Jump to content

Ελληνες και Ελληνίδες Επιστήμονες.(Πανεπιστήμια)


Προτεινόμενες αναρτήσεις

City Crop: Ένα ελληνικό hi – tech θερμοκήπιο καλλιεργεί φρούτα και λαχανικά μέσα στο σπίτι! :cheesy:

Μια μικρή συσκευή, σαν ένα μικρό πλυντήριο πιάτων, καλλιεργεί όλον τον χρόνο τα λαχανικά και φρούτα της επιλογής μας μέσα στην κουζίνα ή στο γραφείο μας.

Πρόκειται για το City Crop μια πρωτότυπη συσκευή που σκέφτηκαν και δημιούργησαν Έλληνες.

Ο ένας εκ των δημιουργών, Χρήστος Ραφτογιάννης δηλώνει ότι η σκέψη προέκυψε από την ανάγκη των περισσότερων για πρόσβαση σε ασφαλή τροφή χωρίς φυτοφάρμακα.

«Έχει γίνει συνήθεια πλέον να μπορείς να καλλιεργείς την τροφή σου, να ξέρεις τι περιέχει το φυτό γιατί ξέρεις τι ακριβώς καλλιεργείς».

Η πρώτη πλήρως αυτοματοποιημένη συσκευή καλλιέργειας εσωτερικού χώρου δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες να καλλιεργούν φρέσκα και υγιεινά λαχανικά, βότανα και φρούτα όλο το χρόνο σε εσωτερικό χώρο (σπίτι, γραφείο, κ.ά.), σε συνδυασμό με τη mobile εφαρμογή της CityCrop.

Συγκεκριμένα όπως εξηγεί ο κ. Ραφτογιάννης «η συσκευή έχει δυο ορόφους(ράφια). Σε αυτά μπορείς να καλλιεργείς γύρω στα 24 είδη λαχανικών, 12 στο πρώτο ράφι και 12 στο δεύτερο.

Ο χρήστης μπορεί να επιλέξει μέσα από μια μεγάλη ποικιλία λαχανικών, γύρω στα 40 είδη (μαρούλι, σπανάκι, ρόκα), βοτάνων (βασιλικός, δυόσμος, ρίγανη), micro-greens (οι λεγόμενες φύτρες), μικρών φρούτων (φράουλες, τοματίνια), ακόμα και βρώσιμων λουλουδιών (καλέντουλα, ροδοπέταλα, κ.ά.)».

«Επιλέξαμε να έχουμε καλές συνεργασίες με ντόπιους παραγωγούς που μας προμηθεύουν σπόρους και γενικότερα προσπαθούμε να βρίσκουμε ποιοτικά φυτά που δεν υπάρχουν εύκολα στο εμπόριο. Μάλιστα, κάποιος μπορεί να παράξει 3 με 5 κιλά το μήνα με 60% λιγότερο λίπασμα και έως 98% λιγότερη κατανάλωση νερού από μια συμβατική καλλιέργεια», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ραφτογιάννης.

Πώς λειτουργεί η συσκευή; «Λειτουργεί πολύ απλά. Με την βοήθεια του διαδικτύου και της εφαρμογής για κινητά που παρέχουμε μαζί με την συσκευή. Έτσι, παρακολουθείς όλη την καλλιέργειά σου και πώς εξελίσσεται ακόμα και μέσα από το κινητό σου», λέει.

Μόλις η συσκευή συνδεθεί στο διαδίκτυο μέσω wi-fi, η διαδικασία της καλλιέργειας ξεκινά με τρία απλά βήματα:

1. Ο χρήστης, μέσω του mobile app, επιλέγει τα φυτά που θα καλλιεργήσει και τα τοποθετεί στις αντίστοιχες θέσεις μέσα στο πλέγμα (grid) που εμφανίζεται στην εφαρμογή.

2. Στη συνέχεια, τοποθετεί τους σπόρους στις αντίστοιχες θέσεις των δίσκων που βρίσκονται μέσα στη συσκευή.

3. Τέλος, δίνει την εντολή για να ξεκινήσει η καλλιέργεια με το πάτημα ενός κουμπιού!

Το City Crop αναλαμβάνει το πότισμα, τον φωτισμό, την υγρασία, την θερμοκρασία και τις συνθήκες ανάπτυξης του.

«Έχουμε δώσει εμείς τις απαιτούμενες πληροφορίες για το τι χρειάζεται το κάθε φυτό ξεχωριστά και η συσκευή προσαρμόζει τις συνθήκες από μόνη της.

Μάλιστα από όπου κι αν είσαι κι έχεις σύνδεση στο διαδίκτυο. ακόμη κι όταν φεύγεις διακοπές ξέρεις τι κάνουν τα φυτά στο σπίτι» προσθέτει ο κ. Ραφτογιάννης.

Η ελληνική ιδρυτική ομάδα απευθύνεται κυρίως στην διεθνή αγορά και ήδη έχει «ανοίξει τα φτερά της» σε αρκετές αγορές του εξωτερικού.

«Έχουμε παραγγελίες από το εξωτερικό από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Αμερική, την Βόρεια Ευρώπη μέχρι και Ηνωμένα Εμιράτα.

Λειτουργούμε από τον Ιούνιο του 2015 και σκεφτόμαστε να επεκταθούμε.

Στα σχέδιά μας είναι να δημιουργήσουμε επαγγελματικές συσκευές για μεγαλύτερες ποσότητες λαχανικών και φρούτων για εστιατόρια και ξενοδοχεία».

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Ραφτογιάννης το σημαντικότερο είναι «τις σκέψεις μας, να τολμάμε να τις υλοποιούμε, αφού ευκαιρίες πάντα υπάρχουν».

http://www.pronews.gr/portal/20170529/genika/tehnologia/51/city-crop-ena-elliniko-hi-tech-thermokipio-kalliergei-froyta-kai

crop_95_n.thumb.jpg.ab2710379d6648fb8d56e57fb4e7164f.jpg

crop701708565_n.thumb.jpg.e9d665fb0b9ef754cb6ccafff8665378.jpg

CITYCROP.jpg.d9c89a6360f2c1d3e8a07701cca66f9a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Πρωτοποριακή ψηφιακή κάμερα που βλέπει το «αόρατο» δημιούργησε Έλληνας ερευνητής. :cheesy:

Ερευνητές στην Ισπανία, με επικεφαλής έναν Έλληνα ηλεκτρολόγο μηχανικό, δημιούργησαν τον πρώτο στον κόσμο αισθητήρα εικόνας CMOS που ενσωματώνει γραφένιο και κβαντικές τελείες, πράγμα που επιτρέπει στην κάμερα να βλέπει ταυτόχρονα στο ορατό και στο αόρατο (υπέρυθρο και υπεριώδες) τμήμα του φάσματος.

Εδώ και 40 χρόνια, η μικροηλεκτρονική και τα συστήματα εικόνας έχουν κάνει τεράστιες προόδους χάρη στη χρήση του πυρίτιου και της τεχνολογίας κυκλωμάτων CMOS (Complementary Metal-Oxide Semiconductors) (συμπληρωματικοί ημιαγωγοί μεταλλικού οξειδίου), ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τη δημιουργία μικρών, ισχυρών και φθηνών «τσιπ» για υπολογιστές, «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα, ψηφιακές κάμερες (με ανάλυση πάνω από 100 megapixels) και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές.

Όμως, έως τώρα υπήρχε μεγάλη τεχνική δυσκολία να συνδυαστεί η τεχνολογία κατασκευής ολοκληρωμένων κυκλωμάτων (τσιπ ή μικροεπεξεργαστών) CMOS με άλλα ηλεκτρο-οπτικά υλικά πέρα από το πυρίτιο. Το σοβαρό αυτό εμπόδιο τώρα υπερκεράστηκε, καθώς για πρώτη φορά δημιουργήθηκε ένα τσιπάκι (φωτοτρανζίστορ) CMOS με γραφένιο αντί για πυρίτιο.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Φωτονικών Επιστημών (ICFO) στη Βαρκελώνη, με επικεφαλής τον καθηγητή Γεράσιμο Κωνσταντάτο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο κορυφαίο διεθνώς περιοδικό φωτονικής "Nature Photonics" (μάλιστα επρόκειτο για το κεντρικό θέμα στο εξώφυλλο), δημιούργησαν την πρώτη ψηφιακή κάμερα με αισθητήρα εικόνας υψηλής ανάλυσης CMOS, που διαθέτει χιλιάδες φωτοανιχνευτές με βάση το γραφένιο αντί για το πυρίτιο, καθώς και κβαντικές τελείες.

Ο νέος αισθητήρας εικόνας CMOS διαθέτει μια διάταξη 388 επί 288 φωτοανιχνευτών γραφένιου-κβαντικών τελειών. Η πρωτοποριακή κάμερα είναι τόσο ευαίσθητη, που «βλέπει» την ίδια στιγμή στο ορατό, στο υπέρυθρο και στο υπεριώδες τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, «πιάνοντας» το φως από τα 300 έως σχεδόν τα 2.000 νανόμετρα, κάτι που ποτέ έως τώρα δεν είχε καταστεί δυνατό με τους υπάρχοντες αισθητήρες εικόνας.

http://www.amna.gr/articlep/158618/Protoporiaki-psifiaki-kamera-pou-blepei-to-aorato-dimiourgise-Ellinas-ereunitis

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Επιστήμονες «διάβασαν» το DNA αιγυπτιακών μουμιών! :cheesy:

Τη γενετική σύνθεση του αρχαίου αιγυπτιακού πληθυσμού αποκαλύπτει η ανάλυση γενετικού υλικού (DNA) από αρχαίες μούμιες, την οποία έκαναν επιστήμονες από τη Γερμανία και άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων μια διακεκριμένη Ελληνίδα παλαιοανθρωπολόγος.

Τα δείγματα αφορούσαν μιτοχονδριακό DNA από 90 μούμιες που βρίσκονταν σε γερμανικά μουσεία, καθώς και πυρηνικό DNA από άλλες τρεις μούμιες που βρέθηκαν στην ίδια περιοχή, στο Αμπουσίρ ελ-Μελέκ στη Μέση Αίγυπτο.

Οι μούμιες χρονολογούνταν περίπου μεταξύ του 1400 πΧ και του 400 μΧ, καλύπτοντας έτσι μια μεγάλη χρονική περίοδο: προ-πτολεμαϊκή, πτολεμαϊκή-ελληνιστική και ρωμαϊκή.

Οι ερευνητές συνέκριναν το DNA από τις μούμιες με το γενετικό υλικό των σύγχρονων Αιγύπτιων και άλλων γειτονικών πληθυσμών. Η βασική διαπίστωση είναι ότι οι σύγχρονοι Αιγύπτιοι έχουν περισσότερα κοινά γενετικά χαρακτηριστικά με τους κατοίκους της υπο-Σαχάριας Αφρικής από ό,τι είχαν στο παρελθόν. Αντίθετα, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν στενότερη γενετική συγγένεια με αρχαίους λαούς από την Εγγύς Ανατολή (Μέση Ανατολή και Δυτική Ασία) από ό,τι με την Αφρική.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γιοχάνες Κράουζε, διευθυντή του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για την Επιστήμη της Ανθρώπινης Ιστορίας στην Ιένα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications». Στην έρευνα συμμετείχε η καθηγήτρια παλαιοανθρωπολογίας Κατερίνα Χαρβάτη του πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν (Τυβίγγης) και του Κέντρου Σένκενμπεργκ για την Ανθρώπινη Εξέλιξη και την Παλαιοοικολογία.

Αν και δεν είναι η πρώτη ανάλυση DNA από αιγυπτιακές μούμιες, είναι η πρώτη γενετική μελέτη που θεωρείται αξιόπιστη χάρη στη χρήση των πιο σύγχρονων τεχνικών ανάλυσης παλαιογενετικού υλικού, φωτίζοντας έτσι το πολύπλοκο παρελθόν της Αιγύπτου.

«Η πιθανότητα διατήρησης DNA σε μούμιες πρέπει να αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό» δήλωσε ο Κράουζε, καθώς, όπως είπε, «το ζεστό αιγυπτιακό κλίμα, τα υψηλά επίπεδα υγρασίας σε πολλούς τάφους και ορισμένες χημικές ουσίες που χρησιμοποιήθηκαν κατά την μουμιοποίηση, συμβάλλουν στην αποσύνθεση του DNA και θεωρείται ότι καθιστούν απίθανη την επιβίωση του DNA των αιγυπτιακών μουμιών σε βάθος χρόνου».

Γι' αυτό ακριβώς, στο παρελθόν, η όποια ανάλυση DNA από μούμιες είχε θεωρηθεί προβληματική, όμως αυτή τη φορά τα προβλήματα ξεπεράσθηκαν.

Στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων (Αφρικής, Ασίας, Ευρώπης), η Αίγυπτος αποτέλεσε τόπο συνάντησης πολλών λαών και κατακτητών, μεταξύ των οποίων και των Ελλήνων.

Όπως είπε η ερευνήτρια Βερένα Σοϊένεμαν του πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν, «θέλαμε να ελέγξουμε αν η κατάκτηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άλλων ξένων δυνάμεων έχει αφήσει το γενετικό αποτύπωμά της στον αρχαίο αιγυπτιακό πληθυσμό».

Η γενετική ανάλυση έδειξε ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι σχετίζονταν περισσότερο με λαούς από το Λεβάντε (Συρία-Λίβανο-Ισραήλ), καθώς και με νεολιθικούς πληθυσμούς από την Ανατολία και την Ευρώπη.

Όμως, κατά τα τελευταία 1.500 χρόνια αυξήθηκε η ροή γονιδίων από τον αφρικανικό νότο, καθώς αυξήθηκε το εμπόριο προϊόντων κατά μήκος του Νείλου, αλλά και μαύρων σκλάβων διαμέσου της Σαχάρας, διευρύνθηκε και η παρουσία του αφρικανικού DNA. Έτσι, σύμφωνα με τα ευρήματα, οι σύγχρονοι Αιγύπτιοι έχουν περίπου 8% περισσότερη γενετική συγγένεια με τους υπο-σαχάριους Αφρικανούς από ό,τι είχαν οι αρχαίοι πρόγονοί τους.

Σύμφωνα με την μελέτη, η περιοχή Αμπουσίρ ελ-Μελέκ γειτνιάζει με την περιοχή του Φαγιούμ, όπου υπήρχε μεγάλη εισροή Ελλήνων και Ρωμαίων αποίκων, γι' αυτό ήσαν συνηθισμένα τα ελληνικά και λατινικά ονόματα των κατοίκων. Πολλοί ελληνικοί πάπυροι έχουν βρεθεί στην περιοχή και αρκετοί κάτοικοι εκτιμάται ότι μιλούσαν ελληνικά και αργότερα λατινικά.

Η ανάλυση του DNA από τις μούμιες δείχνει μια σχεδόν αδιάσπαστη γενετική συνέχεια μεταξύ των πληθυσμών της προ-πτολεμαϊκής, ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής στην περιοχή Αμπουσίρ ελ-Μελέκ.

Αυτό, κατά τους ερευνητές, πιθανώς υποδηλώνει ότι ο τοπικός πληθυσμός είχε επηρεασθεί μόνο σε περιορισμένο βαθμό από την «εισβολή» των Ελλήνων και Ρωμαίων.

Οι ερευνητές θεωρούν πιθανό ότι το γενετικό αποτύπωμα της ελληνικής και ρωμαϊκής μετανάστευσης θα είναι πιο αισθητό στη βορειοδυτική περιοχή του Δέλτα του Νείλου και στην περιοχή του Φαγιούμ, όπου ήσαν συγκεντρωμένοι οι περισσότεροι ελληνικοί και ρωμαϊκοί οικισμοί. Αλλά για να αποδειχθεί αυτό, θα χρειασθεί μια άλλη γενετική έρευνα

http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/epistimones_diabasan_to_dna_aigyptiakon_moumion-65149730/

1288899.jpg.1c5aa3e9f7a9a3dfbf6df31b0b2a9dc7.jpg

harvati-b.jpg.56c508ad33d0b5ebbda9b6ad3551aaf7.jpg

original.thumb.jpg.7abc4ef29bd6fdef9e477d75e603f051.jpg

moumia_madata_671948253.jpg.496a02cbe1604eb8ce67ac0b11a61d5c.jpg

19-4-4-thumb-large.jpg.7be32eace0cc13837b6e9f169931a7a6.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ευρωπαϊκή πρωτιά για τους χημικούς μηχανικούς του ΕΜΠ στα Green Awards. :cheesy:

Σημαντική ευρωπαϊκή διάκριση κατέκτησε η Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ στα Green Awards της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Συγκεκριμένα, το ερευνητικό πρόγραμμα LIFE SOL-BRINE της Σχολής, με επιστημονική υπεύθυνη την καθηγήτρια Μαρία Λοϊζίδου, βραβεύτηκε ως το καλύτερο έργο LIFE μετά από ψηφοφορία του κοινού στη θεματική ενότητα «Περιβάλλον», λαμβάνοντας τελικά το πρώτο βραβείο ανάμεσα σε 4.306 ολοκληρωμένα έργα στην Ευρώπη κατά την τελευταία 25ετία (1992-2017).

Η επιστημονική Υπεύθυνος του Προγράμματος Καθηγήτρια Μαρία Λοϊζίδου μαζί με βασικούς συντελεστές της επιτυχίας από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Δήμο Τήνου και την Culligan (Δρ. Δ. Ξεύγενος, Δρ. Κ. Μουστάκας, Ι. Σιώτος και Ο. Μαυρίκιος).

Το σχετικό βραβείο απονεμήθηκε στις Βρυξέλλες από τον επίτροπο Περιβάλλοντος, κ. Karmenu Vella, στην τελετή απονομής στο πλαίσιο της Πράσινης Εβδομάδας (Green Week).

Κύριος στόχος του έργου ήταν η ανάπτυξη ενός ενεργειακά αυτόνομου συστήματος ολικής εξάλειψης της παραγόμενης άλμης από μονάδες αφαλάτωσης, υιοθετώντας και εφαρμόζοντας την αρχή μηδενικής απόρριψης (Zero Liquid Discharge).

Με τον τρόπο αυτό, η ομάδα του έργου συνεισέφερε σημαντικά στην ανάπτυξη μiας βιώσιμης λύσης για τα περιβαλλοντικά ζητήματα που σχετίζονται με την αφαλάτωση. Η νέα καινοτόμος πιλοτική μονάδα είναι εγκατεστημένη στην περιοχή του Αγίου Φωκά στην Τήνο, σε υφιστάμενη μονάδα αφαλάτωσης.

http://www.naftemporiki.gr/story/1243477/europaiki-protia-gia-tous-ximikous-mixanikous-tou-emp-sta-green-awards

15.jpg.da532c6def28d94cedebf963ae8ec8f5.jpg

green-awards.jpg.fe8e15823358a5d82c9c9ef616d794cf.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Διεθνείς επιτυχίες με ελληνική σφραγίδα. :cheesy:

Ακολουθούσε πάντα τους καθηγητές που την ενέπνεαν, με αυτόν τον γνώμονα επέλεξε το ΕΜΠ και συνέχισε στο ΜΙΤ, ενώ σήμερα είναι καθηγήτρια στο California Institute of Technology. Ο λόγος για τη δρα Δομνίκη Ασημάκη, που βραβεύεται την άλλη βδομάδα μαζί με άλλους τέσσερις νέους Ελληνες επιστήμονες που διαπρέπουν στο εξωτερικό από το Ιδρυμα Μποδοσάκη. «Ξεκίνησα με τη μελέτη γεωτεχνικών έργων και φυσικών - βιολογικών σχηματισμών σε συνθήκες σεισμού», εξηγεί στην «Κ», «σήμερα μαζί με μια διεπιστημονική ομάδα αναζητούμε τρόπους για να περιορίσουμε όσο το δυνατόν τις υλικές ζημιές και τις ανθρώπινες απώλειες». Οι έμμεσες επιπτώσεις ενός σεισμού είναι εξίσου επικίνδυνες. «Μια σεισμική δόνηση επιφέρει διακοπή ηλεκτρικού, γκαζιού, Ιντερνετ, φαναριών...». Δεδομένου ότι δεν μπορεί να πειραματιστεί μόνον με προσομοιώματα, σπεύδει σε οποιονδήποτε σεισμόπληκτο τόπο. «Είμαι ευτυχής που είμαι και μηχανικός και δάσκαλος: άλλοτε ψάχνω με τον φακό ανά χείρας μέσα στα χαλάσματα και άλλοτε καλούμαι να κατευθύνω σωστά τους φοιτητές μου».

Με την ολογραφία, την πολλά υποσχόμενη προσέγγιση της κβαντικής βαρύτητας, που προσπαθεί να ερμηνεύσει τις μαύρες τρύπες και το big bang, ασχολείται ο δρ Κυριάκος Παπαδοδήμας, καθηγητής στο Groningen και ερευνητής στο CERN. «Εργάζομαι για τη διατύπωση μιας πιο ακριβούς θεωρίας για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό των μαύρων τρυπών» απαντά ο δρ Παπαδοδήμας, που το 2013 στοιχειοθέτησε μια θεωρία προς την επίλυση του «προβλήματος της πληροφορίας των μαύρων τρυπών» που έχει διατυπώσει ο Σ. Χόκινγκ, αποκτώντας έτσι διεθνή φήμη. «Παρά την τεράστια πρόοδο που έχουμε κάνει στην κατανόηση του σύμπαντος, δεν έχουμε ακόμα απαντήσει στα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα, όπως τι είναι ο χώρος, ο χρόνος, πώς ξεκίνησε το σύμπαν και πού θα καταλήξει» καταλήγει. «Εύχομαι η βράβευσή μου να ενθαρρύνει τους νέους να ασχοληθούν με τα θεμελιώδη προβλήματα της θεωρητικής φυσικής».

Στην Ιατρική του Πανεπιστημίου της Γενεύης ο έτερος βραβευμένος, καθηγητής Γενετικής, δρ Μανώλης Δερμιτζάκης, έχει βαλθεί να διερευνήσει μια άλλη αλήθεια: αυτήν που φέρουμε μέσω του DNA μας. «Εχουμε πολλά να μάθουμε ακόμη και πολλά που ήδη ξέρουμε» ισχυρίζεται ο δρ Δερμιτζάκης, που ερευνά την ποικιλομορφία του DNA στον άνθρωπο και πώς αυτή σχετίζεται με ασθένειες. «Το ποια γονίδιά μας θα μεταλλαχθούν σε ασθένειες είναι πολυπαραγοντικό» διευκρινίζει ο ίδιος. «Αμφιβάλλω ότι είμαστε έτοιμοι ο καθένας από εμάς να διαχειριστούμε τις πληροφορίες που περιέχει το DNA, απαιτείται κοινωνική εκπαίδευση» υπογραμμίζει ο ίδιος, που είναι διευθυντής στο Κέντρο Γονιδιωματικής Health 2030. «Σε χώρες, όπως η Ελβετία, η Αγγλία και οι ΗΠΑ, τρέχουν προγράμματα ανάλυσης του γονιδιώματος ατόμων που πάσχουν από σπάνιες ασθένειες, όταν αυτό ολοκληρωθεί θα δημιουργηθεί μια τράπεζα δεδομένων, μια γνώση που θα διαχυθεί σε όλο

τον κόσμο και θα συμβάλει στην πρόληψη».

Αντιμετώπιση ασθενειών μέσω του υπερήχου, που μετατρέπεται από διαγνωστικό μέσο σε θεραπευτική μέθοδο, προτείνει η δρ Ελίζα Κονοφάγου, καθηγήτρια Βιοϊατρικής Μηχανικής και Ραδιολογίας στο Κολούμπια και διευθύντρια του εργαστηρίου υπερήχων και ελαστικής απεικόνισης. Οι εν δυνάμει εφαρμογές αφορούν ασθένειες, όπως καρκίνος, Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον και καρδιαγγειακά νοσήματα. «Ο υπέρηχος έχει τη δυνατότητα να καυτηριάσει έναν ιστό, ακριβώς όπως το λέιζερ, αλλά με ακουστικά κύματα, ή να τον ταλαντώσει». Αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί σε ασθένειες με «εστίες» στον εγκέφαλο. «Υπάρχει ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός, που λειτουργεί ως τροχοπέδη στη διάχυση οποιουδήποτε φαρμάκου στις κοιλότητες του εγκεφάλου. Με τον υπέρηχο μπορούμε να άρουμε προσωρινά τον φραγμό, ώστε να γίνει καλύτερη απορρόφηση του φαρμάκου». Η ίδια τεχνική μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη απόδοση της χημειοθεραπείας. «Εχουμε πραγματοποιήσει τα πειράματά μας, που τα χρηματοδοτεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας των ΗΠΑ, σε ζώα. Του χρόνου, όμως, ξεκινούμε και κλινικές μελέτες» διευκρινίζει η δρ Κονοφάγου, που είναι κάτοχος 13 πατεντών. «Πολλά υποσχόμενη μέθοδος είναι ο καυτηριασμός όγκων σε μαστό και πάγκρεας μέσω υπερήχου» προαναγγέλλει η Ελληνίδα επιστήμονας, που ευελπιστεί ότι μετά το πέρας των κλινικών μελετών, θα μπορέσει η εν λόγω τεχνογνωσία να μεταφερθεί και στην πατρίδα της.

Συναισθηματική δυσκολία

«Διδάσκοντας διεθνή μακροοικονομικά αφιερώνω μεγάλο μέρος στην ελληνική κρίση» διευκρινίζει στην «Κ» ο κ. Κωνσταντίνος Αρκολάκης, καθηγητής στο Yale. Γνωστικά τού είναι πολύ εύκολο, συναισθηματικά, όμως, δύσκολο. «Παρακολουθούμε επί σχεδόν μία δεκαετία απογοητευτικές πολιτικές από την Ελλάδα αλλά και από ηγετικά μέλη της Ευρωζώνης». Το ακριβές του, βέβαια, αντικείμενο είναι η μέτρηση της συνεισφοράς του διεθνούς και εσωτερικού εμπορίου, όπως και των διεθνών επενδύσεων, στην οικονομική ευημερία.

Ποιο παραγωγικό μοντέλο θα πρότεινε ως καταλληλότερο για τη χώρα μας; «Το μοντέλο της γενναιόδωρης κοινωνικής πολιτικής και ανακατανομής του εισοδήματος με ταυτόχρονα ισχυρά οικονομικά κριτήρια, το οποίο έχει υιοθετηθεί σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης και της Σκανδιναβίας με ενθαρρυντικά αποτελέσματα – χαμηλή ανεργία, υψηλές επιδόσεις σε παιδεία και καινοτομία» απαντά. «Αλλο μοντέλο είναι η παροχή γενναιόδωρων κινήτρων σε έρευνα, τεχνολογία και εκπαίδευση, όπως εφαρμόζεται σε χώρες της ανατολικής Ασίας».

«Η εμπειρία των μεταπτυχιακών μου σπουδών ήταν η πιο καταπληκτική εμπειρία της ζωής μου» ομολογεί ο 37χρονος καθηγητής, λίγο πριν από τη βράβευσή του, απευθυνόμενος στους σημερινούς φοιτητές. «Το συναίσθημα να ανακαλύπτεις πρώτος κάτι είναι καλύτερο και από το να κερδίζει η ομάδα σου στο Ευρωπαϊκό!».

Στην φωτογραφία Ο Μανώλης Δερμιτζάκης, η Ελίζα Κονοφάγου, ο Κων. Αρκολάκης, η Δομνίκη Ασημάκη και ο Κυριάκος Παπαδοδήμας είναι οι πέντε επιστήμονες έως 45 ετών που επελέγησαν ανάμεσα σε 97 υποψηφίους, για την επιστημονική τους επίδοση και τη συμβολή τους στη διεθνή εικόνα της Ελλάδας. Η βράβευσή τους, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, εγινε στις 7 Ιουνίου.

http://www.kathimerini.gr/911978/article/epikairothta/ellada/die8neis-epityxies-me-ellhnikh-sfragida

31s9ell-thumb-large.jpg.8010d24c0275190ca269bf022650ce6e.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Λύκειο από την Αθήνα εκπροσωπεί την Ελλάδα σε ερωπαϊκό διαστημικό διαγωνισμό. :cheesy:

Για τη Βρέμη ετοιμάζονται οι μαθητές του 26ου Λυκείου Αθηνών, που θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα σε διαγωνισμό του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Η ομάδα CAN.I.S ήρθε πρώτη στον πανελλήνιο διαγωνισμό διαστημικής CanSat in Greece, και πήρε το εισιτήριο για τη Γερμανία.

Ο ευρωπαϊκός διαγωνισμός που θα διεξαχθεί από τις 28 Ιουνίου έως τις 2 Ιουλίου 2017 επιδιώκει την εξοικείωση μαθητών λυκείου με τεχνολογίες παρόμοιες με αυτές που χρησιμοποιούνται σε έναν δορυφόρο μέσα από την αξιοποίηση γνώσεων στη φυσική, τον προγραμματισμό και τα μαθηματικά. Παράλληλα, λαμβάνοντας μέρος σε αυτή τη διαδικασία τα παιδιά κάνουν τα πρώτα τους βήματα στον μαγικό κόσμο της έρευνας.

Για το διαγωνισμό τα σχολεία έπρεπε να κατασκευάσουν μία συσκευή που έχει το μέγεθος ενός κουτιού αναψυκτικού. Η συσκευή έπρεπε να περιέχει κάποια ηλεκτρονικά συστήματα για να κάνει μια αποστολή που το σχολείο όρισε. Η συσκευή στη συνέχεια μπήκε σε έναν πύραυλο ύψους περίπου 1,5 μέτρου τον οποίο παρείχαν οι διοργανωτές. Ο πύραυλος εκτοξεύθηκε και έφτασε περίπου στο 1 χλμ. Τότε η συσκευή απελευθερώθηκε από τον πύραυλο και με ένα αλεξίπτωτο έπεσε στο έδαφος, εκτελώντας την αποστολή που έπρεπε να κάνει. Ο διαγωνισμός διενεργήθηκε για πρώτη φορά, καθώς τις προηγούμενες χρονιές, τα σχολεία έκαναν απευθείας αιτήσεις στον ESA που έκανε την επιλογή του σχολείου που θα συμμετείχε στον διαγωνισμό.

Οι μαθητές κατάφεραν να μετατρέψουν το δορυφόρο σε εργαλείο για την παρακολούθηση της εξέλιξης μιας πυρκαγιάς, αξιοποιώντας την υπέρυθρη ακτινοβολία που περικλείει. Για να γίνει αυτό πραγματικότητα χρειάστηκαν αρκετές ώρες δουλειάς, πολύ μεράκι και αρκετές θυσίας. Η ομάδα έλαβε το όνομα CAN.I.S που αποτελεί αρκτικόλεξο για το Can Infrared Satellite.

«Ανακαλύψαμε ότι με μία απλή κάμερα και με μια πολύ εύκολη μετατροπή μπορεί κανείς να την κάνει αντί να καταγράφει το φως να καταγράφει ένα τμήμα της υπέρυθρης ακτινοβολίας. Κάναμε λοιπόν αυτή τη μετατροπή σε μια πολύ μικρή κάμερα και σκεφτήκαμε ότι θα ήταν χρήσιμο να καταγράψουμε το μέτωπο μιας δασικής πυρκαγιάς από ύψος», εξηγεί μιλώντας στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Παναγιώτης Λάζος που είναι φυσικός στο 26ο Λύκειο Αθηνών και ο άνθρωπος από τον οποίο ξεκίνησαν όλα.

Και συμπληρώνει: «Μία δασική πυρκαγιά εκλύει υπέρυθρη ακτινοβολία άφθονη και άρα είναι καλύτερα να τη δεις στο υπέρυθρο παρά στο φως. Η ιδέα είναι λοιπόν ότι έχεις ένα μέτωπο φωτιάς, πετάει από πάνω αυτό το πραγματάκι και στέλνει απευθείας την εικόνα και μετρήσεις (θερμοκρασία, πίεση) στην πυροσβεστική. Και αυτό γίνεται απευθείας. Εμείς στο διαγωνισμό ορίσαμε ως πυροσβεστική το site του σχολείου. Την ημέρα της εκτόξευσης εμείς στέλναμε απευθείας μετρήσεις στο σχολείο».

«Ο σκοπός μας δεν ήταν να νικήσουμε αλλά να κερδίσουμε γνώσεις. Θέλαμε να πάμε και η συσκευή μας να δουλέψει. Όχι να βγούμε πρώτοι, ούτε μας ενδιέφερε αυτό. Οπότε πιο πολύ το είδαμε ως ένα μεγάλο παιχνίδι με το οποίο περνούσαμε καλά και δεν αγχωθήκαμε να βγούμε πρώτοι», λέει η μαθήτρια Αναΐτ Εζεκελιάν, μιλώντας για την εμπειρία του διαγωνισμού, ενώ προσθέτει: «Βγήκα πολύ κερδισμένη από αυτή τη διαδικασία, έμαθα πράγματα πάνω στον προγραμματισμό που δεν τα μαθαίνουμε στο σχολείο και πράγματα για τη φυσική που δεν είναι μέσα στη σχολική ύλη και είναι χρήσιμα να τα γνωρίζουμε».

«Οι περισσότεροι από εμάς θυσιάσαμε πολλές ώρες εδώ στο εργαστήριο αλλά και στο σπίτι και χάσαμε από άλλα σημαντικά κομμάτια της ζωής μας, αλλά το είχαμε πάρει απόφαση ότι αυτό γίνεται τώρα και για εμάς μπορεί να μην ξαναγίνει. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη που θα πάμε στη Βρέμη αλλά γενικά είναι πολύ μεγάλη διαδρομή, πολύ όμορφη και παράλληλα πολύ κουραστική. Ανυπομονώ για τη Βρέμη αλλά και να μην πηγαίναμε δεν θα ήταν το τέλος του κόσμου για μένα», λέει η επίσης μαθήτρια Τζωρτζίνα Παναγιωτουνάκου.

Η συμμαθήτρια της, Δάφνη Μίντλετον, που ασχολήθηκε με τις χορηγίες της όλης προσπάθειας, δηλώνει ότι και η ίδια και όλη η ομάδα είναι ενθουσιασμένη με το ταξίδι στη Βρέμη. «Και αυτόν τον διαγωνισμό δεν θα τον δούμε με άγχος, θα πάμε εκεί για να το χαρούμε. Ετοιμάζουμε ακόμα κάποια πράγματα, αλλά δεν υπάρχει άγχος», δήλωσε.

Για να πραγματοποιηθεί το όλο εγχείρημα χρειάστηκαν χορηγοί που βοήθησαν με τα υλικά για τη συσκευή και με χρηματικά ποσά.

«Θέλουμε να ευχαριστήσουμε για τη σημαντική βοήθεια που μας πρόσφεραν τον Τομέα Φυσικής Περιβάλλοντος και Μετεωρολογίας του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τους Τίμο Κόντο, Πάνο Μάκκα, Φώτη Μπελλάλη, Κώστα Τζέλο, Βαγγέλη Ευαγγελόπουλο και την εταιρεία B&T Composites», καταλήγει ο κ. Λάζος.

http://www.pronews.gr/epistimes/603713_lykeio-apo-tin-athina-ekprosopei-tin-ellada-se-eropaiko-diastimiko-diagonismo

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

JA Start Up 2017: Πρώτο βραβείο στην ParkAllou :cheesy:

Η ομάδα «ΡarkAllou» κατέκτησε το πρώτο βραβείο στον Tελικό Φοιτητικό Διαγωνισμό Ψηφιακής Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας «JA Start Up 2017» του Σωματείου Επιχειρηματικότητας Νέων/Junior Achievement Greece, με τη συνεργασία της MetLife.

Πρόκειται για φοιτητές του ΟΠΑ οι οποίοι, αξιοποιώντας τη ραγδαία αναπτυσσόμενη τεχνολογία internet of things, δημιούργησαν ένα έξυπνο κολονάκι. Όπως έδειξαν σε βίντεο στην παρουσίασή τους, το κολονάκι τοποθετείται στη ράμπα του πεζοδρομίου και με τη χρήση ειδικού αισθητήρα εντοπίζει το αυτοκίνητο που παρκάρει και «κλείνει» τη διάβαση. Αν περάσουν λίγα λεπτά και το όχημα είναι ακόμα εκεί, το κολονάκι ειδοποιεί -μέσω εφαρμογής στο κινητό- τη δημοτική αστυνομία να το απομακρύνει, ενώ ταυτόχρονα ειδοποιείται και ο ενδιαφερόμενος για το εμπόδιο που υπάρχει στην περιοχή που συνήθως κινείται.

Η εφαρμογή επίσης παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για την προσβασιμότητα σε καφετέριες, εστιατόρια και άλλους τόπους αναψυχής. Όραμα της ομάδας «ParkAllou» είναι να λύσει τα προβλήματα που εμποδίζουν τα άτομα με κινητικές δυσκολίες να κυκλοφορούν έξω στο δρόμο και γενικότερα «να καλλιεργήσει μια κουλτούρα σεβασμού και ισότητας των ατόμων αυτών με τους υπόλοιπους πολίτες».

Η ομάδα «ΡarkAllou» αποτελείται από τους: Άννα-Εμμανουέλα Τσιμπλακάκη, Παναγιώτη Γεωργόπουλο, Αλέξανδρο Πανταζόπουλο και Ελευθέριο Πατρίκη, τεταρτοετείς φοιτητές του Τμήματος Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. H ομάδα εργάστηκε και διαγωνίσθηκε στον τελικό υπό την καθοδήγηση του κ. Γεώργιου Δουκίδη, καθηγητή του Τμήματος Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας και Διευθυντή του Εργαστηρίου Ηλεκτρονικού Εμπορίου και Ηλεκτρονικού Επιχειρείν (ELTRUN).

Η ομάδα θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον Ευρωπαϊκό Φοιτητικό Διαγωνισμό Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας του Junior Achievement Europe «Εnterprise Challenge 2017» που θα πραγματοποιηθεί στο Ελσίνκι στις 28-30 Ιουνίου 2017.

«Όχι πια παρκαρισμένα αυτοκίνητα στις ράμπες των πεζοδρομίων για ΑμεΑ»

«Η απόφαση της κριτικής επιτροπής ήταν ομόφωνη καθώς το κολονάκι που δημιούργησε η ομάδα αξιοποιεί έξυπνη τεχνολογία internet of things, λύνει ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν παγκοσμίως τα ΑμεΑ ενώ ταυτόχρονα είναι και μία εξαιρετικά καινοτόμα επιχείρηση που μπορεί να αποφέρει σημαντικά κέρδη στους εμπνευστές της», δήλωσε ο κ. Νίκος Δασκαλάκης, VP & ESE F2F Head ΜetLife και μέλος της κριτικής επιτροπής. Με θερμά λόγια για τη νικήτρια ομάδα μίλησε και η πρόεδρος του ΣΕΝ/JA Greece κυρία Λίτσα Παναγιωτοπούλου. «Οι φοιτητές επέδειξαν μεγάλη κοινωνική ευαισθησία στη δημιουργία του προϊόντος αυτού, είναι μια ιδέα που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλο τον κόσμο και πιστεύω ότι θα εντυπωσιάσει τους κριτές και στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό», τόνισε η κυρία Παναγιωτοπούλου. «Θερμά συγχαρητήρια στην ομάδα και τον καθηγητή τους τον κύριο Γεώργιο Δουκίδη. Εύχομαι και πιστεύω στην καλή επιτυχία τους».

Πολύ υψηλό ήταν το επίπεδο και των υπόλοιπων ομάδων που συμμετείχαν στο διαγωνισμό από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Πειραιά, το Ιόνιο Πανεπιστήμιο και το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

B’ Βραβείο: «Mr Bin» - Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Έξυπνος κάδος με δυνατότητα παρακολούθησης του επιπέδου των απορριμμάτων του έτσι ώστε να μην ξεχειλίζει και δημιουργεί εστίες μολύνσεων. Απαραίτητο για κάδους μέσα και κοντά σε νοσοκομεία που περιέχουν και νοσοκομειακό υλικό.

Γ’ Βραβείο: (Ισοβαθμία) «MODUS» & «Collar Pet» - Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

: Τσάντα που πρεσβεύει την ασφάλεια, την ποιότητα και το στυλ. Πρόκειται για κλασική γυναικεία τσάντα χειρός με εσωτερικό πλέγμα ασφαλείας, ανιχνευτή τοποθεσίας, αισθητήρα δακτυλικών αποτυπωμάτων και αναγνώρισης επισήμανσης ραδιοσυχνοτήτων (rfid tags).

«Collar Pet»: Ένα έξυπνο κολάρο παρακολούθησης όλων των δραστηριοτήτων ενός κατοικιδίου, το οποίο επιπλέον συνδέεται με αυτόματο μηχάνημα παροχής τροφής. Όλα τα παραπάνω συνδέονται με τη χρήση εφαρμογής.

Προσκεκλημένος του ΣΕΝ/JA Greece στο διαγωνισμό ήταν ο Φάνης Κουτουβέλης, συνιδρυτής του i-Kiosk και CEO της Ιntale, της εταιρείας που οργανώνει με τη χρήση cloud λογισμικού τα καταστήματα εντατικής λιανικής (περίπτερα, mini markets κ.α.). Ο 30χρονος επιχειρηματίας τόνισε ότι ξεκίνησε τη δική του start-up, στην ηλικία των φοιτητών που συμμετείχαν στον διαγωνισμό, με μόλις 50 ευρώ και σήμερα η εταιρεία του έχει λάβει χρηματοδότηση 3 εκατομμυρίων δολαρίων και εξαπλώνεται στην παγκόσμια αγορά.

Άλλη μία ιστορία φοιτητικής επιτυχίας παρουσιάσθηκε στη διάρκεια του διαγωνισμού από τον Παναγιώτη Πατίκο, φοιτητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Ο Παναγιώτης, που είχε πάρει μέρος στο πρόγραμμα «Εικονική Επιχείρηση» του ΣΕΝ/JA Greece όταν ήταν μαθητής Λυκείου, τόνισε ότι απέκτησε πολύτιμες δεξιότητες οι οποίες τον βοήθησαν πολύ και σε διεθνείς πρακτικές που παρακολούθησε, όπως του ομίλου Libra. Ο Παναγιώτης, παράλληλα με το Πολυτεχνείο σπουδάζει χρηματοοικονομικά στο Deree ενώ είναι και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νέων.

http://www.naftemporiki.gr/story/1243507/Ja-start-up-2017-proto-brabeio-stin-parkallou

 

 

 

Επιτυχία Έλληνα επιστήμονα στις ΗΠΑ: «Διάβασε» άλλα 1.000 γονιδιώματα μικροβίων. :cheesy:

Επιστήμονες από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες με επικεφαλής έναν Έλληνα βιολόγο έκαναν ένα ακόμη βήμα για την αποκάλυψη της μεγάλης μικροβιακής βιοποικιλότητας του πλανήτη μας, καθώς έδωσαν στη δημοσιότητα τα αποκωδικοποιημένα γονιδιώματα άλλων 1.003 βακτηρίων και αρχαιοβακτηρίων (γνωστών και ως «αρχαίων»).

Παρόλο που ο αριθμός των μικροβίων σε μια μόνο χούφτα χώματος ξεπερνά τον αριθμό των άστρων του γαλαξία μας, μέχρι σήμερα οι επιστήμονες γνωρίζουν ελάχιστα πράγματα για όλο αυτό τον μικροβιακό πλούτο. Μόνο πρόσφατα έχουν αρχίσει να αξιοποιούν τις νέες τεχνολογίες γενετικής ανάλυσης για να «διαβάζουν» το DNA ολοένα περισσότερων μικροοργανισμών.

Ηγετικό διεθνώς ρόλο σε αυτή την προσπάθεια κατέχει ένας Έλληνας επιστήμονας, ο Νίκος Κυρπίδης, επικεφαλής από το 2011 του σχετικού προγράμματος στο Κοινό Ινστιτούτο Γονιδιώματος του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ.

Στη νέα έρευνα, με επικεφαλής τον Κυρπίδη, που παρουσιάσθηκε στο περιοδικό βιοτεχνολογίας "Nature Biotechnology", παρουσιάσθηκαν 1.003 νέα γονιδιώματα, η μεγαλύτερη «φουρνιά» που έχει ποτέ δημοσιοποιηθεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για μικρόβια από κάθε «γωνιά» της Γης, από το νερό, το χώμα, τα φυτά, ακόμη και τα έντερα αγελάδων και τερμιτών.

Το επίτευγμα αναμένεται να βοηθήσει σε διάφορες βιοτεχνολογικές εφαρμογές στο μέλλον, καθώς η ανακάλυψη των λειτουργιών των γονιδίων, των ενζύμων και των μεταβολικών «μονοπατιών» όλων αυτών των μικροοργανισμών μπορεί να επιτρέψει την αξιοποίησή τους σε μια ευρεία γκάμα εφαρμογών σε πεδία όπως η βιοενέργεια, η βιοιατρική, η φαρμακευτική, η γεωργία, το περιβάλλον κ.α.

«Τα βακτήρια και τα αρχαία συναποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό της βιοποικιλότητας των έμβιων οργανισμών στη Γη. Έχουν ήδη κατακτήσει κάθε περιβάλλον στον πλανήτη μας και συνεπώς έχουν βρει τρόπους να επιβιώνουν κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, χάρη σε διαφορετικά ένζυμα και τη διαφορετική βιοχημεία τους», όπως είπε ο Κυρπίδης.

http://www.pronews.gr/epistimes/604392_epityhia-ellina-epistimona-stis-ipa-diavase-alla-1000-gonidiomata-mikrovion

collar-pet-oikonomiko-panepistimio-athinon.jpg.41f2ef3ce335e4e908be8cd4caef3872.jpg

modus-oikonomiko-panepistimio-athinon.jpg.ffb09516d1254e4135ba26ce2a8eb197.jpg

b-brabeio-mr-bin-oikonomiko-panepistimio-athinon.jpg.edf58cb19e5d86234a4d1b5f376fc8a5.jpg

Ja-start-up-2017-proto-brabeio-stin-parkallou-3.jpg.f3fe8bdf737a68146ebbd8c7ff1a9eb1.jpg

Ja-start-up-2017-proto-brabeio-stin-parkallou-2.jpg.3a6a928c6c1dc35119ea23c30aadead2.jpg

Ja-start-up-2017-proto-brabeio-stin-parkallou-1.jpg.7090c936c7af76563ae3a2edca9a9af6.jpg

gonidiomata_mikrovion.jpg.4a37536ae358d11cde31098733377bfc.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Καινοτόμος έρευνα Έλληνα επιστήμονα: Υπάρχουν δύο μορφές υγρού νερού. :cheesy:

Έρευνα Έλληνα επιστήμονα έδειξε οτι δεν υπάρχει μόνο μία μορφή υγρού νερού αλλά δύο και μάλιστα έχουν μεγάλες διαφορές στη δομή και στην πυκνότητά τους...

Το νερό μπορεί να υπάρξει ως δύο διαφορετικά υγρά σε χαμηλές θερμοκρασίες, όπου η δημιουργία κρυστάλλων πάγου είναι αργή.

Το νεράκι διαθέτει το διπλό πρόσωπο του Ιανού. Δεν υπάρχει μόνο μια μορφή υγρού νερού, αλλά δύο, οι οποίες έχουν μάλιστα μεγάλες διαφορές στη δομή και στην πυκνότητά τους. Αυτό αποκαλύπτει μια νέα διεθνής έρευνα επιστημόνων με επικεφαλής έναν Έλληνα ερευνητή.

Το νερό -τόσο ζωτικό για την ύπαρξη ζωής στη Γη- έχει πολλές παράξενες ιδιότητες και συμπεριφέρεται διαφορετικά από όλα τα άλλα υγρά. Πάνω από 70 ιδιότητες του νερού (μεταξύ των οποίων το σημείο τήξης, η πυκνότητα, η ικανότητα θέρμανσης κ.α.) διαφέρουν από τα περισσότερα υπόλοιπα υγρά.

Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η νέα ανακάλυψη: ότι το νερό μπορεί να υπάρξει ως δύο διαφορετικά υγρά σε χαμηλές θερμοκρασίες, όπου η δημιουργία κρυστάλλων πάγου είναι αργή.

Η ανακάλυψη κατέστη εφικτή με τη χρήση ακτίνων-Χ στο Εθνικό Εργαστήριο Argonne κοντά στο Σικάγο και στο εργαστήριο DESY στο Αμβούργο.

Οι ερευνητές από τη Σουηδία, τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, με επικεφαλής τον μεταδιδακτορικό ερευνητή Φοίβο Περάκη του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, ειδικό στην οπτική φασματοσκοπία υψηλών ταχυτήτων, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).

Οι περισσότεροι θεωρούν ότι ο πάγος διαθέτει κρυσταλλική τάξη, όμως η πιο συνηθισμένη μορφή πάγου στον πλανήτη μας είναι άμορφη και χωρίς τάξη σε μοριακό επίπεδο. Αυτός ο άμορφος πάγος έχει δύο μορφές, μία χαμηλής και μία υψηλής πυκνότητας, οι οποίες είναι δυνατό να μετατραπούν η μία στην άλλη. Για πρώτη φορά, αποδείχθηκε τώρα ότι αντιστοιχούν σε δύο διαφορετικές μορφές υγρού νερού, με διαφορετική πυκνότητα η κάθε μία.

Χάρη στις ισχυρές ακτίνες-Χ, οι ερευνητές κατάφεραν να παρατηρήσουν στο εργαστήριο με μεγάλη μοριακή λεπτομέρεια πώς η υαλώδης παγωμένη κατάσταση του νερού μεταμορφώνεται σε ένα παχύρρευστο υγρό, το οποίο σχεδόν αμέσως στη συνέχεια μεταμορφώνεται σε ένα διαφορετικό ακόμη πιο παχύρρευστο υγρό.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι σε συνθήκες θερμοκρασίας δωματίου το νερό δεν μπορεί να «αποφασίσει» σε ποια από τις δύο υγρές μορφές του θα υπάρξει, της υψηλής ή της χαμηλής πυκνότητας, με συνέπεια κατά τόπους να μεταβάλλεται από τη μία μορφή στην άλλη.

Όπως το έθεσε ο καθηγητής Θεωρητικής Χημικής Φυσικής Λαρς Πέτερσον του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, «το νερό δεν είναι πολύπλοκο υγρό, αλλά δύο απλά υγρά που έχουν μια πολύπλοκη σχέση».

Η νέα αυτή κατανόηση του νερού, μεταξύ άλλων, μπορεί να οδηγήσει μελλοντικά σε καλύτερες μεθόδους φιλτραρίσματος και αφαλάτωσής του.

Ο Φ.Περάκης αποφοίτησε το 2008 από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης και πήρε το διδακτορικό του το 2013 στη φυσικοχημεία από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, με αντικείμενο τη μελέτη του νερού. Ακολούθησε μεταδιδακτορική έρευνα στο Εργαστήριο του επιταχυντή SLAC και στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ της Καλιφόρνια, την οποία πλέον συνεχίζει στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, πάντα πάνω στο νερό.

http://www.pronews.gr/epistimes/609146_kainotomos-ereyna-ellina-epistimona-yparohyn-dyo-morfes-ygroy-neroy

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το νέο ερευνητικό Κέντρο TranslaTUM στο Μόναχο. :cheesy:

«Η λέξη TranslaTum είναι σύνθετη και αποτελείται από το –translation που παραπέμπει στη μεταφορά επιτυχών ερευνητικών αποτελεσμάτων προς στο όφελος του ανθρώπου, της κοινωνίας και της οικονομίας και το TUM που αναφέρεται στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (Technical University of Munich). Και τα δυο μαζί προσδιορίζουν ένα πρωτοποριακό ερευνητικό Κέντρο μεταγραφικής (translational ) έρευνας για τον καρκίνο που ανοίγει τις πόρτες του τον επόμενο μήνα. To Κέντρο που αποτελεί ένα αυτόνομο ερευνητικό ινστιτούτο του Technical University of Munich (TUM) και βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση με το πανεπιστημιακό νοσοκομείο “Klinikum rechts der Isar” στο Μόναχο, έχει ως στόχο την άμεση μετάφραση της καινοτομίας και της τεχνολογίας στη φροντίδα των ασθενών».

Αυτά μου λέει ο διακεκριμένος Έλληνας ερευνητής Βασίλης Ντζιαχρήστος, που είναι εμπνευστής της ιδέας για τη δημιουργία του πρωτοποριακού αυτού ερευνητικού Κέντρου. Ο ίδιος είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Βιολογικής και Ιατρικής Απεικόνισης (ΙΒΜΙ) του Ερευνητικού Κέντρου Περιβαλλοντικής Υγείας Χέλμχολτς του Μονάχου, καθώς επίσης καθηγητής και διευθυντής της Έδρας Βιολογικής Απεικόνισης του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου (TUM).

Ο καθηγητής, που θα είναι και ένας από τους τρείς διευθυντές του Κέντρου, ανοίγει για πρώτη φορά σε Ελληνίδα δημοσιογράφο τις πόρτες του λίγο πριν την επίσημη παράδοση του κτιρίου και με ξεναγεί στους χώρους μέσα στους οποίους θα αναπτυχθεί ο διεπιστημονικός διάλογος μεταξύ μηχανικών, βιολόγων και γιατρών.

«Γενικά κυριαρχεί η αντίληψη ότι η Τεχνολογία δεν μπορεί να συνυπάρξει στον ίδιο χώρο με την Ιατρική και τη Βιολογία. Η κατασκευή αυτής της ερευνητικής μονάδας, η λειτουργία της οποίας στηρίζεται σε τεχνολογίες αιχμής, ενώνει για πρώτη φορά στη Γερμανία (και πιθανώς σε ολόκληρη την Ευρώπη) σε διεπιστημονική έρευνα γιατρούς, βιολόγους και μηχανικούς με στόχο την ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών για διάφορες ασθένειες, καθώς και νέων εφαρμογών στα πεδία της βιοτεχνολογίας, της ιατρικής και της φαρμακευτικής τεχνολογίας», συμπληρώνει ο διαπρεπής ερευνητής, ο οποίος θεωρείται εξπέρ στη μη επεμβατική τεχνική της πολυφασματικής οπτικοακουστικής τομογραφίας.

Γι' αυτό εξάλλου, η έρευνά του το 2016 χρηματοδοτήθηκε για δεύτερη φορά από το Ευρωπαϊκό συμβούλιο Έρευνας ( ERC). Η πρώτη ήταν το 2008. O ίδιος εξηγεί πως αυτή τη στιγμή η Οπτική Απεικόνιση (Optical Imaging) που βασίζεται σε μη ιονίζουσα ακτινοβολία και δεν προκαλεί επιβάρυνση στον οργανισμό ποικίλει ανάλογα με το πεδίο της Ιατρικής στο οποίο εφαρμόζεται.

«Σε περιπτώσεις καρκίνου χορηγώντας την κατάλληλη φθορίζουσα ουσία και συνδυάζοντάς την με τη χρήση ευαίσθητων πολυφασματικών συσκευών, μπορούμε να εντοπίζουμε με μεγάλη ακρίβεια ακόμη και μικρές εστίες καρκινικών κυττάρων σε μια ενδοσκόπηση ή μετά την αφαίρεση ενός κύριου όγκου. Ανάλογα, σε μη επεμβατικές περιπτώσεις που θέλουμε γρήγορες απαντήσεις με σαφήνεια χρησιμοποιείται η οπτικοακουστική με laser, όπου ο τομογράφος φωτίζει τον ιστό με παλμούς laser σύντομης χρονικής διάρκειας και “ακούει” την απορρόφηση τους μέσα από αυτόν. Μετρώντας αυτούς τους υπέρηχους, μπορεί να παράγει οπτικές εικόνες υψηλής ακρίβειας και ανάλυσης βαθιά μέσα σε ιστούς. Αυτή η τεχνική εξελίσσεται για περιπτώσεις καρκίνου του μαστού και για καρδιαγγειακές νόσους (για προσδιορισμό της αθηρωματικής πλάκας σε αγγεία) όπου χρειαζόμαστε μια γρήγορη απάντηση».

Η τεχνική που αναπτύχθηκε στο εργαστήριο του Καθηγητή Ντζιαχρήστου το 2012 και βραβεύτηκε με το Leibniz Prize, το «γερμανικό Νομπέλ» το 2013, εφαρμόστηκε για πρώτη φορά σε άνθρωπο πριν δύο χρόνια.

Πριν οκτώ μήνες ξεκίνησαν και οι πρώτες κλινικές μελέτες της οπτικοακουστικής και σε ασθενείς με περιφερική αρτηριακή νόσο (αθηροσκλήρωση), τις οποίες συντονίζει ο γιατρός και ηλεκτρολόγος μηχανικός Άγγελος Κάρλας που είναι συνεργάτης του Καθηγητή. Αντίστοιχα συντονιστής της επιστημονικής ομάδας για την εφαρμογή της μοριακής απεικόνισης φθορισμού είναι ο δρ. Δημήτρης Γκόρπας. Παράλληλα, η τεχνική δοκιμάζεται για την παρακολούθηση του επιπέδου του οξυγόνου ή τη διάχυση των φαρμάκων στο εσωτερικό των ιστών.

Έρευνα σε επαφή με την κοινωνία

Το κτήριο που στεγάζει το ερευνητικό κέντρο TranslaTUM μέσα στην πανεπιστημιούπολη του Μονάχου ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 2013, είναι επταώροφο (τρείς όροφοι είναι υπόγειοι), έχει συνολικό εμβαδόν 11.597 τ.μ, είναι μοντέρνας αρχιτεκτονικής αντίληψης και γεμίζει ένα μεγάλο κενό μέσα στον αστικό τοπίο.

Οι τζαμαρίες που καλύπτουν μεγάλες επιφάνειες του κτιρίου όχι μόνο προσφέρουν φυσικό φωτισμό, αλλά φέρνουν σε επαφή τους εργαζομένους με την περιφερειακή κυκλοφορία.

«Είναι σημαντικό η Έρευνα και η Επιστήμη να είναι σε άμεση επαφή με την κοινωνία και τους πολίτες, μια και αφορά όλους μας. Από προτροπές πρόληψης ασθενειών μέχρι διαγνωστικές μεθόδους και θεραπευτικές αγωγές, η Επιστήμη είναι μέσα στη ζωή μας και είναι σημαντικό να καταστεί οικεία στον κόσμο η εικόνα του ερευνητή ως αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας αλλά και της οικονομικής προόδου», σχολιάζει ο καθ. Ντζιαχρήστος.

Κατά την είσοδό του στο κτήριο το βλέμμα του επισκέπτη οδηγείται προς τα επάνω στο φωτεινό εσωτερικό αίθριο. Ένας κεντρικός σπειροειδής χώρος συνδέει όλα τα επίπεδα. Οι εργαστηριακοί χώροι βρίσκονται στα ανώτερα επίπεδα δίπλα στο «Παράθυρο Κλινικής» που έχει θέα στην περιοχή της Ιατρικής σχολής.

Η κατασκευή έχει στοιχίσει 80 εκατομμύρια περίπου και έχει χρηματοδοτηθεί από την Γερμανική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση και τη Βαυαρική Κυβέρνηση κατά το ήμισυ.

Ο καθηγητής Βασίλης Ντζιαχρήστος και η ομάδα του που θα εργάζεται μέσα στο Κέντρο, ετοιμάζει μια φορητή συσκευή που θα βασίζεται στην πρωτοποριακή τεχνική της πολυφασματικής οπτικοακουστικής τομογραφίας, η οποία θα είναι εύχρηστη κατά την κλινική πράξη. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα με τον τίτλο PREMSOT (Precision Multi-Spectral Optoacoustic Tomography for Discovery Diagnosis and Intervention) κέρδισε τη χρηματοδότηση των 2,49 εκατομμυρίων ευρώ από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC) στο πλαίσιο του «Ορίζοντα 2020» της Ε.Ε..

Παράλληλα με αυτό, στο τμήμα του «τρέχουν» ακόμη είκοσι ερευνητικά προγράμματα ανάμεσα στα οποία είναι και το ESOTRAC, που αποβλέπει στη δημιουργία ενός ερευνητικού «Υβριδικού οπτικού και οπτικοακουστικού ενδοσκοπίου για οισοφαγική παρακολούθηση» που θα μπορούσε να ελαττώσει τις βιοψίες και να διευκολύνει την έγκαιρη ανίχνευση ασθενειών.

Στην ίδια λογική είναι και η δημιουργία του Innoderm - μιας φορητής συσκευής για ανίχνευση και απεικόνιση αόρατων πληροφοριών του δέρματος που έχει ήδη ξεκινήσει και θα διαρκέσει πέντε χρόνια.

Παράλληλα με το TranslaTUM ετοιμάζεται ακόμη ένα πρωτοποριακό ερευνητικό κέντρο με την ονομασία «Pioneer Campus» στα περίχωρα του Μονάχου, όπου θα συνεργαστούν μόνο νέοι ερευνητές-ταλέντα- γιατροί, βιολόγοι, φυσικοί, βιοϊατρικοί μηχανικοί κ.α., με στόχο την ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων για διάφορες ασθένειες, καθώς και νέων βιοτεχνολογικών και ιατροφαρμακευτικών εφαρμογών.

Και εδώ ο Έλληνας επιστήμονας θα αναλάβει τη διεύθυνση Κέντρου και θα είναι υπεύθυνος του Τομέα Εμβιομηχανικής. Ανάμεσα στις προσδοκίες των εργαζομένων στο κέντρο που θα παραδοθεί στα τέλη του 2017 είναι η δημιουργία εταιρειών-τεχνοβλαστών.

Ο καθηγητής Ντζιαχρήστος πιστεύει πολύ στην επιχειρηματικότητα, ως το επόμενο βήμα κάθε επιτυχούς επιστημονικής δραστηριότητας και την θεωρεί «κλειδί» για την ανάπτυξη μιας χώρας.

«Πρέπει να χρησιμοποιούμε τις ερευνητικές επιτυχίες προς όφελος της κοινωνίας και όχι να τις κλειδώνουμε στα εργαστήρια. Η μεταγραφή (translation) έρευνας προς όφελος του ανθρώπου συνεπάγεται οικονομικά οφέλη για την χώρα που το επιτυγχάνει, καθώς δημιουργούνται έτσι νέες θέσεις εργασίας και, μέσω φόρων, νέο εισόδημα για το κράτος. Από οικονομικό έξοδο, η έρευνα μετατρέπεται σε μοχλό ανάπτυξης σε όλες τις προηγμένες χώρες του κόσμου, από την Αμερική και την Γερμανία μέχρι τη Νότιο Κορέα, το Ισραήλ η την Δανία. Η μη ευρεία κατανόηση του σημαντικού ρόλου που διαδραματίζει η Έρευνα στην ανάπτυξη μιας χώρας είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα της Ελλάδας. Στην Ελλάδα πάντα περιμένουμε έναν «ήρωα» να έρθει να μας σώσει. Δεν έχουμε καταλάβει τον σημαντικό ρόλο που παίζει η καινοτομία στην οικονομία και την ανάπτυξη ενός τόπου. Θα πρέπει επιτέλους να δώσουμε την ευκαιρία στους έμπειρους ερευνητές μας και στα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την έρευνα να το κάνουν αξιοπρεπώς στην Ελλάδα, προς όφελος όλων μας, αντί να διώχνουμε στο εξωτερικό τον πνευματικό μας πλούτο και να αναλωνόμαστε σε θέματα δανεισμού και εκποίησης υλικής περιουσίας. Και αυτή η αλλαγή πρέπει να γίνει τώρα, γιατί η κρίση γεννάει τις ευκαιρίες».

http://www.naftemporiki.gr/story/1254579/mpikame-protoi-sto-neo-ereunitiko-kentro-translatum-sto-monaxo

15.jpg.bac3e4084e8497e38dfb1a6a7828270e.jpg

ereunitiko-kentro-translatum-monaxo.jpg.21cb86068e65188b761701523f339998.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Βραβείο Αριστείας στον Ελληνα Καθηγητή Νίκο Κατσάνη, από την Αμερικανική Εταιρεία Ανθρώπινης Γενετικής. :cheesy:

Η Αμερικανική Εταιρεία Ανθρώπινης Γενετικής (AmericanSocietyforHumanGenetics - ASHG) αποφάσισε να απονείμει το βραβείο αριστείας "CurtStern" στον Έλληνα Καθηγητή Νίκο Κατσάνη. Ο Νίκος Κατσάνης είναι Διευθυντής του Κέντρου Μοντελοποίησης Ανθρώπινων Νοσημάτων, Καθηγητής Κυτταρικής Βιολογίας και Διακεκριμένος Καθηγητής Παιδιατρικής στο πανεπιστήμιο Duke των ΗΠΑ.

Το ετήσιο αυτό βραβείο, το οποίο απονέμεται για πρώτη φορά σε Έλληνα επιστήμονα, φέρει το όνομα του διακεκριμένου γενετιστή CurtStern και αναγνωρίζει ερευνητές γενετικής και γονιδιωματικής, οι οποίοι έχουν εξαιρετική επιστημονική συμβολή στον τομέα κατά την τελευταία δεκαετία. Το βραβείο, το οποίο θα περιλαμβάνει τιμητική πλακέτα και χρηματικό βραβείο 10.000 δολαρίων, θα απονεμηθεί την Τρίτη 17 Οκτωβρίου, κατά τη διάρκεια της 67ου ετήσιου συνεδρίου του οργανισμού στο Ορλάντο της Φλόριντα.

"Είμαι βαθιά συγκινημένος από την τιμή αυτή", δήλωσε ο Δρ. Κατσάνης. "Δεν μπορώ να εκφράσω επαρκώς πόσο ευχάριστο είναι να αναγνωρίζεται το έργο μας από τους συναδέλφους μου, τους συνεργάτες μου, και τους δια βίου μέντορές μου".

Ο Δρ. Κατσανής ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στη Γενετική μελετώντας το σύνδρομο Bardet-Biedl (BBS). Η έρευνά του έχει οδηγήσει στην ανακάλυψη αρκετών γονιδίων που σχετίζονται με την ασθένεια και καθιέρωσε τις κροσσωπάθειες ως διακριτή κατηγορία ασθενειών. Το εργαστήριό του συνεχίζει να διερευνά τις μοριακές αιτίες πίσω από τις βλαβερές διαταραχές, δίνοντας έμφαση στους ρόλους σηματοδότησης των κυτταρικών κροσσών, τους μηχανισμούς με τους οποίους αλληλεπιδρούν τα γονίδια για να προκαλέσουν σπάνιες γενετικές διαταραχές αλλά και πιθανές θεραπείες .

Το 2009 ίδρυσε το Κέντρο Μοντελοποίησης Ανθρώπινων Νοσημάτων στο Πανεπιστήμιο του Duke, το οποίο στοχεύει στη διευκόλυνση της συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών επιστημονικών κλάδων και στην ανάπτυξη βιολογικών εργαλείων για τη μελέτη μεταλλάξεων των γονιδιωμάτων που σχετίζονται με ασθένειες του ανθρώπου.

Ο Δρ. Κατσάνης είναι μέλος του ASHG από το 2001, συμμετέχει στην Επιτροπή Προγραμματισμού των επιστημονικών δράσεων της Εταιρείας από το 2010-2013 και είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της από το 2016. Η επιστημονική δουλειά του έχει αναγνωριστεί και από άλλες επιστημονικές εταιρείες. Συγκεκριμένα, έχει λάβει το βραβείο Διακεκριμένου Νέου Ερευνητή από την Αμερικανική Εταιρεία Νεφρολογίας το 2009 και το βραβείο E. MeadJohnson από την Εταιρεία Παιδιατρικής Έρευνας το 2012.

Έχει δημοσιεύσει πάνω από 250 ερευνητικές πρωτότυπες εργασίες, ανασκοπήσεις και κεφάλαια βιβλίων.

Ως σήμερα έχει προσκληθεί να δώσει διαλέξεις σε 25 χώρες ενώ κάθε χρόνο δίνει σειρά διαλέξεων σε ελληνικά πανεπιστήμια και εκπαιδευτικά προγράμματα που πραγματοποιούνται στην Ελλάδα.

http://www.kathimerini.gr/917698/article/epikairothta/episthmh/vraveio-aristeias-ston-ellhna-ka8hghth-niko-katsanh-apo-thn-amerikanikh-etaireia-an8rwpinhs-genetikhs

ar2.jpg.fd47c976818df97d1142d5cccbdb1151.jpg

ar.thumb.jpg.5cff18ab3805e0d31627cce7916a7b71.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Έδρα Επιγενετικής-Επιγονιδιωματικής στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας. :cheesy:

Ακαδημαϊκή έδρα στην Επιγενετική – Επιγονιδιωματική αποκτά το Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ), στο Ηράκλειο Κρήτης, με επικεφαλής τον διευθυντή Ερευνών Δρ Ιωάννη Ταλιανίδη.

Η χρηματοδότηση πηγάζει από το Ταμείο Ερευνών της ΑΧΑ και ανέρχεται στο ποσό των 1.200.000€.

Στόχος της επιχορηγούμενης έρευνας αποτελεί η παραγωγή ουσιαστικής γνώσης γύρω από τις βασικές λειτουργίες της ζωής, που θα βοηθήσει σε βάθος χρόνου να δημιουργηθούν στοχευμένες θεραπευτικές λύσεις και φαρμακευτικά σκευάσματα που θα συμβάλλουν στη διατήρηση και βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Οι ερευνητικές δραστηριότητες της έδρας θα επικεντρωθούν στην κατανόηση των βασικών αρχών των επιγενετικών μηχανισμών, οι οποίοι ρυθμίζουν την ανάπτυξη του ήπατος, τον μεταβολισμό και τον σχηματισμό καρκίνου του ήπατος.

Οι συνέπειες της έρευνας για την καταπολέμηση του καρκίνου και των μεταβολικών διαταραχών είναι σημαντικές. Οι θεμελιώδεις ρόλοι των επιγενετικών οδών στην παθογένεσή τους και η αναστρέψιμη φύση των επιγενετικών αλλοιώσεων που σχετίζονται με την ασθένεια (σε αντίθεση με τα γενετικά ελαττώματα), παρέχουν νέες βάσεις για στοχευμένες θεραπευτικές προσεγγίσεις. Οι επιγενετικές θεραπείες αναμένεται να προσφέρουν σημαντικές ανακαλύψεις στην καταπολέμηση διαφορετικών τύπων καρκίνου κατά την επόμενη δεκαετία. Ορθολογικά σχεδιασμένα συνδυαστικά επιγενετικά φάρμακα μπορούν επίσης να συνδυάζονται με συμβατικές χημειοθεραπείες.

Αυτή η «στρατηγική θεραπεία συνδυασμού» μπορεί όχι μόνο να αυξήσει τη θεραπευτική αποτελεσματικότητα, αλλά και να μειώσει την πιθανότητα αντοχής του καρκίνου στα φάρμακα. Τέτοιες επιδράσεις έχουν ενδιαφέρον, καθώς προετοιμάζουν το δρόμο των ερευνητικών προσπαθειών για νέους τρόπους θεραπείας του καρκίνου με ελάχιστες παρενέργειες.

Κατά τη διάρκεια ειδικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στη Γαλλική Πρεσβεία Αθηνών, ο Δρ Ταλιανίδης επεσήμανε ότι «είναι ιδιαίτερη τιμή για εμάς η δημιουργία έδρας στην Επιγενετική. Η έδρα αυτή θα αποτελέσει μια σημαντική υποστήριξη για το εργαστήριο και για τα μελλοντικά μας σχέδια στην οργάνωση ενός νέου τομέα στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του ΙΤΕ, ο οποίος αναμένουμε να γίνει πόλος έλξης για νέους ερευνητές. Η επένδυση στη βασική έρευνα έχει πολλαπλασιαστικά οφέλη για την επιστήμη και την κοινωνία. Μέσα από την έρευνά μας στοχεύουμε σε ανακαλύψεις που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη νέων θεραπειών σε διάφορες ασθένειες. Στόχος μας είναι η προώθηση της επιστημονικής αριστείας στον τομέα της Επιγενετικής στην Ελλάδα».

Ο Νεκτάριος Ταβερναράκης, πρόεδρος ΔΣ στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας συμπλήρωσε πως «η ασφαλέστερη στρατηγική για ένα ερευνητικό φορέα όπως το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) είναι η επιδίωξη της Επιστημονικής Αριστείας. Με όπλο αυτή ακριβώς την Επιστημονική Αριστεία, το ΙΤΕ έχει καταφέρει ακόμα και σε περίοδο κρίσης, να εξασφαλίσει σημαντικότατες ερευνητικές και χρηματοδοτικές επιτυχίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η χρηματοδότηση της νέας ερευνητικής θέσης "Επιγενετικής-Επιγονιδιωματικής" από το Ταμείο Ερευνών της AXA. Η ΑΧΑ επίσης χρηματοδοτεί και 1 θέση Μεταδιδακτορικού Ερευνητή στο ΙΤΕ. Μας κάνει υπερήφανους το γεγονός ότι και οι δύο σημαντικές χρηματοδοτήσεις που δόθηκαν φέτος από την ΑΧΑ στην Ελλάδα έχουν έρθει στο ΙΤΕ. Αυτό, καταδεικνύει την υψηλότατη στάθμη της Έρευνας που διεξάγεται στο ΙΤΕ».

Ο Βιλμ Λανγκενμπαχ, διευθύνων σύμβουλος της ΑΧΑ στην Περιφέρεια Αναπτυσσόμενων Αγορών Ευρώπης, Μέσης Ανατολής, Αφρικής και Λατινικής Αμερικής είπε ότι «η υποστήριξη κορυφαίων ακαδημαϊκών ερευνών σε όλο τον πλανήτη αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα που υλοποιεί η ΑΧΑ» και ο Ερρίκος Μοάτσος, διευθύνων σύμβουλος της ΑΧΑ Ελλάδας πρόσθεσε πως «ο Όμιλος ΑΧΑ επέλεξε να υποστηρίξει μία ομάδα Ελλήνων ερευνητών με τη δημιουργία Ακαδημαϊκής Έδρας. Συνεισφέρουμε κατά αυτόν τον τρόπο στην έρευνα αλλά και τη διακράτηση νέων ερευνητών στη χώρα μας».

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Ταμείο Ερευνών ΑΧΑ υποστηρίζει τρεις ακόμα έρευνες στην Ελλάδα, του Νίκου Μπάκα για την «Αναδιαμόρφωση του αεροχειμάρρου και επίδρασή του στο κλίμα» (ΕΚΠΑ), του Γιώργου Μίχα για την «Κατανόηση σεισμικότητας που προκαλείται από την κίνηση ρευστών για τη μείωση κινδύνων από ανθρώπινες παρεμβάσεις» (ΤΕΙ Κρήτης) και του Κωνσταντίνου Παλικαρά για την «Κατανόηση του μηχανισμού γήρανσης του εγκεφάλου και προστασία από τον εκφυλισμό των νευροκυττάρων» (Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας).

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=891057

237F7D5DFA95E078D53051B648A75E1A.jpg.1c8a38af04ffc491e3599f0d0f9da601.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Συνέντευξη με έναν αποτυχημένο Έλληνα που φτιάχνει διαστημικά ρομπότ. :cheesy:

Γιώργος Τσακυρίδης: Πολύ δειλός για να γίνει αστροναύτης, πολύ έξυπνος για να μην γίνει μηχανικός.

Από τότε που η ανθρωπότητα ψιλιάστηκε τη θέση της στο Σύμπαν (με εξαίρεση τους οπαδούς της επίπεδης Γης), ονειρεύεται να φτάσει στις άγνωστες και μακρινές γωνιές του Κόσμου, ξεκινώντας από τους γήινους ωκεανούς, που παραμένουν ανεξερεύνητοι σε ποσοστό 95% (στοιχεία NOAA, 2017).

Από την αθέατη πλευρά της Σελήνης (μόλις ένα δευτερόλεπτο φωτός μακριά), μέχρι τα φαράγγια του Άρη στην Valles Marineris (50-400 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά αναλόγως εποχής), οι επανδρωμένες αποστολές εκτός από πολύ πιο απαιτητικές, είναι ομολογουμένως πανάκριβες και επιπλέον «αχρείαστα επικίνδυνες».

Έτσι πολύ γρήγορα, οι διαστημικές υπηρεσίες ανά την υφηλιο που είχαν κουραστεί να στέλνουν συλλυπητήρια τηλεγραφήματα σε χήρες, ανακάλυψαν πως μακράν πιο ακίνδυνη και φτηνότερη λύση ήταν να βάλουμε τα πιστά μας ρομπότ να κάνουν την βρωμοδουλειά, στέλνοντάς τα εκεί που το πόδι του ανθρώπου θα αργήσει να αφήσει το ίχνος του (αν το αφήσει και ποτέ).

To πρόγραμμα ROBEX [Ρομποτική Εξερεύνηση Περιβαλλοντικά Ακραίων Προορισμών] της Helmholtz Alliance συνδυάζει την τεχνογνωσία διαφορετικών οργανισμών, με στόχο την ανάπτυξη καλύτερων ρομποτικών σκλάβων, που θα θυσιαστούν για τους αφέντες τους στις εσχατιές του Διαστήματος

Όλα αυτά μου ήταν γνωστά, όταν την προηγούμενη εβδομάδα χάζευα τις φωτογραφίες από τις δοκιμές της γερμανικής σύμπραξης στις πλαγιές της Αίτνας - το ψηλότερο ηφαίστειο της Ευρώπης και ένα από τα πιο ενεργά με πέντε κρατήρες στην κορυφή του (για την ώρα στα 3.329 μέτρα - όλο ψηλώνουν αυτά).

Και ενώ ήμουν έτοιμος να γράψω ένα πολύ βαρετό κείμενο για το θέμα, έπεσα πάνω σε μια φωτογραφία του φίλου μου Γιώργου Τσακυρίδη, που έσπρωχνε τον δικό του Wall-e πάνω στην μπαρουτοκαπνισμένη πλαγιά του ηφαιστείου, τον οποίο και πίεσα με όλους τους θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους για να μας παραχωρήσει μία συνέντευξη. Τελικά δέχθηκε υπό την απειλή περιστρόφου στον κρόταφο και τον ευχαριστούμε πολύ για αυτό.

Τι πρέπει να σπουδάσει κανείς για να βρεθεί από την Θεσσαλονίκη σε διαστημικά πειράματα στην Αίτνα;

Νομίζω η ερώτηση αυτή μπορεί να απαντηθεί με πολλά κλισέ και σε ευχαριστώ που μου δίνεις τη δυνατότητα να ξεσκονίσω κάτι παλιά ετοιματζίδικα που είχα φυλάξει για αυτήν ακριβώς τη στιγμή, που η διασημότητα θα μου χτυπούσε την πόρτα.

Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος αγαπητέ Πάνο. Δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο και ναι..πανεπιστήμιο. Είμαι απόφοιτος του ένδοξου τμήματος των ηλεκτρολόγων μηχανικών του ΑΠΘ. Συνέχισα με μεταπτυχιακές σπουδές στη διαστημική επιστήμη (το όνομα του προγράμματος spacemaster, το οποίο προτείνω σε όποιον θέλει να ασχοληθεί με τον κλάδο) και πλέον εργάζομαι στο Γερμανικό Κέντρο Διαστήματος (DLR). Ναι αγαπητέ Πάνο, δημόσιος υπάλληλος και εγώ!

Τι ακριβώς κάνεις στην DLR εκτός από το να σπρώχνεις φουτουριστικά ρομπότ που δεν παίρνουν μπροστά με τίποτα;

Βρίσκομαι εκεί από το 2012 και παράλληλα προσπαθώ να τελειώσω το διδακτορικό μου.

Από 2012 έως και το 2015 εργάστηκα στο διαστημικό πρόγραμμα της NASA InSight. Πρόκειται ουσιαστικά για μια μη επανδρωμένη αποστολή η οποία σκοπεύει να χαράξει έναν σεισμικό χάρτη του κόκκινου πλανήτη και να μετρήσει την θερμοκρασία του εσωτερικού του σε βάθος 5 μέτρων.

Προσωπικά ασχολήθηκα με την κατασκευή του θερμομέτρου (όλο από τα χεράκια μου πέρασε) που είναι ουσιαστικά ένας πολύ ευαίσθητος τυφλοπόντικας (https://insight.jpl.nasa.gov/home.cfm)!

Από το 2015 έως και σήμερα σπρώχνω ρομποτάκια και σχεδιάζω ενεργειακά συστήματα κατάλληλα για διαστημικές εφαρμογές στα πλαίσια του προγράμματός ROBEX, το οποίο πολύ εύστοχα περιέγραψες πιο πάνω (βλέπεις πως σε καλοπιάνω ε).

Αυτά όμως είναι τα side activities. Κατά κύριο λόγο τσεκάρω τα email μου, της μεταγραφές της αγαπημένης μου ομάδας, αλλάζω τα άρθρα της wikipedia και ακούω τις τηλεφωνικές φάρσες του Κυρ Πάνου.

Να δεις και τα βίντεο. Γιατί είναι τόσο σημαντική η εξερεύνηση του διαστήματος; Πιστεύεις στ’ αλήθεια ότι μια μέρα ένα ανθρώπινο μωρό θα γεννηθεί στο πρώτο αποικιακό μαιευτήριο του Άρη ή ότι το 2065 ΗΠΑ και Κίνα θα μαλώνουν για την εξόρυξη μετάλλων από τη ζώνη των αστεροειδών; Πως οι τεχνολογίες αυτές βελτιώνουν την καθημερινότητά μας «εδώ κάτω», στο παρόν;

Θα απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση κοπιάροντας τον αγαπητό Έλον Μασκ: “The future of humanity is going to bifurcate in two directions: Either it's going to become multiplanetary, or it's going to remain confined to one planet and eventually there's going to be an extinction event.” [Το μέλλον της ανθρωπότητας θα ακολουθήσει μία από τις δύο διακλαδώσεις: είτε θα γίνει πολυ-πλανητικό, είτε θα παραμείνει περιορισμένο σε έναν μόνο πλανήτη, όπου και θα εξαφανιστεί].

Δεν μπορώ να γνωρίζω αν θα φτάσουμε σε επίπεδα Futurama με τον Bender να κυκλοφορεί ανάμεσα μας ή αν θα ζήσουμε στιγμές βγαλμένες από ταινίες τύπου Total Recall και Star Wars. Πιστεύω όμως πως σύντομα η τεχνολογία θα μας επιτρέπει τέτοια εγχειρήματα.

Τα σημαντικότερα προβλήματα προκύπτουν από την επικινδυνότητα των διαστημικών αποστολών και πως θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε κάποια συγκεκριμένα ζητήματα ηθικής.

Ο περισσότερος κόσμος θεωρεί την εξερεύνηση του διαστήματος πεταμένα λεφτά, όμως την επόμενη φορά που θα δεις μια λυχνία LED να αναβοσβήνει στο χριστουγεννιάτικο δεντρό σου, ένα φωτοβολταϊκό πάνελ, ένα μωρό να τρώει την φρουτόκρεμα του ή φορέσεις μια στολή καταδύσεων, μην ξεχάσεις να ευχαριστείς όλους όσους εργάστηκαν στο διαστημικό πρόγραμμα Apollo.

Τι αγαπάς περισσότερο στη δουλειά σου;

Αγαπώ πολλά πράγματα στη δουλεία μου. Ξεκίνησε ως ένα παιδικό όνειρο, πήρε μορφή μέσα από παιδικές σειρές, έγινε εμμονή (ευχαριστώ x-files) και τελικά πραγματοποιήθηκε.

Αγαπώ την έρευνα. Αγαπώ την τεχνολογία. Αγαπώ τα μαθηματικά και το διάστημα. Ακόμη εργάζομαι σε ένα περιβάλλον το οποίο διεγείρει την φαντασία και σου δίνει τη δυνατότητα να αποτύχεις. Ίσως ακουστεί χαζό αυτό που θα πω αλλά πιστεύω πως δεν υπάρχει σημαντικότερο πράγμα από το να να κάνεις λάθη. Κάνοντας το σωστό με την πρώτη προσπάθεια σπανίως έμαθα κάτι καινούργιο.

Αλλά για να επιστρέψω στην ερώτηση σου νομίζω τελικά πως το πιο σημαντικό κομμάτι είναι ότι ακούγεται πολύ κουλ και αρέσει στα κορίτσια!

Ποια είναι η πιο αστεία διαστημική γκάφα που μπορείς να θυμηθείς και να μοιραστείς μαζί μας χωρίς να σε απολύσουν;

Τώρα θα δώσω αποκλειστικές πληροφορίες Ίσως να θυμάσαι ένα πρότζεκτ της NASA με την ονομασία Mars Climate Orbiter. Αρκετά straight forward αποστολή. Στέλνουμε έναν δορυφόρο ώστε να μελετήσουμε κλιματικά τον Άρη. Δουλεύουμε πυρετωδώς για 286 ημέρες, περιμένουμε να έρθει ο Άρης σε κοντινή με τη γη τροχιά, πάμε στο Κέιπ Καναβεραλ και μπουμ εκτοξεύουμε. Όλα καλά έως εδώ.

Ο δορυφόρος μας προσεγγίζει τον Άρη, μπαίνει αρχικά σε τροχιά και το κοντρόλ σέντερ ξεσπάει σε χειροκροτήματα. Μετά από 4 λεπτά όμως καμία επικοινωνία με τον δορυφόρο, ο οποίος είχε γίνει στάχτη και μπούλμπερη προσκρούοντας στην ατμόσφαιρα του κόκκινου πλανήτη. Έγιναν έρευνες, απολύθηκε κόσμος και τελικά η αλήθεια αποκαλύφθηκε: ο δορυφόρος δεν μπήκε πότε σε τροχιά επειδή το λογισμικό υπολόγιζε τις τροχιακές παραμέτρους σε US costumary units (ίντσες, λίβρες, ουγγιές) ενώ απαιτούνταν μονάδες SI (εκατοστά, λίτρα, γραμμάρια)!

Πώς είναι το εργασιακό περιβάλλον στο εξωτερικό συγκριτικά με τους συναδέλφους σου στην Ελλάδα; Θα επέστρεφες ή θα προτιμούσες να διακτινιστείς σε άλλον γαλαξία;

Ειλικρινά δεν γνωρίζω κάποιον ο όποιος να ασχολείται με τον κλάδο αυτό στην Ελλάδα. Νομίζω η χώρα μας δραστηριοποιείται αρκετά στον κλάδο της φυσικής του διαστήματος αλλά όχι της μηχανικής.

Ξέρω ότι θα σου λείψω, αλλά δύσκολα θα επέστρεφα, τουλάχιστον στην παρούσα φάση.

Επίσης δεν ξέρω αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω ελπιδοφόρες ή κωμικές τις προσπάθειες της χώρας να ιδρύσει αντίστοιχη διαστημική εταιρεία με τα άλλα Ευρωπαϊκά κράτη.

http://www.skai.gr/news/technology/article/350879/sunedeuxi-me-enan-apotuhimeno-ellina-pou-ftiahnei-diastimika-robot/

img_8995.thumb.jpg.e3cc7d5b72ec5bb9120b748899fe1030.jpg

img_8733.thumb.jpg.c0a366a8ba598585926a485084f87e0a.jpg

img_8538.thumb.jpg.9807bd14a11dddd756f1e7f033386884.jpg

5502BE36927A797D3A1998FBC4D4AD1F.jpg.b8b903bca1a33c0aef5aecea47538a23.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 5 εβδομάδες αργότερα...

Odysseus Space Contest – Διάκριση της Ελληνικής ομάδας PLANet B :cheesy:

Η Ελληνική ομάδα PLANet B, αποτελούμενη από τους μαθητές Θανάση Βασίλαινα, Ανδρέα Βατίστα, Γιώργο Καλπαξή και υπεύθυνο καθηγητή τον Δρ. Σωτήρη Τσαντίλα του Ζαννείου Πειραματικού Λυκείου, κατέλαβε την 3η θέση στον τελικό του διεθνούς επιστημονικού διαστημικού διαγωνισμού Odysseus Space Contest που πραγματοποιήθηκε στο Cite de l’ Espace στην Τουλούζη της Γαλλίας, 3-8 Ιουλίου 2017. Επιπλέον βραβεύτηκε με την ειδική διάκριση “Technical Merit”.

Οι μαθητές παρουσίασαν ενώπιον επιστημονικής επιτροπής διεθνούς κύρους την εργασία τους με τίτλο “Exoplanet Pursuit” που αφορά την ανακάλυψη νέου πλανήτη 4000 έτη φωτός μακριά από το δικό μας ηλιακό σύστημα! Ο πλανήτης αυτός περιστρέφεται γύρω από το άστρο KIC 1432789 του οποίου η ακτίνα και η μάζα είναι παρόμοιες με αυτές του ήλιου μας.

http://zanneiolykeio.gr/2017/04/23/mauhtes-toy-zanneioy-anakalyptoyn-planhth/

Παρουσίαση της εργασίας με τίτλο “Exoplanet Pursuit” από την ομάδα PLANet BΟι μαθητές μελέτησαν τα δεδομένα που πήραν από το NASA Exoplanet Archive, που περιέχει παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler, και για πρώτη φορά μελέτησαν τις εκλείψεις που προκαλεί η ύπαρξη πλανήτη σε τροχιά γύρω από αυτό το μακρινό αστέρι.

Ο KIC 1432789 έχει καταχωρηθεί στον κατάλογο της NASA ως Kepler 745 με πιθανότητα μεγαλύτερη από 99% να περιέχει έναν τουλάχιστον πλανήτη, τα πλήρη χαρακτηριστικά του οποίου όμως υπολογίστηκαν για πρώτη φορά από τους μαθητές μας.

Σύμφωνα με την ανάλυση των μαθητών, ο πλανήτης πραγματοποιεί μία πλήρη περιστροφή γύρω από το αστέρι του σε 9.93 ημέρες (που αποτελούν και το έτος του πλανήτη), αφού απέχει από αυτό μόλις το 1/10 της απόστασης της Γης από τον Ήλιο. Δυστυχώς όμως, η απόσταση αυτή είναι τόσο μικρή που ο πλανήτης βρίσκεται πολύ έξω από τη λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη» του αστέρα του και αναμένεται να έχει ιδιαίτερα υψηλή θερμοκρασία (πιθανόν και χιλιάδες βαθμούς) και επομένως είναι ιδιαίτερα εχθρικός για την ανάπτυξη ζωής. Η ακτίνα του υπολογίστηκε σε 1.24 φορές την ακτίνα της Γης.

Η Ελληνική συμμετοχή

Στον τελικό συμμετείχαν συνολικά 10 ομάδες των οποίων οι εργασίες αξιολογήθηκαν ως οι καλύτερες στους αντίστοιχους διεθνείς περιφερειακούς ημιτελικούς. Η ομάδα PLANet B, για να φτάσει στον τελικό, αξιολογήθηκε ως η καλύτερη ελληνική και στη συνέχεια προκρίθηκε από τον περιφερειακό ημιτελικό.

Σε κάθε μαθητή δόθηκε επιπλέον ως βραβείο ένα υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο, αλλά πάνω από όλα η δυνατότητα να συναντηθούν και να συνομιλήσουν με σπουδαίους επιστήμονες στο χώρο της Αεροδιαστημικής, καθώς και με συνομήλικους από άλλες χώρες με το Διάστημα ως κοινό ενδιαφέρον.

Στιγμές χαλάρωσης για την Ελληνική ομάδα PLANet BΟι παρουσιάσεις των ομάδων καθώς και η τελετή βράβευσης μεταδόθηκαν ζωντανά από live stream (link 1, link 2) την Πέμπτη 6 και την Παρασκευή 7 Ιουλίου 2017.

Σχετικά με τον διαγωνισμό

Το έργο Διαγωνισμός Νεολαίας για το Διάστημα – Odysseus ΙΙ στοχεύει να εμπνεύσει νέους ανθρώπους από όλη την Ευρώπη και να εστιάσει το ενδιαφέρον τους στην εξερεύνηση του διαστήματος μέσω μιας σειράς από εκπαιδευτικές δραστηριότητες, οι οποίες συνδυάζουν επιστημονική μάθηση με πρακτικές εμπειρίες. Μέσω της διοργάνωσης ενός διασκεδαστικού εκπαιδευτικού διαγωνισμού, που λαμβάνει χώρα σε πολλούς γύρους και εστιάζει σε όλους τους μαθητές και φοιτητές της Ευρώπης, όπου κι αν ζουν και ανεξάρτητα από το πολιτισμικό τους υπόβαθρο και τη γλώσσα που μιλάνε, το έργο στοχεύει να ενθαρρύνει την ανάπτυξη καλά εκπαιδευμένων επιστημόνων, μηχανικών και τεχνικών σε τομείς σχετικούς με τις προτεραιότητες της πολιτικής της ΕΕ για το διάστημα.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο site του διαγωνισμού.

https://www.odysseus-contest.eu/

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Odysseus_Space_Contest_Dihakrise_tes_Ellenikhes_omhadas_PLANet_B

Odysseus_II_Participants_node_full_image_2.jpg.d059d953f3914641e0ed444fbf096a9b.jpg

PLANet_B_Team_Presentation_node_full_image_2.jpg.b2a27dd32dec752950ad7a9777795ba1.jpg

PLANet_B_Relaxing_node_full_image_2.jpg.5267112549e1d82b4d24c843b6ff5287.jpg

PLANet_B_Team_node_full_image_2.jpg.960bc0fd16401947dca1cb082b05655e.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ηλίας Ρούσσος: Ο Έλληνας ερευνητής στο Ινστιτούτο Max Planck. :cheesy:

Είναι νέος, (κάτω από τα 40), είναι επιστήμονας κύρους, (μεταδιδακτορικός ερευνητής), έχει στη συλλογή του ευρωπαϊκή διάκριση και έχει έρωτα με την αστροφυσική. Αντικείμενο της έρευνάς του είναι το ηλιακό σύστημα και ιδιαίτερα ο Κρόνος, οι δορυφόροι του και η ατμόσφαιρα που τον περιβάλλει. Παρόλα αυτά δεν είναι αιθεροβάμων, πατάει γερά στη γη. Είναι Έλληνας και όπως χιλιάδες άλλα ελληνόπουλα, εργάζεται με μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό. Πρόκειται για τον Ηλία Ρούσσο, ο οποίος σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων εξηγεί πώς κατάφερε να φτάσει να εργάζεται ως ερευνητής στο διεθνούς κύρους Ινστιτούτο Max Planck.

Ο κ. Ρούσσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979, ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο τμήμα της Αστροφυσικής, έναν χρόνο αργότερα πήρε μετεγγραφή στο αντίστοιχο τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ΄ όπου αποφοίτησε το 2003. Πηγή των αστροφυσικών του αναζητήσεων ήταν οι αποστολές της NASA και κυρίως η προσεδάφιση του Pathfinder στον πλανήτη Άρη, το 1997 και η αποστολή του διαστημοπλοίου Cassini, προς τον Κρόνο.

Η μεταπτυχιακή του τροχιά στη Διαστημική Φυσική, τον οδηγεί μετά την Αθήνα, στο Διεθνές Διαστημικό Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, όπου εμπλούτισε τις γνώσεις του πάνω σε θέματα που έχουν σχέση με τον σχεδιασμό διαστημικών προγραμμάτων και αποστολών. Οι έρευνές του και η επιμονή του σε νέες αναζητήσεις, δεν άφησαν αδιάφορο το διάσημο γερμανικό ινστιτούτο Max Planck Institute for Solar System Research (MPS), που του προσέφερε θέση και μάλιστα, τον τίμησε για τη διδακτορική του διατριβή, που παρουσιάστηκε στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Πλανητικής Επιστήμης, με τη διεθνή διάκριση «Max Planck Societys Otto-Hahn-Medal». Συγκεκριμένα, ο Ηλίας Ρούσσος εκμεταλλευόμενος τα στοιχεία που στέλνει στη γη το διαστημόπλοιο Cassini ανακάλυψε την ακριβή δομή των δακτυλίων του Κρόνου και μια νέα ζώνη ακτινοβολίας, η οποία βρίσκεται γύρω από την τροχιά του δορυφόρου Διώνη.

Στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ρούσσος δήλωσε ότι τώρα επεξεργάζεται τα στοιχεία που στέλνει στη γη το διαστημόπλοιο Cassini, το οποίο εκτοξεύθηκε το 1997, από το 2004 βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο και στις 15 Σεπτεμβρίου θα τερματίσει τη διαστημική του πορεία, καθώς για περισσότερες λεπτομέρειες θα μπει στην ατμόσφαιρα του πλανήτη και θα καταστραφεί. Σύμφωνα με τον κ. Ρούσσο, ο Κρόνος αποτελεί από μόνος του μια μικρογραφία ενός ηλιακού συστήματος, καθώς υπάρχουν οι περίφημοι δακτύλιοί του και άλλα περίπου 60 φεγγάρια, τα 10 από τα οποία είναι μεγαλύτερα από τη σελήνη, ενώ ένα, ο Τιτάνας, είναι συγκρίσιμος με τη γη.

Η έρευνα του κ. Ρούσσου εστιάζεται στη μελέτη του διαστημικού περιβάλλοντος του Κρόνου, την ονομαζόμενη μαγνητόσφαιρα, δηλαδή την περιοχή εκείνη όπου το μαγνητικό πεδίο που ο ίδιος ο πλανήτης παράγει, κυριαρχεί του μαγνητικού πεδίου του ηλίου. Μέσα στη μαγνητόσφαιρα τα φορτισμένα σωματίδια που υπάρχουν εγκλωβισμένα, διαμορφώνουν αυτό που αποκαλείται διαστημικό περιβάλλον, ή διεθνικός καιρός. Αυτό που μελετά ο κ. Ρούσσος είναι το αποτέλεσμα ενός πειράματος που πραγματοποιείται στο MPS και μετράει τα υψηλής ενέργειας σωμάτια, σαν αυτά που είναι παγιδευμένα στη μαγνητόσφαιρα του Κρόνου. Η παρακολούθηση του φαινομένου αυτού είναι σημαντική για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, γιατί τα σωμάτια αυτά μπορούν να προκαλέσουν ζημιά στα ηλεκτρονικά συστήματα των διαστημοπλοίων που πλησιάζουν τον πλανήτη. Και δεύτερον, ο βομβαρδισμός των δακτυλίων και των φεγγαριών του Κρόνου από αυτά τα υψηλής ενέργειας σωμάτια, μεταλλάσσουν την επιφάνειά τους.

Στην ερώτηση αν ένας επιστήμονας εκτός από γνώση πρέπει να διαθέτει και φαντασία, ο κ. Ρούσσος απάντησε μιλώντας στο Πρακτορείο ότι η φαντασία είναι απαραίτητη και από τα πιο βασικά χαρακτηριστικά της δουλειάς ενός επιστήμονα. Τα πειράματα, τόνισε, σχεδιάζονται με σκοπό να μάθουμε κάτι καινούργιο και από τις μετρήσεις που γίνονται ένα μεγάλο μέρος είναι εντελώς νέο για τους επιστήμονες, γεγονός που εξάπτει τη φαντασία για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τί τελικά είναι αυτό που μετρήσαμε. Το αποτέλεσμα ενός πειράματος δεν είναι κάτι τυποποιημένο και για το λόγο αυτό πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να ερμηνεύσουμε οτιδήποτε καινούργιο και απρόσμενο αποκαλύψουν οι μετρήσεις.

Τέλος, στην ερώτηση τί είναι αυτό που του λείπει περισσότερο από την Ελλάδα, απάντησε «οι φίλοι του και οι συγγενείς του», σημειώνοντας ότι στη Γερμανία που βρίσκεται είναι πλέον οικονομικά ανεξάρτητος και επιστημονικά, κάνει αυτό που αγαπάει.

Το Ινστιτούτο MPS στο οποίο εργάζεται ο κ. Ρούσσος, ξεκίνησε τη λειτουργία το 1957 με το όνομα Plank Institute for Aeronomy με αντικείμενο τη μελέτη των ανωτέρων στρωμάτων της ατμόσφαιρας της Γης, αλλά με την έναρξη της διαστημικής εποχής άλλαξε τις προτεραιότητές του και από το 2003 ερευνά φαινόμενα που αφορούν το ηλιακό μας σύστημα. Έχει τρία βασικά τμήματα. Το πρώτο ασχολείται αποκλειστικά με την έρευνα των πλανητών, των κομητών και των αστεροειδών στο ηλιακό μας σύστημα. Το δεύτερο αποκαλείται Τμήμα Ηλιακής Φυσικής και το τρίτο, που ονομάζεται Ηλιοσεισμολογίας, το οποίο μελετά σεισμούς που γίνονται στην επιφάνεια του ήλιου και των αστεριών.

Η έρευνα αυτή γίνεται μέσω διάφορων αποστολών, της NASA, της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, της Ιαπωνίας, της Κίνας και άλλων. Ένας άλλος τρόπος μετρήσεων είναι αυτός των τηλεσκοπικών παρατηρήσεων είτε από τη Γη, είτε από τηλεσκόπια που έχουν τεθεί σε μπαλόνια και βρίσκονται σε ύψος 30-40 χιλιομέτρων.

http://physicsgg.me/2017/08/05/%ce%b7%ce%bb%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%81%ce%bf%cf%8d%cf%83%cf%83%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%85%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Πέντε νέοι Ελληνες ερευνητές διαπρέπουν στο εξωτερικό. :cheesy:

Τι μπορεί να συνδέει τους κβαντικούς υπολογιστές με τα νανοσωματίδια για βιοϊατρική και τον έλεγχο των σεισμών με την κατανόηση των κανόνων στο διεθνές εθιμικό δίκαιο; Αποτελούν ερευνητικά πεδία πάνω στα οποία θα εργαστούν πέντε νέοι Ελληνες ερευνητές που επιλέχθηκαν και επιχορηγήθηκαν από το ιδιαίτερα απαιτητικό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ερευνας. Το Συμβούλιο παρέχει σε κάθε πρόγραμμα, πενταετούς διάρκειας, υψηλή επιχορήγηση ύψους 1,5 εκατ. ευρώ, δίνοντας έτσι στους πολλά υποσχόμενους νέους ερευνητές τη δυνατότητα να δημιουργήσουν τη δική τους ερευνητική ομάδα. Αποκαλυπτικό των μεγάλων δυσχερειών του ερευνητικού έργου στην Ελλάδα αποτελεί το γεγονός πως και οι πέντε ερευνητές, με τους οποίους μιλήσαμε, εργάζονται και διαπρέπουν σε μεγάλα ιδρύματα της Ευρώπης και κανένας στην Ελλάδα, αν και μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για τις εγχώριες σπουδές.

Ο Γεώργιος Σωτηρίου εργάζεται στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα στη Σουηδία και η ερευνητική πρότασή του αφορά την αξιοποίηση της νανοτεχνολογίας σε βιοϊατρικές εφαρμογές. Η επιδίωξη είναι να διαμορφωθούν νανοσωματίδια με αντιμικροβιακές ιδιότητες, έτσι ώστε να αντιμετωπίζονται οι μολύνσεις, που αποτελούν πολύ μεγάλο πρόβλημα ειδικά στα νοσοκομεία. «Για παράδειγμα, με τη δημιουργία πολυμερικών φιλμ που θα εφαρμόζονται πάνω στο δέρμα, χωρίς όμως να προκαλούν μολύνσεις. Ή για τη δημιουργία εμφυτευμάτων τιτανίου με έξυπνες ιδιότητες, που θα ενσωματώνονται στο οστό χωρίς πρόκληση μολύνσεων», μας λέει ο κ. Σωτηρίου, που είναι απόφοιτος της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ και συνέχισε με σπουδές στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης και στο Χάρβαρντ στη Βοστώνη.

Η Ελένη Διαμαντή εργάζεται στη Γαλλία, στο Εθνικό Κέντρο για την Επιστημονική Ερευνα (CNRS). Το ερευνητικό πρόγραμμα που θα αναπτύξει αφορά την κβαντική κρυπτογραφία στις τηλεπικοινωνίες και στο Ιντερνετ. «Στόχος είναι να αποδείξουμε πώς μπορεί να γίνει επικοινωνία με κρυπτογραφημένα μηνύματα μέσω κβαντομηχανικής και να είναι πιο αποδοτική. Βεβαίως, κάτι τέτοιο θα απαιτήσει αλλαγή όλης της υποδομής, κβαντικούς υπολογιστές, οι οποίοι θα στηρίζονται σε οπτικά συστήματα», μας λέει. Η κ. Διαμαντή έχει αποφοιτήσει από τη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ, συνέχισε στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ για μάστερ και διδακτορικό, μέχρι να προσληφθεί στο CNRS.

Ο Γιάννης Στεφάνου βρίσκεται στην Εθνική Σχολή Γεφυρών και Δρόμων της Γαλλίας, μιας από τις τρεις μεγάλες σχολές. Η πρότασή του αφορά το πώς θα μπορούσαμε να ελέγξουμε και να σταματήσουμε τους σεισμούς. «Διοχετεύοντας νερό με μεγάλη πίεση σε κάποιο σεισμικό ρήγμα, θα μπορούσαμε να προκαλέσουμε μικρότερες σεισμικές δονήσεις που θα εκτονώνουν πιο ήπια την τεράστια σεισμική ενέργεια. Το κόστος επέμβασης θα είναι μικρότερο από τις ζημιές», σημειώνει. Ο κ. Στεφάνου είναι απόφοιτος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ.

Ο Παναγιώτης (Πάνος) Μερκούρης εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Χρόνινγκεν στην Ολλανδία και η δική του πρόταση αφορά τους κανόνες ερμηνείας του διεθνούς εθιμικού δικαίου. «Οι κανόνες ερμηνείας στους νόμους που ορίζονται από διεθνείς συνθήκες βασίζονται σε συγκεκριμένα κείμενα και γι’ αυτό είναι κατανοητό πώς προκύπτουν. Τι γίνεται όμως όταν το δίκαιο είναι άγραφο και προκύπτει για παράδειγμα μέσα από την πρακτική κρατών; Πώς αποφασίζει ένα διεθνές δικαστήριο;», μας λέει. Ο κ. Μερκούρης είναι απόφοιτος της Νομικής Αθηνών, έκανε μεταπτυχιακό στο δημόσιο διεθνές δίκαιο στην Αθήνα και συνέχισε τις σπουδές του στο Λονδίνο, με διδακτορικό στο Queen Mary.

Ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης εργάζεται στο ερευνητικό κέντρο Max Planck, στην Κολωνία. Το ερευνητικό πρόγραμμα με το οποίο θα ασχοληθεί αφορά την κατανόηση των μοριακών μηχανισμών, με τους οποίους τα κύτταρά μας αντιλαμβάνονται την παρουσία ή την απουσία θρεπτικών μηχανισμών. «Σήμερα συναντάμε απορρυθμισμένα κύτταρα, χωρίς συντονισμό με το περιβάλλον, που προσπαθούν να αναπτυχθούν ακόμα και όταν δεν υπάρχουν όροι, όπως για παράδειγμα τα καρκινικά κύτταρα», μας λέει. Ο κ. Δημητριάδης τελείωσε το Βιολογικό Θεσσαλονίκης και εκπόνησε διδακτορικό στην Αθήνα, στο Ιδρυμα Αλέξανδρος Φλέμινγκ.

Καλές βάσεις

Ποια είναι η γνώμη τους για τις σπουδές στην Ελλάδα; Ολοι θεωρούν πως έλαβαν πολύ καλές βάσεις από τις προπτυχιακές σχολές τους ή από τα πρώτα βήματα μεταπτυχιακών. Κι αυτό εξηγεί το γιατί πολλοί Ελληνες διαπρέπουν στο εξωτερικό.

«Συναντάμε πολλούς Ελληνες στα διεθνή επιστημονικά συνέδρια να παρουσιάζουν πολύ καλές εργασίες και να δημιουργούν. Αισθανόμαστε μεγάλη περηφάνια, οι φίλοι από άλλες χώρες μάς λένε αστειευόμενοι “ελληνική μαφία”, επειδή τα καταφέρνουμε», μας λέει ο κ. Μερκούρης.

Γιατί διάλεξαν τον δρόμο του εξωτερικού; Δεν μπορούσαν να εργαστούν ερευνητικά στην Ελλάδα; «Είναι πολύ δύσκολο, γιατί είναι πολύ χαμηλή η χρηματοδότηση. Παρ’ όλα αυτά γίνεται έρευνα, οι ερευνητές το παλεύουν πολύ», λέει η κ. Διαμαντή. «Το 2012 όλα ήταν σκούρα. Αισθανόμουν πως δεν υπήρχε προοπτική», λέει ο κ. Δημητριάδης. «Ηθελα να ταξιδέψω, να δω τον κόσμο της έρευνας και άλλες επιστημονικές σχολές», μας λέει ο κ. Στεφάνου.

http://www.kathimerini.gr/926778/article/epikairothta/ellada/pente-neoi-ellhnes-ereynhtes-diaprepoyn-sto-e3wteriko

 

 

 

Τρείς διακρίσεις για έλληνα καθηγητή ενδοκρινολόγο στο Χάρβαρντ. :cheesy:

Ενας έλληνας επιστήμονας καθηγητής του Χάρβαρντ κατάφερε μέσα σ΄ένα ακαδημαικό έτος (2017 - 2018) να κερδίσει όλα τα κορυφαία βραβεία στην ενδοκρινολογία και το μεταβολισμό.

Πρόκειται για τον Dr. Χρήστο Μαντζώρο, γιατρό, επιστήμονα ελληνικής καταγωγής, ο οποίος σ΄ ένα μοναδικό μέχρι σήμερα επίτευγμα, θα λάβει τα τρία κορυφαία διεθνώς βραβεία στον τομέα του:

Πιο συγκεκριμένα:

1. Το TOPS Research Achievement Award, αναγνωρίζει ένα άτομο κάθε έτος για επιστημονικό επίτευγμα ή την μέγιστη συνεισφορά στην έρευνα στον τομέα της παχυσαρκίας. Αυτό το βραβείο είναι το πιο σημαντικό βραβείο της «Εταιρείας Παχυσαρκίας», ενός οργανισμού που αντιπροσωπεύει τους διαμορφωτές πολιτικής δημόσιας υγείας, τους επιστήμονες της βασικής και κλινικής έρευνας, τους ιατρούς (στην χειρουργική, παθολογία και τις υποειδικότητές τους), καθώς και τα συναφή ιατρικά επαγγέλματα (φαρμακοποιούς, διατροφολόγους κλπ), οι οποίοι εργάζονται στον τομέα της παχυσαρκίας. Το βραβείο δίδεται από την «Εταιρεία Παχυσαρκίας». Η βράβευση πρόκειται να πραγματοποιηθεί κατά την διάρκεια ημερίδας, μέσα στην Εβδομάδα Παχυσαρκίας 2017 που συνδιοργανώνουν η «Εταιρεία Παχυσαρκίας» και η Αμερικάνικη Εταιρεία για την χειρουργική του μεταβολισμού και την Βαριατρική χειρουργική, στην Ουάσινγκτον, 29 Οκτωβρίου - 2 Νοεμβρίου 2017, κατά την διάρκεια της οποίας ο Dr. Μαντζώρος θα παρουσιάσει την διάλεξη του Research Achievement Award σε αρκετές χιλιάδες μέλη και των δύο εταιρειών, η οποία είναι αφιερωμένη στη μελέτη, την πρόληψη και την θεραπεία της παχυσαρκίας.

2. Επιπλέον θα είναι ο παραλήπτης του βραβείου της Ενδοκρινολογικής Εταιρείας για το έτος 2018, ως εξέχων κλινικός ερευνητής. Αυτό το βραβείο απονέμεται σε έναν διεθνώς αναγνωρισμένο ερευνητή, για την τεράστια συμβολή του στην κλινική έρευνα, που συνδέεται με την παθογένεια, την παθοφυσιολογία και την θεραπεία των ενδοκρινολογικών ασθενειών. Ο Dr. Μαντζώρος πρόκειται να λάβει το βραβείο σε μια ειδική διάλεξη κατά την διάρκεια της ημερίδας της Ενδοκρινολογικής Εταιρείας, 17-20 Μαρτίου 2018. Περισσότεροι από 12,000 ενδοκρινολόγοι και διαβητολόγοι, καθώς και επαγγελματίες υγείας που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα (φαρμακοποιοί, νοσηλευτές κλπ), από όλο τον κόσμο, πρόκειται να παρευρεθούν.

3. Ο Dr. Μαντζώρος θα είναι επίσης, για το 2018, ο παραλήπτης του βραβείου Geoffrey Harris της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ενδοκρινολογίας. Αυτό το σημαντικό βραβείο, με την υψηλότερη αξία μεταξύ όλων των βραβείων της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ενδοκρινολογίας, απονέμεται κάθε χρόνο σε έναν διακεκριμένο ερευνητή, ο οποίος έχει συνεισφέρει σημαντικά στον τομέα της νευροενδοκρινολογίας. Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ενδοκρινολογίας είναι μια συλλογική εταιρεία 58 Εθνικών Εταιρειών από την Ευρώπη, την πρώην ΕΣΣΔ, την Μέση Ανατολή και την Μεσόγειο, για την Ενδοκρινολογία, τον Διαβήτη και τον Μεταβολισμό. Ο Dr. Μαντζώρος είναι ο πρώτος επιστήμονας, ο οποίος ζει και εργάζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και λαμβάνει αυτό το βραβείο. Πρόκειται να λάβει το βραβείο σε μια ειδική τελετή και ακολούθως να παρουσιάσει την

επιστημονική του εργασία σε μία ειδική ομιλία, κατά την διάρκεια της ετήσιας συνάντησης της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ενδοκρινολογίας, στις 19 Μαΐου 2018, στη Βαρκελώνη της Ισπανίας. Επίσης, θα προσκληθεί να παρουσιάσει τη δουλειά του στον τομέα της νευροενδοκρινολογίας σε προσεχή διεθνή συνέδρια της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ενδοκρινολογίας για τα επόμενα τρία χρόνια.

Ποιός είναι ο Χρήστος Μαντζώρος

Ο καθηγητής του Χάρβαρντ Dr. Χρήστος Μαντζώρος, ένας έμπειρος κλινικός ιατρός Παθολόγος, Ενδοκρινολόγος και Διαβητολόγος, εξαιρετικά παραγωγικός κλινικός και βασικός ερευνητής, είναι αυτή τη στιγμή Διευθυντής της Μονάδας Διατροφής στο Beth Israel Deaconess Medical Center και Διευθυντής του ενδοκρινολογικού τομέα στο VA Boston Healthcare System, δύο Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία που υπάγονται στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, όπου ο Dr. Μαντζώρος υπηρετεί ως τακτικός Καθηγητής της έδρας της Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή. Επίσης, έχει υπηρετήσει ως τακτικός Καθηγητής στην έδρα της Περιβαλλοντικής Υγείας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας. Είναι επίσης ο αρχισυντάκτης του ιατρικού περιοδικού Metabolism (impact factor: 5.78), ενός ιστορικού ιατρικού περιοδικού το οποίο υπό την ηγεσία του γίνεται κάθε χρόνο και καλύτερο όσον αφορά και την ποιότητα των εργασιών που δημοσιεύει και την ενημέρωση των ιατρών για τις καινούργιες κλινικές και θεραπευτικές εξελίξεις.

Ως ερευνητής, ο Dr. Μαντζώρος έχει οργανώσει και δημιουργήσει νέα εργαστήρια καθώς και έχει εξασφαλίσει χρηματοδότηση από κρατικές και άλλες πηγές. Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 800 επιστημονικές εργασίες οι οποίες έχουν αναφερθεί περισσότερες από 46,000 φορές με βιβλιομετρικό δείκτη 114 ( H-index 114 ). Ο Dr. Μαντζώρος έχει οδηγήσει την βασική επιστήμη προς μία καλύτερη κατανόηση πολλών ασθενειών, έχει αναπτύξει καινούργια διαγνωστικά και θεραπευτικά μέσα, και ως εκ τούτου έχει λάβει αρκετούς τιμητικούς διδακτορικούς τίτλους (PhDs) και τίτλους Επίτιμου Καθηγητή, καθώς επίσης διακεκριμένα αμερικανικά και διεθνή βραβεία. Προκειμένου να μετατρέψει τις επιστημονικές ανακαλύψεις σε καινοτόμες θεραπείες, έχει συνιδρύσει 3 εταιρείες και έχει υπάρξει σύμβουλος σε πολλές ακόμα. Η ορμόνη λεπτίνη, τη μελέτη της οποίας έχει εξελίξει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο επιστήμονα, μπορεί σήμερα να συνταγογραφηθεί στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία και επίκειται η έγκρισή της στην Ευρώπη.

Ως καθηγητής, έχει δημιουργήσει καινοτόμα προγράμματα στην μεθοδολογία της «Translational Research», τα οποία διδάσκονται σε παναμερικανικό και διεθνές επίπεδο. Έχει επίσης δημιουργήσει και έχει υπηρετήσει ως Διευθυντής σε 2 ενδοκρινολογικά προγράμματα, έχει εκπαιδεύσει στο εργαστήριό του και έχει υπάρξει μέντορας σε περισσότερους από 130 επιστήμονες και κλινικούς ιατρούς, 6 εκ των οποίων είναι τακτικοί Καθηγητές, πολλοί είναι Αναπληρωτές ή Βοηθοί καθηγητών, μία είναι Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και μία είναι Αντιπρόεδρος μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών, αρκετοί είναι εκτελεστικοί διευθυντές σε φαρμακευτικές εταιρείες κ.ά.

Η επιστημονική δουλειά του στην λεπτίνη, έχει αποσαφηνίσει την φυσιολογία αυτής της ορμόνης στους ανθρώπους και έχει συνεισφέρει σημαντικά ως προς την έγκριση της λεπτίνης από την FDA στις ΗΠΑ, και άλλες χώρες. Επίσης, η εργασία του σε άλλες μεταβολικές οδούς, έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη άλλων χημικών ενώσεων, όπως του CHRS-131, το οποίο βρίσκεται σήμερα στην φάση 3 των κλινικών δοκιμών. Πιο πρόσφατα, έφερε στην επιφάνεια την φυσιολογία καινούργιων αντιποκινών, μυοκινών και ορμονών εκκρινόμενων από το γαστρεντερικό , οι οποίες εμπλέκονται σε μεταβολικές νόσους.

Ο Dr. Μαντζώρος σήμερα ερευνά την επίδραση της λιραγλουτίδης, ενός GLP-1 αγωνιστή και της λορκασερίνης, ενός αγωνιστή των 5HT-2c υποδοχέων σεροτονίνης στη ρύθμιση της όρεξης και της ομοιόστασης της ενέργειας. Αποτελέσματα από αυτές τις συνεχιζόμενες έρευνές του δείχνουν ότι η λιραγλουτίδη μειώνει την εκδήλωση επιθυμίας σε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και θερμίδες, μέσω δράσεων στον εγκέφαλο. Παράλληλα εντόπισε και χαρτογραφεί μαζί με Έλληνες συνεργάτες του τους GLP-1 υποδοχείς σε ανθρώπινους εγκεφάλους για πρώτη φορά.

Αυτά τα εκπληκτικά αποτελέσματα τα οποία θέτουν τα θεμέλια για την αποκωδικοποίηση των παθοφυσιολογικών-νευροενδοκρινολογικών μηχανισμών που εμπλέκονται στην παχυσαρκία και την ενεργειακή ομοιόσταση, θα υποστηρίξουν την εφαρμογή αποτελεσματικών θεραπειών για την παχυσαρκία και θα βοηθήσουν πολλούς ασθενείς οι οποίοι θα επωφεληθούν από αυτές. Επιστημονικές εργασίες με αποτελέσματα από αυτές τις έρευνες δημοσιεύθηκαν και πρόκειται να δημοσιευθούν σε περιοδικά ιδιαίτερα υψηλής αξιολόγησης.

Επιπροσθέτως, με το έργο του στην ενδοκρινολογία, έχει ενισχύσει και εμπλουτίσει την γνώση μας για τα ευεργετικά οφέλη της Μεσογειακής διατροφής, μέσα από κλινικές επιδημιολογικές μελέτες, και έχει οδηγήσει στην εφαρμογή αυτών των ανακαλύψεων προς όφελος της δημόσιας υγείας, μέσω της Pangea Inc., της οποίας είναι συνιδρυτής. Ένα βασικό κομμάτι της Μεσογειακής διατροφής είναι η κατανάλωση «καλών» λιπαρών οξέων μέσω ξηρών καρπών και ελαιόλαδου. Αυτές οι καινοτόμες έρευνες έχουν επεκτείνει ό,τι ήταν έως τώρα γνωστό για τη διατροφή, από αντιπροσωπευτικά δείγματα ερευνών σε πιο δραστικές, τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές, οι οποίες μπορούν να αποδείξουν αιτιότητα.

Τέλος, ο Dr. Μαντζώρος έχει επίσης αναπτύξει μια καινοτόμα ερευνητική προσπάθεια στον τομέα των ενδοκρινολογικώς συσχετιζόμενων κακοηθειών. Αυτή η εργασία παρουσιάζει πως τα χαμηλά επίπεδα αντιπονεκτίνης, ενός ενδογενούς ευαισθητοποιητή της ινσουλίνης , είναι στενά συνδεδεμένα με την ανάπτυξη του καρκίνου του ενδομητρίου και του στήθους καθώς και καρκίνων του γαστρεντερικού συστήματος σε αρκετά διαφορετικούς πληθυσμούς, υποδηλώνοντας ότι η αντιπονεκτίνη είναι ο σύνδεσμος που λείπει ανάμεσα στην παχυσαρκία/αντίσταση στην ινσουλίνη και κακοήθειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία. O Dr. Μαντζώρος μελετά τους τροποποιητικούς παράγοντες των επιπέδων της αντιπονεκτίνης, συμπεριλαμβάνοντας τον ρόλο της διατροφής, και πιο συγκεκριμένα τον ρόλο των τροφών χαμηλών σε γλυκαιμικό δείκτη και της Μεσογειακής διατροφής, για την αλλαγή των επιπέδων της αντιπονεκτίνης στους ανθρώπους και προσπαθεί να συνθέσει φάρμακα για την θεραπεία των ανωτέρω παθήσεων.

Παράλληλα με τις παγκοσμίου κλάσεως προσπάθειές του μέσα στην αρένα της έρευνας, οι οποίες του έχουν αποφέρει ευρεία αναγνώριση και προσκλήσεις για αναρίθμητες ομιλίες τόσο στην χώρα του όσο και διεθνώς, ο Dr. Μαντζώρος έχει ως προτεραιότητά του την διατήρηση μιας γενικής παθολογικής κλινικής με έμφαση στην ενδοκρινολογία και μεταβολισμό στο Χάρβαρντ. Ο Dr. Μαντζώρος επίσης επιβλέπει μια παραγωγική ομάδα 20-25 επιστημόνων και βοηθών ερευνητών, και επιβλέπει ένα πρόγραμμα το οποίο εκπαιδεύει όλους τους ειδικευόμενους, ασκούμενους και φοιτητές, όπως και νέους επιστήμονες και ακαδημαϊκούς εργάτες στον χώρο της ερευνητικής και όχι μόνον της κλινικής ιατρικής .

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=901609

15s8epistm-thumb-large.jpg.f4b0ff65ed31be3e2738bdd2c710bbae.jpg

A3B859F6BDD80A8FACBFD95BA716B12A.jpg.0b3bb0edd1c3ac449f61aaba8fd03407.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Νέα τεχνολογία αορατότητας αναπτύσσουν έλληνες και αυστριακοί επιστήμονες. :cheesy:

Επιστήμονες από την Ελλάδα, την Αυστρία και τις ΗΠΑ συνεργάζονται για την ανάπτυξη μιας καινοτόμου τεχνολογίας αορατότητας, που ανοίγει νέες δυνατότητες στην τέχνη του καμουφλάζ.

Χάρη στη χρήση ενός ειδικού υλικού που φωτίζεται από ψηλά με κατάλληλο τρόπο, μια άλλη ακτίνα φωτός είναι δυνατό να διαπεράσει το υλικό χωρίς εμπόδια. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το αντικείμενο δεν φαίνεται στα μάτια του παρατηρητή.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας της Βιέννης, με επικεφαλής τον καθηγητή Στέφαν Ρότερ και του Πανεπιστημίου Κρήτης με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Κωνσταντίνο Μακρή, πιστεύουν ότι η νέα μέθοδός τους μπορεί να βρει εφαρμογή σε διάφορα μήκη κύματος του φωτός, ακόμη και σε ακουστικά κύματα.

Διάφορες επιστημονικές ομάδες, ανά τον κόσμο, δουλεύουν πάνω σε διάφορες τεχνολογίες αορατότητας, δοκιμάζοντας μια ποικιλία των λεγόμενων μετα-υλικών, που μπορούν να ξεγελάσουν το φως και να το καθοδηγήσουν γύρω από ένα αντικείμενο, έτσι ώστε το τελευταίο να μη γίνεται αντιληπτό από τον παρατηρητή.

Μια εναλλακτική τεχνική είναι η χρήση αντικειμένων που τα ίδια ενισχύουν ή αποσβένουν -με τη βοήθεια μιας ηλεκτρονικής οθόνης- το φως που έρχεται απ' έξω, πράγμα που μπορεί να καταστήσει αόρατο το αντικείμενο, τουλάχιστον αν το δει κανείς από μια συγκεκριμένη οπτική γωνία και μήκος κύματος.

Οι αυστριακοί και οι έλληνες ερευνητές ακολουθούν ένα διαφορετικό δρόμο, καθοδηγώντας το κύμα του φωτός μέσω του αντικειμένου, σαν το αντικείμενο να μη βρίσκεται εκεί. Αν και ακούγεται παράξενο, κάτι τέτοιο είναι εφικτό για συγκεκριμένα υλικά, τα οποία συνδυάζουν με μοναδικό τρόπο την απόσβεση και την ενίσχυση της ακτινοβολίας, χρησιμοποιώντας μια ειδική τεχνολογία κυμάτων.

Οι προσομοιώσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα σε υπολογιστές, δείχνουν ότι η τεχνική δουλεύει. Ήδη, οι ερευνητές σχεδιάζουν να κάνουν τα σχετικά πειράματα προς επιβεβαίωση στην πράξη. Ίσως, μάλιστα, να ξεκινήσουν από τα ακουστικά κύματα και όχι του φωτός, επειδή τα πρώτα θεωρούνται από πειραματικής άποψης πιο εύκολα στο χειρισμό τους.

Ο Κ.Μακρής σπούδασε στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ (2002) και πήρε το διδακτορικό του στη θεωρητική φυσική φωτονικών συστημάτων από το Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Φλόριντα των ΗΠΑ (2008). Μεταξύ 2008 - 2010 έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στην Ομοσπονδιακή Πολυτεχνική Σχολή της Λωζάννης (EPFL) της Ελβετίας, στη συνέχεια διετέλεσε λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας της Βιέννης (TU-Wien), ενώ από το 2012 έως το 2015 εργάσθηκε στα πανεπιστήμια Πρίνστον και TU-Wien ως υπότροφος Μαρί Κιουρί. Το 2017 εξελέγη επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500162682

5874F684B8196C9F02943AAA775DA654.jpg.8b9dc81205c9eff08e987951ebdd23fb.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Έλληνας ερευνητής ανέπτυξε αλγόριθμο πρόβλεψης ακραίων φυσικών γεγονότων. :cheesy:

Έναν νέο αλγόριθμο υπολογιστή, που βοηθά στην πρόβλεψη των ακραίων γεγονότων κάθε είδους στη στεριά, στη θάλασσα και στον αέρα, ανέπτυξε έλληνας ερευνητής του Πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ.

Πολλά ακραία συμβάντα φαίνεται να συμβαίνουν χωρίς καμία προειδοποίηση, είτε πρόκειται για ένα κύμα-τέρας που από το πουθενά εμφανίζεται στον ωκεανό για να καταπιεί ένα πλοίο, είτε για την απρόσμενη εξαφάνιση ενός είδους ζώου στη φύση, είτε για την ξαφνική δυσλειτουργία μιας μηχανής αεροπλάνου. Συχνά είναι αδύνατον να προβλεφθεί πότε ένα τέτοιο ξέσπασμα «αστάθειας» θα κάνει την εμφάνισή του, ιδίως στα πολύπλοκα συστήματα με πολλά αλληλεξαρτώμενα μέρη.

Όμως, ο Θεμιστοκλής Σαψής, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μηχανολόγων και Ναυπηγών Μηχανικών του ΜΙΤ, μαζί με τον συνεργάτη του μεταδιδακτορικό ερευνητή Μοχαμάντ Φαραζμάντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", επινόησαν ένα τρόπο να εντοπίζουν εκ των προτέρων σημάδια-κλειδιά που προηγούνται ενός ακραίου γεγονότος.

Η τεχνική μπορεί να εφαρμοσθεί σε μια ευρεία γκάμα πολύπλοκων συστημάτων, τα οποία φαίνεται πως «εκπέμπουν» τα δικά τους προειδοποιητικά μηνύματα, αρκεί να μπορεί κάποιος να τα «ακούσει». Δεν είναι τυχαίο ότι η μελέτη του έλληνα μηχανικού ενδιαφέρει τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, γι' αυτό χρηματοδοτείται από τα Γραφεία Ερευνών και των τριών Όπλων (Ναυτικού, Αεροπορίας και Στρατού).

«Σήμερα δεν υπάρχει καμία μέθοδος που να εξηγεί πότε θα συμβούν αυτά τα ακραία συμβάντα. Εφαρμόσαμε τη νέα μέθοδό μας σε χαοτικές ροές ρευστών, που είναι το «άγιο δισκοπότηρο» των ακραίων γεγονότων. Αν μπορούμε να προβλέψουμε αυτές, τότε ελπίζουμε ότι θα είμαστε σε θέση να εφαρμόσουμε κάποιες στρατηγικές ελέγχου για να αποφύγουμε αυτά τα ακραία συμβάντα» δήλωσε ο Σαψής.

Έως τώρα, οι προσπάθειες πρόβλεψης ακραίων γεγονότων βασίζονται στην επίλυση δυναμικών εξισώσεων με απίστευτα πολύπλοκους μαθηματικούς τύπους, προκειμένου να προβλεφθεί η εξέλιξη ενός πολύπλοκου δυναμικού συστήματος σε βάθος χρόνου. Όμως, σύμφωνα με τον δρα Σαψή, η φυσική αρκετών πολύπλοκων συστημάτων δεν έχει ακόμη κατανοηθεί επαρκώς και η μοντελοποίησή τους εμπεριέχει σοβαρά λάθη, συνεπώς οι αντίστοιχες μαθηματικές εξισώσεις δεν είναι ρεαλιστικές.

Αλλά, όπως λέει, ακόμη και στα συστήματα εκείνα όπου η φυσική τους κατανοείται επαρκώς, υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός αρχικών συνθηκών με τις οποίες μπορεί κανείς να τροφοδοτήσει τις σχετικές δυναμικές εξισώσεις, με συνέπεια να προκύπτει ένας εξίσου τεράστιος αριθμός πιθανών αποτελεσμάτων, πράγμα που καθιστά σχεδόν αδύνατη την πραγματική πρόβλεψη ενός ακραίου συμβάντος.

Όπως επισημαίνει ο έλληνας μηχανικός, «αν απλώς πάρουμε στα τυφλά τις εξισώσεις και αρχίσουμε να αναζητούμε αρχικές συνθήκες που θα εξελιχθούν σε ακραίες καταστάσεις, υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα ότι θα καταλήξουμε σε αρχικές καταστάσεις που είναι υπερβολικά εξωτικές, με άλλα λόγια ποτέ δεν πρόκειται να συμβούν στην πράξη. Συνεπώς οι εξισώσεις περιέχουν περισσότερα δεδομένα από ό,τι πράγματι χρειαζόμαστε».

Αλλά αν, εναλλακτικά, αφήσει κανείς στην άκρη τις εξισώσεις και προσπαθήσει να ψάξει μόνο στα δεδομένα του πραγματικού κόσμου για χαρακτηριστικά μοτίβα που θα προειδοποιούν για ένα επερχόμενο ακραίο γεγονός, όπως επισημαίνει, θα χρειαζόταν ένας τεράστιος όγκος δεδομένων σε πολύ μεγάλο βάθος χρόνου, ώστε να μπορέσει να εντοπίσει έγκαιρα κάποιο τέτοιο προειδοποιητικό σημάδι με κάποια βεβαιότητα.

Ο Σαψής δημιούργησε έναν αλγόριθμο υπολογιστή, που συνδυάζει τόσο τις εξισώσεις όσο και τα πραγματικά διαθέσιμα δεδομένα. Ο συνδυασμός αυτός βοηθά καλύτερα στην πρόβλεψη των ακραίων συμβάντων στον πραγματικό κόσμο.

Η δοκιμή του αλγόριθμου σε ένα μοντέλο προσομοίωσης της δυναμικής των χαοτικών ρευστών έδειξε ότι έχει την ικανότητα να προβλέπει ένα μελλοντικό ακραίο συμβάν στο 75% έως 99% των περιπτώσεων, ανάλογα με την πολυπλοκότητα του ρευστού. Τα χαοτικά ρευστά υπάρχουν σε πολλές μορφές γύρω μας, από τον καπνό του τσιγάρου και τη ροή του αέρα γύρω από μια μηχανή αεροπλάνου έως την κυκλοφορία του αέρα στην ατμόσφαιρα, τα ρεύματα του νερού στους ωκεανούς ή την κυκλοφορία του αίματος στο σώμα.

Ο Θ. Σαψής αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυπηγών Μηχανικών του ΕΜΠ το 2005 και πήρε το διδακτορικό του από το Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του ΜΙΤ το 2011, όπου διεξήγαγε και μεταδιδακτορική έρευνα. Από το 2016 είναι αναπληρωτής καθηγητής στο ίδιο Τμήμα του ΜΙΤ.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500163793

F818E28CF5E3F76A615654ECF53793DA.jpg.89a7454b1bfd76c833fdb86aa0d2e988.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Πώς θα βγάλετε τρισδιάστατες «σέλφι» :cheesy:

Μια νέα τεχνολογία που επιτρέπει τη μετατροπή μιας φωτογραφίας «σέλφι» σε τρισδιάστατο (3D) ομόιωμα, ανέπτυξαν δύο έλληνες ερευνητές στη Βρετανία. Η νέα τεχνική, δίνει τη δυνατότητα για μια τρισδιάσταστη ανακατασκευής ενός προσώπου, με αφετηρία μια τυπική δισδιάστατη εικόνα, που μπορεί να είναι «σέλφι».

Η εφαρμογή, η οποία είναι και διαδικτυακή, επιτρέπει στους χρήστες να «ανεβάζουν» μια φωτογραφία και σε λίγα δευτερόλεπτα να παίρνουν ένα 3D μοντέλο της. Περισσότεροι από 443.000 χρήστες το έχουν ήδη δοκιμάσει μέσα στο Σεπτέμβριο στη διεύθυνση: http://www.cs.nott.ac.uk/~psxasj/3dme/ .

Η σχετική έρευνα, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Γιώργο Τζιμιρόπουλο του Εργαστηρίου Υπολογιστικής Όρασης της Σχολής Επιστήμης των Υπολογιστών του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ και τον δρα Βασίλη Αργυρίου της Σχολής Επιστήμης των Υπολογιστών και Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κίνγκστον, θα παρουσιασθεί στη Διεθνή Συνδιάσκεψη Υπολογιστικής Όρασης (ICCV 2017) στη Βενετία τον Οκτώβριο.

Η τεχνολογία δεν έχει ακόμη τελειοποιηθεί, αλλά αναμένεται να βελτιωθεί στο μέλλον. Αποτελεί όμως ήδη σημαντική πρόοδο, η οποία κατέστη δυνατή χάρη στην αξιοποίηση των λεγόμενων «συνελικτικών νευρωνικών δικτύων», ενός πεδίου της τεχνητής νοημοσύνης που χρησιμοποιεί τη μηχανική μάθηση για να δίνει στους υπολογιστές την ικανότητα να μαθαίνουν, χωρίς να έχουν εκ των προτέρων προγραμματισθεί για το κάθε τί.

Με αυτό τον τρόπο, η ερευνητική ομάδα υπό τον Τζιμιρόπουλο «εκπαίδευσε» ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης μέσα από μια τεράστια βάση δεδομένων με 2D εικόνες και 3D μοντέλα προσώπου, έτσι ώστε τελικά το σύστημα να μάθει μόνο του να ανακατασκευάζει την τρισδιάστατη γεωμετρία του προσώπου, ξεκινώντας από μια απλή δισδιάστατη εικόνα. Μάλιστα, το σύστημα είναι σε θέση να μαντέψει με αρκετή ακρίβεια τα μη ορατά μέρη του προσώπου.

«Η βασική καινοτομία είναι η απλότητα της προσέγγισής μας, η οποία έτσι παρακάμπτει τις περίπλοκες μεθόδους που συνήθως χρησιμοποιούν άλλες τεχνικές. Αντίθετα, εμείς είχαμε την ιδέα να εκπαιδεύσουμε ένα μεγάλο νευρωνικό δίκτυο με 80.000 πρόσωπα, ώστε αυτό να μάθει απευθείας να δημιουργεί την τρισδιάστατη γεωμετρία του προσώπου από μια μόνο εικόνα δύο διαστάσεων» δήλωσε ο Τζιμιρόπουλος.

Κάτι τέτοιο ακούγεται απλό, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα πρόβλημα με τρομερό βαθμό δυσκολίας. Όπως είπε ο δρ Αργυρίου, «το πραγματικά εντυπωσιακό με αυτή την τεχνική είναι πώς έχει κάνει τόσο απλή τη διαδικασία δημιουργίας ενός τρισδιάστατου μοντέλου προσώπου».

Οι πρακτικές εφαρμογές της νέας τεχνολογίας μπορεί να είναι ουκ ολίγες. Από την ταυτοποίηση και την αναγνώριση προσώπων και των συναισθημάτων σε αυτά για λόγους ασφαλείας, έως τα ψυχαγωγικά βιντεοπαιγνίδια (π.χ. δημιουργία ψηφιακού «αβατάρ» από το πρόσωπο του χρήστη), τη βελτίωση της επαυξημένης πραγματικότητας και τις ιατρικές εφαρμογές (π.χ. στην πλαστική χειρουργική ή στην καλύτερη κατανόηση διαταραχών όπως ο αυτισμός και η κατάθλιψη).

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500164383

 

 

 

Γενετικά τροποποιημένα κουνούπια στη μάχη κατά της ελονοσίας. :cheesy:

Γενετικά τροποποιημένα κουνούπια, ώστε να έχουν ενισχυμένη ανοσία και να είναι πιο ανθεκτικά στη μόλυνση από το παράσιτο της ελονοσίας, προτείνει ο Γιώργος Δημόπουλος του Τμήματος Μοριακής Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, για την καταπολέμηση της νόσου

Όπως αναφέρεται στο Science, ο Δρ Δημόπουλος και οι συνεργάτες του έκαναν μικρές τροποποποιήσεις στο DNA κουνουπιών Anopheles, μέσω του τσιμπήματος των οποίων μεταδίδεται η ελονοσία στους ανθρώπους.

Οι μεταλλάξεις του δικού τους γενετικού υλικού (χωρίς να χρειάζεται η εισαγωγή ξένων γονιδίων) ενισχύουν τη δραστηριότητα των γονιδίων που εμπλέκονται στην ανοσία. Έτσι, τα κουνούπια αντιστέκονται καλύτερα στη μόλυνση και μειώνεται η πιθανότητα να μεταφέρουν τα παράσιτα της ελονοσίας στους ανθρώπους.

Η ευχάριστα απρόσμενη εξέλιξη, όπως έδειξαν τα σχετικά πειράματα, είναι η ταχύτητα με την οποία τα γενετικά τροποποιημένα κουνούπια, όταν απελευθερωθούν, εξαπλώνουν τις μεταλλάξεις σε άλλα κουνούπια, σε σημείο που στον πληθυσμο των κουνουπιών περίπου εννέα στα δέκα (90%) να έχουν τις μεταλλάξεις της ενισχυμένης ανοσίας.

Ένας λόγος που συμβαίνει αυτό, κατά τον Δρ Δημόπουλο, είναι ότι τα μεταλλαγμένα αρσενικά κουνούπια προτιμούν να ζευγαρώνουν με μη μεταλλαγμένα θηλυκά κουνούπια, με αποτέλεσμα οι επιθυμητές μεταλλάξεις να περνάνε στις επόμενες γενιές

Ο πληθυσμός των τροποποιημένων κουνουπιών ζει σε μια αποικία στο εργαστήριο του Δρ Δημόπουλου εδώ και πάνω από επτά χρόνια και, όλο αυτό το διάστημα, έχει διατηρήσει υψηλό βαθμό ανοσίας απέναντι στα παράσιτα της ελονοσίας, χωρίς να εμφανίζει ορατά ίχνη παρενεργειών στη διατροφή του ή σε άλλες συμπεριφορές.

Ο ερευνητής σχεδιάζει ανάλογα πειράματα σε μεγαλύτερο αριθμό κουνουπιών.

Άλλη ομάδα ερευνητών, επίσης από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, με επικεφαλής τον καθηγητή μικροβιολογίας-ανοσολογίας Μαρτσέλο Τζέικομπς-Λορίνα, που έκαναν και αυτοί δημοσίευση στο Science, ακολούθησαν μια διαφορετική στρατηγική. Ανακάλυψαν ένα είδος βακτηρίων (Serratia AS1) που εξαπλώνονται γρήγορα μέσα στα κουνούπια και καταπολεμούν τα παράσιτα της ελονοσίας στον οργανισμό των εντόμων.

Η ελονοσία εξαπλώνεται μέσω των θηλυκών κουνουπιών Anopheles, που μεταφέρουν τα παράσιτα Plasmodium falciparum στο σώμα τους. Η νόσος σκοτώνει περισσότερους από 400.000 ανθρώπους κάθε χρόνο στον κόσμο, κυρίως παιδιά έως πέντε ετών στην υποσαχάρια Αφρική.

http://health.in.gr/news/scienceprogress/article/?aid=1500164618

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Σε καθηγητή του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας για πρώτη φορά το βραβείο Εφαρμοσμένης Ηλεκτρομαγνητικής και Μηχανικής. :cheesy:

Ο καθηγητής του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (ΠΔΜ) και κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής, Θεόδωρος Θεοδουλίδης, τιμήθηκε με το βραβείο Εφαρμοσμένης Ηλεκτρομαγνητικής και Μηχανικής (Applied Electromagnetics and Mechanics Award).

Το βραβείο δόθηκε σε αναγνώριση της αριστείας και της εξαίρετης συνεισφοράς του στη μελέτη και στην ανάλυση των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων.

Η βράβευση του κοσμήτορα της Πολυτεχνικής Σχολής έγινε μετά το πέρας των εργασιών του Διεθνούς Συμποσίου Εφαρμοσμένης Ηλεκτρομαγνητικής και Μηχανικής ISEM (International Symposium on Applied Electromagnetics and Mechanics), που πραγματοποιήθηκε στο Σαμονί της Γαλλίας, ύστερα από ομόφωνη απόφαση της επιτροπής του συνεδρίου. Η διεθνής επιστημονική κοινότητα, στον τομέα εφαρμοσμένης ηλεκτρομαγνητικής και μηχανικής απονέμει κάθε δύο χρόνια το ομώνυμο βραβείο στον διακεκριμένο επιστήμονα που προάγει με το ερευνητικό του έργο τη μελέτη των ηλεκτρομαγνητικών με ποικίλες εφαρμογές στην Ιατρική και τη Βιομηχανία.

«Η αναγνώριση του ερευνητικού και επιστημονικού έργου που κάνουμε στο εργαστήριό μας από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα εκτός από το αίσθημα της προσωπικής ικανοποίησης προσφέρει σημαντικά οφέλη και διεθνές κύρος στο ίδρυμα μας» δήλωσε, μιλώντας ο κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής, Θόδωρος Θεοδουλίδης.

Ο κ. Θεοδουλίδης, ο οποίος διευθύνει το εργαστήριο Μη Καταστροφικών Ελέγχων του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κοζάνης, είναι ο πρώτος Έλληνας που λαμβάνει αυτή την τιμητική διάκριση από το 2000, οπότε η συγκεκριμένη διεθνής επιτροπή ξεκίνησε τον θεσμό.

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Θεοδουλίδης ήταν ένας από τους δύο καθηγητές - μέλη της Συγκλήτου του ΠΔΜ που αντέδρασαν με σφοδρότητα αλλά μειοψήφησαν στην απόφαση για το ειδικό καθεστώς των τέκνων καθηγητών του ιδρύματος στα μεταπτυχιακά προγράμματα.

http://www.pronews.gr/epistimes/636604_se-kathigiti-toy-panepistimioy-dytikis-makedonias-gia-proti-fora-vraveio

 

 

 

Έλληνας μηχανικός σχεδίασε το νέο Concorde. :cheesy:

Έλληνας βρίσκεται πίσω από ένα τόσο σπουδαίο project. Πρόκειται για τον Πίτερ Ιωσηφίδη αρχιμηχανικό σχεδιασμού στη Lockheed Martin, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες οπλικών συστημάτων και όχι μόνο.

Δεν δίνει σχεδόν ποτέ συνεντεύξεις λόγω της φύσης της δουλειάς του και μόνο τα δύο τελευταία χρόνια έκανε κάποιες δηλώσεις για το νέο project της εταιρείας του. Πρόκειται για το υπερηχητικό επιβατηγό νέας γενιάς το οποίο αναπτύσσεται σε συνεργασία με τη NASA και φέρει την κωδική ονομασία QueSST, συντομογραφία για το Quiet Supersonic Technology.

Σε απλά ελληνικά μεταφράζεται ως αθόρυβη υπερηχητική τεχνολογία, αυτή δηλαδή που θα επιτρέπει στο «νέο Concorde», όπως αποκαλούν το νέο αεροσκάφος, να πετάει πάνω από πόλεις σχεδόν αθόρυβα.

Σε ό,τι αφορά την ταχύτητα; Σύμφωνα με τον Ελληνα αρχιμηχανικό σχεδιασμού της αμερικάνικής εταιρείας, θα μπορεί να πραγματοποιεί την πτήση Λονδίνο - Νέα Υόρκη μόλις σε τρεις ώρες.

Θα πετάει σε ύψος 55.000 ποδιών, δηλαδή 25.000 πόδια ψηλότερα από το στάνταρ ύψος όπου πετούν τα συμβατικά αεροπλάνα και το επίπεδο θορύβου που θα παράγει δεν θα ξεπερνάει τα 65 ντεσιμπέλ.

Αυτός ο θόρυβος παράγεται από ένα μεγάλο αυτοκίνητο που κινείται με ταχύτητα σε αυτοκινητόδρομο και όπως είπε ο Πίτερ Ιωσηφίδης, μετά τις δοκιμές σε τούνελ της NASA με ένα μίνι μοντέλο του αεροσκάφους «φτάνουμε τώρα στα επίπεδα που θα μπορούσαν να είναι αποδεκτά από το κοινό».

Μέχρι στιγμής το project για το νέο Concorde που θα πετάει με έναν ή το πολύ δύο κινητήρες, αντί των τεσσάρων που είχε το αυθεντικό αεροσκάφος, έχει φτάσει σε κόστος τα 400 εκατ. δολάρια. Μετά τις δοκιμές με το μίνι μοντέλο, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον Ελληνα αρχιμηχανικό, που θα πρέπει τα επόμενα τέσσερα χρόνια να έχει ολοκληρώσει μαζί με την ομάδα του το πρωτότυπο αεροσκάφος, που θα κάνει τις πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις.

O μηχανικός που δεν λέει πολλά

Με σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αεροναυπηγικής του Embry-Riddle, το οποίο θεωρείται κορυφαίο στον συγκεκριμένο τομέα, ο Πίτερ Ιωσηφίδης από το 1997 έως το 1999 συνέχισε στο Pepperdine University για το μεταπτυχιακό του πάνω στο Μάνατζμεντ Τεχνολογίας.

Στο βιογραφικό του υπάρχει μόνο η Lockheed Martin, στην οποία ξεκίνησε να δουλεύει τον Αύγουστο του 2002 ως μηχανικός, εξελισσόμενος συνέχεια τα επόμενα 15 χρόνια. Θεωρείται εξαιρετικός στη δουλειά του και, σύμφωνα με τα ελάχιστα που έχουν γίνει γνωστά, είχε πάρει μέρος σε ουκ ολίγα projects της εταιρείας μέχρι τον Ιανουάριο του 2015.

Τότε ανέλαβε σχεδιαστικά το project για το νέο υπερηχητικό επιβατηγό αεροσκάφος, το μίνι μοντέλο του οποίου δοκιμάστηκε πριν από λίγο καιρό στις εγκαταστάσεις της NASA. Για τον ίδιο, όπως έχει δηλώσει, «ένα μέρος του προβλήματος με τον υπερηχητικό θόρυβο ήταν ο παράγοντας έκπληξη, γιατί όταν κοιτάζεις τα παραδοσιακά υπερηχητικά αεροπλάνα, καταλαβαίνεις ότι δεν ήταν σχεδιασμένα για χαμηλό υπερηχητικό boom, αλλά για ταχύτητα».

Μεθοδικός στη δουλειά του, και εμμονικός με τις λεπτομέρειες, δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, ενώ είναι και πολύ κλειστός σε ό,τι αφορά τη δουλειά του στην εταιρεία.

Τους επόμενους μήνες θα είναι παρών σε κάθε φάση υλοποίησης του συγκεκριμένου project, το οποίο για πολλούς θα αλλάξει τα δεδομένα των πτήσεων όπως τα ξέραμε - αν όλα πάνε καλά. Τα συμφέροντα είναι τεράστια και ο ανταγωνισμός αμείλικτος ανάμεσα στις κατασκευαστικές εταιρείες, οπότε πολλοί αναμένεται να χάσουν τον ύπνο τους με το νέο Concorde. Προς το παρόν κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει πόσο θα κοστίσει στην κοινοπραξία NASA-Lockheed Martin το νέο αεροσκάφος και κατά πόσο οι εταιρείες θα μπορούν να το εντάξουν στους στόλους τους.

Καταρχάς το πρωτότυπο πρέπει να περάσει τα δοκιμαστικά πετώντας πάνω από πόλεις των ΗΠΑ με ταχύτητα ώστε να διαπιστωθεί ότι είναι σχεδόν αθόρυβο και μετά έπονται όλα τα άλλα για τον διάδοχο του Concorde. Ενός αεροσκάφους που έγραψε τη δική του ξεχωριστή ιστορία στις αερομεταφορές, προτού προσγειωθεί για πάντα στο έδαφος.

Concorde ή Concord: Eνωση με το... ζόρι

Στην έκθεση αεροδιαστημικής του Λε Μπουρζέ το 1961, έκπληκτοι διπλωμάτες και στρατιωτικοί ακόλουθοι αντίκρισαν ένα αγγλικό και ένα γαλλικό πρωτότυπο τα οποία έμοιαζαν εκπληκτικά μεταξύ τους. Τα δύο αυτά αεροσκάφη ήταν τo Concord για τους Aγγλους και το Concorde για τους Γάλλους στην πρώτη του μορφή. Δεκαετίες αργότερα δεν έχει ξεκαθαριστεί ποιος έκλεψε από ποιον τα σχέδια του υπερηχητικού αεροσκάφους που έγραψε τη δική του ξεχωριστή ιστορία στους αιθέρες. Λίγους μήνες πάντως μετά την έκθεση του Λε Μπουρζέ ανακοινώθηκε με κάθε επισημότητα η σύμπραξη Aγγλων και Γάλλων για την κατασκευή του Κονκόρντ.

Hταν αναμφίβολα ένα τεχνολογικό επίτευγμα ως το πρώτο υπερηχητικό επιβατηγό αεροπλάνο και το πρώτο γαλλικό πρωτότυπο πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση στις 2 Μαρτίου του 1969. Το αγγλικό ακολούθησε 37 ημέρες αργότερα, στις 9 Απριλίου, ενώ οι πτήσεις με επιβάτες ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 1976 με πτήσεις από το Λονδίνο και το Παρίσι για Νέα Υόρκη. Κατά τη διάρκεια της απογείωσης κατανάλωνε έναν τόνο καύσιμα, σηκωνόταν στον αέρα με ταχύτητα 400 χλμ. την ώρα και η πτήση από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη διαρκούσε μόλις 3 ώρες και 20 λεπτά, ενώ τα συμβατικά αεροσκάφη την έκαναν σε οχτώ ώρες! Ταξιδεύοντας προς τα δυτικά η χρονική διαφορά των πέντε ωρών σήμαινε ότι το Κονκόρντ ταξίδευε πιο γρήγορα από τον ήλιο, γι’ αυτό και η British Airways είχε βραδινές πτήσεις. Το αεροσκάφος απογειωνόταν νύχτα και προσγειωνόταν ημέρα στον προορισμό του, σπάζοντας στον αέρα το φράγμα του ήχου και ταξιδεύοντας με ταχύτητα 2.160 χλμ./ ώρα στα 60.000 πόδια.

Η αντίστροφη μέτρηση και το τέλος

Ηταν τέτοιο το ύψος ώστε οι εκστασιασμένοι επιβάτες μπορούσαν να δουν την καμπύλη της Γης, ενώ στις 7 Φεβρουαρίου του 1996 το αεροπλάνο που άλλαξε για πάντα τα πτητικά δεδομένα πέτυχε το γρηγορότερο πέρασμα του Ατλαντικού -σε 2 ώρες, 52 λεπτά και 59 δευτερόλεπτα.

Κατασκευάστηκαν συνολικά 20 Κονκόρντ, δύο πρωτότυπα, δύο προ-παραγωγής και δεκαέξι παραγωγής, δύο από τα οποία δεν μπήκαν ποτέ σε εμπορικές πτήσεις. Περίπου 5.000.000 επιβάτες ένιωσαν τι σημαίνει να πετάς σπάζοντας το φράγμα του ήχου στα 27 χρόνια που διήρκεσαν οι πτήσεις του εκπληκτικού αυτού αεροσκάφους. Η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος του, όπως υποστηρίζουν κάποιοι, άρχισε στις 25 Ιουλίου του 2000 στο Παρίσι, όταν η πτήση 4590 της Air France με Κονκόρντ συνετρίβη δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή της.

Οι εκατό επιβάτες, το εννιαμελές πλήρωμα και τέσσερις άνθρωποι στο έδαφος έχασαν τη ζωή τους, ενώ οι εικόνες και τα βίντεο με το Κονκόρντ να φλέγεται έκαναν τον γύρο του κόσμου. Τρία χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 2003, με κοινή ανακοίνωση η British Airways και η Air France ανακοινώνουν την αναστολή των πτήσεων του Κονκόρντ, κυρίως λόγω του υψηλότατου κόστους συντήρησης των αεροσκαφών.

Στις 24 Οκτωβρίου απογειώθηκε από το JFK της Νέας Υόρκης η τελευταία πτήση με Κονκόρντ της British Airways, η οποία προσγειώθηκε στο Χίθροου του Λονδίνου μέσα σε ένα συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα, γράφοντας το τέλος μιας εποχής που άλλαξε για πάντα τις πτήσεις.

http://www.pronews.gr/epistimes/tehnologia/636714_poios-einai-o-ellinas-mihanikos-poy-shediase-neo-concorde

thodoros_theodoylidis_1.jpg.5b4a90b4d69639e486d055fd2c220df4.jpg

france23.jpg.c091862e5cf5613732326bd839be36c2.jpg

conc.thumb.jpg.1e86805396e7e3b3387035c8ba262450.jpg

peter-iossifidis.jpg.078d327eaae97e685e414163a3ecea12.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Λαχανικά με την μέθοδο της ΝASA από το ... ΤΕΙ Θεσσαλίας. :cheesy:

Παίρνετε χάπι για να ρυθμίσετε το σάκχαρό σας; Ίσως σε λίγο καιρό το χάπι σας να αντικατασταθεί από ένα λαχανικό της αρεσκείας το οποίο τρώγοντάς το, νωπό ή αποξηραμένο θα κατεβάζει το δείκτη σακχάρου σας.

Το πρότζεκτ αυτό «τρέχουν» δύο Λαρισαίοι επιστήμονες του ΤΕΙ Θεσσαλίας. Ο Αναπληρωτής καθηγητής Γεωπονίας και χημικός μηχανικός με εξειδίκευση στα τρόφιμα Κωνσταντίνος Πετρωτός και η Διδάκτωρ Γεωπονίας Χρυσούλα Παπαϊωάννου με την αεροπονία (η οποία είναι μέθοδος της ΝΑSΑ για την καλλιέργεια φυτών σε συνθήκες διαστήματος), κατάφεραν να παράξουν λαχανικά κατά του σακχάρου.

Η τεχνολογία που αναπτύχθηκε από την NASA – η αεροπονία και η υδροπονία- φαίνεται πως είναι η λύση για το μέλλον της αγροτικής παραγωγής. Σε αυτή την μέθοδο δεν υπάρχει πουθενά χώμα. Οι ρίζες που κρέμονται κυριολεκτικά στον αέρα ψεκάζονται µε ένα ανακυκλούµενο θρεπτικό διάλυμα, που στην ουσία είναι η τροφή του φυτού, χρησιμοποιώντας πραγματικά σταγόνες νερού. Έτσι το φυτό παίρνει την ελάχιστη τροφή και το νερό που έχει ανάγκη για να αναπτυχθεί κάνοντας παράλληλα μεγάλη οικονομία.

«Όταν η ρίζα του φυτού είναι στον αέρα έχουμε πλεονεκτήματα. Η ρίζα θέλει οξυγόνο, το οποίο βρίσκει στον αέρα. Η αεροπονία λοιπόν έχει μεγαλύτερη παραγωγή από τη υδροπονία που τα φυτά είναι μέσα στο νερό. Το φυτό βρίσκει το καλύτερο περιβάλλον για να αναπτυχθεί. Προσπαθούμε να δούμε πόση τροφή και νερό χρειάζεται κάθε φυτό για να το ταΐσουμε επαρκώς», σημειώνει η κα Παπαϊωάννου.

Η αεροπονική μέθοδος δίνει παραγωγή έως και τέσσερις φορές μεγαλύτερη από τις κλασσικές μεθόδους. Το καλοκαίρι καλλιέργησαν μαρούλια και την περίοδο αυτή στο θερμοκήπιο καλλιεργούνται λάχανα και κουνουπίδια.

Η μέθοδος αυτή μπορεί να είναι χρήσιμη για το μέλλον της αγροτικής παραγωγής καθώς θα χρειάζονται ελάχιστοι φυσικοί πόροι για την καλλιέργεια προϊόντων αλλά και ελάχιστη λίπανση.

Το βανάδιο ή αλλιώς vanadium είναι ένα ιχνοστοιχείο το οποίο μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης και βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Έτσι πολλά φάρμακα που σήμερα παίρνουν διαβητικοί για να κατεβάσουν το σάκχαρό τους περιέχουν στη χημική σύνθεσή τους βανάδιο.

Ο Αναπληρωτής καθηγητής Γεωπονίας και χημικός μηχανικός με εξειδίκευση στα τρόφιμα κ. Κωνσταντίνος Πετρωτός που συνεργάζεται με την κα Χρυσούλα Παπαϊωάννου εφαρμόζει μια πρωτοποριακή μέθοδο «ταΐζοντας» φυτά αεροπονικής καλλιέργειας με ανόργανο βανάδιο. Έτσι μπορούν να παραγάγουν μαρούλι, λάχανα ή κουνουπίδι που θα περιέχουν το πολύτιμο συστατικό το οποίο μπορεί να κατεβάσει το σάκχαρο σε όσους τα καταναλώνουν.

«Χρησιμοποιούμε τον μεταβολισμό του φυτού, την δυνατότητα δηλαδή να μετατρέπει ανόργανα υλικά σε οργανικά καθώς τρέφεται. Έτσι λιπαίνουμε το φυτό με ανόργανο βανάδιο, με σκοπό να μετατραπεί μέσω του μεταβολισμού του φυτού, σε οργανικό το οποίο αφού παραγάγει το λαχανικό είναι ένα εξαιρετικό φάρμακο για την ρύθμιση του σακχαρώδους διαβήτη», περιγράφει ο κ. Πετρωτός.

Τρώγοντας μια σαλάτα με λαχανικά που έχουν παραχθεί με αυτή την μέθοδο θα μπορείτε να ελέγξετε τις τιμές του σακχάρου χωρίς να παίρνετε χάπι. Μάλιστα σύμφωνα με το κ. Πετρωτό αν το λαχανικό αυτό το καταναλωθεί αποξηραμένο τότε θα είναι ακόμη πιο αποτελεσματικό.

Όμως η έρευνα των δύο επιστημόνων συνεχίζεται για να μπορέσουν να αποκομίσουν μεγαλύτερα οφέλη. «Ψάχνουμε ποιες ομάδες φυτών μπορούν να έχουν καλύτερη απορρόφηση μετάλλων. Άρα να είναι ακόμη πιο αποτελεσματικά» τονίζει ο κ. Πετρωτός.

Η ομάδα ψάχνει και ποια φυτά θα μπορέσουν να αποτελέσουν φυσικά φάρμακα για συστατικά που λείπουν από τον άνθρωπο. Έτσι ερευνούν ποια κατηγορία φυτών θα μπορέσουν να ταΐσουν με ασβέστιο, ώστε να φτιάξουν ένα λαχανικό που θα δίνει την δυνατότητα σε όποιον το καταναλώνει να του ανεβάσει τα επίπεδα ασβεστίου στον οργανισμό του.

Μάλιστα οι δύο επιστήμονες θέλουν να εφαρμόσουν αυτή την μέθοδο και για τα ζώα τα οποία έχουν ανάγκη από λήψη ψευδαργύρου. Έτσι με αυτόν το τρόπο θα μπορούσε να παραχθεί κάποιο λαχανικό που να περιέχει το εν λόγω συστατικό βοηθώντας την ζωική παραγωγή.

http://www.pronews.gr/epistimes/637497_lahanika-me-tin-methodo-tis-nasa-apo-tei-thessalias-foto

maroyli-vanadio.jpg.d189fa86369c4ebad7f7d5c102f29fed.jpg

laxanika-sakxaro3.jpg.3607341dd466b7baf615c229abb8ca07.jpg

laxanika-sakxaro2.jpg.09f7dc4e91a603b6f99d9f2c9c7207d4.jpg

laxanika-sakxaro1.jpg.58e76119ddf8041c49f96dd6af077979.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Νανοσωματίδια χρυσού εισχωρούν στα πιο μικρά αγγεία του σώματος. :cheesy:

Βρετανοί ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ανόργανης Χημείας και Φωτοφυσικής, Ζωή Πικραμένου, της Σχολής Χημείας του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγκχαμ, δημιούργησαν νανοσωματίδια χρυσού μεγέθους έως 100 νανομέτρων, τα οποία μπορούν να εισχωρήσουν και στα μικρότερα αιμοφόρα αγγεία τκαι να καταγράψουν την κυκλοφορία του αίματος μέσα σε αυτά.

Δείτε το βίντεο εδώ.

https://www.eurekalert.org/multimedia/pub/152639.php

Στόχος είναι η βελτίωση της παρακολούθησης της ροής του αίματος ώστε να καταστεί ταχύτερη η διάγνωση ασθενειών, ιδίως καρδιαγγειακών παθήσεων, αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου Nanomedicine.

Η δυνατότητα παρακολούθησης του αγγειακού δέντρου και στα πιο μικρά αγγεία, μπορεί να δώσει πολύτιμες πληροφορίες για αφανείς κινδύνους, όπως η φλεγμονή των αγγείων, η θρόμβωση ή η ανάπτυξη μικρών όγκων. Προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να βοηθήσει η νανοτεχνολογία.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Δρ Πικραμένου δημιούργησαν νανοσωματίδια χρυσού επικαλυμμένα με ιρίδιο, τα οποία χάρη στη φωταύγειά τους λειτουργούν ως δείκτες κατάλληλοι για την οπτική απεικόνιση του αίματος με το μικροσκόπιο.

«Το κλειδί γι' αυτά τα επικαλυμμένα με ιρίδιο νανοσωματίδια βρίσκεται τόσο στο μικρό μέγεθός τους όσο και στις χαρακτηριστικές ιδιότητες της φωταύγειάς τους. Το ιρίδιο δίνει ένα σήμα φωταύγειας στο ορατό φάσμα, παρέχοντας έτσι ένα οπτικό παράθυρο που μπορεί να ανιχνευθεί στο αίμα. Διατηρείται επίσης περισσότερο μέσα στο σώμα, ενώ τα μικροσκοπικά σωματίδια χρυσού έχει διαπιστωθεί ότι είναι ιδανικά για την παρακολούθηση της κυκλοφορίας του αίματος και μπορούν να ανιχνευθούν καθαρά μέσα στους ιστούς», εξηγεί η Δρ Πικραμένου.

Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές θα είναι να μελετήσουν με ποιό τρόπο τα νανοσωματίδια θα είναι δυνατό να εισαχθούν με κατευθυνόμενο τρόπο μέσα στο σώμα, καθώς επίσης να διερευνήσουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν για υπέρυθρη απεικόνιση.

http://health.in.gr/news/scienceprogress/article/?aid=1500166942

73BE740269E894EE59853A9C75015A10.jpg.787cf4060c6c0b1fdb7b6875154e5156.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Με το Young Scientist Award 2017 τιμήθηκε η επίκουρη καθηγήτρια Ελ. Τσιπλάκου. :cheesy:

Το βραβείο του καλύτερου νέου επιστήμονα για το 2017 (Young Scientist Award 2017) απένειμε η Ευρωπαϊκή Ένωση Ζωικής Παραγωγής (European Association for Animal Production-EAAP) στην Ελένη Τσιπλάκου, επίκουρη καθηγήτρια του Εργαστηρίου Φυσιολογίας Θρέψεως και Διατροφής, του Τμήματος Επιστήμης Ζωικής Παραγωγής και Υδατοκαλλιεργειών του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το βραβείο απονεμήθηκε στη διάρκεια του ετήσιου επιστημονικού συνεδρίου της EAAP στο Ταλίν της Εσθονίας.

Στα κριτήρια επιλογής για την απονομή του βραβείου περιλαμβάνονταν το συνολικό δημοσιευμένο έργο της Ελένης Τσιπλάκου, η διεθνής αναγνώριση του επιστημονικού έργου της, η συμμετοχή της σε διεθνή συνέδρια και σε ευρωπαϊκά προγράμματα, καθώς και οι εν γένει επιστημονικές δραστηριότητές της.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500169868

3261254A55F4DEAD36B0720DEA6EC924.jpg.85426b83e0b88d9f9b836555afade8ee.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Επιστήμονες με επικεφαλής έναν Ελληνα ανακάλυψαν ότι υπάρχει «αυτόματος πιλότος» στον εγκέφαλο. :cheesy:

Επιστήμονες στη Βρετανία, με επικεφαλής έναν Έλληνα, βρήκαν ότι ένα εγκεφαλικό κύκλωμα, που σχετίζεται με την ονειροπόληση, παίζει ρόλο-κλειδί στο να επιτρέπει σε έναν άνθρωπο να εκτελεί διάφορες εργασίες ρουτίνας -όπως π.χ. να οδηγεί μέχρι το σπίτι του ή να δένει τα κορδόνια των παπουτσιών του- χωρίς να τις σκέφτεται, σαν να βρίσκεται στον «αυτόματο πιλότο».

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, με επικεφαλής τον νευροεπιστήμονα δρα Εμμανουήλ Σταματάκη του Τμήματος Ιατρικής, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), μελέτησαν τους εγκεφάλους 28 εθελοντών με λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI), με τη βοήθεια ενός παιγνιδιού σε υπολογιστή.

Διαπιστώθηκε ότι το λεγόμενο «δίκτυο αυτόματης λειτουργίας», το οποίο για πρώτη φορά είχε ανακαλυφθεί από αμερικανούς επιστήμονες το 2001, παίζει σημαντικό ρόλο ως αυτόματος πιλότος, κάθε φορά που ένας άνθρωπος έχει πια εξοικειωθεί με μια εργασία.

Οι επιστήμονες είχαν διαπιστώσει στο παρελθόν ότι το εν λόγω δίκτυο (default mode network), που αποτελείται από διάσπαρτες περιοχές του εγκεφάλου, είναι πιο ενεργό, όταν κανείς δεν κάνει τίποτε και απλώς αναπαύεται (γι' αυτό ονομάσθηκε και «δίκτυο ονειροπόλησης»).

Κατά καιρούς οι επιστήμονες συσχέτισαν αυτό το εγκεφαλικό δίκτυο και με άλλα πράγματα, όπως την αναδρομή στο παρελθόν, το σχεδιασμό του μέλλοντος και τη δημιουργικότητα. Η διαταραχή στο «δίκτυο αυτόματης λειτουργίας» έχει συσχετισθεί με τη νόσο Αλτσχάιμερ, τη σχιζοφρένεια, τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) κ.α.

Τώρα, για πρώτη φορά, γίνεται αντιληπτό ότι το δίκτυο δεν λειτουργεί μόνο στο «φόντο» του εγκεφάλου, αλλά αναλαμβάνει συχνά πρωταγωνιστικό ρόλο, όταν ο άνθρωπος κάνει εργασίες ρουτίνας. Αποτελεί στην ουσία τον αυτόματο πιλότο, που επιτρέπει να λαμβάνουμε γρήγορες και σωστές αποφάσεις, όταν π.χ. κανείς περπατά από το σταθμό του μετρό έως το σπίτι ή τη δουλειά του σχεδόν αυτόματα, χωρίς να σκέφτεται συνειδητά τη γνώριμη πια διαδρομή. Με τον τρόπο αυτό, ο εγκέφαλος εξοικονομεί χρόνο και ενέργεια.

Αυτό πιθανώς εξηγεί γιατί όταν κανείς παύει να κάνει κάτι αυτόματα, αλλά αρχίζει να το σκέφτεται συνειδητά (π.χ. τα βήματά του σε ένα χορό), τότε δυσκολεύεται περισσότερο να το κάνει σωστά. Οι ερευνητές θεωρούν μάλιστα πιθανό ότι είναι εφικτό να εκπαιδεύσει κανείς τον «αυτόματο πιλότο» του, π.χ. μέσω νευροανάδρασης.

Η νέα ανακάλυψη υποστηρίζει τη θεωρία του νομπελίστα ψυχολόγου Ντάνιελ Κάνεμαν, την οποία παρουσίασε στο βιβλίο του «Σκέψη γρήγορη και αργή» (έχει μεταφρασθεί και στα ελληνικά), ότι υπάρχουν στο νου μας δύο συστήματα που μας βοηθούν στη λήψη των αποφάσεων: ένα αργό ορθολογικό σύστημα που παίρνει υπολογισμένες αποφάσεις και ένα γρήγορο διαισθητικό σύστημα, το οποίο μπορεί να σχετίζεται με τον αυτόματο πιλότο, δηλαδή το «δίκτυο αυτόματης λειτουργίας».

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η έρευνά τους θα ρίξει περισσότερο φως σε διάφορα πράγματα: από τις συνέπειες των τραυματισμών στον εγκέφαλο έως τις ψυχικές διαταραχές (κατάθλιψη, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, εθισμοί) και την επίδραση των αναισθητικών φαρμάκων στον εγκέφαλο.

Ο Ε. Σταματάκης είναι επικεφαλής της διεπιστημονικής ερευνητικής Ομάδας Απεικόνισης Γνωστικών Λειτουργιών και Συνείδησης, στο Τμήμα Αναισθησιολογίας της Σχολής Κλινικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, έχοντας ειδικευθεί στο πεδίο της γνωστικής και κλινικής νευροαπεικόνισης.

http://www.kathimerini.gr/932003/article/epikairothta/episthmh/episthmones-me-epikefalhs-enan-ellhna-anakalyyan-oti-yparxei-aytomatos-pilotos-ston-egkefalo

10s1brain-thumb-large.jpg.6eac79eb2826f1e837050e641032fcaa.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Έλληνας ερευνητής στις ΗΠΑ δημιούργησε σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που ταυτοποιεί αυτόματα τα ερυθρά αιμοσφαίρια. :cheesy:

Ένα νέο υπολογιστικό σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, που βασίζεται στη μηχανική «βαθιά» μάθηση και το οποίο για πρώτη φορά μπορεί αυτόματα -χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση- να ταυτοποιήσει τα είδη και τις μορφές των ερυθροκυττάρων (ερυθρών αιμοσφαιρίων) στο αίμα ενός ασθενούς, ανέπτυξαν επιστήμονες στις ΗΠΑ και την Κίνα, με επικεφαλής έναν Έλληνα ερευνητή.

Το επίτευγμα, μεταξύ άλλων, θα βοηθήσει τους γιατρούς να εντοπίζουν γρήγορα και να παρακολουθούν τους ανθρώπους με δρεπανοκυτταρική αναιμία και άλλες παθήσεις που αλλοιώνουν την μορφολογία των ερυθροκυττάρων. Ειδικά στην περίπτωση της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, από την οποία πάσχουν περίπου 3,2 εκατομμύρια άνθρωποι διεθνώς, τα ανώμαλης μορφολογίας ερυθρά αιμοσφαίρια μπορούν να συσσωρευθούν και να μπλοκάρουν τα αιμοφόρα αγγεία, προκαλώντας πόνους, ακόμη και θάνατο.

Τα ερυθροκύτταρα δεν έχουν μόνο μορφή δρεπανιού (εξ ου και το όνομα της νόσου) αλλά και άλλα σχήματα, όπως οβάλ ή επιμήκη αιμοσφαίρια.

Τα διάφορα αυτά σχήματα, που ποικίλουν από ασθενή σε ασθενή, δίνουν ενδείξεις για τη σοβαρότητα της νόσου, αλλά είναι δύσκολο να ταυτοποιηθούν χωρίς τη βοήθεια υπολογιστή.

Για να αυτοματοποιήσουν την όλη διαδικασία, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή εφαρμοσμένων μαθηματικών Γιώργο Καρνιαδάκη του Πανεπιστημίου Μπράουν του Ρόουντ 'Αϊλαντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό υπολογιστικής βιολογίας PLoS Computational Biology, χρησιμοποίησαν ένα «βαθύ συνελικτικό νευρωνικό δίκτυο» (deep convolutional neural network), το οποίο αναλύει τις εικόνες του αίματος που έχουν ληφθεί από το μικροσκόπιο και κατηγοριοποιεί τα ερυθροκύτταρα ανάλογα με το σχήμα τους.

http://www.pronews.gr/ygeia/proionta-ypiresies/642945_ellinas-ereynitis-stis-ipa-dimioyrgise-systima-tehnitis-noimosynis

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

SZ: ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΚΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΟ ΕΛΛΗΝΑ ΕΡΕΥΝΗΤΗ. :cheesy:

Η διαδικτυακή έκδοση της Süddeutsche Zeitung κάνει αναφορά στον διακεκριμένο έλληνα ερευνητή Βασίλη Ντζιαχρήστο, καθηγητή και διευθυντή του τμήματος Βιοϊατρικής Απεικόνισης του Πολυτεχνείου του Μονάχου και διευθυντή του Ινστιτούτου Βιολογικής και Ιατρικής Απεικόνισης του Ερευνητικού Κέντρου Helmholtz.

Η εφημερίδα του Μονάχου εστιάζει στο έργο του έλληνα ερευνητή, ο οποίος τιμήθηκε το 2013 με το κορυφαίο γερμανικό επιστημονικό βραβείο Leipniz για την πρωτοποριακή μέθοδο απεικόνισης καρκινικών κυττάρων που ανέπτυξε.

H SZ σχολιάζει ότι «οι εικόνες μοιάζουν με πίνακες, σαν συνθέσεις από γραμμές και πιτσιλιές και όσο απωθεί κανείς από τη σκέψη του τι είναι αυτό που απεικονίζουν, είναι εξαιρετικά όμορφες. Στην πραγματικότητα οι εικόνες που έχει κρεμάσει ο Βασίλης Ντζιαχρήστος στο γραφείο του δείχνουν καρκινώματα. Είναι εικόνες από σώματα που νοσούν και η τεχνική του ηλεκτρολόγου μηχανικού κάνει ορατά πολύ περισσότερα από ό,τι ένα συνηθισμένο μικροσκόπιο».

«Πρωτοπόρος σε νέο ερευνητικό πεδίο»

Η εφημερίδα του Μονάχου υπογραμμίζει ότι ο Βασίλης Ντζιαχρήστος ασχολείται καθ' όλη τη διάρκεια της ερευνητικής του ζωής με τη δημιουργία απεικονίσεων του εσωτερικού του ανθρώπινου σώματος:

«(…) Εδώ και αρκετά χρόνια είναι ένας εκ των πρωτοπόρων σε ένα νέο ερευνητικό πεδίο: την οπτικοακουστική (σ.σ. Πολυφασματική Οπτικοακουστική Τομογραφία)».

Το δημοσίευμα σημειώνει ότι ο έλληνας ερευνητής θέλει να καταστήσει γρήγορα εφαρμόσιμη τη μέθοδό του.

Οπως διευκρινίζει η SZ, «θέλει να βελτιώσει την πρόληψη του καρκίνου και σκέφτεται να εντοπίζει καρκινικούς όγκους αρχικά οπτικοακουστικά και εν συνεχεία να τους σημαδεύει με φωσφορίζουσες ουσίες ώστε τελικά να μπορεί να τους απομακρύνει αποτελεσματικότερα».

Σύμφωνα με τον Βασίλη Ντζιαχρήστο, οι πρώτες κλινικές έρευνες βρίσκονται σε εξέλιξη χωρίς να έχουν προκύψει προβλήματα μέχρι στιγμής.

http://www.tanea.gr/news/world/article/5484759/sz-egkwmiastko-arthro-gia-brabeymeno-ellhna-ereynhth/

29677348_aliantnz.limghandler.jpg.d0f92fc1d60c373751b63dd72eea52a0.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης