Jump to content

CERN: Ευρωπαϊκος Οργανισμος Στοιχειωδών Σωματιδίων


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Επιστροφή στο μέλλον για την φυσική των σωματιδίων. :cheesy:

Όταν πριν από μερικές ημέρες ανακοινώθηκαν τα ονόματα των 5 νέων φυσικών που τιμήθηκαν με το βραβείο θεμελιώδους φυσικής «New Horizons»

https://breakthroughprize.org/Laureates/1/P2

ο θεωρητικός φυσικός Σάββας Δημόπουλος, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, αισθάνθηκε πολύ υπερήφανος.

Οι τρεις από τους πέντε βραβευθέντες, οι Ασημίνα Αρβανιτάκη, Peter Graham και Surjeet Rajendran, υπήρξαν πρώην μαθητές του!!!

Ο ίδιος ο Σάββας Δημόπουλος τιμήθηκε πριν από 10 χρόνια με το βραβείο J.J. Sakurai για την τεράστια συνεισφορά του στην σύγχρονη θεωρητική φυσική (υπερσυμμετρία και υπερσυμμετρικό καθιερωμένο πρότυπο, δυναμικό σπάσιμο συμμετρίας, επιπλέον χωρικές διαστάσεις κ.λπ.), η οποία διαμόρφωσε την θεωρητική έρευνα στην κλίμακα των TeV και ενέπνευσε ένα μεγάλο εύρος πειραμάτων.

https://www.aps.org/units/dpf/awards/recipient.cfm?first_nm=Savas&last_nm=Dimopoulos&year=2006

Ο Σάββας Δημόπουλος σε χθεσινό άρθρο του στο Scientific American, αναφέρεται στην βράβευση των μαθητών του, αλλά και στην κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουν οι φυσικοί των στοιχειωδών σωματιδίων στα επόμενα χρόνια.

Αναγνωρίζει ότι οι γιγαντιαίοι επιταχυντές πραγματοποίησαν εξαιρετικές ανακαλύψεις στις τελευταίες δεκαετίες. Χάρη σ’ αυτούς οι φυσικοί οδηγήθηκαν στο Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων, μια εντυπωσιακά επιτυχημένη θεωρία, η οποία εξηγεί σχεδόν όλα όσα παρατηρούμε χρησιμοποιώντας μερικές σταθερές, έναν μικρό αριθμό στοιχειωδών σωματιδίων και πολύ λιγότερες δυνάμεις που περιγράφουν τις αλληλεπιδράσεις τους.

Σύμφωνα με τον Σάββα Δημόπουλο, η σύγχρονη φυσική των σωματιδίων υπήρξε ένας θρίαμβος των καλύτερων χαρακτηριστικών της ανθρωπότητας: της δημιουργικότητας, της περιέργειας και της συνεργασίας. Αποκορύφωμά της είναι ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) στο CERN, το πολυπλοκότερο πείραμα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ένα πείραμα που κόστισε δισεκατομμύρια δολάρια και στο οποίο συμμετέχουν χιλιάδες άνθρωποι.

Η ανακάλυψη του μποζονίου Higgs στον LHC – ένα σωματίδιο που προβλέφθηκε από τη θεωρία μισό αιώνα νωρίτερα – υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα επιστημονικά επιτεύγματα όλων των εποχών.

Δυστυχώς όμως υπάρχει ένα πρόβλημα.

Ο LHC έχει φτάσει στο όριο της ενέργειάς του, και θα χρειαστούν 30 χρόνια για να κατασκευαστεί ο επόμενος μεγάλος επιταχυντής. Αυτός ο αριθμός είναι συντηρητικός δεδομένων των τεράστιων δυσκολιών και του κόστους που υπεισέρχονται.

Συμβαίνει επίσης αυτό το χρονικό διάστημα να είναι και η μέση χρονική διάρκεια μιας επιστημονικής σταδιοδρομίας.

Ο Σάββας Δημόπουλος αναρωτιέται, αν μπορούμε στ’ αλήθεια να αφήσουμε μια ολόκληρη γενιά νέων μυαλών να μείνει στο περιθώριο περιμένοντας να κατασκευαστεί το επόμενο πείραμα;

Θεωρεί λοιπόν, ότι στα επόμενα δέκα χρόνια οι φυσικοί των σωματιδίων θα πρέπει να σκεφτούν και να σχεδιάσουν το μέλλον τους. Τον τρόπο με τον οποίο θα απαντήσουν στα άλυτα μέχρι τώρα προβλήματα:

Ποια είναι η φύση της σκοτεινής ύλης; Από τι είναι φτιαγμένο το σύμπαν μας και πως λειτουργεί; Γιατί το σύμπαν μας είναι τόσο μεγάλο; Γιατί η βαρύτητα είναι τόσο ασθενής; Έτσι κι αλλιώς η φυσική απέχει ακόμα πολύ από το τέλος της.

Προτείνει λοιπόν να κοιτάξουμε στο παρελθόν για να βρούμε τις απαντήσεις. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 όταν οι John Cockroft και Ernest Walton κατασκεύασαν τον πρώτο επιταχυντή και ο Ernest Lawrence το πρώτο κύκλοτρο, σε συνδυασμό με τις θεωρητικές εμπνεύσεις, τις τεχνολογικές προόδους και τις μηχανικές κατασκευές, προέκυψε χιονοστιβάδα νέων ανακαλύψεων αλλάζοντας εντελώς το τοπίο της φυσικής του 20ου αιώνα.

Η εποχή των επιταχυντών ήταν απόλυτα επιτυχής και σύμφωνα με τον Σάββα Δημόπουλο θα ξαναγίνει πάλι, αλλά εν τω μεταξύ θα πρέπει να επιστρέψουμε στις ρίζες μας. Κατά τα τελευταία 40 χρόνια, αναπτύχθηκαν πολλές σημαντικές θεωρητικές ιδέες, αλλά δεν έχουν ακόμη δοκιμαστεί πειραματικά, όχι γιατί δεν αξίζουν, αλλά επειδή έχουμε επικεντρωθεί στα πειράματα υψηλών ενεργειών. Αυτές οι ιδέες υποστηρίζουν την ύπαρξη επιπλέον χωρικών διαστάσεων, νέων δυνάμεων στη φύση και νέων θεμελιωδών συστατικών της ύλης. Είναι ιδέες μεγάλης σημασίας που δεν μπορούν να ελεγχθούν με την απλή μετάβαση σε υψηλές και υψηλότερες ενέργειες.

Έτσι, ενώ έχουμε επικεντρωθεί στους θηριώδεις επιταχυντές σωματιδίων, η σύγχρονη τεχνολογία έχει ανοίξει νέους ορίζοντες, προαναγγέλλοντας την εποχή της σωματιδιακής φυσικής υψηλής ακρίβειας.

Οι τεχνολογίες αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μικρά, αλλά με μεγάλη ακρίβεια πειράματα που μπορούν να ερευνήσουν ένα ευρύ φάσμα νέων φαινομένων. Αυτά τα πειράματα μπορούν να χωρέσουν πάνω σε ένα τραπέζι, απαιτούν 10 άτομα αντί για 10.000, και το κόστος τους είναι μερικά εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, αντί των δισεκατομμυρίων που απαιτούνται για έναν Supercollider όπως ο LHC. Είμαστε στα πρόθυρα μιας αναγέννησης των επιτραπέζιων πειραμάτων σωματιδιακής φυσικής – σε μια σωματιδιακή φυσική χωρίς επιταχυντές.

Ο Σάββας Δημόπουλος ως ένας θεωρητικός που περίμενε δεκαετίες για να ελεγχθεί η δουλειά του στον LHC, θεωρεί ότι οι τρείς βραβευθέντες νέοι επιστήμονες – πρώην μαθητές του – θα βοηθήσουν ώστε να αποφύγουμε μια «χαμένη γενιά» στη σωματιδιακή φυσική.

Κι αν αυτό επιτευχθεί, τότε στις επόμενες δεκαετίες η φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων θα βιώσει συναρπαστικές στιγμές.

Διαβάστε το άρθρο του Σάββα Δημόπουλου με τίτλο «It’s Time for Particle Physics to go Back to the Future» στο περιοδικό Scientific American

https://blogs.scientificamerican.com/guest-blog/its-time-for-particle-physics-to-go-back-to-the-future/#

Δείτε επίσης τις διαφάνειες από παλαιότερη διάλεξη του Σάββα Δημόπουλου στο πανεπιστήμιο Αθηνών, με τίτλο: «Μεγάλες απαντήσεις από μικρά πειράματα «

http://nuclpart.phys.uoa.gr/FloratosFest/Files/dimopoulos.savas.pdf

http://physicsgg.me/2016/12/16/%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%bf%ce%bd-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%84%cf%89/

prizes1.png.795571b4e0ba8638b6ab3bb304b5abaa.png

savas_sitting.jpg.501fb75b7636f3ae326c490c97458f84.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • Απαντήσεις 540
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Το πείραμα ALPHA παρατήρησε το φάσμα εκπομπής της αντιύλης. :cheesy:

Το αντιυδρογόνο είναι το απλούστερο άτομο αντιύλης και συνίσταται από ένα αντι-πρωτόνιο και ένα αντι-ηλεκτρόνιο (ποζιτρόνιο). Το αντίστοιχο σωματίδιο ύλης είναι το άτομο του υδρογόνου – ένα πρωτόνιο και ένα ηλεκτρόνιο

Οι φυσικοί του πειράματος ALPHA στο CERN χρησιμοποιώντας λέιζερ υπεριώδους φωτός, διέγειραν τα άτομα αντι-υδρογόνου, που βρίσκονταν στη θεμελιώδη κατάστασή τους, προς την αμέσως επόμενη στάθμη ενέργειας και δεν βρήκαν καμία διαφορά σε σχέση με την αποδιέγερση των ατόμων του υδρογόνου. Η ενεργειακή μετάβαση στο αντιυδρογόνο συμφωνεί με αυτή του υδρογόνου με μια ακρίβεια 2 μέρη στα 10 δισεκατομμύρια σύμφωνα με την σημερινή δημοσίευση στο περιοδικό Νature (“Observation of the 1s-2s transition in trapped antihydrogen”).

To μηδενικό αποτέλεσμα δείχνει προς το παρόν ότι η απορρόφηση και η εκπομπή του φωτός από την αντιύλη δεν διαφέρει σε τίποτε από τις αντίστοιχες διαδικασίες της ύλης. Η ανάπτυξη της φασματοσκοπίας αντιύλης δίνει την ευκαιρία ελέγχου μιας θεμελιώδους συμμετρίας των γνωστών νόμων της φυσικής, το δόγμα του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωματιδίων, που ονομάζεται CPT.

Τα αρχικά CPT αναφέρονται

C: στην συζυγία φορτίου, τον μετασχηματισμό όπου ένα σωματίδιο αντικαθίσταται από το αντισωματίδιό του,

P: στην ομοτιμία, η οποία συνδέεται με τον μετασχηματισμό αναστροφής του χώρου, και

T: στη συμμετρία αναστροφής του χρόνου, όπου εναλλάσσονται οι χρονικές συντεταγμένες t και -t.

Oι ισχυρές και οι ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις παραμένουν αναλλοίωτες κάτω από τους προαναφερθέντες μετασχηματισμούς C, P και T, ενώ οι ασθενείς αλληλεπιδράσεις παραβιάζουν μεμονωμένα και τις 3 αυτές συμμετρίες. Όμως, όταν οι μετασχηματισμοί C, P, Τ εφαρμόζονται μαζί, ως μετασχηματισμός CPT, τότε όλες οι αλληλεπιδράσεις – ασθενείς, ισχυρές και ηλεκτρομαγνητικές – παραμένουν αναλλοίωτες.

Αυτό είναι το θεώρημα CPΤ και διατυπώνεται απλούστερα ως εξής: ένα σύστημα παραμένει αμετάβλητο αν τα σωματίδια αντικατασταθούν από τα κατοπτρικά συμμετρικά αντισωματίδιά τους και αντιστραφεί η ροή του χρόνου. To «αναλλοίωτο CPT» μας εγγυάται ότι ένα σωματίδιο και το αντισωματίδιό του έχουν ίσες μάζες, ίσους χρόνους ζωής, ίδιο σπιν, αλλά αντίθετους προσθετικούς κβαντικούς αριθμούς όπως το ηλεκτρικό φορτίο, η z συνιστώσα του ισοσπίν, ο κβαντικός αριθμός της παραξενιάς κ.ά.

Όλα τα πειράματα που έχουν γίνει μέχρι σήμερα δείχνουν ότι δεν παραβιάζεται η συμμετρία CPT.

http://physicsgg.me/2016/12/19/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1-alpha-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%cf%86%ce%ac%cf%83%ce%bc%ce%b1-%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%bf%ce%bc/

alpha_image_resized_for_web.jpg.c37edb3b12fae873cbdc9730f1ecdc55.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Βελτιωμένη μέτρηση από το CERN ιδιότητας του αντιπρωτονίου. :cheesy:

Σε επιστημονική δημοσίευση στο περιοδικό διεθνούς κύρους Nature Communications, το πείραμα BASE του CERN αναφέρει την ακριβέστερη ως τώρα μέτρηση της μαγνητικής ροπής αντιπρωτονίου, που επιτρέπει την θεμελιώδη σύγκριση μεταξύ ύλης και αντιύλης.

Το πείραμα BASE αποδεικνύει ότι οι μαγνητικές ροπές πρωτονίου και αντιπρωτονίου είναι ταυτόσημες, εκτός από τα αντίθετα πρόσημά τους, με πειραματική αβεβαιότητα της τάξης των 0.8 μερών ανά εκατομμύριο. Αυτό το αποτέλεσμα βελτιώνει την ακρίβεια της προηγούμενης καλύτερης μέτρησης που πραγματοποιήθηκε το 2013 από το πείραμα ATRAP, επίσης στο CERN, κατά ένα παράγοντα ίσο με έξι (6).

Στην κλίμακα των στοιχειωδών σωματιδίων, υπάρχει μια σχεδόν τέλεια συμμετρία μεταξύ ύλης και αντιύλης. Όμως σε κοσμολογικές κλίμακες η ύλη υπερισχύει της αντιύλης. Για την κατανόηση αυτής της θεμελιώδους αντίφασης, οι φυσικοί θα πρέπει να συγκρίνουν τις θεμελιώδεις ιδιότητες των σωματιδίων και των αντισωματιδίων με μεγάλη ακρίβεια.

Το πείραμα BASE χρησιμοποιεί αντιπρωτόνια από το μοναδικό εργοστάσιο αντιύλης του CERN, τον επιβραδυντή Antiproton Decelerator (AD), και έχει σχεδιαστεί ειδικά για να εκτελεί μετρήσεις ακριβείας των αντισωματιδίων (σωματιδίων αντιὐλης ισοδύναμω ντων κανονικών σωματιδίων ύλης). Η μαγνητική ροπή, η οποία καθορίζει τη συμπεριφορά ενός σωματιδίου βυθισμένου σε μαγνητικό πεδίο, είναι ένα από τα εσωτερικά χαρακτηριστικά σωματιδίων που έχουν μελετηθεί περισσότερο.

Αν και διαφορετικά σωματίδια έχουν διαφορετική μαγνητική συμπεριφορά, οι μαγνητικές ροπές πρωτονίων και αντιπρωτονίων υποτίθεται οτι διαφέρουν μόνο στο πρόσημό τους, ως αποτέλεσμα της λεγόμενης συμμετρίας φορτίου-ισοτιμίας - χρόνου. Οποιαδήποτε διαφορά στα μεγέθη τους θα αποτελούσε πρόκληση για το Καθιερωμένο Μοντέλο της σωματιδιακής φυσικής και μπορεί να προσφέρει μια ματιά στη νέα φυσική.

Για την πραγματοποίηση των πειραμάτων το BASE ψύχει τα αντιπρωτόνια σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες (περίπου 1 βαθμό πάνω από το απόλυτο μηδέν) και τα παγιδεύει σε περίπλοκους ηλεκτρομαγνητικούς φορείς έτσι ώστε να μην έρχονται σε επαφή με την ύλη και εξαϋλώνονται (χάρη σε αυτές τις συσκευές, το BASE πρόσφατα κατάφερε να αποθηκεύσει μια ποσότητα ανιπρωτονίων για περισσότερο από ένα χρόνο).

Από εδώ, τα αντιπρωτόνια διοχετεύονται ένα-ένα σε περισσότερες παγίδες όπου η συμπεριφορἀ τους υπό την επήρεια μαγνητικών πεδίων επιτρέπει στους επιστήμονες να καθορίσουν την εσωτερική μαγνητική ροπή τους. Παρόμοιες τεχνικές έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί επιτυχώς στο παρελθόν σε ηλεκτρόνια και τα αντισωματίδιά τους τα ποζιτρόνια, αλλά τα αντιπρωτόνια παρουσιάζουν σαφώς μεγαλύτερη πρόκληση γιατί οι μαγνητικές τους ροπές είναι σημαντικά ασθενέστερες.

Η νέα μέτρηση του BASE απαιτούσε μια ειδικά σχεδιασμένη μαγνητική ῾φιάλη῾ που είναι 1000 φορές ισχυρότερη από εκείνη που χρησιμοποιήθηκε στα πειράματα ηλεκτρονίων /ποζιτρονίων. “Αυτή η μέτρηση αποτελεί το αποκορύφωμα 10 ετών σκληρής εργασίας από την ομάδα του BASE,” είπε ο Stefan Ulmer, επικεφαλής του πειράματος BASE. “Μαζί με άλλα πειράματα AD, κάνουμε πραγματικά γρήγορη πρόοδο στην κατανόηση της αντιύλης”.

Το πείραμα BASE τώρα σχεδιάζει τη μέτρηση της μαγνητικής ροπής του αντιπρωτονίου χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο παγίδευσης, η οποία επιτρέπει ακρίβεια της τάξης μόλις λίγων μερών ανά εκατομμύριο - κάτι που αντιστοιχεί σε βελτίωση κατά ένα παράγοντα 200-800.

“Η εφαρμογή αυτής της μεθόδου αποτελεί πολύ μεγαλύτερη πρόκληση απ᾽ ό,τι η προηγούμενη και θα απαιτήσει πολλά πρόσθετα επαναληπτικά βήματα», λέει ο κύριος συγγραφέας της πρόσφατης δημοσίευσης Hiroki Nagahama.

http://www.naftemporiki.gr/story/1195941/beltiomeni-metrisi-apo-to-cern-idiotitas-tou-antiprotoniou

cern-peirama.jpg.d8e158fc7208210458d32e85eb849ec0.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Κεντρική Μακεδονία - CERN: υπέγραψαν σύμφωνο συνεργασίας. :cheesy:

Σύμφωνο συνεργασίας με το ερευνητικό ινστιτούτο του CERN στη Γενεύη της Ελβετίας, με στόχο την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και της χρήσης των νέων τεχνολογιών, υπέγραψαν ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας κ. Απόστολος Τζιτζικώστας και η γενική διευθύντρια Διεθνών Σχέσεων του CERN κυρία Charlotte Warakaulle.

Στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας, θα προωθηθούν η απόκτηση τεχνογνωσίας από τις ελληνικές επιχειρήσεις, ο περιορισμός του brain drain και η συμμετοχή ελληνικών επιχειρήσεων στους διαγωνισμούς προμηθειών του Ινστιτούτου.

Η υπογραφή του συμφώνου είναι το πρώτο βήμα σε μια σειρά προσπαθειών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, από την οποία διοργανώθηκε επιχειρηματική αποστολή, με τη συμμετοχή της Τεχνόπολης Θεσσαλονίκης, του Technopolis Cluster και 15 επιχειρήσεων καινοτομίας και νέων τεχνολογιών της Κεντρικής Μακεδονίας στην έδρα του διεθνούς Οργανισμού.

«Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας υπογράφει με το μέλλον», δήλωσε σχετικά ο κ. Τζιτζικώστας. Οι βάσεις για τη συγκεκριμένη συνεργασία μπήκαν πριν περίπου δύο μήνες. Μάλιστα, η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας είναι ένας από τους τέσσερις αυτοδιοικητικούς φορείς παγκοσμίως, που έχουν υπογράψει πρωτόκολλο συνεργασίας με το CERN. Αυτό το σύμφωνο, που έγινε πραγματικότητα με μεθοδική δουλειά, υπογράφηκε εχθές, Τρίτη, και «ανοίγει νέες προοπτικές για την επιχειρηματικότητα, την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες, για τις νεοφυείς και τις startup επιχειρήσεις, αλλά και για τους νέους ανθρώπους, το ανθρώπινο κεφάλαιο του τόπου μας, που είναι και το μεγαλύτερο συγκριτικό πλεονέκτημα της Περιφέρειάς μας» τόνισε ο Περιφερειάρχης, κατά την τελετή υπογραφής του συμφώνου στην έδρα του CERN.

Στο σύμφωνο συνεργασίας περιλαμβάνονται τρεις βασικοί άξονες:

1.Η παροχή τεχνογνωσίας από το CERN στις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις καινοτομίας και νέων τεχνολογιών της Κεντρικής Μακεδονίας

2.Η δυνατότητα σε φοιτητές από τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της Κεντρικής Μακεδονίας για συμμετοχή σε σεμινάρια του CERN, στη Γενεύη

3.Η συμμετοχή επιχειρήσεων όλων των κλάδων της Κεντρικής Μακεδονίας στους διαγωνισμούς προμηθειών του CERN

+

Στην αποστολή συμμετείχαν 15 δυναμικές επιχειρήσεις από το Cluster Ανάπτυξης Λογισμικού, που έχουν παραγωγικές δομές στη Θεσσαλονίκη, με εξαγωγές σε περισσότερες από 20 χώρες σε όλες της ηπείρους, με περισσότερους από 2.000 εργαζόμενους. Μέσα από τη συνεργασία θα προωθηθεί η τεχνολογική συνεργασία μεταξύ των επιχειρήσεων τεχνολογίας και ερευνητικών ιδρυμάτων της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του CERN.

Ακόμη, η ενημέρωση των μελών του Cluster από τη Διεύθυνση Προμηθειών του CERN για τις κατηγορίες των έργων του CERN και τις γενικές διαδικασίες προμηθειών, καθώς και η ενημέρωση των μελών του Technopolis Cluster για το χαρτοφυλάκιο τεχνογνωσίας του Business Incubation Center του CERN και τη διαδικασία αξιοποίησής της από τα μέλη του Cluster.

«Η συνεργασία μας γίνεται πλέον στενή με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Είναι κάτι που επιδίωκε και το CERN, δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι από τα ιδρυτικά μέλη του ερευνητικού ινστιτούτου. Το σύμφωνο είναι η βάση πάνω στην οποία θα οικοδομήσουμε πρακτικά βήματα για συνεργασία σε μια σειρά από τομείς», επισήμανε η κ. Warakaulle. Όπως ανακοινώθηκε μάλιστα, εντός των επομένων μηνών θα πραγματοποιηθεί αποστολή ομάδας στελεχών του CERN στη Θεσσαλονίκη, ώστε να ενημερώσουν για τις νέες δυνατότητες τόσο τις επιχειρήσεις της Κεντρικής Μακεδονίας, όσο και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της περιοχής.

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=859106

D76C829F700CE630D6E86D34F06B6EB1.jpg.ce7a5c601931af3dd3123fc1622eac99.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Οι Έλληνες του CERN. :cheesy:

«Να έχετε όνειρο και να προσπαθήσετε να γίνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα. Και θα γίνει», λέει με αφοπλιστική βεβαιότητα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, απευθυνόμενος στους νέους και τις νέες της Ελλάδας, ο Έλληνας πειραματικός φυσικός στοιχειωδών σωματιδίων Μανώλης Τσεσμελής, μέλος της ομάδας που ανακάλυψε τα μποζόνια W και Ζ. Και η λέξη "όνειρο" δεν είναι από ό,τι φαίνεται τυχαία, αφού υπάρχει στις αναφορές πολλών ακόμη Ελλήνων και Ελληνίδων επιστημόνων του CERN: μιας ελληνικής κοινότητας, η "καρδιά" της οποίας χτυπά δυνατά στα άδυτα του ερευνητικού κέντρου και όχι ...λόγω του επιταχυντή.Σε αυτόν τον δημιουργικό χώρο ζουν, αναπνέουν και δημιουργούν άνθρωποι που είδαν τα όνειρά τους να εκπληρώνονται στη Γενεύη. Είναι οι ίδιοι που συμμετέχουν στο μεγαλύτερο επιστημονικό πείραμα του κόσμου και πιστοποιούν ότι οι Έλληνες επιστήμονες βρίσκονται σε πολύ υψηλό επίπεδο κατάρτισης και εκπαίδευσης. Το ΑΠΕ-ΜΠΕ τους συνάντησε στην έδρα του CERN κατά τη διάρκεια δημοσιογραφικής αποστολής για τη σύναψη πρωτοκόλλου συνεργασίας μεταξύ της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του ερευνητικού οργανισμού.

«Εδώ στο CERN υπάρχουν περίπου 100 Έλληνες και Ελληνίδες επιστήμονες μόνιμοι εργαζόμενοι. Υπάρχουν ακόμη 150 φυσικοί και μηχανικοί από ελληνικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, που έχουν εξ αποστάσεως συνεργασία με τον οργανισμό. Επιπλέον είναι πολλοί οι νέοι Έλληνες φοιτητές: φυσικοί, αλλά και μηχανικοί, πληροφορικοί και τεχνικοί και διοικητικοί. Είμαστε διεθνής οργανισμός που διαθέτει νομική υπηρεσία και τμήμα οικονομικών, η στελέχωση των οποίων γίνεται από τα κράτη-μέλη όπως η Ελλάδα» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Τσεσμελής.

Για τους επιστήμονες από την Ελλάδα λέει ότι "επιλέγονται πολλοί νέοι Έλληνες, επειδή όταν έρχονται σε συναγωνισμό με άλλες αιτήσεις είναι πάρα πολύ καλοί, έχουν πάρα πολύ καλή κατάρτιση και εκπαίδευση".

http://www.pronews.gr/portal/20170201/genika/epistimes/27120/oi-ellines-toy-cern

cern-barrel-toroid-magnet.jpg.4d0c0187187c2099555d12d625f2c837.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Βήμα του CERN στην επίλυση του μεγαλύτερου «γρίφου» της συμπαντικής δημιουργίας. :cheesy:

Από την περιγραφή της ιστορίας του σύμπαντος, σύμφωνα τουλάχιστον με την καθιερωμένη θεωρία, λείπει ένα σημαντικό «κεφάλαιο», στο οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ χρωστά την ύπαρξή του ο κόσμος που μας περιβάλλει, αλλά και εμείς οι ίδιοι.

Το «κεφάλαιο» αυτό αφορά τις πρώτες στιγμές της δημιουργίας του σύμπαντος όπου, σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο της φυσικής, θα έπρεπε να παράγονται ίσες ποσότητες ύλης και αντιύλης. Κάτι που, αν όντως συνέβαινε, τότε τα σωματίδια με τα αντισωματίδια θα εξαϋλώνονταν όταν θα συγκρούονταν, με συνέπεια ο κόσμος να παραμείνει μία «θάλασσα» φωτονίων.

Ωστόσο, με δεδομένο πως σήμερα το σύμπαν αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από ύλη, αυτό σημαίνει πως οι νόμοι της φυσικής δεν ισχύουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο για την ύλη και την αντιύλη, αντίθετα από ό,τι προβλέπει το Καθιερωμένο Πρότυπο. Έτσι, οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν πού μπορεί να αποκλίνουν οι νόμοι της φύσης – ένα φαινόμενο που ονομάζεται «παραβίαση φορτίου-ομοτιμίας» («παραβίαση C-P»).

Έτσι, έπειτα από 50 χρόνια αναζήτησης, ερευνητές που εργάζονται στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN φαίνεται πως βρήκαν ενδείξεις της παραβίασης C-P σε βαρυόνια. Τα βαρυόνια είναι μία κατηγορία υποατομικών σωματιδίων όπου συγκαταλέγονται τα πρωτόνια και τα νετρόνια, και η οποία σε περίπτωση ασυμμετρίας θα μπορούσε να δικαιολογήσει την επικράτηση της ύλης στο σύμπαν.

Χρησιμοποιώντας τον ανιχνευτή του πειράματος LHCb, η ομάδα παρήγαγε τεράστιες ποσότητες από έναν συγκεκριμένο τύπο βαρυονίου (Λb0) και των αντισωματίδιό του. Στη συνέχεια, μελέτησε τη διάσπασή τους σε πρωτόνια (αντιπρωτόνια) και τρία φορτισμένα σωματίδια που ονομάζονται πιόνια, καθώς συγκρούονται.

«Η διαδικασία είναι εξαιρετικά σπάνια, με συνέπεια να μην έχει μελετηθεί ξανά στο παρελθόν», γράφουν στην ιστοσελίδα του LHCb. «Η μεγάλη παραγωγή αυτών των βαρυονίων στον επιταχυντή του CERN, και οι δυνατότητες του ανιχνευτή του LHCb, μας επέλεξαν να συγκεντρώσουμε ένα δείγμα περίπου 6.000 τέτοιων διασπάσεων.

Το γεγονός ότι αυτά τα σωματίδια διασπώνται σε διαφορετικά «συστατικά» είναι σημαντικό, επειδή η παραβίαση C-P θα μπορούσε να εκδηλωθεί στη διαφορά ή ασυμμετρία ανάμεσα στις ποσότητες ύλης και αντιύλης. Και αυτό ακριβώς βρήκαν οι ερευνητές.

«Τα δεδομένα από το LHCb αποκάλυψαν ένα σημαντικό αριθμό ασυμμετριών στις παραγόμενες ποσότητες, οι οποίες υποδεικνύουν τη δράση της παραβίασης C-P, σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα με τις αποκλίσεις να φθάσουν έως και το 20%».

Αν και το αποτέλεσμα είναι σημαντικό, οι επιστήμονες προειδοποιούν πως το ποσοστό βεβαιότητας που έχει επιτευχθεί έως τώρα δεν αποκλείει πως πρόκειται για στατιστική διακύμανση. Έτσι, το επόμενο βήμα θα είναι να μελετήσουν μεγαλύτερο όγκο δείγματος, για να διαπιστώσουν αν θα επιβεβαιωθεί ή όχι το συμπέρασμά τους.

http://www.naftemporiki.gr/story/1202432/bima-tou-cern-stin-epilusi-tou-megaluterou-grifou-tis-sumpantikis-dimiourgias

sumpan-diastima.jpg.d3867d394350086b4c59284c6336b09a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Τι θα βλέπει ο τεράστιος ανιχνευτής του επιταχυντή ILC :cheesy:

Το βίντεο που ακολουθεί δημιουργήθηκε από τον Rey Hori και μας δείχνει τι θα συμβαίνει όταν στον Διεθνή Γραμμικό Επιταχυντή (ILC) θα συγκρούονται ηλεκτρόνια με ποζιτρόνια. Η σύγκρουση γίνεται στο εσωτερικό ενός μεγάλου ανιχνευτή σωματιδίων (ILD). Όταν αυτός ο ανιχνευτής κατασκευαστεί θα έχει περίπου 16 μέτρα ύψος και 14 μέτρα μήκος – λίγο μικρότερος από τους ανιχνευτές του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN, αλλά εξίσου εντυπωσιακός.

Στο βίντεο βλέπουμε την σύγκρουση ηλεκτρονίου – ποζιτρονίου και τα προϊόντα που παράγονται απ’ αυτή: ένα μποζόνιο Ζ και ένα μποζόνιο Χιγκς, τα οποία διασπώνται σε ένα ζεύγος μιονίου-αντιμιονίου και ένα ζεύγος b και αντι-b κουάρκ, αντίστοιχα, κ.ο.κ.

http://physicsgg.me/2017/02/17/%cf%84%ce%b9-%ce%b8%ce%b1-%ce%b2%ce%bb%ce%ad%cf%80%ce%b5%ce%b9-%ce%bf-%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%84%ce%bf/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Μόνιμος μηχανισμός προθερμοκοιτίδων επιχειρηματικότητας στην Κεντρική Μακεδονία σε συνεργασία με το CERN :cheesy:

Μόνιμος μηχανισμός προθερμοκοιτίδων επιχειρηματικότητας σχεδιάζεται να δημιουργηθεί στην Κεντρική Μακεδονία, ώστε να αποτελέσει, μεταξύ άλλων, τον ενδιάμεσο κρίκο μεταξύ του CΕRN και των επιχειρήσεων της περιοχής. Ο στόχος είναι διττός: αφενός οι ελληνικές επιχειρήσεις να συμμετέχουν στις διαδικασίες προμηθειών του ερευνητικού οργανισμού, αφετέρου να μπορούν να αναπτύξουν εμπορικά τεχνολογίες που παράγει το CERN, παράπλευρα από την έρευνα που διενεργεί.

Η λογική για τη λειτουργία του νέου μηχανισμού είναι η διοργάνωση σε όλους τους νομούς της Κεντρικής Μακεδονίας κύκλων προθερμοκοίτισης επιχειρήσεων, με στόχο να εντοπίζονται οι κατάλληλες επιχειρηματικές ιδέες που βρίσκονται σε αρχικό στάδιο και διαθέτουν προοπτικές εξέλιξης. Σε αυτό το σημείο, ο μηχανισμός θα παρέχει την απαραίτητη υποστήριξη, ώστε οι εμπνευστές μιας επιχειρηματικής ιδέας να έχουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση και στα απαραίτητα εργαλεία για την υλοποίησή της.

"Το δίκτυο προθερμοκοιτίδων θα δημιουργηθεί στο πλαίσιο της αυτοτελούς Διεύθυνσης Υποστήριξης Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας, της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας" επισημαίνει ο προϊστάμενος της διεύθυνσης, Κώστας Μιχαηλίδης, κάνοντας λόγο για τον ενδιάμεσο κρίκο μεταξύ του CΕRN και των επιχειρήσεων της περιοχής.

Σε ό,τι αφορά τη διαδικασία προμηθειών του ερευνητικού οργανισμού, η πρόθεσή του για την αύξηση της συμμετοχής των ελληνικών επιχειρήσεων κάθε είδους σε αυτήν διαπιστώθηκε στις επαφές που είχε πριν από έναν μήνα στη Γενεύη αντιπροσωπεία της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας υπό τον περιφερειάρχη, Απόστολο Τζιτζικώστα, στην οποία συμμετείχε ομάδα επιχειρηματιών από τη Θεσσαλονίκη. Αποτυπώθηκε μάλιστα στη συμφωνία που υπέγραψε ο κ. Τζιτζικώστας με τη γενική διευθύντρια διεθνών σχέσεων του CΕRN, Σαρλότ Γουαρακάουλε, παρουσία του προέδρου της Τεχνόπολης Θεσσαλονίκης, Τάσου Τζήκα.

"Εμείς ως Τεχνόπολη, έχουμε επενδύσει πολύ στη σχέση με το CΕRN, με το οποίο υπογράψαμε συμφωνία το 2014, για να προωθούμε τις τεχνολογίες του στην Ελλάδα" εξηγεί ο κ. Τζήκας και προσθέτει: "τότε αναλάβαμε την υποχρέωση όποιες ιδέες νέων ερευνητών, νέων επιχειρηματιών και start up επιχειρήσεων εγκρίνονται από μια κοινή επιτροπή των δύο φορέων, να φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις της Τεχνόπολης και να χρηματοδοτούνται. Στο πλαίσιο αυτό κάνουμε εκδηλώσεις για να γνωρίσουν οι νέοι ερευνητές τις τεχνολογίες του Cern και ήδη εξετάζουμε προτάσεις που μας έχουν γίνει για να δούμε ποιές εγκρίνονται. Από την άλλη πλευρά, η Περιφέρεια δίνει πλέον μια άλλη διάσταση στη συνεργασία, προσφέροντας άλλο κύρος και μεγαλύτερες δυνατότητες".

http://www.pronews.gr/portal/20170221/genika/epistimes/27120/monimos-mihanismos-prothermokoitidon-epiheirimatikotitas-stin

21-114713cern.jpg.421d0a6d9a504e9c6e4903af3ec1f6f4.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Μια «εγχείρηση ανοικτής καρδιάς» στον επιταχυντή του CERN

Με «εγχείρηση ανοικτής καρδιάς» παρομοίασαν οι υπεύθυνοι του CERN την αναβάθμιση που έκαναν στο πείραμα CMS (Compact Muon Solenoid), ένα από τα τέσσερα πειράματα μεγάλα που διεξάγονται στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC). Στο πλαίσιο της αναβάθμισης, αντικατέστησαν τον ανιχνευτή pixels του CMS, δηλαδή την κάμερα που αναλαμβάνει να αποτυπώσει τις τροχιές σωματιδίων που κινούνται με ταχύτητα κοντά στην ταχύτητα του φωτός.

Στη μήκους 27 χιλιομέτρων σήραγγα του LHC, συγκρούονται με τεράστιες ενέργειες δέσμες σωματιδίων, με σκοπό οι επιστήμονες να μελετήσουν τα «θραύσματα» που προκύπτουν. Έτσι, ελπίζουν πως μέσα στα «θραύσματα» θα ανακαλύψουν νέα σωματίδια ή ενδείξεις νέων φυσικών θεωριών που πηγαίνουν πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο, δηλαδή το μοντέλο που εξηγεί τα γνωστά έως σήμερα «συστατικά» της ύλης και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, εκτός από τη βαρύτητα.

Μέσω του επιταχυντή διεξάγονται τέσσερα μεγάλα πειράματα (ALICE, ATLAS, CMS και LHCb), με διαφορετικούς ανιχνευτές που ανιχνεύουν τα αποτελέσματα των συγκρούσεων. Επομένως, ο ανιχνευτής pixels αποτελεί την «καρδιά» του CMS, έχοντας σχεδιαστεί για να αναπαράγει τις τροχιές των σωματιδίων που προκύπτουν από τις συγκρούσεις των δεσμών.

Η νέα «καρδιά» του πειράματα μπορεί να αποτυπώνει περίπου 120 εκατομμύρια pixel, με ταχύτητα 40 εκατομμυρίων καρέ το δευτερόλεπτο. Αντίθετα, το εξάρτημα που αντικατέστησε είχε σχεδόν τη μισή ευαισθησία.

«Είναι σαν να αντικαταστήσαμε μία κάμερα 66 megapixel με έναν αισθητήρα 24 megapixel», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στο BBC ο Πολ Ρίνκον, τεχνικός συντονιστής του πειράματος CMS.

Με το νέο εξάρτημα, οι επιστήμονες ελπίζουν πως το πείραμα θα μπορέσει να ανιχνεύσει άγνωστα μέχρι στιγμής σωματίδια, βοηθώντας τους έτσι να λύσουν μερικά από τα πιο… επίμονα μυστήρια του σύμπαντος, όπως η φύση της σκοτεινής ενέργειας και της σκοτεινής ύλης.

Η «εγχείρηση ανοικτής καρδιάς» ξεκίνησε τα Χριστούγεννα, όταν ο επιταχυντής είχε τεθεί εκτός λειτουργίας, ενώ η ολοκλήρωση της εγκατάστασης του νέου εξαρτήματος έγινε στις 28 Φεβρουαρίου. Οι τελευταίες τεχνικές παρεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν στις 2 Μαρτίου.

Η αναβάθμιση γίνεται ενώ ο LHC έχει μπει σε «αχαρτογράφητα νερά» για την πειραματική φυσική, μετά το ρεκόρ ενέργειας που πέτυχε το 2015. Έτσι, διασφαλίζει ακόμη περισσότερο πως οι επιστήμονες θα ανιχνεύσουν τα ίχνη κάποιας νέας φυσικής θεωρίας που ίσως προκύψουν από τις πρωτόγνωρα ισχυρές συγκρούσεις. Εξάλλου, αυτά τα ίχνη μπορεί να είναι απειροελάχιστες αποκλίσεις των πειραματικών δεδομένων από τις θεωρητικές προβλέψεις.

http://physicsgg.me/2017/03/04/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%b3%cf%87%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%b9%ce%ba%cf%84%ce%ae%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf/

assets_LARGE_t_420_55322733.thumb.jpg.0a9a9b5679924512bd482f51b89aba3d.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Ανακαλύφθηκαν 5 νέα σωματίδια από τον LHCb :cheesy:

Ο LHCb (Large Hadron Collider beauty) είναι ένας από τους επτά ανιχνευτές συλλογής δεδομένων στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN.

https://wikitech.wikimedia.org/wiki/HTTPS:_Browser_Recommendations

Ο LHCb χρησιμοποιείται για μετρήσεις παραμέτρων της παραβίασης της συμμετρίας φορτίου-ομοτιμίας (Charge Parity violation)

https://en.wikipedia.org/wiki/CP_violation

στις αλληλεπιδράσεις αδρονίων που περιέχουν ένα b κουαρκ (πυθμένας ή χαμηλό κουάρκ). Τέτοιου είδους έρευνες μπορούν να βοηθήσουν στην εξήγηση της ασυμμετρίας μεταξύ ύλης και αντιύλης που παρατηρείται στο σύμπαν.

Οι ερευνητική ομάδα του LHCb ανακοίνωσε σήμερα το πρωί μέσω Twitter μια νέα ανακάλυψη:

Observation of five new narrow Ω0c states decaying to Ξ+cK− https://t.co/Orbtjhp8AP Yes, FIVE new particles at once, pic.twitter.com/ZUcsKf5yyI

— LHCb Physics (@LHCbPhysics) March 16, 2017

Παρατήρησαν πέντε λεπτούς συντονισμούς που αντιστοιχούν σε πέντε νέες διεγερμένες καταστάσεις του βαρυονίου Ωμέγα

https://en.wikipedia.org/wiki/Omega_baryon

: Ωc(3000)0, Ωc(3050)0, Ωc(3066)0, Ωc(3090)0, Ωc(3119)0 και μέτρησαν τις μάζες και τα πλάτη τους. Παρότι ο LHCb έχει σχεδιαστεί για την μελέτη αδρονίων που περιέχουν b κουάρκ, τα νέο- ανακαλυφθέντα βαρυόνια συνίστανται από γοητευτικά (charm) και παράξενα (strange) κουάρκ.

http://physicsgg.me/2017/03/16/%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%86%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b1%ce%bd-5-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-lhcb/

omega1.png.5a6d565cbbf6d68f6a04a9517801afc5.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

«Παίζοντας με τα Πρωτόνια»: Από 26 έως 30 Αυγούστου το καλοκαιρινό σχολείο. :cheesy:

Μετά την τεράστια επιτυχία του περσινού προγράμματος, διοργανώνεται για δεύτερη συνεχή χρονιά το καινοτόμο Καλοκαιρινό Σχολείο με τίτλο «Παίζοντας με τα Πρωτόνια».

Τη δράση διοργανώνει το πείραμα Compact Muon Solenoid (CMS) στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικής Φυσικής (CERN), στόχος του οποίου είναι να φέρει σε επαφή δασκάλους με τη φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων, ώστε με τη σειρά τους να μεταφέρουν την εμπειρία τους τόσο στους μαθητές τους όσο και στους συναδέλφους τους.

Το Καλοκαιρινό Σχολείο θα πραγματοποιηθεί από τις 26 έως τις 30 Αυγούστου 2017 στις εγκαταστάσεις του CERN στη Γενεύη, όπου δέκα μόνιμοι εκπαιδευτικοί δημόσιων δημοτικών σχολείων θα έχουν την ευκαιρία, κατόπιν επιλογής, να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα, το οποίο υλοποιείται με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

Αναφερόμενος στη δράση που πραγματοποιήθηκε πέρυσι, ο υπεύθυνος του προγράμματος Δρ. 'Αγγελος Αλεξόπουλος, Education and Outreach Officer στο CERN, δήλωσε ότι «τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα του προηγούμενου έτους μας οδήγησαν στην απόφαση να συνεχίσουμε την προσπάθεια επιμόρφωσης δασκάλων από την Ελλάδα».

«Ο τελικός στόχος του προγράμματος δεν είναι άλλος από την ενίσχυση του επιστημονικού κεφαλαίου των μαθητών και των οικογενειών τους και ειδικότερα εκείνων που δεν εκπροσωπούνται επαρκώς στη χώρα», πρόσθεσε ο ίδιος.

Το φετινό Καλοκαιρινό Σχολείο θα περιλαμβάνει διαλέξεις από μέλη της επιστημονικής κοινότητας του CERN καθώς και από εκπροσώπους ινστιτούτων που συνεργάζονται με τον Οργανισμό, τόσο από την Ευρώπη όσο και από τις ΗΠΑ. Επιπλέον, θα πραγματοποιηθούν επισκέψεις στις πειραματικές εγκαταστάσεις του CERN, καθώς και πολλά βιωματικά εργαστήρια στα οποία οι συμμετέχοντες δάσκαλοι θα έχουν την ευκαιρία να σχεδιάσουν πρωτότυπες εκπαιδευτικές δράσεις για τους μαθητές τους.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα διοργανώνεται από το CMS του CERN σε συνεργασία με την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΕΙΣ. Επιπλέον, τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και υποστηρίζεται από το ευρωπαϊκό έργο CREATIONS, στόχος του οποίου είναι η εισαγωγή της καινοτομίας στα σχολεία μέσω της ανάπτυξης και εφαρμογής εκπαιδευτικών σεναρίων που προάγουν τη δημιουργικότητα, την κριτική σκέψη και το πνεύμα συνεργατικότητας στους μαθητές.

Η υποβολή αιτήσεων συμμετοχής στο Καλοκαιρινό Σχολείο γίνεται αποκλειστικά μέσω της ηλεκτρονικής φόρμας που θα βρουν οι ενδιαφερόμενοι στη διεύθυνση

http://cern.ch/go/Kjh9

Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων λήγει τα μεσάνυχτα (Ώρα Ανατολικής Ευρώπης) της 19ης Μαΐου του τρέχοντος έτους.

http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/paizontas_me_ta_protonia_apo_26_eos_30_augoustou_to_kalokairino_sxoleio-65111635/

newego_LARGE_t_1101_55414688.thumb.jpg.937259a5cb72682750a65fe2478f166a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ενδείξεις νέας φυσικής πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου από το πείραμα LHCb. :cheesy:

Tο πείραμα LHCb βρήκε ενδιαφέρουσες ανωμαλίες στον τρόπο με τον οποίο διασπώνται ορισμένα σωματίδια. Εάν επιβεβαιωθεί αυτός ο τρόπος διάσπασης, θα είναι μια ένδειξη για νέα φαινόμενα στην φυσική που δεν προβλέπονται από το Καθιερωμένο Πρότυπο της σωματιδιακής φυσικής.

Το παρατηρούμενο σήμα είναι μέχρι στιγμής περιορισμένης στατιστικής σημασίας, αλλά συμφωνεί με παρόμοιες ενδείξεις προηγούμενων πειραμάτων. Η επιπλέον συλλογή και ανάλυση των δεδομένων θα καθορίσει αν πρόκειται για αληθινή ρωγμή του Καθιερωμένου Προτύπου ή είναι απλά μια στατιστική διακύμανση.

Σήμερα, σε ένα σεμινάριο στο CERN, οι ερευνητές του LHCb παρουσίασαν τα νέα πολυαναμενόμενα αποτελέσματα για μια διάσπαση των μεσονίων B0, που παράγονται στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων. Το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων προβλέπει την πιθανότητα των διαφόρων τρόπων διάσπασης του εν λόγω μεσονίου, και οι πιθανές διαφοροποιήσεις με τα πειραματικά δεδομένα θα σηματοδοτήσουν νέα φυσική.

Το πείραμα LHCb εξέτασε τις διασπάσεις των μεσονίων B0 προς ένα διεγερμένο καόνιο και σε ένα ζεύγος ηλεκτρονίων ή μιονίων. Το μιόνιο είναι 200 φορές βαρύτερο από το ηλεκτρόνιο, αλλά στο Καθιερωμένο Πρότυπο οι αλληλεπιδράσεις του είναι κατά τα άλλα πανομοιότυπες με εκείνες του ηλεκτρονίου (μια ιδιότητα που είναι γνωστή ως lepton universality).

Η θεωρητική πρόβλεψη είναι ότι, εκτός από μια μικρή και υπολογίσιμη διαφορά λόγω διαφοράς μαζών μιονίων-ηλεκτρονίων, τα ηλεκτρόνια και τα μιόνια θα πρέπει να παράγονται με την ίδια πιθανότητα σε αυτή τη συγκεκριμένη διάσπαση μεσονίων B0. Όμως τα πειραματικά δεδομένα του LHCb δείχνουν πως οι διασπάσεις που δίνουν μιόνια συμβαίνουν σπανιότερα.

Ας σημειωθεί πως η στατιστική των δεδομένων (2,2 έως 2,5 σ) δεν είναι αρκετή για την οριστική αποδοχή του φαινομένου. Οι νέες μετρήσεις που θα ακολουθήσουν θα δώσουν μεγαλύτερο δείγμα δεδομένων και η στατιστική θα είναι επαρκής για την επιβεβαίωση (ή μη) της φυσικής πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου.

http://physicsgg.me/2017/04/18/%ce%b5%ce%bd%ce%b4%ce%b5%ce%af%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%bd%ce%ad%ce%b1%cf%82-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%cf%80%ce%ad%cf%81%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b1%ce%b8%ce%b9/

lhcb_b0.thumb.jpg.ddab4a8bcb56d25fb0b1b841ff4f0d45.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Μια μικρή σταγόνα του αρχέγονου σύμπαντος στο εργαστήριο. :cheesy:

Τα σωματίδια που παρατηρήθηκαν στο πείραμα ALICE δείχνουν τον σχηματισμό πλάσματος κουάρκ-γλοιονίων κατά την διάρκεια των συγκρούσεων πρωτονίων με πρωτόνια.

Τα παράξενα αδρόνια είναι γνωστά σωματίδια με ονόματα όπως Καόνια, Λάμδα, Xι και Ωμέγα, τα οποία περιέχουν τουλάχιστον ένα παράξενο κουάρκ.

Πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια το σύμπαν ήταν μια θερμή και πυκνή σούπα κουάρκ και γλοιονίων – τα θεμελιώδη συστατικά από τα οποία συνίστανται τα πρωτόνια, τα νετρόνια και άλλα αδρόνια. Οι φυσικοί μπορούν να δημιουργήσουν αυτήν την αρχέγονη σούπα, που ονομάζεται πλάσμα κουάρκ-γλοιονίων, σε συγκρούσεις μεταξύ βαρέων ιόντων. Όμως για πρώτη φορά κατάφεραν να παρατηρήσουν πλάσμα κουάρκ-γλοιονίων σε συγκρούσεις πρωτονίων στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) .

Αυτό το νέο αποτέλεσμα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature από την ομάδα των φυσικών του πειράματος ALICE (A Large Ion Collider Experiment).

https://www.nature.com/nphys/journal/vaop/ncurrent/full/nphys4111.html

«Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι τα πρωτόνια είναι πολύ ελαφρά για να δημιουργήσουν αυτό το εξαιρετικά θερμό και πυκνό πλάσμα», λέει ο Livio Bianchi, φυσικός στο πανεπιστήμιο του Houston, «αλλά τα νέα αποτελέσματα αμφισβητούν αυτόν τον ισχυρισμό».

Oι φυσικοί του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) και του Σχετικιστικού Επιταχυντή Βαρέων Ιόντων του Εθνικού Εργαστηρίου Brookhaven των ΗΠΑ, είχαν παρατηρήσει παρελθόν πλάσμα κουάρκ-γλοιονίων σε συγκρούσεις μεταξύ πυρήνων χρυσού και μεταξύ πυρήνων μολύβδου.

Στο πλάσμα κουάρκ-γλοιονίων, τα μεσαίου μεγέθους κουάρκ – όπως τα παράξενα κουάρκ – περιφέρονται ελεύθερα και τελικά δεσμεύονται σχηματίζοντας βαρύτερα και σύνθετα σωματίδια. Αυτά τα αδρόνια εκτοξεύονται καθώς το πλάσμα ψύχεται και αποτελούν μια απόδειξη της δημιουργίας του πλάσματος. Οι φυσικοί του πειράματος ALICE παρατήρησαν ότι στις συγκρούσεων πρωτονίων με πρωτόνια, παράγονται παράξενα αδρόνια με ρυθμό μεγαλύτερο του αναμενομένου.

Σύμφωνα με τον καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Houston, Rene Bellwied: «Στις συγκρούσεις πρωτονίων όπου παράγονται πολλά σωματίδια, παρατηρήσαμε ιδιαίτερα αυξημένο τον αριθμό αδρονίων που συνίστανται από παράξενα κουάρκ. Και επιπλέον είδαμε ένα ακόμα μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ του αναμενόμενου αριθμού και των πειραματικών αποτελεσμάτων, όταν εξετάσαμε για σωματίδια που περιέχουν δυο ή τρία παράξενα κουάρκ».

Θεωρητικά, ένας πολλαπλασιασμός των παραγόμενων παράξενων αδρονίων δεν αρκεί για να επιβεβαιώσει την οριστική ύπαρξη πλάσματος κουάρκ-γλοιονίων. Θα μπορούσε ίσως να είναι το αποτέλεσμα κάποιων άλλων, αγνώστων μέχρι στιγμής διαδικασιών που εμφανίζονται στην υποατομική κλίμακα.

Ούτως ή άλλως οι μετρήσεις αυτές έχουν παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον για τους ερευνητές του πλάσματος κουάρκ-γλοιονίων. Οι φυσικοί του πειράματος ALICE θα πρέπει να διερευνήσουν και άλλα χαρακτηριστικά αυτών των συγκρούσεων πρωτονίων-πρωτονίων, για να επιβεβαιώσουν ότι πράγματι βλέπουν ένα μικροσκοπικό σταγονίδιο του αρχέγονου σύμπαντος.

Το πλάσμα κουάρκ-γλοιονίων είναι υγρό, οπότε πρέπει εξεταστούν και τα υδροδυναμικά χαρακτηριστικά του. Η σύνθεση των προϊόντων από τις συγκρούσεις των πρωτονίων δεν είναι αρκετή για να επιβεβαιώσει την δημιουργία του. Τα δημοσιευμένα αποτελέσματα προέρχoνται από τα δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά την λειτουργία του LHC από το 2009 έως το 2013. Η συνέχεια του πειράματος τα επόμενα χρόνια θα δώσει οριστική απάντηση στο αν ο LHC μπορεί πραγματικά να δημιουργήσει μια «μικροσκοπική σταγόνα του αρχέγονου σύμπαντος», με άλλα λόγια το πλάσμα κουάρκ-γλοιονίων, μέσα από συγκρούσεις πρωτονίων.

http://physicsgg.me/2017/04/25/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%b3%cf%8c%ce%bd%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ad%ce%b3%ce%bf%ce%bd%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%b1/

nphys4111-f1.jpg.372c92bcc9d14db20d0e9a23622490b3.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Έτοιμος να ξυπνήσει από τη «χειμερία νάρκη» ο επιταχυντής του CERN. :cheesy:

Έχει ξεκινήσει ήδη η αντίστροφη μέτρηση για την επανεκκίνηση του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN, μετά την προγραμματισμένη διακοπή από τον Δεκέμβριο της περασμένης χρονιάς, για τη συντήρησή του. Καθώς ο LHC αναμένεται να τεθεί ξανά σε λειτουργία στις αρχές Μαΐου, οι υπεύθυνοι του CERN έκαναν έναν απολογισμό των τεχνικών εργασιών που πραγματοποιήθηκαν στο μηχάνημα στη διάρκεια της «χειμερίας νάρκης» του.

Αν και ανάλογες εργασίες γίνονται κάθε χρόνο, φέτος το χρονικό διάστημα διακοπής της λειτουργίας του επιταχυντή ήταν ιδιαίτερα μεγάλο, ώστε να μπορέσει να γίνει πιο εκτεταμένη συντήρηση και αναβάθμιση διάφορων τμημάτων του εξοπλισμού του. Έτσι, σε πρώτη φάση αφαιρέθηκε όλο το υγρό ήλιο από τη διάταξη, ώστε να μπορέσουν να ελεγχθούν όλα τα συστήματα ψύξης, εξαερισμού και ηλεκτροδότησης.

Η επιθεώρηση έδειξε πως χρειαζόταν να αντικατασταθεί ένας από τους 1.232 υπεραγώγιμους διπολικούς μαγνήτες που βρίσκονται περιμετρικά της σήραγγας του επιταχυντή, και οι οποίοι διατηρούν να διατηρούν σε τροχιά τις δέσμες των σωματιδίων. Όταν ένας νέος μαγνήτης πήρε τη θέση του, οι επιστήμονες πραγματοποίησαν εξονυχιστικούς ελέγχους για να διαπιστώσουν πως λειτουργεί σωστά.

Επίσης, αντικαταστάθηκε μία «ασπίδα» κατά της ακτινοβολίας, στο Μεγάλο Σύγχροτρο Πρωτονίων (SPS) το οποίο λειτουργεί ως τροφοδότης των μεγαλύτερων επιταχυντών του CERN. Όταν οι δέσμες σωματιδίων στο SPS έχουν πλέον απολέσει την εστίασή τους, τότε οι επιστήμονες μπορούν να τις εκτρέψουν για να πέσουν πάνω στην «ασπίδα» ώστε να απορροφηθούν με ασφάλεια.

Σημαντικές τεχνικές εργασίες έγιναν επίσης στο πείραμα CMS (Compact Muon Solenoid), το οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πειραματική επιβεβαίωση της ύπαρξης του σωματιδίου Χιγκς. Η βασικότερη ήταν η αντικατάσταση του ανιχνευτή pixels του CMS, δηλαδή της κάμερας που αναλαμβάνει να αποτυπώσει τις τροχιές σωματιδίων τα οποία κινούνται με ταχύτητα κοντά στην ταχύτητα του φωτός.

Ο καινούριος ανιχνευτής έχει την ικανότητα να αποτυπώνει περίπου 120 εκατομμύρια pixel, με ταχύτητα 40 εκατομμυρίων καρέ το δευτερόλεπτο. Αντίθετα, ο «προκάτοχός» του είχε σχεδόν τη μισή ευαισθησία.

Όταν ολοκληρώθηκε η αναβάθμιση και η συντήρηση του επιταχυντή, οι επιστήμονες πρόσθεσαν ξανά το υγρό ήλιο, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η θερμοκρασία των μαγνητών στα κανονικά για τη λειτουργία του LHC επίπεδα, δηλαδή περίπου στους -271,25 βαθμούς Κελσίου.

Με την ολοκλήρωση των τελικών ελέγχων, στις αρχές Μαΐου θα ξεκινήσουν ξανά οι συγκρούσεις δεσμών σωματιδίων μέσα στον επιταχυντή. Μέσα από αυτές τις συγκρούσεις, οι επιστήμονες ελπίζουν πως θα προκύψουν ενδείξεις κάποιας νέας φυσικής θεωρίας, η οποία θα πηγαίνει πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο, δηλαδή το ήδη γνωστό μοντέλο που περιγράφει τα «συστατικά» της ύλης και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, με εξαίρεση τη βαρύτητα.

Επίσης, αναμένουν περισσότερα στοιχεία τα οποία θα κρίνουν την αξιοπιστία αποτελεσμάτων που προέκυψαν από προηγούμενες φάσεις λειτουργίας του LHC, και τα οποία φαίνεται να αντιβαίνουν στις προβλέψεις του Καθιερωμένου Προτύπου. Πρόσφατο παράδειγμα τα αποτελέσματα που παρουσιάσθηκαν τον Απρίλιο σε σεμινάριο στο CERN, και τα οποία υποδεικνύουν ανωμαλίες στις διασπάσεις μίας κατηγορίας βραχύβιων σωματιδίων (Β μεσονίων), τα οποία παράγονται από τις συγκρούσεις πρωτονίων στο εσωτερικό του επιταχυντή.

http://www.naftemporiki.gr/story/1228562/etoimos-na-ksupnisei-apo-ti-xeimeria-narki-o-epitaxuntis-tou-cern

cern.jpg.0424923aa4eb900992765ea25de4898a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο Ομπάμα και... το μποζόνιο Χιγκς. :cheesy:

Ολοι έχουμε ακούσει τη φράση «το σωματίδιο του Θεού», όμως ελάχιστοι γνωρίζουν τι ακριβώς είναι το περιβόητο μποζόνιο Χιγκς ή σε τι οφείλει το... ψευδώνυμό του, που λατρεύουν οι δημοσιογράφοι και αντιπαθούν οι επιστήμονες. Ο Μάικλ Τατς, καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Columbia και μέχρι προσφάτως επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας των ΗΠΑ που συμμετέχει στο πείραμα ATLAS στο CERN, επιχειρησε να λύσει τις εύλογες απορίες του αθηναϊκού κοινού. Προσκεκλημένος του Συλλόγου Αποφοίτων του Πανεπιστημίου Columbia στην Ελλάδα, ο διαπρεπής φυσικός εδωσε ομιλία με θέμα «Γιατί μας ενδιαφέρει το μποζόνιο Χιγκς; Πώς το ανακάλυψαν 6.000 επιστήμονες στο CERN και ποιο είναι το επόμενο βήμα;» στο Ιδρυμα Ευγενίδου.

«Από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων αναζητάμε τα στοιχειώδη συστατικά της ύλης», λέει στην «Κ» ο Μάικλ Τατς. «Στόχος μας είναι να κατανοήσουμε τα στοιχειώδη σωματίδια και τις δυνάμεις που συνθέτουν την ουσία από την οποία αποτελούμαστε – τα σώματά μας, η Γη, οι πλανήτες, τα αστέρια. Τον τελευταίο αιώνα φαίνεται ότι έχουμε εντοπίσει, αν όχι όλα, τουλάχιστον πολλά από αυτά τα σωματίδια». Ωστόσο, πριν από περίπου 50 χρόνια οι επιστήμονες ήρθαν αντιμέτωποι με ένα μεγάλο αίνιγμα: «Τα σωματίδια που μεταφέρουν τις στοιχειώδεις δυνάμεις (ηλεκτρομαγνητικές ή βαρυτικές) έχουν το καθένα διαφορετική μάζα. Μια βασική ερώτηση είναι “πώς απέκτησαν τη μάζα τους;”».

Τη δεκαετία του ’60, ο φυσικός Πίτερ Χιγκς και οι συνεργάτες του διατύπωσαν την υπόθεση ότι το λεγόμενο «πεδίο Χιγκς» και ο «μηχανισμός Χιγκς» μπορούν να δώσουν απάντηση σε αυτό το ερώτημα (το 2013, ο Χιγκς βραβεύτηκε με Νομπέλ για τη συγκεκριμένη θεωρία του). «Φανταστείτε ότι είστε σε μια προεκλογική εκδήλωση», προτείνει ο καθηγητής. «Ας πούμε ότι βρίσκεστε σε ένα δωμάτιο γεμάτο υποστηρικτές του Ομπάμα. Το πλήθος αντιπροσωπεύει το πεδίο Χιγκς. Φανταστείτε τώρα ότι ο Ομπάμα μπαίνει στην αίθουσα – τι θα συμβεί; Ολοι αυτοί οι άνθρωποι θα τον κυκλώσουν, θα θέλουν να του μιλήσουν, να τον αγγίξουν κ.ο.κ. Αν προσπαθήσει να διασχίσει τον χώρο, η πορεία του ανάμεσα στον κόσμο θα είναι αργή, όπως ένας πολύ βαρύς άνθρωπος που μετακινείται με δυσκολία. Και τώρα φανταστείτε ότι εγώ μπαίνω στον χώρο – κανένας δεν με ξέρει και είναι εύκολο να διασχίσω το δωμάτιο, έτσι δίνω την εντύπωση ότι είμαι πολύ ελαφρύς. Επομένως, το σωματίδιο Ομπάμα είναι πολύ βαρύ και το σωματίδιο Τατς πολύ ελαφρύ. Κάπως έτσι αποκτούν τα στοιχειώδη σωματίδια τη μάζα τους. Ολα εξαρτώνται από το πώς αλληλεπιδρούν με το πεδίο Χιγκς!».

«Πιασάρικη φράση»

Οσο για το μποζόνιο Χιγκς, μπορούμε να το φανταστούμε σαν «τη φήμη ότι “ο Ομπάμα είναι εδώ”, η οποία αρχίζει να διαδίδεται στην αίθουσα, προκαλώντας τον ενθουσιασμό του κοινού». Κατά συνέπεια, «η ανακάλυψη του σωματιδίου απέδειξε τη θεωρία του πεδίου Χιγκς». Ομως παρά την ιδιαιτερότητα του μποζονίου, το οποίο ανοίγει νέους δρόμους για την έρευνα, οι πλειονότητα των φυσικών (ανάμεσά τους και ο δηλωμένος άθεος Πίτερ Χιγκς) δεν εγκρίνει τον όρο «σωματίδιο του Θεού». Είναι «μια πιασάρικη φράση, η οποία τραβά την προσοχή του κοινού και μας δίνει την ευκαιρία να συζητήσουμε για τη δουλειά που γίνεται στο CERN και γενικότερα στη φυσική σωματιδίων. Αυτή είναι η θετική της διάσταση», αναγνωρίζει ο κ. Τατς. «Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά πριν από περίπου 20 χρόνια από τον νομπελίστα φυσικό Λέον Λέντερμαν στο βιβλίο του “Το σωματίδιο του Θεού”. Ο ίδιος ο συγγραφέας αφηγείται μια αστεία ιστορία: όταν έγραψε το βιβλίο, η επιστημονική κοινότητα ήδη αναζητούσε το σωματίδιο για πάρα πολύ καιρό. Ηθελε, λοιπόν, να δώσει στο έργο του τον τίτλο The Goddamn Particle(το καταραμένο σωματίδιο), όμως ο εκδότης του το απέρριψε και έτσι γεννήθηκε το God Particle», συνεχίζει. Υπογραμμίζει, πάντως, ότι το μποζόνιο είναι εξαιρετικά σημαντικό, αφού, αν τα στοιχειώδη σωματίδια δεν είχαν μάζα, τότε «θα ήταν αδύνατον να υπάρξουμε».

http://www.kathimerini.gr/907002/article/epikairothta/episthmh/o-ompama-kai-to-mpozonio-xigks

27s13ereyn-thumb-large.jpg.5e1c3c6f2f122070168730456676581a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Εγκαινιάσθηκε ο νέος γραμμικός επιταχυντής Linac 4 του CERN. :cheesy:

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών (CERN) στα γαλλο-ελβετικά σύνορα εγκαινίασε χθες το νέο γραμμικό επιταχυντή του Linac 4.

Το νέο απόκτημα θα τροφοδοτήσει με ακτίνες υψηλότερης ενέργειας τον μεγάλο επιταχυντή αδρονίων (LHC), ώστε ο τελευταίος να αυξήσει σημαντικά τη φωτεινότητά του το 2021.

Μετά από μία μακρά περίοδο δοκιμών, ο Linac 4 θα συνδεθεί με τον μεγάλο επιταχυντή LHC, όταν ο τελευταίος τεθεί εκτός λειτουργίας για την καθιερωμένη τεχνική συντήρηση και αναβάθμιση τον χειμώνα της περιόδου 2019-2020.

Ο Linac 4 θα αντικαταστήσει τον γραμμικό επιταχυντή Linac 2, ο οποίος λειτουργεί από το 1978 και θα γίνει πλέον αυτός το πρώτο στάδιο στην αλυσίδα επιταχυντών του CERN, παράγοντας ακτίνες πρωτονίων για μια ευρεία γκάμα πειραμάτων.

Ο γραμμικός επιταχυντής είναι το πρώτο και θεμελιώδες βήμα στην αλυσίδα επιτάχυνσης των σωματιδίων, καθώς σε αυτόν παράγονται τα πρώτα σωματίδια και δέχονται την αρχική επιτάχυνσή τους.

Ο Linac 4 έχει μήκος σχεδόν 90 μέτρων (έναντι 27 χιλιομέτρων του LHC), βρίσκεται σε βάθος 12 μέτρων κάτω από την επιφάνεια και χρειάσθηκε σχεδόν δέκα χρόνια για να ολοκληρωθεί, με κόστος περίπου 90 εκατ. ευρώ.

Ο Linac 4 θα στέλνει αρνητικά ιόντα υδρογόνου, αποτελούμενα από ένα άτομο υδρογόνου με δύο ηλεκτρόνια, στο σύγχροτρο πρωτονίων (Proton Synchrotron Booster-PSB) του CERN, το οποίο θα επιταχύνει κι άλλο τα αρνητικά ιόντα, ενώ θα απομακρύνει τα ηλεκτρόνιά τους.

Η παραγόμενη ακτίνα του Linac 4 θα έχει ενέργεια έως 160 MeV, υπετριπλάσια σε σχέση με του Linac 2. Αφενός η αύξηση της ενέργειας και αφετέρου η χρήση ιόντων υδρογόνου θα διπλασιάσει την ενέργεια της ακτίνας που θα φθάνει στον μεγάλο επιταχυντή LHC, συμβάλλοντας καθοριστικά στην μελλοντική αύξηση της φωτεινότητας του τελευταίου.

Η φωτεινότητα (luminosity) είναι μια καθοριστική παράμετρος που δείχνει πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός των σωματιδίων, τα οποία συγκρούονται σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η μέγιστη φωτεινότητα του LHC σχεδιάζεται να πενταπλασιαθεί έως το 2025, με στόχο τη δημιουργία του «Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων Υψηλής Φωτεινότητας» (High-Luminosity LHC).

Έτσι, τα πειράματα του LHC θα μπορούν να συλλέξουν περίπου δέκα φορές περισσότερα δεδομένα κατά την περίοδο 2025-2035. Αυτό θα επιτρέψει στους φυσικούς να κάνουν πιο ακριβείς μετρήσεις για τα θεμελιώδη σωματίδια από ό,τι σήμερα και ίσως να ανοίξουν ένα «παράθυρο» σε άγνωστες έως τώρα διαδικασίες της φύσης πέρα από το «Καθιερωμένο Πρότυπο» (Standard Model), όπως η σκοτεινή ύλη και ενέργεια ή οι έξτρα χωροχρονικές διαστάσεις.

Από την άλλη, η τεχνολογία του γραμμικού επιταχυντή Linac 4 αναμένεται να αξιοποιηθεί σε μικρότερα, ακόμη και φορητά μηχανήματα, ώστε να έχει και άλλες πρακτικές εφαρμογές, όπως στη βιοϊατρική έρευνα (π.χ. δημιουργία ισοτόπων για τη διάγνωση του καρκίνου) και στην ανάλυση έργων τέχνης (π.χ. πινάκων στα μουσεία).

Το Λούβρο του Παρισιού είναι το μόνο μουσείο στον κόσμο που ήδη διαθέτει στο υπόγειό του τον δικό του μικρό επιταχυντή. Όταν κλείνει τις Τρίτες, διάφορα έργα τέχνης μεταφέρονται εκεί για ανάλυση, μεταξύ άλλων για να αποκαλυφθεί αν είναι γνήσια, από ποιά υλικά κατασκευάσθηκαν και πόσο παλιά είναι.

http://www.amna.gr/articlep/155134/Egkainiasthike-o-neos-grammikos-epitachuntis-Linac-4-tou-CERN

10-9403474474747.jpg.4e448c76a4edf2c437d1575deeda8aa2.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Νέες μετρήσεις ακριβείας του μποζονίου Higgs στο «χρυσό κανάλι» :cheesy:

physicsgg

Η ανακάλυψη του μποζονίου Higgs το 2012 από τα πειράματα ATLAS και CMS σηματοδότησε ένα ορόσημο στην ιστορία της σωματιδιακής φυσικής. Επιβεβαίωσε μια από τις προβλέψεις του Καθιερωμένου Προτύπου που διατυπώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960.

Με τον τεράστιο όγκο των πειραματικών δεδομένων από τις συγκρούσεις πρωτονίων – με την μεγαλύτερη ενέργεια των 13 TeV – που συλλέχτηκαν στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) το 2015 και 2016, το πείραμα ATLAS μπήκε σε μια νέα εποχή μετρήσεων σχετικά με τις ιδιότητες του μποζονίου Higgs.

Τα νέα δεδομένα επέτρεψαν τον υπολογισμό ενεργών διατομών χρησιμοποιώντας την «χρυσή» διάσπαση H→ZZ*→4l.

Το κανάλι των τεσσάρων λεπτονίων, αν και σπάνιο (0,012% ο λόγος διακλάδωσης σε τελικές καταστάσεις με ηλεκτρόνια ή μιόνια), έχει την σαφέστερη και καθαρότερη υπογραφή από όλους τους δυνατούς τρόπους διάσπασης του μποζονίου Higgs. Aυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτό το κανάλι διάσπασης εμφανίζει το μικρότερο υπόβαθρο άσχετων γεγονότων.

Η εγκάρσια ορμή του μποζονίου Higgs μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση διαφορετικών μηχανισμών παραγωγής Higgs και πιθανών αποκλίσεων από τις αλληλεπιδράσεις του Καθιερωμένου Προτύπου.

Μελετώντας τον αριθμό των πιδάκων που παράγονται σ’ αυτά τα γεγονότα, καθώς επίσης και την εγκάρσια ορμή του κύριου πίδακα, το ATLAS μπορεί να ανιχνεύσει και να βοηθήσει στην βελτίωση των θεωρητικών μοντέλων παραγωγής μποζονίων Higgs διαμέσου της σύντηξης γλοιονίων. Οι μετρούμενες και οι προβλεπόμενες διαφορικές ενεργές διατομές συναρτήσει της πολλαπλότητας του πίδακα φαίνονται στο σχήμα 3.

Περισσότερα αποτελέσματα των μετρήσεων και πιο εξειδικευμένες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ:atlas.cern.

https://atlas.cern/updates/physics-briefing/higgs-golden-channel

Πάντως, το γενικότερο συμπέρασμα είναι πως διαπιστώνεται, για άλλη μια φορά, καλή συμφωνία μεταξύ των πειραματικών δεδομένων και των προβλέψεων του Καθιερωμένου Προτύπου.

 

Στην φωτογραφία στο Σχήμα 1: Γεγονότα από τις μετρήσεις H→ZZ*→4l του πειράματος ATLAS από το σύνολο των δεδομένων 2015+2016. Το μποζόνιο Higgs αντιστοιχεί στην γαλάζια κορυφή στα 125 GeV.

Σχήμα 2: Η μετρούμενη διαφορική ενεργός διατομή της εγκάρσια ορμής των τεσσάρων λεπτονίων συγκρινόμενη με θεωρητικές προβλέψεις. Η εγκάρσια ορμή είναι η ορμή στο επίπεδο που είναι κάθετο στη δέσμη.

Σχήμα 3: Διαφορική ενεργός διατομή ως προς την πολλαπλότητα του πίδακα που σχετίζεται με το μποζόνιο Higgs. Η μετρούμενη διατομή συγκρίνεται με θεωρητικές προβλέψεις του Καθιερωμένου Προτύπου.

http://physicsgg.me/2017/05/16/%ce%bd%ce%ad%ce%b5%cf%82-%ce%bc%ce%b5%cf%84%cf%81%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%b2%ce%b5%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%cf%80%ce%bf%ce%b6%ce%bf%ce%bd%ce%af/

higgs-3.thumb.png.1309a130b0ae8f78ea6371536b906fe0.png

higgs-2.thumb.png.cfad813a1a5f687c11189d4c734dbd2a.png

higgs-1.thumb.png.0f177521b291b3ea06ac930341e3d9ea.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Άνοιξε το SESAME, το «CERN» της Μέσης Ανατολής. :cheesy:

Ισραήλ, Παλαιστινιακά Εδάφη, Ιράν, Τουρκία, Κύπρος: χώρες που δύσκολα θα κάθονταν μαζί στο ίδιο τραπέζι συνεργάζονται στον νέο επιταχυντή SESAME που εγκαινιάστηκε την Τρίτη στην Ιορδανία.

Το SESAME (Synchrotron light for Experimental Science and Applications in the Middle East), το όνομα του οποίου παραπέμπει έξυπνα στη διάσημη μαγική φράση «Σουσάμι άνοιξε» από την ιστορία του «Αλί Μπαμπά και των 40 κλεφτών» στις εμβληματικές για τον αραβικό και ισλαμικό κόσμο «Χίλιες και μία νύχτες»-είναι το πρώτο «σύγχροτρο» της Μέσης Ανατολής: ένας κυκλικός επιταχυντής που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μικροσκόπιο για τη μελέτη δειγμάτων σε μοριακό επίπεδο.

Οι έρευνες που θα πραγματοποιηθούν στο SESAME, θα έχουν εφαρμογές στην ιατρική, στη φαρμακευτική, στη βιολογία, στην επιστήμη των υλικών, στη φυσική, στη χημεία, στη γεωλογία, στο περιβάλλον, στη γεωπονική, στην αρχαιολογία κ.α. Από τη μελέτη της ρύπανσης και την ανάπτυξη νέων καλλιεργειών στην κοιλάδα του Ιορδάνη έως τη μελέτη του καρκίνου και των χειρογράφων της Νεκράς Θάλασσας, αναμένεται να υπάρξει μια πληθώρα ερευνητικών προγραμμάτων.

Τα εγκαίνια του SESAME, που βρίσκεται στην περιοχή Άλαν 35 χιλιόμετρα βόρεια του Αμμάν και έχει έως τώρα κοστίσει περίπου 90 εκατ. δολάρια, πραγματοποίησε ο ιορδανός βασιλιάς Αμπντάλα ο Β'.

Πρόεδρος του Συμβουλίου του SESAME είναι ο διακεκριμένος βρετανός καθηγητής φυσικής σερ Κρις Λιούελιν-Σμιθ (πρώην γενικός διευθυντής του CERN) και διευθυντής ο ιορδανός καθηγητής Χαλέντ Τουκάν.

Το σύγχροτρο έχει ως αρχικά μέλη την Κύπρο, την Αίγυπτο, το Ιράν, το Ιράκ, το Ισραήλ, την Ιορδανία, την Παλαιστινιακή Αρχή, την Τουρκία και το Πακιστάν, ενώ η Ελλάδα και άλλες χώρες θα αναλάβουν ρόλο παρατηρητή.

Καθεστώς παρατηρητή έχουν η Ελλάδα, άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Βρετανία, Σουηδία, Ελβετία), η ΕΕ, οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Ιαπωνία, η Κίνα, η Βραζιλία, ο Καναδάς και το Κουβέιτ.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500144565

90A412512F6FDD73D500B3A8A2881BDB.jpg.8d716231db9d8fc0af17cd2b84a6568c.jpg

17-91503475775.jpg.1e51e3613e8140922f002e246ecb1950.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η μουσική των σωματιδίων που ανιχνεύονται στον LHC. :cheesy:

Το πρόγραμμα Quantizer μεταφράζει τα γεγονότα που συλλέγει ο ανιχνευτής ATLAS σε μελωδίες techno, jazz, pop και rock. Επινοήθηκε από την Juliana Cherston φοιτήτρια στο Media Lab του MIT και υλοποιήθηκε σε συνεργασία με τον Ewan Hill υποψήφιο διδάκτορα από το πανεπιστήμιο της Victoria.

To Quantizer χρησιμοποιεί τα δεδομένα που ανεβάζει στο διαδίκτυο ο ανιχνευτής ATLAS, ταυτόχρονα με την εξέλιξη του πειράματος. Ανάλογα με το είδος των σωματιδίων, την ενέργειά τους, την κατανομή τους στο χώρο κ.ο.κ. τα δεδομένα μετατρέπονται σε μουσικές νότες. Για παράδειγμα οι χαμηλές νότες, που ακούγονται συχνότερα σε σχέση με τις υψηλές, αντιστοιχούν σε σωματίδια με χαμηλότερες ενέργειες.

Tον περασμένο Ιούλιο το Quantizer έδωσε την πρώτη του παράσταση της στο φεστιβάλ Jazz στο Montreux (The Physics of Music and the Music of Physics event).

http://mjf2015.web.cern.ch/mjf2015/

Ακούστε λοιπόν την μουσική των σωματιδίων που ανιχνεύονται κατά τη διάρκεια των πειραμάτων στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων ΕΔΩ:

http://quantizer.media.mit.edu

(νεώτερη ενημέρωση)

Εννοείται πως όλα τα παραπάνω δεν έχουν καμία φυσική ή άλλη βαθυστόχαστη σημασία.

Η «καλύτερη μουσική» για τα αυτιά των φυσικών είναι τα διαγράμματα που προκύπτουν από την ανάλυση των δεδομένων όπως:

… και όταν εμφανίζονται «καρούμπαλα», όπως αυτό που φαίνεται στην εικόνα, αισθάνονται βασιλιάδες τουλάχιστον για μια νύχτα:

http://physicsgg.me/2016/05/20/%ce%b7-%ce%bc%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%b4%ce%af%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%8d%ce%bf/

hgg-fixedscale-short2.gif.19bc8bcf680a573ad2dcfe8c152eaf87.gif

quantizer-infographic-final.thumb.png.4a220cd52f756ac55374d039194c8e7f.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Οι συγκρούσεις των σωματιδίων στο CERN θα μετατραπούν σε μουσική για πιάνο! :cheesy:

Τα δεδομένα από τις συγκρούσεις των σωματιδίων στον μεγάλο επιταχυντή του CERN θα μετατραπούν σε μουσική για πιάνο με τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Έτσι, αφενός οι επιστήμονες θα μπορούν να «ακούσουν» τη «γλώσσα» των σωματιδίων και ίσως να έχουν κάποια νέα έμπνευση για τα μυστήρια της φύσης, αφετέρου ο καθένας θα μπορεί να ακούσει ένα μουσικό έργο εμπνευσμένο από την επιστήμη.

Το φιλόδοξο σχέδιο προωθούν ερευνητές του Διεπιστημονικού Κέντρου Ερευνών για Μουσική από Υπολογιστές (ICCMR) του βρετανικού Πανεπιστημίου του Πλίμουθ, του Εργαστηρίου Μέσων (Media Lab) του αμερικανικού Πανεπιστημίου ΜΙΤ και του ανιχνευτή ATLAS του ίδιου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN).

Οι συνεργαζόμενοι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Εδουάρδο Μιράντα του ICCMR, θα χρησιμοποιήσουν ισχυρούς υπολογιστές και εξελιγμένες τεχνολογίες μοντελοποίησης και προσομοίωσης για να «μεταφράσουν» τις σωματιδιακές συγκρούσεις σε ήχους.

Με δεδομένο τον τεράστιο όγκο πολύπλοκων δεδομένων που παράγουν οι συγκρούσεις των σωματιδίων στον μεγάλο επιταχυντή αδρονίων (LHC), το έργο των ερευνητών δεν θα είναι καθόλου εύκολο.

Ο Μιράντα δήλωσε ότι, αν όλα πάνε καλά, ο πιανίστας Ντέρεκ Γουάνγκ της διάσημης μουσικής σχολής Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης θα παρουσιάσει μια νέα σύνθεση για πιάνο και ηλεκτρονικά με τίτλο «Ασθενής Δύναμη» (το όνομα μιας από τις τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις μεταξύ των σωματιδίων), πιθανώς την άνοιξη του 2018.

http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/oi_sygkrouseis_ton_somatidion_sto_cern_tha_metatrapoun_se_mousiki_gia_piano-65150106/

newego_LARGE_t_1101_54488533.thumb.jpg.3328a21dd502e8a82de819f882da7a3d.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Τριγμοί σε “κεντρικό δόγμα” της φυσικής από ενδείξεις τριών πειραμάτων. :cheesy:

“Εντυπωσιακά παρόμοια” αποτελέσματα προέκυψαν από τρία ανεξάρτητα πειράματα στις ΗΠΑ, στο CERN και την Ιαπωνία, τα οποία φαίνεται να αποτελούν ενδείξεις για την παραβίαση ενός φαινομένου που δεν συμβαδίζει με το Καθιερωμένο Πρότυπο της φυσικής. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται λεπτονική καθολικότητα και είναι θεμελιώδες στο Καθιερωμένο Πρότυπο, δηλαδή το μοντέλο που περιγράφει τους “δομικούς λίθους” της ύλης και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, εκτός από τη βαρύτητα.

Μάλιστα, το ποσοστό βεβαιότητας των αποτελεσμάτων αγγίζει το 99,95%. “Αν επιβεβαιωθούν, τότε είναι πιθανόν να αποτελούν ίχνη της ύπαρξης νέων σωματιδίων ή αλληλεπιδράσεων, κάτι που θα είχε τεράστιες συνέπειες στον τρόπο που κατανοούμε τη σωματιδιακή φυσική”, αναφέρει χαρακτηριστικά η ομάδα πίσω από το ένα πείραμα.

Σύμφωνα με τη λεπτονική καθολικότητα, οι αλληλεπιδράσεις μίας συγκεκριμένης “οικογένειας” στοιχειωδών σωματιδίων παραμένουν ίδιες, παρά το γεγονός ότι αυτά τα σωματίδια έχουν διαφορετικές μάζας και “χρόνους ζωής” (ρυθμούς διάσπασης). Στην εν λόγω κατηγορία περιλαμβάνονται τα φορτισμένα λεπτόνια, δηλαδή τα ηλεκτρόνια, τα μιόνια και τα λεπτόνια ταυ.

Όπως βρήκαν τρία πειράματα, σε σχέση με τους ρυθμούς διάσπασης των ηλεκτρονίων και των μιονίων, οι ρυθμοί διάσπασης των λεπτονίων ταυ είναι πολύ υψηλότεροι απ’ ό,τι αναμένεται θεωρητικά. Με άλλα λόγια, τα λεπτόνια ταυ διασπώνται πιο γρήγορα απ’ ό,τι προβλέπει το Καθιερωμένο Πρότυπο, με βάση την αρχή της λεπτονικής καθολικότητας.

Μάλιστα, το αξιοσημείωτο είναι πως στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξαν και τα τρία πειράματα, που διεξάγονται σε εντελώς διαφορετικά περιβάλλοντα. Έτσι, λαμβάνοντας υπόψη τις μετρήσεις από το πείραμα LHCb στο CERN, από τον Εργαστήριο Εθνικού Επιταχυντή SLAC στην Καλιφόρνια και το πείραμα Belle στην Ιαπωνία, η τυπική απόκλιση του αποτελέσματος αγγίζει τα 4σ, δηλαδή το ποσοστό της βεβαιότητας αγγίζει το 99,95%.

Πάντως, για να μιλήσουν οι επιστήμονες για βεβαιότητα, και όχι για πιθανότητα, θα πρέπει η τυπική απόκλιση να αυξηθεί στο 5σ. Κάτι που σημαίνει πως θα χρειασθεί ακόμη μεγαλύτερο δείγμα μετρήσεων, ώστε να επιβεβαιωθεί πως οι επιστήμονες όντως εντόπισαν ένα “παράθυρο” που οδηγεί σε μία θεωρία πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο.

http://www.naftemporiki.gr/story/1245584/trigmoi-se-kentriko-dogma-tis-fusikis-apo-endeikseis-trion-peiramaton

cern.jpg.95f2b8b99394189fabd6ea680b5d6e2f.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Πρώτα σχέδια για τον διάδοχο του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων στο CERN. :cheesy:

Αν και ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) έχει ακόμη αρκετά χρόνια λειτουργίας, οι επιστήμονες καταστρώνουν από τώρα τα πλάνα για την πειραματική διάταξη που θα τον διαδεχθεί και η οποία πρόκειται να έχει τριπλάσιο μέγεθος.

Εκτός από το μεγαλύτερο μέγεθος, ο νέος επιταχυντής αναμένεται να έχει επίσης περίπου 7πλάσια ισχύ. Επομένως, με δεδομένο πως θα χρειασθούν δεκαετίες για την ολοκλήρωση της κατασκευής του, ήδη οι ειδικοί συζητούν για τη σχεδίασή του. Έτσι, περισσότεροι από 500 επιστήμονες συναντήθηκαν στο Βερολίνο στις αρχές του μήνα, για να συζητήσουν διάφορες πτυχές του Future Circular Collider (FCC), όπως θα ονομάζεται ο διάδοχος του LHC.

Συγκριτικά με τα 27 χιλιόμετρα που είναι η σήραγγα του LHC, ο FCC θα είναι τουλάχιστον 3 φορές μεγαλύτερος, με το τούνελ του να αγγίζει τα 80-100 χιλιόμετρα. Επίσης, αναμένεται να εγκατασταθεί στην ίδια περιοχή του CERN, δηλαδή στο γαλλοελβετικά σύνορα.

Για την επιτάχυνση των σωματιδίων στο εσωτερικό του, περιμετρικά της σήραγγας θα υπάρχουν μαγνήτες διπλάσιας ισχύος απ’ ό,τι στον LHC. Με αυτό τον τρόπο, οι συγκρούσεις στo εσωτερικό του υπολογίζεται πως θα φτάσουν σε ενέργεια τα 100 Tera eV, περίπου όσο και 10 εκατομμύρια κεραυνοί.

Αυτά τα επίπεδα ενέργειας υπόσχονται να επιστρέψουν στους επιστήμονες να ανιχνεύσουν σωματίδια αρκετά βαρύτερα από το μποζόνιο Higgs, το “σωματίδιο του Θεού” που προσδίδει μάζα στα υπόλοιπα σωμάτια και το οποίο εντοπίστηκε για πρώτη φορά στον υπάρχοντα επιταχυντή το 2012. Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως ο FCC θα αποτελέσει την αφορμή για να αναπτυχθούν νέα υλικά με ακόμη μεγαλύτερη αντοχή στην ακτινοβολία, τα οποία θα μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιούν και σε πυρηνικούς αντιδραστήρες.

Η ομάδα εργασίας του FCC ελπίζει πως θα έχει ολοκληρώσει την πρότασή της τον επόμενο χρόνια, ωστόσο ακόμη κι αν άρχιζε αμέσως η κατασκευή του, θα χρειάζονταν τουλάχιστον 20 χρόνια πριν ο νέος επιταχυντής τεθεί για πρώτη φορά σε λειτουργία. Στην περίπτωση του LHC, μεσολάβησε μία 30ετία ανάμεσα στη σχεδίασή του και τις πρώτες συγκρούσεις δεσμών στο εσωτερικό του.

Με τη νέα πειραματική διάταξη, στόχος των επιστημόνων είναι να μελετήσουν τους νόμους του σύμπαντος σε ακόμη πιο οριακές συνθήκες. “Όταν μελετάμε φαινόμενα όπως η κίνηση των γαλαξιών, συνειδητοποιούμε πως κατανοούμε και μπορούμε να εξηγήσουμε μόλις το 5% του σύμπαντος”, λέει στην ιστοσελίδα του ευρωπαϊκού προγράμματος Horizon ο Μάικλ Μπένεντικτ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας για τον FCC.

“Σε ερωτήματα όμως όπως το αποκαλούμενο πρόβλημα της σκοτεινής ύλης, η οποία συνδέεται με το γεγονός ότι οι γαλαξίες και οι αστέρες δεν κινούνται με τον τρόπο που θα περιμέναμε, η μόνη εξήγηση είναι πως στο σύμπαν υπάρχει ένα άγνωστης φύσης υλικό, το οποίο διαταράσσει τις κινήσεις τους”.

Πάντως, στην προσπάθεια εξιχνίασης άλυτων προβλημάτων της φυσικής, ο LHC δεν έχει ακόμη την τελευταία του λέξη. Κι αυτό γιατί όχι μόνο ο επιταχυντής αναμένεται να παραμείνει σε λειτουργία μέχρι το 2035 περίπου, αλλά και επειδή στα μέσα της επόμενης δεκαετίας έχει προγραμματισθεί μία σημαντική αναβάθμισή του, ώστε να πενταπλασιαστεί η “φωτεινότητά” του – δηλαδή ο αριθμός των συγκρούσεων σωματιδίων στη μονάδα του χρόνου.

Μάλιστα, η συγκεκριμένη αναβάθμιση θεωρείται τόσο σημαντική, που οι υπεύθυνοι του CERN αναφέρουν πως θα εγκαινιάσει τη φάση του “LHC Υψηλής Φωτεινότητας”. Πρακτικά, αυτό θα σημαίνει πως, στη δεκαετία 2025-2035, τα πειράματα στην εγκατάσταση θα εξασφαλίσουν περίπου 10πλάσιο όγκο δεδομένων, απ’ ό,τι σε όλη την προηγούμενη “ζωή” του επιταχυντή.

Επομένως, με τις ακόμη πιο ακριβείς μετρήσεις των στοιχειωδών σωματιδίων, θα αυξηθούν οι πιθανότητες να ανιχνευθούν σπάνια φαινόμενα που σήμερα δεν μπορεί να αναπαράγει ο LHC.

http://www.naftemporiki.gr/story/1247217/prota-sxedia-gia-ton-diadoxo-tou-megalou-epitaxunti-adronion-sto-cern

megalos-epitaxuntis-adronion-lhc-cern.jpg.ff1198c6ce1bb6abecf55124cc75042e.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Προσμονή για Νέα Φυσική στο CERN, στην μετά-Higgs εποχή. :cheesy:

Οι φυσικοί που δουλεύουν στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) ψάχνουν ενδείξεις για μια θεωρία που θα απαντήσει στα βαθύτερα ερωτήματα σχετικά με το σύμπαν. Αλλά η σιωπή από το μέτωπο είναι δυσοίωνη.

Η μεγαλύτερη και πιο ακριβή μηχανή του κόσμου επαναλειτουργεί. Κάτω από τους αγρούς και τα εμπορικά κέντρα στα Γαλλο-Ελβετικά σύνορα, έξω από την Γενεύη, στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων, τα σωματίδια που είναι γνωστά ως πρωτόνια επιταχύνονται σε μια υπόγεια κυκλική σήραγγα σχεδόν μέχρι την ταχύτητα του φωτός, και συγκρούονται μεταξύ τους ανα-δημιουργώντας τις συνθήκες που επικρατούσαν όταν το σύμπαν είχε ηλικία ένα τρισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου.

Περίπου 5000 φυσικοί εργάζονται ακατάπαυστα στο CERN, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών, παρακολουθώντας τους υπολογιστές τους να κοσκινίζουν τα συντρίμμια των συγκρούσεων των πρωτονίων, ψάχνοντας νέα σωματίδια και νέες δυνάμεις της φύσης, και σχεδιάζουν να συνεχίσουν την έρευνα αυτή τουλάχιστον για τα επόμενα 20 χρόνια.

Η επιστήμη χτυπάει στην πόρτα του παραδείσου, όπως το έθεσε η φυσικός Lisa Randall στο σχετικό με την σωματιδιακή φυσική βιβλίο της , εμπνεόμενη από τον τραγουδοποιό της ροκ μουσικής και νομπελίστα Bob Dylan.

Τι γίνεται όμως αν δεν απαντήσει κανείς; Τι γίνεται αν εκεί δεν υπάρχει τίποτε νέο για να ανακαλυφθεί; Αυτή η προοπτική κρέμεται τώρα σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από την κοινότητα της φυσικής.

Έχουν περάσει πέντε χρόνια και περισσότερες από επτά τετράκις εκατομμύρια συγκρούσεις πρωτονίων από το 2012, όταν ο επιταχυντής LHC ανακάλυψε το μποζόνιο Higgs, το σωματίδιο που εξηγεί πως κάποια άλλα στοιχειώδη σωματίδια αποκτούν μάζα. Αυτό το μεγάλο επίτευγμα ολοκλήρωσε ένα οικοδόμημα εξισώσεων που ονομάζεται Καθιερωμένο Πρότυπο, κλείνοντας ένα σημαντικό κεφάλαιο στη φυσική.

Ένα «καρούμπαλο» που εμφανίστηκε στα δεδομένα του LHC το 2015, υπαινισσόταν την ανίχνευση ενός νέου σωματιδίου και ενέπνευσε την συγγραφή πολλών θεωρητικών εργασιών … τελικά όμως υπέκυψε στον θόρυβο του υποβάθρου και εξαφανίστηκε ως μια στατιστική διακύμανση χωρίς καμία φυσική σημασία.Στατιστικό λάθος αντί για νέο σωματίδιο.

Έκτοτε, η σιωπή από τα τούνελ του LHC είναι ανησυχητική.

Σύμφωνα με τον Adam Falkowski, έναν θεωρητικό φυσικό των στοιχειωδών σωματιδίων στο εργαστήριο θεωρητικής φυσικής του Orsay, «τα συναισθήματα που κυριαρχούν είναι στην καλύτερη περίπτωση σύγχυση και στην χειρότερη κατάθλιψη».

«Αυτές είναι δύσκολες στιγμές για τους θεωρητικούς», λέει ο Gian Giudice, θεωρητικός φυσικός στο CERN. «Οι ελπίδες μας φαίνεται να έχουν θρυμματιστεί. Δεν βρήκαμε αυτό που θέλαμε».

Αυτό που αναζητούσαν οι φυσικοί τα τελευταία 30 χρόνια, ήταν ένα οποιοδήποτε σημάδι του φαινομένου που ονομάζεται υπερσυμμετρία, το οποίο όμως παραμένει απρόσιτο μέχρι σήμερα σαν ένα χρυσό μήλο, μια υπόσχεση της κρυμμένης μαθηματικής ομορφιάς στον πυρήνα της πραγματικότητας.

Θεωρητικοί φυσικοί στην δεκαετία του 1970 διατύπωσαν τις αρχές μεταξύ των σωματιδίων που μεταφέρουν τις δυνάμεις (όπως για παράδειγμα το φωτόνιο που μεταφέρει την ηλεκτρομαγνητική δύναμη), και των στοιχειωδών σωματιδίων της ύλης, τα ηλεκτρόνια και τα κουάρκς.

Αν η θεωρία της υπερσυμμετρίας είναι σωστή, τότε πρέπει να ανακαλυφθεί ένα σύνολο νέων στοιχειωδών σωματιδίων, οι υπερ-συμμετρικοί σύντροφοι των κουάρκς, των ηλεκτρονίων και των άλλων σωματιδίων που ήδη γνωρίζουμε και αγαπάμε.

Επιπλέον, νέφη από αυτά τα σωματίδια που απέμειναν από την Μεγάλη Έκρηξη, θα μπορούσαν να αποτελούν την μυστηριώδη σκοτεινή ύλη, η οποία πρέπει να συνιστά το ένα τέταρτο το σύμπαντος και της οποίας η βαρυτική έλξη ελέγχει τις τύχες των γαλαξιών.

Στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων δέσμες πρωτονίων με ταχύτητες που τείνουν προς την ταχύτητα του φωτός συγκρούονται μεταξύ τους, ανα-δημιουργώντας έτσι τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά την Μεγάλη Έκρηξη. Οποιεσδήποτε μορφές ύλης δημιουργήθηκαν στις πρώτες στιγμές ύπαρξης του σύμπαντος, μπορούν να επανεμφανιστούν και να αφήσουν τα ίχνη τους στους τεράστιους ανιχνευτές του LHC.

Κάθε φορά που αυξάνεται λίγο περισσότερο ενέργεια των συγκρούσεων των πρωτονίων δημιουργούνται πρωτόγνωρες και οι φυσικοί πλησιάζουν περισσότερο στην αρχή του χρόνου, αγγίζοντας λίγο το μαθηματικό κόκκαλο της πραγματικότητας.

Ο LHC σχεδιάστηκε για να πραγματοποιεί συγκρούσεις μεταξύ δεσμών πρωτονίων, με ενέργεια επτά τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ η κάθε μία, πηγαίνοντας πίσω στον χρόνο, στα πρώτα τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Αυτό ήταν αρκετό, και οι φυσικοί το ήξεραν, για να ανακαλυφθεί το μποζόνιο Χιγκς ή να αποδειχθεί πως η υπόθεσή του ήταν λάθος.

Πολλοί θεωρητικοί έλπιζαν ότι θα εμφανίζονταν επίσης και τα υπερσυμμετρικά σωματίδια. Πράγματι, τα μυστηριώδη σωματίδια, σύμφωνα με ορισμένες εκδοχές της θεωρίας, θα έπρεπε να έχουν εμφανιστεί και στα πειράματα των προ-LHC επιταχυντών.

Το 1993 η εφημερίδα New York Times είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο, σύμφωνα με το οποίο, 315 φυσικοί αναφέρουν την αποτυχία στην αναζήτηση της υπερσυμμετρίας.

Τελικά, η αποτυχία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Toν περασμένο Μάιο, μια νέα ανάλυση από τους 3000 φυσικούς που ελέγχουν τον μεγάλο ανιχνευτή ATLAS (έναν από τους δυο μεγάλους ανιχνευτές στην σήραγγα του CERN) δεν ανέφερε καμία ένδειξη για υπερσυμμετρικά σωματίδια με μάζες έως 2 τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ.

Εν τω μεταξύ, άλλα πειράματα, με όλο και αυξανόμενη ευαισθησία προσπαθούν να εντοπίσουν τα υποθετικά σωματίδια της σκοτεινής ύλης που κυκλοφορούν στο διάστημα (και διασχίζουν το σώμα μας) δεν έχουν καταλήξει πουθενά, και οι θεωρητικοί στρέφονται σε πιο περίπλοκες ιδέες για να κατανοήσουν την συμπεριφορά της φύσης.

Πέρυσι, κάποιοι φυσικοί συναντήθηκαν στην Κοπεγχάγη για να πληρώσουν τα χαμένα στοιχήματα, όσον αφορά την πειραματική επιβεβαίωση της υπερσυμμετρίας, με μπουκάλια ακριβού κονιάκ.

«Πολλοί από τους συναδέλφους μου είναι απελπισμένοι», δήλωσε ο Hermann Nicolai από το Ινστιτούτο Max Planck. «Έχουν επενδύσει την σταδιοδρομία τους σε αυτό». Η ιδέα και μόνο πως ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων δεν θα ανακαλύψει τίποτε άλλο εκτός από το μποζόνιο Higgs, εδώ και χρόνια αποτελεί τον εφιάλτη των φυσικών. Μεταξύ άλλων, θα τους αφήσει χωρίς καμία εξήγηση για το μέγιστο επίτευγμά τους: το ίδιο το Higgs .

Σύμφωνα με το CERN, ο θεμελιώδης λίθος του Καθιερωμένου Προτύπου έχει μάζα 125 δισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ, όσο περίπου ζυγίζει ένα άτομο ιωδίου. Αλλά σύμφωνα με θεωρητικούς υπολογισμούς αυτό είναι γελοιωδέστατα πάρα πολύ ελαφρύ. Η μάζα του Higgs θα έπρεπε να είναι μερικές χιλιάδες τετράκις εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη.

Η αιτία είναι η κβαντική παραξενιά, μια αρχή σύμφωνα με την οποία ότι δεν απαγορεύεται μπορεί να συμβεί. Αυτό σημαίνει ότι ο υπολογισμός του Higgs πρέπει να συμπεριλαμβάνει τις επιδράσεις των αλληλεπιδράσεών του με όλα τα άλλα γνωστά σωματίδια, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που αποκαλούνται εικονικά ή εν δυνάμει σωματίδια, τα οποία μπορούν να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται.

Οι φυσικοί πρέπει να γιατρέψουν τις εξισώσεις για το Higgs και τους άλλους αριθμούς για να είναι εντάξει με το Καθιερωμένο Πρότυπο.

Aλλά όταν εισάγονται τα υποτιθέμενα υπερσυμμετρικά σωματίδια, συμβαίνει ένα θαύμα. Καταργούνται οι επιδράσεις από τα άλλα σωματίδια, αφήνοντας το Higgs με μια πεπερασμένη κανονική μάζα. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να δουλεύει η φύση, λένε.

Η υπερσυμμετρία είναι μια τέτοια γενική ιδέα, ώστε υπάρχει πάντα μια άλλη εκδοχή που μπορεί να προταθεί. Δεν είναι όλοι έτοιμοι για να εγκαταλείψουν την υπερσυμμετρία ή να παραδεχτούν πως έχασαν τα στοιχήματα.

Ο Gordon Kane, ένας θεωρητικός των υπερχορδών στο Πανεπιστήμιο του Michigan, γνωστός στην επιστημονική κοινότητα για την αισιοδοξία του όσον αφορά την υπερσυμμετρία, δήλωσε ότι οι υπολογισμοί του προέβλεπαν πως το ελαφρύτερο υπερσυμμετρικό σωματίδιο θα έπρεπε να είχε εμφανιστεί γύρω στα 1,6 τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ, αφού αναλύονταν επαρκώς τα δεδομένα. «Δυστυχώς», έγραφε σε ένα email, «οι πειραματικοί φυσικοί δεν έκαναν ρεαλιστικές αναζητήσεις».

Ένας άλλος ένθερμος υποστηρικτής της υπερσυμμετρίας είναι ο John Ellis, ένας βετεράνος θεωρητικός του CERN και καθηγητής στο Kings College του Λονδίνου. Στο γραφείο του έχει έναν σκελετό από χαρτόνι που παριστάνει τον τελευταίο που άσκησε κριτική στην υπερσυμμετρία (συντομογραφικά Susy). «Προφανώς απογοητεύθηκα που η υπερσυμμετρία δεν εμφανίστηκε στα πειράματα του LHC» δήλωσε, προσθέτοντας ότι υπάρχουν ακόμα πιθανότητες να δώσει σημεία ζωής».

Ο Guido Tonelli, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, ένας από τους πρωτεργάτες στο κυνήγι του μποζονίου Higgs, δήλωσε: «Προς στιγμήν νομίσαμε θα μπορούσαμε να ανακαλύψουμε το Higgs και νέα φυσική ταυτόχρονα – κάτι που θα ήταν πολύ συναρπαστικό. Αλλά δεν καταλαμβάνεται από την κατάθλιψη των συναδέλφων του. Το γεγονός ότι το Higgs ταιριάζει στο Καθιερωμένο Πρότυπο, σημαίνει ότι η νέα φυσική είναι ακόμα πιο μακριά στην ενεργειακή κλίμακα. Γνωρίζουμε ότι είναι εκεί, απλά δεν ξέρουμε αν θα την ανακαλύψουμε αύριο ή την επόμενη δεκαετία. Πρέπει να ψάξουμε. Μην είστε άτολμοι».

Σύμφωνα με τον Dr. Giudice, μέχρι το τέλος του 2018, οι επιταχυντής θα έχει καταγράψει 15.000 τρισεκατομμύρια συγκρούσεις. Αν μέχρι τότε δεν εμφανιστεί τίποτε, τότε θα πρέπει να επανασχεδιάσουμε αρκετά πράγματα.

Όταν έχουμε σύγχυση σημαίνει πως βρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο σημείο της έρευνας. Και αυτή είναι μια στιγμή σύγχυσης. Και η σύγχυση είναι μια ευκαιρία για νέες ιδέες.

Μεταξύ άλλων ιδεών ο Dr. Giudice προτείνει η μάζα του μποζονίου Higgs να καθορίζεται όχι από μια βαθύτερη αρχή συμμετρίας, αλλά μάλλον από την συνεχή δυναμική των πεδίων και των δυνάμεων. Καθώς το σύμπαν διαστέλλεται και εξελίσσεται από την Μεγάλη Έκρηξη και μετά, το πεδίο Higgs, που εκφράζεται με το συνονόματο μποζόνιο, υφίσταται μετατροπές φάσης, όπως το νερό μετατρέπεται σε πάγο. Σε κάποιο σημείο κολλάει. Αυτό που καθορίζει την τιμή του Higgs είναι η ιστορία του σύμπαντος. Αλλά αυτό θα έκανε το πεδίο Higgs ασταθές σε πολύ μεγάλα χρονικά πλαίσια – πολύ μεγαλύτερα από την ηλικία του σύμπαντος – και θα μπορούσε τελικά να καταρρεύσει, διαλύοντας αυτό που θεωρούμε ως πραγματικότητα.

Μια άλλη πιθανότητα – η οποία όμως εξοργίζει πολλούς φυσικούς – είναι αυτοί οι προβληματικοί αριθμοί να οφείλονται σε τυχαίες πιθανότητες. Υπάρχει ένας άπειρος αριθμός εν δυνάμει συμπάντων με διαφορετικές μάζες Higgs, αλλά μόνο ένα που έχει την ικανότητα να εξελίσσεται σε γαλαξίες, άστρα, πλανήτες, εμάς.

Το CERN άρχισε να σχεδιάζει έναν αληθινό γίγαντα, διάδοχο του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων: θα έχει περιφέρεια 100 χιλιομέτρων και θα συγκρούονται πρωτόνια με ενέργεια 100 τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ. Και η Κίνα διερευνά επίσης την περίπτωση ενός μεγάλου επιταχυντή παρόμοιων δυνατοτήτων.

Στα 14 τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ, ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων μπορούσε να βρει το μποζόνιο Higgs ή κάτι άλλο διότι το Καθιερωμένο Μοντέλο φτάνει μέχρι αυτές τις ενέργειες.

Ο μελλοντικός κυκλικός επιταχυντής στο CERN, δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο στόχο διότι σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο στις υψηλότερες ενεργειακές περιοχές δεν αναμένονται να εμφανιστούν νέα σωματίδια. Στην πραγματικότητα όμως κανείς δεν πιστεύει ότι το Καθιερωμένο Πρότυπο, χωρίς αναφορά στην βαρύτητα, πως είναι η τελευταία λέξη της θεωρίας σχετικά με το σύμπαν.

Απομένουν να γίνουν τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων συγκρούσεις πρωτονίων πριν πάμε για ύπνο.

Μια ενθαρρυντική ένδειξη έρχεται από τις πρόσφατες μελέτες του CERN ενός βραχύβιου μικρού σωματιδίου που ονομάζεται μεσόνιο B0, το οποίο μεταξύ άλλων, εναλλάσσεται με τον εαυτό του και το αντίστοιχο αντισωματίδιό του τρισεκατομμύρια φορές ανά δευτερόλεπτο.

Το πείραμα LHCb εξέτασε τις διασπάσεις των μεσονίων B0 προς ένα διεγερμένο καόνιο και σε ένα ζεύγος ηλεκτρονίων ή μιονίων. Το μιόνιο είναι 200 φορές βαρύτερο από το ηλεκτρόνιο, αλλά στο Καθιερωμένο Πρότυπο οι αλληλεπιδράσεις του είναι κατά τα άλλα πανομοιότυπες με εκείνες του ηλεκτρονίου (μια ιδιότητα που είναι γνωστή ως lepton universality).

Η θεωρητική πρόβλεψη είναι ότι, εκτός από μια μικρή και υπολογίσιμη διαφορά λόγω διαφοράς μαζών μιονίων-ηλεκτρονίων, τα ηλεκτρόνια και τα μιόνια θα πρέπει να παράγονται με την ίδια πιθανότητα σε αυτή τη συγκεκριμένη διάσπαση μεσονίων B0. Όμως τα πειραματικά δεδομένα δείχνουν πως οι διασπάσεις που δίνουν μιόνια συμβαίνουν σπανιότερα, όπως αναφέρθηκε τον Απρίλιο στο CERN (διαβάστε σχετικά: Ενδείξεις νέας φυσικής πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου)

H ίδια κβαντική παραξενιά που εκτοξεύει την θεωρητική μάζα του Higgs, μπορεί να λειτουργεί κι εδώ λένε οι φυσικοί, κρύβοντας ένα νέο πολύ βαρύ σωματίδιο που ονομάζεται λεπτοκουάρκ. Ή πρόκειται για στατιστική διακύμανση.

«Περιττό να πούμε ότι αν τα σήματα αυτά επιμείνουν τότε πρόκειται για ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα, αλλά είναι πολύ νωρίς να πούμε», λέει ο Guy Wilkinson, καθηγητής στην Οξφόρδη και εκπρόσωπος του πειράματος LHCb.

Ήταν μόνο έξι χρόνια πριν, όταν ο LHC ήταν στα πρόθυρα να αποκλείσει το μποζόνιο Higgs, τουλάχιστο όπως περιγραφόταν από το Καθιερωμένο Πρότυπο. Οι επιστήμονες ήταν έτοιμοι να εξηγήσουν στον κόσμο γιατί η αποτυχία να βρουν το μποζόνιο Higgs θα ήταν πιο συναρπαστική από το να το βρουν: μια άλλη ευκαιρία δημιουργικής σύγχυσης.

Και ξαφνικά, ένα μικρό καρούμπαλο φάνηκε στα διαγράμματα των δεδομένων, που τελικά αποδείχθηκε πως επρόκειτο για το ελλείπον μποζόνιο.

«Η φύση είναι πιο δαιμόνια απ’ ότι νομίζουμε», λέει ο Joel Butler, φυσικός του FermiLab, που συμμετέχει στην ερευνητική ομάδα του ανιχνευτού CMS στο CERN.

«Χρειάστηκαν 50 χρόνια για να βρούμε το Higgs.

Η υπομονή είναι σαφώς μια μεγάλη αρετή στη φυσική», προσθέτει.

Τα παραπάνω είναι μια συνοπτική ελεύθερη απόδοση άρθρου του Dennis Overbye που δημοσιεύθηκε πριν από μερικές μέρες στους NYT. Διαβάστε όλες τις λεπτομέρειες ΕΔΩ: «Yearning for New Physics at CERN, in a Post-Higgs Way»

https://www.nytimes.com/2017/06/19/science/cern-large-hadron-collider-higgs-physics.html?smid=tw-nytimesscience&smtyp=cur

http://physicsgg.me/2017/06/30/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%ae-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%bf-cern-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%ac-h/

susy.jpg.47648b4f48a2e8d947829638ffde9710.jpg

atlas.thumb.jpg.2faae094a0a0e5dfcd5797ac44968a05.jpg

cms.thumb.jpg.fe2e48c38d1efc295f0591b7037cb72d.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ανιχνεύθηκε ένα διπλά γοητευτικό βαρυόνιο. :cheesy:

Στο συνέδριο φυσικής υψηλών ενεργειών [European Physical Society Conference on High Energy Physics] που πραγματοποιείται στην Βενετία ανακοινώθηκε η παρατήρηση του ενός νέου σωματιδίου που περιέχει δυο γοητευτικά κουάρκ και ένα άνω κουάρκ. Η ύπαρξη αυτού του σωματιδίου από την οικογένεια των βαρυονίων αναμενόταν από τις τρέχουσες θεωρίες, αλλά οι φυσικοί έψαχναν για τέτοια βαρυόνια με δυο βαριά κουάρκ εδώ και πολλά χρόνια. Η μάζα του νέου σωματιδίου είναι περίπου 3621 MeV και είναι τέσσερις φορές βαρύτερο από το πιο γνωστό βαρυόνιο, το πρωτόνιο, μια ιδιότητα που οφείλεται στα δυο γοητευτικά κουάρκ που περιέχει. Είναι η πρώτη φορά που ανιχνεύεται ξεκάθαρα ένα τέτοιο σωματίδιο.

Τα πρωτόνια και τα νετρόνια που περιέχονται σε όλους τους ατομικούς πυρήνες αποτελούνται από τρία κουάρκ – το πρωτόνιο αποτελείται από δυο άνω κουάρκ και ένα κάτω κουάρκ, ενώ το νετρόνιο από δυο κάτω κουάρκ και ένα άνω κουάρκ. Αλλά υπάρχουν έξι τύποι κουάρκ, συνδυασμοί των οποίων θα μπορούσαν θεωρητικά να σχηματίσουν άλλα είδη βαρυονίων. Τα βαρυόνια που έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα αποτελούνται από το πολύ ένα βαρύ κουάρκ.

Οι φυσικοί περίμεναν την ύπαρξη αυτού του σωματιδίου, αλλά μέχρι σήμερα δεν είχαν καταφέρει να το ανιχνεύσουν.

Η ανίχνευση του βαρυονίου με δύο βαριά κουάρκ είναι πολύ σηματική διότι θα βοηθήσει στην περαιτέρω διερεύνηση της κβαντικής χρωμοδυναμικής, της θεωρίας που περιγράφει την ισχυρή αλληλεπίδραση, μια από τις τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης. Η μελέτη αυτών των σωματιδίων θα συμβάλλει στην βελτίωση της προβλεπτικής δυνατότητας των θεωριών μας.

Σε αντίθεση με τα άλλα βαρυόνια, όπου τα τρία κουάρκ στο εσωτερικό τους εκτελούν έναν περίπλοκο χορό το ένα γύρω από το άλλο, ένα διπλά βαρύ βαρυόνιο αναμένεται να δρα σαν ένα πλανητικό σύστημα, όπου τα δυο βαριά γοητευτικά κουάρκ παίζουν τον ρόλο ενός διπλού άστρου, περιφερόμενα το ένα γύρω από το άλλο, ενώ το ελαφρύτερο άνω κουάρκ θα περιφέρεται γύρω από το δυαδικό σύστημα.

Η μέτρηση των ιδιοτήτων του θα βοηθήσει στην κατανόηση της συμπεριφοράς του συστήματος που αποτελείται από δυο βαριά και ένα ελαφρύ κουάρκ.

Σημαντικές πληροφορίες μπορούν να προκύψουν από την ακριβή μέτρηση των μηχανισμών παραγωγής και διάσπασης, αλλά και του χρόνου ζωής του νέου σωματιδίου.

Το νέο βαρυόνιο ανιχνεύθηκε εξαιτίας των μοναδικών δυνατοτήτων του πειράματος LHCb, το οποίο μπορεί να ταυτοποιήσει τα προϊόντα διάσπασης σωματιδίων με εξαιρετική απόδοση.

Το ταυτοποιήθηκε διαμέσου της διάσπασής του προς το ελαφρύτερο βαρυόνιο και τα τρία ελαφρά μεσόνια K¯, π+ και π+.

Η παρατήρηση του αυξάνει τις προσδοκίες ανίχνευσης κι άλλων εκπροσώπων της οικογένειας των βαρυονίων με δυο βαριά κουάρκ.

διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ:

http://press.cern/press-releases/2017/07/lhcb-experiment-charmed-announce-observation-new-particle-two-heavy-quarks

http://physicsgg.me/2017/07/06/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%8d%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%cf%80%ce%bb%ce%ac-%ce%b3%ce%bf%ce%b7%cf%84%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85/

cebe.png.508ec11c6162f8a8628e4027e1cebeee.png

xicc_lhcb_discovery_00006.png.01d0c5ebfa91331af813f81fd702a4fb.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Ψάχνοντας ψύλλους στ’ άχυρα του CERN ή ψάχνοντας σπάνιες διασπάσεις του σωματιδίου Higgs. :cheesy:

Από την ανακάλυψη του μποζονίου Higgs το 2012, οι ερευνητικές ομάδες ATLAS και CMS προσπαθούσαν να καταλάβουν αν αυτό το νέο σωματίδιο είναι το μποζόνιο Higgs που προβλέπεται από το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων ή πρόκειται για ένα μποζόνιο Higgs από ένα πιο εξωτικό θεωρητικό μοντέλο που περιέχει νέα, και μέχρι στιγμής άγνωστα σωματίδια. Η απάντηση βρίσκεται στις ιδιότητες του μποζονίου Higgs.

Η μάζα του μποζονίου Higgs μετρήθηκε 125,09 GeV με μια ακρίβεια 0,2%. Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του 2011 και του 2012 το πείραμα ATLAS είχε μελετήσει κάποιες από τις βασικές διεργασίες μέσω των οποίων παράγεται το μποζόνιο Higgs, καθώς και τα κύρια κανάλια διάσπασής του (το μποζόνιο Higgs έχει πολύ μικρό χρόνο ζωής 1.6×10−22 s, και διασπάται σε γνωστά σωματίδια που καταγράφονται από τον ανιχνευτή ATLAS).

Τα αποτελέσματα συμφωνούν με τις προβλέψεις του Καθιερωμένου Προτύπου, αν και η πειραματική αβεβαιότητα θα μπορούσε να βελτιωθεί περισσότερο. Αυτές οι διαδικασίες εξακολουθούν να μετρούνται και να βελτιώνονται με τα δεδομένα του Run 2 που προέκυψαν σε υψηλότερες ενέργειες σύγκρουσης πρωτονίων.

Για την πλήρη κατανόηση των ιδιοτήτων του μποζονίου Higgs, το πείραμα ATLAS έψαξε επίσης τις σπάνιες διασπάσεις του Higgs, όπως την διάσπασή του σε δυο μιόνια (H→μ+μ) και την διάσπαση προς ένα μποζόνιο Ζ και ένα φωτόνιο (H→Z+γ). Σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο μόνο το 0,022% και το 0,15% των μποζονίων Higgs που παράγονται στο πείραμα ATLAS διασπώνται προς μ+μ ή Z+γ, αντίστοιχα.

Το πείραμα ATLAS ανέλυσε τα δεδομένα των ετών 2015 και 2016 αναζητώντας αυτές τις σπάνιες διασπάσεις του μποζονίου Higgs. Και στα δυο κανάλια διάσπασης, ένα αναμενόμενο σήμα θα είναι ορατό ως ένα «στενό» καρούμπαλο στο διάγραμμα της κατανομής μάζας των παραγόμενων σωματιδίων, πάνω σε ένα ομαλά μειούμενο υπόβαθρο.

Το σχήμα 1 δείχνει αυτή την κατανομή μάζας που παρατηρήθηκε στην διάσπαση προς ζεύγος μιονίων για την υπο-κατηγορία των γεγονότων που έχουν την καλύτερη ευαισθησία ως προς το σήμα του Higgs. Το σχήμα 2 δείχνει την κατανομή μάζας που παρατηρήθηκε στην διάπαση Ζγ, με το Ζ να αναγνωρίζεται μέσω της διάσπασής του σε ζεύγος ηλεκτρονίων ή μιονίων.

Σε κανένα από τα δυο διαγράμματα δεν φαίνεται κάποιο (καρούμπαλο) ίχνος μποζονίου Higgs.

Οι ερευνητές του ATLAS έχουν την δυνατότητα να προσδιορίσουν την μέγιστη ποσότητα του σήματος που αντιστοιχεί στις πιθανές διασπάσεις Higgs στα κανάλια μ+μ ή Ζ+γ και μπορεί να κρύβεται στα δεδομένα χωρίς να διαχωρίζεται από τις στατιστικές διακυμάνσεις του υποβάθρου. Οι υπολογισμοί αυτοί δείχνουν πως τα τωρινά δεδομένα είναι συνεπή με τις προβλέψεις του Καθιερωμένου Προτύπου και περιορίζουν τα εξωτικά μοντέλα του μποζονίου Higgs που προβλέπουν πολύ μεγαλύτερους ρυθμούς διάσπασης σ’ αυτά τα κανάλια.

Το γεγονός ότι η διάσπαση του Higgs προς δυο μιόνια δεν έχει παρατηρηθεί είναι ένα σημαντικό αποτέλεσμα και για έναν επί πλέον λόγο: δείχνει πως η σύζευξη του μποζονίου Higgs προς μιόνια είναι πολύ ασθενέστερη προς εκείνη των λεπτονίων ταυ. Αυτό ακριβώς προβλέπει και το Καθιερωμένο Πρότυπο σύμφωνα με το οποίο η σύζευξη του μποζονίου Higgs με κάποιο σωματίδιο είναι ανάλογη με την μάζα του σωματιδίου και το λεπτόνιο ταυ είναι 17 φορές βαρύτερο από το μιόνιο

Έτσι, ενώ δεν έχουμε ακόμα αποδείξεις για αυτές τις σπάνιες διασπάσεις, δεν είμαστε μακριά από τις προβλέψεις του Καθιερωμένου Προτύπου. Η συλλογή πολύ περισσότερων δεδομένων στα επόμενα χρόνια θα αποκαλύψουν αυτές τις σπάνιες διασπάσεις – εφόσον το Καθιερωμένο Πρότυπο είναι σωστό! Αν όμως βρεθούν σημαντικές διαφορές σε σχέση με τις προβλέψεις σ’ αυτά τα σπάνια κανάλια διάσπασης του Higgs, τότε «οι ψύλλοι στ’ άχυρα του CERN» θα αποτελέσουν τα πειραματικά δεδομένα μιας νέας, άγνωστης προς το παρόν, φυσικής.

http://physicsgg.me/2017/08/12/%cf%88%ce%ac%cf%87%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%88%cf%8d%ce%bb%ce%bb%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%83%cf%84-%ce%ac%cf%87%cf%85%cf%81%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-cern/

gif2.thumb.png.15a8f93388079dc03c551ff440c06be3.png

gif1.thumb.png.bc23cde1f71a027dad6f02633ad76a77.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης