Jump to content

Δημήτριος Νανόπουλος.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δεν το "πιάνω",

αν ο Θεός υπάρχει επειδή μπορούμε να τον σκεφτούμε;

Κάτι σαν τις αποδείξεις της ύπαρξής του απο τον Θωμά Ακινάτη;

 

Αγαπητέ Χρήστο δεν μπορώ να το πω πιο απλά. Για εμένα οποιαδήποτε σκέψη για το υπάρχει-δεν υπάρχει, οδηγεί στον αντίθετο προορισμό. Στον μηχανισμό της σκέψης μας. Η οποία είναι πεπερασμένη. Με την σκέψη δεν μπορούμε να το φτάσουμε. Δεν μπορεί ο άνθρωπος να αποδείξει ότι υπάρχει- ή δεν υπάρχει θεός, χωρίς να καταφύγει σε επιχειρήματα, σκέψεις, δράκους, δαίμονες και αγγέλους. Κανένα επιχείρημα για την ύπαρξη η την μη ύπαρξή του δεν έχει αποδώσει μέχρι τώρα. Παράδειγμα, από όσα διαβάσαμε μέχρι τώρα εδώ, έχει αποδειχτεί αν υπάρχει ή όχι; Περισσότερο νομίζω ότι ο καθένας γράφει κάτι και μετά ίσως λέει "Αχ, τους καημένους" :D

 

Γνωρίζω ότι δεν μπορούμε να αποδείξουμε τίποτα σχετικά με αυτό το θέμα ο ένας στον άλλο. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να πάμε πέρα από τα επιχειρήματα και την σκέψη. Από εκεί ξεκινάει η κατανόηση και ονομάζεται εμπειρία. Και είναι προσωπική εμπειρία.

 

Δεν είναι κάτι που απλά το πιστεύω. ούτε είναι μια θεωρία. Το γνωρίζω.

 

Βέβαια, εαν ο Θεός δεν είναι Θεός ή Θεοί ή Ενέργεια κ είναι πέρα από τη λογική κ το συναίσθημα..ε τότε..σηκώνω τα χέρια...είναι το ίδιο σαν να μην υπάρχει. Είναι σαν να λέμε ότι ο Θεός υπάρχει απλά δεν μπορώ με τίποτα να αποδείξω ότι υπάρχει.

 

Φίλε dp297 αυτό ακριβώς θέλω να πω. Αν αποδείξω ότι υπάρχει θα πρέπει κάποιος να πιστέψει την απόδειξή μου. Αλλά τι σε ενδιαφέρει περισσότερο, να στο αποδείξουν και να το πιστέψεις σαν λογικό με την σκέψη σου ή να έχεις ο ίδιος προσωπικά την εμπειρία αυτή;

 

Προτιμάς δηλαδή να πειστείς για κάτι που πιθανόν το μυαλό μας να αδυνατεί να συλλάβει; Στην πρώτη περίπτωση – αν πειστείς- δυστυχώς δεν έχεις διαφορά από τους πιστούς. Από την άλλη αν στο αποδείξουν με επιχειρήματα (λέμε τώρα) και δεν το πιστέψεις, δυστυχώς δεν έχεις διαφορά από τους στενόμυαλους.

Γι αυτό λέω, ότι το να είναι κατανοητός μόνο πέρα από την σκέψη και το συναίσθημα, είναι μια παράμετρος που πρέπει να την συμπεριληφθεί σε μια τέτοια συζήτηση.

 

Το θέμα για μένα είναι να βρει κάποιος τον τρόπο να πάει πέρα και επάνω από την σκέψη.

Φιλικά - Ντίνος Μακρόπουλος

 

*Όλα τα ταξίδια κάποια μέρα θα τελειώσουν. Βρες το σύμπαν μέσα σου και μπορείς να ταξιδεύεις για πάντα*.

Prem Rawat

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • Απαντήσεις 71
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Έχουμε και το σημαντικό ζητημα, του τί μπορεί να καταλάβει ο άνθρωπος. Μπορεί να συλλάβει την έννοια του απείρου ή της αιωνιότητας? Εάν κάτσει κάποιος και τα σκέφτεται αυτά θα τρελαθεί. Νομίζω λίγο πολύ οι περισσότεροι τα έχουμε σκεφτεί κάποια στιγμή και ακριβώς επειδή δεν μπορούμε να τα κατανοήσουμε, τα αφήνουμε και τα δεχόμαστε ώς όρους. Ο άνθρωπος μέχρι εκεί πάει. Τουλάχιστον μέχρι τώρα. Άν κάποια στιγμή οι κεραίες μας αναβαθμιστούν μπορεί να καταλάβουμε περισσότερα πράγματα.

 

Είμαστε ήδη αναβαθμισμένοι. Από τότε που γεννηθήκαμε. Οι κεραίες, μας έδειχναν που βρίσκεται η πηγή της ευτυχίας. :D :D

Μόνο που ο μηχανισμός αυτής της κατανόησης, είναι πολύ απλός και εμείς γίναμε πολύπλοκοι και τον ξεχάσαμε.

 

Υπάρχει ο μηχανισμός, πίσω από κάθε αναπνοή, είναι απίστευτα απλός, μένει να τον ανακαλύψουμε.

 

 

Για να αλλάξω θέμα, κάτι άλλο τώρα, που μου έδωσε λαβή η αναφορά σου στην λέξη Λόγος.

Παράξενο: Γνωρίζατε ότι η λέξη "Λόγος" ως σημαντικόν, του μέσου κατανόησης της Αρχής,

αναφέρεται από πολλές θρησκείες και φιλοσόφους σε διαφορετικές εποχές και δεν είναι αποκλειστικότητα του χριστιανισμού ( ξεκάθαρα, όχι ο προφορικός λόγος).

 

Ηράκλειτος, Στωικοί, Αγία γραφή, Φίλων ὁ Ἀλεξανδρεύς, Ιωάννης, Πλωτίνος, Ιουδαϊσμός, Σουφισμός- Ιμπν Αραμπί, Καμπίρ όλοι μιλάνε για την ίδια λέξη με τα ίδια λόγια. Και ποτέ δεν έγινε απόλυτα κατανοητό τι εννοούν.

 

Παράξενο δεν είναι;

Φιλικά - Ντίνος Μακρόπουλος

 

*Όλα τα ταξίδια κάποια μέρα θα τελειώσουν. Βρες το σύμπαν μέσα σου και μπορείς να ταξιδεύεις για πάντα*.

Prem Rawat

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Καθόλου παράξενο. Ακριβώς εκεί είναι το θέμα. Η αέναη αναζήτηση των ανθρώπων για κάτι παραπάνω κ η ανάγκη να υπάρχει κάτι παραπάνω. Άλλο θέλω κ άλλο έχω όμως.

PixInsight 1.8 RC7

 

Δημήτρης Πλατής

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Για να αλλάξω θέμα, κάτι άλλο τώρα, που μου έδωσε λαβή η αναφορά σου στην λέξη Λόγος.

Παράξενο: Γνωρίζατε ότι η λέξη "Λόγος" ως σημαντικόν, του μέσου κατανόησης της Αρχής,

αναφέρεται από πολλές θρησκείες και φιλοσόφους σε διαφορετικές εποχές και δεν είναι αποκλειστικότητα του χριστιανισμού ( ξεκάθαρα, όχι ο προφορικός λόγος).

 

Ηράκλειτος, Στωικοί, Αγία γραφή, Φίλων ὁ Ἀλεξανδρεύς, Ιωάννης, Πλωτίνος, Ιουδαϊσμός, Σουφισμός- Ιμπν Αραμπί, Καμπίρ όλοι μιλάνε για την ίδια λέξη με τα ίδια λόγια. Και ποτέ δεν έγινε απόλυτα κατανοητό τι εννοούν.

 

Παράξενο δεν είναι;

 

Στην θρησκειολογία η κυρίαρχη θέση της Εικόνας στον πολυθεϊσμό και του Λόγου στον μονοθεϊσμό είναι ένα αναγνωρισμένο φαινόμενο.

Στις πολυθεϊστικές θρησκείες σπανίζουν τα ιερά βιβλία (άλλωστε ήταν διαδεδομένες κατ' εξοχήν σε προϊστορικούς χρόνους) και βασίζονταν σε διηγήσεις (προφορικές παραδόσεις με πλήθος εκδοχών) και εικόνες (το τοτέμ, το ξόανο, τα θεοφάνια οράματα, τα όνειρα, τις οπτικές ψευδαισθήσεις της δάφνης, του Peyote, του μανδραγόρα κλπ). Οι μονοθεϊστικές βασίζονται σε κάποιο ιερό βιβλίο που περιέχει τον λόγο του θεού (Παλαιά Διαθήκη, Καινή Διαθήκη και Κοράνι για τις τρείς κυριότερες) και είναι ανεικονικές.

Η Νεο-Ελληνική θρησκεία και η Νεο-Ρωμαϊκή είναι υβριδικές, συνδυάζοντας τα παραδοσιακά στοιχεία της περιοχής της Μεσογείου (μετασχηματισμένος πολυθεϊσμός με την μορφή πλήθους αγίων με εξειδίκευση απ' ευθείας από την Θεογονία, την Ιλιάδα και την Αινειάδα, τοπικά δαιμόνια- Άγιοι, εικονισμός διαφόρων επιπέδων από δισδιάστατες εικόνες στο χωνευτήρι των πολιτισμών- Ελλάδα, έως αγάλματα στον Λατινικό Κόσμο, άφθονες προφορικές παραδόσεις, προσωπικές συμφωνίες με την θεότητα- τάματα, θυσίες/ προσφορές, θεοψίες σε πόρτες- δακρυσμένες εικόνες κλπ, λατρεία των εικόνων και των σκηνωμάτων κλπ) με εκείνα που ήρθαν από την Ανατολή (ανεικονισμός του θείου -του ίδιου του Θεού για εμάς αλλά εκτεταμένα στους Μωαμεθανούς και Διαμαρτυρομένους- υποταγή στην κυριαρχική θεότητα/ Βασιλέα και προσκύνηση, έμφαση στον θείο λόγο και απαίτηση για απαρέγκλιτη τήρησή του, ανάγνωση ως κύριο τελετουργικό, ασκητισμός Ασιατικής προελεύσεως και άλλα).

Φυσικά αυτές είναι γενικές τάσεις και προέκυψαν μετά από σειρά ιστορικών γεγονότων με κομβικό σημείο την Εικονομαχία, οπότε και επεκράτησε αυτός ο ιστορικός συμβιβασμός που σταμάτησε την αιματοχυσία (οι εικονομάχοι ήταν κυρίως ανατολίτες και οι εικονολάτρες δυτικοί, οι μεν από την Ανατολία και Μικρά Ασία, οι δε από τον Ελλαδικό χώρο κατεξοχήν).

Οι Έλληνες είναι ειδική περίπτωση. Εμείς κάνουμε το λάθος να ταυτίζουμε την αρχαιότητα με τους Αρχαίους Έλληνες και παραβλέπουμε το γεγονός πως ήταν μια ιστορική εξαίρεση, ένας ιδιότροπος πολιτισμός με αυστηρούς κανόνες και περίεργες για την εποχή συνήθειες (επιστήμη, αθλητισμός, ελεύθερο πνεύμα) που επικράτησαν αργότερα μέσω των κατακτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Γραικύλων Ρωμαίων, έτσι ώστε σήμερα να αποτελούν τον κανόνα του Δυτικού Πολιτισμού και όχι μια νησίδα εξαιρέσεων σε έναν βαρβαρικό κόσμο. Την εποχή τους στην Ανατολή υπήρχαν ταυτόχρονα τα σπέρματα του μονοθεϊσμού (Ζωροαστρισμός, λατρεία του Ατόν, Εβραϊκή θρησκεία) και του πολυθεϊσμού (από τον ανιμισμό έως τις θρησκείες των Αιγυπτίων και των Κελτών) και οι ίδιοι ήρθαν σε επαφή μέσω της θάλασσας με όλους και διατήρησαν μια ιδιότυπη πίστη όπου ταυτόχρονα πίστευαν σε μία τοπική θεότητα αλλά και στην Πανελλήνια Θρησκεία, συμβιβάζοντας το γεγονός με διαφόρους τρόπους, όπως στον συμφυρμό της Αφαίας με την Αθηνά ή την λατρεία ενός Μονοθεϊστικού Μίθρα ως μία εκ των πολλών θεοτήτων. Παράλληλα έδωσαν μια νέα σημασία στον Λόγο, όπως αναλύει ο Αριστοτέλης. Εκείνος ο Λόγος είναι μεν παγκόσμιας ισχύος, όπως παγκόσμια είναι και τα Μαθηματικά και η Φυσική, αλλά όπως περιγράφεται κάθε άλλο παρά θείος είναι. Δεν είναι υπέρλογος, δεν είναι παράλογος, υπόκειται σε έλεγχο σε αντίθεση με τον θείο λόγο, δεν είναι μεταφυσικός, είναι το εντελώς αντίθετο, ένα φυσικό φαινόμενο, αντικείμενο επιστημονικής μελέτης και εργαλείο της επιστημονικής έρευνας. Αυτός ο Λόγος δεν ήτο εν Αρχήν, είναι παράγωγο της ανθρώπινης σκέψης αλλά εμπεριέχεται στους φυσικούς νόμους με παρόμοιο τρόπο που υπάρχουν τα μαθηματικά δυνάμει στην φύση αλλά οι μαθηματικές έννοιες διαμορφώνονται από τον ανθρώπινο νου.

Κάπως έτσι τα έχω καταλάβει εγώ. O:)

 

ΥΓ: Τι ωραίο off topic!

Οὖτιν με κικλήσκουσι

 

My Optics

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το σωστό είναι πάντα, να μήν προσπαθείς να προσυλητήσεις ας πούμε τον άλλον. Επομένως υπάρχει ένα όριο στο οποίο ο ένας δεν πρέπει να τσιγκλάει ή να προσπαθεί να πείσει τον άλλον για αυτό που πιστεύει, είτε είναι κάποια Θρησκεία, ή ο αθεισμός. Φυσικά συζήτηση μπορεί να γίνεται και είναι πάντα χρήσιμη διότι κάποιος μπορεί ίσως να λύσει κάποιες απορίες σχετικά με αυτά τα ζητήματα, διότι κανείς δεν ξέρει τα πάντα και γενικά να υπάρχει μία ωφέλιμη συζήτηση. Για παράδειγμα πολλοί στέκονται στα κλασσικά στερεότυπα μίας Θρησκέιας, π.χ ο κόσμος είναι 6.000 ετών, πως γίνεται αυτό κλπ και να χάνουν την ουσία, διότι τουλάχιστον η Χριστιανική Θρησκεία είναι γεμάτη παραβολές, αλλά χρήζει και μελέτης.

 

Δεν μπορούμε να περιμένουμε ο Θεός να είχε πεί στον άνθρωπο πρίν 3.000 χρόνια οτι Δημιούργησε το σύμπαν μέσω της τάδε διαδικασίας που δεν μπορεί ίσως να καταλάβει και μετά Έφτιαξε τα σύμπαντα να είναι παράλληλα σύμφωνα με τους τάδε κανόνες της κβαντικής φυσικής που κάποια μέρα θα ανακαλύψετε και κλπ κλπ. Ο κυριότερος λόγος όμως που υπάρχουν οι παραβολές δεν είναι τόσο τα τεχνικά ζητήματα, όσο οτι δεν μπορεί ο άνθρωπος να καταλάβει κάποια πράγματα.

 

Τώρα θα πει κάποιος, οτι μπορεί κάποια στιγμή η επιστήμη να τα εξηγήσει όλα και να τα καταλάβουμε. Όπως είπα και σε προηγούμενο πόστ το μυαλό του ανθρώπου είναι πεπερατό. Κάποια πράγματα δεν μπορεί να τα καταλάβει. Και τα πράγματα αυτά αφορούν τον κόσμο που ζούμε, πόσο μάλλον κάποιον άλλον που δεν γνωρίζουμε. Ο Κωνσταντίνος είπε πολύ σωστά οτι βασικά ο άνθρωπος έχει τα φόντα να καταλάβει αρκετά πράγματα, κυρίως διαισθητικά και συναισθηματικά. Μία απλή βόλτα στα δάση ενός βουνού και η παρατήρηση της φύσης γύρω μας, μας κάνει να θαυμάζουμε και να κάνουμε πολλές φορές σαν μικρά παιδιά. Που τα παιδιά ακριβώς βλέπουν πιό απλά κάποια πράγματα και τα αισθάνονται πιό πολύ απο όσο οι μεγάλοι. Παρατηρούν και το λουλούδι και την ομορφιά του και βρίσκουν τη χαρά σε απλά πραγματάκια.

 

Θα ήθελα να σας πώ ένα παράδειγμα που είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο και το οποίο ταιρίαζει πιστέυω σε αυτή τη συζήτηση.

 

Είναι ενα φλάουτο. Μέσα στο φλάουτο ζούνε κάτι μικροοργανισμοί και το μόνο που γνωριζουν, ο κόσμος τους δηλαδή είναι το εσωτερικό του φλάουτου. Κάποιος μικροοργανισμός κάποια στιγμή φτάνει στην άκρη του ξύλου και βλέπει λίγο έξω απο το φλάουτο. Και βλέπει και ακούει μία συμφωνική ορχήστρα που παίζει ας πούμε την 9η του Μπετόβεν. Φανταστείτε το τεράστιο δέος του μικροοργανισμού αυτού που το μόνο που γνώριζε σαν κόσμο του ήταν το εσωτερικό του φλάουτου. Και υπάρχει και το πιό πέρα, έξω απο το Μέγαρο μουσικής που δεν βλέπει. Κάπως έτσι λοιπόν μπορεί να ήμαστε και εμείς οι άνθρωποι. Βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας, το σύμπαν, τα παρατηρούμε, νομίζουμε πολλές φορές οτι ξέρουμε τα πάντα, αλλά φανταστείτε μία αντίστοιχη περίπτωση που κάποιος θα έβλεπε αυτό που υπήρχε πιό πέρα (όχι σαν απόσταση) που θα ήταν τόσο μεγαλειώδες και ακατανόητο όσο η συμφωνική και η 9η του Μπετόβεν για τον μικροοργανισμό που ήταν στο φλάουτο.

 

Αυτό εννοώ οτι οι κεραίες μας ίσως να θέλουν αναβάθμιση για να αντιληφθούμε η και να δούμε το κάτι παραπάνω. :)

starrynights.blog
Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Καθόλου παράξενο. Ακριβώς εκεί είναι το θέμα. Η αέναη αναζήτηση των ανθρώπων για κάτι παραπάνω κ η ανάγκη να υπάρχει κάτι παραπάνω. Άλλο θέλω κ άλλο έχω όμως.

 

Η αναγκη που προερχετε απο τον φοβο οτι καποτε θα πεθανουμε και μετα τερμα, θα σταματησουμε να υπαρχουμε.Νομιζω οτι αυτος ο φοβος καθιστα αναγκαιο για πολους ανθρωπους την υπαρξει του θεου.Οτι μετα τον θανατο θα υπαρχει ζωη.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το σωστό είναι πάντα, να μήν προσπαθείς να προσυλητήσεις ας πούμε τον άλλον. Επομένως υπάρχει ένα όριο στο οποίο ο ένας δεν πρέπει να τσιγκλάει ή να προσπαθεί να πείσει τον άλλον για αυτό που πιστεύει, είτε είναι κάποια Θρησκεία, ή ο αθεισμός. Φυσικά συζήτηση μπορεί να γίνεται και είναι πάντα χρήσιμη διότι κάποιος μπορεί ίσως να λύσει κάποιες απορίες σχετικά με αυτά τα ζητήματα, διότι κανείς δεν ξέρει τα πάντα και γενικά να υπάρχει μία ωφέλιμη συζήτηση. Για παράδειγμα πολλοί στέκονται στα κλασσικά στερεότυπα μίας Θρησκέιας, π.χ ο κόσμος είναι 6.000 ετών, πως γίνεται αυτό κλπ και να χάνουν την ουσία, διότι τουλάχιστον η Χριστιανική Θρησκεία είναι γεμάτη παραβολές, αλλά χρήζει και μελέτης.

 

Δεν μπορούμε να περιμένουμε ο Θεός να είχε πεί στον άνθρωπο πρίν 3.000 χρόνια οτι Δημιούργησε το σύμπαν μέσω της τάδε διαδικασίας που δεν μπορεί ίσως να καταλάβει και μετά Έφτιαξε τα σύμπαντα να είναι παράλληλα σύμφωνα με τους τάδε κανόνες της κβαντικής φυσικής που κάποια μέρα θα ανακαλύψετε και κλπ κλπ. Ο κυριότερος λόγος όμως που υπάρχουν οι παραβολές δεν είναι τόσο τα τεχνικά ζητήματα, όσο οτι δεν μπορεί ο άνθρωπος να καταλάβει κάποια πράγματα.

 

Τώρα θα πει κάποιος, οτι μπορεί κάποια στιγμή η επιστήμη να τα εξηγήσει όλα και να τα καταλάβουμε. Όπως είπα και σε προηγούμενο πόστ το μυαλό του ανθρώπου είναι πεπερατό. Κάποια πράγματα δεν μπορεί να τα καταλάβει. Και τα πράγματα αυτά αφορούν τον κόσμο που ζούμε, πόσο μάλλον κάποιον άλλον που δεν γνωρίζουμε. Ο Κωνσταντίνος είπε πολύ σωστά οτι βασικά ο άνθρωπος έχει τα φόντα να καταλάβει αρκετά πράγματα, κυρίως διαισθητικά και συναισθηματικά. Μία απλή βόλτα στα δάση ενός βουνού και η παρατήρηση της φύσης γύρω μας, μας κάνει να θαυμάζουμε και να κάνουμε πολλές φορές σαν μικρά παιδιά. Που τα παιδιά ακριβώς βλέπουν πιό απλά κάποια πράγματα και τα αισθάνονται πιό πολύ απο όσο οι μεγάλοι. Παρατηρούν και το λουλούδι και την ομορφιά του και βρίσκουν τη χαρά σε απλά πραγματάκια.

 

Θα ήθελα να σας πώ ένα παράδειγμα που είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο και το οποίο ταιρίαζει πιστέυω σε αυτή τη συζήτηση.

 

Είναι ενα φλάουτο. Μέσα στο φλάουτο ζούνε κάτι μικροοργανισμοί και το μόνο που γνωριζουν, ο κόσμος τους δηλαδή είναι το εσωτερικό του φλάουτου. Κάποιος μικροοργανισμός κάποια στιγμή φτάνει στην άκρη του ξύλου και βλέπει λίγο έξω απο το φλάουτο. Και βλέπει και ακούει μία συμφωνική ορχήστρα που παίζει ας πούμε την 9η του Μπετόβεν. Φανταστείτε το τεράστιο δέος του μικροοργανισμού αυτού που το μόνο που γνώριζε σαν κόσμο του ήταν το εσωτερικό του φλάουτου. Και υπάρχει και το πιό πέρα, έξω απο το Μέγαρο μουσικής που δεν βλέπει. Κάπως έτσι λοιπόν μπορεί να ήμαστε και εμείς οι άνθρωποι. Βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας, το σύμπαν, τα παρατηρούμε, νομίζουμε πολλές φορές οτι ξέρουμε τα πάντα, αλλά φανταστείτε μία αντίστοιχη περίπτωση που κάποιος θα έβλεπε αυτό που υπήρχε πιό πέρα (όχι σαν απόσταση) που θα ήταν τόσο μεγαλειώδες και ακατανόητο όσο η συμφωνική και η 9η του Μπετόβεν για τον μικροοργανισμό που ήταν στο φλάουτο.

 

Αυτό εννοώ οτι οι κεραίες μας ίσως να θέλουν αναβάθμιση για να αντιληφθούμε η και να δούμε το κάτι παραπάνω. :)

 

Διαφωνώ τελέιως στο θέμα του προσηλυτισμού. Θεωρώ ότι εκατομμύρια παιδιά υπόκεινται από τη στιγμή που γεννιούνται μια πλύση εγκεφάλου προκειμένου να πιστέψουν τη θρησκεία των γονιών τους αντί οι γονείς να τους μάθουν να σκέφτονται λογικά κ να αποφασίσουν μόνοι τους. Βλέπε Ιρλανδία, βλέπε Μέση Ανατολή κλπ κλπ. Κανένας δεν είπε ότι το νόημα των θρησκειών, δηλαδή η αγάπη είναι κακό. Αλλά είναι αναάγκη να είσαι θρήσκος για να αγαπάς.

Το επιχείρημα ότι το μυαλό του ανθρώπου είναι πεπερασμένο οπότε δεν μπορεί να συλλάβει το 'Θεο' είναι κλασσικό κ το αναφέρουν αρκετοί. Εμπεριέχει όμως ένα βασικό σφάλμα που είναι κ το βασικό σφάλμα όλων των Θρησκειών. Η επιστήμη λέει ότι δεν ξέρω τι υπάρχει, αλλά βάσει της λογικής μου θα προσπαθήσω να το βρω. Η Θρησκεία λέει ότι ξέρω ακριβώς τι υπάρχει αλλά δεν στο λέω γιατί δεν θα το καταλάβεις. Oh thats too easy...come on

Επίσης, αν επιμείνουμε στο επιχείρημα ότι το μυαλό του ανθρώπου είναι πεπερασμένο τότε στη θεση του Θεού μπορούμε να βάλουμε οτιδήποτε διότι θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε εφόσον δεν καταλαβαίνουμε τι είναι. Δηλαδή, το ότι δεν καταλαβαίνουμε κάτι ή ότι ήμαστε μερμύγκια σε φλάουτο δεν σημαίνει ότι ο φλαουτίστας είναι υπερφυσικό ον. Όπως βλέπεις προσπαθω να χρησιμοποιω λογική σειρά επιχειρηματων γιατί είναι ο μόνος τρόπος να υπάρξει λόγος κ αντίλογος. Δεν μπορώ να επιχειρηματολογήσω εαν υποθέσω εξαρχής ότι το μυαλό μου είναι ανίκανο να συλλάβει την έννοια του Θεού....ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗ ΣΥΛΛΑΒΩ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟς ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ!!

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η διαισθαντική κ συναισθηματική ικανότητα του ανθρώπου είναι υποκειμενική. Δεν έχει ανταπόκριση στον κόσμο. Μόνο μέσω αλληλεπίδρασης μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο.

Εγώ προσωπικά θα έλεγα...μωρε ας μας πει ο Θεός τι είναι κ αν δεν το καταλάβω δεν θα επιμείνω άλλο. Διότι το βρίσκω παράλογο τη μία να λέμε ότι ο άνθρωπος εχει τρομερές ικανότητες αντίληψης μέσω της διαίσθησης και από την άλλη ότι ο εγκέφαλος του δεν μπορεί να καταλάβει. Μήπως προσπαθούμε με το ζόρι να αποδείξουμε την ύπαρξη κάποιου πραγματος με το πρόσχημα της ελευθερίας του λόγου?

 

“The truth may be puzzling. It may take some work to grapple with. It may be counterintuitive. It may contradict deeply held prejudices. It may not be consonant with what we desperately want to be true. But our preferences do not determine what's true.”

― Carl Sagan

PixInsight 1.8 RC7

 

Δημήτρης Πλατής

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Μια ακομα συνεντευξη του Δ.Νανόπουλου. :cheesy:

Δ. Νανόπουλος: «Αξιζε να το ζήσουν ο Θαλής, ο Πυθαγόρας, ο Δημόκριτος...» :cheesy:

Τον Ιανουάριο του 2008 ο καθηγητής Πίτερ Χιγκς δήλωνε:

«Είμαι 90% βέβαιος πως ο επιταχυντής του CERN θα εντοπίσει τελικά το μποζόνιο, ακόμη και αν χρειαστούν μήνες αναλύσεων. Αν δεν το βρούμε ως τον Μάιο του 2009, που κλείνω τα 80, θα πω στον γιατρό μου να με κρατήσει ζωντανό λίγο παραπάνω».

Τελικά χρειάστηκε να κρατηθεί ζωντανός τριάντα μήνες παραπάνω ο υγιέστατος 83χρονος σήμερα καθηγητής Χιγκς για να ακούσει την περασμένη Τρίτη (13 Δεκεμβρίου) ότι το σωματίδιο που φέρει το όνομά του στην ουσία βρέθηκε. Αν μάλιστα κρατηθεί και άλλους δώδεκα μήνες στη ζωή, τότε τον Δεκέμβριο του 2012 θα παραλάβει ένα από τα πιο προβλέψιμα Νομπέλ Φυσικής που έχουν δοθεί ποτέ. Και αν θα πάρει το βραβείο Νομπέλ δεν θα το πάρει μόνο ο Χιγκς, θα το πάρουν και ο Εγκλέρ και ο Μπρουτ που ήταν οι συνεργάτες του στην ανάπτυξη αυτής της θεωρίας.

«Το αναθεματισμένο σωματίδιο» («Τhe goddamn particle»), όπως ήταν ο κανονικός τίτλος του βιβλίου που έγραψε το 1993 για το σωματίδιο Higgs ο νομπελίστας φυσικός Λίον Λέντερμαν, έδωσε «προκλητικές» ενδείξεις ύπαρξης. Ηταν όντως «αναθεματισμένο» για τον συγγραφέα και για όλους τους φυσικούς αφού τότε ήταν ήδη άφαντο για πάνω από 30 χρόνια, ο εκδότης του όμως το σκέφτηκε εμπορικά και παρενέβη για να αλλάξει τον τίτλο σε «God particle» («Το σωματίδιο του Θεού») και έτσι θα μείνει στην Ιστορία.

Δεν ξέρω κανένα σωματίδιο του Θεού ούτε του διαβόλου. Οι επιστήμονες δεν χρησιμοποιούν τέτοιες εκφράσεις. Αυτό που βρέθηκε λέγεται σωματίδιο του Higgs και σήμερα, παρ΄ ότι ήμουν σίγουρος εδώ και χρόνια, αυτό που άκουσα ήταν μουσική στα αφτιά μου. Είναι η πιο ευτυχισμένη ημέρα της δικής μου ζωής αλλά και πάρα πολλών ακόμη επιστημόνων σε ολόκληρο τον πλανήτη».

 

Ετσι ξεκίνησε η συνέντευξή με τον Δημήτρη Νανόπουλο μόλις μία ώρα μετά την ανακοίνωση στο CERN.

 

Τελικά η επιστήμη θα χωρίζεται πλέον χρονολογικά σε π.Χ. (προ σωματιδίου Χιγκς) και μ.Χ. (μετά σωματίδιο Χιγκς);

«Ναι. Για εμένα και για πάρα πολλούς η σημερινή ημέρα ορίζει το πριν και μετά. Είναι μια σημαδιακή ημέρα. Μιλάμε για τo σωματίδιο το οποίο δημιουργεί τη μάζα σε όλα τα υπόλοιπα σωματίδια που υπάρχουν. Είναι η μάνα όλων των μαζών».

 

Και για να το καταλάβουμε ίσως καλύτερα, με ποια προηγούμενη επιστημονική ανακάλυψη θα συγκρίνατε αυτήν εδώ;

«Θα τη συνέκρινα ίσως με την ανακάλυψη της αντι-ύλης από τον Αντερσον το 1932. Είχα πει πολλές φορές ότι αν δεν βρεθεί το σωματίδιο Χιγκς, τότε η δική μας γενιά έχει πάρει επιστημονικά τη ζωή της εντελώς λάθος και θα πάω για ψάρεμα σε κάποιο μικρό νησάκι».

Η έκσταση του κ. Νανόπουλου και πολλών άλλων φυσικών όμως έχει και άλλη μία σημαντική αιτία. «Εκτός από το ότι το σωματίδιο Χιγκς φώναξε εδώ είμαι, είναι εξαιρετικά σημαντικό και το πόση μάζα έχει τελικά. Βρίσκεται στα 125 GeV, συν πλην ένα. Θα μπορούσε να έχει από εκατό φορές τη μάζα του πρωτονίου και να φτάνει ως χίλιες φορές. Μιλάμε για μια πολύ μεγάλη περιοχή. Είναι όμως πάρα πολύ σημαντικό ότι το βλέπουν στην περιοχή αυτήν ακριβώς η οποία είχε προβλεφθεί ότι πρέπει να είναι των 125 GeV».

 

Αφού τα σωματίδια Χιγκς δίνουν μάζα σε όλα τα υπόλοιπα σώματα, έχουμε και εμείς στο σώμα μας σωματίδια Χιγκς;

«Εννοείται. Με την έννοια αυτή έχουμε και στον οργανισμό μας τέτοια σωματίδια».

 

Υπάρχει πιθανότητα κακής χρήσης αυτού του σωματιδίου όπως έγινε, ας πούμε, με την πυρηνική ενέργεια;

«Οταν ρώταγαν τον Ράδερφορντ και τον Αϊνστάιν τις δεκαετίες του 10 και του 20 αν αυτά που ανακάλυπταν τότε είχαν καμία σχέση με τη ζωή μας, αυτοί έλεγαν όχι, απλά έτσι θα καταλάβουμε καλύτερα τον κόσμο, και όμως είδατε μετά πώς χρησιμοποιήθηκαν οι ανακαλύψεις τους. Ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ, αλλά με την έννοια του άμεσου μέλλοντος δεν βλέπω να έχει κανενός είδους εφαρμογή».

 

Ενώ όμως η ύπαρξη του σωματιδίου προτάθηκε από τον Βρετανό Χιγκς, ο τρόπος που ανακαλύφθηκε τελικά είναι αρκετά «ελληνικής προέλευσης».

«Είμαι πολύ ευτυχισμένος γιατί ο τρόπος που παράγουν το σωματίδιο Χιγκς βασίζεται σε δύο εργασίες μου, η μία του 1976 στο CERN με τον Τζον Ελις και η άλλη του 1978 στο Χάρβαρντ με τον Σέλντον Γκλάσοου. Οπως μου είχε πει πριν από χρόνια ο μεγάλος φυσικός, ο Γκελμάν, αυτός που έχει ανακαλύψει τα quarks, εσείς οι Ελληνες το ξεκινήσατε πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια και μου φαίνεται ότι εσείς οι Νεοέλληνες θα το τελειώσετε».

Και συνεχίζει ο Δημήτρης Νανόπουλος με ακόμη μεγαλύτερο ενθουσιασμό:

«Χαίρομαι πάρα πολύ που εμείς οι Ελληνες είμαστε στο κέντρο των πραγμάτων και στις προβλέψεις για τη μάζα του μποζονίου του Χιγκς αλλά και πειραματικά. Και νομίζω ότι αυτό πρέπει να μας κάνει υπερήφανους και να μας ανεβάσει κάπως ψυχολογικά. Ολος ο κόσμος ζει σε μια πραγματικά δύσκολη εποχή και τουλάχιστον συμβαίνουν τέτοια γεγονότα για να αποδεικνύουν τη μεγαλοσύνη του ανθρώπου».

 

Αυτή η ανακάλυψη νομίζετε ότι περισσότερο θα ενοποιήσει τους ανθρώπους ή μπορεί να τους διχάσει σε σχέση με τον Θεό και το Σύμπαν;

«Η ανακάλυψη αυτή θα ενοποιήσει τον κόσμο. Η επιστήμη είναι ανεξάρτητη και τέτοιες ανακαλύψεις που αποδεικνύουν τη μεγαλοσύνη του ανθρωπίνου πνεύματος μας αγκαλιάζουν όλους.

Η επιστήμη παίζει και πρέπει να παίζει τεράστιο ρόλο σε αυτή την ενοποίηση των ανθρώπων». :cheesy:

 

Ποιος πιστεύετε ότι θα άξιζε να ζει σήμερα για να ακούσει αυτή την ανακάλυψη;

«Σίγουρα η παρέα Θαλής, Ηράκλειτος, Αναξίμανδρος, Πυθαγόρας και Δημόκριτος θα ήταν εκστασιασμένη σήμερα. Αυτοί που κοίταξαν τον κόσμο και είπαν εγώ τον κόσμο αυτόν θα τον καταλάβω με λογική. Ολο το όνειρό τους, γενιά με τη γενιά, είναι πραγματοποιήσιμο τώρα. Και από τους νεότερους ο Αϊνστάιν».

 

Δεν είναι εκπληκτικά αντιφατικό ότι ο άνθρωπος, ο οποίος είναι σχεδόν το απόλυτο τίποτα στο Σύμπαν, είναι παράλληλα και τόσο σημαντικός ώστε να μπορεί να φτάνει τόσο βαθιά στην εξήγηση του Σύμπαντος;

«Νομίζω ότι θα πεθάνω και αυτό θα είναι το μεγαλύτερο μυστήριο για εμένα. Ενώ είμαστε αυτά τα ανθρωπάκια, μπορούμε και συλλαμβάνουμε όλα αυτά και μπορούμε να εξηγούμε τι γίνεται στην άλλη μεριά του Σύμπαντος. Είμαστε πεπερασμένοι σε χρόνο και σε χώρο. Σε χρόνο γιατί έχουμε συγκεκριμένα χρόνια στα οποία ζούμε και σε χώρο γιατί είμαστε καρφωμένοι στη Γη ενώ το Σύμπαν είναι άπειρο. Αλλά και στη Γη ακόμη είμαστε μικρές μονάδες με 1,3 χιλιόγραμμα μυαλού. Αυτό λοιπόν το μυαλό είναι το μεγαλύτερο μυστήριο στη φύση. Και όπως έλεγε ο Αϊνστάιν, το πιο ακατανόητο πράγμα είναι ότι το Σύμπαν είναι κατανοητό».

 

«Ο στόχος είναι οι υπερχορδές»

Υπάρχει πιθανότητα οι επιστήμονες να ψάχνετε το σωματίδιο που «γέννησε» το σωματίδιο του Χιγκς;

«Ο τελικός στόχος είναι τα super strings, οι υπερχορδές. Θα είμαστε ικανοποιημένοι για ένα διάστημα ε αυτό που βρήκαμε τώρα, μετά θα έρθει η κατάθλιψη της κατάκτησης και μετά πάλι από την αρχή αλλά το ζητούμενο είναι οι υπερχορδές, αφού όλα αυτά είναι κατάλοιπά τους».

 

Το σωματίδιο του Χιγκς είναι κάτι σαν ορεκτικό δηλαδή;

«Ναι. Το κυρίως πιάτο είναι οι υπερχορδές. Στην αρχή του Σύμπαντος οι ενέργειες ήταν τόσο μεγάλες που εκεί δούλευαν αυτές. Εγώ μιλάω για το σωματίδιο Χιγκς και το μυαλό μου είναι στο πολυσύμπαν».

 

Δηλαδή ακόμη και να υπάρχουν πιο προηγμένοι πολιτισμοί στο Συμπαν, απλά θα έχουν βρει το σωματίδιο Χιγκς πριν από εμάς και θα το ονομάζουν αλλιώς;

«Ακριβώς. Τα ίδια πράγματα θα βλέπουν, αλλά θα τα έχουν κατανοήσει με δικά τους σύμβολα και δεν θα το ονομάζουν μποζόνιο Χιγκς, αλλά κάπως αλλιώς στη δική τους γλώσσα συνεννόησης».

 

Αναλυτικό ρεπορτάζ για τον πειραματικό εντοπισμό του μποζονίου Χιγκς στο ένθετο Βημα-Science.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=435406

 

Βίντεο:

http://www.tovima.gr/webtv/science/#281100

3C1141ED0474DA8BE8173D6A0A8492E4.jpg.778d713c9dbdb200dbb7dcf20976870e.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 έτος αργότερα...

Το σωματίδιο Higgs για μαθητές λυκείου. :cheesy:

Η Δημήτρης Νανόπουλος έχει μιλήσει σε κοινό ενηλίκων για την προέλευση της μάζας. Σε λίγες ημέρες θα επιχειρήσει να εξηγήσει σε μαθητές αυτά που επί μακρόν θεωρήθηκαν ανεξήγητα. Τίτλος της διάλεξής του «Ο θαυμαστός κόσμος του Higgs - Aπό πού προέρχεται η μάζα;» και τόπος συνάντησης η Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών.

Ο καθηγητής Φυσικής Υψηλών Ενεργειών του Πανεπιστημίου Texas A&M (ΗΠΑ) Δημήτρης Νανόπουλος έχει δώσει το περίγραμμα της ομιλίας του:

«Χαρακτηριστικό της ύλης από την οποία όλα είναι παράγωγα, είναι η μάζα. Όλα τα βασικά συστατικά της ύλης, quarks, λεπτόνια…, έχουν μάζα και σύμφωνα με το Καθιερωμένο πρότυπο (Standard Model) η μάζα αυτή προέρχεται από το μηχανισμό του Higgs, που προτάθηκε το 1964!

Περιμέναμε περίπου 50 χρόνια για να δούμε τελικά τα πρώτα ίχνη του σωματιδίου Higgs στο μεγάλο πείραμα LHC του CERN. Η ανακάλυψη αυτή ξεφεύγει από τα στενά όρια μιας συγκεκριμένης ομάδας φυσικών και απαντά σε ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα όλων των εποχών: Από πού προέρχεται η μάζα;

Η πειραματικά τεκμηριωμένη/με ισχυρές ενδείξεις απάντηση σ’ αυτό το τόσο μεγάλο ερώτημα που θέλω να πιστεύω ότι αφορά όλους μας, θα είναι το κεντρικό θέμα της ομιλίας μου.»

Είναι άραγε οι μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου ικανοί ακροατές για ένα τόσο περίπλοκο ζήτημα; Εκεί ακριβώς είναι το εκπαιδευτικό στοίχημα, να γίνουν οι βασικές αρχές της φυσικής κτήμα της νεότερης γενιάς. Τα σχολεία των Αδελφών Ουρσουλινών αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους απέναντι σε μαθητές που μορφώνονται σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο. Υπηρετούν σήμερα όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και στις πέντε ηπείρους, σε τριάντα χώρες.

Ο κ. Νανόπουλος, απευθυνόμενος στο έντονα προβληματισμένο ακροατήριο μαθητών, εκπαιδευτικών και άλλων ακροατών, θα κληθεί να δώσει απαντήσεις για την υποκείμενη τάξη των σωμάτων, μετά από ειδική πρόσκληση που του απηύθυνε το εκπαιδευτικό ίδρυμα, στο πλαίσιο των τακτικών ημερίδων που διοργανώνει.

** Την Τρίτη 12 Μαρτίου, Ελλη-νογαλλική Σχολή Ουρσουλινών (Ψυχάρη 10, 15401 Ν.Ψυχικό), στις 11:00 π.μ.. Είσοδος ελεύθερη.

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=501657

B932D108BAFE0C1EBF563E0876113F33.jpg.b8ff8ea0ae9c6037e8e07633fbd01320.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημήτρης Νανόπουλος: "Είμαστε μια ανακατανομή του τίποτα" :cheesy:

…όλοι ξέρουμε ότι ζούμε σ’ ένα σύμπαν που διαστέλλεται για 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Άρα, αν πάμε πίσω στον χρόνο, κοντά στην “αρχή”, το σύμπαν ήταν λιλιπούτειο, μικρότερο κι από ένα quark ή ηλεκτρόνιο.

Με άλλα λόγια, έχουμε να κάνουμε, τουλάχιστον στην αρχή, με ένα κβαντικό σύμπαν.

Το σύμπαν προέρχεται από (ή εμφανίστηκε σαν) μια αυθόρμητη (spontaneous) κβαντική διακύμανση του “τίποτα” ή καλύτερα από το κβαντικό κενό.

Υπάρχουν άπειρες τέτοιες κβαντικές διακυμάνσεις, οι οποίες όμως είναι πολύ βραχύβιες της τάξεως του 10-44 του δευτερολέπτου! Μια από αυτές τις κβαντικές διακυμάνσεις, για καθαρά τυχαίους λόγους, κατόρθωσε “να διαφύγει” και μέσα από μια αρχικά ΄”πληθωριστική” (inflationary) διαστολή, να εξελιχθεί έπειτα από 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια στο σύμπαν που “βλέπουμε” σήμερα. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι κάθε μια από τις “άπειρες” διακυμάνσεις θα μπορούσε δυνητικά να εξελιχθεί σ΄ένα σύμπαν, με τους δικούς του φυσικούς νόμους, όπως περιγράφεται από τις περίπου 10500 “λύσεις” των εξισώσεων της Μ ή F θεωρίας. Γνωρίζοντας σήμερα ότι, σύμφωνα με τη θεωρία των Υπερχορδών/Μ-Θεωρία, τα δυνητικά σύμπαντα, για λόγους συνέπειας της θεωρίας, πρέπει να είναι 10,11, ή 12 διαστάσεων. Συνεπώς, οι 6,7,8 “περιττές” διαστάσεις, μια που ζούμε σ’ ένα 4-διάστατο σύμπαν, πρέπει να παραμείνουν “διπλωμένες” περίπου στο 10-30 – 10-33 του εκατοστού!

Ο τρόπος και η εσωτερική γεωμετρία του “διπλώματος” των “περιττών” διαστάσεων καθορίζουν ριζικά όχι μόνο τον τύπο των δυνάμεων ή αλληλεπιδράσεων, αλλά και τις μάζες των σωματιδίων και άλλες φυσικές σταθερές. Με άλλα λόγια, γνωρίζουμε σήμερα ότι το εμφανιζόμενο σύμπαν διέπεται από ένα μοναδικό κι αναπόσπαστο σύνολο φυσικών νόμων και φυσικών σταθερών. Η ερώτηση γιατί αυτό το δικό μας σύμπαν και όχι άλλο δεν έχει νόημα, μια που όλα τα σύμπαντα, κατ’ αρχήν, έχουν μη μηδενική πιθανότητα εμφανίσεως.

Η παραπάνω περιγραφή είναι αυτό που λέμε σήμερα “πολυσύμπαν” (multiverse) και είναι απόρροια της M ή F θεωρίας.

Πρέπει να τονιστεί ότι η ύπαρξη της στιγμιαίας “πληθωριστικής” (inflatinary) διαστολής διασφαλίζει ένα υψίστης σημασίας desideratum, τον μηδενισμό ανά πάσα στιγμή της συνολικής ενέργειας του σύμπαντος. Η ύπαρξη της βαρύτητας, που δρα πάντοτε ελκτικά, άρα συνεισφέρει αρνητική ενέργεια, είναι ανυπολόγιστης αξίας στη μηδενοποίηση της ολικής ενέργειας του σύμπαντος. χαρακτηριστικά αναφέρω ότι, στη θεωρία Υπερχορδών/Μ-θεωρία/F-θεωρία, η βαρύτητα είναι αυτόματα παρούσα σ’ όλες τις “λύσεις” τους. Ο μηδενισμός της ολικής ενέργειας του σύμπαντος καθιστά προφανώς δυνατή την “εμφάνιση” του σύμπαντος από το “τίποτα”, χωρίς να παραβιάζεται η αρχή της διατήρησης της ενέργειας. είναι μεγάλο ευτύχημα για όλη τη “Μεγάλη Εικόνα”, που παρουσίασα, ότι τα πειραματικά-παρατηρησιακά δεδομένα δείχνουν ότι η ολική ενέργεια του σύμπαντος είναι μηδέν! Τελικά, όπως είπα πριν από δέκα χρόνια:

“Είμαστε μια ανακατανομή του τίποτα…” ](*,) ](*,) ](*,)

Ξεκινώντας λοιπόν με ένα ούτως εμφανιζόμενο σύμπαν, μπορούμε μέσα από τους φυσικούς νόμους που το διέπουν να μελετήσουμε επιτυχώς όλη την εξέλιξη του μέχρι σήμερα, ερμηνεύοντας την εμφάνιση όλων των “Μεγάλων Δομών” (Large Structures), γαλαξιών, σμηνών αστέρων, αστέρων, πλανητών…

Πρέπει να τονιστεί ότι η “Μεγάλη Εικόνα” για την εμφάνιση του σύμπαντος, που μόλις περιέγραψα, συνδυασμένη με τη δαρβινική εξέλιξη των ειδών, ελευθερώνει τον άνθρωπο από πολλά θεμελιώδη και υπαρξιακά ερωτηματικά που τον απασχολούν από τότε που υπάρχει. Ο καθένας μπορεί να δώσει τη δική του ερμηνεία. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει κάτι το μεγαλειώδες σ’ αυτή τη θεώρηση του σύμπαντος….

 

Απόσπασμα από το βιβλίο: “Από την κοσμογονία στη γλωσσογονία”, Δημήτρης Νανόπουλος – Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Εκδόσεις Καστανιώτη\

http://physicsgg.me/2011/04/13/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%bc%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%ce%bd/

nanopoulos002.thumb.jpg.25579ac98ebcdce0f9acf207e758242e.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 5 εβδομάδες αργότερα...

Ο Δημήτρης Νανόπουλος μίλησε στους μαθητές της ελληνογαλλικής σχολής και εντυπωσιάστηκε απ’ τις γνώσεις τους. :cheesy:

«Στους νόμους της παγκόσμιας έλξης του Νεύτωνα και της δύναμης μεταξύ φορτίων του Κουλόμπ παρατηρούμε ότι υπάρχει μια αναλογία. Αυτή η παρατήρηση έχει παίξει ρόλο στη σκέψη σας για την ενοποίηση των δυνάμεων της φύσης;», ρώτησε ο μαθητής της Δευτέρας Λυκείου Αργύρης Μουζάκης τον κ. Δημήτρη Νανόπουλο, ο οποίος έμεινε για μια στιγμή σιωπηλός, σαν σαστισμένος, και έπειτα είπε: «Μπράβο αγόρι μου». Και μετά ξανά, με λίγο πιο δυνατή φωνή: «μπράβο αγόρι μου!». Οι υπόλοιποι μαθητές, που είχαν γεμίσει το θέατρο της ελληνογαλλικής σχολής των Ουρσουλινών για να παρακολουθήσουν την ομιλία του κορυφαίου φυσικού και ακαδημαϊκού σχετικά με το μποζόνιο Χιγκς στις αρχές Μαρτίου, βλέποντας την επιδοκιμασία και τον θαυμασμό του καλεσμένου τους προς το πρόσωπο του συμμαθητή τους, ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και επευφημίες.

Ακολούθησαν κι άλλες ερωτήσεις που, επίσης, εντυπωσίασαν τον κ. Νανόπουλο, ο οποίος όταν ρωτήθηκε από έναν καθηγητή αν αυτοί οι μαθητές μπορούν να τον ξεπεράσουν, απάντησε: «αυτό είναι το μόνο σίγουρο». =D>

Μια μαθήτρια τον ρώτησε αν έπαιξε ρόλο στην καριέρα του το γεγονός ότι είναι Ελληνας.

«Οχι», απάντησε εκείνος, «εκτός ίσως απο το ότι είχα πάντα μια δημιουργική τρέλα, μια διαίσθηση και φαντασία. Τα τρία αυτά χαρακτηριστικά με βοήθησαν και, συνήθως, ο Ελληνας τα διαθέτει».

Αφού τελείωσε η εκδήλωση, συνάντησα τον Αργύρη, μαθητή της Β λυκείου, ο οποίος εκθείασε τον κ. Νανόπουλο για την απλότητα με την οποία εξήγησε κάτι τόσο πολύπλοκο. Ο Αργύρης, διαβάζει Φυσική και στον ελεύθερο χρόνο του, έχει διακριθεί σε μαθητικούς διαγωνισμούς. Στο μέλλον θέλει να σπουδάσει στο Πολυτεχνείο, συνδυάζοντας την θεωρία, όπως είπε, με την πράξη. Μαζί του ήταν άλλοι δυο συμμαθητές του, η Δάφνη και ο Αντώνης. Επίσης καλοί μαθητές, με κλίση προς τα θετικά μαθήματα, συμφώνησαν ότι η γνωριμία τους με τον κ. Νανόπουλο και η ομιλία του ίσως αποτελέσει πηγή έμπνευσης για το μέλλον τους. Ο κ. Μίλτος Πρίφτης, καθηγητής Φυσικής στο σχολείο, μου εξήγησε ότι τα παιδιά είχαν προετοιμαστεί τις τελευταίες μέρες για να μπορούν να παρακολουθήσουν με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη άνεση τη διάλεξη. Με περηφάνια, πάντως, παρατήρησε πως κάποιες απο τις ερωτήσεις που τέθηκαν στον κ. Νανόπουλο δεν ήταν απλώς θέμα καλών γνώσεων Φυσικής αλλά οξυμένης κριτικής και φιλοσοφικής σκέψης.

Η ζωή θα συνεχίζεται κανονικά πλέον στην σχολή των Ουρσουλινών αλλά, έστω σε βάθος χρόνου, οι μαθητές της θα εκτιμήσουν ότι το σχολείο τους προσπάθησε να τους δώσει ερεθίσματα που θα τους φανούν χρήσιμα στο μέλλον. Ακόμα κι αν η Φυσική παίξει ελάχιστο ρόλο στην φοιτητική και επαγγελματική τους ζωή.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_09/04/2013_492697

nanopoulos.jpg.673c52b1c552075cd2a2024f9cc01a24.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 μήνες αργότερα...

Δημήτρης Νανόπουλος: Ο θαυμαστός κόσμος του Higgs. :cheesy:

Από πού προέρχεται η μάζα (LHC) και ο κοσμικός πληθωρισμός (Planck)

Διάλεξη του Καθηγητή και Ακαδημαϊκού Δημήτρη Νανόπουλου στο πλαίσιο του Θερινού Σχολείου 2013 που διοργάνωσε το ΕΚΕΦΕ “Δημόκριτος”.

http://www.blod.gr/lectures/Pages/viewlecture.aspx?LectureID=912

Ο μηχανισμός του Higgs και η απόρροιά του, που είναι το σωματίδιο του Higgs. Ανάλυση των ιδιοτήτων του όπως μελετήθηκαν πειραματικά στο LHC, καθώς και ο εν δυνάμει ρόλος του στις μελλοντικές ανακαλύψεις στο LHC, όπως επίσης και στον κοσμικό πληθωρισμό. Είναι δυνατόν το σωματίδιο του Higgs να είναι ένας βασικός και απαραίτητος κρίκος που συνδέει τα δύο καθιερωμένα πρότυπα: των στοιχειωδών σωματιδίων και της κοσμολογίας;

http://physicsgg.me/2013/07/29/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%b8%ce%b1%cf%85%ce%bc%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%8c%cf%82-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc/

Ellis-Fabiola-Eglair-Higgs.jpg.3bbf0510843b6f6039134a60b5298670.jpg

Higgs.jpg.3cecee5ce0fe07a4568d7418a4247ae2.jpg

978857057_Glasoy....jpg.bc9dbabe39ff45c46066de95347c088d.jpg

Caillard-Ellis-Nanopoulos.jpg.373390c32084ee0a93db8ab57b91cbe8.jpg

Higgs-Nanopoulos.jpg.a68ac889b06426d4c1507a455911dc52.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 7 μήνες αργότερα...

Νανόπουλος: «Είμαστε έτοιμοι να ανακαλύψουμε την προέλευση του 23% του σύμπαντος» :cheesy:

«To σύμπαν αποτελείται κατά 4% από ύλη, κατά 73% από ενέργεια και κατά 23% από σκοτεινή ύλη. Η σκοτεινή ύλη αποτελεί το 23% του σύμπαντος. Γνωρίζουμε την ύπαρξη και τις ιδιότητες της, δεν γνωρίζουμε όμως την προέλευση της. Απαντήσεις σε αυτό αναμένεται να δώσει η απόδειξη της ύπαρξης υποατομκών σωματιδίων, όταν επανεκκινήσει τη λειτουργία του το CERN το 2015».

Αυτά είπε μεταξύ άλλων ο αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και διακεκριμένος καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, Δημήτρης Νανόπουλος, στους μαθητές του ΓΕΛ Φιλοθέης.

Ο Δημήτρης Νανόπουλος βρέθηκε στο σχολείο ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση των μαθητών της Α' Λυκείου στο πλαίσιο της ερευνητικής τους εργασίας. με θέμα ονοματοδοσία σχολικών αιθουσών.

Οι μαθητές επέλεξαν να δώσουν το όνομα του σπουδαίου επιστήμονα στο εργαστήριο φυσικών επιστημών του σχολείου τους.

Το 1996 του απενεμήθη ο Tαξιάρχης του τάγματος της τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το 1997 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1999 και για δεύτερη φορά το 2005 απέσπασε το βραβείο του Ιδρύματος Ερευνών της Βαρύτητας, που εδρεύει στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ. Το 2006 του απενεμήθη το διεθνές βραβείο του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης. Το 2009 τιμήθηκε με το βραβείο Enrico Fermi της Ιταλικής Εταιρείας Φυσικής (SIF). Επίσης, προτάθηκε δύο φορές από την Σουηδική Βασιλική Ακαδημία των Επιστημών για την παραλαβή του Νόμπελ Φυσικής.

«Υποδεχόμαστε έναν σπουδαίο επιστήμονα» είπε, μεταξύ άλλων, καλωσορίζοντας τον στο σχολείο ο κ.Πέτρος Ματζάκος, καθηγητής πληροφορικής και διευθυντής του σχολείου.

Περιγράφοντας με κατανοητούς όρους στους μαθητές του σχολείου, ότι το μεγάλο ερώτημα των φυσικών κατά το δεύτερο μισό του 20υο αιώνα ήταν η προέλευση της μάζας των υποατομικών σωματιδίων.

Λύση στο πρόβλημα αυτό έδινε σε θεωρητικό επίπεδο η πρόβλεψη του Χιγκς για την ύπαρξη του ομώνυμου σωματιδίου.

Παρά το γεγονός ότι η ανακάλυψη του εκκρεμούσε (έγινε το 2012 στο CΕΡΝ) ο Δημήτρης Νανόπουλος προσχώρησε σε αυτή την σχολή σκέψης και θεωρώντας δεδομένη την ύπαρξη του συνέχισε τις έρευνες προς αυτήν την κατεύθυνση.

Νέοι προβληματισμοί γεννήθηκαν οι οποίοι για να βρουν απάντηση προϋποθέτουν την ύπαρξη και άλλων υποατομικών σωματιδίων άγνωστων μέχρι σήμερα

Η ανακάλυψη του σωματιδίου του Χιγκς έδειξε ότι οι έρευνες αυτές βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση.

Αν στα επόμενο χρόνια επιβεβαιωθεί η ύπαρξη αυτών των σωματιδίων θα δοθούν απαντήσεις σε σπουδαία ερωτήματα που απασχολούν τους θεωρητικούς φυσικούς όπως η προέλευση της σκοτεινής ύλης που αποτελεί το 23% του σύμπαντος.

Ο Δημήτριος Νανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Σεπτεμβρίου 1948. Σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Sussex της Aγγλίας, όπου απέκτησε το διδακτορικό του το 1973 στη Θεωρητική Φυσική των Yψηλών Eνεργειών.

Διετέλεσε ερευνητής στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN) στη Γενεύη της Ελβετίας και επί σειρά ετών ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του Κέντρου.

Είναι διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών (HARC), στο Χιούστον, Τέξας, όπου διευθύνει ερευνητικό τμήμα του World Laboratory, που εδρεύει στη Λωζάνη.

http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5096020/nanopoylos-eimaste-etoimoi-na-anakalypsoyme-thn-proeleysh-toy-23-toy-sympantos/

.jpg.16ddeca8b6eef4235b1b3858dff12163.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 μήνες αργότερα...

Μια συζήτηση με τον Δημήτρη Νανόπουλο. :cheesy:

Ας ξεκινήσουμε από τα παιδικά σας χρόνια. Θέλω να θυμηθείτε πότε ανακαλύψατε για πρώτη φορά την αγάπη σας για την φυσική, τις θετικές επιστήμες γενικότερα;

Η ιστορία ξεκίνα από το γυμνάσιο που μας χώριζαν οι καθηγητές σε κλασικές και θετικές σπουδές. Είχα διαλέξει αρχικά τις κλασικές σπουδές. Δεν ήμουν και καλός μαθητής, μάλλον μέτριος ήμουν. Ύστερα όμως συνέβη κάτι παράξενο στη ζωή μου. Ο πατέρας μου στην 4η γυμνάσιου μου έφερε ένα καταπληκτικό εξωσχολικό βιβλίο φυσικής. Όταν το έπιασα στα χέρια μου μαγεύτηκα, τρελάθηκα. Και το παράξενο είναι, πως πραγματικά μου ήρθε και το πήρα στα χέρια μου γιατί τότε δεν ήμουν αυτό που μπορεί να φαντάζονται. Δεν ήμουν το κάλο παιδί με τα γυαλιά μυωπίας, που τριγυρνούσε γύρω από τη μάνα του και τα βιβλία του. Καμιά σχέση, εγώ το μυαλό μου τότε μέχρι και την 3η γυμνάσιου το είχα στα γήπεδα και στις αλάνες. Εκεί λοιπόν που ξεφύλλιζα το βιβλίο άρχισα να το διαβάζω μετά μανίας, όπως όταν διαβάζει κάποιος πρώτη φορά στη ζωή του ένα μυθιστόρημα. Δεν το άφηνα από τα χέρια μου, έλεγα συνέχεια «τι γίνεται, τι λέει εδώ πέρα;» αυτό το βιβλίο ήταν που μου έδωσε την πρώτη μεγάλη ώθηση. Στην 4η Γυμνασίου άρχισα να λύνω συνέχεια ασκήσεις φυσικής από μόνος μου. Είχε αποκτήσει μεγάλο ενδιαφέρον στη ζωή μου αυτή η επιστήμη. Θυμάμαι ότι από τότε, από την εποχή του Γιώργου Παπανδρέου, αρκετά παιδιά παγαίνανε φροντιστήριο για να λύσουν αυτές τις ασκήσεις και εγώ καθόμουν και τις έλυνα μόνος μου. Με σηκώνει κάποια στιγμή ο καθηγητής να πω το μάθημα, λύνω τις ασκήσεις και με ρωτάει Νανόπουλε μόνος σου τις έλυσες; Είχε το βλέμμα τις δυσπιστίας, δεν μπορούσε να το πιστέψει, φανταζόταν και εκείνος πως το πιθανότερο ήταν να πηγαίνω φροντιστήριο όπως και οι υπόλοιποι συμμαθητές μου. Το φροντιστήριο για μένα τότε ήταν μια πολυτέλεια. Δεν είχαμε πολλά χρήματα για να κάνουμε τέτοιες κινήσεις. Μια φυσιολογική μικροαστική οικογένεια ήμασταν. Μετά προς το τέλος του γυμνάσιου, άλλαξα σχολείο και γνώρισα ένα φοβερό καθηγητή φυσικής τον Τσιγκούνη, που με βοήθησε πάρα πολύ. Από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Αλλά είχα τρέλα. Είχα τρέλα με τη μπάλα και με τη φυσική.

(Συνέντευξη: Τάσος Αντωνόπουλος)

 

Περισσότερα.

http://physicsgg.me/2014/05/11/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%83%cf%85%ce%b6%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7-%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf/

 

Στη σκηνή παρουσιάζεται η ανάλυση του φαινομένου του φωτός. Μέσω της εκτέλεσης του κομματιού Follow me. Το λευκό φως είναι μια σύνθεση όλων των γνωστών χρωμάτων και όταν του αναλύουμε στην ουσία χωρίζουμε τα χρώματα με τη βοήθεια ενός πρίσματος. Η επιστήμη είναι παντού. Πίσω από ένα στίχο. Ένα τραγούδι. Μια μπάντα.

.jpg.ae1993ad63d6ea32ba3a0b9a3d94765f.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 μήνες αργότερα...

Δημήτρης Νανόπουλος: Ηχώ από την αρχή του Σύμπαντος. :cheesy:

Μια διάλεξη από το θερινό σχολείο 2014 που διοργάνωσε το ΕΚΕΦΕ “Δημόκριτος”

Οι τελευταίες μετρήσεις της Κοσμικής Ακτινοβολίας Υποβάθρου από το PLANK και BICEP2 υποστηρίζουν σθεναρά το μοντέλο του Κοσμολογικού Πληθωρισμού, αλλά μας δημιουργούν μερικά καινούργια προβλήματα.

Στη διάλεξη του Δημήτρη Νανόπουλου βλέπουμε πως αυτά μπορούν να εξηγηθούν μέσα σε ένα πλαίσιο που προτάθηκε 30 χρόνια πριν, αυτό της No-Scale Supergravity, που, και πως οι Κοσμολογικές παρατηρήσεις σχεδόν προδικάζουν τι θα δούμε στο LHC14.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την διάλεξη του Δημήτρη Νανόπουλου.

http://www.blod.gr/lectures/Pages/viewlecture.aspx?LectureID=1524

http://physicsgg.me/2014/08/05/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b7%cf%87%cf%8e-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ae-%cf%84/

nanopoulos1.jpg.b95ee273939027335db336c5f299a0a3.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 5 μήνες αργότερα...

Ο φυσικός Δημήτρης Νανόπουλος, ο νέος πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. :cheesy:

Στη διάρκεια της πρώτης δημόσιας συνεδρίας της Ακαδημίας Αθηνών για το 2015, το απόγευμα της Τρίτης 13 Ιανουαρίου, πραγματοποιήθηκε η εγκατάσταση του προέδρου και του αντιπροέδρου του ιδρύματος για το τρέχον έτος.

Στα αξιώματα εγκαθίστανται αντίστοιχα ο φυσικός Δημήτρης Νανόπουλος και ο λογοτέχνης Θανάσης Βαλτινός.

Η τελετή ξεκίνησε με τον καθιερωμένο απολογισμό του έργου των Κέντρων και Γραφείων Ερεύνης της Ακαδημίας για το παρελθόν έτος από τον απερχόμενο πρόεδρο, τον νομικό Επαμεινώνδα Σπηλιωτόπουλο, ο οποίος και επέδωσε τα διάσημα στους νέους αξιωματούχους του ιδρύματος. Ακολούθησε ομιλία του νέου προέδρου Δημήτρη Νανόπουλου με θέμα

«Ένα νέο πλαίσιο-πρότυπο της θεωρίας του (Συμ)παντός: Κοσμολογική, μη-κλιμακούμενη (no-scale) υπερβαρύτητα».

Ο νέος πρόεδρος Δημήτρης Νανόπουλος εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1997 και από τις αρχές του 2014 τελεί χρέη αντιπροέδρου. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου απεφοίτησε το 1971. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Sussex της Βρετανίας, όπου το 1973 αναγορεύτηκε διδάκτορας στη Θεωρητική Φυσική των Υψηλών Ενεργειών.

Διετέλεσε ερευνητής στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN) στη Γενεύη Ελβετίας και επί σειρά ετών ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του κέντρου. Διετέλεσε επίσης ερευνητής στην École normale supérieure στο Παρίσι και στο Πανεπιστήμιο Harvard στις ΗΠΑ. Το 1989 εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Texas A&M, College Station, όπου από το 1992 είναι διακεκριμένος καθηγητής, και όπου από το 2002 κατέχει την έδρα Mitchell-Heep της Φυσικής Υψηλών Ενεργειών. Είναι επίσης διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών του Χιούστον (HARC), στο Χιούστον του Τέξας στις ΗΠΑ, όπου επίσης διευθύνει ένα ερευνητικό τμήμα του World Laboratory, που εδρεύει στη Λωζάνη.

Κύρια ερευνητική του ασχολία είναι η Φυσική Υψηλών Ενεργειών και η Κοσμολογία. Στόχος είναι η δημιουργία μιας ενοποιημένης θεωρίας όλων των δυνάμεων στην Φύση, η θεωρία του Παντός, όπου θα δίνεται μία επιστημονική ερμηνεία του Σύμπαντος, από το πώς εμφανίστηκε, πώς εξελίχθηκε και πώς απέκτησε τη σημερινή μορφολογία του.

Έχει συγγράψει περισσότερες από 645 πρωτότυπες εργασίες, μεταξύ αυτών 14 βιβλία.

Από το 1988 είναι εταίρος της American Physical Society και από το 1992 μέλος της Italian Physical Society. Το 1996, του απενεμήθη ο Ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής, της Ελληνικής Δημοκρατίας ενώ τον Μάιο του 2005, έτους αφιερωμένου στον Αϊνστάιν τιμώντας τα 100 χρόνια της Θεωρίας της Σχετικότητας, απέσπασε για δεύτερη φορά (πρώτη φορά το 1999) το βραβείο του Ιδρύματος Ερευνών της Βαρύτητος που εδρεύει στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ. Τον Οκτώβριο του 2006 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Ωνάση, ενώ το 2009 απέσπασε από την Ιταλική Εταιρεία Φυσικής το Διεθνές Βραβείο «Enrico Fermi». Από τον Ιανουάριο του 2005 έως τον Δεκέμβριο του 2010 και από τον Ιανουάριο του 2013 έως σήμερα είναι ο Εθνικός Εκπρόσωπος στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN). Από το 2005 έως το 2009 διετέλεσε πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΣΕΤ) και από το 2005 έως το 2006 Εθνικός Εκπρόσωπος στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA).

Μιλώντας για ένα ειδικό επιστημονικό θέμα, προσπαθώντας να το εξηγήσει με τον απλούστερο τρόπο για το μη ειδικό κοινό, ο νέος πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, στην ομιλία του το βράδυ της Τρίτης 13 Ιανουαρίου, κατέληξε:

«Ο θεωρητικός φυσικός εκτός από το να δίνει ιδέες οφείλει να δείχνει και τον δρόμο για την πειραματική επαλήθευσή τους».

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=666983

.jpg.ba0c68dbccea0093f9e49c9d9a3f3263.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η ομιλία του Δ. Νανόπουλου στην Ακαδημία. :cheesy:

Η ομιλία του Δημήτρη Νανόπουλου με τίτλο «Ένα νέο πλαίσιο-πρότυπο της θεωρίας του (Σύμ)παντός: Κοσμολογική, μη-κλιμακούμενη (no-scale) υπερβαρύτητα», που πραγματοποιήθηκε στις 13/1 στην Ακαδημία Αθηνών με αφορμή την εγκατάστασή του ως προέδρου της Ακαδημίας για το έτος 2015:

Βίντεο:

http://physicsgg.me/2015/01/16/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%bb%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4-%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Από το Α έως το Ω: Δημήτρης Νανόπουλος. :cheesy:

Ο διακεκριμένος καθηγητής φυσικής υψηλών ενεργειών και Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Δρ. Δημήτρης Νανόπουλος, σε μια συνέντευξη-μάθημα ζωής, δηλώνει πως του αρέσει να απολαμβάνει «τη ζωή, τον έρωτα, την τέχνη», προτρέπει τους νέους «να πολεμήσουν για τη ζωή που θέλουν να έχουν» και τάσσεται απερίφραστα κατά της δήλωσης του Υπουργού Παιδείας Αριστείδη Μπαλτά «η αριστεία είναι ρετσινιά» ως «επαίσχυντη» και «ακυρωτική». Σήμερα, μπορείτε να τον παρακολουθήσετε στην ομιλία του στο Εθνικό Θέατρο «Ελπίζοντας στην αβεβαιότητα -Η παράλληλη ανατροπή στη φυσική, στις τέχνες και στο θέατρο».

Περισσότερα:

http://www.kathimerini.gr/804853/article/proswpa/synentey3eis/apo-to-a-ews-to-w-dhmhtrhs-nanopoylos

nanopoulos-thumb-large.jpg.e4081c46198b8da01f6ce5f78fc46303.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 μήνες αργότερα...

Από τον Κοσμολογικό Πληθωρισμό/Αρχή τού Σύμπαντος στον LHC :cheesy:

Στις 10 Ιουνίου από 17:00 έως 18:30, θα γίνει το 5ο και τελευταίο μάθημα Κοσμολογίας από τον Δημήτρη Νανόπουλο στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Στοάς του Βιβλίου.

Μπορείτε να το παρακολουθήσετε πατώντας ΕΔΩ:

https://diavlos.grnet.gr/event/e544

http://physicsgg.me/2015/05/30/%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%80%ce%bb%ce%b7%ce%b8%cf%89%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ae-%cf%84/

nanopoulos.jpg.c984229fdfba3cc7aa94f7db91747fbe.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 5 μήνες αργότερα...

Δ. Νανόπουλος: Για μένα μια εξίσωση είναι πιο ωραία από ένα έργο τέχνης. :cheesy:

Τη ζωή του «Στον τρίτο βράχο από τον Ήλιο», δηλαδή στη Γη, περιγράφει ο θεωρητικός φυσικός ∆ημήτρης Νανόπουλος στο νέο του βιβλίο. Μια ζωή που μέσα σε 67 χρόνια «χώρεσε» τη γενέτειρά του Ελλάδα, την Αγγλία, τη Γενεύη και τις ΗΠΑ.

Στην Ελλάδα πρωτοαγάπησε τη Φυσική, στην Αγγλία σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Sussex, στη Γενεύη εργάστηκε στο CERN, στις ΗΠΑ είναι εδώ και 30 χρόνια καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Texas A & M.

Είναι ένας από τους ελάχιστους εν ζωή Ελληνες που αποδεδειγμένα έβαλαν ένα λιθαράκι για την καλύτερη κατανόηση του σύμπαντος. Η διάσημη εργασία του για τις φαινομενολογικές ιδιότητες του μποζονίου Higgs μνημονεύτηκε από τον ίδιο τον Peter Higgs κατά την ομιλία αποδοχής του βραβείου Νομπέλ το 2013. Η τροχιά του, λοιπόν, ήταν «επιστημονικά κοσμοπολίτικη» και η εμπειρία του έχει ενδιαφέρον και ίσως και κάποια χρησιμότητα για τις επόμενες γενιές. Η συνάντησή μας έγινε στο γραφείο του στην Ακαδημία Αθηνών, όπου διατελεί πρόεδρος έως τα τέλη του 2015, οπότε και θα επιστρέψει στο Τέξας.

Ποιο μπορεί να είναι το νόημα της ζωής, εάν, όπως φαίνεται να αποδεικνύεται από τη Φυσική, ερχόμαστε από το τίποτα και καταλήγουμε στο τίποτα;

Το νόημα είναι αυτό που προσπαθούμε εμείς να δώσουμε στη ζωή μας. Αλλά, όπως έλεγε ο Αλμπέρ Καμί, τη στιγμή που πάμε να της δώσουμε νόημα γεννιέται το παράλογο.

Πώς μπορεί να ζει κανείς με το παράλογο;

Πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Είμαστε πολύ τυχεροί που υπάρχουμε, οπότε πρέπει ο καθένας μας να εκμεταλλευτεί αυτή την τύχη και να το ευχαριστηθεί. Είναι νομίζω τραγικό να αφήνουμε τη ζωή μας να περνάει χωρίς νόημα, εάν λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι η πιθανότητα του να υπάρξουμε είναι σχεδόν μηδενική. Φανταστείτε ότι, για να υπάρξουμε εμείς, έχουν βρεθεί μαζί όλοι οι πρόγονοί μας και στο τέλος οι γονείς μας, μία συγκεκριμένη ώρα και ημέρα.

Εάν όμως κάποιος πραγματικά υποφέρει σε αυτήν τη ζωή, γιατί να μην αυτοκτονήσει επιστρέφοντας στο τίποτα;

Ε, όχι! Η ζωή είναι γλυκιά. Και είναι ξεκάθαρο πως ο φόβος του θανάτου αποτελεί διαχρονικά κινητήρια δύναμη.

Πόσο σίγουρος είστε ότι έχουμε πραγματικά κατανοήσει το πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος;

Ηδη από το 600 π.Χ. ο Ηράκλειτος έλεγε ότι αυτόν τον κόσμο δεν τον έχει φτιάξει ούτε χέρι Θεού ούτε χέρι ανθρώπου, αλλά ότι υπάρχει, υπήρχε και θα υπάρχει. Τα τελευταία 20 χρόνια έχει γίνει απίστευτη πρόοδος με τα δορυφορικά τηλεσκόπια και πειραματικά στο CERN, και έχουμε φτάσει να έχουμε πάνω στο τραπέζι μοντέλα που ξεκινούν από την αρχή έως το τέλος του σύμπαντος. Είναι ένα πλαίσιο, μέσα στο οποίο μπορούμε να συζητάμε σοβαρά και να μη μας… πετάνε ντομάτες.

Πότε θα επαληθευτούν τα μοντέλα σας;

∆εν μπορώ να γνωρίζω. Μπορεί και αύριο το πρωί.

Το μυστήριο της ζωής είναι, λοιπόν, μια εξίσωση;

Ο Γαλιλαίος έλεγε ότι το βιβλίο της φύσης είναι γραμμένο μαθηματικά και πιστεύω ότι ο κόσμος θα άλλαζε προς το καλύτερο εάν όλοι μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν τι λένε αυτές οι ρημάδες οι εξισώσεις. Για μένα μια εξίσωση είναι πιο ωραία από ένα έργο τέχνης ή ένα ωραίο τοπίο. ∆εν εννοώ αισθητικά, αλλά το τι εκφράζει από πίσω.

Πώς θα άλλαζε ο κόσμος εάν όλοι καταλαβαίναμε καλύτερα τους νόμους της Φυσικής;

Θα άλλαζε ο εσωτερικός μας κώδικας ηθικής. Και δεν αναφέρομαι στις θρησκείες ούτε έχω κάποια διάθεση αντιπαράθεσης.

∆εν θα γινόμασταν όλοι αμοραλιστές χωρίς το φόβο του Θεού;

Τουλάχιστον θα ξέραμε την αλήθεια. ∆εν μπορεί να ζούμε στον 20ό αιώνα και κάποιοι να επιλέγουν να παραμένουν πνευματικά τυφλοί και κωφάλαλοι.

Εχετε δει πολλούς πνευματικά τυφλούς και κωφάλαλους στην Ελλάδα;

Α… Είμαστε εντελώς στον κόσμο μας.

Tο Higgs ήταν η κορύφωση της καριέρας σας ή ακολούθησαν και άλλες ανακαλύψεις;

∆εν θέλω να το κάνω σαν τον Χατζιδάκι με «τα Παιδιά του Πειραιά» ή σαν τον φίλο μου τον Μούτση, που όταν ακούει την «Ελευσίνα» τραβάει πιστόλι. Αλλά η ομάδα μου έχει συνεισφέρει και στις ενοποιημένες θεωρίες και τώρα προτείνουμε ένα νέο μοντέλο για το σύμπαν.

Σημαίνει κάτι για εσάς το ότι συνεισφέρατε στην επιστήμη σας;

Σημαίνει κάτι όταν, κατά κάποιον τρόπο, αφήνεις το στίγμα σου ότι πέρασες από εδώ και έκανες κάτι.

Και όσοι δεν αφήνουμε το στίγμα μας;

Ο καθένας αφήνει κάτι στον δικό του κόσμο. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι όλοι είμαστε μια δεξαμενή γενετικού υλικού και, μέσα από αυτή την ποικιλομορφία, συμβάλλουμε ώστε να πετάγονται κατά καιρούς ένας Ντα Βίντσι ή ένας Μότσαρτ, που κάνουν τον κόσμο να πάει μπροστά.

Με την κατά πολλούς «αραχνιασμένη» Ακαδημία Αθηνών γιατί μπλέξατε;

Εκλέχτηκα μέλος για πρώτη φορά το ’97, διότι ήθελα να έχω μια επαφή με την Ελλάδα. Και φέτος, ως πρόεδρος, προσπάθησα να κάνω ένα άνοιγμα στον κόσμο. Τον Ιούλιο έγινε για πρώτη φορά, στα 90 χρόνια της, εκδήλωση στον κήπο της Ακαδημίας. Ο καθένας ό,τι μπορεί κάνει.

Είναι αλήθεια ότι το 1998 δεν σας εξέλεξαν καθηγητή στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών;

Ναι. Παρόλο που είχα ήδη εκλεγεί ακαδημαϊκός. Αυτά μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν. Είναι αυτός ο φθόνος που μας έχει καταστρέψει.

Αρα η επιστήμη δεν προχωράει στην Ελλάδα από νοοτροπία;

Αυτό πιστεύω και γι’ αυτό διαπρέπουμε όταν πηγαίνουμε έξω και βρίσκουμε ένα ωραίο περιβάλλον, που μας επιτρέπει να αφοσιωθούμε στη δουλειά μας χωρίς να έχουμε ανάγκη τους διαδρόμους. Ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει τι γίνεται στα πανεπιστήμια – είναι πολύ πιο άμεσο όταν τσακώνονται δύο τραγουδιστές ή βρίζονται δύο πολιτικοί. Γι’ αυτό δίνω συνεντεύξεις και γι’ αυτό έγραψα και το βιβλίο. Για να δει ο κόσμος πώς δουλεύει η επιστήμη, ακαλλώπιστη.

Το Νομπέλ σάς λείπει πολύ ή λίγο;

Θα ήταν ευχάριστο, αλλά δεν είναι σκοπός ζωής. Η ευχαρίστηση που σου προσφέρει η ανακάλυψη ή, απλώς, και η ασχολία με ένα τέτοιο βαθύ θέμα είναι άπειρη. Εγώ ακόμη και χθες το βράδυ σκιζόμουν πάνω από μια εργασία σαν φοιτητής μέχρι τα μεσάνυχτα. Ε, δεν το έκανα για να πάρω κάποιο βραβείο. Ετσι μου βγαίνει.

Θα ήσασταν λιγότερο δημιουργικός εάν είχατε κάνει παιδιά;

Οσο μεγαλώνουμε το συζητάμε πολλές φορές αυτό το θέμα με τη Μυρτώ και έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ζωή μας σίγουρα δεν θα ήταν η ίδια. ∆εν μπορείς να τρελάνεις ένα παιδάκι τρεις μήνες στη Γενεύη και μετά στην Αμερική και από εδώ και από εκεί, όπως ζήσαμε εμείς. Αλλά και το να μην αφήνεις παιδιά πίσω σου, πάλι, είναι δύσκολο.

http://physicsgg.me/2015/11/30/%ce%b4-%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%be%ce%af%cf%83%cf%89%cf%83%ce%b7-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1/

F2318AF1BF7BF8A9B5CED455A4F30A5A.jpg.ab950e8ea5a5527598b2250514b6f625.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Στον τρίτο βράχο από τον Ήλιο. :cheesy:

«I am in orbit around the third planet from the star called the sun. over»

Jimi Hendrix – Third Stone from The Sun

Μετά από 43 δίωρες -τρίωρες συναντήσεις του Δημήτρη Νανόπουλου και του δημοσιογράφου Μάκη Προβατά, προέκυψε το βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα και φέρει τον τίτλο «Στον τρίτο βράχο από τον Ήλιο».

Το βιβλίο ξεκινώντας κυριολεκτικά από την αρχή … «Το επώνυμό μου δεν είναι Νανόπουλος…», περιγράφει (σχεδόν) τα πάντα γύρω από τη ζωή του θεωρητικού φυσικού, την επιστήμη του, τη σκέψη του, τις τέχνες, τους δικούς του φόρους τιμής …

Στη συνέχεια ακολουθούν μερικά αποσπάσματα από το κεφάλαιο δεκαεφτά του βιβλίου, το οποίο μεταξύ άλλων αναφέρεται στην όχι και τόσο γνωστή εργασία του Δημήτρη Νανόπουλου για τη σχέση εγκέφαλου και κβαντικής φυσικής, την ενασχόλησή του με βιολογία και ψυχανάλυση, αλλά και την θέση του ανθρώπου σε ένα αδιανόητα απέραντο και αχανές Σύμπαν:

«To ανθρώπινο μυαλό είναι ένα κβαντικό κομπιούτερ το οποίο κάποια στιγμή προέκυψε μέσα σε ένα αχανές σύμπαν. Όταν δουλεύει για να αντιληφθεί και να κατακτήσει καινούργια μονοπάτια, έχει τη δυνατότητα τόσο να ανακαλεί δεδομένα αποθηκευμένα στη δική του μνήμη όσο και να επηρεάζεται από τη σκέψη όσων προηγήθηκαν στον ίδιο δρόμο.

Την περίοδο 1994 – 95, τότε που έγινε η ανακοίνωση για το top quark, είχε κορυφωθεί τόσο ή ένταση μέσα μου, στον εγκέφαλό μου, σχετικά με τη φυσική, ώστε αποφάσισα να ξεφύγω με κάποιον τρόπο και να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Για πρώτη φορά αποφάσισα να επιτρέψω τον εαυτό μου να έχει μια κάπως χαλαρή επαφή με τη φυσική.

Εκείνο το καλοκαίρι βρισκόμασταν για διακοπές στη Σαντορίνη και διάβαζα το Emperor’s New Mind του Roger Penrose, με το οποίο είχα ενθουσιαστεί. (…)

Μάλιστα, ήδη μου είχε γεννήσει μια ιδέα για έρευνα. Όταν επέστρεψα στις ΗΠΑ, την πρώτη κιόλας μέρα, το συζήτησα με έναν εξαιρετικό Έλληνα επιστήμονα που είχα ως φοιτητή, τον Ανδρέα Μέρσιν, ο οποίος ενθουσιάστηκε.

Συμφωνήσαμε ότι έπρεπε να αποδείξουμε πειραματικά τη σχέση κβαντικής φυσικής και εγκεφάλου και δώσαμε ραντεβού για την επόμενη μέρα.

Ο τρόπος με τον οποίο βρέθηκε ο άνθρωπος που θα μας βοηθούσε στην πειραματική επιβεβαίωση, ήταν υπέροχος. Εκείνο το βράδυ ο Ανδρέας πήγε για μπιλιάρδο και μπίρες με έναν φίλο του τον οποίο εγώ δεν γνώριζα, το Μάκη Σκουλάκη από το τμήμα βιολογίας του TEXAS Α&Μ, όπου και έκανε πειράματα πάνω σε δροσόφιλες. Στην αρχή ο Μάκης δεν ήταν θετικός να συμμετέχει, αλλά μετά από μερικές παρτίδες μπιλιάρδο, πολλές μπίρας και πολλή ανάλυση από την πλευρά του Ανδρέα, πείστηκε. Οι τρεις μας, αφού κάναμε πειράματα πάνω στις δροσόφιλες, γράψαμε ένα πρωτοποριακό paper, το οποίο ακόμη θεωρείται σημείο αναφοράς.

Έτσι, το πρώτο paper για τη σχέση κβαντικής φυσικής και εγκεφάλου δημιουργήθηκε από τρεις Έλληνες [D. V. Nanopoulos, A. Mershin & Ε. Μ. C. Skoulakis, «Quantum Brain?», 1999].

http://xxx.lanl.gov/pdf/quant-ph/0007088v1.pdf

(…) Όσον αφορά την έρευνα που θα κάναμε, λοιπόν, για τη σχέση της κβαντικής φυσικής με τον εγκέφαλο, πολύ γρήγορα το δωμάτιο μελέτης του σπιτιού μου στο Τέξας κατέληξε να είναι στρωμένο με βιβλία και δεκάδες papers βιολογίας, τα οποία δεν χωρούσαν πια πάνω στο γραφείο. Καθώς ήταν ανάγκη να μάθω τα βασικά της βιολογίας, αποφάσισα να μιμηθώ τον Όρσον Ουέλς, όταν του πρότειναν να γυρίσει το τον Πολίτη Κέιν. Καθώς, μέχρι τότε ήταν άνθρωπος του ραδιοφώνου και του θεάτρου, άρχισε να διαβάζει τα καλύτερα βιβλία για τον κινηματογράφο και να ξενυχτά βλέποντας ταινίες.

Παράλληλα, επειδή ήθελα να δω πως συνδέονται αυτά που ερευνούσα με τον Φρόυντ, βρήκα σε ένα βιβλιοπωλείο ένα καταπληκτικό βιβλίο του, το οποίο το έμαθα απέξω και το χρησιμοποιήσαμε στην έρευνά μας. Κάπως έτσι έγινα και εγώ ένας φροϋδικός.

Εκείνα τα διαβάσματα, και η ενασχόλησή μου με τη βιολογία, επηρέασαν τη σκέψη και την κοσμοθεωρία μου.

Εδραιώθηκε στη συνείδησή μου ότι όλοι εμείς, τα ανθρώπινα όντα που γεννιόμαστε και υπάρχουμε στον κόσμο, είμαστε απλώς συμπτωματικές υπάρξεις σε ένα τυχαίο σύμπαν. =D> =D> =D>

Ακόμα και τον εγκέφαλό μας τον αποκτήσαμε συμπτωματικά, αφού η δομή του σώματός μας θα μπορούσε να μην είχε ενεργοποιηθεί ποτέ. Παρ’ όλα αυτά, χάρη σε αυτό τον εγκέφαλο, αξιωθήκαμε να φτάσουμε στο σημείο όπου βρισκόμαστε σήμερα, δηλαδή αρκετά κοντά στη λύση του υπέρτατου γρίφου για το Σύμπαν και την κατανόηση της δημιουργίας των Πάντων.

Οι επιστημονικές «υποθήκες» έχουν στόχο αντίθετο από εκείνο των σκοταδιστών. Θέλουν να βοηθήσουν τη ζωή να πάει μπροστά και όχι να την καθυστερήσουν. Έτσι κι αλλιώς το βασικό κίνητρο σε ότι κάνει ένας επιστήμονας πρέπει να είναι η ωδή και η τιμή προς τη ζωή, και όχι η αγωνία για τον θάνατο.

Η δημιουργία είναι ένα «χάπι» που βοηθάει πολύ για να αποκτήσουμε ανοσία απέναντι στη διαρκή σκέψη του θανάτου. Την ώρα που δημιουργείς, δεν έχεις χρόνο να σκέφτεσαι τον θάνατο, αφού βρίσκεσαι σ’ ένα πνευματικό καταφύγιο όπου παρούσα είναι μόνο η ζωή.

Η βασική αρχή του γήινου κόσμου στον οποίο ζούμε είναι επιταγή “eat, survive, reproduce” – Φάε, Επιβίωσε, Κάνε απογόνους. Το υπέρτατο αξίωμα της βιολογίας είναι το «survival of the fittest», δηλαδή η επιβίωση του οργανισμού που είναι σε θέση να προσαρμοστεί καλύτερα στο περιβάλλον του. Η επιστήμη της βιολογίας μας λέει ότι κάθε ζωντανός οργανισμός είναι ουσιαστικά δέσμιος του περιβάλλοντος και του σώματός του.(…..)

(…) Ο άνθρωπος υπήρξε το πρώτο, και μέχρι στιγμής το μοναδικό, ζώο που κατάφερε να υπερβεί τον παράγοντα περιβάλλον και να δημιουργήσει σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.

Αυτή απατηλή νίκη του ανθρώπου πάνω στη φύση πιθανώς να έδωσε ώθηση στα φιλοσοφικά ρεύματα που βασίζονται στην αντίληψη του ανθρωποκεντρισμού. Φαίνεται όμως ότι οι στοχαστές που υποστήριξαν τέτοιου είδους απόψεις έκαναν λάθος. Το «πάντων χρημάτων μέτρον ο άνθρωπος» του Πρωταγόρα ναι μεν μας χαϊδεύει τα αυτιά, αλλά είναι αστείο να πιστεύουμε ότι το κέντρο του Σύμπαντος είναι ο άνθρωπος.

Εμείς οι άνθρωποι δεν είμαστε παρά κάτι λιλιπούτεια όντα τα οποία ζουν σε ένα αδιανόητα απέραντο και αχανές Σύμπαν. Δεν μπορούμε να να είμαστε εμείς το κέντρο αυτής της απεραντοσύνης. Με κοσμικούς όρους, αποτελούμε απλώς ένα ακόμα συστατικό στοιχείο του κόσμου μας.

Οι άνθρωποι θέλουμε, κάποτε, να γίνουμε Αθάνατοι, για να μπορούμε να ερωτευόμαστε ή να βλέπουμε το ηλιοβασίλεμα αιωνίως. Όμως οι περισσότεροι περιφρονούν ή αποφεύγουν να διαβάσουν τις αλήθειες της φυσικής, παρόλο που σε αυτές ίσως κρύβεται η ουσία της ύπαρξής μας.

Ο θεωρητικός φυσικός, ωστόσο, έχει στο αίμα του μόνο μια ανάγκη: να ανακαλύψει την αλήθεια, να δει αποδεδειγμένες τις βασικές αρχές της Δημιουργίας. Αυτό το θέλει, ακόμη και αν το τίμημα θα ήταν να πεθάνει την αμέσως επόμενη στιγμή. Θεωρεί μια τέτοια «συναλλαγή» δίκαιη και αποδεκτή.

Τα πάντα πρέπει να τα βλέπουμε Aeterno Modo – από τη σκοπιά της Αιωνιότητας – όπως έγραφε ο Σπινόζα …

Αυτές είναι οι στιγμές για τις οποίες αξίζει όλη η ύπαρξη ενός ανθρώπου σε αυτό τον πλανήτη.»

http://physicsgg.me/2015/12/04/%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%84%cf%81%ce%af%cf%84%ce%bf-%ce%b2%cf%81%ce%ac%cf%87%ce%bf-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ae%ce%bb%ce%b9%ce%bf/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 10 μήνες αργότερα...

Νανόπουλος: Ακόμα έχουμε μια μπότα στον τράχηλό μας και αυτό δεν μας αξίζει. :cheesy:

«H Ελλάδα δεν είναι μόνο ο γεωγραφικός χώρος, δεν υπάρχει μέσα και έξω, η Ελλάδα είναι το όλο, είναι παντού. Να ξέρετε πως όταν στο εξωτερικό βλέπουν έναν καλό επιστήμονα, λένε “Έλληνας είναι” και μας έχουν σε μεγάλη υπόληψη».

Στην Ελλάδα της κρίσης ο διαπρεπής Ελληνας επιστήμονας Δημήτρης Νανόπουλος, που μοιράζεται τη ζωή του άμεσα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ-ο διεθνούς φήμης φυσικός στα 68 του χρόνια συνεχίζει να διδάσκει στο πανεπιστήμιο Τέξας Α&M, Δημήτρης Νανόπουλος-αντιπροσωπεύει την Ελλάδα της δημιουργίας και της πνευματικής εγρήγορσης.

Με την ευκαιρία της αυριανής του διάλεξης στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο του Δήμου Θεσσαλονίκης ο Δημήτρης Νανόπουλος, μίλησε στο «Εθνος», δίνοντας το στίγμα των αναζητήσεών του, όχι μόνο επιστημονικών αλλά και κοινωνικών και εθνικών. Για το σύμπαν που είναι άπειρο, το σωματίδιο Χιγκς και το Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης CERN, την Ελλάδα της κρίσης όπου οι νέοι που φεύγουν κατά κύματα στο εξωτερικό, την φυσική και την πολιτική, την κοινωνία, την οικονομία και τον πολιτισμό.

«Με ενδιαφέρει το σύμπαν στην ολότητά του, ο άνθρωπος είναι μια κουκίδα της κουκίδας. Το σύμπαν, ενώ είναι άπειρο διαστέλλεται και έτσι αυτοδημιουργείται, αυτό είναι μαγικό», λέει στο «Έθνος» ο διαπρεπής Έλληνας επιστήμονας, προσθέτοντας ότι «το μεγάλο θέμα για μένα είναι ότι μέσα στο απειροελάχιστο χρονικό διάστημα που ζούμε, αυτό των 100 χρόνων περίπου, καταλαβαίνουμε απίστευτα πολλά πράγματα για το σύμπαν».

Στην διάλεξη που θα δώσει με θέμα «Συμπαντική Συμφωνία», ο κ. Νανόπουλος, θα αναφερθεί στα νεότερα επιστημονικά δεδομένα που αφορούν στην εξέλιξη, τη δομή και τη λειτουργία του σύμπαντος. Θα επικεντρωθεί στις πρωτοποριακές έρευνες του ίδιου και της επιστημονικής του ομάδας, οι οποίες είναι η δημιουργία της ενοποιημένης θεωρίας όλων των δυνάμεων στη φύση, της αποκαλούμενης «Θεωρίας του παντός».

«Το σύμπαν έχει ζωή 13,8 δισ. χρόνια και μέχρι το 1925 πιστεύαμε ότι αυτό που λέμε σύμπαν είναι ο γαλαξίας μας. Σήμερα γνωρίζουμε ότι υπάρχουν 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες με 100 δισεκατομμύρια άστρα ο καθένας. Υποστηρίζουμε ότι δυνητικά υπάρχουν 10 εις την 500η είδη συμπάντων», μας λέει ο κ. Νανόπουλος, αλλά πριν τα χάσουμε τελείως, σπεύδει να διευκρινίσει ότι «το πιο εύκολο που πρέπει να ξέρετε, είναι ότι η γη δεν είναι το κέντρο του κόσμου και το ηλιακό σύστημα δεν είναι το μοναδικό. Τόσο απλά».

Επειδή ωστόσο πολλοί ζητούν αποδείξεις, ο σπουδαίος Έλληνας φυσικός, τονίζει ότι «η γενιά μας έχει πει πολλά πράγματα, αλλά αδυνατεί να τα αποδείξει σε εύλογο χρόνο και αυτό έχει πολλές ερμηνείες, μία από τις οποίες είναι η εξέλιξη της τεχνολογίας, που δεν μας ακολουθεί πάντα».

Μοιράζοντας το χρόνο του μεταξύ Αθήνας και Τέξας ο κ. Νανόπουλος θλίβεται που «ακόμα έχουμε μια μπότα στον τράχηλό μας και αυτό δεν μας αξίζει». Επισημαίνει πως «στο εξωτερικό δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει εδώ και πολλοί φίλοι της Ελλάδας, με τους οποίους μιλάω δεν αντιλαμβάνονται πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα και τι συνέβη για να φτάσουμε ως εδώ», ενώ συνηθίζει πλέον να λέει ότι «το χαλάκι άρχισε να ξηλώνεται από τον Οκτώβριο του 1981».

Ενθαρρύνει τους νέους να φεύγουν στο εξωτερικό, καθώς εκεί υπάρχουν, όπως λέει, πολλές ευκαιρίες και κρίνει θετικό ότι «τα καλύτερα μυαλά βγαίνουν έξω, γιατί εκεί μπορούν να διευρύνουν περισσότερο τους ορίζοντές τους».

Ο Δημ. Νανόπουλος έχει σχεδόν ξεχάσει την απόπειρα που έκανε το 1998 να διδάξει στο τμήμα Φυσικής του πανεπιστημίου Αθηνών. Η υποψηφιότητά του απορρίφθηκε, «δεν έψαξα το γιατί, κάποιοι μου είπαν ότι ήμουν καλύτερος από την επιτροπή που εξέταζε την πρόταση και με φοβήθηκαν» και ο ίδιος δεν επανήλθε ποτέ.

«Διδάσκω μέσω των διαλέξεων που δίνω. Ο κόσμος με αγαπάει και αναγνωρίζει την προσφορά μου, αυτό είναι για μένα η μεγάλη μου ικανοποίηση», μας λέει.

Η ομιλία του Δημ. Νανόπουλου εγκαινιάζει τη συνεργασία του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης με το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο του δήμου Θεσσαλονίκης και είναι η πρώτη μιας σειράς 7 διαλέξεων που εντάσσονται στο θεματικό κύκλο της φυσικής.

Για δύο μήνες, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι από το Α.Π.Θ. και ειδικοί επιστήμονες θα μοιράζονται με το κοινό σκέψεις και απόψεις σε επιμέρους θέματα, όπως η κοσμολογία, η βιολογία, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η πρόοδος της τεχνικής.

«Τα τελευταία χρόνια η εξέλιξη των επιστημών είναι ραγδαία, αλλά αυτές οι γνώσεις που κατακτούμε με ταχύ ρυθμό, δεν πρέπει να αφορούν μόνο τους επιστήμονες, αλλά επιβάλλεται να διαχυθούν στο ευρύ κοινό», δηλώνει ο Αργύρης Νικολαϊδης, καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής του Α.Π.Θ. και συντονιστής του προγράμματος.

http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/nanopoulos_akoma_exoume_mia_mpota_ston_traxilo_mas_kai_auto_den_mas_aksizei-64581980/

newego_LARGE_t_1101_54899666.thumb.jpg.0a68039c01d7c83ebee3efefa475f4be.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Δημήτρης Νανόπουλος: Αναζητώντας την αρχή του Σύμπαντος. :cheesy:

Πώς γεννήθηκε το Σύμπαν; Από τα βαρυτικά κύματα ως την υπερσυμμετρία…

Η δημιουργία και η διαστολή του σύμπαντος, η ακτινοβολία υποβάθρου, τα βαρυτικά κύματα, τα πολλαπλά σύμπαντα και η υπερσυμμετρία είναι μερικά από τα θέματα που άγγιξε ο διαπρεπής θεωρητικός φυσικός Δημήτρης Νανόπουλος, Ακαδημαϊκός – τ. πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και Διακεκριμένος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Texas A & M στην ομιλία του «Αναζητώντας την αρχή του Σύμπαντος» η οποία ήταν μία από τις τρεις κεντρικές ομιλίες του 5ου Διεπιστημονικού Συνεδρίου «Φιλοσοφία και Κοσμολογία» που ήταν αφιερωμένο στα 2400 χρόνια από τη γέννηση του Αριστοτέλη.

Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της επίσημης έναρξης του συνεδρίου, στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, στις 18 Οκτωβρίου του 2016. Το συνέδριο συνεχίστηκε στις 19 και 20 Οκτωβρίου 2016 στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ.

Βίντεο:

http://physicsgg.me/2016/11/07/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b6%ce%b7%cf%84%cf%8e%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7%ce%bd/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης