών διαστημοπλοίων με πιο καινοτόμα χαρακτηριστικά. Επίσης, το XS-1 θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως πλατφόρμα δοκιμών για μια νέα γενιά hypersonic αεροσκαφών.

Ένας εκ των στόχων του προγράμματος είναι οι δέκα πτήσεις μέσα σε δέκα ημέρες, μέσω της χρήσης του ελάχιστου δυνατού προσωπικού εδάφους και υποδομών. Η διενέργεια επιχειρήσεων όπως αυτών στα αεροσκάφη εκτιμάται ότι θα είχε αποτέλεσμα τη μείωση του κόστους δέκα φορές στη συγκεκριμένη κατηγορία φορτίων.

Η Northtop Grumman είναι μία από τις τρεις εταιρείες που διαγωνίζονται για το XS-1. Οι άλλες δύο είναι οι Boeing και Masten Space Systems, που επίσης κέρδισαν αντίστοιχα συμβόλαια.

http://www.naftemporiki.gr/story/848742/diastimoplano-apo-ti-northrop-katastrofi-puraulou-tis-spacex-kai-problimata-gia-to-galileo

Η ηθική των επανδρωμένων αποστολών στο διάστημα.

Το ηθικό ζήτημα της καταπόνησης της υγείας των αστροναυτών σε μελλοντικές επανδρωμένες διαπλανητικές αποστολές εξετάζει η NASA, η οποία παρήγγειλε τη συνεισφορά ειδικών ερευνητών.

To μέλλον του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος περιλαμβάνει σχέδια για επανδρωμένη αποστολή εξερεύνησης σε κάποιον αστεροειδή και μακροπρόθεσμα στον πλανήτη Άρη (μετά το 2025).

Τέτοιου τύπου εγχειρήματα αναμένεται να θέσουν το πλήρωμα σε κινδύνους που ξεπερνάνε τα αποδεκτά όρια, γεγονός που επιτάσσει την εξέταση της ηθικής σκοπιάς από την πλευρά της NASA.

Από τα συμπεράσματα της μέχρι σήμερα παραμονής ανθρώπων στο διάστημα, είναι γνωστό πως παρατηρούνται προβλήματα στη μυϊκή και οστική τους μάζα, καταπόνηση της καρδιάς, αυξημένη έκθεση σε επικίνδυνη ακτινοβολία, ενώ ένας στους πέντε αστροναύτες που έχουν διαμείνει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) έχει αναφέρει προβλήματα στην όραση τα οποία προέκυψαν μετά την πτήση.

Πέρα επίσης από τη σωματική καταπόνηση, η μακροχρόνια παραμονή στο διάστημα επιβαρύνει και τη ψυχική υγεία.

Σήμερα οι περισσότεροι αστροναύτες περνούν έξι μήνες στον ISS, ενώ για το 2015 ένας Ρώσος και ένας Αμερικανός έχει προγραμματιστεί να μείνουν για ένα χρόνο.

To ρεκόρ παραμονής στο διάστημα κατέχει ο Ρώσος κοσμοναύτης Σεργκέι Κρικάλεφ με συνολικό χρόνο παραμονής 2.2 χρόνια σε έξι συνολικά αποστολές στο διαστημικό σταθμό Μιρ και στον ISS.

Είναι η ακτινοβολία θανάσιμη για τους αστροναύτες;

O κοσμοναύτης Βαλέρι Πόλιακοφ κατέχει το ρεκόρ της μεγαλύτερης παραμονής στο διάστημα κατά τη διάρκεια μίας μεμονωμένης αποστολής, περνώντας 438 ημέρες στο Μιρ.

Συγκριτικά, μία αποστολή στον Άρη αναμένεται πως θα διαρκούσε τουλάχιστον 32 μήνες, καθώς το ταξίδι για τη μία διαδρομή απαιτεί στην καλύτερη έξι μήνες, ενώ οι αστροναύτες θα έπρεπε να παραμείνουν για περίπου 600 ημέρες στον κόκκινο πλανήτη προτού ο Άρης και η Γη βρεθούν ξανά σε ευνοϊκή θέση για το ταξίδι της επιστροφής.

Ένα τέτοιο ταξίδι υπολογίζεται πως θα αύξανε την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου για περισσότερο από 3% για τους συμμετέχοντες, κάτι που παραβιάζει τα όρια που έχει θέσει η NASA, ενώ ίσως εξέθετε το πλήρωμα και σε άγνωστους κινδύνους.

Για το λόγο αυτό, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ζήτησε τη βοήθεια του αμερικανικού Ινστιτούτου Ιατρικής (ΙΟΜ) προκειμένου να εκτιμηθούν οι κίνδυνοι ενός τέτοιου εγχειρήματος. Σύμφωνα με το ΙΟΜ η NASA μπορεί να κάνει ορισμένες «εκπτώσεις» στις ηθικές αρχές της, καθώς οι αστροναύτες θα θέσουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο για το όφελος της χώρας τους και της ανθρωπότητας.

Εξάλλου, σύμφωνα με τον Τζέφρι Καν, επικεφαλή της επιτροπής που εξέτασε το ζήτημα, «η διαστημική εξερεύνηση πίεσε εξαρχής τα όρια, ρισκάροντας με τις ζωές των αστροναυτών».

Ορισμένες από τις προτάσεις του ΙΟΜ ήταν η παροχή ίσων ευκαιριών σε γυναίκες υποψήφιες για τέτοιες αποστολές, η εγγυημένη παροχή υπηρεσιών υγείας στους αστροναύτες για όλη τη διάρκεια της ζωής τους και η προσεκτική ισορροπία μεταξύ κινδύνων για τη ζωή των αστροναυτών και πιθανού οφέλους από την αποστολή.

Η NASA θα πρέπει επίσης να ενημερώνει του αστροναύτες για όλους τους γνωστούς κινδύνους σε όλα τα στάδια της αποστολής αλλά και μετά την επιστροφή τους, ενώ θα πρέπει να σέβεται την αυτονομία τους επιτρέποντάς τους να λάβουν αποφάσεις που μπορούν να επηρεάσουν την αποστολή.

Βίντεο.

http://www.naftemporiki.gr/story/792286/i-ithiki-ton-epandromenon-apostolon-sto-diastima

«Αγροτικός» δορυφόρος από τη NASA.

Τη συλλογή δεδομένων για αγροτικούς σκοπούς έχει ως στόχο ο δορυφόρος Soil Moisture Active Passive (SMAP) της NASA, o οποίος είναι προγραμματισμένο να εκτοξευτεί τον χειμώνα.

Σύμφωνα με την υπηρεσία US Drought Monitor, το 60% της Καλιφόρνια περνά περίοδο ασυνήθιστης ξηρασίας, ενώ το 2012 αντίστοιχη προειδοποίηση είχε εκδοθεί και για το Τέξας και τις νοτιοανατολικές ΗΠΑ. Οι δύο τελευταίοι χειμώνες της Καλιφόρνια ήταν μεταξύ των πιο ξηρών από το 1879, με άσχημες επιπτώσεις για τον αγροτικό τομέα.

Όπως επισημαίνεται από τη NASA, επί της παρούσης δεν υπάρχει κάποιο επίγειο ή δορυφορικό παγκόσμιο δίκτυο παρακολούθησης της υγρασίας του εδάφους σε τοπικό επίπεδο. Για τέτοιους σκοπούς υπάρχει η επιλογή της τοποθέτησης αισθητήρων στο έδαφος, αλλά αυτοί παρέχουν μόνο περιορισμένα δεδομένα και είναι σπάνιοι σε περιοχές όπως η Αφρική, η Ασία και η Λατινική Αμερική. Η αποστολή Soil Moisture and Ocean Salinity της ESA έχει τέτοιο χαρακτήρα, ωστόσο τα δεδομένα της είναι χρήσιμα περισσότερο για προβλέψεις σε ευρύ επίπεδο.

O δορυφόρος SMAP θα συλλέγει δεδομένα τα οποία, σύμφωνα με τη NASA, απαιτούνται σε τοπικό επίπεδο για τη γεωργία και τη διαχείριση υδάτινων πόρων.

Θα χρησιμοποιεί δύο όργανα μικροκυμάτων για την παρακολούθηση πέντε εκατοστών εδάφους στην επιφάνεια της Γης, τα οποία θα μπορούν να παράγουν εκτιμήσεις υγρασίας εδάφους «ανάλυσης» περίπου εννέα χιλιομέτρων, «χαρτογραφώντας» όλη την υφήλιο κάθε δύο με τρεις ημέρες.

Όπως επισημαίνεται, αν και αυτή η «ανάλυση» δεν θα μπορεί να δείξει πώς μπορεί να ποικίλλει η υγρασία εντός ενός μεμονωμένου πεδίου, το αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση θα είναι οι πιο ακριβείς χάρτες του είδους που έχουν δημιουργηθεί ποτέ.

«Η αγροτική ξηρασία προκύπτει όταν η ζήτηση νερού για παραγωγή σοδειάς υπερβαίνει τα διαθέσιμα αποθέματα από βροχοπτώσεις, νερό επιφάνειας και ανανεώσιμες αντλήσεις υπογείων υδάτων» αναφέρει ο Φόρεστ Μέλτον, του Ecological Forecasting Lab στο Ames Research Center της NASA. «Βάσει δεδομένων για τις βροχές και τις χιονοπτώσεις στην Καλιφόρνια, τον Μάρτιο είχαμε γνώση ότι το καλοκαίρι θα βρισκόμασταν αντιμέτωποι με έντονη αγροτική ξηρασία. Αλλά η άρδευση σε τμήματα της Ινδίας, της Μ. Ανατολής και άλλων περιοχών βασίζεται πολύ σε αντλήσεις υπογείων υδάτων κατά διαστήματα ή και ολόκληρο το έτος». Οι πόροι υπογείων υδάτων είναι δύσκολο να υπολογιστούν, οπότε οι αγρότες οι οποίοι βασίζονται σε αυτούς έχουν μειωμένες ενδείξεις όσον αφορά σε επερχόμενες ελλείψεις. Για αυτά τα μέρη του κόσμου, όπου οι αγρότες έχουν περιορισμένα δεδομένα για να τους βοηθήσουν στην κατανόηση των συνθηκών, οι μετρήσεις του SMAP θα αποτελούσαν σημαντική βοήθεια.

«Οι επιστήμονες βλέπουν μεγάλες δυνατότητες στον SMAP» συμπληρώνει ο Μέλτον, τονίζοντας ότι θα παρέχει πολύ χρήσιμες πληροφορίες για τις συνθήκες υγρασίας εδάφους, οι οποίες θα είναι πολύ σημαντικές για την παρακολούθηση της ξηρασίας, καθώς και ένα μεγάλο εύρος εφαρμογών που σχετίζονται με τη γεωργία.

http://www.naftemporiki.gr/story/849103/agrotikos-doruforos-apo-ti-nasa

Πρωτοποριακή μέθοδος για τον καθαρισμό των «σκουπιδιών» του διαστήματος.

Η έννοια της ελκτικής ακτίνας (tractor beam) είναι σχεδόν τόσο παλιά όσο οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας, καθώς δεν νοείται…φανταστικό διαστημόπλοιο χωρίς αυτήν. Ωστόσο, ενδεχομένως για άλλη μια φορά η επιστημονική φαντασία να γίνει πραγματικότητα, για το σκοπό του καθαρισμού των «σκουπιδιών» που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας, χάρη στην αξιοποίηση του στατικού ηλεκτρισμού.

Οι αποκαλούμενες ηλεκτροστατικές δυνάμεις εμφανίζονται σε περιπτώσεις μεγάλης συγκέντρωσης ηλεκτρονίων.

Ο «βομβαρδισμός» ενός «σκουπιδιού» που αιωρείται στο διάστημα με ηλεκτρόνια θα μπορούσε να του δώσει αρνητική φόρτιση μερικών δεκάδων κιλοβόλτ – στη συνέχεια, ένα μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος με θετική φόρτιση θα μπορούσε να το ρυμουλκήσει, εν είδει ελκτικής ακτίνας, σε υψηλότερη τροχιά και στη συνέχεια να το εκτοξεύσει προς το Διάστημα.

Το σχετικό paper δημοσίευσε ο Χανσπίτερ Σάουμπ, μηχανικός αεροδιαστημικής του University of Colorado Boulder, στο Advances in Space Research. Σύμφωνα με δημοσίευμα του Wired, το βασικό πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι δεν απαιτεί επαφή (κάτι που συνεπάγεται αυξημένη ασφάλεια για το διαστημικό σκάφος που εκτελεί χρέη ρυμουλκού), τη στιγμή που αντίστοιχες τεχνικές που έχουν προταθεί κατά καιρούς προϋποθέτουν «άγγιγμα» του αντικειμένου- στόχου (πρόσδεση, «καμάκωμα», χρήση «διχτυού» κ.ο.κ).

Το GLiDeR (Geosynchronous Large Debris Reorbiter) αποτελεί μία πρωτοποριακή μέθοδο , καθώς αξιοποιεί τόσο το συγκεκριμένο ελκτικό σύστημα όσο και ηλεκτρικό σύστημα προώθησης. Επίσης, δεν απαιτείται συγχρονισμός ταχύτητας με τον στόχο, ενώ είναι εξαιρετικά οικονομικό όσον αφορά στη λειτουργία του, καθώς το «ρυμουλκό» θα μπορούσε να μείνει σε λειτουργία για αρκετά χρόνια – για την ακρίβεια, εκτιμάται ότι ένα και μόνο GLiDeR θα μπορούσε να απομακρύνει τρία αντικείμενα (1-3 τόννων) κάθε χρόνο – 15 μέχρι το τέλος της επιχειρησιακής του ζωής.

Τα σκουπίδια σε τροχιά αποτελούν πλέον σημαντικό πρόβλημα, καθώς τα πρώτα χρόνια της εξερεύνησης του Διαστήματος θεωρούνταν ότι ο χώρος γύρω από τη Γη μπορούσε να «απορροφήσει» απεριόριστες ποσότητες απορριμμάτων, χωρίς να δημιουργηθεί πρόβλημα, με αποτέλεσμα κομμάτια πυραύλων και δορυφόρων να απειλούν πλέον να αχρηστεύσουν τις τροχιές γύρω από τον πλανήτη μας, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος να αρχίσουν να συγκρούονται μεταξύ τους, δημιουργώντας χιλιάδες νέα μικρά κομμάτια.

Αυτή τη στιγμή εκτιμάται ότι υπάρχουν πάνω από 1.200 αντικείμενα σχετικά μεγάλου μεγέθους σε γεωστατική τροχιά, και λιγότερο από το 1/3 αυτών λειτουργούν.

Βίντεο.

https://www.youtube.com/watch?v=7B49v6dR4zI

http://www.naftemporiki.gr/story/719461/glider-protoporiaki-methodos-gia-ton-katharismo-ton-skoupidion-tou-diastimatos

Βάση παρακολούθησης διαστημικών σκουπιδιών στην Αυστραλία.

Την ανάπτυξη μίας εγκατάστασης παρακολούθησης διαστημικών σκουπιδιών που βρίσκονται σε τροχιά ανέλαβαν η Lockheed Martin και η Electro Optic Systems Pty Ltd.

Η εγκατάσταση, που θα βρίσκεται στη Δυτική Αυστραλία, θα έχει ως στόχο τη δημιουργία μίας πιο ακριβούς εικόνας σχετικά με την κατάσταση γύρω από τον πλανήτη μας, με προσανατολισμό τόσο σε κυβερνητικούς όσο και ιδιωτικούς πελάτες. Για τον σκοπό αυτό θα χρησιμοποιούνται λέιζερ και οπτικά συστήματα ακριβείας, όπως αυτά που συναντώνται σε τηλεσκόπια για τον εντοπισμό, την παρακολούθηση και τον χαρακτηρισμό τεχνητών αντικειμένων- διαστημικών απορριμμάτων. Όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση της Lockheed Martin, ηλεκτροοπτικές τεχνολογίες που μπορούν να κάνουν zoom σε μεμονωμένα αντικείμενα μπορούν να αποτελέσουν σημαντική βοήθεια σε συστήματα ραντάρ όπως το Space Fence της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας, το οποίο έχει τη δυνατότητα παρακολούθησης 200.000 αντικειμένων στον ουρανό.

Αξιοποιώντας προηγμένους αισθητήρες και λογισμικό, η νέα εγκατάσταση θα εστιάζει σε συγκεκριμένα αντικείμενα και θα εξακριβώνει πόσο γρήγορα κινούνται, προς τι κατεύθυνση και από τι είναι κατασκευασμένα.

«Η επίγεια επίγνωση κατάστασης όσον αφορά στο Διάστημα αποτελεί όλο και πιο αυξανόμενης σημασίας προτεραιότητα για κυβερνήσεις και οργανισμούς σε όλο τον κόσμο που πρέπει να προστατέψουν τις επενδύσεις τους στο Διάστημα» επεσήμανε ο Ρικ Άμπροουζ, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Lockheed Martin Space Systems. «Μέσω αυτής της συμφωνίας με την Electro Optic Systems θα προσφέρουμε στους πελάτες μία πιο ξεκάθαρη εικόνα για τα αντικείμενα που θα μπορούσαν να απειλήσουν τους δορυφόρους τους, και θα το κάνουμε με υψηλή ακρίβεια και αποδοτικότητα όσον αφορά στο κόστος».

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του ΒΒC, υπάρχουν σχεδόν 2.000 δορυφόροι σε τροχιά αυτή τη στιγμή γύρω από τη Γη, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με περίπου 200 απειλές την ημέρα από διαστημικά σκουπίδια, τα οποία μπορεί να είναι πολύ μικρού μεγέθους- νυχιού ή βίδας- ωστόσο παραμένουν επικίνδυνα λόγω των ταχυτήτων με τις οποίες κινούνται. Θεωρείται ότι υπάρχουν περίπου 300.000 κομμάτια- διαστημικά απορρίμματα που κυμαίνονται από διάμετρο ενός εκατοστού μέχρι μέγεθος μπάλας του μπόουλινγκ και ότι κατά μέσο όρο ένας δορυφόρος καταστρέφεται ετησίως.

http://www.naftemporiki.gr/story/849557/basi-parakolouthisis-diastimikon-skoupidion-stin-australia

Πανίσχυρος πύραυλος για διαπλανητικά ταξίδια από τη NASA.

Tην ολοκλήρωση ενός εκτεταμένου κύκλου εξέτασης/ επιθεώρησης του Space Launch System (SLS) ανακοίνωσε η NASA.

Τo SLS αποτελεί έναν εξερευνητικό πύραυλο για μεταφορά βαρέων φορτίων, ο οποίος προορίζεται για αποστολές πέρα από την τροχιά της Γης, σε άλλους πλανήτες – και ειδικότερα στον Άρη. Την ολοκλήρωση της επιθεώρησης ακολούθησε η έγκριση προόδου του προγράμματος από το στάδιο της διατύπωσης (formulation) στο στάδιο της ανάπτυξης (development)- κάτι που ουδεμία άλλη κλάση εξερευνητικού διαστημοπλοίου έχει επιτύχει από τον καιρό της ναυπήγησης του διαστημικού λεωφορείου.

«Είμαστε σε ένα ταξίδι επιστημονικής και ανθρώπινης εξερεύνησης που οδηγεί στον Άρη» δήλωσε ο διοικητής της ΝASA, Τσαρλς Μπόλντεν. «Και είμαστε αποφασισμένοι να κατασκευάσουμε το σκάφος εκτόξευσης και άλλα συστήματα υποστήριξης που θα μας πάρουν σε αυτό το ταξίδι».

Για την πρώτη πτητική δοκιμή του, το SLS θα διαμορφωθεί για δυνατότητα ανύψωσης φορτίων 77 τόνων και θα μεταφέρει ένα μη επανδρωμένο σκάφος Orion πέρα από χαμηλή τροχιά.

Στην πλέον ισχυρή εκδοχή του, το SLS θα έχει άνευ προηγουμένου δυνατότητα ανύψωσης φορτίου 143 τόνων, κάτι που θα ανοίξει τον δρόμο για αποστολές σε προορισμούς του Ηλιακού Συστήματος όπως ο Άρης και αστεροειδείς.

Η συγκεκριμένη απόφαση ελήφθη μετά από διαδικασία εξονυχιστικού ελέγχου, γνωστή ως Key Decision Point C (KDP-C), που παρέχει μία αρχική «βάση» όσον αφορά στο κόστος ανάπτυξης της έκδοσης του SLS (έκδοση των 77 τόνων) ύψους 7,021 δισ. δολαρίων, από τον Φεβρουάριο του 2014 μέχρι την πρώτη εκτόξευση και ένα πρόγραμμα ετοιμότητας εκτόξευσης βασισμένο σε μια αρχική πτήση του SLS όχι μετά τον Νοέμβριο του 2018.

«Μετά από εκτεταμένη εξέταση, δεσμευόμαστε σε ένα επίπεδο χρηματοδότησης και μια ημερομηνία ετοιμότητας που θα μας κρατήσει στον δρόμο για την αποστολή ανθρώπων στον Άρη κατά τη δεκαετία του 2030- και θα τηρήσουμε αυτή τη δέσμευση», δήλωσε ο Ρόμπερτ Λάιτφουτ, ανώτερο στέλεχος της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας που επέβλεψε τη διαδικασία εξέτασης/ επιθεώρησης.

Σύμφωνα με τη ΝASA, το SLS θα είναι ο «ικανότερος» πύραυλος του κόσμου, και πέρα από το άνοιγμα νέων οριζόντων για εξερευνητές που θα ταξιδεύουν με το Orion, θα μπορέσει να παρέχει οφέλη και για επιστημονικές αποστολές οι οποίες δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν εμπορικά διαθέσιμους πυραύλους.

http://www.naftemporiki.gr/story/850277/panisxuros-puraulos-gia-diaplanitika-taksidia-apo-ti-nasa

Ρομποτική «στρατιά» εξερευνητών άλλων πλανητών.

Ομάδα ερευνητών της NASA θα αρχίσει σύντομα τις δοκιμές ενός γκρουπ ρομπότ και του σχετικού λογισμικού για να διαπιστωθεί εάν είναι δυνατόν για αυτόνομα οχήματα να αναλάβουν την εξερεύνηση άλλων πλανητών, αναζητώντας στην επιφάνειά τους και συλλέγοντας χρήσιμες ύλες- στα πρότυπα μίας αποικίας μυρμηγκιών.

Βασιζόμενοι σε έρευνες που έγιναν από το University of New Mexico, οι μηχανικοί του Διαστημικού Κέντρου Κένεντι αναπτύσσουν προγράμματα τα οποία υποδεικνύουν σε μικρά τροχοφόρα ρομπότ να κινούνται σε διαφορετικές κατευθύνσεις και να αναζητούν με τυχαίο τρόπο συγκεκριμένα υλικά μέσα σε καθορισμένες περιοχές.

Στην παρούσα φάση οι δοκιμές έχουν σκοπό απλά να φανεί εάν το λογισμικό λειτουργεί και η ιδέα είναι βιώσιμη, οπότε τα ρομπότ ψάχνουν απλά κομμάτια χαρτιού με barcodes. Ωστόσο στο μέλλον ρομπότ τέτοιου είδους που θα λειτουργούν σε αστεροειδείς, στη Σελήνη ή στον Άρη θα είναι επαρκώς εξοπλισμένα για να αναζητούν στο έδαφος πάγο ή άλλους πόρους που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή καυσίμων ή αέρα για τους αστροναύτες.

Προς το παρόν, οι δοκιμές περιορίζονται στους χώρους στάθμευσης γύρω από το Κέντρο Ελέγχου Εκτοξεύσεων του Διαστημικού Κέντρου Κένεντι, μέσω της χρήσης τεσσάρων απλών ρομπότ, υπό τη χαϊδευτική ονομασία «swarmies», που θυμίζουν τηλεκατευθυνόμενα φορτηγάκια.

Το καθένα διαθέτει webcam, κεραία Wi-Fi και συσκευή GPS. Είναι προγραμματισμένα να λειτουργούν μόνα τους για να εξερευνούν μια περιοχή, μετά να καλούν τα άλλα όταν βρίσκουν ένα απόθεμα από κάτι πολύτιμο. Στην ουσία πρόκειται για τον ίδιο τρόπο με τον οποίο λειτουργεί μία αποικία μυρμηγκιών: τα έντομα μαζεύονται γύρω από μία πηγή τροφής και διαμοιράζουν τον φόρτο εργασίας για την μεταφορά στη φωλιά.

«Εισερχόμαστε στη φάση όπου πραγματοποιούμε μία μεγάλη σειρά από δοκιμές και συλλέγουμε τα δεδομένα- και αυτό είναι πολύ μπροστά από το πρόγραμμα» σημειώνει η Τσέριλ Μάκο, μηχανικός του Διαστημικού Κέντρου και επικεφαλής του προγράμματος. Κατά τον Κερτ Λόιχτ, άλλον έναν εκ των μηχανικών του προγράμματος, είναι πιθανόν το συγκεκριμένο concept να χρησιμοποιείται σε μεγαλύτερη κλίμακα σε μελλοντικές αποστολές για τον χειρισμό αριθμών από ρομπότ που αποστέλλονται στο Διάστημα.

«Αν θεωρήσουμε ότι έχει αποτελέσματα, ξέρουμε ότι κάποιος θα το πάρει και θα το επεκτείνει πέρα από τα τέσσερα-πέντε ρόβερ που έχουμε εδώ» εκτιμά ο Λόιχτ. «Οπότε καθώς το σχεδιάζουμε και δουλεύουμε πάνω σε αυτό, έχουμε κατά νου θέματα όπως την ελαχιστοποίηση του bandwidth. Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξει κάποια ομάδα- εμείς ή κάποιοι άλλοι- που θα το πάρουν, θα το εξελίξουν και θα αυξήσουν την κλίμακά του».

Καθώς οι δοκιμές προχωρούν, η ομάδα σχεδιάζει να συμπεριλάβει και το RASSOR, ένα πειραματικό εξορυκτικό ρομπότ που σχεδιάστηκε στο Κένεντι με σκοπό τις δοκιμές διαφορετικών τεχνικών για εκσκαφές στις επιφάνειες της Σελήνης ή του Άρη.

Σε σχέση με επιστημονικού χαρακτήρα οχήματα όπως το Curiosity, τόσο τα swarmies όσο και το RASSOR είναι πολύ μικρότερα, καθώς έχουν κατασκευαστεί μόνο με λίγα όργανα και έναν συγκεκριμένο σκοπό.

Ένα σύστημα τέτοιου είδους θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και στη Γη, για παράδειγμα σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης ή επιθεώρησης/ ελέγχου αγωγών κ.α.

http://www.naftemporiki.gr/story/850022/rompotiki-stratia-eksereuniton-allon-planiton

Εκρήξεις ραδιοκυμάτων αποτελούν αίνιγμα για τους αστρονόμους.

Στιγμιαίες εκρήξεις ακτινοβολίας στο μακρινό διάστημα, έχουν κάνει τους αστρονόμους να πιστεύουν πως βρίσκονται κοντά στην ανακάλυψη ενός ακόμη αστροφυσικού φαινομένου.

Πρόκειται για τις ταχείες εκρήξεις ραδιοκυμάτων (Fast Radio Bursts – FRBs), οι οποίες διαρκούν μονάχα ορισμένα χιλιοστά του δευτερολέπτου και μέχρι πρόσφατα είχαν ανιχνευτεί μόνο από το παρατηρητήριο Παρκς στην Αυστραλία. Καθώς αστρονομική εξήγηση για την παρατήρηση των FRBs δεν υπήρχε, πολλοί επιστήμονες ήταν πεπεισμένοι πως η πηγή τους ήταν κάποια επίγεια παρεμβολή που επηρέαζε τις παρατηρήσεις.

Σε δεδομένα από παρατηρήσεις του 2012 όμως έγινε αντιληπτό ένα αντίστοιχο συμβάν και από το ραδιο-τηλεσκόπιο Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο, βάζοντας τέλος στα σενάρια περί επίγειας προέλευσης. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η φωτεινότητα, η διάρκεια και ο ρυθμός με των οποίο συμβαίνουν αυτές οι εκρήξεις, τις ταυτοποιούν με τις παρατηρήσεις από τα αυστραλιανά τηλεσκόπια.

«Το αποτέλεσμα αυτό τερματίζει κάθε αμφιβολία πως αυτές οι εκρήξεις ραδιοκυμάτων έχουν πραγματικά κοσμική προέλευση», εξηγεί η Βικτόρια Κάσπι από το πανεπιστήμιο Μαγκίλ του Καναδά, η οποία συμμετείχε στην έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό the Astrophysical Journal. «Τα ραδιοκύματα φανερώνουν εξάλλου πως προέρχονται από έξω από το Γαλαξία, ένα πραγματικά ενδιαφέρον ενδεχόμενο», πρόσθεσε.

Η μικρή διάρκεια των FRBs δυσχεραίνει τη μελέτη τους, ενώ μόλις επτά τέτοια συμβάντα έχουν καταγραφεί συνολικά, έπειτα από την πρώτη παρατήρηση το 2007. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη όμως, το μυστήριο γύρω απο τη φύση των FRBs μπορεί να λυθεί σύντομα αφού οι υπολογισμοί των αστρονόμων βάσει των στατιστικών τους στοιχείων δείχνουν πως στο ορατό Σύμπαν πρέπει να συμβαίνουν περί τις 10.000 τέτοιες εκρήξεις καθημερινά. Με το ρυθμό αυτό, συνυπολογίζοντας το τμήμα του ουρανού που παρατηρείται από ραδιοτηλεσκόπια, οι αστρονόμοι ευελπιστούν πως στα επόμενα χρόνια θα εντοπίσουν δύο με τρεις ακόμη FRBs.

H πηγή τους πάντως παραμένει μυστήριο, με τους αστρονόμους να έχουν ήδη κάποιες εξωτικές ιδέες: από την εξάτμιση πρώιμων μελανών οπών έως τη συγχώνευση αστέρων νετρονίων και υπεραγώγιμες κοσμικές χορδές.

Σε κάθε περίπτωση η υποτιθέμενη εξωγαλαξιακή προέλευσή τους καθιστά τις εκρήξεις αυτές έναν εξαιρετικό τρόπο για τη μελέτη του διαγαλαξιακού κενού, των σωματιδίων αερίων και σκόνης δηλαδή που βρίσκονται μεταξύ των γαλαξιών.

http://www.naftemporiki.gr/story/850856/ekrikseis-radiokumaton-apoteloun-ainigma-gia-tous-astronomous

Άδοξο τέλος για τις 5 σαύρες-αστροναύτες.

Έγιναν θυσία στο όνομα της επιστήμης: Πέντε σαύρες που είχαν εκτοξευτεί σε τροχιά προκειμένου να μελετηθεί η σεξουαλική ζωή τους επέστρεψαν στη Γη νεκρά και κατεψυγμένα, ανακοίνωσε η ρωσική υπηρεσία Διαστήματος.

«Δυστυχώς πέθαναν όλα» έγραφε η λιτή ανακοίνωση της Roscosmos, ενάμισι μήνα μετά την εκτόξευση του δορυφόρου Photon-M4 που φιλοξενούσε τα πειραματόζωα.

Τα πέντε άτυχα ερπετά, τα οποία ανήκουν στην οικογένεια των γκεκκονιδών, όπου κατατάσσονται και τα σαμιαμίδια, φαίνεται ότι πέθαναν από το κρύο όταν το σύστημα θέρμανσης σταμάτησε να λειτουργεί στο δορυφόρο Photon-M4.

Καλύτερη τύχη είχαν πάντως οι μύγες δροσόφιλα που βρίσκονταν στον δορυφόρο, οι οποίες όχι μόνο επέζησαν αλλά και αναπαράχθηκαν, επιτρέποντας στους επιστήμονες να μελετήσουν την επίδραση της έλλειψης βαρύτητας στο σεξ.

Η αποστολή είχε σημαδευτεί εξ αρχής από κακοτυχίες, καθώς η Roscosmos έχασε για λίγο την επαφή με τον δορυφόρο λίγο μετά την εκτόξευσή του στις 19 Ιουλίου.

Αργότερα αποκατέστησε την επικοινωνία και κατάφερε να θέσει το δορυφόρο στη σωστή τροχιά.

Η απώλεια των πειραματόζωων ήταν μια ακόμα αναποδιά για το ρωσικό διαστημικό πρόγραμμα.

Η ρωσική διαστημική βιομηχανία βασίζεται σήμερα στους πυραύλους Soyuz και στους πυραύλους Proton, οι οποίοι ντρόπιασαν τη Μόσχα σε μια σειρά θεαματικών αποτυχιών.

H τελευταία απώλεια πυραύλου Proton ήταν το Μάιο, λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση της ρωσικής κυβέρνησης ότι θα επενδύσει 52 δισ. δολάρια στη διαστημική βιομηχανία έως το 2020.

Δορυφόρος Photon-M είχε εκτοξευτεί τελευταία φορά το 2007 μεταφέροντας σαύρες, αμφίβια, πεταλούδες και άλλα ζώα.

Μια προηγούμενη εκτόξευση το 2001 είχε εξελιχθεί σε τραγωδία όταν ο πύραυλος που μετέφερε το δορυφόρο συνετρίβη και σκότωσε έναν στρατιώτη.

http://physicsgg.me/2014/09/02/%ce%ac%ce%b4%ce%bf%ce%be%ce%bf-%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b9%cf%82-5-%cf%83%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b5%cf%82-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%8d%cf%84%ce%b5/

Τεχνολογία για πιο... «αδύνατους» δορυφόρους.

Μία νέα υπολογιστική τεχνική η οποία βοήθησε στην αύξηση των δυνατοτήτων των πολιτικών αεροσκαφών, μειώνοντας παράλληλα τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό τους, αρχίζει να εφαρμόζεται σε δορυφόρους.

«Η μηχανολογική τάση είναι για όλο και περισσότερα ξεχωριστά ηλεκτρονικά κουτιά σε δορυφόρους, για να αυξηθούν οι δυνατότητές τους» εξηγεί ο Μάρτιν Χίλερ της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), επιβλέπων της πρωτοβουλίας «Integrated Modular Avionics (IMA) for Space».

«Το πρόβλημα είναι ότι αυτό αυξάνει τη συνολική μάζα και έκταση των δορυφορικών ηλεκτρονικών συστημάτων- κάτι που δεν είναι ποτέ καλό για τις διαστημικές αποστολές, όπου είναι μεγάλης σημασίας το βάρος. Επίσης αυξάνει τις ενεργειακές απαιτήσεις των αποστολών. Οπότε αρχίσαμε να σκεφτόμαστε πώς θα συγκρατήσουμε αυτή την τάση και διαπιστώσαμε ότι η αεροναυτική βιομηχανία αντιμετώπισε ένα παρεμφερές πρόβλημα τις δύο τελευταίες δεκαετίες».

Η προσέγγιση ΙΜΑ έπαιξε σημαντικό ρόλο στους σχεδιασμούς του Boeing 787 Dreamliner και του Airbus A380. Περιλαμβάνει την αντικατάσταση μεμονωμένων επεξεργαστών που διαχειρίζονται διαφορετικά τμήματα εξοπλισμού με λιγότερες κεντρικές μονάδες επεξεργασίας, που «τρέχουν» τα ξεχωριστά λογισμικά τα οποία ελέγχουν τα τμήματα αυτά σε κοινή, ενιαία βάση. Στην περίπτωση του Α380 η προσέγγιση αυτή υποδιπλασίασε τις μονάδες επεξεργαστών που χρειάζονταν στη σουΐτα ηλεκτρονικών συστημάτων, με τελικό αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του βάρους και των εξόδων συντήρησης.

Προσαρμοσμένη στα δεδομένα των δορυφόρων, η εν λόγω τεχνική θα σήμαινε ότι το λογισμικό για σημαντικά υποσυστήματα θα μπορούσε να «τρέχει» μέσα σε έναν κεντρικό επεξεργαστή αντί για ξεχωριστά τσιπ ενσωματωμένα μέσα σε τοπικό hardware.

H ESA δουλεύει με βιομηχανικούς συνεργάτες σε διάφορα προγράμματα εντός του πλαισίου της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας.

Πρωτότυπα συστήματα ΙΜΑ έχουν δοκιμαστεί στο πλαίσιο εικονικών διαστημικών αποστολών σε εγκαταστάσεις της ESA στην Ολλανδία.

http://www.naftemporiki.gr/story/851043/texnologia-gia-pio-adunatous-doruforous

Σε νέο αστεροειδή στοχεύει η Ιαπωνία.

Τα σχέδιά της για μία ρομποτική διαστημική αποστολή σε αστεροειδή παρουσίασε το περασμένο σαββατοκύριακο η ιαπωνική υπηρεσία διαστήματος (JAXA).

To σκάφος με το όνομα Χαγιαμπούσα 2, αναμένεται να εκτοξευθεί αργότερα φέτος με προορισμό τον αστεροειδή 1999JU3. Έπειτα από ένα ταξίδι τεσσάρων χρόνων και αφού πλησιάσει το στόχο του, ένα ειδικό κανόνι θα εκτοξεύσει μία μεταλλική σφαίρα προς την επιφάνεια του αστεροειδούς, με σκοπό να περισυλλέξει ορισμένα από τα σωματίδια που θα φύγουν προς το διάστημα και να τα επιστρέψει μετέπειτα στη Γη. Εάν όλα εξελιχθούν σύμφωνα με το σχέδιο, το Χαγιαμπούσα 2 θα εισέλθει πίσω στη γήινη ατμόσφαιρα την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020, τους οποίους θα φιλοξενήσει το Τόκιο.

Το σκάφος αποτελεί τη συνέχεια της προσπάθειας της JAXA να μελετήσει τους αστεροειδείς, καθώς το σκάφος Χαγιαμπούσα είχε καταφέρει το 2010 έπειτα από ένα περιπετειώδες επταετές ταξίδι στο διάστημα να επιστρέψει περίπου 1.500 μικροσκοπικά δείγματα από τον αστεροειδή Ιτοκάουα. Σύμφωνα με την ανάλυση που ακολούθησε, η σύνθεση του Ιτοκάουα ήταν παρόμοια με αυτή των αστεροειδών, αφού οι ερευνητές εντόπισαν στα σωματίδια ίχνη από ολιβίνη και πυρόξενο.

Εάν και το Χαγιαμπούσα είχε αντιμετωπίσει πολλές τεχνικές δυσκολίες κατά τη διάρκεια της αποστολής του, με βλάβες στα συστήματα επικοινωνίας και προώθησής του, η επιτυχημένη δειγματοληψία και η επιστροφή του δείγματος στη Γη αντιμετωπίστηκε ως θρίαμβος από τις ιαπωνικές αρχές, τον οποίο θα ήθελαν να επαναλάβουν.

Ο σφαιρικός αστεροειδής 1999JU3, με διάμετρο περίπου ενός χιλιομέτρου περιέχει πιθανότατα περισσότερα δείγματα οργανικής ύλης και νερού από τον πολύ μικρότερο και με σχήμα πατάτας Ιτοκάουα, κάτι για το οποίο οι επιστήμονες ενδιαφέρονται ιδιαίτερα.

Οι αστεροειδείς πιστεύεται πως διατηρούν ανέγγιχτα τα υλικά που υπήρχαν στις πρώιμες ημέρες του Ηλιακού μας Συστήματος, αντίθετα με τους μετεωρίτες ή τα πετρώματα της Γης που έχουν αλλοιωθεί από τις πιέσεις και τις υψηλές θερμοκρασίες. Για τους λόγους αυτούς η ανάλυση των δειγμάτων από το 1999JU3 θα δώσει περισσότερα στοιχεία στους ερευνητές για το πώς έμοιαζε το Ηλιακό Σύστημα πριν από 4.6 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν και δημιουργήθηκε.

http://www.naftemporiki.gr/story/851590/se-neo-asteroeidi-stoxeuei-i-iaponia

Κοσμοδρόμιο "Ανατολή"

Στο πλαίσιο της επίσκεψης εργασίας του στην περιοχή Αμούρ, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μετειχε σε συνάντηση σχετικά με την ανάπτυξη του κοσμοδρόμιου "Ανατολή".

Πριν από τη συνάντηση, ο Πρόεδρος επισκέφθηκε το εργοτάξιο του κοσμοδρόμιου και εξοικειώθηκε με τα έργα μαζι με τον αναπληρωτή πρωθυπουργό Dmitry Rogozin και τον επικεφαλής της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας κ. Oleg Ostapenko.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι η κατασκευή του κοσμοδρόμιου "Ανατολή" είναι το μεγαλύτερο εθνικό σχέδιο που θα επιτρέψει στη Ρωσία να βγει στο βαθύ διάστημα, ανεξάρτητα από άλλες τοποθεσίες εκτόξευσης , που είναι έξω από τη Ρωσική Ομοσπονδία.

"Ιδιωτική διαστημική υποδομή, σύγχρονο δίκτυο spaceports για διαφορετικούς σκοπούς θα επιτρέψει στη Ρωσία, όπως είπα, να ενισχύσει τη θέση της σαν ενα από τις κορυφαίες του διαστήματος έθνη του κόσμου και εμείς εγγυώμαστε την ανεξαρτησία των διαστημικών δραστηριοτήτων, τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής των διεθνών προγραμμάτων», - δήλωσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Επίσης, κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο Ρώσος Πρόεδρος επέστησε την προσοχή στο χρονοδιάγραμμα κατασκευής και την αποτελεσματικότητα της εκτέλεσής του: «Έχουμε επισκεφθεί μόνο το εργοτάξιο. Πολλά έχουν γίνει, θέλω να τα αναφέρω, φυσικά, αλλά η κατασκευή ενός αριθμού αντικειμένων, όπως είπα, από το γράφημα ξεχωρίζουν. Είναι αναγκαίο να δοθεί προσοχή. Ως εκ τούτου, πρώτον, η ανάγκη να κατανοήσουμε τους λόγους αυτής της καθυστέρησης, να οικοδομήσουμε μια πιο ρυθμική, συντονισμένη εργασία. Σε αυτό το πλαίσιο, περιμένουμε συγκεκριμένες προτάσεις."

Στη συνέχεια, εγινε παρουσίαση από τον επικεφαλής της Roscosmos Oleg Ostapenko, "Η δημιουργια του κοσμοδρόμιου έχει προγραμματιστεί σε τρεις φάσεις. Τα κύρια στάδια της κοσμοδρόμιο "Ανατολή" περιλαμβάνει τις ακόλουθες βασικές δραστηριότητες. Η πρώτη φάση (2011-2015) - είναι η δημιουργία του χώρου πυραύλων για το συγκρότημα "Soyuz-2". Η δεύτερη φάση (περίοδος 2016-2020) - τη δημιουργία του χώρου πυραύλων για το συγκρότημα βαριάς κατηγορίας οχημάτων εκτόξευσης "Angara". Το τρίτο στάδιο (την περίοδο 2021-2030 ετών) - η δημιουργία των αντικειμένων που παρέχουν την δυνατότητα εκτόξευσης πυραύλων βαρέως τάξης.

Ως αρχική εκτόξευση απο το Ανατολή θα είναι το «Σογιούζ-2.1α» με ανώτερο στάδιο "Βόλγα με δύο διαστημικά σκάφη: ένα διαστημικό σκάφος "Lomonosov" και το διαστημόπλοια "Stork-2." τον Ιούνιο του 2015.

Οι εργασίες για την ανάπτυξη του διαστημικού οχήματος "Lomonosov" έχουν προγραμματιστεί να ολοκληρωθουν τον Δεκέμβριο του 2014 και η παράδοση στο χώρο εκτόξευσης πρέπει να πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο του 2015. Για το διαστημόπλοιο "Πελαργός-2": η ολοκλήρωση των εργασιών έχει προγραμματιστεί τον Ιούνιο του 2015, και θα σταλεί μαζί με το διαστημόπλοιο "Lomonosov".

Με βάση τα παραπάνω, μπορούμε να συμπεράνουμε σήμερα οτι υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύουμε ότι ο πύραυλος φορέας "Soyuz-2" από το κοσμοδρόμιο "Ανατολή" θα ξεκινήσει εγκαίρως και αυτό εξαρτάται από την ετοιμότητα των κατασκευών.

Όσον αφορά την εφαρμογή του προγράμματος για τη χρήση του Μπαϊκονούρ, το 2018 έχει προγραμματιστεί να τεθουν σε λειτουργία νεες εγκαταστάσεις, εξασφαλίζοντας την εφαρμογή των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων.

Για να προχωρήσουμε, θα πρέπει να ξεκινήσει ένα νέο στάδιο ανάπτυξης με ένα φιλόδοξο εθνικό σχεδιο αστροναυτικής που σχετίζεται με την ανάπτυξη πυραυλων υψηλής τροχιάς και για το βαθύ διάστημα. Καθορισμός και ζωτικής σημασίας για την επίλυση αυτού του προβλήματος είναι να δημιουργήσουμε ένα χώρο πυραύλων βαρέως τάξης.

Φέτος, έχουμε ήδη αρχίσει να αναπτύσσουμε ένα προκαταρκτικό σχέδιο και την επιλογή του χώρου πυραύλων βαρέως τάξη. Οι εργασίες σχετικά με το σχεδιασμό του οχήματος εκτόξευσης αυτής της κατηγορίας έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσουν το 2016.

Έτσι, η οργάνωση της εργασίας σε όλους τους βασικούς τομείς: την κατασκευή, την επιστημονική ανάλυση των προοπτικών - δίνει τον λόγο να πιστεύουμε ότι μπορούμε να επιτύχουμε μια δεσπόζουσα θέση στον κόσμο στην ανάπτυξη της εξερεύνησης του διαστήματος ".

http://www.federalspace.ru/20891/

Mαθήματα γεωγραφίας.

Ο Μάικ Χόπκινς και ο Ρικ Μαστράτσιο μέλη του πληρώματος Expedition 38 Earth Observations του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού παραδίδουν μαθήματα γεωγραφίας για το πώς φαίνεται η Γη από ψηλά.

«Σταθμοί» του σκάφους Cupola η Ιταλία, η Ελλάδα και οι ΗΠΑ. Οταν η εικόνα φτάνει στην Ελλάδα, ένας εκ των δύο μελών του πληρώματος αναφέρει:

«Είχα έναν καλό φίλο από την Ελλάδα. Εξαιρετικό φαγητό».

Βίντεο.

http://www.defencenet.gr/defence/item/m%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%B5%CF%89%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%AE%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%BC%CE%BF%CF%8D-%CF%84%CE%B9-%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-vid

ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ!!!

Ο Albert Einstein και J. Robert Oppenheimer έγραψαν μαζί ένα ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ έγγραφο έξι σελίδων, τον Ιούνιο του 1947 με τίτλο "Οι σχέσεις με τους κατοίκους των ουρανίων σωμάτων».

Το έγγραφο αυτό αναφέρεται στην παρουσία αγνώστων διαστημικών σκαφών που είναι αποδεκτή από το στρατό.Ασχολείται επίσης με θέματα που απασχολούν ικανούς επιστήμονες για να τα αντιμετωπίσουν - όπως από πού προέρχονται, τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση αποικισμού ή / και στην ενσωμάτωση των λαών, και γιατί είναι εδώ;

Τέλος, το έγγραφο εξετάζει την παρουσία των ουράνιων αστρόπλοιων στην ατμόσφαιρα, ως αποτέλεσμα ενεργειών στρατιωτικών πειραμάτων, με σχάση, σύντηξη, και συσκευές πολέμου.

Το έγγραφο εμφανίζεται στο βίντεο, εσείς απλά πατήστε το κουμπί παύσης για να διαβάσετε τη σελίδα σε ελεύθερο χρόνο.

http://www.youtube.com/watch?v=lpFjiYw0Zu0

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%BF-%CE%AC%CE%BA%CF%81%CF%89%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%81%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%BF-%CE%AD%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-albert-einstein-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-robert-oppenheimer-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-0

Πετώντας μέσα στο σέλας!

Μια ακόμη εντυπωσιακή εικόνα κατέγραψαν τα μέλη του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο Σταθμός κατά την τροχιακή του κίνηση γύρω από τη Γη βρέθηκε κάποια στιγμή «πρόσωπο με πρόσωπο» με το βόρειο σέλας και για λίγη ώρα έγινε... μέρος του.

Ο γερμανός αστροναύτης του ISS Αλεξάντερ Γκερστ κατέγραψε εικόνες από τη σύμπλευση του Σταθμού με το σέλας και δημοσίευσε ορισμένες από αυτές. «Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψω την εμπειρία του να πετάς μέσα στο σέλας. Δεν ξέρω καν από που να ξεκινήσω...» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γκερστ.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=629986

Σειρά εκδηλώσεων για τη Βραδιά Ερευνητή 2014

Η Αθήνα και ακόμα οκτώ πόλεις της Ελλάδας φιλοξενούν τις επόμενες ημέρες εκδηλώσεις για τη Βραδιά Ερευνητή 2014, μια γιορτή για την επιστήμη και την έρευνα που πραγματοποιείται κάθε χρόνο σε 24 ευρωπαϊκές χώρες.

Η κύρια εκδήλωση της Βραδιάς Ερευνητή θα πραγματοποιηθεί στις 26 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα (στο ερευνητικό κέντρο «Δημόκριτος» στην Αγία Παρασκευή) τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τη Λάρισα, την Κόρινθο, την Πύλο, τη Ρόδο, το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο.

Δύο προκαταρκτικές εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν τις επόμενες ημέρες στην Αθήνα.

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Λεωφόρος Βασιλέως Κωνσταντίνου

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου: «Αθηνά» - Ερευνητικό Κέντρο Καινοτομίας στις Τεχνολογίες της Πληροφορικής, των Επικοινωνιών και της Γνώσης

Στην εκδήλωση που διοργανώνεται στις 12/9 στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, από τις 18.00 έως τις 22.00, ερευνητές του ιδρύματος θα μιλήσουν για τη σπουδαιότητα της έρευνας στην καθημερινή ζωή, θα περιγράψουν το επάγγελμα του ερευνητή και θα εξηγήσουν πώς η έρευνα συνδέεται με την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα.

Θα παρουσιαστούν επίσης ντοκιμαντέρ, διαδραστικά πειράματα/δραστηριότητες για το σχεδιασμό φαρμάκων, τα μαγνητικά νανοσωματίδια και τα μυστικά του εγκεφάλου, μεταξύ άλλων.

Αναλυτικά το πρόγραμμα της εκδήλωσης εδώ.

http://news.in.gr/files/1/2014/Sci2/Ren14_pre-event_program_2Sep14_NHRF.pdf

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231346428

Το πλήρωμα TPK "Soyuz TMA-12M» επέστρεψε στη Γη.

Στις 11 Σεπτεμβρίου στις 6:00 ώρα Μόσχας και 23 λεπτά νότια-ανατολικά της πόλης Zheskazgan (Καζακστάν) προσγειώθηκε το επανδρωμένο όχημα (WPK) "Soyuz TMA-12M."

Επέστρεψε στη Γη το πλήρωμα ISS-39/40,ο κοσμοναύτης Alexander Skvortsov (Roscosmos), ο κοσμοναύτης Όλεγκ Artemyev (Roscosmos) και ο αστροναύτης Steven Swanson (NASA).

Για τον Αλέξανδρο Skvortsov ηταν η δεύτερη πτήση στην καριέρα του, και για τον Oleg Artemyev ντεμπούτο. Ο αστροναύτης, διοικητής του ISS-40 Steven Swanson έκανε την τρίτη πτήση του.

Σε τροχιά συνεχίζουν ISS-40/41 ο διοικητής Maxim Σουράγιεφ (Roscosmos), οι μηχανικοί πτήσης Reid Wiseman (NASA) και Alexander Gerst (ESA).

Το διαστημόπλοιο "Soyuz TMA-12M» ξεκίνησε στις 26 Μαρτίου 2014, με τη βοήθεια του πυραύλου "Soyuz-FG", που ξεκίνησε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Συνδεθηκε με την ερευνητική μονάδα "Αναζήτηση" (MRM2) στις 28 Μαρτίου.

Το συνολικό διάστημα της πτήσης ISS-39/40 ήταν 169 ημέρες.

Κατά τη διάρκεια της ISS-39/40 ο Alexander Skvortsov και ο Oleg Artemyev εκαναν 648 εργασιες στα 50 επιστημονικά πειράματα και δύο διαστημικούς περιπάτους συνολικά 12 ώρες 24 λεπτά.

http://www.federalspace.ru/20910/

Εντυπωσιακές εικόνες της Γης από τον Διαστημικό Σταθμό.

Βίντεο από τον αστροναύτη Alexander Gerst της αποστολής Expedition 40.

http://physicsgg.me/2014/09/11/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b5%ce%bd%cf%84%cf%85%cf%80%cf%89%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b5%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b7%cf%82-%ce%b1/

Η Μυθολογία των Αστερισμών.

Σεμινάριο στον Όμιλο Φίλων Αστρονομίας, Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου.

Ωρίων, Βοώτης, Δράκοντας, Κυνηγητικοί Κύνες, Παρθένος…

Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου μέσα στις σάρκες της νύχτας, ένας αστερισμός θα σου αφηγηθεί μια πρωτάκουστη ιστορία απ’τον ωκεανό της Ελληνικής Μυθολογίας.

Από πού προήλθαν όλα αυτά;

Ποιους έρωτες, πολέμους, πάθη θνητών τε και θεών αφηγούνται τα ουράνια;

Σύρε την Αργώ από την Τρόπιδα και ρίξτη στη θάλασσα του διαστήματος. Η Ανδρομέδα αλυσοδεμένη στα βράχια περιμένει απελπισμένα τον Περσέα πάνω στον φτερωτό του Πήγασο.

Προσοχή στους Διόσκουρους, Κάστορα και Πολυδεύκη.

Ο Κηφέας κι η Κασσιόπη, σύντροφοι παντοτινοί της Καλλιστούς που ανάλγητα η Ήρα, μεταμόρφωσε σε αρκούδα…

Καπετάνιος στο πρώτο μας ταξίδι ο… θαλασσοδαρμένος Δημόκριτος Τσουκάπας, σκληρός αλλά κι έμπιστος παραμυθολόγος…

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου στις 6 το απόγευμα στα γραφεία του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας.

Το πλήρες πρόγραμμα των σεμιναρίων και διαλέξεων.

http://www.ofa.gr/seminaria/

Όμιλος Φίλων Αστρονομίας

Αλεξανδρείας 113, (περιοχή Μαρτίου)

546 46 Θεσσαλονίκη

τηλ./fax: 2310 423133

http://physicsgg.me/2014/09/12/%ce%b7-%ce%bc%cf%85%ce%b8%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8e%ce%bd-%cf%83%ce%b5%ce%bc%ce%b9%ce%bd%ce%ac%cf%81%ce%b9%ce%b1/

Τα πληρώματα TPK "Soyuz TMA-14M» ξεκίνησαν το τελικό στάδιο της προετοιμασίας.

Τα κύρια και εφεδρικά πληρώματα του ISS-41/42 ξεκίνησαν το τελικό στάδιο της προετοιμασίας τους.

Alexander Samokutyayev (Roscosmos, Ρωσία), Έλενα Serova (Roscosmos, Ρωσία) και Barry Παρίς (NASA, USA), Gennady Padalka (Roscosmos, Ρωσία), Mikhail Kornienko (Roscosmos, Ρωσία) και Scott Kelly (NASA, USA) εκαναν εκπαίδευση με ένα αποστασιόμετρο λέιζερ και ένα δορυφορικό τηλέφωνο, είδαν την τεκμηρίωση του σκάφους και τη σύνθεση της παραγωγής αγαθών και, επίσης, έκαναν προβα τοποθέτησης στα κοστούμια "Sokol KV-".

http://www.energia.ru/ru/iss/iss41/photo_09-13.html

Η εικόνα της Ελλάδας με τον φακό στο Διάστημα.

«Γεια σας. Με λένε Κώστα, είμαι από την Ελλάδα και θέλω να βγάλω φωτογραφίες από το Διάστημα».

Κάπως έτσι έμοιαζε το πρώτο μήνυμα που έστειλε ο Κώστας Ταματέας πριν από περίπου πέντε χρόνια στην πλατφόρμα του IRC, απευθυνόμενος στη διαδικτυακή κοινότητα ερασιτεχνών φωτογράφων της στρατόσφαιρας. Από τότε ο νεαρός προγραμματιστής από τη Θεσσαλονίκη πέρασε μερόνυχτα εξαντλητικής έρευνας και δοκιμών, ώσπου το 2012 έστειλε την πρώτη του φωτογραφική κάψουλα στη στρατόσφαιρα και τώρα ετοιμάζεται να φέρει για τρίτη φορά μαγευτικές εικόνες και βίντεο της Ελλάδας από το Διάστημα.

«Η αποστολή είναι μια προσωπική ικανοποίηση. Ηθελα να φτιάξω κάτι με τα χέρια μου για να πάω όσο πιο κοντά γίνεται στο Διάστημα που τόσο θαυμάζω» λέει, καθώς με καλωσορίζει στο άτυπο εργαστήριό του, στο πατρικό του. Σ’ έναν χώρο περίπου 10 τ.μ., ο 29χρονος λάτρης του Διαστήματος έμαθε να σχεδιάζει κυκλώματα, να κατασκευάζει τα δικά του συστήματα τηλεμετρίας και να φωτογραφίζει τον Ολυμπο, τη Χαλκιδική, τη Θεσσαλία, την Εύβοια και τον Βόλο από τη στρατόσφαιρα. Πάνω στο γραφείο του βρίσκεται η νέα κάψουλα, ένα μικρό τετράγωνο κουτί από φελιζόλ, περασμένο με κόκκινη μονωτική ταινία, όπου διακρίνονται τρεις κεραίες συχνοτήτων (UHF, VHF, GSM), ένα μικρό θερμόμετρο και τέσσερις κάμερες.

Το εσωτερικό του είναι γεμάτο με πλακέτες, σένσορες, μικροελεγκτές, τσιπάκια και ένα σωρό εξαρτήματα που θα διασφαλίσουν τη σωστή λειτουργία της συσκευής όταν βρεθεί στα 35 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης και στους -40 βαθμούς Κελσίου. «Η κάψουλα ανεβαίνει περίπου τέσσερις φορές πιο ψηλά από το ύψος που πετάει ένα υπερατλαντικό αεροπλάνο και έξι φορές από το αεροπλάνο που κάνει το δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη», τονίζει.

Στη νέα αποστολή που ετοιμάζει ο κ. Ταματέας θα προσπαθήσει να μεταδώσει ζωντανή εικόνα από το Διάστημα όσο η κάψουλα ανεβαίνει στη στρατόσφαιρα. «Αν πετύχει, θα είναι κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και θα το έχω σε live streaming. Θα έχει καθυστέρηση περίπου μισού λεπτού γιατί τα εξαρτήματα που έχω είναι φτηνά. Το οικονομικό είναι πάντα πρόβλημα», σημειώνει.

Οταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέψουν, η μικρή κόκκινη κάψουλα θα προσαρμοστεί σε ένα μετεωρολογικό μπαλόνι και θα αρχίσει το ταξίδι της προς το Διάστημα με ταχύτητα 5 μέτρων ανά δευτερόλεπτο. Μετά από περίπου μία ώρα θα ανέβει, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του κ. Ταματέα, λίγο ψηλότερα από τα 35.000 μέτρα από την επιφάνεια της Γης. Εκεί το μπαλόνι θα σκάσει λόγω διαφοράς πίεσης και θα αρχίσει η κάθοδος με τη βοήθεια ενός μικρού αλεξίπτωτου. Μόλις φτάσει στο έδαφος, η κάψουλα θα στείλει μήνυμα στο κινητό του με τις ακριβείς συντεταγμένες της.

Το «κόλλημα» του Κώστα Ταματέα με το Διάστημα ξεκίνησε στην παιδική του ηλικία στις αρχές του ’90 με τις sci-fi ταινίες και τα ντοκιμαντέρ της εποχής. Η πρώτη «διαστημική» ταινία που είδε ήταν μια βιντεοκασέτα με το Alien του Ρίντλεϊ Σκοτ και αντί να γουρλώνει τα μάτια στη θέα των τερατόμορφων εξωγήινων, είχε εντυπωσιαστεί από την ιδέα και μόνο του διαστημικού ταξιδιού.

Αργότερα, μέσα από ταινίες και ντοκιμαντέρ, το ενδιαφέρον του για το Διάστημα ολοένα και μεγάλωνε. Οι καθηγητέ«Εβλεπα πολύ συχνά την εκπομπή “Το Σύμπαν που Αγάπησα”.

Οι καθηγητές που παρουσίαζαν το ντοκιμαντέρ, Μάνος Δανέζης και Στράτος Θεοδοσίου, εξηγούσαν πολύπλοκες έννοιες τόσο απλά κι ένιωθα ότι μιλάνε σ’ εμένα», τονίζει.

Τελειώνοντας το ΤΕΙ Πληροφορικής στη Θεσσαλονίκη περνούσε τη μέρα του σερφάροντας στο Διαδίκτυο. Τυχαία έπεσε πάνω σε μια φωτογραφία από τη στρατόσφαιρα και διαβάζοντας το σχετικό άρθρο ανακάλυψε μια μικρή κοινότητα ανθρώπων απ’ όλο τον κόσμο που έστελναν φωτογραφικές κάψουλες στο Διάστημα. «Οταν είδα ότι αυτά τα έφτιαχναν ερασιτέχνες πήρα την απόφασή μου. Φυσικά και δεν με πίστευε κανείς όταν τους έλεγα τι θα κάνω», λέει. Δεκάδες αρχεία pdf κατέβηκαν στον υπολογιστή του με οδηγίες, φωτογραφίες και τεχνογνωσία για την κατασκευή της κάψουλας.

Ενας 20χρονος Βέλγος του έμαθε, μέσω Διαδικτύου, πώς να σχεδιάζει κυκλώματα και τώρα έχει αποκτήσει γνώσεις ηλεκτρονικού. Στέλνει τα σχέδιά του στην Κίνα για να πάρει τις πλακέτες κι έπειτα συναρμολογεί τα εξαρτήματα που παραγγέλνει από διάφορες χώρες της Ευρώπης. «Στις πρώτες δοκιμές είχα κάψει δύο GSM modules, δηλαδή δύο τσιπάκια από κινητό τηλέφωνο, που μου κόστισαν 200 ευρώ και μόνο που δεν έκλαιγα. Τα λεφτά ήταν από χαρτζιλίκι και δεν ήξερα πότε θα μπορέσω να τα ξαναμαζέψω», λέει.

Το όνομα του SlaRos project, προέρχεται από τα ονόματα των ηρώων του. «Θαυμάζω πολύ τον Νίκολας Τέσλα για τις εφευρέσεις του και τον μυθικό Ικαρο για την τόλμη του. Οπως στον Ικαρο έτσι και στη δική μου συσκευή το σύστημα πτήσης κάποια στιγμή μας προδίδει και πέφτουμε στη Γη. Τουλάχιστον εγώ κρατάω τις φωτογραφίες», τονίζει.

Οσο βλέπουμε τις εντυπωσιακές φωτογραφίες του από διάφορα μέρη της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας ο Κώστας Ταματέας εξηγεί τις πρακτικές εφαρμογές που μπορεί να έχει η κάψουλα του SlaRos. «Το SlaRos μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τα ελληνικά πανεπιστήμια, οργανισμούς και εταιρείες για επιστημονικές μετρήσεις στην τροπόσφαιρα και τη στρατόσφαιρα. Μπορεί π.χ. να μετρηθούν μετεωρολογικά δεδομένα ή ακόμη και τα επίπεδα ακτινοβολίας του ήλιου ή ραδιενέργειας πάνω από συγκεκριμένες περιοχές», σημειώνει. Ο ίδιος πάντως φαίνεται διατεθειμένος να συνεχίσει τις αποστολές του στη στρατόσφαιρα και από άλλες περιοχές της Ελλάδας τις οποίες θα επισκεφτεί με αυτοκίνητο διότι, όπως μας αποκάλυψε, τον φοβίζει το... αεροπλάνο.

http://www.kathimerini.gr/783410/article/epikairothta/ellada/h-eikona-ths-elladas-me-ton-fako-sto-diasthma

Ο αστροναύτης του ISS-39/40 Oleg Artemyev πήρε μέρος σε επιστημονικά πειράματα.

Στο Εκπαιδευτικό Κέντρο Ερευνών και Ελέγχων Yury Gagarin εγιναν μια σειρά από πειραματικές μελέτες, προς το συμφέρον των διαπλανητικών πτήσεων και την εξερεύνηση των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος με τον κοσμοναύτη Όλεγκ Artemyev, ο οποίος επέστρεψε στη Γη στις 11 Σεπτεμβρίου μετά από μια μακράς διάρκειας διαστημική πτήση στο ΔΔΣ.

Στις 12 Σεπτεμβρίου τη δεύτερη ημέρα μετά την άφιξή του στο Star City ο Oleg Artemyev εργαστηκε σε χειροκίνητη-ελεγχόμενη κατάβαση από τροχιά προς την επιφάνεια του "άλλου κόσμου" σε μια φυγόκεντρο CF-18. Ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να εκτιμηθεί η δυνατότητα προσγείωσης με χειροκίνητη λειτουργία μετά από μια εξάμηνη διαστημική πτήση.

Ο στόχος του πειράματος είναι να αξιολογήσει τη δυνατότητα των εργασιών του κοσμοναυτη για εκτός οχημάτων δραστηριότητες.

Υπό αυτές τις συνθήκες ο Oleg Artemyev εργάστηκε σε τυπικές λειτουργίες που σχετίζονται με την πρόσβαση στην επιφάνεια του πλανήτη:

- Στολές συστήματα ελέγχου και λοιπού εξοπλισμού κατά τη διαδικασία του κλειδώματος?

- Η κίνηση των αστροναυτών στην επιφάνεια του "άλλου κόσμου"?

- Ανύψωση και κατέβασμα της σκάλας?

- Εφαρμογή του ελλιμενισμού τους συνδετήρες?

- Εγκατάσταση και απομάκρυνση των κεραιών.

Επιπλέον, για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των πειραμάτων ο Oleg Artemyev οδήγησε ένα εικονικό μοντέλο του οχήματος (rover) και κινείται με αυτό στην "Αρειανή επιφάνεια" σε μια συγκεκριμένη τροχιά.

Τα πειράματα CPC συνεχίζουν να δείχνουν τη δυνατότητα των αστροναυτών στην επιφάνεια του "άλλου κόσμου" μετά από μια πτήση από έξι μήνες σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.

Βίντεο.

http://www.federalspace.ru/20927/

Έπειτα από χρόνια καθήλωσης, η NASA επιλέγει νέα διαστημικά ταξί.

Η εξάρτηση των ΗΠΑ από τη Ρωσία για τη μεταφορά των Αμερικανών αστροναυτών από και προς στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) θα τερματιστεί σε μερικά χρόνια με την εκτόξευση νέων διαστημικών σκαφών από τις εταιρείες Boeing και SpaceX, οι οποίες εξασφάλισαν τα μεγάλα συμβόλαια με τη NASA.

Έπειτα από τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων το 2011, τα ρωσικά Soyuz είναι τα μόνα επανδρωμένα σκάφη που μπορούν να προσεγγίσουν το πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα, και η Μόσχα χρεώνει τη NASA 71 εκατομμύρια δολάρια ανά πτήση.

«Από την πρώτη μέρα, η κυβέρνηση Ομπάμα έχει ξεκαθαρίσει ότι το μεγαλύτερο έθνος του κόσμου δεν θα πρέπει να εξαρτάται από οποιοδήποτε άλλο κράτος για πρόσβαση στο Διάστημα» δήλωσε ο διοικητής της NASA Τσαρλς Μπόλντεν από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα.

Ανέφερε ότι οι πρώτες δοκιμαστικές εκτοξεύσεις προγραμματίζονται για το 2017, τόνισε όμως ότι οι προδιαγραφές ασφάλειας είναι σημαντικότερη προτεραιότητα από την τήρηση του χρονοδιαγράμματος.

Η Boeing, παραδοσιακός συνεργάτης της NASA και μεγάλος παίκτης της αεροδιαστημικής βιομηχανίας, θα λάβει συνολικά 4,2 δισ. δολάρια για την τελειοποίηση της κάψουλας CST-100, ενώ η SpaceX εξασφάλισε συμβόλαιο 2,6 δισ. δολάρια για τη δική της πρόταση, το σκάφος Crew Dragon.

Το 2012, η μη επανδρωμένη έκδοση του Dragon έγινε το πρώτο σκάφος ιδιωτικής εταιρείες που ανεφοδιάζει τον ISS στο πλαίσιο συμφωνίας με τις ΗΠΑ.

Η SpaceX, μια εταιρεία του Έλον Μασκ, διευθύνοντος συμβούλου της Tesla Motors και συνιδρυτή της PayPal, έχει ήδη εξασφαλίσει συμφωνία με τη NASA για τον ανεφοδιασμό του ISS -η αρχή έγινε το 2012 με τη μη επανδρωμένη έκδοση του Dragon, το οποίο τώρα τροποποιείται για να μεταφέρει και πληρώματα.

Τα νέα συμβόλαια προβλέπουν τουλάχιστον μια δοκιμαστική επανδρωμένη πτήση γύρω στο 2017. Αν τα σκάφη λάβουν την απαιτούμενη πιστοποίηση, θα ακολουθήσουν δύο με έξι επανδρωμένες αποστολές στον ISS για κάθε εταιρεία.

Από τον διαγωνισμό για τα συμβόλαια της NASA αποκλείστηκε η Sierra Nevada Corp, η οποία είχε υποβάλλει πρόταση για ένα σκάφος σαν μίνι διαστημικό λεωφορείο με την ονομασία Dream Chaser.

Στο διαγωνισμό δεν συμμετείχε η Blue Origin του Τζεφ Μπέζος, ιδρυτή της Amazon, η οποία είχε λάβει χρηματοδότηση από τη NASA στα αρχικά της στάδια αλλά συνεχίζει τώρα ανεξάρτητα και δεν έχει δώσει λεπτομέρειες για τα σχέδιά της.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231348270

Στο Μπαϊκονούρ συνεχίζονται οι προετοιμασίες εκτόξευσης για την διαστημική πτήση (WPK) "Soyuz TMA-14M."

http://www.federalspace.ru/20933/

Γιατί πέφτουν οι αστροναύτες.

Αν είστε λάτρεις των μαγνητοσκοπημένων σκηνών από τις αποστολές στη Σελήνη θα έχετε παρατηρήσει ότι ανεξαιρέτως όλοι οι αστροναύτες που περπατούν στο έδαφος του δορυφόρου της Γης δυσκολεύονται να κρατήσουν την ισορροπία τους και συχνά πέφτουν. Η αιτία είναι γνωστή:

η έλλειψη της βαρύτητας.

Κανείς ωστόσο δεν ξέρει πώς ακριβώς αυτή επιδρά στην ανθρώπινη αίσθηση του χώρου. Με μια νέα μελέτη διεθνής ομάδα επιστημόνων υποστηρίζει ότι η μειωμένη βαρύτητα μας κάνει να χάνουμε την αίσθηση του «πάνω» και του «κάτω».

Η απώλεια αυτή, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, κυριολεκτικά «αναποδογυρίζει» το πώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. «Η αίσθηση του προσανατολισμού του εαυτού μας σε σχέση με τον κόσμο είναι σημαντική, όχι μόνο για την ισορροπία αλλά και για πολλές άλλες πλευρές της αντίληψής μας, όπως το να αναγνωρίζουμε πρόσωπα και αντικείμενα και να προβλέπουμε πώς τα αντικείμενα θα συμπεριφερθούν όταν τα αφήνουμε να πέσουν ή όταν τα πετάμε» εξήγησε σε δελτίο Τύπου ο Λόρενς Χάρις, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Γιορκ στο Τορόντο του Καναδά, εκ των επικεφαλής της μελέτης. «Η παρερμηνεία τού προς τα πού βρίσκεται το "πάνω" μπορεί να οδηγήσει σε αντιληπτικά σφάλματα και να απειλήσει την ισορροπία όταν κάποιος χρησιμοποιήσει ένα λανθασμένο σημείο αναφοράς για να ισορροπήσει».

Στα πειράματά τους οι επιστήμονες έβαλαν εθελοντές να «στροβιλιστούν» σε βαρυτικά πεδία με διαφορετική ισχύ μέσα σε έναν φυγοκεντρικό βραχίονα που τους παραχώρησε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Για να «μετρήσουν» την επίδραση της βαρύτητας στην αντίληψη του «πάνω» χρησιμοποίησαν ένα ειδικό τεστ που αναπτύχθηκε από τους ερευνητές του Πανεπιστημίου Γιορκ: ενώ υπόκειντο σε βαρυτικά πεδία διαφορετικής ισχύος, οι εθελοντές έβλεπαν εικόνες ενός τοπίου ή το γράμμα «p», το οποίο αντιλαμβάνονταν ως «p» ή ως «d» ανάλογα με το πού θεωρούσαν ότι βρίσκεται το «πάνω».

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακή επιθεώρηση «PLoS One», έδειξε ότι οι άνθρωποι αρχίζουν να χάνουν τη σωστή αντίληψη τού πού βρίσκεται το «πάνω» όταν η βαρύτητα πέφτει σε επίπεδα χαμηλότερα από το 15% της βαρύτητας της Γης.

Στη Σελήνη η βαρύτητα είναι ίση με το 17% της βαρύτητας της Γης αλλά παρ' όλα αυτά περπατώντας στο έδαφός της οι αστροναύτες έπεφταν συχνά. Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτό ίσως εξηγείται από τον συνδυασμό της έλλειψης βαρύτητας με το ασυνήθιστο περιβάλλον το οποίο τους έκανε να χάνουν τον προσανατολισμό τους, παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι δεν ανέφεραν κάτι τέτοιο.

Ο ρομποτικός εξερευνητής Curiosity πορεύεται χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες στο έδαφος του Αρη και το ίδιο αναμένεται για τους ανθρώπους που θα τον διαδεχθούν.

Η βαρύτητα του Αρη, ίση με το 38% της βαρύτητας της Γης, κρίνεται φιλική για τους Γήινους.

Με βάση τα ευρήματά τους οι επιστήμονες θεωρούν ότι η βαρύτητα του Αρη, η οποία είναι ίση με το 38% της βαρύτητας της Γης, δεν θα πρέπει να δημιουργήσει ιδιαίτερα προβλήματα ισορροπίας και προσανατολισμού στους αστροναύτες και επισκέπτες που θα πατήσουν μελλοντικά το έδαφός του. Το να γνωρίζουν πού βρίσκεται το «πάνω» θα βοηθήσει τους γήινους που θα βρεθούν στον Κόκκινο Πλανήτη να εκτιμήσουν τις κλίσεις των λόφων ή να στρίψουν σωστά κατά τις περιηγήσεις τους ενώ παράλληλα είναι καθοριστικό για την ασφάλειά τους.

«Αν ο εγκέφαλος δεν αισθάνεται αρκετή βαρύτητα ώστε να προσδιορίσει προς τα πού βρίσκεται το "πάνω" οι αστροναύτες μπορεί να αποπροσανατολιστούν, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε σφάλματα, όπως το να γυρίσουν διακόπτες προς τη λάθος κατεύθυνση ή να κινηθούν με λάθος τρόπο σε περίπτωση κινδύνου» ανέφερε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Γιορκ Μάικλ Τζένκινς, επίσης εκ των επικεφαλής της μελέτης. «Επομένως είναι ζωτικής σημασίας να προσδιορίσουμε πώς δημιουργείται η αίσθηση της κατεύθυνσης του "πάνω" και πώς η βαρύτητα συμβάλλει σε αυτήν προτού ταξιδέψουμε σε περιβάλλοντα με επίπεδα βαρύτητας διαφορετικά από αυτά της Γης».

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=632509

Hands-free για το Διάστημα και τον βυθό.

Σε συσκευές οι οποίες είναι διαθέσιμες στο εμπόριο (ή προορίζονται να είναι), όπως το Google Glass, τα smartphones και τα tablets, βασίζεται το mobiPV (mobile procedure viewer) της ESA, που στην ουσία αποτελεί ένα είδος «hands-free» για χρήση στο Διάστημα και τον βυθό.

Όπως αναφέρεται σε σχετική δημοσίευση στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, το mobiPV παρέχει στους αστροναύτες πρόσβαση σε hands-free οδηγίες μέσω audio και video που μόνο αυτοί μπορούν να δουν- και δοκιμάστηκε σε υποθαλάσσιες εκπαιδευτικές αποστολές στα ανοιχτά της Φλόριντα, στην εγκατάσταση Aquarius της NASA, που χρησιμοποιείται για εκπαίδευση αστροναυτών σε διαστημικούς περιπάτους και για δοκιμές νέων σχετικών τεχνολογιών.

Κατά τον Μίκαελ Βολφ, στέλεχος της ESA, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος παρείχε το λογισμικό που «τρέχει» η συσκευή, με στόχο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοπιστία. «Ο κύριος σκοπός ήταν να αξιολογήσουμε το πώς το mobiPV μπορεί να βελτιώσει τις επιδόσεις αστροναυτών σε εργασίες εξαφανίζοντας την ανάγκη να σταματήσουν για να λάβουν οδηγίες».

Το mobiPV προορίζεται επίσης να αυξήσει τη βοήθεια που μπορούν να παρέχουν οι ομάδες εδάφους σε αστροναύτες σε πραγματικό χρόνο. «Ένας χειριστής εδάφους θα φορά μία έκδοση του mobiPV συνδεδεμένη με αυτή που βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, βλέποντας ακριβώς ό,τι βλέπει και ο αστροναύτης» σημείωσε ο Βολφ.

Κατά τον επικεφαλής μηχανικό, Ντέιβιντ Μαρτίνεζ Ολιβέιρα, ο στόχος είναι να καταστεί εφικτή η συνεργασία με την ομάδα εδάφους «σαν να κοιτούν πάνω από τον ώμο του αστροναύτη, επιτρέποντας την υποστήριξη των εργασιών βήμα-βήμα από ειδικούς στον έλεγχο εδάφους».

http://www.naftemporiki.gr/story/857421/hands-free-gia-to-diastima-kai-ton-butho

Η προετοιμασία του διαστημικού σκάφους «Soyuz TMA-14M" για να ξεκινήσει για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

http://www.energia.ru/ru/iss/iss41/photo_09-18.html

Ευρωπαϊκή Βραδιά Ερευνητή: Μια βραδιά, πολλές εκατοντάδες πόλεις στην Ευρώπη και όχι μόνο.

Η μεγάλη γιορτή της επιστήμης και των ερευνητών της θα πραγματοποιηθεί και φέτος στις 26 Σεπτεμβρίου συγχρόνως σε εκατοντάδες ερευνητικά κέντρα σε πόλεις της Ευρώπης. Η ESA σε συνεργασία με το ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», το Αστεροσκοπείο Αθηνών και τους συνεργαζόμενους φορείς ανανεώνει φέτος το ραντεβού της με τη Βραδιά του Ερευνητή, μια από τις πιο δημοφιλείς διοργανώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και σας προσκαλεί για ακόμα ένα ταξίδι στον υπέροχο κόσμο της έρευνας.

Από τις 6 το απόγευμα έως και τα μεσάνυχτα, μικροί και μεγάλοι θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τους ερευνητές, το έργο τους και την σημαντική προσφορά τους, να πάρουν μια ιδέα από την καθημερινότητά τους και να χαρούν την μαγεία της επιστήμης.

Φέτος ο Δημόκριτος συνδεθεί ζωντανά με το CERN στη Γενεύη της Ελβετίας, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου αλλά... και με το Διάστημα μέσα από ένα βίντεο ειδικά αφιερωμένο για τη βραδιά από τους αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

«Η έρευνα σε ταξιδεύει παντού»

Από την παρατήρηση των πιο μακρινών άστρων μέχρι την εικονική περιήγηση στις ελληνικές θάλασσες κι από το κέντρο του ατόμου στην καρδιά του κυττάρου, η έρευνα σε ταξιδεύει παντού.

Με αυτό το σύνθημα, η ESA θα ταξιδέψει το κοινό από τη Γη στο διάστημα και πάλι πίσω στη Γη με μια στάση στον Αττικό ουρανό. Οδηγοί στο ταξίδι αυτό θα είναι ένας αστροναύτης της ESA, δύο Έλληνες ερευνητές από το ESRIN και μια ξεχωριστή ομάδα πιλότων.

Ο Πάολο Νέσπολι, αστροναύτης της ESA, θα απευθύνει χαιρετισμό στο κοινό του Δημόκριτου μέσα από ένα βίντεο ειδικά αφιερωμένο για τη φετινή βραδιά του ερευνητή, μιλώντας για τις μοναδικές εμπειρίες που έζησε και την έρευνα που διεξήγαγε κατά τη διαμονή του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το 2011.

Σε μια ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα, ο Δρ. Μιχάλης Φουμέλης και η Δρ. Γεωργία Δοξάνη από το Τμήμα Εφαρμοσμένων Επιστημών και Τεχνολογιών του Μέλλοντος στον τομέα προγραμμάτων Παρατήρησης της Γης στο ESRIN, θα παρουσιάσουν τι είναι η Παρατήρηση της Γης από το διάστημα και τι μπορεί αυτή να προσφέρει στους επιστήμονες αλλά και στην καθημερινότητα μας.

Μεταξύ άλλων θα πραγματοποιηθεί και η παρουσίαση των πρώτων εικόνων του Sentinel 1A, του πρώτου δορυφόρου σε τροχιά από τη σειρά των δορυφόρων Sentinels, που προορίζονται για την επίγεια παρατήρηση στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus και θα εκτοξευθούν μέσα στην επόμενη δεκαετία. Λεπτομερής περιγραφή θα δοθεί επίσης για τα διαθέσιμα εργαλεία από την ESA σχετικά με τη θέαση και την επεξεργασία των δορυφορικών εικόνων, με στόχο να φέρει το κοινό όλων των ηλικιών πιο κοντά στην έρευνα μέσα από το παιχνίδι και τη διασκέδαση.

Με μεγάλη χαρά η ΕSA μαζί με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών θα παρουσιάσουν φέτος μία ξεχωριστή ομάδα. Η WeFly! Team αποτελείται από πιλότους αεροπορικών επιδείξεων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν με ατσαλένια θέληση κινητικά προβλήματα. Η αποφασιστικότητα και το κουράγιο τους έχει συγκινήσει την Ιταλίδα αστροναύτη Samantha Christofetti, η οποία στο ταξίδι της μέχρι το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το Νοέμβριο, θα μεταφέρει μαζί της την σημαία της ομάδας.

Παράλληλα, στις οθόνες του Δημόκριτου θα γίνεται προβολή των δραστηριοτήτων της ESA μέσα από εντυπωσιακές εικόνες που έχει καταγράψει μέχρι σήμερα ο στόλος των δορυφόρων και παρατηρητηρίων της ESA στο διάστημα. Ενώ, θα προβληθεί επεισόδιο του προγράμματος ‘Earth from Space’ της ESA, υποτιτλισμένο στα ελληνικά, με θέμα την απεικόνιση της Αττικής απο το δορυφόρο Sentinel 1A.

Εκτός από τις δραστηριότητες του Ευρωπαικού Οργανισμού Διαστήματος, στον εξωτερικό καταπράσινο χώρο του Δημόκριτου θα έχουν στηθεί μεταξύ άλλων ένα κινητό πλανητάριο, διαδραστικά πειράματα και τηλεσκόπια για αστροπαρατήρηση.

Τη βραδιά θα ντύσουν με μουσικές και ρυθμούς οι ερευνητές/καλλιτέχνες σε μια πολυδιάστατη συναυλία.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους!

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Eyropaikhe_Vradiha_Ereynethe_Mia_vradiha_pollhes_ekatonthades_pholeis_sten_Eyrhope_kai_hochi_mhono

Εκτυπωτής 3D εκτοξεύτηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Έπειτα από αναβολή 24 ωρών, εξαιτίας των μετεωρολογικών συνθηκών, το ρομποτικό φορτηγό Dragon της εταιρείας SpaceX εκτοξεύθηκε το πρωί της Κυριακής με προορισμό το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το φορτίο περιλαμβάνει τον πρώτο εκτυπωτή τριών διαστάσεων για την παραγωγή εξαρτημάτων σε τροχιά.

Ο εκτυπωτής 3D, σχεδιασμένος για τη NASA από την εταιρεία Made in Space, έχει μέγεθος φούρνου μικροκυμάτων και είναι πολύ πιο στιβαρός από τους επίγειους εκτυπωτές ώστε να αντέχει το τράνταγμα της εκτόξευσης.

Εφόσον οι δοκιμές του συστήματος είναι επιτυχείς, ένα μεγαλύτερο μοντέλο θα εκτοξευτεί το 2015 για να παράγει εξαρτήματα από αλλεπάλληλα στρώματα λιωμένου πλαστικού.

Η χρήση της τεχνολογίας τρισδιάστατης εκτύπωσης θα μπορούσε να μειώσει δραστικά τόσο τα λειτουργικά έξοδα του τροχιακού εργαστηρίου όσο και το κόστος των πυραύλων που χρησιμοποιούνται για εκτοξεύσεις.

Ο πύραυλος Falcon 9 της SpaceX που μετέφερε το Dragon σε τροχιά εκτοξεύτηκε τα ξημερώματα τοπική ώρα (08.52 ώρα Ελλάδας) σε έναν ανέφελο ουρανό.

Είναι η πέμπτη αποστολή ανεφοδιασμού του ISS από τη SpaceX, μιας από τις δύο ιδιωτικές εταιρείες που ανέλαβαν τις μη επανδρωμένες αποστολές μετά τον παροπλισμό των αμερικανικών διαστημικών λεωφορείων το 2011.

Την περασμένη εβδομάδα η SpaceX, μαζί με τη Boeing, εξασφάλισαν ακόμα πιο επικερδή συμβόλαια για επανδρωμένες πτήσεις στον ISS από το 2017.

Το Dragon προγραμματίζεται να φθάσει στον ISS το πρωί της Τρίτης.

Μεταφέρει 2,5 τόνους εφοδίων, μπαταρίες για τις στολές των αμερικανών αστροναυτών, καθώς και 20 ποντίκια και 30 μύγες δροσόφιλα για επιστημονικά πειράματα.

Βίντεο.

http://www.youtube.com/watch?v=TH5EErE8QnI

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231349352

Εφαρμοστές στολές για αστροναύτες.

Στις «pulp» ιστορίες επιστημονικής φαντασίας των παλιών δεκαετιών (Buck Rogers, Perry Rhodan κ.α.) οι αστροναύτες συχνά δεν παρουσιάζονταν να χρειάζονται ιδιαίτερη προστασία στους διαστημικούς περιπάτους τους, με τις στολές τους να απεικονίζονται ιδιαίτερα… στιλάτες και κολακευτικές όσον αφορά στη σιλουέτα τους.

Η πραγματικότητα διέψευσε τις συγκεκριμένες προβλέψεις, καθώς οι στολές αστροναυτών αποδείχτηκαν μάλλον ογκώδης υπόθεση- ωστόσο αυτό ενδεχομένως να αλλάξει χάρη στη δουλειά ερευνητών του ΜΙΤ, που δουλεύουν πάνω σε διαστημικές στολές οι οποίες παραπέμπουν περισσότερο σε «δεύτερο δέρμα» παρά σε «πανοπλίες» και θα επιτρέπουν μεγαλύτερη ελευθερία και ευκινησία σε διαστημικούς περιπάτους και αποστολές στην επιφάνεια πλανητών.

Η Ντέιβα Νιούμαν, καθηγήτρια αεροναυτικής και αστροναυτικής στο MIT και οι συνάδελφοί της εργάζονται πάνω στην ανάπτυξη ενδυμάτων ενεργής συμπίεσης, που ενσωματώνουν μικρά, «ελατηριοειδή» πηνία τα οποία συστέλλονται όταν αντιδρούν στη θερμότητα. Τα πηνία αυτά είναι κατασκευασμένα από SMA (shape-memory alloy), ένα είδος υλικού που μπορεί να «θυμάται» το σχήμα του και, όταν λυγίζει ή παραμορφώνεται, έχει τη δυνατότητα να το ανακτά όταν θερμαίνεται.

Η ομάδα ενσωμάτωσε τα συγκεκριμένα πηνία σε «μανικέτια» που παραπέμπουν σε επιδέσμους και χρησιμοποίησε ηλεκτρικό ρεύμα για την παραγωγή θερμότητας. Σε συγκεκριμένη θερμοκρασία τα πηνία συστέλλονται στο σχήμα το οποίο «θυμούνται», σαν ελατήριο, σφίγγοντας το «μανικέτι». Σε δοκιμές που έγιναν διαπιστώθηκε ότι η πίεση που παράγεται από τα πηνία επαρκεί για να υποστηρίξει πλήρως έναν αστροναύτη στο Διάστημα.

«Με τις συμβατικές διαστημικές στολές, στην ουσία είσαι μέσα σε ένα μπαλόνι με αέριο το οποίο σου παρέχει το απαραίτητο ένα τρίτο μιας ατμόσφαιρας (από πλευράς πίεσης) για να σε κρατήσει ζωντανό στο κενό του Διαστήματος» αναφέρει σχετικά η Νιούμαν, που δουλεύει πάνω στο αντικείμενο εδώ και μια δεκαετία.

«Θέλουμε να επιτύχουμε την ίδια συμπίεση, αλλά μέσω μηχανικής αντίθλιψης- εφαρμόζοντας την πίεση απευθείας στο δέρμα, αποφεύγοντας συνολικά την πίεση του αερίου. Συνδυάζουμε παθητικά ελαστικά με ενεργά υλικά…τελικά, το μεγάλο πλεονέκτημα είναι η ευκινησία και μία πολύ ελαφριά στολή για εξερεύνηση πλανητών».

Αν και εφαρμοστές στολές αστροναυτών έχουν προταθεί και στο παρελθόν, πάντα υπήρχε το πρόβλημα του πώς θα την φορέσει και θα τη βγάλει κάποιος, από τη στιγμή που μια τέτοια στολή θα είναι σχεδιασμένη για είναι εξαιρετικά κολλητή/ εφαρμοστή. Τα SMA παρέχουν λύση πάνω στο ζήτημα, καθώς «αντιδρούν» μόνο όταν θερμαίνονται- οπότε ψύχρανσή τους θα είχε ως αποτέλεσμα το «χαλάρωμα» της στολής.

Η επόμενη πρόκληση που αντιμετωπίζει η ομάδα των ερευνητών είναι το πώς η στολή θα παραμένει εφαρμοστή. Οι επιλογές φαίνονται να είναι δύο: ή η διατήρηση μίας διαρκώς υψηλής θερμοκρασίας ή η ενσωμάτωση ενός μηχανισμού «κλειδώματος» που θα εμποδίζει τα πηνία να χαλαρώσουν. Οι ερευνητές προσανατολίζονται προς τη δεύτερη επιλογή, καθώς η πρώτη θα απαιτούσε βαριές μπαταρίες και θα υπερθέρμαινε τον αστροναύτη.

Πέρα από τις διαστημικές στολές, η εν λόγω τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για πιο «γήινες» εφαρμογές, όπως σε αθλητικά ρούχα ή στρατιωτικές στολές.

Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από τη ΝΑSA και το MIT Portugal Program.

http://www.naftemporiki.gr/story/858301/efarmostes-stoles-gia-astronautes

Έλενα Serova - τέταρτη γυναίκα κοσμοναύτης στην ιστορία της Ρωσίας(Σοβιετική Ενωση)

Συνεχίζονται οι εργασίες προετοιμασίας του "Союз ТМА-14М"

Βίντεο.

http://www.federalspace.ru/20941/

«Ποντικοναύτες» εναντίον της γήρανσης.

Το τελευταίο φορτίο που έφθασε από τη Γη πριν από λίγα 24ωρα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό διέθετε πολύ ενδιαφέρον περιεχόμενο. Ανάμεσα στα διάφορα εφόδια και εξοπλισμό υπήρχε ένας εκτυπωτής 3D, 20 ποντίκια και 30 μύγες που θα λάβουν μέρος σε διάφορα πειράματα. Τα πειράματα με τα ποντίκια παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού είναι τα πρώτα θηλαστικά (μετά τον άνθρωπο) που θα παραμείνουν για αρκετές εβδομάδες σε διαστημικές συνθήκες. Τα ποντίκια θα μελετηθούν με στόχο την ανακάλυψη νέων στοιχείων που σχετίζονται με την φθορά των μυών και τον μηχανισμό της γήρανσης.

Τα ποντίκια που βρίσκονται στον ISS είναι γενετικά τροποποιημένα για να μην διαθέτουν το γονίδιο MuRF-1. Πρόκειται για ένα γονίδιο που διαθέτουν και τα ποντίκια και οι άνθρωποι και έχει διαπιστωθεί ότι παίζει κεντρικό ρόλο στη φθορά των μυών ενώ επίσης η δράση του επιταχύνει την απώλεια μυϊκής μάζας μέσω της γήρανσης και άλλων χρόνιων παθήσεων. Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι μελετώντας αυτά τα… σούπερ ποντίκια σε συνθήκες μικροβαρύτητας θα εντοπίσουν νέα στοιχεία που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη φαρμάκων που θα εμποδίζουν την απώλεια μυϊκής μάζας στον άνθρωπο.

Οι μηχανικοί της NASA σχεδίασαν ειδικές κατοικίες για τα ποντίκια στις οποίες θα μπορούν να διαβιώνουν και τρέφονται χωρίς προβλήματα, χωρίς δηλαδή να αιωρούνται η τροφή και το νερό τους

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=634300

Στην τελική ευθεία η εκτόξευση του Soyuz για τον ISS.

Για την ερχόμενη Πέμπτη, 25/9, είναι προγραμματισμένη η εκτόξευση του πυραύλου – φορέα Soyuz-FG με το επανδρωμένο διαστημικό σκάφος Soyuz TMA-14M για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ISS. Οπως δήλωσε το γραφείο Τύπου της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Itar Tass πραγματοποιούνται οι τελευταίοι τεχνικοί έλεγχοι, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα.

http://gr.rbth.com/news/2014/09/23/stin_teliki_eytheia_i_ektokseysi_toy_soyuz_gia_ton_iss_kai_rosida_kosmon_32827.html

Κύρια και εφεδρικά πληρώματα του "Soyuz TMA-14M»

Διοικητής του πληρώματος TPK "Soyuz TMA-14M" ο Αλέξανδρος Samokutyayev (Roscosmos, Ρωσία)- Μηχανικός πτήσης 1 TPK "Soyuz TMA-14M" η Έλενα O. Serov (Roscosmos, Ρωσία)- Flight Engineer 2 TPK "Soyuz TMA-14M"ο Eugene Barry Παρίσι (NASA, USA).

Εφεδρικός διοικητής του πληρώματος TPK "Soyuz TMA-14M" ο Gennady Ivanovich Padalka (Roscosmos, Ρωσία)- Μηχανικός πτήσης 1 TPK "Soyuz TMA-14M" Mikhail Borisovich Kornienko (Roscosmos, Ρωσία)-Flight Engineer 2 TPK "Soyuz TMA-14M" Scott Joseph Kelly (NASA, USA).

Τα μέλη των κύριων και εφεδρικών πληρώματα ανέφεραν την ετοιμότητά τους για την πτήση.

Η εκτοξευση του διαστημικού πυραυλου "Soyuz-FG" με το "Soyuz TMA-14M» στον ISS έχει προγραμματιστεί για τις 26 Σεπτεμβρίου του 2014 στις 0:25 ώρα Μόσχας.

Βίντεο.

http://www.federalspace.ru/20953/

Έτοιμο για πτήση το διαστημοπλάνο της ESA.

Έτοιμο για πτήση είναι το Intermediate eXperimental Vehile (IXV) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), το οποίο αναχώρησε χθες από την Ολλανδία με προορισμό τις εγκαταστάσεις εκτόξευσης στη Γαλλική Γουϊάνα.

Εν όψει της άφιξής του, το πρώτο επίπεδο του πυραύλου Vega που θα το μεταφέρει έχει ήδη μετακινηθεί στην εξέδρα εκτόξευσης. Αυτό σηματοδοτεί την έναρξη της «πορείας» προς την τέταρτη πτήση του Vega, η οποία είναι προγραμματισμένη για τα μέσα του Νοεμβρίου.

Μόλις ολοκληρωθεί η συναρμολόγηση του πυραύλου, το IXV θα τοποθετηθεί/ συνδεθεί και αυτό με τη σειρά του. Το διαστημοπλάνο προορίζεται να φτάσει σε ύψος 420 χιλιομέτρων πριν αρχίσει την κάθοδό του. Αξιοποιώντας το αεροδυναμικό του σχήμα, τους προωθητήρες και δύο flaps ουράς θα επιστρέψει μέσα από την ατμόσφαιρα σαν να επέστρεφε από χαμηλή τροχιά. Τα δεδομένα που θα συλλεχθούν κατά την hypersonic και υπερηχητική πτήση του μέχρι την προσθαλάσσωσή του στον Ειρηνικό αναμένεται να είναι πολύτιμα όσον αφορά στον σχεδιασμό μελλοντικών οχημάτων επανεισόδου.

http://www.naftemporiki.gr/story/859895/etoimo-gia-ptisi-to-diastimoplano-tis-esa

Ανάπτυξη εξοπλισμού της ESA από την ελληνική Logikon Labs.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος ανέθεσε στη Logikon Labs, μια αμιγώς Ελληνική εταιρεία υψηλής τεχνολογίας, ένα διετές ερευνητικό συμβόλαιο στον τομέα των προηγμένων τεχνολογιών υψομετρίας με χρήση λέιζερ, μετά από διεθνή διαγωνισμό υποβολής προσφορών (ESA tender).

Το έργο, με τίτλο "Advanced Laser Ranging Altimetry Technologies (ALaRT)", έχει ως στόχο το σχεδιασμό, την κατασκευή, και τον έλεγχο ενός πρωτότυπου οργάνου υψομετρίας με χρήση λέιζερ, χρησιμοποιώντας καινοτόμες τεχνολογίες τρισδιάστατης απεικόνισης και τεχνικές μέτρησης απόστασης με λέιζερ (LIDAR). Το όργανο αυτό θα χρησιμοποιηθεί σε μελλοντικές αποστολές Παρατήρησης της Γης και Πλανητικής Εξερεύνησης, με εφαρμογές που εκτείνονται από παρακολούθηση βλάστησης έως συνδέσεις διαστημικών σκαφών (docking) και προσεδάφιση σε αστεροειδείς.

Η Logikon Labs συμμετέχει στο έργο ως μέλος μίας διεθνούς βιομηχανικής και ακαδημαϊκής κοινοπραξίας, με επικεφαλής την Ολλανδική εταιρεία Cosine BV, και θα έχει την ευθύνη του σχεδιασμού και της ανάπτυξης των ηλεκτρονικών και του λογισμικού για την ανάγνωση αισθητήρων και την επεξεργασία δεδομένων σε πραγματικό χρόνο.

"Αυτό το συμβόλαιο επιβεβαιώνει έναν από τους βασικούς στρατηγικούς στόχους της Logikon Labs, ο οποίος είναι η ενεργή συμμετοχή της εταιρείας στο χώρο της έρευνας για το διάστημα, με τρόπο που προάγει τη διάχυση της γνώσης και ενισχύει το ρόλο της χώρας μας στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος" δήλωσε ο Δημήτρης Λαμπρίδης, τεχνικός διευθυντής και συνιδρυτής της Logikon Labs.

"Ατενίζουμε με μεγάλη αισιοδοξία το μέλλον της Ελληνικής διαστημικής βιομηχανίας", συμπλήρωσε.

Η Logikon Labs είναι μια επιχειρηματική μικρομονάδα υψηλής τεχνολογίας η οποία ιδρύθηκε το 2012 με έδρα στην Αθήνα. Η εταιρεία προσφέρει καινοτόμες υπηρεσίες σχεδίασης και ανάπτυξης ενσωματωμένων ηλεκτρονικών και λογισμικού για βιομηχανικές, επιστημονικές, και αεροδιαστημικές εφαρμογές.

Οι παρεχόμενες υπηρεσίες εστιάζονται στην ανάπτυξη ενσωματωμένων επεξεργαστικών συστημάτων, με ιδιαίτερη έμφαση στην ψηφιακή καταγραφή και επεξεργασία μετρήσεων σε πραγματικό χρόνο, καθώς και στα δυναμικώς επαναπρογραμματιζόμενα και προσαρμόσιμα συστήματα.

Κινητήρια δύναμη της Logikon Labs είναι η επιθυμία των ιδρυτών της να παρέχουν καινοτομικές λύσεις λογισμικού και ηλεκτρονικής για τις πλέον απαιτητικές εφαρμογές και αγορές, μέσα από μία μικρή, ευέλικτη ομάδα άριστα καταρτισμένων μηχανικών.

http://www.kathimerini.gr/785272/article/epikairothta/episthmh/anapty3h-e3oplismoy-ths-esa-apo-thn-ellhnikh-logikon-labs

Σχόλιο:Στην Ελλαδα της κρίσης και της απαξίωσης τετοια παραδείγματα σπανίζουν αλλα δείχνουν και τον δρόμο!!

Εκτοξεύτηκε ο Σογιούζ με την πρώτη ρωσίδα κοσμοναύτη του Διαστημικού Σταθμού.

Ο πύραυλος Σογιούζ εκτοξεύτηκε από τη στέπα του Καζακστάν στις 23:25 ώρα Ελλάδας.

«Ολοι μέσα στο σκάφος νιώθουμε καλά» ανέφερε κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης προς το κέντρο ελέγχου του κοσμοδρομίου ο Σαμοκουτγιάεφ.

Ενα λούτρινο κουνελάκι με καρφιτσωμένη μια μικρή ρωσική σημαία που κρέμονταν πάνω από τα κεφάλια του πληρώματος άρχισε να «επιπλέει» σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας μετά από περίπου εννέα λεπτά από την έναρξη της διαστημικής πτήσης, σημάδι ότι όλα πήγαν καλά. «Η κάψουλα είναι πλέον με ασφάλεια σε τροχιά», ανακοίνωσε μετά από λίγο η NASA.

Το πλήρωνα με επικεφαλής τον Σουράγιεφ, που επανδρώνει τον διαστημικό σταθμό από τον Μάιο, αναμένεται να επιστρέψει στη Γη τον Νοέμβριο. Το νέο πλήρωμα θα παραμείνει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για 170 ημέρες μέχρι τον Μάρτιο του 2015.

Οι... διαστημικές Ρωσίδες

Η Γελένα Σερόβα είναι η τέταρτη Ρωσίδα κοσμοναύτης που «πετά» στο Διάστημα. Η πρώτη... διδάξασα ήταν η Σοβιετική Βαλεντίνα Τερεσκόβα, η οποία έγραψε ιστορία το 1963 ως η πρώτη γυναίκα που ταξίδεψε στο Διάστημα σε σόλο πτήση. Ακολούθησαν η Σβετλάνα Σαβίτσκαγια, που έκανε δυο φορές την τροχιά της Γης, το 1982 και το 1984, και η Γελένα Κοντακόβα, το 1994 και το 1997.

Μέχρι σήμερα διαστημικά ταξίδια έχουν πραγματοποιήσει συνολικά 57 γυναίκες.

Τέσσερις από αυτές, οι Αμερικανίδες Τζούντιθ Ρέσνικ, Λόρελ Μπλερ Σάλτον Κλαρκ, Καλπάνα Τσόλα και Κρίστα ΜακΌλιφ, έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των αποστολών, όταν τα διαστημικά λεωφορεία στα οποία επέβαιναν εξερράγησαν.

Στις 26 Σεπτεμβρίου στις 6:00. και 11 λεπτά. ώρα Μόσχας εγινε με επιτυχία ο ελλιμενισμός του επανδρωμένου διαστημόπλοιου (WPK) "Soyuz TMA-14M» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).

Το TPK "Soyuz TMA-14M" αγκυροβολησε στη μικρή μονάδα έρευνας (MRM2) "Αναζήτηση" στο ρωσικό τμήμα (RS). Η διαδικασία σύγκλισης διεξήχθη αυτόματα με έλεγχο της Mission Control Center FSUE TsNIIMash.

Σύμφωνα με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, η αποστολή 41/42 έχει προγραμματιστεί να εργαστεί με τα φορτία του (THC) «Progress M-24M", "Progress M-25M", "Progress M-26M» και με το Ευρωπαϊκο φορτηγό πλοίο ATV-5 «Georges Lemaitre», την προετοιμασία για την επιστροφή στη Γη των τρίων μέλων του πληρώματος του ISS-40/41 με το TPK "Soyuz TMA-13M", να εκτελέσουν ένα διαστημικό περίπατο από το ρωσικό πρόγραμμα, τη συμμετοχή σε επιχειρήσεις σύνδεσης του TPK "Soyuz TMA-15M »στο ΔΔΣ και για μια μικρή μονάδα έρευνας" Dawn "(MRM1).

Εκτός από το σχέδια εργασίας είναι επισης η διεξαγωγή 52 επιστημονικών πειράματων και μελέτες, καθώς και τη διατήρηση του σταθμού και τον ανεφοδιασμό του εξοπλισμού του ISS που παραδίδεται από τα φορτηγά πλοία.

Η προβλεπόμενη διάρκεια του πληρώματος στο ΔΔΣ θα είναι 168 ημέρες.

Βίντεο εκτόξευσης.

http://www.youtube.com/watch?v=6npmJxqs2SI

http://www.federalspace.ru/20958/

http://gr.rbth.com/news/2014/09/26/me_epityxia_edese_ston_diethni_diastimiko_stathmo_to_soyuz_i_rosida_kosm_32881.html

Η πρώτη γυναίκα-κοσμοναύτης: «Θα ήθελα να πετάξω στον Άρη»

Η Βαλεντίνα Τερεσκόβα, η πρώτη γυναίκα κοσμοναύτης στον κόσμο, μίλησε για τις δυσκολίες της προετοιμασίας των κοσμοναυτών και της δικής της προσωπικά, για τις δραστηριότητες στην πτήση και για το τι συζητούν οι κοσμοναύτες όταν συναντώνται στη Γη.

Η Βαλεντίνα Τερεσκόβα πέταξε στ’ αστέρια στις 16 Ιουνίου 1963 με το διαστημόπλοιο Vostok-6. Σήμερα είναι βουλευτής του Ρωσικού Κοινοβουλίου (στην Κάτω Βουλή). Η Rossiyskaya Gazeta μίλησε με την Τερσκόβα στο γραφείο της στο κτίριο της Κρατικής Δούμας.

ΕΡ: Είστε από τη φύση σας άνθρωπος που του αρέσουν οι ακραίες καταστάσεις;

ΑΠ: Ποτέ δεν θεωρούσα τον εαυτό μου ακραίο. Κάθε άνθρωπος κάνει τη δουλειά του, συναντά δυσκολίες και τις ξεπερνά. Πολλοί βέβαια θα ήθελαν να πετάξουν στο διάστημα. Βέβαια, το «άλμα» που πραγματοποίησε ο Γκαγκάριν, συνεπήρε τον κόσμο εντελώς, ιδιαίτερα τους αθλητές που ασχολούνταν με ιπτάμενα σπορ.

Στα τέλη του 1961 με κάλεσαν να περάσω από την επιτροπή επιλογής. Απ’ όλη τη χώρα (πάνω από χίλιες υποψηφιότητες), επέλεξαν πέντε κοπέλες. Μας ανέθεσαν να δοκιμάσουμε τον νέο εξοπλισμό. Έλεγχαν τα πάντα απολύτως, τη φυσική προετοιμασία, την ψυχολογική αντοχή. Από τις αρχές του 1962 ξεκίνησε η εντατική προετοιμασία. Ο διοικητής της ομάδας, ο Γιούρι Γκαγκάριν, παρά την εξαιρετική στάση του απέναντί μας, ήταν πολύ απαιτητικός. Στην εκπαίδευση μπορώ να πω ότι μας προετοίμαζαν περισσότερο ψυχολογικά, παρά σωματικά. Είχαμε έρθει ως αλεξιπτωτιστές, και πραγματοποιούσαμε πτώσεις μέρα και νύχτα, σε ξηρά και θάλασσα.

Εκπαίδευση στα άκρα.

Κάθε φορά όμως τα πάντα ήταν κάτι το καινούριο για μας. Ακόμη και το αίσθημα της έλλειψης βαρύτητας. Τότε δεν υπήρχαν ακόμη τα σύγχρονα εργαστήρια και ειδικός προσομοιωτής. Στο αεροπλάνο, το οποίο πραγματοποιούσε συγκεκριμένους ελιγμούς, υπήρχαν κάποια πολύ μικρά διαστήματα έλλειψης βαρύτητας προκειμένου να νιώσουμε αυτό το αίσθημα και να το συνηθίσουμε.

Στην ειδική περιστρεφόμενη καρέκλα έπρεπε όχι απλά να καθόμαστε, αλλά να κάνουμε και ορισμένες κλίσεις στο σώμα μας. Στο θερμικό δωμάτιο η θερμοκρασία ήταν +70°C. Μια άλλη δοκιμασία ήταν το δωμάτιο απομόνωσης, το οποίο ήταν μονωμένο από τους ήχους και ο εκπαιδευόμενος περνούσε σε αυτό 10 ημέρες.

ΕΡ: Τι ήταν αυτό που βοήθησε να αντέξετε τη μοναξιά στον απομονωμένο χώρο;

ΑΠ: Ποτέ δεν υπέφερα από κρίσεις κλειστοφοβίας. Στο δωμάτιο απομόνωσης δοκίμαζαν την ψυχική κατάσταση, τη λειτουργία της καρδιάς, πραγματοποιούσαν πάρα πολλά τεστ, για παράδειγμα την οξύτητα της όρασης. Στην πτήση μπορούσες τότε να πάρεις μαζί ένα βιβλίο. Διάβαζα με ευχαρίστηση ποιήματα.

Δεν μένει χρόνος για χαλάρωση.

Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο αστροναύτης στο διάστημα δεν έχει τι να κάνει και υποφέρει από μοναξιά. Στην πραγματικότητα, αυτός πρέπει να εκτελέσει ένα ολόκληρο πρόγραμμα. Οπωσδήποτε πρέπει να κάνει γυμναστική. Να μετρά με την πάροδο κάποιων ορών την πίεση, να κάνει αιμοληψίες και να τοποθετεί το αίμα σε σωληνάκια, να εκτελεί όλα τα καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί. Επίσης, έπρεπε να μελετήσει ενδελεχώς το σκάφος και τις συσκευές που βρίσκονταν σε αυτό.

Στις 6 Μαρτίου η Βαλεντίνα Τερεσκόβα, η πρώτη γυναίκα που ταξίδεψε στο Διάστημα, γιόρτασε τα 75 της χρόνια

Κάθε πτήση είναι μια δοκιμασία και ο καθένας κοσμοναύτης πρόσφερε στην αστροναυτική κάτι νέο. Η γυναικεία αστροναυτική έχει μεγάλες προοπτικές. Και σήμερα, στο Κέντρο εκπαίδευσης κοσμοναυτών το οποίο δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιες, προετοιμάζουν γυναίκες για πτήσεις.

Σημειωτέον, όσον αφορά τις κυρώσεις. Οι αμερικανοί αστροναύτες εκπαιδεύονται μαζί με τους δικούς μας, πετούν με τα δικά μας διαστημόπλοια, και δεν είναι προς το συμφέρον τους να επιβάλλουν κάποιες κυρώσεις. Εργαζόμαστε μαζί τους όταν έρχονται στο Κέντρο εκπαίδευσης κοσμοναυτών που διαθέτουμε για να μάθουν να πετούν με τα διαστημόπλοιά μας. Οι δικοί μας δε, πηγαίνουν στο Χιούστον, στο κέντρο της NASA. Ωστόσο, αυτοί σήμερα παραβαίνουν τους όρους της συνεργασίας και εμείς έχουμε προειδοποιήσει τους Αμερικάνους ότι αν θα επιβάλλουν κυρώσεις, τότε θα επιβάλλουμε κι εμείς δικές μας.

ΕΡ: Εσείς, θα θέλατε να ξαναπετάξετε στο διάστημα;

ΑΠ: Φυσικά. Είναι κρίμα που δεν βρίσκομαι πια στην κατάλληλη ηλικία. Θα ήθελα πολύ να πετάξω στον Άρη. Έχω ασχοληθεί πολλά χρόνια με αυτό τον πλανήτη, μελέτησα όλα όσα έχουν γραφτεί γι’ αυτόν.

ΕΡ: Τον Ιούνιο του 1963 με το κωδικό όνομα «Γλάρος» («Τσάικα») πετάξατε 48 φορές γύρω από τη Γη. Ενώ την ώρα της εκτόξευσης προφέρατε τη διάσημη φράση: «Ε, ουρανέ! Βγάλε μας το καπέλο σου!». Γιορτάζετε αυτή την ημερομηνία;

ΑΠ: Διατηρούμε τις παραδόσεις που είχαν δημιουργηθεί ήδη από τον Γκαγκάριν. Μαζευόμαστε, θυμόμαστε, μιλάμε για το επάγγελμα, για το τι νέο και ενδιαφέρον υπάρχει. Είναι μια συνάντηση ανάμεσα σε επαγγελματίες. Μοιραζόμαστε και τα μικρά «γήινα» νέα μας. Μεταξύ των φίλων μου υπάρχουν και Αμερικανίδες, μια Γαλλίδα, μια Αγγλίδα. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το επάγγελμά μας συσπειρώνει και δείχνει ποιος είσαι στην πραγματικότητα. Η πολιτική εδώ είναι περιττή, λειτουργούν μόνο οι επαγγελματικές δεξιότητες του κοσμοναύτη.

ΕΡ: Έχοντας πάει στο διάστημα, πιστεύετε στη νοήμονα αρχή του σύμπαντος; Ότι υπάρχει και κάπου αλλού ζωή;

ΑΠ: Έως τώρα όλες οι προσπάθειες των επιστημόνων να βρουν μια νοήμονα μορφή ζωής στο σύμπαν δεν έχουν στεφθεί από επιτυχία. Το σύμπαν όμως είναι τεράστιο και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι σε αυτό υπάρχουν πλανήτες στους οποίους υπάρχει ζωή. Έμβια όντα, ακόμη κι αν υπάρχουν, βρίσκονται ωστόσο πολύ μακριά. Και αυτά δεν αποκρίνονται. Στέλνουμε συνεχώς στο διάστημα στοιχεία για τη Γη, για τους ανθρώπους. Απαντήσεις σε αυτά δεν έχουμε πάρει, αν και ανιχνεύουμε το σύμπαν εδώ και πολλές δεκαετίες.

http://gr.rbth.com/arts/2014/09/26/i_proti_gynaika-kosmonayti_tha_ithela_na_petakso_ston_ari_32863.html

Διαστημόπλοιο "Ray" σε τροχιά.

Στις 28η Σεπτέμβρη στις 00,23 ώρα Μόσχας από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ πραγματοποίηθηκε επιτυχημένη εκτόξευση του πυραύλου φορέα "Proton-M" με ανώτερο στάδιο "Breeze-M" του δορυφόρου "Ray".

Στις 09:26 MSK το διαστημόπλοιο διαχωρίστηκε από το ανώτερο στάδιο "Breeze-M" και πήγε στην επιθυμητή τροχιά.

http://www.federalspace.ru/20961/