Jump to content

age1972

Μέλη
  • Αναρτήσεις

    10
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

του/της age1972 Επιτεύγματα

Apprentice

Apprentice (3/14)

  • First Post
  • Collaborator
  • Conversation Starter
  • Week One Done
  • One Month Later

Recent Badges

0

Φήμη

  1. Η μαύρες τρύπες είναι ενεργές όταν απορροφούν ύλη, κυρίως αέριο, από το γύρω χώρο. Όταν δεν υπάρχει αέριο (πολύ) κοντά στη μελανή οπή αυτή είναι ανενεργή. Απλά υπάρχει στο χώρο περιμένοντας την επόμενη φάση που αέριο από τον μεσοαστρικό χώρο θα αποσταθεροποιηθεί από την τροχιά του και θα βρεθεί (πολύ) κοντά στη μελανή οπή. Η πλειοψηφία των μελανών οπών στο Σύμπαν είναι ανενεργές. Μόνο ένα μικρό ποσοστό απορροφά ύλη και εκπέμπει ενέργεια. Η ύλη πρέπει να βρίσκεται πολύ κοντά στη μελανή οπή για να πέσει μέσα. Στην περίπτωση της μαύρης τρύπας στο κέντρο του Γαλαξία, κοντά σημαίνει απόσταση ανάλογη με αυτή Ήλιου-Γης. Αν ύλη βρίσκεται σε μεγαλύτερες αποστάσεις απλά κινείται σε τροχιά γύρω από τη μελανή οπή, όπως θα κινούνταν γύρω από οποιαδήποτε σώμα. Στην περίπτωση της μελανής οπής του γαλαξία μας υπάρχουν πολλά αστέρια τα οποία περιστρέφονται γύρω από αυτόν σε απόσταση μερικών ημερών φωτός (ο Πλούτωνας απέχει μισή μέρα φωτός από τον Ήλιο). Δες το movie στο http://www.mpe.mpg.de/ir/GC/index.php
  2. Μια τεράστια μελανή οπή κρύβεται στο κέντρο του Γαλαξία μας. Ζυγίζει περίπου όσο 4.5 εκατομμύρια Ήλιοι και αυτή τη στιγμή είναι ανενεργή. Δεν καταπίνει ύλη από τον μεσοαστρικό χώρο και συνεπώς δεν αυξάνει τη μάζα της. Όμως τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά στο πρόσφατο παρελθόν. Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση αστρονόμων από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στην Santa Cruz, πριν από περίπου 1-2 εκατομμύρια χρόνια το κέντρο του Γαλαξίας μας κόχλαζε. Διαβάστε περισσότερα στο http://fabuniverse.blogspot.com/
  3. Καλή παρατήρηση. Η σχέση Tully-Fisher σχετίζεται άμεσα με την ανάπτυξη της θεωρίας της τροποποιημένης βαρύτητας. Η σχέση αυτή είναι εμπειρική και δείχνει ότι η συνολική βαρυονική (φωτεινή) μάζα των σπειροειδών γαλαξιών (άστρα και αέριο) είναι ανάλογη της μέγιστης ταχύτητας περιστροφής των αστέρων γύρω από το κέντρο του γαλαξία. Μια τέτοια σχέση είναι αναμενόμενη καθώς η περιστροφή των αστέρων σχετίζεται άμεσα με τη βαρύτητα. Σύμφωνα με τις μετρήσεις της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου από τον WMAP, και υπό το πρίσμα της θεωρίας της σκοτεινής ύλης και ενέργειας, γνωρίζουμε με πολύ καλή ακρίβεια ότι σε όλο το Σύμπαν το ποσοστό των βαρυονίων (ή της φωτεινής μάζας) είναι 17%. Το υπόλοιπο 83% είναι σκοτεινή. Δεν εκπέμπει Η/Μ ακτινοβολία. Την ίδια ακριβώς αναλογία σκοτεινής/φωτεινής ύλης παρατηρούμε σε μεγάλης μάζας σπειροειδής μέσω της περιστροφής του ή μέσω της σχέσης Tully-Fisher. Αυτό είναι εξαιρετική επιτυχία για τη θεωρία της σκοτεινής μάζας. Όμως αν κανείς βάλει πάνω στη σχέση Tully-Fisher μικρότερης μάζας σπειροειδής μάζας γαλαξίες τότε αυτοί δεν ακολουθούν τη σχέση Tully-Fisher των μεγάλης μάζας σπειροειδών. Όσο μικρότερη η μάζα του γαλαξία τόσο και μεγαλύτερη η απόκλιση. Αυτό σημαίνει ότι είτε οι γαλαξίες αυτοί έχουν μικρότερη αναλογία φωτείνης προς σκοτεινή μάζα από την παγκόσμια (17%) είτε ότι χάνουμε βαρυόνια (φωτεινή μάζα) στις παρατηρήσεις μας. Η θεωρία της σκοτεινής ενέργειας δεν μπορεί να εξηγήσει αυτή την απόκλιση παρά μόνο αν επικαλεστεί επιπλέον μηχανισμούς (π.χ. stellar feedback που εκσφενδονίζει βαρυόνια σε μεγάλες αποστάσεις και ξεφεύγουν των παρατηρήσεων). Αντίθετα η τροποποιημένη βαρύτητα μπορεί να εξηγήσει την σχέση Tully-Fisher των σπειροειδών ανεξαρτήτως μάζας (βλέπε http://arxiv.org/abs/1102.3913).
  4. Το 80% της μάζας του Σύμπαντος είναι σκοτεινή. Δεν εκπέμπει ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Μπορούμε να συμπεράνουμε την ύπαρξη της μόνο από την βαρυτική επίδραση που ασκεί στη συνήθη φωτεινή ύλη, άστρα και αέριο. Ή μήπως δεν είναι έτσι; Υπάρχουν επιστήμονες που αμφισβητούν την πλέον βασική υπόθεση των υποστηρικτών της σκοτεινής ύλης: την καθολική ισχύ του νόμου της βαρύτητας. Η υπόθεση της τροποποιημένης βαρύτητας (Modified Newtonian dynamics, MOND) προτείνει ότι ο νόμος του Νεύτωνα δεν ισχύει σε πολύ μεγάλες (γαλαξιακές) κλίμακες. Αν και η υπόθεση φαίνεται τραβηγμένη, η θεωρία εξηγεί επιτυχώς ένα εύρος από παρατηρησιακά δεδομένα χωρίς την ανάγκη σκοτεινής ύλης. Η τροποποιημένη βαρύτητα κερδίζει συνεχώς έδαφος και πλέον ανταγωνίζεται στα ίσα την υπόθεση της σκοτεινής ύλης και ενέργειας. Πηγή και πλήρες κείμενο: http://fabuniverse.blogspot.com/
  5. Από τη στιγμή που η επιστήμη περιέγραψε με πειστικό τρόπο τη θέση του πλανήτη μας στο Σύμπαν, ο 'Ανθρωπος αναρωτήθηκε αν υπάρχουν εξωγήινοι πολιτισμοί. Η αστρονομία απαντά στο ερώτημα με αριθμούς. Υπάρχουν 100 δισεκατομμύρια αστέρια πανομοιότυπα με τον Ήλιο στο Γαλαξία εκ των οποίων 10-15% έχουν πλανητικά συστήματα παρόμοια με το δικό μας. Η πιθανότητα κάποιο από αυτά να φιλοξενεί πλανήτες που μπορούν να συντηρήσουν νοήμων ζωή δεν είναι αμελητέα. Αν κανείς δεχτεί ότι μαθηματικά είναι δυνατό να υπάρχουν τεχνολογικά προηγμένοι εξωγήινοι πολιτισμοί, το επόμενο ερώτημα είναι εάν η επικοινωνία μαζί τους είναι δυνατή. Ομάδα ερευνητών σε πρόσφατη εργασία υποστηρίζει ότι ήρθε η στιγμή να αναπτυχθεί ένα σύνολο από κανόνες βάση των οποίων θα συντάσσονται μηνύματα και θα στέλνονται προς το διάστημα με την ελπίδα ένας ξένος πολιτισμός μπορεί να ακούει. Διαβάστε περισσότερα στο http://fabuniverse.blogspot.com/p/scifi.html
  6. Είμαστε ένας τυπικός πλανήτης ενός τυπικού ηλιακού συστήματος που με τη σειρά του ανήκει σε έναν τυπικό γαλαξία παρόμοιο με δισεκατομμύρια άλλους στο Σύμπαν; Πρόσφατη μελέτη ισχυρίζεται πως ίσως τελικά να μην είμαστε τόσο κοντά στο μέσο όρο. Μελέτησαν το περιβάλλον κοντινών μας γαλαξιών σε κλίμακες μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ετών φωτός. Εξέτασαν πόσο σύνηθες είναι σπειροειδείς γαλαξίες, όπως ο δικός μας, να έχουν δορυφόρους παρόμοιους με το Μικρό και Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου. Με έκπληξη ανακάλυψαν ότι ο Γαλαξίας κατέχει περίοπτη θέση στη μελέτη τους. Μόλις το 3.5% των κοντινών σπειροειδών συνοδεύονται από γαλαξίες νάνους παρόμοιους με τα Νέφη του Μαγγελάνου. Πηγή και πλήρες κείμενο στο http://fabuniverse.blogspot.com/
  7. Ομάδα αστρονόμων από τις ΗΠΑ ανακάλυψαν ένα τεράστιο σμήνος γαλαξιών 7 δις έτη φωτός μακριά, το πλέον μαζικό που έχει βρεθεί σε τόσο μεγάλη απόσταση. Το νέο σμήνος με τον κωδικό SPT-CL J2106-584 ανακαλύφθηκε από τηλεσκόπιο που βρίσκετε στο Νότιο Πόλο λόγω των στρεβλώσεων που δημιουργεί στο σχεδόν ομοιόμορφο πεδίο της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας, το απομεινάρι της Μεγάλης Έκρηξης. Η εύρεση του αντικειμένου αυτού έχει σημαντικές κοσμολογικές συνέπειες. Το καθιερωμένο κοσμολογικό μοντέλο, σύμφωνα με το οποίο το Σύμπαν κυριαρχείται από ψυχρή (μη σχετικιστική) σκοτεινή ύλη, προβλέπει ότι μόνο ένα σμήνος γαλαξιών σαν το SPT-CL J2106-5844 θα πρέπει να υπάρχει σε ολόκληρο τον ουρανό. Όμως οι αστρονόμοι βρήκαν το SPT-CL J2106-5844 σαρώνοντας μόλις το 10% του ουρανού. Πιθανόν πληθώρα μαζικών γαλαξιακών σμηνών σαν το SPT-CL J2106-5844 περιμένουν να ανακαλυφθούν στο μέλλον. Είτε οι ερευνητές που ανακάλυψαν το SPT-CL J2106-5844 είναι εξαιρετικά τυχεροί, είτε βασικές παράμετροι του καθιερωμένου κοσμολογικού μοντέλο πρέπει να αναθεωρηθούν. Το πλήρες άρθρο στη διεύθυνση http://fabuniverse.blogspot.com/
  8. >έχω την εντύπωση (επειδή συμμετέχω) ότι με αυτήν την ερευνητική δραστηριότητα, αποκλειστικά και >μόνο ταξινομούνται γαλαξίες και δεν ανακαλύπτονται νέοι. Εξ' άλλου δεν διατίθενται στους >ερασιτέχνες αστρονόμους τηλεσκόπια αντίστοιχων δυνατοτήτων από το συγκεκριμένο οργανισμό. Απόλυτο δίκιο. Τους γαλαξίες τους ανιχνεύει το Sloan Digital Sky Survey και το κοινό τους ταξινομεί μορφολογίκά μέσω του GalaxyZoo. Αν δεν υπήρχε η συνεισφορά των ερασιτεχνών όμως θα ήταν πολύ δύσκολο για τους αστρονόμους να εντοπίσουν αλληλεπιδρώντα συστήματα ανάμεσα στα εκατομύρια γαλαξίες που έχει εντοπίσει το Sloan Digital Sky Survey.
  9. Νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες πολλαπλών γαλαξιακών αλληλεπιδράσεων δημοσιεύθηκαν πρόσφατα. Τα αντικείμενα εντοπίσθηκαν στο Sloan Digital Sky Survey και βρέθηκαν από ερασιτέχνες αστρονόμους μέσω της εφαρμογής GalaxyZoo. Πηγή και πλήρες κείμενο http://fabuniverse.blogspot.com/
  10. Επιστήμονες σε πρόσφατη εργασία υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν διακυμάνσεις στην ένταση της μικροκυματικής ακτινοβολίας σε δεδομένα του δορυφόρου WMAP, οι οποίες είναι συμβατές με την ύπαρξη άλλων συμπάντων. Σύμφωνα με την εργασία, η δημιουργία πολλαπλών παράλληλων συμπάντων είναι η αναπόφευκτη συνέπεια θεωριών που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τον πληθωρισμό, την εκθετική διαστολή του Σύμπαντος στις πρώτες στιγμές μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Τα παράλληλα Σύμπαντα είναι δυνατό να συγκρουσθούν με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ανομοιογένειες οι οποίες αποτυπώνονται ως διακυμάνσεις με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στην μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου του κάθε Σύμπαντος που συμμετέχει στη σύγκρουση. Το σήμα αυτό υποστηρίζουν ότι εντόπισαν οι αστρονόμοι. Αν η ανακάλυψη επαληθευθεί από τα δεδομένα του νέου δορυφόρου Planck τότε θα πρόκειται για την πρώτη παρατηρησιακή επιβεβαίωση της ύπαρξης πολλαπλών συμπάντων παράλληλα με το δικό μας. Πηγή και πλήρες άρθρο: http://fabuniverse.blogspot.com/
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης