Jump to content

Περί Ηλίου


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Διαστημική αποστολή θα μελετήσει τη μαγνητική σχέση Γης- Ηλιου που επηρεάζει τις τηλεπικοινωνίες και τα GPS :cheesy:

Τη συνεχή αλληλεπίδραση ανάμεσα στη Γη και στον Ήλιο, η οποία συμβαίνει, καθώς τα σωματίδια του ηλιακού «ανέμου» συναντούν τη μαγνητόσφαιρα, τη μαγνητική ασπίδα του πλανήτη μας, θα μελετήσει η μελλοντική ευρω-κινεζική αποστολή Smile (Solar wind Magnetosphere Ionosphere Link Explorer), για την οποία έδωσε πρόσφατα το «πράσινο φως» η επιστημονική επιτροπή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA).

Η μαγνητική αλληλεπίδραση Γης-Ήλιου επηρεάζει καθοριστικά τον διαστημικό «καιρό» και, κατά συνέπεια, την αξιοπιστία των δορυφόρων τηλεπικοινωνιών και πλοήγησης.

Όσο καλύτερη κατανόηση υπάρχει για αυτή την αλληλεπίδραση, τόσο καλύτερα μπορούν να προβλεφθούν στο μέλλον πιθανές δυσάρεστες «εκπλήξεις» του διαστημικού καιρού.

Προηγήθηκαν επιστημονικές συναντήσεις μεταξύ Ευρωπαίων και Κινέζων επιστημόνων που έθεσαν τα θεμέλια και το πρόγραμμα της συνεργασίας

Με βάση τον έως τώρα σχεδιασμό, ένα διαστημικό σκάφος βάρους 2,2 τόνων θα εκτοξευθεί το 2023 με ευρωπαϊκό πύραυλο Ariane 6 ή Vega-C και θα τεθεί σε άκρως ελλειπτική τροχιά γύρω από τη Γη, που θα κυμαίνεται σε απόσταση 5.000 έως 121.000 χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας (περίπου στο ένα τρίτο της απόστασης Γης-Σελήνης).

Ο επιστημονικός δορυφόρος θα κάνει συνεχή παρατήρηση σε περιοχές-κλειδιά του διαστήματος κοντά στη Γη, για διαδοχικά συνεχόμενα χρονικά διαστήματα άνω των 40 ωρών κάθε φορά.

Μεταξύ άλλων, θα τραβά εικόνες και βίντεο της μαγνητόπαυσης (του συνόρου όπου η μαγνητόσφαιρα του πλανήτη μας συναντά τον ηλιακό άνεμο), καθώς και των περιοχών πάνω από τους πόλους όπου σχηματίζεται το σέλας, λόγω της αυτής της αλληλεπίδρασης.

Θα είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες θα έχουν την ευκαιρία να παρατηρήσουν για τόσο παρατεταμένο χρόνο τη φυσική αλληλεπίδραση Ήλιου-Γης.

Πιστεύεται ότι η αποστολή Smile, που αρχικά προβλέπεται να διαρκέσει τρία χρόνια, θα φέρει επανάσταση στην κατανόηση των επιστημόνων για τις φυσικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στη μαγνητόσφαιρα.

Ο δορυφόρος θα διαθέτει τέσσερα επιστημονικά όργανα: δύο κινεζικά, ένα ευρωπαϊκό και ένα καναδικό. Τα επιστημονικά δεδομένα θα στέλνονται από το δορυφόρο τόσο σε σταθμό εδάφους της ESA στην Ανταρκτική, όσο και σε παρόμοιο σταθμό της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών. Η συναρμολόγηση και η δοκιμή της διαστημοσυσκευής θα γίνει στην Ευρώπη.

http://www.kathimerini.gr/1013935/article/epikairothta/episthmh/diasthmikh-apostolh-8a-melethsei-th-magnhtikh-sxesh-ghs--hlioy-poy-ephreazei-tis-thlepikoinwnies-kai-ta-gps

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • Απαντήσεις 204
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Το Raining στον ήλιο. :cheesy:

Η βροχή είναι φαινόμενο του ηλιακού συστήματος που έρχεται σε πολλές μορφές - όπως το νερό στη Γη, το θειικό οξύ στη Αφροδίτη και το μεθάνιο και το αιθάνιο στον Τιτάνα. Η βροχή στον ήλιο, που ονομάζεται επίσης ηλιακή έκρηξη - η οποία αποτελείται από πλάσμα που στάζει από γιγάντιους μαγνητικούς βρόχους στην ατμόσφαιρα του ήλιου, την κορώνα - έχει ανακαλυφθεί πρόσφατα. Η νέα μελέτη της στεφανιαίας βροχής εμφανίστηκε σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Astrophysical Journal Letters Lead, Emily Mason του Goddard Space Flight Center της NASA, που έβγαινε για να βρει στοιχεία για τη στεφανιαία βροχή - και το βρήκε ότι το έπραξε, αν και δεν αναμενόταν. Πρώτα εξέτασε εκατομμύρια μίλια-ψηλά διακλαδώσεις που ονομάζονταν ράφια κράνους - που ονομάστηκαν έτσι επειδή μοιάζουν με το ποδιό κράνους ενός ιππότη. Για σχεδόν έξι μήνες, ο Mason κοίταξε στοιχεία στεφανιαίας βροχής στις ράβδους του κράνους, που αναμένεται να είναι η πιο πιθανή πηγή για μια τέτοια βροχή με προσομοιώσεις υπολογιστών. "Πιθανότατα έβλεπα δεδομένα αξίας τριών ή πέντε ετών. Ήταν πολύ ψάχνει, για κάτι που δεν τελικά συνέβη », δήλωσε ο Mason. Αντ 'αυτού, ο Mason και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν τη στεφανιαία βροχή σε ένα μικρότερο μαγνητικό βρόχο. Ο Mason είπε ότι η βροχή έμοιαζε με ένα μικρό αριθμό μαγνητικών δομών: "Ήταν πραγματικά φωτεινό και συνέχιζαν να τραβούν τα μάτια μου. Όταν τα κοίταξα τελικά, ήταν βέβαιο ότι είχαν δεκάδες ώρες βροχής τη φορά. "" Αυτές οι θηλιές ήταν πολύ μικρότερες από αυτές που ψάχναμε ", δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Σπύρο Αντίοχος. "Έτσι σας λέει ότι η θέρμανση του κορώνα είναι πολύ πιο τοπική από ό, τι σκεφτόμασταν. Ίσως [η στεφανιαία βροχή] είναι τόσο μικρή που δεν μπορείτε να την δείτε; Δεν γνωρίζουμε πραγματικά. "Σε γενικές γραμμές, ο Mason είπε ότι η διαδικασία βροχής που πέφτει από μαγνητικούς βρόχους γνωστές ως Raining Null Point Topologies (RNTPs) δεν είναι ανόμοια με τη βροχή στη Γη. "Αλλά αντί για 60 βαθμούς νερού ασχολείσαι με ένα πλάσμα εκατομμυρίων βαθμών", είπε. Ωστόσο, σε αντίθεση με το νερό, το πλάσμα είναι ένα ηλεκτρικά φορτισμένο αέριο και ένα εξαιρετικά καυτό - από μερικές χιλιάδες έως ένα εκατομμύριο βαθμούς Κελσίου. Συμπυκνώνεται στην κορυφή της προβολής και στη συνέχεια πέφτει πίσω στην επιφάνεια του ήλιου με τη μορφή στεφανιαίας βροχής. Η νέα ανακάλυψη μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να απαντήσουν σε μερικές άλλες ερωτήσεις σχετικά με τις διαδικασίες του ήλιου, καθώς και τον αργό ηλιακό άνεμο. σκέφτηκε ότι η βροχή στον ήλιο συμβαίνει μόνο σε κλειστούς βρόχους, αλλά η νέα μελέτη δείχνει ότι αν και η βροχή αρχίζει σε κλειστό βρόχο, τότε αλλάζει - ανοίγει ένα σε μια διαδικασία που ονομάζεται μαγνητική επανασύνδεση. Μερικά από τα πλάσματα διαφεύγουν, αλλά μερικά από τα πλάσματα επανέρχονται στην επιφάνεια σαν βροχή. Το πλάσμα που διαφεύγει αποτελεί μέρος ενός άλλου μυστηρίου που ήταν περίεργοι επιστήμονες: αυτό του αργού ηλιακού ανέμου. Ένα άλλο γεγονός που έχει αμφιβολίες για τους επιστήμονες είναι γιατί η κορώνα του ήλιου είναι 300 φορές θερμότερη από την επιφάνεια του. Ο Mason μπορεί να έχει και την απάντηση. Έχει διαπιστώσει ότι η βροχή στους βρόχους μπορεί να προσφέρει ένα σημείο αποκοπής: "Αν ένας βρόχος έχει στεφανιαία βροχή πάνω του, αυτό σημαίνει ότι το κατώτατο 10 τοις εκατό του, ή λιγότερο, είναι εκεί όπου λαμβάνει χώρα στεφανιαία θέρμανση." Η Parker Solar της NASA Ο ανιχνευτής, ο οποίος προσεγγίζει τον ήλιο σε πιο κοντινή απόσταση από οτιδήποτε στην ιστορία, θα πρέπει να μπορεί να επιβεβαιώσει τα ευρήματα του Mason - ή να τα διαψεύσει. Ανεξαρτήτως, η βροχή στον ήλιο είναι πολύ πραγματική και μπορεί να περιέχει ενδείξεις για την επίλυση μερικών από τα μεγαλύτερα μυστήρια του ήλιου.

https://asgardia.space/en/news/Its-Raining-on-the-Sun

nasa_main-thumb-large.jpg.7363e455bab4343e75e6b8a133995b51.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δύο νέες αποστολές σχεδιάζει η NASA για να μελετήσει τον Hλιο. :cheesy:

Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ανακοίνωσε ότι επέλεξε δύο νέες αποστολές με στόχο να αποκτηθούν πρόσθετες γνώσεις για τον Ήλιο και τις δυναμικές επιπτώσεις του στο διαστημικό περιβάλλον. Η μία αποστολή θα μελετήσει πώς το άστρο μας στέλνει σωματίδια και ενέργεια σε όλο το ηλιακό σύστημα και η δεύτερη πως αντιδρά η Γη σε αυτό.

Οι δύο αποστολές, που θα εκτοξευθούν έως τον Αύγουστο του 2022, θα συμπληρώσουν την τωρινή ηλιακή αποστολή Parker Solar Probe της NASA και την επερχόμενη Solar Orbiter της NASA και της ESA (Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος), που προγραμματίζεται να εκτοξευθεί το 2020.

Ο Ήλιος δημιουργεί μια τεράστια ποσότητα ηλιακών σωματιδίων γνωστών ως «ηλιακός άνεμος», που μέσω της ακτινοβολίας επηρεάζει τον διαστημικό «καιρό». Κοντά στη Γη αυτά τα σωματίδια αλληλεπιδρούν με το γήινο μαγνητικό πεδίο και μπορεί να έχουν επιπτώσεις για την ασφάλεια των αστροναυτών, τις ραδιοεπικοινωνίες, τα σήματα GPS και τα ηλεκτρικά δίκτυα στον πλανήτη μας. Όσο καλύτερα οι επιστήμονες κατανοούν πώς επηρεάζεται ο διαστημικός καιρός, τόσο καλύτερα θα μπορούν στο μέλλον να προλάβουν ή να μετριάσουν τις επιπτώσεις του για τη Γη.

Η πρώτη αποστολή PUNCH (Polarimeter to Unify the Corona and Heliosphere), κόστους 165 εκατομμυρίων δολαρίων, θα εστιάσει στην εξωτερική ατμόσφαιρα του Ήλιου, γνωστή και ως στέμμα, και στον τρόπο που παράγει τον ηλιακό άνεμο. Η αποστολή, αποτελούμενη από τέσσερις δορυφόρους σε μέγεθος βαλίτσας, θα καταγράψει αναλυτικά και σε πραγματικό χρόνο τον «άνεμο» των σωματιδίων, καθώς φεύγει από τον Ήλιο. Επίσης θα παρακολουθήσει τις περιοδικές στεμματικές εκτινάξεις μάζας, κατ' εξοχήν φαινόμενα που μπορεί να μεταβάλλουν τον διαστημικό καιρό γύρω από τη Γη.

Η δεύτερη αποστολή TRACERS (Tandem Reconnection and Cusp Electrodynamics Reconnaissance Satellites), κόστους 115 εκατομμυρίων δολαρίων, θα εκτοξευθεί παράλληλα με την PUNCH και θα παρατηρεί τα σωματίδια και τα μαγνητικά πεδία πάνω από το βόρειο πόλο της Γης, ώστε να μελετηθεί πώς αυτά αλληλεπιδρούν με τα εισερχόμενα ηλιακά σωματίδια.

http://www.kathimerini.gr/1030017/article/epikairothta/episthmh/dyo-nees-apostoles-sxediazei-h-nasa-gia-na-melethsei-ton-hlio

apostolhsmilephghesa-atgmedialab-thumb-large.jpg.388be5053af59e56ef2703c9da30ebfb.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Έτοιμο για την αποστολή του στον ήλιο το ευρωπαϊκό διαστημόπλοιο Solar Orbiter :cheesy:

To διαστημόπλοιο Solar Orbiter του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ΕΟΔ- ESA) ολοκλήρωσε τις δοκιμές του και βρίσκεται στο στάδιο της προετοιμασίας για τη μεταφορά του στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ στα τέλη του μήνα, εν όψει της εκτόξευσής του τον Φεβρουάριο του 2020.

Το διαστημόπλοιο κατασκευάστηκε στις εγκαταστάσεις της Airbus στο Στίβενεϊτζ στο Ηνωμένο Βασίλειο και πέρασε το τελευταίο έτος στο κέντρο δοκιμών IABG κοντά στο Μόναχο για δοκιμές. Πλέον έχει ανακηρυχθεί έτοιμο για αποστολή στον χώρο εκτόξευσης, όπου θα μεταφερθεί με μεταγωγικό αεροσκάφος Antonov στις 31 Οκτωβρίου.

Όταν εκτοξευτεί θα ακολουθήσει ελλειπτική πορεία γύρω από τον ήλιο, και στο κοντινότερό του σημείο θα βρεθεί εντός της τροχιάς του Ερμή, μόλις 42 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον ήλιο. Ως εκ τούτου, τα τμήματά του που θα «βλέπουν» προς το άστρο είναι σχεδιασμένα για να αντέχουν θερμοκρασίες άνω των 500 βαθμών Κελσίου, ενώ άλλα τμήματα θα είναι υπό σκιάν, στους -180 βαθμούς Κελσίου.

Η αποστολή θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική για την κατανόηση της «σύνδεσης» Γης και ήλιου. Ο πλανήτης μας βρίσκεται μέσα σε μια γιγαντιαία «φυσαλίδα» πλάσματος που παράγεται από τον ήλιο και περικλείει όλο το ηλιακό σύστημα- εντός της οποίας είμαστε εκτεθειμένοι στον αποκαλούμενο διαστημικό καιρό. Το Solar Orbiter αναμένεται να παρέχει επιπλέον στοιχεία και πληροφορίες σχετικά με το πώς η δραστηριότητα στον ήλιο συνδέεται με τις ηλιακές καταιγίδες, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα σε ηλεκτρικά συστήματα, δορυφορικές επικοινωνίες, GPS και να απειλήσουν την υγεία των αστροναυτών.

«Το Solar Orbiter προορίζεται να απαντήσει σε κάποια από τα μεγαλύτερα επιστημονικά ερωτήματα για το άστρο μας, και τα δεδομένα του θα μας βοηθήσουν να προστατέψουμε καλύτερα τον πλανήτη μας από τις παγκόσμιες προκλήσεις του διαστημικού καιρού» είπε ο Γκίντερ Χέισινγκερ, διευθυντής Επιστημών του ΕΟΔ.

Το σκάφος θα εκτοξευτεί με πύραυλο V 411 της NASA, και η εκτόξευση είναι προγραμματισμένη για τις πρώτες πρωινές ώρες της 6ης Φεβρουαρίου. Μέσα σε διάστημα ετών θα χρησιμοποιήσει τη βαρύτητα της Αφροδίτης και της Γης για να ανεβάσει την τροχιά του πάνω από τους πόλους του ήλιου, επιτρέποντας νέες «ματιές» στο άστρο και παρέχοντας τις πρώτες εικόνες από τις πολικές περιοχές του ήλιου. Επίσης, θα μελετήσει το περιβάλλον πλάσματος γύρω του, ενώ θα συλλέξει δεδομένα για τον ήλιο εξ αποστάσεως, «ενώνοντας τις κουκκίδες» μεταξύ της ηλιακής δραστηριότητας και του διαστημικού περιβάλλοντος στο εσώτερο ηλιακό σύστημα.

Στην αποστολή έχει συμμετοχή και η NASA, και τα στοιχεία που θα προκύψουν θα συνδυαστούν με αυτά από το Parker Solar Probe της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, επιτρέποντας την εξαγωγή περισσότερων επιστημονικών συμπερασμάτων από ό,τι θα απέδιδε η κάθε αποστολή μόνη της.

https://www.naftemporiki.gr/story/1526064/etoimo-gia-tin-apostoli-tou-ston-ilio-to-europaiko-diastimoploio-solar-orbiter

solar-orbiter.jpg.eedb70fe71e695171241f7fa40d5f98f.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Γιάννης Ζουγανέλης: Διευρύνεται ο ρόλος της Ελλάδας στο διάστημα. :cheesy:

Ο ήλιος είναι το μόνο άστρο του σύμπαντος στο οποίο μπορούμε να πλησιάσουμε και η ανθρωπότητα θα έχει τώρα την ευκαιρία να το κάνει για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Τέσσερις χιλιάδες επιστήμονες από πολλές χώρες του κόσμου αναμένεται να συμμετάσχουν συνολικά και ποικιλοτρόπως, στην επικείμενη ηλιακή αποστολή που φέρει και ελληνική σφραγίδα σε επιτελικό επίπεδο ως προς την διεξαγωγή της.

Συνομιλήσαμε με τον καταξιωμένο Ηλιοφυσικό Δρ. Γιάννη Ζουγανέλη, τον Έλληνα επιστημονικό υπεύθυνο της ESA (Eυρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος) για το solar orbiter, το οποίο στις 6 Φεβρουαρίου 2020 θα εκτοξευτεί από τον ακρωτήριο Canaveral, προκειμένου να ερευνήσει τους πόλους του μητρικού μας αστεριού, ενδεχομένως ανατρέποντας πολλά από τα επιστημονικά δεδομένα και τις υπάρχουσες γνώσεις του ανθρώπου γύρω από το πολυδιάστατο μυστήριο που συνθέτει η ύπαρξη του ζωφόρου Ήλιου

Kαι ενώ γράφουμε αυτές τις γραμμές (31/10/2019) ο δορυφόρος solar orbiter μεταφέρεται με ειδική πτήση στις ΗΠΑ, στο ακρωτήριο Canaveral, ώστε όλη η εν δυνάμει ιστορική διαστημική αποστολή να μπει στην διαδικασία προ της αναμενόμενης εκτόξευσης).

-Ποιά ήταν η παρώθηση για εσάς, ώστε να εντρυφήσετε (επιτρέψτε μου τον όρο) στα ηλιακά δρώμενα;

Το όνειρό μου από το γυμνάσιο ήταν να γίνω αστροφυσικός. Διαβάζοντας από μικρός το «Χρονικό του χρόνου» του Hawking και στη συνέχεια όλα τα εκλαϊκευμένα βιβλία αστροφυσικής που μπορούσα να βρω, ήθελα κι εγώ να ασχοληθώ με την κοσμολογία, το BigBang, μαύρες τρύπες, εξωτικά σωματίδια. Όταν πήγα για μεταπτυχιακό αστροφυσικής στο Παρίσι στο αστεροσκοπείο «Meudon», ανάμεσα σε δεκάδες θέματα που μας πρότειναν, μάλλον τυχαία διάλεξα να ασχοληθώ με τον ήλιο, περισσότερο γιατί βρήκα τους επιβλέποντες καθηγητές ενδιαφέροντες παρά το ίδιο το θέμα. Όταν στη συνέχεια, χάρη στην ενασχόλησή μου με το ανωτέρω αντικείμενο, πήρα το μεγαλύτερο βαθμό διπλωματικής εργασίας σε σύγκριση με όλους τους μεταπτυχιακούς φοιτητές, ενθουσιάστηκα τόσο που συνέχισα και το διδακτορικό μου πάνω στην Ηλιοφυσική. Έκτοτε ασχολούμαι αποκλειστικά με τον ήλιο και την Ηλιοφυσική στα διάφορα ερευνητικά κέντρα που δούλεψα στο Meudon της Γαλλίας, στο Πανεπιστήμιο του Berkeley στην Καλιφόρνια ως μεταδιδακτορικός ερευνητής και στη συνέχεια ως Επίκουρος Καθηγητής Αστροφυσικής στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι και στο Εργαστήριο Φυσικής Πλάσματος για αρκετά χρόνια πριν έρθω στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA).

-Ολοένα και μεγαλύτερο γίνεται το ενδιαφέρον του ανθρώπου για τον ήλιο. Προφανώς το μητρικό μας αστέρι, έχει πολυδιάστατες επιδράσεις και στις νέες τεχνολογίες. Θα μπορούσατε να μας δώσετε ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα;

Ο πρωταρχικός στόχος του Solar Orbiter είναι καθαρά ερευνητικός, για την κατανόηση των φυσικών φαινομένων του ήλιου. Παράλληλα όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν με πολλές διαστημικές αποστολές, την τελευταία δεκαετία αναπτύχθηκαν νέες τεχνολογίες που θα επιτρέψουν στο διαστημόπλοιο και στα όργανά του να αντέξουν τις υψηλές θερμοκρασίες όσο θα πλησιάζουμε πιο κοντά στον ήλιο. Αυτό επιτυγχάνεται με μια ειδική θερμική ασπίδα που κατασκευάστηκε για πρώτη φορά για το Solar Orbiter. Επίσης τα φωτοβολταϊκά πάνελ κατασκευάστηκαν ειδικά για τις δύο αποστολές τηςESA που θα πλησιάσουν τον ήλιο, το Solar Orbiter και το Bepi Colombo που θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Ερμή.

Άσχετα με το Solar Orbiter, ο ήλιος επιδράει προφανώς στις τεχνολογίες με την ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών κυττάρων για την παραγωγή ηλιακής ενέργειας στη Γη, αλλά και εμπνέοντας τους φυσικούς που ονειρεύονται την παραγωγή ενέργειας με πυρηνική σύντηξη υδρογόνου.

Ποιές είναι οι ευθύνες που απορρέουν μέσα από τη σημαντική θέση που κατέχετε ως αναπληρωτής Επιστημονικός Υπεύθυνος της Ευρωπαϊκής διαστημικής αποστολής (Solar Orbiter) περί της εξερεύνησης του ήλιου, η οποία αναμένεται να εκτοξευτεί στις 6 Φεβρουαρίου του έτους 2020;

Είμαστε 4 επιστημονικοί υπεύθυνοι (ProjectScientists) της αποστολής (2 από την ESA και 2 από την NASA). Ο ρόλος μας είναι να μεγιστοποιήσουμε τα αποτελέσματα της αποστολής. Αυτό μας δίνει την ευθύνη να επιβλέπουμε το εγχείρημα σε όλα τα στάδια ανάπτυξης και λειτουργίας με τρόπο ώστε να εγγυηθούμε ότι όλα θα πάνε καλά, δηλαδή ότι όλα θα λειτουργήσουν έτσι ώστε να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ως προς την έρευνα που θέλουμε να κάνουμε. Είμαστε οι συνδετικοί κρίκοι μεταξύ όλων των επιστημόνων που ανέπτυξαν τα διάφορα όργανα μέτρησης, των επιστημόνων που ενδιαφέρονται να αναλύσουν τις παρατηρήσεις και όλους τους μηχανικούς και τεχνικούς από την ESA και το Airbus που κατασκεύασαν το δορυφόρο. Είμαστε οι συντονιστές αυτής της μεγάλης προσπάθειας. Πολύ συχνά οι διάφοροι επιστήμονες και μηχανικοί έχουν αντικρουόμενους στόχους και εμείς αποφασίζουμε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος ώστε να λυθούν οι οποιεσδήποτε διαφωνίες. Το πρωταρχικό κριτήριό μας είναι πάντα η επιστήμη, δηλαδή το πώς θα έχουμε τα περισσότερα και καλύτερα δυνατά επιστημονικά αποτελέσματα κατά τη διάρκεια της αποστολής που θα λειτουργήσει για τα επόμενα 10 χρόνια. Επιπλέον είμαι υπεύθυνος για τον σχεδιασμό και προγραμματισμό όλων των παρατηρήσεων για τη συνολική διάρκεια της αποστολής και για τη συνεργασία με άλλες μεγάλες αποστολές όπως το ParkerSolar Probe της NASA και το BepiColombo της ESA που βρίσκεται από πέρυσι στον δρόμο του προς τον πλανήτη Ερμή.

-Πόσοι επιστήμονες συνεργάζονται και ποιές διαστημικές υπηρεσίες άλλων Κρατών για την επιτυχή πραγματοποίηση ανωτέρω “ηλιακής αποστολής”;

Πρόκειται για περισσότερα από 1000 άτομα σε όλη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες που συμμετείχαν ως τώρα και εκτιμώ ότι θα υπάρξουν ακόμα περίπου 3000 επιστήμονες από όλο τον κόσμο που θα αναλύσουν τα δεδομένα. Οι δύο μεγαλύτερες διαστημικές υπηρεσίες είναι η ESA και η NASA, αλλά συνεργάζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό σχεδόν όλες οι διαστημικές υπηρεσίες των Ευρωπαϊκών κρατών, όπως είναι το γαλλικό CNES, η γερμανική DLR, η ιταλική ASI και η βρετανική UKSA. Οι χώρες που συμμετείχαν με συστήματα και όργανα (hardware) κατασκευασμένα στις διάφορες βιομηχανίες, επιστημονικά κέντρα και πανεπιστήμια είναι η Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Αγγλία, Βέλγιο, Ιρλανδία, Ολλανδία, Ελβετία, Σουηδία, Νορβηγία, Φινλανδία, Αυστρία, Τσεχία, Πολωνία και ΗΠΑ. Πρόκειται λοιπόν για μια πολύπλοκη αποστολή όχι μόνο ως προς το τεχνικό και επιστημονικό κομμάτι, αλλά επίσης ως προς την πολύπλευρη συνεργασία σε διεθνές επίπεδο.

-Υπάρχουν και άλλοι Έλληνες Ηλιοφυσικοί, ή άλλων ειδικοτήτων επιστήμονες που συμμετέχουν υπό τη σκέπη της ΕSA στο εν λόγω εγχείρημα;

Στην ΕSA είμαι ο μόνος Έλληνας επιστημονικός υπεύθυνος διαστημικής αποστολής, αλλά πολλοί άλλοι Έλληνες σε όλο τον κόσμο έχουν σημαντικούς ρόλους στο Solar Orbiter. Η Ελλάδα αν και είναι μέλος της ESA δεν συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των χωρών που κατασκεύασαν όργανα που θα πετάξουν με τον δορυφόρο. Συμμετέχει όμως με δεκάδες ηλιακούς επιστήμονες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό που συγκαταλέγονται μεταξύ των καλύτερων στις αντίστοιχες ειδικότητές τους. Αν και είμαι ο πρώτος επιστημονικός υπεύθυνος αποστολής της ESA, στο παρελθόν και άλλοι Έλληνες συμμετείχαν σε αποστολές της NASA ως επιστημονικοί υπεύθυνοι όπως ο Δρ. Σταμάτης Κριμιζής.

-Σε τι ύψος θα κυμανθεί το συνολικό ποσό που θα διατεθεί μέχρι την ολοκλήρωση της ανωτέρω επιστημονικής αποστολή στον ήλιο;

Το συνολικό κόστος της αποστολής ανέρχεται στο ενάμισι δισεκατομμύριο ευρώ. Από αυτά λίγο παραπάνω από τα μισά έχουν διατεθεί από την ESA, τα υπόλοιπα έχουν δοθεί από τις κρατικές διαστημικές υπηρεσίες για την κατασκευή των οργάνων μέτρησης. Επίσης ένα σημαντικό ποσό διατίθεται από τη NASA για την εκτόξευση του δορυφόρου με πύραυλο AtlasV από το CapeCanaveral.

-Ποιά εκτιμάτε πως θα είναι τα κέρδη για την ανθρωπότητα αν όλα πάνε καλά για το Solar Orbiter;

Ο ήλιος επηρεάζει ολόκληρο το ηλιακό σύστημα συμπεριλαμβανομένης και της Γης. Μετά από πολλές δεκαετίες διαστημικών ερευνών, δεν κατανοούμε ακόμα βασικά φυσικά φαινόμενα που σχετίζονται με τον ήλιο. Με το Solar Orbiter προσδοκούμε να κατανοήσουμε το πώς ο ήλιος δημιουργεί και ελέγχει αυτό που ονομάζουμε ηλιόσφαιρα, μία τεράστια φούσκα από μαγνητισμένο πλάσμα γύρω από τον ήλιο που εκτείνεται μέχρι τα όρια του ηλιακού συστήματος, το πώς δημιουργείται και επιταχύνεται ο ηλιακός άνεμος και το γιατί και το πώς η ηλιακή δραστηριότητα μεταβάλλεται με το χρόνο. Το Solar Orbiter θα παρατηρήσει για πρώτη φορά με τηλεσκόπια από τόσο κοντά και επίσης θα δούμε για πρώτη φορά τους πόλους του ήλιου. Αυτές οι νέες παρατηρήσεις πολύ πιθανόν να ανατρέψουν πολλά από όσα νομίζουμε ότι ξέρουμε για τον ήλιο, όπως έγινε στο παρελθόν με το SOHO και το ULYSSES, δύο άλλες επιτυχημένες αποστολές της ESΑ.

Το Solar Orbiter θα συνεισφέρει λοιπόν στην εξέλιξη των γνώσεων της ανθρωπότητας σχετικά με το άστρο της και με το ηλιακό σύστημα μέσα στο οποίο η ανθρωπότητα εμφανίστηκε, υπάρχει και εξελίσσεται.

Όπως συμβαίνει συνήθως με προγράμματα βασικής έρευνας, οι νέες γνώσεις, ιδέες και θεωρίες που θα παραχθούν μπορεί να μην είναι άμεσα χρήσιμες, αλλά θα αποτελέσουν σίγουρα τη βάση για να αναπτυχθούν περαιτέρω διάφορα επιστημονικά πεδία. Ο ήλιος είναι το μόνο άστρο του σύμπαντος στο οποίο μπορούμε να πλησιάσουμε και η ανθρωπότητα θα έχει τώρα την ευκαιρία να το κάνει για πρώτη φορά στην ιστορία της. Ανάλογα φυσικά φαινόμενα φυσικής πλάσματος που συμβαίνουν μέσα και γύρω από τον ήλιο συμβαίνουν σε όλο το ορατό σύμπαν, μέσα και γύρω από αστέρια, σουπερνόβα, εκτοξεύσεις ύλης από γαλαξίες, πάλσαρς, πλανητικές μαγνητόσφαιρες. Υπό αυτή την έννοια, το Solar Orbiter δεν είναι απλά μια αποστολή για τον ήλιο, αλλά θα συμβάλει καθοριστικά και στην κατανόηση πολύπλοκων φαινομένων ολόκληρου του σύμπαντος.

-Θα επιθυμούσατε να εργαστείτε για μελλοντικά διαστημικά εγχειρήματα της Ελλάδας, αν ωριμάσουν στη χώρα μας οι κατάλληλες συνθήκες;

Πιστεύω πως οι περισσότεροι Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού θα ήθελαν να εργαστούν στην Ελλάδα αν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες, αν όχι ίδιες, έστω συγκρίσιμες με εκείνες του εξωτερικού. Παραδοσιακά η Ελλάδα παράγει εξαιρετικούς αστροφυσικούς, πολύ περισσότερους αναλογικά με τον πληθυσμό της αν συγκρίνει κανείς με άλλες χώρες παρομοίου μεγέθους. Αυτό είναι ένα σημαντικό ατού για το μέλλον της χώρας, όχι μόνο για την επιστήμη και την τεχνολογία αλλά και για την παιδεία γενικότερα. Είμαι αισιόδοξος ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να παίξει σημαντικό ρόλο στο μέλλον με το νέο Ελληνικό Κέντρο Διαστήματος και να αξιοποιήσει όσους είναι έτοιμοι να προσφέρουν την τεχνογνωσία τους.

Θα πρέπει όμως να τονίσω ότι τα μεγάλα διαστημικά προγράμματα όπως το Solar Orbiter δεν μπορούν να γίνουν από μία μόνο χώρα. Για παράδειγμα η Γαλλία ή η Γερμανία δεν θα μπορούσαν από μόνες τους να φτιάξουν το Solar Orbiter και για αυτόν ακριβώς τον λόγο υπάρχει η ESA. Η συμμετοχή λοιπόν της Ελλάδας στην ESA είναι καθοριστικής σημασίας ώστε να μπορεί να συμμετέχει σε όλα τα μεγάλα διαστημικά προγράμματα, συνεισφέροντας με ανθρώπινο δυναμικό και, ελπίζω στο άμεσο μέλλον, με διαστημική τεχνολογία. Υπό αυτήν την έννοια, το Solar Orbiter είναι ήδη ένα από τα πρώτα μεγάλα διαστημικά εγχειρήματα της Ελλάδας.

https://physicsgg.me/2019/11/03/%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%b6%ce%bf%cf%85%ce%b3%ce%b1%ce%bd%ce%ad%ce%bb%ce%b7%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%cf%85%cf%81%cf%8d%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%cf%81%cf%8c%ce%bb/

solar_orbiter_factsheet_pillars.jpg.9b1da6bea9dc3eaf051dd0465ec3e0ff.jpg

ceb6cebfcf85ceb3ceb1cebdceb5cebbceb7cf82.jpeg.bb91bc56b74d4b2a9563ef66788b3b8c.jpeg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Σεμινάριο στον ΟΦΑ: Φάσματα αστέρων, Σάββατο 16 Νοεμβρίου :cheesy:

Ο Ήλιος μας είναι ο πιο κοντινός αστέρας στη Γη…Βρίσκεται τόσο κοντά που ένα διαστημόπλοιο κινούμενο με 200 km/h θα χρειάζονταν περίπου 80 έτη για να φτάσει σε αυτόν Αντίστοιχα τα αστέρια ή αλλιώς αστέρες, είναι ήλιοι σαν το δικό μας ευρισκόμενοι σε πραγματικά τεράστιες αποστάσεις. Με δέος παρακολουθήσαμε την ανακοίνωση της NASA πριν λίγες μέρες πως η διαστημοσυσκευή Voyager 2, που εκτοξεύτηκε το 1977, διέσχισε το όριο της Ηλιόσφαιρας και βρίσκεται πλέον εκτεθειμένη στις ακτινοβολίες και τα σωματίδια γειτονικών αστεριών και όχι του Ήλιου. Αναπόφευκτα διερωτάται κανείς… -Πώς γνωρίζουμε τόσα πράγματα για τους αστέρες; -Πώς γίνεται να υπολογίζουμε τη μάζα, τη θερμοκρασία, την ηλικία τους, το πως γεννήθηκαν και το πώς και πότε θα πεθάνουν όταν δεν έχουμε επισκεφθεί κανέναν άλλο αστέρα πέραν του δικού μας «ταπεινού» Ήλιου; Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δίνει η μελέτη του φωτός των αστέρων το οποίο συλλέγεται και αναλύεται από κατάλληλες συσκευές, τους φασματογράφους. Στο σεμινάριο του Σαββάτου θα μελετήσουμε μια τέτοια συσκευή και θα αναλύσουμε το φως από πηγές διαφορετικού τύπου στην πράξη. Στον μακρινό κόσμο των αστέρων και του φωτός τους θα μας ταξιδέψει ο καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και Πρόεδρος του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας κ. Σταύρος Κουκιόγλου. Σάββατο 16 Νοεμβρίου στις 6 το απόγευμα, στα γραφεία του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας, Αλεξανδρείας 113. -Για τα σεμινάρια υπάρχει μια ελάχιστη συμβολική επιβάρυνση για τα μη μέλη (3 ευρώ και 2 ευρώ για φοιτητές). Η παρακολούθηση των σεμιναρίων είναι δωρεάν για μαθητές Δημοτικού και τα τακτοποιημένα οικονομικώς μέλη του Ομίλου.

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4112550860/2019/11/14/16

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Γιατί ο ήλιος καλύπτεται απο εκατομμύρια πίδακες πλάσματος. :cheesy:

Η κορώνα του ήλιου - το εξωτερικό στρώμα της επιφάνειάς του - καλύπτεται από μια συνεχώς μετακινούμενη μάζα πιδάκων πλάσματος, που είναι γνωστά ως spicules. Τα ηλιακά τηλεσκόπια δείχνουν αυτά ως ράβδους που ξεσπούν από την επιφάνεια και εξαφανίζονται μετά από λίγα λεπτά. Στην πραγματικότητα, κάθε ενα έχει μήκος περίπου 500 χιλιόμετρα - λίγο περισσότερο από την απόσταση μεταξύ του Λονδίνου και του Παρισιού - και μπορεί να ανέλθει σε 10.000 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια του ήλιου - το υψόμετρο στο οποίο πετούν τα αεροπλάνα πάνω από τη Γη.

Εκατομμύρια πυρήνες εκρήγνυνται ανά πάσα στιγμή και εξαφανίζονται μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, καθιστώντας αυτά τα μυστηριώδη φαινόμενα δύσκολα να μελετηθούν. Εντούτοις, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο χθες ισχυρίζεται ότι έχει καθορίσει τόσο την προέλευση όσο και τη λειτουργία των spicules. Βάσει των παρατηρήσεων υψηλής ευκρίνειας του μαγνητικού πεδίου, οι συγγραφείς της μελέτης λένε ότι οι spicules σχηματίζονται σχεδόν πάντα όταν συγκρούονται μαγνητικές ροές με αντίθετα φορτία. Αυτή η «εξόντωση», όπως την αποκαλεί το Ινδικό Ινστιτούτο Αστροφυσικής, το Dipankar Banerjee, δημιουργεί την ενέργεια και τη θερμότητα που είναι απαραίτητα για να σχηματίσουν τα σπειρίματα. Αυτοί, με τη σειρά τους, μεταφέρουν αυτή την ενέργεια από την επιφάνεια στο κορώνα, και πιθανώς συμβάλλουν στον ηλιακό άνεμο και σε άλλα φαινόμενα ηλιακού καιρού.

«Τα νέα μας αποτελέσματα αποδεικνύουν ότι σχηματίζονται σπειρίματα λόγω της ακύρωσης της ροής στη χαμηλότερη ατμόσφαιρα και παρέχουν επίσης καλή ποσότητα ενέργειας για τη θέρμανση της ανώτερης ατμόσφαιρας του ήλιου», δήλωσε ο Μπανερτζέ, ένας αστροφυσικός και ένας από τους συνεργάτες της μελέτης LiveScience.

Στη Γη, μια ομαλή ασπίδα καλύπτει τον πλανήτη, εν μέρει λόγω των δύο αντίθετων μαγνητικών πόλων. Στον ήλιο, οι μπλεγμένες γραμμές μαγνητικού πεδίου δημιουργούν ένα χτύπημα που ανεβαίνει ή πέφτει, στρέφει ή διασπάται. Όταν οι συνεστραμμένες γραμμές τείνουν πολύ μακριά, ξαπλώνουν στη θέση τους, ακριβώς όπως οι λαστιχένιες ζώνες, απελευθερώνοντας το πλάσμα και την ενέργεια, πράγμα που, πιστεύουν οι επιστήμονες, οδηγεί σε spicules.Προηγούμενες προσομοιώσεις υπολογιστών που συνδέονται spicules με μαγνητικά πεδία, μέχρι τώρα. Η ερευνητική ομάδα της νέας μελέτης χρησιμοποίησε το ηλιακό τηλεσκόπιο Goode στο ηλιακό παρατηρητήριο Big Bear στην Καλιφόρνια για να παρατηρήσει το σχηματισμό των ακίδων σε υψηλή ανάλυση. Διαπίστωσαν ότι η μαγνητική σύντηξη είναι σχεδόν πάντα πρόδρομος για τις ακίδες: μέσα σε λίγα λεπτά από κάθε μικρό μαγνητικό σύγκρουση, εμφανίστηκε ένα spicule. Τα κελύφη θερμαίνουν το κορώνα καθώς περνούσαν, αφήνοντας ένα μέρος του υλικού πίσω να στάζει πάνω στην επιφάνεια του ήλιου. Συμπερασματικά, οι συγγραφείς έγραψαν ότι τα spicules μπορεί να αποτελούν ουσιαστικό μέρος του μηχανισμού που είναι υπεύθυνος για τη διάδοση της θερμότητας γύρω από την ατμόσφαιρα του ήλιου - "μια ολοκληρωμένη διαδικασία μαζικής πορείας μεταξύ της χρωμοσφαίρας και της κορώνας". Σχεδιάζουν να κάνουν περισσότερες έρευνες πριν μπορέσουν να επιβεβαιώσουν ότι η μεταφορά θερμότητας και ενέργειας από τα spicules τροφοδοτεί τον ηλιακό άνεμο.

https://asgardia.space/en/news/Why-the-Sun-is-Covered-in-Millions-of-Plasma-Jets

13.thumb.jpg.10ec1f570ffd73d302ea0945ea1e70c5.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Σε πόσο χρόνο θα κατέρρεε βαρυτικά ο Ήλιος… αν ξαφνικά σταματούσαν οι πυρηνικές αντιδράσεις στο εσωτερικό του; :cheesy:

Ένα άστρο – όπως ο Ήλιος μας – διατηρεί σχεδόν σταθερά τα χαρακτηριστικά του, όπως η μάζα, η ακτίνα, η λαμπρότητα και η χημική σύσταση της εξωτερικής του επιφάνειας.

Αυτή η σταθερότητα των άστρων μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι στο εσωτερικό τους επικρατεί περίπου μια κατάσταση ισορροπίας.

Οι πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης που πραγματοποιούνται στο εσωτερικό τους δημιουργούν μια «κόλαση» παραγωγής ενέργειας και ακτινοβολίας, η πίεση των οποίων εξισορροπούν την βαρύτητα που θα οδηγούσε το άστρο σε κατάρρευση.

Αν λοιπόν δεν γίνονταν οι πυρηνικές αντιδράσεις στο εσωτερικό του Ήλιου, τότε σε πόσο χρόνο θα κατέρρεε βαρυτικά;

Μια προσεγγιστική απάντηση στο ερώτημα αυτό βρίσκει κανείς

και η εξίσωση που υπολογίζει τον χρόνο της «ελεύθερης πτώσης» όταν δεν υπάρχει η πίεση που «στηρίζει» το άστρο είναι

όπου ρ0 η πυκνότητα του Ήλιου (ή κάποιου άλλου παρόμοιου άστρου) λίγο πριν αρχίσει η κατάρρευση – σύμφωνα με την υπόθεση.

Θέτοντας στην παραπάνω εξίσωση την πυκνότητα του Ήλιου ρ0=1.4 g/cm3 και την τιμή της σταθεράς της παγκόσμιας έλξης παίρνουμε ότι η κατάρρευση του Ήλιου θα γίνει σε κάτι λιγότερο από 7 λεπτά της ώρας – αφότου πάψουν να πραγματοποιούνται οι πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης.

Για να προκύψει η παραπάνω εξίσωση γίνονται αρκετές προσεγγίσεις και πολλές πράξεις … που όμως μπορούμε να αποφύγουμε αν χρησιμοποιήσουμε διαστατική ανάλυση, δηλαδή να σκεφτούμε ως εξής:

Ο χρόνος της βαρυτικής κατάρρευσης του άστρου θα εξαρτάται από την μάζα του άστρου Μ, την αρχική του ακτίνα r0 και από την σταθερά της παγκόσμιας έλξης G – εφόσον δεχόμαστε ότι το φαινόμενο καθοδηγείται μόνον από την βαρύτητα:

t ~ r0x My Gz

Aντικαθιστώντας τις μονάδες μέτρησης στην παραπάνω σχέση προκύπτει η ισότητα:

s = (mx) (kgy) (kg-zm3zs-2z)

οπότε

z = -1/2 = x και y = 3/2

Έτσιν αν εκφράσουμε την μάζα συναρτήσει της πυκνότητας

Μ = 4/3 πr3 ρ0

παίρνουμε

Συγκρίνοντας τις εξισώσεις (1) και (3) βλέπουμε μεν ότι διαφέρουν κατά έναν παράγοντα 4 – η τάξη μεγέθους όμως του χρόνου που υπολογίζουν είναι η ίδια.

https://physicsgg.me/2011/11/28/%cf%83%ce%b5-%cf%80%cf%8c%cf%83%ce%bf-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf-%ce%b8%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ad%cf%81%cf%81%ce%b5%ce%b5-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bf-%ce%ae%ce%bb/

star.jpg.f7a6b6039f618e66610c4ee043a33922.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το Parker Solar Probe της NASA ρίχνει «φως» στον ήλιο, με νέα πολύτιμα στοιχεία για το άστρο μας. :cheesy:

Πολύτιμα νέα στοιχεία για τον ήλιο δίνει το Parker Solar Probe της NASA, το οποίο εκτοξεύτηκε τον Αύγουστο του 2018: Το σκάφος, που έχει πλησιάσει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο διαστημόπλοιο το άστρο του πλανητικού μας συστήματος, ολοκλήρωσε τρία από 24 σχεδιασμένα περάσματα από τμήμα του στέμματος του Ήλιου, και τέσσερα νέα επιστημονικά άρθρα στο Nature περιγράφουν τι ανακάλυψαν οι επιστήμονες χάρη σε αυτά.

Από τις έρευνες προκύπτουν νέες πληροφορίες σχετικά με τη συμπεριφορά του υλικού και των σωματιδίων που απομακρύνονται από τον ήλιο, βοηθώντας τους επιστήμονες να απαντήσουν σε θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά τα φυσικά δρώμενα στο άστρο. Τα στοιχεία που παρέχει το Parker ρίχνουν «νέο φως» στο πώς ο ήλιος εξαπολύει συνέχεια υλικό και ενέργεια, βοηθώντας τους επιστήμονες να αναθεωρήσουν τα μοντέλα που χρησιμοποιούνται για την κατανόηση και πρόγνωση του διαστημικού καιρού στον πλανήτη μας, καθώς και να κατανοήσουν καλύτερα τη διαδικασία με την οποία τα άστρα δημιουργούνται και εξελίσσονται.

Το Parker Solar Probe της NASA ρίχνει «φως» στον ήλιο

Ο ήλιος είναι μαγνητικά ενεργός, εξαπολύοντας ισχυρές εκλάμψεις φωτός, «ριπές» σωματιδίων που κινούνται με ταχύτητα που πλησιάζει αυτήν του φωτός και νέφη μαγνητισμένου υλικού δισεκατομμυρίων τόνων. Όλη αυτή η δραστηριότητα επηρεάζει τη Γη, αποστέλλοντας στο διάστημα σωματίδια τα οποία επηρεάζουν δορυφόρους και αστροναύτες, τηλεπικοινωνίες κ.α.

Αυτά που συμβαίνουν στον ήλιο είναι κρίσιμης σημασίας ως προς την κατανόηση του τι συμβαίνει στο διάστημα γύρω μας. Το μεγαλύτερο μέρος του υλικού που ξεφεύγει από τον ήλιο είναι μέρος του ηλιακού ανέμου- μιας συνεχούς ροής ηλιακού υλικού που κυκλοφορεί σε όλο το ηλιακό μας σύστημα. Το ιονισμένο αυτό αέριο (πλάσμα) μεταφέρει μαζί του τα μαγνητικά πεδία του ήλιου, εκτείνοντάς το σε μια γιγαντιαία φυσαλίδα διαμέτρου άνω των 10 δισεκατομμυρίων μιλίων.

Ο ηλιακός άνεμος είναι μια σχετικά ενιαία ροή πλάσματος- ωστόσο κατά καιρούς παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις και αναταραχές. Όταν φτάνει κοντά στη Γη ωστόσο, έχει ήδη ταξιδέψει πολύ, οπότε τα «σήματα» από τους μηχανισμούς στον ήλιο που τις προκάλεσαν έχουν χαθεί. Το Parker Solar Probe, έχοντας πλησιάσει πιο κοντά, ήταν σε θέση να «δει» ένα πολύπλοκο, ενεργό σύστημα.

Όπως και ο ίδιος ο ήλιος, ο ηλιακός άνεμος αποτελείται από πλάσμα, όπου αρνητικά φορτισμένα ηλεκτρόνια έχουν αποχωριστεί από θετικά φορτισμένα ιόντα, δημιουργώντας μια «θάλασσα» σωματιδίων. Αυτά τα σωματίδια, που αιωρούνται ελεύθερα, σημαίνουν πως το πλάσμα φέρει ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία, και οι αλλαγές στο πλάσμα συχνά υποδεικνύουν σημάδια σε αυτά τα πεδία. Οι μετρήσεις των οργάνων του σκάφους έδειξαν γρήγορες αντιστροφές στο μαγνητικό πεδίο και ξαφνικούς, ταχείς πίδακες υλικού- χαρακτηριστικά που κάνουν τον ηλιακό άνεμο πιο ταραχώδη.

Ένα άλλο από τα ερωτήματα που απασχολούσαν τους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες ήταν το πώς ακριβώς ο ηλιακός άνεμος «ρέει» από τον ήλιο. Από τη Γη ο ηλιακός άνεμος φαίνεται να ρέει απευθείας προς όλες τις κατευθύνεις-ωστόσο, ο ήλιος περιστρέφεται καθώς τον απελευθερώνει, και πριν συμβεί αυτό, ο ηλιακός άνεμος περιστρέφεται μαζί του. Σε κάποιο σημείο μεταξύ ήλιου και Γης, ο ηλιακός άνεμος κάνει τη μετάβαση: Από εκεί που περιστρέφεται με τον ήλιο, αρχίζει να ρέει προς τα έξω.

Αυτό το σημείο παρουσιάζει επιστημονικό ενδιαφέρον, καθώς παρέχει στοιχεία σχετικά με το πώς ο ήλιος αποδεσμεύει ενέργεια, κάτι που, με τη σειρά του, βοηθά στην καλύτερη κατανόηση του «κύκλου ζωής» άλλων άστρων ή του σχηματισμού πρωτοπλανητικών δίσκων (που οδηγούν στη δημιουργία πλανητών). Για πρώτη φορά, το Parker Solar Probe ήταν σε θέση να παρατηρήσει τον ηλιακό άνεμο ενώ ακόμα περιστρέφεται. Η δύναμη αυτής της περιστροφής ήταν μεγαλύτερη από ό,τι είχαν προβλέψει πολλοί επιστήμονες, ενώ η μετάβαση προς μια ροή προς τα έξω γινόταν πιο γρήγορα από ό,τι αναμενόταν.

Άλλο ένα ερώτημα το οποίο φαίνεται πως θα απαντηθεί τελικά είναι η περίεργη ζώνη χωρίς σκόνη. Το ηλιακό σύστημα είναι γεμάτο σκόνη- τα απομεινάρια συγκρούσεων που είχαν ως αποτέλεσμα τον σχηματισμό πλανητών, αστεροειδών, κομητών κ.α. Οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι κοντά στον ήλιο η σκόνη αυτή θα θερμαινόταν σε υψηλές θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα τη μετατροπή της σε αέριο και τη δημιουργία μιας ζώνης χωρίς σκόνη γύρω από τον ήλιο- αλλά αυτό δεν είχε παρατηρηθεί ποτέ. Για πρώτη φορά τα όργανα του Parker Solar Probe ήταν σε θέση να παρατηρήσουν απευθείας το αραίωμα της σκόνης. Επίσης, οι μετρήσεις του σκάφους παρείχαν πολύτιμα στοιχεία για δύο σημαντικά φαινόμενα του ηλιακού καιρού: Τις καταιγίδες ενεργητικών σωματιδίων και τις στεμματικές εκπομπές μάζας (CME).

Μικροσκοπικά σωματίδια- ηλεκτρόνια και ιόντα- επιταχύνονται από την ηλιακή δραστηριότητα, δημιουργώντας καταιγίδες. Γεγονότα στον ήλιο μπορούν να τα στείλουν έξω στο ηλιακό σύστημα με ταχύτητα που πλησιάζει αυτήν του φωτός, κάτι που σημαίνει ότι φτάνουν στη Γη μέσα σε διάστημα μικρότερο της μισής ώρας. Τα σωματίδια αυτά έχουν μεγάλη ενέργεια, οπότε μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα σε ηλεκτρονικά συστήματα ή ακόμα και να απειλήσουν αστροναύτες. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο επιταχύνονται τα σωματίδια αυτά είναι κρίσιμης σημασίας.

Όργανα του σκάφους πραγματοποίησαν μετρήσεις σε διάφορα φαινόμενα ενεργητικών σωματιδίων, τα οποία δεν μπορούσαν να παρατηρηθούν από τη Γη, λόγω απόστασης. Μεταξύ άλλων, παρατηρήθηκε και ένα σπάνιο είδος έκλαμψης σωματιδίων με ιδιαίτερα υψηλή αναλογία βαρύτερων στοιχείων. Ακόμη, συγκεντρώθηκαν πολύτιμα στοιχεία σχετικά με τις CME- φαινόμενα όπου εκτοξεύονται νέφη ηλιακού υλικού δισεκατομμυρίων τόνων, επηρεάζοντας τη Γη και άλλους κόσμους (σε σημείο που μπορούν, στον πλανήτη μας, να προκληθούν προβλήματα σε δίκτυα ηλεκτροδότησης).

Καθώς το Parker Solar Probe συνεχίζει το ταξίδι του, θα κάνει 21 ακόμα περάσματα σε όλο και πιο κοντινές αποστάσεις, καταλήγοντας σε τρεις τροχιές σε σχετικά μικρή απόσταση από την επιφάνεια του άστρου.

https://www.naftemporiki.gr/story/1539759/to-parker-solar-probe-tis-nasa-rixnei-fos-ston-ilio-me-nea-polutima-stoixeia-gia-to-astro-mas

parker-solar-probe.jpg.deaaffc9b12fb9b90d8f5e71dba9b688.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Εντυπωσιακή δακτυλιοειδής έκλειψη ηλίου στις 26 Δεκεμβρίου. :cheesy:

Mια εντυπωσιακή δακτυλιοειδής έκλειψη ηλίου θα λάβει χώρα στις 26 Δεκεμβρίου, η οποία όμως δεν θα είναι ορατή από την Ελλάδα. Πρόκειται για την τρίτη και τελευταία ηλιακή έκλειψη του 2019.

Στις δακτυλιοειδείς εκλείψεις η Σελήνη είναι πολύ μακριά από τη Γη για να καλύψει πλήρως τον Ήλιο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας «δακτύλιος φωτιάς» γύρω από το σκοτεινό φεγγάρι, ενώ το ηλιακό στέμμα δεν είναι ορατό. Στις ολικές ηλιακές εκλείψεις ο σεληνιακός δίσκος καλύπτει κατά 100% τον ηλιακό δίσκο (η τελευταία είχε συμβεί τον Ιούλιο). Στις μερικές εκλείψεις το φεγγάρι καλύπτει μόνο ένα μέρος του Ήλιου.

Το «μονοπάτι» της έκλειψης θα αρχίσει στις 05:34 ώρα Ελλάδας της Πέμπτης στη Σαουδική Αραβία (220 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Ριάντ) και θα μετακινηθεί ανατολικά προς το Κατάρ, τη νότια Ινδία, τη Σρι Λάνκα, τον Ινδικό Ωκεανό και την Ινδονησία, καταλήγοντας στη νήσο Γκουάμ στον Ειρηνικό Ωκεανό. Το μεγαλύτερο μέρος της Ασίας και η βόρεια Αυστραλία θα δουν μια μερική έκλειψη, σύμφωνα με τη NASA.

https://www.kathimerini.gr/1057585/article/epikairothta/episthmh/entypwsiakh-daktylioeidhs-ekleiyh-hlioy-stis-26-dekemvrioy

eklipsiiliou-thumb-large.jpg.5d3683cce49fc640b1e0de0c27d9732a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 μήνες αργότερα...

Ο διαστημικός καιρός και οι πιο λεπτομερείς έως τώρα εικόνες του Ήλιου … από το νέο αμερικανικό επίγειο τηλεσκόπιο Inouye. :cheesy:

Το επίγειο αμερικανικό τηλεσκόπιο Inouye Solar Telescope, που βρίσκεται στη Χαβάη, τράβηξε τις πρώτες του και πιο λεπτομερείς μέχρι σήμερα εικόνες του Ήλιου. Το διαμέτρου τεσσάρων μέτρων τηλεσκόπιο ανοίγει το δρόμο για μια νέα εποχή στη μελέτη του μητρικού άστρου μας και θα βοηθήσει στην καλύτερη πρόβλεψη του διαστημικού καιρού στη Γη, ο οποίος καθορίζεται από την ηλιακή δραστηριότητα.

Οι πρώτες εικόνες του Inouye, το οποίο ανήκει στο Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών (NSF) των ΗΠΑ, αποτελούν ένα κοντινό «πορτρέτο» της επιφάνειας του Ήλιου και του καυτού ταραγμένου πλάσματος που την καλύπτει, αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες άνευ προηγουμένου.

«Αυτές οι εικόνες και τα βίντεο για τον Ήλιο μας είναι τα πιο λεπτομερή που έχουν υπάρξει μέχρι σήμερα. To Inouye θα μπορέσει να χαρτογραφήσει τα μαγνητικά πεδία μέσα στο στέμμα του Ήλιου, όπου συμβαίνουν οι ηλιακές εκρήξεις, οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή στη Γη. Αυτό το τηλεσκόπιο θα βελτιώσει την κατανόηση μας για το τι επηρεάζει τον διαστημικό καιρό και τελικά θα βοηθήσει την καλύτερη πρόγνωση των ηλιακών καταιγίδων», δήλωσε η διευθύντρια του NSF Φρανς Κόρντοβα.

Ο Ήλιος είναι το κοντινότερο στον πλανήτη μας άστρο, ένας γιγάντιος φυσικός πυρηνικός αντιδραστήρας που καίει περίπου πέντε εκατομμύρια τόνους καυσίμου υδρογόνου κάθε δευτερόλεπτο, κάτι που θα συνεχίσει να κάνει για τουλάχιστον άλλα 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Όλη αυτή η ενέργεια εκπέμπεται στο διάστημα προς κάθε κατεύθυνση και ένα μικρό μέρος την φθάνει στη Γη, καθιστώντας εφικτή τη ζωή.

Αλλά ενώ οι μετεωρολόγοι μπορούν να κάνουν αρκετά ακριβείς προβλέψεις για τον καιρό, όπως πότε και πού θα βρέξει τις επόμενες μέρες, δεν συμβαίνει το ίδιο με τον διαστημικό καιρό, ο οποίος μέχρι σήμερα είναι πολύ πιο απρόβλεπτος. Η πρόγνωση του διαστημικού καιρού, σύμφωνα με τους επιστήμονες, υπολείπεται σε ακρίβεια τουλάχιστον κατά 50 χρόνια της αντίστοιχης μετεωρολογικής πρόγνωσης για τα καιρικά φαινόμενα στη Γη.

Τα δυναμικά ηλιακά μαγνητικά πεδία δημιουργούν απρόσμενες ηλιακές καταιγίδες που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τις δορυφορικές επικοινωνίες, τα ηλεκτρικά δίκτυα, τα αεροπορικά ταξίδια και τεχνολογίες όπως το GPS. Χάρη στο νέο τηλεσκόπιο, οι επιστήμονες θα παρακολουθούν καλύτερα την αναταραχή στην επιφάνεια του Ήλιου και έτσι να προβλέπουν την επόμενη ηλιακή καταιγίδα, δίνοντας περισσότερο χρόνο προετοιμασίας σε κυβερνήσεις, υπηρεσίες κοινής ωφελείας και ζωτικά δίκτυα υποδομής στη Γη. Σήμερα ο μέσος χρόνος προειδοποίησης είναι 48 λεπτά πριν από το ηλιακό συμβάν, ενώ στόχος είναι να αυξηθεί στις 48 ώρες.

«Το Inouye θα συλλέξει περισσότερες πληροφορίες για τον Ήλιο στη διάρκεια των πέντε πρώτων ετών λειτουργίας του σε σχέση με όλα τα δεδομένα που συλλέχθηκαν μέχρι σήμερα από τότε που ο Γαλιλαίος πρώτος έστρεψε ένα τηλεσκόπιο προς τον Ήλιο το 1612», δήλωσε ο αστρονόμος Ντέηβιντ Μπόμπολτς του NSF.

Τριάδα με Parker Solar Probe και Solar Orbiter

Το Daniel K.Inouye Solar Telescope, που βρίσκεται στην κορυφή Χαλεακάλα ύψους περίπου 3.000 μέτρων της νήσου Μάουι της Χαβάης και φέρει το όνομα ενός πεθαμένου γερουσιαστή αυτής της νησιωτικής αμερικανικής πολιτείας, έχει τη μεγαλύτερη διάμετρο από κάθε άλλο ηλιακό τηλεσκόπιο, επίγειο ή διαστημικό. Θα αποτελέσει μια τριάδα μαζί με το διαστημικό τηλεσκόπιο Parker Solar Probe της NASA που βρίσκεται ήδη σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο και με το μελλοντικό διαστημικό τηλεσκόπιο Solar Orbiter του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της NASA.

Το βάρους 1.800 κιλών Solar Orbiter, το οποίο προγραμματίζεται να εκτοξευθεί στις 8 Φεβρουαρίου με ένα πύραυλο Atlas V από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα, θα φθάσει σε απόσταση περίπου 42 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον Ήλιο (έναντι μόνο 6,1 εκατ. χλμ. που θα φθάσει το Parker Solar Probe). Όμως, αν και από πιο μακριά, το Solar Orbiter, που διαθέτει δέκα επιστημονικά όργανα, θα τραβήξει τις πρώτες εικόνες των πόλων του Ήλιου, κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ έως τώρα. Μόνο τότε οι επιστήμονες θα έχουν ολοκληρωμένη εικόνα για το μαγνητικό πεδίο του άστρου μας, κάτι που θα βοηθήσει στην πρόγνωση του διαστημικού καιρού.

Το πρώτο βιβλίο στην Ελλάδα για τον διαστημικό καιρό

Συμπτωματικά, για πρώτη φορά μόλις εκδόθηκε στην Ελλάδα ένα βιβλίο αφιερωμένο αποκλειστικά στον «Διαστημικό Καιρό», με συγγραφέα τον Μανώλη Γεωργούλη, ερευνητή στο Κέντρο Ερευνών Αστρονομίας και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών της Ακαδημίας Αθηνών και επισκέπτη καθηγητή Φυσικής & Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο Georgia State University των ΗΠΑ.

https://korfiatisbooks.gr/eshop/gr.php?p=product&bookview=2359&c=42,38&d=&siggrafeas=%CE%93%CE%95%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%97%CE%A3%20%CE%9A.%20%CE%9C%CE%91%CE%9D%CE%A9%CE%9B%CE%97%CE%A3

Όπως επισημαίνει, τα περισσότερα φαινόμενα του διαστημικού καιρού έχουν ως απαρχή τον Ήλιο και, σε έναν κόσμο εξαρτημένο από την τεχνολογία, μια ηλιακή καταιγίδα μπορεί να προκαλέσει ζημιές εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε δορυφόρους, τηλεπικοινωνιακά συστήματα και δίκτυα παροχής ηλεκτρικού ρεύματος.

Ο συγγραφέας εξηγεί με εύληπτο τρόπο τους μηχανισμούς των ηλιακών εκλάμψεων και της επίδρασής τους στον πλανήτη μας και στην καθημερινότητά μας. Όπως αναφέρει, μεταξύ άλλων, η έρευνα για τον διαστημικό καιρό συνδυάζει την αστροφυσική με την καθημερινότητα και δίνει απαντήσεις σε «μυστήρια» όπως η κατά καιρούς απώλεια του σήματος GPS.

Είναι αξιοσημείωτο ότι, όπως αναφέρεται και στο βιβλίο, υπάρχει σημαντική ελληνική εμπλοκή με την πρόγνωση των ηλιακών εκλάμψεων. Από το τέλος του 2015 η επιστημονική ομάδα του κ. Γεωργούλη ανέπτυξε και έχει θέσει σε 24ωρη λειτουργία στο Κέντρο Ερευνών Αστρονομίας της Ακαδημίας Αθηνών την αυτοματοποιημένη υπηρεσία πρόγνωσης A-EFFort (Athens Effective Solar flare Forecasting). Παράλληλα, οι Έλληνες επιστήμονες, με τη συμμετοχή του κ.Γεωργούλη, δραστηριοποιούνται στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα FLARECAST, ένα πρόγραμμα πρόγνωσης ηλιακών εκλάμψεων μεγαλύτερο και πιο εξελιγμένο από το A-EFFort.

Ο Μανώλης Γεωργούλης είναι διδάκτορας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έχει εργαστεί για περίπου μία δεκαετία στις ΗΠΑ, συμμετέχοντας σε επιστημονικές και ερευνητικές ομάδες, έχει διατελέσει πρόεδρος του Τμήματος Ηλιακής Φυσικής της Ευρωπαϊκής Φυσικής Εταιρείας και έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) και στη Διεθνή Διαστημική Επιτροπή.

Η έκδοση από τις εκδόσεις «Παπαδόπουλος» (Φεβρουάριος 2020, σελίδες 112), στο πλαίσιο της σειράς «Μικρές Εισαγωγές», συνοδεύεται από ψηφιακό υλικό που περιλαμβάνει βίντεο για την ηλιακή δραστηριότητα καθώς και όλα τα γραφήματα και τους πίνακες του βιβλίου (δείτε το συμπληρωματικό υλικό ΕΔΩ).

www.epbooks.gr

https://physicsgg.me/2020/01/29/%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%81%cf%8c%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%bb%ce%b5%cf%80%cf%84%ce%bf%ce%bc/

inouye.png.ae32d35693b25cb0e97015999e6488d4.png

inouye1.jpg.f00c42913d871f78d3176d78921cab40.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

«Αντίστροφη μέτρηση» για το ταξίδι εξερεύνησης των πόλων του ήλιου από το Solar Orbiter :cheesy:

Ένα νέο διαστημόπλοιο ετοιμάζεται να ταξιδέψει στον ήλιο για να τραβήξει τις πρώτες φωτογραφίες του βορείου και του νοτίου πόλου του: Το Solar Orbiter αποτελεί καρπό της συνεργασίας μεταξύ του ΕΟΔ (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος- ESA) και της NASA και θα προορίζεται να εκτοξευτεί από το Κέιπ Κανάβεραλ στις αρχές του Φεβρουαρίου, με πύραυλο Atlas V της United Launch Alliance.

Το διαστημόπλοιο θα χρησιμοποιήσει τη βαρύτητα της Αφροδίτης και της Γης για να «εκτιναχθεί» στην επιθυμητή πορεία που θα του επιτρέψει να «δει» για πρώτη φορά τους πόλους του ήλιου.

«Μέχρι το Solar Orbiter, όλα τα όργανα ηλιακής παρατήρησης ήταν εντός της εκλειπτικής ή πολύ κοντά σε αυτήν» είπε ο Ράσελ Χάουαρντ, επιστήμονας του Naval Research Lab στην Ουάσινγκτον και επικεφαλής ερευνητής για ένα από τα 10 όργανα του σκάφους. «Τώρα θα είμαστε σε θέση να εξετάσουμε τον ήλιο από πάνω». Σημειώνεται πως η εκλειπτική είναι ο διαστημικός χώρος, σε γενικές γραμμές ευθυγραμμισμένος με τον ισημερινό του ήλιου, όπου κινούνται όλοι οι πλανήτες. Τo Solar Orbiter θα ξεφύγει από αυτήν.

Ταξίδι εξερεύνησης των πόλων του ήλιου

«Θα είναι terra incognita» είπε ο Ντάνιελ Μίλερ, επιστήμονας του ΕΟΔ για την αποστολή στο European Space Research and Technology Centre στην Ολλανδία. «Πρόκειται πραγματικά για εξερευνητική επιστήμη».

Ο ήλιος παίζει τεράστιο ρόλο στο πώς διαμορφώνεται και λειτουργεί το διάστημα γύρω μας, με το μαγνητικό του πεδίο να εκτείνεται πέρα από τον Πλούτωνα. Όταν «ριπές» ηλιακού ανέμου (φορτισμένα ηλιακά σωματίδια) χτυπούν τη Γη, μπορούν να προκαλέσουν φαινόμενα διαστημικού καιρού που προκαλούν προβλήματα σε GPS και τηλεπικοινωνίες, ενώ μπορεί να απειλήσουν και αστροναύτες. Για να προετοιμαστούν για επερχόμενες ηλιακές καταιγίδες, οι επιστήμονες μελετούν το μαγνητικό πεδίο του ήλιου, ωστόσο οι παρούσα εικόνα που έχουμε για τους πόλους του ήλιου στερείται σημαντικών δεδομένων.

«Οι πόλοι είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για εμάς, για να μπορούμε να φτιάξουμε ακριβή μοντέλα» είπε η Χόλι Γκίλμπερτ, επιστήμονας της NASA για την αποστολή στο Goddard Space Flight Center στο Γκρίνμπελτ του Μέριλαντ. «Για την πρόγνωση φαινομένων διαστημικού καιρού χρειαζόμαστε ένα πολύ ακριβές μοντέλο του μαγνητικού πεδίου του ήλιου». Οι πόλοι του ήλιου επίσης ίσως να μπορούν να εξηγήσουν παλαιότερες παρατηρήσεις, όπως σχετικά με τον 11ετή ηλιακό κύκλο.

Το μοναδικό άλλο σκάφος που έχει πετάξει πάνω από τους πόλους ήταν το Ulysses, επίσης κοινό πρόγραμμα του ΕΟΔ και της NASA: Το διαστημόπλοιο, που εκτοξεύτηκε το 1990, έκανε τρία περάσματα γύρω από τον ήλιο πριν τον παροπλισμό του το 2009- ωστόσο ποτέ δεν πλησίασε πολύ, και ήταν εξοπλισμένο με όργανα που επέτρεπαν μετρήσεις μόνο στο περιβάλλον γύρω του. Το Solar Orbiter θα περάσει από το εσωτερικό της τροχιάς του Ερμή και διαθέτει προηγμένα όργανα τα οποία επιτρέπουν τη μελέτη του ήλιου από απόσταση.

Στην κοντινότερη προσέγγισή του το σκάφος θα πλησιάσει τον ήλιο σε απόσταση 42 εκατ. χιλιομέτρων. Για να αντέξει διαθέτει μια ειδική θερμική ασπίδα τιτανίου. Επίσης, το Solar Orbiter προορίζεται να συνεργαστεί και με την άλλη μεγάλη αποστολή της NASA στον ήλιο, αυτή του Parker Solar Probe.

Σύμφωνα με το BBC, το κόστος του προγράμματος ανέρχεται στα 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

https://www.naftemporiki.gr/story/1557216/antistrofi-metrisi-gia-to-taksidi-eksereunisis-ton-polon-tou-iliou-apo-to-solar-orbiter

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ένα ιστορικό ταξίδι: Επιτυχής η εκτόξευση του Solar Orbiter των ΕΟΔ και NASA. :cheesy:

Επιτυχώς εκτοξεύτηκε το βράδυ της Κυριακής (τοπική ώρα) από το ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα το διαστημόπλοιο Solar Orbiter του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ΕΟΔ) και της NASA, για τη μελέτη του ήλιου.

Το σκάφος εκτοξεύτηκε με πύραυλο Atlas V και τα ξημερώματα της Δευτέρας οι χειριστές της αποστολής στο ESOC (European Space Operations Centre) στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας έλαβαν σήμα από το διαστημόπλοιο που υποδείκνυε ότι οι ηλιακοί του συλλέκτες είχαν ξεδιπλωθεί επιτυχώς.

Μέσα στις πρώτες δύο ημέρες της αποστολής, το Solar Orbiter θα αναπτύξει όργανα και κεραίες για επικοινωνία και θα αρχίσει τη συλλογή επιστημονικών δεδομένων. Το σκάφος βρίσκεται σε μια τροχιά που θα επιτρέψει στα όργανά του να παρέχουν στους επιστήμονες τις πρώτες εικόνες των πόλων του ήλιου. Η τροχιά στην οποία κινείται περιλαμβάνει 22 κοντινά περάσματα από τον ήλιο, φέρνοντας το σκάφος εντός της τροχιάς του Ερμή για τη μελέτη του ήλιου και της επιρροής του στο διάστημα.

«Ως άνθρωποι, γνωρίζαμε πάντα τη σημασία του ήλιου για τη ζωή στη Γη...αλλά ξέραμε επίσης πως έχει τη δυνατότητα να διαταράξει την καθημερινή ζωή εάν βρεθούμε στη “γραμμή του πυρός” μιας ισχυρής ηλιακής καταιγίδας» είπε ο Γκύντερ Χάσινγκερ, διευθυντής επιστημών του ΕΟΔ. «Ως το τέλος της αποστολής Solar Orbiter, θα ξέρουμε περισσότερα για τις κρυμμένες δυνάμεις που είναι υπεύθυνες για τη μεταβαλλόμενη συμπεριφορά του ήλιου και την επιρροή του στον πλανήτη μας από ό,τι ποτέ άλλοτε».

Το Solar Orbiter θα περάσει περίπου τρεις μήνες στην αρχική του φάση, κατά την οποία η ομάδα θα πραγματοποιεί δοκιμές στα 10 επιστημονικά όργανά του για να διασφαλιστεί πως λειτουργούν σωστά. Θα χρειαστεί περίπου δύο χρόνια για να μπει στην κύρια τροχιά επιστημονικών παρατηρήσεών του.

Μετά από ελιγμό «σφεντόνας», αξιοποιώντας τη βαρύτητα της Γης, το διαστημόπλοιο θα αρχίσει την κύρια φάση της αποστολής του- με αποτέλεσμα το πρώτο κοντινό πέρασμα από τον ήλιο το 2022- σε απόσταση που αντιστοιχεί στο 1/3 της απόστασης της Γης από τον ήλιο. Κατά την αποστολή του το σκάφος θα χρησιμοποιήσει επανειλημμένα «ασίστ» από τη βαρύτητα της Αφροδίτης για να πλησιάσει τον ήλιο και να βγει από την εκλειπτική. Σημειώνεται πως η εκλειπτική είναι ο διαστημικός χώρος, σε γενικές γραμμές ευθυγραμμισμένος με τον ισημερινό του ήλιου, όπου κινούνται όλοι οι πλανήτες- και τo Solar Orbiter θα ξεφύγει από αυτήν. Τα διαστημόπλοια που εκτοξεύονται από τη Γη συνήθως παραμένουν σε αυτόν τον «δίσκο», κάτι που σημαίνει ότι τα τηλεσκόπια σε αυτά (και στη Γη) έχουν περιορισμένη εικόνα των πόλων του ήλιου.

Το μοναδικό άλλο σκάφος που έχει πετάξει πάνω από τους πόλους ήταν το Ulysses, επίσης κοινό πρόγραμμα του ΕΟΔ και της NASA: Το διαστημόπλοιο, που εκτοξεύτηκε το 1990, έκανε τρία περάσματα γύρω από τον ήλιο πριν τον παροπλισμό του το 2009- ωστόσο ποτέ δεν πλησίασε πολύ, και ήταν εξοπλισμένο με όργανα που επέτρεπαν μετρήσεις μόνο στο περιβάλλον γύρω του. Το Solar Orbiter θα περάσει από το εσωτερικό της τροχιάς του Ερμή και διαθέτει προηγμένα όργανα τα οποία επιτρέπουν τη μελέτη του ήλιου από απόσταση. Επίσης, το Solar Orbiter προορίζεται να συνεργαστεί και με την άλλη μεγάλη αποστολή της NASA στον ήλιο, αυτή του Parker Solar Probe.

Ένας Έλληνας επιστήμονας της ESA, ο αστροφυσικός Γιάννης Ζουγανέλης, έχει σημαντική συμμετοχή ως επιστημονικός υπεύθυνος του Solar Orbiter, σε ρόλο συντονισμού όλων των Ευρωπαίων και Αμερικανών επιστημόνων και μηχανικών που εμπλέκονται στην αποστολή. Είναι ένας από τους τέσσερις επιστημονικούς υπευθύνους της αποστολής (δύο από την ESA και δύο από τη NASA) από το 2014 και για τα επόμενα δέκα χρόνια λειτουργίας μετά την εκτόξευση.

Επίσης είναι υπεύθυνος για τον σχεδιασμό και προγραμματισμό όλων των παρατηρήσεων στη συνολική διάρκεια της αποστολής και για τις συντονισμένες παρατηρήσεις με άλλες μεγάλες αποστολές, όπως το Parker Solar Probe της NASA και το BepiColombo της ESA που ταξιδεύει από πέρυσι προς τον Ερμή. Ο Έλληνας επιστήμονας είναι απόφοιτος του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (2001), με διδακτορικό στην αστροφυσική από το Πανεπιστήμιο Ντενί Ντιντερό του Παρισιού και με ειδίκευση στην ηλιοφυσική και ειδικότερα στη μελέτη του ηλιακού ανέμου.

Όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, «ο ρόλος μου είναι να μεγιστοποιήσω τα αποτελέσματα της αποστολής, επιβλέποντας το εγχείρημα σε όλα τα στάδια ανάπτυξης και λειτουργίας, με τρόπο ώστε να εγγυηθούμε ότι όλα θα πάνε καλά. Δηλαδή ότι όλα θα λειτουργήσουν έτσι ώστε να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ως προς την έρευνα που θέλουμε να διεξάγουμε».

Όπως ανέφερε, «αυτό που θέλουμε να κάνουμε με το Solar Orbiter, είναι να κατανοήσουμε πώς το άστρο μας δημιουργεί και ελέγχει το συνεχώς μεταβαλλόμενο διαστημικό περιβάλλον στο ηλιακό μας σύστημα. Υπάρχουν ακόμη βασικά μυστήρια για τον Ήλιο μας, τα οποία παραμένουν άλυτα».

Οι επιστήμονες προσδοκούν ότι, με τα νέα στοιχεία που θα αποκτήσουν για την ηλιόσφαιρα, την τεράστια φυσαλίδα μαγνητισμένου πλάσματος που περιβάλλει το ηλιακό μας σύστημα, θα μπορούν μελλοντικά να προβλέπουν καλύτερα τις δυνητικά επικίνδυνες ηλιακές εκρήξεις και καταιγίδες, που στέλνουν καταιγισμό φορτισμένων σωματιδίων προς τη Γη, επηρεάζοντας δορυφόρους, GPS και ηλεκτρικά δίκτυα.

Το ευρωπαϊκό σκάφος -που συνεχίζει την κληρονομιά των προηγούμενων ηλιακών αποστολών όπως του Ulysses (1990-2009) και του SOHO (1995-σήμερα)- θα εκμεταλλευθεί τη βαρυτική ώθηση που θα του δώσουν η Γη και η Αφροδίτη, ώστε να καταλήξει σε μια άκρως ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Συνολικά προγραμματίζεται να διαγράψει 22 τροχιές γύρω του. Αν όλα πάνε καλά, το Solar Orbiter -η πρώτη αποστολή του ευρύτερου φιλόδοξου προγράμματος «Cosmic Vision 2015-2025» (Κοσμικό Όραμα) της ESA- θα κάνει το πρώτο κοντινό πέρασμα από τον Ήλιο το Φεβρουάριο του 2021, ενώ τον Οκτώβριο του 2022 θα πλησιάσει ακόμη περισσότερο. Οι πρώτες καθαρές εικόνες των πόλων του Ήλιου αναμένονται να φθάσουν στη Γη σε περίπου επτά χρόνια.

Η ελληνική παρουσία

Η Ελλάδα, εκτός από τον κ. Ζουγανέλη, θα έχει παρουσία στην αποστολή. Ο ίδιος ανέφερε ότι «πολλοί άλλοι Έλληνες σε όλο τον κόσμο θα συμμετάσχουν ενεργά στο Solar Orbiter. Η Ελλάδα, αν και είναι μέλος της ESA, δεν συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των χωρών που κατασκεύασαν όργανα που θα πετάξουν με τον δορυφόρο. Έμμεσα συμμετείχε η ελληνική εταιρεία Πρίσμα για εξοπλισμό στη διάρκεια των τεστ στο έδαφος, όχι όμως για εξοπλισμό επί του δορυφόρου. Η Ελλάδα συμμετέχει κυρίως με δεκάδες ηλιακούς επιστήμονες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, που συγκαταλέγονται μεταξύ των καλύτερων στις αντίστοιχες ειδικότητές τους. Αν και είμαι ο πρώτος επιστημονικός υπεύθυνος αποστολής της ESA, στο παρελθόν και άλλοι Έλληνες συμμετείχαν σε αποστολές της NASA ως επιστημονικοί υπεύθυνοι όπως ο Δρ. Σταμάτης Κριμιζής. Επιπλέον ο Δρ. 'Αγγελος Βουρλίδας από το αμερικανικό Εργαστήριο Applied Physics Laboratory έπαιξε σημαντικό ρόλο στο σχεδιασμό και στην κατασκευή ενός εκ των δέκα οργάνων μέτρησης του Solar Orbiter».

Πού υπερτερεί και πού υστερεί το Solar Orbiter σε σχέση με το Parker Solar Probe της NASA; «Οι δύο αποστολές αλληλοσυμπληρώνονται», λέει ο κ.Ζουγανέλης, «και για τον λόγο αυτό η NASA συνεισέφερε καθοριστικά στο Solar Orbiter της ESA. Το Parker Solar Probe θα πλησιάσει πολύ πιο κοντά στον Ήλιο και γι' αυτό τον λόγο δεν έχει κάμερες ή τηλεσκόπια, ενώ το Solar Orbiter θα βρίσκεται σε ασφαλή απόσταση και έχει έξι όργανα τηλεπισκόπησης. Θα είναι η πρώτη αποστολή που θα μας στείλει φωτογραφίες του Ήλιου από τόσο κοντά - μια απόσταση μικρότερη από αυτήν που βρίσκεται ο πλανήτης Ερμής. Ενώ δηλαδή το Parker Solar Probe πλησιάζει τόσο ώστε να «αγγίξει» την ατμόσφαιρα του Ήλιου, το Solar Orbiter θα μπορεί να δει τι είναι αυτό που αγγίζει. Επίσης το Solar Orbiter θα βγει από την εκλειπτική, το επίπεδο στο οποίο βρίσκονται όλοι οι πλανήτες, και θα μας στείλει, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, φωτογραφίες από τους πόλους του Ήλιου».

Θα υπάρξει άλλη μεγάλη αποστολή στον Ήλιο τα επόμενα χρόνια; «Έχουν ήδη προγραμματιστεί αποστολές Ηλιακής Φυσικής για τα επόμενα χρόνια», απαντά ο κ.Ζουγανέλης, «συγκεκριμένα από την ESA το 2021 (Proba 3), τη NASA το 2022 (PUNCH) και από την Ινδία μέσα στα προσεχή έτη (Aditya-L1). Όμως οι δορυφόροι αυτοί θα λειτουργήσουν σε τροχιά γύρω από τη Γη και δεν θα πλησιάσουν τον Ήλιο. Αποστολές όπως το Solar Orbiter και το Parker Solar Probe χρειάζονται δεκαετίες μελέτης και σχεδιασμού και για την ώρα δεν υπάρχει κάποια σχετική μελέτη, αποκλείοντας έτσι παρόμοια αποστολή στον Ήλιο πριν από το 2030. Οι δύο αποστολές θα λειτουργήσουν για τα επόμενα δέκα χρόνια και πολύ πιθανώς θα αλλάξουν με θεμελιώδη τρόπο τις γνώσεις μας για τον Ήλιο».

https://www.naftemporiki.gr/story/1559142/ena-istoriko-taksidi-epituxis-i-ektokseusi-tou-solar-orbiter-ton-eod-kai-nasa

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4115078100/2020/02/08/solar-orbiter

13.png.d02b8c8eea619ba8c7c7d6a49973cd33.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

SunRISE: Αποστολή μελέτης των ηλιακών καταιγίδων από τη NASA. :cheesy:

H NASA επέλεξε μια νέα αποστολή για τη μελέτη του τρόπου με τον οποίο ο ήλιος παράγει και απελευθερώνει κολοσσιαίες καταιγίδες διαστημικού καιρού- γνωστές και ως καταιγίδες ηλιακών σωματιδίων- στο διάστημα. Τέτοιο είδους πληροφορίες αναμένεται να βοηθήσουν στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το ηλιακό σύστημα, καθώς και στην προστασία των αστροναυτών σε αποστολές στη Σελήνη και στον Άρη, μέσω παροχής καλύτερων πληροφοριών σχετικά με τον τρόπο που η ηλιακή ακτινοβολία επηρεάζει το διαστημικό περιβάλλον στο οποίο ταξιδεύουν.

Η νέα αποστολή, ονόματι SunRISE (Sun Radio Interferometer Space Experiment) περιλαμβάνει έξι μικρούς δορυφόρους CubeSats που λειτουργούν σαν ένα μεγάλο ραδιοτηλεσκόπιο. Η NASA έχει δώσει 62,6 εκατομμύρια δολάρια για τον σχεδιασμό, την κατασκευή και την εκτόξευση του SunRISE όχι νωρίτερα από την 1η Ιουλίου 2023.

Η συγκεκριμένη αποστολή επελέγη τον Αύγουστο του 2017 ως μία από δύο προτάσεις για ένα concept αποστολής 11 μηνών . Τον Φεβρουάριο του 2019 εγκρίθηκε μελέτη της αποστολής για έναν επιπλέον χρόνο. Του SunRISE ηγείται ο Τζάστιν Κάσπερ στο University of Michigan in Ann Arbor και τη διαχειρίζεται το JPL της NASA.

Η αποστολή βασίζεται σε έξι δορυφόρους CubeSats που κινούνται με ηλιακή ενέργεια – o καθένας μεγέθους μικρού φούρνου- για την ταυτόχρονη παρατήρηση ραδιο-εικόνων εκπομπών χαμηλής συχνότητας από την ηλιακή δραστηριότητα και τον διαμοιρασμό τους μέσω του Deep Space Network της NASA. Ο «αστερισμός» αυτός θα πετάξει με τα σκάφη σε απόσταση περίπου 9,6 χλμ το ένα από το άλλο, πάνω από την ατμόσφαιρα της Γης, και θα κάνει από εκεί τις παρατηρήσεις του, δημιουργώντας τρισδιάστατους χάρτες για να διαπιστώνεται από πού πηγάζουν μεγάλες εκλάμψεις σωματιδίων στον ήλιο και πώς εξελίσσονται καθώς φεύγουν προς το διάστημα. Αυτό θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση του τι αρχίζει και τι επιταχύνει αυτές τις μεγάλες εκλάμψεις ακτινοβολίας. Τα έξι σκάφη θα συνεργάζονται επίσης μεταξύ τους για να χαρτογραφήσουν, για πρώτη φορά, το μοτίβο των γραμμών των μαγνητικών πεδίων που εκτείνονται από τον ήλιο προς το διαπλανητικό διάστημα.

https://www.naftemporiki.gr/story/1585220/sunrise-apostoli-meletis-ton-iliakon-kataigidon-apo-ti-nasa

iliaki-kataigida-nasa.jpg.060c8e1a94bfb6fd663a0af8d9ec2018.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Πολύ πιο περίπλοκος ο Ήλιος: Τι δείχνουν οι νέες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης. :cheesy:

Πολύ πιο πολύπλοκες σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις, προκύπτει πως είναι οι συνθήκες στην ατμόσφαιρα του ήλιου, βάσει των νεότερων φωτογραφιών υψηλότατης ανάλυσης, που έχουν στην κατοχή τους και μελετούν οι επιστήμονες της NASA και του κεντρικού πανεπιστημίου του Λάγκασαιρ στη Βρετανία.

Όπως αναφέρει η Daily Mail, πρόκειται τις νέες πιο λεπτομερείς μέχρι σήμερα εικόνες του Ήλιου οι οποίες και αποτυπώθηκαν από διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA High-Resolution Coralon.

Συγκεκριμένα, οι εικόνες αποκάλυψαν ότι τμήματα της ατμόσφαιρας του Ήλιου, που θεωρούνται σκοτεινά ή ως επί το πλείστον κενά, είναι γεμάτα με δέσμες θερμών ηλεκτρικών αερίων πλάτους 311 μιλίων.

Καθένα από αυτά τα σκέλη υπολογίζεται πως έχει θερμοκρασία έως και 1,8 εκατομμύρια βαθμούς Φαρενάιτ και η μεταξύ τους απόσταση υπολογίζεται ως μεγαλύτερη από αυτή μεταξύ Λονδίνου και Μπέλφαστ, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Ασαφές, αλλά και νέο αντικείμενο εκτεταμένων μελετών πλέον, παραμένει πάντως το τι ακριβώς οδήγησε στην δημιουργία αυτών των σκελών, σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα του πανεπιστημίου.

Το τηλεσκόπιο της NASA μπορεί να διακρίνει δομές στην ατμόσφαιρα του Ήλιου, τόσο μικρές που αγγίζουν το μέγεθος των 43 μιλίων - ή περίπου του 0,01 τοις εκατό του συνολικού μεγέθους του αστεριού.

Παράλληλα κατάφερε να συλλάβει τα εξαιρετικά λεπτά μαγνητικά νήματα στις «σκοτεινές περιοχές» που οι ειδικοί υποστηρίζουν πως είναι κατασκευασμένα από εξαιρετικά ζεστό πλάσμα εκατομμυρίων βαθμών.

Το τηλεσκόπιο εκτοξεύεται στην άκρη του διαστήματος όπου συλλαμβάνει τις εικόνες του κάθε δευτερόλεπτο πριν επιστρέψει στη Γη μετά από πέντε λεπτά.

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4117681320/2020/04/14/-

t43tk3tk3k-thumb-large.jpg.af53ddccbbfbebacde7bad4ea4b782d2.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Η ενέργεια του Ηλίου. :cheesy:

Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει, ο Ηλιος μετατρέπει 4,6 εκατομμύρια τόνους ύλης του σε ενέργεια. κάτι ανάλογο προσπαθούν να επιτύχουν οι επιστήμονες με τη σύντηξη του υδρογόνου – διαδικασία που θα παράγει εκατομμύρια φορές περισσότερη ενέργεια απ’ αυτήν που απελευθερώνει η καύση του άνθρακα ή του πετρελαίου.

Είναι γεγονός ότι η αστρονομία έχει να επιδείξει μερικές από τις πιο αξιόλογες γυναίκες επιστήμονες, οι οποίες έχουν προσφέρει τεράστιες υπηρεσίες στην ανθρώπινη γνώση. Γι’ αυτό κανείς απ’ όσους ασχολούνται με αυτή την υπέροχη επιστήμη δεν μπορεί να παραβλέψει σήμερα τη συνεισφορά γυναικών όπως, μεταξύ πολλών άλλων, είναι η Henrietta Leavitt (1868-1921), η Jocelyn Bell (1943-), η Vera Rubin (1928-2016) και η Margaret Burbidge (1919-2020). Παρ’ όλα αυτά, ίσως η μεγαλύτερη αστρονόμος όλων των εποχών είναι η Αγγλοαμερικανίδα Σεσίλια Πέιν-Γκαπόσκιν (Cecilia Payne-Gaposchkin, 1900-1979), η οποία γεννήθηκε σαν σήμερα πριν από 120 χρόνια και έλαβε το διδακτορικό της σε ηλικία 25 ετών. Σε αυτό το διδακτορικό η Πέιν-Γκαπόσκιν απέδειξε ότι άστρα σαν τον Ηλιο μας αποτελούνται κατά 99% από υδρογόνο και ήλιο όταν την εποχή εκείνη η πιο διαδεδομένη εκδοχή σχετικά με τα συστατικά του Ηλίου ήταν 65% σίδηρος και 35% υδρογόνο. Πολύ αργότερα, φυσικά, αποδείχτηκε ότι όντως το πλησιέστερο σ’ εμάς άστρο αποτελείται κυρίως από υδρογόνο (74%) και ήλιο (24%) με το υπόλοιπο από μερικές δεκάδες ακόμη χημικά στοιχεία, έτσι για ποικιλία!

Να επισημάνουμε επίσης εδώ ότι η Margaret Burbidge, που πέθανε στις αρχές του περασμένου μήνα, ήταν η πρώτη εκ των τεσσάρων συγγραφέων μιας περίφημης εργασίας του 1957, που περιέγραφε την αστρική πυρηνοσύνθεση, η οποία οδήγησε στην απόκτηση του βραβείου Νομπέλ Φυσικής (1983) από τον William A. Fowler (1911-1995), μία ακόμη απόδειξη για τις αρνητικές διακρίσεις που υφίστανται οι γυναίκες της επιστήμης (και όχι μόνο) λόγω του φύλου τους.

Οι εκτιμήσεις της Πέιν-Γκαπόσκιν έχουν φυσικά αποδειχθεί, εδώ και δεκαετίες, πέρα για πέρα σωστές όχι μόνο για τον Ηλιο, αλλά και για τον γαλαξία μας και γενικότερα για ολάκερο το σύμπαν. Είναι η ίδια σχεδόν κατάσταση που επικρατούσε στα πρώτα λεπτά της ύπαρξης του σύμπαντος πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν το σύμπαν μετετράπη σ’ έναν τεράστιο θερμοπυρηνικό αντιδραστήρα. Μέσα στα πρώτα λεπτά της ύπαρξής του από το υδρογόνο που αποτελούσε τότε το σύμπαν σχηματίστηκαν οι πυρήνες ηλίου, ενώ σε άλλες παράλληλες αντιδράσεις σχηματίστηκαν επίσης και ελάχιστες ποσότητες των ελαφρότερων χημικών στοιχείων. Η πυρηνοσύνθεση αυτή άρχισε τρία λεπτά και 46 δευτερόλεπτα μετά τη Μεγάλη Εκρηξη, όταν η θερμοκρασία του σύμπαντος είχε πέσει στο ένα δισεκατομμύριο βαθμούς.

Δέκα λεπτά μετά τη Μεγάλη Εκρηξη, η αναλογία της πυρηνικής ύλης που υπήρχε τότε ήταν 25% ήλιο και το υπόλοιπο 75% υδρογόνο. Τη στιγμή εκείνη η θερμοπυρηνική μηχανή του σύμπαντος σταμάτησε να λειτουργεί. Μαζί της σταμάτησε και οποιαδήποτε συνέχεια της πυρηνοσύνθεσης. Οποιαδήποτε περαιτέρω δημιουργία των χημικών στοιχείων της φύσης έπρεπε να περιμένει τη δημιουργία των άστρων (εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια αργότερα και μέχρι σήμερα) στη θερμοπυρηνική καρδιά των οποίων το υδρογόνο μετατρέπεται σε βαρύτερα στοιχεία μέχρι τον σίδηρο, καθώς επίσης και στις εκρήξεις των σουπερνόβα για τη δημιουργία πολύ βαρέων στοιχείων πάνω από τον σίδηρο. Κι έτσι η ανακάλυψη που έκανε πριν από 100 χρόνια η Πέιν-Γκαπόσκιν βοήθησε αργότερα τους άλλους ερευνητές στην επεξήγηση της δημιουργίας των χημικών στοιχείων στο εσωτερικό των άστρων και της ενέργειας που εκπέμπουν ο Ηλιος και τα άλλα άστρα.

Η διαδικασία αυτή εξηγήθηκε για πρώτη φορά από τον Γερμανοαμερικανό φυσικό Hans A. Bethe (1906-2005) το 1939. Η ανακάλυψη αυτή χάρισε σε αυτόν το βραβείο Νομπέλ Φυσικής (1967) και στην ανθρωπότητα την εξήγηση μιας από τις βασικότερες διεργασίες που συμβαίνουν στο σύμπαν. Στη διάρκεια της διαδικασίας αυτής, περίπου 655 εκατομμύρια τόνοι υδρογόνου στον πυρήνα του Ηλίου μετατρέπονται σε περίπου 650 εκατομμύρια τόνους ηλίου παράγοντας συγχρόνως τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Κάθε δευτερόλεπτο δηλαδή που περνάει, ο Ηλιος μετατρέπει 4,6 εκατομμύρια τόνους ύλης του σε ενέργεια ακριβώς όπως είχε προβλέψει θεωρητικά και ο Αϊνστάιν με την περίφημη εξίσωσή του (Ε=mc2). Αυτό που μας λέει δηλαδή ο Αϊνστάιν είναι ότι η ποσότητα της ύλης που «χάνει» κάθε δευτερόλεπτο ο Ηλιος μετατρέπεται σε τεράστιες ποσότητες ενέργειας και η εξίσωση του Αϊνστάιν προσδιορίζει επακριβώς πόση ενέργεια απελευθερώνεται όταν «χάνεται» μια ποσότητα μάζας.

Αυτή τη διαδικασία ελεγχόμενης δημιουργίας τεραστίων ποσοτήτων ενέργειας που συμβαίνει στο εσωτερικό των άστρων προσπαθούν εδώ και δεκαετίες να μιμηθούν οι πυρηνικοί ερευνητές σε εγκαταστάσεις όπως είναι το NIF στην Καλιφόρνια και το ITER στη Γαλλία, που προσπαθούν να δώσουν λύση στα ενεργειακά και περιβαλλοντικά προβλήματα της ανθρωπότητας. Εάν το τεράστιο αυτό εγχείρημα στεφθεί με επιτυχία, τότε η ανθρωπότητα θα έχει λύσει όλες τις μελλοντικές ενεργειακές ανάγκες της, αφού η σύντηξη του υδρογόνου (το οποίο η Γη διαθέτει σε τεράστιες ποσότητες στο νερό των ωκεανών) παράγει εκατομμύρια φορές περισσότερη ενέργεια απ’ αυτήν που απελευθερώνει η καύση του άνθρακα ή του πετρελαίου.

https://www.kathimerini.gr/1077357/article/politismos/vivlio/h-energeia-toy-hlioy

68-may-2020-sun1-thumb-large.jpg.bf7cbc740c6eb7dc09cb7489b7ff8a42.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Η μεγαλύτερη ηλιακή έκλαμψη από το 2017: Τι μπορεί να δείχνει αυτό για τον Ήλιο. :cheesy:

Την Παρασκευή 29 Μαΐου μια «οικογένεια» ηλιακών κηλίδων – σκοτεινών κηλίδων στην επιφάνεια του Ήλιου, που αντιπροσωπεύουν περιοχές πολύπλοκων μαγνητικών πεδίων- εξέπεμψε τη μεγαλύτερη ηλιακή έκλαμψη από τον Οκτώβριο του 2017. Αν και οι κηλίδες δεν ήταν ακόμα ορατές, διαστημόπλοια της NASA εντόπισαν τις εκλάμψεις από πάνω τους.

Οι συγκεκριμένες εκλάμψεις (solar flares) ήταν αρκετά αδύναμες για να περάσουν το όριο στο οποίο το Space Weather Prediction Center της NOAA (η επίσημη πηγή της αμερικανικής κυβέρνησης για προγνώσεις διαστημικού καιρού, προειδοποιήσεις κλπ) βγάζει συναγερμούς. Ωστόσο μετά από αρκετούς μήνες με πολύ λίγες ηλιακές κηλίδες και μικρή ηλιακή δραστηριότητα, επιστήμονες και ειδικοί σε θέματα διαστημιοκύ καιρού παρατηρούν αυτή τη νέα «οικογένεια» για να δουν εάν θα μεγαλώσει ή εάν θα εξαφανιστεί. Οι κηλίδες αυτές μπορεί να προαναγγέλλουν πως ο ηλιακός κύκλος του Ήλιου ανεβάζει ρυθμούς και γίνεται πιο δραστήριος- ή όχι. Σε κάθε περίπτωση, όπως τονίζει η NASA, θα χρειαστεί να περάσουν μερικοί μήνες μέχρι να επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο.

Καθώς ο Ήλιος περνά τον 11ετή κύκλο του, όπου η δραστηριότητά του αυξάνεται και μειώνεται, εμφανίζονται και εξαφανίζονται ηλιακές κηλίδες. Η NASA και η NOAA παρακολουθούν τις κηλίδες προκειμένου να διαπιστώνουν και να προβλέπουν την πρόοδο του ηλιακού κύκλου και, εν τέλει, την ηλιακή δραστηριότητα. Επί της παρούσης οι επιστήμονες παρακολουθούν στενά τον αριθμό των κηλίδων, καθώς είναι βασικός για να διαπιστωθούν οι ημερομηνίες του ηλιακού ελαχίστου (solar minimum) που είναι η «επίσημη αρχή» του Ηλιακού Κύκλου 25. Η νέα δραστηριότητα ηλιακών κηλίδων θα μπορούσε να αποτελεί ένδειξη πως ο Ήλιος πιθανότατα ανεβάζει ρυθμούς στον νέο κύκλο του και έχει περάσει το ελάχιστο. Ωστόσο χρειάζονται τουλάχιστον έξι μήνες ηλιακής παρατήρησης και μετρήσεων κηλίδων μετά από ένα ελάχιστο για να ξέρει κανείς πότε έλαβε χώρα. Επειδή αυτό το ελάχιστο ορίζεται από τον χαμηλότερο αριθμό ηλιακών κηλίδων σε έναν κύκλο, οι επιστήμονες πρέπει να βλέπουν τους αριθμούς να αυξάνονται σταθερά πριν να διαπιστώσουν πότε ακριβώς βρίσκονταν στο ελάχιστο. Αυτό σημαίνει πως το ηλιακό ελάχιστο μπορεί να διαπιστώνεται μόνο εκ των υστέρων: Θα μπορούσαν να χρειαστούν 6-12 μήνες πριν την εκδήλωσή του για να επιβεβαιωθεί πως έχει παρέλθει.

Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι το άστρο μας είναι εξαιρετικά μεταβλητό: Επειδή οι κηλίδες αυξάνονται ή μειώνονται σε έναν μήνα δεν σημαίνει πως η πορεία του δεν θα αλλάξει τον επόμενο, απλά και μόνο για να επιστρέψει ξανά τον μήνα μετά από αυτό. Οπότε οι επιστήμονες χρειάζονται μακροπρόθεσμα δεδομένα για να δημιουργήσουν εικόνα των συνολικών τάσεων του Ήλιου κατά τον ηλιακό κύκλο.

Στις 29 Μαΐου μία σχετικά μικρή ηλιακή έκλαμψη κατηγορίας Μ (M-class) εκδηλώθηκε από εκείνες τις κηλίδες. Οι ηλιακές εκλάμψεις είναι ισχυρές εκλύσεις ακτινοβολίας. Η επιβλαβής ακτινοβολία από μια έκλαμψη δεν μπορεί να περάσει από την ατμόσφαιρα της Γης και να επηρεάσει φυσικά τους ανθρώπους στο έδαφος, ωστόσο εάν είναι αρκετά ισχυρή μπορεί να προκαλέσει αναταράξεις στην ατμόσφαιρα, στο επίπεδο όπου ταξιδεύουν τα σήματα GPS και τηλεπικοινωνιών. Η ένταση αυτής της έκλαμψης ήταν κάτω από το όριο που θα επηρέαζε το γεωμαγνητικό Διάστημα και κάτω από το όριο που επιτάσσει η ΝΟΑΑ για να βγάλει συναγερμό. Ωστόσο ήταν η πρώτη έκλαμψη επιπέδου Μ από τον Οκτώβριο του 2017- και οι επιστήμονες θα είναι σε επιφυλακή για να δουν εάν όντως ο Ήλιος «ξυπνάει».

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4118802201/2020/06/02/2017

5ed4b5ac250000b824eb27d0.jpeg.b8abc09fd471ca6860875e089c5bd161.jpeg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Solar Orbiter: Όλο και πιο κοντά στον Ήλιο. :cheesy:

Το ηλιακό παρατηρητήριο Solar Orbiter του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) κάνει σήμερα το πρώτο σχετικά κοντινό πέρασμά του από το μητρικό άστρο του ηλιακού συστήματός μας, κινούμενο σε απόσταση περίπου 77 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον Ήλιο.

Το σκάφος, γνωστό και ως SolO, το οποίο κατασκευάστηκε από την ευρωπαϊκή αεροδιαστημική βιομηχανία Airbus, εκτοξεύθηκε φέτος τον Φεβρουάριο και, μαζί με το αντίστοιχο Parker Solar Probe της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) που προηγήθηκε, θα μελετήσουν για πρώτη φορά από τόσο κοντά και με τόση λεπτομέρεια τον Ήλιο και τη δυναμική συμπεριφορά του.

Την πρώτη κοντινή διέλευση (περιήλιο) του Solar Orbiter, το οποίο προς το παρόν κινείται ανάμεσα στις τροχιές του Ερμή και της Αφροδίτης, θα ακολουθήσουν άλλες ακόμη πιο κοντινές τα επόμενα χρόνια, ώσπου το σκάφος να πλησιάσει σε απόσταση έως 43 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (η Γη βρίσκεται σε απόσταση 149 εκατ. χλμ. από το άστρο μας). Μέχρι τώρα, τον Ήλιο έχουν πλησιάσει περισσότερο -πλην του σύγχρονου Parker Solar Probe που στις 7 Ιουνίου πέρασε σε απόσταση μόλις 19 εκατ. χλμ.- τα παλαιότερα σκάφη Mariner 10, Helios 1 & 2 και Messenger, τα οποία, όμως, δεν είχαν τις ίδιες τεχνολογικές δυνατότητες παρατήρησης.

Σε αυτήν τη φάση, οι μηχανικοί και ελεγκτές του Solar Probe «τσεκάρουν» την ομαλή λειτουργία των συστημάτων και των δέκα επιστημονικών οργάνων του. Η κανονική λειτουργία του θα αρχίσει σε περίπου ένα έτος, αλλά ήδη λειτουργεί το μαγνητόμετρό το, το οποίο καταγράφει τα μαγνητικά πεδία του ηλιακού «ανέμου», του ρεύματος φορτισμένων ενεργειακά σωματιδίων που ο Ήλιος εκτοξεύει στο διάστημα.

Φέτος τον Δεκέμβριο, σύμφωνα με το BBC, το Solar Orbiter θα περάσει σε απόσταση μόνο 500.000 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Αφροδίτης, καθώς θα κάνει «μανούβρα» για να προσεγγίσει στη συνέχεια περισσότερο τον Ήλιο.

https://www.in.gr/2020/06/15/tech/solar-orbiter-olo-kai-pio-konta-ston-ilio/

867308584_SolarOrbiterESA-ATGmedialab.thumb.png.6fac02e4fac19bb25381af4df09940dd.png

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Εντυπωσιακές εικόνες από την δακτυλιοειδή έκλειψη. :cheesy:

Δέος προκαλούν οι εικόνες που καταγράφηκαν σήμερα το πρωί (ώρα Ελλάδος) σε πολλές περιοχές του πλανήτη, οπότε και σημειώθηκε δακτυλιοειδής έκλειψη Ηλίου.

Στη χώρα μας το φαινόμενο ήταν περισσότερο αισθητό στα νοτιοανατολικά, καθώς στη Ρόδο η κάλυψη του ηλιακού δίσκου έφτασε το 30%. Μικρότερη ήταν στην Κέρκυρα, με 13%, ενώ στην Αθήνα η κάλυψη έφτασε το 11%.

Η έκλειψη αυτού του είδους συμβαίνει όταν η Σελήνη είναι πολύ μακριά από τη Γη για να καλύψει τελείως τον δίσκο του Ηλιου, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φωτεινός δακτύλιος γύρω από το σκοτεινιασμένο φεγγάρι.

Το «μονοπάτι» της ολικής έκλειψης άρχισε στην κεντρική Αφρική και ταξίδεψε μέσω της Σαουδικής Αραβίας προς την Ινδία και τη νότια Κίνα, προτού τελειώσει κάπου στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Το βράδυ της 21ης Ιουνίου θα υπάρχει Νέα Σελήνη και το φεγγάρι δεν θα είναι ορατό στον νυχτερινό ουρανό.

https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/889429_entyposiakes-eikones-apo-tin-daktylioeidi-ekleipsi-vinteo

eclipse-5225358_1920.thumb.jpg.3ac98d24c490fb012a3aae46feb89136.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η NASA βραβεύει το διαστημικό σκάφος του διαστημικού καιρού της NOAA στο On-Lagrange 1 :cheesy:

Εκ μέρους της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανού και Ατμοσφαιρικής (NOAA), η NASA έχει αναθέσει μια παραγγελία βάσει της σύμβασης Rapid Spacecraft Acquisition III (Rapid III) στην Ball Aerospace & Technologies Corp. του Boulder, Κολοράντο, για το Space Weather Follow On-Lagrange 1 (SWFO-L1) διαστημικό σκάφος.

Αυτή είναι μια σταθερή παραγγελία σταθερής τιμής, ύψους 96,9 εκατομμυρίων δολαρίων που εκδόθηκε στον Κατάλογο διαστημικών σκαφών Rapid III. Η περίοδος απόδοσης διαρκεί έως τις 31 Μαρτίου 2025.

Ο ανάδοχος σχεδιάζει και κατασκευάζει το διαστημικό σκάφος SWFO-L1, που ενσωματώνει τα κυβερνητικά εξοπλισμένα όργανα και εκτελεί δοκιμές, υποστήριξη και εκπαίδευση σε επίπεδο δορυφόρου της ομάδας πτήσεων πτήσης, καθώς και υποστήριξη δορυφορικού check-out και λειτουργιών αποστολής σε τροχιά.

Η σύμβαση Rapid III παρέχει ένα γρήγορο και ευέλικτο μέσο για την προμήθεια διαστημικού σκάφους για την υποστήριξη των επιστημονικών και τεχνολογικών αναπτυξιακών στόχων της NASA και άλλων ομοσπονδιακών υπηρεσιών.

Ο δορυφόρος SWFO-L1, ο οποίος προγραμματίζεται να εκτοξευθεί το 2024 ως κοινόχρηστης γραμμής με το NASA Interstellar Mapping and Acceleration Probe, θα συλλέξει δεδομένα ηλιακού ανέμου και στεφανιαίες εικόνες για να υποστηρίξει την αποστολή της NOAA για παρακολούθηση και πρόβλεψη διαστημικών καιρικών γεγονότων.

Η NOAA είναι υπεύθυνη για το πρόγραμμα Space Weather Follow-On. Η NASA είναι ο πράκτορας προμηθειών του συστήματος πτήσης του προγράμματος και το Goddard Space Flight Center της NASA στο Greenbelt του Maryland, είναι το προβάδισμα για αυτήν την απόκτηση.

https://www.nasa.gov/press-release/nasa-awards-noaa-s-space-weather-follow-on-lagrange-1-spacecraft

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

425 εκατομμύρια εικόνες και η NASA μας δείχνει τον Ήλιο όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί. :cheesy:

Ένα μοναδικό βίντεο με 425 εκατομμύρια εικόνες υψηλής ανάλυσης της NASA παρουσίασε η NASA.

Στο μοναδικό timelapse της NASA φαίνεται ο ήλιος σε όλες τις δυνατές του εκφάνσεις.

Στο βίντεο φαίνεται κάθε δραστηριότητα του ήλιου όπως ηλιακές εκρήξεις και διελεύσεις άλλων πλανητών.

Σύμφωνα με την NASA όλα αυτά τα δεδομένα θα χρησιμεύσουν στην ανακάλυψη νέων πληροφοριών σχετικά με την επιρροή του ήλιου στο σύμπαν.

NASA has released a 10-year timelapse of the sun by capturing 425 million high-resolution images https://cnn.it/2ZcHn0y

https://edition.cnn.com/videos/us/2020/06/25/nasa-sun-timelapse-newsource-orig-vpx.cnn?utm_source=twCNN&utm_content=2020-06-27T05%3A31%3A02&utm_term=video&utm_medium=social

https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/891409_425-ekatommyria-eikones-kai-i-nasa-mas-deihnei-ton-ilio-opos-den-ton

sun.thumb.jpg.9f67fe6cbece31764a232a44c7f832f8.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δέκα χρόνια ήλιου σε μια ώρα: Μαγευτική ταινία από τη NASΑ, απεικονίζει τον ηλιακό κύκλο. :cheesy:

Τον Ιούνιο το SDO (Solar Dynamics Observatory) της NASA έκλεισε δέκα χρόνια ασταμάτητης παρατήρησης του ήλιου: Από την τροχιά του γύρω από τη Γη, έχει συγκεντρώσει 425 εκατομμύρια εικόνες υψηλής ανάλυσης, συγκεντρώνοντας 20 εκατομμύρια gigabytes δεδομένων μέσα στα τελευταία 10 χρόνια. Οι πληροφορίες αυτές άνοιξαν τον δρόμο για αμέτρητες νέες ανακαλύψεις σχετικά με τον τρόπο που λειτουργεί το άστρο μας και το πώς επηρεάζει το ηλιακό σύστημα.

Χάρη στην τριάδα των οργάνων του το SDO καταγράφει μια εικόνα του ήλιου κάθε 0,75 δευτερόλεπτα. Το Atmospheric Imaging Assembly (ΑΙΑ) και μόνο του καταγράφει εικόνες κάθε 12 δευτερόλεπτα, σε 10 διαφορετική μήκη κύματος φωτός.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα βίντεο μιας ώρας το οποίο αποτελεί time lapse μιας δεκαετίας παρατήρησης, σε μήκος κύματος 17,1 νανομέτρων- ένα ακραίο υπεριώδες μήκος κύματος, που δείχνει το εξώτερο ατμοσφαιρικό στρώμα του ήλιου, το στέμμα. Με μία φωτό κάθε ώρα, η ταινία «συμπυκνώνει» μια δεκαετία του ήλιου σε 61 λεπτά, δείχνοντας την άνοδο και την πτώση της δραστηριότητας που λαμβάνει χώρα στον 11ετή ηλιακό κύκλο και αξιοσημείωτα γεγονότα, όπως διελεύσεις πλανητών και εκρήξεις/ εκλάμψεις. Τη μουσική, με τίτλο «Solar Observer» συνέθεσε ο μουσικός Λαρς Λέονχαρντ.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποιες στιγμές που «ξέφυγαν» από το SDO: Τα σκοτεινά frames στο βίντεο προκαλούνται από τη Γη ή από τη Σελήνη, καθώς παρεμβάλλονταν μεταξύ του σκάφους και του ήλιου. Ένα μεγαλύτερο «blackout» το 2016 προκλήθηκε από ένα προσωρινό πρόβλημα στο ΑΙΑ, που επιλύθηκε μετά από μια εβδομάδα, ενώ υπάρχουν και εικόνες με τον ήλιο να είναι εκτός κέντρου, οι οποίες κατεγράφησαν όταν το SDO ρύθμιζε τα όργανά του.

https://www.naftemporiki.gr/story/1615226/deka-xronia-iliou-se-mia-ora-mageutiki-tainia-apo-ti-nasa-apeikonizei-ton-iliako-kuklo

deka-xronia-iliou-se-mia-ora-mageutiki-tainia-apo-ti-nasa-apeikonizei-ton-iliako-kuklo.jpg.37b2f32fb3e9f33d34106315e3540314.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Εξαιρετικές οι πρώτες φωτογραφίες του 'Ηλιου από το ευρωπαϊκό Solar Orbiter :cheesy:

Καλύτερες του αναμενομένου είναι οι πρώτες φωτογραφίες από το ευρωπαϊκό διαστημικό σκάφος Solar Orbiter, τις οποίες ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) πρόκειται να παρουσιάσει στο κοινό στις 16 Ιουλίου.

«Εξαιρετικής ποιότητας» χαρακτήρισε τις πολυαναμενόμενες φωτογραφίες, με δηλώσεις του στο Αθηναϊκό-Μακεδονκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Έλληνας αστροφυσικός και αναπληρωτής επιστημονικός υπεύθυνος του Solar Orbiter, Γιάννης Ζουγανέλης.

Ο κ. Ζουγανέλης είναι ο πρώτος Έλληνας στο προσωπικό του ESA που συμμετέχει σε τέτοια θέση ευθύνης επιστημονικής αποστολής. Απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών, ξεκίνησε να εργάζεται στον ESA το 2014, διαθέτοντας διδακτορικό στην Αστροφυσική από το Πανεπιστήμιο Ντενί Ντιντερό του Παρισιού, ενώ προηγουμένως δίδασκε ως αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πιέρ και Μαρί Κιουρί στο Παρίσι.

Όπως ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «οι πρώτες εικόνες που φτάνουν από το Solar Orbiter είναι εξαιρετικής ποιότητας και αποκαλύπτουν νέα και πολύ ενδιαφέροντα φαινόμενα, που δεν είχαν παρατηρηθεί στο παρελθόν. Είμαστε ακόμα στις αρχικές φάσεις της αποστολής και ήδη βλέπουμε ότι ο Ήλιος είναι ακόμα πιο σύνθετος από ό,τι γνωρίζαμε ως τώρα. Αν και θα χρειαστεί πολλή ανάλυση πριν μπορέσουμε να βγάλουμε συμπεράσματα, οι νέες αυτές παρατηρήσεις μπορούν να ενισχύσουν ορισμένες θεωρίες σχετικά με τα άλυτα μυστήρια του Ήλιου, όπως είναι η θέρμανση του στέμματος και η επιτάχυνση του ηλιακού ανέμου. Είναι η πρώτη φορά που κοιτάμε τον Ήλιο από τόσο κοντά και στα επόμενα χρόνια που θα πλησιάσουμε όλο και περισσότερο, αναμένουμε περισσότερες εκπλήξεις σαν αυτήν που θα παρουσιάσουμε στις 16 Ιουλίου».

Το Solar Orbiter, το οποίο εκτοξεύθηκε φέτος στις 10 Φεβρουαρίου, πραγματοποίησε ήδη την πρώτη κοντινή προσέγγισή του στον Ήλιο. Οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές επιστημονικές ομάδες, που είναι υπεύθυνες για τα δέκα όργανα της αποστολής, κατόρθωσαν να ελέγξουν το σύνολο του εξοπλισμού, παρά τις αντιξοότητες που αντιμετώπισαν εν μέσω της πανδημίας του COVID-19, και έτσι η πρώτη «εκστρατεία» φωτογράφησης του μητρικού άστρου του ηλιακού συστήματός μας στέφθηκε με επιτυχία.

Όπως τόνισε ο κ. Ζουγανέλης, «με τις γνωστές συγκυρίες του κορωνοϊού, όλες οι ομάδες που αποτελούνται από εκατοντάδες επιστήμονες και μηχανικούς εργάστηκαν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες από το σπίτι. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος που ένα διαστημόπλοιο διεκπεραίωσε τις πιο κρίσιμες λειτουργίες του αμέσως μετά την εκτόξευση από το σπίτι. Αυτές ολοκληρώθηκαν με επιτυχία στις 15 Ιουνίου, οπότε και ξεκίνησε η επιστημονική φάση της αποστολής».

«Οι πρώτες εικόνες υπερβαίνουν τις προσδοκίες μας», σημείωσε και ο επιστήμονας του Solar Orbiter στην ESA, Ντάνιελ Μίλερ. «Μπορούμε ήδη να διακρίνουμε ενδείξεις πολύ ενδιαφερόντων φαινομένων, που δεν είχαμε κατορθώσει να παρατηρήσουμε με λεπτομέρεια στο παρελθόν. Τα δέκα όργανα του Solar Orbiter λειτουργούν εξαιρετικά και από κοινού παρέχουν μία ολιστική εικόνα του Ήλιου και του ηλιακού ανέμου. Αυτό διασφαλίζει ότι το Solar Orbiter θα μας βοηθήσει να απαντήσουμε σε θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με τον Ήλιο», πρόσθεσε.

Ποτέ στο παρελθόν δεν έχουν ληφθεί άλλες φωτογραφίες του Ήλιου από τόσο κοντινή απόσταση. Κατά το πρώτο περιήλιο, το κοντινότερο σημείο στον Ήλιο από την ελλειπτική τροχιά του Solar Orbiter ήταν 77 εκατομμύρια χιλιόμετρα, περίπου το μισό της απόστασης Ήλιου-Γης. Το σκάφος, που θα κάνει εν καιρώ ακόμη πιο κοντές προσεγγίσεις στον Ήλιο, τώρα προσαρμόζεται σταδιακά στην τροχιά του γύρω από τον Ήλιο.

Μόλις εισέλθει στην κυρίως επιστημονική φάση του, που θα ξεκινήσει στα τέλη του 2021, θα πλησιάσει έως τα 42 εκατομμύρια χιλιόμετρα από την επιφάνεια του Ήλιου, πιο κοντά και από τον Ερμή. Οι διαχειριστές του διαστημοπλοίου θα δώσουν σταδιακά μία κλίση στην τροχιά του Solar Orbiter, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η προσπάθεια της πρώτης στην ιστορία φωτογράφησης των πόλων του Ήλιου.

Το Solar Orbiter είναι μία διαστημική αποστολή διεθνούς συνεργασίας μεταξύ του ESA και της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA). Δώδεκα κράτη-μέλη της ESA (Αυστρία, Βέλγιο, Τσεχική Δημοκρατία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Νορβηγία, Πολωνία, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία και Ηνωμένο Βασίλειο), καθώς και η NASA, συνέβαλαν στο επιστημονικό σκέλος. Ορισμένες χώρες (Δανία, Φινλανδία, Ιρλανδία, Λουξεμβούργο, Κάτω Χώρες και Πορτογαλία) συνέβαλαν στην κατασκευή του διαστημικού σκάφους, αλλά όχι στο επιστημονικό σκέλος της αποστολής. Από την Ελλάδα έχουν συμβάλει οι εταιρείες Prisma Electronics SA και ISD.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παρακολουθήσουν την online συνέντευξη Τύπου του ESA μέσω της διαδικτυακής τηλεόρασής του στη διεύθυνση https://www.esa.int/esawebtv, την Πέμπτη 16 Ιουλίου, στις 15:00 ώρα Ελλάδας.

https://www.kathimerini.gr/1086852/article/epikairothta/episthmh/e3airetikes-oi-prwtes-fwtografies-toy-hlioy-apo-to-eyrwpaiko-solar-orbiter

solarorbiter-thumb-large.jpg.37dc3eb31438ed0eb98e65afca2d6bda.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η NASA και η ESA θα κυκλοφορήσει τις πρώτες εικόνες από την αποστολή Solar Orbiter. :cheesy:

Επιστήμονες από τη NASA και την ESA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος) θα δημοσιεύσουν τα πρώτα δεδομένα που συλλαμβάνονται από την Solar Orbiter, την κοινή αποστολή ESA / NASA για τη μελέτη του Ήλιου, κατά τη διάρκεια μιας διαδικτυακής ενημέρωσης ειδήσεων στις 8 π.μ. EDT την Πέμπτη 16 Ιουλίου. Η ενημέρωση θα μεταδοθεί ζωντανά στον ιστότοπο της NASA.

Στα μέσα Ιουνίου, η Solar Orbiter έκανε το πρώτο κοντινό πέρασμα του Ήλιου μετά την κυκλοφορία της στις 9 Φεβρουαρίου, ενεργοποιώντας και τα 10 από τα όργανα της για πρώτη φορά. Αυτό το flyby συνέλαβε τις κοντινότερες εικόνες που τραβήχτηκαν ποτέ από τον Ήλιο. Κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης, οι ειδικοί της αποστολής θα συζητήσουν τι αποκαλύπτουν αυτές οι κινηματογραφικές εικόνες για το αστέρι μας, συμπεριλαμβανομένων όσων μπορούμε να μάθουμε από τις νέες μετρήσεις σωματιδίων και μαγνητικών πεδίων της Solar Orbiter που ρέουν από τον Ήλιο.

Οι συμμετέχοντες στην ενημέρωση περιλαμβάνουν:

Daniel Müller - Solar Orbiter Project Scientist στο ESA

Holly R. Gilbert - Επιστήμονας έργου Solar Orbiter στη NASA

José Luis Pellón Bailón - Αναπληρωτής Διευθυντής Επιχειρήσεων Διαστημικού σκάφους Solar Orbiter στο ESA

David Berghmans - Κύριος ερευνητής του Extreme Ultraviolet Imager (EUI) στο Βασιλικό Παρατηρητήριο του Βελγίου

Sami Solanki - Κύριος ερευνητής του Polarimetric and Helioseismic Imager (PHI) και διευθυντής του Max Planck Institute for Solar System Research

Christopher J. Owen - Κύριος ερευνητής του Solar Wind Analyzer (SWA) στο Mullard Space Science Laboratory, University College London

Τα μέλη των μέσων ενημέρωσης που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν θα πρέπει να εγγραφούν στη διεύθυνση https://www.esa.int/Contact/mediaregistration έως τις 6 π.μ. EDT Τετάρτη 15 Ιουλίου, για να μπορούν να κάνουν ερωτήσεις κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης. Για περισσότερες ερωτήσεις επικοινωνήστε με: media@esa.int

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αποστολή Solar Orbiter, επισκεφθείτε:

https://sci.esa.int/web/solar-orbiter/home

https://www.nasa.gov/press-release/nasa-esa-to-release-first-images-from-solar-orbiter-mission

solar_orbiter_artist_impression_20190916_1_0.thumb.jpg.70c37deef098abf2142f971c2b3e7328.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Oι πρώτες φωτογραφίες του ήλιου από το Solar Orbiter. :cheesy:

Εντυπωσιακές είναι οι πρώτες φωτογραφίες από το Solar Orbiter των EΟΔ και NASA: H φιλόδοξη αποστολή παρατήρησης του ήλιου – στην οποία υπάρχει ελληνική συμμετοχή, με τον Έλληνα ηλιοφυσικό Γιάννη Ζουγανέλη να έχει αναλάβει καθήκοντα Αναπληρωτή Επιστήμονα Έργου -αποκάλυψε πανταχού παρούσες μικροσκοπικές ηλιακές εκλάμψεις,οι οποίες ονομάστηκαν «φωτιές κατασκήνωσης» στη επιφάνεια του άστρου μας.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες της αποστολής, η παρατήρηση φαινομένων που δεν ήταν δυνατό να παρατηρηθούν με τέτοια λεπτομέρεια στο παρελθόν, αποτελεί ένδειξη για το τεράστιο δυναμικό του Solar Orbiter, που μόλις ολοκλήρωσε την πρώιμη φάση της τεχνολογικής επαλήθευσης γνωστή και ως ‘θέση σε λειτουργία’ (commissioning).

«Αυτές είναι απλά οι πρώτες φωτογραφίες και μπορούμε ήδη να δούμε ενδιαφέροντα νέα φαινόμενα», δηλώνει ο Ντάνιελ Μίλερ, Επιστήμονας Έργου του Solar Orbiter. «Δεν περιμέναμε τόσο εξαιρετικά αποτελέσματα από την αρχή. Μπορούμε επίσης να διαπιστώσουμε πώς τα δέκα επιστημονικά όργανα αλληλοσυμπληρώνονται, παρέχοντας μια ολιστική εικόνα του Ήλιου και του γύρω περιβάλλοντος».

Το Solar Orbiter εκτοξεύτηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2020 και μεταφέρει έξι όργανα τηλεπισκόπησης ή τηλεσκόπια που φωτογραφίζουν τον Ήλιο και το εγγύς περιβάλλον και τέσσερα in situ όργανα που παρακολουθούν το περιβάλλον γύρω από το διαστημόπλοιο. Συγκρίνοντας τα δεδομένα και από τα δύο σετ οργάνων, οι επιστήμονες θα προσπαθήσουν να κατανοήσουν τη δημιουργία του ηλιακού ανέμου, ενός ρεύματος φορτισμένων σωματιδίων από τον ήλιο που επηρεάζει ολόκληρο το ηλιακό σύστημα. Κανένα άλλο διαστημόπλοιο δεν έχει κατορθώσει να τραβήξει φωτογραφίες από την επιφάνεια του ήλιου από πιο κοντινή απόσταση.

Οι «φωτιές κατασκήνωσης» που εμφανίζονται στο πρώτο σετ φωτογραφιών ελήφθησαν από το Extreme Ultraviolet Imager (EUI) κατά τη διάρκεια του πρώτου περιήλιου του Solar Orbiter, το κοντινότερο σημείο στον ήλιο από την ελλειπτική τροχιά του διαστημοπλοίου. Εκείνη τη στιγμή, το διαστημόπλοιο βρισκόταν μόλις 77 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τον Ήλιο, σχεδόν στη μισή απόσταση μεταξύ της Γης και του άστρου.

«Οι ‘φωτιές κατασκήνωσης’ αποτελούν μικρούς συγγενείς των ηλιακών εκλάμψεων που μπορούμε να παρατηρήσουμε από τη Γη, εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια φορές μικρότερες», δηλώνει ο Ντέιβιντ Μπέργκμανς του Βασιλικού Παρατηρητηρίου του Βελγίου (ROB), Κύριος Ερευνητής του οργάνου EUI, που λαμβάνει φωτογραφίες υψηλής ευκρίνειας από τα κατώτερα στρώματα της ηλιακής ατμόσφαιρας, γνωστής και ως ηλιακό στέμμα. «Ο ήλιος ίσως να μοιάζει ήρεμος με πρώτη ματιά, αλλά όταν παρατηρήσει κανείς λεπτομερώς, μπορεί να δει αυτές τις μικροσκοπικές εκλάμψεις οπουδήποτε κι αν κοιτάξει».

Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη εάν οι ‘φωτιές κατασκήνωσης’ είναι απλά μικρές εκδοχές των μεγάλων εκλάμψεων ή εάν υποκινούνται από διαφορετικούς μηχανισμούς. Ωστόσο, υπάρχουν ήδη θεωρίες ότι αυτές οι μικροσκοπικές εκλάμψεις ίσως να συμβάλλουν σε ένα από τα μεγαλύτερα μυστηριώδη φαινόμενα του Ήλιου, τη θέρμανση του στέμματος.

«Αυτές οι ‘φωτιές κατασκήνωσης’ είναι απολύτως ασήμαντες η καθεμία από μόνη της, όμως συναθροίζοντας την επίδραση όλων στον Ήλιο ίσως αποτελούν την κύρια πηγή θέρμανσης του ηλιακού στέμματος», δηλώνει ο Φρεντερίκ Οσέρ του Institut d’Astrophysique Spatiale (IAS), Γαλλία, Αναπληρωτής Κύριος Ερευνητής του EUI.

Το ηλιακό στέμμα είναι το πιο εξωτερικό στρώμα της ατμόσφαιρας του Ήλιου που εκτείνεται εκατομμύρια χιλιόμετρα μέσα στο διάστημα. Η θερμοκρασία του ανέρχεται σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο βαθμούς Κελσίου, δηλαδή τάξεις μεγέθους θερμότερο από την επιφάνεια του Ήλιου, με τη ‘δροσιά’ των 5.500 °C. Μετά από πολλές δεκαετίες μελετών, οι φυσικοί μηχανισμοί που θερμαίνουν το στέμμα εξακολουθούν να μην είναι πλήρως κατανοητοί και η εξερεύνησή τους αποτελεί το ‘ιερό δισκοπότηρο’ της ηλιακής φυσικής.

«Προφανώς είναι ακόμη πολύ νωρίς, ωστόσο ελπίζουμε ότι συνδυάζοντας αυτές τις παρατηρήσεις με μετρήσεις από τα υπόλοιπα όργανα που ‘αγγίζουν’ τον ηλιακό άνεμο καθώς περνά από το διαστημόπλοιο, θα μπορέσουμε εν καιρώ να δώσουμε απαντήσεις σε ορισμένα από αυτά τα μυστήρια», δηλώνει ο Γιάννης Ζουγανέλης, Αναπληρωτής Επιστήμονας Έργου του Solar Orbiter στον ΕΟΔ.

https://physicsgg.me/2020/07/16/o%ce%b9-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b5%cf%82-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ae%ce%bb%ce%b9%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-solar/

solar_orbiter_s_first_view_of_the_sun_pillars.jpg.2380bb3a9a4a6113cbf865a1d6d19184.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης