Jump to content

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Η ISRO αποκαλύπτει τελικά τους λόγους της σκληρής προσγείωσης του Vikram. :cheesy:

Ολόκληρος ο κόσμος ενθουσιάστηκε στην Ινδία, καθώς το Vikram Lander της ISRO - μέρος της αποστολής Chandrayaan-2 - ήταν έτοιμος να αγγίξει το φεγγάρι. Ο Sivan και η ομάδα ISRO ειχαν την ελπιδα για να αποκαταστήσουν την ξαφνικά χαμένη σύνδεση με τη συσκευή. Η μοίρα του Βίκραμ παρέμεινε άγνωστη μέχρι σήμερα, Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου 2019, όταν η ISRO δημοσίευσε τη δήλωση της.

Αυτό που γνωρίζουμε τώρα, χάρη σε μια ανακοίνωση ενός εκπρόσωπου σε μια συνεδρίαση του κοινοβουλίου που έγινε σήμερα, δυόμισι μήνες αργότερα, είναι ότι, αυστηρά μιλώντας, η προσγείωση συνέβη - αλλά, όπως υποψιάζονταν, ήταν δύσκολη. ο Jitendra Singh, υπουργός Εξωτερικών της Ινδίας ειπε ότι η μοίρα του Vikram αποφασίστηκε όταν η ταχύτητά του στην προσγείωση μειώθηκε, προκαλώντας το να πληγεί σε σεληνιακό έδαφος «μέσα σε 500 μέτρα από τον καθορισμένο χώρο προσγείωσης».

Αυτό που το ISRO δεν μιλά ακόμα είναι το πώς η σκληρή προσγείωση εφερε τη συντριβή, αφού έχασε την επικοινωνία με τον έλεγχο πτήσης περίπου 350 μέτρα μακριά από την σεληνιακή επιφάνεια.

Η ομάδα, ωστόσο, μοιράστηκε τα στιγμιότυπα του Chandrayaan 2 Orbiter, δηλώνοντας ότι λειτουργεί όπως είχε προγραμματιστεί, πετώντας γύρω από το φεγγάρι, διατηρώντας έτσι την αποστολή ενεργή στην επίτευξη των επιστημονικών και τεχνολογικών στόχων της. «Τώρα έχουν ολοκληρωθεί οι επιστημονικοί στόχοι, οι οποίοι περιλαμβάνουν τη χαρτογράφηση της επιφάνειας του φεγγαριού, τις τοπογραφικές μελέτες, τις μελέτες με ραντάρ και άλλες,» εξήγησε ο υπουργός. Στη διεύθυνσή του, υπενθύμισε επίσης στον κόσμο ότι ο Chandrayaan 2 ήταν σε κάθε περίπτωση ένα επίτευγμα για την Ινδία που υπερηφανεύεται και ότι καμία από τις χώρες που ήταν στο φεγγάρι δεν είχε επιτυχημένη πρώτη προσγείωση. το διάστημα που είχαμε μπροστά μας πολλά χρόνια μπροστά μας, όταν τραγουδούσαμε τα παιδικά ποιήματα «Chanda Mama Door Ke», θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε την soft landing μόνο στην όγδοη προσπάθεια », δήλωσε ο Singh προσθέτοντας ότι η Ινδία είχε μάθει τα διδάγματα της άλλοι και εξέφρασαν τη διαβεβαίωση επιτυχίας στο προβλέψιμο μέλλον. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Orbiter είναι καλός και ζωντανός και μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί για την αποστολή Chandrayaan-3 της Ινδίας, η οποία θα περιλαμβάνει την επόμενη απόπειρα προσγείωσης.

https://asgardia.space/en/news/ISRO-Finally-Reveals-Reasons-of-Vikrams-Hard-Landing

13.thumb.jpg.dc5e9d1c914fa161f39574d02b5a06fd.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • Απαντήσεις 816
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Posted Images

Νέο concept σεληνακάτου για αποστολές οχημάτων στο φεγγάρι από τη NASA. :cheesy:

Καθώς η NASA κινείται προς την κατεύθυνση αποστολών στη Σελήνη, στον Άρη και παραπέρα, αυξάνονται και οι ανάγκες για δυνατότητες αποστολής ενός μεγάλου εύρους φορτίων σε προορισμούς πολύ πέρα από τα όρια του πλανήτη μας, και ειδικά στη Σελήνη. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται η πρωτοβουλία Commercial Lunar Payload Services (CLPS) της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας. Ήδη η NASA έχει υπογράψει συμβόλαια για αποστολές φορτίων στην επιφάνεια της Σελήνης και αναμένεται να κλείσει νέες συνεργασίες για νέες αποστολές στο φεγγάρι.

Πολλές από αυτές τις αποστολές θα απαιτούν οχήματα ικανά να εξερευνούν το περιβάλλον της Σελήνης (ρόβερ) προκειμένου να επιτυγχάνουν τους επιστημονικούς τους στόχους. Για αυτές τις αποστολές, η NASA έχει πραγματοποιήσει μια σειρά μελετών για να βρεθούν και να εξεταστούν οι τεχνολογίες που χρειάζονται όχι μόνο για να φτάσουν, αλλά και να συλλέξουν δεδομένα από τη Σελήνη. Σε μια από αυτές τις πρόσφατες μελέτες, η NASA ανέπτυξε ένα concept για μια μεσαίου μεγέθους σεληνάκατο η οποία θα μπορεί να κατεβάσει ένα ρόβερ στις περιοχές των πόλων της Σελήνης. Το σχέδιο αυτό εστιάζει στη δημιουργία ενός σκάφους υψηλής ακριβείας, ικανού να μεταφέρει μεγάλο φορτίο- με συστήματα που θα επιτρέπουν τη μεγιστοποίηση της μάζας που θα φτάνει στην επιφάνεια, ενώ παράλληλα διατηρείται η υψηλή ακρίβεια όσον αφορά στο σημείο προσελήνωσης.

«Αυτή η σεληνάκατος σχεδιάστηκε έχοντας κατά νου την απλότητα, για την αποστολή ενός ρόβερ 300 κιλών σε έναν πόλο της Σελήνης» είπε ο Λόγκαν Κένεντι, επικεφαλής μηχανικός συστημάτων στο Marshall Space Flight Center της NASA στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα. Όπως είπε, χρησιμοποιήθηκαν σχετικά απλά συστήματα και μηχανισμοί και υπάρχουσες τεχνολογίες για τη μείωση της πολυπλοκότητας, αν και υπήρξε ιδιαίτερη μέριμνα όσον αφορά στην ακρίβεια προσεδάφισης, προκειμένου να αποφεύγονται κίνδυνοι και να διευκολύνονται οι επιχειρήσεις του ρόβερ.

«Καθώς οι ρομποτικές σεληνάκατοι αναπτύσσονται για να εξυπηρετούν μεγαλύτερα φορτία, θα χρειάζονται απλές μα υψηλών επιδόσεων σεληνάκατοι» είπε σχετικά ο Κένεντι. «Αυτό το concept αναπτύχθηκε από μια ποικιλόμορφη ομάδα ανθρώπων μέσα σε διάστημα πολλών ετών...ελπίζουμε πως άλλοι σχεδιαστές σεληνακάτων θα επωφεληθούν από τη δουλειά μας».

https://www.naftemporiki.gr/story/1537894/neo-concept-selinakatou-gia-apostoles-oximaton-sto-feggari-apo-ti-nasa

13.thumb.JPG.590d9dac7e4893fe1d94f103371e034a.JPG

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Σε δημοπρασία από τον Οίκο Sotheby's αυθεντικές φωτογραφίες από την κατάκτηση της Σελήνης. :cheesy:

Από τις εορταστικές εκδηλώσεις για τα 50 χρόνια από την κατάκτηση της Σελήνης δεν θα μπορούσε να λείπει και οι οίκος Sotheby's, που, ως ενθύμιο της 20ης Ιουλίου 1969, οργανώνει μία ξεχωριστή δημοπρασία με φωτογραφίες αφιερωμένες στο κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός.

Έως τις 3 Δεκεμβρίου, ο καθένας μπορεί να επισκεφθεί την επίσημη ιστοσελίδα του Sotheby's και να θαυμάσει τα φωτογραφικά ντοκουμέντα που ιχνηλατούν όλα τα στάδια της πορείας που έφερε τον άνθρωπο να πατήσει την επιφάνεια της Σελήνης και την ανάπτυξη του διαστημικού προγράμματος που έκανε εφικτό αυτόν τον άθλο.

Στη δημοπρασία θα προταθούν φωτογραφίες από την προσωπική συλλογή του Μπιλ Τάουμπ, που ήταν ο πρώτος επίσημος φωτογράφος της NASA, ένα τμήμα των επισήμων λήψεων του αρχείου Red Number της ίδιας διαστημικής υπηρεσίας, από τη συλλογή του Φίλιπ Κάλπα, φωτογραφίες από το Lunar Orbiter της διετίας 1966-67 για την εκτόξευση πέντε αμερικανικών μη επανδρωμένων διαστημοπλοίων στη Σελήνη με στόχο να φωτογραφήσουν την επιφάνειά της.

Τέλος, δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι φωτογραφίες του «Μπίλι» Έντουαρντ Μέγιερ, ιδρυτή των Free Community of Interests for the Border, Spiritual Sciences και Ufological Studies, ιδρυμάτων που στόχο είχαν να εντοπίσουν στιγμές επαφών άμεσου τύπου μεταξύ ανθρώπων και εξωγήινων. Όπως είχε εξηγήσει ο ίδιος ο Μέγιερ, σε ηλικία 5 ετών είχε την πρώτη του επαφή με εξωγήινα πλάσματα και έκτοτε είχε κρατήσει επαφές μαζί τους για το υπόλοιπο της ζωής του.

Οι φωτογραφίες του Μέγιερ είχαν ληφθεί το 1976 στο Μάιεριν της Ελβετίας και είναι κάποιες από τις πιο διάσημες λήψεις για φαινόμενα UFO στην ιστορία. Αν μη τι άλλο, μαζί με τη μαγική διάσταση που πάντοτε άνοιγε στη φαντασία των ανθρώπων η προοπτική για την κατάκτηση της Σελήνης, από τις φαντασιοκοπίες του Λουκιανού, τα μυθιστορήματα του Ιουλίου Βερν και τις διάφορες εκδοχές του Χόλιγουντ και οι φωτογραφίες του Μέγιερ έχουν τη δική τους αξία στο διήγημα περί Σύμπαντος και της ενδεχόμενης εξωγήινης ζωής.

https://www.kathimerini.gr/1054375/gallery/epikairothta/episthmh/se-dhmoprasia-apo-ton-oiko-sothebys-ay8entikes-fwtografies-apo-thn-katakthsh-ths-selhnhs

13.jpg.9f9dd3c5695e5a348e22223f0fe4ec82.jpg

16.thumb.jpg.a8db6ef550aff3e016e722b22659ff53.jpg

15.thumb.jpg.26d924baf6d474ae3f4d6db7e99e854e.jpg

14.thumb.jpg.5a3356fe33d24c00157d454077f192bd.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

H ΝASA εντόπισε τα συντρίμμια του ινδικού σκάφους Vikram στη Σελήνη. :cheesy:

Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ανακοίνωσε ότι επιτέλους o δορυφόρος της Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO), που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, εντόπισε στην επιφάνεια της τα συντρίμμια του ινδικού σκάφους Vikram, το οποίο αγνοείτο από τις 7 Σεπτεμβρίου, όταν είχε αποπειραθεί να προσεληνωθεί. Αν τα είχε καταφέρει, η Ινδία θα είχε γίνει η τέταρτη χώρα που θα είχε «πατήσει» με επιτυχία στο φεγγάρι, μετά τις ΗΠΑ, την ΕΣΣΔ-Ρωσία και την Κίνα.

Μετά από μήνες προσπαθειών και εξέτασης δορυφορικών φωτογραφιών, τελικά -με τη βοήθεια και ενός Ινδού μηχανικού- εντοπίσθηκαν τα απομεινάρια του άτυχου σκάφους, το οποίο -σύμφωνα με το πόρισμα της ινδικής κυβέρνησης- είχε εμφανίσει πρόβλημα στα «φρένα» του κατά την κάθοδο, όταν βρισκόταν σε ύψος περίπου δύο χιλιομέτρων από το φεγγάρι, με συνέπεια να κάνει ανώμαλη προσελήνωση. Η άκατος Vikram ήταν το βασικό τμήμα της αποστολής του μη επανδρωμένου ινδικού σκάφους Chandrayaan-2, καθώς σχεδιαζόταν να ακουμπήσει απαλά κοντά στο νότιο πόλο της Σελήνης και να απελευθερώσει το μικρό ρόβερ Pragyan. Οι εικόνες από το σημείο πρόσκρουσης δείχνουν ότι τα κομμάτια του σκάφους έχουν εξαπλωθεί σε μεγάλη απόσταση σχεδόν ενός χιλιομέτρου και το μεγαλύτερο έχει μήκος περίπου ενάμισι μέτρου.

Η Ινδία φιλοδοξεί να γίνει μεγάλη διαστημική δύναμη. Μια επιτυχία στη Σελήνη θεωρείται ότι της ανοίγει το δρόμο για ένα ταξίδι στον 'Αρη και για την αποστολή Ινδών αστροναυτών στο διάστημα. Μάλιστα για πρώτη φορά στην ινδική διαστημική ιστορία την ευθύνη της αποστολής Chandrayaan-2 είχαν δύο γυναίκες.

https://www.amna.gr/home/article/412657/H-NASA-entopise-ta-suntrimmia-tou-indikou-skafous-Vikram-sti-Selini

w03-81541selhnh.png.eb246d75d1b3ed9ddb1037dc0b20b1d3.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Έκθεση δειγμάτων σεληνιακού πετρώματος από την ιστορική αποστολή «Απόλλων», στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. :cheesy:

Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ) θα φιλοξενεί έως τις 21 Δεκεμβρίου σεληνιακά δείγματα που ήλθαν στη Γη από την ιστορική αποστολή Apollo-11 της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA).

Τα δείγματα αυτά δωρήθηκαν στη χώρα μας το 1970 από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, καθώς και σε 134 ακόμη χώρες, ως διπλωματικό δώρο από τον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον και φυλάσσονται από τότε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Μαζί τους και μια ελληνική σημαία, η οποία ταξίδεψε στη Σελήνη με την ίδια αποστολή και επέστρεψε στη Γη.

Με αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων από το πρώτο βήμα του ανθρώπου στη Σελήνη, τα σπάνια εκθέματα θα φιλοξενούνται στο Μουσείο Γεωαστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών στο λόφο των Νυμφών στο Θησείο, αφού παραχωρήθηκαν από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Θα είναι επισκέψιμα στο Κέντρο Επισκεπτών Θησείου του ΕΑΑ:

- Από τα σχολεία που έχουν προγραμματισμένες πρωινές ξεναγήσεις, κατά την διάρκεια των οποίων οι μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά τα θραύσματα σεληνιακού πετρώματος, μαζί με τα υπόλοιπα εκθέματα του μουσείου.

- Σε ξεναγήσεις που θα πραγματοποιούνται από Δευτέρα έως Παρασκευή στις 13:30 για το παραπάνω διάστημα.

- Στη διάρκεια των τακτικών βραδινών επισκέψεων που πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο από τις 19:00 έως τις 20:30 και κάθε μισή ώρα. Οι βραδινές ξεναγήσεις ολοκληρώνονται με παρατήρηση του νυχτερινού ουρανού από το τηλεσκόπιο Δωρίδη στο λόφο της Πνύκας.

Ειδικά για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και στη διάρκεια των βραδινών τακτικών ξεναγήσεων, θα είναι επίσης επισκέψιμη η ιστορική βιβλιοθήκη του Αστεροσκοπείου στο κτήριο Σίνα, η οποία θα φιλοξενεί σπάνια βιβλία και εκδόσεις των 19ου και 20ου αιώνα που αφορούν την μελέτη της Σελήνης, από την ιδιωτική συλλογή του μαθηματικού και ερασιτέχνη αστρονόμου Δημήτρη Μπαρούνη.

Ακόμη έχουν προγραμματιστεί ομιλίες αναφερόμενες στη γεωλογία της Σελήνης, τις διαστημικές αποστολές και την εξερεύνηση του διαστήματος. Η γενική είσοδος για τις ξεναγήσεις είναι 5 ευρώ (μειωμένο: 3 ευρώ), ενώ για τις θεματικές βραδιές απαιτείται προκράτηση θέσης στα τηλέφωνα 210 3490160 και 2103490036 από Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00 - 15:00 (γενική είσοδος 5 ευρώ).

https://www.amna.gr/home/article/412855/Ekthesi-deigmaton-seliniakou-petromatos-apo-tin-istoriki-apostoli-Apollon--sto-Ethniko-Asteroskopeio-Athinon-

w03-161002SPACEMOONSAMPLES.jpg.678714213648c45ce90643b796fd0192.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

1-21 Δεκεμβρίου 2019, Έκθεση δειγμάτων σεληνιακού πετρώματος από την ιστορική αποστολή Apollo – 11.:cheesy:

Με αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων από την προσσελήνωση του Apollo- 11 και του πρώτου βήματος του ανθρώπου στη Σελήνη, το Κέντρο Επισκεπτών Θησείου κλείνει το έτος με νέες δράσεις προς το κοινό.

Έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε, για πρώτη φορά, θραύσματα σεληνιακού πετρώματος τα οποία έ

φτασαν στον πλανήτη μας από τη ιστορική αποστολή Apollo – 11. Τα δείγματα αυτά δωρήθηκαν στην χώρα μας το 1970, από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και σε 134 ακόμη χώρες, ως διπλωματικό δώρο από τον πρόεδρο Richard Nixon και φυλάσσονται έκτοτε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Μαζί τους, μια ελληνική σημαία η οποία ταξίδεψε στη Σελήνη με την ίδια αποστολή και επέστρεψε στη Γη.

Τα σπάνια εκθέματα θα φιλοξενούνται στο Μουσείο Γεωαστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών στον λόφο των Νυμφών στο Θησείο, για το διάστημα 1-21 Δεκεμβρίου 2019 και έχουν παραχωρηθεί από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, με τη φροντίδα της Διεύθυνσης Αρχαιολογικών Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Θα είναι επισκέψιμα στο Κέντρο Επισκεπτών Θησείου:

-Από τα σχολεία που έχουν προγραμματισμένες πρωινές ξεναγήσεις, κατά την διάρκεια των οποίων οι μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά τα θραύσματα σεληνιακού πετρώματος, μαζί με τα υπόλοιπα εκθέματα του μουσείου.

-Σε ξεναγήσεις που θα πραγματοποιούνται από Δευτέρα έως Παρασκευή στις 13:30 για το παραπάνω διάστημα.

-Στη διάρκεια των τακτικών βραδινών επισκέψεων που πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο από τις 19:00 έως τις 20:30 και κάθε μισή ώρα. Οι βραδινές ξεναγήσεις ολοκληρώνονται με παρατήρηση του νυχτερινού ουρανού από το τηλεσκόπιο Δωρίδη στο λόφο της Πνύκας.

Ιστορική βιβλιοθήκη του ΕΑΑ

Ειδικά για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και στην διάρκεια των βραδινών τακτικών ξεναγήσεων, θα είναι επισκέψιμη η ιστορική βιβλιοθήκη του Αστεροσκοπείου στο κτήριο Σίνα, η οποία θα φιλοξενεί σπάνια βιβλία και εκδόσεις των 19ου και 20ου αιώνα που αφορούν την μελέτη της Σελήνης, από την ιδιωτική συλλογή του μαθηματικού και ερασιτέχνη αστρονόμου κ. Δημήτρη Μπαρούνη.

Θεματικές ομιλίες:

Ομιλίες αναφερόμενες στην γεωλογία της Σελήνης, τις διαστημικές αποστολές και την εξερεύνηση του διαστήματος έχουν προγραμματιστεί ως ακολούθως:

Πέμπτη, 12 Δεκεμβρίου | ώρα 18:00

“Από την εκτόξευση στην προσελήνωση της ιστορικής αποστολής Apollo – 11”

Διονύσης Σιμόπουλος, επίτιμος Δ/ντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου

Κώστας Καββαθάς, δημοσιογράφος και εκδότης

Ο κ. Σιμόπουλος θα μας καταθέσει την προσωπική του εμπειρία, καθώς βρέθηκε στο ακρωτήριο Canaveral και παρακολούθησε την εκτόξευση του Apollo 11 προς τη Σελήνη. Μαζί του ο κ. Καββαθάς, που ως δημοσιογράφος στην ελληνική τηλεόραση, κάλυψε ζωντανά την σύνδεση της προσσελήνωσης του Apollo – 11. Και οι δυο θα μας μεταφέρουν τον ενθουσιασμό της πρώτης προσεδάφισης επανδρωμένης αποστολής στον φυσικό μας δορυφόρο, 50 χρόνια πριν.

Παρασκευή, 13 Δεκεμβρίου | ώρα 18:00

“Εισαγωγή στη Γεωλογία της Σελήνης”

Όλγα Συκιώτη, κύρια ερευνήτρια Ινστιτούτου Αστρονομίας Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπισης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.

Η Δρ. Συκιώτη θα μας παρουσιάσει τι γνωρίζουμε μέχρι σήμερα για τη γεωλογία της Σελήνης από τις πληροφορίες που έδωσαν οι διαστημικές αποστολές στον μοναδικό φυσικό δορυφόρο της Γης, επανδρωμένες και μη επανδρωμένες.

Παρασκευή, 20 Δεκεμβρίου |ώρα 18:00 “Οι κίνδυνοι από τις κοσμικές ακτινοβολίες κατά τις διαστημικές αποστολές.”

Θανάσης Ευαγγελόπουλος, ιατρός - ενδοκρινολόγος και ερασιτέχνης αστρονόμος της Αστρονομικής Ένωσης «Διόσκουροι».

Ο κ. Ευαγγελόπουλος θα μας αναπτύξει από την πλευρά της ιατρικής, τους βιολογικούς κινδύνους που παρουσιάζονται κατά τις διαστημικές πτήσεις, λόγω της κοσμικής ακτινοβολίας.

Γενική είσοδος για τις ξεναγήσεις: 5 ευρώ (μειωμένο: 3 ευρώ).

Για τις θεματικές βραδιές απαιτείται προκράτηση θέσης στα τηλέφωνα 210 3490160 και 2103490036 από Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00 – 15:00 (γενική είσοδος 5 ευρώ).

Διαβάστε το πρόγραμμα σε μορφή pdf εδώ.

http://www.noa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1894&catid=86&Itemid=547&lang=el

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

To κινεζικό YuTu 2 έσπασε το ρεκόρ της μακροχρόνιας εργασίας στη Σελήνη. :cheesy:

Περισσότερους από 11 μήνες κάνει βόλτες και δουλεύει στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού το κινεζικό ρόβερ YuTu 2, σπάζοντας πλέον το ρεκόρ της πιο μακρόχρονης εργασίας στη Σελήνη, το οποίο κατείχε το πρωτοπόρο ρόβερ Lunokhod 1 της Σοβιετικής Ένωσης από το 1971.

Το YuTu 2, που αποτελεί μέρος της αποστολής Chang’e 4, έφθασε στις 3 Ιανουαρίου 2019 στη μη ορατή πλευρά του δορυφόρου μας, στον μεγάλο κρατήρα Φον Κάρμαν διαμέτρου 186 χιλιομέτρων, τον οποίο έκτοτε εξερευνά, έχοντας διανύσει 345 μέτρα έως τώρα, σύμφωνα με την Εθνική Διαστημική Υπηρεσία της Κίνας (CNSA).

Το σοβιετικό Lunokhod 1 ήταν το πρώτο τηλεκατευθυνόμενο ρομποτικό όχημα που προσεδαφίστηκε σε άλλο ουράνιο σώμα. Έφθασε στη «Θάλασσα των Βροχών» στις 17 Νοεμβρίου 1970 και σταμάτησε την αποστολή του στις 4 Οκτωβρίου 1971. Είχε μεταφερθεί στη Σελήνη από τη σοβιετική διαστημοσυσκευή Luna 17 και καθοδηγείτο από μια πενταμελή ομάδα στο Κέντρο Βαθιού Διαστήματος κοντά στη Μόσχα. Η παραμονή του για σχεδόν 11 μήνες στην επιφάνεια του φεγγαριού, όπου διένυσε περίπου 10,5 χιλιόμετρα και μετέδωσε στη Γη περισσότερες από 20.000 εικόνες, ήταν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του σοβιετικού διαστημικού προγράμματος.

https://www.in.gr/2019/12/19/tech/kineziko-yutu-2-espase-rekor-tis-makroxronia-ergasias-sti-selini/

1712624101_Yutu2CNSA-CLEP.jpg.09b849a9814a8f0285b51f5464becff4.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 μήνες αργότερα...

Chandrayaan-3: Τρίτη αποστολή στη Σελήνη από την Ινδία. :cheesy:

Η Ινδία ανακοίνωσε σχέδια για μια τρίτη αποστολή στη Σελήνη, μήνες μετά τη συντριβή της σεληνακάτου της αποστολής Chandrayaan-2 στην επιφάνεια του φεγγαριού.

Όπως αναφέρει το BBC, ο πρόεδρος της διαστημικής υπηρεσίας της χώρας, Κ. Σιβάν, είπε ότι οι εργασίες εξελίσσονται «ομαλά» ως προς τη μη επανδρωμένη αποστολή Chandrayaan-3. Όπως σημείωσε, η χώρα σχεδιάζει εκτόξευση της αποστολής το 2020, αφήνοντας ωστόσο ανοιχτό το ενδεχόμενο εν τέλει να γίνει το 2021.

Εάν η αποστολή είναι επιτυχής, η Ινδία θα γίνει η τέταρτη χώρα που επιτυγχάνει «μαλακή»/ ελεγχόμενη προσελήνωση, ενισχύοντας τη θέση της ως διαστημική δύναμη χαμηλού κόστους. Μέχρι τώρα ελεγχόμενη προσελήνωση έχουν επιτύχει μόνο η Ρωσία (Σοβιετική Ένωση), οι ΗΠΑ και η Κίνα.

Ο Σιβάν, πρόεδρος της ινδικής διαστημικής υπηρεσίας, ISRO, είπε σε δημοσιογράφους πως η διαρρύθμιση της αποστολής θα είναι παρόμοια με αυτήν της προηγούμενης. Η αποστολή Chandrayaan-2 ήταν η πιο πολύπλοκη αποστολή που πραγματοποίησε ποτέ η Ινδία, με στόχο την προσελήνωση στον νότιο πόλο της Σελήνης, όπου δεν είχε γίνει ξανά κάτι τέτοιο, με σκοπό τη διεξαγωγή ερευνών για νερό και ορυκτά, καθώς και μετρήσεις για σεισμούς. Ωστόσο, η σεληνάκατος συνετρίβη τον Σεπτέμβριο.

Ο Σιβάν είπε ότι η νέα αποστολή προορίζεται να προσεληνωθεί στην ίδια περιοχή, και θα διαθέτει σεληνάκατο, όχημα εδάφους και τμήμα προώθησης όπως και η προηγούμενη. Το κόστος του νέου εξοπλισμού αναμένεται να φτάσει τα 35 εκατ. δολάρια, αν και το συνολικό κόστος της αποστολής θα είναι σαφώς μεγαλύτερο. Παρόλα αυτά, ο Τζιτέντρα Σινγκ, αρμόδιος υφυπουργός, είπε ότι και η νέα αποστολή θα είναι «αρκετά οικονομική».

«Το διαστημόπλοιο υπάρχει ήδη. Οπότε θα μειώσουμε το κόστος» είπε στους Times of India.

Σημειώνεται πως ο Σιβάν δήλωσε ότι η Ινδία σκοπεύει να εκτοξεύσει τουλάχιστον 25 διαστημικές αποστολές το 2020, προσθέτοντας ότι η ISRO σημειώνει «καλή πρόοδο» ως προς τα σχέδιά της για την πρώτη της επανδρωμένη αποστολή σε τροχιά. Τέσσερις αστροναύτες έχουν ήδη επιλεγεί για εκπαίδευση, η οποία αναμένεται να αρχίσει στη Ρωσία αργότερα μέσα στον μήνα.

https://www.naftemporiki.gr/story/1547597/chandrayaan-3-triti-apostoli-sti-selini-apo-tin-india

chandrayaan-2.jpg.23f3a62a0fc9ec4e45a5a0dce14a2f36.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο Θάνατος του ισχυρού σεληνιακού δυναμό: Το τέλος του μαγνητικού πεδίου της Σελήνης. :cheesy:

Μια συμβατική πυξίδα δεν θα έχει καμιά χρησιμότητα στο φεγγάρι, το οποίο σήμερα στερείται ενός παγκόσμιου μαγνητικού πεδίου.

Αλλά το φεγγάρι παρήγαγε ένα μαγνητικό πεδίο πριν από δισεκατομμύρια χρόνια και ήταν πιθανότατα ακόμη ισχυρότερο από το πεδίο της Γης σήμερα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό το σεληνιακό πεδίο, όπως και αυτό της Γης, δημιουργήθηκε από ένα ισχυρό δυναμό - την ανάδευση του πυρήνα της σελήνης. Κάποια στιγμή, αυτό το δυναμό, και το μαγνητικό πεδίο που παρήγε, έσβησαν.

Τώρα οι επιστήμονες από το MIT και αλλού προσδιόρισαν το χρονοδιάγραμμα της λήξης του σεληνιακού δυναμό, περίπου πριν από περίπου 1 δισεκατομμύριο χρόνια. Τα ευρήματα εμφανίζονται σήμερα στο περιοδικό Science Advances .Το νέο χρονοδιάγραμμα αποκλείει ορισμένες θεωρίες για το τι οδήγησε το σεληνιακό δυναμό στα μεταγενέστερα του στάδια και ευνοεί έναν συγκεκριμένο μηχανισμό: την κρυσταλλοποίηση του πυρήνα. Καθώς ο εσωτερικός σιδερένιος πυρήνας του φεγγαριού κρυσταλλώθηκε, το ηλεκτρικά φορτισμένο υγρό του υγρού πυρήνα αναδεύτηκε δυναμικά, παράγοντας το δυναμό.

«Το μαγνητικό πεδίο είναι αυτό το νεφελώδες πράγμα που διαπερνά το διάστημα, σαν ένα αόρατο πεδίο δύναμης», λέει ο Benjamin Weiss, καθηγητής γεωλογικών, ατμοσφαιρικών και πλανητικών επιστημών στο MIT. «Έχουμε δείξει ότι το δυναμό που παρήγαγε το μαγνητικό πεδίο του φεγγαριού πέθανε κάπου πριν από 1,5 έως 1 δισεκατομμύριο χρόνια και φαίνεται να τροφοδοτείτο με τρόπο εφάμιλλο με του πεδίου της Γης».

Στους συν-συγγραφείς του Weiss συγκαταλέγονται οι Saied Mighani και Huapei Wang, καθώς και ο Caue Borlina και ο Claire Nichols του MIT, μαζί με τον David Shuster του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ.

Αντιμαχόμενες θεωρίες δυναμό

Τα τελευταία χρόνια, η ομάδα του Weiss και άλλοι έχουν ανακαλύψει σημάδια ισχυρού μαγνητικού πεδίου, περίπου 100 microtesla, σε σεληνιακούς βράχους ηλικίας 4 δις ετών. Για λόγους σύγκρισης, το μαγνητικό πεδίο της Γης σήμερα είναι περίπου 50 microtesla.

Το 2017, η ομάδα του Weiss μελέτησε ένα δείγμα που συλλέχθηκε από το έργο Apollo της NASA και βρήκε ίχνη πολύ ασθενέστερου μαγνητικού πεδίου, κάτω από 10 microtesla, σε μια πέτρα από την σελήνη που υπολόγισαν ότι ήταν περίπου 2,5 δις ετών. Η σκέψη τους τότε ήταν ότι ίσως υπήρχαν δύο μηχανισμοί για το σεληνιακό δυναμό: Ο πρώτος θα μπορούσε να έχει προκαλέσει ένα πολύ ισχυρότερο, παλαιότερο μαγνητικό πεδίο πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια, πριν αντικατασταθεί από ένα δεύτερο, πιο μακροχρόνιο μηχανισμό που διατηρούσε ένα πολύ πιο αδύναμο πεδίο, μέχρι τουλάχιστον πριν από 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια.

«Υπάρχουν αρκετές ιδέες για τους μηχανισμούς που ενεργοποιούν το σεληνιακό δυναμό και η ερώτηση είναι πώς να καταλάβουμε ποιος το έκανε;» λέει ο Weiss. «Αποδεικνύεται ότι όλες αυτές οι πηγές ενέργειας έχουν διαφορετικές διάρκειες ζωής. Έτσι, αν μπορούσατε να καταλάβετε πότε το δυναμό έσβησε, τότε θα μπορούσατε να διακρίνετε μεταξύ των μηχανισμών που έχουν προταθεί για αυτό της σελήνης. Αυτός ήταν ο σκοπός αυτής της νέας δημοσίευσης.»

Οι περισσότερες από τις μαγνητικές μελέτες σεληνιακών δειγμάτων από τις αποστολές Apollo προέρχονται από αρχαίους βράχους, ηλικίας περίπου 3 έως 4 δισεκατομμυρίων ετών. Αυτοί είναι βράχοι που αρχικά εκχύθηκαν ως λάβα σε μια πολύ νεαρή σεληνιακή επιφάνεια και, καθώς ψύχθηκαν, οι μικροσκοπικοί κόκκοι τους ευθυγραμμίστηκαν προς την κατεύθυνση του μαγνητικού πεδίου της Σελήνης. Μεγάλο μέρος της επιφάνειας του φεγγαριού καλύπτεται από τέτοιους βράχους, οι οποίοι έχουν παραμείνει αμετάβλητοι από τότε, διατηρώντας ένα αρχείο του αρχαίου μαγνητικού πεδίου.

Ωστόσο, τα σεληνιακά πετρώματα των οποίων το μαγνητικό ιστορικό ξεκίνησε λιγότερο από 3 δισεκατομμύρια χρόνια πριν ήταν πολύ πιο δύσκολο να βρεθούν επειδή η περισσότερη σεληνιακή ηφαιστειακή δραστηριότητα είχε σταματήσει ως τότε.

«Τα τελευταία 3 δισεκατομμύρια χρόνια της σεληνιακής ιστορίας ήταν ένα μυστήριο, επειδή δεν υπάρχει σχεδόν κανένα αρχείο σε μορφή βράχων», λέει ο Weiss.

Μικρές πυξίδες

Ωστόσο, ο ίδιος και οι συνεργάτες του εντόπισαν δύο δείγματα σεληνιακού βράχου, που συλλέχθηκαν από τους αστροναύτες κατά τη διάρκεια των αποστολών του Apollo, που φαίνεται ότι υπέστησαν τεράστια σύγκρουση πριν από περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια και ως εκ τούτου έλιωσαν και συγκολλήθηκαν πάλι μαζί με τέτοιο τρόπο ώστε το αρχαίο μαγνητικό αρχείο διαγράφηκε.

Η ομάδα πήρε τα δείγματα πίσω στο εργαστήριο και ανέλυσε πρώτα τον προσανατολισμό των ηλεκτρονίων κάθε βράχου, τα οποία ο Weiss περιγράφει ως «μικρές πυξίδες» που είτε ευθυγραμμίζονται προς την κατεύθυνση ενός υπάρχοντος μαγνητικού πεδίου είτε εμφανίζονται σε τυχαίες κατευθύνσεις χωρίς την παρουσία ενός. Και για τα δύο δείγματα, η ομάδα παρατήρησε το τελευταίο: τυχαίες διαμορφώσεις ηλεκτρονίων, υποδηλώνοντας ότι τα πετρώματα σχηματίστηκαν σε ένα εξαιρετικά αδύναμο έως ουσιαστικά μηδενικό μαγνητικό πεδίο, όχι περισσότερο από 0,1 microtesla.

Η ομάδα έπειτα καθόρισε την ηλικία και των δύο δειγμάτων χρησιμοποιώντας μια τεχνική ραδιομετρικής χρονολόγησης, την οποία οι Weiss και Shuster ήταν σε θέση να προσαρμόσουν για αυτή τη μελέτη.

Η ομάδα έβαλε τα δείγματα μέσω μιας σειράς δοκιμών για να δει αν ήταν πράγματι καλές μαγνητικές συσκευές εγγραφής. Με άλλα λόγια, όταν θερμάνθηκαν ξανά από κάποια μαζική κρούση, θα μπορούσαν ακόμα να είναι αρκετά ευαίσθητα για να καταγράψουν ακόμη και ένα αδύναμο μαγνητικό πεδίο στο φεγγάρι, αν υπήρχε;

Για να απαντήσουν σε αυτό, οι ερευνητές τοποθέτησαν και τα δύο δείγματα σε φούρνο και τα έβαλλαν με υψηλές θερμοκρασίες για να διαγράψουν αποτελεσματικά το μαγνητικό τους αρχείο και έπειτα εξέθεσαν τα πετρώματα σε ένα τεχνητά δημιουργούμενο μαγνητικό πεδίο στο εργαστήριο καθώς ψύχθηκαν.

Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν ότι τα δύο δείγματα ήταν πράγματι αξιόπιστα μαγνητικά καταγραφικά και ότι η ισχύς πεδίου που αρχικά μετρούσαν (0,1 microtesla), αντιπροσώπευε με ακρίβεια τη μέγιστη δυνατή τιμή του εξαιρετικά αδύναμου μαγνητικού πεδίου της Σελήνης πριν από 1 δισεκατομμύριο χρόνια. Ο Weiss λέει ότι ένα πεδίο 0,1 microtesla είναι τόσο χαμηλό ώστε πιθανότατα το σεληνιακό δυναμό να είχε ήδη παύσει ως τότε.

Τα νέα ευρήματα υποστηρίζουν την προβλεπόμενη διάρκεια ζωής της κρυσταλλοποίησης πυρήνα, έναν προτεινόμενο μηχανισμό για το σεληνιακό δυναμό που θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα αδύναμο και μακρόβιο μαγνητικό πεδίο στο μεταγενέστερο μέρος της ιστορίας της σελήνης. Ο Weiss λέει ότι πριν από την κρυσταλλοποίηση του πυρήνα, ένας μηχανισμός γνωστός ως precession (μετάπτωση) μπορεί να είχε ενεργοποιήσει ένα πολύ ισχυρότερο, αν και βραχύτερο δυναμό. Η μετάπτωση είναι ένα φαινόμενο με το οποίο το στερεό εξωτερικό κέλυφος ενός σώματος όπως το φεγγάρι, σε στενή γειτνίαση με ένα πολύ μεγαλύτερο σώμα όπως η Γη, ταλαντεύεται ως αποτέλεσμα της βαρύτητας της Γης. Αυτή η ταλάντωση αναδεύει το ρευστό στον πυρήνα, με παρόμοιο τρόπο με τον οποίο κουνώντας ένα φλιτζάνι καφέ αναδεύεται το υγρό μέσα.

Πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια, το νεογέννητο φεγγάρι ήταν πιθανότατα πολύ πιο κοντά στη Γη από ό, τι σήμερα και πολύ πιο επιρρεπές στις βαρυτικές επιδράσεις του πλανήτη. Καθώς το φεγγάρι κινήθηκε αργά μακριά από τη Γη, η επίδραση της μετάπτωσης μειώθηκε, εξασθενώντας το δυναμό και το μαγνητικό πεδίο με τη σειρά του. Ο Weiss λέει ότι είναι πιθανό ότι περίπου 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, η κρυστάλλοποίηση του πυρήνα έγινε ο κυρίαρχος μηχανισμός με τον οποίο συνεχίστηκε το σεληνιακό δυναμό, παράγοντας ένα ασθενέστερο μαγνητικό πεδίο που εξακολούθησε να ελαττώνεται καθώς ο πυρήνας του φεγγαριού τελικά κρυσταλλώθηκε τελείως.

Η ομάδα θα επιχειρήσει στην συνέχεια να μετρήσει την κατεύθυνση του αρχαίου μαγνητικού πεδίου της σελήνης, ελπίζοντας να βρει περισσότερες πληροφορίες για την εξέλιξη του δορυφόρου.

Η έρευνα αυτή υποστηρίχθηκε, εν μέρει, από τη NASA.

https://eef.gr/articles/to-telos-tou-magnhtikou-pediou-tis-selinis

Magnetic-Moon.thumb.jpg.c6dd6ca5b42d9358d2c465236211f5e9.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Εκλειψη παρασκιάς στην πρώτη πανσέληνο του 2020 - Θα είναι ορατή και από την Ελλάδα. :cheesy:

Η πρώτη πανσέληνος του 2020, που θα συμβεί το βράδυ στις 10 Ιανουαρίου (γνωστή στην Αμερική και ως «πανσέληνος του λύκου»), θα συνδυαστεί με μια έκλειψη παρασκιάς του φεγγαριού, η οποία θα είναι ορατή και από την Ελλάδα.

Σε μια έκλειψη παρασκιάς, η πανσέληνος μπαίνει μέσα στη σκιά της γήινης παρασκιάς, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα η Σελήνη να σκοτεινιάζει εν μέρει, αλλά όχι τελείως, όπως σε μια κανονική έκλειψη, όταν το φεγγάρι εισέρχεται στο εσωτερικό τμήμα της σκιάς του πλανήτη μας.

Το φαινόμενο θα διαρκέσει περίπου τέσσερις ώρες και το αποκορύφωμα του θα είναι γύρω στις δέκα ώρα Ελλάδας το βράδυ της Παρασκευής. Το φεγγάρι θα αλλάξει λίγο χρώμα από άσπρο σε ελαφρώς κιτρινωπό και σχεδόν το 90% του δίσκου του θα καλυφθεί από την παρασκιά της Γης.

Η έκλειψη Σελήνης παρασκιάς θα είναι ορατή από την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία, τον Ινδικό Ωκεανό και τη Δυτική Αυστραλία, σύμφωνα με τη NASA. Συνολικά το 2020 θα υπάρξουν τέσσερις σεληνιακές εκλείψεις, όλες παρασκιάς. Οι εκλείψεις αυτού του είδους πάντως είναι δύσκολο να γίνουν αντιληπτές με γυμνά μάτια.

https://www.kathimerini.gr/1059117/article/epikairothta/episthmh/ekleiyh-paraskias-sthn-prwth-panselhno-toy-2020---8a-einai-orath-kai-apo-thn-ellada

paraskiaaa-thumb-large.jpg.162841ee8ed4a9b6bb02f4108aa5b92a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Στα χνάρια του Νιλ Άρμστρονγκ :cheesy:

Mε σύνθημα «Η πρώτη γυναίκα και ο επόμενος άντρας», η διαστημική αποστολή «Άρτεμις», τα πρώτα βήματα της οποίας θα γίνουν το 2020, σηματοδοτεί όχι μόνο την επιστροφή του ανθρώπου στη Σελήνη αλλά και τη νέα γενιά εξερευνήσεων του Διαστήματος. Κοινό χαρακτηριστικό των αποστολών αυτών θα είναι η μόνιμη παρουσία της ανθρώπινης δραστηριότητας ή/και του ανθρώπου στα δύο ουράνια σώματα (πέραν της Γης) τα οποία έχουν μελετηθεί περισσότερο μέχρι σήμερα: στη Σελήνη και στον Άρη. Η δραστηριότητα αυτή πλέον δεν θα είναι μόνο ερευνητική αλλά ψυχαγωγική, με τα διαστημικά ταξίδια να προωθούνται με ταχείς ρυθμούς. Οι νέες εξελίξεις εγείρουν μια σειρά από ζητήματα, τα οποία μεταξύ άλλων αφορούν την τεχνολογία η οποία θα χρησιμοποιηθεί, την ιατρική του Διαστήματος, αλλά και ζητήματα δικαίου, τα οποία πλέον γίνονται επιτακτικά λόγω της διεύρυνσης της ανθρώπινης δραστηριότητας στο Διάστημα. Καλώς ήρθατε στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο του Διαστήματος.

Επιστροφή στη Σελήνη…

Η τελευταία διαστημική αποστολή η οποία οδήγησε τον άνθρωπο στο φεγγάρι πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 1972 και είχε την ονομασία «Apollo 17». Εκτοτε, παρ’ όλο που πολλά ρομπότ έχουν προσγειωθεί στον δορυφόρο της Γης και έχουν συλλέξει πολύτιμες πληροφορίες, δεν έχει υπάρξει επανδρωμένη αποστολή με προορισμό τη Σελήνη. Η NASA επέλεξε να δώσει το όνομα «Άρτεμις», δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα, στη φιλόδοξη αποστολή η οποία αποσκοπεί να εδραιώσει την παρουσία του ανθρώπου στη Σελήνη το 2024. Τα πρώτα βήματα για την αποστολή που εγκαινιάζει τη νέα γενιά εξερευνήσεων στο Διάστημα ξεκινούν το 2020 με την αποστολή «Άρτεμις Ι», κατά την οποία το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος «Ωρίων» (Orion) θα ταξιδέψει 280.000 μίλια μακριά από τη Γη. Στόχος της αποστολής θα είναι να δοκιμαστεί τόσο ο συγκεκριμένος τύπος αεροσκάφους ο οποίος θα χρησιμοποιηθεί αργότερα για να μεταφέρει ανθρώπους στη Σελήνη όσο και μια σειρά συστημάτων τα οποία θα υποστηρίζουν την αποστολή. Μεταξύ αυτών, συγκαταλέγεται ο προωθητικός πύραυλος SLS (Space Launch System), ο οποίος είναι ο πιο εξελιγμένος προωθητικός πύραυλος που έχει κατασκευαστεί ποτέ από τον άνθρωπο, αλλά και το σύστημα εκτόξευσης το οποίο έχει εγκατασταθεί στη Φλόριδα των ΗΠΑ. Κατά τη διάρκεια της αποστολής αυτής, το «Ωρίων» θα παραμείνει στο Διάστημα περισσότερο από κάθε άλλο αεροσκάφος κατάλληλο για μεταφορά ανθρώπων. Η «Άρτεμις Ι» δεν θα είναι παρά το πρώτο βήμα της νέας γενιάς εξερευνήσεων του Διαστήματος, αφού θα ακολουθήσουν οι αποστολές «Άρτεμις ΙΙ» και «Άρτεμις ΙΙΙ» με ορίζοντα το 2024. Κομβικό σημείο στις δύο τελευταίες αποστολές θα παίξει ο διαστημικός σταθμός Lunar Gateway, ο οποίος προβλέπεται να αποτελέσει το ορμητήριο μελλοντικών εξορμήσεων του ανθρώπου στη Σελήνη. Η δυναμική επιστροφή στη Σελήνη τον 21ο αιώνα, σε συνδυασμό με τον καινούργιο διαστημικό σταθμό, θα αποτελέσουν εφαλτήριο για την πραγματοποίηση μίας ακόμη φιλοδοξίας του ανθρώπου: την εδραίωση της παρουσίας του στον πλανήτη Άρη.

…και απόβαση στον Αρη

Το διαστημικό σκάφος «Mars 2020» θα αφήσει τη Γη το καλοκαίρι του 2020, μια χρονική περίοδος η οποία οι επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι η πλέον κατάλληλη για το συγκεκριμένο διαστημικό ταξίδι λόγω της ευνοϊκής θέσης του Αρη ως προς τη Γη.

Σύμφωνα με τους ερευνητές της NASA, ο στόχος της αποστολής είναι αφενός να διερευνήσει περαιτέρω κατά πόσο ο κόκκινος πλανήτης μπορεί να φιλοξενήσει τη ζωή και αφετέρου να αναζητήσει ενδείξεις για ύπαρξη πιθανής μικροβιακής ζωής στο παρελθόν. Τα στοιχεία τα οποία θα συλλέξει το διαστημικό σκάφος θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να σχηματίσουν μια πληρέστερη εικόνα σχετικά με τη σύσταση της ατμόσφαιρας, του εδάφους και του περιβάλλοντος του Αρη αλλά και να δοκιμάσουν καινοτόμες τεχνικές, όπως η μετατροπή του διοξειδίου του άνθρακα το οποίο υπάρχει στην ατμόσφαιρα του πλανήτη σε οξυγόνο. Απώτερος στόχος της αποστολής είναι να διερευνηθεί κάτω από ποιες συνθήκες και με τη βοήθεια ποιας τεχνολογίας θα μπορούσαν οι αστροναύτες να παραμένουν στον πλανήτη για ερευνητικούς σκοπούς για μεγάλα διαστήματα. Παράλληλα, το αεροσκάφος το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για την αποστολή αποτελεί από μόνο του ένα πείραμα, αφού θα δοκιμαστεί για πρώτη φορά ένας έξυπνος αυτόματος πιλότος ο οποίος θα μπορεί να επιλέξει την πιο κατάλληλη θέση για προσεδάφιση, κάτι το οποίο είναι ιδιαίτερα δύσκολο, δεδομένου του ανώμαλου εδάφους του κόκκινου πλανήτη. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε σε σχετικές δηλώσεις ο ερευνητής και επικεφαλής της αποστολής «Mars 2020» Αλ Τσεν, «χρειαζόμασταν έναν Νιλ Αρμστρονγκ για τον Αρη» αναφερόμενος στους εκλεπτυσμένους χειρισμούς του διάσημου αστροναύτη κατά την προσσελήνωση του «Απόλλων 11» όταν διαπίστωσε ότι το έδαφος το οποίο είχε επιλεχθεί γι’ αυτόν τον σκοπό ήταν τελικά ιδιαίτερα ανώμαλο. Η μεγαλύτερη καινοτομία της αποστολής ωστόσο θα είναι ότι το συγκεκριμένο διαστημικό σκάφος θα είναι εξοπλισμένο με μικρά ελικόπτερα. Στόχος των ελικοπτέρων αυτών, τα οποία θα είναι τα πρώτα που θα επιχειρηθεί να πετάξουν σε εξωγήινη ατμόσφαιρα, είναι να δοκιμαστεί κατά πόσο είναι εφικτό να αιωρηθεί ένα βαρύ αντικείμενο στην ελάχιστα πυκνή ατμόσφαιρα του πλανήτη.

Μελέτη της ζωής

Και ενώ η διαστημική αποστολή «Αρτεμις» βρίσκεται στα σκαριά, οι ερευνητές σκοπεύουν να στείλουν το 2020 στο Διάστημα μορφές ζωής για να μελετήσουν με ποιον τρόπο η ακτινοβολία του Διαστήματος επιδρά στις βιολογικές διεργασίες τους. Γι’ αυτόν τον σκοπό, ερευνητές της NASA έχουν συνθέσει δύο πανομοιότυπες πλακέτες οι οποίες περιέχουν στελέχη του μύκητα Saccharomyces cerevisiae, έναν οργανισμό ο οποίος θεωρείται ιδανικό μοντέλο για τη μελέτη των βιολογικών διεργασιών των κυττάρων. Η μία πλακέτα προβλέπεται να ταξιδέψει στο Διάστημα με την αποστολή «Αρτεμις Ι», όπου και οι αστροναύτες θα την αφήσουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ενώ η άλλη θα παραμείνει στη Γη. Καθεμία από τις πλακέτες περιέχει τόσο τον φυσικό τύπου του μύκητα όσο και μια μεταλλαγμένη μορφή του, στην οποία έχει απενεργοποιηθεί ένα γονίδιο το οποίο παίζει κομβικό ρόλο στην ενεργοποίηση του μηχανισμού επιδιόρθωσης των μεταλλάξεων. Από τη συγκριτική μελέτη των δύο, οι ερευνητές θα είναι σε θέση να αποφανθούν σχετικά αφενός με τις μεταλλάξεις οι οποίες συσσωρεύονται στο κύτταρο λόγω της κοσμικής ακτινοβολίας και αφετέρου τις επιδράσεις της ακτινοβολίας αυτής σε μια σειρά βιολογικών διεργασιών. Προφανώς η εν λόγω μελέτη είναι πολύ σημαντική για τα μελλοντικά σχέδια των ερευνητών τα οποία προβλέπουν τη μακροχρόνια παραμονή του ανθρώπου στο Διάστημα.

Ο ρόλος του νέου σταθμού

Κομβικό ρόλο τόσο στην εξερεύνηση του Διαστήματος όσο και στον διαστημικό τουρισμό θα παίξει το Lunar Gateway. Η κατασκευή του καινούργιου αυτού διαστημικού σταθμού προβλέπεται το 2020 και θα έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει αστροναύτες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, θα διαθέτει χώρο στάθμευσης διαστημικών σκαφών αλλά και εργαστήρια όπου θα εκτελούνται πειράματα αστροφυσικής, διαστημικής βιολογίας και ιατρικής, αποτελώντας παράλληλα κεντρικό κόμβο τηλεπικοινωνιών.

Ο διαστημικός αυτός σταθμός θεωρείται ως ενδιάμεσος κρίκος για τη μόνιμη εγκατάσταση των δραστηριοτήτων του ανθρώπου στη Σελήνη και στον Αρη αλλά και για τις μελλοντικές εξερευνήσεις στο βαθύ Διάστημα, αφού θα επιτρέψει τόσο την πιο μακροχρόνια παραμονή του ανθρώπου στο Διάστημα όσο και την απλοποίηση των αποστολών, αφού τα διαστημικά σκάφη θα μπορούν να ξεκινούν από εκεί παρακάμπτοντας την εκτόξευση από τη Γη και ως εκ τούτου την ανάγκη υπερκέρασης της μεγάλης βαρύτητάς της. Ο Lunar Gateway, ο οποίος θα διαθέτει ηλιακά πάνελ και μηχανές ιόντων οι οποίες θα επιτρέπουν την κίνησή του, σχεδιάζεται να εισέλθει σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, με το πιο κοντινό σημείο της τροχιάς του να βρίσκεται σε απόσταση 3.000 χιλιομέτρων από τον βόρειο πόλο της Σελήνης. Ο καινούργιος διαστημικός σταθμός θα είναι διεθνής και η κατασκευή του χρηματοδοτείται από τους διαστημικούς οργανισμούς της Αμερικής, της Ευρώπης, της Ρωσίας, της Ιαπωνίας και του Καναδά.

Στις φωτογραφίες το διάγραμμα του οχήματος Mars 2020 δείχνει τη θέση των 7 εξειδικευμένων οργάνων με εντυπσιακές δυνατότητες, που θα οδηγήσουν σε μια άνευ προηγουμένου διαστημική εξερεύνηση και ο νέος διαστημικός σταθμός θα αποτελεί ορμητήριο για την εξερεύνηση αστεροειδών.

https://physicsgg.me/2020/01/12/%cf%83%cf%84%ce%b1-%cf%87%ce%bd%ce%ac%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bd%ce%b9%ce%bb-%ce%ac%cf%81%ce%bc%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b3%ce%ba/

apollo17_b.jpg.fe9e327fd49b34ffbcf01c8ab3c46aa0.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Παραγωγή οξυγόνου από σεληνιακή σκόνη. :cheesy:

Μια πρωτότυπη μονάδα παραγωγής οξυγόνου από σεληνιακή σκόνη έστησαν ερευνητές στο Materials and Electrical Components Laboratory του ESTEC (European Space Research and Technology Centre) στην Ολλανδία.

«Το να έχουμε τη δική μας εγκατάσταση μας επιτρέπει να επικεντρωθούμε στην παραγωγή οξυγόνου, μετρώντας το με έναν φασματογράφο μάζας, καθώς εξάγεται από την προσομοίωση ρεγολίθου» είπε η Μπεθ Λόμαξ του University of Glasgow. «Το να είμαστε σε θέση να αποκτήσουμε οξυγόνο από πόρους στη Σελήνη θα ήταν προφανώς εξαιρετικά χρήσιμο για τους μελλοντικούς αποίκους της Σελήνης, τόσο για να αναπνέουν όσο και για την τοπική παραγωγή καυσίμων για πυραύλους».

Δείγματα από την επιφάνεια της Σελήνης επιβεβαιώνουν πως ο ρεγόλιθος αποτελείται κατά 40%-45% από οξυγόνο- πρόκειται για το πιο άφθονο στοιχείο του. Ωστόσο το οξυγόνο είναι δεσμευμένο χημικά, ως οξείδια υπό τη μορφή ορυκτών ή γυαλιού, οπότε δεν είναι διαθέσιμο για άμεση χρήση.

Η εξαγωγή του στο ESTEC γίνεται μέσω μιας μεθόδου που αποκαλείται ηλεκτρόλυση τηγμένου άλατος και περιλαμβάνει την τοποθέτηση ρεγολίθου σε ένα μεταλλικό δοχείο με ηλεκτρολύτη (τηγμένο άλας χλωριούχου ασβεστίου) και τη θέρμανσή του στους 950 βαθμούς Κελσίου. Σε αυτή τη θερμοκρασία παραμένει σταθερός. Ωστόσο, η διέλευση ρεύματος από μέσα του κάνει το οξυγόνο να βγει από τον ρεγόλιθο και να «μεταναστεύσει» στο άλας προκειμένου να συλλεχθεί σε μια άνοδο. Επιπρόσθετα, η διαδικασία αυτή μετατρέπει τον ρεγόλιθο σε μεταλλικά κράματα.

Η μέθοδος αυτή αναπτύχθηκε από τη βρετανική εταιρεία Metalysis, και αρχικά το οξυγόνο ήταν ανεπιθύμητο ως υποπροϊόν της διαδικασίας- οπότε και χρειάστηκε επανασχεδιασμός τη έκδοσης για το ESTEC. Αξίζει να σημειωθεί επίσης πως η λειτουργία της μονάδας είναι αθόρυβη.

Απώτερος στόχος είναι ο σχεδιασμός μιας «πιλοτικής» εγκατάστασης που θα μπορούσε να λειτουργεί βιώσιμα στη Σελήνη, με την πρώτη επίδειξη τεχνολογίας να αναμένεται στα μέσα της δεκαετίας του 2020.

https://www.naftemporiki.gr/story/1552504/paragogi-oksugonou-apo-seliniaki-skoni

nasa-gateway-spaecship-1.jpg.36a5d4d3f4b903d2227c141aefb85a26.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ευρωπαϊκό τρυπάνι για έρευνες για νερό στη Σελήνη. :cheesy:

Η πρώτη ευρωπαϊκή συσκευή που θα προσεληνωθεί στο φεγγάρι αυτή τη δεκαετία θα είναι ένα τρυπάνι και ένα «πακέτο» λήψης δειγμάτων- και οι ομάδες πίσω από αυτήν βρίσκονται ένα βήμα πιο κοντά στο στόχο τους- την πτήση στο πλαίσιο της ρωσικής αποστολής Luna-27.

Βασικός στόχος του οχήματος προσεδάφισης Luna-27 είναι η μελέτη της σύστασης του εδάφους κοντά στον σεληνιακό νότιο πόλο. Βασικός στόχος είναι το νερό, καθώς μπορεί να υπάρχουν όγκοι παγωμένου νερού στην επιφάνεια ή κάτω από αυτήν.

Μια σημαντική ευρωπαϊκή συμβολή στην αποστολή είναι το Prospect- ένα ρομποτικό τρυπάνι και «μίνι» εργαστήριο με μια σειρά επιστημονικών οργάνων σχεδιασμένων να διεισδύσουν στο έδαφος της Σελήνης σε βάθος ενός μέτρου, να πάρουν δείγματα και να τα παραδώσουν στα «μίνι» εργαστήρια του οχήματος.

Έρευνες για νερό στη Σελήνη

Στη Σελήνη υπάρχουν πολύ μεγάλες ανεξερεύνητες εκτάσεις και το Prospect «θα επιτρέψει σε επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα το έδαφος και να προετοιμάσουν αποστολές στις οποίες θα χρησιμοποιείται σεληνιακό έδαφος για την παραγωγή οξυγόνου ή καυσίμου, για παράδειγμα» είπε ο Ντέιβιντ Πάρκερ, διευθυντής επανδρωμένης και ρομποτικής εξερεύνησης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ΕΟΔ).

Το να δοθούν απαντήσεις σχετικά με την έκταση της παρουσίας νερού στη Σελήνη και το πόσο προσβάσιμο είναι αυτό θα βοηθήσει στον σχεδιασμό μελλοντικών αποστολών μέσω της χρήσης τοπικών πόρων.

«Το Prospect εντάσσεται σε ένα πρωτοποριακό νέο κύμα σεληνιακής επιστήμης και εξερεύνησης» είπε ο Ρίτσαρντ Φισάκερλι, project manager του Prospect, μετά την ολοκλήρωση της φάσης προκαταρκτικού σχεδιασμού. Σημειώνεται πως πρόσφατα υπεγράφη συμβόλαιο ύψους 31,5 εκατομμυρίων ευρώ με την ευρωπαϊκή βιομηχανία που ανοίγει τον δρόμο για να αρχίσει ο ΕΟΔ να δουλεύει πάνω στον λεπτομερή σχεδιασμό, τις δοκιμές και την τελική ενσωμάτωση του στο «πακέτο» που θα πάει στη Σελήνη με το ρωσικό διαστημόπλοιο.

Το Luna-27 θα προσεληνωθεί χρησιμοποιώντας ένα ευρωπαϊκό σύστημα, ονόματι Pilot, που θα βοηθά το κύριο σύστημα πλοήγησής του κατά τη διαδικασία προσελήνωσης, επιτρέποντας την ακριβή προσεδάφιση και την αποφυγή κινδύνων.

https://www.naftemporiki.gr/story/1557671/europaiko-trupani-gia-ereunes-gia-nero-sti-selini

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η υπερπανσέληνος του χιονιού πάνω από την Ακρόπολη :cheesy:

https://www.iefimerida.gr/

yperpanselinos-athina.jpg.207f689f7820e035f3d753d13541764d.jpg

yperpanselinos-acropolis_0.jpg.440644e1533f7923ee47bc7e90198332.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Νέα μέθοδος ανάλυσης πετρωμάτων της Σελήνης. :cheesy:

Κάθε πέτρωμα το οποίο έχει συλλεχθεί από τη Σελήνη είναι πολύτιμο, πόσο μάλλον από τη στιγμή που η τελευταία επανδρωμένη αποστολή στον δορυφόρο της Γης πραγματοποιήθηκε το 1972. Ερευνητές από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Σικάγο σε δημοσίευσή τους στην επιστημονική επιθεώρηση «Meteorics and Planetary Science» περιγράφουν έναν καινούριο τρόπο ανάλυσης των πετρωμάτων τα οποία είχαν συλλεχθεί κατά τη διάρκεια της αποστολή «Απόλλων 17», ο οποίος μπορεί να δώσει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τη σύσταση και τον σχηματισμό του εδάφους της Σελήνης.

Μελέτη άτομο προς άτομο

Η μέθοδος αυτή, η οποία ονομάζεται στην αγγλική γλώσσα «Atom probe tomography», έγκειται στην ανάλυση των πετρωμάτων σε επίπεδο ατόμου. «Είναι η πρώτη φορά που ένα πέτρωμα της Σελήνης μελετάται με αυτόν τον τρόπο» σημείωσε σε δηλώσεις της η διδακτορική φοιτήτρια και πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης Τζένικα Γκριρ, συμπληρώνοντας σχετικά με την τεχνική την οποία χρησιμοποίησαν ότι «πολλοί γεωλόγοι δεν την γνωρίζουν». Αξιοποιώντας τη συγκεκριμένη τεχνική, η οποία χρησιμοποιείται ευρέως στην επιστήμη των υλικών, οι επιστήμονες ακτινοβόλησαν με ιονισμένα άτομα δείγματα σεληνιακών πετρωμάτων με τέτοιον τρόπο ώστε τα άτομα του πετρώματος να εκτιναχθούν για να προσκρούσουν ακολούθως σε έναν ανιχνευτή. Από τη στιγμή που βαρύτερα άτομα όπως αυτά του σιδήρου καθυστερούν περισσότερο να φτάσουν στον ανιχνευτή σε σχέση με άτομα μικρότερης μάζας, ο υπολογιστής μπορεί κατατάξει τα άτομα ανάλογα με το είδος τους και το φορτίο τους, δημιουργώντας τελικά ένα τρισδιάστατο μοντέλο των σεληνιακών πετρωμάτων σε επίπεδο νανοκλίμακας.

Ένα σημαντικό πλεονέκτημα της μεθόδου αυτής είναι ότι οι ερευνητές μπορούν να συσχετίσουν το είδος των ατόμων με την ακριβή τους θέση μέσα στο πέτρωμα, κάτι που τους δίνει πολύτιμες πληροφορίες για τη διεργασία την οποία ακολούθησε ο σχηματισμός του πετρώματος. Η σύσταση των πετρωμάτων μπορεί να δώσει πολλές πληροφορίες στους ερευνητές σχετικά με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτά σχηματίστηκαν.

Η δουλειά της ερευνητικής ομάδας τώρα θα συνεχιστεί με σκοπό να χαρτογραφηθεί μεγάλο μέρος των σεληνιακών πετρωμάτων τα οποία είχαν συλλεχθεί κατά τη διάρκεια παλαιότερων αποστολών.

https://www.tovima.gr/2020/02/18/science/nea-methodos-analysis-petromaton-tis-selinis/

thumbnail_Moon.thumb.jpg.a3d3e7fbb7d44168388bccacbe07c514.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Mατιά στο υπέδαφος της αθέατης πλευράς της Σελήνης, από το κινεζικό Chang'e-4 :cheesy:

Περίπου έναν χρόνο μετά την προσελήνωσή του, το κινεζικό σκάφος Chang'e-4 συνεχίζει να αποκαλύπτει τα μυστικά της αθέατης πλευράς της Σελήνης: Νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στις 26 Φεβρουαρίου στο Science Advances, αποκαλύπτει τι κρύβεται κάτω από την επιφάνεια του φεγγαριού.

Το Chang'e-4 (CE-4) προσεληνώθηκε στο ανατολικό τμήμα του κρατήρα Βαν Κάρμαν, κοντά στον νότιο πόλο της Σελήνης, στις 3 Ιανουαρίου 2019, και έθεσε σε λειτουργία το όχημα Yutu-2, που χρησιμοποιεί ραντάρ (Lunar Penetrating Radar, LPR) για να μελετήσει το υπέδαφος.

«Διαπιστώσαμε ότι η διείσδυση του σήματος στον χώρο του CE-4 είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτήν που είχε μετρηθεί από το προηγούμενο σκάφος, Chang'e-3» είπε ο Λι Τσουνλάι, ερευνητής της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, σύμφωνα με το Phys Org. «Το υπέδαφος στον χώρο προσελήνωσης του CE-4 είναι πολύ διαφανές στα ραδιοκύματα, και αυτή η ποιοτική παρατήρηση υποδεικνύει ένας εντελώς διαφορετικό γεωλογικό χαρακτήρα για τους δύο χώρους προσελήνωσης».

Ο Λι και η ομάδα του χρησιμοποίησαν το LPR για να στέλνουν ραδιοσήματα βαθιά στην επιφάνεια της Σελήνης, φτάνοντας σε βάθος 40 μέτρων- πάνω από τρεις φορές το βάθος που είχε φτάσει το CE-3. Τα δεδομένα αυτά επέτρεψαν στους ερευνητές να δημιουργήσουν μια εικόνα της στρωματογραφίας του υπεδάφους.

«Παρά την καλή ποιότητα της εικόνας του ραντάρ στη διαδρομή του οχήματος, σε απόσταση περίπου 106 μέτρων, η πολυπλοκότητα της κατανομής χώρου και του σχήματος των χαρακτηριστικών κάνει την ταυτοποίηση των γεωλογικών δομών και γεγονότων που δημιούργησαν τέτοια χαρακτηριστικά δύσκολη» είπε ο Σου Γιαν, άλλος ένας εκ των ερευνητών.

Το συμπέρασμα των επιστημόνων είναι πως το υπέδαφος στην ουσία αποτελείται από εξαιρετικά πορώδη κοκκώδη υλικά, που ενσωματώνουν βράχους διαφόρων μεγεθών. Το περιεχόμενο αυτό κατά πάσα πιθανότητα προέκυψε εξαιτίας αναταραχής στο μακρινό παρελθόν, όταν μετεωρίτες και άλλα αντικείμενα έπεφταν συχνά στη Σελήνη. Από τους χώρους πτώσης εκτοξευόταν υλικό σε άλλες περιοχές, δημιουργώντας μια επιφάνεια με κρατήρες πάνω από ένα υπέδαφος με διάφορα στρώματα.

Τα αποτελέσματα που προέκυψαν από τη μελέτη αυτών των δεδομένων ραντάρ παρέχουν την πρώτη ηλεκτρομαγνητική εικόνα της δομής του υπεδάφους της αθέατης πλευράς.

https://www.naftemporiki.gr/story/1566659/matia-sto-upedafos-tis-atheatis-pleuras-tis-selinis-apo-to-kineziko-change-4

14.jpg.a344cebf32c402e56c7d0bd559db03f4.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Μυκητόσπιτα για τη Σελήνη. :cheesy:

Οταν διαβάζοντας στα επιστημονικά νέα ότι στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον ο άνθρωπος ίσως κατοικήσει τη Σελήνη, σχηματίζουμε στον νου μας εικόνες με σπίτια υπερσύγχρονα, κατά κάποιον τρόπο ανάλογα με αυτά που έχουμε συνηθίσει στη Γη αλλά πολύ πιο μοντέρνα και φουτουριστικά. Ομάδα επιστημόνων έχει υιοθετήσει ωστόσο μία τελείως διαφορετική προσέγγιση από αυτή που ίσως περιμέναμε: ήδη στα εργαστήρια της Σίλικον Βάλεϊ εκτελούνται τα πρώτα πειράματα κατασκευής δομών οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν ως κατοικίες κατασκευασμένες από… μύκητες. Μη βιαστείτε να θεωρήσετε ότι πρόκειται για ένα τραβηγμένο σχέδιο κάποιων… τρελών επιστημόνων! Αν και τα πειράματα βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο, τα πρώτα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά ενώ η συγκεκριμένη λύση φαντάζει ιδανική δεδομένων των συνθηκών οι οποίες επικρατούν στη Σελήνη. Μάλιστα, ίσως ο σχεδιασμός αυτός να αποτελέσει έμπνευση για σπίτια νέας γενιάς στη Γη, ως απάντηση στην ανάγκη στροφής στις «πράσινες» πόλεις. Προτού απογειωθούμε με τη φαντασία μας στη Σελήνη, ας μεταφερθούμε στο ερευνητικό κέντρο Ames στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, εκεί όπου «φυτρώνουν» τα θεμέλια των πρώτων σπιτιών από μύκητες.

Ο κόσμος των μυκήτων

Στο βασίλειο των μυκήτων ανήκουν οργανισμοί οι οποίοι είναι πολύ διαδεδομένοι και πολύτιμοι στη φύση, αφού τρεφόμενοι με ζωντανή ή νεκρή οργανική ύλη αποτελούν τους κύριους αποικοδομητές των οργανικών ουσιών στη φύση. Οι μύκητες εμφανίζονται ως μονοκύτταροι οργανισμοί τους οποίους δεν αντιλαμβανόμαστε άμεσα, όπως στην περίπτωση των ζυμομυκήτων (στους οποίους οφείλουμε το ψωμί, το κρασί, τα τουρσιά…), ή ως πολυκύτταροι οργανισμοί με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό των μανιταριών. Κάθε μανιτάρι βλασταίνει από υφές διακλαδιζόμενων νηματίων, μία δομή γνωστή ως μυκήλιο, η οποία εκκρίνει ένζυμα στο έδαφος διασπώντας τα μεγαλομόρια σε θρεπτικές ουσίες, τις οποίες έπειτα απορροφά. Το πολύπλοκο αυτό δίκτυο διακλαδώσεων προσπαθούν να αξιοποιήσουν επιστήμονες της NASA, θέλοντας να το καταστήσουν δομικό υλικό το οποίο να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το χτίσιμο μιας ολόκληρης κατοικίας. Τα πρώτα βήματα έχουν ήδη γίνει: οι επιστήμονες χρησιμοποιούν οργανική ύλη ως καλούπι, με το μυκήλιο να αναπτύσσεται γύρω από αυτό σχηματίζοντας τούβλα.

Σπίτι σαν μανιτάρι

Για ποιον λόγο όμως οι επιστήμονες επέλεξαν μία δομή όπως το μυκήλιο για να σχεδιάσουν τις πιθανές κατοικίες του μέλλοντος; Οι μηχανικές ιδιότητες του μυκηλίου παρουσιάζουν σημαντικά πλεονεκτήματα. Είναι ανθεκτικό στη υγρασία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μονωτικό υλικό, ενώ σχετικές έρευνες έχουν δείξει ότι όταν είναι εμπλουτισμένο με μελανίνη μπορεί να προσφέρει προστασία από την ακτινοβολία, ιδιότητα πολύ σημαντική δεδομένου ότι οι αστροναύτες εκτίθενται στην κοσμική ακτινοβολία. Επιπλέον, ως υλικό είναι ανθεκτικό και ευέλικτο, κάτι το οποίο σημαίνει ότι μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί στις ιδιαιτερότητες του εδάφους. Τέλος, ένα σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι καταργεί την ανάγκη μεταφοράς στο Διάστημα βαριών φορτίων, καθώς μόνο τα σπόρια των μυκήτων θα μεταφέρονται και στη συνέχεια προκειμένου να γίνει η εκβλάστησή τους θα απαιτούνται μόνο απλά «συστατικά», όπως το νερό, ο ήλιος και η οργανική ύλη.

Το σχέδιο έχει ως εξής: Οταν φτάνουν οι αστροναύτες στο έδαφος της Σελήνης θα «ποτίζουν» με νερό μυκήλια τα οποία θα έχουν μεταφέρει από τη Γη σε ελεγχόμενο περιβάλλον. Με το νερό αυτά θα αναπτύσσονται σχηματίζοντας τον σκελετό του ενδιαιτήματος. Επειτα, ο σκελετός αυτός θα θερμαίνεται ώστε να αποκτήσει την κατάλληλη στατικότητα, ενώ εξωτερικά του σκελετού θα τοποθετείται πάγος ο οποίος θα προέρχεται πιθανώς από τις πηγές πάγου στο υπέδαφος της Σελήνης. Ανάμεσα στον σκελετό και στο στρώμα του πάγου θα παρεμβάλλεται ένα στρώμα κυανοβακτηρίων, φωτοσυνθετικών δηλαδή οργανισμών οι οποίοι με τη συμβολή της ηλιακής ενέργειας και του νερού το οποίο θα προμηθεύονται από την κορυφή της διάταξης θα παράγουν οξυγόνο για τους αστροναύτες και θρεπτικά συστατικά για τα μυκήλια. Μάλιστα, η εν λόγω κατοικία ενδέχεται να έχει την ικανότητα να αυτοεπιδιορθώνεται όταν προκύψει κάποια ζημιά εκμεταλλευόμενη την ικανότητα των μυκηλίων να αναπτύσσονται με την εκ νέου παροχή των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών. Τελικά, όταν ο λόγος για τον οποίο κατασκευάστηκε το ενδιαίτημα εκλείψει, αυτό θα αποσυντίθεται στα εξ ων συνετέθη σχηματίζοντας γόνιμο έδαφος. Είναι σαφές λοιπόν ότι οι επιστήμονες προσανατολίζονται στη δημιουργία ενός ενδιαιτήματος το οποίο, ως ένα μικρής κλίμακας οικοσύστημα, θα εξασφαλίζει τις απαραίτητες συνθήκες ώστε οι αστροναύτες να διαβιούν με άνεση και ασφάλεια.

Σχέδιο κατάλληλο και για τη Γη;

Μπορεί η καινοτόμα αυτή αρχιτεκτονική να σχεδιάζεται για τη Σελήνη, όμως παρόμοια φιλοσοφία μπορεί ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί, σύμφωνα με τους ερευνητές, και για τα σπίτια του μέλλοντος στη Γη. Πάντως, η ιδέα για την κατασκευή σπιτιών από μυκήλια δεν είναι καινούργια. Σε δημοσίευσή τους στην επιστημονική επιθεώρηση «Frontiers of Architectural Research» ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Λιέγης στο Βέλγιο είχαν παρουσιάσει το 2017 πιθανούς τρόπους οικοδόμησης σπιτιών με βασικό υλικό το μυκήλιο και το ξύλο. Σύμφωνα με τους ερευνητές της δημοσίευσης, ο συγκεκριμένος τρόπος οικοδόμησης έχει ελάχιστο οικολογικό αποτύπωμα, εξασφαλίζοντας παράλληλα τις τεχνικές προδιαγραφές ώστε η διαβίωση σε τέτοιου είδους να σπίτια να είναι ασφαλής και οικονομική. Παράλληλα, ιδιωτικές πρωτοβουλίες έχουν από καιρό αρχίσει να πειραματίζονται δημιουργώντας διάφορα αντικείμενα από μυκήλιο, όπως έπιπλα ενός σπιτιού.

«Myco-architecture Project»: η ρεαλιστική λύση

Το σχέδιο με την ονομασία «Myco-architecture Project» προτάθηκε το 2018 από την εξελικτικό βιολόγο και αστροβιολόγο του ερευνητικού κέντρου Ames της NASA Λιν Ρότσιλντ. Πρόσφατα, η επιστήμονας παρουσίασε τις τεχνικές λεπτομέρειες του σχεδίου, οι οποίες το καθιστούν ως μία ρεαλιστική λύση ενδιαιτήματος κατάλληλου για τη Σελήνη.

https://www.tovima.gr/2020/02/27/science/mykitospita-gia-ti-selini/

rothschild_2018_phi.jpg.37633a28c0fec8cd0c1fba9f15a2b3e0.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

ΝASA : Πυρετώδεις προετοιμασίες για μεγάλη αποστολή στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης. :cheesy:

Η απειλή του κοροναϊού δεν ήταν αρκετή -τουλάχιστον έως τώρα- για να φρενάρει τον εργασιακό οργασμό στις εγκαταστάσεις της NASA, στην Ουάσιγκτον.

Με κάθε επιβεβλημένη προφύλαξη, από κοντά ή μακρόθεν, με τη χρήση του διαδικτύου, όλα τα μέλη της ισχυρής αμερικανικής επιστημονικής κοινότητας εξακολουθούν να εργάζονται πυρετωδώς, καθώς έχουν να προλάβουν χρονοδιαγράμματα

Προσβλέποντας σε μία δεύτερη προεδρική θητεία, ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίστηκε πέρσι τέτοια εποχή, αποφασισμένος να γράψει το όνομα του στη σελίδα της παγκόσμιας Ιστορίας, που θα είναι αφιερωμένη στην εξερεύνηση της «σκοτεινής πλευράς» του φεγγαριού

Έτσι η εντολή που εδόθη από τον Λευκό Οίκο ήταν σαφής: «Έως το 2024 πρέπει να επισκεφθούμε εκ νέου τη Σελήνη και να εξερευνήσουμε περισσότερες περιοχές της επιφάνειάς της». Περιχαρής, μάλιστα, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μάικ Πενς ανακοίνωσε ότι αυτή η δεύτερη αποστολή στη Σελήνη θα περιλαμβάνει και γυναίκα αστροναύτη.

«Αυτή τη φορά, θα πάμε και θα μείνουμε! Θα προχωρήσουμε με καινοτόμες τεχνολογίες για να διερευνήσουμε περισσότερες τοποθεσίες σε όλη την επιφάνεια του πλανήτη και ακολούθως, αξιοποιώντας τις πληροφορίες μας από τη Σελήνη, θα κάνουμε το επόμενο τεράστιο άλμα: θα στείλουμε αστροναύτες στον 'Αρη!» υπερθεμάτισε ο επικεφαλής της NASA, Τζιμ Μπριντενστάιν.

Πρόγραμμα «Άρτεμις»

Το σχετικό πλάνο της NASA φέρει το όνομα «'Αρτεμις», της δίδυμης αδελφής του θεού Απόλλωνα, που δάνεισε το όνομά του στην προηγούμενη, πρώτη, αποστολή στη Σελήνη. Εκτείνεται έως το 2030 και, ως προς τον στόχο «Σελήνη» -αν δεν ανατραπεί από τον κορονοϊό- περιλαμβάνει μία δοκιμαστική πτήση μέσα στο 2020 (πιθανότατα τον Ιούνιο ή Ιούλιο), δύο στο 2022 και δύο στο 2023.

Το 2024 η προσσελήνωση των αστροναυτών στον νότιο πόλο του πλανήτη, θα γίνει σε δύο διαδοχικές αποστολές. Από το 2025 το πρόγραμμα θα προσανατολιστεί στη δημιουργία μοντέλου προσομοίωσης, προκειμένου να γίνει η προετοιμασία για την αποστολή στον 'Αρη.

Όπως σημειώνει η NASA «κρατούμε σταθερή τη ματιά μας στην εξερεύνηση του κόκκινου πλανήτη. Από την έρευνά μας στη Σελήνη, ευελπιστούμε ότι θα στήσουμε ένα ανοικτό πεδίο παρατήρησης. με δυνατότητες που να μπορούν να αναπαραχθούν σε αποστολές στον 'Αρη».

Ένας αιώνας «μικρών βημάτων» στο διάστημα

Η Αστρονομία είναι τόσο παλιά όσο και άνθρωπος… Συνδέει τη γέννηση και την ύπαρξή της με το ιδιαίτερο «δομικό» χαρακτηριστικό του. Ο άνθρωπος είναι το μόνο ον του πλανήτη που σηκώνει τα μάτια στον ουρανό και παρατηρεί. Ως εκ τούτου, η Αστρονομία θεωρείται η μητέρα όλων των επιστημών.

Έχει τις ρίζες της στη Βαβυλώνα και την Αίγυπτο, όπου ιερείς-αστρονόμοι διαπίστωσαν εμπειρικά ότι οι κλιματολογικές εποχές σχετίζονταν με τη θέση του Ήλιου και των άστρων και ότι αστρικοί ρυθμοί επηρέαζαν τη ροή του χρόνου. Συστηματοποιήθηκε ως επιστήμη από τους αρχαίους Έλληνες φυσιολόγους φιλοσόφους, με τις απαρχές της να τοποθετούνται στον 6ο π.Χ. αι.

Η παρατήρηση του ουρανού στην αρχή με τα μάτια κι έπειτα με το τηλεσκόπιο υπήρξε από τις πλέον δημοφιλείς ασχολίες του ανθρώπου. Ωστόσο, η διαδρομή προς το διάστημα μετράει ήδη επισήμως έναν αιώνα και ένα έτος «μικρών βημάτων»…

Τόσος χρόνος πέρασε από τότε που ο καθηγητής Φυσικής στο πανεπιστήμιο Κλαρκ της Μασαχουσέτης, Ρόμπερτ Χ. Γκόνταρντ, δήλωσε δημοσίως ότι «είναι δυνατή η πραγματοποίηση ταξιδιού στη Σελήνη με πύραυλο», για να λοιδορηθεί όσο κανείς, με την «ευγενή» μάλιστα τάξη των δημοσιογράφων να τον αποκαλούν σκωπτικά «ο Σεληνάνθρωπος».

Παρά τις βαθιές ρίζες της Αστρονομίας, το φεγγάρι, εκείνες τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αι., δεν είναι παρά ένας μυστηριώδης πλανήτης «σκαλωμένος» στο ουράνιο στερέωμα, που το πολύ πολύ να φουσκώνει την ψυχή των ερωτευμένων…

Όταν, λοιπόν, ο Γκόνταρντ αποτολμά, στις 28 Μαρτίου του 1919, να κοινοποιήσει ότι για ένα τέτοιο ταξίδι στη Σελήνη πειραματίζεται ήδη από 1909, επιδεικνύοντας μάλιστα στο αμερικανικό στράτευμα τρία μοντέλα προωθητικών πυραύλων, που θα μπορούσαν να κάνουν το όραμά του πραγματικότητα, αντιμετωπίζεται ως τουλάχιστον γραφικός. Η μακρά έρευνά του περί της δυνατότητας του ανθρώπου να ταξιδέψει στο διάστημα λαμβάνει ελαχιστότατη δημόσια υποστήριξη και η προσβλητική αντιμετώπιση του έργου του τον αναγκάζει να κλειστεί σε απαραβίαστη ιδιωτικότητα και να ξοδέψει στο όραμά του μυαλό και χρήμα. Αναζητεί συνοδοιπόρους, υποστηρικτές στο εγχείρημά του, αλλά μάταια. Στην πραγματικότητα, η μόνη υπολογίσιμη -για την εποχή- χρηματοδότηση, που πετυχαίνει για την προώθηση του πειραμάτων του, είναι 5.000 δολάρια από το Smithsonian Institute, ένα ερευνητικό ίδρυμα, που χρονολογείται από το 1846 και στοχεύει σε «αύξηση και διάδοση της γνώσης».

Δεκαετία του 1930

Στο μεταξύ, οι συνάδελφοί του ενισχύουν το «ουτοπικόν» του οράματός του... Το Απρίλιο του 1930, μόλις δέκα χρόνια μετά την κοινοποίηση - φιάσκο του Γκόνταρντ, σε συνάντηση Αστρονόμων στη Νέα Υόρκη, Αμερικανός επιστήμονας διατυπώνει δημοσίως την εκτίμηση ότι ο άνθρωπος θα είναι σε θέση να πατήσει στη Σελήνη περί το 2050! «Μακρινό όνειρο το ταξίδι του Σεληνανθρώπου» δημοσιεύουν τις θυμηδίες τους οι εκπρόσωποι του Τύπου…

Ο Γκόνταρντ δεν θα προλάβει τη δικαίωσή του. Ένας καρκίνος, που τον κατατρώει από καιρό, τον νικά πριν κλείσει τα 63 του χρόνια. Είναι ήδη καλοκαίρι του ΄45.

Στη δύση της δεκαετίας του ΄50, οι ανθρώπινες «δοσοληψίες» με το διάστημα έρχονται ως απανωτά επιτεύγματα και μετατρέπουν το όραμα του αδικημένου επιστήμονα σε στόχο εφικτό. Οι επικριτές του συνάδελφοί του τρώνε σιγά σιγά τη γλώσσα τους και οι δύσπιστοι εκπρόσωποι του Τύπου τις πένες τους…Τον Οκτώβριο του 1957 οι Σοβιετικοί στέλνουν εκατομμύρια έτη φωτός στον ουρανό τον «Σπούτνικ», τον πρώτο δορυφόρο, και τέσσερα χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 1961, τον πρώτο άνθρωπο. Ο Γιούρι Γκαγκάριν φωτογραφίζει τη Γη από το διάστημα και, μεσούντος του ψυχρού πολέμου, βάζει… φωτιά στους Αμερικανούς που έχουν εμπεδώσει δραματικά την αλήθεια της θεωρίας του Γκόνταρντ. Η νεόκοπη Αμερικανική Υπηρεσία Αεροναυπηγικής και Διαστήματος - NASA (έχει ιδρυθεί το 1958, υπό την πίεση της δραστηριότητας των Σοβιετικών) τρέχει να προλάβει τις επιτυχίες των «εχθρών», χρηματοδοτούμενη με τη μερίδα του λέοντος από τον κρατικό προϋπολογισμό. Η επιτυχία για τους Αμερικανούς είναι πια θέμα γοήτρου, αλλά έχουν και μια ανεξόφλητη επιταγή προς τον συμπατριώτη τους Γκόνταρντ… Έτσι, το 1959, δίνουν το όνομά του στο Κέντρο Διαστημικής Πτήσης της NASA, αναγνωρίζοντάς τον και καθιστώντας τον έναν από τους πατέρες τις σύγχρονης πυραυλικής.

Το όραμα του Γκόνταρντ είναι πλέον επίκαιρο όσο ποτέ. Οι Σοβιετικοί εξακολουθούν να φεύγουν μπροστά αφήνοντας τη σκόνη τους στους Αμερικανούς.

Τον Μάρτιο του ΄65 ο κοσμοναύτης τους, Λεόνοφ, επιχειρεί έξοδο από το σκάφος του και κάνει τα πρώτα βήματα στο διάστημα. Η είδηση ταξιδεύει ανά τον κόσμο. Οι Σοβιετικοί θριαμβολογούν και στο μεταξύ ανοίγουν δρόμους με μη επανδρωμένα σκάφη γι' άλλους πλανήτες. Στις 16 Μαΐου του ΄69 ανακοινώνουν τη επιτυχή αποστολή δύο «εργαστηρίων συλλογής δεδομένων» στην Αφροδίτη.

Πολύ σύντομα, τον ίδιο μήνα του ίδιου έτους, έρχεται η απάντηση των ΗΠΑ. «Ένα βήμα προς τη Σελήνη» αναφέρουν τα σχετικά δημοσιεύματα, που πιάνουν τους Σοβιετικούς σχεδόν στον ύπνο... «Στο πλαίσιο του προγράμματος για την κατάκτηση της Σελήνης, οι Αμερικανοί απογείωσαν το «Απόλλων Χ», επανδρωμένο με τους κοσμοναύτες Στάφορντ, Γιανγκ και Σέρναν, οι οποίοι έφτασαν κοντά στη Σελήνη και τέθηκαν σε τροχιά γύρω από αυτήν. Σέρναν και Στάφορντ πραγματοποίησαν έξοδο με τη σεληνάκατο που αποκολλήθηκε από το κυρίως διαστημόπλοιο και πλησίασε τον δορυφόρο της Γης, σε απόσταση 15 χλμ.» δημοσιεύουν οι εφημερίδες.

Οι Σοβιετικοί βγάζουν στη δημοσιότητα μικρές και μεγάλες μυστικές διαστημικές πτήσεις, προσπαθώντας να ανακτήσουν την πρωτιά στην… άλωση του διαστήματος.

Αλλά οι Αμερικανοί κρατούν το… καλό για μόλις δύο μήνες μετά. Στις 20 Ιουλίου του 1969 τα πρωτοσέλιδα όλων των εφημερίδων του κόσμου «φιλοξενούν» τη φωτογραφία των πρώτων ανθρώπων, που πάτησαν στο φεγγάρι. Είναι ο Νιλ 'Αρμστρονγκ και ο Έντουιν Όλντριν, που οδήγησαν θαλαμίσκο του Απόλλωνα στη σεληνιακή «Θάλασσα της Γαλήνης» και έξι μέρες μετά βγήκαν και περπάτησαν στην επιφάνεια του πλανήτη.

Την προηγούμενη μέρα, την ώρα που οι κοσμοναύτες άφηναν το αποτύπωμα της μπότας τους στην επιφάνεια της Σελήνης, εκατομμύρια άνθρωποι παρακολουθούσαν σε απευθείας μετάδοση από την αμερικανική τηλεόραση. Σε λίγο άκουγαν με δέος τα λόγια του 'Αρμστρονγκ: «Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα». Οι Αμερικανοί πήραν τη ρεβάνς...

https://www.tanea.gr/2020/03/28/science-technology/nasa-pyretodeis-proetoimasies-gia-megali-apostoli-sti-skoteini-pleyra-tis-selinis/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Εθνικό Αστεροσκοπείο: Τις 104 έφθασαν οι λάμψεις από πρόσκρουση μετεωροειδών στη Σελήνη. :cheesy:

Από τον Μάρτιο του 2017 που ξεκίνησε το πρόγραμμα, μέχρι σήμερα, το τηλεσκόπιο του ΕΑΑ στο Κρυονέρι Κορινθίας ξεπέρασε τις 150 ώρες παρατηρήσεων και έχει δει συνολικά 104 φευγαλέες λάμψεις, οι οποίες διαρκούν μόνο κλάσματα του δευτερολέπτου. Μάλιστα, για πρώτη φορά, όπως ανακοίνωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), η 100ή λάμψη επιβεβαιώθηκε πρόσφατα και από ένα δεύτερο τηλεσκόπιο, το SLIO διαμέτρου 35 εκατοστών στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Το ερευνητικό πρόγραμμα NELIOTA (Near-Earth object Lunar Impacts and Optical TrAnsients), το οποίο χρηματοδοτείται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος, χρησιμοποιεί το τηλεσκόπιο διαμέτρου 1,2 μέτρων του Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του ΕΑΑ κοντά στο Κρυονέρι, σε υψόμετρο 900 μέτρων, στο όρος Κυλλήνη Κορινθίας.

Ένα αυτοματοποιημένο λογισμικό αναλύει το βίντεο της παρατήρησης και εντοπίζει τις τυχόν λάμψεις στην επιφάνεια της Σελήνης. Οι δύο κάμερες του τηλεσκοπίου είν

 

αι εφοδιασμένες με κατάλληλα φίλτρα που επιτρέπουν την εκτίμηση της θερμοκρασίας των λάμψεων της πρόσκρουσης. Το τηλεσκόπιο είναι το πρώτο διεθνώς που μπορεί να εκτιμήσει τη θερμοκρασία αυτών των λάμψεων, η οποία κυμαίνεται μεταξύ των 1.300 και 2.800 βαθμών Κελσίου.

Συνήθως οι μετεωροειδείς έχουν βάρος έως 100 γραμμάρια και διάμετρο έως πέντε εκατοστά. Καθώς προσκρούουν στο φεγγάρι με μεγάλη ταχύτητα, αφήνουν μια φευγαλέα λάμψη ορατή από τη Γη, κάτι που επιτρέπει να γίνει εκτίμηση για τη μάζα και το μέγεθος της βολίδας.

Το NELIOTA ενδιαφέρει την ESA, η οποία παρακολουθεί τα ουράνια αντικείμενα (Νear-Εarth Οbjects ή NEOs), τους αστεροειδείς, κομήτες και μετεωρίτες που πλησιάζουν τη Γη και μπορεί να πέσουν πάνω της. Για το σκοπό αυτό, μελετά τη συχνότητα και την κατανομή της πτώσης των μετεωριτών και άλλων τέτοιων μικρών αντικειμένων στην επιφάνεια της γειτονικής Σελήνης.

Στο πλαίσιο του προγράμματος NELIOTA, καταγράφονται αυτόματα οι προσκρούσεις στο φεγγάρι, ακόμη και των πολύ μικρών μετεωριτών βάρους λίγων γραμμαρίων, οι οποίες προκαλούν αχνές αναλαμπές διάρκειας μικρότερης του ενός δευτερολέπτου. Στην επιφάνεια της Γης φθάνουν μόνο πιο μεγάλοι μετεωρίτες, καθώς οι μικρότεροι καίγονται στην ατμόσφαιρα κατά την πτώση τους.

Όμως στη Σελήνη που δεν έχει ατμόσφαιρα, είναι δυνατό με το κατάλληλο τηλεσκόπιο να παρατηρήσει κανείς και τους παραμικρούς μετεωρίτες να πέφτουν στην επιφάνειά της και να αφήνουν το αποτύπωμά τους. Οι επιστήμονες θέλουν να μάθουν πόσο συχνά πέφτουν τέτοια σώματα και πόσο απειλητικά μπορεί να είναι για ένα δορυφόρο σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη ή για μια μελλοντική διαστημική αποστολή της ESA.

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4117680130/2020/04/14/104

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δορυφόρος της NASA θα ψάξει με λέιζερ για νερό στους πιο σκοτεινούς κρατήρες της Σελήνης. :cheesy:

Καθώς οι αστροναύτες της NASA θα εξερευνούν τη Σελήνη στο πλαίσιο του προγράμματος «Άρτεμις» της NASA, θα χρειάζεται να χρησιμοποιούν πόρους που ήδη υπάρχουν στην επιφάνειά της, όπως το νερό- τόσο για καύσιμα πυραύλων, όσο και για πόση. Ωστόσο, το ερώτημα είναι πόσο νερό υπάρχει στη Σελήνη και πού μπορεί να βρίσκεται- και εδώ έρχεται Lunar Flashlight της NASA: Ένας μικρός δορυφόρος (CubeSat), μεγέθους χαρτοφύλακα, με αποστολή τον εντοπισμό πάγου στους πυθμένες κρατήρων της Σελήνης που δεν έχουν δει ποτέ το φως του ήλιου.

«Αν και έχουμε μια αρκετά καλή ιδέα πως υπάρχει πάγος μέσα στους πιο ψυχρούς και σκοτεινούς κρατήρες της Σελήνης, προηγούμενες μετρήσεις ήταν λίγο διφορούμενες» είπε η Μπάρμπαρα Κοέν, επικεφαλής ερευνήτρια της εν λόγω αποστολής στο Goddard Space Flight Center της NASA. «Επιστημονικά είμαστε καλά, αλλά αν σχεδιάζουμε να στείλουμε αστροναύτες εκεί να εξορύξουν τον πάγο και να τον πιουν, πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει».

Το συγκεκριμένο σκάφος, υπό την αιγίδα του JPL, θα δοκιμάσει τεχνολογίες, αποσκοπώντας σε μια σειρά από πρωτιές- όπως η πρώτη αποστολή που θα αναζητήσει πάγο με λέιζερ. Επίσης θα είναι το πρώτο διαπλανητικό σκάφος που θα χρησιμοποίησει «πράσινο» προωθητικό, ένα νέο είδος καυσίμου που είναι ασφαλέστερο στην μεταφορά και αποθήκευση από την υδραζίνη.

Μέσα σε διάστημα δύο μηνών το Lunar Flashlight θα πετάξει χαμηλά πάνω από τον Νότιο Πόλο της Σελήνης και θα διερευνήσει με τα λέιζερ του τις μόνιμα υπό σκιά περιοχές, ενώ θα αναζητήσει πάγο στην επιφάνεια. Οι κρατήρες αυτοί, στους πόλους, θεωρείται πως είναι «ψυχρές παγίδες» που συσσωρεύουν μόρια διαφόρων πάγων (μεταξύ των οποίων και πάγος από νερό). Τα μόρια μπορεί να έχουν προέλθει από κομήτες και αστεροειδείς, καθώς και από αλληλεπιδράσεις του ηλιακού ανέμου με το σεληνιακό έδαφος.

To ανακλαστικόμετρο του Lunar Flashlight διαθέτει τέσσερα λέιζερ και θα χρησιμοποιεί σχεδόν υπέρυθρα μήκη κύματος, που απορροφώνται από το νερό, για να εντοπίζει συσσωρεύσεις πάγου στην επιφάνεια. Εάν τα λέιζερ χτυπούν βράχο, το φως θα επιστρέφει στο σκάφος, υποδεικνύοντας έλλειψη πάγου. Εάν το φως απορροφάται, αυτό θα σημαίνει πως θα υπάρχει πάγος. Όσο μεγαλύτερη η απορρόφηση, τόσο πιο εξαπλωμένος θα είναι ο πάγος στην επιφάνεια.

https://www.naftemporiki.gr/story/1594378/doruforos-tis-nasa-tha-psaksei-me-leizer-gia-nero-stous-pio-skoteinous-kratires-tis-selinis

nasa-leizer.jpg.a92308ae86c06fdd78d7108eab340403.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

«Συμφωνίες Άρτεμις»: Σχέδια των ΗΠΑ για διεθνή συμφωνία περί εξορύξεων στη Σελήνη. :cheesy:

Η κυβέρνηση Τραμπ ετοιμάζει ένα νομικό πλαίσιο/ προσχέδιο για εξορύξεις στη Σελήνη στο πλαίσιο μίας διεθνούς συμφωνίας με την υποστήριξη των ΗΠΑ ονόματι «Συμφωνίες Άρτεμις» (Artemis Accords), ανέφεραν στο Reuters άτομα ενήμερα για το συγκεκριμένο θέμα.

Η συμφωνία αυτή θα αποτελούσε την πιο πρόσφατη προσπάθεια των ΗΠΑ να προσελκύσουν συμμάχους στο σχέδιο της NASA για αποστολή αστροναυτών και διαστημικών σταθμών στη Σελήνη εντός της επόμενης δεκαετίας (πρόγραμμα Άρτεμις), και έρχεται καθώς η NASA βλέπει τον ρόλο της να αυξάνεται όλο και περισσότερο όσον αφορά στην άσκηση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Σύμφωνα με το Reuters, το προσχέδιο του συμφώνου αυτού δεν έχει σταλεί ακόμα επίσημα σε συμμάχους των ΗΠΑ.

Η κυβέρνηση Τραμπ και άλλες χώρες με παρουσία στο διάστημα βλέπουν τη Σελήνη ως στοιχείο στρατηγικής σημασίας στο εξώτερο διάστημα. Η Σελήνη επίσης έχει αξία για μακροπρόθεσμες επιστημονικές έρευνες που θα άνοιγαν τον δρόμο για μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη- δραστηριότητες που εμπίπτουν στο πλαίσιο μιας διεθνούς νομοθεσίας για το διάστημα την οποία πολλοί θεωρούν πλέον παρωχημένη.

Οι «Συμφωνίες Άρτεμις» (που, όπως προαναφέρθηκε, παίρνουν το όνομά τους από το νέο σεληνιακό πρόγραμμα της NASA) προτείνουν τη δημιουργία «ζωνών ασφαλείας» γύρω από μελλοντικές σεληνιακές βάσεις για να αποφεύγονται βλάβες ή παρεμβάσεις/ παρεμβολές από άλλες χώρες ή εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε μικρή απόσταση. Επίσης, σύμφωνα με τις πηγές του Reuters, το συγκεκριμένο σύμφωνο έχει ως στόχο τη δημιουργία ενός πλαισίου διεθνούς δικαίου για να μπορούν οι πόροι που εξορύσσονται από τις εταιρείες να περιέρχονται στην κατοχή/ ιδιοκτησία τους.

Τις προσεχείς εβδομάδες Αμερικανοί αξιωματούχοι σχεδιάζουν να διαπραγματευτούν επίσημα τις συμφωνίες αυτές με χώρες με τις οποίες υπάρχει συνεργασία στο διάστημα, όπως ο Καναδάς, η Ιαπωνία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, σύμφωνα με τις πηγές αυτές, σε αρχικό στάδιο δεν θα υπάρξει συνεργασία με τη Ρωσία (με την οποία η NASA συνεργάζεται στενά στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό), καθώς το Πεντάγωνο εκλαμβάνει όλο και περισσότερο τη στάση της Μόσχας ως εχθρική, λόγω «απειλητικών» ελιγμών ρωσικών δορυφόρων κοντά σε αμερικανικούς δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη.

Οι ΗΠΑ συμμετέχουν στη Συνθήκη για το Εξωατμοσφαιρικό Διάστημα του 1967, και εκλαμβάνουν τις «ζώνες ασφαλείας» ως εφαρμογή ενός εκ των πλέον διαφιλονικούμενων άρθρων της, που δηλώνει πως τα ουράνια σώματα και η Σελήνη δεν υπάγονται σε «εθνική οικειοποίηση μέσω κήρυξης κυριαρχίας, μέσω χρήσης ή κατοχής, ή με άλλα μέσα».

Μία από τις πηγές, που μίλησε ανώνυμα, τόνισε πως δεν πρόκειται για κάποια εδαφική αξίωση/ διεκδίκηση, μα πως οι ζώνες ασφαλείας (το μέγεθος των οποίων θα εξαρτάται από την εκάστοτε επιχείρηση) θα επιτρέπουν τον συντονισμό μεταξύ αυτών που δραστηριοποιούνται στο διάστημα χωρίς να διεκδικούνται/ προσαρτούνται εδάφη. «Η ιδέα είναι πως, εάν πηγαίνεις κοντά στις επιχειρήσεις κάποιου, και έχουν ανακηρύξει ζώνες ασφαλείας γύρω τους, τότε θα πρέπει να έρχεσαι σε επαφή μαζί τους εκ των προτέρων, να το λαμβάνεις υπόψιν και να βρίσκεις πώς θα το κάνεις αυτό με ασφάλεια για όλους».

Σύμφωνα με αξιωματούχο που μίλησε στο Reuters, οι Συνθήκες Άρτεμις εντάσσονται στο πλαίσιο μιας στρατηγικής της κυβέρνησης Τραμπ με σκοπό να παρακαμφθούν οι διαδικασίες στα Ηνωμένα Έθνη και να υπάρξει συμφωνία με χώρες που έχουν παρόμοιες αντιλήψεις, εν μέρει επειδή οι διαδικασίες αυτές θα διαρκούσαν πολύ και η συνεργασία με χώρες που δεν δραστηριοποιούνται στο διάστημα θα ήταν αντιπαραγωγική.

https://www.naftemporiki.gr/story/1596526/sumfonies-artemis-sxedia-ton-ipa-gia-diethni-sumfonia-peri-eksorukseon-sti-selini

diktuo-kinitis-tilefonias-sti-selini.jpg.17c4eeffeebe25695c0d30b122f39134.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ρωσικά σχέδια για τρεις αποστολές στη Σελήνη ως το 2025. :cheesy:

Στην ανανεωμένη κούρσα για τη Σελήνη επιχειρεί να εισέλθει η Ρωσία, δεκαετίες μετά την τελευταία αποστολή της Σοβιετικής Ένωσης εκεί (1976).

Όπως αναφέρει το space.com, η Ρωσία σχεδιάζει τρεις αποστολές στη Σελήνη για το πρώτο ήμισυ της τρέχουσας δεκαετίας, και ο Βλαντιμίρ Κολίκοφ, επικεφαλής του Lavockin Scientific and Production Αssociation (τμήμα της Roscosmos που ασχολείται με το αντικείμενο των μη επανδρωμένων αποστολών σε άλλους πλανήτες) μίλησε πρόσφατα για την κατάσταση του προγράμματος. Οι αποστολές αυτές θα συνεχίσουν από εκεί που σταμάτησε το σοβιετικό διαστημικό πρόγραμμα τη δεκαετία του 1970, με τα νέα σκάφη να λαμβάνουν τα ονόματα Luna-25, Luna-26, Luna-27- σε όλες τις περιπτώσεις στο πλαίσιο συνεργασίας με τον ΕΟΔ.

«Το Luna-25 είναι σε στάδιο συναρμολόγησης και πρώτων δοκιμών» είπε ο Κολμίκοφ στον Πούτιν, σύμφωνα με αγγλική μετάφραση απομαγνητοφώνησης που αναρτήθηκε online από το Κρεμλίνο στις 10 Απριλίου. «Ναι υπάρχουν κάποια προβλήματα συνεργασίας αλλά δουλεύουμε σε αυτά. Ελπίζω πως ο στόχος του 2021 για την εκτόξευση του Luna-25 θα επιτευχθεί».

Το Luna-25 προορίζεται, σύμφωνα με τις τελευταίες ανακοινώσεις, να ολοκληρωθεί τον επόμενο Μάρτιο και επιδιώκεται η εκτόξευσή του την 1η Οκτωβρίου 2021. Αργότερα μέσα στη δεκαετία το Luna-26 θα χαρτογραφήσει την επιφάνεια της Σελήνης, και το Luna-27 θα πραγματοποιήσει έρευνες στον σεληνιακό ρεγόλιθο, τους βράχους και τη σκόνη. «Συνολικά έχουμε την πεποίθηση πως οι στόχοι για τα Luna-26 και Luna-27 θα επιτευχθούν το 2024 και το 2025 αντίστοιχα» είπε ο Κολμίκοφ στον Πούτιν κατά τη συνάντησή τους τον προηγούμενο μήνα.

Εξετάζεται επίσης και το ενδεχόμενο άλλων αποστολών, όπως η μεταφορά ενός μικρού οχήματος εδάφους με το Luna-28, για λήψη δειγμάτων σεληνιακών βράχων και επιστροφή τους στη Γη, και ενός μεγαλύτερου με το Luna-29, στο πρότυπο των οχημάτων Lunokhod.

https://www.naftemporiki.gr/story/1598066/rosika-sxedia-gia-treis-apostoles-sti-selini-os-to-2025

erxetai-ksenodoxeio-sti-selini-apo-ti-rosia.jpg.96873a2618ed7ab8b39f74e31773e2ac.jpg

luna29.jpg.07e0b2021a98a71df5a7211cfcef7835.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

PHILIP: Όχημα με ενέργεια από λέιζερ για την εξερεύνηση των πιο σκοτεινών σκιών της Σελήνης. :cheesy:

Την ανάπτυξη ενός συστήματος λέιζερ που θα μπορεί να τροφοδοτεί με ενέργεια ένα όχημα από απόσταση μέχρι και 15 χλμ, ενώ εξερευνεί σκοτεινούς κρατήρες στη Σελήνη, χρηματοδοτεί ο ΕΟΔ στο πλαίσιο του προγράμματος Discovery & Preparation.

Στα υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη της Σελήνης ο ήλιος παραμένει χαμηλά στον ορίζοντα ολόκληρο τον χρόνο, ρίχνοντας μεγάλες σκιές, που διατηρούν βαθείς κρατήρες σε μόνιμη σκιά- ενδεχομένως για δισεκατομμύρια χρόνια. Δεδομένα από το Lunar Reconnaissance Orbiter της NASA, το Chandrayaan-1 της Ινδίας και το SMART-1 του ΕΟΔ έχουν δείξει πως αυτές οι «μόνιμα σκιώδεις περιοχές» είναι πλούσιες σε υδρογόνο, κάτι που υποδεικνύει ότι πιθανότατα υπάρχει εκεί νερό σε μορφή πάγου.

Πέρα από το επιστημονικό ενδιαφέρον, τέτοιου είδους πάγοι θα ήταν εξαιρετικά πολύτιμοι για αποίκους, ως πηγή πόσιμου νερού, οξυγόνου, αλλά και υδρογόνου για καύσιμα πυραύλων. Ωστόσο, για να επιβεβαιωθεί αυτό χρειάζονται έρευνες επί τόπου στους κρατήρες αυτούς.

Οποιοδήποτε όχημα κάνει έρευνες στις περιοχές αυτές θα έπρεπε να το κάνει χωρίς ηλιακή ενέργεια και με θερμοκρασίες μέχρι -240 βαθμούς Κελσίου- μόλις 30 βαθμούς πάνω από το απόλυτο μηδέν.

«Η καθιερωμένη πρόταση για αυτό είναι να εξοπλιστεί το όχημα με πυρηνικές θερμοηλεκτρικές γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων» ανέφερε ο Μισέλ βαν Βίνενταελ, μηχανικός ρομποτικής του ΕΟΔ. «Αλλά αυτό παρουσιάζει προβλήματα πολυπλοκότητας, κόστους και θερμικής διαχείρισης- το όχημα θα μπορούσε να θερμανθεί τόσο πολύ που η εξόρυξη και ανάλυση δειγμάτων θα γινόταν μη πρακτική. Ως εναλλακτική, η μελέτη εξέταση την αξιοποίηση ενός συστήματος ενέργειας με λέιζερ, που εμπνέεται από πειράματα λέιζερ στη Γη για να διατηρούνται εν πτήσει drones για πολλές ώρες».

Το διάρκειας δέκα μηνών PHILIP (Powering rovers by High Intensity Laser Induction on Planets) ανέλαβε για τον ΕΟΔ η ιταλική Leonardo και το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας και Ανάπτυξης Οπτοηλεκτρονικής, για ένα πλήρως τροφοδοτούμενο με λέιζερ σχέδιο εξερευνητικής αποστολής. Αυτό περιλαμβάνει την επιλογή τοποθεσίας για προσεδάφιση, σε μια περιοχή που φωτίζεται μόνιμα από τον ήλιο ανάμεσα στους κρατήρες de Gerlache και Shackleton. Η σεληνάκατος αυτή θα διαθέτει ένα υπέρυθρο λέιζερ των 500 watt που θα λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια, και θα το κρατά στοχευμένο σε ένα όχημα 250 κιλών καθώς θα εισέρχεται σε σκιώδεις περιοχές. Το όχημα θα μετατρέπει το λέιζερ σε ηλεκτρική ενέργεια χρησιμοποιώντας μια τροποποιημένη εκδοχή ενός κανονικού ηλιακού συλλέκτη, που θα παραμένει «κλειδωμένος» στο λέιζερ. Στο πλαίσιο της μελέτης υποδείχτηκαν επίσης διαδρομές που θα έβαζαν το όχημα σε μη απότομες κατηφόρες, κλίσης περίπου 10 μοιρών, διατηρώντας το παράλληλα σε απευθείας οπτική επαφή με τη σεληνάκατο.

Η ακτίνα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί επίσης και για επικοινωνία.

https://www.naftemporiki.gr/story/1599409/philip-oxima-me-energeia-apo-leizer-gia-tin-eksereunisi-ton-pio-skoteinon-skion-tis-selinis

philip-oxima-me-energeia-apo-leizer-gia-tin-eksereunisi-ton-pio-skoteinon-skion-tis-selinis.jpg.f3e26ecf7653da16920933aa0111687f.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Artemis Accords: Η NASA δημοσιοποίησε τις αρχές του προτεινόμενου συμφώνου για την εξερεύνηση της Σελήνης. :cheesy:

Τα Artemis Accords (Συμφωνίες Άρτεμις) έδωσε στη δημοσιότητα την Παρασκευή η NASA, θέτοντας τις βάσεις για έναν διεθνή διάλογο σχετικά με τις βασικές αρχές που θα διέπουν τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι θα διαβιούν και θα εργάζονται στη Σελήνη.

Μεταξύ άλλων, οι συμφωνίες επιδιώκουν τη δημιουργία «ασφαλών ζωνών» γύρω από σεληνιακές βάσεις για να αποφεύγεται αυτό που η NASA χαρακτηρίζει ως «επιβλαβείς παρεμβολές» από άλλες χώρες ή εταιρείες που δραστηριοποιούνται κοντά. Επίσης, θα επέτρεπαν σε εταιρίες να έχουν την ιδιοκτησία των σεληνιακών πόρων που εξορύσσουν- κάτι βασικό για να μπορεί η NASA και αυτοί που εργάζονται για αυτήν να μετατρέπουν το νερό από τους πάγους στη Σελήνη σε καύσιμα για πυραύλους ή να εξορύσσουν σεληνιακά ορυκτά για την κατασκευή εγκαταστάσεων.

Στόχος των ΗΠΑ είναι να προσελκύσουν συμμάχους στο σχέδιο αυτό, για την εγκατάσταση μακροπρόθεσμης παρουσίας στη Σελήνη στο πλαίσιο του προγράμματος «Άρτεμις».

«Αυτό που κάνουμε είναι να θέτουμε σε εφαρμογή τη Συνθήκη για το Εξωατμοσφαιρικό Διάστημα με τις Συμφωνίες Άρτεμις» είπε στο Reuters ο επικεφαλής της NASA, Τζιμ Μπράιντενσταϊν, αναφερόμενος στη διεθνή συνθήκη του 1967 που δίνει έμφαση στο ότι το διάστημα θα έπρεπε να χρησιμοποιείται για ειρηνικούς και όχι για στρατιωτικούς σκοπούς.

Το πλαίσιο αυτό θα χρησιμοποιηθεί ως κίνητρο για χώρες ώστε να υιοθετήσουν τις αμερικανικές νόρμες συμπεριφοράς στο διάστημα, πρόσθεσε. Επίσης, τα Artemis Accords επίσης προϋποθέτουν οι χώρες να υιοθετούν τα στάνταρ των Ηνωμένων Εθνών για τα σκουπίδια στο διάστημα, καθώς και τη συνθήκη για την Σύμβαση Καταγραφής (Registration Convention) που επιτάσσει οι χώρες να παρεχουν λεπτομέρειες για τις τροχιές των «διαστημικών αντικειμένων» τους.

Το Κογκρέσο των ΗΠΑ πέρασε νόμο το 2015 που επέτρεπε σε εταιρείες να έχουν ιδιοκτησία επί των πόρων που εξορύσσουν στο διάστημα, ωστόσο δεν υπάρχουν τέτοιοι νόμοι στη διεθνή κοινότητα. Οι συμφωνίες αυτές φαίνονται να ανοίγουν τον δρόμο για την εξόρυξη στη Σελήνη στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου, προτρέποντας άλλες χώρες να θεσπίσουν παρόμοιους δικούς τους νόμους, που θα δεσμεύουν τις διαστημικές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τους τομέα.

Νωρίτερα μέσα στον μήνα το Reuters είχε μεταδώσει πως η κυβέρνηση Τραμπ συνέτασσε τα Artemis Accords. Ο Ντμίτρι Ρογκόζιν, επικεφαλής της ρωσικής Roscosmos, επέκρινε την Ουάσινγκτον επειδή δεν συμπεριέλαβε τη Ρωσία στις αρχικές διαπραγματεύσεις, συγκρίνοντας την πολιτική αυτή με την αμερικανική εξωτερική πολιτική στη Μέση Ανατολή: «Η αρχή της εισβολής είναι η ίδια, είτε μιλάμε για τη Σελήνη είτε για το Ιράκ. Η δημιουργία μιας “συμμαχίας προθύμων” δρομολογείται» έγραψε ο Ρογκόζιν στο Twitter. «Από αυτό θα προκύψει μόνο Ιράκ ή Αφγανιστάν».

Εκπρόσωπος του κινεζικού ΥΠΕΞ ανέφερε στο Reuters πως η χώρα είναι πρόθυμη να συνεργαστεί με όλες τις πλευρές στην εξερεύνηση της Σελήνης «για να συμβάλει περισσότερο στη δημιουργία μιας κοινότητας με κοινό μέλλον για την ανθρωπότητα».

Οι αρχές των Συμφωνιών Άρτεμις, όπως παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα της NASA, έχουν ως εξής:

Ειρηνικοί σκοποί: Όλες οι δραστηριότητες να έχουν ειρηνικό χαρακτήρα.

Διαφάνεια: Τα έθνη που συμμετέχουν στις συμφωνίες θα πρέπει να επιδεικνύουν διαφάνεια για τις πολιτικές και τα σχέδιά τους.

Διαλειτουργικότητα: Η διαλειτουργικότητα συστημάτων χαρακτηρίζεται ως κρίσιμης σημασίας για τη διασφάλιση της ασφαλούς εξερεύνησης του διαστήματος, και ζητείται από τις χώρες- μέλη να υιοθετήσουν ανοιχτά διεθνή στάνταρ και να αναπτύξουν νέα εάν είναι απαραίτητο.

Βοήθεια σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης: Η παροχή βοήθειας σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης χαρακτηρίζεται ως ακρογωνιαίος λίθος οποιουδήποτε υπεύθυνου πολιτικού διαστημικού προγράμματος. Στο πλαίσιο των συμφωνιών οι χώρες που συμμετέχουν δεσμεύονται να προβαίνουν σε όλες τις λογικές ενέργειες για την παροχή βοήθειας σε αστροναύτες που τη χρειάζονται.

Καταγραφή διαστημικών αντικειμένων: Με σκοπό τη δημιουργία ασφαλούς περιβάλλοντος στο διάστημα.

Δημοσιοποίηση επιστημονικών δεδομένων: Οι συνεργάτες θα συμφωνούν στη δημοσιοποίηση επιστημονικών δεδομένων έτσι ώστε ολόκληρος ο κόσμος να επωφελείται.

Προστασία κληρονομιάς: Για την προστασία ιστορικών χώρων και αντικειμένων, όπως και στη Γη.

Διαστημικοί πόροι: Η δυνατότητα εξόρυξης και χρήσης πόρων στη Σελήνη, τον Άρη και σε αστεροειδείς χαρακτηρίζεται ως κρίσιμης σημασίας για την υποστήριξη της εξερεύνησης του διαστήματος, και σκοπός των συμφωνιών είναι να ενισχυθεί αυτό.

Αποφυγή συγκρούσεων σε δραστηριότητες: «Η αποφυγή των επιβλαβών παρεμβολών είναι σημαντική αρχή της Συνθήκης για το Εξωατμοσφαιρικό Διάστημα, που εφαρμόζεται από τις Συμφωνίες Άρτεμις. Ειδικότερα, μέσω των Συμφωνιών, η NASA και τα συνεργαζόμενα έθνη θα παρέχουν δημόσια πληροφορίες σχετικά με τη θέση και τη γενική φύση των επιχειρήσεων, που θα ενημερώνουν για την έκταση και τον χαρακτήρα των “Ζωνών Ασφαλείας”. Η ενημέρωση και ο συντονισμός μεταξύ των εθνών- εταίρων για τον σεβασμό αυτών των ζωνών ασφαλείας θα αποτρέπει τις επιβλαβείς παρεμβολές» σημειώνεται σχετικά.

Απομάκρυνση σκουπιδιών σε τροχιά και διαστημοπλοίων: Οι χώρες που θα υπογράψουν τις συμφωνίες θα συμφωνήσουν να ενεργούν τηρώντας τις αρχές που ορίζονται από τις σχετικές οδηγίες και συνθήκες του ΟΗΕ, ενώ επίσης θα συνεργαστούν για την αντιμετώπιση και τον μετριασμό του προβλήματος των διαστημικών σκουπιδιών σε τροχιά, καθώς και την ασφαλή απομάκρυνση διαστημοπλοίων στο τέλος των αποστολών τους.

https://www.naftemporiki.gr/story/1600043/artemis-accords-i-nasa-dimosiopoiise-tis-arxes-tou-proteinomenou-sumfonou-gia-tin-eksereunisi-tis-selinis

artemis-accords.jpg.258c8f96041af7e1c83e1107fcd19042.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Πανσέληνος και έκλειψη παρασκιάς Σελήνης αύριο βράδυ. :cheesy:

Μία έκλειψη παρασκιάς Σελήνης θα συμβεί την Παρασκευή 5 Ιουνίου, ένα φαινόμενο κατά το οποίο το φεγγάρι περνάει μέσα από την παρασκιά της Γης, δηλαδή το εξωτερικό τμήμα της σκιάς του πλανήτη μας. Παράλληλα, θα υπάρξει πανσέληνος, η τελευταία της άνοιξης πριν το θερινό ηλιοστάσιο στις 20 Ιουνίου.

Κατά τη διάρκεια της έκλειψης, η Σελήνη σκοτεινιάζει ελαφρά αλλά όχι τελείως όπως στην κανονική έκλειψη. Το φαινόμενο -εφόσον ο καιρός το επιτρέψει- θα είναι ορατό από το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης (και από την Ελλάδα), την Αφρική, την Ασία και την Αυστραλία.

Η έκλειψη θα διαρκέσει συνολικά τρεις ώρες και 18 λεπτά. Στην Αθήνα θα αρχίσει στις 20:45, θα φθάσει στο μέγιστο στις 22:25 (όταν πάνω από το 50% του φεγγαριού θα βρεθεί εντός της παρασκιάς της Γης) και θα τελειώσει λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα.

Αυτή είναι η δεύτερη φετινή έκλειψη, καθώς είχε προηγηθεί στις 10 Ιανουαρίου, επίσης, μία έκλειψη παρασκιάς Σελήνης. Θα ακολουθήσουν εντός του 2020 μία δακτυλιοειδής έκλειψη Ηλίου στις 21 Ιουνίου, μία έκλειψη παρασκιάς Σελήνης στις 5 Ιουλίου, μία τέταρτη έκλειψη παρασκιάς Σελήνης στις 30 Νοεμβρίου και, τέλος, μία ολική ηλιακή έκλειψη στις 14 Δεκεμβρίου.

https://physicsgg.me/2020/06/04/%cf%80%ce%b1%ce%bd%cf%83%ce%ad%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%ad%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%88%ce%b7-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%ba%ce%b9%ce%ac%cf%82-%cf%83%ce%b5%ce%bb/

mooneclipse.jpg.9c811424db4729529b9c7daecf54186b.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης