Jump to content

Σκοτεινή ύλη.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Γαλαξιακές συγκρούσεις αποκαλύπτουν ένα αόρατο Σύμπαν. :cheesy:

Αν η σκοτεινή ύλη του σύμπαντος ήταν μια φορά μυστηριώδης, τώρα έγινε ακόμη περισσότερο, καθώς μια νέα μεγάλη έρευνα σε 72 συγκρούσεις μεγάλων σμηνών γαλαξιών κατέληξε στη σκοτεινή διαπίστωση ότι αυτή η αινιγματική μορφή της ύλης προτιμά να μένει στην μοναξιά της. Όχι μόνο δεν αλληλεπιδρά ιδιαίτερα με την κανονική ορατή ύλη, αλλά ούτε και με άλλη σκοτεινή ύλη. Είναι τόσο «αντικοινωνική», που δεν μιλάει καν με τον εαυτό της! Οπως αναφέρουν οι ειδικοί οι νέες παρατηρήσεις αποκαλύπτουν την ύπαρξη ενός αόρατου Σύμπαντος που λειτουργεί παράλληλα με το ορατό.

Ομάδα αστρονόμων από την Ελβετία και τη Βρετανία, με επικεφαλής τον Ντέηβιντ Χάρβεϊ του Εργαστηρίου Αστροφυσικής της Ομοσπονδιακής Πολυτεχνικής Σχολής της Λωζάννης (EFPL), ανέλυσαν μια σειρά από παρατηρήσεις που έγιναν με τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Chandra

Στόχος τους ήταν να μελετήσουν πώς ακριβώς συμπεριφέρεται και αντιδρά η σκοτεινή ύλη, όταν συγκρούονται σμήνη γαλαξιών μεταξύ τους. Το συμπέρασμα ήταν ότι δεν φαίνεται να αντιδρά καθόλου, πράγμα που συσκοτίζει ακόμη περισσότερο την ήδη μυστηριώδη φύση της.

Το 85 έως 90% της ύλης του σύμπαντος και πάνω από το 25% της ενέργειάς του αποτελείται από σκοτεινή ύλη. Αν και στο σύμπαν υπάρχει πολύ περισσότερο σκοτεινή ύλη από ό,τι ορατή, είναι αόρατη, επειδή ούτε απορροφά, ούτε αντανακλά το φως. Ουσιαστικά γίνεται μόνο έμμεσα αντιληπτή, μέσω των βαρυτικών επιδράσεων που ασκεί στο ορατό σύμπαν.

Οι γαλαξίες αποτελούνται από τρία βασικά συστατικά: άστρα, νέφη αερίων (κυρίως υδρογόνου) και σκοτεινή ύλη. Επειδή τα σμήνη γαλαξιών, που περιέχουν εκατοντάδες γαλαξίες το καθένα, αποτελούνται κατά 90% από σκοτεινή ύλη, θεωρούνται ιδανικό μέσο για να μελετηθεί η αλληλεπίδραση της σκοτεινής ύλης, κάθε φορά που αυτά τα σμήνη συγκρούονται.

Οι νέες παρατηρήσεις όμως έδειξαν ότι ενώ τα άστρα και κυρίως τα αέρια επηρεάζονται λίγο - πολύ από τις συγκρούσεις των γαλαξιών, η σκοτεινή ύλη συμπεριφέρεται σαν μη συνέβη καμία σύγκρουση και δεν εμφανίζει την παραμικρή επιβράδυνση. Η μία σκοτεινή ύλη είναι σαν να περνά μέσα από την άλλη, όπως ένα φάντασμα μέσα από ένα τοίχο.

Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο η σκοτεινή ύλη δεν αλληλεπιδρά με τα σωματίδια της ορατής ύλης, αλλά δεν αλληλεπιδρά ούτε με άλλη σκοτεινή ύλη.

Οι αστρονόμοι ξύνουν (ξανά) το κεφάλι τους για το τι σημαίνει αυτό και πώς θα έπρεπε να το ερμηνεύσουν. Ένα πιθανό συμπέρασμα είναι ότι θα έπρεπε να αποκλειστεί πλέον η θεωρία πως η σκοτεινή ύλη διαθέτει τα δικά της υποατομικά σωματίδια (π.χ. υπερσυμμετρικά), που υποτίθεται πως δεν έχουν βρεθεί ακόμη.

Άλλες πιο εξωτικές θεωρίες για τη σκοτεινή ύλη υποστηρίζουν ότι αποτελεί ένα κβαντικό ελάττωμα που απέμεινε μετά τη γέννηση του σύμπαντος, ότι διαθέτει μάζα σε άλλες διαστάσεις ή ότι συνιστά μια τροποποιημένη μορφή της βαρύτητας.

Οι επιστήμονες αρχίζουν επίσης να υποψιάζονται ότι ο όρος «σκοτεινή» ύλη είναι παραπλανητικός και ότι ίσως θα έπρεπε να αντικατασταθεί με τον όρο «διαφανής» ύλη ή απλώς «άγνωστη» ύλη (materia incognita). Τα ευρήματα των νέων παρατηρήσεων δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Science».

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=689444

E24A27F4CBE91053606AADDF6043F523.jpg.30702005b8509f4e1214223b390bb6d8.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...
  • Απαντήσεις 180
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Κυνηγοί σκοτεινής ύλης παρουσιάζουν χάρτη του αόρατου. :cheesy:

Συνδεδεμένη σε ένα τηλεσκόπιο στη Χιλή, μια από τις ισχυρότερες ψηφιακές κάμερες του κόσμου ολοκλήρωσε τον πρώτο από μια σειρά χαρτών, ο οποίος εμφανίζει την κατανομή της μυστηριώδους ύλης σε ένα σχετικά μεγάλο τμήμα του ουρανού, και επιβεβαιώνει τον κρίσιμο ρόλο της στο σχηματισμό του Σύμπαντος όπως το γνωρίσουμε.

Η σκοτεινή ύλη, ένα υλικό άγνωστης σύστασης που δεν ανακλά και δεν απορροφά το φως, είναι εξ΄ορισμού αόρατη. Πιστεύεται όμως ότι υπάρχει παντού γύρω μας σε ποσότητα τέσσερις φορές μεγαλύτερη από την κανονική ύλη.

Η ύπαρξή της μπορεί να γίνει έμμεσα αντιληπτή από την επίδραση της βαρύτητάς της όχι μόνο στην κανονική ύλη αλλά και στο ίδιο το φως: σύμφωνα με τη Γενική Σχετικότητα του Αϊνστάιν, τα αντικείμενα μεγάλης μάζας, όπως οι μεγάλες συγκεντρώσεις σκοτεινής ύλης, παραμορφώνουν το χώρο και αναγκάζουν έτσι τις ακτίνες φωτός να ακολουθούν καμπύλη πορεία.

Αυτή είναι η προσέγγιση που επέτρεψε τη δημιουργία του νέου χάρτη, ο οποίος παρουσιάστηκε τη Δευτέρα σε συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσικής στη Βαλτιμόρη, και πρόκειται να δημοσιευτεί στη βρετανική επιθεώρηση Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

Ουσιαστικά οι ερευνητές μέτρησαν πώς οι συγκεντρώσεις σκοτεινής ύλης παραμορφώνουν με τη βαρύτητά τους τα είδωλα γαλαξιών που βρίσκονται σε μεγαλύτερη απόσταση -ένα φαινόμενο που ονομάζεται «βαρυτικός φακός».

Ο χάρτης καλύπτει περίπου δύο εκατομμύρια γαλαξίες σε μια σχετικά μεγάλη περιοχή του ουρανού του Νότιου Ημισφαιρίου, μια περιοχή που αντιστοιχεί σε επιφάνεια 700 φορές μεγαλύτερη από ό,τι ο ηλιακός δίσκος όπως φαίνεται από τη Γη.

Στις αποστάσεις των εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών φωτός που καλύπτει η μελέτη, η σκοτεινή ύλη διακρίνεται να συγκεντρώνεται σε γιγάντιους σβόλους και νήματα, ανάμεσα στα οποία υπάρχουν αχανείς, άδειες εκτάσεις.

Η εικόνα αυτή δείχνει να επιβεβαιώνει τα μοντέλα της σύγχρονης Κοσμολογίας, σύμφωνα με τα οποία η σκοτεινή ύλη κατηύθυνε το σχηματισμό των γαλαξιών. Δεδομένου ότι η σκοτεινή ύλη είναι πολύ περισσότερη από την κανονική, η βαρυτική έλξη της έπαιξε και πιο σημαντικό ρόλο. Η κανονική ύλη συγκεντρώθηκε αναγκαστικά εκεί όπου την τραβούσε η σκοτεινή ύλη και σταδιακά σχημάτισε τους γαλαξίες που βλέπουμε.

Και, αν κοιτάξει κανείς στις μεγάλες κλίμακες που εξετάζει η νέα μελέτη, τόσο η σκοτεινή ύλη όσο και η κανονική συγκεντρώνονται σε νήματα και σβόλους. Αυτή είναι η αδρή υφή του Σύμπαντος, την οποία οι κοσμολόγοι αποκαλούν «κοσμικό ιστό».

Ο νέος χάρτης καλύπτει μόλις το 3% της περιοχής που θα εξετάσει το διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα Dark Energy Survey μέχρι να ολοκληρωθεί το 2018.

Βασίζεται στην Dark Energy Camera, μια κάμερα των 570 Mpixel που λειτουργεί συνδεδεμένη με το τηλεσκόπιο Victor Blanco, με κάτοπτρο 4 μέτρων, σε αστεροσκοπείο της Χιλής.

Το ερευνητικό πρόγραμμα και η κάμερα παίρνουν το όνομά τους όχι από τη σκοτεινή ύλη αλλά από την ακόμα πιο μυστηριώδη σκοτεινή ενέργεια, μια δύναμη που δρα αντίθετα από τη βαρύτητα και επιταχύνει τη διαστολή του Σύμπαντος. Η προσπάθεια έχει ως απώτερο στόχο τη χαρτογράφηση της σκοτεινής ύλης με αρκετή ακρίβεια ώστε να είναι δυνατή η μέτρηση της σκοτεινής ενέργειας.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231399863

06A21A382FF46FBF5D7681B3C97EAA48.jpg.e2dab3b0591b8c3522eb97a05cba3264.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Αλληλεπιδρά ή δεν αλληλεπιδρά η σκοτεινή ύλη με τον εαυτό της; :cheesy:

Πριν από δυο εβδομάδες ο ιστότοπος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Dark matter even darker than once thought, Hubble explores the dark side of cosmic collisions», σύμφωνα με το οποίο η σκοτεινή ύλη φαίνεται να αλληλεπιδρά με τον εαυτό της πολύ λιγότερο απ’ ότι θεωρείτο μέχρι σήμερα (προσοχή, να αλληλεπιδρά όχι βαρυτικά, αλλά με άλλου είδους ή άγνωστες μέχρι τώρα αλληλεπιδράσεις).

Το εκλαϊκευμένο αυτό άρθρο (μια εκδοχή του οποίου μπορείτε να δείτε και εδώ: «Η σκοτεινή ύλη δεν αλληλεπιδρά ούτε με τον εαυτό της;»),

http://physicsgg.me/2015/03/27/%CE%B7-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CF%8D%CE%BB%CE%B7-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B4%CF%81%CE%AC-%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B5-%CE%BC%CE%B5/#comment-6354

βασίζεται στην εργασία των Harvey et al που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Science» [The nongravitational interactions of dark matter in colliding galaxy clusters], όπου δίνεται ένα πάνω όριο στην ενεργό διατομή για την αυτο-αλληλεπίδραση της σκοτεινής ύλης.

Σύμφωνα λοιπόν με την εκλαϊκευμένη εκδοχή αυτής της εργασίας η αλληλεπίδραση της σκοτεινής ύλης με τον εαυτό της είναι ελάχιστη, ίσως και ανύπαρκτη.

Χτες όμως στον ιστότοπο του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) εμφανίστηκε νέο άρθρο με τίτλο «First Signs of Self-interacting Dark Matter? Dark matter may not be completely dark after all».

Το νέο δημοσίευμα ανατρέπει κατά κάποιο τρόπο το προηγούμενο. Ισχυρίζεται πως για πρώτη φορά βρέθηκαν ενδείξεις ότι η σκοτεινή ύλη αλληλεπιδρά με τον εαυτό της και με διαφορετικό τρόπο, εκτός από τη δύναμη της βαρύτητας.

Οι ερευνητές Massey et al μελέτησαν έμμεσα τη συμπεριφορά της σκοτεινής ύλης παρακολουθώντας την ταυτόχρονη σύγκρουση 4 γαλαξιών στο σμήνος γαλαξιών Abell 3827, σε απόσταση 1,3 δισεκατομμυρίων ετών από τη Γη.

Το εκλαϊκευμένο άρθρο βασίζεται στην εργασία των Massey et al «The behaviour of dark matter associated with 4 bright cluster galaxies in the 10kpc core of Abell 3827», δημοσιεύεται στο Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, όπου δίνεται μια προσέγγιση-εκτίμηση (και όχι άνω όριο) για την ενεργό διατομή αυτο-αλληλεπίδρασης της σκοτεινής ύλης.

Παίρνοντας υπόψη το γεγονός ότι η προσέγγιση-εκτίμηση που δίνει η νέα εργασία είναι σαφώς μικρότερη από το άνω όριο που έδινε η παλαιότερη θα λέγαμε ότι οι αστρονόμοι … φάσκουν και αντιφάσκουν σχετικά με το αν αλληλεπιδρά η σκοτεινή ύλη με το εαυτό της ή όχι (εννοείται μη-βαρυτικά).

Η διαφορά μεταξύ των δυο εργασιών έγκειται στο γεγονός ότι η πρώτη – αυτή που στην εκλαϊκευμένη εκδοχή της συμπέραινε πολύ μικρή αυτο-αλληλεπίδραση σκοτεινής ύλης – μελετά τις συγκρούσεις μεταξύ γαλαξιακών σμηνών, ενώ η δεύτερη αντλεί τα συμπεράσματά της από συγκρούσεις μεμονωμένων γαλαξιών, και όχι σμηνών.

Η διάρκεια συγκρούσεων μεταξύ μεμονωμένων γαλαξιών θα μπορούσε να διαρκεί περισσότερο σε σχέση με τις συγκρούσεις σμηνών – επιτρέποντας τα φαινόμενα, ακόμη κι από μια ελάχιστη δύναμη τριβής, να αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου και να δημιουργούν μετρήσιμα αποτελέσματα. Σύμφωνα με τον Richard Massey τα αποτελέσματα των δύο εργασιών μπορούν να συνδυαστούν δίνοντας ένα συγκεκριμένο εύρος στην ενεργό διατομή αυτο-αλληλεπίδρασης της σκοτεινής ύλης.

Έχουμε λοιπόν για πρώτη φορά ενδείξεις πως η σκοτεινή ύλη αλληλεπιδρά με το εαυτό της διαμέσου μιας άλλης δύναμης, πέρα από τη βαρύτητα;

Δεν το ξέρω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα αποτελέσματα αυτά πρέπει οπωσδήποτε να επαληθευθούν και από άλλα ανεξάρτητα πειράματα.

http://physicsgg.me/2015/04/16/%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b4%cf%81%ce%ac-%ce%ae-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b4%cf%81%ce%ac-%ce%b7-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5/

abell.jpg.dc6ad958d98094d95a65e70392438f15.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Νεώτερα από το Αλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο. :cheesy:

Νεώτερα αποτελέσματα από το πείραμα AMS (Alpha Magnetic Spectrometer) σχετικά με την κατανόηση της προέλευσης των κοσμικών ακτίνων και την πιθανή σχέση τους με την σκοτεινή ύλη, παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια των «ημερών AMS», μιας επιστημονικής συνάντησης που διεξήχθη στο CERN στις 15-17 Απριλίου, 2015 με την παρουσία φυσικών και ερευνητών από όλο τον κόσμο.

Το πείραμα AMS που διεξάγεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καταγράφει το ηλεκτρικό φορτίο, την ενέργεια και την ορμή των κοσμικών ακτίνων. Η πειραματική διάταξη του πειράματος συναρμολογήθηκε στο CERN στη Γενεύη, όπου έγιναν και όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι. Τα τμήματα του ανιχνευτή κατασκευάστηκαν σε διάφορα πανεπιστήμια και ερευνητικά ινστιτούτα ανά τον κόσμο. Δεκαπέντε χώρες της Ευρώπης, Ασίας και Αμερικής συμμετείχαν στην κατασκευή του AMS (Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, ΗΠΑ, Ισπανία, Ιταλία, Κάτω Χώρες, Κίνα, Κορέα, Μεξικό, Πορτογαλία, Ρωσία, Ταιβάν, Τουρκία, Φινλανδία).

Το AMS εκτοξεύθηκε από τη NASA στον Διαστημικό Σταθμό με το τελευταίο διαστημικό λεωφορείο Endeavour στις 16 Μαίου 2011. Μόλις εγκαταστάθηκε το AMS άρχισε αμέσως να λειτουργεί συλλέγοντας δεδομένα τα οποία διαβιβάζονται στο Payload Operations Control Center (POCC) που βρίσκεται στο CERN. Το πείραμα καθοδηγείται από τον βραβευμένο με νόμπελ φυσικής Ting Samuel.

Ένας από τους επιστημονικούς στόχους του AMS είναι η διερεύνηση ενδείξεων ύπαρξης σκοτεινής ύλης. Η σκοτεινή ύλη, που είναι πέντε φορές περισσότερη από την συνηθισμένη ύλη στο σύμπαν, είναι αόρατη και προς το παρόν αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξή της μόνο διαμέσου των βαρυτικών μακροσκοπικών αλληλεπιδράσεων με την συνηθισμένη ύλη. Αν τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης συγκρουόμενα μεταξύ τους είτε διασπώμενα παρήγαγαν γνωστά σωματίδια (πρωτόνια, ηλεκτρόνια, αντιπρωτόνια, ποζιτρόνια κλπ), τότε οι κοσμικές ακτίνες που ανιχνεύει το AMS θα περιείχαν τέτοια σωματίδια με «σκοτεινή» προέλευση. Η θεωρία προβλέπει ότι τα σωματίδια αυτά θα είχαν συγκεκριμένες υψηλές ενέργειες.

Ήδη έχουν γίνει πολλές μετρήσεις του λόγου ηλεκτονίων- ποζιτρονίων.

Τα συμβατικά θεωρητικά μοντέλα προβλέπουν ότι σε υψηλότερες ενέργειες, η ποσότητα της αντιύλης στις κοσμικές ακτίνες θα μειώνεται γρηγορότερα απ ότι το ποσό της ύλης στις κοσμικές ακτίνες. Τα μοντέλα που παίρνουν υπόψη τους και αλληλεπιδράσεις της σκοτεινής ύλης προβλέπουν περίσσεια αντισωματιδίων.

Στην προαναφερθείσα επιστημονική συνάντηση, παρουσιάστηκαν δεδομένα που δείχνουν τον λόγο αντιπρωτονίων πρωτονίων σε ένα μεγάλο εύρος ενεργειών να παραμένει σχεδόν σταθερός, καθώς επίσης και δεδομένα που δείχνουν ότι ο λόγος ορμής φορτίου για πρωτόνια και πυρήνες ηλίου είναι υψηλότερος απ΄ ότι αναμενόταν στις υψηλότερες ενέργειες.

Σύμφωνα με τον John Ellis, θεωρητικό φυσικό υψηλών ενεργειών στο CERN: «τα δεδομένα αυτά είναι περισσότερο ακριβή σε σχέση με τα προηγούμενα και θα μπορούσαν να μας δώσουν τη δυνατότητα ελέγχου των θεωρητικών μοντέλων παραγωγής αντιπρωτονίων πρωτονίων στο σύμπαν».

Ο Γενικός Διευθυντής του CERN Rolf Heuer δηλώνει ότι: «τα ανεξήγητα αποτελέσματα στην επιστήμη συχνά αποτελούν ερέθισμα και πρόκληση στην επιστημονική κοινότητα, ανεξαρτήτως του αν είναι κανείς θεωρητικός ή πειραματικός φυσικός. Ίσως να υποδεικνύουν ότι βρισκόμαστε στο κατώφλι κάποιας μεγάλης ανακάλυψης ή ενός νέου μυστηρίου».

Για να διακρίνουμε εάν τα νέα φαινόμενα σχετίζονται με τη σκοτεινή ύλη ήδη διεξάγονται εκ νέου μετρήσεις στο AMS. Οι συζητήσεις ανάμεσα στους επικεφαλής ερευνητές των πειραμάτων IceCube, Pierre Auger Observatory, Fermi-LAT, H.E.S.S. και CTA, των Telescope Array, JEM-EUSO και ISS-CREAM και μερικούς από τους σημαντικότερους παγκοσμίως θεωρητικούς φυσικούς, ίσως υποδείξουν τις νέες κατευθύνσεις που θα πρέπει να ακολουθήσει μελλοντικά η έρευνα στο πεδίο των κοσμικών ακτίνων.

Το AMS είναι το μόνο σημαντικό πείραμα φυσικής στοιχειωδών σωματιδίων που διεξάγεται στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (International Space Station). Στα πρώτα τέσσερα χρόνια που βρίσκεται σε τροχιά, το AMS συγκέντρωσε περισσότερα από 60 δισεκατομμύρια γεγονότα κοσμικών ακτίνων (ηλεκτρόνια, ποζιτρόνια, πρωτόνια, αντιπρωτόνια και πυρήνες ηλίου, λιθίου, βορίου, άνθρακα, οξυγόνου) σε ενέργειες που φθάνουν τα TeV.

http://physicsgg.me/2015/04/24/%ce%bd%ce%b5%cf%8e%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%ac%ce%bb%cf%86%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%86%ce%b1%cf%83%ce%bc%ce%b1%cf%84%cf%8c/

iss-thumb-large.jpg.e666cc7392715c8530a82368be3bbfc2.jpg

ams_on_iss.jpg.e715a8e0722f771560eaa70e400ba0e6.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το πιο ευαίσθητο πείραμα αναζήτησης της σκοτεινής ύλης από τα έγκατα της Γης. :cheesy:

Ένας εξελιγμένος ανιχνευτής είναι στα σκαριά για το Εθνικό Εργαστήριο Gran Sasso στην Ιταλία, κοντά στην πόλη Λ’ Άκουιλα, ώστε από το φθινόπωρο το Εργαστήριο να φιλοξενεί το πιο ευαίσθητο πείραμα στον κόσμο για τον εντοπισμό σωματιδίων σκοτεινής ύλης. Η αλήθεια είναι πως η προσπάθεια εντοπισμού σωματιδίων σκοτεινής ύλης έχει ξεκινήσει εδώ και μία δεκαετία στις υπόγειες εγκαταστάσεις του Εργαστηρίου, που βρίσκονται 1.400 μέτρα κάτω από την οροσειρά Gran Sasso. Ωστόσο, χάρις στον καινούριο ανιχνευτή, το πείραμα θα αναβαθμισθεί εντυπωσιακά, αποκτώντας 100 φορές μεγαλύτερη διακριτική ικανότητα από αυτήν που έχει σήμερα.

Το συγκεκριμένο πείραμα στην Ιταλία, όπως και αρκετές ανάλογες έρευνες που γίνονται σε άλλες χώρες, έχουν στόχο να διαλευκάνουν το μυστήριο της σκοτεινής ύλης, και πιο συγκεκριμένα το είδος των σωματιδίων που την απαρτίζουν. Παρόλο που είναι «αόρατη» στα τηλεσκόπια, αφού δεν απορροφά και δεν εκπέμπει ακτινοβολία, η ύπαρξή της προκύπτει από την επίδραση που ασκεί σε άστρα και γαλαξίες, τα οποία δεν κινούνται όπως προβλέπει η θεωρία της βαρύτητας.

Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν πως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είναι ελλιπής η βαρυτική θεωρία. Εντούτοις, η πλειονότητα των φυσικών υποστηρίζει πως οι παρατηρούμενες ασυμφωνίες οφείλονται όντως στη σκοτεινή ύλη – η οποία μάλιστα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, κατακλύζει το σύμπαν σε ποσοστό που αγγίζει το 26,8%.

Όσον αφορά τη φύση αυτής της «εξωτικής» ύλης, μέχρι σήμερα το μόνο που υπάρχει είναι απλώς θεωρίες, με μία από τις επικρατέστερες προτάσεις να υποστηρίζει πως το «συστατικό» της σκοτεινής ύλης είναι τα WIMP (Weakly Interacting Massive Particles). Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει καμία απολύτως πειραματική ένδειξη που να συνηγορεί είτε υπέρ των WIMP είτε υπέρ κάποιων άλλων υποθετικών σωματιδίων.

Στην περίπτωση του Εργαστηρίου Gran Sasso, ο νέος ανιχνευτής θα ονομάζεται XENON1T και η «καρδιά» του θα αποτελείται από μία δεξαμενή 3.300 κιλών με υγρό ξένο, το οποίο θα βρίσκεται σε θερμοκρασία περίπου -100 βαθμών Κελσίου. Η τεχνική ανίχνευσης βασίζεται στο γεγονός ότι, αν η σκοτεινή ύλη όντως υπάρχει, τότε ορισμένα από τα σωματίδιά της που θα φθάσουν μέσα στη δεξαμενή θα αλληλεπιδράσουν με άτομα ξένου, προκαλώντας την εκπομπή φωτός και ηλεκτρονίων. Έτσι, από αυτά τα δύο σήματα, οι επιστήμονες θα μπορούν να προσδιορίσουν το είδος των σωματιδίων αλλά και τα χαρακτηριστικά τους.

Ο XENON1T δεν θα είναι πιο ευαίσθητος μόνο τον «προκάτοχό» του – τον ανιχνευτή XENON100 που λειτουργεί στο Εργαστήριο Gran Sasso από το 2008, με μία δεξαμενή 161 κιλών υγρού ξένου. Επίσης, θα έχει 40 φορές μεγαλύτερη διακριτική ικανότητα από τον ανιχνευτή του LUX (Large Underground Xenon), το οποίο διεξάγεται σε ένα ορυχείο 1.500 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους στη Νότια Ντακότα των ΗΠΑ και από το 2013 κατέχει τον τίτλο του πιο ευαίσθητου πειράματος στον κόσμο.

Ενδεικτικές είναι οι δηλώσεις στον ιστότοπο physicsworld.com της Έλενα Έιπριλ, καθηγήτριας αστροφυσικής στο πανεπιστήμιο Κολούμπια που μέλος της επιστημονικής ομάδας του πειράματος στο Εργαστήριο Gran Sasso. Σύμφωνα με την Έιπριλ, οι υπάρχοντες ανιχνευτές θα πρέπει να λειτουργήσουν για αιώνες, ώστε να πετύχουν την ίδια ευαισθησία με τον XENON1T. Την ίδια στιγμή που η υπερκείμενη οροσειρά Gran Sasso, και τα 1.400 μέτρα πετρωμάτων που θα βρίσκονται πάνω του, θα εξασφαλίζουν εξαιρετική προστασία από την ακτινοβολία του περιβάλλοντος και ενδεχόμενες εσφαλμένες μετρήσεις.

http://www.naftemporiki.gr/story/946769/to-pio-euaisthito-peirama-anazitisis-tis-skoteinis-ulis-apo-ta-egkata-tis-gis

xenon1t.jpg.29cd684a7270c8e3d19bf71845af0076.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Διαστημικός «κυνηγός» της σκοτεινής ύλης από την Κίνα. :cheesy:

Ένας δορυφόρος που θα αναζητήσει πληροφορίες για τη σκοτεινή ύλη στο σύμπαν, συγκαταλέγεται στα πέντε ερευνητικά πρότζεκτ τα οποία ανακοίνωσε επίσημα η Κίνα στις αρχές του μήνα.

Με όνομα Dark Matter Particle Explorer (DAMPE), ο δορυφόρος αναμένεται να είναι έτοιμος μέχρι το τέλος της φετινής χρονιάς, για να εκτοξευθεί στο διάστημα.

Από εκεί, θα επιχειρήσει να εξερευνήσει τη σκοτεινή ύλη, μελετώντας τη διεύθυνση, την ενέργεια και το ηλεκτρικό φορτίο των σωματιδίων υψηλής ενέργειας από τα οποία αποτελούνται οι κοσμικές ακτίνες. Μάλιστα, θα «σαρώσει» την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία τους και θα μετρήσει την ενέργειά τους με μεγαλύτερη ακρίβεια από οποιονδήποτε άλλο δορυφόρο, όπως δήλωσε ο Τσανγκ Τζιν, επιστημονικός επικεφαλής του πρότζεκτ από το Κέντρο Μηχανικής Μικροδορυφόρων της Σαγκάης (SECM), το οποίο ανέλαβε να το υλοποιήσει.

Μέχρι αυτή τη στιγμή έχει ολοκληρωθεί το μεγαλύτερο ποσοστό του εξοπλισμού του DAMPE, το οποίο έχει επίσης δοκιμασθεί με επιτυχία στο εργαστήριο. Στόχος του SECM είναι όλος αυτός ο εξοπλισμός και ο δορυφόρος να μείνουν σε λειτουργία για τρία χρόνια.

Με βάση τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, η σκοτεινή ύλη αντιστοιχεί στο 90% της ύλης του σύμπαντος, αν και δεν έχει ποτέ μέχρι σήμερα ανιχνευθεί άμεσα.

Αντίθετα, η παρουσία της «προδίδεται» από την αλληλεπίδρασή της με τη συμβατική ύλη. Έτσι, μεταξύ άλλων, θεωρείται η αιτία που οι επιταχυνόμενοι γαλαξίες διατηρούν τη συνοχή τους, όπως επίσης και η εξήγηση για την ταχύτητα που έχουν τα πιο απομακρυσμένα τμήματα των σπειροειδών γαλαξιών.

Εκτός από το διάστημα, τα κινεζικά επιστημονικά ιδρύματα θα επιχειρήσουν να διαλευκάνουν το «μυστήριο» της σκοτεινής ύλης και στα έγκατα της Γης. Γι’ αυτό τον σκοπό, στην επαρχία Σιτσουάν ετοιμάζεται ένα από τα βαθύτερα ερευνητικά εργαστήρια στον κόσμο.

Η φύση της σκοτεινής ύλης δεν μπορεί να εξηγηθεί από το Καθιερωμένο Πρότυπο, το οποίο περιγράφει τα είδη των στοιχειωδών σωματιδίων που συγκροτούν το σύμπαν και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, εκτός από τη βαρύτητα.

Ορισμένοι θεωρητικοί φυσικοί υποστηρίζουν πως η απάντηση «κρύβεται» στην υπερσυμμετρία, μία θεωρία που προβλέπει για κάθε ένα γνωστό σωματίδιο έναν υπερσυμμετρικό του «εταίρο», εκτιμώντας πως το «συστατικό» της σκοτεινής ύλης είναι κάποιο από τα ελαφρύτερα υπερσυμμετρικά σωμάτια.

Η αποστολή του DAMPE, πάντως, αναμένεται να δώσει περισσότερα στοιχεία και για την προέλευση των κοσμικών ακτίνων. Η Κίνα έχει επίσης στα σκαριά άλλους τρεις δορυφόρους, οι οποίοι θα εκτοξευθούν μέσα στην επόμενη διετία.

Ανάμεσα σε άλλα, οι δορυφόροι θα χρησιμοποιηθούν για την πραγματοποίηση κβαντικών πειραμάτων στο διάστημα, αλλά και για τη μελέτη των μελανών οπών και των αστέρων νετρονίων.

http://www.naftemporiki.gr/story/968247/diastimikos-kunigos-tis-skoteinis-ulis-apo-tin-kina

15.jpg.32b61c7de4c4dfd9403b4e6f4504634a.jpg

dark-matter-particle-explorer-dampe.jpg.88182f8d2a2be4d5e57fb0e248a86a42.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Οι μαύρες τρύπες «εργαστήρια» για τη μελέτη της σκοτεινής ύλης; :cheesy:

Ενδείξεις ότι οι μαύρες τρύπες μπορούν να βοηθήσουν στη μελέτη της σκοτεινής ύλης, προέκυψαν από μία υπολογιστική προσομοίωση που δημιούργησε το Τμήμα Αστροφυσικής του Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της ΝΑΣΑ. Σύμφωνα με την προσομοίωση, τα σωματίδια σκοτεινής ύλης που συγκρούονται υπό την επίδραση του ισχυρού βαρυτικού πεδίου μιας μαύρης τρύπας παράγουν ακτίνες γ με χαρακτηριστική συχνότητα.

Από την προσομοίωση προέκυψε επίσης πως οι ακτίνες θα μπορούσαν να καταγραφούν από τη «γειτονιά» της Γης. Επομένως, συγκεντρώνουν αρκετές πιθανότητες να αποτελέσουν ένα καινούριο πολύτιμο εργαλείο για την κατανόηση της σκοτεινής ύλης, η οποία αν και κατακλύζει το σύμπαν, παραμένει αίνιγμα για τους επιστήμονες.

«Παρόλο που δεν ξέρουμε τι ακριβώς είναι η σκοτεινή ύλη, γνωρίζουμε ότι αλληλεπιδρά με τις κοσμικές δομές μέσω της βαρύτητας, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να συσσωρεύεται γύρω από τις μαύρες τρύπες», αναφέρει στο δελτίο του Τμήματος της ΝΑΣΑ ο Τζέρεμι Σνίτμαν, αστροφυσικός στη διαστημική υπηρεσία και δημιουργός της προσομοίωσης.

«Λόγω της ισχυρής βαρυτικής έλξης, μια μαύρη τρύπα αυξάνει την ενέργεια και τον αριθμό των συγκρούσεων, που με τη σειρά τους φαίνεται πως παράγουν αξιοποιήσιμες ακτίνες γ».

Ο αστροφυσικός περιγράφει τα συμπεράσματα από την προσομοίωση σε πρόσφατο άρθρο του στο περιοδικό The Astrophysical Journal. Σε αυτό, αναφέρει πως η ακτινοβολία «δραπετεύει» με ενέργειες πολύ μεγαλύτερες από τις τιμές που εκτιμούνταν μέχρι σήμερα ως θεωρητικά τους όρια.

Η υπόθεση πίσω από το υπολογιστικό μοντέλο είναι πως η σκοτεινή ενέργεια αποτελείται από τα λεγόμενα WIMPs (Ασθενώς Αλληλεπιδρώντα Σωματίδια με Μάζα), τα οποία είναι από τους επικρατέστερους υποψήφιους για «συστατικά» της σκοτεινής ύλης.

Έτσι, όταν ένα WIMP συγκρούεται με ένα άλλο αντίστοιχο σωματίδιο, τότε εξαϋλώνονται και παράγεται ακτινοβολία γ. Αυτές οι συγκρούσεις είναι αρκετά σπάνιες, υπό κανονικές συνθήκες. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ορισμένοι θεωρητικοί φυσικοί υποπτεύονται πως οι μαύρες τρύπες λειτουργούν σαν «συσσωρευτές» ύλης, ενισχύοντας τη συχνότητα του φαινομένου.

Η ιδέα είναι ουσιαστικά μία παραλλαγή του μηχανισμού Πένροουζ, που πρότεινε το 1969 ο Βρετανός φυσικός Ροτζερ Πένροουζ, υποστηρίζοντας πως από τις περιστρεφόμενες μαύρες τρύπες μπορεί να εκπεμφθεί ενέργεια, η οποία μάλιστα γίνεται μεγαλύτερη όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα περιστροφής.

Η διαδικασία λαμβάνει χώρα έξω από τον ορίζοντα γεγονότων της μαύρης τρύπας, δηλαδή το όριο της περιοχής από την οποία τίποτε δεν μπορεί να διαφύγει.

Ο χώρος δράσης της είναι η εργόσφαιρα, μια περιοχή όπου αν βρεθεί ένα σωματίδιο και διασπαστεί, τότε ένα τμήμα του θα «απορροφηθεί» από τη μαύρη τρύπα, ενώ το άλλο κομμάτι θα διαφύγει έχοντας νέα κινητική ενέργεια πολύ μεγαλύτερη της αρχικής. Μάλιστα, όσο πιο γρήγορα περιστρέφεται μια μαύρη τρύπα, τόσο πιο διευρυμένη είναι η εργόσφαιρά της.

Προηγούμενες μελέτες έδειχναν πως, στην περίπτωση των συγκρούσεων των WIMPs, η αύξηση της ενέργειας των παραγόμενων ακτίνων κυμαινόταν στο 30%, όπως και ότι ένα μικρό μόνο ποσοστό τους καταφέρνει να διαφύγει στο διάστημα. Η νέα όμως προσομοίωση αναπαριστά το φαινόμενο με μεγαλύτερη λεπτομέρεια, αφού για παράδειγμα μελετά τη συμπεριφορά εκατοντάδων εκατομμυρίων σωματιδίων, μέσα στην εργόσφαιρα μιας μαύρης τρύπας.

Επομένως, δείχνει πως ένα ποσοστό των ακτίνων γ αποκτά έως και 14πλάσια ενέργεια από αυτή των αρχικών σωματιδίων, ενώ παράγεται σε σημεία αυτής της στατικής περιοχής για τα οποία η πιθανότητα διαφυγής είναι μεγαλύτερη.

Όπως είναι φυσικό, η προσομοίωση θα πρέπει να επιβεβαιωθεί από πραγματικές παρατηρήσεις. «Αυτό που μας λέει το μοντέλο είναι πως υπάρχουν ενδιαφέροντα σήματα, τα οποία θα μπορούν να ανιχνευθούν στο άμεσο μέλλον, με την εξέλιξη των τηλεσκοπίων ακτίνων γ», συμπληρώνει ο ερευνητής.

«Το επόμενο βήμα είναι να δημιουργηθεί ένα δίκτυο από υπάρχοντα παρατηρητήρια, στο οποίο σύντομα θα συμπεριληφθούν και τηλεσκόπια που βρίσκονται ήδη στα σκαριά, με σκοπό να αναζητηθούν αυτά τα σήματα».

http://www.naftemporiki.gr/story/970139/oi-maures-trupes-ergastiria-gia-ti-meleti-tis-skoteinis-ulis

mauri-trupa.jpg.1bde438703262f8cf7eb69c41a75a389.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Νέα θεωρία για τη φύση της σκοτεινής ύλης. :cheesy:

Μια παραλλαγή ενός σωματιδίου γνώριμου στους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες είναι το «συστατικό» της σκοτεινής ύλης, σύμφωνα με Αμερικανούς φυσικούς από το πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ και το Κονρέλ στη Νέα Υόρκη. Οι επιστήμονες περιγράφουν τη θεωρία τους σε άρθρο στο περιοδικό Physical Review Letters, εξηγώντας πώς η συμπεριφορά του «σκοτεινού πιονίου», όπως έχουν ονομάσει το σωμάτιο, θα μπορούσε να εξηγήσει συμπαντικά φαινόμενα, όπως την πυκνότητα ορισμένων γαλαξιών-νάνων.

Σύμφωνα με τους κοσμολόγους, η σκοτεινή ύλη αντιστοιχεί στο 85% της συνολικής ύλης του σύμπαντος, ενώ η φύση της παραμένει ακόμη άγνωστη αφού ούτε απορροφά ούτε εκπέμπει φως, με συνέπεια να μην μπορεί να παρατηρηθεί άμεσα. Η ύπαρξή της, όπως το ποσοστό με το οποίο «συμμετέχει» στη σύσταση του σύμπαντος, προκύπτει από τη βαρυτική της επίδραση σε κοσμικές δομές όπως οι γαλαξίες.

Με βάση την καινούρια θεωρία, η σκοτεινή ύλη αποτελείται από μία άγνωστη έως σήμερα παραλλαγή των πιονίων, μιας κατηγορίας υποατομικών σωματιδίων που συντίθενται από κουάρκ και αντικουάρκ και τα οποία έχουν ανακαλυφθεί από τη δεκαετία του 1930. Σε αντίθεση με άλλες θεωρίες για τη φύση της σκοτεινής ύλης, οι Αμερικανοί φυσικοί υποστηρίζουν πως αυτά τα «σκοτεινά πιόνια» αλληλεπιδρούν ισχυρά μεταξύ τους, ώστε όταν έρχονται σε επαφή να αλληλοεξουδετερώνονται εν μέρει και έτσι να παράγεται συμβατική ύλη.

Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να συγκρουσθούν τρία «σκοτεινά πιόνια».

Τότε, ένα ποσοστό από τα κουάρκ τους αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και μετατρέπονται σε συμβατική ύλη, ενώ η υπόλοιπη σκοτεινή ύλη παραμένει ανεπηρέαστη. Ο συγκεκριμένος μηχανισμός, σύμφωνα με τους Αμερικανούς φυσικούς, είναι η αιτία που οι αναλογίες σκοτεινής και συμβατικής ύλης στο σύμπαν είναι αυτές που παρατηρούνται σήμερα.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν επίσης πως, στο «νεαρό» σύμπαν, η σύγκρουση των «σκοτεινών πιονίων» μείωσε την ποσότητα της σκοτεινής ύλης. Καθώς όμως το σύμπαν διαστελλόταν, ο αριθμός των συγκρούσεων περιοριζόταν ολοένα περισσότερο, φθάνοντας στη σημερινή κατάσταση, όπου η αραιή χωρική κατανομή των σωματιδίων έχει ελαττώσει δραστικά τη συχνότητα εμφάνισης του μηχανισμού.

Ο συγκεκριμένος τρόπος αλληλεπίδρασης παραπέμπει στο αποτέλεσμα της σύγκρουσης τριών θετικά φορτισμένων πιονίων, δηλαδή σε ένα φαινόμενο που διαπιστωμένα συμβαίνει στη φύση. Ωστόσο, για να ισχύει η θεωρία, τα «σκοτεινά πιόνια» θα πρέπει να μην αποτελούνται από συμβατικά κουάρκ, όπως τα συμβατικά πιόνια, αφού σε αυτή την περίπτωση δεν θα μπορούσαν να εξηγήσουν τις ιδιότητες της σκοτεινής ύλης.

Αντίθετα, προσθέτουν οι Αμερικανοί φυσικοί, τα «σκοτεινά πιόνια» αποτελούνται από κουάρκ σκοτεινής ύλης, δηλαδή στοιχειώδη σωμάτια τα οποία δεν είναι ίδια με τα συμβατικά κουάρκ. Επίσης, κρατούνται ενωμένα από γλουόνια σκοτεινής ύλης που, σε αντίθεση με τα συμβατικά γλουόνια, έχουν μάζα.

Αν και η υπόθεση της επιστημονικής ομάδας ανοίγει τον δρόμο για έναν καινούριο «κόσμο» στοιχειωδών σωματιδίων, οι ίδιοι υποστηρίζουν πως αυτή καταφέρνει να εξηγήσει πιο αποτελεσματικά την πυκνότητα ορισμένων γαλαξιών-νάνων. Κι αυτό γιατί οι υπολογιστικές προσομοιώσεις που «επιστρατεύουν» εναλλακτικές θεωρίες για τη σύσταση της σκοτεινής ύλης, καταλήγουν στην αναπαράσταση των κοσμικών δομών με πολύ μεγαλύτερη πυκνότητα στο κέντρο τους, από αυτήν που προκύπτει από τις αστρονομικές παρατηρήσεις.

Καθώς όμως αυτό το στοιχείο αποτελεί απλώς ένδειξη για την ισχύ της θεωρίας, και όχι απόδειξη, η ερευνητική ομάδα εκτιμά πως πιο αδιάσειστα στοιχεία μπορεί να προκύψουν κατά τη δεύτερη φάση λειτουργίας του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN στη Γενεύη. Κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί με το πείραμα LUX (Large Underground Xenon), το οποίο λαμβάνει χώρα σε ένα ορυχείο 1.500 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους στη Νότια Ντακότα των ΗΠΑ και βρίσκεται σε διαδικασία αναβάθμισης, για την αύξηση της ευαισθησίας του.

Παράλληλα, οι επιστήμονες μελετούν τους πιθανούς τρόπους με τους οποίους τα «σκοτεινά πιόνια» αλληλεπιδρούν με τη συμβατική ύλη. Έτσι, αισιοδοξούν πως θα καταλήξουν στα είδη των παρατηρήσεων που θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν τη θεωρία τους.

http://www.naftemporiki.gr/story/983157/nea-theoria-gia-ti-fusi-tis-skoteinis-ulis

skoteini-uli.jpg.22b1245b250dc3ad3f3768b235edf7c4.jpg

pions.jpg.cf87090529fabd2066602d54e4f1244c.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Μια διαφορετική προσέγγιση για την ανίχνευση της σκοτεινής ύλης. :cheesy:

Έναν εναλλακτικό τρόπο προτείνουν επιστήμονες από αμερικανικά πανεπιστήμια, με σκοπό τον εντοπισμό της σκοτεινής ύλης. Πιο συγκεκριμένα, οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως τα σωματίδια από τα οποία αποτελείται η σκοτεινή ύλη αλληλοεξουδετερώνονται, όταν συγκρουστούν. Έτσι, αντί για την ανίχνευση των ίδιων των σωματιδίων, οι ίδιοι προκρίνουν την προσπάθεια ανίχνευσης της ακτινοβολίας που εκπέμπεται από τις συγκρούσεις.

Παρόλο που δεν υπάρχει καμία πειραματικά ένδειξη για τη φύση της, η παρουσία της σκοτεινής ύλης «προδίδεται» από την επίδραση που ασκεί μέσω της βαρύτητας στη συμβατική ύλη, και πιο συγκεκριμένα σε κοσμικές δομές όπως οι γαλαξίες.

Έτσι, με βάση τις εκτιμήσεις των κοσμολόγων, αντιστοιχεί στο 26,8% της συνολικής ενέργειας-ύλης του σύμπαντος.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, όταν οι επιστήμονες άρχισαν να μελετούν συστηματικά τα παρατηρησιακά δεδομένα που φανερώνουν την ύπαρξή της, έχουν διατυπωθεί αρκετές θεωρίες για τα σωματίδια από τα οποία αποτελείται.

Τα τελευταία χρόνια, επίσης, διεξάγονται αρκετά πειράματα σε όλο τον κόσμο για την ανίχνευση αυτών των σωματιδίων, με ανιχνευτές βαθιά μέσα έδαφος για την ελαχιστοποίηση του «θορύβου», χωρίς όμως κανένα έως τώρα απτό αποτέλεσμα.

Σύμφωνα με τους Αμερικανούς επιστήμονες, δεν μπορεί βέβαια να προεξοφληθεί η τελική έκβαση όλων αυτών των πειραμάτων, κάποιο από τα οποία είναι πιθανό να πετύχει τον σκοπό για τον οποίο σχεδιάστηκε. Ωστόσο, με δεδομένο ότι η φύση της σκοτεινής ύλης είναι άγνωστη, θα πρέπει να διερευνηθούν και άλλοι εναλλακτικοί τρόποι για την ανίχνευσή της.

«Αν προσθέσουμε μία ακόμη πειραματική προσέγγιση, τότε θα αυξήσουμε τις πιθανότητες ανίχνευσης», λέει χαρακτηριστικά ο Ίαν Σουμέικερ από το πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και επικεφαλής της ομάδας. Με τους συναδέλφους του, ο Σουμέικερ προτείνουν πως αυτή η προσέγγιση είναι ο εντοπισμός της «σκοτεινής» ραδιενέργειας, από τις συγκρούσεις των σωματιδίων της «σκοτεινής» ύλης.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αυτή η «σκοτεινή» ραδιενέργεια θα μπορούσε να καταγραφεί από τους υπόγειους ανιχνευτές που ήδη ψάχνουν για παρατηρησιακές απαντήσεις στο μυστήριο της «σκοτεινής» ύλης.

Μάλιστα, οι υπολογισμοί τους δείχνουν πως ένας τέτοιος ανιχνευτής, ο οποίος στα πλαίσια του πειράματος LUX (Large Underground Xenon) είναι εγκαταστημένος σε ένα ορυχείο 1.500 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους στη Νότια Ντακότα των ΗΠΑ, έχει ήδη την απαραίτητη ευαισθησία.

Η ιδέα καταγραφής σημάτων της «σκοτεινής» ραδιενέργειας δεν είναι καινούρια. Μάλιστα, ήδη αρκετοί δορυφόροι σε διάφορες περιοχές του σύμπαντος ψάχνουν για τέτοιες μετρήσεις, χωρίς ωστόσο να έχει προκύψει κάποια ένδειξη για την ύπαρξή τους. Κάτι που, σύμφωνα με τους επιστήμονες, οφείλεται στο ότι αναζητούν λάθος σήματα.

«Τα πειράματα μέχρι σήμερα ψάχνουν για φωτόνια, επειδή σχεδιάστηκαν με την υπόθεση πως αυτό είναι το αποτέλεσμα της εξαΰλωσης της “σκοτεινής” ύλης. Αν όμως η “σκοτεινή” ύλη μετατρέπεται σε “σκοτεινή” ραδιενέργεια, όπως εμείς πιστεύουμε, τότε δεν έχουν καμία ελπίδα», καταλήγει ο Σουμέικερ.

http://www.naftemporiki.gr/story/992119/mia-diaforetiki-proseggisi-gia-tin-anixneusi-tis-skoteinis-ulis

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Νέοι ανιχνευτές ελαφρών σωματιδίων σκοτεινής ύλης. :cheesy:

Η Γη, οι πλανήτες, τα άστρα και οι γαλαξίες αποτελούν το μόνο ορατό μέρος της ύλης στο σύμπαν, όμως το μεγαλυτερο ποσοστό της ύλης του σύμπαντος είναι η αορατη «σκοτεινή ύλη».

Οι επιστήμονες συνεχίζουν να ψάχνουν για τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης με πολυάριθμα πειράματα – αλλά μάταια μέχρι τώρα.

Με το πείραμα CRESST (Cryogenic Rare Event Search with Superconducting Thermometers), η ακτίνα αναζήτησης μπορεί πλέον να διευρυνθεί σημαντικά: Οι αναβαθμισμένοι ανιχνευτές CRESST είναι σε θέση να ανιχνεύσουν σωματίδια των οποίων η μάζα βρίσκεται κάτω από το μέχρι τώρα εύρος μετρήσεων.

Ως εκ τούτου, η πιθανότητα εντοπισμού της σκοτεινής ύλης αυξάνεται.

Θεωρητικά μοντέλα και αστροφυσικές παρατηρήσεις δεν αφήνουν σχεδόν καμιά αμφιβολία ότι η σκοτεινή ύλη υπάρχει, και μάλιστα είναι πέντε φορές περισσότερη από την ορατή ύλη.

Σύμφωνα με τους ερευνητές του πειράματος CRESST, «μέχρι στιγμής πιθανός υποψήφιος για το σωματίδιο σκοτεινής ύλης πιστεύεται ότι είναι ένα βαρύ σωματίδιο, το αποκαλούμενο WIMP (Weakly Interacting Massive Particle)». Έτσι τα περισσότερα από τα σημερινά πειράματα ψάχνουν σε ένα εύρος μαζών από 10 και 1000 GeV/c2. Το τωρινό κατώτατο όριο των 10 GeV/c2 αντιστοιχεί περίπου στη μάζα ενός ατόμου άνθρακα.

Όμως πρόσφατα, διατυπώθηκαν νέα θεωρητικά μοντέλα που λύνουν διάφορα προβλήματα που προέκυπταν στις προσομοιώσεις σκοτεινής ύλης στους γαλαξίες. Πολλά από αυτά τα μοντέλα υπαινίσσονται υποψήφια σωματίδια σκοτεινής ύλης με μικρότερη μάζα από τα παραδοσιακά WIMPs.

Τώρα με το πείραμα CRESST επιτυγχάνεται ένα σημαντικό βήμα προς τον εντοπισμό πιθανών ελαφρύτερων σωματιδίων σκοτεινής ύλης: οι ερευνητές του πέτυχαν ένα κατώφλι ενέργειας 307 eV. Ο ανιχνευτής αυτός διαθέτει πολύ μεγάλη ευαισθησία και είναι ο καταλληλότερος για μετρήσεις μεταξύ 0,5 και 4 GeV/c2.

Έτσι, είναι δυνατή η ανίχνευση σωματιδίων πολύ ελαφρύτερων σωματιδίων σε σχέση με τα WIMPs, όπως για παράδειγμα πιθανά σωματίδια σκοτεινής ύλης με μάζα της τάξης του πρωτονίου, 0,94 GeV/c2.

Οι επιστήμονες του CRESST θα εξοπλίσουν το πείραμα με νέους ανιχνευτές και ο επόμενος κύκλος μετρήσεων αναμένεται να ξεκινήσει στα τέλη του 2015 και θα διαρκέσει από ένα έως δύο χρόνια.

Το κεντρικό τμήμα όλων των ανιχνευτών CRESST είναι ένας κρύσταλλος από βολφραμικό άλας του ασβεστίου, CaWO4. Όταν ένα σωματίδιο χτυπήσει κάποιο από τα άτομα που αποτελούν τον κρύσταλλο (ασβέστιο, βολφράμιο ή οξυγόνο), οι ανιχνευτές μετρούν ταυτόχρονα την ενέργεια και τα φωτεινά σήματα που παράγονται από την σύγκρουση, παρέχοντας έτσι πληροφορίες σχετικά με τη φύση του σωματιδίου πρόσκρουσης.

Για μεγαλύτερη απόδοση οι μονάδες του ανιχνευτή ψύχονται σχεδόν μέχρι το απόλυτο μηδέν (-273,15 βαθμούς C) και για την εξάλειψη των ενοχλητικών γεγονότων υποβάθρου, οι επιστήμονες του CRESST χρησιμοποίησαν υλικά με μικρή φυσική ραδιενέργεια. Επιπλέον, το πείραμα βρίσκεται σε μεγαλύτερο υπόγειο εργαστήριο του κόσμου, στο Gran Sasso στην Ιταλία, και ως εκ τούτου είναι ιδιαίτερα προστατευμένο από τις κοσμικές ακτίνες.

Το πείραμα CRESST θα λειτουργήσει στο μέλλον με μικρότερους και – σε σύγκριση με τα υλικά που διατίθενται στο εμπόριο – υπερκαθαρούς κρυστάλλους. Με το μειωμένο μέγεθος μπορεί να επιτευχθεί ένα χαμηλότερο κατώφλι ενέργειας. Αυτοί οι κρύσταλλοι αναπτύσσονται στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και εμφανίζουν εξαιρετικά χαμηλή φυσική ραδιενέργεια, καθιστώντας το πείραμα πιο ευαίσθητο.

Η ακρίβεια των φωτοανιχνευτών έχει βελτιστοποιηθεί, έτσι ώστε οι συγκρούσεις των ήδη γνωστών σωματιδίων να διακρίνονται σαφέστερα από τις συγκρούσεις των σωματιδίων της σκοτεινής ύλης.

http://physicsgg.me/2015/09/09/%ce%bd%ce%ad%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%ad%cf%82-%ce%b5%ce%bb%ce%b1%cf%86%cf%81%cf%8e%ce%bd-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%b4%ce%af%cf%89%ce%bd-%cf%83/

darkmattercr.jpg.62395a6c9aa4cdb204b6c64b86ab1c5c.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Η σκοτεινή ύλη μπορεί να προκαλέσει καρκίνο; :cheesy:

Είναι επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία οι συγκρούσεις των σωματιδίων σκοτεινής ύλης με το ανθρώπινο σώμα;

Αυτό το ερώτημα ερευνήθηκε και απαντήθηκε αρνητικά στην εργασία των Freese και Savage (διαβάστε σχετικά: Πως επιδρά η σκοτεινή ύλη στο ανθρώπινο σώμα).

http://physicsgg.me/2012/04/09/πως-επιδρά-η-σκοτεινή-ύλη-στο-ανθρώπιν/

Το καθησυχαστικό συμπέρασμα στηρίζεται (α) στο ότι τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης μεταφέρουν πολύ λιγότερη ενέργεια στις συγκρούσεις τους (∼ 10 keV) σε σχέση με τις κοσμικές ακτίνες μιονίων (∼ 10 – 100 MeV) και (β) στο ότι οι ροές των σωματιδίων σκοτεινής ύλης είναι μικρές.

Έτσι, η έκθεση στην «ακτινοβολία» της σκοτεινής ύλης είναι αμελητέα σε σχέση με άλλες φυσικές πηγές ακτινοβολίας και ακίνδυνη για το ανθρώπινο σώμα.

Όμως η προαναφερθείσα εργασία υποθέτει ως υποψήφια σωματίδια σκοτεινής ύλης τα Ασθενώς Αλληλεπιδρώντα Σωματιδία με Μάζα (Weakly Interacting Massive Particles – WIMPs).

Στην περίπτωση των WIMPs η σκοτεινή ύλη είναι ακίνδυνη για την ανθρώπινη υγεία. Όμως υπάρχουν κι άλλα μοντέλα για την σκοτεινή ύλη όπου τα σωματίδια που την αποτελούν μεταφέρουν μεγαλύτερη ενέργεια στις συγκρούσεις τους, όπως το μοντέλο της κατοπτρικής σκοτεινής ύλης.

Τα κατοπτρικά φορτισμένα σωματίδια, σε αντίθεση με τα ηλεκτρικά ουδέτερα WIMPs, αλληλεπιδρούν με τους απλούς πυρήνες μέσω της γνωστής σκέδασης Rutherford. Έτσι, οι ρυθμοί αντίδρασης για τις αλληλεπιδράσεις της σκοτεινής ύλης με το ανθρώπινο σώμα πρέπει να υπολογιστούν ξανά για την περίπτωση της κατοπτρικής σκοτεινής ύλης. Οι ερευνητές Olga Chashchina και Zurab Silagadze στην εργασία τους με τίτλο: «Dark matter as a cancer hazard»

http://arxiv.org/pdf/1509.05139v1.pdf

επιχειρούν να δείξουν ότι η ακτινοβολία του ανθρώπινου σώματος από την κατοπτρική σκοτεινή ύλη περιέχει κινδύνους, που δεν υπάρχουν στην περίπτωση των μοντέλων σκοτεινής ύλης με σωματίδια τύπου WIMPs.

Αν και η μικροφυσική στον κατοπτρικό κόσμο είναι ίδια με τον δικό μας, η μακρο-εξέλιξή του στα στάδια κλειδιά, όπως η βαρυογένεση, πυρηνοσύνθεση, επανασύνδεση μπορεί να προχωρήσει με διαφορετικές συνθήκες. Παρόλα αυτά ο κατοπτρικός κόσμος που προκύπτει μοιάζει πολύ με τον δικό μας, όσον αφορά την ύπαρξη των διαφόρων γνωστών αστρονομικών αντικειμένων. Δηλαδή, αστεροειδείς ή κομήτες μικρού μεγέθους από κατοπτρική ύλη μπορεί να υπάρχουν στο διάστημα και οι συγκρούσεις τους με τη Γη μπορεί να οδηγήσουν σε καταστροφικά γεγονότα. Ευτυχώς, φαίνεται ότι το διάστημα στο οποίο κινείται η Γη δεν περιέχει τέτοια αντικείμενα, αν και ο αριθμός μικρών σωματιδίων σκόνης από κατοπτρική ύλη θα μπορούσε να είναι αρκετά μεγάλος, καθώς δημιουργούνται από συγκρούσεις μεταξύ κατοπτρικών σωμάτων ή με σώματα από συνηθισμένη ύλη. Οι συγκρούσεις σκόνης κατοπτρικών σωματιδίων (κατοπτρικών μικρο-μετεωριτών) με τη Γη, μελετήθηκαν στην εργασία των R. Foot και S. Mitra: Have mirror micrometeorites been detected?.

http://arxiv.org/abs/hep-ph/0306228

Σύμφωνα με τους ερευνητές Olga Chashchina και Zurab Silagadze, οι κατοπτρικοί μικρο-μετεωρίτες συνιστούν ένα νέο τύπο αντικειμένων επικίνδυνων για την υγεία, κάτι που δεν συμβαίνει με τα μοντέλα σκοτεινής ύλης τύπου WIMP.

Μελετώντας στην εργασία τους τον τρόπο με τον οποίο χάνουν ενέργεια τα αντικείμενα αυτά καθώς διεισδύουν στη συνηθισμένη ύλη κατέληξαν σε δυο ενδιαφέροντα συμπεράσματα.

Το πρώτο δείχνει ότι οι κατοπτρικοί μικρομετεωρίτες φτάνουν στην επιφάνεια της Γης χωρίς να χάνουν την ταχύτητά τους στην ατμόσφαιρα, για ένα φάσμα ταχυτήτων από 11 έως 70 km/s. Το δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει από τους υπολογισμούς δείχνει ότι όταν οι κατοπτρικοί μικρομετεωρίτες διασχίζουν το ανθρώπινο σώμα αποθέτουν μεγαλύτερη ενέργεια από τις κοσμικές ακτίνες μιονίων.

Η μεταφορά ενέργειας από τα κατοπτρικά σωματίδια σκοτεινής ύλης στο ανθρώπινο σώμα διαχέεται ως δονήσεις και αναδιατάξεις των βιολογικών μορίων-στόχων. Έτσι μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι κατοπτρικοί μικρομετεωρίτες, όταν αλληλεπιδρούν με τα μόρια του DNA, μπορούν να οδηγήσουν σε πολλαπλές ταυτόχρονες μεταλλάξεις. Για παράδειγμα, υπάρχουν αποδείξεις ότι μεμονωμένα κακοήθη καρκινικά κύτταρα σε ανθρώπινους όγκους περιέχουν χιλιάδες τυχαίων μεταλλάξεων και οι κανονικοί ρυθμοί μετάλλαξης είναι ανεπαρκείς για να εξηγήσουν αυτές τις πολλαπλές μεταλλάξεις των ανθρώπινων καρκίνων. H συσσώρευση μεταλλάξεων κατά την διάρκεια τη εξέλιξης του όγκου πιθανώς να παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην ενεργοποίηση της ανάπτυξης του καρκίνου.

Έτσι οι κατοπτρικοί μικρο-μετεωρίτες, σκοτεινή ύλη για κάποια θεωρτηικά μοντέλα, θα μπορούσαν να θεωρηθούν πολύ πιο επικίνδυνες καρκινογόνες ουσίες σε σχέση με άλλες φυσικές πηγές ακτινοβολίας. Μπρρρ….

Ευτυχώς, όλα τα παραπάνω είναι θεωρητικοί υπολογισμοί πάνω σε υποθέσεις, οπότε προς το παρόν δεν συντρέχουν λόγοι ανησυχίας.

Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο της Sabine Hossenfelder: «Can dark matter cause cancer?«

http://backreaction.blogspot.gr/2015/09/can-dark-matter-cause-cancer.html?spref=tw

http://physicsgg.me/2015/09/22/%ce%b7-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%cf%8d%ce%bb%ce%b7-%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b5%ce%af-%ce%bd%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%ad%cf%83%ce%b5%ce%b9-%ce%ba%ce%b1/

dark.jpg.ba7082c297028416272578ddebbbd9e5.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Αλεξέι Σταρομπίνσκι: Σωματίδια σκοτεινής ύλης και βαρυτικά κύματα οι μελλοντικές μεγάλες ανακαλύψεις. :cheesy:

Τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης και τα αρχέγονα βαρυτικά κύματα θα είναι οι δύο σημαντικότερες ανακαλύψεις της επόμενης δεκαετίας, δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κορυφαίος Ρώσος αστροφυσικός και κοσμολόγος Αλεξέι Σταρομπίνσκι,

http://www.itp.ac.ru/en/persons/starobinsky-aleksei-aleksandrovich/

ο οποίος είναι από το 1997 επικεφαλής επιστήμων (Principal Research Scientist) στο Ινστιτούτο Θεωρητικής Φυσικής Λαντάου της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών στη Μόσχα.

Στην αποκλειστική συνέντευξη του, ενόψει της άφιξής του στην Αθήνα, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι ο στόχος μιας ενοποιημένης «Θεωρίας του Παντός» φαντάζει μακρινό όνειρο. Δεν απέκλεισε την ύπαρξη πολλών συμπάντων παράλληλων με το δικό μας, αλλά απορρίπτει κατηγορηματικά την ανάγκη ενός Θεού-Δημιουργού του σύμπαντος. Επεσήμανε επίσης ότι τα πολιτικά προβλήματα δεν είναι άλυτα, απλώς οι έως τώρα λύσεις τους είναι ανεπαρκείς, αν όχι ανόητες. Καλεί, ακόμη, τη νέα ελληνική κυβέρνηση να διευρύνει τις διεθνείς συνεργασίες της στον επιστημονικό τομέα.

Ο Α. Σταρομπίνσκι γεννήθηκε το 1948 και απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα το 1972 από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας και το διδακτορικό του από το Ινστιτούτο Θεωρητικής Φυσικής Landau το 1975. Από το 1990 ως το 1997 ήταν επικεφαλής του Τμήματος Βαρύτητας και Κοσμολογίας στο Ινστιτούτο αυτό και από το 1999 ως το 2003 ήταν υποδιευθυντής του.

Ήδη από τη δεκαετία του 1970, ανέπτυξε σημαντικές θεωρίες για τη δημιουργία των σωματιδίων στο πρώιμο σύμπαν, καθώς και για τη δημιουργία ακτινοβολίας από τις μαύρες τρύπες (1973), η οποία ήταν πρόδρομος της θεωρίας της ακτινοβολίας Χόκινγκ. Από το 1979 έγινε ευρύτερα γνωστός για τη συμβολή του στη θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού, που εξηγεί την απότομη διαστολή του σύμπαντος αμέσως μετά την αρχική «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ).

Είναι μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, της Γερμανικής Ακαδημίας Επιστημών «Λεοπολντίνα», της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης και της Νορβηγικής Ακαδημίας Επιστημών και Γραμμάτων.

Έχει, μεταξύ άλλων, τιμηθεί με τα βραβεία «Εργασίας» ΕΣΣΔ (1986), «Φρίντμαν» της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών (1996), «Τομάλα» (2009), «Όσκαρ Κλάιν» της Βασιλικής Σουηδικής Ακαδημίας Επιστημών (2010), «Αμάλντι» (2012), «Κοσμολογίας Γκρούμπερ» (2013) και «Αστροφυσικής Kavli» της Νορβηγικής Ακαδημίας Επιστημών (το 2014 «για την πρωτοπορία του στη θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού», μαζί με τον ‘Αλαν Γκουθ του ΜΙΤ και τον Αντρέι Λίντε του Στάνφορντ).

Ο Α. Σταρομπίνσκι θα είναι ένας από τους ομιλητές στο «Συμπόσιο των Επτά Σοφών»

http://physicsgg.me/2015/06/25/συμπόσιο-για-το-σύμπαν/

για την Κοσμολογία, που θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου και το βράδυ θα βραβευθεί -μαζί με τους επιφανείς συναδέλφους του- από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο.

http://physicsgg.me/2015/09/30/%ce%b1%ce%bb%ce%b5%ce%be%ce%ad%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%81%ce%bf%ce%bc%cf%80%ce%af%ce%bd%cf%83%ce%ba%ce%b9-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5/

starobinsky-aleksei-aleksandrovich-2.jpg.ef47406e5f73d90368574e42c3da93d1.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 5 εβδομάδες αργότερα...

Φυσικός συνδέει τη σκοτεινή ύλη με την εξαφάνιση των δεινοσαύρων. :cheesy:

Αν και οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ποια είναι η φύση της σκοτεινής ύλης, έχουν ανακαλύψει ότι κάνει αισθητή την παρουσία της με τον τρόπο που επιδρά με τη βαρύτητά της σε κοσμικές δομές όπως οι γαλαξίες, με συνέπεια να έχουν υπολογίσει πως αντιστοιχεί στο 21% της ύλης-ενέργειας του σύμπαντος.

Μήπως όμως αυτό το μυστηριώδες υλικό έχει επίσης παίξει ρόλο στη βιοποικιλότητα της Γης, και είναι η αιτία που κατάφερε τελικά να αυξηθεί ο πληθυσμός των μικρών χερσαίων θηλαστικών;

Με αυτό το σενάριο ασχολείται η Λίζα Ράνταλ, θεωρητική φυσικός από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, η οποία εξερευνά την πιθανότητα η σκοτεινή ύλη να βρίσκεται πίσω από μία από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές στον πλανήτη. Αυτή η καταστροφή, δηλαδή η πρόσκρουση ενός τεράστιου κομήτη, είχε σαν αποτέλεσμα να αφανισθούν οι δεινόσαυροι και επομένως να ανοίξει ο δρόμος για την ευημερία των θηλαστικών.

Ενδείξεις για την ισχύ του παραπάνω σεναρίου, σύμφωνα με τη Ράνταλ, είναι δεδομένα σχετικά με τον ηλικίας 66 εκατομμυρίων ετών κρατήρα στην πολιτεία Γιουκατάν του Μεξικού. Επίσης, η επιστήμονας επιστρατεύει στοιχεία για τη δράση της σκοτεινής ύλης στο Νέφος του Όορτ, μια περιοχή του εξωτερικού ηλιακού συστήματος που πιστεύεται πως είναι η πηγή όλων των κομητών που εισέρχονται στο Ηλιακό σύστημα.

Η θεωρητική φυσικός αναλύει τα παραπάνω δεδομένα στο νέο βιβλίο της “ Dark Matter and the Dinosaurs: The Astounding Interconnectedness of the Universe” (“Η Σκοτεινή Ύλη και οι Δεινόσαυροι: Η Εκπληκτική Διασύνδεση του Σύμπαντος”), το οποίο εκδόθηκε σήμερα. Το βιβλίο πραγματεύεται την υπόθεση πως ένας λεπτός δίσκος σκοτεινής ύλης θα μπορούσε να επηρεάσει την κίνηση κομητών στις εξώτερες περιοχές του ηλιακού συστήματος, καθώς αυτό περιφέρεται γύρω από τον Γαλαξία, και επομένως να αποτελεί την αιτία της σύγκρουσης.

Βέβαια, η Ράνταλ παραδέχεται πως ο συγκεκριμένος δίσκος δεν έχει βρεθεί. Ωστόσο, προσθέτει, τα διαθέσιμα δεδομένα δεν αποκλείουν την ύπαρξή του, ενώ σύντομα οι επιστήμονες θα έχουν στη διάθεσή τους αστρονομικά όργανα για να απαντήσουν τελεσίδικα.

Σύμφωνα με τη φυσικό, η εξαφάνιση των δεινοσαύρων αποτελεί ένα δραματικό παράδειγμα διασύνδεσης. Οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούν πως η αιτία της εξαφάνισης είναι η σφοδρή πρόσκρουση ενός ουράνιου σώματος, αν και είναι διχασμένοι σχετικά με το κατά πόσο το σώμα αυτό προερχόταν από κάποια εσωτερική περιοχή του ηλιακού συστήματος ή από τις “παρυφές” του, όπως το Νέφος του Όορτ.

Αν όμως ο “δολοφόνος” των δεινοσαύρων ήταν όντως ένας κομήτης, το επόμενο ερώτημα είναι τι τον “έσπτρωξε” προς τη Γη. Μάλιστα, η συγκεκριμένη πρόσκρουση δεν είναι η μοναδική στην “ιστορία” της Γης. Οι επιστήμονες διαθέτουν ενδείξεις πως τέτοια ουράνια σώματα “επισκέπτονται” τον πλανήτη μας, ανά 30-35 εκατομμύρια χρόνια.

Η απόσταση του Νέφους είναι τόσο μεγάλη, όπως και η χρονική συχνότητα των “επισκέψεων”, που οι επιστήμονες αναζητούν την προέλευση των κομητών έξω από το ηλιακό μας σύστημα, υποθέτοντας πως πρόκειται για σώματα που συναντά το ηλιακό μας σύστημα καθώς περιφέρεται αργά γύρω από τον Γαλαξία. Ωστόσο, η συχνότητα των συγκρούσεων που προκύπτει με αυτό τον τρόπο δεν αντιστοιχεί στην εκτιμώμενη .

Κι εδώ είναι που αναλαμβάνει “δράση” η σκοτεινή ενέργεια και πιο συγκεκριμένα η βαρυτική της επίδραση στον ορατή ύλη. Ο λόγος είναι πως, σε αντίθεση με την ορατή ύλη, η σκοτεινή ύλη δεν είναι συγκεντρωμένη στο επίπεδο του γαλαξιακού δίσκου, αλλά επεκτείνεται πάνω και κάτω από αυτό.

Η Ράνταλ αναρωτιέται τι θα συνέβαινε αν δεν υπήρχε ένα είδος σκοτεινής ύλης, όπως άλλωστε συμβαίνει και με την ορατή. Σε αυτή την περίπτωση, η επιστήμονας υποθέτει πως θα μπορούσε να υπάρχει ένα είδος σκοτεινού σωματιδίου που να εκπέμπει ενέργεια, και επομένως να συμπυκνώνεται.

Τότε, συμπυκνωμένες ποσότητες του υλικού θα έχουν σχηματίσει έναν περιστρεφόμενο δίσκο γύρω από το κέντρο του Γαλαξία. Ο δίσκος αυτός, συνεχίζει η φυσικός, θα ήταν 100 φορές λεπτότερος και 200 φορές πυκνότερος από αυτόν της ορατής ύλης, με συνέπεια να έχει αρκετά μικρή πυκνότητα ώστε να μπορεί όντως να είναι η αιτία των συγκρούσεων.

http://www.naftemporiki.gr/story/1022688/fusikos-sundeei-ti-skoteini-uli-me-tin-eksafanisi-ton-deinosauron

.jpg.377d8ecfbdd5c6c86db70886ee7ce0d7.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Εγκαίνια για τον κυνηγό της σκοτεινής ύλης. :cheesy:

Ο μεγαλύτερος και πιο ευαίσθητος ανιχνευτής για τον εντοπισμό της μυστηριώδους σκοτεινής ύλης μόλις εγκαινιάσθηκε στην κεντρική Ιταλία. Το πείραμα ΧΕΝΟΝ1Τ, που διεξάγεται σε βάθος 1.400 μέτρων στο Εθνικό Εργαστήριο κάτω από το όρος Γκραν Σάσο, ασφαλώς θα γράψει ιστορία, αν πετύχει τον φιλόδοξο στόχο του.

Αν όμως αποτύχει, όπως έχουν αποτύχει έως τώρα και άλλα ανάλογα πειράματα, τότε οι επιστήμονες θα πρέπει μάλλον να ξεγράψουν μία από τις προσφιλείς επιστημονικές θεωρίες τους: ότι πιθανώς η σκοτεινή ύλη - που αποτελεί περίπου το 85% της ύλης του σύμπαντος - αποτελείται από τα λεγόμενα «ασθενώς αλληλεπιδρώντα σωματίδια με μάζα» (WIMPs), τα οποία προβλέπονται από την θεωρία της υπερσυμμετρίας, την κυριότερη -αλλά αναπόδεικτη ακόμη- πρόταση για να συμπληρωθεί το «Κυρίαρχο Πρότυπο» της σωματιδιακής Φυσικής. 'Αρα μια αποτυχία για τη σκοτεινή ύλη θα αποτελεί αποτυχία και για την υπερσυμμετρία γενικότερα.

Η προσπάθεια εντοπισμού αυτών των υποθετικών υπερσυμμετρικών σωματιδίων της σκοτεινής ύλης γίνεται επίσης στο CERN, καθώς και σε δύο υπόγεια ορυχεία στη Νότια Ντακότα των ΗΠΑ (πείραμα LUX - το πιο ευαίσθητο πείραμα μέχρι σήμερα) και στη Μινεσότα (πείραμα CoGeNT). Υπάρχουν και άλλα παρεμφερή πειράματα σε εξέλιξη, όπως τα CRESST-II και DAMA/LIBRA επίσης κάτω από το Γκραν Σάσο, το XMASS-I σε ορυχείο της Ιαπωνίας και το PICO-60 σε ορυχείο του Καναδά.

Ο ανιχνευτής ΧΕΝΟΝ1Τ αναμένεται να είναι έτοιμος να συλλέξει δεδομένα τον Μάρτιο του 2016, σύμφωνα με την επιθεώρηση «Nature». Οι 125 ερευνητές της διεθνούς κοινοπραξίας ΧΕΝΟΝ θα παρακολουθούν 3,5 τόνους υγρού ξένον, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα παρατηρήσουν την ασθενή αλληλεπίδραση του υγρού με τα προερχόμενα από το διάστημα σωματίδια της σκοτεινής ύλης, τα οποία αναμένεται να αφήσουν ένα αμυδρό φωτεινό ίχνος.

Το υγρόν ξένον θα βρίσκεται σε θερμοκρασία μείον 100 βαθμών Κελσίου και θα περιβάλλεται από μια δεξαμενή με 700 τόνους καθαρού νερού, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η επίδραση της φυσικής ραδιενέργειας από τα βάθη της Γης. Η σκοτεινή ύλη ούτε εκπέμπει, ούτε απορροφά το φως, γι' αυτό λέγεται και «σκοτεινή». Όμως ασκεί βαρυτικές επιδράσεις στα άστρα και στους γαλαξίες, πράγμα που την καθιστά έτσι έμμεσα αντιληπτή. Το θέμα είναι πλέον να παρατηρηθεί και άμεσα.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=753512

381B54709731AA6355C326B19F768340.jpg.6caabe16f5d716a267caf4a5df1dc363.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ενα «Τρίγωνο» γεμάτο σκοτεινή ύλη. :cheesy:

Αστρονόμοι με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Έβαν Κίρμπι του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) εντόπισαν τη μεγαλύτερη συγκέντρωση σκοτεινής ύλης που εχει παρατηρηθεί οπουδήποτε στο σύμπαν έως τώρα. Πρόκειται για τον νάνο γαλαξία του Triangulum II που έχει μόνο 1.000 άστρα και βρίσκεται στις παρυφές του δικού μας γαλαξία.

Η μάζα του εν λόγω μίνι-γαλαξία είναι πολύ μεγαλύτερη από την συνολική μάζα των άστρων, πράγμα που σημαίνει ότι η υπόλοιπη μάζα αποτελείται από σκοτεινή ύλη. Η αναλογία σκοτεινής προς κανονική (ορατή) ύλη είναι η μεγαλύτερη στο Σύμπαν. Συνεπώς ο γαλαξίας αυτός γίνεται πλέον ο κατ' εξοχήν στόχος για τους «κυνηγούς» της σκοτεινής ύλης. Προηγουμένως όμως θα πρέπει να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα του Κίρμπι από άλλους επιστήμονες. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters».

Μια από τις εικόνες που έδωσαν στη δημοσιότητα οι ερευνητές από τις προσομοιώσεις που έκαναν. Αριστερά καταγράφεται η κατανομή άστρων του γαλαξία και δεξιά η συγκέντρωση σκοτεινής ύλης

Triangulum_II_620x400.jpg.fdff366b2848a3beeb67f8cacf354747.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

«Τριχωτή» σκοτεινή ύλη περιβάλλει τη Γη. :cheesy:

Ο Γκάρι Πρεζό, στέλεχος του περίφημου εργαστηρίου αεριώθησης (JPL) της NASA υποστηρίζει ότι στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν μεγάλες συγκεντρώσεις σκοτεινής ύλης και μάλιστα σχηματίζει μεγάλα μακριά νήματα.

Σύμφωνα με τον Πρεζό πρόκειται για ένα είδος «τριχωτής» σκοτεινής ύλης η οποία περιβάλλει και τη Γη.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η αλληλεπίδραση της σκοτεινής ύλης με τη βαρύτητα σχηματίζει κολοσσιαία ρεύματα όπου τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης κινούνται με ενιαίο τρόπο πέριξ αλλά και εντός των γαλαξιών. Οι προσομοιώσεις που έκανε ο Πρεζό έδειξαν πώς όταν ένα ρεύμα σκοτεινής ύλης περάσει από τον πυρήνα ενός πλανήτη σχηματίζονται καινούργια υπέρπυκνα νήματα που ο ερευνητής χαρακτηρίζει «τριχωτά».

Ο Πρεζό στο άρθρο του που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal» θεωρεί πιθανό να έχουν σχηματιστεί γύρω από τη Γη τέτοια τριχωτά νήματα σκοτεινής ύλης. Εκτιμά ότι αν καταφέρουν οι επιστήμονες να εντοπίσουν αυτά τα νήματα και στη συνέχεια εντοπίσουν τις… ρίζες τους θα ανακαλύψουν εκεί ένα πραγματικό θησαυρό δεδομένων για τη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη.

Η σκοτεινή ύλη είναι μια αόρατη κοσμική «ουσία», η βαρύτητα της οποίας πιστεύεται ότι συγκρατεί τους γαλαξίες και τα αντικείμενα του Σύμπαντος στη θέση τους. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των κοσμολόγων το Σύμπαν αποτελείται από τη συμβατική ύλη (την ορατή ύλη) σε ποσοστό μόλις περίπου 5% ενώ η σκοτεινή ύλη υπολογίζεται ότι αντιστοιχεί σε ποσοστό περίπου 27%, με το υπόλοιπο ποσοστό να αντιστοιχεί στην επίσης μυστηριώδη σκοτεινή ενέργεια.

Ως σήμερα έχει καταστεί αδύνατο να εντοπίσουμε τη σκοτεινή ύλη. Το μυστήριο της σκοτεινής ύλης χρονολογείται από τη δεκαετία του 1930, όταν οι αστρονόμοι αντιλήφθηκαν ότι η μάζα και η βαρύτητα των σωμάτων που βλέπουμε στο Σύμπαν δεν είναι αρκετές για να εξηγηθεί η κίνηση των γαλαξιών.

Η σκοτεινή ύλη γίνεται αντιληπτή λόγω της βαρυτικής της επίδρασης στους γαλαξίες, οι επιστήμονες όμως δεν έχουν ιδέα από τι αποτελείται. Γνωρίζουν πάντως ότι δεν εκπέμπει, δεν ανακλά και δεν διαθλά την ακτινοβολία, γι' αυτό και είναι κυριολεκτικά αόρατη. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί και ορισμένες «εξωτικές» θεωρίες για τη σκοτεινή ύλη. Κάποιες από αυτές υποστηρίζουν ότι αποτελεί ένα κβαντικό ελάττωμα που απέμεινε μετά τη γέννηση του Σύμπαντος, ότι διαθέτει μάζα σε άλλες διαστάσεις ή ότι συνιστά μια τροποποιημένη μορφή της βαρύτητας. Οι επιστήμονες αρχίζουν επίσης να υποψιάζονται ότι ο όρος «σκοτεινή» ύλη είναι παραπλανητικός και ότι ίσως θα έπρεπε να αντικατασταθεί με τον όρο «διαφανής» ύλη ή απλώς «άγνωστη» ύλη (materia incognita).

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=756621

ECC7C0CDDF0AE6F270F39F32D916DCA8.jpg.3e1c2441cee7c9aba7ceb527b24fd16b.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Κίνα: Εκτόξευσε τον πρώτο δορυφόρο- εξερευνητή σωματιδίων σκοτεινής ύλης! :cheesy:

Η Κίνα είναι ο νέος «παίκτης» στο κυνήγι της μυστηριώδους σκοτεινής ύλης, καθώς εκτόξευσε με επιτυχία και έθεσε σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη τον πρώτο της δορυφόρο Dark Matter Particle Explorer-DAMPE (Εξερευνητής Σωματιδίων Σκοτεινής Ύλης), πιο γνωστό στους Κινέζους ως «Γουκόνγκ» ή «Βασιλιάς-μαϊμού».

Ο δορυφόρος εκτοξεύθηκε πάνω σε έναν κινεζικό πύραυλο "Long March 2D" και κατασκευάσθηκε από μηχανικούς και επιστήμονες του Κέντρου Μηχανικής Μικροδορυφόρων της Σαγκάης, σύμφωνα με το «Nature».

O DAMPE θα μελετά τα σωματίδια υψηλής ενέργειας στο διάστημα, διαθέτοντας ευαίσθητους ανιχνευτές για ηλεκτρόνια, φωτόνια, ακτίνες γάμμα και κοσμική ακτινοβολία. Παρόμοιοι ανιχνευτές, αλλά μικρότερης ευαισθησίας, υπάρχουν κάτω από τη Γη και στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (πείραμα Alpha Magnetic Spectrometer-AMS).

Ο δορυφόρος θα προσπαθήσει να ανιχνεύσει την προέλευση αυτών των σωματιδίων, ορισμένα από τα οποία μπορεί να προέρχονται από συγκρούσεις σωματιδίων σκοτεινής ύλης (αν όντως υπάρχουν τέτοια σωματίδια). Η σκοτεινή ύλη εκτιμάται ότι αποτελεί περίπου το 85% της ύλης του σύμπαντος αλλά δεν έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα άμεσα, παρά μόνο έμμεσα, μέσω των βαρυτικών επιδράσεων που ασκεί στην κανονική ύλη.

Ο DAMPE είναι ο πρώτος από μια νέα γενιά πέντε φιλόδοξων κινεζικών επιστημονικών δορυφόρων, που από το 2011 προωθεί η Κινεζική Ακαδημία Επιστημών. Το καλοκαίρι του 2016 η Κίνα θα εκτοξεύσει τον πρώτο στον κόσμο πειραματικό δορυφόρο κβαντικών τηλεπικοινωνιών, που θα μελετήσει το αινιγματικό φαινόμενο της κβαντικής διεμπλοκής (της εξ αποστάσεως ακαριαίας αλληλεπίδρασης αντικειμένων όπως των σωματιδίων), με απώτερο στόχο τη δημιουργία ενός διεθνούς κβαντικού τηλεπικοινωνιακού δικτύου και διαδικτύου.

Θα ακολουθήσει αργότερα εντός του επόμενου έτους, η εκτόξευση ενός τηλεσκοπίου ακτίνων-Χ (του Hard X-Ray Modulation Telescope ή HXMT), που θα αναζητά μαύρες τρύπες από την ακτινοβολία τους. Οι άλλες δύο επιστημονικές διαστημικές αποστολές θα αφορούν ένα δορυφόρο πειραμάτων μικροβαρύτητας και βιολογίας, καθώς κι ένα δορυφόρο μελέτης του διαστημικού καιρού.

Για τα διαστημικά προγράμματά της η Κίνα συχνά συνεργάζεται με τον πρόθυμο Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), καθώς οι ΗΠΑ από το 2011 - με νόμο του Κογκρέσου- έχουν θέσει φραγμούς στη διαστημική συνεργασία τους με τους Κινέζους, με εξαιρέσεις σε σπάνιες περιπτώσεις. Έτσι, και ο «κυνηγός» της σκοτεινής ύλης DAMPE αναπτύχθηκε σε συνεργασία με την Ιταλία και την Ελβετία, αν και οι κινέζοι επιστήμονες θα ήθελαν να έχουν περισσότερες επαφές και με τους αμερικανούς συναδέλφους τους.

Βίντεο.

http://www.pronews.gr/portal/20151221/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CF%82-%C2%AB%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%82%C2%BB-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CF%85%CE%BD%CE%AE%CE%B3%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BE%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%AE

 

 

«Euclid» και «James Webb»: Σημαντικά βήματα για δύο από τα πιο φιλόδοξα προγράμματα της ESA :cheesy:

Το στάδιο της εξέτασης προκαταρκτικού σχεδιασμού (preliminary design review) πέρασε η αποστολή «Euclid» (Ευκλείδης) της ESA, με σκοπό τη διευρεύνηση της «Σκοτεινής Πλευράς» του Σύμπαντος (δηλαδή τη Σκοτεινή Ύλη και Ενέργεια). Όπως είπε ο Τζιουζέπε Ράκα, project manager του «Euclid», όλα τα στοιχεία έχουν αξιολογηθεί. «Ξέρουμε τώρα ότι η αποστολή είναι εφικτή και ότι μπορούμε να ασχοληθούμε με το επιστημονικό κομμάτι».

Η αποστολή είχε προταθεί το 2007, με τον «Ευκλείδη» να επιλέγεται ως η δεύτερη μέσης κατηγορίας αποστολή στο πλαίσιο του προγράμματος Cosmic Vision τον Οκτώβριο του 2011. Έκτοτε το πρόγραμμα μελετάται και εξελίσσεται, ανοίγοντας τον δρόμο για την έναρξη της κατασκευής του σκάφους.

Ο «Ευκλείδης» έχει σκοπό να παρέχει πολύτιμες νέες ματιές στη «Σκοτεινή Πλευρά του Σύμπαντος», δηλαδή την Σκοτεινή Ύλη και τη Σκοτεινή Ενέργεια, που αποτελούν βασικά τμήματα του υπάρχοντος μοντέλου που είναι αποδεκτό όσον αφορά τη δημιουργία και εξέλιξη του σύμπαντος.

Υπενθυμίζεται πως παρατηρήσεις των τελευταίων δεκαετιών έχουν αποκαλύψει ότι λιγότερο από το 5% της ύλης του σύμπαντος είναι υπό τη μορφή κανονικών ατόμων, ενώ μια πολύ μεγαλύτερη ποσότητα Σκοτεινής Ύλης φαίνεται να υπάρχει, όπως προκύπτει/συμπεραίνεται βάσει παρατηρήσεων και μετρήσεων (όπως στην ταχύτητα περιστροφής των γαλαξιών). Η ύλη αυτή δρα μέσω της βαρύτητας, αλλά είναι αόρατη.

Από την άλλη πλευρά, οι επιστήμονες επικαλούνται τη Σκοτεινή Ενέργεια για να εξηγηθεί η επιτάχυνση της διαστολής του Σύμπαντος.

Και στις δύο περιπτώσεις ωστόσο, η Σκοτεινή Ύλη και η Σκοτεινή Ενέργεια είναι αόρατες.

Ο «Ευκλείδης» αναμένεται να παράσχει επιπλέον δεδομένα στους αστρονόμους χαρτογραφώντας τα σχήματα, τις θέσεις και τις κινήσεις δύο δισ. γαλαξιών, επιτρέποντας μια ακριβέστερη ματιά στις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά της Σκοτεινής Ύλης και της Σκοτεινής Ενέργειας. Η εκτόξευσή του αναμένεται τον Δεκέμβριο του 2020 από το Κουρού της Γαλλικής Γουϊάνας.

Όσον αφορά το James Webb Space Telescope, η ESA υπέγραψε συμβόλαιο με την Arianespace για την εκτόξευσή του από το Κουρού τον Οκτώβριο του 2018. Στους «στόχους» του διαστημικού τηλεσκοπίου, διαμέτρου 6,5 μέτρων, περιλαμβάνεται ο εντοπισμός των πρώτων γαλαξιών του Σύμπαντος και η παρακολούθηση της εξέλιξής τους, καθώς και η μελέτη της γένεσης νέων άστρων και πλανητικών συστημάτων.

Σε πιο «κοντινό» επίπεδο, θα μελετηθούν και οι πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος- αλλά και γύρω από άλλα άστρα.

http://www.naftemporiki.gr/story/1044300/euclid-kai-James-webb-simantika-bimata-gia-duo-apo-ta-pio-filodoksa-programmata-tis-esa

euclid-esa.jpg.6cb9e69471d6718d0fb4e5bf8a6bf410.jpg

1858465092_7_1_1.JPG.e68e8154048478c1cf0788fb5eaae446.JPG

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Ένα «τεστ ταχύτητας» για την σκοτεινή ύλη. :cheesy:

Ένα από τα πιο συναρπαστικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης φυσικής είναι το γεγονός ότι παρότι δεν μπορεί ακόμα να δώσει απάντηση στο ερώτημα «τι ακριβώς είναι η σκοτεινή ύλη;»,

τουναντίον μπορεί να αποδείξει πειραματικά και θεωρητικά ότι η σκοτεινή ύλη αποτελεί το 84.5% της συνολικής ύλης του σύμπαντος και το 26.8% του συνολικού περιεχομένου του σύμπαντος (το 68,3% είναι η σκοτεινή ενέργεια).

Ένας καλός υποψήφιος για σωματίδια σκοτεινής ύλης είναι τα επονομαζόμενα στείρα νετρίνα που δεν αλληλεπιδρούν τα μποζόνια W και Ζ, εφόσον έχουν μάζα της τάξης των keV και διαθέτουν τον κατάλληλο χρόνο ζωής. Σύμφωνα με θεωρίες πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου, όταν ένα τέτοιο νετρίνο διασπάται παράγει φωτόνιο με ενέργεια από 1 έως 50 keV. Οι θεωρίες αυτές απέκτησαν ενδιαφέρον πριν από 2 χρόνια περίπου, εξαιτίας της ανίχνευσης μιας μονοχρωματικής γραμμής φωτονίων ενέργειας 3,6 keV που εκπέμπονται από το κέντρο του γαλαξία μας, τον γαλαξία της Ανδρομέδας και γαλαξιακά σμήνη, τα οποία θεωρούνται ότι περιβάλλονται από μια σφαιρική «άλω» σκοτεινής ύλης.

Ένα από τα θεωρητικά μοντέλα εξηγεί την γραμμή εκπομπής υποθέτοντας ότι τα σωματίδια σκοτεινής ύλης είναι «στείρα» νετρίνα μάζας 7.1 keV, τα οποία όταν διασπώνται παράγουν ένα φωτόνιο και ένα ελαφρύτερο νετρίνο. Υπάρχουν όμως κι άλλα θεωρητικά μοντέλα σκοτεινής ύλης, που δεν περιλαμβάνουν στείρα νετρίνα, αλλά επίσης προβλέπουν μια γραμμή 3.55 keV. Αυτά τα μοντέλα μπορούν να εξηγήσουν καλύτερα την χαρακτηριστική απουσία εκπομπών ακτίνων Χ στα φάσματα γαλαξιών που κυριαρχούνται από την σκοτεινή ύλη.

Η προαναφερθείσα παρατήρηση των φωτονίων ενέργειας 3.55 keV μπορεί να θεωρείται ως ένδειξη ανίχνευσης σκοτεινής ύλης, όμως οι αστροφυσικοί δεν έχουν ακόμα αποκλείσει την πιθανότητα μιας πιο συνηθισμένης ερμηνείας γι αυτά τα φωτόνια. Να εκπέμπονται δηλαδή φωτόνια με την συγκεκριμένη ενέργεια από την γνωστή ύλη, μέσα από διάφορες γνωστές διαδικασίες [π.χ. η παρατηρηθείσα ροή φωτονίων στα 3.55 keV θα μπορούσε να εξηγηθεί από φωτόνια εκπομπής των στοιχείων Καλίου και Χλωρίου].

http://arxiv.org/abs/1405.7943

Σε μια νέα ανάλυση [Dark Matter Velocity Spectroscopy] ο Eric Speckhard και οι συνεργάτες του προτείνουν μια μέθοδο για την διάκριση των φασματικών γραμμών εκπομπής που οφείλονται στην σκοτεινή ύλη.

http://journals.aps.org/prl/abstract/10.1103/PhysRevLett.116.031301

Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζουν ότι μια συγκεκριμένη φασματική γραμμή που παράγεται από σωματίδια σκοτεινής ύλης θα παρατηρείται σε μια λίγο διαφορετική συχνότητα σε σχέση με αυτή που παράγεται από εκπομπή συνήθους αερίου.

Ο λόγος είναι ότι τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης και τα σωματίδια του αερίου έχουν διαφορετικές κατανομές ταχύτητας ως προς το σύστημα αναφοράς του ηλιακού μας συστήματος.

Τα σωματίδια του αερίου περιστρέφονται με τον γαλαξιακό δίσκο και έχουν μια ευρεία κατανομή ταχυτήτων που εξαρτάται από τη θερμοκρασία και την τυρβώδη δυναμική του αερίου. Όπως φαίνεται στην παραπάνω εικόνα, αν η ανίχνευση της ακτινοβολίας που εκπέμπουν αυτά τα σωματίδια γίνεται προς την κατεύθυνση της περιστροφής του γαλαξία, θα φαίνονται σαν να απομακρύνονται , οπότε η συχνότητά τους θα μετατοπίζεται προς το ερυθρό. Όμως, όταν τα σωματίδια του αερίου παρατηρούνται προς την αντίθετη με την περιστροφή του γαλαξία κατεύθυνση, τότε η συχνότητα θα μετατοπίζεται προς το μπλε.

Σε αντίθεση με το αέριο, τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης κινούμενα μέσα στην γαλαξιακή άλω αναμένεται να έχουν μια πιο ισότροπη κατανομή ταχυτήτων, περίπου σαν την κατανομή Maxwell. Σε σχέση με το σύστημα ηρεμίας του γαλαξία μας, οι ταχύτητές τους κατά μέσο όρο θα είναι μηδέν. Οι μετατοπίσεις Doppler της ακτινοβολίας από τις εκπομπές της σκοτεινής ύλης λόγω της κίνησης του Ήλιου, θα έχουν αντίθετο πρόσημο σε σύγκριση με αυτές του αερίου: μετατοπίσεις στο μπλε όταν ανιχνεύονται προς την κατεύθυνση της περιστροφής και μετατόπιση στο ερυθρό όταν ανιχνεύονται αντίθετα με αυτήν.

http://arxiv.org/pdf/1507.04744v2.pdf

Υποθέτοντας τυπικές γαλαξιακές ταχύτητες 200 με 300 km/s (περίπου το 0.1% της ταχύτητας του φωτός), οι ερευνητές εκτίμησαν ότι αν τα φάσματα που θα συλλεχθούν έχουν ακρίβεια 0.1% ως προς την ενέργεια των φωτονίων, τότε είναι δυνατός ο διαχωρισμός των φωτονίων που οφείλονται στη σκοτεινή ύλη από με αυτά που παράγονται από τη συνηθισμένη ύλη. Ένας παρόμοιος έλεγχος θα μπορούσε να γίνει και στις αντίστοιχες φασματικές γραμμές του γαλαξία της Ανδρομέδας.

Ας σημειωθεί ότι, ο φασματογράφος μαλακών ακτίνων Χ (SXS) της αποστολής Astro-H, που θα εκτοξευθεί στις 12-2-2016, διαθέτει την ικανότητα ανίχνευσης φωτονίων με ακρίβεια 0,1%. Σύμφωνα με τους ερευνητές θα αρκούσαν μετρήσεις διάρκειας 23 ημερών για να αποκτηθούν φάσματα ικανοποιητικής στατιστικής που θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν αν η γραμμή των 3,6 KeV προέρχεται από τη σκοτεινή ύλη ή όχι…

Διαβάστε περισσότερα: A Speed Test for Dark Matter

https://physics.aps.org/articles/v9/7

http://physicsgg.me/2016/01/22/%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%cf%84%ce%b5%cf%83%cf%84-%cf%84%ce%b1%cf%87%cf%8d%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae/

e7_2.thumb.png.4c192a0665efd4c160f6e3c676a3bed2.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 μήνες αργότερα...

Τελικά το πείραμα DAMA ανίχνευσε σκοτεινή ύλη; :cheesy:

Οι επιστήμονες είναι σχεδόν σίγουροι για την ύπαρξη αυτού του μυστηριώδους υλικού, το οποίο εκτιμάται ότι υπάρχει παντού γύρω μας, και μάλιστα σε πενταπλάσια ποσότητα από ό,τι η κανονική ύλη. Είναι όμως αόρατο εξ ορισμού, και μέχρι σήμερα κανείς δεν ξέρει από τι αποτελείται.

Τώρα, τέσσερις ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες θα επιχειρήσουν να αναπαράγουν ένα πείραμα στην Ιταλία, το οποίο φέρεται να ανίχνευσε για πρώτη φορά τη λεγόμενη σκοτεινή ύλη.

Εδώ και μια δεκαετία, δυσεξήγητες λάμψεις καταγράφονται στον ανιχνευτή DAMA, κρυμμένο βαθιά κάτω από το βουνό του Γκραν Σάσο στην κεντρική Ιταλία. Οι λάμψεις, λένε οι υπεύθυνοι του ερευνητικού προγράμματος, παράγονται όταν οι κρύσταλλοι του ανιχνευτή τύχει να συγκρουστούν με εισερχόμενα σωματίδια σκοτεινής ύλης.

Τα υποθετικά αυτά σωματίδια μπορεί να είναι τα λεγόμενα WIMP, ή «ασθενώς αλληλεπιδρώντα μαζικά σωματίδια» -μια από τις επικρατέστερες θεωρίες για τη σύσταση της σκοτεινής ύλης.

Από την πρώτη ανίχνευση το 1998 μέχρι σήμερα, ο ανιχνευτής DAMA καταγράφει μια περιοδική αυξομείωση στις λάμψεις στη διάρκεια κάθε έτους. Αυτό ακριβώς θα περίμενε κανείς να δει σύμφωνα με τις εκτιμήσεις άλλων ερευνητών, οι οποίοι υπολογίζουν ότι η Γη δέχεται περιοδικούς βομβαρδισμούς σωματίων καθώς περνά μέσα από έναν δακτύλιο σκοτεινής ύλης που περιβάλλει τον Γαλαξία.

Το πρόβλημα είναι ότι αν πρόκειται πράγματι για βομβαρδισμό της Γης από σκοτεινή ύλη «πολλά άλλα πειράματα για την ανίχνευση σκοτεινής ύλης θα το είχαν δει εδώ και πολύ καιρό», επισημαίνει στο δικτυακό τόπο του περιοδικού Nature o Καϊσουάν Νι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, ο οποίος εργάζεται στον ανιχνευτή σκοτεινής ύλης Xenon1T.

Όμως η αδυναμία ανίχνευσης του σήματος με άλλους ανιχνευτές ίσως οφείλεται στη διαφορετική μεθοδολογία στην οποία βασίζεται ο DAMA: ο ιταλικός ανιχνευτής είναι ο μόνος που χρησιμοποιεί κρυστάλλους ιωδιούχους νατρίου για να καταγράφει τα εισερχόμενα WIMP.

Είναι επομένως πιθανό ότι τα WIMP αλληλεπιδρούν με το στοιχείο νάτριο διαφορετικά από ό,τι με άλλα στοιχεία.

Αυτό το ενδεχόμενο θα εξετάσουν τώρα τέσσερα νέα πειράματα με κρυστάλλους ιωδιούχου νατρίου. Ο πρώτος ανιχνευτής, για τον οποίο συνεργάστηκαν το νοτιοκορεατικό πρόγραμμα KIMS και το αμερικανικό De-Ice, θα αρχίσει να λειτουργεί σε λίγες εβδομάδες στο υπόγειο εργαστήριο του Γιανγκγιάνγκ ανατολικά της Σεούλ.

Ένας ακόμα ανιχνευτής κατασκευάζεται από το πρόγραμμα ANAIS στα ισπανικά Πυρηναία, ενώ σε λίγα χρόνια αναμένεται να ολοκληρωθούν και δύο νέοι ανιχνευτές του προγράμματος SABRE, ένας στο Γκραν Σάσο και ένας ακόμα σε εγκαταλειμμένο ορυχείο της Αυστραλίας.

Το πρόγραμμα SABRE θα χρησιμοποιήσει κρυστάλλους ιωδιούχου νατρίου με μικρότερα ποσοστά μόλυνσης από ιωδιούχο κάλιο -μερικά ισότοπα του καλίου είναι ραδιενεργά και παράγουν λάμψεις που περιπλέκουν την ανίχνευση.

Σε λίγα χρόνια, διαβεβαιώνουν οι σχεδιαστές των νέων πειραμάτων, θα γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν οι μυστηριώδεις λάμψεις στο DAMA προέρχονται όντως από σκοτεινή ύλη.

Αν η απάντηση είναι καταφατική, η επιστήμη θα βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στην κατανόηση ενός βασικού συστατικού του Σύμπαντος.

Αν όμως οι ελπίδες διαψευστούν, οι φυσικοί θα πρέπει να επιστρέψουν στο τετράγωνο ένα…

http://physicsgg.me/2016/04/06/%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1-dama-%ce%b1%ce%bd%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b5-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd/

WEB_1_DAMA---LIBRA_10_IMG_0165.jpg.393619c084d5e6b0cd73a507a8f41fa9.jpg

2E5423D00223B31AF7B2192E2BD2D3B1.jpg.8dad09aad03476aae76fa6a1dfb63680.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Νέα ανατρεπτική θεωρία για τη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη. :cheesy:

Ερευνητές με επικεφαλής τον Αλεξάντερ Καντίνσκι , αστροφυσικό του Κέντρου Goddard της NASA δημοσιεύουν στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal Letters» μια νέα ανατρεπτική θεωρία για τη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη.

Σύμφωνα με τους ερευνητές η σκοτεινή ύλη δημιουργήθηκε από μελανές οπές οι οποίες δημιουργήθηκαν ένα μόλις δευτερόλεπτο μετά την γέννηση του Σύμπαντος. Αυτές οι μελανές οπές ονομάζονται «αρχέγονες». Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία οι αρχέγονες μαύρες τρύπες συγχωνεύονταν προκαλώντας σειρά κοσμικών φαινομένων που έπαιξαν ρόλο στην εξέλιξη του Σύμπαντος.

Το μυστήριο της σκοτεινής ύλης χρονολογείται από τη δεκαετία του 1930, όταν οι αστρονόμοι αντιλήφθηκαν ότι η μάζα και η βαρύτητα των σωμάτων που βλέπουμε στο Σύμπαν δεν είναι αρκετές για να εξηγηθεί η κίνηση των γαλαξιών. Η σκοτεινή ύλη γίνεται αντιληπτή λόγω της βαρυτικής της επίδρασης στους γαλαξίες, οι επιστήμονες όμως δεν έχουν ιδέα από τι αποτελείται.

Γνωρίζουν πάντως ότι δεν εκπέμπει, δεν ανακλά και δεν διαθλά την ακτινοβολία, για’ αυτό και είναι κυριολεκτικά αόρατη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των κοσμολόγων το Σύμπαν αποτελείται από τη συμβατική ύλη (την ορατή ύλη) σε ποσοστό μόλις περίπου 5% ενώ η σκοτεινή ύλη υπολογίζεται ότι αντιστοιχεί σε ποσοστό περίπου 27%, με το υπόλοιπο ποσοστό να αντιστοιχεί στην επίσης μυστηριώδη σκοτεινή ενέργεια.

Η NASA μαζί με την ανακοίνωση της νέα θεωρίας έδωσε στη δημοσιότητα ένα βίντεο στο οποίο παρουσιάζονται προσομοιώσεις της συγχώνευσης αρχέγονων μελανών οπών. Η προσομοίωση παρουσιάζεται σε αργή κίνηση ώστε να γίνεται κατανοητή η διεργασία. Ο δακτύλιος γύρω από τις μελανές οπές που συγχωνεύονται ονομάζεται «δακτύλιος Αϊνστάιν».

Πρόκειται για ένα κοσμικό φαινόμενο που εκδηλώνεται όταν το φως άστρων, γαλαξιών ή άλλων φωτεινών αντικειμένων παραμορφώνεται από τη βαρύτητα ενός άλλου γαλαξία ή αντικειμένου μεγάλης μάζας. Η βαρύτητα ουσιαστικά παραμορφώνει το χώρο έτσι ώστε οι ακτίνες φωτός να ακολουθούν καμπύλη πορεία.

Οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια κατάφεραν με τη μέθοδο του «βαρυτικού φακού» να παρατηρούν το φαινόμενο και να εντοπίζουν πολύ μακρινά άστρα και γαλαξίες του Σύμπαντος.

Δείτε το βίντεο με τη συγχώνευση των αρχέγονων μελανών οπών

galaxias_11.jpg.38f13eac795a25f21bb1f3aa973609d1.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν «αόρατο» Γαλαξία από… Σκοτεινή Ύλη ! :cheesy:

Η μεγάλη Χιλιοστομετρική Συστοιχία της Ατακάμα ((Atacama Large Millimeter Array (ALMA)) φωτογράφισε μια εικόνα με πολύ λεπτές στρεβλώσεις.

http://www.almaobservatory.org/en/about-alma

Αυτό, από μόνο του, δεν είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον; όμως, οι στρεβλώσεις αυτές κατευθύνονται προς ένα κρυφό γαλαξία-ένα σκοτεινό, νάνο γαλαξία που περιέχει ως επί το πλείστον...σκοτεινή ύλη .

Η σκοτεινή ύλη δείχνει να είναι ένα από τα δύο στοιχεία που λείπουν από το πάζλ του σύμπαντός. Η εικόνα που ακολουθεί, φωτογραφημένη από τη Συστοιχία ALMA, εμφανίζει αχνά κόκκινα τόξα να ''γειτονεύουν'' με ένα γαλαξία (εμφανίζεται στο μπλε φως παρακάτω) σχεδόν 4 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Οι στρεβλώσεις του φωτός θεωρούνται ότι έχουν προκληθεί από βαρυτικές δυνάμεις από ένα σκοτεινό νάνο γαλαξία ακριβώς πίσω από αυτόν.

Η NASA εξηγεί: «είμαστε πολύ πιο σίγουροι του τι δεν είναι η σκοτεινή ύλη από το τι πιστεύουμε ότι είναι. Σίγουρα γνωρίζουμε ότι η σκοτεινή ύλη δεν αποβάλλει ή απορροφά φως, γεγονός που την καθιστά εντελώς αόρατη για τα τηλεσκόπια μας μέχρι τώρα. Και ακόμα κι αν δεν έχουμε τις γνωστές τεχνικές για να δούμε την σκοτεινή ύλη, όλη αυτή η ύλη έχει βαρυτικές δυνάμεις, η οποίες επιδρούν σε ότι βρίσκεται κοντά της (ακόμη και το φως). Όπως είχε προβλεφθεί από τη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν, οι βαρυτικές δυνάμεις ορισμένων ''οντοτήτων'' (ουσιών, στοιχείων) τροποποιούν το φως και προκαλούν ένα φαινόμενο εστιασμού, το οποίο καλείται : βαρυτικός φακός.

Αυτό παρέχει σημαντικά στοιχεία σχετικά με τους παρακείμενους γαλαξίες, ακόμη και όταν είναι πολύ μακριά ή, σε αυτό το ''σενάριο'' αόρατοι. Μπορούμε να εντοπίσουμε αυτά τα αόρατα αντικείμενα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που μπορείτε να δείτε σταγόνες βροχής πάνω σε ένα παράθυρο. Ξέρετε ότι είναι εκεί επειδή μεταβάλλουν την εικόνα των αντικειμένων στο φόντο.

Η μελέτη προτείνει ότι μπορεί να μην έχουμε δει τους περισσότερους νάνους γαλαξίες, επειδή γενικά ή σύνθεσή τους είναι από σκοτεινή ύλη.

Για σχεδόν δύο δεκαετίες, οι επιστήμονες έχουν δει τον ίδιο τύπο στρεβλώσεων τους οποίους ονομάζουν :«Αποκλίσεις». Το ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να εξηγήσουν αυτές τις Αποκλίσεις και να διευρύνουν τις δυνατότητες της Συστοιχίας ALMA έτσι ώστε να ανακαλυφθούν παρόμοια αντικείμενα που θα συγκριθούν μεταξύ τους, γεγονός που θα βοηθήσει τους αστρονόμους να μάθουν περισσότερα για τη σκοτεινή ύλη.

http://www.pronews.gr/portal/20160613/genika/diastima/49/astronomoi-anakalypsan-enan-aorato-galaxia-apo-skoteini-uli

sn-shot-blobs3.thumb.png.9ec0cc6c8ab0ec583b51f66c598373a1.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Ο πιο ευαίσθητος ανιχνευτής σκοτεινής ύλης ολοκλήρωσε την έρευνά του χωρίς να εντοπίσει σωματίδια σκοτεινής ύλης. :cheesy:

Παρουσιάστηκαν στο διεθνές συνέδριο για την σκοτεινή ύλη (IDM 2016) τα αποτελέσματα της έρευνας του πιο ευαίσθητου ανιχνευτή σκοτεινής ύλης (Large Underground Xenon – LUX), από τον Οκτώβριο του 2014 έως το Μάιο του 2016.

Παρά το γεγονός ότι η ευαισθησία του LUX ξεπέρασε κατά πολύ τους αρχικούς στόχων των επιστημόνων, δυστυχώς δεν ανιχνεύθηκαν σωματίδια σκοτεινής ύλης. Aυτό δεν σημαίνει πως η έρευνα απέτυχε. Αντίθετα, ακόμα κι αυτό το «αρνητικό αποτέλεσμα» είναι πολύ σημαντικό, πρώτον γιατί περιορίζει πολλά θεωρητικά μοντέλα που περιγράφουν την σκοτεινή ύλη και δεύτερον διότι θα καθορίσει τον σχεδιασμό και την ευαισθησία των νέων ανιχνευτών σκοτεινής ύλης – π.χ. στο πείραμα LUX-ZEPLIN LZ.

Here is the direct link to the full set of slides for the new result: https://t.co/AK90JeI25F pic.twitter.com/rcTcLSnft1

 

— LUX Dark Matter (@luxdarkmatter) July 21, 2016

πηγές:

1. World’s most sensitive dark matter detector completes search

2. It’s still proving impossible to find dark matter

Ακολουθεί αντίστοιχο άρθρο στα ελληνικά:

Η σκοτεινή ύλη παραμένει στο σκοτάδι.

Άκαρπες αποδείχθηκαν οι προσπάθειες ενός από τους πιο ευαίσθητους ανιχνευτές στον κόσμο, ο οποίος για 20 μήνες «κυνηγούσε» σωματίδια σκοτεινής ύλης από ένα ορυχείο 1.500 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους στη Νότια Ντακότα των ΗΠΑ.

Ο ανιχνευτής LUX (Large Underground Xenon) στοίχισε 10 εκατομμύρια δολάρια, ενώ περίπου 100 επιστήμονες από 20 και πλέον πανεπιστήμια και ινστιτούτα από όλο τον κόσμο επιβλέπουν τη λειτουργία και παίρνουν μέρος στην ανάλυση των δεδομένων.

Αν και αρκετοί ερευνητές ήταν αρκετά αισιόδοξοι για την πορεία του πειράματος, τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από τον Οκτώβριο του 2014 έως τον Μάιο του 2016 δεν κατέληξαν σε κάποιο θετικό αποτέλεσμα, όπως ανακοινώθηκε σε διεθνές συνέδριο στη Βρετανία με θέμα τη σκοτεινή ύλη.

Παρόλο που η σκοτεινή ύλη αντιστοιχεί στο 85% περίπου της ύλης στο σύμπαν, είναι δύσκολο να εντοπισθεί καθώς δεν εκπέμπει ούτε απορροφά ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, όπως για παράδειγμα φως. Ωστόσο, η παρουσία της «προδίδεται» από την επίδραση που ασκεί μέσω της βαρύτητάς της στη συμβατική ύλη και σε κοσμικές δομές όπως τα σμήνη γαλαξιών, που δεν κινούνται όπως ακριβώς προβλέπει η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας.

Αυτή η ασυμφωνία θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι η Γενική Σχετικότητα δεν περιγράφει αξιόπιστα τη βαρύτητα. Ωστόσο, με δεδομένο πως η θεωρία του Άλμπερτ Αϊνστάιν συμφωνεί με τις υπόλοιπες παρατηρήσεις, οι περισσότεροι επιστήμονες υποστηρίζουν πως η αίτια είναι η σκοτεινή ύλη, η οποία αλληλεπιδρά βαρυτικά με τη συμβατική και επηρεάζει την κίνηση των σμηνών γαλαξιών.

Το πείραμα LUX δημιουργήθηκε για να ελέγξει έναν από τους βασικότερους «υποψήφιους» για τη φύση της σκοτεινής ύλης, δηλαδή ένα υποθετικό είδος σωματίων που ονομάζονται «ασθενώς αλληλεπιδρώντα βαρέων σωματιδίων» (WIMP). Έτσι, το βασικό εξάρτημα του ανιχνευτή είναι ένα δοχείο με 368 κιλά υγρού ξένου, στη θερμοκρασία των -101 βαθμών Κελσίου, το οποίο περιβάλλεται από μία δεξαμενή 270 κυβικών μέτρων νερού.

Με βάση τη σχεδίαση του πειράματος, τα WIMP που θα κατέληγαν στο δοχείο θα αντιδρούσαν με τα άτομα ξένου μεταβάλλοντας την τροχιά των ηλεκτρονίων τους, με συνέπεια να αλλάξουν το φορτίο τους. Ωστόσο, τα δεδομένα δεν έδειξαν να συνέβη κάτι τέτοιο στους 20 μήνες λειτουργίας του ανιχνευτή, αφού από την ανάλυση των μετρήσεων από τους αισθητήρες δεν προέκυψαν σήματα που να υποδηλώνουν μεταβολές φορτίου.

Σύμφωνα πάντως με τον Τσαμ Γκχαγκ,, καθηγητή φυσικής και αστρονομίας στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου ο οποίος συμμετείχε στο LUX, η έκβαση του πειράματος δεν σημαίνει πως ήταν άχρηστο.

«Το αρνητικό αποτέλεσμα είναι σημαντικό, επειδή περιορίζει τα θεωρητικά μοντέλα για την πιθανή φύση της σκοτεινής ύλης, αλλάζοντας επομένως το τοπίο», σημειώνει στην ιστοσελίδα της αγγλικής έκδοσης του περιοδικού Wired.

Την ίδια στιγμή, σε άλλα σημεία του κόσμου, βρίσκονται σε εξέλιξη αρκετά ακόμη πειράματα για το «κυνήγι» της σκοτεινής ύλης. Ένα από αυτά, το XENON1T, διεξάγεται στη γειτονική Ιταλία, στα έγκατα του βουνού Γκραν Σάσσο, σε ένα παλιό ορυχείου που καλύπτεται από 1.400 μέτρα ορεινού όγκου.

Εκεί, τον περασμένο Νοέμβριο ξεκίνησε να λειτουργεί ο πιο ευαίσθητος ανιχνευτής που κατασκευάστηκε ποτέ, έχοντας 40 φορές μεγαλύτερη ευαισθησία από τον Large Underground Xenon (LUX). Επομένως, πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες να καταφέρουν τελικά οι επιστήμονες να ρίξουν «φως» στη σκοτεινή ύλη.

http://physicsgg.me/2016/07/22/%ce%bf-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%b5%cf%85%ce%b1%ce%af%cf%83%ce%b8%ce%b7%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae/

lux-detector_0056.thumb.jpg.db4def5736530940709a091b3ba478aa.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Είναι τα αξιόνια σωματίδια της σκοτεινής ύλης; H απάντηση προς το παρόν είναι «μάλλον όχι» :cheesy:

Τα αξιόνια ή σωματίδια σαν τα αξιόνια [ALP=axionlike-particles] προβλέπονται από διάφορες προταθείσες θεωρίες που επιχειρούν την επέκταση του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωματιδίων. Αν τα σωματίδια αυτά παράχθηκαν στο πρώιμο σύμπαν τότε θα μπορούσαν να ευθύνονται για το σύνολο ή για ένα σημαντικό κλάσμα της ψυχρής σκοτεινής ύλης. Εφόσον ισχύει κάτι τέτοιο, τότε τα ALP θα μπορούσαν να ανιχνευθούν διαμέσου της σύζευξής τους με φωτόνια μέσα σε μαγνητικά πεδία.

Οι αλληλεπιδράσεις φωτονίων-ALP πρέπει να αφήνουν αποτυπώματα στο φάσμα των ακτίνων γ, με την προϋπόθεση ότι η μάζα των ALP να είναι αρκετά μικρή, mα<μeV. Πάνω από μια κρίσιμη ενέργεια Ecrit η αλληλεπίδραση φωτονίων-ALP γίνεται μέγιστη, μειώνοντας την ροή των φωτονίων. Στην ενέργεια αυτή εμφανίζονται φασματικές ανωμαλίες που εξαρτώνται από την ένταση και την μορφολογία του μαγνητικού πεδίου.

Η ερευνητική ομάδα των Manuel Meyer et al [search for Spectral Irregularities due to Photon–Axionlike-Particle Oscillations with the Fermi Large Area Telescope] έψαξε για παραμόρφωση του φάσματος των ακτίνων γ που εκπέμπονται από τον γαλαξία NGC 1275, κάτι που θα επιβεβαίωνε την ύπαρξη των αξιονίων.

Το φάσμα των ακτίνων γ ανιχνεύθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi και δυστυχώς η ανάλυσή του δεν επιβεβαιώνει την ύπαρξη αυτών των εξωτικών σωματιδίων, τουλάχιστον στο εύρος των μαζών 0.5 < mα <5 neV.

Διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες της εν λόγω έρευνας,

καθώς επίσης και για τα αρνητικά αποτελέσματα δυο άλλων μελετών που αναζητούσαν στα δεδoμένα του Fermi, άλλα υποψήφια σωματίδια για την σκοτεινή ύλη, τα επονομαζόμενα WIMPs (Weakly Interacting Massive Particles)

http://www.nasa.gov/feature/goddard/2016/nasas-fermi-mission-expands-its-search-for-dark-matter/

http://physicsgg.me/2016/08/14/%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%ce%b1%ce%be%ce%b9%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Άνοιξε ο δρόμος για τον πιο ευαίσθητο ανιχνευτή σκοτεινής ύλης. :cheesy:

Το «πράσινο φως» για να ξεκινήσουν οι μετρήσεις το 2020, οι οποίες ίσως βοηθήσουν να εξιχνιασθεί το «μυστήριο» της σκοτεινής ύλης, έδωσε η απόφαση του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας να εγκρίνει τον προϋπολογισμό και το χρονοδιάγραμμα κατασκευής του ανιχνευτή LUX-ZEPLIN (LZ).

Ο LUX-ZEPLIN θα έχει 100πλάσια ευαισθησία από οποιονδήποτε άλλο ανάλογο ανιχνευτή που υπήρξε στο παρελθόν, με σκοπό να αναζητήσει ίχνη από ένα υποθετικό είδος σωματίων που ονομάζονται «ασθενώς αλληλεπιδρώντα βαρέων σωματιδίων» (WIMP). Καθώς τα WIMP θεωρούνται ένα από τα βασικότερα υποψήφια «συστατικά» της σκοτεινής ύλης, αν τυχόν εντοπισθούν από τον ανιχνευτή, τότε θα έχει εξηγηθεί η φύση αυτού του «εξωτικού» υλικού που κατακλύζει το σύμπαν.

Αν και η σκοτεινή ύλη αναλογεί στο 85% περίπου της ύλης στο σύμπαν, επειδή δεν εκπέμπει ούτε απορροφά ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, όπως για παράδειγμα φως, είναι δύσκολο να εντοπισθεί. Ωστόσο, η παρουσία της «προδίδεται» από την επίδραση που ασκεί μέσω της βαρύτητάς της στη συμβατική ύλη και σε κοσμικές δομές όπως τα σμήνη γαλαξιών, που δεν κινούνται όπως ακριβώς προβλέπει η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας.

Ο ανιχνευτής θα εγκατασταθεί στην Υπόγεια Ερευνητική Εγκατάσταση του Σάνφορντ στο Σαν Ντιέγκο, η οποία πήρε τη θέση ενός παλιού χρυσωρυχείου, σε βάθος σχεδόν 1.500 μέτρων. Ο λόγος είναι πως το υπερκείμενο στρώμα βράχων και χώματος θα λειτουργεί ως «ασπίδα», απορροφώντας τις κοσμικές ακτίνες ώστε να μην επηρεάζουν τις μετρήσεις του.

Εκεί, για την ανίχνευση των WIMP, η διάταξη θα περιλαμβάνει ένα θάλαμο 10 κυβικών μέτρων από υγροποιημένο ξένο, ένα από τα πιο σπάνια στοιχεία στον πλανήτη. «Μέχρι σήμερα δεν έχει εντοπισθεί κανένα πειστικό “ίχνος” αλληλεπίδρασης σκοτεινής ύλης με συμβατική ύλη, γεγονός που κάνει το πείραμα LZ πιο σημαντικό από ποτέ», σημειώνει στην ιστοσελίδα του Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Berkeley ο Μέρντοκ Γκίλχριζ, φυσικός και διευθυντής του πρότζεκτ.

Εκτός από το αμερικανικό εργαστήριο, στο πρότζεκτ συμμετέχουν αρκετά ακόμη αμερικανικά και ευρωπαϊκά ιδρύματα, όπως το Εργαστήριο Εθνικού Επιταχυντή Fermi και το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. «Η φύση της σκοτεινής ύλης αποτελεί ένα από πιο περίπλοκα μυστήρια της σύγχρονης επιστήμης», αναφέρει ο Χάρι Νέλσον, φυσικός και εκπρόσωπος Τύπου του πειράματος.

«Όπως η επιστήμη διαλεύκανε τη φύση της συμβατικής ύλης –ξεκινώντας από τον περιοδικό πίνακα των στοιχείων και τα υποατομικά σωματίδια, και καταλήγοντας πιο πρόσφατα στην ανακάλυψη του μποζονίου Higgs– το πρότζεκτ LZ θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στον έλεγχο μίας από τις πλέον υποσχόμενες υποθέσεις για τη φύση της σκοτεινής ύλης», προσθέτει.

Το πρότζεκτ πήρε το όνομά του από δύο προγενέστερα πειράματα ανίχνευσης της σκοτεινής ύλης, το LUX (Large Underground Xenon experiment) και το ZEPLIN (ZonEd Proportional scintillation in Liquid Noble gases experiment).

http://www.naftemporiki.gr/story/1158041/anoikse-o-dromos-gia-ton-pio-euaisthito-anixneuti-skoteinis-ulis

12.jpg.94e01bffa523c54f4ee94d073abe8f67.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Σχετικά με την ανίχνευση των αξιονίων. :cheesy:

Καλά νέα, κακά νέα στην αναζήτηση της «σκοτεινής ύλης»

Χάρη σε εξελιγμένους αλγόριθμους που έτρεξαν σε υπερυπολογιστή, ευρωπαίοι ερευνητές υπολόγισαν τη μάζα που μπορεί να έχει το «αξιόνιο», ένα υποθετικό συστατικό της μυστηριώδους σκοτεινής ύλης, η οποία αντιστοιχεί στο 85% της μάζας του Σύμπαντος. Μόνο που ο μεγαλύτερος ανιχνευτής για την ανίχνευση αξιονίων δεν είναι σχεδιασμένος να λειτουργεί σε αυτό το εύρος μάζας.

Εδώ και δεκαετίες οι αστρονόμοι πασχίζουν να ανακαλύψουν από τι είδους σωματίδια αποτελείται η σκοτεινή ύλη, της οποίας η ύπαρξη είναι απολύτως απαραίτητη προκειμένου να εξηγηθεί το πώς περιστρέφονται οι γαλαξίες: αν η μόνη ύλη που υπήρχε στους γαλαξίες είναι αυτή που βλέπουμε, τα άστρα των γαλαξιών θα εκτινάσσονταν προς όλες τις κατευθύνσεις αντί να κινούνται σε τροχιά.

Για να εξηγηθεί η κίνησή τους απαιτείται η ύπαρξη πολύ περισσότερης μάζας, η οποία όμως παραμένει άφαντη παρόλο που βρίσκεται παντού γύρω μας.

Το αξιόνιο είναι ένα από τα σωματίδια που έχουν προταθεί ως συστατικά αυτού του μυστηριώδους υλικού. Οι φυσικοί το αναζητούν από το 1977 χωρίς αποτέλεσμά μέχρι σήμερα (η ανακάλυψή του όχι μόνο θα έλυνε το μυστήριο της σκοτεινής ύλης, αλλά θα εξηγούσε και ένα δεύτερο φαινόμενο που αφορά την ισχυρή πυρηνική δύναμη, την ύλη και την αντιύλη).

Το μεγαλύτερο πείραμα που έχει υλοποιηθεί ως σήμερα για την ανίχνευση αξιονίων είναι ο ανιχνευτής ADMX, σχεδιασμένος να μετατρέπει τα υποθετικά σωματίδια σε ανιχνεύσιμα φωτόνια. Η προσπάθεια ξεκίνησε το Εθνικό Εργαστήριο «Λόρενς Λίβερμορ» στην Καλιφόρνια το 1996 και μετακόμισε το 2010 στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον στο Σιάτλ.

Το πρόβλημα είναι ότι οχεδιασμός του πειράματος βασίστηκε σε υπολογισμούς που έδειχναν ότι η μάζα του αξιόνιου είναι μικρή, της τάξης των 5 microelectronvolt (μeV), ή 100 δισεκατομμύριο φορές μικρότερη από τη μάζα του ηλεκτρονίου.

Τώρα, όλα ανατρέπονται από μελέτη στο Nature που υπολογίζει ότι η μάζα του αξιόνιου πρέπει να είναι στην πραγματικότητα 100 φορές μεγαλύτερη, κάτι που μάλλον υπερβαίνει τις δυνατότητες του ADMX, όπως αναφέρει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού.

http://www.nature.com/news/axion-alert-exotic-particle-detector-may-miss-out-on-dark-matter-1.20925#/b1

Η μελέτη βασίστηκε σε σύνθετες προσομοιώσεις του νεαρού Σύμπαντος, οι οποίες έτρεξαν στο Υπερυπολογιστικό Κέντρο «Γιούλιχ» στη Γερμανία. Σε συνοδευτικό άρθρο σχολιασμού στο ίδιο τεύχος του Nature, η Μαρία Πάολο Λομπάρντο του Εθνικού Ινστιτούτου Πυρηνικής Φυσικής στην Ιταλία επαινεί την «πρωτοφανή ακρίβεια» που προσφέρει η μελέτη.

Τονίζει επίσης ότι η νέα εκτίμηση για τη μάζα του αξιονίου είναι πολύτιμη στις προσπάθειες ανίχνευσής του. «Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα προκειμένου να κατανοήσουμε τις ιδιότητες αυτού του μυστηριώδους σωματιδίου και να διαμορφώσουμε στρατηγικές για την ανίχνευσή του» γράφει.

Ακόμα και για το πείραμα ADMX, όμως, δεν έχουν τελειώσει όλα: θεωρητικά, η μάζα του αξιονίου θα μπορούσε να είναι πολύ μικρότερη από ό,τι θέλει η τελευταία μελέτη, αρκεί το σωματίδιο να εμφανίστηκε λίγο πιο νωρίς στην ιστορία του Σύμπαντος, πριν από μια φάση απότομης διόγκωσης που ονομάζεται πληθωρισμός.

Όλα τα ενδεχόμενα είναι ακόμα ανοιχτά. Ακόμα και το ενδεχόμενο να αποδειχθεί το αξιόνιο ανύπαρκτο.

http://physicsgg.me/2016/11/03/%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b1%ce%be%ce%b9%ce%bf%ce%bd%ce%af%cf%89%ce%bd/

web_admx-insert-extracted_admx.jpg.4695b5a01f66665248a1873433a413e2.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης