Πλανήτης Αρης.

Έλον Μασκ: σχέδιο για αποικία 1 εκατ. κατοίκων στον Άρη.

Διαστημόπλοια για τη μεταφορά ανθρώπων στον Άρη, οι οποίοι θα δημιουργήσουν εκεί μία μόνιμη αποικία, θα αναπτύξει η εταιρεία αεροδιαστημικής SpaceX του νοτιοαφρικανικής καταγωγής μεγιστάνα Έλον Μασκ.

Ο Μασκ παρουσίασε το σχέδιό του σήμερα στο Διεθνές Αστροναυτικό Κογκρέσο στη Γουαδαλαχάρα του Μεξικό, ενώ την ομιλία του παρακολούθησαν μέσω ίντερνετ περισσότεροι από 100.000 τηλεθεατές.

A Million Humans Could Live on Mars By the 2060s https://t.co/d0nlk1xfOl via @NatGeo

— Elon Musk (@elonmusk) 27 Σεπτεμβρίου 2016

«Είναι κάτι που μπορεί να γίνει στη διάρκεια της δικής μας ζωής. Είμαι πεπεισμένος πως μπορούμε να τα καταφέρουμε», σημείωσε.

Το σχέδιο του Μασκ είναι να ταξιδέψουν στον Κόκκινο Πλανήτη τουλάχιστον 1 εκατομμύριo άνθρωποι, όπου θα δημιουργήσουν μία αποικία που θα αυτοσυντηρείται. Προέβλεψε πως οι πρώτοι άποικοι θα μπορούσαν να βρεθούν στον Άρη σε μία δεκαετία από τώρα, ενώ υποστήριξε πως τα σκάφη θα πρέπει να πληρούν μία σειρά από προϋποθέσεις, ώστε να εκτελούν τακτικά δρομολόγια περίπου κάθε δύο χρόνια.

Με βάση αυτές τις προϋποθέσεις, οι πύραυλοι θα πρέπει να είναι πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμοι, να ανεφοδιάζονται καθώς βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη, και να μπορούν να παράγουν καύσιμα στον Άρη.

Επειδή η ατμόσφαιρα του πλανήτη αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα, και προηγούμενες αποστολές έχουν εντοπίσει πάγο, ο Μασκ υποστηρίζει πως θα μπορεί να παραχθεί εκεί μεθάνιο, το οποίο θα χρησιμοποιείται ως καύσιμο.

Κεντρικό ρόλο στην ομιλία του είχε μία αναπαράσταση σε βίντεο ενός τεράστιου διαστημοπλοίου και ενός πυραύλου, που θα μεταφέρουν τους αποίκους στον προορισμό τους.

Ένα στοιχείο που δεν ξεκαθάρισε πάντως είχε να κάνει με τη χρηματοδότηση του εγχειρήματος, αναφέροντας απλώς πως θα προέλθει από μία «μεγάλη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα». Πρόσθεσε επίσης ότι το κόστος ανά αστροναύτη θα πρέπει να μειωθεί σημαντικά, για να γίνει πραγματικότητα ο εποικισμός.

Αυτή τη στιγμή, ο ίδιος εκτιμά πως το ταξίδι στον Άρη θα κόστιζε 10 δισ. δολάρια ανά άτομο. Ο στόχος του είναι να μειώσει αυτό το ποσό στις 200.000. Πάντως, όπως σημείωσε, το μοναδικό προσωπικό του κίνητρο είναι να κάνει τη ζωή «διαπλανητική».

Η ομιλία του μεγιστάνα έγινε λίγες εβδομάδες μετά το σοβαρό ατύχημα της SpaceX, κατά το οποίο ένας μη επανδρωμένος πύραυλος και το φορτίο του καταστράφηκαν όταν ξέσπασε πυρκαγιά, δύο ημέρες πριν από την προγραμματισμένη απογείωση.

Όπως ανέφερε ο ίδιος λίγες ημέρες αργότερα, πρόκειται για «την πιο δύσκολη και περίπλοκη αποτυχία που είχαμε στα 14 χρόνια ύπαρξης της SpaceX».

Σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian, η αποτυχία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα πολύ απαιτητικά χρονοδιαγράμματα της εταιρείας, λόγω των φιλοδοξιών του ιδρυτή της.

Ωστόσο, η έκρηξη δημιούργησε αμφιβολίες για το κατά πόσο η SpaceX μπορεί όντως να εγγυηθεί την ασφαλή μεταφορά εφοδίων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, «πόσω μάλλον την αποστολή ανθρώπων στον Άρη», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η εφημερίδα.

https://www.youtube.com/watch?v=A1YxNYiyALg#t=1280

http://physicsgg.me/2016/09/28/%ce%ad%ce%bb%ce%bf%ce%bd-%ce%bc%ce%b1%cf%83%ce%ba-%cf%83%cf%87%ce%ad%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%af%ce%b1-1-%ce%b5%ce%ba%ce%b1%cf%84-%ce%ba%ce%b1%cf%84/

Νέα «κούρσα του διαστήματος»: Η Boeing στοχεύει να φτάσει στον Άρη πριν την SpaceX.

Στην «κούρσα» για τον Άρη, στην οποία επιδίδεται η ιδιωτική διαστημική εταιρεία SpaceX του Έλον Μασκ, εισέρχονται πλέον και ανταγωνιστές: Ο διευθύνων σύμβουλος της Boeing -του αεροδιαστημικού κολοσσού που στο ιστορικό του έχει και τη συνδρομή προς τη NASA κατά την πρώτη «κούρσα για το Διάστημα», με στόχο την κατάκτηση της Σελήνης πριν τη Σοβιετική Ένωση- Ντένις Μούιλενμπεργκ παρουσίασε τα σχέδια της εταιρείας για το μέλλον σε συνδιάσκεψη την Τρίτη.

Η Boeing οραματίζεται μια ανθηρή αγορά διαστημικών ταξιδιών με υψηλά κέρδη, με δεκάδες προορισμούς σε τροχιά γύρω από τη Γη και hypersonic αεροσκάφη να μεταφέρουν επιβάτες από τη μια ήπειρο στην άλλη μέσα σε διάστημα μικρότερο των δύο ωρών.

Ωστόσο, πέραν αυτού, ο Μούιλενμπεργκ «πέταξε το γάντι» στη SpaceX, λέγοντας πως η Boeing σκοπεύει να είναι παίκτης - κλειδί στην προσπάθεια για την αποστολή ανθρώπων στον Άρη, αν είναι δυνατόν ακόμα πιο νωρίς από τον Έλον Μασκ, ο οποίος πρόσφατα παρουσίασε τα μεγαλόπνοα μακροπρόθεσμα σχέδια της εταιρείας για την κατάκτηση του «Κόκκινου Πλανήτη».

«Είμαι πεπεισμένος πως ο πρώτος άνθρωπος που θα πατήσει το πόδι του στον Άρη θα φτάσει εκεί με πύραυλο της Boeing» είπε ο Μούιλενμπεργκ, όπως αναφέρει το Bloomberg, στο συγκεκριμένο event στο Σικάγο, το οποίο έγινε με την υποστήριξη του περιοδικού Atlantic.

Όπως και η SpaceX, η Boeing αποσκοπεί στη δημιουργία και ανάπτυξη μιας διαστημικής αγοράς, στο διάστημα γύρω από τη Γη, όταν επιτέλους οι διαστημικές πτήσεις καταστούν ρουτίνα, ενώ παράλληλα αναπτύσσει τεχνολογίες για αποστολές πέρα από τη Σελήνη. Ο γίγαντας της αεροδιαστημικής συνεργάζεται με τη NASA για την ανάπτυξη ενός μεγάλου πυραύλου, του SLS, για αποστολές βαθιά στο διάστημα.

http://www.naftemporiki.gr/story/1156531/nea-koursa-tou-diastimatos-i-boeing-stoxeuei-na-ftasei-ston-ari-prin-tin-spacex

Opportunity: To μακροβιότερο διαστημικό ρόβερ στον Άρη.

Η «παλιά καραβάνα» της Αμερικανικής Υπηρεσίας Διαστήματος (NASA) στον Άρη, το ρόβερ «Opportunity» (Ευκαιρία), έβαλε πλώρη για νέες περιπέτειες. Συγκεκριμένα, θα κατέβει σε ένα ρέμα που σχηματίσθηκε πριν από πολύ καιρό από κάποιο τρεχούμενο υγρό, πιθανώς νερό. Το ρέμα έχει μήκος περίπου δύο ποδοσφαιρικών γηπέδων και απέχει σχεδόν ένα χιλιόμετρο από την τωρινή θέση του «Opportunity». Κανένα ρόβερ στον Άρη μέχρι σήμερα δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο, ούτε το πιο σύγχρονο, το «Curiosity» (Περιέργεια).

Τα ρέματα του Άρη είχαν εντοπισθεί από ψηλά ήδη από τη δεκαετία του ΄70, αλλά μέχρι σήμερα κανένα δεν έχει ερευνηθεί επιτόπια. Το ρόβερ θα επιχειρήσει να κατέβει όλο το ρέμα, φθάνοντας έως τον πυθμένα του κρατήρα. Έτσι, το «Opportunity» -το πιο μακρόβιο ρόβερ στον γειτονικό πλανήτη όπου έφθασε τον Ιανουάριο του 2004- θα εισχωρήσει, για πρώτη φορά, στο εσωτερικό του κρατήρα «Εντέβορ», στο πλάι του οποίου έκανε εξερευνήσεις εδώ και μια πενταετία.

To ρόβερ έφθασε το 2011 στην περίμετρο του μεγάλου κρατήρα, ο οποίος έχει διάμετρο 22 χιλιομέτρων και σχηματίσθηκε από πτώση μετεωρίτη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Προηγουμένως, είχε εξερευνήσει αρκετούς μικρότερους κρατήρες, όπου βρήκε ίχνη αρχαίου νερού. Μέσα πια στον κρατήρα, τα όργανα του ρόβερ θα συγκρίνουν τα πετρώματα που υπάρχουν εκεί, με όσα έχει ήδη μελετήσει έξω από τον κραστήρα. Την 1η Οκτωβρίου η αποστολή του «Opportunity», που αρχικά προοριζόταν να κρατήσει μόνο 90 αρειανές μέρες (92,4 γήινες), αλλά αισίως έφθασε τα 12 χρόνια, επεκτάθηκε για μια ακόμη διετία. Δεν θα είναι εύκολο κάτι τέτοιο, παρόλο που οι περισσότεροι μηχανισμοί του ρόβερ δουλεύουν ακόμη καλά, αν και έχουν προ πολλού ξεπεράσει το προσδόκιμο ζωής τους.

Το «δίδυμο αδερφάκι» του «Opportunity», το «Spirit», έχασε δύο από τους έξι τροχούς του, προτού υποκύψει στο κρύο του τέταρτου αρειανού χειμώνα του, το 2010. Το 2017, το «Opportunity» θα αντιμετωπίσει την πρόκληση να περάσει τον όγδοο αρειανό χειμώνα του. Αυτή τη στιγμή στον Άρη επιχειρούν δύο ρόβερ της NASA («Opportunity» και «Curiosity»), ενώ σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη βρίσκονται τρεις διαστημοσυσκευές.

Η ώρα του ExoMars στις 19 Οκτωβρίου.

Στις 19 Οκτωβρίου, το ρομποτικό σκάφος ExoMars, μια κοινή αποστολή της Ευρώπης (ESA) και της Ρωσίας (Roscosmos), θα τεθεί επίσης σε τροχιά γύρω από τον «κόκκινο πλανήτη».

http://physicsgg.me/2016/10/08/opportunity-to-%ce%bc%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%b9%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%81%cf%8c%ce%b2%ce%b5%cf%81-%cf%83%cf%84%ce%bf/

Παγκόσμια αμμοθύελλα αναμένεται να τυλίξει τον Άρη.

Άνεμοι που σηκώνουν τεράστιες ποσότητες σκόνης αναμένεται να σκεπάσουν ολόκληρο τον Άρη με ένα αδιαφανές πέπλο τους επόμενους μήνες, προβλέπουν ερευνητές της NASA.

Χάρη στη μελέτη τους, οι τερατώδεις αμμοθύελλες του Άρη θα μπορούσαν να γίνουν πιο προβλέψιμες, ώστε να προστατευθούν τα ρομπότ που εξερευνούν τον πλανήτη, αλλά και οι μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές.

Αμμοθύελλες εκδηλώνονται συχνά στον Άρη, ειδικά την περίοδο του καλοκαιριού στο νότιο ημισφαίριο, όταν ο Άρης βρίσκεται πιο κοντά στον Ήλιο. Οι θύελλες αυτές είναι συνήθως τοπικές, ωστόσο σε αρκετές περιπτώσεις επεκτείνονται σε όλο τον πλανήτη.

Η πιο πρόσφατη παγκόσμια αμμοθύελλα ξέσπασε το 2007 και απείλησε το Spirit και το Opportunity, δύο δίδυμα ρομπότ της NASA που επιχειρούσαν σε διαφορετικές περιοχές του πλανήτη. Η θύελλα μείωσε δραστικά την ηλιακή ακτινοβολία με την οποία κινούνταν τα ρομπότ, τα οποία έμεναν αναγκαστικά αδρανή για το μεγαλύτερο μέρος της αρειανής μέρας.

Η πρόβλεψη για επικείμενη παγκόσμια αμμοθύελλα έρχεται από τον Τζέιμς Σίρλεϊ του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια, ο οποίος δημοσίευσε μελέτη το 2015 για το ιστορικό μοτίβο που δείχνει να ακολουθεί το ακραίο καιρικό φαινόμενο.

Ο ερευνητής παρατήρησε ότι ότι οι παγκόσμιες αμμοθύελλες είναι πιο συχνές όταν ο Άρης αποκτά τη μέγιστη ορμή του καθώς κινείται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Η ορμή του πλανήτη, εξηγεί ανακοίνωση της NASA, επηρεάζεται από άλλους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος και ακολουθεί έναν κύκλο με περίοδο 2,2 ετών, πιο μεγάλη σε σχέση με το έτος του Άρη, που ισούται με 1,9 γήινα χρόνια.

Καμία παγκόσμια αμμοθύελλα δεν έχει καταγραφεί σε περιόδους μείωσης της ορμής του πλανήτη κατά την έναρξη της σεζόν κατά την οποία εκδηλώνονται τοπικές αμμοθύελλες.

«Ο Άρης θα βρεθεί στο μέσο της φετινής σεζόν στις 29 Οκτωβρίου του τρέχοντος έτους» αναφέρει ο Σίρλεϊ. «Πιστεύουμε ότι είναι πολύ πιθανό να ξεκινήσει μια παγκόσμια αμμοθύελλα μερικές εβδομάδες ή μήνες μετά την ημερομηνία αυτή».

Παρατηρήσεις της αρειανής ατμόσφαιρας τους επόμενους μήνες θα επιβεβαιώσουν ή θα διαψεύσουν την πρόβλεψη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500106568

ExoMars 2016 - προετοιμασίες για την άφιξη στον Κόκκινο Πλανήτη.

Πολύ σύντομα, 16 Οκτωβριου 2016 (περίπου στις 17:42 MSK) προγραμματίζεται η μονάδα προσγείωσης Schiaparelli ( "Schiaparelli») και η κυκλική μονάδα TGO (Trace Gas Orbiter - η τροχιακή μονάδα) της αποστολής "ExoMars-2016" για την προσέγγιση στον τελικό στόχο στον Άρη. Πριν από αυτό, σε λίγες μέρες η ενότητα Schiaparelli θα επικεντρωθεί στον ήλιο για να δώσει την απαραίτητη θερμότητα για την εξοικονόμηση ενέργειας, προκειμένου να διατηρηθεί η θερμοκρασία λειτουργίας μετά το χωρισμό από την TGO.

Η ημέρα πριν από το διαχωρισμό του συνόλου του συστήματος Schiaparelli δοκιμάζεται απο ειδικούς της Mission Control Center που θα προετοιμάσει και θα φορτώσει τη λειτουργική μονάδα με τον κώδικα-πρόγραμμα για την αυτόνομη λειτουργία του Lander κατά τη διάρκεια της τριήμερης παθητικής πτήσης του και για τα επόμενα έξι λεπτά προσγείωσης.

Στις 17 Οκτώβριου περίπου 12 ώρες μετά το Schiaparelli η ενότητα "ExoMars 2016» TGO θα αναλάβει έναν ελιγμό για να εισέλθει στην τροχιά του Άρη. Επίσης ο Schiaparelli με τη σειρά του, θα κυκλοφορήσει στην ελάχιστη απόσταση από τον πλανήτη και θα συλληφθεί από τη βαρύτητα του Άρη.

Το TGO θα ξεκινήσει την επιστημονική αποστολή του στα τέλη του 2017, μετά από ένα έτος δύσκολο με ελιγμούς φρεναρίσματος και τη μετάβαση σε μια κυκλική τροχιά. Αργότερα, ο ίδιος θα ενεργεί επίσης ως ρελέ σήματων που θα μεταδίδονται από το rover, η οποία θα είναι μέρος της επόμενης αποστολής - «ExoMars 2020".

Η προσεδάφιση του Schiaparelli θα δοκιμάσει μια σειρά από τεχνολογίες που παρέχουν μια ελεγχόμενη κάθοδο και την προσγείωση στον Άρη στο πλαίσιο της προετοιμασίας για μελλοντικές αποστολές. Επί του σκάφους η μονάδα έχει ένα πακέτο του επιστημονικού εξοπλισμού που θα καταγράψει την ταχύτητα του ανέμου, υγρασία, την πίεση και τη θερμοκρασία κατά τη στιγμή της προσγείωσης. Επίσης, ο εξοπλισμός θα λάβει τα πρώτα επιστημονικά δεδομένα για τα ηλεκτρικά πεδία στην επιφάνεια του Αρη, η οποία, σε συνδυασμό με τη συγκέντρωση της έρευνας της ατμοσφαιρικής σκόνης, παρέχει μια νέα κατανόηση του ρόλου του ηλεκτρικού ρεύματος κατά τη διαδικασία της εμφάνιση θυελλων σκόνης.

Αν η αποσύνδεση θα πραγματοποιηθεί στις 16 Οκτωβρίου και τοποθετήθη σε τροχιά στις 17 Οκτωβρίου θα υλοποιηθεί όπως έχει προγραμματιστεί, η προσγείωση Schiaparelli στον Άρη 19 Οκτωβρίου, 2016. Πριν από την προσγείωση μια ομάδα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Διαστημικών Επιχειρήσεων θα παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την κατάσταση του πλοίου.

Η Ρωσο-ευρωπαϊκή αποστολή "ExoMars 2016" ξεκίνησε 14 Μαρ 2016 με εκτόξευση από το Μπαϊκονούρ με τον πυραύλο φορέα «Proton-M» με το διαστημικό σκάφος στην τροχιακή μονάδα που αποτελείται από TGO και επίδειξης της ενότητας κάθοδο Schiaparelli.

Επιστημονικοί στόχοι της αποστολής «ExoMars 2016":

Η σύνθεση της ατμόσφαιρας και το κλίμα του πλανήτη από την τροχιά, συμπεριλαμβανομένου της απάντησης στο ερώτημα, πόσο μεθάνιο περιέχεται στην ατμόσφαιρα και πώς κατανέμεται?

Διερεύνηση της δυνατότητας ηφαιστειακής δραστηριοτητας του Άρη από την τροχιά με τη μέτρηση της περιεκτικότητας του σε ηφαιστειακά αέρια στην ατμόσφαιρα?

Για τη μελέτη του επιπολασμού από την τροχιά του νερού στο υπέδαφος?

Για να μελετήσουν την εσωτερική δομή και το κλίμα του Άρη από την επιφάνεια του?

Για να καθοριστεί εάν οι συνθήκες στην επιφάνεια του Άρη είναι θεωρητικά κατάλληλα για ύπαρξη ζωής?

Προσκοπισμός περιοχές προσγείωσης?

Για την παρακολούθηση του περιβάλλοντος ακτινοβολίας στο δρόμο προς τον Άρη, σε τροχιά, και στην επιφάνεια του πλανήτη?

http://www.roscosmos.ru/22728/

http://www.roscosmos.ru/22728/

Οι πρώτοι αστροναύτες στον Άρη «θα επιστρέψουν με άνοια»

Οι αστροναύτες της πρώτης επανδρωμένης αποστολής στον Άρη μπορεί να επιστρέψουν στη Γη χωρίς να θυμούνται και πολλά: ο βομβαρδισμός του πληρώματος από την κοσμική ακτινοβολία θα προκαλούσε εγκεφαλικές βλάβες που πιθανότατα θα οδηγούσαν σε απώλεια μνήμης και τελικά σε άνοια, δείχνει μελέτη σε πειραματόζωα.

Το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, ο οποίος κινείται σε ύψος περίπου 400 χιλιομέτρων, παραμένει προστατευμένο από την κοσμική ακτινοβολία χάρη στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη. Μια διαπλανητική αποστολή, αντίθετα, θα ήταν μονίμως εκτεθειμένη στην κοσμική ακτινοβολία, μια διαρκή βροχή από σωματίδια που εισβάλλουν στο Ηλιακό Σύστημα κινούμενα σε ακραία υψηλές ταχύτητες. Τα σωματίδια αυτά, κυρίως πρωτόνια και πυρήνες ατόμων, καταστρέφουν όποιο μόριο συναντούν μπροστά τους καθώς διαπερνούν το ανθρώπινο σώμα.

Ο κίνδυνος θα παρέμενε ακόμα και μετά την άφιξη της αποστολής στον Άρη, δεδομένου ότι ο γειτονικός πλανήτης δεν διαθέτει μαγνητικό πεδίο ώστε να εκτρέπει τα εισερχόμενα σωματίδια.

Μια εικόνα για τις βλάβες που προκαλούν οι κοσμικές ακτίνες δίνει τώρα η μελέτη του Τσαρλς Λιμόλι, ογκολόγου στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Άιρβινγκ.

Στο Εργαστήριο Διαστημικής Ακτινοβολίας της NASA στη Νέα Υόρκη, η ομάδα του Λιμόλι βομβάρδισε τρωκτικά με πυρήνες οξυγόνου και τιτανίου, σωματίδια που υπάρχουν στις κοσμικές ακτίνες. Έξι μήνες μετά την έκθεση, τα τρωκτικά βρέθηκαν να έχουν υποστεί φλεγμονή του εγκεφάλου και βλάβες στους δενδρίτες και τους νευράξονες των νευρικών κυττάρων, βλάβες που περιορίζουν τη μεταξύ τους επικοινωνία.

Επιπλέον, τα πειραματόζωα υποβλήθηκαν σε συμπεριφορικά τεστ, τα οποία έδειξαν πεσμένες επιδόσεις όσον αφορά την ικανότητα μνήμης και μάθησης.

Παρουσιάζοντας τα ευρήματα στην επιθεώρηση Scientific Reports του ομίλου Nature, η ερευνητική ομάδα προειδοποιεί ότι οι βλάβες στο κεντρικό σύστημα λόγω της κοσμικής ακτινοβολίας μπορούν να οδηγήσουν σε έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών, προβλήματα στη λήψη αποφάσεων, ακόμα και σε άγχος και κατάθλιψη.

Δεδομένου μάλιστα ότι μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη θα διαρκούσε τουλάχιστον δύο με τρία χρόνια, οι εγκεφαλικές βλάβες των αστροναυτών θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερες από ό,τι στα πειραματόζωα.

Η άνοια θα ερχόταν έτσι να προστεθεί σε άλλα προβλήματα υγείας που είναι γνωστό ότι προκαλεί η διαβίωση σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας: απώλεια οστικής μάζας, ατροφία των μυών, διόγκωση της καρδιάς, καταρράκτες και άλλες βλάβες στα μάτια, μεταξύ άλλων.

Όπως φαίνεται, η κατάκτηση του Άρη θα είναι μια ιστορική, αλλά άκρως ανθυγιεινή περιπέτεια.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500107030

Ομπάμα: Οι ΗΠΑ θα στείλουν ανθρώπους στον Αρη μέχρι το 2030.

Μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη στα επόμενα 14 χρόνια οραματίζεται ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, υποσχόμενος τη δημιουργία «νέων οικοσυστημάτων», με τη συνεργασία του ιδιωτικού τομέα, για τη συντήρηση και τη μεταφορά αστροναυτών σε αποστολές μακράς διάρκειας στο Διάστημα.

«Έχουμε θέσει ένα σαφή στόχο ζωτικής σημασίας για το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας της Αμερικής στο Διάστημα: την αποστολή ανθρώπων στον Αρη έως τη δεκαετία του 2030 και την επιστροφή τους με ασφάλεια στη Γη, με απώτερη φιλοδοξία μία ημέρα να παραμένουν εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα» γράφει ο Ομπάμα σε άρθρο του στο CNN.

O Αμερικανός πρόεδρος σημειώνει ότι η αποστολή στον Αρη θα απαιτήσει τη συνέχιση της συνεργασίας μεταξύ κυβέρνησης και ιδιωτικών φορέων. «Eίμαστε ήδη σε καλό δρόμο. Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, οι ιδιωτικές εταιρείες θα έχουν στείλει για πρώτη φορά αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό» πρόσθεσε.

«Το επόμενο βήμα είναι πέρα από τα όρια της γήινης τροχιάς. Είμαι χαρούμενος να ανακοινώσω ότι συνεργαζόμαστε με τους εμπορικούς εταίρους μας για την κατασκευή νέων οικοσυστημάτων που μπορούν να συντηρήσουν και να μεταφέρουν αστροναύτες σε αποστολές μακράς διάρκειας στο βαθύ Διάστημα. Αυτές οι αποστολές θα μας διδάξουν πώς οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν μακριά από τη Γη -κάτι που θα χρειαστείτε για το μακρύ ταξίδι στον Άρη» πρόσθεσε ο Ομπάμα.

Παράλληλα με τον Μπαράκ Ομπάμα, ο διοικητής της NASA Τσαρλς Μπόλντεν ανέβασε στο ιστολόγιο της αμερικανικής αεροδιαστημικής υπηρεσίας μία ανάρτηση με την οποία σχολίασε το όραμα του αμερικανού προέδρου για τον Αρη και ανέπτυσσε δύο από τις πρωτοβουλίες της NASA που το υποστηρίζουν, με τη συνεργασία δημόσιων και ιδιωτικών φορέων.

Η πρώτη πρωτοβουλία είναι το πρόγραμμα «NextSTEP» το οποίο φιλοδοξεί να θέσει τα θεμέλια για αποστολές μακράς διάρκειας στο Διάστημα, ζητώντας από ιδιωτικές εταιρείες να σχεδιάσουν διαστημικές κατοικίες ελεγχόμενου περιβάλλοντος.

Η δεύτερη πρωτοβουλία αφορά την προαγωγή της καινοτομίας γύρω από τη μοναδική, μέχρι στιγμής, βάση όπου ζουν άνθρωποι -έστω για περιορισμένο χρονικό διάστημα- εκτός της επιφάνειας της Γης: Τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η NASA έχει προσκαλέσει τον ιδιωτικό τομέα να χρησιμοποιήσει το τροχιακό εργαστήριο, ενώ δεσμεύτηκε να στηρίξει τον ISS έως το 2024.

H συζήτηση γίνεται λίγες ημέρες πριν (13 Οκτωβρίου) από ένα μεγάλο συνέδριο στο Πίτσμπεγκ, όπου ο Λευκός Οίκος έχει προσκαλέσει κορυφαίους επιστήμονες, μηχανικούς και σπουδαστές για να συζητήσουν τρόπους ανάπτυξης της επιστήμης, της τεχνολογίας και της καινοτομίας γύρω από το Διάστημα, προκειμένου να διερευνηθούν «τα νέα σύνορα».

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500107411

Η Ευρώπη σε φιλόδοξη απόπειρα προσεδάφισης στον Άρη.

Πυρετός προετοιμασιών στην ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA: την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου, ο δορυφόρος της αποστολής ExoMars 2016 θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Άρη, ενώ την ίδια μέρα το ρομπότ Schiaparelli της αποστολής θα επιχειρήσει να προσεδαφιστεί, ένα εγχείρημα χωρίς εγγυημένη επιτυχία.

Η αποστολή ExoMars, μια συνεργασία ανάμεσα στην ESA και τη ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos, xωρίζεται σε δύο φάσεις. Η πρώτη, το ΕxoMars 2016, βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, και αναμένεται να στρώσει το δρόμο για την αποστολή του τροχοφόρου ρομπότ ExoMars 2020.

Το πρώτο σκέλος της αποστολής αποτελείται από τον δορυφόρο TGO που εκτοξεύτηκε το 2016 μεταφέροντας μαζί του και το μικρό ρομπότ Schiaparelli (παίρνει το όνομα του Ιταλού αστρονόμου Τζιοβάνι Σκιαπαρέλι, ο οποίος μελέτησε τον Άρη στα τέλη του 19ου αιώνα).

Ο δορυφόρος θα μελετήσει τα αέρια της αρειανής ατμόσφαιρας και ειδικά το ατμοσφαιρικό μεθάνιο, το οποίο δεν αποκλείεται να έχει βιολογική προέλευση. Το στατικό ρομπότ Schiaparelli θα πραγματοποιήσει σχετικά λίγες μετρήσεις στην επιφάνεια, δεδομένου ότι κύρια αποστολή του είναι να προβάρει τις τεχνολογίες που απαιτούνται για την προσεδάφιση του μεγαλύτερου, τροχοφόρου ρομπότ ExoMars 2020.

Το Schiaparelli θα αποσυνδεθεί από τον δορυφόρο TGO στις 16 Οκτωβρίου και προγραμματίζεται να αγγίξει την επιφάνεια στις 17.48 ώρα Ελλάδας την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου.

Στη διάρκεια της καθόδου, το ρομπότ θα αποτινάξει τις θερμικές ασπίδες στο μπροστινό και πίσω μέρος του, θα αναπτύξει ένα μεγάλο αλεξίπτωτο και τελικά θα πυροδοτήσει πυραυλοκινητήρες υδραζίνης για να επιβραδύνει την πορεία του. Θα παραμείνει για λίγο μετέωρο σε ύψος 2 μέτρων, και τελικά θα πέσει ελεύθερο στην πεδιάδα του Meridiani Planum.

Θα είναι μόλις η δεύτερη φορά που ένα ευρωπαϊκό σκάφος επιχειρεί προσεδάφιση στον Κόκκινο Πλανήτη, μετά την αποτυχία του βρετανικού ρομπότ Beagle το 2003.

Από όλες τις απόπειρες προσεδάφισης στον Άρη που έχουν πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα ΗΠΑ και Ρωσία, περίπου τα δύο τρίτα έχουν αποτύχει.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500107329

Το ExoMars φτάνει στον Κόκκινο Πλανήτη.

Η αποστολή ExoMars 2016 θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη στις 19 Οκτωβρίου. Την ίδια στιγμή, το σκάφος προσγείωσης Schiaparelli θα κατέβει στην επιφάνεια του πλανήτη. Αντιπρόσωποι των παραδοσιακών αλλά και κοινωνικών μέσων ενημέρωσης καλούνται να παρευρεθούν σε ένα διήμερο γεγονός στο κέντρο ελέγχου ESOC, της ESA, στο Ντάρμσταντ, Γερμανία.

Το ExoMars είναι μια κοινή προσπάθεια μεταξύ της ESA και του Ρωσικού Οργανισμού Διαστήματος Roscosmos, και περιλαμβάνει την είσοδο σε τροχιά του σκάφους Trace Gas Orbiter (TGO)) και την κάθοδο και προσγείωση του σκάφους Schiaparelli.

Το σκάφος TGO θα κάνει μία λεπτομερή καταγραφή των ατμοσφαιρικών αερίων του Άρη, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε σπάνια αέρια, όπως το μεθάνιο, η ύπαρξη του οποίου συνεπάγεται ότι υπάρχει ενεργή πηγή ροής. Το σκάφος στοχεύει να μετρήσει την εξάρτηση του μεθανίου από γεωγραφικούς και εποχιακούς παράγοντες και να βοηθήσει να ανακαλύψουμε αν αυτό προέρχεται από μια γεωλογική ή βιολογική πηγή.

Το TGO θα ξεκινήσει την επιστημονική του αποστολή στο τέλος του 2017, μετά από ένα χρόνο πολύπλοκων ελιγμών για να κυκλοποιήσει την τροχιά του. Θα λειτουργήσει επίσης και σαν τηλεπικοινωνιακό μέσο για το σκάφος εξερεύνησης του ExoMars το 2020.

Το Schiaparelli θα διαχωριστεί από το TGO στις 16 Οκτωβρίου, μπαίνοντας στην ατμόσφαιρα για μία κάθοδο διάρκειας έξι λεπτών προς την περιοχή προσγείωσης, στο Meridiani Planum, στις 19 Οκτωβρίου.

Θα δοκιμάσει ένα έυρος τεχνολογιών για να ενεργοποιήσει μία ελεγχόμενη κάθοδο και προσγείωση στον Άρη σε μία προετοιμασία για επόμενες αποστολές, περιλαμβάνοντας μία «ασπίδα» θερμότητας, ένα αλεξίπτωτο, ένα σύστημα προώθησης και ένα σύστημα σύγκρουσης.

Το Schiaparelli επίσης μεταφέρει ένα μικρό επιστημονικό πακέτο που θα καταγράφει την ταχύτητα του αέρα, την υγρασία, την πίεση και την θερμοκρασία στο σημείο προσγείωσης του, όπως και να πραγματοποιήσει τις πρώτες μετρήσεις των ηλεκτρικών πεδίων στην επιφάνεια του Άρη, που ίσως δώσουν διαίσθηση για το πώς ενεργοποιούνται οι καταιγίδες σκόνης.

Ο διαχωρισμός του Schiaparelli από το TGO θα καλυφθεί σε ζωντανή μετάδοση. Τα μέσα ενήμερωσης καλούνται να ενωθούν με τους ειδικούς της αποστολής στο ESOC, στις 19 Οκτωβρίου για να ακολουθήσουν την είσοδο του TGO σε τροχιά και την προσγείωση του Schiaparelli, και να παρακολουθήσουν μία ενημέρωση στις 20 Οκτωβρίου, όταν αναμένονται οι πρώτες εικόνες από την προσγείωση.

Προσωρινό πρόγραμμα εκδηλώσεων ESOC, 19–20 Οκτωβρίου

(Όλες οι ώρες είναι CEST, το πρόγραμμα και οι ώρες πιθανόν να αλλάξουν)

19 Οκτωβρίου

15:00-22:00 (Οι θύρες ανοίγουν στις 14:00)

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης για τα μέσα ενημέρωσης και τα μέλη της αποστολής ExoMars θα φέρει και τις δύο ομάδες μαζί για να ακολουθήσουν τα στιγμιότυπα της εισόδου στην τροχιά του TGO και την είσοδο, κάθοδο και προσγείωση του Schiaparelli. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος αναμένονται επιβεβαιώσεις από τους μηχανικούς και τους επιστήμονες για την επιτυχία της αποστολής των TGO και Schiaparelli. Στην κεντρική σκηνη, οι μηχανικοί και επιστήμονες της ESA για την αποστολής ExoMars, θα μεταφέρουν τις τεχνικές και λειτουργικές προκλήσεις της προσγείωσης στον Άρη και θα εξηγήσουν τις επιστημονικές ερωτήσεις που οδηγούν αυτό το φιλόδοξο σχέδιο ρομποτικής εξερεύνησης στον Άρη. Ενημερώσεις για την κατάσταση λειτουργίας θα μεταδίδονται ζωντανά από το δωμάτιο ελέγχου του ExoMars στην κεντρική σκηνή.

Θα υπάρχουν ζωντανές συνδέσεις με μία Ιταλική εκδήλωση για το ExoMars, στη Ρώμη, αλλά και με μία περιοδεία μετά την πτήση του στο διάστημα, του αστροναύτη της ESA Tim Peake, ο οποίος θα κάνει μία στάση στο Λονδίνο.

Η εκδήλωση θα μεταδοθεί επίσης ζωντανά στο

http://esa.int και μέσω δορυφόρου.

Ένα ειδικό πρόγραμμα κοινωνικών μέσων θα είναι διαθέσιμο μέσω του Facebook Live στη σελίδα της ESA στο http://www.facebook.com/ESA.

20 Οκτωβρίου

10:00-11:00 (Οι θύρες ανοίγουν στις 09:00)

Αυτή η ενημέρωση των Μέσων θα συνοψίσει τα γεγονότα της προηγούμενης βραδιάς, κατά τη διάρκεια της οποίας αναμένεται να φθάσουν περισσότερα δεδομένα και τηλεμετρήσεις από τα TGO και Schiaparelli. Οι μηχανικοί, οι επιστήμονες και οι διευθυντές αποστολής του ExoMars, θα δώσουν ενημερώσεις για το TGO και το Schiaparelli. Θα παρουσιαστούν επίσης εικόνες που ελήφθησαν από το Schiaparelli κατά της διάρκεια της καθόδου.

Η ενημέρωση θα μεταδοθεί ζωντανά τόσο στο διαδίκτυο στο http://esa.int όσο και μέσω δορυφόρου.

Διαπιστεύσεις Μέσων Ενημέρωσης

Οι εκπρόσωποι των Μέσων Ενημέρωσης που έχουν έγκυρη ταυτότητα τύπου πρέπει να πραγματοποιήσουν εγγραφή εδώ.

Οι χρήστες μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπως Youtube, Twitter, Blogs, κ.α μπορούν να αιτηθούν για διαπιστευτήρια κοινωνικών μέσων εδώ.

Δεδομένου της υψηλής ζήτησης και των περιορισμών σε υλικοτεχνικά θέματα, αλλά και θέματα προστασίας, ασφάλειας και υγείας, είναι πιθανό να μην γίνουν αποδεκτές όλες οι αιτήσεις.

Ακολουθείστε online

Ο διαχωρισμός θα μεταδοθεί ζωντανά στις 16 Οκτωβρίου στις 17:20 GMT/19:20 CEST.

Οι ενημερώσεις των μέσων που έχουν προγραμματιστεί για τις 19 και 20 Οκτωβρίου θα μεταδοθούν μέσω

http://esa.int.

Η απευθείας κάλυψη των επιχειρησιακών ορόσημων στην πορεία για το διαχωρισμό στις 16 Οκτωβρίου, μέχρι την προσγείωση και την είσοδο στην τροχιά στις 19 Οκτωβιου καθώς και τις επόμενες μέρες θα παρέχεται με συνεχείς ενημερώσεις στο αντίστοιχο άρθρο στο http://esa.int/exomars.

Τα ορόσημα θα μεταδοθούν μέσω Twitter και Facebook. Ακολουθήστε @esaoperations, @ESA_TGO, @ESA_EDM και @ESA_ExoMars, αλλά και το hastag #ExoMars.

Ένα ειδικό πρόγραμμα για τα κοινωνικά μέσα είναι διαθέσιμο μέσω του Facebook Live στη Facebook σελίδα της ESA στο http://www.facebook.com/ESA.

Για λεπτομερείς πληροφορίες για την αποστολή, δείτε

http://exploration.esa.int/mars/

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_prhoto_phos_gia_to_ExoMars

Για περισσότερες πληροφορίες, παρακαλώ επικοινωνήστε :

ESA Media Relations Office

Tel: +33 1 53 69 72 99

Email: media@esa.int

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/10/Schiaparelli_s_descent_to_Mars

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_ExoMars_phthanei_ston_Khokkino_Planhete

Θρίλερ με την προσεδάφιση του σκάφους Schiaparelli στον Άρη.

Αύριο το πρωί θα γνωρίζουν οι επιστήμονες της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) κατά πόσο το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Schiaparelli κατάφερε να προσεδαφισθεί με ασφάλεια στον Άρη. Το σκάφος ξεκίνησε πριν από λίγες ώρες την κάθοδό του, ωστόσο η ραδιοεπικοινωνία του με τη Γη διακόπηκε λίγα λεπτά πριν την προβλεπόμενη άφιξή του στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη.

Λαμβάνοντας τα ίδια ραδιοσήματα, ο δορυφόρος Mars Express, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη, επιβεβαίωσε στις 21:30 ώρα Ελλάδας πως το Schiaparelli σταμάτησε να εκπέμπει κατά την κάθοδό του. Έτσι, για να μπορέσουν πλέον οι επιστήμονες να διαπιστώσουν ποια ήταν η τύχη του διαστημοπλοίου, θα πρέπει να αναλύσουν τα τηλεμετρικά δεδομένα που συνέλεξε για το Schiaparelli το «μητρικό» του σκάφος Trace Gas Orbiter (TGO), το οποίο το μετέφερε μέχρι τον Κόκκινο Πλανήτη.

Όπως ανακοίνωσε πριν από λίγο οι υπεύθυνοι της ESA, η ανάλυση των δεδομένων δεν αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί πριν από αύριο το πρωί. Έτσι, κατά πάσα πιθανότητα, η επιτυχία ή αποτυχία της προσεδάφισης θα ανακοινωθεί στην συνέντευξη Τύπου που έχει προγραμματίσει η ESA στις 11:00 ώρα Ελλάδας.

Με το Schiaparelli, πρωταρχικός στόχος της ESA και της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος (Roscosmos), που επίσης συμμετέχει στη σχεδίαση και την υλοποίηση της αποστολής, είναι να δοκιμασθούν στην πράξη τεχνολογίες οι οποίες θα επιτρέψουν στο ρομποτικό όχημα ExoMars rover να προσεδαφισθεί τέσσερα χρόνια αργότερα με ασφάλεια στον Κόκκινο Πλανήτη.

Για να αγγίξει με ασφάλεια στο έδαφος του Άρη, το σκάφος διαθέτει μία θερμική ασπίδα, ενώ είναι προγραμματισμένο ώστε στη συνέχεια να μειώσει την ταχύτητα καθόδου με τη βοήθεια ενός αλεξίπτωτου. Λίγο πριν φτάσει στο έδαφος, αν δεν υπήρξε κάποιο απρόοπτο, θα πρέπει να πυροδότησε τέσσερις προωθητήρες για να επιβραδυνθεί ακόμη περισσότερο.

Αν αποδειχθεί πως το σχέδιο δεν εξελίχθηκε όπως είχε προγραμματισθεί, τότε θα πρόκειται για ένα πλήγμα για την ESA. Εξάλλου, η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία έχει αποτύχει και το 2003 να προσεδαφίσει ένα μη επανδρωμένο όχημα στον Άρη, καθώς το Beagle-2 έχασε την επαφή του με το Κέντρο Ελέγχου κατά τη διάρκεια της καθόδου του στον Κόκκινο Πλανήτη.

Όπως αποκαλύφθηκε τον Ιανουάριο του 2015, το σκάφος δεν συνετρίβη στον Άρη, αλλά δεν κατάφερε να αναπτύξει και τα τέσσερα ηλιακά του πάνελ. Έτσι, δεν μπόρεσε ποτέ να τεθεί σε λειτουργία η αντένα του, για να στείλει και να λάβει ραδιοσήματα από τη Γη.

Ανεξάρτητα πάντως από την τύχη του σκάφους, η αποστολή της ESA και της Roscosmos θεωρείται επιτυχημένη ως προς το βασικό σκέλος της, το οποίο ήταν να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Άρη το Trace Gas Orbiter. Ο λόγος είναι πως TGO έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας το επιστημονικό σκέλος της αποστολής, μελετώντας μεταξύ άλλων την αρειανή ατμόσφαιρα, ώστε να μετρήσει τις συγκεντρώσεις μεθανίου.

Έτσι, όπως ανακοίνωσε πριν από λίγο η ESA, το σκάφος περιστρέφεται ήδη γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη, ακολουθώντας την προγραμματιζόμενη πορεία.

http://www.naftemporiki.gr/story/1161561/thriler-me-tin-prosedafisi-tou-skafous-schiaparelli-ston-ari

Το Schiaparelli μάλλον έγινε συντρίμμια στον Άρη.

Η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA αρνείται ακόμα να κηρύξει νεκρό το Schiaparelli στον Άρη, σύμφωνα όμως με τα νέα στοιχεία που ανακοινώθηκαν, το ρομπότ παρουσίασε πρόβλημα στο αλεξίπτωτο και τους κινητήρες του και πιθανότατα συνετρίβη με ταχύτητα στην αρειανή επιφάνεια το απόγευμα της Τετάρτης.

Το θετικό είναι ότι το μητρικό σκάφος που μετέφερε το Schiaparelli μέχρι τον Άρη, ο δορυφόρος TGO, τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά την ώρα που το ρομπότ έπεφτε προς τον στόχο -αυτό σημαίνει ότι η Ευρώπη διαθέτει πλέον και ένα δεύτερο μάτι στον Άρη μετά τον δορυφόρο Mars Express.

Η αποστολή του Schiaparelli -μόλις η δεύτερη προσπάθεια της ESA να πατήσει στον Άρη- ήταν ουσιαστικά μια πρόβα για την αποστολή ενός μεγαλύτερου, εξάτροχου ρομπότ το 2020.

Μετά την αποτυχία της απόπειρας, η ESA ίσως αντιμετωπίσει μεγαλύτερες δυσκολίες να πείσει τις χώρες-μέλη να χρηματοδοτήσουν την εκτόξευση του ρομπότ.

Τι συνέβη.

To Schiaparelli, βάρους 577 κιλών, ήταν ένα σχετικά μικρό ρομπότ, σχεδιασμένο να λειτουργήσει και να συλλέξει μετρήσεις μόνο για λίγες μέρες, ακίνητο στην αρειανή έρημο.

Η επιτυχία του θα αποδείκνυε ότι η Ευρώπη έχει τελειοποιήσει τις τεχνολογίες που απαιτούνται για την αποστολή μεγαλύτερων φορτίων στην επιφάνεια του πλανήτη.

Τυλιγμένο σαν στρείδι μέσα σε μια θερμική ασπίδα σε σχήμα δίσκου με διάμετρο 3 μέτρων, το Schiaparelli αποσυνδέθηκε την Κυριακή από το μητρικό σκάφος TGO για μια επική κάθοδο.

Καθώς το ρομπότ κατέβαινε προς τον Άρη, το σήμα από τον ραδιοφάρο του λαμβανόταν κανονικά από ένα ραδιοτηλεσκόπιο στην Ινδία και από δορυφόρο της NASA στον Άρη. Το ρομπότ όμως σίγησε λίγο πριν φτάσει στην επιφάνεια.

Μια πιο σαφή εικόνα για το τι συνέβη δίνουν τα δεδομένα τηλεμετρίας, τα οποία μεταδόθηκαν μόνο στο μητρικό σκάφος TGO και έφτασαν στη Γη τα ξημερώματα της Πέμπτης.

Η ανάλυση δεν έχει ολοκληρωθεί, σύμφωνα όμως με τις πρώτες αναφορές το ρομπότ επιβράδυνε και άνοιξε κανονικά το αλεξίπτωτό του.

Το αλεξίπτωτο όμως φαίνεται ότι απορρίφθηκε πρόωρα.

Επιπλέον, οι εννέα πυραυλοκινητήρες υδραζίνης που θα φρέναραν το ρομπότ περισσότερο φαίνεται ότι λειτούργησαν μόνο για τρία ή τέσσερα δευτερόλεπτα, αντί για ένα ολόκληρο λεπτό όπως ήταν προγραμματισμένο.

Παραμένει ακόμα άγνωστο ακριβώς σε ποιο ύψος βρισκόταν εκείνη τη στιγμή το Schiaparelli, φαίνεται όμως ότι το ρομπότ έπεφτε ελεύθερα για τουλάχιστον ένα χιλιόμετρο.

Εφόσον η ανάλυση των δεδομένων επιβεβαιώσει αυτές τις πρώτες ενδείξεις, το Schiaparelli πρέπει να είναι πλέον μια μάζα από συντρίμμια στην περιοχή Meridiani Planum του Άρη.

Αμερικανικοί δορυφόροι θα προσπαθήσουν τώρα να εντοπίσουν το ρομπότ με τις κάμερές τους, είναι όμως πιθανό να μην τα καταφέρουν λόγω του μικρού μεγέθους του.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500109381

Οι εικόνες επιβεβαιώνουν ότι το Schiaparelli συνετρίβη στον Αρη.

Εικόνες από το δορυφόρο Mars Reconnaissance Orbiter της NASA, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Αρη, επιβεβαιώνουν ότι το ρομπότ της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) Schiaparelli, το οποίο αγνοείται από την Τετάρτη, συνετρίβη στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη.

Το ερευνητικό ρομπότ, βάρος μισού τόνου, εισήλθε την Τετάρτη στην ατμόσφαιρα του Αρη με ταχύτητα 21.000 χιλιομέτρων την ώρα, κλεισμένο σαν στρείδι μέσα σε μια θερμική ασπίδα σε σχήμα δίσκου.

Δύο αλεξίπτωτα και πυραυλοκινητήρες θα βοηθούσαν την ομαλή προσεδάφισή του στην αρειανή έρημο, από όπου θα συνέλεγε για λίγες ημέρες δείγματα.

Ουσιαστικά επρόκειτο για την προετοιμασία μίας μεγαλύτερης και πιο φιλόδοξης αποστολής της ESA στον Αρη το 2020, με απώτερο σκοπό να διακριβωθεί εάν υπήρξε κάποτε μικροβιακή ζωή στον Κόκκινο Πλανήτη.

Η επικοινωνία με το Schiaparelli χάθηκε 50 δευτερόλεπτα πριν από την αναμενόμενη ώρα προσεδάφισης. Όπως αποδείχθηκε, το ρομπότ έπεσε ανεξέλεγκτα και καταστράφηκε στην επιφάνεια του Αρη.

Στη φωτογραφία της NASA φαίνεται μια λευκή κηλίδα, που μάλλον πρόκειται για αλεξίπτωτο. Δύο χιλιόμετρα μακρύτερα διακρίνεται μια μαύρη κηλίδα, που προφανώς είναι το κατεστραμμένο όχημα.

Είναι η δεύτερη φορά που η Ευρώπη αποτυγχάνει σε μια αποστολή στον Άρη: Δεκατρία χρόνια πριν το Beagle 2 χάθηκε και αυτό κατά την κάθοδό του προς τον Αρη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500109835

«Μπλόκο» στα ευρωπαϊκά σχέδια για τον Άρη από τη συντριβή του Schiaparelli;

Μετά και τις φωτογραφίες από τον αμερικανικό δορυφόρο Mars Reconnaissance Orbiter, οι οποίες δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για τη συντριβή του σκάφους Schiaparelli στον Άρη, αυτό που απασχολεί τώρα τους επιστήμονες της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA) είναι ποιο ακριβώς ήταν το μοιραίο λάθος στη διαδικασία καθόδου του.

Για τους επικεφαλής της ESA, ωστόσο, ένα εξίσου σημαντικό ερώτημα οι επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει η αποτυχία στην επόμενη φάση εξερεύνησης του Κόκκινου Πλανήτη που έχει σχεδιάσει η Υπηρεσία. Κι αυτό γιατί η επόμενη φάση προβλέπει την αποστολή του ρομποτικού όχημα ExoMars rover το 2020, η οποία θα χρειασθεί να χρηματοδοτηθεί με περίπου 300 εκατ. ευρώ.

Έτσι, στη σύσκεψη των εθνικών εκπροσώπων των χωρών-μελών της ESA, η οποία θα πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβριο, ο διευθυντής της Υπηρεσίας Γιαν Βέρνερ θα ζητήσει το παραπάνω ποσό για την ανάπτυξη και την κατασκευή του ρομπότ. Ωστόσο, μετά την αποτυχημένη προσεδάφιση του Schiaparelli, θα πρέπει να τους πείσει πως δεν πρόκειται να συμβεί το ίδιο και με το ExoMars rover.

Από την προκαταρκτική ανάλυση των δεδομένων από την κάθοδο του σκάφους, οι Ευρωπαίοι επιστήμονες έχουν μία ιδέα για το τι πήγε στραβά. Πιο συγκεκριμένα, η αιτία φαίνεται πως έχει να κάνει με την εκτίμηση της απόστασης από το έδαφος, καθώς το σκάφος πυροδότησε τους προωθητήρες που θα το επιβράδυναν σε ύψος 2 χιλιομέτρων, ενώ κανονικά θα έπρεπε να ενεργοποιηθούν στην τελική φάση της προσέγγισής του.

Παρ’ όλα αυτά είναι πιθανό στην πορεία να αναθεωρηθεί το παραπάνω συμπέρασμα. Για να εξακριβώσει τι συνέβη με το Schiaparelli, η ESA θα συστήσει άμεσα μία επιτροπή εμπειρογνωμόνων. Η επιτροπή θα αναλύσει τα δεδομένα ακόμη πιο διεξοδικά, τόσο για να εξιχνιάσει τα αίτια της αποτυχίας, όσο και για να βρει με ποιον τρόπο δεν θα επαναληφθεί.

Το έργο της είναι κρίσιμο, από τη στιγμή που με το σκάφος δοκιμάστηκαν σε πραγματικές συνθήκες τεχνολογίες που προορίζονται και ExoMars rover, ώστε να βρεθεί με ασφάλεια στην επιφάνεια του Άρη. Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι η αποστολή του Schiaparelli ήταν ακριβώς δοκιμαστική σημαίνει πως παρείχε στην υπηρεσία δεδομένα που θα της επιτρέψουν να μειώσει σημαντικά την πιθανότητα να έχει την ίδια τύχη και το ρομπότ.

Χαρακτηριστικό είναι πως, πριν το σκάφος ξεκινήσει την προσέγγισή του, η επιστημονική ομάδα της αποστολής ανησυχούσε περισσότερο για την είσοδό του στην αρειανή ατμόσφαιρα και τη συμπεριφορά της «θερμικής ασπίδας» του, που θα το προστάτευε από τις υψηλές θερμοκρασίες λόγω της ατμοσφαιρικής τριβής.

Σημαντικό ήταν επίσης να μην υπάρξει κάποιο πρόβλημα με την ανάπτυξη του αλεξίπτωτου στα μισά περίπου της καθόδου, το οποίο θα αναλάμβανε πρώτο να μειώσει την ταχύτητα του σκάφους, πολύ πριν ενεργοποιηθούν οι προωθητήρες.

Αν προέκυπτε κάποιο απρόοπτο είτε στη θερμική ασπίδα είτε στο αλεξίπτωτο, θα ήταν πολύ δύσκολο να βρεθεί ποια ήταν η αιτία. Ωστόσο, και τα δύο λειτούργησαν στην άψογα.

Αντίθετα, το πρόβλημα προήλθε από το γεγονός ότι το Schiaparelli «θεώρησε» λανθασμένα ότι βρισκόταν πιο κοντά στην επιφάνεια του Άρη. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε σε λάθος στην επεξεργασία των δεδομένων από τον υπολογιστή του σκάφους, είτε σε λάθος στα ίδια τα δεδομένα και τα όργανα που τα έλαβαν: το ραντάρ και την αδρανειακή μονάδα μετρήσεων.

Η ESA διαθέτει μία υπολογιστική πλατφόρμα, με αισθητήρες και εξοπλισμό, ώστε να μπορεί να προσομοιώσει τις συνθήκες προσεδάφισης του Schiaparelli. Επομένως, οι μηχανικοί και επιστήμονες της Υπηρεσίας αναμένεται να «τρέξουν» τα δεδομένα στην πλατφόρμα εκατοντάδες φορές, μέχρις ότου διαπιστώσουν ποιο πρόβλημα θα μπορούσε να προκαλέσει την αποτυχημένη κάθοδο του σκάφους.

Είναι κρίσιμο η εξιχνίαση του προβλήματος, όπως και η λύση του, να γίνει μέχρι τη συνάντηση του Δεκεμβρίου. Μόνον έτσι ο Γιαν Βέρνερ θα βρεθεί στη σύσκεψη με ένα πειστικό επιχείρημα που θα μπορούσε να κάμψει τις αμφιβολίες για την επομένη «επίσκεψη» ενός ευρωπαϊκού ρομπότ στον Κόκκινο Πλανήτη.

http://www.naftemporiki.gr/story/1162832/mploko-sta-europaika-sxedia-gia-ton-ari-apo-ti-suntribi-tou-schiaparelli

Το ExoMars TGO φθάνει στην τροχιά του Άρη, ενώ η πορεία του Schiaparelli είναι υπό αξιολόγηση.

Το σκάφος τροχιάς TGO της αποστολής ExoMars 2016 της ESA εκτέλεσε με επιτυχία την διάρκειας 139 λεπτών ώθηση που απαιτούνταν για να συλληφθεί από τον Άρη και να εισέλθει σε μία ελλειπτική τροχία γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη, ενώ ακόμα δεν έχει επιβεβαιωθεί επικοινωνία με το σκάφος προσγείωσης στην επιφάνεια.

Το TGO εισήλθε στην τροχιά του Άρη στις 19 Οκτωβρίου, 15:24 GMT, με μία διαδικασία επιβράδυνσης που ξεκίνησε στις 13:05 GMT, μειώνοντας την ταχύτητα και κατεύθυνση του σκάφους περισσότερο από 1.5 χλμ ανά δευτερόλεπτο. Το TGO βρίσκεται τώρα στην προγραμματισμένη του τροχιά γύρω από τον Άρη. Οι ομάδες της ESA στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Διαστημικών Επιχειρήσεων (ESOC), στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας, συνεχίζουν να παρακολουθούν την καλή κατάσταση του δεύτερου σκάφους τροχιάς του Οργανισμού γύρω από τον Άρη, το οποίο ένωσε τις δυνάμεις του με το 13 ετών σκάφος τροχιάς Mars Express.

Οι ομάδες του ESOC προσπαθούν να επιβεβαιώσουν επαφή με το σκάφος Εισόδου, Καθόδου και Προσγείωσης (EDM), Schiaparelli, το οποίο εισήλθε στην ατμόσφαιρα του Άρη περίπου 107 λεπτά αφότου το σκάφος TGO ξεκίνησε την δική του μανούβρα για την είσοδο του σε τροχιά.

Το βάρους 577 κιλών Schiaparelli, απελευθερώθηκε από το TGO στις 16 Οκτωβρίου, 14:42 GMT. Το Schiaparelli ήταν προγραμματισμένο να παραγματοποιήσει αυτόνομα μία αυτόματη ακολουθία προσγείωσης: ένα αλεξίπτωτο και μία ασπίδα θερμότητας για το εμπρόσθιο μέρος θα χρησιμοποιηθούν ανάμεσα στα 11 και 7 χλμ από την επιφάνεια του πλανήτη, ένα σύστημα επιβράδυνσης ,το οποίο με ένα πυραυλοκινητηρα δίνει ώθηση προς την αντίθετη στην κίνηση κατεύθυνση, θα ξεκινήσει στα 1100 μέτρα από το έδαφος, και τέλος, μία πτώση από ύψος 2 μέτρων προστατευμένη από ένα σύστημα σύγκρουσης.

Πριν από την είσοδο στην ατμόσφαιρα στις 14:42 GMT, εξακριβώθηκε επαφή με το Schiaparelli μέσω του GMRT (Giant Metrewave Radio Telescope), της μεγαλύτερης συστοιχίας παρεμβολομετρικών τηλεσκοπίων στον κόσμο, που βρίσκεται κοντά στην περιοχή του Pune της Ινδίας, αμέσως αφού ξεκίνησε να μεταδίδει ένα σήμα ανίχνευσης 75 λεπτά πριν φτάσει στα ανώτερα επίπεδα της ατμόσφαιρας του Άρη. Το σήμα όμως, χάθηκε κάποια στιγμή πριν την προσγείωση.

Μία σειρά παραθύρων έχει προγραμματιστεί να ακούει σήματα που έρχονται από το σκάφος προσγείωσης μέσω του Mars Express της ESA καi των Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) και Mars Atmosphere & Volatile Evolution (MAVEN) της NASA. Το GMRT έχει ανοίξει επίσης παράθυρα για την παρακολούθηση του σήματος.

Αν το Schiaparelli έχει φθάσει ασφαλές στην επιφάνεια, οι μπαταρίες του θα μπορούν να υπσοτηρίξουν λειτουργίες για τρεις έως δέκα ημέρες, προσφέροντας πολλαπλές ευκαιρίες για να επαναφέρουν ένα σύνδεσμο επικοινωνίας.

Το TGO είναι εξοπλισμένο με ένα σύνολο επιστημονικών οργάνων ώστε να μελετήσει από την τροχιά το περιβάλλον του Άρη. Παρόλο που το Schiaparelli είναι κυρίως ένα σκάφος τεχνολογικής επίδειξης, μεταφέρει επίσης, ένα μικρό φορτίο επιστημονικών οργάνων για να πραγματοποιήσει κάποιες παρατηρήσεις από το έδαφος.

Το ExoMars 2016 είναι το πρώτο μέρος από μια διπλή διεθνή κοινοπραξία συντονισμένη από την ESA σε συνεργασία με τη Roskosmos στη Ρωσία που θα συμπεριλάβει επίσης την αποστολή ExoMars 2020. Η δεύτερη αποστολή ExoMars, που αναμένεται το 2020, θα περιλαμβάνει ένα Ρώσικο σκάφος προσγείωσης και ένα Ευρωπαϊκό όχημα περιήγησης, το οποίο θα τρυπήσει το έδαφος του Άρη σε βάθος 2 μέτρων για να αναζητήσει άθικτο οργανικό υλικό.

Τα Μέσα Ενημέρωσης προσκαλούνται στις 10:00 CEST στο Κέντρο Επιχειρήσεων της ESA (ESOC) στο Ντάρμσταντ. Η ενημέρωση των Μέσων θα μεταδοθεί ζωντανά στο

http://www.esa.int.

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/10/ESA_Euronews_ExoMars_at_Mars

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_ExoMars_TGO_phthhanei_sten_trochiha_toy_Hare_enho_e_porehia_toy_Schiaparelli_ehinai_ypho_axiolhogese

Πρόβλημα στο λογισμικό φαίνεται ότι καταδίκασε το Schiaparelli στον Άρη.

Λίγες μέρες αφότου το Schiaparelli έγινε βίδες πέφτοντας με ταχύτητα στην αρειανή επιφάνεια, οι υπεύθυνοι της αποστολής υποψιάζονται ότι το ρομπότ καταδικάστηκε λόγω προβλήματος στο λογισμικό του συστήματος προσεδάφισης: η συσκευή φαίνεται ότι βρέθηκε σε ελεύθερη πτώση νομίζοντας ότι είχε φτάσει ήδη στο έδαφος.

Επισήμως, η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA δεν έχει ανακοινώσει τίποτα για τα αίτια της συντριβής, ωστόσο μέλη της αποστολής μίλησαν στο περιοδικό Nature για τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της ανάλυσης.

Η διαλεύκανση της υπόθεσης έχει κρίσιμη σημασία, δεδομένου ότι η αποστολή του Schiaparelli ήταν ουσιαστικά μια πρόβα για την αποστολή ενός μεγάλου, τροχοφόρου ρομπότ το 2020.

Οι ερευνητές της ESA εξετάζουν τώρα τα δεδομένα που πρόλαβε να μεταδώσει το Schiaparelli στο μητρικό του σκάφος, τον δορυφόρο TGO που το μετέφερε μέχρι τον Άρη.

Σύμφωνα με τον Χορχέ Βάγκο της ESA, τα δεδομένα δείχνουν ότι οι πρώτες φάσεις της επιχείρησης κύλησαν ομαλά, με το ρομπότ να αναπτύσσει το αλεξίπτωτό του για να επιβραδύνει.

Όμως το αλεξίπτωτο απορρίφθηκε περίπου ενάμισι λεπτό πριν από τη στιγμή της προγραμματισμένης προσεδάφισης, και οι εννέα πυραυλοκινητήρες που θα επιβράδυναν περαιτέρω το ρομπότ λειτούργησαν μόνο για 3 δευτερόλεπτα αντί για ένα ολόκληρο λεπτό.

Προφανώς τα συστήματα του Schiaparelli συμπέραναν εσφαλμένα ότι η συσκευή βρισκόταν ήδη στο έδαφος. Ενεργοποίησε μάλιστα και τα επιστημονικά όργανα του ρομπότ, τα οποία όμως δεν πρόλαβαν να συλλέξουν μετρήσεις.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις που βασίστηκαν σε εικόνες του αμερικανικού δορυφόρου MRO, ο οποίος εντόπισε το αλεξίπτωτο και τα συντρίμμια του Schiaparelli, η συσκευή έπεσε από ύψος 2 έως 4 χιλιομέτρων και συνετρίβη με ταχύτητα περίπου 300 χιλιομέτρων την ώρα.

Ο Αντρέα Ακομάτσο, επικεφαλής του τμήματος Πλανητικών Αποστολών της ESA, είναι απρόθυμος να καταλήξει σε συμπεράσματα πριν ολοκληρωθεί η ανάλυση, λέει όμως ότι οι υποψίες στρέφονται στο λογισμικό του συστήματος.

Επισημαίνει μάλιστα ότι τέτοιου είδους προβλήματα είναι πιο εύκολο να διορθωθούν σε σχέση με ατέλειες του εξοπλισμού προσεδάφισης.

Αυτό θα ήταν μια σχετικά ευχάριστη εξέλιξη ενόψει της συνάντησης των χωρών-μελών της ESA τον Δεκέμβριο, όταν οι αρμόδιοι υπουργοί κληθούν να εγκρίνουν πρόσθετα κονδύλια 300 εκατ. ευρώ για την αποστολή ενός τροχοφόρου ρομπότ το 2020, στο πλαίσιο της ευρω-ρωσικής αποστολής ExoMars.

Πάντως ο γενικός διευθυντή της ESA Γιόχαν-Ντίντριχ Βέρνερ διαβεβαίωσε στις 20 Οκτωβρίου ότι η αποστολή είναι ασφαλής.

Μένει να δούμε τι θα αποφασίσουν οι υπουργοί τον Δεκέμβριο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500110514

Αρης: Η επέλαση των ρομπότ συνεχίζεται.

Aλλη μια αποστολή έφτασε πριν από λίγα 24ωρα στον Αρη. Ο ευρωπαϊκός δορυφόρος Trace Gas Orbiter (TGO) τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη και θα πραγματοποιήσει ατμοσφαιρικές μελέτες σε αυτόν. Ο TGO απελευθέρωσε επίσης μια μικρή συσκευή προσεδάφισης, ονόματι Schiaparelli, με κύριο στόχο να δοκιμασθεί η ασφάλεια του συστήματος προσεδάφισης που θα χρησιμοποιηθεί στην επόμενη φάση της αποστολής Exomars. Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν πήγαν κατ’ ευχήν. Το Schiaparelli αγνοείται και μάλλον συνετρίβη στην επιφάνεια του πλανήτη. Οι επιστήμονες δηλώνουν ωστόσο αισιόδοξοι. Είναι χαρούμενοι για την επιτυχή τροχιοδρόμηση του δορυφόρου και πιστεύουν ότι έχουν πολλά να διδαχθούν από την αποτυχία του συστήματος προσεδάφισης. Θεωρούν ότι σε καμία περίπτωση αυτή δεν προοιωνίζεται δεινά για το υπερεξελιγμένο ρομπότ Exomars που προγραμματίζεται να «αποπλεύσει» για τον Αρη το 2020. Αρκεί βέβαια να πείσουν και τους χρηματοδότες... Σε κάθε περίπτωση, η εξερεύνηση του Κόκκινου Πλανήτη προχωρεί ακάθεκτη, παρά τις κατά καιρούς απογοητεύσεις.

Τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν την εβδομάδα που μας πέρασε στην ευρωπαϊκή αποστολή ExoMars, η πρώτη φάση της οποίας ολοκληρώθηκε με μερική επιτυχία. Η πρώτη φάση της αποστολής αφορούσε την «εγκατάσταση» ενός δορυφόρου, του Trace Gas Orbiter (TGO), σε τροχιά γύρω από τον Αρη και την προσεδάφιση στην επιφάνεια του πλανήτη μιας συσκευής ονόματι Schiaparelli. Η δεύτερη φάση αφορά την αποστολή το 2020 ενός ρομπότ στον Αρη. Πρόκειται για το πιο προηγμένο ρομπότ εξερεύνησης εξωγήινου κόσμου που έχει κατασκευαστεί ως σήμερα. Τα επιστημονικά όργανα του TGO θα αναλύσουν την ατμόσφαιρα του Αρη με βασικό στόχο την αναζήτηση αερίων που πιθανώς να προέρχονται από βιολογικές διεργασίες, όπως π.χ. το μεθάνιο και τα προϊόντα διάσπασής του. Παράλληλα όμως ο TGO θα είναι και ο βασικός τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος της αποστολής με το ρομπότ. Ο βασικός στόχος του Schiaparelli ήταν να δοκιμάσει στην πράξη τις βασικές τεχνολογίες που χρειάζονται για προσεδάφιση στον Αρη, οι οποίες για πρώτη φορά αναπτύσσονται στην Ευρώπη και θα χρησιμοποιηθούν στη μετέπειτα αποστολή με το ρομπότ. Οι τεχνολογίες αυτές είναι: τα υλικά για τη θερμική προστασία κατά την είσοδο στην ατμόσφαιρα του Αρη, τα αλεξίπτωτα που μπορούν να λειτουργήσουν και να αποδώσουν ουσιαστική επιβράδυνση στις συνθήκες αραιής ατμόσφαιρας του πλανήτη και, τέλος, η πλοήγηση και το σύστημα προώθησης για ελεγχόμενη και «μαλακή» προσεδάφιση (controlled & soft landing).

Την περασμένη Τετάρτη ο TGO τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά γύρω από τον Αρη αλλά δυστυχώς το Schiaparelli παρουσίασε πρόβλημα στο αλεξίπτωτο και στους κινητήρες του και πιθανότατα συνετρίβη. Οπως ήταν φυσικό, το ερώτημα που τέθηκε αμέσως μετά την αποτυχία προσεδάφισης του Schiaparelli ήταν αν και σε τι βαθμό επηρεάζεται η αποστολή συνολικά. Αν τελικά θα ταξιδέψει το ρομπότ στον Αρη.

Μηχανικοί της NASA συναρμολογούν τον ρομποτικό εξερευνητή InSight που θα ταξιδέψει σύντομα στον Αρη

«Το Βήμα» επικοινώνησε με τον κ. Παντελή Πουλάκη, υπεύθυνο για τα συστήματα κίνησης του ρομπότ της αποστολής ExoMars, ο οποίος αναφέρεται στα εμπόδια που υπάρχουν στην προσπάθεια προσεδάφισης στον Αρη, εξηγεί τι συνέβη με το Schiaparelli και αναλύει την κατάσταση που διαμορφώθηκε για την αποστολή ExoMars.

Η αποτυχία προσεδάφισης του Schiaparelli δεν είναι η πρώτη, αφού στο παρελθόν έχουν αποτύχει πολλές αποστολές προσεδάφισης στον Αρη. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ποια είναι τα εμπόδια στον Κόκκινο Πλανήτη;

«Κατ' αρχάς η αποτυχία στην προσεδάφιση του Schiaparelli αναδεικνύει το πόσο εξαιρετικά δύσκολη και πολυσύνθετη διαδικασία είναι μια προσεδάφιση σε περιβάλλον μακριά από αυτό της Γης γενικότερα. Πρέπει να γνωρίζετε ότι το περίφημο εργαστήριο αεριώθησης της NASA, το JPL, αρχικά σημείωνε απανωτές αποτυχίες στα προγράμματα προσεδαφίσεων και ήταν ένα βήμα από το να το κλείσουν, αλλά σκέφτηκαν ώριμα και είδαν ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα των αποτυχιών προς όφελός τους, με αποτέλεσμα έτσι να αρχίσουν να μαθαίνουν από τα λάθη τους και τελικά να έχουν αναπτύξει σήμερα το πιο τελειοποιημένο σύστημα προσεδάφισης σε μη γήινο περιβάλλον. Οσον αφορά τον Αρη τώρα. Μια διαδικασία προσεδάφισης βασίζεται βασικά σε τρεις παραμέτρους: Πρώτον, στην ταχύτητα με την οποία θα αποσυνδεθεί από το μητρικό του σκάφος το αντικείμενο που θα προσεδαφιστεί. Δεύτερον, από τις ατμοσφαιρικές συνθήκες. Τρίτον, από την ομαλή λειτουργία όλων των συστημάτων προσεδάφισης του αντικειμένου. Αν το αντικείμενο κινείται με τη σωστή ταχύτητα, αν οι ατμοσφαιρικές συνθήκες είναι οι προβλεπόμενες και αν τα όργανα λειτουργούν χωρίς προβλήματα, τότε η προσεδάφιση θα γίνει ομαλά. Αν όμως κάτι πάει στραβά, η προσεδάφιση τίθεται σε κίνδυνο και συνήθως αποτυγχάνει».

Τι μπορεί να πάει στραβά;

«Το αντικείμενο μπορεί να πέφτει με μεγαλύτερη ταχύτητα από την προβλεπόμενη. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να προσεδαφιστεί με μεγαλύτερη δύναμη από όσο έχει σχεδιαστεί και είτε να συντριβεί είτε, αν καταφέρει να προσεδαφιστεί, οι κραδασμοί που θα υποστεί ώσπου να ισορροπήσει να προκαλέσουν ζημιές ή ακόμη και να καταστρέψουν τα όργανα του αντικειμένου. Μπορεί να επικρατούν κατά τη διαδικασία της καθόδου του αντικειμένου πολύ πιο δυνατοί άνεμοι από όσο υπολογιζόταν, με αποτέλεσμα να χαθεί η ευστάθεια του αντικειμένου ή να μην μπορέσει να λειτουργήσει σωστά το αλεξίπτωτο και τελικά το αντικείμενο να χαθεί ή να συντριβεί. Μπορεί επίσης ταχύτητα και συνθήκες να είναι σωστά αλλά κάποιο όργανο ή κάποιος μηχανισμός προσεδάφισης του αντικειμένου να μη λειτουργήσει, οπότε... Τα τελευταία χρόνια ο στόλος των δορυφόρων αλλά και τα ρομπότ εξερεύνησης στον Αρη μάς έχουν αποκαλύψει μια πολύ καλή εικόνα για τις γεωατμοσφαιρικές συνθήκες του Αρη αλλά παρ' όλα αυτά δεν τα γνωρίζουμε όλα και όσο καλά και αν προγραμματίζεται μια αποστολή πάντα ελλοχεύουν η πιθανότητα και ο κίνδυνος κάποιου απρόοπτου γεγονότος».

Τι συνέβη με το Schiaparelli ειδικότερα;

«To Schiaparelli έστελνε συνεχώς δεδομένα σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της καθόδου του, τα οποία έχουμε στη διάθεσή μας και τα επεξεργάζονται οι τεχνικοί. Πιθανώς να χρειαστούν μερικά 24ωρα για να έχουμε κάποιες απαντήσεις στο τι πήγε στραβά. Τόσο το μητρικό σκάφος του Schiaparelli, ο δορυφόρος TGO, όσο και ο αμερικανικός MRO που λειτουργούσε επικουρικά στη διαδικασία προσεδάφισης έχουν καταγράψει σχεδόν τα πάντα.

Πρέπει όμως εδώ να επισημάνω ότι η αποτυχία της προσεδάφισης του Schiaparelli απλώς χάλασε λίγο το πάρτι, αφού βασικός στόχος της αποστολής ήταν να τεθεί σε τροχιά ο TGO. Η αποτυχία της προσεδάφισης είναι πρακτικά "επικοινωνιακή", αφού τα ΜΜΕ επικεντρώνουν εκεί τα φώτα. Για την αποστολή η αποτυχία δεν ήταν φυσικά καλοδεχούμενη αλλά ίσως αποδειχθεί πολύ πιο χρήσιμη από το αν ήταν τελικά επιτυχημένη».

Ποιος ήταν ο ρόλος του Schiaparelli;

«Το Schiaparelli στην ουσία αποτελούσε μια δοκιμή, μια προσομοίωση της προσεδάφισης του ρομπότ που θα στείλουμε σε τέσσερα χρόνια. Αυτό που μας ενδιέφερε ήταν σε κάθε περίπτωση (επιτυχούς προσεδάφισης ή μη) να συλλέξουμε τα δεδομένα και να τα αναλύσουμε ώστε να τα προσαρμόσουμε στο ρομπότ. Και αυτό θα γίνει. Να γνωρίζετε ότι είναι πολύ σημαντικά όσα θα μάθουμε από αυτή την αποτυχία και θα μας βοηθήσουν στην καλύτερη προετοιμασία του ρομπότ. Απλώς αφού θα προσεδαφιζόταν το Schiaparelli σκεφτήκαμε ότι καλό θα ήταν να κάνει και κάποιες μετρήσεις. Επρόκειτο όμως για δευτερεύουσας σημασίας μετρήσεις, αφού, όπως προείπα, αυτά που εμείς θέλαμε ήταν τα δεδομένα της διαδικασίας προσεδάφισης. Το ότι το δεύτερο στάδιο της αποστολής του Schiaparelli ήταν δευτερεύουσας σημασίας ή, αν προτιμάτε, ένα "επιστημονικό πρόσθετο" αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δεν είχαμε τοποθετήσει ηλιακούς συλλέκτες και έτσι οι μπαταρίες του ανάλογα με το πόσο κρύο θα έκανε στην περιοχή που θα βρισκόταν θα είχαν διάρκεια ζωής από δύο ως τέσσερις ημέρες. Συνεπώς η αποστολή ExoMars όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα εξαιτίας της αποτυχίας του Schiaparelli αλλά, αντίθετα, θα βγει πιο δυνατή. Ο κρίσιμος παράγοντας της αποστολής είναι ο δορυφόρος TGO και αφού, όπως όλα δείχνουν, αυτός τέθηκε κανονικά σε τροχιά και λειτουργεί ομαλά, όλα προχωρούν σύμφωνα με τον προγραμματισμό».

Τα 7 λεπτά του τρόμου!

Ο κ. Παντελής Πουλάκης εξηγεί αναλυτικά όλη τη διαδικασία προσεδάφισης ενός ρομπότ στον Αρη

Το να προσεδαφιστεί ένα ρομπότ στην επιφάνεια ενός πλανήτη είναι σύνθετη διαδικασία, στην οποία συμμετέχουν μια σειρά από διαστημόπλοια. Φανταστείτε ένα σύστημα από διαστημικές μπάμπουσκες (οι ρωσικές κούκλες που ανοίγουν και κάθε φορά βγαίνει μια μικρότερη από μέσα). Αρχικά έχουμε την εκτόξευση από την επιφάνεια της Γης, η οποία βάζει σε γήινη τροχιά ένα διαστημόπλοιο το οποίο έχει βαθιά μέσα του το ρομπότ (rover). Αυτό είναι το Cruising Stage και είναι υπεύθυνο για το διαπλανητικό ταξίδι από τη Γη στον Αρη. Με την άφιξη στον Αρη, το Crusing Stage «ανοίγει» και απελευθερώνει το σκάφος το οποίο θα προσεδαφίσει το ρομπότ στην επιφάνεια του Αρη. Αυτή η συσκευή ονομάζεται Entry, Descent & Landing Module - EDLM (Σκάφος Ατμοσφαιρικής Εισόδου, Kαθόδου και Προσεδάφισης) και έχει να αντιμετωπίσει ίσως το πιο επικίνδυνο στάδιο της αποστολής.

Ο ευρωπαϊκός δορυφόρος TGO τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά γύρω από τον Αρη. Δεν κάταφερε όμως να στείλει με επιτυχία στον πλανήτη τη συσκευή Schiaparelli

Κατά το αρχικό στάδιο της καθόδου η ατμόσφαιρα του Αρη επιβραδύνει το σκάφος, αλλά λόγω της τριβής αναπτύσσονται πολύ υψηλές θερμοκρασίες στο κέλυφος του σκάφους, το οποίο είναι κατασκευασμένο από ειδικά υλικά για να λειτουργεί ως θερμική ασπίδα. Μόλις οι αισθητήρες μετρήσουν συγκεκριμένα επίπεδα επιβράδυνσης, και ενώ το EDLM «πέφτει» με ταχύτητα περίπου 1.700 χιλιόμετρα ανά ώρα, ανοίγει το πρώτο - και μικρότερο -αλεξίπτωτο. Στη συνέχεια ανοίγει και δεύτερο αλεξίπτωτο για περαιτέρω επιβράδυνση του σκάφους. Για το τελικό στάδιο της καθόδου υπεύθυνη είναι η συσκευή προσεδάφισης, η οποία βρίσκεται μέσα από το θερμικό κέλυφος. Η τελική προσεδάφιση γίνεται με ειδικούς αισθητήρες (π.χ. ραντάρ, επιταχυνσιόμετρα) οι οποίοι μετρούν την απόσταση από την επιφάνεια, την κλίση και την ταχύτητα του σκάφους και στη συνέχεια ελέγχουν μια σειρά πυραυλοκινητήρες επιβράδυνσης με σκοπό να προσεδαφιστεί ομαλά το σκάφος. Η διαδικασία της προσεδάφισης είναι πλήρως αυτοματοποιημένη και το λογισμικό του σκάφους έχει σχεδιαστεί να παίρνει αποφάσεις σύμφωνα με τις μετρήσεις τον αισθητήρων με βάση την ενδελεχή ανάλυση των συνθηκών που έχει ήδη γίνει από τους μηχανικούς στα στάδια του σχεδιασμού. Εξάλλου δεν θα μπορούσε να υπάρχει ανθρώπινη παρεμβολή σε αυτή την αλληλουχία, μιας και η κάθοδος διαρκεί μόλις 7-8 λεπτά και το σήμα χρειάζεται να φτάσει στη Γη περίπου 14 λεπτά. Ετσι, η τηλεμετρία που φτάνει στη Γη θα ξεδιπλώνει τα γεγονότα της καθόδου που έχουν ήδη συμβεί 14 λεπτά πριν. Λόγω της κρισιμότητας και της δυσκολίας της διαδικασίας η NASA, κατά την προσεδάφιση του Curiosity, την ονόμασε «Τα 7 λεπτά του τρόμου»!

Το χρονολόγιο της ανθρώπινης επέλασης στον Αρη

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η προσπάθεια να στείλουμε συσκευές συλλογής δεδομένων και ρομπότ εξερεύνησης στον Αρη ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ωστόσο η προσπάθεια αυτή ξεκίνησε πολύ νωρίτερα. Το πρώτο εγχείρημα έγινε στις αρχές του 1960 και η προσπάθεια συνεχίζεται και εξελίσσεται, αφού η ανθρωπότητα έχει θέσει πλέον ως στόχο την αποίκηση του Αρη.

Σοβιετική πρωτιά

Η Σοβιετική Ενωση προτού κοπάσει ο θόρυβος από την ιστορική πτήση του Γιούρι Γκαγκάριν και την πρώτη έξοδο του ανθρώπου από τα γήινα σύνορα θέλησε να κατακτήσει και την πρωτιά στην εξερεύνηση του Αρη. Οι Σοβιετικοί οργάνωσαν την αποστολή Mars 1962B που είχε ως στόχο την προσεδάφιση μιας συσκευής στην επιφάνεια του Αρη. Οπως αποδείχθηκε όμως, η επιστήμη δεν ήταν έτοιμη το 1962 για ένα τέτοιο εγχείρημα και τελικά η εκτόξευση του σκάφους που θα μετέφερε τη συσκευή ήταν αποτυχημένη. Ωστόσο οι Σοβιετικοί δεν το έβαλαν κάτω και εννέα χρόνια αργότερα εκτόξευσαν με επιτυχία δύο σκάφη, τα Mars 2 (φωτό) και Mars 3. Τα δύο σκάφη ξεκίνησαν το ταξίδι προς τον Αρη το 1971 μεταφέροντας το καθένα μια διαστημοσυσκευή προσεδάφισης. Η συσκευή του Mars 2 κατάφερε να προσεδαφιστεί μεν στην επιφάνεια του Αρη αλλά δεν λειτούργησε, ενώ η συσκευή του Μars 3 κατάφερε να λειτουργήσει για λίγα δευτερόλεπτα στέλνοντας κάποια δεδομένα ενώ πρόλαβε να τραβήξει μια εικόνα αλλά στη Γη έφτασε τελικά ένα μέρος της εικόνας αυτής. Παρ’ όλα αυτά η Σοβιετική Ενωση κέρδισε και πάλι την πρωτιά, αφού οι δύο συσκευές έγιναν τα πρώτα ανθρώπινα αντικείμενα που πάτησαν το έδαφος του Αρη. Δύο χρόνια μετά, το 1973, η Σοβιετική Ενωση έστειλε άλλα τέσσερα σκάφη (Mars 4, Mars 5, Mars 6, Mars 7), με ισάριθμες διαστημοσυσκευές, στον Αρη. Οι διαστημοσυσκευές των τριών πρώτων αποστολών, αν και δεν κατάφεραν τελικά να προσεδαφιστούν με επιτυχία, έστειλαν πλήθος δεδομένων και εικόνων κατά τη διαδικασία της προσεδάφισης. Η τέταρτη συσκευή, λόγω κακών υπολογισμών, πέρασε ξυστά από τον πλανήτη και χάθηκε στο Διάστημα. Στη συνέχεια η Σοβιετική Ενωση έθεσε τον φιλόδοξο στόχο να γίνει μια αποστολή συλλογής δειγμάτων από τον Αρη και επιστροφής τους στη Γη για μελέτη. Για αυτόν τον σκοπό οργάνωσε τρεις-τέσσερις αποστολές, καμία όμως εκ των οποίων δεν κατάφερε τελικά να φτάσει στην πλατφόρμα εκτόξευσης.

Οι μεγάλες επιτυχίες των ΗΠΑ

Το 1976 είναι η σειρά των ΗΠΑ να «πατήσουν» στον Αρη. Τα δύο σκάφη της αποστολής Viking στέλνουν με επιτυχία στην επιφάνεια του Αρη δύο συσκευές οι οποίες συλλέγουν δεδομένα και στέλνουν τις πρώτες έγχρωμες εικόνες του Κόκκινου Πλανήτη. Μάλιστα το Viking 1 (φωτό), αναζητώντας ένα κατάλληλο σημείο για να προσεδαφιστεί η συσκευή του Viking 2 που ακολουθούσε, φωτογράφισε το περίφημο «Πρόσωπο του Αρη». Την εικόνα στην οποία κάποιος γεωλογικός σχηματισμός μοιάζει με ανθρώπινο πρόσωπο.

Οπως φαίνεται, οι δύο διαστημικές υπερδυνάμεις αποφάσισαν να αφήσουν για λίγο στην άκρη την προσπάθεια εξερεύνησης του Αρη, αφού πέρασαν 20 χρόνια για την επόμενη προσπάθεια. Ανήμερα της εορτής της αμερικανικής Ανεξαρτησίας, στις 4 Ιουλίου του 1996, η αποστολή Pathfinder της NASA πατάει με επιτυχία το έδαφος του Αρη και για πρώτη φορά ένα ρομπότ αρχίζει να κινείται και να εξερευνά τον πλανήτη. Ως τον Σεπτέμβριο του 1997 που το ρομπότ σταμάτησε την εξερεύνηση είχε στείλει 550 εικόνες του Αρη και είχε πραγματοποιήσει 15 αναλύσεις στο έδαφος και στα πετρώματα του πλανήτη. Για πρώτη φορά οι επιστήμονες εντοπίζουν ίχνη για ένα παρελθόν του Αρη με φιλικές στη ζωή συνθήκες. Τα δεδομένα υποδεικνύουν μια εποχή όπου υπήρχε πιο πυκνή ατμόσφαιρα, περισσότερη ζέστη και, πάνω απ’ όλα, νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνεια του Αρη. Η συνέχεια είναι εντυπωσιακή, αφού η αμερικανική υπηρεσία έστειλε με επιτυχία τέσσερα ρομπότ στον Αρη (Spirit, Opportunity, Phoenix, MSL), τα οποία πραγματοποίησαν αναλύσεις εδάφους και πετρωμάτων, συνέλεξαν πλήθος ατμοσφαιρικών και άλλων δεδομένων, και έχουν στείλει χιλιάδες εικόνες του Κόκκινου Πλανήτη στη Γη. Σημειώνεται ότι το MSL είναι ακόμη ενεργό στον πλανήτη.

Οι δυσκολίες της Ευρώπης και οι μελλοντικοί στόχοι

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος ρίχνεται στις αρχές του 2000 στη μάχη της εξερεύνησης του Αρη με την αποστολή Mars Express Orbiter, στην οποία περιλαμβάνεται και η προσεδάφιση ενός προηγμένου εργαστηρίου, του Beagle 2. Η συσκευή προσεδαφίστηκε ομαλά τον Δεκέμβριο του 2003 στον Αρη, αλλά δυστυχώς δύο από τα τέσσερα ηλιακά πάνελ του δεν άνοιξαν, με αποτέλεσμα η συσκευή να μην καταφέρει να λειτουργήσει. Η καταστροφή της συσκευής Schiaparelli ελπίζεται ότι δεν θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στα σχέδια για αποστολή του προηγμένου ρομπότ της ExoMars που αναμένεται να πατήσει στον Αρη το 2020.

Εκτός από το ExoMars (φωτό), υπάρχουν άλλες τέσσερις υπό εξέλιξη αποστολές εξερεύνησης στον Κόκκινο Πλανήτη. Το 2018 η NASA θα στείλει το εργαστήριο InSight που θα κάνει γεωλογικές μελέτες ειδικά για το τι βρίσκεται βαθιά στο υπέδαφος του Αρη και το 2020 θα στείλει άλλο ένα ρομπότ. Επίσης το 2020 έχουν προγραμματίσει να στείλουν ρομπότ εξερεύνησης στον Αρη τόσο η Κίνα όσο και η Ινδία.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=838247

Νέες εικόνες από το σημείο συντριβής του Schiaparelli στον Άρη.

Νέες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης, από τον δορυφόρο Mars Reconnaissance Orbiter της NASA, δείχνουν το Schiaparelli στο σημείο συντριβής του. Το σκάφος διακρίνεται με τη μεγαλύτερη έως σήμερα λεπτομέρεια, να βρίσκεται ακίνητο μέσα στην περιοχή όπου θα έπρεπε να προσεδαφισθεί, προφανώς όμως κατεστραμμένο.

Οι εικόνες ενδεχομένως να δώσουν στους υπεύθυνους της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA) σημαντικές πληροφορίες για την αιτία που δεν εξελίχθηκε σωστά η διαδικασία καθόδου του σκάφους. Σε αυτές φαίνεται μία σκοτεινή περιοχή γύρω από την κάψουλα, κάτι που ίσως σημαίνει πως εξερράγη η δεξαμενή καυσίμων του σκάφους. Επίσης, φαίνεται πως με την πρόσκρουση δημιουργήθηκε ένα όρυγμα βάθους μισού μέτρου.

Στο πλαίσιο της κοινής αποστολής της ESA με τη Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος (Roscosmos), στόχος της προσεδάφισης του Schiaparelli στον Κόκκινο Πλανήτη ήταν να δοκιμασθούν τεχνολογίες που θα επιτρέψουν το 2020 να φθάσει με ασφάλεια στον Άρη το ρομποτικό όχημα Mars rover, το οποίο θα αναζητήσει ίχνη μικροβιακής ζωής.

Η απώλεια του σκάφους εγείρει δύσκολα ερωτήματα σχετικά με το ρίσκο αποστολής του ρομπότ, το οποίο όπως και το Schiaparelli θα χρησιμοποιήσει μία θερμική «ασπίδα», ένα αλεξίπτωτο για να μειώσει την ταχύτητα καθόδου, καθώς και προωθητήρες στο τελικό στάδιο προσέγγισης, ώστε να αγγίξει το έδαφος με πολύ μικρή ταχύτητα.

Το σκάφος έχασε την επικοινωνία του με το Κέντρο Ελέγχου, κατά το τελευταίο λεπτό της προσεδάφισης. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των υπευθύνων της αποστολής, αντί να προσεγγίσει απαλά το έδαφος, προσέκρουσε με ταχύτητα περίπου 300 χλμ./ώρα.

Όπως όλα δείχνουν, το αλεξίπτωτο ξεδιπλώθηκε νωρίτερα απ’ ό,τι έπρεπε. Επίσης, αν και οι προωθητήρες θα έπρεπε να παραμείνουν σε λειτουργία για 30 δευτερόλεπτα, πυροδοτήθηκαν για 3-4 δευτερόλεπτα. Έτσι, στα τελευταία 2-4 χιλιόμετρα της καθόδου του, το σκάφος ουσιαστικά εκτέλεσε ελεύθερη πτώση.

Κάνοντας τον απολογισμό της αποστολής, ο διευθυντής της ESA Γιάν Βέρνερ τη χαρακτήρισε πετυχημένη, αφού το σκάφος μετέδωσε δεδομένα κατά τη διάρκεια των 5-6 λεπτών της καθόδου του. Έτσι, εξασφάλισε στους επιστήμονες χρήσιμα δεδομένα, για να ανακαλύψουν τι ακριβώς δεν πήγε καλά.

Επίσης, το «μητρικό» διαστημόπλοιο του Schiaparelli, το Trace Gas Orbiter, κατάφερε να τεθεί με επιτυχία σε τροχιά γύρω από τον Άρη. Επομένως, θα μπορέσε να μελετήσει την αμτόσφαιρα του πλανήτη για ίχνη μεθανίου, όπως είχε σχεδιασθεί.

Λίγο μετά την αποτυχημένη κάθοδο του σκάφους, το Mars Reconnaissance Orbiter είχε φωτογραφήσει τη ζώνη προσεδάφισης, στέλνοντας στη Γη εικόνες στις οποίες το σκάφος αποτυπωνόταν με τη μορφή μίας μαύρης κουκίδας, ενώ το αλεξίπτωτο διακρινόταν σαν ένα μικρό λευκό αποτύπωμα. Αυτή τη φορά, ο δορυφόρος της NASA χρησιμοποίησε την πιο ισχυρή κάμερα HiRise, η οποία έχει πολύ μεγαλύτερη ανάλυση.

Κατά τραγική ειρωνεία, ο ίδιος δορυφόρος είχε εντοπίσει το Beagle-2, το πρώτο σκάφος της ESA που αποπειράθηκε να προσεδαφισθεί στον Κόκκινο Πλανήτη, και πάλι χωρίς επιτυχία. Όπως αποκάλυψαν τον Ιανουάριο του 2015 εικόνες από Mars Reconnaissance Orbiter, το Beagle-2 δεν είχε συντριβεί στον Άρη, αλλά δεν κατάφερε να αναπτύξει και τα τέσσερα ηλιακά του πάνελ. Έτσι, δεν μπόρεσε ποτέ να τεθεί σε λειτουργία η αντένα του, για να στείλει και να λάβει ραδιοσήματα από τη Γη.

http://www.naftemporiki.gr/story/1164623/nees-eikones-apo-to-simeio-suntribis-tou-schiaparelli-ston-ari

Ενα ιγκλού για να ζουν οι άνθρωποι στον Αρη.

Το National Geographic ετοίμασε μια νέα σειρά τηλεοπτικών εκπομπών για τον Αρη επικεντρωμένο στην πιθανή παρουσία των ανθρώπων εκεί. Στο πλαίσιο της καμπάνιας προώθησης των εκπομπών που ξεκινούν την επόμενη εβδομάδα το National Geographic συνεργάστηκε με τη βρετανική εταιρεία Wild Creations για την κατασκευή μιας κατοικίας στον Κόκκινο Πλανήτη.

Οι παραγωγοί της εκπομπής ζήτησαν από την εταιρεία αυτό το κατάλυμα να αποτελείται από υλικά που να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντινά σε αυτά που υπάρχουν στον Αρη.

Η εταιρεία δημιούργησε ένα κτίσμα που μοιάζει με ιγκλού το οποίο φυσικά δεν αποτελείται από πάγο αλλά από ρεγκόλιθο. Πρόκειται για ένα ενδιάμεσο χαλαρό στρώμα μεταξύ του εδάφους και του μητρικού πετρώματος που ονομάζεται μανδύας αποσάθρωσης ή ρεγκόλιθος και αποτελείται από θραύσματα πετρωμάτων, ορυκτών και γυαλιού. Ρεγκόλιθος υπάρχει στη Γη, στη Σελήνη και τον Αρη. Τα τοιχώματα του κτίσματος έχουν πάχος περίπου τριών μέτρων έτσι ώστε να προσφέρει την μέγιστη δυνατή προστασία από τις μη φιλικές για τον άνθρωπο συνθήκες του αρειανού περιβάλλοντος. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό εκτός από ρεγκόλιθο οι κατοικίες αυτές θα κατασκευάζονται και από διάφορα μέρη διαστημικών σκαφών όπως για παράδειγμα, η είσοδος. Το… αρειανό ιγκλού βρίσκεται στο αστεροσκοπείο του Γκρίνουιτς στο Λονδίνο και θα είναι προσβάσιμο στο κοινό από τις 10-16 Νοεμβρίου.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=841016

Το ρόβερ Curiosity ανακάλυψε έναν περίεργο σιδερένιο μετεωρίτη στον Aρη.

Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ανακοίνωσε ότι το ρομποτικό ρόβερ Curiosity ανακάλυψε ένα μεταλλικό μετεωρίτη με περίεργη εμφάνιση, ο οποίος αποτελείται κυρίως από σίδηρο, όπως δείχνουν οι πρώτες αναλύσεις με τα όργανα του ρόβερ.

Ο σκούρος γυαλιστερός σφαιρικός μικρός μετεωρίτης έχει μέγεθος όσο μισή μπάλα του γκολφ και οι επιστήμονες τον βάφτισαν «αυγό». Τέτοιου είδους μεταλλικοί μετεωρίτες δεν είναι ασυνήθιστοι στο διάστημα και έχουν κατά καιρούς βρεθεί στη Γη.

Στο παρελθόν είχαν παρατηρηθεί ξανά τέτοιοι διαστημικοί βράχοι στον ‘Αρη, αλλά ποτέ έως τώρα δεν είχαν μελετηθεί φασματοσκοπικά με τη βοήθεια των οργάνων του ρόβερ. Οι πρώτες αναλύσεις δείχνουν ότι περιέχει επίσης νικέλιο και φώσφορο.

Ο συγκεκριμένος μετεωρίτης μπορεί να έπεσε στον ‘Αρη πριν από πολλά εκατομμύρια χρόνια.

Το Curiosity (Περιέργεια) έφθασε στον γειτονικό πλανήτη τον Αύγουστο του 2012 και έκτοτε μελετά τα πετρώματά του. Παραμένει σε καλή κατάσταση, παρόλο που έχει ξεπεράσει κατά πολύ την αρχική διάρκεια της αποστολής του. Από τα δέκα επιστημονικά όργανά του, μόνο δύο άρχισαν πρόσφατα να εμφανίζουν ενδείξεις μειωμένης λειτουργικότητας.

https://www.youtube.com/watch?v=crYOCgB2fiI

http://physicsgg.me/2016/11/03/%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%af%ce%b5%cf%81%ce%b3%ce%bf%cf%82-%cf%83%ce%b9%ce%b4%ce%b5%cf%81%ce%ad%ce%bd%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%af%cf%84%ce%b7/

Η τοποθεσία σύγκρουσης του Schiaparelli σε έγχρωμη απεικόνιση.

Νέες εικόνες υψηλής ανάλυσης που ελήφθησαν από έναν δορυφόρο της NASA, δείχνουν με χρώματα, μέρη του οχήματος Schiaparelli της αποστολής ExoMars και την τοποθεσία προσγείωσης του στον Κόκκινο Πλανήτη.

Το Schiaparelli έφθασε στην περιοχή του Άρη που ονομάζεται Meridiani Planum στις 19 Οκτωβρίου, ενώ το διαστημικό όχημα που το μετέφερε από τη Γη ξεκινούσε την τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Ο δορυφόρος TGO θα πραγματοποιήσει τις πρώτες του επιστημονικές παρατηρήσεις κατά τη διάρκεια δύο εκ των πολύ ελλειπτικών περιστροφών του γύρω από τον Άρη – που αντιστοιχοουν σε οκτώ ημέρες- ξεκινώντας στις 20 Νοεμβρίου, περιλαμβάνοντας τη λήψη των πρώτων εικόνων του πλανήτη από τη στιγμή που μπήκε σε τροχιά.

Η νέα εικόνα του Schiaparelli και του υλικού εξοπλισμού του ελήφθη από τον δορυφόρο της NASA, MRO (Mars Reconnaissance Orbiter), στις 1 Νοεμβρίου. Η κύρια τοποθεσία της σύγκρουσης φαίνεται στο κεντρικό μέρος της ζώνης που απεικονίζεται από την κάμερα υψηλής ανάλυσης μέσω τριών φίλτρων, επιτρέποντας να δημιουργηθεί μια έγχρωμη εικόνα.

Επιπλέον, η εικόνα της 1ης Νοεμβρίου ελήφθη κοιτάζοντας ελαφρά προς τα δυτικά, ενώ η προηγούμενη εικόνα κοιτούσε προς τα ανατολικά, παρέχοντας έτσι μια αντιθετική οπτική γεωμετρία.

Πράγματι, το τελευταίο σύνολο εικόνων ρίχνει νέο φως σε ορισμένες από τις λεπτομέρειες που μπορούσαν μόνο να υποτεθούν από την πρώτη ματιά της προηγούμενης εβδομάδας.

http://www.esa.int/Our_Activities/Space_Science/ExoMars/Detailed_images_of_Schiaparelli_and_its_descent_hardware_on_Mars

Για παράδειγμα, ένας αριθμός φωτεινών λευκών κηλίδων γύρω από την σκοτεινή περιοχή που είχε εκληφθεί σαν την περιοχή σύγκρουσης επιβεβαιώνονται σαν πραγματικά αντικείμενα - δεν ενδέχεται να είναι «θόρυβος» στην εικόνα – και επομένως το πιθανότερο είναι να αποτελούν κομμάτια του Schiaparelli.

Περιέργως, ένα έντονο χαρακτηριστικό μπορεί να κατασκευαστεί από το μέρος όπου ο σκοτεινός κρατήρας αναγνωρίστηκε στην εικόνα της προηγούμενης εβδομάδας. Αυτό μπορεί να σχετίζεται με το όχημα, αλλά οι μέχρι τώρα εικόνες δεν είναι αποδεικτικές.

Ένα φωτεινό θολό τμήμα που αποκαλύφθηκε στην έγχρωμη εικόνα, δίπλα στις σκοτεινές γραμμές στα δυτικά του κρατήρα, μπορεί να είναι, για παράδειγμα, υλικό από την επιφάνεια που πειράχθηκε κατά τη σύγκρουση ή μία επακόλουθη έκρηξη ή από μία εκρηκτική αποσυμπίεση της δεξαμενής καυσίμων του οχήματος.

Το αλεξίπτωτο του Schiaparelli κινείται στον άνεμο.

Περίπου 0.9 χιλιόμετρα προς το νότο, το αλεξίπτωτο και η οπίσθια ασπίδα θερμότητας έχουν επίσης απεικονιστεί έγχρωμα. Στο χρονικό διάστημα που πέρασε από την τελευταία εικόνα στις 25 Οκτωβρίου, το περίγραμμα του αλεξίπτωτου έχει αλλάξει. Η πιο λογική εξήγηση είναι ότι έχει μετακινηθεί με τον άνεμο, στη συγκεκριμένη περίπτωση ελαφρώς προς τα δυτικά. Αυτό το φαινόμενο έχει επίσης παρατηρηθεί από τον MRO σε εικόνες του αλεξίπτωτου που χρησιμοποιήθηκε στο όχημα εξερεύνησης της NASA, Curiosity.

Μια στερεοσκοπική ανακατασκευή της εικόνας μελλοντικά θα βοηθήσει επίσης να επιβεβαιωθεί η κατεύθυνση της οπίσθιας ασπίδας θερμότητας. Το μοτίβο φωτεινών και σκοτεινών τμημάτων δείχνει ότι ειναι τοποθετημένη με τρόπο που βλέπουμε το εξωτερικό μέρος της ασπίδας θερμότητας και τον τρόπο με τον οποίο το εξωτερικό επίπεδο του μονωτικού υλικού κάηκε σε μερικά σημεία και σε μερικά όχι- όπως ήταν αναμενόμενο.

Τέλος, η εμπρόσθια ασπίδα θερμότητας έχει απεικονιστεί ξανά σε άσπρο και μαύρο – η τοποθεσία της είναι εκτός της έγχρωμης περιοχής που απεικονίστηκε από τον MRO – και δεν δείχνει καμία αλλαγή. Εξαιτίας της διαφορετικής οπτικής γεωμετρίας ανάμεσα στα δύο σύνολα εικόνων, επιβεβαιώνεται ότι τα φωτεινά σημεία δεν είναι κατοπτρικές ανακλάσεις, και πρέπει επομένως να συσχετιστούν με την εγγενή φωτεινότητα του αντικειμένου. Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα είναι το φωτεινό πολυεπίπεδο μονωτικό υλικό που καλύπτει το εσωτερικό της εμπρόσθιας ασπίδας, όπως υπονοήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα.

Περαιτέρω απεικόνιση προγραμματίζεται σε περίπου δύο εβδομάδες, και θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν παρατηρηθούν νέες αλλαγές.

Οι εικόνες μπορεί να προσφέρουν περισσότερα στοιχεία στο αίνιγμα για το τι συνέβη στο Schiaparelli καθώς πλησίαζε την αρειανή ατμόσφαιρα.

Ακολουθώντας την επιτυχημένη είσοδο στην ατμόσφαιρα και μειώνοντας έπειτα ταχύτητα εξαιτίας της ασπίδας θερμότητας και της επιβράδυνσης λόγω του αλεξίπτωτου, η εσωτερική εξερεύνηση στην δημιουργό αιτία των προβλημάτων που αντιμετώπισε το Schiaparelli στα τελευταία στάδια της εξάλεπτης καθόδου του συνεχίζεται. Μία ανεξάρτητη επιτροπή διερεύνησης έχει συγκροτηθεί.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_topotheshia_shugkroyses_toy_Schiaparelli_se_hegchrome_apeikhonise

Τεχνολογία «όσφρησης» ζωής για μελλοντικούς ρομποτικούς εξερευνητές του Άρη.

Ένας αισθητήρας που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 2000 για τον αμερικανικό στρατό, με σκοπό τον εντοπισμό παθογόνων μικροοργανισμών και τοξινών στον αέρα, ίσως αποδειχθεί κρίσιμος στον εντοπισμό εξωγήινης ζωής σε μία μελλοντική μη επανδρωμένη αποστολή στον πλανήτη Άρη.

Ο αισθητήρας ονομάζεται BILI (Bio-Indicator Lidar Instrument) και βασίζεται σε δύο υπεριώδη λέιζερ, ενώ θα εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι παρόλο οι άνεμοι στον Κόκκινο Πλανήτη δεν είναι ιδιαίτερα ισχυροί, η σκόνη που καλύπτει την επιφάνεια του πλανήτη είναι αρκετά ψιλή, με συνέπεια να σχηματίζονται συχνά σύννεφα σκόνης.

Έτσι, ένα ρομπότ εξοπλισμένο με το BILI θα μπορεί να «σαρώνει» τα σύννεφα, με συνέπεια τα μόρια σκόνης να φθορίζουν, δηλαδή να εκπέμπουν ακτινοβολία. Το μηχάνημα θα αναλύει την ακτινοβολία, με συνέπεια να προσδιορίσει κατά πόσο υπάρχουν οργανικά μόρια, δηλαδή «ίχνη» για μικροοργανισμούς που υπήρξαν ή συνεχίζουν να υπάρχουν στον Άρη.

Ένα πλεονέκτημα του μηχανήματος είναι πως θα μπορούν με αυτό τον τρόπο να εξετασθούν νέφη που βρίσκονται σε απόσταση ακόμη και εκατοντάδων μέτρων από το ρομπότ. Επομένως, ο «εξερευνητής» θα έχει τη δυνατότητα να ελέγξει μία αρκετά μεγάλη περιοχή γύρω από τα σημεία στα οποία θα περιπλανιέται στον πλανήτη.

Το BILI αναπτύχθηκε από τον Μπράνιμιρ Μπλαγκόγεβιτς, ο οποίος εργάζεται στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA. Μαζί με ειδικούς της NASA στις πλανητικές επιστήμες, ο Μπλαγκόγεβιτς προσπαθεί να το προσαρμόσει στη χρήση του πέρα από τη Γη, για να «εξοπλίσει» ένα ρομπότ που θα ταξιδέψει στον Άρη.

Οποιαδήποτε αποστολή έχει γίνει με προορισμό τον Κόκκινο Πλανήτη υπόκειται σε αρκετούς περιορισμούς στην αναζήτηση ζωής. Το ρομπότ Curiosity, για παράδειγμα, συλλέγει δείγματα της επιφανειακής σκόνης, ελέγχοντας κατά πόσο περιέχουν οργανικά μόρια.

Ωστόσο, αυτή τη μέθοδος ενέχει τον κίνδυνο μόλυνσης των δειγμάτων από ουσίες που έχει μεταφέρει το ρομπότ από τη Γη, παρόλο που απολυμάνθηκε πριν από την απογείωσή του. Επίσης, είναι εξαιρετικά χρονοβόρα, κάτι που σημαίνει πως λίγα δείγματα μπορούν να αναλυθούν από κάθε περιοχή που εξερευνά το ρομπότ.

Σύμφωνα με τον Μπλαγκόγεβιτς, το ίδιο μηχάνημα πιθανότατα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και στην περίπτωση του Εγκέλαδου, δορυφόρου του Δία. Κι αυτό γιατί έχει ανακαλυφθεί πως στην επιφάνεια του δορυφόρου σχηματίζονται πίδακες νερού, οι οποίοι εκτινάσσονται σε μεγάλο υψόμετρο.

Έτσι, εξοπλισμένος με μία ισχυρότερη εκδοχή του BILI, ένας δορυφόρος θα μπορούσε να πετάξει σε υψόμετρο 50 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του δορυφόρου, «σαρώνοντας» τους πίδακες. Με αυτό τον τρόπο, θα μπορούσε να προσδιορισθεί αν σε αυτούς περιέχονται και οργανικά μόρια, κάτι που θα σήμαινε πως υπάρχει ζωή στον ωκεανό στο υπέδαφος από τον οποίο προέρχεται το νερό.

http://www.naftemporiki.gr/story/1168520/texnologia-osfrisis-zois-gia-mellontikous-rompotikous-eksereunites-tou-ari

To Beagle 2 μπορεί να επέζησε και να λειτουργούσε!

Νέα μελέτη αναφέρει ότι η αποτυχημένη ευρωπαϊκή αποστολή Beagle 2 στον Αρη δεν ήταν τελικά τόσο αποτυχημένη όσο πιστεύαμε με το διαστημικό εργαστήριο να λειτουργεί για πολύ καιρό μετά την προσεδάφιση του αλλά δυστυχώς να μην μπορεί να στείλει στη Γη τα δεδομένα που συνέλεξε.

Τι συνέβη

Στις 19 Δεκεμβρίου το διαστημικό εργαστήριο Beagle 2 του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος απελευθερώθηκε από το σκάφος που το μετέφερε στον Αρη. Όμως στη συνέχεια του τα ίχνη του χάθηκαν. Τα μέλη της αποστολής θεώρησαν ότι κάτι δεν πήγε καλά και η συσκευή συνετρίβη όπως η διαστημοσυσκευή Schiappareli (επίσης της ESA) πριν από λίγες εβδομάδες.

Ομως πέρυσι ένας από τους δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Αρη εντόπισε το Beagle 2 και από τις εικόνες που ελήφθησαν διαπιστώθηκε ότι το εργαστήριο είχε προσεδαφιστεί ομαλά αλλά υπήρξε εμπλοκή στο άνοιγμα των ηλιακών συλλεκτών του. Οι ειδικοί κατέληξαν τότε στο συμπέρασμα ότι από τους τέσσερις συλλέκτες άνοιξαν δύο (ή πιθανώς τρεις) αλλά ο ένας που δεν άνοιξε ήταν εκείνος που μπλοκάρισε την κεραία επικοινωνίας του εργαστηρίου με το κέντρο ελέγχου της αποστολής και έτσι το Beagle παρέμεινε ανενεργό.

Τι (μπορεί) να συνέβη

Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Μαρκ Σιμς του Πανεπιστημίου του Λέστερ υποστηρίζει τώρα ότι το Beagle 2 λειτούργησε κανονικά μετά την προσεδάφιση του αλλά δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με την Γη για να στείλει τα δεδομένα. Σύμφωνα με τους ερευνητές το πιθανότερο είναι το Beagle 2 να λειτούργησε για μερικούς μήνες και να σταμάτησε να λειτουργεί όταν η σκόνη κάλυψε τους συλλέκτες του.

Αναφέρουν όμως ότι οι ανεμοθύελλες που δημιουργούνται συχνά στον Αρη να απομακρύνουν την σκόνη από τους συλλέκτες και έτσι το Beagle να λειτούργησε για μερικά χρόνια και όχι για μήνες και ίσως να λειτουργεί ακόμη και σήμερα. Ισως λοιπόν τώρα που γνωρίζουμε που βρίσκεται το Beagle να σταλεί εκεί μελλοντικά κάποιο ρομπότ για να διορθώσει το πρόβλημα ή να ανακτήσει τα δεδομένα.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=843662

Υποψήφια για ζωή η Ελλάς (του Αρη)

Η Ελλάς (Hellas) είναι μία τεράστια πεδιάδα και κυκλική-ελλειπτική λεκάνη από πρόσκρουση αστεροειδούς που βρίσκεται στο νότιο ημισφαίριο του. Αρη. Μια νέα μελέτη υποδεικνύει ένα σημείο της πεδιάδας το οποίο διαθέτει πιθανώς συνθήκες φιλικές στη ζωή και έτσι αν ψάξουμε για ζωή στον Αρη το σημείο αυτό είναι πολύ ισχυρός υποψήφιος.

Η Ελλάς είναι ο δεύτερος ή ο τρίτος μεγαλύτερος κρατήρας προσκρούσεως που είναι γνωστός σε ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα. Ο πυθμένας της λεκάνης βρίσκεται 7.152 μέτρα κάτω από το μέσο επίπεδο της αρειανής επιφανείας. Το μήκος της Ελλάς εκτείνεται σε μέγιστο μήκος περίπου 2.300 χιλιομέτρων. Εξαιτίας των μεγάλων της διαστάσεων και του ανοικτόχρωμου της επιφανείας της σε σχέση με τη γύρω περιοχή, η Ελλάς ήταν ένα από τα πρώτα αρειανά χαρακτηριστικά που ανακαλύφθηκαν με τηλεσκόπιο από τη Γη.

Πριν από λίγα χρόνια εντοπίστηκε στην Ελλάς μια μυστηριώδης γεωλογική δομή σε σχήμα ομόκεντρων κύκλων. Η δομή αυτή περιβάλλεται από παγετώνα. Ερευνητές του Ινστιτούτου Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου του Τέξας υποστηρίζουν ότι ο γεωλογικός σχηματισμός είναι αποτέλεσμα υπόγειας ηφαιστειακής δραστηριότητας. Σύμφωνα με τους ερευνητές στο σημείο αυτό είναι πιθανό να υπάρχει ζέστη, νερό σε υγρή μορφή αλλά και χημικά συστατικά που ανήκουν σε αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν «δομικά υλικά» της ζωής. Με απλά λόγια έχει δημιουργηθεί εκεί ένα περιβάλλον ιδανικό για την παρουσία της ζωής.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=843647

Νέες φωτογραφίες της NASA από τον πλανήτη Άρη.

Για όσους έχουν δει "Πόλεμο των Άστρων", "Σταρ Τρεκ" και όλα τα γνωστά χολιγουντιανά δημιουργήματα με θέμα την ζωή στο διάστημα, δεν θέλει και πολύ για να εντυπωσιαστούν και να εξαφθεί η φαντασία τους με αυτές τις νεές φωτογραφίες από την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη που δημοσίευσε η NASA.

Ο Άρης είναι η επικρατέστερη επιλογή για να δημιουργήσει η Ανθρωπότητα ένα δεύτερο σπίτι, καθώς έχει αποδειχθεί πως έχει τη μεγαλύτερη συγγένεια με το δικό μας πλανήτη.

Αρκετοί έχουν ήδη βαλθεί να δημιουργήσουν σχέδιο δράσης για το πώς ο άνθρωπος θα μπορέσει να ζήσει στον Άρη (χωρίς βέβαια να μπορεί να εξακριβωθεί η εγκυρότητά τους), ενώ η νέα σειρά του National Geographic, «MARS», μας παρουσιάζει το πώς θα ξεκινήσουν όλα σε μερικές δεκάδες χρόνια από τώρα.

Αν λοιπόν έχετε ανάγκη να ηρεμήσετε από την επικαιρότητα, ο Business Insider ανέτρεξε στο εντυπωσιακό αρχείο φωτογραφιών της NASA για τον Άρη, τις οποίες και η διαστημική υπηρεσία είχε δώσει στη δημοσιότητα κατά τη διάρκεια του τριμήνου Αύγουστος-Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2016, και ξεχώρισε κάποια τουλάχιστον εντυπωσιακά καρέ από ένα σύνολο 2.054 φωτογραφιών.

Σε αυτά βλέπουμε διάφορα κομμάτια της επιφάνειας του Κόκκινου Πλανήτη με εκπληκτική ανάλυση των λεπτομερειών τους και διαπιστώνουμε πως ο Άρης διαθέτει, μεταξύ άλλων, ένα υπέροχο φάσμα χρωμάτων πέρα από το θρυλικό του κόκκινο. Όλες οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από την κάμερα HiRISE που βρίσκεται πάνω στο Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) της NASA.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε κάποιες από αυτές και να ξεφύγετε, έστω και για λίγο, από την πραγματικότητα της Γης.

http://www.pronews.gr/portal/20161114/genika/diastima/49/oi-nees-fotografies-tis-nasa-apo-ton-planiti-ari-xepernoyn-kathe

Ο νέος δορυφόρος της ESA στον Άρη ετοιμάζεται για τις πρώτες του μετρήσεις.

Ο δορυφόρος της αποστολής ExoMars ετοιμάζεται να κάνει τις πρώτες του επιστημονικές παρατηρήσεις στον Άρη κατά τη διάρκεια δύο τροχιών γύρω από τον πλανήτη, ξεκινώντας από αυτήν την εβδομάδα.

Τo σκάφος TGO (Trace Gas Orbiter) , μία κοινή προσπάθεια από την ESA και τη Ρώσικη Roscosmos, έφθασε στον Αρη στις 19 Οκτωβρίου. Μπήκε σε τροχιά, όπως ήταν σχεδιασμένο, σε μία αρκετά ελλειπτική διαδρομή και σε ύψος 230 έως 310 χλμ πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη για να κάνει περιστροφή 98000 χλμ κάθε 4.2 ημέρες.

Η κύρια επιστημονική αποστολή θα ξεκινήσει μόνο όταν φθάσει σε μία σχεδόν κυκλική τροχιά, περίπου 400 χλμ πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη μετά από ένα χρόνο επιβράδυνσης και μείωσης του ύψους της τροχιάς, χρησιμοποιώντας την ατμόσφαιρα για να επιβραδύνει σταδιακά και να αλλάξει την τροχιά του. Ολοκληρωμένες επιστημονικές διεργασίες αναμένεται να αρχίσουν έως τον Μάρτιο του 2018.

Αλλά η εβδομάδα αυτή δίνει στις επιστημονικές ομάδες την ευκαιρία να ρυθμίσουν τα επιστημονικά όργανα και να κάνουν τις πρώτες παρατηρήσεις τώρα που το σκάφος είναι ουσιαστικά στον Αρη.

Στην πραγματικότητα, ο ανιχνευτής νετρονίων είναι ενεργός για το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού του TGO προς τον Άρη και τώρα συλλέγει δεδομένα για να συνεχίσει να ρυθμίζει την προς τα πίσω ροή των νετρονίων και να ελέγχει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει από τη στιγμή που το σκάφος Schiaparelli απεξαρτήθηκε από το διαστημικό σκάφος.

Θα μετρήσει τη ροή των νετρονίων από την αρειανή επιφάνεια, μία ροή που δημιουργήθηκε από την σύγκρουση κοσμικών ακτίνων. Ο τρόπος με τον οποίο μεταδίδονται και η ταχύτητα με την οποία φθάνουν στο TGO θα δώσει στους επιστήμονες πληροφορία για την σύνθεση του στρώματος της επιφάνειας.

Συγκεκριμένα, επειδή ακόμα και μικρές ποσότητες υδρογόνου μπορούν να προκαλέσουν αλλαγή στην ταχύτητα των νετρονίων, ο αισθητήρας θα έχει τη δυνατότητα να αναζητήσει τοποθεσίες όπου ίσως υπάρχει πάγος ή νερό, μέσα στα πρώτα 1-2 μέτρα της επιφάνειας του πλανήτη

Τα άλλα τρία όργανα του δορυφόρου έχουν προγραμματίσει έναν αριθμό δοκιμαστικών παρατηρήσεων, οι οποίες θα πραγματοιποιηθούν από 20 έως 28 Νοεμβρίου.

Κατά τη διάρκεια της κύριας επιστημονικής αποστολής, δύο σύνολα οργάνων θα κάνουν συμπληρωματικές μετρήσεις για να πάρουν μία λεπτομερή κατάσταση της ατμόσφαιρας, κυρίως για τα αέρια που υπάρχουν σε μικρές αλλά ανιχνεύσιμες ποσότητες.

Υψηλού ενδιαφέροντος αέριο είναι το μεθάνιο, το οποίο στη Γη παράγεται κυρίως από βιολογική δραστηριότητα ή γεωλογικές διαδικασίες όπως μερικές υδροθερμικές αντιδράσεις.

Οι μετρήσεις θα διενεργηθούν σε διαφορετικές καταστάσεις : δείχνοντας από την ατμόσφαιρα προς τον Ήλιο, στον ορίζοντα στο φως του ήλιου που διαθλάται από την ατμόσφαιρα, και κοιτάζοντας προς τα κάτω, στο φως του ήλιου που ανακλάται από την επιφάνεια. Βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο το φως του ήλιου επηρεάζεται, οι επιστήμονες μπορούν αναλύσουν τα ατμοσφαιρικά συστατικά.

Στις επόμενες τροχιές υπάρχουν μόνο ευκαιρίες είτε να κοιτάξει προς τον ορίζοντα είτε κατευθείαν προς την επιφάνεια. Αυτό θα επιτρέψει στις επιστημονικές ομάδες να ελέγξουν την κατεύθυνση του οργάνου τους ώστε να ετοιμαστούν όσο καλύτερα γίνεται για μελλοντικές μετρήσεις.

Υπάρχει η πιθανότητα να μπορούν να ανιχνεύσουν κάποια φυσική νυχτερινή φωταύγεια – μία εκπομπή φωτός στο πάνω μέρος της ατμόσφαιρας που παράγεται όταν άτομα που διαχωρίζονται από τον ηλιακό άνεμο επανασυντίθενται για να σχηματίσουν μόρια, απελευθερώνοντας ενέργεια στη μορφή φωτός.

Κατά τη διάρκεια της δεύτερη τροχιάς, οι επιστήμονες έχουν επίσης προγραμματίσει μετρήσει του Φόβου, του μεγαλύτερου και πιο κοντινού δορυφόρου του πλανήτη.

Στο τέλος, η κάμερα θα τραβήξει τις πρώτες δοκιμαστικές εικόνες στον Άρη αυτή την εβδομάδα. Σε κάθε μία από τις δύο τροχιές, θα κοιτάξει πρώτα προς τα αστέρια για να αυτορυθμιστεί για να μετρήσει την ανακλαστικότητα της επιφάνειας του πλανήτη.

Δεδομένης της τρέχουσας ελλειπτικής τροχιάς, το σκάφος TGO θα είναι τώρα πιο κοντά αλλά και πιο μακριά από τον πλανήτη παρά κατά τη διάρκεια της κύριας επιστημονικής αποστολής. Κινούμενο κοντά στον πλανήτη, θα ταξιδεύει γρηγορότερα πάνω από την επιφάνεια από ότι στην τελική κυκλική του τροχιά, το οποίο παρουσιάζει κάποιες προκλήσεις στο συγχρονισμό όταν είναι να ληφθούν οι εικόνες.

Η κάμερα είναι σχεδιασμένη να τραβήξει στερεοσκοπικά ζεύγη εικόνων : τραβάει μία εικόνα κοιτώντας λίγο μπροστά, και μετά η κάμερα γυρίζει ώστε να κοιτάζει «πίσω» για να τραβήξει ένα δεύτερο μέρος της εικόνας, ώστε να βλέπει την ίδια περιοχή της επιφάνειας από δύο διαφορετικές γωνίες. Συνδυάζοντας αυτό το ζεύγος εικόνων, μπορεί να φανεί πληροφορία για τα σχετικά ύψη των χαρακτηριστικών της επιφάνειας.

Την εβδομάδα αυτή, η ομάδα της κάμερας θα ελέγχει τον εσωτερικό χρονισμό για να βοηθήσει να προγραμματιστούν εντολές για μελλοντικές εξειδικευμένες επιστημονικές παρατηρήσεις. Η υψηλή ταχύτητα και η αλλαγή υψομέτρου της ελλειπτικής τροχιάς θα κάνει πρόκληση την στερεοσκοπική ανακατασκευή, αλλά η ομάδα θα μπορεί να δοκιμάσει τον μηχανισμό στερεοσκοπικής περιστροφής και τα διάφορα φίλτρα της κάμερας, όπως και το πώς να αντισταθμίσει την κατεύθυνση του σκάφους όσον αφορά το επίγειο ίχνος.

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι για απεικόνιση, παρόλο που κοντά στην πλησιέστερη προσέγγιση της πρώτης τροχιάς ο δορυφόρος θα πετάει πάνω από την περιοχή Noctis Labyrinthus (“Λαβύρινθος της Νύχτας”) και θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει ένα στερεοσκοπικό ζεύγος εικόνων. Στη δεύτερη τροχιά, έχει την ευκαιρία να τραβήξει εικόνες του Φόβου.

Τελικά, η κάμερα θα χρησιμοποιηθεί για να απεικονίσει και αναλύσει χαρακτηριστικά που μπορει να σχετίζονται με τις πηγές και τις καταβόθρες των ανιχνεύσιμων αυτών αερίων, για να βοηθήσουν να κατανοηθεί καλύτερα το εύρος των διαδικασιών που μπορεί να να δημιουργούν τα αέρια. Οι εικόνες θα χρησιμοποιηθούν επίσης για την αναζήτηση μελλοντικών σημείων προσγείωσης.

"Είμαστε ενθουσιασμένοι που θα δούμε επιτέλους τα όργανα να λειτουργούν στο περιβάλλον για το οποίο σχεδιάστηκαν, και να δούμε τα πρώτα δεδομένα να έρχονται πίσω από τον Άρη", λέει ο Håkan Svedhem επιστήμονας για το πρότζεκτ TGO της ESA.

Μετά από αυτή την σύντομη περίοδο επίδειξης επιστημονικών οργάνων, που λειτουργεί επίσης και σαν δοκιμή για να μεταφέρει τα δεδομένα πίσω στη Γη, μαζί με δεδομένα από τα οχήματα Curiosity και Opportunity της NASA, η επικέντρωση επιστρέφει ξανά στις ενέργειες και ετοιμασίες που απαιτούνται για την επιβράδυνση ( για την μείωση του υψομέτρου της τροχιάς) επόμενη χρονιά.

Για περισσότερες πληροφορίες, παρακαλούμε επικοινωνήστε:

Håkan Svedhem

ESA ExoMars TGO Project Scientist

Email: hakan.svedhem@esa.int

Markus Bauer









ESA Science and Robotic Exploration Communication Officer










Tel: +31 71 565 6799










Mob: +31 61 594 3 954










Email: markus.bauer@esa.int

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/O_nheos_doryphhoros_tes_ESA_ston_Hare_etoimhazetai_gia_tis_prhotes_toy_metrheseis

Μια νερουλή… Ουτοπία.

Τεράστια αποθέματα νερού σε μορφή πάγου υπάρχουν κάτω από μια πεδιάδα του 'Αρη και μάλιστα όχι βαθιά, αλλά πολύ κοντά στην επιφάνεια του πλανήτη, σύμφωνα με νέα στοιχεία επιστημόνων της NASA. Το υπόγειο αυτό «ρεζερβουάρ» βρίσκεται κάτω από την περιοχή Utopia Planitia («Πεδιάδες της Ουτοπίας») με διάμετρο περίπου 3.300 χιλιομέτρων, ένα αχανές λεκανοπέδιο ανάμεσα στον ισημερινό και τον βόρειο πόλο του πλανήτη.

Το απόθεμα έχει έκταση μεγαλύτερη από μια πολιτεία των ΗΠΑ όπως το Νέο Μεξικό και περιέχει τόσο νερό όσο η Λίμνη Σουπίριορ, η μεγαλύτερη από τις Μεγάλες Λίμνες της χώρας, δηλαδή περίπου 12.100 κυβικά χιλιόμετρα.

Το νερό αυτό δεν είναι ούτε το 1% του γνωστού παγωμένου νερού στον γειτονικό πλανήτη, όμως είναι πολύ προσιτό. Η επιφάνεια πάνω από αυτόν τον παγωμένο όγκο νερού υπολογίζεται ότι έχει πάχος μόνο ένα έως δέκα μέτρα. Αυτό αποτελεί καλά νέα για τους μελλοντικούς αστροναύτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν αυτό το «δώρο» της αρειανής φύσης.

«Το εν λόγω απόθεμα νερού είναι πιθανότατα πιο προσβάσιμο από κάθε άλλο νερό σε μορφή πάγου στον 'Αρη, επειδή βρίσκεται σε σχετικά μικρό γεωγραφικό πλάτος και κάτω από μια επίπεδη ομαλή έκταση, όπου η προσεδάφιση ενός διαστημικού σκάφους θα είναι πιο εύκολη σε σχέση με άλλες περιοχές με θαμμένο πάγο», δήλωσε ο Τζακ Χολτ του Πανεπιστημίου του Τέξας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Κέισι Στούρμαν του Ινστιτούτου Γεωφυσικής του ίδιου αμερικανικού πανεπιστημίου ανέλυσαν στοιχεία που συνέλλεξε το ιταλικής κατασκευής ραντάρ SHARAD (που «διαβάζει» το υπέδαφος) του δορυφόρου MRO της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον «κόκκινο» πλανήτη.

Το υπόγειο στρώμα πάγου εκτιμάται ότι έχει πάχος 80 έως 170 μέτρα και αποτελείται κατά 50% έως 85% από νερό, ενώ το υπόλοιπο είναι σκόνη και πέτρες. Το ραντάρ SHARAD δείχνει ότι τώρα δεν υπάρχει νερό σε υγρή μορφή κάτω από την Utopia Planitia, αλλά στο παρελθόν μπορεί να υπήρχε. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters».

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=846445

Λεπτομέρειες για το salto mortale του Σκιαπαρέλι στον Άρη έδωσε η ESA.

Η διαστημική κάψουλα «Σκιαπαρέλι» προσέκρουσε στην επιφάνεια του 'Αρη με μεγάλη ταχύτητα 540 χιλιομέτρων την ώρα, επειδή το λογισμικό της μπέρδεψε το ύψος που βρισκόταν.

Αυτό είναι το προκαταρκτικό πόρισμα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) για την αποτυχία της αποστολής του Schiaparelli στον γειτονικό πλανήτη στις 19 Οκτωβρίου, ένα συμβάν που αποτέλεσε πλήγμα για το γόητρο της ESA.

Ένα λάθος στους αισθητήρες οδήγησε τη διαστημοσυσκευή να απαλλαχθεί πρόωρα, στα 3,7 χιλιόμετρα πάνω από το έδαφος, από το επιβραδυντικό αλεξίπτωτό της που είχε νωρίτερα ανοίξει και ταυτόχρονα να απενεργοποιήσει -μετά από λειτουργία μόλις τριών δευτερολέπτων- τους κινητήρες της που θα «φρέναραν» την πτώση της.

Αυτό είχε ως συνέπεια την ελεύθερη πτώση της βάρους 600 κιλών ρομποτικής συσκευής. Ο μικρός κρατήρας που άνοιξε πέφτοντας και τα διασκορπισμένα συντρίμμια εντοπίσθηκαν αργότερα από αμερικανικό δορυφόρο.

Επρόκειτο για ένα στιγμιαίο τεχνικό σφάλμα, το οποίο όμως ήταν αρκετό για να τροφοδοτήσει με εσφαλμένα στοιχεία το σύστημα πλοήγησης του «Σκιαπαραρέλι», με συνέπεια η συσκευή να νομίζει ότι βρίσκεται σε αρνητικό υψόμετρο, αρκετά μέτρα κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη!

Η πλήρης τεχνική έκθεση για το τι συνέβη θα δοθεί στη δημοσιότητα στις αρχές του 2017, σύμφωνα με την ESA. Οι εκπρόσωποί της πάντως προσέθεσαν ότι, παρά την αποτυχία, η σύντομη κάθοδος του «Σκιαπαρέλι» έδωσε χρήσιμα στοιχεία, που θα αξιοποιηθούν για την αποστολή ενός ρόβερ στον 'Αρη το 2021. Στόχος είναι η αναζήτηση πιθανής αρειανής ζωής, στο πλαίσιο της ευρω-ρωσικής αποστολής ExoMars, ένα σχέδιο που προχωρά κανονικά, αν και ακόμη δεν έχουν εξασφαλισθεί τα αναγκαία κονδύλια από τα ευρωπαϊκά κράτη.

Βασικός κατασκευαστής του «Σκιαπαρέλι» ήταν η Thales Alenia Space, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς και το BBC.

http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/leptomereies_gia_to_salto_mortale_tou_skiapareli_ston_ari_edose_h_esa-64693401/

Η Ευρώπη αποφασίζει αν θα χρηματοδοτήσει ρομπότ στον Άρη.

Λίγες εβδομάδες μετά τη συντριβή του ρομπότ Schiaparelli στον Άρη, οι ευρωπαίοι υπουργοί Επιστήμης καλούνται να αποφασίσουν αν θα διαθέσουν ακόμα 400 εκατομμύρια ευρώ για το ExoMars Rover, ένα εξάτροχο ρομπότ που θα επιχειρήσει να προσεδαφιστεί με τον ίδιο τρόπο.

Το Schiaparelli, σχεδιασμένο ως πρόβα για την αποστολή του πολύ μεγαλύτερου τροχοφόρου ρομπότ, έφτασε στον Άρη μαζί με τον δορυφόρο TGO, ο οποίος τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά, ολοκληρώνοντας έτσι το πρώτο σκέλος της διπλής ευρω-ρωσικής αποστολής ExoMars.

Το επόμενο σκέλος αφορά ένα ρομπότ, βάρους περίπου 200 κιλών, το οποίο θα εξετάσει για πρώτη φορά το υπέδαφος του Άρη χρησιμοποιώντας γεωτρύπανο. Η ιδέα είναι ότι το υπέδαφος μπορεί να διατηρεί ίχνη ζωής τα οποία θα είχαν εξαφανιστεί εδώ και καιρό από την επιφάνεια λόγω της ακραίας ακτινοβολίας που δέχεται ο πλανήτης.

Το ρομπότ, το οποίο ήδη συναρμολογείται στη Βρετανία, προγραμματίζεται να εκτοξευτεί με ρωσικό πύραυλο και να προσεδαφιστεί με ένα επίσης ρωσικό σύστημα, βασισμένο στο άτυχο Schiaparelli.

Στην επόμενη συνάντηση της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA, η οποία θα πραγματοποιηθεί το διήμερο 1-2 Δεκεμβρίου στη Λουκέρνη της Ελβετίας, οι αρμόδιοι υπουργοί των χωρών-μελών θα αποφασίσουν αν θα εγκρίνουν το επιπλέον κονδύλι.

Σύμφωνα με το BBC, η πρόταση δείχνει να έχει τη στήριξη των περισσότερων χωρών-μελών, αν και το συνολικό κόστος της διπλής αποστολής ExoMars θα ξεπεράσει κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τον αρχικό προϋπολογισμό του ενός δισ. ευρώ.

Λόγω του κόστους, το συμβούλιο των υπουργών έχει ήδη αποφασίσει να μην εξοπλίσει το ρομπότ με σύστημα αυτόνομης οδήγησης.

Στη συνάντηση στη Λουκέρνη θα εξεταστούν επίσης η συνέχιση της συμμετοχής της Ευρώπης στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού καθώς και η ανάπτυξη νέων δορυφόρων γεωσκόπησης.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500117523

Εντυπωσιακές οι πρώτες φωτογραφίες του TGO από τον Άρη.

Οι επιστήμονες δήλωσαν πολύ ικανοποιημένοι από την ποιότητα των φωτογραφιών του ‘Αρη που τράβηξε η υψηλής ανάλυσης κάμερα CaSSIS (Colour and Stereo Surface Imaging System) του σκάφους από ύψος μόνο 250 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια.

Η διαστημοσυσκευή «Σκιαπαρέλι» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της ρωσικής Roscosmos μπορεί να συνετρίβη στον ‘Αρη τον Οκτώβριο, αλλά το μητρικό σκάφος Trace Gas Orbiter (TGO), που τέθηκε σε δορυφορική τροχιά γύρω από τον γειτονικό πλανήτη, τα πάει θαυμάσια και ήδη έστειλε τις πρώτες φωτογραφίες.

«Είδαμε την περιοχή Hebes Chasma με ανάλυση 2,8 μέτρων ανά πίξελ. Είναι περίπου σαν να πετάς πάνω από τη Βέρνη με 15.000 χιλιόμετρα την ώρα και ταυτόχρονα τραβάς καθαρές φωτογραφίες των αυτοκινήτων στη Ζυρίχη», δήλωσε ο καθηγητής Νίκολας Τόμας του Πανεπιστημίου της Βέρνης, επικεφαλής της πολυεθνικής ομάδας που κατασκεύασε την υψηλής τεχνολογίας κάμερα CaSSIS.

Με επιτυχία επίσης δοκιμάσθηκαν οι αισθητήρες NOMAD και ACS που θα αναλύσουν τα αέρια στην αρειανή ατμόσφαιρα, με έμφαση στο μεθάνιο, ένα οργανικό στοιχείο που θα μπορούσε να έχει ακόμη και βιολογική προέλευση, δηλαδή μικροβιακή ζωή κάπου στον πλανήτη.

Ένα τέταρτο όργανο, το FREND, που κι αυτό δοκιμάσθηκε με επιτυχία τις τελευταίες μέρες, θα ψάξει για υδρογόνο κοντά στην επιφάνεια του Άρη, πράγμα που μπορεί να υποδηλώνει την παρουσία νερού.

Το TGO -η επιτυχία του οποίου πέρασε απαρατήρητη εξαιτίας της αποτυχίας του Schiaparelli- αποτελεί την πρώτη φάση της ευρω-ρωσικής αποστολής ExoMars, το δεύτερο στάδιο της οποίας θα είναι η αποστολή ενός ρομποτικού ρόβερ στον Άρη το 2021.

Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει πρώτα να βρεθούν τα αναγκαία χρήματα και, προς τούτο, συνέρχονται αυτή την εβδομάδα στη Λουκέρνη της Ελβετίας οι υπουργοί Έρευνας από τα κράτη μέλη της ESA για να λύσουν το πρόβλημα χρηματοδότησης.

http://physicsgg.me/2016/11/30/%ce%b5%ce%bd%cf%84%cf%85%cf%80%cf%89%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%bf%ce%b9-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b5%cf%82-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%84/