Jump to content

Πληροφορική-Τεχν.Νοημοσύνη-Kβαντικοi υπολ.-Νανοτεχνολογία.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Επιτυχημένη τηλεμεταφορά πληροφορίας μεταξύ chips για πρώτη φορά. :cheesy:

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ σε συνεργασία με συναδέλφους τους από το Πολυτεχνείο της Δανίας κατάφεραν για πρώτη φορά να πραγματοποιήσουν κβαντική τηλεμεταφορά πληροφορίας μεταξύ δύο ηλεκτρονικών chips.

Η εξέλιξη αυτή θεωρείται πολύ μεγάλης σημασίας, καθώς έγινε εφικτή η μεταφορά πληροφορίας από έναν υπολογιστή σε έναν άλλο, χωρίς οι δύο συσκευές να είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους ενσύρματα ή με κάποιον άλλο ασύρματο τρόπο. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως ένα πρώτο βήμα προς την ευρεία χρήση κβαντικών υπολογιστών, ή ως ένα στοιχείο που θα μπορούσε να αποτελεί την απαρχή του κβαντικού Internet, όπως ονομάζεται.

Δύο κβαντικά σωματίδια δημιουργούν μεταξύ τους μία ένωση που τους επιτρέπει να επικοινωνούν μεταξύ τους ακόμα και εάν τους χωρίζει μία πολύ μεγάλη απόσταση. Χρήση αυτής της τεχνολογίας σε ευρεία κλίμακα θα μπορούσε να βρει εφαρμογή ακόμα και σε διαστημικές εφαρμογές με την απομακρυσμένη επικοινωνία ενός σκάφους που ταξιδεύει σε άλλους πλανήτες και τη Γη. Υποθετικά, δεν υπάρχουν περιορισμοί στις αποστάσεις που χωρίζουν τους δύο κβαντικούς υπολογιστές που επικοινωνούν μεταξύ τους, αλλά κάτι τέτοιο ανήκει ακόμα στη θεωρητική σφαίρα. Πειραματικά, οι επιστήμονες απέδειξαν ότι είναι εφικτή η κβαντική επικοινωνία μεταξύ δύο κυκλωμάτων.

Η θεωρία μέχρι σήμερα πρέσβευε ότι τίποτε δεν μπορεί να ταξιδεύει πιο γρήγορα από την ταχύτητα του φωτός, αλλά η κβαντική τηλεμεταφορά έρχεται να ανατρέψει αυτά τα δεδομένα. Οι αλλαγές σε ένα φωτόνιο στην μία συσκευή εμφανίστηκαν σχεδόν ταυτόχρονα στο φωτόνιο με το οποίο ήταν αυτό “συνδεδεμένο”, στοιχείο που αποτελεί ένα άκρως ενδιαφέρον εύρημα. Η έρευνα έχει ήδη δημοσιευθεί και εκτιμάται ότι αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά ευρήματα που θα μπορούσε να επηρεάσει ένα διόλου ευκαταφρόνητο αριθμό επιστημονικών κλάδων πέρα από τη Φυσική ή την Πληροφορική. Τηλεμεταφορά πληροφορίας είχε γίνει και στο παρελθόν και μάλιστα σε διάφορες αποστάσεις, αλλά η κβαντική τηλεμεταφορά πληροφορίας μεταξύ δύο ηλεκτρονικών κυκλωμάτων είναι κάτι που πραγματοποιείται με επιτυχία για πρώτη φορά.

https://www.naftemporiki.gr/story/1546486/epituximeni-tilemetafora-pliroforias-metaksu-chips-gia-proti-fora

13.jpg.88d7f36b244edb9ee2d77b0e6b5e6692.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Επιστήμονες δημιούργησαν το πρώτο ρομπότ που «ιδρώνει» και αποβάλλει θερμότητα. :cheesy:

Ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Ιταλία -μεταξύ των οποίων ένας Έλληνας επιστήμονας της διασποράς- δημιούργησαν το πρώτο μαλακό ρομπότ που «ιδρώνει», αποβάλλοντας έτσι θερμότητα από το εσωτερικό του.

Η μείωση της θερμοκρασίας είναι ζωτική για τη σταθερότητα και απόδοση ενός ρομπότ.

Ο μηχανισμός «εφίδρωσης» είναι εμπνευσμένος από τον αντίστοιχο βιολογικό μηχανισμό που χρησιμοποιούν πολλά ζώα και ο άνθρωπος.

Ο νέος μαλακός ρομποτικός βραχίονας μπορεί μάλιστα να ρίξει τη θερμότητα του τρεις φορές πιο αποτελεσματικά από ό,τι οι άνθρωποι και τα άλογα.

Η «εφίδρωση» θα επιτρέψει στα ρομπότ να δρουν καλύτερα σε ακραία περιβάλλοντα, όπως αντίστοιχα επιτρέπει στους ανθρώπους, για παράδειγμα στους δρομείς και στους κυνηγούς, να εμφανίζουν υψηλές επιδόσεις.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης, του Εργαστηρίου Facebook Reality και του Ιταλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας στην Πίζα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ρομποτικής «Science Robotics».

Στην ερευνητική ομάδα συμμετείχε ο καθηγητής Εμμανουήλ Γιαννέλης της Πολυτεχνικής Σχολής του Κορνέλ, απόφοιτος του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών(1980) και κάτοχος διδακτορικού από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν (1985).

Οι επιστήμονες ανέπτυξαν μαλακούς επενεργητές εφίδρωσης, χρησιμοποιώντας στερεολιθογραφία πολλαπλών υλικών, μια τεχνική τρισδιάστατης εκτύπωσης που χρησιμοποιεί φως για να διαμορφώσει τη ρητίνη σε επιθυμητά σχήματα. Οι ειδικοί επενεργητές (actuators) σε σχήμα δαχτύλου είναι φτιαγμένοι από υδρογέλες, υλικά ικανά να διακρατήσουν μεγάλη ποσότητα νερού και να λειτουργήσουν ως «ρεζερβουάρ» θερμότητας.

Σε θερμοκρασίες έως 30 βαθμούς Κελσίου οι μικροσκοπικοί πόροι του επενεργητή παραμένουν κλειστοί, αλλά σε υψηλότερες θερμοκρασίες ανοίγουν και επιτρέπουν στο υγρό (τον «ιδρώτα») να διαρρεύσει εκτός του ρομπότ, πράγμα που κατεβάζει την εσωτερική θερμοκρασία του.

Προς το παρόν, μια αδυναμία του μηχανισμού είναι ότι δεν έχει βρεθεί τρόπος να αντικαθίσταται το νερό (ιδρώτας) σε περίπτωση παρατεταμένης λειτουργίας του ρομπότ, κάτι που οι ερευνητές ελπίζουν να λύσουν στο μέλλον.

https://www.kathimerini.gr/1062548/gallery/epikairothta/episthmh/episthmones-dhmioyrghsan-to-prwto-rompot-poy-idrwnei-kai-apovallei-8ermothta-vinteo

118184848784-thumb-large.jpg.c2603619f06c93e33d3ddb75ca592c8b.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Οι νέες τάσεις και το μέλλον της ρομποτικής. :cheesy:

Το 1818, η Βρετανίδα Μαίρη Σέλεϊ έγραψε το «Φρανκενστάιν», μια ιστορία για μια φρικιαστική τεχνητή μορφή ζωής, η οποία ήρθε εν ζωή χάρη στον ομώνυμο, τρελό και συνάμα λαμπρό επιστήμονα. Εναν αιώνα αργότερα, ο Τσέχος συγγραφέας Κάρελ Τσάπεκ υιοθέτησε για πρώτη φορά τον όρο ρομπότ στο θεατρικό έργο του «R.U.R.» ή αλλιώς «Διεθνικά Ρομπότ του Ρόσουμ». Η πλοκή ήταν απλή μα εξίσου τρομακτική· ξεκινά με τη δημιουργία ενός ανθρωπόμορφου ρομπότ, και καταλήγει με τη μηχανή να σκοτώνει τον δημιουργό της. Το 1927, το «Μετρόπολις» του Φριτς Λανγκ χάρισε την πρώτη κινηματογραφική απεικόνιση μιας έξυπνης μηχανής, ενώ το 1941, ο φουτουριστικός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ισαάκ Ασίμοφ χρησιμοποίησε για πρώτη φορά την έννοια της επιστήμης της «ρομποτικής», προβλέποντας την άνοδο μιας ισχυρής βιομηχανίας έξυπνων μηχανών. Και οι δύο προσεγγίσεις είχαν έναν σαφή δυστοπικό χαρακτήρα.

Επειτα από δεκάδες αναπαραστάσεις στη λογοτεχνία και στο σινεμά, το πρώτο πραγματικό ρομπότ κυκλοφόρησε τελικά το 1954, με την επινόηση του χαϊδευτικά αποκαλούμενου «Unimate» από τον Τζορτζ Ντέβιλ. Η πραγματικότητα είχε ελάχιστη σχέση με την έντρομη ανθρώπινη φαντασία. Το «Unimate» αποτελείτο από έναν αυτόματο βραχίονα ο οποίος έκανε 6 χρόνια συνολικά για να πωληθεί, προτού καταλήξει τελικά σε ένα εργοστάσιο της General Motors στο Νιου Τζέρσεϊ για να στοιβάζει αιωνίως ζεστά κομμάτια μετάλλου.

Κανένα από τα δημιουργήματα της ανθρωπότητας δεν εμπνέει ένα τόσο συγκεχυμένο μείγμα φόβου και θαυμασμού όσο τα ρομπότ. Παρότι η εκθετική άνοδός τους τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει κάνει τη ζωή μας ευκολότερη και ασφαλέστερη, εξακολουθούμε να μην τα εμπιστευόμαστε πλήρως – πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Brookings ανέδειξε πως το 61% νιώθει αμηχανία απέναντι στις έξυπνες μηχανές. Δεν χωρά αμφιβολία, ωστόσο, πως τα σύγχρονα ρομπότ έχουν πλέον διεισδύσει πλήρως στη ζωή μας, διαφέροντας πλέον σημαντικά τόσο από τα γιγάντια, σιδερένια και ανθρωπόμορφα δημιουργήματα της ανθρώπινης φαντασίας, όσο και από τους βραχίονες των αλυσίδων βιομηχανικής παραγωγής.

Στο φετινό CES –το αυτοαποκαλούμενο «Νταβός της τεχνολογίας» που έλαβε χώρα στις αρχές του Ιανουαρίου στο Λας Βέγκας– χιλιάδες ρομπότ παρουσιάστηκαν από τους κορυφαίους τιτάνες της τεχνολογίας, από έξυπνες λάμπες και βραχίονες που λύνουν τον κύβο του Ρούμπικ εντός δευτερολέπτων, μέχρι αυτόματες χειρουργικές συσκευές που λειτουργούν με ασύλληπτη ακρίβεια. Η ποικιλομορφία και οι εφαρμογές τους είναι τόσο τεράστιες που είναι αδύνατον να κατηγοριοποιηθούν. Ωστόσο, ένα συμπέρασμα είναι πλέον σίγουρο: τα σύγχρονα ρομπότ φεύγουν από τα εργοστάσια και τα εργαστήρια, περπατούν πλέον πλάι στους ανθρώπους, κατοικούν στα σπίτια τους και εκτοξεύονται στους αιθέρες. Οι μηχανές είναι πλέον εδώ.

Εξυπνες μηχανές εναντίον του κορωνοϊού

Για αρκετά χρόνια μετά την πρώτη τους εμφάνιση τη δεκαετία του 1960, τα ρομπότ ήταν περιορισμένα στο να εκτελούν οποιαδήποτε εργασία θεωρείτο βρώμικη ή ριψοκίνδυνη για την ανθρωπότητα. Αν και το εύρος τους έχει πλέον επεκταθεί, η πιο πολύτιμη δυνατότητά τους παραμένει η αντικατάσταση του ανθρώπινου στοιχείου εν μέσω κινδύνου. Τρανή απόδειξη: η χρήση μιας στρατιάς έξυπνων μηχανών από την κινεζική κυβέρνηση, έναντι της εξάπλωσης του νέου κορωνοΐου.

Στη νοτιοανατολική επαρχία Γκουανγκντόνγκ, περιοχή που θεωρείται hotspot της νέας επιδημίας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, οι γιατροί του επαρχιακού λαϊκού νοσοκομείου βασίζονται πλέον εξ ολοκλήρου σε ρομπότ για να παραδώσουν φάρμακα και τρόφιμα στους ασθενείς. Οι δίτροχες μηχανές μοιάζουν με μικρό ψυγείο, και μπορούν να περιηγούνται αυτόνομα στις αίθουσες του νοσοκομείου, να ανοιγοκλείνουν τις πόρτες όποτε χρειάζεται και να εξετάζουν τους ασθενείς που βρίσκονται σε καραντίνα.

Βορειότερα, στην επαρχία Τζιανγκτσού, ομάδα Κινέζων ερευνητών ανέπτυξε έναν νέο ρομποτικό ψεκαστήρα για να συμβάλει στη μείωση της μετάδοσης του COVID-19 σε αστικά κέντρα με έντονη πληθυσμιακή πυκνότητα. Η αυτόματη μηχανή είχε χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για γεωργικό ψεκασμό, ωστόσο οι επιστήμονες από την Ανατολική Κίνα ανακαίνισαν το σύστημά του, καθιστώντας το πιο κατάλληλο για απολυμαντικά υγρά. Το ρομπότ λειτουργεί εξ αποστάσεως και το εύρος των συσκευών ψεκασμού του μπορεί να φτάσει τα 30 μέτρα, ενώ σύμφωνα με τους ερευνητές μπορεί να περπατήσει έως και 7 χλμ. την ώρα, σκοτώνοντας τον ιό σε έκταση άνω των 40.000 τ.μ. Ηδη, το ρομπότ βρίσκεται διάσπαρτο στους δρόμους, στους σταθμούς λεωφορείων και στους υπόγειους χώρους στάθμευσης της πόλης Σουζού.

Οι πρώτοι τεχνητοί βιολογικοί οργανισμοί

«Δεν πρόκειται ούτε για παραδοσιακά ρομπότ ούτε για κάποιο γνωστό είδος ζώου. Είναι μια νέα κατηγορία δημιουργήματος: ένας ζωντανός προγραμματιζόμενος οργανισμός», δήλωσε με ενθουσιασμό ο καθηγητής ρομποτικής Τζόσουα Μπόνγκαρντ, στη συνέντευξη Τύπου που αποκάλυψε τη νέα του εφεύρεση. Πράγματι, δεν υπάρχει ακόμα ορολογία που να περιγράφει την καινοτομία την οποία δημιούργησε η ομάδα των ερευνητών από το τμήμα Επιστήμης των Υπολογιστών του Πανεπιστημίου του Βερμόντ.

Πρόκειται για τα xenobots: τις πρώτες μικροσκοπικές «ζωντανές» μηχανές, ένα είδος βιολογικού ρομπότ που προέρχεται από ζωντανά κύτταρα και μπορεί να προγραμματιστεί να κάνει μία σειρά από εργασίες, από το να μεταφέρει φάρμακα μέσα στο σώμα μέχρι να καθαρίζει τοξικά απόβλητα στο περιβάλλον. Οι Αμερικανοί επιστήμονες δημιούργησαν τους πρώτους τεχνητούς βιολογικούς οργανισμούς παγκοσμίως χρησιμοποιώντας βλαστοκύτταρα από βατράχους – εξ ου και το όνομα xenobots το οποίο προέρχεται από το αφρικανικό είδος βατράχου Xenopus laevis.

Οι ερευνητές έξυσαν τα ζωντανά βλαστοκύτταρα από το δέρμα των βατράχων και τα άφησαν να επωαστούν, ενώ στη συνέχεια τα κύτταρα κόπηκαν και ανασχηματίστηκαν σε νέες «μορφές σώματος» σχεδιασμένες από έναν υπερυπολογιστή με τη χρήση ανεπτυγμένου αλγορίθμου. Τα νέα όντα είναι ένα πρωτόγνωρο κράμα βιολογικού και μηχανικού οργανισμού, μπορούν να κινηθούν και να κολυμπήσουν αυτόνομα, επιβιώνουν αρκετές εβδομάδες χωρίς φαγητό και αυτοεπουλώνουν τα τραύματά τους – όπως ανακάλυψαν σοκαρισμένοι οι επιστήμονες όταν επιχείρησαν μια τομή σε ένα μικροσκοπικό xenobot. Η εφαρμογή των xenobot είναι δυνητικά τεράστια, τόσο λόγω του μικρού τους μεγέθους όσο και του εύπλαστου χαρακτήρα..

Μικρή σφαίρα με τεράστιες δυνατότητες

Οι εντυπωσιακές σε μέγεθος κατασκευές δεν κλέβουν πλέον τις εντυπώσεις στον τομέα της ρομποτικής – αντιθέτως, οι εταιρείες τεχνολογίας ανταγωνίζονται σκληρά για το ποια θα καταφέρει να χωρέσει τα μεγαλύτερα μεγέθη τεχνητής νοημοσύνης στον μικρότερο δυνατό χώρο. Το φετινό τεχνολογικό συνέδριο CES έβριθε από κάθε λογής μικροσυσκευές, ωστόσο τις εντυπώσεις έκλεψε μια μικροσκοπική κίτρινη σφαίρα που θύμιζε μπαλάκι του τένις. Πρόκειται για το «Ballie» της Samsung, το οποίο φιλοδοξεί να εξελιχθεί στον προσωπικό οικιακό βοηθό του μέλλοντος, ενώ σύμφωνα με την εταιρεία αντικατοπτρίζει το όραμά της για την εξέλιξη των ρομπότ σε «συντρόφους ζωής».

Παρά το μικροσκοπικό του μέγεθος, το Ballie διαθέτει τεράστιες ικανότητες. Χάρη σε μια ενσωματωμένη κάμερα υψηλής ανάλυσης αλλά και εξελιγμένη τεχνολογία αναγνώρισης φωνής, το πρωτότυπο ρομπότ ακολουθεί παντού τον χρήστη του κυλώντας στο πάτωμα του σπιτιού και είναι έτοιμο να ανταποκριθεί στις εντολές του. Βασισμένη, επίσης, στην τεχνολογία του διαδικτύου των πραγμάτων, η μικρή κίτρινη σφαίρα μπορεί και επικοινωνεί με δεκάδες συσκευές σπιτιού, όπως έξυπνες τηλεοράσεις, αυτόματες ηλεκτρικές σκούπες και έξυπνο φωτισμό, ενώ διαθέτει επίσης και ένα ευέλικτο πρόγραμμα προπόνησης για τους χρήστες που θέλουν να αθλούνται από την άνεση του σαλονιού τους.

Προς το παρόν, δεν έχει διευκρινιστεί αν το εντυπωσιακό Ballie θα κυκλοφορήσει στην αγορά, ή αν πρόκειται απλά για ένα πείραμα εντυπωσιασμού που θα περιοριστεί στα εκθεσιακά περίπτερα. Ωστόσο, η Samsung υπόσχεται πως η μικροσκοπική σφαίρα είναι απλώς η αρχή μιας νέας εποχής για την εταιρεία, όπου θα αφοσιωθεί στην κατασκευή δεκάδων πρωτότυπων και ευφάνταστων συσκευών για να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες.

Μηχανικό περιστέρι από το Στάνφορντ

Σύμφωνα με τα γραπτά των Ρωμαίων ιστορικών, ο αρχαίος Ελληνας μαθηματικός Αρχύτας ο Ταραντίνος επινόησε και κατασκεύασε για πρώτη φορά ένα τεχνητό αεριοπροωθούμενο περιστέρι, το οποίο μάλιστα βάφτισε «πετομηχανή». Δύο χιλιετίες αργότερα, μέχρι και οι πιο προηγμένοι επιστήμονες ρομποτικής δυσκολεύονται να αναπαράγουν μηχανικά την αποτελεσματικότητα και φυσική κομψότητα με την οποία τα πουλιά διασχίζουν τους αιθέρες. Πρόσφατα, ωστόσο, το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ήρθε ένα βήμα πιο κοντά χάρη στο καινοτόμο «PigeonBot». Η εφεύρεση συνδυάζει ένα ρομποτικό σώμα με πραγματικά φτερά περιστεριού, και τα πρώτα πειράματα δείχνουν πως μιμείται εξαιρετικά τις ιδιαιτερότητες της πτερωτής πτήσης.

Ολα ξεκίνησαν με τον καθηγητή μηχανικής Ντέιβιντ Λέντινγκ, ο οποίος προκάλεσε τους φοιτητές του να αναλύσουν τη βιομηχανική των φτερών των πτηνών και να ενσωματώσουν τις παρατηρήσεις τους σε ένα βιοϋβριδικό ρομπότ. Το αποτέλεσμα μπορεί να θυμίζει κάποιο είδος μαθητικής χειροτεχνίας, ωστόσο, πίσω από τον απλοϊκό σχεδιασμό κρύβονται μήνες επιστημονικής μελέτης και αμέτρητες εφαρμογές για το μέλλον της μηχανικής πτήσης. Αλλωστε, οι επιτυχημένες πτήσεις του PigeonBot σηματοδοτούν την πρώτη φορά που ιπτάμενη μηχανή ξεφεύγει από τον σχεδιασμό του αεροπλάνου. Φυσικά, είναι ακόμα αδύνατο για το μικροσκοπικό ρομποτικό περιστέρι να αντικαταστήσει τα επιβατικά αεροπλάνα – ωστόσο οι δημιουργοί του θεωρούν πως ο σχεδιασμός του μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμος για μικρότερες ιπτάμενες συσκευές όπως τα drones. Αλλωστε, οι μηχανές που δεν βασίζονται στο μέταλλο αλλά είναι εμπνευσμένες από τους σχεδιασμούς της φύσης είναι πολύ πιο συμβατές με το άμεσο μέλλον των έξυπνων πόλεων, όπου άνθρωποι και εναέριες συσκευές θα αλληλεπιδρούν καθημερινά.

https://www.kathimerini.gr/1064827/gallery/epikairothta/episthmh/oi-nees-taseis-kai-to-mellon-ths-rompotikhs

29s9rob-thumb-large.jpg.7d586206ec1c520a7e0c70723f3b6043.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η Βρετανία επενδύει 1,6 δισ. δολάρια σε υπερυπολογιστή για ακριβείς μετεωρολογικές προβλέψεις. :cheesy:

Η βρετανική κυβέρνηση θα επενδύσει κεφάλαια 1,2 δισεκατομμυρίου λιρών (1,6 δισεκατομμυρίου δολαρίων) σε αυτό που χαρακτηρίζει τον πιο δυνατό υπερυπολογιστή του κόσμου με λογισμικό που παρέχει πιο ακριβείς προβλέψεις για τον καιρό, αλλά και σχετικά με το κλίμα.

Τη διαχείριση του νέου υπερυπολογιστή θα έχει η Μετεωρολογική Υπηρεσία της Βρετανίας. Θα βοηθήσει στην πιο ακριβή πρόβλεψη της εκδήλωσης ακραίων καιρικών φαινομένων, στην επιλογή των πιο κατάλληλων τοποθεσιών για την προστασία από τις πλημμύρες, αλλά και για την πρόβλεψη αλλαγών στο κλίμα και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο υπολογιστής θα μπορεί να παρέχει καλύτερη πρόβλεψη καιρού για τα αεροδρόμια ώστε να μπορούν να προγραμματίζουν εγκυρότερα και καλύτερα τη ροή εξυπηρέτησης των αεροσκαφών, εκτιμώντας τις επιπτώσεις των καιρικών φαινομένων.

Επίσης, ο υπολογιστής θα εξασφαλίζει την ανάλυση περισσότερων πληροφοριών με μεγαλύτερη ανάλυση για τον ενεργειακό τομέα, ώστε να υπάρχει πρόβλεψη για τις διακοπές στην παραγωγή και την διάθεση ενέργειας και αποτελεσματική διαχείριση των πιθανών επιπτώσεων.

https://www.in.gr/2020/02/17/tech/vretania-ependyei-16-dis-dolaria-se-yperypologisti-gia-akriveis-meteorologikes-provlepseis/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Τεχνητή νοημοσύνη βρήκε νέο αντιβιοτικό που εξοντώνει μερικά από τα πιο ανθεκτικά μικρόβια. :cheesy:

Ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που ανέπτυξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου ΜΙΤ στις ΗΠΑ, βρήκε ένα ισχυρό νέο αντιβιοτικό (halicin), το οποίο μπορεί να καταστρέψει πολλά είδη βακτηρίων ανθεκτικών σε άλλα αντιβιοτικά όπως τα carbapenem. Είναι η πρώτη φορά που η τεχνητή νοημοσύνη βρήκε εκ του μηδενός ένα νέο αντιβιοτικό και μάλιστα πανίσχυρο, ανοίγοντας νέες δυνατότητες στο πεδίο της φαρμακευτικής, καθώς κάτι ανάλογο θα μπορούσε μελλοντικά να γίνει και για άλλους είδους φάρμακα, π.χ. για νευροεκφυλιστικές παθήσεις ή για τον καρκίνο. Οι επιστήμονες αισιοδοξούν ότι το «έξυπνο» σύστημα θα μπορεί να σχεδιάσει διάφορα νέα φάρμακα, με βάση όσα έχει μάθει για τις χημικές δομές που επιτρέπουν στα φάρμακα να σκοτώνουν τα βακτήρια.

Χρησιμοποιώντας ένα νέο αλγόριθμο μηχανικής μάθησης, οι επιστήμονες και μηχανικοί, με επικεφαλής τον καθηγητή Ιατρικής Μηχανικής & Επιστήμης Τζέιμς Κόλινς και την καθηγήτρια του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Υπολογιστών Ρετζίνα Μπαρζιλάι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας Cell (Κύτταρο), ανέλυσαν πολλές υποψήφιες χημικές ουσίες, βρίσκοντας τελικά μία με ισχυρές αντιβιοτικές ιδιότητες.

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχουν βρεθεί ελάχιστα νέα αντιβιοτικά και τα περισσότερα δεν είναι παρά ελαφρώς παραλλαγμένες εκδοχές προϋπαρχόντων φαρμάκων. Οι σημερινές μέθοδοι ανάπτυξης νέων αντιβιοτικών είναι πολύ δαπανηρές, χρονοβόρες και συνήθως περιορίζονται σε μια μικρή γκάμα χημικών ουσιών.«Αντιμετωπίζουμε μια εντεινόμενη κρίση λόγω αφενός ενός αυξανόμενου αριθμού παθογόνων μικροοργανισμών που γίνονται ανθεκτικοί στα υπάρχοντα αντιβιοτικά και αφετέρου μιας αναιμικής ανακάλυψης νέων αντιβιοτικών από τις φαρμακευτικές και βιοτεχνολογικές εταιρείες. Αν δεν αντιμετωπίσουμε την κρίση έως το 2050, οι θάνατοι κάθε χρόνο λόγω λοιμώξεων από ανθεκτικά βακτήρια θα φθάσουν τα δέκα εκατομμύρια, περισσότεροι και από τους ετήσιους θανάτους από καρκίνο», δήλωσε ο Κόλιν.Η τεχνητή νοημοσύνη αποτελεί το νέο συμπαραστάτη σε αυτή την προσπάθεια, καθώς υπόσχεται να βρει τελείως νέα αντιβιοτικά, πιο γρήγορα και με πολύ χαμηλότερο κόστος. Το νέο αντιβιοτικό, το οποίο δοκιμάσθηκε στο εργαστήριο, εξόντωσε αρκετά στελέχη βακτηρίων που είναι ανθεκτικά σε όλα τα γνωστά αντιβιοτικά (Clostridium difficile, Acinetobacter baumannii, Mycobacterium tuberculosis, Enterobacteriaceae κ.α.), με εξαίρεση το ανθεκτικό βακτήριο Pseudomonas aeruginosa που πλήττει τους πνεύμονες. Επίσης «καθάρισε» μέσα σε 24 ώρες τις λοιμώξεις σε πειραματόζωα (ποντίκια) που είχαν κολλήσει Acinetobacter baumannii, ένα πολύ ανθεκτικό βακτήριο που έχει μολύνει πολλούς Αμερικανούς στρατιώτες στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Ακόμη, το γνωστό E.coli διαπιστώθηκε ότι δεν αναπτύσσει ανθεκτικότητα στο νέο αντιβιοτικό μετά από θεραπεία διάρκειας 30 ημερών με αυτό. Αντίθετα, ο εν λόγω μικροοργανισμός αναπτύσσει αντίσταση π.χ. στο αντιβιοτικό σιπροφλοξασίνη της κατηγορίας των κινολονών μέσα σε μόνο μία έως τρεις μέρες.«Αναπτύξαμε μια πλατφόρμα που μας επιτρέπει να χαλιναγωγήσουμε τη δύναμη της τεχνητής νοημοσύνης, ώστε να ανοίξουμε το δρόμο για μια νέα εποχή στην ανακάλυψη νέων αντιβιοτικών. Έτσι, ανακαλύψαμε ήδη ένα εντυπωσιακό μόριο, το οποίο είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο ισχυρά αντιβιοτικά που έχει ποτέ ανακαλυφθεί», ανέφερε ο Κόλινς.

Η αρχική «εκπαίδευση» του αλγόριθμου έγινε μέσω τροφοδοσίας του με περίπου 2.500 μόρια δραστικών ουσιών, εκ των οποίων τα 1.700 ήσαν φάρμακα εγκεκριμένα από την αρμόδια εποπτική αρχή των ΗΠΑ, την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), ενώ τα υπόλοιπα 800 ήσαν φυσικά προϊόντα. Μετά την «μόρφωση» του, το «έξυπνο» σύστημα δοκιμάστηκε σε περίπου 6.000 άλλα μόρια με πιθανή αντιβιοτική δράση, τα οποία περιέχονται στη βάση δεδομένων Drug Repurposing Hub. Από αυτά -μέσα σε μερικές μόνο ώρες- η τεχνητή νοημοσύνη επέλεξε 100 υποψήφια για φυσικές δοκιμές και τελικά ένα μόριο με χημική δομή διαφορετική από κάθε γνωστό αντιβιοτικό βρέθηκε να είναι το πιο αποτελεσματικό κατά του βακτηρίου E.coli.

Η ουσία αυτή, που ονομάστηκε "halicin", παραπέμποντας στο διάσημο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης HAL του βιβλίου και της ταινίας «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος», είχε στο παρελθόν εξετασθεί ως πιθανό αντιδιαβητικό φάρμακο, αλλά χωρίς επιτυχία. Οι ερευνητές σκοπεύουν να κάνουν περαιτέρω δοκιμές της halicin σε συνεργασία με φαρμακευτική εταιρεία ή μη κερδοσκοπικό οργανισμό, ώστε τελικά να αναπτύξουν ένα αντιβιοτικό για χρήση στους ανθρώπους.

Επίσης το ίδιο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, ψάχνοντας σε μια βάση δεδομένων (ZINC15) με 107 εκατομμύρια μόρια, έφερε στο φως άλλες 23 υποψήφιες δραστικές αντιμικροβιακές ουσίες. Μετά από δοκιμές σε ζώα, οι επιστήμονες κατέληξαν σε οκτώ με αντιβακτηριακές ιδιότητες και από αυτές ιδίως δύο είναι πολλά υποσχόμενες να αποτελέσουν αντιβιοτικά, γι' αυτό θα δοκιμασθούν περαιτέρω.

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4115524038/2020/02/21/-

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Τεχνητή νοημοσύνη εναντίον κορωνοϊού: Ισχυρή συμμαχία για αναζήτηση θεραπείας. :cheesy:

Ο συνδυασμός τεχνητής νοημοσύνης ('μυαλού') και ισχυρών υπερυπολογιστών ('σώματος') έχει αποδειχθεί ήδη αρκετά δυνατός για να νικάει τους πρωταθλητές στο σκάκι και σε άλλα επιτραπέζια παιγνίδια ή να αναγνωρίζει πρόσωπα και φωνές ψάχνοντας «ψύλλους στα άχυρα» μέσα σε βουνά δεδομένων. Ίσως μπορεί να τα καταφέρει και με το νέο κορωνοϊό.

Αυτό τουλάχιστον ελπίζει μια νέα συμμαχία κορυφαίων επιστημόνων και ερευνητών, έπειτα από πρωτοβουλία ενός δισεκατομμυριούχου, που έχει ως στόχο να χρησιμοποιηθούν μερικοί από τους ισχυρότερους υπολογιστές του κόσμου, προκειμένου να αναζητηθούν θεραπείες για την πανδημική νόσο Covid-19.

Ο Τόμας Σίμπελ, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της C3.ai, μιας εταιρείας τεχνητής νοημοσύνης στην Καλιφόρνια, οργάνωσε μια ερευνητική κοινοπραξία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, η οποία θα δαπανήσει 367 εκατομμύρια δολάρια μέσα στην επόμενη πενταετία, προκειμένου να βρει τρόπους να μπει ένα οριστικό «φρένο» στον νέο ιό SARS-CoV-2.

«Δεν μπορώ να φανταστώ πιο σημαντική χρήση της τεχνητής νοημοσύνης. Η πιθανότητα να μην προκύψει κάτι καλό από όλο αυτό, είναι μηδενική», δήλωσε ο Σίμπελ, σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης».

Η περιουσία του 68χρονου Σίμπελ, ο οποίος συνδυάζει τις επιχειρηματικές δραστηριότητες στην πληροφορική με τις φιλανθρωπίες, υπολογίζεται σε 3,6 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το Forbes. Ο αριθμός 3 στο όνομα της εταιρείας του C3.ai παραπέμπει στις τρεις βασικές ψηφιακές τάσεις: μεγάλα δεδομένα, υπολογιστικό «νέφος» και διαδίκτυο των πραγμάτων, με την τεχνητή νοημοσύνη να ενισχύει τις δυνατότητες και των τριών αυτών.

Η νέα συμμαχία, με την ονομασία C3.ai Digital Transformation Institute, θα περιλαμβάνει ερευνητές από τα πανεπιστήμια Πρίνστον, Κάρνεγκι Μέλον, ΜΙΤ, Καλιφόρνια, Ιλινόις και Σικάγο, καθώς επίσης από την εταιρεία Microsoft. Πρώτος στόχος της θα είναι, με τη βοήθεια των «έξυπνων» μηχανών, να αναπτυχθούν νέα φάρμακα ή να βρεθεί νέα χρήση σε παλαιότερα, να σχεδιασθούν κλινικές δοκιμές, να προβλεφθεί η εξέλιξη της πανδημίας, να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα των κρατικών και άλλων παρεμβάσεων, να βελτιωθούν οι στρατηγικές που αφορούν τη δημόσια υγεία και να προετοιμασθεί καλύτερα η ανθρωπότητα για μελλοντικές επιδημίες.

Το νέο Ινστιτούτο θα δίνει έως 26 επιχορηγήσεις ετησίως αξίας 500.000 δολαρίων η καθεμία. Οι πρώτες ερευνητικές προτάσεις πρέπει να υποβληθούν έως το Μάιο και η πρώτη επιχορήγηση θα δοθεί τον Ιούνιο, ενώ τα αποτελέσματα των ερευνητικών προγραμμάτων θα γίνονται ευρέως γνωστά. Η υπερυπολογιστική ισχύς θα προέλθει από τις εταιρείες C3.ai και Microsoft, τα πανεπιστήμια και το Εθνικό Κέντρο Υπερυπολογιστικών Εφαρμογών στο Ιλινόις.

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4117129050/2020/03/27/-

gkat_08_1402_page_1_image_0003.jpg.fb052bcc96b5c65a32f32c8d75b53422.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Πρωτότυπο κβαντικό ραντάρ από ερευνητές στην Αυστρία. :cheesy:

Ένα πρωτότυπο ραντάρ που χρησιμοποιεί την κβαντική διεμπλοκή ως μέθοδο εντοπισμού αντικειμένων ανακάλυψαν φυσικοί στο Ινστιτούτο Επιστημών και Τεχνολογίας Αυστρίας (IST Austria).

Η σχετική έρευνα δημοσιεύτηκε στο Science Advances και αναμένεται να ανοίξει νέους δρόμους ως προς την ενσωμάτωση της κβαντομηχανικής στις καθημερινές συσκευές και τη βιομηχανία. Η κβαντική διεμπλοκή είναι ένα φυσικό φαινόμενο όπου δύο σωματίδια παραμένουν συνδεδεμένα, διαμοιραζόμενα φυσικά χαρακτηριστικά, ανεξαρτήτως του πόσο μακριά είναι το ένα από το άλλο. Πλέον επιστήμονες από την ερευνητική ομάδα του καθηγητή Γιόχαν Γινκ στο IST Austria, με τη συνεργασία των Στέφανο Πιραντόλα από το ΜΙΤ και Ντέιβιντ Βιτάλι του Πανεπιστημίου του Καμερίνο στην Ιταλία, έδειξαν πως ένας νέος τύπος τεχνολογίας εντοπισμού, ονόματι «κβαντικός φωτισμός μικροκυμάτων» (microwave quantum illumination) που αξιοποιεί εμπλεκόμενα φωτόνια μικροκυμάτων ως μέθοδο εντοπισμού.

Το πρωτότυπο, που είναι επίσης γνωστό ως κβαντικό ραντάρ, είναι σε θέση να εντοπίζει αντικείμενα σε «θορυβώδη» θερμικά περιβάλλοντα, όπου τα συμβατικά ραντάρ συχνά δεν τα καταφέρνουν. Η τεχνολογία αυτή έχει πιθανές εφαρμογές για συστήματα βιοϊατρικής και ασφαλείας.

Οι λειτουργικές αρχές πίσω από τη συσκευή έχουν ως εξής: Αντί για συμβατικά μικροκύματα, οι ερευνητές εμπλέκουν δύο ομάδες φωτονίων (signal και idler, σήματα και αδρανή). Τα φωτόνια «σήματα» αποστέλλονται προς το αντικείμενο ενδιαφέροντος, ενώ τα «αδρανή» παρακολουθούνται σε σχετική απομόνωση, πέρα από παρεμβολές και θόρυβο. Όταν τα φωτόνια- σήματα ανακλώνται, χάνεται η πραγματική διεμπλοκή ανάμεσα στα φωτόνια, αλλά παραμένει ένας μικρός συσχετισμός, δημιουργώντας μια «υπογραφή» ή «μοτίβο» που περιγράφει την ύπαρξη ή την απουσία του αντικειμένου- στόχου, ανεξαρτήτως του «θορύβου» στο περιβάλλον.

Η συσκευή αυτή έχει κάποια πλεονεκτήματα έναντι των συμβατικών ραντάρ- για παράδειγμα, σε χαμηλά επίπεδα έρευνας τα συμβατικά ραντάρ δεν είναι τόσο ευαίσθητα, καθώς δυσκολεύονται να διακρίνουν την ακτιβολία που ανακλάται από το αντικείμενο από τη φυσική. Ο κβαντικός φωτισμός παρέχει λύση σε αυτό, καθώς η διάκριση των φωτονίων-σημάτων, που λαμβάνονται από το αντικείμενο ενδιαφέροντος, διακρίνονται εύκολα από τον «θόρυβο» στο περιβάλλον.

https://www.naftemporiki.gr/story/1598336/prototupo-kbantiko-rantar-apo-ereunites-stin-austria

prototupo-kbantiko-rantar-apo-ereunites-stin-austria.jpg.e9798f807ee483ff96928dac82fd8247.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

«Φυσικά» ρομπότ. :cheesy:

Εμπνευση από τις κινήσεις ζώων, πτηνών και ερπετών παίρνουν οι ερευνητές για να δώσουν ξεχωριστές δεξιότητες στη νέα γενιά ρομπότ.

Πριν από λίγα χρόνια ένα ανθρωπόμορφο ρομπότ το οποίο είχε την ικανότητα να κάνει άγαρμπες κινήσεις μιμούμενο αυτές του ανθρώπου ήταν η κυρίαρχη εικόνα η οποία μας ερχόταν στο μυαλό όταν αναφερόμασταν στη ρομποτική. Πλέον, αυτή η εικόνα τείνει να παρέλθει: οι επιστήμονες μελετώντας την κίνηση πολλών και διαφορετικών οργανισμών έχουν καταφέρει να την ενσωματώσουν σε ρομποτικές κατασκευές. Μαζί με την εκλέπτυνση των κινήσεων των ρομπότ, μεταβάλλεται και η αντίληψη που έχει ο άνθρωπος για αυτά: ήδη έχουν αναδυθεί επιστημονικά πεδία όπως αυτό της Κοινωνικής Ρομποτικής, το οποίο μελετά την εικόνα που έχει ο άνθρωπος για τα ρομπότ και την αλληλεπίδρασή του με αυτά. Σε αυτό το αφιέρωμα σας παρουσιάζουμε ρομπότ ικανά να εκτελούν επιδέξιες κινήσεις, οιωνοί ενός μέλλοντος όπου τα ρομπότ θα μιμούνται σε τέτοιον βαθμό της κινήσεις ζωντανών οργανισμών, που ίσως να δυσκολευόμαστε να αναγνωρίσουμε ότι δεν πρόκειται για έμβιο οργανισμό.

PigeonBot

Από τότε που ο άνθρωπος κατάφερε να πετάξει παρατεταμένα πάνω από το έδαφος, δεν σταμάτησε να αναζητεί λύσεις για να καταστήσει την πτήση πιο αποδοτική και ασφαλή. Και φυσικά, ένας από τους αποδοτικότερους τρόπους για να πάρει ιδέες ήταν η μελέτη της ανατομίας των πτηνών. Η πτέρυγα ενός πουλιού έχει δεκάδες φτερά, των οποίων η συντονισμένη κίνηση προσφέρει στο πτηνό μια εξαιρετική ευελιξία. Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν είχαν καταφέρει να μιμηθούν αυτή τη λεπτή κίνηση – όλα τα τεχνητά πτερύγια, όσο και αεροδυναμικά να είναι, παραμένουν μονοκόμματα και καθόλου πρόσφορα για εκλεπτυσμένες κινήσεις. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ μελέτησαν την κίνηση των φτερών περιστεριών χρησιμοποιώντας ως σημείο αναφοράς δύο σημεία άρθρωσης των φτερών – και αφού χαρτογράφησαν την κίνηση, κατασκεύασαν το «PigeonBot», ένα ιπτάμενο ρομπότ το οποίο διαθέτει πτερύγια τα οποία δεν έχουν σχεδόν τίποτα να ζηλέψουν από αυτά των περιστεριών. Το ρομπότ αυτό έχει την ικανότητα να απλώνει και να διπλώνει τα πτερύγιά του κατά τη διάρκεια της πτήσης, ικανότητα η οποία του επιτρέπει να εκτελεί ευέλικτες κινήσεις. Μάλιστα, στο πλαίσιο της έρευνας με σκοπό την κατασκευή τού εν λόγω ιπτάμενου ρομπότ, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στην επιστημονική δημοσίευση «Science Robotics», οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα περιστέρια ενδέχεται να χρησιμοποιούν συγκεκριμένες αρθρώσεις για να ελέγξουν την κίνηση των φτερών, γνώση η οποία μέχρι σήμερα δεν ήταν γνωστή. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα συγκεκριμένα φτερά μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση για νέας γενιάς φτερά στα αεροπλάνα ή στα μη επανδρωμένα αεροπλάνα (drones), των οποίων η ευελιξία θα καταστήσει την πτήση πιο ευέλικτη και τα μη επανδρωμένα αεροπλάνα ικανότερα να αποφεύγουν συγκρούσεις.

Ο σαλταδόρος

Μπορεί αυτό το συμπαθητικό ρομποτάκι να δείχνει ανίσχυρο όμως, όπως υποδηλώνει και το όνομά του, μπορεί να γίνει πολύ «άτακτο» χοροπηδώντας και φτάνοντας σε απόσταση από το έδαφος όσο τέσσερις φορές το ύψος του. Οι μηχανικοί «τένοντες» του μικρού αυτού ρομπότ μιμούνται αυτούς των Γαλάγος, ημιπιθήκων που ενδημούν στην Αφρική και των οποίων η ανατομία τόσο των τενόντων όσο και των μυών τούς επιτρέπει να κάνουν πολλαπλά πηδήματα καθώς μετακινούνται. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο «Salto» μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε αποστολές οι οποίες απαιτούν πρόσβαση σε στενά περάσματα, όπως στην περίπτωση αναζήτησης ανθρώπων κάτω από συντρίμμια ή εξερεύνησης σε βραχώδεις περιοχές. Παρ’ όλο που ο «Salto» κατασκευάστηκε για πρώτη φορά το 2016 από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ, οι βελτιώσεις στις κινήσεις του ρομπότ συνεχίζονται, με την τελευταία έκδοση να παρουσιάζεται μόλις πριν από λίγους μήνες. Η συγκεκριμένη έκδοση είναι και η πιο εξελιγμένη, οι τεχνικές προδιαγραφές της οποίας επιτρέπουν στο μικρό ρομπότ να χοροπηδάει για σχεδόν δέκα λεπτά με ικανοποιητική σταθερότητα ακόμη και σε ελαφρώς ανώμαλα εδάφη. Ωστόσο, μένουν αρκετά να γίνουν: το συμπαθητικό ρομποτάκι δεν έχει επαρκή αντίληψη του χώρου ώστε να μπορεί να χοροπηδάει σε μη συνηθισμένες επιφάνειες, όπως παραδείγματος χάριν σε σκάλες, ούτε να αποφεύγει εμπόδια τα οποία βρίσκει στον δρόμο του.

Κορμί φιδίσιο

Ανάμεσα στη λίστα με τα ρομπότ με τις πιο επιδέξιες κινήσεις δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει το ρομπότ το οποίο μιμείται την κίνηση του φιδιού. Οχι επειδή το φίδι είναι ιδιαίτερα επιδέξιο στις κινήσεις του, αλλά επειδή παραμένει μια πρόκληση για τον άνθρωπο να κατασκευάσει ένα ρομπότ του οποίου το σώμα να είναι εξίσου μαλακό και ευλύγιστο με αυτό ενός φιδιού. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Ηλεκτροεπικοινωνιών στο Τσόφου της Ιαπωνίας παρουσίασαν πριν από λίγους μήνες ένα ρομπότ το οποίο χάριν στα διάκενα τα οποία υπάρχουν μεταξύ των τεχνητών τμημάτων του σώματός του, μπορεί να συρθεί μέχρι και σε κάθετες επιφάνειες χωρίς να αποκολληθεί από αυτές. Μια ιδιαίτερα απαιτητική δοκιμασία στην οποία υποβάλλεται η πλειονότητα των ρομπότ είναι το σκαρφάλωμα μιας σκάλας. Το ρομπότ-φίδι έδειξε ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε αυτού του είδους τη δοκιμή, αφού κατάφερε να ανέβει τις σκάλες, με το σώμα του να «μοιράζεται» στα σκαλοπάτια διατηρώντας στο πέρασμά του στενή επαφή με την επιφάνειά τους, όπως ακριβώς θα έκανε ένα ερπετό. Μάλιστα, οι ερευνητές έχουν τη δυνατότητα να προσαρμόσουν στο «κεφάλι» του ηλεκτρονικού φιδιού δαγκάνες οι οποίες μπορούν να μεταφέρουν αντικείμενα, ικανότητα η οποία είναι πολύτιμη για περιπτώσεις όπου υπάρχει η ανάγκη μεταφοράς υλικών μέσω πολύ στενών περασμάτων.

Ηρεμη δύναμη

Ενα από τα εντυπωσιακότερα ρομπότ από άποψη κινησιολογίας είναι το «Mini cheetah», ένα ρομπότ του οποίου το σώμα έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με τον σωματότυπο του γατόπαρδου. Τον περασμένο Νοέμβριο ερευνητές από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης έκαναν μια επίδειξη των τελευταίων δυνατοτήτων του τεχνητού αυτού γατόπαρδου, κατά την οποία τα ρομπότ κατάφεραν να παίξουν μέχρι και… ποδόσφαιρο – υποτυπωδώς μεν, αλλά κάνοντας κινήσεις οι οποίες είναι ήδη εντυπωσιακές για ένα ρομπότ. Το σώμα τους είναι ευλύγιστο σε τέτοιον βαθμό ώστε ακόμη κι όταν συγκρουστούν με ένα εμπόδιο έχουν την ικανότητα να επανέρχονται σε τετράποδη στάση. Το βάρος τους είναι μόνο δέκα κιλά, κάτι το οποίο αφήνει το περιθώριο για πολύ ευέλικτες κινήσεις, όπως το να κάνει… κωλοτούμπα 360 μοιρών, με το σώμα του να επανέρχεται έπειτα στην αρχική του θέση. Ενα από τα βασικά πλεονεκτήματα του συγκεκριμένου ρομπότ είναι ότι ακόμη κι αν κάποια εξαρτήματα φθαρούν κατά τη λειτουργία του, μπορούν εύκολα να αντικατασταθούν, αφού αυτά κουμπώνουν μεταξύ τους σαν τουβλάκια λέγκο. Οι ερευνητές έχουν αναπτύξει σε τέτοιον βαθμό το εν λόγω ρομπότ, ώστε δοκιμάζουν λογισμικά τεχνητής νοημοσύνης τα οποία θα δώσουν τη δυνατότητα στους τεχνητούς γατόπαρδους να προσανατολιστούν με ευκολία στον χώρο αλλά και να κάνουν «έξυπνες» κινήσεις, όπως να αποφεύγουν εμπόδια τα οποία συναντούν στον δρόμο τους.

Τελειοποιώντας τις μανούβρες

Το κολιμπρί είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα πουλιά, τόσο λόγω των φανταχτερών χρωμάτων του τα οποία του δίνουν μια εξωτική εμφάνιση όσο και λόγω των κινήσεών του. Μια εντυπωσιακή ικανότητα του κολιμπρί είναι ότι μπορεί να αρπάζει την τροφή του παραμένοντας στον αέρα, χωρίς να προσγειωθεί σε παρακείμενη επιφάνεια: κάνοντας επιδέξιες μανούβρες, μπορεί να κινηθεί δεξιά-αριστερά, προς τα πίσω, ή να κάνει στροφή 180 μοιρών γύρω από έναν νοητό άξονα μέχρι να προσεγγίσει με ακρίβεια τον στόχο του και να αρπάξει την τροφή. Η ικανότητα αυτή του πτηνού προσέλκυσε το ενδιαφέρον των ερευνητών, οι οποίοι επιχείρησαν να κατασκευάσουν ένα ρομπότ το οποίο να εκτελεί με την ίδια επιδεξιότητα μανούβρες. Και καθώς φαίνεται, τα κατάφεραν. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Περντιού στην Ιντιάνα των ΗΠΑ κατασκεύασαν ένα ρομπότ-κολιμπρί μόλις δώδεκα γραμμαρίων, το οποίο μπορεί να κάνει ανάλογες κινήσεις υποστηριζόμενο από το τίναγμα των φτερών του το οποίο μιμείται αυτό του κολιμπρί. Αυτές οι κινήσεις εκτελούνται με ακρίβεια χάριν σε ένα λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης το οποίο είναι ενσωματωμένο στο τεχνητό πτηνό και το οποίο του επιτρέπει να μαθαίνει ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται τους ελιγμούς τους οποίους πρέπει να εκτελέσει ώστε να προσεγγίσει τον στόχο του. Το εν λόγω ρομπότ βρίσκεται ακόμη σε φάση ανάπτυξης, ενώ στόχος των ερευνητών είναι να μπορεί να σηκώνει βάρη, ικανότητα η οποία, συνδυασμένη με την ακρίβεια κινήσεων, ενδέχεται να αποδειχθεί πολύτιμη για ιπτάμενες συσκευές οι οποίες θα κινούνται με ακρίβεια στον ιστό της πόλης μεταφέροντας φορτία.

«Αρχαίο» ρομπότ

Τα ρομπότ μπορούν να αποδειχθούν πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των ερευνητών ώστε να μελετήσουν το… παρελθόν. Ο λόγος για το OroBOT, ένα ρομπότ-κροκόδειλο το οποίο κατασκευάστηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Χούμπλοτ στο Βερολίνο με σκοπό να διερευνήσουν τον τρόπο με τον οποίο κινούνταν ερπετά του γένους Orobate, ένας αντιπροσωπευτικός σκελετός του οποίου βρέθηκε το 2004 και ο οποίος εκτιμάται ότι ανήκει σε ένα ερπετό το οποίο έζησε κατά την Πέρμια Περίοδο, δηλαδή τουλάχιστον 248 εκατομμύρια χρόνια πριν. Οπως εκτιμούν οι επιστήμονες, τα ζώα αυτά είναι πρόγονοι των σύγχρονων πτηνών, θηλαστικών και ερπετών, ως εκ τούτου το ερευνητικό ενδιαφέρον είναι μεγάλο. Τρία χρόνια μετά την ανακάλυψη του σκελετού ερευνητές βρήκαν απολιθωμένα ίχνη τα οποία εκτιμούν ότι ανήκουν σε άτομο του γένους αυτού. Αξιοποιώντας τα απολιθώματα αυτά αλλά και τον σκελετό, οι ερευνητές κατασκεύασαν υπολογιστικά μοντέλα τα οποία τους βοηθούν να διερευνήσουν τα διαφορετικά ενδεχόμενα κίνησης του ζώου. Ωστόσο, θέλοντας να κατανοήσουν με ποιον τρόπο αντιδρούν τα μοντέλα αυτά σε φυσικές συνθήκες, δημιούργησαν το ρομπότ στου οποίου την κίνηση αποτυπώνεται η εικόνα της επιστημονικής κοινότητας σχετικά με το βάδισμα των εν λόγω ζώων και τον τρόπο με τον οποίο αυτά λύγιζαν το σώμα τους. Με το μοντέλο αυτό οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι θα αναπαραστήσουν με ακρίβεια τις κινήσεις εξαφανισμένων ειδών ώστε να κατανοήσουν καλύτερα τις αλληλεπιδράσεις τους με άλλα ζώα, αλλά και με το περιβάλλον.

RoboFly, για όλες τις επιφάνειες

Ενα μικροσκοπικό ρομποτάκι το οποίο μπορεί να πετάει, να κινείται σε υδάτινο περιβάλλον και να περπατάει στο έδαφος – αυτό είναι το RoboFly, ένα ρομπότ το οποίο είχε παρουσιαστεί το 2018, έπειτα όμως από προσαρμογές, οι οποίες ανακοινώθηκαν πρόσφατα από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, μετατράπηκε σε κάτι παραπάνω από μια ιπτάμενη τεχνητή μέλισσα. Το μικρό αυτό ρομπότ βάρους μόλις 74 γραμμαρίων μπορεί να μεταφέρεται με άνεση από την επιφάνεια ενός υγρού στον αέρα καθώς και να προσγειώνεται χωρίς φθορές στο έδαφος. Η ιδιότητα αυτή το καθιστά ιδιαίτερα ικανό να ανταποκρίνεται σε διάφορες συνθήκες του περιβάλλοντος, κάτι το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί σε αποστολές διάσωσης ή σε εξερευνήσεις όπου το υγρό στοιχείο εναλλάσσεται με το στερεό. Οπως και η προηγούμενη έκδοση του ρομπότ, έτσι και αυτό μπορεί να προμηθεύεται ενέργεια ασύρματα από μια πηγή λέιζερ, ενώ στόχος των ερευνητών είναι να κάνουν τις απαραίτητες προσαρμογές ώστε αυτό να μπορεί να φορτίζει και από άλλες πηγές ενέργειας, όπως το ασύρματο δίκτυο ή ακόμη και το φως μιας λάμπας.

Φυτό επιστημονικής φαντασίας

Ενα ξεχωριστό είδος ρομπότ είναι αυτά τα οποία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν με τον, μέχρι πρότινος, όρο της επιστημονικής φαντασίας «σάιμποργκ» (cyborg): ένας τεχνητός οργανισμός ο οποίος συνδυάζει τις φυσικές λειτουργίες ενός φυσικού οργανισμού με αυτοματοποιημένες λειτουργίες τις οποίες συναντούμε συνήθως σε ένα ρομπότ. Ενα παράδειγμα τέτοιας τεχνολογίας είναι τα ρομποτικά φυτά, φυτά δηλαδή τα οποία μεγαλώνουν με φυσικό τρόπο, πλην όμως η κίνησή τους μπορεί να ρυθμιστεί σε μεγάλο βαθμό με τη χρήση αλγορίθμων. Ερευνητές από το Τεχνολογικό Ιδρυμα Μασαχουσέτης μετέτρεψαν διάφορα είδη φυτών σε σάιμποργκ, εμφυτεύοντας στον βλαστό τους ηλεκτρόδια τα οποία επιτρέπουν τον έλεγχο της κίνησης του φυτού από τον υπολογιστή αλλά και αισθητήρες οι οποίοι μπορούν να δεχθούν διάφορα ερεθίσματα από το περιβάλλον και να στέλνουν ειδοποιήσεις μέσω ενός υπολογιστή. Οι προσαρμογές αυτές σε έναν οργανισμό όπως το φυτό γίνεται στο πλαίσιο της προσπάθειας των ερευνητών να δοκιμάσουν τη συνδεσιμότητα των ηλεκτρονικών συσκευών με το φυσικό περιβάλλον, καθώς και να αξιοποιήσουν την ευαισθησία των φυτών να ανταποκρίνονται σε ερεθίσματα του περιβάλλοντος.

https://physicsgg.me/2020/05/17/%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%cf%81%ce%bf%ce%bc%cf%80%cf%8c%cf%84/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Πειράματα με νανορομπότ στη μάχη κατά του καρκίνου. :cheesy:

Μοιάζει περισσότερο με σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας, αλλά είναι το μέλλον της επιστημονικής πραγματικότητας. Τα εγχυόμενα νανορομπότ είναι εδώ και θα συμβάλουν σημαντικά στον αντικαρκινικό αγώνα. Βέβαια, η ιδέα συσκευών που θα λειτουργούν στο εσωτερικό του ανθρώπινου σώματος δεν είναι καινούργια, αλλά έχει τις ρίζες της στην κινηματογραφική ταινία επιστημονικής φαντασίας «Φανταστικό ταξίδι» του 1966, που καταγράφει το απίθανο ταξίδι μιας ομάδας γιατρών μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Εκείνο το μελλοντολογικό όραμα έχει γίνει σήμερα, εν μέρει, πραγματικότητα και τα μικροσκοπικά ρομπότ θα μπορούν να μεταφέρουν στοχευμένα αντικαρκινικές θεραπείες σε περιοχές του ανθρώπινου σώματος, όπου υπάρχει ανάγκη.

Αυτή, τουλάχιστον, είναι η ελπίδα του καθηγητή Μετίν Σιτί, επικεφαλής του Ινστιτούτου Εξυπνων Συστημάτων Μαξ Πλανκ της Στουτγάρδης, που μαζί με τους συνεργάτες του δημιούργησε νανορομπότ, τα οποία, ταξιδεύοντας στο αίμα μας, θα μεταφέρουν αντικαρκινικά φάρμακα και επιλεκτικά θα στοχεύουν εναντίον καρκινικών κυττάρων στους μαστούς. Οι ερευνητές έλαβαν ως πρότυπο τα λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία μετακινούνται κατά μήκος των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων και σε αντίθετη κατεύθυνση από τη ροή του αίματος.

Τα μικροσκοπικά ρομπότ είναι σφαιρικά και κατασκευάζονται από μικροσωματίδια γυαλιού. Η μισή «συσκευή» είναι επικαλυμμένη με μία λεπτή μαγνητική νανομεμβράνη από νικέλιο και χρυσό, ενώ η άλλη μισή επικαλύπτεται από δοξορουβικίνη, ένα αντικαρκινικό φάρμακο, και κάποια μόρια που αναγνωρίζουν τα καρκινικά κύτταρα. Προκειμένου να ελεγχθεί η αποτελεσματικότητα των νανορομπότ-ιατρών, χρησιμοποιήθηκε ένα μοντέλο που περιείχε αίμα ποντικού και συνθετικούς διαύλους, επικαλυμμένους με ανθρώπινα ενδοθηλιακά κύτταρα, αυτά δηλαδή που καλύπτουν τα εσωτερικά τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων μας. Τα ρομπότ εκτέθηκαν σε ένα μείγμα υγιών και καρκινικών ιστών και «προσδέθηκαν» επιλεκτικά στα καρκινικά κύτταρα. Στη συνέχεια ενεργοποιήθηκαν με υπεριώδη ακτινοβολία και απελευθέρωσαν το αντικαρκινικό σκεύασμα.

Εφαρμόζοντας μαγνητικά πεδία, οι επιστήμονες έλεγξαν την κίνηση των νανορομπότ, τόσο κατά την κατεύθυνση της ροής του αίματος όσο και αντίθετα προς αυτήν. Η ταχύτητα που μπορούν να αναπτύξουν ανέρχεται σε 600 μικρομέτρα (εκατομμυριοστό του μέτρου) το δευτερόλεπτο, ενώ η πλοήγησή τους είναι εύκολη. «Αν βρεθείς σε μια διακλάδωση του συστήματος των αιμοφόρων αγγείων και επιλέξεις λανθασμένη κατεύθυνση, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Μπορείς να επιστρέψεις και να ακολουθήσεις τη σωστή», επισημαίνει ο Σιτί.

Τα ρομπότ που δοκιμάστηκαν είχαν διάμετρο 3 ή 7, 8 μικρομέτρων, ήταν, δηλαδή, λίγο μικρότερα από τα ανθρώπινα ερυθρά αιμοσφαίρια, που έχουν διάμετρο περίπου 8 μικρομέτρων. Βέβαια, η επιστημονική έρευνα ακόμη εξελίσσεται και οι επιστήμονες επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν διαφορετικές μεθόδους για την ενεργοποίηση του μικροσυστήματος, όπως είναι η θερμότητα ή η εγγύς υπέρυθρη ακτινοβολία. Η επιστημονική ομάδα που δημιούργησε τα νανορομπότ ελπίζει πως σύντομα θα ξεκινήσει τις δοκιμές σε πειραματόζωα.

Η προσπάθεια δημιουργίας ιατρικών νανορομπότ του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ δεν είναι μοναδική. Πριν από λίγους μήνες, επιστήμονες του κινεζικού Εθνικού Κέντρου Νανοεπιστημών και Τεχνολογίας, σε συνεργασία με το πολιτειακό πανεπιστήμιο της Αριζόνας, δημιούργησαν νανορομπότ, με διάμετρο μερικών νανομέτρων (ένα δισεκατομμυριοστό του μέτρου), τα οποία στη συνέχεια ενέχυσαν στα αιμοφόρα αγγεία ποντικών, ώστε να συρρικνώσουν τους καρκινικούς τους όγκους, διακόπτοντας την παροχή αίματος σε αυτούς. Αυτά τα νανορομπότ κατασκευάστηκαν από φύλλα DNA, τα οποία είχαν σχηματίσει σωληνάρια και είχαν γεμιστεί με ένα σκεύασμα που ευνοεί την πήξη του αίματος. Στο εξωτερικό τους, οι επιστήμονες τοποθέτησαν ένα τμήμα DNΑ, που συνδέεται με μία πρωτεΐνη η οποία ανιχνεύεται αποκλειστικά στους καρκινικούς όγκους. Οταν τα νανορομπότ προσέγγισαν τα κακοήθη νεοπλάσματα και προσδέθηκαν στην πρωτεΐνη, τα φύλλα DNA ξεδιπλώθηκαν απελευθερώνοντας το φάρμακο, συρρικνώνον τας τα νεοπλάσματα, χωρίς να προκαλέσουν κάποια παρενέργεια.

https://physicsgg.me/2020/06/01/%cf%80%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%ac%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%b5-%ce%bd%ce%b1%ce%bd%ce%bf%cf%81%ce%bf%ce%bc%cf%80%cf%8c%cf%84-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%bc%ce%ac%cf%87%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac/

5ec681795b1d1.jpg.060cbb8cfda61877dab08a2862c1b9fd.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Χωρίς Ίντερνετ: Τι Θα Συμβεί Αν Το Διαδίκτυο Καταρρεύσει Για 48 Ώρες. :cheesy:

Για πάρα πολλούς από εμάς, η ζωή χωρίς ίντερνετ, ακόμη και για λίγες ώρες, είναι πλέον αδιανόητη. Αν όμως ολόκληρο το διαδίκτυο σταματήσει να λειτουργεί για δύο ολόκληρα 24ωρα, οι επιπτώσεις μπορεί να μην είναι αυτές που θα περίμενε κανείς. Ας δούμε τι θα συμβεί αν καταρρεύσει το ίντερνετ και υπάρξει παγκόσμια διακοπή για 48 ώρες και κατά πόσο θα είμαστε ανήμποροι ή όχι μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Επιστημονική φαντασία ή πραγματικότητα?

Το 1995, το 99% του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε καθημερινά χωρίς ίντερνετ, καθώς λιγότερο από 1% είχε σύνδεση. Το διαδίκτυο ήταν μόνο για τους λίγους, και το χρησιμοποιούσαν κυρίως οι επαγγελματίες στη Δύση. Στις ημέρες μας, περισσότεροι από 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι είναι συνδεδεμένοι, σχεδόν το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού. Ο αριθμός αυξάνεται με ρυθμό περίπου 10 ανθρώπων το δευτερόλεπτο, και η ενασχόληση στο διαδίκτυο σε καθημερινή βάση είναι πλέον ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι καθώς η τεχνολογία θα καλπάζει, η εξάρτησή μας από το ίντερνετ θα αυξάνεται, δεδομένου ότι το IoT και το έξυπνο σπίτι δεν είναι πλέον σενάρια επιστημονικής φαντασίας.

Τι θα συμβεί αν καταρρεύσει το διαδίκτυο για 48 ώρες

Πολλοί θεωρούν ότι υπάρχει ένα βαθύ χάσμα μεταξύ της ικανότητάς μας να χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο και της κατανόησης του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί πραγματικά.

Το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι εκλαμβάνουμε αυτό το θαύμα του σύγχρονου κόσμου ως κάτι δεδομένο, χωρίς να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε απόλυτα τον βαθμό της επιρροής του σε όλες τις πτυχές της επαγγελματικής και προσωπικής μας ζωής.

Έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ να είμαστε συνδεδεμένοι σε καθημερινή βάση, που ακόμη και αν μείνουμε κάποιες ώρες χωρίς ίντερνετ, μπορεί να έχει τρομακτικές ψυχολογικές επιπτώσεις σε πολλούς. Θα χάσουμε τη δυνατότητα να λαμβάνουμε πληροφορίες και δεν θα μπορούμε πλέον να επικοινωνούμε. Ενδεχομένως, ούτε να εργαζόμαστε όπως είχαμε συνηθίσει. Στην ουσία, βυθιζόμαστε σε ένα 48ωρο απόλυτου σκοταδιού, μη γνωρίζοντας τι συμβαίνει σε όλα αυτά που μας ενδιαφέρουν. Εν ολίγοις, μπορούμε να θεωρήσουμε τη διακοπή του διαδικτύου στη σύγχρονη εποχή ισοδύναμη με την διακοπή ρεύματος στο παρελθόν. Όμως, δεν υπάρχει κάποια εναλλακτική λύση, όπως για παράδειγμα το κερί και οι εναλλακτικοί τρόποι φωτισμού. Σε αντίθεση με την ηλεκτρική ενέργεια, αν μείνουμε χωρίς ίντερνετ, δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα. Τα πάντα καταρρέουν αν η επαγγελματική μας δραστηριότητα και γενικότερα οι κύριες συνήθειες της ζωής μας βασίζονται στο διαδίκτυο.

Παρ' όλα αυτά, το ποτήρι μπορεί να είναι μισογεμάτο και τα πράγματα ενδέχεται να μην είναι και τόσο δραματικά για όλους τους χρήστες του ίντερνετ.

Τα καλά νέα

Πολλοί θεωρούν ότι η απώλεια της σύνδεσης για 48 ώρες μπορεί να κάνει τους ανθρώπους πιο κοινωνικούς σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Για παράδειγμα, να μας αναγκάσει εκείνο το διήμερο να επιδιώξουμε τις προσωπικές επαφές που αναβάλαμε τόσο καιρό, αντί να στέλνουμε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Επίσης, πολλοί από εμάς θα καταφέρουμε επιτέλους να απέχουμε πλήρως από το Facebook και τα κοινωνικά δίκτυα, έστω και για 48 ώρες.

Επιπλέον, η επίδραση στην οικονομία, παρά τις αντικρουόμενες απόψεις, ίσως δεν είναι τόσο σοβαρή. Το 2008, η Υπηρεσία Εσωτερικής Ασφαλείας των ΗΠΑ έκανε επίσημες μελέτες που εξέταζαν τι θα συνέβαινε αν ο κόσμος έμενε χωρίς ίντερνετ για 1-2 ημέρες. Οι μελέτες αυτές απέδειξαν ότι οι οικονομικές επιπτώσεις δεν θα ήταν καταστροφικές, ακόμη και χωρίς ίντερνετ για τέσσερις ημέρες. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, η διακοπή του διαδικτύου ενίσχυε την παραγωγικότητα. Χωρίς ίντερνετ, οι εργαζόμενοι ασχολήθηκαν με εργασίες που συνεχώς ανέβαλαν, έστω και αν ολοκλήρωσαν τις ίδιες δραστηριότητες με καθυστέρηση δύο ή τριών ημερών.

Παρότι οι αμερικάνικες μελέτες έλαβαν χώρα πριν 12 χρόνια, έδειξαν ότι η παγκόσμια οικονομία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μία 48ωρη διακοπή ίντερνετ ως ένα εμβόλιμο Σαββατοκύριακο αργίας.

Τα κακά νέα

Όμως, νεότερες έρευνες έδειξαν ότι στις ημέρες μας πολλές βιομηχανίες, όπως ξενοδοχεία, αεροπορικές εταιρείες, τράπεζες, και χρηματιστηριακές εταιρείες, θα υπέφεραν περισσότερο σε σχέση με το παρελθόν.

Κάτι τέτοιο θα μπορούσε λειτουργήσει ως ντόμινο και στους υπόλοιπους τομείς της σημερινής παγκόσμιας οικονομίας. Έτσι, μία 48ωρη διακοπή του ίντερνετ ενδεχομένως να επέφερε καταστροφικές απώλειες σε πολλά κράτη της υφηλίου. Χώρες όπως η Κίνα, θα βίωναν τις μεγαλύτερες οικονομικές απώλειες. Για κάθε ώρα χωρίς ίντερνετ, η οικονομία της ασιατικής χώρας θα έχανε 179 εκατομμύρια δολάρια. Πρόκειται για ποσό που υπερβαίνει το τριπλάσιο της αντίστοιχης ζημιάς των ΗΠΑ.

Επιπλέον, οι ψυχολογικές επιπτώσεις όπως τα συναισθήματα της απομόνωσης και του άγχους ενδέχεται να είχαν δραματικές συνέπειες. Θα έπλητταν τους περισσότερους χρήστες, λόγω του ότι η άμεση επικοινωνία μέσω αυτού έχει γίνει τρόπος ζωής. Η αδυναμία να υλοποιήσουμε αυτό που με περισσή ευκολία κάνουμε καθημερινά, θα μας προκαλούσε σοβαρή ανησυχία και ιδιαίτερο άγχος. Για πολλούς, είναι πλέον αδύνατον να φανταστούν την ημέρα τους χωρίς ίντερνετ.

Έτσι, για 48 ώρες ενδέχεται να βιώναμε παρόμοια συναισθήματα, και ενδεχομένως πιο δυσάρεστα από αυτά που νοιώθουμε όταν συνειδητοποιούμε ότι έχουμε ξεχάσει το smartphone στο σπίτι ή όταν ανακαλύπτουμε ότι τα "τίναξε" το μοναδικό PC που διαθέτουμε. Το 2017, μία δημοσίευση του BBC εστίαζε στο Πανεπιστήμιο του Stanford, όπου ο ακαδημαϊκός Jeff Hancock μελετούσε τις ψυχολογικές και κοινωνικές διεργασίες που εμπλέκονται στην online επικοινωνία. Ένα από τα concept ήταν να αφήσει τους φοιτητές του χωρίς ίντερνετ για 48 ώρες.

Το αποτέλεσμα ήταν οι φοιτητές εμφατικά να αναφέρουν ότι η εργασία ήταν ανέφικτη. Υποστήριξαν ότι μένοντας χωρίς ίντερνετ για ένα διήμερο, δεν μπορούσαν να συγκεντρωθούν και να ολοκληρώσουν καμία από τις εργασίες τους.

Επιπλέον, δήλωσαν ότι η οικογένεια και οι φίλοι τους θεώρησαν ότι κάτι κακό έχει συμβεί λόγω της έλλειψης επικοινωνίας μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και κοινωνικών δικτύων. Έτσι, όταν επανήλθε η σύνδεση στο διαδίκτυο, πολλοί μαθητές ένιωσαν ότι είχαν αποκτήσει ξανά καλύτερο έλεγχο στα μαθήματα. Επιπλέον, πολύ καλύτερη ψυχολογική διάθεση......

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4118811712/2020/06/02/48

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Εύκαμπτες οθόνες από ανθρώπινες τρίχες. :cheesy:

Ερευνητές του Queensland University of Technology και του Griffith University συνεργάστηκαν με ένα κομμωτήριο στο Μπρισμπέιν για τους σκοπούς μιας έρευνας με στόχο τη χρήση ανθρώπινων τριχών σε εύκαμπτες οθόνες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται σε μελλοντικές «έξυπνες» συσκευές.

Ο αναπληρωτής καθηγητής Πρασάντ Σονάρ, ο καθηγητής Κεν Όστρικοφ και η ομάδα τους (QUT), σε συνεργασία με την καθηγήτρια Κιν Λι (Griffith University) ανέπτυξαν μια μέθοδο για τη μετατροπή των μπουκλών μαλλιού σε νανοκουκκίδες άνθρακα, που είναι μικροσκοπικές, ομοιόμορφες κουκκίδες ενός εκατομμυριοστού του χιλιοστού. Οι ερευνητές πήραν τα μαλλιά που χρειάστηκαν από το κομμωτήριο Ben Scissorhands, του Μπέντζαμιν Μιρ.

Για την παραγωγή των νανοκουκκίδων οι ερευνητές ανέπτυξαν μια διαδικασία δύο σταδίων που περιελάμβανε διάσπαση των τριχών και μετά καύση τους στους 240 βαθμούς Κελσίου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Advanced Materials ήταν η πρώτη περίπτωση μετατροπής ανθρώπινων τριχών σε εξαιρετικά φωτεινά νανοϋλικά άνθρακα, από όπου παρήχθησαν εύκαμπες συσκευές που εκπέμπουν φως.

Οι νανοκουκκίδες αυτές κατανεμήθηκαν ομοιόμορφα σε ένα πολυμερές και μετά αφέθηκαν να σχηματίσουν «νανο-νησίδες»- μικρές ομάδες από νανοκουκκίδες. Οι νανο-νησίδες αυτές χρησιμοποιήθηκαν ως ένα ενεργό στρώμα σε συσκευές OLED (organic light-emitting diode). Το αποτέλεσμα ήταν συσκευές που άναβαν με μπλε φως μέσω της χρήσης χαμηλής τάσης.

Σύμφωνα με τον Σόναρ, αυτή η τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε διάφορες εφαρμογές, όπως πχ «έξυπνες» συσκευασίες, πινακίδες ή ιατρικές συσκευές, καθώς το υλικό δεν είναι τοξικό. Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα που παρουσίασε ήταν η δημιουργία «έξυπνων» μπουκαλιών γάλακτος, που θα ενημερώνουν σε πραγματικό χρόνο για τη λήξη του.

Όσον αφορά στην επιλογή της ανθρώπινης τρίχας ως υλικού, ο Σόναρ σημείωσε πως πρόκειται για μια φυσική πηγή άνθρακα και αζώτου, που είναι βασικά στοιχεία για την απόκτηση σωματιδίων που εκπέμπουν φως. Άλλος ένας παράγοντας ήταν η επιθυμία να βρεθεί κάποια πρακτική χρήση για αυτές ώστε να μην καταλήγουν σε χωματερές.

Σημειώνεται πως οι ανθρώπινες τρίχες αποτελούνται από πρωτεΐνες, μεταξύ των οποίων η κερατίνη που διασπάται υπό συνθήκες ελεγχόμενης θέρμανσης. Το υλικό που μένει μετά τη θέρμανση έχει τόσο άνθρακα όσο και άζωτο στη μοριακή του δομή, κάτι που του παρέχει καλές ηλεκτρονικές ιδιότητες.

https://www.naftemporiki.gr/story/1606164/eukamptes-othones-apo-anthropines-trixes

eukamptes-othones-apo-anthropines-trixes.jpg.61201cb784bbb591539dfd9c86038ada.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Αυτόνομα ρομπότ περιπολούν σε αμπελώνες και τους προστατεύουν από ασθένειες. :cheesy:

Ρομπότ εξοπλισμένα με λάμπες υπεριώδους ακτινοβολίας που περιπολούν σε αμπελώνες τη νύχτα για την αντιμετώπιση ασθενειών που μπορεί να τους καταστρέψουν, ανέπτυξαν ερευνητές του Cornell AgriTech στη Νέα Υόρκη και της SAGA Robotics στη Νορβηγία.

Δύο τέτοια ρομπότ δοκιμάζονται σε αμπελώνες Chardonnay σε δύο περιοχές στη Νέα Υόρκη και προορίζονται να εμφανιστούν στην αγορά φέτος.

Έρευνες στο Cornell πάνω στη χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας για την εξόντωση του ωιδίου του αμπελιού γίνονται από το 1991, ενώ σε δοκιμές μαζί με το University of Florida επετεύχθη ο έλεγχός του σε φράουλες. Οι πιο πρόσφατες δοκιμές σε αμπελώνες έδειξαν πως δεν ήταν δυνατή η αντιμετώπιση του ωιδίου, αλλά και μιας άλλης καταστροφικής αρρώστιας, του περονόσπορου. Συνεργασίες με άλλα πανεπιστήμια έχουν οδηγήσει επίσης σε δοκιμές και σε άλλες καλλιέργειες, όπως κολοκύθια, αγγούρια, βιομηχανική κάνναβη κ.α.

Η τεχνική με την υπεριώδη ακτινοβολία αποτελεί σημαντικό επίτευγμα εναντίον των ασθενειών αυτών, καθώς έχουν τη δυνατότητα γρήγορης προσαρμογής στα φυτοφάρμακα. «Για τα σταφύλια Chardonnay έχουμε αποτελεσματική καταστολή του ωιδίου μέσα για μια περίοδο δύο ετών, με “θεραπεία” μια φορά την εβδομάδα» είπε ο Ντέιβιντ Γκαντουρί, ερευνητής του Cornell Agritech που ηγείται του σχετικού προγράμματος. Επίσης, η επίδραση των φυτοφαρμάκων στο περιβάλλον είναι σαφώς μεγαλύτερη.

Οι αρρώστιες έχουν εξελιχθεί μαζί με τα φυτά τα οποία πλήττουν, και συχνά αναπτύσσουν αντοχές στα χημικά μέσα αντιμετώπισής τους. Ωστόσο η εξέλιξή τους τους έχει δώσει και μια «Αχίλλειο Πτέρνα»: Την προσαρμογή στους φυσικούς κύκλους του φωτός και του σκοταδιού. Η υπεριώδης ακτινοβολία βλάπτει το DNA, αν και πολλοί οργανισμοί έχουν αναπτύξει βιοχημικές άμυνες ενάντια σε αυτού του είδους τη ζημιά, που ενεργοποιούνται από το μπλε φως που βρίσκεται στο ηλιακό φως. «Αυτό που κάνει δυνατόν για εμάς να χρησιμοποιούμε υπεριώδη ακτινοβολία ενάντια σε αυτά τα παθογόνα είναι η χρήση του τη νύχτα» είπε ο Γκαντουρί. «Τη νύχτα τα παθογόνα δεν δέχονται μπλε φως και ο μηχανισμός επιδιόρθωσης δεν λειτουργεί». Ταυτόχρονα, οι ερευνητές χρησιμοποιούν λάμπες που παρέχουν χαμηλή δόση υπεριώδους ακτινοβολίας, σκοτώνοντας τα παθογόνα χωρίς να βλάπτουν τα φυτά.

Σε αρχικές δοκιμές οι ερευνητές χρησιμοποιούσαν λάμπες σε τρακτέρ. Ωστόσο η μέθοδος αυτή δεν είναι και πολύ πρακτική, καθώς απαιτείται ολονύκτια εργασία. Τα ρομπότ, από την άλλη, είναι αυτόνομα και μπορούν να εργάζονται επτά νύχτες την εβδομάδα, καθ'όλη τη διάρκεια της νύχτας. Παράλληλα, είναι σε εξέλιξη έρευνες πάνω στην ανάπτυξη τεχνολογίας imaging σε συνεργασία με επιστήμονες του Carnegie Mellon University που θα εντοπίζει και θα ποσοτικοποιεί την παρουσία της αρρώστιας στα φύλλα των αμπελιών, για να ρυθμίζεται ανάλογα και η ένταση του φωτός.

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4118892424/2020/06/05/-

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Και η τεχνητή νοημοσύνη (ίσως) χρειάζεται ύπνο. :cheesy:

Σίγουρα ο...ύπνος δεν είναι κάτι που σκέφτεται κανείς όταν αναλογίζεται τις ανάγκες μιας τεχνητής νοημοσύνης, αλλά ίσως τελικά ακόμα και η Α.Ι. να χρειάζεται περιόδους ξεκούρασης προκειμένου να αποκομίσει οφέλη αντίστοιχα με αυτά που έχουν οι ζωντανοί εγκέφαλοι, σύμφωνα με νέα έρευνα του Los Alamos National Laboratory.

«Μελετούμε νευρωνικά δίκτυα, που είναι συστήματα τα οποία μαθαίνουν σχεδόν όπως και οι ζωντανοί εγκέφαλοι» είπε η Γιτσίνγκ Γουάτκινς, επιστήμονας υπολογιστών του Los Alamos National Laboratory. «Μας συνάρπασε η προοπτική της εκπαίδευσης ενός νευρομορφικού επεξεργαστή με τρόπο ανάλογο αυτού με τον οποίο οι άνθρωποι και άλλα βιολογικά συστήματα μαθαίνουν από το περιβάλλον τους κατά την ανάπτυξή τους στην παιδική ηλικία».

Η Γουάτκινς και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν πως οι προσομοιώσεις δικτύων γίνονταν ασταθείς μετά από συνεχείς περιόδους εκμάθησης άνευ επίβλεψης. Όταν τα δίκτυα εκτέθηκαν σε καταστάσεις που είναι ανάλογες αυτών που βιώνουν οι εγκέφαλοι κατά τον ύπνο, η σταθερότητα επανήλθε. «Ήταν σαν να δώσαμε στα νευρωνικά δίκτυα το ανάλογο ενός καλού νυχτερινού ύπνου» είπε η ίδια.

Η ανακάλυψη αυτή έλαβε χώρα καθώς η ομάδα των ερευνητών δούλευε πάνω στην ανάπτυξη νευρωνικών δικτύων που προσομοιώνουν πώς οι άνθρωποι και άλλα βιολογικά συστήματα μαθαίνουν να βλέπουν. Αρχικά δυσκολεύτηκαν με τη σταθεροποίηση των νευρωνικών δικτύων που προσομοιώνονταν ενώ περνούσαν εκπαίδευση άνευ επίβλεψης, κάτι που περιλαμβάνει την καταχώρηση/ χαρακτηρισμό αντικειμένων χωρίς να υπάρχουν προηγούμενα παραδείγματα για σύγκριση.

«Το ζήτημα του πώς θα εμποδίσουμε τα συστήματα εκμάθησης να γίνουν ασταθή στην πραγματικότητα εμφανίζεται μόνο όταν επιχειρούμε να αξιοποιήσουμε βιολογικά ρεαλιστικούς, spiking νευρομορφικούς επεξεργαστές, ή όταν προσπαθούμε να κατανοήσουμε την ίδια τη βιολογία» είπε άλλος ένας εκ των συντελεστών, ο Γκάρετ Κένον. «Η συντριπτική πλειονότητα του machine learning, του deep learning και των ερευνητών τεχνητής νοημοσύνης ποτέ δεν αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα επειδή στα συστήματα που μελετούν έχουν την πολυτέλεια να πραγματοποιούν μαθηματικές διεργασίες που έχουν ως αποτέλεσμα τη ρύθμιση των συνολικών δυναμικών κερδών του συστήματος».

Οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν την απόφαση να δοκιμάσουν να βάλουν τα δίκτυα σε «ύπνο» ως μια τελευταία, ύστατη προσπάθεια σταθεροποίησής τους. Σε αυτό το πλαίσιο πειραματίστηκαν με διάφορα είδη «θορύβου», και τα καλύτερα αποτελέσματα προέκυψαν όταν χρησιμοποιήθηκαν κύματα Γκαουσιανού θορύβου, που περιλαμβάνουν ένα μεγάλο εύρος συχνοτήτων και ευρών. Όπως εκτιμούν, ο θόρυβος αυτός μιμείται input που λαμβάνεται από τους βιολογικούς νευρώνες κατά τον ύπνο.

Επόμενος στόχος είναι η εφαρμογή του αλγορίθμου στο νευρομορφικό τσιπ Loihi της Intel, προκειμένου να «κοιμάται» κατά καιρούς ώστε να επεξεργάζεται με σταθερότητα πληροφορίες από μια κάμερα σε πραγματικό χρόνο.

https://www.naftemporiki.gr/story/1607377/kai-i-texniti-noimosuni-isos-xreiazetai-upno

kai-i-texniti-noimosuni-isos-xreiazetai-upno.jpg.2ebac7d425b9d6e015428575c9481606.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Κινέζοι επιστήμονες έσπασαν το ρεκόρ κρυπτογραφημένων κβαντικών επικοινωνιών μέσω δορυφόρου σε απόσταση 1.120 χλμ. :cheesy:

Ερευνητές στην Κίνα ανακοίνωσαν ότι πέτυχαν για πρώτη φορά να μεταφέρουν κρυπτογραφημένα μηνύματα σε απόσταση 1.120 χιλιομέτρων μέσω ασφαλών δορυφορικών κβαντικών δικτύων.

Η ανταλλαγή ενός «μυστικού κλειδιού» για την κωδικοποίηση και την αποκωδικοποίηση των μηνυμάτων σε τόσο μεγάλη απόσταση έγινε από ομάδα επιστημόνων υπό τον Γιαν-Γουέι Παν του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας στη Χεφέι και παρουσιάστηκε με σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature".

Προηγούμενες προσπάθειες απευθείας μεταφοράς κβαντικών «κλειδιών» ανάμεσα σε δύο επίγειους χρήστες σε πραγματικές συνθήκες είχαν φθάσει σε αποστάσεις έως 100 χιλιομέτρων, το πολύ.

Το νέο επίτευγμα κατέστη εφικτό με την αξιοποίηση του φαινομένου της κβαντικής διεμπλοκής.

Οι κβαντικές επικοινωνίες χρησιμοποιούν φωτόνια για να μεταφέρουν με ασφάλεια (χωρίς δυνατότητα υποκλοπής) ένα «μυστικό κλειδί», το οποίο επιτρέπει στη συνέχεια την ανταλλαγή κρυπτογραφημένων μηνυμάτων. Στο παρελθόν οι επιστήμονες είχαν δείξει στο εργαστήριο ότι μπορεί να γίνει μεταφορά του κβαντικού κλειδιού μέσω οπτικής ίνας σε απόσταση έως 404 χιλιομέτρων ή από ένα δορυφόρο σε ένα επίγειο σταθμό σε απόσταση έως 1.200 χιλιομέτρων.

Όμως έως τώρα η κβαντική ασφαλής επικοινωνία σε πραγματικές (όχι εργαστηριακές) συνθήκες ανάμεσα σε δύο χρήστες στο έδαφος δεν είχε ξεπεράσει την απόσταση των 100 χιλιομέτρων, εξαιτίας της απώλειας φωτονίων, η οποία αυξάνει όσο αυξάνεται η απόσταση. Η χρήση «αναμεταδοτών» ή επαναληπτών (repeaters) κατά μήκος της διαδρομής παρέχει ένα τρόπο να αποφευχθεί η μεγάλη απώλεια φωτονίων και έτσι να μεγαλώσει η απόσταση επικοινωνίας, όμως η χρήση τέτοιων ενδιάμεσων σταθμών ενέχει κινδύνους υποκλοπής των σημάτων.

Οι Κινέζοι ερευνητές κατέστησαν περιττή τη χρήση των ενδιάμεσων σταθμών χρησιμοποιώντας ένα δορυφόρο για να δημιουργήσουν ένα ασφαλές σύνδεσμο ανάμεσα σε δύο επίγειους σταθμούς, μέσω της χρήσης κβαντικά διεμπλεγμένων φωτονίων. Τα φωτόνια σε καθεστώς κβαντικής διεμπλοκής συνδέονται μεταξύ τους με τέτοιο τρόπο που, ακόμη και όταν τα χωρίζει μεγάλη απόσταση, μπορούν να επικοινωνήσουν.

Δύο τηλεσκόπια, τα οποία μπορούν να δεχθούν κβαντικά σήματα από τον πρώτο κβαντικό κινεζικό δορυφόρο Micius, κατασκευάστηκαν σε δύο περιοχές της Κίνας που απέχουν μεταξύ τους 1.120 χιλιόμετρα. Τα κβαντικά φωτόνια που παράγει ο δορυφόρος, μεταδίδονται στο έδαφος, καθώς ο Micius περνάει πάνω από τους δύο επίγειους σταθμούς.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι το σύστημα τους παράγει ένα ασφαλές κβαντικό κανάλι επικοινωνίας, το οποίο είναι ανθεκτικό σε έξωθεν υποκλοπές και άλλες επιθέσεις. Έτσι, όπως είπαν, γίνεται ένα ακόμη βήμα για τη δημιουργία παγκόσμιων κβαντικών δικτύων επικοινωνιών και του κβαντικού διαδικτύου.

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4119103996/2020/06/15/1-120

w15-181316artificialintelligence.jpg.c637967d3dc9400dde875ace0c13f1c7.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήθηκε η πρώτη τεχνητή σύναψη εγκεφάλου που επικοινωνεί με τα ζωντανά κύτταρα. :cheesy:

Επιστήμονες από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη ανακοίνωσαν ότι δημιούργησαν, για πρώτη φορά, μία βιοϋβριδική τεχνητή σύναψη εγκεφάλου που μπορεί να επικοινωνήσει με τα ζωντανά εγκεφαλικά κύτταρα.

Το 2017, ερευνητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια είχαν παρουσιάσει μία ηλεκτρονική συσκευή από οργανικά υλικά, η οποία αποτελούσε μία τεχνητή μορφή σύναψης, δηλαδή του συνδέσμου ανάμεσα στα εγκεφαλικά κύτταρα (νευρώνες). Το 2019, εννέα τέτοιες τεχνητές συνάψεις είχαν συνδυαστεί σε μία ενιαία διάταξη, που μπορούσε να προγραμματιστεί από κοινού, ώστε να μιμείται την παράλληλη λειτουργία του εγκεφάλου.

Τώρα, οι ερευνητές του Στάνφορντ, σε συνεργασία με συναδέλφους τους από το Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας και το ολλανδικό Πανεπιστήμιο του Αϊντχόβεν, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για νέα υλικά «Nature Matierals», έδειξαν ότι η πρώτη βιοϋβριδική τεχνητή σύναψη είναι δυνατό να δουλέψει σε συνεργασία με πραγματικά ζωντανά κύτταρα και να επικοινωνήσει μαζί τους.

«Η μελέτη μας δείχνει τη μοναδική δύναμη των νέων υλικών που μπορούν να αλληλεπιδρούν με τη ζώσα ύλη. Τα ζωντανά κύτταρα δεν έχουν πρόβλημα να συνεργαστούν με το μαλακό πολυμερές υλικό της τεχνητής σύναψης. Αλλά η συμβατότητα πηγαίνει ακόμη παραπέρα, καθώς τα νέα υλικά εργάζονται με τα ίδια μόρια που οι νευρώνες χρησιμοποιούν στη φύση», δήλωσε ο καθηγητής Επιστήμης και Μηχανικής των υλικών του Στάνφορντ, Αλμπέρτο Σαλέο.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ενώ άλλες νευρο - συσκευές να χρειάζονται αποκλειστικά ένα ηλεκτρικό σήμα για να ανιχνεύσουν και να επεξεργαστούν τα μηνύματα του εγκεφάλου, στην περίπτωση της νέας τεχνητής σύναψης η επικοινωνία της με τα ζωντανά εγκεφαλικά κύτταρα γίνεται με πιο φυσικό τρόπο μέσω ηλεκτροχημείας, καθώς το υβριδικό υλικό λαμβάνει μηνύματα από τα γειτονικά κύτταρα σαν να ήταν νευρώνας και το ίδιο.

Η τεχνητή σύναψη αποτελείται από δύο ηλεκτρόδια από μαλακό πολυμερές υλικό, διαχωρισμένα από ένα διάλυμα ηλεκτρολύτη, το οποίο παίζει τον ρόλο του μικρού κενού που διαχωρίζει δύο νευρώνες του εγκεφάλου. Ανάμεσα σε αυτό το κενό ταξιδεύουν συνεχώς οι ουσίες νευροδιαβιβαστές (π.χ. ντοπαμίνη), ώστε να επιτυγχάνεται η επικοινωνία μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου.

Όταν ζωντανά εγκεφαλικά κύτταρα τοποθετούνται πάνω σε ένα από τα ηλεκτρόδια, οι νευροδιαβιβαστές που απελευθερώνονται από τα εγκεφαλικά κύτταρα μπορούν να αλληλεπιδράσουν με το ηλεκτρόδιο της τεχνητής σύναψης και να παράγουν ιόντα. Όπως έδειξαν τα πειράματα με τρωκτικά (αρουραίους) που είχαν τέτοιες υβριδικές συνάψεις ενσωματωμένες στον εγκέφαλό τους, αυτά τα ιόντα ταξιδεύουν στο δεύτερο ηλεκτρόδιο και το τροποποιούν, όπως ακριβώς γίνεται η διαδικασία της μάθησης στις βιολογικές συνάψεις του εγκεφάλου.

«Δείξαμε ότι είναι δυνατή η φυσική επικοινωνία που εμπλέκει τόσο τη χημεία όσο και τον ηλεκτρισμό. Είναι το πρώτο μικρό βήμα για μία πραγματική διεπαφή εγκεφάλου - μηχανής», ανέφερε ο δρ Σαλέο. Τέτοιες διεπαφές μελλοντικά θα δοκιμαστούν στην ιατρική, τη νευροεπιστήμη και σε άλλα πεδία.

https://www.kathimerini.gr/1083346/article/epikairothta/episthmh/dhmioyrgh8hke-h-prwth-texnhth-synayh-egkefaloy-poy-epikoinwnei-me-ta-zwntana-kyttara

brain-synapse-thumb-large.jpg.5d51f2f570f7552ea3e009bc784eacca.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ιαπωνικός ο ισχυρότερος υπερυπολογιστής στον κόσμο. :cheesy:

Η Ιαπωνία απέδειξε ότι είναι εσφαλμένη η αντίληψη «στους δύο τρίτος δεν χωράει», τουλάχιστον όσον αφορά τους υπερυπολογιστές. Σημαντικές ανακατατάξεις εμφανίζει η νέα κατάταξη Top 500 των ισχυρότερων υπερυπολογιστών του κόσμου, που αποτελούν το κατ' εξοχήν σύμβολο εθνικής τεχνολογικής και οικονομικής ανταγωνιστικότητας, την οποία κάνουν από το 1993 ανά εξάμηνο Γερμανοί και Αμερικανοί επιστήμονες.

Ενώ τα τελευταία χρόνια αμερικανικοί και κινεζικοί υπολογιστές βρίσκονταν στην κορυφή, η Ιαπωνία πέρασε -και με διαφορά- στην πρώτη θέση με τον νέο υπερυπολογιστή της Fugaku, αφήνοντας στη δεύτερη και τρίτη θέση, αντίστοιχα, τους αμερικανικούς Summit και Sierra. Την τελευταία φορά που η Ιαπωνία ήταν ξανά πρώτη ήταν το 2011 με τον υπερυπολογιστή της Κ Supercomputer.

Ο Fugaku (ένα άλλο όνομα για το εμβληματικό ιαπωνικό Όρος Φίτζι), είναι δημιούργημα της ιαπωνικής εταιρείας Fujitsu και είναι εγκατεστημένος στο κρατικό Κέντρο Υπολογιστικής Επιστήμης RIKEN στο Κόμπε. Αυτήν την εποχή κάνει πειραματική εργασία πάνω στη νόσο Covid-19 (όπως προσομοιώσεις για το πόσο γρήγορα εξαπλώνεται), διαθέτοντας τεράστια επεξεργαστική ισχύ 415,5 petaflops, έναντι 148,8 petaflops του Summit της ΙΒΜ που βρίσκεται στο Εθνικό Εργαστήριο Oak Ridge του Τενεσί και 94,9 petaflops του Sierra που ανήκει στο Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore στην Καλιφόρνια.

Στην τέταρτη θέση βρίσκεται, πλέον, ο κινεζικός TaihuLight με 93 petaflops, στην πέμπτη ο επίσης κινεζικός Tianhe-2A με 61,4 petaflops και στην έκτη ένα νέο σύστημα, ο αμερικανικής κατασκευής HPC5, με 35,5 petaflops, ο οποίος ανήκει στην ιταλική ενεργειακή εταιρεία Eni και είναι πια ο ισχυρότερος στην Ευρώπη.

Η Κίνα συνεχίζει να κυριαρχεί στον κατάλογο Top 500 με 226 υπερυπολογιστές, έναντι 114 των ΗΠΑ, 30 της Ιαπωνίας, 18 της Γαλλίας και 16 της Γερμανίας. Οι περισσότεροι υπερυπολογιστές έχουν κατασκευαστεί από τις κινεζικές εταιρείες Lenovo (180), Sugon (68) και Inspur (64).

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4119364325/2020/06/23/-

w23-83456f.jpg.2626ff414eef5c029c6bc3f9b25041d3.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Κβαντική διεμπλοκή σε δορυφόρο. :cheesy:

Σε ένα σημαντικό βήμα προς τη δημιουργία ενός κβαντικού συστήματος τηλεπικοινωνιών παγκόσμιας εμβέλειας, ερευνητές ήταν σε θέση να προκαλέσουν και να ανιχνεύσουν κβαντική διεμπλοκή (quantum entanglement) σε έναν δορυφόρο «νάνο», κατηγορίας CubeSat, βάρους κάτω των 2,6 κιλών, σε τροχιά γύρω από τη Γη.

To University of Strathclyde συμμετείχε σε ένα διεθνές εγχείρημα, στο πλαίσιο του οποίου επιδείχθηκε πως μια «μίνι» πηγή κβαντικής διεμπλοκής μπορεί να λειτουργεί επιτυχώς στο διάστημα, σε έναν χαμηλού κόστους δορυφόρο CubeSat, που είναι μικρότερος από κουτί παπουτσιών.

To φαινόμενο της κβαντικής διεμπλοκής είναι εκ των ων ουκ άνετ σε πολλές εφαρμογές κβαντικών επικοινωνιών. Πρόκειται για ένα αινιγματικό φαινόμενο όπου δύο σωματίδια παραμένουν συνδεδεμένα, διαμοιραζόμενα φυσικά χαρακτηριστικά (έχοντας την ίδια κατάσταση, την ίδια στιγμή), ανεξαρτήτως του πόσο μακριά είναι το ένα από το άλλο.

Ωστόσο η δημιουργία ενός παγκοσμίου δικτύου διανομής διεμπλοκής δεν είναι δυνατή με οπτικές ίνες λόγω των οπτικών απωλειών που λαμβάνουν χώρα σε μεγάλες αποστάσεις. Ο εξοπλισμός μικρών δορυφόρων στο διάστημα με κβαντικά όργανα είναι ένας τρόπος οικονομικής αντιμετώπισης αυτής της πρόκλησης- και η σχετική έρευνα δημοσιεύτηκε στο Optica.

«Η έρευνα αυτή δοκίμασε επόμενης γενιάς τεχνολογίες κβαντικής επικοινωνίας για χρήση στο διάστημα. Με τα αποτελέσματα να έχουν επιβεβαιωθεί, η επιτυχία της είναι καλός οιωνός για επερχόμενες αποστολές, για τις οποίες αναπτύσσουμε την επόμενη, βελτιωμένη έκδοση αυτών των οργάνων» είπε ο Ντάνιελ Όι, λέκτορας στο Τμήμα Φυσικής του πανεπιστημίου.

Ως πρώτο βήμα, οι ερευνητές έπρεπε να δείξουν πως μια «μίνι» πηγή φωτονίων για κβαντική διεμπλοκή μπορούσε να μένει ακέραια κατά την εκτόξευση και να λειτουργεί σωστά στο διάστημα, μέσα σε έναν δορυφόρο που παρέχει ελάχιστη ενέργεια. Για να επιτευχθεί αυτό, εξέτασαν εξαντλητικά κάθε τμήμα της πηγής ζεύγους φωτονίων που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή κβαντικής διεμπλοκής, για να βρουν εάν θα μπορούσε να σμικρυνθεί περαιτέρω ή να γίνει ανθεκτικότερη.

Η νέα πηγή ζεύγους φωτονίων αποτελείται από μία διόδο μπλε λέιζερ που λάμπει σε μη γραμμικούς κρυστάλλους για τη δημιουργία ζευγών φωτονίων. Η επίτευξη διεμπλοκής υψηλής ποιότητας απαιτούσε έναν πλήρη επανασχεδιασμό των πυλώνων που ευθυγράμμιζαν τους κρυστάλλους.

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν δοκιμές για να επιβεβαιωθεί η αντοχή σε συνθήκες διαστήματος και αλλαγές θερμότητας, και εγκατέστησαν το νέο όργανο στον SpooQy-1, έναν δορυφόρο που είχε τεθεί σε τροχιά από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τον Ιούνιο του 2019. Το όργανο πέτυχε την επιτυχή παραγωγή ζευγών φωτονίων σε διεμπλοκή σε θερμοκρασίες 16-21,5 βαθμών Κελσίου.

Οι ερευνητές τώρα συνεργάζονται με τη RAL Space στο Ηνωμένο Βασίλειο για τον σχεδιασμό και την κατασκευή ενός κβαντικού νανοδορυφόρου παρόμοιου με τον SpooQy-1, με τις δυνατότητες που απαιτούνται για την εκπομπή φωτονίων σε διεμπλοκή από το διάστημα σε δέκτη στο έδαφος. Αυτός προορίζεται για δοκιμή στο πλαίσιο αποστολής το 2022.

https://www.naftemporiki.gr/story/1613297/kbantiki-diemploki-se-doruforo

kbantiki-diemploki-se-doruforo.jpg.86fa1b4ee488629bd3a3f85d5c5908f7.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Αποθήκευση δεδομένων με 2D υλικά αντί τσιπ πυριτίου. :cheesy:

Επιστήμονες ανέπτυξαν έναν τρόπο αποθήκευσης δεδομένων μέσω της τοποθέτησης λεπτών στρωμάτων μετάλλου, πάχους ατόμου, το ένα πάνω από το άλλο- μια προσέγγιση που θα μπορούσε να επιτρέψει τη συγκέντρωση περισσότερων δεδομένων σε μικρότερο χώρο από τα τσιπ πυριτίου, χρησιμοποιώντας επίσης λιγότερη ενέργεια.

Της έρευνας ηγήθηκε ο Άαρον Λίντενμπεργκ, αναπληρωτής καθηγητής Επιστήμης Υλικών και Μηχανολογίας στο Stanford University και στο SLAC National Accelerator Laboratory και θεωρείται πως μπορεί να αποτελέσει σημαντική αναβάθμιση σε σχέση με την αποθήκευση που επιτυγχάνουν οι σημερινοί υπολογιστές, με τεχνολογίες που βασίζονται στο πυρίτιο όπως τα flash chips.

Στα πειράματα, που περιγράφονται στο Nature Physics, συμμετείχαν οι Σιάνγκ Ζανγκ (UC Berkeley), Σιαοφένγκ Κιάν (Texas A&M) και Τόμας Ντέβερο (Stanford/SLAC). Το επίτευγμα αυτό βασίζεται σε μια νεοανακαλυφθείσα κατηγορία μετάλλων που σχηματίζουν απίστευτα λεπτά στρώματα- σε αυτή την περίπτωση πάχους μόλις τριών ατόμων. Οι ερευνητές στοίβαξαν αυτά τα στρώματα, φτιαγμένα από ένα μέταλλο γνωστό ως διτελλουρίδη βολφραμίου, σαν μια τράπουλα σε νανοκλίμακα.

Εισάγοντας μια μικρή δόση ηλεκτρισμού στη στοίβα, έκαναν κάθε στρώμα μονού αριθμού να μετατοπιστεί λίγο σε σχέση με τα ζυγού αριθμού πάνω και κάτω. Η μετατόπιση ήταν μόνιμη (μη ευμετάβλητη) μέχρι που άλλη μια δόση ηλεκτρισμού έκανε τα στρώματα να ευθυγραμμιστούν ξανά. «Η διαρρύθμιση των στρωμάτων καθίσταται μια μέθοδος κωδικοποίησης πληροφοριών» είπε ο Λίντενμπεργκ, δημιουργώντας τα 1 και 0 που αποθηκεύουν δυαδικά δεδομένα. Για την ανάγνωση των ψηφιακών δεδομένων μεταξύ αυτών των μετατοπιζόμενων στρωμάτων ατόμων, οι ερευνητές εκμεταλλεύονται μια κβαντική ιδιότητα γνωστή ως καμπύλη Berry, που λειτουργεί ως μαγνητικό πεδίο για τη χειραγώγηση των ηλεκτρονίων στο υλικό, προκειμένου να γίνεται η ανάγνωση της διαρρύθμισης χωρίς να διαταράσσεται η «τράπουλα».

https://www.naftemporiki.gr/story/1614664/apothikeusi-dedomenon-me-2d-ulika-anti-tsip-puritiou

apothikeusi-dedomenon-me-2d-ulika-anti-tsip-puritiou.jpg.2c5e1c90330ccd80974416d4b7c22b02.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Νέο είδος μπαταρίας ρευστών μετάλλων δείχνει τον δρόμο για το μέλλον. :cheesy:

Ερευνητές στο Cockrell School of Engineering στο University of Texas at Austin δημιούργησαν έναν νέο τύπο μπαταρίας που συνδυάζει πολλά πλεονεκτήματα των μπαταριών που χρησιμοποιούνται σήμερα ενώ παράλληλα εξαλείφει πολλά μειονεκτήματά τους- και εξοικονομεί ενέργεια.

Οι περισσότερες μπαταρίες αποτελούνται είτε από στερεά ηλεκτρόδια, όπως οι μπαταρίες ιόντων λιθίου για φορητές ηλεκτρονικές συσκευές, είτε από ρευστά, όπως οι μπαταρίες ροής για «έξυπνα» δίκτυα. Οι ερευνητές του UT δημιούργησαν μια «μπαταρία πλήρως ρευστού μετάλλου θερμοκρασίας δωματίου», που έχει τα πλεονεκτήματα και των δύο «οικογενειών».

Οι solid state μπαταρίες έχουν σημαντική χωρητικότητα, μα κατά κανόνα παρουσιάζουν πολλαπλά προβλήματα, που τις κάνουν να υποβαθμίζονται με το πέρασμα του χρόνου και να γίνονται λιγότερο αποδοτικές. Οι liquid state είναι πιο αποδοτικές ως προς την παροχή ενέργειας, χωρίς τη μακροπρόθεσμη φθορά των solid state, μα είτε παρουσιάζουν προβλήματα σε υψηλές απαιτήσεις ενέργειας είτε απαιτούν σημαντικούς πόρους για να θερμαίνουν συνεχόμενα τα ηλεκτρόδια και να τα κρατούν ρευστά.

Τα μεταλλικά ηλεκτρόδια στη μπαταρία της ομάδας μπορούν να παραμείνουν υγροποιημένα σε θερμοκρασία 20 βαθμών Κελσίου, τη χαμηλότερη λειτουργική θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ για μπαταρία ρευστών μετάλλων, σύμφωνα με τους ερευνητές. Αυτό αποτελεί σημαντική εξέλιξη, καθώς οι υπάρχουσες μπαταρίες ρευστού μετάλλου πρέπει να παραμένουν σε θερμοκρασίες άνω των 240 βαθμών Κελσίου.

«Αυτή η μπαταρία μπορεί να παρέχει όλα τα οφέλη των στερεών και ρευστών μπαταριών- περιλαμβανομένης περισσότερης ενέργειας, αυξημένης σταθερότητας και ευελιξίας- χωρίς τα αντίστοιχα μειονεκτήματα, ενώ επίσης εξοικονομεί ενέργεια» είπε ο Γιου Ντινγκ, μεταδιδακτορικός ερευνητές στην ερευνητική ομάδα του καθηγητή Γκουϊχουά Γιου. Ο Ντινγκ είναι lead author ενός άρθρου πάνω στη μπαταρία θερμοκρασίας δωματίου το οποίο δημοσιεύτηκε στο Advanced Materials.

H μπαταρία περιλαμβάνει ένα κράμα νατρίου- καλίου ως άνοδο και ένα κράμα που βασίζεται στο γάλλιο ως κάθοδο. Στο άρθρο οι ερευνητές σημειώνουν πως ίσως να είναι δυνατή η δημιουργία μιας μπαταρίας με ακόμα χαμηλότερο σημείο τήξης, μέσω χρήσης διαφορετικών υλικών. Η μπαταρία θερμοκρασίας δωματίου υπόσχεται περισσότερη ενέργεια από τις σημερινές μπαταρίες ιόντων λιθίου, που είναι η «ραχοκοκκαλιά» των πιο πολλών προσωπικών ηλεκτρονικών συσκευών. Μπορεί να φορτίζεται και να παρέχει ενέργεια πολλές φορές ταχύτερα, σύμφωνα με τους ερευνητές- ενώ χάρη στα ρευστά της τμήματα η αύξηση ή μείωση κλίμακας είναι εύκολη, ανάλογα με τα επίπεδα ενέργειας που απαιτούνται: Όσο μεγαλύτερη η μπαταρία, τόσο περισσότερη ενέργεια μπορεί να παρέχει.

https://www.naftemporiki.gr/story/1616781/neo-eidos-mpatarias-reuston-metallon-deixnei-ton-dromo-gia-to-mellon

mpataria-krama-natriou-kaliou.jpg.93b0cd34b27ffd8c2b76bd6c58cbba0d.jpg

mpataria-metallika-ilektrodia.jpg.ad7771bd6e0cf8cf05084088aa76ff93.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Σκαθάρια κινηματογραφιστές. :cheesy:

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον κατασκεύασαν μια μικροσκοπική ασύρματη κάμερα που μπορεί να τοποθετηθεί σε ένα έντομο και να βιντεοσκοπήσει τον μικρόκοσμό του.

Η κάμερα μεταδίδει την εικόνα σε κινητό τηλέφωνο με ταχύτητα 1 έως 5 καρέ ανά δευτερόλεπτο και στηρίζεται σε έναν μηχανικό βραχίονα με δυνατότητα περιστροφής 60 μοιρών. Έτσι, ο θεατής μπορεί να δει μια πανοραμική λήψη μεγάλης ανάλυσης ή να παρακολουθεί ένα κινούμενο αντικείμενο. Το σύστημα ζυγίζει περίπου 250 χιλιοστά του γραμμαρίου και μπορεί να μεταφερθεί από ζωντανά σκαθάρια ή ρομπότ σε μέγεθος εντόμων.Επιπλέον, οι ερευνητές τοποθέτησαν ένα μικρό επιταχυνσιόμετρο στο σύστημα ώστε να εντοπίζεται η κίνηση του σκαθαριού και να καταγράφονται εικόνες όταν το σκαθάρι κινείται.

Επισημαίνεται ότι τα σκαθάρια που χρησιμοποιήθηκαν στα πειράματα έζησαν για τουλάχιστον ένα χρόνο μετά το τέλος των πειραμάτων….

διαβάστε περισσότερα:

A GoPro for beetles: Researchers create a robotic camera backpack for insects

https://physicsgg.me/2020/07/18/%cf%83%ce%ba%ce%b1%ce%b8%ce%ac%cf%81%ce%b9%ce%b1-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ad%cf%82/

beetlecamera2.thumb.jpg.4c322b1a0e21df8b4a7480f66c8b4fd6.jpg

beetlecamera1.thumb.jpg.f4edce525aab40b5607fa4a0c8508cda.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 5 εβδομάδες αργότερα...

«Ανθρώπινα» χέρια για ρομπότ. :cheesy:

Ένα πρωτοποριακό ανθρωποειδές χέρι για ρομπότ με «ανθρώπινο» άγγιγμα σχεδίασαν και ανέπτυξαν μηχανικοί του Michigan State University.

Ως γνωστόν, σε βιομηχανικές συνθήκες, τα ρομπότ χρησιμοποιούνται για εργασίες που περιλαμβάνουν το επαναλαμβανόμενο πιάσιμο και μεταχείριση αντικειμένων. Στο άκρο του ρομπότ όπου θα βρισκόταν ένα ανθρώπινο χέρι, υπάρχει μια αρπάγη.

«Το πρωτοποριακό σχέδιο ανθρωποειδούς χεριού είναι μια μαλακή- σκληρή υβριδική εύκαμπτη αρπάγη. Μπορεί να παράξει μεγαλύτερη δύναμη πιασίματος από ένα παραδοσιακό “καθαρό” μαλακό χέρι και ταυτόχρονα να είναι πιο σταθερό, για ακριβέστερη μεταχείριση αντικειμένων σε σχέση με άλλα που χρησιμοποιούνται για βαρύτερα αντικείμενα» είπε ο Τσανγκγιόνγκ Κάο, lead author της έρευνας και διευθυντής του Laboratory for Soft Machines and Electronics στο ΜSU.

Η σχετική έρευνα, με τίτλο «Soft Humanoid Hands with Large Grasping Force Enabled by Flexible Hybrid Pneumatic Actuators», δημοσιεύτηκε στο Soft Robotics.

Γενικότερα μιλώντας, οι μαλακές αρπάγες- που χρησιμοποιούνται κυρίως σε περιβάλλοντα με εύθραυστα, ελαφρά αντικείμενα «άτακτων» σχημάτων- παρουσιάζουν διάφορα μειονεκτήματα, όπως η περιορισμένη ευστάθεια και η έλλειψη δύναμης στο πιάσιμο όταν μεταφέρουν βαριά φορτία. Σχεδιάζοντας το νέο μοντέλο ο Κάο και η ομάδα του έλαβαν υπόψιν μια σειρά αλληλεπιδράσεων μεταξύ ανθρώπου και περιβάλλοντος, από τη συγκομιδή φρούτων μέχρι την ιατρική φροντίδα. Όπως διαπιστώθηκε, κάποιες διαδικασίες απαιτούν ασφαλή μα σταθερή αλληλεπίδραση με εύθραυστα αντικείμενα- τα περισσότερα συστήματα πιασίματος είναι ακατάλληλα για κάτι τέτοιο.

Το κάθε δάχτυλο του ανθρωποειδούς χεριού αποτελείται από έναν εύκαμπτο υβριδικό πνευματικό ενεργοποιητή (actuator), ή FHPA, που ωθείται να κάμπτεται από πεπιεσμένο αέρα, δημιουργώντας ένα αρθρωτό πλαίσιο κίνησης όπου το κάθε δάχτυλο κινείται ανεξάρτητα από τα άλλα.

«Οι παραδοσιακές άκαμπτες αρπάγες για βιομηχανικές εφαρμογές γενικά αποτελούνται από απλές μα αξιόπιστες άκαμπτες δομές που βοηθούν στην παραγωγή μεγάλων δυνάμεων, υψηλής ακρίβειας και επαναληψιμότητας» είπε ο Κάο. «Το προτεινόμενο μαλακό ανθρωποειδές χέρι έδειξε έξοχη προσαρμοστικότητα και συμβατότητα στη μεταχείριση εύθραυστων και με πολύπλοκο σχήμα αντικειμένων, διατηρώντας ταυτόχρονα ένα υψηλό επίπεδο σκληρότητας για την άσκηση ισχυρών δυνάμεων πιασίματος για την άρση βαρέων φορτίων». Στην πράξη, όπως είπε, συνδυάζονται τα καλύτερα στοιχεία και των δύο πλευρών. To FHPA αποτελείται τόσο από σκληρά όσο και από μαλακά εξαρτήματα.

Ο Κάο εκτιμά πως το πρωτότυπο θα ήταν χρήσιμο σε βιομηχανίες όπως η καλλιέργεια φρούτων, η αυτοματοποιημένη συσκευασία, η ιατρική φροντίδα, η αποκατάσταση, η ρομποτική χειρουργική κ.α.

https://www.naftemporiki.gr/story/1621395/anthropina-xeria-gia-rompot

anthropina-xeria-gia-rompot.jpg.8221f002f44b0ceb2b9c20fe7ec99449.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ασφαλές «εθνικό κβαντικό Ίντερνετ» σχεδιάζουν οι ΗΠΑ. :cheesy:

Το σχέδιο μιας στρατηγικής για την ανάπτυξη ενός εθνικού κβαντικού Ίντερνετ παρουσίασε την προηγούμενη εβδομάδα το αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας, σε συνέντευξη Τύπου στο University of Washington.

Η κίνηση αυτή εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της διεθνούς κβαντικής «κούρσας» στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών, με τη σχετική αναφορά να παρέχει – κατά την ανακοίνωση του αμερικανικού υπουργείου- μια οδό για την ανάπτυξη της National Quantum Initiative Act, που έγινε νόμος με υπογραφή Τραμπ τον Δεκέμβριο του 2016.

Η δημιουργία συστημάτων επικοινωνίας κβαντομηχανικής αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τεχνολογικούς στόχους του 21ου αιώνα, και θεωρείται πως δημιουργία πρωτοτύπων θα λάβει χώρα μέσα στην επόμενη δεκαετία. Τον Φεβρουάριο τα DOE National Laboratories, πανεπιστήμια και βιομηχανικοί φορείς συναντήθηκαν στη Νέα Υόρκη για την ανάπτυξη μιας στρατηγικής για ένα εθνικό κβαντικό Ίντερνετ, υποδεικνύοντας τις έρευνες που πρέπει να γίνουν, τα εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν και τους βραχυπρόθεσμους στόχους.

Σύμφωνα με το αμερικανικό υπουργείο, τα εθνικά του εργαστήρια θα αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά του νέου κβαντικού Ίντερνετ, που «θα βασίζεται στους νόμους της κβαντομηχανικής για τον έλεγχο και τη μετάδοση πληροφορίας με μεγαλύτερη ασφάλεια από ποτέ άλλοτε στο παρελθόν».

«Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα αρχικά στάδια ανάπτυξης- το κβαντικό Ίντερνετ θα μπορούσε να γίνει ένα ασφαλές δίκτυο επικοινωνίας και να έχει μεγάλη επίδραση σε τομείς κρίσιμους για την επιστήμη, τη βιομηχανία και την εθνική ασφάλεια».

Κρίσιμα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση γίνονται ήδη στο Σικάγο. Τον Φεβρουάριο επιστήμονες του Argonne National Laboratory και του University of Chicago πραγματοποίησαν διεμπλοκή φωτονίων σε έναν «κβαντικό βρόχο» δεκάδων χιλιομέτρων στα προάστια του Σικάγο, δημιουργώντας επιτυχώς ένα από τα μεγαλύτερα επίγεια κβαντικά δίκτυα της χώρας. Το δίκτυο αυτό προορίζεται να συνδεθεί με το Fermilab στο Ιλινόι.

Βασικό χαρακτηριστικό των κβαντικών επικοινωνιών είναι η εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία υποκλοπής της πληροφορίας που κινείται στα δίκτυά τους. Οι επιστήμονες ελπίζουν να το αξιοποιήσουν αυτό για δίκτυα που θα είναι ασφαλή απέναντι στους χάκερ, με την πρώτη χρήση να αναμένεται να λάβει χώρα σε τομείς όπως οι τράπεζες, η εθνική ασφάλεια, οι τηλεπικοινωνίες αεροσκαφών κ.α. Μακροπρόθεσμα, η άφιξη αυτής της τεχνολογίας στα κινητά τηλέφωνα θα επηρέαζε δραματικά τις ζωές των ανθρώπων ανά τον κόσμο. Επίσης, επιστήμονες διερευνούν πώς το κβαντικό Ίντερνετ θα μπορούσε να επιταχύνει την ανταλλαγή ακόμα μεγαλύτερων όγκων δεδομένων, φέρνοντας επανάσταση στις τηλεπικοινωνίες- ενώ θεωρείται πως η δημιουργία δικτύων υπερευαίσθητων κβαντικών αισθητήρων θα μπορούσε επίσης να επιτρέψει ακόμα και την πρόγνωση σεισμών ή την αποτελεσματικότερη αναζήτηση πόρων στο υπέδαφος.

https://www.naftemporiki.gr/story/1622781/asfales-ethniko-kbantiko-internet-sxediazoun-oi-ipa

internet-diadiktuo.jpg.21ea2f7d843e7bc08c893c0e96900cc4.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η τεχνητή νοημοσύνη δεν σκέφτεται. :cheesy:

Οταν έχεις την ευκαιρία να συναντήσεις, έστω διαδικτυακά, έναν από τους πιο επιφανείς σύγχρονους φιλοσόφους της πληροφορίας, η πρώτη ερώτηση που έρχεται στο προσκήνιο της σκέψης σου αφορά τα δυστοπικά σενάρια ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης (Τ.Ν.). Θα επιζήσουμε από τη διαφαινόμενη παντοδυναμία των πανίσχυρων μηχανών; Επειτα, θες να μάθεις αν όντως ευσταθούν κάποιοι άλλοι δημοφιλείς όροι που σχετίζονται με την Τ.Ν., όπως η έννοια του «μαύρου κουτιού». Πώς θα συμφιλιωθούμε με τις εξυπνότερες από εμάς μηχανές, όταν δεν ξέρουμε τον τρόπο που παίρνουν τις αποφάσεις τους; Ο Λουτσιάνο Φλορίντι, καθηγητής Φιλοσοφίας και Ηθικής της Πληροφορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και συγγραφέας μιας σειράς σπουδαίων δοκιμίων για την ψηφιακή εποχή και την «ινφοσφαίρα», ξεκαθαρίζει αμέσως το τοπίο.

«Το πρόβλημα είναι ότι τα μέσα επισημαίνουν κυρίως τις διακινδυνεύσεις που φέρει η Τ.Ν.», μου λέει, «περισσότερο από ό,τι τις ευκαιρίες». Και προσθέτει: «Υπάρχουν τρεις μύθοι για την Τ.Ν. Ο ένας είναι ότι μια μέρα θα σκέφτεται εξυπνότερα από τους ανθρώπους, η λεγόμενη “μοναδικότητα”. Δεν ξέρουμε πώς να το κάνουμε αυτό, οπότε ξεχάστε το. Είναι ανόητο. Ο άλλος είναι το “μαύρο κουτί”. Η Τ.Ν. δεν σκέφτεται. Μετασχηματίζει κάποια δεδομένα σε άλλα δεδομένα. Κι ο τρίτος μύθος είναι ότι δεν μπορείς να τη ρυθμίσεις. Κινείται τόσο γρήγορα, είναι πάντα πιο μπροστά, λένε. Ούτε αυτό αληθεύει. Δυστυχώς, αν δεν μιλάς έτσι, δεν πουλάς. Το “μαύρο κουτί” ειδικά, είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα για το οποίο σε πέντε χρόνια από σήμερα δεν θα μιλάμε καθόλου, γίνεται τρομερή πρόοδος σε αυτό το πεδίο».

– Οι διακινδυνεύσεις, όμως, είναι υπαρκτές.

– Και βέβαια. Οι βασικότερες μάλιστα είναι δύο. Κάποιες είναι πιο παλιές, όπως το θέμα της ιδιωτικότητας, που είναι ίσως και το κυριότερο. Είχαμε και στο παρελθόν πρόβλημα με την ιδιωτικότητα, τώρα με την Τ.Ν. έχουμε ακόμα μεγαλύτερο. Δεν είναι ένα πρόβλημα που το προκαλεί η Τ.Ν., αλλά που το ενισχύει. Είναι μια μορφή αυτενέργειας που ελέγχοντας τα δεδομένα, μπορεί να εξάγει όλο και περισσότερες πληροφορίες, να συλλέγει όλο και περισσότερα δεδομένα, να τα επεξεργάζεται. Κι είναι παντού. Επειτα, υπάρχουν νεότερες διακινδυνεύσεις, προβλήματα που προκαλούνται από την Τ.Ν. κι όχι από άλλες ψηφιακές τεχνολογίες. Αλγοριθμικές μεροληψίες, αδικίες, λάθη. Ολα αυτά τα προβλήματα είναι επίσης υπαρκτά. Δεν είναι εντελώς νέα βέβαια, αλλά γίνονται όλο και πιο σημαντικά, όσο επεκτείνεται η ίδια η Τ.Ν.

– Υπάρχει άραγε χώρος για εφησυχασμό; Μπορεί να μη μας απειλεί μια φονική υπερνοημοσύνη που θα αρνείται να σβήσει, αλλά συμβαίνει το ίδιο με τις άλλες απειλές;

– Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να αρχίσουμε να κοιτάζουμε πιο προσεκτικά γιατί είναι λιγότερο ορατά και είναι πιο μακροπρόθεσμα. Φανταστείτε μια μακροχρόνια ασθένεια που δεν εμφανίζεται ξαφνικά, αλλά σταδιακά χρόνο με τον χρόνο. Αυτή η ασθένεια ονομάζεται διάβρωση της αυτονομίας μας. Φανταστείτε λοιπόν ένα νεογέννητο παιδί που εκτίθεται επί 18 χρόνια σε αυτή την τεχνολογία, την Τ.Ν., ώσπου να γίνει πολίτης και να ψηφίζει. Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, για όλα αυτά τα χρόνια η Τ.Ν., δίνει συμβουλές, υπενθυμίσεις, κάνει προτάσεις, χειρισμούς, «αφού σου άρεσε αυτή η σειρά πιθανώς θα σ’ αρέσει κι αυτή η σειρά». «Σου άρεσαν οι περυσινές διακοπές σου στη λίμνη; Πιθανώς θα σου άρεσε να την επισκεφθείς ξανά». Φανταστείτε αυτά τα μικρά πράγματα. Με κάποιο τρόπο λοιπόν είμαστε πολύ εύπλαστοι, πολύ εύθραυστοι. Δεν είναι ότι κάποιος προσπαθεί να κάνει κάτι μοχθηρό, αλλά αυτή η τεράστια δύναμη αυτενέργειας που επηρεάζει τις ανθρώπινες αποφάσεις είναι ένα νέο μακροπρόθεσμο ρίσκο που παίρνουμε.

– Διάβασα μια μελέτη σας, όπου παρουσιάζετε τους ανθρώπους ως μέσα διεπαφής. Αυτό είναι το μεγάλο διακύβευμα της Τ.Ν.;

– Το πρόβλημα είναι η αντιμετώπιση των ανθρώπινων όντων όπως θα έλεγε ο Ιμάνουελ Καντ ως μέσων για την επίτευξη ενός σκοπού, ως εργαλείων για να γίνει κάτι. Δεν με νοιάζεις εσύ ως άνθρωπος, αυτό που με νοιάζει είναι ο στόχος μου, σε χρησιμοποιώ. Κι έτσι εσύ γίνεσαι ένα μέσο διεπαφής μεταξύ αυτού που θέλω και του εαυτού μου. Ετσι λοιπόν, αυτό που θέλω μόνο είναι τα χρήματά σου, τα δεδομένα σου, την ψήφο σου, εσύ ως άτομο δεν με ενδιαφέρεις. Από τη στιγμή που μπορώ να περάσω μέσα από εσένα και να συλλέξω τα δεδομένα σου, τα χρήματά σου, την ψήφο σου, τότε όλα είναι καλά. Αυτό είναι ένα φρικτό σενάριο, αλλά θεωρώ ότι ζούμε σε μια τέτοια κοινωνία ήδη.

– Τι μπορούμε να κάνουμε όλοι εμείς;

– Η αλήθεια είναι ότι μπορούμε να κάνουμε κάποια πράγματα. Το πρώτο είναι να αναγνωρίσουμε το πολύ λυπηρό γεγονός ότι ενώ αξίζει να προσπαθήσουμε να τους σώσουμε όλους, στην πραγματικότητα πολύ λίγοι θα σωθούν. Η κατάσταση μοιάζει με την υποχρεωτική εκπαίδευση. Το κράτος φροντίζει να έχουν όλοι την ευκαιρία να πάρουν γνώσεις. Αξιοποιούν οι πάντες αυτή την ευκαιρία; Οχι. Θέλουμε να τους αναγκάσουμε διά της βίας; Οχι. Αυτή είναι η φιλελεύθερη κοινωνία. Μια κοινωνία που σου παρέχει ευκαιρίες αλλά δεν σου βάζει ένα όπλο στον κρόταφο λέγοντάς σου «τώρα θα κάνεις αυτό ή το άλλο». Αυτό που προβλέπω είναι ότι η αγορά θα μας αντιμετωπίζει ολοένα και περισσότερο ως μέσα διεπαφής, και μόνο κάποιοι λίγοι θα αντιδράμε και θα λέμε όχι δεν θα κάνω αυτό ή το άλλο. Αυτή η στάση όμως προϋποθέτει το εργαλείο αντίδρασης που ονομάζεται κριτική σκέψη.

Εμείς πρέπει να υπερασπιστούμε την αυτονομία, την ελευθερία, το ποιοι θέλουμε να είμαστε, πόσο ανεξάρτητες θα είναι οι αποφάσεις μας. Μπορεί η άμυνά μας να αφορά σε μικρές αποφάσεις, διόλου δραματικές, του στυλ «δεν θέλω να ξαναπάω στη λίμνη, ή δεν θέλω καν να πάω διακοπές, ή δεν μου αρέσει πια το τάδε βιβλίο, ακόμα κι αν μου άρεσε το δείνα, θέλω να το αλλάξω». Αυτό το θέμα είναι για εμένα ίσως το σημαντικότερο, αν και γενικότερα δεν επισημαίνεται όσο πρέπει. Φανταστείτε τις συνέπειες στην άμυνα, την υγεία, κοινωνικά ζητήματα. Επειδή αφορά τον μακρύ ορίζοντα, δεν κάνει μεγάλους τίτλους στις εφημερίδες. Δεν έχει καταστρέψει ακόμα η Τ.Ν. την ανθρώπινη ανεξαρτησία. Μακροπρόθεσμα, όμως, θα το κάνει.

Οι μελλοντικές γενιές θα είναι πιο σοφές με αυτές τις τεχνολογίες

– Να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον;

– Δεν είμαι σίγουρος ότι θα μπορέσουν να σωθούν όλοι. Πολλοί άνθρωποι θα χαθούν. Αυτοί για παράδειγμα που ακολουθούν συνέχεια τις μόδες. Κι είναι λυπηρό. Μπορείς βέβαια να δώσεις κριτικά εργαλεία στους ανθρώπους, να τους εκπαιδεύσεις να μην πέφτουν στις παγίδες. Οπως λέει η Βίβλος «πολλοί ακούν το κάλεσμα, αλλά λίγοι θα σωθούν». Εγώ θέλω να είμαι ακόμα πιο περιεκτικός λέγοντας ότι όλοι πρέπει να ακούσουν το κάλεσμα, πρέπει σε όλους να δοθεί η ευκαιρία να έχουν κριτικά εργαλεία, να ζουν μια αυτόνομη, ελεύθερη ζωή. Αλλά πρέπει να είμαστε σκεπτικοί σχετικά με το πόσοι το καταφέρνουν, ακόμα κι εγώ μερικές φορές πέφτω στην παγίδα και βλέπω μια σειρά επειδή μου την πρότεινε το Netflix.

– Υφίσταται ωστόσο και η άλλη όψη του νομίσματος, σωστά;

– Τα πλεονεκτήματα που θα παραγάγει αυτή η τεχνολογία θα είναι θηριώδη. Το θέμα είναι τι θα κάνουμε με αυτήν. Αν αντί να μας χρησιμοποιήσει η τεχνολογία, τη χρησιμοποιήσουμε εμείς, αν την ελέγξουμε, αν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για τη λειτουργία της, μπορούμε να κάνουμε περισσότερα, με λιγότερους πόρους και πιο αποδοτικά από ποτέ άλλοτε. Φανταστείτε την περιπλοκότητα μιας πόλης όπως η Αθήνα ή η Ρώμη. Χρειαζόμαστε πολύ ισχυρές τεχνολογίες για να διαχειριστούμε την περιπλοκότητα των πόλεων, την κυκλοφορία, τη μόλυνση, τα απορρίμματα, αλλά επίσης και τη φορολόγηση. Ισως η φορολογία μπορεί να γίνει πιο δίκαιη αν ανατεθεί στην Τ.Ν. Μπορεί αυτή να αναγνωρίσει ευκολότερα τους μπαταχτσήδες ή μπορεί να διανείμει δικαιότερα τους πόρους. Οσο πιο περίπλοκος γίνεται ο κόσμος, τόσο πιο ισχυρά εργαλεία χρειαζόμαστε και η Τ.Ν. μπορεί να είναι μια λύση. Αυτό που λέω τα τελευταία χρόνια είναι ότι πρέπει να βάλουμε μαζί τις τεχνολογίες της Τ.Ν. και γενικότερα τις ψηφιακές τεχνολογίες με κάποια από τα προβλήματα που έχουμε, τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά. Να συνδέσουμε μαζί το Πράσινο του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος, με το Μπλε των ψηφιακών τεχνολογιών.

– Πώς βλέπετε τον κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσει ο πεντάχρονος γιος μου αναφορικά με τις νέες τεχνολογίες;

– Το ερώτημα που τίθεται είναι: ποιο δρόμο παίρνουμε; Είναι σαν να βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι. Θα πάμε δεξιά ή αριστερά; Θα χρησιμοποιήσουμε την Τ.Ν. για να προκαλέσουμε χάος ή θα τη χρησιμοποιήσουμε προς όφελός μας; Προς το παρόν, βλέπω ένα μείγμα. Βλέπω εξαίσια πράγματα, αλλά βλέπω και φριχτά πράγματα, όπως τις διακρίσεις στο αμερικανικό δικαστικό σύστημα. Από την άλλη έχουμε στην Οξφόρδη ένα πρόγραμμα που λέγεται «Oxford Programme on AI for the sustainable development goals» το οποίο υποστηρίζει τους βιώσιμους στόχους ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών και είναι εξαιρετικό. Αυτή τη στιγμή όμως παγκοσμίως κυριαρχεί η σύγχυση. Νομίζω ότι πολλά λάθη που κάνουμε σήμερα στο Διαδίκτυο, με το να μοιραζόμαστε περισσότερα ας πούμε από ό,τι πρέπει, είναι και ζήτημα γενιάς. Μια αναλογία είναι το αυτοκίνητο. Μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον με αυτοκίνητα, ξέρω πώς να προφυλάσσομαι από αυτά, πώς να τα χρησιμοποιώ, τι πρέπει να προσέχω. Οι μελλοντικές γενιές θα είναι πιο σοφές με αυτές τις τεχνολογίες. Θεωρώ ότι χρειάζεται ήδη από σήμερα να αναλάβουν τις ηγεσίες οι μιλένιαλς. Οι άνθρωποι που είναι σήμερα στα 50 και στα 60 τους, που έχουν σήμερα εξουσία, που διοικούν εταιρείες και κυβερνήσεις, συχνά δεν έχουν μια ξεκάθαρη κατανόηση της τεχνολογίας, των αναγκών. Νομίζω ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν κάπως όταν θα εμφανιστούν σε κρίσιμες θέσεις οι μιλένιαλς κι όταν ο πεντάχρονος γιος σας θα διοικεί κάποιον οργανισμό θα κάνει καλύτερη δουλειά.

Στην φωτογραφια ο Λουτσιάνο Φλορίντι, καθηγητής Φιλοσοφίας και Ηθικής της Πληροφορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, είναι συγγραφέας μιας σειράς δοκιμίων για την ψηφιακή εποχή και την «ινφοσφαίρα»

https://www.kathimerini.gr/1090297/article/proswpa/synentey3eis/loytsiano-florinti-sthn-k-h-texnhth-nohmosynh-den-skeftetai

cea4ce9d.thumb.png.dde4b80c26eea078ef3e6a41bc7e9553.png

luciano-floridi.jpg.2e6fc845c85ccaa7c6f5fc674271560c.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Η τεχνητή νοημοσύνη στη μάχη κατά του κορωνοϊού. :cheesy:

Το πρόγραμμα του αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας θα δώσει νέους τρόπους για να μετατρέψουμε γρήγορα τα επιστημονικά ευρήματα σε πρακτικά εργαλεία απεικόνισης που θα ωφελήσουν τους ασθενείς με COVID-19

Tην έναρξη της λειτουργίας του Κέντρου Ιατρικής Απεικόνισης και Συλλογής/Επεξεργασίας Δεδομένων (MIDRC) ανακοίνωσε το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ.

Πρόκειται για μια φιλόδοξη προσπάθεια που θα αξιοποιήσει τη δύναμη της τεχνητής νοημοσύνης και της ιατρικής απεικόνισης για την καταπολέμηση της COVID-19.

Οι Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευστάθιος Καστρίτης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ, https://mdimop.gr/covid19/), περιγράφουν τα βασικά σημεία του προγράμματος:

Πρόκειται για μια συνεργασία πολλαπλών θεσμικών και ακαδημαϊκών φορέων, με επικεφαλής το Εθνικό Ινστιτούτο Βιοϊατρικής Απεικόνισης και Βιομηχανικής (NIBIB), που αποτελεί παράρτημα του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας, και το οποίο θα δημιουργήσει νέα εργαλεία που θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι γιατροί για την έγκαιρη ανίχνευση και εξατομικευμένες θεραπείες για ασθενείς με COVID-19.

«Αυτό το πρόγραμμα είναι ιδιαίτερα συναρπαστικό γιατί θα μας δώσει νέους τρόπους για να μετατρέψουμε γρήγορα τα επιστημονικά ευρήματα σε πρακτικά εργαλεία απεικόνισης που θα ωφελήσουν τους ασθενείς με COVID-19″, δήλωσε ο Bruce J. Tromberg, Ph.D., Διευθυντής του NIBIB. «Αυτό το πρόγραμμα ενώνει τις δυνάμεις των πρωτοπόρων της ιατρικής απεικόνισης και της τεχνητής νοημοσύνης από τον ακαδημαϊκό χώρο, τη βιομηχανία και την κυβέρνηση για να φέρει σε πέρας αυτή τη σημαντική πρόκληση».

Αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης

Τα χαρακτηριστικά των πνευμόνων και της καρδιάς που έχουν μολυνθεί από τον ιό όπως εμφανίζονται στις διάφορες απεικονίσεις (π.χ αξονικές, μαγνητικές τομογραφίες κ.α) μπορούν να βοηθήσουν στην αξιολόγηση της σοβαρότητας της νόσου, στην πρόβλεψη της απόκρισης στη θεραπεία και στη βελτίωση των πρόγνωσης των ασθενών. Ωστόσο, μια μεγάλη πρόκληση είναι ο γρήγορος και ακριβής προσδιορισμός αυτών των ειδικών χαρακτηριστικών και η αξιολόγηση αυτών των πληροφοριών σε συνδυασμό με πολλά άλλα κλινικά συμπτώματα και εξετάσεις. Οι στόχοι του MIDRC είναι να οδηγήσει στην ανάπτυξη και εφαρμογή νέων διαγνωστικών εργαλείων , συμπεριλαμβανομένων αλγορίθμων μηχανικής μάθησης (machine learning), που θα επιτρέψουν την ταχεία και ακριβή αξιολόγηση της σοβαρότητας από της νόσου και θα βοηθήσουν τους γιατρούς να βελτιστοποιήσουν τη θεραπεία των ασθενών.

«Αυτή η προσπάθεια θα συγκεντρώσει ένα μεγάλο αποθετήριο απεικονίσεων του θώρακα (αξονικές τομογραφίες, απλές ακτινογραφίες κ.α) από ασθενείς με COVID-19, επιτρέποντας στους ερευνητές να αξιολογήσουν τόσο τα δεδομένα από τους πνεύμονες όσο και από την καρδιά , να υποβάλουν κρίσιμα ερωτήματα για περαιτέρω έρευνα και να αναπτύξουν προγνωστικές υπογραφές στην απεικόνιση της COVID-19 που θα μπορούν να φανούν χρήσιμα στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης.

Ταχεία και ευέλικτη συλλογή και ανάλυση δεδομένων

Αυτή η μεγάλη πρωτοβουλία ανταποκρίνεται στην εκφρασμένη ανάγκη της διεθνούς απεικονιστικής κοινότητας για ένα ασφαλές τεχνολογικό δίκτυο που θα επιτρέπει την ανάπτυξη και την ηθική εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης για τη λήψη των καλύτερων ιατρικών αποφάσεων για ασθενείς με COVID-19, ενώ τελικά, οι προσεγγίσεις που θα αναπτυχθούν θα μπορούσαν να ωφελήσουν και σε άλλες συνθήκες και νόσους.

Το MIDRC θα διευκολύνει την ταχεία και ευέλικτη συλλογή, ανάλυση και μεταφορά των απεικονίσεων και συναφών κλινικών δεδομένων. Η συνεργασία μεταξύ των διαφόρων οργανισμών βασίζεται στη μοναδική και συμπληρωματική εμπειρογνωμοσύνη κάθε ενός εντός της κοινότητας της ιατρικής απεικόνισης και στην αφοσίωση κάθε οργανισμού στην ποιότητα των δεδομένων απεικόνισης, την ασφάλεια, την πρόσβαση και τη βιωσιμότητα.

https://physicsgg.me/2020/08/06/%ce%b7-%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae-%ce%bd%ce%bf%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%bc%ce%ac%cf%87%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba/

coronavirus.thumb.jpg.bde34057e6dc1664ec8d4a031f7b7ad7.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά αλληλεπίδραση χρονοκρυστάλλων. :cheesy:

Επιστήμονες παρατήρησαν για πρώτη φορά την αλληλεπίδραση μιας νέας φάσης ύλης που είναι γνωστή ως «χρονοκρύσταλλοι» (time crystals).

Η ανακάλυψη αυτή, που δημοσιεύτηκε στο Nature Materials, μπορεί να οδηγήσει σε εφαρμογές στην επεξεργασία κβαντικής πληροφορίας επειδή οι χρονοκρύσταλλοι παραμένουν αυτόματα ακέραιοι σε πολλαπλές συνθήκες. Η προστασία της συνοχής είναι η κύρια δυσκολία που παρεμποδίζει την ανάπτυξη ισχυρών κβαντικών υπολογιστών.

Ο Σαμούλι Άουτι, lead author της έρευνας από το Lancaster University, δήλωσε πως «ο έλεγχος της αλληλεπίδρασης δύο χρονοκρυστάλλων αποτελεί μεγάλο επίτευγμα. Πριν από αυτό κανείς δεν είχε παρατηρήσει δύο χρονοκρυστάλλους στο ίδιο σύστημα, πόσο μάλλον να τους δει να αλληλεπιδρούν. Οι ελεγχόμενες αλληλεπιδράσεις αποτελούν το νούμερο ένα θέμα στη λίστα οποιουδήποτε επιθυμεί να αξιοποιήσει έναν χρονοκρύσταλλο για πρακτικές εφαρμογές, όπως η επεξεργασία κβαντικής πληροφορίας».

Οι χρονοκρύσταλλοι διαφέρουν από τους κανονικούς κρυστάλλους (πχ μέταλλα ή βράχοι), που αποτελούνται από άτομα τα οποία είναι τοποθετημένα σε ένα τακτικά επαναλαμβανόμενο μοτίβο στον χώρο. Ο νομπελίστας Φρανκ Γουΐλτσεκ είχε μιλήσει για αυτούς σε θεωρητικό επίπεδο το 2012 και επιβεβαιώθηκαν το 2016. Οι χρονοκρύσταλλοι έχουν την περίεργη ιδιότητα να είναι σε συνεχή, επαναλαμβανόμενη κίνηση στον χρόνο, παρά την έλλειψη εξωτερικής επίδρασης. Τα άτομά τους συνεχώς δονούνται, περιστρέφονται ή κινούνται πρώτα προς τη μία κατεύθυνση και μετά προς την άλλη.

Διεθνής ομάδα ερευνητών από το Lancaster, το Yale, το Royal Holloway London και το Aalto University στο Ελσίνκι παρατήρησαν χρονοκρυστάλλους χρησιμοποιώντας Ήλιο-3, που είναι ένα σπάνιο ισότοπο του ηλίου με απουσία ενός νετρονίου. Το πείραμα έγινε στο Aalto University.

Οι ερευνητές έψυξαν το Ήλιο-3 στο 1/1000 ενός βαθμού από το απόλυτο μηδέν (-273.15°C) και στη συνέχεια δημιούργησαν δύο χρονοκρυστάλλους και τους επέτρεψαν να ακουμπήσουν ο ένας πάνω στον άλλο.

Οι επιστήμονες παρατήρησαν τους δύο χρονοκρυστάλλους να αλληλεπιδρούν και να ανταλλάσσουν σωματίδια τα οποία έρεαν από τον έναν χρονοκρύσταλλο στον άλλο και πάλι πίσω- ένα φαινόμενο γνωστό ως φαινόμενο Josephson.

Οι χρονοκρύσταλλοι παρουσιάζουν πολλές δυνατότητες για πρακτικές εφαρμογές, καθώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να βελτιώσουν την υπάρχουσα τεχνολογία ατομικών ρολογιών, καθώς και άλλες τεχνολογίες όπως γυροσκόπια ή συστήματα που βασίζονται σε ατομικά ρολόγια, όπως το GPS.

https://www.naftemporiki.gr/story/1629139/paratirithike-gia-proti-fora-allilepidrasi-xronokrustallon

paratirithike-gia-proti-fora-allilepidrasi-xronokrustallon.jpg.1cd71c05b39d593f5b9b000feb01f4d4.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης