Αγορά τηλεσκοπίου

Καλησπέρα στην παρέα,

Είμαι νέος στο φόρουμ (πρώτο ποστ) και στην αστρονομία γενικότερα. Οπότε προετοιμαστείτε να διαβάσετε τις απορίες ενός ακόμα αρχάριου στον χώρο.

Αν και πάντα το διάστημα μου κέντριζε το ενδιαφέρον δεν έτυχε μέχρι τώρα να ασχοληθώ μαζί του. Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να έχει μία ιδιαίτερη με πράγματα που σχετιζόταν με το διάστημα, όπως πχ ταινίες (space odyssey, apollo 13, martian, interstellar, alien) και εκπομπές οπως με τον Carl Sagan κλπ. Φαντάζομαι αν το μάθημα της Φυσικής στο γυμνάσιο γινόταν με πιο ενδιαφέρον τρόπο ή υπήρχε κάτι σχετικό με αστρονομία στο σχολείο μου, τότε ίσως να είχα ακολουθήσει διαφορετική καριέρα, καθώς πάντα έβρισκα ελκυστικό το να παρατηρεί κανείς τα αστρονομικά φαινόμενα, απλά δεν είχα δει τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Στο μυαλό μου είχα ασπρόμαυρες πιξελιασμένες φωτογραφίες χαμηλής ανάλυσης, όπου δεν ξεχώριζες αν οι κουκκίδες είναι καμμένα πίξελ ή αστέρια. Πρόσφατα λοιπόν, παρακολουθήσα το Space Exploration με τον Chris Hadfield και ο αλγόριθμος του Youtube εκρινε ότι ήταν επιτέλους στιγμή να απομυθοποίησω αυτή μου την αντίληψη για την αστροφωτογραφία και έτσι μου πρότεινε να δω κάποια βίντεο στα οποία ερασιτέχνες αστροφωτογραφοι έβγαζαν βίντεο/φωτογραφίες τους πλανήτες, τον ISS, διάφορα νεφελώματα! (πχ

Περιττό να σας πω ότι μετά, βλέποντας τις δυνατότητες που έχει κάποιος σήμερα από το σπίτι του, κατά ενθουσιάστηκα. Δεν κατάφερα να κοιμηθώ όλο το βράδυ, για να μην πω ολόκληρη την εβδομάδα, αφού έβλεπα όλο και περισσότερα τέτοια κανάλια όπως πχ τον AstroBackyard.

Για να μην το αφήσω στην τύχη του λοιπόν, ξεκίνησα να διαβάζω περι αστροφωτογραφίας και αστρονομίας γενικότερα. Αγόρασα ένα βιβλίο που λέγεται "Turn Left at Orion", τα άρθρα και τις συζητήσεις του φόρουμ και διάφορα άλλα βίντεο στο Youtube. Παράλληλα γράφτηκα και σε κάποια courses Αστροφυσικής (καθώς με ενδιαφέρει επίσης) στο coursera.org.

Ο κύριος στόχος μου είναι να αγαπήσω ακόμα περισσότερο τον νυχτερινό ουρανό και την αστρονομία και ελπίζω κάποτε να είμαι σε θέση να νιώσω το συναίσθημα που νιώθει κανείς όταν βλέπει ένα πλανήτη για πρώτη φορά με το τηλεσκόπιό τους. Θέλω λοιπόν να φτάσω σε ένα επίπεδο να βγάζω βίντεο/φωτογραφίες το deep space, πλανήτες και νεφελώματα.

Γνωρίζω βέβαια ότι, τώρα που σας γράφω, δεν έχω ούτε τις γνώσεις, ούτε τον εξοπλισμό κάνω κάτι τέτοιο. Επίσης γνωρίζω ότι κάτι τέτοιο είναι αρκετά ακριβό σπορ. Έχω στην άκρη κάποιες οικονομίες για το όλο εγχείρημα, οι οποίες είναι περίπου στα 3.000 με 4.500 Ευρώ. Ελπίζω να είναι αρκετές για να κάνω μία αξιοπρεπή δουλειά στο κομμάτι του βαθύ ουρανού, αλλά εσείς ξέρετε καλύτερα.

Κάποια πράγματα που πιστεύω θα σας βοηθήσουν να με συμβουλέψετε:

* Δεν με ενδιαφέρει να κοιτάζω φύση, πουλιά ή αεροπλάνα, αλλά μόνο αστρονομικά αντικείμενα

* Δεν με ενδιαφέρει να βγάζω γενικές νυχτερινές φωτογραφίες (πχ ένα δέντρο + ουρανό με τα άστρα από πάνω του), αλλά αποκλειστικά πλανήτες και νεφελώματα -- αντικείμενα που θέλουν μεγάλη μεγέθυνση δηλαδή.

* Μένω στην πόλη (Γερμανία, Νυρεμβέργη), bortle 5.

* Αν παω λιγο πιο διπλα εχει bortle 4 αλλά δεν σκοπεύω να το κάνω συχνά.

* Δεν έχω αυτοκίνητο. Ελπίζω να αρκεί το μπαλκόνι μου.

* Δεν έχω ταράτσα.

* Σκοπεύω να χρησιμοποιώ το μπαλκόνι μου που βρίσκεται στον 3ο όροφο και έχει αρκετή θέα. Βλέπει όμως έναν πύργο που φωτίζεται (δείτε τις φωτογραφίες που παραθέτω παρακάτω στο flickr και θα καταλάβετε)

* Αν είναι να παίρνω τον εξοπλισμό έξω για κάποια εξόρμηση, θα χρειαστώ παρέα και φίλους με αυτοκίνητο το οποίο δεν νομίζω να γίνεται συχνά καθώς δεν έχω βρει ακόμα λάτρεις τις αστρονομίας.

* Ωστόσο έχω ποδήλατο και θα μπορούσα ίσως να μεταφέρω εξοπλισμό στο πάρκο/λίμνη που βρίσκεται δίπλα μου εφόσον δεν είναι τίποτα τεράστιο φαντάζομαι.

* Έχω 0.24 μυωπία και 0.75 αστιγματισμό στο ένα μάτι. Δεν φοράω γυαλιά καθώς δεν με επηρεάζει ιδιαίτερα.

* Υπολογίζω να πηγαίνω μία φορά τον χρόνο στο dark sky park εδώ στην Γερμανία με παρέα.

Κάποιες ερωτήσεις:

1. Πιστεύετε ότι υπάρχει περίπτωση να μπορέσω να φωτογραφίσω deep space από το μπαλκόνι μου; Η θέα είναι κάπως έτσι:

- το βράδυ με φεγγάρι (κακό timing) με Canon 550D + kit lens

- Πρωί το φθηνόπορο

- Πρωί την άνοιξη

- Βράδυ με κινητό από το παράθυρο δίπλα στο μπαλκόνι

2. Από αυτά που διάβασα, οι περισσότεροι φαντάζομαι ότι θα με συμβουλεύατε να πάρω κιάλια και ένα 8AD Newtonian Reflector με dobsonian βάση καθώς είναι ένα από τα πιο συχνά προτεινομενα τηλεσκόπια για αρχάριους. Ισχύει;

3. Δεν θα ήταν όμως καλύτερα να αρχίσω κατευθείαν με ένα πιο αυτοματοποιήμενο τηλεσκόπιο; Ιδανικά θα ήθελα ένα που να βρίσκει τους πλανήτες μόνο του και να τους ακολουθεί χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερη manual καθοδήγηση από μένα. Φυσικά και έχω σκοπό να μάθω προσανατολίζομαι στον ουρανό και μόνος μου, αλλά αν υπάρχει αυτό το feature θα ήθελα να έχω την επιλογή να το χρησιμοποιήσω όταν βρω τα σκούρα.

Σαν προγραμματιστής, έχω άριστη σχέση με τον υπολογιστή, συνεπώς θα προτιμούσα να χειρίζομαι ηλεκτρονικά και απομακρυσμένα τις περισσότερες (αν όχι όλες) τις συσκευές που θα πάρουν μέρος για το όλο εγχείρημα. Φαντάζομαι θα μπορούσα να γράψω και κάποιο δικό μου πρόγραμμα αν χρησιμοποιούνται open-source προγράμματα στον χώρο.

Οποιοσδήποτε συμβουλές και γνώμες είναι καλοδεχούμενες.

Ευχαριστώ προκαταβολικά,

Πάνος

Καλώς όρισες φίλε Πάνο. Διάβασα αυτά που έγραψες, και θέλω να σου πω μερικά πράγματα.

Η ενασχόληση γενικώς με το άθλημα ιδίως για κάποιον που μένει σε πόλη, δυστυχώς είναι άμεσα συνυφασμένη με ένα αντικείμενο το οποίο δεν είναι αστρονομικό όργανο, και αυτό δεν είναι άλλο από το αυτοκίνητο. Δυστυχώς αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Διότι μένοντας είτε στην Νυρεμβέργη, είτε στην Θεσσαλονίκη, θα έρθεις αντιμέτωπος με την χειρότερη μορφή μόλυνσης την οποία έχει προκαλέσει ο άνθρωπος στον πλανήτη. Την φωτορύπανση, η οποία θα σου καταστρέψει τα πάντα. Επομένως. Θέλεις να ασχοληθείς με το άθλημα; Αγόρασε πρώτα αυτοκίνητο και μετά ξανά γράψε μας.

Βέβαια αυτό είναι άδικο, ειδικά για κάποιους οι οποίοι δεν έχουν τα χρήματα να αγοράσουν αυτοκίνητο, και με αυτόν τον τρόπο αποκλείονται από το χόμπι. Έτσι λοιπόν για να μπορέσουν να κάνουν κάτι, το κάνουν με μικρά φτηνά και κυρίως ελαφριά και μικρού όγκου εξοπλισμό ο οποίος να μπορεί να μεταφέρεται με τα ΜΜΜ. Ως πρώτα στις προτιμήσεις είναι τα κιάλια. Το καταλαβαίνεις ότι στο θέμα της φοριτότητας, δεν υπάρχει καλύτερο. Στα τηλεσκόπια προτιμούν τηλεσκόπια μικρά τα οποία δεν είναι βαριά και ογκώδη DOB, αλλά μπαίνουν επάνω σε τρίποδα, τα οποία διπλώνουν και είναι σχετικά ελαφριά. Πιο βαριά πάντως από τα φωτογραφικά τα οποία ίσως ξέρεις. Έτσι είτε μόνοι τους, είτε ανά δύο, (ακόμα καλύτερα) κάνουν τις εκδρομές τους αναζητώντας σκοτεινούς και αστροστόλιστους νυχτερινούς ουρανούς.

Φυσικά την αστροφωτογράφιση, έτσι τουλάχιστον όπως την εννοείς, την ξεχνούν. Διότι ακόμα κι αν είχαν την δυνατότητα να πληρώσουν χιλιάδες ευρώ για να αγοράσουν τα χρειαζούμενα, δεν γίνεται να τα μεταφέρουν με τον ΚΤΕΛ στον τόπο παρατήρησης.

Βγάζουν όμως καταπληκτικές φωτογραφίες ευρέος πεδίου κυρίως με DSLR. Πολλές από αυτές είναι κυριολεκτικά έργα τέχνης. Μπορείς να δεις χιλιάδες τέτοιες εδώ στο Άστροβοξ και να μάθεις γι’ αυτούς τους φίλους και φίλες μας από τα ονόματα τους. Για αρχή λοιπόν μην υποτιμάς τα ταπεινά κιάλια ή τις ταπεινές DSLR, ειδικά αν κάτι από αυτά, ήδη έχεις στην κατοχή σου. Τα μεν κιάλια θα σου δείξουν τόσο πολλά πράγματα, ακόμα κι από το μπαλκόνι σου, η DSLR θα σε μπάσει για τα καλά στο να φωτογραφίζεις στο σκοτάδι. Ξέχνα ότι ξέρεις μέχρι τώρα από φωτογράφιση με φώς. Επίσης θα σου μάθει την επεξεργασία. Δεν υπάρχει αστροφωτογραφία χωρίς επεξεργασία.

Επομένως το πρώτο που έχεις να κάνεις, είναι στην πρώτη ευκαιρία να εγκαταλείψεις το μπαλκόνι σου, και να πάρεις ότι ήδη έχεις και να αναζητήσεις την αληθινή Νύχτα με τ’ αστέρια της κι όχι τις φωτογραφίες που βλέπεις στο διαδίκτυο. Ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα που θα αντικρίσουν τα μάτια σου.

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση

Έχεις απόλυτο δίκαιο σε ότι έγραψες. Τα δύο μεγάλα μου προβλήματα είναι ότι μένω στην πόλη (φωτορύπανση) και επίσης δεν έχω μεταφορικό όχημα πέρα από το ποδήλατο. Την εβδομάδα που πέρασε διάβασα αρκετά και έμαθα πολλά πράγματα. Κατέληξα στα παρακάτω συμπεράσματα:

0. Ο καιρός, η υγρασία, η φάσεις της σελήνης, ο μήνας, τι εμπόδια (πχ δέντρα) έχει η τοποθεσία, η ώρα που θα φωτογραφίσεις κλπ όλα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Δυστυχώς δεν βρήκα πολλά κείμενα/βίντεο σχετικά με την προετοιμασία μια παρατήρησης. Προσωπικά βρήκα την εφαμορφή photopills και το stellarium στο κινητό, τρομερά χρήσιμες εφαρμογές. Γενικά από ότι κατάλαβα είναι πάρα πολύ σημαντικό να κάνεις ένα "πλάνο".

1. Τα κυάλια είναι πάρα πολύ σημαντικά. Για να παρατηρήσεις ή να φωτογραφίσεις κάτι, πρέπει να ξέρεις που βρίσκεται. Ναι, καλό το stellarium από το κινητό με το AR feature, αλλά δεν αντικαθιστά τα κυάλια. Πρέπει λοιπόν να επενδύσω σε αυτά.

2. Το deep sky photography, και συγκεκριμένα αυτό που έχει να κάνει με single objects, οπως πχ πλανήτες, θέλει εμπειρία, πανάκριβο εξοπλισμό και δεν είναι σε καμία περίπτωση portable. Οπότε για την ώρα το ξεχνάω, και βλέπουμε στην πορεία.

3. Πριν μάθω να βγάζω φωτογραφίες τα αστέρια, θα πρέπει να μάθω τις τεχνικές που χρησιμοποιεί κανείς για να φωτογραφίσει γενικότερα τον σκοτεινό ουρανό. Είναι διαφορετικό στιλ φωτογραφίας και απαιτεί διαφορετική προσέγγιση. Το μόνο που χρειάζομαι είναι μία κάμερα (που έχω) και ένα τρίποδο (που επίσης έχω). Σήμερα για παράδειγμα, έβγαλα τον αστερισμό της Λύρας από το μπαλκόνι μου:

* https://www.astrovox.gr/forum/album_pic.php?pic_id=22104

*

Το εντυπωσιακό είναι ότι η κάμερά μου είναι πολύ παλιά, θα την βρεί κανείς 100-150 ευρώ μαζί με τον φακό σήμερα. Το δε τρίποδο είναι το basic 20 Ευρώ τρίποδο από το Αμαζον (χάλια είναι, αλλά κάνει την δουλειά του). Προσωπικά είμαι υπερβολικά ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα της φωτογραφίας. Η διαφορά αυτής της φωτογραφίας σε σχέση με τις προηγουμενες που ποσταρα στο πρωτο μου ποστ, είναι ότι αυτή τη φορά είχα "πλάνο".

4. Σε απόσταση περίπου 15 λεπτά με τα πόδια, έχω ένα τεράστιο πάρκο/δάσος, όπου μπορώ να δοκιμάσω την τύχη μου εκεί με το Milky Way και άλλα παρόμοια τοπία. Επίσης, η θεία μου μένει αρκετά ψηλά, πάνω στο βουνό στο Μαύρο Δάσος (είναι 3.5 ώρες με το τρένο). Οπότε πρέπει να δώσω έμφαση στην φορητότητα του εξοπλισμού μου αν θέλω να βγάζω φωτογραφίες απο κει ή επίσης αν θελήσω να το πάρω μαζί μου στην Ελλάδα όταν πηγαίνω για διακοπές.

Αν και λοιπόν για την ώρα, το παρών θέμα είναι λίγο ... άκυρο, καθώς δεν σκοπεύω (τελικά) να πάρω άμεσα τηλεσκόπιο, πιστεύω ότι βοηθήσε στο να με κατευθύνει και να βάλει τα πράγματα σε μία σειρά. Αυτό που φαντάζομαι για το μέλλον, είναι να φτιάξω ένα όσο-το-δυνατόν πιο φορητό setup για αστροφωτογραφία που ικανοποιεί σε έναν ικανοποιητικό βαθμό μέχρι και νεφελώματα. Σκέφτομαι λοιπόν για κάτι που χωράει σε τσάντα και δεν είναι πάνω από 10 κιλά.

Παραθέτω τι βρήκα, σαν ένα portable setup για να βγάζεις deep sky μέχρι και νεφελώματα, χωρίς την χρήση laptop (βλέπε ASIAir), και χωρίς την χρήση εξωτερικής μπαταρίας (αλλά ένα ένα καλό USB powerbank):

* Star Tracker Mount: iOptron SkyGuider Pro - 490 Ευρώ (1kg + 1.35 το αντίβαρο)

* Βάση του mount: William Optics Vixen style base mount for iOptron Skyguider Pro: 240 Ευρώ - 1kg

* Τρίποδο: Neewer Carbon Fiber Tripod - 85 Ευρώ - 1.5 kg (με πτυσσόμενα πόδια και γάτζο για να βαλω καμια πέτρα σαν έξτρα βάρος)

* Τηλεσκόπιο: William Optics RedCat 51 Quadruplet APO refractor Full Frame 51/250 mm f/4.9 - 850 Ευρώ - 1.5 kg

* Υποδοχή για φίλτρο: RedCat DSLR Filter Slider Adapter - 50 Ευρώ

* Φίλτρο: OPT Filter Triad Ultra Quad-Band Narrowband Filter 2 - 1350 Ευρώ

* Intervalometer: LCD Timer Shutter Release Remote Control Cord RS-60E3 for Canon - 30 Ευρώ

* Dew Heater με USB: Starfield DH-3 3" USB Dew heater - 66 Ευρώ

* Autoguider χωρίς laptop: ZWO ASIAIR PRO + ASI120MM Mini + 30 mm Guide Scope Autoguiding Kit - 650 Ευρώ - 0.06kg η guidecamera, 0.5kg το guidescope, 0.05kg το raspberry pi

* DSLR: αυτήν που έχω, Canon 550D - να την μοντάρω για να βλέπει καλύτερα το υδρογόνο. (530gr το σώμα)

* Powerbank: εχω ήδη ένα - 0.5kg

Σύνολο κόστος: 3811 Ευρώ (ή 2600 Ευρώ αν αλλάξω το φίλτρο με το dual-bandpass narrowband filter Optolong L-Pro (2″)),

Σύνολο βάρος: περίπου 8 κιλά

Πάνω κάτω λοιπόν, κάτι τέτοιο έχω στο μυαλό μου, όπου σιγά σιγά θα παίρνω τα κομμάτια και θα μαθαίνω και το συγκεκριμένο εργαλείο (πχ polar alignment, auto guide, κλπ). Έχετε να προτείνετε κάτι διαφορετικό;

Το ζητούμενο εδώ είναι η φορητότητα σε συνδυασμό με νεφελώματα. Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι εφικτό, έγραψα ένα setup παραπάνω από αυτά που διάβασε και είδα στο Youtube.

Φίλε Πάνο σε χαιρετώ και χαίρομαι που είσαι καλά και τράβηξες την πρώτη αστροφωτογραφία σου. Θα σου γράψω γι’ αυτήν στο τέλος.

Λοιπόν το ότι διαβάζεις είναι πολύ καλό. Επίσης θα σου πρότεινα να βρεις την ερασιτεχνική ένωση στην Νυρεμβέργη. Αποκλείεται να μην υπάρχει κάτι τέτοιο εκεί. Άρα θα γίνονται κι εκεί κάποιες εξορμήσεις ειδικά τώρα που καλοκαιριάζει. Αν πας μαζί τους θα δεις από κοντά τον εξοπλισμό και το πώς αυτός χρησιμοποιείται. Πέρα από το απαραίτητο διάβασμα είναι ανάγκη κάποια πράγματα να τα δεις από κοντά και να τα δοκιμάσεις πριν αποφασίσεις προς ποια κατεύθυνση θα κινηθείς, και βέβαια ο χώρος του προλαμβάνει το άθλημα είναι τεράστιος. Από απλή παρατήρηση έως αστροφωτογράφιση. Βέβαια αυτά τα δύο, είναι ο πρώτος χονδροειδής διαχωρισμός, ώστε να μπαίνουν τα πράγματα στην θέση τους για να αρχίσουμε να μιλάμε. Πάρε παράδειγμα αυτό που λέμε αστροφωτογραφία. Υπάρχει η αστροφωτογραφία αστερισμών. Αυτή δηλαδή η πρώτη που έβγαλες. Μάλιστα με τον κατάλληλο εξοπλισμό μπορείς να την εξελίξεις και σε χαρτογράφηση του ουρανού. Εγώ ειδικά με αυτό ασχολούμαι χρόνια. Από την εποχή του φίλμ και χωρίς το φωτοσοπ. Βέβαια με την DSLR και το φώτοσοπ, την απογείωσα. Έχω την πιο παλιά από την δική σου και με τον ίδιο φακό. Την 500D. Την φωτογραφία νυχτερινών τοπίων. Με ή χωρίς σελήνη. Και το πράγμα με την φωτογραφική μηχανή σχεδόν δεν τελειώνει! Είδη, υπό είδη κλπ, που όμως το κάθε ένα έχει αναπτύξει την δική του τεχνική!

Φωτογράφιση με τηλεσκόπια. Άλλο η πλανητική, άλλο της Σελήνης, άλλο του ήλιου, και βέβαια εντελώς άλλο η φωτογράφιση του Deep sky. Νεφελώματα γαλαξίες αστρικά σμήνη.

Πιο απλό είναι η «απλή» αστροπαρατήρηση. Βέβαια αυτό το λένε αλλά η πραγματικότητα είναι και εδώ εντελώς διαφορετική. Και εδώ γίνεται χαμός. Πάρε για παράδειγμα κάτι που είναι εύκολο να το καταλάβεις. Τα κιάλια και τα τηλεσκόπια. Υπάρχουν φίλοι που κάνουν παρατήρηση ακόμα και Deep sky μόνο με κιάλια! Ορκίζονται στα κιάλια και τα τηλεσκόπια τους κουράζουν έως δεν τα θέλουν καθόλου. Λόγο της ενασχόλησης με το Χόμπι, γνωρίζω και έχω αρκετούς τέτοιους φίλους. Ο αδελφός μου, ο οποίος παρεμπίπτοντος ζει στο Βερολίνο από το 1985, είναι ένας από αυτούς. Μόνο κιάλια! Και είναι αυτό τόσο έτσι, που κάποια στιγμή αγόρασε και τηλεσκόπιο. Πολύ ποιοτικό καλό και πανάκριβο. (Σχετικό είναι το πολύ ακριβό). Πείρε πάντως το ED120 SW + ισημερινή στήριξη. Το αποτέλεσμα ήταν να το χρησιμοποιήσει για δύο το πολύ τρία καλοκαίρια που έρχεται Ελλάδα, και μετά να το παρατήσει. Εν ολίγης να μου το χαρίσει, και να επιστρέψει και πάλι στ’ αγαπημένα του κιάλια. Εγώ από την άλλη είμαι υπέρ των τηλεσκοπίων. Έρχεσαι λοιπόν τώρα εσύ, που θέλεις να ξεκινήσεις, κι ορίστε μας ρωτάς.

«Με τι είναι καλύτερα να ξεκινήσει κανείς;»

Εγώ που είμαι τηλεκοπιάκιας θα σου πω.

«Αν είδη έχεις κιάλια με αυτά. Αν δεν έχεις πάρε αυτά που έχουν 20 ευρώ προσφορά στα Lidl. Την δουλειά τους την κάνουν, είναι ελαφριά, μεταφέρονται εύκολα, και είναι ότι πρέπει για να μάθεις τον ουρανό σε επίπεδο αστερισμών, και επίσης θα σου δήξουν σαν θαμπάδες κάποια Deep sky αντικείμενα και τους δορυφόρους του Δία κλπ. Όμως αυτό είναι ένα τίποτα μπροστά σε αυτά που μπορεί να σου δείξει και το πιο μικρό τηλεσκόπιο.»

Διαβάζοντας τώρα την πρόταση μου κι ένας από τους φίλους που ορκίζονται στα κιάλια θα φρύξει.

Διότι. Δεν είναι αλήθεια ότι τα μόνα που μπορεί να δει κάποιος με κιάλι είναι αυτά που σου περιέγραψα. Αυτό συνέβη έτσι, διότι κατά πρώτον και κυριότερο είναι η συνέπεια της επιπολαιότητας με την οποία εγώ χρησιμοποίησα τα κιάλια στον νυχτερινό ουρανό, και δεύτερον αυτά τα κιάλια των 20 50 ακόμα και 100 ευρώ που σου πρότεινα δεν είναι κιάλια! Στην καλύτερη των περιπτώσεων είναι παιχνίδια μεταμφιεσμένα σε κιάλια.

Και ξέρεις κάτι; Έχουν πέρα για πέρα δίκιο. Με τα χρόνια έχουν εξασκηθεί τόσο πολύ πια, που βλέπουν πράγματα που εκ των πραγμάτων εγώ δεν βλέπω. Δεν ασκήθηκα δεν κατέκτησα την τέχνη. Δεύτερον έχουν μάθει όχι απλώς να βλέπουν, αλλά και λύνοντας τα, να τα συντηρούν και να ευθυγραμμίζουν τα οπτικά τους. Και κριτήριο για κιάλια κατάλληλα για αστρονομική χρήση, είναι κιάλια που εκ κατασκευής να μπορούν αυτό το πράγμα να το κάνουν. Σε αυτά των 20 ευρώ αυτό δεν γίνεται. Αν το επιχειρήσεις τα έκανες χειρότερα.

Έτσι λοιπόν έχοντας δώσει αυτοί προηγουμένως πεταμένα λεφτά σε φτηνά κιάλια (επειδή κι αυτοί στην αρχή δεν ήξεραν) σε συμβουλεύουν ως πρώτα κιάλια (πρόσεξε, ως πρώτα, διότι έπεται και συνέχεια), κιάλια τα οποία ξεκινούν από….

Και τώρα έρχεται η σειρά μου να φρύξω, διότι με λιγότερα λεφτά, με τα μισά, παίρνεις τηλεσκόπιο που μπορεί όχι απλώς να σου δείξει τους μεγαλύτερους κρατήρες της σελήνης, αλλά αυτό που τα πανάκριβα κιάλια το δείχνουν σαν ένα κρατηράκι, στο τηλεσκόπιο αυτό το κρατηράκι να γεμίζει όλο το προσοφθάλμιο και μέσα σε αυτό να βλέπεις ότι υπάρχουν όχι δεκάδες, άλλα εκατοντάδες άλλοι κρατήρες και κρατηρισκοι!

Κιάλια λοιπόν ή τηλεσκόπιο;

Η απάντηση είναι τελείως προσωπική.

Τόσο στην αστροπαρατήρηση όσο και στην φωτογράφηση δεν υπάρχει το καλύτερο. Υπάρχει το καταλληλότερο για την κάθε περίσταση.

Παρόλα αυτά για το δίλλημα κιάλια ή τηλεσκόπιο, διεθνώς η «επίσημη» γνώμη είναι:

«Ένας σοβαρός ερασιτέχνης (κι όχι μόνο) αστρονόμος οφείλει να έχει και κιάλια και τηλεσκόπιο.»

Μόνο που το παρά πάνω είναι φράση γνωμοπώλη που εκφράζει διεθνώς το marketing, κι καθόλου δεν απάντα στο δίλλημα που θέσαμε.

Γενικά όταν διαβάζεις βαρύγδουπες και έντεχνα διατυπωμένες φράσεις και ορισμούς σαν τον παρά πάνω τότε να υποψιάζεσαι τον γράφοντα να θέτεις υπό αμφισβήτηση το οτιδήποτε κι αν έχει ξεφουρνίσει και να κρατάς αποστάσεις ασφαλείας.

Επομένως δώσε λίγο χρόνο στον εαυτόν σου, ώστε να μπορέσεις να εμπεδώσεις όλον αυτόν των πακτωλό πληροφόρησης που δέχεσαι, διαφορετικά γίνεσαι ευάλωτος σε γνώμες που φαντάζουν σωστές αλλά στο μοναδικό που αποβλέπουν είναι να βάλουν τον χέρι τους στην τσέπη σου.

Και φρόντισε πρωτίστως όπως σου είπα, να γνωρίσεις από κοντά ανθρώπους που είδη ασχολούνται. Κι ας είναι Γερμανοί.

Τώρα όσο αφορά την φωτογραφία. Είδα με ζήλια να δικαιώνεται ο αδερφός μου, οποίος ισχυρίζεται ότι η φωτορύπανση στο Βερολίνο είναι λιγότερη από της Σαρωνίδας! (Η Σαρωνήδα είναι μία περιοχή στην Νότια Αττική λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Σούνιο.)

Μάλιστα την Νυρεμβέργη από το μπαλκόνι σου την βλέπω σε καλύτερη κατάσταση κι από το Βερολίνο και δυστυχώς σε απείρως καλύτερη από την Θεσσαλονίκη!

Μπορείς να εστιάσεις ακόμα καλύτερα. Δεν ξέρω πως το έκανες, αλλά αυτό που κάνουμε είναι να βάζουμε την μηχανή στην λειτουργία που να φαίνεται αυτό που εστιάζουμε στην οθόνη της.

Στην συγκεκριμένη φωτογραφεία και άσχετα με το που θέλεις να είναι ο Βέγας (το φωτεινότερο της Λύρας) στην αρχή τον βάζουμε στο κέντρο και τον βλέπουμε στην οθόνη. Μετά πατάμε τέρμα το ζουμ (Το ηλεκτρονικό όχι τον φακό) και εστιάζουμε τον φακό με το χέρι μέχρι να γίνει τέλεια τελεία.

Εστιάζουμε δηλαδή σε ένα άστρο φωτεινό που να φαίνεται στην οθόνη και μετά φτιάχνουμε το κάδρο που θέλουμε.

Πριν όμως κάθε τέτοιας φωτογράφισης, προετοιμάζουμε την μηχανή μας. Για αρχή αρκεί να πάμε στο μενού εγράφης και να επιλέξουμε RAW + JPEG.

Αφού τραβήξουμε της φωτογραφίες της βραδιάς της κατεβάζουμε στον υπολογιστή και ανοίγουμε μέσα στον φάκελο τους και δεύτερο με τίτλο RAW. Βάζουμε μέσα τα RAW. Βλέπουμε και διαλέγουμε από τα JPEG. Μαζί με την μηχανή εμένα μου έδωσαν από την Canon κι ένα πρόγραμμα επεξεργασίας. Σε πρώτη φάση λοιπόν κάνεις αντιγραφή σε ένα αρχείο RAW και το μετατρέπεις σε αρχείο TIFF 16Bit με το λογισμικό της Canoan. Στην συνέχεια επεξεργάζεσαι το ΤΙFF ή στο φώτοσοπ ή στο λογησμηκό της Canon. Και από το επεξεργασμένο TIFF16 βγάζεις αντίτυπα σε JPEG.

Επειδή αναφέρεις ότι δεν έχεις αυτοκίνητο για να πηγαίνεις σε πιο σκοτεινό σημείο και επειδή ο ουρανός που έχεις είναι πολύ καλύτερος από τον δικό μου στο Ηράκλειο (bortle 9+) θα σου πρότεινα τη λύση της βιντεοαστρονομίας ή αλλιώς EAA (Electronically Assisted Astronomy) σαν μια τρίτη εναλλακτική. Η βιντεοαστρονομία βρίσκεται ανάμεσα στην καθαρή οπτική παρατήρηση και στην κλασσική αστροφωτογράφηση. Χρησιμοποιείς πολύ φτηνότερο εξοπλισμό (μια alt-az στήριξη ή ισημερινή με ένα μικρό διοπτρικό, μια κάμερα και ένα laptop) και μπορείς από το σπίτι σου να δεις πολλά πράγματα. Δεν απαιτεί πολύωρους χρόνους έκθεσης με πολλαπλά φίλτρα ούτε post-processing με photoshop και βλέπεις σε σχεδόν πραγματικό χρόνο το αντικείμενο. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι δεν παίρνεις τη λεπτομέρεια και το wow factor της κλασσικής αστροφωτογραφίας ΑΛΛΑ αν θέλεις αργότερα μπορείς να επεκτείνεις τον ήδη υπάρχον εξοπλισμό σου και να πας και σε κλασσική αστροφωτογράφηση.

Για να δεις στην πράξη δες εδώ τί έχουμε δει-φωτογραφήσει από πολύ χειρότερο ουρανό με εξοπλισμό κάτω από 1000 ευρώ (χωρίς να περιλαμβάνει το Laptop). Ο δικός μου εξοπλισμός (στήριξη, τηλεσκόπιο και κάμερα) κόστισε περίπου 700 Ευρώ.

Μελέτησε προσεκτικά το παρακάτω νήμα και δες και από τα άλλα παιδιά ιδέες για εξοπλισμό και το τι αποτελέσματα μπορείς να έχεις:

https://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=26816

Μανούσο, σ' ευχαριστώ πολύ για την πρόταση της EAA Τώρα είμαι ακόμα πιο μπερδεμένος ... δεν γνώριζα ότι υπάρχει αυτή η μίξη της παρατήρησης και της φωτογράφισης, κάνοντας είτε live-stacking, είτε χρησιμοποιώντας βίντεο. Για να το δοκιμάσω έκανα το εξής για EAA:

1. Χρησιμοποίησα ένα από τα Raspberry Pi 3 που είχα, (έχει embedded wifi module) και το σύνδεσα με την DSLR μου (Canon 550D), μέσω USB.

2. Εγραψα ένα πρόχειρο script όπου μου επιτρέπει να επικοινωνώ ασύρματα/αποκρυσμένα με το Raspberry και να βγάζω φωτογραφίες με την DSLR ( επιλέγοντας ότι setting θέλω), και να τις στέλνει στο βασικό μου Windows PC, σε έναν συγκεκριμένο φάκελο.

3. Τον φάκελο αυτό τον κάνω monitoring με το SharpCap κάνοντας live-stacking.

Κάπως έτσι λοιπόν, έχω την κάμερα και το raspberry έξω στο μπαλκόνι, πάνω στο τρίποδο, ενώ εγώ κάθομαι μέσα στο σπίτι κοιτάζοντας το SharpCap, ενώ στέλνω εντολές να βγάλει πχ 100 φωτογραφίες με τάδε ISO, aperture, και shutter speed. Μέσα σε όλα, βρήκα έναν ξεχασμένο φακό Tamron, 90mm, f2.8 που είχα, οπότε έβαλα να παίξω με αυτόν.

Δυστυχώς εδώ και μια εβδομάδα έχει συνεφιά και βρέχει, οπότε δεν μπόρεσα να πειραματιστώ. Δοκίμασα μέσα στο σπίτι να προσομοιώσω το live-stacking (κλείνοντας όλα τα φώτα και εστιάζοντας στα λαμπάκια του ρουτερ) αλλά οι αλγόριθμοι βασίζονται σε αστέρια, συνεπώς δεν κατάφερα κάτι. Θα περιμένω να καθαρίσει ο ουρανός και να το δοκιμάσω.

---

Δυστυχώς τώρα είμαι ακόμα πιο μπερδεμένος σχετικά με το τι θέλω. Τις τελευταίες εβδομάδες έχω αφιερώσει πάρα πολύ χρόνο στο να διαβάζω forums, άρθρα και να βλέπω video γύρω από την αστροφωτογραφία, και όσο περνάει ο καιρός νομίζω ότι δεν με καλύπτει το ασχοληθώ με την φωτογραφία τόσο σαν "τέχνη". Πιστεύω ότι η απάντηση κρύβεται στο τι projects μπορώ να κάνω παρατηρώντας τον ουρανό. Προφανώς είναι εντυπωσιακό το να βλέπεις με λεπτομέρια το φεγγάρι ή τα δαχτυλίδια του κρόνου, αλλά πέρα από το wow-effect τι ουσιαστικό μπορεί να κάνει κανείς πέρα από αυτό; Η ίδια ερώτηση ισχύει και για την αστροφωτογραφία, όπου πέρα από τις εντυπωσιακές φωτογραφίες και τα χρώματα του deep sky, τι άλλο μπορεί να κάνει κανείς; Θέλω να πω, πέρα από την "τέχνη" του να βγάλεις μία εντυπωσιακή φωτογραφία, τι άλλο, περισσότερο "επιστημονικό" μπορεί να γίνει από το "μπαλκόνι" μου;

Το ιδανικό για μένα θα ήταν να έχω ένα τηλεσκόπιο, το οποίο χειρίζομαι από τον υπολογιστή και το χρησιμοποιώ για να κάνω βόλτα στον ουρανό σε πραγματικό χρόνο. Ιδανικά θα προτιμούσα να έχω EAA live-view.

Σήμερα, σκέφτομαι να πάρω το Celestron NexStar Evolution 8. Αύριο, είμαι σίγουρος ότι θα αλλάξω γνώμη

Μετά από αρκετούς μήνες λοιπόν και πολύ διάβασμα αγόρασα πλέον το πρώτο μου τηλεσκόπιο: Celestron StarSense Explorer 130AZ. Θα παιξω λιγο μαζι του και θα φτιαξω ενα βιντεο review. Για την ωρα να πω οτι

Οριστε και η πρώτη μου φωτογραφία:

https://www.astrovox.gr/forum/album_pic.php?pic_id=22230

Καλοτάξιδο.

Ωραία η Σελήνη σου.