Πρώτες Εντυπώσεις: Διοπτρικό Skywatcher 120/600 AZ3

Χθες πηγαίνοντας από την Σαρωνίδα προς το Σούνιο είδα όλον αυτόν καπνό να έρχεται από το μέρος του Κιθαιρώνα να κρέμεται πάνω από τον Σαρωνικό να περνά πάνω από την Ύδρα και να χάνεται προς το Μυρτώο. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ήταν από τα Ψαχνά Ευβοίας. Νόμιζα ότι υπάρχει κι άλλη πυρκαγιά. Διότι όποτε πιάνει φωτιά στην Εύβοια, ο καπνός περνά από τον Ευβοϊκό, επάνω από την Μακρόνησο και από εκεί αμολιέται στο Αιγαίο. Εκεί όμως βρήκα τον Μάκη και με διαβεβαίωσε ότι άλλη φωτιά δεν υπάρχει και είναι αυτή που καίει στην Εύβοια. Η αλήθεια είναι ότι ησύχασα διότι από το μέρος του φαινόταν να έρχεται ο καπνός, ήξερα ότι ήσασταν εσείς. Και μετά σκέφτηκα. Κοίτα ρε φίλε τι διάβολοι υπάρχουν για να σου χαλάσουν την αστροπαρατήρηση. Τα σύννεφα. Ο αέρας. Η δρόσος. (που το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, αν δεν έχει αέρα έχει δρόσο). Τα φώτα που εντελώς εξοργιστικά, ξεφυτρώνουν ξαφνικά κι αναπάντεχα από το πουθενά στο πουθενά, ενώ εσύ ήξερες ότι μέχρι χθες εδώ δεν υπήρχαν. Τα κουνούπια τους θερμούς μήνες. Η παγωνιά που από ένα σημείο και πέρα, όσο καλά κι είσαι ντυμένος δεν αντιμετωπίζεται καθότι παρατηρώντας είσαι ακίνητος. Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά τώρα στην λίστα προστέθηκαν και πυρκαγιές που καίνε πολλές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά.

Πάντως απ΄ότι είδα εσείς δεν πτοηθήκατε και περάσατε καλά.

Ήταν πράγματι εξαιρετικά, το δε σημείο απίστευτο Γιάννη. Η φωτιά μας τα χάλασε. Αν και τη νύχτα δε φαινόταν ο καπνός, έγινε το εξής κουφό, πρώτη φορά βλέπω κάτι τέτοιο: Ο Άρης από κόκκινος έγινε... άσπρος! Το να γίνεται κάτι από κόκκινο πιο κόκκινο σκούρο λόγω καπνού το καταλαβαίνω βέβαια και το έχω δει, το να γίνεται από κόκκινο άσπρο... πρώτη φορά, και δεν το αντιλαμβάνομαι. Και φυσικά λίγο λίγο, ο γαλαξίας και τα λοιπά θόλωναν. Άντε, κανόνισε αν είναι μέσα στην άλλη βδομάδα, ή από Σαββατοκύριακο, γιατί μέχρι και Παρασκευή έχω μία ρημάδα υποχρέωση, να βρεθούμε και μεις!

Πάντως περάσαμε τέλεια, με μπάνιο στην πανέμορφη Ψάθα, καφεδάκι με τον Κώστα, και εξόρμηση στ' άστρα!

Τα ξέρω αυτά τα μέρη καλά. Διότι πηγαίνοντας στον Κιθαιρώνα τα πρωινά πηγαίνουμε για μπάνιο και εκτός από τα Αιγόσθενα (Πόρτο Γερμενό) έχουμε πάει και στην Ψάθα και σε μία ακόμα βορειότερα που λέγεται Λιβαδόστρα. Πραγματικά δεν ξέρεις που να πρωτοπάς.

Εγώ διαρκώς κοίταζα προς το μέρος του καπνού και είδα ότι μετά τις 10 το βράδυ αυτός ελαττώθηκε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ελαττώθηκε και το στρώμα του ζεστού αέρα που ήταν από επάνω σας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα πάντα που βλέπατε να βράζουν. Όταν τα πράγματα είναι έτσι ποτέ δεν ξέρεις τι θα δεις μέσα από το προσοφθάλμιο. Μου έχει τύχει να δω τον Άρη με το μικρό Νευτώνειο και αυτός να φαίνεται άσπρος με πορτοκαλιές μακριές όσο και η διάμετρος του βελόνες. Ολόιδιος αχινός.

Όσο αφορά τώρα τις υποχρεώσεις τις εβδομάδας. Φαίνεται ότι κι εγώ από το Σάββατο και πέρα λασκάρω διότι: Τετάρτη είναι η γιορτή της Μαρίας. Παρασκευή έρχεται ο γιος μου από Αγγλία => από Σάββατο και πέρα λασκάρω. (Το Σάββατο είναι λήγω ύποπτο). Πάρε με τηλέφωνο.

Έγινε λοιπόν, θα σε πάρω Κυριακή Δευτέρα να το δούμε.

Το μέρος που πήγαμε ήταν ο Μύτικας, η χερσόνησος μεταξύ Ψάθας-Πόρτο Γερμενού, με αρκετό υψόμετρο. Εξαιρετικό σημείο, αρκετά προστατευμένο από την άλω της Αθήνας λόγω των βουνών που παρεμβάλλονται, ερημικό και ήσυχο, και με πολύ καλό ουρανό. Το πρότεινα δε στον Κώστα για να αποφύγουμε τα σύννεφα κουνουπιών που ρημάζουν τα πάντα από το σούρουπο στους βάλτους της Ψάθας, μας βγήκε δε σε πολύ καλό. Είναι και πολύ πιο κοντά από τον Κιθαιρώνα, που έτσι κι αλλιώς είναι πολύ επικίνδυνος τέτοιαν εποχή λόγω πυρκαγιών...