The Guardian

Περίπου τα ίδια και στην Αθήνα. Γενική σχετικότητα είναι μάθημα επιλογής σε δύο κατευθύνσεις (αστρο και πυρηνική), και η Ειδική σχετικότητα είναι μάθημα στο 2ο έτος (Δ΄ εξάμηνο άμα δεν κάνω λάθος) Πάντως παιδιά, θα δείτε και απο την πρώτη στιγμή κιόλας στο πανεπιστήμιο, οτι υπάρχουν τόσα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα (και τόσο δύσκολα μερικές φορες ) που θα σας κάνουν να ξεχάσετε (στα πρώτα έτη λογικά) τα μεταπτυχιακά, τα διλήμματα Πολυτεχνείο ή Πανεπιστήμιο κλπ. Εγώ 1ο ετής είμαι (και μάλιστα κάπου στα αρχεία του astrovox υπάρχει μία κουβέντα που κάναμε πέρυσι με θέμα τον επαγγελματικό προσανατολισμό). Εξετάσεις δεν έχω δώσει ακόμα και πολλά μαθήματα δεν έχω κάνει... Είχαμε πολλές καταλήψεις βλέπεται... οπότε δεν μπορώ να πώ οτι έχω πολύ ολοκληρωμένη άποψη για το πανεπιστήμιο... Αλλα αυτό που μου άρεσε στο πανεπιστήμιο (και συγκεκριμένα στο φυσικό!!!) είναι οι ατελείωτες κουβέντες μετά το μάθημα στο κυλικείο περι φυσικής και μαθηματικών, και η αγωνιώδης προσπάθεια να λύσουμε μια τρελή άσκηση 3-4 άτομα μαζί! Ξεφεύγει τόσο πολύ απο το λύκειο που δεν περιγράφεται! Νιώθεις οτι κάνεις κάτι...

Καλα, η δεύτερη φωτογραφία (τσαμπί) δεν παίζεται... Αυτό πραγματικά πρέπει να ονομαστεί το μνημίο του άγνωστου ηλιθίου!! Υγ: καιρό ειχα να γελάσω τόσο με μία φώτο!!! Γιώργο έγραψες!!!!

thx παιδιά! θα πάω και από κάποια καταστήματα να δω πάλι οθόνες από κοντά, και μπορεί να προβώ στην αγορά μιας 19".. θα δούμε

17'' TFT Ρε παιδιά, κάτοχοι οθονών 19/21, σκεφτόμουν να αγοράσω και εγώ τέτοιου μεγέθους οθόνη, αλλά είχα προβληματιστεί... δεν είναι λίγο μεγάλη? δεν έχω κάτσει σε υπολογιστή με τέτοια οθόνη ποτέ (μόνο σε καταστήματα έχω δει) αλλά μου φαίνεται ότι θα είναι κουραστικό να κοιτάω σε μία τόσο μεγάλη οθόνη. Θα ήθελα την εμπειρία σας στο θέμα, γιατί ψάχνω να αγοράσω οθόνη, καθώς η τωρινή έφαγε μια τούμπα και... ... εχμ... έχει αρχίσει να πεθαίνει!

Απίστευτο!!!!!

χρόνια πολλά και απο εμένα στους φίλους astrovoxίτες. Είθε το νέο έτος να φέρει σε όλους καθαρούς ουρανούς και γαλήνη. Φιλικά, The Guardian

O Mozart σήμερα θα έγραφε στα 6 του μια συμφωνία? Μάλλον όχι. Στην εποχή του η συμφωνική μουσική κυριαρχούσε και ήταν πολύ σημαντικό τα παιδιά να μαθαίνουν μουσική απο πολύ πολύ μικρά (για οικογένειας που είχαν τη δυνατότητα). Εκεί, ένα εξαιρετικά χαρισματικό άτομο μπόρεσε να κάνει κάτι τέτοιο. Δηλαδή, δεν αρκεί μόνο η ικανότητα. Χρειάζεται και ο κατάλληλος χρόνο. Ο Hawking θα ήταν ξεγραμμένος αν είχε γεννηθεί σε κάποια άλλη εποχή... Αλλά πόσοι είναι οι τόσο μα τόσο χαρισματικοί άνθρωποι??? Στο θέμα μας: Έστω οτι οι ιδέες είναι δικές του και οτι μόνο του το παιδί αυτό έχει κάνει αυτην την κοινωνική ανάλυση. Νομίζω οτι ένα παιδί, όσο χαρισματικό και αν είναι, στην ηλικία των δεκατριών ετών, δεν μπορεί να δώσει τις ιδέες του, όποιες και αν είναι αυτές, με τόσο περιεκτική, σαφή, και ρέουσα γλώσσα (δεν αναφέρομαι στo λεξιλόγιο). Η ικανότητα αυτή αποκτάται απο ένα άτομο σε μεγαλύτερη ηλικία (αν αποκτηθεί ποτέ!!!!). Για την υπόθεση που έκανα πρίν: συμφωνώ απόλυτα με τον vasiamits:

Πώ πώ πώ.... σκιάχτηκα απο την φωτογραφία....

Υπάρχει σαφής ορισμός για το τι είναι δορυφόρος ή προκύπτει με κάποιο τρόπο απο τον οριοσμό του πλανήτη? Τελικά ο Χάροντας τι είναι?

Νομίζω οτι οι περισσότεροι εδω πέρα απλά ζητάμε να γίνεται το μάθημα της αστρονομίας. Ζητάμε οι νέες "φουρνιές" μαθητών, όταν βγούν απο το σχολείο να ξέρουν οτι "τα φώτα εκει πάνω" είναι αστέρια σαν τον ήλιο μας, να ξέρουν τι είναι το ηλιακό σύστημα, τι είναι ένας γαλαξίας κλπ... Απλά πράγματα... Αυτά είναι σαν να ζητάμε απο ένα ξενοδοχείο Γ' κατηγορίας να έχει κρεβάτια! Η πισίνα με το υδρομασάζ θα ήταν να ζητάγαμε κάθε σχολείο να έχει τηλεσκόπιο! Λυπάμαι, αλλά διαφωνώ με τη στάση αυτή. Στα πλαίσια του σχολείου(και όχι για το σύνολο του εκπαιδευτικού συστήματος) αλλαγές μπορεί να κάνει και ένα μόνο άτομο. Αρκεί να έκει όρεξη να φτάσει ένα θέμα μέχρι τα άκρα. Τώρα για έξω απο το σχολείο,... τι να σου πώ, έχεις δίκιο! Αλλα προτιμώ στα δεκαεφτά μου να πιστεύω οτι μπορώ να αλλάξω τον κόσμο. Στο θέμα τις αστρονομίας, έμπρακτα, νομίζω οτι οι αστροβραδιές που διοργανωθήκαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας απο λίγους ανθρώπους που αγαπάνε την αστρονομία ήταν ένα βήμα για να καλυτερεύσουνε τον κόσμο. Και το καταφέρανε!

Έχεις δίκιο. Ξεφύγαμε λιγάκι απο το θέμα.., Πάντως στο σχολείο μου κάναμε τμήμα αστρονομίας αμέσως. Επειδή το μάθημα της αστρονομίας είναι απο τα λίγα επιλογής που μετράνε στο μέσο όρο της βαθμολογίας, πάρα πολλά παιδιά το επιλέξανε για να τους ανεβάσει τους βαθμούς! (Στο τμήμα αυτό βέβαια επικρατούσε μονίμως πανικός. Κάθε φορά καιγόντουσαν τεράστιες ποσότητες χαρτιών με αποτέλεσμα να έχουμε μέσα στην τάξη μονίμως ένα νέφος, και υπήρξε και ένας τουρτοπόλεμος! Ά ρε δημόσιο αρρώστια! Αφού δεν αποκτήσαμε τόσα άτομα άσθμα τότε, δεν θα αποκτήσουμε ποτέ!!!) Ά! κατα την επιλογή των μαθημάτων, μια φίλη μου λέει: "Καλά ρε παιδιά, κάνουν στο σχολείο αστρονομία? Δεν το ήξερα οτι μαθαίνουμε για τα ζώδια στο σχολείο."

Πάντως, για να επανέλθουμε λίγο στον κορμό της συζήτησης, πιστεύω οτι το σε πρώτη φάση το μόνο που μπορεί να επιτευχθεί με την οποιαδήποτε επειχηριματολογία είναι ο χαρακτηρισμός περιοχών ώς προστατευόμενες απο τη φωτορύπανση. Περιοχές όπως δάση, δρυμοί, βουνά κλπ. Εκεί πρέπει να στοχεύσουμε αρχικά.

Δεν συμφωνώ σε αυτό. Στο φροντιστήριο έκανα έξι μαθήματα, και τα έκανα με τρόπο που μοιάζει σαν είμαι άλογο κούρσας! Εσύ ζητάς και δίκαια από το σχολείο παιδεία, και βάζεις στη θέση του σχολείου το φροντιστήριο, που προσφέρει γνώση με τρόπο τέτοιο ώστε ο μαθητής να γράψει στις πανελλαδικές εξετάσεις. Και εγώ πεί "τι το θέλουμε το σχολείο αφού έχουμε φροντιστήριο", κυρίως προς το τέλος της χρονιάς, αλλα απο τη στιγμή που πέρναγα το 1/3 της μέρας μου εκει μέσα προσπαθούσα να κάνω κάτι καλό. Δεν παρακολουθούσα τα 6 μαθήματα που κάναμε στο φροντιστήριο γιατί δεν μου πρόσφερε τίποτα το μάθημα στην τάξη (με εξαίρεση κάποιες φορές τα μαθηματικά κατεύθυνσης), δεν παρακολουθούσα θρησκευτικά, αγγλικά κλπ, γιατί απλά βαριόμουνα. Κάποια μαθήματα, όπως η ιστορία, αρχαία, είναι μαθήματα που σου προσφέρουν παιδεία. Αυτά τα κάνεις στο σχολείο συνοδευμένα απο διάλογο και κουβέντα που ξεφεύγει ουκ ολίγες φορές. Σε κανένα μάθημα πέραν των 6 (και των αντίστοιχων τους στην πρώτη και στη δευτέρα λυκείου) δεν είχα ανοίξει ποτέ βιβλίο στη χρονιά πέραν των εξετάσεων, όπως άλλωστε και όλοι οι υπόλοιποι συμμαθητές μου. Νομίζω πως στο λύκειο δεν είναι η ουσία η αποστήθιση γνώσης, αλλά η κουβέντα που προκύπτει απο τη γνώση που σου δίνει ο καθηγητής στην μισή ώρα παράδοσης του μαθήματος. Αυτό είναι παιδεία. Αυτό δεν στο προσφέρει το φροντιστήριο. Ιστορία δεν ξέρω. Αρχαία δεν ξέρω ούτε το λύω. Φυσική δεν έχω διδαχθεί ποτέ μου, όπως ούτε και μαθηματικά. Σαν μαθητής οι φορές που σήκωνα το χέρι μου κάθε μέρα για να να πώ μάθημα είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. Μέσα στην τάξη έκανα το μίνιμουμ Όμως παρακολουθούσα κάποια λίγα μαθήματα γιατί ήταν καλύτερο απο το να κοιτάω το ταβάνι. Δέν θέλω να ξαναδώ σχολική αίθουσα για το υπόλοιπο της ζωής μου. Το έχω σιχαθεί τόσα χρόνια το σχολείο με τα υποχρεωτικά του μαθήματα, τα άθλια βιβλία του και τις απουσίες. Όμως, δεν μπορώ όσο και αν το έχω σιχαθεί να το μηδενίσω και να το εξομοιώσω με το φροντιστήριο. Αρνούμαι. Η πρόθεσή μου δεν ήταν να κατηγορήσω το ΑΣΕΠ. Απλά τονίζω οτι παρόλο που στους μαθητές δίνεται πολύ περισσότερη ελευθερία απο ότι δινόταν παλαιότερα, αυτοί την εκμεταλλεύονται με τον χειρότερο τρόπο. Λάθος μου που δεν προσδιόρισα από το πρώτο μου post οτι αναφέρομαι αποκλειστικά στο λύκειο. Τώρα τη συμπεριφορά που περιγράφεις την δέχομαι ως φυσιολογική για παιδάκια νηπιακής ηλικίας, που αν τα αφήσεις στο σαλόνι του σπιτιού, θα τα κάνουν όλα λίμπα. Σε άτομα με μία προσωπικότητα και μια σχετική ωριμότητα, όπως οι μαθητές λυκείου, δεν δικαιολογώ αυτή την συμπεριφορά. Δηλαδή πρέπει να έχουν προσωπικό χωροφύλακα για κάθε μαθητή για να μην αφεθεί λίγο μόνος του? Τι είναι ο μαθητής? Κανένα άβουλα βρέφος ή μήπως κανένα ζώο? Το παράδειγμα με τα καλοριφέρ το έδωσα για να τονίσω οτι ο πλέον ενήλικας ψηφοφόρος και πρώην μαθητής δεν τολμάει να ορθώσει το παράστημά του παρά μόνο αφού "βολευτεί". Δεν το θεωρώ ασήμαντη την μικρογραφία μιας συμβιβασμένης απο τα σπάργανά της κοινωνία. Έχεις απόλυτο δίκιο, δεν αντιλέγω. Απλά στο σχολείο, που έχει όπως είπαμε μια σχετική ελευθερία είναι ένας τόπος οπου μπορεί ο μαθητής να αρχίσει να κρίνει αυτά που βλέπει, και να διαμορφώνει και όχι να του διαμορφώνουν την προσωπικότητά του. Θεωρητικά αυτή η "προεργασία" γίνεται βάση για περαιτέρω ανάπτυξη στο πανεπιστήμιο και στο σχολείο της ζωής.

Μπορεί αρχικά να μην αποτελούσε τη ρίζα του προβλήματος, αλλά πρόβλημα-αποτέλεσμα απειλεί να πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις από το καθαυτό πρόβλημα. Μπορεί η πλειοψηφία των καθηγητών να κάνει κάτω του μετρίου δουλειά και το σχολείο να είναι πολύ ελαστικό, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί τη συμπεριφορά αυτή των μαθητών. Το χαμηλό αυτό επίπεδο της δουλειάς των καθηγητών οφείλεται σε ένα βαθμό στο σύστημα της επετηρίδας με το οποίο έγιναν καθηγητές πολλοί που δεν είχαν τα προσόντα, αλλά και στην απάθεια των μαθητών. Γιατί και ο καθηγητής που έχει φάει είκοσι χρόνια δουλειάς στην πλάτη του, όταν το τμήμα ξύνεται δεν θα προσπαθήσει και πολύ. Άμα όμως υπάρχει ενδιαφέρον και υπάρχουν μαθητές που τον "τσιμπάνε" με ερωτήσεις θα αναγκαστεί και αυτός να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί γιατί αλλιώς θα ρίξει τον εγωισμό του και για να αποσυρθεί απο τις ερωτήσεις. Επιστρέφω σε κάτι που ανέφερα πιο πριν. Το σχολείο είναι πολύ ελαστικό. Σε αυτό δεν φταίνε οι καθηγητές, φταίνε οι παιδοψυχολόγοι! Σύμφωνα με τις μελέτες αυτών φτιάχνεται το όλο σύστημα της τιμωρίας, της διδασκαλίας κλπ. Άμα τύχει και πέσουν στα χέρια σου σημειώσεις ψυχολογίας για το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, θα δείς οτι εμας τα "κακόμοιρα" μας έχουν μη βρέξει και μη στάξει, γιατί αλλιώς θα πάθουμε ψυχολογικά. Ποιοί? Οι μαθητές του λυκείου! Λίγες είναι οι περιπτώσεις που θα πάθουν ψυχολογικά αν τιμωρηθούν με μια αποβολή, και οι καθηγητές τις καταλαβαίνουν αυτές. Το μόνο πράγμα που συγκρατεί τους μαθητές απο το να τα διαλύσουν όλα, όπως είπες, είναι οι απουσίες. Ομοίως, το μόνο πράγμα που συγκρατεί τους καθηγητές απο το να τους τιμωρήσουν είναι οι απουσίες! Γιατί άμα ο μαθητής βρίσκεται στο όριο των 50 απουσιών, ποιός καθηγητής θα τον αφήσει στην ίδια τάξη(αυτό συμβαίνει κυρίως στην τρίτη λυκείου)? Εδώ ακούμε καθηγητές να λένε "άντε να φύγουν τα κ..λόπαιδα μπας και ηρεμήσουμε"... Δηλαδή, θέλω να πώ οτι οι βανδαλισμοί δεν τιμωρούνται για τους παραπάνω λόγους. Και αναφέρομαι στις τιμωρίες που αφορούν απουσίες, γιατί όταν μπεί ο διευθυντής σε μια τάξη και εξοργισμένος φωνάζει πχ γιατί σπάσανε κάποιοι ένα παράθυρο, δυστυχώς μόνο γέλια θα προκαλέσει... Οπότε, ναι μεν θέλουμε το σχολείο ελαστικό γιατί μας καταπιέζει, αλλα το εκμεταλλευόμαστε αυτό και τα γράφουμε όλα και όλους στα παλιά μας τα παπούτσια! Ε, σε αυτό δεν φταίει το σχολείο, αλλα φταίει η έλλειψη σεβασμού στους άλλους, και πρωτίστως στον εαυτό μας. Δεν χρειάζεται να μας βαράνε με μαστίγιο για να καταλάβουμε που είναι τα όριά μας. Εμένα μου άρεσε η ελευθερία που σου δίνει το δημόσιο σχολείο σήμερα και την είχα εκμεταλλευτεί μέχρι εκεί που δεν ενοχλούσα τους καθηγητές μου και δεν κατέστρεφα την περιουσία του σχολείου ή τον κόπο των άλλων. Γιατί κάποιος να σκίσει ένα βιβλίο που κάποιος άλλος είχε ξεχάσει στο θρανίο του? Γιατί στο τέλος της χρονιάς δεν είχε μείνει μια απο τις φωτογραφίες που είχαμε πάει στο μάθημα της αστρονομίας κάποιοι μαθητές? Τη στιγμή που σκίζει τις φωτογραφίες φταίει το σχολείο ή ο μαθητής? Όσο για την απάθεια που καλλιεργείται, και πάλι δεν συμφωνώ. Όταν πέρισυ δεν λειτουργούσαν τα καλοριφέρ στο καταχείμωνο, κάποιοι (καμία σχέση με πενταμελή και δεκαπενταμελή) πήγαμε να απαιτήσουμε απο τον διευθυντή να τα φτιάξει πάραυτα... Όταν πέσαμε στον τοίχο, οργανώσαμε αποχή απο το μάθημα. Μέχρι όμως να πείσουμε τους μαθητές οτι δεν θα πάρουν απουσίες τις ώρες που δεν θα κάνουμε μάθημα.... πλήρης απάθεια! Όταν τους βεβαιώσαμε μετά απο συνεννόηση με την γυμνασιάρχη οτι σε τέτοιες περιπτώσεις οι μαθητές δεν πέρνουν απουσίες... όλοι φώναζαν, ούρλιαζαν για τα δικαιώματά τους κλπ. Εγώ το θεωρώ υποκρισία αυτό. Ο μαθητής για τα θέματα του σχολείου πρέπει πρώτα να τη «βολέψει» και μετά θα εκφραστεί. Ούτε αυτό νομίζω οτι το καλλιεργεί το σχολείο. Πιο πολύ θα έλεγα η επαφή με την πραγματικό κόσμο το καλλιεργεί αυτό... Τώρα, συγνώμη αλλα περιμένω μεγαλύτερη διάθεση για αλλαγή των κατεστημένων από τους νέους. Και αυτό δεν καλλιεργείται, είναι φυσικό χαρακτηριστικό. Ο δυτικός πολιτισμός φροντίζει να το περιορίζει. Το σχολείο δεν πιστεύω οτι συμμετέχει στην Ελλάδα ακόμα ενέδρα σε αυτό. Μπορεί να κάνω και λάθος. Σημείωση: μιλάω πολύ απόλυτα και γενικά και πέρνει η μπάλα και εμένα σε πολλά απο αυτά που λέω.Το λέω προς αποφυγήν παρεξηγήσεων και για να μην νομίζεις οτι θεωρώ το ιδανικό σχολείο αυτό που είναι στα μέτρα μου. Φιλικά, Πέτρος Συντελής

Θα διαφωνήσω και εγώ με τη σειρά μου. Η πλειοψηφία των μαθητών έχει ευθύνη, και μεγάλη μάλιστα, γιατί βολεύονται απο την χαρβαλοκατάσταση του δημόσιου σχολείου, και δεν κάνουν τίποτα για να το αλλάξουν, και αυτό είναι πολύ χειρότερο απο όσο ακούγεται. Σε πολλά θέματα, μια απο τις καλύτερες συμπεριφορές που βλέπεις είναι η απάθεια. Η χειρότερη (και αρκετά συνήθεις) είναι ο βανδαλισμός. Στο λέω με βεβαιότητα ως μαθητής που μόλις τελείωσε το σχολείο, εκτός και αν βέβαια το σχολείο που πήγαινα ήταν η βρομερή εξαίρεση!