Jump to content

Πληροφορική-Τεχν.Νοημοσύνη-Kβαντικοi υπολ.-Νανοτεχνολογία.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Νέο ρεκόρ κβαντικής τηλεμεταφοράς σε απόσταση 1.200 χλμ. :cheesy:

Κινέζοι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι πέτυχαν το φαινόμενο της κβαντικής σύμπλεξης δύο φωτονίων σε απόσταση 1.203 χιλιομέτρων, πετυχαίνοντας ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ και καταρρίπτοντας κατά πολύ το προηγούμενο ρεκόρ που ήταν περίπου 100 χιλιόμετρα. Οι Κινέζοι ερευνητές ανέφεραν την επιτυχή δορυφορική μετάδοση των κβαντικά «διαπλεκόμενων» φωτονίων (σωματιδίων του φωτός) μεταξύ της Γης και του διαστήματος. Με αυτό τον τρόπο, έκαναν ένα άλμα προς τον τελικό στόχο της δημιουργίας κρυπτογραφημένων κβαντικών δικτύων τηλεπικοινωνιών και Ίντερνετ, τα οποία θεωρούνται αδύνατο να πέσουν θύμα χάκερ.

Ο κινεζικός δορυφόρος Micius, ο οποίος είχε τεθεί σε τροχιά πέρυσι το καλοκαίρι, είναι ο πρώτος διεθνώς που έχει εφοδιασθεί με τον κατάλληλο εξοπλισμό για κβαντικά πειράματα. Χρησιμοποιήθηκε για την κβαντική επικοινωνία με τρεις επίγειους κινεζικούς σταθμούς που απείχαν μεταξύ τους απόσταση περίπου 1.200 χλμ., ενώ η απόσταση του δορυφόρου από τους σταθμούς ποίκιλε από 500 έως 2.000 χλμ. Οι ερευνητές της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, με επικεφαλής τον καθηγητή κβαντικής φυσικής Τζιάν-Γουέι Παν του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Χεφέι, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science».

Η κβαντική σύμπλεξη επιτρέπει σε δύο σωματίδια να συμπεριφέρονται παρόμοια, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά βρίσκονται το ένα από το άλλο και έχει χαρακτηριστεί ένα από τα πιο παράξενα φαινόμενα του μικρόκοσμου. Στο φαινόμενο της κβαντικής σύμπλεξης βασίζεται και η κβαντική τηλεμεταφορά. Υπενθυμίζεται ότι η κβαντική τηλεμεταφορά αναφέρεται στην μεταφορά της κατάστασης ενός σωματιδίου σε ένα άλλο. Είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί εφόσον είμαστε διατεθειμένοι να καταστρέψουμε την κατάσταση του πρώτου.

Η δυνατότητα των σωματιδίων να συνδέονται κβαντικά μπορεί να επιτρέψει την μετάδοση κρυπτογραφημένων πληροφοριών από το ένα μέρος της Γης στο άλλο μέσω ασφαλών κβαντικών «καναλιών», χωρίς κάποιος «ωτακουστής» να είναι σε θέση να τις υποκλέψει, αντίθετα με το σημερινό διάτρητο Ίντερνετ, που εκμεταλλεύονται μυστικές υπηρεσίες και χάκερ.

«Είναι ένα πρώτο βήμα -και ένα σημαντικό βήμα- για τη δημιουργία ενός πραγματικά παγκόσμιου κβαντικού δικτύου. Όλες οι προηγούμενες μέθοδοι περιορίζονταν σε απόσταση περίπου 100 χλμ., συνεπώς μπορούσαν να δουλέψουν μόνο σε μια πόλη», δήλωσε ο Παν.

Όπως είπε, η σημερινή κρυπτογράφηση των δεδομένων βασίζεται σε πολύπλοκα μαθηματικά, που και αυτά όμως μπορεί να τα «σπάσουν» οι χάκερ με τη βοήθεια ισχυρών υπολογιστών.

«Αλλά σε ένα μελλοντικό κβαντικό δίκτυο η ασφάλεια θα διασφαλίζεται από τους ίδιους τους νόμους της φυσικής, οι οποίοι είναι ασφαλείς χωρίς περιορισμούς.

Αυτό θα είναι ωφέλιμο για όλους τους ανθρώπους», πρόσθεσε ο Κινέζος επιστήμονας, ο οποίος συνεργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση με Ευρωπαίους συναδέλφους του, με επικεφαλής τον φυσικό ‘Αντον Τσάϊλινγκερ του Πανεπιστημίου της Βιέννης (ο οποίος υπήρξε καθηγητής του Παν), που κατείχαν το προηγούμενο ρεκόρ κβαντικής διεμπλοκής.

Οι ομάδες των Παν και Τσάιλινγκερ θα επιδιώξουν να δημιουργήσουν μια ασφαλή κβαντική σύνδεση μεταξύ Πεκίνου και Βιέννης. Ήδη οι Ευρωπαίοι φυσικοί προωθούν τη δημιουργία του Qapital, ενός κβαντικού δικτύου που θα συνδέει πολλές πρωτεύουσες της Ευρώπης, κυρίως μέσω οπτικών ινών. Σύμφωνα με τον Τσάϊλινγκερ, το μελλοντικό κβαντικό διαδίκτυο θα βασίζεται τόσο στις οπτικές ίνες, όσο και στους δορυφόρους.

Προς το παρόν πάντως υπάρχουν αρκετές ακόμη τεχνικές δυσκολίες που πρέπει να υπερπηδηθούν. Μεταξύ άλλων, ο κινεζικός δορυφόρος βρίσκεται σε χαμηλή τροχιά και έτσι οι σταθμοί εδάφους μπορούν να «πιάσουν» το κβαντικό σήμα του μόνο για πέντε λεπτά κάθε μέρα, συνεπώς θα χρειασθεί η κατασκευή και εκτόξευση αρκετών νέων δορυφόρων σε υψηλότερες τροχιές.

https://physicsgg.me/2017/06/16/%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CF%81%CE%B5%CE%BA%CF%8C%CF%81-%CE%BA%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC%CF%82-%CF%83%CE%B5/

superlaser_drupal_1-1.thumb.png.6cc7390933f1d44f830db5d10dbfadba.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Πανευρωπαϊκή διάκριση για το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ. :cheesy:

Πανευρωπαϊκή διάκριση έλαβε το πρόγραμμα Smartonics, του εργαστηρίου Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ, ως ένα από τα τρία καλύτερα έργα της Ευρώπης των τελευταίων τεσσάρων ετών, στον τομέα του. Το έργο βραβεύτηκε την προηγούμενη Πέμπτη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλαίσιο του Nanoforum 2017, που πραγματοποιήθηκε στην Μάλτα για τα καινοτόμα αποτελέσματα που μπορεί να επιφέρει στον τεχνολογικό και κοινωνικό τομέα.

Το βραβευμένο έργο παρουσιάστηκε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου για το 14ο πολυσυνέδριο Νανοτεχνολογίας, που διοργανώνει το εργαστήριο του ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη και το οποίο ξεκινά το Σάββατο 1η Ιουλίου και ολοκληρώνεται στις 8 Ιουλίου. Αφορά την παραγωγή εύκαμπτου φωτοβολταϊκού, OLED και βιοαισθητήρων, με τη χρήση νανοϋλικών, που μπορούν να παραχθούν σε μεγάλες διαστάσεις (μέτρων), μέσω μίας πιλοτικής μονάδας παραγωγής, μοναδικής στο είδος της, που βρίσκεται στην Θέρμη Θεσσαλονίκης. Η παραγωγή των προϊόντων μπορεί να γίνει είτε με εκτύπωση ή με την τεχνολογία φέροντος αερίου (Gas Transport Technology), πάνω σε πολύ λεπτές επιφάνειες (μεμβράνες), με δυνατότητα χρήσης και εφαρμογών σε κτίρια, οχήματα, θερμοκήπια, ρούχα, σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα. Πρόκειται για εύχρηστο, σχεδόν διάφανο, ελαφρύ προϊόν, που μέσα στα επόμενα χρόνια, αναμένεται να αντικαταστήσει την χρήση πυριτίου και γυαλιού για την παραγωγή ενέργειας και για τη λειτουργία ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών κυκλωμάτων, με πολύ περισσότερες δυνατότητες- αποδόσεις και διάρκεια ζωής.

Σύμφωνα με τον διευθυντή του Εργαστηρίου Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ, Στέργιο Λογοθετίδη, το εύκαμπτο φωτοβολταϊκό δοκιμάζεται από την FIAT, η οποία έχει τοποθετήσει το προϊόν στην οροφή συμβατικού αυτοκινήτου, με στόχο την παραγωγή βοηθητικής ενέργειας που θα μειώνει την κατανάλωση καυσίμων κατά 15-17% ή τη θερμοκρασία στο όχημα. Μεγαλύτερες αποδόσεις υπολογίζεται ότι θα έχει στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα..

http://www.pronews.gr/epistimes/tehnologia/609947_paneyropaiki-diakrisi-gia-ergastirio-nanotehnologias-toy-apth

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Η αποθήκευση ταινιών σε DNA και η εξερεύνηση του εγκεφάλου. :cheesy:

Μια από τις πρώτες κινούμενες εικόνες που έγιναν ποτέ, ήταν από τον Βρετανό φωτογράφο Eadweard Muybridge το 1878, και έδειχνε ένα άλογο που καλπάζει.

Μετά από περίπου ενάμισυ περίπου αιώνα μια κινούμενη εικόνα-ταινία, που δείχνει πάλι ένα άλογο που καλπάζει, αποθηκεύτηκε σε DNA ζωντανού κυττάρου και μπορεί να ανακτηθεί ανά πάσα στιγμή, ανεξάρτητα από την διαίρεση και εξέλιξη του κυττάρου.

Το επίτευγμα περιγράφεται σε δημοσίευση του περιοδικού Nature από ερευνητές της ιατρικής σχολής του Χάρβαρντ [CRISPR–Cas encoding of a digital movie into the genomes of a population of living bacteria]

http://www.nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/full/nature23017.html

Οι επιστήμονες έχουν ήδη καταφέρει να «μεταφράσουν» όλα τα σονέτα του Σαίξπηρ σε DNA, ενώ ο George Church, ένας από τους συγγραφείς της παραπάνω μελέτης, κωδικοποίησε πρόσφατα το δικό του βιβλίο “Regenesis” σε βακτηριακό DNA και έκανε 90 δισεκατομμύρια αντίτυπα από αυτό!

Η αποθήκευση σε DNA μιας κινούμενης εικόνας, έκανε τους επιστήμονες να αναρωτιούνται αν είναι πιθανό μια μέρα να καταφέρουμε κάτι πιο εξωτικό: να προγραμματίσουμε βακτήρια, έτσι ώστε τοποθετώντας τα στο ανθρώπινο σώμα, να καταγράφουν το τι κάνουν ανθρώπινα κύτταρα, δημιουργώντας την «ταινία» της ζωής του κάθε κυττάρου. Όταν ένα άτομο θα αρρωσταίνει, οι γιατροί από τις καταγραφές αυτών των βακτηρίων θα καταλαβαίνουν τι δεν πάει καλά. Κάτι σαν τα μαύρα κουτιά των αεροπλάνων – με τη διαφορά ότι τα δεδομένα των μαύρων κουτιών χρησιμοποιούνται μετά την συντριβή.

Αν όλα αυτά ακούγονται ως επιστημονική φαντασία, τότε η αποθήκευση δεδομένων στο DNA είναι το πρώτο βήμα υλοποίησης αυτού του οραματισμού.

Ο Church και οι συνεργάτες του κατάφεραν να κωδικοποιήσουν την ψηφιακή ασπρόμαυρη ταινία χρησιμοποιώντας, αντί των ψηφιακών δεδομένων «0» και «1» του δυαδικού συστήματος των υπολογιστών, τα βιολογικά δεδομένα, τις τέσσερις βάσεις-νουκλεοτίδια A (αδενίνη), G (γουανίνη), C (κυτοσίνη) και Τ (θυμίνη) του μορίου του DNA.

Στη συνέχεια χρησιμοποιώντας την τεχνική επεξεργασίας γονιδίων που ονομάζεται Crispr (εισάγει και διαχειρίζεται πρωτεΐνες σε μικροσκοπική κλίμακα), μετέφεραν αυτήν την αλληλουχία στο γονιδίωμα του γνωστού βακτηρίου Ε. Coli. Παρά την τροποποίηση αυτή τα βακτήρια αυτά αναπτύχθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν. Η ταινία που αποθηκεύθηκε στο DNA διατηρήθηκε ανέπαφη στις επόμενες γενιές των βακτηρίων.

Πριν από μισό αιώνα ο γνωστός φυσικός Richard Feynman πρότεινε ότι το DNA θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως αποθηκευτικό μέσο πληροφοριών. Αυτό έγινε πολύ πριν από την επανάσταση της μοριακής βιολογίας και δεκαετίες πριν οι επιστήμονες καταφέρουν την επεξεργασία του DNA. Η Βιολογία δεν είναι απλά μια καταγραφή πληροφοριών, είχε πει σε μια διάλεξή του το 1959. Εξετάστε το ενδεχόμενο, ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι πολύ μικρό που θα κάνει αυτό εμείς θέλουμε.

Η ιδέα του Feynman μας κατεύθυνε, δήλωσε ο Leonard Adleman ένας μαθηματικός του Πανεπιστημίου της νότιας Καρολίνας και συν-εφευρέτης ενός από τα δημόσια συστήματα κρυπτογραφίας, RSA. To 1994, o Adleman είχε αναφέρει πως κατάφερε να αποθηκεύσει δεδομένα σε DNA και το χρησιμοποίησε σε ηλεκτρονικό υπολογιστή για να λύσει ένα μαθηματικό πρόβλημα. Προσδιόρισε ότι το DNA μπορεί να αποθηκεύσει ένα δισεκατομμύρια φορές περισσότερα δεδομένα από έναν σκληρό δίσκο στον ίδιο χώρο.

Και είναι γεγονός πως η αποθήκευση δεδομένων είναι ένα διογκούμενο πρόβλημα.

Η τωρινή τεχνολογία αποθήκευσης δεδομένων σε λίγα χρόνια θα φαίνεται εντελώς απαρχαιωμένη μπροστά στην αποθήκευση δεδομένων σε DNA. Άλλωστε οι οργανισμοί έχουν αποθηκεύσει τις δικές τους πληροφορίες στο DNA για δισεκατομμύρια χρόνια, έτσι ώστε να είναι ακόμα μέχρι σήμερα αναγνώσιμο.

Σύμφωνα με τους Shipman και Church, η άμεση πρόκληση είναι ο εγκέφαλος. Περιέχει 86 δισεκατομμύρια νευρώνες και δεν υπάρχει εύκολος τρόπος για να μάθουμε τι κάνουν. Σήμερα μπορούμε να μετρήσουμε έναν νευρώνα κάθε φορά με ηλεκτρόδια, αλλά 86 δισεκατομμύρια ηλεκτρόδια δεν χωράνε στον εγκέφάλό μας. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με τα «κατάλληλα» βακτήρια.

Η ιδέα είναι τα βακτήρια που έχουν διαμορφωθεί ως συσκευές καταγραφής να εισαχθούν στον εγκέφαλο διαμέσου του αίματος και να καταγράφουν δεδομένα. Στην συνέχεια οι επιστήμονες εξάγοντας τα βακτήρια από τον εγκέφαλο θα εξετάσουν το DNA τους για να δουν τι παρατήρησαν στους νευρώνες.

Ενώ όλα αυτά ακούγονται ως φουτουριστικές ιδέες, θα πρέπει να σημειωθεί πως η βιοτεχνολογία έχει προχωρήσει πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι θα προέβλεπε κανείς.

Για παράδειγμα η αλληλουχία του ανθρώπινου γονιδιώματος. Η πρώτη προσπάθεια πήρε χρόνια και κόστισε 3 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι πιο αισιόδοξοι πρόβλεψαν πως σε έξι δεκαετίες η χαρτογράφηση θα κοστίζει 1000 δολάρια. Αποδείχθηκε ότι τελικά αρκούσαν έξι χρόνια, αντί των έξι δεκαετιών.

http://physicsgg.me/2017/07/13/%ce%b7-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%b8%ce%ae%ce%ba%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%b9%cf%8e%ce%bd-%cf%83%ce%b5-dna-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%8d%ce%bd/

horse_1080.thumb.gif.79e14ecf5ec4c4d536373444879b6cc3.gif

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Η Κίνα δημιουργεί κβαντικό δίκτυο «απαραβίαστων» επικοινωνιών. :cheesy:

Η Κίνα συνεχίζει να πρωτοπορεί και να στρώνει το δρόμο για την ανάπτυξη του λεγόμενου «κβαντικού Διαδικτύου»: κυβερνητικές και στρατιωτικές υπηρεσίες θα μπορούν σύντομα να χρησιμοποιούν μια κβαντική σύνδεση οπτικών ινών για επικοινωνίες που κανείς δεν θα μπορεί να υποκλέψει.

Το δίκτυο που αναπτύσσεται στην ανατολική πόλη του Τζινάν ουσιαστικά προσφέρει τη δυνατότητα κβαντικής κρυπτογράφησης των μηνυμάτων.

Στα σημερινά δίκτυα, ένας χρήστης μπορεί να διαβάσει ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα μόνο αν γνωρίζει το λεγόμενο «κλειδί» της κρυπτογράφησης, το οποίο είναι συνήθως μια μεγάλη ακολουθία αριθμών. Για να υποκλέψει κανείς το μήνυμα πρέπει να βρει το σωστό κλειδί λύνοντας ένα πολύπλοκο μαθηματικό πρόβλημα.

Με την ισχύ των υπολογιστών ολοένα να αυξάνεται, γίνεται όλο και πιο εύκολο να δοκιμάσει κανείς αρκετούς συνδυασμούς μέχρι να βρει τον σωστό. Αν κανείς έχει στη διάθεσή του αρκετή επεξεργαστική ισχύ και αρκετό χρόνο, μπορεί τελικά να βρει τη σωστή αριθμητική αλληλουχία.

Η λύση στο πρόβλημα είναι η κβαντική κρυπτογράφηση, το μήνυμα κωδικοποιείται στις κβαντικές καταστάσεις υποατομικών σωματιδίων όπως τα φωτόνια. Σύμφωνα με μια βασική αρχή της κβαντομηχανικής, είναι αδύνατο να καταγράφει κανείς τις κβαντικές ιδιότητες ενός σωματιδίου χωρίς να τις διαταράξει.

Και αυτό σημαίνει ότι ένας ωτακουστής που παρεμβάλλεται ανάμεσα στον αποστολέα και τον παραλήπτη του μηνύματος θα γινόταν αμέσως αντιληπτός.

Όπως αναφέρει το BBC, το δίκτυο στο Τζινάν θα εξυπηρετεί περίπου 200 χρήστες από τον στρατό, την κυβέρνηση και εταιρείες ενέργειας.

Ανάλογα δίκτυα υπάρχουν και στην Ευρώπη και την Κίνα, λειτουργούν όμως μόνο σε πειραματικό επίπεδο.

Η Κίνα, αντίθετα, έχει ήδη δημιουργήσει μια κβαντική γραμμή επικοινωνίας ανάμεσα στο Πεκίνο και τη Σαγκάη.

Έχει επίσης εκτοξεύσει τον πρώτο δορυφόρο κβαντικών επικοινωνιών, ο οποίος πέτυχε τον Ιούνιο ρεκόρ απόστασης στη μετάδοση κβαντικών δεδομένων.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500156312

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Α.Ι.: «Μη φοβάστε» λέει ο Ζούκερμπεργκ, «δεν ξέρει» απαντά ο Μασκ. :cheesy:

«Αμφισβητήσιμους» αλλά και «ανεύθυνους» χαρακτηρίζει όσους επιχειρηματολογούν υπέρ της επιβράδυνσης στην ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ.

Σε πέντε-δέκα χρόνια, η τεχνητή νοημοσύνη θα έχει βελτιώσει σημαντικά τη ζωή μας, είπε ο νεαρός Μαρκ απαντώντας σε ερώτηση θεατή του νεότερου Facebook Q&A που έκανε ζωντανά από την αυλή του σπιτιού του, κάνοντας μπάρμπεκιου το Σαββατοκύριακο.

Φωτεινά παραδείγματα κατά τον Ζούκερμπεργκ, η συμβολή της τεχνητής νοημοσύνης στη διάγνωση ασθενειών και τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό «που θα εξαλείψουν τα τροχαία δυστυχήματα».

Ο Έλον Μασκ που, αντίθετα, συγκρίνει την τεχνητή νοημοσύνη με ένα κάλεσμα στους δαίμονες, θα του απαντούσε λακωνικά σε λίγο.

Αφορμή για την ερώτηση που υποβλήθηκε στον νεαρό δισεκατομμυριούχο στάθηκε η σαφής θέση που εξέφρασε άλλη μια φορά ένας άλλος δραστήριος δισεκατομμυριούχος από τη Σίλικον Βάλεϊ. Ο Έλον Μασκ, επικεφαλής της Tesla, που «τρέχει» σειρά από φιλόδοξα εγχειρήματα, συμμετείχε πρόσφατα στο συνέδριο Governor's Summit. Εκεί, κάλεσε τους αξιωματούχους να επέμβουν «αυτή τη φορά εγκαίρως, δηλαδή εκ των προτέρων», γιατί, κατά την άποψή του, η τεχνητή νοημοσύνη συνιστά για πρώτη φορά απειλή για ολόκληρο τον ανθρώπινο πολιτισμό.

Σε αντίθεση με τα αυτοκίνητα που στοίχισαν τη ζωή σε πολλούς ανθρώπους, ή άλλα τεχνολογικά επιτεύγματα που έπληξαν πολλούς, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να αναπτυχθεί τόσο γρήγορα που συνιστά απειλή για ολόκληρη την κοινωνία -όχι μόνο για τις θέσεις εργασίας πάρα πολλών ανθρώπων, αλλά και την ανθρωπότητα, αφού τα ρομπότ θα τα κάνουν όλα, κυριολεκτικά όλα, καλύτερα από εμάς, είχε πει ο Μασκ.

Αντίθετα, ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ θεωρεί τον Μασκ και όσους ταυτίζονται με τη θέση αυτή ως «naysayers», επίμονους αρνητές που για λόγους που δεν μπορεί να αντιληφθεί επιχειρούν να δημιουργήσουν αναχώματα στην εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης.

«Έχω μιλήσει στον Μαρκ γι'αυτό. Η κατανόησή του για το θέμα είναι περιορισμένη», απάντησε ο Έλον Μασκ με ένα tweet.

I've talked to Mark about this. His understanding of the subject is limited.

— Elon Musk (@elonmusk) July 25, 2017

Αργότερα, απαντώντας στο αίτημα χρήστη του Twitter να αναλύσει τις θέσεις του ενώπιον των σκεπτικιστών για τους φόβους του, ο Έλον Μασκ είπε ότι... ετοιμάζει ταινία....

Movie on the subject coming soon...

— Elon Musk (@elonmusk) July 25, 2017

Σε κάθε περίπτωση, η επίδραση της τεχνητής νοημοσύνης επάνω μας έχει ήδη δημιουργήσει ερωτήματα, και έχει θέσει τουλάχιστον ζητήματα ηθικής, διακρίσεων αλλά και κινδύνους σωματικής βλάβης:

Γιατί οι μηχανές τεχνητής νοημοσύνης πρέπει να ελέγχονται από τον άνθρωπο

Αποτρέψτε τη δυστοπία, το μήνυμα του Σάτια Ναντέλλα στους προγραμματιστές AI

Ο Έλον Μασκ χρηματοδοτεί τη διασύνδεση ανθρώπου-ρομπότ

Τα ρομπότ πρέπει να φορολογούνται, υποστηρίζει ο Μπιλ Γκέιτς

Μηχανή για Εφιάλτες στο ΜΙΤ: Μάθετε στις Μηχανές Α.Ι. να... μας τρομάζουν

Τεχνητή Νοημοσύνη και Απόρρητο μπορούν να συνυπάρξουν, δηλώνει ο Τ.Κουκ

«Επικίνδυνο το Allo, μην το χρησιμοποιείτε», λέει ο Σνόουντεν

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500156319

1B4490C0211E8CC87A68B66CE5DDF66E.jpg.0976e8f5cb4eda4eb7e53ef98b893410.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

H Google θέλει να βγάλει τον κβαντικό υπολογιστή από το εργαστήριο. :cheesy:

Σύμφωνα με πηγές του Bloomberg, η Google θέλει να προσφέρει τη δυνατότητα σε ένα ευρύ κοινό να αποκτήσει πρόσβαση στο quantum computing.

Πρόσφατα, η Google έδωσε πρόσβαση στα κβαντικά υπολογιστικά της συστήματα σε ερευνητές, προκειμένου να δημιουργηθούν περισσότερα εργαλεία και εφαρμογές που εκμεταλλεύονται τις υπολογιστικές τους δυνατότητες. Σε αυτό το πλαίσιο λειτουργεί η ανοιχτή πλατφόρμα Project Q Initiative, με την Google να ονομάζει το εργαστήριό της ένα κβαντικό Data Center σε εμβρυϊκή μορφή.

Σύμφωνα με το Engadget, παρόλο που η Google δεν δίνει αναλυτικές πληροφορίες για το τι ακριβώς ετοιμάζει στο πεδίο του quantum computing, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι αυτές είναι και οι πρώτες κινήσεις της προς την κατεύθυνση του να γίνει εμπορική η χρήση των κβαντικών υπολογιστών. Ήδη έχει ξεκινήσει να δημιουργείται ένα ιδιότυπο πεδίο ανταγωνισμού, καθώς η IBM έχει δημιουργήσει μία δική της πλατφόρμα, ενώ έχει ανακοινώσει ότι δημιουργεί έναν κβαντικό υπολογιστή γενικής χρήσης για τις επιχειρήσεις.

Εύλογο είναι ότι ο πρώτος παίκτης στην κατηγορία αυτή που θα καταφέρει να παρουσιάσει έναν κβαντικό υπολογιστή με εμπορική χρήση θα έχει σημαντικά κέρδη στο μέλλον. Η Google έχει υψηλούς στόχους και θεωρεί ότι μπορεί να δείξει την κυριαρχία της και στο πεδίο του quantum computing.

http://www.pestaola.gr/h-google-thelei-na-bgalei-ton-kbantiko-ypologisth-apo-to-ergasthrio/

 

 

«Κάνουμε ένα ταξίδι στο νανόκοσμο». Μια συνέντευξη με το Νομπελίστα William E. Moerner. :cheesy:

Γενιές και γενιές φοιτητών της Φυσικής μάθαιναν μέχρι πρότινος ότι το όριο ανάλυσης των οπτικών μικροσκοπίων είναι περίπου το μισό μήκος κύματος του πράσινου φωτός, περίπου 200 νανόμετρα. Ο Γερμανός φυσικός Ernst Abbe είχε περιγράψει αυτό το όριο περίθλασης ήδη από το 1873 (Abbe diffraction limit). Αλλά ο William E. Moerner από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ των ΗΠΑ δεν μπόρεσε να αποδεχτεί αυτόν τον περιορισμό. Μάλιστα, χωρίς να τον ακυρώσει, κατάφερε να τον παρακάμψει με έξυπνο τρόπο και να φτάσει την οπτική μικροσκοπία στα όρια των νανοδιαστάσεων, μετατρέποντάς τη σε νανοσκοπία. Θεωρητικά δεν υπάρχει μικρότερη δομή που μπορεί να μελετηθεί. Αυτή η ανάπτυξη μικροσκοπίας φθορισμού υψηλής ανάλυσης που μπορεί να επεξεργαστεί πλέον το νανόκοσμο χάρισε το βραβείο Νομπέλ Χημείας στον ίδιο, αλλά και στους Eric Betzig του Ιατρικού Ινστιτούτου Howard Hughes των ΗΠΑ και Stefan W.Hell του Ινστιτούτου Βιοφυσικής Χημείας Max Planck στη Γερμανία, το 2014.

Τελικά, αυτή η «ανυπακοή» σε καθιερωμένα επιστημονικά θεωρήματα, που γενικά φαντάζει οδυνηρή, απέφερε στους τρείς επιστήμονες ένα βραβείο Νομπέλ, σκέφτομαι διαβάζοντας το ενημερωτικό υλικό που έχει δοθεί στους δημοσιογράφους, λίγο πριν μπει στην μεγάλη αίθουσα του Stadttheater στο Λιντάου, ο Νομπελίστας William E. Moerner. Μεταφέρει το μήνυμα του επίσης Νομπελίστα και τέως υπουργού Ενέργειας των ΗΠΑ, Steven Chu για την κλιματική αλλαγή για να ανοίξει το 67ο Lindau Nobel Lauretaes Metting, τον ετήσιο θεσμό συνάντησης Νομπελιστών με νέους ερευνητές από όλο τον κόσμο, που φέτος έλαβε χώρα στο Βαυαρικό νησί Λιντάου το πενθήμερο από τις 25-30 Ιουνίου.

Ξεπερνώντας τα όρια

Το 1989 όταν ο Νομπελίστας William E. Moerner ξεκινούσε την έρευνά του με τη χρήση απλών μικροσκοπίων και την παρατήρηση μεμονωμένων μορίων δε σκεφτόταν καν την υψηλή ανάλυση. Έχοντας εμπειρία ως Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και μελετώντας μόρια ως μεταπτυχιακός ερευνητής, βρέθηκε στο εργαστήριο της εταιρείας ΙΒΜ στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνιας να κάνει βιομηχανική έρευνα. Εκεί πέτυχε να μετρήσει πρώτος την οπτική απορρόφηση ενός μόνο μορίου και να εμπνεύσει πολλούς χημικούς να στρέψουν την προσοχή τους σε μεμονωμένα μόρια. Ο ίδιος αρκετά χρόνια αργότερα έκανε το επόμενο καθοριστικό επιστημονικό βήμα θέτοντας τα θεμέλια της μικροσκοπίας ενός μορίου (Single-Molecule Microscopy, SMM) στηριζόμενος στην ανακάλυψη της πράσινης φθορίζουσας πρωτεΐνης GFP από τον Roger Tsien που αργότερα απέσπασε βραβείο Νομπέλ Χημείας (2008). «Διαπιστώσαμε πως ο φθορισμός μιας παραλλαγής της GFP θα μπορούσε να ελεγχθεί και να ενεργοποιηθεί κατά βούληση. Όταν διεγείραμε την πρωτεΐνη με φως μήκους κύματος 488 νανομέτρων, εκείνη άρχιζε να φθορίζει, αλλά να ξεθωριάζει μετά από λίγο. Ανεξάρτητα από την ποσότητα του φωτός που επαναχορηγούσαμε στην πρωτεΐνη, ο φθορισμός ήταν ανενεργός, η πρωτεΐνη δεν ανταποκρινόταν. Αποδείχθηκε, τελικά, ότι το φως μήκους κύματος 488 νανόμετρα ήταν αυτό που μπορούσε να επαναφέρει την πρωτεΐνη στη ζωή. Όταν η πρωτεΐνη επανενεργοποιήθηκε στα 488 νανόμετρα παρουσιάστηκε και ο φθορισμός», εξηγεί ο επιστήμονας, ο οποίος στη συνέχεια διέλυσε αυτές τις πρωτεΐνες σε ένα τζελ, έτσι ώστε η απόσταση τους να είναι μεγαλύτερο από το όριο περίθλασης των 0,2 μικρομέτρων του Abbe. Παρατήρησε τότε ότι το οπτικό μικροσκόπιο μπορούσε να διακρίνει τη λάμψη από μεμονωμένα μόρια που έμοιαζαν με μικροσκοπικά φαναράκια με διακόπτες. Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature το 1997. Η έρευνα περιέγραφε τη δυνατότητα μετατροπής της ικανότητας φθορισμού των μορίων εναλλάξ θετικά και αρνητικά (on and off). Με τη μέθοδο αυτή οι επιστήμονες μπορούσαν να δουν την εικόνα της ίδιας περιοχής πολυάριθμες φορές, αφήνοντας επιλεκτικά κάποια διάσπαρτα μόρια να φθορίζουν (glow) κάθε φορά. Με την επικάλυψη των εικόνων αυτών μία έντονη υπερ-εικόνα διακρινόταν σε επίπεδο νανοδιαστάσεων. Στη συνέχεια ο ερευνητής ανέπτυξε μια μέθοδο στοχευμένης βιοφυσικής απεικόνισης που ονομάζεται Photo-activated localization microscopy (PALM) χρησιμοποιώντας και άλλες φθορίζουσες πρωτεΐνες για ελεγχόμενη διέγερση με συγκεκριμένο φωτισμό. Η έρευνά του έφερε μια «επανάσταση» στην οπτική μικροσκοπία. Ξεκινώντας από μια υποθετική συνθήκη έφτασε να αποσπάσει την υψηλότερη ακαδημαϊκή τιμή.

Παρατήρηση μόριο προς μόριο

Το καινούργιο που περιέγραψε ο Νομπελίστας κατά την εισήγησή του στο Λιντάου είναι μια νέα μέθοδος μικροσκοπίας φθορισμού υψηλής ανάλυσης, το MINFLUX, που επιτυγχάνει συνήθως ανάλυση 1 nm. Αυτή είναι η τελική χωρική ανάλυση που έχει φυσική σημασία για μια οπτική μέθοδο, επειδή 1 nm είναι το μέγεθος της πηγής φωτονίων, δηλ. η διάμετρος μεμονωμένων μορίων. «Στο MINFLUX, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, εκμεταλλευτήκαμε τα πλεονεκτήματα του συνδυασμού του Photo-activated localization microscopy (PALM) και του Stimulated emission depletion microscopy (STED), δηλαδή της μικροσκοπίας εξαναγκασμένης απόσβεσης εκπομπής, σε μια νέα ιδέα. Αυτό το μικροσκόπιο είναι 100 φορές πιο έντονο από τη συμβατική οπτική μικροσκοπία και ξεπερνά ακόμη και τις καλύτερες μεθόδους μικροσκοπίας φθορισμού υψηλής ανάλυσης που αναπτύχθηκαν μέχρι σήμερα, δηλαδή τη STED. Το MINFLUX θα αποτελέσει τη βάση για μελλοντική απεικόνιση φθορισμού υψηλής ανάλυσης και οπτικό διαχωρισμό μεμονωμένων μορίων, πολύ κοντά το ένα στο άλλο, μόλις μερικά νανόμετρα, γιατί μας δείχνει με μεγάλη ακρίβεια τον εντοπισμό των μορίων που θέλουμε. Φανταστείτε ένα δάσος τη νύχτα στο οποίο θέλετε να δείτε τα κλαδιά του. Τι μπορείτε να κάνετε; Τοποθετείτε πάνω σε αυτά πυγολαμπίδες κοντά κοντά, αυτές αρχίζουν να εκπέμπουν φως και εσείς με μια νοητή γραμμή τις ενώνετε μεταξύ τους, Έτσι έχετε μια εικόνα της κατασκευής των κλαδιών», εξηγεί ο επιστήμονας. Το STED καθώς και το PALM στην πράξη επιτυγχάνουν μια ευκρίνεια διαχωρισμού περίπου 20 έως 30 νανομέτρων. Κατά το STED χρησιμοποιούνται δύο ακτίνες λέιζερ, μια που διεγείρει τα φθορίζοντα μόρια ώστε να εκπέμψουν φθορισμό (“να λάμψουν”) και μια που αναστέλλει τον φθορισμό σε όλα τα μόρια εκτός από εκείνα που έχουν όγκο μεγέθους νανομέτρου. Με την σάρωση πάνω από το δείγμα, νανόμετρο προς νανόμετρο, παράγεται μία εξαιρετική εικόνα με υψηλής ευκρίνειας. Όσο μικρότερος είναι ο όγκος που επιτρέπεται να φθορίζει σε μία μόνο στιγμή, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάλυση της τελικής εικόνας. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει, κατ 'αρχήν, κανένα όριο για την ανάλυση των οπτικών μικροσκοπίων. Να θυμίσουμε ότι η μέθοδος STED, η επονομαζόμενη διεγερθείσα μείωση εκπομπών, προτάθηκε από τον Stefan W.Hell το 1994 και για αυτή τη συνεισφορά του μοιράστηκε το βραβείο Νομπέλ την ίδια χρονιά με τον Καθηγητή Moerner.

Διαβάζοντας κάποιος τα παραπάνω εύλογα θα αναρωτηθεί πού μπορούν να βρουν εφαρμογή τα παραπάνω. Κι όμως η νανοσκοπία άνοιξε ένα μεγάλο δρόμο προς τη λεπτομερή διερεύνηση του εσωτερικού περιβάλλοντος ζωντανών κυττάρων και των ιστών. Με αυτή μπορούν οι επιστήμονες να ιχνηλατήσουν συγκεκριμένες διαδρομές συγκεκριμένων μορίων και ειδικότερα πρωτεϊνών και να δουν πως αυτά εμπλέκονται στην εκδήλωση σοβαρών νόσων όπως είναι οι ασθένειες Parkinson, Alzheimer και Huntington κ.λπ.

Ο καθηγητής Moerner αυτή τη στιγμή μελετά τη συμπεριφορά 16 γκρουπ διαφορετικών βακτηριακών πρωτεϊνών κατά τη κυτταροδιαίρεση. «Ουσιαστικά διερευνώ την ασυμμετρία στη κίνηση των πρωτεϊνικών μορίων στους δύο βακτηριακούς πόλους». Παράλληλα εργάζεται πάνω στα συσσωματώματα των πρωτεϊνών που εμπλέκονται στη νόσο Huntington καθώς και πάνω στη ροή ρεύματος στα νευρικά κύτταρα μέσω της διάταξης διαύλων νατρίου.

Μήνυμα από τη Σουηδία

Ο Νομπελίστας την ημέρα της βράβευσής του με Νόμπελ παρακολουθούσε μια διάσκεψη στη Βραζιλία και πληροφορήθηκε τα νέα τηλεφωνικά από τη σύζυγό του, ενώ βρισκόταν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του. Η ίδια το είχε πληροφορηθεί από το πρακτορείο Associated press. «Ήταν συγκλονιστικό», περιγράφει και συνεχίζει: «..αλλά ήμουν πολύ μακριά για να ανταποκριθώ στα τηλέφωνα και στα μηνύματα που μου έστελναν φίλοι και γνωστοί. Έκανα κάποιες δηλώσεις μέσω Skype και ανυπομονούσα για την ώρα που θα έπαιρνα το αεροπλάνο του γυρισμού. Μου είχε περάσει από το μυαλό ως ιδέα το Νομπέλ, αλλά δεν το είχα πιστέψει κιόλας. Όταν κάνεις ένα μεγάλο επιστημονικό “άνοιγμα”, όπως είχαμε κάνει εμείς είναι πιθανό και να συμβεί. Είχα καταλάβει από την αρχή την απήχηση που θα είχε η έρευνά μας», διηγείται με τη συστολή του μεγάλου επιστήμονα. Ο Καθηγητής πίσω από ένα γλυκό χαμόγελο και μια ηρεμία κρύβει μια σοβαρότητα και μια σεμνότητα που δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια να περάσεις σε πιο προσωπικό επίπεδο και να τον ρωτήσεις για τη ζωή του. Σου λέει πως γεννήθηκε στο Pleasanton της Καλιφόρνιας και μεγάλωσε στο Σαν Αντόνιο του Τέξας όπου παρακολούθησε το Γυμνάσιο Thomas Jefferson. Έχει πτυχία Φυσικής, Ηλεκτρολόγου μηχανικού και Μαθηματικών από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον στο Σαιντ Λούις, καθώς και Μάστερ και διδακτορικό στη Φυσική από το Πανεπιστήμιο Cornell της Νέας Υόρκης. Σου λέει ακόμη πως εξακολουθεί να θεωρεί τον εαυτό του φοιτητή και συναρπάζεται από το πόσα πολλά πράγματα μαθαίνει κάθε μέρα.

Στην ερώτηση αν ξεκινούσε από την αρχή τι θα άλλαζε δυσκολεύεται να απαντήσει γιατί δεν μπορεί να αποφανθεί με σιγουριά σε ποιό επιστημονικό πεδίο βρίσκει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Μπορεί όμως να πει με σιγουριά για την αγάπη του στη Τέχνη που είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής του. «Το ενδιαφέρον για τις τέχνες, κυρίως τη μουσική και το θέατρο, που είναι επίσης ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου ξεκίνησε από τη νεαρή μου ηλικία. Με ευχαριστεί πολύ να ακούω και να σκέφτομαι την αρμονία και τη δομή της μουσικής, καθώς και την εκτέλεση. Με κάποιο τρόπο, αυτό διεγείρει και τον εγκέφαλο μου. Με μια χαλαρωτική και όμορφη μουσική επικεντρώνομαι σε εργασίες που μπορεί και να αφήσω ημιτελείς. Άλλα μουσικά κομμάτια όπως π.χ. μια περίπλοκη φούγκα με αποσπούν και δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο ταυτόχρονα. Πιθανώς όλη αυτή η απόλαυση προέρχεται από την περίπλοκη δομή και οργάνωση των κλασσικών και αρμονικών μορφών και τις ομοιότητές τους με την οργάνωση της επιστημονικής γνώσης που βασίζεται σε κανόνες», συμπληρώνει ο καθηγητής, ο οποίος μας αποκαλύπτει πως ενώ συνήθιζε να παίζει μουσική και να ερμηνεύει χαρακτήρες σε όπερα όταν φοιτούσε στο κολλέγιο, τώρα πια αρκείται σε χορωδίες γιατί δεν έχει χρόνο για πρόβες.

http://www.naftemporiki.gr/story/1260225/kanoume-ena-taksidi-sto-nanokosmo-mia-sunenteuksi-me-to-nompelista-william-e-moerner

20.jpg.a4d692404a87b7fbc8121577654f33fa.jpg

19.jpg.9bfbdffa479644f37943face2a3080d4.jpg

18.jpg.8fe24936fb71c355e8dd59f9ad34eb35.jpg

17.jpg.c7bae05d09e588003c766121bf055198.jpg

16.jpg.574803b5ebd403e4cb2d4d9face6a74b.jpg

15.jpg.1dfe9bd0edfbc60b273b72d148cb1d90.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Πλατφόρμα hardware Τεχνητής Νοημοσύνης από τη Microsoft :cheesy:

To Project Brainwave της Microsoft υπόσχεται ταχύτατο machine learning σε πραγματικό χρόνο για την Τεχνητή Νοημοσύνη.

Η Microsoft θεωρεί ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη σε όλες τις μορφές της, όπως είναι για παράδειγμα, ένας virtual assistant θα πρέπει να ανταποκρίνεται στα δεδομένα, καθώς αυτά εμφανίζονται στο προσκήνιο. Για το σκοπό αυτό αναπτύσσει, στο πλαίσιο του Project Brainwave, τη δική της πλατφόρμα hardware acceleration στο cloud. Σύμφωνα με το Engadget από τη Microsoft γίνεται χρήση του Intel Stratix 10 chip, το οποίο προσφέρει απόδοση 39.5 teraflops με καθυστέρηση λιγότερη του ενός milisecond.

To Microsoft AI Cognitive Toolkit συνεργάζεται με το chip της Intel έτσι ώστε να προσφέρει ευελιξία στη δημιουργία ενός συστήματος machine learning και να επιτυγχάνεται υψηλή απόδοση που δεν θα περιορίζεται από τα στενά όρια του CPU και της GPU ενός υπολογιστικού συστήματος. Το Project Brainwave αναμένεται να είναι μέρος των Azure Cloud Services, με σκοπό να γίνει η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης σε πραγματικό χρόνο από τις επιχειρήσεις.

Σε αυτή τη φάση γίνεται εμφανές ότι δημιουργείται ανταγωνισμός στο πεδίο της Τεχνητής Νοημοσύνης που προσφέρεται σε πραγματικό χρόνο μέσω Internet και του cloud. H Microsoft προφανώς και θέλει να ηγηθεί σε αυτή την κατηγορία, όπως δείχνει με την ενασχόλησή της με το Project Brainwave.

http://www.pestaola.gr/platforma-hardware-texnhths-nohmosynhs-apo-th-microsoft/

project-brainwave-microsoft.thumb.jpg.04f3038e0f1cb2ae9b98eb4a20811d6a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Κατασκεύασαν βακτήρια-σάιμποργκ. :cheesy:

Οι επιστήμονες κατασκεύασαν βακτήρια καλυμμένα με απειροελάχιστους ημιαγωγούς που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μελλοντική πηγή ενέργειας από ηλιακό φως, διοξείδιο του άνθρακα και νερό. Τα λεγόμενα βακτήρια «cyborg» παράγουν οξικό οξύ, το οποίο μπορεί να μεταβληθεί σε καύσιμο και πλαστικό. Στα πειράματα που έγιναν στο εργαστήριο, τα βακτήρια αποδείχθηκαν πολύ πιο αποτελεσματικά στη σύλληψη ηλιακού φωτός σε σύγκριση με τα φυτά. Η εργασία των επιστημόνων παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Χημείας στην Ουάσιγκτον.

Εδώ και πολλά χρόνια οι επιστήμονες προσπαθούν να προχωρήσουν σε μία διαδικασία που να αντιγράφει τη φωτοσύνθεση. Στη φύση, η χλωροφύλλη διαδραματίζει κομβικό ρόλο στη διαδικασία βοηθώντας τα φυτά να μετατρέψουν διοξείδιο του άνθρακα και νερό, με τη χρήση του ηλιακού φωτός, σε οξυγόνο και γλυκόζη. Ωστόσο, οι επιστήμονες λένε ότι η διαδικασία είναι σχετικά αναποτελεσματική. Στην πραγματικότητα, η νέα προσέγγιση προσπαθεί να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας εφοδιάζοντας τα βακτήρια με ηλιακούς πίνακες.

Μελετώντας παλιά βιβλία μικροβιολογίας, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι κάποια βακτήρια έχουν φυσική άμυνα έναντι του καδμίου, του υδραργύρου και του μολύβδου που τους επιτρέπει να μετατρέπουν τα βαρέα μέταλλα σε ένα σουλφίδιο που στην πραγματικότητα δεν είναι άλλο από ένας απειροελάχιστος ημιαγωγός στην επιφάνειά τους.

«Είναι εκπληκτικά απλή η φυσική ικανότητα των βακτηρίων, απλώς δεν το είχαμε προσέξει ποτέ», λέει ο δρ Κέλσεϊ Σακιμότο του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. «Τα αναπτύσσουμε και μετά προσθέτουμε λίγο κάδμιο και φυσικά παράγουν κρυστάλλους σουλφιδίου του καδμίου που δημιουργούν συσσωματώματα στο εξωτερικό του σώματός τους. Μεγαλώνουμε τα βακτήρια μέσα σε υγρό και προσθέτουμε μικρές ποσότητες διαλύματος καδμίου και μετά λίγες ημέρες έχουμε αυτούς τους καταπληκτικούς φωτοσυνθετικούς οργανισμούς. Στην πραγματικότητα είναι πολύ απλή χημεία».

Τα νέα ενισχυμένα βακτήρια παράγουν οξικό οξύ, στην πραγματικότητα ξίδι, από το διοξείδιο του άνθρακα, το νερό και το ηλιακό φως. Εχουν απόδοση που φτάνει στο 80%, τετραπλάσια, δηλαδή, από τα ηλιακά κάτοπτρα που κυκλοφορούν στο εμπόριο και περισσότερο από έξι φορές τα επίπεδα της χλωροφύλλης.

«Εκτιμούμε πολύ την αξία αυτών των βακτηρίων και την ικανότητά τους να παράγουν οξικό άλας, γιατί μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε προκειμένου να κατασκευάσουμε πιο ενδιαφέροντα προϊόντα», καταλήγει ο δρ Σακιμότο.

http://physicsgg.me/2017/08/23/%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%8d%ce%b1%cf%83%ce%b1%ce%bd-%ce%b2%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%83%ce%ac%ce%b9%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b3%ce%ba/

 

 

 

«Όχι» στην ανάπτυξη ρομπότ - δολοφόνων λένε οι ειδικοί. :cheesy:

Τουλάχιστον 100 ειδικοί σε θέματα ρομποτικής παροτρύνουν, σε επιστολή που απέστειλαν πρόσφατα στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, να αναληφθεί άμεση δράση για την αποτροπή ανάπτυξης «ρομπότ δολοφόνων».

Σε ανοιχτή επιστολή προς τον ΟΗΕ, μια ομάδα των 116 ειδικών σε θέματα ρομποτικής -συμπεριλαμβανομένου του Elon Musk της Tesla και του Mustafa Suleyman της Google- ζητούν από τον Οργανισμό να λάβει δράση κατά των «όπλων του τρόμου».

«Εάν αναπτυχθούν, θα επιτρέψουν τη διεξαγωγή ένοπλων συγκρούσεων σε μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι έχει δει μέχρι τώρα ο κόσμος και σε χρονικά πλαίσια ταχύτερα από ό,τι μπορούν να κατανοήσουν οι άνθρωποι» αναφέρεται στην επιστολή.

«Αυτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν επίσης όπλα για την ενίσχυση της τρομοκρατίας, όπλα τα οποία τρομοκράτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν εναντίον αθώων πληθυσμών και όπλα τα οποία θα μπορούσαν να παραβιάσουν χάκερ, ώστε αυτά να "συμπεριφέρονται" με ανεπιθύμητους τρόπους» επισημαίνεται.

Όπως αναφέρει στο δημοσίευμά του το BBC, το ύφος της επιστολής έχει επιτακτικό χαρακτήρα, αφού οι ειδικοί προειδοποιούν ότι «δεν απομένει πολύς χρόνος για δράση», καθώς και ότι «μόλις ανοίξει το "Κουτί της Πανδώρας" θα είναι δύσκολο να κλείσει».

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500158762

cyborgbacter-1.thumb.png.79eec529b1f447ca1620759de03c6609.png

070DB400DE1ED2471E5E35093281EF3A.jpg.61dee1244ba4c5c62fe36ac472e809ce.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δεκάδες gigabits ανά δευτερόλεπτο: Επαναστατικό τσιπ ανοίγει τον δρόμο για ηλεκτρονικά νέας γενιάς. :cheesy:

Ένα πρωτοποριακό, υψηλών συχνοτήτων ηλεκτρονικό τσιπ, ικανό για μετάδοση δεκάδων gigabits δεδομένων ανά δευτερόλεπτο- αφήνοντας πίσω κατά πολύ τις ταχύτερες συνδέσεις Ίντερνετ που υπάρχουν σήμερα- ανέπτυξαν μηχανικοί του University of California, Davis.

Ο Ομίντ Μομένι, βοηθός καθηγητής ηλεκτρολογίας και μηχανολογίας υπολογιστών στο UC Davis και ο διδακτορικός φοιτητής Χοσεΐν Τζαλίλι σχεδίασαν το τσιπ χρησιμοποιώντας ένα σύστημα κεραίας phased array: Τα συστήματα αυτά διοχετεύουν την ενέργεια από πολλαπλές πηγές σε μία και μόνη ακτίνα, η οποία μπορεί να στοχευθεί σε συγκεκριμένο σημείο. Όπως σημειώνει ο Μομένι, τα phased arrays είναι δύσκολα στη δημιουργία, ειδικά σε υψηλότερες συχνότητες, υπογραμμίζοντας πως «είμαστε οι πρώτοι που πετύχαμε τόσο μεγάλο bandwidth σε αυτή τη συχνότητα».

Το πρωτότυπο που έφτιαξαν οι Μομένι και Τζαλίλι λειτουργεί επιτυχώς στα 370 GHz με 52 GHz bandwidth. Συγκριτικά, τα ραδιοκύματα FM εκπέμπουν μεταξύ 87,5 και 108 MΗz, ενώ τα δίκτυα 4G και LTE λειτουργούν γενικά μεταξύ των 800 MHz και των 2,6 Ghz, με μέχρι και 20 MHz bandwidth.

Τα περισσότερα σημερινά ηλεκτρονικά είναι σχεδιασμένα να λειτουργούν σε χαμηλότερες συχνότητες. Ωστόσο, η αυξανόμενη ζήτηση για ταχύτερες επικοινωνίες, και οι νέες και ανερχόμενες εφαρμογές αισθητήρων και imaging επιτάσσουν την ανάπτυξη τεχνολογιών που λειτουργούν σε υψηλότερες συχνότητες.

Όπως επισημαίνει ο Μομένι, θεωρητικά, τα δίκτυα 4G έχουν φτάσει στο όριό τους όσον αφορά στο data rate. «Καθώς συνεχίζουμε να μεταβαίνουμε σε συστήματα όπως το cloud computing και τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας νέας γενιάς, η ανάγκη για ταχύτητα αυξάνεται. Υψηλότερες ταχύτητες σημαίνουν περισσότερο bandwidth, και περισσότερο bandwidth σημαίνει υψηλότερο data rate».

Τα μελλοντικά σχέδια των ερευνητών περιλαμβάνουν ενσωμάτωση του τσιπ σε συστήματα imaging και τηλεπικοινωνιών. Το τσιπ παρουσιάστηκε στην IEEE International Solid-State Circuits Conference νωρίτερα μέσα στο έτος.

http://www.naftemporiki.gr/story/1271390/dekades-gigabits-ana-deuterolepto-epanastatiko-tsip-anoigei-ton-dromo-gia-ilektronika-neas-genias

15.jpg.8c5e800605e708ae6fbaf21e9eb742a4.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

European XFEL: Σε λειτουργία το ισχυρότερο λέιζερ ακτίνων-Χ στον κόσμο. :cheesy:

Το ισχυρότερο στον κόσμο λέιζερ ακτίνων-Χ, το ευρωπαϊκό XFEL (European X-ray Free Electron Laser), άρχισε επίσημα τη λειτουργία του στο Αμβούργο της Γερμανίας, την Παρασκευή.

Με κόστος κατασκευής σχεδόν 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ, η νέα επιστημονική υποδομή θα χρησιμοποιηθεί για τη μελέτη της ατομικής δομής της έμβιας και άβιας ύλης (κυττάρων, ιών, μετάλλων κ.α.). Χάρη στο νέο λέιζερ, που αποτελεί ταυτόχρονα κάμερα υψηλής ταχύτητας και μικροσκόπιο, θα καταστεί εφικτή η δημιουργία εικόνων και φιλμ του νανόκοσμου. Μεταξύ άλλων, θα επιτραπεί για πρώτη φορά η βιντεοσκόπηση σε πραγματικό χρόνο των χημικών δεσμών τη στιγμή που δημιουργούνται ή διασπώνται.

Το νέο πανίσχυρο λέιζερ θα επιτρέψει στους επιστήμονες να δουν πιο λεπτομερείς από κάθε άλλη φορά εικόνες της μοριακής δομής νέων υλικών και φαρμάκων, καθώς και διαφόρων χημικών και βιοχημικών αντιδράσεων. Οι επιστήμονες ευελπιστούν έτσι να κάνουν νέες ανακαλύψεις, που θα οδηγήσουν σε νέες βιοϊατρικές θεραπείες, νέα φάρμακα (π.χ. αντιβιοτικά) και νέα υλικά (π.χ. νέες σκληρότερες μορφές διαμαντιών).

Έντεκα χώρες συμμετέχουν ως αρχικά μέλη στην ερευνητική κοινοπραξία του XFEL (Γερμανία, Ρωσία, Δανία, Γαλλία, Ουγγαρία, Ιταλία, Πολωνία, Σλοβακία, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία), ενώ και άλλες αναμένεται να προστεθούν τα επόμενα χρόνια.

Κεντρικό ρόλο στη δημιουργία του European XFEL, που χρειάσθηκε περίπου οκτώ χρόνια για να δημιουργηθεί, έχει το γερμανικό ερευνητικό κέντρο DESY (Deutsches Elektronen-Synchrotron), το οποίο είναι και ο μεγαλύτερος μέτοχος του λέιζερ, έχοντας καταβάλει το 58% του κόστους, ενώ ακολουθεί σε συμβολή η Ρωσία με 27%.

Το European XFEL είναι το μεγαλύτερο και ισχυρότερο από τα παρόμοια λέιζερ ακτίνων-Χ που υπάρχουν στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία και αλλού. Το νέο λέιζερ έχει μήκος 3,4 χιλιομέτρων και το μεγαλύτερο μέρος του (τα 2,1 χλμ.) βρίσκεται μέσα σε ένα υπόγειο τούνελ σε βάθος 38 μέτρων. Ουσιαστικά πρόκειται για τον πιο μεγάλο, ισχυρό και εξελιγμένο γραμμικό επιταχυντή παγκοσμίως, που επιταχύνει ελεύθερα ηλεκτρόνια σχεδόν στην ταχύτητα του φωτός, σε θερμοκρασία μείον 271 βαθμών Κελσίου (δύο μόλις βαθμούς πάνω από το απόλυτο μηδέν).

Το φως του είναι περίπου ένα δισεκατομμύριο φορές πιο έντονο από το φως που παράγουν οι παραδοσιακές πηγές ακτίνων-Χ (οι επιταχυντές-σύγχροτρα). Το φως του XFEL έχει μήκος κύματος περίπου 0,05 νανομέτρων (δισεκατομμυριοστών του μέτρου) και συχνότητα 27.000 παλμών ανά δευτερόλεπτο. Κάθε παλμός διαρκεί μόλις 50 femtoseconds και περιέχει τρισεκατομμύρια φωτόνια ακτίνων-Χ.

Ήδη η ζήτηση εκ μέρους διαφόρων ερευνητών είναι μεγάλη για να διεξάγουν μελέτες και πειράματα στις εγκαταστάσεις του XFEL. Οι ενδιαφερόμενοι επιστήμονες διαφόρων ερευνητικών πεδίων (και από την Ελλάδα) θα μπορούν να υποβάλουν τα αιτήματά τους για να πραγματοποιήσουν βιολογικά, χημικά και φυσικά πειράματα.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500159976

08032B749AA2C52560A238FFA27227EE.jpg.cbf37acfaedc5160d6a940cc98ce06c3.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Παγωμένα μόρια, σκληροί δίσκοι! :cheesy:

Θα μπορούσε ο σκληρός δίσκος του κινητού σας να χωρέσει εκατό φορές περισσότερα δεδομένα χωρίς το μέγεθός του να χρειαστεί να αυξηθεί ούτε κατά ένα χιλιοστό; Νέα μελέτη βρετανών επιστημόνων δείχνει ότι στο κοντινό μέλλον κάτι τέτοιο μπορεί να είναι εφικτό χάρη στην αποθήκευση δεδομένων σε μεμονωμένα μόρια. Η δυνατότητα αυτή εξετάζεται εδώ και δύο δεκαετίες, αλλά ο βασικός απαγορευτικός παράγοντας ως τώρα ήταν ότι, για να αποκτήσουν μνήμη, τα μόρια θα πρέπει να μπουν σε... βαθιά κατάψυξη. Με τη νέα μέθοδο που ανέπτυξαν οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ πέτυχαν ωστόσο να ανεβάσουν τις θερμοκρασίες σε πιο «προσιτά» επίπεδα. Ετσι, για πρώτη φορά μπορούμε να πούμε ότι ερχόμαστε πραγματικά ένα βήμα πιο κοντά στα μόρια-σκληρούς δίσκους που θα μπορούν να αποθηκεύουν πάνω από 5.000 κινηματογραφικές ταινίες σε έναν χώρο όσο ένα νόμισμα των 50 λεπτών.

Ζητείται μικρότερος σκληρός

Η αποθήκευση της πληθώρας των ψηφιακών πληροφοριών που κατακλύζουν καθημερινά τη ζωή μας είναι ένα πρόβλημα το οποίο απασχολεί έντονα τους ειδικούς τα τελευταία χρόνια. Αφενός ο διαρκώς αυξανόμενος όγκος τους, που απαιτεί ολοένα και μεγαλύτερους χώρους για τη στέγαση των βάσεων δεδομένων που «στηρίζουν» τα δίκτυα του πλανήτη, αφετέρου οι απαιτήσεις της αγοράς, που ζητεί όλο και λεπτότερες και μικρότερες συσκευές, πιέζουν συνεχώς για την ανάπτυξη βελτιωμένων σκληρών δίσκων οι οποίοι θα μπορούν να αποθηκεύουν περισσότερα δεδομένα, αλλά θα έχουν μικρότερο όγκο.

Σε μια πιο προχωρημένη εκδοχή ορισμένοι επιστήμονες εξετάζουν αυτή τη δυνατότητα στη νανοκλίμακα, προσπαθώντας να αποθηκεύσουν πληροφορίες σε μικροσκοπικούς δίσκους από γυαλί ή ακόμη και σε DNA βακτηρίων. Μια οδός η οποία διερευνάται σε αυτό το πλαίσιο είναι και αυτή των μεμονωμένων μορίων, κυρίως από μέταλλα της ομάδας των λανθανιδών - σπάνιες γαίες οι οποίες αυτή τη στιγμή χρησιμοποιούνται στα έξυπνα κινητά, τις ταμπλέτες και πολλές άλλες συσκευές καθημερινής χρήσης. Ωστόσο, αν και θεωρητικά οι λανθανίδες προσφέρονται για να λειτουργήσουν ως μόρια-σκληροί δίσκοι, στην πράξη οι επιστήμονες συναντούν δυσκολίες. Η πιο σημαντική είναι ότι, για να μπορέσουν να αποθηκεύσουν πληροφορίες με τρόπο ο οποίος να είναι λειτουργικός, τα μόρια θα πρέπει να αποκτήσουν «μαγνητική μνήμη» ή καλύτερα «μαγνητική υστέρηση», για να χρησιμοποιήσουμε την επιστημονική ορολογία.

Η μαγνητική υστέρηση

Οι μαγνήτες παίζουν κεντρικό ρόλο στην αποθήκευση δεδομένων. Στους σημερινούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές οι σκληροί δίσκοι περιλαμβάνουν πολλές μικρές μαγνητισμένες περιοχές στις οποίες αποθηκεύονται δεδομένα υπό τη μορφή ψηφίων (1 ή 0, ένα bit πληροφορίας). Οπως όλοι οι μαγνήτες, αυτές οι περιοχές έχουν έναν βόρειο και έναν νότιο πόλο (οι οποίοι αντιπροσωπεύουν αντίστοιχα το 1 ή το 0) και κωδικοποιούν τα δεδομένα αλλάζοντας τον προσανατολισμό του μαγνητικού πεδίου τους - όταν δηλαδή «δείχνουν» π.χ. τον βόρειο πόλο τους αυτό σημαίνει 1, ενώ το αντίστροφο σημαίνει 0. Χάρη στο φαινόμενο της μαγνητικής υστέρησης, από τη στιγμή που οι μαγνητικές περιοχές θα λάβουν έναν προσανατολισμό, δεν τον ξεχνούν ποτέ. Ετσι, η μνήμη του σκληρού δίσκου δεν σβήνεται όταν σβήνουμε τον υπολογιστή.

«Η υστέρηση είναι ένα φαινόμενο μνήμης το οποίο επιτρέπει σε κάτι να βρίσκεται σε δύο διαφορετικές καταστάσεις υπό τις ίδιες συνθήκες» εξηγεί στο «Βήμα» ο Νίκολας Τσίλτον, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και πρώτος συγγραφέας της μελέτης η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature». «Ειδικά η μαγνητική υστέρηση σημαίνει ότι ένας μαγνήτης μπορεί να τεθεί σε έναν από τους δύο προσανατολισμούς του - έτσι αποθηκεύονται τα ψηφιακά δεδομένα με τη χρήση μαγνητών». Οι συμβατικοί μαγνήτες που χρησιμοποιούνται αυτή τη στιγμή είναι, όπως αναφέρει, μέταλλα ή κράματα μετάλλων όπως ο μαγνητίτης, τα οποία επιδεικνύουν μαγνητική υστέρηση - και άρα διατηρούν τη μνήμη τους - σε θερμοκρασία δωματίου.

Μνήμη στην κατάψυξη

Τα μεμονωμένα μόρια ωστόσο δεν έχουν τόσο καλή μνήμη. Δεν διατηρούν τον μαγνητικό προσανατολισμό τους παρά μόνον όταν «κλειστούν» μέσα σε μαγνητικό πεδίο ή όταν καταψυχθούν σε πάρα πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Ετσι, με βάση τα ως τώρα ερευνητικά αποτελέσματα, δεν φαίνονταν να είναι κατάλληλοι υποψήφιοι για την αποθήκευση δεδομένων. Η ομάδα από το Μάν-τσεστερ ήρθε να ανατρέψει τα δεδομένα ανεβάζοντας σημαντικά τη θερμοκρασία στην οποία ένα μεμονωμένο μόριο μπορεί να διατηρήσει τη μαγνητική μνήμη του. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές κατόρθωσαν να μετατρέψουν μόρια δυσπροσίου (σπάνια γαία από την ομάδα των λανθανιδών) σε μεμονωμένα μόρια-μαγνήτες που επιδεικνύουν μαγνητική υστέρηση στους -213 βαθμών Κελσίου.

Αν και πάρα πολύ χαμηλή, η θερμοκρασία αυτή δεν είναι άπιαστη έξω από το εργαστήριο. Αντιθέτως, πλησιάζει πολύ αυτή του υγρού αζώτου (-196 βαθμοί Κελσίου), το οποίο είναι σχετικά οικονομικό και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε πραγματικές συνθήκες για να ψυχράνει τους servers σε μεγάλα κέντρα δεδομένων όπως εκείνα της Google ή της Amazon. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος για τον οποίο η συγκεκριμένη μελέτη θεωρείται η πρώτη απόδειξη ότι τα μόρια-σκληροί δίσκοι μπορεί να γίνουν πραγματικότητα μέσα στα επόμενα χρόνια.

Θεαματική συμπύκνωση πληροφοριών

Μια τέτοια εξέλιξη θα φέρει πραγματική επανάσταση στην αποθήκευση δεδομένων αφού οι χώροι που θα απαιτούνται για την αποθήκευση πληροφοριών θα συρρικνωθούν θεαματικά. «Το μόριό μας έχει διάμετρο περίπου δύο νανομέτρων» λέει ο κ. Τσίλτον. «Μπορούμε δηλαδή να φθάσουμε θεωρητικά σε πυκνότητα αποθήκευσης περίπου 30 terabits ανά τετραγωνικό εκατοστό». Για να το φέρουμε σε πιο καθημερινά επίπεδα, αυτό σημαίνει ότι με τις μοριακές τεχνολογίες μνήμης θα μπορούσαμε να αποθηκεύσουμε 3.840 GB σε ένα τετραγωνικό εκατοστό - πυκνότητα δεδομένων 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή που επιτυγχάνουν οι σημερινές τεχνολογίες.

Για τα μεγάλα κέντρα δεδομένων αυτό σημαίνει τεράστια οικονομία χώρου, χρημάτων και ενέργειας. Για παράδειγμα, η Google έχει να επεξεργαστεί κατά μέσο όρο 40 εκατομμύρια αναζητήσεις το δευτερόλεπτο, δηλαδή 3,5 δισεκατομμύρια αναζητήσεις την ημέρα ή 1,2 τρισεκατομμύρια αναζητήσεις τον χρόνο. Αυτό επιτυγχάνεται με 15 κέντρα δεδομένων σε όλον τον πλανήτη τα οποία, σύμφωνα με περυσινή ανακοίνωση, διέθεταν περίπου 2,5 εκατομμύρια servers. Ο αριθμός αυτός αναμενόταν να αυξηθεί ενώ τόσο η Google και η Amazon όσο και άλλες εταιρείες με μεγάλα κέντρα δεδομένων βρίσκονται σε διαρκή αναζήτηση τρόπων ώστε όχι μόνο να επεκτείνουν τις εγκαταστάσεις τους αλλά και να μπορέσουν να τις συντηρούν με λογικές δαπάνες σε χρήματα και ενέργεια. Η «μοριακή λύση» θα ήταν λοιπόν σωτήρια.

Αρκεί οι επιστήμονες να μπορέσουν να περάσουν στο επόμενο στάδιο που θα επιτρέψει την εφαρμογή της μεθόδου στην πράξη - κάτι το οποίο πλέον θεωρούν ότι δεν θα αργήσει να συμβεί. «Δείξαμε ότι ένα μεμονωμένο μόριο μπορεί να αποθηκεύσει δεδομένα σε εφικτές θερμοκρασίες» λέει στο «Βήμα» ο Ντέιβιντ Μιλς, καθηγητής στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ και επικεφαλής της μελέτης. «Το μόριο αυτό είναι ωστόσο εξαιρετικά ευαίσθητο στον αέρα και στην υγρασία και δεν προσφέρεται τόσο πολύ για να εναποτεθεί σε μια επιφάνεια ώστε να χρησιμοποιηθεί σε εφαρμογές στον πραγματικό κόσμο, έξω από το εργαστήριο. Παρ' όλα αυτά, βασιζόμενοι στον σχεδιασμό αυτού του μορίου μπορούμε πλέον να στοχεύσουμε σε άλλα μόρια τα οποία θα είναι πιο κατάλληλα για να εναποτεθούν σε μια επιφάνεια, κάτι το οποίο θα αποτελέσει το επόμενο βήμα ώστε να φθάσει η τεχνολογία στον καταναλωτή».

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=899396

8408D3CCF3150D616977D9FEF264373C.jpg.4807ae2ae73dac188b242b518d935377.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ερευνητές από την Ισπανία με επικεφαλής έναν Έλληνα δημιούργησε πρωτοποριακή κάμερα που βλέπει το «αόρατο» :cheesy:

Ερευνητές στην Ισπανία, με επικεφαλής έναν Έλληνα ηλεκτρολόγο μηχανικό, δημιούργησαν τον πρώτο στον κόσμο αισθητήρα εικόνας CMOS που ενσωματώνει γραφένιο και κβαντικές τελείες, πράγμα που επιτρέπει στην κάμερα να βλέπει ταυτόχρονα στο ορατό και στο αόρατο (υπέρυθρο και υπεριώδες) τμήμα του φάσματος.

Εδώ και 40 χρόνια, η μικροηλεκτρονική και τα συστήματα εικόνας έχουν κάνει τεράστιες προόδους χάρη στη χρήση του πυρίτιου και της τεχνολογίας κυκλωμάτων CMOS (Complementary Metal-Oxide Semiconductors) (συμπληρωματικοί ημιαγωγοί μεταλλικού οξειδίου), ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τη δημιουργία μικρών, ισχυρών και φθηνών «τσιπ» για υπολογιστές, «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα, ψηφιακές κάμερες (με ανάλυση πάνω από 100 megapixels) και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές.

Όμως, έως τώρα υπήρχε μεγάλη τεχνική δυσκολία να συνδυαστεί η τεχνολογία κατασκευής ολοκληρωμένων κυκλωμάτων (τσιπ ή μικροεπεξεργαστών) CMOS με άλλα ηλεκτρο-οπτικά υλικά πέρα από το πυρίτιο. Το σοβαρό αυτό εμπόδιο τώρα υπερκεράστηκε, καθώς για πρώτη φορά δημιουργήθηκε ένα τσιπάκι (φωτοτρανζίστορ) CMOS με γραφένιο αντί για πυρίτιο.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Φωτονικών Επιστημών (ICFO) στη Βαρκελώνη, με επικεφαλής τον καθηγητή Γεράσιμο Κωνσταντάτο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο κορυφαίο διεθνώς περιοδικό φωτονικής «Nature Photonics» (μάλιστα επρόκειτο για το κεντρικό θέμα στο εξώφυλλο), δημιούργησαν την πρώτη ψηφιακή κάμερα με αισθητήρα εικόνας υψηλής ανάλυσης CMOS, που διαθέτει χιλιάδες φωτοανιχνευτές με βάση το γραφένιο αντί για το πυρίτιο, καθώς και κβαντικές τελείες.

Ο νέος αισθητήρας εικόνας CMOS διαθέτει μια διάταξη 388 επί 288 φωτοανιχνευτών γραφένιου-κβαντικών τελειών. Η πρωτοποριακή κάμερα είναι τόσο ευαίσθητη, που «βλέπει» την ίδια στιγμή στο ορατό, στο υπέρυθρο και στο υπεριώδες τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, «πιάνοντας» το φως από τα 300 έως σχεδόν τα 2.000 νανόμετρα, κάτι που ποτέ έως τώρα δεν είχε καταστεί δυνατό με τους υπάρχοντες αισθητήρες εικόνας.

Το «πάντρεμα» του γραφένιου με τα «τσιπάκια» CMOS αναμένεται να οδηγήσει σε πληθώρα οπτοηλεκτρονικών εφαρμογών, όπως μετάδοση δεδομένων, νυχτερινή όραση, έλεγχος τροφίμων και φαρμάκων, ανίχνευση πυρκαγιών, όραση σε ακραίες καιρικές συνθήκες, κάμερες ασφαλείας, αισθητήρες αυτοκινήτων, ιατρικοί αισθητήρες, περιβαλλοντικοί αισθητήρες κ.α.

Ο νέος αισθητήρας εικόνας από γραφένιο και κβαντικές τελείες είναι εύκολος και φθηνός στην κατασκευή του σε συνθήκες δωματίου, πράγμα που σημαίνει ότι θα είναι δυνατό να παραχθεί βιομηχανικά με χαμηλό κόστος.

Οι ερευνητές χρηματοδοτήθηκαν από το μεγάλο ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την αξιοποίηση του γραφένιου (European Graphene Flagship), την ισπανική και την καταλανική κυβέρνηση, καθώς και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC). Ήδη ετοιμάζονται να κατοχυρώσουν τις σχετικές πατέντες και να φέρουν τη νέα τεχνολογία στην αγορά.

Το Ινστιτούτο Φωτονικών Επιστημών (ICFO) δημιουργήθηκε το 2002 από την κυβέρνηση και το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Καταλονίας ως ερευνητικό κέντρο αριστείας στις επιστήμες και τεχνολογίες του φωτός και σήμερα είναι από τα κορυφαία στον τομέα του. Βρίσκεται στο Μεσογειακό Πάρκο Τεχνολογίας της Βαρκελώνης και διαθέτει περίπου 400 ερευνητές.

Ένας από αυτούς είναι ο ερευνητικός καθηγητής Γ. Κωνσταντάτος, ο οποίος αποφοίτησε από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Η/Υ του Πανεπιστημίου Πατρών (2001) και πήρε το διδακτορικό του από το αντίστοιχο τμήμα του Πανεπιστημίου του Τορόντο στον Καναδά (2008), όπου πραγματοποίησε και μεταδιδακτορική έρευνα. Από το 2009 είναι καθηγητής και επικεφαλής ερευνητικής ομάδας στο ICFO.

http://www.pronews.gr/epistimes/tehnologia/631156_ereynites-apo-tin-ispania-me-epikefalis-enan-ellina-dimioyrgise

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Υπολογιστές με ανθρώπινο μυαλό. :cheesy:

« Περιμένουμε πάρα πολλά από τους υπολογιστές σήμερα. Θα πρέπει να έχουν την ικανότητα να μιλούν μαζί μας, να αναγνωρίζουν τα πάντα, από πρόσωπα μέχρι διαφορετικά είδη λουλουδιών και, ίσως, σύντομα, να τους ζητήσουμε να οδηγούν και τα αυτοκίνητά μας. Όλες αυτές οι δυνατότητες, που επιτυγχάνονται μέσω της Τεχνητής Νοημοσύνης, απαιτούν μια τεράστια ποσότητα υπολογιστικής μνήμης, η οποία υπερβαίνει τα όρια και την αντοχή ακόμα και των πιο εξελιγμένων μηχανών », σημειώνει ο Cade Metzσε πρόσφατο άρθρο στην εφημερίδα The New York Times.

Με ποιο τρόπο μπορούν να ξεπεραστούν τέτοιου είδους δυσκολίες ; Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρίες τεχνολογίας στον κόσμο προσπαθούν να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες ανάγκες της εποχής, μελετώντας παραδείγματα από τη Βιολογία. Επανεξετάζουν τη φύση των ηλεκτρονικών υπολογιστών για να δημιουργήσουν νέου τύπου μηχανές. Η λειτουργία τους θα μοιάζει με εκείνη του ανθρώπινου εγκεφάλου, στον οποίο ένα κεντρικό στέλεχος ελέγχει το νευρικό σύστημα και συνδέεται με διαφόρων ειδών λειτουργίες, όπως είναι η ακοή και η όραση.

« Πρόκειται για τεράστια αλλαγή», τονίζει ο John Hennessy, πρώην πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Stanford. Και προσθέτει, «ότι αυτή η προσέγγιση είναι εξοντωτική, καθώς οι επιστήμονες προσπαθούν να επανασχεδιάσουν την αρχιτεκτονική του συστήματος λειτουργίας των υπολογιστών». Η διαδικασία δεν είναι απλή ούτε εύκολη. Τα συστήματα που βασίζονται σε νευρωνικά δίκτυα είναι ικανά να μαθαίνουν μόνα τους και εξελίσσονται γρήγορα, αφού δεν βασίζονται σε προγραμματιστές που γράφουν ατέλειωτους κώδικες για να εξηγούν στο σύστημα πώς πρέπει να συμπεριφέρεται.

Η μεταφορά μιας ανάλογης λειτουργίας στον κόσμο των υπολογιστών, η οποία θα τους επιτρέπει να αναγνωρίζουν λέξεις με τον τρόπο των ανθρώπων, απαιτεί αδιάκοπη εκπαίδευση των μηχανών, διαρκείς αλλαγές στους αλγόριθμους, τεράστια υπολογιστική ισχύ, πολύ χρόνο και χρήμα.

Περισσότερο από μισό αιώνα, οι κατασκευαστές ηλεκτρονικών υπολογιστών έχτιζαν τα συστήματά τους γύρω από ένα ενιαίο τσιπ, σαν αυτά που υπάρχουν, σήμερα, στους φορητούς υπολογιστές και στα έξυπνα τηλέφωνά μας. Τώρα, οι μηχανικοί υπολογιστών δημιουργούν περισσότερο πολύπλοκα συστήματα. Διαιρούν το έργο τους σε μικρότερα μέρη και αξιοποιούν εξειδικευμένα τσιπ που καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια.

Οι νέοι υπολογιστές μιμούμενοι, κατά κάποιον τρόπο, το βιολογικό σχεδιασμό του εγκεφάλου, μπορούν να βελτιώσουν την ταχύτητα εξέλιξης στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης. Έτσι, ο στόχος να κινηθούν κάποια μέρα οι μηχανές με αυτονομία στον φυσικό κόσμο είναι πλέον ορατός.

http://physicsgg.me/2017/09/18/%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ad%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%b9%ce%bd%ce%bf-%ce%bc%cf%85%ce%b1%ce%bb%cf%8c/

neur.png.1c0190b3d1e5127afaed397eafe257f4.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

«Μαγική σκόνη» για νέα γενιά υπερυπολογιστών. :cheesy:

Ερευνητές από τη Μ. Βρετανία και τη Ρωσία έδειξαν επιτυχώς πως ένας τύπος «μαγικής σκόνης» που συνδυάζει φως και ύλη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επίλυση πολύπλοκων προβλημάτων και θα μπορούσε μακροπρόθεσμα να ξεπεράσει τις δυνατότητες και των πιο ισχυρών υπερυπολογιστών, σύμφωνα με ανακοίνωση του University of Cambridge.

Οι ερευνητές του Κέμπριτζ και των πανεπιστημίων του Σαουθάμπτον και του Κάρντιφ, σε συνεργασία με επιστήμονες του Ινστιτούτου Επιστήμης και Τεχνολογίας Σκολκόβο στη Ρωσία, χρησιμοποίησαν κβαντικά σωματίδια γνωστά με την ονομασία «πολαριτόνια» (polaritons)- είναι κατά το ήμισυ φως και κατά το ήμισυ ύλη- ως ένα είδους «φάρου» που υποδεικνύει την απλούστερη λύση σε πολύπλοκα προβλήματα. Ο νέος αυτός σχεδιασμός θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για έναν νέο τύπο υπολογιστή ο οποίος θα είναι σε θέση να λύνει προβλήματα τα οποία επί της παρούσης δεν λύνονται, σε τομείς όπως η βιολογία, τα χρηματοοικονομικά, τα ταξίδια στο διάστημα κλπ.

Η σημερινή τεχνολογική πρόοδος βασίζεται σε μια απλή αρχή: Τη δυνατότητα εύρεσης της βέλτιστης δυνατής λύσης με τα λιγότερα δυνατά βήματα. Κατ'αντιστοιχία πρόκειται για μια διαδικασία ανάλογη με την εύρεση του χαμηλότερου σημείου σε ένα ορεινό τοπίο, γεμάτο με κοιλάδες, χαράδρες κλπ. Η ομάδα των ερευνητών έκαναν κάτι αντισυμβατικό: Αντί να «κινούνται» στην περιοχή ψάχνοντας για το χαμηλότερο σημείο, γέμισαν την περιοχή με μια «μαγική σκόνη» η οποία «λάμπει» μόνο στο πιο χαμηλό σημείο.

«Πριν από λίγα χρόνια, η καθαρά θεωρητική μας προσέγγιση ως προς το πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο είχε απορριφθεί από τρία επιστημονικά περιοδικά...οπότε έπρεπε να το κάνουμε μόνοι μας» λέει η Ναταλία Μπερλόφ, πρώτη συντάκτης της έρευνας.

Τα πολαριτόνια της «μαγικής σκόνης» δημιουργούνται ρίχνοντας ακτίνα λέιζερ σε στρώματα επιλεγμένων ατόμων (γάλλιο, αρσενικό, ίνδιο, αλουμίνιο). Τα ηλεκτρόνια σε αυτά τα στρώματα απορροφούν και εκπέμπουν φως συγκεκριμένου χρώματος. Τα πολαριτόνια είναι δέκα χιλιάδες φορές φωτεινότερα, και μπορούν να επιτύχουν επαρκείς πυκνότητες για τη δημιουργία μιας νέας κατάστασης ύλης, γνωστή ως «συμπύκνωμα Μπόζε- Αϊνστάιν», όπου οι κβαντικές φάσεις των πολαριτονίων συγχρονίζονται και δημιουργούν ένα και μόνο μακροσκοπικό κβαντικό αντικείμενο το οποίο είναι δυνατόν να εντοπιστεί μέσω μετρήσεων φωτεινότητας. Το επόμενο ερώτημα ήταν η δημιουργία ενός «τοπίου» που αντιστοιχεί στη λειτουργία/ πρόβλημα προς επίλυση, όπου τα πολαριτόνια θα συμπυκνώνονταν στο χαμηλότερο σημείο, το οποίο επίλυσαν μέσω δημιουργίας πολύπλοκων μοντέλων. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία πολαριτονίων στις κορυφές ενός αυθαίρετου γραφήματος: Καθώς τα πολαριτόνια συμπυκνώνονται, οι κβαντικές τους φάσεις διευθετούνται έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στο ελάχιστο δυνατόν της επιδιωκόμενης λειτουργίας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Παύλο Λαγουδάκη του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον και του ρωσικού Ινστιτούτου Επιστήμης και Τεχνολογίας Σκόλκοβο (Skoltech) και την καθηγήτρια Ναταλία Μπερλόφ του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ και του Ινστιτούτου Σκόλκοβο, όπου έγιναν τα σχετικά πειράματα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature Materials". Στη μελέτη συμμετείχε ένας ακόμη Έλληνας, ο μεταδιδακτορικός ερευνητής Αλέξης Ασκητόπουλος, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Κρήτης και συνεργάτης του Λαγουδάκη.

«Είμαστε μόλις στην αρχή της εξερεύνησης των γραφημάτων πολαριτονίων για την επίλυση πολύπλοκων προβλημάτων» λέει ο καθηγητής Παύλος Λαγουδάκης (University of Southampton και Ινστιτούτο Επιστήμης και Τεχνολογίας Σκολκόβο. «Ο απώτερος στόχος είναι η δημιουργία ενός μικροτσίπ- κβαντικού εξομοιωτή που θα λειτουργεί σε συνθήκες περιβάλλοντος» προσθέτει.

Ο έλληνας επιστήμονας αποφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 2000, πήρε το διδακτορικό του στη Φυσική από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον το 2003 και πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα στο γερμανικό Πανεπιστήμιο Λούντβιχ Μαξιμίλιανς του Μονάχου πάνω στις οπτοηλεκτρονικές ιδιότητες των οργανικών ημιαγωγών.

Από το 2013 είναι διευθυντής ερευνών του Τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας και καθηγητής του Κέντρου Φωτονικής και Κβαντικών Υλικών του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον. Παράλληλα, στο Skoltech της Ρωσίας δημιούργησε και είναι επικεφαλής της Ομάδας Υβριδικής Φωτονικής. Ο Λαγουδάκης είναι πρωτοπόρος διεθνώς στο πεδίο της πολαριτονικής.

http://www.naftemporiki.gr/story/1279894/magiki-skoni-gia-nea-genia-uperupologiston

texnologia-uperupologistis.jpg.89878aae563170c989918b43861ec30a.jpg

791FBDF97AFCE77C10924B984CD8F0E5.jpg.8986aae66fc8ea2615f66d80292f125c.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Κατασκεύασαν «μοριακό ρομπότ» ικανό να κατασκευάζει μόρια. :cheesy:

Επιστήμονες του University of Manchester δημιούργησαν το πρώτο «μοριακό ρομπότ», το οποίο είναι ικανό να πραγματοποιεί βασικές εργασίες, περιλαμβανομένης και της κατασκευής άλλων μορίων.

Τα μικροσκοπικά ρομπότ, μεγέθους ενός εκατομμυριοστού του χιλιοστού, μπορούν να προγραμματιστούν να κινούν και να κατασκευάζουν φορτία σε μοριακή κλίμακα, χρησιμοποιώντας έναν μικροσκοπικό ρομποτικό βραχίονα. Το κάθε ρομπότ είναι ικανό να χειρίζεται ένα μεμονωμένο μόριο, και αποτελείται από μόλις 150 άτομα άνθρακα, υδρογόνου, οξυγόνου και αζώτου. Όπως σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση του πανεπιστημίου, εάν ένα δισεκατομμύριο δισεκατομμύρια από αυτά τα ρομπότ τοποθετηθούν το ένα πάνω στο άλλο, και πάλι θα είχαν το μέγεθος μόλις ενός κόκκου αλατιού.

Τα ρομπότ λειτουργούν πραγματοποιώντας χημικές αντιδράσεις σε ειδικά διαλύματα, οι οποίες μετά μπορούν να ελεγχθούν και να προγραμματιστούν από επιστήμονες για να πραγματοποιούν βασικές εργασίες. Στο μέλλον τέτοια ρομπότ θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται για ιατρικούς σκοπούς, ειδικές κατασκευαστικές διαδικασίες, ακόμα και την κατασκευή μοριακών εργοστασίων και γραμμών παραγωγής.

«Όλη η ύλη αποτελείται από άτομα, και αυτά είναι τα βασικά δοκιμά κομμάτια που σχηματίζουν μόρια. Το ρομπότ μας είναι κυριολεκτικά ένα μοριακό ρομπότ φτιαγμένο από άτομα, όπως μπορείτε να φτιάξετε ένα πολύ απλό ρομπότ από τουβλάκια Lego. Το ρομπότ ανταποκρίνεται σε μια σειρά από απλές εντολές, οι οποίες προγραμματίζονται μέσω χημικών οδηγιών από έναν επιστήμονα. Είναι παρόμοιο με τον τρόπο που τα ρομπότ χρησιμοποιούνται σε μια γραμμή συναρμολόγησης αυτοκινήτων…οπότε, ακριβώς όπως τα ρομπότ στο εργοστάσιο, η μοριακή μας έκδοση μπορεί να προγραμματίζεται για να τοποθετεί και να στερεώνει κομμάτια με διαφορετικούς τρόπους για να φτιάχνει διαφορετικά αντικείμενα, απλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα, σε μοριακό επίπεδο» λέει ο καθηγητής |Ντέιβιντ Λη, που ηγήθηκε της έρευνας.

Μηχανήματα τόσο μικρής κλίμακας έχουν ως αποτέλεσμα πολύ μικρότερη ζήτηση υλικών, επιτάχυνση και βελτίωση της ανάπτυξης φαρμάκων, δραματική μείωση των ενεργειακών απαιτήσεων και ταχεία αύξηση της σμίκρυνσης άλλων αντικειμένων. Όπως λέει ο καθηγητής Λη, «η μοριακή ρομποτική αντιπροσωπεύει το απόλυτο στη σμίκρυνση των συσκευών μας. Στόχος μας είναι να σχεδιάσουμε και να φτιάξουμε τις μικρότερες δυνατές μηχανές. Αυτό είναι απλά η αρχή, αλλά περιμένουμε πως μέσα σε 10 με 20 χρόνια τα μοριακά ρομπότ θα αρχίσουν να χρησιμοποιούνται για την κατασκευή μορίων και υλικών σε γραμμές παραγωγής σε μοριακά εργοστάσια».

http://physicsgg.me/2017/09/29/%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%8d%ce%b1%cf%83%ce%b1%ce%bd-%ce%bc%ce%bf%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%cf%8c-%cf%81%ce%bf%ce%bc%cf%80%cf%8c%cf%84-%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%bd%cf%8c/

robot_1920_programmableoperationofamolecularrobot.thumb.jpg.558deb06e82e3a5c1c4a3cd9fe1e6c27.jpg

robot2_1920_molecularrobot-resize2.thumb.jpg.23379c61a83ec6a27ae23eda7f761924.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Εύκαμπτο νέο τρανζίστορ για ηλεκτρονικά υψηλών επιδόσεων. :cheesy:

Ομάδα μηχανικών του University of Wisconsin- Madison δημιούργησαν το πιο αποδοτικό εύκαμπτο τρανζίστορ (κρυσταλλολυχνία) στον κόσμο- και μαζί του, μια γρήγορη, απλή και οικονομική διαδικασία παραγωγής η οποία μπορεί εύκολα να αλλάζει κλίμακα, έτσι ώστε να προσαρμόζεται σε δεδομένα εμπορικής χρήσης.

Πρόκειται για μια εξέλιξη η οποία θα μπορούσε να επιτρέψει σε κατασκευαστές να προσθέσουν «έξυπνες» ασύρματες δυνατότητες σε μεγάλες ή μικρές συσκευές και αντικείμενα, όπως wearable αισθητήρες και υπολογιστές για ανθρώπους και ζώα- οι οποίες μπορούν να κάμπτονται, να τεντώνονται και να μετακινούνται.

Τα τρανζίστορ αποτελούν βασικά δομικά κομμάτια των μοντέρνων ηλεκτρονικών- και το επίτευγμα της ομάδας του UW-Madison είναι ιδιαίτερα σημαντικά, από την άποψη ότι αποτελεί πρόοδο σε έναν βιομηχανικό στάνταρ δύο δεκαετιών: Το εξαιρετικά λεπτό τρανζίστορ BiCMOS (bipolar complementary metal oxide semiconductor), που συνδυάζει δύο διαφορετικές τεχνολογίες, σε συνδυασμό με υψηλές επιδόσεις όσον αφορά σε ταχύτητα, χαμηλή κατανάλωση ενέργειας κ.α.

«Το βιομηχανικό αυτό στάνταρ είναι πολύ καλό» λέει ο Ζενκιάνγκ (Τζακ) Μα, καθηγητής ηλεκτρολογίας- μηχανολογίας υπολογιστών του πανεπιστημίου. «Τώρα μπορούμε να κάνουμε τα ίδια πράγματα με το τρανζίστορ μας- αλλά μπορεί και να κάμπτεται».

Ο Μα και οι συνεργάτες του δημιούργησαν τα εύκαμπτα ηλεκτρονικά τους σε μια μονού κρυστάλλου νανομεμβράνη πυριτίου, σε ένα εύκαμπτο κομμάτι πλαστικού. Το «κλειδί» της όλης υπόθεσης είναι η διαδικασία που ανέπτυξαν για αυτή τη δουλειά, η οποία εξοικονομεί χρόνο και κόστος όσον αφορά στην παραγωγή των τρανζίστορ.

Όπως υποστηρίζει ο Μα, είναι αυτή ακριβώς η διαδικασία που ανοίγει τον δρόμο για χρήση των νέων αυτών τρανζίστορ στη βιομηχανία. «Η ιδέα είναι η εξάπλωση των εύκαμπτων ηλεκτρονικών. Η πλατφόρμα μεγαλώνει» αναφέρει χαρακτηριστικά.

http://www.naftemporiki.gr/story/1281387/eukampto-neo-tranzistor-gia-ilektronika-upsilon-epidoseon

 

 

Μαλακό ρομπότ- οριγκάμι. :cheesy:

Εμπνεόμενη από τα οριγκάμι με τα οποία έπαιζε μικρή, ερευνήτρια του Cape Western Reserve University ανέπτυξε ένα μαλακό ρομπότ το οποίο θα μπορούσε κάποια στιγμή να χρησιμοποιείται ως τμήμα γραμμών παραγωγής, σε εγχειρήσεις ή ακόμα και σε διαστημικές αποστολές.

Η Κιζού Λι και το εργαστήριό της έκαναν τη μετάβαση από χάρτινα ρομπότ σε μοντέλα που έχουν δημιουργηθεί μέσω 3D εκτύπωσης τα οποία μπορούν να λυγίζουν, να συστέλλονται, να προεκτείνονται και να στρεβλώνονται. Το όνομα που έχει δώσει στον πρωτοποριακό αυτό μηχανισμό είναι TWISTER (TWISted TowEr Robot), και η έμπνευση πίσω του ήταν ένας πύργος οριγκάμι του Ιάπωνα καλλιτέχνη Μιχόκο Ταχιμπάνα, που χρησιμοποιεί πολλαπλά τμήματα οριγκάμι για τη δημιουργία μιας δομής πύργου.

Σε προηγούμενες δουλειές της, χρησιμοποιώντας δομές από χαρτί, η ομάδα της Λι πρόσθεσε τρεις μικρότερες εκδοχές των πύργων αυτών στο ένα άκρο ενός μεγαλύτερου, και τα έκανε να λειτουργούν σαν τρία αντικριστά δάκτυλα, έτσι ώστε να μπορούν να πιάνουν αντικείμενα. Ενώ πραγματοποιούσαν δοκιμές με αυγά και ώριμα φρούτα, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως, όταν ασκούνταν υπερβολική δύναμη, τα δάκτυλα αυτά την απορροφούσαν κατανέμοντάς την και αλλάζοντας το σχήμα τους. Αυτή η ιδιότητα, σύμφωνα με τους ερευνητές, επιδεικνύει τις δυνατότητες του σχεδίου αυτού για τη μεταχείριση εύθραυστων αντικειμένων χωρίς να απαιτούνται ειδικοί αισθητήρες και επίβλεψη από τους ανθρώπους- χειριστές.

Η Λι πρόσφατα μετέφερε τα σχέδια TWISTER από το χαρτί σε τρισδιάστατα μοντέλα- κάτι που επέτρεψε τη δημιουργία πολύπλοκων σχεδίων οριγκάμι μέσω 3-D printing. «Μεταξύ των δυνατοτήτων για αυτό το ρομπότ είναι η μεταχείριση εύθραυστων αντικειμένων και η ευθεία αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και ρομπότ, επειδή τα ρομπότ αυτά είναι μαλακά και ασφαλή» είπε η Λι, η οποία παρουσίασε την έρευνά της στην IEEE/RSJ International Conference on Intelligent Robots and Systems στο Βανκούβερ. «Το TWISTER διαφέρει πολύ από τα ρομπότ με τα άκαμπτα σώματα» πρόσθεσε.

Σημειώνεται πως, για λόγους ασφαλείας, τα «σκληρά» ρομπότ κρατούνται μακριά από τους ανθρώπους σε εργοστάσια και γραμμές παραγωγής. «Εφόσον αυτό το ρομπότ μπορεί να φτιαχτεί από μαλακά υλικά, θα ήταν ασφαλής η χρήση του σε μια γραμμή παραγωγής δίπλα σε ανθρώπους» ανέφερε η ερευνήτρια.

Μεταξύ άλλων, η Λι, σε συνεργασία με γιατρούς, διερευνά τρόπους συρρίκνωσης του ρομπότ έτσι ώστε να είναι δυνατή η εισαγωγή του στο σώμα για ελάχιστα επεμβατικές εγχειρήσεις.

Επίσης, διερευνώνται πιθανές διαστημικές εφαρμογές- κυρίως για ρομποτικούς βραχίονες προοριζόμενους για χρήση στο διάστημα.

http://www.naftemporiki.gr/story/1281348/malako-rompot-origkami

15.jpg.a7cdd682c17cb54ebf6f3c2b946867bb.jpg

malako-rompot-origkami.jpg.18ab05ac5ac655199ed5d99d2a154252.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Επιτροπή ειδικών για τα ηθικά και κοινωνικά διλήμματα της τεχνητής νοημοσύνης. :cheesy:

Η βρετανική εταιρεία Deepmind, θυγατρική της Google, σκοπεύει να συγκεντρώσει μία ομάδα καταξιωμένων συμβούλων, οι οποίοι θα έχουν στόχο να «βοηθήσουν τους ειδικούς σε θέματα τεχνολογίας να θέσουν τις ηθικές αρχές σε εφαρμογή», στην πρόκληση της κοινωνίας να διαχειριστεί το μέλλον της με την τεχνητή νοημοσύνη.

Συγκεκριμένα, η Deepmind δημιούργησε μία νέα μονάδα ειδικών, η οποία θα επικεντρώνεται σε ηθικά και κοινωνικά ζητήματα που προκύπτουν από την ραγδαία εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης. Η νέα ομάδα θα έχει ως στόχο «να βοηθήσει την κοινωνία να προβλέψει και να κατευθύνει τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η τεχνητή νοημοσύνη στο μέλλον, ώστε η τεχνολογία να λειτουργεί προς όφελος όλων», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η εταιρεία.

Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα The Guardian, η εταιρεία έχει συγκεντρώσει την ομάδα, η οποία απαρτίζεται από εξωτερικούς συμβούλους που προέρχονται από τον ακαδημαϊκό χώρο και τον φιλανθρωπικό τομέα και φέρει την ονομασία Deepmind Ethics and Society. Η δημιουργία της ομάδας σηματοδοτεί μια αλλαγή στην πορεία της εταιρείας, η οποία μέχρι πρότινος κρατούσε μια κλειστή και μυστικοπαθή στάση.

Επιπλέον, η δημιουργία της ομάδας συμβούλων αντικατοπτρίζει την επείγουσα ανάγκη που υπάρχει για κατευνασμό των ανησυχιών σχετικά με το πώς η τεχνητή νοημοσύνη και οι νέες τεχνολογίες θα διαμορφώσουν στο μέλλον τον κόσμο γύρω μας.

Πολλοί επικεφαλής τεχνολογικών κολοσσών, όπως ο Έλον Μασκ και ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ, έχουν εκφράσει τις ανησυχίες τους, ενώ έχουν οδηγήσει συζητήσεις σχετικά με τα δυνητικά καταστροφικά αποτελέσματα που μπορεί να έχει μια «εξαιρετικά έξυπνη» τεχνητή νοημοσύνη.

Από την πλευρά τους, άλλοι ειδικοί ανησυχούν περισσότερο για το βραχυπρόθεσμο ρίσκο που μπορεί να έχει η ανάθεση όλο και πιο πολύπλοκων και σοβαρών αποφάσεων σε συστήματα, τη λειτουργία των οποίων δεν κατανοούμε ακόμα πλήρως και τα οποία όμως φαίνεται να ιδιαίτερα «ευάλωτα» στις προκαταλήψεις των ανθρώπων.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500165733

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ρομπότ με τρια δάχτυλα αλλάζει λάμπα χωρίς να τη σπάει. :cheesy:

Πόσα ρομπότ χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα; Ένα, αν έχει το κατάλληλο χέρι.

Μηχανικοί του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο κατασκεύασαν έναν επιδέξιο ρομποτικό βραχίονα με απαλά «δάχτυλα», που μπορεί να πιάσει και να χειριστεί ευαίσθητα αντικείμενα όπως μια λάμπα, αλλά και άλλα όπως ένα κατσαβίδι.

Το ρομπότ είναι μοναδικό επειδή συνδυάζει τρεις δυνατότητες: να περιστρέφει τα αντικείμενα, να τα «αισθάνεται» και να δημιουργεί τρισδιάστατά μοντέλα τους. Αυτό του επιτρέπει να λειτουργεί σε χαμηλό φωτισμό και γενικά σε συνθήκες χαμηλής ορατότητας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ρομποτικό μηχανικό Μάικλ Τόλεϊ, παρουσίασαν το ρομπότ στη «Διεθνή Διάσκεψη Έξυπνων Ρομπότ και Συστημάτων» στο Βανκούβερ του Καναδά.

Το ρομπότ έχει τρία μαλακά και εύκαμπτα «δάχτυλα», το καθένα από τα οποία είναι καλυμμένο με «έξυπνο δέρμα» από σιλικόνη, μέσα στο οποίο έχουν ενσωματωθεί αισθητήρες από νανοσωλήνες άνθρακα.

Τα δεδομένα που συλλέγουν οι ηλεκτρονικοί αισθητήρες κατά την επαφή με ένα αντικείμενο, στέλνονται σε ένα υπολογιστή, όπου δημιουργείται ένα τρισδιάστατο μοντέλο του αντικειμένου. Είναι μια διαδικασία παρόμοια με τις τομογραφίες, στις οποίες διαδοχικές εικόνες δύο διαστάσεων δημιουργούν μια τρισδιάστατη εικόνα.

Σε επόμενο στάδιο, το ρομπότ θα εφοδιασθεί με δυνατότητες μηχανικής μάθησης και τεχνητής νοημοσύνης, έτσι ώστε, μεταξύ άλλων, να «καταλαβαίνει» ακριβώς τι είδους αντικείμενα πιάνει.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500166943

 

 

 

Υπολογιστής τεχνητής νοημοσύνης για ρομποτικά ταξί. :cheesy:

Τον πρώτο υπολογιστή τεχνητής νοημοσύνης στον κόσμο που είναι ειδικά σχεδιασμένος για να οδηγεί αυτόνομα, ρομποτικά ταξί παρουσίασε η Nvidia.

Το νέο σύστημα, υπό την κωδική ονομασία Pegasus, επεκτείνει την υπολογιστική πλατφόρμα τεχνητής νοημοσύνης Nvidia Drive PX έτσι ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται εξελιγμένα αυτόνομα οχήματα. Το Pegasus, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της εταιρείας, είναι ικανό να παρέχει πάνω από 320 τρισεκατομμύρια υπολογισμούς το δευτερόλεπτο- επίδοση δεκαπλάσια του προκατόχου του, Nvidia Drive PX 2.

Σύμφωνα με την εταιρεία, το Pegasus θα καταστήσει δυνατή μια νέα κλάση οχημάτων, που θα μπορούν να λειτουργούν εντελώς χωρίς οδηγό – πλήρως αυτόνομα, χωρίς τιμόνια, πεντάλ ή καθρέφτες, και εσωτερικά που παραπέμπουν περισσότερο σε σαλόνια και γραφεία.

Στο πλαίσιο της ανάπτυξης της πλατφόρμας Nvidia Drive PX συνεργάζονται- όπως αναφέρει η εταιρεία-225 συνεργάτες, και πάνω από 25 αναπτύσσουν πλήρως αυτόνομα ρομποτικά ταξί, που χρησιμοποιούν GPUs Nvidia CUDA. Σήμερα παραπέμπουν σε μικρά data centers,και το μέγεθος, οι ενεργειακές απαιτήσεις και το κόστος τους τα καθιστούν μη πρακτικά για χρήση σε οχήματα παραγωγής.

Γενικότερα μιλώντας, οι υπολογιστικές απαιτήσεις των ρομποτικών ταξί είναι πολύ μεγάλες, καθώς αντιλαμβάνονται το περιβάλλον τους μέσω καμερών 360 μοιρών και lidar, βρίσκοντας τη θέση του οχήματος με ακρίβεια εκατοστού, εντοπίζοντας οχήματα και ανθρώπους γύρω από το αυτοκίνητο και σχεδιάζοντας ασφαλείς και άνετες διαδρομές προς τον προορισμό. Οι διαδικασίες αυτές πρέπει να γίνονται στο υψηλότερο επίπεδο ασφάλειας, οπότε και πρέπει να υπάρχουν πολλαπλά εφεδρικά συστήματα και δικλείδες ασφαλείας. Εκτιμάται πως οι υπολογιστικές απαιτήσεις των αυτόνομων οχημάτων είναι 50 με 100 φορές μεγαλύτερες από αυτές των πιο σύγχρονων αυτοκινήτων που υπάρχουν σήμερα.

http://www.naftemporiki.gr/story/1284220/ypologistis-texnitis-noimosunis-gia-rompotika-taksi

9A6F5979DEE89DEFCF7B44F1F93CEFC8.jpg.46a29b34bd1da6c566dc1451ba9bebc9.jpg

15.jpg.eb53cf060910341b1a979afb87aa03e6.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Γλώσσα προγραμματισμού για κβαντικούς υπολογιστές από τη Microsoft. :cheesy:

H Microsoft ανακοίνωσε ότι αναπτύσσει μία γλώσσα προγραμματισμού για τους κβαντικούς υπολογιστές του μέλλοντος.

Ο σκοπός της Microsoft είναι να μπορέσουν να παρουσιαστούν υπολογιστές που να μπορούν να εκτελούν μια σειρά από πολύπλοκες εργασίες σε ελάχιστο δυνατό χρόνο, χωρίς να βασίζονται στο 0 και το 1 του τυπικού δυαδικού κώδικα, αλλά στα qubits, τα οποία έχουν άλλη λογική και μπορούν να λάβουν τόσο την τιμή 0 όσο και την τιμή 1 ταυτόχρονα και εκτελούν έτσι πολύ πιο γρήγορα τις υπολογιστικές τους εργασίες στη μονάδα του χρόνου.

Η Microsoft σημειώνει ότι η γλώσσα προγραμματισμού που αναπτύσσει δεν έχει αποκτήσει ακόμα το όνομά της, αλλά βρίσκεται ενσωματωμένη σε μεγάλο βαθμό στο περιβάλλον Visual Studio. H γλώσσα αυτή μπορεί να εκτελέσει όλες τις εργασίες που θα έκανε κανείς με οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, με τη διαφορά ότι θα μπορεί να επιτρέπει στους προγραμματιστές να δημιουργούν εφαρμογές που θα μπορούσαν να τρέχουν σε έναν κβαντικό υπολογιστή.

Οι κβαντικοί υπολογιστές, οι οποίοι ανταποκρίνονται στους νόμους της κβαντικής Φυσικής είναι ικανοί να υποστηρίζουν την εκτέλεση πολλών και πολύπλοκων εργασιών, προκειμένου να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ολοκλήρωση πολύ απαιτητικών εργασιών, όπως είναι η μελέτη μίας ασθένειας ή η εξέταση των δεδομένων της κλιματικής αλλαγής.

http://www.pestaola.gr/glwssa-programmatismoy-gia-kbantikoys-ypologistes-apo-th-microsoft/

quantum-computing-microsoft.thumb.jpg.8a65a6b9b91ca7aa902e6d00f9c84a97.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

H Intel καταφέρνει να χωρέσει 17 qubits σε ένα chip. :cheesy:

Η συνεργασία της Intel με την QuTech πάνω στο quantum computing αποδίδει καρπούς με την παρουσίαση του πρώτου chip των 17 qubits.

H επένδυση της Intel στην QuTech και την προσπάθεια ανάπτυξης ενός κβαντικού υπολογιστή ήταν της τάξης των 50 εκατομμυρίων δολαρίων. Τα qubits δεν παίρνουν δύο τιμές, το 0 και το 1, καθώς μπορούν να έχουν ταυτόχρονα και τις δύο τιμές, στοιχείο που πιστοποιεί ότι οι κβαντικοί υπολογιστές μπορούν να έχουν πολύ πιο γρήγορη επίλυση προβλημάτων και εκτέλεση μιας σειράς υπολογισμών στη μονάδα του χρόνου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολύ πιο αποτελεσματικούς υπολογιστές.

Το chip των 17 qubits δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ως μία επανάσταση στον χώρο των κβαντικών υπολογιστών, αλλά η Intel εμφανίζεται ευχαριστημένη ότι έχει γίνει ένα πρώτο σημαντικό βήμα ανάπτυξης στον χώρο του quantum computing. Ένα από τα σημαντικά στοιχεία του νέου chip της Intel είναι ότι μπορεί να χωρέσει 17 Qubits σε έναν περιορισμένο χώρο, ενώ ταυτόχρονα έχει φροντίσει ώστε να μπορεί να αντέχει σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες.

Το νέο chip της Intel δείχνει την κατεύθυνση που μπορεί να πάρει η παραγωγή των κυκλωμάτων των κβαντικών υπολογιστών, παρόλο που παραμένουν αναπάντητα αρκετά ερωτήματα αναφορικά με την εξέλιξη αυτού του κλάδου της Πληροφορικής.

http://www.pestaola.gr/h-intel-katafernei-na-xwresei-17-qubits-se-ena-chip/

intel-Quantum-chip-600x414.jpg.30aa8fb1fbad276090dd0daab6913e2b.jpg

intel-quantum-chip-17-qubits.thumb.jpg.45de52369368f619168a57c6d8624a42.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Πλήρως αυτοδίδακτη η τεχνητή νοημοσύνη AlphaGo Zero της Google DeepMind. :cheesy:

Ένα ακόμη σημαντικό βήμα στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης έκανε η βρετανική εταιρεία DeepMind, θυγατρική της Google, που ανακοίνωσε ότι το αναβαθμισμένο «έξυπνο» σύστημά της AlphaGo Zero κατάφερε να γίνει ειδήμων στο κινεζικό επιτραπέζιο παιγνίδι Go χωρίς καμία πλέον ανθρώπινη παρέμβαση, αλλά μαθαίνοντας τα πάντα μόνο του εκ του μηδενός.

Χρειάσθηκε μόνο 40 μέρες για να αφομοιώσει γνώσεις 3.000 ετών και να γίνει ανίκητο στο συγκεκριμένο τρομερά απαιτητικό παιγνίδι.

Το προηγούμενο πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης AlphaGo είχε έως τώρα νικήσει άνετα δύο από τους καλύτερους στον κόσμο παίκτες του Go, αρχικά με 4-1 τον 18 φορές παγκόσμιο πρωταθλητή νοτιοκορεάτη Λι Σε-ντολ και μετά με 3-0 τον κινέζο παγκόσμιο πρωταθλητή Κε Τζίε. Αλλά, είχε προηγουμένως εκπαιδευθεί μελετώντας επί μήνες εκατομμύρια παιγνίδια από ανθρώπους «μάστερ» του εν λόγω παιγνιδιού.

Αυτή τη φορά, όμως, το νέο AlphaGo Zero ξεκίνησε χωρίς να έχει καμία άλλη ανθρώπινη εκπαίδευση, πέρα από τη γνώση των κανόνων του Go. Το νέο πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης άρχισε να παίζει με τον εαυτό του για εξάσκηση και μέσα σε τρεις μέρες -αφού είχε παίξει σχεδόν πέντε εκατομμύρια παιγνίδια!- ήταν πια ικανό να νικήσει το προηγούμενο πρόγραμμα AlphaGo (τον νικητή των ανθρώπων) με σκορ 100-0! Μάλιστα, το σύστημα βρήκε μόνο του πρωτότυπες κινήσεις, που μέσα σε τόσες χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι δεν είχαν διανοηθεί ότι μπορούν να υπάρξουν και δεν είχαν ποτέ χρησιμοποιήσει στο παιγνίδι τους.

Περήφανος ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Google DeepMind, ο βρετανο-κύπριος Ντέμης Χασάμπης, δήλωσε ότι το νέο σύστημα, που είναι πλέον αποκλειστικός δάσκαλος του εαυτού του, μπορεί να έχει πολύ περισσότερες εφαρμογές. «Νομίζουμε ότι είναι πια αρκετά καλό για να πετύχει σημαντική πρόοδο σε μερικά πραγματικά προβλήματα, αν προφανώς απέχουμε ακόμη πολύ από μια πλήρη τεχνητή νοημοσύνη», τόνισε.

Όπως είπε ο βασικός ερευνητής Ντέιβιντ Σίλβερ, «το νέο σύστημα ξεκινά από ένα νευρωνικό δίκτυο που δεν ξέρει τίποτε απολύτως για το παιγνίδι του Go, πέρα από τους κανόνες του. Στη συνέχεια, τα μαθαίνει όλα παίζοντας παιγνίδια με τον εαυτό του».

Το αρχαίο κινεζικό παιγνίδι Go έχει μια ιστορία αρκετών χιλιάδων ετών. Αν και οι κανόνες του είναι πιο απλοί σχέση με του σκακιού, οι δύο παίκτες έχουν να επιλέξουν κάθε φορά ανάμεσα σε περίπου 200 κινήσεις έναντι περίπου 20 στο σκάκι.

Οι ερευνητές της DeepMind είναι ενθουσιασμένοι -αλλά κάποιοι άλλοι μάλλον φοβισμένοι- που το νέο σύστημα μέσα σε λίγες μέρες αφομοίωσε μόνο του γνώσεις και εμπειρίες, τις οποίες είχαν συσσωρεύσει οι άνθρωποι σε διάστημα χιλιάδων ετών.

Όπως είπε ο Σίλβερ, «στην πραγματικότητα ξεπεράσαμε τους περιορισμούς της ανθρώπινης γνώσης και το νέο σύστημα είναι ικανό να δημιουργήσει μόνο του γνώση, ξεκινώντας από κάποιες πρώτες αρχές, στην ουσία εκ του μηδενός». Μάλιστα το νέο σύστημα AlphaGo Zero δεν χρειάζεται για να «τρέξει» παρά έναν υπολογιστή με τέσσερις μόνο επεξεργαστές, έναντι 48 μονάδων επεξεργασίας που χρησιμοποιούσε ο προκάτοχός του AlphaGo.

Το επόμενο βήμα, σύμφωνα με τον Χασάμπη, θα είναι η αξιοποίηση του νέου συστήματος τεχνητής νοημοσύνης σε πεδία όπως η ανάπτυξη νέων φαρμάκων και νέων υλικών. «Ελπίζω», τόνισε, «ότι θα γίνουν ρουτίνα αυτού του είδους οι αλγόριθμοι, που θα συνεργάζονται μαζί με μας ως επιστημονικοί εμπειρογνώμονες ή ειδικοί στην ιατρική, προάγοντας έτσι τα σύνορα της επιστήμης και της ιατρικής».

Προς το παρόν πάντως, όπως επεσήμαναν άλλοι ειδικοί της τεχνητής νοημοσύνης, παρόλη την πρόοδο που έχει κάνει η DeepMind, το σύστημά της συνεχίζει να χρειάζεται έναν αρχικό προγραμματισμό από ανθρώπους, ενώ ασφαλώς κάθε άλλο παρά γενική εξυπνάδα διαθέτει.

Οι ερευνητές της Google DeepMind, με επικεφαλής τους Χασάμπη και Σλίβερ, έκαναν σχετική δημοσίευση στο Nature.

http://www.nature.com/nature/journal/v550/n7676/full/nature24270.html

Στην ερευνητική ομάδα συμμετέχει και ο έλληνας μηχανικός λογισμικού Ιωάννης Αντώνογλου, ο οποίος αποφοίτησε από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2011, έκανε μεταπτυχιακά στην τεχνητή νοημοσύνη στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και από το 2012 εργάζεται στη Google Deep Mind.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500168932

7357CFDAC2F7734ECA57A1453249E9B9.jpg.83f9413344af562549eb3683607b9fab.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

ΜΥΤΙΛΗΝΗ: EΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΕΣ ΡΟΜΠΟΤ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ. :cheesy:

Το Τμήμα Μηχανικών Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου διακρίθηκε για την εργασία που παρουσίασε σε Πανελλαδικό Φεστιβάλ Βιομηχανικής Πληροφορικής.

Από τις 6 έως τις 14 Οκτωβρίου το Κέντρο Τεχνολογικής Έρευνας ΑΜΘ, το Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής του ΤΕΙ ΑΜΘ, η Περιφέρεια ΑΜΘ και το Επιμελητήριο Καβάλας, διοργάνωσαν στο Εκθεσιακό Κέντρο Καβάλας «Απόστολος Μαρδύρης», το 8ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Βιομηχανικής Πληροφορικής (www.i2fest.gr).

Το Ειδικό Βραβείο του Κέντρου Τεχνολογικής Έρευνας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης απονεμήθηκε στην αρτιότερη εργασία (έκθεμα) του φεστιβάλ με τίτλο «Ανθρωποειδές Ρομπότ El Greco» και δημιουργούς τους: Χαρτοματσίδη M, Φουρτούνη N, Κάτσιο Δ, Khandelwal S, Παπαμιχαλάκη Γ, Παρασκευά K, Σκούπρα Π., Udadhyay J, Ζέρβα Γ και επιβλέπουσα την Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος Μηχανικών Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου Δρ.Καβαλλιεράτου Εργίνα.

http://www.tanea.gr/i-poli-mou/article/5480193/mytilhnh-eidiko-brabeio-sto-anthrwpoeides-rompot-toy-panepisthmioy-aigaioy/

29548710_El_Creco.limghandler.jpg.103a06d3a64cca3c9b03de0686f8647f.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Σύστημα τεχνητής νοημοσύνης κάνει ταινία τις ανθρώπινες σκέψεις. :cheesy:

Ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που ανέπτυξαν αμερικανοί ερευνητές έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να «διαβάζει» την ανθρώπινη σκέψη αλλά να την μετατρέπει σε εικόνα, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Cerebral Cortex.

https://academic.oup.com/cercor/article/doi/10.1093/cercor/bhx268/4560155

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Ζονγκμίνγκ Λίου των Σχολών Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών και Βιοϊατρικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου Πέρντιου των ΗΠΑ, ζήτησαν από τρεις γυναίκες να βλέπουν εκατοντάδες βίντεο και την ίδια στιγμή ένα μηχάνημα λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI) κατέγραφε την εγκεφαλική δραστηριότητά τους.

Παράλληλα, ένα συνελικτικό νευρωνικό δίκτυο (convolutional neural network) βαθιάς μάθησης και επεξεργασίας εικόνας «μάθαινε» να συσχετίζει τις εικόνες στις ταινίες με τα εγκεφαλικά μοτίβα των γυναικών. Από ένα σημείο και μετά, το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης μπορούσε μόνο του να προβλέψει τι έβλεπαν οι εθελόντριες και, με βάση αυτή την εκτίμηση, οι ερευνητές ήταν σε θέση να κάνουν μια γενική απεικόνιση του περιεχομένου του εγκεφάλου.

Μέχρι στιγμής το σύστημα -αναλύοντας την εγκεφαλική δραστηριότητα- έχει ποσοστό επιτυχίας περίπου 50% στο να μαντέψει τί βλέπει ένας άνθρωπος και άρα τι επεξεργάζεται ο εγκέφαλός του, έχοντας να επιλέξει ανάμεσα σε 15 κατηγορίες αντικειμένων και δραστηριοτήτων (πουλί, αεροπλάνο, σωματική άσκηση κ.α.).

Αν το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης έχει εκπαιδευθεί σε δεδομένα από μια γυναίκα, αλλά δοκιμάσει να μαντέψει το περιεχόμενο του εγκεφάλου μιας άλλης γυναίκας, τότε το ποσοστό επιτυχίας του πέφτει στο 25%.

Το σύστημα έχει αρχίσει ήδη να αναπαράγει την εικόνα αυτού που έχει ένας άνθρωπος στον εγκέφαλό του, αλλά προς το παρόν οι παραγόμενες στατικές εικόνες μοιάζουν με στίγματα, όπως αυτά των pixel.

Όμως, οι ερευνητές θεωρούν ότι το σύστημα θα προοδεύσει στην πορεία και κάποτε θα είναι σε θέση να «μεταφράσει» τις σκέψεις ή ακόμη και τα όνειρα σε ψηφιακά δεδομένα ενός υπολογιστή και, τελικά, σε ταινίες.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500170987

DC56EC128078FBC62953B9AF188E9572.jpg.368bae0d33c85f77c6d31c3ad51a1839.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ρευστό τρανζίστορ ανοίγει τον δρόμο για υγρούς υπολογιστές. :cheesy:

Πίσω από την υπολογιστική ισχύ κάθε ηλεκτρονικής συσκευής βρίσκονται τα μικρά τρανζίστορ: Οι μικροσκοπικοί διακόπτες που επεξεργάζονται σήματα και δεδομένα. Όσο το μέγεθός μειώνεται, τόσο οι υπολογιστές γίνονται και αυτοί λιγότερο ογκώδεις και περισσότερο ισχυροί. Ωστόσο, για να πάμε ένα βήμα παραπέρα, σε συσκευές που είναι πιο μαλακές και εύκαμπτες, χρειάζεται κάτι παραπάνω.

Οι Καρμέλ Ματζίντι και Τζέιμς Γουίσμαν, μηχανολόγοι μηχανικοί στο Soft Machines Lab του Carnegie Mellon University, εξερευνούν νέους τρόπους κατασκευής ηλεκτρονικών που δεν είναι απλά λειτουργικές ψηφιακά, αλλά επίσης μαλακές και εύκαμπτες. Όπως αναφέρει το PhysOrg, αντί να φτιάχνουν κυκλώματα από άκαμπτα μέταλλα όπως ο χαλκός ή το ασήμι, χρησιμοποιούν ένα ειδικό κράμα το οποίο είναι υγρό σε θερμοκρασία δωματίου. Το κράμα αυτό, που φτιάχνεται μέσω ανάμειξης ινδίου και γαλλίου, είναι μια μη τοξική εναλλακτική στον υδράργυρο και μπορεί να συνδυαστεί με ελαστικό για τη δημιουργία κυκλωμάτων που είναι τόσο μαλακά και ελαστικά όσο το φυσικό δέρμα.

Σε συνεργασία με τον Μάικλ Ντίκι του North Carolina State University, ανακάλυψαν πρόσφατα πως τα ηλεκτρονικά υγρού μετάλλου δεν είναι χρήσιμα μόνο για εύκαμπτα κυκλώματα, αλλά μπορούν επίσης να χρησιμοποιούνται και για ηλεκτρικούς διακόπτες. Αυτά τα ρευστά τρανζίστορ λειτουργούν ανοίγοντας και κλείνοντας τη σύνδεση ανάμεσα σε δύο σταγονίδια υγρού μετάλλου. Όταν εφαρμόζεται πτώση τάσης στη μια κατεύθυνση, τα σταγονίδια κινούνται το ένα προς την κατεύθυνση του άλλου και συνδυάζονται για τη δημιουργία μιας μεταλλικής γέφυρας για το πέρασμα ρεύματος. Όταν εφαρμόζεται τάση σε διαφορετική κατεύθυνση, τα σταγονίδια διασπώνται ταυτόχρονα και κάνουν τον διακόπτη να ανοίξει. Μέσω γρήγορης εναλλαγής μεταξύ κλειστού και ανοιχτού με μικρή ποσότητα τάσης, οι ερευνητές ήταν σε θέση να εξομοιώσουν τα χαρακτηριστικά ενός συμβατικού τρανζίστορ.

Οι ερευνητές το χαρακτηρίζουν τρανζίστορ υγρού μετάλλου επειδή έχει τα ίδια χαρακτηριστικά κυκλώματος που βρίσκει κανείς σε ένα συμβατικού κυκλώματος τρανζίστορ. Οι εφαρμογές είναι πρακτικά ανεξάντλητες, καθώς είναι δυνατός ο προγραμματισμός αλλαγών μορφής για το άνοιγμα και το κλείσιμο κυκλωμάτων. Εάν τα υλικά μπορούν να προγραμματιστούν έτσι ώστε να αλλάζουν σχήμα, τότε μπορούν να αλλάζουν και τη λειτουργία τους, ανάλογα με τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν. Επίσης, ανοίγει ο δρόμος για υγρούς υπολογιστές, για χρήση σε μεγάλο εύρος μελλοντικών τεχνολογιών, π.χ. υπολογιστές- μινιατούρες που αλληλεπιδρούν με βιολογικό υλικό για να παρακολουθούν την πορεία ασθενειών στο σώμα ή να επαναφέρουν τον εγκέφαλο κάποιου που έχει υποστεί εγκεφαλικό σε κανονική λειτουργία.

http://www.naftemporiki.gr/story/1292365/reusto-tranzistor-anoigei-ton-dromo-gia-ugrous-upologistes

reusto-tranzistor.jpg.8217165e38bc6f7d623a8f689d373d25.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η ΙΒΜ δημιούργησε κβαντικό επεξεργαστή με 50 κβαντικά «μπιτ» :cheesy:

Ένα ακόμη ορόσημο στον μακρύ δρόμο για τη δημιουργία κβαντικών υπολογιστών πέτυχε η μεγάλη αμερικανική εταιρεία ΙΒΜ, η οποία ανακοίνωσε ότι δημιούργησε τον πρώτο επεξεργαστή με 50 κβαντικά «μπιτ» ή κβαντικά δυφία (qubits).

Είναι η πρώτη φορά που μια εταιρεία επιτυγχάνει κάτι τέτοιο, πράγμα που δίνει συγκριτικό πλεονέκτημα στην ΙBM έναντι της Google και άλλων τεχνολογικών εταιρειών, που συμμετέχουν στην άκρως ανταγωνιστική κβαντική «κούρσα».

Οι κβαντικοί υπολογιστές, οι οποίοι βρίσκονται ακόμη στα σπάργανα, υπόσχονται ταχύτητα υπολογισμών πολύ μεγαλύτερη από τους τωρινούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Αυτό συμβαίνει επειδή στους σημερινούς υπολογιστές, το bit, η βασική μονάδα πληροφορίας, μπορεί να πάρει είτε την τιμή «0» είτε την τιμή «1». Όμως το κβαντικό μπιτ (qubit), η στοιχειώδης μονάδα κβαντικής πληροφορίας, μπορεί να παίρνει τις τιμές «0», «1» ή «0 και 1» ταυτόχρονα.

Η ΙΒΜ ανακοίνωσε ότι αφενός δημιούργησε ένα σύστημα με 20 κβαντικά «μπιτ» που είναι ήδη έτοιμο για χρήση και αφετέρου ότι ανέπτυξε το πρώτο -ακόμη πειραματικό- σύστημα IBM Q με επεξεργαστή 50 qubits.

Η εταιρεία έκανε γνωστό ότι το σύστημά της με τα 20 qubits θα είναι διαθέσιμο online στους πελάτες της από το τέλος του 2017, προκειμένου να διερευνήσουν τις δυνατότητες πρακτικής εφαρμογής του. Η επόμενη γενιά κβαντικών συστημάτων της ΙΒΜ θα ενσωματώσει τον ισχυρότερο επεξεργαστή των 50 qubits.

Ο πρώτος κβαντικός υπολογιστής που κατέστη online διαθέσιμος από την ΙΒΜ σε οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο, ήταν τον Μάιο του 2016. Στο διάστημα που μεσολάβησε, η εταιρεία έχει κάνει περαιτέρω προόδους και φαίνεται να προηγείται στις εξελίξεις από κάθε άλλο ανταγωνιστή της.

Εκτός από τον τομέα του υλικού (hardware), η ΙΒΜ συνεχίζει να αναπτύσσει ένα ολόκληρο «οικοσύστημα» κβαντικής υπολογιστικής, που περιλαμβάνει ανοικτό λογισμικό (software) και εκπαιδευτικό υλικό για την κβαντική κοινότητα των χρηστών.

Ήδη, περισσότεροι από 60.000 χρήστες από όλο τον κόσμο (πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, σχολεία κ.α.) έχουν πραγματοποιήσει πάνω από 1,7 εκατομμύρια online κβαντικά πειράματα στους υπολογιστές της ΙΒΜ. Παράλληλα, η ΙΒΜ συνεργάζεται με άλλες εταιρείες (Samsung, Honda, Hitachi, Canon κ.α.) για να αναπτύξει βιομηχανικές και άλλες πρακτικές κβαντικές εφαρμογές.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500174243

22953D743C31F4878BBDB4236E69A8D9.jpg.4bcd4d967dbb695dde61bf6c512db636.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης