Πλανήτης Αρης.

Μια φουσκωτή θερμική «ασπίδα» στα σχέδια της NASA για τον εποικισμό του Άρη.

Μια φουσκωτή θερμική «ασπίδα» θα βοηθήσει το πρώτο διαστημόπλοιο που θα μεταφέρει αστροναύτες στον Άρη να προσεδαφισθεί με ασφάλεια στον Κόκκινο Πλανήτη. Αυτό τουλάχιστον προτείνουν επιστήμονες από το Ερευνητικό Κέντρο της ΝΑSA στο Λάγκλεϊ της Βιρτζίνια, οι οποίοι σχεδιάζουν την «ασπίδα» με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να επιβραδύνει το σκάφος κατά την κάθοδό του.

Η διάταξη είναι ένα από τα σενάρια που θα εξετάσει η NASA ως «απάντηση» στο γεγονός ότι η αρειανή ατμόσφαιρα είναι αραιότερη από τη γήινη. Κάτι που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο θα μπορεί ένα μεγάλο σκάφος να προσεδαφισθεί με ασφάλεια στην επιφάνεια του πλανήτη, αφού γι’ αυτό τον σκοπό δεν μπορούν να επιστρατευθούν αλεξίπτωτα.

Κάθε τμήμα της «ασπίδας» θα καλύπτεται από πυρίμαχο υλικό και θα φουσκωθεί με αέριο άζωτο λίγο πριν το σκάφος μπει στην ατμόσφαιρα του Άρη. Έτσι, η διάταξη θα πάρει το επιθυμητό σχήμα, μοιάζοντας με ένα τεράστιο μανιτάρι που θα βρίσκεται στη «μύτη» του διαστημοπλοίου.

«Κάθε φορά προσπαθούμε να αποφύγουμε τη χρήση ειδικών κινητήρων, όποτε αυτό είναι εφικτό. Επομένως, θα προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα την ατμόσφαιρα του Άρη, κάτι που θα βοηθήσει επίσης και στην εξοικονόμηση καυσίμων», αναφέρει στο σάιτ του Κέντρου ο Νιλ Τσίτγουντ, επικεφαλής μηχανικός του τμήματος που ετοιμάζει την «ασπίδα».

Η διάταξη, όπως και άλλες συσκευές που παίρνουν το σχήμα τους φουσκώνοντας, θα δοκιμασθούν από το 2016. Αν προκριθεί ως λύση, τότε θα προετοιμασθεί για να ενσωματωθεί στον «Ωρίωνα», το διαστημόπλοιο που σχεδίασε η NASA μεταξύ άλλων για την αποστολή αστροναυτών στον Κόκκινο Πλανήτη. Μάλιστα, πριν από λίγες εβδομάδες, ο «Ωρίωνας» πραγματοποίησε με επιτυχία την παρθενική πιλοτική του πτήση.

Πάντως, ανάλογες θερμικές «ασπίδες» θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και σε μη επανδρωμένα σκάφη που θα σταλούν σε άλλους πλανήτες, όπως η Αφροδίτη και ο Τιτάνας. Επίσης, θεωρούνται μια από τις ιδανικές λύσεις για την επιβράδυνση ενός διαστημοπλοίου που θα κινηθεί στην πυκνή ατμόσφαιρα του Δία, για να προσεδαφισθεί στην επιφάνειά του.

Η NASA έχει ήδη δοκιμάσει με επιτυχία μια ανάλογη διάταξη τον Ιούλιο του 2012, η οποία άντεξε ακόμη και σε ταχύτητες 12.230 χιλιομέτρων την ώρα. Παρ’ όλα αυτά, οι μηχανικοί του Ερευνητικού Κέντρου αναγνωρίζουν πως μια «ασπίδα» για τον Άρη θα πρέπει να αντεπεξέλθει σε ακόμη πιο αντίξοες συνθήκες.

Η λύση για την επιβράδυνση του «Ωρίωνα» είναι μόνο μία από τις τεχνολογίες που θα πρέπει να αναπτύξει η NASA για την αποστολή ανθρώπων στον Άρη μέχρι τη δεκαετία του 2030, όπως είναι ο στόχος που έχει θέσει η αμερικανική πολιτική ηγεσία.

Ανάμεσα σε άλλα, θα χρειασθεί επίσης να κατασκευασθούν νέα συστήματα προώθησης, καλύτερος τηλεπικοινωνιακός εξοπλισμός όπως και διαστημικές στολές ένας «γενιάς».

http://www.naftemporiki.gr/story/898875/mia-fouskoti-thermiki-aspida-sta-sxedia-tis-nasa-gia-ton-epoikismo-tou-ari

H NASA προσπαθεί να θεραπεύσει την αμνησία του Opportunity.

Έπειτα από δέκα και πλέον χρόνια εξερεύνησης του Άρη, το γερασμένο ρομπότ Opportunity εμφανίζει όλο και συχνότερα διαλείψεις, όμως οι προγραμματιστές της NASA θα επιχειρήσουν να το θεραπεύσουν με μια δόση χάκινγκ.

Το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί τα περιστατικά απώλειας δεδομένων, μη προγραμματισμένων επανεκκινήσεων, ακόμα και παροδικής απώλειες των επικοινωνιών.

Όπως δήλωσε στο Discovery News o Τζον Κάλας, υπεύθυνος του προγράμματος Opportunity, το πρόβλημα φαίνεται ότι βρίσκεται στη μνήμη flash, η οποία διατηρεί τα αποθηκευμένα δεδομένα ακόμα και όταν διακόπτεται η παροχή ενέργειας.

Οι μνήμες flash δεν προσφέρουν απεριόριστους κύκλους εγγραφής/διαγραφής και, έπειτα από δέκα χρόνια συνεχούς λειτουργίας στις εχθρικές συνθήκες του Άρη, ένα από τα επτά τσιπ flash του ρομπότ δείχνει να δυσλειτουργεί.

Αυτό σημαίνει ότι τα δεδομένα διαγράφονται όταν το ρομπότ τίθεται σε κατάσταση αναμονής. Όταν ξυπνήσει και δει ότι η μνήμη έχει διαγραφεί, το Opportunity προχωρά σε επανεκκίνηση. Η αποθήκευση των δεδομένων στη RAM δεν δίνει λύση, αφού τα δεδομένα χάνονται από αυτό το είδος μνήμης όταν διακόπτεται η παροχή ρεύματος.

«Γι' αυτό το ονομάζουμε αμνησία -το ρομπότ ξεχνάει τι είχε κάνει» σχολίασε ο Κάλας.

Οι προγραμματιστές της αποστολής θα επιχειρήσουν τώρα να αναβαθμίσουν το λογισμικό του ρομπότ έτσι ώστε να πάψει να χρησιμοποιεί το ελαττωματικό τσιπ.

Ακόμα κι έτσι, όμως, οι μέρες του θρυλικού ρομπότ ίσως είναι μετρημένες. Ήταν εξάλλου προγραμματισμένο να λειτουργήσει για τρεις μήνες, και όχι για μια ολόκληρη δεκαετία.

Το πανομοιότυπο ρομπότ Spirit σώπασε για πάντα το 2010, έπειτα από έξι χρόνια λειτουργίας.

Η διπλή αποστολή έδωσε τις πρώτες άμεσες ενδείξεις για το υγρό παρελθόν του Άρη. Νέα στοιχεία προσφέρει τώρα το πολύ μεγαλύτερο ρομπότ Curiosity, το οποίο εξερευνά τον Άρη από το 2012.

To Opportunity κατέχει ωστόσο το ρεκόρ απόστασης για οποιοδήποτε τροχοφόρο όχημα έχει εκτοξευτεί ποτέ στο Διάστημα.

Μέχρι σήμερα έχει διανύσει 41,8 χιλιόμετρα και η περιπέτεια συνεχίζεται.

Επόμενος προορισμός του «ηλικιωμένου» ρόβερ είναι η αποκαλούμενη «Κοιλάδα του Μαραθώνα» (Marathon Valley), σε απόσταση μόλις 650 μέτρων από την παρούσα θέση του.

Βίντεο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231374713

Βρήκαν το «κουφάρι» του Beagle 2;

Είναι πιθανό ο δορυφόρος MRO της NASA να εντόπισε στον Αρη το χαμένο ρομποτικό εξερευνητή Beagle 2.

Το πρωί της 25ης Δεκεμβρίου του 2003 οι περισσότεροι βρίσκονταν σπίτι τους γιορτάζοντας τα Χριστούγεννα όμως τα στελέχη της ευρωπαϊκής αποστολής Beagle 2 ήταν στη θέση τους αφού η προσεδάφιση του ρομποτικού εξερευνητή που είχαν στείλει στον Αρη ήταν προγραμματισμένη να γίνει εκείνο το πρωί. Τα μέλη της αποστολής ανέμεναν με αγωνία το σήμα του ρομποτικού εξερευνητή ότι προσεδαφίστηκε ομαλά στον Κόκκινο Πλανήτη και ότι όλα τα όργανα του λειτουργούν σωστά. Ομως το πολυπόθητο σήμα δεν έφτασε ποτέ παρά το γεγονός ότι όλες οι ενδείξεις έδειχναν ότι το ρομπότ είχε εισέλθει χωρίς προβλήματα στην ατμόσφαιρα του Αρη και η κάθοδος του γινόταν κανονικά χωρίς προβλήματα.

Βασικός στόχος της αποστολής του Beagle 2 ήταν η αναζήτηση οργανικών ενώσεων που θα έδειχναν αν ο Αρης διαθέτει ή διάθετε στο παρελθόν κάποιες μορφές ζωής. Το Beagle 2 θα προσπαθούσε επίσης να αναζητήσει νερό στο υπέδαφος του πλανήτη. Τελικά το ρομπότ παρέμεινε σιωπηλό και παρά τη διετή αναζήτηση του δεν κατέστη δυνατό να εντοπιστεί δημιουργώντας ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στη διαστημική εξερεύνηση.

Η NASA ανακοίνωσε ότι θα δώσει συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή σχετικά με τη τύχη του Beagle.

Αν και επισήμως δεν έχει γίνει κάποια ανακοίνωση οι δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι η κάμερα HiRise του δορυφόρου MRO εντόπισε το Beagle 2. Σύμφωνα με τους ειδικούς εκτός από τη λύση του μυστηρίου τα δεδομένα που θα προκύψουν από την ανακάλυψη του Beagle 2 θα βοηθήσουν στην καλύτερη οργάνωση των επόμενων αποστολών στον Κόκκινο Πλανήτη.

Μεγάλος απών από τη συνέντευξη θα είναι ο ιθύνων νους πίσω από τη κατασκευή του Beagle 2, o Βρετανός επιστήμονας Κόλιν Πίλινγκερ, που πέθανε τον περασμένο Μάιο. Ο Πίλινγκερ εκτός των άλλων συμμετείχε και στην αποστολή εξερεύνησης του κομήτη 67P, την αποστολή Rosetta που ανακηρύχθηκε ως το σημαντικότερο επιστημονικό επίτευγμα του 2014 και ένα από τα σημαντικότερα στην ιστορία της διαστημικής εξερεύνησης.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=666735

Αθικτο βρέθηκε το Beagle 2

Λίγες μέρες μετά τις πληροφορίες ότι ύστερα από 12 χρόνια λύθηκε το μυστήριο του χαμένου ρομποτικού εξερευνητή του Αρη Beagle 2 ήρθε και η επίσημη επιβεβαίωση. Στελέχη της Διαστημικής Υπηρεσίας της Βρετανίας παρέθεσαν συνέντευξη Τύπου στην οποία ανακοίνωσαν ότι

«Το Beagle 2 δεν αγνοείται πλέον».

Το ρομπότ επρόκειτο να προσεδαφιστεί στον Κόκκινο Πλανήτη ανήμερα τα Χριστούγεννα του 2003 και να πραγματοποιήσει σειρά γεωλογικών και ατμοσφαιρικών ερευνών ενώ παράλληλα θα αναζητούσε ίχνη της παρουσίας ζωής στον Αρη. Το πρωί της 25 Δεκεμβρίου του 2003 έφθασαν στο κέντρο ελέγχου της αποστολής ενδείξεις ότι το ρομπότ είχε εισέλθει επιτυχώς στην ατμόσφαιρα του Αρη και η κάθοδος του εξελισσόταν ομαλά. Όμως στη συνέχεια δεν έφθασε κανένα άλλο σήμα. Το ρομπότ παρέμεινε σιωπηλό και εξαφανισμένο παρά τις προσπάθειες δύο ετών για την ανεύρεση του.

«Τα ευρήματα δείχνουν ότι η είσοδος στην ατμόσφαιρα του Αρη, η κάθοδος και η ακολουθία προσεδάφισης για το Beagle 2 έγιναν ομαλά ενώ και η προσεδάφιση έγινε επιτυχώς στην επιφάνεια του Άρη την ημέρα των Χριστουγέννων του 2003» αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση της Διαστημικής Υπηρεσίας της Βρετανίας. Η κάμερα HiRiSe του δορυφόρου MRO της NASA εντόπισε το ρομπότ στην επιφάνεια του Αρη το οποίο όπως φαίνεται προσεδαφίστηκε ομαλά αφού στις εικόνες φαίνεται ακέραιο. Προφανώς κάποια τεχνική βλάβη δεν του επέτρεψε να λειτουργήσει.

Το Beagle 2 πήρε το όνομά του από το πλοίο με το οποίο ο Κάρολος Δαρβίνος πραγματοποίησε το ταξίδι του όταν θεμελίωσε την Θεωρία της Εξέλιξης.

Το διαστημικό όχημα κατασκευάστηκε από βρετανούς επιστήμονες και το κόστος κατασκευής του ανήλθε σε 73,2 εκατομμύρια ευρώ.

Σύμφωνα με τους ειδικούς εκτός από τη λύση του μυστηρίου τα δεδομένα που θα προκύψουν από την ανακάλυψη του Beagle 2 θα βοηθήσουν στην καλύτερη οργάνωση των επόμενων αποστολών στον Κόκκινο Πλανήτη. Μεγάλος απών από τη συνέντευξη θα είναι ο ιθύνων νους πίσω από τη κατασκευή του Beagle 2, o Βρετανός επιστήμονας Κόλιν Πίλινγκερ, που πέθανε τον περασμένο Μάιο. Ο Πίλινγκερ εκτός των άλλων συμμετείχε και στην αποστολή εξερεύνησης του κομήτη 67P, την αποστολή Rosetta που ανακηρύχθηκε ως το σημαντικότερο επιστημονικό επίτευγμα του 2014 και ένα από τα σημαντικότερα στην ιστορία της διαστημικής εξερεύνησης.

Στην φωτογραφία στο τετραγωνάκι αριστερά εικονίζεται το αντικείμενο που εντόπισε ο δορυφόρος και πάνω αριστερά το αντικείμενο σε μεγέθυνση. Κάτω εικονίζεται σε σκίτσο το Beagle 2. Η ομοιότητα του αντικειμένου με το ρομπότ είναι εντυπωσιακή οδηγώντας τους ειδικούς στην εκτίμηση ότι το αντικείμενο αυτό είναι πράγματι το χαμένο ρομπότ.

Βίντεο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231378004

Εξερεύνηση του Άρη μέσω εικονικής πραγματικότητας.

Καθώς ο Άρης παραμένει σταθερά στο «στόχαστρο» της NASA, είναι συχνά τα επιτεύγματα και ερευνητικά προγράμματα τα οποία σχετίζονται με αυτόν. Ένα εξ αυτών είναι και το Mars Helicopter: ένα προτεινόμενο add-on για τα μη επανδρωμένα οχήματα που θα εξερευνούν τον «Κόκκινο Πλανήτη», το οποίο θα μπορούσε να τριπλασιάσει την απόσταση την οποία μπορούν να καλύψουν αυτά τα οχήματα μέσα σε μία αρειανή ημέρα, παρέχοντας μεγάλο όγκο οπτικών πληροφοριών σχετικά με τις περιοχές που χρήζουν εξερεύνησης.

Το ελικόπτερο θα μπορούσε να λειτουργεί ως ανιχνευτής, πετώντας μπροστά από το όχημα σχεδόν κάθε ημέρα, αναζητώντας πιθανά σημεία ενδιαφέροντος και βοηθώντας τους μηχανικούς πίσω στη Γη να σχεδιάσουν την καλύτερη πορεία. Επίσης, εικόνες από το μικρό αεροσκάφος θα μπορούσαν να επιτρέψουν τον εντοπισμό ενδιαφερόντων χαρακτηριστικών του εδάφους, που θα ήταν καλή ιδέα να εξερευνηθούν λεπτομερέστερα. Άλλο κομμάτι της δουλειάς του ελικοπτέρου θα ήταν να ψάχνει για τα καλύτερα σημεία όπου θα μπορούσε το όχημα να μαζέψει δείγματα και να τα αφήσει σε σημεία από όπου θα μπορούσε να τα συλλέξει ένα άλλο όχημα στο μέλλον.

Οι διαστάσεις και το βάρος του ελικοπτέρου αναμένεται να είναι μικρές (ένα κιλό, 1,1 μέτρο). Το παρόν σχέδιο αποτελεί proof-of-concept επίδειξη τεχνολογίας που έχει δοκιμαστεί στο JPL της ΝΑSA.

Σε διαφορετικό πλαίσιο, αλλά πάντοτε με το βλέμμα στον Άρη, η NASA και Microsoft συνεργάζονται για την ανάπτυξη του λογισμικού OnSight: μιας νέας τεχνολογίας που θα επιτρέψει σε επιστήμονες να εργάζονται εικονικά στον Κόκκινο Πλανήτη, χρησιμοποιώντας την wearable τεχνολογία της εταιρείας που παρουσιάστηκε πρόσφατα, το Microsoft Hololens.

Το OnSight αναπτύσσεται από το JPL και θα δώσει στους επιστήμονες ένα μέσο να σχεδιάζουν και, μαζί με το Mars Curiosity, να διεξάγουν αποστολές επιστημονικού ενδιαφέροντος στον Κόκκινο Πλανήτη.

«Το OnSight δίνει στους επιστήμονες των οχημάτων μας τη δυνατότητα να περπατούν και να εξερευνούν τον Άρη από τα γραφεία τους» είπε ο Ντέιβ Λέιβρι, στέλεχος προγράμματος της αποστολής Mars Science Laboratory. «Αλλάζει θεμελιωδώς την αντίληψή μας για τον Άρη, και το πώς κατανοούμε το αρειανό περιβάλλον γύρω από το ρόβερ».

Το OnSight θα χρησιμοποιεί πραγματικά δεδομένα και θα επεκτείνει τις δυνατότητες των εργαλείων/ εξοπλισμού της αποστολής Curiosity δημιουργώντας μια τρισδιάστατη εξομοίωση του αρειανού περιβάλλοντος, όπου θα μπορούν να συναντηθούν επιστήμονες από όλο τον κόσμο. Οι ερευνητές θα μπορούν να εξετάζουν τον χώρο εργασίας του οχήματος σε πρώτο πρόσωπο, να σχεδιάζουν νέες δραστηριότητες και να βλέπουν τα πρώιμα αποτελέσματα της δουλειάς τους.

Το OnSight χρησιμοποιεί ολογραφική τεχνολογία για να εισάγει οπτική πληροφορία και δεδομένα από το ρόβερ μέσα στο οπτικό πεδίο του χρήστη. Το «holographic computing» συνδυάζει την εικόνα του φυσικού κόσμου με εικόνες/ γραφικά από υπολογιστή, δημιουργώντας μια υβριδική εμπειρία που συνδυάζει το πραγματικό με το ψηφιακό.

http://www.naftemporiki.gr/story/906387/eksereunisi-tou-ari-meso-eikonikis-pragmatikotitas-kai-ena-elikoptero-gia-ton-kokkino-planiti

Μετεωρίτης από το Μαρόκο αποκαλύπτει στοιχεία για το υπέδαφος του Άρη.

Ένας μετεωρίτης που ανακαλύφθηκε στην έρημο του Μαρόκου έχει ηλικία 4,4 δισ. ετών και προέρχεται από το υπέδαφος του Άρη, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την απάντηση ερωτημάτων σχετικά με τη γεωλογία του πλανήτη. Αυτό υποστηρίζουν σε μελέτη τους Αμερικανοί επιστήμονες από τα πανεπιστήμια Μπράουν και του Νιου Μέξικο, οι οποίοι πραγματοποίησαν φασματοσκοπικές αναλύσεις στον βράχο.

Παρόλο που ο Άρης ονομάζεται επίσης Κόκκινος Πλανήτης, ο βράχος έχει πάρει το παρατσούκλι «Μαύρη Ομορφιά», για την γκριζόμαυρη απόχρωσή του. Γνωστός στους επιστήμονες με την επίσημη ονομασία NWA 7034, ο συγκεκριμένος μετεωρίτης είναι εντελώς διαφορετικός από οποιοδήποτε άλλο πέτρωμα αρειανής προέλευσης έχει βρεθεί ποτέ στη Γη, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Όπως υποστηρίζουν, με εξαίρεση τη «Μαύρη Ομορφιά», όλοι οι υπόλοιποι βράχοι ταξινομούνται σε τρεις κατηγορίες – σεργοτίτες, ναχλίτες και σασινίτες (shergottites, nakhlites, chassignites). Αυτοί οι μετεωρίτες SNC, όπως αποκαλούνται συνολικά, αποτελούνται από στερεοποιημένο ηφαιστειακό υλικό.

Από την άλλη μεριά, ο NWA 7034 είναι ένα λατυτοπαγές πέτρωμα, δηλαδή ένας σχηματισμός από διάφορους τύπους πετρωμάτων που έχουν ενωθεί μεταξύ τους. Τα ιζηματογενή συστατικά του μετεωρίτη ταιριάζουν χημικά με τα δείγματα που έχουν αναλύσει τα οχήματα εξερεύνησης της ΝΑΣΑ στον Άρη, κάτι που υποδεικνύει πως προέρχεται από το σκοτεινό υπόστρωμα που βρίσκεται κάτω από το στρώμα κόκκινης σκόνης το οποίο καλύπτει την επιφάνειά του.

Αν αυτή η ανάλυση επαληθευτεί, τότε μπορεί να λύσει αρκετά αινίγματα που προσπαθούν εδώ και καιρό να λύσουν οι επιστήμονες. Όπως, για παράδειγμα, γιατί η φασματοσκοπική ανάλυση των μετεωριτών SNC δεν ταιριάζει απόλυτα με τα φασματικά δεδομένα που έχουν κατά καιρούς συλλεχθεί, «σαρώνοντας» την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη από το διάστημα.

Μετεωρίτης από το Μαρόκο αποκαλύπτει στοιχεία για το υπέδαφος του Άρη «Αν και τα περισσότερα δείγματα συμφωνούν σε γενικές γραμμές με τις μετρήσεις που έχουν προκύψει από τα όργανα των διαστημοπλοίων, παρουσιάζουν ωστόσο ενοχλητικές διαφοροποιήσεις», αναφέρει ο Τζακ Μάσταρντ από το πανεπιστήμιο Μπράουν και μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ένα εργαλείο το οποίο τους επέτρεψε να προσδιορίσουν τη μέση φασματική «υπογραφή» όλου του μετεωρίτη, και όχι επιμέρους μικρών σημείων του. Με αυτό τον τρόπο, διαπίστωσαν ότι η ανάλυση του βράχου αντιστοιχεί με τις ενδείξεις που έχουν καταγράψει τα δορυφορικά όργανα πάνω από περιοχές όπου το στρώμα σκόνης είναι λεπτό, με συνέπεια να είναι σχετικά εκτεθειμένο το βραχώδες υπόστρωμα. Το γεγονός αυτό υποδεικνύει πως ο NWA 7034 πιθανότατα προέρχεται από αυτό το υπόστρωμα.

Ένα υπόστρωμα «πλούσιο» σε πετρώματα όπως η «Μαύρη Ομορφιά» θα δικαιολογούνταν από την ιστορία του Κόκκινου Πλανήτη, υποστηρίζουν οι επιστήμονες. «Το ανάγλυφο του Άρη είναι διάστικτο από 400.000 και πλέον κρατήρες διαμέτρου πάνω από ένα χιλιόμετρο», γράφουν. «Καθώς ο σχηματισμός λατυποπαγών πετρωμάτων είναι φυσική συνέπεια τέτοιων προσκρούσεων, με την πάροδο του χρόνου θα πρέπει να έχει συσσωρευθεί στον Άρη αρκετά μεγάλη ποσότητα βράχων όπως ο NWA 7034»

Βίντεο.

http://www.naftemporiki.gr/story/911066/meteoritis-apo-to-maroko-apokaluptei-stoixeia-gia-to-upedafos-tou-ari

Ο «διπρόσωπος» Αρης αποκαλύπτεται.

Ομάδα επιστημόνων στην Ελβετία ρίχνει στο τραπέζι μια νέα θεωρία για τα δύο πρόσωπα του πλανήτη Αρη. Τα δύο ημισφαίρια του Κόκκινου Πλανήτη είναι δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι.

Το βόρειο ημισφαίριο αποτελείται από επίπεδες πεδινές περιοχές χωρίς ηφαιστειογενή δραστηριότητα.

Το νότιο ημισφαίριο αποτελείται από ορεινές περιοχές γεμάτες με ηφαίστεια.

Σύμφωνα με γεωφυσικούς του Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΤΗ) στη Ζυρίχη, υπεύθυνο για αυτή τη γεωλογική διαφορά είναι ένα μεγάλο σώμα (αστεροειδής, κομήτης κ.ά.) που έπεσε στον νότιο πόλο του Αρη την πρώιμη περίοδο της ύπαρξής του.

Οι προσομοιώσεις που πραγματοποίησαν οι ερευνητές δείχνουν ότι αυτή η σύγκρουση παρήγαγε κολοσσιαίες ποσότητες ενέργειας με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας ωκεανός μάγματος που κάλυψε σχεδόν ολόκληρο το νότιο ημισφαίριο του Αρη. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, το σώμα που έπεσε στον Κόκκινο Πλανήτη πρέπει να είχε μέγεθος ίσο ή μεγαλύτερο με το 10% του μεγέθους του Αρη.

Η σύγκρουση συνέβη όταν ο Αρης ήταν «νέος»

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η τρομερή σύγκρουση συνέβη μόλις 4-15 εκατ. έτη μετά τον σχηματισμό του Αρη όταν ο φλοιός του ήταν ακόμη λεπτός και από κάτω δεν υπήρχαν άλλα στερεά στρώματα (το εσωτερικό του πλανήτη ήταν ακόμη υγροποιημένο).

Οι επιπτώσεις της σύγκρουσης ήταν πολλές. Κατ' αρχάς ο Αρης απέκτησε περισσότερη μάζα και προστέθηκαν τεράστιες ποσότητες σιδήρου σε αυτόν. Τα λιωμένα πετρώματα κάποια στιγμή στερεοποιήθηκαν μετατρεπόμενα στα όρη και στα υψίπεδα που υπάρχουν σήμερα στο νότιο ημισφαίριο. Ταυτόχρονα ξεκίνησε μια έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα η οποία, σύμφωνα με τους ερευνητές, διήρκεσε τρία δισ. έτη.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 προοδευτικά στον Αρη σχηματίστηκε ένας στόλος δορυφόρων που τον εξερευνούν και τον μελετούν. Μια από αυτές τις αποστολές, η αποστολή Maven της NASA, αποκάλυψε πρόσφατα νέα σημαντικά στοιχεία για την απώλεια της ατμόσφαιρας και του νερού από τον έρημο σήμερα πλανήτη.

Το σκάφος της αποστολής τέθηκε σε τροχιά το περασμένο φθινόπωρο. Αμέσως το σκάφος κατέγραψε σύννεφα ατόμων υδρογόνου, άνθρακα και οξυγόνου τα οποία δραπετεύουν από την ατμόσφαιρα του Αρη και χάνονται στο Διάστημα - μια διαδικασία που συνεχίζεται εδώ και τρία δισεκατομμύρια χρόνια και άφησε τον πλανήτη παγωμένο και στεγνό.

Προηγούμενες αποστολές της NASA έχουν δείξει με σχετική βεβαιότητα ότι ο Αρης ήταν κάποτε θερμός, διέθετε πυκνή ατμόσφαιρα και καλυπτόταν από λίμνες και θάλασσες που θα μπορούσαν να φιλοξενούν ζωή.

Αυτό όμως άλλαξε πριν από περίπου τρία δισεκατομμύρια χρόνια, όταν ο πλανήτης άρχισε να χάνει την ατμόσφαιρά του. To Μaven είναι η πρώτη αποστολή που σχεδιάζεται ειδικά για να λύσει το μυστήριο της χαμένης ατμόσφαιρας.

Η Γη διατήρησε το νερό και την πυκνή ατμόσφαιρά της κυρίως χάρη στο μαγνητικό πεδίο της, το οποίο εκτρέπει τα επικίνδυνα φορτισμένα σωματίδια που εκπέμπει διαρκώς ο Ηλιος. Το πεδίο πηγάζει από την κίνηση του λιωμένου σιδήρου από το οποίο αποτελείται ο εσώτερος πυρήνας του πλανήτη μας και ουσιαστικά λειτουργεί σαν γιγάντιο δυναμό.

Αγνωστο πώς, ο Αρης έχασε το μαγνητικό πεδίο που πιθανότατα διέθετε στα αρχικά στάδια της ζωής του. Και αυτό άφησε την ατμόσφαιρα του πλανήτη ευάλωτη στην επίδραση του Ηλιου. Οι εικόνες που στέλνει το Maven δείχνουν ότι το φαινόμενο συνεχίζεται ως και σήμερα, με τον Ηλιο να κλέβει ακόμη υλικό από την αραιή ατμόσφαιρα του Αρη, η οποία είναι σήμερα 100 φορές πιο αραιή από της Γης.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=673948

Μυστηριώδες νέφος καλύπτει την επιφάνεια του Αρη.

Οι αστρονόμοι ξύνουν το κεφάλι τους, αδυνατώντας να δώσουν εξήγηση για ένα εκτεταμένο μυστηριώδες «νέφος» που εμφανίστηκε πρόσκαιρα πάνω από την επιφάνεια του Άρη.

Το τεράστιο νέφος, αρχικά εντοπίστηκε από ερασιτέχνες αστρονόμους το 2012 πάνω από το νότιο ημισφαίριο του γειτονικού πλανήτη. Διήρκεσε περίπου δέκα μέρες, χάθηκε και ξαναεμφανίστηκε στην ίδια περιοχή μετά από ένα μήνα, πάλι επί ένα δεκαήμερο, προτού τελικά εξαφανιστεί. Από τότε, δεν έχει κάνει ξανά την εμφάνισή του.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον ισπανό αστρονόμο Αγκουστίν Σάντσεζ Λαβέγα του βασκικού Πανεπιστημίου του Μπιλμπάο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature ",

http://www.nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/full/nature14162.html

σύμφωνα με το BBC, το Γαλλικό Πρακτορείο και το "New Scientist", ανέλυσαν τις σχετικές εικόνες και εκτίμησαν ότι το νέφος ξεπέρασε σε έκταση τα 1.000 χιλιόμετρα, μεγαλύτερο από κάθε άλλο που έχει ποτέ παρατηρηθεί στον «κόκκινο πλανήτη».

Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι πρόκειται για ένα νέφος διοξειδίου του άνθρακα και υδρατμών.

Όμως, το νέφος παρατηρήθηκε σε μεγάλο υψόμετρο 200 έως 250 χιλιομέτρων, διπλάσιο από ό,τι τα κοινά σύννεφα του Άρη που φθάνουν έως τα 100 χιλιόμετρα.

Ούτε στη Γη υπάρχουν νέφη που φθάνουν τόσο ψηλά, γι' αυτό ορισμένοι πιστεύουν ότι στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για νέφος.

Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν το αινιγματικό «νέφος» να είναι τελικά ένα υπερβολικά φωτεινό σέλας (έως 1.000 φορές πιο έντονο από το γήινο σέλας), αν και αγνοούν πώς μπορεί να σχηματίστηκε στην αρειανή ανώτερη ατμόσφαιρα. "Προκύπτουν περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις», δήλωσε ο ερευνητής Γκαρθία Μουνιόθ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA).

Μερικοί έριξαν στο τραπέζι την ιδέα της βιολογικής προέλευσης (μήπως και των εξωγήινων, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί το παραμικρό ίχνος ζωής στον Άρη. Για να λυθεί το μυστήριο, θα πρέπει να επανεμφανιστεί το φαινόμενο και να μελετηθεί προσεκτικά.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64141773

Οι λόφοι του Άρη κρύβουν παγωμένο παρελθόν.

Ένα περίπλοκο δίκτυο απομονωμένων λόφων, κορυφογραμμών και μικρών λεκανών που εκτείνονται σε 1.400 χιλιομέτρα στον Άρη θεωρείται ότι κρύβει μεγάλες ποσότητες νερού-πάγου.

Τα Όρη της Φλέγκρας (Phlegra Montes) εκτείνονται από την ηφαιστειακή περιοχή Elysium περίπου 30ºN και βαθιά μέσα στα βόρεια πεδινά στα περίπου 50°Ν, και είναι ένα προϊόν των αρχαίων τεκτονικών δυνάμεων. Η ηλικία τους υπολογίζεται να είναι στα 3,65-3,91 δισεκατομμύρια χρόνια.

Το Mars Express της ESA απεικόνισε το τμήμα του Phlegra Montes που φαίνεται εδώ στις 8 Οκτωβρίου 2014. Συνέλαβε το νοτιότερο άκρο της σειράς με επίκεντρο σε συντεταγμένες 31ºN /160ºE.

Με βάση τα δεδομένα ραντάρ από το Mars Reconnaissance Orbiter της NASA σε συνδυασμό με τις γεωλογικές μελέτες της περιοχής από τα άλλα διαστημικά οχήματα σε τροχιά, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι εκτεταμένοι παγετώνες κάλυπταν αυτή την περιοχή αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πριν.

Και πιστεύεται ότι ο πάγος βρίσκεται ακόμα εκεί έως σήμερα, ίσως μόνο 20 μέτρα κάτω από την επιφάνεια.

Η κλίση του πολικού άξονα του πλανήτη πιστεύεται ότι μεταβάλλεται σημαντικά με την πάροδο του χρόνου, με αποτέλεσμα να αλλάζει σημαντικά τις κλιματολογικές συνθήκες. Αυτό επέτρεψε την ανάπτυξη των παγετώνων σε ό,τι είναι σήμερα τα μέσα γεωγραφικά πλάτη του Άρη.

Τα χαρακτηριστικά που είναι ορατά στην οροσειρά Phlegra Montes ποικίλουν, παρέχοντας ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για παγετωνική δραστηριότητα περιλαμβάνουν μικρές περιοχές από βραχώδη συντρίμμια γύρω από πολλούς από τους λόφους. Παρόμοια χαρακτηριστικά εμφανίζονται σε παγετώδεις περιοχές στη Γη όπου το υλικό έχει σταδιακά υποχωρήσει προς τα κάτω μέσα από την παρουσία του πάγου που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια.

Πρόσθετα χαρακτηριστικά της περιοχής περιλαμβάνουν μικρές κοιλάδες που περνούν μέσα από τους λόφους και φαίνεται να ρέουν σε περιοχές με χαμηλότερο υψόμετρο, ιδίως προς το κέντρο της εικόνας.

Το λοφώδες έδαφος δίνει μια πλήρη αντίθεση στο τοπίο με τις ομαλές πεδιάδες που κυριαρχούν στο άνω μέρος αυτής της εικόνας. Το υλικό εδώ είναι πιστεύεται ότι είναι ηφαιστειακής προέλευσης, ίσως προέρχεται από το ηφαίστειο Hecates Tholus που βρίσκεται στην περιοχή Elysium περίπου 450 χιλιόμετρα προς τα δυτικά, και δημιουργήθηκε κάποια στιγμή μετά το σχηματισμό του Phlegra Montes.

Με μια πιο προσεκτική εξέταση, μπορεί κανείς να δει τις ριτιδιασμένες κορυφογραμμές στην πεδιάδα της λάβας. Αυτά τα χαρακτηριστικά προκύπτουν από την ψύξη και τη συστολή της λάβας λόγω των τεκτονικών δυνάμεων που τη συμπίεσαν μετά από την έκρηξη της επάνω στην επιφάνεια.

Αυτή η περιοχή του Phlegra Montes και του τοπικού περιβάλλοντος απεικονίζουν μερικές από τις βασικές γεωλογικές διεργασίες που έχουν συμβάλει στη διαμόρφωση του Κόκκινου Πλανήτη στην πάροδο του χρόνου, από τις αρχαίες τεκτονικές δυνάμεις, στην παγετωνοποίηση και την ηφαιστειακή δραστηριότητα.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_lhophoi_toy_Hare_krhuvoyn_pagomheno_parelthhon

Μήπως το Curiosity καταστρέφει τα ίχνη αρειανής ζωής στα δείγματα που αναλύει;

Μπορεί το ρομπότ Curiosity της ΝΑΣΑ να περιπλανιέται στον Άρη από το 2012 αναζητώντας οργανικές ενώσεις που θα «πρόδιδαν» την ύπαρξη μικροοργανισμών στον Κόκκινο Πλανήτη, ωστόσο ακόμη κι αν υπάρχουν τέτοιες ενώσεις στα δείγματα που μελετά, είναι πιθανό να τις καταστρέφει το ίδιο, εξαιτίας του τρόπου επεξεργασίας που χρησιμοποιεί. Αυτό υποστηρίζουν Βρετανοί επιστήμονες από το Imperial College του Λονδίνου και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, οι οποίοι θεωρούν ότι ενδεχομένως τα αποτελέσματα των αναλύσεων του ρομπότ αλλοιώνονται λόγω της σύστασης του εδάφους του Άρη.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το πρόβλημα προκύπτει από το ότι το Curiosity αναλύει τα δείγματα θερμαίνοντάς τα, τη στιγμή που υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις πως στο έδαφος του Κόκκινου Πλανήτη υπάρχει ένα ορυκτό το οποίο ονομάζεται ιαροσίτης. Έτσι, στην περίπτωση που το ρομπότ θερμάνει ένα δείγμα στο οποίο μαζί με τις οργανικές ενώσεις υπάρχει και ιαροσίτης, τότε το ορυκτό θα προκαλέσει τη διάσπαση των οργανικών μορίων. Επομένως, το ίδιο το Curiosity θα εξαφανίσει τα πιθανά ίχνη ζωής, πριν μπορέσει να τα ανιχνεύσει.

Για τη μελέτη τους, οι ερευνητές αναπαρήγαγαν στο εργαστήριο τη διαδικασία ανάλυσης των αρειανών δειγμάτων που ακολουθεί το Curiosity με το όργανο SAM (Sample Analysis at Mars). Έτσι, θέρμαναν πετρώματα πλούσια σε ιαροσίτη και οργανικές ενώσεις από τους 400 έως τους 1000 βαθμούς Κελσίου, αυξάνοντας τη θερμοκρασία ανά 100 βαθμούς Κελσίου κάθε φορά, ώστε να προσδιορίσουν τη χημική σύσταση των προϊόντων που παράγονταν.

«Αυτό που είδαμε είναι πως σε καμία περίπτωση δεν ανιχνεύθηκαν τα οργανικά μόρια που γνωρίζαμε πως υπήρχαν στα πετρώματα», λέει στο περιοδικό New Scientist ο Τζέιμς Λιούις από το Imperial College, ο οποίος πήρε μέρος στην έρευνα. Αντίθετα, οι χημικές ενώσεις που παράγονταν ήταν αυτές που αναμένονταν στην περίπτωση που ο ιεροσίτης αντιδρά με τα οργανικά μόρια, και τα διασπά σε απλούστερες ανθρακικές ενώσεις. «Αν τα πειράματα του Curiosity γίνονται σε παρόμοιες συνθήκες στον Άρη, σε μείγματα ιεροσίτη και οργανικών μορίων, τότε το ρομπότ δεν μπορεί να ανιχνεύσει τα οργανικά μόρια», προσθέτει.

Η ενδεχόμενη αλλοίωση των αποτελεσμάτων από την ιεροσίτη οφείλεται στο γεγονός ότι, όταν θερμανθεί, απελευθερώνει οξυγόνο. Παλιότερες αποστολές μη επανδρωμένων διαστημοπλοίων και ρομποτικών οχημάτων εξερεύνησης έχουν εντοπίσει το ορυκτό σε διάφορες περιοχές του Κόκκινου Πλανήτη. Μάλιστα, μόλις στις αρχές Φεβρουαρίου, η προκαταρκτική ανάλυση δειγμάτων που ανέλυσε το Curiosity από το όρος Sharp έδειξε πως το ορυκτό είναι παρόν και στο συγκεκριμένο σημείο.

Η μελέτη των Βρετανών ερευνητών δεν έχει συνέπειες μόνο για την αποστολή του Curiosity, το οποίο προσεδαφίσθηκε στον πλανήτη πριν από τρία χρόνια, για να τον εξερευνήσει. Αντίθετα, αφορά και το ρομπότ ExoMars της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, το οποίο θα εκτοξευθεί το 2018 και θα χρησιμοποιήσει πάλι μία μέθοδο θέρμανσης για να αναζητήσει ενδείξεις ύπαρξης ζωής στον Άρη, είτε σήμερα είτε στο παρελθόν.

Πάντως, όπως επισημαίνει ο Λιούις, η συγκεκριμένη μελέτη δεν σημαίνει πως οι τεχνικές θέρμανσης των δειγμάτων είναι εντελώς αναποτελεσματικές, κατ’ αρχάς γιατί ο ιεροσίτης και άλλα ανάλογα ορυκτά εμφανίζονται σε αρκετές παραλλαγές, από τις οποίες ορισμένες διασπώνται σε πολύ μεγαλύτερες θερμοκρασίες. Επομένως, προσθέτει, το κλειδί είναι να επιλεγούν τα σωστά δείγματα για ανάλυση.

Επιπλέον, ο επιστήμονας από το Imperial College υποστηρίζει πως ενδεχομένως μπορεί να βρεθεί ένας τρόπος ερμηνείας των αποτελεσμάτων ώστε, από τα προϊόντα της διάσπασης, να μπορεί να εκτιμηθεί κατά πόσο υπήρχαν ή όχι οργανικές ενώσεις στο δείγμα, πριν αυτό θερμανθεί.

http://physicsgg.me/2015/02/24/%ce%bc%ce%ae%cf%80%cf%89%cf%82-%cf%84%ce%bf-curiosity-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%ad%cf%86%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b7-%ce%b1%cf%81%ce%b5%ce%b9%ce%b1%ce%bd/

Μπλε Ηλιοβασίλεμα!!!

Μπορεί να μην είστε ανάμεσα στους 100 τυχερούς (ή άτυχους, όπως το πάρει κανείς) που θα κληθούν να χτίσουν ( μια νέα ζωή στον Άρη, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορείτε να δείτε πώς μοιάζει ένα ηλιοβασίλεμα από εκεί!

Η NASA λοιπόν, έδωσε στη δημοσιότητα ένα εντυπωσιακό time-lapse video, φτιαγμένο από εικόνες που έστειλε το όχημα Opportunity, το οποίο είναι κάτοικος «Κόκκινου Πλανήτη», τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια.

Το ηλιοβασίλεμα μάλιστα έχει ένα εντυπωσιακό μπλε χρώμα λόγω της σκόνης, αλλά και των καμερών του rover.

«Η έγχρωμη εικόνα είναι ψευδής», τόνισε στην Daily Mail, ο John Bridges, ειδικός… πλανητολόγος από το Πανεπηστήμιο του Leicester, συμπληρώνοντας: «Το εντυπωσιακότερο όμως είναι το πόσο πολύ μικρότερος εμφανίζεται ο ήλιος σε σχέση τη Γη».

Βίντεο.

https://www.youtube.com/watch?v=yXWEy1Y92mA

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%B5-%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

Στον νεαρό Άρη, ένας αρκτικός ωκεανός.

Σειρά ευρημάτων τα τελευταία χρόνια έχουν αποδείξει την παρουσία νερού σε υγρή μορφή στην επιφάνεια του Άρη. Έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη λιμνών και ποταμών στο πιο κοντινό αλλά και στο μακρινό παρελθόν του Κόκκινου Πλανήτη. Κάποιες μελέτες μάλιστα έχουν υποδείξει την ύπαρξη ενός ωκεανού που βρισκόταν στο βόρειο ημισφαίριο του Άρη. Μια νέα μελέτη στηρίζει την ύπαρξη αυτού του ωκεανού παρουσιάζοντας μάλιστα εντυπωσιακά στοιχεία για αυτόν.

Τη νέα μελέτη πραγματοποίησαν επιστήμονες της NASA οι οποίοι υποστηρίζουν ότι διαθέτουν πειστικές ενδείξεις πως κάποτε ένας τεράστιος ωκεανός σκέπαζε περίπου το ένα πέμπτο του Άρη. Όπως αναφέρουν αυτός ο ωκεανός υπήρχε πριν από μερικά δισ. έτη, είχε τόσο όγκο νερού όσο ο Αρκτικός ωκεανός στη Γη, ενώ κάλυπτε μια έκταση στον Άρη μεγαλύτερη από που καλύπτει ο Ατλαντικός στη Γη.

Το γεγονός αυτό αυξάνει και την πιθανότητα να υπήρχε κάποτε ζωή στον γειτονικό πλανήτη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζερόνιμο Βιλανουέβα του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard εκτιμούν ότι η μεγαλύτερη ποσότητα (γύρω στο 87%) από αυτό το αρειανό νερό χάθηκε στο διάστημα, ενώ το υπόλοιπο 13% βρίσκεται σήμερα με μορφή πάγου στους αρειανούς πόλους.

Οι νέες εκτιμήσεις, βασίζονται στην εξαετή ανάλυση της χημικής «υπογραφής» του νερού στην αραιή ατμόσφαιρα του γειτονικού πλανήτη, με τη βοήθεια των ισχυρότερων τηλεσκοπίων της Γης, όπως το Keck στη Χαβάη και το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή.

Εκτιμάται ότι στα «νιάτα» του ο Άρης είχε αρκετό νερό για να καλύψει όλη την επιφάνειά του με ένα στρώμα βάθους 137 μέτρων. Πρόκειται για την μεγαλύτερη εκτίμηση ποσότητας νερού στον Άρη, που έχει γίνει μέχρι σήμερα. Το πιθανότερο είναι πως αυτός ο υδάτινος όγκος (τουλάχιστον 20 εκατομμύρια κυβικά χιλιόμετρα) σχημάτιζε έναν τεράστιο ωκεανό, ο οποίος καταλάμβανε σχεδόν το ήμισυ του βορείου ημισφαιρίου του πλανήτη, φθάνοντας σε μερικά σημεία να έχει βάθος έως 1,6 χιλιομέτρων.

Η ζεστή και υγρή περίοδος εκτιμάται ότι έλαβε πρόωρο τέλος πριν από περίπου 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια (ο πλανήτης δημιουργήθηκε πριν από 4,5 δισ. χρόνια).

Παραμένει ασαφές πόσο νερό μπορεί να έχει απομείνει σήμερα κάτω από την επιφάνεια του Άρη. Ερωτηματικό αποτελεί επίσης αν, όσο υπήρχε νερό στον πλανήτη, αναπτύχθηκαν κάποιες μορφές ζωής σε αυτόν έστω και σε μικροβιακή μορφή. Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science». Άλλοι πάντως επιστήμονες, εμφανίστηκαν πιο επιφυλακτικοί και ανέφεραν πως, προς το παρόν, μπορεί κανείς να μιλήσει μόνο για υπόθεση και όχι για βεβαιότητα, όσον αφορά την ύπαρξη ενός τόσο μεγάλου ωκεανού.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231390559

Νέα τεχνολογία υποψήφια για την παραγωγή ενέργειας σε αποικίες στον Άρη.

Χάρις σε μία νέα τεχνολογία που ανέπτυξαν επιστήμονες από το βρετανικό πανεπιστήμιο Νορθούμπρια, οι άποικοι του Άρη θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν το διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο είναι άφθονο στον Κόκκινο Πλανήτη, για να παράγουν ηλεκτρισμό ή ενέργεια για την κίνηση μηχανημάτων.

Η μέθοδος, η οποία για πρώτη φορά αποδείχθηκε ότι λειτουργεί στην πράξη, περιγράφεται σε πρόσφατο άρθρο των επιστημόνων στο περιοδικό Nature Communications.

Σε αυτό, οι ερευνητές προτείνουν ένα εντελώς νέο είδος γεννήτριας που θα βασίζεται στο φαινόμενο Leidenfrost – ένα φυσικό φαινόμενο που εκδηλώνεται όταν ένα υγρό έρχεται σε επαφή με μία επιφάνεια που έχει θερμοκρασία αρκετά μεγαλύτερη από το σημείο βρασμού του.

Το φαινόμενο συνήθως το παρατηρεί κανείς όταν πέσουν σταγόνες νερού σε ένα πολύ θερμό τηγάνι. Τότε, δημιουργείται ένα θερμομονωτικό στρώμα ατμού, με συνέπεια οι σταγόνες να μην εξατμίζονται, αλλά να κινούνται πάνω στην επιφάνεια.

Ωστόσο, το ίδιο θα συμβεί αν πάνω από μία θερμή επιφάνεια βρεθεί στερεό διοξείδιο του άνθρακα, δηλαδή ξηρός πάγος, αφού και πάλι δημιουργείται ένα στρώμα ατμού. Έτσι, οι επιστήμονες από το Νορθούμπρια ανέπτυξαν μία μέθοδο που χρησιμοποιεί αυτό τον ατμό για να θέσει σε λειτουργία μία γεννήτρια. Η τεχνολογία τους, μάλιστα, είναι η πρώτη που βασίζεται στο φαινόμενο Leidenfrost για την παραγωγή ενέργειας.

Η μέθοδος αυτή θα μπορούσε να έχει εφαρμογή σε κάθε είδους εγκαταστάσεις σε ακραία περιβάλλοντα, όπως για παράδειγμα σε εξωγήινους κόσμους, όπου θα ήταν δυνατό να αξιοποιηθεί για την μακρόχρονη εξερεύνηση ή ακόμη και τον εποικισμό τους, αφού μετατρέπει το διοξείδιο του άνθρακα σε καύσιμο.

Είναι χαρακτηριστικό πως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, θα μπορούσε να εξασφαλίσει σε μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στον Άρη την απαιτούμενη ενέργεια για την επιστροφή των εξερευνητών πίσω στη Γη.

Ο λόγος είναι πως οι μετρήσεις από τον δορυφόρο Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) της ΝΑΣΑ υποδεικνύουν πως οι ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα στον Κόκκινο Πλανήτη είναι αρκετά μεγάλες. Έτσι, θα μπορούσαν να κατασκευασθούν στον Άρη ολόκληρα ηλεκτροπαραγωγικά εργοστάσια, για την επιτόπου παραγωγή ενέργειας.

Όπως αναφέρει στο σάιτ του πανεπιστημίου ο δρ Ροντρίγκο Λεντέσμα-Αγκιλάρ, ένας από τους συγγραφείς του άρθρου, το διοξείδιο του άνθρακα στον Άρη παίζει παρόμοιο ρόλο με το νερό στη Γη, ακολουθώντας έναν ανάλογο φυσικό κύκλο.

«Είναι βέβαιο πως η παρουσία του ανθρώπου σε άλλους πλανήτες θα εξαρτηθεί από την ικανότητά μας να προσαρμόσουμε τις γνώσεις μας στους περιορισμούς που θέτουν αυτά τα αλλόκοτα περιβάλλοντα, όπως και από την επινόηση καινοτόμων τρόπων για την αξιοποίηση φυσικών πηγών που σπανίζουν στη Γη», προσθέτει.

Μια γεννήτρια που θα βασίζεται στο φαινόμενο Leidenfrost θα λειτουργεί διαφορετικά από τις συμβατικές γεννήτριες, με συνέπεια να έχει σημαντικά μικρότερες απώλειες λόγω τριβών. Επομένως, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, είναι πιθανό να ανοίξει τον δρόμο για λιγότερο ενεργοβόρα συστήματα μεταφοράς και εδώ στη Γη, πέρα από τις εφαρμογές σε άλλους πλανήτες.

Βίντεο.

https://www.youtube.com/watch?v=UAMNDdOho8E#t=11

http://www.naftemporiki.gr/story/924599/nea-texnologia-upopsifia-gia-tin-paragogi-energeias-se-apoikies-ston-ari

Μήνυμα στον Αρη έστειλε ο Ολντριν από το Stonehenge.

Ο δεύτερος άνθρωπος που πάτησε το πόδι του στη Σελήνη, ο Μπαζ Όλντριν έστειλε «μήνυμα στον Κόκκινο Πλανήτη» από το Στόουνχεντζ.

Ο 85χρονος φορώντας ένα T-shirt, το οποίο ενθαρρύνει σε ένα ταξίδι στον Άρη, το επιδεικνύει με μία κίνηση αλά Σούπερμαν μπροστά από το προϊστορικό μνημείο.

Μετά από την επίσκεψή του εκεί, ανέφερε στο Twitter: «Οσο ήμουν στο Στόουνχεντζ αποφάσισα να στείλω ένα μήνυμα στον κόσμο»

Ο βετεράνος αστροναύτης έχει καλέσει για νέες προσπάθειες όχι μόνο για επανδρωμένες αποστολές στον ¨Αρη, αλλά και αποίκησή του. Η Jessica Trethowan, υπεύθυνη του αγγλικού μνημείου, δήλωσε ότι ορισμένοι εξέφρασαν αμφιβολίες για την αυθεντικότητα της φωτογραφίας, λέγοντας ότι ίσως πρόκειται για Photoshop.

Ωστόσο, η ίδια απάντησε ότι η φωτογραφία είναι αληθινή.

«Ήταν μία ιδωτική επίσκεψη για εκείνον και την οικογένειά του. Μας το ανακοίνωσαν περίπου πριν από μία εβδομάδα και όλοι ήταν ενθουσιασμένοι που θα τον συναντούσαν», πρόσθεσε.

Είπε ακόμη ότι μετά από μία περιήγηση στον αρχαιολογικό χώρο, ο Όλντριν ρώτησε «πού μπορούμε να κρύψουμε τους εξωγήινους».

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64157865

Υπεριώδες «Βόρειο Σέλας» ανιχνεύθηκε στον Άρη.

Δορυφόρος της NASA που μελετά το γεωλογικό παρελθόν του Άρη ανίχνευσε δύο δυσεξήγητα φαινόμενα στην ατμόσφαιρα του πλανήτη:

ένα μυστηριώδες σύννεφο σκόνης σε μεγάλο υψόμετρο και ένα σέλας που φτάνει βαθιά στην ατμόσφαιρα και λάμπει στο υπεριώδες τμήμα του φάσματος.

Το μυστηριώδες σύννεφο που ανακαλύφθηκε από το σκάφος Maven αποτελείται από σωματίδια σκόνης που κινούνται σε ύψος 150 έως 300 χιλιομέτρων.

Η προέλευσή τους παραμένει άγνωστη, ωστόσο οι ερευνητές της NASA προτείνουν τέσσερις πιθανές εξηγήσεις: μπορεί να είναι σκόνη που παρασύρθηκε από την επιφάνεια μέσω άγνωστου μηχανισμού· σκόνη που προέρχεται από τα δύο μικρά φεγγάρια του Άρη, τον Φόβο και τον Δήμο· σωματίδια που αποσπάστηκαν από κομήτες· ή διαπλανητική σκόνη που μεταφέρθηκε στον Άρη από τον ηλιακό άνεμο.

Το δεύτερο δυσεξήγητο φαινόμενο είναι το σέλας που καταγράφηκε από τις 20 έως τις 25 Δεκεμβρίου σε μεγάλο τμήμα του βόρειου ημισφαιρίου. Σέλας έχει ανιχνευτεί στον Άρη και παλαιότερα, όχι όμως σε τόσο μικρή απόσταση από την επιφάνεια.

Το σέλας, τόσο στη Γη όσο και σε άλλους πλανήτες, είναι λάμψεις που προέρχονται από τη σύγκρουση φορτισμένων σωματιδίων με μόρια της ατμόσφαιρας.

Στην περίπτωση της Γης, το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη εκτρέπει αυτά τα σωματίδια προς τους πόλους, οπότε το σέλας εμφανίζεται μόνο στις περιοχές του βόρειου και του νότιου πόλου.

Ο Άρης, αντίθετα, έχει χάσει το μαγνητικό πεδίο του, οπότε τα εισερχόμενα σωματίδια βομβαρδίζουν ολόκληρη την ατμόσφαιρα και μπορούν να δημιουργούν σέλας σε μεγάλο τμήμα του πλανήτη.

Το γεγονός ότι τα σωματίδια χτυπούν απευθείας την ατμόσφαιρα ίσως εξηγεί το χαμηλό ύψος του αρειανού σέλατος.

Οι τελευταίες παρατηρήσεις του Maven παρουσιάστηκαν στο 46ο Συνέδριο Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης που πραγματοποιείται στο Τέξας.

Η αποστολή εκτοξεύτηκε το 2013 με στόχο να διερευνήσει πώς ο Άρης έχασε τις θάλασσες και το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιράς του.

Στην φωτογραφία χάρτης των λάμψεων του σέλατος στο βόρειο ημισφαίριο του Άρη (Πηγή: University of Colorado)

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231394074

Η διαδρομή-μαραθώνιος του Opportunity στον Άρη.

Το όχημα Οpportunity της NASA αξίζει αναμφίβολα τον χαρακτηρισμό του «γηραιού» του Άρη, καθώς εξερευνά τον Κόκκινο Πλανήτη εδώ και 11 χρόνια. Καθώς το όχημα πλησιάζει το αντίστοιχο ενός μαραθωνίου όσον αφορά στην απόσταση που έχει καλύψει, οι τεχνικοί που το ελέγχουν προέβησαν σε νέο format της flash μνήμης του, μετά από αποφυγή χρήσης του για διάστημα τριών μηνών.

Η ομάδα ελέγχου έλαβε επιβεβαίωση στις 20 Μαρτίου ότι το reformat ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Νωρίτερα μέσα στον μήνα, το όχημα άρχισε να χρησιμοποιεί αναβαθμισμένο λογισμικό για την αποφυγή χρήσης μιας από τις επτά μνήμες. Κάποια από τα προβλήματα που είχαν αναγκάσει την ομάδα να στραφεί σε λειτουργία no -flash mode στα τέλη του 2014 είχαν ως αιτία προέλευσης την Bank 7 των μνημών. Οι εναπομείνασες έξι παρέχουν επαρκείς δυνατότητες.

Στο no -flash mode λειτουργίας, το Opportunity συνέχισε τη διεξαγωγή επιστημονικών ερευνών και κίνησης, αλλά μετέδιδε όλα τα δεδομένα που είχαν συγκεντρωθεί σε μία ημέρα πριν απενεργοποιηθεί για εξοικονόμηση ενέργειας τη νύχτα. Η flash memory μπορεί να διατηρεί δεδομένα ακόμα και χωρίς ενέργεια. Το Opportunity διαθέτει επίσης και random access memory (RAM) που διατηρεί δεδομένα μόνο όσο υπάρχει ενέργεια.

Πρόσφατα το Opportunity ολοκλήρωσε την εξέταση ασυνήθιστων βράχων που βρήκε σε ένα σημείο κοντά στην αποκαλούμενη «Marathon Valley». Επίσης, πλησιάζει έναν κρατήρα, το «Spirit of St. Louis» καθώς κατευθύνεται προς την «Κοιλάδα Μαραθώνα», στις 23 Μαρτίου είχε ακόμα 43 μέτρα για να φτάσει να έχει καλύψει μια συνολική απόσταση ενός ολυμπιακού μαραθωνίου, οπότε και βρίσκεται κοντά ίσως αυτή τη στιγμή να το έχει κάνει. Στις 16 Μαρτίου, το Opportunity είχε καλύψει απόσταση 42,152 χιλιομέτρων από τότε που προσεδαφίστηκε στον Άρη, τον Ιανουάριο του 2004. Ο Μαραθώνιος είναι 42,195 χιλιόμετρα.

«Το Opportunity μπορεί να λειτουργεί παραγωγικά χωρίς τη χρήση flash memory, όπως έχουμε δείξει τους τελευταίους τρεις μήνες, αλλά με flash έχουμε μεγαλύτερη ευελιξία επιχειρήσεων» είπε ο Τζων Κάλας, υπεύθυνος προγράμματος του Opportunity. «Το όχημα μπορεί να συλλέγει πιο πολλά δεδομένα από όσα μπορούν να επιστραφούν στη Γη μέσα σε μία ημέρα. Η μνήμη flash επιτρέπει δεδομένα από έντονες επιστημονικές δραστηριότητες να αποστέλλονται μέσα σε διάστημα αρκετών ημερών».

http://physicsgg.me/2015/03/27/%ce%b7-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b4%cf%81%ce%bf%ce%bc%ce%ae-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b8%cf%8e%ce%bd%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-opportunity-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7/

Aποστολή αστροναυτών στον Άρη μέχρι το 2040.

Η NASA θα μπορούσε να πραγματοποιήσει την πρώτη επανδρωμένη της αποστολή στους δορυφόρους του Άρη μέχρι το 2033, προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος ώστε το 2039 να προγραμματίσει το πρώτο «ταξίδι» αστροναυτών στον Κόκκινο Πλανήτη.

Αυτό είναι το συμπέρασμα της έκθεσης που συνέταξαν ειδικοί από την Planetary Society,

http://www.planetary.org/press-room/releases/2015/bill-nye-the-planetary.html

τη διάσημη μη κερδοσκοπική οργάνωση που προωθεί την εξερεύνηση του διαστήματος.

Η έκθεση συντάχθηκε από μέλη της οργάνωσης, τα οποία συμμετείχαν σε ένα διήμερο συνέδριο στην Ουάσιγκτον, με σκοπό να εξετάσουν τις τεχνικές και οικονομικές λεπτομέρειες για την «κατάκτηση» του Άρη.

Όπως συμπέραναν, η τεχνογνωσία αλλά και ο προϋπολογισμός της NASA θα της επέτρεπαν να στείλει σε 18 χρόνια από σήμερα μια ομάδα αστροναυτών για να εξερευνήσουν τον Φόβο, τον δορυφόρο του Άρη, ενώ 6 χρόνια αργότερα να πραγματοποιήσει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή με προορισμό τον ίδιο τον Κόκκινο Πλανήτη.

«Νομίζουμε πως μπορεί να καταστρωθεί ένα βιώσιμο πρόγραμμα κατάκτησης του Άρη», αναφέρει στη συνέντευξη Τύπου της Planetary Society ο Σκοτ Χάμπαρντ, μέλος του Δ.Σ. της οργάνωσης και καθηγητής στο τμήμα Αεροναυτικής και Αστροναυτικής του πανεπιστημίου Στάνφορντ.

Παρών στη συνέντευξη ήταν επίσης ο Μπιλ Νάι, CEO της οργάνωσης και γνωστός μηχανικός, ηθοποιός, συγγραφέας, με εξαιρετικά πλούσιο βιογραφικό στην εκλαΐκευση της επιστήμης.

Στο διήμερο, τα μέλη της Planetary Society κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η «κατάκτηση» του Άρη θα μπορούσε να υποστηριχθεί οικονομικά από τον προϋπολογισμό της NASA.

Επίσης, συμφώνησαν ότι, πριν από την εξερεύνηση του πλανήτη, θα πρέπει να προηγηθεί μια επανδρωμένη αποστολή στον Φόβο – περίπου όπως, πριν ο πρώτος Αμερικανός αστροναύτης πατήσει το πόδι του στο φεγγάρι, είχε προηγηθεί μία επανδρωμένη αποστολή η οποία τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον δορυφόρο του πλανήτη μας.

Η αποστολή στον Φόβο θα διαρκούσε περίπου 30 μήνες, από τους οποίους έναν περίπου χρόνο οι αστροναύτες θα παρέμεναν γύρω από τον δορυφόρο του Άρη. Από εκεί, θα μπορούσαν να μελετήσουν επίσης τον Δείμο, ένα ακόμη «φεγγάρι» του Κόκκινου Πλανήτη, ενώ θα είχαν τη δυνατότητα να τηλεχειρισθούν ρομπότ πάνω στην επιφάνεια του Άρη. Το ταξίδι θα μπορούσε να γίνει με το νέο διαστημόπλοιο Orion της NASA, σύμφωνα με την έκθεση.

Όταν ρωτήθηκαν για τα εμπόδια που θα έπρεπε να ξεπερασθούν ώστε να γίνει πραγματικότητα το πρόγραμμα, οι δύο ειδικοί ανάφεραν ότι τα μεγαλύτερα προσκόμματα είναι πολιτικά, και όχι τεχνικά.

«Δεν ισχυρίζομαι πως οι τεχνικές δυσκολίες δεν είναι πραγματικά σημαντικές», απάντησε ο Νάι.

«Σίγουρα θα χρειασθούν πολλοί πεπειραμένοι μηχανικοί και επιστήμονες, οι οποίοι θα πρέπει να αφιερώσουν πολλή σκέψη. Το πραγματικό όμως πρόβλημα είναι πολιτικό».

Σύμφωνα με τον Χάμπαρντ, πλέον η κατάκτηση του Άρη δεν θα συναντούσε ανυπέρβλητες τεχνολογικές και επιστημονικές προκλήσεις, όπως συνέβαινε στο παρελθόν.

«Παλιότερα, όταν έμπαινε το ερώτημα μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, απαριθμούσα μια σειρά από μεγάλα εμπόδια, όπως βιοϊατρικά ή μειονεκτήματα των συστημάτων εκτόξευσης», είπε. «Σήμερα νομίζω πως αυτά τα ρίσκα έχουν μειωθεί ή γνωρίζουμε πώς να τα μειώσουμε».

http://physicsgg.me/2015/04/07/a%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8e%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7-%ce%bc%ce%ad%cf%87%cf%81%ce%b9-%cf%84%ce%bf-2/

Παγετώνες κάτω από την επιφάνεια του Άρη.

Ο Άρης διαθέτει χιλιάδες παγετώνες που βρίσκονται θαμμένοι κάτω από τη σκονισμένη επιφάνειά του, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις Δανών επιστημόνων. Οι παγετώνες αυτοί περιέχουν έναν τεράστιο όγκο παγωμένου νερού, αρκετό για να σκεπάσει όλο τον πλανήτη με ένα παχύ στρώμα πάγου τουλάχιστον ενός μέτρου.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Νιλς Μπορ του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, με επικεφαλής τη Νάνα Μπιόρνχολτ Κάρλσον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωφυσικής «Geophysical Research Letters», σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς και το «Science«, ανέφεραν ότι οι «καμουφλαρισμένοι» παγετώνες καλύπτουν κυρίως δύο εκτεταμένες ζώνες, μία στο βόρειο και μία στο νότιο ημισφαίριο του «κόκκινου» πλανήτη.

Η ανάλυση των στοιχείων που έχουν συλλέξει τα ραντάρ των δορυφόρων σε τροχιά γύρω από τον Άρη, καθώς και οι προσομοιώσεις σε υπολογιστή, δείχνουν ότι ο γειτονικός πλανήτης έχει τουλάχιστον 150 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού παγιδευμένα στους παγετώνες του. Πρόκειται, όπως τόνισαν οι επιστήμονες, για ένα εντυπωσιακό απόθεμα νερού σε έναν κατά τα άλλα ξερό πλανήτη.

Οι νέες εκτιμήσεις αυξάνουν ακόμα περισσότερο τα ερωτηματικά για το πώς ένας κάποτε υγρός και θερμός πλανήτης μετατράπηκε στη σημερινή παγωμένη έρημο, κάτι που πρέπει να συνέβη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, όταν έχασε το προστατευτικό μαγνητικό πεδίο του και το μεγαλύτερο μέρος της αρχικής ατμόσφαιράς του.

Σήμερα πια, η αρειανή ατμόσφαιρα είναι τόσο αραιή και η ατμοσφαιρική πίεση τόσο χαμηλή, που το παγωμένο νερό εξατμίζεται και γίνεται υδρατμοί. Όμως οι παγετώνες έχουν προστατευθεί όλο αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή βρίσκονται κάτω από τα παχιά στρώματα σκόνης.

Κάποτε ο Άρης διέθετε και έναν βαθύ ωκεανό που κάλυπτε σχεδόν το μισό βόρειο ημισφαίριό του. Σήμερα περίπου το 87% αυτού του νερού έχει χαθεί πια στο διάστημα και τα μεγαλύτερα γνωστά αποθέματα νερού βρίσκονται στους δύο πόλους του. Σε αυτά πλέον πρέπει να προστεθούν και τα μεγάλα αποθέματα νερού των θαμμένων παγετώνων.

http://physicsgg.me/2015/04/09/%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%b5%cf%84%cf%8e%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%ac%cf%84%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%86%ce%ac%ce%bd%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ac/

Ενδείξεις υγρού νερού στον σημερινό Άρη.

Οι επιστήμονες γνώριζαν εδώ και καιρό ότι στον Άρη υπάρχει νερό με μορφή πάγου στους πόλους του, καθώς και υδρατμοί στην ατμόσφαιρά του, ενώ προ ημερών έγινε και η εκτίμηση ότι μπορεί να υπάρχουν επίσης χιλιάδες παγετώνες σκεπασμένοι από την αρειανή σκόνη.

Τώρα, για πρώτη φορά, νέες εκτιμήσεις με βάση τα στοιχεία που συνέλεξε ο ρομποτικός εξερευνητής Curiosity της NASA, δείχνουν ότι είναι πολύ πιθανό να υπάρχει υγρό νερό και μάλιστα λίγο κάτω από την επιφάνεια. Αν οι εκτιμήσεις γίνουν βεβαιότητα τότε έχουμε να κάνουμε με ένα εξαιρετικής σημασίας γεγονός. Αυτό γιατί η παρουσία του νερού σε υγρή μορφή πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες ύπαρξης κάποιων μορφών ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο ενώ επιπλέον διευκολύνεται η παρουσία του ανθρώπου στον Κόκκινο Πλανήτη.

Τα ευρήματα του Curiosity δείχνουν ότι τα κρύα βράδια συγκεντρώνεται νερό σε υγρή μορφή και εξατμίζεται πάλι μετά την ανατολή του Ήλιου, σε ένα αέναο κύκλο. Αν αυτό όντως συμβαίνει (και πρέπει να υπάρξει επιβεβαίωση με άμεση παρατήρηση), τότε αρχικά οι αστροναύτες των επανδρωμένων αποστολών στον Άρη και στη συνέχεια οι άποικοι θα έχουν άμεση πρόσβαση στο πολύτιμο νερό.

Όπως διαπιστώθηκε, στο έδαφος του Άρη υπάρχουν υπερχλωρικές ενώσεις (άλατα), που χαμηλώνουν το σημείο ψύξης έως τους μείον 70 βαθμούς Κελσίου, έτσι ώστε το νερό να μην γίνεται πια πάγος, αλλά να παραμένει σε υγρή και αλμυρή μορφή (για τον ίδιο λόγο στη Γη ρίχνουμε αλάτι για να μην παγώσουν οι δρόμοι τον χειμώνα).

Ομάδα ερευνητών από Πανεπιστήμια της Σουηδίας, της Δανίας και ειδικοί της NASA ανακάλυψαν υπερχλωρικό ασβέστιο, ένα άλας το οποίο απορροφά υδρατμούς από την ατμόσφαιρα, ιδίως στη διάρκεια των αρειανών νυχτών, και τους μετατρέπει σε ένα λεπτό υγρό στρώμα άλμης.

Όταν πέφτει το βράδυ, ένα μέρος από τους υδρατμούς στην ατμόσφαιρα του Άρη συμπυκνώνεται και παγώνει στην επιφάνεια του πλανήτη, αλλά στη συνέχεια, εξαιτίας της παρουσίας των υπερχλωρικών ενώσεων και μέσω της διαδικασίας της υγροποίησης, μετατρέπεται σε υγρό αλμυρό νερό. Επειδή η επιφάνεια του πλανήτη είναι πολύ πορώδης, αυτό το νερό απορροφάται στο υπέδαφος, όχι όμως σε μεγάλο βάθος, αλλά μόλις 15 εκατοστά κάτω από την επιφάνεια.

Οι έως τώρα παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι κάποτε υπήρχαν ποτάμια και λίμνες στον Άρη.

Πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια υπήρχε τουλάχιστον εξήμιση φορές περισσότερο νερό από ό,τι σήμερα και έως το ένα πέμπτο του πλανήτη μπορεί να ήταν καλυμμένο από νερό.

Σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, ένα μέρος αυτού του νερού μπορεί ούτε να έχει εξατμιστεί στο διάστημα, ούτε να έχει παγώσει, αλλά να παραμένει σε υγρή μορφή, τουλάχιστον παροδικά.

Αν όντως αυτό συμβαίνει (και ορισμένοι επιστήμονες συνεχίζουν να αμφιβάλουν μέχρι να το δουν με τα μάτια τους), τότε ίσως αυξάνεται η πιθανότητα για εύρεση εξωγήινης μικροβιακής ζωής, αν και κάτι τέτοιο δεν θα είναι εύκολο με μέσες θερμοκρασίες κάτω των μείον 30 βαθμών Κελσίου (στη Γη τουλάχιστον, οι μικροοργανισμοί δεν μπορούν να μεταβολίσουν και να αναπαραχθούν σε τόσο κρύο περιβάλλον). Επιπλέον, η κοσμική ακτινοβολία «βομβαρδίζει» συνεχώς τον απροστάτευτο από μαγνητικό πεδίο Άρη και φθάνει σε βάθος έως ενός μέτρου κάτω από την επιφάνειά του, οπότε τυχόν μικροοργανισμοί δύσκολα θα επιβίωναν - εκτός και αν κρύβονται ακόμη πιο βαθιά.

Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience».

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231399819

Αποστολή στον Άρη με κόστος 15 εκατ. ετοιμάζει η Ρωσία.

Περίπου 776 εκατομμύρια ρούβλια (δηλαδή περίπου 15 εκατομμύρια δολάρια με την τρέχουσα συναλλαγματική ισοτιμία) ετοιμάζεται να ξοδέψει η Ρωσία για την προετοιμασία και την έναρξη της αποστολής ExoMars από κοινού με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος, ανακοίνωσε η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos.

«Η τιμή της κρατικής σύμβασης ορίζεται σε 776.300.000 ρούβλια», δήλωσε ο οργανισμός. Έχει προγραμματιστεί να δαπανήσει 239.900.000 ρούβλια ( 4.6 εκατ. δολάρια) το 2015 και τα υπόλοιπα 536,4 εκατομμύρια ρούβλια (10,3 εκατομμύρια δολάρια) το 2016.

Η αποστολή ExoMars Gas Orbiter έχει προγραμματιστεί να εκτοξευθεί στον πύραυλο μεταφορέα Proton-M από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, τον Ιανουάριο του 2016.

Θα προσγειωθεί στον Άρη τον Οκτώβριο του 2016 και μετά θα προχωρήσει στη χαρτογράφηση των πηγών του μεθανίου και άλλων αερίων στον κόκκινο πλανήτη. Επιπλέον θα βοηθήσει να επιλεγεί η περιοχή προσγείωσης για το όχημα ExoMars.

Οι επιστημονικοί στόχοι της αποστολής περιλαμβάνουν και την αναζήτηση για πιθανά βιοσημάδια ζωής στον Άρη, μελετώντας την επιφάνεια του περιβάλλοντος και χαρακτηρισμού του νερού και της γεωχημικής διανομής στον πλανήτη.

Η συμφωνία για την κοινή αποστολή υπεγράφη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος και της Roscosmos τον Μάρτιο του 2013.

http://gr.rbth.com/news/2015/04/18/apostoli_ston_ari_me_kosto_15_ekat_etoimazei_i_rosia_36653.html

Τα «χίλιασε» το MAVEN.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ύστερα από 10 μήνες ταξιδιού όπου διήνυσε μια απόσταση 711 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, το MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile Evolution) έφτασε στον Αρη και τέθηκε σε τροχιά γύρω από αυτόν. Οπως ανακοίνωσε η NASA, το MAVEN ολοκλήρωσε τη Μεγάλη Δευτέρα τη χιλιοστή περιφορά του γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη στην προσπάθειά του να βρει στοιχεία που συνθέτουν την ατμοσφαιρική ιστορία του. Στοιχεία που πιθανώς θα φωτίσουν ορισμένες πτυχές της γεωλογικής εξέλιξης του Αρη, όπως π.χ. αυτή που αφορά την ύπαρξη νερού (και πιθανώς ζωής) στην επιφάνειά του. Το σκάφος μεταφέρει μαζί του και ένα DVD στο οποίο καταγράφονται τα ονόματα φίλων του Διαστήματος καθώς επίσης μικρά ποιήματα (χαϊκού) που το κοινό έστειλε σε ειδική ιστοσελίδα που είχε δημιουργηθεί για αυτόν τον σκοπό.

Προηγούμενες αποστολές της NASA έχουν δείξει με σχετική βεβαιότητα ότι ο Αρης ήταν κάποτε θερμός, διέθετε πυκνή ατμόσφαιρα και καλυπτόταν από λίμνες και θάλασσες που θα μπορούσαν να φιλοξενούν ζωή. Αυτό όμως άλλαξε πριν από περίπου 3 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν ο πλανήτης άρχισε να χάνει την ατμόσφαιρά του. To ΜAVEN είναι η πρώτη αποστολή που σχεδιάζεται ειδικά για να λύσει το μυστήριο της χαμένης ατμόσφαιρας αλλά και να καταγράψει άγνωστα φαινόμενα που κάνουν σήμερα την εμφάνισή τους στον Κόκκινο Πλανήτη.

«Παρατηρούμε πολλά χαρακτηριστικά στην επιφάνεια του Αρη που φαίνεται ότι σχετίζονται με την παρουσία νερού. Κάποια σημεία φαίνεται ότι έχουν σμιλευθεί από νερό. Το ερώτημα είναι πού πήγε τόσο το νερό όσο και το διοξείδιο του άνθρακα που υπήρχαν στον Αρη. Απορροφήθηκαν στο εσωτερικό του πλανήτη ή το μεν νερό εξατμίστηκε, το δε διοξείδιο του άνθρακα διέφυγε στο Διάστημα;» εξηγεί ο Μπρους Τζακόσκι, διευθυντής του Κέντρου Αστροβιολογίας του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας και επικεφαλής της ομάδας ερευνητών της αποστολής. «Μελετώντας την ατμόσφαιρα του Αρη σήμερα, θα συγκεντρώσουμε αρκετά δεδομένα για να ανασυνθέσουμε το ατμοσφαιρικό παρελθόν του. Θα προσπαθήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε τον μηχανισμό που ελέγχει το πόσο φιλόξενος για τη ζωή είναι ένας πλανήτης».

Η Γη διατήρησε το νερό και την πυκνή ατμόσφαιρά της κυρίως χάρη στο μαγνητικό πεδίο της, το οποίο εκτρέπει τα επικίνδυνα φορτισμένα σωματίδια που εκπέμπει διαρκώς ο Ηλιος. Το πεδίο πηγάζει από την κίνηση του λιωμένου σιδήρου από τον οποίο αποτελείται ο εσώτερος πυρήνας του πλανήτη και ουσιαστικά λειτουργεί σαν γιγάντιο δυναμό.

Αγνωστο πώς, ο Αρης έχασε το μαγνητικό πεδίο που πιθανότατα διέθετε στα αρχικά στάδια της ζωής του. Και αυτό άφησε την ατμόσφαιρα του πλανήτη ευάλωτη στην επίδραση του Ηλιου. Οι πρώτες παρατηρήσεις του MAVEN δείχνουν ότι το φαινόμενο συνεχίζεται ως και σήμερα, με τον Ηλιο να κλέβει ακόμη υλικό από την ισχνή ατμόσφαιρα του Αρη, η οποία είναι σήμερα 100 φορές πιο αραιή από της Γης.

Τα σωματίδια που εκπέμπει ο Ηλιος, γνωστά ως ηλιακός άνεμος, συγκρούονται με την ατμόσφαιρα και τη συμπαρασύρουν στο Διάστημα. Αυτό είναι μια συνεχής διαδικασία, η οποία όμως εντείνεται δραματικά όταν ο Ηλιος ξεσπά σε εκρήξεις, γνωστές ως ηλιακές εκλάμψεις και εκτινάξεις στεμματικού υλικού.

Το MAVEN λίγες ημέρες μετά την έλευσή του στον Αρη κατάφερε να εντοπίσει ένα σύννεφο σωματιδίων από μια εκτίναξη στεμματικού υλικού να φτάνει στον Αρη. Δεν μπόρεσε όμως να παρατηρήσει την αντίδραση της ατμόσφαιρας, καθώς δεν είχαν ενεργοποιηθεί ακόμη όλα τα όργανά του. Το σκάφος κατάφερε ωστόσο να απεικονίσει σύννεφα ατομικού υδρογόνου, οξυγόνου και άνθρακα που χάνονται από την ατμόσφαιρα στο Διάστημα.

Το σύννεφο υδρογόνου είναι μακράν το μεγαλύτερο, αφού εκτείνεται στο Διάστημα σε απόσταση δεκαπλάσια από την ακτίνα του Αρη. Τα άτομα υδρογόνου, οξυγόνου και άνθρακα προέρχονται από τη διάσπαση μορίων νερού και διοξειδίου του άνθρακα λόγω της επίδρασης της ηλιακής ακτινοβολίας και του ηλιακού ανέμου στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας.

Τα σύννεφα καταγράφηκαν με το Φασματόμετρο Υπεριώδους Απεικόνισης, ένα όργανο που καταγράφει το ηλιακό φως που ανακλάται από τα αδέσποτα άτομα. Οι δύο πιο πρόσφατες ανακαλύψεις του MAVEN προκάλεσαν αίσθηση στην επιστημονική κοινότητα.

Το σκάφος ανίχνευσε δύο δυσεξήγητα φαινόμενα στην ατμόσφαιρα του πλανήτη: ένα μυστηριώδες σύννεφο σκόνης σε μεγάλο υψόμετρο και ένα σέλας που φθάνει βαθιά στην ατμόσφαιρα και λάμπει στο υπεριώδες τμήμα του φάσματος του φωτός.

Το μυστηριώδες σύννεφο που ανακαλύφθηκε από το MAVEN αποτελείται από σωματίδια σκόνης που κινούνται σε ύψος 150-300 χιλιομέτρων. Η προέλευσή τους παραμένει άγνωστη, ωστόσο οι ερευνητές της NASA προτείνουν τέσσερις πιθανές εξηγήσεις: μπορεί να είναι σκόνη που παρασύρθηκε από την επιφάνεια μέσω άγνωστου μηχανισμού· σκόνη που προέρχεται από τα δύο μικρά φεγγάρια του Aρη, τον Φόβο και τον Δήμο· σωματίδια που αποσπάστηκαν από κομήτες· ή διαπλανητική σκόνη που μεταφέρθηκε στον Aρη από τον ηλιακό άνεμο.

Το δεύτερο δυσεξήγητο φαινόμενο είναι το σέλας που καταγράφηκε από τις 20 ως τις 25 Δεκεμβρίου σε μεγάλο τμήμα του βόρειου ημισφαιρίου. Σέλας έχει ανιχνευθεί στον Aρη και παλαιότερα, όχι όμως σε τόσο μικρή απόσταση από την επιφάνειά του. Το σέλας, τόσο στη Γη όσο και σε άλλους πλανήτες, είναι λάμψεις που προέρχονται από τη σύγκρουση φορτισμένων σωματιδίων με μόρια της ατμόσφαιρας.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=695614

To Curiosity θαυμάζει το εξωγήινο ηλιοβασίλεμα του Άρη.

Οι ατμοσφαιρικές συνθήκες του Άρη σε συνδυασμό με την σκόνη που καλύπτει ολόκληρο την επιφάνεια του πλανήτη του προσδίδουν μια ερυθρή απόχρωση για αυτό και είναι γνωστός με την ονομασία Κόκκινος Πλανήτης. Όμως ο ρομποτικός εξερευνητής Curiosity της NASA αποκάλυψε ότι έστω και για λίγο ο Άρης αποκτά μια γαλαζωπή απόχρωση. Τα χρώματα στην ατμόσφαιρα του Άρη μεταβάλλονται κατά τη διάρκεια του ηλιοβασιλέματος. Το Curiosity φωτογράφισε το φαινόμενο αποκαλύπτοντας αυτή την άγνωστη... γαλάζια πτυχή του Κόκκινου Πλανήτη.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα κολάζ με τις εικόνες που κατέγραψε το Curiosity από το ηλιοβασίλεμα του Άρη στις 15 Απριλίου.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231405814

«Ο πλανήτης Άρης έχει σημασία»

Πριν από λίγες ημέρες, πρώην ανώτατος αξιωματούχος της NASA και σύμβουλος του Μπαράκ Ομπάμα, ο Τσαρλς Μπόλντεν, κάλεσε τους παρευρισκόμενους σε συνέδριο να συμφωνήσουν μαζί του: «Ο πλανήτης Άρης έχει σημασία», τους είπε.

Και όπως εξήγησε έχει σημασία, επειδή:

- Η δημιουργία και η εξέλιξή του μοιάζει με της Γης

-Γνωρίζουμε ότι μία δεδομένη στιγμή είχε τις συνθήκες να αναπτυχθεί ζωή.

-Αυτά που μαθαίνουμε για τον Κόκκινο Πλανήτη μπορούν να μας πουν περισσότερα για το δικό μας πλανήτη, την ιστορία και το μέλλον του.

-Μπορεί να μας βοηθήσει να απαντήσουμε στο μεγάλο ερώτημα, αν υπάρχει ζωή και πέρα από τη Γη

Βέβαια, ο κ. Μπόλντεν δεν είναι ο μόνος που πιστεύει ότι ο Άρης είναι σημαντικός. Για τους παρακάτω λόγους:

1. Την επιβίωση του είδους

Το μόνο σπίτι που έχουν γνωρίσει οι άνθρωποι είναι η Γη. Ωστόσο η ιστορία των ειδών έχει δείξει ότι η επιβίωση στο γαλάζιο πλανήτη δεν είναι σε καμία περίπτωση εγγυημένη. Κλασικό παράδειγμα αυτής της θέσης είναι οι δεινόσαυροι. Ένα τεράστιος αστεροειδής εξαφάνισε το είδος που κατοικούσε στον πλανήτη για εκατομμύρια χρόνια. Το να υπάρχουν άνθρωποι, λοιπόν, σε παραπάνω από έναν πλανήτη είναι ένα ακόμα μέσο για πού θα βοηθήσει στην επιβίωση του είδους για παν ενδεχόμενο.

2. Η ανακάλυψη ζωής στον Άρη

Ειδικοί υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να σταλούν άνθρωποι και όχι ρομπότ στον Άρη, επειδή οι άνθρωποι ανακαλύπτουν πράγματα 10.000 ταχύτερα από τα ρομπότ που διαθέτουμε σήμερα. Μία μνημειώδης ανακάλυψη θα ήταν η ύπαρξη ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη.

3. Βελτίωση της ζωής στη Γη

Οι προσπάθειες για ανακαλύψεις σε ένα πεδίο μπορεί να οδηγήσουν σε πολύ σημαντικές αποκαλύψεις σε ένα άλλο πεδίο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αφορά στο τηλεσκόπιο Χαμπλ: Όταν εστάλη στο διάστημα, οι πρώτες φωτογραφίες ήταν θολές. Το πρόβλημα διορθώθηκε αργότερα, ωστόσο για να είναι χρήσιμες οι πρώτες φωτογραφίες, οι επιστήμονες ανέπτυξαν έναν αλγόριθμο για να τις βελτιώσουν. Με τα πολλά, αποδείχτηκε ότι ο αλγόριθμος αυτός βελτίωνε την απεικόνιση σε ακτινογραφίες και, συγκεκριμένα, κατέστησε δυνατό να γίνεται πιο έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του στήθους.

4. Να εξελιχθούμε ως είδος

Ένας άλλος λόγος για να πάμε στον Άρη είναι για να εμπνεύσουμε τις επόμενες γενεές.

5. Να δείξουμε πολιτική και οικονομική υπεροχή

Επιστήμονες έχουν δηλώσει ενώπιον της αρμόδιας επιτροπής του αμερικανικού Κογκρέσου ότι ένας ακόμη σημαντικός λόγος για να υπάρξει αποστολή και ενδεχομένως αποικία στον Άρη είναι η πολιτική. Όπως είπε, για να δείξουν οι Ηνωμένες Πολιτείες την οικονομική και την πολιτική τους υπεροχή.

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%AF%CF%80%CE%B5-%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C-%CE%BF-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%BC%CE%B1

Τα ηφαίστεια του Αρη τον… ψεκάζουν με σκόνη.

Εχει διαπιστωθεί ότι κατά περιόδους στην ατμόσφαιρα του Αρη σχηματίζονται τεράστια στρώματα σκόνης. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Νίκολας Χέβενς του Πανεπιστημίου Χάμπτον στην Βιρτζίνια των ΗΠΑ ανέλυσαν δεδομένα που καταγράφει ο δορυφόρος MRO ο οποίος μελετά τον Αρη και υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν την προέλευση αυτών των στρωμάτων σκόνης. Οπως αναφέρουν υπεύθυνα για αυτά τα στρώματα είναι τα γιγάντια ηφαίστεια του Κόκκινου Πλανήτη.

Στον Αρη υπάρχει ο Ολυμπος (Olympus Mons) που εκτός από το μεγαλύτερο ηφαίστειο του Κόκκινου Πλανήτη είναι και το μεγαλύτερο του ηλιακού μας συστήματος.

Το ύψος του ξεπερνά τα 22 χιλιόμετρα και η διάμετρός του τα 500 χλμ.!

Σε κοντινή απόσταση από τον Όλυμπο υπάρχει το σύμπλεγμα ηφαιστείων Tharsis Montes.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες οι κορυφές των ηφαιστείων θερμαίνονται περισσότερο από τις πλαγιές δημιουργώντας θερμικά ρεύματα τα οποία μετατρέπονται σε πολύ ισχυρές ανεμοθύελλες. Οπως αναφέρουν οι ερευνητές αυτές οι ανεμοθύελλες δημιουργούν ένα σκηνικό παρόμοιο με εκείνο μιας πίστας σκέιτμπορντ όπου τη θέση του σκέιτμπορντ παίρνει η σκόνη και της πίστας οι πλαγιές. Ετσι η σκόνη «ανεβαίνει» τις τεράστιες πλαγιές των ηφαιστείων και εκτοξεύεται στην ατμόσφαιρα του Αρη.

Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται γιγάντια στρώματα σκόνης που βρίσκονται σε ύψη 50-75 χλμ πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη ενώ η έκταση αυτών των στρωμάτων σκόνης αγγίζει σε πολλές περιπτώσεις τα χίλια χλμ. Η ύπαρξη τόσο πολύ σκόνης σε τέτοια ύψη με τη σειρά της εμπλέκεται και σε άλλες ατμοσφαιρικές διεργασίες αφού για παράδειγμα, η σκόνη αναμειγνύεται με υδρατμούς. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters».

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=703551

Δημιουργώντας ένα οικοσύστημα για τον Άρη.

Ο «Κόκκινος Πλανήτης» θεωρείται το επόμενο μεγάλο «νέο σύνορο» της Ανθρωπότητας, που αναμένεται να δεχτεί την επίσκεψη των αστροναυτών εξερευνητών του Διαστήματος μετά τη Σελήνη.

Ωστόσο, μακροπρόθεσμα μιλώνας, η προοπτική του αποικισμού του θεωρείται δύσκολη, και αυτό κυρίως λόγω του αφιλόξενου περιβάλλοντός του.

Για να μπορέσουν να αναπτυχθούν και εξελιχθούν αποικίες στον Άρη, θα χρειαστεί αυτό που στην Επιστημονική Φαντασία όριζαν και ορίζουν ως μερικό «terraforming» (γαιοδιαμόρφωση).

Ωστόσο, σε πιο βραχυπρόθεσμο πλαίσιο, φαίνεται πολλά υποσχόμενη η προοπτική της «οικοποίησης» (ecopoiesis), δηλαδή της δημιουργίας ενός οικοσυστήματος που θα μπορεί να υποστηρίξει ζωή. Σε αυτό το πλαίσιο, το πρόγραμμα NIAC της NASA χρηματοδοτεί τη δουλειά του Γιουτζίν Μπόλαντ, επικεφαλής επιστήμονα της Techshot Inc, ο οποίος εργάζεται πάνω στο «Mars Room».

Το «Αρειανό δωμάτιο» στεγάζει έναν θάλαμο δοκιμών που είναι σε θέση να εξομοιώνει τις συνθήκες ατμοσφαιρικής πίεσης του Άρη, τις αλλαγές θερμοκρασίας ημέρας/ νύχτας και την ηλιακή ακτινοβολία που «βομβαρδίζει» την επιφάνεια του πλανήτη.

Εντός του δωματίου, ο Μπόλαντ και η ομάδα του δοκιμάζουν τη βιωσιμότητα της χρήσης οργανισμών οι οποίοι θα μπορούσαν να «χτίσουν» ένα οικοσύστημα, παράγοντας οξυγόνο μέσω της χρήσης αρειανού ρεγόλιθου. Κάποιοι εξ αυτών θα μπορούσαν επίσης να απομακρύνουν άζωτο από το έδαφος του Άρη.

Πρόκειται για έναν πιθανό τρόπο υποστήριξης μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, μέσω της παραγωγής οξυγόνου χωρίς να χρειάζεται η αποστολή βαρέων δεξαμενών. Ας στείλουμε μικρόβια και ας τα αφήσουμε να κάνουν τη βαριά δουλειά για εμάς» αναφέρει ο Μπόλαντ.

Μακροπρόθεσμα, θόλοι στον πλανήτη οι οποίοι θα παράγουν οξυγόνο μέσω οικοποίησης, από συστήματα μετατροπής με βακτήρια ή άλγες, θα κατασκευάζονταν σε μεγάλους αριθμούς στην επιφάνεια του Άρη, στεγάζοντας εξερευνητικές ομάδες.

Ο Μπόλαντ και οι συνάδελφοί του οραματίζονται την αποστολή του απαιτούμενου εξοπλισμού με ειδικό όχημα, που θα έβρισκε ενδεικνυόμενα σημεία και θα έβαζε μικρές συσκευές- κοντέινερ στο έδαφος.

Από εκεί, ειδικά επιλεγμένοι γήινοι οργανισμοί θα αλληλεπιδρούσαν με το έδαφος που είχε εισαχθεί στο κοντέινερ. Επίσης, άλλο ένα ενδιαφέρον συστατικό που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από το έδαφος του Άρη είναι ο υπόγειος πάγος.

Σε κάθε περίπτωση, ειδική μέριμνα θα έπρεπε να υπάρχει για να μην εκτίθενται οι γήινοι οργανισμοί στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, οπότε το κοντέινερ θα πρέπει να είναι ερμητικά κλεισμένο κατά τη διαδικασία.

http://www.naftemporiki.gr/story/952199/dimiourgontas-ena-oikosustima-gia-ton-ari

Ονειρα αποικιας στον Αρη στη δεκαετία του 1960.

Όταν για πρώτη φορά οι άνθρωποι στη δεκαετία του 1960 φαντάζονταν τον πλανήτη Άρη, πολλοί πίστευαν ότι από τον 21ο αιώνα, θα είχαμε τουλάχιστον προσγειωθεί εκεί με ανθρώπους, και ενδεχομένως ακόμη και να είχαμε αποικίσει.

Αλλά ενώ αυτά τα όνειρα δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμα, οι οραματιστές δεν έχουν σταματήσει να φαντάζονται πως θα έμοιαζε μία ανθρώπινη αποικία στον κόκκινο πλανήτη στο μέλλον.

Αυτές οι όμορφες εικόνες είναι εκπληκτικές, αποκαλύπτοντας πόλεις που περιβάλλονται από γυαλί και ορειβάτες σε ένα τεράστιο ηφαίστειο του Άρη, όπως και ένα διαστημικό σταθμό σε τροχιά στον ουρανό.

Τα σχέδια δημιουργήθηκαν από τον Ville Ericsson, έναν καλλιτέχνη και εικονογράφο από τη Στοκχόλμη που προβλέπει ένα μέλλον για τον Άρη, που όχι μόνο έχει αποικιστεί, αλλά εν μέρει είναι μετασχηματισμένος όπως η Γη.

Τα σχέδια του κ Ericsson περιλαμβάνουν τεράστιους διαφανής θόλους με τις πόλεις στο εσωτερικό τους, αλλά και τα φυτά και τη χλόη που μεγαλώνει στο έδαφος.

Οι τρούλοι έχουν προταθεί ως μια καλή δομή για χρήση στον Άρη, δεδομένου ότι θα μπορούν να παραμένουν ανέπαφοι, και να αντέχουν στη χαμηλή πίεση στο περιβάλλον του.

Μέσα στο θόλο υπό πίεση, οι άνθρωποι θα μπορούν να περπατήσουν, χωρίς την ανάγκη μίας στολής αστροναύτη, όπως φαίνεται σε μία από τις εικόνες.

Στις φωτογραφίες μια ομάδα ορειβατών ανεβαίνουν το όρος Όλυμπος, το μεγαλύτερο ηφαίστειο όχι μόνο στον κόκκινο πλανήτη, αλλά σε όλο το ηλιακό σύστημα, καθώς ο Όλυμπος είναι 25 μίλια (16 χιλιόμετρα) ψηλός, τρεις φορές το ύψος του όρους Έβερεστ, και εκτείνεται σε μία περιοχή περίπου 374 μίλια (624 χιλιόμετρα).

Δύο άλλες εικόνες δείχνουν ένα διαστημικό σταθμό σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη, που φέρει κάποιες ομοιότητες με το ΔΔΣ, με μεγάλη αρθρωτή δομή που μοιάζει να έχει ηλιακούς συλλέκτες για την παροχή ρεύματος, και μεγάλες καύσιμο-δεξαμενές, ενώ ένα περιστρεφόμενο τμήμα του παρέχει τεχνητή βαρύτητα για το πλήρωμα.

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CF%84%CE%BF-60-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82

Αραβική αποστολή στον Άρη.

Λεπτομέρειες σχετικά με τα σχέδιά τους για αποστολή ενός μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου στον Άρη αποκάλυψαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του New Scientist, το σχέδιο είναι το σκάφος να εκτοξευτεί το 2020, με αποστολή την παρακολούθηση της ατμόσφαιρας του πλανήτη από τροχιά.

Το σκάφος έχει την ονομασία «Hope» (Ελπίδα) και αναμένεται να αποτελέσει σημαντικό βήμα όσον αφορά την δραστηριότητα των ΗΑΕ στο Διάστημα, οπου ήδη δραστηριοποιούνται ανερχόμενες δυνάμεις σαν την Ινδία και την Κίνα, μπαίνοντας σε μια «αρένα» όπου κυριαρχούν παραδοσιακά οι ΗΠΑ και η Ρωσία.

Το σκάφος είχε ανακοινωθεί ως στόχος σε πρώτη φάση πέρυσι, και πλέον γνωστοποιήθηκαν οι επιστημονικοί σκοποί της αποστολής. Το διαστημόπλοιο θα φέρει φασματόμετρα για την ανάλυση υπέρυθρων και υπεριωδών σημάτων, μαζί με μια ψηφιακή κάμερα.

Αυτά θα κάνουν μετρήσεις σχετικά με το νερό, τη σκόνη και άλλα μόρια στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, σε μια προσπάθεια να διερευνηθεί η μετατροπή του Άρη από έναν υγρό, θερμό κόσμο στην έρημο που είναι σήμερα.

Οι σκοποί αυτοί είναι αντίστοιχοι των αποστολών MAVEN και ΜΟΜ, από τη NASA και την ινδική διαστημική υπηρεσία αντίστοιχα. Σημειώνεται ότι μέχρι τώρα τα ΗΑΕ δεν έχουν ιδιαίτερη διαστημική δραστηριότητα, έχοντας εκτοξεύσει κάποιους μικρούς δορυφόρους, οπότε και το «Hope» αποτελεί τολμηρό βήμα προς τα εμπρός.

Θα πρόκειται για την πρώτη αποστολή στον Άρη που επιχειρείται από τον αραβικό κόσμο. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του PhysOrg, ο σεΐχης Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ αλ Μακτούμ, αντιπρόεδρος και πρωθυπουργός των ΗΑΕ, δήλωσε σε εκδήλωση στο Ντουμπάι ότι βασικός στόχος της αποστολής είναι η ελπίδα στον αραβικό κόσμο, «να στείλουμε το μήνυμα που θα λέει ότι μπορείτε να γίνετε καλύτεροι, να βελτιώσετε τη χώρα σας».

Σημειώνεται ότι το σκάφος δεν πρόκειται να προσεδαφιστεί. Το πρόγραμμα, όπως προαναφέρθηκε, είναι το σκάφος να εκτοξευτεί το καλοκαίρι του 2020, για ένα ταξίδι επτά με εννέα μηνών.

Θεωρείται ότι θα παραμείνει σε τροχιά γύρω από τον «Κόκκινο Πλανήτη» μέχρι τουλάχιστον το 2023. Ήδη 75 μηχανικοί δουλεύουν πάνω στο πρόγραμμα, αριθμός που αναμένεται να έχει διπλασιαστεί ως το 2020.

http://www.naftemporiki.gr/story/952690/arabiki-apostoli-ston-ari