Jump to content

Εξωπλανήτες.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Η ονομασία του άστρου ΗΑΤ-Ρ-42 :cheesy:

Αν βαρεθήκατε να προτείνετε ονόματα για μωρά, έχετε τώρα την ευκαιρία για κάτι πιο «εξωτικό»: να επιλέξετε το όνομα ενός εξωπλανήτη και ενός άστρου που η χώρα σας έχει «υιοθετήσει». Η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU) ξεκίνησε μια διεθνή εκστρατεία, η οποία δίνει το δικαίωμα σε πολλές χώρες να δώσουν όνομα σε ένα επιλεγμένο εξωπλανήτη και στο μητρικό άστρο του. Η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες που συμμετέχει στην «υιοθεσία» και στα «βαφτίσια».

Με αφορμή τον εορτασμό των 100 ετών από την ίδρυση της το 1919 (η Ελλάδα ήταν ένα από τα πέντε πρώτα ιδρυτικά μέλη της), η IAU -η οποία έχει ως μέλη της περισσότερους από 13.500 επαγγελματίες αστρονόμους σε πάνω από 100 χώρες- οργάνωσε την πρωτοβουλία «NameExoWorlds» (Ονομάστε τους Εξω-Κόσμους). Σχεδόν 100 χώρες -μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα- έχουν ήδη αποφασίσει να οργανώσουν μια εθνική καμπάνια που θα δώσει στο κοινό την ευκαιρία να ψηφίσει. Απώτερος στόχος της IAU είναι να ανοίξουν οι ορίζοντες των ανθρώπων για τη θέση μας στο σύμπαν και για την πιθανότητα άλλων πολιτισμών σε άλλους πλανήτες.

Οι αστρονόμοι -24 χρόνια μετά την ανακάλυψη του πρώτου εξωπλανήτη- έχουν πλέον ανακαλύψει περίπου 4.000 εξωπλανήτες και πλανητικά συστήματα γύρω από κοντινά και πιο μακρινά άστρα. Μερικοί πλανήτες είναι μικροί και βραχώδεις σαν τη Γη, ενώ άλλοι είναι αέριοι γίγαντες σαν το Δία. Οι επιστήμονες εκτιμούν πλέον ότι τα περισσότερα άστρα στο σύμπαν έχουν πλανήτες γύρω τους. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ένας…αστρονομικός αριθμός πλανητών, κάτι που καθιστά πιθανή την ύπαρξη εξωγήινης ζωής (ίσως και νοήμονος).

Η Διεθνής Αστρονομική Ένωση είναι ο αρμόδιος διεθνής φορέας για την επίσημη ονοματοδοσία των ουρανίων σωμάτων. Η πρώτη καμπάνια NameExoWorlds, που είχε πραγματοποιηθεί το 2015, είχε «βαφτίσει» 31 εξωπλανήτες σε 19 πλανητικά συστήματα. Τώρα, για δεύτερη φορά, η Ένωση προσφέρει σε κάθε ενδιαφερόμενη χώρα την ευκαιρία να ονομάσει το «δικό της» πλανητικό σύστημα, που θα αποτελείται από ένα άστρο και ένα συνοδό εξωπλανήτη. Η αρμόδια επιτροπή της IAU μοίρασε ένα σύστημα άστρου-εξωπλανήτη σε κάθε ενδιαφερόμενη χώρα, φροντίζοντας το άστρο κάθε χώρας να είναι ορατό από τη συγκεκριμένη χώρα και επαρκώς φωτεινό για να μπορεί να παρατηρηθεί με μικρά τηλεσκόπια. Έχουν επιλεχθεί για ονοματοδοσία επιβεβαιωμένοι εξωπλανήτες, οι περισσότεροι των οποίων ανακαλύφθηκαν από επίγεια τηλεσκόπια έως το 2012, ώστε να έχουν μεσολαβήσει αρκετά χρόνια για τη μελέτη τους. Είναι πιθανό ότι πολλά από αυτά τα πλανητικά συστήματα έχουν και άλλους εξωπλανήτες, που θα ανακαλυφθούν στο μέλλον.

Σε κάθε χώρα έχει δημιουργηθεί μια εθνική επιτροπή για να αναλάβει τη διαδικασία της ονοματοδοσίας σε εθνικό επίπεδο, φροντίζοντας για τη συμμετοχή του κοινού. Η ψηφοφορία θα λάβει χώρα μεταξύ Ιουνίου και Νοεμβρίου και η επισημοποίηση κάθε ονόματος που θα επιλεγεί από κάθε χώρα, καθώς και ο τελικός κατάλογος με τα νέα ονόματα των εξωπλανητών και των άστρων τους, θα γνωστοποιηθεί από την IAU φέτος το Δεκέμβριο. Τα επιλεχθέντα ονόματα θα χρησιμοποιούνται πλέον παράλληλα με τα υφιστάμενα επιστημονικά.

Στην Ελλάδα έχουν «κληρωθεί» το άστρο ΗΑΤ-Ρ-42, ένας κίτρινος νάνος αστέρας της Κύριας Ακολουθίας, φασματικού τύπου G (όπως και ο Ήλιος), ο οποίος είναι ορατός από το ημισφαίριο μας στον αστερισμό της Ύδρας, σε απόσταση 1.458 ετών φωτός από τη Γη (ένα έτος φωτός ισούται με 9,5 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα περίπου), καθώς και ο εξωπλανήτης του ΗΑΤ-Ρ-42b, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 2012. Πρόκειται για ένα αέριο γίγαντα πλανήτη με μάζα παρόμοια του Δία, ο οποίος χρειάζεται 4,64 μέρες (η διάρκεια του έτους του) για να κάνει μια κυκλική πλήρη περιφορά γύρω από το μητρικό άστρο του, από το οποίο απέχει 0,057 αστρονομικές μονάδες.

Πρόεδρος της δεκαμελούς εθνικής επιτροπής της πρωτοβουλίας Name ExoWorlds στην Ελλάδα είναι ο ομότιμος καθηγητής αστροφυσικής Κανάρης Τσίγκανος του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος έχει διατελέσει διευθυντής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (2011-16) και είναι σήμερα υπεύθυνος επικοινωνίας της IAU στην Ελλάδα για τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της.

Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «η ευκαιρία να ‘υιοθετήσουμε’ και να ‘βαφτίσουμε’ στην Ελλάδα ένα νέο πλανητικό σύστημα, είναι ιδιαίτερα σημαντική, επειδή ο Ελληνικός πολιτισμός, η Ελληνική γλώσσα και η Ελληνική μυθολογία έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από την Διεθνή Επιστημονική Ένωση για την ονοματοδοσία των ουρανίων σωμάτων, όπως όλων των πλανητών και των μεγαλύτερων αστεροειδών του πλανητικού μας συστήματος».

Ο κ.Τσίγκανος τόνισε ότι «υπολογίζοντας, με τις πλέον συντηρητικές προβλέψεις, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι στον Γαλαξία μας πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον περί τα 50 δισεκατομμύρια πλανήτες. Έστω ότι στο ένα χιλιοστό εξ αυτών, δηλαδή σε 50 εκατομμύρια κόσμους, μπορεί να υπάρχουν συνθήκες παρόμοιες με αυτές της Γης. Επομένως, ακόμη και με τις πιο συντηρητικές προβλέψεις, στο Σύμπαν των περίπου 100 δισεκατομμυρίων γαλαξιών θα πρέπει να υπάρχουν πολλά δισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων παρόμοιοι της Γης πλανήτες. Κάποιοι θα φιλοξενούν περισσότερο αναπτυγμένους πολιτισμούς από εμάς και κάποιοι λιγότερο. Τυχόν επικοινωνία με ένα τέτοιο ανεπτυγμένο πολιτισμό θα είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη που θα έχει γίνει ποτέ εδώ στη Γη – ίσως με απρόβλεπτες συνέπειες..!»

Η Ελληνική Επιτροπή προτρέπει να γίνουν προτάσεις με ονόματα από την πλούσια ελληνική ιστορία, τον ελληνικό πολιτισμό και την μυθολογία μας. Από τα ονόματα που θα προταθούν, θα επιλεγεί με ψηφοφορία το τελικό, το οποίο και θα σταλεί στην IAU για να αποτελέσει την επίσημη ονομασία του νέου αυτού πλανητικού συστήματος από την Ελλάδα.

Ο διαγωνισμός στην Ελλάδα θα είναι ανοικτός από σήμερα και μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου για όλους μέσω της ιστοσελίδας:

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSeHfnzzrJ2TBMH6iq6gsO1-pwsv5_JAkUcWsK-hihuqqjCiFw/viewform

https://physicsgg.me/2019/06/07/%ce%b7-%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ac%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%85-%ce%b7%ce%b1%cf%84-%cf%81-42/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Νερό σε «κατοικήσιμο» εξωπλανήτη ανακάλυψαν επιστήμονες - επικεφαλής της έρευνας Ελληνας αστρονόμος.

Την ύπαρξη υδρατμών στην ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη, ο οποίος βρίσκεται στη δυνητικά φιλόξενη για ζωή ζώνη του άστρου του, του ψυχρού ερυθρού νάνου Κ2-18, σε απόσταση 110 ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό του Λέοντα, ανακάλυψαν για πρώτη φορά επιστήμονες με επικεφαλής έναν Έλληνα αστρονόμο στη Βρετανία, τον δρα Άγγελο Τσιάρα.

Είναι η πρώτη φορά σε παγκόσμιο επίπεδο που εντοπίστηκε νερό σε αέρια μορφή στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη με θερμοκρασία παρόμοια με της Γης. Ο εξωπλανήτης βρίσκεται εντός της κατοικήσιμης ζώνης του άστρου του, δηλαδή στην περιοχή όπου το νερό μπορεί να υπάρξει σε υγρή μορφή. Το νερό είτε βρίσκεται σε υγρή μορφή στην επιφάνεια του, είτε μόνο στην ατμόσφαιρα του, κάτι που προς το παρόν είναι αδύνατο να προσδιοριστεί.

Πρόκειται για τον εξωπλανήτη K2-18b, ο οποίος είχε αρχικά ανακαλυφθεί από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ» το 2015. Είναι πιθανότατα μια βραχώδης υπερ-Γη, που έχει μάζα οκταπλάσια της Γης και διπλάσιο μέγεθος. Θεωρείται πλέον ο μοναδικός πλανήτης γύρω από ένα άστρο έξω από το ηλιακό μας σύστημα, ο οποίος διαθέτει τόσο νερό (πιθανώς σε υγρή μορφή), όσο και θερμοκρασία που θα μπορούσε να υποστηρίξει ζωή. Μέχρι σήμερα οι περισσότεροι εξωπλανήτες με ατμόσφαιρα που βρέθηκαν, ήσαν αέριοι γίγαντες, αλλά δεν φαίνεται ότι αυτή είναι η περίπτωση του K2-18b.

Ο κ. Τσιάρας δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι από τους περίπου 4.000 εξωπλανήτες που έχουν επιβεβαιωθεί μέχρι σήμερα, «ο K2-18b βρίσκεται δύο βήματα μπροστά, όσον αφορά την πιθανότητα να φιλοξενήσει ζωή». Λόγω πάντως του υψηλού επιπέδου δραστηριότητας στο άστρο του, είναι πιθανό ότι ο εξωπλανήτης είναι πιο εχθρικός από τη Γη, καθώς εκτίθεται μάλλον σε περισσότερη αστρική (ηλιακή) ακτινοβολία.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον 28χρονο Άγγελο Τσιάρα, ερευνητή του Τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας «Nature Astronomy», μελέτησαν τον συγκεκριμένο εξωπλανήτη χρησιμοποιώντας φασματοσκοπικά δεδομένα του 2016 και 2017 από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και αναπτύσσοντας ειδικούς αλγόριθμους ανάλυσης του αστρικού φωτός (που είναι πια διαθέσιμοι σε όλους), προκειμένου να αναλύσουν το φως του άστρου, που φιλτράρεται μέσα από την ατμόσφαιρα του πλανήτη K2-18b, προτού φθάσει στη Γη.

Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν μόρια νερού σε αέρια μορφή, υποδεικνύοντας επιπλέον την παρουσία υδρογόνου και ηλίου στην ατμόσφαιρα του πλανήτη. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλες μοριακές ενώσεις, συμπεριλαμβανομένου του αζώτου και του μεθανίου, αλλά δεν είναι ανιχνεύσιμες με τις συγκεκριμένες παρατηρήσεις.

Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για την ακριβή εκτίμηση του ποσοστού του νερού, καθώς επίσης και της νεφοκάλυψης στον πλανήτη. Μολονότι δεν είναι δυνατό να γίνει ακριβής εκτίμηση για τη σύνθεση της ατμόσφαιρας του, οι ερευνητές που εξέτασαν διάφορα σενάρια, δεν αποκλείουν αυτή να περιέχει νερό σε ποσοστό έως 50%.

«Η ανακάλυψη νερού σε έναν πιθανά κατοικήσιμο κόσμο πέρα από τη Γη, μού δημιουργεί πρωτόγνωρα συναισθήματα. Ο K2-18b σίγουρα δεν είναι μια δεύτερη Γη, καθώς έχει αρκετά μεγαλύτερη μάζα και πολύ διαφορετική ατμοσφαιρική σύνθεση. Ωστόσο, ερχόμαστε πλέον λίγο πιο κοντά σε απαντήσεις που αφορούν το θεμελιώδες ερώτημα: Είναι η Γη μοναδική στο σύμπαν;» δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Έλληνας ερευνητής (φωτογραφία).

«Η μελέτη αυτή συμβάλλει σημαντικά στην κατανόηση των κατοικήσιμων κόσμων πέρα από το ηλιακό μας σύστημα και σηματοδοτεί μια νέα εποχή στην έρευνα των εξωπλανητών, μια εποχή σημαντική, ώστε να κατανοήσουμε ποιά θέση κατέχει η Γη, το μοναδικό μας σπίτι, στην απεραντοσύνη του σύμπαντος», πρόσθεσε. Σε κάθε περίπτωση εκτιμά ότι ο K2-18b αποτελεί θαυμάσιο στόχο για νέες παρατηρήσεις, που θα φέρουν στο φως περισσότερα στοιχεία για τη σύνθεση και το κλίμα του.

Ο Άγγ. Τσιάρας αποφοίτησε το 2014 από το Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πήρε το διδακτορικό του στην αστρονομία από το UCL το 2017, ειδικευόμενος στις ατμόσφαιρες εξωπλανητών. Το 2016 είχε συμμετάσχει στην ευρωπαϊκή επιστημονική ομάδα που ανακοίνωσε την πρώτη ανίχνευση αερίων (υδρογόνου και ηλίου) στην ατμόσφαιρα μιας υπερ-Γης, του εξωτικού εξωπλανήτη 55 Cancri e. Τότε όμως δεν είχαν βρεθεί ενδείξεις υδρατμών.

Το 2017 είχε συμμετάσχει στη δημοσίευση από Ευρωπαίους ερευνητές του πρώτου μεγάλου καταλόγου εξωπλανητικών ατμοσφαιρών, μετά τη μελέτη 30 εξωπλανητών με τη βοήθεια του Hubble. Μεταξύ άλλων, είχε βρεθεί παρουσία υδρατμών στις ατμόσφαιρες όλων των λεγόμενων αέριων «καυτών Διών».

Οι ερυθροί νάνοι είναι μικρότεροι από τον Ήλιο μας και τα πιο κοινά άστρα στο γαλαξία μας. Οι πλανήτες στην κατηγορία της υπερ-Γης (με μάζα δηλαδή μεταξύ της Γης και του Ποσειδώνα) είναι επίσης οι πιο κοινοί πλανήτες στο γαλαξία μας. Το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο TESS της NASA αναμένεται ότι θα βρει εκατοντάδες ακόμη τέτοιους πλανήτες τα επόμενα χρόνια.

Τα επόμενης γενιάς διαστημικά τηλεσκόπια, όπως το αμερικανικό James Webb και το ευρωπαϊκό Ariel, θα είναι ικανά να μελετήσουν με περισσότερες λεπτομέρειες τις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών. Μέχρι σήμερα έχουν εντοπισθεί περισσότεροι από 4.000 εξωπλανήτες, αλλά στην πραγματικότητα οι επιστήμονες έχουν μάθει ελάχιστα πράγματα για τη φύση και τη σύσταση τους.

Η νέα έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC) και το Συμβούλιο Επιστημών και Τεχνολογίας του Ηνωμένου Βασιλείου.

https://www.kathimerini.gr/1042142/article/epikairothta/episthmh/nero-se-katoikhsimo-e3wplanhth-anakalyyan-episthmones---epikefalhs-ths-ereynas-ellhnas-astronomos

aggelostsiaras.jpg.232e2755f4fbbb1dc744948c2774d81b.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Αγγελος Τσιάρας: «Θα θέλαμε δύο εκατ. έτη για να πάμε στον K2-18b! :cheesy:

Η ανακάλυψη για πρώτη φορά υδρατμών στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη με σχετικά ευνοϊκές για υποστήριξη ζωής θερμοκρασιακές συνθήκες προκάλεσε εύλογα μεγάλο ενθουσιασμό, καθώς η αναζήτηση για το εάν υπάρχει ή μπορεί να υπάρξει ζωή «εκεί έξω» τροφοδοτεί όχι μόνο τη φαντασία (επιστημονική ή όχι) αλλά και την επιστημονική έρευνα.

Μεγάλη εντύπωση προκαλεί, επίσης, το γεγονός πως επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, που προχώρησε στη δημοσίευση στο έγκυρο περιοδικό Nature Astronomy είναι ένας 28χρονος Ελληνας, ο Άγγελος Τσιάρας, ερευνητής του τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (UCL).

Η σημασία της συγκεκριμένης ανακάλυψης είναι μεγάλη, καθώς από τους 4.000 εξωπλανήτες (δηλαδή πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος) που γνωρίζουμε ο Κ2-18b είναι εκείνος που έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να διαθέτει συνθήκες που να μπορούν να συγκριθούν με αυτές της Γης. «Από τους εξωπλανήτες που έχουμε παρατηρήσει είναι λίγοι εκείνοι με εύρος θερμοκρασιών κατάλληλο για τον άνθρωπο. Η ύπαρξη ωκεανών στην επιφάνεια θα μπορούσε να τους κάνει πιθανά κατοικήσιμους. Το σημαντικό με τον Κ2-18b είναι πως ανακαλύψαμε υδρατμούς, δηλαδή νερό σε αέρια μορφή, στην ατμόσφαιρά του, αυξάνοντας την πιθανότητα να υπάρχει νερό στον πλανήτη. Επίσης, ο Κ2-18b δεν αποτελείται μόνο από αέρια (όπως ο Δίας ή ο Κρόνος), είναι γεώδης. Ταυτόχρονα, οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται σε αυτόν κινούνται σε ένα εύρος σχετικά κατάλληλο για την υποστήριξη ζωής», λέει στην «Κ» ο δρ Αγγελος Τσιάρας. Παρ’ όλα αυτά, οι ερευνητές θεωρούν υπερβολική κάθε εκτίμηση που προσομοιάζει τον K2-18b με τη Γη. Οχι μόνο γιατί έχει διπλάσιο μέγεθος και οκταπλάσια μάζα, αλλά γιατί οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές από τις δικές μας.

Θα μπορούσαμε, όμως, να τον επισκεφθούμε; «Ας μη σκεφτόμαστε με αυτό τον τρόπο. Αν και καλύτερα να μην λέμε “αδύνατο”, ένα τέτοιο ταξίδι τείνει στα όρια του αδύνατου. Ο Κ2-18b απέχει από τη Γη περίπου 110 έτη φωτός, δηλαδή για να γίνει πιο κατανοητό, το διαστημόπλοιο “Βόγιατζερ” θα ήθελε 2 εκατομμύρια χρόνια για να φτάσει!», απαντά ο δρ Τσιάρας.

Ο ερευνητής του UCL θεωρεί πως «αν και είναι μικρή η πιθανότητα για φιλοξενία ζωής στον K2-18b, δεν μπορεί να αποκλειστεί γενικά η ύπαρξη τέτοιου πλανήτη. Αλλά το πιο σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσουμε πόσο σπάνια είναι η Γη! Να καταλάβουμε το πλήθος των διαδικασιών και των γεγονότων που τη μετέτρεψαν στον φιλόξενο γαλάζιο πλανήτη που ζούμε. Να την προστατεύσουμε. Το εάν είναι μοναδική, όμως, δεν το γνωρίζουμε».

Για τον Ελληνα ερευνητή η αστρονομική έρευνα βοηθάει να καταλάβουμε από τι είναι φτιαγμένο το σύμπαν. Ειδικά για τους πλανήτες, για τους οποίους η γνώση μας υστερεί σε σχέση με τα αστέρια, συμβάλλει στο να καταλάβουμε το πώς εξελίχθηκαν. Παράπλευρη ωφέλεια είναι η σοβαρή ώθηση στην ανάπτυξη της τεχνολογίας.

Η ανάλυση των δεδομένων

Ο Αγγελος Τσιάρας και η ομάδα του εργάστηκαν την προηγούμενη διετία πάνω σε δεδομένα που προέρχονταν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και ήταν διαθέσιμα σε όλους. «Το πιο δύσκολο ήταν η ανάλυση αυτών των δεδομένων, με χρήση θεωρητικών μοντέλων, αυτό κάναμε εμείς». Ο δρ Τσιάρας τονίζει τη σημασία των ανοικτών δεδομένων στην επιστημονική έρευνα. «Και η δική μας δουλειά είναι ανοικτή σε όλους και δημόσια. Δεν κρατάμε τίποτα για τον εαυτό μας, πέρα από την ικανοποίηση πως κάναμε την ανακάλυψη. Ο καθένας μπορεί να δοκιμάσει, η επιστήμη έχει συνέχεια. Εξάλλου χρηματοδοτούμαστε από δημόσια κονδύλια, τα αποτελέσματα ανήκουν σε όλους», τονίζει στην «Κ».

Τον ρωτάμε πώς ένας 28χρονος, που αποφοίτησε το 2014 από το Φυσικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και τέλειωσε το διδακτορικό του στο UCL μόλις το 2017, βρέθηκε αμέσως και για δύο χρόνια επικεφαλής σε μια τέτοια μεγάλη έρευνα. «Το περιβάλλον στο τμήμα μας είναι πολύ καλό. Δεν ένιωσα καμία διάκριση λόγω ηλικίας.

Εδώ αποδίδουν στον καθένα αυτό που προσέφερε. Βεβαίως, κι εγώ δεν θα έφτανα σε αυτά τα αποτελέσματα εάν δεν στηριζόμουν στην επιστημονική γνώση που προϋπήρχε και στα σχόλια των συνεργατών μου», απαντά ο δρ Τσιάρας.

Το μέλλον αναμένεται ακόμα πιο συναρπαστικό, καθώς η ομάδα του έχει αναλάβει ιδιαίτερο ρόλο στην οργάνωση του ευρωπαϊκού προγράμματος Ariel, με το οποίο ένα διαστημικό τηλεσκόπιο θα βρεθεί το 2028 πολύ πιο μακριά από τη Γη (σε σχέση με το Hubble) και θα επιχειρήσει να μελετήσει την ατμόσφαιρα 1.000 και πλέον εξωπλανητών, για πέντε τουλάχιστον έτη. Η ερευνητική ομάδα του UCL έχει ξεκινήσει ήδη τη δουλειά για το φιλόδοξο αυτό πρόγραμμα της ESA.

Ο Αγγελος Τσιάρας δέχθηκε με ικανοποίηση πολλά τηλεφωνήματα από το Φυσικό Θεσσαλονίκης, με το οποίο εξάλλου διατηρεί σχέσεις. «Πηγαίνω μία φορά τον χρόνο στο εργαστήριο αστρονομίας για να βοηθήσω τα πιο νέα παιδιά στις αστρονομικές παρατηρήσεις και στην κατανόησή τους. Σκέφτομαι να πυκνώσω την παρουσία μου. Εξάλλου και για εμένα έτσι ξεκίνησαν όλα. Από φοιτητής ανέβαινα στον Χολομώντα της Χαλκιδικής, όπου διαθέτει η σχολή μικρά τηλεσκόπια. Εκεί αναπτύχθηκε η ερευνητική μου περιέργεια για το τι απλώνεται μπροστά μας», μας λέει.

Oταν «ένα παιδί μετράει τα άστρα», από τα μικρά τηλεσκόπια στον Χολομώντα μέχρι τους τεράστιους αλγόριθμους ανάλυσης των δεδομένων του (ήδη «παλιού») Hubble και το επόμενο βήμα του Ariel, η επιστημονική έρευνα ρίχνει φως στα μυστήρια του κόσμου και μπορεί να απελευθερώνει τον νου και (γιατί όχι) τη φαντασία.

https://physicsgg.me/2019/09/17/%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%83%ce%b9%ce%ac%cf%81%ce%b1%cf%82-%ce%b8%ce%b1-%ce%b8%ce%ad%ce%bb%ce%b1%ce%bc%ce%b5-%ce%b4%cf%8d%ce%bf-%ce%b5%ce%ba%ce%b1%cf%84-%ce%ad%cf%84/

tsiaras.jpg.6c21db2f450039b0be0c6b13d5ab0458.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Γιατί η ανθρωπότητα δεν θα μεταναστεύσει ποτέ σε εξωπλανήτες,σύμφωνα με τον Μισέλ Μαγιόρ. :cheesy:

Οι άνθρωποι δεν θα μεταναστεύσουν ποτέ σε έναν πλανήτη έξω από το ηλιακό μας σύστημα, καθώς θα χρειαζόταν πάρα πολύς χρόνος για να φτάσουμε εκεί, εκτιμά ο Μισέλ Μαγιόρ, Ελβετός αστροφυσικός και νικητής του φετινού Νόμπελ Φυσικής.

Ο Μαγιόρ και ο συνάδελφός του, Ντιντιέ Κελό, κέρδισαν την προηγούμενη εβδομάδα το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για τη δουλειά τους πάνω στις τεχνικές εντοπισμού εξωπλανητών.

«Αν μιλάμε για εξωπλανήτες, τα πράγματα θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρα: Δεν θα μεταναστεύσουμε εκεί» είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP) ο Μαγιόρ στο περιθώριο συνδιάσκεψης κοντά στη Μαδρίτη, ερωτηθείς για το ενδεχόμενο μετανάστευσης ανθρώπων σε άλλους πλανήτες.

«Οι πλανήτες αυτοί είναι πολύ, πολύ μακριά. Ακόμα και στην αισιόδοξη περίπτωση ενός πλανήτη όπου θα μπορούσαμε να ζήσουμε και ο οποίος δεν είναι πολύ μακριά, ας πούμε μερικές δεκάδες έτη φωτός, που δεν είναι πολλά στη γειτονιά μας, ο χρόνος για να φτάσουμε εκεί είναι σημαντικός» πρόσθεσε. «Μιλάμε για εκατοντάδες εκατομμύρια ημέρες με τα σημερινά μέσα. Πρέπει να προσέχουμε τον πλανήτη μας, είναι πολύ όμορφος και ακόμα απολύτως κατοικήσιμος».

Ο 77χρονος είπε ότι ένιωθε την ανάγκη να «σκοτώσει» όλες τις τοποθετήσεις που λένε πως «εντάξει, θα πάμε σε έναν κατοικήσιμο πλανήτη εάν κάποια στιγμή η ζωή δεν είναι δυνατή στη Γη». «Είναι εντελώς τρελό» πρόσθεσε σχετικά ο νομπελίστας αστροφυσικός.

Χρησιμοποιώντας ειδικά όργανα στο αστεροσκοπείο τους στη νότια Γαλλία, ο Μαγιόρ και ο Κελό ανακάλυψαν τον Οκτώβριο του 1995 έναν πλανήτη εκτός του ηλιακού μας συστήματος- κάτι που μέχρι τότε υπήρχε μόνο στην επιστημονική φαντασία. Ο Μαγιόρ ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης και ο Κελό διδακτορικός φοιτητής του όταν έκαναν την ανακάλυψη αυτή, που έφερε επανάσταση στην αστρονομία. Έκτοτε πάνω από 4.000 εξωπλανήτες έχουν εντοπιστεί στον γαλαξία μας.

«Ήταν ένα πολύ παλιό ερώτημα, το οποίο συζητούσαν οι φιλόσοφοι: Υπάρχουν άλλοι κόσμοι στο σύμπαν; Αναζητούμε πλανήτες κοντά μας, που θα μπορούσαν να μοιάζουν με τη Γη. Μαζί με τον συνάδελφό μου αρχίσαμε αυτή την αναζήτηση για πλανήτες, δείξαμε πως ήταν δυνατόν να τους μελετήσουμε» είπε ο ίδιος, προσθέτοντας πως επαφίεται στην επόμενη γενιά να απαντήσει στο ερώτημα εάν υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες.

https://physicsgg.me/2019/10/15/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b8%ce%b1-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%8d/

michel-mayor-.jpg.2931842481ccb37c70ea8c9179e5b8ec.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Τι συμβαίνει όταν οι εξωπλανήτες συγκρούονται; :cheesy:

Εξετάζοντας τα επακόλουθα μιας καταστροφικής σύγκρουσης μεταξύ δύο εξωπλανήτων, οι επιστήμονες στο UC Santa Cruz κατάφεραν να καθορίσουν τι συμβαίνει όταν συγκρούονται δύο πλανήτες. Είναι πιθανόν ότι το φεγγάρι μας σχηματίστηκε ως αποτέλεσμα ενός παρόμοιου γεγονότος

Πριν από μια δεκαετία, οι επιστήμονες πρότειναν για πρώτη φορά ότι η ζεστή σκόνη στο πλανητικό σύστημα BD +20 307 είναι αποτέλεσμα σύγκρουσης. Τώρα, μια ομάδα με επικεφαλής την Maggie Thompson της UC Santa Cruz βρήκε ακόμα περισσότερη σκόνη, υποστηρίζοντας τις αρχικές παρατηρήσεις του συστήματος των δύο αστέρων.

Το BD +20 307 βρίσκεται σε απόσταση περισσότερο από 300 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Τα αστέρια στο σύστημα είναι τουλάχιστον ενός δισεκατομμυρίου ετών και τα σκονισμένα συντρίμμια που βρέθηκαν στο σύστημα δεν είναι κρύα όπως αναμένεται γύρω από τους αστέρες αυτής της ηλικίας. Τα συντρίμμια είναι ζεστά, πράγμα που σημαίνει ότι πιθανότατα δημιουργήθηκε από μια πρόσφατη επίδραση δύο ουράνιων σωμάτων με το μέγεθος των πλανητών.

Οι αρχικές παρατηρήσεις έγιναν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA, σε συνδυασμό με παρατηρητήρια εδάφους. Οι νέες παρατηρήσεις, που δημοσιεύθηκαν στην Astrophysical Journal, γίνονται με το Στρατοσφαιρικό Παρατηρητήριο για την Υπέρυθρη Αστρονομία της SOFIA και αποκαλύπτουν ότι υπάρχει ακόμη περισσότερη σκόνη τώρα, καθώς η υπέρυθρη φωτεινότητα από τα συντρίμμια αυξήθηκε κατά περισσότερο από 10%.

Τα νέα ευρήματα προσφέρουν περισσότερη υποστήριξη στη θεωρία ότι πρόσφατα συνέβη μια σύγκρουση ανάμεσα σε δύο βραχώδεις εξωπλανήτες. Αυτές οι συγκρούσεις μπορούν να μεταβάλουν δραστικά τα πλανητικά συστήματα - για παράδειγμα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μια παρόμοια σύγκρουση μεταξύ της Γης και ενός ουράνιου σώματος το μέγεθος του Άρη είχε σαν αποτέλεσμα τα συντρίμμια που τελικά δημιούργησαν το φεγγάρι μας.

«Η ζεστή σκόνη γύρω από το BD +20307 μας δίνει μια ματιά σε ό, τι καταστροφικές επιπτώσεις ανάμεσα σε βραχώδεις εξωπλανήτες μπορεί να είναι », δήλωσε ο Thompson, ο κύριος συγγραφέας της μελέτης. «Θέλουμε να μάθουμε πώς αυτό το σύστημα εξελίσσεται στη συνέχεια μετά από τις ακραίες επιπτώσεις». Όταν τα σωματίδια σκόνης συγκεντρώνονται και μεγαλώνουν γύρω από ένα νεαρό αστέρι, σχηματίζονται πλανήτες. Τα συντρίμμια που έχουν απομείνει συχνά καταλήγουν σε απομακρυσμένες, κρύες περιοχές, όπως η ζώνη Kuiper στο ηλιακό μας σύστημα. Η ζεστή σκόνη συνήθως περιβάλλει νεαρά ηλιακά συστήματα. Καθώς τα συστήματα εξελίσσονται, τα σωματίδια σκόνης τελικά είτε τραβιούνται στο αστέρι είτε αποσπώνται έξω από το σύστημα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα θερμά σωματίδια σκόνης γύρω από τα μεγαλύτερα αστέρια στο BD +20 307 θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί εδώ και καιρό.

«Αυτή είναι μια σπάνια ευκαιρία να μελετήσουμε καταστροφικές συγκρούσεις που συμβαίνουν αργά σε μια ιστορία του πλανητικού συστήματος», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Alycia Weinberger. «Οι παρατηρήσεις της SOFIA δείχνουν αλλαγές στον σκονισμένο δίσκο σε ένα χρονοδιάγραμμα μόνο μερικών ετών».

Οι παρατηρήσεις σε υπέρυθρη ακτινοβολία, όπως οι παρατηρήσεις της κάμερας υπέρυθρης κάμερας SOFIA που χρησιμοποιούνται σε αυτή τη μελέτη, είναι κρίσιμες για την ανάλυση ενδείξεων σε σωματίδια κοσμικής σκόνης, αποκαλύπτοντας την ενέργεια από τη λάμψη των συντριμμιών που δεν μπορούν να παρατηρηθούν σε άλλα μήκη κύματος. Υπάρχουν και άλλες πιθανές εξηγήσεις για τα συντρίμμια φαινόμενα λάμψης, αλλά είναι εξαιρετικά απίθανο. Η πιο πιθανή εξήγηση παραμένει η σύγκρουση δύο εξωπλανήτων που έφεραν μεγάλη ποσότητα σκόνης στο σύστημα. Η ερευνητική ομάδα θα συνεχίσει να παρακολουθεί τις παρατηρήσεις της.

Εν τω μεταξύ, η μελέτη των σωματιδίων σκόνης γύρω από τα αστέρια όχι μόνο βοηθά τους επιστήμονες να ανακαλύψουν πώς εξωπλανήτες συστήματα εξελίχθηκαν, αλλά και τους δίνει μια πιο λεπτομερή εικόνα της ιστορίας του ηλιακού μας συστήματος.

https://asgardia.space/en/news/What-Happens-When-Exoplanets-Collide

8b89be913faa3cf22732762fb5dcf045c75032b8bd9c93e5dd95374184cd8ae0.thumb.jpg.160bdacf5299dbd48e531a626de89d59.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Κατεστραμμένοι εξωπλανήτες αποκαλύπτουν την ομοιότητά τους με την Γη. :cheesy:

Ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής την Alexandra Doyle από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας (UCLA) ανέπτυξε μία νέα μέθοδο για την λεπτομερή διερεύνηση της γεωχημείας ενός εξωπλανήτη, η οποία βασίζεται στην χημική ανάλυση των στοιχείων που εμπεριέχονται στα βραχώδη συντρίμμια πλανητών και αστεροειδών, τα οποία απορροφήθηκαν από λευκούς νάνους. Σύμφωνα με την σχετική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science, οι βραχώδεις εξωπλανήτες που έχουν παρόμοιες γεωφυσικές και γεωχημικές ιδιότητες με τον πλανήτη μας είναι αρκετά συνηθισμένοι στο Σύμπαν.

Οι λευκοί νάνοι αποτελούν το τελικό στάδιο της εξέλιξης των άστρων που είναι παρόμοια με τον Ήλιο, είναι δηλαδή τα «λείψανα» άστρων με μάζες που κυμαίνονται μεταξύ των 0,8–8 ηλιακών μαζών. Οι λευκοί νάνοι σχηματίζονται όταν τα άστρα αυτά διογκωθούν σε κόκκινους γίγαντες και εκτινάξουν τις εξωτερικές τους στιβάδες στο Διάστημα, σχηματίζοντας αέρια νεφελώματα. Στο κέντρο του διαστελλόμενου νεφελώματος, ο πυρήνας του μητρικού άστρου έχει συμπιεστεί σ’ έναν λευκό νάνο, στο εσωτερικό του οποίου οι θερμοπυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης έχουν σβήσει. Με τυπική διάμετρο συγκρίσιμη μ’ αυτήν της Γης, αλλά και μάζα συγκρίσιμη μ’ αυτήν του Ήλιου, οι λευκοί νάνοι εμπεριέχουν την πιο συμπυκνωμένη μορφή ύλης που μπορεί να υπάρξει στο Σύμπαν, με εξαίρεση τα άστρα νετρονίων και τις μαύρες τρύπες φυσικά.

Εξαιτίας της τεράστιας πυκνότητας που τους χαρακτηρίζει, οι λευκοί νάνοι διαθέτουν ένα πολύ ισχυρό βαρυτικό πεδίο, που σημαίνει ότι, εάν εμπεριέχουν βαρύτερα στοιχεία, αυτά βυθίζονται γρήγορα στο εσωτερικό τους. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι λευκοί νάνοι περιβάλλονται από μια λεπτή ατμόσφαιρα, η οποία αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά είτε από υδρογόνο είτε από ήλιο. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, ανακαλύφθηκαν και ορισμένοι λευκοί νάνοι, η ατμόσφαιρα των οποίων είναι «επιμολυσμένη» με βαρύτερα στοιχεία, όπως το πυρίτιο, το μαγνήσιο και ο σίδηρος. Τα στοιχεία αυτά στην ατμόσφαιρα ενός λευκού νάνου προέρχονται από βραχώδεις πλανήτες και αστεροειδείς που περιφέρονταν κάποτε σε μικρή απόσταση γύρω του, οι οποίοι διαλύθηκαν από τις παλιρροϊκές δυνάμεις που ασκούσε ο λευκός νάνος και εντέλει τα συντρίμμια τους απορροφήθηκαν και επιμόλυναν την ατμόσφαιρά του. Πιθανότατα, μάλιστα, η επιμόλυνση αυτή πρέπει να συνέβη σχετικά πρόσφατα, διότι σε διαφορετική περίπτωση αυτά τα βαρύτερα χημικά στοιχεία θα έπρεπε να έχουν ήδη βυθιστεί στο εσωτερικό του.Ειδικότερα, η Doyle και οι συνάδελφοί της πραγματοποίησαν φασματοσκοπικές αναλύσεις της ακτινοβολίας που εκλύουν 6 λευκοί νάνοι, προκειμένου να προσδιορίσουν το ποσοστό οξυγόνου, σιδήρου, μαγνησίου, πυριτίου, ασβεστίου και αλουμινίου που εμπεριέχουν οι ατμόσφαιρές τους, που είναι και τα βασικά χημικά στοιχεία απ’ τα οποία απαρτίζονται τα γήινα πετρώματα. Η ανάλυση των σχετικών δεδομένων έδειξε ότι τα βραχώδη συντρίμμια των πλανητών και των αστεροειδών που απορροφήθηκαν από τους λευκούς νάνους της μελέτης αυτής μοιάζουν εκπληκτικά με τα πετρώματα που υπάρχουν στη Γη.Η βασικότερη ένδειξη γι’ αυτό προήλθε από την οξείδωση του σιδήρου, την αλληλεπίδραση δηλαδή του σιδήρου με το οξυγόνο, που δημιουργεί την σκουριά. Με άλλα λόγια, οι επιστήμονες της μελέτης προσπάθησαν να υπολογίσουν τον βαθμό οξείδωσης αυτών των συντριμμιών, που σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες προσδιορίζει το μέγεθος του μεταλλικού πυρήνα ενός πλανήτη, την γεωχημεία του μανδύα και του φλοιού του και την σύσταση της ατμόσφαιράς του. Γνωρίζουμε από προηγούμενες έρευνες ότι τα περισσότερα βραχώδη σώματα του Ηλιακού συστήματος έχουν σχετικά υψηλά ποσοστά οξείδωσης. Αυτό οφείλεται στις συνθήκες που επικρατούσαν την πρώτη περίοδο της εξέλιξης του Ηλιακού μας συστήματος, όταν οι πρώτες συσσωματώσεις ύλης απ’ τις οποίες προήλθαν τα ουράνια σώματα που το απαρτίζουν, διαμορφώνονταν σε ένα περιβάλλον εμπλουτισμένο και με οξυγόνο.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, η Doyle και οι συνάδελφοί της διερεύνησαν το κατά πόσο οι διεργασίες που οδήγησαν στην οξείδωση των πετρωμάτων που απαρτίζουν τα ουράνια σώματα του Ηλιακού συστήματος παρατηρούνται και σε άλλα πλανητικά συστήματα και κατά συνέπεια εάν τα γεωφυσικά και γεωχημικά χαρακτηριστικά της Γης παρατηρούνται και σε άλλους βραχώδεις εξωπλανήτες.

Υπολογίζοντας την περιεκτικότητα σε οξειδωμένο σίδηρο των πετρωμάτων που είχαν επιμολύνει τους λευκούς νάνους, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η χημική σύσταση των πλανητών και των αστεροειδών που κάποτε βρίσκονταν σε τροχιά γύρω από τα άστρα αυτά είναι παρόμοια με αυτή που έχει η Γη, ο Άρης και οι αστεροειδείς. Με άλλα λόγια, τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής καταδεικνύουν ότι «τουλάχιστον ορισμένοι εξωπλανήτες είναι γεωφυσικά και γεωχημικά παρόμοιοι με την Γη».

https://www.eef.edu.gr/el/arthra/katestrammenoi-eksoplanites-apokalyptoun-tin-omoiotita-tous-me-tin-gi/

heic1309a.thumb.jpg.67cecc608ba048e3a099cf29fceaa0fe.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Τα επικρατέστερα ζευγάρια ονομάτων για τον «ελληνικό» εξωπλανήτη και το άστρο του. :cheesy:

Στην τελική φάση της έχει εισέλθει και στη χώρα μας η καμπάνια «NameExoWorlds» (Ονομάστε τους Εξω-Κόσμους) της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης (IAU), στο πλαίσιο της οποίας περίπου 100 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, έχουν την ευκαιρία να «βαφτίσουν» έναν εξωπλανήτη και το μητρικό άστρο του.

Στο πλαίσιο της διοργάνωσης - με αφορμή τον εορτασμό των 100 ετών από την ίδρυση της IAU το 1919 (η Ελλάδα ήταν ένα από τα πέντε πρώτα ιδρυτικά μέλη της) - η χώρα μας έχει οργανώσει μια εθνική εκστρατεία που δίνει την ευκαιρία στο κοινό να ψηφίσει το όνομα του εξω-πλανήτη HAT-P-42b και του μητρικού του αστέρα (HAT-P-42), που έχουν ανατεθεί από την IAU στην χώρα μας.

Το εν λόγω σύστημα βρίσκεται στον αστερισμό της Ύδρας, σε απόσταση 1.458 ετών φωτός από τη Γη κσι ανακαλύφθηκε το 2012. Είναι ένας αέριος γίγαντας με μάζα παρόμοια με αυτή του Δία και περίοδο περιφοράς 4,64 ημερών γύρω από το μητρικό άστρο του.

Η πρώτη φάση της διαδικτυακής ψηφοφορίας ολοκληρώθηκε πρόσφατα με αναπάντεχη επιτυχία, καθώς κατατέθηκαν πάνω από 2.000 προτάσεις.

Τα οκτώ επικρατέστερα ζευγάρια ονομάτων (το πρώτο για τον πλανήτη και το δεύτερο για το μητρικό αστέρα) που έχουν επιλεγεί από την επιτροπή μέσα από τα χιλιάδες που προτάθηκαν, είναι: Ιolaus (Ιόλαος) και Lerna (Λέρνα), Metrodorus (Μητρόδωρος) και Avdira (Άβδηρα), Amphion (Αμφίων) και Aethon (Αίθων), Aeolus (Αίολος) και Aethon (Αίθων), Phanes (Φάνης) και Aeon (Αιών), Pontinos (Ποντίνος) και Amimone (Αμυμώνη), Argo (Αργώ) και Orseis (Ορσηίς), Orthrus (Όρθρος) και Echidna (Έχιδνα).

Πίσω από κάθε ζευγάρι ονομάτων υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία κυρίως της ελληνικής μυθολογίας, η οποία αιτιολογεί την επιλογή και συνδέει αυτά τα ονόματα με τον εξωπλανήτη, τον αστέρα του και τα χαρακτηριστικά τους. Την αιτιολόγηση αυτή μπορούν οι αναγνώστες να την διαβάσουν στην ιστοσελίδα όπου θα ψηφίσουν.

Η επικρατέστερη πρόταση, μαζί με μία αναπληρωματική, θα αποσταλούν στις 15 Νοεμβρίου στην IAU ως επίσημες ελληνικές προτάσεις.

Ο τελικός κατάλογος με τα νέα ονόματα των εξωπλανητών και των άστρων τους θα γνωστοποιηθεί από την IAU φέτος τον Δεκέμβριο. Τα ονόματα που θα επιλεγούν θα χρησιμοποιούνται πλέον παράλληλα με τα υφιστάμενα επιστημονικά.

https://www.kathimerini.gr/1050434/article/epikairothta/episthmh/ta-epikratestera-zeygaria-onomatwn-gia-ton-ellhniko-e3wplanhth-kai-to-astro-toy

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Ένας γιγάντιος εξωπλανήτης γύρω από ένα άστρο λευκό νάνο. :cheesy:

Ευρωπαίοι αστρονόμοι ανακάλυψαν για πρώτη φορά ένα τεράστιο εξωπλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα άστρο λευκό νάνο, σε απόσταση περίπου 1.500 ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό του Καρκίνου. Ο πλανήτης εκτιμάται ότι είναι τουλάχιστον τέσσερις φορές μεγαλύτερος από τη Γη και τριπλάσιος από το άστρο του. Διαθέτει μάλιστα μια ουρά σαν κομήτη, καθώς σταδιακά εξαερώνεται υπό την επίδραση του καυτού άστρου του.

Η ανακάλυψη έγινε με το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στην έρημο Ατακάμα της Χιλής και οι αστρονόμοι από τη Βρετανία, τη Γερμανία και τη Χιλή, με επικεφαλής τον δρα Μπόρις Γκένσικε του βρετανικού Πανεπιστημίου του Γουόρικ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature» [Accretion of a giant planet onto a white dwarf star].

https://www.nature.com/articles/s41586-019-1789-8

Ο λευκός νάνος (WD J0914+1914) είναι το απομεινάρι ενός άστρου που κάποτε έμοιαζε με τον Ήλιο μας. Η θερμοκρασία του πιστεύεται ότι φθάνει τους 28.000 βαθμούς Κελσίου, πενταπλάσια από του Ήλιου. Η ακτινοβολία του μητρικού άστρου αναγκάζει την ατμόσφαιρα του παγωμένου εξωπλανήτη να διαφεύγει στο διάστημα με εντυπωσιακό ρυθμό τουλάχιστον 3.000 τόνων ανά δευτερόλεπτο, σχηματίζοντας έτσι ένα δίσκο σαν ουρά από αέρια που περιέχουν υδρογόνο, οξυγόνο και θείο.

Οι επιστήμονες ανέφεραν ότι κάπως έτσι μπορεί να μοιάζει το ηλιακό μας σύστημα στο μακρινό μέλλον. ‘Αστρα σαν τον Ήλιο καταναλώνουν υδρογόνο στον πυρήνα τους στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, όμως όταν το καύσιμο αυτό τελειώσει, αρχίζει η σύνθεση του άνθρακα-12 και βαρύτερων πυρήνων και μετατρέπονται σε ερυθρούς γίγαντες, με μέγεθος εκατοντάδες φορές μεγαλύτερο από το αρχικό τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να «καταπίνουν» και να καταστρέφουν τους πιο κοντινούς πλανήτες τους και αυτή πιθανότατα θα είναι η μοίρα της Γης, του Ερμή και της Αφροδίτης σε περίπου 4,5 έως πέντε δισεκατομμύρια χρόνια. Τελικά ο ερυθρός γίγαντας χάνει τα εξωτερικά στρώματα του στο διάστημα, αφήνοντας πίσω του ένα πυρήνα, που είναι ο λευκός νάνος, ένα μικρό απομεινάρι που όμως ακόμη μπορεί να έχει πλανήτες γύρω του, τους πιο μακρινούς που ξέφυγαν από την θανατηφόρα «αγκαλιά» του ερυθρού γίγαντα.

Οι αστρονόμοι εικάζουν ότι υπάρχουν πολλά τέτοια αστρικά συστήματα που έχουν κάποιο λευκό νάνο στο κέντρο τους, αλλά έως τώρα ποτέ δεν είχαν βρει ένα πλανήτη που να έχει διασωθεί από τη φάση ερυθρού γίγαντα του άστρου του και να συνεχίζει να κινείται γύρω πλέον από ένα λευκό νάνο. Στο συγκεκριμένο αστρικό σύστημα, εκτός από τον γιγάντιο εξωπλανήτη που βρέθηκε, θεωρείται πιθανό ότι υπάρχουν και άλλοι.

https://physicsgg.me/2019/12/05/%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b3%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%cf%8d%cf%81%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%ce%ad/

a-giant-planet-onto-a-white-dwarf-star.jpg.f1dfe3e364d8f03966fc5197447d162a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

:D Μερικά σημεία της ανακοίνωσης έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.

1) Η ανίχνευση κάποιων χημικών στοιχείων σε λευκούς νάνους μπορεί τελικά να σημαίνει ότι αυτά τα στοιχεία συσσωρεύτηκαν από έναν πλανήτη του. Αυτό εξηγεί κάποιες περίεργες αναλογίες χημικών στοιχείων που παρατηρούμε σε λευκούς νάνους. Η επιφανειακή βαρύτητα στους λευκούς νάνους είναι πολύ μεγάλη, με αποτέλεσμα τα βαρύτερα στοιχεία να εισχωρούν στο εσωτερικό του αστεριού, και δεν θα έπρεπε να ανιχνεύονται φασματικά στην επιφάνεια ενός λευκού νάνου.

2) Ο λευκός νάνος WD 1145+017 με τα συντρίμμια (debris) πλανήτη ή αστεροειδείς είναι ηλικίας 240 χιλιάδων ετών, άρα δεν έχει πια πλανητικό νεφέλωμα. Ο λευκός νάνος WD J091405.30+191412.25 έχει παρόμοια ηλικία.Αυτό φυσικά διευκολύνει τον εντοπισμό πλανητών. Ένας λευκός νάνος ψύχεται σταδιακά, λόγω διακοπής της θερμοπυρηνικής σύντηξης. Υπολογίζουμε την αρχική θερμοκρασία του ως λευκός νάνος από την μάζα του (τυπικά είναι γύρω στους 100.000 βαθμούς) και τη συγκρίνουμε με την σημερινή θερμοκρασία του. Η ένταση της ακτινοβολίας του μας δείχνει την απώλεια θερμοκρασίας. Έτσι μπορούμε να εκτιμήσουμε την ηλικία του, και φυσικά η απουσία πλανητικού νεφελώματος αποτελεί απόδειξη ότι δεν πρόκειται για νεαρό λευκό νάνο. Η μεγάλη ηλικία του λευκού νάνου σημαίνει ότι ο πλανήτης μετανάστευσε σχετικά πρόσφατα κοντά του ή ότι η συσσώρευση υλικού από αυτόν στον λευκό νάνο συμβαίνει με πολύ αργούς ρυθμούς.

3) Επίσης (θα το βρείτε στην κατηγορία αστρονομία, αστροφυσική και κοσμολογία) υπάρχει η θεωρία της δημιουργίας πλανητών στα πλανητικά νεφελώματα που προέρχονται από διπλά αστέρια. Ίσως να πρόκειται για τέτοιο πλανήτη.

Η αστρονομια μας βοηθαει να κοιταμε ψηλα. www.astrotheory.gr :D
Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Συχνό, αλλά λιγοστό το νερό στις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών… που έχουν ανακαλυφθεί έως τώρα. :cheesy:

Οι υδρατμοί είναι συχνοί στις ατμόσφαιρες πολλών εξωπλανητών, όμως σε ποσότητες πολύ χαμηλότερες του αναμενομένου. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα της μεγαλύτερης μέχρι σήμερα ανάλυσης της χημικής σύστασης των ατμοσφαιρών των πλανητών πέρα από το ηλιακό σύστημα μας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Νίκου Μαντουσουντάν του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal Letters», μελέτησαν ατμοσφαιρικά δεδομένα από διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια, που αφορούσαν 19 εξωπλανήτες διαφόρων διαστάσεων και θερμοκρασιών, από «μίνι-Ποσειδώνες» (με μάζες σχεδόν δεκαπλάσιες της Γης) μέχρι «υπερ-Δίες» (με μάζα τουλάχιστον 600 φορές μεγαλύτερη της Γης), καθώς επίσης με θερμοκρασίες από 20 έως πάνω από 2.000 βαθμούς Κελσίου.

Διαπιστώθηκε ότι, όπως στους γιγάντιους πλανήτες του δικού μας ηλιακού συστήματος, οι ατμόσφαιρες των εξωπλανητών είναι πλούσιες σε υδρογόνο. ‘Αλλα χημικά στοιχεία, όπως το οξυγόνο (το τρίτο σε αφθονία στοιχείο στο σύμπαν μετά το υδρογόνο και το ήλιο) βρίσκονται επίσης σε αναμενόμενες ποσότητες στους εξωπλανήτες. Όμως το νερό, που περιέχει οξυγόνο, δεν φαίνεται να υπάρχει σε παρόμοια αναλογία, με βάση τις μικρές ποσότητες των υδρατμών που έχουν ανιχνευθεί έως τώρα.

Η νέα μελέτη βρήκε υδρατμούς στις ατμόσφαιρες των 14 από τους 19 εξωπλανήτες που εξέτασε. «Είναι όμως απίστευτο πόσο χαμηλές είναι οι συγκεντρώσεις νερού στις ατμόσφαιρες πολύ διαφορετικών εξωπλανητών. Δεδομένου ότι το νερό αποτελεί συστατικό-κλειδί για τη ζωή στη Γη, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πόσο νερό μπορεί να βρεθεί στα πλανητικά συστήματα πέρα από το δικό μας», δήλωσε ο Μαντουσουντάν.

https://physicsgg.me/2019/12/11/%cf%83%cf%85%cf%87%ce%bd%cf%8c-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%ac-%ce%bb%ce%b9%ce%b3%ce%bf%cf%83%cf%84%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%b5%cf%81%cf%8c-%cf%83%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%b1%cf%84%ce%bc%cf%8c%cf%83%cf%86/

threeexoplanets.jpg.ab5c38fff9c5ae932ddd8413b5de7c43.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η ESA θα εκτοξεύσει το 1ο ευρωπαϊκό τηλεσκόπιο για τη μελέτη εξωπλανητών. :cheesy:

Ήρθε η ώρα ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) να αποκτήσει το πρώτο του διαστημικό «μάτι», που θα είναι αφιερωμένο αποκλειστικά στη μελέτη των εξωπλανητών γύρω από κοντινά φωτεινά άστρα, τα οποία είναι ήδη γνωστό ότι διαθέτουν πλανητικά συστήματα. Πρόκειται για το δορυφορικό τηλεσκόπιο CHEOPS (Characterising Exoplanet Satellite), που έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί με έναν ρωσικό πύραυλο «Soyuz-Fregat» την Τρίτη 17 Δεκεμβρίου, από το διαστημοδρόμιο της Ευρώπης στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας στη Νότια Αμερική. Τα πρώτα επιστημονικά στοιχεία του αναμένονται στην αρχή του 2020.Η αποστολή του Cheops αποτελεί μία συνεργασία της ESA με την Ελβετία και στην άνω των 100 επιστημόνων και μηχανικών ομάδα του συμμετέχουν δέκα ευρωπαϊκά κράτη, με επικεφαλής ερευνητές των πανεπιστημίων της Βέρνης και της Γενεύης (το τελευταίο θα έχει και την ευθύνη λειτουργίας του τηλεσκοπίου από το έδαφος). Η κατασκευή του Cheops, μήκους ενάμισι μέτρου και βάρους 280 κιλών, έγινε στην Ισπανία από κοινοπραξία με επικεφαλής την εταιρεία Airbus Defense and Space. Το Cheops θα βάλει στο στόχαστρο του άστρα που έχουν γύρω τους πλανήτες με μέγεθος από αυτό της Γης μέχρι εκείνο του Ποσειδώνα.Το παρατηρητήριο θα χρησιμοποιήσει τη μέθοδο διαμετακόμισης που χρησιμοποιείται ήδη από το TESS και Kepler της NASA καθώς και από την αποστολή CoRoT της Γαλλίας για να κάνει τις ανακαλύψεις τους καταγράφοντας τις μικρότερες αλλαγές στην ένταση φωτός των αστεριών όταν το φως τους δεν μπορεί να φτάσει απευθείας στο τηλεσκόπιο. Οι κύριοι ερευνητές του CHEOPS Willy Benz από το Ελβετικό Πανεπιστήμιο της Βέρνης εξήγησαν ότι η κύρια διαφορά του παρατηρητηρίου από τους άλλους ομολόγους του είναι ότι είναι μια αποστολή παρακολούθησης και όχι μια ανακάλυψη. «Θα εξετάσουμε ένα σύστημα κάθε φορά και δεν θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε χιλιάδες άλλους», δήλωσε ο Benz. Με χιλιάδες εξωπλανήτες που είναι σήμερα γνωστά σε αυτό που οι επιστήμονες ενδιαφέρονται περισσότερο είναι «από τι είναι φτιαγμένες και η θερμοκρασία τους και έτσι και ούτω καθεξής. Η μέθοδος ακτινικής ταχύτητας χρησιμοποιείται για να ανακαλύψει τι είναι η μάζα του εξωπλανήτη. Η μέθοδος βασίζεται στην εξέταση του εύρους μιας ταλάντωσης που παράγει ένα αστέρι λόγω της έλξης βαρύτητας που προέρχεται από τον μικρότερο γείτονά της. Ο Benz εξήγησε ότι ένας συνδυασμός μετρήσεων μεγέθους από τους CHEOPS και μαζικές πληροφορίες από άλλα τηλεσκόπια μπορεί να ζωγραφίσει μια ενδιαφέρουσα και σημαντική εικόνα των εξωπλανητών.

https://www.amna.gr/home/article/415922/I-ESA-tha-ektoxeusei-to-1o-europaiko-tileskopio-gia-ti-meleti-exoplaniton

https://asgardia.space/en/news/Whats-ESAs-Follow-Up-Exoplanet-Mission-Launching

w16-94019CHEOPS.jpg.9f5996f3c510f4139cbcaeb8b4011090.jpg

14.thumb.JPG.7afc9331ede16fdc22a24277b49c8b66.JPG

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Iόλαος και Λέρνα τα ονόματα για τον «ελληνικό» εξωπλανήτη και το άστρο του. :cheesy:

Ιόλαος και Λέρνα είναι τα ονόματα που επέλεξαν οι Έλληνες δια ψηφοφορίας για τον «ελληνικό» εξωπλανήτη και το άστρο του.

ΤΑ επιλεχθέντα ονόματα επικυρώθηκαν επίσημα πλέον από την Διεθνή Αστρονομική Ένωση (IAU), μαζί με τα ονόματα 111 άλλων «ζευγαριών» πλανητών και άστρων, που βαφτίστηκαν από συνολικά 112 χώρες και θα χρησιμοποιούνται πλέον παράλληλα με τα υφιστάμενα επιστημονικά.

Η ονοματοδοσία έγινε στο πλαίσιο της διεθνούς καμπάνιας «NameExoWorlds» (Ονομάστε τους Εξω-Κόσμους) της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης, με αφορμή τον εορτασμό των 100 ετών από την ίδρυση της IAU το 1919 (η Ελλάδα ήταν ένα από τα πέντε πρώτα ιδρυτικά μέλη της).

Η χώρα μας – όπως και άλλες περίπου 100 χώρες -οργάνωσε μια εθνική ψηφοφορία για το όνομα του εξω-πλανήτη HAT-P-42b και του μητρικού του αστέρα (HAT-P-42), που είχαν ανατεθεί από την IAU στη χώρα μας.

Πληροφορίες για τον πλανήτη – «παιδί» της Ελλάδας

Το εν λόγω σύστημα βρίσκεται στον αστερισμό της Ύδρας, σε απόσταση 1.458 ετών φωτός από τη Γη (ένα έτος φωτός ισούται με περίπου 10 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα) και είναι ορατό από το ημισφαίριό μας στον αστερισμό της Ύδρας.

Ο εξωπλανήτης ΗΑΤ-Ρ-42b ανακαλύφθηκε το 2012 με τη μέθοδο των διαβάσεων από την ερευνήτρια Isabelle Boisse του Πανεπιστημίου του Πόρτο της Πορτογαλίας και άλλους επιστήμονες από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

Είναι ένας αέριος γίγαντας με μάζα παρόμοια με αυτή του Δία και περίοδο περιφοράς 4,64 ημερών γύρω από το μητρικό άστρο του, που είναι ένας κιτρινωπός νάνος αστέρας της Κύριας Ακολουθίας (ΚΑ).

Σύμφωνα με τον Κανάρη Τσίγκανο, συντονιστή των εκδηλώσεων της εκατονταετηρίδας της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης στην Ελλάδα, το άστρο ΗΑΤ-Ρ-42 έχει την ίδια θερμοκρασία με τον Ήλιο μας και έχει μάζα, ακτίνα και ηλικία λίγο μεγαλύτερες από αυτές του Ήλιου, συγκεκριμένα 1,18 φορές τη μάζα και 1,53 φορές την ακτίνα του Ήλιου αντίστοιχα.

Η ηλικία του είναι 5,1 δισεκατομμύρια έτη(έναντι 4,5 δισ. ετών έτη της ηλικίας του Ήλιου).

Γύρω από το άστρο ΗΑΤ-Ρ-42, σε απόσταση 0,057 αστρονομικών μονάδων, δηλαδή περίπου 5,2 φορές την ακτίνα του μητρικού άστρου του, περιφέρεται ο εξωπλανήτης ΑΤ-Ρ-42 b, που «ψήνεται» με θερμοκρασίες περίπου 1.000 βαθμών.

Ο εξωπλανήτης αυτός έχει μάζα λίγο μικρότερη (0,975) και ακτίνα λίγο μεγαλύτερη (1,277) σε σχέση με αυτές του Δία.

Ο αέριος αυτός γίγαντας περιστρέφεται ταχύτατα εντός 4,64 ημερών(τόση είναι η διάρκεια του έτους του) σε μια πλήρη περίπου κυκλική τροχιά γύρω από το μητρικό άστρο του, με ταχύτητα 500.000 χιλιομέτρων την ώρα, δηλαδή περίπου πέντε φορές την ταχύτητα με την οποία η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο.

Πώς καταλήξαμε στο όνομα «Ιόλαος»

Μετά από διαδικτυακή ψηφοφορία όπου κατατέθηκαν περισσότερες από 2.200 προτάσεις, μια εθνική επιτροπή -με πρόεδρο τον ομότιμο καθηγητή αστροφυσικής Κανάρη Τσίγκανο του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών- προέκρινε οκτώ από αυτές για την τελική ψηφοφορία, η οποία διήρκεσε μέχρι τις 11 Νοεμβρίου.

Το τελικό αποτέλεσμα της, που εστάλη στην IAU ως επίσημη πρόταση της Ελλάδας, κρατήθηκε μυστικό, εωσότου η Διεθνής Αστρονομική Ένωση κάνει την ανακοίνωση, δίνοντας και σχετική συνέντευξη Τύπου στο Παρίσι.

Τα οκτώ επικρατέστερα ζευγάρια ονομάτων (το πρώτο για τον πλανήτη και το δεύτερο για το μητρικό αστέρα) που είχαν επιλεγεί από την επιτροπή, ήταν: Ιolaus (Ιόλαος) και Lerna (Λέρνα), Metrodorus (Μητρόδωρος) και Avdira (Άβδηρα), Amphion (Αμφίων) και Aethon (Αίθων), Aeolus (Αίολος) και Aethon (Αίθων), Phanes (Φάνης) και Aeon (Αιών), Pontinos (Ποντίνος) και Amimone (Αμυμώνη), Argo (Αργώ) και Orseis (Ορσηίς), Orthrus (Όρθρος) και Echidna (Έχιδνα).

Ποιοι ήταν ο Ιόλαος και η Λέρνα στην αρχαία μυθολογία

Όσον αφορά το «ζευγάρι» που τελικά επιλέχθηκε, ο Ιόλαος ήταν ανιψιός, βοηθός και ηνίοχος του Ηρακλή, ο οποίος συνέβαλε στην επιτυχία των άθλων του, ιδιαίτερα της εξόντωσης της Λερναίας Ύδρας, ενός αθάνατου μυθικού όντος με εννέα κεφάλια που ζούσε στη λίμνη Λέρνα.

Από τα νερά της Λέρνας σχηματίζονταν κατά την αρχαιότητα πολλά τέλματα, από τα οποία γεννήθηκε ο μύθος της Λερναίας Ύδρας, αλληγορικά ως πρώτη προσπάθεια αποξήρανσης ελών στον ελλαδικό χώρο από τους μυθικούς κατοίκους, προσωποποιούμενους στη μορφή του Ηρακλή.

Όταν ο Ηρακλής έκοβε ένα κεφάλι, έβγαιναν δύο και μόνο καίγοντας την πληγή με φωτιά κατάφερε να σταματήσει τον πολλαπλασιασμό. Αυτό το κατάφερε με τη βοήθεια του Ιολάου.

Ο Ιόλαος κινείτο γύρω από τη Λέρνα βοηθώντας τον Ηρακλή να εξοντώσει τη Λερναία Ύδρα.

Παρόμοια και ο εξωπλανήτης Ιόλαος που ευρίσκεται στον αστερισμό της Ύδρας, κινείται γύρω από το μητρικό άστρο Λέρνα.

Η διαδικασία ονοματοδοσίας των εξωπλανητών

Οι αστρονόμοι – 25 περίπου χρόνια μετά την ανακάλυψη του πρώτου εξωπλανήτη (για τον οποίο δόθηκε και το φετινό Νόμπελ Φυσικής) – έχουν πλέον ανακαλύψει περίπου 4.000 επιβεβαιωμένους εξωπλανήτες γύρω από κοντινά και πιο μακρινά άστρα.

Μερικοί πλανήτες είναι μικροί και βραχώδεις σαν τη Γη, ενώ άλλοι είναι αέριοι γίγαντες σαν το Δία.

Οι επιστήμονες εκτιμούν πλέον ότι τα περισσότερα άστρα στο σύμπαν έχουν πλανήτες γύρω τους. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός πλανητών, κάτι που καθιστά πιθανή την ύπαρξη εξωγήινης ζωής.

Η Διεθνής Αστρονομική Ένωση είναι ο αρμόδιος διεθνής φορέας για την επίσημη ονοματοδοσία των ουρανίων σωμάτων.

Η πρώτη καμπάνια NameExoWorlds, που είχε πραγματοποιηθεί το 2015, είχε «βαφτίσει» 31 εξωπλανήτες σε 19 πλανητικά συστήματα.

Τώρα, για δεύτερη φορά, η Ένωση έδωσε σε κάθε ενδιαφερόμενη χώρα την ευκαιρία να ονομάσει το «δικό της» πλανητικό σύστημα, που αποτελείται από ένα άστρο και ένα συνοδό εξωπλανήτη.

Η αρμόδια επιτροπή της IAU μοίρασε ένα σύστημα άστρου-εξωπλανήτη σε κάθε ενδιαφερόμενη χώρα, φροντίζοντας το άστρο κάθε χώρας να είναι ορατό από τη συγκεκριμένη χώρα και επαρκώς φωτεινό για να μπορεί να παρατηρηθεί με μικρά τηλεσκόπια.

Επιλέχθηκαν για ονοματοδοσία επιβεβαιωμένοι εξωπλανήτες, οι περισσότεροι των οποίων ανακαλύφθηκαν από επίγεια τηλεσκόπια έως το 2012, έτσι ώστε να έχουν μεσολαβήσει αρκετά χρόνια για τη μελέτη τους.

Είναι πιθανό ότι πολλά από αυτά τα πλανητικά συστήματα έχουν και άλλους εξωπλανήτες, που θα ανακαλυφθούν στο μέλλον.

Στις φωτογραφίες ο Ηρακλής (δεξιά) και ο Ιόλαος (αριστερά). Ψηφιδωτό του 1ου αιώνα μ.Χ. από το Νυμφαίο του Άντζιο στη Ρώμη και ο Ηρακλής και ο Ιόλαος ενάντια στη Λερναία Ύδρα – Από μεσαιωνικό χειρόγραφο.

https://www.in.gr/2019/12/17/tech/iolaos-kai-lerna-ta-onomata-gia-ton-elliniko-eksoplaniti-kai-astro-tou/

planitis.jpg.09d3f5cf65e3cccb2344d65b22fce3a8.jpg

16.jpg.1a1ba11ad47bcbe2bd3f0843a110f832.jpg

15.jpg.2ace1807564c081f40d7f8131d7de798.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Ανακαλύφθηκαν ακόμη έξι εξωπλανήτες γύρω από τρία άστρα. :cheesy:

Οι αστρονόμοι ανακοίνωσαν την ανακάλυψη έξι ακόμη εξωπλανητών, που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τρία άστρα. Οι πλανήτες έχουν μάζες από 2,6 φορές μεγαλύτερη τη Γης έως σχεδόν τη μισή μάζα του Δία.

Kαι οι τρεις πλανήτες περιφέρονται πολύ κοντά στα άστρα τους, πολύ κοντύτερα από ό,τι βρίσκεται ο Ερμής σε σχέση με τον Ήλιο. Οι ερευνητές από τη Βρετανία, την Αυστρία και τη Χιλή, με επικεφαλής την Κάρολ Χάσγουελ του βρετανικού Ανοικτού Πανεπιστημίου Μίλτον Κέινς, που έκαναν σχετικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό αστρονομίας «Nature Astronomy», χρησιμοποίησαν μια νέα αστρονομική μέθοδο για τις ανακαλύψεις τους.

Κατά την τελευταία δεκαετία έχει γίνει πλέον αντιληπτό ότι σε άλλα πλανητικά συστήματα, οι πλανήτες μπορεί να βρίσκονται πολύ πιο κοντά στο άστρο τους από ό,τι στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Η νέα τεχνική (Disperse Matter Planet Project-DMPP) επιτρέπει τον εντοπισμό συστημάτων όπου οι πλανήτες βρίσκονται σχεδόν κολλητά στα άστρα τους.

Το αστρικό σύστημα DMPP-1 περιλαμβάνει τρεις εσωτερικούς -πιθανώς βραχώδεις- εξωπλανήτες με μάζες τριπλάσιες έως δεκαπλάσιες της Γης, καθώς και ένα πιο εξωτερικό πλανήτη με μάζα ανάλογη του Ποσειδώνα. Ο εξωπλανήτης γύρω από το άστρο DMPP-2 έχει περίπου τη μισή μάζα του Δία, ενώ στο διπλό αστρικό σύστημα DMPP-3 υπάρχει ένας πλανήτης με μάζα περίπου δυόμισι φορές μεγαλύτερη της Γης.

https://www.kathimerini.gr/1057537/article/epikairothta/episthmh/anakalyf8hkan-akomh-e3i-e3wplanhtes-gyrw-apo-tria-astra

e3wplanhthskaiastrophghamandasmith-thumb-large.jpg.e98689fe268be97f21f6b1730bec8d43.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Σε τροχιά ο ευρωπαϊκός δορυφόρος «Χέοπας»: Ποια είναι η αποστολή του. :cheesy:

Η αποστολή Cheops (Χέοπας) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ΕΟΔ) εκτοξεύτηκε επιτυχώς από το διαστημοδρόμιο του Κουρού στη Γαλλική Γουϊάνα στις 18 Δεκεμβρίου, με σκοπό τη μελέτη εξωπλανητών, σε τροχιά γύρω από άλλα άστρα.

Η εν λόγω αποστολή (Characterising Exoplanet Satellite) αποτελεί συνεργασία μεταξύ του ΕΟΔ και της Ελβετίας, με σημαντική συνεισφορά από άλλες 10 χώρες- μέλη του ΕΟΔ. Η πρώτη αποστολή του ΕΟΔ για τη μελέτη εξωπλανητών θα διερευνήσει ήδη γνωστούς πλανήτες πέρα από τα όρια του ηλιακού μας συστήματος, παρέχοντας πολύτιμα στοιχεία για τη φύση αυτών των μακρινών κόσμων.

Η ύπαρξη εξωπλανητών αποτελούσε αντικείμενο εικασιών από επιστήμονες για πολλά χρόνια, μέχρι την ανακάλυψη του 51 Pegasi b, που ανακοινώθηκε το 1995. Οι Ντιντιέ Κελό και Μισέλ Μαγιόρ μοιράστηκαν το Νόμπελ Φυσικής του 2019 για την ανακάλυψη αυτή, η οποία σηματοδότησε μια νέα εποχή ερευνών στην αστρονομία.

Αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει πάνω από 4.000 εξωπλανήτες γύρω από κοντινά και μακρινά άστρα. «Το Cheops θα πάει την επιστήμη εξωπλανητών σε ένα εντελώς νέο επίπεδο» είπε ο Γκίντερ Χάσινγκερ, διευθυντής Επιστημών τoυ ΕΟΔ.

«Μετά ανακάλυψη χιλιάδων πλανητών, η αναζήτηση τώρα μπορεί να στραφεί στον χαρακτηρισμό, τη διερεύνηση των φυσικών και χημικών ιδιοτήτων πολλών εξωπλανητών, και το να μάθουμε από τι αποτελούνται και πώς σχηματίζονται. Το Cheops επίσης στρώνει τον δρόμο για τις μελλοντικές αποστολές εξωπλανητών, από το διεθνές τηλεσκόπιο James Webb μέχρι τους δορυφόρους Plato και Ariel του ΕΟΔ» πρόσθεσε.

Το Cheops δεν θα ψάχνει νέους πλανήτες, μα θα μελετήσει εκτενέστερα εκατοντάδες γνωστούς πλανήτες, που βρέθηκαν μέσω διαφόρων μεθόδων. Στο πλαίσιο της αποστολής θα παρατηρηθούν οι πλανήτες αυτοί ενώ διέρχονται μπροστά από τα άστρα τους, μπλοκάροντας μέρος του φωτός τους, για να μετρηθούν τα μεγέθη τους με άνευ προηγουμένου ακρίβεια. Οι μετρήσεις του Cheops θα συνδυαστούν με υπάρχουσες πληροφορίες σχετικά με τις μάζες τους, προκειμένου να διαπιστωθεί η πυκνότητά τους.

«Υπάρχουν τόσοι πολλοί ενδιαφέροντες εξωπλανήτες, και θα μελετήσουμε βαθύτερα αρκετές εκατοντάδες εξ αυτών, επικεντρώνοντας ειδικότερα στους μικρότερους πλανήτες, μεγέθους μεταξύ Γης και Ποσειδώνα» είπε η Κέιτ Άιζακ, επιστήμονας του ΕΟΔ που δουλεύει πάνω στην αποστολή Cheops. «Φαίνονται να είναι κοινοί στον γαλαξία μας, ωστόσο δεν ξέρουμε πολλά για αυτούς. Το Cheops θα μας βοηθήσει να αποκαλύψουμε τα μυστήρια αυτών των συναρπαστικών κόσμων και θα μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στο να απαντήσουμε ένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα που απασχολούν εμάς τους ανθρώπους: Είμαστε μόνοι στο σύμπαν;».

Σε κάποιες περιπτώσεις ο δορυφόρος Cheops θα είναι σε θέση να αποκαλύψει λεπτομέρειες ακόμα και για τις ατμόσφαιρες των πλανητών- ίσως και την παρουσία συννέφων και τη σύνθεσή τους. Επίσης, η αποστολή μπορεί να οδηγήσει στην ανακάλυψη και προηγουμένως αγνώστων πλανητών, μετρώντας διακυμάνσεις στους χρόνους διέλευσης γνωστών πλανητών μπροστά από τα άστρα τους, ενώ ακόμη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αναζήτηση φεγγαριών και δακτυλίων γύρω από κάποιους πλανήτες.

Η αποστολή Cheops πραγματοποιείται από τον ΕΟΔ σε συνεργασία με την Ελβετία, με τη συμμετοχή της Αυστρίας, του Βελγίου, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ουγγαρίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου.

https://www.naftemporiki.gr/story/1544512/se-troxia-o-europaikos-doruforos-xeopas-poia-einai-i-apostoli-tou

cheopsesasfirstexoplanetmission.jpg.53aa10303d2b334f1a4b186510dda819.jpg

cheops-credits-university-of-bern-527x580.jpg.3182264411fe2c650817a228b9502c04.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 μήνες αργότερα...

NASA : Ανακαλύφθηκε ο πρώτος κατοικήσιμος εξωπλανήτης. :cheesy:

Το διαστημικό τηλεσκόπιο TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) ανακάλυψε τον πρώτο του εξωπλανήτη, ο οποίος έχει μέγεθος παρόμοιο με της Γης και παράλληλα βρίσκεται στη φιλόξενη ζώνη του άστρου του, δηλαδή σε απόσταση κατάλληλη για να διαθέτει νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνεια του, συνεπώς και συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη ζωής.

Ο εξωπλανήτης TOI 700d κινείται γύρω από ένα μικρό ψυχρό νάνο αστέρα τύπου Μ, σε απόσταση 101 ετών φωτός από τη Γη, στο νότιο αστερισμό της Δοράδος. Το μητρικό άστρο έχει περίπου το 40% της μάζας και του μεγέθους του Ήλιου μας και τη μισή επιφανειακή θερμοκρασία του.

Ο ΤΟΙ 700d είναι ένας από τους λιγοστούς γήινους και δυνητικά κατοικήσιμους εξωπλανήτες που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα, με πιο γνωστούς έως τώρα τρεις πλανήτες στο σύστημα του άστρου Trappist-1 σε απόσταση 40 ετών φωτός. Η επιβεβαίωση του εξωπλανήτη ΤΟΙ 700d έγινε από ένα άλλο αμερικανικό διαστημικό τηλεσκόπιο, το Spitzer, ενώ η ανακοίνωση έγινε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στη Χαβάη.

Στο ίδιο σύστημα, υπάρχουν ο ΤΟΙ 700b που έχει σχεδόν το μέγεθος της Γης και είναι πιθανώς βραχώδης, αλλά κινείται πολύ κοντά στο άστρο του, καθώς επίσης ο TOI 700c που είναι δυόμισι φορές μεγαλύτερος από τη Γη και πιθανώς αέριος.

Ο ΤΟΙ 700d, ο πιο εξωτερικός από τους τρεις και ο μοναδικός στη φιλόξενη ζώνη του μητρικού άστρου, είναι 20% μεγαλύτερος από τη Γη, χρειάζεται 37 μέρες για μια πλήρη τροχιά (η διάρκεια του έτους του) και δέχεται από το άστρο του το 86% της ακτινοβολίας που δέχεται η Γη από τον Ήλιο. Προς το παρόν, οι ακριβείς συνθήκες στον TOI 700d παραμένουν άγνωστες, αλλά ο πλανήτης θα αποτελέσει στόχο περαιτέρω έρευνας στο μέλλον.

Το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA ανακοίνωσε επίσης στο ίδιο αστρονομικό συνέδριο ότι το TESS έκανε μια ακόμη ανακάλυψη, βρίσκοντας τον πρώτο του εξωπλανήτη με δύο ήλιους (άστρα). Πρόκειται για τον πλανήτη ΤΟΙ 1338b, που βρίσκεται σε απόσταση 1.300 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Οκρίβα. Ο εξωπλανήτης -ο μόνος γνωστός στο διπλό αστρικό σύστημα του- είναι σχεδόν επταπλάσιος από τη Γη.

Στο παρελθόν το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ» είχε ανακαλύψει 12 πλανήτες με δύο ήλιους και τώρα το TESS, που εκτοξεύτηκε τον Απρίλιο του 2018, έκανε την πρώτη δική του παρόμοια ανακάλυψη. Συνολικά μέχρι σήμερα έχουν επιβεβαιωθεί περίπου 4.000 εξωπλανήτες.

https://www.in.gr/2020/01/07/tech/nasa-anakalyfthike-o-protos-katoikisimos-eksoplanitis/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Μαθητής λυκείου ανακάλυψε πλανήτη με δύο ήλιους κατά την πρακτική του στη NASA.

:cheesy:

H πιο πρόσφατη ανακάλυψη της NASA οφείλεται σε έναν έφηβο, ο οποίος έκανε την πρακτική του. Ο Γουλφ Κάκιερ, μαθητής λυκείου από τη Νέα Υόρκη, κατά τη διάρκεια της πρακτικής του στη NASA, ανακάλυψε έναν πλανήτη που περιστρέφεται γύρω από δύο ήλιους.

Ο πλανήτης που ονομάστηκε TOI 1338 b, βρέθηκε 1.300 έτη φωτός μακριά και είναι το μοναδικό πλανητικό σύστημα με δύο άστρα. Το μέγεθός του είναι παρόμοιο με του Ποσειδώνα και του Κρόνου.

Ο Κάκιερ δήλωσε πως εντόπισε τον πλανήτη ενώ μελετούσε την έκλειψη στο σύστημα. «Ερευνούσα τα στοιχεία που είχαν σημειώσει οι εθελοντές ως δυαδικό πλανητικό σύστημα, καθώς δύο άστρα περιστρέφονταν μεταξύ τους προκαλώντας έκλειψη το ένα στο άλλο, όπως φαινόταν από το δικό μας οπτικό πεδίο.»

Τρεις μέρες από την έναρξη της πρακτικής του ο μαθητής έλαβε σήμα από ένα σύστημα που φαινόταν να βρίσκεται σε έκλειψη, αλλά ανακάλυψε τελικά ότι πρόκειται για ολόκληρο πλανήτη.

Οι πλανήτες με δύο ήλιους είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστούν. Η συμβολή του Κάκιερ στην ανακάλυψη του πλανητικού συστήματος ήταν πολύ σημαντική για να συλλεχθούν περαιτέρω στοιχεία για έρευνα.

https://physicsgg.me/2020/01/07/%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%b9%ce%bf-tess-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b5-3/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο νέος κυνηγός εξωπλανητών CHEOPS :cheesy:

Στις 18 Δεκεμβρίου 2019, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) εκτόξευσε το διαστημικό τηλεσκόπιο CHEOPS, αποστολή του οποίου είναι να προσδιορίσει με ακρίβεια την πυκνότητα γνωστών εξωπλανητών που ανακαλύφθηκαν τα τελευταία χρόνια. Έξι εβδομάδες αργότερα, το πρωί της 29ης Ιανουαρίου, το κάλυμμα του τηλεσκοπίου άνοιξε και το CHEOPS παρατήρησε για πρώτη φορά τον έναστρο ουρανό. Σύμφωνα με τις σχετικές ανακοινώσεις, το τηλεσκόπιο βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και οι πρώτες του αστρονομικές παρατηρήσεις αναμένεται να αρχίσουν σε λίγες εβδομάδες.

Σύμφωνα με το αρχείο εξωπλανητών της NASA, ο αριθμός των επιβεβαιωμένων εξωπλανητών που ανακαλύφθηκαν μέχρι σήμερα ανέρχεται στους 4.108. Το CHEOPS, ωστόσο, δεν θα προσπαθήσει να ανακαλύψει νέους εξωπλανήτες. Αντιθέτως, θα εστιάσει την προσοχή του σε 500 περίπου από τους εξωγήινους αυτούς κόσμους, οι οποίοι είχαν ανακαλυφθεί από προηγούμενους κυνηγούς εξωπλανητών, όπως ήταν τα διαστημικά τηλεσκόπια Kepler και TESS της NASA, καθώς και το Corot του ESA, και οι οποίοι έχουν γνωστές μάζες που είναι μικρότερες από εκείνη του Ποσειδώνα.

Ο βασικός στόχος της αποστολής του CHEOPS είναι να καταμετρήσει με ακρίβεια την ακτίνα τους.

Δεδομένου ότι γνωρίζουμε ήδη την μάζα αυτών των εξωπλανητών, ο υπολογισμός της ακτίνας τους θα επιτρέψει στους αστρονόμους να εκτιμήσουν και την πυκνότητά τους, μία φυσική παράμετρο που «κρύβει» σημαντικές πληροφορίες για την σύσταση και την δομή τους και ειδικότερα για το εάν είναι βραχώδεις ή αέριοι πλανήτες, ή εάν διαθέτουν ωκεανούς.

Δεδομένου, όμως, ότι οι πλανήτες είναι ετερόφωτα σώματα, η απευθείας ανακάλυψη ενός εξωπλανήτη είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Οι πλανήτες, δηλαδή, δεν εκπέμπουν το δικό τους φως, αλλά ανακλούν εκείνο του άστρου τους. Αυτή, όμως, η εξαιρετικά αμυδρή αντανάκλαση συνήθως «χάνεται» δίπλα στην εκτυφλωτική λάμψη του μητρικού τους άστρου. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι από τους εξωπλανήτες που ανακαλύφθηκαν μέχρι σήμερα, εντοπίστηκαν με «έμμεσες» μεθόδους, οι σπουδαιότερες από τις οποίες βασίζονται είτε στην καταγραφή της βαρυτικής επίδρασης που ασκεί ένας εξωπλανήτης στο άστρο του, είτε στην παρατήρηση της μείωσης της λάμψης ενός άστρου, που προκαλείται όταν ένας εξωπλανήτης διέρχεται μπροστά από τον δίσκο του άστρου του.

Στην πρώτη περίπτωση, αντιδρώντας στην ανεπαίσθητη βαρυτική έλξη του αόρατου πλανήτη, το άστρο του διαγράφει την δική του μικροσκοπική τροχιά, γύρω από το κοινό κέντρο μάζας του πλανητικού συστήματος. Αν και η μετατόπιση αυτή δεν μπορεί να παρατηρηθεί άμεσα, με την βοήθεια ενός φασματογράφου μπορούμε να αναλύσουμε το αστρικό φως στα συστατικά του χρώματα, δημιουργώντας το χαρακτηριστικό «φάσμα» του άστρου με τις σκοτεινές του γραμμές. Καθώς, όμως, το άστρο κινείται γύρω από το κέντρο μάζας του συστήματος, πότε απομακρύνεται από το τηλεσκόπιό μας και πότε το πλησιάζει, με αποτέλεσμα να μετατοπίζονται και οι φασματικές του γραμμές: προς την μπλε περιοχή του φάσματος όταν το άστρο μας πλησιάζει, και προς την κόκκινη περιοχή όταν το άστρο απομακρύνεται από εμάς. Η περιοδική αυτή «ταλάντωση» των φασματικών γραμμών αποδεικνύει την ύπαρξη ενός εξωπλανήτη, ενώ με την κατάλληλη επεξεργασία και τις γνώσεις μας για την βαρύτητα μπορούμε να υπολογίσουμε την περίοδο περιφοράς του, την μάζα του, καθώς και την απόστασή του από το άστρο του. Αυτή η μέθοδος, ωστόσο, δεν μπορεί να μας δώσει πληροφορίες για την ακτίνα του εξωπλανήτη.

Μπορεί, όμως, μία άλλη μέθοδος, αυτή των πλανητικών διαβάσεων, ένα είδος έκλειψης που προκαλείται όταν ένας πλανήτης «διαβαίνει» μπροστά από τον δίσκο του άστρου του. Αυτήν ακριβώς την μέθοδο θα χρησιμοποιήσει και το CHEOPS, το οποίο θα καταγράφει τις ανεπαίσθητες, αλλά περιοδικές μειώσεις της φωτεινότητας των άστρων, οι οποίες προκαλούνται κάθε φορά που ένας εξωπλανήτης διέρχεται ανάμεσα στο τηλεσκόπιο και το άστρο. Επειδή, μάλιστα, όσο μεγαλύτερος είναι ένας εξωπλανήτης, τόσο μεγαλύτερη είναι και η μείωση που προκαλεί στην φωτεινότητα του άστρου του, μπορούμε με αυτήν την μέθοδο να υπολογίσουμε και την διάμετρό του. Γνωρίζοντας, τέλος, την μάζα του, μπορούμε να εκτιμήσουμε και την πυκνότητά του.

Η αποστολή του CHEOPS αναμένεται να διαρκέσει 3,5 χρόνια.

https://physicsgg.me/2020/01/30/%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%bf%cf%82-%ce%ba%cf%85%ce%bd%ce%b7%ce%b3%cf%8c%cf%82-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%b7%cf%84%cf%8e%ce%bd-cheops/

cheops-credits-university-of-bern-527x580.jpg.6b8e3a1e18dc480d7043709c4db10b1c.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Αναζητώντας τα χνάρια του οξυγόνου. :cheesy:

Πολύ μεγάλη ποσότητα τριών χημικών στοιχείων, μεταξύ των οποίων και το οξυγόνο, εντόπισαν σε έναν από τους αρχαιότερους γνωστούς πλανήτες του γαλαξία μας επιστήμονες με βάση το Ινστιτούτο Αστροφυσικής των Καναρίων της Ισπανίας. Σε πρόσφατη δημοσίευσή τους στην επιστημονική επιθεώρηση «The Astronomical Journal Letters», οι ερευνητές περιέγραψαν τη χημική σύσταση της ατμόσφαιρας του συγκεκριμένου πλανήτη, αναφέροντας ότι η ποσότητα του οξυγόνου είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτή που έχουν βρει σε άλλους πλανήτες του ίδιου είδους.

Αναλύοντας το χημικό αποτύπωμα

Οι ερευνητές ανέλυσαν τη σύσταση της ατμόσφαιρας του πλανήτη χρησιμοποιώντας ειδικά τηλεσκόπια φασματοσκοπίας, τα οποία τους επιτρέπουν αρχικά να ξεχωρίσουν τους αστέρες οι οποίοι έχουν ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον κι έπειτα να τους μελετήσουν με περισσότερες λεπτομέρειες. Εν προκειμένω, ο πλανήτης ο οποίος «κέντρισε» το ενδιαφέρον των επιστημόνων βρίσκεται στην άκρη του «Milky Way», 5.000 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Σε συνέχεια της ανάλυσης που πραγματοποίησαν, οι αστρονόμοι διαπίστωσαν ότι τόσο η ποσότητα του οξυγόνου όσο και αυτή του άνθρακα και του αζώτου το οποίο περιέχεται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη είναι ασυνήθιστα μεγάλη για πλανήτες οι οποίοι βρίσκονται στην ίδια περιοχή του γαλαξία μας. «Ελάχιστα αστέρια είναι γνωστά στη συγκεκριμένη περιοχή του Γαλαξία, όμως κανένα από αυτά δεν έχει τόσο μεγάλη ποσότητα άνθρακα, αζώτου και οξυγόνου» σημείωσε σε σχετικές δηλώσεις ο μεταδιδακτορικός ερευνητής Ντέιβιντ Αγκουάντο, ο οποίος συμμετείχε στη δημοσίευση.

Αρχαία ίχνη οξυγόνου

Τα αποτελέσματα αυτά είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα για την επιστημονική κοινότητα αφού μελετώντας αρχαίους πλανήτες οι ερευνητές είναι σε θέση να ιχνηλατήσουν την προέλευση του οξυγόνου και άλλων χημικών στοιχείων. «Η χημική σύσταση του αστεριού υποδεικνύει ότι αυτός σχηματίστηκε κατά τη διάρκεια των πρώτων εκατοντάδων εκατομμυρίων χρόνων τα οποία ακολούθησαν την Μεγάλη Έκρηξη, πιθανότατα από υλικά τα οποία εκτοξεύτηκαν από την πρώτη έκρηξη υπερκαινοφανούς αστέρα στον γαλαξία μας», ανέφερε ο ερευνητής και πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης ο Τζονεϊ Γκονζάλες Χερνάντες.

Πάντως, οι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι ήταν ήδη γνωστό από προηγούμενες παρατηρήσεις τους ότι το οξυγόνο παράχθηκε σε μεγάλες ποσότητες κατά τις πρώτες υπερκαινοφανείς εκρήξεις που συνέβησαν στον γαλαξία μας, όμως είναι η πρώτη φορά που βρίσκουν έναν αρχαίο πλανήτη του οποίου η ατμόσφαιρα να είναι τόσο πλούσια σε οξυγόνο.

https://www.tovima.gr/2020/02/01/science/anazitontas-ta-xnaria-tou-oksygonou/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ανακαλύφθηκε εξωπλανήτης δυνητικά κατοικήσιμος - Έχει ακτίνα 2,6 φορές μεγαλύτερη από τη Γη. :cheesy:

Σε μια νέα ανακάλυψη προχώρησαν επιστήμονες του βρετανικού Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, καθώς ανακοίνωσαν ότι ένας εξωπλανήτης που έχει νέφη με υδρατμούς και υπερδιπλάσιο μέγεθος από τη Γη, είναι δυνητικά φιλόξενος για ζωή.

Ο πιθανώς βροχερός πλανήτης με την ονομασία Κ2-18b απέχει 124 έτη φωτός και είχε αρχικά ανακαλυφθεί το καλοκαίρι του 2019, αλλά τώρα -μετά από περαιτέρω μελέτη- εκτιμάται ότι είναι πιθανό να διαθέτει υγρό νερό στην επιφάνεια του και συνθήκες κατάλληλες για την ανάπτυξη ζωής.

Ο εξωπλανήτης έχει ακτίνα 2,6 φορές μεγαλύτερη από τη Γη και μάζα 8,6 φορές μεγαλύτερη.

Οπως και σε άλλο εξωπλανήτη και εδώ η ατμόσφαιρα του είναι πλούσια σε υδρογόνο και περιέχει πολλούς υδρατμούς, ενώ τα επίπεδα άλλων χημικών ουσιών όπως το μεθάνιο και η αμμωνία είναι χαμηλότερα του αναμενομένου. Κατά πόσο αυτά τα επίπεδα μπορούν να αποδοθούν σε βιολογικές διαδικασίες, αποτελεί ερωτηματικό προς διερεύνηση.

Εξωπλανήτης με νερό και θερμοκρασία ανάλογη με της γης

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Νίκου Μαντουσουντάν του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Κέιμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής The Astrophysical Journal Letters, ανέφεραν ότι δεν αποκλείεται να πρόκειται για έναν ωκεάνιο κόσμο, με πολύ υγρό νερό κάτω από την ατμόσφαιρα του, σε πίεση και θερμοκρασία ανάλογη με αυτή στους ωκεανούς της Γης.

Η νέα μελέτη ανοίγει νέες δυνατότητες για την αναζήτηση συνθηκών φιλόξενων για ζωή και αντίστοιχων «βιο-υπογραφών» σε εξωπλανήτες σημαντικά μεγαλύτερους από τη Γη, αλλά μικρότερους από τον Ποσειδώνα.

Τα μελλοντικά ισχυρότερα τηλεσκόπια, όπως το αμερικανικό διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, ο διάδοχος του Hubble, θα επιτρέψουν την καλύτερη μελέτη των ατμοσφαιρικών συνθηκών εξωπλανητών που παρουσιάζουν ενδιαφέρον, όπως ο Κ2-18b.

https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/852092_anakalyfthike-exoplanitis-dynitika-katoikisimos-ehei-aktina-26-fores

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ανακαλύφθηκε καυτός εξωπλανήτης όπου μπορεί να πέφτει σιδερένια βροχή. :cheesy:

Ευρωπαίοι αστρονόμοι πιστεύουν ότι υπάρχουν βάσιμες πιθανότητες ένας πολύ καυτός εξωπλανήτης, ο WASP-76b, να έχει βροχές από σίδηρο. Οι σχετικές ενδείξεις ανιχνεύθηκαν για πρώτη φορά στην ατμόσφαιρα του.

Οι καυτοί γιγάντιοι εξωπλανήτες δέχονται από το άστρο τους ακτινοβολία χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή που δέχεται η Γη από τον Ήλιο. Οι θερμοκρασίες τους, που ξεπερνούν τους 1.700 βαθμούς Κελσίου, θεωρούνται ιδανικά εργαστήρια για τη μελέτη ακραίων κλιματικών και χημικών συνθηκών σε άλλους κόσμους.

Ο εξωπλανήτης βρίσκεται στον αστερισμό των Ιχθύων, απέχει περίπου 390 έτη φωτός και είχε αρχικά μελετηθεί το 2018 από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. Οι ερευνητές από την Ελβετία, Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντέηβιντ Έρενράιχ του Αστρονομικού Παρατηρητηρίου του Πανεπιστημίου της Γενεύης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", μελέτησαν τις χημικές «υπογραφές» στην ατμόσφαιρα του πλανήτη WASP-76b και εντόπισαν το «σήμα» του σιδήρου.

Ο WASO-76b έχει μόνο μια πλευρά του στραμμένη προς το άστρο του, όπως η Σελήνη σε σχέση με τη Γη. Ο εν λόγω εξωπλανήτης έχει θερμοκρασίες επιφανείας άνω των 2.400 βαθμών Κελσίου στη φωτεινή πλευρά του που «βλέπει» μόνιμα το άστρο του, ικανές να εξαερώσουν μέταλλα που καταλήγουν στην ατμόσφαιρα του. Κατόπιν οι ατμοί των μετάλλων μεταφέρονται από ισχυρούς ανέμους στην κατά 1.000 βαθμούς πιο κρύα και μόνιμα «σκοτεινή» πλευρά του πλανήτη.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι εκεί ο σίδηρος συμπυκνώνεται, πιθανώς σε νέφη, τα οποία στη συνέχεια πέφτουν ως βροχή στη διάρκεια της νύχτας του «εξωτικού» εξωπλανήτη. «Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο πλανήτης γίνεται βροχερός το βράδυ, μόνο που βρέχει σίδηρο», δήλωσε ο Ερενράιχ.

Προφανώς οι ομπρέλες δεν είναι κατάλληλες για μια τέτοια σιδερένια βροχή...

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:

https://www.nature.com/articles/s41586-020-2107-1

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4116397755/2020/03/11/-

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Βρέθηκε κι άλλος εξωπλανήτης που μοιάζει με τη Γη. :cheesy:

Αμερικανοί και Ευρωπαϊοι επιστήμονες ανακάλυψαν έναν βραχώδη εξωπλανήτη που φαίνεται να έχει μεγάλη ομοιότητα με τη Γη από άποψη μεγέθους και θερμοκρασίας, διαθέτοντας πιθανώς συνθήκες φιλικές για την ύπαρξη νερού και την ανάπτυξη ζωής, καθώς βρίσκεται εντός της «κατοικήσιμης» ζώνης του άστρου του.

Ο εξωπλανήτης Kepler-1649c βρίσκεται σε απόσταση 300 ετών φωτός από τη Γη και η ανακάλυψή του έγινε μετά από νέα ανάλυση παλαιότερων δεδομένων που είχε στείλει το -εκτός λειτουργίας πλέον- αμερικανικό διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ». Στην πρώτη «ανάγνωση» ο πλανήτης πριν χρόνια είχε περάσει απαρατήρητος, αλλά τώρα, μετά από μία δεύτερη ανάλυση των στοιχείων, έγινε αντιληπτός. Από τους χιλιάδες εξωπλανήτες που έχει εντοπίσει το εν λόγω τηλεσκόπιο, ο νέος εξωπλανήτης είναι ο πιο όμοιος με τη Γη σε μέγεθος και θερμοκρασία που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα.

«Είναι απίστευτο ότι βρήκαμε έναν τέτοιο εξωπλανήτη τώρα, τόσα χρόνια αφότου έχει σταματήσει η συλλογή δεδομένων από το τηλεσκόπιο Κέπλερ. Αναρωτιέμαι τι άλλο μπορεί να βρεθεί τα επόμενα χρόνια στα πλούσια στοιχεία που συνέλλεξε το Κέπλερ», ανέφερε ο αστρονόμος Jeff Coughlin του Ινστιτούτου SETI της Καλιφόρνια.

Ο Kepler-1649c έχει διάμετρο μόλις 1,06 φορές μεγαλύτερη της Γης (δηλαδή 6% μεγαλύτερη) και λαμβάνει από το μητρικό άστρο του περίπου το 75% της ακτινοβολίας που δέχεται η Γη από τον Ήλιο, συνεπώς οι δύο πλανήτες έχουν θερμοκρασιακές ομοιότητες. Αντίθετα, όμως, με τη Γη, βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα μικρό και αχνό άστρο ερυθρό νάνο, που έχει το ένα τέταρτο του μεγέθους του Ήλιου. Επειδή κινείται πολύ πιο κοντά στο άστρο του από ό,τι η Γη γύρω από τον Ήλιο, ο Kepler-1649c χρειάζεται 19,5 γήινες ημέρες (η διάρκεια του έτους του) για να διαγράψει μία πλήρη περιφορά.

«Αυτός ο γοητευτικός μακρινός κόσμος μάς γεννά ακόμη μεγαλύτερη ελπίδα ότι μία δεύτερη Γη βρίσκεται κάπου ανάμεσα στα άστρα και περιμένει να την ανακαλύψουμε», δήλωσε ο Νο2 στην επιστημονική ιεραρχία της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), Thomas Zurbuchen.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Άντριου Βάντερμπουργκ του Πανεπιστημίου του Τέξας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal Letters», διευκρίνισαν ότι κατά πόσο όντως ο Kepler-1649c είναι κατάλληλος για να κατοικηθεί είναι κάτι -προς το παρόν- δύσκολο να εκτιμηθεί με βάση τα έως τώρα στοιχεία. Παραμένει άγνωστο αν ο πλανήτης διαθέτει ατμόσφαιρα και τι είδους. Οι ερυθροί νάνοι έχουν την «κακή» συνήθεια να κάνουν περιοδικές εκλάμψεις επικίνδυνης ακτινοβολίας στο διάστημα γύρω τους, κάτι που μπορεί να καταστρέψει την όποια πλανητική ατμόσφαιρα.

Άλλοι εξωπλανήτες που έχουν βρεθεί έως τώρα και εμφανίζουν ομοιότητες σε μέγεθος με τη Γη είναι οι Trappist-1f και Teergarden c, ενώ σε θερμοκρασία οι Trappist-1d και TOI 700d. Αλλά έως τώρα δεν είχε ανακαλυφθεί κανένας που να είναι τόσο όμοιος με τη Γη ταυτόχρονα σε μέγεθος και θερμοκρασία και επίσης να βρίσκεται εντός της «κατοικήσιμης» ζώνης του άστρου του.

Στο ίδιο αστρικό σύστημα έχει βρεθεί εδώ και τρία χρόνια ακόμη ένας εξωπλανήτης, ο Kepler-1649b, ο οποίος βρίσκεται πολύ πιο κοντά στο άστρο, άρα αναμένεται να είναι καυτός και ακατάλληλος για ζωή (όπως η Αφροδίτη στο δικό μας ηλιακό σύστημα), ενώ δεν αποκλείεται να υπάρχουν και άλλοι πλανήτες.

Το τηλεσκόπιο «Κέπλερ», ο σημαντικότερος «κυνηγός εξωπλανητών» για όσο λειτούργησε έως το 2018, οπότε ξέμεινε από καύσιμα, έχει φέρει στο φως περίπου τα δύο τρίτα των συνολικά 4.100 επιβεβαιωμένων μέχρι σήμερα πλανητών πέρα από το ηλιακό σύστημά μας. Οι ανακαλύψεις του έχουν οδηγήσει τους επιστήμονες στην εκτίμηση ότι το 20% έως 25% των περίπου 200 δισεκατομμυρίων άστρων του γαλαξία μας διαθέτουν βραχώδεις εξωπλανήτες στη φιλόξενη ζώνη πέριξ του άστρου τους.

https://physicsgg.me/2020/04/16/%ce%b2%cf%81%ce%ad%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%ba%ce%b9-%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%bf%ce%b9%ce%ac/

kepler1629.png.5311fe6d171f4fd6e2438423575b5fc4.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο «βασιλιάς» του Kepler-88 :cheesy:

To ηλιακό μας σύστημα έχει έναν «βασιλιά»: Ο Δίας, που έχει πάρει το όνομά του από τον βασιλιά των θεών του Ολύμπου, ασκεί «εξουσία» στους άλλους πλανήτες μέσω της βαρυτικής του επίδρασης. Με μάζα διπλάσια αυτής του Κρόνου και 300πλάσια αυτή της Γης, ακόμα και οι μικρότερες κινήσεις του γίνονται αισθητές από όλους τους άλλους πλανήτες. Ο Δίας θεωρείται πως ευθύνεται για το μικρό μέγεθος του Άρη, την παρουσία της ζώνης αστεροειδών και τον «καταιγισμό» των κομητών που έφεραν το νερό στην πρώιμη Γη.

Ωστόσο, το πλανητικό μας σύστημα δεν είναι το μόνο που έχει τέτοιους βαρυτικούς «θεούς»- και αστρονόμοι του Ινστιτούτου Αστρονομίας του University of Hawai’i (UH IfA) ανακάλυψαν έναν πλανήτη με μάζα τριπλάσια αυτής του Δία, σε ένα μακρινό πλανητικό σύστημα.

Η ανακάλυψη αυτή βασίζεται σε δεδομένα έξι ετών από το W.M. Keck Observatory. Χρησιμοποιώντας το High-Resolution Echelle Spectrometer (HIRES) στο δέκα μέτρων τηλεσκόπιο Keck I, η ομάδα επιβεβαίωσε ότι ο πλανήτης Kepler-88 d, πραγματοποιεί μια περιστροφή γύρω από το άστρο του κάθε τέσσερα χρόνια, και η τροχιά του δεν είναι κυκλική, μα ελλειπτική. Με μάζα τριπλάσια αυτής του Δία, ο Kepler-88 d είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης στο σύστημα εκείνο.

Το εν λόγω σύστημα ήταν ήδη «διάσημο» μεταξύ των αστρονόμων για δύο πλανήτες που περιστρέφονται πολύ πιο κοντά στο άστρο, τους Kepler-88 b και c. Οι πλανήτες αυτοί έχουν μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα δυναμική (mean motion resonance): ο b, με μέγεθος μικρότερο αυτού του Ποσειδώνα, κάνει μια περιστροφή σε μόλις 11 ημέρες, ακριβώς το ήμισυ της τροχιακής περιόδου του c, ενός πλανήτη με το μέγεθος του Δία. Ο c είναι επίσης είκοσι φορές μεγαλύτερος του b, οπότε επηρεάζει τον εσώτερο πλανήτη.

Οι αλληλεπιδράσεις αυτές παρατηρήθηκαν από το τηλεσκόπιο Kepler- και ο νέος πλανήτης βοηθά στην καλύτερη κατανόηση του συστήματος. «Με τρεις φορές τη μάζα του Δία, ο Kepler-88 d ήταν μάλλον ακόμα πιο επιδραστικός στην ιστορία του συστήματος από τον αποκαλούμενο “βασιλιά”, Kepler-88 c, που έχει μάζα ίση με “μόλις” αυτή του Δία» είπε η Λόρεν Βάις, lead author της ομάδας που έκανε την ανακάλυψη. «Οπότε ίσως ο Kepler-88 d να είναι ο νέος απόλυτος μονάρχης αυτής της πλανητικής αυτοκρατορίας».

https://physicsgg.me/2020/04/30/%ce%bf-%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%b9%ce%bb%ce%b9%ce%ac%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-kepler-88/

kepler-88-system-annotated-300x214-1.jpg.16c9ec8e72a8f14d5818db27b5f82f8b.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Οι πρώτες εικόνες από τη δημιουργία ενός εξωπλανήτη. :cheesy:

Έναν μακρινό εξωπλανήτη που «γεννιέται» σε απόσταση 520 ετών φωτός, κοντά σε ένα άστρο στον Αστερισμό του Ηνιόχου, κατέγραψαν για πρώτη φορά αστρονόμοι, χάρη στο VLT (Very Large Telescope) του ESO (European Southern Observatory).

Το «φυτώριο» όπου φαίνεται να δημιουργείται ο πλανήτης βρίσκεται γύρω από το άστρο ΑΒ Aurigae, σε έναν πυκνό δίσκο σκόνης και αερίων, όπου παρατηρήθηκε μια δομή σε σχήμα σπείρας με μια συστροφή (twist) που φαίνεται να σηματοδοτεί το μέρος όπου εκτιμάται πως σχηματίζεται ο νέος πλανήτης. Εάν ισχύουν όντως αυτά, τότε θα πρόκειται για την πρώτη φορά που εντοπίζονται απευθείας στοιχεία και ίχνη του σχηματισμού ενός «νεογέννητου» πλανήτη.

«Πρέπει να παρατηρούμε πολύ νεαρά συστήματα για να πιάσουμε στα αλήθεια τη στιγμή που σχηματίζονται πλανήτες» τονίζει ο Άντονι Μποτσαλέτι, του Observatoire de Paris (PSL University, Γαλλία). Αν και οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει χιλιάδες εξωπλανήτες και γνωρίζουν πως οι πλανήτες δημιουργούνται σε δίσκους σκόνης γύρω από νεαρά άστρα, λίγα είναι γνωστά ως τώρα για το πώς ακριβώς σχηματίζονται. Το ΑΒ Aurigae είναι ένα νεαρό άστρο, το οποίο παρέχει μια πολύτιμη ευκαιρία πάνω σε αυτό- και οι νέες παρατηρήσεις του VLT, που δημοσιεύτηκαν στο Astronomy & Astrophysics, παρέχουν πολύ σημαντικά στοιχεία.

Μέχρι τώρα οι αστρονόμοι δεν είχαν επαρκώς ευκρινείς και βαθιές εικόνες τέτοιων νεαρών δίσκων για να βρουν τη «συστροφή» που υποδεικνύει το σημείο όπου σχηματίζεται ένας πλανήτης. Επί της προκειμένης, οι νέες εικόνες δείχνουν το σπιράλ σκόνης και αερίου γύρω από το άστρο- το σπιράλ που σηματοδοτεί την ύπαρξη «νεογέννητων» πλανητών.

Παρατηρήσεις είχαν γίνει στο σύστημα του AB Aurigae πριν μερικά χρόνια, με το ΑLMA (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array, παρέχοντας τα πρώτα ίχνη ενός εν εξελίξει σχηματισμού πλανήτη γύρω από το άστρο. Στις εικόνες του ALMA οι επιστήμονες είχαν εντοπίσει δύο σπειροειδείς βραχίονες αερίων κοντά στο άστρο, εντός του εσώτερου τμήματος του δίσκου. Μετά, το 2019 και το 2020, ο Μποτσαλέτι και μια ομάδα αστρονόμων από τη Γαλλία, την Ταϊβάν, τις ΗΠΑ και το Βέλγιο επιχείρησαν να πιάσουν καλύτερη εικόνα μέσω του οργάνου SPHERE στο VLT στη Χιλή. Οι εικόνες αυτές ήταν οι πιο λεπτομερείς του συστήματος που έχουν τραβηχτεί ως τώρα.

Με το ισχυρό σύστημα του SPHERE οι αστρονόμοι ήταν σε θέση να δουν το αχνό φως από μικρούς κόκκους σκόνης και εκπομπές από τον εσώτερο δίσκο- και να επιβεβαιώσουν την παρουσία δύο σπειροειδών βραχιόνων που είχαν εντοπιστεί πρώτα από το ALMA. Ακόμη, εντόπισαν την αξιοσημείωτη συστροφή, που δείχνει την ύπαρξη μιας διαδικασίας σχηματισμού πλανήτη στον δίσκο.

https://www.naftemporiki.gr/story/1601214/oi-protes-eikones-apo-ti-dimiourgia-enos-eksoplaniti

5ec52dff220000ac18829101.jpeg.3ba84a080d1ff5f6200a1b593c70ac2f.jpeg

5ec52e46240000000c8eb291.jpeg.efeaecd46e6755bbe906871e495d230a.jpeg

5ec52d63300000951d156550.jpeg.8e4bf4feaa0718f3fbb129863ff4923e.jpeg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Το Tiny Cubesat εντοπίζει έναν εξωπλανήτη. :cheesy:

Την τελευταία ενάμιση δεκαετία, έχουν ανακαλυφθεί συνολικά 4.164 χιλιάδες πλανήτες πέρα ​​από το ηλιακό μας σύστημα, ενώ άλλοι 5220 περιμένουν επιβεβαίωση. Η πλειοψηφία αυτών εντοπίστηκε από το σεβαστό Διαστημικό Τηλεσκόπιο Kepler, ενώ τα υπόλοιπα έχουν παρατηρηθεί από τον Δορυφορικό Survey Exoplanet Survey Satellite (TESS) και έναν συνδυασμό άλλων δορυφόρων και επίγειων τηλεσκοπίων.

Αλλά σε αυτό που είναι ένα νέο ρεκόρ, ένα γνωστό σούπερ-Γη παρατηρήθηκε πρόσφατα από τον μικρό δορυφόρο Arcsecond Space Telescope Enabling Research in Astrophysics (ASTERIA) - καθιστώντας το το μικρότερο παρατηρητήριο που εντοπίζει έναν εξωπλανήτη. Με επικεφαλής μια ομάδα από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT), αυτή η αποστολή απέδειξε ότι οι μικροί δορυφόροι μπορούν να εκτελέσουν πολύπλοκες εργασίες στο διάστημα που συνήθως εκτελούνται από μεγάλα παρατηρητήρια.

Η ομάδα που ήταν υπεύθυνη για αυτήν την ανακάλυψη ήταν επικεφαλής της Mary Knapp, μιας ερευνητής στο MIT Haystack Observatory. Συνοδεύτηκε από μια ομάδα αστροφυσικών και πλανητών επιστημόνων του MIT, φυσικών από το Ινστιτούτο Αστροφυσικής και Διαστημικής Έρευνας του MIT στο KIT, και ερευνητές από το Κέντρο Διαστήματος και Δυνατότητας (CSH) στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης και το Jet Propulsion Laboratory της NASA.

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4119151641/2020/06/17/tiny-cubesat-detects-an-exoplanet

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Ανακαλύφθηκε ένας μεγάλος εξωπλανήτης μεγέθους Ποσειδώνα σε απόσταση 32 ετών φωτός από τη Γη. :cheesy:

Ένα σχετικά κοντινό μεγάλο εξωπλανήτη μεγέθους ανάλογου του Ποσειδώνα, γύρω από το νεαρό άστρο AU Μικροσκοπίου, σε απόσταση περίπου 32 ετών φωτός από τη Γη, ανακάλυψε μια διεθνής ομάδα αστρονόμων με τη βοήθεια των αμερικανικών διαστημικών τηλεσκοπίων TESS και Spitzer.

Το μικρό μητρικό άστρο του εξωπλανήτη, γνωστό και ως AU Mic, έχει ηλικία μόνο 20 έως 30 εκατομμυρίων ετών και διαθέτει το 50% περίπου της μάζας του Ήλιου μας. Μόνο δύο ή τρία γνωστά άλλα άστρα είναι ταυτόχρονα τόσο κοντινά στη Γη και νέα σε ηλικία.

Ο εξωπλανήτης, που ονομάστηκε AU Mic b, χρειάζεται 8,5 γήινες μέρες για να ολοκληρώσει μια πλήρη περιφορά γύρω από το άστρο του (αυτή είναι και η διάρκεια του έτους του), συνεπώς κινείται πολύ κοντά σε αυτό. Η μάζα του πλανήτη εκτιμάται ότι είναι 58 φορές μεγαλύτερη της Γης, ενώ είναι ακόμη άγνωστο αν διαθέτει ατμόσφαιρα και τι είδους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Πίτερ Πλάβτσαν του αμερικανικού Πανεπιστημίου Τζορτζ Μέισον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", θεωρούν πιθανότερο ότι ο νέος εξωπλανήτης αποτελείται κυρίως από αέρια και δεν είναι βραχώδης.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:

https://www.nature.com/articles/s41586-020-2400-z

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4119417255/2020/06/24/32

eS8LTSFBTo-LEcgVhzM44Dl72eJkfbmt4t8yenImKBVvK0kTmF0xjctABnaLJIm9.jpg.a5998a7fbd6e6a591abee5fc14fe6b98.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης