Jump to content

Ελληνες και Ελληνίδες Επιστήμονες.(Πανεπιστήμια)


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Σε τρεις διακεκριμένες ερευνήτριες τα βραβεία L’ORÉAL-UNESCO. :cheesy:

Σε μια όμορφη τελετή, παρουσία της Πανεπιστημιακής Κοινότητας και εκπροσώπων της Πολιτείας, η L'ORÉAL Hellas και η Ελληνική Εθνική Επιτροπή UNESCO ανακοίνωσαν για 8η χρονιά τις δικαιούχους των “Ελληνικών Βραβείων L'ORÉAL-UNESCO Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη”.

Τρεις νεαρές διακεκριμένες Ερευνήτριες, η Δρ. Βασιλική Παυλίδου - Επίκουρη Καθηγήτρια Θεωρητικής Αστροφυσικής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, η Δρ. Αντιγόνη Δήμα - Ερευνήτρια στο Ερευνητικό Κέντρο «Αλέξανδρος Φλέμινγκ» και η Δρ. Φλωρεντία Φωστήρα - Ερευνήτρια στο Εργαστήριο Μοριακής Διαγνωστικής στο «Δημόκριτο», τιμήθηκαν για το πολύ σημαντικό ερευνητικό τους έργο, για τις ικανότητές τους και για την αφοσίωσή τους στην Επιστήμη.

Το εξαιρετικά ανταγωνιστικό πρόγραμμα Ελληνικά Βραβεία L'ORÉAL-UNESCO αναγνωρίζει και επιβραβεύει ανερχόμενες γυναίκες Επιστήμονες που έχουν υλοποιήσει στην Ελλάδα υποδειγματική έρευνα με σημαντική επιστημονική αξία στο πεδίο των Βιοεπιστημών και των Φυσικών Επιστημών.

Τα Ελληνικά Βραβεία L'ORÉAL-UNESCO, πέρα από την ηθική επιβράβευση, έχουν σκοπό να ενθαρρύνουν τις νέες Ελληνίδες Επιστήμονες στη συνέχιση της ερευνητικής τους σταδιοδρομίας και γι αυτό συνοδεύονται και με μια οικονομική ενίσχυση αξίας 10.000 ευρώ το καθένα.

«Η δημόσια αναγνώριση είναι σπάνια για τις Ερευνήτριες. Γι' αυτό τα βραβεία που υποστηρίζουν και αναδεικνύουν την αξία τέτοιων εκπληκτικών ταλέντων - όπως αυτά που απονέμονται από τη L'ORÉAL Hellas και την Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO - παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στο να ενθαρρύνουν τις γυναίκες να συνεχίσουν να ασχολούνται με την Επιστήμη», δήλωσε η Πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO, κυρία Αικατερίνη Τζιτζικώστα.

«Το να υποστηρίξουμε όλα τα κορίτσια που ενδιαφέρονται για την Επιστήμη και να δώσουμε την ευκαιρία στις νέες γενιές να ταυτιστούν με αυτές τις νέες γυναίκες είναι η ανεκτίμητη αξία αυτού του προγράμματος. Και η Ελλάδα έχει ανάγκη από καλά Θηλυκά μυαλά!» δήλωσε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Κρίσης, Καθηγητής, κύριος Νίκος Χατζηχρηστίδης.

Από το 2006, μέχρι σήμερα 23 νεαρές Ελληνίδες Ερευνήτριες έχουν τιμηθεί με το Βραβείο L'ORÉAL-UNESCO Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη».

Το πρόγραμμα «Ελληνικά Βραβεία L'ORÉAL-UNESCO για τις Γυναίκες στην Επιστήμη» αποτελεί μια από τις συνιστώσες του διεθνούς προγράμματος L'ORÉAL-UNESCO το οποίο έχει θεσμοθετηθεί εδώ και 16 χρόνια και έχει επιβραβεύσει μέχρι σήμερα περισσότερες από 2.000 Ερευνήτριες από όλο τον κόσμο. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε 2 παλαιότερες βραβευθείσες με το Διεθνές Βραβείο L'ORÉAL-UNESCO, τους απονεμήθηκε αργότερα και το Βραβείο Νόμπελ. Η διάκριση αυτή αποτελεί τεράστια αναγνώριση για τον θεσμό.

Οι γυναίκες βραβεύονται για σπουδαία επιστημονικά επιτεύγματα που συμβάλλουν στην επίλυση ορισμένων από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, όπως ο καρκίνος, η κατάθλιψη και ο εθισμός.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64103107

newego_LARGE_t_1101_54431850.thumb.jpg.02f611adb99021506c03cc35b69d9702.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Μάνος Μαυρικάκης: Ενας από τους κορυφαίους χημικούς του κόσμου. :cheesy:

Πότε νιώσατε τελευταία φορά υπερήφανος ως Ελληνας;

Κάθε φορά που ακούω για διακρίσεις Ελλήνων επιστημόνων που εργάζονται ανά την υφήλιο.

Σε τι σας έκανε καλύτερο η διεθνής εμπειρία σας;

Οι σπουδές στο εξωτερικό με βοήθησαν να διευρύνω τους ορίζοντες της σκέψης μου και να καταλάβω την κοσμοθεωρία άλλων λαών με παράδοση στις σύγχρονες επιστήμες και στην καινοτομία. Παρακολουθώντας το καθημερινό γίγνεσθαι σε άλλες χώρες, έμαθα να ακούω τους συνομιλητές μου πριν συνεισφέρω με τις δικές μου ιδέες στη συζήτηση.

Τι πιο πολύτιμο σας έδωσε η ελληνική παιδεία;

Πολύ καλές βάσεις στις θετικές επιστήμες και την υψηλού επιπέδου παιδεία στην αρχαία ελληνική γλώσσα και στο συντακτικό, που δίνει μια μοναδική δομή σκέψης, πολύ χρήσιμη για όλες τις θετικές επιστήμες.

Πού υπερέχουμε και σε τι υστερούμε ως Ελληνες;

Οι Ελληνες είναι πολύ φιλόδοξοι ως άτομα, εργατικοί και ευρηματικοί. Δυστυχώς, σε σχέση με άλλους λαούς, μάλλον δίνουμε μεγαλύτερη βαρύτητα στο ένδοξο παρελθόν παρά στο πώς θα φτιάξουμε ένα καλύτερο μέλλον. =D> =D> =D>

Πώς θα γίνει πιο ανταγωνιστικό το ελληνικό πανεπιστήμιο;

Παρά τις αντίξοες συνθήκες στον ελλαδικό χώρο, υπάρχουν ερευνητικές ομάδες που κάνουν πρωτοποριακή έρευνα σε διεθνές επίπεδο. Ο πυρήνας της επιτυχίας τους βρίσκεται στην αξιοκρατία και στις σπουδές εκτός Ελλάδος, που δίνουν νέες δυνατότητες συνεργασιών, ιδιαίτερα σημαντικών σε μια εποχή όπου η επίλυση δύσκολων επιστημονικών προβλημάτων απαιτεί εκτεταμένες συνεργασίες μεταξύ επιστημόνων διάφορων ειδικοτήτων.

Τι θα κάνατε για να δώσετε ώθηση στην ελληνική καινοτομία;

Θα χρηματοδοτούσα τις σπουδές νέων επιστημόνων για ένα-δύο χρόνια σε χώρες με παράδοση στην τεχνολογική καινοτομία, έτσι ώστε να μάθουν μέσα από ένα παράδειγμα. Παράλληλα, χρειάζονται αλλαγές στη νοοτροπία της ελληνικής βιομηχανίας σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις στην έρευνα. Επιπλέον, το ελληνικό κράτος πρέπει να κάνει συνεχείς επενδύσεις στην έρευνα σε επίπεδο 2-3% του ετήσιου ΑΕΠ.

Η έννοια της αριστείας πού εκφράζεται στην Ελλάδα;

Σε αρκετές ομάδες ελληνικών πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων που κάνουν έρευνα πολύ υψηλού επιπέδου.

Τι ουσιαστικό μπορούν να δώσουν στη χώρα οι διακεκριμένοι του εξωτερικού;

Τη δυνατότητα σε νέους επιστήμονες να πάρουν υποτροφίες για σπουδές διεθνούς επιπέδου εκτός Ελλάδος, μέσω της καλής παράδοσης που έχουν δημιουργήσει αριστεύσαντες Ελληνες στο εξωτερικό. Κάποιοι από αυτούς μετά θα επιστρέψουν στην πατρίδα και θα δημιουργήσουν νέα κέντρα αριστείας.

Τι θα συμβουλεύατε έναν συνάδελφό σας που παραμένει και βιώνει την ελληνική πραγματικότητα;

Να προσπαθεί να κάνει ό,τι το δυνατόν καλύτερο παρά τις αντίξοες συνθήκες εργασίας, ώστε να είναι ένα καλό πρότυπο για τις νεότερες γενιές σπουδαστών με όραμα για ένα αισιόδοξο μέλλον.

Βγήκε κάτι θετικό από την κρίση - και ποιο είναι;

Η συνειδητοποίηση ότι δεν μπορεί κανείς να ζει με δανεικά επ’ αόριστον.

Με τι προϋποθέσεις θα γυρίζατε στην πατρίδα;

Εάν υπήρχαν εγγυήσεις περί αλλαγής νοοτροπίας όσον αφορά την αξιοκρατία.

Ποια ελληνική συνήθειά σας κρατήσατε;

Σχεδόν όλες.

Ο Ελληνας ήρωάς σας.

Ευκλείδης, Θαλής, Δημόκριτος.

Σταθμοί στη ζωή του

1988

Δίπλωμα χημικού μηχανικού από το ΕΜΠ.

1993

Phd στη Χημική Μηχανική/Επιστημονική Υπολογιστική από το Πανεπιστήμιο του Michigan.

1999

Επίκουρος καθηγητής Χημικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Wisconsin – Madison έως το 2005, οπότε γίνεται αναπληρωτής και μετά από τρία χρόνια καθηγητής.

2009

Βραβείο Paul H. Emmett για Θεμελειώδη Ερευνα στην Κατάλυση (North American Catalysis Society)

2014

Βραβείο R. H. Wilhelm στη Μηχανική των αντιδράσεων (American Institute of Chemical Engineers).

Παιχνίδι με τις λέξεις

Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.

To ηλιοβασίλεμα στο Σούνιο.

Το πρόσωπο που νοσταλγώ.

Η μητέρα μου.

Η γεύση που συχνά ανακαλώ.

Ντολμαδάκια.

Η πιο ελληνική μου λέξη.

Φιλότιμο.

Τι παίρνω μαζί μου φεύγοντας από την Ελλάδα.

Εικόνες από τον μοναδικό ελληνικό ορίζοντα.

http://www.kathimerini.gr/800077/article/proswpa/synentey3eis/manos-mayrikakhs-enas-apo-toys-koryfaioys-xhmikoys-toy-kosmoy

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Μεγάλη επιστήμη, ενδιαφέρουσες ζωές. :cheesy:

Σύντομες βιογραφίες των Max Planck, Albert Einstein, Ernest Rutherford, Niels Bohr, Arthur Compton, Louis de Broglie, Erwin Schrödinger, Max Born, Werner Heisenberg, Wolfgang Pauli, Paul Dirac και Enrico Fermi

Με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την ίδρυσή τους, οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης προσφέρουν ως δώρο στους αναγνώστες τους ένα «βιβλιαράκι» που ο συγγραφέας του το έκανε δώρο στον εαυτό του πρώτ’ απ’ όλα.

Το βιβλίο κυκλοφορεί εκτός εμπορίου. Μπορείτε να το κατεβάσετε και να το διαβάσετε ελεύθερα, πατώντας ΕΔΩ.

http://www.cup.gr/Files/files/ENDIAFEROUSES-ZWES-FREE-BOOK.pdf

Ο Στέφανος Τραχανάς εξηγεί τι είναι αυτό το βιβλιαράκι:

Τι είδους απαίτηση θα πρέπει να έχει κανείς από μια συλλογή κειμένων που γράφτηκαν για να προσφερθούν ως δώρο; Να είναι ένα «βιβλιαράκι» μόνο για φίλους; Νομίζω τη μέγιστη δυνατή. Ό,τι απαιτεί κανείς από ένα δώρο: Να έχουν γραφτεί με πραγματική αγάπη. Ο συγγραφέας τους να τα έκανε δώρο στον εαυτό του πρώτ’ απ’ όλα. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα –που δεν θα το κρίνει ο συντάκτης τους– κάπως έτσι γράφηκαν τούτα τα κείμενα.

Για να αποτελέσουν μέρος της «Βιβλιο­θήκης» ενός ειδικού διαδικτυακού βιβλίου κβαντικής φυσικής που κι αυτό γράφτηκε για να προσφέρεται δωρεάν.

Να είναι ελεύθερα προσβάσιμο από διαδικτυακούς φοιτητές που παρακολουθούν ένα αντίστοιχο διαδικτυακό μάθημα. Όπου η «Βιβλιοθήκη» σχεδιάστηκε να είναι εκείνο το ξεχωριστό μέρος αυτού του ηλεκτρονικού βιβλίου που ούτε διδάσκεται ούτε εξετάζεται. Αλλά απευθύνεται σ’ εκείνους τους φοιτητές –τους «επιζώντες» του εκπαιδευτικού μας συστήματος– που ­θα ’θελαν να μάθουν κάτι πέρα από κάθε εξεταστική σκοπιμότητα: Αποκλειστικά για τη δική τους ολοκλήρωση ως σκεπτόμενων ανθρώπων και πολιτών.

Αν όμως τα «πορτραίτα» των πρωταγωνιστών της κβαντικής επανάστασης –αυτά ήταν τα βασικά κείμενα της «Βιβλιο­θήκης»– ήταν ένα «καλό δώρο» για τους φοιτητές μου ως σκεπτόμενους πολίτες, γιατί να μην είναι και για κάποιους από τους αγαπητούς φίλους των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης;

Με αφορμή και τη συμπλήρωση μόλις τούτο το μήνα τριάν­τα χρόνων από την ίδρυσή τους; Και κάπως έτσι προέκυψε τούτο το «βιβλιαράκι».

Εννοείται ότι τα βασικά βιογραφικά στοιχεία που δίνονται στα κείμενα που ακολουθούν δεν διεκδικούν πρωτοτυπία. Τα περισσότερα ανευρίσκονται εύκολα στο διαδίκτυο –π.χ. στη Wikipedia– ή στις κλασικές σχετικές βιογραφίες. Πρωτοτυπία –αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι– υπάρχει μόνο στην επιλογή και τη σύνθεση αυτών των στοιχείων καθώς και στην αξιολόγηση της σημασίας που είχε η επιστημονική συμβολή του καθενός από τους πρωταγωνιστές της κβαντικής επανάστασης στην τελική μορφή του κβαντικού οικοδομήματος. Πάνω απ’ όλα όμως είχε ενδιαφέρον να αναδειχθεί –κυρίως μέσα από τις βιογραφίες των Αϊνστάιν, Μπορ, Χάιζενμπεργκ και Φέρμι– το κλίμα μιας ταραγμένης εποχής καθώς και τα ακραία ηθικά διλήμματα που αυτή η ομάδα ανθρώπων –όσο καμιά άλλη στην ιστορία μέχρι τότε– κλήθηκε να αντιμετωπίσει.

Ηθικά διλήμματα –όπως η χρήση ή μη πυρηνικών όπλων– χωρίς προηγούμενο στην ιστορία του είδους μας. Γραμμένες ως λήμματα εγκυκλοπαί­δειας, οι βιογραφίες αυτές σκοπεύουν λοιπόν, εκτός των άλλων, να φωτίσουν και τη σχέση της επιστήμης με τον πολιτισμό μας όχι με γενικούς κοινωνιολογικούς όρους αλλά μέσα από τις ίδιες τις ζωές των ανθρώπων που κάνουν επιστήμη. Για λόγους πληρότητας συμπεριλάβαμε στις βιογραφίες αυτές και κάποιες επιστημονικές συμβολές του βιογραφούμενου που το περιεχόμενό τους δεν αναμένεται να είναι πάντα κατανοητό από τους περισσότερους αναγώστες των «πορτραίτων». Η συμβουλή είναι απλή σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Απλώς προσπεράστε –ή διαβάστε διαγώνια– το «τεχνικό» τμήμα της βιογραφίας, και προχωρήστε στο δεύτερο και κύριο μέρος της, όπου παρουσιάζεται η… κανονική ζωή του συγκεκριμένου επιστήμονα. Σημειώστε, τέλος, ότι η παράθεση των «πορτραίτων» ακολουθεί τη χρονολογική σειρά που αντιστοιχεί στην πρώτη σημαντική συμβολή του βιογραφούμενου στην οικοδόμηση της κβαντικής θεωρίας.

http://physicsgg.me/2015/01/30/%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%ce%bc%ce%b7-%ce%b5%ce%bd%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%86%ce%ad%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%b5%cf%82-%ce%b6%cf%89%ce%ad%cf%82/

cup.png.855adf796573e215cc341d977ea3109d.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ευτέρπη Καλεσάκη: Πρωτοπόρος της νανοτεχνολογίας. :cheesy:

Πότε νιώσατε τελευταία φορά υπερήφανη ως Ελληνίδα;

Υπερήφανη νιώθω κάθε φορά που σκέφτομαι τη γενιά των παππούδων μου. Αυτών που ήταν μαχητές της ζωής. Σε δυσκολότερους καιρούς, με μέσα ανύπαρκτα, αγωνίστηκαν, έζησαν και πέθαναν με αξιοπρέπεια.

Σε τι σας έκανε καλύτερη η διεθνής εμπειρία σας;

Καλύτερη ή χειρότερη δεν μπορώ να πω, πιο πλούσια ως άνθρωπο όμως, ναι, το λέω με βεβαιότητα. Ενα πολυπολιτισμικό περιβάλλον ανοίγει τους ορίζοντές σου και σε πλουτίζει.

Τι πιο πολύτιμο σας έδωσε η ελληνική παιδεία;

Αγάπη για μάθηση. Στάθηκα τυχερή, καθώς τόσο η οικογένειά μου όσο και αρκετοί από τους δασκάλους μου δεν ήταν υπέρμαχοι της στείρας γνώσης.

Πού υπερέχουμε και σε τι υστερούμε ως Ελληνες;

Δεν θα ήθελα να μιλήσω με γενικότητες επαινώντας ή ψέγοντας τους Ελληνες. Θα περιοριστώ στον κλάδο της έρευνας, τον οποίο γνωρίζω καλύτερα. Ο Ελληνας ερευνητής, κατά κανόνα, δεν διαθέτει το 100% του παραγωγικού του χρόνου στην έρευνα, είτε γιατί οι ανάγκες βιοπορισμού δεν του το επιτρέπουν είτε γιατί παράλληλα με την έρευνα του ζητείται η επίλυση γραφειοκρατικών και σε κάθε περίπτωση δευτερεύουσας σημασίας ζητημάτων. Το θετικό στοιχείο και στην παρούσα κατάσταση είναι ότι η έρευνα δεν σε κουράζει, την αποζητάς, λαχταράς περισσότερο να κάνεις αυτό που αγαπάς. Λέτε γι’ αυτό να είναι έτσι δομημένο το σύστημα; Στο ίδιο πλαίσιο, η έλλειψη πόρων μάς καθιστά πολυμήχανους. Θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε μέχρι και το τελευταίο χιλιοστό των πόρων μας, ώστε να έχουμε αξιόλογα αποτελέσματα.

Πώς θα γίνει πιο ανταγωνιστικό το ελληνικό πανεπιστήμιο;

Το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν είναι εταιρεία, για να μιλήσω με όρους διοίκησης επιχειρήσεων, για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς του. Χρήσιμη βεβαίως και αυτή η προσέγγιση, αλλά θεωρώ πως το πανεπιστήμιο είναι πρωτίστως χώρος απόκτησης και παραγωγής γνώσης και το βασικό έλλειμμα σήμερα είναι η στρεβλή αντίληψη για τη λειτουργία του. Οι άνθρωποι που το στελεχώνουν, φοιτητές, καθηγητές, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό, πρέπει να είναι εκεί αυτονοήτως αξιοκρατικά, κυρίως όμως γιατί το θέλουν και όχι γιατί απλώς μπορούν.

Τι θα κάνατε για να δώσετε ώθηση στην ελληνική καινοτομία;

Αφήνοντας τους πόρους στην άκρη, που είναι ένα πάγιο αίτημα, θα προσπαθούσα να φέρω ανθρώπους από ποικίλους κλάδους πιο κοντά, ώστε να δοθεί ώθηση στην παραγωγή νέων ιδεών. Στην επιστήμη, η αλληλεπίδραση με άλλους, διαφορετικούς κλάδους προσφέρει περισσότερες ιδέες, δίνει μια φρέσκια ματιά και ώθηση.

Η έννοια της αριστείας πού εκφράζεται στην Ελλάδα;

Σε κάθε προσπάθεια των ανθρώπων της να την πάνε ένα βήμα μπροστά, έκαστος στον τομέα του.

Τι ουσιαστικό μπορούν να δώσουν στη χώρα οι διακεκριμένοι του εξωτερικού;

Ελπίδα. Ολα τα άλλα έπονται.

Τι θα συμβουλεύατε έναν συνάδελφό σας που παραμένει και βιώνει την ελληνική πραγματικότητα;

Να κάνει το καλύτερο που μπορεί, να προσπαθήσει να αλλάξει αυτά που τον ενοχλούν και να μην αποθαρρύνεται.

Βγήκε κάτι θετικό από την κρίση - και ποιο είναι;

Πάντα υπάρχουν θετικά, αρκεί να θες να τα δεις. Για τον επιστημονικό κλάδο θα πω μόνο ότι ανοιχτήκαμε περισσότερο στον κόσμο και αυτό μακροπρόθεσμα θα λειτουργήσει προς όφελός μας.

Με τι προϋποθέσεις θα γυρίζατε στην πατρίδα;

Αν κάποιος μου έδινε τη δυνατότητα να κάνω αυτό που αγαπώ, κερδίζοντας τα απαραίτητα ώστε να ζω αξιοπρεπώς.

Ποια ελληνική συνήθειά σας κρατήσατε;

Ολες. Δεν άλλαξε κάτι ιδιαίτερα στον τρόπο ζωής μου στο εξωτερικό σε σχέση με την Ελλάδα.

Ο Ελληνας ήρωάς σας.

Οι γονείς μου.

Σταθμοί στη ζωή της

1982

Γεννήθηκε στην Αθήνα.

2000

Εναρξη των σπουδών της στο Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).

2012

Διδακτορικό δίπλωμα από το τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ. Μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής, Μικροηλεκτρονικής και Νανοτεχνολογίας (ISEN-ΙΕΜΝ, CNRS) στη Γαλλία.

2014

Δημοσίευση της ανακάλυψης του τεχνητού γραφένιου -πατέντα που θα αλλάξει τα δεδομένα στο χώρο της τεχνολογίας- από την Ερευνητική Μονάδα Φυσικής και Επιστήμης των Υλικών του Πανεπιστημίου Λουξεμβούργου, το ΙΕΜΝ στη Λιλ, το Ινστιτούτο Max Planck κ.ά.

Παιχνίδι με τις λέξεις

Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.

Τον ίσκιο από τις αγριελιές το καλοκαίρι στο χωριό μου.

Το πρόσωπο που νοσταλγώ.

Η γιαγιά μου.

Η γεύση που συχνά ανακαλώ.

Κολοκυθάκια τηγανητά στη Σάμη της Κεφαλονιάς.

Η πιο ελληνική μου λέξη.

Μάνα.

Τι παίρνω μαζί μου φεύγοντας από την Ελλάδα.

Αγάπη.

http://www.kathimerini.gr/801934/article/proswpa/synentey3eis/eyterph-kalesakh-prwtoporos-ths-nanotexnologias

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η Ευρώπη χρηματοδοτεί τον Έλληνα ερευνητή δρ Πέτρο Ρακιτζή από την Κρήτη. :cheesy:

Ανάμεσα στους 59 ευρωπαίους ερευνητές, των οποίων το καινοτομικό έργο θα χρηματοδοτήσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ΕΣΕ), συγκαταλέγεται ο δρ Πέτρος Ρακιτζής, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

http://www.uoc.gr/

και ερευνητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ).

http://www.forth.gr/index_main.php?l=g

Στόχος των συγκεκριμένων επιχορηγήσεων είναι να καταφέρουν οι ευρωπαίοι οι ερευνητές να μετατρέψουν τις εφευρέσεις τους σε βιώσιμα προϊόντα. Οι επιχορηγήσεις, ύψους έως 150.000 ευρώ, θα δώσουν τη δυνατότητα στους επιλεγμένους ερευνητές να δημιουργήσουν νεοφυείς επιχειρήσεις, να κατοχυρώσουν δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας για τις εφευρέσεις τους ή να διερευνήσουν άλλους τρόπους για να δοκιμάσουν τις ιδέες τους στην αγορά.

Μεταξύ των πολλά υποσχόμενων ιδεών συγκαταλέγονται καινοτομίες, όπως η διάγνωση του καρκίνου του μαστού με μια απλή αιματολογική εξέταση, ένα σύστημα παρακολούθησης των δασών που βοηθά στην πρόληψη της παράνομης αποψίλωσής τους, καθώς και τεχνητές φλέβες εμπνευσμένες από θαλάσσιους σπόγγους.

Η έρευνα του δρος Ρακιτζή με τίτλο CHIRALSENSE αφορά στη βελτίωση - με τη χρήση πολωσιμετρίας - της ευαισθησίας και της χρονικής κατανομής της ανίχνευσης της χειρομορφίας (της ιδιότητας δύο μορίων να είναι εναντιόμορφα, δηλαδή να μην μπορούν να ταυτιστούν με την κατοπτρική τους εικόνα).

Η μέθοδος προβλέπεται να χρησιμοποιηθεί σε πολλούς τομείς της χημείας (στερεοχημεία, οργανική χημεία, φυσικοχημεία, βιοχημεία, υπερμοριακή χημεία) και στη φαρμακολογία.

Οι 59 επιχορηγήσεις που ανακοινώθηκαν σήμερα, αποτελούν μέρος του δεύτερου γύρου του διαγωνισμού του ΕΣΕ για την «απόδειξη του εφικτού μιας ιδέας».

Ο προβλεπόμενος συνολικός προϋπολογισμός για τη συγκεκριμένη πρόσκληση ανέρχεται σε 20 εκατ. ευρώ. Έχουν υποβληθεί συνολικά 442 αιτήσεις - 51% περισσότερες από τον προηγούμενο διαγωνισμό.

Σε αυτό το δεύτερο στάδιο της πρόσκλησης, θα δοθούν επιχορηγήσεις σε ερευνητές από 15 χώρες του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας: Κάτω Χώρες (11), Ηνωμένο Βασίλειο (9), Ισπανία (8), Γαλλία (6), Ισραήλ (6), Ιταλία (4), Γερμανία (4), Ελβετία (3), Ιρλανδία (2), Βέλγιο (1), Φινλανδία (1), Ελλάδα (1), Νορβηγία (1), Σουηδία (1) και Τουρκία (1).

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας, που συστάθηκε το 2007 από την ΕΕ, είναι ο πρώτος πανευρωπαϊκός χρηματοδοτικός οργανισμός για έρευνα αιχμής. Κάθε χρόνο, επιλέγει και χρηματοδοτεί τους καλύτερους ερευνητές οποιασδήποτε εθνικότητας και ηλικίας, για την υλοποίηση πενταετών έργων στην Ευρώπη. Μέχρι σήμερα, το ΕΣΕ έχει χρηματοδοτήσει πάνω από 4.500 κορυφαίους ερευνητές σε διάφορα στάδια της σταδιοδρομίας τους.

Το πρόγραμμα χρηματοδότησης για την «απόδειξη του εφικτού μιας ιδέας» θεσπίστηκε το 2011 ως συμπληρωματική χρηματοδότηση για ερευνητές του ΕΣΕ, με σκοπό να συμβάλει στην τόνωση της καινοτομίας. Η χρηματοδότηση διαρκεί έως και 18 μήνες ανά έργο. Αυτή τη στιγμή είναι ανοικτή η επόμενη πρόσκληση υποβολής προτάσεων για την «απόδειξη του εφικτού μιας ιδέας» (2015).

Οι γύροι χρηματοδότησης λήγουν στις 5 Φεβρουαρίου, 28 Μαΐου και 1 Οκτωβρίου 2015. Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, οι δικαιούχοι επιχορήγησης του ΕΣΕ μπορούν να υποβάλουν αίτηση μόνο για έναν από τους τρεις γύρους της παρούσας πρόσκλησης.

http://www.tovima.gr/science/research/article/?aid=674293

1828001520_().jpg.9e561eead95c8d567f1c9420ed355abd.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η άγνωστη ρεολογία και ο Έλληνας πρωταγωνιστής. :cheesy:

Τον όρο ρεολογία χρησιμοποίησε για πρώτη φορά ο Eugene C. Bingham, καθηγητής στο Κολέγιο Lafayette, το 1920, εμπνευσμένος από την ρήση του Ηράκλειτου «τα πάντα ρει».

Αν γινόταν ποτέ… διαγωνισμός για το ποια φυσική επιστήμη είναι λιγότερο γνωστή στους μη ειδικούς, τότε η Ρεολογία θα συγκαταλεγόταν στα φαβορί, καθώς μια απλή αναζήτηση στο Ιντερνετ είναι αρκετή για να αποδείξει πως, πέρα από τα επιστημονικά περιοδικά, τα άρθρα που αναφέρονται σε αυτήν είναι λιγοστά. Ωστόσο, η δημοσιότητα που έχει κερδίσει βρίσκεται στον αντίποδα της χρησιμότητάς της, αφού είναι ο «αφανής ήρωας» πίσω από μια μεγάλη σειρά προϊόντων που χρησιμοποιούμε όλοι καθημερινά –όπως πλαστικά, χάπια, μπογιές, ελαστικά ή σαπούνια.

Προϊόντα που βελτιώνονται συνεχώς χάρη στη Ρεολογία, τη στιγμή που άλλες έρευνες στοχεύουν να δημιουργήσουν υλικά νέας «γενιάς», με ακόμη πιο εντυπωσιακές και χρήσιμες εφαρμογές.

Σε αυτές τις έρευνες πρωταγωνιστεί ο Δημήτριος Βλασσόπουλος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας, ο οποίος απέσπασε πρόσφατα το βραβείο Weissenberg της Ευρωπαϊκής Ενωσης Ρεολογίας για το 2015, ως ένας από τους καλύτερους επιστήμονες του κλάδου σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Οπως εξηγεί ο ίδιος στην «Κ», το αντικείμενο της Ρεολογίας είναι η μελέτη του τρόπου με τον οποίο ρέουν και παραμορφώνονται υλικά μιας πολύ μεγάλης κατηγορίας –στα οποία μεταξύ άλλων ανήκουν οι «πρώτες ύλες» των βαφών ή των ελαστικών.

«Πρακτικά, η Ρεολογία παρεμβαίνει στη βιομηχανική τους κατεργασία, ώστε να εξασφαλίσει πως τα προϊόντα που θα προκύψουν θα έχουν την επιθυμητή συμπεριφορά και το μικρότερο δυνατό κόστος. Ετσι, για παράδειγμα, συνέβαλε στη φθηνή παραγωγή κάθε είδους πλαστικού, με τις προδιαγραφές που χρειάζονται για τη χρήση του –ώστε, π.χ., οι συσκευασίες τροφίμων να προστατεύουν όντως το περιεχόμενό τους μέχρι την ημερομηνία λήξης. Μια εντελώς διαφορετική εφαρμογή είναι οι κάψουλες των χαπιών, με στόχο αυτή τη φορά να εξασφαλισθεί πως θα διαλύονται στο επιθυμητό σημείο του σώματος, απελευθερώνοντας εκεί τη δραστική ουσία», σημειώνει ο καθηγητής.

Οπως αναφέρει το κείμενο της βράβευσης, τα 170 επιστημονικά άρθρα που έχει δημοσιεύσει ο κ. Βλασσόπουλος άσκησαν μεγάλη επίδραση στον κλάδο, έχοντας ως κύριο χαρακτηριστικό την «πρωτότυπη πειραματική προσέγγιση προσεκτικά επιλεγμένων θεμάτων, τα οποία μελέτησε συστηματικά και με αυστηρότητα». Ο ίδιος, πάντως, θεωρεί πως το σχόλιο, όπως και το βραβείο, πιστώνεται επίσης στους συναδέλφους του Πανεπιστημίου Κρήτης και του ΙΤΕ με τους οποίους συνεργάζεται, όπως επίσης και στους φοιτητές που ανήκουν στην επιστημονική ομάδα.

Η ομάδα προσπαθεί να εξελίξει τη Ρεολογία με έρευνες που θα επιτρέπουν να καθορίζεται η επιθυμητή συμπεριφορά των προϊόντων παρεμβαίνοντας όχι στη διαδικασία κατεργασίας, όπως συμβαίνει μέχρι τώρα, αλλά στη χημική δομή και στο μίγμα των «πρώτων υλών». «Με αυτό τον τρόπο, ελπίζουμε πως θα ανοίξουμε τον δρόμο για “έξυπνα” υλικά, που θα αλλάζουν ιδιότητες με την πάροδο του χρόνου ή ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται κάθε στιγμή. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, στο οποίο βέβαια εργάζονται αρκετοί ακόμη επιστήμονες σε όλο τον κόσμο, είναι υλικά που θα “αυτο-επουλώνονται”, δηλαδή θα εξαφανίζουν τις αμυχές και τα γδαρσίματα, χωρίς καμία παρέμβαση»

http://physicsgg.me/2015/02/07/%ce%b7-%ce%ac%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%81%ce%b5%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%80%cf%81%cf%89%cf%84%ce%b1/

.jpg.100f046e4cafb4241421bc5437afe025.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Γεράσιμος Πετράτος: Mέντορας της Πυρηνικής Φυσικής στις ΗΠΑ. :cheesy:

Ο δρ Γεράσιμος Πετράτος είναι καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Κεντ του Οχάιο, των ΗΠΑ. Εχει διατελέσει διευθυντής του Τμήματος Φυσικής και του Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών του Πανεπιστημίου.

Πότε νιώσατε τελευταία φορά υπερήφανος ως Ελληνας;

Στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.

Σε τι σας έκανε καλύτερο η διεθνής εμπειρία σας;

Να μπορώ να βλέπω τον κόσμο όπως είναι, γκρίζο, όχι άσπρο ή μαύρο. Να στηρίζομαι σε πραγματικά δεδομένα και όχι σε εικασίες. Να μιλάω λίγο

και όταν χρειάζεται, και να ακούω όλες τις απόψεις.

Τι πιο πολύτιμο σας έδωσε η ελληνική παιδεία;

Να μάθω να διαβάζω, να γράφω και να λύνω προβλήματα αριθμητικής, γιατί είχα την τύχη να έχω δάσκαλο στο δημοτικό τον Κώστα Βελίκα. Παρά τα προβλήματά της, η ελληνική παιδεία μού έδωσε τα εφόδια για μια ερευνητική υποτροφία για μεταπτυχιακά στις ΗΠΑ.

Πού υπερέχουμε και σε τι υστερούμε ως Ελληνες;

Ως άτομα δεν διαφέρουμε από τους άλλους, έχουμε το ίδιο DNA. Ως κοινωνική ομάδα υπερέχουμε στα κακά και υστερούμε στα καλά, σύμφωνα πάντα με τις μελέτες διεθνών οργανισμών. Φταίνε οι προπονητές που εμείς οι ίδιοι προσλαμβάνουμε.

Πώς θα γίνει πιο ανταγωνιστικό το ελληνικό πανεπιστήμιο;

Οταν ξεφύγει από υπουργούς, ακόμη και καλούς, όπως ήταν η Αννα Διαμαντοπούλου, και γίνει ουσιαστικά ανεξάρτητο. Οταν οι καθηγητές του αποφασίσουν να το υπερασπιστούν αποφασιστικά σαν άσυλο παραγωγής και μετάδοσης γνώσης και όχι μπαχαλάκηδων. Οταν αποκτήσει αδέλφια πανεπιστήμια, μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά.

Τι θα κάνατε για να δώσετε ώθηση στην ελληνική καινοτομία;

Θα έφτιαχνα τις αναγκαίες βάσεις για την ανάπτυξή της: αξιοκρατία, διαφάνεια, ισονομία και αποδαιμονοποίηση του επιχειρείν. Επίσης, θα έλεγα στους νέους ότι ο στόχος να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι είναι πολύ χαμηλός.

Η έννοια της αριστείας πού εκφράζεται στην Ελλάδα;

Στον χειρουργό που επαναπατρίστηκε και σώζει ζωές - που δεν παίρνει φακελάκια και δεν δίνει μίζες. Στον καθηγητή της Πληροφορικής που κάνει το τμήμα του καλύτερο από άλλα αντίστοιχα τμήματα του εξωτερικού.

Τι ουσιαστικό μπορούν να δώσουν στη χώρα οι διακεκριμένοι του εξωτερικού;

Προσφέρουν καθημερινά σαν απόστολοι της Ελλάδας στο εξωτερικό. Εάν επαναπατριστούν, μπορούν να δώσουν τεχνογνωσία, εξειδίκευση, εμπειρία, επαγγελματισμό και αριστεία.

Τι θα συμβουλεύατε έναν συνάδελφό σας που παραμένει και βιώνει την ελληνική πραγματικότητα;

Να διώξει πρώτα τους μπαχαλάκηδες από τα πανεπιστήμια - ναι, μπορεί! Μετά να απλώσει στο Σύνταγμα ένα πανό 100 μέτρα που να γράφει «ΟΧΙ στο Πελατειακό Κράτος της Διαφθοράς. Αξιοκρατία, Διαφάνεια, Ισονομία ΤΩΡΑ». Να γίνει ο ίδιος ένας ηγέτης για τον αγανακτισμένο Ελληνα.

Βγήκε κάτι θετικό από την κρίση - και ποιο είναι;

Τίποτα απολύτως. Η Ελλάδα παραμένει ένα πελατειακό κράτος διαφθοράς, συμφερόντων και συντεχνιών. Δεν έχει γίνει ούτε μία ουσιαστική μεταρρύθμιση - κι αν τυχόν ψηφίστηκε, δεν εφαρμόστηκε ή καταργήθηκε σύντομα με κάποια τροπολογία του μεσονυκτίου.

Με τι προϋποθέσεις θα γυρίζατε στην πατρίδα;

Αν μου πρότειναν να στήσω από την αρχή το πρώτο μη κερδοσκοπικό, μη κρατικό πανεπιστήμιο.

Ποια ελληνική συνήθειά σας κρατήσατε;

Να τρώω ελληνικά, δηλαδή ένα καρβέλι χωριάτικο ψωμί στην καθισιά μου, βουτηγμένο στο αγουρόλαδο ντοματοσαλάτας με φέτα.

Ο Ελληνας ήρωάς σας.

Ο δάσκαλός μου Κώστας Βελίκας και ο γιατρός που έχει σώσει πολλές χιλιάδες ζωές.

Παιχνίδι με τις λέξεις

Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα: Tα βότσαλα του Μύρτου.

Το πρόσωπο που νοσταλγώ: Ολους όσους αφήνω πίσω.

Η πιο ελληνική μου λέξη: Θάλασσα.

Τι παίρνω μαζί μου φεύγοντας από την Ελλάδα: Πολλές φωτογραφίες.

Σταθμοί στη ζωή του

1955: Γεννήθηκε στην Αθήνα.

1980: Πτυχίο Φυσικής από το Καποδιστριακό. Πηγαίνει για μεταπτυχιακές σπουδές (PhD, 1988) στο The American University της Ουάσιγκτον.

1994: Αναπληρωτής καθηγητής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Κεντ του Οχάιο έπειτα από δώδεκα χρόνια διαμονής και ερευνών στον Γραμμικό Επιταχυντή του Στάνφορντ.

2008: Εκλέγεται Εταίρος (Fellow) της Ενωσης Φυσικών Επιστημών των ΗΠΑ για τις έρευνές του στη δομή των νουκλεονίων και ελαφρών πυρήνων.

2014: Βραβεύεται για τέταρτη φορά ως Διακεκριμένος Δάσκαλος - Μέντορας Καθηγητής από το Σύλλογο Φοιτητών Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Κεντ.

http://www.kathimerini.gr/802911/article/proswpa/synentey3eis/gerasimos-petratos-mentoras-ths-pyrhnikhs-fysikhs-stis-hpa

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Σπύρος Π. Ζερβός, ένας υπέροχος άνθρωπος. :cheesy:

Στις 23 Ιανουαρίου 2015, ο μαθηματικός Σπύρος Ζερβός έφυγε από τη ζωή. Τον Σπύρο Ζερβό θα θυμούνται για πάντα με αγάπη οι φυσικοί του Πανεπιστημίου Αθηνών που τον είχαν καθηγητή στα μαθήματα «Απειροστικός Λογισμός και «Μιγαδικές συναρτήσεις».

Ο Σπύρος Π. Ζερβός ήταν αριστούχος διδάκτωρ d’ Etat (1960) του Πανεπιστημίου του Παρισιού και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1961 (με εξαίρεση τα χρόνια 1968 – 1974, κατά τα οποία υπήρξε ο μόνος καθηγητής της Φυσικομαθηματικής Σχολής που απολύθηκε από την χούντα και ο μοναδικός Έλληνας πανεπιστημιακός μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη του «Ρήγα Φεραίου» στα 1968).

Το ερευνητικό του έργο, εκτεινόταν σε διαφόρους κλάδους των Καθαρών Μαθηματικών και στην Ιστορία και Φιλοσοφία τους. Οργανωτής πολλών διεθνών συμποσίων, εκδίδει από το 1978 το διεθνές μαθηματικό περιοδικό «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Εκτεταμένα συγγράμματά του στα ελληνικά είναι τα «Εισαγωγή εις τα Νεώτερα Μαθηματικά» (1970, 1972) και «Ακολουθίαι Πραγματικών Συναρτήσεων» (1967, 1972). Το τελευταίο αποτελεί συμπλήρωμα στο κλασσικό σύγγραμμα «Απειροστικός Λογισμός» του πατέρα του Παναγιώτη Ζερβού, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ακαδημαϊκού.

Σαν πρόεδρος της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, στα 1975, σκέφθηκε πρώτος την ίδρυση Ελληνικού Πανεπιστημίου στο Αιγαίο, οργανώνοντας στη Σάμο και επίσκεψη κορυφαίων ξένων μαθηματικών, που προσφέρθηκαν να διδάξουν εκεί.

Γεννημένος στα 1930 και με μητέρα φιλόλογο, την Χαρίκλεια Παπαϊωάννου – Ζερβού (σύγγραμμά της: Εισαγωγή εις την μελέτην της αρχαίας ελληνικής ποιήσεως, 1974), μελετά συστηματικά, από παιδί, ορισμένες ιστορικές περιοόδους. Σχετικά είναι και τα, με λογοτεχνική μορφή, κείμενά του: «1940», βιβλίο (1973, 1978), «Της λευτεριάς» (1977), «Στα μαρμαρένια αλώνια» (1978) και «Πλούταρχος» (1987), ποιητικές συλλογές (όλα, στις εκδόσεις Α. Καραβία, Αθήνα).

Από πολλά άλλα δικά του, δημοσιευμένα στα ελληνικά αναφέρουμε τα: 1) «Ιούλιος Βερν», ο επιστήμων, ο στοχαστής, ο άνθρωπος• μακρά, αυτοδύναμη εισαγωγή στην ελληνική μετάφραση του βιβλίου του Σοβιετικού ακαδημαϊκού Α. Αντρέγιεφ « Οι τρεις ζωές του Ιουλίου Βερν», εκδόσεις Α. Καραβία, 1967 και 2) «Η αναγκαιότητα της Ορθοδοξίας για κάθε εθνικά σωστή ελληνική εξωτερική πολιτική» (Στον τιμητικό τόμο για τον Καθηγητή Γεράσιμο Κονιδιάρη, Αθήνα, 1981).

Από το 1990 ήταν διευθυντής του Τομέα «Άλγεβρα – Γεωμετρία» στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Το 1991 εκδίδει και δεύτερο διεθνές μαθηματικό περιοδικό, το «Mathematics revisited, Mathematicians remembered», που περιέχει και περιέχει και τις μετά το 1985 μαθηματικές έρευνες του Σ. Π. Ζερβού.

Εκτός από τα παραπάνω κυκλοφόρησαν κι άλλα βιβλία του Σπύρου Ζερβού, όπως για παράδειγμα: «Καθολική Άλγεβρα – Από τα σύνολα και την τοπολογία στην καθολική άλγεβρα και την θεωρητική πληροφορική», Ινστιτούτο του βιβλίου – Μ. Καρδαμίτσα, Αθήνα 1994,

σε συνεργασία με τον Στράτο Ελ. Μακρά «Αλγεβρικές εξισώσεις ανισότητες – Γεωμετρία ριζών», Αθήνα 1997,

και σε συνεργασία με τον Πέτρο Β. Κρικέλη «Πως μεταβαίνουμε από τα κλασικά μαθηματικά στα νεώτερα», Αθήνα 1997.

Σπύρος Ζερβός: «Τι μπορούν να μας πούνε τα μαθηματικά και οι φυσικές επιστήμες;» (1991)

Μαθηματικοί και φυσικοί που υπήρξαν φοιτητές του Σ. Ζερβού αναπολούν

http://www.mathematica.gr/forum/viewtopic.php?f=6&t=48109

http://ylikonet.gr/group/allo/forum/topics/3647795:Topic:284972?commentId=3647795%3AComment%3A285612&xg_source=activity&groupId=3647795%3AGroup%3A7019

με μεγάλη αγάπη, την υπερβολική καλοσύνη που έδειχνε στους φτωχούς φοιτητές και όχι μόνο, το ξετύλιγμα κατά τη διάρκεια των μαθημάτων του «ιστορικού πάθους» του με την εθνική αντίσταση και τον αντιδικτατορικό αγώνα, τις προφορικές εξετάσεις στο σπίτι του στο Ψυχικό με τις αμέτρητες γάτες, την φωτογραφική μνήμη του και τις μαραθώνιες γραπτές εξετάσεις στα μαθήματά του, τις Κυριακές, από τις 8 π.μ. έως ∞, όπως έγραφε στις ανακοινώσεις.

Περισσότερα καθως και Επιστολή στην Μέρκελ!!! =D> =D> =D>

http://physicsgg.me/2015/02/07/%cf%83%cf%80%cf%8d%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%80-%ce%b6%ce%b5%cf%81%ce%b2%cf%8c%cf%82-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%85%cf%80%ce%ad%cf%81%ce%bf%cf%87%ce%bf%cf%82-%ce%ac%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%bf/

.thumb.jpg.44ddb13771d16193ea10c6d8eaf133ba.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Βραβείο συνολικής προσφοράς στον Σταμάτιο Κριμιζή. :cheesy:

Mε το βραβείο «Συνολικής Προσφοράς» (Lifetime Achievement Trophy),τιμήθηκε από το Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος των ΗΠΑ ο διακεκριμένος Έλληνας αστροφυσικός Σταμάτιος Κριμιζής. Η απονομή του βραβείου έγινε χθες, σε ειδική τελετή στην Ουάσινγκτον.

Το συγκεκριμένο βραβείο, που θεσμοθετήθηκε το 1985, απονέμεται σε αναγνώριση των εξαιρετικών επιτευγμάτων στο χώρο της αεροδιαστημικής επιστήμης και τεχνολογίας.

Ο J.R. Dailey, εκ των διευθυντών του Μουσείου,δήλωσε ότι ο δρ. Κριμιζής «έχει συμβάλει όσο λίγοι άνθρωποι στη γνώση μας για το ηλιακό σύστημα». Mε το ίδιο βραβείο έχουν τιμήθηκαν στο παρελθόν ο μέντορας του Κριμιζή, James Van Allen (2006), καθώς και οι αστροναύτες John Glenn (2001) και Neil Armstrong (2004).

Ο καθηγητής και ακαδημαϊκός Σταμάτιος Σταμάτιος Κριμιζής, έχει θεμελιώδη συνεισφορά στη διαστημική επιστήμη και εξερεύνηση.

Είναι ο μοναδικός επιστήμονας στον κόσμο που έχει ηγηθεί, ή συμμετάσχει, σε πειράματα διαστημικής φυσικής, που έχουν αποσταλεί και στους οκτώ πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Έχει, επίσης, πραγματοποιήσει αξιόλογες ανακαλύψεις στη φυσική του ηλιακού ανέμου και της μαγνητόσφαιρας, που περιβάλλει το ηλιακό μας σύστημα.

Ο δρ. Σταμάτιος Κριμιζής γεννήθηκε στον Βροντάδο της Χίου το 1938, όπου και αποφοίτησε από το τοπικό Γυμνάσιο Αρρένων το 1956. Το ίδιο έτος πήγε στις ΗΠΑ και σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Στη συνέχεια σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, όπου ολοκλήρωσε τη μεταπτυχιακή εξειδίκευσή του και τη διδακτορική του διατριβή. Εργάστηκε ως ερευνητής καθηγητής της Σχολής Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, ενώ το 1968 ηγήθηκε της Ομάδας Διαστημικής Φυσικής και Διαστημικών Οργάνων στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς.

Μέγιστη είναι η συμβολή του Κριμιζή στα σπουδαιότερα διαστημικά προγράμματα των ΗΠΑ. Διαδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση της διαστημικής εξερεύνησης, ως εισηγητής του προγράμματος διαστημικών αποστολών Discovery της NASA και ως επικεφαλής του τμήματος Διαστημικής του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς, στη δημιουργία των αποστολών NEAR, Shoemaker, MESSENGER και New Horizons.

Σήμερα, συμμετέχει σε αποστολές στον Ερμή, τον Κρόνο, τον Πλούτωνα, και την Ηλιόσφαιρα, καθώς και σε πρωτοποριακές μελέτες για την κατανόηση της μεταβατικής ζώνης προς τον μεσοαστρικό χώρο.

Προς τιμήν του, το 1999, η Διεθνής Αστρονομική Ενωση (IAU) ονόμασε με το όνομά του τον αστεροειδή 8323 Krimigis (1979 UH). Το 2005 εξελέγη ακαδημαϊκός στην Ακαδημία Αθηνών στη νεοϊδρυθείσα έδρα «Επιστήμη του Διαστήματος» και έγινε πρόεδρος της Τάξεως Θετικών Επιστημών για το 2007. Από τον Δεκέμβριο 2006 έχει αναλάβει εθνικός εκπρόσωπος της Ελλάδος στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος.

Η Ενωση Ελλήνων Φυσικών θα τιμήσει τον κ. Κριμιζή, για το συνολικό έργο του, στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών στις 6 Απριλίου.

http://physicsgg.me/2015/03/26/%ce%b2%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%b5%ce%af%ce%bf-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ac%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%b1/

krimigis.jpg.0482ef0feffb45930488aa50793d6f00.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Το άλλο πρόσωπο της Ελλάδας. :cheesy:

Η Νεφέλη και η Αναστασία είναι δύο υποψήφιες από την Ελλάδα που διακρίθηκαν για τις πρωτοποριακές ιδέες τους στον παγκόσμιο διαγωνισμό Microsoft YouthSpark Challenge for Change ανάμεσα σε 30 φιναλίστ. Στον διαγωνισμό συμμετείχαν χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και απόφοιτοι από όλον τον κόσμο, οι οποίοι κλήθηκαν να καταθέσουν τις ιδέες τους σχετικά με το πώς θα μπορούσαν να φέρουν θετική αλλαγή στην τοπική κοινωνία αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα.

«Οταν οι καθηγητές, οι συμμαθητές μου και εγώ είδαμε μέσα από ζωντανές εικόνες τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στην Αφρική σχετικά με την έλλειψη αλλά και τη μόλυνση νερού συγκινηθήκαμε και αποφασίσαμε να βοηθήσουμε. Ετσι λοιπόν ξεκινήσαμε το Project LINC» περιγράφει η μαθήτρια της Γ' Λυκείου από τα Τρίκαλα Νεφέλη Στεφοπούλου, η οποία μαζί με το φροντιστήριο αγγλικών «Τhe School Master» συμμετείχε σε ένα παγκόσμιο project σε συνεργασία με δύο σχολεία στην Αμερική.

Οι γνώσεις προγραμματισμού που προϋπέθετε η υλοποίηση των επιχειρηματικών ιδεών που σκέφτονταν οδήγησαν δύο φοιτήτριες της Νομικής Θεσσαλονίκης να ξεκινήσουν μόνες τους να μελετούν και να ανακαλύπτουν τον κόσμο της τεχνολογίας. «Οσο όμως εμβαθύναμε ανακαλύψαμε πως τον τεχνολογικό κλάδο πλήττει ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα: αυτό της τεράστιας υποεκπροσώπησης των γυναικών σε σχέση με τους άντρες. Συγκεκριμένα από όλους τους εργαζομένους στις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών στην Ευρώπη μόνο το 30% είναι γυναίκες ενώ μόνο το 9% των εφαρμογών δημιουργούνται από αυτές. Αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι για να αλλάξει αυτή η κατάσταση και μαζί με άλλα έξι άτομα σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Ηνωμένο Βασίλειο συγκροτήσαμε την πρώτη ομάδα στην Ελλάδα με σκοπό να φέρει όλο και περισσότερες γυναίκες σε επαφή με τον προγραμματισμό» περιγράφει στο «Βήμα» η Αναστασία Σιάπκα, συνιδρύτρια του «Code it Like a Girl» (www.codeitlikeagirl.com).

Project LINC

Το Project LINC (projectlinc.clubefl.gr) είναι ένα παγκόσμιο project το οποίο έχει δημιουργηθεί μέσα από τη συνεργασία τριών χωρών, πολλών μαθητών και πέντε σχολείων, στόχος του οποίου είναι να λύσει το πρόβλημα μόλυνσης νερού που αντιμετωπίζει ένας αριθμός σχολείων στην Κένυα. Μέσω αυτής της πρωτοβουλίας έχουν ήδη δωρίσει επτά φίλτρα νερού τα οποία εγκαταστάθηκαν σε δύο σχολεία παρέχοντας πόσιμο νερό σε περισσότερα από 500 παιδιά. «Μετά από διάφορες εργασίες, έρευνες και projects στα οποία συμμετείχα αλλά και μετά την επικοινωνία που είχα μέσω Skype με όλους τους καθηγητές από το εξωτερικό θέλησα να βάλω το δικό μου λιθαράκι σε αυτό το υπέροχο project και αποφάσισα να συμμετάσχω στον διαγωνισμό της Microsoft ΥouthSpark Challenge for Change στοχεύοντας στο να βοηθήσω τα παιδιά στα δύο σχολεία της Αφρικής» σχολιάζει η Νεφέλη.

Code it Like a Girl

Από την άλλη, το project της Αναστασίας είναι μια κοινωνική επιχείρηση η οποία διοργανώνει εργαστήρια που εξοικειώνουν τις γυναίκες με τον προγραμματισμό προκειμένου να αποκτήσουν πολύτιμες τεχνολογικές δεξιότητες και να γεφυρώσουν αυτό το χάσμα εκπροσώπησής τους στις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών. «Το Code it Like a Girl στοχεύει μακροπρόθεσμα να γίνει μία "θερμοκοιτίδα" όπου οι γυναίκες θα αλληλεπιδρούν, θα ανταλλάσσουν ιδέες και θα χρησιμοποιούν τις τεχνολογικές τους δεξιότητες για δημιουργική επίλυση προβλημάτων. Η πρόκλησή μας είναι να επεκταθούμε σε κάθε ελληνική πόλη και να γίνουμε ο οργανισμός με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στις γυναίκες ανά την Ελλάδα» λέει η Αναστασία.

Και για τις δύο φιναλίστ η διάκρισή τους αυτή, να βρίσκονται ανάμεσα στους 30 καλύτερους του διαγωνισμού, είναι μια μεγάλη επιτυχία. «Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να βλέπεις πως η ιδέα σου επιβεβαιώνεται και διακρίνεται σε διεθνές επίπεδο από μια αξιόλογη κριτική επιτροπή. Μου δίνει θάρρος να συνεχίσω! Είναι μια πολύ καλή απόδειξη ότι ακόμη και από μια χώρα μικρή σαν την Ελλάδα μπορούν να γεννηθούν αξιόλογες ιδέες» σχολιάζει η Αναστασία. «Οπως λέω και στο βίντεό μου, "όταν κάνεις όνειρα, ακόμη κι αν φαίνονται άπιαστα, με επιμονή, υπομονή και σκληρή δουλειά μπορούν να γίνουν πραγματικότητα"» επισημαίνει η Νεφέλη.

Διαγωνισμός με συμμετοχές από 100 χώρες

Το Project LINC (projectlinc.clubefl.gr) είναι ένα παγκόσμιο πρόγραμμα, το οποίο έχει δημιουργηθεί μέσα από τη συνεργασία τριών χωρών, πολλών μαθητών και πέντε σχολείων, στόχος του οποίου είναι να λύσει το πρόβλημα μόλυνσης νερού που αντιμετωπίζει ένας αριθμός σχολείων στην Κένυα

Ο διαγωνισμός ανακοινώθηκε τον Φεβρουάριο του 2015, ενώ τον περασμένο μήνα οι κριτές έλαβαν και αξιολόγησαν χιλιάδες αξιόλογες συμμετοχές από περισσότερες από 100 χώρες.

Εφέτος είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας διακρίνεται στον παγκόσμιο αυτόν διαγωνισμό με δύο υποψήφιες, ενώ οι συνολικές ελληνικές συμμετοχές έφτασαν τις 30.

Η διαδικασία ψηφοφορίας για την ανάδειξη των δέκα μεγάλων νικητών έχει ήδη ξεκινήσει και είναι ανοιχτή στο κοινό, το οποίο θα έχει την ευκαιρία να ψηφίσει την αγαπημένη του συμμετοχή ως και τις 14 Μαΐου 2015. Το κοινό έχει την ευκαιρία να επιλέξει το αγαπημένο του project μέσα από 30 συμμετοχές, ενώ έχει δικαίωμα μιας ψήφου καθημερινά ως τη λήξη της ψηφοφορίας.

Για να δείτε όλες τις καινοτόμες ιδέες που διακρίθηκαν και να ψηφίσετε εκείνη που πιστεύετε ότι θα κάνει τη διαφορά επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.microsoft.com/youthsparkchallenge.

«Σε περίπτωση που κερδίσω θέλω να λειτουργήσω ως πρεσβευτής του Project και να συνεχίσω την προσπάθεια διάδοσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στην Αφρική, γιατί το πόσιμο νερό, για παράδειγμα, που εμείς θεωρούμε δεδομένο, δεν είναι διαθέσιμο σε όλους μας» λέει η Νεφέλη, η οποία σκέφτεται να διαχειρισθεί το οικονομικό έπαθλο που ακολουθεί τους 10 πρώτους νικητές «πρώτον, όπως ήδη έχω υποσχεθεί στα δύο σχολεία και στα παιδάκια στην Αφρική, θα διαθέσω ένα μέρος του χρηματικού επάθλου στην αγορά φίλτρων νερού για τις οικογένειές τους. Δεύτερον, οι μικρότεροι μαθητές του σχολείου μου έχουν γράψει ένα παιδικό παραμύθι βασισμένο στο Project LINC και με το έπαθλο θα τους βοηθήσω να το εκδώσουν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τα κέρδη από τις πωλήσεις του παραμυθιού θα πάνε και αυτά στην αγορά φίλτρων νερού».

Περισσότερα για τη συμμετοχή της Νεφέλης και για να τη στηρίξετε με την ψήφο σας: https://www.microsoft.com/about/corporatecitizenship/en-us/youthspark/youthsparkhub/programs/challengeforchange/?page=voteentry.cfm&id=1789

Πληροφορίες σχετικά με συμμετοχή της Αναστασίας και για να τη στηρίξετε με την ψήφο σας:

https://www.microsoft.com/about/corporatecitizenship/en-us/youthspark/youthsparkhub/programs/challengeforchange/?page=voteentry.cfm&id=1609

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=703367

195061947_AnastasiaSiapka.thumb.JPG.37b054b4faa4f83cbe0ac6a8cd93a798.JPG

1893395625_NefeliStefopoulou.thumb.JPG.b9bc48bc46884e915c95f34a64c48b08.JPG

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Αθηνά Κουστένη: Θα αργήσουμε να βρούμε εξωγήινη ζωή. :cheesy:

Η εύρεση ιχνών κάποιας μορφής ζωής εκτός της Γης θα πάρει πολύ ακόμη χρόνο, δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η διακεκριμένη Ελληνίδα αστροφυσικός και πλανητολόγος του Αστεροσκοπείου Μεντόν του Παρισιού, Αθηνά Κουστένη, η οποία πάντως δεν αποκλείει σημαντικές μελλοντικές ανακαλύψεις στους δορυφόρους του Δία και του Κρόνου. Παράλληλα, όμως, προειδοποιεί ότι, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, η Γη κινδυνεύει να καταντήσει κάποτε ακατάλληλη για ζωή, σαν την Αφροδίτη και τον Τιτάνα.

Η Αθηνά Κουστένη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961 και το 1980 πήγε για σπουδές στο Παρίσι, όπου το 1989 έλαβε διδακτορικό στην αστροφυσική από το Πανεπιστήμιο 7 «Π. & Μ.Κιουρί».

Σήμερα είναι διευθύντρια ερευνών (πρώτης τάξης) στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας (CNRS) και στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού.

Έχει κατ’ επανάληψη συνεργασθεί ερευνητικά και συμβουλευτικά με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) και την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA). Η έρευνά της, που ξεκίνησε με τον Τιτάνα και την ενεργή συμμετοχή της στη διαστημική αποστολή Cassini/Huygens, εστιάζεται στις ατμόσφαιρες και επιφάνειες των πλανητών και δορυφόρων του ηλιακού μας συστήματος, ιδίως όσων έχουν αστροβιολογικό ενδιαφέρον λόγω πιθανής ύπαρξης ζωής.

Έχει τιμηθεί με πολλά διεθνή βραβεία, ενώ, μεταξύ άλλων, είναι η νέα πρόεδρος (2015-2017) της διαστημικής επιτροπής του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Επιστημών και πρόεδρος (2011-2015) της Διεθνούς Επιτροπής για την Ατμόσφαιρα και την Μετεωρολογία.

Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης:

ΕΡ: H επικεφαλής επιστήμων της NASΑ Έλεν Στόφαν δήλωσε προ μηνός ότι έως το 2025 θα έχουν βρεθεί ενδείξεις εξωγήινης ζωής και σε 20-30 χρόνια οριστικές αποδείξεις. Συμμερίζεσθε αυτή την εκτίμηση και πού είναι πιθανότερο να βρεθούν αυτά τα ίχνη;

ΑΠ: Παρ’ ότι η Έλεν Στόφαν είναι μία καλή μου φίλη, θα διαφωνήσω μαζί της, όπως και στις συζητήσεις που κάνουμε μαζί. Εγώ πιστεύω ότι η εξερεύνηση του διαστήματος είναι στις αρχές της και ότι θα χρειαστούμε πολύ χρόνο ακόμα μέχρις ότου φτάσουμε σε ενδείξεις ή αποδείξεις ζωής.

Η βασική ερώτηση είναι τι ψάχνουμε και πού. Εγώ προσωπικά και η ομάδα μου δεν ψάχνουμε τη ζωή, αλλά ενδείξεις για «βιώσιμα» περιβάλλοντα, δηλαδή μέρη όπου οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, είτε για εμφάνιση εξωγήινης ζωής ή για μελλοντική αποίκηση της γήινης ζωής. Δηλαδή μέρη που έχουν υγρό νερό, πηγές ενέργειας, οργανική χημεία (που οδηγεί στα μόρια που μας τροφοδοτούν) και τα οποία είναι σταθερά στον χρόνο. Γι’ αυτό το θέμα, έχουμε σήμερα τη δυνατότητα να εξερευνήσουμε εκ βάθους το ηλιακό μας σύστημα με διαστημικές αποστολές και η επιστήμη της Αστροβιολογίας που ασχολείται με αυτού του είδους τις μελέτες, είναι σε πλήρη εξέλιξη, όπως το περιγράφω στο τελευταίο μου βιβλίο.

Τα σώματα που θεωρώ τα πλέον ενδιαφέροντα γι’ αυτού του είδους την εξερεύνηση, είναι οι δορυφόροι των γιγαντιαίων πλανητών Δία και Κρόνου, όπως Γανυμήδης, Ευρώπη, Τιτάνας και Εγκέλαδος, γιατί πλέον ψάχνουμε για φιλικά περιβάλλοντα με νερό, ενέργεια και θρεπτικά συστατικά κάτω από την επιφάνεια και όχι πάνω στην επιφάνεια.

Για την αναζήτηση ζωής, είμαστε προς το παρόν «εγκλωβισμένοι», για λόγους τεχνολογικούς, στην εξερεύνηση μέσα στο ηλιακό μας σύστημα, αλλά μπορεί και στο διάστημα εκτός του πλανητικού μας συστήματος, να υπάρχουν «βιώσιμες» συνθήκες σε κάποιους από τους λεγόμενους εξωπλανήτες. Σε αυτήν την περίπτωση όμως, δεν μπορούμε να κάνουμε επιτόπου ανίχνευση ούτε τώρα ούτε στο κοντινό μέλλον, γιατί οι αποστάσεις είναι τεράστιες, ξεπερνούν την φαντασία και δεν επιτρέπουν διαστημικές αποστολές, που είναι ο μόνος τρόπος για να έχουμε οριστικές αποδείξεις.

Οπότε, όχι μόνο δεν μπορώ να αναφερθώ σε μία ημερομηνία για πιθανή εύρεση εξωγήινης ζωής, αλλά και δεν βλέπω καν προς το παρόν πώς μπορεί κανείς, είτε επιστήμων είτε όχι, να φανταστεί τον τρόπο για να πλησιάσουμε σε ένα συμπέρασμα σχετικά με την ύπαρξη ή όχι ζωής έξω από το πλανητικό σύστημα.

ΕΡ: Ο διάσημος φυσικός και συγγραφέας Πολ Ντέιβις έχει κάνει λόγο για την απόκοσμη και αλλόκοτη σιωπή που περιβάλλει τη Γη. Αν οι προϋποθέσεις για την εμφάνιση ζωής φαίνεται να είναι τόσο διαδεδομένες στο σύμπαν (νερό, οργανικά μόρια κ.α.), γιατί άραγε όπου κι αν έχουμε ψάξει, δεν βλέπουμε το παραμικρό σημάδι ζωής, ιδίως νοήμονος;

ΑΠ: Μα δεν έχουμε «ψάξει» ακόμα σχεδόν τίποτα! Έχουμε «στήσει αυτί» προς ένα εξαιρετικά μικρό κομμάτι του σύμπαντος και δεν έχουμε ακούσει τίποτα, το οποίο, άλλωστε, μού φαίνεται πολύ φυσιολογικό. Είτε γιατί δεν υπάρχει τίποτα να ακούσουμε, επειδή εκλείπει η εξωγήινη ζωή, είτε γιατί δεν έχουμε την ικανότητα, προς το παρόν, να λάβουμε τα μηνύματα, είτε γιατί δεν θέλουν ή δεν μπορούν οι τυχόν υπάρχοντες εξωγήινοι να επικοινωνήσουν μαζί μας. Όσον αφορά το «ψάξιμο», είμαστε πολύ μακριά ακόμα από την τεχνολογική εξέλιξη, που θα μας επέτρεπε κάτι τέτοιο. Καλό θα ήταν όμως να κρατούμε τα αυτιά μας ανοιχτά…

ΕΡ: Είχατε δηλώσει σε συνέδριο του Βατικανού για τη ζωή στο σύμπαν, ότι «στην αστροβιολογία συνειδητοποιούμε κάθε μέρα πως η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία». Έως πού τελικά φθάνει η δική σας φαντασία; Ξεπερνάει και εκείνη του Καρλ Σέιγκαν, ο οποίος φαντάσθηκε κάποια στιγμή να κάνουμε «Επαφή» με έναν εξωγήινο πολιτισμό;

ΑΠ: Το πιο καταπληκτικό ατού της Αστροφυσικής είναι ότι σαν επιστήμονες μάς πληρώνουν για να έχουμε φαντασία και να την βάλουμε σε εφαρμογή! Όταν άρχισα να ασχολούμαι με τη μελέτη του Τιτάνα, δορυφόρου του Κρόνου, που μοιάζει με τον πλανήτη μας από διάφορες πλευρές, δεν τολμούσα να κάνω κάτι παραπάνω από το να μελετώ τα σπάνια στοιχεία που είχαμε και να φτιάχνω πολύ συνετά μοντέλα. Αυτά, με τον καιρό όμως, γίνονταν όλο και πιο τολμηρά, καθώς ανακαλύπταμε έναν κόσμο που μας δελέαζε με φανταστικές δυνατότητες.

Παρ’ όλα αυτά, όταν προσγειωθήκαμε με το «Huygens» του Cassini και αντικρύσαμε τις πρώτες εικόνες της επιφάνειας, τα ρυάκια και τους αμμολόφους, τα βουνά, τις λίμνες και τις ακτές και τα πετραδάκια στην κοίτη του ποταμού, μείναμε όλοι με το στόμα ανοιχτό. Πάνε δέκα χρόνια τώρα, που προσπαθούμε ακόμα να εξηγήσουμε τι βλέπουμε.

Όπως μαζί με τον αείμνηστο και εξαιρετικό επιστήμονα Carl Sagan, έτσι και τώρα με άλλους συναδέλφους μου, όπως οι Έλληνες Σταμάτης Κριμιτζής, Γιάννης Δάνδουρας, Χριστίνα Πλαϊνάκη και Ανεζίνα Σολωμονίδου, ζούμε καθημερινά ένα όνειρο, που θρέφει τον ενθουσιασμό που μας προκαλεί η δουλειά μας και που μας ζητάει να βρισκόμαστε πάντα ακόμα πιο μπροστά στην περιέργεια και στη φαντασία.

Εγώ φαντάζομαι, τώρα τελευταία, τις ανακαλύψεις που θα κάνουμε με την αποστολή JUICE (Jupiter Icy moons Explorer), που θα εξερευνήσει τους δορυφόρους του Δία το 2030. Πίδακες στην Ευρώπη; Υπόγειους ωκεανούς στην Ευρώπη και στον Γανυμήδη; Και, γιατί όχι, ενδείξεις προβιωτικής χημείας που ίσως να φτάνει επίπεδα πρωτόγονης ζωής!

ΕΡ: Έχετε μελετήσει το «φαινόμενο του θερμοκηπίου» στην Αφροδίτη, στον Τιτάνα και αλλού. Πιστεύετε ότι η Γη κάποια μέρα μπορεί να έχει την τύχη τους και να καταντήσει μια ακατοίκητη κόλαση;

ΑΠ: Αυτό είναι θέμα επικαιρότητας που μας καίει. Ο πλανήτης μας, μέχρι στιγμής, μάς προσφέρει ένα περιβάλλον ιδανικό για την ανάπτυξη της ζωής. Αυτό ίσως να είναι μοναδικό, τουλάχιστον στο ηλιακό μας σύστημα. Αν δεν προσέξουμε όμως, μπορεί να καταλήξουμε άσχημα.

Γνωρίζουμε πως στην Αφροδίτη και στον ‘Αρη, παλιά θα υπήρχαν πιθανότατα ωκεανοί νερού στην επιφάνεια, οι οποίοι δυστυχώς εξαφανίστηκαν λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου, που αυξάνει την θερμοκρασία και αναγκάζει το υγρό να εξατμιστεί. Έτσι, στην Αφροδίτη έχουμε ένα παράδειγμα καταστροφικής εξέλιξης της ατμόσφαιρας, που κάποτε ήταν σαν την δική μας και που μας προστατεύει εδώ στη Γη.

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου συμβαίνει σε όλους τους πλανήτες και στη Γη υπάρχουν τεράστιες ποσότητες αερίων, όπως το διοξείδιο του άνθρακος και ο υδρατμός, που ευτυχώς, προς το παρόν, είναι συγκεντρωμένα στα πετρώματα του εδάφους και στους ωκεανούς. Αν τα φέρουμε στην ατμόσφαιρα, θα ανεβάσουμε τη θερμοκρασία του εδάφους στους εκατοντάδες βαθμούς και την πίεση επίσης, που θα γίνει 100 φορές μεγαλύτερη από ό,τι σήμερα. Στον Τιτάνα, που μελετώ ιδιαίτερα, επίσης υπάρχει τέτοιο φαινόμενο, με αποτέλεσμα όλο το υγρό να έχει συγκεντρωθεί στου πόλους και να έχει ξεραθεί όλο το έδαφος αλλού.

Η μελέτη της ατμοσφαιρικής δομής του Τιτάνα, λοιπόν, δεδομένου των ομοιοτήτων της με τη γήινη, καθώς και των άλλων πλανητών, συμβάλλει στην παγκόσμια έρευνα για την κλιματική αλλαγή και για τις επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου στον πλανήτη μας. To μέλλον της Γης, λοιπόν, μπορεί να είναι η Αφροδίτη ή ο Τιτάνας.

Αν καταστρέψουμε την προστατευτική ασπίδα του όζοντος κι αν επιτρέψουμε στο φαινόμενο του θερμοκηπίου να εξελιχθεί, αυξάνοντας τη θερμοκρασία του πλανήτη μας, τότε η Γη είτε θα χάσει την ατμόσφαιρά της, είτε θα υπερθερμανθεί, οπότε θα γίνει ακατάλληλη για τη ζωή, όπως ο ‘Αρης ή η Αφροδίτη. Προσοχή λοιπόν!

ΕΡ: Ως Ελληνίδα επιστήμων της διασποράς, πώς βιώσατε την κρίση της χώρας μας όλα αυτά τα χρόνια; Πόσο επηρέασε το εγχώριο ερευνητικό δυναμικό της και την εικόνα της επιστημονικής Ελλάδας στο εξωτερικό;

ΑΠ: Πάντα αισιοδοξώ. Η Ελλάδα και οι Έλληνες έχουν αποδείξει πολλάκις ότι διαθέτουν τη δύναμη και την αντοχή για να σηκωθούν, όταν πέσουν και να πολεμήσουν, όταν η μάχη φαίνεται χαμένη, ώστε να μην καταβληθούν. ‘Αλλωστε, η ιστορία μας το έχει αποδείξει περίτρανα αυτό. Επίσης, στο εξωτερικό η εικόνα της Ελλάδας παραμένει ως επί το πλείστον θετική. Ο κόσμος, ιδιαίτερα στη Γαλλία, μάς συμμερίζεται και μάς συμπαραστέκεται. Δεν είμαστε οι μόνοι σε δύσκολη θέση και δεν πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός φταίει για την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας σήμερα. Αλλά έχω εμπιστοσύνη στον ελληνικό λαό για να ορθοποδήσει.

ΕΡ: Εν κατακλείδι, θα συμβουλεύατε ένα νεαρό κορίτσι να προσπαθήσει να ακολουθήσει μια ανάλογη επιστημονική καριέρα ή το τίμημα, ιδίως στην προσωπική ζωή του, θα είναι υψηλό;

ΑΠ: Σε ένα νέο κορίτσι, ή σε ένα νέο αγόρι, θα πω το ίδιο πράγμα: Να ακολουθήσετε πάντα το όνειρό σας, αλλά έχοντας βάλει πρώτα σε τάξη τις προτεραιότητες που ζητάτε στη ζωή σας και έχοντας καλή γνώση των αντοχών σας. Η επιστήμη που ακολούθησα εγώ, μου απαίτησε δέκα χρόνια σπουδές και κόπους, μετά το σχολείο, για πάρω το διδακτορικό και το μετα-διδακτορικό στη Γαλλία, μία χώρα που δεν «χαρίζεται». Δεν υπάρχει κάποιος σε αυτή τη δουλειά, που να το κάνει για «τα λεφτά». Αν ένας νέος άνθρωπος θέλει να βρει γρήγορα επαγγελματική και επικερδή αναγνώριση, συνιστώ να ψάξει αλλού…

http://physicsgg.me/2015/05/29/%ce%b1%ce%b8%ce%b7%ce%bd%ce%ac-%ce%ba%ce%bf%cf%85%cf%83%cf%84%ce%ad%ce%bd%ce%b7-%ce%b8%ce%b1-%ce%b1%cf%81%ce%b3%ce%ae%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%bd%ce%b1-%ce%b2%cf%81%ce%bf%cf%8d%ce%bc%ce%b5/

koustenh.jpg.044f28b93ef4f5daf5f4347b2919676e.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Το 3% των κορυφαίων επιστημόνων στον κόσμο ειναι Ελληνες,αλλα οι περισσότεροι ζουν στο εξωτερικό. :cheesy:

Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, αλλά το ειδικό βάρος των επιστημόνων της, διεθνώς, είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το μέγεθός της.

Αν και πληθυσμιακά οι Έλληνες αποτελούν λιγότερο από το 0,2% του παγκόσμιου πληθυσμού, ανάμεσα στους κορυφαίους επιστήμονες το ποσοστό των Ελλήνων πλησιάζει το 3%. Όμως, από αυτούς, μόνο ένας στους επτά (14%) έζησε ή ζει στην Ελλάδα, ενώ όλοι οι άλλοι στο εξωτερικό (86%), όπου αρκετοί γεννήθηκαν, ενώ ακόμη περισσότεροι έφυγαν ως μετανάστες.

Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία που παρουσίασε, το Σάββατο, στο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο στην Αθήνα, ο Γιάννης Ιωαννίδης, καθηγητής ιατρικής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, ειδικός σε θέματα στατιστικής.

Δίνοντας την πρώτη ετήσια διάλεξη στη μνήμη του καθηγητή του Δημήτρη Τριχόπουλου, με θέμα "Η φυγή των Ελλήνων επιστημόνων - μια μετα-ανάλυση", ο Ιωαννίδης παρουσίασε στατιστικά στοιχεία για τους συνολικά 672 επιστήμονες με ελληνικά ονόματα, οι οποίοι έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία, με βάση τα αντικειμενικά δεδομένα της βάσης Google Scholar.

Κατά μέσο όρο, οι 672 Έλληνες επιστήμονες έχουν πάρει 17 χιλιάδες αναφορές ο καθένας τους στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία. Από τους 672, οι 33 έχουν φύγει από τη ζωή, ενώ οι υπόλοιποι έχουν σχεδόν όλοι φύγει από την Ελλάδα.

Στον ευρύτερο επιστημονικό χώρο, υπάρχουν πάνω από 20 εκατομμύρια συγγραφείς που έχουν κάνει τουλάχιστον μια επιστημονική δημοσίευση. Τα ελληνικά ονόματα αντιπροσωπεύουν περίπου το 1% του συνόλου (δηλαδή 200 χιλιάδες), ενώ μεταξύ των κορυφαίων επιστημόνων, είτε εν ζωή, είτε όχι, το ποσοστό των ελληνικών ονομάτων πλησιάζει το 3%. Ο αρχαιότερος Έλληνας επιστήμονας είναι ο Αριστοτέλης, ο οποίος, αν και τόσο παλαιός, συνεχίζει να αναφέρεται συχνά στη σύγχρονη επιστημονική βιβλιογραφία.

Από τους 672 κορυφαίους Έλληνες επιστήμονες, μόνο οι 95 (το 14%) βρίσκονται στην Ελλάδα. Περισσότεροι από τους μισούς (376 άτομα ή το 56%) ζουν στις ΗΠΑ και ακολουθούν ως χώρες διαμονής και εργασίας το Ηνωμένο Βασίλειο (60 επιστήμονες ή το 9%), ο Καναδάς (31), η Γερμανία (24), η Γαλλία (20), η Ελβετία (19), η Αυστραλία (17), η Κύπρος (9) και άλλες χώρες (21).

Η περιοχή σε όλο τον κόσμο με τον μεγαλύτερο αριθμό κορυφαίων Ελλήνων επιστημόνων είναι η Καλιφόρνια (74 άτομα) και ακολουθούν η Μασαχουσέτη (64), η Νέα Υόρκη (62), η λοιπή Ελλάδα πλην Αθηνών (48), η Αθήνα (47), το Λονδίνο (31), το Τέξας (21), η Πενσιλβάνια (21), το «δίδυμο» Οξφόρδης-Κέμπριτζ (19), το Κονέκτικατ (17) και το Ιλινόις (15).

Από τους 40 επιστήμονες με τον μεγαλύτερο συνολικό αριθμό αναφορών που ζουν ακόμα, μόνο ένας βρίσκεται κυρίως στην Ελλάδα, ενώ οι 34 (ποσοστό 85%) βρίσκονται στις ΗΠΑ.

Σε όλα τα επιστημονικά πεδία, ακόμα και αυτοί που βρίσκονται στην Ελλάδα, τις περισσότερες φορές έχουν κάνει το μεγαλύτερο μέρος του έργου τους σε άλλες χώρες.

Ποιοι ήταν και πού πέθαναν οι κορυφαίοι Έλληνες επιστήμονες

Από τους 33 νεκρούς κορυφαίους Έλληνες επιστήμονες (μεταξύ των οποίων ο Δ.Τριχόπουλος), οι 12 είχαν γεννηθεί στο εξωτερικό από ελληνικές οικογένειες, οι οποίες είχαν ήδη μεταναστεύσει πριν γεννηθούν εκείνοι. Οι υπόλοιποι μετανάστευσαν οι ίδιοι από την Ελλάδα.

Όσον αφορά τον θάνατό τους, οι 28 πέθαναν μακριά από την Ελλάδα. Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξε ο Ι.Ιωαννίδης, κυρίως από νεκρολογίες:

- Ο μεγαλύτερος μυκητολόγος Κωνσταντίνος Αλεξόπουλος πέθανε στο Όστιν του Τέξας.

- Ο Χαράλαμπος «Ρόκο» Αλιπράντης, που έκανε σημαντικές συνεισφορές στην οικονομική θεωρία και στα αναλυτικά μαθηματικά, πέθανε στο Γουέστ Λαφαγιέτ της Ιντιάνα.

- Ο βιοχημικός του Χάρβαρντ Χάρι Αντωνιάδης, ο οποίος ανακάλυψε ότι αυξητικοί παράγοντες και ογκογονίδια είναι το ίδιο πράγμα, πέθανε στο Νιούπορτ της Μασαχουσέτης.

- Ο Κρις Αργύρης, ο ιδρυτής της επιστήμης της Οργανωσιακής Μάθησης (Organizational Learning), πέθανε στο Γουέσλεϊ της Μασαχουσέτης.

- Ο Γιάννης Αργύρης, που ανακάλυψε τη μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων, πάνω στην οποία στηρίζονται οι υπολογιστικοί κώδικες της σύγχρονης μηχανικής, πέθανε στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας.

- Ο νευροψυχίατρος Γιώργος Μπαρτζώκης, που πρότεινε τη θεωρία εκφύλισης της μυελίνης για παθήσεις του εγκεφάλου, πέθανε στο Λος 'Αντζελες.

- O Γιάννης Μπατσάκης,, ο κορυφαίος παθολογοανατόμος πάνω στον καρκίνο κεφαλής και τραχήλου, πέθανε στο Χιούστον του Τέξας.

- Ο κορυφαίος θεωρητικός μαθηματικός Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή πέθανε στο Μόναχο της Γερμανίας.

- O Κορνήλιος Καστοριάδης, από τους σημαντικότερους σύγχρονους στοχαστές της πολιτικής φιλοσοφίας, πέθανε στο Παρίσι.

- O Γιώργος Κοτζιάς, που βρήκε την πρώτη αποτελεσματική θεραπεία για τον παρκινσονισμό, την L-Dopa, πέθανε στη Νέα Υόρκη.

- O Μιχαήλ Δερτούζος, ο καθηγητής του ΜΙΤ που συνέβαλε τα μέγιστα, ώστε να χρησιμοποιούμε ευρύτατα τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές σήμερα, πέθανε στη Βοστώνη.

- Ο ανοσολόγος Ντίνος Διαλυνάς πέθανε στην Καλιφόρνια.

- Ο Ανδρέας Δημαρόγκωνας, από τους σημαντικότερους ειδικούς στο μηχανολογικό σχεδιασμό και στις ταλαντώσεις, πέθανε στο Σεν Λιούις του Μισούρι.

- Ο Ντίνος Γαζής, κορυφαίος ερευνητής της IBM και πρωτοπόρος στην μοντελοποίηση της ροής κυκλοφορίας, πέθανε στο Κάτοναχ της Ν.Υόρκης.

- Ο Νικόλας Γεωργάνας, από τους σημαντικότερους ερευνητές στα συστήματα πολυμέσων, πέθανε στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας.

- Ο Νικόλας Γονατάς, κορυφαίος νευροπαθολόγος που ίδρυσε το τμήμα νευροπαθολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, πέθανε στη Φιλαδέλφεια της Πενσιλβάνια.

- Ο Πάρις Χρήστος Κανελλάκης, κορυφαίος ερευνητής στην πληροφορική, πέθανε πολύ νέος, μόλις 42 ετών, μαζί με τη γυναίκα του και τα δυο παιδιά του, σε συντριβή αεροπλάνου στη οροσειρά των 'Ανδεων στην Κολομβία.

- O Αντώνης Μαρμάρου, κορυφαίος ερευνητής στη σημασία και ρύθμιση της ενδοκρανιακής πίεσης σε νευροχειρουργικούς ασθενείς, πέθανε στο Κρόζιερ της Βιρτζίνια.

- O φυσικομαθηματικός Νικόλας Μητρόπουλος (Metropolis), o δημιουργός των πρώτων μεγάλων ηλεκτρονικών υπολογιστών (ΜΑΝΙΑC), της πρώτης ατομικής βόμβας και των εξαιρετικά σημαντικών υπολογιστικών αλγόριθμων «Μόντε Κάρλο», πέθανε στο Λος 'Αλαμος του Ν.Μεξικό.

- Ο Δημήτρης Μιχαλάς, κορυφαίος αστροφυσικός και αυθεντία στις ατμόσφαιρες των άστρων και στη ραδιοαστρονομία, πέθανε στη Σάντα Φε του Ν.Μεξικό.

- Ο Κλαρκ Μουστάκας, ιδρυτής της ανθρωπιστικής ψυχολογίας, πέθανε στο Φάρμιγκτον Χιλς του Μίσιγκαν.

- Ο Δημήτριος Παπαχατζόπουλος, εφευρέτης των λιποσωμιακών φαρμάκων, πέθανε στο Σαν Φρανσίσκο.

- O Γεώργιος Παπανικολάου, εφευρέτης του «Τεστ Παπ» για την πρόληψη του καρκίνου της μήτρας, πέθανε στο Μαϊάμι της Φλόριδα.

- O Αθανάσιος Παπούλης, ο γίγαντας των εφαρμοσμένων μαθηματικών, πέθανε στο Λονγκ 'Αϊλαντ της Ν.Υόρκης.

- Ο Νίκος Πουλαντζάς, ο σημαντικότερος δομικός μαρξιστής πολιτικός φιλόσοφος, πέθανε στο Παρίσι.

- Ο Πέτρος Σιφναίος, ένας από τους σημαντικότερους ψυχοθεραπευτές και αυτός που επινόησε τον όρο "αλεξιθυμία", πέθανε στο Μπέλμοντ της Μασαχουσέτης.

- Ο Αναστάσιος (Τας) Βενετσανόπουλος, κορυφαίος επιστήμονας στα πολυμέσα και στη θεωρία του δικτυακού σήματος και της επεξεργασίας εικόνας, πέθανε στο Τορόντο του Καναδά.

- Ο Γιάννης Βλησίδης, μέλος της λεγόμενης «συμμορίας των τεσσάρων», που έγραψε το κλασικό έργο πάνω στην ανάπτυξη λογισμικού, πέθανε 44 ετών από καρκίνο του εγκεφάλου στην πολιτεία της Ν.Υόρκης.

- Ο Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος, κορυφαίος στα μαθηματικά των ανισοτήτων στην μηχανική, πέθανε στη διάρκεια διακοπών στο Λουτράκι.

- Ο Ιωάννης Βαρδουλάκης, κορυφαίος επιστήμονας στο χώρο της γεωμηχανικής, έπεσε την ώρα που έκοβε κάποιο δέντρο έξω από το σπίτι του στην Αθήνα.

-Η Μαρία Πέτρου, κορυφαία επιστήμονας στην επεξεργασία σήματος και στη ρομποτική, πέθανε από καρκίνο τρία χρόνια μετά την επιστροφή της από την Αγγλία στη Θεσσαλονίκη.

Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ.Ιωαννίδης, «θα πρέπει να εξετάσουμε αν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε σαν χώρα και σαν κοινωνία τους άλλους 639 που είναι ακόμα ζωντανοί, αλλά και να εξασφαλίσουμε ότι ο ελληνισμός θα αναδείξει και πολλές χιλιάδες άλλους κορυφαίους επιστήμονες στο μέλλον». :cheesy: :cheesy: :cheesy:

Ανέφερε ότι είναι ενθαρρυντικό πως η Ελλάδα είναι μία από τις πέντε μόνο χώρες που διάλεξαν δύο επιστήμονες ανάμεσα στους έξι σπουδαιότερους του έθνους τους: Τον Γεώργιο Παπανικολάου και τον Αριστοτέλη (οι άλλες είναι οι Κροατία, Ιταλία, Γαλλία και Μεγάλη Βρεττανία).

Από την άλλη, όμως, ο κ.Ιωαννίδης επεσήμανε ότι το ποσοστό του ΑΕΠ που η Ελλάδα δαπανά για έρευνα και τεχνολογία, είναι μόλις 0,6%, έναντι περίπου 4% που δαπανούν χώρες όπως το Ισραήλ και η Φινλανδία. ](*,)

Ο κ. Ιωαννίδης υπογράμμισε ότι «μια αξιοθαύμαστη μειοψηφία επιστημόνων παραμένει ακόμα στην Ελλάδα και βρίσκονται οι περισσότεροι σε κατάσταση διωγμού. Είναι ο συνεχής, απηνής, αμείλιχτος, ανελέητος διωγμός που κατατρέχει ανέκαθεν όποιον πιστεύει στην αριστεία και στην ουσιαστική προσφορά. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι επιστήμονες αυτοί δεν μπορούν να επηρεάσουν το ελληνικό γίγνεσθαι, παρόλο που έχουν τεράστιο αντίκτυπο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι».

Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «η Ελλάδα έχει ακόμα τη δυνατότητα να γίνει μια από τις πλέον ευημερούσες χώρες του κόσμου, αν αξιοποιήσει το ταλέντο και τις δεξιότητες σοβαρών επιστημόνων και αν εστιάσει αυστηρά στην αξιοκρατία και στην αριστεία. Ενώ έχουμε εμπλακεί σε προκλητικά ασαφείς και ατελέσφορες συζητήσεις για το 0,25% της ουσίας, μπροστά στα μάτια μας χάνονται οι πραγματικές δυνάμεις της χώρας, οι νέοι και χαρισματικοί άνθρωποι που φεύγουν γιατί δεν αντέχουν την αλαζονεία της τοπικής μετριοκρατίας». ](*,)

http://www.prisonplanet.gr/ομογενεια/89779-το-3-των-κορυφαίων-επιστημόνων-στον-κόσμο-είναι-έλληνες,-αλλά-οι-περισσότεροι-ζουν-στο-εξωτερικό

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Καλύτερος νέος Αρχιτέκτονας Υπολογιστών διεθνώς ο Χρίστος Κοζυράκης. :cheesy:

Η κύρια διεθνής επαγγελματική ένωση Επιστημόνων Πληροφορικής απένειμε την φετινή ανώτατη παγκόσμια τιμητική διάκριση για νέους Αρχιτέκτονες Υπολογιστών στον Χρίστο Κοζυράκη. Απόφοιτος του Πανεπιστημίου Κρήτης και υπότροφος του ΙΤΕ, ο κος Κοζυράκης τιμήθηκε με το Βραβείο Maurice Wilkes της ACM για την συνεισφορά του στην τεχνολογία των μνημών (transactional memory). Την διάκριση αυτή είχε αποσπάσει το 2010 ένας ακόμα απόφοιτος της Κρήτης, ο κος Ανδρέας Μόσχοβος.

Το Βραβείο Wilkes απονέμεται κατ' έτος από το 1998, από τη διεθνή Ένωση για τις Υπολογιστικές Μηχανές (Association for Computing Machinery - ACM) για εξέχουσα συνεισφορά στην Αρχιτεκτονική των Υπολογιστών.

Φέτος, το Βραβείο Maurice Wilkes

http://www.sigarch.org/awards/acm-sigarch-maurice-wilkes-award/

απονεμήθηκε στον Χριστόφορο (Χρίστο) Κοζυράκη, για την εξέχουσα συνεισφορά του στην σχεδίαση και ανάλυση αποδοτικών συστημάτων συγχρονισμού διεργασιών μέσω δοσοληψιών (Transactional Memory - ΤΜ). Τα συστήματα ΤΜ είναι ένας νέος τρόπος παράλληλου προγραμματισμού ο οποίος θεωρείται πολλά υποσχόμενος από πολλούς ερευνητές.

Ο Χρίστος Κοζυράκης αποφοίτησε το 1996 από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, λαμβάνοντας το πτυχίο της Επιστήμης Υπολογιστών, όντας το 1995-96 υπότροφος του Ινστιτούτου Πληροφορικής του ΙΤΕ. Στη συνέχεια έκανε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Berkeley απ' όπου έλαβε το Διδακτορικό Δίπλωμα το 2002, και έκτοτε διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Stanford, στην Καλιφόρνια, όπου τώρα είναι Αναπληρωτής Καθηγητής.

Το Πανεπιστήμιο Κρήτης έχει παράδοση στην Αρχιτεκτονική Υπολογιστών, από το 1985, σε στενή συνεργασία με το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας που σήμερα συμμετέχει στην μεγαλύτερη ευρωπαϊκή προσπάθεια ανάπτυξης της επόμενης γενιάς υπολογιστών χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης καθώς και συστημάτων αποθήκευσης δεδομένων για τα data center του μέλλοντος.

Ο Μανόλης Κατεβαίνης, καθηγητής Αρχιτεκτονικής του Τμήματος Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κρήτης και επικεφαλής του Εργαστηρίου Αρχιτεκτονικής Υπολογιστών και Συστημάτων VLSI του Ινστιτούτου Πληροφορικής του ΙΤΕ εξέφρασε τα θερμά συγχαρητήριά του για την δεύτερη αυτή βράβευση έλληνα επιστήμονα: «Συγχαίρουμε θερμά τον Χριστόφορο Κοζυράκη φέτος, όπως και τον Ανδρέα Μόσχοβο πριν πέντε χρόνια, για την επάξια διεθνή αναγνώριση των μεγάλων συνεισφορών τους στην Αρχιτεκτονική Υπολογιστών, και είμαστε υπερήφανοι που 2 από τους 18 μέχρι σήμερα κορυφαίους νέους αρχιτέκτονες υπολογιστών του κόσμου είναι Έλληνες και μάλιστα απόφοιτοι του Τμήματος Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κρήτης και τέως υπότροφοι του Ινστιτούτου Πληροφορικής του ΙΤΕ.»

Για δεύτερη φορά στα 18 χρόνια της ιστορίας του, το Βραβείο Maurice Wilkes απονέμεται σε Έλληνα αρχιτέκτονα υπολογιστών: Το 2010, το βραβείο αυτό είχε κερδίσει ο Ανδρέας Μόσχοβος, για θεμελιώδεις συνεισφορές στον τομέα της πρόβλεψης αλληλεξαρτήσεων μνήμης. Ο Ανδρέας Μόσχοβος είναι επίσης απόφοιτος του Πανεπιστημίου Κρήτης, έχοντας λάβει το Πτυχίο (1990) και το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης (1992) από το Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Π.Κ., και όντας τότε (1990-92) μεταπτυχιακός υπότροφος του Ινστιτούτου Πληροφορικής του ΙΤΕ. Στη συνέχεια έλαβε το Διδακτορικό Δίπλωμα (1998) από το Πανεπιστήμιο του Wisconsin στο Madison, και σήμερα είναι Καθηγητής της Μηχανικής Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο στον Καναδά.

Το Βραβείο Maurice Wilkes απονέμεται κάθε χρόνο στη διάρκεια του Ετήσιου Διεθνούς Συμποσίου Αρχιτεκτονικής Υπολογιστών (ISCA) της ACM. Το 42ο συμπόσιο διεξάγεται φέτος στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, όπου και έγινε πριν λίγες ημέρες η απονομή του βραβείου στον Χρίστο Κοζυράκη.

Η Αρχιτεκτονική είναι ο τομέας εκείνος της Επιστήμης και Μηχανικής των Υπολογιστών που ασχολείται με την εσωτερική δομή και οργάνωση των υπολογιστών και των ψηφιακών τηλεπικοινωνιακών συστημάτων.

 

Σχόλιο:Και οι δυο βραβευθεντες ξεκινησαν απο την Ελλαδα και κατέληξαν στο εξωτερικό.Ετσι φαίνεται ποσο αληθινό ειναι το προηγουμενο θέμα οτι το 3% των κορυφαίων επιστημόνων στον κόσμο ειναι Ελληνες,αλλα οι περισσότεροι ζουν στο εξωτερικό.

http://tech.in.gr/news/article/?aid=1500005922

.jpg.747769d118a695e3432d3ffad9b15f3f.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το υλικό των ονείρων του Σταμάτη Κριμιζή. :cheesy:

Έχει «επισκεφθεί» όλους τους πλανήτες με τα διαστημικά όργανα, τα οποία σχεδίασε και κατασκεύασε για τις διαστημικές αποστολές, και είναι ο μοναδικός επιστήμονας, που το έχει πετύχει αυτό. Τα σχολικά βιβλία έχουν ξαναγραφεί από τα αποτελέσματα των θρυλικών διαστημόπλοιων Voyager 1 και 2, αποστολών, των οποίων υπήρξε βασικός συντελεστής.

Εργάστηκε επί δεκαετίες επικεφαλής ερευνητικών προγραμμάτων της ΝASA. Στα 77 του έτη το επόμενο μεγάλο στοίχημα είναι να … “αγγίξει” τον Ήλιο, καθώς το εργαστήριό του κατασκευάζει το διαστημόπλοιο Solar Probe Plus, που θα εκτοξευθεί προς τον Ήλιο το 2018 και θα είναι η πρώτη αποστολή σε άστρο. Ένας από τους πλέον διακεκριμένους διαστημικούς επιστήμονες στον κόσμο, ο Έλληνας ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής, επικεφαλής του γραφείου Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας της Ακαδημίας Αθηνών, ομότιμος διευθυντής της Διοίκησης Διαστήματος του Πανεπιστημίου Johns Hopkins των ΗΠΑ και πρώην πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας, μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για τις διαστημικές αποστολές, που βρίσκονται σε εξέλιξη και γι’ αυτές που προγραμματίζονται, για τα γραφειοκρατικά εμπόδια σε μια πιο στενή συνεργασία μεταξύ των μεγάλων διαστημικών υπηρεσιών, για τις δυνατότητες της Ελλάδας να μπει στον «χάρτη» των χωρών, που παράγουν διαστημική τεχνολογία.

Χαρακτηρίζει τα “απλησίαστα” της διαστημικής εξερεύνησης ως “το υλικό των ονείρων”, πεπεισμένος, όμως, ότι “οι σπουδαιότερες ανακαλύψεις είναι αυτές που δεν περιμένουμε”.

“Προσγειώνει”, ωστόσο, εκείνους, που ονειρεύονται το μέλλον τους … σ’ άλλη Γη κι άλλα μέρη, εκτιμώντας ότι “η μεταφορά ανθρώπων σε άλλους πλανήτες απέχει αρκετές δεκαετίες, καθώς δεν έχουν ξεπεραστεί προβλήματα, όπως η προστασία του πληρώματος από ηλιακές εκρήξεις υψηλής ενέργειας, η έλλειψη βαρύτητας για μεγάλα χρονικά διαστήματα και πιθανές ψυχολογικές καταστάσεις”.

Την Κυριακή 28 Ιουνίου και ώρα 20.00, στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης, ο κ.Κριμιζής θα δώσει δημόσια διάλεξη με τίτλο «Το πρώτο ανθρώπινο ταξίδι στον Γαλαξία: Η Οδύσσεια των διαστημοπλοίων Voyager 1,2″, ανοίγοντας τις εργασίες του 12ου Συνεδρίου της Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρείας (ΕΛ.ΑΣ.ΕΤ.), που διοργανώνεται (28/6-2/7) σε συνεργασία με το Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).

— Εδώ και 38 χρόνια τα δίδυμα διαστημικά σκάφη Voyager 1 και 2 ταξιδεύουν στο διαστημικό κενό και στέλνουν ανελλιπώς τα δεδομένα τους πίσω στη Γη, ενώ το Voyager 1 έγινε το πρώτο ανθρώπινο κατασκεύασμα, που ταξιδεύει στο διαστρικό κενό. Πρόκειται προφανώς για επιτυχία, που συνιστά σύμβολο σύγκρισης για το μέλλον. Ως ένας από τους ‘’συγγραφείς’’ της σύγχρονης Οδύσσειας της διαστημικής εποχής, ποιους θεωρείτε τους πιο σημαντικούς σταθμούς του ταξιδιού αυτού και ποιες ήταν οι μεγαλύτερες εκπλήξεις που επιφύλασσε;

Να αρχίσω από το τελευταίο-η μεγαλύτερη έκπληξη από όλες είναι ότι ένα διαστημόπλοιο που σχεδιάστηκε να λειτουργήσει για 4 χρόνια και να εξερευνήσει δύο πλανήτες (Δία και Κρόνο), συνεχίζει να στέλνει δεδομένα μετά από 38 χρόνια! Όμως ο πρώτος σταθμός στο Δία μας έδωσε μια τεράστια έκπληξη-την παρουσία δεκατριών ενεργών ηφαιστείων στο φεγγάρι Ιώ. Ένα από αυτά είναι δέκα φορές πιο δυνατό από το μεγαλύτερο ηφαίστειο της Γης. Ο χώρος δεν επιτρέπει να απαριθμήσουμε όλες τις ανακαλύψεις- τέσσερις πλανήτες και τώρα στο διαστρικό χώρο. Αρκεί να πούμε ότι τα σχολικά βιβλία έχουν ξαναγραφτεί από τα αποτελέσματα των δύο Voyagers.

— Πώς εξηγείται η στροφή -τόσο από τη NASA όσο και από τον ESA- από την εξερεύνηση των πλανητών του ηλιακού συστήματος, στους μικρότερους εκπροσώπους τους, τους αστεροειδείς και τους κομήτες; Τι μπορούμε να περιμένουμε από τον Philae μετά το ξύπνημά του στον κομήτη 67P και τι προσδοκάτε από το ταξίδι του ‘’New Horizons’’;

Επειδή αυτού του είδους αποστολές χρειάζονται πολύ χρόνο να ολοκληρωθούν, φαίνεται πολλές φορές ότι έχει αλλάξει η έμφαση στην εξερεύνηση. Το Rosetta (με το Philae) εκτοξεύθηκε πριν 11 χρόνια και το New Horizons πριν 9,5. Η NASA προσπαθεί πάντα να έχει ένα ισορροπημένο πρόγραμμα- π. χ. είχαμε μια αποστολή στον αστεροειδή EROS που κατασκευάσαμε στο εργαστήριο μας στο Johns Hopkins και το προσεδαφίσαμε το 2001. Και έκτοτε υπήρξαν άλλες αποστολές, όπως το MESSENGER στον Ερμή, και βέβαια το New Horizons που θα περάσει από τον Πλούτωνα στις 14 Ιουλίου. Περιμένουμε να δούμε πολλά νέα φαινόμενα, αλλά σε αυτού του είδους την εξερεύνηση οι σπουδαιότερες ανακαλύψεις είναι αυτές που δεν περίμενε κανένας.

— Πρόσφατα η NASA έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο της δοκιμής ενός νέου διαστημικού σκάφους, σε σχήμα ιπτάμενου δίσκου, που θα μπορεί να μεταφέρει στο διάστημα βαρύ φορτίο και να προσεδαφίζεται ομαλά. (Low Density Supersonic Decelerator- LDSD). Πόσο κοντά είμαστε στη μεταφορά ανθρώπων σε άλλους πλανήτες;

Δυστυχώς είμαστε πολύ μακριά, θα έλεγα αρκετές δεκαετίες. Υπάρχουν ορισμένα βασικά προβλήματα τα οποία θα πρέπει να ξεπεραστούν, όπως η προστασία του πληρώματος από ηλιακές εκρήξεις υψηλής ενέργεια, η έλλειψη βαρύτητας για μεγάλα χρονικά διαστήματα, πιθανές ψυχολογικές καταστάσεις, κλπ. Το LDSD θα είναι πολύ χρήσιμο όταν τελειοποιηθεί, αλλά η απουσία του δεν είναι το κυριότερο εμπόδιο προς το παρόν.

— Ποιες θεωρείτε τις σημαντικότερες αποστολές, που προγραμματίζονται στο σχετικά άμεσο μέλλον;

Είμαι κάπως προκατειλημμένος-κατασκευάζουμε στο εργαστήριό μας το διαστημόπλοιο Solar Probe Plus και θα το εκτοξεύσουμε προς τον Ήλιο το 2018-η πρώτη αποστολή σε “Άστρο” αν θέλετε. Θα πλησιάσουμε σε απόσταση περίπου 6 εκατ. Χλμ.-και η θερμοκρασία του αλεξήλιου (που προστατεύει το διαστημόπλοιο) θα πλησιάσει 1550 βαθμούς Κελσίου. Στο πλανητικό πρόγραμμα θα γίνει εντατική εξερεύνηση της Ευρώπης-δορυφόρος του Δία με υπόγειο ωκεανό- με δύο αποστολές: JUICE από την ESA, και Europa Clipper από την NASA. Στο JUICE έχει συμμετοχή σε ένα από τα πειράματα και η Ελλάδα (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο-Θεόδωρος Σαρρής, και Ακαδημία Αθηνών).

— Μία καλύτερη συνεργασία ανάμεσα στις διαστημικές υπηρεσίες NASA, ESA και Roscosmos, απλώς θα μείωνε το κόστος εξερεύνησης του διαστήματος ή θα μπορούσε να μας δώσει πιο άμεσα απαντήσεις για το μυστήριο της ζωής;

Δεν πιστεύω ότι η συνεργασία, καθ’ εαυτήν, θα βοηθούσε πολύ. Οι διαστημικές υπηρεσίες είναι κυρίως γραφειοκρατικοί οργανισμοί και οι διαπραγματεύσεις τους είναι ατέρμονες-το γνωρίζω πολύ καλά αυτό από προσωπική πείρα. Αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως π.χ. μια αποστολή στον Άρη με ανθρώπινο πλήρωμα που είναι τόσο δαπανηρή που καμία χώρα δεν θα την αναλάμβανε μόνη της, τότε μπορεί να γίνει διαχωρισμός του έργου. Το συνολικό κόστος όμως θα είναι μεγαλύτερο και η εκτέλεση πολύ πιο δύσκολη.

— Η εξερεύνηση του διαστήματος, σε απόλυτους αριθμούς, είναι σίγουρα ακριβή υπόθεση. Οι συνάδελφοί σας απαντούν, ότι τα χρήματα δεν ‘’πετούν’’ στο διάστημα, αλλά μένουν στη Γη και γίνονται θέσεις εργασίας, τεχνογνωσία και τεχνολογία, που χρησιμοποιούμε όλοι στην καθημερινή μας ζωή. Όμως, σε μία μικρή χώρα, όπως η Ελλάδα και σε μία δυσμενή οικονομική συγκυρία, όπως η σημερινή, εκτιμάτε ότι η επένδυση στη διαστημική έρευνα μπορεί να υφίσταται ως επιλογή;

Πολύ εύστοχη η ερώτησης σας, αλλά θα την θέσω σε ευρύτερο πλαίσιο: Η επένδυση στην τεχνολογία και καινοτομία αποδίδει πολλαπλάσια οφέλη στην οικονομία. Όσον αφορά την παρούσα κατάσταση, σημειώνω ότι η Φινλανδία στο τέλος του ψυχρού πολέμου, έχασε 25% του ΑΕΠ και παρά ταύτα αποφάσισε να προγραμματίσει 3% του ΑΕΠ στην τεχνολογική ανάπτυξη. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό σε όλους σήμερα. Η Ελλάδα έχει κάνει φοβερές περικοπές στο ελάχιστο ποσοστό (0,6% του ΑΕΠ) που είχε προηγουμένως προγραμματίσει στην έρευνα και τεχνολογία γενικά. Το προηγούμενο Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΣΕΤ) είχε προετοιμάσει επταετές στρατηγικό σχέδιο για την έρευνα και τεχνολογία, αλλά η προηγούμενη κυβέρνηση το έβαλε στο ράφι. Προς το παρόν δεν βλέπω μια ιδιαίτερη κινητικότητα σ’ αυτόν τον τομέα από την νυν κυβέρνηση, αν και ίδρυσαν υφυπουργείο με σχετικό όνομα. Θα δούμε.

— Ποια θεωρείτε την πιο όμορφη φωτογραφία, που σας έστειλε το Voyager;

Δεν μπορώ να αποφασίσω ανάμεσα στα ηφαίστεια της Ιούς και στα δαχτυλίδια του Κρόνου.

— Αν είχατε μείνει εδώ, θα μπορούσε η Ελλάδα να εκμεταλλευθεί το μυαλό και τη δημιουργικότητα σας; Γιατί πολλοί νέοι επιστήμονες αναζητούν την τύχη τους εκτός χώρας με τη βεβαιότητα, ότι εδώ είναι χαμένοι; Τους επιβεβαιώνει το παράδειγμα σας;

Δυστυχώς η κατάσταση τα τελευταία 5 χρόνια τους δικαιώνει απόλυτα- ας μην ξεχνάμε όμως ότι η Ελλάδα ιστορικά δεν κατάφερε να εκμεταλλευθεί τα αδιαμφισβήτητα ταλέντα όχι μόνο των αρίστων αλλά και του γενικού πληθυσμού της. Τώρα βέβαια θεωρούμε την αριστεία ως “ρετσινιά” κατά τον Υπουργό Παιδείας και εκθειάζουμε την μετριότητα. Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για το μέλλον της χώρας-δίχως αξιοκρατία θα συνεχίσουμε να είμαστε ουραγοί της Ευρώπης, και όχι μόνο.

— Μια διάλεξη σε ένα κοινό μη επιστημόνων. Ποιο ακροατήριο ενδιαφέρεται για τα άστρα, πέρα από τους ρομαντικούς και τους λάτρεις των ζωδίων;

Ελάτε στη διάλεξη να δείτε. Σε κάθε διάλεξη που έχω δώσει βλέπω ανθρώπους κάθε ηλικίας και πάρα πολλούς νέους(ες). Το διάστημα αποτελεί την αιχμή του δόρατος της τεχνολογίας και ο οιωνός των προϊόντων της αύριο. Αλλά κυρίως ικανοποιεί την περιέργεια που έχουμε από παιδιά όταν αντικρίσουμε τον ουρανό και απορούμε για τα εκατομμύρια άστρα που λαμποκοπούν στο στερέωμα. Το γεγονός ότι τώρα σχεδιάζουμε αποστολές και μπορούμε να ταξιδέψουμε και να εξερευνήσουμε τα “απλησίαστα” είναι φανταστικό. Είναι το υλικό των ονείρων. Λοιπόν ούτε “ρομαντικοί”, ούτε “λάτρεις των ζωδίων”. Είναι οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται για το μέλλον.

 

Ο Ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής γεννήθηκε στον Βροντάδο της Χίου το 1938. Έλαβε το πτυχίο του στη Φυσική από το Πανεπιστήμιο της Μιννεσότα (1961), το Master (1963) και το Διδακτορικό του (1965) στη Φυσική από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, όπου και υπηρέτησε ως καθηγητής. Το 1968 μετακινήθηκε στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, έγινε Επιστημονικός Διευθυντής το 1980, επικεφαλής της Διοίκησης Διαστήματος το 1991 και Ομότιμος Διευθυντής το 2004. Πέρα από τις διοικητικές του δραστηριότητες, είναι επικεφαλής ερευνητής σε διάφορες διαστημικές αποστολές της NASA, συμπεριλαμβανομένων και των Voyagers 1 και 2 στους εξωτερικούς πλανήτες, τη Διαστρική Αποστολή Voyager, και την αποστολή του Cassini-Huygens στον Κρόνο και στον Τιτάνα. Έχει σχεδιάσει και κατασκευάσει όργανα που έχουν ταξιδέψει και στους οκτώ πλανήτες, καθώς επίσης και την αποστολή New Horizons (Νέοι Ορίζοντες) που επί του παρόντος κατευθύνεται προς τον Πλούτωνα. Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 560 εργασίες σε περιοδικά και βιβλία με πάνω από 12.000 ετεροαναφορές, σχετικά με τη φυσική του Ήλιου, το μεσοαστρικό χώρο, τις πλανητικές μαγνητόσφαιρες και την ηλιόσφαιρα. Έχει λάβει τρείς φορές το NASA Exceptional Scientific Achievement Medal (1981, 1986, 2014), είναι διακεκριμένο μέλος (Εταίρος) της American Physical Society, της American Geophysical Union, της American Association for the Advancement of Science και του American Institute of Aeronautics and Astronautics, αποδέκτης του COSPAR’s Space Science Award (2002), του Basic Sciences Award (1994) της International Academy of Astronautics όπου προεδρεύει του Board of Trustees for Basic Sciences, το Χρυσό Μετάλλιο του Council of European Aerospace Societies (CEAS) (2011), το Jean Dominique Cassini Medal της Ευρωπαϊκής Γεωφυσικής Ένωσης (EGU) (2014) της οποίας κηρύχθηκε Επίτιμο Μέλος, το James Van Allen Space Environments Award του American Institute of Aeronautics and Astronautics (2014) και το Voyager Silver Achievement Award της NASA (2014). Το 2015 το Smithsonian National Air and Space Museum της Ουάσινγκτον του απένειμε το Τρόπαιο για Συνολική Επίτευξη (Trophy for Lifetime Achievement). Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμος Διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Αιγαίου, Αθηνών και Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος. Εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (2004) και διευθύνει το Γραφείο Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας. Υπηρέτησε (2006-2010) ως εκπρόσωπος της Ελλάδος στο συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), και διετέλεσε Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΣΕΤ) (2010-2013).

http://physicsgg.me/2015/06/25/%cf%84%ce%bf-%cf%85%ce%bb%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bf%ce%bd%ce%b5%ce%af%cf%81%cf%89%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b7-%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%bc%ce%b9/

unnamed.thumb.jpg.16a8f84972dddfd01676cbab13480059.jpg

krimigis.jpg.32038cfad510b5ce6b697876199cfbc7.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Ελληνίδα ερευνήτρια σκοτώθηκε από ελέφαντα στη Ζάμπια. :cheesy:

Η Δρ Μαργαρίτα Μεταλληνού, ελληνίδα ερευνήτρια Ζωολογίας 29 ετών, βρήκε τραγικό θάνατο όταν ποδοπατήθηκε από εξαγριωμένο ελέφαντα στη διάρκεια έρευνας πεδίου στη Ζάμπια.

Το περιστατικό συνέβη στις 2 Ιουλίου, όταν η άτυχη ερευνήτρια βρισκόταν στο Εθνικό Πάρκο του Καφούε με δύο συνεργάτες της από το Πανεπιστήμιο Βιλανόβα της Πενσιλβάνια.

Είδε τον αρσενικό ελέφαντα να πλησιάζει, και πρόλαβε να προειδοποιήσει και να σώσει τους συναδέλφους της.

Ένας από τους συνεργάτες της, ο 24χρονος Τζέφρι Ουέινελ, περιέγραψε στην αστυνομία το περιστατικό, το οποίο πιθανώς συνδέεται με την επιθετικότητα που εκδηλώνουν οι αρσενικοί ελέφαντες κατά την περίοδο αναπαραγωγής.

Η Δρ Μεταλληνού, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Βιλανόβα, σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε με διδακτορικό στο Ινστιτούτο Εξελικτικής Βιολογίας της Βαρκελώνης (IBE). Οι επιστημονικές δημοσιεύσεις της εστιάζονταν στα ερπετά της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής.

«Πάντα επεδείκνυε ενθουσιώδη συμπεριφορά απέναντι σε επιστημονικές προκλήσεις και καλλιεργούσε μια δημιουργική ατμόσφαιρα γύρω της» αναφέρει το IBE σε συλλυπητήριο μήνυμά του.

http://www.ibe.upf-csic.es/actualitat/20150703Inmemoriam.html

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500010727

 

Σοφίας Τσίπα για τη φίλη της [που έχασε τη ζωή της από έναν ελέφαντα] :cheesy:

«Υπάρχουν κάποιες ιστορίες ανθρώπων που δεν θα μάθουμε ποτέ… Και μια τέτοια θα ήθελα να σας αφηγηθώ σήμερα.. Την ιστορία της Μαργαρίτας… Δεν θα την μοιραζόμουν μαζί σας αν δεν είχα βαθιά μέσα μου την πεποίθηση ότι σας αφορά. Η ιστορία της Μαργαρίτας αφορά όλους μας. Ειδικά αυτή τη στιγμή. Είναι σημείο αναφοράς στην ηθικά, πνευματικά, οικονομικά, επιστημονικά βαλτωμένη κοινωνία μας….

Η Μαργαρίτα ήταν η Ελλάδα που θα θέλαμε να είμαστε, ο νεοέλληνας που θα θέλαμε να γίνουμε, το ελεύθερο πνεύμα που θα θέλαμε να έχουμε, η ουσία που λείπει από τις ζωές μας, η αλήθεια στο βλέμμα, η τόλμη, το νοιάξιμο. Η Μαργαρίτα συμβολίζει όλα όσα ονειρευτήκαμε και δεν τολμήσαμε να κάνουμε πράξη… Η μποέμ ζωή, όχι στο φαίνεσθαι αλλά στο είναι. Η αγάπη για την επιστήμη, το αντίδοτο στο συντηρητισμό και τα «κουτάκια» της κοινωνίας. Το αντίδοτο στην περιχαρακωμένη και ασφαλή ζωούλα μας. Ευρύς νους. Μυαλό ανοιχτό και παγκόσμιο.

Η Μαργαρίτα ήταν η πιο αγαπημένη μου φίλη στην εποχή του σχολείου. Κι ένας άνθρωπος που σημάδεψε τα δύσκολα εφηβικά μου χρόνια… Η επιστήθια φίλη που ακουμπούσα τους τότε προβληματισμούς, τα όνειρά, τις βαθιές αναζητήσεις, τις λύπες και τις χαρές μου… Ένας άνθρωπος με τον οποίο σχεδίαζα το μέλλον και διασκέδαζα απίστευτα και ουσιαστικά το παρόν… Ίσως η μόνη φίλη που μπορούσε να καταλάβει για μένα κάτι περισσότερο από εμένα…

Διαβάζαμε ποίηση κι ακούγαμε Ξυλούρη, ανταλλάσσαμε αλληλογραφία Άλιμος -Ηλιούπολη, σε μια εποχή όπου υπήρχαν τηλέφωνα, mail και sms, διαφωνούσαμε υπερασπιζόμενες ιδέες κι ύστερα πάλι απ΄ την αρχή… Κάναμε πράγματα που μόνο οι δυο μας μπορούσαμε να καταλάβουμε και στους άλλους έμοιαζαν παράξενα…

Την ιστορία της Μαργαρίτας δεν θα την μάθετε ποτέ, γιατί ήταν σπουδαία… Πραγματικά σπουδαία… Και τα αληθινά και τα πραγματικά σπουδαία, δύσκολα φτάνουν στα αυτιά μας μέσα στη σαβούρα που κυρίαρχα και πεισματικά επικρατεί… Η Μαργαρίτα πάντα απέκλινε από το μέσο όρο και έδινε τον καθημερινό της αγώνα στο στίβο της επιστήμης της. Από παιδί είχε κλήση στα θετικά μαθήματα.

Ονειρεύτηκε να γίνει βιολόγος όχι για να διοριστεί σε κάποιο σχολείο και να βολευτεί αλλά για να ασχοληθεί με την έρευνα, να προσφέρει… Λες κι από πάντα ήξερε τι ήθελε… Τακτική, οργανωμένη, άριστη μαθήτρια, απουσιολόγος, σήκωνε τη σημαία ψηλά με κάθε τρόπο και έκανε τους δικούς της ανθρώπους να φουσκώνουν από υπερηφάνεια.

Πέρασε στο τμήμα Βιολογίας Αθηνών, τελείωσε με άριστα και στη συνέχεια ήρθαν οι υποτροφίες. Υποτροφίες όχι από την Ελλάδα αλλά από το εξωτερικό. Γιατί ετούτη η χώρα ξέρει μόνο πώς να πνίγει τα όνειρα κι αγνοεί πως να τα προασπίζει. Άριστη με ό,τι καταπιάστηκε. Μια Ελληνίδα για την οποία μπορούσες να καμαρώνεις. Γιατί πάντα τιμούσε τον τόπο της. Μεταπτυχιακό, Διδακτορικό, Μεταδιδακτορικό, έρευνα, έρευνα στην έρευνα, αφοσίωση και πολύ δουλειά σε αυτό που αγαπούσε ώσπου σε πολύ μικρή ηλικία, κάτω των τριάντα κατάφερε να εργαστεί ως ερευνήτρια και να διδάξει σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου.

Έλειπε χρόνια από την Ελλάδα… οκτώ ίσως και περισσότερα… Έφυγε προ κρίσης. Έφυγε να γνωρίσει τον κόσμο και να μάθει. Να ανοίξει τους ορίζοντες και τις εμπειρίες της. Το βλέμμα της, όμως, ήταν διαρκώς στραμμένο στην Ελλάδα. Στις αγωνίες του τόπου. Στα συλλογικά που τη βασάνιζαν και την απασχολούσαν. Ήθελε να προσφέρει και μπορούσε να προσφέρει με κάθε τρόπο και σε κάθε επίπεδο.

Δεν ήταν γόνος εύπορης οικογένειας. Οι γονείς της εργάστηκαν ως υπάλληλοι. Άνθρωποι καλοί, σοβαροί και φιλήσυχοι. Το υστέρημά τους δεν το σπατάλησαν αλλά το διοχέτευσαν σε βιβλία, γνώση κι εμπειρίες για τα παιδιά. Τις πολύχρονες και ζηλευτές σπουδές της Μαργαρίτας δεν χρηματοδότησαν οι γονείς της, αλλά τα ευρωπαϊκά και αμερικάνικα Πανεπιστήμια που αποφάσισαν ότι έπρεπε να επενδύσουν στο πείσμα, την αφοσίωση και την αξία τη

Η Μαργαρίτα ήταν πολίτης της Ευρώπης, πολίτης του κόσμου. Γύρισε τον πλανήτη μελετώντας«δείγματα» και μικροοργανισμούς σε αποστολές σε Ασία, Αφρική, Αμερική και Ευρώπη. Δίπλα σε εμπόλεμες ζώνες, πλάι σε άγρια θηρία. Δεν φοβήθηκε ποτέ τίποτα γιατί δεν ήξερε τι είναι ο φόβος. Δεν φοβήθηκε να ζήσει. Κι έζησε για δυο ζωές. Στράγγιξε τη ζωή ως το μεδούλι… Δεν φοβήθηκε το φόβο. Έκανε πράγματα που άλλοι θα τρόμαζαν στην ιδέα.

Έκανε πράξη όσα ονειρευτήκαμε. Τόλμησε. Αγωνίστηκε, έδωσε μάχες με τον εαυτό της και τους γύρω της. Μάχες για το καλό, για την εξέλιξη της ως άνθρωπο για την εξέλιξη της επιστήμης. Αφιερώθηκε στην προσφορά και έκανε πράξη τους στίχους των ποιητών μας. Έζησε επικίνδυνα, έζησε με πάθος. Με αέρα στα πνευμόνια και φτερά στην καρδιά. Πολέμησε κι αφοσιώθηκε στην έρευνα για το καλό της ανθρωπότητας.

Μια νέα Ελληνίδα που δεν ανέβαλε τα όνειρά της για άλλη ζωή, που δεν άφησε το χρόνο να πάει χαμένος, που δεν άφησε την ηττοπάθεια να την παρασύρει, που δεν έγινε ποτέ μάζα και δεν τοποθέτησε ποτέ στο πεδίο των στόχων της τους στόχους της μάζας. Τους στόχους του μικρού, αφελούς κι ανώδυνου… Μια Ελληνίδα που δεν απεμπόλησε τις αξίες της, γεμάτη πείσμα, υπομονή, ανθρωπισμό και προσφορά. Δούλεψε εθελοντικά. Προσέφερε. Ένα μήνα πριν έκοψε τα μαλλιά της κοντά. Για να φτιαχτούν περούκες για παιδιά με καρκίνο. Πόσοι από μας θα έμπαιναν στη διαδικασία να σκεφτούν κάτι τέτοιο; Η Μαργαρίτα ήταν βαθιά συνειδητοποιημένη και διαβασμένη. Είχε θέση και άποψη στην κοινωνία. Ένας πολίτης του κόσμου εξ ορισμού.

Η Μαργαρίτα έφυγε από τη ζωή την προηγούμενη εβδομάδα. Η λαμπρή πορεία της ανακόπηκε απότομα, ξαφνικά, βίαια, αναπάντεχα στα 29 της χρόνια. Δεν πρόλαβε να προσφέρει όλα όσα θα ήθελε… Όλα όσα θα μπορούσε.. Σε ένα ταξίδι της στη Ζάμπια σε μια ανεξερεύνητη περιοχή, σε μια έρευνα για τη βιοπικηλότητα του τόπου. Έφυγε αιφνίδια κι ακαριαία από το χτύπημα ενός ελέφαντα. Κανείς δεν γνωρίζει ακόμη πώς ακριβώς. Κανείς δεν ξέρει αν φοβήθηκε και πώς αντέδρασε την ώρα που το γιγάντιο αυτό ζώο εμφανίστηκε μπροστά της. Κανείς δεν ξέρει γιατί τρόμαξε ο ελέφαντας και άθελά του τερμάτισε τη ζωή της. Κανείς δεν θα μάθει. Τι νόημα έχει πια…

Αυτό που γεννά ερωτήματα είναι πώς ένα μεγάλο αμερικανικό πανεπιστήμιο άφησε εκτεθειμένους τρεις επιστήμονες-ερευνητές στη ζούγκλα χωρίς συνοδούς. Χωρίς προστασία κι εύχομαι να αποδοθούν ευθύνες για λόγους ηθικούς, αλλά δεν είναι της παρούσης.

Με τη Μαργαρίτα σταδιακά μετά το σχολείο αρχίσαμε να αραιώνουμε τη συχνή παρέα… Διαφορετικές αναζητήσεις, προσανατολισμοί… Μάλιστα πρόσφατα συνειδητοποίησα ότι τα τελευταία τρία χρόνια δεν είχαμε αλλάξει κουβέντα. Τώρα αναρωτιέμαι πώς πέρασαν τρία χρόνια… Δεν τσακωθήκαμε ποτέ, δεν συνέβη ποτέ τίποτα. Εκείνη ταξίδευε συνέχεια, εγώ κλεισμένη νυχθημερόν στο κανάλι μου…

Ύστερα από τρία χρόνια σιωπής της έστειλα μήνυμα ξανά εντελώς τυχαία την προηγούμενη Πέμπτη. Ένιωσα την ανάγκη να επικοινωνήσω ξανά… Να διαβάσω μήνυμά της, να ακούσω τις σκέψεις και τον προβληματισμό της για όλο αυτό που μας συμβαίνει. Σκεφτόμουν μήπως λόγω του δημοψηφίσματος βρισκόταν στην Αθήνα κι ήταν μια καλή αφορμή να την ξαναδώ, να συναντηθούμε ίσως σε κάποια πορεία… Ύστερα έμαθα πως η Πέμπτη ήταν η μοιραία μέρα… Λίγες ώρες πριν της στείλω μήνυμα η Μαργαρίτα είχε ταξιδέψει πια για πάντα… Ένα σενάριο που ξεπερνά ακόμα και την πιο ζοφερή φαντασία… Όλο το Σαββατοκύριακο κοιτούσα το κινητό μου… Περίμενα μήνυμα, περίμενα μιαν απάντηση από την πιο αγαπημένη φίλη των μαθητικών μου χρόνων. Μια απάντηση που δεν ήρθε ποτέ… Γιατί η Μαργαρίτα δεν διάβασε ποτέ το μήνυμά μου…

Το μεσημέρι της Κυριακής ήρθε στο κινητό μου τηλέφωνο μήνυμα από αλλού. Από μια παλιά μας φίλη. “Πέθανε η Μαργαρίτα Μεταλληνού σε ένα ταξίδι της στην Αφρική. Μόλις έχω νέα για την κηδεία θα σε ενημερώσω” έγραφε.. Σοκ… Η Μαργαρίτα έφυγε για πάντα… Η Μαργαρίτα… Πήγα να βρω τους γονείς της την ίδια ημέρα… Τους είδα ξανά ύστερα από οκτώ χρόνια… Πήγα στο σπίτι της Μαργαρίτας κι η Μαργαρίτα ήταν παντού αλλά όχι εκεί… Είδαμε μαζί παλιές φωτογραφίες μας, σημειώματα που της είχα δώσει… Έκατσα 5 ώρες στο σπίτι της Μαργαρίτας, με τους γονείς της Μαργαρίτας κι η Μαργαρίτα απούσα. Παντού και πουθενά… Οι γονείς της περίμεναν το άψυχο κορμί της να έρθει από τη Ζάμπια… Η μυστική δύναμη της Μαργαρίτας, της “magic marga”, όπως τη φωνάζαμε, τους βαστούσε ακόμα στα πόδια… Τα παράθυρα ανοιχτά… Κάθομαι με την μητέρα και τον πατέρα της στην τραπεζαρία. Άλλοτε σιωπηλοί κι άλλοτε να συζητάμε για εκείνη… Πόσο διαστροφικά τρελό… Σιγά-σιγά σκοτεινιάζει κι απ το δωμάτιο στην ευθεία μας φαίνεται ένα μόνο αστέρι να μας κρατά συντροφιά…

Η Μαργαρίτα έφυγε για πάντα. Στην ακμή της. Πριν προλάβουν να μαδήσουν τα πέταλά της… Έφυγε στο καθήκον… Προσηλωμένη στην επιστήμη της. Δοσμένη στο παράτολμο όνειρό της… Χωρίς να προλάβω ποτέ να της πω ποτέ πόσο υπερήφανη νιώθω για εκείνη. Χωρίς να προλάβω ποτέ να της πω ότι ήταν η πιο αγαπημένη φίλη των εφηβικών μου χρόνων… Χωρίς να προλάβω ποτέ να της πω «ευχαριστώ» για εκείνη τη φιλία και όσα τότε μοιραστήκαμε… Η Μαργαρίτα ήταν τα εφηβικά μου χρόνια… Η πρώιμη επανάσταση, η φιλοσοφία, η πρώτη πορεία μαζί στο κέντρο της Αθήνας, το πρώτο τρεχαλητό από τα δακρυγόνα, οι πρώτες έξοδοι χωρίς γονείς, οι πρώτες μου διακοπές χωρίς τους δικούς μου στο Σούνιο, η πρώτη φίλη που φιλοξένησα στην Κάρυστο, οι πρώτες εκδρομές με το σχολείο, τα πρώτα ξενύχτια, πρώτη φορά στο μετρό μαζί της γιατί φοβόμουν, πρώτες βόλτες χωρίς γονείς… οι πρώτες σχολικές παραστάσεις, οι πρώτες μαγειρικές απόπειρες στο σπίτι της Λάουρας… Η αυστηρή μητέρα μου με άφηνε να πηγαίνω παντού, αρκεί να ήταν μαζί η Μαργαρίτα… Γιατί η Μαργαρίτα ήταν ένα παιδί που ξεπερνούσε το μέσο όρο κι αυτό ξεχείλιζε από παντού.

Είχε υπομονή γαϊδουρινή, αφού άντεχε εμένα ως φίλη στην πανδύσκολη εφηβεία μου. Ήταν υπεύθυνη. Και το πνεύμα ξεπερνούσε την ηλικία της. Κάθε της πράξη απέπνεε σιγουριά…

Ήμουν αδύναμο παιδί τότε, έτσι μου είπαν οι γονείς της… Κι η Μαργαρίτα ήταν η φίλη που με προστάτευε. Με έκανε να ξεπεράσω κάποιους από τους φόβους μου. Στεναχωριέμαι που άφησα το χρόνο να χαθεί και δεν έκανα κάτι να την κρατήσω στη ζωή μου. Στεναχωριέμαι που δεν έστειλα εκείνο το μήνυμα νωρίτερα… Στεναχωριέμαι που βλέπω τους γονείς της κάτω απ΄ αυτή τη συνθήκη, στεναχωριέμαι που δεν τους είπα νωρίτερα πόσο αγαπώ αυτή την ξεχωριστή οικογένεια που έβγαλε δυο τόσο αξιόλογα παιδιά τη Μαργαρίτα και την Αγγελική. Δυο λαμπρές επιστήμονες με περγαμηνές σε παγκόσμιο επίπεδο… Στεναχωριέμαι που δεν είπα στην Μαργαρίτα ότι την αγαπώ… Κι ότι ήταν η καλύτερη φίλη των σχολικών μου χρόνων.

Και τώρα γύρω από τη Μαργαρίτα υψώθηκαν τείχη. Μέσα στα τείχη ένα από τα πιο ελεύθερα πνεύματα που γνώρισα ποτέ… Μακάρι ο τόπος αυτός να γεννήσει πολλές Μαργαρίτες… Με τη δύναμη του πνεύματος και τις αξίες που είχε εκείνη… Το παράδειγμα της ας μας κάνει όλους πιο δυνατούς. Ας διώξει μακριά τους φόβους μας, ας μας κάνει πιο υπεύθυνους και προβληματισμένους. Ας μας κάνει πιο ελεύθερους, πιο ενεργούς κι ας μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στα όνειρά μας. Γιατί… «όσο κι αν κανείς προσέχει, όσο κι αν τα κυνηγά πάντα πάντα θα ναι αργά… δεύτερη ζωή δεν έχει…»

http://www.tff.gr/article.asp?catid=36034&subid=2&pubid=130108127\

 

Γιατί.Ενα τεραστιο γιατι χωρίς απαντηση!!!

AEBCE3B2AD5B849B9FAA6F137D8F94AE.jpg.76059bc78969c694f7d8869008304988.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Σταμάτης Κριμιζής: Ο Ελληνας που πήγε βόλτα στον Πλούτωνα. :cheesy:

Μήπως ο παραλογισμός της Ελλάδας των capital controls μπορεί να κατευναστεί από λίγη έλλογη κοσμική σκόνη; Το διαστημικό σκάφος Νew Horizons συνεχίζει να σαγηνεύει τη Γη αποστέλλοντας έγχρωμες φωτογραφίες (στις αποχρώσεις του καφέ και του κόκκινου) από τον Πλούτωνα. Ο διακεκριμένος αστροφυσικός της NASA Σταμάτης («Τομ») Κριμιζής, ο «νονός» του παρθενικού στην Ιστορία περάσματος από τον Πλούτωνα (στις 14 Ιουλίου 2015) αλλά και ο μοναδικός επιστήμονας που επισκέφθηκε (μέσα από τα όργανα και τα διαστημικά οχήματα που κατασκεύασε) και τους εννέα πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, μιλάει στο BΗΜΑgazino για το τελευταίο μεγάλο βήμα της ανθρωπότητας στην κατάκτηση του Διαστήματος.

Ο 77χρονος ακαδημαϊκός, που συνέδεσε το όνομά του με τα πιο σημαντικά προγράμματα της NASA (όπως οι θρυλικές αποστολές των Voyager 1 και 2) ενώ προ μηνών τού απονεμήθηκε το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς από το Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος των ΗΠΑ (διάκριση που έχουν λάβει οι πιο μεγάλοι αμερικανοί ήρωες του Διαστήματος όπως οι Νιλ Αρμστρονγκ, Τζον Γκλεν κ.ο.κ.), εξηγεί ακόμη γιατί ποσώς ζηλεύει τους αστροναύτες, γιατί ο Κόκκινος Πλανήτης συνεχίζει να γοητεύει τους γήινους, αλλά και το ενδεχόμενο να σκοντάψουμε σε έναν εξωγήινο πολιτισμό. Μιλάει βέβαια και για το δικό του πολυτάραχο ταξίδι από τον Βροντάδο της Χίου στην άβυσσο του αεροδιαστήματος. Επειτα από μισό αιώνα διαγαλαξιακών περιπετειών, ο επικεφαλής από το 1991 των διαστημικών προγραμμάτων στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς στο Μέριλαντ των ΗΠΑ ετοιμάζεται ήδη για την επόμενη αποστολή του. Είναι η προγραμματισμένη για την 31η Ιουλίου 2018 εκτόξευση του Solar Probe Plus: «Αγωνίζομαι γι' αυτό τα τελευταία σαράντα χρόνια. Αν με ρωτούσατε ποιο κομμάτι του Σύμπαντος θα ήθελα να ατενίσω, θα σας έλεγα δίχως σκέψη τον Ηλιο».

Κύριε καθηγητά, πώς βιώνετε στα 77 σας χρόνια το ιστορικό ταξίδι του New Horizons στον Πλούτωνα;Διαφέρει από τους επιστημονικούς θριάμβους της νιότης σας;

«Εχει ομολογουμένως άλλη γεύση δεδομένου ότι βρισκόμαστε στην εποχή των social media και το ενδιαφέρον του κόσμου είναι πρωτόγνωρο. Στην ιστοσελίδα της NASA είχαμε 5 δισ. "χτυπήματα". Εδώ στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς αναγκαστήκαμε να μεταφέρουμε την ιστοσελίδα έξω από το campus για να μην καταρρεύσει το σύστημα. Αρκεί να σας πω ότι στις 14 Ιουλίου 2015 είχαμε 250 εκατ. "χτυπήματα"! Να δείτε πόσα νέα παιδιά ήρθαν εδώ στο εργαστήριό μας! Οι αποστολές των Voyager 1 και 2 (1977), στις οποίες ήμουν επικεφαλής ερευνητής, δεν είχαν επ' ουδενί λόγω τέτοια προβολή και απήχηση».

Η αποστολή του New Horizons πέρασε διά πυρός και σιδήρου. Η κυβέρνηση Μπους παρ' ολίγον να την «παγώσει», ενώ και πρόσφατα, ύστερα από εννιάμισι ανέφελα χρόνια ταξιδιού, βιώσατε τον φόβο της ολικής κατάρρευσης, εξαιτίας μιας βλάβης στο διαστημικό σκάφος. Πώς είναι να αναμετριέσαι διαρκώς με αχαρτογράφητα νερά;

«Να σας θυμίσω μόνο ότι για εμένα προσωπικά αυτό το πολυτάραχο "ταξίδι" ξεκίνησε το 1965 με τον Αρη. Υπήρχαν βέβαια εδώ επιπλέον προβλήματα, καθότι ακόμη και η NASA δεν ήταν για πολλά χρόνια ώριμη για τον Πλούτωνα. Θα ήταν η πιο μακρινή αποστολή που είχε γίνει ποτέ και σχεδόν οι περισσότεροι ήταν πεπεισμένοι ότι θα αποτύχουμε. Θυμάμαι, στις 19 Ιανουαρίου 2006, όταν βρέθηκα στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ για την εκτόξευση του New Horizons, ο τότε διευθυντής των διαστημικών προγραμμάτων της NASA, Εντουαρντ Γουάιλερ, αναφώνησε: "Δεν το πιστεύω ότι τα καταφέρατε!". Σε κάθε "ταξίδι" ζεις με την αγωνία μέχρι το τελευταίο λεπτό, όπως π.χ. με τη βλάβη της 4ης Ιουλίου στο New Horizons. Εμεινε ξαφνικά βουβό και κληθήκαμε μέσα σε μιάμιση ώρα να επαναφέρουμε ένα διαστημόπλοιο στην κανονική του ρουτίνα. Πέρα από το επιστημονικό και ψυχικό σθένος που καλείσαι να επιδείξεις, χρειάζεται να έχεις "περάσει" σε όλα τα μέλη της ομάδας σου, που μένουν συχνά μερόνυχτα ξάγρυπνα στο Κέντρο Ελέγχου, ότι φέρουν εις πέρας μια ξεχωριστή αποστολή, ότι δημιουργούν Ιστορία».

Τα αποτελέσματα του ελληνικού δημοψηφίσματος σας βρήκαν και εσάς στο Κέντρο Ελέγχου. Πώς είναι, αλήθεια, να περιδινείσαι θριαμβευτής στο Διάστημα όταν η χώρα σου περιδινείται στο χάος;

«Δύσκολα, οφείλω να ομολογήσω. Το μυαλό μου έτρεχε διαρκώς στη χώρα που αγαπώ. Οι συνεργάτες μου στη NASA δεν σταματούσαν να με ρωτούν πώς ερμηνεύω τις εξελίξεις. Ηταν δύσκολο να το αποφύγω, τη στιγμή που η Ελλάδα ήταν συνεχώς πρώτο θέμα στα διεθνή μέσα. Εχουμε γίνει ρεζίλι σε όλον τον κόσμο για ανοησίες, κομπασμούς, πράγματα αδιανόητα στις άλλες χώρες... Αλλά όταν αντικρίζεις την πρώτη εικόνα από έναν κόσμο που ήταν για την ανθρωπότητα μια κουκκίδα φωτός, τα ξεχνάς όλα για λίγο. Αρχίζεις να διακρίνεις τις λεπτομέρειες, τον φλοιό του πλανήτη, τα χρώματα, τους παγετώνες, βιώνεις μια πρωτόγνωρη συναισθηματική διέγερση, αυτή υποθέτω που βίωσε ο Κολόμβος όταν αντίκρισε τις ακτές του Νέου Κόσμου. Είναι σαν να είσαι επάνω στο διαστημόπλοιο και με μάτια ανοιχτά διάπλατα να καταγράφεις έναν νέο κόσμο που αποκαλύπτεται».

Τους αστροναύτες τούς έχετε ζηλέψει;

«Οχι. Ο άνθρωπος είναι πολύ περιορισμένος, βλέπει με τα μάτια του ένα ορισμένο μήκος των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που βρίσκεται στο οπτικό του πεδίο. Ομως τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα επεκτείνονται πολύ περισσότερο από όσο μπορούμε να δούμε. Τα δικά μου μάτια είναι σε κάθε (μη επανδρωμένη) αποστολή επάνω στο διαστημόπλοιο, με αποτέλεσμα να βλέπω πολύ περισσότερα από ό,τι θα μπορούσα ποτέ να διακρίνω ως επιβάτης. Τα ρομποτικά διαστημόπλοια αφενός μεν έχουν όργανα που ξεπερνούν τις αισθήσεις των ανθρώπων, αφετέρου φτάνουν σε προορισμούς απροσπέλαστους στον άνθρωπο. Δεν πρόκειται π.χ. να έχουμε αποστολές με ανθρώπινα πληρώματα στον Δία, στον Κρόνο, στον Ουρανό ή στον Πλούτωνα».

Με άλλα λόγια, εσείς βρίσκεστε όσο πιο κοντά μπορεί να φτάσει κανείς σε αυτά τα σώματα;

«Για αυτόν τον αιώνα σίγουρα. Δεν πρόκειται να φτάσουν τόσο μακριά ανθρώπινα πληρώματα».

Σε ποιο στάδιο βρίσκεται αυτή τη στιγμή η αποστολή του New Horizons;

«Σε πρώτη φάση το διαστημόπλοιο θα συνεχίσει μέχρι τα τέλη Αυγούστου να στέλνει στη Γη συμπιεσμένα ηλεκτρονικά δεδομένα (compressed data). Σε δεύτερη φάση θα γίνει η μεταφορά των ασυμπίεστων δεδομένων (decompressed data), που θα διαρκέσει έναν χρόνο».

Είναι αλήθεια ότι το New Horizons έφερε μία ακόμη πρωτιά: το μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών σε αποστολή της NASA.

«Ναι. Από τους εβδομήντα που έλαβαν μέρος από διάφορα εργαστήρια και πανεπιστήμια της Αμερικής, τουλάχιστον οι τριάντα ήταν γυναίκες».

Ωστόσο δεν έχουν βρει ακόμη την ισότιμη θέση τους στην επιστήμη. Σας θυμίζω τον σάλο που προκάλεσε το πρόσφατο σεξιστικό σχόλιο του 72χρονου νομπελίστα της Ιατρικής Τιμ Χαντ ότι οι γυναίκες στο εργαστήριο είναι μπελάς...

«Η αλήθεια είναι ότι χωρίς ποτέ να ομολογείται, πάντα επικρατεί μια προκατάληψη απέναντι στις γυναίκες στην επιστήμη. Εχοντας διατελέσει επί 14 χρόνια διευθυντής διαστημικών προγραμμάτων εδώ στο Τζονς Χόπκινς, μπορώ να υπερηφανεύομαι που διόρισα την πρώτη γυναίκα επικεφαλής σε ένα διαστημικό πρόγραμμα το 1992. Είχα τότε 600 άτομα στη Διοίκηση Διαστήματος. Στο τέλος της θητείας μου, το μόλις 8% των γυναικών που "παρέλαβα" είχε φτάσει το 35%. Στις ΗΠΑ, πάντως, ο νόμος κατά των διακρίσεων στον χώρο εργασίας έχει επιβάλει ένα καθεστώς θετικής "διάκρισης": όταν έχεις απέναντί σου έναν άνδρα και μια γυναίκα με τα ίδια προσόντα, προσλαμβάνεις τη γυναίκα».

Εμείς, πάντως, στην Ελλάδα απέχουμε πολύ από οποιαδήποτε μορφή ισοτιμίας και αξιοκρατίας...

«Το γνωρίζω και το έχω καταδικάσει επανειλημμένως. Οι πολιτικοί που απορρίπτουν την αξιοκρατία και έχουν συμβάλει στη δημιουργία μιας κουλτούρας αποδοχής των διακρίσεων θα έπρεπε να ντρέπονται. Αποτελούν την καταστροφή της χώρας. Αυτή η λογική δυστυχώς διέπει όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας. Φεύγοντας από την Ελλάδα θεωρείς όαση μια χώρα η οποία είναι οργανωμένη, χρησιμοποιεί τη λογική, έχει αξιοκρατία, τιμά τους ανθρώπους της. Νιώθεις ανακούφιση από τον παραλογισμό».

Υποθέτω ότι θα έχετε σκεφτεί πολλές φορές το ενδεχόμενο ύπαρξης ενός εξωγήινου πολιτισμού και ότι σας συναρπάζει και εσάς όσο και εμάς...

«Μας συναρπάζει πάντα αναμφίβολα. Εκτιμάμε ότι η βιολογική δραστηριότητα που αναπτύχθηκε στη Γη είναι κατά πάσα πιθανότητα ένα φαινόμενο κοινό σε όλον τον Γαλαξία. Σύμφωνα δε με τη διατριβή του νέου επιστήμονα Ερικ Πετίγκουρα στο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας, υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 40 δισεκατομμύρια πλανήτες στην κατοικήσιμη ζώνη των ηλιακών συστημάτων του Γαλαξία μας, δηλαδή 1 στους 5 ήλιους. Οσον αφορά όμως την αντικειμενική γνώση δεν υπάρχουν στοιχεία. Και βέβαια όλα αυτά που λέγονται για εξωγήινους, "ανεξήγητα φαινόμενα" κ.ο.κ. ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας ή αποδεικνύονται οπτικές απάτες».

Και η περίφημη νέα «Γη» που αποκάλυψε προ ημερών το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ της ΝASA; Λέγεται ότι αυτός ο πλανήτης μοιάζει περισσότερο με τον δικό μας από όλους όσοι έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα. «Ο Kέπλερ-452b, όπως έχει ονομαστεί, είναι απλώς ένας από αυτούς τους πλανήτες που έτυχε να υπάρχει στο μικρό κομμάτι της ουράνιας σφαίρας που εξερευνά το διαστημόπλοιο Kέπλερ. Το γεγονός ότι ο ήλιος εκεί είναι κάπως πιο λαμπερός και αρχαιότερος κατά 2 δισ. χρόνια από τον δικό μας μπορεί να σημαίνει ότι ο πλανήτης έχει ήδη υποστεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αλλά αυτά είναι εικασίες, δίχως πραγματικά δεδομένα. Στο μέλλον θα είναι δυνατόν να μπορούμε να μετρήσουμε τα συστατικά και τη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας αυτού του πλανήτη, καθώς και άλλων, και θα έχουμε καλύτερα μοντέλα».

Υπάρχει ακόμη στην Καλιφόρνια η SETI (Search for Extraterrestrial Intelligence), η ειδική επιστημονική ομάδα που διεξάγει την έρευνα για τη λήψη σημάτων από το Διάστημα;

«Υπάρχει και εξακολουθεί να παράγει επιστημονική δουλειά. Χρησιμοποιεί ραδιοδέκτες αναζητώντας κάποιο σήμα στον Γαλαξία που προέρχεται από μη φυσικές πηγές. Ωστόσο, ενώ αυτή η προσπάθεια συνεχίζεται και διευρύνεται, μέχρι σήμερα δεν έχει φέρει κάποιο αποτέλεσμα».

Εχετε εξετάσει ποτέ την πιθανότητα ένας προηγμένος πολιτισμός να υπήρξε στο παρελθόν του δικού μας πλανήτη;

«Οπωσδήποτε όχι. Από τα απολιθώματα κ.ο.κ. οι ειδικοί είναι σε θέση να παρατηρήσουν όλους τους κρίκους που στηρίζουν τη θεωρία της εξέλιξης. Αν είχαν υπάρξει τέτοια ίχνη, θα είχαν βρεθεί».

Πώς εξηγείτε ότι το σχέδιο αποίκισης του Αρη, που προωθεί η ολλανδική εταιρεία Mars One, θέλγει χιλιάδες εθελοντές ανά τον κόσμο;

«Ο Αρης δεν έχει πάψει να γοητεύει. Θα σας πω ένα περιστατικό. Ημουν με μια παρέα από αστροναύτες στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον και κουβεντιάζαμε το ενδεχόμενο ενός απλού "ταξιδιού" στον Κόκκινο Πλανήτη (και όχι του εποικισμού του). Ενας γύρισε και είπε: "Εγώ θα πήγαινα, δεν με νοιάζει αν θα γύριζα ζωντανός". Μου έκανε εντύπωση πόσο αποφασισμένος ήταν. Επιθυμούσε διακαώς να μείνει στην Ιστορία ως ο πρώτος άνθρωπος που πέρασε σε άλλον πλανήτη, πέραν της Σελήνης. Και επρόκειτο για έναν νοήμονα άνθρωπο, μορφωμένο, αν και οι περισσότεροι από τους αστροναύτες έχουν διατελέσει πιλότοι δοκιμών, άρα έχουν τον κίνδυνο μέσα τους. Και υπάρχει, ξέρετε, πολύς τέτοιος κόσμος. Οσον αφορά τους ιδρυτές της Mars One, υπογραμμίζω ότι ήταν μη τεχνικοί. Το έκαναν αποκλειστικά για λόγους δημοσιότητας. Εμειναν κατάπληκτοι όταν είδαν την ανταπόκριση. Ηταν χιλιάδες οι αιτήσεις... Και από την Ελλάδα ακόμη».

Λέγεται ότι το πρότζεκτ έχει πλέον τη συνδρομή σοβαρών επιστημονικών συμβούλων, ανθρώπων που...

«Κοιτάξτε, υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι» (γελάει).

Λέτε δηλαδή ότι η εποίκιση του Αρη δεν είναι εφικτή με τα δεδομένα που έχουμε σήμερα...

«Με τα σημερινά δεδομένα, όχι, δεν είναι. Πρόκειται για μια μεγάλη πρόκληση για την ανθρωπότητα. Οπωσδήποτε θα λάβει χώρα τα επόμενα τριάντα χρόνια...».

Το λέτε με απόλυτη βεβαιότητα!

«Μοιραζόμαστε την πεποίθηση ότι πρέπει να στραφούμε στον πιο κοντινό μας πλανήτη. Είμαι πρόεδρος του Συμβουλίου της Διεθνούς Διαστημικής Υπηρεσίας. Πέρυσι πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον μια συνάντηση των διοικητών όλων των διαστημικών υπηρεσιών (από σαράντα κράτη) με αυτό ακριβώς το αντικείμενο: τη συνεργασία για μια αποστολή στον Αρη. Βέβαια, δεν έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο του προγραμματισμού, διότι αφενός μεν το κόστος θα είναι αστρονομικό, αφετέρου η οργάνωση μιας τέτοιας αποστολής είναι εξαιρετικά σύνθετη. Το Apollo (σ.σ.: το περίφημο επανδρωμένο διαστημικό πρόγραμμα της NASA για την εξερεύνηση της Σελήνης) θα ωχριά μπροστά στις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει μια αποστολή στον Αρη!

Για ποιον λόγο;

«Υπάρχουν επιπλέον και ορισμένα άλυτα προβλήματα που αφορούν τα ανθρώπινα πληρώματα που ενδέχεται να ταξιδέψουν στον Αρη. Εκτός από τις ηλιακές εκρήξεις που μπορούν να σκοτώσουν το πλήρωμα μέσω της ακτινοβολίας των πρωτονίων, υφίστανται και οι φυσιολογικές, μη αναστρέψιμες αλλαγές που συντελούνται στον ανθρώπινο οργανισμό, όπως π.χ. η απώλεια οστικής μάζας. Υπάρχουν αστροναύτες που όταν προσεδαφιστούν ύστερα από πολύμηνη παραμονή στον διαστημικό σταθμό, εμφανίζουν δυσκολία στο περπάτημα. Μέχρι σήμερα, λοιπόν, δεν έχουν ανακαλυφθεί οι θεραπείες που θα μπορούσαν να αντιστρέψουν και τις βλάβες από την ακτινοβολία και από την απώλεια οστικής μάζας».

Η σαγήνη που μας ασκεί το Διάστημα μοιάζει, πάντως, ανεξάντλητη...

«Μα μεγαλώνουμε με αυτήν! Σκεφθείτε πως όλοι μας από παιδιά ατενίζουμε τα άστρα στον νυχτερινό ουρανό (εγώ το έκανα στον Βροντάδο της Χίου!) και αναρωτιόμαστε τι κρύβεται πίσω από αυτές τις δισεκατομμύρια πηγές φωτός, γιατί βρίσκονται εκεί κ.ο.κ. Πρόκειται για ερωτήματα που σχετίζονται με τη Θεωρία της Εξέλιξης, βρίσκονται εγγεγραμμένα στην ανθρώπινη ψυχή ή, αν θέλετε, στον "σκληρό δίσκο" μας. Δεν πρόκειται να σβηστούν γρήγορα ή εύκολα».

Η δική σας ενασχόληση με τα μυστικά του Σύμπαντος, εδώ και μισό αιώνα, σας έδωσε, σε προσωπικό πλέον επίπεδο, απαντήσεις σε θεμελιώδη φιλοσοφικά ερωτήματα;

«Ξέρετε, όταν ζεις με απτά δεδομένα, με στοιχεία που προκύπτουν από τη διενέργεια πειραμάτων, γίνεσαι υπέρμετρα αντικειμενικός. Θα σας έλεγα, λοιπόν, ότι οι απαντήσεις σε αυτά τα αιώνια ερωτήματα είναι απλά άφθαστες σε μία ζωή. Τα βήματά μας είναι στην πραγματικότητα μηδαμινά, η γνώση απέραντη. Θα σας έλεγα ότι έχουμε βουτήξει τα πόδια μας στην ακροθαλασσιά αλλά δεν έχουμε πάει πολύ βαθιά μέσα στον ωκεανό. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Τo διαστημόπλοιο Voyager (που ταξιδεύει 38 χρόνια και έχει περάσει στο διαστρικό κενό) βρίσκεται τώρα σε απόσταση 20 δισ. χλμ. από τη Γη, τη στιγμή που το πιο κοντινό σε εμάς αστέρι, το Αλφα Κενταύρου, απέχει 43 τρισεκατομμύρια χλμ.! Λοιπόν, το σήμα από το Voyager παίρνει 18 ώρες και 30 λεπτά για να φτάσει στη Γη, με την ταχύτητα του φωτός (300.000 χλμ. το δευτερόλεπτο). Ομως το Αλφα Κενταύρου βρίσκεται 4,3 έτη φωτός μακριά! Σκεφθείτε, λοιπόν, τι σημαίνει να φτάσει κανείς ακόμη και στον πιο κοντινό μας γείτονα στον Γαλαξία.

Οταν λοιπόν "συνδιαλέγεσαι" με τέτοιες αποστάσεις, δεν μπορείς να πιστεύεις ή να επινοείς θεωρίες που δεν στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα, ούτε βέβαια να κομπορρημονείς ότι είσαι με βεβαιότητα σε θέση να απαντήσεις στα αιώνια ερωτήματα: πώς γεννηθήκαμε, πού πάμε, υπάρχει ζωή κάπου αλλού κ.ο.κ. Σε προσωπικό επίπεδο, βέβαια, έχω και εγώ τις ίδιες πανανθρώπινες απορίες».

Δεν διαθέτετε όμως μια επιπλέον διαίσθηση από τον μέσο άνθρωπο;

«Διαίσθηση, πιθανώς ναι. Παρ' όλα αυτά, σας το ξαναλέω, όταν είσαι επιστήμονας εστιάζεις πρωτίστως στο εφικτό. Τι σημαίνει αυτό που κάνω τώρα; Οι παρατηρήσεις στον Πλούτωνα, η ομορφιά του, τα χρώματα και το κλίμα του, η πιθανή ύπαρξη υπόγειας λίμνης στο βάθος του πλανήτη, όχι από νερό αλλά π.χ. από υγρό άζωτο. Αυτές είναι ερωτήσεις απτές, που μπορούμε πλέον να τις απαντήσουμε με δεδομένα».

Ποιο περιστατικό της ζωής σας άσκησε τη μεγαλύτερη επίδραση σε αυτό που τελικά γίνατε;

«Η συνάντησή μου με τον μέντορά μου, τον Τζέιμς Βαν Αλεν (σ.σ.: ο οποίος κατασκεύασε τον πρώτο αμερικανικό δορυφόρο). Τον γνώρισα όταν ήμουν 21 ετών. Και όταν ως μεταπτυχιακός φοιτητής έφτασα σε ένα εργαστήριο στη Σχολή Φυσικής της Αϊόβα, όπου τρία χρόνια νωρίτερα είχαν ανακαλυφθεί οι "Ζώνες Βαν Αλεν" (σ.σ.: οι ζώνες ακτινοβολίας που περιβάλλουν τη Γη) και πραγματοποιούνταν πειράματα που διάνοιγαν δρόμους σε μεγάλες ανακαλύψεις, έγινα ένας άλλος. Ο Βαν Αλεν ήταν εκείνος ο οποίος από έναν συνηθισμένο φυσικό με μετέτρεψε σε έναν άνθρωπο που ονειρεύεται πώς λειτουργεί η φύση, πώς λειτουργούν οι πλανήτες, τι υπάρχει στο ηλιακό μας σύστημα, πώς ενεργοποιείται η ύλη, πώς αντιδρούν τα μαγνητικά πεδία. Ενα από τα βασικά πιστεύω του ήταν: "You have to give yourself the chance to get lucκy" ("Πρέπει να δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να σταθείς τυχερός"). Πολλοί αυτό το αποκαλούν "τύχη". Ομως κατ' ουσίαν σημαίνει ότι κατέχεις τη γνώση και την επάρκεια να αναγνωρίσεις το καινούργιο. Τίποτα δεν επαφίεται στην τύχη. "Τυχαίνει" το ίδιο πράγμα σε πολλούς, πόσοι όμως, όταν "σκοντάψουν στο καινούργιο", το αντιλαμβάνονται;».

Στη δική σας, πάντως, πορεία έπαιξε ρόλο και το τάιμινγκ. Η εκτόξευση του ρωσικού πυραύλου Σπούτνικ (1957), γνωστή και ως «δεύτερο Περλ Χάρμπορ», σας βρήκε σε ηλικία 19 ετών να ξεκινάτε σπουδές στις ΗΠΑ, τη στιγμή ακριβώς που οι Αμερικανοί μπαίνουν ορμητικά στην κούρσα για την κατάκτηση του Διαστήματος...

«Είναι αυτό που λέμε "Πρέπει να είσαι στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή". Ετυχε να ζήσω σε μια δεκαετία που η ανθρωπότητα στρεφόταν προς μια καινούργια εποχή. Μην ξεχνάτε ότι τότε ζούσαμε μέσα στον φόβο για το ξέσπασμα ενός πυρηνικού πολέμου, κατασκευάζονταν καταφύγια κ.ο.κ. Αυτό ήταν ένα τεράστιο υπαρξιακό σοκ για την αμερικανική κοινωνία. Και αυτό ακριβώς το σοκ έδωσε τρομερή ώθηση στην έρευνα, στην τεχνολογία, στην εκπαίδευση, στις θετικές επιστήμες. Ολα αυτά ήταν ευεργετικά για τη δική μου πορεία».

Αυτό το Grand Tour σας στο Διάστημα είχε προσωπικό κόστος;

«Δεν μπορεί κανείς να επιτύχει υψηλούς σκοπούς χωρίς θυσίες. Στις 5 Ιουλίου που πήγα στο Κέντρο Ελέγχου για την "επιπλοκή" που είχαμε με το Νew Horizons, η επικεφαλής Αλις Μπάουμαν έμεινε 48 ώρες ξάγρυπνη. Και στη δική μου περίπτωση, η προσωπική ζωή ήρθε δεύτερη... Αν και κρατούσα μια ισορροπία με τη βοήθεια του οικογενειακού μου περιβάλλοντος. Τα καλοκαίρια π.χ. που εγώ έλειπα ή ταξίδευα, έστελνα τα τρία αγόρια μου στην αδελφή μου στη Χίο. Ετσι άλλωστε έμαθαν και πολύ καλά ελληνικά. Και οι τρεις ήταν πιο συνετοί από εμένα. Ο ένας τους είναι γιατρός, ο άλλος οικονομολόγος, ο τρίτος δουλεύει σε μια μεγάλη τράπεζα».

Να υποθέσω ότι ο δικός σας ύπνος κατακλύζεται από διαστημικά όνειρα;

«Να σας πω την αλήθεια, έχω ξυπνήσει κάθιδρος από εφιάλτες με διαστημικά οχήματα που παθαίνουν βλάβες. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια που ταξιδεύω αρκετά, ο χειρότερος εφιάλτης μου είναι ότι χάνω το laptop μου στο αεροδρόμιο».

http://www.tovima.gr/vimagazino/interviews/article/?aid=726625

84AC71C03894890AB584E3C9C388FE8C.jpg.c8419aa8424e6bbdd84fb2a40a0402cb.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ελληνική πρωτιά σε παγκόσμιο διαγωνισμό «Microsoft Imagine Cup 2015» :cheesy:

Την πρώτη θέση στην κατηγορία Ability Award και την τρίτη θέση στην κατηγορία World Citizenship Competition στον παγκόσμιο διαγωνισμό «Microsoft Imagine Cup 2015» κατέκτησε η ομάδα του καθηγητή του τμήματος ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Λεόντιου Χατζηλεοντιάδη εκπροσωπώντας την Ελλάδα με την εφαρμογή «Prognosis».

Ο εφετινός διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στο Σιάτλ των ΗΠΑ το διάστημα 27 έως 31 Ιουλίου 2015. Η ομάδα αποτελείται από τους φοιτητές του τμήματος Δέσποινα Ευθυμιάδου, Δημήτρη Ιακωβάκη, Κωνσταντίνο Μαυροδή και Βασιλική Μπίκια.

Η καινοτόμα εφαρμογή «Prognosis» έχει σχεδιαστεί για smartphones -ήδη διατίθεται δωρεάν στα ηλεκτρονικά καταστήματα- και λειτουργεί σε συνδυασμό με ένα περικάρπιο δραστηριότητας (Microsoft Band). Μόλις εγκατασταθεί στο κινητό τηλέφωνο καταγράφει διαφορικά δεδομένα αλληλεπίδρασης του χρήστη με τη συσκευή όπως η αλλαγή στη φωνή, η ύπαρξη τρόμου ηρεμίας, η αλλαγή στον τρόπο γραφής μηνυμάτων, ο τρόπος βαδίσματος, η ποιότητα ύπνου κ.ά. δημιουργώντας ένα διάνυσμα δεδομένων συμπεριφοράς που συνδέεται με τα συμπτώματα του Πάρκινσον. Μάλιστα, όπως αναφέρουν τα μέλη της ομάδας «η προηγμένη ανάλυση της ομιλίας και της κινητικής δραστηριότητας σε μεγάλη βάση δεδομένων (big data) μπορεί να οδηγήσει σε δείκτες έγκαιρης πρόγνωσης».

Πρακτικά η εφαρμογή συλλέγει τα δεδομένα, ανώνυμα, από εθελοντές υγιείς και ασθενείς, τα στέλνει στο server της Prognosis για εμπλουτισμό των βάσεων δεδομένων στο Cloud και βελτίωση των μοντέλων ανάλυσης. Ετσι η Prognosis μπορεί επιπλέον να υποβοηθά με αυτοματοποιημένο τρόπο εξωτερικής ρυθμικής διέγερσης (απτικής, οπτικοακουστικής) τους διαγνωσμένους ασθενείς. Επίσης, μέσω ηχητικών διεγέρσεων (binaural beats) βοηθά τους ασθενείς στη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η νόσος του Πάρκινσον αποτελεί μία συχνή πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος και υπολογίζεται ότι οι πάσχοντες, παγκοσμίως, ανέρχονται σε 6.300.00 άτομα.

Μεγαλύτερος διαγωνισμός φοιτητικής καινοτομίας

Το Imagine Cup είναι ο μεγαλύτερος διαγωνισμός φοιτητικής καινοτομίας, η ελληνική αποστολή κατάφερε να διακριθεί ανάμεσα σε 320.000 συμμετοχές από όλο τον κόσμο για το 2015.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ομάδα του κ. Χατζηλεοντιάδη έχει διακριθεί στον συγκεκριμένο διαγωνισμό άλλες πέντε φορές στο παρελθόν, συγκεκριμένα τις χρονιές 2004, 2005, 2007, 2011 και 2012.

Σκοπός του είναι να αναδείξει την ευρηματικότητα των φοιτητών μέσω τεχνολογικών λύσεων που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των μεγαλύτερων προβλημάτων του πλανήτη, όπως αυτά έχουν τεθεί από την UNESCO.

Το βραβείο Ability Award θα δώσει τη δυνατότητα στην ομάδα του ΑΠΘ να επιστρέψει τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στην έδρα της Microsoft, στο Σιάτλ, για να επεκτείνει το πρότζεκτ και να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση της εφαρμογής.

Η επιλογή της ομάδας του ΑΠΘ έγινε μέσω διαγωνισμού σε εθνικό επίπεδο στις 23 Απριλίου στην Αθήνα, όπου και κατέλαβε την πρώτη θέση.

Μπορείτε να συμβάλλετε και εσείς στην προσπάθεια αυτή, «δωρίζοντας» τη φωνή σας στον σύνδεσμο: http://prognosisproject.net/you-can-help/

Περισσότερες πληροφορίες για το «Prognosis» στην ιστοσελίδα

http://prognosisproject.net/

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=727814

2082973730_..jpg.910ec7bf19b2bc7a75f06ea78a653231.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Έλληνες ερασιτέχνες κυνηγοί σουπερνόβα. :cheesy:

Μεσοζωική εποχή. Περίπου 250 εκατομμύρια χρόνια πριν. Στη Γη εμφανίζονται οι δεινόσαυροι και τα πρώτα θηλαστικά μετά την Πέρμια, που ολοκληρώθηκε με τη μαζικότερη εξαφάνιση των ειδών που έχει καταγραφεί στην Παλαιοντολογία. Εκείνη την εποχή κάπου στον Γαλαξία ένα αστέρι φτάνει στο τέλος της ζωής του και εκρήγνυται, προκαλώντας το φαινόμενο του υπερκαινοφανούς αστέρα ή σουπερνόβα.

Θεσσαλονίκη, τελευταίες μέρες του Ιουλίου 2015. Ο Σταύρος Κουκιόγλου καθισμένος στον υπολογιστή του αντιπαραβάλλει, κάνει blink όπως λέγεται, εικόνες γαλαξιών που είναι πιθανοί στόχοι για την καταγραφή ενός σουπερνόβα. Λίγο μετά τις επτά το απόγευμα το μάτι του σταματάει σε ένα μικρό σημάδι στο μέσον της οθόνης. «Το σήμα ήταν τόσο ισχυρό που αποκλείεται να ήταν κάποιος ηλεκτρονικός θόρυβος», μας λέει. Οπως αποδείχτηκε στη συνέχεια η μικρή κουκκίδα ήταν η λάμψη από το σουπερνόβα που εξερράγη την πρώιμη εποχή των δεινοσαύρων και μόλις πριν από λίγες μέρες το φως του έφτασε στη Γη, αφού ταξίδεψε 250 εκατομμύρια έτη φωτός. Ο ερασιτέχνης αστρονόμος από τη Θεσσαλονίκη ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που το είδε και η Greek Supernovae Survey Team (GSST) του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας πιστώθηκε την πρώτη της ανακάλυψη σουπερνόβα, προσθέτοντας ένα λιθαράκι στην κατανόηση του σύμπαντος.

Ο Σταύρος Κουκιόγλου ανήκει στην ομάδα των «παρατηρητών» και μαζί με τον επικεφαλής Κώστα Εμμανουηλίδη αντιπαραβάλλουν παλιές φωτογραφίες γαλαξιών με νέες, προσπαθώντας να εντοπίσουν κάποια μικρή διαφορά μεταξύ τους. Οι «διαφορές» στις εικόνες μπορεί να σημαίνουν από κομήτες και αστεροειδείς μέχρι σουπερνόβα και εξωπλανήτες. «Το ανθρώπινο μάτι μπορεί πιο εύκολα να καταλάβει εάν υπάρχει κάτι καινούργιο στη νέα εικόνα απ’ ό,τι οι υπολογιστές», μου λένε. Το κυνήγι σουπερνόβα γίνεται μόνο μέσω της παρατήρησης που είναι μια ιδιαίτερα κουραστική και μονότονη διαδικασία, ενώ η ικανοποίηση μιας ανακάλυψης μπορεί να καθυστερήσει αρκετά.

Η δικαίωση για τους Ελληνες «κυνηγούς» ήρθε έπειτα από 14 χρόνια αναζήτησης. =D>

Η ομάδα από τη Θεσσαλονίκη που πρώτη ανακάλυψε έκρηξη υπερκαινοφανούς αστέρα στον γαλαξία PGC 70909 . Η μικρή κουκκίδα ήταν η λάμψη, το blink, στον υπολογιστή από το σουπερνόβα που εξερράγη την εποχή των δεινοσαύρων. Μόλις πριν από λίγες ημέρες το φως του έφτασε στη Γη, αφού ταξίδεψε 250 εκατομμύρια έτη φωτός.

«Τον πρώτο καιρό κοιμόμουν μέσα στο αστεροσκοπείο. Εκανα blink όλο το βράδυ. Πρέπει να έχω δει πάνω από ένα εκατομμύριο εικόνες γαλαξιών», σημειώνει ο κ. Εμμανουηλίδης. Οι παρατηρητές κάνουν blink καθημερινά, χωρίς να υπολογίζουν αργίες ή διακοπές. Τα καλοκαίρια που η νύχτα έχει μικρότερη διάρκεια αντιπαραβάλλουν περίπου 140 εικόνες, ενώ τον χειμώνα ο αριθμός αυξάνεται στις 700. «Βλέπουμε πρώτοι πράγματα που δεν τα βλέπουν άλλοι. Είναι η συγκίνηση της δεδομένης στιγμής. Μπορεί να το είδε πρώτος ο Σταύρος, αλλά η εμπειρία και η συγκίνηση διαχέεται σε όλους. Οταν εκείνο το βράδυ είδα την επικοινωνία της ομάδας, με διαπέρασε ένα ρίγος μόλις έμαθα με τι έχουμε να κάνουμε», τονίζει ο παρατηρητής Μάρκος Ασπρίδης.

Οι παρατηρητές είναι κομβικό κομμάτι της διαδικασίας, διότι αυτοί είναι που πρώτοι θα δουν κάτι ασυνήθιστο που μπορεί να οδηγήσει σε μια μεγάλη ανακάλυψη ή εξαιτίας τους να χαθεί. «Πριν από επτά χρόνια χάσαμε ένα σουπερνόβα επειδή δεν είχε γίνει blink. Ενας παρατηρητής δεν είχε δει τις εικόνες του και είχαμε το σουπερνόβα στο αρχείο μας για ένα μήνα. Τώρα για λόγους ασφαλείας βλέπουμε όλοι τις ίδιες εικόνες. Μπορεί να μας παίρνει περισσότερο χρόνο, αλλά φαίνεται ότι τελικά αποδίδει», σημειώνει ο κ. Εμμανουηλίδης.

Αστεροσκοπείο στην ταράτσα με δάνειο.

Την ώρα που νυχτώνει στον ελληνικό ουρανό και οι παρατηρητές λαμβάνουν τις νέες εικόνες των γαλαξιών – στόχων για τη βραδιά, οι ανταγωνιστές τους σ’ όλο τον κόσμο κάνουν ακριβώς το ίδιο και κάτι περισσότερο.

«Τα επαγγελματικά αστεροσκοπεία ψάχνουν όλη μέρα, διότι έχουν “σπείρει” τηλεσκόπια παντού πάνω στη Γη. Κάποιο τηλεσκόπιό τους θα έχει πάντα νύχτα, ενώ εμείς περιμένουμε να νυχτώσει στην Ελλάδα. Μιλάμε για επενδύσεις εκατομμυρίων ευρώ από οργανισμούς και πανεπιστήμια», μας λέει ο επικεφαλής της ελληνικής ομάδας.

Αυτό καταδεικνύει και το πόσο μεγάλη είναι η αξία εντοπισμού ενός σουπερνόβα. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τη λαμπρότητα των υπερκαινοφανών αστέρων για να μετρήσουν τις τεράστιες αποστάσεις του Διαστήματος και να υπολογίσουν τη συμπαντική ηλικία, ενώ μελετούν και τα βαρέα μέταλλα που παράγει η έκρηξη και είναι βασικά στοιχεία για τη δημιουργία της ζωής. Γι’ αυτό άλλωστε και η δήλωση ανακάλυψης ενός σουπερνόβα περνάει από μια μακρά διαδικασία με αυστηρά αστρονομικά πρωτόκολλα.

«Εψαξα 400 γνωστούς σουπερνόβα πριν στείλω την επιβεβαίωση και ακολουθήσαμε όλα τα βήματα της διαδικασίας. Ολα αυτά τελείωσαν γύρω στις 6 τα ξημερώματα οπότε και έστειλα την αναφορά μου με φοβερό άγχος. Η ανακοίνωση μπαίνει αμέσως σε μια λίστα στη Διεθνή Αστρονομική Ενωση για να δουν άλλοι αστρονόμοι το ίδιο αντικείμενο και να πάρουν περισσότερες εικόνες.

Στρέφεις δηλαδή πολλούς ανθρώπους και πολλά τηλεσκόπια και άρα εκατομμύρια ευρώ να ψάξουν στο σημείο που τους υποδεικνύεις. Αν κάνεις λάθος μπαίνεις στη μαύρη λίστα», σημειώνει ο κ. Εμμανουηλίδης. Λίγο μετά τη δημοσιοποίηση της ανακάλυψής τους ένας Ιάπωνας παρατηρητής επιβεβαίωσε το φαινόμενο από ένα τηλεσκόπιο στην Ισπανία και καταγράφηκε το πρώτο follow up στην ελληνική ανακάλυψη από τα πολλά που ακολούθησαν.

Ο Κώστας Εμμανουηλίδης, ο επικεφαλής της ελληνικής ομάδας σουπερνόβα, ασχολείται επαγγελματικά με τις μεταλλικές κατασκευές και το στήσιμο θερμοκηπίων. Μια επίσκεψη σ’ έναν παλιό ερασιτέχνη αστρονόμο και η «αποκάλυψη» ενός τηλεσκοπίου ρυθμισμένου να βλέπει γαλαξίες και να ψάχνει σουπερνόβα ήταν αρκετά για να του κολλήσουν την πετριά του «κυνηγού».

Στην αλλαγή της χιλιετίας απολύθηκε από τον στρατό και η πρώτη του κίνηση ήταν να πάρει δάνειο για την αγορά τηλεσκοπίου. «Για πολλά χρόνια δεν πήγαινα διακοπές, δεν αγόραζα συχνά ρούχα, προσπαθούσα να εξοικονομήσω λεφτά για να πάρω μια νέα κάμερα, ένα πρόσθετο εξάρτημα για το τηλεσκόπιο», μας λέει.

Με πολύ κόπο, προσωπική εκπαίδευση και επένδυση σε χρόνο και πόρους κατάφερε να στήσει ένα πλήρως αυτόνομο ερασιτεχνικό αστεροσκοπείο στην ταράτσα του σπιτιού του, το οποίο «ψάχνει» 170.000 γαλαξίες και «βλέπει» σε απόσταση 650 εκατομμυρίων ετών φωτός για υπερκαινοφανείς αστέρες. Τα τηλεσκόπια του αστεροσκοπείου τροφοδοτούν με παλιές και νέες φωτογραφίες γαλαξιών τους παρατηρητές, οι οποίοι αναλαμβάνουν να βρουν τα σουπερνόβα ανάμεσα σε εκατοντάδες εικόνες.

«Μέχρι σήμερα έχουμε βρει 270 σουπερνόβα, αλλά δεν ήμασταν ποτέ πρώτοι. Είχαμε από τρεις μέρες μέχρι και τρεις ώρες καθυστέρηση», σημειώνει ο ίδιος. Το αστεροσκοπείο του επισκέπτονται συχνά φοιτητές του ΑΠΘ για εργασίες, στοιχεία ή για να γίνουν παρατηρητές, ενώ ευσεβής πόθος των ερασιτεχνών αστρονόμων είναι να παραμείνει το μάθημα της αστρονομίας στη δημόσια εκπαίδευση.

Τα ουράνια σώματα «Paraskevopoulos»

Πριν από τους ερασιτέχνες αστρονόμους της Θεσσαλονίκης, ο προηγούμενος Ελληνας που έβαλε το όνομά του δίπλα στην ανακάλυψη ουράνιων σωμάτων ήταν ο αστρονόμος Ιωάννης Παρασκευόπουλος, ο οποίος διηύθυνε τον αστρονομικό σταθμό Boyden του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ από το 1927 έως τον θάνατό του το 1951. Ο Παρασκευόπουλος, εκτός από τις περίπου 100.000 φωτογραφίες αστρονομικών παρατηρήσεων που είχε στο ενεργητικό του, συν-ανακάλυψε δύο κομήτες: τον κομήτη C/1940 O1 (Whipple -Paraskevopoulos) το 1940 και τον C/1941 B2 (de Kock-Paraskevopoulos) το 1941. Επίσης, το όνομά του φέρει ένας κρατήρας στη σκοτεινή πλευρά της σελήνης, ενώ Paraskevopoulos ονομάστηκε προς τιμήν του ένας αστεροειδής που ανακαλύφθηκε στο αστεροσκοπείο Boyden το 1966.

http://physicsgg.me/2015/08/23/%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%b5%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%b9%cf%84%ce%ad%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%ba%cf%85%ce%bd%ce%b7%ce%b3%ce%bf%ce%af-%cf%83%ce%bf%cf%85%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%bd/

supernova1-thumb-large.jpg.dd34de5fc94bbe3a0115c7b804b0466e.jpg

discoveryimage.jpg.cbf77fc8583ed1457172bf2a367ab870.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Ελευθέριος Γουλιελμάκης: O ευρηματικός φυσικός του Μax Planck. :cheesy:

Ο Ελευθέριος Γουλιελμάκης είναι φυσικός, επικεφαλής της ομάδας Αττοηλεκτρονικής στο Ινστιτούτο Κβαντικής Οπτικής Max Planck στο Μόναχο της Γερμανίας.

Πότε νιώσατε τελευταία φορά υπερήφανος ως Ελληνας;

Πολύ συχνά. Κάθε φορά που συναντώ μια ελληνική λέξη στην επιστήμη μου, την αισθάνομαι δική μου, όχι επειδή είναι μια λέξη των αρχαίων Ελλήνων, αλλά επειδή την καταλαβαίνω λόγω της ελληνικής μου παιδείας.

Σε τι σας έκανε καλύτερο η διεθνής εμπειρία σας;

Στο να συνειδητοποιήσω ότι οι υψηλοί στόχοι στην επιστήμη, όσο δύσκολα κι αν είναι τα μονοπάτια που οδηγούν σε αυτούς, είναι εφικτοί με σκληρή δουλειά, με πάθος και επαρκή οργάνωση.

Τι πιο πολύτιμο σας έδωσε η ελληνική παιδεία;

Μόρφωση ισάξια των ευρωπαϊκών και διεθνών προτύπων και την πανίσχυρη ελληνική γλώσσα.

Πού υπερέχουμε και σε τι υστερούμε ως Ελληνες;

Ως λαός είμαστε ευρηματικοί και κάνουμε πράγματα με πάθος. Ομως, παράλληλα, πάσχουμε από μια αδικαιολόγητη ηττοπάθεια: ότι οι άλλοι μπορούν, αλλά εμείς όχι, ότι είμαστε μια μικρή χώρα και άρα οι πρωτιές, η καινοτομία, η επιστήμη της πρώτης γραμμής είναι για τις μεγαλύτερες και οικονομικά εύρωστες χώρες - αυτό δεν είναι αλήθεια.

Πώς θα γίνει πιο ανταγωνιστικό το ελληνικό πανεπιστήμιο;

Θα πρέπει να επαναδομηθεί σε νέα, αξιοκρατικά πλαίσια, να ξεφύγει από τα στερεότυπα του παρελθόντος και να αποκτήσει επαρκή ανεξαρτησία από κρατικούς φορείς. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε νέους τρόπους για να το κάνουμε αυτό. Ηδη υπάρχουν τα διεθνή και καλά δοκιμασμένα πρότυπα βάσει των οποίων τα πανεπιστήμια λειτουργούν με επιτυχία, είτε είναι δημόσια είτε ιδιωτικά. Οπως και στην επιστήμη, αφού υιοθετούμε εύκολα το σωστό και δοκιμασμένο, επικεντρώνουμε την ενέργειά μας στο καινούργιο και καινοτόμο.

Τι θα κάνατε για να δώσετε ώθηση στην ελληνική καινοτομία;

Χρειάζεται ενθάρρυνση από την πολιτεία, αλλά και από ιδιωτικά και κοινωφελή ιδρύματα. Τα τελευταία, ιδιαίτερα αυτή την κρίσιμη στιγμή, μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο εάν αποφασίσουν να επιβραβεύσουν την καινοτομία σε σημαντικούς τομείς, της έρευνας, της τεχνολογίας και της ενέργειας.

Η έννοια της αριστείας πού εκφράζεται στην Ελλάδα;

Δυστυχώς, εκφράζεται ελάχιστα κι έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε σε αυτόν τον τομέα.

Τι ουσιαστικό μπορούν να δώσουν στη χώρα οι διακεκριμένοι του εξωτερικού;

Οι Ελληνες που έχουν επιτύχει διεθνώς, αλλά και που παράλληλα κατανοούν την ελληνική πραγματικότητα, μπορούν να λειτουργήσουν και στους δύο -αρκετά διαφορετικούς- κόσμους, γεφυρώνοντάς τους και συνεισφέροντας έτσι ο καθένας από όπου μπορεί καλύτερα.

Τι θα συμβουλεύατε έναν συνάδελφό σας που παραμένει και βιώνει την ελληνική πραγματικότητα;

Αισιοδοξία.

Βγήκε κάτι θετικό από την κρίση - και ποιο είναι;

Οχι προς το παρόν. Ομως, όλες οι μεγάλες αλλαγές στην κοινωνία, την επιστήμη, την οικονομία ξεπήδησαν μέσα από μια κρίση - οπότε είμαι αισιόδοξος ότι θα αδράξουμε την ευκαιρία. Για να γίνει όμως αυτό, χρειάζεται από όλους μια ισχυρή δόση αυτοκριτικής.

Με τι προϋποθέσεις θα γυρίζατε στην πατρίδα;

Ο Καβάφης λέει ότι αξία έχει ο δρόμος και όχι η Ιθάκη. Και αυτός ο δρόμος μπορεί κάποια μέρα να με φέρει πίσω στην πατρίδα. Δεν το θεωρώ σωστό να θέτει κανείς προϋποθέσεις, πρέπει όλοι μαζί να δουλέψουμε για να οικοδομήσουμε τις βάσεις που θα οδηγήσουν την επιστήμη στη χώρα μας στην πρώτη γραμμή. Δεν είναι λίγοι οι συμπατριώτες μας που άφησαν επιτυχημένες καριέρες στο εξωτερικό για να γυρίσουν και να δημιουργήσουν κάτι καινούργιο εδώ, στον τόπο μας.

Ποια ελληνική συνήθειά σας κρατήσατε;

Κερνάω στα καφενεία και μιλάω μεγαλόφωνα.

Ο Ελληνας ήρωάς σας.

Ο Καποδίστριας, ένας Ελληνας που γύρισε χωρίς προϋποθέσεις.

Παιχνίδι με τις λέξεις

Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.

Το παστέλι.

Το πρόσωπο που νοσταλγώ.

Τη μητέρα μου, που μας άφησε νωρίς.

Η γεύση που συχνά ανακαλώ.

Πορτοκάλι από την αυλή του πατρικού μου.

Η πιο ελληνική μου λέξη.

Θάλασσα.

Τι παίρνω μαζί μου φεύγοντας απ’ την Ελλάδα.

Θυμαρίσιο μέλι.

Σταθμοί στη ζωή του

1975: Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης.

2000: Παίρνει πτυχίο Φυσικής από το Πανεπιστήμιο Κρήτης.

2005: Μετά από μεταπτυχιακές σπουδές σε Αυστρία και Γερμανία αποκτά το διδακτορικό δίπλωμά του στη Φυσική από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Eρευνητής στο Ινστιτούτο Κβαντικής Οπτικής Max Planck, όπου ίδρυσε την ερευνητική ομάδα «Αττοηλεκτρονική».

2010: Διευθύνει την Ομάδα Αττοηλεκτρονικής στο Max Planck, εστιάζοντας την ερευνά του στη μελέτη της κίνησης των ηλεκτρονίων μέσα στην ύλη με ακτίνες λέιζερ, και φιλοδοξεί να θέσει τις βάσεις για την ανάπτυξη ηλεκτρονικών κυκλωμάτων που θα λειτουργούν με φως.

2012: Κερδίζει το βραβείο Gustav Hertz από τη Γερμανική Φυσική Εταιρεία (DPG) για τη συμβολή του στον τομέα της Αττοφυσικής και πιο συγκεκριμένα για την έρευνά του που αφορά στον έλεγχο των κυμάτων του φωτός.

http://www.kathimerini.gr/829913/article/proswpa/synentey3eis/eley8erios-goylielmakhs-o-eyrhmatikos-fysikos-toy-max-planck

goulielmakis_eleftherios-f-300-bw-30-8-15-thumb-large.jpg.b3bbd56fea6d8539aa0cee60eb8b4f9c.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Δωρεάν διαδικτυακά μαθήματα φυσικής από το Mathesis. :cheesy:

Οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (ΠΕΚ) εγκαινιάζουν σύντομα ένα τελείως νέο τμήμα τους, το Κέντρο Ανοικτών Διαδικτυακών Μαθημάτων – Mathesis, που θα προσφέρει μαθήματα στο επίπεδο των καθιερωμένων διεθνών προτύπων.

Τα μαθήματα είναι βιντεοσκοπημένα στο στούντιο του Mathesis και προσφέρονται μέσω της πλήρως εξελληνισμένης εκδοχής της πλατφόρμας OpenEdX που χρησιμοποιούν για τα διαδικτυακά τους μαθήματα το Harvard και το ΜΙΤ. Όπως και τα διεθνή MOOCs (Massive Open Online Courses), τα μαθήματα του Mathesis απευθύνονται όχι μόνο σε φοιτητές και επαγγελματίες επιστήμονες αλλά και σε κάθε μορφωμένο πολίτη με επιστημονικά ενδιαφέροντα και πνευματικές ανησυχίες.

Η εγγραφή στα μαθήματα είναι ανοικτή και δωρεάν για όλους, ενώ μετά το πέρας της επιτυχούς παρακολούθησής τους δίδεται στους διαδικτυακούς φοιτητές σχετική βεβαίωση παρακολούθησης.

Προς το παρόν προσφέρονται από το Mathesis τα παρακάτω 3 μαθήματα φυσικής:

1. Εισαγωγή στην Κβαντική Φυσική: Οι βασικές αρχές.

2. Εφαρμοσμένη Κβαντομηχανική: Άτομα και μόρια.

3. Εισαγωγή στη Σχετικότητα και την Κοσμολογία.

Περισσότερα:

http://physicsgg.me/2015/09/25/%ce%b4%cf%89%cf%81%ce%b5%ce%ac%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%ba%cf%84%cf%85%ce%b1%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82/

.thumb.jpg.64cd4f0e2d1c19dd40506ee381f98922.jpg

.jpg.28d538322e23783ada5e90ca1657490d.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Σημαντική διάκριση σε ελληνίδα επιστήμονα. :cheesy:

Η ελληνικής καταγωγής αστροφυσικός Βίκυ Καλογερά, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Northwestern του Ιλινόις των ΗΠΑ, θα τιμηθεί με το Βραβείο «Χανς Μπέτε» της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρείας για το 2016.

Πρόκειται για ένα από τα κορυφαία διεθνώς βραβεία στον τομέα της αστροφυσικής και της πυρηνικής φυσικής.

Η τιμητική διάκριση δίνεται στην κ. Καλογερά για το ερευνητικό έργο της, που εστιάζεται στα άστρα-λευκούς νάνους, στους αστέρες νετρονίων και στις μαύρες τρύπες. Η ελληνίδα επιστήμονας συμμετέχει επίσης στη φιλόδοξη προσπάθεια να ανιχνευθούν βαρυτικά κύματα στο σύμπαν για πρώτη φορά, ενώ ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα διπλά αστρικά συστήματα, όπου το ένα άστρο περιφέρεται γύρω από το άλλο.

Η κ.Καλογερά είχε την ευκαιρία να γνωρίσει το 1998 τον Χάνς Μπέτε, τον γερμανό και αργότερα αμερικανό πυρηνικό φυσικό, ο οποίος τιμήθηκε το 1967 με το Νόμπελ Φυσικής για το έργο του πάνω στην αστρική νουκλεοσύνθεση, ενώ είχε επίσης συμμετάσχει στη δημιουργία της ατομικής βόμβας και της βόμβας υδρογόνου.

Η κ.Καλογερά δήλωσε ότι «αποτελεί μεγάλη τιμή η απονομή αυτού του βραβείου. Πολλοί από τους προηγούμενους κατόχους του αποτελούν γίγαντες σε αυτό το επιστημονικό πεδίο, άνθρωποι το έργο των οποίων θαύμαζα και μελετούσα από τότε που άρχισα να ενδιαφέρομαι για την αστροφυσική και την πυρηνική φυσική».

Η Καλογερά, που θα λάβει το βραβείο σε ειδική τελετή τον Απρίλιο του 2016, ηγείται της ομάδας του πανεπιστημίου της, η οποία συμμετέχει στο πείραμα ανίχνευσης βαρυτικών κυμάτων LIGO (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory).

Αποφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1992), πήρε το διδακτορικό της από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις (1997) και έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο Κέντρο Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν. Το 2009 έγινε καθηγήτρια στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Nortwestern και διευθύντρια του Κέντρου Διεπιστημονικής Εξερεύνησης και Έρευνας στην Αστροφυσική (CIERA). Έχει κάνει περισσότερες από 200 επιστημονικές δημοσιεύσεις, έχει πολλά άλλα βραβεία στο ενεργητικό της και, μεταξύ άλλων, η NASA στηρίζει χρηματοδοτικά τις έρευνές της.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=747998

D9E056882CA5ED6A96BB00F5E52959F0.jpg.8f3890f0c5c81ee23795606012e81c1f.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο 15χρονος Ελληνας μαθητής που κατασκευάζει ανθρωποειδή ρομπότ. :cheesy:

Χρειάστηκε ένας χρόνος συστηματικής και καθημερινής ενασχόλησης, 475 εκτυπωμένα κομμάτια, περισσότερο από ένα χιλιόμετρο πλαστικού ABS (πρώτη ύλη) και πάνω από 1.400 ώρες εκτύπωσης, συναρμολόγησης, προγραμματισμού και πειραματισμού για να συμπεριλάβουν τον 15χρονο μαθητή της Α' Λυκείου Δημήτρη Χατζή, στον μικρότερο κατασκευαστή ρομποτικού ανθρωποειδούς ανοικτού κώδικα, με ανθρώπινες διαστάσεις και εξ ολοκλήρου εκτυπωμένο από αυτοσχέδιο τρισδιάστατο εκτυπωτή ή αλλιώς σε έναν κατασκευαστή «InMoov», όπως είναι η επίσημη επιστημονική ονομασία του ρομπότ.

Η κατασκευή όμως του «InMoov» με την κωδική ονομασία «Troopy», όπως το βάφτισε ο Δημήτρη Χατζής, συμπεριέλαβε αυτόματα τον 15χρονο μαθητή σε μια ξεχωριστή κοινότητα αποτελούμενη από έξι makers (κατασκευαστές) όσοι δηλαδή και οι δημιουργοί του συγκεκριμένου τύπου ρομπότ στον κόσμο.

Ο Δημήτρης Χατζής με την κατασκευή του κατάφερε να συμπεριλάβει όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και την Ελλάδα σε μια διεθνή κοινότητα δημιουργών τεχνολογικής εξέλιξης, αποδεικνύοντας ότι όταν βάζεις στόχους στη ζωή σου μπορεί να τους επιτύχεις με υπομονή, επίμονη, πίστη και μεθοδικότητα.

Στην ομάδα των κατασκευών «InMoov» συμμετέχουν μέχρι σήμερα ένας Γάλλος γλύπτης και designer ο Gael Langevin (που το 2012 δημιούργησε το πρώτο ρομποτικό ανθρωποειδές δίνοντας το έναυσμα για μια σειρά από ποικίλα projects), δυο Ρώσοι, ένας Ιταλός, ένας Γερμανός και πλέον ένας Έλληνας, ο Δημήτρης Χατζής. Αξιοσημείωτο είναι ότι μέχρι σήμερα δεν έχει συμπεριληφθεί σε αυτή την ομάδα κανένας από τις ΗΠΑ ή την Ασία.

Με όλους αυτούς, ο 15χρονος Καβαλιώτης μαθητής έχει συνομιλήσει έχει ανταλλάξει ιδέες, γνώσεις και εμπειρίες και νιώθει ισότιμος συμμέτοχος μιας νέας τεχνολογικής οικογένειας από την οποία μόνο κέρδος και όφελος μπορεί ν' αποκομίσει.

Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, κάθε ένας από τους makers ενσωματώνει πολλές και διαφορετικές βελτιωτικές παρεμβάσεις στην αρχική μορφή του «InMoov» ανάλογα με το τι θα ήθελε να παρουσιάσει. Άρα, γίνεται αντιληπτό, ότι κάθε ένα από τα ρομποτικά ανθρωποειδή αποτελεί και ένα εξελιγμένο μοντέλο του αρχικού. Για τον λόγο αυτό, δεν έχει λάβει ακόμα την τελική του μορφή, μιας και εξελίσσεται συνεχώς με μοναδικά όρια την ικανότητα και την φαντασία των makers.

Με αυτή τη μεγάλη διάκριση και εμπειρία στις βαλίτσες του, ο μαθητής της Α' τάξης του 5ου Γενικού Λυκείου Καβάλας συμμετείχε στο 6ο Φεστιβάλ Βιομηχανικής Πληροφορικής που διοργανώθηκε στο Καβάλα και στο εκθεσιακό κέντρο «Απόστολος Μαρδύρης» κερδίζοντας επάξια το πρώτο βραβείο του Κέντρου Τεχνολογικής Εκπαίδευσης της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης που μαζί με το ΤΕΙ Α.Μ.Θ., την Περιφέρεια Α.Μ.Θ. και το Δήμο Καβάλας ήταν οι διοργανωτές του φεστιβάλ.

Η καταξίωση, όμως, του Δημήτρη Χατζή δεν ήρθε τόσο ξαφνικά και για την μικρή κοινωνία της Καβάλας το όνομά του σχεδόν διαδόθηκε σαν αστραπή, όταν για πρώτη φορά πέρυσι, στη λήξη των εκδηλώσεων του 5ου Φεστιβάλ Βιομηχανικής Πληροφορικής όταν κλήθηκε να παραλάβει το 2ο βραβείο.

Η αμηχανία των παριστάμενων και ή έκπληξη του ιδίου έδωσαν τη θέση τους στο θαυμασμό και το παρατεταμένο χειροκρότημα. Και δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά, αφού ο Δημήτρης ήταν μόλις 14 ετών, φοιτούσε τότε στην τρίτη τάξη του 6ου Γυμνασίου Καβάλας, ασχολήθηκε με τη ρομποτική για πρώτη φορά όταν ήταν έντεκα χρονών και πριν από έναν χρόνο είχε καταφέρει να σχεδιάσει και να κατασκευάσει μόνος του έναν οικιακό εκτυπωτή τρισδιάστατων αντικειμένων.

Σήμερα, ένα χρόνο μετά, άνοιξε τα φτερά του για να ακόμα μεγαλύτερες κατακτήσεις στον απαιτητικό κόσμο της τεχνολογικής εξέλιξης και δεν κρύβει τη χαρά και την περηφάνια του που κατάφερε να συμμετάσχει στο 6ο Φεστιβάλ Βιομηχανικής Πληροφορικής με τον αγαπημένο του «Τρούπι».

Από μικρός στη ρομποτική.

«Από πολύ μικρή ηλικία ασχολήθηκα με τους μικροελεγκτές ARDUINO» θυμάται ο Δημήτρης Χατζης, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και συνεχίζει: «Ήμουν στην Ε' τάξη του Δημοτικού Σχολείου όταν έφτιαξα τα πρώτα μου project, όπως να ανάβω ένα led, όταν σκοτεινιάζει το δωμάτιό μου, να ελέγχω την κίνηση ενός μοτέρ κ.ά. Μόλις στην έκτη τάξη του Δημοτικού, ένιωθα πως ήμουν ένας περήφανος κατασκευαστής ρομποτικού βραχίονα. Στα τέλη του 2013 όμως, εμπνευσμένος από την ταινία "Real Steal" (όπου γιγάντια ρομπότ πάλευαν με την βοήθεια ανθρώπινων χειρισμών), αποφάσισα να ασχοληθώ με την κατασκευή ενός λειτουργικού ρομπότ. Το κυριότερο εργαλείο για να επιτύχει το εγχείρημα αυτό ήταν να αποκτήσω τον δικό μου 3D εκτυπωτή, μια συσκευή που έφτιαχνε πλαστικά κομμάτια από το μηδέν και είχε κάνει την εμφάνισή της μόλις μερικούς μήνες νωρίτερα.

»Πράγματι, τον Μάρτιο του 2014, ένα τεράστιο κουτί από την Ολλανδία, με χιλιάδες κομμάτια και βίδες, έφτασε στο σπίτι μου και μέσα σε λίγες μέρες η λειτουργία του 3D εκτυπωτή μου ήταν πραγματικότητα. Επειδή, όμως, η ποιότητα εκτύπωσης δεν ήταν αυτή που ήθελα για τις εργασίες μου, αποφάσισα σαν πρώτο στόχο να πετύχω την βελτίωση αυτής της τόσο χρήσιμης συσκευής. Μετά από επίμονες προσπάθειες και πολλές ώρες εργασίας κατάφερα τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου να φτιάξω τον προσωπικό τρισδιάστατο εκτυπωτή μου (φτιαγμένο κομμάτι - κομμάτι από μένα και τον αρχικό 3D εκτυπωτή), με όλες τις βελτιώσεις που ήθελα, για να πετύχω ένα άψογο αποτέλεσμα. Με αυτόν τον 3D εκτυπωτή έλαβα μέρος στο 5ο Φεστιβάλ Βιομηχανικής Πληροφορικής 2014 και κέρδισα τις διακρίσεις του μικρότερου εκθέτη και το 2ο βραβείο του καλύτερου εκθέματος για το 2014».

Στήριγμα οι γονείς του.

Η επαγγελματική ιδιότητα του πατέρα του Γιώργου που εργάζεται ως ηλεκτρολόγος μηχανικός στην ΔΕΥΑ Καβάλας, τον βοήθησε να κατανοήσει πολλά σημεία της επιστημονικής αναζήτησης. Ο Γιώργος Χατζής είναι σήμερα ο άνθρωπος που βρίσκεται πάντα δίπλα στον Δημήτρη, τον στηρίζει οικονομικά και ηθικά σε κάθε βήμα του, τον εμψυχώνει και τον βοηθάει με τις δικές του γνώσεις στην άρτια παρουσίαση κάθε project που δημιουργεί ο Δημήτρης.

Η συνεχής παρότρυνση της μητέρας του, που εργάζεται ως καθηγήτρια γερμανικής φιλολογίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, τον οδήγησε να παρακολουθεί σεμινάρια ρομποτικής και να συμμετάσχει σε εκθέσεις όπως το Φεστιβάλ Βιομηχανικής Πληροφορικής. Και οι δυο γονείς του, έδωσαν στον 15χρονο Δημήτρη εκείνα τα εφόδια ώστε να μην εγκαταλείψει την προσπάθειά του, να ζήσει το όνειρό του και μέρα με την ημέρα να το δει να γίνεται πραγματικότητα.

Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η ρομποτική είναι μάλλον ένα ασυνήθιστο χόμπι για τα παιδιά της ηλικίας του αλλά ο ίδιος επιμένει σε αυτό. Οι γνώσεις που απέκτησε από με τη μέχρι σήμερα ενασχόλησή του τον βοήθησαν να αναζητάει μέσω του facebook άτομα μεγαλύτερα απ' αυτόν, όπως φοιτητές και επαγγελματίες, που έχουν τις ίδιες ανησυχίες και να ανταλλάσουν σκέψεις και ιδέες. Αντιλαμβάνεται, ωστόσο, ότι σε αυτό το στάδιο της ζωής του η ρομποτική είναι ένα πολύ όμορφο και δημιουργικό χόμπι που όμως δεν του αρκεί να μείνει εκεί.

Σκοπεύει μόλις τελειώσει το λύκειο να φύγει για σπουδές, πιθανότατα στη Γερμανία, σε κάποιο μεγάλο πανεπιστήμιο με εξειδικευμένα τμήματα νανοτεχνολογίας και ρομποτικής. Οι συγγενικοί δεσμοί που έχει από τη μεριά της μητέρας του στη Γερμανία και η εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας που ξεκίνησε από καιρό είναι τα πρώτα εφόδιά του.

Στην εποχή της κρίσης και της έλλειψης ευκαιριών, ο Δημήτρης νιώθει πως είναι μάλλον προνομιούχος, αφού μπορεί να θέτει στόχους για επαγγελματική σταδιοδρομία κάπου στο εξωτερικό και δυστυχώς όχι στην Ελλάδα. Δεν χαίρεται που θα αναγκαστεί να την εγκαταλείψει αλλά το παράπονό του είναι πως «στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο και αυτό που υπάρχει σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης χρίζει ακόμα μεγάλης βελτίωσης».

Βλέπει το μέλλον του κάπου εκτός της χώρας μας να εργάζεται πάνω στο αντικείμενο που αγαπάει και οι δημιουργίες του να στοχεύουν στην καλυτέρευση της ποιότητας ζωής των σύγχρονων ανθρώπων.

To Φεστιβάλ Βιομηχανικής Πληροφορικής.

Περισσότεροι από 3.500 μαθητές γυμνασίων και λυκείων της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης αλλά και από σχολεία των Σερρών, του Κιλκίς και περιοχών της Κεντρικής Μακεδονίας επισκέφθηκαν φέτος το Φεστιβάλ Βιομηχανικής Πληροφορικής στο οποίο συμμετείχαν συνολικά σαράντα σχολεία με συνολικά σαράντα δυο εκθέματα. Το Φεστιβάλ διοργανώνεται κάθε χρόνο από το Κέντρο Τεχνολογικής Έρευνας Α.Μ.Θ., το ΤΕΙ Α.Μ.Θ. με την υποστήριξη του Επιμελητηρίου Καβάλας, της Περιφέρειας Α.Μ.Θ. και του Δήμου Καβάλας.

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο διευθυντής του Κέντρου καθηγητής Δημήτρης Πογαρίδης υπογράμμισε ότι πρόκειται για ένα φεστιβάλ νέων τεχνολογιών που στοχεύει να αναδείξει τη δυναμική της βιομηχανικής πληροφορίας και των σημαντικών επιδράσεών της στην κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική ζωή.

«Η ανάπτυξη μιας τέτοιας δράσης», συνεχίζει ο κ. Πογαρίδης, «δίνει τη δυνατότητα σε όλους να αντιληφθούν το ψηφιακό χάσμα, να γνωρίσουν νέες πρακτικές και λειτουργικές εφαρμογές των προϊόντων υψηλής τεχνολογίας ώστε να αμβλυνθεί η τεχνοφοβία».

Κάθε χρόνο, το Φεστιβάλ διαθέτει ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα δράσεων με στόχο να προσφέρει ερεθίσματα στους μαθητές γυμνασίων και λυκείων, να αναδείξει καινοτόμες πρακτικές από τον ελλαδικό χώρο, να προσφέρει τη δυνατότητα στους φοιτητές να παρουσιάσουν τις εργασίες τους και στους ανθρώπους της παραγωγής να δουν καινοτόμες προτάσεις και όλα αυτά σε συνδυασμό με ποικίλες πολιτιστικές δράσεις κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ.

http://www.prisonplanet.gr/sci-tech/97156-ο-15χρονος-ελληνας-μαθητής-που-κατασκευάζει-ανθρωποειδή-ρομπότ

robot_ellinas.thumb.jpg.c2edd512bc830bbc0ca1c1ff91a063dd.jpg

o-15xronos-ellinas-pou-kataskeuazei-anthrwpoeidi-rompot.jpg.27c1510d907c8fcdd1488251f0fa5a1d.jpg

newego_LARGE_t_1101_54589857_type12713.jpg.3c9d14f24f9214c16d854fb65451999f.jpg

15xronos.thumb.jpg.9f4b8e5325756fec54dacd82bfb61d2d.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Πρωτοπόρος στο DNA. :cheesy:

Τώρα από τη Silicon Valley έρχεται στην Αθήνα και μετέχει στη μεγάλη εκδήλωση την οποία διοργανώνει το TedxAcademy σήμερα στο Μέγαρο Μουσικής.

Ανάμεσα και σε άλλους διακεκριμένους ομιλητές, η Φαίη Χριστοδούλου, μοριακή βιολόγος, θα παρουσιάσει τη μεθοδολογία που αναπτύχθηκε μέσα από έναν βιοχημικό μηχανισμό.

Αφού ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή στο Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας, με θέμα τον εξελικτικό ρόλο των μικρών RNA (τα μη κωδικοποιημένα μόρια), η κ. Χριστοδούλου συνέχισε την έρευνά της στο Ιδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών. Αντικείμενο της μελέτης ήταν ο ρόλος των RNA στην καρκινογένεση του θυρεοειδούς. Η κ. Χριστοδούλου πάλεψε με τις δυσκολίες των καιρών και τα εργασιακά αδιέξοδα των ταλαντούχων επιστημόνων και βρέθηκε στην Κοιλάδα της Σιλικόνης στο πλαίσιο του προγράμματος σπουδών στο Singularity University.

Η πρωτοπορία του εν λόγω πανεπιστημίου είναι ότι δημιουργεί ένα διεθνές δίκτυο επιστημόνων και επιχειρήσεων προκειμένου να αξιοποιήσουν τη νέα τεχνολογία για να λύσουν πρακτικά προβλήματα της ανθρωπότητας. Παράλληλα, φέρνει σε επαφή με το εταιρικό περιβάλλον τους νέους επιστήμονες, οι οποίοι αποκτούν αίσθηση της επιχειρηματικότητας. Αυτό το περιβάλλον λειτούργησε ως πηγή έμπνευσης και η νεαρή επιστήμων συνίδρυσε τη νεοφυή επιχείρηση Miroculus με έδρα τη Σίλικον Βάλεϊ.

Στόχος της start up είναι η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου και άλλων ασθενειών με την αξιοποίηση τεχνολογιών.

Η πρωτοποριακή συσκευή Miriam που κατασκεύασαν επιτρέπει με ένα μικρό δείγμα αίματος την εύκολη και οικονομική ανίχνευση των μικρών RNA στο αίμα, η συγκέντρωση των οποίων σχετίζεται με διαφορετικούς τύπους καρκίνου. Το πλέον ενδιαφέρον είναι ότι πρόκειται για μια «απλοποιημένη» διεργασία με ελάχιστο κόστος, κάτι που θα διευκολύνει τη διάγνωση και θα την καταστήσει προσβάσιμη για μεγάλα τμήματα πληθυσμού.

Η εκδήλωση του TedxAcademy το μεσημέρι στο Μέγαρο Μουσικής έχει ως κεντρικό θέμα την Εξέλιξη. Ανάμεσα σε διακεκριμένους ομιλητές συγκαταλέγονται ο Γιάννης Ιωαννίδης, διευθυντής Διδακτορικού Προγράμματος στην Επιδημιολογία και την Κλινική Ερευνα στο Πανεπιστήμιο Stanford, ο Νίκος Πασσάς, καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο Northeastern, ο Τζόναθαν Τρεντ, βιομηχανικός της ΝΑΣΑ, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Λουκάς Τσούκαλης και ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης.

http://www.prisonplanet.gr/υγεια/97832-πρωτοπόρος-στο-dna

 

 

Εντυπωσιακές εφευρέσεις από ομάδες αριστείας. :cheesy:

Ρούχα με μικροσκοπικούς αισθητήρες για τη μέτρηση και βελτίωση αθλητικών επιδόσεων, μη επανδρωμένα ελικόπτερα για ναυαγοσώστες, αυτοκινητάκια που κινούνται μόνα τους και μικροσκοπικοί σταθμοί μέτρησης της ρύπανσης ή μικροκλιμάτων.

Αυτές είναι μερικές μόνο από τις εφαρμογές και τις εφευρέσεις που θα παρουσιαστούν στην ετήσια συνάντηση των κοινοτήτων του ανοικτού και ελεύθερου λογισμικού στο ΤΕΙ Αθηνών από σήμερα, και έχουν δύο σημαντικές ιδιαιτερότητες σε σχέση με αντίστοιχες εφευρέσεις που παρουσιάζονται κατά καιρούς: οι περισσότερες έρχονται από τις μονάδες αριστείας των πανεπιστημίων ή υλοποιούνται από φοιτητές και επαγγελματίες οι οποίοι δεν επιχειρούν να αναπτύξουν απλώς πρωτότυπες τεχνολογίες, αλλά εφαρμογές με εμπορικό ή κοινωνικό ενδιαφέρον, και έπειτα να τις διαθέσουν δωρεάν στο Διαδίκτυο ώστε να αναπτυχθούν από αυτές προϊόντα και υπηρεσίες. «Η ελεύθερη διάθεση τεχνολογικών ιδεών οδηγεί στη δημιουργία κοινοτήτων που εργάζονται πάνω σε αυτές και οι οποίες με τη σειρά τους ωθούν την καινοτομία. Εχουμε παρατηρήσει ότι οι προγραμματιστές μας μαθαίνουν περισσότερα σε αυτά τα πρότζεκτ από ό,τι στα αυστηρά ακαδημαϊκά ή εταιρικά προγράμματα» λέει ο κ. Νεκτάριος Κοζύρης, καθηγητής Πληροφορικής στο ΕΜΠ.

Η συνάντηση των κοινοτήτων διοργανώνεται από εθελοντές για 8η συνεχή χρονιά, όμως φέτος φιλοξενείται στη Μονάδα Αριστείας του ΤΕΙ Αθηνών. Οι μονάδες αριστείας έχουν ωθήσει μερικές από τις ενδιαφέρουσες προτάσεις στην ωρίμανση, με προοπτική ανάπτυξής τους σε εταιρείες. Για παράδειγμα, το πρόγραμμα wearable arduino, ένα σύστημα δώδεκα αισθητήρων που τοποθετούνται στα ρούχα ενός αθλητή του τένις με σκοπό να μετρήσουν τις επιδόσεις του και να βοηθήσουν στη βελτίωσή του. «Οταν ξεκινήσαμε, θέλαμε να φτιάξουμε ένα παιχνίδι 3D για την τηλεόραση με πολύ φτηνά υλικά. Στη μονάδα έστρεψαν την προσοχή μας στην προσπάθεια να λύσουμε κάποιο πραγματικό πρόβλημα», λέει ο κ. Απόστολος Αναγνωστόπουλος, τεχνικός Πληροφορικής του ΤΕΙ. Ο ίδιος και μια ομάδα φοιτητών και επαγγελματιών που εργάζονται εθελοντικά στο θέμα απευθύνθηκαν σε προπονητές τένις στο ΟΑΚΑ και ξεκίνησαν μια συνεργασία, η οποία απέδωσε την εφεύρεση. «Δεν θα μπορούσαμε μόνοι μας να σκεφτούμε ότι τους αθλητές τένις απασχολούν οι δρασκελιές με τις οποίες μπορούν να φτάσουν στο φιλέ ή κινήσεις των χεριών που επαναλαμβάνουν, όμως οι προπονητές μάς βοήθησαν να καταλάβουμε την ανάγκη και να φτιάξουμε κάτι χρήσιμο», εξηγεί ο ίδιος. Αφού ολοκληρώθηκε η φάση του προγραμματισμού, η ερευνητική ομάδα ετοιμάζεται για τις δοκιμές στον χώρο του γηπέδου τένις, αλλά και για τη συνεργασία με προπονητές άλλων αθλημάτων, όπως του ακοντίου, για την προσαρμογή της εφεύρεσης.

Το droneLifeguard, αντίστοιχα, προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα της ταχύτητας διάσωσης. Σε μια μεγάλη παραλία (ή σε ένα ναυάγιο), ο διασώστης δεν κινείται με μεγάλη ταχύτητα, όμως τηλεκατευθυνόμενα ελικόπτερα με κιτ επιβίωσης, όπως σωσίβια, μπορούν να προπορευθούν και να εξοικονομήσουν πολύτιμο χρόνο για τη διάσωση μιας ζωής. Κι εδώ η τεχνολογία του drone συνδυάζεται με τον ανοικτό προγραμματισμό, καλώντας την κοινότητα να συμμετάσχει στον σχεδιασμό μιας χρήσιμης τεχνολογίας.

Μια άλλη ομάδα, η SciFy, αναπτύσσει το DemocracIT, μια πλατφόρμα πολιτικής διαβούλευσης πάνω στο opengov, που μένει αναξιοποίητο. «Οι διαβουλεύσεις στο opengov ενισχύουν τη διαφάνεια, αλλά όχι τη συμμετοχή. Οταν έχεις εκατοντάδες σχόλια, το ένα κάτω από το άλλο, απλώς δεν μπορεί να γίνει διάλογος και το αποτέλεσμα δεν είναι χρήσιμο για κανέναν», εξηγεί ο κ. Βασίλης Γιαννακόπουλος, εκ μέρους της ομάδας. Το DemocracIT δίνει τη δυνατότητα δημοσίευσης σχολίων σε επιμέρους εδάφια και συντάσσει μια έκθεση στο τέλος, με στατιστικά για τα πιο συζητημένα θέματα και στοιχεία που μπορεί να είναι χρήσιμα σε έναν πολιτικό.

Εναν χρόνο μετά την έναρξή τους, οι μονάδες αριστείας των ελληνικών πανεπιστημίων στον χώρο του λογισμικού έχουν ήδη μερικά πολύ θετικά αποτελέσματα να παρουσιάσουν. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εταιρείας Ανοικτού Λογισμικού (ΕΕΛΛΑΚ), έχουν αναπτυχθεί 75 διαφορετικά έργα από 1.179 μέλη, έχει παραχθεί ελεύθερο εκπαιδευτικό υλικό σε 246 αρχεία και 269 βίντεο.

Οι περιοχές δραστηριοποίησης αρχίζουν από τον τουρισμό και την ανάπτυξη συστημάτων διαχείρισης κρατήσεων ή μια πλατφόρμα προώθησης της μαστίχας στο εξωτερικό έως την ανάπτυξη λογισμικού για τις μεταφορές και τη ναυτιλία.

«Στην Ελλάδα έχουμε πολλά μαθηματικά μυαλά και αυτό το βλέπει κανείς στις διακρίσεις που έρχονται. Αυτές οι συναντήσεις βοηθούν στην παραγωγή τεχνογνωσίας», εξηγεί ο κ. Κοζύρης, εκ μέρους της ΕΕΛΛΑΚ.

http://www.prisonplanet.gr/sci-tech/97843-εντυπωσιακές-εφευρέσεις-από-ομάδες-αριστείας

07s1omad1-thumb-large.jpg.322d71657a815e1726cb2992715851a4.jpg

.jpg.25b6754305335fca9b65eef2dc9c03af.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Βίκυ Καλογερά: Διδάσκει Αστρονομία στους Αμερικανούς. :cheesy:

Η Βίκυ Καλογερά είναι καθηγήτρια Φυσικής και Αστρονομίας και διευθύντρια του Κέντρου Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Northwestern των ΗΠΑ.

Το 2016 θα τιμηθεί με το Βραβείο «Χανς Μπέτε» της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρείας. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα διεθνώς βραβεία στον τομέα της Αστροφυσικής και της Πυρηνικής Φυσικής. Το ερευνητικό έργο της επικεντρώνεται στα άστρα-λευκούς νάνους, στους αστέρες νετρονίων και στις μαύρες τρύπες.

Πότε νιώσατε τελευταία φορά υπερήφανη ως Ελληνίδα;

Φέτος, όταν άκουσα ότι µια οµάδα Ελλήνων εφήβων σκακιστών πήρε το πρώτο βραβείο σε παγκόσµιο διαγωνισµό. Επίσης πρόσφατα, όταν διάβασα ότι οι Ελληνες, οι απλοί πολίτες, φροντίζουν τους πρόσφυγες από Συρία και Αφρική, σε αριθµό κατά πολύ µεγαλύτερο από ό,τι µας αναλογεί βάσει του πληθυσµού.

Σε τι σας έκανε καλύτερη η διεθνής εµπειρία σας;

Σε σοβαρότητα και σεµνότητα. Η άποψη ότι µόνο εµείς οι Ελληνες και ο πολιτισµός µας αξίζουµε µας κάνει κακό στον τρόπο που αντιµετωπίζουµε διεθνείς καταστάσεις. Εχοντας πλέον ζήσει στο εξωτερικό πιο πολλά χρόνια απ’ όσα στην Ελλάδα, έχω καταλήξει στο ότι κάθε λαός και πολιτισµός έχουν πολλά καλά κι άλλα τόσα άσχηµα. Η νοοτροπία ότι όλος ο κόσµος µάς χρωστάει δεν µας βοηθάει σε τίποτα.

Τι πιο πολύτιµο σας έδωσε η ελληνική παιδεία;

Τον τρόπο σκέψης, τη συνειδητοποίηση ότι, εάν αναπτύξω την ικανότητα να σκέφτοµαι µε λογική και καταλαβαίνω τα βασικά, τότε µπορώ να µάθω περισσότερα και να βρω λύσεις. Είχα υπέροχους δασκάλους, που µου δίδαξαν πώς να σκέφτοµαι.

Πού υπερέχουµε και σε τι υστερούµε ως Ελληνες;

Οταν αποφασίσουµε ότι αγαπάµε κάποιον ή κάτι, δίνουµε τα πάντα, κάνουµε κάθε θυσία. Υστερούµε στο ότι δεν συνειδητοποιούµε ότι το καλό του γείτονα, του συµπολίτη, είναι και δικό µας καλό. Και ότι η κρατική περιουσία και οι επενδύσεις είναι δική µας περιουσία και των παιδιών µας, οπότε, εάν κλέβουµε από το κράτος ή τεµπελιάζουµε στη δουλειά µας, εν τέλει οι ίδιοι την πληρώνουµε, κι ας νοµίζουµε ότι ξεγελάσαµε τον κόσµο και περνάµε καλά... Υστερούµε ακόµη στο ότι είµαστε διατεθειµένοι να ανεχτούµε παραβάσεις και παρανοµίες.

Πώς θα γίνει πιο ανταγωνιστικό το ελληνικό πανεπιστήµιο;

Καθηγητές χωρίς ερευνητικό έργο πρέπει είτε να βγουν στη σύνταξη είτε να «δοθούν» περισσότερο στη διδασκαλία. Οι νέες προσλήψεις να είναι όλες για ξεκάθαρα επιτυχηµένους ερευνητές και όχι µε µέσο, αλλά αξιοκρατικά.

Τι θα κάνατε για να δώσετε ώθηση στην ελληνική καινοτοµία;

Υγιείς διαγωνισµούς για χρηµατοδότηση προγραµµάτων και ιδεών µε αξιολόγηση και αντικειµενικές επιλογές, όπως και µια σωστή χρησιµοποίηση των πόρων.

Η έννοια της αριστείας πού εκφράζεται στην Ελλάδα;

Στην καθηµερινή ζωή. Στο να κάνουµε το καλύτερο που µπορούµε στη δουλειά και στις σχέσεις µας.

Τι ουσιαστικό µπορούν να δώσουν στη χώρα οι διακεκριµένοι του εξωτερικού;

Να πούµε την ιστορία µας, να δώσουµε το παράδειγµα στα νέα παιδιά και να περάσουµε το µήνυµα ότι η επιτυχία είναι δυνατή.

Τι θα συµβουλεύατε έναν συνάδελφό σας που παραµένει και βιώνει την ελληνική πραγµατικότητα;

Ακαδηµαϊκό; «∆ιατήρησε τις διασυνδέσεις σου µε το εξωτερικό και µε συναδέλφους που είναι δραστήριοι και αναγνωρίζουν την αξία».

Βγήκε κάτι θετικό από την κρίση - και ποιο είναι;

Να αποφασίσουµε να µη δεχόµαστε τα ψέµατα και να προτιµάµε την αξιοκρατία, ακόµη κι εάν αυτό δεν µας εξυπηρετεί πάντα. Να µη δεχτούµε άλλο τα βολέµατα.

Με τι προϋποθέσεις θα γυρίζατε στην πατρίδα;

Για διακοπές µόνο και ίσως στα γεράµατα... Τα παιδιά µου, ο σύζυγός µου, η ζωή µου είναι πλέον εδώ.

Ποια ελληνική συνήθειά σας κρατήσατε;

Κρασάκι και ούζο µε το φαγητό. Και κρατώ τις κολλητές µου φιλίες πολύ υψηλά στη σκέψη µου.

Ο Ελληνας ήρωάς σας.

Ο Καβάφης.

Παιχνίδι με τις λέξεις

Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.

Την ελληνική μουσική.

Το πρόσωπο που νοσταλγώ.

Δεν είναι ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά, μεταφορικά, αυτό της θάλασσας.

Η γεύση που συχνά ανακαλώ.

Τα ελληνικά γλυκά.

Η πιο ελληνική μου λέξη.

Μεράκι.

Τι παίρνω μαζί μου φεύγοντας απ’ την Ελλάδα.

Αναμνήσεις και αγκαλιές!

Σταθμοί στη ζωή της

1971

Γεννήθηκε στις Σέρρες.

1992

Πτυχίο Φυσικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

1997

Διδακτορικό Αστρονομίας από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις στην Ουρμπάνα.

1998

Μεταδιδακτορική ερευνήτρια από το ’97 στο Κέντρο Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.

2001

Επίκουρη καθηγήτρια Φυσικής και Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο Northwestern και από το 2009 καθηγήτρια, κάτοχος της έδρας Haven.

vicky-kalogera-f300-bw-thumb-large.jpg.a50b8a3fed5b36dd5866a0405ac01771.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης