Δροσος Γεωργιος

Η NASA ανοίγει τα πανιά της. Η αποστολή Solar Sail ετοιμάζεται για εκτόξευση Η NASA ετοιμάζεται να δοκιμάσει έναν νέο τρόπο πλοήγησης στο ηλιακό μας σύστημα. Πρόκειται για μια τεχνολογία που ονομάστηκε Advanced Composite Solar Sail System η οποία αξιοποιεί την προωθητική δύναμη του ηλιακού φωτός. Κατασκευάστηκε για αυτό τον σκοπό ένα διαστημικό ιστιοφόρο τα πανιά του οποίου δεν θα κινούνται με τον άνεμο (που δεν υπάρχει στο διαστημικό κενό) αλλά με τα φωτόνια.Πρόκειται για ένα μικροδορυφόρο τύπου CubSat που έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί στις 24 Απριλίου με έναν πύραυλο της εταιρείας Rocket Lab Electron από το Launch Complex 1 της εταιρείας στη χερσόνησο Mahia της Νέας Ζηλανδίας.Ο πύραυλος θα στείλει το ιστιοφόρο σε απόσταση περίπου χιλίων χλμ. πάνω από τη Γη απόσταση διπλάσια από αυτή που βρίσκεται ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός από τον πλανήτη μας. Για να δοκιμασθεί η απόδοση του συστήματος ο δορυφόρος πρέπει να βρίσκεται σε αρκετά μεγάλη απόσταση για να μην επηρεάζεται από την έλξη της Γης.Μετά από μια πολυσύνθετη αρχική φάση πτήσης, η οποία θα διαρκέσει περίπου δύο μήνες και θα περιλαμβάνει έλεγχο υποσυστημάτων ο δορυφόρος που έχει μέγεθος φούρνου μικροκυμάτων θα αναπτύξει το ανακλαστικό ηλιακό πανί του. Στη διάρκεια της δοκιμής θα πραγματοποιηθούν μια σειρά ελιγμοί που θα εκτελούνται από την πίεση του ηλιακού φωτός που θα επενεργεί στα ιστία του σκάφους.Η ιδέα της χρήσης διαστημικών ιστιοφόρων τα οποία θα σπρώχνει στο διαστημικό κενό η ακτινοβολία του Ήλιου με τρόπο ανάλογο που το κάνει στην Γη ο άνεμος έπεσε στο τραπέζι των διαστημικών υπηρεσιών πριν μια δεκαπενταετία. Με αυτόν τον τρόπο τα σκάφη αυτά θεωρητικά αποκτούν μια ανανεώσιμη πηγή κίνησης η οποία μάλιστα μπορεί να είναι εξαιρετικά υψηλών ταχυτήτων.Η σκέψη πίσω από τη δημιουργία τέτοιων σκαφών ήταν να ταξιδέψουν γρήγορα σε κοντινά αστρικά συστήματα και ειδικότερα στον Άλφα του Κενταύρου, το πιο κοντινό σε εμάς αστρικό σύστημα. Αργότερα προτάθηκε η χρήση δεσμών λέιζερ που θα πέφτουν πάνω στα ιστία αυτών των σκαφών και θα τα κινούν ακόμη πιο γρήγορα από ότι η ηλιακή ακτινοβολία. Τα τελευταία χρόνια έχουν προταθεί διαφόρων ειδών διαστημικά ιστιοφόρα που θα προσπαθήσουν να υλοποιήσουν αυτή την ιδέα. πηγή: https://www.naftemporiki.gr/techscience/1642522/etoimo-na-salparei-to-diastimiko-istioforo-tis-nasa/ – https://www.nasa.gov/image-article/nasa-to-hoist-its-sail-solar-sail-mission-gets-ready-for-launch/

NASA: Η Κίνα σχεδιάζει στρατιωτική εισβολή στη Σελήνη και ανακήρυξη της ως κινεζική επικράτεια Ανησυχητικές δηλώσεις του διοικητή της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας. Η Συνθήκη για το Εξωτερικό Διάστημα (Outer Space Treaty‎‎) συντάχθηκε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ το 1967 και περιλαμβάνει την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων στο Διάστημα, τον περιορισμό της χρήσης της Σελήνης και όλων των άλλων ουράνιων σωμάτων για ειρηνικούς σκοπούς, καθιέρωση ότι το Διάστημα θα εξερευνηθεί και θα χρησιμοποιηθεί ελεύθερα από όλα τα έθνη και αποκλείοντας οποιαδήποτε χώρα να διεκδικήσει την κυριαρχία στο Διάστημα ή σε οποιοδήποτε ουράνιο σώμα.Η απόφαση της NASA να επιστρέψει στη Σελήνη αυτή την φορά με φυσική παρουσία και για μόνιμη εγκατάσταση των αστροναυτών της εκεί προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον πολλών χωρών που είτε μόνες τους είτε σε συνεργασία με άλλες χώρες πραγματοποιούν τα τελευταία χρόνια αποστολές εξερεύνησης στο φεγγάρι ενώ κάποιες προετοιμάζονται παράλληλα για δημιουργία μόνιμων επανδρωμένων βάσεων. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει φυσικά η Κίνα η οποία υλοποιεί ένα πολύ μεγάλο και πολυσύνθετο διαστημικό πρόγραμμα το οποίο έχει καταφέρει να διατηρεί μυστικό με τον υπόλοιπο κόσμο να ενημερώνεται για τις κινεζικές αποστολές στο Διάστημα κυριολεκτικά λίγες μέρες πριν αυτές πραγματοποιηθούν.Ειδικά όσον αφορά την Σελήνη έχει ξεκινήσει ένας κανονικός Ψυχρός Πόλεμος ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα για το ποιος θα φτάσει πρώτος με επανδρωμένες αποστολές εκεί, ποιος θα κάνει πρώτος μόνιμες εγκαταστάσεις και τι σκοπούς θα εξυπηρετούν αυτές.Είναι χαρακτηριστικό ότι η NASA δημοσιοποίησε κάποια στιγμή ένα χάρτη με περίπου δέκα σημεία στο Νότιο Πόλο της Σελήνης που έχει επιλέξει για να γίνει σε κάποιο από αυτά η προσσελήνωση της πρώτης επανδρωμένης αποστολής της που είναι προγραμματισμένο να γίνει στα τέλη του 2026 με την Κίνα να απαντά ότι έχει επιλέξει και εκείνη κάποια από αυτά τα σημεία για τις δικές της επανδρωμένες αποστολές οπότε δεν μπορεί να τα χρησιμοποιήσει η NASA. Η ανησυχία Λάδι στη φωτιά που έχει ανάψει στην κούρσα της κατάκτησης της Σελήνης έριξε ο διοικητής της NASA Μπιλ Νέλσον εμφανιζόμενος στο Αμερικανικό Καπιτώλιο, το νομοθετικό σώμα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, για να συζητήσει τον προϋπολογισμό της διαστημικής υπηρεσίας για το 2025.«Η Κίνα έχει κάνει εξαιρετικά βήματα, ειδικά τα τελευταία 10 χρόνια, αλλά είναι πολύ, πολύ μυστικοπαθής. Πιστεύουμε ότι βαφτίζουν διαστημικά στρατιωτικά προγράμματα ως επιστημονικά για να μας μπερδέψουν και νομίζω ότι στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε σε έναν αγώνα δρόμου. Ελπίζουμε ότι το Πεκίνο θα συνέλθει και θα καταλάβει ότι ο χώρος του Διαστήματος προορίζεται για ειρηνικές χρήσεις» ανέφερε ο Νέλσον που δήλωσε ότι οι ΗΠΑ πρέπει να προσγειωθούν ξανά στο φεγγάρι πριν το κάνει η Κίνα, εκφράζοντας την ανησυχία του ότι αν το Πεκίνο έφτανε πρώτο, θα μπορούσε να πει: «Εντάξει, αυτή είναι η επικράτειά μας, μείνετε μακριά».Ο Νέλσον είπε επίσης ότι η Κίνα έχει ένα τεράστιο προϋπολογισμό για το διαστημικό της πρόγραμμα και έχει περιθώρια να τον αυξήσει αν χρειαστεί και για αυτό πρέπει και οι ΗΠΑ να στηρίξουν αναλόγως οικονομικά την NASA. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1643147/nasa-i-kina-schediazei-stratiotiki-eisvoli-sti-selini-kai-anakiryxi-tis-os-kineziki-epikrateia/

Αποκαλύπτεται ο τρόπος γέννησης της Καρδιάς του Πλούτωνα και τίθεται σε αμφιβολία η παρουσία υπόγειου ωκεανού. Νέα μελέτη για τις γεωλογικές διεργασίες του παγωμένου πλανήτη νάνου O Πλούτωνας ανακαλύφθηκε το 1930 και για ογδόντα χρόνια παρέμενε ένας σκοτεινός απόλυτα ψυχρός κόσμος για τον οποίο γνωρίζαμε ελάχιστα πράγματα. Το 2015 έφθασε στον Πλούτωνα το σκάφος της αποστολής New Horizons και αποκάλυψε ένα απρόσμενα ενδιαφέροντα και ενεργό γεωλογικά κόσμο του ηλιακού μας συστήματος.Έχουν αποκαλυφθεί πολλά εντυπωσιακά φαινόμενα που συμβαίνουν στην ατμόσφαιρα, την επιφάνεια αλλά και το υπέδαφος του Πλούτωνα που πριν από μερικά χρόνια υποβιβάστηκε από την Διεθνή Αστρονομική Ένωση από την κατηγορία των πλανητών σε αυτή των πλανητών-νάνων προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις εντός και εκτός επιστημονικής κοινότητας.Το πιο ξεχωριστό γεωλογικό χαρακτηριστικό του Πλούτωνα είναι η Περιοχή Τόμπω (Tombaugh Regio), μια ανοιχτόχρωμη περιοχή έκτασης περίπου 1.590 χλμ. η οποία φέρει το χαρακτηριστικό σχήμα καρδιάς, από το οποίο πήρε το παρατσούκλι Καρδιά του Πλούτωνα. Η περιοχή ήταν ορατή ως μία ανοιχτόχρωμη περιοχή από πριν την αποστολή New Horizons αλλά το σχήμα της δεν μπορούσε να γίνει διακριτό. Η επίσημη ονομασία Περιοχή Τόμπω δόθηκε προς τιμήν του αστρονόμου Κλάιντ Τόμπω, ο οποίος ανακάλυψε τον Πλούτωνα. Οι συγκρούσεις Διαπιστώθηκε ότι η Καρδιά του Πλούτωνα της καρδιάς αποτελείται από υψίπεδα και πλούσιους σε άζωτο παγετώνες. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» διεθνής ερευνητική ομάδα υποστηρίζει ότι ανακάλυψε το πώς δημιουργήθηκε αυτή η γεωλογική καρδιά του παγωμένου πλανήτη. Σύμφωνα με τους ερευνητές η περιοχή σχηματίστηκε από την αργή μετακίνηση ενός κολοσσιαίου πετρώματος διαμέτρου περίπου 700 χλμ. και των συγκρούσεων που αυτή η κίνηση προκαλούσε.Η ομάδα χρησιμοποίησε μια μέθοδο προσομοίωσης που ονομάζεται υδροδυναμική εξομαλυνόμενων σωματιδίων για να δοκιμάσει μεγέθη δομών σύγκρουσης και διάφορες γωνίες σύγκρουσης για να μάθει τις πιθανές δυναμικές που θα αναπτύσσονταν και θα οδηγούσαν στο σχηματισμό του Sputnik Planitia, του δυτικού τμήματος της Καρδιάς του Πλούτωνα. Αυτή η περιοχή περίπου δύο χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων βρίσκεται περίπου 4 χιλιόμετρα χαμηλότερα από το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται.Η ομάδα διαπίστωσε ότι ο σχηματισμός πιθανότατα προήλθε από μια λοξή σύγκρουση, που οδήγησε στο επίμηκες σχήμα του. Αυτό πιθανότατα συνέβη νωρίς στην ιστορία του Πλούτωνα. Λόγω του παγωμένου πυρήνα του Πλούτωνα, η πρόσκρουση δεν προκάλεσε το λιώσιμο την ακολουθούμενη ρευστοποίηση τμημάτων του πλανήτη, όπως θα μπορούσε να συμβεί σε μια πρόσκρουση σε θερμότερους πλανήτες επιτρέποντας στο σώμα της πρόσκρουσης να βυθιστεί στον πυρήνα του πλανήτη. Αντίθετα οι συγκρούσεις αυτές πιθανότατα ισοπέδωσαν και έκαναν επίπεδη την επιφάνεια του Πλούτωνα. Ακόμη και τώρα αυτό το πέτρωμα που προκάλεσε τις συγκρούσεις μπορεί να στέκεται ακριβώς κάτω από τον λείο πάγο αζώτου που καλύπτει το Sputnik Planitia. O ωκεανός Παράλληλα η θεωρία αυτή αν αποδειχθεί ορθή υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει κάποιος υπόγειος ωκεανός στον Πλούτωνα όπως έχει υποδειχθεί από προηγούμενες μελέτες. Επειδή η Καρδιά του Πλούτωνα έχει μικρότερη μάζα από την υπόλοιπη επιφάνεια του νάνου πλανήτη, θα έπρεπε να είχε μεταναστεύσει σταδιακά προς τον πόλο καθώς ο Πλούτωνας περιστρεφόταν κατά τη διάρκεια αιώνων. Αλλά ο σχηματισμός βρίσκεται κοντά στον ισημερινό του πλανήτη, μια περίεργη θέση που οι ερευνητές είχαν προηγουμένως θεωρήσει ότι μπορεί να οφείλεται στη δυναμική ενός τεράστιου όγκου υγρού νερού κάτω από την επιφάνεια.Η νέα έρευνα δείχνει ότι ένας υγρός ωκεανός δεν είναι απαραίτητος για να εξηγήσει την τοποθέτηση της καρδιάς του Πλούτωνα. Στις προσομοιώσεις μας, όλος ο αρχέγονος μανδύας του Πλούτωνα ανασκάπτεται από την πρόσκρουση και καθώς το υλικό του πυρήνα του πετρώματος που προκάλεσε τις συγκρούσεις εκτοξεύεται στον πυρήνα του Πλούτωνα, δημιουργεί ένα τοπικό περίσσευμα μάζας που μπορεί να εξηγήσει τη μετανάστευση προς τον ισημερινό χωρίς υπόγειο ωκεανό ή στην καλύτερη περίπτωση ενός πολύ λεπτού υδάτινου στρώματος. Κάπου κάτω από το Sputnik Planitia βρίσκεται ο πυρήνας ενός άλλου τεράστιου σώματος που ο Πλούτωνας δεν κατάφερε να απορροφήσει γεωλογικά» εξηγούν οι ερευνητές. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1644744/apokalyptetai-o-tropos-gennisis-tis-kardias-toy-ploytona-kai-tithetai-se-amfivolia-i-paroysia-ypogeioy-okeanoy/

Ανακοινώθηκε η ημερομηνία εκτόξευσης του σούπερ drone που θα εξερευνήσει τον Τιτάνα (βίντεο) Ο Κρόνος διαθέτει περισσότερους από 80 δορυφόρους και γνωρίζουμε ότι ο μεγαλύτερος εξ αυτών είναι ο Τιτάνας. Οι διάφορες παρατηρήσεις και οι αποστολές εξερεύνησης του δορυφόρου με κυριότερη την αποστολή Cassini αποκάλυψαν ότι ο Τιτάνας βρίσκεται σε μια γεωατμοσφαιρική κατάσταση παρόμοια με αυτή που πιστεύεται ότι βρισκόταν η Γη στην βρεφική της ηλικία. Για αυτόν τον λόγο ο Τιτάνας αποτελεί πλέον μόνιμο στόχο μελέτης αφού από την μια πλευρά μπορούμε να μάθουμε στοιχεία για την εξέλιξη του πλανήτη μας αλλά παράλληλα ενδέχεται να έχουν αναπτυχθεί στον δορυφόρο κάποιες μορφές ζωής.Η NASA οργανώνει μια αποστολή εξερεύνησης του Τιτάνας στην οποία θα πάρει μέρος και ένα drone πολύ πιο προηγμένο από το drone που έχει στείλει στον Άρη. To drone έχει λάβει την ονομασία Dragonfly, διαθέτει οκτώ έλικες και κινείται χάρη σε ενέργεια από ραδιοϊσότοπα. Το Dragonfly θα εκμεταλλεύεται την πυκνή ατμόσφαιρα του Τιτάνα για να επισκέπτεται πολλαπλούς προορισμούς, προσεδαφιζόμενο σε ασφαλείς ζώνες και μετά πλοηγούμενο προσεκτικά σε πιο δύσκολες για εξερεύνηση περιοχές.Το drone θα κινείται πετώντας από το ένα σημείο στο άλλο, σε μια σειρά «αλμάτων», με τους σχεδιαστές του να εμπνέονται για την ονομασία του από τη λιβελούλα, με τα διπλά της φτερά, που πετά επίσης με παρόμοιο τρόπο. Η NASA ανακοίνωσε μάλιστα ότι πραγματοποίησε πετυχημένες δοκιμές του Dragonfly. Πότε θα πάει και τι θα κάνει Η NASA ανακοίνωσε ότι το drone θα εκτοξευτεί από τη Γη τον Ιούλιο του 2028 και θα φτάσει στον Τιτάνα το 2034. Ο αρχικός προγραμματισμός είναι το drone να πραγματοποιεί πτήσεις για 2,5 χρόνια αλλά αν όλα πάνε καλά πιθανότατα η αποστολή θα παρατείνει τον χρόνο λειτουργίας του drone όπως συνέβη και στον Άρη όπου το drone που έστειλε η NASA εκεί ήταν προγραμματισμένο να πραγματοποιήσει λίγες πτήσεις σε διάστημα 3-4 μηνών και τελικά πετούσε για δύο χρόνια και η αποστολή έλαβε τέλος επειδή στην τελευταία του πτήση υπέστη ανεπανόρθωτη ζημιά στις έλικες του.Η πυκνή ατμόσφαιρα και η χαμηλή βαρύτητα του Τιτάνα κάνουν τις πτήσεις σημαντικά πιο εύκολες από ό,τι στη Γη, κάτι που συνεπάγεται μεγάλες δυνατότητες για το Dragonfly που θα τροφοδοτείται με ενέργεια από μια θερμοηλεκτρική γεννήτρια ραδιοϊσότοπων καθώς αν και στην επιφάνεια του Τιτάνα φτάνει αρκετό ηλιακό φως για να υπάρχει ορατότητα δεν επαρκεί για να μπορεί ένα σκάφος να κινείται με ηλιακή ενέργεια.Στην κάθε στάση του το Dragonfly θα λαμβάνει δείγματα εδάφους και ατμόσφαιρας με μια σειρά επιστημονικών οργάνων, που θα μελετούν το περιβάλλον του φεγγαριού και θα διερευνούν τη χημεία του, αναζητώντας παράλληλα ίχνη που θα μπορούσαν να υποδεικνύουν μορφές ζωής που βασίζονται στο νερό ή τους υδρογονάνθρακες.Τα ευρήματα αυτής της αποστολής αναμένονται με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αφού κάποιες μελέτες υποδεικνύουν τον Τιτάνα ως πιθανό προορισμό δημιουργίας αποικιών εκεί και μάλιστα σύμφωνα με τους θιασώτες αυτής της ιδέας οι αποικίες αυτές θα μπορούν να φιλοξενήσουν δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατ. ανθρώπους. Το αυτόνομο όχημα είναι μηχανικό αντίγραφο μιας λιβελούλας https://www.naftemporiki.gr/techscience/1644229/anakoinothike-i-imerominia-ektoxeysis-toy-soyper-drone-poy-tha-exereynisei-ton-titana/

THERON: Το ελληνικό ρομπότ φύλαξης και πυρόσβεσης δασικών περιοχών αποκαλύπτεται στη «Ν» Μινιμαλιστικό αλλά εξαιρετικά αποδοτικό αυτόνομο όχημα Όλα δείχνουν ότι και το φετινό καλοκαίρι θα ακολουθήσει τα προηγούμενα με ιδιαίτερα αυξημένες θερμοκρασίες και μακράς διάρκειας καύσωνες συνθήκες που θα απειλήσουν για μια ακόμη φορά τις δασικές περιοχές της Ελλάδας. Σε λίγες μέρες, στην έκθεση BEYOND 2024 στη Θεσσαλονίκη (24-26 Απριλίου), η Ελληνική Τεχνολογία Ρομποτικής (HTR), καλεσμένη από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, θα παρουσιάσει το THERON, ένα μικρό, αυτόνομο όχημα φύλαξης και πυρόσβεσης δασικών περιοχών. Το Naftemporiki.gr μίλησε με τον Δρ. Αναστάσιο Κατελούζο, Media and Documentation Μanager της HTR για το ρομπότ. Πως προέκυψε η δημιουργία του ΤΗΕRON; Η HTR αναπτύσει από το 2017 μια ειδική τεχνολογία τροχών, που επιτρέπουν την κίνηση σε δύσκολα εδάφη με πολύ χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση. Πέρα από τις εφαρμογές των τροχών αυτών σε σεληνιακά οχήματα, στις οποίες δραστηριοποιείται η εταιρεία υπάρχουν και οι τομείς της Άμυνας και της Πολιτικής Προστασίας, όπου οι τροχοί μπορούν να δώσουν λύσεις σε σοβαρά και επείγοντα προβλήματα. Ένα από αυτά είναι η επιτήρηση ευαίσθητων δασικών περιοχών, με σκοπό την πρόληψη πυρκαγιών κατά τους θερινούς μήνες. Η HTR συνδύασε την τεχνολογία των τροχών με την ηλιακή ενέργεια, που αφθονεί στη χώρα μας το καλοκαίρι, δημιουργώντας ένα μικρό αλλά απίστευτα εύχρηστο όχημα φύλαξης. Ποια είναι τα βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά του THERON; Το όχημα έχει σχεδιαστεί αρκετά μικρό, ώστε να διευκολύνει τη μεταφορά του αλλά και τη λειτουργία του σε στενά δασικά μονοπάτια, ενώ συγχρόνως είναι αρκετά μεγάλο ώστε να μπορεί αν ανταπεξέλθει στην τραχύτητα του φυσικού εδάφους και στη μεταφορά φορτίου αναγκαίου για την επιβίωσή του στο φυσικό περιβάλλον. Έτσι καταφέρνει να «ζει» αποκλειστικά με ηλιακή ενέργεια κατά τους θερινούς μήνες, χωρίς να χρειάζεται ανθρώπινη επέμβαση για επαναφόρτιση, ενώ συγχρόνως μπορεί να εκτελεί διαδρομές μερικών χιλιομέτρων σε καθημερινή βάση. Η ακτίνα λειτουργίας του είναι της τάξεως των 20 χιλιομέτρων από τον σταθμό ελέγχου, ενώ μπορεί να μεταδώσει HDMI εικόνα με οπτικό zoom x100. Το THERON μπορεί να μεταφέρει πυροσβεστήρα 3 κιλών και να τον χρησιμοποιήσει για μικρές εστίες. Περιγράψτε μας τη χρήση του και τον ρόλο του Ο ρόλος του είναι να δρα «πολλαπλασιαστικά». Δηλαδή να επιτρέπει σε έναν χειριστή να βρίσκεται και να περιπολεί συγχρόνως σε πολλά σημεία μιας περιοχής ενδιαφέροντος, όπως για παράδειγμα ενός Εθνικού Δρυμού. Σε αντίθεση με τα εναέρια drones, τα οποία χρειάζονται ανθρώπινη υποστήριξη, το όχημα μπορεί να επιχειρεί στην περιοχή επ’ αόριστο, δεδομένου ότι φορτίζει τις μπαταρίες του από τον ήλιο. Εξάλλου η παρουσία του στην περιοχή δε γίνεται εύκολα αντιληπτή, γεγονός το οποίο δρα αποτρεπτικά για εμπρησμούς στη ζώνη επιτήρησης. Όπως όλοι γνωρίζουμε η αποτροπή είναι η καλύτερη μέθοδος αποφυγής εμπρησμών, συνεπώς η προτεινόμενη τεχνολογία έχει σκοπό να αποθαρρύνει τέτοιες ενέργειες. Επιπροσθέτως, το όχημα δεν επηρεάζεται από ισχυρούς ανέμους, (σε αντίθεση με τα drones), και μπορεί να μεταφέρει ένα μικρό πυροσβεστικό φορτίο για να αντιμετωπίσει τυχόν εστία φωτιάς στο ξεκίνημά της. Πως σκέφτεστε την επιχειρησιακή του δράση; Ένας αριθμός από οχήματα THERON αναπτύσσεται στην περιοχή ενδιαφέροντος, με κάθε όχημα να εκτελεί συγκεκριμένες περιπολίες σε όλο το 24ωρο. Ο κεντρικός σταθμός ελέγχου μπορεί να βρίσκεται αρκετά χιλιόμετρα μακριά. Με τον τρόπο αυτόν επιτυγχάνεται επόπτευση μεγάλων δασικών περιοχών, με πολλαπλασιαστικό όφελος για το ανθρώπινο δυναμικό. Δηλαδή απασχολείται ένας χειριστής επιβλέποντας τα εισερχόμενα δεδομένα από πολλά οχήματα και επιπλέον απασχολείται λιγότερο ανθρώπινο δυναμικό για περιπολίες. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε φύλαξη περιοχών που έχει γίνει κατάσβεση και η επιτήρησή τους είναι πολύ σημαντική για την αποφυγή αναζωπύρωσης κατά τα επόμενα 24ωρα, ώστε να ξεκουραστεί το προσωπικό ή να μπορεί να επέμβει σε άλλο μέτωπο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1643915/theron-to-elliniko-rompot-fylaxis-kai-pyrosvesis-dasikon-periochon-apokalyptetai-sti-n/

Έτσι δημιουργήθηκε ο υπόγειος ωκεανός στο «Άστρο του Θανάτου» του ηλιακού μας συστήματος (βίντεο) Νέα μελέτη για τον εντυπωσιακό γεωλογικά Μίμα Αποστολές εξερεύνησης και παρατηρήσεις με τα ολοένα και πιο ισχυρά τεχνικά μέσα που έχουν στη διάθεση τους οι επιστήμονες έδειξαν ότι δεν έχει μόνο η Γη στο ηλιακό μας σύστημα λίμνες, θάλασσες και ωκεανούς αλλά υπάρχουν και σε άλλους πλανήτες και δορυφόρους με τη διαφορά ότι βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια τους. Εχει διαπιστωθεί η υποδειχθεί η παρουσία λιμνών, θαλασσών και ωκεανών στο υπέδαφος του Άρη, του Πλούτωνα, του νάνου πλανήτη Δήμητρα, της Ευρώπης (δορυφόρου του Δία), του Εγκέλαδου (δορυφόρου του Κρόνου), στον Τρίτωνα (δορυφόρο του Ποσειδώνα), στη Διώνη και στο Μίμα (δορυφόρους του Κρόνου) κ.α.Η ύπαρξη ωκεανών όπως είναι ευνόητο δημιουργεί αισιοδοξία για την παρουσία κάποιων μορφών ζωής εκεί έστω και σε μικροβιακό επίπεδο και οι επιστήμονες προσπαθούν τώρα να βρουν τρόπους για να τους επισκεφτούμε κάτι βέβαια που δεν είναι καθόλου απλό και εύκολο δεδομένου ότι οι ωκεανοί αυτοί βρίσκονται σε πολύ μεγάλα βάθη κάτω από την επιφάνεια σε πολλές περιπτώσεις κάτω από δεκάδες χλμ. πάγου.Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει διάφορες παρατηρήσεις και μελέτες για τον Μίμα ο οποίος λόγω του σχήματος του από τους κρατήρες που υπάρχουν στην επιφάνεια έχει το παρατσούκλι «Άστρο του Θανάτου» επειδή μοιάζει με την γιγάντια διαστημική εγκατάσταση που κατέστρεφε πλανήτες στον κινηματογραφικό κόσμο του Star Wars.Η παρουσία ενός υπόγειου ωκεανού στον Μίμα έχει πιστοποιηθεί από τις τελευταίες μελέτες σε αυτόν και μια από τις ερευνητικές ομάδες που είχε πιστοποιήσει την παρουσία του ωκεανού στον δορυφόρο του Κρόνου υποστηρίζει ότι βρήκε και την εξήγηση για το πώς δημιουργήθηκε. Το κέλυφος Με δημοσίευση της η ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι καθώς η τροχιά του Μίμα γύρω από τον Κρόνο έγινε λιγότερο πεπλατυσμένη ή λιγότερο «εκκεντρική» λόγω της έλξης του πλανήτη το παγωμένο κέλυφος άρχισε να λιώνει και λεπταίνει με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας τεράστιος υπόγειος ωκεανός. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτός ο ωκεανός δημιουργήθηκε κάποια στιγμή πριν από 2 ως 25 εκατομμύρια έτη καθιστώντας αυτή η υπόγεια θάλασσα σχετικά νέα στο ηλιακό μας σύστημα.«Στην προηγούμενη εργασία μας διαπιστώσαμε ότι για να είναι ο Μίμας ένας ωκεάνιος κόσμος σήμερα πρέπει να είχε ένα πολύ πιο παχύ παγωμένο κέλυφος στο παρελθόν. Αλλά επειδή η εκκεντρικότητα του Μίμα θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη στο παρελθόν η διαδρομή για να φτάσουμε από τον παχύ πάγο στον πιο λεπτό πάγο ήταν λιγότερο σαφής. Σε αυτή την εργασία δείξαμε ότι υπάρχει ένα μονοπάτι για το κέλυφος του πάγου να λεπταίνει ακόμη και όταν η εκκεντρότητα του δορυφόρου πέφτει λόγω της παλιρροιακής θέρμανσης. Ωστόσο ο ωκεανός πρέπει να είναι πολύ νέος σε γεωλογική χρονολογική κλίμακα» αναφέρει ο Μάθιου . Γουόκερ επιστήμονας του Planetary Science Institute, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Ο μικρός σε μέγεθος Μίμας έχει ήδη επαναπροσδιορίσει τον κόσμο των ωκεανών επειδή τόσο μικρά φεγγάρια θεωρούνταν ότι αδυνατούν να φιλοξενήσουν ωκεανούς κάτω από την επιφάνεια τους. Η αποκάλυψη της ύπαρξης του ωκεανού στον Μίμα και η ανακάλυψη του τρόπου που μπορεί να έχει δημιουργηθεί αυτός ο ωκεανός θα μπορούσε τελικά να επηρεάσει την αναζήτησή μας για ζωή και να ψάξουμε και σε άλλες περιοχές του ηλιακού μας συστήματος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1643923/etsi-dimioyrgithike-o-ypogeios-okeanos-sto-astro-toy-thanatoy-toy-iliakoy-mas-systimatos-vinteo/

Εντυπωσιακές εικόνες από την επιφάνεια της Ιούς. … τον δορυφόρο του Δία Οι εικόνες από το διαστημικό σκάφος Juno της NASA, αποκαλύπτουν ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά της Ιούς – του κολασμένου δορυφόρου του Δία. Η Ιώ είναι ο τρίτος σε μέγεθος δορυφόρος του Δία. Είναι το γεωλογικά πιο δραστήριο σώμα στο Ηλιακό μας σύστημα. Εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, ηφαίστεια εκρήγνυνται αδιάκοπα εκτοξεύοντας κολοσσιαίες ποσότητες πυρακτωμένων υλικών σε ύψος εκατοντάδων χιλιομέτρων. Η Ιώ αλληλεπιδρά με το μαγνητικό πεδίο του Δία και εκτός από τα πυρακτωμένα υλικά εκτοξεύει φορτισμένα σωματίδια τα οποία παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο του Δία προκαλώντας υψηλής έντασης σέλας.Το διαστημικό σκάφος Juno της NASA που εξερευνά το σύστημα του Δία πλησίασε σε κοντινή απόσταση την Ιώ τον Δεκέμβριο του 2023 και τον Φεβρουάριο του 2024, φτάνοντας σε απόσταση περίπου 1500 χιλιομέτρων από την επιφάνεια, λαμβάνοντας κοντινές εικόνες από τα βόρεια γεωγραφικά πλάτη της Ιούς. Η NASA επεξεργάστηκε αυτές τις εικόνες και δημιούργησε βίντεο στα οποία διακρίνονται ένα βουνό του δορυφόρου και μια σχεδόν λεία λίμνη ψυχρής λάβας. Τα νέα ευρήματα ανακοινώθηκαν την Τετάρτη, 16 Απριλίου, από τον επικεφαλής της αποστολής Juno, Σκοτ Μπόλτον, κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στη Βιέννη. «Η Iώ είναι γεμάτη ηφαίστεια και πιάσαμε μερικά από αυτά στη δράση», ανέφερε ο Σκοτ Μπόλτον. «Έχουμε επίσης μερικά υπέροχα κοντινά πλάνα με εκπληκτική λεπτομέρεια και άλλα δεδομένα για μια λίμνη λάβας μήκους 200 χιλιομέτρων που ονομάζεται Loki Patera. Η κατοπτρική αντανάκλαση που κατέγραψαν τα όργανά μας για τη λίμνη δείχνει ότι τμήματα της επιφάνειας της Ιούς είναι τόσο λεία όσο το γυαλί, θυμίζοντας ηφαιστειακά δημιουργημένο γυαλί οψιδιανού στη Γη». Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε την καλλιτεχνική απεικόνιση της λίμνης Loki Patera, που δημιουργήθηκε με τη χρήση δεδομένων από την JunoCam του διαστημικούσκάφους Juno της NASA: Το επόμενο βίντεο δημιουργήθηκε με τον ίδιο τρόπο και δείχνει ένα βουνό που μοιάζει με καμπάναριό (Steeple Mountain): πητή: https://www.nasa.gov/missions/juno/nasas-juno-gives-aerial-views-of-mountain-lava-lake-on-io

Η τελετή απονομής των επιστημονικών βραβείων Όσκαρ 2024. Υπενθυμίζεται ότι το βραβείο Θεμελιώδους Φυσικής 2024 απονεμήθηκε στους: John Cardy (All Souls College, Oxford) και Alexander Zamolodchikov (Πανεπιστήμιο Stony Brook), «για την σημαντική συνεισφορά στη στατιστική φυσική και την κβαντική θεωρία πεδίου, με τις ποικίλες και ευρείες εφαρμογές σε διάφορους κλάδους της φυσικής και των μαθηματικών», ενώ το βραβείο Νέοι Οριζόντες στη Φυσική στους: στους Michael Johnson και Alexandru Lupsasca για τις μελέτες τους σχετικά με το φως που παγιδεύεται σε τροχιά γύρω από μαύρες τρύπες – και την εργασία τους που δείχνει τον τρόπο ανίχνευσής τους, στους Laura M. Pérez, Paola Pinilla, Nienke van der Marel and Til Birnstiel για την ανακάλυψη των παγίδων σκόνης – περιοχές δυναμικών δακτυλίων αερίου και σκόνης γύρω από άστρα, όπου τα σωματίδια σκόνης συσσωματώνονται, και στους Mikhail Ivanov, Oliver Philcox και Marko Simonović για τις μελέτες τους σχετικά με τη δομή του σύμπαντος σε γαλαξιακή κλίμακα και την ανάπτυξη νέων εργαλείων για την εξαγωγή θεμελιώδους φυσικής από αυτές τις έρευνες. Η τελετή απονομής των βραβείων έγινε στο … Χόλιγουντ και θυμίζει την απονομή των βραβείων Όσκαρ με την παρουσία διασημοτήτων, αθλητών και δισεκατομμυριούχων στο κόκκινο χαλί! Παρακολουθείστε την τελετή στο βίντεο που ακολουθεί: https://physicsgg.me/2024/04/20/η-τελετή-απονομής-των-επιστημονικών-β/

Ένα τρίποδο ρομπότ που θα εξερευνά αστεροειδείς και δορυφόρους πλανητών (βίντεο) Φοιτητές του ETH Zurich κατασκεύασαν ένα ρομπότ που μπορεί να κινηθεί σε περιβάλλοντα με μικρή έως σχεδόν καθόλου βαρύτητα, όπως αυτά που βρίσκονται σε αστεροειδείς ή δορυφόρους πλανητών, χρησιμοποιώντας έναν τρόπο κίνησης που μοιάζει με ‘ακροβατικό’ άλμα. Πρόκειται για το τρίποδο ρομπότ που ονομάζεται SpaceHopper.Το ρομπότ αποτελείται από ένα τριγωνικό κυρίως σώμα με ένα αρθρωτό πόδι σε κάθε γωνία. Κάθε ένα από αυτά τα τρία πόδια έχει ένα γόνατο και μια άρθρωση ισχίου, επιτρέποντας στο ρομπότ να πραγματοποιεί άλματα και να κάνει ελεγχόμενες προσεδαφίσεις σε προεπιλεγμένα σημεία: πηγή: https://ethz.ch/en/news-and-events/eth-news/news/2024/04/using-a-hopping-robot-for-asteroid-exploration.html

Η μεγαλύτερη αστρική μαύρη τρύπα του Γαλαξία μας Αστρονόμοι ανακάλυψαν την μεγαλύτερη αστρική μαύρη τρύπα που έχει βρεθεί στον Γαλαξία μας (μέχρι σήμερα), χρησιμοποιώντας τα δεδομένα της αποστολής Gaia του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Η μαύρη τρύπα εντοπίστηκε από την ελλειπτική τροχιά ενός άστρου γύρω το ‘τίποτα’. Γενικά, από την περίοδο περιφοράς και το μέγεθος της τροχιάς του συνοδού-άστρου είναι δυνατός ο προσδιορισμός της μάζας της αόρατης μαύρης τρύπας. Για την επαλήθευση της μάζας της μαύρης τρύπας, η οποία εκτιμάται 33 φορές μεγαλύτερη από την μάζα του Ήλιου μας (για την ακρίβεια: 32.70±0.82 M⊙), χρησιμοποιήθηκαν επιπλέον δεδομένα από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου (ESO’s VLT) και άλλων επίγειων τηλεσκοπίωνΟι αστρικές μαύρες τρύπες σχηματίζονται από την κατάρρευση τεράστιων άστρων και αυτές που είχαν εντοπιστεί παλαιότερα στον Γαλαξία μας έχουν κατά μέσο όρο περίπου 10 φορές μεγαλύτερη μάζα από τον Ήλιο. Από αυτές την μεγαλύτερη μάζα έχει η μαύρη τρύπα που είναι γνωστή ως Cygnus X-1, 21 ηλιακές μάζες, που καθιστά τη νέα ανακάλυψη των 33 ηλιακών μάζών εντυπωσιακή.Η νέα μαύρη τρύπα ονομάστηκε Gaia BH3 ή BH3 για συντομία. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η μαύρη τρύπα βρίσκεται εξαιρετικά κοντά μας – σε απόσταση μόλις 2000 ετών φωτός στον αστερισμό του Αετού και είναι η δεύτερη πιο κοντινή μαύρη τρύπα στη Γη, μετά την Gaia BH1 που απέχει 1560 έτη φωτός από τη Γη.Οι αστρονόμοι έχουν βρει μαύρες τρύπες με τόσο μεγάλες μάζες έξω από τον γαλαξία μας (χρησιμοποιώντας διαφορετική μέθοδο ανίχνευσης ) και θεωρούν ότι σχηματίζονται από την κατάρρευση άστρων των οποίων η χημική σύνθεση συνίσταται από πολύ λίγα στοιχεία βαρύτερα του υδρογόνου και του ηλίου. Αυτά τα λεγόμενα φτωχά σε μέταλλα (!) άστρα θεωρείται πως χάνουν λιγότερη μάζα κατά τη διάρκεια της ζωής τους και ως εκ τούτου διαθέτουν περισσότερο υλικό για να δημιουργήσουν μαύρες τρύπες μεγάλης μάζας μετά το θάνατό τους. Ωστόσο, μέχρι σήμερα λείπουν στοιχεία που να συνδέουν άμεσα τα φτωχά σε μέταλλα άστρα με τις μαύρες τρύπες μεγάλης μάζας.Τα ζεύγη άστρων τείνουν να έχουν παρόμοιες χημικές συνθέσεις, γεγονός που σημαίνει ότι ο σύντροφος της μαύρης τρύπας BH3 περιέχει σημαντικές ενδείξεις για το άστρο που κατέρρευσε και σχημάτισε την τεράστια μαύρη τρύπα. Και τα δεδομένα δείχνουν ότι το άστρο που περιφέρεται γύρω από την BH3 είναι πολύ φτωχό σε μέταλλα, υποδεικνύοντας ότι το άστρο που κατέρρευσε για να σχηματίσει την BH3 ήταν επίσης φτωχό σε μέταλλα – ακριβώς όπως υποψιάζονται οι αστροφυσικοί. Παρακολουθείστε το σχετικό βίντεο, ‘Record-breaking stellar black hole found nearby’: Διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες: 1. Most massive stellar black hole in our galaxy found – https://www.eso.org/public/news/eso2408/ 2.Discovery of a dormant 33 solar-mass black hole in pre-release Gaia astrometry https://www.aanda.org/component/article?access=doi&doi=10.1051/0004-6361/202449763

Ο κύκλος της διαμάχης του φωτός με τα σκότη. Πριν 2 μήνες κυκλοφόρησε το βιβλίο του Στέφανου Τραχανά «Ο Κύκλος». Με αφορμή το νέο βιβλίο του παρουσιάζουμε τη συνέντευξη που ακολουθεί. Σε αυτήν ο συγγραφέας διατείνεται ότι σήμερα: «η βασική σύγκρουσή είναι ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον σχετικισμό, και όλα τα υπόλοιπα είναι… δεκαδικά ψηφία!». Και ισχυρίζεται ότι μόνο οι φιλοσοφικές αρχές και οι μέθοδοι του λογικού θετικισμού αποτελούν ικανοποιητική λύση στο καυτό πρόβλημα του ρεαλισμού και της ανάγκης σαφούς διάκρισης της έγκυρης από την ψευδή γνώση. Εμείς, αντίθετα, είμαστε πεπεισμένοι ότι ο επιστημονικός ρεαλισμός απαιτεί τη ρητή αναγνώριση των ιστορικών, πολιτισμικών και κοινωνικών παραγόντων που επηρεάζουν και διαμορφώνουν την εκάστοτε επιστημονική γνώση. Και ότι η τεκμηριωμένη αντιπαράθεση στην εξωραϊστική νεοθετικιστή ιδεολογία δεν είναι καθόλου… «ψιλά γράμματα». Το νέο βιβλίο του Στέφανου Τραχανά «Ο Κύκλος: Επιστήμη και δημοκρατία σε ανήσυχους καιρούς» είναι ένα έργο πολεμικής που βάλλει εναντίον των πάσης φύσεως σκοταδιστικών, ανορθολογικών απόψεων που επικρατούν στις μέρες μας. Ο συγγραφέας του, διαπρεπής Ελληνας φυσικός, καταξιωμένος δάσκαλος των επαναστατικών ιδεών της κβαντομηχανικής και διευθυντής του Κέντρου Ανοικτών Διαδικτυακών Μαθημάτων Μathesis, δέχτηκε πρόθυμα να συζητήσουμε (και να διαφωνήσουμε) χωρίς προσχήματα για τις επιστημολογικές επιλογές και τις στρατηγικές προτεραιότητες που έθεσε σε αυτό το βιβλίο. Απολαύστε τον: ● Σε κανένα άλλο βιβλίο σας δεν διατυπώνετε τόσο ρητά και δεν υποστηρίζετε απερίφραστα τις φιλοσοφικές, δηλαδή τις μετα-φυσικές προκείμενες της σκέψης σας σχετικά με το ποια είναι η πλέον κατάλληλη επιστημολογία και μεθοδολογία της θεμελιώδους επιστήμης τον 21ο αιώνα. Η πολυσέλιδη απάντησή σας στο βιβλίο «Ο Κύκλος» είναι ότι ο λογικός εμπειρισμός ή νεοθετικισμός αποτελεί το πληρέστερο μεθοδολογικά και το πιο επαρκές φιλοσοφικά σύστημα για την περιγραφή των εξελίξεων στη Φυσική, του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Το δυστύχημα είναι ότι αυτή η πρώτη συστηματική προσπάθεια εξάλειψης κάθε μεταφυσικής από την επιστήμη, ενώ επικράτησε επί τριάντα χρόνια –από το 1930 έως το 1960– έκτοτε απορρίπτεται πλήρως ως μια ανεπαρκέστατη προσέγγιση, τόσο από τους περισσότερους επιστημολόγους όσο και από τους φιλοσοφικά εγγράμματους επιστήμονες. Γιατί λοιπόν εσείς επιμένετε να την υποστηρίζετε; Θα απαντήσω ευθέως σε αυτό που ρωτάτε, θέλω όμως να ξεκαθαρίσω πρώτα ότι η βασική διαχωριστική γραμμή σήμερα είναι αλλού. Είναι ανάμεσα στον επιστημονικό ρεαλισμό από τη μια μεριά –δηλαδή στην παραδοχή ότι η επιστήμη εκφράζει μια αντικειμενική αλήθεια για τη φύση– και τον πολιτισμικό σχετικισμό ή κοινωνική κατασκευασιοκρατία από την άλλη, όπου οι νόμοι της φύσης αντιμετωπίζονται ως πολιτισμικές και κοινωνικές κατασκευές χωρίς καμία θεμιτή αξίωση μεγαλύτερης εγκυρότητας από άλλες κοινωνικές κατασκευές όπως η θρησκεία, οι πολιτικές ιδεολογίες ή ακόμα και η μαγεία. Με όλες τις σκοτεινές συνέπειες που απορρέουν από αυτό για τη θέση της επιστήμης και των αξίων του Διαφωτισμού στις κοινωνίες μας.Αυτή είναι λοιπόν η βασική διαχωριστική γραμμή στη φιλοσοφία της επιστήμης σήμερα –η διάκριση ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον σχετικισμό– και όλα τα άλλα είναι «ψιλά γράμματα». Οσοι είμαστε από την πλευρά του επιστημονικού ρεαλισμού –δηλαδή, πρακτικά, το σύνολο των ενεργών επιστημόνων και το μεγαλύτερο μέρος των φιλοσόφων της επιστήμης– μπορούμε να συζητάμε όσο θέλουμε για τις διάφορες εκδοχές ρεαλισμού (από τις πιο εκλεπτυσμένες φιλοσοφικά έως τις πιο απλοϊκές), έχουμε όμως πλήρη επίγνωση ότι αυτό που μας χωρίζει από τους «σχετικιστές» είναι ένα βαθύ ρήγμα θεμελιωδών αξιών.Ιδωμένος σε αυτό το πλαίσιο ο λογικός εμπειρισμός –με τη σκληρή αντιμεταφυσική του στάση και τη σταθερή εναντίωσή του σε κάθε μορφής φιλοσοφικό ιδεαλισμό και νοοκρατία– αποτελεί τον αδιαφιλονίκητο σύμμαχο της επιστήμης και του επιστημονικού ρεαλισμού στη σύγκρουσή τους με τον σχετικισμό.Και είναι επίσης πασίγνωστο ότι οι δύο μεγαλύτερες επαναστάσεις των νεότερων χρόνων –η κβαντομηχανική και η σχετικότητα– δέχτηκαν ισχυρή θετική επίδραση από τον λογικό εμπειρισμό, ο οποίος προσφέρει επίσης τα μόνα διαθέσιμα εννοιολογικά εργαλεία για να καθαρίζει κανείς την κβαντομηχανική από τη «μεταφυσική σκουριά» και τη «θολούρα» που δεν σταματούν να προσθέτουν στο σώμα της οι πολυπληθείς «ερμηνευτές» της. Ενώ δεν μπορώ να μην αναφερθώ πιο ειδικά στους ανθρώπους του Κύκλου της Βιέννης και τις αξίες που υπερασπίστηκαν σε σκοτεινούς καιρούς. Προσωπικές ενστάσεις σε μια προκρούστεια εκδοχή λογικού εμπειρισμού βεβαίως υπάρχουν και συζητούνται στο βιβλίο μου. Επιμένω όμως ότι μπροστά στα όσα διακυβεύονται στη σύγκρουση ρεαλισμού και σχετικισμού, αυτά είναι ψιλά γράμματα. ● Δύσκολα θα μπορούσε να παραβλέψει ή να υποτιμήσει κανείς το ζοφερό κλίμα που επικρατεί στις μέρες μας λόγω της μαζικής διάδοσης των αμέτρητων σκοταδιστικών υπερφυσικών δοξασιών, των εξόφθαλμα ψευδοεπιστημονικών «εξηγήσεων» και των ατεκμηρίωτων συνωμοτικών ερμηνειών της Ιστορίας. Ωστόσο, στο νέο βιβλίο σας επιλέξατε να υπερασπιστείτε την αξία της επιστημονικής μεθόδου, καταφεύγοντας στις διαψευσμένες (μεθοδολογικά και επιστημολογικά) και ξεπερασμένες (πρακτικά και ιστορικά) ιδέες του Κύκλου της Βιέννης (π.χ. την άκριτη αποδοχή των μεθοδολογικών και, κατά βάθος, μεταφυσικών «αρχών» της επαλήθευσης και της επαγωγής, και την θεμελίωση της εμπειρικής γνώσης μέσω αφηρημένων και υπεριστορικών λογικών αναλύσεων). Και το γεγονός ότι δεν παρουσιάσατε τις εναλλακτικές θεωρίες και τα ανυπέρβλητα προβλήματα ή τις διαψεύσεις του νεοθετικιστικού μοντέλου αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, ένα μοιραίο στρατηγικό λάθος. Δεν σας προβληματίζει το ότι αν η πολύ πιο περίπλοκη επιστημονική σκέψη και θεμελιώδης έρευνα του 21ου αιώνα υιοθετούσαν, εκ νέου, τα αποδεδειγμένα ανεπαρκή εργαλεία του νεοθετικισμού, τότε η σύγχρονη επιστήμη θα βρισκόταν σε πολύ δεινή κατάσταση, διότι στη μάχη της με τις ψευδοεπιστήμες και τον υπερφυσικό σκοταδισμό θα πήγαινε με… λάθος όπλα;Θα επιστρέψω στο θέμα του λογικού εμπειρισμού στο τέλος, επαναλαμβάνοντας όμως πρώτα ότι η βασική σύγκρουσή είναι ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον σχετικισμό, και όλα τα υπόλοιπα είναι… δεκαδικά ψηφία! Και η σύγκρουση αυτή δεν είναι τύπου «φιλοσοφικού σαλονιού», αλλά σύγκρουση για τα θεμελιώδη: τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους και των εκπαιδευτικών του θεσμών.Με τα ερωτήματα που καλούμαστε να απαντήσουμε να είναι τόσο σαφή όσο τα εξής: Συμφωνούμε άραγε με φιλοσόφους, όπως τον Χάιντεγκερ, όταν λέει π.χ. ότι η σύγχρονη χημεία δεν είναι καλύτερη από την αλχημεία, ούτε ο Γαλιλαίος από τον Αριστοτέλη, αφού όλα είναι πολιτισμικές κατασκευές και άρα εξίσου σωστά στο αντίστοιχο πολιτισμικό πλαίσιο το καθένα;Κι αν ναι, πώς να διαφωνήσουμε με έναν σύγχρονο σχετικιστή φιλόσοφο, όπως τον Φεγεράμπεντ, όταν ισχυρίζεται ότι η μοντέρνα Φυσική δεν είναι καλύτερη από τη μαγεία και, ως εκ τούτου, να γραφεί: «Ενώ ένας Αμερικανός μπορεί σήμερα να διαλέξει τη θρησκεία που του αρέσει, δεν του επιτρέπεται να απαιτήσει να διδάσκονται τα παιδία του στο σχολείο μαγεία αντί επιστήμη». Και πώς να διαφωνήσουμε –αν είμαστε σχετικιστές– με την πρότασή του ότι η θεωρία της εξέλιξης θα πρέπει «να συμπληρωθεί ή και να αντικατασταθεί τελείως από μία βελτιωμένη έκδοση της “Γένεσης”»; Καμία διαφωνία λοιπόν και με δημόσιες τοποθετήσεις του, όπως την: «Τρία ζήτω για τους φονταμενταλιστές της Καλιφόρνιας, οι οποίοι πέτυχαν να φύγει από τα σχολικά εγχειρίδια μία δογματική παρουσίαση της θεωρίας της εξέλιξης και να συμπεριληφθεί σε αυτήν η βιβλική εκδοχή της “Γένεσης”».Ενώ ο ίδιος φιλόσοφός δεν θα διστάσει να κατηγορήσει την Καθολική Εκκλησία για… αναθεωρητισμό, όταν τέθηκε για πρώτη φόρα το ζήτημα να αποκατασταθεί ο Γαλιλαίος, γράφοντας: «Η ετυμηγορία της (εκείνη του 1633) ήταν ορθολογική και δίκαιη και η αναθεώρησή τής μπορεί να νομιμοποιηθεί μόνο με κίνητρα πολιτικού καιροσκοπισμού».Ενόψει των παραπάνω, πιστεύουμε στ’ αλήθεια ότι ο φιλοσοφικός μας αντίπαλος πρέπει να είναι ο λογικός εμπειρισμός, με τη σκληρή αντιμεταφυσική του στάση, και όχι ο σχετικισμός; Δεν συμμερίζομαι αυτή τη θέση. Οπως δεν τη συμμερίζεται και ο Νόαμ Τσόμσκι, ο οποίος δεν διστάζει να συγκρίνει τους σχετικιστές με τους ευαγγελιστές σταυροφόρους του εκπαιδευτικού σκοταδισμού στις ΗΠΑ. Ενώ στο βιβλίο μου θα βρει κανείς και τις πολύ σαφείς κρίσεις για τον σχετικισμό γνωστών Ελλήνων φιλοσόφων και ιστορικών τής επιστήμης, όπως των Θεόδωρου Αραμπατζή, Κώστα Γαβρόγλου και Αριστείδη Μπαλτά. ● Στο βιβλίο «Ο Κύκλος», παρουσιάζετε και επιχειρείτε να αποδημήσετε συστηματικά κάποια από τα πιο γνωστά επιχειρήματα και τις ιδέες του «μεταμοντέρνου σκοταδισμού», ο οποίος, αμφισβητώντας την εγκυρότητα της επιστημονικής γνώσης, απειλεί άμεσα τις διαφωτιστικές αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Πώς, κατά τη γνώμη σας, μπορούμε να προστατευτούμε από την επέλαση του νέου σκοταδισμού χωρίς να θυσιάσουμε την πολύτιμη πολυφωνία και την ελευθερία της επιστημονικής έρευνας, που, όταν ανατρέπει κάποιες βεβαιότητες του παρελθόντος, δημιουργεί μεγάλη γνωστική ανασφάλεια από την οποία επωφελούνται οι παλαιοί και οι νέοι σκοταδιστές;Πρόκειται πράγματι για σκοταδιστική επέλαση, με το ένδυμα του μεταμοντερνισμού, σε σφιχτό εναγκαλισμό με τη νεοεποχίτικη κουλτούρα, τον ανατολικό μυστικισμό και τίς εναλλακτικές ιατρικές πρακτικές του και, βεβαίως, την αντιεμβολιαστική «ιδεολογία» που πάει μαζί του. Ενα ολόκληρο κεφάλαιο του βιβλίου μου είναι αφιερωμένο στα θέματα αυτά και στη χρήση της κβαντομηχανικής από τους γκουρού του χώρου ως «επιστημονικού» περιτυλίγματός στα προϊόντα τους. Με πρόθυμους συμμάχους όχι μόνο μεταμοντέρνους στοχαστές αλλά και «επιστήμονες» με περιορισμένες ηθικές αντιστάσεις στη σαγήνη τής μεγάλης Νέας Αγοράς. Γιατί ή Νέα Εποχή –το New Age– αυτό είναι∙ μία τεραστία πολυεθνική επιχείρηση και με ένα πολύ επιτυχημένο υποκατάστημα και στη χώρα μας.Τα νεράκια με τα κβαντικά τσάκρα του Dr Emoto, που τα δόξασε η Ενωση Ελλήνων Φυσικών και ακολούθησαν τα σαΐνια του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής με το γνωστό βίντεο το 2022, είναι μόνο ένα δείγμα αυτής της «επιτυχίας». Ενώ βεβαία οι επιτυχίες της μητρικής εταιρείας είναι πολύ μεγαλύτερες. Η μεταμοντέρνα υπονόμευση του ίδιου του πνεύματος της επιστήμης συνεχίζει να φουσκώνει τα πανιά των κάθε είδους τραμπιστών και αρνητών της κλιματικής αλλαγής. Μην αφήνεις τα γεγονότα να σου χαλάνε τίς θεωρίες! Το πνεύμα τής επιστήμης –και η εύλογη αμφιβολία που πρέπει να χαρακτηρίζει την επιστημονική αναζήτηση στην περιοχή του καινούργιου– είναι πιστεύω ο κατάλληλος τρόπος για να χειριζόμαστε και το πολύ ενδιαφέρον ζήτημα που θέτετε για τις γνωστικές ανασφάλειες των ανθρώπων απέναντι στη νέα γνώση.Η προτεραιότητα των γεγονότων και των εμπειρικών δεδομένων έναντι των θεωριών μας –αυτό είναι το πνεύμα της επιστήμης– βρίσκεται όμως και στον αξιακό πυρήνα του δημοκρατικού πολιτεύματος. Διότι, όταν τα γεγονότα και ο ορθός λόγος παύουν να έχουν σημασία –όταν οι σχετικιστές δεν θα μας επιτρέπουν να τα επικαλούμαστε, ούτε καν για να υποστηρίξουμε ότι η κβαντομηχανική είναι καλύτερη από τη… μαγεία!– τότε τι απομένει; Η αλήθεια μου και η αλήθεια σου. Δυο ασύμβατες αλήθειες που δεν μπορούν καν να τεθούν σε έλλογη αντιπαράθεση οποιουδήποτε είδους. Είναι αλήθειες θρησκευτικού τύπου και γνωρίζουμε πως λύνουν τις «διαφορές» τους οι κάτοχοι τέτοιων «αληθειών». Μια θρυμματισμένη σε περίκλειστα φανατικά «εγώ» κοινωνία είναι το αποτέλεσμα. Το «πείραμα» έγινε τον Μεσοπόλεμο και γνωρίζουμε τα αποτελέσματα. https://physicsgg.me/2024/04/14/ο-κύκλος-της-διαμάχης-του-φωτός-με-τα-σκ/

Τί είναι τα εικονικά (ή εν δυνάμει) σωματίδια; Ένας από τους πιο τρελούς ισχυρισμούς της σύγχρονης φυσικής είναι η ιδέα των εικονικών (ή εν δυνάμει) σωματιδίων. Πρόκειται για σωματίδια που εμφανίζονται στον πραγματικό κόσμο για πολύ μικρό χρονικό διάστημα και στη συνέχεια εξαφανίζονται, χωρίς να παραβιάζονται οι αρχές της φυσικής. Τα εικονικά σωματίδια υπάρχουν και μπορούμε να τα ‘δούμε’ έμμεσα.O κενός χώρος είναι γεμάτος από δυνάμει (εικονικά) σωματίδια, που εμφανίζονται και εξαφανίζονται διαρκώς. Αυτή η διαρκής παραβίαση της αρχής διατήρησης της ενέργειας είναι δυνατή εξαιτίας της αρχής της αβεβαιότητας του Heisenberg. Σύμφωνα με το παραπάνω σχήμα, τα «εν δυνάμει» σωματίδια είναι περισσότερα έξω από τις δυο μεταλλικές πλάκες και λιγότερα ανάμεσά τους. Και γι αυτό εμφανίζεται μια ανεπαίσθητη ελκτική δύναμη μεταξύ των μεταλλικών πλακών. Πρόκειται για το φαινόμενο Casimir ή δύναμη Casimir.Αν πάρουμε δύο αγώγιμες μεταλλικές πλάκες και τις τοποθετήσουμε την μία πολύ κοντά στην άλλη – και όταν λέμε πολύ κοντά, εννοούμε μια απόσταση όση το εύρος μερικών ατόμων – τότε αυτές οι δύο πλάκες θα αισθανθούν μια ελκτική δύναμη. Αυτό ονομάζεται φαινόμενο Casimir. Το φαινόμενο εμφανίζεται διότι εξαιτίας των μεταλλικών πλακών είναι αδύνατο για κάποια εικονικά σωματίδια να εμφανιστούν στο μεταξύ τους χώρο, κάτι που δεν συμβαίνει έξω από αυτόν. Αυτή η ελαφρά ανισορροπία οδηγεί σε μια ελκτική δύναμη μεταξύ των πλακών. Δεν πρόκειται για ηλεκτρομαγνητική δύναμη (και εννοείται ούτε βαρυτική ούτε ισχυρή ή ασθενή πυρηνική δύναμη), αλλά οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στις κβαντικές διακυμάνσεις του κενού που προκαλούν την εμφάνιση των εικονικών σωματιδίων. Ένα άλλο φαινόμενο το οποίο εξηγείται θεωρώντας εικονικά σωματίδια είναι η ανώμαλη μαγνητική ροπή. Για παράδειγμα, ένα ηλεκτρόνιο συμπεριφέρεται σαν ένας μικροσκοπικός μαγνήτης που χαρακτηρίζεται από το μέγεθος της μαγνητικής ροπής. Για το ηλεκτρόνιο η μαγνητική ροπή είναι ανάλογη του σπιν : . Mια πρώτη προσέγγιση της εξίσωσης Dirac δίνει g=−2, μια τιμή που θεωρείται ως κλασικό αποτέλεσμα. Η κλασική τιμή διαφέρει από την παρατηρούμενη τιμή κατά ένα μικρό κλάσμα: . Αυτή η διαφορά αναφέρεται ως ανώμαλη μαγνητική ροπή και εξηγείται θεωρώντας την ύπαρξη εικονικών σωματιδίων. Αρχή της αβεβαιότητας και εικονικά σωματίδια Ας ξεκινήσουμε με έναν πραγματικά κενό χώρο, που δεν περιέχει απολύτως τίποτα και έχει μηδενική ενέργεια δηλαδή, τίποτα απολύτως. Τότε από αυτό το τίποτα, εμφανίζεται ένα ηλεκτρόνιο και το αντίστοιχο σωματίδιο της αντιύλης, το αντι-ηλεκτρόνιο (ποζιτρόνιο). Αυτό συμβαίνει γιατί ακόμη και με τα εικονικά σωματίδια, ισχύουν ορισμένοι από τους γνωστούς κανόνες – σ’ αυτή την περίπτωση, τα σωματίδια ύλης και αντιύλης εμφανίζονται σε ζεύγη. Πολύ γρήγορα τα δύο σωματίδια ανασυνδυάζονται και επιστρέφουν σε μηδενική ενέργεια. Το φαινόμενο αυτό επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, με περισσότερα ηλεκτρόνια και αντι-ηλεκτρόνια, κουάρκ και αντι-κουάρκ, μιόνια και αντι-μιόνια, παρελαύνοντας έτσι ολόκληρος ο ζωολογικός κήπος των υποατομικών σωματιδίων, έστω και για ελάχιστο χρονικό διάστημα.Όμως, αρχικά ο χώρος ήταν κενός, χωρίς ενέργεια. Στη συνέχεια εμφανίζονται δύο σωματίδια, που το καθένα έχει μάζα, η οποία ισοδυναμεί με ενέργεια. Κι αυτό φαίνεται να δημιουργεί πρόβλημα, αφού παραβιάζεται η αρχή διατήρησης της ενέργειας.Η συνήθης ερμηνεία του παραδόξου επικαλείται την Αρχή της Αβεβαιότητας του Ηeisenberg, η οποία συσχετίζει την αβεβαιότητα στην ενέργεια με την αβεβαιότητα στον χρόνο: . H ενέργεια μπορεί να εμφανιστεί από το τίποτα του κενού χώρου, για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα.Αν η ποσότητα ενέργειας που εμφανίζεται είναι μικρή, τότε μπορεί να παραμείνει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.Η Αρχή της Αβεβαιότητας του Heisenberg δίνει μια εξήγηση της εμφάνισης των εικονικών σωματιδίων, αλλά για να κατανοήσουμε καλύτερα το φαινόμενο θα πρέπει να ξαναδούμε τι εννοούμε με τη λέξη σωματίδιο σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες θεωρίες του κβαντικού πεδίου (η θεωρία που εξηγεί τον ηλεκτρομαγνητισμό ονομάζεται κβαντική ηλεκτροδυναμική ή QED, ενώ η θεωρία που εξηγεί την ισχυρή δύναμη ονομάζεται κβαντική χρωμοδυναμική ή QCD). Κβαντική θεωρία πεδίου και εικονικά σωματίδια Το κενό στην Κβαντική Θεωρία Πεδίου δεν είναι η κατάσταση του τίποτα – η κατάσταση όπου τίποτα δεν υπάρχει και τίποτα δεν συμβαίνει. Το τίποτα για ένα κβαντικό πεδίο είναι απλώς η κατάσταση ελάχιστης ενέργειας αυτού του πεδίου. Και σ’ αυτήν το πεδίο είναι υποχρεωτικά μηδέν. Έχει μέση τιμή μηδέν αλλά με ισχυρότατες κβαντικές διακυμάνσεις γύρω απ’ αυτήν και οι διακυμάνσεις αυτές μπορούν να γίνουν αισθητές.Η ουσία λοιπόν των Κβαντικών Θεωριών Πεδίου είναι ότι ο κενός χώρος δεν είναι στην πραγματικότητα κενός. Είναι γεμάτος πεδία. Πεδίο ηλεκτρονίων, πεδίο μιονίων, πεδία των κουάρκ, πεδίο φωτονίων κ.λπ. Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένα πεδίο για όλα τα γνωστά σωματίδια του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωματιδίων.Τι είναι ένα σωματίδιο για έναν φυσικό; Είναι μια κβαντική διέγερση ενός πεδίου. Γράφουμε την φυσική σωματιδίων σε μια μαθηματική γλώσσα που ονομάζεται κβαντική θεωρία πεδίου. Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλά διαφορετικά πεδία, με κάθε πεδίο να έχει διαφορετικές ιδιότητες και διαφορετικές διεγέρσεις ανάλογα με τις ιδιότητες, αυτές τις διεγέρσεις μπορούμε να τις θεωρήσουμε ως σωματίδια.Τα πεδία αυτά γεμίζουν τον χώρο και στον κβαντικό κόσμο, μπορούν να δονούνται. Για παράδειγμα, το πεδίο του ηλεκτρονίου όταν δονείται με τον κατάλληλο τρόπο, προκύπτει ένα ηλεκτρόνιο. Το σωματίδιο του ηλεκτρονίου με λίγα λόγια είναι μια πολύ συγκεκριμένη δόνηση του ηλεκτρονιακού πεδίου. Το πώς ακριβώς δονείται καθορίζεται από τις ιδιότητες του πεδίου. Είναι σαν την χαμηλότερη νότα σε μια χορδή κιθάρας που εξαρτάται από το μήκος της χορδής, το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένη και το πόσο σφιχτά είναι κουρδισμένη.Αυτό είναι το σημείο-κλειδί. Τα ηλεκτρόνια είναι συγκεκριμένες δονήσεις του πεδίου του ηλεκτρονίου. Τα ποζιτρόνια (ή αντι-ηλεκτρόνια) είναι ελαφρώς διαφορετικές δονήσεις του ίδιου πεδίου.Το κβαντικό πεδίο μπορεί να δονείται με περισσότερους τρόπους από τον συγκεκριμένο που δημιουργεί τα πραγματικά σωματίδια. Κι όταν δονείται, όχι ακριβώς με τον τρόπο που δημιουργεί ένα πραγματικό ηλεκτρόνιο, τότε μπορεί να δημιουργηθεί ένα εικονικό ηλεκτρόνιο, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει και η αντίστοιχη δόνηση που δημιουργεί επίσης ένα ηλεκτρόνιο αντιύλης.Με παρόμοιο τρόπο λειτουργεί και το πεδίο φωτονίων. Οι δονήσεις του πεδίου φωτονίων δημιουργούν φωτόνια. Τα φωτόνια διαφέρουν από τα ηλεκτρόνια στο ότι μπορούν να έχουν οποιαδήποτε ενέργεια. Αλλά όλα τα πραγματικά φωτόνια έχουν μηδενική μάζα. Έτσι, για ένα πραγματικό φωτόνιο, το μοτίβο της δόνησης μπορεί να έχει οποιαδήποτε ενέργεια, αρκεί η ενεργειακή δόνηση να συμβαίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην έχει μάζα. Αν το πεδίο του φωτονίου δονείται με τέτοιο τρόπο ώστε η δόνηση να μην έχει μηδενική μάζα, τότε έχουμε ένα εικονικό φωτόνιο. Και το ίδιο ισχύει για όλα τα άλλα σωματίδια. Η ουσία είναι ότι η κβαντική θεωρία πεδίου υποστηρίζει ότι ο κενός χώρος είναι γεμάτος από έναν αριθμό πεδίων, καθένα από τα οποία δονείται με τρόπους που δεν δημιουργούν πραγματικά σωματίδια, αλλά το σύνολο των δονήσεων δημιουργούν όλα τα εικονικά σωματίδια που υπάρχουν σε αυτόν τον χώρο. Είναι ο λευκός θόρυβος του σύμπαντος – ένα κβαντικό βουητό.Τα σωματίδια λοιπόν, πραγματικά και εικονικά, προκύπτουν από τις δονήσεις των πεδίων. Αυτή είναι η ουσία της κβαντικής θεωρίας πεδίου. Κι αυτό ακριβώς μας εξηγεί ο Dr. Don Lincoln από το Fermilab, στο βίντεο που ακολουθεί: Το βίντεο κλείνει με την μουσική υπόκρουση «Good Vibrations» των Beach Boys:

Υπάρχει σωματίδιο που διασπάται σε δύο μποζόνια Higgs; Μια αναφορά από το πείραμα CMS.Στο Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων δεν υπάρχουν σωματίδια που να έχουν τόση μάζα ώστε να διασπαστούν προς δύο μποζόνια Higgs. Επομένως, αν στα πειράματα παρατηρηθεί συντονισμός παραγωγής ζευγών μποζονίων Ηiggs, τότε έχουμε ξεκάθαρα στοιχεία για την ύπαρξη νέας φυσικής. Πιθανός υποψήφιος για έναν τέτοιο συντονισμό είναι ένα βαρύ σωματίδιο που προβλέπει το Ελάχιστο Υπερσυμμετρικό Καθιερωμένο Πρότυπο (Minimal Supersymmetric Standard Model).Το πείραμα CMS στο CERN διεξήγαγε πρόσφατα μια έρευνα για τον προσδιορισμό πιθανής παραγωγής συντονισμού ζευγών μποζονίων Higgs. Συνδυάστηκαν έξι διαφορετικές αναλύσεις που αναζητούσαν πέντε τελικές καταστάσεις ζευγών Higgs (HH), στοχεύοντας τις διασπάσεις Ηiggs σε πυθμένες κουάρκ, φωτόνια, λεπτόνια ταυ και μποζόνια W.Όπως δείχνει το παραπάνω σχήμα ο συνδυασμός των τρόπων διάσπασης των ζευγών HH καλύπτει ένα ευρύ φάσμα μάζας, από 280 GeV έως 4 TeV.Ενώ δεν παρατηρείται σήμα συντονισμού, προς το παρόν προκύπτουν νέα αυστηρά ανώτερα όρια στη ενεργό διατομή pp→ X →HH, τα οποία φτάνουν σε τιμές περίπου 0,2 femtobarn στις υψηλότερες μάζες. O ανιχνευτής CMS περισσότερες λεπτομέρειες θα βρείτε στο άρθρο του CernCourier: «Probing resonant production of Higgs bosons» – https://cerncourier.com/a/probing-resonant-production-of-higgs-bosons

Στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής, το μωβ μπορεί να είναι το νέο πράσινο. Στη Γη, το πράσινο σημαίνει ζωή, χάρη στη φωτοσύνθεση που βασίζεται στη χλωροφύλλη. Αλλά στους εξωπλανήτες, σύμφωνα με τους ερευνητές του Cornell, το μωβ θα μπορούσε να είναι το βασικό χρώμα της ζωής που πρέπει να αναζητήσουμε. Ορισμένα βακτήρια στη Γη χρησιμοποιούν υπέρυθρο φως για φωτοσύνθεση και γι’ αυτό περιέχουν μωβ χρωστικές. Αυτό σημαίνει ότι πιθανοί εξωγήινοι κόσμοι όπου κυριαρχούν τα μωβ βακτήρια, ενδέχεται να εκπέμπουν ένα μοναδικό «αχνό δακτυλικό αποτύπωμα», το οποίο θα μπορούσε να ανιχνευθεί από τα τηλεσκόπια νέας γενιάς.Οι αστρονόμοι έχουν επιβεβαιώσει μέχρι σήμερα περισσότερους από 5.500 εξωπλανήτες, εκ των οποίων πάνω από 30 μοιάζουν με τη Γη. Τα παρατηρητήρια, όπως το Extremely Large Telescope και το Habitable Worlds Observatory σχεδιάστηκαν για να εξερευνήσουν τη χημική σύνθεση των εξωπλανητών στις κατοικήσιμες ζώνες των άστρων τους – όπου οι συνθήκες ευνοούν την ύπαρξη υγρού νερού. Χρησιμοποιώντας τη ζωή στη Γη ως οδηγό, η διεπιστημονική ομάδα επιστημόνων του του Ινστιτούτου Carl Sagan (CSI) καταγράφει τα χρώματα και τις χημικές υπογραφές που θα παρουσίαζε μια ποικιλία οργανισμών και ορυκτών στο ανακλώμενο φως ενός εξωπλανήτη.Τα μωβ βακτήρια μπορούν να ευδοκιμήσουν κάτω από ένα ευρύ φάσμα συνθηκών, καθιστώντας τα έναν από τους κύριους διεκδικητές για ζωή που θα μπορούσε να κυριαρχήσει σε διάφορους κόσμους.Αυτά που συλλογικά αναφέρονται ως μωβ βακτήρια έχουν στην πραγματικότητα μια σειρά χρωμάτων, όπως κίτρινο, πορτοκαλί, καφέ και κόκκινο, λόγω των χρωστικών που σχετίζονται με εκείνες που κάνουν τις ντομάτες κόκκινες και τα καρότα πορτοκαλί. Ευδοκιμούν σε κόκκινο ή υπέρυθρο φως χαμηλής ενέργειας χρησιμοποιώντας απλούστερα συστήματα φωτοσύνθεσης που χρησιμοποιούν μορφές χλωροφύλλης που απορροφούν το υπέρυθρο και δεν παράγουν οξυγόνο. Είναι πιθανό να επικρατούσαν στην πρώιμη Γη πριν από την έλευση της φωτοσύνθεσης φυτικού τύπου, σύμφωνα με τους ερευνητές, και θα μπορούσαν να ταιριάζουν ιδιαίτερα σε πλανήτες που περιφέρονται γύρω από ψυχρότερους ερυθρούς νάνους, που αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα των άστρων του Γαλαξία μας.Οι ερευνητές του CSI δημιούργησαν μοντέλα πλανητών που μοιάζουν με τη Γη με διάφορες συνθήκες και κάλυψη νεφών. Σε μια σειρά προσομοιωμένων περιβαλλόντων, τα μωβ βακτήρια παρήγαγαν έντονα χρωματιστές βιοϋπογραφές. Αν τα μωβ βακτήρια ευδοκιμούν στην επιφάνεια ενός παγωμένου εξωπλανήτη σαν τη Γη που περιφέφεται γύρω από ένα ψυχρότερο άστρο, τώρα έχουμε τα εργαλεία για να τα αναζητήσουμε, σύμφωνα με την εργασία με τίτλο «Purple is the New Green: Biopigments and Spectra of Earth-like Purple Worlds». Η ανίχνευση μιας «ωχρής μωβ κουκκίδας» σε άλλο ηλιακό σύστημα θα πυροδοτούσε εντατικές παρατηρήσεις του πλανήτη ώστε να αποκλειστούν άλλες πηγές χρώματος, όπως πολύχρωμα ορυκτά.Τα μωβ βακτήρια μπορούν να επιβιώσουν και να ευδοκιμήσουν κάτω από μια μεγάλη ποικιλία συνθηκών που επικρατούν σε πολλούς εξωπλανήτες, έτσι ώστε θα μπορούσε το μωβ να είναι απλά το νέο πράσινο. Παρακολουθείστε το σχετικό βίντεο του Πανεπιστημίου Cornell: διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες: In search for alien life, purple may be the new green – https://news.cornell.edu/stories/2024/04/search-alien-life-purple-may-be-new-green

«Παγιέχαλι»-«Φύγαμε» Ηταν 12 Απρίλη 1961- 9h,6m,59,7sec ωρα Μοσχας οταν το Vostok No.1,απογειωνεται απο το Κοσμοδρομιο του Μπαικανουρ ανοιγωντας μια νεα εποχή για την ανθρωποτητα, την εποχή της ανθρωπινης παρουσίας στο Διάστημα. Μία ώρα πριν από την εκτόξευση, η φωνή του επικεφαλής του σχεδιασμού του σοβιετικού διαστημόπλοιου Σεργκέι Κορολιόφ ακούστηκε από τον ασύρματο. «Γιούρι Αλεξέγιεβιτς, με ακούς καλά;Πρέπει να σου πω κάτι». «Σε λαμβάνω καθαρά και δυνατά». «Θέλω να σου υπενθυμίσω ότι από τη στιγμή που θα ανακοινωθεί η ετοιμότητα του ενός λεπτού θα περάσουν περίπου έξι λεπτά πριν απογειωθείς, οπότε μην ανησυχήσεις». «Κατάλαβα. δεν ανησυχώ καθόλου». «Θα περάσουν έξι λεπτά για διάφορα πράγματα», είπε ο Κορολιόφ εννοώντας ότι παρουσιάστηκε ένα μικρό πρόβλημα στα όργανα που θα καθυστερούσε την εκτόξευση κατά έξι λεπτά. Μετά ακούστηκε η φωνή του κοσμοναύτη Πάβελ Πόποβιτς: «Εϊ, μπορείς να μαντέψεις ποιος σου μιλάει;». «Φυσικά, είναι “η Λίλι της Κοιλάδας”». «Γιούρι, έχεις αρχίσει να βαριέσαι εκεί μέσα;». «Θα περνούσα καλύτερα εάν υπήρχε λίγη μουσική». Ανήσυχος για κάθε λεπτομέρεια της πτήσης, ο Κορολιόφ διέταξε τους τεχνικούς που βρίσκονταν σε υπηρεσία να βρουν κασέτες ή δίσκους και να αυτοσχεδιάσουν. «Δεν συνέδεσαν τη μουσική ακόμα;» ρώτησε μερικά λεπτά αργότερα. «Οχι». «Διάολε, τους είχα πει να βιαστούν». «Α, περίμενε, κάτι ακούω. Εβαλαν ένα ερωτικό τραγούδι». «Καλή επιλογή, θα έλεγα». 08.41 Ο Γκαγκάριν αισθάνεται το σκάφος να δονείται καθώς αποσύρονται τα ερείσματα. «Γιούρι, πηγαίνουμε στο κέντρο ελέγχου». 08.51 Η μουσική σταματά. Η βαθιά φωνή του Κορολιόφ ακούγεται πλέον σοβαρή. «Γιούρι, αρχίζουν τα 15 λεπτά μέχρι την εκτόξευση». Αυτό ήταν το σύνθημα ώστε ο Γκαγκάριν να ασφαλίσει τα γάντια και το κράνος του. Σε αυτά τα τελευταία λεπτά δεν υπήρχε αντίστροφη μέτρηση. Η εκτόξευση έγινε ακριβώς στις 09.06.59,7sec ώρα Μόσχας.Εν μέσω πολλών θορύβων και δονήσεων, ο Γκαγκάριν που καθόταν ακίνητος και σε πλήρη εγρήγορση στη θέση του θα κατάλαβε κάποια στιγμή ότι εκτοξεύθηκε αλλά ανησυχούσε για το τι θα μπορούσε να πάει στραβά – η καταπακτή πάνω από το κεφάλι του να ανοίξει και να πεταχτεί μαζί με τη θέση του στον ουρανό, μια κίνηση που θα μπορούσε να του σπάσει τη σπονδυλική στήλη. Επρεπε να είναι έτοιμος. Τα G που δεχόταν το σώμα του πλήθαιναν. Δεν το θυμόταν αργότερα, αλλά του είπαν ότι φώναξε «Παγιέχαλι» («Πάμε»).«Τ-συν 70». «Σε ακούω, 70. Αισθάνομαι υπέροχα. Συνεχίζεται η πτήση. Τα G αυξάνονται. Ολα καλά». «Τ-συν 100. Πώς αισθάνεσαι;». «Μια χαρά. Εσείς;». Δύο λεπτά μετά την απογείωση και ο Γκαγκάριν δυσκολευόταν να μιλήσει στο μικρόφωνο καθώς τα G πίεζαν τους μυς του προσώπου. πέντε λεπτά πέρασαν και αποκολλήθηκε το σύστημα εκτόξευσης, όπως ήταν προγραμματισμένο – περίπλοκα μηχανήματα για τα οποία ξοδεύτηκαν εκατομμύρια ρούβλια και χρειάστηκαν χιλιάδες ώρες για να κατασκευαστούν μόνο και μόνο για να φέρουν όσο πιο γρήγορα γίνεται στο διάστημα τον πρώτο σοβιετικό κοσμοναύτη. Εννέα λεπτά μετά την εκτόξευση το διαστημόπλοιο του Γκαγκάριν είχε τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη. Μέσα από ένα παράθυρο ο Γκαγκάριν παρατήρησε ξαφνικά μια απέραντη γαλάζια θέα σε μια απόχρωση που δεν είχε ξαναδεί. Η Γη εμφανιζόταν και χανόταν και σιγά σιγά ο ουρανός σκοτείνιαζε. Ταξιδεύοντας προς τα ανατολικά με οκτώ χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, οι μετρήσεις έδειξαν 28.000 χιλιόμετρα, αν και ο Γιούρι δεν αισθανόταν καμία ταχύτητα. «πώς αισθάνεσαι;» τον ρώτησαν από την αίθουσα ελέγχου. «Η πτήση συνεχίζεται κανονικά. ολα λειτουργούν νορμάλ. παρατηρώ τη Γη, είναι καλή η ορατότητα.Βλέπω τα σύννεφα, βλέπω τα πάντα. Είναι πανέμορφα!». Ετσι ταξιδευοντας για 1 ωρα και 48 λεπτά με 181 Km στην περίγειο και 327 Km στην απόγειο ο Γιουρι Γκαγκάριν ενας πιλότος με υψος 1,57 ,ιδιαίτερα ευφυής, παρατηρητικός, σεμνός, με φοβερή μνήμη, ταχύτατα αντανακλαστικά και μεγάλες ικανότητες – έτσι τον περιέγραφαν οι συνάδελφοί του – ο Γκαγκάριν, σύμφωνα με τον γιατρό της αποστολής, «καταλάβαινε τη ζωή καλύτερα από τους φίλους του». Μόνο που την εγκατέλειψε γρήγορα για να περάσει στη σφαίρα του μύθου. Ο Γιούρι Γκαγκάριν προσεδαφίστηκε με τη βοήθεια αλεξιπτώτου και όχι μαζί με το διαστημόπλοιο, όπως μετέδωσε το ΤΑΣΣ στις 12 Απριλίου του 1961. Έτσι έγραψε αργότερα ο ίδιος ο κοσμοναύτης στο βιβλίο του "Ο δρόμος προς το Διάστημα". Η αλήθεια αποσιωπόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα, μάλλον γιατί προβλεπόταν ότι οι μελλοντικοί κοσμοναύτες θα έπρεπε να προσεδαφίζονται, ευρισκόμενοι μέσα στην κάψουλα καθόδου. Στην περίπτωση του Γκαγκάριν οι μηχανολόγοι θεωρούσαν ότι η προσεδάφιση μέσα στην κάψουλα καθόδου θα ήταν πολύ σκληρή και διάλεξαν πιο ασφαλή, όπως τους φαινόταν τότε, τρόπο προσεδάφισης. Στις 10 και 55 ο Γιούρι Γκαγκάριν πάτησε το χώμα κοντά στο χωριό Σμέλοβκα της περιοχής Σαράτοβ μπροστά στα μάτια μιας κατάπληκτης αγρότισσας και της εγγονής της. Αυτές όρμησαν προς την κατεύθυνσή του, αλλά σταμάτησαν διστακτικά γιατί τα έχασαν βλέποντας μπροστά τους ένα ασυνήθιστο όν με σκάφανδρο. «Τότε τους έκανα σήματα με τα χέρια μου και τους φώναξα: «Είμαι δικός σας. Μη φοβάστε. Ελάτε εδώ»,- αναθυμόταν αργότερα ο Γκαγκάριν. Σε λίγο τους πλησίασαν οδηγοί τρακτέρ, που άκουσαν ειδήσεις από το Ραδιόφωνο και ήταν ενήμεροι της κατάστασης. «Είναι ο Γιούρι Γκαγκάριν»,- φώναξε ένας απ’ αυτούς, συνταραγμένος ως τα βάθη της ψυχής του από τη συνάντησή του με τον άνθρωπο, για τον οποίο ακούσε πριν μερικά λεπτά από το Ραδιόφωνο. Μερικά λεπτά αργότερα ήρθε ένα ελικόπτερο και πήρε τον Γκαγκάριν στην πλησιέστερη αεροπορική στρατιωτική βάση. Ομως πισω απο τον Γκαγκάριν υπήρχαν χιλιαδες επιστημονες και τεχνικοι με επικεφαλης ενα αλλο θρυλο,τον Σεργκέι Κορολιόφ. Ο Σεργκέι Κορολιόφ γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου του 1907 σε οικογένεια δασκάλου ρωσικής γλώσσας και λογοτεχνίας στην πόλη Ζιτόμιρ. Όντας ακόμα μαθητής σχολείου ο Σεργκέι Κορολιόφ διακρινόταν για τις ιδιαίτερες ικανότητες του και το πάθος του για τη μελέτη της αεροπορικής τεχνολογίας. Στα 17 του χρόνια επεξεργάστηκε σχέδιο αεροπλάνου χωρίς κινητήρα. Στο Πολυτεχνείο του Κιέβου ο Σεργκέι Κορολιόφ μελετούσε την αεροπορική τεχνολογία και ταυτόχρονα επιδιδόταν στην κατασκευή ιπτάμενων μοντέλων και στην αθλητική ανεμοπλοΐα. Μετά τέλειωσε στην Μόσχα την Ανώτατη Πολυτεχνική Σχολή Μπάουμαν και την Σχολή Αεροπόρων, όπου επιβλήθηκε ως ικανός κατασκευαστής συσκευών αεροπορίας. Ακριβώς υπό την καθοδήγησή του κατασκευάστηκαν οι πρώτοι πύραυλοι-φορείς, τεχνητοί δορυφόροι της Γης, τα επανδρωμένα διαστημόπλοια Βοστόκ και Βοσχόντ- από το τελευταίο ο άνθρωπος έκανε τον πρώτο του περίπατο στο ανοιχτό Διάστημα- καθώς επίσης και το πιο τέλειο διαστημόπλοιο Σογιούζ, στο οποίο οι κοσμοναύτες μπορούσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα να βρίσκονται χωρίς σκάφανδρα και να κάνουν επιστημονικές έρευνες. Σήμερα τα Σογιούζ ακριβώς πετούν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μεταφέροντας εκεί πληρώματα αστροναυτών από διάφορες χώρες και όλα τα απαραίτητα υλικά. «Όλα, όσα είχαμε κάνει προηγούμενα και όσα κάνουμε και όσα σχεδιάζουμε να κάνουμε στο μέλλον, έγιναν δυνατά μόνο χάρι στον Κορολιόφ και τους συνεργάτες του, οι οποίοι είχαν δημιουργήσει ισχυρό δυναμικό τόσο της πυραυλικής διαστημικής εταιρείας Ενέργεια (Energia), όσο και όλου του διαστημικού τομέα της Ρωσίας»,- είπε ο Νικολάι Σεβαστιάνοφ, ένας από τους διευθυντές της εταιρείας Ενέργεια. Ήταν εποχή καταπληκτικών κατακτήσεων στον τομέα της κοσμοναυτικής. Μετά την πτήση του Γκαγκάριν, στις 6 Αυγούστου του ίδιου έτους, δηλαδή το 1961 πραγματοποίησε τη δεύτερη πτήση στο Διάστημα ο Γκέρμαν Τιτόφ με το διαστημόπλοιο Βοστόκ-2. Η πτήση του διήρκησε ολόκληρο ημερονύχτιο. Τον ΄Αύγουστο του 1962 έγινε η κοινή πτήση των διαστημοπλοίων Βοστόκ-3 και Βοστόκ-4 διαστημοπλοίων κυβερνωμένων από τους κοσμοναύτες Αντριάν Νικολάγιεφ και Πάβελ Ποπόβιτς. Ανάμεσα στα διαστημόπλοια είχε αποκατασταθεί ασύρματη επικοινωνία. Το 1963 έγινε η κοινή πτήση κοσμοναυτών – του Βαλέρι Μπικόφσκι και της πρώτης στον κόσμο γυναίκας- κοσμοναύτη Βαλεντίνας Τερεσκόβα. ΄Υστερα απ’ αυτούς πέταξε στο Διάστημα ένα τριμελές πλήρωμα με το πιο πολυσύνθετο διαστημόπλοιο Βοσχόντ. Στις 18 Μααρτίου του 1965 κατά την πτήση του με το Βοσχόντ-2 ο κοσμοναύτης Αλεξέι Λεόνοφ βγήκε για πρώτη φορά στον κόσμο στο ανοιχτό Διάστημα με σκάφανδρο μέσω του ειδικού καθέκτη του διαστημοπλοίου. Όνειρο του Κορολιόφ ήταν η κατασκευή διαστημικών Σταθμών για μακρόχρονη παραμονή στο Διάστημα. Οι προβλέψεις του Σεργκέι Κορολιόφ για το μέλλον της κοσμοναυτικής ήταν πολύ ακριβείς. Να, ένα παράδειγμα. «Νομίζω ότι δεν θα κάνω λάθος, αν πώ ότι πολύ σύντομα θα τεθεί το ερώτημα αν αξίζει να στέλνονται στο Διάστημα τόσο ακριβά συστήματα, όσο είναι τα διαστημόπλοια για μερικά μόνο ημερονύχτια. Μάλλον χρειάζεται να στέλνονται για να παραμένουν εκεί για ορισμένο χρονικό διάστημα. Ο επανεφοδιασμός αυτών των διαστημοπλοίων με όλα τα απαραίτητα και η αλλαγή των πληρωμάτων τους να γίνεται με τη βοήθεια απλοποιημένων διαστημικών συσκευών με καθέκτες για τη σύζευξή τους με το σύστημα διαστημοπλοίων σε διαστημική τροχιά». Δυστυχώς, ο Σεργκέι Κορολιόφ δεν έζησε ως την πραγματοποίηση των ιδεών του. Οι ιδέες του ενσαρκώθηκαν αργότερα στα νέα διαστημόπλοια Σογιούζ. Ο αρχικατασκευαστής πέθανε στις 15 Ιανουαρίου του 1966. Η Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας την μέρα της κηδείας του ήταν γεμάτη από κόσμο. Την λάρνακα με τη σωρό του την μετέφεραν οι ηγέτες του κράτους. Πίσω τους βάδιζαν όλοι οι κοσμοναύτες, ενώ δεν είχε ανακοινωθεί ποιός θάβεται. Μόνο ύστερα από δύο μέρες πάνω στα τείχη του Κρεμλίνου εμφανίστηκε πλάκα με την επιγραφή «Σ.Π.Κορολιόφ». Το όνομα του εξαίρετου θεμελειωτή του σοβιετικού διαστημικού προγράμματος και του ιδρυτή της σοβιετικής βιομηχανίας πυραύλων έγινε γνωστό μόνο μετά το θάνατό του, ενώ νωρίτερα ακόμα και τα επιστημονικά του άρθρα δημοσιεύονται με το ψευδώνυμο «Σεργκέγιεφ». Γιούρι Γκαγκάριν: Ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στο διάστημα. Όσα είδε και άκουσε ο ρώσος κοσμοναύτης στο πρώτο ταξίδι τροχιάς γύρω από τη Γη Στις 12 Απριλίου του 1961, η ανθρωπότητα πραγματοποίησε ένα τεράστιο επιστημονικό και τεχνολογικό άλμα. Ο ρώσος κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν, γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που ταξιδεύει στο διάστημα και μπαίνει σε τροχιά γύρω από τη Γη. «ΤΟ ΒΗΜΑ», 13.4.1961, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» | «ΤΑ ΝΕΑ» «ΤΟ ΒΗΜΑ» της 13ης Απριλίου 1961, δημοσιεύει στο πρωτοσέλιδό του το θριαμβευτικό τηλεγράφημα από τη Μόσχα:«Ο άνθρωπος κατέκτησε τον διαπλανητικόν χώρον. Επιβαίνων Σοβιετικού διαστημοπλοίου, ένας νεαρός αεροπόρος, ο Γιούρι Γκαγκάριν, ανυψώθη μέχρι μεγίστου ύψους τριακοσίων δύο χιλιομέτρων, εξήλθεν ακόμη και από τα αραιότερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας, απηλλάγη από την βαρύτητα, επραγματοποίησε μίαν πλήρη περιστροφήν γύρω από τον πλανήτην μας και επανήλθεν αβλαβής, με το πρόσωπο φωτισμένον από μειδίαμα θριάμβου.»Η ομαλή προσγείωσις του διαστημοπλοίου και η πλήρης υγεία του πρώτου πραγματικού “κοσμοναύτου” παρέχουν την εγγύησιν ότι τα διαπλανητικά ταξίδια είναι πλέον πρακτική δυνατότης, ότι δεν υπάρχουν θανάσιμοι κίνδυνοι εις το μυστηριώδες διάστημα, ότι δεν υπάρχουν ανυπέρβλητα εμπόδια εις τας πλέον παρατόλμους επιδιώξεις του ανθρωπίνου πνεύματος.»Υπό την έννοιαν αυτήν εχαιρέτισαν την κοσμοϊστορικήν επιτυχίαν οι κορυφαίοι επιστήμονες και οι πολιτικοί ηγέται όλων των μεγάλων χωρών.»Φυσικά, το πράγμα δεν στερείται στρατηγικής και πολιτικής σημασίας. Αλλά αι επίσημοι εκδηλώσεις των αρμοδίων ηγετών περιωρίσθησαν χθες ευλόγως εις συγχαρητήρια και μόνον ολίγαι λέξεις ηκούσθησαν εις την Αμερικήν περί ενδεχόμενων στρατηγικών συνεπειών». «ΤΟ ΒΗΜΑ», 13.4.1961, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» | «ΤΑ ΝΕΑ» Η μαρτυρία του Γκαγκάριν Λίγες ημέρες αργότερα, ο Γκαγκάριν σώος και αβλαβής, πίσω στη Μόσχα, περιγράφει όσα βίωσε σε αυτό το πρώτο μαγικό ταξίδι της ανθρωπότητας στο διάστημα. «ΤΟ ΒΗΜΑ» της 14ης Απριλίου 1961 δημοσιεύει την αφήγησή του.Την εποχή εκείνη, οι γνώσεις του ανθρώπων, ειδικά των μη ειδικών, για το διάστημα ήταν ακόμα ελάχιστες, όπως ελάχιστες και αρκετά κακής ποιότητας ήταν και οι δορυφορικές απεικονίσεις της Γης.Οσα λοιπόν βίωσε και αντίκρισε ο Γκαγκάριν, ήταν πραγματικά πρωτόγνωρα για κάθε άνθρωπο. Η ανθρωπότηταν κρεμόταν από τα χείλη του:»Η ζωή εις το Διάστημα είναι “ευκολωτέρα” από όσον εφαντάζετο ο άνθρωπος έως τώρα.“Δεν είχα καθόλου το αίσθημα της μοναξιάς ή της απομονώσεως (…). Όλα γίνονται ευκολώτερα. Τα χέρια και τα πόδια δεν έχουν βάρος. Τα αντικείμενα ίπταντο εντός του θαλάμου.»Ούτε εγώ, άλλωστε, εκαθόμουν πλέον εις την καρέκλαν, όπως προηγουμένως, αλλά εκρεμόμουν εις το κενόν. Και ενόσω όμως ευρισκόμουν εις αυτήν την κατάστασιν της ελλείψεως βαρύτητος, έτρωγα και έπινα και όλα εγίνοντο όπως και εις την Γην.»Η κατάστασις εις την οποίαν περιέρχεται ο άνθρωπος όταν δεν επιδρούν αι δυνάμεις της έλξεως, ουδόλως επιδρά επί της ικανότητός του να εργάζεται. Ενόσω ευρισκόμην εις την κατάστασιν αυτήν (ήτοι της ελλείψεως βαρύτητος) ηδυνάμην ακόμη και να εργάζωμαι.“Εσημείωνα τας παρατηρήσεις μου. Παρ’ ότι το χέρι μου δεν είχε καθόλου βάρος, το γράψιμο δεν μετεβλήθη. Ήμουν όμως υποχρεωμένος να κρατώ το σημειωματάριο, διότι διαφορετικά θα μου έφευγε από τα χέρια και θα εταλαντεύετεο.“Διατηρούσα επίσης την επικοινωνίαν με την Γην, μέσω διαφόρων μηκών κύματος και έκαμνα χρήσιν του χειριστηρίου του τηλεγράφου. Η μετάβασις από την κατάστασιν της ελλείψεως βαρύτητος εις εκείνην της βαρύτητος, οπότε επιδρά η δύναμις της έλξεως, είναι ομαλή συνέχισεν ο Σοβιετικός αστροναύτης.»Τα χέρια και τα πόδια ουδεμίαν ησθάνοντο μεταβολήν, εκτός του ότι απέκτων αιφνιδίως βάρος. Όσον δι’ εμέ, δεν “πετούσα” πλέον επάνω από την καρέκλα, αλλά ηδυνήθην να καθήσω εις αυτήν”. O Γιούρι Γκαγκάριν κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του Πώς είδε τη Γη Όπως αναφέρει «ΤΟ ΒΗΜΑ», «Ο Γιούρι Γκαγκάριν διεπίστωσεν ιδίοις όμασι το σφαρικόν σχήμα της Γης – ο πρώτος άνθρωπος ο οποίος το επέτυχε τούτο». Ο ίδιος ο Γκαγκάριν δήλωσε:«Η φωτιζομένη πλευρά της Γης ήτο σαφώς ορατή. Αι ακταί των ηπείρων, αι νήσοι, οι μεγάλοι ποταμοί και αι μεγάλαι εκτάσεις ύδατος διεκρίνοντο σαφώς. (…) Διέκρινα καθαρώς τα μεγάλα τετράγωνα των κολλεκτιβικών αγροκτημάτων (σ.σ. της Σοβιετικής Ένωσης). ’Ητο μάλιστα δυνατόν να διακρίνω τους αγρούς από τα λειβάδια.»Προ της χθεσινής πτήσεώς μου, είχα φθάσει εις ύψος 15.000 μέτρων από της επιφανείας της Γης. Από το διαστημόπλοιον, φυσικά, δεν βλέπει κανείς τόσον καλά όσον από το αεροπλάνον, αλλά βλέπει καλά.»Κατά την πτήσιν είδα πάντως διά πρώτην φοράν με τα μάτια μου το σφαιρικόν σχήμα της Γης. Μπορεί να το ιδή κανείς παρατηρών τον ορίζοντα. Πρέπει να ομολογήσω ότι το θέαμα του ορίζοντος είναι μοναδικόν και ωραιότατον.»Δύναται να ιδή κανείς την αξιοθαύμαστον μεταβολήν από την φωτεινήν επιφάνειαν της Γης εις το πλήρες μαύρον του ουρανού, εις το οποίον διακρίνονται τα άστρα. Η διαχωριστική αυτή γραμμή είναι πολύ λεπτή, ακριβώς όπως μια λεπτή ζώνη που περιβάλλει την σφαίραν της Γης.»Όταν εγκατέλειψα την σκιάν της Γης προσέθεσεν ο Γκαγκάριν, ο ορίζων ήτο εντελώς διαφορετικός. Έφερε μιάν λεπτήν λωρίδα χρώματος ζωηρού πορτοκαλί που επερνούσε πάλιν προς το γαλάζιο και κατόπιν προς το μαύρο.»Η διάρκεια της πτήσεώς μου είχε προκαθορισθή από το πρόγραμμα. Η εργασία συνετελείτο καλώς εντός του διαστημοπλοίου, είχα δε καλήν διάθεσιν και ησθανόμην εξαιρετικήν ευεξίαν. Θα ηδυνάμην να συνεχίσω την πτήσιν επί όσον χρόνον ήτο απαραίτητον». Η Κούρσα του διαστήματος ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση βρίσκονταν ,την εποχή εκείνη, στο απόγειο του Ψυχρού Πολέμου. Ήδη εξάλλου από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 είχε ξεκινήσει η «Κούρσα του Διαστήματός» (Space Race).O ανταγωνισμός δηλαδή μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης για το ποιος θα κατακτήσει, μέσω των επιτευγμάτων του, το διάστημα.Η μία δύναμη παρακολουθούσε τις κινήσεις της άλλης διεκδικώντας συνεχώς τον τίτλο του πρωτοπόρου του διαστήματος. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, η συνέντευξη του Γκαγκάριν στην εφημερίδα «Πράβδα» να μην αναφερθεί και «εις το πρόγραμμα διαστημικών ερευνών των Ηνωμένων Πολιτειών».“Θα καλωσορίσωμεν τα επιτεύγματα των Αμερικανών κοσμοναυτών, όταν πετάξουν στο Διάστημα”, δήλωσε ο Γκαγκάριν, « Οι Αμερικανοί κοσμοναύται θα πρέπει να μας φθάσουν. Θα χαιρετήσωμεν τας επιτυχίας των, αλλά θα προσπαθήσωμεν να είμεθα πάντοτε πρώτοι. “To κόμμα μας και η κυβέρνησίς μας εγείρουν το θέμα της ειρηνικής χρησιμοποιήσεως του Διαστήματος, της ειρηνικής αμίλλης. Ο στίβος αυτός πρέπει να χρησιμοποιηθή δι’ ειρηνικούς σκοπούς και όχι διά πόλεμον”.»Εξ άλλου, ο πρώτος αστροναύτης που επέταξεν εις το Διάστημα εξέφρασε την ευγνωμοσύνην του διά το συγχαρητήριον τηλεγράφημα που απέστειλε προς αυτόν ο κ. Χρουτσώφ, το οποίον ως είπε, τον συνεκίνησε μέχρι δακρύων.»Υπογραμμίζων ότι κατά την πτησιν του δεν ησθάνθη μοναξιάν, ο Γιούρι Γκαγκάριν είπεν:“Εγνώριζα ότι οι φίλοι μου και ολόκληρος ο σοβιετικός λαός παρηκολούθουν την πτήσιν μου. Ήμουν βέβαιος ότι το κόμμα και η κυβέρνησις ήσαν πάντοτε έτοιμοι να βοηθήσουν”. Tα επόμενα σχέδια «Επιθυμώ, ετόνισε, να μεταβώ εις την Αφροδίτην, να ανακαλύψω τι κρύπτεται πίσω από τα νεφελώματα, να ίδω τον Άρην και να εξακριβώσω εάν έχη διώρυγας. Η Σελήνη είναι γειτόνισσά μας. Νομίζω ότι δεν πρέπει να περιμένωμεν πολύ διά να πετάξωμεν προς την Σελήνην και επί της Σελήνης».Και πράγματι, η ανθρωπότητα δεν χρειάστηκε να περιμένει πολύ. Οκτώ περίπου χρόνια αργότερα ο άνθρωπος θα έφτανε στη Σελήνη. Στις 21 Ιουλίου 1969 ο αμερικανός αστροναύτης Νιλ Άρμστρονγκ πατούσε στη Σελήνη λέγοντας την ιστορική, έκτοτε, φράση:«Ένα μικρό βήμα για έναν άνθρωπο, ένα μεγάλο άλμα για την ανθρωπότητα»