Καλωσόρισε την Tesla Greece ο Δημόκριτος.

Την επιλογή της Tesla να εγκαταστήσει ένα από τα ερευνητικά της τμήματα στο Πάρκο «Λεύκιππος» χαιρέτησε το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», σημειώνοντας πως δημιουργούνται δυνατότητες για σημαντικές συνεργασίες.

«Νοιώθουμε ιδιαίτερη ικανοποίηση που ένας κολοσσός της παγκόσμιας καινοτομίας επέλεξε τον Δημόκριτο για την εγκατάσταση ενός από τα κορυφαία ερευνητικά του τμήματα αυτό του σχεδιασμού ηλεκτρικών κινητήρων. Είμαστε πολύ ευτυχείς που θα υποδεχτούμε όλους τους ταλαντούχους Έλληνες μηχανικούς που θα επιστρέψουν για να εργαστούν στο πλάι μας» αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Δημόκριτος, τονίζοντας πως «δημιουργούνται δυνατότητες για σημαντικές ερευνητικές και αναπτυξιακές συνεργασίες τόσο για τις ερευνητικές ομάδες του Κέντρου όσο και για τις τριάντα και πλέον εταιρείες καινοτομίας που ήδη λειτουργούν στο Πάρκο. Η καθημερινότητα στον "Δημόκριτο" θα αποκτήσει μια πρωτόγνωρη αναπτυξιακή δυναμική. Τους τελευταίους μήνες, η συνεργασία μας για την προετοιμασία του εγχειρήματος με τους μηχανικούς της Tesla, τον κ. Κωνσταντίνο Λάσκαρη και τον κ. Κωνσταντίνο Μπούρχα υπήρξε εξαιρετικά εποικοδομητική και προπάντων αποτελεσματική».

Όπως σημειώνει το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», ο ερχομός της Tesla Greece επιβεβαιώνει ότι το Τεχνολογικό Πάρκο «Λεύκιππος» έχει μπει σε μία νέα περίοδο, υπογραμμίζοντας πως «με υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, σε ένα όμορφο, καταπράσινο περιβάλλον, με πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του Συνεδριακού μας Κέντρου και πρωτίστως με τη δυνατότητα ανοιχτής αλληλεπίδρασης με το διεπιστημονικό ερευνητικό δυναμικό του Δημοκρίτου, αναμένουμε την άφιξη και άλλων εταιρειών διεθνούς εμβέλειας ενώ παράλληλα στηρίζουμε νεοφυείς καινοτόμους επιχειρήσεις στα πρώτα τους βήματα».

«Το δυναμικό τεχνολογικό οικοσύστημα που αναπτύσσεται στο Δημόκριτο θα έχει πολύ σημαντικές θετικές επιπτώσεις για την Περιφέρεια και τους όμορους Δήμους. Η ανάγκη για χώρους είναι ήδη πολύ μεγάλη και προετοιμαζόμαστε εντατικά για την ανέγερση νέων κτιρίων που θα στεγάσουν τις εταιρείες» καταλήγει η ανακοίνωση του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος».

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500201965

Ανεβάζουν ταχύτητα στην έρευνα Tesla - ΕΜΠ

«Οι άνθρωποι έρχονται για τους ανθρώπους» λέει o κ. Νεκτάριος Κοζύρης, κοσμήτορας της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ενός «φυτωρίου» νέων επιστημόνων, που αναμένεται σε λίγες μέρες να υποδεχθεί πίσω στην Ελλάδα τους πρώην φοιτητές της και νυν μηχανικούς της Tesla Motors, σε έναν εντυπωσιακό «οσκαρικό» ρόλο της Ελλάδας στην παγκόσμια βιομηχανική σκηνή.

Το παράρτημα της Tesla που έρχεται στην Ελλάδα αποτελεί ταυτόχρονα «πιλότο» σε δύο κρίσιμες αναμετρήσεις: την είσοδο της χώρας μας στην αρένα της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας με τον ευνοϊκό και πολλά υποσχόμενο ρόλο του επιστημονικού καθοδηγητή και την πρώτη «επαγγελματική» προσπάθεια συνεργασίας ενός πανεπιστημίου πολλών… κυβικών με μεγάλο ερευνητικό κέντρο (καθώς θα εδρεύει στο Τεχνολογικό Πάρκο του Δημοκρίτου).

«Προμηθέας Πυρφόρος»

«Είναι πολλά τα λεφτά, Αρη...» θα σχολίαζε χαριτολογώντας κάθε νοσταλγός του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, υπολογίζοντας ότι η Tesla έρχεται στην Ελλάδα φέρνοντας στις αποσκευές της τεχνογνωσία με αξία «χρυσού». Πρόκειται για την αποθήκευση ενέργειας μέσω των διάσημων μπαταριών της, που μπορούν σήμερα να ηλεκτροδοτήσουν με ελάχιστο κόστος κατοικίες και μικρές επιχειρήσεις για πολλές συνεχόμενες ώρες.

Πάντως, ο ιδρυτής της εταιρείας Ελον Μασκ είναι αποφασισμένος να φέρει την επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος καταναλώνει την ηλεκτρική ενέργεια. Και ένα μικρό μέρος αυτής της επανάστασης θα ξεκινήσει από την Ελλάδα.

Το πιο ενδιαφέρον ωστόσο για τη χώρα μας είναι το γιατί η τεράστια αυτοκινητοβιομηχανία ηλεκτροκίνητων οχημάτων έρχεται στην Ελλάδα.

Γιατί, όπως εξηγεί ο κ. Κοζύρης, οι άνθρωποι έρχονται για τους ανθρώπους. Ο αρχιμηχανικός της Tesla Κωνσταντίνος Λάσκαρης καθώς και η ομάδα συνεργατών του στην Καλιφόρνια Βασίλης Παπανικολάου και Κωνσταντίνος Μπούρχας είναι απόφοιτοι της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ και μάλιστα ο πρώτος έχει κάνει στο Ιδρυμα και το διδακτορικό του. Από τον πρώτο χρόνο των επιστημονικών δημοσιεύσεών του, δε, οι αναφορές άλλων επιστημόνων ανά τον κόσμο στην έρευνά του εκτοξεύτηκαν. Σε ένα χρόνο είχε 150 αναφορές, με αρκετούς από τους καθηγητές του να μη φτάνουν ούτε τις 50.

«Πήραμε ψήφο εμπιστοσύνης», χαριτολογεί ο κ. Κοζύρης και εξηγεί ότι «οι επιτελείς της Tesla πείστηκαν να έρθουν στην Ελλάδα για να έρθουν πιο κοντά στο φυτώριο νέων μηχανικών, νέων επιστημονικών ταλέντων, όπως αυτούς που είχαν, από το 2012, γνωρίσει από κοντά και είχαν αξιολογήσει τις δυνατότητές τους. Ερχονται για τη Σχολή και το ΕΜΠ. Οι άνθρωποι έρχονται για να βρουν τα επόμενα ταλέντα, όπως τον Κωστή Λάσκαρη».

Στην φωτογραφία η νέα γενιά της ομάδας «Προμηθέας» μπροστά στον ηλεκτροκίνητο «Πυρφόρο».

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500203544

Από τον «Προμηθέα» στην Tesla.

Πώς η καινοτόμος αμερικανική εταιρεία ηλεκτροκίνησης ανακάλυψε δεξαμενή ταλέντων και ανοίγει τμήμα έρευνας στην Ελλάδα.

Στην Πολυτεχνειούπολη του Ζωγράφου, σε μια γωνιά του εργαστηρίου ηλεκτρικών μηχανών, βρίσκεται μια κατασκευή που στο άπειρο μάτι μοιάζει απλώς με μεταλλικό κυλινδρικό κουτί. Κάποτε, όμως, σχεδιάστηκε για να δώσει νέα ζωή σε ένα αυτοκίνητο. Είναι η μηχανή που έφτιαξε στο πλαίσιο της διατριβής του ο Κωστής Λάσκαρης, για να μετατρέψει το συμβατικό του Smart σε ηλεκτροκίνητο όχημα. Χρόνια μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του το όνομά του ακούγεται συχνά από καθηγητές και φοιτητές. Τελευταία φορά βρέθηκε εδώ στις διακοπές των Χριστουγέννων για να τους μιλήσει. Τότε, ακόμη, δεν ήταν σε θέση να τους ανακοινώσει τα σπουδαία νέα.

Η είδηση έγινε τελικά γνωστή πριν από λίγες ημέρες. Παρότι εδώ και χρόνια η Ελλάδα πασχίζει να προσελκύσει ή να διατηρήσει επενδύσεις, η Tesla, καινοτόμος αμερικανική εταιρεία παραγωγής ηλεκτρικών οχημάτων, θα δημιουργήσει ένα μικρό (πιθανότατα δεκαμελές) τμήμα έρευνας και ανάπτυξης στην Αθήνα. Θα στεγαστεί στο τεχνολογικό πάρκο του Εθνικού Κέντρου Ερευνας και Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος» και θα εστιάσει στον σχεδιασμό ηλεκτρικών κινητήρων.

Αναζητώντας τις ρίζες του εγχειρήματος, η «Κ» βρέθηκε στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Πίσω από την επιλογή της Tesla κρύβονται οι ιστορίες φοιτητών και καθηγητών που πήραν πρωτοβουλίες, αξιοποίησαν ελεύθερο χρόνο και δεν συμβιβάστηκαν με τα στενά όρια μιας θεωρητικής ακαδημαϊκής προσέγγισης. Άλλωστε και εκπρόσωπος της αμερικανικής εταιρείας παραδέχθηκε ότι στην Ελλάδα υπάρχει πλούσια δεξαμενή ταλέντων.

Η πρωτοπορία

«Ο Κωστής είναι εκπρόσωπος της πρωτοπορίας», λέει στην «Κ» ο καθηγητής Αντώνιος Κλαδάς που είχε την τύχη να δει αρχικά τον κ. Λάσκαρη και έπειτα τουλάχιστον άλλους τρεις πρώην φοιτητές του να εντάσσονται στο δυναμικό των μηχανικών της Tesla.

«Φαινόταν ότι θα φτάσει μακριά. Δεν περιοριζόταν στην τυπική ακαδημαϊκή διαδικασία», προσθέτει.

Μιλάει χωρίς παύσεις, φανερά ενθουσιασμένος, για το παρελθόν αλλά και το παρόν του εργαστηρίου του. Εξηγεί ότι αρχικά ο κ. Λάσκαρης είχε ασχοληθεί με τις τηλεπικοινωνίες που προσέφεραν μεγάλες ευκαιρίες λόγω της απελευθέρωσης της αγοράς στη δεκαετία του ’90. Γι’ αυτό και όταν πρότεινε ως αντικείμενο διπλωματικής την ηλεκτρική κίνηση, ο καθηγητής του θεώρησε ότι δεν θα τα καταφέρει εύκολα. «Δεν είσαι τόσο ενεργειακός», του είπε.

Αυτή δεν θα ήταν η πρώτη φορά που ο φοιτητής του θα τον εξέπληττε θετικά.

Ο κ. Λάσκαρης επικεντρώθηκε τότε στις μηχανές μόνιμου μαγνήτη, τις οποίες διαθέτουν σήμερα τα περισσότερα ηλεκτρικά οχήματα. Η διατριβή του ολοκληρώθηκε σε 3,5 χρόνια. Το 2008, συνίδρυσε στο Πολυτεχνείο την ερευνητική ομάδα «Προμηθέας». Η συμμετοχή ήταν και παραμένει εθελοντική και δεν εξασφαλίζει βαθμολογία. Στον ελεύθερό τους χρόνο φοιτητές κατασκευάζουν με ίδια μέσα εξ ολοκλήρου πρότυπα ηλεκτροκίνητα οχήματα με σκοπό να λάβουν μέρος στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό εξοικονόμησης ενέργειας «Shell Eco Marathon».

Πρώτη φορά συμμετείχαν στον αγώνα το 2009. Μια μηχανική βλάβη στο σύστημα παροχής ισχύος των κινητήρων τότε άφησε την ομάδα εκτός την τελευταία στιγμή διότι δεν πρόλαβαν να βρουν τα απαραίτητα ανταλλακτικά. Μετά το βάπτισμα του πυρός, όμως, τις επόμενες χρονιές η ομάδα επέστρεψε πιο δυνατή και κατέγραψε επιτυχίες.

«Δημιούργησε μια σχολή ανθρώπων που παράλληλα με τις εκπαιδευτικές τους δράσεις μπορούν και αναπτύσσουν ερευνητική δραστηριότητα. Η σχολή τιμά αυτή την αριστεία και την πρόοδο», λέει ο κ. Κλαδάς.

Τρία χρόνια αργότερα, ο κ. Λάσκαρης μετακόμισε στο Πάλο Αλτο, στην Καλιφόρνια, και έκτοτε εργάζεται ως επικεφαλής της ομάδας σχεδιασμού ηλεκτρικών κινητήρων της Tesla. Ο Βασίλης Παπανικολάου τον είχε γνωρίσει στο Πολυτεχνείο και στο πρόγραμμα του «Προμηθέα». Αφού ολοκλήρωσε τις δικές του μεταπτυχιακές σπουδές στην Ολλανδία, εντάχθηκε και αυτός τον Δεκέμβριο του 2014 στο δυναμικό της Tesla.

Στην αρχή η ομάδα του κ. Λάσκαρη ήταν μικρή, αποτελούμενη από τρεις Ελληνες και έναν Αμερικανό. Αργότερα προστέθηκαν νέα μέλη. Ο κ. Παπανικολάου παρέμεινε στην εταιρεία μέχρι τον Νοέμβριο του 2017, όταν αποχώρησε για να στραφεί στον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης.

Ο κ. Παπανικολάου εργάστηκε στην Tesla από το 2014 έως το 2017.

«Με εντυπωσίασε πόσο αφοσιωμένοι ήταν όλοι στον στόχο. Μου άρεσε πολύ στον τρόπο δουλειάς πόσο μεγάλη εμπιστοσύνη υπήρχε ανάμεσα στην εταιρεία και στον κάθε εργαζόμενο. Πόση ευθύνη σου δινόταν, αλλά και δυνατότητες για να κάνεις κάτι καινούργιο», λέει ο 29χρονος Παπανικολάου όταν τον συναντάμε στο σπίτι του στην Κηφισιά.

Θυμάται ότι το ωράριο στο Πάλο Αλτο ήταν ευέλικτο, προσανατολισμένο στην ουσία της εργασίας. «Κανείς δεν θα ασχοληθεί με το αν κάθεσαι παραπάνω ή λιγότερο», λέει και προσθέτει ότι όλα τα γραφεία βρίσκονταν σε ενιαίο χώρο ώστε να υπάρχει άμεση επαφή με όλα τα στελέχη. Kαι ότι ακόμη και το γραφείο του γενικού διευθυντή της εταιρείας και μεγιστάνα, Έλον Μασκ, ήταν ανοιχτό.

Το νέο μοντέλο

Ο κ. Παπανικολάου συμμετείχε στην προετοιμασία του σεντάν Tesla Model 3, το οποίο κυκλοφόρησε πριν από μερικούς μήνες. «Εργάστηκα στο modeling για τις μηχανές, στο λογισμικό που αναπτύσσαμε και στον σχεδιασμό», λέει. Στη βασική του έκδοση το νέο μοντέλο της αμερικανικής εταιρείας έχει ηλεκτρική αυτονομία 354 χιλιομέτρων, ενώ στην πιο ακριβή εκδοχή μπορεί να διανύσει 498 χιλιόμετρα προτού χρειαστεί επαναφόρτιση. Η μέγιστη τελική του ταχύτητα ξεπερνάει τα 200 χλμ./ώρα και το κόστος της βασικής έκδοσης ξεκινάει από τις 35.000 δολάρια.

«Φτιάχτηκε για να είναι πιο προσιτό και παράλληλα να έχει αντίστοιχες ή καλύτερες επιδόσεις από ένα αυτοκίνητο εσωτερικής καύσης. Και ο τρόπος οδήγησης έχει αρκετή διαφορά, χωρίς να ξενίζει», λέει ο κ. Παπανικολάου.

«Νιώθεις αμέσως την επιτάχυνση και τη ροπή, αυτό είναι χαρακτηριστικό του ηλεκτρικού κινητήρα. Υπάρχει μεγάλη αμεσότητα και ησυχία».

Μέσα στο 2019 η Tesla φιλοδοξεί να παραγάγει και το πρώτο της ηλεκτρικό φορτηγό με εμβέλεια 800 χιλιομέτρων με μία φόρτιση. Η καινοτόμος εταιρεία, πάντως, δεν περιορίζεται στην κατασκευή οχημάτων. Μεταξύ άλλων, έχει δημιουργήσει οικιακές μπαταρίες ιόντων λιθίου που φορτίζονται με ηλιακά πάνελ.

Ο επικεφαλής της, Ελον Μασκ, μπήκε και στην κούρσα του Διαστήματος. Πρόσφατα, η εταιρεία του SpaceX σχεδίασε και εκτόξευσε τον πανίσχυρο πύραυλο Falcon Heavy. Στην κορυφή του είχε τοποθετηθεί ένα μοντέλο του σπορ αυτοκινήτου Tesla Roadster. Οραμα του Μασκ είναι να στείλει κάποια στιγμή ανθρώπους στον Άρη.

Η έμπνευση

Ο 40χρονος σήμερα Κωστής Λάσκαρης δεν περιορίστηκε στην προσέλκυση νέων ταλέντων από την Ελλάδα. Επισκέπτεται τακτικά την παλιά του σχολή στο Πολυτεχνείο, δίνει ομιλίες, ή συμβουλεύει τα νέα μέλη της ομάδας «Προμηθέας». Σε αυτόν πιστώνονται το όραμα αλλά και το βασικό μέρος της προσπάθειας για τη δημιουργία τμήματος της Tesla στην Αθήνα.

«Ο Κωστής, όπως και τα άλλα παιδιά της εταιρείας, δεν έφυγαν ποτέ από εδώ. Έμειναν πολύ κοντά στο εργαστήριο ηλεκτρικών μηχανών, ενέπνευσαν τις επόμενες γενιές», λέει ο Νεκτάριος Κοζύρης, κοσμήτορας της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, η οποία πρόσφατα γιόρτασε τα 100 της έτη. Για τον ίδιο, η επένδυση της Tesla είναι «ψήφος εμπιστοσύνης» για τη δουλειά που γίνεται στο πανεπιστήμιο.

«Αυτή η χημεία έρευνας και εκπαίδευσης είναι που παράγει ανθρώπους που μπορούν και σκέφτονται και δημιουργούν τεχνολογία της επόμενης μέρας», λέει.

Στις 22 Φεβρουαρίου το ελληνικό τμήμα της Tesla ενεγράφη στο γενικό εμπορικό μητρώο ως μονοπρόσωπη ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία, με έδρα το τεχνολογικό πάρκο του «Δημόκριτου» στην Αγία Παρασκευή. Η «Κ» επικοινώνησε με στελέχη της εταιρείας στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, τα οποία δεν θέλησαν να αποκαλύψουν περισσότερες πληροφορίες, πέραν του ότι οι μηχανικοί που θα εγκατασταθούν στην Αθήνα θα συνεργάζονται στενά με την αντίστοιχη αμερικανική ομάδα. Ήδη γίνονται οι πρώτες επαφές για τον σχεδιασμό των γραφείων.

Προετοιμασία για τον αγώνα

Αυτές τις ημέρες στο εργαστήριο ηλεκτρικών μηχανών, η νέα 20μελής ομάδα του «Προμηθέα» εργάζεται πυρετωδώς, αφιερώνοντας έως και οκτώ ώρες καθημερινά στο όχημά της, τον «Πυρφόρο ΙΙ».

Το όχημα είναι κατασκευασμένο από προπτυχιακούς φοιτητές ή υποψήφιους διδάκτορες. Το αεροδυναμικό σχήμα του παραπέμπει σε σταγόνα. Κινείται με μπαταρίες ιόντων λιθίου των 48 volt, με τις οποίες μπορεί να διανύσει 17 χιλιόμετρα με μέση ταχύτητα 30-35 χλμ./ώρα. Ο κινητήρας που φοράει ακόμη στην πίσω ρόδα του είχε κατασκευαστεί το 2011 από τον κ. Λάσκαρη. Σκοπός του διαγωνισμού στον οποίο θα συμμετάσχει το καλοκαίρι είναι να καλύψει συγκεκριμένη απόσταση, καταναλώνοντας όσο το δυνατόν λιγότερη ενέργεια.

«Μέσα από αυτό το πρόγραμμα μαθαίνεις να λειτουργείς σαν πραγματικός μηχανικός, αντιμετωπίζεις δυσκολίες που σε φέρνουν κοντά στο επάγγελμα», λέει ο φοιτητής Ιάκωβος Κυριάκος. «Πρώην μέλη της ομάδας έχουν πλέον σημαντικές θέσεις σε αυτοκινητοβιομηχανίες και αυτό δείχνει το γνωστικό επίπεδο», συμπληρώνει ο συμφοιτητής του Γιώργος Παπαθεοδώρου.

Και οι δύο δηλώνουν ενθουσιασμένοι με την ίδρυση τμήματος της Tesla στην Αθήνα. «Δεν θέλω να φύγω στο εξωτερικό. Θα ήθελα να ασχοληθώ εδώ με την ηλεκτροκίνηση», λέει ο τεταρτοετής Κυριάκος.

«Είναι ελπιδοφόρο αυτό που συμβαίνει για εμάς που είμαστε κομμάτι αυτής της ομάδας».

Στις φωτογραφίες ο Κωστής Λάσκαρης και ο Βασίλης Παπανικολάου.

http://www.kathimerini.gr/951731/interactive/epikairothta/ereynes/apo-ton-promh8ea-sthn-tesla#secondPage

Ελληνικό Φόρουμ Επιστήμης, Τεχνολογίας και Καινοτομίας τον Ιούλιο.

Το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος» διοργανώνει για έκτη συνεχή χρονιά, από τις 10 έως τις 13 Ιουλίου, το «Ελληνικό Φόρουμ Επιστήμης, Τεχνολογίας και Καινοτομίας» (Hellenic Forum for Science, Technology & Innovation).

Στη φετινή διοργάνωση θα δοθεί έμφαση στις τεχνολογίες που δημιουργούν εκθετικές αλλαγές και επηρεάζουν τη ζωή και την καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων (Exponential Technologies).

Μεταξύ άλλων, σε συνεργασία με το αμερικανικό Πανεπιστήμιο Singularity, θα πραγματοποιηθεί μία ημερίδα για την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση και τις θέσεις απασχόλησης του μέλλοντος.

Επίσης, θα διοργανωθούν τέσσερα Εργαστήρια (Workshops) που θα καλύψουν θέματα όπως η διαχείριση κινδύνων των νανοϋλικών για την υγεία και το περιβάλλον, η αξιοποίηση των μεγάλων δεδομένων (big data) στην ιατρική ακριβείας και τα εναλλακτικά καύσιμα.

Εξάλλου, στο πλαίσιο της αξιοποίησης και της διασύνδεσης των αποτελεσμάτων της έρευνας με την επιχειρηματικότητα και τη βιομηχανία, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει ομιλητές και να συμμετάσχει σε εργαστήρια με θέματα από την ανάπτυξη δεξιοτήτων μέχρι τη χρηματοδότηση μίας καινοτόμου ιδέας.

Δύο μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια (funds) που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του EquiFund, το Metavallon και το Big Pi, πρόκειται να ενημερώσουν για τα κριτήρια με τα οποία θα χρηματοδοτήσουν καινοτόμες τεχνολογικές επενδύσεις στην Ελλάδα.

Τέλος, το Φόρουμ, σε συνεργασία με το δίκτυο ΠΡΑΞΗ, θα προσφέρει ευκαιρίες δικτύωσης για επιστήμονες από τον ακαδημαϊκό κόσμο και τη βιομηχανία, διερευνώντας κοινές επιχειρήσεις στον τομέα της έρευνας και της καινοτομίας.

http://www.in.gr/2018/06/05/tech/elliniko-foroum-epistimis-texnologias-kai-kainotomias-ton-ioulio/

Το πρώτο ελληνικό αγωνιστικό Moto GP από φοιτητές του Πολυτεχνείου Κοζάνης - Τρέχει σε διεθνή διαγωνισμό.

Τις τελευταίες προετοιμασίες, πριν την αναχώρησή τους με το ολοκαίνουργιο «Μότο 3» για την Ισπανία, πραγματοποιεί η Tyφoon MotoRacing, η ομάδα φοιτητών του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Πανεπιστήμιου Δυτικής Μακεδονίας, που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο διεθνή διαγωνισμό MotoStudent.

Η «Χίμαιρα» είναι το νέο πρωτότυπο μοντέλο της ομάδας και αποτελεί εξέλιξη του προγενέστερου μοντέλου Τyφ-One, με το οποίο, το 2016, η ομάδα του Πολυτεχνείου Κοζάνης έλαβε μέρος στον ίδιο διαγωνισμό καταλαμβάνοντας στην γενική κατάταξη την 9η θέση ανάμεσα σε 36 αγωνιστικές ομάδες από Πολυτεχνεία και τεχνολογικά πανεπιστήμια του κόσμου.

Όπως εξηγεί ο επίκουρος καθηγητής του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών, Δημήτρης Γιαγκόπουλος, ο οποίος επέβλεψε και την παρθενική εμφάνιση της ομάδας στο διαγωνισμό του 2016, «στην φετινή διοργάνωση ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγαλύτερος αφού συμμετέχουν 48 πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο με ομάδες, που εξ αιτίας των χωρών τους, έχουν μακρά παράδοση στην κατασκευή του Μoto GP-3». Παράλληλα εξέφρασε την αισιοδοξία του για την ετοιμότητα της ομάδας σημειώνοντας ότι «θα καταφέρει να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες του διαγωνισμού».

Ο επικεφαλής της φοιτητικής ομάδας Τyφοοn MotoRacing, Ευθύμιος Παππάς επεσήμανε ότι η «Χίμαιρα» είναι το εξελιγμένο μοντέλο από την Tyφ-Οne ωστόσο τα δύο μοντέλα διαφέρουν αρκετά, με το τελευταίο δημιούργημα της ομάδας να φέρει αρκετές κατασκευαστικές καινοτομίες. Ο σκελετός της μηχανής και πολλά δομικά μέρη της μοτοσυκλέτας είναι από ανθρακονήματα και αλουμίνιο.

Ένα κινητό τηλέφωνο έχει τοποθετηθεί στην θέση του κοντέρ όπου ο αναβάτης βλέπει όλες τις ενδείξεις λειτουργίας του κινητήρα. Μάλιστα η ομάδα ανέπτυξε μια εφαρμογή όπου μόλις ο αναβάτης καθίσει στην μοτοσυκλέτα και πληκτρολογήσει το προφίλ του η εφαρμογή υπολογίζει και προτείνει ρυθμίσεις για τις αναρτήσεις του αλλά και για άλλες λειτουργίες προσφέροντας την καλύτερη οδηγική αίσθηση.

Η ικανοποίηση των υποψήφιων Μηχανικών είναι εμφανής, που κατάφεραν εξελίξουν σε σημαντικό βαθμό το προηγούμενο μοντέλο των συμφοιτητών τους.

Η ομάδα, με πιλότο έμπειρο μοτοσικλετιστή αγώνων, ο οποίος έχει αναλάβει να τρέξει το αγωνιστικό «Moto GP-3» στην πίστα της Αραγονίας, μόλις ολοκλήρωσε τις τελευταίες δοκιμές στην αγωνιστική πίστα των Σερρών.

Το νέο Μότο-3 είναι πιο ευέλικτο, ταχύτερο κι ελαφρύτερο κατά 20 κιλά από το προηγούμενο μοντέλο. Ορισμένα κατασκευαστικά στοιχεία της Χίμαιρας είναι ότι διαθέτει πλαίσιο από χρωμομολυβδένιο, ελαφρύ ψαλίδι αλουμινίου, κινητήρα KTM RC 250, υποπλαίσιο από carbon σωλήνες, custom μπότες στο μπροστινό σύστημα αναρτήσεων και σύστημα μοχλισμού στο πίσω. Όλα τα δομικά μέρη της μοτοσικλέτας σχεδιάστηκαν από την ομάδα και κατασκευάστηκαν σε επιχειρήσεις και μηχανουργεία της δυτικής Μακεδονίας και Θεσσαλονίκης και οι οποίες έγιναν και χορηγοί υποστήριξης της αγωνιστικής προσπάθειας.

Η Χριστίνα Χατζηγεωργίου, τριτοετής φοιτήτρια του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών, ως υπεύθυνη του μάρκετιγκ της ομάδας, δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει τη στήριξη που πρόσφεραν όχι μόνο οι χορηγοί αλλά και η πολίτες της Κοζάνης, προσφέροντας υπηρεσίες και χρήματα, "δείχνοντας με τον τρόπο αυτό ότι επιθυμούν μαζί με μας να ανεβάσουν ακόμη περισσότερο την φοιτητική κοινότητα της περιοχής".

Ο διαγωνισμός MotoStudent πραγματοποιείται κάθε 2 χρόνια στην πίστα MotorLand Aragon της Ισπανίας και συμμετέχουν πανεπιστήμια από όλον τον κόσμο, με στόχο η αγωνιστική μοτοσυκλέτα τύπου «Moto3» που έχουν σχεδιάσει, να ικανοποιεί τις τεχνολογικές απαιτήσεις που ορίζονται από τον διαγωνισμό.

Το MotoStudent διοργανώνεται από την MEF (Moto Engineering Foundation) και οι συμμετέχοντες φοιτητές έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις δεξιότητές τους ως μελλοντικοί μηχανικοί, να αποκτήσουν εμπειρία δουλεύοντας σε πραγματικές συνθήκες και κάτω από πολύ αυστηρά χρονικά περιθώρια. Η κατασκευή της κάθε ομάδας υπόκειται σε αυστηρούς ελέγχους επαγγελματικού επιπέδου και βαθμολογείται ανάλογα ενώ στην συνέχεια τα «Μότο-3» συμμετέχουν σε διάφορα αγωνίσματα (όπως acceleration, gymkhana, breaking test) συλλέγοντας βαθμούς, με στόχο μία υψηλή θέση στη γενική κατάταξη.

Η ομάδα Τyφοοn MotoRacing, ιδρύθηκε το 2014 από φοιτητές του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών. Σήμερα, αποτελείται από 22 προπτυχιακούς φοιτητές και την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου θα αναχωρήσει για Ισπανία, προκειμένου να συμμετέχει στον 5ο διαγωνισμό MotoStudent.

Τα ονόματα που έδωσαν οι φοιτητές στις δημιουργίες τους τα εμπνεύστηκαν από την Ελληνική Μυθολογία: Η Χίμαιρα ήταν κόρη του Τυφώνα και της Έχιδνας και αναφέρεται ως ένα φοβερό τέρας που εξέπνεε φωτιά, είχε σώμα κατσίκας, κεφάλι λιονταριού, και η ουρά του κατέληγε σε φίδι.

Η «Χίμαιρα» θα αγωνιστεί στις 3-7 Οκτωβρίου.

https://www.pronews.gr/epistimes/tehnologia/716764_proto-elliniko-agonistiko-moto-gp-apo-foitites-toy-polytehneioy-kozanis

Σχέδιο της Tesla για πράσινη ενέργεια σε ελληνικά νησιά.

Αναλυτικό σχέδιο για την ενεργειακή μετάβαση των ελληνικών μη διασυνδεδεμένων νησιών σε μορφές καθαρότερης ενέργειας, με την κατακόρυφη αύξηση της διείσδυσης των ΑΠΕ και παράλληλη ενίσχυση της ενεργειακής τους ασφάλειας, έχει καταρτίσει η αμερικανική Tesla. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες της «Ν», υψηλόβαθμα στελέχη της Tesla από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού θα βρεθούν σήμερα στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για να παρουσιάσουν το σχέδιο και να ανοίξει έτσι η συζήτηση με την ελληνική πλευρά για τον τρόπο αλλά και την έκταση στην οποία θα μπορούσε αυτό να υλοποιηθεί.

Προς το παρόν δεν έχουν γίνει γνωστές πολλές λεπτομέρειες σχετικά από τη μελέτη της Tesla, πέραν από το γεγονός ότι περιλαμβάνει το σύνολο των ελληνικών νησιών που είναι μη διασυνδεδεμένα με το ηπειρωτικό δίκτυο, προβλέποντας για καθένα λύσεις που συνδυάζουν την απανθρακοποίηση της ηλεκτροπαραγωγής με τη διασφάλιση της ενεργειακής του επάρκειας. Επίσης, στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία της Tesla δεν εμπλέκεται το γραφείο που έχει ανοίξει η εταιρεία στον «Δημόκριτο», αντικείμενο του οποίου εξάλλου είναι η ανάπτυξη τεχνολογιών για κινητήρες ηλεκτρικών οχημάτων.

Την ίδια στιγμή η σημερινή συνάντηση στο ΥΠΕΝ αποτελεί την πρώτη φορά που η ελληνική πλευρά θα ενημερωθεί με κάθε λεπτομέρεια από την Tesla για τη μελέτη. Επομένως, με αυτήν θα ξεκινήσει η διερεύνηση της φόρμουλας με την οποία θα μπορούσε να λάβει «σάρκα και οστά» το σχέδιο, όπως για παράδειγμα σε πρώτη φάση με την εφαρμογή του σε ένα νησί, ώστε να αποτελέσει επιδεικτικό έργο.

Κολοσσός καινοτομίας

Δημιούργημα του δισεκατομμυριούχου Elon Musk, η Tesla αποτελεί κολοσσό παγκόσμιας καινοτομίας, καθώς πρωτοπορεί σε αρκετούς τομείς αιχμής της τεχνολογίας όπως η ηλεκτροκίνηση, ενώ αποτελεί παγκόσμιο ηγέτη στον τομέα των ΑΠΕ και της αποθήκευσης ενέργειας. Στον συγκεκριμένο τομέα έχει αναπτύξει τόσο οικιακές λύσεις (όπως φωτοβολταϊκά σε σχήμα κεραμιδιού και μπαταρίες για νοικοκυριά, με την επωνυμία Powerwall), όσο και τεχνολογίες για εμπορική χρήση.

Στις τελευταίες συγκαταλέγονται μπαταρίες υψηλής χωρητικότητας (Powerpack) για επιχειρήσεις και την κάλυψη των αιχμών ζήτησης στο ηλεκτρικό δίκτυο - μάλιστα, για τον σκοπό αυτό η αμερικανική Southern California Edison έχει παραγγείλει ένα σύστημα που θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες σε ρεύμα 2.500 νοικοκυριών για ένα 24ωρο. Επίσης, έχει δημιουργήσει υβριδικές μονάδες ΑΠΕ (συνδυασμούς φωτοβολταϊκών συστημάτων με μπαταρίες) οι οποίες μπορούν να ρευματοδοτήσουν ολόκληρους οικισμούς, καθώς και αυτοματισμούς για το ηλεκτρικό δίκτυο.

Η εταιρεία έχει ήδη αξιοποιήσει τις παραπάνω τεχνολογίες σε μη διασυνδεδεμένα νησιά, τα οποία ηλεκτροδοτούνταν από μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που κατανάλωναν πετρέλαιο, για τη δραστική μείωση ή ακόμη και τον μηδενισμό του ανθρακικού τους αποτυπώματος. Μία από τις εφαρμογές που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη αφορά την πλήρη απανθρακοποίηση έως το 2025 του νησιωτικού συμπλέγματος της αμερικανικής Σαμόα στον Ειρηνικό Ωκεανό, το οποίο έχει περίπου 55.000 κατοίκους.

Η νησιωτική Ελλάδα

Η νησιωτική Ελλάδα αποτελεί ιδανική περίπτωση για την Tesla ώστε να προσθέσει στο ενεργητικό της ένα ή και περισσότερα εμβληματικά πρότζεκτ, με δεδομένο κατ’ αρχάς τον μεγάλο αριθμό των μη διασυνδεμένων νησιών της χώρας μας - ο οποίος θα παραμείνει αρκετά μεγάλος ακόμη και μετά την ολοκλήρωση των διασυνδέσεων που δρομολογεί ο ΑΔΜΗΕ. Επίσης, καλύπτουν ένα πολύ μεγάλο φάσμα εκτάσεων και πληθυσμού και επομένως μία πολύ μεγάλη γκάμα απαιτούμενων επενδύσεων, ενώ όλα καλύπτουν τη συντριπτική πλειονότητα των αναγκών σε ρεύμα με πετρελαϊκές μονάδες.

https://www.naftemporiki.gr/finance/story/1432284/sxedio-tis-tesla-gia-prasini-energeia-se-ellinika-nisia

Κάτι συμβαίνει στον «Δημόκριτο»

Δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε, αλλά μπορούμε να υποθέσουμε ότι ήταν η Μίλητος ο τόπος όπου ο περιπλανώμενος Δημόκριτος συνάντησε για πρώτη φορά τον δάσκαλό του, τον φιλόσοφο Λεύκιππο, ο οποίος υποστήριζε ότι η ύλη αποτελείται από άτομα. Μετά από 2.500 χρόνια, στους πρόποδες του Υμηττού, η σχέση του Δημόκριτου με τον Λεύκιππο είναι κάπως διαφορετική, με τον τελευταίο να αποτελεί «παιδί» του πρώτου. Με πιο απλά λόγια, στα 600 στρέμματα των εγκαταστάσεων του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», στην Αγία Παρασκευή, λειτουργεί παράλληλα και το Τεχνολογικό Πάρκο «Λεύκιππος», μια μονάδα που γεννήθηκε πριν από αρκετά χρόνια, αλλά τελευταία μοιάζει να έχει υιοθετήσει μια νέα κουλτούρα.

Ο «Λεύκιππος» βρέθηκε στην επικαιρότητα όταν πέρυσι επιλέχτηκε από τον παγκόσμιο κολοσσό Tesla για να φιλοξενήσει ένα κέντρο έρευνάς του, ενώ προ ημερών ανακοινώθηκε η δημιουργία ενός κέντρου αριστείας στην τεχνητή νοημοσύνη, σε συνεργασία με την εταιρεία Ernst & Young.

Πέραν των μεγάλων διεθνών αφίξεων, σαράντα ακόμα επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται σήμερα στον χώρο, αξιοποιώντας την ερευνητική δραστηριότητα του «Δημόκριτου». Ο Γεώργιος Νούνεσης, διευθυντής Ερευνών του κέντρου, περιέγραψε στο «Κ» αυτό που συμβαίνει ως «ένα οικοσύστημα όπου οι ερευνητές ενός δημόσιου φορέα αλληλεπιδρούν με ιδιωτικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας και καινοτομίας». Η λειτουργία του Τεχνολογικού Πάρκου ξεκίνησε εντοπισμένη σε δύο κτίρια, αλλά άρχισε σταδιακά να διαχέεται και σε άλλους χώρους του κέντρου, κάτι που κατά τον κ. Νούνεση είναι «παραγωγικό και πολύ θετικό». Πλέον αναμένεται και επέκταση των εγκαταστάσεων, καθώς η ζήτηση είναι τεράστια.

«Αυτά που συμβαίνουν εδώ δεν ακούγονται πολύ, γιατί αυτό είναι το προφίλ του “Δημόκριτου”· κανείς δεν “φωνάζει” εδώ», μου λέει ο Μιχάλης Βαφόπουλος, ιδρυτής και CEO της Linked Business, μιας εκ των εταιρειών του χώρου. «Αυτή τη στιγμή ο “Λεύκιππος” είναι ένα από τα πιο οργανωμένα πάρκα που έχω δει και το οποίο από την πρώτη μέρα που ήρθα εδώ βελτιώνεται συνεχώς. Χωρίς καμία υπερβολή, είναι ένα μικρό θαύμα αυτό που έχουμε εδώ». Η βραβευμένη για την καινοτομία της Linked Business, με πελάτες μεγάλες ελληνικές εταιρείες και πολυεθνικές, επεξεργάζεται και δίνει νέο νόημα στα ανοιχτά δεδομένα που διατίθενται από τα δημόσια μητρώα. Πριν από τη δημιουργία της, ο κ. Βαφόπουλος ήταν μέλος του ερευνητικού δυναμικού του «Δημόκριτου» και, όταν ένιωσε την ανάγκη να μεταπηδήσει στον επιχειρηματικό κόσμο, το πάρκο τού έδωσε εύκολα αυτή τη δυνατότητα, χωρίς να απομακρυνθεί, ψυχή τε και σώματι, από το εργαστήριο. «Το να κάνεις τα πρώτα σου βήματα εδώ σημαίνει ότι γλιτώνεις διάφορα προβλήματα, το κόστος είναι πιο χαμηλό, ενώ έχεις και την υποστήριξη του κέντρου», λέει.

Έξυπνες λύσεις και... αλεπούδες

Μία από τις πρώτες εταιρείες που έφτασαν στον «Λεύκιππο» ήταν η Future Intelligence, και ο CTO της, Γιώργος Μπόγδος, θυμάται πώς είδε το πάρκο σταδιακά να γεμίζει, να μεγαλώνει, να βελτιώνεται και θεωρεί ότι η εξωστρέφεια που έχει καλλιεργηθεί διαφημίζει και τον ίδιο τον «Δημόκριτο». «Εμείς έχουμε απευθείας πρόσβαση στην έρευνα, αντλώντας κατ’ αρχάς γνώση, εμπειρία και συμβουλές, ενώ μπορούμε επίσης να κάνουμε χρήση κάποιων εργαστηρίων», αναφέρει ο κ. Μπόγδος, ο οποίος υπογραμμίζει επίσης τη σημασία της συνύπαρξης, το γεγονός ότι στον «Λεύκιππο» κανείς δεν νιώθει απομονωμένος. Αναφέρεται και στην τοποθεσία, στο περιβάλλον, στο ότι ανοίγει την πόρτα του γραφείου του και βρίσκεται στον καθαρό αέρα του δάσους: «Αμέτρητα βράδια έχω κάνει βόλτες έξω, βλέπω αλεπούδες και σκίουρους και επιστρέφω στο γραφείο ανανεωμένος».

Στην περίπτωση της Future Intelligence υπάρχει μία ακόμα ενδιαφέρουσα παράμετρος. Είναι μία από τις εταιρείες που ξεκίνησαν στα πρώτα χρόνια της κρίσης, πριν από μία δεκαετία. «Δεν υπήρχαν εύκολες λύσεις, έπρεπε να τις βρούμε εμείς και δυσκολευτήκαμε πολύ στα πρώτα μας βήματα, αλλά έτσι οικοδομήσαμε σταθερές βάσεις, και αυτό είναι κάτι που έχω παρατηρήσει να συμβαίνει γενικά με τις εταιρείες που γεννήθηκαν αυτά τα χρόνια». Εν προκειμένω, η Future Intelligence είναι μια εταιρεία τηλεπικοινωνιών και δικτύου, προσφέροντας το υλικό και το λογισμικό για συστήματα τηλεμετρίας και τηλεδιαχείρισης, αξιοποιώντας τις δυνατότητες του Internet of Things. «Βασιζόμαστε στην πρωτογενή έρευνα», λέει ο κ. Μπόγδος, «με στόχο να προσφέρουμε όφελος στον τελικό χρήστη, που είναι ο πολίτης».

Αποφοίτηση από το πάρκο

Ένα ερώτημα που προκύπτει είναι μέχρι πότε μπορεί να μείνει μια εταιρεία στον «Λεύκιππο». Ο κ. Νούνεσης μου εξηγεί ότι δεν υπάρχει κάποιο αυστηρό χρονικό όριο και ότι μια εταιρεία αντιλαμβάνεται από μόνη της πότε έρχεται η ώρα να «αποφοιτήσει». Είναι κάτι που μου επιβεβαιώνει και ο Ηλίας Νασιόπουλος, ιδρυτής και CEO της GIVE. «Έχουμε πλέον πρόβλημα χώρου», μου λέει. «Σκεφτήκαμε να αναζητήσουμε και γειτονικά γραφεία για να μείνουμε εδώ, αλλά όσο μεγαλώνεις καταλαβαίνεις ότι μάλλον πήρες τη βοήθεια του πάρκου και πλέον μπορείς να σταθείς στα πόδια σου». Μου απαριθμεί τα πλεονεκτήματα του χώρου και αναφέρεται στις υποδομές και στις αίθουσες συσκέψεων, στην τεχνική υποστήριξη και στο όμορφο περιβάλλον. Ωστόσο τονίζει ότι το πιο θετικό ήταν πάντα οι άνθρωποι που βρίσκονταν γύρω του. «Όταν είχαμε ανάγκη, είτε αντιμετωπίζαμε ένα μαθηματικό πρόβλημα είτε ψάχναμε έναν καλό λογιστή, μπορούσαμε να χτυπήσουμε τη διπλανή πόρτα. Πάντα υπήρχε κάποιος που είχε περάσει το ίδιο πριν από μας».

Η GIVE είναι εταιρεία μηχανολογίας, που παρέχει υπηρεσίες όπως η ανάλυση αντοχής υλικών ή η σχεδίαση προϊόντων, αλλά πλέον έχει και το δικό της πρότζεκτ (που βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωσή του), τη δημιουργία ενός ηλεκτροκίνητου δίκυκλου οχήματος πόλης, που θα αποτελεί, εκτός από ένα μέσο μεταφοράς, και μια δήλωση συνειδητοποίησης για την ανάγκη βιώσιμης μετακίνησης.

Υπάρχουν πολλές ιδέες αυτή τη στιγμή στον «Δημόκριτο», πολλά μυαλά σε δραστηριότητα, άνθρωποι που κατάφεραν να βρουν τον δρόμο που χιλιάδες άλλοι αναγκάστηκαν τα τελευταία χρόνια να αναζητήσουν στο εξωτερικό, δημιουργώντας το φαινόμενο του brain drain. Ρωτάω τον κ. Νούνεση πόσο μπορεί αυτή η κινητικότητα που επικρατεί τώρα στον «Δημόκριτο» να τραβήξει νέους ανθρώπους πίσω στη χώρα μας. «Η νέα γενιά θέλει να μείνει στην Ελλάδα», μου λέει, «αρκεί να έχει ελκυστικές δουλειές σε ελκυστικά περιβάλλοντα. Τα παιδιά που ήρθαν να δουλέψουν στην Tesla θα μπορούσαν να εργαστούν σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, αλλά προτίμησαν την Αγία Παρασκευή. Κάποιος λόγος θα υπήρχε». ■

Στις φωτογραφίες ο Γεώργιος Νούνεσης, διευθυντής Ερευνών του «Δημόκριτου»

Ο CTO της Future Intelligence, Γιώργος Μπόγδος

Ο CEO της εταιρείας GIVE, Ηλίας Νασιόπουλος και

Ο CEO της Linked Business, Μιχάλης Βαφόπουλος.

https://www.kathimerini.gr/1047017/gallery/periodiko-k/reportaz/kati-symvainei-ston-dhmokrito

Φοιτητές ελληνικών πανεπιστημίων κατασκευάζουν αυτοκίνητα φιλικά προς το περιβάλλον.

Όλο και πιο δυναμικά φαίνεται πως μπαίνει στις ζωές μας αλλά και στις αυτοκινητοβιομηχανίες η ηλεκτροκίνηση. Τα αυτοκίνητα του μέλλοντος θα λειτουργούν είτε με ρεύμα- κάποια ήδη λειτουργούν- είτε με μπαταρίες είτε με υδρογόνο για καύσιμα, γεγονός που θα συμβάλει στην εξοικονόμηση ενέργειας αλλά και στην προστασία του περιβάλλοντος, καθώς με αυτόν τον τρόπο μειώνεται ραγδαία η εκπομπή των ρύπων.

Στις εξελίξεις αυτές οι φοιτητές και οι φοιτήτριες των ελληνικών πανεπιστημίων δε μένουν αμέτοχοι, καθώς εδώ και χρόνια έχουν δημιουργήσει ομάδες που κατασκευάζουν ηλεκτροκίνητα οχήματα καταθέτοντας τις δικές τους προτάσεις για το μέλλον.

Η ομάδα «Προμηθέας» του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου αποτελεί μία τέτοια περίπτωση (Prometheus Eco Racing NTUA Team).

Ξεκίνησε τη λειτουργία της το 2009 και απαρτίζεται από εθελοντές προπτυχιακούς φοιτητές και μέλη ΔΕΠ του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.

«Η ηλεκτροκίνηση είναι το μέλλον και είναι εδώ, μας ενθουσιάζει πάρα πολύ αυτό το κομμάτι και μας προκαλεί τη διάθεση να το εξερευνήσουμε και να το εξελίξουμε παραπάνω» λέει στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Μαργαρίτα Οικονομάκου, μέλος της ομάδας και τριτοετής φοιτήτρια του τμήματος ΗΜΜΥ του ΕΜΠ.

Τελευταία δημιουργία τους είναι το όχημα «Πυρφόρος ΙΙ», με σασί από αλουμίνιο ειδικού χαμηλού βάρους, κέλυφος από υαλονήματα και σύστημα κίνησης ειδικά σχεδιασμένο από εκείνους για μέγιστη απόδοση.

Πρόκειται λοιπόν για ένα μονοθέσιο όχημα τροφοδοτούμενο από φωτοβολταϊκό πλαίσιο και μπαταρίες υψηλής απόδοσης.

Το αυτοκίνητο αυτό, όπως αναφέρουν, έχει τη δυνατότητα να καλύψει την απόσταση Αθήνα-Θεσσαλονίκη με κόστος μικρότερο των 0.2 ευρώ.

«Με ένα τέτοιο αυτοκίνητο γλιτώνουμε την εκπομπή καυσίμων, οπότε καταφέρνουμε να παρέχουμε ένα όχημα απολύτως eco friendly από άποψη εκπομπής καυσαερίων και επιβάρυνσης του περιβάλλοντος» εξηγεί η Μαργαρίτα Οικονομάκου.

Όσον αφορά το ηλεκτρικό κινητήριο σύστημα του οχήματος, αυτό δεν περιλαμβάνει εμπορικά μέρη, αλλά έχει κατασκευαστεί εξ ολοκλήρου από μέλη της ομάδας τους, αξιοποιώντας τεχνογνωσία και τεχνολογίες που έχουν αναπτυχθεί στο εργαστήριο Ηλεκτρικών Μηχανών και Ηλεκτρονικών Ισχύος της σχολής.

Κατέχοντας ήδη πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό τους σε όσους διεθνείς διαγωνισμούς έχουν συμμετάσχει, προγραμματίζουν το επόμενο διάστημα να κατασκευάσουν ένα ηλεκτροκίνητο όχημα πόλης που «θα είναι πολύ πιο οικονομικό, αποδοτικό στη χρήση και φιλικό για το χρήστη».

Το δικό τους λιθαράκι σε αυτές τις προσπάθειες βάζουν και οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής με την ομάδα «Ποσειδών», που αποτελείται από προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές των τμημάτων Μηχανολόγων Μηχανικών, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, Μηχανικών Αυτοματισμού και άλλων ειδικοτήτων του ιδρύματος.

Μετρώντας ήδη 9 χρόνια από την ίδρυσή της, η ομάδα «Ποσειδών» αποφάσισε το 2016 να κατασκευάσει ένα νέο όχημα, με αυτοφερόμενο ανθρακονημάτινο πλαίσιο και βελτιστοποιημένη αεροδυναμική.

«Το όχημά μας ονομάζεται Όρκα και είμαι η οδηγός του τα τελευταία τέσσερα χρόνια» λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η φοιτήτρια Νικολέτα Χύσκα, συμπληρώνοντας ότι κάθε χρόνο προσπαθούν να εξελίσσουν το αυτοκίνητο, ώστε να γίνεται πιο ελαφρύ και πιο γρήγορο.

«Σε λίγο καιρό δε θα έχουμε καύσιμα και όλα θα λειτουργούν με μπαταρία. Η τεχνογνωσία που έχει αυτό το όχημα πάνω είναι κάτι που θα εξελιχθεί. Υπάρχει πριν από τα ηλεκτρικά πατίνια και τα ποδήλατα» εξηγεί, ενώ προσθέτει ότι οι φοιτητές συμμετέχουν εθελοντικά σε αυτήν τη δράση.

Ο Λουκάς Κουτσούμπας είναι φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών στο Πολυτεχνείο Κρήτης και μαζί με τους συμφοιτητές του αποφάσισαν να φτιάξουν ένα διαφορετικό ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο, που έχει ως μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας την κυψέλη υδρογόνου και το αέριο υδρογόνου και όχι μπαταρίες.

«Ο λόγος που έχει συμβεί αυτό είναι διότι οι μπαταρίες χρησιμοποιούν βαρέα μέταλλα και θέλουμε το αυτοκίνητό μας να χρησιμοποιεί φιλική προς το περιβάλλον ενέργεια, κάτι που το πετυχαίνει με την κυψέλη υδρογόνου και το αέριο υδρογόνου» αναφέρει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ.

H ομάδα τους ονομάζεται TUCer και η συμμετοχή σε αυτήν είναι αποκλειστικά εθελοντική. Σχεδιάζει και κατασκευάζει ηλεκτρικά οχήματα χαμηλής κατανάλωσης και μηδενικών ρύπων, που χρησιμοποιούν ως καύσιμο το υδρογόνο.

Σύμφωνα με τον Λουκά Κουτσούμπα, τα αυτοκίνητα εσωτερικής καύσης (βενζίνη – πετρέλαιο) επηρεάζουν αρκετά το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και είναι αρκετά επιβλαβή για την υγεία των ανθρώπων.

«Γίνεται προσπάθεια και από τις ομάδες που δημιουργούν τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα αλλά και από εμάς, ώστε να υπάρχει μια φιλική μεταχείριση των αυτοκινήτων και να επιτευχθεί ένας καλύτερος τρόπος ζωής εντός και εκτός της πόλης, αλλά και ο σεβασμός προς το περιβάλλον» προσθέτει.

Η Aristotle University Racing Team Electric, γνωστή και ως Aristurtle, είναι μια φοιτητική ερευνητική ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης που σχεδιάζει, αναπτύσσει και κατασκευάζει ηλεκτροκίνητα αγωνιστικά μονοθέσια.

Ο Παύλος Βασιλείου είναι αρχηγός της ομάδας αυτής και φοιτητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ.

Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, η ομάδα τους δημιουργήθηκε το 2013 και «η Θέτιδα», το ηλεκτρικό αγωνιστικό μονοθέσιο που έχουν κατασκευάσει, είναι το τέταρτο δημιούργημά τους.

«Το 2015 η ομάδα έφτιαξε το πρώτο αυτοκίνητο και έκτοτε έχει την τάση να κατασκευάζει καινούρια μονοθέσια, με αποτέλεσμα το όραμά μας να γίνεται μεγαλύτερο και να μεταδίδεται από γενιά σε γενιά. Η ομάδα θέλει να πάει στα μονοπάτια της αυτόνομης οδήγησης» αναφέρει χαρακτηριστικά.

https://www.in.gr/2020/01/25/tech/foitites-ellinikon-panepistimion-kataskeyazoun-aytokinita-filika-pros-perivallon/

Κβαντικό άλμα στον «Δημόκριτο»

Βουτιά στο μέλλον επιχειρεί το πιο ιστορικό ερευνητικό κέντρο για τις φυσικές επιστήμες στη χώρα μας, ο «Δημόκριτος», αναζητώντας δρόμους καινοτομίας στις πιο προκλητικά αναπτυσσόμενες τεχνολογίες. Ηδη το επόμενο διάστημα αναμένεται να ξεκινήσει η ανάπτυξη του Ινστιτούτου Κβαντικής Υπολογιστικής και Κβαντικής Τεχνολογίας. «Επιχειρούμε μια μεγάλη στροφή στις αναδυόμενες τεχνολογίες αιχμής. Εχει έρθει η ώρα να τολμήσουμε συνολικά ως χώρα», λέει στην «Κ» ο Γιώργος Νούνεσης, διευθυντής και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Ερευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος». Ποιος είναι ο στόχος της δημιουργίας του ινστιτούτου;«Ανοιγόμαστε σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και υποσχόμενο πεδίο. Οι κβαντικοί υπολογιστές θα μπορέσουν να επιλύσουν περίπλοκα προβλήματα, όπως για παράδειγμα σε πεδία που σχετίζονται με την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και την κλιματική αλλαγή ή με την ανακάλυψη νέων φαρμάκων, που σήμερα δεν είναι δυνατόν να επιλυθούν με τα υπάρχοντα συμβατικά υπολογιστικά συστήματα, ακόμη και με χρήση υπερυπολογιστών. Επιδιώκουμε να προσελκύσουμε τους καλύτερους κατ’ αρχάς από τους Ελληνες επιστήμονες που διαπρέπουν σε διεθνές επίπεδο», απαντάει ο κ. Νούνεσης.«Βεβαίως δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Υπάρχει ήδη σχετική τεχνογνωσία και πολύ ταλέντο στο Κέντρο. Οι ερευνητές μας εργάζονται σε μίκρο-, νάνο- και κβαντικά συστήματα και διατάξεις παράγοντας νέες τεχνολογίες. Εχουμε ήδη πολλές, καλές επιδόσεις και μεγάλες προσδοκίες για αξιοποιήσιμα αποτελέσματα, ενώ ειδικά για τις κβαντικές τεχνολογίες ξεκίνησαν πρόσφατα και οι πρώτες μεγάλες επιβραβεύσεις και επιχορηγήσεις (grants) για ερευνητικά προγράμματα. Επίσης, από πέρυσι πραγματοποιείται στο campus διετές μεταπτυχιακό πρόγραμμα πάνω στους κβαντικούς υπολογιστές σε συνεργασία με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης», σημειώνει ο κ. Νούνεσης.Το Ινστιτούτο Κβαντικής Υπολογιστικής και Κβαντικής Τεχνολογίας θεσμοθετήθηκε με νόμο τον Σεπτέμβριο του 2022. Εχει προκηρυχθεί η θέση διευθυντή κι έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία υποβολής υποψηφιοτήτων, όπου εκφράστηκε αυξημένο ενδιαφέρον με συμμετοχή καταξιωμένων επιστημόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Τι είναι οι κβαντικοί υπολογιστές;
Οπως και πολλές άλλες ιδέες στην επιστήμη και τα μαθηματικά, η τελευταία λέξη στην τεχνολογία, οι κβαντικοί υπολογιστές, έχουν κάποια σχέση, άμεση ή έμμεση, με τις ιδέες που εισήγαγαν οι αρχαίοι Ελληνες. Οι κβαντικοί υπολογιστές, λοιπόν, σχετίζονται με ιδέες του Δημόκριτου και του Ερατοσθένη: αφενός, η λειτουργία τους βασίζεται στα άτομα, έννοια που πρωτοεισήγαγε ο Δημόκριτος – τη σύγχρονη εκδοχή του τελευταίου θα συναντήσουμε πάλι στο τέλος του άρθρου. Αφετέρου, μια από τις πιο σημαντικές εφαρμογές των κβαντικών υπολογιστών –που συνδέεται στενά με την κρυπτογραφία– είναι η παραγοντοποίηση μεγάλων αριθμών σε γινόμενο πρώτων αριθμών. Το κόσκινο του Ερατοσθένη είναι βασική μέθοδος αυτής της παραγοντοποίησης. 

Τι ακριβώς είναι οι κβαντικοί υπολογιστές και γιατί έχουν γίνει αντικείμενο μελέτης τόσο ανταγωνιστικής, ώστε να ξοδεύονται από κυβερνήσεις και εταιρείες δισεκατομμύρια δολάρια ή ευρώ ή κινεζικά γουάν ετησίως, σε έναν αγώνα δρόμου για το ποιος θα φτιάξει πρώτος τον ισχυρότερο και καλύτερο τέτοιο υπολογιστή; Ας αρχίσουμε με κάτι πιο οικείο: Οι κλασικοί υπολογιστές, με τους οποίους λειτουργούν οι συσκευές που χρησιμοποιούμε όλοι μας σε καθημερινή βάση (λάπτοπ, κινητά τηλέφωνα, τηλεοράσεις, ακόμη τα μοντέρνα αυτοκίνητα σε μεγάλο βαθμό) βασίζονται στο κλασικό μπιτ (bit), που παίρνει τις τιμές 0 ή 1. Το τυπικό κλασικό μπιτ είναι ένα μικρό κομμάτι ημιαγώγιμου υλικού, όπως το πυρίτιο, το οποίο αφήνει ηλεκτρικό ρεύμα να περάσει (κατάσταση 1) ή δεν αφήνει ρεύμα να περάσει (κατάσταση 0). Ενας κλασικός υπολογιστής χρειάζεται επίσης τους κατάλληλους αλγορίθμους, οι οποίοι μεταφράζουν ένα αφηρημένο μαθηματικό πρόβλημα, όπως η διαίρεση ακεραίων, σε μια σειρά συγκεκριμένων, συνήθως απλών, υπολογιστικών πράξεων που μπορούν εύκολα να γίνουν χρησιμοποιώντας το δυαδικό σύστημα, δηλαδή τις δύο καταστάσεις των κλασικών μπιτ, 0 και 1. Απλοποιώντας κάπως το πρόβλημα, μπορούμε να φανταστούμε ότι ένας κλασικός υπολογιστής έχει στη διάθεσή του πάρα πολλά μικροσκοπικά «νομίσματα», που μπορεί το καθένα να είναι στην κατάσταση «κορώνα» (0) ή «γράμματα» (1), για να κάνει υπολογισμούς. Η σημασία του αλγορίθμου είναι καθοριστική για να μπορούν να γίνουν οι υπολογισμοί σωστά, αλλά και αποδοτικά, δηλαδή γρήγορα. Η βασική διαφορά ενός κλασικού με έναν κβαντικό υπολογιστή είναι ότι αντί για τα συμβατικά μπιτ, ο κβαντικός υπολογιστής δουλεύει με κβαντικά μπιτ ή κιούμπιτ (quantum bit ή qubit). Τι ακριβώς είναι το κιούμπιτ; Είναι η κατάσταση ενός κβαντικού σωματιδίου, π.χ. ενός ατόμου.Το αξιοπερίεργο είναι ότι ένα τέτοιο κβαντικό σωματίδιο, ένα κιούμπιτ δηλαδή, έχει συνήθως δύο δυνατές καταστάσεις (σε κάποιες περιπτώσεις περισσότερες, πάντως ένα μικρό, πεπερασμένο αριθμό), αλλά μπορεί να βρίσκεται ταυτόχρονα και στις δύο! Δηλαδή, οποιαδήποτε στιγμή να βρίσκεται σε μια επαλληλία –κάτι σαν μείγμα– από τις δυνατές καταστάσεις και δεν μπορούμε να πούμε σε ποια κατάσταση ακριβώς βρίσκεται μέχρι να κάνουμε κάποια μέτρηση, η οποία θα μας δώσει τη μία ή την άλλη κατάσταση με κάποια πιθανότητα την κάθε μία. Αν και αυτά ακούγονται εξωτικά και περίεργα, είναι ακριβώς οι νόμοι της κβαντομηχανικής, της πιο επιτυχημένης φυσικής θεωρίας η οποία έχει επιβεβαιωθεί από αναρίθμητα πειράματα απ᾽ όταν δημιουργήθηκε πριν από περίπου 100 χρόνια. Οι εξωτικοί νόμοι της κβαντομηχανικής, όπως η επαλληλία των κβαντικών καταστάσεων, έχουν οδηγήσει σε φαινομενικά αντιφατικά παραδείγματα, σαν την περίφημη «γάτα του Σρέντιγκερ», που κατά την κβαντομηχανική θα μπορούσε να είναι ταυτόχρονα ζωντανή ή πεθαμένη.Γιατί όμως είναι ανώτερα τα κιούμπιτ από τα κλασικά μπιτ; Ας υποθέσουμε ότι έχουμε 4 μικροσκοπικά νομίσματα που μπορούν να έρθουν «κορώνα» ή «γράμματα» το καθένα, καταστάσεις που απεικονίζουμε με 0 ή 1. Ενας κλασικός υπολογιστής βλέπει τα 4 κλασικά μπιτ μόνο σε μια κατάσταση από τις 16 δυνατές, φερ᾽ ειπείν, 0000 (όλα «κορώνα»), ή 1111 (όλα «γράμματα»), ή 0011 (δύο «κορώνα», δύο «γράμματα») και ούτω καθεξής. Ενας κβαντικός υπολογιστής βλέπει και τα 4 κιούμπιτ μαζί σε όλες τις δυνατές επαλληλίες των καταστάσεών τους, ταυτόχρονα. Αρα, οι καταστάσεις που μπορεί να χειριστεί ο κβαντικός υπολογιστής είναι και οι 16 δυνατές καταστάσεις των 4 κιούμπιτ ταυτόχρονα. Οι δυνατότητες να απεικονίσει έτσι ένα φυσικό πρόβλημα είναι εκθετικά μεγαλύτερες από εκείνες του κλασικού υπολογιστή. Για 300 κιούμπιτ (ένα σχετικά μικρό αριθμό), οι δυνατές κβαντικές καταστάσεις ξεπερνούν τον συνολικό αριθμό ατόμων σε ολόκληρο το Σύμπαν.

Από τη θεωρία στην πράξη

Αν τα πράγματα είναι τόσο απλά, γιατί τότε δεν χρησιμοποιούμε κβαντικούς υπολογιστές αντί για κλασικούς; Τα πράγματα είναι απλά στη θεωρία, αλλά δύσκολα στην πράξη: οι κύριες δυσκολίες είναι η πραγματοποίηση ενός φυσικού συστήματος από κιούμπιτ και η εξεύρεση των κατάλληλων αλγορίθμων για να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες των κβαντικών υπολογιστών. Για να δώσουμε ένα μέτρο της πρώτης δυσκολίας θα χρησιμοποιήσουμε πάλι την αναλογία με τα μικροσκοπικά νομίσματα. Το να έχουμε τα κιούμπιτ σε μια κατάσταση όπου το καθένα βρίσκεται σε μια επαλληλία από «κορώνα» και «γράμματα», όπως η κβαντική θεωρία απαιτεί, είναι σαν να έχουμε τα νομίσματα σε μια κατάσταση που «χορεύουν» στον χώρο, πριν πέσουν κάτω και βρεθούν στην κατάσταση «κορώνα» ή «γράμματα» το καθένα. Μια από τις πειραματικές διατάξεις που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία κιούμπιτ είναι άτομα, το καθένα από τα οποία έχει δύο πιθανές καταστάσεις. Για να κρατηθούν πολλά τέτοια άτομα αιωρούμενα στον χώρο χρησιμοποιούνται δέσμες φωτός από πολύ καλά εστιασμένα λέιζερ, με τα σημεία στον χώρο όπου τέμνονται οι δέσμες λέιζερ να «παγιδεύουν» τα άτομα σε μια διαρκή κατάσταση εξωτικού χορού, το οποίο είναι τεχνικά πολύ δύσκολο. Υπάρχουν και μερικοί άλλοι τρόποι δημιουργίας συστημάτων από κιούμπιτ, αλλά και αυτοί έχουν τις δικές τους δυσκολίες. Είναι όμως οι αλγόριθμοι που χρειάζονται για υπολογισμούς με ένα σύστημα κιούμπιτ επίσης ανώτεροι ή όχι; Αυτό είναι ένα δισεπίλυτο μαθηματικό πρόβλημα. Η υπεροχή ενός κβαντικού αλγορίθμου σε σύγκριση με τον αντίστοιχο συμβατικό αλγόριθμο για την ίδια μαθηματική διαδικασία ονομάζεται «κβαντική υπεροχή». Μέχρι σήμερα έχουμε βρει τόσο λίγες περιπτώσεις κβαντικής υπεροχής, που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Μια απ’ αυτές είναι ο «αλγόριθμος του Shor», που τον εφηύρε ο διακεκριμένος μαθηματικός του ΜΙΤ, Peter Shor. Με αυτόν τον αλγόριθμο η παραγοντοποίηση αριθμών σε γινόμενο πρώτων μπορεί όντως να γίνει σε κβαντικούς υπολογιστές, με τρόπο που υπερέχει σημαντικά από τον αντίστοιχο αλγόριθμο σε έναν κλασικό υπολογιστή. Σίγουρα ο Ερατοσθένης θα ήταν πολύ χαρούμενος να μάθενε για τον αλγόριθμο του Shor. Τα άλλα δύο ή τρία παραδείγματα αλγορίθμων με αποδεδειγμένη κβαντική υπεροχή είναι κάπως πιο τεχνικά. Οσο κι αν θαυμάζουμε όμως τον Ερατοσθένη, πόσο πραγματικά μας νοιάζει να βρούμε τον ταχύτερο δυνατό τρόπο παραγοντοποίησης σε γινόμενο πρώτων αριθμών; Η απάντηση είναι απλή: δεν είναι η παραγοντοποίηση αυτή καθαυτή που μας καίει, αλλά το γεγονός ότι χρησιμοποιείται ως βάση για την κρυπτογραφία. Η προοπτική να σπάσουν οι κβαντικοί υπολογιστές τα κρυπτογραφικά κλειδιά με πολύ γρήγορη παραγοντοποίηση βασανίζει κυβερνήσεις αλλά και εταιρείες σε παγκόσμια κλίμακα. Τεχνολογικοί κολοσσοί, μεταξύ των οποίων οι Google, IBM, Intel, Microsoft, Amazon επενδύουν σε μια τρελή κούρσα για το ποιος θα φτιάξει πρώτος έναν κβαντικό υπολογιστή με αρκετή ισχύ για να σπάσει τα κλειδιά κρυπτογραφίας των αντιπάλων. Πολλοί έχουν ήδη αρχίσει να αποθηκεύουν όσα κρυπτογραφημένα μηνύματα μπορούν να βρουν, τα οποία ίσως αποκρυπτογραφήσουν σύντομα με τους κβαντικούς υπολογιστές που κατασκευάζουν. Απ᾽ ό,τι φαίνεται, μάλλον τίποτε δεν είναι κρυφό πια, ή τουλάχιστον δεν θα είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα.

«Κυψέλη» έρευνας

Τελειώνοντας, θα γυρίσουμε και πάλι στον Δημόκριτο ή καλύτερα στη σύγχρονη εκδοχή του, που δεν είναι παρά το Εθνικό Κέντρο Ερευνών Φυσικών Επιστημών (ΕΚΕΦΕ) το οποίο φέρει το όνομα του μεγάλου αρχαίου φιλοσόφου. Τον περασμένο Νοέμβριο ιδρύθηκε στον «Δημόκριτο» το Ινστιτούτο Κβαντικής Υπολογιστικής και Κβαντικής Τεχνολογίας (ΙΚΥΚΤ), με αντικείμενο τους κβαντικούς υπολογιστές, αλλά και τις εφαρμογές της κβαντικής θεωρίας σε άλλες τεχνολογίες όπως οι επικοινωνίες. Η ίδρυση του Ινστιτούτου είναι μια εξαιρετικά θετική εξέλιξη για την έρευνα και τις εφαρμογές της σε σύγχρονα αντικείμενα αιχμής στη χώρα μας. Τα οφέλη από αυτή την κίνηση μπορεί να είναι πολλαπλά. Πιο συγκεκριμένα, το παιχνίδι σήμερα δεν παίζεται μόνο στο πρακτικό επίπεδο της κατασκευής συστημάτων από κιούμπιτ, όπου άλλοι ερευνητικοί οργανισμοί ή εταιρείες έχουν ήδη ένα προβάδισμα που είναι δύσκολο να ξεπεραστεί. Παίζεται επίσης και στο επίπεδο θεωρητικής ανάλυσης των δυνατοτήτων των κβαντικών υπολογιστών και επινόησης νέων μεθόδων και αλγορίθμων για χρήση στους κβαντικούς υπολογιστές του μέλλοντος. Σε αυτό το επίπεδο, σημαντικός αριθμός Ελλήνων επιστημόνων έχει τις ικανότητες και την προοπτική να διαπρέψει. Το εγχείρημα αυτό θα μπορούσε να αποδώσει και πρακτικά αποτελέσματα, με τη μορφή λογισμικού και μεθόδων εφαρμογής του με πολλαπλούς αποδέκτες, ακόμη και διεθνείς εταιρείες στον οικονομικό και τραπεζικό κλάδο και με δυνατότητες παγκόσμιας πρωτοπορίας σε πατέντες. Τα οφέλη για νέους ερευνητές, την πολιτεία που επενδύει σε ανθρώπινο δυναμικό με ειδίκευση στην τελευταία λέξη της τεχνολογίας, αλλά και τον ιδιωτικό τομέα, μπορεί να είναι απτά όσο και άμεσα.Εκείνο που χρειάζεται για να πετύχει αυτό το εγχείρημα είναι η σταθερή υποστήριξη της βασικής έρευνας από την πολιτεία και η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας, τόσο εκείνων που δημιουργούν στην Ελλάδα όσο και των Ελλήνων της διασποράς, που απασχολούνται στον τομέα της κβαντικής έρευνας και τεχνολογίας και με στενή συνεργασία μεταξύ των δύο ομάδων. Το νέο Ινστιτούτο του σύγχρονου «Δημόκριτου» είναι μια μοναδική ευκαιρία να διαπρέψουμε σε παγκόσμιο επίπεδο και σε θέματα όπου έχουμε αξιοζήλευτη παρακαταθήκη.Ο κ. Ευθύμιος Καξίρας είναι καθηγητής στην έδρα John Hasbrouck Van Vleck Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Φυσικής στο Τμήμα Φυσικής και καθηγητής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών στη Σχολή Μηχανικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στη Βοστώνη. Το έργο του περιλαμβάνει έρευνα σε υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία κιούμπιτ και για κβαντική επικοινωνία. Ο κ. Καξίρας είναι επίσης ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Ελληνικού Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών (Hellenic Institute of Advanced Studies) του οποίου σκοπός είναι η δημιουργία γεφυρών και η προώθηση συνεργασιών μεταξύ των Ελλήνων επιστημόνων της διασποράς και της Ελλάδας.

https://physicsgg.me/2023/03/28/κβαντικό-άλμα-στον-δημόκριτο/

Από τον Δημόκριτο στους Κβαντικούς Υπολογιστές.

O Γαληνός μας περιέσωσε ένα απόσπασμα (125) από τα γραπτά του Δημόκριτου όπου παρουσιάζει το Λογικό να διαφωνεί με τις Αισθήσεις ως προς τι είναι ‘αληθινό’.

Λογικό: ‘Νόμωι γὰρ χροιή, νόμωι γλυκύ, νόμωι πικρόν, ἐτεῆι δ᾿ ἄτομα καὶ κενόν’ (Φαινομενικά υπάρχει το γλυκό, φαινομενικά υπάρχει το πικρό, φαινομενικά υπάρχει το χρώμα. Στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνον τα άτομα και το κενό.)
Αισθήσεις: ᾿Τάλαινα φρήν, παρ᾿ ἡμέων λαβοῦσα τὰς πίστεις ἡμέας καταβάλλεις; πτῶμά τοι τὸ κατάβλημα’ (Καημένο Λογικό, από εμάς πήρες τα αποδεικτικά σου στοιχεία κι εμάς προσπαθείς ν’ ανατρέψεις. Η νίκη σου είναι η ήττα σου.)

(Αξίζει να σημειωθεί ότι ο διάλογος αυτός έγινε γνωστός στους περισσότερους φυσικούς ανά τον κόσμο μέσα από τα βιβλία του Erwin Schrödinger ‘Tι είναι η ζωή;’ και ‘Η Φύση και οι Έλληνες’ – κυκλοφόρησαν την δεκαετία του 1940 και 1950 αντίστοιχα).

Ο Δημόκριτος παρότι στην πραγματικότητα ήταν σύγχρονος του Σωκράτη, θεωρείται «προσωκρατικός» φιλόσοφος. Σχεδόν κανένα από τα γραπτά του Δημόκριτου δεν έχει διασωθεί. Ότι γνωρίζουμε γι αυτόν προέρχεται από άλλους φιλοσόφους, όπως τον Αριστοτέλη, που τον αναφέρουν για να τον επικρίνουν. Tα χωρία του Δημόκριτου που έχουν διασωθεί – στα οποία εικάζεται μεταξύ άλλων, ότι όλα τα φυσικά φαινόμενα προκύπτουν από πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ λίγων ειδών μικροσκοπικών «ατόμων», τα οποία στριφογυρίζουν μέσα στον κενό χώρο – βρίσκονται πλησιέστερα προς μια σύγχρονη επιστημονική κοσμοθεώρηση από οτιδήποτε άλλο διατυπώθηκε στην αρχαιότητα (και σίγουρα πλησιέστερα από οποιαδήποτε ιδέα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη).Ωστόσο, ο Δημόκριτος, πολύ γρήγορα μετά τη διατύπωση της ατομικής υπόθεσης, συνειδητοποίησε ανήσυχος, την τάση της να καταπιεί εξολοκλήρου τις ίδιες τις αισθητικές εμπειρίες που υποτίθεται ότι προσπαθούσε να εξηγήσει. Πώς θα μπορούσαν εκείνες να αναχθούν στις κινήσεις των ατόμων; Ο Δημόκριτος εξέφρασε το δίλλημα υπό τη μορφή του διαλόγου ανάμεσα στο Λογικό και τις Αισθήσεις, που παρουσιάζεται στην αρχή της ανάρτησης.

Το βιβλίο του Scott Aaronson «Από τον Δημόκριτο στους κβαντικούς υπολογιστές» (εκδόσεις ροπή), θέτει υποψηφιότητα για το πιο αλλόκοτο βιβλίο που εκδόθηκε ποτέ από τον εκδοτικό οίκο Cambridge University Press. Η παραδοξότητά του εντοπίζεται ήδη από τον τίτλο, ο οποίος προφανώς και αποτυγχάνει να μας εξηγήσει τι ακριβώς πραγματεύεται. Πρόκειται για ακόμη ένα διδακτικό εγχειρίδιο κβαντικής υπολογιστικής – του δημοφιλούς πεδίου στο οποίο διασταυρώνονται οι κλάδοι της Φυσικής, των Μαθηματικών και της Επιστήμης των Υπολογιστών και που υπόσχεται στον κόσμο ένα νέο είδος υπολογιστή εδώ και δύο δεκαετίες, αλλά δεν έχει ακόμη φτιάξει μια πραγματική συσκευή, η οποία να κάνει κάτι εντυπωσιακότερο από το να παραγοντοποιεί το 21 σε 3×7 (με υψηλή πιθανότητα); Αν ναι, τότε τι παραπάνω προσθέτει αυτό το βιβλίο στην πληθώρα των άλλων που έχουν ήδη χαρτογραφήσει τα βασικά γνωρίσματα της θεωρίας της κβαντικής υπολογιστικής; Μήπως, αντίθετα, πρόκειται για μια δονκιχωτική απόπειρα σύνδεσης της κβαντικής υπολογιστικής με την αρχαία ιστορία; Και τι σχέση έχει ο Δημόκριτος, ο Έλληνας προσωκρατικός φιλόσοφος που εισήγαγε τον ατομισμό, με το περιεχόμενο αυτού του συγγράμματος που τουλάχιστον κατά το ήμισύ του θα αποτελούσε νέα γνώση για τους επιστήμονες της δεκαετίας του 1970, πολλώ δε μάλλον του 300 π.Χ.;

Σύμφωνα με τον Scott Aaronson και μόνο η πρόταση του Λογικού (Φαινομενικά υπάρχει το γλυκό, φαινομενικά υπάρχει το πικρό, φαινομενικά υπάρχει το χρώμα. Στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνον τα άτομα και το κενό), αρκεί για να τοποθετήσει τον Δημόκριτο στο ίδιο επίπεδο με τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη ή οποιονδήποτε άλλον αρχαίο φιλόσοφο γνωρίζετε: θα ήταν δύσκολο να διατυπωθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια και σε μια μόνο φράση η επιτομή ολόκληρης της επιστημονικής κοσμοθεωρίας που θα αναπτυσσόταν 2000 χρόνια αργότερα!Αυτός ο δυο σειρών διάλογος θα λειτουργήσει ως θεμέλιος λίθος ολόκληρου του βιβλίου του Scott Aaronson. Ένα από τα θέματά του θα αφορά τον τρόπο με τον οποίο η κβαντομηχανική φαίνεται να παρέχει τόσο στο λογικό όσο και στις αισθήσεις απροσδόκητα νέα όπλα στη 2300 ετών διαμάχη τους – χωρίς (σύμφωνα με τον Aaronson) να οδηγεί ακόμη σε μια σαφή νίκη για κάποιον από τους δύο αντιπάλους.Στο βιβλίο του δεν προσπαθεί να «πουλήσει» κάποια αγαπημένη «ερμηνεία» της κβαντομηχανικής. Ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει οποιαδήποτε ερμηνεία του υπαγορεύει η συνείδησή του. Όσον αφορά την δική του άποψη; Δηλώνει ότι: «Συμφωνώ με κάθε ερμηνεία στον βαθμό που λέει ότι υπάρχει πρόβλημα, και διαφωνώ με κάθε ερμηνεία στον βαθμό που ισχυρίζεται ότι έχει επιλύσει το πρόβλημα!»Ο Aaronson κατακρίνει την φιλοσοφία που εμφανίζεται εκ των υστέρων, όταν η επιστήμη έχει ήδη ολοκληρώσει το έργο της:
«Ποιό το νόημα να μιλάμε για φιλοσοφικά ερωτήματα; (…) Λοιπόν, υπάρχει η τυπική απάντηση, ότι η Φιλοσοφία είναι μια εργασία διανοητικής εκκαθάρισης – οι καθαριστές που έρχονται να μαζέψουν τα κομμάτια από το χάος που δημιούργησαν οι επιστήμονες. Οπότε, υπό αυτή την έννοια, οι φιλόσοφοι κάθονται στις πολυθρόνες τους περιμένοντας να συμβεί κάτι αναπάντεχο στην επιστήμη – όπως η κβαντομηχανική, όπως η ανισότητα Μπελ, όπως το θεώρημα του Γκέντελ – και τότε (για να αλλάξουμε σχήμα λόγου) να ορμήσουν σαν όρνεα λέγοντας: ‘α, αυτό σήμαινε πραγματικά’ .
Λοιπόν, εκ πρώτης όψεως, αυτό φαντάζει κάπως βαρετό. όμως, όσο εξοικειώνεται κανείς με αυτού του είδους τη δουλειά, θα δει ότι … μπα, και πάλι βαρετό είναι!
Προσωπικά, με ενδιαφέρουν τα αποτελέσματα – η εύρεση λύσεων σε μη τετριμμένα και καλώς ορισμένα ανοιχτά προβλήματα. Οπότε, ποιός είναι ο ρόλος της Φιλοσοφίας σε αυτό; Θέλω να προτείνω έναν ανώτερο ρόλο από εκείνον του διανοητικού καθαριστή: η Φιλοσοφία μπορεί να είναι ένας ανιχνευτής. Μπορεί να είναι ένας εξερευνητής – που χαρτογραφεί το διανοητικό έδαφος στο οποίο η επιστήμη θα φτάσει αργότερα και θα χτίσει ουρανοξύστες ή οτιδήποτε άλλο. Η Φιλοσοφία δεν έπαιξε τον ρόλο του ιχνηλάτη για όλους τους κλάδους της επιστήμης προ του καιρού τους, αλλά για κάποιους το έκανε. Και στην πρόσφατη ιστορία, νομίζω ότι ο κβαντικός υπολογισμός είναι πράγματι το καταλληλότερο παράδειγμα τέτοιου κλάδου. Εντάξει. Μπορείς να λες στους ανθρώπους: ‘Σκάσε και υπολόγιζε;’, αλλά το ερώτημα είναι τι πρέπει να υπολογίσουν; Τουλάχιστον στον κβαντικό υπολογισμό, που είναι το πεδίο μου, τα πράγματα που μας αρέσει να υπολογίζουμε- χωρητικότητες κβαντικών διαύλων, πιθανότητες σφαλμάτων κβαντικών αλγορίθμων – είναι αυτά που οι άνθρωποι δεν θα είχαν ποτέ σκεφτεί να υπολογίσουν, αν δεν υπήρχε η Φιλοσοφία.»Το βιβλίο του Aaronson είναι γεμάτο ιδέες, επιχειρήματα και φιλοσοφικές προοπτικές και καταπιάνεται με πολλά ενδιαφέροντα ζητήματα. Μεταφέρει τους αναγνώστες σε μερικές από τις βαθύτερες ιδέες των μαθηματικών, της επιστήμης των υπολογιστών και της φυσικής. Ξεκινώντας από την αρχαιότητα με τον Δημόκριτο, προχωρά στη λογική και τη θεωρία συνόλων, την θεωρία υπολογισιμότητας και πολυπλοκότητας, τους κβαντικούς υπολογιστές, την κρυπτογραφία, την πληροφορία που εμπεριέχουν οι κβαντικές καταστάσεις και την ερμηνεία της κβαντικής μηχανικής. Υπάρχουν επίσης εκτενείς συζητήσεις για το ταξίδι στο χρόνο, το παράδοξο του Newcomb, την ανθρωπική αρχή και τις απόψεις του Roger Penrose. Σύμφωνα με τους επιμελητές της ελληνικής έκδοσης, η μελέτη του βιβλίου απαιτεί προσοχή, διότι οι διασθητικές εξηγήσεις του Aaronson είναι τόσο εύστοχες που μπορεί να μας παραπλανήσουν ώστε να θεωρήσουμε σχετικά απλές τις έννοιες που μελετά. Όποιος θέλει να κατανοήσει σε βάθος το περιεχόμενο του βιβλίου θα πρέπει να αφιερώσει σημαντικό χρόνο και κόπο για τη μελέτη των περίτεχνων μαθηματικών αποδείξεων και εννοιών που κρύβονται πίσω από τις γραμμές του. Θα αποζημιωθεί όμως με την «μύηση» σε μια από τις γοητευτικές μυστηριώδεις και πολλά υποσχόμενες θεωρίες της σύγχρονης επιστήμης.

Ο Scott Aaronson είναι καθηγητής Επιστήμης Υπολογιστών του Ντέιβιντ Τζ. Μπρούτον Τζούνιορ στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν και διευθυντής του Κβαντικού Κέντρου Πληροφοριών του. Προηγουμένως, ήταν στη σχολή του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης. Σπούδασε στο Cornell και στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ και έκανε μεταδιδακτορικό στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών καθώς και στο Πανεπιστήμιο του Βατερλώ. Το πρώτο του βιβλίο,Quantum Computing From Democritus,εκδόθηκε το 2013 από τις εκδόσεις Cambridge University Press. Έχει λάβει το βραβείο Alan T. Waterman του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών, το βραβείο PECASE των Ηνωμένων Πολιτειών και το βραβείο Junior Bose του MIT για την αριστεία στη διδασκαλία.
Η έρευνα του Aaronson επικεντρώνεται στις δυνατότητες και τα όρια των κβαντικών υπολογιστών και γενικότερα στην υπολογιστική πολυπλοκότητα και τη σχέση της με τη φυσική. Στο πλαίσιο της συνεργασίας It from Qubit, ο Aaronson ενδιαφέρεται εξαιρετικά για την αλληλεπίδραση μεταξύ της υπολογιστικής πολυπλοκότητας και της κβαντικής βαρύτητας. Αυτό περιλάμβανε τη μελέτη των πτυχών της επιστήμης των υπολογιστών του επιχειρήματος Harlow-Hayden, το οποίο επιχειρεί να εφαρμόσει τη θεωρία πολυπλοκότητας στο περιβόητο «παράδοξο τείχους προστασίας» στις πληροφορίες για τις μαύρες τρύπες, καθώς και τη συνεργασία με τον Leonard Susskind για την κατανόηση της ανάπτυξης της πολυπλοκότητας των κβαντικών κυκλωμάτων σε συστήματα που προκύπτουν από την αλληλογραφία AdS/CFT.

πηγή: https://www.ropipublications.com/democritus-quantum-computing

Δημόκριτος και Οργανική Χημεία.

Ο Δημόκριτος παρότι στην πραγματικότητα ήταν σύγχρονος του Σωκράτη, θεωρείται «προσωκρατικός» φιλόσοφος. Σχεδόν κανένα από τα γραπτά του Δημόκριτου δεν έχει διασωθεί. Ότι γνωρίζουμε γι αυτόν προέρχεται από άλλους φιλοσόφους, όπως τον Αριστοτέλη, που τον αναφέρουν για να τον επικρίνουν. Tα χωρία του Δημόκριτου που έχουν διασωθεί – στα οποία εικάζεται μεταξύ άλλων, ότι όλα τα φυσικά φαινόμενα προκύπτουν από πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ λίγων ειδών μικροσκοπικών «ατόμων», τα οποία στριφογυρίζουν μέσα στον κενό χώρο – βρίσκονται πλησιέστερα προς μια σύγχρονη επιστημονική κοσμοθεώρηση από οτιδήποτε άλλο διατυπώθηκε στην αρχαιότητα.

Μία από τις εντυπωσιακότερες προτάσεις του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου που έχουν διασωθεί είναι η εξής: «Φαινομενικά υπάρχει το γλυκό, φαινομενικά υπάρχει το πικρό, φαινομενικά υπάρχει το χρώμα. Στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνον τα άτομα και το κενό.»
Προκαλεί τεράστιο θαυμασμό το γεγονός ότι σε μία και μόνο πρόταση, διατυπώνεται με την μεγαλύτερη ακρίβεια και τον απλούστερο δυνατό τρόπο, η ατομική θεωρία που θα αναπτυσσόταν 2000 χρόνια μετά!Παρότι στην πλειοψηφία των σημερινών μαθητών η εν λόγω ρήση του Δημόκριτου δεν προκαλεί καμία εντύπωση, πάντα εμφανίζονται μερικές φωτεινές εξαιρέσεις. Έτσι, σε μια σχολική τάξη τέθηκε το εξής ενδιαφέρον ερώτημα: Ποιές είναι οι απλούστερες χημικές ενώσεις με τις οποίες θα μπορούσαμε να αναπαράγουμε στην κυριολεξία την παραπάνω πρόταση του Δημόκριτου; Δηλαδή, συνδυάζοντας 2 ή 3 είδη ατόμων να προκύψουν διαφορετικές χημικές ενώσεις με τις ιδιότητες γλυκό, πικρό και κάποιο χρώμα.Βρέθηκε τελικά το εξής παράδειγμα από την Οργανική Χημεία: τα άτομα C (άνθρακας), Η (υδρογόνο) και Ο (οξυγόνο) ενώνονται με διαφορετικούς τρόπους και αναλογίες, προκαλώντας σε κάθε περίπτωση το «γλυκό», το «πικρό» και το «χρώμα» που αναφέρει η ρήση του Δημόκριτου:

Χημικές ενώσεις από C, H και O: η γλυκόζη-C₆H₁₂O₆ (στο σχήμα φαίνεται ο σκελετικός τύπος της d-γλυκόζης) έχει γλυκιά γεύση, το ξίδι– C₂H₄O₂, έχει πικρή ή ξινή γεύση και η 3-υδροξυβουτανάλη ή αλδόλη- C₄H₈O₂ που σύμφωνα με τη βιβλιογραφία είναι ένα ωχροκίτρινο υγρό.

Άραγε υπάρχει κάποιο άλλο απλούστερο παράδειγμα;

πηγή: DIE FRAGMENTE DER VORSOKRATIKER 55 DEMOKRITOS – Από τον Δημόκριτο στους Κβαντικούς Υπολογιστές