Πληροφορική-Τεχν.Νοημοσύνη-Kβαντικοi υπολ.-Νανοτεχνολογία.

Η γρηγορότερη πύλη 2 κβαντοδυφίων στην Άγρια Δύση.

Ομάδα Αυστραλών ερευνητών με επικεφαλής την καθηγήτρια Μισέλ Σίμονς, ανακοίνωσε ένα σημαντικό επίτευγμα στον χώρο των κβαντικών υπολογιστών.

H Σίμονς και η ομάδα της στο University of New South Wales ανακοίνωσαν σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Nature [A two-qubit gate between phosphorus donor electrons in silicon] ότι ήταν σε θέση να επιτύχουν την πρώτη πύλη (gate) με δύο qubits, μεταξύ qubits ατόμων σε πυρίτιο, πραγματοποιώντας μια λειτουργία σε 0.8 nanoseconds, ~200 φορές ταχύτερα απ’ ότι άλλες υπάρχουσες πύλες που βασίζονται σε δυο qubits.

Το qubit (κβαντοδυφίο) αποτελεί τη βασική μονάδα μνήμης των κβαντικών υπολογιστών. Στους γνωστούς κλασικούς υπολογιστές η βασική μονάδα πληροφορίας εγγραφής και επεξεργασίας της πληροφορίας στο δυαδικό σύστημα, με τα γνωστά ψηφία 0 και 1, χρησιμοποιείται ο όρος bit (binary digit). Το bit, στοιχειώδης μονάδα πληροφορίας, αποθηκεύεται σε κάποιο κλασικό φυσικό σύστημα που μπορεί να βρίσκεται σε δυο καταστάσεις όπως: οι δυο κατευθύνσεις μαγνήτισης, οι δυο θέσεις ενός διακόπτη, δυο τάσεις ηλεκτρικού ρεύματος κ.λπ. Στους κβαντικούς υπολογιστές η βασική μονάδα εγγραφής δεν είναι ένα κλασικό σύστημα αλλά κβαντικό. Για παράδειγμα ένα άτομο υδρογόνου στη θεμελιώδη κατάσταση, όπου το μηδέν αντιπροσωπεύεται από την ηλεκτρονιακή κατάσταση με σπιν πάνω και το ένα από την κατάσταση με σπιν κάτω. Συμβολίζουμε την κατάσταση με σπιν πάνω με |0> και την κατάσταση με σπιν κάτω με |1˃. Εφόσον το άτομο είναι ένα κβαντικό σύστημα, εκτός από τις δυο καταστάσεις |0> και |1>, θα είναι επίσης μια πραγματοποιήσιμη κατάσταση και κάθε γραμμικός συνδυασμός της μορφής |ψ> = α |0> + β |1>. όπου α2+ β2=1. Και εδώ βρίσκεται η πηγή της θεμελιώδους διαφοράς μεταξύ ενός κλασικού και ενός κβαντικού υπολογιστή. Ότι στους κβαντικούς υπολογιστές η βασική μονάδα μνήμης μπορεί να βρίσκεται όχι μόνο στις καταστάσεις 0 και 1 αλλά και σε κάθε δυνατή επαλληλία τους. Έτσι στην περίπτωση των κβαντικών υπολογιστών μιλάμε για qubit (quantum bit). Αυτό το χαρακτηριστικό των qubits επιτρέπει την επίλυση προβλημάτων με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από ό,τι στα bits, οπότε μιλάμε για πολύ μεγαλύτερη επεξεργαστική ισχύ σε σχέση με τους σημερινούς υπολογιστές.

Μία πύλη των δύο qubits λειτουργεί σαν μια λογική πύλη στους συμβατικούς υπολογιστές- και οι ερευνητές του UNSW ήταν σε θέση να επιτύχουν μεγαλύτερες ταχύτητες φέρνοντας τα δύο qubits ατόμων πιο κοντά από ποτέ άλλοτε- μόλις 13 νανόμετρα- και παρατηρώντας και μετρώντας τις καταστάσεις τους σε πραγματικό χρόνο. Ένα ειδικό μικροσκόπιο χρησιμοποιήθηκε για να εναποτεθούν σε πυρίτιο αφού είχε βρεθεί η βέλτιστη δυνατή απόσταση μεταξύ των δύο qubits.

Η σχετική έρευνα είναι σε εξέλιξη εδώ και περίπου δύο δεκαετίες, αφού ερευνητές στην Αυστραλία αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν κβαντικό υπολογιστή σε υλικό πυριτίου. Η Σίμονς είπε στον Guardian Australia πως η απόπειρα δημιουργίας κβαντικού υπολογιστή σε πυρίτιο ήταν μια «τολμηρή ενέργεια», μα έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς.

Η έρευνα δεν έχει προχωρήσει τόσο όσο οι αντίστοιχες της Google και της IBM, που έχουν φτιάξει επεξεργαστές των 72 και των 50 qubits. Ωστόσο η μείωση του error rate αποτελεί «κλειδί» για τον κλάδο, καθώς θεωρείται πως θα αποτελέσει το σημείο καμπής για να περάσουν οι κβαντικοί υπολογιστές σε πραγματικά άλλο επίπεδο σε σχέση με τους σημερινούς υπολογιστές.

https://physicsgg.me/2019/07/22/%ce%b7-%ce%b3%cf%81%ce%b7%ce%b3%ce%bf%cf%81%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b7-%cf%80%cf%8d%ce%bb%ce%b7-2-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%b4%cf%85%cf%86%ce%af%cf%89%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd/

Τεχνητή νοημοσύνη - «επιστήμονας» συνέβαλε σε σημαντική ανακάλυψη στη μάχη κατά της ελονοσίας.

Ένα κοινό συστατικό που συναντάται σε οδοντόκρεμες θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο κατά της ελονοσίας, και ειδικότερα εναντίον στελεχών του παρασίτου της ελονοσίας που είναι πλέον ανθεκτικά στα σημερινά φάρμακα: Στη σημαντική αυτή ανακάλυψη επιστημόνων του University of Cambridge συνέβαλε η Eve- μια τεχνητή νοημοσύνη- «ρομποτική επιστήμονας».

Όταν ένα κουνούπι μολυσμένο με παράσιτα ελονοσίας τσιμπήσει κάποιον, τα μεταφέρει στο αίμα του μέσω του σάλιου του. Τα παράσιτα αυτά φτάνουν στο συκώτι, όπου ωριμάζουν και αναπαράγονται. Μετά από λίγες ημέρες, φεύγουν από το συκώτι και «καταλαμβάνουν» ερυθρά αιμοσφαίρια, όπου συνεχίζουν να αναπαράγονται και εξαπλώνονται στο σώμα, προκαλώντας συμπτώματα και απειλώντας τη ζωή του ασθενούς.

Η ελονοσία σκοτώνει μισό εκατομμύριο ανθρώπους κάθε χρόνο, κυρίως στην Αφρική και τη νοτιοανατολική Ασία. Αν και υπάρχουν πολλά φάρμακα που χρησιμοποιούνται εναντίον της, τα παράσιτα γίνονται όλο και πιο ανθεκτικά.

Στο πλαίσιο μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports, ομάδα ερευνητών ανακάλυψε, χρησιμοποιώντας την Eve, πως το triclosan, ένα συστατικό που συναντάται σε πολλές οδοντόκρεμες, μπορεί να βοηθήσει σε αυτόν τον αγώνα.

UNIVERSITY OF CAMBRIDGE

Χρησιμοποιώντας την Eve, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως, στην πραγματικότητα, το triclosan επηρεάζει την ανάπτυξη παρασίτων παρεμποδίζοντας ένα εντελώς διαφορετικό ένζυμο, το DHFR.

Όταν χρησιμοποιείται στην οδοντόκρεμα, το triclosan αποτρέπει τη συγκέντρωση βακτηρίων πλάκας, εμποδίζοντας τη δράση ενός ενζύμου που είναι γνωστό ως ENR (enoyl reductase). Οι επιστήμονες γνώριζαν εδώ και καιρό πως το triclosan επίσης εμποδίζει την ανάπτυξη σε καλλιέργειες του παρασίτου ελονοσίας Plasmodium, και θεωρούσαν ότι αυτό οφειλόταν στο ότι «στοχεύει» το ENR, που βρίσκεται στο συκώτι. Ωστόσο, περαιτέρω έρευνες έδειξαν ότι η βελτίωση της δυνατότητας του triclosan στη στόχευση του ENR δεν επηρέαζε την ανάπτυξη των παρασίτων στο αίμα.

Χρησιμοποιώντας την Eve, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως, στην πραγματικότητα, το triclosan επηρεάζει την ανάπτυξη παρασίτων παρεμποδίζοντας ένα εντελώς διαφορετικό ένζυμο, το DHFR. Το DFHR είναι ο στόχος ενός ευρέως χρησιμοποιούμενου φαρμάκου κατά της ελονοσίας, της πυριμεθαμίνης- ωστόσο πλέον είναι κοινό χαρακτηριστικό πολλών παρασίτων σε αυτό, ειδικά στην Αφρική. Οι ερευνητές του Κέμπριτζ έδειξαν πως το triclosan μπορεί να στοχεύει και να πλήττει αυτό το ένζυμο ακόμα και σε ανθεκτικά στην πυριμεθαμίνη παράσιτα.

«Η ανακάλυψη από τη ρομποτική “συνάδελφό” μας Eve ότι το triclosan είναι αποτελεσματικό εναντίον της ελονοσίας μας δημιουργεί ελπίδες ότι ίσως να μπορέσουμε να το χρησιμοποιήσουμε για την ανάπτυξη ενός νέου φαρμάκου» σημειώνει η επικεφαλής ερευνήτρια, Ελίζαμπεθ Μπίλσλαντ.

Η Eve αναπτύχθηκε από ομάδα επιστημόνων βρετανικών πανεπιστημίων (Manchester, Aberystwyth, Cambridge), με σκοπό την αυτοματοποίηση – και ως εκ τούτου επιτάχυνση- της διαδικασίας ανακάλυψης φαρμάκων, μέσω της αυτόματης ανάπτυξης και δοκιμής υποθέσεων για την ανάλυση και επεξήγηση παρατηρήσεων, τη διεξαγωγή πειραμάτων μέσω εργαστηριακών ρομπότ και την ερμηνεία των αποτελεσμάτων.

«Η τεχνητή νοημοσύνη και το machine learning μας επιτρέπουν να δημιουργούμε αυτοματοποιημένους επιστήμονες, που δεν ακολουθούν απλά μια προσέγγιση “ωμής δύναμης”, αλλά μια έξυπνη προσέγγιση στην επιστήμη. Αυτό θα μπορούσε να επιταχύνει κατά πολύ τη διαδικασία ανακάλυψης φαρμάκων και να αποφέρει σημαντικές ανταμοιβές» είπε ο καθηγητής Ρος Κινγκ του Manchester Institute of Biotechnology, που ηγήθηκε της ανάπτυξης της Eve.

http://www.naftemporiki.gr/story/1313297/texniti-noimosuni-epistimonas-sunebale-se-simantiki-anakalupsi-sti-maxi-kata-tis-elonosias

H Τεχνητή Νοημοσύνη των Microsoft – Alibaba νικά τον άνθρωπο.

Σε ένα διαγωνισμό κατανόησης κειμένου, η Τεχνητή Νοημοσύνη της Microsoft και της Alibaba κατάφερε να νικήσει τους ανθρώπους αντιπάλους της.

Η νίκη της Τεχνητής Νοημοσύνης στο διαγωνισμό που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ γίνεται για πρώτη φορά και δείχνει τη σαφή βελτίωση των προγραμμάτων Τεχνητής Νοημοσύνης, όπως αυτά που αναπτύσσουν οι Microsoft και Alibaba. Στο πλαίσιο του διαγωνισμού, οι συμμετέχοντες έπρεπε να διαβάσουν περισσότερα από 500 άρθρα της Wikipedia και έπειτα να λάβουν μέρος σε ένα τεστ που αποδείκνυε το βαθμό κατανόησης των κειμένων που είχαν αναγνωσθεί.

Η Alibaba, στη σχετική ανακοίνωσή της, τονίζει ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που μια Τεχνητή Νοημοσύνη καταφέρνει να νικήσει τον άνθρωπο σε ένα παρόμοιο τεστ. Ο ανθρώπινος μέσος όρος στο τεστ ήταν 82.3 πόντοι, τη στιγμή που το λογισμικό της Microsoft κατάφερε να συγκεντρώσει 82.6 πόντους, ενώ εκείνο της Alibaba κατάφερε να συγκεντρώσει 82.4 πόντους. Σύμφωνα με το CNN και το GeekWire, η Alibaba έχει ήδη ξεκινήσει την πειραματική εφαρμογή της χρήσης της Τεχνητής Νοημοσύνης της για να απαντά σε ερωτήσεις του Τμήματος Εξυπηρέτησης Πελατών διαφόρων εταιρειών.

Η Microsoft από τη μεριά της, επενδύει σε μεγάλο βαθμό στο κομμάτι της Τεχνητής Νοημοσύνης και τέτοιες δοκιμασίες δείχνουν ότι οι επενδύσεις της έχουν πρακτικό αντίκρισμα.

http://www.pestaola.gr/h-texnhth-nohmosynh-twn-microsoft-alibaba-nika-ton-anthrwpo/

Στην Ξάνθη η πρώτη «έξυπνη» πανεπιστημιούπολη με τεχνολογία ΝΒ-IoT

Την πρώτη «έξυπνη πανεπιστημιούπολη» με χρήση της τεχνολογίας Narrow-Band Internet of Things (NB-IoT) υλοποιεί η Cosmote στην Ξάνθη, σε συνεργασία με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Δ.Π.Θ.).

Το πιλοτικό έργο αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η καινοτόμος τεχνολογία NB-IoT, για την υλοποίηση έξυπνων εφαρμογών παρακολούθησης της ποιότητας της ατμόσφαιρας και του νερού, αλλά και διαχείρισης του φωτισμού και του πετρελαίου θέρμανσης της πανεπιστημιούπολης.

Η «έξυπνη πανεπιστημιούπολη»

Στο πλαίσιο της νέας πιλοτικής εφαρμογής ΝΒ-IoT, “Smart University Campus”, τοποθετήθηκε στην πανεπιστημιούπολη του Δ.Π.Θ. ειδικός αισθητήρας μέτρησης της ποιότητας ατμόσφαιρας “Air Quality Monitoring”, που μετρά σε πραγματικό χρόνο θερμοκρασία, υγρασία, πίεση καθώς και διάφορα αέρια και μικροσωματίδια και δίνει τη δυνατότητα καλύτερης σχεδίασης και ανάληψης κατάλληλων δράσεων για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Για τη λύση “Smart Fuel Tank Management”, εγκαταστάθηκε συσκευή μέτρησης της στάθμης του πετρελαίου θέρμανσης που συμβάλλει στην αποφυγή υπερκατανάλωσης, την αποτροπή κλοπής καυσίμων και την αποτίμηση τιμολογίων. Η εφαρμογή αυτή στηρίζεται στη λύση της ελληνικής εταιρείας Fuelics και υλοποιείται σε συνεργασία με την Ericsson.

Επιπλέον, έγινε εγκατάσταση της λύσης “Water Quality Measurement”, που βοηθά στη διασφάλιση της ποιότητας του πόσιμου νερού των φοιτητών της Πανεπιστημιούπολης και υλοποιήθηκε σε συνεργασία με την ελληνική εταιρεία Wings.

Τέλος, μέσα στο επόμενο διάστημα θα εγκατασταθεί η λύση “Smart Lighting”, που αξιοποιεί την τεχνολογία NB-IoT και βοηθά στην προσαρμογή του φωτισμού σε διαφορετικά επίπεδα έντασης ανάλογα με την εποχή και την ώρα της ημέρας, μειώνοντας σημαντικά την κατανάλωση ενέργειας.

Το πιλοτικό έργο υλοποιήθηκε με τη συμβολή της θερμοκοιτίδας hub:raum της Deutsche Telekom, ενώ όλες οι λύσεις αξιοποιούν το δίκτυο NB-IoT Cosmote για τη μεταφορά δεδομένων και την επικοινωνία μεταξύ συσκευών.

ΝΒ-IoT: Το μέλλον του Internet of Things

Μέσω της τεχνολογίας NB-IoT, η διασύνδεση μεταξύ συσκευών όπως αισθητήρες, αυτοκίνητα, ρομπότ κ.λπ., γίνεται ευκολότερα και με χαμηλότερο κόστος, καθώς δεν απαιτείται η χρήση ειδικού εξοπλισμού. Υπερτερεί σημαντικά σε ποιότητα και ασφάλεια σε σχέση με άλλες τεχνολογίες IoT, αφού η μετάδοση δεδομένων γίνεται μέσω δικτύου κινητής, γεγονός που επιτρέπει και την καλύτερη κάλυψη σε εσωτερικούς χώρους. Το NB-IoT εξελίσσεται μαζί με τις τεχνολογίες 4G, δίνοντας τη δυνατότητα περαιτέρω επέκτασης, ώστε να συμπεριλάβει μεθόδους εντοπισμού θέσης, περιαγωγής, υπηρεσιών μετάδοσης πολυμέσων και πολλών ακόμη λειτουργιών, που θα εξελίξουν σημαντικά τις δυνατότητες του Internet of Things.

Πρωτοπορώντας στη νέα πραγματικότητα που δημιουργούν οι έξυπνες λύσεις του Internet of Things, η Cosmote επεκτείνει το δίκτυο της με τη νέα τεχνολογία NB-IoT, με στόχο τη διετία 2018-19 η πληθυσμιακή κάλυψη να αγγίζει το 95%. Ήδη, έχει υλοποιήσει πιλοτικό πρόγραμμα “Smart City” στην Πάτρα, εγκαθιστώντας εφαρμογές έξυπνου φωτισμού και έξυπνου parking, χρησιμοποιώντας πρώτη στην Ελλάδα και από τις πρώτες στην Ευρώπη, τεχνολογία NB-IoT.

http://www.pestaola.gr/in-xanthi-the-first-smart-campus-in-greece-with-nb-iot-technology/

Ξεκίνησε ο διαγωνισμός Ρομποτικής Ανοιχτών Τεχνολογιών για σχολεία.

Σε εξέλιξη βρίσκεται ο 1ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ρομποτικής Ανοιχτών Τεχνολογιών, που απευθύνεται σε ομάδες μαθητών σχολείων της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια και ΕΠΑΛ).

Ο διαγωνισμός αφορά στη δημιουργία έργων (τεχνουργημάτων) με τη χρήση ανοιχτών τεχνολογιών υλικού και λογισμικού (Open Design, Open Software και Open Hardware), και την παραγωγή σχετικών ανοιχτών εκπαιδευτικών πόρων.

Περιλαμβάνει έργα αυτοματισμού, φωτισμού-ήχου, αισθητήρων-περιβάλλοντος, έξυπνα αντικείμενα, διατάξεις έγκαιρης ειδοποίησης, αυτόνομα οχήματα, κατασκευές που φοριούνται (wareables), εφαρμογές ψυχαγωγίας, υγείας-ευεξίας, εξοπλισμό εργαστηρίων, έργα εκπαιδευτικών χρήσεων και εκπαιδευτικών εφαρμογών και εφαρμογές Διαδικτύου των Πραγμάτων.

Στην πρώτη φάση του διαγωνισμού οι ομάδες των μαθητών θα πρέπει να υποβάλουν την ιδέα τους και την τεκμηρίωση της μέχρι τις 31/10/2018. Σε αυτή τη φάση δεν απαιτείται κάποια κατασκευή, αλλά απλώς η αναλυτική περιγραφή της ιδέας και του ανοιχτού υλικού που θα χρησιμοποιηθεί.

Στη δεύτερη φάση θα επιλεγούν οι 100 καλύτερες προτάσεις από όλες τις κατηγορίες του Διαγωνισμού (Δημοτικά – Γυμνάσια – Λύκεια – ΕΠΑΛ) που θα κληθούν να υλοποιήσουν τα έργα τους μέχρι τις 27 Απριλίου 2019.

Η οργανωτική – επιστημονική επιτροπή θα επιλέξει τα τρία καλύτερα έργα ανά κατηγορία (τρία έργα από Δημοτικά, τρία από Γυμνάσια, τρία από ΓΕΛ και τρία από ΕΠΑΛ), τα οποία θα παρουσιασθούν στο Διαγωνισμό Ρομποτικής Ανοιχτών Τεχνολογιών που θα πραγματοποιηθεί στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.

Διοργανωτές του διαγωνισμού είναι ο Οργανισμός Ανοιχτών Τεχνολογιών (ΕΕΛΛΑΚ), τα πανεπιστήμια Δυτικής Αττικής (πρώην ΑΤΕΙ Αθηνών και ΑΤΕΙ Πειραιά), Αιγαίου, Ιωαννίνων Πατρών και Πελοποννήσου, τα ΤΕΙ Πελοποννήσου και Κεντρικής Μακεδονίας, το ΙΤΥΕ Διόφαντος κ.α.

Δηλώσεις συμμετοχής γίνονται στη διεύθυνση:

robotics.ellak.gr

http://www.in.gr/2018/04/20/tech/ksekinise-o-diagonismos-rompotikis-anoixton-texnologion-gia-sxoleia/

Μαγνητικά υλικά ανοίγουν τον δρόμο για νέες τεχνολογίες αποθήκευσης δεδομένων.

Τα μαγνητικά υλικά αποτελούν βασικό πυλώνα των σύγχρονων τεχνολογιών αποθήκευσης ψηφιακών δεδομένων, όπως οι σκληροί δίσκοι - και ομάδα ερευνητών του University of Washington πήγε ένα βήμα παραπέρα, επιτυγχάνοντας την κωδικοποίηση πληροφορίας μέσω χρήσης μαγνητών που έχουν πάχος μόλις λίγων ατόμων. Το επίτευγμα αυτό θα μπορούσε να φέρει επανάσταση τόσο στις τεχνολογίες cloud computing, όσο και καταναλωτικών ηλεκτρονικών συσκευών, επιτρέποντας αποθήκευση δεδομένων σε μεγαλύτερη πυκνότητα και με μεγαλύτερη αποδοτικότητα από άποψης ενέργειας.

Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 3 Μαΐου στο Science, οι ερευνητές αναφέρουν πως χρησιμοποίησαν στοίβες εξαιρετικά λεπτών υλικών για να ασκήσουν επίπεδο ελέγχου άνευ προηγουμένου στη ροή ηλεκτρονίων με βάση την κατεύθυνση της περιστροφής τους - όπου οι περιστροφές των ηλεκτρονίων είναι ανάλογες σε μικρούς, υποατομικούς μαγνήτες. Τα υλικά που χρησιμοποίησαν περιλαμβάνουν φύλλα τρι-ιωδιδίου του χρωμίου, ενός υλικού που περιγράφηκε το 2017 ως ο πρώτος δισδιάστατος μαγνητικός μονωτής. Τέσσερα φύλλα -το καθένα πάχους μόλις λίγων ατόμων- δημιούργησαν το πιο λεπτό σύστημα με δυνατότητα μπλοκαρίσματος ηλεκτρονίων με βάση την περιστροφή τους, ασκώντας 10 φορές ισχυρότερο έλεγχο σε σχέση με άλλες μεθόδους.

«Η δουλειά μας αποκαλύπτει την πιθανότητα να πάμε την αποθήκευση πληροφορίας με βάση μαγνητικές τεχνολογίας σε επίπεδο πάχους ατόμων» λέει ο Τιαντσένγκ Σονγκ, διδακτορικός Φυσικής στο UW.

«Με την εκρηκτική ανάπτυξη της πληροφορίας, η πρόκληση πλέον είναι πώς θα αυξήσουμε την πυκνότητα της αποθήκευσης δεδομένων, ενώ μειώνουμε τις ενεργειακές απαιτήσεις» λέει ο Σιαοντόνγκ Σου, καθηγητής Φυσικής, Επιστήμης Υλικών και Μηχανολογίας και ένας εκ των ερευνητών. «Ο συνδυασμός αυτών υποδεικνύει την πιθανότητα δημιουργίας μαγνητικών συσκευών μνήμης πάχους ατόμου με κατανάλωση ενέργειας πολύ μικρότερη αυτής που έχουμε τώρα».

Πέρα από τις επιδόσεις σε επίπεδο ενέργειας, η τεχνολογία αυτή επιτρέπει και την αποθήκευση περισσότερων δεδομένων, συνιστώντας συνολικά μια αισθητή βελτίωση σε σχέση με υπάρχουσες, παρεμφερείς τεχνικές και τεχνολογίες, οι οποίες χρησιμοποιούν οξείδιο του μαγνησίου - το οποίο είνια πιο παχύ, λιγότερο αποτελεσματικό στο μπλοκάρισμα ηλεκτρονίων και έχει πιο περιορισμένες δυνατότητες αποθήκευσης πληροφορίας.

http://www.naftemporiki.gr/story/1347724/magnitika-ulika-anoigoun-ton-dromo-gia-nees-texnologies-apothikeusis-dedomenon

Ρομπότ που κινούνται χωρίς μπαταρία και μοτέρ.

Μηχανικοί του Caltech και του ETH Zurich ανέπτυξαν ρομπότ ικανά να κινούνται μόνα τους, χωρίς να χρησιμοποιούν μοτέρ, servos ή κάποιου είδους παροχή ενέργειας: Αντ'αυτών, οι συσκευές αυτές κινούνται στο νερό χάρη στο υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένο, που αλλάζει σχήμα με τις μεταβολές της θερμοκρασίας.

«Τα παραδείγματά μας δείχνουν πως μπορούμε να χρησιμοποιούμε δομημένα υλικά τα οποία παραμορφώνονται αντιδρώντας σε αλλαγές στο περιβάλλον, για τον έλεγχο και την προώθηση ρομπότ» λέει η Κιάρα Νταράιο, καθηγήτρια μηχανολογίας και εφαρμοσμένης φυσικής στο τμήμα Μηχανολογίας και Εφαρμοσμένης Επιστήμης του Caltech.

Το νέο σύστημα προώθησης βασίζεται σε λωρίδες ενός εύκαμπτου πολυμερούς το οποίο κυτρώνει όταν έχει κρύο και τεντώνει όταν έχει ζέστη. Το πολυμερές αυτό είναι τοποθετημένο έτσι ώστε να ενεργοποιεί έναν διακόπτη εντός του σώματος του ρομπότ, που με τη σειρά του συνδέεται με ένα κουπί, που προωθεί τη συσκευή.

Ο διακόπτης είναι φτιαγμένος από ένα υλικό με δύο σταθερές καταστάσεις (μπορεί να είναι σταθερό σε δύο ξεχωριστές γεωμετρίες). Ειδικότερα, είναι φτιαγμένος από λωρίδες ελαστικού υλικού που, όταν πιέζεται από το πολυμερές, περνά από τη μια θέση στην άλλη. Όταν το κρύο ρομπότ τοποθετείται σε ζεστό νερό, το πολυμερές τεντώνεται, ενεργοποιεί τον διακόπτη και η ξαφνική έκλυση ενέργειας που προκύπτει προωθεί το ρομπότ προς τα εμπρός. Οι λωρίδες πολυμερούς επίσης μπορούν να «ρυθμιστούν» για να δίνουν συγκεκριμένες αντιδράσεις υπό διαφορετικές συνθήκες, π.χ. μια πιο παχιά λωρίδα θα χρειάζεται πιο πολύ για να θερμανθεί και να τεντωθεί σε σχέση με μια πιο λεπτή. Αυτή η δυνατότητα ρύθμισης επιτρέπει τον σχεδιασμό ρομπότ ικανών να στρίβουν και να κινούνται σε διαφορετικές ταχύτητες.

Στην τελευταία έκδοση του σχεδίου της, η ομάδα της Νταράιο και οι συνεργάτες της κατάφεραν να συνδέσουν τα στοιχεία του πολυμερούς και τους διακόπτες έτσι ώστε ένα ρομπότ με τέσσερα κουπιά να κινείται προς τα εμπρός μόνο του, να αφήνει ένα μικρό φορτίο και μετά να επιστρέφει.

«Συνδυάζοντας απλές κινήσεις, ήμασταν σε θέση να ενσωματώσουμε προγραμματισμό στο υλικό για να πραγματοποιεί μια σειρά πολύπλοκων συμπεριφορών» είπε ο Οσάμα Μπιλάλ, μεταδιδακτορικός του Caltech, και ένας από τους συμμετέχοντες στην έρευνα. Στο μέλλον εκτιμάται πως θα μπορούν να προστεθούν περισσότερες λειτουργίες και δυνατότητες- π.χ. μέσω πολυμερών που αντιδρούν σε άλλες συνθήκες περιβάλλοντος, όπως μεταβολές pH, αλμυρότητας κ.ά. Μελλοντικές εκδόσεις των ρομπότ αυτών θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται για αντιμετώπιση διαρροών χημικών, χορήγηση φαρμάκων κ.ά.

http://www.naftemporiki.gr/story/1350990/rompot-pou-kinountai-xoris-mpataria-kai-moter

Το μικρότερο σπίτι στο κόσμο από ομάδα νανορομποτικής.

Μια γαλλική ομάδα μηχανικών νανορομποτικής χρησιμοποίησε ένα νέο μικρορομποτικό σύστημα για να δημιουργήσει το μικρότερο σπίτι στον κόσμο.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια εστιασμένη δέσμη ιόντων, ένα μικροσκοπικό ρομπότ, ένα μικροσκόπιο και άλλες τεχνολογίες νανοσυναρμολόγησης μέσα σε ένα θάλαμο κενού, για να φτιάξουν ένα νανόσπιτο, όπου δεν χωρούν ούτε καν ακάρεα.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Femto-ST της Μπεζανσόν, με επικεφαλής τον Ζαν-Ιβ Ρος, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Journal of Vacuum Science and Technology A".

Το νανοσύστημα κατασκευής ονομάζεται Robotex και λειτουργεί με ακρίβεια της τάξης των δύο νανομέτρων (δισεκατομμυριοστών του μέτρου). Το μικροσκοπικό σπίτι, που δημιουργήθηκε πάνω σε μια οπτική ίνα με πλάτος όσο περίπου μια ανθρώπινη τρίχα, δηλαδή 75 μικρόμετρα (εκατομμυριοστά του μέτρου), έχει πλάτος 20 μικρομέτρων και διαθέτει πόρτα, παράθυρα και επικλινή στέγη.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι ελπίζουν να ωθήσουν ακόμη παραπέρα τα όρια αυτής της τεχνολογίας, κατασκευάζοντας ακόμη μικρότερες δομές πάνω σε νανοσωλήνες άνθρακα διαμέτρου 20 έως 100 νανομέτρων.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=980745

Συνέδριο Microsoft Ελλάς : Τεχνολογικές εξελίξεις με αιχμή την τεχνητή νοημοσύνη.

Οι τεχνολογικές εξελίξεις με αιχμή την τεχνητή νοημοσύνη, που έχουν ολοένα μεγαλύτερο αντίκτυπο στην οικονομία και στην κοινωνία, βρέθηκαν στο επίκεντρο του τρίτου διεθνούς συνεδρίου "Microsoft Summit", με τίτλο «Empower3: Countries, Organizations, People», που διοργάνωσε η Microsoft Ελλάς στο Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος (Εθνική Λυρική Σκηνή) και το οποίο παρακολούθησε πλήθος ειδικών και μη.

Λίγες μέρες πριν τη σημαντική εφαρμογή του νέου Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων της ΕΕ από τις 25 Μαΐου, μια εξέλιξη που αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τις κυβερνήσεις, τις ανεξάρτητες Αρχές, τις εταιρείες (ιδίως της τεχνολογίας όπως η Microsoft και η Google) και τους χρήστες-πολίτες-καταναλωτές, Έλληνες και ξένοι εκπρόσωποι από τον χώρο της τεχνολογίας και των επιχειρήσεων έθεσαν επί τάπητος θέματα όπως η τεχνητή νοημοσύνη, το διαδίκτυο των πραγμάτων, οι κβαντικοί υπολογιστές, τα online δεδομένα και το blockchain, που μεταμορφώνουν με ή χωρίς «θόρυβο» την καθημερινή ζωή. Διάχυτη ήταν η εντύπωση ότι η Ελλάδα -ως κράτος, επιχειρήσεις και πολίτες- πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να μην μην μείνει πίσω από τις καταιγιστικές εξελίξεις.

Η διευθύνουσα σύμβουλος της Microsoft Ελλάδας, Κύπρου & Μάλτας Πέγκυ Αντωνάκου τόνισε ότι πρέπει να φέρουμε στην Ελλάδα την παγκόσμια συζήτηση για θέματα αιχμής της τεχνολογίας, καθώς ο κόσμος μετατρέπεται σε ένα τεράστιο υπολογιστή, που ενσωματώνεται παντού στη ζωή μας, μεταμορφώνοντας τα πάντα. Η διεθνής τεχνολογική συζήτηση σήμερα, είπε, είναι μία: για την τεχνητή νοημοσύνη. Στόχος της Microsoft, πρόσθεσε, είναι μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση, με έμφαση στο τι πρέπει να κάνει η τεχνητή νοημοσύνη και όχι μόνο στο τι μπορεί να κάνει. Όπως ανέφερε, η ταχύτητα της αλλαγής είναι πια αδιανόητη και εκθετική, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το υπολογιστικό "νέφος", που έχει γίνει πια τόσο απαραίτητο όσο το ηλεκτρικό ρεύμα. Εξέφρασε την ελπίδα ότι μπορεί στο μέλλον, η Ελλάδα να αναδειχθεί σε επίκεντρο της τεχνητής νοημοσύνης στην Ευρώπη.

Ο πρώην πρόεδρος της Εσθονίας Τούμας Χέντρικ Ίλβες εξήγησε ότι είναι δυνατό για κάθε χώρα να φθάσει τη δική του (που είναι Νο 1 στην ΕΕ σε ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες), αποκτώντας τον ίδιο βαθμό ψηφιοποίησης του κράτους και των υπηρεσιών προς τους πολίτες, αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση. Χαρακτήρισε παράγοντα-κλειδί την ύπαρξη μιας μοναδικής ασφαλούς ψηφιακής ταυτότητας για κάθε πολίτη, με την κατάλληλη ολοκληρωμένη κρυπτογράφηση, ώστε εγγυάται την αξιοπιστία της υπογραφής του. Η ταυτότητα αυτή, όπως είπε, πρέπει να εφαρμοστεί ευρέως από το κράτος, τις εταιρείες και τους πολίτες.

Τόνισε ακόμη ότι η ψηφιοποίηση μειώνει τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά, ενώ κάλεσε την Ελλάδα, ως σεισμογενή χώρα, να μιμηθεί την Εσθονία και να δημιουργήσει μια "πρεσβεία δεδομένων" (data embassy) σε άλλη χώρα (η Εσθονία το έχει κάνει στο Λουξεμβούργο), ώστε να έχει "μπακ-απ" και να μην διακινδυνεύσει απώλεια εθνικών δεδομένων μετά από μια μεγάλη φυσική καταστροφή, όπως ένας ισχυρός σεισμός. Η ίδια διασφάλιση των δεδομένων υπάρχει, πρόσθεσε, και σε περίπτωση μιας εισβολής και κατοχής από ξένη δύναμη.

Επίσης, μίλησε για τη σημασία της εξ αποστάσεως ηλεκτρονικής ψηφοφορίας (e-voting), ακόμη και για όσους πολίτες μιας χώρας ζουν εκτός συνόρων, κάτι που η Εσθονία έχει καθιερώσει προ ετών. Ως μια φτωχή πρώην σοβιετική δημοκρατία, ήμασταν σε χειρότερη κατάσταση από την Ελλάδα, όταν ξεκινήσαμε την ψηφιοποίηση της Εσθονίας, ανέφερε. Τόνισε ότι υπήρξε πολιτική βούληση, ευρεία συναίνεση μεταξύ των εσθονικών πολιτικών κομμάτων και επένδυση των αναγκαίων κονδυλίων με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, ιδίως τραπεζών. Διαβεβαίωσε ότι η ακεραιότητα των online δεδομένων των πολιτών μπορεί να διασφαλισθεί χάρη στην τεχνολογία blockchain που χρησιμοποιεί πλέον η Εσθονία, έτσι ώστε π.χ. να μην διαρρεύσει ή να τροποποιηθεί παράνομα ένας ατομικός ηλεκτρονικός ιατρικός φάκελος.

Ο μηχανικός της Microsoft Τζέιμς Γουιτάκερ, αρχιτέκτονας της διαδικτυακής πλατφόρμας Bing, πρώην συνεργατης της Google και του FBI, μίλησε με εμπνευσμένο τρόπο για την «ανάδυση των μηχανών» στη σύγχρονη κοινωνία. Ανέφερε ότι είμαστε η πρώτη γενιά που φτιάχνει πιο έξυπνα μηχανήματα από εμάς - και ίσως αρκετά χαζή για να το κάνει! Τόνισε ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι παιγνίδι αλλά το μέλλον, σε συνδυασμό και με το Διαδίκτυο των Πραγμάτων.

Προέβλεψε ότι σε δέκα χρόνια η τεχνητή νοημοσύνη θα κυριαρχεί, γι' αυτό, όπως όπως είπε, «πρέπει όλοι να δείξουμε τη γενναιότητα της Εσθονίας».

Σε μια συναφή διεθνή εξέλιξη, η μητρική Microsoft στις ΗΠΑ μόλις δημοσιοποίησε τη δέσμευσή της να δώσει σε όλους τους χρήστες παντού στον κόσμο τα ίδια δικαιώματα που θα έχουν οι Ευρωπαίοι με βάση το νέο κανονισμό για τα δεδομένα. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι οπουδήποτε βρίσκεται ένας χρήστης, θα μπορεί να δει ποιά ακριβώς δεδομένα συλλέγει η Microsoft και, αν επιθυμεί, δικαιούται να ζητήσει να διορθωθούν ή να διαγραφούν ή να δηλώσει αντίθετος στη χρήση τους για σκοπούς μάρκετινγκ και διαφήμισης.

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=981498

Αμερικανικός και πάλι ο ισχυρότερος υπερυπολογιστής.

O νέος αμερικανικός υπερυπολογιστής Summit (Κορυφή) κατέκτησε κυριολεκτικά την κορυφή των υπερυπολογιστών, καθώς είναι πλέον αυτός ο πιο ισχυρός και «έξυπνος» στον κόσμο.

Ο Summit είναι εγκατεστημένος στο Εθνικό Εργαστήριο Oak Ridge (ORNL) του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ στο Τενεσί και φθάνει τα 200.000 τρισεκατομμύρια υπολογισμούς το δευτερόλεπτο (petaflops).

Τον τίτλο του Νο 1 υπερυπολογιστή έως τώρα κατείχε ο κινεζικός Sunway TaihuLight του Εθνικού Κέντρου Υπερυπολογιστών της Κίνας στην πόλη Γουσί, με μέγιστη απόδοση 93 petaflops.

Ο Summit είναι ένα σύστημα IBM AC922 αποτελούμενο από 4.608 servers με συνολική μνήμη άνω των 10 petabytes. Είναι περίπου οκτώ φορές ισχυρότερος από τον έως τώρα καλύτερο αμερικανικό υπερυπολογιστή, τον Titan, επίσης του Εργαστηρίου Oak Ridge, ο οποίος βρισκόταν στην πέμπτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης.

Αν οι Κινέζοι δεν έχουν κάποιο κρυφό «άσο», η επόμενη επίσημη κατάταξη Top 500 των υπερυπολογιστών θα επιβεβαιώνει την ανατροπή της ιεραρχίας. Με τα έως τώρα δεδομένα, στην πρώτη πεντάδα βρίσκονται κατά σειρά ένας αμερικανικός υπερυπολογιστής, δύο κινεζικοί, ένας ελβετικός και ένας ιαπωνικός.

Ο Summit είναι ένας επιστημονικός υπερυπολογιστής που θα χρησιμοποιηθεί σε έρευνες στο πεδίο της ενέργειας, των νέων υλικών, της τεχνητής νοημοσύνης, της αστροφυσικής, της βιοϊατρικής κ.α., ανοίγοντας το δρόμο για νέες ανακαλύψεις που έως τώρα ήσαν αδύνατες.

«Η δημιουργία του υπερυπολογιστή Summit δείχνει την ισχύ της αμερικανικής ηγεσίας στις επιστημονικές καινοτομίες και στην ανάπτυξη τεχνολογίας. Φέρνει τη χώρα μας ένα βήμα πιο κοντά στο στόχο της δημιουργίας έως το 2021 ενός συστήματος υπερυπολογιστή στην εξακλίμακα (σ.σ. με ισχύ τουλάχιστον 1 exaflops)», δήλωσε με υπερηφάνεια ο υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ Ρικ Πέρι, σύμφωνα με ανακοίνωση του ORNL.

http://www.in.gr/2018/06/09/tech/amerikanikos-kai-pali-o-isxyroteros-yperypologistis-ston-kosmo/

Ο μικρότερος υπολογιστής στον κόσμο.

Πριν από τρεις μήνες (Μάρτιος 2018) η IBM ανακοίνωσε την κατασκευή του μικρότερου υπολογιστή στον κόσμο με διαστάσεις 1 χιλιοστό x1 χιλιοστό.

https://www.theverge.com/circuitbreaker/2018/3/19/17140116/ibm-worlds-smallest-computer-grain-of-salt-solar-powered

Το ρεκόρ κατέρριψε μια ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Michigan που κατασκεύασε έναν μικρότερο υπολογιστή, τον Michigan Micro Mote, με μήκος μόλις 0,3 χιλιοστά – μικρότερο κι από έναν κόκκο ριζιού.

Όμως υπάρχει ένα αλλά… Όταν αποσυνδέουμε τον υπολογιστή μας τα προγράμματα και τα δεδομένα του δεν χάνονται – εξακολουθούν να υπάρχουν όταν τον θέσουμε πάλι σε λειτουργία. Αυτές οι μικροκατασκευές της IBM και του Πανεπιστημίου Michigan χάνουν τους προγραμματισμούς και τα δεδομένα τους όταν πάψουν να τροφοδοτούνται με ενέργεια.

Ο μικροσκοπικός υπολογιστής του Michigan έχει το 1/10 του μεγέθους της αντίστοιχης μικροκατασκευής της ΙΒΜ, καταναλώνει ελάχιστη ισχύ και είναι διαφανής, αφού το φως μπορεί να προκαλέσει ηλεκτρικό ρεύμα στα μικροσκοπικά του κυκλώματα. Προς το παρόν ο μικρότερος υπολογιστής του κόσμου λειτουργεί ως αισθητήρας θερμοκρασίας μεγάλης ακρίβειας.

Μπορεί να καταγράψει θερμοκρασίες σε μικροσκοπικές περιοχές – π.χ. μιας ομάδας κυττάρων – με σφάλμα περίπου 0,1 βαθμούς της κλίμακας Κελσίου. Το σύστημα μπορεί να επαναπρογραμματιστεί ώστε να εκτελεί κι άλλες εργασίες, αλλά οι ερευνητές προτίμησαν τις μετρήσεις θερμοκρασίες εξαιτίας της χρησιμότητάς τους στην ογκολογία, μετά από πρόταση του Gary Luker, καθηγητή ραδιολογίας και βιοϊατρικής μηχανικής. Κάποιες μελέτες δείχνουν ότι η καρκινικοί όγκοι είναι θερμότεροι από τους φυσιολογικούς ιστούς, αλλά τα δεδομένα δεν είναι επαρκή για να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα αυτό. Η γνώση της θερμοκρασίας μπορεί να βοηθήσει στην αξιολόγηση των θεραπειών του καρκίνου.

«Δεδομένου ότι ο αισθητήρας θερμοκρασίας είναι μικρός και βιοσυμβατός, μπορούμε να τον εμφυτεύσουμε σε ένα ποντίκι, και γύρω από αυτόν να αναπτυχθούν καρκινικά κύτταρα» λέει ο Gary Luker. «Χρησιμοποιώντας τον λιλιπούτειο υπολογιστή ως αισθητήρα θερμοκρασίας μπορούμε να διερευνήσουμε τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας στο εσωτερικό του όγκου σε σχέση με τους φυσιολογικούς ιστούς και ίσως μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε τις μεταβολές της θερμοκρασίας ώστε να προσδιορίσουμε την επιτυχία ή την αποτυχία της θεραπείας».

Εκτός από τα πειράματα του Luker ο μικροσκοπικός υπολογιστής μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για άλλους σκοπούς. Ήδη μετά την ανακοίνωση της κατασκευής του οι κατασκευαστές του Michigan Micro Mote δέχονται καταιγισμό προτάσεων συνεργασίας για διάφορες έρευνες.

Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως μετρητής πίεσης μέσα στο μάτι για διάγνωση γλαυκώματος, στις μελέτες για τον καρκίνο, στην παρακολούθηση δεξαμενών πετρελαίου, στην παρακολούθηση βιοχημικών διεργασιών κ.ά.

Ο μικρότερος υπολογιστής του κόσμου παρουσιάστηκε στις 21 Ιουνίου 2018 στο συμπόσιο «VLSI Technology and Circuits» στην εργασία με τίτλο: “A 0.04 mm3 16nW Wireless and Batteryless Sensor System with Integrated Cortex-M0+ Processor and Optical Communication for Cellular Temperature Measurement.”

https://physicsgg.me/2018/06/24/%ce%bf-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf/

Ολυμπιάδα Ρομποτικής με νέο ελληνικό αίμα.

Με την ελληνική σημαία στις αποσκευές τους και την ελπίδα να σηκώσουν το… χρυσό οι τρεις έφηβοι ο Αριστοτέλης, η Αιμιλία κι ο Ερρίκος ταξιδεύουν στην Ταϊλάνδη εκπροσωπώντας την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα Ρομποτικής που θα γίνει στις 16 μέχρι τις 18 Νοεμβρίου.

Όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο προπονητής τους κι εκπαιδευτικός Κώστας Νέλλας «η χαρά τους κι ο ενθουσιασμός τους είναι μεγάλος. Και βέβαια στόχος των παιδιών δεν είναι να κατακτήσουν την πρωτιά. Είναι πολύ ικανοποιημένα με το συγκεκριμένο πρότζεκτ που έχει θέμα την ενυδρειοπονική (AQUAPONICS). Η ομάδα μας κέρδισε την 1η θέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό ρομποτικής για παιδιά Δημοτικού και έτσι θα εκπροσωπήσουμε τη χώρα μας».

Όπως τονίζει ο κ. Νέλλας «οι τρεις φίλοι ασχολούνται από το δημοτικό σχολείο με τη ρομποτική κι είχαν κερδίσει και πάλι σε έναν σχετικό διαγωνισμό το πρώτο βραβείο. Το φετινό πρότζεκτ που τους έδωσε και το εισιτήριο στην Ολυμπιάδα είναι ένα ρομπότ το οποίο βοηθά στη διαχείριση μιας ενυδρειοπονικής εγκατάστασης. Δούλεψαν γύρω στους 5 μήνες παράλληλα με τις σχολικές τους υποχρεώσεις μέχρι να τελειώσουν την κατασκευή αυτού του ρομπότ».

Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Έλληνας προπονητής, το θέμα του διαγωνισμού ήταν σχετικό με την τροφή, με την παραγωγή της τροφής ώστε να λυθεί το πρόβλημα της πείνας του πλανήτη. «Η δική μας πρόταση είναι πώς θα βοηθήσουμε την μέθοδο της ενυδρειοπονίας να είναι πιο αποτελεσματική. Συγκεκριμένα, η ενυδρειοπονία είναι ο συνδυασμός της υδροπονίας και της ιχθυοκαλλιέργειας. Περνάμε ένα θρεπτικό διάλυμα στα φυτά που είναι φυτεμένα όχι σε χώμα, αλλά για παράδειγμα σε κάποια χαλίκια από άργιλο ή κατευθείαν στο νερό. Συνδυάζοντας αυτές τις δυο μεθόδους, παίρνουμε το νερό από τις δεξαμενές των ψαριών και το περνάμε στους κάδους της υδροπονίας όπου τα φυτά τρέφονται από το νερό των ιχθυοκαλλιεργειών».

Ένα τέτοιο σύστημα, όπως λέει ο κ. Νέλλας έχει πολλά πλεονεκτήματα κι ελάχιστες απαιτήσεις σε νερό. «Το δικό μας ρομπότ, λοιπόν, που δημιούργησαν τα παιδιά, διαθέτει ένα μηχανικό χέρι. Κυκλοφορεί σε μια τέτοια υδροπονική εγκατάσταση και με τους αισθητήρες που έχει στο «χέρι» του, όταν το τοποθετεί στο ενυδρείο, συλλέγει σημαντικές πληροφορίες και ελέγχει την ποιότητα του νερού (ΡΗ, θερμοκρασία κτλ) και στη συνέχεια τις στέλνει σε ένα κεντρικό σύστημα. Είναι ένα αυτόνομο όχημα που λύνει προβλήματα οικονομικά, καθώς ένα σετ από αισθητήρες για να καλύψει μια τέτοια εγκατάσταση κοστίζει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ».

Αναφερόμενος ο κ. Νέλλας στην ρομποτική λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ «η ρομποτική είναι ένα εκπαιδευτικό εργαλείο, άρα είναι για όλα τα παιδιά κι όχι μόνο για τα παιδιά που έχουν ήδη αποφασίσει να ακολουθήσουν τον τομέα της μηχανικής. Το βασικό είναι να νιώθουν τα παιδιά ότι οι επιστήμες είναι συναρπαστικές κι ότι τα ίδια τα καταφέρνουν. Εξάλλου, αυτό που στοχεύουμε είναι τα παιδιά να χτίσουν μια πεποίθηση από μικρές ηλικίες. Μια καλή σχέση με την τεχνολογία την χρειάζονται όλοι σε όλα τα επαγγέλματα γιατί πλέον είναι στην ζωή μας» καταλήγει ο κ. Νέλλας.

https://www.tanea.gr/2018/11/03/science-technology/olympiada-rompotikis-me-neo-elliniko-aima/

«Οι υπολογιστές σηματοδοτούν την 4η βιομηχανική επανάσταση»

Τον κρίσιμο ρόλο των «υπερ-υπολογιστών για την επίλυση σημαντικών και περίπλοκων προβλημάτων» όπως είναι το κλίμα και η ενεργεία, αλλά και την τεράστια συμβολή των υπολογιστών ως «βοήθημα της ανθρώπινης νοημοσύνης», τονίζει, στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο καθηγητής Πέτρος Κουμουτσάκος, ένας εκ των κορυφαίων ερευνητών του κόσμου στην υπολογιστική επιστήμη και στην προσομοίωση της δυναμικής ρευστού με εφαρμογές στην αεροδυναμική, τη βιολογία και τη νανοτεχνολογία.

Ο καθηγητής Π. Κουμουτσάκος εκλέχθηκε πρόσφατα ως αλλοδαπό μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Μηχανικών των ΗΠΑ (σ.σ.: Ιδρύθηκε το 1964 και έχει 5 Έλληνες μεταξύ των περίπου 2.300 εκλεγμένων μελών της) και είναι καθηγητής Υπολογιστικών Επιστημών στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (ETH Zurich), το οποίο περιλαμβάνεται στα 10 καλύτερα του κόσμου και ίσως είναι περισσότερο γνωστό σαν το πανεπιστήμιο που φοίτησε ο Αϊνστάιν.

Τον διακρίνει πάθος για την έρευνα ενώ τα επιτεύγματα του σε κρίσιμους τομείς όπως είναι η αντιμετώπιση του καρκίνου με την καίρια στοχευόμενη δράση των φαρμάκων ή το απόλυτο φιλτράρισμα των μεταστατικών κυττάρων στον τομέα της βιοχημείας καθώς και σε πολλούς τομείς της βιομηχανίας, απέσπασαν πολυάριθμα διεθνή βραβεία. Μεταξύ τους και το περίφημο βραβείο Gordon Bell, το 2013, το θεωρούμενο ως το Νόμπελ των υπολογιστών, με τον κ. Κουμουτσάκο να είναι ο μόνος Ευρωπαίος που οδήγησε μια ομάδα στην κατάκτηση του.

Ο ίδιος υπογραμμίζει τη συμβολή των υπερυπολογιστών σε καθοριστικές για την κοινωνία ανακαλύψεις όπως η κλιματική μοντελοποίηση, η αλληλούχιση του γονιδιώματος κα. Συνοψίζει για τη χρήση τους, με το γεγονός ότι «σήμερα κανένα αυτοκίνητο η αεροπλάνο δεν κατασκευάζετε χωρίς πλήρη μελέτη σε υπερυπολογιστές». Χαρακτηρίζει πρόκληση τη δουλεία του με τον υπερυπολογιστή καθώς όπως λέει, είναι σαν να έχεις μια ομάδα με εκατομμύρια εργάτες που δουλεύουν μαζί για να επεξεργαστούν απίστευτα πολλά, δεδομένα σε ταχύτατους χρόνους. «Αρκεί να δώσεις ακριβείς οδηγίες πως να μοιραστούν τα δεδομένα και πως τα εκατομμύρια εργάτες να συντονιστούν καλά μαζί».

Οι αριθμομνήμονες γονείς και ο «χαρτοπαίκτης» παππούς

Ο κ. Κουμουτσάκος με αρκετό χιούμορ μετά από σύντομη σκέψη, απαντά στην ερώτηση εάν ως παιδί ήταν αριθμομνήμων: «Σε αυτό ίσως έχω μοιάσει στην μητέρα μου που ήταν ο από μνήμης τηλεφωνικός κατάλογος της πόλης, και στον πατέρα μου ο οποίος προγραμμάτιζε τα δρομολόγια 20 οδηγών λεωφορείων για 40 χωριά, με χαρτί και μολύβι, πρόβλημα που σήμερα λύνουμε με υπολογιστές», εκτιμά συμπληρώνοντας: «Αλλά περισσότερο πιστεύω ότι έχω επηρεαστεί από τον παππού μου, ο οποίος με έμαθε να παίζω χαρτιά για να περνά η ώρα, όταν κλήθηκε από τους γονείς να με προσέχει στην προσχολική περίοδο».

Έτσι λοιπόν «τεσσάρων χρονών ήξερα αριθμούς και τους συνδυασμούς τους και έπαιζα καλά χαρτιά. Γράμματα έμαθα αργότερα» σημειώνει σκωπτικά. Η κλίση προς την φυσική-μηχανική αποκτήθηκε με τα πρώτα αναγνώσματα για το άτομο από την εγκυκλοπαίδεια LIFE. Κλίση η οποία ενδυναμώθηκε από την παρουσία «χαρισματικών και αφοσιωμένων δασκάλων» από το Δημοτικό έως το Λύκειο και την «τύχη της άμιλλας από τους συμμαθητές μου».

Το ερέθισμα για τις σπουδές στη Σχολή Ναυπηγικής στο ΕΜΠ και η δυναμική των ρευστών όπως και τα ζωγραφισμένα ψάρια που «κολυμπούν» κοσμώντας τους τοίχους του γραφείου του, ίσως οφείλονται «στον Μπάρμπα Αλέξη, μάστορα στο μικρό ταρσανά στο νησάκι, Κρανάη στο Γύθειο». Απορροφούσε τις ιστορίες του για τη σημασία της κάθε σανίδας που τοποθετούσε στις κατασκευές – και μάθαινε για την υδροδυναμική μέσα από ατελείωτες ώρες ψάρεμα. Ωστόσο ήρωας του τότε «ήταν ένας γείτονας μας Γάλλος, που δούλευε στα Ηνωμένα Έθνη» θυμάται προσθέτοντας ότι προσπάθησε να ακολουθήσει αυτήν την πορεία, πλην ματαίως.

Η επιλογή της Αρχιτεκτονικής Ναυπηγικής στο Πολυτεχνείο της Αθήνας έναντι της Φυσικής, οφείλεται σε πρακτικούς λόγους επιβίωσης εξηγεί, «εάν δεν έπαιρνα διδακτορικό θα ήθελα να έχω μια δουλειά που να μην είναι μόνο διδασκαλία αλλά και να ταξιδεύω. Ακολούθησε το Μίτσιγκαν, το Καλτεκ, το Στάνφορντ και η ΝΑΣΑ, για σπουδές με δυο Μάστερ, ένα διδακτορικό και 2 μεταδιδακτορικά, όλα με υποτροφία».

Η διδακτορική του έρευνα ήταν στον τομέα της προσομοίωσης τυρβωδών ροών με υπερυπολογιστές στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια γνωστό ως «Καλτέκ». Μετά το διδακτορικό προσπάθησε να ακολουθήσει το όνειρο του να δουλέψει στα Ηνωμένα Έθνη. Μετά από 50 αιτήσεις και 50 απορρίψεις, συνέχισε με μεταδιδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Η δουλειά του περιελάμβανε τις πρώτες εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης στην μηχανική. Παράλληλα δούλευε και στον ραδιοφωνικό σταθμό του Στάνφορντ (KZSU) με ένα τρίωρο εβδομαδιαίο πρόγραμμα που περιελάμβανε και μια ώρα Ελληνικής μουσικής. Διατηρεί άριστες αναμνήσεις από την παραμονή του στην Καλιφόρνια με χαρακτηριστικές την πολύ θετική ατμόσφαιρα και το «εντυπωσιακό κλίμα συνεργασίας και δημιουργικότητας» και το «φως που θυμίζει Ελλάδα ».

Η αλλαγή πορείας, μετά ακόμα μια αποτυχημένη προσπάθεια να συμμετάσχει στο αναπτυξιακό πρόγραμμα του ΟΗΕ, αναφέρει, σηματοδοτήθηκε με την προκήρυξη για μια θέση Επίκουρου καθηγητή (6ετούς διάρκειας) στην Υπολογιστική Ρευστοδυναμικής στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης. «Το είδα σαν ένα βήμα στην καριέρα μου και μια ταξιδιωτική εμπειρία πριν επιστρέψω ξανά στην Αμερική», θυμάται για να συμπληρώσει ότι τρία χρόνια αργότερα, το 2000, 37 ετών, άλλαξαν πάλι τα σχέδια «δέχτηκα προσφορά να μείνω στο ΕΤΗ σαν ένας από τους πιο νέους ομότιμους καθηγητές, με την έδρα της υπολογιστικής επιστήμης». Πέρα από τις εξαιρετικές συνθήκες δουλειάς που προσφέρει το ΕΤΗ, παρέμεινα για «να είμαι πιο κοντά στη Ελλάδα και στους δικούς μου»

Σημαντικό ρόλο στην απόφαση του έπαιξαν και οι υπερυπολογιστές του Swiss National Supercomputing Centre (CSCS) οι οποίοι αποτέλεσαν το πιο σημαντικό εργαλείο στο έργο του. Τους συγκρίνει με τους αντίστοιχους του 1992 στην Αθήνας, και συσχετίζοντας την κοινή πορεία τους σημειώνει «εξελιχθήκαμε εκ του σύνεγγυς».

Στο πλαίσιο αυτό ερευνά πώς να παράγει αλγόριθμους – μεθόδους για χρήσιμες εφαρμογές στη μηχανική των ρευστών στη βιολογία και τη νανοτεχνολογία. Για παράδειγμα, διευκρινίζει, «στη νανοτεχνολογία μελετάμε υλικά σε μοριακό επίπεδο με προσομοιώσεις σε μεμβράνες-φίλτρα για μονάδες αφαλάτωσης, με πόρους σε διάσταση νανοσωλήνα δηλαδή 1 εκατομμύριο φορές λεπτότερης διατομής από μιας τρίχας μαλλιών. Το νερό περνά με πολύ μεγάλη ταχύτητα από αυτά τα φίλτρα και διαχωρίζει ευκολότερα το αλάτι. Επίσης μελετάμε και διαμορφώνουμε επιφάνειες με λιγότερη τριβή – αντίσταση στον αέρα, και στο νερό».

Επίσης ένα από τα μεγαλύτερα βραβεία του είναι αυτό του ERC Advanced Investigator Award (από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ερευνών) για το ερευνητικό του έργο στη μηχανική των ρευστών και ειδικότερα στις ενεργειακές ιδιότητες που «χρησιμοποιούν» στη πλεύση τους τα κοπάδια των ψαριών. «Κάθε ψάρι όταν κολυμπά μεταδίδει στο ρευστό ενέργεια την οποία εκμεταλλεύεται ένα άλλο ψάρι δίπλα του», εξηγεί παραπέμποντας μας στην περισσότερο γνωστή μορφή αξιοποίησης της παραγόμενης ενέργειας που εφαρμόζουν τα αποδημητικά πουλιά, όταν ταξιδεύοντας σε σχήμα «Λ» εναλλάσσονται εμπρός – πίσω για να ξεκουράζονται.«Χρησιμοποιούμε προσομοιώσεις και αλγόριθμος της τεχνητής νοημοσύνης ώστε να καταλάβουμε τι κάνουν τα ψάρια. Αυτή η γνώση, επισημαίνει ο καθηγητής Π. Κουμουτσάκος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καλύτερη ενεργειακή αξιοποίηση και απόδοση των αιολικών πάρκων είτε και πολλών drones, μέσα από διαφορετικούς σχηματισμούς».

«Στον τομέα της βιολογίας», συνεχίζει, «μελετάμε πώς τα καρκινικά κύτταρα μεταφέρονται στο αίμα και παράλληλα την μεταφορά του φαρμάκου εντός του οργανισμού με νανοσωματίδια. Στις περιπτώσεις των καρκινικών όγκων, εκμεταλλευόμαστε το γεγονός ότι αυτοί προκαλούν ρήγματα και διαρροή των αγγείων στον περίγυρο τους και προγραμματίζουμε τα νανοσωματίδια να μεταφέρουν το φάρμακο, μόνο εκεί που παρουσιάζει το αίμα διαρροή».

Οι υπολογιστές σηματοδοτούν την 4η βιομηχανική επανάσταση

Αναφορικά με τη χρήση και τη συμβολή των υπολογιστών στην ζωή μας, ο διακεκριμένος καθηγητής θεωρεί ότι «οι υπολογιστές σηματοδοτούν την 4η βιομηχανική επανάσταση στην εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας». Αναφέρει, ότι από το 1981 έως σήμερα η ισχύς τους έχει πολλαπλασιαστεί περισσότερο από 10 τρισεκατομμύρια φορές καθώς και ότι έχουν μπει παντού στη ζωή μας, «από το κινητό μας τηλέφωνο έως και τις αποφάσεις μιας τράπεζας για την χορήγηση δανείου». Παρατηρεί ότι «υπολογιστές δεν είναι μόνο τα μηχανήματα αλλά και τα μαθηματικά και οι αλγόριθμοι που χρειάζονται για να λειτουργήσουν». Επισημαίνει ότι η «εποχή των υπολογιστών» βρίσκεται σε κρίσιμη φάση εξαιτίας της ενεργοβόρας λειτουργίας τους. Ενδεικτικά, αναφέρει ότι «ένας υπερυπολογιστής εν λειτουργία καταναλώνει ηλεκτρική ισχύ, ισοδύναμη με αυτήν για τη λειτουργία 15.000 σπιτιών προκαλώντας και ανάλογη περιβαντολλογική επιβάρυνση. Σύμφωνα δε, με προβλέψεις, «το 2040 η μισή από τη συνολική ενεργειακή ισχύ του πλανήτη θα καταναλώνεται μόνο για τη χρήση των υπολογιστών».

Ζήτημα κρίσιμο αλλά και «νέο πεδίο έρευνας», καθώς ο ίδιος θεωρεί ότι «Αποτελεί στρατηγική πρόκληση η διερεύνηση για μια νέα γενιά υπολογιστών, δηλαδή η εξεύρεση νέων αλγόριθμων για την επίλυση του προβλήματος με ελαχιστοποίηση της λειτουργικής ενέργειας τους». Επίσης την τελευταία δεκαετία, όπως λέει, έχει στρέψει το ενδιαφέρον του στην επιστήμη των δεδομένων και στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί απέναντι στο μεγάλο πρόβλημα που έχει προκύψει με την προστασία των προσωπικών δεδομένων, τα οποία «μοιράζουμε απλόχερα όλοι μας σε εταιρείες που αργότερα μας τα ξαναπουλάνε».

Τέλος, ο κ. Κουμουτσάκος μιλάει με πάθος για την δουλειά του και με περηφάνια για τους μαθητές του χαρακτηρίζοντας τους μάλιστα δασκάλους του. «Οι τωρινοί μου δάσκαλοι είναι οι μαθητές μου. Μαθαίνω από αυτούς» επισημαίνει, προσθέτοντας: «Ένας εξ αυτών έγινε πρόσφατα καθηγητής στο ΜΙΤ και άλλος ένας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις ατ Ουρμπνα Σαμπειν». Η μεγαλύτερη ικανοποίηση για ένα δάσκαλο, όπως λέει, είναι: «Να διαμορφώνεις νέους επιτυχημένους δασκάλους και να βλέπεις τη συνέχεια, στην πορεία του ερευνητικού έργου σου».

https://www.tovima.gr/2018/11/04/science/oi-ypologistes-simatodotoun-tin-4i-viomixaniki-epanastasi/

Η Αλίκη στη Χώρα της Τεχνητής Νοημοσύνης.

Μια σύγχρονη εκδοχή της «Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων» θα αποτελέσει τον πυρήνα του πρώτου Bootcamp Τεχνητής Νοημοσύνης (Artificial Inteligence-AI) για κορίτσια στην Ελλάδα που διοργανώνεται από τη Microsoft.

Η ηρωίδα, η Αλίκη, είναι ένα κορίτσι που δεν σταματά να ονειρεύεται, αναζητεί συνεχώς νέες εμπειρίες και διψά για γνώση. Εχει περιέργεια για τα πάντα, όρεξη για δημιουργία και την πεποίθηση ότι όλα τα πράγματα, μικρά και μεγάλα, μπορούν να βελτιωθούν. Ολοι γνωρίζουμε μια Αλίκη και θέλουμε να πραγματοποιήσει τα όνειρά της και να ζήσει τη δική της περιπέτεια στη «Χώρα των θαυμάτων».

Με στόχο να εμπνεύσει και να δώσει την ευκαιρία σε νεαρά κορίτσια να κατανοήσουν καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος της Τεχνητής Νοημοσύνης αλλάζει τον κόσμο η Microsoft, για πρώτη φορά στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, διοργανώνει ένα 4ήμερο σεμινάριο με θέμα «Alice envisions the future - How Artificial Intelligence can impact the way we see the world». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί από τις 27 έως τις 30 Αυγούστου 2018 στην Αθήνα.

500.000 κενές θέσεις εργασίας στις STEM

Σκοπός του Bootcamp είναι να ενθαρρύνει και να εμπνεύσει σχεδόν 160 μαθήτριες ηλικίας 15-17 ετών να ακολουθήσουν το ενδιαφέρον τους για την επιστήμη και την τεχνολογία, καταρρίπτοντας τον μύθο που επικρατεί γύρω από τα επαγγέλματα αυτής της κατεύθυνσης. Σήμερα, οι γυναίκες αποτελούν μόνο το 30% του εργατικού δυναμικού των STEM στην Ευρώπη, τη στιγμή που μέχρι το 2020 αναμένεται έλλειψη έως 500.000 εργαζομένων σε αυτούς του κλάδους, ζήτημα που μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντίστοιχες πρωτοβουλίες.

Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες της Microsoft, παρά το γεγονός ότι η τεχνολογία καλπάζει και δημιουργεί εξαιρετικές ευκαιρίες επαγγελματικής εξέλιξης, μόνο το 42% των κοριτσιών που συμμετείχαν θα επέλεγαν μελλοντικά να ακολουθήσουν επαγγέλματα STEM. Υπάρχουν αρκετές εξηγήσεις για αυτή την αντιμετώπιση, συμπεριλαμβανομένου του ότι το 60% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι άνδρες και γυναίκες δεν αντιμετωπίζονται ισάξια σε επαγγέλματα με κεντρικό άξονα την επιστήμη και την τεχνολογία.

Ενας ακόμη σημαντικός παράγοντας για το αν τα κορίτσια σκέφτονται να στραφούν επαγγελματικά προς αυτή την κατεύθυνση είναι η ύπαρξη ενός μοντέλου-προτύπου. Η πανευρωπαϊκή έρευνα «Girls in STEM» της Microsoft για το 2018 έδειξε ότι το ενδιαφέρον των νεαρών κοριτσιών για τη συγκεκριμένη κατεύθυνση είναι σχεδόν διπλάσιο όταν έχουν κάποιο πρότυπο να τα εμπνεύσει.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ των προτύπων ρόλων και του αυξημένου πάθους για τα μαθήματα της επιστήμης, της τεχνολογίας, της μηχανικής και των μαθηματικών, με μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη σταδιοδρομία στους τομείς αυτούς, καθώς και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Την προηγούμενη χρονιά η αντίστοιχη μελέτη έδειξε ότι το μέσο κορίτσι στην Ευρώπη χάνει το ενδιαφέρον για STEM μέχρι την ηλικία των 15 ετών.

Ποσοστό 26% των κοριτσιών χωρίς πρότυπο εμφανίζουν ενδιαφέρον για επαγγέλματα σχετικά με επιστήμες και τεχνολογία, συγκριτικά με το 41% των κοριτσιών που έχουν κάποιο πρότυπο. Ακόμη, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 51% των κοριτσιών που έχουν κάποιο πρότυπο έχει τη δυνατότητα να ονειρεύεται μελλοντική επαγγελματική πορεία προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Εμπνευση λοιπόν της εκδήλωσης «Alice envisions the future - How Artificial Intelligence can impact the way we see the world» αποτέλεσε η πρόθεση της Microsoft να εξοπλίσει τα κορίτσια, ώστε να κατανοούν τις καινοτόμες τεχνολογίες, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη, και να διασφαλίσει ότι θα έχουν όλα τα εφόδια που χρειάζονται για να χτίσουν το μέλλον τους.

Πρόκειται για το πρώτο βήμα, στο πλαίσιο μιας μεγαλύτερης, μακροχρόνιας πρωτοβουλίας της Microsoft στην Κεντρική και στην Ανατολική Ευρώπη για να μιλήσει για τον ρόλο που έχει η Τεχνητή Νοημοσύνη στις μέρες μας, αλλά και να προετοιμάσει την επόμενη γενιά για ένα καλύτερο ψηφιακό μέλλον. Προς τούτο αποσκοπεί σε συνεργασία με τα υπουργεία Παιδείας σε όλη την περιοχή της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Ενα τετραήμερο-έμπνευση για τη νέα γενιά

Στη διάρκεια του τετραημέρου, 160 μαθήτριες, οι εκπαιδευτικοί τους, καθώς και εξαιρετικοί ομιλητές παγκόσμιας φήμης, θα έχουν την ευκαιρία να ζήσουν μια μοναδική εμπειρία, μέσα από μια σειρά διαδραστικών εκδηλώσεων και σεμιναρίων. Η Microsoft θα βοηθήσει τις συμμετέχουσες να ανακαλύψουν τις δυνατότητες που ανοίγει ο κόσμος της Τεχνητής Νοημοσύνης, προσφέροντάς τους μια μοναδική εμπειρία και την ευκαιρία να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την πρωτοβουλία μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα https://www.microsoft.com/en-mt/ai4girls

αλλά και στη σελίδα

https://www.facebook.com/MicrosoftAIBootcamps/.

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=1017331

Υπερυπολογιστής σε πρότυπο ανθρώπινου εγκεφάλου, με 1 εκατ. επεξεργαστές, τέθηκε για πρώτη φορά σε λειτουργία.

Ο μεγαλύτερος νευρομορφικός υπολογιστής του κόσμου, σχεδιασμένος και κατασκευασμένος έτσι ώστε να λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί ένας ανθρώπινος εγκέφαλος, έλαβε τον εκατομμυριοστό πυρήνα επεξεργαστή του- και ενεργοποιήθηκε για πρώτη φορά στις 2 Νοεμβρίου.

Ο υπερυπολογιστής SpiNNaker (Spiking Neural Network Architecture) είναι σε θέση να πραγματοποιεί πάνω από 200 εκατομμύρια εκατομμύρια ενέργειες ανά δευτερόλεπτο, με το καθένα από τα τσιπ του να έχει 100 εκατομμύρια ημιαγωγούς. Για να φτάσει σε αυτό το σημείο χρειάστηκε χρηματοδότηση 15 εκατ. λιρών, 20 χρόνια για τη σύλληψη της ιδέας και πάνω από 10 χρόνια για την κατασκευή του υπερυπολογιστή- με τις αρχικές εργασίες να ξεκινούν το 2006. Το πρόγραμμα χρηματοδοτήθηκε αρχικά από το EPSRC και πλέον υποστηρίζεται από το European Human Brain Project.

O SpiNNaker σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από τη Σχολή Επιστημών Υπολογιστών του The University of Manchester, και μπορεί να εξομοιώνει τη λειτουργία περισσότερων βιολογικών νευρώνων σε πραγματικό χρόνο από οποιοδήποτε άλλο μηχάνημα τον πλανήτη. Οι βιολογικοί νευρώνες είναι βασικά εγκεφαλικά κύτταρα στο νευρικό σύστημα που επικοινωνούν κυρίως εκπέμποντας «εξάρσεις» ηλεκτροχημικής ενέργειας. Οι νευρομορφικοί υπολογιστές είναι μεγάλα υπολογιστικά συστήματα με ηλεκτρονικά κυκλώματα τα οποία μιμούνται αυτές τις «εξάρσεις».

Η διαφορά του SpiNNaker σε σχέση με τους «παραδοσιακούς» υπολογιστές είναι πως δεν επικοινωνεί στέλνοντας μεγάλους όγκους πληροφοριών από το σημείο Α στο σημείο Β μέσω ενός συμβατικού δικτύου, μα αντ'αυτού μιμείται την αρχιτεκτονική παράλληλης επικοινωνίας του εγκεφάλου, που περιλαμβάνει την ταυτόχρονη αποστολή δισεκατομμυρίων μικρών πακέτων πληροφοριών ταυτόχρονα σε χιλιάδες διαφορετικούς προορισμούς.

«Ο SpiNNaker επανεξετάζει εξαρχής τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι συμβατικοί υπολογιστές. Στην ουσία φτιάξαμε ένα μηχάνημα που λειτουργεί περισσότερο ως εγκέφαλος παρά ως παραδοσιακός υπολογιστής» είπε ο Στιβ Φούρμπερ, καθηγητής της Επιστήμης Υπολογιστών, που είχε την αρχική ιδέα. «Ο απώτερος στόχος για το πρόγραμμα ήταν πάντα ένα εκατομμύριο πυρήνες σε έναν υπολογιστή για εφαρμογές μοντέλου εγκεφάλου σε πραγματικό χρόνο, και τώρα το επιτύχαμε, κάτι που είναι φανταστικό».

Οι δημιουργοί του υπολογιστή μακροπρόθεσμα αποσκοπούν στην εξομοίωση της λειτουργίας μέχρι και ενός δισεκατομμυρίου βιολογικών νευρώνων σε πραγματικό χρόνο. Ενδεικτικά, για να γίνουν αντιληπτά τα μεγέθη, ένας εγκέφαλος ποντικιού αποτελείται από 100 εκατομμύρια νευρώνες, και ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι 1.000 φορές μεγαλύτερος. Ένα δισεκατομμύριο νευρώνες είναι το 1% της έκτασης του ανθρώπινου εγκεφάλου, που αποτελείται από κάτι λιγότερο από 100 δισεκατομμύρια εγκεφαλικά κύτταρα (νευρώνες).

Όσον αφορά στις χρήσεις του υπολογιστή, μια από αυτές θα είναι η καλύτερη κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου- ενώ πρόσφατα η ισχύς του αξιοποιήθηκε για τον έλεγχο ενός ρομπότ, του SpOmnibot, που χρησιμοποιεί το σύστημα του υπερυπολογιστή για την ερμηνεία οπτικών πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο προκειμένου να κινείται σε χώρους κατευθυνόμενος προς συγκεκριμένα αντικείμενα και αποφεύγοντας εμπόδια.

https://www.naftemporiki.gr/story/1411072/yperupologistis-se-protupo-anthropinou-egkefalou-me-1-ekat-epeksergastes-tethike-gia-proti-fora-se-leitourgia

Δημιουργήθηκε η πρώτη στον κόσμο κβαντική «πυξίδα»

Ερευνητές στη Βρετανία κατασκεύασαν την πρώτη στον κόσμο κβαντική «πυξίδα», μια συσκευή πλοήγησης που βοηθά στον εντοπισμό της θέσης ενός αντικειμένου, χωρίς να βασίζεται στο GPS. Χάρη στον κβαντικό τρόπο λειτουργίας της και στο γεγονός ότι δεν χρειάζεται σήμα από δορυφόρους, είναι αδύνατο να δεχθεί παρεμβολές και να παραβιαστεί από χάκερ.

Η φορητή συσκευή, δημιούργημα φυσικών και μηχανικών του Imperial College του Λονδίνου, χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο ‘Αμυνας της Βρετανίας λόγω των δυνητικών στρατιωτικών εφαρμογών της, μεταξύ άλλων στα βρετανικά πυρηνικά υποβρύχια που θέλουν να παραμένουν αφανή για καιρό στο βυθό.

«Είναι πλήρως αυτάρκης και ιδιαίτερα χρήσιμη, αν θέλει κανείς να πλοηγήσει ένα μεγάλο πλοίο ή αυτόνομα οχήματα για μεγάλες χρονικές περιόδους, χωρίς να χρειασθεί να στείλει ή να λάβει οποιαδήποτε σήματα, ώστε να ξέρει πού βρίσκεται», δήλωσε ο ερευνητής Τζόζεφ Κότερ.

Το παγκόσμιο σύστημα πλοήγησης μέσω GPS εξαρτάται από δορυφόρους, πράγμα που το καθιστά ευάλωτο σε παρεμβολές ή διακοπές του σήματος, ιδίως σε περίπτωση σκόπιμης κυβερνο-επίθεσης από εχθρικές δυνάμεις ή κακόβουλους χάκερ. Έχει παρατηρηθεί ότι ακόμη και οι σύγχρονοι πειρατές ξεγελούν εμπορικά πλοία, παρασέρνοντάς τα σε παγίδα, με το να παρεμβαίνουν στο GPS των πλοίων.

Το σήμα GPS μπορεί επίσης να χαθεί εξαιτίας φυσικών αιτιών (π.χ. διαταραχές του διαστημικού καιρού) ή περιβαλλοντικών (π.χ. παρεμβολή πολύ ψηλών κτιρίων). Όπως είπε ο Κότερ, «είναι αδύνατο να έχει κανείς σήμα GPS οπουδήποτε στον κόσμο».

Το νέο σύστημα – ένα κβαντικό επιταχυνσιόμετρο- μετρά πόσο γρήγορα αλλάζει η ταχύτητα ενός αντικειμένου στην πορεία του χρόνου. Μικροσκοπικά -μη κβαντικά- επιταχυνσιόμετρα υπάρχουν ήδη σε συσκευές όπως τα «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα και οι φορητοί υπολογιστές, όμως -χωρίς εξωτερική βοήθεια- μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ακριβή πλοήγηση μόνο για μερικές ώρες το πολύ.

Η νέα κβαντική «πυξίδα» μετρά την ανεπαίσθητη κίνηση των ατόμων που βρίσκονται σε υπερβολικά χαμηλή θερμοκρασία, κοντά στο απόλυτο μηδέν. Σε αυτή την υπέρψυχρη κατάσταση της ύλης, τα άτομα, τα οποία συμπεριφέρονται κβαντικά τόσο σαν ύλη όσο και σαν κύματα, ελέγχονται από ένα ειδικό ισχυρό λέιζερ που κατασκεύασε η βρετανική εταιρεία MSquared. Το λέιζερ αυτό λειτουργεί επίσης ως ο «οπτικός χάρακας» με τον οποίο μετρούνται οι κινήσεις των ατόμων – κάτι που στη συνέχεια επιτρέπει τον προσανατολισμό.

Προς το παρόν, η κβαντική «πυξίδα» είναι αρκετά μεγάλη και μπορεί να τοποθετηθεί μόνο σε πλοία, αεροπλάνα ή μεγάλα οχήματα, όμως οι ερευνητές εργάζονται για τη σμίκρυνσή της, ώστε τελικά να είναι δυνατό να ενσωματωθεί ακόμη και σε ένα smartphone.

https://www.in.gr/2018/11/12/tech/dimiourgithike-proti-ston-kosmo-kvantiki-pyksida/

Οι ΗΠΑ ξανά στην κορυφή του Top 500 των υπερυπολογιστών.

Tην 1η και 2η θέση της παγκόσμιας κατάταξης υπερυπολογιστών Top 500 κατέχουν πλέον και επίσημα οι ΗΠΑ, αφήνοντας την Κίνα στην 3η θέση.

Σύμφωνα με το Top 500, που δημοσιεύεται δύο φορές τον χρόνο, στην πρώτη και τη δεύτερη θέση βρίσκονται οι Summit και Sierra των ΗΠΑ αντίστοιχα, με τον κινεζικό Sunway TauhuLight να βρίσκεται στην τρίτη. Ακολουθεί ο επίσης κινεζικός Tianhe-2A, και μετά ο Piz Daint στην Ελβετία. Την υπόλοιπη δεκάδα συμπληρώνουν ο Trinity (ΗΠΑ), ο ABCI (Ιαπωνία), ο SuperMUC-NG (Γερμανία), ο Titan (ΗΠΑ) και ο Sequoia (ΗΠΑ). Ωστόσο, συνολικά η Κίνα έχει 227 υπερυπολογιστές στο Top 500, ενώ οι ΗΠΑ 109.

Όπως αναφέρει το BBC, ο Summit μπορεί να κάνει 200.000 τρισεκατομμύρια υπολογισμούς ανά δευτερόλεπτο. Τόσο αυτός, όσο και ο Sierra, έχουν κατασκευαστεί από την ΙΒΜ.

Το Oak Ridge National Laboratory του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας παρουσίασε στις 8 Ιουνίου τον Summit ως τον ισχυρότερο και πιο «έξυπνο» επιστημονικό υπερυπολογιστή του κόσμου.

Με επιδόσεις ύψους 200.000 τρισεκατομμυρίων υπολογισμών ανά δευτερόλεπτο, ή αλλιώς 200 petaflops, ο Summit είναι πολύ ισχυρότερος του Titan. Για συγκεκριμένες επιστημονικές εφαρμογές, ο Summit είναι επίσης ικανός για πάνω από τρία δισεκατομμύρια δισεκατομμύρια μεικτούς υπολογισμούς ακριβείας ανά δευτερόλεπτο, ή αλλιώς 3,3 exaops. Ο Summit παρέχει την τεράστια υπολογιστική ισχύ του για έρευνες, μεταξύ άλλων, στους τομείς της ενέργειας, των προηγμένων υλικών και της τεχνητής νοημοσύνης.

https://www.naftemporiki.gr/story/1413168/oi-ipa-ksana-stin-korufi-tou-top-500-ton-uperupologiston

Η τεχνητή νοημοσύνη κάνει κίνηση – ματ

Μία νέα εποχή στον κόσμο των σκακιστικών μηχανών φαίνεται να εγκαινιάζει το AlphaZero της DeepMind (Google) – ένας deep learning αλγόριθμος που υπόσχεται επανάσταση σε έναν κλάδο που αποτελεί κλασικό πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ ανθρώπου και μηχανής.

Όπως αναφέρουν οι New York Times, στις αρχές του Δεκεμβρίου παρουσιάστηκαν σε επιστημονικό άρθρο στο Science εκτενώς οι λεπτομέρειες του αλγορίθμου, ο οποίος είχε ανακοινωθεί έναν χρόνο πριν, στις 5 Δεκεμβρίου 2017 [A general reinforcement learning algorithm that masters chess, shogi, and Go through self-play].

http://science.sciencemag.org/content/362/6419/1140.full

Το AlphaZero δεν έπαιζε μόνο σκάκι, αλλά και σόγκι (ιαπωνικό σκάκι) και γκο (το γνωστό κινεζικό παιχνίδι στρατηγικής). Ο αλγόριθμος άρχισε χωρίς γνώση του παιχνιδιού πέρα από τους βασικούς κανόνες, και στη συνέχεια έπαιξε εναντίον του εαυτού του εκατομμύρια φορές, μαθαίνοντας από τα λάθη του. Μέσα σε μερικές ώρες, ο αλγόριθμος έγινε ο καλύτερος παίκτης του κόσμου- για την ακρίβεια, των κόσμων τόσο των ανθρώπων όσο και των υπολογιστών.

Όπως σημειώνει στο σχετικό δημοσίευμα στους NY Times ο Στίβεν Στρόγκατς, καθηγητής μαθηματικών στο Cornell και συγγραφέας του «Infinite Powers: How Calculus Reveals the Secrets of the Universe», στο νέο paper απαντάται σειρά ερωτημάτων γύρω από το AlphaZero, το οποίο, όπως υπογραμμίζεται, δεν έχει γίνει ισχυρότερο μέσα στους τελευταίους μήνες, ωστόσο οι αποδείξεις της υπεροχής του έχουν ενισχυθεί: «Ξεκάθαρα επιδεικνύει ένα είδος νοημοσύνης που οι άνθρωποι δεν έχουν δει στο παρελθόν» σημειώνει ο Στρόγκατς.

Οι σκακιστικές μηχανές του παρελθόντος, ακόμα και ο διάσημος Deep Blue που νίκησε τον Γκάρι Κασπάροφ το 1997, αλλά και τα σύγχρονα Stockfish και Κomodo, έπαιζαν και παίζουν «μηχανικά»: Δεν κατανοούν στην πραγματικότητα το παιχνίδι, και πρέπει να εκπαιδευτούν στις βασικές αρχές του σκακιού. Αυτό έχει αλλάξει με το machine learning: Παίζοντας με τον εαυτό του και αναβαθμίζοντας το νευρωνικό δίκτυό του, το AlphaZero ανακάλυψε μόνο του τις αρχές του σκακιού και έγινε γρήγορα ο καλύτερος παίκτης που υπήρξε ποτέ: Συνέτριψε το Stockfish, με 28 νίκες και 72 ισοπαλίες σε 100 παιχνίδια, επιδεικνύοντας στυλ παιχνιδιού που δεν έχει δείξει ποτέ υπολογιστής- παίζοντας «ενστικτωδώς», παίρνοντας ρίσκα και παραπλανώντας σαν άνθρωπος. «Το AlphaZero είχε τη φινέτσα ενός βιρτουόζου και τη δύναμη μιας μηχανής. Ήταν η πρώτη ματιά της ανθρωπότητας σε ένα απίστευτο νέο είδος νοημοσύνης» γράφει ο Στρόγκατς.

Κατά την πρώτη αναμέτρηση του AlphaZero με το Stockfish, αρκετοί είπαν πως το δεύτερο είχε υποστεί «λοβοτομή», καθώς δεν είχε πρόσβαση στο βιβλίο με τα ανοίγματά του. Ωστόσο, όταν αυτό άλλαξε, ηττήθηκε πάλι, με το AlphaZero να νικά επειδή έπαιξε πιο έξυπνα, όχι πιο γρήγορα- εξετάζοντας μόλις 60.000 θέσεις το δευτερόλεπτο, τη στιγμή που ο αντίπαλος εξέταζε 60 εκατ. το δευτερόλεπτο. Όπως έγραψε σε σχόλιό του ο ίδιος ο Γκάρι Κασπάροφ, το AlphaZero ήταν πιο «σοφό», γνωρίζοντας τι να σκέφτεται και τι να αγνοεί, αναπτύσσοντας ένα στυλ παιχνιδιού που «αντικατοπτρίζει την αλήθεια» για το παιχνίδι, αντί για τις προτεραιότητες και τις προκαταλήψεις των προγραμματιστών.

Το ερώτημα πλέον, όπως τονίζει ο Στρόγκατς, είναι κατά πόσον το machine learning μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να ανακαλύψουν παρόμοιες αλήθειες για τομείς που πραγματικά έχουν σημασία, όπως την επιστήμη και την ιατρική. Μέχρι τώρα τα δείγματα είναι ενθαρρυντικά, με επιτυχείς δοκιμές της τεχνολογίας αυτής στον τομέα των διαγνώσεων ή της ερμηνείας εξετάσεων όπως οι αξονικές τομογραφίες.

«Οραματιστείτε μια ημέρα, ίσως στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, όπου το AlphaZero θα έχει εξελιχθεί σε έναν αλγόριθμο επίλυσης πιο γενικών προβλημάτων, ας το πούμε AlphaInfinity. Όπως ο πρόγονός του, θα είχε ανώτερη οξυδέρκεια, θα μπορούσε να βρίσκει όμορφες αποδείξεις, κομψές σαν τις παρτίδες σκάκι που το AlphaZero έπαιζε με το Stockfish. Και κάθε απόδειξη θα έδειχνε γιατί ισχύει ένα θεώρημα…αυτό θα εγκαινίαζε μια νέα εποχή γνώσης για τους ανθρώπους μαθηματικούς και επιστήμονες…θα καθόμασταν στα πόδια του και θα ακούγαμε με ένταση. Δεν θα καταλαβαίναμε γιατί ο μάντης έχει πάντα δίκιο, μα θα ελέγχαμε τους υπολογισμούς του και τις προβλέψεις του, και θα επιβεβαιώναμε τα ευρήματά του. Στην επιστήμη…ο ρόλος μας θα μειωνόταν σε αυτόν του θεατή…ίσως αυτό στο τέλος να μη μας ενοχλούσε. Άλλωστε, στο τέλος το AlphaInfinity θα θεράπευε όλες μας τις ασθένειες, και θα έλυνε όλα μας τα επιστημονικά προβλήματα» σημειώνει ο αρθρογράφος.

https://physicsgg.me/2019/01/08/%ce%b7-%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae-%ce%bd%ce%bf%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b7-%ce%ba%ce%ac%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%cf%84/

Ο πρώτος στον κόσμο κβαντικός υπολογιστής για εμπορική χρήση.

Η αμερικανική εταιρεία ΙΒΜ παρουσίασε τον πρώτο στον κόσμο κβαντικό υπολογιστή, ο οποίος έχει σχεδιαστεί για εμπορική χρήση.

Λέγεται IBM Q System One και προς το παρόν δεν προορίζεται για πώληση, αλλά θα δοθεί η δυνατότητα στους πελάτες της εταιρείας να τον χρησιμοποιούν μέσω διαδικτύου για να κάνουν κβαντικούς υπολογισμούς.

Ο υπολογιστής διαθέτει 20 κβαντικά δυφία ή bits (qubits), αν και οι περισσότεροι ειδικοί της πληροφορικής συμφωνούν ότι ένας κβαντικός υπολογιστής πραγματικά ανώτερος από τους συμβατικούς, θα πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον 50 κβαντικά δυφία.

Το 2016 η ΙΒΜ είχε παρουσιάσει ένα κβαντικό υπολογιστικό σύστημα με πέντε qubits, το οποίο είχε διαθέσει για online πειραματισμό, αλλά το νέο σύστημα των 20 qubits είναι το πρώτο που δημιουργήθηκε με καθαρά εμπορικό σκοπό, σύμφωνα με το New Scientist.

Επίσης, σε μια δεύτερη πρωτοποριακή εξέλιξη, η ΙΒΜ παρουσίασε στη διεθνή έκθεση ηλεκτρονικών καταναλωτικών CES του Λας Βέγκας ένα νέο σύστημα πρόγνωσης του καιρού, το οποίο μπορεί να κάνει ανανέωση της πρόγνωσης ανά ώρα για οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη.

Το νέο σύστημα με την ονομασία GRAF (Global High-Resolution Atmospheric Forecasting System), που ανακοινώθηκε σε συνεργασία με το Weather Channel, χρησιμοποιεί υπερυπολογιστές της ΙΒΜ για να επεξεργάζεται εκατοντάδες εκατομμύρια μετεωρολογικά δεδομένα από όλο τον κόσμο. Στη συνέχεια, κάνει προβλέψεις ακόμη και για περιοχές έκτασης μόνο τριών χιλιομέτρων ή για μεμονωμένες καταιγίδες.

Η ιδιαιτερότητα είναι ότι τα στοιχεία στα οποία βασίζεται το σύστημα, προέρχονται όχι μόνο από διάσπαρτους διεθνώς μετεωρολογικούς σταθμούς, αλλά επίσης από εκατομμύρια «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα εφοδιασμένα με αισθητήρες ατμοσφαιρικής πίεσης, καθώς και από online όργανα χιλιάδων αεροπλάνων που καταγράφουν εν πτήσει τις καιρικές συνθήκες.

Στο μέλλον το σύστημα θα αξιοποιεί συνεχώς ολοένα περισσότερα στοιχεία, όσο αυξάνονται οι online συσκευές με αισθητήρες που συλλέγουν χρήσιμα για τον καιρό δεδομένα.

Η ΙΒΜ δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για την αγορά καιρικής πρόγνωσης, σύμφωνα με την εταιρεία αναλύσεων Forrester. Γι' αυτό, άλλωστε, σύμφωνα με το ΒΒC, εξαγόρασε το 2016 την εταιρεία Weather Company, στην οποία ανήκει το Weather Channel. Είναι πιθανό ότι η εμπλοκή της ΙΒΜ με την μετεωρολογία θα οδηγήσει σε ακριβέστερες προγνώσεις του καιρού στο μέλλον.

Η αρχή γίνεται με το GRAF, το οποίο, σύμφωνα με τους δημιουργούς του, «θα είναι το πρώτο στον κόσμο εμπορικό σύστημα ωριαίας πρόγνωσης του καιρού, ικανό να προβλέψει κάτι τόσο μικρό όσο οι καταιγίδες σε παγκόσμια κλίμακα».

Βέβαια, η ακρίβεια της πρόγνωσης σε τοπικό επίπεδο θα εξαρτάται από την ποσότητα και αξιοπιστία των διαθέσιμων στοιχείων για τη συγκεκριμένη περιοχή.

Η Weather Company έκανε γνωστό ότι οι παγκόσμιες προγνώσεις του συστήματος GRAF θα είναι διαθέσιμες αργότερα μέσα στο 2019 στον οποιονδήποτε έχει «κατεβάσει» τη σχετική εφαρμογή της Weather.

http://www.kathimerini.gr./1003743/gallery/texnologia/computers/o-prwtos-ston-kosmo-kvantikos-ypologisths-gia-emporikh-xrhsh

Τα… διαστημόψαρα στο Διαγωνισμό Ρομποτικής FLL

Με αφορμή τη συμμετοχή τους στον Προκριματικό Διαγωνισμό Ρομποτικής FLL Αθήνας, που θα διεξαχθεί στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής στις 16-17 Φεβρουαρίου 2019, οι μαθητές του Ομίλου Ρομποτικής του Γυμνασίου και του Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων «Παλλάδιο» βρέθηκαν μπροστά σε μια μοναδική επιστημονική πρόκληση, καθώς κλήθηκαν να μελετήσουν τις δυνατότητες μεταφοράς, εγκατάστασης και επιβίωσης υδρόβιων οργανισμών, φυτικών και ζωικών, σε διαστημικούς σταθμούς σε άλλους πλανήτες.

Τα ερωτήματα στα οποία επιχειρούν να δώσουν απάντηση είναι πολλά:

Μπορούν να μεταφερθούν υδρόβιοι οργανισμοί με ασφάλεια εκτός πεδίου βαρύτητας;

Μπορούν να επιβιώσουν στις συνθήκες που επικρατούν εκεί;

Πώς θα γίνει η κατασκευή του υδροπονικού μας συστήματος, ώστε να μπορεί να εγκατασταθεί με ασφάλεια;

Με ποιον τρόπο θα γίνει ο εμπλουτισμός σε οξυγόνο εκτός ατμόσφαιρας;

Για το σκοπό αυτόν οι μαθητές μελετούν τη βιβλιογραφία και ψάχνουν πηγές στο διαδίκτυο, έχοντας στο πλευρό τους επιστήμονες που με μεγάλη προθυμία τούς τροφοδοτούν με τις απαραίτητες πληροφορίες για το ομολογουμένως πρωτότυπο αυτό εγχείρημα.

Το όμορφο ταξίδι της γνώσης, όταν συνδυάζεται με την έρευνα και την ανακάλυψη, γίνεται ακόμη πιο συναρπαστικό.

Τα αποτελέσματα των προσπαθειών τους θα τα παρουσιάσουν στον Προκριματικό Διαγωνισμό Ρομποτικής FLL Αθήνας, που θα διεξαχθεί στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, στις 16-17 Φεβρουαρίου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το FLL είναι μια παγκόσμια διοργάνωση ρομποτικής με τη μορφή διαγωνισμού, για παιδιά ηλικίας 9 έως 16 ετών, σχεδιασμένη κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να βοηθήσει τα παιδιά να ανακαλύψουν και να αγαπήσουν την επιστήμη και την τεχνολογία με τον πλέον διασκεδαστικό τρόπο, αποκτώντας εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους, αλλά και πολύτιμες δεξιότητες για τη ζωή.

https://www.in.gr/2019/01/24/tech/ta-diastimopsara-sto-diagonismo-rompotikis-fll/

Ένα βήμα προς τη δημιουργία μηχανών με αυτοσυνείδηση.

Οι άνθρωποι είναι ικανότατοι στο να φαντάζονται τον εαυτό τους και χάρη σε αυτή την ικανότητα να δημιουργούν διάφορα μελλοντικά σενάρια ή να στοχάζονται το παρελθόν τους. Τώρα, ερευνητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης δημιούργησαν το πρώτο ρομπότ που είναι ικανό να «φανταστεί» τον εαυτό του, δημιουργώντας εκ του μηδενός μια εικόνα του εαυτού του και μαθαίνοντας από αυτήν να προσαρμόζεται καλύτερα στο περιβάλλον του.

Πρόκειται για ένα ακόμη βήμα προς τη δημιουργία μηχανών που θα έχουν αυτοσυνείδηση και, κατά συνέπεια, μεγαλύτερη αυτονομία και προσαρμοστικότητα. Την ίδια στιγμή όμως, ορισμένοι -ανατρέχοντας και στη λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας- φοβούνται ότι, με μια τέτοια τεχνολογική εξέλιξη, οι άνθρωποι θα χάσουν σταδιακά τον έλεγχο των μηχανών τους, όπως συνέβη κάποτε στον Φρανκενστάιν με το δημιούργημά του.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Χοντ Λίψον του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό ρομποτικής «Science Robotics».

http://robotics.sciencemag.org/content/4/26/eaau9354

Όπως είπε ο Λίψον, «μολονότι η ικανότητα του ρομπότ μας να φαντάζεται τον εαυτό του, είναι ακόμη πρωτόγονη σε σύγκριση με τους ανθρώπους, πιστεύουμε ότι βρίσκεται στο σωστό δρόμο για τη αυτεπίγνωση των μηχανών».

Τα ρομπότ προοδεύουν συνεχώς, αλλά δεν έχουν ακόμη μάθει να δημιουργούν μόνα τους εικόνες του εαυτού τους όπως οι άνθρωποι. Το νέο ρομπότ άρχισε να κάνει κάτι τέτοιο μόνο του και μπορεί να χρησιμοποιήσει την αυτο-προσομοίωσή του για να προσαρμόζεται σε νέα περιβάλλοντα και καθήκοντα, καθώς επίσης -έχοντας επίγνωση για τον «εαυτό» του- για να αυτοεπιδιορθώνεται.

«Αν θέλουμε τα ρομπότ να γίνουν ανεξάρτητα και να προσαρμόζονται γρήγορα σε σενάρια που δεν είχαν προβλέψει οι δημιουργοί τους, είναι ζωτικό να μαθαίνουν από την προσομοίωση του εαυτού τους», δήλωσε ο Λίψον, διευθυντής του Εργαστηρίου Δημιουργικών Μηχανών του Κολούμπια.

Αρχικά το ρομπότ (με μορφή βραχίονα) δεν ήταν αρκετά ακριβές στο να φαντάζεται τον εαυτό, π.χ. να καταλαβαίνει πώς συνδέονται οι αρθρώσεις του. Όμως, χάρη στη χρήση ενός αλγόριθμου βαθιάς μάθησης, σταδιακά μέσα σε χρονικό διάστημα 35 ωρών βελτίωσε την αυτο-εικόνα του, παράγοντας τελικά ένα μοντέλο του εαυτού του με μικρές αποκλίσεις από την πραγματικότητα.

Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας μόνο την εσωτερική εικόνα του εαυτού του και μην έχοντας καμία ανατροφοδότηση από το εξωτερικό περιβάλλον, κατάφερε να εκτελέσει μια εργασία -να σηκώνει ένα αντικείμενο από το έδαφος και να το τοποθετεί σε ένα δοχείο- με ποσοστό επιτυχίας 44%. «Είναι σαν να προσπαθείς να πιάσεις ένα ποτήρι νερό με τα μάτια σου κλειστά, κάτι δύσκολο ακόμη και για τους ανθρώπους», δήλωσε ο ερευνητής Ρόβερτ Κβιατόφσκι.

Όταν οι μηχανικοί σκοπίμως τοποθέτησαν ένα ελαττωματικό εξάρτημα στον ρομποτικό βραχίονα, αυτός με επιτυχία χρησιμοποίησε την αυτο-εικόνα του και εντόπισε το πρόβλημα. Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές είναι να μελετήσουν κατά πόσο τα ρομπότ μπορούν να «σκεφτούν» όχι μόνο για το σώμα τους, αλλά για το ίδιο το «μυαλό» τους, δηλαδή να σκεφτούν για τη σκέψη.

https://physicsgg.me/2019/01/31/%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b2%ce%ae%ce%bc%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b7%cf%87%ce%b1%ce%bd%cf%8e%ce%bd-%ce%bc%ce%b5/

Επιστήμονες κατάφεραν να «γυρίσουν πίσω» το χρόνο!

Μπορεί να θυμίζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ωστόσο όπως υποστηρίζουν ειδικοί ερευνητές, κατάφεραν να αντιστρέψουν τη ροή του χρόνου με τη βοήθεια ενός κβαντικού υπολογιστή.

Συγκεκριμένα, ερευνητές του Ινστιτούτου Φυσικής και Τεχνολογίας της Μόσχας (ΜΙΡΤ), καθώς και συνάδελφοί τους από τις ΗΠΑ και την Ελβετία, ανακοίνωσαν ότι για κλάσματα του δευτερολέπτου και με τη βοήθεια ενός αλγόριθμου αναστροφής του χρόνου επέστρεψαν την κατάσταση ενός κβαντικού υπολογιστή στο παρελθόν.

Με άλλα λόγια, ανέστρεψαν το «βέλος του χρόνου» που υποτίθεται πως κινείται μόνο προς μια κατεύθυνση, το μέλλον.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Γκόρντεϊ Λεσόβικ, επικεφαλής του Εργαστηρίου Φυσικής της Κβαντικής Τεχνολογίας Πληροφοριών του ΜΙΡΤ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Scientific Reports", υπολόγισαν επίσης την πιθανότητα που έχει ένα ηλεκτρόνιο στο διαστρικό χώρο να ταξιδέψει αυθόρμητα πίσω στο χρόνο.

«Αυτή είναι μία από τις εργασίες μας πάνω στην πιθανότητα να παραβιαστεί ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής. Ο νόμος αυτός σχετίζεται στενά με την έννοια του βέλους του χρόνου που δείχνει προς μια μόνο κατεύθυνση: από το παρελθόν προς το μέλλον», δήλωσε ο Λεσόβικ. «Δημιουργήσαμε τεχνητά μια κατάσταση που εξελίσσεται προς μια κατεύθυνση αντίθετη από εκείνη του θερμοδυναμικού βέλους του χρόνου», πρόσθεσε.

Οι επιστήμονες, όπως ανέφεραν, έδειξαν ότι σε ένα κβαντικό υπολογιστή της ΙΒΜ ήταν δυνατό να αναστραφεί αυθόρμητα η εξέλιξη μιας κβαντικής κατάστασης και να κινηθεί προς το παρελθόν αντί προς το μέλλον. Με ένα ειδικό πρόγραμμα λογισμικού τροποποίησαν την κατάσταση του κβαντικού υπολογιστή, έτσι ώστε αυτή να εξελίσσεται προς τα πίσω, δηλαδή από το χάος προς την τάξη (το αντίθετο του δεύτερου νόμου της θερμοδυναμικής)

Όταν η κβαντική κατάσταση ενέπλεκε δύο κυβικά δυφία (qubits), τότε το ποσοστό επιτυχίας για την αναστροφή του χρόνου ήταν 85%, ενώ με τρία qubits - λόγω περισσοτέρων σφαλμάτων στον κβαντικό υπολογιστή - έπεφτε στο 50%.

https://www.iefimerida.gr/news/484923/epistimones-kataferan-na-gyrisoyn-piso-hrono

Ομως ειναι ετσι!!!

Κυκλοφορεί από χθες η είδηση ότι οι επιστήμονες κατάφεραν να αντιστρέψουν την ροή του χρόνου. Για παράδειγμα διαβάζουμε. ΕΔΩ ότι: «Ερευνητές του Ινστιτούτου Φυσικής και Τεχνολογίας της Μόσχας (ΜΙΡΤ), καθώς και συνάδελφοί τους από τις ΗΠΑ και την Ελβετία, ανακοίνωσαν ότι για κλάσματα του δευτερολέπτου και με τη βοήθεια ενός αλγόριθμου αναστροφής του χρόνου επέστρεψαν την κατάσταση ενός κβαντικού υπολογιστή στο παρελθόν. Με άλλα λόγια, ανέστρεψαν το «βέλος του χρόνου» που υποτίθεται πως κινείται μόνο προς μια κατεύθυνση, το μέλλον.» Η επιστημονική δημοσίευση στην οποία βασίζεται η εν λόγω είδηση είναι των G. B. Lesovik, I. A. Sadovskyy, M. V. Suslov, A. V. Lebedev & V. M. Vinokur με τίτλο: «Arrow of time and its reversal on the IBM quantum computer»

https://www.nature.com/articles/s41598-019-40765-6

Τελικά, οι φυσικοί ανέστρεψαν την ροή του χρόνου ή έστω, ανέστρεψαν την ροή του χρόνου σε έναν κβαντικό υπολογιστή; Όχι. Την κατάσταση ενός κβαντικού υπολογιστή (με δύο ή τρία qubits) αντέστρεψαν, κάνοντάς τον να επιστρέψει σε μια διαμόρφωση που είχε στο παρελθόν. Η διαδικασία αντιστράφηκε, όχι ο χρόνος.

https://physicsgg.me/2019/03/14/%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%ad%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b5%cf%88%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%b7-%cf%81%ce%bf%ce%ae-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%87%cf%81%cf%8c/

Στους «πατέρες» της επανάστασης του deep learning το «Νόμπελ των Υπολογιστών», Turing Award.

Στους Γιόσουα Μπέντζιο, Τζέφρι Χίντον και Γιαν ΛεΚουν απένειμε η Association for Computing Machinery το «Νόμπελ των Υπολογιστών»- το Α.Μ Turing Award για το 2018.

Σύμφωνα με την ACM, οι τρεις επιστήμονες έλαβαν το βραβείο για τα επιτεύγματά τους, που κατέστησαν τα deep neural networks σημαντικό κομμάτι του τομέα των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ο Μπέντζιο είναι καθηγητής στο University of Montreal και επιστημονικός διευθυντής στο Mila, το ινστιτούτο τεχνητής νοημοσύνης του Κεμπέκ, ο Χίντον είναι αντιπρόεδρος και Engineering Fellow της Google, Chief Scientific Adviser του The Vector Institute, και επίτιμος καθηγητής στο University of Toronto και ο Γιαν ΛεΚαν καθηγητής στο New York University και αντιπρόεδρος και Chief AI Scientist στο Facebook.

Εργαζόμενοι ανεξαρτήτως και μαζί, οι τρεις ερευνητές, σύμφωνα με την ACM, ανέπτυξαν θεμελιώσεις βάσεις για τον τομέα, διαπίστωσαν φαινόμενα μεγάλου ενδιαφέροντος μέσω πειραμάτων και γενικότερα επέδειξαν τα πρακτικά πλεονεκτήματα των deep neural δικτύων. Σημειώνεται πως, τα τελευταία χρόνια, οι μέθοδοι deep learning έχουν επιφέρει σημαντικές προόδους στο computer vision, την αναγνώριση φωνής, την επεξεργασία φυσικής γλώσσας και τη ρομποτική, μεταξύ άλλων.

Το Α,Μ Turing Award, που συχνά χαρακτηρίζεται ως «Νόμπελ των Υπολογιστών», συνοδεύεται από έπαθλο ύψους ενός εκατομμυρίων δολαρίων, με την οικονομική υποστήριξη της Google. Έχει πάρει το όνομά του από τον Α.Μ. Τούρινγκ, τον Βρετανό μαθηματικό που θεωρείται ο «πατέρας» της επιστήμης υπολογιστών.

Το deep learning έχει να κάνει με τη δημιουργία προγραμμάτων υπολογιστών που μιμούνται τη δομή των εγκεφάλων ζωντανών οργανισμών, με πολλά στρώματα τεχνητών νευρώνων που επεξεργάζονται δεδομένα. Όταν τέτοιου είδους δίκτυα επεξεργάζονται δεδομένα, οι νευρώνες τους αντιδρούν διαφορετικά στο κάθε στρώμα. Τα αποτελέσματα αυτής της επεξεργασίας περνούν στο επόμενο στρώμα, μέχρι το δίκτυο να καταλήξει σε τελική απόφαση/ κρίση. Ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να μάθει, πχ, να αναγνωρίζει πρόσωπα σε διαφορετικές φωτογραφίες ή να αντιλαμβάνεται και επεξεργάζεται την ανθρώπινη ομιλία.

https://www.naftemporiki.gr/story/1458411/stous-pateres-tis-epanastasis-tou-deep-learning-to-nompel-ton-ypologiston-turing-award

Αποθήκευση πληροφοριών σε μικρά οργανικά μόρια χωρίς να καταναλώνεται ενέργεια, για εκατομμύρια χρόνια.

Ένας νέος τρόπος αποθήκευσης πληροφορίας σε μόρια θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα τη διατήρηση των περιεχομένων της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης σε μια κουταλιά πρωτεϊνών, χωρίς να απαιτείται ενέργεια, για εκατομμύρια χρόνια.

Οι τεχνολογίες αποθήκευσης δεδομένων/πληροφορίας συνεχίζουν να εξελίσσονται, ωστόσο οι απειλές – από το νερό μέχρι τις κυβερνοεπιθέσεις- προς αυτές παραμένουν υπαρκτές. Ως εκ τούτου, εξακολουθεί να υφίσταται η ανάγκη για μεθόδους αποθήκευσης που θα κρατούσαν ασφαλή τα δεδομένα σε μεγάλο βάθος χρόνου, μακριά από το επικίνδυνο Ίντερνετ και χωρίς να χρειάζεται ενέργεια. Μία τέτοια είναι και η μέθοδος που ανέπτυξαν ερευνητές στις ΗΠΑ.

«Σκεφτείτε να αποθηκεύατε τα περιεχόμενα της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης σε μια κουταλιά πρωτεϊνών» λέει ο Μπράιαν Κάφερτι, το πρώτο όνομα στο επιστημονικό άρθρο όπου περιγράφεται η νέα τεχνική, και μεταδιδακτορικός στο εργαστήριο του Τζορτζ Γουάιτσαϊντς στο Harvard University. Η έρευνα έγινε σε συνεργασία με τον Μίλαν Μρκσιχ και τους συνεργάτες του στο Northwestern University και δημοσιεύτηκε στο ACS Central Science. «Τουλάχιστον σε αυτό το στάδιο δεν βλέπουμε τη μέθοδο αυτή να ανταγωνίζεται υπάρχουσες μεθόδους αποθήκευσης δεδομένων» λέει ο Κάφερτι. «Αντ’ αυτού τη βλέπουμε ως συμπληρωματική σε αυτές τις τεχνολογίες και, ως αρχικό στόχο, κατάλληλη για μακροπρόθεσμη αποθήκευση δεδομένων για αρχείο».

Το χημικό εργαλείο του Κάφερτι μπορεί να μην αντικαταστήσει το cloud, ωστόσο φαίνεται να αποτελεί μια ελκυστική εναλλακτική σε εργαλεία βιολογικής αποθήκευσης όπως το DNA. Υπενθυμίζεται πως πρόσφατα επιστήμονες ανακάλυψαν πώς να χρησιμοποιούν το DNA για να κωδικοποιούν πληροφορίες, και μπορούν να συνθέσουν νήματα DNA για να αποθηκεύουν κάθε είδους πληροφορία. Ωστόσο, αν και το DNA είναι μικρό συγκριτικά με τα τσιπ υπολογιστή, το μακρομόριο είναι μεγάλο όσον αφορά στον μοριακό κόσμο, και η σύνθεση DNA απαιτεί επίπονη εργασία.

«Εξερευνήσαμε μια στρατηγική που δεν δανείζεται απευθείας από τη βιολογία» λέει ο Κάφερτι. «Αντ’αυτού βασιστήκαμε σε τεχνικές κοινές στην οργανική και την αναλυτική χημεία, και αναπτύξαμε μια προσέγγιση που χρησιμοποιεί μικρά, χαμηλού μοριακού βάρους μόρια για την αποθήκευση πληροφορίας».

Με μόνο μία σύνθεση, οι ερευνητές είναι σε θέση να δημιουργούν αρκετά μικρά μόρια για να κωδικοποιούν πολλαπλά βίντεο κάθε φορά, καθιστώντας αυτή την προσέγγιση μια λιγότερο επίπονη και φθηνότερη εργασία σε σχέση με αυτήν που βασίζεται στο DNA. Για τα μόριά τους οι ερευνητές επέλεξαν ολιγοπεπτίδια (δύο ή περισσότερα πεπτίδια, συνδεδεμένα μαζί) που είναι πιο κοινά, σταθερά και πιο μικρά από το DNA, το RNA, ή τις πρωτεΐνες. Τα ολιγοπεπτίδια επίσης ποικίλλουν όσον αφορά στη μάζα και διακρίνονται το ένα από το άλλο.

Βάσει της μεθόδου αυτής, η οποία βασίζεται στις διαφορετικές τους μάζες, που τα καθιστούν διακριτά, οι ερευνητές κατάφεραν να «γράψουν», αποθηκεύσουν και «διαβάσουν» την ομιλία «There’s Plenty of Room at the Bottom» του διάσημου φυσικού Richard Feynman, μια φωτογραφία του Κλοντ Σάνον και μια ζωγραφιά του Χοκουσάι. Οι ίδιοι εκτιμούν πως είναι δυνατή η ανάκτησή τους με ακρίβεια 99,9%. Επίσης, εκτιμούν πως στο μέλλον θα είναι δυνατή η χρήση πιο φθηνών μορίων, με κόστος μόλις ενός σεντ για την καταγραφή 100.000.000 bits πληροφοριών.

https://physicsgg.me/2019/05/04/%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%b8%ce%ae%ce%ba%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%80%ce%bb%ce%b7%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%b9%cf%8e%ce%bd-%cf%83%ce%b5-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%ac-%ce%bf%cf%81%ce%b3%ce%b1/