Jump to content

Ελληνες και Ελληνίδες Επιστήμονες.(Πανεπιστήμια)


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Νέα πιο ασφαλής και ανθεκτική μπαταρία λιθίου-ιόντων. :cheesy:

Ερευνητές στις ΗΠΑ, με επικεφαλής έναν Έλληνα ηλεκτρολόγο μηχανικό, ανέπτυξαν μια μπαταρία λιθίου-ιόντων, που είναι πιο ασφαλής και ανθεκτική από τις υπάρχουσες και η οποία μπορεί να λειτουργήσει κάτω από ακραίες συνθήκες, γι' αυτό κατ' αρχάς θα χρησιμοποιηθεί από τον αμερικανικό στρατό.

Οι μπαταρίες λιθίου-ιόντων είναι οι ευρύτερα χρησιμοποιούμενες μπαταρίες σήμερα στις καταναλωτικές ηλεκτρονικές συσκευές, αλλά και σε άλλα συστήματα (αεροδιαστημικά, στρατιωτικά κ.α.). Όμως δεν είναι απαλλαγμένες από κινδύνους ασφαλείας, καθώς οι οργανικοί ηλεκτρολύτες τους παραμένουν μια μόνιμη πηγή ανησυχίας, με συνέπεια π.χ. να μπορούν να εκραγούν μόνες τους ή να ρυπάνουν το περιβάλλον. Όσο πιο εύφλεκτοι και τοξικοί είναι οι ηλεκτρολύτες τους, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος η μπαταρία να πιάσει φωτιά ή να αποτελέσει πηγή ρύπανσης.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Δρ Κώστα Γερασόπουλο του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής (APL) του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο Advanced Materials, σε συνεργασία με το Εργαστήριο Ερευνών του Στρατού των ΗΠΑ, δημιούργησαν ένα νέο τύπο εύκαμπτης μπαταρίας λιθίου-ιόντων.

Η νέα μπαταρία δεν είναι επικίνδυνη και επιπλέον είναι τόσο ανθεκτική, ώστε λειτουργεί ακόμη κι αν κανείς την κόψει, τη βυθίσει σε θαλασσινό νερό ή την πυροβολήσει.

Η καινοτόμος μπαταρία χρησιμοποιεί έναν αβλαβή ηλεκτρολύτη από γέλη πολυμερούς με βάση το νερό (που αποκαλείται «νερό σε αλάτι») και ο οποίος λύνει το πρόβλημα της αστάθειας που έχουν οι παραδοσιακές μπαταρίες λιθίου-ιόντων. Ακόμη κι όταν είναι πλήρως εκτεθειμένη στον αέρα και στο νερό, ακόμη κι όταν υποστεί ζημιά, η μπαταρία συνεχίζει να παρέχει ρεύμα.

Σε πρώτη φάση, η μπαταρία, που επιτρέπει πάνω από 4.000 κύκλους επαναφόρτισης, θα αξιοποιηθεί σε στρατιωτικές εφαρμογές. Όπως δήλωσε ο κ. Γερασόπουλος, «ιδίως για τους στρατιώτες, που εκτίθενται σε ακραίες συνθήκες και περιβάλλοντα στη διάρκεια των αποστολών τους, η ικανότητα της μπαταρίας να διατηρεί τόσο την ασφάλειά της όσο και την απόδοσή της, δεν έχει προηγούμενο».

Ο Έλληνας ερευνητής τόνισε ότι συνεχίζεται η προσπάθεια για τη βελτίωση της μπαταρίας. «Θέλουμε να αυξήσουμε την ανθεκτικότητα του ηλεκτρολύτη και την ενεργειακή πυκνότητα των μπαταριών ακόμη περισσότερο. Η δουλειά μας αποδεικνύει ότι μπορούμε να φτιάξουμε μπαταρίες λιθίου-ιόντων, που να είναι ικανές να επιβιώσουν από μηχανικές φθορές», όπως είπε.

Ο Κώστας Γερασόπουλος αποφοίτησε το 2005 από τη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ του ΕΜΠ και πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ με ειδίκευση την επιστήμη των υλικών. Από τον Απρίλιο του 2015 είναι κύριος ερευνητής στο εργαστήριο APL του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς της Βαλτιμόρης.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500174846

69AB833EAB8E974255B69EDD8B213AC1.jpg.25c35ac1c7ef7c490421033b5d67f57c.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Βράβευση Έλληνα για μελέτη στο νευρικό σύστημα των παιδιών. :cheesy:

Ένας νέος Έλληνας ερευνητής, ο Δρ Σπύρος Καρακίτσιος, βραβεύθηκε με το φετινό βραβείο «Long-range Research Initiative Award (LRI) του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Χημικής Βιομηχανίας (Cefic).

Το βραβείο, που συνοδεύεται με ποσό 100.000 ευρώ, απονέμεται από το 2004 σε Ευρωπαίους ερευνητές στην αρχή της καριέρας τους, οι οποίοι κάνουν καινοτόμες μελέτες για τις πιθανές επιπτώσεις των χημικών ουσιών στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον.

Το πρόγραμμα LRI είναι μια πρωτοβουλία της χημικής βιομηχανίας Ευρώπης, ΗΠΑ και Ιαπωνίας, υπό το συντονισμό του Διεθνούς Συμβουλίου Χημικών Ενώσεων, με στόχο να κατανοηθούν καλύτερα οι κίνδυνοι από τα χημικά και να δοθούν πιο αποτελεσματικές επιστημονικές συμβουλές στις χημικές βιομηχανίες.

Ο Σπ. Καρακίτσιος είναι λέκτορας και ερευνητής περιβαλλοντικής χημείας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), καθώς επίσης ερευνητής στο Εργαστήριο Φυσικών Πόρων και Εναλλακτικών Μορφών Ενέργειας (ΕΦΕΜ) του Ινστιτούτου ΕΚΕΤΑ.

Το βραβείο απονεμήθηκε για το ερευνητικό του πρόγραμμα DOREMI (DOse REsponse to MIxtures), που εφαρμόζει μια πολυδιάστατη ανάλυση για να ερευνήσει τις πιθανές επιπτώσεις των νευροτοξικών χημικών ουσιών, όπως βαρέων μετάλλων και πλαστικοποιητών, στην ανάπτυξη του νευρικού συστήματος των παιδιών.

Στόχος του διετούς προγράμματος είναι να διερευνήσει -σε ανθρώπινα κύτταρα και σε πειραματόζωα- πόσο εξαρτώνται αυτές οι επιπτώσεις από τη συσσωρευόμενη επιβάρυνση του οργανισμού, ανάλογα με την αύξηση της δόσης κάθε χημικής ουσίας. Τα αποτελέσματα της έρευνας του έλληνα ερευνητή θα συμπεριληφθούν στην ευρύτερη ερευνητική πρωτοβουλία "European Human Biomonitoring Initiative" (HBM4EU) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και 26 χωρών για την περίοδο 2017-2021.

«Με τιμά η επιλογή μου για το βραβείο LRI του Cefic. Θα δώσει ώθηση στην ερευνητική μου καριέρα και θα συμβάλει σημαντικά σε ένα ασφαλέστερο μέλλον για τα παιδιά μας» δήλωσε ο Σπ. Καρακίτσιος.

Σπούδασε φυσικός (2002), έκανε μεταπτυχιακά στη χημική, περιβαλλοντική και υπολογιστική τεχνολογία-προσομοίωση (2004), πήρε το διδακτορικό του από το Τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (2008) με εξειδίκευση στην αποτίμηση της έκθεσης των ανθρώπων στα χημικά και πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα (2008-2011) στο Κοινό Κέντρο Ερευνών (JRC) της ΕΕ. Έκτοτε, συνεργάζεται με το ΑΠΘ και το ΕΚΕΤΑ.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500175140

C4C6C301623BCA8CF7C6491E60805029.jpg.2f6fec317f205033a6f5d3e1c2fd225c.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Εταίρος της AAAS εξελέγη ο καθηγητής Ιατρικής Δημήτρης Κοντογιάννης. :cheesy:

Ο Δημήτρης Κοντογιάννης, καθηγητής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Τέξας και του Αντικαρκινικού Κέντρου MD Anderson, επελέγη από την Αμερικανική Εταιρεία για την Προώθηση της Επιστήμης (AAAS) να γίνει εταίρος της.

Η εκλογή ενός επιστήμονα ως εταίρου (fellow) της AAAS από τα ήδη υπάρχοντα μέλη της αποτελεί μια παράδοση που ξεκίνησε από την ίδρυσή της το 1874 και αποτελεί σημαντική τιμή για τον επιστημονικό κόσμο στις ΗΠΑ.

Η AAAS είναι σήμερα η μεγαλύτερη στον κόσμο επιστημονική εταιρεία και, μεταξύ άλλων, εκδίδει το κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό Science.

Ο Δ. Καραγιάννης έχει αναπτύξει σημαντικό ερευνητικό έργο για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων κατά των μυκήτων και νέων μεθόδων διάγνωσης των λοιμώξεων εξαιτίας των εν λόγω παθογόνων μικροοργανισμών.

Αποφοίτησε τo 1987 από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια μετεκπαιδεύθηκε στο Ιατρικό Κολέγιο Baylor του Πανεπιστημίου του Τέξας, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης και στο Βιοϊατρικό Ινστιτούτο Whitehead.

Θεωρείται ο κορυφαίος ειδικός στον κόσμο στις μυκητιάσεις και ένας από τους δύο σημαντικότερους μυκητολόγους ερευνητές παγκοσμίως, έχοντας στο ενεργητικό του περισσότερες από 500 επιστημονικές δημοσιεύσεις και πολλές βραβεύσεις.

Η επίσημη εισδοχή του στην AAAS θα πραγματοποιηθεί σε ειδική τελετή το Φεβρουάριο του 2018.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500176336

 

 

Πέθανε ο κορυφαίος έλληνας βιολόγος Φώτης Καφάτος. :cheesy:

Την τελευταία του πνοή άφησε στις 18 Νοεμβρίου στο Ηράκλειο Κρήτης ο κορυφαίος Έλληνας βιολόγος Φώτης Καφάτος, ένας επιστήμονας με σημαντικό ερευνητικό έργο και διεθνές κύρος.

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1940 και σπούδασε στα αμερικανικά πανεπιστήμια Κορνέλ και Χάρβαρντ (στο δεύτερο έγινε στα 29 του χρόνια ο νεότερος καθηγητής στην ιστορία του ιδρύματος).

Στην επιστημονική διαδρομή του έκανε πολλές σημαντικές ανακαλύψεις στη μοριακή βιολογία και στη γενετική, αφήνοντας το αποτύπωμά του τόσο στη θεωρητική όσο και στην εφαρμοσμένη βιολογία. Μεταξύ άλλων, η ερευνητική ομάδα του ήταν η πρώτη που κλωνοποίησε το γονίδιο ενός θηλαστικού, ενώ συνέβαλε καθοριστικά στη μελέτη του κουνουπιού φορέα της ελονοσίας.

Μεταξύ 1972-1980 οργάνωσε και αναθεώρησε το πρόγραμμα σπουδών ως καθηγητής του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη δεκαετία του 1980 έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ), όπου το 1982 ίδρυσε το Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (ΙΜΒΒ).

Το 1994 και έως το 2005 ανέλαβε γενικός διευθυντής στο Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας (EMBL) στη Χαϊλδεβέργη, ενώ το 2006 μετακινήθηκε στο Imperial College του Λονδίνου ως καθηγητής και επικεφαλής ερευνητικής ομάδας. Μεταξύ 2007-2010 διετέλεσε πρόεδρος του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Ερευνών (ERC).

Η Πανελλήνια Ένωση Βιοεπιστημόνων (ΠΕΒ) έχει θεσμοθετήσει το «Βραβείο Αριστείας στη Βιολογία - Φώτης Καφάτος» που απονέμεται κάθε δύο χρόνια.

Σχετική ανακοίνωση για το θάνατό του εξέδωσε το Ινστιτούτο ΙΜΒΒ του ΙΤΕ, καθώς και ψήφισμα το πρυτανικό συμβούλιο του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έγραψε στο Twitter: «Ο Φώτης Καφάτος, ένας από τους σημαντικότερους μοριακούς βιολόγους διεθνώς και ένας από τους θεμελιωτές του Πανεπιστημίου Κρήτης, έφυγε από τη ζωή αφήνοντας μεγάλη κληρονομιά στους φοιτητές και τους συναδέλφους του. Συλλυπητήρια στους οικείους του».

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης έγραψε στο Twitter: «Ο Φώτης Καφάτος ήταν ένας κορυφαίος επιστήμονας, σπουδαίος δάσκαλος και πάντα παθιασμένος με την Κρήτη! Μακάρι πόλλοι νεότεροι να ακολουθήσουν τα βηματά του».

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500175926

3D362A8733D56CA811214B933C50A7D8.jpg.7c4ef68ec8bb70ef9c8c6f0bab9b3286.jpg

03115C0DB64CF1B16777104C43AA1C1B.jpg.f9e5ff936665bc57e3fff32328f592e7.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Έλληνες και Κύπριοι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ ανακάλυψαν φάρμακο για τη λευχαιμία. :cheesy:

Έλληνες και Κύπριοι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ και του Ινστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust Sanger στη Βρετανία ανακάλυψαν ότι η απενεργοποίηση ενός γονιδίου καταστρέφει τα κύτταρα με οξεία μυελογενή λευχαιμία (ΟΜΛ), χωρίς να προξενεί βλάβη στα μη λευχαιμικά κύτταρα του αίματος. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για την ανάπτυξη ενός νέου φαρμάκου που θα στοχεύει στο συγκεκριμένο γονίδιο (METTL3).

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τόνι Κουζαρίδη του Ινστιτούτου Gurdon του Κέιμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", αποκάλυψαν ότι το εν λόγω γονίδιο παίζει κρίσιμο ρόλο για την επιβίωση των κυττάρων με OML.

Η ΟΜΛ είναι ένας επιθετικός καρκίνος του αίματος που πλήττει ανθρώπους όλων των ηλικιών, συχνά απαιτώντας μήνες εντατικής χημειοθεραπείας και παρατεταμένες εισαγωγές στο νοσοκομείο. Αναπτύσσεται στα κύτταρα του μυελού των οστών, σταδιακά αντικαθιστώντας τα υγιή κύτταρα και προκαλώντας απειλητικές για τη ζωή λοιμώξεις και αιμορραγίες. Οι υπάρχουσες θεραπείες είναι οι ίδιες εδώ και δεκαετίες, ενώ λιγότεροι από ένας στους τρεις ασθενείς επιβιώνουν.

Αναζητώντας νέες θεραπείες, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν την ισχυρή τεχνική γονιδιακής επεξεργασίας CRISPR-Cas 9 για να αναζητήσουν ευάλωτα σημεία στα λευχαιμικά κύτταρα. Τελικά βρήκαν ότι το γονίδιο METTL3 είναι αυτό που παίζει ζωτικό ρόλο για την επιβίωση των καρκινικών κυττάρων.

Όπως δήλωσε ο Κουζαρίδης, «χρειάζονται απεγνωσμένα νέες θεραπείες για την ΟΜΛ και εμείς αναζητήσαμε γονίδια που μπορούν να αποτελέσουν καλούς φαρμακευτικούς στόχους, καταλήγοντας στο METTL3. Η έρευνά μας θα εμπνεύσει τις φαρμακευτικές προσπάθειες για νέα φάρμακα που θα αναστέλλουν ειδικά τη δράση του METTL3, προκειμένου να θεραπευθεί η ΟΜΛ».

Στην έρευνα συμμετείχαν επίσης ο δρ Κωνσταντίνος Τζελέπης και Δημήτρης Ασπρής του Wellcome Trust Sanger Institute, καθώς και ο αιματολόγος δρ Γιώργος Βασιλείου του ίδιου ινστιτούτου και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Κέιμπριτζ.

Όπως δήλωσε ο δρ Βασιλείου, ο οποίος ήταν μαζί με τον Κουζαρίδη επικεφαλής των ερευνών, «η ΟΜΛ είναι μια επίφοβη νόσος που πλήττει τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Οι θεραπείες έχουν αλλάξει ελάχιστα εδώ και δεκαετίες, ενώ η έκβαση της θεραπείας δεν είναι καλή για την πλειονότητα των ασθενών. Πιστέψαμε ότι έπρεπε να σκεφθούμε με διαφορετικό τρόπο και να αναζητήσουμε σε νέες περιοχές τρόπους για τη θεραπεία της νόσου. Στο γονίδιο METTL3 βρήκαμε ένα συναρπαστικό νέο φαρμακευτικό στόχο.

Ελπίζουμε ότι η ανακάλυψη αυτή θα οδηγήσει σε πιο αποτελεσματικές θεραπείες, που θα βελτιώσουν την επιβίωση και την ποιότητα ζωής των ασθενών με οξεία μυελογενή λευχαιμία».

http://www.pronews.gr/epistimes/648593_ellines-kai-kyprioi-epistimones-toy-panepistimioy-toy-keimpritz-anakalypsan-farmako

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο Έλληνας ερευνητής που κέρδισε το «γερμανικό Νομπέλ» έρχεται στην Αθήνα. :cheesy:

Αποτελεί η διασύνδεση της έρευνας και της καινοτομίας με την επιχειρηματικότητα μονόδρομο για την ανάπτυξη στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης; Σε αυτό το ερώτημα θα επιχειρήσει να απαντήσει βάσει τεκμηρίων από την Αθήνα ο βραβευμένος με Leibniz Prize, δηλ. το «γερμανικό Νομπέλ» Έλληνας επιστήμονας της διασποράς Βασίλης Ντζιαχρήστος.

Ο τακτικός καθηγητής στην Ιατρική Σχολή και στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Τechnische Universität München (TUM) του Μονάχου, ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση του καθηγητή του Τμήματος Πληροφορικής και δ/ντή του Εργαστηρίου Βιοπληροφορικής και Ανθρώπινης Ηλεκτροφυσιολογίας, BiHELab (http://bihelab.di.ionio.gr/) του Ιονίου Πανεπιστημίου Παναγιώτη Βλάμου, θα δώσει για πρώτη φορά ανοικτή διάλεξη για το κοινό με τίτλο: "Ερευνώ-καινοτομώ-επιχειρώ": Βιοϊατρική μηχανική και οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα της κρίσης”, στις 6 Δεκεμβρίου στο Ίδρυμα Ευγενίδου (στις 19:00 μ.μ), Ακολούθως, ο καθηγητής Παναγιώτης Βλάμος στην εισήγησή του με τίτλο: "Εφαρμοσμένη έρευνα Βιοπληροφορικής και Ιατρικός τουρισμός. Η περίπτωση του εργαστηρίου BiHELab", θα τεκμηριώσει τη θέση του προσκεκλημένου ομιλητή.

Η επίσκεψη του διακεκριμένου Έλληνα ερευνητή στην Αθήνα εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «δορυφόρων» του διεθνούς συνεδρίου Genedis 2018 - “Genetics, Geriatrics and Neurodegenerative disease research” (www.genedis.eu) που διοργανώνεται για τρίτη φορά από το Εργαστήριο Βιοπληροφορικής και Ανθρώπινης Ηλεκτροφυσιολογίας, BiHeLab στο Τορόντο του Καναδά στις 25-28 Οκτωβρίου 2018.

http://www.naftemporiki.gr/story/1299857/o-ellinas-ereunitis-pou-kerdise-to-germaniko-nompel-erxetai-stin-athina

 

 

 

 

Χρηματοδότηση ελλήνων ερευνητών από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC) :cheesy:

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC) ανακοίνωσε τη χορήγηση «επιχορηγήσεων εδραίωσης» (Consolidator Grants) σε 329 ερευνητές από 22 χώρες της Ευρώπης, επτά από τους οποίους είναι ελληνικής καταγωγής. Οι τρεις διεξάγουν έρευνα στην Ελλάδα και οι υπόλοιποι τέσσερις σε άλλες χώρες.

Πρόκειται για τους 'Αλκηστη Μπονάνου (Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών), Μαρίνο Σαρηγιάννη (Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας-ΙΤΕ), Κώστα Τάσση (ΙΤΕ), Λάμπρο Μαλαφούρη (Πανεπιστήμιο Οξφόρδης), Κώστα Παναγιώτου (Πανεπιστήμιο Μονάχου), Μαρία Ρεντετζή (Πανεπιστήμιο Βιέννης) και Ηλία Παπαϊωάννου (London Business School).

Το συνολικό ποσό χρηματοδότησης για τη νέα αυτή «φουρνιά» των «επιχορηγήσεων εδραίωσης» θα φθάσει τα 630 εκατομμύρια ευρώ, όπως ανακοίνωσε το ERC. Είχαν κατατεθεί 2.538 προτάσεις και επιλέχθηκε το 13%. Μία στις τρεις επιχορηγήσεις (32%) αφορά γυναίκες. Αναμένεται να δημιουργηθούν περίπου 2.000 νέες θέσεις διδακτορικών και μεταδιδακτορικών ερευνητών και βοηθητικού προσωπικού.

Οι περισσότεροι επιχορηγούμενοι ερευνητές προέρχονται από τη Βρετανία (60), τη Γερμανία (56), τη Γαλλία (38) και την Ολλανδία (25). Τα ερευνητικά έργα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων στις φυσικές και μηχανολογικές επιστήμες, στις βιοεπιστήμες, καθώς επίσης στις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες.

Οι επιχορηγήσεις εδραίωσης, που θεωρούνται άκρως ανταγωνιστικές, χορηγούνται σε εξέχοντες ερευνητές, ανεξαρτήτως εθνικότητας και ηλικίας, οι οποίοι έχουν πείρα 7 έως 12 ετών μετά τη διδακτορική τους διατριβή και θεωρούνται πολλά υποσχόμενοι.

Τα ποσά με τα οποία χρηματοδοτείται κάθε ερευνητής μπορεί να φθάσουν τα δύο εκατομμύρια ευρώ. Το Αστεροσκοπείο Αθηνών ανακοίνωσε ήδη ότι η ερευνήτριά του 'Αλκηστη Μπονάνου θα χρηματοδοτηθεί με 1,1 εκατ. ευρώ για ένα πενταετές ερευνητικό πρόγραμμα με αντικείμενο την κατανόηση των πιο μεγάλων άστρων του πρώιμου σύμπαντος.

Το ERC, το οποίο δημιουργήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2007, είναι ο κυριότερος ευρωπαϊκός χρηματοδοτικός οργανισμός για έρευνες αιχμής. Κάθε χρόνο επιλέγει και χρηματοδοτεί τους πιο δημιουργικούς ερευνητές οποιασδήποτε εθνικότητας και ηλικίας, για την υλοποίηση σχεδίων που εδρεύουν στην Ευρώπη.

Το ERC παρέχει επίσης επιχορηγήσεις εκκίνησης σε νέους ερευνητές (Starting Grants), καθώς και σε καταξιωμένους πλέον επιστήμονες (Advanced Grants), ενώ από φέτος ξεκίνησε και το πρόγραμμα επιχορηγήσεων συνέργειας (Synergy Grants).

Μέχρι σήμερα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας έχει χρηματοδοτήσει περισσότερους από 7.500 ερευνητές σε διάφορα στάδια της καριέρας τους, καθώς επίσης πάνω από 50.000 διδακτορικούς και μεταδιδακτορικούς ερευνητές. Το ERC έχει έναν προϋπολογισμό 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ για το 2017, που αντιστοιχεί περίπου στο 1% των συνολικών δαπανών για Έρευνα στην ΕΕ. Για την περίοδο 2014-2020 ο προϋπολογισμός του ξεπερνά τα 13 δισεκατομμύρια ευρώ.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500178768

15.jpg.bfc82a0ba357c8fb80e912c1ac9c0b0f.jpg

6FEFAE9C78BF85073840A4C249929F14.jpg.a9c96759c354bdb2507cbe73e865c8b4.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η Λ. Καβράκη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. :cheesy:

Η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε μία διακεκριμένη Ελληνίδα επιστήμονα του εξωτερικού, την καθηγήτρια Λυδία Καβράκη, ως αντεπιστέλλον μέλος της στον κλάδο της «Επιστήμης των Υπολογιστών-Εμβιομηχανικής».

Η δρ. Λυδία Ε. Καβράκη είναι καθηγήτρια στην έδρα Noah Harding στα Τµήµατα Επιστήµης Υπολογιστών και Εµβιοµηχανικής (Bioengineering) του Πανεπιστηµίου Rice στο Χιούστον του Τέξας. Επίσης, διδάσκει και συνεργάζεται µε το Τμήμα Ηλεκτρολόγων και Μηχανικών Υπολογιστών του ίδιου Πανεπιστηµίου.

Είναι πρόεδρος του Κέντρου Keck, το οποίο αποτελεί τµήµα του Gulf Coast Consortia, ενός οργανισµού για τη διαπανεπιστηµιακή συνεργασία σε θέµατα υγείας. Mε αυτήν την ιδιότητα έχει την εποπτεία τής συνεργατικής εκπαίδευσης και έρευνας στις εφαρµοσµένες επιστήµες υγείας ανάµεσα στο Πανεπιστήµιο του Rice και σε ακόμη έξι ιδρύµατα στην περιοχή του Χιούστον.

Τελείωσε τις προπτυχιακές σπουδές της στο Πανεπιστήµιο της Κρήτης το 1989, ενώ ολοκλήρωσε τις µεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές της στο Πανεπιστήµιο Στάνφορντ των ΗΠΑ το 1992 και το 1995, αντίστοιχα.

Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά της εµπίπτουν στον τοµέα της ροµποτικής, της υπολογιστικής δοµικής βιολογίας και της βιοπληροφορικής. Η εργασία της έχει δώσει ώθηση σε καθοριστικές τεχνολογικές εξελίξεις στην επιστήµη των υπολογιστών και στη βιοϊατρική. Μεταξύ άλλων, στον τοµέα της ροµποτικής εισήγαγε µία νέα γενιά αλγορίθµων για τον σχεδιασµό της κίνησης των ροµπότ, µε πιο χαρακτηριστικό παράδειγµα τον αλγόριθµο Probabilistic Roadmap Method (PRM).

Η κ. Καβράκη είναι µέλος της Εθνικής Ακαδηµίας Ιατρικής των ΗΠΑ καθώς και της Ακαδηµίας Ιατρικής, Μηχανικής και Επιστήµης του Τέξας, ενώ η επιστηµονική προσφορά της έχει αναγνωριστεί και τιµηθεί µε πολλά βραβεία. Έχει χαρακτηριστεί ως µία από τους «Δέκα Λαµπρούς Επιστήµονες» από το περιοδικό Popular Science και ως µία από τους «100 Κορυφαίους Νέους Ερευνητές στον Κόσµο» από το περιοδικό Technology Review του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ).

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500179402

06E02E85BA72DF94B880C267EA67BFB9.jpg.c5aefd3637de61dec1e9f53df5a68166.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η έρευνα θέλει μετάφραση! :cheesy:

Σήμερα θα... χαθούμε στη μετάφραση (της έρευνας σε κλινική πράξη) με στόχο να βρεθεί ο δρόμος προς νέα διαγνωστικά μέσα, καλύτερη αντιμετώπιση σοβαρών νόσων όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης και οι καρδιοπάθειες, αλλά και προς την πολυπόθητη ανάπτυξη της οικονομίας (και δη της ελληνικής). «Μεταφραστής» και οδηγός σε αυτό το ταξίδι θα είναι ένας διακεκριμένος έλληνας επιστήμονας της διασποράς, ο 47χρονος Βασίλης Ντζιαχρήστος, ο οποίος έχει να παρουσιάσει ένα πλουσιότατο βιογραφικό: ο καθηγητής στην Ιατρική Σχολή και στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Technische Universität München (ΤUM-Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου, το αντίστοιχο δικό μας Πολυτεχνείο) έχει βραβευθεί με το «Leibniz Prize», το «γερμανικό Νομπέλ» το 2013, ενώ έχει λάβει δύο φορές - η δεύτερη μόλις πέρυσι - γενναία χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ερευνας (ERC) για τις τεχνικές οπτικής και οπτικοακουστικής απεικόνισης που έχει αναπτύξει στο εργαστήριό του και οι οποίες υπόσχονται μη επεμβατική, χαμηλού κόστους και υψηλής ακριβείας διάγνωση πλήθους ασθενειών.

Γνώμονας του διακεκριμένου έλληνα καθηγητή, όπως ο ίδιος ανέφερε επανειλημμένως κατά τη μακρά συζήτησή μας, είναι οι (ερευνητικές) υποσχέσεις να μη μένουν στα λόγια και τελικώς στα συρτάρια των εργαστηρίων. Με άλλα λόγια, να μεταφράζονται σε απτές, χρήσιμες τεχνικές και τεχνολογίες προς όφελος των πολλών που τις έχουν ανάγκη.

Με αυτόν τον γνώμονα εργάζεται και σε δύο νέα, πρωτοποριακά κέντρα στη Γερμανία: πρόκειται για το Pioneer Campus του μεγάλου Ερευνητικού Κέντρου Περιβαλλοντικής Υγείας Helmholtz του Μονάχου (όπου κρατά τη θέση του διευθυντή του Τομέα Εμβιομηχανικής) καθώς και το πρωτοποριακό Κέντρο μεταφραστικής έρευνας για τον καρκίνο TranslaTUM (ένα όνομα-λογοπαίγνιο που κλείνει μέσα του τη μετάφραση της έρευνας σε πράξη αλλά και τα αρχικά του Πολυτεχνείου του Μονάχου) του οποίου είναι από τα ιδρυτικά μέλη και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου.

Ο πολυπράγμων επιστήμονας μίλησε στο «Βήμα» για πολλά και ενδιαφέροντα λίγο προτού δώσει για πρώτη φορά στη χώρα μας ανοικτή διάλεξη για το κοινό με τίτλο «Ερευνώ - καινοτομώ - επιχειρώ: Βιοϊατρική Μηχανική και οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα της κρίσης» η οποία θα λάβει χώρα την ερχόμενη Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου στο Ιδρυμα Ευγενίδου (στις 19.00). Αυτό που δεν έπαψε να επαναλαμβάνει κατά τη συνομιλία μας ήταν ότι «η επιστήμη πρέπει να βγαίνει προς τα έξω και να έχει αξία για την κοινωνία, οι ανακαλύψεις πρέπει να σημαίνουν κάτι για τον κόσμο». Αυτή η (επιστημονική) εξωστρέφεια, όπως ανέφερε, είναι «υποχρέωσή μας. Η έρευνα γίνεται κατά κύριο λόγο με κρατικούς πόρους. Οφείλουμε λοιπόν να επιστρέψουμε στους πολίτες τα αποτελέσματά της βοηθώντας εκείνους που χρειάζονται βοήθεια».

Δαμάζοντας το φως

Το «χρέος» αυτό ο καθηγητής Ντζιαχρήστος το εκπληρώνει με τον καλύτερο και αποδοτικότερο τρόπο, όπως θα διαβάσετε. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί ένα... φωτεινότατο παράδειγμα (κυριολεκτικώς και μεταφορικώς), αφού η έρευνά του λούζεται από άπλετο φως. «Με την ομάδα μου στο Μόναχο χρησιμοποιούμε το φως, χρησιμοποιούμε οπτικές μεθόδους για να λύσουμε προβλήματα στη βιολογία και στην ιατρική». Ο ερευνητής περιγράφει ότι στην αρχή της καριέρας του, στη Θεσσαλονίκη, ασχολήθηκε με την απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού, με απλά λόγια τη μαγνητική τομογραφία. Οταν όμως αργότερα βρέθηκε στις ΗΠΑ για μεταπτυχιακές σπουδές αλλά και για την εκπόνηση της διδακτορικής διατριβής του στο Τμήμα Εμβιομηχανικής του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια το μυαλό του... φωτίστηκε. «Ηλθα σε επαφή με το φως και είδα ότι μου άρεσε πολύ. Υπάρχει παντού γύρω μας, είναι ασφαλές, είναι φθηνό ως και δωρεάν. Και στην ιατρική χρησιμοποιείται ήδη με πολύ βασικό τρόπο, χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται οι ειδικοί που κάνουν καθημερινά χρήση του. Τι εννοώ; Ενας χειρουργός που διεξάγει μια επέμβαση χρησιμοποιεί τα μάτια του για να δει πού ακριβώς θα αφαιρέσει ιστό ή ένας ενδοσκόπος βασίζεται ουσιαστικώς σε μια κάμερα και στα μάτια του, δηλαδή και πάλι στο φως, για να δει εντός του σώματος του ασθενούς. Η ''τεχνολογία'' αυτή ουσιαστικά υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια, ήδη από τον Ιπποκράτη, θα τη χαρακτηρίζαμε λοιπόν μάλλον αρχαία. Επειτα από αυτή την απλή παρατήρηση πήγαμε με την ομάδα μου ένα βήμα πιο πέρα σκεπτόμενοι ότι μπορούμε να αναπτύξουμε τεχνολογίες ώστε να προσφέρουμε στους ειδικούς τη δυνατότητα να βλέπουν καλύτερα, πέρα και πάνω από τις δυνατότητες των ματιών τους. Τεχνολογίες που θα τους επιτρέπουν να βλέπουν με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια, κάτω από την επιφάνεια». Με αυτή τη λογική αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν, στο Μόναχο πλέον όπου ο κ. Ντζιαχρήστος ζει και εργάζεται τα τελευταία 10 χρόνια, δύο τεχνολογίες πολλά υποσχόμενες για πλήθος νόσων που αποτελούν πραγματικά μάστιγες του σύγχρονου κόσμου μας.

Η πρώτη εξ αυτών αφορά τον φθορισμό. «Αυτό που ουσιαστικώς κάνουμε είναι να χορηγούμε μια ουσία, ένα μόριο στον ασθενή πριν από το χειρουργείο ή την ενδοσκόπηση. Η ουσία χορηγείται με ένεση ή ακόμη και σε μορφή σπρέι σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στις επεμβάσεις ή στις ενδοσκοπήσεις του παχέος εντέρου και του οισοφάγου και το χαρακτηριστικό της είναι ότι επικάθεται αποκλειστικώς επάνω στα παθολογικά κύτταρα. Ανάλογα με τη νόσο που θέλουμε να διαγνώσουμε χρησιμοποιούμε και διαφορετικό φθορίζον μόριο. Το μόριο αυτό είναι προσδεδεμένο σε ένα δεύτερο μόριο που αναγνωρίζει μόνο τα κύτταρα της εκάστοτε νόσου που επιθυμούν να φωτίσουν οι ειδικοί. Το ζεύγος των μορίων κυκλοφορεί σε ολόκληρο το σώμα αλλά αγκιστρώνεται στα επίμαχα κύτταρα. Ετσι, ο γιατρός χρησιμοποιώντας μια κάμερα φθορισμού την ώρα της ιατρικής πράξης είναι σε θέση να διακρίνει τα κύτταρα που... λάμπουν».

Ακρίβεια και ευαισθησία

Για παράδειγμα, λέει ο καθηγητής, με τον φθορισμό οι γιατροί θα μπορούν να βλέπουν με τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια - με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια από εκείνη που θα τους παρείχαν μόνο τα μάτια τους - τα καρκινικά κύτταρα, τα αγγεία ή τα νεύρα. «Κάτι τέτοιο θα είναι καθοριστικής σημασίας για την πορεία ενός ασθενούς με καρκίνο, αφού μέσω του φθορισμού θα αποκαλύπτεται ακόμη και η μικρότερη εστία της νόσου και ο χειρουργός θα είναι έτσι σε θέση να αφαιρέσει όλη την πάσχουσα περιοχή αφήνοντας παράλληλα ανέπαφα τα νεύρα γύρω της. Εχει αποδειχθεί ότι όσο καλύτερα καθαρίζεται η περιοχή από τον καρκίνο τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση για τον ασθενή ενώ παράλληλα όταν δεν πλήττονται αγγεία και νεύρα στο σημείο είναι πολύ ταχύτερη η ανάρρωση και η μετεγχειρητική πορεία του». Η σύλληψη για αυτή την τεχνική πάει πίσω στην... αμερικανική εποχή του κ. Ντζιαχρήστου (γύρω στο 2000), ακολούθησαν οι δοκιμές στα χειρουργεία γύρω στο 2008 και το 2011 έγινε η πρώτη σχετική δημοσίευση. «Η τεχνική του φθορισμού εφαρμόζεται αυτή τη στιγμή στο πλαίσιο κλινικών δοκιμών τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ για χειρουργική αντιμετώπιση διαφορετικών καρκίνων, όπως του παχέος εντέρου και του ορθού ή του καρκίνου του μαστού, αλλά και στην ενδομητρίωση. Επίσης έχει δοκιμαστεί στο πλαίσιο της διάγνωσης του καρκίνου του οισοφάγου και του παχέος εντέρου. Οι δοκιμές περιελάμβαναν συνολικά περί τους 400 ασθενείς - οι περισσότερες αφορούσαν τον καρκίνο του μαστού και τα αποτελέσματα που προέκυψαν ήταν πολύ καλά: σε ορισμένες περιπτώσεις χειρουργικών επεμβάσεων, με χρήση του φθορισμού, οι γιατροί ήταν σε θέση να εντοπίσουν πέντε φορές περισσότερες βλάβες σε σύγκριση με εκείνες που θα έβλεπε το ανθρώπινο μάτι. Και όλα αυτά χωρίς να εμφανιστεί καμία παρενέργεια. Δεν είναι μάλιστα τυχαίο ότι πλέον μεγάλες εταιρείες εκφράζουν ενδιαφέρον για αυτή την τεχνολογία». Σύμφωνα με τον έλληνα καθηγητή, αν όλα πάνε καλά, σε πέντε με επτά χρόνια είναι πιθανό να κυκλοφορήσει το πρώτο τέτοιο φθορίζον προϊόν για ευρεία κλινική χρήση. «Είναι σημαντικό ότι θα πρόκειται για ένα προϊόν με σχετικά χαμηλό κόστος. Γενικώς, ένα μεγάλο προσόν του φωτός είναι ότι είναι φθηνό, ενώ και οι κάμερες που απαιτούνται για τη διεξαγωγή της διαδικασίας δεν έχουν καμία σχέση σε ό,τι αφορά το κόστος τους με εκείνο ενός αξονικού ή μαγνητικού τομογράφου».

Η δεύτερη τεχνολογία, η οπτικοακουστική, η οποία σημειωτέον χάρισε στον κ. Ντζιαχρήστο και το βραβείο Leibniz, λύνει, όπως ο ίδιος αναφέρει, ένα πρόβλημα τρεισήμισι αιώνων. Ποιο είναι αυτό; «Το φως δεν μας επιτρέπει να δούμε με ευκρίνεια κάτω από την επιφάνεια λόγω σκέδασης. Ιδού ένα απλό παράδειγμα που εξηγεί τι εννοώ: αν ρίξουμε με έναν φακό φως στο δάχτυλό μας, το φως θα περάσει μέσα από το δάχτυλό μας και θα το δούμε να βγαίνει από την άλλη πλευρά. Τα φωτόνια όμως διαχέονται μέσα στον ιστό λόγω της σκέδασης και έτσι δεν θα μπορούμε να δούμε τους εσωτερικούς ιστούς ή το οστό. Ο συγκεκριμένος περιορισμός ισχύει για όλα τα οπτικά συστήματα απεικόνισης. Για τον λόγο αυτόν, όταν πρέπει να αναλυθεί ένας ιστός, π.χ. σε μια βιοψία, οι ειδικοί κόβουν μια πολύ λεπτή φέτα του ιστού για να την εξετάσουν κάτω από το μικροσκόπιο. Ακόμη και τα καλύτερα μικροσκόπια δεν μπορούν να δουν σε βάθος μεγαλύτερο του ενός χιλιοστού. Η οπτικοακουστική τεχνική επιτρέπει με τη χρήση του φωτός να βλέπουμε σε βάθος τριών εκατοστών αλλάζοντας τα δεδομένα της οπτικής απεικόνισης».

Ηχος και φως!

Πώς λειτουργεί αυτή η τεχνική; Μέσω της ταυτόχρονης «εκμετάλλευσης» του φωτός αλλά και του ήχου που τον συνοδεύει. «Φέρτε στον νου σας το εξής: όταν έχει αστραπές, το φως συνοδεύεται από τις βροντές, δηλαδή από ήχο. Με βάση μια τέτοια λογική εμείς δημιουργούμε μια ελεγχόμενη "αστραπή" μέσα στους ιστούς με παλμικό φως πολύ χαμηλής ενέργειας. Το παλμικό φως δημιουργεί ήχο μέσα στον ιστό και μπορούμε αντί για κάμερα να χρησιμοποιήσουμε ένα μικρόφωνο υπερήχων ώστε να... ακούσουμε το φως. Ποιο είναι το πλεονέκτημα; Επειδή ο ήχος δεν σκεδάζεται, όπως συμβαίνει με τα φωτόνια, μπορούμε με ειδικά λογισμικά να δημιουργήσουμε εικόνες πολύ υψηλής ανάλυσης σε πολύ μεγαλύτερο βάθος από εκείνο που θα μας επέτρεπε οποιοδήποτε μικροσκόπιο» εξηγεί ο κ. Ντζιαχρήστος. Οι ήχοι που παράγονται συνθέτουν εικόνες οι οποίες δείχνουν διαφορές στη φυσιολογία και τη βιολογική λειτουργία μεταξύ υγιών και παθολογικών ιστών ενώ διαφέρουν μεταξύ τους και ανάλογα με την εκάστοτε νόσο. «Η οπτικοακουστική τεχνική μάς επιτρέπει να δούμε αντιθέσεις που δεν ανιχνεύονται από συμβατικές τεχνικές όπως οι υπέρηχοι ή οι ακτινογραφίες σε ό,τι αφορά πολύ καίρια σημεία. Κατ' αρχάς βλέπει το αίμα, βλέπει αν είναι οξυγονωμένο ή όχι - η οξυγόνωση των ιστών είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος της υγείας ή της ασθένειας. Κατά δεύτερον, αποτυπώνει τα πολύ μικρά αγγεία εντοπίζοντας αλλαγές στη μικροκυκλοφορία των ιστών. Εχουμε επίσης καταφέρει με τη συγκεκριμένη τεχνική να παρακολουθούμε τον μεταβολισμό αλλά και τις φλεγμονές. Εχουμε λοιπόν στα χέρια μας μια μέθοδο που μπορεί να είναι φορητή επιτρέποντας τη χρήση της ακόμη και σε ένα ιατρείο ή σε απομακρυσμένα μέρη του πλανήτη και η οποία δείχνει πολλά ζωτικής σημασίας δεδομένα του οργανισμού σε βάθος τριών εκατοστών».

Η συγκεκριμένη μη επεμβατική τεχνική που επισήμως ονομάζεται πολυφασματική οπτικοακουστική τομογραφία κρίθηκε άξια να λάβει δύο φορές χρηματοδότηση από το ERC (συνολικά ύψους 5 εκατομμυρίων ευρώ) - διόλου τυχαίο. Παράλληλα, όπως μας λέει ο έλληνας ερευνητής, «έχουμε προσελκύσει τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον δεκαπλάσιο ύψος ερευνητικών πόρων και μεγαλύτερο από πεντηκονταπλάσιο σε κτίρια και υποδομές». Διόλου τυχαίο επίσης ότι η οπτικοακουστική τεχνική ήδη δείχνει τη δυναμική της σε πλήθος εφαρμογών στο πλαίσιο δοκιμών: έχει εισέλθει δυναμικά στον χώρο της δερματολογίας, της ενδοσκοπίας αλλά και της ακτινολογίας. «Μόλις δημοσιεύσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη στο "Clinical Cancer Research" που αφορούσε πιλοτική δοκιμή σε 20 γυναίκες σχετικά με ανίχνευση του καρκίνου του μαστού μέσω της αποτύπωσης της αγγειογένεσης των όγκων αλλά και της υποξίας των ιστών - και οι δύο αυτές παράμετροι είναι ζωτικής σημασίας σε ό,τι αφορά τη νόσο σε σύγκριση με τον απλό εντοπισμό του όγκου. Ελπίζουμε ότι με τη συγκεκριμένη μέθοδο θα επιτύχουμε στα χρόνια που έρχονται πολύ μεγαλύτερη διαγνωστική ακρίβεια».

Η μέθοδος αυτή μπορεί επίσης να αποδειχθεί πολύτιμη, σύμφωνα με τον καθηγητή, στον εντοπισμό φλεγμονών του εντέρου, στη διάγνωση της ψωρίασης, αλλά και των επιπτώσεων του μεταβολικού συνδρόμου στο καρδιαγγειακό σύστημα και στον διαβήτη. «Αυτό το τελευταίο πεδίο στο οποίο εργαζόμαστε πυρετωδώς είναι από τα πιο υποσχόμενα. Ουσιαστικώς παρατηρούμε αλλαγές στον λιπώδη ιστό αλλά και στο καρδιαγγειακό σύστημα που μαρτυρούν αν το μεταβολικό σύνδρομο έχει προκαλέσει βλάβες στον οργανισμό». Ο δρ Ντζιαχρήστος διευκρινίζει ότι η τεχνική μπορεί να βελτιωθεί σε ό,τι αφορά το βάθος που θα «βλέπει» αλλά έχει τους περιορισμούς της. «Ισως θα μπορούσαμε να κερδίσουμε στο μέλλον ένα-δύο εκατοστά μεγαλύτερο βάθος, ωστόσο η μέθοδος δεν μπορεί να προσφέρει απεικόνιση ολόκληρου του σώματος». Ο διακεκριμένος ερευνητής ελπίζει ότι οπτικοακουστικά μηχανήματα θα χρησιμοποιούνται ευρέως σε κέντρα ανά τον κόσμο μέσα στα επόμενα επτά ως δέκα χρόνια.

Ελπίζουμε και εμείς να δούμε στα χρόνια που έρχονται να... φωτίζονται οι ζωές εκατομμυρίων ατόμων χάρη στις πρωτοποριακές φωτεινές μεθόδους του έλληνα επιστήμονα και να ακούσουμε σημαντικά νέα για τη διάγνωση και την καλύτερη αντιμετώπιση πολλών νόσων.

Πληροφορίες

Η ανοικτή διάλεξη του κ. Ντζιαχρήστου την ερχόμενη Τετάρτη στο Ιδρυμα Ευγενίδου θα αποτελέσει γεγονός έπειτα από πρόσκληση του καθηγητή του Τμήματος Πληροφορικής και διευθυντή του Εργαστηρίου Βιοπληροφορικής και Ανθρώπινης Ηλεκτροφυσιολογίας BiHELab (http://bihelab.di.ionio.gr) του Ιονίου Πανεπιστημίου κυρίου Παναγιώτη Βλάμου. Στην εκδήλωση ο κ. Βλάμος θα τεκμηριώσει τη θέση του προσκεκλημένου ομιλητή στην εισήγησή του με τίτλο «Εφαρμοσμένη έρευνα Βιοπληροφορικής και ιατρικός τουρισμός. Η περίπτωση του εργαστηρίου BiHELab». Σημειώνεται ότι η επίσκεψη του διακεκριμένου έλληνα ερευνητή στην Αθήνα εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «δορυφόρων» του διεθνούς συνεδρίου Genedis 2018 - «Genetics, Geriatrics and Neurodegenerative disease research» (www.genedis.eu) που διοργανώνεται από το BiHELab στο Τορόντο του Καναδά στις 25-28 Οκτωβρίου 2018.

Δύο «μεταφραστικά»κέντρα-πρότυπα

Δύο νέα πρωτοποριακά κέντρα στη Γερμανία αναμένεται να φιλοξενήσουν με τον καλύτερο τρόπο τις καινοτόμες έρευνες του κ. Ντζιαχρήστου και όχι μόνο. Το TranslaTUM, το οποίο άνοιξε τις πύλες του μόλις τον περασμένο μήνα, ανήκει στο TUM και γειτνιάζει με το πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Klinikum rechts der Isar». Στόχος του Κέντρου είναι η μεταφραστική έρευνα στο πεδίο του καρκίνου. Ο όρος «μεταφραστική» είναι πολύ συγκεκριμένος για τον κ. Ντζιαχρήστο, που είναι ένας από τους «πατέρες» του TranslaTUM. «Στο κέντρο αυτό θα συστεγάζονται ογκολόγοι με ειδικούς στην εμβιομηχανική. Συνολικά θα απασχολούνται περί τα 1.000 άτομα με στόχο η έρευνα στην ογκολογία να μετατραπεί σε απτά προϊόντα για τους ασθενείς».

Το Pioneer Campus, που ανήκει στο Helmholtz, αναμένεται να στεγάσει αποκλειστικώς νέους πολλά υποσχόμενους ερευνητές - γιατρούς, βιολόγους, φυσικούς, ειδικούς στην εμβιομηχανική - με στόχο την ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων για διάφορες νόσους, καθώς και νέων βιοτεχνολογικών και ιατροφαρμακευτικών εφαρμογών. Ο καθηγητής έχει αναλάβει τη διεύθυνση του Τομέα Εμβιομηχανικής του κέντρου στις προτεραιότητες του οποίου είναι και η δημιουργία εταιρειών-τεχνοβλαστών. «Στο Pioneer Campus, στο οποίο θα απασχολούνται περί τα 200 άτομα, θα δώσουμε έμφαση στο μεταβολικό σύνδρομο, τον διαβήτη και τα καρδιαγγειακά νοσήματα όπου και πάλι σημαντικό κομμάτι θα αποτελούν οι ειδικοί στην εμβιομηχανική». Κοινός παρονομαστής των δύο κέντρων - τα οποία είναι μοναδικά στο είδος τους στην Ευρώπη, σύμφωνα με τον έλληνα καθηγητή - είναι ακριβώς αυτή η σύνδεση μηχανικών, επιστημόνων υπολογιστών, βιολόγων και γιατρών σε ένα κτίριο με σκοπό την επιτάχυνση της μετάφρασης της έρευνας σε πράξη.

Μέσα στα κέντρα αυτά αναμένεται να «μαγειρευτούν» και άλλα πολύ ενδιαφέροντα ερευνητικά προγράμματα πέραν του φθορισμού και της οπτικοακουστικής τεχνολογίας που προαναφέραμε. «Σε ό,τι αφορά τον καρκίνο, στο TranslaTUM, μια περιοχή στην οποία θα δώσουμε ιδιαίτερο βάρος είναι η ανοσοθεραπεία με την οποία εκπαιδεύεται το ανοσοποιητικό σύστημα του ίδιου του ασθενούς ώστε να επιτίθεται ενάντια στη νόσο - πρόκειται για ένα πεδίο που γνωρίζει μεγάλη άνθηση παγκοσμίως. Μια δεύτερη μεγάλη περιοχή στην οποία θέλουμε να εργαστούμε - αν και απαιτεί πολύ προηγμένη τεχνολογία - είναι η πρώιμη διάγνωση». Κατά τον κ. Ντζιαχρήστο, σήμερα δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στα φάρμακα και στη θεραπεία νόσων όπως ο καρκίνος ή τα μεταβολικά νοσήματα, ενώ υπάρχει μεγάλο κενό - ερευνητικά και χρηματοδοτικά - στο κομμάτι της διάγνωσης πριν από την εμφάνιση συμπτωμάτων, όταν μπορούμε να παρέμβουμε καλύτερα και αποτελεσματικότερα. «Αυτό που προσπαθούμε να επιτύχουμε είναι η ανάπτυξη μη παρεμβατικών μεθόδων που θα εφαρμόζονται στο σπίτι του καθενός και θα τον προειδοποιούν για ύποπτες αλλαγές στον οργανισμό του κρούοντας έτσι τον κώδωνα ώστε να επισκεφθεί τον γιατρό. Για παράδειγμα, σε ό,τι αφορά τα μεταβολικά νοσήματα θα υπάρχει μια μικρή συσκευή με φως στην οποία πιθανότατα θα βάζουμε το δάχτυλό μας - όπως όταν μας παίρνουν αποτυπώματα - και αυτή θα λαμβάνει πληροφορίες από τα αγγεία αλλά και το αίμα μαρτυρώντας την πιθανή ύπαρξη επικίνδυνων αλλαγών στο καρδιαγγειακό σύστημα. Οι πληροφορίες αυτές θα μεταφέρονται στο cloud και θα αποστέλλεται ένα σήμα προειδοποίησης, όπως αυτό που βγάζει το αυτοκίνητο όταν χρειάζεται σέρβις».

Μια δεύτερη τεχνολογία που αναπτύσσεται αυτή τη στιγμή στο TranslaTUM από άλλες ομάδες σε συνεργασία με την ομάδα του καθηγητή Ντζιαχρήστου αφορά τη χρήση μικρών αισθητήρων οι οποίοι τσιμπούν το δέρμα και «ρουφούν» υγρό που βρίσκεται κάτω από αυτό. «Οι αισθητήρες θα ανιχνεύουν στο υγρό ειδικούς βιοδείκτες που θα μαρτυρούν ύπαρξη καρκίνου». To be continued (και, όπως όλα δείχνουν, η συνέχεια θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα).

Από τον εργαστηριακό πάγκο στην κλινική.

Η πορεία από τη στιγμή του επιστημονικού «εύρηκα» ως τη μετουσίωση της ανακάλυψης σε απτή εφαρμογή χρειάζεται κόπο, αλλά κυρίως τον σωστό τρόπο, λέει ο κ. Ντζιαχρήστος. «Και αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αλλά και άλλες, πιο ανεπτυγμένες χώρες, όπως η Γερμανία όπου εργάζομαι. Εκείνο που απαιτείται λοιπόν είναι αλλαγή νοοτροπίας» σημειώνει ο καθηγητής. Εξηγεί ότι «όπως κατά τη δημιουργία ενός αυτοκινήτου υπάρχει γνώση πίσω από την κάθε ανακάλυψη (για παράδειγμα από φυσικούς) αλλά στη συνέχεια την ανακάλυψη αναλαμβάνουν ειδικοί μηχανικοί για να τη μεταφράσουν σε πράξη, έτσι και στο δικό μας πεδίο, στη βιολογία και στην ιατρική, είναι απαραίτητοι οι κατάλληλοι "μηχανικοί", οι ειδικοί στην εμβιομηχανική, ώστε να μετατρέψουν τη βιολογική ανακάλυψη σε απτή εφαρμογή που βοηθά τον ασθενή. Είναι πολύ σημαντική η σύνδεση της εκάστοτε ανακάλυψης με το να καταστεί αυτή χρήσιμη για τον πληθυσμό. Και αυτό χωρίς κατάλληλα εκπαιδευμένους επιστήμονες-μηχανικούς δεν μπορεί να συμβεί».

Για να γίνει όμως η σημαντική αυτή σύνδεση χρειάζεται εκπαίδευση από νωρίς. «Απαιτείται η κατάλληλη εκπαίδευση των φοιτητών προς την κατεύθυνση της εμβιομηχανικής η οποία μπορεί να αποτελέσει καταλύτη σε ό,τι αφορά τις ανακαλύψεις στη βιολογία και στην ιατρική, κατά τα πρότυπα κυρίως της Αμερικής αλλά και της Αγγλίας - σε αυτές τις χώρες επικρατεί περισσότερο η λογική του ειδήμονα στην εμβιομηχανική που θα πάρει στα χέρια του μια ανακάλυψη και θα τη μετατρέψει σε "προϊόν"». Σε ό,τι αφορά ειδικά τη χώρα μας ο κ. Ντζιαχρήστος τονίζει ότι «οφείλουμε επιτέλους να πιστέψουμε ως κοινωνία πως η επένδυση στη γνώση και στην έρευνα πρέπει να γίνει κινητήριος μοχλός της οικονομίας - και αυτός θα είναι από τους βασικούς πυλώνες και της ομιλίας που θα δώσω στο ελληνικό κοινό. Διότι ανάπτυξη δεν σημαίνει μόνο να πωλούμε λάδι ή κομμάτια γης και νησιά, δεν σημαίνει να στηριζόμαστε μόνο στον τουρισμό. Η επένδυση στην έρευνα μπορεί να αποφέρει σημαντικά κέρδη στην κοινωνία αλλά και στην οικονομία».

Κατά τον καθηγητή η κύρια κρίση που περνά η χώρα μας είναι κρίση αξιών και αυτό έχει σημαντικό αντίκτυπο και στην έρευνα. «Με ρωτάτε αν θα γυρνούσα ποτέ στην Ελλάδα για να εργαστώ. Στη ζωή δεν πρέπει να αποκλείουμε τίποτε αλλά νιώθω ότι δεν θα μπορούσα να δημιουργήσω στη χώρα μου, και το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι σίγουρα και οικονομικό, αφού στο εξωτερικό υπάρχουν μεγαλύτερες χρηματοδοτήσεις αλλά και υποδομές για να φέρνουμε εις πέρας το έργο μας. Το κύριο ζήτημα όμως αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι αξιακό, και αυτό πλήττει σημαντικά την έρευνα η οποία με την κατάλληλη ώθηση μόνο πολλά και καλά μπορεί να προσφέρει». Κάπως έτσι, θα σχολιάσουμε εμείς, χάνονται πολλά φωτεινά μυαλά από την Ελλάδα προσφέροντας την αξία τους σε άλλες χώρες και μετατρέποντάς την σε τεράστια υπεραξία για εκείνες...

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=920868

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Ένας καινοτόμος καταλύτης μετατρέπει το μεθάνιο σε καύσιμα. :cheesy:

Το μεθάνιο του σχιστολιθικού αερίου μετατρέπει αποτελεσματικά σε καύσιμα υδρογονανθράκων ένας καινοτόμος καταλύτης, τον οποίο δημιούργησαν έλληνες χημικοί μηχανικοί σε Βρετανία και ΗΠΑ, σε συνεργασία με ξένους συναδέλφους τους.

O καταλύτης αποτελείται από ένα νέου τύπου κράμα πλατίνας και χαλκού.

Η πλατίνα ή το νικέλιο διασπά τους χημικούς δεσμούς άνθρακα-υδρογόνου του μεθανίου, το οποίο υπάρχει στο σχιστολιθικό αέριο, όμως η διαδικασία αυτή προκαλεί τη λεγόμενη οπτανθρακοποίηση, δηλαδή το μέταλλο σταδιακά καλύπτεται από ένα στρώμα άνθρακα, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη πλέον η χημική διαδικασία της κατάλυσης πάνω στην επιφάνεια του μετάλλου.

Ο νέος καταλύτης, χάρη στο πρωτοποριακό κράμα του, είναι ανθεκτικός στην οπτανθρακοποίηση, συνεπώς διατηρεί την αποτελεσματικότητά του και επιπλέον απαιτεί λιγότερη ενέργεια για να διασπάσει τους χημικούς δεσμούς των άλλων υλικών.

Σήμερα οι διαδικασίες μετατροπής του μεθανίου σε καύσιμα είναι άκρως ενεργοβόρες, απαιτώντας θερμοκρασίες περίπου 900 βαθμών Κελσίου. Με το νέο καταλύτη δε χρειάζεται να ξεπερνούν τους 400 βαθμούς, πράγμα που επιτρέπει σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Μιχαήλ Σταματάκη της Σχολής Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (UCL), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Χημείας "Nature Chemistry", συνδύασαν πειραματικές και υπολογιστικές μεθόδους, για να δείξουν την αποτελεσματικότητα του νέου καταλύτη.

Διαπιστώθηκε ότι η πλατίνα διασπά τους δεσμούς άνθρακα-υδρογόνου του μεθανίου και ο χαλκός βοηθά στο «ζευγάρωμα» μορίων υδρογονανθράκων διαφορετικού μεγέθους, κάτι που ανοίγει το δρόμο για τη μετατροπή του μεθανίου σε χρήσιμα καύσιμα. Ακόμη, οι επιστήμονες έδειξαν ότι το κράμα είναι πολύ σταθερό και απαιτεί μόνο μια πολύ μικρή ποσότητα πλατίνας για να δουλέψει, κάτι σημαντικό για το κόστος του καταλύτη.

«Χρησιμοποιήσαμε υπερυπολογιστές για να μοντελοποιήσουμε πώς συμβαίνουν οι χημικές αντιδράσεις, δηλαδή τη διάσπαση και τη δημιουργία των δεσμών σε μικρά μόρια πάνω στην επιφάνεια του κράματος του καταλύτη, καθώς επίσης να προβλέψουμε την απόδοσή του σε μεγάλες κλίμακες» δήλωσε ο Σταματάκης.

Σημαντική συμβολή στην ανακάλυψη είχε και η άλλη επικεφαλής της έρευνας, η διακεκριμένη καθηγήτρια Μαρία Φλυτζάνη - Στεφανοπούλου του Τμήματος Χημικών & Βιολόγων Μηχανικών και διευθύντρια του Εργαστηρίου Νανοκατάλυσης και Ενέργειας του Πανεπιστημίου Ταφτς των ΗΠΑ. Όπως είπε, «ο επόμενος στόχος θα είναι η αξιοποίηση του καταλύτη σε βιομηχανικές εφαρμογές».

Στη μελέτη συμμετείχε και ο καθηγητής Θεωρητικής Χημείας του UCL Άγγελος Μιχαηλίδης. Η ερευνητική ομάδα, σύμφωνα με πληροφορίες του Αθηναϊκού και Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, σχεδιάζει τώρα να αναπτύξει περαιτέρω καταλύτες που θα είναι εξίσου ανθεκτικοί στην οπτανθρακοποίηση, η οποία παραδοσιακά πλήττει τα μέταλλα που χρησιμοποιούνται για κατάλυση.

Ο Μ. Σταματάκης αποφοίτησε από τη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ το 2004, πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Ράις του Χιούστον (Τέξας) και από το 2012 διδάσκει στο UCL.

Η Μ. Φλυτζάνη - Στεφανοπούλου αποφοίτησε επίσης από τους Χημικούς Μηχανικούς του ΕΜΠ και πήρε το διδακτορικό της από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, ενώ από το 1994 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Ταφτς, έχοντας προηγουμένως εργαστεί στο ΜΙΤ και στη NASA. Θεωρείται μια από τις σημαντικότερες ερευνήτριες στο πεδίο των καταλυτών διεθνώς και έχει κατ' επανάληψη βραβευτεί για το έργο της.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500188629

30100226_stamatakis.png.8bfac17cb06feb0f7998013489b01196.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Κορυφαία διάκριση για Ελληνα ακαδημαϊκό. :cheesy:

Το ηλεκτρονικό μήνυμα που έλαβε λίγο πριν από την εκπνοή του 2017 ο Ελληνας καθηγητής Κυβερνοασφάλειας, Αθανάσιος Βασιλάκος, ήταν διαφορετικό από τα άλλα – του κοινοποιούσε ότι ανήκει στο 1% των επιστημόνων διεθνώς, των οποίων το έργο αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς για την επιστημονική κοινότητα.

To βραβείο Web of Science Highly Cited Researcher Award απονέμει το Institute for Scientific Information, το οποίο παρακολουθεί μέσω ενός αλγορίθμου τις citations, τις αναφορές δηλαδή που γίνονται στις επιστημονικές δημοσιεύσεις κάποιου επιστήμονα από άλλους συναδέλφους του και δη σε βάθος 11 ετών. Εν προκειμένω, ο Αθανάσιος Βασιλάκος είναι διακεκριμένος καθηγητής (distinguished chair professor) στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Lulea στη Σουηδία, στο τμήμα Πληροφορικής. Οπως ανέδειξε ο αλγόριθμος, στο όνομα του Ελληνα καθηγητή, που γεννήθηκε στην Πέλλα και φοίτησε στο Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έχουν έως τώρα καταγραφεί 22.344 ετεροαναφορές, ενώ ο ίδιος έχει συγγράψει 412 μελέτες. «Η εργασία μου του 2014 σχετικά με την ασφάλεια στο κομμάτι του cloud computing “μεταφράζεται” σε πάνω από 300 ετεροαναφορές, ενώ η ίδια η Google αξιοποίησε τμήμα της», περιγράφει στην «Κ» ο βραβευμένος καθηγητής μία εκ των... star εργασιών του. Αντίστοιχα, αίσθηση στον κλάδο είχε προκαλέσει έτερη εργασία του το 2015 σχετικά με τη συλλογή και επεξεργασία μεγάλων αρχείων (big data) από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο Ελληνας καθηγητής μελετά επίσης τη δικτύωση, την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο και την τεχνητή νοημοσύνη. Στο παρελθόν έχουν βραβευθεί και άλλοι Ελληνες επιστήμονες, όπως ο Δημήτρης Νανόποουλος.

«Νιώθω κάθε μέρα φοιτητής», λέει ο κ. Βασιλάκος αποκαλύπτοντας το μυστικό της αστείρευτης παραγωγικότητάς του. Βέβαια και το φυσικό περιβάλλον παίζει τον δικό του ρόλο. «Η Σουηδία είναι η πιο ανεπτυγμένη τεχνολογικά χώρα, ξεπερνά κατά πολύ χώρες όπως η Γερμανία», παρατηρεί ο κ. Βασιλάκος, που έχει θητεύσει σε ΗΠΑ και Καναδά. «Στη Σουηδία έχεις Wi-Fi ακόμα και μέσα στο δάσος», αναφέρει ενδεικτικά. «Η χώρα υποστηρίζει έμπρακτα την καινοτομία και λειτουργεί με αξιοκρατικά κριτήρια». Η παλιννόστηση δεν βρίσκεται στα σχέδιά του, «παρά μόνον στο ιδεατό σενάριο, που στην Ελλάδα θα ιδρύονταν παραρτήματα επιφανών πανεπιστημίων, θα ήμουν πρόθυμος να υπηρετήσω από διοικητικό ή διδακτικό πόστο, ακόμη και άνευ αμοιβής». Την προοπτική συζητεί με πολλούς Ελληνες ακαδημαϊκούς, που σταδιοδρομούν στο εξωτερικό. Προς το παρόν, πάντως, δίνει διαλέξεις και επιβλέπει διδακτορικές εργασίες σε πανεπιστήμια της Μέσης και Απω Ανατολής.

Ο ίδιος είναι πεπεισμένος ότι περιζήτητοι δεν είναι μόνον οι Ελληνες καθηγητές, αλλά και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές. «Εχουν προσωπικότητα, είναι ενεργητικοί, δημιουργικοί, πεισματάρηδες και έχουν πολύ καλό υπόβαθρο στα μαθηματικά», εξηγεί. «Τα παραπάνω χαρακτηριστικά τα οφείλουμε εν μέρει στην πίεση της ελληνικής οικογένειας για πρόοδο και σπουδές των παιδιών, κάτι που δεν συναντάται αλλού στον κόσμο», επισημαίνει ο κ. Βασιλάκος, που είναι γιος αγροτών.

http://www.kathimerini.gr/943226/article/epikairothta/ellada/koryfaia-diakrish-gia-ellhna-akadhmaiko

13s10vasikl-thumb-large.jpg.58aae5039a01ad20fc604220bfed9b8b.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Μούμιες αιγυπτίων αγοριών είχαν τελικά διαφορετικό πατέρα.Αποκάλυψη από Ελληνίδα ερευνήτρια. :cheesy:

Οι μούμιες δύο αιγυπτίων, που βρίσκονται στο Μουσείο του Μάντσεστερ με την ονομασία «Οι δύο Αδελφοί», επειδή έως τώρα πιστευόταν ότι ήταν αδέλφια, αποδείχθηκε τελικά ότι είχαν διαφορετικό πατέρα και επρόκειτο για ετεροθαλή αδέλφια.

Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε ομάδα ειδικών με επικεφαλής τη Δρ Κωνσταντίνα Δρόσου της Σχολής Γεωλογικών και Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Archaeological Science: Reports.

Οι δύο μούμιες, που είναι οι παλαιότερες του εν συγκεκριμένου βρετανικού μουσείου και από τις πιο γνωστές μεταξύ των Αιγυπτιολόγων, προέρχονται από δύο άνδρες της αρχαίας αιγυπτιακής ελίτ που έζησαν περίπου το 1800 π.Χ.

Ο κοινός τάφος τους, γνωστός ως «Ο Τάφος των δύο Αδελφών», είχε ανακαλυφθεί το 1907 σε ένα χωριό περίπου 400 χιλιόμετρα νότια του Καΐρου. Οι ιερογλυφικές επιγραφές στα φέρετρά τους έδειχναν ότι ήταν οι γιοί ενός ανώνυμου τοπικού κυβερνήτη, οπότε φυσιολογικά ονομάσθηκαν «τα δύο αδέλφια».

Όμως, στην πορεία δημιουργήθηκαν υποψίες για το πόσο συγγενείς ήταν, καθώς η βρετανίδα αιγυπτιολόγος Μάργκαρετ Μάρεϊ που πρώτη είχε μελετήσει τις μούμιες, είχε βρει σημαντικές σκελετικές διαφορές μεταξύ τους και είχε έτσι υποθέσει ότι ο ένας αδελφός ήταν υιοθετημένος. Η αλήθεια είναι τελικά πως η μαμά των δύο τούς έκανε από διαφορετικούς άνδρες.

Η Δρ Δρόσου και οι συνεργάτες της μελέτησαν δείγματα μιτοχονδριακού DNA και DNA του χρωμοσώματος Υ.

Είναι η πρώτη φορά που γίνεται σε μούμια τέτοια συνδυαστική γενετική ανάλυση. Η μελέτη επιβεβαίωσε ότι τα δύο αδέλφια είχαν την ίδια μητέρα, αλλά αποκάλυψε ότι είχαν διαφορετικό πατέρα.

Όπως δήλωσε η Δρ Δρόσου, «ήταν ένα μακρύ και εξαντλητικό ταξίδι μέχρι τα ευρήματά μας, αλλά τελικά φθάσαμε σε αυτά. Είμαι ευγνώμων που καταφέραμε να προσθέσουμε ένα μικρό αλλά πολύ σημαντικό κομμάτι στο μεγάλο παζλ της ιστορίας και είμαι βέβαιη ότι τα αδέλφια θα ήσαν πολύ περήφανα για μας. Αυτές ακριβώς οι στιγμές είναι που μας κάνουν να πιστεύουμε στο αρχαίο DNA».

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500190978

30169909_26972645_10155933619311877_1275140588_o.thumb.jpg.18c9c7102fdb93783ac19a426185184c.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Τεχνητή Νοημοσύνη: Έξυπνα οχήματα και μεταφορές. :cheesy:

Αυτοκίνητα και φορτηγά χωρίς οδηγό, αυτό-διαχειριζόμενοι στόλοι, smart containers, αυτόνομα ταξί και έξυπνες πόλεις, είναι κάποια μόνο από τα στοιχεία της πραγματικότητας που διαμορφώνεται για τον κλάδο των μεταφορών.

Στον ευρύτερο κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας πραγματοποιούνται σημαντικές επενδύσεις με έμφαση στην τεχνητή νοημοσύνη για την βελτιστοποίηση της αυτόνομης οδήγησης. Ταυτόχρονα, νέοι ‘παίκτες’ διεκδικούν ηγετικό ρόλο στην αγορά, με την Uber να δοκιμάζει ήδη αυτόνομα ταξί, την Tesla να εξελίσσει περαιτέρω το σύστημα Autopilot και την Google να τρέχει προγράμματα ανάπτυξης αυτόνομων οχημάτων μέσω της θυγατρικής της Waymo.

Τα πρώτα βήματα για την μετάβαση στα αυτόνομα οχήματα έχουν ήδη γίνει: αυτοκίνητα με προηγμένα συστήματα που βοηθούν τον οδηγό να αποφύγει ατυχήματα και επικίνδυνες καταστάσεις (αυτόνομη πέδηση, αναγνώριση οδικών σημάτων, ενημέρωση για απόκλιση από την λωρίδα κυκλοφορίας κλπ.) είναι ήδη διαθέσιμα. Οι πρώτες μελέτες διαπιστώνουν σημαντική μείωση ατυχημάτων για τα μοντέλα με αυτό το τεχνολογικό πακέτο ενεργητικής ασφάλειας.

Στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, η τεχνολογία αυτόνομων οχημάτων θα φέρει ριζικές αλλαγές τόσο στο ίδιο το προϊόν – το όχημα -- όσο και στο ευρύτερο οικοσύστημα:

- Το ενδιαφέρον του κοινού θα μετατοπιστεί από την ιδιοκτησία, στην χρήση του αυτοκινήτου on-demand - σαν υπηρεσία. Το κόστος χρήσης σε αυτή την περίπτωση θα είναι σημαντικά χαμηλότερο– λόγω της δυνατότητας αποτελεσματικότερης εκμετάλλευσης του οχήματος από την εταιρεία διαχείρισης. Σε συνδυασμό με την ευελιξία προγραμματισμού της καθημερινής μετακίνησης, το αυτοκίνητο ως υπηρεσία θα εδραιωθεί σταδιακά ως η προφανής επιλογή.

- Ο σχεδιασμός του αυτοκινήτου – και κυρίως το εσωτερικό του -- θα αλλάξει δραστικά όσον αφορά στο design και στην λειτουργικότητά του: τα αυτοκίνητα, όπως τα γνωρίζαμε μέχρι τώρα, είχαν έναν ανυπέρβλητο σχεδιαστικό περιορισμό – όλα τα στοιχεία είχαν σαν σημείο αναφοράς το τιμόνι/ θέση οδήγησης, ενώ η εργονομία εστίαζε στον οδηγό.

Στην περίπτωση των πλήρως αυτόνομων οχημάτων (επιπέδου 5) αυτός ο περιορισμός απαλείφεται, επιτρέποντας τον ολοκληρωτικό επανασχεδιασμό του εσωτερικού του αυτοκινήτου: ο πίνακας ελέγχου δεν θα υπάρχει όπως τον γνωρίζουμε, ενώ τα καθίσματα θα μπορούν να έχουν εντελώς διαφορετική διάταξη. Το αυτοκίνητο θα έχει το δικό του digital assistant – ανάλογο των Siri, Cortana, Alexa και Google assistant. Οι μεγάλες επιφάνειες στο εσωτερικό του αυτοκινήτου θα προβάλουν πληροφορίες για την κατάσταση του οχήματος, χάρτες και δεδομένα για την εξέλιξη της διαδρομής, χρήσιμα στοιχεία για την περιοχή που βρίσκεται το όχημα ανά πάσα στιγμή, ή ακόμα και ψηφιακό περιεχόμενο (video, games, ενημερώσεις social media) που επιλέγεται (ή απλά προτιμάται) από τους επιβάτες.

Η έξυπνη διαφήμιση θα έχει σημαντικό ρόλο στις νέες εμπειρίες χρήστη που θα διαμορφωθούν για τα αυτόνομα οχήματα: το συνδεδεμένο αυτοκίνητο θα γνωρίζει τις προτιμήσεις και συνήθειες των επιβατών και σε συνδυασμό με τον προορισμό και άλλες παραμέτρους, θα προβάλει σχετικές ‘εμπειρίες’ διαφημιστικού χαρακτήρα (για παράδειγμα προβολή καταστημάτων στην περιοχή προορισμού με ειδικές προσφορές τις οποίες ο επιβάτης μπορεί να αποδεχτεί με απλές διαδικασίες – όπως με φωνητική επιβεβαίωση στον digital assistant του αυτοκινήτου).

- Transportation-as-a-Service

Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο σύστημα μέσων μεταφοράς που θα επιτρέπει στους χρήστες να σχεδιάζουν και εκτελούν σύνθετα σενάρια μετακίνησης. Ο χρήστης θα μπορεί να οργανώσει με απλές διαδικασίες ένα ταξίδι/ διαδρομή και να εκτελέσει το πλάνο με συντονισμό μέσω του έξυπνου κινητού. Το σύστημα αυτό -- παρόλο που μπορεί να περιλαμβάνει όλα τα κλασσικά μέσα μεταφοράς – θα ωφεληθεί σημαντικά από τα πλήρως αυτόνομα οχήματα. Η έξυπνη διαχείριση του συστήματος, θα μπορεί να ελέγχει και να αναδιοργανώνει τον στόλο αυτόνομων οχημάτων με σκοπό την οργάνωση βέλτιστων διαδρομών για μεμονωμένους πελάτες ή ομάδες πελατών. Με τις λεγόμενες ride sharing υπηρεσίες, οι χρήστες μοιράζονται το όχημα, απολαμβάνοντας ασφαλείς και οικονομικότερες μεταφορές με αυτόνομα αυτοκίνητα που βελτιστοποιούν τη διαδρομή ενώ απλοποιούν και την όλη διαδικασία (αιτήματα, ειδοποιήσεις, πληρωμές, αξιολόγηση). Αυτή η προσέγγιση, θα είχε μεγάλες (θετικές) επιπτώσεις στο σύστημα συγκοινωνιών μεγάλων πόλεων –επίπεδο υπηρεσίας, κόστος λειτουργίας και διαχείριση πόρων.

- Οι Ασφαλιστικές εταιρείες οχημάτων θα υποστούν σημαντικές αλλαγές καθώς η (ρεαλιστική) ‘υπόσχεση’ των αυτόνομων οχημάτων είναι η ‘ελαχιστοποίηση των ατυχημάτων’. Η προσαρμογή στην νέα πραγματικότητα θα είναι ιδιαίτερα απαιτητική, ιδίως με την συνύπαρξη αυτόνομων και ‘κανονικών’ οχημάτων στους δρόμους. Η μετάβαση στην νέα εποχή απαιτεί νέες διαδικασίες, νομική προσαρμογή, νέα μοντέλα εκτίμησης κινδύνου και νέα ασφαλιστικά προϊόντα. Σε περίπτωση ατυχήματος, τα έξυπνα οχήματα θα είναι σε θέση να συγκεντρώνουν και να αποστέλλουν σημαντικά δεδομένα για την κατάσταση του οχήματος, την πορεία και τις συνθήκες του ατυχήματος, επισπεύδοντας την διευθέτηση και τις σχετικές διαδικασίες – μία επιπλέον διάσταση αλλαγών για τις ασφαλιστικές εταιρείες.

- Εταιρείες μεταφορών

Tesla, Daimler Trucks, Uber και πολλές ακόμη εταιρείες –μεταξύ των οποίων και τεχνολογικά startups -- εργάζονται πυρετωδώς για την ανάπτυξη αυτόνομων επαγγελματικών οχημάτων, με ήδη πολλά επιτυχημένα πειράματα και δοκιμαστικές διαδρομές. Ταυτόχρονα, εταιρείες όπως η Amazon αναπτύσσουν πρωτότυπες λύσεις για μεταφορές μικρών πακέτων με έξυπνα drones ή/και αυτόνομα οχήματα.

Οι αλλαγές στον κλάδο θα είναι εντυπωσιακές με ελαχιστοποίηση των ατυχημάτων, σημαντικές μειώσεις λειτουργικού κόστους, και βελτίωση του επιπέδου υπηρεσίας. Την ίδια στιγμή, αναμένονται αυξημένα ποσοστά τεχνολογικής ανεργίας και κλυδωνισμοί από τις εταιρείες που δεν θα μπορέσουν να ακολουθήσουν την τεχνολογική αυτή επανάσταση. Τα παραπάνω θα μεταβάλουν όχι μόνο τα σενάρια και συνήθειες μετακίνησης των πολιτών, άλλα και τους τρόπους με τους οποίους οργανώνονται και αναπτύσσονται οι πόλεις. Για παράδειγμα, οι ευκολότερες και οικονομικότερες μεταφορές πιθανότατα θα ευνοήσουν την αποκέντρωση – ιδίως αν ο χρόνος κατά την μετακίνηση με το αυτοκίνητο του μέλλοντος, μπορεί να είναι παραγωγικός (με συνδεσιμότητα και τα συστήματα επικοινωνίας ενός σύγχρονου γραφείου).

Γιώργος Κρασαδάκης

Technology Innovation Leader

https://www.linkedin.com/in/gkrasadakis/

Ο Γιώργος Κρασαδάκης είναι Product Architect με εκτενή εμπειρία στην ανάπτυξη προϊόντων λογισμικού και τον σχεδιασμό προγραμμάτων καινοτομίας για εταιρίες τεχνολογίας. Ιδρυτής τριών τεχνολογικών startups, έχει καταχωρήσει περισσότερες από 17 πατέντες τεχνολογίας σχετικές με Personalization, IoT, Artificial Intelligence, Analytics & Big Data, Content management, Natural User Interfaces και τεχνολογίες e-commerce.

http://www.naftemporiki.gr/story/1313393/texniti-noimosuni-eksupna-oximata-kai-metafores

texniti-noimosuni-eksupna-oximata-kai-metafores.jpg.642377cd320392801989da21247580f0.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Ευρωπαϊκή διάκριση για την ελληνίδα μαθήτρια Θεοδώρα Πλιάτσικα. :cheesy:

Η αγάπη της για τα γαλλικά και η όρεξή της να συμμετέχει σε σχολικούς διαγωνισμούς οδήγησαν τη μαθήτρια της Γ' τάξης του 1ου ΓΕΛ Τρικάλων Θεοδώρα Πλιάτσικα στον ετήσιο μεταφραστικό διαγωνισμό «Juvenes Translatores», όπου κατάφερε να κερδίσει το πρώτο βραβείο ανάμεσα σε 91 διαγωνιζομένους από 21 σχολεία της Ελλάδας και να είναι η ελληνίδα νικήτρια του διαγωνισμού.

«Ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει, μου ήρθε κάπως ξαφνικό. Πάντα μου άρεσαν τα γαλλικά και γενικότερα η γαλλική κουλτούρα. Βέβαια τώρα δεν μπορώ να σας πω ότι χαίρομαι την επιτυχία μου, γιατί είμαι μαθήτρια της Γ' Λυκείου και διαβάζω αρκετά» λέει στο «Βήμα» η 17χρονη μαθήτρια, συμπληρώνοντας ότι «το κείμενο που μετέφρασα ήταν ένας διάλογος μεταξύ φίλων για το αν είναι καλό να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Το επίπεδο του κειμένου δεν ήταν τόσο δύσκολο. Ο λόγος του ήταν καθημερινός. Αυτό που έπρεπε να κάνουμε δεν ήταν να μεταφράσουμε λέξη προς λέξη το κείμενο, αλλά να μεταδώσουμε το νόημα και τα συναισθήματα που ένιωθαν τα δύο πρόσωπα του κειμένου».

Η ίδια έχει συμμετάσχει και σε άλλους διαγωνισμούς και όπως λέει είναι ιδιαίτερα δραστήρια. Αριστη μαθήτρια και σημαιοφόρος του σχολείου προετοιμάζεται για τις πανελλαδικές εξετάσεις, έτσι εφέτος δεν θα έχει τον χρόνο να συμμετάσχει σε εξωσχολικές δραστηριότητες. Για τον συγκεκριμένο διαγωνισμό δεν είχε προετοιμαστεί σχεδόν καθόλου: «Εφόσον είδα ότι συμπεριλαμβάνονται τα γαλλικά, είπα από μέσα μου ότι σίγουρα θα συμμετάσχω σε αυτόν τον διαγωνισμό και έτσι τυχαία δήλωσα συμμετοχή. Δεν μπήκα με τη σκέψη ότι θα νικήσω. Για αυτόν τον διαγωνισμό δεν είχα προετοιμαστεί, απλά πήγα εκείνη την ημέρα και έγραψα».

Δεν είναι η πρώτη φορά που το 1ο ΓΕΛ Τρικάλων συμμετέχει στον εν λόγω διαγωνισμό. Αυτή τη φορά κατάφερε να κερδίσει το πρώτο βραβείο, ενώ τρεις ακόμα μαθητές, από τους πέντε που εκπροσώπησαν το σχολείο ξεχώρισαν για την ποιότητα της μετάφρασής τους και τιμήθηκαν με ειδική μνεία.

«Ολα τα παιδιά χάρηκαν για τη διάκρισή τους. Στην αρχή ξαφνιάστηκαν, γιατί δεν ήξεραν ότι είχαν επιλεγεί. Φέτος για πρώτη φορά έδωσαν 11 ειδικές μνείες στον διαγωνισμό» αναφέρει στο «Βήμα» η κυρία Αθανασία Ζαραμπούκα, διευθύντρια του σχολείου. «Τα παιδιά μας δείχνουν ενδιαφέρον για τέτοιου είδους διαγωνισμούς, όχι μόνο για τον συγκεκριμένο, και παίρνουν μέρος και σε άλλες δράσεις».

Ψυχή της διοργάνωσης ήταν η κυρία Ναυσικά Μουλά, φιλόλογος, η οποία σε στενή συνεργασία με τις καθηγήτριες Γαλλικών και Αγγλικών του σχολείου κυρίες Βασιλική Ακράτου, Γεωργία Κουράκου και Νικολέττα Κοκκίνου φρόντισε από νωρίς για την καλύτερη δυνατή προετοιμασία των παιδιών πριν από την κρίσιμη ημέρα.

Ταξίδι στις Βρυξέλλες

Με μήνυμά του προς τους 28 επιτυχόντες μαθητές ο επίτροπος Προϋπολογισμού και Ανθρωπίνων Πόρων κ. Γκίντερ Ετινγκερ δήλωσε: «Σας συγχαίρω για την επιτυχία σας. Ανταποκριθήκατε εξαιρετικά σε αυτή την πρόκληση αποδεικνύοντας τις ικανότητές σας και στις 24 γλώσσες της ΕΕ. Η εκμάθηση ξένων γλωσσών είναι δεξιότητα που έχει ζωτική σημασία για τη σταδιοδρομία σας και την προσωπική σας ανάπτυξη. Είναι εντυπωσιακό να βλέπει κανείς τόσο πολλούς ταλαντούχους νέους. Η πολυγλωσσία είναι κάτι που καθορίζει εμάς τους Ευρωπαίους».

Οι συνολικά 28 μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ένας από κάθε κράτος-μέλος, θα ταξιδέψουν στις Βρυξέλλες στις 10 Απριλίου για να παραλάβουν τα βραβεία τους από τον κ. Ετινγκερ, ενώ στη συνέχεια θα επισκεφθούν το Διεθνές Μεταφραστικό Κέντρο.

Παρά την προετοιμασία για τις εξετάσεις η Θεοδώρα θα ταξιδέψει στη βελγική πρωτεύουσα μαζί με την οικογένειά της. «Νομίζω ότι θα πάρω κάποια βιβλία μαζί μου για να συνεχίσω το διάβασμά μου, αλλά το περιμένω πώς και πώς για να γνωρίσω και τα άλλα παιδιά από τις υπόλοιπες χώρες και να τα ρωτήσω για τις εμπειρίες τους από τον διαγωνισμό» λέει η μαθήτρια της Γ' Λυκείου.

Ο διαγωνισμός

Ο διαγωνισμός «Juvenes Translatores» («Νέοι μεταφραστές» στα λατινικά) διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 2007 από τη Γενική Διεύθυνση Μετάφρασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στόχος του είναι να προωθήσει την εκμάθηση γλωσσών στα σχολεία και να δώσει στους νέους μια γεύση από το επάγγελμα του μεταφραστή.

Δικαίωμα συμμετοχής έχουν 17χρονοι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και διεξάγεται ταυτόχρονα σε όλα τα επιλεγέντα σχολεία σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Ο διαγωνισμός ενέπνευσε και ενθάρρυνε ορισμένους από τους συμμετέχοντες να ακολουθήσουν γλωσσικές σπουδές στο πανεπιστήμιο και να γίνουν επαγγελματίες μεταφραστές.

Φέτος, περισσότεροι από 3.300 μαθητές από ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση μετέφρασαν κείμενα σχετικά με την 60ή επέτειο από τη γέννησή της. Οι μαθητές έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό σε 144 γλωσσικούς συνδυασμούς και μετέφρασαν, μεταξύ άλλων, από τα πολωνικά στα φινλανδικά, καθώς και από τα τσεχικά στα ελληνικά.

Τα πιο σπάνια ζεύγη γλωσσών ήταν φινλανδικά - εσθονικά, ιταλικά - ουγγρικά και ισπανικά - πολωνικά. Ολοι οι νικητές επέλεξαν να μεταφράσουν προς τη γλώσσα που κατείχαν καλύτερα ή προς τη μητρική τους γλώσσα - όπως κάνουν και οι μεταφραστές των οργάνων της ΕΕ.

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=940568

DCD4D1EB53891B35658AAB357C010A25.jpg.c5b7c051dd6397b3479f3e3ca6f42157.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Καινοτόμος ελληνική εφαρμογή σώζει πολύτιμα αρχεία. :cheesy:

Μια καινοτόμος ελληνική εφαρμογή σώζει πολύτιμα αρχεία και διακρίνεται διεθνώς. Η διαδικτυακή πλατφόρμα Archive Alert, η οποία αποτελεί το μοναδικό ψηφιακό εργαλείο στον κόσμο για τη διάσωση ιστορικών αρχείων σε συνεργασία με τους πολίτες, επιλέχτηκε ως υποψήφια στο διεθνή διαγωνισμό «Digital Humanities Awards 2017», στην κατηγορία της καλύτερης ψηφιακής εφαρμογής για το ευρύ κοινό μαζί με δεκάδες ψηφιακά έργα από όλο τον κόσμο.

Η πλατφόρμα δημιουργήθηκε το 2017 και παρέχει την δυνατότητα σε μεμονωμένα άτομα, φορείς και συλλογικότητες να δηλώνουν αρχεία ή άλλο πολιτιστικό υλικό που θεωρούν ότι κινδυνεύει λόγω άγνοιας, αμέλειας ή έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού. Στη συνέχεια η πλατφόρμα ενημερώνει αυτομάτως όλους τους φορείς που ενδεχομένως αφορά η συγκεκριμένη καταγραφή.

Παράλληλα, οι εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δηλώνουν ότι διαθέτουν οι ίδιοι ιστορικά τεκμήρια, είτε απλώς προς ενημέρωση των αρχειακών φορέων είτε προσκαλώντας ειδικό προσωπικό για την καταγραφή, ταξινόμηση, διάσωση και μελέτη του.

Το Archive Alert, η χρήση του οποίου είναι δωρεάν, δημιουργήθηκε από ιστορικούς, μέλη της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρίας Αρχείων Τάξις, η οποία τα τελευταία επτά χρόνια προσπαθεί να συμβάλλει στην διάσωση, ανάδειξη και αξιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς δίνοντας έμφαση στα ιστορικά τεκμήρια και ιδιαίτερα στα ιστορικά αρχεία.

Στον σχεδόν ένα χρόνο λειτουργίας της η πλατφόρμα μετρά περισσότερους από 12.000 επισκέπτες, έχει 83 ενεργούς εγγεγραμμένους χρήστες, συνεργάζεται με 15 αρχειακούς φορείς και έχει δεχτεί 12 δηλώσεις αρχειακού υλικού.

Τα «Digital Humanities Awards» αφορούν ψηφιακά μέσα που καλύπτουν το πεδίο των ανθρωπιστικών επιστημών. Οι υποψηφιότητες εγκρίνονται από μια διεθνή επιστημονική επιτροπή η οποία αποτελείται από έξι ακαδημαϊκούς προερχόμενους από αναγνωρισμένα εκπαιδευτικά και ερευνητικά ιδρύματα του εξωτερικού. Στη συνέχεια, οι διακρίσεις απονέμονται μετά από ανοιχτή ψηφοφορίας του κοινού.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500198251

30414589_arxeia_limghandler.jpg.26c89fd0f68f8b6d6044570fe6a6defb.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Ταυτόχρονη ανάλυση του DNA αρχαίων και σημερινών ελεφάντων. :cheesy:

Για πρώτη φορά, μια διεθνής ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής μία Ελληνίδα επιστήμονα, ανέλυσε ταυτόχρονα το DNA των αρχαίων και των σύγχρονων ελεφάντων, φωτίζοντας -περισσότερο από κάθε άλλη φορά έως τώρα- την άκρως πολύπλοκη εξελικτική ιστορία αυτών των ζώων, καθώς και των συγγενών τους (μαμούθ και μαστόδοντες)

Οι ελέφαντες -τα πιο μεγαλόσωμα ζώα πάνω στη Γη σήμερα- εμφανίσθηκαν πριν από πέντε έως δέκα εκατομμύρια χρόνια στην Αφρική και σήμερα ζουν λιγότεροι από 500.000. Ο αριθμός τους μειώνεται συνεχώς, παρά τα μέτρα προστασίας, καθώς αντιμετωπίζουν μεγάλους κινδύνους από τους λαθροκυνηγούς, με συνέπεια περίπου 50.000 ελέφαντες να σκοτώνονται κάθε χρόνο

Οι σύγχρονοι ελέφαντες ταξινομούνται σε τρία είδη: τον ασιατικό (Elephas maximus) και δύο αφρικανικούς, ένα των δασών (Loxodonta cyclotis) και ένα της σαβάνας (Loxodonta africana). Ο διαχωρισμός των αφρικανικών ελεφάντων σε δύο ξεχωριστά είδη έγινε μόλις το 2010 (έως τότε θεωρούνταν ένα ενιαίο είδος)

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η ιστορία αυτών των ζώων είναι τόσο πολύπλοκη, επειδή υπήρξε στο μακρινό παρελθόν εκτεταμένη επιμιξία μεταξύ τους, κάτι όμως που ουσιαστικά έχει σταματήσει ανάμεσα στα διαφορετικά είδη των σύγχρονων ελεφάντων.

Αυτή η έλλειψη επιμιξίας μεταξύ των τριών ειδών ελεφάντων που έχουν απομείνει, δύο στην Αφρική και ενός στην Ασία, δημιουργεί ανησυχίες για την επιβίωσή τους στο μέλλον. Αντίθετα, οι συχνές επιμιξίες εξηγούν σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία των μαμούθ σε τόσο διαφορετικά περιβάλλοντα και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.

Οι επιστήμονες από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Σουηδία και τη Γερμανία, με επικεφαλής τη Δρ Ελευθερία Παλκοπούλου, μεταδιδακτορική ερευνήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), αλληλούχισαν το γονιδίωμα 14 ζωντανών και εξαφανισμένων ειδών ελεφάντων.

Η ανάλυση επιβεβαίωσε, μεταξύ άλλων, ότι οι ελέφαντες της αφρικανικής σαβάνας αποτελούν ξεχωριστό είδος από τους ελέφαντες των αφρικανικών δασών. Τα δύο είδη απέκλιναν εξελικτικά πριν από δύο έως πέντε εκατομμύρια έτη και οι απόγονοί τους έχουν παραμείνει σε μεγάλο βαθμό απομονωμένοι κατά τα τελευταία 500.000 χρόνια, με ελάχιστες μεταξύ τους επιμιξίες σε περιοχές όπου γειτονεύουν τα ενδιαιτήματά τους.

Οι επιμιξίες είναι συνηθισμένες ανάμεσα σε ζώα με στενή συγγένεια, π.χ. μεταξύ των καφέ και των πολικών αρκούδων, των ουρακοτάγκων της Σουμάτρα και της Βόρνεο, του ευρασιατικού τσακαλιού και του λύκου κ.α. Αλλά δεν συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό, παρά πολύ σπάνια, ανάμεσα στα δύο γειτονικά είδη ελεφάντων της Αφρικής.

Αντίθετα, όπως αποκαλύφθηκε τώρα, τα -σήμερα πια εξαφανισμένα- κολομβιανά και βορειοαμερικανικά τριχωτά μαμούθ εμφανίζουν πολύ περισσότερα γενετικά ίχνη επιμιξιών.

Ακόμη, η ανάλυση του DNA ενός γιγάντιου ελέφαντα με σχεδόν ίσιoυς χαυλιόδοντες (Paleoloxodοn antiquus), που ζούσε πριν από 120.000 χρόνια, δείχνει ότι ήταν ένα υβρίδιο με τριπλή καταγωγή: από τους αρχαίους αφρικανικούς ελέφαντες, από τα τριχωτά μαμούθ και από τους σημερινούς ελέφαντες των δασών. Αντίθετα με την πεποίθηση ότι ο εν λόγω ελέφαντας σχετίζεται με τους ασιατικούς, η νέα γενετική ανάλυση τον τοποθετεί στους αφρικανικούς των δασών.

Εξάλλου, η ανάλυση του εξαφανισμένου προ πολλού αμερικανικού μαστόδοντος αποκάλυψε ότι τα ζώα αυτά διαχωρίστηκαν από την ευρύτερη οικογένεια των ελεφάντων πριν από δέκα έως 28 εκατομμύρια χρόνια.

Η Ελευθερία Παλκοπούλου γεννήθηκε το 1984 και αποφοίτησε το 2006 από το Τμήμα Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Βιολογία στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα στη Σουηδία, ενώ πήρε το διδακτορικό της στη Συστηματική Ζωολογία από το Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, όπου ειδικεύθηκε στο Σουηδικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στην παλαιογενετική, ιδίως όσον αφορά τα μαμούθ. Από το 2015 διεξάγει έρευνα στις ΗΠΑ ως μεταδιδακτορική συνεργάτης στο εργαστήριο του πρωτοπόρου γενετιστή David Reich, στο Τμήμα Γενετικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500201991

27926873_2017_03_01T202258Z_1634670233_RC1DF98B3CF0_RTRMADP_3_SCIENCE_ELEPHANTS_limghandler.jpg.da4e0f94f5a78fa1555ef0bda94f8ef8.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Πρωτοποριακή μέθοδος για την προστασία των έργων Τέχνης από Ελληνες ερευνητές. :cheesy:

Την καινοτόμο αξιοποίηση του γραφένιου για την προστασία των έργων τέχνης προωθεί το νέο ευρωπαϊκό πρόγραμμα GRAPHENART, το οποίο συντονίζει ένας πρωτοπόρος του υλικού-θαύματος στην Ελλάδα, ο καθηγητής Κώστας Γαλιώτης του τμήματος Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών και συνεργαζόμενος ερευνητής του Ινστιτούτου Επιστημών Χημικής Μηχανικής (IEXMH) του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ITE).

Το έργο GRAPHENART που χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκά προγράμματα έρευνας, αποτελεί μια συνεργασία του ITE/IEXMH με το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας και το Επιστημονικό Πάρκο Πατρών.

Όλα σχεδόν τα έργα τέχνης είναι ευάλωτα στο ξεθώριασμα, στο κιτρίνισμα, στον αποχρωματισμό και γενικότερα στη σταδιακή αποσύνθεση των συστατικών τους, καθώς με το πέρασμα του χρόνου εκτίθενται σε ποικίλους περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η υπεριώδης ακτινοβολία του ήλιου (UV), το απλό φως και διάφοροι οξειδωτικοί παράγοντες.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στα έργα τέχνης είναι επιρρεπή σε υποβάθμιση των χαρακτηριστικών και της ποιότητάς τους, ιδίως μετά την εφαρμογή νέων δημιουργικών τεχνικών στον 20ο αιώνα, που έχουν ως αποτέλεσμα το προσδόκιμο ζωής αυτών τών έργων να έχει γίνει ακόμη πιο σύντομο από ό,τι στο παρελθόν.

Αυτό έχει ως συνέπεια να προκαλούνται μη αναστρέψιμες αλλαγές στην εμφάνιση των έργων τέχνης και να απειλούνται μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς. Το GRAPHENART αποσκοπεί στην ανάπτυξη πολυλειτουργικών «πέπλων» και βαφών με βάση μεμβράνες γραφένιου, που θα παρέχουν μια ασπίδα προστασίας έναντι της ακτινοβολίας UV, της οξείδωσης και της υγρασίας τόσο για τα παλαιά όσο και για τα σύγχρονα έργα τέχνης, ιδίως για τους πίνακες ζωγραφικής.

Το διαφανές προστατευτικό πέπλο από γραφένιο μπορεί εύκολα να αφαιρεθεί, αν χρειασθεί, συνεπώς δεν συνιστά μια μη αναστρέψιμη επέμβαση πάνω στο έργο τέχνης.

Οι ερευνητές σχεδιάζουν τη δημιουργία δύο διαφορετικών προϊόντων: αφενός μεμβρανών γραφενίου που έχουν παραχθεί μέσω της τεχνικής της «εναπόθεσης χημικής εξάτμισης» (CVD) και οι οποίες θα τοποθετούνται απευθείας πάνω στα έργα τέχνης, ιδίως όταν απαιτείται η διαφάνειά τους. Αφετέρου, την ανάπτυξη ‘νανο-νιφάδων' γραφένιου που θα διασπείρονται μέσα στις βαφές και στα βερνίκια, ώστε να τους προσδίδουν βελτιωμένη ανθεκτικότητα στην υπεριώδη ακτινοβολία, στην οξείδωση και στην υγρασία.

Η δεύτερη εφαρμογή θα ανοίξει το δρόμο και για την ευρύτερη αξιοποίηση των νέων προστατευτικών υλικών στην πολύ μεγαλύτερη αγορά των αρχιτεκτονικών βαφών. Οι ερευνητές θα διερευνήσουν τις δυνατότητες συνεργασίας με επιχειρήσεις για την εμπορική αξιοποίηση των προστατευτικών με γραφένιο.

http://www.kathimerini.gr/952370/article/politismos/eikastika/prwtoporiakh-me8odos-gia-thn-prostasia-twn-ergwn-texnhs-apo-ellhnes-ereynhtes

31s2bis-thumb-large-thumb-large.jpg.79d275803e75b17441517b5227d2d1ed.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Δύο πλήρως ηλεκτρικά οχήματα κατασκεύασαν φοιτητές στην Πάτρα. :cheesy:

Δύο πλήρως ηλεκτρικά οχήματα, σχεδιασμένα και κατασκευασμένα αποκλειστικά από φοιτητές της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών, παρουσιάστηκαν σήμερα στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (ΕΙΕ).

Η 40μελής ομάδα φοιτητών έχει αναπτύξει τα τελευταία έξι χρόνια μια διαδοχική σειρά από μονοθέσια ηλεκτροκίνητα αγωνιστικά οχήματα υψηλών επιδόσεων τύπου «Φόρμουλα», τα οποία μάλιστα έχουν ήδη επιτύχει σημαντικές πρωτιές και διακρίσεις σε διεθνείς φοιτητικούς διαγωνισμούς.

Η ομάδα αυτή αποδεικνύει ότι -παρόλο που στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάποια εγχώρια αυτοκινητοβιομηχανία- στα πανεπιστήμια της χώρας γίνεται πρωτοποριακή δουλειά πάνω στην ηλεκτροκίνηση των οχημάτων.

Καθώς οι διεθνείς αυτοκινητοβιομηχανίες στρέφονται σταδιακά στην ηλεκτροκίνηση, ως μορφή μετακίνησης συνδεδεμένη με την αειφόρο ανάπτυξη, αυξάνεται το ενδιαφέρον και η ζήτηση για νέους μηχανικούς με εξειδικευμένες γνώσεις και καινοτόμες ιδέες πάνω στον σχεδιασμό και στην κατασκευή ηλεκτρικών οχημάτων.

Tο Εργαστήριο Συστημάτων Παραγωγής και Αυτοματισμού του Τμήματος Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών έχει ξεκινήσει εδώ και έξι χρόνια μια πρωτοποριακή για τα ελληνικά δεδομένα προσπάθεια δημιουργίας ηλεκτροκίνητων μονοθεσίων υψηλών επιδόσεων. Τα οχήματα έχουν σχεδιασθεί και κατασκευασθεί αποκλειστικά από προπτυχιακούς φοιτητές της ομάδας Formula Student "UoP Racing". Στην προσπάθεια συμμετέχουν και μερικοί φοιτητές από άλλα Τμήματα του Πανεπιστημίου (Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, Υπολογιστών, Οικονομικών κ.α.), ενώ πολλές εταιρείες στηρίζουν ως χορηγοί τους φοιτητές.

Τα οχήματα διαγωνίζονται στους διεθνείς διαγωνισμούς Student Formula, όπου φοιτητές πολυτεχνικών σχολών από διάφορες χώρες παρουσιάζουν (και οδηγούν) τα μονοθέσια αγωνιστικά οχήματά τους. Συμμετέχουν οχήματα με μηχανές εσωτερικής καύσης, υβριδικές και -πιο πρόσφατα- ηλεκτροκίνητες.

Οι διαγωνισμοί Formula Student δεν περιέχουν μόνο το αγωνιστικό σκέλος, αλλά και το "στατικό", κατά το οποίο κάθε ομάδα βαθμολογείται στο σχεδιασμό και στην κατασκευή του μονοθέσιου, το κόστος του, καθώς και στην ικανότητα να παρουσιάσει ένα ικανοποιητικό επιχειρηματικό πλάνο για την παραγωγή του οχήματος.

Κύριος στόχος της προσπάθειας της ομάδας του Πανεπιστημίου της Πάτρας, όπως δήλωσαν οι εκπρόσωποί της κατά την παρουσίαση των οχημάτων της στο ΕΙΕ, είναι η καινοτόμος έρευνα, αλλά κυρίως η μάθηση μέσα από την πράξη. Όπως είπαν, αναπτύσσοντας τα νέα οχήματα, μπορούν να γνωρίσουν σε βάθος το αντικείμενο της ενασχόλησης τους, να αποκτήσουν άμεση και έμπρακτη επαφή με ένα ευρύ φάσμα της επιστήμης και να δοκιμάσουν νέες ιδέες.

Η ομάδα είχε ξεκινήσει το 2001, πρωτοπορώντας τόσο σε ελληνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ασχολούμενη αρχικά με μονοθέσια οχήματα εφοδιασμένα με κινητήρες εσωτερικής καύσης. Στο τέλος του 2011, διαβλέποντας τις νέες διεθνείς τάσεις, η ομάδα έκανε στροφή στην ηλεκτροκίνηση.

Προέκυψε έτσι αρχικά το UoP4e, το πρώτο πλήρως ηλεκτρικό όχημα υψηλών επιδόσεων στην Ελλάδα, με το οποίο το 2014 η ομάδα κατάφερε να αποσπάσει την πρώτη θέση στο διαγωνισμό Formula Student στην Τσεχία. Η συνέχεια έγινε με το UoP5e, καθώς και με την εξελιγμένη εκδοχή του, το UoP5evo, με το οποίο η ομάδα κατέκτησε την πρώτη θέση μεταξύ των ηλεκτροκίνητων μονοθεσίων το καλοκαίρι του 2017 στο διαγωνισμό της Μ. Βρετανίας.

Τα μοντέλα 4 και 5evo παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση. Το πιο πρόσφατο, το 5evo, έχει βάρος 208 κιλών, επιτάχυνση 3,1 δευτερολέπτων (0-100 χιλιόμετρα/ώρα) και αναπτύσσει ταχύτητα έως 120 χιλιομέτρων την ώρα. Περίπου το 90% των μηχανικών και ηλεκτρονικών εξαρτημάτων (μεταξύ άλλων οι πολλοί αισθητήρες, οι μπαταρίες και τα συστήματα μετάδοσης) έχουν σχεδιασθεί και κατασκευασθεί από τους φοιτητές. Τα οχήματα διαθέτουν υπερσύγχρονα υλικά, όπως σύνθετα και κράματα αεροπορικού αλουμινίου, ενώ αρκετά μέρη έχουν παραχθεί από τρισδιάστατο εκτυπωτή.

Όπως τονίσθηκε, από τη δημιουργία της το 2001 μέχρι σήμερα, περισσότεροι από 200 φοιτητές έχουν συμμετάσχει στην ομάδα, αποκομίζοντας πολύτιμες γνώσεις και εμπειρίες στο σχεδιασμό και στην κατασκευή ηλεκτρικών οχημάτων υψηλής τεχνολογίας. Το γεγονός αυτό τους κατατάσσει μεταξύ των μηχανικών υψηλής εξειδίκευσης στο χώρο της διεθνούς αυτοκινητοβιομηχανίας.

Κομβικό ρόλο στην όλη προσπάθεια ως επιβλέπων έχει παίξει ο έως πρόσφατα διευθυντής του Εργαστηρίου Συστημάτων Παραγωγής και Αυτοματισμού, ο ομότιμος πλέον καθηγητής Γιώργος Χρυσολούρης, ένας από τους πιο καινοτόμους, εκσυγχρονιστές και οραματιστές ακαδημαϊκούς στη χώρα.

Όπως δήλωσε, ο συντονιστής της ομάδας Δρ Παναγιώτης Σταυρόπουλος, «το επίπεδο των Ελλήνων μηχανικών που ως φοιτητές έχουν περάσει από το Εργαστήριο Συστημάτων Παραγωγής και Αυτοματισμού που ιδρύθηκε από τον καθηγητή Γιώργο Χρυσολούρη, είναι ιδιαίτερα υψηλό και δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από αντίστοιχα τμήματα του εξωτερικού. Αυτό είναι φανερό τόσο από τις διακρίσεις της ομάδας UoP Racing, όσο και από το γεγονός πως οι φοιτητές μας προτιμούνται από εταιρίες-κολοσσούς τόσο στον χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας, όσο και σε άλλους βιομηχανικούς τομείς».

Καθόλου τυχαία, σύμφωνα με τον δεύτερο συντονιστή της ομάδας, τον 29χρονο διδακτορικό φοιτητή, Χάρη Μπίκα, ήδη απόφοιτοι της Σχολής Μηχανολόγων του Πανεπιστημίου Πατρών και πρώην μέλη της ομάδας UoP Racing Team εργάζονται ως μηχανικοί σε αυτοκινητοβιομηχανίες όπως η Ford, η Daimler, η Porsche και η Aston Martin.

Ο κ. Μπίκας τόνισε ότι ήδη η ομάδα έχει ολοκληρώσει το σχεδιασμό του επόμενης γενιάς ηλεκτροκίνητου οχήματος, του UoP 6, το οποίο βρίσκεται ήδη στη φάση κατασκευής του. Θα είναι έτοιμο έως το τέλος Μαΐου και θα δοκιμασθεί φέτος το καλοκαίρι για πρώτη φορά σε δύο αγώνες φοιτητικής «Φόρμουλα» στη Γερμανία και στην Ουγγαρία.

Εκτός από την Πάτρα, ανάπτυξη ηλεκτροκίνητων οχημάτων γίνεται και από φοιτητική ομάδα της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ και άλλες ομάδες σε άλλα ελληνικά πανεπιστήμια ασχολούνται με την ανάπτυξη οχημάτων.

Είναι, άλλωστε, ενδεικτική η πρόσφατη ίδρυση της εταιρείας Tesla Greece, με έδρα το Τεχνολογικό Πάρκο του «Δημόκριτου», ακριβώς επειδή μηχανικοί της εταιρείας στις ΗΠΑ είναι Έλληνες που έχουν σπουδάσει στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ, όπου, μεταξύ άλλων, έχει αναπτυχθεί το όχημα «Πυρφόρος», επίσης με διεθνείς διακρίσεις.

Ο κ. Σταυρόπουλος εξέφρασε τη χαρά του για την είσοδο της Tesla στη χώρα μας και δήλωσε ότι η ομάδα UoP του Πανεπιστημίου Πατρών ενδιαφέρεται για συνεργασία με την Tesla Greece.

https://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=25425

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500206869

30720600_uop2_limghandler.jpg.fc2d70680ee871a790bab513972762d2.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η Ελληνίδα που βραβεύτηκε ως καλύτερη δασκάλα του κόσμου: Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κέρδισα. :cheesy:

«Ήμουν συγκλονισμένη, στην αρχή δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κέρδισα», δήλωσε η Ελληνίδα εκπαιδευτικός Αντρια Ζαφειράκου η οποία ανακηρύχθηκε η καλύτερη Δασκάλα του κόσμου

Τα συγχαρητήριά του εξέφρασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στη δασκάλα Αντρια Ζαφειράκου για την παγκόσμιας εμβέλειας διάκρισή της, η οποία τιμά τον Ελληνισμό.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος μίλησε τηλεφωνικώς με την Αντρια Ζαφειράκου και την συνεχάρη για την τιμητική της διάκριση σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η Αντρια Ζαφειράκου κέρδισε το Παγκόσμιο Βραβείο Δασκάλου, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο ενός εκατομμυρίου δολαρίων.

Η Ελληνίδα δασκάλα, η οποία διδάσκει καλλιτεχνικά σε ένα σχολείο που βρίσκεται σε μια ταραγμένη περιοχή του Λονδίνου, ήταν μια από τους δέκα φιναλίστ του διαγωνισμού, στον οποίο οι υποψήφιοι σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν πάνω από 30.000.

Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα www.ellines.com, η νικήτρια του βραβείου δήλωσε: «Ήμουν συγκλονισμένη, στην αρχή δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κέρδισα» και σημείωσε στην ομιλία της ότι οι καθηγητές στο Ηνωμένο Βασίλειο δουλεύουν πολύ σκληρά. «Αυτό το βραβείο ανήκει σε όλους μας», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Μεταξύ των πρώτων που την συνεχάρησαν ήταν η πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής της Φόρμουλα 1 Λούις Χάμιλτον της απένειμε το βραβείο μαζί με τον εμίρη του Ντουμπάι, όπου έγινε και η βράβευση.

Η Αντρια Ζαφειράκου εργάζεται στο κοινοτικό σχολείο Άλπερτον, στο Μπρεντ στο Βόρειο Λονδίνο, σε μια φτωχή γειτονιά όπου ζουν πολλοί μετανάστες.

Εκατόν τριάντα διαφορετικές εθνικότητες ζουν στο Μπρεντ και η Ζαφειράκου αποφάσισε να μάθει ορισμένες βασικές εκφράσεις στις 35 γλώσσες που ομιλούνται στο σχολείο της, για να μπορεί να επικοινωνεί με τους μαθητές της και τους γονείς τους. Ανάμεσα στις γλώσσες στις οποίες μπορεί να συνεννοηθεί είναι η Χίντι, η Γκουτζαράτι και η Ταμίλ.

Εάν το θεωρεί απαραίτητο, επισκέπτεται επίσης γονείς των μαθητών της στο σπίτι, εξασφαλίζοντας έτσι την καλύτερη ενσωμάτωση και την καλύτερη απόδοση των παιδιών στο σχολείο.

Επιπλέον, έκανε αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών προκειμένου αυτό να προσαρμοστεί στην καθημερινή ζωή των μαθητών.

Το βραβείο του ενός εκατομμυρίου δολαρίων θα της καταβληθεί σε μια περίοδο δέκα ετών, υπό την προϋπόθεση ότι θα συνεχίζει να διδάσκει για τουλάχιστον πέντε χρόνια.

Όταν την ρώτησαν τι θα κάνει τα χρήματα, απάντησε: «Θα ήταν σπουδαίο, εάν μπορούσα να βοηθήσω, ώστε η τέχνη να παίζει μεγαλύτερο ρόλο στην κοινότητά μας.»

http://www.kathimerini.gr/954624/article/epikairothta/ellada/h-ellhnida-poy-vraveythke-ws-kalyterh-daskala-toy-kosmoy-den-mporoysa-na-pisteyw-oti-kerdisa

1--169-thumb-large.jpg.6c3036598a8821c37bb9440f3d40442d.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ελληνίδα ανακάλυψε γονίδια που συνδέονται με την οστεοαρθρίτιδα. :cheesy:

Νέα άγνωστα έως τώρα γονίδια που συνδέονται με την οστεοαρθρίτιδα, ανακάλυψε μια διεθνής επιστημονική ομάδα με επικεφαλής μία Ελληνίδα και με τη συμμετοχή τριών ακόμη ελλήνων ερευνητών της διασποράς.

Η μελέτη, η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα πάνω στο γενετικό υπόβαθρο της οστεοαρθρίτιδας, μιας βασικής αιτίας των κινητικών προβλημάτων παγκοσμίως, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για νέες πιο στοχευμένες και άρα πιο αποτελεσματικές θεραπείες. Η πάθηση είναι κληρονομική σε ποσοστό περίπου 50%, ενώ μέχρι σήμερα είχαν ανακαλυφθεί 21 γενετικοί παράγοντες κινδύνου, στους οποίους τώρα έρχονται να προστεθούν άλλοι εννέα.

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια εκφυλιστική πάθηση που καταστρέφει τις αρθρώσεις, εμποδίζει τις ελεύθερες κινήσεις του ασθενούς και μπορεί να γίνει επώδυνη. Είναι η πιο συχνή μυοσκελετική πάθηση (πάσχουν περίπου το 40% των ατόμων άνω των 70 ετών) και η κυριότερη μορφή αρθρίτιδας, για την οποία μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί θεραπεία. Τα φάρμακα ανακουφίζουν από τους πόνους, ενώ μια επιλογή είναι η χειρουργική επέμβαση για αντικατάσταση των αρθρώσεων, μια διαδικασία με ανάμικτα αποτελέσματα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ελευθερία Ζεγκίνη του βρετανικού Iνστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust Sanger, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γενετικής "Nature Genetics", ανέλυσαν γενετικά στοιχεία για 30.727 ανθρώπους με οστεοαρθρίτιδα και -για λόγους σύγκρισης- για σχεδόν 300.000 άτομα χωρίς τέτοιο πρόβλημα.

Με τον τρόπο αυτό, ανακαλύφθηκαν εννέα νέα εμπλεκόμενα στην πάθηση γονίδια, γεγονός που συνιστά μεγάλη πρόοδο. Από τα εννέα γονίδια, ιδίως τα πέντε εμφανίζουν μεγάλες διαφορές μεταξύ ασθενών και υγιών, πράγμα που τα καθιστά στόχους προτεραιότητας για μελλοντική έρευνα.

Πλην της Ελευθερίας Ζεγκίνη, στην έρευνα συμμετείχαν η Ελένη Ζεγκίνη (πρώτη συγγραφέας της μελέτης, από το Πανεπιστήμιο Σέφιλντ και το Δρομοκαΐτιο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αθηνών), ο Κωνσταντίνος Χατζηκωτούλας (Wellcome Trust Sanger) και η Ιωάννα Ταχματζίδου (επίσης από το Ινστιτούτο Wellcome Trust Sanger).

Όπως δήλωσε η δρ Ελένη Ζεγκίνη, «τα ευρήματά μας αποτελούν ένα σημαντικό βήμα για την κατανόηση των γενετικών αιτιών της οστεοαρθρίτιδας και μας φέρνουν πιο κοντά στο να ανακαλύψουμε τους μηχανισμούς πίσω από τη νόσο. Μόλις τους μάθουμε, ανοίγει ο δρόμος για να αναπτύξουμε νέες θεραπείες».

Οι ερευνητές διερεύνησαν επίσης τις γενετικές σχέσεις ανάμεσα στην οστεοαρθρίτιδα και άλλες διαταραχές (παχυσαρκία, διαβήτη τύπου 2, αυξημένα λιπίδια αίματος κ.α.). Όπως δήλωσε ο δρ Κ.Χατζηκωτούλας, επιβεβαιώθηκε ότι η παχυσαρκία μπορεί να προκαλέσει οστεροαρθρίτιδα, αλλά όχι ο διαβήτης ή τα επίπεδα των λιπιδίων (τριγλυκερίδια).

http://www.kathimerini.gr/954911/article/ygeia/ygeia-epikairothta/ellhnida-anakalyye-gonidia-poy-syndeontai-me-thn-osteoar8ritida

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Eλληνας ογκολόγος «αναβάθμισε» το τεστ Παπ για την έγκαιρη διάγνωση καρκίνου των ωοθηκών και του ενδομητρίου. :cheesy:

Ένας Έλληνας γιατρός της διασποράς, ο Γιώργος Παπανικολάου, δημιούργησε το διάσημο πια τεστ που φέρει το όνομά του και ένας άλλος Ελληνας γιατρός της διασποράς, ο καθηγητής ογκολογίας και παθολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς Νικόλας Παπαδόπουλος, έρχεται σήμερα να «αναβαθμίσει» το τεστ Παπ, μαζί με συναδέλφους του στις ΗΠΑ, έτσι ώστε να επιτυγχάνει σε πρώιμο στάδιο τη γενετική ανίχνευση των καρκίνων των ωοθηκών και του ενδομητρίου στις γυναίκες.

Εδώ και χρόνια το τεστ Παπ έχει βοηθήσει σημαντικά σε όλο τον κόσμο να μειωθούν τα περιστατικά καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.

Τώρα φαίνεται πως, στην αναβαθμισμένη του μορφή, με την ονομασία PapSEEK, το νέο τεστ μπορεί να αποτελέσει μελλοντικά μια ασφαλή και ελάχιστα επεμβατική τεχνική για την πιο έγκαιρη διάγνωση δύο άλλων συχνών μορφών καρκίνου, του ενδομητρίου και των ωοθηκών.

Πρόκειται για διαδεδομένους γυναικολογικούς καρκίνους, που συχνά είναι δύσκολο να θεραπευθούν, επειδή μπορεί να εξαπλωθούν σε άλλα σημεία του σώματος, προτού εκδηλωθούν τα πρώτα συμπτώματα.

Τα υπάρχοντα τεστ είναι επεμβατικά και παρέχουν πολλά ψευδώς θετικά αποτελέσματα, δηλαδή «βρίσκουν» καρκίνους που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Το νέο τεστ αφήνει υποσχέσεις ότι θα μπορεί να τους «πιάνει» σε ένα πιο πρώιμο και άρα θεραπεύσιμο στάδιο, πιθανώς ήδη από το προκαρκινικό στάδιο.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Νικόλα Παπαδόπουλο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «Science Translational Medicine», εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός ότι τα καρκινικά κύτταρα από τους δύο αυτούς καρκίνους συχνά μεταφέρονται στο κολπικό κανάλι, όπου είναι δυνατό να συλλεχθούν από το τεστ Παπ.

Στη συνέχεια, το τεστ PapSEEK αναλύει το DNA των δειγμάτων που έχουν συλλεχθεί από το αρχικό τεστ Παπ και μπορεί να ανιχνεύσει τις πιο κοινές γενετικές μεταλλάξεις (συνολικά 18 γονίδια), που έχουν βρεθεί ότι σχετίζονται με τους δύο γυναικολογικούς καρκίνους.

Οι επιστήμονες δοκίμασαν την αποτελεσματικότητα του νέου τεστ σε δείγματα Παπ από 382 ασθενείς με καρκίνο του ενδομητρίου, 245 με καρκίνο των ωοθηκών και 714 υγιείς.

Το PapSEEK ανίχνευσε το 81% των καρκίνων του ενδομητρίου και το 33% των καρκίνων των ωοθηκών.

Τα ποσοστά αυξήθηκαν σε 93% και 45% αντίστοιχα, όταν τα δείγματα του τεστ Παπ συλλέχθηκαν με ένα διαφορετικό εργαλείο (Tao), που επιτρέπει να γίνεται λήψη ιστού πιο κοντά στην περιοχή των όγκων.

Στη συνέχεια, η μέθοδος βελτιώθηκε περαιτέρω και το ποσοστό διάγνωσης των καρκίνων των ωοθηκών αυξήθηκε στο 63%, όταν το PapSEEK συνδυάσθηκε με την ανίχνευση του DNA του όγκου στο αίμα της ασθενούς.

Ήδη, οι ερευνητές έχουν ξεκινήσει να κάνουν μια μεγαλύτερη κλινική δοκιμή. Ελπίζουν ότι σε δύο έως τρία χρόνια το νέο τεστ θα μπορεί να αξιοποιηθεί κλινικά, αν και δεν αποκλείουν να χρειασθεί ακόμη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Στις αρχές του έτους, ο Νικόλας Παπαδόπουλος είχε δημιουργήσει διεθνή θόρυβο, όταν ως επικεφαλής μιας αμερικανικής επιστημονικής ομάδας είχε ανακοινώσει στο περιοδικό "Science" ένα σημαντικό βήμα για την ανάπτυξη ενός καθολικού τεστ αίματος που θα μπορεί να διαγνώσει ταυτόχρονα οκτώ διαφορετικά είδη καρκίνου.

Πρόκειται για το μη επεμβατικό τεστ υγρής βιοψίας με την ονομασία CancerSEEK, το οποίο αναλύει το DNA που κυκλοφορεί στο αίμα και ελέγχει την παρουσία μεταλλάξεων σε 16 γονίδια και οκτώ πρωτεΐνες, που συνδέονται με τον καρκίνο. Το τεστ δεν είναι ακόμη έτοιμο για κλινική χρήση και ήδη δοκιμάζεται σε περισσότερους ασθενείς.

Ο δρ. Νικόλας Παπαδόπουλος αποφοίτησε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1985), το 1992 πήρε το διδακτορικό του από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Χιούστον και ολοκλήρωσε την ιατρική εκπαίδευση του στο πεδίο της ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς της Βαλτιμόρης.

http://www.kathimerini.gr/955118/article/ygeia/ygeia-epikairothta/o-ellhnas-ogkologos-poy-anava8mise-to-test-pap-gia-thn-egkairh-diagnwsh-karkinoy-twn-wo8hkwn-kai-toy-endomhtrioy

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Επίτιμος διδάκτορας του Ιονίου Πανεπιστημίου ο Ιωσήφ Σηφάκης.:cheesy:

Σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Πληροφορικής της Σχολής Επιστήμης της Πληροφορίας και Πληροφορικής του Ιονίου Πανεπιστημίου πρόκειται να αναγορευτεί την Τετάρτη 18 Απριλίου ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους της Επιστήμης της Πληροφορικής, ο παγκοσμίου κύρους έλληνας καθηγητής του Πανεπιστημίου της Γκρενόμπλ Ιωσήφ Σηφάκης.

Τον ανώτατο ακαδημαϊκό τίτλο για το σύνολο του επιστημονικού του έργου και ειδικότερα για την προσφορά του στην Επιστήμη της Πληροφορικής θα απονείμει στον Καθ. Σηφάκη ο Πρύτανης του Ιονίου Πανεπιστημίου Καθ. Βασίλειος Χρυσικόπουλος, ενώ την προσωπικότητα του τιμώμενου και τον έπαινο θα παρουσιάσει ο Καθηγητής του Τμήματος Πληροφορικής και Διευθυντής του Εργαστηρίου Βιοπληροφορικής & Ανθρώπινης Ηλεκτροφυσιολογίας (BiHELab) Παναγιώτης Βλάμος.

Ο καθηγητής Σηφάκης κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα δώσει διάλεξη με τίτλο: ”Κατανοώντας και αλλάζοντας τον κόσμο”.

Η τελετή αναγόρευσης του μοναδικού έλληνα βραβευμένου με το βραβείο Turing, που αποτελεί το αντίστοιχο του βραβείου Νόμπελ στην Πληροφορική, θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Τελετών της Ιονίου Ακαδημίας στην Κέρκυρα στις 20:00 μ.μ.

Η Ιόνιος Ακαδημία υπήρξε το πρώτο νεώτερο ελληνικό πανεπιστήμιο που κόσμησε την Κέρκυρα επί 40 χρόνια (1824-1864), δηλαδή μέχρι την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα. Το σύγχρονο Ιόνιο Πανεπιστήμιο αποτελεί τη συνέχεια αυτού του πρώτου ελληνικού πανεπιστημίου.

Ποιος είναι ο Ιωσήφ Σηφάκης

Ο καθηγητής Ιωσήφ Σηφάκης είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και Διδάκτωρ Πληροφορικής του Πανεπιστήμιου της Grenoble. Έχει διατελέσει καθηγητής στο Πολυτεχνείο της Λωζάνης (EPFL) και είναι ο ιδρυτής του εργαστηρίου Verimag στην Grenoble, που είναι διεθνώς αναγνωρισμένο στον τομέα της σχεδίασης κρίσιμων συστημάτων.

Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 ανέπτυξε σε συνεργασία με την βιομηχανία και ιδιαίτερα την Airbus, την τεχνολογία fly-by-wire που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε επιβατικά αεροπλάνα (Airbus320) για τον αυτόματο έλεγχο πτήσεων.

Ο Έλληνας ερευνητής είναι διεθνώς αναγνωρισμένος για τις πρωτοποριακές εργασίες του στον τομέα της σχεδίασης και επαλήθευσης συστημάτων και θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές του Model-Checking που είναι η κύρια βιομηχανική μέθοδος επαλήθευσης πληροφορικών συστημάτων σήμερα χρησιμοποιούμενη από εταιρείες όπως Intel, Microsoft και Google.

Για την συμβολή του στην θεωρία και την εφαρμογή μεθόδων επαλήθευσης, το 2007 τού απονεμήθηκε το βραβείο Turing. Σήμερα, τα ενδιαφέροντα του επικεντρώνονται στην μελέτη μεθόδων κατασκευής ενσωματωμένων συστημάτων υψηλής ασφάλειας και πιστότητας.

Ο διαπρεπής επιστήμονας είναι μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστήμων, της Γαλλικής Ακαδημίας Τεχνολογιών, της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας, της American Academy of Arts and Sciences και της National Academy of Engineering. Το 2009 το γαλλικό κράτος του απένειμε τον τίτλο του Μεγάλου Αξιωματούχου Εθνικής Αξίας (Grand Officier de l’Ordre du Mérite) και το 2011 του διοικητού της Λεγεώνας της Τιμής (Commandant de la Légion d’Honneur).

To 2009, του απονεμήθηκε το Βραβείο του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και την Δημοκρατία και το 2013 το μετάλλιο της τάξης του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος. Είχε προηγηθεί το Leonardo Da Vinci Medal το 2012.

Ο καθηγητής έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Πανεπιστημίου Πατρών, του Διεθνούς Πανεπιστήμιου και της Ecole Polytechnique Fédérale de Lausanne. Έχει επίσης διατελέσει Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας τη διετία 2014-2016.

Ο Ιωσήφ Σηφάκης έχει συγγράψει δύο συλλογές κειμένων έμμετρων και πεζών (εκδόσεις Αρμός).

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500209482

30805699_Sifakis2018_limghandler.jpg.4ae901cd99d28fdc375041c005ec9f6a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Έλληνας ανακάλυψε νέα συνθετικά αντιβιοτικά κατά του MRSA. :cheesy:

Μια νέα κατηγορία συνθετικών αντιβιοτικών που είναι ικανά να καταστρέψουν τον ανθεκτικό στα αντιβιοτικά χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο (MRSA), ανακάλυψε ο καθηγητή Ιατρικής, Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας, Ελευθέριος Μυλωνάκης του Πανεπιστημίου Μπράουν του Ρόουντ Αϊλαντ.

Σύμφωνα με άρθρο του Nature, ο Δρ Μυλωνάκης, επικεφαλής ομάδας ειδικών, βρήκε δύο νέες συνθετικές ουσίες που, όπως έδειξαν τα πειράματα σε σκώληκες και ποντίκια, μπορούν να σκοτώσουν τα κύτταρα του MRSA.

Ο MRSA είναι ένα δυνητικά θανατηφόρο μικρόβιο που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί, επειδή πολλά στελέχη του έχουν πια αναπτύξει ανθεκτικότητα στα υπάρχοντα αντιβιοτικά.

Η ανακάλυψη δίνει ελπίδες ότι στο μέλλον οι επιστήμονες θα έχουν στα χέρια τους νέα απολύτως αναγκαία όπλα στον πόλεμο εναντίον αυτών των υπερανθεκτικών μικροβίων.

Οι δύο ουσίες (CD437 και CD1530), οι οποίες ανήκουν στα ρετινοειδή, μικρά μόρια που είναι παράγωγα της βιταμίνης Α, είναι ικανές να εξαλείψουν ακόμη και τα παθογόνα κύτταρα που «κρύβονται», επειδή έχουν εισέλθει σε μια μια μεταβολικά αδρανή ή υπνώττουσα κατάσταση.

Τα κύτταρα αυτά (persister cells) αναπτύσσονται ελάχιστα ή καθόλου και δεν τα «πιάνουν» τα υφιστάμενα αντιβιοτικά. Αυτό έχει ως συνέπεια την επανεμφάνιση των λοιμώξεων μετά από κάποιο διάστημα, π.χ. στην περίπτωση ενδοκαρδίτιδας λόγω λοίμωξης από εμφυτευμένη ιατρική συσκευή ή στις συχνές πνευμονικές λοιμώξεις λόγω κυστικής ίνωσης. Η κατάσταση είναι πιο επικίνδυνη, όταν η υποτροπιάζουσα λοίμωξη οφείλεται στον MRSA.

Οι δύο νέες ουσίες -οι οποίες ανακαλύφθηκαν ανάμεσα σε περίπου 82.000 μόρια που δοκιμάστηκαν- είναι οι πρώτες που έχουν άμεσο και ουσιαστικό αποτέλεσμα ενάντια σε αυτά τα κρυφά και επίμονα κύτταρα του MRSA. Μία από τις δύο ουσίες μάλιστα κατάφερε να θεραπεύσει και μια χρόνια λοίμωξη από MRSA στα πειραματόζωα. Επίσης, πλην του MRSA, τα νέα αντιβιοτικά έχουν αποτέλεσμα ενάντια σε ένα βακτήριο (εντερόκοκκο) που προκαλεί ενδοκαρδίτιδα.

Επιπλέον, σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, οι ουσίες έχουν χαμηλά επίπεδα τοξικότητας για το ήπαρ και τους νεφρούς, ενώ, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι μάλλον απίθανο οι παθογόνοι μικροοργανισμοί να αναπτύξουν ανθεκτικότητα και στις δύο νέες ουσίες.

Οι ερευνητές εξέφρασαν την αισιοδοξία τους ότι η μελέτη τους θα βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων αποτελεσματικών και κλινικά χρήσιμων αντιβιοτικών φαρμάκων. Θα ακολουθήσουν περαιτέρω μελέτες για να εξασφαλισθεί η ασφάλεια των ουσιών, ώστε να αρχίσουν σε λίγα χρόνια οι κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.

Δυστυχώς, πάντως, οι νέες ουσίες δεν φαίνεται να δρουν αποτελεσματικά ενάντια στα Gramm-αρνητικά βακτήρια (Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Neisseria gonorrhoeae, Klebsiella pneumoniae and Yersinia pestis κ.α.).

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=955912

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Διάκριση για δύο Έλληνες επιστήμονες στις ΗΠΑ για το έργο τους. :cheesy:

Δύο διακεκριμένοι Έλληνες επιστήμονες της διασποράς, ο καθηγητής της Επιστήμης των Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης Μιχάλης Γιαννακάκης και η καθηγήτρια Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Νορθγουέστερν του Ιλινόις Βίκυ Καλογερά εξελέγησαν νέα μέλη της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, σε αναγνώριση του σημαντικού επιστημονικού έργου τους.

Η αμερικανική Ακαδημία εξέλεξε, επίσης, άλλους δύο Έλληνες ως ξένους εταίρους της. Πρόκειται για τον Παναγιώτη Καρκάνα, διευθυντή του Εργαστηρίου Αρχαιολογικών Επιστημών της Αμερικανικής Σχολής Κλασσικών Σπουδών στην Αθήνα, και τον Αναστάσιο Ξεπαπαδέα, καθηγητή της οικονομικής θεωρίας και πολιτικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ ιδρύθηκε από τον Αβραάμ Λίνκολν το 1863 και, μαζί με την Εθνική Ακαδημία Μηχανικής και την Εθνική Ακαδημία Ιατρικής, συμβουλεύει την αμερικανική κυβέρνηση και άλλους οργανισμούς των ΗΠΑ πάνω σε επιστημονικά, τεχνολογικά και ιατρικά θέματα.

Ο Μ. Γιαννακάκης είναι απόφοιτος της Βαρβακείου Σχολής Αθηνών, της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ (1975) και του Πανεπιστημίου Πρίνστον από όπου πήρε το διδακτορικό του (1979). Εργάσθηκε στα εργαστήρια ερευνών Bell Labs μεταξύ 1978 - 2001, υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ (2002 - 03) και από το 2004 διδάσκει στο Τμήμα Επιστήμης των Υπολογιστών του Κολούμπια.

Η έρευνά του εστιάζεται στη σχεδίαση και ανάλυση αλγορίθμων, στη θεωρία της πολυπλοκότητας, στη θεωρία των παιγνίων, στις βάσεις δεδομένων κ.α. Είναι επίσης μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Μηχανικής των ΗΠΑ από το 2011 και της Academia Europaea από το 2013, καθώς και κάτοχος του Βραβείου Knuth (2005).

Η Β.Καλογερά είναι απόφοιτος του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1992) και του Πανεπιστημίου του Ιλινόις από όπου πήρε το διδακτορικό της στην αστρονομία (1997). Έπειτα από μεταδιδακτορική έρευνα στο Κέντρο Αστροφυσικής Χάρβαρντ - Σμιθσόνιαν, διδάσκει από το 2001 στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Northwestern.

Είναι η επικεφαλής αστροφυσικός στην επιστημονική κοινοπραξία LIGO που ανακάλυψε τα βαρυτικά κύματα, στα οποία και συνεχίζει να εστιάζει την έρευνά της, σε συνδυασμό με το σχηματισμό ζευγών μαύρων οπών στο διάστημα.

Δήλωση της Β. Καλογερά στο ΑΠΕ - ΜΠΕ

Η Β.Καλογερά δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων σχετικά με τη βράβευσή της: «Νιώθω βαθιά τιμή, καθώς αυτή είναι μια διάκριση πέρα από κάθε προσδοκία. Χρειάστηκα πραγματικά κάποιο χρόνο για να συνειδητοποιήσω την πραγματικότητα. Δέχθηκα το πρώτο τηλεφώνημα για την εκλογή μου στην Ακαδημία, ενώ ήμουν στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον για συσκέψεις με συναδέλφους, περίπου μια ώρα προτού δώσω μια ομιλία.

Ήταν μια μέρα...πανικού. Τόσα χρόνια δουλειάς με τους φοιτητές μου και τους μεταδιδακτορικούς μου συνεργάτες οδήγησαν σε αυτό, που αποτελεί μια αναγνώριση για τη συλλογική μας δουλειά».

Σχετικά με τους μελλοντικούς στόχους της έρευνάς της, η κα Καλογερά ανέφερε: «Βρισκόμαστε στην αυγή της αστρονομίας βαρυτικών κυμάτων, μόλις στο ξεκίνημα...Η εξερεύνηση του σύμπαντος μέσα από αυτό το νέο παράθυρο θα αλλάξει τον τρόπο που κατανοούμε πώς πεθαίνουν τα άστρα, πώς γεννιούνται οι μαύρες τρύπες και τα άστρα νετρονίων σε ζεύγη και πώς τελειώνουν τις ζωές τους σε σπιράλ θανάτου.

Αυτός είναι ο πρωταρχικός στόχος της έρευνας για τα επόμενα χρόνια, καθώς ανακαλύπτουμε ολοένα περισσότερες από τις συγκρούσεις αυτών των συμπαγών αντικειμένων».

Πρόσθεσε ότι «παράλληλα, την επόμενη δεκαετία η αστρονομία θα γνωρίσει την επανάσταση των μεγάλων δεδομένων μέσω μιας μεγάλης κλίμακας παρατηρήσεων του ουρανού, παράγοντας την πιο μεγάλη και πλήρη "ταινία" του σύμπαντος και ανακαλύπτοντας έτσι το δυναμικό σύμπαν, αστρονομικές πηγές, οι οποίες αλλάζουν σε φωτεινότητα μέσα στο χρόνο, άστρα που συγχωνεύονται ή εκρήγνυνται.

Αυτό το πεδίο της διαχρονικής αστρονομίας υπόσχεται απρόσμενες ανακαλύψεις. Τα επόμενα χρόνια θα επιδιώξω να κάνω θεωρητικές μελέτες που θα προβλέπουν τι μπορεί να ανακαλύψουν αυτές οι αστρονομικές παρατηρήσεις, έτσι ώστε όταν υπάρξουν οι παρατηρήσεις, να είμαστε σε θέση να τις ερμηνεύσουμε και να κατανοήσουμε πώς ζουν και πεθαίνουν τα άστρα».

Οι άλλοι Έλληνες της Ακαδημίας των ΗΠΑ

Η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ περιλαμβάνει και άλλους Έλληνες της διασποράς, καθώς και Ελληνο - αμερικανούς στις τάξεις της. Είναι οι εξής (σε παρένθεση το έτος εκλογής τους στην Ακαδημία):

· Γιώργος Παπανικολάου (2000) - καθηγητής Μαθηματικών Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια

· Χρήστος Παπαδημητρίου (2009) - καθηγητής Επιστήμης των Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης

· Ανδρέας Ακριβός (1991) - ομότιμος καθηγητής μηχανικής (ρευστοδυναμικής) του City College της Νέας Υόρκης

· Κώστας Δαφέρμος (2016) - καθηγητής εφαρμοσμένων μαθηματικών του Πανεπιστημίου Μπράουν του Ρόουντ 'Αϊλαντ

· Τομ Μανιάτης (1985) - καθηγητής μοριακής και κυτταρικής βιολογίας του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης

· Δώρα Αγγελάκη (2014) - καθηγήτρια του Τμήματος Νευροεπιστήμης του Κολλεγίου Ιατρικής Baylor του Χιούστον του Τέξας

· Νίκος Λογοθέτης (2009) - διευθυντής του γερμανικού Ινστιτούτου Βιολογικής Κυβερνητικής Μαξ Πλανκ στο Τίμπινγκεν.

· Τζον Τζοανόπουλος (2009) - καθηγητής φυσικής του Πανεπιστημίου ΜΙΤ

· Πολ Αλιβιζάτος (2004) - καθηγητής χημείας, νανοεπιστήμης και νανοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια - Μπέρκλεϊ.

· Τζορτζ Γιανκόπουλος (2004) - επικεφαλής βιοϊατρικός επιστήμων της φαρμακευτικής εταιρείας Regeneron Pharmaceuticals.

· Πίνδαρος Ρόι Βάγγελος - πρόεδρος της εταιρείας Regeneron.

Μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας από το 1982 έως το θάνατό του το 2017 ήταν και ο Έλληνας βιολόγος Φώτης Καφάτος, ο πρώτος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ERC).

Παύλος Δρακόπουλος

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=972960

182FCC35083D9744482F026122C306B7.jpg.6ea21cde11f3a8b7c14b56e0fb14f631.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο Παναγιώτης Δελούκας εξελέγη μέλος της βρετανικής Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών. :cheesy:

Ένας διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας της διασποράς, ο καθηγητής καρδιαγγειακής γονιδιωματικής Παναγιώτης Δελούκας του Ινστιτούτου Ερευνών William Harvey και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου, εξελέγη εταίρος της Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών του Ηνωμένου Βασιλείου.

Ο Δρ Δελούκας είναι ανάμεσα στους 48 κορυφαίους επιστήμονες (οι 16 γυναίκες), οι περισσότεροι Βρετανοί, που επελέγησαν ως νέα μέλη της Ιατρικής Ακαδημίας ανάμεσα σε 410 υποψήφιους. Μετά την εκλογή τους, ο συνολικός αριθμός των μελών της Ακαδημίας φθάνει πλέον τα 1.262.

Η τελετή υποδοχής των νέων μελών θα γίνει στην Ακαδημία στις 27 Ιουνίου.

Ο κ. Δελούκας αποφοίτησε από το Τμήμα Χημείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1986, έκανε μεταπτυχιακά στην μικροβιολογία στο Πανεπιστήμιο 7 του Παρισιού και πήρε το διδακτορικό του από το ελβετικό Πανεπιστήμιο Biozentrum της Βασιλείας το 1991.

Έπειτα από διετή μεταδιδακτορική έρευνα στην ελβετική φαρμακευτική εταιρεία Hoffmann-La Roche, εργάσθηκε από το 1994 έως το 2013 ως βασικός ερευνητής στο βρετανικό Ινστιτούτο Γενετικής Wellcome Trust Sanger, με έμφαση στη γενετική προδιάθεση των καρδιαγγειακών παθήσεων. Από το 2013 διδάσκει και διεξάγει έρευνα στο Ινστιτούτο Ερευνών William Harvey και στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου, όπου από το 2017 είναι κοσμήτορας του Τομέα Επιστημών της Ζωής.

Μεταξύ άλλων, υπήρξε ενεργό μέλος της ερευνητικής κοινοπραξίας του Προγράμματος Ανθρωπίνου Γονιδιώματος, συντονίζοντας την «ανάγνωση» (αλληλούχιση) και ανάλυση των χρωμοσωμάτων 10 και 20. Όλα αυτά τα χρόνια, έχει πραγματοποιήσει σημαντικές ανακαλύψεις για το γενετικό υπόβαθρο διαφόρων παθήσεων, όπως της στεφανιαίας νόσου.

Έχει κάνει περισσότερες από 400 επιστημονικές δημοσιεύσεις και κάθε χρόνο μετά το 2012, σύμφωνα με τον οργανισμό Thomson Reuters, περιλαμβάνεται στο κορυφαίο 1% των επιστημόνων του τομέα μοριακής βιολογίας και γενετικής διεθνώς, με βάση τις ετεροαναφορές άλλων επιστημόνων στο έργο του.

Στην Ακαδημία Ιατρικών Επιστημών του Ηνωμένου Βασιλείου υπάρχει ήδη ελληνική παρουσία. Μέλη της είναι δύο Έλληνες, από το 2000 ο μοριακός νευροβιολόγος Δρ Βασίλης Πάχνης του Ινστιτούτου Φράνσις Κρικ (συνεργάτης επίσης του ΙΤΕ στην Κρήτη) και από το 2002 ο μοριακός ανοσολόγος Δρ Δημήτρης Κιούσης του Εργαστηρίου Μιλ Χιλ του Ινστιτούτου Φράνσις Κρικ.

Ακόμη, μέλη είναι οι ελληνο-κυπριακής καταγωγής καθηγητές Τόνι Κουζαρίδης, Χαράλαμπος Κυριάκου, Τζον Νεοπτόλεμος και Κρίστοφερ Τουμάζου, καθώς επίσης ο ελληνο-βρετανός νευροεπιστήμων Μενέλαος Πάγκαλος (αντιπρόεδρος της φαρμακευτικής εταιρείας Astra Zeneca).

http://www.in.gr/2018/05/10/health/health-news/o-panagiotis-deloukas-ekselegi-melos-tis-vretanikis-akadimias-iatrikon-epistimon/

Panos-Deloukas.jpg.6257711c56464dc50eed5b2c788dddf7.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Διεθνής καταξίωση για τον Ελληνα επιστήμονα Βασίλη Πάχνη. :cheesy:

Ένας ακόμη Έλληνας επιστήμονας της διασποράς γνώρισε διεθνή καταξίωση για το έργο του, καθώς εξελέγη μέλος της Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών της Βρετανίας.

Ο Βασίλης Πάχνης - ένας από τους 50 διακεκριμένους επιστήμονες που εξελέγησαν φέτος μέλη (εταίροι) της Royal Society - είναι επικεφαλής ερευνητικής ομάδας που μελετά την ανάπτυξη, οργάνωση και λειτουργία του νευρικού συστήματος στο βρετανικό Ινστιτούτο Φράνσις Κρικ. Στόχος της έρευνάς του είναι η καλύτερη κατανόηση των παθήσεων που σχετίζονται με το νευρικό σύστημα.

Γεννήθηκε στην Ελλάδα, αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1980 και πήρε το διδακτορικό του στη γενετική το 1986 από το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και το Αντικαρκινικό Κέντρο Fox Chase της Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Μετά από μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης έως το 1991, μετακινήθηκε στη Βρετανία και έκτοτε είναι επικεφαλής ερευνητικών ομάδων, αρχικά στο Εθνικό Ινστιτούτο Ιατρικής Έρευνας (ως διευθυντής του τομέα μοριακής νευροβιολογίας) και στη συνέχεια στο Ινστιτούτο Φράνσις Κρικ.

Ο Β. Πάχνης έχει επίσης υπάρξει διευθυντής του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας στην Κρήτη. Έχει συγγράψει πολλές ερευνητικές εργασίες και είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (ΕΜΠΟ).

Η Βασιλική Εταιρεία είναι ο αρχαιότερος επιστημονικός οργανισμός στον κόσμο, οι ρίζες της οποίας φθάνουν στο 1663, ενώ ανάμεσα στις τάξεις της υπήρξαν ο Ισαάκ Νεύτων, ο Κάρολος Δαρβίνος και ο Στίβεν Χόκινγκ. Το περιοδικό της «Philosophical Transactions», που άρχισε να εκδίδεται το 1665, είναι το αρχαιότερο συνεχώς εκδιδόμενο επιστημονικό περιοδικό στον κόσμο. Σήμερα αποτελεί την εθνική ακαδημία επιστημών της Βρετανίας, έχοντας περίπου 1.600 μέλη, μεταξύ των οποίων ο «πατέρας» του διαδικτύου Τιμ Μπέρνερς-Λι και ο βιολόγος Ρίτσαρντ Ντόκινς.

http://www.kathimerini.gr/964099/article/epikairothta/ellada/die8nhs-kata3iwsh-gia-ton-ellhna-episthmona-vasilh-paxnh

paxnis-thumb-large.jpg.2c9b7a8f52759e8dea79ab4a262cbfd8.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Βραβείο Αριστείας στην επίκουρη καθηγήτρια Αικατερίνη Χατζημελετίου. :cheesy:

Βραβείο Αριστείας Κλινικο-εργαστηριακού Έργου και Εφαρμογής Καινοτόμων Μεθόδων και Τεχνικών θα απονεμηθεί στην επίκουρη καθηγήτρια Εμβρυολογίας-Γενετικής στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή του Τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, Αικατερίνη Χατζημελετίου, για τη πρώτη παγκοσμίως κυτταροσκελετική ανάλυση ανθρώπινων εμβρύων, μετά από κατάψυξη, με τη μέθοδο της υαλοποίησης.

Η Τελετή Απονομής των Βραβείων Αριστείας της Κοσμητείας της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 18 Μαΐου και ώρα 19:30 μ.μ., στην Αίθουσα Τελετών της παλαιάς Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ.

Η τιμώμενη πραγματοποίησε εφαρμογή για πρώτη φορά παγκοσμίως, κυτταροσκελετικής ανάλυσης φρέσκων ανθρωπίνων εμβρύων σε όλα τα στάδια της προεμφυτευτικής ανάπτυξης και εφαρμογή για πρώτη φορά παγκοσμίως κυτταροσκελετικής ανάλυσης ανθρωπίνων εμβρύων μετά από κατάψυξη με τη μέθοδο της υαλοποίησης.

Η υαλοποίηση είναι μία ελκυστική μέθοδος κρυο-συντήρησης, η οποία χρησιμοποιώντας υψηλές συγκεντρώσεις κρυο-προστατευτικών μέσων, επιτρέπει την ταχεία μετατροπή ενός υγρού μέσου σε στερεό, χωρίς τη δημιουργία κρυστάλλων πάγου. Η έρευνα της τιμώμενης αποδεικνύει την ασφάλεια της νέας τεχνολογίας κατάψυξης και επιτρέπει να γεννιούνται υγιή παιδιά έχοντας «παγώσει τον χρόνο».

Η υαλοποίηση εφαρμόζεται:

σε πλεονάζοντα έμβρυα μετά την ολοκλήρωση ενός φρέσκου θεραπευτικού κύκλου εξωσωματικής γονιμοποίησης με εμβρυομεταφορά.

σε όλα τα έμβρυα όταν η γυναίκα παρουσιάσει σύνδρομο υπερδιέγερσης ωοθηκών και για τη δική της ασφάλεια αποφεύγεται η εμβρυομεταφορά στον φρέσκο κύκλο.

σε πλεονάζοντα έμβρυα που έχουν διαγνωστεί ως φυσιολογικά μετά από βιοψία και προεμφυτευτική γενετική διάγνωση στο στάδιο της αυλάκωσης (τρίτη ημέρα μετά τη γονιμοποίηση) και αφού έχει ολοκληρωθεί η εμβρυομεταφορά 1-2 φυσιολογικών εμβρύων στον φρέσκο κύκλο, ώστε να είναι διαθέσιμα στο ζευγάρι για μελλοντική εμβρυομεταφορά, εφόσον τα χρειαστεί.

σε όλα τα έμβρυα μετά από βιοψία και προεμφυτευτική γενετική διάγνωση στο στάδιο της βλαστοκύστης (πέμπτη ημέρα μετά τη γονιμοποίηση).

σε όλα τα έμβρυα όταν το ενδομήτριο δεν είναι δεκτικό.

Τα έμβρυα προς υαλοποίηση, αρχικά, εκτίθενται σε μία σειρά κρυοπροστατευτικών διαλυμάτων και μετά τοποθετούνται σε ειδικές παγιέτες/φορείς, που σφραγίζονται ερμητικά και βυθίζονται κατευθείαν σε υγρό άζωτο στους -196°C όπου και αποθηκεύονται σε ειδικά δοχεία φύλαξης. Στην έρευνα της τιμώμενης διερευνήθηκε η ασφάλεια της υαλοποίησης στο στάδιο της βλαστοκύστης στην ανάπτυξη και στον κυτταροσκελετό των ανθρώπινων εμβρύων πριν την εμφύτευση.

Για ερευνητικούς σκοπούς δωρήθηκαν 110 ανθρώπινες βλαστοκύστες εκ των οποίων οι 55 χρησιμοποιήθηκαν ως ομάδα ελέγχου (χωρίς να υποβληθούν σε κατάψυξη) και οι υπόλοιπες 55 κρυοσυντηρήθηκαν με τη μέθοδο της υαλοποίησης. Μετά την απόψυξη τα έμβρυα καλλιεργήθηκαν για 24 ώρες και αυτά που επιβίωσαν υποβλήθηκαν σε κυτταροσκελετική ανάλυση.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η υαλοποίηση δεν επηρεάζει την ανάπτυξη των εμβρύων όπως επιβεβαιώνεται από το υψηλό ποσοστό επιβίωσης (92%) και φυσιολογικών μιτωτικών ατράκτων (68.6%). Ωστόσο, οι υαλοποιημένες βλαστοκύστες παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα κυτταροσκελετικών ανωμαλιών σε σχέση με τις φρέσκες, κυρίως λόγω του μηχανικού στρες στο οποίο υπόκεινται τα κύτταρα τους κατά την αφυδάτωση, όταν βρίσκονται στα κρυοπροστατευτικά διαλύματα.

Οι ανθρώπινες βλαστοκύστες φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ανθεκτικές στις συνθήκες υαλοποίησης και ίσως ενεργοποιούν μηχανισμούς αυτοπροστασίας απομονώνοντας τα κύτταρα που έχουν ανώμαλες ατράκτους με αποπτωτικές διαδικασίες, αποφεύγοντας έτσι τη δημιουργία επιπρόσθετων μεταζυγωτικών χρωμοσωμικών ανωμαλίων.

http://www.in.gr/2018/05/15/tech/vraveio-aristeias-stin-epikouri-kathigitria-aikaterini-xatzimeletiou/

Chatzimeletiou2-1024x576.thumb.jpg.fffae19dbd969848e541ba8de6b27339.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης