Πληροφορική-Τεχν.Νοημοσύνη-Kβαντικοi υπολ.-Νανοτεχνολογία.

Έως και 10.000 φορές πιο γρήγοροι οι μελλοντικοί σκληροί δίσκοι.

Το Πανεπιστήμιο του La Sapienza, στην Ρώμη, με τη συνεργασία του Πολυτεχνείου του Μιλάνο και του Radbound University του Nijmegen, έκανε -σύμφωνα με το Forbes- μία πειραματική δοκιμή συνδυάζοντας την κβαντική με την κλασική φυσική προκειμένου να δει εάν μπορεί η εγγραφή δεδομένων να γίνει ταχύτερη.

Οι ερευνητές θεωρούσαν μέχρι σήμερα ότι η ταχύτητα εγγραφής σε έναν σκληρό δίσκο, με τον μαγνητικό τρόπο δεν μπορεί να πέσει κάτω από το όριο του 1 nanosecond.

Στην διάρκεια των ερευνών, μια σειρά από νέες εκδοχές εξερεύνησης των ιδιοτήτων του μαγνητισμού έχουν δημιουργηθεί, όπως είναι το λεγόμενο Femtomagnetism, που μελετά την exchange energy, δηλαδή τη συνεισφορά στο ηλεκτροστατικό φορτίο από τον προσανατολισμό του μαγνητικού πεδίου ενός ατόμου. Η μελέτη αυτού του φαινομένου ξεπερνά τα όρια της κλασικής Φυσικής και περνά στον χώρο της κβαντικής μηχανικής.

Με ειδική χρήση lasers, οι επιστήμονες κατάφεραν να αλλάζουν τον προσανατολισμό των μαγνητικών πεδίων του κάθε ατόμου, με την εγγραφή να διαρκεί όσο ένας παλμός του laser, στοιχείο που μπορεί, σε τελική ανάλυση, να μειώσει δραματικά την ταχύτητα εγγραφής δεδομένων σε ένα αποθηκευτικό μέσο. Η τεχνική αυτή βρίσκεται σε θεωρητικό επίπεδο και απέχει πολύ από την εμπορική εφαρμογή, αλλά είναι ένα δείγμα του τι μπορεί να δούμε στο μέλλον.

http://www.pestaola.gr/10-000-fores-pio-grigora-ta-hdd-drives/

Στίβεν Χόκινγκ, Έλον Μασκ και άλλοι 1.000 ειδικοί κατά της στρατιωτικής τεχνητής νοημοσύνης.

Πάνω από 1.000 ειδικοί του χώρου της Τεχνητής Νοημοσύνης και μη, μεταξύ των οποίων «τρανταχτά» ονόματα, όπως ο Στίβεν Χόκινγκ, ο Έλον Μασκ, ο Στιβ Βόσνιακ (Apple) και ο Ντέμης Χασάμπης (Google Deepmind), έβαλαν τις υπογραφές τους σε ανοικτή επιστολή όπου προειδοποιούν για τον κίνδυνο μιας κούρσας στρατιωτικών εξοπλισμών τεχνητής νοημοσύνης και ζητούν την απαγόρευση των «επιθετικών αυτόνομων όπλων».

Η επιστολή παρουσιάστηκε στην International Joint Conference on Artificial Intelligence στο Μπουένος Άιρες. Όπως αναφέρεται σε αυτήν, «η τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης έχει φτάσει σε ένα σημείο όπου η ανάπτυξη αυτόνομων όπλων είναι – πρακτικά, αν όχι νομικά- εφικτή εντός ετών, όχι δεκαετιών, και διακυβεύονται πολλά: τα αυτόνομα όπλα έχουν περιγραφεί ως η τρίτη επανάσταση στον πόλεμο, μετά την πυρίτιδα και τα πυρηνικά όπλα».

Όπως υποστηρίζουν, η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κάνει το πεδίο μάχης ασφαλέστερο για το στρατιωτικό προσωπικό, αλλά επιθετικά όπλα που λειτουργούν μόνα τους θα μείωναν θα «διευκόλυναν» την προσφυγή στην ένοπλη αναμέτρηση και θα είχαν ως αποτέλεσμα μεγαλύτερες απώλειες ανθρώπινων ζωών.

Εάν μία δύναμη άρχιζε την ανάπτυξη συστημάτων ικανών να επιλέγουν στόχους και να επιχειρούν αυτόνομα, χωρίς άμεσο έλεγχο από ανθρώπους, θα άρχιζε μια κούρσα εξοπλισμών παρόμοια με αυτήν της ατομικής βόμβας, υποστηρίζεται. Ωστόσο, εν αντιθέσει με τα πυρηνικά όπλα, η ΑΙ δεν απαιτεί συγκεκριμένα, δύσκολο να αποκτηθούν, υλικά, και θα είναι επίσης δύσκολο να παρακολουθείται/ επιβλέπεται.

«Η κατάληξη αυτής της τεχνολογικής πορείας είναι προφανής: τα αυτόνομα όπλα θα γίνουν τα Καλάσνικοφ του αύριο. Η ερώτηση- κλειδί για την ανθρωπότητα σήμερα είναι εάν θα αρχίσουμε μία παγκόσμα κούρσα εξοπλισμών τεχνητής νοημοσύνης ή αν θα εμποδίσουμε να συμβεί αυτό» συμπληρώνεται.

Σημειώνεται πως ο Μασκ και ο Χόκινγκ έχουν προειδοποιήσει ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι η μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή για τον άνθρωπο, και ότι η ανάπτυξη μιας πλήρους Τεχνητής Νοημοσύνης θα μπορούσε να σημάνει το τέλος του ανθρώπινου είδους. Ωστόσο άλλοι, περιλαμβανομένου του Βόσνιακ, άλλαξαν πρόσφατα τις απόψεις τους, με τον συνιδρυτή της Apple να λέει ότι τα ρομπότ θα ήταν καλά για τους ανθρώπους, καθώς θα γίνουν «κατοικίδια».

http://www.naftemporiki.gr/printStory/983065

Internet από αέρος θα προσφέρει το Facebook.

Το Facebook κατασκεύασε και ετοιμάζεται να δοκιμάσει σε πραγματικές συνθήκες ένα τεράστιο αυτόνομο αεροπλάνο (drone), το οποίο θα πετά σε απομονωμένα μέρη της Γης και θα παρέχει στους κατοίκους δυνατότητα σύνδεσης στο Διαδίκτυο.

Το μεγαλύτερο κοινωνικό δίκτυο έχει πλέον αγγίξει τους 1,5 δισεκατομμύρια χρήστες, αλλά έχει φιλόδοξα σχέδια να επεκτείνει περαιτέρω την «πελατεία» του στις πιο απομονωμένες περιοχές του πλανήτη, όπου ζει περίπου το ένα δέκατο του παγκόσμιου πληθυσμού και είναι δύσκολη ή μη οικονομικά βιώσιμη η κατασκευή επίγειων δικτυακών υποδομών (οπτικών ινών κ.α.).

Το μη επανδρωμένο drone, με την ονομασία Aquila, που έχει άνοιγμα φτερών 42 μέτρων, όσο ένα αεροπλάνο Μπόινγκ 737, θα πετά σε ύψος 20 έως 30 χιλομέτρων, πάνω από τους αεροδιαδρόμους των κανονικών αεροπλάνων, αλλά και από τις καταιγίδες.

Θα μπορεί να μένει στον αέρα, χωρίς ανεφοδιασμό, για 90 συνεχόμενες μέρες.

Το αεροπλάνο θα δίνει στους επίγειους χρήστες τη δυνατότητα να έχουν Ίντερνετ με την πολύ υψηλή ταχύτητα των 10 Gigabit το δευτερόλεπτο, χάρη σε μια ειδική νέα τεχνολογία οπτικού λέιζερ, που θα μεταφέρει τα δεδομένα από τον ουρανό στο έδαφος και αντίστροφα.

Κάθε drone θα διαγράφει στον αέρα έναν κύκλο διαμέτρου τριών χιλομέτρων και εκτιμάται ότι θα παρέχει διαδικτυακή πρόσβαση στο έδαφος σε μια περιοχή ακτίνας περίπου 50 χιλιομέτρων. Τα αεροσκάφη -που δεν προρίζονται προς πώληση, αλλά για ιδία χρήση μόνο του Facebook- θα μεταδίδουν επίσης σήματα μεταξύ τους. Προγραμματίζεται να χρησιμοποιηθούν εκατοντάδες τέτοια drones, τα οποία θα συνεργάζονται με δορυφόρους του Facebook, που θα βρίσκονται σε ακόμη μεγαλύτερο υψόμετρο.

Το αεροσκάφος κινείται με την ηλιακή ενέργεια, ζυγίζει περίπου 400 κιλά, ενώ σχεδιάσθηκε και κατασκευάσθηκε εντός 14 μηνών στη Βρετανία από την ειδική αεροδιαστημική ομάδα Ascenta του Facebook. H πρώτη πιλοτική πτήση του θα γίνει στις ΗΠΑ σύντομα. Σε παρόμοια κατεύθυνση κινείται και η Google, η οποία πειραματίζεται επίσης με drones, δορυφόρους και μπαλόνια σε μεγάλο υψόμετρο.

http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=726653

Προσκληση απο το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ)

Για πρώτη φορά το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) απευθύνει επίσημη πρόκληση στους επιστήμονες και ερευνητές της Ελλάδας να υποβάλουν συγκεκριμένες προτάσεις, ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση στον πρώτο ελληνικό υπερυπολογιστή.

Η πρόσβαση θα δοθεί για χρονικό διάστημα έως 6 μηνών, αρχής γενομένης από τις 25 Σεπτεμβρίου 2015.

Οι προτάσεις, που θα αξιολογηθούν προηγουμένως, μπορούν να ανήκουν σε οποιοδήποτε ερευνητικό πεδίο, αλλά πρέπει να θεωρηθούν υψηλής επιστημονικής και κοινωνικής αξίας για να εγκριθούν.

Ο υπερυπολογιστής ARIS, ο οποίος διαθέτει επεξεργαστική ισχύ 180 teraflops και έχει συμπεριληφθεί επίσημα στους 500 ισχυρότερους του κόσμου, είναι εγκατεστημένος σε ειδικό χώρο του υπουργείου Παιδείας, το οποίο έχει και την ευθύνη λειτουργίας του μαζί με το ΕΔΕΤ.

Θα προτιμηθούν ερευνητικά προγράμματα πολύ μεγάλης κλίμακας, που θα κάνουν καλύτερη αξιοποίηση των δυνατοτήτων του μηχανήματος, αλλά θα διατεθεί επίσης μικρότερος χρόνος και σε ερευνητικά σχέδια μεσαίας και μικρής κλίμακας.

Όλες οι προτάσεις πρέπει να υποβληθούν ηλεκτρονικά στη διεύθυνση https://goo.gl/4Rlbgy από τις 31 Ιουλίου έως τις 17 Σεπτεμβρίου. Το ΕΔΕΤ έκανε γνωστό ότι θα ακολουθήσουν και άλλες προσκλήσεις προς την εγχώρια επιστημονική και ερευνητική κοινότητα έως το τέλος του 2015.

http://www.defencenet.gr/defence/20150802/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1/%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%B4%CE%B5%CF%84-%CF%83%CE%B5-%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C

Επένδυση 50 εκατ. δολαρίων από την Intel στην ανάπτυξη κβαντικών υπολογιστών.

Δεκαετή συνεργασία με το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Delft και τον Ολλανδικό Οργανισμό Εφαρμοσμένης Έρευνας ανακοίνωσε η Intel, με στόχο να επιταχύνει την πρόοδο στο πεδίο των κβαντικών υπολογιστών.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου, η Intel θα επενδύσει 50 εκατομμύρια δολάρια και θα παράσχει σημαντικούς πόρους, τόσο στα ερευνητικά κέντρα, όσο και εντός της Intel, καθώς και τεχνική υποστήριξη.

Οι κβαντικοί υπολογιστές αποτελούν το «Άγιο Δισκοπότηρο» της παρούσας επιστήμης υπολογιστών, καθώς υπόσχονται να λύσουν ανυπέρβλητα για τα σημερινά δεδομένα προβλήματα, όπως πολυσχιδείς προσομοιώσεις, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την ανάλυση μεγάλης κλίμακας οικονομικών συστημάτων ή την πιο αποτελεσματική ανάπτυξη φαρμακευτικών ουσιών.

«Ένας πλήρως λειτουργικός κβαντικός υπολογιστής θα αργήσει, για μια τουλάχιστον δεκαετία, ωστόσο οι πρακτικές και θεωρητικές ερευνητικές προσπάθειες, τις οποίες ανακοινώνουμε σήμερα, αποτελούν ένα σημαντικό ορόσημο σε αυτήν την πορεία και φέρνουν το στόχο μας πλησιέστερα στην πραγματικότητα,» δήλωσε ο Μάικ Μέιμπερι, ανώτερο στέλεχος των Intel Labs.

Στόχος της Intel είναι η επέκταση της εξειδίκευσης του πανεπιστημίου σε ότι αφορά στην έρευνα για τη φυσική και τις διάφορες πτυχές των κβαντικών υπολογιστών, συνεισφέροντας στον τομέα των προηγμένων διαδικασιών κατασκευής, των ηλεκτρονικών και της μικροαρχιτεκτονικής.

Οι κβαντικοί υπολογιστές χρησιμοποιούν κβαντικά bits (quantum bits – qubits), σε αντίθεση με τους ψηφιακούς υπολογιστές, που χρησιμοποιούμε σήμερα και οι οποίοι είναι βασισμένοι σε τρανζίστορ - και στους οποίους, τα δεδομένα πρέπει να κωδικοποιούνται σε δυαδικά bits (binary digits – bits). Τα qubits μπορούν να υφίστανται σε πολλαπλές καταστάσεις ταυτόχρονα, παρέχοντας τη δυνατότητα να εκτελείται μεγάλος όγκος υπολογισμών παράλληλα, επιταχύνοντας, έτσι, την επίλυση προβλημάτων.

http://www.naftemporiki.gr/story/1000960/ependusi-50-ekat-dolarion-apo-tin-intel-stin-anaptuksi-kbantikon-upologiston

Kβαντική φυσική και ανθρώπινη συμπεριφορά.

Εκτός από τον «κόσμο» των σωματιδίων, οι νόμοι και οι εξισώσεις της κβαντικής φυσικής έχουν εφαρμογή και στην ανθρώπινη συμπεριφορά, αφού εξηγούν σκέψεις και αποφάσεις μας οι οποίες ειδάλλως μοιάζουν παράδοξες ή ακόμη και παράλογες.

Η εφαρμογή της κβαντομηχανικής στην ψυχολογία αποτελεί μία νεοεμφανιζόμενη τάση, με «πρεσβευτές» επιστήμονες που υποστηρίζουν πως με αυτό τον τρόπο όχι μόνο μπορεί να κατανοηθεί πληρέστερα ο άνθρωπος, αλλά και να λυθούν ορισμένες αντιφάσεις που έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς στα αποτελέσματα ψυχολογικών ή κοινωνιολογικών μελετών.

Μία από τις εκπροσώπους αυτής της τάσης είναι η Ζεν Τζόις Γουάνκ-Βίντεο., αναπληρώτρια καθηγήτρια στο πολιτειακό πανεπιστήμιο του Οχάιο και διευθύντρια του Εργαστηρίου Επικοινωνίας και Ψυχοφυσιολογίας. Σύμφωνα με τη Γουάνκ, η οποία προσπαθεί να μοντελοποιήσει μαθηματικά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, οι κβαντομηχανικές εξισώσεις φαίνεται να περιγράφουν καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο μαθηματικό «εργαλείο» την ανθρώπινη συμπεριφορά.

«Στον τομέα των γνωσιακών επιστημών, και ειδικά στις έρευνες για τον τρόπο λήψης αποφάσεων, κατά καιρούς έχουν προκύψει πολλά παράδοξα αποτελέσματα.

Όταν ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν συμφωνεί με τις κλασικές θεωρίες, τότε το ονομάζουμε “παράλογο”. Υπό το φως όμως της κβαντομηχανικής, κατά κανόνα παύει να ισχύει αυτός ο χαρακτηρισμός», σημειώνει η ίδια.

Με συναδέλφους της, η ερευνήτρια περιέγραψε πρόσφατα σε δύο επιστημονικά περιοδικά αυτή τη νέα θεωρητική προσέγγιση της ψυχολογίας.

Σε αυτά, οι συντάκτες τους υποστηρίζουν πως η «απάντηση» του ανθρώπου στην αβεβαιότητα είναι ένας τρόπος σκέψης που παραπέμπει στην κβαντομηχανική θεωρία, αφού τότε εγκαταλείπει τη διαδικασία συμπερασμού που βασίζεται στην κλασική θεωρία των πιθανοτήτων.

Έτσι, όλοι μας μπορούμε να δώσουμε απαντήσεις σε περίπλοκες ερωτήσεις, παρά τις πεπερασμένες διανοητικές μας δυνατότητες.

Απαντήσεις που δεν μπορούν να εξηγήσουν οι επιστήμονες, αν προσπαθήσουν να τις αναλύσουν χρησιμοποιώντας τα συμβατικά εννοιολογικά εργαλεία που διαθέτουν.

Για παράδειγμα, οι ψυχολόγοι έχουν ανακαλύψει εδώ και χρόνια ότι, σε οποιοδήποτε γκάλοπ, η αλλαγή της σειράς των ερωτήσεων μπορεί να αλλάξει τις απαντήσεις που δίνουν οι συμμετέχοντες.

Επειδή οι εταιρείες δημοσκοπήσεων το γνωρίζουν, χρησιμοποιούν παραπάνω από μία εκδοχή του ερωτηματολογίου, με τις ερωτήσεις σε καθένα ταξινομημένες με τυχαίο τρόπο, ελπίζοντας πως έτσι θα περιορίσουν την επίδρασή του.

Ωστόσο, όπως έδειξε η Γουάνκ πέρυσι σε συνέδριο, στα πλαίσια μιας κβαντικής περιγραφής της ανθρώπινης συμπεριφοράς, το φαινόμενο όχι μόνο μπορεί να εξηγηθεί αλλά και να προβλεφθεί.

Η επιστήμονας ξεκαθαρίζει πως η συγκεκριμένη θεωρία δεν σημαίνει πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί στην πραγματικότητα σαν κβαντικός υπολογιστής.

Επομένως, ο παραλληλισμός με την κβαντική φυσική δεν αφορά τη φυσιολογία του εγκεφάλου, αλλά ένα νέο πλαίσιο μαθηματικών αρχών που μπορεί να εξηγήσει την ανθρώπινη νόηση και συμπεριφορά.

«Στις κοινωνικές και συμπεριφορικές επιστήμες, χρησιμοποιούμε κατά κόρον μοντέλα υπολογισμού πιθανοτήτων.

Για παράδειγμα, συχνά υπολογίζουμε την πιθανότητα ένας άνθρωπος να αντιδράσει με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο ή να πάρει κάποια συγκεκριμένη απόφαση», προσθέτει.

«Παραδοσιακά, όλα αυτά τα μοντέλα βασίζονται στην κλασική θεωρία πιθανοτήτων, η οποία προέρχεται από τη φυσική μελέτη των νευτώνειων συστημάτων.

Συνεπώς, δεν είναι τελικά και τόσο εξωτικό οι κοινωνικοί επιστήμονες να αρχίσουν να διερευνούν και τα κβαντικά συστήματα και τις αρχές που τα διέπουν».

Θεμελιώδες στοιχείο της κβαντικής φυσικής είναι η αβεβαιότητα: η κατάσταση ενός σωματιδίου, η ενέργειά του ή η θέση του δεν μπορούν να υπολογισθούν με απόλυτη ακρίβεια.

Αντίστοιχα, η «κβαντική γνωστική λειτουργία» ενεργοποιείται στις περιπτώσεις πνευματικής αβεβαιότητας, δηλαδή όταν δεν είμαστε απόλυτα σίγουροι για το πώς νιώθουμε ή για τη στάση που πρέπει να τηρήσουμε.

«Ο εγκέφαλός μας δεν έχει απεριόριστες δυνατότητες αποθήκευσης. Επίσης, δεν έχουμε πάντα ξεκάθαρη στάση απέναντι σε ό,τι μας συμβαίνει. Όταν κάποιος με ρωτήσει τι θα ήθελα να φάω, θα πρέπει να το σκεφθώ και τελικά να δώσω μια σαφή απάντηση».

Με την κλασική προσέγγιση της ψυχολογίας, προσθέτει η επιστήμονας, τα αποτελέσματα που προκύπτουν ορισμένες φορές δεν έχουν νόημα.

Έτσι, οι επιστήμονες πρέπει να δημιουργήσουν νέα μαθηματικά αξιώματα, για να εξηγήσουν την ανθρώπινη συμπεριφορά που ερευνάται.

Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν σήμερα πολλά μαθηματικά μοντέλα, αρκετά από τα οποία αντιβαίνουν μεταξύ τους, ενώ κανένα δεν μπορεί να εφαρμοσθεί σε κάθε περίπτωση.

Αντίθετα, με την κβαντική προσέγγιση, όπως υποστηρίζει η Γουάνκ με τους συναδέλφους της, ένα περιορισμένο σύνολο αξιωμάτων μπορεί να εξηγήσει πολλές και περίπλοκες πτυχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Φίλε kkokkolis-Γνώμη για το θέμα!!!

Βίντεο.

http://physicsgg.me/2015/09/16/k%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%b9%ce%bd%ce%b7-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9/

Τεχνητή νοημοσύνη έμαθε σκάκι σε 72 ώρες φτάνοντας σε επίπεδο International Master

Από την αναμέτρηση μεταξύ του Γκάρι Κασπάροφ και του Deep Blue, σχεδόν 20 χρόνια πριν, το σκάκι θεωρείται μια ιδιαίτερη «αρένα» αντιπαράθεσης μεταξύ ανθρώπων και υπολογιστών. Ωστόσο, όσο ισχυροί και να έχουν γίνει οι υπολογιστές, η βασική αρχή των σκακιστικών προγραμμάτων είναι ίδια: «brute force», δηλαδή την εξέταση όλων των ενδεχομένων/ επιλογών μέχρι να βρεθεί η καλύτερη. Οι άνθρωποι, πάντως, εξακολουθούν να «στέκονται» απέναντι στους ψηφιακούς σκακιστές, καθώς έχουν τη δυνατότητα να αξιολογούν τις θέσεις στο σκάκι και να εξετάζουν μόνο τις πιο αποδοτικές επιλογές, μειώνοντας κατά πολύ το σύνολο των επιλογών.

Οι υπολογιστές γενικά δεν ήταν πολύ καλοί σε αυτό, αλλά αυτό αλλάζει χάρη στη δουλειά του Μάθιου Λάι στο Imperial College London, που δημιούργησε ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης- Giraffe- το οποίο έμαθε μόνο του να παίζει σκάκι, αξιολογώντας θέσεις στα πρότυπα της ανθρώπινης σκέψης, με πολύ διαφορετικό τρόπο από ό,τι τα κλασικά σκακιστικά προγράμματα. Σε ανθρώπινο επίπεδο, θεωρείται αντίστοιχης ικανότητες με έναν FIDE International Master- διάκριση που το εντάσσει στο 2,2% των παικτών των τουρνουά.

Το «κλειδί» είναι η τεχνολογία νευρικού δικτύου (neural network) που χρησιμοποιείται, η οποία ακολουθεί το «μοντέλο» του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ως εκ τούτου, είναι δυνατή η «εκπαίδευση» του συστήματος, μκε αποτέλεσμα το Giraffe να μπορεί να εντοπίζει «μοτίβα» στο σκάκι.

Ο Λάι συνεχίζει την εκπαίδευση του προγράμματος με ένα σετ δεδομένων από πραγματικές παρτίδες σκακιού. Σύμφωνα με τον ίδιο, η προσέγγισή του προβλέπει την καλύτερη δυνατή κίνηση στο 46% των περιπτώσεων και βάζει την καλύτερη δυνατή κίνηση στις κορυφαίες τρεις επιλογές του στο 70% των περιπτώσεων- οπότε και δεν χρειάζεται να προβαίνει σε πάρα πολλές αναλύσεις, όπως ένα «συμβατικό» σκακιστικό πρόγραμμα.

Όπως σημειώνει ο Λάι, εν αντιθέσει με τα περισσότερα σημερινά σκακιστικά προγράμματα, η δύναμη του Giraffe δεν προκύπτει από τη δυνατότητα να βλέπει πολύ μακριά, αλλά από το να αξιολογεί «δύσκολες» θέσεις με ακρίβεια και να κατανοεί πολύπλοκες έννοιες που είναι έμφυτες στους ανθρώπους, αλλά ήταν «ξένες» προς τις μηχανές εδώ και πολύ καιρό.

Επόμενες σταθμός, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, είναι το κινεζικό παιχνίδι του «Γκο».

http://physicsgg.me/2015/09/15/%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae-%ce%bd%ce%bf%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b7-%ce%ad%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%b5-%cf%83%ce%ba%ce%ac%ce%ba%ce%b9-%cf%83%ce%b5-72-%cf%8e%cf%81%ce%b5%cf%82/

Διαστημικό Ίντερνετ από χιλιάδες δορυφόρους της Samsung.

Ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για παροχή Ίντερνετ από 4.600 δορυφόρους σε χαμηλή τροχιά περιγράφεται σε paper που συνέταξε ο Φαρούκ Χαν, πρόεδρος της Samsung Research America.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Popular Science, ένα τέτοιο «σμήνος» θα μπορούσε να παρέχει πρόσβαση στο Ίντερνετ (της τάξης των 200 GB μηνιαίως) στα 5 GB ανθρώπους στον κόσμο.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της εταιρείας, το παγκόσμιο Internet traffic αναμένεται να φτάσει το ένα zettabyte (ένα δισεκατομμύριο terabytes) μηνιαίως το 2028. Σε αυτό το πλαίσιο, στόχος είναι η δημιουργία ενός «Διαστημικού Ίντερνετ» υψηλών επιδόσεων και δυνατοτήτων.

Σημειώνεται πως, όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Gizmag, η Samsung δεν είναι ο μόνος μεγάλος «παίκτης» στον συγκεκριμένο τομέα, καθώς σε παρεμφερή σχέδια δουλεύει και η Google (με αερόστατα, αλλά και δορυφόρους, σε συνεργασία με την SpaceX του Έλον Μασκ), αλλά και το Facebook (με ηλιακά drones) και η OneWeb του Σερ Ρίτσαρντ Μπράνσον.

Οι δορυφόροι της Samsung, σύμφωνα με το paper, θα βρίσκονται σε απόσταση 1.400 χλμ από την επιφάνεια του πλανήτη – χαμηλό ύψος για τα δεδομένα τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων, που συνήθως λειτουργούν σε γεωστατική τροχιά, σε ύψος περίπου 36.000 χλμ από τη Γη. Τα ραδιοσήματα στο Διάστημα ταξιδεύουν σε ευθεία γραμμή , οπότε και η εταιρεία εκτιμά ότι θα μπορούσε να παρέχει χαμηλότερα latencies για επικοινωνίες μέσων και μεγάλων αποστάσεων. Σημειώνεται πως ένας τόσο μεγάλος στόλος δορυφόρων θα ήταν πιο ευέλικτος, παρέχοντας αυξημένες δυνατότητες όσον αφορά σε πυκνοκατοικημένες περιοχές.

http://www.naftemporiki.gr/story/1003355/diastimiko-internet-apo-xiliades-doruforous-tis-samsung

Νέο παγκόσμιο ρεκόρ κβαντικής τηλεμεταφοράς μέσω οπτικής ίνας 102 χλμ.

Ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) των ΗΠΑ πέτυχαν την «τηλεμεταφορά» -ή μετάδοση- κβαντικών πληροφοριών, οι οποίες μεταφέρονταν σε σωματίδια του φωτός, μέσω ενός οπτικού καλωδίου μήκους άνω των 100 χιλιομέτρων. Έσπασαν έτσι το σχετικό παγκόσμιο ρεκόρ, επιτυγχάνοντας απόσταση περίπου τετραπλάσια σε σχέση με το προηγούμενο ρεκόρ.

Το πείραμα επιβεβαίωσε ότι είναι εφικτή η κβαντική επικοινωνία σε μεγάλες αποστάσεις μέσω οπτικής ίνας, γεγονός με ζωτική σημασία για το μέλλον των τηλεπικοινωνιών και των υπολογιστών. ‘Αλλες επιστημονικές ομάδες έχουν μεταφέρει κβαντικές πληροφορίες σε ακόμη μεγαλύτερες αποστάσεις αλλά στον αέρα και όχι μέσω συμβατικών καλωδίων οπτικών ινών.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Χιρόκι Τακεσούε, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό οπτικής «Optica», μετέφεραν κβαντικές πληροφορίες που περιέχονταν σε ένα φωτόνιο, σε ένα άλλο φωτόνιο που βρισκόταν σε απόσταση 102 χιλιομέτρων.

Η μεταφορά έγινε σε μήκη κύματος που χρησιμοποιούνται στις σύγχρονες τηλεπικοινωνίες.

Οι επιστήμονες διευκρίνισαν ότι δεν πρόκειται για τηλεμεταφορά όπως η διακτίνιση των ανθρώπων στο «Σταρ Τρεκ». Η πραγματική κβαντική τηλεμεταφορά αφορά την μεταφορά πληροφοριών που είναι κωδικοποιημένες σε κβαντικές καταστάσεις του φωτός ή της ύλης.

Η δυνατότητα αυτή, μεταξύ άλλων, ανοίγει νέες δυνατότητες για τη δημιουργία ενός κβαντικού διαδικτύου, καθώς και για την απαραβίαστη κβαντική πλέον κρυπτογράφηση των δεδομένων που μεταδίδονται.

http://physicsgg.me/2015/09/23/%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%bf-%cf%81%ce%b5%ce%ba%cf%8c%cf%81-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%b5/

Πρωτοποριακό τσιπ αποθηκεύει δεδομένα με φως.

Το πρώτο τσιπ μνήμης που αποθηκεύει μόνιμα τα δεδομένα με φως παρουσιάστηκε από διεθνή ερευνητική ομάδα με την προοπτική να δώσει νέα ώθηση στην ανάπτυξη οπτικών υπολογιστών.

Πολλοί πιστεύουν σήμερα ότι το φως θα αντικαταστήσει τελικά το ηλεκτρικό ρεύμα στους υπολογιστές του μέλλοντος.

Οι οπτικές ίνες χρησιμοποιούνται εδώ και καιρό για τη μετάδοση πληροφοριών, το πρόβλημα όμως είναι μέσα στα τσιπ τα δεδομένα κινούνται και αποθηκεύονται ως ηλεκτρικά σήματα.

Η αργή ανταλλαγή δεδομένων ανάμεσα στους επεξεργαστές και τα τσιπ μνήμης περιορίζει τις επιδόσεις των σημερινών υπολογιστών, επισημαίνουν σε ανακοίνωσή τους οι συντάκτες της νέας μελέτης. Η οπτική σύνδεση επεξεργαστή και μνήμης δεν θα έλυνε το πρόβλημα, αφού το οπτικό σήμα θα έπρεπε να μετατραπεί εκ νέου σε ηλεκτρικό κατά την άφιξή του.

Τώρα, ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καρλσρούης στη Γερμανία και των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Έξετερ στη Βρετανία αναφέρουν ότι ανέπτυξαν το πρώτο οπτικό τσιπ μνήμης που διατηρεί μόνιμα αποθηκευμένες τις πληροφορίες.

Όπως αναφέρει η ομάδα στην επιθεώρηση Nature Photonics, το τσιπ βασίζεται σε υλικά «αλλαγής φάσης», τα οποία αλλάζουν οπτικές ιδιότητες ανάλογα με τη διάταξη των ατόμων που περιέχουν.

Η μελέτη βασίστηκε στο υλικό GST (Ge2Sb2Te5) του οποίου τα άτομα μπορούν να έχουν είτε κρυσταλλική είτε άμορφη διάταξη. Τα δεδομένα εγγράφονται με ισχυρούς παλμούς φωτός που μετατρέπουν το κρυσταλλικό GST σε άμορφο, ενώ η διαγραφή των δεδομένων είναι δυνατή με την αντίστροφη μετατροπή. Για την ανάγνωση των δεδομένων χρησιμοποιούνται ασθενέστεροι παλμοί φωτός.

Το τσιπ μπορεί όμως να αποθηκεύει μόνο μερικά bit, και επομένως είναι απίθανο να αξιοποιηθεί πρακτικά στη σημερινή του μορφή.

Η ερευνητική ομάδα πιστεύει πάντως ότι η τεχνολογία που ανέπτυξε φέρνει ένα βήμα πιο κοντά τους οπτικούς υπολογιστές. Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Χάρις Μπασκάραν του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης «η νέα μνήμη είναι συμβατή όχι μόνο με τη συμβατική μετάδοση δεδομένων με οπτικές ίνες, αλλά και με τους επεξεργαστές τελευταίες γενιάς».

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500027785

Φίλε kkokkolis-Γνώμη για το θέμα!!!

Έγραψα μια απάντηση αλλά την έσβησα καθώς ήταν γεμάτη υποθέσεις και εικασίες. Γνωρίζουμε κάποια πράγματα για απλές διεργασίες (ανακλαστικά, όραση, λόγος και τέτοια) και σχεδόν τίποτε για όλα τα υπόλοιπα, άρα το πεδίο είναι ανοικτό σε κάθε υπόθεση.

Ο νους μας δεν είναι αρκετά ικανός να κατανοήσει πόσο ικανός είναι ο νους μας.

Νέα μέθοδος για τα τσιπάκια.

Στη βιομηχανία κατασκευής ημιαγωγών (τρανζίστορ), το μεγαλύτερο τεχνικό εμπόδιο είναι ότι υπάρχει ένα φυσικό όριο πέρα από το οποίο δεν φαίνεται δυνατό να μικρύνει άλλο το μέγεθος ενός τρανζίστορ. Ομως ερευνητές της αμερικανικής εταιρείας ΙΒΜ ανακοίνωσαν ότι βρήκαν ένα νέο τρόπο να ξεπεράσουν το πρόβλημα, δημιουργώντας τρανζίστορ από παράλληλες σειρές νανοσωλήνων άνθρακα.

Ο «πονοκέφαλος» για τους κατασκευαστές των επεξεργαστών είναι ότι όσο προσπαθούν να χωρέσουν περισσότερα και άρα μικρότερα τρανζίστορ σε ένα τσιπ, ώστε να κάνουν τον επεξεργαστή πιο γρήγορο, τόσο αυξάνεται η ηλεκτρική αντίσταση και η δημιουργία θερμότητας, πράγμα που «φρενάρει» την ταχύτητα επεξεργασίας.

Ομως οι ερευνητές ανακάλυψαν μια νέα μέθοδο σύνδεσης πολύ λεπτών μεταλλικών συρμάτων με τους νανοσωλήνες, πράγμα που επιτρέπει να συνεχιστεί η σμίκρυνση του πλάτους των συρμάτων, χωρίς να αυξηθεί η ηλεκτρική αντίσταση. Η ανακάλυψη, που αναμένεται να έχει πρακτική εφαρμογή την επόμενη δεκαετία, βασίζεται σε ένα «εξωτικό» υλικό δημιουργίας ημιαγωγών, τους νανοσωλήνες άνθρακα, το οποίο θεωρείτο πολλά υποσχόμενο, αλλά έως τώρα είχε αποδειχθεί πολύ δύσκολο στην αξιοποίησή του για την κατασκευή τρανζίστορ. Οι εν λόγω νανοσωλήνες είναι «ρολό» αποτελούμενα από άνθρακα πάχους μόνο ενός ατόμου. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».

Οι νανοσωλήνες άνθρακα είναι ένα από τα υλικά που έχει προταθεί ως διάδοχος του πυριτίου, το οποίο εδώ και πάνω από μισό αιώνα αποτελεί το προτιμώμενο υλικό από τους παραγωγούς τσιπ. «Από όλα τα πιθανά υλικά, οι νανοσωλήνες βρίσκονται στην κορυφή του καταλόγου και με διαφορά», δήλωσε ο αντιπρόεδρος της IBM Research Ντάριο Γκιλ. Όπως είπε, υπάρχουν ακόμη τεχνικές δυσκολίες, αλλά η ΙΒΜ είναι αισιόδοξη ότι τελικά θα τις ξεπεράσει.

Η συνεχιζόμενη επανάσταση των υπολογιστών έχει βασιστεί σε σημαντικό βαθμό στο γεγονός ότι περίπου κάθε ένα έως δύο χρόνια διπλασιάζεται ο αριθμός των τρανζίστορ πυριτίου, τα οποία μπορούν να χωρέσουν σε ένα τσιπ πυριτίου και άρα αυξάνεται ανάλογα και η επεξεργαστική ισχύς (ο λεγόμενος «νόμος του Μουρ» που διατύπωσε ο Γκόρντον Μουρ της Intel το 1965).

Τα τσιπ αποτελούνται από μεταλλικά σύρματα και τρανζίστορ με βάση ένα υλικό κατάλληλο για ημιαγωγό του ρεύματος. Οι σημερινοί μικροεπεξεργαστές περιέχουν δισεκατομμύρια τρανζίστορ-διακόπτες που ανοιγοκλείνουν σε δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου. Υπάρχουν πια τρανζίστορ που είναι μικρότερα και από έναν βιολογικό ιό.

Ομως κατά την τελευταία δεκαετία οι επιδόσεις των «τσιπ» -τα οποία παράγονται με τη βιομηχανική τεχνική της φωτολιθογραφίας- δεν αυξάνονται πια με τον ίδιο ρυθμό, ενώ πιο πρόσφατα και το κόστος των τρανζίστορ σταμάτησε να μειώνεται με κάθε νέα γενιά τους. Οι νανοσωλήνες άνθρακα έρχονται να φέρουν μια αναγκαία νότα αισιοδοξίας στη βιομηχανία των επεξεργαστών.

Στο απώτερο μέλλον, άλλες ακόμη πιο προχωρημένες μέθοδοι, όπως η κβαντική υπολογιστική και η σπιντρονική, φιλοδοξούν να «απογειώσουν» πραγματικά τις δυνατότητες των επεξεργαστών.

http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=743184

Εφτιαξαν κβαντικό ολοκληρωμένο κύκλωμα!

Ερευνητές στην Αυστραλία κατασκεύασαν για πρώτη φορά ένα κβαντικό ολοκληρωμένο κύκλωμα (λογική πύλη) σε πυρίτιο, καθιστώντας δυνατούς τους υπολογισμούς ανάμεσα σε δύο κβαντικά bits πληροφοριών. Έως τώρα ήταν αδύνατο να «μιλήσουν» μεταξύ τους δύο κβαντικά bits πυριτίου και έτσι να δημιουργηθεί μια λογική πύλη, αλλά για πρώτη φορά αυτό επιτεύχθηκε.

Στο παρελθόν είχαν επιτευχθεί κβαντικοί υπολογισμοί αλλά όχι σε πυρίτιο, το ευρέως χρησιμοποιούμενο σήμερα υλικό για τους επεξεργαστές. Πρόκειται για ένα σημαντικό επίτευγμα, που χαιρετίστηκε ότι «αλλάζει τους όρους του παιγνιδιού» και φέρνει ακόμη πιο κοντά την υλοποίηση κανονικών κβαντικών υπολογιστών, που θα εκτελούν υπολογισμούς με αστραπιαία ταχύτητα.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας στο Σίδνεϊ, με επικεφαλής τον καθηγητή Αντριου Τζούρακ, τόνισαν ότι η δημιουργία μιας λογικής πύλης δύο κβαντικών bits (qubits), που αποτελεί το θεμέλιο ενός κβαντικού υπολογιστή, έγινε στο παραδοσιακό υλικό του πυριτίου και όχι σε κάποιο άλλο «εξωτικό» υλικό.

«Αυτό καθιστά την κατασκευή ενός κβαντικού υπολογιστή πολύ πιο εφικτή, καθώς θα βασίζεται πλέον στην ίδια βιομηχανική τεχνολογία με τους σημερινούς υπολογιστές», δήλωσε ο Τζούρακ. Οι αυστραλοί ερευνητές μετέτρεψαν τα τρανζίστορ ενός συμβατικού τσιπ πυριτίου σε κβαντικά bits. Κάθε τσιπ πυριτίου σε ένα «έξυπνο» κινητό ή σε έναν υπολογιστή-ταμπλέτα περιέχει περίπου ένα δισεκατομμύριο τρανζίστορ και κάθε τρανζίστορ έχει μέγεθος λιγότερο από 100 νανόμετρα (δισεκατομμυριοστά του μέτρου). Οι ερευνητές «μεταμόρφωσαν» αυτά τα τρανζίστορ σε κβαντικά bits, αποθηκεύοντας κάθε qubit μέσα σε ένα παραδοσιακό τρανζίστορ.

Μετά και το νέο βήμα, ουσιαστικά όλοι οι φυσικοί «θεμέλιοι λίθοι» για ένα κβαντικό υπολογιστή με βάση το πυρίτιο έχουν πλέον κατασκευαστεί με επιτυχία. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για τους μηχανικούς υπολογιστών να σχεδιάσουν και να φτιάξουν έναν ολοκληρωμένο και λειτουργικό κβαντικό υπολογιστή. Ήδη η ομάδα του Τζούρακ αναζητά τον κατάλληλο εταίρο στην ηλεκτρονική βιομηχανία. Το επίτευγμα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».

http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=743571

Ίντερνετ μέσω δορυφόρου στην υποσαχάρια Αφρική, από το Facebook.

Σε πολυετή συνεργασία με την ισραηλινή Spacecom προχωρούν η Eutelsat Communications και η Facebook Inc., σε μια νέα προσπάθεια να αποκτήσουν οικονομική πρόσβαση στο Ίντερνετ κάτοικοι σε αραιοκατοικημένες περιοχές στην υποσαχάρια δυτική, ανατολική και νότια Αφρική.

Πριν το τέλος του 2015 σχεδιάζουν να θέσουν σε τροχιά τον γεωστατικό δορυφόρο AMOS-6 και να αναπτύξουν ένα υποστηρικτικό σύστημα που θα επιτρέψει την πρόσβαση στο Διαδίκτυο σε περιοχές όπου δεν υπάρχει σταθερό δίκτυο ή δίκτυο κινητής τηλεφωνίας. Η Eutelsat θα συστήσει μια νέα εταιρεία με έδρα στο Λονδίνο που θα αναλάβει το έργο της παροχής ευρυζωνικών υπηρεσιών μέσω δορυφόρου στην Αφρική, οι οποίες θα απευθύνονται και σε επιχειρήσεις.

Για το Facebook, η επένδυση στον νέο δορυφόρο, την χωρητικότητα του οποίου θα μοιράζεται με την Eutelsat, αφορά στο Internet.org, μια πρωτοβουλία για την μείωση του ψηφιακού χάσματος εκεί όπου υπάρχουν φυσικά, οικονομικά και κοινωνικά εμπόδια.

Μέχρι τώρα, το Internet.org παρέχει δωρεάν πρόσβαση στο Ίντερνετ για επιλεγμένα app συνεργατών της, που αφορούν σε υπηρεσίες ενημέρωσης και δικτύωσης, εντούτοις έχει προκαλέσει αντιδράσεις αφού στην Ινδία για παράδειγμα θεωρήθηκε αθέμιτη ως παράβαση της αρχής για την Ουδετερότητα του Διαδικτύου, η προώθηση υπηρεσιών αφού δεν χρεώνεται η κίνηση δεδομένων.

Τον Μάρτιο του 2015 ολοκληρώθηκε με επιτυχία η πρώτη δοκιμαστική πτήση ενός μη επανδρωμένου αεροσκάφους που μπορεί να προσφέρει την δυνατότητα της... επουράνιας πρόσβασης στο Ίντερνετ. Πρόκειται για το αεροσκάφος που φιλοδοξεί να αξιοποιήσει ο οργανισμός Internet.org, που συνέστησε η Facebook Inc. για να δώσει Ίντερνετ στο 10% του πληθυσμού της Γης που δεν έχει άλλη επιλογή.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500030494

Τσιπάκια από άλλον... πλανήτη.

Αίσθηση προκάλεσε η ανακοίνωση πριν από λίγες ημέρες ότι η ΙΒΜ ανέπτυξε μια νέα μέθοδο κατασκευής τσιπ που θα αυξήσει τα μέγιστα την επεξεργαστική ισχύ τους. Στη βιομηχανία κατασκευής ημιαγωγών (τρανζίστορ) το μεγαλύτερο τεχνικό εμπόδιο είναι ότι υπάρχει ένα φυσικό όριο πέρα από το οποίο δεν φαίνεται δυνατό να μικρύνει άλλο το μέγεθος ενός τρανζίστορ. Ο «πονοκέφαλος» για τους κατασκευαστές των επεξεργαστών είναι ότι όσο προσπαθούν να χωρέσουν περισσότερα και άρα μικρότερα τρανζίστορ σε ένα τσιπ ώστε να κάνουν τον επεξεργαστή πιο γρήγορο τόσο αυξάνονται η ηλεκτρική αντίσταση και η δημιουργία θερμότητας, πράγμα που «φρενάρει» την ταχύτητα επεξεργασίας. Οι ερευνητές όμως ανακάλυψαν μια νέα μέθοδο σύνδεσης πολύ λεπτών μεταλλικών συρμάτων με τους νανοσωλήνες, πράγμα που επιτρέπει να συνεχιστεί η σμίκρυνση του πλάτους των συρμάτων χωρίς να αυξηθεί η ηλεκτρική αντίσταση.

Η ανακάλυψη αυτή αναμένεται να έχει πρακτική εφαρμογή την επόμενη δεκαετία.

Αμερικανοί ερευνητές κατασκεύασαν ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα το οποίο, όπως υποστηρίζουν, μπορεί να «αυτοεπιδιορθώνεται» σε περίπτωση που υποστεί κάποια ζημιά. Τέτοια ολοκληρωμένα κυκλώματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ηλεκτρονικές συσκευές αλλά και σε αεροσκάφη ή διαστημόπλοια όπου μια βλάβη μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ιλινόι έφτιαξαν ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα το οποίο αν υποστεί μια ρωγμή ή σπάσει μπορεί να επιδιορθώσει άμεσα τη ζημιά μόνο του. Για παράδειγμα, σε περίπτωση ρωγμής το κύκλωμα απελευθερώνει ένα υγρό μέταλλο που αποκαθιστά την αγωγιμότητά του.

Η διαδικασία επιδιόρθωσης γίνεται σε κλάσματα δευτερολέπτου και έτσι δεν προκαλείται κάποιο ουσιαστικό πρόβλημα λειτουργίας του κυκλώματος και των συστημάτων που υποστηρίζει.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η ανακάλυψή τους θα βρει εφαρμογή στην κατασκευή ηλεκτρονικών συσκευών καθημερινής χρήσης που θα έχουν πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής αλλά και στα συστήματα αεροσκαφών και διαστημοπλοίων αυξάνοντας έτσι την ασφάλεια των πτήσεων.

Οι ερευνητές πειραματίστηκαν με ένα εύτηκτο μείγμα γαλλίου και ινδίου. Πρόκειται για ένα μεταλλικό υλικό υψηλής αγωγιμότητας που λιώνει εύκολα. Τοποθέτησαν το υλικό μέσα σε μικροκάψουλες διαμέτρου 0,01 και 0,02 χιλιοστών τις οποίες ενσωμάτωσαν σε ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα που κατασκεύασαν οι ίδιοι.

Οι μικροκάψουλες τοποθετήθηκαν με τέτοιον τρόπο ώστε να «σπάνε» μόλις... αντιληφθούν την παραμικρή βλάβη στο κύκλωμα και να εκλύουν το υγρό επιδιόρθωσης στις «πληγείσες» περιοχές. Πειράματα έδειξαν ότι η τεχνική ήταν αποτελεσματική αφού οι μικροκάψουλες επιδιόρθωναν το οποιοδήποτε πρόβλημα χωρίς να προκαλείται διακοπή λειτουργίας του κυκλώματος.

Στη συνέχεια οι επιστήμονες από το Ιλινόι έφτιαξαν πολλά ολοκληρωμένα κυκλώματα με ικανότητα «αυτοεπιδιόρθωσης» και τα τοποθέτησαν σε διάφορες συσκευές παρακολουθώντας τη λειτουργία τους για διάστημα τεσσάρων μηνών. Οπως αναφέρουν, σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα δεν παρατηρήθηκε κανένα απολύτως πρόβλημα στη λειτουργία τους. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Advanced Materials».

Αιώνιο τσιπάκι!

Ερευνητές της Hitachi δημιούργησαν μια επαναστατική συσκευή αποθήκευσης δεδομένων. Πρόκειται για ένα μικρό γυάλινο τετράγωνο τσιπάκι που σύμφωνα με τους δημιουργούς του είναι εξαιρετικά ανθεκτικό και δεν παθαίνει απολύτως τίποτε στις πλέον ακραίες συνθήκες. Οπως υποστηρίζουν στις δοκιμές που έγιναν, το γυάλινο τσιπ άντεξε και δεν έπαθε απολύτως τίποτε όταν εκτέθηκε σε θερμοκρασία χιλίων βαθμών Κελσίου για δύο ώρες, όταν έριξαν πάνω του διάφορες χημικές ουσίες, ενώ δεν επηρεάστηκε η λειτουργία του ούτε από τον «βομβαρδισμό» με ραδιοκύματα. Το τσιπάκι είναι αδιάβροχο και τα δεδομένα του θα χαθούν μόνο αν καταφέρει κάποιος να το σπάσει. Οι δημιουργοί του υποστηρίζουν ότι αν δεν σπάσει μπορεί να κρατά ασφαλή τα αποθηκευμένα αρχεία του για 100 εκατομμύρια έτη!

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=747209

Το 2016 η πρώτη προσπάθεια για Ίντερνετ παντού από τα μπαλόνια της Google.

Βελτιωμένα έτσι ώστε να επιτρέπουν την μετάδοση ιντερνετικής κίνησης με ταχύτητες έως και 10Megabit/sec, να είναι έτοιμα για απογείωση εντός 15 λεπτών από δυο-τρεις ανθρώπους και ικανά να γυρίζουν την υφήλιο επί μήνες, τα μπαλόνια του Project Loon της Google το 2016 θα περικυκλώσουν για πρώτη φορά την Γη στην πρώτη προσπάθεια να παρέχουν πρόσβαση όπου χρειαστεί. Οι προοπτικές φάνηκαν από τις δοκιμές στην Ινδονησία των χιλιάδων νησιών.

Η Google γνωστοποίησε ότι μετά από πτήσεις 17 εκατομμυρίων χιλιομέτρων πάνω από ζούγκλες, βουνά και πεδιάδες, η ομάδα του Project Loon έχει συνάψει τις απαραίτητες συνεργασίες με τρεις Ινδονήσιους παρόχους υπηρεσιών πρόσβασης στο Διαδίκτυο μέσω κινητής τηλεφωνίας, τις Indosat, Telkomsel και XL Axiata για την παροχή Ίντερνετ πάνω από την, δύσκολη, Ινδονησία το 2016. Σήμερα, μόνο ένας στους τρεις Ινδονήσιους σε πληθυσμό 250 εκατομμυρίων έχει πρόσβαση στο Ίντερνετ. Κι αυτό καθώς, αποτελεί πρόκληση η εγκατάσταση της απαιτούμενης υποδομής σταθμών βάσης σε 17.000 νησιά.

Με τα μπαλόνια του Project Loon, θα μεταδίδεται το σήμα από περιοχές που έχουν σύνδεση σε σταθμό βάσης και θα μεταπηδά από μπαλόνι σε μπαλόνι μέχρι τον προορισμό του, ακόμα και στα πλέον απομακρυσμένα μέρη της Ινδονησίας.

Στις δοκιμαστικές πτήσεις, τα μπαλόνια αποδείχτηκαν ικανά να μεταφέρουν δεδομένα από το ένα στο άλλο ακόμα και σε απόσταση 100 χιλιομέτρων στην στρατόσφαιρα. Έτσι, οι τοπικοί ISP ήταν σε θέση σε διευρύνουν την εμβέλεια της υπηρεσίας τους σε περιοχές που είναι εξαιρετικά δύσκολο να φτάσουν με την τρέχουσα τεχνολογία.

Μιλώντας στο βρετανικό BBC, ο επικεφαλής του Project Loon, Μάικ Κάσιντι αναφέρθηκε στις βελτιώσεις που έχουν γίνει στα περίφημα μπαλόνια από την πρώτη εμφάνισή τους στα τέλη του 2013: η διάρκεια ζωής τους έχει αυξηθεί από τις 10 ημέρες στις 187 ημέρες, για την προετοιμασία τους προς απογείωση χρειαζόταν να εργαστούν 1-2 ώρες 14 άνθρωποι, όταν σήμερα με μια αυτοματοποιημένη διαδικασία απαιτούνται 15 λεπτά και 2-3 άνθρωποι. Ο Κάσιντι εκτιμά ότι απαιτούνται περίπου 300 μπαλόνια για να διαμορφώσουν ένα δαχτυλίδι γύρω από την Γη, τα οποία να είναι σε θέση να παρέχουν, σε κάποιες τουλάχιστον περιοχές, αδιάλειπτη πρόσβαση, και αυτός ο στόχος έχει τεθεί για το επόμενο έτος. «Εάν όλα πάνε καλά», σημειώνει ο επικεφαλής του φιλόδοξου έργου, το επόμενο έτος η υπηρεσία θα αρχίσει να δέχεται τους πρώτους συνδρομητές που θα την δοκιμάσουν, εισερχόμενη στην φάση beta. Κάθε μπαλόνι καλύπτει μια περιοχή διαμέτρου 40 χιλιομέτρων και ως εκ τούτου, το αρχικό δαχτυλίδι που θα σχηματίσουν θα έχει περιορισμένη κάλυψη στον πλανήτη καθώς θα κυκλώνει ένα μέρος του βορείου ημισφαιρίου.

Ξέρατε ότι... Τον Μάρτιο του 2015 ολοκληρώθηκε με επιτυχία η πρώτη δοκιμαστική πτήση ενός μη επανδρωμένου αεροσκάφους που μπορεί να προσφέρει την δυνατότητα της... επουράνιας πρόσβασης στο Ίντερνετ. Πρόκειται για το αεροσκάφος που φιλοδοξεί να αξιοποιήσει ο οργανισμός Internet.org, που συνέστησε η Facebook Inc. για να δώσει Ίντερνετ στο 10% του πληθυσμού της Γης που δεν έχει άλλη επιλογή.

http://tech.in.gr/news/article/?aid=1500035636

Κβαντικός κώδικας σε πυρίτιο: Νέα βήματα προς την κατεύθυνση του κβαντικού υπολογιστή.

Αυστραλοί ερευνητές έδειξαν ότι είναι δυνατή η εγγραφή μιας κβαντικής εκδοχής κώδικα υπολογιστή σε μικροτσίπ με το μεγαλύτερο επίπεδο ακρίβειας που έχει καταγραφεί ποτέ.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Guardian, οι κβαντικοί υπολογιστές χρησιμοποιούν άτομα αντί για τρανζίστορ ως μονάδες επεξεργασίας, επιτρέποντας την ταυτόχρονη διεξαγωγή πολλαπλών σύνθετων υπολογισμών, σε μεγάλη ταχύτητα. Στην κούρσα για τον πρώτο πραγματικό κβαντικό υπολογιστή, επιστήμονες υπολογιστών ανά τον κόσμο προσπαθούν να γράψουν κβαντικό κώδικα σε μια σειρά υλικών (διαμάντι, καίσιο, αλουμίνιο κ.α.).

Ερευνητές του University of New South Wales (Αυστραλία) βασίζουν τη δουλειά τους στο πυρίτιο, που, ως γνωστόν, αποτελεί τον βασικό πυλώνα της σύγχρονης τεχνολογίας ηλεκτρονικών συσκευών και ως εκ τούτου κάτι τέτοιο θα διευκόλυνε τα πράγματα.

Για πρώτη φορά ήταν εφικτή η διεμπλοκή ενός ζεύγους κβαντικών bits (qubits- μονάδων κβαντικής πληροφορίας) σε πυρίτιο.

Τα qubits επιτρέπουν στους υπολογιστές να έχουν πρόσβαση σε κώδικα πολύ «πλουσιότερο» από αυτούς που χρησιμοποιούνται σε κανονικούς υπολογιστές- κάτι που με τη σειρά του καθιστά ανώτερους τους κβαντικούς υπολογιστές.

Μέσω της διεμπλοκής των δύο qubits – ενός ηλεκτρονίου και του πυρήνα ενός ατόμου φωσφόρου- οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα δύο σωματίδια παρέμεναν συνδεδεμένα, ακόμα και όταν βρίσκονταν χωριστά, με τις ενέργειες που λάμβαναν χώρα στο ένα να επηρεάζουν το άλλο.

Όπως εξηγεί ο καθηγητής Αντρέα Μορέλο, που ηγήθηκε της έρευνας, τα qubits είναι φυσικά αντικείμενα που έχουν δύο τυπικές καταστάσεις, οπότε φανταστείτε μια περιστροφική ένδειξη που θα μπορεί να δείχνει προς τον βορρά ή τον νότο, ή ένα κύκλωμα όπου το ρεύμα μπορεί να κινείται με τη φορά του ρολογιού ή αντίθετά της, όλες οι δυαδικές πιθανότητες. Αλλά εάν εμπλέξεις δύο μαζί, έχεις μια “υπερκατάσταση” των διαφορετικών συνδυασμών δυαδικής επιλογής, οπότε μια ένδειξη μπορεί να δείχνει τώρα ταυτόχρονα βορρά και νότο και το ρεύμα μπορεί να κινείται με τη φορά του ρολογιού και αντίθετά της. Δύο δυαδικά πράγματα που συμβαίνουν ταυτόχρονα».

Αυτή η διεμπλοκή συνεπάγεται μια κβαντική γλώσσα προγραμματισμού/ κώδικα πολύ πλουσιότερη από ό,τι χρησιμοποιείται στους σημερινούς υπολογιστές, τονίζει. «Σκεφτείτε το σαν έξτρα λεξιλόγιο...όταν μιλάτε έχετε 26 γράμματα και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις στη διάθεσή σας. Σε έναν κλασικό υπολογιστή, το λεξιλόγιο είναι συνδυασμός των 0 και των 1 που απαρτίζουν τον κώδικά του. Σε έναν κβαντικό υπολογιστή, φανταστείτε ότι έχετε τα ίδια 0 και 1, αλλά επειδή η διεμπλοκή των qubits επιτρέπει τον συνδυασμό τους με τρόπο αδύνατο για τους κανονικούς υπολογιστές, θα ήταν το ανάλογο του να έχει κανείς ένα δισεκατομμύριο νέες γλώσσες διαθέσιμες, με τα ίδια 26 γράμματα».

Η έρευνα πέρασε σχετικό τεστ (Bells Test) με το υψηλότερο σκορ που έχει καταγραφεί ποτέ σε πείραμα. Τα αποτελέσματά της δημοσιεύθηκαν στο Nature Nanotechnology.

http://www.naftemporiki.gr/story/1032238/kbantikos-kodikas-se-puritio-nea-bimata-pros-tin-kateuthunsi-tou-kbantikou-upologisti

Λειτουργεί ο εγκέφαλος ως κβαντικός υπολογιστής; Αν ναι, τότε πρέπει να διαθέτει κβαντικά bit.

Ο θεωρητικός φυσικός Roger Penrose στο βιβλίο του με τίτλο «The Emperor’s New Mind» (1989), έθετε το ερώτημα εάν η κλασική φυσική και τα υποκεφάλαιά της – οι βιολογικές επιστήμες, μπορούν να ελπίζουν ότι κάποια μέρα θα δώσουν απάντηση σε ερωτήματα όπως π.χ. πώς δημιουργούνται οι ιδέες, η έμπνευση ή η κατανόηση της αλήθειας μιας μαθηματικής απόδειξης.

Ο Penrose επιχείρησε να δείξει ότι καμία από τις σημερινές τεχνολογικές προσπάθειες εξομοίωσης του εγκεφάλου με κλασικό υπολογιστή δεν θα μπορέσει να δημιουργήσει μηχανές με πραγματική συνείδηση.

Βασίζοντας τα επιχειρήματατά του πάνω στη μαθηματική ιδέα της υπολογιστικής μηχανής Turing, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συνείδηση είναι μία εκδήλωση της κβαντικής φύσης του εγκεφάλου, ως πηγή της οποίας πρότεινε τα μικροσωληνίδια των εγκεφαλικών νευρώνων. (Επιπλέον ανέπτυξε την ιδέα ότι ακόμα και οι βασικοί νόμοι της φυσικής πρέπει να αναθεωρηθούν και μόνο όταν υπάρξει μια θεωρία κβαντικής βαρύτητας θα μπορέσουν οι φυσικοί και βιολόγοι να καταλάβουν επαρκώς τη λειτουργία του νου ώστε να μπορέσουν να τον μιμηθούν).

Λειτουργεί ο εγκέφαλος ως κβαντικός υπολογιστής;

Στους κβαντικούς υπολογιστές η βασική μονάδα εγγραφής και επεξεργασίας της πληροφορίας είναι ένα κβαντικό σύστημα. Τέτοιο σύστημα είναι για παράδειγμα το άτομο του υδρογόνου στη θεμελιώδη κατάστασή του: το 0 αντιπροσωπεύεται από την ηλεκτρονιακή κατάσταση με σπιν πάνω και το 1 από την κατάσταση με σπιν κάτω. Οι δυο καταστάσεις συμβολίζονται με |0> και |1>, αντίστοιχα. Όμως ένα κβαντικό σύστημα, εκτός από τις δυο αυτές καταστάσεις, |0> και |1>, μπορεί να βρεθεί και σε οποιοδήποτε γραμμικό συνδυασμό των δυο αυτών καταστάσεων της μορφής:

|ψ> =α |0> + b |1>, όπου α|2+|b|2=1.

Aυτή είναι και η θεμελιώδης διαφορά των κβαντικών υπολογιστών από τους κλασικούς υπολογιστές. Ενώ στους κοινούς υπολογιστές η βασική μονάδα μνήμης μπορεί να παίρνει μόνο τις τιμές 0 και 1, στους κβαντικούς υπολογιστές μπορεί να βρίσκεται σε κάθε δυνατή επαλληλία τους.

Στην περίπτωση του κβαντικού υπολογιστή το bit (το ελάχιστο κομμάτι μνήμης) ως φυσικό αντικείμενο είναι ένα κβαντικό σύστημα και ονομάζεται quantum bit ή qubit. (Διαβάστε μια στοιχειώδη εισαγωγή στους κβαντικούς υπολογιστές ΕΔΩ)

http://www.cup.gr/Files/files/chapters/kbanto_II_kef_15.pdf

Για να δουλέψει ένας κβαντικός υπολογιστής θα πρέπει να μπορεί να διατηρεί τη συμφωνία φάσης στις καταστάσεις επαλληλίας των qubit, τουλάχιστον για τόσο χρονικό διάστημα όσο διαρκεί ο υπολογισμός. Όμως ο χρόνος που μπορεί οποιοδήποτε αντικείμενο να βρίσκεται σε κατάσταση επαλληλίας είναι αντιστρόφως ανάλογος με τη μάζα του αντικειμένου και τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκεται.

Αυτή η αποσυμφώνηση (decoherence) λόγω σύμπλεξης με το περιβάλλον είναι και η αχίλλειος πτέρνα του κβαντικού υπολογιστή. Γι αυτό οι προσπάθειες κατασκευής κβαντικών υπολογιστών έχουν επικεντρωθεί σε ατομικά συστήματα χαμηλής θερμοκρασίας.

Εκτός από τους επιστήμονες που προσπαθούν να λύσουν αυτά τα προβλήματα των κβαντικών υπολογιστών, κάποιοι άλλοι προσπαθούν να αποδείξουν ότι τα κβαντικά bit και κβαντικοί υπολογιστές υπάρχουν ήδη στην φύση και λειτουργούν σε θερμοκρασία δωματίου.

Για παράδειγμα, η ηλεκτρική διπολική της πρωτείνης τουμπουλίνης των μικροσωληνίσκων, στις συνθήκες που επικρατούν στο εσωτερικό ενός ζωντανού κυττάρου, μπορεί να βρίσκεται σε επαλληλία δύο καταστάσεων και προτάθηκε για τον ρόλο του qubit. (βλέπε π.χ. «Θεωρία και Πειράματα στον Κβαντικό Νου», Ανδρέας Μέρσιν και ∆ημήτρης Β. Νανόπουλος )

http://arxiv.org/ftp/physics/papers/0505/0505096.pdf

O Matthew P. A. Fisher σε μια εργασία που δημοσιεύθηκε πριν από μερικούς μήνες [Quantum Cognition: The possibility of processing with nuclear spins in the brain] υποστηρίζει ότι ο μόνος πιθανός φορέας (αποθήκευση) της κβαντικής πληροφορίας στον εγκέφαλο είναι το πυρηνικό σπιν των ιόντων του φώσφορου-31.

http://arxiv.org/pdf/1508.05929v2.pdf

Για να μπορεί να παίξει ρόλο η κβαντική πληροφορία στη λειτουργία του εγκεφάλου πρέπει να υπάρχουν τρόποι ώστε:

1.η κβαντική πληροφορία να αποθηκεύεται για μεγάλο χρονικό διάστημα

2.η κβαντική πληροφορία να μεταφέρεται

3.να δημιουργείται κβαντική σύμπλεξη

4.η σύμπλεξη να επηρεάζει την λειτουργία των νευρώνων

Το σπιν των πυρήνων του φώσφορου-31 σύμφωνα με τον Fisher θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις παραπάνω απαιτήσεις. Και τούτο διότι αυτοί οι πυρήνες έχουν σπιν 1/2, δεν έχουν ηλεκτρικές τετραπολικές ροπές και επομένως μπορεί να διατηρεί τη συμφωνία φάσης στις καταστάσεις επαλληλίας των qubit για μεγάλο χρονικό διάστημα – της τάξης του 1 δευτερολέπτου. Αυτό μπορεί να μην είναι αρκετά μεγάλο, μπορεί όμως να φτάσει τις εβδομάδες ή και περισσότερο αν τα φωσφορικά ιόντα συνδεθούν με τα ιόντα ασβεστίου, ως Ca9(PO4)6 (Posner clusters), που το καθένα περιέχει 6 πυρήνες P-31.

Στο σύμπλεγμα Ca9(PO4)6 τα νευρικά qubits από φωσφόρο «προστατεύονται» για ικανό χρονικό διάστημα ώστε να μπορούν να παίξουν το ρόλο της κβαντικής μνήμης.

Να λοιπόν κι άλλος υποψήφιος για τα κβαντικά bit του εγκεφάλου, αν βέβαια αυτός λειτουργεί ως κβαντικός υπολογιστής …

Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο του Preskill (και τα σχόλια)

«Wouldn’t you like to know what’s going on in my mind?«

http://quantumfrontiers.com/2015/11/06/wouldnt-you-like-to-know-whats-going-on-in-my-mind/

Τριαντάφυλλα cyborg με ελληνική συμμετοχή.

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο Λινκέπινγκ στη Σουηδία, ανάμεσα στους οποίους και η μεταδιδακτορική ερευνήτρια Ελένη Σταυρινίδου, κατάφεραν να δημιουργήσουν αναλογικά και ψηφιακά κυκλώματα σε ζωντανά τριαντάφυλλα.

Γι’ αυτό τον σκοπό, οι ερευνητές αξιοποίησαν το αγγειακό σύστημα των φυτών, δηλαδή τους σωληνίσκους που αναλαμβάνουν να διακινήσουν μεταξύ άλλων το νερό σε όλη την έκτασή τους.

Όπως περιγράφει η ομάδα σε άρθρο της στο περιοδικό Science Advances, με τη συγκεκριμένη μέθοδο μπόρεσαν να κατασκευάσουν στα τριαντάφυλλα αγωγούς και ψηφιακές λογικές πύλες.

Το επίτευγμα αυτό ανοίγει τον δρόμο για βιονικά φυτά, τα οποία θα συνδυάζουν βιολογικά και ηλεκτρονικά μέρη, ώστε να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία στη γεωπονία ή σε εφαρμογές οργανικών ηλεκτρονικών.

Τα φυτά είναι περίπλοκοι οργανισμοί, που βασίζονται στη μεταφορά ιόντων και ορμονών για να φέρουν σε πέρας ορισμένες απαραίτητες λειτουργίες.

Ωστόσο, οι λειτουργίες αυτές γίνονται πολύ αργά, με συνέπεια να είναι δύσκολο για τους επιστήμονες να τα μελετήσουν και να επηρεάσουν την ανάπτυξή τους.

Έτσι, το «πάντρεμα» της έμβιας ύλης με ηλεκτρονικά κυκλώματα θα δώσει τη δυνατότητα στους ερευνητές να επέμβουν στις χημικές διεργασίες των φυτών με ηλεκτρικά σήματα.

Χάρις σε αυτή τη δυνατότητα, θα μπορούσαν για παράδειγμα να δημιουργηθούν φυτικά «εργοστάσια» για την παραγωγή καυσίμων με φωτοσύνθεση ή ακόμη και φυτά τα οποία θα μεγαλώνουν κατά παραγγελία.

«Μέχρι τώρα, δεν είχαμε αποτελεσματικά εργαλεία για να μετρήσουμε τις συγκεντρώσεις διάφορων μορίων στο εσωτερικό των ζωντανών φυτών.

Από εδώ και πέρα, θα μπορούσε να ρυθμίσουμε τη συγκέντρωση διάφορων ουσιών που καθορίζουν την ανάπτυξή τους.

Επομένως, δημιουργούνται μεγάλες προοπτικές για να μάθουμε περισσότερο για τον φυτικό κόσμο», σημειώνει ο Όβε Νίλσον, καθηγητής και μέλος της ομάδας.

Η ιδέα ενσωμάτωσης ηλεκτρονικών σε δέντρα, τα οποία προορίζονται για τη χαρτοβιομηχανία, χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Η ομάδα από το πανεπιστήμιο Λινκέπινγκ δοκίμασε πολλούς τρόπους για να καταφέρει να εισαγάγει αγώγιμες πολυμερείς ενώσεις στον βλαστό τριαντάφυλλων.

Μόνο ένα πολυμερές, με όνομα PEDOT-S, μπόρεσε να πάρει τη μορφή μικρών αγώγιμων καλωδίων στο εσωτερικό του αγγειακού συστήματος.

Η Σταυρινίδου χρησιμοποίησε αυτό το υλικό για να δημιουργήσει καλώδια μήκους 10 εκατοστών μέσα στα τριαντάφυλλα και, συνδυάζοντάς τα με έναν ηλεκτρολύτη, κατάφερε να δημιουργήσει ένα ηλεκτροχημικό τρανζίστορ, δηλαδή μία διάταξη που μετατρέπει τα χημικά σήματα σε ηλεκτρονικά. Με αυτά τα τρανζίστορ, απέδειξε πως μπορούν να δημιουργηθούν λογικές πύλες.

Άλλος επιστήμονας της ερευνητικής ομάδας μπόρεσε να ενσωματώσει στα φύλλα των τριαντάφυλλων μία παραλλαγή του πολυμερούς PEDOT-S. Όταν εφαρμοσθεί ηλεκτρική τάση, το πολυμερές αυτό αλληλεπιδρά με τα ιόντα στα φύλλα, με συνέπεια να αλλάζει χρώμα.

Η συγκεκριμένη έρευνα ανοίγει τον δρόμο για εφαρμογές στον τομέα της ενέργειας, αλλά και νέους τρόπους για την παρέμβαση στα φυτά.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, έρχεται ένα βήμα πιο κοντά η εποχή όπου θα μπορούν να ενσωματώνουν αισθητήρα στα φύλλα και να χρησιμοποιούν την ενέργεια που παράγεται μέσω της χλωροφύλλης, ή να παράγουν εντελώς καινούρια υλικά.

http://www.naftemporiki.gr/story/1034437/triantafulla-cyborg-me-elliniki-summetoxi

Ο σούπερ κβαντικός υπολογιστής.

Ανακοίνωση σχετικά με τη λειτουργία του κβαντικού υπολογιστή D-Wave 2X, της καναδικής εταιρείας D-Wave Systems, δόθηκε στη δημοσιότητα από την Google και την NASA, σύμφωνα με την οποία τα αποτελέσματα είναι παραπάνω από ενθαρρυντικά.

Η πλατφόρμα της D-Wave, η αρχική υλοποίηση της οποίας βασίζεται σε ένα τσιπ του Jet Propulsion Laboratory της NASA, διαθέτει έναν κβαντικό επεξεργαστή των 1000+ qubits και αποδίδει 100,000,000x μεγαλύτερη επεξεργαστική ισχύ από ένα συμβατικό σύστημα υπερυπολογιστών, όσον αφορά την προσομοίωση φυσικών διαδικασιών και την οπτικοποίηση τους.

Στα κβαντικά συστήματα το κλασσικό δυαδικό ψηφίο “bit” – η στοιχειώδης μονάδα πληροφορίας – μεταφράζεται σε “qubit” και ενώ το bit μπορεί να πάρει μόνο μια από δύο δυνατές τιμές, (είτε μηδέν 0 είτε ένα 1) το qubit είναι μια υπέρθεση (άθροισμα) και των δύο καταστάσεων ταυτόχρονα – εκτοξεύοντας τις επιδόσεις στα ύψη. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η χρήση κβαντικών υπολογιστών θα οδηγήσει την ανθρωπότητα σε νέες εντυπωσιακές ανακαλύψεις σε κάθε ερευνητικό τομέα αλλά και στην ανάπτυξη εξελιγμένων συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης.

http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=760468

OpenAI: 1 δισ. σε εγχείρημα Τεχνητής Νοημοσύνης προς όφελος της ανθρωπότητας.

Κορυφαία στελέχη και εταιρείες του χώρου της τεχνολογίας δεσμεύτηκαν να παρέχουν το ποσό του ενός δισ. δολαρίων για τους σκοπούς του OpenAI:

Ενός μη κερδοσκοπικού εγχειρήματος που έχει σκοπό την ανάπτυξη Τεχνητής Νοημοσύνης που θα ωφελήσει την ανθρωπότητα.

Μεταξύ αυτών που συμμετέχουν είναι ο Έλον Μασκ της Tesla Motors και της SpaceX, ο Πίτερ Θιλ (Paypal), ο ινδικός κολοσσός Infosys και η Amazon Web Services.

Όπως υποστηρίζεται από το OpenAI, η έρευνα, απελευθερωμένη από οικονομικού τύπου προβληματισμούς, θα επικεντρωθεί σε «θετική επίδραση στον άνθρωπο». Σημειώνεται πως ουκ ολίγες είνια οι προσωπικότητες του χώρου της επιστήμης και της τεχνολογίας (όπως ο Έλον Μασκ και ο Στίβεν Χόκινγκ) που έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την ανεξέλεγκτη πρόοδο της Τεχνητής Νοημοσύνης και τις δυσμενείς επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει. Ωστόσο, πολλοί είναι και αυτοί που εκτιμούν ότι ο κίνδυνος μιας «εξέγερσης των μηχανών», στα πρότυπα του «Εξολοθρευτή» και του «Battlestar Galactica» είναι πολύ μικρός.

Σε κάθε περίπτωση, στην ανακοίνωση του OpenAI στην ιστοσελίδα του αναφέρεται πως πρόκειται για μια εταιρεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με σκοπό την έρευνα στην Τεχνητή Νοημοσύνη. «Πιστεύουμε ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ) θα έπρεπε να είναι επέκταση της προσωπικότητας του ατόμου, και, στο πνεύμα της ελευθερίας, όσο περισσότερο και πιο ίσα διαμοιρασμένη είναι δυνατόν».

Στην ανακοίνωση γίνεται ειδική αναφορά στο deep learning και τις δυνατότητες που ανοίγει, που επιτρέπουν μια ματιά στις δυνατότητες που θα ήταν επιθυμητό να έχουν οι υπολογιστές. Εξάλλου, όπως σημειώνεται, «τα σημερινά συστήματα ΑΙ έχουν εντυπωσιακές, αλλά “στενές” δυνατότητες».

«Εξαιτίας της γεμάτης εκπλήξεις ιστορίας της ΑΙ, είναι δύσκολο να προβλεφθεί πότε Τεχνητή Νοημοσύνη ανθρώπινου επιπέδου θα είναι εφικτή. Όταν συμβεί αυτό, θα είναι σημαντικό να έχουμε ένα κορυφαίο ερευνητικό ίδρυμα που θα μπορεί να βάλει προτεραιότητα έναν καλό αποτέλεσμα για όλους αντί για το δικό του συμφέρον. Ελπίζουμε να εξελίξουμε το OpenAI σε ένα τέτοιο ίδρυμα...οι ερευνητές θα ενθαρρύνονται να δημοσιοποιούν τη δουλειά τους, είτε ως papers, είτε ως blogposts, είτε ως κώδικα, και οι πατέντες (εάν υπάρχουν) θα διαμοιράζονται με τον κόσμο».

http://www.naftemporiki.gr/story/1042336/openai-1-dis-se-egxeirima-texnitis-noimosunis-pros-ofelos-tis-anthropotitas

«Σύμφωνο συμβίωσης» ηλεκτρονίων-φωτονίων σε τσιπάκι.

Ερευνητές στις ΗΠΑ παρουσίασαν τον πρώτο μικροεπεξεργαστή που «παντρεύει» με αποτελεσματικό τρόπο ηλεκτρόνια και φωτόνια μέσα στο ίδιο τσιπάκι. Είναι ένα επίτευγμα που ανοίγει το δρόμο για την επεξεργασία και την μεταφορά δεδομένων με πολύ μεγάλες ταχύτητες και με μικρή ενεργειακή κατανάλωση.

Ομάδα μηχανικών με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Βλαντιμίρ Στογιάνοβιτς της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης των Υπολογιστών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (Μπέρκλι) συγχώνευσαν στο ίδιο τσιπ επεξεργαστή (με διαστάσεις τριών επί έξι χιλιοστών) έναν πυρήνα με πάνω από 70 εκατομμύρια τρανζίστορ κι έναν πυρήνα με 850 φωτονικά συστατικά.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ο μικροεπεξεργαστής κατασκευάσθηκε σε μια μονάδα που κάνει μαζική παραγωγή τσιπ, αποδεικνύοντας έτσι ότι θα είναι δυνατή η εύκολη εμπορική αξιοποίησή του στο μέλλον.

Το νέο τσιπάκι αντιπροσωπεύει το επόμενο βήμα στην εξέλιξη της τεχνολογίας επικοινωνιών μέsω οπτικών ινών. «Είναι ένα ορόσημο. Πρόκειται για τον πρώτο επεξεργαστή που μπορεί να χρησιμοποιήσει φως για να επικοινωνήσει με τον έξωτερικό κόσμο. Κανείς άλλος επεξεργαστής δεν διαθέτει φωτονική είσοδο-έξοδο στο τσιπ», δήλωσε ο Στογιάνοβιτς.

Μέχρι σήμερα οι οπτικές ίνες έχουν επιφέρει θεαματικές βελτιώσεις στις τηλεπικοινωνίες, σε σχέση με τα συμβατικά ηλεκτρικά καλώδια, επιτρέποντας μεγαλύτερο εύρος ζώνης, μεταφορά περισσότερων δεδομένων με μεγαλύτερες ταχύτητες σε μεγαλύτερες αποστάσεις και με μικρότερη κατανάλωση ενέργειας. Όμως όλες αυτές οι πρόοδοι στην επικοινωνία μεταξύ των υπολογιστών δεν έχει έως τώρα καταστεί εφικτό να αξιοποιηθούν στα ίδια τα τσιπ των υπολογιστών, καθώς έχει αποδειχθεί πολύ δύσκολο να ενσωματωθούν τα αναγκαία φωτονικά συστατικά μέσα στον επεξεργαστή.

Οι ερευνητές έκαναν δοκιμές και έδειξαν ότι το καινοτομικό ηλεκτρονικό-φωτονικό τσιπ τους επιτρέπει ταχύτητες έως 300 gigabits ανά δευτερόλεπτο, δέκα έως φορές περισσότερο από τα συμβατικά ηλεκτρονικά τσιπ στην αγορά.

Ηδη έχουν δημιουργηθεί δύο νεοφυείς εταιρείες (Ayar Labs και SiFive) για να αξιοποιήσουν εμπορικά τη νέα τεχνολογία, στην ανάπτυξη της οποίας συμμετείχε με χρηματοδότηση η πανταχού παρούσα υπηρεσία Προωθημένων Αμυντικών Ερευνητικών Προγραμμάτων (DARPA) του Αμερικανικού Πενταγώνου, αυτή που έθεσε τα θεμέλια του Διαδικτύου. Το επίτευγμα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».

http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=765104

Δημιουργήθηκε το πρώτο «βιολογικό» τσιπ υπολογιστή.

Ερευνητές του Columbia University in the City of New York (Columbia Engineering) κατάφεραν για πρώτη φορά να αξιοποιήσουν τους μοριακούς «μηχανισμούς» ζωντανών συστημάτων για την τροφοδοσία με ενέργεια ενός ενσωματωμένου κυκλώματος από τριφωσφορική αδενοσίνη (ATP).

Το πέτυχαν αυτό ενσωματώνοντας ένα συμβατικό, στέρεας κατάστασης κύκλωμα ημιαγωγού (CMOS) με μια τεχνητή μεμβράνη δύο στρωμάτων λιπιδίων, που περιείχε «αντλίες» ιόντων που κινούνται χάρη στο ΑΤΡ. Αυτό ανοίγει τον δρόμο για την δημιουργία εντελώς νέων τεχνητών συστημάτων, που περιέχουν τόσο βιολογικά όσο και συμβατικού χαρακτήρα εξαρτήματα.

Επικεφαλής της έρευνας, που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications, ήταν ο Κεν Σέπαρντ.

«Συνδυάζοντας μια βιολογική ηλεκτρονική συσκευή με CMOS, θα είμαστε σε θέση να δημιουργήσουμε νέα συστήματα, που δεν ήταν δυνατά με τη χρήση της κάθε τεχνολογίας μεμονωμένα» αναφέρει σχετικά ο Σέπαρντ.

Παρά την επιτυχία τους, τα ηλεκτρονικά CMOS δεν είναι ικανά να αναπαράγουν λειτουργίες που αποτελούν «αποκλειστικότητες» ζωντανών συστημάτων, όπως οι αισθήσεις της γεύσης και της οσμής και η χρήση βιοχημικών πηγών ενέργειας. Τα ζωντανά συστήματα το καταφέρνουν αυτό με τη δική τους «ηλεκτρονική τεχνολογία», βασισμένη σε μεμβράνες λιπιδίων, κανάλια ιόντων και αντλίες, που λειτουργούν ως «βιολογικά τρανζίστορ». Χρησιμοποιούν ηλεκτρικό φορτίο υπό τη μορφή ιόντων για τη μεταφορά ενέργειας και πληροφοριών- τα κανάλια ιόντων ελέγχουν τη ροή ιόντων κατά μήκος κυτταρικών μεμβρανών. Τα στέρεα (solid state) συστήματα (υπολογιστές, ηλεκτρονικές συσκευές) χρησιμοποιούν ηλεκτρόνια.

Σε ζωντανά συστήματα, η ενέργεια αποθηκεύεται σε μεμβράνες λιπιδίων, που επί της προκειμένης δημιουργήθηκαν μέσω αντλιών ιόντων. Το ΑΤΡ χρησιμοποιείται για τη μεταφορά ενέργειας από εκεί όπου παράγεται, εκεί όπου καταναλώνεται. Για τη δημιουργία του υβριδικού της συστήματος, η ομάδα του Σέπαρντ, υπό τον διδακτορικό φοιτητά Τζάρεντ Ρόουζμαν, «πακέταρε» ένα ενσωματωμένο κύκλωμα CMOS με ένα «βιοκύτταρο» συλλογής ΑΤΡ. Παρουσία του ΑΤΡ, το σύστημα ωθεί ιόντα κατά μήκος της μεμβράνης, παράγοντας ηλεκτρικό δυναμικό που συλλέγεται από το κύκλωμα.

Αν και συλλογή ενέργειας από ζωντανά συστήματα έχει επιτευχθεί και από άλλες ερευνητικές ομάδες, ο Σέπαρντ και η ομάδα του εξερευνούν πώς θα το κάνουν αυτό σε μοριακό επίπεδο, απομονώνοντας απλά την επιθυμητή λειτουργία και βάζοντάς την να αλληλεπιδράσει με ηλεκτρονικά. «Δεν χρειαζόμαστε όλο το κύτταρο» εξηγεί. «Απλά πιάνουμε το τμήμα του το οποίο κάνει αυτό που θέλουμε».

http://www.naftemporiki.gr/story/1046235/dimiourgithike-to-proto-biologiko-tsip-upologisti[/b]

Κομπιούτερ με ανθρώπινο μυαλό!

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές κάνουν γρήγορους υπολογισμούς και μαθαίνουν πιο αργά, ενώ οι άνθρωποι κάνουν πιο αργούς υπολογισμούς αλλά μαθαίνουν πιο γρήγορα.

Πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό ότι για πρώτη φορά ερευνητές από τις ΗΠΑ και τον Καναδά ανακοίνωσαν ότι «δίδαξαν» (προγραμμάτισαν) έναν υπολογιστή έτσι ώστε να μαθαίνει γρήγορα σαν άνθρωπος. Ανάλογες προσπάθειες για να αυξηθεί η νοημοσύνη των υπολογιστών συνολικά ή κάποιων προγραμμάτων και συστημάτων γίνονται συνεχώς στα ερευνητικά εργαστήρια πανεπιστημίων και εταιρειών. Ας ρίξουμε μια ματιά σε ορισμένες από τις πιο ενδιαφέρουσες.

Ερευνητές στις ΗΠΑ ανέπτυξαν ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα που μιμείται τον τρόπο λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Το κύκλωμα αυτό επεξεργάζεται εννέα χιλιάδες φορές πιο γρήγορα τα δεδομένα από τα ολοκληρωμένα κυκλώματα ενός συμβατικού ηλεκτρονικού υπολογιστή και φυσικά ξεπερνά τις επιδόσεις πολύ προηγμένων υπολογιστικών συστημάτων. Το επαναστατικό ολοκληρωμένο κύκλωμα δημιούργησαν ερευνητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ και το ονόμασαν «Neurogrid», δηλαδή πλέγμα νευρώνων. Το κύκλωμα έχει μέγεθος παρόμοιο με εκείνο ενός iPad και

αποτελείται από 16 τσιπάκια που οι ερευνητές χαρακτηρίζουν «Neurocore» (νευρώνα πυρήνα). Το Neurogrid μπορεί να προσομοιώσει τη λειτουργία ενός εκατομμυρίου νευρώνων και δισεκατομμυρίων συνάψεων.

Οι δυνατότητες του Neurogrid ξεπερνούν κατά πολύ άλλα ηλεκτρονικά συστήματα που μιμούνται την εγκεφαλική λειτουργία. Η δημιουργία του Neurogrid αναμένεται να φέρει επανάσταση στους τομείς της ρομποτικής και των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Επίσης είναι πιθανό να επιτρέψει στους επιστήμονες να κατανοήσουν ακόμη καλύτερα τη λειτουργία του εγκεφάλου.

Μια πρώτη εφαρμογή του Neurogrid πάνω στην οποία εργάζεται η ερευνητική ομάδα που το δημιούργησε είναι μια νέα γενιά προσθετικών μελών. Τα μέλη αυτά θα λειτουργούν με τσιπάκια που θα αποκωδικοποιούν τα εγκεφαλικά σήματα πιο γρήγορα και αποτελεσματικά, χωρίς παρενέργειες, όπως παραδείγματος χάριν να υπερθερμαίνεται ο εγκέφαλος.

Μια νέα χείρα βοηθείας, εξοπλισμένη με τεχνητή νοημοσύνη, απέκτησαν πρόσφατα οι απανταχού επιστήμονες και ερευνητές. Πρόκειται για τη Semantic Scholar, μια δωρεάν μηχανή αναζήτησης, η οποία όχι μόνο ψάχνει μέσα σε εκατομμύρια επιστημονικές δημοσιεύσεις, αλλά έχει την «εξυπνάδα» να καταλαβαίνει τι είναι σημαντικό και χρήσιμο μέσα σε αυτόν τον τεράστιο όγκο δεδομένων. Κάθε χρόνο γίνονται περίπου δύο εκατομμύρια νέες επιστημονικές δημοσιεύσεις και από αυτές σχεδόν οι μισές διαβάζονται το πολύ από τρεις ανθρώπους.

Η Semantic Scholar είναι δημιούργημα του Ινστιτούτου Αλεν για την Τεχνητή Νοημοσύνη (γνωστού και ως ΑΙ2) με έδρα το Σιάτλ των ΗΠΑ και χρηματοδοτείται από τον πολυεκατομμυριούχο συνιδρυτή της Microsoft Πολ Αλεν με πάνω από 20 εκατ. δολάρια. Η μηχανή θέλει να διευκολύνει τους επιστήμονες, ενημερώνοντάς τους για γνώσεις, συσχετίσεις και νέες ιδέες, που είχαν περάσει απαρατήρητες ως τώρα. Αντί να ψάχνουν βελόνες στα άχυρα, οι ερευνητές θα μπορούν να θέτουν ερωτήματα στη Semantic Scholar και αυτή θα «διαβάζει» όλα εκείνα που εκείνοι, ακόμη κι αν γνώριζαν ότι υπάρχουν, δεν θα προλάβαιναν να το κάνουν. Σε πρώτη φάση η μηχανή θα αναζητεί δημοσιεύσεις από το πεδίο της πληροφορικής και των υπολογιστών (περίπου τρία εκατομμύρια μέχρι στιγμής), ενώ από το 2016 θα διευρύνει τον ορίζοντά της σε άλλα πεδία, με προτεραιότητα τη βιοϊατρική και τη φυσική. Η ελπίδα είναι ότι νέα φάρμακα και θεραπείες θα επιταχυνθούν χάρη στο νέο εργαλείο αναζήτησης και «φιλτραρίσματος» των νέων επιστημονικών γνώσεων. Το σύστημα ψάχνει μόνο σε ελεύθερα προσβάσιμες δημοσιεύσεις (όχι όσες διατίθενται μέσω συνδρομής) και «σκανάρει» τόσο το κείμενο όσο και τις φωτογραφίες ή τα επιστημονικά διαγράμματα. Παράλληλα, μπορεί να εντοπίσει ποιες δημοσιεύσεις έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή και ποιες είναι αμφιλεγόμενες.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=764459

Τεχνητή νοημοσύνη της Google θριαμβεύει στο παιχνίδι Γκο.

Πολλοί παίκτες και προγραμματιστές πίστευαν ότι οι υπολογιστές δεν θα κέρδιζαν ποτέ τους ανθρώπους στο κινεζικό επιτραπέζιο Γκο, μακράν πιο περίπλοκο από το σκάκι.

Κι όμως, ένας αλγόριθμος μάθησης της Google νίκησε για πρώτη φορά επαγγελματία παίκτη, μια εξέλιξη που χαρακτηρίζεται κομβικής σημασίας για την τεχνητή νοημοσύνη.

Η πρώτη μεγάλη νίκη των υπολογιστών ήρθε το 1997, όταν ο υπολογιστής Deep Blue της IBM νίκησε τον τότε παγκόσμιο πρωταθλητή στο σκάκι Γκάρι Κασπάροφ. Έκτοτε οι αλγόριθμοι έχουν κατατροπώσει τους ανθρώπους στη ντάμα, το τάβλι και το τηλεπαιχνίδι Jeopardy!.

Η DeepMind, μια λονδρέζικη εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης που εξαγοράστηκε από τη Google πριν από δύο χρόνια, αναφέρει στο περιοδικό Nature ότι κατάφερε να κάνει το ίδιο με το Γκο.

Ο αλγόριθμος AlphaGo της εταιρείας, ένα «νευρωνικό δίκτυο» που μιμείται την αρχιτεκτονική του ανθρώπινου εγκεφάλου, νίκησε τον Φαν Χούι, ευρωπαίο πρωταθλητή του Γκο, και στις πέντε αναμετρήσεις τους σε συνθήκες επίσημου τουρνουά. Κέρδισε επίσης στο 99,8% των παρτίδων ενάντια σε άλλα προγράμματα που παίζουν Γκο.

«Πολλοί θα σοκαριστούν αφού για πολλά χρόνια θεωρούσαν ότι οι υπολογιστές δεν θα κατάφερναν ποτέ να κερδίσουν τους ανθρώπους στο Γκο» σχολιάζει στο δικτυακό τόπο του Science ο Ρεμί Κουλόμ, ερευνητής της τεχνητής νοημοσύνης στη Γαλλία, ο οποίος είχε δημιουργήσει το προηγούμενο καλύτερο πρόγραμμα στο Γκο με την ονομασία Crazy Stone.

«Η δημοσίευση αυτή θα έχει τεράστιο και άμεσο αντίκτυπο» εκτιμά από την πλευρά του ο Τζόναθαν Σέφερμ, ειδικός του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα στο Έντμοντον.

Εκ πρώτης όψεως το Γκο φαίνεται απλό. Το ταμπλό του είναι ένας πίνακας με 19 επί 19 τετράγωνα, στα οποία οι δύο παίκτες παίζουν εναλλάξ τοποθετώντας μαύρα ή άσπρα πετραδάκια. Κάθε παίκτης προσπαθεί να περικυκλώσει τα πούλια του αντιπάλου του έτσι ώστε να μην υπάρχουν ελεύθερες θέσεις γύρω του. Τα περικυκλωμένα πούλια απομακρύνονται από τον ταμπλό και η τελική βαθμολογία υπολογίζεται από την περιοχή που ελέγχει ο κάθε παίκτης και τον αριθμό των πετρών που κατάφερε να φυλακίσει.

Το Γκο είναι δύσκολο για τους υπολογιστές για δύο λόγους: πρώτον, σε μια τυπική αναμέτρηση των 150 κινήσεων οι πιθανές διατάξεις των πετρών στο ταμπλό φτάνει τις 10170 -ένας αριθμός μεγαλύτερος από τον αριθμό όλων των ατόμων στο Σύμπαν. Αυτό σημαίνει ότι θα ήταν πρακτικά αδύνατο να εξετάσει ένας υπολογιστής όλες τις δυνατές κινήσεις και τις εκβάσεις τους.

Δεύτερον, είναι δύσκολο να εκτιμήσει κανείς ποιος παίκτης έχει το πάνω χέρι απλά κοιτώντας το ταμπλό -σε αντίθεση με παιχνίδια σαν το σκάκι, όπου οι παίκτες έχουν μια εικόνα για το ποιος προηγείται από τον αριθμό των πιονιών που έχουν αποσπάσει από τον αντίπαλο.

Σε αντίθεση με άλλα προγράμματα Γκο, τα οποία δημιουργήθηκαν ειδικά για να παίζουν το παιχνίδι, ο αλγόριθμος AlphaGo δεν διδάχθηκε καν τους κανόνες του παιχνιδιού -είναι ένας αλγόριθμος μάθησης που βελτιώνεται με την εμπειρία.

Το πρόγραμμα αρχικά μελέτησε 50 εκατομμύρια κινήσεις από παιχνίδια επαγγελματιών παικτών και έμαθε έτσι να προβλέπει ποια είναι η καλύτερη κίνηση. Έπαιξε επίσης εκατομμύρια παρτίδες εναντίον του εαυτού του και διδάχτηκε να εκτιμά ποιος παίκτης έχει το πάνω χέρι υπολογίζοντας την πιθανότητα να κερδίσει τελικά το παιχνίδι η μία ή η άλλη πλευρά.

Το AlphaGo μπορεί να μαθαίνει επειδή βασίζεται σε ένα δίκτυο από εικονικούς νευρώνες που συνδέονται μεταξύ τους με εικονικές συνάψεις, οι οποίες ισχυροποιούνται ή εξασθενίζουν ανάλογα με τα παραδείγματα και την εμπειρία.

Παρόμοιες τεχνικές θα μπορούσαν να εφαρμοστούν τώρα σε άλλες εφαρμογές που απαιτούν λήψη αποφάσεων, σχεδιασμό στρατηγικής, μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και αναγνώριση περίπλοκων μοτίβων.

Σύμφωνα με τον Ντέμις Χασάμπις, συνιδρυτή της DeepMind και μέλος της ερευνητικής ομάδας στην τελευταία δημοσίευση, τέτοιες πιθανές εφαρμογές είναι οι αυτόματες διαγνώσεις σε απεικονιστικές εξετάσεις, η βελτίωση των μοντέλων του παγκόσμιου κλίματος.

Η επόμενη πρόκληση για το AlphaGo θα έρθει τον Μάρτιο, όταν ο αλγόριθμος θα αναμετρηθεί με τον νοτιοκορεάτη Λι Σέντολ, ο οποίος θεωρείται από πολλούς ο καλύτερος παίκτης Γκο του κόσμου.

«Είμαστε αισιόδοξοι« λέει ο Χασάμπι, ο οποίος δεν έχει διευκρινίσει αν το AlphaGo θα κυκλοφορήσει στην αγορά ως παιχνίδι.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500054848

Ελληνας ερευνητής φτιάχνει τον υπολογιστή του μέλλοντος.

Στο εργαστήριο διερευνά νέους δρόμους για την επόμενη γενιά υπολογιστών, όπου η επεξεργασία των δεδομένων θα βασίζεται στο φως.

Στην αρχή ανέπτυξε ένα «συνθεσάιζερ πεδίου φωτός» και εν συνεχεία κατάφερε να δημιουργήσει το πιο γρήγορο «φλας» που έχει αναπτυχθεί στο εργαστήριο. Πρόκειται για μια διεθνή κατάκτηση, καθώς είναι η δίοδος για να μετρήσει σε πόσο χρόνο αντιδρούν στο φως τα ηλεκτρόνια που βρίσκονται μέσα στα άτομα της ύλης.

«Θυμάστε πώς ήταν οι υπολογιστές πριν από 15 χρόνια, από πλευράς ταχύτητας;», λέει ο δρ Ελευθέριος Γουλιελμάκης, ερευνητής στο περίφημο γερμανικό Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ και εξηγεί στο «Εθνος» ότι πίσω από τις δυσνόητες έννοιες υπάρχουν σημαντικές εφαρμογές. Ιδού λοιπόν τι συνεπάγεται, όταν ο παλμός φωτός «αναβοσβήνει» κάθε 380 αττοδευτερόλεπτα, δηλαδή 380 δισεκατομμυριοστά του δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου.

«Στην εποχή της τεράστιας διάδοσης πληροφοριών όλα εξαρτώνται από το πόσο γρήγορα μπορούν να δουλέψουν τα ηλεκτρονικά κυκλώματα. Μας ενδιαφέρει η κλίμακα του χρόνου, όπου τα ηλεκτρόνια κινούνται μέσα στην ύλη, διότι όταν κυριαρχήσουμε σε αυτά, ουσιαστικά θα έχουμε καταφέρει να χρησιμοποιούμε γρήγορες κινήσεις για να κατασκευάσουμε ηλεκτρονικά κυκλώματα που θα δουλεύουν τόσο γρήγορα», λέει ο κ. Γουλιελμάκης. Η ομάδα του δημοσίευσε στο περιοδικό «Nature» τα αποτελέσματα της έρευνας με προοπτική μια νέα γενιά ηλεκτρονικών κυκλωμάτων που θα βασίζονται στο φως και όχι στον ηλεκτρισμό για την επεξεργασία των δεδομένων.

Με εφαλτήριο το Ηράκλειο, άρχισε να γνωρίζει τον κόσμο υπό το πρίσμα της Φυσικής και με το πτυχίο του Πανεπιστήμιου Κρήτης ξεκίνησε την ακαδημαϊκή πορεία μέχρι να τεθεί επικεφαλής της Ομάδας Αττοηλεκτρονικής στο Ινστιτούτο Κβαντικής Οπτικής Μαξ Πλανκ.

«Εφυγα από την Κρήτη πριν από 14 χρόνια, έκανα διδακτορικό και εργάστηκα στη Βιέννη και στο Μόναχο. Πάντα είχα ενδιαφέρον γύρω από την οπτική και τον ηλεκτρισμό, θέματα που με απασχολούσαν από τα παιδικά μου χρόνια, όταν ακόμα ήμουν μαθητής και καθόμουν στο θρανίο.

Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, καθώς κατάφερα να κάνω αυτό που με ενδιέφερε και επάγγελμα», λέει ο κ. Γουλιελμάκης και υπογραμμίζει ότι όλα τα χρόνια στο εξωτερικό δεν αισθάνθηκε ούτε μία στιγμή ότι η εκπαίδευση που έλαβε από το ελληνικό πανεπιστήμιο υστερούσε.

Η εργασία του έχει τιμηθεί με διεθνή βραβεία και στο εργαστήριο κατασκεύασε μια πρωτότυπη συσκευή, η οποία αποτέλεσε το εργαλείο για τα φλας φωτός. Τώρα με το μοναδικό αυτό μοντέλο η ομάδα ετοιμάζεται να επεκτείνει την έρευνα σε στερεά σώματα.

«Το μυστικό είναι με ποιον τρόπο μπορώ να σπρώξω ηλεκτρόνια για να κινηθούν τόσο γρήγορα και αυτό γίνεται χρησιμοποιώντας το φως, καθώς καμία συμβατική πηγή δεν θα μπορούσε να το κάνει ταχύτερα. Συνεπώς όσο πιο γρήγορο ''φλας'' φωτός δημιουργήσουμε, τόσο πιο γρήγορα θα ελέγξουμε την κίνηση των ηλεκτρονίων. Αυτό θα σημάνει πολλά για τη βιομηχανία και την τεχνολογία πρακτικά με την επιτάχυνση των επεξεργαστών. Υπάρχει όμως χρονικός ορίζοντας, όπως με το τρανζίστορ, όπου πέρασαν δέκα χρόνια μέχρι τα πρώτα προϊόντα να φτάσουν στα χέρια του κόσμου».

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64327683

11 ερωτήσεις στον Ιωσήφ Σηφάκη.

Το βιβλίο σας «Η φυσική της μεταφυσικής» (εκδ. Αρμός) εκφράζει το παράπονό σας για την Ελλάδα. Οπου και να ταξιδέψετε σας πληγώνει;

«Εγραφα κείμενα για να εκφράσω τα συναισθήματά μου για την κατάσταση της χώρας. Το πρώτο γράφτηκε για το κλείσιμο της ΕΡΤ, το τελευταίο Αύγουστο του 2015».

Συμπεριλάβατε, όμως, και ποιήματα. Δεν είναι λίγο οξύμωρο αυτό για έναν καθηγητή βραβευμένο με Τιούρινγκ; [/b](σ.σ.: βραβείο αντίστοιχο του Νομπέλ για τον χώρο της Πληροφορικής)

«Νομίζω ότι για να γράφεις ποίηση χρειάζεται μια λίγο-πολύ έμφυτη ποιητική διάθεση. Διαβλέπω και μια σύνδεση της ποίησης με τα Μαθηματικά».

Πώς συνδέονται;

«Για μένα η ποίηση πρέπει να έχει κάτι από την "πυκνότητα" και την αυστηρότητα των Μαθηματικών. Τα Μαθηματικά με μάγευαν πάντα, το ίδιο και η ελληνική γλώσσα. Αλλωστε, το θέμα της νοημοσύνης είναι συμφυές με τη δημιουργία των γλωσσών».

Είστε πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ερευνας και Τεχνολογίας. Με τόσο δυνατό επιστημονικό προσωπικό, η έρευνα γιατί δεν αποδίδει στην Ελλάδα;

«Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες. Ως πρόεδρος του ΕΣΕΤ έχω μιλήσει δημόσια για τις ριζικές μεταβολές που απαιτούνται. Δυστυχώς, από ό,τι φαίνεται, ούτε με το νέο νομοσχέδιο θα έχουμε αποτέλεσμα».

Τις πταίει;

«Τα κόμματα πάντα ήθελαν δυστυχώς να χειραγωγήσουν κατά κάποιον τρόπο τον πανεπιστημιακό χώρο. Την ίδια στιγμή, δεν αξιοποιείται το κεφάλαιο της επιστημονικής διασποράς».

Δηλαδή;

«Ενα τεράστιο δυναμικό επιστημόνων του εξωτερικού θέλει να βοηθήσει, αλλά δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να το κάνει. Κατ' αρχάς, όταν πηγαίνεις στο ελληνικό πανεπιστήμιο πρέπει να σε δέχονται και όχι να σε κοιτούν περίεργα. Στο Ισραήλ, για παράδειγμα, υπάρχει η δυνατότητα να είσαι τρεις μήνες καθηγητής στο Τελ Αβίβ και τους υπόλοιπους μήνες στην Αμερική. Επισκέφθηκα το Ιραν. Μολονότι ήταν σε εμπάργκο στηρίχθηκε βαθιά στην επιστημονική διασπορά».

Η Ελλάδα μπορεί να παίξει το χαρτί της καινοτομίας;

«Φυσικά. Για να καινοτομήσεις δεν χρειάζεται να είσαι υπερδύναμη. Πάρτε παράδειγμα το Ισραήλ, την Ταϊβάν, την Ελβετία. Χρειάζονται κίνητρα για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και την προσέλκυση επενδύσεων».

Αλήθεια, τι σας μάγεψε στην Πληροφορική;

«Εφυγα στο εξωτερικό αρχικά για να σπουδάσω Φυσική. Γοητεύτηκα από τους υπολογιστές. Στην Ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξαν δύο πολύ μεγάλες τεχνολογικές επαναστάσεις. Στην πρώτη, ο άνθρωπος έφτιαξε μηχανές για να καταφέρει αυτά που δεν μπορεί με τις μυϊκές του δυνάμεις. Στη δεύτερη, κατασκεύασε υπολογιστές για να επιτύχει αυτά που δεν μπορεί μόνο με τις νοητικές του δυνάμεις».

Οι υπολογιστές θα μας ξεπεράσουν νοητικά;

«Είναι απλώς μηχανές που ενισχύουν τις νοητικές μας ικανότητες, αλλά δεν θα αποκτήσουν ποτέ τη δημιουργικότητά μας. Ξέρετε, ο ίδιος ο άνθρωπος, πέρα από τη φυσική διάσταση, έχει και μια άυλη, την πληροφορική διάσταση. Δηλαδή, αν χάσετε τη μνήμη σας, αν σβηστεί ο "σκληρός δίσκος" σας, δεν θα είστε το ίδιο πρόσωπο».

Την ίδια στιγμή, όμως, αυξάνεται η εξάρτηση από την τεχνολογία...

«Ο κόσμος θα αλλάξει άρδην. Πιθανόν να έχουμε γενιές μαθητών που δεν θα γνωρίζουν προπαίδεια γιατί θα χρησιμοποιούν μόνο μηχανές. Ναι, όσο χρησιμοποιούμε την τεχνολογία, τόσο θα μεγαλώνει αυτή η εξάρτηση. Το θέμα είναι πώς θα κρατήσουμε βαθμούς ελευθερίας παίρνοντας τις σωστές πολιτικές αποφάσεις».

Το πρόβλημα είναι ηθικό κατά μία έννοια.

«Οπως έχουμε μελετήσει τον φυσικό κόσμο και καταλάβαινουμε τους νόμους του, πρέπει να αφομοιώσουμε και τους ηθικούς νόμους, για να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο. Στο βιβλίο μου γράφω "Κατά βάθος, η Ηθική είναι ζήτημα υγιεινής. Βουρτσίζω τακτικά τα δόντια μου, απέχω από λιπαρά και προπάντων δεν ψεύδομαι ιδιοτελώς"».

http://www.tovima.gr/vimagazino/lastpage/article/?aid=775187

Προ των πυλών η νέα γενιά συνδέσεων στο Διαδίκτυο: Ταχύτητες terabit/sec και ταχύτατο δορυφορικό Ίντερνετ.

Πιο κοντά από ό,τι νομίζαμε δείχνει να βρίσκεται η εποχή των ταχυτήτων της τάξης terabit/sec στο Διαδίκτυο: Ομάδα ερευνητών του University College London πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας μετάδοσης ψηφιακών δεδομένων μεταξύ ενός πομπού και ενός δέκτη, αποστέλλοντάς τα οπτικά στην απίστευτη ταχύτητα των 1,125 Tbps.

Το εν λόγω επίτευγμα ήταν δυνατόν χάρη σε μια σειρά τεχνικών επεξεργασίας σήματος, με τον επικεφαλής ερευνητή, Ρόμπερτ Μάχερ, να αναφέρει χαρακτηριστικά πως πρόκειται για ταχύτητα 50.000 φορές μεγαλύτερη από τη μέση ταχύτητα σύνδεσης που παρατηρείται στη Μ. Βρετανία (25 Mbps), τονίζοντας ότι όλα τα επεισόδια της δημοφιλούς σειρά «Game of Thrones» θα μπορούσαν να γίνουν download σε HD ανάλυση μέσα σε ένα δευτερόλεπτο.

Για την αποστολή των δεδομένων χρησιμοποιούνται 15 διαφορετικά κανάλια, το καθένα εκ των οποίων περιέχει οπτικό σήμα διαφορετικού μήκους κύματος.

Το καθένα ρυθμίζεται διαφορετικά και συνδυάζονται όλα σε ένα ενιαίο σήμα, ένα «υπερ-κανάλι». Στην άλλη πλευρά, το σήμα ερμηνεύεται από ένα δέκτη με πολύ υψηλό bandwidth.

Σημειώνεται πάντως πως στα συγκεκριμένα πειράματα τα πράγματα ήταν (σχετικά) απλά, καθώς ο πομπός ήταν συνδεδεμένος απευθείας στον δέκτη (στα επόμενα πειράματα θα γίνει σύνδεση μέσω οπτικής ίνας σε μεγάλη απόσταση).

Στην κατεύθυνση του Ίντερνετ επόμενης γενιάς, εντυπωσιακών ταχυτήτων, κινείται και η δουλειά της Viasat, οι νέοι δορυφόροι της οποίας αποσκοπούν στο να φέρουν επανάσταση στο (αργό) δορυφορικό Ίντερνετ.

Το σύστημα Viasat 3 θα χρησιμοποιεί τρεις δορυφόρους, κατασκευασμένους από τη Viasat και τη Boeing, που θα συνδέουν τους χρήστες στο Ίντερνετ μέσω κυμάτων Ku-band.

Οι επιδόσεις τους θα είναι τόσο υψηλές, που θα επιτρέπουν ταχύτητες της τάξης των 100 Mbps στους χρήστες στο έδαφος- και μέχρι και 1 Gbps για εταιρικές (ναυτιλία, πετρελαϊκή βιομηχανία κ.α.) εφαρμογές.

Ήδη οι δύο πρώτο κατασκευάζονται οι δύο πρώτοι, και η παράδοση αναμένεται το 2019. Οι δύο πρώτοι θα καλύπτουν Αμερική, Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Αφρική, με τον τρίτο να προορίζεται για την Ασία/ Ειρηνικό.

Το network capacity του κάθε δορυφόρου, σύμφωνα με την εταιρεία, θα ανέρχεται στο 1 Tbps.

http://www.naftemporiki.gr/story/1065422/pro-ton-pulon-i-nea-genia-sundeseon-sto-diadiktuo-taxutites-terabitsec-kai-taxutato-doruforiko-internet