Κομήτες

Το οριστικό τέλος του Philae;

Απέτυχαν μάλλον και οι τελευταίες προσπάθειες επικοινωνίας με την διαστημοσυσκευή Philae που προσγειώθηκε το Νοέμβριο του 2014 στον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko.

Οι επιστήμονες της αποστολής επιχείρησαν να ενεργοποιήσουν έναν μηχανισμό που θα έστρεφε και θα απομάκρυνε τη σκόνη από τους ηλιακούς συλλέκτες της διαστημοσυσκευής, έτσι ώστε να αρχίσουν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Δυστυχώς όμως οι προσπάθειες δεν απέδωσαν.

Θα γίνουν μερικές ακόμα προσπάθειες, αλλά κάθε μέρα ο κομήτης απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον ήλιο, η θερμοκρασία στην επιφάνειά του θα ελαττώνεται, και οι πιθανότητες επαναλειτουργίας του Philae μέρα με τη μέρα εξανεμίζονται. Κι είναι κρίμα γιατί στην μνήμη του υπάρχουν πολύ περισσότερα δεδομένα από αυτά που πρόλαβε να στείλει στη Γη το Νοέμβριο του 2014.

Όμως, ακόμα κι αν το Philae δεν ξαναλειτουργήσει, θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη ανθρώπινη κατασκευή που προσγειώθηκε σε κομήτη. Επιπλέον, ανίχνευσε στην επιφάνεια του κομήτη οργανικά μόρια, και μεταξύ αυτών κάποιες οργανικές ενώσεις που δεν είχαν ανιχνευθεί ξανά σε κομήτες.

Το μητρικό σκάφος Rosetta, το οποίο μετέφερε την διαστημοσυσκευή Philae, εξακολουθεί να παρακολουθεί τον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko από μακρινή απόσταση. Οι υπεύθυνοι της αποστολής σχεδιάζουν να ρίξουν τη Rosetta πάνω στον 67P, ελπίζοντας έτσι να συλλέξουν περισσότερες εικόνες από την περιοχή προσγείωσης του Philae, κάτι που θα τους βοηθήσει να αξιολογήσουν καλύτερα τα δεδομένα που έλαβαν τον Νοέμβριο του 2014.

http://physicsgg.me/2016/01/12/%cf%84%ce%bf-%ce%bf%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-philae/

Οι εξωγήινοι αμμόλοφοι.

Ενα από τα αινίγματα του κομήτη 67P που εξερευνά το διαστημικό σκάφος Rosetta φαίνεται ότι λύνεται από τους ειδικούς. Οι παρατηρήσεις αποκάλυψαν στην επιφάνεια του κομήτη την παρουσία αμμόλοφων ο σχηματισμός των οποίων δεν μπορούσε να εξηγηθεί, αφού στον κομήτη δεν φυσούν άνεμοι που θα μπορούσαν να είναι υπεύθυνοι για τη δημιουργία τους. Κάποιοι επιστήμονες υποστήριξαν ότι κατά την κίνηση του κομήτη παράγονται κάποιες ριπές ανέμου οι οποίες είναι αυτές που δημιουργούν τους αμμόλοφους. Τα μέλη της αποστολής Rosetta τελικά φαίνεται ότι βρήκαν την απάντηση στο μυστήριο.

Υποστηρίζουν ότι οι αμμόλοφοι σχηματίζονται από τους μεγάλους «σβόλους» ύλης που υπάρχουν στον κομήτη και οι οποίοι μετακινούνται μόνοι τους αναταράσσοντας την επιφάνειά του.

Ο κομήτης 67P φαίνεται να αποτελείται από σχεδόν ισομεγέθεις «σβόλους», οι οποίοι πιθανώς αποτελούν τους αρχικούς δομικούς λίθους του ηλιακού μας συστήματος. Αν αυτό επιβεβαιωθεί, θα πρόκειται για σημαντική ανακάλυψη, κατά τους επιστήμονες. Η αρχική σκόνη και τα αέρια πιθανώς δημιούργησαν τα πρώτα «βότσαλα», και αυτά, με τη σειρά τους, τους μεγαλύτερους «σβόλους» διαμέτρου περίπου τριών μέτρων ο καθένας. Από τη συγκόλλησή τους τελικά δημιουργήθηκε ο πυρήνας του κομήτη.

O πυρήνας αυτός είναι πολύ πιο «αφράτος» και πορώδης από ό,τι προβλεπόταν (κατά 70% ως 80% το εσωτερικό του πιστεύεται ότι είναι κενός χώρος). Υπάρχει μια περίπτωση να πρόκειται για δύο μικρότερους κομήτες που κάποια στιγμή συνενώθηκαν.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=771729

Philae:Ύστατο χαίρε στο ρομπότ του κομήτη 67P

Περισσότερο από έναν χρόνο μετά την πρώτη, ιστορική προσεδάφιση σε κομήτη, η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA ανακοίνωσε ότι δεν έχει πια ελπίδες να επικοινωνήσει ξανά με το αγνοούμενο ρομπότ Philae.

Στις 12 Νοεμβρίου 2014, έπειτα από ταξίδι δέκα ετών, το Philae αποδεσμεύτηκε από το μητρικό σκάφος Rosetta και κατέβηκε μέχρι την επιφάνεια του κομήτη 67P.

Δεν κατάφερε όμως να αγκιστρωθεί στην επιφάνειά του και αναπήδησε δύο φορές πριν καταλήξει σε άγνωστη τοποθεσία, ένα χιλιόμετρο μακριά από την αρχική του θέση.

Βυθισμένο στο σκοτάδι στη σκιά ενός γκρεμού, το ρομπότ σε μέγεθος πλυντηρίου δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους ηλιακούς συλλέκτες για να φορτίσει τη μπαταρία του.

Επέζησε όμως για 64 ώρες, και κατάφερε να μεταδώσει πολύτιμα δεδομένα με οκτώ από τα δέκα επιστημονικά όργανά του, συμπληρώνοντας τις μετρήσεις του Rosetta, το οποίο παρέμεινε σε τροχιά γύρω από τον 67P. Έστειλε μεταξύ άλλων εικόνες από την επιφάνεια του κομήτη, μύρισε οργανικά μόρια και μέτρησε βασικές παραμέτρους του εξωγήινου, κατάμαυρου περιβάλλοντος.

Μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 2015, ο κομήτης είχε πλησιάσει περισσότερο στον Ήλιο και το ρομπότ εκτέθηκε στη λιακάδα, οπότε μπόρεσε να επικοινωνήσει ξανά με το Rosetta και από εκεί με τη Γη.

Ακολούθησαν ακόμα επτά σύντομες κλήσεις, το ρομπότ όμως σίγησε στις 9 Ιουλίου, πιθανώς οριστικά. Έκτοτε, όλες οι προσπάθειες επικοινωνίας απέτυχαν, η ESA όμως συνέχισε τις προσπάθειες.

Το καλοκαίρι ο κομήτης έφτασε στην ελάχιστη απόστασή του από τον Ήλιο τον περασμένο Αύγουστο και στη συνέχεια άρχισε και πάλι να απομακρύνεται. Η μείωση της ηλιακής ακτινοβολίας περιόρισε την εκπομπή σκόνης και αερίων από τον κομήτη, οπότε το Rosetta μπόρεσε να ξαναπλησιάσει τον κομήτη, σε αποστάσεις μέχρι 45 χιλιόμετρα, προκειμένου να προσπαθήσει και πάλι να επικοινωνήσει με το ρομπότ.

Τώρα όμως η θερμοκρασία στη διάρκεια της νύχτας έχει πέσει στους -180 βαθμούς και οι ηλιακοί συλλέκτες του Philae έχουν πιθανότατα καλυφθεί με σκόνη.

«Η πιθανότητα να επικοινωνήσει ξανά το Philae με την ομάδα μας δυστυχώς έχει πέσει κοντά στο μηδέν» ανακοίνωσε την Παρασκευή ο Στέφαν Ούλαμετς του Γερμανικού Αεροδιαστημικού Κέντρου DLR, όπου κατασκευάστηκε το ρομπότ κατά το μεγαλύτερο μέρος του.

«Έχουμε σταματήσει να στέλνουμε εντολές και θα μας προκαλούσε έκπληξη αν λαμβάναμε ξανά σήμα από το ρομπότ» είπε.

Παρόλα αυτά, το Rosetta θα συνεχίσει να αναζητά το ρομπότ μέχρι την ολοκλήρωση της αποστολής τον Σεπτέμβριο. Ο προσδιορισμός της θέσης του θα επέτρεπε στους ερευνητές να αντιστοιχήσουν τα δεδομένα που συλλέχθηκαν με τα γεωλογικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης τοποθεσίας.

«Το Philae ήταν το κερασάκι στην τούρτα της αποστολής Rosetta, και θα θέλαμε πραγματικά να μάθουμε πού ακριβώς βρίσκεται τώρα το κερασάκι!» σχολίασε ο Ματ Τέιλορ της ESA, επιστημονικός διευθυντής της αποστολής.

Στο μεταξύ, ο κομήτης συνεχίζει να απομακρύνεται από τον Ήλιο. Έχει πλέον ξεπεράσει την τροχιά του Άρη και βρίσκεται σε απόσταση 350 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη.

Τον Σεπτέμβριο, το Rosetta θα τερματίσει την ιστορική αποστολή με βουτιά αυτοκτονίας στον κομήτη -θα προσφέρει έτσι μερικά ακόμα στοιχεία για τους κομήτες, σώματα από πάγους και σκόνη που θεωρούνται αναλλοίωτα υλικά που περίσσεψαν από τον σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.

Το ταξίδι, όμως, δεν θα είναι χωρίς επιστροφή: σε περίπου έξι χρόνια από σήμερα, ο κομήτης 67P θα επισκεφτεί ξανά το εσώτερο Ηλιακό Σύστημα, μεταφέροντας πάνω του τα κατεψυγμένα λείψανα του Philae και του Rosetta.

Η Οδύσσειά τους στο Διάστημα θα συνεχιστεί για πάντα.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500057925

Πάγος αρχαίος όσο και το ηλιακό μας σύστημα βρέθηκε στον κομήτη 67Ρ

Τα μυστικά των κομητών σιγά σιγά αποκαλύπτονται. Τώρα πλέον ξέρουμε ότι οι κομήτες σχηματίστηκαν την ίδια περίοδο με το υπόλοιπο ηλιακό μας σύστημα, σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα από τον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko.

Το σκάφος Rosetta, της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), ανέλυσε τον κομήτη 67P με μεγάλη ακρίβεια και ανακάλυψε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του πάγου στο αντικείμενο αυτό, σχηματίστηκε από το αρχικό πρωτοπλανητικό νέφος από το οποίο δημιουργήθηκαν αργότερα ό ήλιος και οι υπόλοιποι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Η ανακάλυψη αυτή ήρθε για να απαντήσει μια και καλή το ερώτημα δεκαετιών για το πότε ακριβώς δημιουργήθηκαν οι κομήτες.

Η δομή των μορίων πάγου λέει πολλά για τον σχηματισμό των κομητών. Ο πάγος μπορεί να δημιουργηθεί με δύο τρόπους, είτε ως κρύσταλλος είτε σαν άμορφος πάγος. Η δεύτερη μορφή πάγου δημιουργείται όταν τα μόρια νερού παγώσουν πολύ γρήγορα, και κατ’ επέκτασιν δεν οργανώνονται σε μια όμορφη και με ακρίβεια δομή. Αν όμως η ψύξη είναι σταδιακή, ο πάγος δημιουργείται σε κρυστάλλους. Υπάρχει επίσης μια άλλη σημαντική διαφορά που έχει αστρονομικές συνέπειες: ο άμορφος πάγος παγιδεύει πολύ περισσότερα αέρια όταν ψυχραίνεται.

Το Rosina, ένα από τα όργανα που βρίσκονται στο σκάφος Rosetta, μέτρησε τα ποσοστά διάφορων αερίων(άζωτο,αργό και διοξείδιο του άνθρακα) στον κομήτη 67P, και εντόπισε ποσότητες εκατοντάδες φορές πιο μικρές από αυτό που θα περίμενε κάποιος από τον άμορφο πάγο, κάτι που υποδεικνύει μια ξεκάθαρη κρυσταλλική δομή.

Αυτή είναι μια πολύ σημαντική ανακάλυψη γιατί μας επιτρέπει να προσδιορίσουμε την ηλικία των κομητών. Ο άμορφος πάγος δημιουργείται στο διαστρικό διάστημα όπου δεν υπάρχουν πηγές θερμότητας. Όταν τα άστρα αρχίζουν να δημιουργούνται, το πρωτοπλανητικό νέφος είναι αρκετά ζεστό για να εξαχνωθεί ο διαστρικός πάγος. Καθώς το νέφος ψύχεται και οι πλανήτες αρχίζουν να δημιουργούνται, το νερό παγώνει σε κρυστάλλους πάγου, παγιδεύοντας κατά τη διαδικασία αυτή κάποια αέρια.

Οι κομήτες λοιπόν που είναι φτιαγμένοι από κρυσταλλικό πάγο πρέπει να δημιουργήθηκαν την ίδια περίοδο όπως και το υπόλοιπο ηλιακό σύστημα. Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The Astrophysical Journal, υποδεικνύει ότι ο κομήτης 67P πρέπει να σχηματίστηκε μεταξύ -228 και -223 βαθμών Κελσίου για να παγιδέψει τις σωστές ποσότητες αερίων που παρατηρήθηκαν.

Τα ευρήματα αυτά μπορούν να έχουν και άλλες προεκτάσεις πέρα από τους κομήτες. Πολλά σενάρια δημιουργίας για τους γίγαντες πλανήτες αερίων και τα φεγγάρια τους, καθώς και αντικείμενα στην ζώνη Kuiper (όπως ο Πλούτωνας), χρειάζονται την συσσώρευση κρυσταλλικού πάγου για να είναι πιθανά.

http://www.pronews.gr/portal/20160315/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%80%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82-%CF%8C%CF%83%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B2%CF%81%CE%AD%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CF%84%CE%B7-67%CF%81-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C

Δυο κομήτες θα περάσουν κοντά από τη Γη.

Δύο μικροί κομήτες που μοιάζουν με δίδυμους, θα περάσουν σχετικά κοντά από τη Γη ο ένας μετά τον άλλο, ο πρώτος τη Δευτέρα και ο δεύτερος την Τρίτη. Θα πρόκειται για ένα από τα πλησιέστερα περάσματα στην ιστορία, κάτι που δεν θα επαναληφθεί για τουλάχιστον τα επόμενα 150 χρόνια.Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) καθησύχασε ότι οι κομήτες, ο 252P/LINEAR (μήκους 230 μέτρων) και ο P/2016 BA14 (περίπου ο μισός σε μέγεθος), θα περάσουν σε ασφαλή απόσταση, ο πρώτος στα 5,2 εκατομμύρια χιλιόμετρα και ο δεύτερος στα 3,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Η NASA θα τους παρακολουθεί στενά με τα τηλεσκόπιά της, μεταξύ των οποίων και το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ».

Ο P/2016 BA14 ανακαλύφθηκε από το τηλεσκόπιο PanSTARRS του Πανεπιστημίου της Χαβάης στις 22 Ιανουαρίου φέτος, ενώ ο 252P/LINEAR είχε εντοπισθεί για πρώτη φορά από το τηλεσκόπιο «Λίνκολν» του Πανεπιστημίου ΜΙΤ το 2000. Θεωρείται πιθανό ότι ο πρώτος αποτελεί αποσπασμένο κομμάτι του δεύτερου, καθώς οι κομήτες είναι συχνά εύθραυστοι και σπάζουν σε κομμάτια. Επιπλέον, οι δύο κομήτες ακολουθούν ασυνήθιστα παρόμοια τροχιά, πράγμα που συνηγορεί ότι κάποτε αποτελούσαν ένα ενιαίο σώμα.

Η διέλευση του κομήτη P/2016 BA14 θα είναι η τρίτη πλησιέστερη που έχει κάνει ποτέ κομήτης από τη Γη, τουλάχιστον στην καταγεγραμμένη ιστορία. Πιο κοντά από κάθε άλλον, είχε πλησιάσει στη Γη ο κομήτης D/1770 L1 (γνωστός και ως «Λέξελ») το 1770, ενώ τη δεύτερη πλησιέστερη διέλευση είχε κάνει ο κομήτης C/1983 Η1 (γνωστός επίσης ως «IRAS-Αράκι-Αλκοκ») το 1983.

Το πέρασμα των δύο αυτών κομητών και ιδίως του P/2016 BA14, που θα προσεγγίσει στα 3,5 εκατ. χλμ., θα είναι το πιο κοντινό για το άμεσο μέλλον. Σύμφωνα με τη NASA, κανένας άλλος κομήτης δεν αναμένεται να περάσει πιο κοντά από τη Γη μέσα στα επόμενα 150 χρόνια. Αλλά, πάλι, στη ζωή -και στο σύμπαν- υπάρχουν εκπλήξεις…

http://physicsgg.me/2016/03/20/%ce%b4%cf%85%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%ce%bc%ce%ae%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%b8%ce%b1-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%ac%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%ba%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%ac-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%b7/

Οι κομήτες μετέφεραν στη Γη τα ευγενή αέρια.

Καταλυτικό ρόλο στη χημική σύνθεση του πλανήτη μας αποδίδει στους κομήτες μία διεθνής ομάδα Γάλλων, Ιαπώνων και Ελβετών επιστημόνων, οι οποίοι υποστηρίζουν πως οι συγκεκριμένοι διαστημικοί βράχοι πιθανότατα υπήρξαν η βασικότερη πηγή των ευγενών αερίων που υπάρχουν στη Γη, όπως επίσης και χημικών μορίων τα οποία ήταν απαραίτητα για την ανάπτυξη ζωής.

Τα ευγενή αέρια είναι χημικώς αδρανή, κάτι που σημαίνει πως κατά κανόνα δεν συμμετέχουν σε χημικές αντιδράσεις. Επομένως, οι συγκεντρώσεις τους στη Γη δεν θα πρέπει να έχουν μεταβληθεί σε μεγάλο βαθμό, από την αποχή σχηματισμού του ηλιακού συστήματος.

Από την άλλη μεριά, μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες δεν γνώριζαν τις συγκεντρώσεις των ευγενών αερίων στους κομήτες, οι οποίοι θεωρούνται απομεινάρια από τη γέννηση των πλανητών. Ωστόσο, τα δεδομένα άλλαξαν με την άφιξη του διαστημοπλοίου Rosetta στον κομήτη 67Ρ Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο, τον Αύγουστο του 2014.

Ο λόγος είναι πως το σκάφος πραγματοποίησε τις πρώτες μετρήσεις για τις ποσότητες αργού, ενός ευγενούς αερίου, σε κομήτη. Μετρήσεις που έδειξαν πως η ποσότητα του συγκεκριμένου αερίου είναι αρκετή ώστε τέτοιοι βράχοι να εμπλούτισαν τη Γη με σημαντική ποσότητα αργού, αλλά και πιθανότατα με τα υπόλοιπα στοιχεία της ίδιας κατηγορίας.

Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες σε άρθρο τους, το οποίο δημοσιεύθηκε στην online έκδοση του επιστημονικού περιοδικού Earth and Planetary Science Letters, ο εμπλουτισμός θα πρέπει να συνέβη περίπου 600 εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του ηλιακού συστήματος.

Τότε, συνέβη ένα επεισόδιο που οι αστρονόμοι ονομάζουν Όψιμο Σφοδρό Βομβαρδισμό (Late Heavy Bombardment), κατά τη διάρκεια του οποίου η Σελήνη, η Γη και οι γειτονικοί πλανήτες έγιναν «στόχος» αμέτρητων αστεροειδών και κομητών.

Αν και το αργό δεν διαδραματίζει βασικό ρόλο σε χημικές διεργασίες στη Γη, οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως ο τρόπος προέλευσής του αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο και άλλο προβιοτικό υλικό να έφτασε στη Γη επίσης από κομήτες.

Ένα ενδεχόμενο που είναι αρκετά σημαντικό, με δεδομένο πως σε αυτό το υλικό συγκαταλέγονται και τα αμινοξέα, τα οποία είναι τα δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών.

Επομένως υποθέτοντας πως όλη η ποσότητα αργού στη γήινη ατμόσφαιρα προήλθε από κομήτες, καθώς και ότι όλοι οι κομήτες περιέχουν τα ίδια επίπεδα αμινοξέων με τους διαστημικούς βράχους που ανήκουν στην ομάδα των ανθρακούχων χονδριτών, η ερευνητική ομάδα υπολόγισε πόση ποσότητα από τη συγκεκριμένη ένωση θα μπορούσε να έχει φτάσει έτσι στη Γη.

Οι επιστήμονες παραδέχονται πως ο υπολογισμός τους περιλαμβάνει αρκετές παραδοχές και προϋποθέτει πως τα αμινοξέα δεν καταστράφηκαν με τις σφοδρές συγκρούσεις των μετεωριτών στην επιφάνεια του πλανήτη μας.

Ωστόσο, αν αυτές οι παραδοχές ισχύουν, τότε το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι ότι τα αμινοξέα που προήλθαν από τον «βομβαρδισμό» της Γης έχουν σχεδόν ίση μάζα με του «δομικούς λίθους» των πρωτεϊνών που αυτή τη στιγμή υπάρχουν στους γήινους οργανισμούς – από τα φυτά και τα φρούτα, μέχρι τους ανθρώπους.

http://www.naftemporiki.gr/story/1082708/oi-komites-meteferan-sti-gi-ta-eugeni-aeria

Βασικό συστατικό της ζωής ανιχνεύεται σε «τεχνητό κομήτη»

Η θεωρία που θέλει τους κομήτες και τους αστεροειδείς να έφεραν στη Γη τα δομικά υλικά της ζωής δείχνει να ενισχύεται μετά την ανακοίνωση γάλλων ερευνητών ότι ανίχνευσαν ένα βασικό συστατικό του RNA σε έναν κομήτη εργαστηρίου.

Μέχρι σήμερα, οι αστρονόμοι είχαν ανιχνεύσει σε μετεωρίτες αρκετά αμινοξέα, συστατικά των πρωτεϊνών που παράγουν οι ζωντανοί οργανισμοί. Είχαν επίσης ανιχνεύσει βάσεις που περιέχουν άζωτο και αποτελούν δομικό συστατικό των νουκλεϊκών οξέων DNA και RNA.

Το μόριο RNA πιστεύεται ευρέως ότι εμφανίστηκε στη Γη πολύ πριν από το DNA. Για τη σύνθεση του RNA απαιτείται το σάκχαρο ριβόζη (αντιστοιχεί στο «R» του RNA), το οποίο μέχρι σήμερα δεν έχει εντοπιστεί πουθενά στο Διάστημα.

Το γεγονός ότι αυτό το πολύτιμο σάκχαρο δεν έχει ανιχνευθεί σε κομήτες δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει σε αυτά τα σώματα -μπορεί απλά να έμενε απαρατήρητο λόγω των τεχνικών δυσκολιών στην ανίχνευσή του, λένε οι συντάκτες της νέας μελέτης.

Η ερευνητική ομάδα στο Ινστιτούτο Χημείας στη Νίκαια της Γαλλίας αναφέρουν στο περιοδικό Science ότι ανίχνευσαν ριβόζη σε ένα μείγμα πάγων που προσομοιώνει τη σύσταση των κομητών.

Οι ερευνητές τοποθέτησαν σε έναν θάλαμο κενού ένα «αντιπροσωπευτικό» μείγμα από νερό, μεθανόλη και αμμωνία, το οποίο καταψύχθηκε στους -200 βαθμούς Κελσίου. Αυτό που προέκυψε ήταν σωματίδια σκόνης καλυμμένα με πάγους, η πρώτη ύλη για το σχηματισμό των πραγματικών κομητών.

Στη συνέχεια, το μείγμα πάγων ακτινοβολήθηκε με υπεριώδες φως και θερμάνθηκε σε θερμοκρασία δωματίου, κάτι που συμβαίνει στους κομήτες που πλησιάζουν τον Ήλιο.

Χρησιμοποιώντας μια άκρως ευαίσθητη και ακριβή μέθοδο χημικής ανάλυσης, η οποία ονομάζεται «πολυδιάστατη χρωματογραφία αερίου», οι ερευνητές ανίχνευσαν στο μείγμα ριβόζη και αρκετά ακόμα σάκχαρα.

Η μελέτη «συμπληρώνει τη λίστα των μοριακών δομικών λίθων της ζωής που γνωρίζουμε ότι μπορούν να σχηματιστούν στον διαστρικό πάγο» λένε οι ερευνητές.

Οι ίδιοι εκτιμούν ότι η ριβόζη υπάρχει πιθανότατα και στους φυσικούς κομήτες, δεν ήταν όμως δυνατόν να ανιχνευθεί με συμβατικές τεχνικές.

Ωστόσο η ύπαρξη της ριβόζης σε κομήτες θα πρέπει να επιβεβαιωθεί πριν θεωρηθούν δεδομένα τα αποτελέσματα του πειράματος.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500070219

Ο πρώτος… κολοβός κομήτης.

Το 2014 το δίκτυο τηλεσκοπίων Pan-STARRS εντόπισε ένα άγνωστο μέχρι σήμερα κομήτη ο οποίος έλαβε την κωδική ονομασία C/2014 S3. Νέες παρατηρήσεις που έκανε ομάδα αστρονόμων σε αυτόν αποκάλυψε ότι διαθέτει ένα μοναδικό στο είδος του χαρακτηριστικό. Δεν διαθέτει την χαρακτηριστική ουρά που έχουν όλοι κομήτες η οποία αποτελείται από διάφορα είδη ύλης όπως σκόνη ή ιόντα νερού από την εξάχνωση του πάγου του κομήτη.

Ο κομήτης ονομάστηκε «Manx» που είναι το όνομα μιας ράτσας γατών χωρίς ουρά. Οι ερευνητές που έκαναν την ανακάλυψη αναζητούν τώρα και άλλους… κολοβούς κομήτες. Εκτιμούν μάλιστα ότι η μελέτη του Manx και άλλων τέτοιων κομητών θα προσφέρει νέα στοιχεία για τον σχηματισμό και την εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science Advances».

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=796832

Βρέθηκαν αμινοξέα στον κομήτη του Rosetta.

Συστατικά που θεωρούνται κρίσιμης σημασίας για την προέλευση της ζωής στη Γη ανιχνεύθηκαν στον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko, που εξερεύνησε και συνεχίζει να εξερευνά η Rosetta – το διαστημικό σκάφος της ESA. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται και το αμινοξύ γλυκίνη (C2H5NO2), το οποίο συνήθως βρίσκεται στις πρωτεΐνες, και ο φώσφορος, ένα βασικό στοιχείο του DNA και των κυτταρικών μεμβρανών.

Υπάρχουν θεωρίες που ισχυρίζονται πως το νερό και τα οργανικά μόρια έφτασαν στη Γη διαμέσου των αστεροειδών και των κομητών, παρέχοντας έτσι τα βασικά δομικά στοιχεία για την εμφάνιση της ζωής. Ενώ μερικοί κομήτες και αστεροειδείς είναι ήδη γνωστό ότι περιέχουν νερό σαν αυτό των ωκεανών στη Γη, τα όργανα του διαστημικού σκάφους Rosetta βρήκαν μια σημαντική διαφορά στον κομήτη 67P – τροφοδοτώντας την συζήτηση σχετικά με το ρόλο των κομητών στην προέλευση του νερού της Γης.

Όμως, οι νέες αναλύσεις των δεδομένων της Rosetta δείχνουν ότι οι κομήτες θα μπορούσαν να είναι φορείς των βασικών συστατικών για τη δημιουργία ζωής όπως τα αμινοξέα.

Τα αμινοξέα είναι οργανικές ενώσεις από άνθρακα, οξυγόνο, άζωτο και υδρογόνο και αποτελούν τους θεμελιώδεις λίθους των πρωτεϊνών. Το απλούστερο αμινοξύ, η γλυκίνη, βρέθηκε σε δείγματα που μετέφερε στη Γη το 2006 από τον κομήτη Wild-2, η αποστολή της NASA Stardust. Ωστόσο οι αναλύσεις των δειγμάτων αυτών εμπεριέχουν μεγάλη αβεβαιότητα εξαιτίας της πιθανής επίγειας μόλυνσης των δειγμάτων.

Τώρα όμως τα όργανα του διαστημικού σκάφους Rosetta επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του αμινοξέος της γλυκίνης στην κόμη (την ατμόσφαιρα) που περιβάλλει τον πυρήνα του κομήτη.

Είναι η πρώτη φορά που γίνεται σαφής εντοπισμός της γλυκίνης σε κομήτη, σύμφωνα με την Kathrin Altweg, επικεφαλής ερευνήτρια του οργάνου ROSINA (Rosetta Orbiter Spectrometer for Ion and Neutral Analysis) που έκανε τις μετρήσεις. Η ανάλυση των μετρήσεων του ROSINA δημοσιεύθηκαν σήμερα στο περιοδικό Science Advances με τίτλο: «Prebiotic chemicals—amino acid and phosphorus—in the coma of comet 67P/Churyumov-Gerasimenko»

http://advances.sciencemag.org/content/2/5/e1600285.full

Ταυτόχρονα ανιχνεύθηκαν επίσης και μερικά άλλα οργανικά μόρια – μεθυλαμίνη και αιθυλαμίνη – από τα οποία θα μπορούσε να σχηματιστεί η γλυκίνη. Οι μετρήσεις έγιναν πριν ο κομήτης φτάσει στο πλησιέστερο σημείο από τον Ήλιο – το περιήλιό του – τον Αύγουστο του 2015. Η πρώτη ανίχνευση έγινε τον Οκτώβριο του 2014 όταν η Rosetta απείχε μόλις 10 χιλιόμετρα από τον κομήτη και η επόμενη τον Μάρτιο του 2015, όταν απείχε 30 με 15 χιλιόμετρα από τον πυρήνα του κομήτη. Η γλυκίνη παρατηρήθηκε επίσης και από απόσταση 200 χιλιομέτρων, κατά τη διάρκεια εκτινάξεων υλικού στο διάστημα, όταν ο κομήτης διέρχονταν από το περιήλιό του.

Υπενθυμίζεται ότι η έρευνα θα συνεχιστεί μέχρι το διαστημικό σκάφος να συντριβεί πάνω στον κομήτη 67Ρ, κάτι που θα συμβεί τον Σεπτέμβριο του 2016.

http://physicsgg.me/2016/05/27/%ce%b2%cf%81%ce%ad%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b1%ce%bd-%ce%b1%ce%bc%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%be%ce%ad%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%bf%ce%bc%ce%ae%cf%84%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-rosetta/

Ερευνητές ανακάλυψαν πως μυρίζουν οι κομήτες – Ανέλυσαν τα δεδομένα από την αποστολή του σκάφους Rosetta.

Τελειωμό δεν έχουν οι ανακαλύψεις που γίνονται στον κομήτη 67/P τον οποίο ακολουθεί και εξερευνά από τον περασμένο Αύγουστο το σκάφος Rosetta.

Τον Νοέμβριο το Rosetta είχε στείλει στην επιφάνεια του κομήτη το ρομποτικό εργαστήριο Philae το οποίο δυστυχώς δεν κατάφερε να προσεδαφιστεί ομαλά και έτσι λειτούργησε για λίγες μόλις ώρες. Σε αυτό το διάστημα όμως το Philae κατάφερε να κάνει πλήθος μετρήσεων και να συλλέξει πολλά δεδομένα και δείγματα από τον κομήτη. Ερευνητές του OpenUniversity στη Βρετανία ανέλυσαν δείγματα που συνέλεξε το Philae από τον κομήτη στα οποία εντοπίστηκε η παρουσία αμμωνίας, υδροκυάνιο και υδρόθειο. Στη συνέχεια οι ερευνητές συνεργάστηκαν με την εταιρεία αρωμάτων AromaCompany και τα αποτελέσματα των… μυρωδικών πειραμάτων που έγιναν έδειξαν ότι η οσμή στην επιφάνεια του κομήτη δεν είναι ευχάριστη αφού μοιάζει με αυτή των ούρων της γάτας.

Οι κοσμικές οσμές

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η Αφροδίτη είναι ιδιαίτερα δύσοσμη. Η πυκνή ατμόσφαιρα της Αφροδίτης περιέχει ένα εκατομμύριο περισσότερο διοξείδιο του θείου από ό,τι η ατμόσφαιρα της Γης. Το διοξείδιο του θείου είναι άχρωμο αέριο με χαρακτηριστική δυσάρεστη οσμή. Οι αστροναύτες που πραγματοποιούν εξωτερικές εργασίες και περιπάτους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχουν αναφέρει ότι γύρω από αυτόν υπάρχει μια παράξενη, χαρακτηριστική μυρωδιά.

«Υπάρχει πραγματικά μια χαρακτηριστική μυρωδιά. Είναι κάτι που δεν έχω ξαναμυρίσει στο παρελθόν αλλά δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Είναι από αυτά τα πράγματα που σου μένουν» ανέφερε σε μια από τις επισκέψεις του στον ISS ο αμερικανός αστροναύτης Κέβιν Φορντ. Ορισμένοι αστροναύτες έχουν περιγράψει την οσμή του Διαστήματος σαν κάτι που μυρίζει όπως το μπαρούτι ή το όζον. Αστροναύτες των επανδρωμένων αποστολών του προγράμματος Apollo στη Σελήνη έχουν επίσης αναφέρει ότι ορισμένα από τα πετρώματα που είχαν συλλέξει από τον φυσικό μας δορυφόρο είχαν οσμή που θύμιζε μπαρούτι.

Πιο ευχάριστα είναι τα πράγματα στο κέντρο του Γαλαξία, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν ερευνητές του Ινστιτούτου Ραδιοαστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Βόννη, οι οποίοι εξερευνούν το Σύμπαν για να ανακαλύψουν τα δομικά συστατικά της ζωής. Το 2009 τα μέλη της συγκεκριμένης ερευνητικής ομάδας υποστήριξαν ότι όποιος βρεθεί στο κέντρο του Γαλαξία μας θα νιώσει ευχάριστα, αφού ο αέρας εκεί δεν θα είναι παγωμένος και άοσμος, αλλά θα μυρίζει όπως το ρούμι και τα σμέουρα. Εξερευνώντας το κέντρο του Γαλαξία οι ερευνητές εντόπισαν την παρουσία αιθυλικού μυρμηκικού άλατος, της χημικής ουσίας που ευθύνεται για τη γεύση που έχει το ρούμι. Η ίδια ουσία είναι επίσης αυτή που προσδίδει τη γεύση στα σμέουρα, ένα είδος φρούτων παρόμοιων με τα βατόμουρα, τα οποία είναι όμως πιο μαλακά και με ελαφρώς ξινή γεύση.

http://www.pronews.gr/portal/20160627/genika/diastima/49/ereynites-anakalypsan-pos-myrizoyn-oi-planites-anelysan-ta-dedomena-apo

Στις 30 Σεπτεμβρίου το δραματικό φινάλε της αποστολής Rosetta.

Δώδεκα χρόνια μετά την αναχώρησή της από τη Γη, και δυόμισι χρόνια μετά την άφιξή της στον κομήτη 67P, η ευρωπαϊκή αποστολή Rosetta θα τερματιστεί στις 30 Σεπτεμβρίου με το σκάφος να πέφτει απαλά στη διαστημική χιονόμπαλα.

Τις τελευταίες ώρες πριν τεθεί για πάντα εκτός λειτουργίας, το Rosetta θα μεταδίδει εικόνες υψηλής ανάλυσης και θα οσφρίζεται τα αέρια που εκπέμπει ο κομήτης υπό την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας.

H λιακάδα που τροφοδοτεί τους συλλέκτες του Rosetta έχει αρχίσει να μειώνεται καθώς ο κομήτης και το σκάφος που τον ακολουθεί απομακρύνονται από τον Ήλιο και πλησιάζει την τροχιά του Δία.

Μια από τις επιλογές που εξέτασε η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA ήταν να θέσει το σκάφος σε κατάσταση αναμονής μέχρι το επόμενο πέρασμα του 67P από το εσώτερο Ηλιακό Σύστημα σε μερικά χρόνια από σήμερα.

Το σκάφος, όμως, είναι απίθανο να επηζήσει τόσο καιρό, καθώς έχει επηρεαστεί απο ακραίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και υψηλές δόσεις ακτινοβολίας στα 12 χρόνια που παραμένει στο Διάστημα.

Η ESA προτίμησε τελικά να στείλει το Rosetta σε μια βουτιά αυτοκτονίας που θα εκτελεστεί σε αργή κίνηση.

Τον Αύγουστο, οι υπεύθυνοι της αποστολής θα δώσουν εντολη στο σκάφος να μετακινηθεί σε διαφορετρική τροχιά γύρω από τον κομήτη. Θα συνεχίσει να πλησιάζει μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου, οπότε θα ενεργοποιήσει τον κινητήρα του για την τελική κάθοδο.

Θα χρειαστούν ώρες μέχρι να φτάσει το σκάφος στην επιφάνεια κινούμενο με ταχύτητα 1,8 χιλιομέτρων την ώρα.

Όταν πια αγγίξει την παγωμένη, κατάμαυρη επιφάνεια του κομήτη, η κεραία του πιθανότατα δεν θα είναι στραμμένη στη Γη και κάθε περαιτέρω επικοινωνία θα είναι αδύνατη.

Ούτως ή άλλως, το σκάφος θα λάβει εντολή να απενεργοποιήσει όλα τα συστήματά του όταν φτάσει στην τελική του θέση.

Το σημείο προσεδάφισης δεν έχει ακόμα αποφασιστεί.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500087487

Μια φορά κι έναν καιρό … η Rosetta.

Η Rosetta «διηγείται» τις συναρπαστικές ανακαλύψεις που έκανε τα δυο τελευταία χρόνια, αφότου προσέγγισε τον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko, και τις προσπάθειες επικοινωνίας με την διαστημοσυσκευή Philae, ενώ αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για το φινάλε της αποστολής της:

http://physicsgg.me/2016/07/03/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ac-%ce%ba%ce%b9-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%81%cf%8c-%ce%b7-rosetta/

Η περιοχή Μά’ατ, ο τελικός προορισμός της Rosetta.

Στις 30 Σεπτεμβρίου 2016 η αποστολή του διαστημικού σκάφους Rosetta θα τερματιστεί με μια ελεγχόμενη πρόσκρουση πάνω στον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko. Η περιοχή στην οποία θα γίνει η πρόσκρουση βρίσκεται στον μικρό λοβό του κομήτη και ονομάζεται Μά’ατ (ή Μάατ, ή Μαγιέτ, προφέρεται Μουχ-αχτ από το όνομα θεάς , πρόκειται για το όνομα θεάς από το πολυθεϊστικό σύστημα της Αιγύπτου). Η περιοχή αυτή επιλέχθηκε γιατί διαθέτει ακόμα κάποια ενεργά σημεία εκτόξευσης υλικού στο διάστημα. Το διαστημικό σκάφος προγραμματίστηκε σε φθίνουσα ελλειπτική τροχιά μέχρι να πέσει στον κομήτη με χαμηλή ταχύτητα και θα συλλέγει δεδομένα μέχρι να καταστραφεί από την πρόσκρουση.

πηγή: http://blogs.esa.int/rosetta/2016/07/21/final-destination-maat-region/

Η Rosetta αποχαιρέτησε το μικρό ρομπότ Philae

 

#GoodbyePhilae from @BBC Science! pic.twitter.com/tmHDb50sXy

 

— BBC The Sky at Night (@BBCStargazing) July 27, 2016

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA):

«Σήμερα, οι επικοινωνίες με το Philae διακόπηκαν. Είναι το τέλος μίας συγκλονιστικής αποστολής που στέφθηκε από επιτυχία. Διατηρούσαμε αυτήν την επαφή κατά κάπως συμβολικό τρόπο της γαλλικής διαστημικής υπηρεσίας CNES στην Τουλούζη.

Όμως η Rosetta, που συνοδεύει τον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko, απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον Ήλιο και τα ηλιακά πάνελ της δέχονται όλο και λιγότερο ηλιακό φως. Κατά συνέπεια, χρειάζεται εξοικονόμηση ενέργειας ώστε η Rosetta να συνεχίσει τα τροφοδοτεί τα δέκα της όργανα, εξηγούν οι ειδικοί.

Έπειτα από ταξίδι δέκα ετών ως επιβάτης της Rosetta, το ρομπότ Philae προσεδαφίστηκε τον Νοέμβριο 2014 στην επιφάνεια του κομήτη. Μετά από μερικές αναπηδήσεις, το ρομπότ σταθεροποιήθηκε, αλλά σε μία σκιερή πλευρά του κομήτη.

Εξοπλισμένο με δέκα όργανα, εργάστηκε για 60 ώρες πριν αποκοιμηθεί ελλείψει ενέργειας. Ξύπνησε τον Ιούνιο 2015, αλλά δεν μετέδωσε σήματα από τις 9 Ιουλίου. Τον Φεβρουάριο, οι υπεύθυνες για το Philae ομάδες είχαν ήδη αποφασίσει να μην του στείλουν πλέον εντολές , αλλά διατηρούσαν τη σύνδεση για προληπτικούς λόγους.

http://physicsgg.me/2016/07/24/%ce%b7-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%87%ce%ae-%ce%bc%ce%ac%ce%b1%cf%84-%ce%bf-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%bf%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%cf%84/

Βρέθηκε η διαστημοσυσκευή Philae.

Το ευρωπαϊκό διαστημικό ρομπότ Philae, τα ίχνη του οποίου είχαν χαθεί στον κομήτη 67P μετά την επεισοδιακή προσεδάφισή του, το Νοέμβριο του 2014, εντοπίστηκε από μια κάμερα του μητρικού διαστημικού οχήματος Rosetta, ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA).

«Λιγότερο από ένα μήνα πριν από το τέλος της αποστολής Rosetta, η κάμερα υψηλής ανάλυσης του διαστημικού σκάφους αποκάλυψε ότι το ρομπότ Philae έχει σφηνώσει σε ένα σκοτεινό ρήγμα του κομήτη 67P», ανέφερε στον ιστότοπό της η ESA.

Η ανακάλυψη πάντως «δεν αλλάζει τίποτα» για το ρομπότ-εργαστήριο, η αποστολή του οποίου έχει ολοκληρωθεί.

Από τις 27 Ιουλίου η Rosetta είχε σταματήσει τις προσπάθειές της να επικοινωνήσει ξανά με το ρομποτάκι, το οποίο έχει σιγήσει από το καλοκαίρι του 2015.

Η κάμερα Όσιρις πλησίασε σε απόσταση 2,7 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του κομήτη για να τραβήξει αυτή τη φωτογραφία που δείχνει καθαρά το ρομπότ και δύο από τα τρία σκέλη προσγείωσης.

«Το Philae βρίσκεται στη βάση ενός απόκρημνου βράχου», δήλωσε ο Φιλίπ Γκοντόν, επικεφαλής του σχεδίου Rosetta στη CNES, τη γαλλική διαστημική υπηρεσία.

Μετά την ιστορική προσεδάφισή του στον κομήτη, στις 12 Νοεμβρίου 2014, και αφού αναπήδησε αρκετές φορές, το ρομποτάκι κατέληξε σε ένα ρήγμα, πεσμένο στο πλάι, με το ένα πόδι στον αέρα και τις κεραίες του σε οριζόντια θέση. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, ήταν αδύνατον να επικοινωνήσει με το μητρικό σκάφος, αφού έσβησαν οι μπαταρίες του.

Στις 30 Σεπτεμβρίου η Rosetta, που συνοδεύει το Philae στο ταξίδι του τα δύο τελευταία χρόνια, θα αρχίσει να κατεβαίνει προς τον κομήτη και θα προσεδαφιστεί ελεγχόμενα. Αυτό θα είναι το τέλος της διαστημικής περιπέτειάς της.

Σε λιγότερο από ένα μήνα η αποστολή εξερεύνησης του κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko από το διαστημικό σκάφος Rosetta θα τερματιστεί. Το τέλος θα έρθει με μια ελεγχόμενη πρόσκρουση πάνω στον κομήτη.

Μέχρι τότε οι κάμερες της Rosetta φωτογραφίζουν την επιφάνεια του κομήτη.

Έτσι, οι φωτογραφίες που λήφθηκαν στις 2 Σεπτεμβρίου, 2,7 χιλιόμετρα από την επιφάνεια του κομήτη, αποκάλυψαν την διαστημοσυσκευή Philae, που προσγειώθηκε στον κομήτη στις 12 Νοεμβρίου 2014, αλλά στη συνέχεια χάθηκε η επαφή του.

«Αυτή η αξιοσημείωτη ανακάλυψη έρχεται στο τέλος μιας μακράς και επίπονης αναζήτησης» , λέει ο Patrick Martin, υπεύθυνος της αποστολή της ESA. «Νομίζαμε πως το Philae είχε χαθεί για πάντα. Είναι απίστευτο που φωτογραφήθηκε την τελευταία στιγμή». Έχοντας πλέον στην διάθεσή τους την ακριβή θέση του Philae οι επιστήμονες θα μπορέσουν να αναθεωρήσουν τις πληροφορίες που έλαβαν από την διαστημοσυσκευή, για το χρονικό διάστημα που λειτουργούσε, και να πάρουν πολύ καλύτερη ανάλυση από αυτές.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500099322

Vangelis: Rosetta Timeline

Η μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου για τη Rosetta.

Κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ του Βαγγέλη Παπαθανασίου (Vangelis) με τίτλο Rosetta. Είναι εμπνευσμένο από την ομώνυμη διαστημική αποστολή της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, που έθεσε διαστημικό σκάφος σε τροχιά γύρω από κομήτη, και επιπλέον προσγείωσε την διαστημοσυσκευή Philae, στην επιφάνειά του. Ένα επίτευγμα μοναδικό στην μέχρι σήμερα ιστορία της ανθρωπότητας.

Η αποστολή του διαστημικού σκάφους Rosetta ολοκληρώνεται στις στις 30 Σεπτεμβρίου. Η Rosetta θα ακολουθήσει την προσεδάφιση της διαστημοσυσκευής Philae στον κομήτη θα πέσει στην επιφάνεια του κομήτη 67P/C-G με μια ελεγχόμενη σύγκρουση.

Κατά τη διάρκεια αυτής της καθόδου, θα είναι δυνατές μοναδικές επιστημονικές παρατηρήσεις, όπως πολύ υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες και ευαίσθητες μετρήσεις των αερίων και της σκόνης του κομήτη, από τις πιο κοντινές αποστάσεις της Rosetta από τον κομήτη μέχρι κι από την επιφάνεια (σχεδόν) του 67P/C-G.

http://physicsgg.me/2016/09/23/vangelis-rosetta-timeline/

15 απαντήσεις σχετικά με το μεγάλο φινάλε της Rosetta.

1. Γιατί τερματίζεται η αποστολή;

Η απόφαση τερματισμού της αποστολής Rosetta στις 30 Σεπτεμβρίου λήφθηκε τελικά ως αποτέλεσμα της ολοένα αυξανόμενης απόστασης του διαστημικού σκάφους από τον Ήλιο. Ο κομήτης 67P/C-G, άρα και η Rosetta, θα ξεπεράσει την τροχιά του Δία, με αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά η ηλιακή ενέργεια με την οποία λειτουργεί το σκάφος και τα όργανά του. Επιπλέον, από τις αρχές Οκτωβρίου, ο ήλιος θα βρίσκεται μεταξύ της γης και της Rosetta, κάτι που θα μειώσει δραστικά τις δυνατότητες επικοινωνίας-αποστολής επιστημονικών δεδομένων για περίπου ένα μήνα. Σε συνδυασμό με τη γήρανση του διαστημικού σκάφους, δεδομένου ότι υφίσταται το σκληρό περιβάλλον του διαστήματος για πάνω από 12 χρόνια – ενώ για δυο τουλάχιστον χρόνια «ταλαιπωρούνταν από την σκόνη» του κομήτη – είναι γεγονός πως η Rosetta φτάνει στο τέλος της ζωής της και έτσι η 30η Σεπτεμβρίου θεωρήθηκε η καλύτερη ημερομηνία για να ολοκληρώσει την αποστολή της.

2. Με ποιο τρόπο θα τελειώσει η αποστολή;

Η Rosetta θα πέσει στην επιφάνεια του κομήτη 67P/C-G με μια ελεγχόμενη σύγκρουση. Κατά τη διάρκεια αυτής της καθόδου, θα είναι δυνατές μοναδικές επιστημονικές παρατηρήσεις, όπως πολύ υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες και ευαίσθητες μετρήσεις των αερίων και της σκόνης του κομήτη, από τις πιο κοντινές αποστάσεις της Rosetta από τον κομήτη – μέχρι κι από την επιφάνεια (σχεδόν) του 67P/C-G.

3. Γιατί δεν βάζουν την Rosetta ξανά σε κατάσταση αδρανοποίησης, για να εξοικονομηθεί ενέργεια;

Σε αντίθεση με τον Ιούνιο του 2011, όταν η Rosetta τέθηκε επί 31 μήνες σε «χειμερία νάρκη», στο μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής του ταξιδιού προς τον κομήτη, αυτή τη φορά κινείται μαζί με τον κομήτη – και γύρω από αυτόν. Η μέγιστη απόσταση του κομήτη 67P / Churyumov-Gerasimenko από τον Ήλιο (πάνω από 850 εκατομμύρια χιλιόμετρα) είναι μεγαλύτερη από την απόσταση που διάνυσε μέχρι τώρα η Rosetta. Και είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει αρκετή ενέργεια που θα μπορούσε να εγγυηθεί ότι μέχρι το πιο μακρινό σημείο οι θερμαντήρες της Rosetta θα είναι σε θέση να την κρατήσουν αρκετά ζεστή ώστε να «επιβιώσει». Αντί να διακινδυνευθεί μια πολύ μεγάλης διάρκειας αδρανοποίηση, από την οποία το σκάφος πολύ δύσκολα θα επανερχόταν, μετά από διαβούλευση η επιστημονική ομάδα της Rosetta το 2014, αποφάσισε ότι το σκάφος θα ακολουθήσει την μοίρα της διαστημοσυσκευής Philae πέφτοντας πάνω στον κομήτη.

4. Σε ποιο σημείο του κομήτη θα πέσει το διαστημικό σκάφος και γιατί;

Η Rosetta θα ολοκληρώσει την αποστολή της με ελεγχόμενη πτώση στην περιοχή Ma’at, στο μικρό λοβό του κομήτη 67P / Churyumov-Gerasimenko. Η περιοχή επιλέχθηκε γιατί παρουσιάζει μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον: εκεί βρίσκονται αρκετά σημεία εκτόξευσης υλικού από τον κομήτη προς το διάστημα – ενεργοί κρατήρες πλάτους 100 μέτρων και βάθους 50 μέτρων.Τα τοιχώματα αυτών των «λάκκων» παρουσιάζουν ακανόνιστες («ανατριχιαστικές») δομές (τα επονομαζόμενα goosebumps), που έχουν μέγεθος λίγων μέτρων, τα οποία θα μπορούσαν να είναι οι υπογραφές των αρχέγονων υλικών που συγχωνεύτηκαν για να δημιουργήσουν τον κομήτη στις πρώτες φάσεις του ηλιακού μας συστήματος. Συνεπώς οι επιστήμονες θα πάρουν φωτογραφίες αυτής της περιοχής με υψηλή ευκρίνεια, μαζί με πληροφορίες σχετικά με τη σκόνη, τα αέρια, και το κοντινό περιβάλλον των κρατήρων, κάτι που θα τους βοηθήσει να κατανοήσουν τη σχέση τους με την παρατηρούμενη δραστηριότητα του κομήτη, αλλά και να μάθουν περισσότερα για το πώς σχετίζονται με τον σχηματισμό και την εξέλιξη του κομήτη. Γι αυτό επιλέχθηκε μια τροχιά για το σκάφος Rosetta, έτσι ώστε να πετάξει πάνω από τους κρατήρες εκτόξευσης υλικού, και να προσεδαφιστεί σε μια ομαλή περιοχή ανάμεσα σε δυο από αυτούς τους κρατήρες.

5. Με πόση ακρίβεια είναι δυνατόν να προσεγγιστεί το προγραμματισμένο σημείο προσεδάφισης στον κομήτη;

Υπάρχει μια σειρά από αβεβαιότητες που συνδέονται με την κάθοδο της Rosetta, συμπεριλαμβανομένης της ακριβούς χρονικής στιγμής της σύγκρουσης και της διάρκειας των τελικών κρίσιμων ελιγμών, την απόσταση από τον κομήτη εκείνη τη στιγμή, το ανομοιογενές βαρυτικό πεδίο του κομήτη, καθώς και οι επιπτώσεις στο διαστημικό σκάφος από την εκτόξευση υλικού από τον κομήτη. Έχει μελετηθεί ένα μεγάλο εύρος πιθανών τροχιών λαμβάνοντας υπόψιν όλες τις δυνατές παραλλαγές των παραμέτρων, η κάθε μία από τις οποίες οδηγούν σε διαφορετικό σημείο προσεδάφισης. Οι καλύτερες εκτιμήσεις προβλέπουν ότι η Rosetta θα πέσει μέσα σε μια περιοχή σχήματος έλλειψης, 700×500 μέτρα.

6. Γιατί δεν σχεδιάστηκε να πέσει κατευθείαν μέσα σε έναν κρατήρα;

Για ληφθούν οι καλύτερες δυνατές φωτογραφίες από τη Rosetta κατά τη διάρκεια της καθόδου της, το διαστημικό σκάφος και το στοχευμένο σημείο προσγείωσης πρέπει να βρίσκονται στο φως του ήλιου, έτσι ώστε να τροφοδοτείται με ηλιακή ενέργεια αλλά και να υπάρχει ο κατάλληλος φωτισμός. Οι εσωτερικοί χώροι των κρατήρων του κομήτη 67P/C-G βρίσκονται στο σκοτάδι, όταν δεν προσπίπτει μέσα τους απευθείας το φως του ήλιου. Επιπλέον, πέφτοντας δίπλα από τους κρατήρες διασφαλίζεται, κατά πάσα πιθανότητα, ότι τα τελικά δεδομένα θα εκπεμφθούν πίσω στη Γη, εφόσον το διαστημικό σκάφος πρέπει να βρίσκεται σε ορίζοντα ορατότητας μέχρι την πρόσπτωση. Ωστόσο, δεδομένης της αβεβαιότητας για το ακριβές σημείο πτώσης, που περιγράφηκε παραπάνω, δεν αποκλείεται η περίπτωση η Rosetta να καταλήξει μέσα σε έναν «λάκκο».

7. Το σημείο πρόσπτωσης της Rosetta θα είναι κοντά στο σημείο που «αναπαύεται» η διαστημοσυκευή Philae, έτσι ώστε κατά τη διάρκεια της καθόδου της να φωτογραφηθεί το Philae;

Το σημείο πρόσπτωσης της Rosetta βρίσκεται στον μικρό λοβό του κομήτη, αλλά στην αντίθετη πλευρά από το μέρος που βρίσκεται η διαστημοσυσκευή Philae. Για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω η πορεία της Rosetta κατά την κάθοδό της δεν είναι δυνατόν να περάσει πάνω από την θέση του Philae.

8. Πως προγραμματίζονται οι τελικοί χειρισμοί και οι καθοριστικές λειτουργίες κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών της αποστολής;

Από τις 24 Σεπτεμβρίου, η Rosetta άρχισε να ίπταται σε μια νέα τροχιά εύρους 16×23 km, η οποία θα χρησιμοποιήθηκε για την προετοιμασία και τον καθορισμό της τελικής καθόδου. Το βράδυ της 29ης Σεπτεμβρίου (20:50 UTC) ένας ελιγμός θα βάλει την Rosetta σε πορεία σύγκρουσης με τον κομήτη 67P/C-G, ξεκινώντας την κατάβαση από ύψος 19 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια του κομήτη. Το σκάφος θα πέσει ελεύθερα προς τον κομήτη, χωρίς περαιτέρω μανούβρες, συλλέγοντας επιστημονικά δεδομένα κατά τη διάρκεια της καθόδου.H πρόσκρουση με τον κομήτη αναμένεται στις 30 Σεπτεμβρίου (στις 10:40 UTC), με εκτιμώμενο σφάλμα ± 20 λεπτά. Καθώς ο χρόνος που χρειάζεται το σήμα για να φτάσει από τον κομήτη 67P/CG στη Γη εκείνη την ημέρα θα είναι 40 λεπτά, η επιβεβαίωση της πρόσκρουσης στη Γη αναμένεται να γίνει, στις 11:20 UTC, και πάλι με εκτιμώμενο σφάλμα ± 20 λεπτά. Αυτή η αβεβαιότητα αναμένεται ότι θα μειωθεί καθώς θα πλησιάζουμε προς το τέλος της προετοιμασίας για την τελική κάθοδο.

9. Ποια επιστημονικά όργανα θα λειτουργούν κατά τη διάρκεια της καθόδου;

Ο σχεδιασμός για τις επιστημονικές έρευνες που πρέπει να γίνουν κατά τη διάρκεια της καθόδου είναι ακόμα σε εξέλιξη, και εξαρτάται από την ποσότητα της διαθέσιμης ισχύος από τους ηλιακούς συλλέκτες της Rosetta, την ενέργεια που απαιτεί το κάθε όργανο για τη λειτουργία του, και τον δυνατό ρυθμό μετάδοσης δεδομένων σε μια ημέρα. Προς το παρόν, αναμένεται ότι οι τελικές παρατηρήσεις θα περιλαμβάνουν φωτογραφίες και μετρήσεις των ιδιοτήτων των αερίων, της σκόνης και της σύστασης του κομήτη.

10. Ποια δεδομένα θα είναι διαθέσιμα την ημέρα της τελικής καθόδου;

Για προφανείς λόγους, όλα τα επιστημονικά δεδομένα που συλλέγονται κατά τη διάρκεια της καθόδου πρέπει να αναμεταδίδονται πίσω στη Γη σε σχεδόν πραγματικό χρόνο. Η μετάδοση των δεδομένων θα σταματήσει (μάλλον) με την πρόσκρουση του σκάφους στον κομήτη. Αναμένεται ότι μερικά από αυτά τα δεδομένα, κυρίως κάποιες από τις εικόνες, θα είναι διαθέσιμες για το κοινό, το συντομότερο δυνατό, αφού ολοκληρωθεί η απαραίτητη επεξεργασία.

11. Άπαξ και το διαστημικό σκάφος βρεθεί στην επιφάνεια του κομήτη, υπάρχει πιθανότητα επικοινωνίας με αυτό;

Όταν η Rosetta χτυπήσει την επιφάνεια του κομήτη, τα βασικά του συστήματα θα απενεργοποιηθούν, συμπεριλαμβανομένου και του κύριου πομπού του, και δεν θα είναι δυνατή κάποια αυτοματοποιημένη επανεκκίνηση των συστημάτων λειτουργίας. Άλλωστε από την σύγκρουση της Rosetta στην επιφάνεια του κομήτη είναι πολύ πιθανό η κεραία επικοινωνίας να καταστραφεί ή να πάψει να είναι στραμμένη προς τη Γη, καθιστώντας την επικοινωνία εκ των πραγμάτων αδύνατη.

12. Πώς θα ξέρουμε ότι Rosetta έφτασε στην επιφάνεια του κομήτη;

Όταν Rosetta “ξύπνησε” στις 20 Ιανουαρίου 2014, η ανανέωση της επαφής της με τη Γη σηματοδοτήθηκε με την εμφάνιση μιας αιχμής στην επίγεια οθόνη αναλυτή φάσματος, στην αναμενόμενη συχνότητα. Αντίθετα, όταν η Rosetta φθάσει στην επιφάνεια του κομήτη στις 30 Σεπτεμβρίου και ο κύριος πομπός απενεργοποιηθεί, αυτή η αιχμή θα πρέπει να εξαφανιστεί από την οθόνη, επιβεβαιώνοντας το γεγονός της πρόσκρουσης.

13. Με ποια ταχύτητα θα φτάσει η Rosetta στην επιφάνεια του κομήτη;

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του σχεδιασμού της τροχιάς πρόσπτωσης είναι να ελαχιστοποιηθεί η σχετική ταχύτητα του διαστημικού , ως προς την επιφάνεια του κομήτη, κατά την πρόσκρουση. Το τωρινό σενάριο προβλέπει ότι η ταχύτητα κατά την κρούση θα είναι περίπου 90 cm/s, περίπου η ταχύτητα περπατήματος ενός ανθρώπου. Υπενθυμίζεται ότι η Rosetta δεν είχε σχεδιαστεί για να εκτελέσει προσεδάφιση, και μερικά από τα εξαρτήματά της, συμπεριλαμβανομένων των ηλιακών συλλεκτών της με εύρος 32 μέτρα, θα καταστραφούν από την πρόσκρουση. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα η απώλεια κινητικής ενέργειας της μη ελαστικής κρούσης να είναι τέτοια ώστε, πιθανότατα η ταχύτητα αναπήδησης να μην ξεπεράσει την ταχύτητα διαφυγής από το πεδίο βαρύτητας του κομήτη 67P/C-G.

14. Θα ξέρουμε ότι η Rosetta δεν θα αναπήδησει προς το διάστημα μετά την πρόσκρουση;

Όχι, γιατί τα κύρια συστήματα της Rosetta, συμπεριλαμβανομένου και του βασικού πομπού της θα έχουν απενεργοποιηθεί την στιγμή της πρόσκρουσης.

15. Είναι δυνατόν το διαστημικό σκάφος να συγκρουστεί με τον κομήτη πριν από την 30η Σεπτεμβρίου;

Ναι. Προς το παρόν, το διαστημικό σκάφος πλησιάζει σε απόσταση το πολύ δύο χιλιόμετρα περίπου από την επιφάνεια του κομήτη. Η περίπλοκη αλληλεπίδραση του διαστημικού σκάφους με το ανομοιογενές βαρυτικό πεδίο του κομήτη και την ύλη που εκτοξεύεται από την επιφάνεια μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Έτσι, υπάρχουν σίγουρα πιθανότητες το σκάφος να χαθεί πριν τις 30 Σεπτεμβρίου.

Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ:www.esa.int

http://www.esa.int/Our_Activities/Space_Science/Rosetta/Rosetta_s_grand_finale_frequently_asked_questions

http://physicsgg.me/2016/09/26/15-%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf-%cf%86%ce%b9%ce%bd%ce%ac%ce%bb/

ESA Euronews: Αντίστροφη μέτρηση για την τελευταία αποστολή (και το τέλος) της Rosetta

Αντίστροφη μέτρηση για την τελευταία αποστολή (και το τέλος) της Rosetta.

Σε λίγες ημέρες η αποστολή του διαστημικού σκάφους Rosetta του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος φτάνει στο τέλος της.

Αυτό θα συμβεί με τον πιο ασυνήθιστο τρόπο, καθώς το σκάφος αργά αλλά αποφασιστικά θα προσκρούσει επάνω στον κομήτη, σε τροχιά γύρω από τον οποίον "βρισκόταν την τελευταία διετία".

Αυτή η αποστολή ήταν γεμάτη εκπλήξεις. Η πρώτη ήταν όταν η Rosetta έκανε τους πάντες να προσδοκούν ότι ξυπνήσει από την μακρά χειμερία νάρκη στην οποία είχε πέσει.

Στην συνέχεια, τον Νοέμβριο του 2014, το μικροσκοπικό ερευνητικό σκάφος Philae της Rosetta προσεδαφίστηκε στον κομήτη. Αναπήδησε δύο φορές και στην συνέχεια εξαφανίστηκε η οπτική επαφή μαζί του.

Τι ακολούθησε; Δυο χρόνια επιστημονικών ερευνών καθώς η Rosetta έκανε μετρήσεις στον κομήτη κατά την κοντινότερη προσέγγισή του στον ήλιο.

Μετά άλλη μια έκπληξη, μόλις πριν από μερικές ημέρες, όταν το Philae τελικά εντοπίστηκε σε μια σκιερή γωνιά του κομήτη. Τι ακολουθεί;

Ο Πάολο Φέρι, επικεφαλής της αποστολής της Rosetta εξηγεί: «Σκοπεύουμε να προσεδαφιστούμε στον κομήτη για ακόμα μια φορά, αυτή τη φορά με το μητρικό διαστημικό σκάφος». Το δραματικό τέλος αναμένεται την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου.Εκείνη την ημέρα η Rosetta θα θέσει τον εαυτό της σε σκόπιμη πορεία σύγκρουσης με τον κομήτη.

Η Αρμέλ Χουμπότ, μηχανικός, εξηγεί επιδεικνύοντας ένα μοντέλο προσομοίωσης του "κομήτη", εξηγεί: «Αν πάρουμε ένα μοντέλο του κομήτη, στην "κεφαλή" της πάπιας υπάρχει αυτή η περιοχή που λέγεται Ma'at, η οποία είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή γιατί είναι μια πολύ ενεργή περιοχή. Για την ακρίβεια, σε αυτήν την πλευρά υπάρχουν δύο περιοχές, αυτό που λέμε "λάκκους", τρύπες που παράγουν αέρια και σκόνη. Ο σκοπός μας είναι να έρθει η Rosetta και να προσεδαφιστεί κοντά σε αυτές τις τρύπες».

Χάρη στους άγρυπνους φρουρούς της, η Rosetta έχει καταφέρει εδώ και 12 χρόνια να αντισταθεί στο χώρο. Ωστόσο, δεν θα είναι σε θέση να αντέξει και αυτήν την φορά.

Η Αρμέλ Χουμπότ προσθέτει: «Η δομή ενός δορυφόρου είναι πολύ ελαφριά και πολύ εύθραυστη. Η Rosetta συγκεκριμένα δεν κατασκευάστηκε για να είναι σε θέση να αντέξει τη βαρύτητα, γιατί είναι ένας δορυφόρος σε τροχιά γύρω από έναν κομήτη, ένα μικρό αδύναμο σώμα. Κατά τη στιγμή της πρόσκρουσης, η Rosetta θα συνθλιβεί. Οι ηλιακοί συλλέκτες και η κεραία θα βρεθούν επάνω στην επιφάνεια του κομήτη. Η Rosetta θα παραμείνει για πάντα στον κομήτη, επειδή δεν υπάρχει τρόπος για να την πάρουμε από την επιφάνεια του κομήτη».

Κάπου εδώ η αποστολή τερματίζεται γιατί καθώς η Rosetta ακολουθεί τον κομήτη που απομακρύνεται από τον Ήλιο, το διαστημικό σκάφος θα έχει ολοένα και λιγότερη ενέργεια από τους ηλιακούς συλλέκτες του. Για τους ειδικούς επιστήμονες, αυτό το τέλος δίνει μια μοναδική ευκαιρία για να ληφθούν στοιχεία και φωτογραφίες.

Ο Ματ Τέιλορ εξηγεί: «Η προοπτική που έχουμε τώρα, με αυτήν την βουτιά από ύψος περίπου 20 χιλιομέτρων πάνω από τον κομήτη ως το έδαφός του είναι κάτι φανταστικό. Μας δίνει αυτή την μοναδική εικόνα του πως είναι το κώμα, η εξωτερική ατμόσφαιρα του κομήτη, μέχρι και την επιφάνεια. Αυτό θα μας δώσει πληροφορίες για κάτι που δεν είχαμε ποτέ στο παρελθόν».

Η Rosetta θα στείλει πίσω φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης από μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη του κομήτη, προσφέροντάς μας μια εικόνα από μέσα από αυτό το αρχαίο κομμάτι σκόνης και πάγου που έχει απομείνει από το πρώιμο ηλιακό σύστημα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι θεμελιώδες να ληφθούν εικόνες υψηλής ανάλυσης, αλλά για να συμβούν όλα αυτά, η Rosetta θα πρέπει να επιβιώσει τις τελευταίες ημέρες, καθώς θα πετά κοντά στον κομήτη και θα ολοκληρώνει την τελική της κάθοδο.

Ο Αντρέα Ατσομάτζο, διευθυντής πτήσης της Rosetta αναφέρει: «Όταν πετάς τόσο κοντά στην επιφάνεια του κομήτη, ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να έχεις προβλήματα στην πλοήγηση, συνεπώς στο να προβλέψεις σε ποιο σημείο θα είναι η Rosetta γύρω από τον πλανήτη. Αυτό που κάνουμε τώρα τεχνικά είναι πολύ πιο απαιτητικό σε σχέση με την ημέρα της προσεδάφισης του Philae. Στην τελική κάθοδο δεν θα υπάρχει χρόνος να γίνουν ρυθμίσεις. Η ομάδα θα πάρει απλά τις πληροφορίες και θα προσεύχεται για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα».

Ο Πάολο Φλερι, επικεφαλής της επιχείρησης, αναφέρει: «Αν είμαστε τυχεροί, θα έχουμε σήμα μέχρι τέλους. Δεν γνωρίζουμε με ποιο μέρος του διαστημικού σκάφους θα γίνει η προσεδάφιση, ποιο θα ακουμπήσει πρώτο την επιφάνεια του κομήτη. Συνεπώς, θα μπορούσε να γίνει με έναν ηλιακό συλλέκτη, οπότε στην συνέχεια η συμπεριφορά όλου του σκάφους διαταράσσεται. Μπορεί να χάσουμε το σήμα. Με απλά λόγια, είναι πολύ δύσκολο να γίνει πρόβλεψη για τα τελευταία λεπτά. Τελικά, όταν θα είναι στην επιφάνεια, θα χάσουμε το σήμα. Το διαστημικό σκάφος θα προγραμματιστεί γι 'αυτό, γιατί δεν θέλουμε να αφήσουμε ένα ενεργό διαστημικό σκάφος στον κομήτη που στη συνέχεια θα μπορούσε να μολύνει το περιβάλλον των ραδιοσυχνοτήτων. Συνεπώς, θα σταματήσει από μόνο του την λειτουργία του και αυτό θα είναι το τέλος της αποστολής».

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/09/ESA_Euronews_Rosetta_heads_for_glorious_crash-landing

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/ESA_Euronews_Anthistrophe_mhetrese_gia_ten_teleytahia_apostolhe_kai_to_thelos_tes_Rosetta

Καλοκαιρινά πυροτεχνήματα στον κομήτη της Rosetta.

Οι σύντομες αλλά δυνατές εκρήξεις που έχουν παρατηρηθεί από τον κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko κατά τη διάρκεια της πιο ενεργής περιόδου του τον τελευταίο χρόνο, έχουν μελετηθεί ως προς την προέλευση τους, πάνω στην επιφάνεια του κομήτη.

Κατά την διάρκεια των τριών μηνών που επικεντρώθηκε γύρω από την κοντινότερη προσέγγιση του κομήτη στον Ήλιο, στις 13 Αυγούστου 2015, η κάμερα της Rosetta απαθανάτισε 34 εκρήξεις.

Αυτά τα βίαια γεγονότα είναι πιο πάνω από τους συνηθισμένους πίδακες και ροές υλικών, που φαίνονται να «τρέχουν» από τον πυρήνα του κομήτη. Αυτά ξεκινάνε και σταματάνε με ακριβή επαναληψιμότητα από τη μια περιστροφή του κομήτη στην επόμενη, συγχρονισμένα με την άνοδο και πτώση του φωτισμού του Ήλιου.

Σε αντίθεση, οι εκρήξεις είναι πολύ περισσότερο φωτεινές από τους συνηθισμένους πίδακες -ξαφνικές, σύντομες, ταχύτατες εκπομπές σκόνης. Οι εκρήξεις απεικονίζονται συνήθως σε μία μόνο εικόνα, δείχνοντας ότι έχουν διάρκεια ζωής λιγότερη από το διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών εικόνων – συνήθως 5 έως 30 λεπτά.

Μία τυπική έκρηξη θεωρείται ότι απελευθερώνει 60-260 τόνους υλικού σε αυτά τα λίγα λεπτά.

Κατά μέσο όρο, οι εκρήξεις γύρω από την κοντινότερη προσέγγιση στον Ήλιο συμβαίνουν μία φορά κάθε 30 ώρες – περίπου 2.4 περιστροφές του κομήτη. Κρίνοντας από την εμφάνιση της ροής της σκόνης, οι εκρήξεις μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες.

Ένας τύπος εκρήξεων σχετίζεται με έναν μακρύ, στενό πίδακα εκτεινόμενο μακριά από τον πυρήνα, ενώ ο δεύτερος περιλαμβάνει μια ευρεία, πλατιά βάση που απλώνεται πιο κοντά στον πυρήνα. Η τρίτη κατηγορία είναι ένα σύνθετο υβρίδιο των άλλων δύο.

"Καθώς οποιαδήποτε έκρηξη έχει μικρή διάρκεια ζωής και απαθανατίζεται σε μία μόνο εικόνα, δεν μπορούμε να πούμε αν η εικόνα τραβήχτηκε αμέσως πριν ξεκινήσει η έναρξη, ή αργότερα κατά την διαδικασία της έκρηξης", τονίζει ο Jean-Baptiste Vincent, κύριος συγγραφέας της εργασίας που δημοσιεύτηκε στις 23 Σεπτεμβρίου στο ερευνητικό περιοδικό Monthly Notices of the Astronomical Society.

"Σαν αποτέλεσμα, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτοί οι τρεις τύποι έκρηξης σχήματος «λοφίου» αντιστοιχούν σε διαφορετικούς μηχανισμούς, ή απλά σε διαφορετικά στάδια μίας μοναδικής διαδικασίας."

"Αλλά αν μία μόνο διαδικασία λαμβάνει μέρος, τότε η λογική ακολουθία εξέλιξης είναι ότι, αρχικά ένας μακρύς, στενός πίδακας σκόνης εκτοξεύεται με μεγάλη ταχύτητα, πιθανότατα από ένα περιορισμένο χώρο."

“Έπειτα, όσο η τοπική επιφάνεια γύρω από το σημείο εξόδου μεταβάλλεται, ένα μεγαλύτερο μέρος από νέο υλικό αποκαλύπτεται, εκτείνοντας τη «βάση» του λοφίου»."

"Τέλος, όταν η περιοχή της πηγής έχει αλλάξει τόσο όσο να μην μπορεί πια να υποστηρίξει τον στενό πίδακα, μόνο ένα ευρύ λοφίο επιβιώνει."

Η άλλη ερώτηση-κλειδί είναι πώς πυροδοτούνται αυτές οι εκρήξεις.

Η ομάδα ανακάλυψε ότι μόνο τα μισά από τα γεγονότα συνέβησαν σε περιοχές που αντιστοιχούν στις πρώτες πρωινές ώρες, καθώς ο Ήλιος ξεκίνησε να ζεσταίνει την επιφάνεια μετά από πολλές ώρες στο σκοτάδι.

Η ταχύτατη αλλαγή στην τοπική θερμοκρασία θεωρείται ότι πυροδοτεί θερμικές πιέσεις στην επιφάνεια που μπορεί να οδηγήσουν σε μια ξαφνική ρωγμή και αποκάλυψη ασταθούς υλικού. Αυτό το υλικό θερμαίνεται αρκετά γρήγορα και ατμοποιείται εκρηκτικά.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Kalokairinha_pyrotechnhemata_ston_komhete_tes_Rosetta

 

 

 

Οι αστρονόμοι απαθανάτισαν τον «αόρατο» κομήτη.

Εντοπίστηκε από ένα ρώσο ερασιτέχνη αστρονόμο στην Κριμαία, στις 11 Σεπτεμβρίου.

Επιστήμονες στο παρατηρητήριο Slooh, του Κονέκτικατ των Ηνωμένων Πολιτειών κατάφεραν να απαθανατίσουν τον «αόρατο» κομήτη C/2016 R3, τον οποίον εντόπισε ο ερασιτέχνης αστρονόμο Γκενάντι Μπορίσοφ στην Κριμαία.

«Δεν γνωρίζουμε αν θα επιζήσει από μια προσέγγιση με τον Ήλιο, αλλά αν τα καταφέρει, θα παραμείνει ως ένα από τα ουράνια σώματα που είναι εξαιρετικά δύσκολο να παρακολουθηθούν», αν «αποφασίσουμε κάτι τέτοιο», τονίζουν οι επιστήμονες.

Στις 12 Οκτωβρίου, το ουράνιο σώμα θα προσεγγίσει πάρα πολύ τον Ήλιο: θα βρεθεί ακριβώς στη μέση της απόστασης που χωρίζει τη Γη από τον Ήλιο. Στη συνέχεια θα αρχίσει να κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Ο Μπορίσοφ εντόπισε τον C/2016 R3 με ένα τηλεσκόπιο τύπου Margo που έχει εγκαταστήσει στην περιοχή Nauchny, στη Κριμαία. Πάντως, οι επιστήμονες τονίζουν ότι υπάρχουν υποψίες πως το ουράνιο σώμα είναι ο κομήτης C/1915 R1, που ανακαλύφθηκε το 1915 και δεν είχε εντοπιστεί έκτοτε.

Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι θα λύσουν το αίνιγμα αυτό όταν καταφέρουν να φωτογραφίσουν τον κομήτη τη στιγμή που θα περνά κοντά από τον Ήλιο.

http://www.pronews.gr/portal/20160928/genika/diastima/49/oi-astronomoi-apathanatisan-ton-aorato-komiti

Το μεγάλο φινάλε της αποστολής Rosetta.

Αφού προσέφερε θέαμα και σασπένς, όσο καμία άλλη αποστολή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), το σκάφος Rosetta, που εδώ και πάνω από δύο χρόνια ακολουθούσε κατά πόδας τον κομήτη 67Ρ Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο, ετοιμάζεται πλέον να ολοκληρώσει την αποστολή της με μια αργή «αυτοκτονία» για χάρη της επιστήμης.

Περίπου στις 14:20 ώρα Ελλάδας (συν/πλην 20 λεπτά) το μεσημέρι της Παρασκευής, η «Ροζέτα» θα πέσει στον κομήτη και θα χαθεί κάθε επαφή μαζί της. Λόγω της απόστασης, η επιβεβαίωση θα φθάσει στη Γη περίπου μια ώρα αργότερα.

Αθόρυβα πια, ό,τι έχει απομείνει από το Rosetta θα συνεχίσει να ταξιδεύει πάνω στον κομήτη, ο οποίος κατευθύνεται προς τον Δία, παρέα με το μικρό ρομπότ Philae (βάρους 100 κιλών και μεγέθους πλυντηρίου), το οποίο από το Νοέμβριο 2014 το Rosetta είχε κατεβάσει στην επιφάνεια του κομήτη, αλλά αυτό μετά από λίγο σφηνώθηκε σε μια ρωγμή και έκτοτε σίγησε (15 Νοεμβρίου).

Ήδη, στις 24 Σεπτεμβρίου δόθηκε η εντολή από το κέντρο ελέγχου της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας, ώστε το Rosetta να κάνει την κατάλληλη «μανούβρα», που θα της επιτρέψει να αρχίσει από ύψος 20 χιλιομέτρων την αργή κάθοδό της προς τον κομήτη, η οποία θα ολοκληρωθεί την Πέμπτη.

Η κάθοδος είναι σκοπίμως πολύ αργή (σχεδόν ένα μέτρο ανά δευτερόλεπτο), έτσι ώστε οι επιστήμονες να αξιοποιήσουν τα διάφορα όργανα και κάμερες της «Ροζέτα», όσο αυτή είναι ακόμη εν ζωή, προκειμένου να μελετήσουν τον κομήτη από όσο γίνεται πιο κοντινή απόσταση. Το σημείο πρόσκρουσης που έχει επιλεγεί στη, κεφαλή του κομήτη, η οποία είναι γεμάτη μεγάλες τρύπες διαμέτρου άνω των 100 μέτρων, είναι η περιοχή Μάατ από όπου εκτοξεύονται αέρια.

Από τον Μάρτιο 2004, που ξεκίνησε, από το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο Κουρού στη Γαλλική Γουιάνα, το ιστορικό ταξίδι του Rosetta, η οποία διάνυσε περισσότερα από έξι δισεκατομμύρια χιλιόμετρα στο διάστημα, κράτησε περίπου 12,5 χρόνια, εξάπτοντας το ενδιαφέρον του κοινού διεθνώς. Ήταν, άλλωστε, η πρώτη φορά που ένα διαστημικό σκάφος όχι μόνο κυνήγησε ένα κομήτη και τέθηκε σε τροχιά γύρω του (Αύγουστος 2014), αλλά επίσης, τρεις μήνες αργότερα, έστειλε στην επιφάνειά του ένα μικρό ρομπότ - έστω κι αν αυτό λειτούργησε τελικά για λίγο μόνο διάστημα.

Οι επιστήμονες έχουν ήδη στα χέρια τους πληθώρα επιστημονικών δεδομένων που δεν έχουν ακόμη αναλύσει και σε αυτά θα προστεθούν πολλά ακόμη κατά την τελική φάση της αποστολής αυτή την εβδομάδα.

Το Rosetta -άλλη μια πρωτιά- ήταν το πρώτο σκάφος που κινήθηκε πέρα από τη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ 'Αρη-Δία μόνο με την ηλιακή ενέργεια που έπαιρνε από τους συλλέκτες της. Όμως αυτό ήταν και το αδύναμό σημείο της. Καθώς η τροχιά του κομήτη 67Ρ τον απομακρύνει πλέον από τον Ήλιο, το Rosetta δεν έχει πλέον άλλες δυνάμεις. Επιλέχθηκε έτσι η λύση της «χρήσιμης αυτοκτονίας», ώστε ακόμη και με τον θάνατό της να συνεισφέρει στην επιστημονική γνώση.

Το Rosetta έχει εμπνεύσει ακόμη και καλλιτέχνες. Ο Έλληνας μουσικός Βαγγέλης Παπαθανασίου (γνωστός διεθνώς ως Vangelis), ο οποίος έχει μακρά σχέση συνεργασίας με την ESA, μόλις κυκλοφόρησε το νέο ομώνυμο άλμπουμ του "Rosetta".

 

Οι άλλες διαστημικές αποστολές σε κομήτες και αστεροειδείς

· Giotto: Η πρώτη διαστημοσυσκευή (από την ΕSA) που έκανε παρατήρηση ενός κομήτη από κοντά, όταν το 1986 πλησίασε σε απόσταση μερικών εκατοντάδων χιλιομέτρων τον κομήτη του Χάλεϊ.

· Deep Impact: Το σκάφος της NASA προσέγγισε τον κομήτη Τέμπελ 1 το 2005 και εκτόξευσε πάνω του μια βολίδα 370 κιλών. Η έκρηξη εκτίναξε στο διάστημα σκόνη από τον πυρήνα του κομήτη, η οποία μετά μελετήθηκε με τις κάμερες του σκάφους.

· Stardust: Το μικρό σκάφος της NASA εκτοξεύθηκε το 1999, συνέλλεξε δείγματα σκόνης από τον κομήτη Wild 2 και τα έφερε πίσω στη Γη το 2006.

· Hayabusa 2: Η ιαπωνική διαστημοσυσκευή εκτοξεύθηκε το 2014 και προγραμματίζεται να φθάσει στον αστεροειδή Ριούγκου το 2018. Θα χρησιμοποιήσει μια εκρηκτική συσκευή για να πάρει δείγματα από την επιφάνειά του και να τα επιστρέψει στη Γη το 2020.

· Osiris-REx: Το σκάφος της NASA εκτοξεύθηκε προ εβδομάδων με κατεύθυνση τον αστεροειδή Μπενού και στόχο να συλλέξει δείγματα και να τα φέρει στη Γη το 2023.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500104324

Η επική αποστολή Rosetta συνετρίβη στο σκοτεινό αντικείμενο του πόθου της.

Έπειτα από 12 χρόνια περιπλάνησης στο Διάστημα και δύο χρόνια παρατήρησης του κομήτη 67P, η ιστορική ευρωπαϊκή αποστολή Rosetta αυτοκτόνησε πέφτοντας στο κατάμαυρο αντικείμενο του πόθου της.

Κινούμενο με ταχύτητα μόλις 3,6 χιλιομέτρων ανά ώρα, σε ρυθμό χαλαρού περπατήματος, το σκάφος διένυσε απόσταση 19 χιλιομέτρων και συνετρίβη στην επιφάνεια του κομήτη στις 14.20 ώρα Ελλάδας.

«Αντίο Rosetta, ολοκλήρωσες τη δουλειά σου!» αναφώνησε ο Πάτρικ Μάρτιν, μάνατζερ της αποστολής, μιλώντας από το Κέντρο Ελέγχου της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας.

Στη διάρκεια της καθόδου, το Rosetta μετέδιδε εικόνες υψηλής ανάλυσης, οι οποίες αναμένεται να δώσουν νέα στοιχεία για τη μακροσκοπική σύσταση αυτού του αρχαίου σώματος.

Οι κομήτες, σώματα από σκόνη και πάγους, πιστεύεται ότι αποτελούνται από το υλικό που περίσσεψε από το σχηματισμό του Ήλιου και των πλανητών. Πρόκειται επομένως για χρονοκάψουλες που διατηρούν αναλλοίωτα τα δομικά συστατικά του Ηλιακού Συστήματος εδώ και 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.

Οι χιλιάδες εικόνες που μετέδωσε το Rosetta αποκάλυψαν ότι ο κομήτης 67P ουσιαστικά αποτελείται από ενωμένα βότσαλα, και όχι από μεγάλα κομμάτια όπως πίστευαν ορισμένοι πλανητολόγοι. Η εικόνα που προκύπτει από τις παρατηρήσεις αυτές είναι ότι όλα τα σώματα του Ηλιακού Συστήματος σχηματίστηκαν από σύννεφα βότσαλων που κατέρρευσαν υπό την ίδια τους τη βαρύτητα και ενώθηκαν σε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια.

From #67P with love: a last image, taken 51 metres before #CometLanding #MissionComplete https://t.co/yiSnxDrnba pic.twitter.com/MNuz622tNJ

— ESA Rosetta Mission (@ESA_Rosetta) 30 Σεπτεμβρίου 2016

Επιπλέον, ο κομήτης 67P βρέθηκε να αποτελείται κατά 15% από σωματίδια σκόνης. Η σκόνη αυτή, εντελώς διαφορετική από ό,τι γνωρίζουμε στη Γη, αποτελείται από μικροσκοπικά, πορώδη σωματίδια, με το 99% του όγκου τους να αντιστοιχεί σε κενές τρύπες.

Οι παρατηρήσεις αυτές αναμένεται να βοηθήσουν στην τελειοποίηση των μαθηματικών μοντέλων που περιγράφουν τις διαδικασίες σχηματισμού του Ηλιακού Συστήματος.

Μια τρίτη σημαντική ανακάλυψη ήταν ότι το παγωμένο νερό του κομήτη περιέχει διαφορετικές αναλογίες ισοτόπων σε σχέση με το νερό της Γης, παρατήρηση που αποδυναμώνει τη θεωρία ότι το νερό των ωκεανών προέρχεται από κομήτες.

Το Rosetta, το οποίο εκτοξεύτηκε το 2004 και έφτασε στον κομήτη 67P μια δεκαετία αργότερα, πέρασε στην ιστορία ως η πρώτη αποστολή που ακολουθεί έναν κομήτη στο ταξίδι του γύρω από τον Ήλιο.

Λίγο μετά την άφιξή του απελευθέρωσε το μικρό ρομπότ Philae, το πρώτο ανθρώπινο αντικείμενο που προσεδαφίζεται σε κομήτη. Το ρομπότ, σε μέγεθος πλυντηρίου, πρόλαβε να μεταδώσει εικόνες και άλλα δεδομένα πριν σιγήσει για πάντα 72 ώρες μετά την προσεδάφιση.

Το Rosetta έπεσε στον κομήτη με πολύ μικρή ταχύτητα, δεν ήταν όμως σχεδιασμένο να αντέξει την πρόσκρουση.

Ο λόγος που η αποστολή έπρεπε να τερματιστεί είναι ότι ο κομήτης και το Rosetta βρίσκονται πλέον πολύ μακριά από τον Ήλιο, γύρω στα 573 εκατομμύρια χιλιόμετρα, και το λιγοστό φως δεν αρκεί για να τροφοδοτεί τους ηλιακούς συλλέκτες.

Η ESA είχε εξετάσει το ενδεχόμενο να θέσει το σκάφος σε κατάσταση αναμονής μέχρι να επιστρέψει ξανά ο κομήτης στο εσώτερο Ηλιακό Σύστημα σε διάστημα μερικών ετών.

Κανείς όμως δεν μπορούσε να προβλέψει αν το σκάφος θα μπορούσε να ξυπνήσει έπειτα από τόσο καιρό. Όπως το έθεσε ο Ματ Τέιλορ, ένας από τους επιστημονικούς υπεύθυνους της αποστολής, «θα ήταν σαν τα ροκ συγκροτήματα της δεκαετίας του 1960: δεν θέλαμε να επανεμφανιστούμε με μια κακή τουρνέ επιστροφής. Καλύτερα να τελειώσουμε στο στιλ του πραγματικού ροκ εντ ρολ».http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500104902

ΕΗ αποστολή ολοκληρώθηκε: Το ταξίδι της Rosetta τελειώνει με μία τολμηρή κάθοδο στον κομήτη.

Η ιστορική αποστολή της ESA, Rosetta, ολοκληρώθηκε όπως είχε προγραμματιστεί, με την ελεγχόμενη πρόσκρουση στον κομήτη που ερευνούσε για περισσότερο από δύο χρόνια.

Η επιβεβαίωση του τέλους της αποστολής έφτασε στο κέντρο ελέγχου της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας στις 11:19 GMT (13:19 CEST) με την απώλεια του σήματος της Rosetta μετά την πρόσκρουση.

Η Rosetta πραγματοποίησε την τελευταία μανούβρα το βράδυ της 29ης Σεπτεμβρίου στις 20:50 GMT (22:50 CEST), μπαίνοντας σε τροχιά σύγκρουσης με τον κομήτη από ένα υψόμετρο περίπου 19 χιλιομέτρων. Η Rosetta είχε στόχο μια περιοχή στον μικρό λωβό του κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko, κοντά σε σχισμές ενεργών αερίων στην περιοχή Ma’at.

Η τελευταία εικόνα της RosettaΗ κάθοδος έδωσε στη Rosetta την ευκαιρία να μελετήσει τα αέρια, την σκόνη και το περιβάλλον πλάσματος κοντά στην επιφάνεια του κομήτη, αλλά και να τραβήξει εικόνες πολύ υψηλής ανάλυσης.

Οι σχισμές στην επιφάνεια του κομήτη παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, επειδή παίζουν σημαντικό ρόλο στην δραστηριότητα του κομήτη. Παρέχουν επίσης ένα μοναδικό παράθυρο θέας προς τα εσωτερικά τμήματα του κομήτη.

Η πληροφορία που συλλέχθηκε από την κάθοδο στην εντυπωσιακή αυτή περιοχή του κομήτη, εστάλη στη Γη πριν την πρόσκρουση. Πλέον δεν είναι δυνατόν οποιαδήποτε επικοινωνία με το διαστημικό σκάφος της Rosetta.

"Η Rosetta έχει εισέλθει στα βιβλία της ιστορίας ξανά,"αναφέρει ο Johann-Dietrich , Γενικός Διευθυντής της ESA. "Σήμερα γιορτάζουμε την επιτυχία μιας πρωτοποριακής αποστολής, η οποία έχει ξεπεράσει όλα μας τα όνειρα και τις φιλοδοξίες, και η οποία συνεχίζει την κληρονομιά της ESA στις «πρωτιές» στους κομήτες."

"Χάρη σε μια τεράστια και διεθνή προσπάθεια δεκαετιών, έχουμε επιτύχει η αποστολή μας να έχει μεταφέρει ένα παγκόσμιας κλάσης επιστημονικό εργαστήριο σε ένα κομήτη και να μελετήσει την εξέλιξη του στο χρόνο, κάτι που κάμια αποστολή -«κυνηγός» κομητών δεν έχει προσπαθήσει", σημειώνει ο Αλβάρο Χιμένεζ, Διευθυντής Επιστήμης της ESA.

"Η Rosetta ήταν στα σχέδια μας πριν ακόμα η πρώτη αποστολή της ESA βαθιά στο διάστημα,Giotto, τραβήξει την πρώτη εικόνα του πυρήνα ενός κομήτη καθώς πετούσε δίπλα από τον κομήτη Χάλευ το 1986".

"Η αποστολή έχει διαρκέσει ολόκληρες καριέρες, και τα δεδομένα που επιστράφηκαν θα κρατήσουν γενιές επιστημόνων απασχολημένες για τις επόμενες δεκαετίες".

"Πέρα από έναν επιστημονικό και τεχνολογικό θρίαμβο, το εκπληκτικό ταξίδι της Rosetta και του σκάφους προσγείωσης Philae, αιχμαλώτισαν την φαντασία του κόσμου, εισάγοντας νέο κοινό έξω από την επιστημονική κοινότητα. Είναι θαυμάσιο να τους έχεις όλους μαζί στην πορεία", προσθέτει ο Mark McCaughrean, σύμβουλος επιστημών της ESA.

Από την εκτόξευση της το 2004, η Rosetta είναι τώρα στην έκτη της τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Το σχεδόν 8 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων ταξίδι της περιελάμβανε τρεις προσεγγιστικές πτήσεις προς τη Γη, μία προς τον Άρη και δύο συναντήσεις με αστεροειδείς.

Το σκάφος άντεξε 31 μήνες σε αδρανή κατάσταση βαθειά στο διάστημα, στο πιο απομακρυσμένο κομμάτι του ταξιδιού του, πριν ξυπνήσει τον Ιανουάριο του 2014 και τελικά να φτάσει στον κομήτη τον Αύγουστο του 2014.

Αφού έγινε το πρώτο διαστημικό σκάφος με τροχία γύρω από έναν κομήτη, και το πρώτο που χρησιμοποίησε σκάφος προσγείωσης,το Philae, τον Νοέμβριο του 2014, η Rosetta συνέχισε να παρακολουθεί την εξέλιξη του κομήτη κατά τη διάρκεια της εγγύτερης προσέγγισης τους προς τον Ήλιο και ακόμη παραπέρα.

"Επιχειρήσαμε στο τραχύ περιβάλλον του κομήτη για 786 μέρες, κάναμε έναν αριθμό από δραματικές προσεγγιστικές πτήσεις κοντά στην επιφάνεια του, επιβιώσαμε από πολλές απρόσμενες εκρήξεις από τον κομήτη και επανήλθαμε από δύο «ασφαλείς καταστάσεις» του διαστημικού σκάφους", λέει o ο διευθυντής επιχειρήσεων Sylvain Lodiot.

"Οι επιχειρήσεις σε αυτήν την τελική φάση μας έχουν προκαλέσει περισσότερο από ποτέ, αλλά είναι ένα ταιριαστό τέλος για την απίστευτη περιπέτεια της Rosetta, να ακολουθήσει το σκάφος προσγείωσης στην επιφάνεια του κομήτη".

Η απόφαση να τελειώσει η αποστολή στην επιφάνεια του κομήτη, είναι το αποτέλεσμα της κίνησης τόσο της Rosetta όσο και του κομήτη πέρα από την τροχιά του πλανήτη Δία ξανά. Ακόμα πιο μακριά από τον Ήλιο, από όσο έχει ταξιδέψει η Rosetta στο παρελθόν, θα υπήρχε πολύ λίγη ενέργεια για το χειρισμό του σκάφους.

Οι χειριστές της αποστολής αντιμετώπισαν επίσης μία επικείμενη περίοδο, που θα κρατούσε μήνες, όπου ο Ήλιος είναι κοντά στην γραμμή θέασης ανάμεσα στη Γη και τη Rosetta, το οποίο σήμαινε ότι οι επικοινωνία με το σκάφος θα γινόταν πολύ πιο δύσκολη από πριν.

"Με την απόφαση να φέρουμε τη Rosetta κάτω στην επιφάνεια του κομήτη, ενισχύσαμε το επιστημονικό αποτέλεσμα της αποστολής μέσα από αυτό το τελευταίο μοναδικό εγχείρημα", αναφέρει ο διευθυντής της αποστολής Πάτρικ Μάρτιν.

Πολλές εκπληκτικές ανακαλύψεις έχουν γίνει ήδη κατά τη διάρκεια της αποστολής, όπως το περίεργο σχήμα του κομήτη που έγινε εμφανές όταν η Rosetta προσέγγισε τον κομήτη τον Ιούλιο και Αύγουστο του 2014. Οι επιστήμονες τώρα πιστεύουν ότι οι δύο λοβοί του κομήτη σχηματίστηκαν ανεξάρτητα, και ενώθηκαν σε μία χαμηλής ταχύτητας σύγκρουση τις πρώτες μέρες δημιουργίας του Ηλιακού Συστήματος.

Η μακρόχρονη παρακολούθηση έχει επίσης δείξει πόσο σημαντικό είναι το σχήμα του κομήτη, επηρεάζοντας τις εποχές του, μετακινώντας σκόνη πάνω στην επιφάνεια του και εξηγώντας τις διαφορές στις μετρήσεις πάνω στην πυκνότητα και σύνθεση πάνω στο coma, την ατμόσφαιρα του κομήτη.

Μερικά από τα πιο απρόσμενα και σημαντικά αποτελέσματα συνδέονται με τα αέρια που πηγάζουν από τον πυρήνα του κομήτη, περιλαμβάνοντας την ανακάλυψη μοριακού οξυγόνου και αζώτου, και νερού με διαφορετική «γεύση» από αυτήν των ωκεανών της Γης.

Μαζί, αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο κομήτης γεννήθηκε σε μια πολύ κρύα περιοχή πρωτοπλανητικού νεφελώματος, όταν το Ηλιακό Σύστημα ακόμα σχηματιζόταν περισσότερο από 4.5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

Ενώ φαίνεται ότι η πρόσκρουση κομητών όπως της Rosetta, ίσως δεν έχει συνεισφέρει τόσο στη δημιουργία του νερού της Γης όσο θεωρούνταν παλαιότερα, μία άλλη πολυαναμενόμενη ερώτηση ήταν αν θα ήταν δυνατόν να είχαν αφήσει υλικά που θεωρούνται σημαντικά για την καταγωγή της ζωής.

Η Rosetta δεν απογοήτευσε, ανιχνεύοντας το αμινοξύ γλυκίνη, που βρίσκεται συνήθως στις πρωτεΐνες, και φώσφορο, ένα συστατικό-κλειδί του DNA και των κυτταρικών μεμβράνων. Πολλά οργανικά συστατικά ανιχνεύτηκαν επισης, τόσο από την Rosetta κατά τη διάρκεια της τροχιάς της, όσο και από το σκάφος Philae στην επιφάνεια του κομήτη.

"Είναι ένα γλυκόπικρο τελείωμα, αλλά στο τέλος η μηχανική του Ηλιακού Συστήματος ήταν απλά εναντίον μας : η μοίρα της Rosetta είχε καθοριστεί πολύ καιρό πριν. Αλλά τα τρομερά επιτεύγματα θα παραμείνουν τώρα για το μέλλον και θα χρησιμοποιηθούν από την επόμενη γενιά νεαρών επιστημόνων και μηχανικών ανά την υφήλιο."

Ενώ η λειτουργική πλευρά της αποστολής τελείωσε στις 29 Σεπτεμβρίου, η επιστημονική ανάλυση θα συνεχιστεί για αρκετά από τα επόμενα χρόνια.

Συνολικά, τα αποτελέσματα που έδωσε η Rosetta μέχρι τώρα, ορίζουν τους κομήτες περισσότερο σαν αρχαία απομεινάρια των πρώτων στιγμών του σχηματισμού του Ηλιακού Συστήματος, παρά θραύσματα μεταγενέστερων συγκρούσεων μεταξύ μεγαλύτερων σωμάτων, δίνοντας μία απαράμιλλη διαίσθηση στο πώς τα κατασκευαστικά κομμάτια των πλανητών μπορεί να έμοιαζαν πριν από περίπου 4.6 δισεκατομμύρια χρόνια.

"Καθώς η Πέτρα της Rosetta, από την οποία πήρε το όνομα της η αποστολή, ήταν ζωτικής σημασίας για την κατανόηση της αρχαίας γλώσσας και ιστορίας, ο τεράστιος όγκος του θησαυρού που έφεραν τα δεδομένα από το σκάφος της Rosetta αλλάζουν το πώς βλέπουμε το σχηματισμό των κομητών και του Ηλιακού Συστήματος,» αναφέρει ο Ματ Τέιλορ, επιστήμονας του πρότζεκτ της Rosetta.

"Αναπόφευκτα, έχουμε ακόμα νέα μυστήρια να λύσουμε. Ο κομήτης δεν έχει αποκαλύψει ακόμα όλα του τα μυστικά, και σίγουρα υπάρχουν ακόμα αρκετές εκπλήξεις , κρυμμένες σε αυτή την απίθανη βιβλιοθήκη πληροφοριών. Για αυτό μην πάτε πουθενά ακόμα – μόλις τώρα ξεκινάμε".

Σημειώσεις για Συντάκτες.

Η Rosetta ήταν μια αποστολή της ESA με συνεισφορές από τα κράτη-μέλη της και τη NASA. Το σκάφος προσγείωσης Philae το παρείχε μία κοινοπραξία όπου ηγήθηκαν οι DLR, MPS, CNES και ASI. Η Rosetta ήταν η πρώτη αποστολή στην ιστορία που έδωσε ραντεβού με έναν κομήτη και τον συνόδευσε καθώς κινούνταν μαζί σε μία τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Ήταν επίσης η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε ένα σκάφος προσγείωσης πάνω στην επιφάνεια ενός κομήτη, και η πρώτη αποστολή που τελείωσε με μία ελεγχόμενη πρόσκρουση με τον κομήτη.

Οι κομήτες είναι χρονοκάψουλες που περιέχουν πρωτόγονο υλικό που έχει απομείνει από την εποχή που ο Ήλιος και οι πλανήτες σχηματίστηκαν. Μελετώντας τα αέρια, τη σκόνη, τη δομή του πυρήνα και τα οργανικά υλικά που σχετίζονται με τον κομήτη, διαμέσου απομακρυσμένων αλλά και επιτόπου παρατηρήσεων, η αποστολή της Rosetta είναι ένα κλειδί για να ξεκλειδώσουμε την ιστορία και την εξέλιξη του Ηλιακού μας Συστήματος.

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/09/Rosetta_s_final_path

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/EE_apostolhe_oloklerhotheke_To_taxhidi_tes_Rosetta_teleihonei_me_mhia_tolmerhe_khathodo_ston_komhete

Το ότι οι 2 λοβοί σχηματίστηκαν ανεξάρτητοι και ενώθηκαν μετά ενισχύει ένα μοντέλο του σχηματισμού των πλανητών στον πρωτοπλανητικό δίσκο, που προβλέπει τέτοιες ενώσεις στερεών σωμάτων. Δηλαδή ότι ενώθηκαν και μεγαλύτερα στερεά σώματα, και όχι μόνο κόκκοι σκόνης.

Πεθανε ο Clim Ιβάνοβιτς Churyumov

Στο 80ο έτος της ζωής του πέθανε ο παγκοσμίου φήμης Σοβιετικος αστρονόμος και εξερευνητής, Αντεπιστέλλον Μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της Ουκρανίας, καθηγητής Klim Ιβάνοβιτς Churyumov. Ανάμεσα στα αλλα ο Klim Ivanovich ανακάλυψε του κομήτη Churyumov-Gerasimenko, που μελετήθηκε κατά τη διάρκεια της πρόσφατης ευρωπαϊκής αποστολής «Rosetta» στον κομήτη Churyumov-Solodovnikova

Ο Klim Churyumov γεννήθηκε 19 Φλεβάρη του 1937 στο Nikolaev (Ουκρανία). Το 1955 γράφτηκε στο Τμήμα Φυσικής του Κιέβου (ειδικότητα «Φυσική-Αστρονομία»). Το 1962 άρχισε να εργάζεται στο εργοστάσιο της «Arsenal», όπου συμμετείχε στην ανάπτυξη του εξοπλισμού αστρο-πλοήγησης για τις εκτόξευσεις που δοκιμάσθηκαν στο Μπαϊκονούρ και Πλεσέτσκ. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδων του σαν απόφοιτος του Κρατικού Πανεπιστημίου του Κιέβου ήταν επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Αστρονομίας του KSU.

Το 1969 μαζί με τον μεταπτυχιακό φοιτητή Svetlana Gerasimenko βλέποντας το Comas-Sola ανακαλύψαν τυχαία σε μία από τις εικόνες ενα ουράνιο σώμα άγνωστο κομήτη, που τελικά ονομάστηκε μετά απο τους εξερευνητές ". Comet Churyumov-Gerasimenko"Μετά από 17 χρόνια, μαζί με τον Βλαντιμίρ Churyumov Solodovnikova (από το Αστροφυσικό Ινστιτούτο της Fesenkov, Καζακστάν) ανακαλυψαν δεύτερο κομήτη, που ονομάστηκε "Comet Churyumov-Solodovnikova".

Ο Klim Ιβάνοβιτς Churyumov δημοσιεύσε περισσότερες από 800 επιστημονικές εργασίες, ήταν ο πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής, που διοργάνωσε το δεκαπένταμελες διεθνές αστρονομικό συνέδριο. Στο όνομα του Klim Ivanovich Churyumov ονομάσθηκε ένας μικρός πλανήτης (2627) Churyumov

http://www.roscosmos.ru/22753/

Οι κομήτες δεν «γκρεμίζουν» μόνο αλλά και «χτίζουν» τη ζωή.

Πριν από λίγες εβδομάδες παρουσιάτηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα νέα θεωρία για την εμφάνιση του ανθρώπου. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους επέτρεψε στα θηλαστικά να βγουν από τις τρύπες στις οποίες ζούσαν ως τότε και να αρχίσουν να αυξάνονται και να εξελίσσονται. Νέα ευρήματα υποδεικνύουν ότι μερικά εκατομμύρια έτη μετά την πτώση του αστεροειδούς έπεσε στη Γη ένας ανάλογου μεγέθους κομήτης δημιουργώντας κλιματικές συνθήκες τέτοιες που να επιτρέψουν στα θηλαστικά να κυριαρχήσουν στον πλανήτη και να ανοίξει έτσι ο δρόμος στην ανθρωπότητα.

Λίγους μήνες νωρίτερα οι επιτελείς της αποστολής «Rosetta» είχαν κάνει μια ακόμη πιο εντυπωσιακή ανακοίνωση αναφέροντας ότι στον κομήτη 67P που ακολουθούσε και μελετούσε επί μήνες το σκάφος της αποστολής εντοπίστηκαν χημικές ουσίες ζωτικές για την εμφάνιση και την εξέλιξη της ζωής στη Γη.

Μεταξύ αυτών των ουσιών ήταν το αμινοξύ γλυκίνη και ο φώσφορος, που αποτελούν βασικά συστατικά του DNA και των κυτταρικών μεμβρανών.

Η ανακάλυψη ενισχύει τη θεωρία ότι οι κομήτες ήταν αυτοί που πέφτοντας κάποτε στον πλανήτη μας τον «έσπειραν» με τα πολύτιμα βιομόρια, τα οποία αποτέλεσαν τους θεμέλιους λίθους της ζωής. Η ιδέα αυτή αντιμάχεται τη θεωρία ότι η ζωή στη Γη είχε καθαρά γήινη προέλευση, πιθανώς υποθαλάσσια. Μολονότι πάνω από 100 μόρια έχουν ως σήμερα ανιχνευθεί σε νέφη αερίων και σκόνης του Γαλαξία, γνωστά και ως μοριακά νέφη, η γλυκίνη δεν ήταν ανάμεσα σε αυτά. Επίσης το οργανικό αυτό μόριο δεν είχε βρεθεί στα πάνω από 25 μόρια που είχαν ως τώρα ανιχνευθεί στην ατμόσφαιρα γύρω από τους κομήτες.

Τα όργανα του «Rosetta» ανίχνευσαν τη γλυκίνη στο νέφος αερίων και σκόνης που συνεχώς περιβάλλει τον 67Ρ. Το εν λόγω απλό αμινοξύ χρησιμοποιείται από τους ζωντανούς οργανισμούς για τη δημιουργία των πρωτεϊνών. Ανιχνεύθηκαν επίσης τα πρόδρομα οργανικά μόρια μεθυλαμίνη και αιθυλαμίνη, από τα οποία δημιουργείται η γλυκίνη.

Ο Αρχοντας των... κομητών

Πρόκειται για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αστρικά συστήματα που γνωρίζουμε και βρίσκεται μάλιστα στη διαστημική γειτονιά μας. Το σύστημα ανήκει στον αστερισμό του Νότιου Ιχθύος και έχει λάβει την ονομασία Fomalhaut που στα αραβικά σημαίνει «το στόμα του ψαριού». Αποτελείται από τρία αστέρια και έχουν εντοπιστεί εκεί πλανήτες αλλά και εντυπωσιακά δαχτυλίδια με κομήτες.

Το Fomalhaut A είναι ο... βασιλιάς του συστήματος. Βρίσκεται σε απόσταση 25 ετών φωτός από τη Γη και είναι ένα από τα πιο λαμπρά αστέρια του ουράνιου θόλου. Το Fomalhaut Α είναι ένα πολύ νεαρό άστρο, η ηλικία του οποίου υπολογίζεται σε 100-300 εκατομμύρια έτη. Εχει περίπου διπλάσια διάμετρο και μάζα από τον Ηλιο και είναι 16 φορές πιο φωτεινό από το μητρικό μας άστρο.

Ωστόσο οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το άστρο αυτό θα σβήσει σχετικά σύντομα, αφού υπολογίζουν ότι η διάρκεια της ζωής του δεν θα ξεπεράσει το 1 δισ. έτη. Από τη δεκαετία του 1980 οι αστρονόμοι είχαν εντοπίσει ενδείξεις για την ύπαρξη ενός πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το άστρο. Υστερα από περίπου 30 έτη διαφωνιών στην επιστημονική κοινότητα στα τέλη του 2012 ερευνητική ομάδα από τις ΗΠΑ και τον Καναδά επιβεβαίωσε την ύπαρξη του πλανήτη που έλαβε την ονομασία Fomalhaut b.

Πιστεύεται ότι είναι ένας πλανήτης αερίων περίπου δύο φορές μικρότερος από τον Δία. Το δεύτερο άστρο του συστήματος είναι το Fomalhaut B και το τρίτο και μικρότερο σε μέγεθος το Fomalhaut C.

Στο Fomalhaut A είχε εντοπιστεί η ύπαρξη ενός εντυπωσιακού δαχτυλιδιού που δεν αποτελείται από «παγάκια» όπως αυτά του Κρόνου αλλά από... κομήτες. Διεθνής ερευνητική ομάδα χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Herschel ανακάλυψε ότι και το Fomalhaut C φιλοξενεί ένα εξίσου εντυπωσιακό δαχτυλίδι κομητών. Η ανακάλυψη σύμφωνα με τους ειδικούς μπορεί να φωτίσει κάποια κοσμικά φαινόμενα για τα οποία οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να βρουν απαντήσεις.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=840819

Οι τελευταίες λέξεις της Rosetta: η επιστήμη κατεβαίνει σε έναν κομήτη.

Ο δορυφόρος της ESA, Rosetta, ολοκλήρωσε την απίστευτη αποστολή της στις 30 Σεπτεμβρίου, συλλέγοντας πρωτοφανείς εικόνες και δεδομένα ακριβώς πριν την στιγμή της επαφής με την επιφάνεια του κομήτη.

Το σήμα της Rosetta χάθηκε από τις οθόνες στο κέντρο ελέγχου της ESA στις 11:19:37 GMT, επιβεβαιώνοντας ότι το διαστημικό σκάφος είχε φτάσει στην επιφάνεια του Κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko και έσβησε περίπου 40 λεπτά νωρίτερα και 720 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη.

Ένα απο τα τελικά κομμάτια της πληροφορίας που συλλέχθηκε από τη Rosetta στάλθηκε από τους ανιχνευτές άστρων της πλοήγησης : μια αναφορά ενός «μεγάλου αντικειμένου» στο οπτικό πεδίο- ο ορίζοντας του κομήτη.

Ανακατασκευή της τελικής καθόδου έδειξε ότι το σκάφος χτύπησε απαλά την επιφάνεια μόλις 33 μέτρα μακριά από σημείο που είχε τεθεί σαν στόχος προσγείωσης.

Η ακρίβεια αυτή ακόμα μια φορά επισήμανε την εξαιρετική δουλειά των ειδικών της δυναμικής πτήσεων που υποστήριξαν την αποστολή.

Το σημείο, λίγο μέσα σε ένα αρχαίο λάκκο στην περιοχή Ma’at στην «κεφαλή» του κομήτη, πήρε την ονομασία Sais, από μία πόλη όπου η πέτρα της Rosetta ήταν αρχικά τοποθετημένη.

Πολλές εικόνες ελήφθησαν από το γειτονικό λάκκο, συλλαμβάνοντας απίστευτες λεπτομέρειες των πολυεπίπεδων τειχών που θα χρησιμοποιηθούν για να αποκρυπτογραφήσουν την γεωλογική ιστορία του κομήτη.

Η τελική εικόνα συλλέχθηκε περίπου 20 μέτρα πάνω από το σημείο σύγκρουσης. Επιπρόσθετα, τα όργανα ανάλυσης σκόνης, αερίων και πλάσματος συνέλλεξαν δεδομένα.

Η πίεση της εκροής αερίων από τον κομήτη έδειξε να ανεβαίνει καθώς η επιφάνεια ερχόταν όλο και πιο κοντά. Σαρώσεις αποκάλυψαν θερμοκρασίες περίπου –190ºC και –110ºC μερικά εκατοστά κάτω από την επιφάνεια. Η διακύμανση οφείλεται μάλλον στις σκιές και στην τοπογραφία της περιοχής καθώς η Rosetta πετούσε πάνω από την επιφάνεια.

Μία τελευταία μέτρηση εκπομπής υδρατμών έγινε στις 27 Σεπτεμβρίου, εκτιμώντας ότι ο κομήτης εξέπεμπε ποσότητα που αντιστοιχεί σε δύο κουταλιές νερού ανά δευτερόλεπτο. Κατά τη διάρκεια της πιο ενεργής περιόδου τον Αύγουστο του 2015, οι εκτιμήσεις ήταν γύρω στις δύο μπανιέρες νερό ανά δευτερόλεπτο.

Οι πρώτες ενδείξεις από τις φασματικές μετρήσεις δείχνουν ότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές ως προς την σύνθεση της επιφάνειας στις υψηλές αναλύσεις που ελήφθησαν σε όλη τη διαδρομή προς τα κάτω, και δεν υπήρχε καμία εμφανής ένδειξη μικρών παγωμένων κηλίδων κοντά στο πεδίο προσγείωσης.

Οι μετρήσεις δείχνουν επίσης αύξηση σε πολύ μικρούς κόκκους σκόνης – πιθανόν γύρω στο ένα εκατομμυριοστό του χιλιοστού – κοντά στην επιφάνεια.

Η τελευταία παρατήρηση του στρώματος αερίων που περιβάλλει τον κομήτη έγινε την ημέρα πριν την τελική κάθοδο. Το διοξείδιο του άνθρακα εξακολουθούσε να απαερώνεται, σε μία μεγαλύτερη απόσταση από τον Ήλιο από ότι όταν ο κομήτης τον προσέγγιζε.

Σταθερές συνθήκες του ηλιακού ανέμου κυριάρχησαν κατά τη διάρκεια των τελικών μετρήσεων του ηλαικού ανέμου και του διαπλανητικού μαγνητικού πεδίου, παρέχοντας «αθόρυβες» τιμές που θα είναι σημαντικές για βαθμονόμηση.

Μειώσεις των πυκνοτήτων του πλάσματος του κομήτη παρατηρήθηκαν περίπου 2 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια, χωρίς εμφανή ανίχνευση τοπικής απαέρωσης από τους λάκκους του Ma’at.

Μετρήσεις των μαγνητικών πεδίων μέχρι 11 περίπου μέτρα πάνω από την επιφάνεια επιβεβαίωσαν τις προηγούμενες παρατηρήσεις του κομήτη σαν ένα μη μαγνητικό σώμα.

Μεγάλα σωματίδια σκόνης δεν συλλέχθησαν κατά τη διάρκεια της καθόδου, από μόνο του ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα.

"Είναι σπουδαίο να έχουμε αυτές τις πρώτες εικόνες από το τελευταίο σύνολο δεδομένων από τη Rosetta", αναφέρει ο Matt Taylor, επιστήμονας του έργου Rosetta της ESA. "Οι επιχειρήσεις έχουν ολοκληρωθεί εδώ και δύο μήνες, και οι ομάδες των οργάνων είναι πάρα πολύ συγκεντρωμένες στην ανάλυση των τεράστιων συνόλων δεδομένων που συλλέχθησαν κατά τη διάρκεια των πάνω από δύο χρόνων της Rosetta στον κομήτη."

"Δεδομένα από αυτήν την περίοδο τελικά θα γίνουνε διαθέσιμα στα αρχεία μας με τον ίδιο τρόπο όπως όλα τα δεδομένα από τη Rosetta."

Notes for Editors

More details are provided in the complementary in-depth blog post here.

Για περισσότερες πληροφορίες, παρακαλώ επικοινωνήστε:

Matt Taylor


ESA Rosetta project scientist


Email: matt.taylor@esa.int

Markus Bauer









ESA Science and Robotic Exploration Communication Officer










Tel: +31 71 565 6799










Mob: +31 61 594 3 954










Email: markus.bauer@esa.int

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_teleytahies_lhexeis_tes_Rosetta_e_epistheme_katevahinei_se_henan_komhete