Jump to content

CERN: Ευρωπαϊκος Οργανισμος Στοιχειωδών Σωματιδίων


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Σχετικά με το νέο και γοητευτικότερο σωματίδιο. :cheesy:

Τον περασμένο μήνα στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN, αναφέρθηκε η ανακάλυψη ενός νέου σωματιδίου. Η περίπτωση το νέο αυτό σωματίδιο να είναι μια στατιστική απόκλιση αποκλείστηκε καθώς συγκεντρώνονταν όλο και περισσότερα δεδομένα.

Το νέο σωματίδιο που αποκαλείται Ξ++ περιέχει δυο γοητευτικά κουάρκ και ένα άνω κουάρκ, έχει μάζα περίπου 3621 MeV και είναι η πρώτη φορά που ανιχνεύεται ξεκάθαρα ένα τέτοιο σωματίδιο.

Γιατί όμως δεν υπάρχει (προς το παρόν) περισσότερος ενθουσιασμός γι αυτό το σωματίδιο;

Η βασικότερη αιτία είναι ότι το νέο σωματίδιο δεν είναι αυτό που ένας φυσικός υψηλών ενεργειών θα ονόμαζε «θεμελιώδες». Το σωματίδιο συνίσταται από κουάρκ, γεγονός που το κατατάσσει στην κατηγορία των αδρονίων. Τα πιο συνηθισμένα αδρόνια είναι ο πρωτόνιο και το νετρόνιο. Υπάρχουν πάρα πολλά αδρόνια – αποτελούμενα από κουαρκ και/ή αντι-κουάρκ.

Η αποδεκτή θεωρία των στοιχειωδών σωματιδίων, το Καθιερωμένο Πρότυπο, δεν επιτρέπει νέα θεμελιώδη σωματίδια, αλλά επιτρέπει νέα αδρόνια – εφόσον αποτελούνται από τα κουάρκ που ήδη γνωρίζουμε. Αυτό σημαίνει ότι ένα νέο θεμελιώδες σωματίδιο θα άλλαζε την άποψή μας για την φυσική με έναν «βίαιο» τρόπο, κάτι που ένα νέο αδρόνιο δεν μπορεί να το κάνει.

Όμως, υπάρχουν μερικά σημαντικά προβλήματα στο Καθιερωμένο Πρότυπο τα οποία δίνουν σοβαρούς λόγους να ελπίζουμε ότι υπάρχουν κι άλλα θεμελιώδη σωματίδια. Η ανακάλυψη ενός τέτοιου σωματιδίου θα μπορούσε να δώσει λύση σ’ αυτά τα προβλήματα, όπως: τι είναι η σκοτεινή ύλη, γιατί υπάρχει περισσότερη ύλη από αντιύλη και το πως θα μπορούσε να «ταιριάξει» η βαρυτική δύναμη με τις άλλες δυνάμεις;

Εν γένει, οι φυσικοί δεν περιμένουν να δοθούν απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα ανακαλύπτοντας νέα αδρόνια, σαν το .

Μπορεί όμως οι φυσικοί να κάνουν λάθος σ’ αυτό το σημείο.

Για παράδειγμα, στο Καθιερωμένο Πρότυπο, η ισχυρή δύναμη που είναι υπεύθυνη για την έλξη μεταξύ των κουάρκ στον σχηματισμό αδρονίων, αντιμετωπίζει την ύλη και την αντιύλη με τον ίδιο τρόπο. Θα ήταν λογικό να επιτρέψουμε εδώ κάποια ασυμμετρία που θα μπορούσε να βοηθήσει στην ερμηνεία της παρατηρούμενης υπεροχής της ύλης ως προς την αντιύλη στο σύμπαν. Αυτό φαίνεται από ορισμένες απόψεις στην πραγματικότητα πιο φυσικό. Αλλά δεν έχει παρατηρηθεί μέχρι στιγμής.

Δεν περιμένουμε να παρατηρήσουμε την ισχυρή δύναμη να ευνοεί την ύλη έναντι της αντιύλης σ’ αυτό το νέο αδρόνιο, αλλά μπορεί να εκπλαγούμε. Πρόκειται για μια νέα μορφή αδρονίου – η πρώτη που περιέχει δυο γοητευτικά κουάρκ. Ίσως μελετώντας το περαιτέρω, να αποκαλυφθούν κάποιες ανεπαίσθητες διαφορές στην συμπεριφορά του.

Ενώ εμείς κάνουμε υποθέσεις, αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένοι φυσικοί πρότειναν πως η σκοτεινή ύλη θα μπορούσε να συνίσταται από μια εξωτική μορφή αδρονικών σωματιδίων.

Καμία από αυτές τις δυνατότητες δεν θεωρείται «καλό στοίχημα» από τους περισσότερους θεωρητικούς, αλλά ο σκοπός του πειράματος είναι να κάνει μετρήσεις και παρατηρήσεις νέων φαινομένων. Και αυτό το αδρόνιο είναι ασφαλώς κάτι νέο.

Η ισχυρή δύναμη είναι υπεύθυνη για το μεγαλύτερο ποσοστό της μάζας των ατόμων και των μορίων, κυριαρχεί στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των σωματιδίων με υψηλές ενέργειες που παρατηρούνται στο εσωτερικό των άστρων, τους υπερκαινοφανείς αστέρες και τις κοσμικές ακτίνες. Έχω την αίσθηση πως η κατανόηση της ισχυρής δύναμης, και των συνεπειών που προκύπτουν απ’ αυτή, είναι μια κάπως υποτιμημένη προσπάθεια στη φυσική.

Δυστυχώς πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα. Διαθέτουμε ήδη πολλά δεδομένα σχετικά με τα αδρόνια και δεν είναι ξεκάθαρο πως η ανακάλυψη κι άλλων θα μας βοηθήσει περισσότερο. Το να κάνει κανείς προβλέψεις χρησιμοποιώντας την ισχυρή δύναμη είναι πολύ απαιτητικό, ακόμα κι αν εμπλέκονται λίγα κουάρκ. Για περισσότερες μετρήσεις που θα μας οδηγήσουν σε ένα «άλμα κατανόησης», μάλλον θα χρειαστεί κι ένα παράλληλο άλμα στην θεωρητική έμπνευση ή στην ακρίβεια.

Εν τω μεταξύ, μπορεί να θέσαμε τις προσδοκίες πολύ ψηλά. Ο LHCb συλλέγει δεδομένα από μια περιοχή της φύσης στην οποία δεν είχαμε ποτέ πρόσβαση. Η ανακάλυψη ενός πλανήτη που περιφέρεται γύρω από ένα απομακρυσμένο άστρο δεν αποτελεί μια επανάσταση στην κατανόηση της αστροφυσικής – αλλά εξακολουθεί να είναι ακόμα συναρπαστική και σημαντική. Ίσως αυτός να είναι ο καλύτερος τρόπος για να δούμε το .

Ο Guy Wilkinson από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ο οποίος συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα συλλογής των δεδομένων στον LHCb που αποκάλυψαν το νέο σωματίδιο, δήλωσε πως η ανακάλυψη αυτή, σε αντίθεση με τα άλλα βαρυόνια, όπου τα τρία κουάρκ στο εσωτερικό τους εκτελούν έναν περίπλοκο χορό το ένα γύρω από το άλλο:

«… ένα διπλά βαρύ βαρυόνιο αναμένεται να δρα σαν ένα πλανητικό σύστημα, όπου τα δυο βαριά γοητευτικά κουάρκ παίζουν τον ρόλο ενός διπλού άστρου, περιφερόμενα το ένα γύρω από το άλλο, ενώ το ελαφρύτερο άνω κουάρκ θα περιφέρεται γύρω από το δυαδικό σύστημα»

Νομίζω ότι είναι απόλυτα κατανοητό να χαιρόμαστε από την ανακάλυψη ενός τέτοιου αντικειμένου.

http://physicsgg.me/2017/08/20/%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b3%ce%bf%ce%b7%cf%84%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf-%cf%83/

xicc_lhcb_discovery_00006.png.6da3c7d0f6e72340d167c77fad666b59.png

latex.png.cb6ea569c347d3970923fb8a1d3a2e60.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 5 εβδομάδες αργότερα...
  • Απαντήσεις 540
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Με πρότυπο το CERN-Επιστημονική καινοτόμα συνεργασία ρίχνει περισσότερο φως στον εγκέφαλο. :cheesy:

Για πρώτη φορά 21 κορυφαία εργαστήρια νευροεπιστήμης της Ευρώπης και των ΗΠΑ αποφάσισαν να συνεργασθούν και να συντονίσουν τις προσπάθειές τους, όπως ήδη έχουν κάνει προ πολλού οι φυσικοί με το CERN.

Δημιούργησαν, έτσι, το Διεθνές Εργαστήριο Εγκεφάλου (International Brain Lab-IBL), μια γιγαντιαία ερευνητική κοινοπραξία που φιλοδοξεί να ρίξει περισσότερο φως στα μυστικά του εγκεφάλου.

Οι επιστήμονες, που θέλουν να εξηγήσουν ιδίως με ποιο τρόπο ο εγκέφαλος «γεννά» τη συμπεριφορά, θα ξεκινήσουν με κάτι που είναι κοινό σε όλα τα ζώα και τον άνθρωπο: τη συλλογή τροφής.

Έως σήμερα, τα επιμέρους νευροεπιστημονικά εργαστήρια συνήθως μελετούν ένα μικρό μέρος των νευρωνικών κυκλωμάτων του εγκεφάλου. Το νέο «εικονικό» IBL θα επιχειρήσει πιο ολιστικές μεθόδους.

«Πρόκειται για μια νέα προσέγγιση που πιθανώς θα προσφέρει σημαντικές νέες ανακαλύψεις για τον εγκέφαλο και τη συμπεριφορά», δήλωσε στο "Nature" ο Τομπίας Μπονχόφερ, διευθυντής του γερμανικού Ινστιτούτου Νευροβιολογίας Μαξ Πλανκ.

Το 2013 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησε το φιλόδοξο δεκαετές Πρόγραμμα Ανθρωπίνου Εγκεφάλου (Human Brain Project) με χρηματοδότηση ενός δισεκατομμυρίου ευρώ και το 2014 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα έθεσε σε εφαρμογή την Πρωτοβουλία Εγκεφάλου (Brain Initiative) με αρχική χρηματοδότηση 110 εκατ. δολαρίων. Η Ιαπωνία, η Κίνα, ο Καναδάς και άλλες χώρες έχουν ή σχεδιάζουν τα δικά τους μεγάλα ερευνητικά προγράμματα νευροεπιστήμης.

Το Διεθνές Εργαστήριο Εγκεφάλου είναι το πρώτο διεθνώς στο πεδίο της νευροεπιστήμης, που έχει δημιουργηθεί με πρότυπο το CERN. Αφενός συνενώνει θεωρητικούς και πειραματικούς νευροεπιστήμονες καθώς και ειδικούς στην ανάλυση δεδομένων, αφετέρου έχει υιοθετήσει μια επίπεδη ιεραρχία και μια συνεργατική διαδικασία λήψης αποφάσεων, η οποία βασίζεται σε σχεδόν καθημερινές συσκέψεις επιστημόνων μέσω του διαδικτύου.

Οι νευροεπιστήμονες θα προσπαθήσουν να βρουν μια ενιαία θεωρία για το πώς ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τις πληροφορίες και τις μετατρέπει σε αποφάσεις και συμπεριφορές, καταλήγοντας - αν είναι δυνατό- σε κάτι ανάλογο με το ενιαίο «Καθιερωμένο Πρότυπο» (Standard Model) που ήδη διαθέτει η Φυσική, με τη βοήθεια και του CERN.

Κάθε πείραμα θα επαναλαμβάνεται από τουλάχιστον ένα ακόμη εργαστήριο, με τη χρήση ενός κοινού πρωτοκόλλου, προτού τα ευρήματα δημοσιοποιηθούν. Όλα τα ερευνητικά αποτελέσματα θα είναι αμέσως ανοιχτά και διαθέσιμα σε όλα τα μέλη της ερευνητικής κοινοπραξίας, καταργώντας έτσι τα στεγανά της μυστικοπάθειας, η οποία σήμερα διακρίνει πολλά εργαστήρια νευροεπιστήμης.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500162681

648D187E63E395C0711EB843C8F8A199.jpg.cb2a8609c5794185190af1452af91bdd.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Ο ανιχνευτής ATLAS στο CERN έγινε 25 ετών. :cheesy:

Σαν σήμερα, πριν από 25 χρόνια, έγινε η πρώτη επίσημη αναφορά στο όνομα ATLAS (A Toroidal LHC ApparatuS).

Παρακολουθήστε την ιστορία του ανιχνευτή ATLAS στο παρακάτω βίντεο:

https://physicsgg.me/2017/10/01/%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%ae%cf%82-atlas-%cf%83%cf%84%ce%bf-cern-%ce%ad%ce%b3%ce%b9%ce%bd%ce%b5-25-%ce%b5%cf%84%cf%8e%ce%bd/

atlas1111.png.7d34a1da8cdf535af8c45089ebac6bdf.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Mελετώντας τα θραύσματα του κορυφαίου (top) κουάρκ. :cheesy:

Οι ερευνητές του ανιχνευτή ATLAS στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) αναφέρουν μια νέα μέτρηση του ρυθμού παραγωγής ζευγών κορυφαίων κουάρκ και έναν νέο ακριβέστερο προσδιορισμό της μάζας του κορυφαίου κουάρκ

Στις συγκρούσεις πρωτονίων με πρωτόνια που πραγματοποιούνται στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων τα κορυφαία κουάρκ παράγονται κυρίως ανά ζεύγη, ενός κορυφαίου κουάρκ και του αντίστοιχου κορυφαίου αντικουάρκ. Για να μετρηθεί ο ρυθμός παραγωγής των κορυφαίων ζευγών κουάρκ, οι ερευνητές του ανιχνευτή ATLAS έψαξαν τα γεγονότα όπου παράγονταν ένα ηλεκτρόνιο, ένα μιόνιο και ένας ή δύο πίδακες (jets) σωματιδίων που πιθανόν να προέρχονταν από χαμηλά (bottom) κουάρκ.

Συγκρίνοντας τον αριθμό των γεγονότων που περιέχουν έναν πίδακα χαμηλού-κουάρκ, με τα γεγονότα που οδηγούν σε δυο πίδακες χαμηλού-κουάρκ, οι φυσικοί του ATLAS ήταν σε θέση να προσδιορίσουν και τον συνολικό ρυθμό παραγωγής και την απόδοση της ταυτοποίησης των πιδάκων χαμηλών κουάρκ.

Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιήθηκε για να διερευνηθεί η κινηματική των ηλεκτρονίων και των μιονίων που προέρχονται από τις διασπάσεις των κορυφαίων κουάρκ. Το αποτέλεσμα φτάνει σε ένα πρωτοφανές επίπεδο ακρίβειας, με την συνολική αβεβαιότητα να κυμαίνεται από 1% έως 15%, παρέχοντας νέες ιδέες για τη δυναμική της παραγωγής των κορυφαίων κουάρκ και βελτιώνοντας τις γνώσεις μας όσον αφορά την κατανομή των γλοιονίων μέσα στο πρωτόνιο. Το αποτέλεσμα επίσης επέτρεψε στους φυσικούς του ATLAS να κάνουν έναν νέο ακριβέστερο προσδιορισμό της μάζας του κορυφαίου κουάρκ.

Η μάζα του κορυφαίου κουάρκ είναι μια θεμελιώδης παράμετρος του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωματιδίων, το οποίο προβλέπει ακριβώς τη σχέση μεταξύ των μαζών του κορυφαίου κουάρκ, και των μποζονίων W και Higgs. Οποιεσδήποτε πειραματικές αποκλίσεις από αυτές τις σχέσεις θα μπορούσαν να υποδηλώνουν νέα σωματίδια ή νέα φαινόμενα.

Ένα από τα πλεονεκτήματα αυτής της μέτρησης οφείλεται στον συνδυασμό όλων των κινηματικών κατανομών, που δίνουν μια τιμή mt = 173,2 ± 1,6 GeV.

Η μέτρηση της μάζας του κορυφαίου κουάρκ είναι εξαιρετικά δύσκολη. Το κορυφαίο κουάρκ δεν μπορεί να παρατηρηθεί άμεσα και ταυτοποιείται έμμεσα μέσω των σωματιδίων που παράγονται από την διάσπασή του. Επιπλέον, οι μετρήσεις της μάζας του κορυφαίου κουάρκ επηρεάζονται πάντοτε από μια μη εξαλείψιμη θεωρητική ασάφεια, καθώς τα κορυφαία κουάρκ είναι σωματίδια που υπόκεινται στην ισχυρή αλληλεπίδραση και δεν μπορούν να διασπαστούν απομονωμένα χωρίς να αλληλεπιδρούν με άλλα κουάρκ και γλοιόνια που παράγονται.

Η χρήση της κινηματικής των ηλεκτρονίων και μιονίων έχει βοηθήσει στη μείωση αυτών των ασαφειών και η νέα μέτρηση της μάζας του κορυφαίου κουάρκ από τους φυσικούς του ATLAS έχει μικρότερη θεωρητική αβεβαιότητα από άλλες μετρήσεις που εξετάζουν πίδακες από άλλα κουάρκ.

Είναι γεγονός πως η νέα αυτή μέτρηση αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατανόηση του κορυφαίου κουάρκ.

http://physicsgg.me/2017/10/06/m%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%84%cf%8e%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b1-%ce%b8%cf%81%ce%b1%cf%8d%cf%83%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%bf%cf%81%cf%85%cf%86%ce%b1%ce%af%ce%bf%cf%85-t/

top_quark_big.thumb.png.042388c0b8ffa4e9553d3060c0429ccb.png

ceb1cf84cebbceb1cf83_fig_19_0.thumb.png.0e33afb50d7da8a6cb9185762ae555e9.png

toppairdecay_trans.gif.3a468769f2aa929d84b721a121d3b7bd.gif

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 μήνες αργότερα...

CERN: Ιατρικά ραδιοϊσότοπα παρήγαγε η MEDICIS :cheesy:

Η νέα μονάδα MEDICIS του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN) παρήγαγε για πρώτη φορά ραδιοϊσότοπα, που προορίζονται για νοσοκομεία και ερευνητικά κέντρα της Ευρώπης.

Η MEDICIS αποσκοπεί στην παροχή μιας ευρείας γκάμας ραδιοϊσοτόπων, μερικά από τα οποία είναι δυνατό να παραχθούν μόνο στο CERN χάρη στη μοναδική εγκατάσταση πυρηνικής φυσικής ISOLDE που διαθέτει.

Το ISOLDE, το οποίο αποτελεί μέρος της επιταχυντικής εγκατάστασης Proton-Synchrotron Booster (PSB) του CERN, είναι ένας διαχωριστής μάζας ισοτόπων, που παράγει ένα ευρύ φάσμα ραδιενεργών δεσμών ιόντων για διάφορα πειράματα.

Το MEDICIS (Medical Isotopes Collected from ISOLDE - Ιατρικά ισότοπα που συλλέγονται από το ISOLDE) θα βοηθήσει τους επιστήμονες και τους γιατρούς να βρουν νέους τρόπους για τη χρήση των ραδιοϊσοτόπων σε απεικονιστικούς, διαγνωστικούς και ακτινοθεραπευτικούς σκοπούς, ιδίως για την καταπολέμηση του καρκίνου και τη διάγνωση των καρδιοπαθειών.

Ένα χημικό στοιχείο μπορεί να υπάρχει σε διάφορες παραλλαγές ή ισότοπα ανάλογα με τον αριθμό των νετρονίων του πυρήνα του. Μερικά ισότοπα είναι ραδιενεργά από τη φύση τους και γι' αυτό λέγονται ραδιοϊσότοπα. Κάποια υπάρχουν στη φύση από τα πετρώματα έως το πόσιμο νερό, ενώ άλλα είναι δυνατό να παραχθούν μόνο σε επιταχυντές σωματιδίων.

Η μονάδα MEDICIS χρησιμοποιεί τη δέσμη πρωτονίων υψηλής έντασης του ISOLDE. H πρώτη παρτίδα ραδιοϊσοτόπων που παρήγαγε, είναι ένα ισότοπο του χημικού στοιχείου τερβίου (Terbium 155Tb), το οποίο θεωρείται ένα πολλά υποσχόμενο ραδιοϊσότοπο για τη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη.

Το ISOLDE λειτουργεί εδώ και 50 χρόνια έχοντας ήδη παραγάγει περίπου 1.300 ισότοπα από 73 χημικές ουσίες. Όμως η νέα μονάδα MEDICIS θα επιτρέψει πλέον την τακτική παροχή ραδιοϊσότοπων που θα ανταποκρίνονται καλύτερα στις απαιτήσεις της ιατρικής ερευνητικής κοινότητας.

Στο μέλλον το CERN-MEDICIS αναμένεται να παράγει και άλλα ραδιοϊσότοπα με τις κατάλληλες διαγνωστικές και θεραπευτικές ιδιότητες για διάφορες ασθένειες.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500182508

7CBF1EFBFB17F6E0DB1C327298726EBC.jpg.15889b5bedd50f4ed45a931e2141596a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Ένας νέος κοσμικός επιταχυντής ανακαλύφθηκε από ερευνητική ομάδα του ΑΠΘ. :cheesy:

Σε μία σημαντική επιστημονική ανακάλυψη προέβη η ερευνητική ομάδα του ΑΠΘ που ασχολείται με την αστροφυσική πλάσματος και υψηλών ενεργειών, αποτελούμενη από τον Καθηγητή του Τμήματος Φυσικής Λουκά Βλάχο, τον ερευνητή Δρ Heinz Isliker και τον υποψήφιο διδάκτορα Θεόφιλο Πισόκα.

Συγκεκριμένα, ανακάλυψε ότι η θέρμανση και η επιτάχυνση των σωματιδίων που συνήθως συνδέονται με εκρηκτικά φαινόμενα ή αστροφυσικές ροές σε διαστημικά αντικείμενα οφείλονται στην αλληλεπίδρασή τους με τα τυρβώδη μαγνητικά και ηλεκτρικά πεδία που προκαλούν τα εκρηκτικά φαινόμενα ή αστροφυσικές ροές μεγάλης κλίμακας.

Το Σύμπαν είναι ένας πολύ αποτελεσματικός επιταχυντής φορτισμένων σωματιδίων. Τα περισσότερα εκρηκτικά φαινόμενα στο διάστημα (υπερκαινοφανείς, εκλάμψεις κ. ά.) είναι συγχρόνως και πολύ καλοί επιταχυντές σωματιδίων υψηλής ενέργειας. Τα φωτόνια υψηλής ενέργειας (ακτίνες Χ και γ), οι κοσμικές ακτίνες και μετρήσεις από δορυφόρους που διασχίζουν την Ηλιόσφαιρα είναι μερικές από τις παρατηρήσεις που μαρτυρούν την παρουσία των κοσμικών επιταχυντών. Ένας νέος μηχανισμός για την επιτάχυνση των σωματιδίων έχει προταθεί από την ομάδα του ΑΠΘ, που στηρίζεται στην απότομη απελευθέρωση μαγνητικής ενέργειας που συναντάται στο ασταθές ιονισμένο αέριο (πλάσμα) και δημιουργείται από τα εκρηκτικά φαινόμενα ή τις αστροφυσικές ροές στο διαστημικό πλάσμα.

Ο νέος μηχανισμός συνδυάζει μαγνητικές διαταραχές μεγάλου πλάτους και ισχυρά ηλεκτρικά πεδία, συγκεντρωμένα σε μικρές δομές μέσα στο ιονισμένο αέριο. Οι μαγνητικές διαταραχές αλληλεπιδρούν με τα φορτισμένα σωματίδια και τα θερμαίνουν, ενώ με τα ισχυρά ηλεκτρικά πεδία επιταχύνουν τα ηλεκτρικά φορτία, συμβάλλοντας κυρίως στον σχηματισμό μιας ουράς υψηλής ενέργειας στην κατανομή της ενέργειας. Η συνέργεια της στοχαστικής και συστηματικής επιτάχυνσης που προκαλείται από το μείγμα των μαγνητικών διαταραχών και των ηλεκτρικών πεδίων τα επιταχύνει.

Η τελική κατανομή ενέργειας των επιταχυνόμενων σωματιδίων μέσα στο περιβάλλον των τυρβωδών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων είναι σε συμφωνία με τις παρατηρήσεις. Ο Καθηγητής Λουκάς Βλάχος υποστήριξε ότι «τα τυρβώδη ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία είναι μια πολύ κοινή κατάσταση στο διάστημα, που οδηγείται από αστροφυσικές εκρήξεις ή ροές και συνδυάζει δύο μηχανισμούς επιτάχυνσης φορτίων που προτάθηκαν αρχικά από τον διακεκριμένο Ιταλό Αστροφυσικό Enrico Fermi στις αρχές του 1950. Πιστεύουμε ότι η τύρβη είναι ένας νέος και πολύ αποτελεσματικός μηχανισμός επιτάχυνσης και θέρμανσης του διαστημικού ιονισμένου αερίου. Ένα ενδιαφέρον μέρος αυτής της μελέτης είναι ότι η συνέργεια της στοχαστικής και συστηματικής επιτάχυνσης στα τυρβώδη ηλεκτρομαγνητικά πεδία έχει πολλές ομοιότητες με τον πιο γνωστό κοσμικό επιταχυντή που είναι τα κρουστικά κύματα, δεδομένου ότι οι μαγνητικές διαταραχές μεγάλου πλάτους παγιδεύουν και εξαναγκάζουν ένα ποσοστό των σωματιδίων να επιστρέψει στα ισχυρά ηλεκτρικά πεδία, τα οποία κατανέμονται τυχαία μέσα στο ασταθές περιβάλλον της αστροφυσικής έκρηξης ή της ροής, με αποτέλεσμα να επιταχύνονται συστηματικά σε πολύ μεγάλες ενέργειες».

 

Στην πρωτη φωτογραφία υπολείμματα από την έκρηξη υπερκαινοφανούς. Σύμφωνα με τους ερευνητές στο εξωτερικό του κέλυφος υπάρχει ένας γιγάντιος κοσμικός επιταχυντής φορτισμένων σωματιδίων.

Ηλιακές εκλάμψεις, ένας κοσμικός επιταχυντής στη γειτονιά μας. Οι απότομες αστάθειες και εκρήξεις είναι πίσω από τον ισχυρό κοσμικό επιταχυντή στον Ήλιο.(Φωτ.2)

H δημιουργία ισχυρών τοπικών ηλεκτρικών πεδίων μέσα σε τυρβώδες πλάσμα επιταχύνει τα φορτία που κινούνται μέσα στο τυρβώδες περιβάλλον.(Φωτ.3)

Η κινητική ενέργεια ηλεκτρονίων ως συνάρτηση του χρόνου μέσα σε ισχυρό τυρβώδες πλάσμα. Η στοχαστική ενεργοποίηση αναμειγνύεται με το συστηματικό ενεργειακό κέρδος από τα ισχυρά ηλεκτρικά πεδία και επιταχύνει τα φορτία.(Φωτ.4)

http://physicsgg.me/2018/01/16/%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%bd%ce%ad%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%cf%87%cf%85%ce%bd%cf%84%ce%ae%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1/

eikona4.png.28678407f8719a056ad6638dc653491c.png

eikona3.png.b186d718f8f878ed0bcb68e0135bb800.png

solar-flare-june11-2014.thumb.jpg.bb9dbbdd0fe8ec7bbf50c50ec8495bb1.jpg

ceb5ceb9cebacf8ccebdceb11_ceb1cf80ceb8.png.fcf32efd93211d229bdb69f1efbffc47.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Το πείραμα TOTEM δείχνει την ύπαρξη του Odderon… μιας κατάστασης περιττού αριθμού γλοιονίων που προτάθηκε θεωρητικά την δεκαετία του 1970. :cheesy:

Σε ένα τυπικό πείραμα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), οι φυσικοί αναγκάζουν τα πρωτόνια να συγκρουστούν μεταξύ τους με την ελπίδα να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους, έτσι ώστε να δημιουργηθούν νέα σωματίδια τα οποία θα εντοπίσουν οι τεράστιοι ανιχνευτές. Όμως υπάρχουν και πειράματα που μελετούν τι συμβαίνει όταν τα πρωτόνια δεν «σπάνε», αλλά αλληλεπιδρούν μεταξύ τους αλλάζοντας απλώς κατεύθυνση. Αυτή η αλληλεπίδραση ονομάζεται ελαστική σκέδαση.

Στην δεκαετία του 1960 οι φυσικοί χρησιμοποίησαν την θεωρία Regge

https://en.wikipedia.org/wiki/Regge_theory

για να κατανοήσουν τις ελαστικές αλληλεπιδράσεις των πρωτονίων. Η θεωρία Regge παρουσίασε μερικές νέες ιδέες: ένα φαινόμενο που ονομάστηκε Pomeron (από το όνομα του φυσικού Isaak Pomeranchuk)

https://en.wikipedia.org/wiki/Isaak_Pomeranchuk

και ένα άλλο που ονομάστηκε Odderon ( διότι συνίσταται από έναν περιττό αριθμό γλοιονίων). Το Pomeron είχε σκοπό να εξηγήσει γιατί τα εκτρεπόμενα πρωτόνια είναι πιο πιθανό να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους σε υψηλότερες ενέργειες. Οι φυσικοί ερμήνευσαν με επιτυχία την ελαστική σκέδαση σε υψηλές ενέργειες και μικρή μεταφορά ορμής, με την ανταλλαγή ενός Pomeron, το οποίο στην σύγχρονη γλώσσα είναι μια κατάσταση δυο συσσωματωμένων γλοιονίων. Το Odderon, που μελετήθηκε θεωρητικά στις αρχές της δεκαετίας του 1970, βοήθησε στην ερμηνεία της διαφοράς μεταξύ σκέδασης πρωτονίων-πρωτονίων και αντιπρωτονίων-πρωτονίων.

Σήμερα οι φυσικοί εξακολουθούν να χρησιμοποιούν την θεωρία Regge για να εξηγήσουν τις ελαστικές κρούσεις των πρωτονίων, σε συνδυασμό με την Κβαντική Χρωμοδυναμική (QCD). Η QCD περιγράφει πως τα κουάρκ, τα σωματίδια που αποτελούν τα πρωτόνια, αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Τα κουάρκ αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με ένα σωματίδιο που ονομάζεται γλοιόνιο (ονομάζεται έτσι διότι «κολλάει» μεταξύ τους τα κουάρκ). Τα κουάρκ και τα γλοιόνια χαρακτηρίζονται από έναν επιπλέον κβαντικό αριθμό, το χρωματικό φορτίο, παρόμοιο με το ηλεκτρικό φορτίο, με τη διαφορά ότι υπαρχουν έξι επιλογές – κόκκινο, μπλε, πράσινο, αντικόκκινο, αντιμπλέ, αντιπράσινο – και όχι μόνο δυο επιλογές θετικό ή αρνητικό.

Οι φυσικοί είχαν βρει πειραματικές αποδείξεις για το Pomeron, όχι όμως και για το Odderon. H QCD περιγράφει το Pomeron ως πρωτόνια που καθώς αλληλεπιδρούν ελαστικά,, ανταλλάσσουν έναν άρτιο αριθμό γλοιονίων των οποίων το συνολικό χρωματικό φορτίο είναι ίσο με μηδέν, ενώ περιγράφει το Odderon ως μια ανταλλαγή περιττού αριθμού γλοιονίων (τουλάχιστον τρία), πάλι κατά την ελαστική σκέδαση μεταξύ πρωτονίων. Κανείς όμως μέχρι σήμερα δεν είχε ανιχνεύσει το Odderon.

Το πείραμα ΤΟΤΕΜ μέτρησε με ακρίβεια τη διαδικασία της ελαστικής σκέδασης σε ενέργεια 13 TeV, έτσι ώστε να εξαχθεί η ολική πιθανότητα για τις συγκρούσεις πρωτονίων – πρωτονίων, καθώς επίσης και η παράμετρος ρ η οποία βοηθά στην ερμηνεία της διαφοράς μεταξύ σκέδασης πρωτονίων-πρωτονίων και αντιπρωτονίων-πρωτονίων.

Οι μετρήσεις του ΤΟΤΕΜ σχετικά με την παράμετρο ρ δείχνουν (έμμεσα) ότι το Odderon υπάρχει. Μπορεί να μην υπάρχουν άμεσες αποδείξεις, αλλά οι ενδείξεις αυτές είναι πολύ σημαντικές διότι συνεπάγονται την ύπαρξη των glueballs.

https://physicsgg.me/2015/10/23/%CE%B3%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%85%CE%BC-glueball-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%86%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%AD%CE%BD/

Tα glueballs είναι σωματίδια που αποτελούνται μόνο από γλοιόνια και είναι πολύ δύσκολο να μετρηθούν. Όμως, προβλέπονται από το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων. Tα glueballs μοιάζουν με τα odderons, με την διαφορά ότι τα τελευταία εμφανίζονται μόνο όταν δυο πρωτόνια υφίστανται ελαστική σκέδαση.

Σύμφωνα με τον φυσικό Simone Giani, «οι μετρήσεις του ΤΟΤΕΜ διερευνούν για πρώτη φορά την συμπεριφορά των πρωτονίων στις ελαστικές αλληλεπιδράσεις στην υψηλότερη ενέργεια των 13 TeV. Τα δεδομένα αυτά είναι εξαιρετικά ακριβή, κάτι που έγινε χάρη στην πολύ καλή απόδοση των ανιχνευτών του ΤΟΤΕΜ και τις άριστες δυνατότητες του LHC».

Η ιδέα του Odderon είναι πολύ παλιά και πάντα φαινόταν πολύ δύσκολο να ανιχνευθεί πειραματικά. Αν τρία γλοιόνια μπορούν πράγματι να σχηματίσουν ένα σύστημα, θα μπορούσαν να εμφανίζονται και σε άλλα πειράματα σκέδασης. Οι φυσικοί λοιπόν σχεδιάζουν εξειδικευμένα πειράματα για να επιβεβαιώσουν ότι το Odderon μπορεί πράγματι να σχηματιστεί. Μέσα στο 2018 προγραμματίζεται πείραμα στον LHC με ενέργεια πρωτονίων 900 GeV για την συλλογή περισσότερων δεδομένων.

https://physicsgg.me/2018/02/10/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1-totem-%ce%b4%ce%b5%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%8d%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%be%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-odderon/

glueball_quark_6e32ce2fd5.jpg.28c9469f5b29cdffddfa461e583f798c.jpg

totem.jpg.64c8d7cd88d5438621d9743de9e22184.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η ακριβέστερη μέτρηση της μάζας του μποζονίου W :cheesy:

Τα μποζόνια W± (μαζί με το Z0) «μεταφέρουν» την ασθενή πυρηνική δύναμη – μια από τις τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις που υπάρχουν στο σύμπαν μας. Ένας εξαιρετικά ακριβής προσδιορισμός της μάζας του μποζονίου W παρουσιάστηκε σήμερα από τους φυσικούς του πειράματος ATLAS (Measurement of the W-boson mass in pp collisions).

Από τις συγκρούσεις των πρωτονίων που πραγματοποιήθηκαν το 2011 στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) και την καταγραφή περίπου 14 εκατομμυρίων γεγονότων της διάσπασης του W, προέκυψε η ακριβέστερη μέχρι σήμερα τιμή για την μάζα του:

mW=80370 ± 19 MeV

Επειδή υπάρχουν δύο είδη μποζονίων W, το W+ με ηλεκτρικό φορτίο +1 και το W− με φορτίο −1, μετρήθηκε και η διαφορά των μαζών: mW+− mW− = − 29 ± 28 MeV.

Tα μποζόνια W και το Z ήταν μια πρόβλεψη της ηλεκτρασθενούς θεωρίας, που μαζί με την Κβαντική Χρωμοδυναμική αποτελούν το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων. Τα μποζόνια W και Ζ ανακαλύφθηκαν το 1983 στο Super proton-antiproton Synchrotron, του CERN, και το επόμενο έτος (!) οι Rubbia και van der Meer βραβεύθηκαν με το Νόμπελ Φυσικής.

Η ακριβής προσδιορισμός της μάζας του W παίζει κρίσιμο ρόλο στον έλεγχο του Καθιερωμένου Προτύπου, διότι κάθε απόκλιση από την θεωρητική πρόβλεψη (που συνδυάζει τις μάζες του top κουάρκ 172,84 ± 0,70 GeV και του μποζονίου Higgs 125,09 ± 0,24 GeV) θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεωρίες φυσικής.

Στην φωτογραφια απεικόνιση ενός υποψήφιου γεγονότος για το μποζόνιο W, καθώς αυτό διασπάται σε ένα μιόνιο και ένα νετρίνο. Το μποζόνιο W παράγεται από τις συγκρούσεις πρωτονίων-πρωτονίων στον LHC σε ενέργεια 7 TeV και καταγράφεται από τον ανιχνευτή ΑTLAS.

http://physicsgg.me/2018/02/12/%ce%b7-%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%b2%ce%ad%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b7-%ce%bc%ce%ad%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%ac%ce%b6%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%cf%80/

w_boson.gif.7226a10cdb63fa88ae435cef9b42f9c9.gif

run183081evt101291517_wmunu_novalues.png.e8e44e0a14589257c0c8ba9a58b4463f.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Φωτογραφία ενός μόνο ατόμου ορατού με γυμνό μάτι! :cheesy:

Η φωτογραφία ενός μόνο ατόμου – του στοιχείου στροντίου – βραβεύθηκε σε διαγωνισμό επιστημονικής φωτογραφίας που οργανώθηκε από το EPSRC (Engineering and Physical Sciences Research Council)

Στο μέσον της φωτογραφίας φαίνεται μια ελάχιστη φωτεινή κουκκίδα. Πρόκειται για ένα άτομο στροντίου!

Η φωτογραφία «ένα άτομο σε μια παγίδα ιόντων» λήφθηκε από τον David Nadlinger με μια κοινή ψηφιακή φωτογραφική μηχανή.

Τα άτομα του στροντίου είναι σχετικά μεγάλα, με ακτίνα περίπου 215 δισεκατομμυριοστά του χιλιοστού ή 215·10-12m. Ένα ισχυρό ηλεκτρικό πεδίο κρατούσε σχεδόν ακίνητο το άτομο του στροντίου ανάμεσα σε δύο μεταλλικά ηλεκτρόδια που απείχαν απόσταση δυο χιλιοστών, υπό το φως λέιζερ χρώματος μπλε-ιώδους.

To άτομο είναι ορατό διότι επανεκπέμπει το φως που απορροφά.

Προσπαθήστε τώρα να διακρίνετε μόνοι σας το άτομο του στροντίου στην φωτογραφία του David Nadlinger:

http://physicsgg.me/2018/02/14/%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b1-%ce%b5%ce%bd%cf%8c%cf%82-%ce%bc%cf%8c%ce%bd%ce%bf-%ce%b1%cf%84%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%bf%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%8d-%ce%bc%ce%b5/

atom-800x603.jpg.0cc9a683214b355d93a399bbcc0af362.jpg

atom-2b5f-4294-b3529347d576cd4e_featuretwocolumnwide.thumb.jpg.d4cf77bbcd8dbe24109adfe0f1ce2f71.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Πλησιάζοντας την χρονική στιγμή της δημιουργίας του σύμπαντος… μέσα από τους επιταχυντές του CERN. :cheesy:

Λίγο πιο κοντά στην «χρονική στιγμή μηδέν» της γέννησης του σύμπαντος στοχεύει το CERN, το οποίο σχεδιάζει την ανάπτυξη δύο επιταχυντών νέας γενιάς, που θα λειτουργούν με υψηλότερες ενέργειες από τον γνωστό «Μεγάλο Επιταχυντή Ανδρονίων» (LHC), που το 2012 ανακάλυψε το σωματίδιο Higgs.

Με τον τρόπο αυτό, οι επιστήμονες θα αναζητήσουν το άγνωστο, ελπίζοντας, αρχικά, να μάθουν περισσότερα για τη σκοτεινή ύλη και τη σκοτεινή ενέργεια που καλύπτει το 95% του σύμπαντος.

Την ίδια στιγμή, η ήδη δοκιμασμένη τεχνολογία που χρησιμοποιεί το CERN, εφαρμόζεται σε περίπου 30.000 «μικρότερους» επιταχυντές που έχουν αναπτυχθεί σε όλο τον κόσμο και φέρνουν νέα δεδομένα στην ιατρική φυσική, κυρίως για την αντιμετώπιση ασθενειών όπως ο καρκίνος, και στη βιομηχανία, για την ανάπτυξη ηλεκτρονικών συστημάτων.

Το CERN -το μεγαλύτερο σε έκταση κέντρο πυρηνικών ερευνών, και συγκεκριμένα στη σωματιδιακή φυσική (Γενεύη)- έχει ξεκινήσει ήδη τον σχεδιασμό των δύο νέων επιταχυντών, ωστόσο, η κατασκευή και λειτουργία τους δεν φαίνεται να προσδιορίζεται στο άμεσο μέλλον, αφού ακόμη δεν υπάρχει η τεχνολογία για κάτι τέτοιο.

Πρόκειται για τον «Κυκλικό Επιταχυντή του μέλλοντος» (Future Circular Collider), που θα έχει περιφέρεια 100 χιλιομέτρων, και σε αυτόν θα γίνονται συγκρούσεις πρωτονίων με πρωτόνια, ηλεκτρονίων με ποζιτρόνια ή πρωτόνια.

«Ακόμη δεν υπάρχει η τεχνολογία για να κατασκευαστεί κάτι τέτοιο. Θα χρειαστούμε, όπως έγινε και για το LHC, περίπου 20 χρόνια για να έχουμε την τεχνολογία που απαιτείται, ειδικά στους μαγνήτες, που κρατούν σε κυκλική τροχιά τα υψηλής ενέργειας σωματίδια», εξηγεί ο Φυσικός Υψηλών Ενεργειών στο CERN και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και υπεύθυνος διεθνών σχέσεων στο CERN, καθηγητής Εμμανουήλ Τσεσμελής. «Σίγουρα δεν θα πάμε στην ώρα μηδέν, αλλά αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι με τις υψηλότερες ενέργειες να πάμε λίγο πιο κοντά», συμπληρώνει.

Ο δεύτερος νέος επιταχυντής του CERN είναι ο Clic (Compact Linear Collider) «Συμπαγής Γραμμικός Επιταχυντής», θα έχει 50 χιλιόμετρα μήκος, και θα συγκρούει ηλεκτρόνια με ποζιτρόνια, με ενέργεια μέχρι και 3 Τέρα ηλεκτροβόλτ (TEV). Αυτός, ενδεχομένως να κατασκευαστεί νωρίτερα, μέσα στη δεκαετία του 2020-30, αφού ο σχεδιασμός του και οι μελέτες έχουν ξεκινήσει πριν από δεκαετίες. Στην ανάπτυξή τους θα συμμετέχουν ιδιωτικές εταιρίες, κυρίως ευρωπαϊκές, των κρατών – μελών του CERN, με συμβόλαια υψηλής τεχνολογίας.

Ψάχνοντας το άγνωστο

Στην πραγματικότητα, οι δύο νέοι επιταχυντές θα ψάξουν κάτι που κανείς δεν ξέρει τι θα είναι, όπως έγινε και στην περίπτωση του LHC. Πάντως, οι επιστήμονες ελπίζουν ότι οι υψηλότερες ενέργειες θα βοηθήσουν να κατανοήσουν καλύτερα και ακριβέστερα τα χαρακτηριστικά του σωματιδίου Higgs και στη συνέχεια να «δουν» πέρα από αυτό, να εξηγήσουν τα σωματίδια και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις.

«Ξέρουμε ότι υπάρχει και κάτι πέρα από αυτό. Αν σήμερα εξηγείται το 5% αυτών που βλέπουμε γύρω μας, υπάρχει το υπόλοιπο 95% που δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε και έτσι χρειάζεται να συνεχιστεί η έρευνα, μέσα από τους επιταχυντές για να καταλάβουμε πχ την σκοτεινή ύλη μαζί με την σκοτεινή ενέργεια», λέει ο καθηγητής και συμπληρώνει ότι «ψάχνουμε κάτι που δεν ξέρουμε τι είναι. Όταν κατασκευάσουμε έναν επιταχυντή σε υψηλή ενέργεια δεν ξέρουμε τι μας περιμένει. Σίγουρα, όταν πάμε σε καινούργια περιοχή ενέργειας κάτι διαφορετικό θα δούμε, γιατί πηγαίνουμε σε άλλο μέρος του χρόνου του σύμπαντος, δηλαδή πάμε στην ώρα μηδέν του σύμπαντος, στο λεγόμενο big bang, ακόμη πιο κοντά από εκεί που είμαστε σήμερα με τον LHC. Και βέβαια να δούμε την εξέλιξη σε αυτά τα 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια από τότε».

Και 30.000 μικρότεροι επιταχυντές στην υπηρεσία της επιστήμης

Η τεχνολογία που έχει αναπτυχθεί στο CERN εφαρμόζεται ήδη στην ιατρική φυσική και στη βιομηχανία, όπου χρησιμοποιούνται επιταχυντές μικρότερης ενέργειας και έντασης, για θεραπείες και για την ανάπτυξη βελτιωμένων ηλεκτρονικών κυκλωμάτων. Στην περίπτωση της ιατρικής, πρωτόνια, αντί των ακτίνων Χ, χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση του καρκίνου, καθώς εστιάζουν με μεγαλύτερη ακρίβεια στα καρκινικά κύτταρα, χωρίς να επηρεάζουν τα γύρω υγιή.

«Σήμερα υπάρχουν δύο κλινικές στην Ευρώπη – μία στην Ιταλία και μία στην Αυστρία – που διαθέτουν τέτοιους επιταχυντές, σχεδιασμένους από το CERN, σύμφωνα με την τεχνολογία του LHC, και εφαρμόζουν αυτή την τεχνολογία για θεραπείες καρκίνου», αναφέρει ο κ. Τσεσμελής. Επίσης, οι επιταχυντές χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ραδιοϊσοτόπων για να επιτευχθεί η ιατρική απεικόνιση, όπως για παράδειγμα με το PET SCAN.

Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν περίπου 30.000 επιταχυντές, κατασκευασμένοι στο πρότυπο της δομής του CERN. Στη βιομηχανία βρίσκουν εφαρμογή στα ηλεκτρονικά μικροτσιπ, χρησιμοποιώντας προσμίξεις ατόμων (impurities) που μεταφέρονται σε σιλικόνες μέσω των επιταχυντών.

Σύμφωνα με τον καθηγητή, στόχος είναι τα προγράμματα βασικής έρευνας υψηλών ενεργειών να αναπτυχθούν σε Ευρώπη, Ασία και βόρεια Αμερική, και κάθε περιοχή να εστιάζει σε διαφορετικού είδους επιταχυντές και σε διάφορους τομείς της πειραματικής σωματιδιακής φυσικής. Στην Ασία και συγκεκριμένα στην Ιαπωνία έχει σχεδιαστεί ήδη ο νέος διεθνής γραμμικός επιταχυντής ηλεκτρονίων – ποζιτρονίων, και αναμένεται η έγκριση για την έναρξη κατασκευής του. Στη βόρεια Αμερική, στο Σικάγο κατασκευάζεται εγκατάσταση για τις δέσμες νετρονίων.

«Βαδίζουμε σε μία εντελώς καινούργια περιοχή γνώσης. Προσωπικά, βρίσκω περισσότερο ενδιαφέρουσα (από τη θεωρητική φυσική) τη δημιουργία υποδομών που να μπορούν να καταγράψουν όλη την ενέργεια που προκύπτει από μία σύγκρουση πρωτονίων και να δούμε κάτι που δεν το είχαμε σκεφτεί ποτέ πριν. Κάπως έτσι ξεκίνησε και ο LHC», καταλήγει ο καθηγητής.

https://physicsgg.me/2018/03/16/%cf%80%ce%bb%ce%b7%cf%83%ce%b9%ce%ac%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%87%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b3%ce%bc%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b4/

fcc_schematic.thumb.png.936dcbf187456289016c0af52da3204d.png

bigbangbluff-01.jpg.243cf4ff0cbf885ee442acc686604589.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Οι επιταχυντές σωματιδίων στο Fermilab και το CERN :cheesy:

Πως δημιουργούνται οι δέσμες σωματιδίων στο Fermilab;

Το βίντεο διάρκειας δυο λεπτών που ακολουθεί, μας εξηγεί πως όλα ξεκινούν από την πηγή και την δέσμη πρωτονίων. Στη συνέχεια παράγονται οι δέσμες: νετρονίων, μιονίων, πιονίων και νετρίνων για τα διάφορα πειράματα στα οποία συμμετέχουν πάνω από 4000 επιστήμονες από 50 και πλέον χώρες.

Ο Linac4 στο CERN

Το επόμενο βίντεο επικεντρώνεται στον νέο γραμμικό επιταχυντή Linac4 στο CERN. Eγκαινιάστηκε τον Μάιο του 2017 και από το 2021 θα τροφοδοτεί με πρωτόνια τα πειράματα στο CERN:

https://physicsgg.me/2018/03/23/%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B1%CF%87%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B4%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-fermilab-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF/

acceleratorcomplex-s.thumb.jpg.5c6c1649c8a16ca9cb8dbb6139624855.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Συγκρούσεις ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων για πρώτη φορά στον επιταχυντή SuperKEKB. :cheesy:

Ηλεκτρόνια και ποζιτρόνια επιταχύνθηκαν και συγκρούστηκαν μεταξύ τους στον επιταχυντή σωματιδίων SuperKEKB στην Ιαπωνία.

https://en.wikipedia.org/wiki/SuperKEKB

Ο ανιχνευτής Belle II

https://en.wikipedia.org/wiki/Belle_II_experiment

που είναι τοποθετημένος στο σημείο που πραγματοποιούνται οι συγκρούσεις κατέγραψε γεγονότα από την εξαύλωση ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων, που παρήγαγαν ζεύγη κουάρκ πυθμένων και αντι-πυθμένων, καθώς επίσης κι άλλων σωματιδίων σκέδασης Bhabha.

https://en.wikipedia.org/wiki/Bhabha_scattering

Ο επιταχυντής SuperKEKB, μαζί με τον ανιχνευτή Belle II, σχεδιάστηκαν για την αναζήτηση νέων σωματιδίων και νέας φυσικής πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο, που θα δώσουν απαντήσεις σε ανοιχτά θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με την κατανόηση του σύμπαντος, π.χ. γιατί η ύλη κυριάρχησε σε σχέση με την αντιύλη στο σύμπαν:

Μπορεί ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) στο CERN να επιταχύνει πρωτόνια σε ενέργειες-ρεκόρ, όμως ο επιταχυντής SuperKEKB / Belle II παράγει δέσμες σωματιδίων με την μέγιστη λαμπρότητα, ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό που καθορίζει τον ρυθμό των συγκρούσεων σωματιδίων.

https://physicsgg.me/2018/04/26/%cf%83%cf%85%ce%b3%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%8d%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%b7%ce%bb%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%af%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%ce%b6%ce%b9%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%af%cf%89%ce%bd/

asymmetry-295x300.png.e4483eac10065d94c37582e963a407ab.png

thumb-1500xauto-13824.jpg.f9d53a6b97c75ab65e79e70046d5fba8.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Ψάχνοντας για δυνάμεις πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωματιδίων. :cheesy:

Η ερευνητική ομάδα ATLAS συνεχίζει να ψάχνει στον τεράστιο όγκο των δεδομένων που παράγει ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) για ενδείξεις φυσικής πέρα από τα σωματίδια και τις αλληλεπιδράσεις που περιγράφει το Καθιερωμένο Πρότυπο. Μια προσέγγιση είναι να αναζητηθούν νέες δυνάμεις, επιπλέον των ηλεκτρασθενών και ισχυρών αλληλεπιδράσεων. Φορείς αυτών των δυνάμεων θα μπορούσαν να είναι κάποια άγνωστα μέχρι σήμερα μποζόνια (με μάζα), σαν τα μποζόνια W και Ζ που μεταφέρουν τις ηλεκτρασθενείς δυνάμεις.

Σε πρόσφατη έρευνα της ομάδας ATLAS αναζητήθηκαν νέα μποζόνια με μάζες έως περίπου 70 φορές την μάζα του μποζονίου Ζ.

https://arxiv.org/abs/1805.01908

Η αναζήτηση εξετάζει γεγονότα όπου το υποθετικό μποζόνιο (Χ) διασπάται σε ένα φωτόνιο και ένα W ή Ζ μποζόνιο. Ο ανιχνευτής ΑΤLAS είναι κατάλληλος για την ανίχνευση τέτοιων γεγονότων. Αρχικά εντοπίζεται ένα ενεργητικό φωτόνιο και στη συνέχεια ταυτοποιούνται τα μποζόνια W/Ζ από την διάσπασή τους σε ζεύγη κουάρκ – αντικουάρκ. Η μάζα του μποζονίου Χ μπορεί να προκύψει απευθείας από τα προϊόντα διάσπασης και η απόδειξη ύπαρξης του μποζονίου Χ θα εμφανιστεί ως περίσσεια γεγονότων πάνω από το υπόβαθρο. Δυστυχώς δεν έχει παρατηρηθεί κάτι τέτοιο, όμως είναι δυνατός ο προσδιορισμός των ορίων για την παραγωγή του Χ στην περιοχή των μαζών από 2 έω 6,7 TeV.

Επειδή κάθε τι που σχετίζεται με το Higgs έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αυτές τις μέρες στον LHC, οι μετρήσεις του ATLAS αναζητούν επίσης (για πρώτη φορά) ένα νέο μποζόνιο με μάζα που διασπάται σε ένα μποζόνιο Higgs και ένα φωτόνιο. Αυτό το σήμα ταυτοποιείται χρησιμοποιώντας την διάσπαση των μποζονίων Higgs προς ένα ζεύγος b(πυθμένων) κουάρκ-αντικουάρκ.

Όπως φαίνεται στο σχήμα, η παρατηρούμενη κατανομή αναλλοίωτης μάζας των γεγονότων που συλλέχθηκαν ως μποζόνια Higgs συν ένα φωτόνιο είναι ένα ομαλά μειούμενο φάσμα που δεν δείχνει νέα μποζόνια. Στο διάγραμμα βλέπουμε και την προσομοίωση σε υπολογιστή για το πως θα ήταν το σήμα του Χ, αν είχε μάζα 1 ή 2 TeV … εφόσον ανιχνευόταν. Αυτή είναι η πρώτη αναζήτηση που διεξήχθη στον LHC για ένα μποζόνιο Χ μεγάλης μάζας (έως και 25 φορές η μάζα του Higgs) που διασπάται σε ένα μποζόνιο Higgs και ένα φωτόνιο.

Παρά το γεγονός ότι η εν λόγω μελέτη του ATLAS δεν βρήκε αποδεικτικά στοιχεία νέων δυνάμεων, το εύρος και η ευαισθησία της αναζήτησης θα βελτιωθούν σημαντικά όταν συμπεριληφθούν τα δεδομένα που θα συλλεχθούν μέχρι το τέλος του 2018.

Συνεπώς, θα περιμένουμε την ανάλυση του συνόλου των δεδομένων του LHC από το Run2.

https://physicsgg.me/2018/05/08/%cf%88%ce%ac%cf%87%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%ac%ce%bc%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%80%ce%ad%cf%81%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b1%ce%b8%ce%b9/

vgamma_1.png.d94927e41b4ec7846aee62b47e16d0e8.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ελληνικό «όχι» στο CERN :cheesy:

Η Ελλάδα είπε «όχι» στο CERN για παραχώρηση τεχνογνωσίας και εγκατάσταση στην χώρα μας καινοτόμου Μονάδας Ακτινοβολίας Καρκινικών Όγκων, δηλώνοντας απλώς παρατηρητής!

Έτσι, η Αθήνα άφησε ελεύθερο το πεδίο σε Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία, ακόμη και στο Μαυροβούνιο, να διεκδικούν την εγκατάσταση της μονάδας στο έδαφός τους.

Όποια χώρα αναλάβει την επένδυση, κόστους 100 εκατομμυρίων ευρώ, έχει κατ’ αποκλειστικότητα την χρήση και εφαρμογή της για το σύνολο των κρατών της Βαλκανικής Χερσονήσου, της Βόρειας Αφρικής, και πιθανότατα και της Τουρκίας.

Όπως δήλωσε στο skai.gr ο Ευάγγελος Γαζής, καθηγητής Σωματιδιακής Φυσικής του Μετσόβειου Πολυτεχνείου και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του CERN, η Ελλάδα αρνήθηκε να διεκδικήσει την απόκτηση της τεχνογνωσίας παρά το γεγονός ότι η απόσβεση των 100 εκατομμυρίων ευρώ θα μπορούσε να γίνει εντός πέντε έως έξι ετών, σύμφωνα με το σχέδιο επιχειρηματικότητας που έχουν εκπονήσει το ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος, το ΕΜΠ και η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Τι είναι αυτή η τεχνογνωσία και επένδυση

Πρόκειται για καινοτόμο σύστημα ακτινοβολίας κατά των καρκινικών όγκων με δέσμη πρωτονίων, που έχει εξαιρετικά αποτελέσματα σε πρωτογενείς καρκίνους, αφού «χτυπά» τον όγκο «στην καρδιά του», καταστρέφοντάς τον ολοσχερώς, ενώ αφήνει άθικτα τα υγιή κύτταρα γύρω από αυτόν.

Στο CERN, επισημαίνει ο καθηγητής του ΕΜΠ, πέραν των διαφόρων προγραμμάτων βασικής έρευνας στην πυρηνική και σωματιδιακή φυσική, έχουν αναπτυχθεί και συνεχώς αναπτύσσονται καινοτόμες εφαρμογές στην Ιατρική για την διάγνωση και καταπολέμηση του καρκίνου.

Και μια τέτοια υποδομή είναι αυτή που αρνήθηκε η χώρα μας (ιδρυτικό μέλος του CERN, από το 1954), με αποτέλεσμα να την διεκδικούν σήμερα κράτη, που δεν είναι καν αναπληρωματικά μέλη του Οργανισμού CERN, ούτε έχουν το επιστημονικό και τεχνολογικό δυναμικό ώστε να στελεχώσουν και να συντηρήσουν τεχνολογικά και επιστημονικά τέτοιες υποδομές.

Υποδομές που λειτουργούν εδώ και χρόνια, σε Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Ισπανία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Νορβηγία, Σουηδία, Πολωνία, ΗΠΑ, Καναδά, Νότια Κορέα, Ιαπωνία ή βρίσκονται υπό αγορά (ή κατασκευή) σε Ολλανδία, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία κ.α.

Δηλώσαμε παρατηρητές

Ας επανέλθουμε όμως στην άρνηση της Ελλάδας να διεκδικήσει την εγκατάσταση και λειτουργία της συγκεκριμένης Μονάδας.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Γαζή τον Οκτώβριο του 2017 δημιουργήθηκε στο CERN κίνηση συνεργασίας βαλκανικών κρατών με την επωνυμία «South Eastern Europe», προκειμένου να ενισχυθούν οι βαλκανικές χώρες σε θέματα υψηλής τεχνολογίας.

Η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε σε αυτή την κινηση συνεργασίας από την Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας που δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να γίνει μέλος της και παραμένει παρατηρητής! Γενική Γραμματέας της ΓΓΕΤ είναι η Ματρώνα Κυπριανίδου, με εποπτεύοντα, τον αναπληρωτή υπουργό Παιδείας, Κώστα Φωτάκη.

Διεκδικητές και συναντήσεις

Η ιδέα που κυριάρχησε στην συνάντηση των βαλκανικών κρατών ήταν να κατασκευαστούν δύο μεγάλες τεχνολογικές υποδομές επιταχυντικών συστημάτων με ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι υποδομές αυτές να δοθούν στο Μαυροβούνιο ή σε άλλη βαλκανική χώρα.

Οι υπό παραχώρηση υποδομές αφορούν:

Επιταχυντή ηλεκτρονίων παραγωγής ακτινών Χ (X-FEL – Free Electron Laser) υψηλής έντασης και ενέργειας αποκλειστικά για βιομηχανικές εφαρμογές και

Επιταχυντή πρωτονίων παραγωγής κατάλληλης δέσμης ακριβείας για θεραπεία του καρκίνου με πρωτόνια ή ιόντα.

Ένα μήνα αργότερα, στις 30 Νοεμβρίου 2017, πραγματοποιήθηκε στο CERN ημερίδα εργασίας (Forum meeting Medical Applications) όπου τέθηκαν οι προδιαγραφές και οι πιθανές συνεργασίες των ερευνητικών ομάδων για την υλοποίηση των έργων αυτών.

Ακολούθησαν τρεις βαλκανικές συναντήσεις, σε Τεργέστη (Φεβρουάριος 2018), Σόφια (Μάρτιος 2018) και Τίραννα (Απρίλιος 2018), όπου κατέληξαν στην εγκατάσταση μίας υποδομής και συγκεκριμένα, αυτή που αφορά στην, δια πρωτονίων, θεραπεία του καρκίνου.

Λάθος η αποχώρησή μας από την διεκδίκηση.

Καθίσταται απολύτως σαφές, τονίζει ο Ευαγγελος Γαζής, ότι μετά την έξοδο της Ελλάδας από την διεκδίκηση της συγκεκριμένης υποδομής, όλες οι βαλκανικές χώρες επιζητούν την εγκατάστασή της, στο έδαφός τους.

Κάτι αδιανόητο, αφού η Ελλάδα, ως ιδρυτικό μέλος του CERN και τεράστια συνεισφορά από το 1954, δικαιούται και διαθέτει την επιστημονική και τεχνολογική επάρκεια ώστε να αναλάβει την εγκατάσταση αυτής της υποδομής στη χώρα μας, δημιουργώντας ένα κέντρο διεθνούς βεληνεκούς, με υψηλή τεχνολογία για την θεραπεία του καρκίνου.

Εάν όμως, η χώρα μας συνεχίζει να εμμένει στην θέση του παρατηρητή, η συγκεκριμένη τεχνογνωσία είναι βέβαιο ότι θα εγκατασταθεί σε κράτη που δεν είναι ούτε καν αναπληρωματικά μέλη του Οργανισμού CERN, ούτε έχουν το επιστημονικό και τεχνολογικό δυναμικό να στελεχώσουν και να συντηρήσουν τέτοιες υποδομές.

Οφέλη και παρασκηνιακές κινήσεις

Είναι απολύτως σαφές, πως μια τέτοια συνδυαστική υποδομή θα ενισχύσει τον σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό της χώρας σε ότι αφορά τον επιταχυντή πρωτονίων και ιόντων που θα αποδοθεί στην Ιατρική Επιστημονική Κοινότητα, με σκοπό την θεραπεία του καρκίνου, αλλά και την έρευνα Ιατρικής και Βιολογίας στην αλληλεπίδραση των ιοντιζουσών ακτινοβολιών με την ζώσα ύλη.

Στο πλαίσιο αυτό, πολλές βαλκανικές χώρες, με πρώτη την Βουλγαρία, έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα εξασφάλισης των υποδομών αυτών για την χώρα τους και συνεχίζουν έναν παρασκηνιακό αγώνα στο CERN για την εξασφάλιση της ανωτέρω υποδομής.

Πρέπει να αναθεωρήσουμε την στάση μας

Είναι λοιπόν εξαιρετικά επείγον τα υπουργεία Εξωτερικών και Παιδείας, σε συνεργασία με την ΓΓΕΤ να αναθεωρήσουν την στάση τους απέναντι στην σημαντικότατη για τη χώρα ιατρική υποδομή και να εκδηλώσουν με τον πιο σοβαρό τρόπο το άμεσο ενδιαφέρον τους, προωθώντας στο CERN και τα ευρωπαϊκά όργανα επίσημο αίτημα, λαμβανομένου υπόψη ότι καμία ευρωπαϊκή υψηλής κλίμακας και τεχνολογίας υποδομή δεν έχει οικοδομηθεί στην χώρα.

Αδιαφορήσαμε και για άλλες υποδομές

Αρκετές υψηλής τεχνολογίας υποδομές, όπως η ELI (http://elilaser.eu/) δόθηκε από την ΕΕ ( και είναι υπό υλοποίηση) σε Τσεχία, Ουγγαρία, Ρουμανία, με έμμεσους αποδέκτες οφέλους τα κράτη: Ιταλία, Σλοβενία, Κροατία, Βουλγαρία.

Σημειώνεται, ότι η ΕΕ και το CERN, εγκαινίασαν πέρυσι ανάλογη υποδομή επιταχυντή με δέσμη φωτονίων για βιομηχανικές και ιατρικές εφαρμογές και έρευνα, με την ονομασία SESAME (www.sesame.org.jo) στην Ιορδανία, επειδή πριν από 15 – 20 χρόνια κατά την διάρκεια σχετικών διαβουλεύσεων με την ΕΕ, η Κύπρος δεν δέχθηκε την εγκατάσταση της συγκεκριμένης υποδομής στο έδαφός και οι υπεύθυνοι οδηγήθηκαν στην λύση της Ιορδανίας.

http://physicsgg.me/2018/05/14/%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%8c%cf%87%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%bf-cern/

lhc_highres_665x376.jpg.e8593422e19bb42e092435eaece711f6.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Πάντως τα μισά site έχουν κατεβάσει την είδηση, γιατί μάλλον πρόκειται για ψευδή είδηση.

Επίσης εκδόθηκε κι επίσημη ανακοίνωση:

http://www.gsrt.gr/central.aspx?sId=124I430I1090I646I508702&olID=777&neID=589&neTa=2_91741&ncID=0&neHC=0&tbid=0&lrID=2&oldUIID=aI777I0I119I428I1089I0I3&actionID=load

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Υπ. Παιδείας για CERN: Ανώριμο το εγχείρημα στην παρούσα φάση. :cheesy:

Ως «εγχείρημα ανώριμο στην παρούσα φάση» χαρακτηρίζει την ανάπτυξη κέντρου πρωτονικής θεραπείας στην Ελλάδα ο αναπληρωτής υπουργός Έρευνας και Καινοτομίας, Κώστας Φωτάκης, αρνούμενος τις κατηγορίες ότι ο Τομέας Έρευνας και Καινοτομίας του υπουργείου και η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) επέδειξαν ολιγωρία για την ανάπτυξη σχετικής δραστηριότητας στη χώρα. Από την πλευρά της, η ΓΓΕΤ κάνει λόγο για ανυπόστατα δημοσιεύματα, σημειώνοντας πως «δεν απορρίψαμε ποτέ πρόταση του CERN».

Όπως αναφέρει ο υπουργός, «το κόστος μιας τέτοιας επένδυσης είναι υψηλό, σε συνδυασμό με το πειραματικό ακόμη στάδιο της αποτελεσματικότητας και της περιορισμένης ευρύτητας εφαρμογών της συγκεκριμένης μεθόδου», ειδικά «αν ληφθεί υπόψη ότι στις συνήθεις και κατά πολύ οικονομικότερες ακτινοθεραπείες έχουν ήδη σημειωθεί σημαντικές βελτιώσεις στον περιορισμό των παρενεργειών».

Ο κ. Φωτάκης επισημαίνει ότι η Ελλάδα από την αρχή της συζήτησης για την ενδεχόμενη εγκατάσταση στο Μαυροβούνιο της υποδομής με τεχνογνωσία του CERN παρακολουθεί στενά το εγχείρημα και συμμετέχει σε όλες τις συναντήσεις στο πλαίσιο καλής γειτονίας και περιφερειακού συντονισμού.

Τονίζει, ακόμη, ότι το απαιτούμενο κόστος εγκατάστασης επιχειρείται να προέλθει από ειδικούς πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απευθύνονται στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και δεν έχουν ακόμη εξασφαλιστεί.

Ο υπουργός επισημαίνει ότι η έρευνα και η εφαρμογή νέων τεχνολογιών στην Υγεία αποτελεί τομέα υψηλής προτεραιότητας για το υπουργείο, που έμπρακτα προωθεί την ανάληψη σχετικών πρωτοβουλιών, όπως η εμβληματική Δράση για τη δημιουργία Εθνικού Δικτύου Ιατρικής Ακριβείας με έμφαση στην Ογκολογία.

Τέλος, αναφέρει ότι «τέτοιου είδους πιέσεις για τη διαμόρφωση επιστημονικών επιλογών, μέσω της δημιουργίας θορύβου στον Τύπο, είναι όχι μόνο αντιδεοντολογικές και αντιεπιστημονικές, αλλά συχνά υποκρύπτουν τακτικισμούς εξυπηρέτησης προσωπικών φιλοδοξιών που υποκινούνται από ιδιοτελή κίνητρα».

ΓΓΕΤ: Δεν απορρίψαμε ποτέ πρόταση του CERN

«Η Ελλάδα δεν έχει απορρίψει πρόταση του CERN για τη δημιουργία Κέντρου Πρωτονικής Θεραπείας για καρκινοπαθείς στην Ελλάδα, ούτε υπάρχει κάποια σχετική μελέτη από ΑΕΙ ή ερευνητικά κέντρα της χώρας μας για τη δημιουργία μιας τέτοιας εγκατάστασης στη χώρα μας» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, που κάνει λόγο για «δημοσιεύματα τα οποία δυστυχώς ξεκίνησαν από κακώς πληροφορημένους επιστήμονες, οι οποίοι με ανυπόστατους ισχυρισμούς ομιλούν για απόρριψη εκ μέρους της Πολιτείας» και για «επώνυμους επιστήμονες που ομιλούν δημοσίως από ό,τι φαίνεται αποκλειστικά για προσωπικές τους στρατηγικές».

Η ΓΓΕΤ διευκρινίζει ότι η συζήτηση αφορά στη δημιουργία ενός επιταχυντή και υποδομών για τη χρήση δέσμης πρωτονίων και άλλων θετικώς φορτισμένων σωματιδίων στα Δυτικά Βαλκάνια, με σκοπό τη θεραπεία καρκινικών όγκων και με βάση τεχνογνωσία του CERN στους επιταχυντές.

Η πρωτοβουλία, που ξεκίνησε πέρυσι από την κυβέρνηση του Μαυροβουνίου, περιλαμβάνει την ίδρυση Διεθνούς Ινστιτούτου Νοτιοανατολικής Ευρώπης για Βιώσιμες Τεχνολογίες («South East European International Institute for Sustainable Technologies»-SEEIIST) με αυτό το αντικείμενο. Στην πρωτοβουλία του Μαυροβουνίου συμμετέχουν Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, ΠΓΔΜ, Σερβία και Σλοβενία.

Όπως επισημαίνει η ΓΓΕΤ, «τη στιγμή αυτή, υπάρχει ως δεδομένο μόνο δήλωση προθέσεων εκ μέρους των ανωτέρω χωρών, ενώ δεν υπάρχουν ακόμη συγκεκριμένα στοιχεία για την προτεινόμενη νομική μορφή, την έδρα, τη χρηματοδότηση ή τη διαδικασία σύστασης του εν λόγω ινστιτούτου. Επίσης, δεν υπάρχουν ούτε οι αναγκαίες μελέτες σκοπιμότητας και βιωσιμότητας, με δεδομένο το υψηλό κόστος μιας τέτοιας εγκατάστασης και της μετέπειτα λειτουργίας. Η συνολική επένδυση εκτιμάται στα 140-170 εκατ. ευρώ».

Η ΓΓΕΤ υπογραμμίζει ότι το εγχείρημα ευρίσκεται ακόμα σε προπαρασκευαστικό στάδιο, κατά το οποίο γίνονται ενέργειες κυρίως εκ μέρους του Μαυροβουνίου και της Βουλγαρίας, καθώς και συναντήσεις εμπειρογνωμόνων, στις οποίες μετέχει και το CERN. Επίσης, γίνονται ενέργειες για την εξεύρεση πόρων από την ΕΕ, ενδεχομένως μέσω ερευνητικών κονδυλίων από τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία που είναι διαθέσιμα για τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία διασφάλιση των απαιτούμενων πόρων.

Όσον αφορά στην ακτινοθεραπεία πρωτονίων, αναφέρει ότι «είναι μια υψηλού κόστους μέθοδος ακτινοβόλησης καρκινικών όγκων με πρωτόνια, που εφαρμόζεται στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων τύπων καρκίνου. Η αποτελεσματικότητα της μεθόδου σε άλλους τύπους καρκίνου ευρίσκεται υπό συζήτηση».

Ανασταλτικό παράγοντα στην ευρεία χρήση της εν λόγω θεραπείας αποτελούν οι υψηλές τεχνικές και οικονομικές απαιτήσεις σε υποδομές και εγκαταστάσεις, τόσο κατά τη κατασκευή τους, όσο και κατά τη λειτουργία, καθώς τα λειτουργικά έξοδα υπολογίζονται σε περίπου ένα εκατ. ευρώ ετησίως. Για τους λόγους αυτούς, κατά τη ΓΓΕΤ, υπάρχει διεθνώς έντονη κινητικότητα στην επιστημονική και επιχειρηματική κοινότητα για την αντικατάσταση της θεραπείας αυτής με άλλες μεθόδους.

http://www.in.gr/2018/05/14/greece/yp-paideias-gia-cern-anorimo-egxeirima-stin-parousa-fasi/

CERN.jpg.8d1aded964d8acaa3ecf7792edef5b87.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Γράφοντας στον πίνακα την μεγαλύτερη εξίσωση του κόσμου. :cheesy:

Οι φυσικοί στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων στο CERN μελετούν τα αποτελέσματα των συγκρούσεων σωματιδίων υψηλής ενέργειας, ψάχνοντας πολλές φορές για εκπλήξεις που δεν προβλέπει η θεωρία.

Μια από τις εξισώσεις που χρησιμοποιούν για την πρόβλεψη του αποτελέσματος των συγκρούσεων είναι η επονομαζόμενη Energy-Energy Correlation (EEC). Η εξίσωση «συσχέτισης ενέργειας-ενέργειας» μετρά πόση ενέργεια από τα παραγόμενα σωματίδια συλλέγεται από δυο ανιχνευτές, που είναι τοποθετημένοι σε μια συγκεκριμένη γωνία μεταξύ τους.

Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε τον θεωρητικό φυσικό Lance Dixon να γράφει στον πίνακα (για την ακρίβεια σε πέντε πίνακες) την εν λόγω εξίσωση, την οποία οι φυσικοί στις δημοσιεύσεις τους αναφέρουν ως μια «εξαιρετικά απλή» εξίσωση:

https://physicsgg.me/2018/06/07/%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%86%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b7/

lancedixon_1920x1080.thumb.jpg.fe9bd9854b5005fe2b6e3573fda5915b.jpg

shutterstock_230643079.jpg.97f61a3b317a6a4ce2ad65281f53fe6f.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 έτος αργότερα...

Κουνάβι που ψήθηκε στο CERN βρίσκει θέση σε παράξενο μουσείο. :cheesy:

Το άτυχο ζωάκι έγινε είδηση όταν προκάλεσε βραχυκύκλωμα στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων και σκοτώθηκε από ηλεκτροπληξία. Το κουνάβι εκτίθεται πλέον ταριχευμένο σε μουσείο της Ολλανδίας, στο πλαίσιο της ελαφρώς μακάβριας έκθεσης «Ιστορίες Νεκρών Ζώων».

Τον Απρίλιο του 2016, ένα ανυποψίαστο πετροκούναβο (Martes foina) πήδηξε έναν φράχτη

του CERN και ψήθηκε ακαριαία όταν δάγκωσε μετασχηματιστή των 66 kilovolt. Χρειάστηκαν μάλιστα μέρες μέχρι να επισκευαστεί η βλάβη και να επαναλειτουργήσει το γιγάντιο μηχάνημα.

Το «Κουνάβι του CERN», όπως πέρασε στην Ιστορία, είναι πλέον μόνιμο έκθεμα στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Ρότερνταμ.

Οι Ιστορίες Νεκρών Ζώων είναι αφιερωμένες στα θύματα των πιο ατυχών αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στον άνθρωπο και την άγρια ζωή. Η συλλογή ξεκίνησε το 2005 με μια ασυνήθιστη ιστορία «ομοφυλοφιλικής νεκροφιλίας». Το έκθεμα ήταν μια αρσενική πάπια που σκοτώθηκε πέφτοντας σε παράθυρο του μουσείου. Σχεδόν αμέσως, μια άλλη πάπια προσγειώθηκε στο σημείο και προσπάθησε να κάνει σεξ με το νεκρό πουλί.

Η υπόθεση έγινε μάλιστα αντικείμενο μελέτης. Ο διευθυντής του μουσείου Κες Μόλικερ δημοσίευσε μελέτη για το φαινόμενο της ομοφυλοφιλικής νεκροφιλίας, η οποία βραβεύτηκε αργότερα με το βραβείο-παρωδία Ig Nobel.

Σήμερα, η νεκρή πάπια έχει μεγάλη παρέα στην έκθεση: μεταξύ άλλων, έναν σπουργίτι που πυροβολήθηκε το 2005 στη διάρκεια διαγωνισμού όταν χάλασε ένα ντόμινο με 23.000 κομμάτια.

Επίσης στο μουσείο: σκαντζόχοιρος που σφηνώθηκε σε συσκευασία παγωτού των McDonald's.

http://news.in.gr/perierga/article/?aid=1500131921

dead-animal-tales-02.thumb.jpg.f90c11f2342a56464160c4d88815eb08.jpg

665EE027741A714CB618427DEE3B9D2B.jpg.389055ab646aab26cda11a2272bb1a1f.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ομιλία για το μποζόνιο Χιγκς στο Ίδρυμα Ευγενίδου. :cheesy:

Ο καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Columbia Michael Tuts συνομιλεί με το κοινό την Πέμπτη στις 19:30 στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου.

Μετά από πρόσκληση του Συλλόγου Αποφοίτων του Πανεπιστημίου Columbia ο καθηγητής θα δώσεις μία και μόνο ομιλία με κεντρικό άξονα τρία ενδιαφέροντα ερωτήματα:

Γιατί μας ενδιαφέρει το Μποζόνιο Χιγκς;

Πώς το ανακάλυψαν 6.000 επιστήμονες στο CERN;

Ποιο είναι το επόμενο βήμα;

Η έρευνα του καθηγητή Michael Tuts επικεντρώνεται στην Πειραματική Φυσική Υψηλών Ενεργειών. Ο Michael Tuts διετέλεσε επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας των ΗΠΑ που συμμετέχει στο πείραμα ATLAS, ενός από τα τέσσερα κύρια πειράματα που υλοποιούνται στον Μεγάλο Αδρονικό Επιταχυντή (LHC) στο CERN. Εκτός από την θεωρητική έρευνα, ο Μichael Tuts έχει την εξαιρετική ικανότητα να προσεγγίζει το ευρύ κοινό και να εξηγεί με τρόπο ελκυστικό και κατανοητό αφηρημένες και δυσνόητες επιστημονικές έννοιες.

Θα ακολουθήσει η προβολή της ψηφιακής παράστασης: «Phantom of the Universe» στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο. Θα πραγματοποιηθούν δύο παραστάσεις (ώρες 20:45 και 21:30).

Από τον «αγώνα ταχύτητας» των πρωτονίων στον μεγαλύτερο επιταχυντή σωματιδίων του κόσμου στο Cern μέχρι την Μεγάλη Έκρηξη και το «αναδυόμενο» Σύμπαν, αλλά και την κατάβαση σε ένα υπόγειο στην Νότια Ντακότα, σχεδόν 1.500 m κάτω από την επιφάνεια της Γης, η παράσταση αυτή εισάγει τους θεατές στην πολυσχιδή έρευνα για την σκοτεινή ύλη. Τις σκηνές αυτής της παράστασης, που «ζωντανεύουν» στον θόλο του Πλανηταρίου, φαντάστηκε o Michael Barnet, φυσικός στο Berkeley Lab, κατά την διάρκεια της θητείας του στο CERN, ως συντονιστής της διάχυσης των επιστημών.

Η είσοδος στην εκδήλωση είναι ελεύθερη. Απαραίτητα είναι τα δελτία εισόδου, η διανομή των οποίων θα πραγματοποιείται από τις 18:30 της ίδιας ημέρας από την Γραμματεία εισόδου του Ιδρύματος Ευγενίδου (Λεωφ. Συγγρού 387, 175 64 Π. Φάληρο) και έως εξαντλήσεως των διαθεσίμων θέσεων. Θα διατεθούν 180 δελτία εισόδου. Κάθε ενδιαφερόμενος/η θα μπορεί να προμηθευτεί ένα δελτίο εισόδου.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500140913

ABC03F66658E58F3E749DBC780D082C8.jpg.2d535322d43051a23bd01a84fe38f542.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

CERN: Διαγωνισμός κάνει μαθητές Λυκείου ερευνητές. :cheesy:

Ο νέος διαγωνισμός του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN) «Μια δέσμη για τα σχολεία 2018» προσφέρει σε μαθητές Λυκείου από όλο τον κόσμο -και από την Ελλάδα- την ευκαιρία να σχεδιάσουν και να πραγματοποιήσουν ένα επιστημονικό πείραμα σε μια δέσμη σωματιδίων του CERN.

http://beamline-for-schools.web.cern.ch/

Ο διαγωνισμός, που διοργανώνεται για πέμπτη χρονιά, απευθύνεται σε ομάδες με τουλάχιστον πέντε μαθητές ηλικίας 16 ετών και άνω, με ένα τουλάχιστον ενήλικο υπεύθυνο ως «προπονητή»

Οι ομάδες θα προτείνουν ένα επιστημονικό πείραμα που θέλουν να παρουσιάσουν στο CERN. Οι δύο πρώτες θα κερδίσουν ένα ταξίδι στο CERN για την πραγματοποίηση των προτεινόμενων πειραμάτων τους σε μια πλήρως εξοπλισμένη γραμμή δέσμης επιταχυντών. Θα δοθούν επιπλέον βραβεία σε άλλες ομάδες και πιστοποιητικά σε όλους τους συμμετέχοντες.

Η υποβολή των προτάσεων έγγραφα στα αγγλικά, μαζί με ένα μικρό αγγλόφωνο βίντεο ενός λεπτού, μπορεί να γίνει έως τις 31 Μαρτίου 2018.

Τον Ιούνιο 2018 θα ανακοινωθούν οι νικητές και το Σεπτέμβριο θα γίνουν τα πειράματα στο CERN.

Οι προηγούμενοι νικητές είχαν κάνει με τη σωματιδιακή δέσμη ελέγχους σε διαδικτυακές κάμερες και σε κρυστάλλους που αναπτύχθηκαν στην τάξη, ενώ άλλοι μελέτησαν τις διασπάσεις των σωματιδίων και ερεύνησαν τις ακτίνες γάμα υψηλής ενέργειας.

Διευκρινίσεις για τους ενδιαφερόμενους στην Ελλάδα παρέχει ο καθηγητής φυσικής Νίκος Τράκας της ΣΕΜΦΕ του ΕΜΠ (ntrac@central.ntua.gr).

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500182526

CA4EEE3010CACC0FFF3FE4838A63DE43.jpg.a575ba9f4237a39fa75da00de0a34f74.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο επιταχυντής του SLAC αποκαλύπτει αρχαίο κείμενο ιατρικής. :cheesy:

Ένα ιατροφαρμακευτικό κείμενο του διάσημου Έλληνα γιατρού της αρχαιότητας Γαληνού αποκάλυψαν ερευνητές στις ΗΠΑ σε ένα παλίμψηστο χειρόγραφο, κρυμμένο κάτω από ένα επιφανειακό κείμενο με ψαλμούς και άρχισαν να το διαβάζουν. Είναι η πρώτη φορά μετά από 1.000 περίπου χρόνια, αφότου σκεπάστηκε το αρχαίο χειρόγραφο, που διαβάζεται και πάλι.

Πρόκειται για το έργο του Γαληνού «Για τα μείγματα και τις δυνάμεις των απλών φαρμάκων», το οποίο μεταφράσθηκε τον 6ο αιώνα μ.Χ. στα συριακά, μια γλώσσα που αποτέλεσε τη γέφυρα ανάμεσα στα ελληνικά και στα αραβικά, βοηθώντας σημαντικά στη διάδοση των γνώσεων του Γαληνού στον ισλαμικό κόσμο.

Η συριακή αυτή μετάφραση είναι η πιο πλήρης εκδοχή του έργου που έχει φθάσει ως τις μέρες μας, αλλά είχε καλυφθεί τον 11ο αιώνα από χριστιανικούς ψαλμούς, μια συνήθης πρακτική κατά τον Μεσαίωνα.

Αυτά τα κείμενα σε παπύρους ή περγαμηνές που έχουν επικαλυφθεί από άλλα κείμενα, λέγονται παλίμψηστα.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον Ούβε Μπέργκμαν, χρησιμοποίησαν την ακτινοβολία του συγχρότρου SSRL (Stanford Synchrotron Radiation Lightsource) του Εθνικού Επταχυντή SLAC του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ για να μελετήσουν το παλίμψηστο. Όπως ανακοίνωσαν, έχουν ήδη καταφέρει να αποκαλύψουν το μεγαλύτερο μέρος του κρυμμένου ιατρικού κειμένου.

Για «τρομακτική επιτυχία» έκανε λόγο ο Μπέργκμαν, ο οποίος είπε ότι αρχικά οι ερευνητές έλπιζαν ότι θα είχαν απομείνει ελάχιστα ίχνη του κρυμμένου μελανιού για να διαβάσουν μία – δύο λέξεις, αλλά τελικά έφεραν στο φως σχεδόν όλο το κείμενο.

Ο πιο διάσημος γιατρός της ελληνο-ρωμαϊκής αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη, ο Γαληνός από την Πέργαμο, γιατρός μεταξύ άλλων του ρωμαίου αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου, υπήρξε πολυγραφότατος και άσκησε τρομερή επίδραση για πολλούς αιώνες μετά το θάνατό του στη δυτική -και όχι μόνο- ιατρική.

Εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, μια διεπιστημονική επιστημονική ομάδα προσπαθεί να ξεκλειδώσει τα μυστικά του «Συριακού Παλίμψηστου του Γαληνού» με προχωρημένες τεχνικές απεικόνισης και ψηφιοποίησης. Όλες οι σελίδες του κειμένου θα μετατραπούν σε ψηφιακές εικόνες υψηλής ανάλυσης και θα γίνουν ελεύθερα διαθέσιμες online.

«Αν θέλει κανείς να κατανοήσει την ιατρική στη Μέση Ανατολή, πρέπει να μελετήσει την μετάφραση. Ελπίζουμε ότι το κείμενο αυτό θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς αντιμετώπιζαν και θεράπευαν τις αρρώστιες ιστορικά σε εκείνη την περιοχή του κόσμου», δήλωσε ο καθηγητής κλασσικών και ελληνο-αραβικών σπουδών Πίτερ Πόρμαν του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ.

Η δερματόδετη περγαμηνή είχε αρχικά εμφανισθεί στη Γερμανία στις αρχές του 20ού αώνα και, μετά από μελέτη, οι ειδικοί κατέληξαν ότι προερχόταν από τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά. Στην πορεία διάφορα φύλλα του συριακού χειρογράφου διαχωρίσθηκαν και κατέληξαν σε βιβλιοθήκες στην Ευρώπη, στην Αφρική και στις ΗΠΑ (πανεπιστημίου Χάρβαρντ, Παρισιού, Βατικανού, Μονής Σινά κ.α.).

Στόχος των ερευνητών είναι να επανενώσουν ψηφιακά όλο το χειρόγραφο και γι’ αυτό ήδη με ειδικές κάμερες έχουν φωτογραφήσει όλα τα διασκορπισμένα ανά τον κόσμο μέρη του.

Οι προσπάθειες ξεκίνησαν το 2009, αλλά αποδείχθηκε δύσκολο να διαβάσουν τη συριακή μετάφραση του έργου του Γαληνού κάτω από το βιβλίο των Ψαλμών, επειδή και τα δύο κείμενα ήσαν γραμμένα με παρόμοιο μελάνι, ενώ το υποκείμενο ιατρικό κείμενο είχε σβηστεί καλά από τους μεσαιωνικούς γραφείς με τη χρήση διαδοχικών στρώσεων ασβεστίου.

Όμως, χάρη στον ισχυρό επιταχυντή του συγχρότρου SLAC, κατέστη δυνατό το κρυφό κείμενο να διαβαστεί σελίδα-σελίδα. Χρησιμοποιήθηκε η τεχνική της φασματοσκοπίας φθορισμού ακτίνων Χ, που είχε αξιοποιηθεί και σε ένα άλλο παλίμψηστο, το οποίο έκρυβε ένα μαθηματικό έργο του Αρχιμήδη.

Για το «σκανάρισμα» κάθε μιας από τις 26 σελίδες χρειάσθηκαν περίπου δέκα ώρες. Τώρα, οι ερευνητές χρησιμοποιούν υπολογιστικά συστήματα με τεχνητή νοημοσύνη για να διαβάσουν το κείμενο.

Ειδικοί αλγόριθμοι αναγνωρίζουν διαφορετικά μέρη του κρυμμένου χειρογράφου και ανακατασκευάζουν έγχρωμες ψηφιακές εικόνες του κειμένου. Όταν το έργο ολοκληρωθεί, θα είναι δυνατό πλέον να μελετηθεί το περιεχόμενο του έργου του Γαληνού.

http://physicsgg.me/2018/03/24/%ce%bf-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%cf%87%cf%85%ce%bd%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-slac-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%80%cf%84%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b1%ce%af/

ceb3ceb1cebbceb7cebdcebfcf822.png.cbc4a12f1791fb1028a3ff679d62a5c2.png

ceb3ceb1cebbceb7cebdcebfcf82.png.5d73cfc8c131fc9be406345f67add51b.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Eργασίες αναβάθμισης του Mεγάλου Eπιταχυντή Aδρονίων στο CERN :cheesy:

Τα έργα για την αναβάθμιση του μεγάλου επιταχυντή αδρονίων (LHC) άρχισαν την Παρασκευή στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Πυρηνικών Ερευνών (CERN).

Στόχος είναι η κατασκευή του νέας γενιάς επιταχυντή υψηλής φωτεινότητας High-Luminosity LHC (HL-LHC), ο οποίος θα επιτρέψει στο CERN να περάσει σε μια νέα φάση της ιστορίας του, βελτιώνοντας από το 2026 την απόδοσή του σημαντικά, καθώς θα καταστεί εφικτή η μεγάλη αύξηση του αριθμού των συγκρούσεων μεταξύ των υποατομικών σωματιδίων.

Η αναβάθμιση θα αυξήσει την πιθανότητα της ανακάλυψης νέων σωματιδίων και ίσως μιας νέας Φυσικής, η οποία θα αφορά π.χ. την υπερσυμμετρία που έως τώρα παραμένει μια ανεπιβεβαίωτη θεωρητική πρόταση ή τη σκοτεινή ύλη ή τις έξτρα διαστάσεις.

Οι πρώτες συγκρούσεις σωματιδίων στον μεγάλο υπόγειο επιταχυντή μήκους 27 χιλιομέτρων, που βρίσκεται σε βάθος 100 μέτρων στα γαλλο-ελβετικά σύνορα, έγιναν το 2010. Δέσμες πρωτονίων ταξιδεύουν σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός από αντίθετες κατευθύνσεις και συγκρούονται μεταξύ τους σε τέσσερα σημεία του τούνελ, όπου υπάρχουν και οι αντίστοιχοι ανιχνευτές των πειραμάτων του CERN, που καταγράφουν τα παραγόμενα σωματίδια (κάπως έτσι βρέθηκε το μποζόνιο Χιγκς το 2012).

Σήμερα ο LHC μπορεί να παράγει έως ένα δισεκατομμύριο συγκρούσεις μεταξύ πρωτονίων το δευτερόλεπτο. Ο μελλοντικός HL-LHC θα αυξήσει κατά πέντε έως επτά φορές αυτό τον αριθμό (γνωστό ως «φωτεινότητα» στους σωματιδιακούς φυσικούς) στη διάρκεια της δεκαετίας 2026-2036.

Στο πλαίσιο της αναβάθμισης, που έχει αρχικό προϋπολογισμό 950 εκατ. ελβετικών φράγκων, πάνω από 1,2 χιλιόμετρα του σημερινού επιταχυντή θα αντικατασταθούν με νέο εξοπλισμό υψηλότερης τεχνολογίας. Μεταξύ άλλων, θα εγκατασταθούν περίπου 130 νέοι ισχυρότεροι μαγνήτες, που θα επιτρέψουν τη μεγαλύτερη συμπίεση της σωματιδιακής δέσμης, κάτι το οποίο θα αυξήσει τις συγκρούσεις μεταξύ των σωματιδίων.

Ήδη άρχισαν οι τεχνικές εργασίες σε δύο σημεία στη Γαλλία και στην Ελβετία, όπου θα κατασκευασθούν νέα κτίρια, νέες υπόγειες αίθουσες και ένα ακόμη τούνελ 300 μέτρων για να τοποθετηθεί ο νέος εξοπλισμός. Στη διάρκεια των εργασιών έως το 2026, οπότε αναμένεται να ολοκληρωθούν, ο νυν μεγάλος επιταχυντής LHC θα συνεχίσει να λειτουργεί, με δύο μακριές ενδιάμεσες διακοπές για συντήρηση.

https://physicsgg.me/2018/06/16/e%cf%81%ce%b3%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%b5%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b2%ce%ac%ce%b8%ce%bc%ce%b9%cf%83%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-m%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf%cf%85-e%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%cf%87/

fcc.thumb.jpg.c5c24b4654881a3ac879796f34005457.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Νέο chip από το CERN επιτρέπει τρισδιάστατες απεικονίσεις του ανθρώπινου σώματος. :cheesy:

Τo ερευνητικό κέντρο CERN έχει αναπτύξει ένα νέο chip, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την έγχρωμη, τρισδιάστατη απεικόνιση του ανθρώπινου σώματος.

Ουσιαστικά, το chip του CERN, το οποίο έχει δημιουργηθεί για χρήση στον μεγάλο επιταχυντή αδρονίων, ενσωματώθηκε σε ένα μηχάνημα λήψης ακτινογραφίας από μία εταιρεία από τη Νέα Ζηλανδία. Το μηχάνημα αυτό έχει ως στόχο του την παραγωγή τρισδιάστατων εικόνων ποικίλων μερών του ανθρώπινου σώματος, με πλήρες χρώμα και πολύ μεγάλη ακρίβεια. Η εταιρεία από τη Νέα Ζηλανδία ονομάζεται Mars Bioimaging και η τεχνολογία που χρησιμοποιείται φέρει το όνομα Spectral CT.

To chip του CERN μετρά την απόσβεση από τα κύματα των ακτίνων X που παράγονται από το scanner. Το επόμενο βήμα είναι να περάσουν τα στερεοσκοπικά δεδομένα μέσα από ένα πακέτο πολύ συγκεκριμένων αλγορίθμων, έτσι ώστε να μπορέσει να γίνει η εξαγωγή των τρισδιάστατων εικόνων, με το κατάλληλο χρώμα από τα οστά, τα επιμέρους μέρη του εσωτερικού του σώματος. Το chip από το CERN είναι το Medipix3, το οποίο είχε ως στόχο του την αναλυτική καταγραφή των σωματιδίων που υπάρχουν στον επιταχυντή.

Οι χρήσεις της τεχνολογίας αυτής είναι πολλές και μπορούν να βρουν εφαρμογή στην Ιατρική, μειώνοντας την ακτινοβολία και τις πιθανές βλαβερές συνέπειες από άλλες μορφές εξετάσεων.

https://www.pestaola.gr/neo-chip-apo-to-cern-epitrepei-trisdiastates-apeikoniseis-tou-anthrwpinoy-swmatos/

mars-bio-imaging.thumb.jpg.8d22c1103d373935bc72a32b7856964b.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

«Διαλύοντας» το σωματίδιο Χιγκς. :cheesy:

Αυτό που συμβαίνει μέσα στον επιταχυντή του CERN στη Γενεύη σε ώρα λειτουργίας είναι δύσκολο να το χωρέσει το ανθρώπινο μυαλό. Εννοείται το μυαλό κάποιου που δεν είναι εξοικειωμένος με τη Φυσική των Υψηλών Ενεργειών και με το κυνηγητό σωματιδίων με ζωή μόλις για δισεκατομμυριοστά του δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου.

Δύο δέσμες πρωτονίων, η μία δίπλα στην άλλη, σε εντελώς χωριστούς αγωγούς, με αντίθετης φοράς τροχιές, κατευθύνονται με ταχύτητα που υπολείπεται κατά ένα μόλις χιλιοστό της ταχύτητας του φωτός, μέσα σε σωλήνες όπου εκτός από το σκοτάδι βασιλεύει και το σχεδόν απόλυτο κενό. Μονταρισμένους 100 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης, απομονωμένους από την κοσμική ακτινοβολία, περιστοιχισμένους από τεράστιους ευθύγραμμους μαγνήτες, απαραίτητους για την εστίαση αλλά και το «στρίψιμο» της δέσμης. Ολα μαζί σε μια φωτισμένη στοά με μέγεθος λίγο μικρότερο αυτών του μετρό, μήκους 27 χιλιομέτρων.

Η κάθε δέσμη δεν είναι συνεχής (όπως δηλαδή γίνεται με το νερό που τρέχει στον σωλήνα του ποτίσματος) αλλά χωρίζεται, σε πλήρη λειτουργία, σε 2.808 κινούμενα πακέτα που το καθένα περιέχει 115 δισεκατομμύρια πρωτόνια (πού να τα βρίσκουν άραγε αυτά τα πρωτόνια και τόσα πολλά κάθε φορά;). Οι δύο αντίθετα κινούμενες δέσμες των πρωτονίων συναντιούνται και έρχονται σε τροχιά σύγκρουσης μόνον όταν φθάνουν στην καρδιά 4 παρεμβαλλόμενων ανιχνευτών που το ύψος και ο όγκος τους είναι κοντά σε αυτά του κτιρίου της Μητρόπολης και το βάρος του μεγαλύτερου είναι διπλάσιο από όσο βάρος έχουν τα σίδερα του πύργου του Αϊφελ.

Το φευγαλέο σωματίδιο

Πριν από έξι χρόνια μέσα από παγκόσμιες συνδέσεις, συνεντεύξεις Τύπου και πολύ θόρυβο οι ερευνητές και ο υπόλοιπος κόσμος του CERN, αρκετά ανακουφισμένοι είναι η αλήθεια, ανακοίνωσαν ότι διέθεταν επαρκείς ενδείξεις για την ύπαρξη του σωματιδίου Higgs. Πριν από λίγες ημέρες, στις 28 Αυγούστου, χωρίς κανείς σχεδόν να εντυπωσιαστεί, πέρα από τους ειδικούς, ανακοινώθηκε, πάλι από το CERN, ότι εντοπίστηκαν τα δυο χαμηλά κουάρκ (bottom quarks) που προκύπτουν από το επόμενο βήμα στην αφάνταστα σύντομη ζωή του σωματιδίου Χιγκς. Ενός σωματιδίου που ζει μόλις 10-22 του δευτερολέπτου στον κόσμο μας (πόσο μεγάλος είναι αυτός ο χρόνος; Είναι 1 δεκάκις χιλιοστό του δισεκατομμυριοστού του δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου! Γι’ αυτό, όπως είπε κάποιος ερευνητής: «Δεν θα μπορέσει κανείς να κρατήσει στα χέρια του ποτέ ένα σωματίδιο Χιγκς»). Και μετά την εμφάνισή του, όπως προβλέπει η θεωρία, «αμέσως» διασπάται. Στο 60% του χρόνου παρακολούθησης της όλης διαδικασίας το περιβόητο αυτό σωματίδιο μπορεί να δώσει και τα δυο κουάρκ-πυθμένα, το ένα φτιαγμένο από ύλη και το άλλο από αντι-ύλη.

Εντελώς αντίστροφα με τη συντομία και τη λιτότητα της ανακοίνωσης, πολύς κόπος και πολύς χρόνος απαιτήθηκαν για να επιβεβαιωθεί αυτή η σημαντική διαδικασία διάσπασης που είχε προβλεφθεί εδώ και καιρό από τη θεωρία. Είναι σημαντική διότι οι άνθρωποι της Φυσικής σήμερα δεν διστάζουν να θέτουν ερωτήματα εξαιρετικά θεμελιώδη. Από το πώς ήταν τα πράγματα, τότε στην όποια «αρχή» της αρχής, έως και το γιατί να έχουν μάζα και μάλιστα διαφορετική αυτά όλα τα σωματίδια που ανακαλύπτονται κάθε τόσο. Ετσι, μεταξύ άλλων, μετά το Χιγκς υπήρχε το ερώτημα αν με τη διάσπασή του θα εμφανίζονταν και εντελώς καινούργια σωματίδια ή θα επιβεβαιώνονταν τα από χρόνια δεδομένα του λεγόμενου Καθιερωμένου Προτύπου (Standard Model).

Εξω από τον χορό

Δύο ανιχνευτές, ATLAS και CMS, είχαν εμπλακεί στα πειράματα ανίχνευσης των γεγονότων που ενδιαφέρουν εδώ. Με τον κάθε ανιχνευτή να διαθέτει τη δική του ομάδα επιστημόνων και τεχνικών. Αρα όλα γίνονται διπλά. Οι δυο ομάδες, στη συγκεκριμένη περίπτωση, εργάζονται κατά κάποιον τρόπο ανεξάρτητα, με διαφορετικές τεχνικές, και συγκρίνουν τα αποτελέσματα των μετρήσεών τους την κατάλληλη στιγμή, για να διαπιστωθεί αν καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα. Λογικό και αναμενόμενο. Αυτό που είναι λίγο πιο δύσκολο να φανταστούν οι απ’ έξω είναι το ότι στην καρδιά του κάθε ανιχνευτή, εκεί όπου οι δύο αντίθετα κινούμενες δέσμες συναντιούνται, τα πράγματα κάθε άλλο παρά απλά είναι. Από τα δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων των αλληλοσυγκρουόμενων πρωτονίων προκύπτουν όχι μόνον κάποια λίγα σωματίδια με ενδιαφέρον για ένα συγκεκριμένο πείραμα αλλά και χείμαρροι ολόκληροι άλλων σωματιδίων (jets), που περισσότερο θολώνουν την αναζήτηση. Αλλωστε, μόνον το σωματίδιο Χιγκς μπορεί να διασπαστεί με πέντε διαφορετικούς τρόπους, δίνοντας: δύο φωτόνια – δύο μποζόνια Ζ – δύο μποζόνια W – ένα bottom quark και το αντίστοιχο αντι-bottom quark – ένα ζευγάρι τ-αυ σωματιδίων. Συν το ότι κάποια από τα προηγούμενα σωματίδια μπορούν να προκύψουν, και προκύπτουν, από άλλες διεργασίες και διασπάσεις που συμβαίνουν την ίδια στιγμή. Κάθε συγκεκριμένη αλληλουχία γεγονότων ονομάζεται από τους ειδικούς κανάλι διάσπασης. Αρα πρέπει να βρεθεί κάποιος τρόπος να ανιχνεύεται και να ακολουθείται το κάθε κανάλι διάσπασης, κυρίως τα πιο «καθαρά», μαζί με τα όποια σκόρπια σωματίδια.

Αν θέλει κάποιος να κατανοήσει περισσότερο τη δυσκολία μπορεί να σκεφθεί την αντίστοιχη περίπτωση όπου ένα νόμισμα των δύο ευρώ έχει αντικατασταθεί από τα ισοδύναμα μικρότερης αξίας νομίσματα (π.χ. 2 των 50 σεντ, 3 των 20 και 4 των 10), αυτά να έχουν πεταχτεί σε ένα σωρό από άλλα παρόμοια και να του ζητούν, πηγαίνοντας αντίστροφα, να βρει ποια ήταν ακριβώς αυτά που αντικατέστησαν το εντελώς συγκεκριμένο νόμισμα των 2 ευρώ.

Και δεν είναι μόνον ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι για την παραγωγή ζευγαριών κουάρκ και μάλιστα του τύπου b, δηλαδή bottom («χαμηλό» ή «κουάρκ-πυθμένα» στα ελληνικά) αλλά και τα ίδια τα κουάρκ είναι δύσκολα… στη συμπεριφορά τους. Εχουν την τάση να περιβάλλονται και από άλλα κουάρκ και τελικά να φτιάχνουν άλλα, αποπροσανατολιστικά για τους ερευνητές σωματίδια. Διότι παράγονται κατά ζεύγη και ενώνονται ανά δύο με τη βοήθεια των γκλουονίων, που μπορούμε να τα φανταστούμε σαν ισχυρότατους ελαστικούς συνδέσμους. Παρ’ όλα αυτά, κάποια κουάρκ καταφέρνουν να σπάσουν τους δεσμούς τους και στα γυμνά άκρα εμφανίζονται νέα αντι-κουάρκ, με τη διαδικασία αυτή να επαναλαμβάνεται. Από τη συσσώρευση αυτή των κουάρκ μπορεί να προκύψουν στη συνέχεια ελαφριά αδρόνια που μπορούν να μπερδέψουν ακόμη περισσότερο την εικόνα.

Αυτή όλη η αστάθμητη συμπεριφορά των κουάρκ άλλωστε ήταν που απέτρεψε τους ερευνητές, όταν το 2012 έψαχναν ακόμη για τη χειροπιαστή πειραματική απόδειξη της ύπαρξης του σωματιδίου Χιγκς, να μην την ψάξουν προς την πλευρά αυτήν. Είναι αναμενόμενο λοιπόν, αν κάποιος δεν ζει από κοντά αυτές τις δυσκολίες και τις αγωνίες της κάθε ομάδας, να μην εντυπωσιαστεί από μια ανακοίνωση όπως αυτή της 28ης Αυγούστου.

Και όμως, ήταν κάτι σημαντικό

Αφού λοιπόν με επιδεξιότητα και διασταύρωση των αποτελεσμάτων από τις δύο ομάδες επιβεβαιώθηκε το ότι ανιχνεύθηκε η όλη διαδικασία μπορεί να λεχθεί ότι έγινε ένα ακόμη μεγάλο βήμα για την κατανόηση του κόσμου που μας περιβάλλει. Στην ουσία, μετά την επιβεβαίωση της ύπαρξης του σωματιδίου Χιγκς οι ερευνητές, μεταξύ άλλων, ασχολούνται και με το να μάθουν τα πάντα γύρω από αυτό. ‘Η, πιο σωστά, να διαπιστώσουν αν αυτά που έχουν προβλεφθεί θεωρητικά ισχύουν ή μήπως κρύβεται και κάτι εντελώς νέο και απρόβλεπτο έως τώρα.

Ετσι η ανακοίνωση της 28ης Αυγούστου, με βάση τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, βεβαιώνει έμμεσα μεταξύ άλλων πως αυτό το περιβόητο σωματίδιο δεν θεωρήθηκε άδικα ότι λειτουργώντας ως μεταφορέας, δηλαδή κάτι σαν delivery-man της επίδρασης του λεγόμενου πεδίου Χιγκς, εμπλέκεται στο να έχει μάζα κάποιο άλλο σωματίδιο. Στην περίπτωσή μας το bottom-quark, όπως προβλέπεται και από το Καθιερωμένο Πρότυπο, ελαττώνοντας αντίστοιχα τις πιθανότητες κάποιος άλλος μηχανισμός να εμπλέκεται με τη μάζα.

Η βαθύτερη ανάγνωση

Το Σωματίδιο ή Μποζόνιο του Χιγκς δεν πρέπει να είναι στο μυαλό του αναγνώστη σαν ένα ακόμη ανεξάρτητο μπαλάκι που μπήκε στην τελευταία κενή θέση στον πίνακα του Καθιερωμένου Προτύπου. Πολύ προτού διαπιστωθεί πειραματικά το 2012 η ύπαρξή του, είχε γίνει αισθητός ο σημαντικός ρόλος του. Τόσο ώστε να του αποδίδονται και ιδιότητες που δεν έχει. Το Μποζόνιο Χιγκς, για παράδειγμα, δεν είναι υπεύθυνο για το ότι εμείς έχουμε ο καθένας μας όλη αυτή τη μάζα. Και παραστατικά μπορεί να λεχθεί ότι αν μπορούσαμε για μια στιγμή να «σβήσουμε», δηλαδή να σταματήσουμε εντελώς την επίδρασή του, θα χάναμε το πολύ ένα κιλό! Ναι, δεν αλείφει αυτό τη «μαρμελάδα», όπως έχει γραφτεί, που κάνει όλα τα υλικά σώματα να αισθάνονται ότι κινούνται μέσα σε αυτήν και έτσι δυσκολεύονται από τη μάζα τους. Διότι απλούστατα η επίδρασή του δεν είναι σε όλη τη μάζα που υπάρχει στο Σύμπαν.

Υπάρχουν κατ’ αρχάς τρία πράγματα Χιγκς. Το σωματίδιο, ένα πεδίο που ονομάζεται Χιγκς (για την ακρίβεια Brout-Englert-Higgs Field) και ένας μηχανισμός και αυτός με το όνομα Χιγκς. Πεδίο λέμε ότι υπάρχει σε έναν χώρο εάν σε αυτόν εξασκούνται με κάποιον τρόπο δυνάμεις. Στο ηλεκτρικό πεδίο έχουμε την περίπτωση ενός χώρου όπου υπάρχουν ηλεκτρικά φορτία και αυτά ασκούν ηλεκτρικής φύσης δυνάμεις. Στο βαρυτικό πεδίο έχουμε μάζες και αυτές μεταξύ τους έλκονται με δυνάμεις. Μια εικόνα για τα πεδία αυτά που ονομάζονται κβαντικά, και μας πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα είναι πως πρόκειται για μια θάλασσα απλωμένη παντού. Και μάλιστα μια θάλασσα κάθε άλλο παρά ήρεμη. Σε κάποια σημεία υπάρχουν εξάρσεις, κύματα που ξεφεύγουν από την επιφάνεια και αυτά είναι αντίστοιχα τα γνωστά στοιχειώδη σωματίδια, όπως το φωτόνιο ή και το σωματίδιο Χιγκς. Αρα μπορούμε να πούμε ότι εξαιτίας ενός συγκεκριμένου μηχανισμού (που έχει να κάνει με τις συμμετρίες των νόμων της Φυσικής) και ονομάζεται μηχανισμός Χιγκς, έχουμε την εμφάνιση ενός πεδίου στον χώρο, του πεδίου Χιγκς και το σωματίδιο Χιγκς είναι ο αγγελιαφόρος της επίδρασής του ως προς τη μάζα σε συγκεκριμένα μόνον σωματίδια.

Προσοχή όμως και στις ιδιομορφίες του. Τα άλλα πεδία έχουν τις συγκεκριμένες και χειροπιαστές πηγές που τα δημιουργούν. Τα φορτία, τους μαγνήτες, τις μάζες. Οπου δεν υπάρχουν αυτά δεν θα υπάρχει και πεδίο. Το πεδίο Χιγκς όμως θεωρείται ότι δεν προέρχεται από κάποιες συγκεκριμένες πηγές, που μπορούν και να αφαιρεθούν, αλλά ότι έτσι ήταν από τις πρώτες απειροελάχιστες στιγμές της ύπαρξης του Σύμπαντος. Και υπάρχει από τότε, μαζί με τον χρόνο και τις τρεις διαστάσεις. Αν δεν υπήρχε αυτό, όλα τα σωματίδια θα κινούνταν με την ταχύτητα του φωτός, όπως τώρα το κάνουν π.χ. τα φωτόνια, που φαίνεται να το αψηφούν.

Το πεδίο αυτό δεν αφαιρεί ενέργεια από τα σωματίδια. Αλλά ένα μέρος της είναι η ενέργειά τους καθώς κινούνται και ένα μέρος τους είναι η «μάζα» τους, σύμφωνα και με την εξίσωση του Αϊνστάιν. Ας ιδωθεί δηλαδή η μάζα κάτι σαν «στερεοποιημένη ενέργεια», που γι’ αυτήν ακριβώς είναι υπεύθυνο το πεδίο Χιγκς.

Και κάτι τελευταίο, πολύ βασικό όμως, που εξηγεί το κάπως παράδοξο, ότι 1 κιλό μόλις από τη μάζα μας μπορεί να είναι η επίδραση του πεδίου Χιγκς σε αυτήν. Το πεδίο επιδρά στους δομικούς λίθους της ύλης αλλά σχεδόν μηδαμινά στα μεγάλα και σύνθετα σώματα ή και άτομα. Για παράδειγμα, η μάζα ενός πρωτονίου είναι 938 ΜeV. Στο εσωτερικό του υπάρχουν τρία κουάρκ και αυτά συνδέονται με γκλουόνια που είναι χωρίς μάζα. Συνολικά η μάζα των τριών κουάρκ είναι μόλις 11 ΜeV, περίπου το 10% της συνολικής μάζας. Αλλά όλα αυτά κινούνται δαιμονιωδώς μέσα στον χώρο του πρωτονίου, ώστε το υπόλοιπο 90% να οφείλεται στην κινητική τους ενέργεια. Το ίδιο συμβαίνει και με τα νετρόνια. Το πεδίο Χιγκς όμως επιδρά στη μάζα μόνον αυτού του μόλις 10%!

Ο επιταχυντής ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2008. Δέκα χρόνια μετά έχει δώσει κάποιες απαντήσεις αλλά τώρα τον Δεκέμβριο σταματά για να αναβαθμιστεί. Ζητούνται και άλλες απαντήσεις.

Κάποια βασικά που πρέπει να ξέρουμε

-Το λεγόμενο Καθιερωμένο Πρότυπο (Standard Model) δίνει συνοπτικά τα συστατικά του υλικού κόσμου και αυτών που λειτουργούν ως αγγελιαφόροι των διαφόρων δυνάμεων από το μικρότερο σωματίδιο μέχρι τους γαλαξίες.

-Η ύλη σύμφωνα με αυτό αποτελείται από τα φερμιόνια και αυτά με τη σειρά τους δρουν μεταξύ τους μέσω των αγγελιαφόρων των δυνάμεων που είναι τα μποζόνια.

– Στα φερμιόνια περιλαμβάνονται 12 σωματίδια, 6 λεπτόνια και 6 κουάρκ, και όλα αυτά θεωρείται ότι δεν αναλύονται σε άλλα μικρότερα.

-Τα λεπτόνια είναι: ηλεκτρόνιο, μιόνιο, ταυ και τα αντίστοιχα νετρίνα τους. Τα κουάρκ είναι σε τρεις «γεύσεις»: άνω-κάτω, γοητευτικό-παράξενο, υψηλό-χαμηλό.

-Τα μποζόνια είναι 6: φωτόνιο, γκλουόνιο, βαρυτόνιο, μποζόνια W και Z, μποζόνιο Χιγκς.

– Στη Φυσική των στοιχειωδών αυτών σωματιδίων λαμβάνεται πάντα υπόψη ο τύπος του Αϊνστάιν που συνδέει τη μάζα με την ενέργεια: Ε = mc2. Είναι κάτι τόσο απλό πια που μοιάζει με τον τύπο που δίνει, ας πούμε, την ισοτιμία του ευρώ (αν φανταστούμε προς στιγμήν ότι αντιστοιχεί στο Ε), με ένα άλλο νόμισμα (που αντιπροσωπεύεται από το m), με τη διαφορά ότι, αντίθετα με τα νομίσματα, ο συντελεστής ισοτιμίας είναι πάντα σταθερός και ίσος με c2. Δηλαδή όλες οι μάζες των σωματιδίων εκφράζονται με μονάδες ενέργειας που είναι συνήθως τα πολλαπλάσια του ηλεκτρονιοβόλτ (eV). Π.χ. η μάζα του μποζονίου Χιγκς δίδεται ως 125 GeV, δηλαδή 125 δισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ. Και είναι περίπου όση η μάζα 125 πρωτονίων μαζί.

-Τα πιο γνωστά μας σωματίδια συντίθενται από τα φερμιόνια. Π.χ. το πρωτόνιο από τρία άνω κουάρκ, το νετρόνιο από ένα άνω και δύο κάτω.

-Τα κουάρκ και τα γκλουόνια δεν μπορούν να απομονωθούν. Είναι εγκλωβισμένα μέσα σε σωματίδια όπως το πρωτόνιο και το νετρόνιο. Παρουσιάζουν εκεί μέσα μια υπερκινητική συμπεριφορά και το παράδοξο είναι ότι η μεταξύ τους δύναμη, η ισχυρή αλληλεπίδραση όπως είναι γνωστή, αντίθετα με τις άλλες γνωστές δυνάμεις (όπως της βαρύτητας ή μεταξύ ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων), όταν αυξάνεται η απόσταση αυξάνεται και αυτή.

– Πού βρίσκονται τόσα πρωτόνια για τον επιταχυντή του CERN; Από μια μικρή φιάλη με άτομα υδρογόνου, αποσπώντας τους πρώτα το ηλεκτρόνιο και κρατώντας τον πυρήνα που είναι ένα πρωτόνιο. Για έναν χρόνο λειτουργίας μπορεί να δαπανηθούν 3-4 γραμμάρια υδρογόνου.

http://www.tovima.gr/printed_post/dialyontas-to-somatidio-xigks/

standard_model_of_particle_physic.png.8eb1d75fedcb47c924c133272a67cb4e.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης