Τα Κβάζαρ ως κεριά αποστάσεων

Τα Κβάζαρ είναι αντικείμενα μεγάλης λαμπρότητας. Μια ομάδα αστρονόμων προσπαθεί να τα αξιοποιήσει για την μέτρηση αποστάσεων και την εκτίμηση της σκοτεινής ενέργειας. Ένα μεγάλο δείγμα από 1598 Κβάζαρ βοηθάει στο <καλιμπράρισμα>, δηλαδή στην ελάττωση του περιθωρίου σφάλματος στην εκτίμηση της απόλυτης λαμπρότητας, άρα και απόστασής τους.

Τα βασικά κεριά κοσμολογικών αποστάσεων είναι οι σουπερνόβα Ia, που έχουν σχετικά μικρό εύρος απόλυτης λαμπρότητας. Αυτή είναι πάντα κοντά στο -19,2. Το πλεονέκτημα των Κβάζαρ είναι ότι ανιχνεύονται σε μεγαλύτερο z, ως 5,1, που αναλογεί σε φως που ταξίδεψε 13,2 δις έτη μέχρι να φτάσει στα τηλεσκόπια μας. Για τόσο νεαρή ηλικία του σύμπαντος είχαμε μόνο την ερυθρολίσθηση ως εργαλείο απόστασης.

Τα πρώτα συμπεράσματα είναι ότι η σκοτεινή ενέργεια εκείνη την εποχή, 500 εκατομμύρια έτη από την δημιουργία του σύμπαντος, είχε μικρότερη ισχύ. Έτσι δεν μιλάμε πια για κοσμολογική σταθερά, αλλά για μια αναπτυσσόμενη ενέργεια συμπαντικής διαστολής. Από το 1998 γνωρίζουμε ότι η συμπαντική διαστολή είναι επιταχυνόμενη. Ακόμα και η αναλογία σκοτεινής και βαρυονικής ύλης/ σκοτεινής ενέργειας αλλάζει, σε 40% αντί 30%, από τις μετρήσεις που είχαμε ως σήμερα.

Να σημειώσουμε ότι τα παραπάνω αποτελέσματα αμφισβητούνται από άλλους αστρονόμους, που θεωρούν ότι υποτιμήθηκαν τα περιθώρια σφάλματος της απόλυτης λαμπρότητας των Κβάζαρ. Αλλά μια νέα ομάδα κεριών λαμπρότητας με τόσο μεγάλο εύρος απόστασης- ιστορικού του σύμπαντος είναι πολλά υποσχόμενη.