Πλανήτης Αρης.

Σε τροχιά γύρω από τον Αρη το διαστημικό σκάφος Maven.

Το αμερικανικό διαστημικό σκάφος Maven της NASA, το ρομποτικό σκάφος που έχει αποστολή να ξεκινήσει το κυνήγι πληροφοριών που θα δώσουν απαντήσεις για την απώλεια του νερού στον πλανήτη Άρη, ολοκλήρωσε το 10μηνο διαστημικό του ταξίδι για να μπει σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο πλανήτη.

«Μετά από δέκα μήνες ταξιδιού όπου διήνυσε μια απόσταση 711 εκατομμυρίων χιλιομέτρων το Maven (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) έφτασε στην τροχιά του Άρη αργά την Κυριακή» ανέφερε στην επίσημη ιστοσελίδα της η NASA.

Χειροκροτήματα ακούστηκαν στην αίθουσα ελέγχου της αποστολής στο Εργαστήριο Jet Propulsion στην Καλιφόρνια κατά την στιγμή της επιβεβαίωσης της εισόδου του διαστημικού σκάφους σε τροχιά σύμφωνα με τις εικόνες που αναμετέδωσε ζωντανά η NASA.

Αν και η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ακόμη δεν έχει επιβεβαιώσει τον ακριβή χρόνο της εισόδου σε τροχιά στον Άρη του ρομποτικού σκάφους αυτή είχε προγραμματιστεί να γίνει στις 4:50 ώρα Ελλάδας τα ξημερώματα της Δευτέρας, όταν και είχε δοθεί εντολή ανάφλεξης στους αισθητήρες του κινητήρα για χρονικό διάστημα περίπου τριάντα λεπτών ώστε να επιτευχθεί η επιβράδυνση της ταχύτητας του σκάφους Maven.

«Με την εκμάθηση των πληροφοριών που βρίσκονται σε εξέλιξη και από σήμερα ελπίζουμε να επεκταθούν θα μάθουμε πολλά για την ιστορία του Άρη» δήλωσε ο επιστήμονας Τζον Κλάρκ του πανεπιστημίου της Βοστόνης σε συνέντευξή του στην τηλεόραση της NASA.

Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι ο Άρης δεν ήταν πάντα αυτός ο κρύος και ξηρός ερημικός πλανήτης που είναι σήμερα. Η επιφάνεια του είναι γεμάτη από ότι φαίνεται από αποξηραμένες όχθες ποταμών και μέταλλα τα οποία φαίνεται ότι σχηματίστηκαν από την παρουσία νερού.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231349518

Ινδία: Επιτυχής η παρθενική της αποστολή στον Αρη.

Με επιτυχία έθεσε σε τροχιά γύρω από τον Άρη η ινδική διαστημική υπηρεσία το χαμηλού κόστους διαστημικό της σκάφος Mars Orbiter, όπως ανακοίνωσε προσωπικά ο ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόδι.

«Η Ινδία κατάφερε να φτάσει στον Άρη. Συγχαρητήρια σε όλους σας, σε ολόκληρη τη χώρα. Η ιστορία γράφτηκε σήμερα», είπε ο ινδός πρωθυπουργός.. «

Έχουμε τολμήσει να φτάσουμε στο άγνωστο και έχουμε επιτύχει το σχεδόν αδύνατο»συμπλήρωσε ο ινδός πρωθυπουργός που καθ'ολη τη διάρκεια της αποστολής να μπει σε τροχιά το διαστημικό σκάφος καθόταν πίσω από τους επιστήμονες στην αίθουσα ελέγχου στο διαστημικό κέντρο Μπανγκαλόρ που βρίσκεται στη νότια Ινδία.

Η επιτυχία της Ινδίας λαμβάνει διαστάσεις καθώς αφενός πρόκειται για μια χαμηλού κόστους διαστημική αποστολή αξίας σύμφωνα με το Reuters 74 εκατομμυρίων δολαρίων και αφετέρου καθιστά την Ινδία ως την πρώτη χώρα που καταφέρνει να εκτελέσει και να ολοκληρώσει μια τέτοιου μεγέθους αποστολής στην παρθενική προσπάθεια της.

Η Ινδία εισέρχεται πλέον στον κλειστό κύκλο των χωρών όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Ευρώπη που έχουν αποστείλει με επιτυχία διαστημικά σκάφη σε τροχιά ή τα προσεδάφισαν στον Άρη. Η διαφορά είναι ότι όλοι τους είχαν αρχικά αποτύχει αρκετές φορές.

Παράλληλα, ο ινδός πρωθυπουργός σημείωσε ότι από τις 51 αποστολές που έχουν επιχειρηθεί με στόχο τον Άρη μόνο 21 έχουν επιτύχει.

Η ISRO ανακοίνωσε την επιτυχία της με ένα «παιχνιδιάρικο» tweet: «Τι είναι κόκκινο, είναι πλανήτης και είναι το επίκεντρο της τροχιάς μου;», το οποίο ακολουθήθηκε από άλλα δύο σε παρεμφερές ύφος: «θα επιστρέψω μετά το πρωινό. Ωραίο το φως του ήλιου. Κάνει καλό στη μπαταρία σου» και - κάνοντας mention το Curiosity της NASA- «Τι γίνεται, Mars Curiosity; Να είμαστε σε επαφή. Εδώ κοντά θα είμαι».

Την ISRO συνεχάρη και η NASA μέσω του Twitter.

Το Mangalyaan φέρει πέντε επιστημονικά όργανα, συνολικού βάρους μόλις 15 κιλών, με τα οποία θα χαρτογραφήσει την επιφάνεια και θα εξετάσει τη σύσταση της ατμόσφαιρας.

Το Mangalyaan(«σκάφος του Άρη» στα σανσκριτικά) θα κινείται σε εξαιρετικά ελλειπτική τροχιά 77 ωρών, που θα το φέρουν σε απόσταση από 365 μέχρι 80.000 χιλιόμετρα από τον Άρη. Η επιστημονική αποστολή αναμένεται να διαρκέσει από έξι μέχρι 10 μήνες, σύμφωνα με στελέχη της ISRO.

Η διαστημική αποστολή της Ινδίας θα ενισχύσει το πεπαλαιωμένο-εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες- διαστημικό της πρόγραμμα, όπως εξήγγειλε ευθύς εξ αρχής με τον εκλογή του ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόδι, ο οποίος έχει θέσει ως στόχο να το επεκτείνει με καλύτερες υποδομές και ανώτερη τεχνολογία.

Βίντεο.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64068519

Οι πρώτες «ινδικές» εικόνες του Αρη.

Λίγες ώρες αφού τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Αρη το σκάφος Mangalyaan έπιασε δουλειά και άρχισε να στέλνει στο κέντρο ελέγχου της αποστολής στην Ινδία τις πρώτες εικόνες από τον Κόκκινου Πλανήτη. Το σκάφος τράβηξε κοντινές φωτογραφίες από το Syrtis Major, μια «σκούρα» περιοχή του Αρη που πιστεύεται ότι είναι ένα είδος ηφαιστείου που έχει σχηματιστεί αποκλειστικά από λάβα και περιβάλλεται από πολλούς μεγάλους κρατήρες. Το Mangalyaan θα χαρτογραφήσει την επιφάνεια του Αρη και θα πραγματοποιήσει γεωλογικές και ατμοσφαιρικές αναλύσεις. Η μελέτη των πρώτων εικόνων αποκαλύπτει την κατεύθυνση αλλά και την ένταση των ανέμων στην περιοχή, ανέμων που μεταφέρουν την σκόνη της επιφάνειας του πλανήτη. Πρόκειται για δεδομένα που βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση των καιρικών φαινομένων του Αρη και διαφόρων γεωλογικών διεργασιών που συντελούνται εκεί.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=635430

Διαστημική συνεργασία ΗΠΑ-Ινδίας στον «δρόμο» για τον «Κόκκινο Πλανήτη»

Δύο έγγραφα, για τη διαμόρφωση ενός «μονοπατιού» για μελλοντικές συνεργατικές αποστολές για την εξερεύνηση του Άρη, και για την εκτόξευση μιας αποστολής για την παρατήρηση του πλανήτη μας, υπέγραψαν την Τρίτη ο διοικητής της NASA, Τσαρλς Μπόλντεν, και ο Κ. Ραντακρισνάν, πρόεδρος της ινδικής ISRO.

Ειδικότερα, στο πλαίσιο του International Astronautical Congress, οι δύο επικεφαλής των διαστημικών υπηρεσιών συναντήθηκαν για να συζητήσουν και να υπογράψουν έναν καταστατικό χάρτη για την εδραίωση ενός NASA-ISRO Mars Working Group, με σκοπό τη διερεύνηση των δυνατοτήτων συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών στην εξερεύνηση του «Κόκκινου Πλανήτη». Επίσης, υπέγραψαν διεθνή συμφωνία με την οποία καθορίζεται πώς οι δύο υπηρεσίες θα συνεργαστούν στο πλαίσιο της αποστολής NISAR (NASA-ISRO Synthetic Aperture Radar), η οποία είναι προγραμματισμένη για εκτόξευση το 2020.

Υπενθυμίζεται ότι και οι δύο υπηρεσίες πρόσφατα σημείωσαν επιτυχίες στο «μέτωπο» του Άρη, με το σκάφος MAVEN της NASA, το οποίο κατέφθασε στον πλανήτη στις 21 Σεπτεμβρίου για να μελετήσει τα ανώτερα επίπεδα της ατμόσφαιράς του, και την αποστολή ΜΟΜ (Mars Orbiter Mission) της ISRO, που συνιστά «παρθενική επίσκεψη» της Ινδίας στον Άρη και κατέφθασε στις 23 Σεπτεμβρίου, για να μελετήσει την επιφάνεια και την ατμόσφαιρά του, επιδεικνύοντας παράλληλα τεχνολογίες που απαιτούνται για διαπλανητικές αποστολές.

Το εν λόγω Mars Working Group θα έχει ως στόχο την κατάδειξη και εφαρμογή επιστημονικών, προγραμματικών και τεχνολογικών στόχων που μοιράζονται οι δύο υπηρεσίες όσον αφορά στον Άρη. Η ομάδα θα συναντάται μια φορά τον χρόνο για να σχεδιάζει κοινές δραστηριότητες, περιλαμβανομένης μιας πιθανής συνεργασίας σε μελλοντικές αποστολές στον πλανήτη. Παράλληλα, θα διερευνηθεί το ενδεχόμενο συνεργασίας μεταξύ MAVEN και MOM.

Η αποστολή NISAR, όπου αντικείμενό της θα είναι οι μετρήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο σχετικά με τα αίτια και τις επιπτώσεις μεταβολών στην επιφάνεια της Γης.

Όσον αφορά στην αποστολή NISAR, αντικείμενό της θα είναι οι μετρήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο σχετικά με τα αίτια και τις επιπτώσεις μεταβολών στην επιφάνεια της Γης. Πιθανοί τομείς έρευες περιλαμβάνουν τις διαταραχές οικοσυστημάτων, την κατάρρευση παγετώνων κ.α. Θα πρόκειται για την πρώτη δορυφορική αποστολή που θα χρησιμοποιεί δύο διαφορετικές συχνότητες ραντάρ (L-band, S-band) για να μετρήσει αλλαγές στην επιφάνεια του πλανήτη μικρότερες του ενός εκατοστού. Αυτό θα επιτρέψει την παρατήρηση μεγάλης γκάμας αλλαγών- από τις μεταβολές σε παγετώνες και στρώματα πάγου μέχρι τη δυναμική σεισμών και ηφαιστείων.

Στην φωτογραφία ο διοικητής της NASA, Τσαρλς Μπόλντεν (αριστερά) και ο Κ. Ραντακρισνάν, πρόεδρος της ινδικής ISRO (δεξιά), υπέγραψαν διεθνή συμφωνία με την οποία καθορίζεται πώς οι δύο υπηρεσίες θα συνεργαστούν στο πλαίσιο της αποστολής NISAR (NASA-ISRO Synthetic Aperture Radar), η οποία είναι προγραμματισμένη για εκτόξευση το 2020.

http://www.naftemporiki.gr/story/862757/diastimiki-sunergasia-ipa-indias-ston-dromo-gia-ton-kokkino-planiti

Παγετώνες «σμίλεψαν» το Γκραν Κάνιον του Αρη.

Ερευνητές στις ΗΠΑ ανακάλυψαν νέα ενδιαφέροντα ευρήματα για το Valles Marineris το εντυπωσιακό φαράγγι του Αρη που είναι και το μεγαλύτερο του ηλιακού μας συστήματος.

Πρόσφατες παρατηρήσεις έδειξαν ότι το Valles Marineris είναι πολύ βαθύτερο από όσο πιστεύαμε. Με βάση προηγούμενες παρατηρήσεις οι ειδικοί είχαν υπολογίσει αρχικά ότι το Valles Marineris έχει μήκος 3.000 χλμ., πλάτος 200 χλμ. και βάθος 7 χλμ.

Λίγο αργότερα οι μετρήσεις αναθεωρήθηκαν και οι ειδικοί έκαναν λόγο για μήκος 4.000 χλμ. και βάθος 8 χλμ.

Οι τελευταίες παρατηρήσεις που έκανε ο δορυφόρος Mars Express του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος δείχνουν ότι το μήκος και πλάτος του φαραγγιού είναι αυτά που έχουν υπολογιστεί μέχρι τώρα αλλά το βάθος του είναι ακόμη μεγαλύτερο αφού σε κάποια σημεία του φτάνει τα 10 χλμ.!

Συγκριτικά, το Γκραν Κάνιον στην Αριζόνα έχει μήκος 446 χλμ., 29 χλμ. πλάτος, και το μέγιστο βάθος του φτάνει τα 1.800 μέτρα.

Προηγούμενες παρατηρήσεις είχαν υποδείξει την παρουσία παγετώνων στο γιγάντιο φαράγγι στο πολύ μακρινό παρελθόν του Αρη. Κάποια οι παγετώνες στιγμή έλιωσαν προκαλώντας τεράστιες πλημμύρες οι οποίες … σμίλεψαν τα τοιχώματα του. Ερευνητές του Κολεγίου Bryn Mawr στην Πενσιλβάνια μελετώντας δεδομένα που έστειλε ο δορυφόρος MRO της NASA υποστηρίζουν ότι εντόπισαν στο φαράγγι ιζήματα η σύνθεση των οποίων επιβεβαιώνει την παρουσία των παγετώνων.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η θερμότητα από τα τοιχώματα του φαραγγιού προκάλεσαν το λιώσιμο των παγετώνων. Στη συνέχεια ο λιωμένος πάγος αλληλεπίδρασε με το θείο που υπήρχε στην πρώιμη ατμόσφαιρα του Κόκκινου Πλανήτη. Ετσι σύμφωνα με τους ερευνητές το λιωμένο από τους πάγους νερό ήταν άκρως τοξικό. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geology».

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=638381

Από την Ινδία στον Άρη.

Για να παρακολουθήσουμε τη Σάντρα Μπούλοκ και τον Τζορτζ Κλούνεϊ να εγκλωβίζονται στο Διάστημα στην ταινία «Gravity» του Αλφόνσο Κουαρόν, η εταιρεία παραγωγής Warner Bros ξόδεψε 100 εκατ. δολάρια. Η συγκεκριμένη πληροφορία, αν και δεν είναι καινούργια, γράφτηκε ξανά και ξανά τις τελευταίες μέρες στον διεθνή Τύπο. Γιατί;

Επειδή μια αληθινή αποστολή στο Διάστημα κόστισε λιγότερο.

Για την ακρίβεια, το «Σκάφος του Αρη», όπως μεταφράζεται από τα χίντι το όνομα του ινδικού μη επανδρωμένου σκάφους Mangalyaan, χρειάστηκε συνολικά 74 εκατ. ευρώ για να κατασκευαστεί και να μπει στην τροχιά του Κόκκινου Πλανήτη, αποτελώντας ιστορικά μία από τις πιο οικονομικές αποστολές στο Διάστημα.

Μια πιο ουσιαστική σύγκριση, πάντως, είναι αυτή ανάμεσα στην ινδική αποστολή και την 9 φορές ακριβότερη αντίστοιχη των ΗΠΑ: το αμερικανικό σκάφος Maven μπήκε στην τροχιά του Αρη λίγες ημέρες νωρίτερα, έχοντας κοστίσει 671 εκατ. δολάρια.

Αν και μοιαζει με μια μεγάλη «νίκη» των Ινδών στον διαστημικό ανταγωνισμό, η επιφανειακή ανάγνωση των αριθμών δεν λέει όλη την αλήθεια. Η αμερικανική αποστολή είναι αρτιότερα εξοπλισμένη και η τροχιά του Maven θα είναι τέτοια ώστε να βρίσκεται συνεχώς κοντά στον πλανήτη, παρατηρώντας τον μεν καλύτερα, καταναλώνοντας δε πολύ περισσότερα καύσιμα. Από εκεί και πέρα, το κόστος στην Ινδία έμεινε φυσιολογικά σε χαμηλά επίπεδα λόγω του αισθητά φθηνότερου εργατικού δυναμικού της.

Τα δεδομένα αυτά δεν μειώνουν την αξία της ινδικής αποστολής. Ο ISRO, ο οργανισμός διαστημικών ερευνών της ασιατικής χώρας, λειτουργεί εδώ και 45 χρόνια, έχοντας την απαραίτητη τεχνογνωσία για μια τέτοια αποστολή, η οποία, παρεμπιπτόντως, δεν ήταν καθόλου εύκολη: από το 1960 μόνο οι 21 από τις 51 αποστολές στον Αρη ήταν επιτυχημένες.

Μπορεί, λοιπόν, τα 74 εκατ. δολάρια να ακούγονται λίγα, ισχύει όμως άραγε το ίδιο για το 1 δισ. δολάρια που είναι ο ετήσιος προϋπολογισμός της Ινδίας για διαστημικά προγράμματα; Είναι σωστό να απασχολούνται στον τομέα του Διαστήματος 16.000 επιστήμονες όταν τα δύο πέμπτα των παιδιών της χώρας υποφέρουν από υποσιτισμό και ο μισός πληθυσμός της δεν έχει πρόσβαση σε κανονικές τουαλέτες; «Αν ο ISRO μπορεί να σχεδιάσει και να στείλει ένα διαστημόπλοιο στην τροχιά του Αρη, τότε ασφαλώς θα υπάρχουν Ινδοί επιστήμονες που σε παρόμοιο χρονικό διάστημα θα μπορούν να σχεδιάσουν τουαλέτες χαμηλού κόστους, να αναπτύξουν τεχνολογίες καθαρισμού νερού και να καθαρίσουν τα ποτάμια μας», διαβάζουμε στη σελίδα της αγγλόφωνης ινδικής εφημερίδα «DNA».

Υπάρχει και η εντελώς αντίθετη άποψη. Χάρη στις έγκαιρες δορυφορικές προβλέψεις, για παράδειγμα, ο κυκλώνας που έπληξε τις ανατολικές ακτές της χώρας τον περασμένο μήνα άφησε πίσω του ελάχιστα θύματα σε αντίθεση με αντίστοιχο του 1999, που είχε στερήσει τη ζωή σε 10.000 ανθρώπους. «Τα περισσότερα διαστημικά προγράμματα σχεδιάζονται για να τοποθετηθούν δορυφόροι στην τροχιά της Γης και να έχουμε καλύτερες τηλεπικοινωνίες, χαρτογράφηση, να παρατηρούμε τον καιρό, για στρατιωτικές επιχειρήσεις», διαβάζουμε στο περιοδικό Economist. «Από όλα αυτά επωφελούνται οι άνθρωποι σε καθημερινή βάση».

Τα παραπάνω επιχειρήματα βρίσκονται στην ίδια ζυγαριά. Τι λύνει και τι όχι μια επένδυση στο Διάστημα το γνωρίζουν άριστα οι κυβερνήσεις κάθε χώρας. Στην περίπτωση της Ινδίας, όμως, ισχύει και κάτι ακόμη. «Θα έλεγα ότι το 85% της αποστολής μας γίνεται για τεχνολογική επίδειξη», παραδέχτηκε ο πρόεδρος του ISRO, Κοπιλίλ Ραντχακρισνάν, και όπως σχολιάζει το περιοδικό New Yorker, «η επιτυχία της αποστολής και η επακόλουθη δημοσιότητα θα φέρει περισσότερες δουλειές στην Antrix».

Πρόκειται για μια εταιρεία ιδιοκτησίας της ινδικής κυβέρνησης, εμπορικό τμήμα ουσιαστικά του επίσημου οργανισμού Διαστήματος, η οποία κατασκευάζει και πουλάει εξοπλισμό, προγράμματα και δορυφόρους. Η οικονομική και αποτελεσματική αποστολή του Mangalyaan είναι η καλύτερη διαφήμιση για την Antrix που, έτσι κι αλλιώς, δραστηριοποιείται εδώ και δύο δεκαετίες σε όλο τον κόσμο. Τον Ιούνιο εγκατέστησε πέντε δορυφόρους: δύο για τον Καναδά και από έναν για Γαλλία, Γερμανία και Σιγκαπούρη, ενώ συνολικά τη χρονιά που πέρασε είχε έσοδα 213 εκατ. δολάρια.

Αν αναλογιστούμε την πρόβλεψη της εταιρείας Euroconsult ότι οι περίπου 12.000 δορυφόροι που βρίσκονται σήμερα γύρω από τη Γη θα αυξηθούν την επόμενη δεκαετία κατά 42%, τότε καταλαβαίνουμε ότι η Ινδία έχει ανοιχτεί σε μια τεράστια αγορά.

Ολο αυτό, ασφαλώς, είναι και μια άσκηση κύρους. «Η Ινδία αντιμετωπίζει ως απειλή τις πρόσφατες επιτυχίες της Κίνας στην επιστήμη του Διαστήματος και νιώθει ότι πρέπει κάπως να απαντήσει», δήλωσε στο CNN ο Αμερικανός καθηγητής Τζέιμς Κλέι Μολτζ, συγγραφέας, μεταξύ άλλων, ενός βιβλίου με τίτλο «Asia’s space race». Με τον όρο «space race» έμεινε γνωστός ο διαστημικός ανταγωνισμός των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ενωσης τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου και ο Μολτζ θεωρεί πως αυτήν τη στιγμή η Ασία είναι το επίκεντρο μιας νέας κόντρας, με βασικές ανταγωνίστριες την Κίνα, την Ινδία, την Ιαπωνία και τις Κορέα, Ινδονησία, Μαλαισία, Ταϊλάνδη, Βιετνάμ και Ταϊβάν να ακολουθούν.

Τι έχουν να κερδίσουν αυτές οι χώρες στέλνοντας ένα σκάφος στο Διάστημα; Πρεστίζ, αξιοπιστία και (άρα) επενδυτές. Δεν είναι τυχαίο ότι την επομένη της επιτυχούς διαστημικής αποστολής, ο πρωθυπουργός της Ινδίας, Ναρέντρα Μόντι, παρουσίασε μια νέα καμπάνια ονόματι «Make in India», που έχει στόχο να μετατρέψει τη χώρα σε έναν βιομηχανικό κόμβο, μειώνοντας τη γραφειοκρατία, δημιουργώντας υποδομές και προσφέροντας ένα ελκυστικό πακέτο για επιχειρήσεις από όλο τον κόσμο. Το μότο της καμπάνιας παραπέμπει στο γειτονικό και ανταγωνιστικό «Made in China», κάτι που ενισχύει την άποψη πως η «μάχη» του Διαστήματος γίνεται με τα μάτια στη Γη.

Ισως, βέβαια, χρειαστεί να περάσουν μερικά χρόνια για να φανεί η πραγματική αξία του ταξιδιού του Mangalyaan.

Υπολογίζεται ότι το 2020 η Ινδία θα είναι η πιο νέα χώρα στον κόσμο, με το 64% του πληθυσμού της να βρίσκεται σε ηλικία εργασίας - μια χώρα 1,2 δισ. κατοίκων.

Ακόμη και τα παιδιά που σήμερα δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό πανηγύρισαν την επιτυχία και την προβολή της πατρίδας τους. Πάντα, άλλωστε, τα ταξίδια του ανθρώπου έξω από τη Γη αποτελούσαν πηγή έμπνευσης και ελπίδας. «Ορόσημο» χαρακτήρισε το γεγονός η εφημερίδα Indian Express, εξηγώντας ότι, εκτός από τα άμεσα οικονομικά κέρδη και τις νέες θέσεις εργασίας που θα προκύψουν, η Ινδία έχει την ευκαιρία να κατοχυρώσει τη θέση της ως μια νέα δύναμη στον κόσμο της τεχνολογίας. Τα 74 εκατ. δολάρια που κόστισε η συγκεκριμένη αποστολή η Ινδία δεν θα τα πάρει πίσω μόνο από τις εμπορικές δραστηριότητες της Antrix, αλλά κυρίως από τους αυριανούς επιστήμονες που άρχισαν να ονειρεύονται τη ζωή τους διαφορετικά, από τη στιγμή που το «Σκάφος του Αρη» μπήκε στην τροχιά του Κόκκινου Πλανήτη.

http://www.kathimerini.gr/786812/article/epikairothta/kosmos/apo-thn-india-ston-arh

Boarding pass για... ταξίδι στον Άρη.

Τη δυνατότητα στο κοινό να δημιουργήσει ένα boarding pass με το όνομά του για ταξίδι σε προορισμούς πέρα από τη χαμηλή τροχιά της Γης, περιλαμβανομένου και του «Κόκκινου Πλανήτη», δίνει η NASA.

Ειδικότερα, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία προσκαλεί τους ενδιαφερόμενους να υποβάλουν τα ονόματά τους, τα οποία θα καταχωρηθούν σε μικροτσίπ που θα μεταφερθεί σε πρώτη φάση από το διαστημόπλοιο Orion στην πρώτη του δοκιμαστική πτήση (4 Δεκεμβρίου, Exploration Flight Test-1).

Μετά από πτήση 4,5 ωρών για τη δοκιμή των συστημάτων του το σκάφος θα εισέλθει ξανά στην ατμόσφαιρα σε ταχύτητες που αγγίζουν τα 20.000 μίλια ανά ώρα και θα προσθαλασσωθεί στον Ειρηνικό.

«Αλλά το ταξίδι του ονόματός σας δεν σταματά εδώ. Μετά την επιστροφή στη Γη, τα ονόματα θα πετάξουν σε μελλοντικές εξερευνητικές αποστολές της ΝΑSA και πτήσεις στον Άρη. Με κάθε πτήση, επιλεγμένα άτομα θα συγκεντρώνουν περισσότερα μίλια ως μέλη μίας παγκόσμιας κοινότητας ταξιδιωτών του Διαστήματος» αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση της NASA.

«Η NASA ωθεί τα όρια της εξερεύνησης και δουλεύει σκληρά για να στείλει ανθρώπους στον Άρη στο μέλλον» αναφέρει ο Μαρκ Γκάιερ, υπεύθυνος προγράμματος για το Orion. «Όταν πατήσουμε στον Κόκκινο Πλανήτη, θα εξερευνούμε για λογαριασμό ολόκληρης της Ανθρωπότητας. Με το να πετάμε με αυτά τα ονόματα θα δώσουμε τη δυνατότητα στον κόσμο να αποτελέσει κομμάτι του ταξιδιού μας».

Η προθεσμία για τη δημιουργία ενός προσωπικού boarding pass για τη δοκιμαστική πτήση του Orion λήγει την Παρασκευή, 31 Οκτωβρίου. Το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει την υποβολή ονομάτων και μετά, που θα περιληφθούν σε μελλοντικές δοκιμαστικές πτήσεις και αποστολές στον Άρη. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλουν τα ονόματά τους εδώ,

http://go.usa.gov/vcpz

ενώ μπορούν να συμμετέχουν στη σχετική συζήτηση στα social media μέσω του

hashtag #JourneyToMars.

http://www.naftemporiki.gr/story/864791/boarding-pass-gia-taksidi-ston-ari-apo-ti-nasa

Το όραμα του Elon Musk

O Elon Musk είναι ένας γνήσιος οραματιστής και το έχει αποδείξει ποικιλοτρόπως, με τα τελευταία του σχέδια να αφορούν στον εποικισμό του πλανήτη Άρη (Mars).

O ιδρυτής της Space X και της Tesla Motors, δηλώνει σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Aeon, ότι η οδός σωτηρίας της ανθρωπότητας είναι προς την κατεύθυνση του “κόκκινου πλανήτη”, στον οποίο μπορεί να δημιουργηθεί μία βιώσιμη αποικία 1 εκατομμυρίου ανθρώπων στο κοντινό μέλλον, με τη βοήθεια 100.000 διαστημικών ταξιδιών.

Όλα αυτά θα μπορούσαν να έχουν γίνει πραγματικότητα σε έναν αιώνα από τώρα, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Elon Musk, ο οποίος δεν διστάζει να κάνει πράξη αυτά που λέει συνήθως.

Στο όραμα του Musk, οι πρώτοι άποικοι στον Άρη θα πρέπει να πληρώσουν μόνοι τους το κόστος του ταξιδιού τους, που θα φτάνει μέχρι και το μισό εκατομμύριο δολάρια για τον καθένα, με τη χρήση γιγάντιων μεταγωγικών διαστημοπλοίων, με τις φήμες να κάνουν λόγο ότι η Space X ενδιαφέρεται για την κατασκευή ενός τέτοιου σκάφους στο απώτερο μέλλον.

Το όραμα του Musk δεν σταματά στον Άρη, καθώς θεωρεί ότι ο άνθρωπος μπορεί να εποικίσει αστεροειδείς, όπως και τα φεγγάρια του Κρόνου και του Δία, δημιουργώντας, σταδιακά, μία διαστημική οικονομία, που θα μπορούσε να βοηθήσει την ανθρωπότητα να επιβιώσει στους αιώνες.http://www.pestaola.gr/empros-mars-me-to-orama-toy-elon-musk/

Χωρις Σχολια.

Νεο περίεργο αντικείμενο στον Αρη.

Τη φαντασία των απανταχού οπαδών των εξωγήινων έρχεται να «γαργαλίσει» ένα νέο εύρημα του Curiosity της Nasa, καθώς η ειδική κάμερα του οχήματος κατέγραψε κάτι που μοιάζει με κρανίο.

Σε αυτό το κρανίο που παρατηρούμε μπορούμε να διακρίνουμε τα δόντια που φαίνονται στην άνω γνάθο. Οφείλω να ομολογήσω ότι αυτό το εύρημα χρήζει περαιτέρω διερεύνησης από τη Nasa.

Πρόκειται άραγε για κάποιο κρανίο από έναν δεινόσαυρο ή θηλαστικό που κυνηγήθηκε και θανατώθηκε σε κάποιο σημείο στο παρελθόν;

Θα μπορούσε αυτό να έχει κάποια σχέση με το οστό που βρέθηκε πρόσφατα;

Πολλά ερωτήματα εγείρονται και πολλές θεωρίες συνωμοσίας ανθίζουν τα τελευταία χρόνια.

Ωστόσο οι επιστήμονες δεν μπορούν να πουν τίποτα με βεβαιότητα.

Βίντεο.

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B2%CF%81%CE%AD%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BF-%CE%B5%CF%8D%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

Η αποστολή Mars One πρέπει να επανεξεταστεί.

Το φιλόδοξο πρόγραμμα «Mars One» για τη δημιουργία αποικίας στον «Κόκκινο Πλανήτη» μέχρι το 2025 έχει προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον των ΜΜΕ, σε μεγάλο βαθμό λόγω του «μόνιμου» χαρακτήρα του, που προβλέπει την αποστολή αστροναυτών οι οποίοι θα περάσουν εκεί το υπόλοιπο της ζωής τους.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, ο τολμηρός χαρακτήρας του οράματος έχει προκαλέσει ερωτηματικά, ειδικά από τη στιγμή που υποστηρίζεται πως μπορεί να βασιστεί σε υπάρχουσες τεχνολογίες- και ερευνητές του ΜΙΤ έβαλαν το Mars One στο μικροσκόπιο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το οι διοργανωτές του προγράμματος ίσως να έπρεπε να σταθούν για λίγο και να επανεξετάσουν το κατά πόσον είναι όντως τεχνικά εφικτό.

Οι ερευνητές του ΜΙΤ ανέπτυξαν ένα λεπτομερές εργαλείο ανάλυσης, διαπιστώνοντας ότι για να μπορέσουν να επιβιώσουν άποικοι στον Άρη θα χρειαστούν νέες τεχνολογίες.

Για παράδειγμα, εάν η τροφή παρέχεται από τοπικές καλλιέργειες- όπως είναι το όραμα του Mars One- αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα μη ασφαλή επίπεδα οξυγόνου, αποτελώντας έναυσμα για μια σειρά γεγονότων που θα κατέληγαν σε θανάτους από ασφυξία. Για να αποφευχθεί αυτό το σενάριο, πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένα σύστημα απομάκρυνσης του επιπλέον οξυγόνου- τεχνολογία η οποία δεν έχει αναπτυχθεί για χρήση στο Διάστημα.

Επίσης, το Mars Phoenix είχε εντοπίσει στοιχεία περί ύπαρξης πάγου στην επιφάνεια του πλανήτη το 2008, υποδεικνύοντας ότι οι άποικοι θα μπορούσαν να λιώνουν πάγο για την προμήθεια του πόσιμου νερού τους, κάτι που αποτελεί επίσης στόχο του Mars One.

Ωστόσο, σύμφωνα με την ανάλυση του ΜΙΤ, οι σημερινές τεχνολογίες πάνω στο αντικείμενο δεν είναι ακόμα έτοιμες για χρήση, πόσο μάλλον στο Διάστημα.

Επίσης η ομάδα του ΜΙΤ προέβη σε λεπτομερή ανάλυση του ζητήματος της παροχής ανταλλακτικών- πόσα θα έπρεπε να παραδίδονται σε κάθε δυνατή ευκαιρία στην αποικία για να εξασφαλιστεί η συνεχής λειτουργία της. Όπως διαπιστώθηκε, καθώς η αποικία μεγαλώνει, τα ανταλλακτικά θα καταλαμβάνουν όλο και περισσότερο χώρο στα φορτία από τη Γη, φτάνοντας στο σημείο να καταλαμβάνουν ακόμα και το 62% του χώρου. Παράλληλα, υπάρχει και το θέμα του ίδιου του ταξιδιού: η ομάδα υπολόγισε τον αριθμό των πυραύλων που θα χρειαστούν για την αποστολή των πρώτων τεσσάρων αποίκων και των ακόλουθων πληρωμάτων, καθώς και το κόστος του ταξιδιού. Σύμφωνα με τα σχέδια του Mars One, θα χρειαστούν έξι πύραυλοι Falcon Heavy για την αποστολή των αρχικών εφοδίων, πριν την άφιξη των αστροναυτών. Ωστόσο οι ερευνητές του ΜΙΤ βρήκαν αυτή την πρόβλεψη «εξαιρετικά αισιόδοξη», καθώς θεωρούν ότι για την αποστολή των απαιτουμένων προμηθειών θα χρειαστούν 15 πύραυλοι αυτού του τύπου. Το κόστος για αυτό το σκέλος της αποστολής, σε συνδυασμό με την εκτόξευση των αστροναυτών, θα άγγιζε τα 4,5 δισ. δολάρια, και θα αυξανόταν όσο περνούσε ο καιρός και αποστέλλονταν επιπλέον πληρώματα και προμήθειες. Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, οι υπολογισμοί αυτοί δεν περιλαμβάνουν το κόστος ανάπτυξης και αγοράς εξοπλισμού για την αποστολή, που θα εκτόξευε ακόμα πιο ψηλά το συνολικό κόστος.

Όπως επεσήμανε ο Ολιβιέ ντε Γουέκ, καθηγητής Αεροναυτικής και Αστροναυτικής και μηχανολογικών συστημάτων του ΜΙΤ, η προοπτική της δημιουργίας μιας ανθρώπινης αποικίας στον Άρη είναι συναρπαστική, ωστόσο για να γίνει πραγματικότητα θα χρειαστούν καινοτομίες σε έναν αριθμό τεχνολογιών και συστημάτων. «Δεν λέμε…ότι το Mars One είναι ανέφικτο. Αλλά θεωρούμε ότι δεν είναι πραγματικά εφικτό βάσει των εκτιμήσεων στις οποίες έχουν προβεί. Υποδεικνύουμε τεχνολογίες στις οποίες θα ήταν χρήσιμο να δοθεί προτεραιότητα για να γίνουν επενδύσεις προκειμένου να κινηθούν παραπέρα στον δρόμο του εφικτού». Σύμφωνα με τον τελειόφοιτο φοιτητή Σίντεϊ Ντο, ένα από τα μεγαλύτερα οφέλη της ανάλυσης ήταν ότι διαπιστώθηκε πόσο δύσκολο είναι πραγματικά να πραγματοποιηθεί η συγκεκριμένη αποστολή.

«Υπάρχουν απλά τόσοι άγνωστοι παράγοντες. Και για να αποκτήσει κάποιος την αυτοπεποίθηση ότι μπορεί να πάει εκεί και να μείνει ζωντανός υπάρχει ακόμα πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει».

Η ανάλυση παρουσιάστηκε στο International Astronautical Congress στο Τορόντο.

http://web.mit.edu/sydneydo/Public/Mars%20One%20Feasibility%20Analysis%20IAC14.pdf

Όπως ήταν φυσικό, δεν έμεινε χωρίς απάντηση: ο διευθύνων σύμβουλος του Mars One, Μπας Λάνσντορπ, δήλωσε στο Popular Science ότι η ομάδα του ΜΙΤ χρησιμοποίησε ανακριβή και ελλιπή στοιχεία. «Έχω μιλήσει με ανθρώπους που είναι εξαιρετικοί γνώστες- ειδικούς από εταιρείες όπως η Lockheed Martin- που μου λένε ότι αυτές οι τεχνολογίες θα δουλέψουν» σημείωσε. Όσον αφορά στο θέμα του οξυγόνου, υποστήριξε ότι η εν λόγω τεχνολογία έχει δοκιμαστεί ευρέως στη Γη. Ωστόσο, σχετικά με τα ανταλλακτικά δέχτηκε ότι πρόκειται για υπάρχον και σημαντικό ζήτημα, το οποίο αποτελεί μεγάλη πρόκληση. Μη επανδρωμένες αποστολές ανεφοδιασμού εν όψει δεύτερης εκτόξευσης επανδρωμένης αποστολής αναμένεται να προσεδαφιστούν λίγες εβδομάδες μετά την άφιξη των πρώτων αποίκων, και ο Λάνσντορπ θεωρεί ότι οι προμήθειες αυτές θα είναι αρκετές. «Δεν πιστεύουμε ότι αυτό που σχεδιάσαμε είναι η καλύτερη λύση. Είναι μια καλή λύση» σημείωσε, προσθέτοντας ότι το Mars One έχει κάνει τις δικές του έρευνες με καλύτερα αποτελέσματα, αλλά δεν είναι εταιρεία αεροδιαστημικής. Ο ίδιος ελπίζει πως μελλοντικές μελέτες περί του εφικτού του εγχειρήματος από εταιρείες όπως η Lockheed Martin θα παρέχουν απαντήσεις- στο μεσοδιάστημα τα δεδομένα αυτά παραμένουν εμπιστευτικά.

http://physicsgg.me/2014/10/14/%ce%b7-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-mars-one-%cf%80%cf%81%ce%ad%cf%80%ce%b5%ce%b9-%ce%bd%ce%b1-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%84%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%ce%af/

«Επιτακτική η αποίκηση του Αρη» λέει η NASA.

Ενδιαφέρουσες αλλά και αρκετά αμφιλεγόμενες δηλώσεις έκανε ο διοικητής της NASA. Μιλώντας σε εκδήλωση της Βασιλικής Αεροναυτικής Εταιρείας της Βρετανίας ο Τσαρλς Μπόλντεν είπε ότι «πρέπει να κατανοήσουμε ότι οι κλιματικές αλλαγές συμβαίνουν, είναι μια πραγματικότητα» και ότι «η αποίκηση του Αρη είναι επιτακτική για την διάσωση του ανθρώπινου είδους».

Οι απόψεις αυτές όμως προκάλεσαν αντιδράσεις ενώ παράλληλα μια νέα μελέτη για τις συνθήκες διαβίωσης στον Αρη δείχνει ότι ο δρόμος για την αποίκηση είναι ακόμη μακρύς και γεμάτος εμπόδια που πρέπει να υπερπηδήσουν οι επιστήμονες.

Η παρουσία του ανθρώπου στον Αρη είναι αναμφισβήτητα άκρως σημαντικό γεγονός για διαφόρους λόγους. Ομως η αιτίαση με την οποία συνοδεύει ο διοικητής της NASA την ανάγκη μετακόμισης του ανθρώπου στον Αρη είναι προβληματική στη βάση της. Αυτό γιατί ο Κόκκινος Πλανήτης έχει ακραίες και εξαιρετικά αφιλόξενες όχι μόνο για τον άνθρωπο αλλά γενικά για τη ζωή συνθήκες.

Δεν πρόκειται δηλαδή για ένα «παράδεισο» που περιμένει να μας υποδεχτεί όταν η Γη γίνει αφιλόξενη για τον άνθρωπο. Η αποίκηση στον Αρη προϋποθέτει την ύπαρξη βάσεων μέσα στις οποίες θα διαβιώνει ο άνθρωπος. Ετσι λοιπόν θεωρητικά αν οι ατμοσφαιρικές και κλιματικές συνθήκες στη Γη γίνουν δύσκολες για τον άνθρωπο δεν θα είναι απαραίτητο να μετακομίσει στον Αρη για να ζήσει εκεί σε κάποιες βάσεις αφού θα μπορεί να το κάνει σε βάσεις που θα δημιουργηθούν εντός του (αφιλόξενου) πλανήτη μας.

Προς επιβεβαίωση των παραπάνω αναφορών έρχεται μια νέα μελέτη που πραγματοποίησαν πέντε φοιτητές αεροναυπηγικής ΜΙΤ. Οι φοιτητές ανέλυσαν τα δεδομένα του σχεδίου της ολλανδικής εταιρείας Mars One που οργανώνει ένα ταξίδι εγκατάστασης αποίκων στον Αρη και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αν όλα πάνε καλά και οι επίδοξοι άποικοι φτάσουν στον Κόκκινο Πλανήτη δεν θα καταφέρουν να επιβιώσουν περισσότερες από 68 μέρες.

Στόχος της Mars One είναι να στείλει μέσα στην επόμενη δεκαετία τουλάχιστον τέσσερις ανθρώπους στον Αρη οι οποίοι δεν θα επιστρέψουν ποτέ στη Γη. Στην 35σέλιδη μελέτη τους οι πέντε φοιτητές αναφέρουν ότι «ο πρώτος θάνατος θα σημειωθεί περίπου έπειτα από 68 ημέρες, από ασφυξία». Οι φοιτητές με γραφήματα και μαθηματικούς τύπους αναφέρονται στις διαθέσιμες ποσότητες οξυγόνου και τροφίμων αλλά και τα τεχνολογικά μέσα που θα διαθέτουν οι πρωτοπόροι.

Τα φυτά που θα έχουν μαζί τους οι εθελοντές θα παράγουν υπερβολικά πολύ οξυγόνο και ακόμη δεν έχει αναπτυχθεί η τεχνολογία που θα επιτρέπει την "εξισορρόπηση" της ατμόσφαιρας, σημειώνεται στη μελέτη.

Επιπροσθέτως, οι άποικοι θα εξαρτώνται ολοένα και περισσότερο από τις αποστολές ανταλλακτικών ενώ το κόστος, που εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια, θα αυξάνεται διαρκώς αφού η εταιρεία υπολογίζει να στείλει και άλλους εθελοντές στο μέλλον.

Ο συνιδρυτής και γενικός διευθυντής της Mars One, ο Ολλανδός Μπας Λάνσντορπ, αντέδρασε αμφισβητώντας τα συμπεράσματα της μελέτης, υποστηρίζοντας ότι οι φοιτητές χρησιμοποίησαν «ανεπαρκή δεδομένα». Παραδέχτηκε όμως ότι το ζήτημα των ανταλλακτικών είναι όντως ένα πρόβλημα. «Έχουν δίκιο, η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να τα διατηρήσουμε όλα σε λειτουργική κατάσταση», τόνισε. Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι από 140 χώρες έχουν δηλώσει εθελοντές για τον Άρη, παρά τις πολλές επιφυλάξεις που έχουν διατυπωθεί για το σχέδιο αυτό.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=641357

Πώς ο Ήλιος έκλεψε το νερό και τον αέρα του Άρη.

Οι πρώτες εικόνες που μεταδίδει η αποστολή Maven της NASA, ένας δορυφόρος που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Άρη τον περασμένο μήνα, προσφέρουν νέα στοιχεία για την απώλεια της ατμόσφαιρας και του νερού από τον έρημο σήμερα πλανήτη.

Το σκάφος κατέγραψε σύννεφα ατόμων υδρογόνου, άνθρακα και οξυγόνου τα οποία δραπετεύουν από την ατμόσφαιρα του Άρη και χάνονται στο διάστημα -μια διαδικασία που συνεχίζεται εδώ και τρία δισεκατομμύρια χρόνια και άφησε τον πλανήτη παγωμένο και στεγνό.

Προηγούμενες αποστολές της NASA έχουν δείξει με σχετική βεβαιότητα ότι ο Άρης ήταν κάποτε θερμός, διέθετε πυκνή ατμόσφαιρα και καλυπτόταν από λίμνες και θάλασσες που θα μπορούσαν να φιλοξενούν ζωή.

Αυτό όμως άλλαξε πριν από περίπου τρία δισεκατομμύρια χρόνια, όταν ο πλανήτης άρχισε να χάνει την ατμόσφαιρά του. To Μaven, το οποίο εκτοξεύτηκε το Νοέμβριο του 2013 και τέθηκε σε τροχιά στις 21 Σεπτεμβρίου φέτος, είναι η πρώτη αποστολή που σχεδιάζεται ειδικά για να λύσει το μυστήριο της χαμένης ατμόσφαιρας.

Η Γη διατήρησε το νερό και την πυκνή ατμόσφαιρά της κυρίως χάρη στο μαγνητικό πεδίο της, το οποίο εκτρέπει τα επικίνδυνα φορτισμένα σωματίδια που εκπέμπει διαρκώς ο Ήλιος. Το πεδίο πηγάζει από την κίνηση του λιωμένου σιδήρου από το οποίο αποτελείται ο εσώτερος πυρήνας του πλανήτη και ουσιαστικά λειτουργεί σαν γιγάντιο δυναμό.

Άγνωστο πώς, ο Άρης έχασε το μαγνητικό πεδίο που πιθανότατα διέθετε στα αρχικά στάδια της ζωής του. Και αυτό άφησε την ατμόσφαιρα του πλανήτη ευάλωτο στην επίδραση του Ήλιου.

Οι πρώτες εικόνες του Maven δείχνουν ότι το φαινόμενο συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, με τον Ήλιο να κλέβει ακόμα υλικό από την αραιή ατμόσφαιρα του Άρη, η οποία είναι σήμερα 100 φορές πιο αραιή από της Γης.

Τα σωματίδια που εκπέμπει ο Ήλιος, γνωστά ως ηλιακός άνεμος, συγκρούονται την ατμόσφαιρα και την συμπαρασύρουν στο Διάστημα. Αυτό είναι μια συνεχής διαδικασία, η οποία όμως εντείνεται δραματικά όταν ο Ήλιος ξεσπά σε εκρήξεις, γνωστές ως ηλιακές εκλάμψεις και εκτινάξεις στεμματικού υλικού.

Το Maven πρόλαβε να δει το σύννεφο σωματιδίων από μια εκτίναξη στεμματικού υλικού να φτάνει στον Άρη στις 29 Σεπτεμβρίου. Δεν μπόρεσε όμως να παρατηρήσει την αντίδραση της ατμόσφαιρας, καθώς δεν είχαν ενεργοποιηθεί ακόμα όλα τα όργανά του.

Το σκάφος κατάφερε ωστόσο να απεικονίσει σύννεφα ατομικού υδρογόνου, οξυγόνου και άνθρακα που χάνονται από την ατμόσφαιρα στο Διάστημα.

Το σύννεφο υδρογόνου είναι μακράν το μεγαλύτερο, αφού εκτείνεται στο Διάστημα σε απόσταση δεκαπλάσια από την ακτίνα του Άρη.

Τα άτομα υδρογόνου, οξυγόνου και άνθρακα προέρχονται από τη διάσπαση μορίων νερού και διοξειδίου του άνθρακα λόγω της επίδρασης της ηλιακής ακτινοβολίας και του ηλιακού ανέμου στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας.

Τα σύννεφα καταγράφηκαν με το Φασματόμετρο Υπεριώδους Απεικόνισης, ένα όργανο που καταγράφει το ηλιακό φως που ανακλάται από τα αδέσποτα άτομα. Οι εικόνες λήφθηκαν όταν το Maven κινούνταν σε μεγάλη απόσταση από τον Άρη, συμπληρώνοντας μια ελλειπτική τροχιά κάθε 35 ώρες.

Έκτοτε το σκάφος έχει πλησιάσει τον πλανήτη και ολοκληρώνει μια περιφορά κάθε 4,6 ώρες. Από αυτή την απόσταση θα μπορέσει να μελετήσει καλύτερα την απόδραση πτητικών ουσιών από την ατμόσφαιρα, δεν θα μπορεί όμως να δει πόσο βαθιά στο Διάστημα εκτείνονται τα σύννεφα.

Τις επόμενες εβδομάδες οι υπεύθυνοι της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) και το Κέντρο Διαστημικής Πτήσης «Γκόνταρντ» της NASΑ θα ενεργοποιήσουν και τα υπόλοιπα όργανα του Maven, το οποίο έτσι θα είναι έτοιμο να αρχίσει την κύρια φάση της αποστολής του.

Μέχρι τότε, όμως, o δορυφόρος θα παραμείνει απασχολημένος. Εντός της εβδομάδας θα στρέψει τα μάτια του στον κομήτη Siding Spring, ο οποίος θα περάσει «ξυστά» από τον Άρη στις 19 Οκτωβρίου.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231355792

Πλανητικό… photobombing!

Τα τελευταία χρόνια όπου η λήψη φωτογραφιών με τα κινητά τηλέφωνα και τις άλλες ηλεκτρονικές συσκευές έχει δημιουργήσει διάφορες μόδες όπως π.χ οι φωτογραφίες selfie. Μια πρόσφατη μόδα είναι το λεγόμενο photobombing όπου άλλες φορές εσκεμμένα άλλες αθέλητα κάποιος «εισχωρεί» και μπαίνει στο κάδρο της φωτογραφίας άλλων ατόμων. Το τελευταίο κρούσμα photobombing δεν έχει πρωταγωνιστή κάποιο άνθρωπο αλλά τον… πλανήτη Αρη! Ο δορυφόρος LRO που εξερευνά και χαρτογραφεί τη Σελήνη τράβηξε μια φωτογραφία της Γης στην οποία μετά την λήψη της διαπιστώθηκε ότι στο βάθος εμφανίζεται και ο Αρης η παρουσία του οποίου στην φωτογραφία δεν ήταν στις προθέσεις των υπευθύνων της φωτογράφησης.

Και στον Κρόνο.

Την ίδια μέρα που δημοσιευόταν το photombombing του Αρη στη Γη το διαστημικό σκάφος Cassini έστειλε άλλη μια εντυπωσιακή φωτογραφία από το σύστημα του Κρόνου. Σε αυτή ο πέμπτος σε μέγεθος δορυφόρος του Κρόνου, η Τηθύς, διακρίνεται πίσω από τους εξωτερικούς δακτυλίους του μητρικού του πλανήτη.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=641389

Ταξίδι στον Αρη χωρίς επιστροφή.

Μόλις το επικίνδυνο ταξίδι φτάσει στο τέλος του, οι άποικοι θα ασχοληθούν με την κατασκευή του νέου τους σπιτιού: ενός χώρου 500 τ.μ., όπου θα μπορούν να κοιμούνται, να μαγειρεύουν, να γυμνάζονται, ακόμα και να «σερφάρουν» στο Ιντερνετ, αν και οι ιστοσελίδες θα κάνουν έως και 45 λεπτά για να «φορτώσουν». Θα καλλιεργούν, θα καλύπτουν τις ενεργειακές τους ανάγκες μέσω φωτοβολταϊκών, θα ανακυκλώνουν τα σκουπίδια και το νερό τους, θα διεξάγουν πειράματα και θα στέλνουν αναφορές στη βάση τους. Για την ακρίβεια, η αποστολή τους θα μπορούσε να λαμβάνει χώρα σε κάποιο απομακρυσμένο τοπίο της Γης - με μία διαφορά: οι εθελοντές συμμετέχοντες του προγράμματος Mars One θα βρίσκονται στον πλανήτη Αρη, δίχως τη δυνατότητα να γυρίσουν πίσω, καθώς δεν διαθέτουμε την τεχνογνωσία για ένα διαπλανητικό ταξίδι μετ’ επιστροφής.

Η συγκεκριμένη λεπτομέρεια δεν φαίνεται να προβληματίζει τα περισσότερα από 200.000 άτομα από 140 χώρες, που κατέθεσαν αιτήσεις συμμετοχής σε διάστημα πέντε μηνών.

Τέσσερις από τους 705 υποψηφίους, που πέρασαν με επιτυχία τα πρώτα στάδια επιλογής, αναμένεται να επανδρώσουν την πρώτη ανθρώπινη αποικία στον Αρη, αφού ολοκληρώσουν ένα οκταετές πρόγραμμα εκπαίδευσης.

Moλονότι η μη κυβερνητική οργάνωση Mars One υπολογίζει στην οικονομική στήριξη του ευρέος κοινού -ο καθένας έχει τη δυνατότητα να γίνει «χορηγός» της αποστολής μέσω της ιστοσελίδας www.mars-one.com-, οι ιδρυτές της δεν είναι ονειροπόλοι ερασιτέχνες, αλλά επαγγελματίες της επιστήμης και των επιχειρήσεων, ενώ στους μόνιμους συμβούλους τους συμπεριλαμβάνονται αστροφυσικοί, αεροναυπηγοί κ.ο.κ.

Πώς, όμως, δικαιολογείται η επένδυση έξι δισ. δολαρίων για την αποστολή τεσσάρων ανθρώπων στον Κόκκινο Πλανήτη σε εποχή οικονομικής ύφεσης, πολέμων και επιδημιών; Ο αστροναύτης Μπαζ Ολντριν, ο δεύτερος άνθρωπος που πάτησε το 1969 στη Σελήνη, λίγα λεπτά μετά τον Νιλ Αρμστρονγκ, επιχειρεί να δώσει μία απάντηση στο βιβλίο του «Αποστολή στον Αρη». Υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ πρέπει να θέσουν ως στόχο τη μόνιμη εγκατάσταση στον Αρη. Την άποψη πως η αποίκιση άλλων πλανητών είναι απαραίτητη για την επιβίωση της ανθρωπότητας ενστερνίζονται, μεταξύ άλλων, ο Στίβεν Χόκινγκ, o διοικητής της NASA, Τσαρλς Μπόλντεν, αλλά και προσωπικότητες εκτός του επιστημονικού χώρου - όπως ο σκηνοθέτης Κρίστοφερ Νόλαν, που στην πολυαναμενόμενη νέα ταινία του, το «Interstellar» (αναμένεται στις αίθουσες αρχές Νοεμβρίου), εστιάζει στην αναζήτηση ενός νέου «σπιτιού» για τους κατοίκους της ανεπανόρθωτα κατεστραμμένης Γης.

Από τεχνική άποψη, οι λόγοι που καθιστούν τον Αρη ιδανικό για εγκατάσταση είναι απλοί: βρίσκεται σχετικά κοντά, διαθέτει υπόγεια αποθέματα νερού και ατμόσφαιρα, οι μέρες του διαρκούν λίγο περισσότερο από τις γήινες -για την ακρίβεια 24 ώρες, 39 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα-, η θερμοκρασία του δεν είναι υπερβολικά υψηλή ή χαμηλή και η βαρύτητά του είναι μόλις 38% μικρότερη από της Γης.

Αν όλα εξελιχθούν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, οι άποικοι του Mars One θα αναχωρήσουν το 2024 και θα φτάσουν στον προορισμό τους οκτώ μήνες αργότερα - τουλάχιστον μία δεκαετία νωρίτερα απ’ ό,τι οι επαγγελματίες αστροναύτες, που σχεδιάζει να αποστείλει η NASA. Εκεί θα τους περιμένει ο απαραίτητος εξοπλισμός, που θα έχει μεταφερθεί από αυτοματοποιημένα οχήματα στη διάρκεια οκτώ μη επανδρωμένων δοκιμαστικών αποστολών. Δύο χρόνια μετά την εγκατάστασή τους θα καταφτάσει η δεύτερη τετραμελής ομάδα εθελοντών και η κοινότητα θα συνεχίσει να εμπλουτίζεται.

Κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η ζωή στον Αρη θα είναι βιώσιμη. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα επιστημονικής ομάδας του MIT, οι συμμετέχοντες στο Mars One θα αρχίσουν να πεθαίνουν σε περίπου δύο μήνες εξαιτίας της υπερβολικής αύξησης των επιπέδων οξυγόνου και της πτώσης της ατμοσφαιρικής πίεσης στο εσωτερικό των οικίσκων, συνέπεια της καλλιέργειας φυτών στο εσωτερικό τους - εφόσον οι άποικοι καλλιεργούν επαρκείς ποσότητες για να καλύψουν το σύνολο των διατροφικών αναγκών τους. H απάντηση της ομάδας Mars One, κατόπιν δικού μας σχετικού ερωτήματος, είναι πως θα αξιοποιήσουν υπάρχουσες τεχνολογίες για την αφαίρεση οξυγόνου, αλλά και πως όλα τα συστήματα θα ελεγχθούν διεξοδικά πριν από την αποστολή. Πάντως, η Γενική Αρχή Ισλαμικών Υποθέσεων των ΗΑΕ έχει απαγορεύσει στους μουσουλμάνους να δηλώσουν συμμετοχή στην αποστολή, με το επιχείρημα ότι ισοδυναμεί με αυτοκτονία.

«Με πάνω από 200.000 αιτήσεις συμμετοχής, μιλάμε για την πιο περιζήτητη θέση εργασίας στην Ιστορία», αναφέρει στην «Κ» ο συνιδρυτής και CEO του Mars One, Bas Lansdorp. Η ανταπόκριση του κοινού αποδεικνύει ότι οι εμπνευστές του πρότζεκτ είχαν δίκιο να θεωρούν πως η φαινομενικά παράλογη ιδέα τους θα αποτελούσε όνειρο ζωής για κάποιους - όχι τρελούς ή απελπισμένους, αλλά υγιείς, ευφυείς ανθρώπους, που προτίθενται να θυσιάσουν τα πάντα για μια ευκαιρία να χαρτογραφήσουν νέους τόπους, κατακτώντας παράλληλα την αθανασία.

«Εχω συναίσθηση του ρίσκου και του αντίκτυπου» λέει ο 29χρονος Ισπανός Daniel Fernandez, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης και ένας από τους 705 υποψήφιους αστροναύτες. Ομως αν το εγχείρημα υλοποιηθεί, θα είναι «το μεγαλύτερο ορόσημο στην Ιστορία της ανθρωπότητας», προσθέτει, υποστηρίζοντας ότι οι άνθρωποι θα θυμούνται για χρόνια τους πρώτους αποίκους του Αρη. «Φυσικά δυσκολεύομαι να φανταστώ τον εαυτό μου να εγκαταλείπει οριστικά τη Γη. Θα μου έλειπαν τόσα πράγματα που θεωρούμε δεδομένα. Να αναπνέεις καθαρό αέρα, να βλέπεις τον ήλιο, να κολυμπάς, να τρέχεις στην ύπαιθρο. Οι άποικοι του Αρη θα μοιράζουν τις ζωές τους ανάμεσα σ’ ένα εχθρικό και ένα τεχνητό περιβάλλον. Τώρα όμως είμαι ενθουσιασμένος», συνεχίζει, τονίζοντας ότι έχει αρκετό χρόνο για να συμφιλιωθεί με την ιδέα του ταξιδιού.

Πιο ανυπόμονος είναι ο νεότερος Shayan Nejad, που γεννήθηκε στην Αγγλία αλλά πέρασε ένα κομμάτι της παιδικής του ηλικίας στην Ελλάδα. «Το νόημα της ζωής είναι να χτίζεις γέφυρες, να επεκτείνεις τους ορίζοντές σου και να μαζεύεις εμπειρίες. Με αυτό το εγχείρημα θέτουμε τα θεμέλια για ένα διαπλανητικό δίκτυο, που θα προσφέρει στις επόμενες γενιές την ευκαιρία να εξαπλωθούν πέρα από τον δικό μας κόσμο», υπογραμμίζει. «Δεν φοβάμαι να φύγω, ούτε το ταξίδι. Θα είναι μεγάλο και επικίνδυνο, όμως θα είναι μια περιπέτεια σε ανεξερεύνητο έδαφος με ασύλληπτες επιστημονικές ανακαλύψεις. Και αυτό θα μου δίνει δύναμη να συνεχίζω».

http://www.kathimerini.gr/788303/article/epikairothta/episthmh/ta3idi-ston-arh-xwris-epistrofh

Στείλτε μόνο γυναίκες στον Αρη!

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η κούρσα του Διαστήματος ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ενωση κορυφώθηκε με τις δύο υπερδυνάμεις να προσπαθούν να κερδίσουν το στοίχημα της πρώτης επανδρωμένης πτήσης έξω από τα σύνορα της Γης. Τελικά νικήτρια ήταν η Σοβιετική Ενωση που τον Απρίλιο του 1961 έστειλε τον πρώτο άνθρωπο στο Διάστημα - τον Γιούρι Γκαγκάριν. Ομως τον Φεβρουάριο του 1960 το αμερικανικό περιοδικό «Look» είχε κάνει μια επαναστατική για την εποχή πρόταση αναφέροντας σε πρωτοσέλιδό του «Μήπως ο πρώτος άνθρωπος στο Διάστημα πρέπει να είναι γυναίκα;». Οι Ρώσοι ανταποκρίθηκαν γρήγορα σε αυτή την πρόκληση και έστειλαν τη Βαλεντίνα Τερέσκοβα στο Διάστημα το 1963. Από την άλλη πλευρά, η NASA εμπιστεύθηκε μια διαστημική στολή σε γυναίκα, στη Σάλι Ράιντ, μόλις το 1983.

Η δημοσιογράφος επιστημονικών θεμάτων Κέιτ Γκριν αποφάσισε να... ζήσει αυτά που γράφει και έτσι εντάχθηκε σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα της NASA, το HI-SEAS. Επρόκειτο για ένα πρόγραμμα προσομοίωσης της ζωής στον Αρη. Η Γκριν μαζί με άλλες δύο γυναίκες και τρεις άνδρες έζησαν για διάστημα τεσσάρων μηνών σε μια μικρή βάση που είχε τοποθετηθεί στην πλαγιά ενός ηφαιστείου στη Χαβάη, σε ένα περιβάλλον που έμοιαζε με αυτό που θα συναντήσουν οι αστροναύτες που θα ταξιδέψουν στον Κόκκινο Πλανήτη. Τα μέλη του HI-SEAS ζούσαν κυρίως μέσα στη βάση με περιορισμένες προμήθειες και έβγαιναν έξω φορώντας υποχρεωτικά τις διαστημικές τους στολές για να εκτελέσουν κάποια εργασία. Μετά από αυτή την εμπειρία και αναλύοντας διάφορες σχετικές μελέτες η Γκριν υποστηρίζει ότι θα πρέπει τα στελέχη των διαστημικών υπηρεσιών να σκεφτούν το ενδεχόμενο το πλήρωμα της (πολυαναμενόμενης) πρώτης επανδρωμένης αποστολής στον Αρη να αποτελείται αποκλειστικά από γυναίκες.

Σύμφωνα με την Γκριν οι τρεις γυναίκες του προγράμματος είχαν μεταβολισμό «καταλληλότερο» για το Διάστημα από τους άνδρες αφού όπως διαπιστώθηκε, αν και ακολουθούσαν το ίδιο πρόγραμμα σωματικής άσκησης έκαιγαν πολύ λιγότερες θερμίδες από αυτούς και άρα χρειάζονταν λιγότερη τροφή. Επιπλέον, οι γυναίκες προσαρμόστηκαν καλύτερα από τους άνδρες και σε διάφορα προβλήματα που προκύπτουν από τη μακρόχρονη παραμονή σε ένα μικρό απομονωμένο περιβάλλον, όπως για παράδειγμα, τα προβλήματα ύπνου. Αν λοιπόν ένα πλήρωμα διαστημικής αποστολής αποτελείται μόνο από γυναίκες θα χρειάζονται λιγότερες ποσότητες προμηθειών διατροφής, κάτι που σημαίνει λιγότερο βάρος για το σκάφος που με τη σειρά του σημαίνει μικρότερη κατανάλωση ενέργειας, άρα και λιγότερα καύσιμα. Με δεδομένο επίσης το συνολικά μικρότερο βάρος ενός γυναικείου πληρώματος από εκείνο στο οποίο θα υπάρχουν και άνδρες (ή μόνο άνδρες) γίνεται επιπλέον εξοικονόμηση βάρους για το σκάφος και άρα επιπλέον εξοικονόμηση καυσίμων. Ετσι θα μπορεί να κατασκευαστεί ένα μικρότερο σκάφος και θα χρειαστεί ένας μικρότερος πύραυλος εκτόξευσης, κάτι που επιτυγχάνει σημαντικό περιορισμό του κόστους της αποστολής.

Μελέτες που έγιναν στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 έχουν δείξει ότι το σώμα και τα ζωτικά όργανα (π.χ. καρδιά) των γυναικών έχουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα από εκείνη των ανδρών στις δονήσεις αλλά και στην έκθεση στην κοσμική ακτινοβολία. Ψυχολογικές μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι οι γυναίκες προσαρμόζονται καλύτερα σε συνθήκες απομόνωσης από τους άνδρες. Βέβαια θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι παραπάνω ιατρικές και ψυχολογικές μελέτες ήταν μικρού εύρους. Θα πρέπει λοιπόν να γίνουν νέες, πιο καλά σχεδιασμένες σχετικές έρευνες προκειμένου να διαπιστωθεί αν και κατά πόσο οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη διαστημική ανθεκτικότητα. Ορισμένοι ειδικοί αλλά και στελέχη της διαστημικής βιομηχανίας, όπως ο Αντριου Ρέιντερ της ιδιωτικής αεροδιαστημικής εταιρείας SpaceX, βρίσκουν ελκυστική την ιδέα μιας αποστολής αποκλειστικά με γυναικείο πλήρωμα «Οτιδήποτε μπορεί να μειώσει το βάρος και να οδηγήσει σε κατασκευή μικρότερων σε όγκο σκαφών θα είναι σπουδαίο. Η αποστολή γυναικείου πληρώματος είναι νομίζω μια λογική πρόταση» υποστηρίζει ο Ρέιντερ. Βέβαια, όπως ομολογεί η Γκριν, υπάρχουν πολλά εμπόδια που σχετίζονται με πολιτικά, κοινωνικά και στερεοτυπικά κριτήρια τα οποία σε αυτή τουλάχιστον τη φάση δεν θα έκαναν τα στελέχη μιας διαστημικής υπηρεσίας όπως η NASA να αποφασίσει μια επανδρωμένη διαστημική αποστολή με αποκλειστικά γυναικείο πλήρωμα.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=643797

Εικονική πτήση στα υψίπεδα του Άρη.

Οι επιστήμονες την έχουν ονομάσει «περιοχή Χάος». Πρόκειται για τα χάιλαντς του Άρη, μια περιοχή κοντά στον ισημερινό του Κόκκινου Πλανήτη στην οποία βρίσκονται δεκάδες (μπορεί και εκατοντάδες) λόφοι και όρη τα μεγαλύτερα εκ των οποίων έχουν ύψος δύο χιλιάδες μέτρα.

Η περιοχή του Χάους έχει μέγεθος περίπου 36 χιλιάδων τετραγωνικών χλμ. Με δεδομένα από τον ευρωπαϊκό δορυφόρο Mars Express που εξερευνά τον Άρη ειδικοί του Γερμανικού Κέντρου Αεροδιαστήματος δημιούργησαν ένα 3D βίντεο που επιτρέπει στον θεατή να «πετάξει» πάνω από τα αρειανά χάιλαντς.

Βίντεο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231358014

Δοκιμάζουν την πρώτη κατοικία ανθρώπων στον Αρη.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα τα σχέδια αλλά και κάποιες εικόνες της πρώτης βάσης που θέλει να εγκαταστήσει στον Αρη για να ζήσουν εκεί τα μέλη των επανδρωμένων αποστολών στο Κόκκινο Πλανήτη. Πρόκειται για ένα θόλο δύο επιπέδων. Στο ένα επίπεδο θα υπάρχουν τα εργαστήρια, οι χώροι εργασίας, οι αποθήκες εξοπλισμού και τροφίμων, η κουζίνα, η τραπεζαρία, γυμναστήριο και το μπάνιο και στο άλλο επίπεδο τα υπνοδωμάτια.

Η βάση είναι σχεδιασμένη για να κατοικούν εκεί έξι άτομα.

Μάλιστα η NASA έχει στήσει μια τέτοια βάση στην πλαγιά ενός ηφαιστείου στη Χαβάη σε ένα περιβάλλον που προσομοιάζει αυτό του Αρη. Το πρόγραμμα ονομάζεται HI-SEAS και σε αυτό προσομοιάζεται μια επανδρωμένη αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη. Στη βάση της Χαβάης εισέρχονται οι αστροναύτες της «αποστολής» και ακολουθούν ένα πρόγραμμα ίδιο με εκείνο που θα ακολουθήσουν και οι αστροναύτες στον Αρη. Παραμένουν δηλαδή μέσα στη βάση το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ζώντας με περιορισμένες προμήθειες και τις λίγες φορές που βγαίνουν έξω από αυτή για να εκτελέσουν κάποια εργασία φορούν υποχρεωτικά τη διαστημική τους στολή. Το πρόγραμμα είναι σε συνεχή εξέλιξη με ένα πλήρωμα να παραμένει στη βάση για 3-4 μήνες και στη συνέχεια να αντικαθίσταται από κάποιο άλλο.

Στις φωτογραφίες η κάτοψη του πρώτου επιπέδου της βάσης. Από αριστερά προς τα δεξιά με τη φορά του ρολογιού έχουμε το μπάνιο, τα εργαστήρια, την αποθήκη, την κουζίνα, την τραπεζαρία, τα γραφεία εργασίας και το γυμναστήριο.Η κάτοψη του δεύτερου επιπέδου με τα υπνοδωμάτια.

Η κουζίνα της βάσης στον Αρη.Αυτά θα είναι τα υπνοδωμάτια στα οποία θα κοιμούνται οι αστροναύτες. Αποτελούνται από ένα μικρό κρεβάτι, ένα σκαμπό και ένα κομοδίνο.

Η βάση προσομοίωσης που έχει φτιάξει η NASA στη Χαβάη

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=644353

Νέα προσομοίωση επανδρωμένης αποστολής στον Άρη.

Ξεκίνησε εδώ και δύο 24ωρα, με σκοπό να διαρκέσει 8 μήνες, μια νέα προσομοίωση των συνθηκών που θα ζήσουν οι αστροναύτες οι οποίοι θα συμμετάσχουν στην πρώτη επανδρωμένη αποστολή με προορισμό τον πλανήτη Άρη. Η δοκιμή χρηματοδοτείται από τη ΝΑΣΑ και διεξάγεται στις εγκαταστάσεις Hawaii Space Exploration Analog and Simulation (γνωστές ως «Hi-Seas») στη Χαβάη, για να μελετηθεί πώς θα αντιδρούσε μία ομάδα ανθρώπων στην περίπτωση που θα χρειαζόταν να μείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα κλεισμένη σε έναν μικρό χώρο και εν πολλοίς αποκομμένη από τον έξω «κόσμο».

Το ερώτημα αυτό αναμένεται να παίξει καταλυτικό ρόλο στην επιτυχία μιας πραγματικής μελλοντικής αποστολής στον Άρη.

Κι αυτό γιατί μόνο το «ταξίδι» μέχρι τον Άρη θα διαρκέσει 6 μήνες, ενώ μετά την παραμονή τους στον «Κόκκινο Πλανήτη», οι αστροναύτες θα χρειαστούν άλλους 6 μήνες για να επιστρέψουν στη Γη.

Έτσι, σύμφωνα με τους ερευνητές που είναι υπεύθυνοι για τη δοκιμή, εκτός από τα διάφορα τεχνολογικά εμπόδια που χρειάζεται να λυθούν, θα πρέπει να διασφαλισθεί πως οι αστροναύτες θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις συνθήκες απομόνωσης που θα αντιμετωπίσουν. «Μέχρι σήμερα, δεν είναι πλήρως κατανοητό το ψυχολογικό ρίσκο που ενέχει μια τέτοια αποστολή και πώς ενδεχομένως αυτό μπορεί να μετριασθεί», σημειώνει χαρακτηριστικά η Κιμ Μπίνστεντ, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Χαβάης και επικεφαλής της ομάδας που επιβλέπει το πείραμα. «Η ΝΑΣΑ δεν πρόκειται να εγκρίνει ποτέ την εξερεύνηση του Άρη, αν δεν έχει πρώτα απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα», πρόσθεσε.

Η παρατεταμένη απομόνωση μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη στους αστροναύτες αλλά και διενέξεις μεταξύ τους, οι οποίες ενδεχομένως να θέσουν σε κίνδυνο την αποστολή ή ακόμη και την ίδια τη ζωή τους. Εξάλλου, σε μια προηγούμενη προσομοίωση που έγινε στη Ρωσία, και η οποία διήρκεσε 520 ημέρες, τέσσερις από τους έξι εθελοντές παρουσίασαν διαταραχές ύπνου, ενώ με την πάροδο του χρόνου ήταν ολοένα και περισσότερο απρόθυμοι να συνεργαστούν ως ομάδα.

Οι εγκαταστάσεις στη Χαβάη είναι ένα διώροφο κτίριο διαμέτρου 11 μέτρων, ενώ στη δοκιμή παίρνουν μέρος 3 άντρες και 3 γυναίκες, ηλικίας από 28 ετών έως 38 ετών. Για 8 μήνες, θα ζουν, θα εργάζονται και θα κοιμούνται σε έναν χώρο συνολικής επιφάνειας 140 τετ. μέτρων, περίπου όσο θα έχουν στη διάθεσή τους και οι πραγματικοί αστροναύτες.

Το «Hi-Seas» βρίσκεται σε μια απομονωμένη περιοχή της Χαβάης, ενώ η μοναδική τους επαφή με τον έξω «κόσμο» θα γίνεται μέσω e-mail, τα οποία μάλιστα θα ανταλλάσσουν με το Κέντρο Ελέγχου της «αποστολής» με χρονική καθυστέρηση 20 λεπτών, το ίδιο χρονικό διάστημα που θα χρειάζονταν τα ηλεκτρονικά τους μηνύματα να φτάσουν στη Γη, αν όντως βρίσκονταν στον «Κόκκινο Πλανήτη».

Εκτός από την καθημερινή διαβίωσή τους, οι εθελοντές θα πραγματοποιούν επιστημονικά πειράματα μέσα στο «Hi-Seas». Επίσης, θα βγαίνουν έξω από τις εγκαταστάσεις φορώντας στολές, για να «εξερευνήσουν» τον γύρω χώρο.

Πρόκειται για την τρίτη ανάλογη δοκιμή που γίνεται στη Χαβάη, ενώ οι δύο προηγούμενες πραγματοποιήθηκαν το 2014, με έξι εθελοντές και διάρκεια 120 ημέρες η καθεμία. Η επόμενη δοκιμή προγραμματίζεται να ξεκινήσει το 2015 και αυτή τη φορά θα διαρκέσει 365 ημέρες.

Βίντεο.

http://www.naftemporiki.gr/story/872946/nea-prosomoiosi-epandromenis-apostolis-ston-ari

Ενας... ιχνηλάτης θα επιταχύνει την εξερεύνηση του Αρη.

Βρετανοί μηχανικοί κατασκευάζουν ένα υψηλής νοημοσύνης μικρο-ρομπότ το οποίο θα συνοδεύει τους νέας γενιάς ρομποτικούς εξερευνητές που θα σταλούν στον Αρη.

Το ρομποτάκι θα λειτουργεί ως ένα είδος ιχνηλάτη στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη: Θα προπορεύεται του εξερευνητή και με τα ειδικά προηγμένα του όργανα θα αναζητά ασφαλή διαδρομή για τον ρομποτικό εξερευνητή, ενώ παράλληλα θα μπορεί να εντοπίζει διαφόρων ειδών σημεία και κομμάτια βράχων ή χώματος που θα αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής και μελέτης.

Σύμφωνα με τους κατασκευαστές του ιχνηλάτη με αυτό τον τρόπο η διαδικασία της εξερεύνησης θα επιταχυνθεί, για αυτό και ονόμασαν το ρομποτάκι «Faster» (δηλαδή «πιο γρήγορα»).

http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5177644/enas-ixnhlaths-ston-arh/

Ακόμη πιθανότερη η παρουσία οργανικών ενώσεων στον Άρη.

Πείραμα Γερμανών και Βρετανών επιστημόνων ενισχύει την υπόθεση πως τα οργανικά μόρια που ανίχνευσε το ρομπότ Curiosity στον Άρη προέρχονται στην πραγματικότητα από το έδαφος του Κόκκινου Πλανήτη, και δεν οφείλονται σε μόλυνση που προκάλεσε το ρομπότ. Έτσι, η ομάδα υποστηρίζει πως μειώνονται ακόμη περισσότερο οι πιθανότητες το αέριο χλωρομεθάνιο που ανακάλυψε το Curiosity στον Άρη, τον Νοέμβριο του 2012, να μην είναι όντως αρειανής «προέλευσης». Μάλιστα, σύμφωνα με τους ίδιους, το πιο βάσιμο σενάριο είναι πως η χημική ένωση σχηματίσθηκε από άνθρακα και υδρογόνο που «μετέφεραν» στον πλανήτη μετεωρίτες.

Με επικεφαλής τον δρα Φρανκ Κέπλερ από το πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, η ομάδα χρησιμοποίησε στο πείραμά της δείγματα μετεωρίτη «ηλικίας» 4,6 δισεκατομμυρίων ετών, ο οποίος βρέθηκε στην Αυστραλία. Με αυτά, οι επιστήμονες αναπαρήγαγαν στο εργαστήριο τη διαδικασία ανίχνευσης οργανικών ενώσεων που χρησιμοποιεί το Curiosity στον Άρη, καταλήγοντας σε συγκεντρώσεις ισοτόπων που δείχνουν να αποκλείουν το σενάριο της μόλυνσης με χημικά από τη Γη.

Το ερώτημα για το κατά πόσο υπάρχουν οργανικά μόρια στον Κόκκινο Πλανήτη, τα οποία είναι απαραίτητα για τη δημιουργία ζωής, παραμένει «ανοικτό» εδώ και δεκαετίες. Για να το απαντήσει, το όχημα περιπλάνησης Curiosity της ΝΑΣΑ, το οποίο έφτασε στον πλανήτη τον Αύγουστο του 2012, έχει αναλύσει δείγματα από το αρειανό έδαφος, θερμαίνοντάς τα και αναλύοντας τη σύνθεσή τους με τα όργανα με τα οποία είναι εξοπλισμένο.

Παρουσία οργανικών ενώσεων στον Άρη Τον Νοέμβριο του 2012, ανακοινώθηκε πως το ρομπότ ανίχνευσε οργανικά μόρια, και πιο συγκεκριμένα αέριο χλωρομεθάνιο, το οποίο αποτελείται από χλώριο, άνθρακα και υδρογόνο. Σύμφωνα ωστόσο με τους υπεύθυνους της αποστολής, θα μπορούσε κάλλιστα η οργανική ένωση να σχηματίσθηκε κατά τη διαδικασία της χημικής ανάλυσης, από τα συστατικά της οποίας μόνο και το χλώριο είχε αρειανή «προέλευση» και απελευθερώθηκε από τη θέρμανσή των δειγμάτων. Αντίθετα, ο άνθρακας και το υδρογόνο πιθανότατα προήλθε από χημικές ενώσεις που μετάφερε το ρομπότ από τη Γη στον Κόκκινο Πλανήτη.

Η ομάδα έλεγξε στο εργαστήριο μια εναλλακτική εξήγηση, σύμφωνα με την οποία τα δύο χημικά στοιχεία υπήρχαν όντως στο έδαφος του πλανήτη, φτάνοντας εκεί από μετεωρίτες. Γι’ αυτό τον σκοπό, χρησιμοποίησε δείγματα από έναν μετεωρίτη που βρέθηκε στην Αυστραλία και, όπως δέχονται οι περισσότεροι επιστήμονες, έχει παρόμοια χημική σύσταση με τους διαστημικούς «βράχους» που κάθε χρόνο καταλήγουν στο έδαφος του Άρη.

Έτσι, θερμαίνοντας τα δείγματα παρουσία χλωρίου, διαπίστωσαν πως σχηματίζεται χλωρομεθάνιο. «Οι αναλογίες ισοτόπων άνθρακα και υδρογόνου στο αέριο που παράχθηκε δείχνουν ξεκάθαρα πως το χλωρομεθάνιο είχε εξωγήινη προέλευση», λέει ο Κέπλερ, σχολιάζοντας το αποτέλεσμα του πειράματος. «Ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλειστεί ένα ποσοστό της οργανικής ύλης να δημιουργήθηκε από μικροοργανισμούς που κάποτε ζούσαν στον πλανήτη», προσθέτει. Κάτι που θα απαντηθεί μόνο από μελλοντικές αποστολές στον Άρη, με τις οποίες θα μετρηθούν οι αναλογίες ισοτόπων στο αέριο.

http://www.naftemporiki.gr/story/879910/akomi-pithanoteri-i-parousia-organikon-enoseon-ston-ari

Νέα μελέτη για τη ζωή στον Αρη.

Νέα μελέτη αμφισβητεί ότι υπήρξε κάποτε ζωή στον Αρη επειδή ο Κόκκινος Πλανήτης ήταν πάντοτε εχθρικός προς την ζωή.

Ο στόλος των δορυφόρων που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Αρη, οι ρομποτικοί εξερευνητές που βρίσκονται πάνω στην επιφάνεια του και τα επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια έχουν προσφέρει στους επιστήμονες τεράστιο όγκο δεδομένων για το ατμοσφαιρικό και γεωλογικό παρόν και παρελθόν του Κόκκινου Πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια έχουν δημοσιευθεί σειρά μελετών άλλες εκ των οποίων αναφέρουν ότι κάποτε ο Αρης διέθετε ευνοϊκές για την ανάπτυξη και επιβίωση της ζωής συνθήκες και άλλες υποστηρίζουν ότι ο πλανήτης δεν ήταν ποτέ φιλικός απέναντι στη ζωή.

Η τελευταία σχετική μελέτη συγκλίνει με τη θεωρία της αδυναμίας του Κόκκινου Πλανήτη να φιλοξενήσει ζωή. Ομάδα ερευνητών από το αμερικανικό πανεπιστήμιο Brown και το Ινστιτούτο Επιστημών Weizmann στο Ισραήλ μελέτησαν τις ατμοσφαιρικές συνθήκες στον Αρη από την αρχή της ύπαρξης του. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κατά βάση στην επιφάνεια του Αρη επικρατούσαν πολύ χαμηλές, «παγωμένες», θερμοκρασίες. Οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι κάποιες περιόδους διάφορες γεωλογικές διεργασίες αύξαναν τη θερμοκρασία στην επιφάνεια και πιθανότατα έκανε την εμφάνιση και το απαραίτητο για την παρουσία της ζωής νερό σε υγρή μορφή. Ομως σύμφωνα με τους ερευνητές η αυξημένη θερμοκρασία και η παρουσία νερού σε υγρή μορφή στην επιφάνεια του Αρη διαρκούσε μικρά χρονικά διαστήματα, τέτοια που δεν επέτρεπαν την εμφάνιση και διατήρηση στη συνέχεια της ζωής σε αυτόν. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience».

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=651652

Η Γη στέλνει στον Άρη 90.000 χαιρετισμούς.

Με ευκαιρία την επέτειο των 50 ετών από την πρώτη αποστολή στον Άρη, αμερικανική εταιρεία θα μεταδώσει την Παρασκευή στον γειτονικό πλανήτη 90.000 μηνύματα με χαιρετισμούς και φωτογραφίες.

Η εταιρεία Uwingu (προφέρεται «ουίνγκου» και σημαίνει «ουρανός» στα σουαχίλι) η οποία συγκεντρώνει κονδύλια για τη χρηματοδότηση της διαστημικής έρευνας, οργάνωσε τη διαπλανητική μετάδοση για να γιορτάσει την 50ή επέτειο της αποστολής Mariner 4 της NASA και να συγκεντρώσει χρήματα για άλλες δραστηριότητες.

Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Beam me to Mars, η εταιρεία κάλεσε τους ενδιαφερόμενους να στείλουν στον Άρη ψηφιακές καταγραφές με τα ονόματά τους, τα μηνύματα και τις φωτογραφίες τους, πληρώνοντας από 5 μέχρι 99 δολάρια.

Στις 22.00 ώρα Ελλάδας την Παρασκευή, τα μηνύματα θα μεταδοθούν από κεραίες στην Χαβάη, την Αλάσκα και την Αυστραλία, οι οποίες κανονικά χρησιμοποιούνται στις επικοινωνίες με δορυφόρους.

Ταξιδεύοντας με την ταχύτητα του φωτός, τα ραδιοκύματα της μετάδοσης θα χρειαστούν 15 λεπτά για να φτάσουν στον πλανήτη. Ολόκληρη η μετάδοση θα επαναληφθεί δύο φορές.

Στον Άρη βέβαια δεν υπάρχει κανείς να λάβει τους χαιρετισμούς, όμως οι διοργανωτές της εκδήλωσης λένε ότι αυτό δεν έχει σημασία. Αντίγραφα των μηνυμάτων θα παραδοθούν στο Κογκρέσο, στα αρχηγεία της NASA και στον ΟΗΕ ως ένδειξη στήριξης της διαστημικής εξερεύνησης.

To Mariner 4 εκτοξεύτηκε στις 28 Νοεμβρίου 1964 και χρειάστηκε οκτώ μήνες για να φτάσει στον Άρη και να στείλει τις πρώτες εικόνες της επιφάνειάς του.

Έκτοτε, πάνω από 20 σκάφη έχουν περάσει από τον πλανήτη, έχουν τεθεί σε τροχιά ή έχουν προσεδαφιστεί.

Σήμερα η NASA διαθέτει τρεις δορυφόρους σε τροχιά γύρω από τον Άρη και δύο ρομπότ που λειτουργούν στην επιφάνεια. Η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA και η Ινδία έχουν από έναν δορυφόρο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231366990

Πάχνη ξηρού πάγου καλύπτει την Ελλάδα του Άρη.

Χάρη σε ένα διάλειμμα καθαρής ατμόσφαιρας πάνω από τη λεκάνη της Ελλάδας του Άρη, ο ευρωπαϊκός δορυφόρος Mars Express μπόρεσε να κοιτάξει κάτω σε αυτό τη γιγάντια κοιλότητα βάθους επτά χιλιομέτρων.

Η Λεκάνη Ελλάδας βρίσκεται στα υψίπεδα του νοτίου ημισφαιρίου του Άρη και είναι ουσιαστικά ο μεγαλύτερος ορατός κρατήρας του Ηλιακού Συστήματος, με διάμετρο 2.300 χιλιόμετρα.

Σχηματίστηκε πριν από περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια στη διάρκεια του λεγόμενου Όψιμου Μεγάλου Βομβαρδισμού, όταν οι πλανήτες του εσώτερου Ηλιακού Συστήματος δεχόταν μια βροχή αστεροειδών και κομητών.

Από το σχηματισμό της στα πρώτα στάδια της ζωής του Άρη, η λεκάνη της Ελλάδας σμιλεύτηκε από τον άνεμο, το νερό, τον πάγο και την ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Αυτή είναι εξάλλου η περιοχή όπου ξεκινούν οι παγκόσμιες αμμοθύελλες του πλανήτη, επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA.

Η εικόνα που έλαβε η στερεοσκοπική κάμερα του Mars Express στις 23 Ιανουαρίου εστιάζεται στην περιοχή Χάος, σχεδόν στο κέντρο της λεκάνης.

Μεγάλο μέρος του τοπίου καλύπτεται από πάχνη ξηρού πάγου -χιόνι από παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο σχηματίζει μεγάλα καλύμματα στους πόλους του πλανήτη.

Στα δεξιά της εικόνας, το «γλάσο» του ξηρού πάγου σημαδεύεται από «λάκκους εξάχνωσης», σχηματισμούς που δημιουργούνται από την εξάχνωση του διοξειδίου του άνθρακα, δηλαδή τη μετατροπή του από στερεό απευθείας σε αέριο.

Οι λάκκοι εξάχνωσης εναλλάσσονται με πολυγωνικούς σχηματισμούς στο έδαφος, αποτέλεσμα της συστολής και της διαστολής στους κύκλους ψύξης-απόψυξης.

Οι λόφοι που διατρέχουν το κέντρο της εικόνας φαίνονται χρυσαφένιοι, πιθανότατα επειδή ο Ήλιος βρισκόταν χαμηλά στον ορίζοντα όταν ελήφθη η εικόνα.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231367551

Ο «οδικός χάρτης» της NASA για το ταξίδι στον Άρη.

Τον «οδικό της χάρτη» για το ταξίδι στον Άρη, στον οποίο περιέχονται όλα όσα πρέπει να γίνουν για να πραγματοποιηθεί αυτός ο σκοπός, παρουσιάζει η NASA συνοπτικά σε μία εικόνα.

Όπως επισημαίνει σχετικά η αμερικανική διαστημική υπηρεσία, σε εξέλιξη είναι η ανάπτυξη των δυνατοτήτων που απαιτούνται για την αποστολή αστροναυτών σε έναν αστεροειδή μέχρι το 2025 και στον Άρη μέσα στη δεκαετία του 2030. Οι στόχοι αυτοί περιγράφονται στη NASA Authorization Act of 2010 και τη US National Space Policy (επίσης 2010).

Ο Άρης αποτελεί έναν σημαντικό προορισμό για την επιστήμη, καθώς και την εξερεύνηση μέσω ρομπότ και επανδρωμένων αποστολών, καθώς η Ανθρωπότητα επεκτείνει την παρουσία της στο Ηλιακό Σύστημα. Ο σχηματισμός και η εξέλιξή του είναι συγκρίσιμα με της Γης, κάτι που θα οδηγήσει σε αύξηση της γνώσης σχετικά με την ιστορία και το μέλλον του πλανήτη.

Ο Κόκκινος Πλανήτης είχε συνθήκες που ευνοούσαν την ύπαρξη ζωής στο παρελθόν. Η μελλοντική εξερεύνηση θα μπορούσε να αποκαλύψει στοιχεία περί εξωγήινης ζωής, απαντώντας ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα που έχουν απασχολήσει την Ανθρωπότητα:

το αν είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν.

Ρομποτικοί εξερευνητές μελετούν τον Άρη εδώ και άνω των 40 ετών. Το «μονοπάτι» της NASA για επανδρωμένες εξερευνητικές αποστολές ξεκινά σε χαμηλή τροχιά, στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Αστροναύτες στο εργαστήριο μελετούν τεχνολογίες και συστήματα επικοινωνίας που απαιτούνται για αποστολές στο βαθύ Διάστημα, καθώς και την επίδραση που έχουν στο σώμα τα μακροχρόνια διαστημικά ταξίδια.

Το επόμενο βήμα είναι φυσικά το βαθύ Διάστημα, με τη NASA να προχωρά σε αποστολή ρομποτικού σκάφους για την «αιχμαλώτιση» και την ανακατεύθυνση ενός αστεροειδούς ώστε να τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Αστροναύτες με το σκάφος Οrion θα εξερευνήσουν τον αστεροειδή τη δεκαετία του 2020, επιστρέφοντας στη Γη με δείγματα. Αυτό το εγχείρημα θα βοηθήσει στη δοκιμή νέων συστημάτων και δυνατοτήτων που θα χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο μιας αποστολής στον Άρη.

Ήδη ένας στόλος από ρομποτικά διαστημόπλοια και οχήματα βρίσκεται πάνω και γύρω από τον Άρη, «δραματικά αυξάνοντας τη γνώση μας σχετικά με τον Κόκκινο Πλανήτη και στρώνοντας τον δρόμο για μελλοντικούς ανθρώπους εξερευνητές», όπως αναφέρει η ΝΑSA. Επερχόμενες αποστολές όπως το Μars 2020 rover, με στόχο την αναζήτηση ενδείξεων περί αρχαίας ζωής, θα βοηθήσουν επίσης στην επίδειξη νέων τεχνολογιών που θα επέτρεπαν σε αστροναύτες να επιβιώσουν στον Κόκκινο Πλανήτη.

«Μηχανικοί και επιστήμονες σε όλη τη χώρα δουλεύουν σκληρά για να αναπτύξουν τις τεχνολογίες που οι αστροναύτες θα χρησιμοποιήσουν για να φτάσουν και να ζήσουν κάποια στιγμή στον Άρη και να γυρίσουν σπίτι με ασφάλεια από το επόμενο ‘μεγάλο βήμα για την Ανθρωπότητα’. Η NASA επίσης αποτελεί ηγέτη σε έναν Παγκόσμιο Οδικό Χάρτη Εξερεύνησης, δουλεύοντας με διεθνείς συνεργάτες και την αμερικανική εμπορική διαστημική βιομηχανία πάνω σε μια συντονισμένη επέκταση της ανθρώπινης παρουσίας στο Ηλιακό Σύστημα, με επανδρωμένες αποστολές στην επιφάνεια του Άρη ως στόχο» αναφέρεται σχετικά στην ιστοσελίδα της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας.

http://www.naftemporiki.gr/story/886621/o-odikos-xartis-tis-nasa-gia-to-taksidi-ston-ari

Τα ίχνη αρχαίων λιμνών και ποταμιών στον Άρη.

Το διαστημικό ρόβερ Curiosity της NASA, που προσεδαφίστηκε στον πλανήτη Άρη τον Αύγουστο του 2012, συνεχίζει ακάθεκτο τις έρευνές του. Οι παρατηρήσεις του δείχνουν ότι το όρος Sharp δημιουργήθηκε από ιζήματα σε μια μεγάλη λίμνη πριν από εκατομμύρια χρόνια. Αυτή η ερμηνεία των ευρημάτων του Curiosity στον κρατήρα Gale δείχνει ότι ο πλανήτης Άρης στο παρελθόν είχε το κατάλληλο κλίμα που ευνοούσε την ύπαρξη λιμνών για μεγάλο χρονικό διάστημα και σε πολλές περιοχές του.

Η μελέτη των διαστρωματώσεων στο όρος Sharp δείχνουν εναλλαγές μεταξύ λίμνης, ποταμιού και αιολικών αποθέσεων, γεγονός που αποδεικνύει την επαναλαμβανόμενη πλήρωση και εξάτμιση μιας λίμνης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σύμφωνα με τον John Grotzinger, έναν ερευνητή του προγράμματος Curiosity, «εκεί που τώρα υπάρχει ένα βουνό, κάποτε υπήρχε μια σειρά από λίμνες».

Μια πανοραμική εικόνα της περιοχής γύρω από το όρος Sharp στον πλανήτη Άρη – μια σύνθεση φωτογραφιών που έβγαλε το ρομποτικό όχημα Curiosity. Η διάταξη των στρωμάτων ψαμμίτη οδηγεί τους επιστήμονες να συμπεράνουν ότι εκεί υπήρχε ποταμός.

Το Curiosity κατά την διάρκεια μιας διαδρομής 8 χιλιομέτρων από τον Αύγουστο του 2012, έφερε στο φως στοιχεία που δείχνουν την αλλαγή σχήματος του πυθμένα του κρατήρα κατά τη διάρκεια της εποχής που υπήρχαν λίμνες στον Άρη. Σύμφωνα με τον Sanjeev Gupta, μέλος της επιστημονικής ομάδας Curiosity, «βρήκαμε ιζηματογενή πετρώματα που αποδεικνύουν την ύπαρξη μικρών αρχαίων δέλτα. Το Curiosity διέσχισε το σύνορο από μια περιοχή που κυριαρχούσαν τα ποτάμια σε μια περιοχή που κυριαρχούσαν οι λίμνες».

Είναι φανερό πως η Γεωλογία παίζει σημαντικό ρόλο στην εξαγωγή συμπερασμάτων από τα δεδομένα του Curiosity σχετικά με την ύπαρξη αρχαίων ποταμιών και λιμνών αλλά και των αλλαγών που πραγματοποιήθηκαν στο περιβάλλον του Άρη τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια. Θα μπορούσαν άραγε αυτά τα ευρήματα να πείσουν κάποιους, σαν τον … Sheldon Cooper – θεωρητικό φυσικό στη χιουμοριστική σειρά The Big Bang Theory – ότι η Γεωλογία είναι αληθινή επιστήμη;

http://physicsgg.me/2014/12/09/%cf%84%ce%b1-%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b7-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b1%ce%af%cf%89%ce%bd-%ce%bb%ce%b9%ce%bc%ce%bd%cf%8e%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%80%ce%bf%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%b9%cf%8e%ce%bd-%cf%83%cf%84/

Λύθηκε ο γρίφος του όρους Σαρπ.

Oι υπεύθυνοι του προγράμματος του διαστημικού οχήματος Curiosity της NASA πιστεύουν ότι σήμερα πλέον μπορούν να απαντήσουν γιατί στο σημείο προσεδάφισης του ρομποτικού οχήματος στον κρατήρα Γκέιλ υπάρχει ένας μεγάλος ορεινός όγκος. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι πρόκειται για τα υπολείμματα ιζημάτων από διαδοχικές λίμνες που κάποτε γέμιζαν τη βαθιά λεκάνη, ιζήματα που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια δεκάδων εκατομμυρίων ετών. Μόνο αργότερα οι άνεμοι δημιούργησαν την πεδιάδα που περιβάλλει την κορυφή, η οποία έχει ύψος πέντε χιλιομέτρων.

Αν αυτή η προσέγγιση ευσταθεί, τότε θα πρέπει να θεωρήσουμε βέβαιο ότι το κλίμα στον πλανήτη Αρη ήταν πολύ πιο θερμό και υγρό κατά τα πρώτα δύο δισεκατομμύρια χρόνια από ό,τι αναγνώριζαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες.

Οπως αναφέρει η επιστημονική ομάδα, ο αρχαίος Αρης θα πρέπει να είχε πλήθος βροχοπτώσεων ή χιονοπτώσεων ώστε να μπορεί να διατηρεί τέτοιες συνθήκες υγρασίας. Αυτό κατά τους ερευνητές σημαίνει ότι πιθανώς στην επιφάνειά του κάποτε να υπήρχε και ένας ολόκληρος ωκεανός.

Επί δεκαετίες οι επιστήμονες υπολόγιζαν ότι οι βορειότερες πεδιάδες ενδεχομένως να «φιλοξενούσαν» κάποια λίμνη στα πρώτα χρόνια μετά τη γέννηση του πλανήτη Αρη. Τα τελευταία στοιχεία που συγκέντρωσε το ρομποτικό όχημα φαίνεται να καθιστούν πιθανό ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Πολύ συχνά παρατηρούνται σε κρατήρες όπως ο Γκέιλ κεντρικοί λοφίσκοι, οι οποίοι συνήθως δημιουργούνται μετά την πρόσκρουση κάποιου αστεροειδούς ή κομήτη και τη δημιουργία μιας λεκάνης στην περιοχή. Ωστόσο, η ύπαρξη του όρους Σαρπ δεν μπορεί να εξηγηθεί με αυτό τον τρόπο λόγω του μεγέθους του.

Οι αποκαλύψεις του Curiosity έγιναν ύστερα από ένα ολόκληρο χρόνο παρατηρήσεων και καταγραφών καθώς το ρομποτικό όχημα εκινείτο από το σημείο που προσεδαφίστηκε το 2012 νοτίως προς τη μεγάλη κορυφή. Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου το ρομπότ ανίχνευσε πολλά ιζήματα τα οποία είχαν εναποτεθεί από αρχαία ποτάμια. Καθώς κινήθηκε το ρομποτικό όχημα νοτιότερα, έγινε σαφέστερο ότι αυτή η δραστηριότητα κατέληγε σε δέλτα και σε στατικές λίμνες στο κέντρο της λεκάνης. Ομως το σαφέστερο σημάδι που είχαμε γι’ αυτό ήταν η κλίση αυτών των ιζημάτων τα οποία καταβυθίζονταν προς την πλευρά του βουνού.

«Πάντα βλέπουμε το ίδιο συστηματικό πρότυπο, κάτι που πραγματικά προκαλεί εντύπωση», εξηγεί ο καθηγητής Σαντζίβ Γκούπτα του Κολεγίου Ιμπίριαλ του Λονδίνου. Αυτή η κλίση των ιζημάτων υποδεικνύει ότι το νερό έτρεχε από τα χείλη του κρατήρα προς το κέντρο της κοιλάδας όπου και πρέπει να συγκεντρωνόταν. Καθώς περνούσαν τα εκατομμύρια χρόνια, τα ιζήματα δημιουργούσαν αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως όρος Σαρπ. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το μυστήριο επιλύθηκε μόνο χάρη στην ύπαρξη του ρομποτικού οχήματος Curiosity και δεν ήταν δυνατόν να λυθεί από τις παρατηρήσεις των δορυφόρων.

http://www.kathimerini.gr/795269/article/epikairothta/episthmh/ly8hke-o-grifos-toy-oroys-sarp

Το Curiosity βρήκε οργανική ύλη στον Αρη.

Σημάδια ζωής εντόπισε το σκάφος Curiosity της NASA στον πλανήτη Άρη!

Ενα από τα όργανα του ρομποτικού σκάφους με τους έξι τροχούς που βρίσκεται στον Κόκκινο Πλανήτη για λογαριασμό της αμερικανικής υπηρεσίας, εντόπισε μυστηριώδη ίχνη μεθανίου που δεν μπορούν εκ πρώτης όψεως να ερμηνευθούν με βάση τη γεωλογία ή την οργανική ύλη που μεταφέρεται στον Αρη από κομήτες ή αστεροειδείς.

Αν και οι επιστήμονες δεν είναι ακόμα σίγουροι για την προέλευση του μεθανίου, εν τούτοις μπορούν να υποθέσουν με ασφάλεια ότι η πηγή είναι κάποιος οργανισμός βακτηριακού τύπου.

Εάν η ύπαρξη ζωντανών, αναπνέοντων μικροβίων στον Αρη επιβεβαιωθεί, τότε θα πρόκειται για μια από τις πιο συνταρακτικές ανακαλύψεις της ιστορίας.

Το Curiosity προσγειώθηκε στον Άρη τον Αύγουστο του 2012 και έκτοτε εξερευνά τον πλανήτη. Πρόσφατα, η NASA ανακοίνωσε ότι στην συγκεκριμένη περιοχή που εντοπίστηκε το μεθάνιο, υπήρχε κάποτε μια αρχαία λίμνη με φρέσκο νερό, η οποία θα μπορούσε να θεωρηθεί «φιλικό» περιβάλλον για την ανάπτυξη της ζωής στο απώτερο παρελθόν.

Η νέα ανακάλυψη δημοσιεύθηκε την Τρίτη στο επιστημονικό περιοδικό Science, μετά από την μελέτη των δειγμάτων διαφόρων αερίων που συνέλεξε το Curiosity.

Οι επιστήμονες εντόπισαν πως τα επίπεδα μεθανίου αυξήθηκαν δέκα φορές σε μια περίοδο μόλις 60 ημερών του πλανήτη Άρη, σε τέσσερις διαδοχικές μετρήσεις, που έγιναν σε απόσταση 200-300 μέτρων η μία από την άλλη.

(Υπενθυμίζεται ότι πριν από ένα χρόνο το Curiosity δεν ανίχνευε καθόλου μεθάνιο στην ατμόσφαιρά του Άρη!)

http://physicsgg.me/2013/09/20/%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7/

Ο επικεφαλής της ομάδας επιστημόνων της NASA, δρ Chris Webster, επισημαίνει στην εργασία: «Οι αυξομειώσεις στο ποσοστό μεθανίου που εντοπίσαμε δεν εξαρτάται από κάποιο περίπλοκο γεγονός, αλλά κυρίως από κάποια τοπική παραγωγή ή κάποιου είδους εξαέρωση, που από τη στιγμή που συμβαίνει, διασπείρεται ταχέως».

Με βάση την διεύθυνση του ανέμου, η πηγή εκπομπής του μεθανίου υπολογίζεται κάπου βορειότερα από το Curiosity.

http://www.defencenet.gr/defence/item/h-nasa-%CE%B2%CF%81%CE%AE%CE%BA%CE%B5-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CE%B6%CF%89%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7

Hellas Planitia

Ο κόκκινος πλανήτης έχει πλέον εξερευνηθεί αρκετά και πολλά σημεία του έχουν πάρει ονόματα πόλεων, νησιών, χωρών αλλά και σημαντικών προσωπικοτήτων.

Έτσι στα τοπωνύμια του Άρη δεσπόζουσα θέση έχει η Ελλάδα, καθώς δίνει το όνομά της στη μεγαλύτερη κοιλάδα του Άρη και έχει ονομαστεί από τον μεγάλο Ιταλό αστρονόμο Τζιοβάνι Σκιαπαρέλι, «Hellas Planitia».

H «Hellas Planitia» έχει έκταση 2300 χιλιόμετρα και σχηματίστηκε από την πτώση μεγάλου αστεροειδούς πριν 3,9 δισεκατομμύρια χρόνια. Η διαφορά ύψους από τις παρυφές μέχρι τη βάση είναι περίπου 9 χιλιόμετρα ενώ λόγω του μεγέθους της είναι το πλέον ευδιάκριτο σημείο στον πλανήτη Άρη.

Τα ιζηματογενή πετρώματα της κοιλάδας έχουν προκαλέσει εντύπωση στους ερευνητές καθώς υποδηλώνουν ότι υπήρχε στην περιοχή μεγάλη θαλάσσια έκταση πριν από 3,5-4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, μία χρονική περίοδο που, για πολλούς επιστήμονες, οι συνθήκες στον Άρη ήταν πολύ πιο ευνοϊκές για την εξέλιξη της ζωής απ’ ότι ήταν στη Γη.

Εκτός όμως από την κοιλάδα η Ελλάδα φιγουράρει και στον «Όλυμπο», το υψηλότερο βουνό του Άρη και σε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα.

Πρόκειται για ένα ηφαιστειακό βουνό ύψους 27 χιλιομέτρων, δηλαδή τρεις φορές ψηλότερο από το Έβερεστ. Το σύμπλεγμα της καλντέρας του έχει πλάτος 85 και βάθος 3 χιλιόμετρα, ενώ η βάση του βουνού έχει μήκος 550 χιλιόμετρα.

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B7-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1

Νέα διαδρομή για Άρη θα μείωνε το κόστος των αποστολών.

Δύο βασικά προβλήματα των αποστολών στον Άρη είναι ότι το παράθυρο της εκτόξευσης ανοίγει μόνο κάθε 26 μήνες και το σκάφος πρέπει να μεταφέρει μεγάλες ποσότητες καυσίμων για να επιβραδύνει όταν φτάσει στον προορισμό. Ένα νέο δρομολόγιο που εξετάζει η NASA θα ξεπερνούσε και τα δύο εμπόδια, αν και η διάρκεια του ταξιδιού θα ήταν μεγαλύτερη.

Ο παραδοσιακός τρόπος για να φτάσει κανείς στον Άρη είναι να υπολογίσει πού θα βρίσκεται ο πλανήτης μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και μετά να εκτοξεύσει ένα σκάφος έτσι ώστε να βρεθεί εκεί την ίδια στιγμή.

Όλες οι αποστολές στον Άρη που έχουν πραγματοποιηθεί ως σήμερα ακολουθούν αυτή τη διαδικασία, επισήμως γνωστή ως μεταφορά Χόμαν (Hohmann).

Το πρόβλημα είναι ότι το σκάφος φτάνει στον στόχο με μεγάλη ταχύτητα και πρέπει να χρησιμοποιήσει πυραυλοκινητήρες για να επιβραδύνει αρκετά.

Οι κινητήρες αυτοί, όμως, απαιτούν πολλά καύσιμα.

Ένα δεύτερο πρόβλημα είναι ότι οι αποστολές μπορούν να εκτοξεύονται μόνο κάθε 26 περίπου μήνες, όταν η Γη και ο Άρης βρίσκονται στην ελάχιστη μεταξύ τους απόσταση.

Το εναλλακτικό δρομολόγιο που προτείνουν δύο ερευνητές ονομάζεται «βαλλιστική σύλληψη» και βασίζεται σε μια μάλλον απλή ιδέα: αντί να στείλει κανείς το σκάφος κατευθείαν στον Άρη, το στέλνει σε μια συγκεκριμένη θέση μπροστά από τον πλανήτη και περίπου στην ίδια τροχιά, και μετά περιμένει τον πλανήτη να προφτάσει το σκάφος και να το αιχμαλωτίσει στο βαρυτικό πεδίο του.

Η ιδέα δεν είναι καινούργια. Αναπτύχθηκε πριν από περίπου 25 χρόνια από τον Έντουαρντ Μπελμπρούνο, τότε ερευνητή του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA, ως ένας εύκολος τρόπος για την εκτόξευση αποστολών στη Σελήνη.

Εφαρμόστηκε στην ιαπωνική αποστολή Hiten το 1991 και από το Grail της NASA το 2011, επισημαίνει το περιοδικό Scientific American.

Ο Μπελμπρούνο, σήμερα ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και σύμβουλος της Boeing, βασικού εργολάβου της NASA για την ανάπτυξη του πυραύλου SLS που κάποτε θα μεταφέρει τους Αμερικανούς στον Κόκκινο Πλανήτη, πίστευε τότε ότι η βαλλιστική σύλληψη θα ήταν πρακτικά αδύνατη στην περίπτωση του Άρη, λόγω της μεγάλης ταχύτητάς του.

Τώρα, ο Μπελμπρούνο αλλάζει γνώμη. Η τεχνική της βαλλιστικής σύλληψης είναι εφικτή και θα περιόριζε τις απαιτήσεις σε καύσιμα κατά περίπου 25%, αναφέρει σε μελέτη που συνυπογράφει με τον Φρανσέσκο Τοπούτο του Πολυτεχνικού Πανεπιστημίου του Μιλάνο. Το άρθρο έχει υποβληθεί για δημοσίευση στο Celestial Mechanics and Dynamical Astronomy και είναι διαθέσιμο στην υπηρεσία προδημοσίευσης ArXiv.

http://arxiv.org/abs/1410.8856

To πρόβλημα όμως είναι ότι το ταξίδι, το οποίο διαρκεί σήμερα τουλάχιστον έξι μήνες, θα απαιτούσε αρκετούς μήνες παραπάνω. Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι αυτό θα ήταν σημαντική επιβάρυνση για μια επανδρωμένη αποστολή, καθώς η μακρόχρονη παραμονή στο Διάστημα θα είχε ψυχολογικές και φυσιολογικές επιπτώσεις για το πλήρωμα.

Πιστεύουν όμως ότι η βαλλιστική σύλληψη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε ρομποτικές αποστολές που θα προηγούνταν και θα προετοίμαζαν το έδαφος για την άφιξη των αστροναυτών.

Επιπλέον, επειδή οι αποστολές θα μπορούν να αναχωρούν οποιαδήποτε στιγμή, η νέα διαδρομή θα εξασφάλιζε μια σταθερή παροχή εφοδίων.

Ο Μπελμπρούνο συνεργάζεται τώρα με τη NASA για ενδεχόμενη εφαρμογή της ιδέας του.

Πρώτα όμως θα πρέπει να υπολογιστεί το δρομολόγιο με μεγαλύτερη ακρίβεια, λαμβάνοντας για παράδειγμα υπόψη τη βαρυτική επίδραση του Δία.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231373946

Σαλάτα μαρουλιών το πρώτο γεύμα ανθρώπων στον Αρη.

Ερευνητές στη Βρετανία θέλουν να καλλιεργήσουν μαρούλια στον… Αρη. Το σχέδιο τους προβλέπει την αποστολή σπόρων του λαχανικού το 2018 στον Κόκκινο Πλανήτη. Η παραγωγή τροφίμων στον Αρη (και άλλους πλανήτες) είναι κρίσιμος παράγοντας για τη δημιουργία επανδρωμένων βάσεων ή ακόμη και αποικιών μακριά από τη Γη.

Ο άνθρωπος θέλει να πατήσει το πόδι του σε άλλους κόσμους έξω από τη Γη αλλά οι πλανήτες και οι δορυφόροι του ηλιακού μας συστήματος που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν βάσεις ή ακόμη και αποικίες είναι αρκετά αφιλόξενοι όχι μόνο για την παρουσία του ανθρώπου αλλά και της ζωής γενικότερα. Ο Αρης αποτελεί τον διακαή πόθο των διαστημικών υπηρεσιών αλλά και ιδιωτικών εταιρειών ως πρώτο σκαλοπάτι στην εξάπλωση του ανθρώπινου είδους στο Σύμπαν. Εκτός από την ανάπτυξη τεχνολογιών και συστημάτων που θα επιτρέψουν στον άνθρωπο να επιβιώσει στις αφιλόξενες ατμοσφαιρικές, κλιματικές και άλλες συνθήκες άλλων πλανητών κρίσιμο ζήτημα αποτελεί και η διατροφή του. Είναι δεδομένο ότι με κάποιο τρόπο θα πρέπει οι άνθρωποι που θα ζουν σε άλλους πλανήτες να μην εξαρτώνται αποκλειστικά στις προμήθειες που θα φτάνουν από τη Γη αλλά να μπορούν να παράγουν οι ίδιοι κάποιες τουλάχιστον τροφές.

Σε αυτό το πλαίσιο ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον στη Βρετανία ανέπτυξαν ένα σχέδιο για την καλλιέργεια μαρουλιών στον Αρη. Αν το σχέδιο τους λάβει έγκριση και χρηματοδότηση τότε σπόροι μαρουλιών θα ταξιδέψουν με το πρώτο φορτίο του προγράμματος Mars One. Πρόκειται για ένα ιδιωτικό πρόγραμμα που έχει στόχο τη δημιουργία της πρώτης αποικίας ανθρώπων στον Αρη. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό των επιτελών του Mars One το 2018 θα ξεκινήσουν οι πρώτες αποστολές φορτίων και εξοπλισμού της αποικίας στον Αρη και το 2026 θα γίνει η εγκατάσταση των πρώτων ανθρώπων στον Κόκκινο Πλανήτη.

Οι ερευνητές θέλουν να στείλουν τους σπόρους των μαρουλιών στο πρώτο φορτίο που θα ξεκινήσει το 2018 και να δουν αν θα καταφέρουν να αναπτυχθούν στις αρειανές συνθήκες.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=663571