Πλανήτης Αρης.

Αναβλήθηκε η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους «Ελπίδα» για τον Άρη.

Την αναβολή της εκτόξευσης του μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου «Ελπίδα» προς τον Άρη, που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα Τρίτη στις 23:51 (ώρα Ελλάδας), ανακοίνωσαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, εξαιτίας των κακών μετεωρολογικών συνθηκών.

Το διαστημικό σκάφος «Ελπίδα» επρόκειτο να εκτοξευθεί από το Διαστημικό Κέντρο Τανεγκασίμα της Ιαπωνίας για ένα ταξίδι επτά μηνών μέχρι τον κόκκινο πλανήτη, όπου επρόκειτο να τεθεί σε τροχιά και να στέλνει πίσω στη Γη δεδομένα για την ατμόσφαιρά του.

Η κυβέρνηση των Εμιράτων ανακοίνωσε πως η εκτόξευση από το ιαπωνικό Διαστημικό Κέντρο Τανεγκασίμα προγραμματίστηκε εκ νέου για την Πέμπτη στις 11:43 π.μ. (ώρα Ελλάδας).

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ανακοίνωσαν για πρώτη φορά σχέδια για την αποστολή στον Άρη το 2014.

https://www.kathimerini.gr/1087434/article/epikairothta/episthmh/anavlh8hke-h-ekto3eysh-toy-diasthmikoy-skafoys-elpida-gia-ton-arh

Η NASA θα συζητήσει την αποστολή Mars 2020 Perseverance Rover με το Space Foundation

Η ηγεσία της NASA θα συμμετάσχει σε μια εικονική συζήτηση με το Space Foundation σχετικά με την επερχόμενη κυκλοφορία Mars 2020 Perseverance rover στις 1 μ.μ. EDT Δευτέρα 20 Ιουλίου. Η εκδήλωση, που ονομάζεται Roving the Red Planet, θα μεταδοθεί ζωντανά στην τηλεόραση της NASA και στον ιστότοπο του πρακτορείου.

Το Space Foundation θα συντονίσει τη συζήτηση, στην οποία συμμετέχει ο διαχειριστής της NASA Jim Bridenstine, ο οποίος θα υπογραμμίσει πώς το πρόγραμμα Artemis της NASA για την αποστολή της Σελήνης και του Mars Perseverance rover βοηθά στην προετοιμασία της ανθρωπότητας για το επόμενο τεράστιο άλμα της - την εξερεύνηση του Άρη στον άνθρωπο. Άλλοι ειδικοί περιλαμβάνουν:

Thomas Zurbuchen, αναπληρωτής διαχειριστής στη Διεύθυνση Επιστημονικής Αποστολής της NASA

Michael Watkins, διευθυντής του Jet Propulsion Laboratory (JPL) της NASA

MiMi Aung, διαχειριστής έργου ελικοπτέρου Ingenuity, JPL

Thomas Zelibor, διευθύνων σύμβουλος του Space Foundation

Τα μέσα ενημέρωσης μπορούν να υποβάλουν ερωτήσεις στο διαδίκτυο χρησιμοποιώντας το hashtag #askSF.

Η αποστολή Mars 2020 έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει από το Space Launch Complex 41 στο σταθμό Cape Canaveral Air Force της Φλόριντα στις 7:50 π.μ. EDT Πέμπτη 30 Ιουλίου. Θα προσγειωθεί στον κρατήρα Jezero στον Άρη στις 18 Φεβρουαρίου 2021.

Η αποστολή, που διαχειρίζεται η Διεύθυνση Επιστημονικής Αποστολής της NASA και η JPL, θα παράσχει βασικές πληροφορίες για ορισμένες από τις προκλήσεις που σχετίζονται με τη μελλοντική ανθρώπινη εξερεύνηση του Άρη. Το Πρόγραμμα Υπηρεσιών Εκτόξευσης της NASA με έδρα το Διαστημικό Κέντρο Kennedy διαχειρίζεται την έναρξη.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα σχέδια εξερεύνησης της Σελήνης προς τον Άρη της Αμερικής, δείτε:

https://www.nasa.gov/moontomars

https://www.nasa.gov/press-release/nasa-to-discuss-mars-2020-perseverance-rover-mission-with-space-foundation/

Υποψίες για ύπαρξη ζωής στον Άρη - Επιστήμονες ζητούν από τη NASA να εξετάσει σήραγγες λάβας.

Σήραγγες λάβας στον Άρη, οι οποίες ίσως φιλοξενούν κάποια μορφή ζωής, ζητά από τη NASA να εξετάσει η αστροβιολόγος Τσάριτι Φίλιπς-Λάντερ.

Συγκεκριμένα, η επιστήμονας ζητά από τη NASA να στείλει ρομπότ στον «κόκκινο πλανήτη» ώστε να διερευνήσει αυτή την πιθανότητα.

Η Αμερικανίδα Τσάριτι Φίλιπς-Λάντερ από το Southwest Research Institute στο Τέξας θέλει η NASA να εξερευνήσει σήραγγες λάβας στον Άρη, καθώς η αστροβιολόγος και η ομάδα της υποπτεύονται ότι μπορεί εκεί να εντοπιστεί εξωγήινη ζωή.

Ειδικότερα, η σύνθεση της ατμόσφαιρας του πλανήτη, οι ακραίες θερμοκρασίες του που μπορούν να φτάσουν έως τους -153 βαθμούς Κελσίου και η κοσμική ακτινοβολία καθιστούν την επιφάνεια του Άρη αφιλόξενη, οπότε αν κάποιος ψάχνει για σημάδια ζωής και εξωγήινους πολιτισμούς τότε ίσως πρέπει να εστιάσει κάτω από τη βραχώδη επιφάνειά του.

Η Φίλιπς-Λάντερ, άλλωστε, επισημαίνει πως: «Εάν υπάρχει ζωή εκεί, πιθανότατα θα διατηρηθεί καλύτερα κάτω από την επιφάνεια».

Η αστροβιολόγος και η ομάδα της πιστεύουν ότι η NASA πρέπει να στείλει ένα ρομπότ για να μελετήσει τα σπήλαια στον Άρη στο εγγύς μέλλον, ενώ οι ερευνητές σημειώνουν ότι η τεχνολογική πρόοδος θα καταστήσει δυνατή μια τέτοια αποστολή μέσα στην επόμενη δεκαετία.

Υπογραμμίζεται, ακόμα, ότι ο Πασκάλ Λεμ, ερευνητής σε κέντρο της NASA στην Καλιφόρνια, ανέφερε ότι «στον Άρη και σε άλλα μέρη, οι σήραγγες λάβας έχουν τη δυνατότητα να κάνουν τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου».

https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4119842352/2020/07/19/nasa

Από τις πετρελαιοπηγές στον Άρη.

Όταν ήταν μικρή, μεγαλώνοντας στο Αμπου Ντάμπι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, η Σαράχ αλ Αμιρί διάβασε βιβλίο αστρονομίας, το οποίο περιείχε σε μία από τις σελίδες του φωτογραφία της Ανδρομέδας, του γιγάντιου γαλαξία που γειτνιάζει με τον δικό μας. «Δεν μπορώ να το περιγράψω, αλλά η συνειδητοποίηση ότι αυτό που ήταν τυπωμένο στη σελίδα ήταν μεγαλύτερο από κάθε τι που μπορούσα να φανταστώ, ακόμη και από τον ίδιο τον πλανήτη μου, με έκανε να ενδιαφερθώ για τη διαστημική εξερεύνηση», λέει η Αλ Αμιρί.

Όταν βρέθηκε να σπουδάζει στο πανεπιστήμιο, οι ευκαιρίες για σπουδές στην αστρονομία ήταν ελάχιστες στη Μέση Ανατολή και επέλεξε έτσι να στραφεί στη μελέτη των υπολογιστών. Σήμερα, όμως, τα Εμιράτα φιλοδοξούν να εμπνεύσουν τη νεολαία τους να ακολουθήσει θετικές σπουδές, με έμφαση στις επιστήμες και την τεχνολογία. Την ευκαιρία αυτή εκμεταλλεύθηκε η Αμιρί. Παρότι είναι μόλις 33 ετών, έχει αναλάβει επικεφαλής επιστημονικών υπηρεσιών και είναι υπ’ αριθμόν δύο του σχεδιασμού αποστολής μη επανδρωμένου διαστημόπλοιου με προορισμό τον Άρη. Πύραυλος με την κωδική ονομασία Χόουπ (Ελπίδα) επρόκειτο να εκτοξευθεί την Τρίτη, με την εκτόξευση να αναβάλλεται εξαιτίας δυσμενών καιρικών συνθηκών. Η εκτόξευση τελικά πραγματοποιήθηκε ξημερώματα Δευτέρας:

Η αποστολή θα είναι η πλέον φιλόδοξη για τη χώρα, η οποία επιδιώκει να θέσει τις βάσεις τεχνολογικών υποδομών, μακριά από τον πετρελαϊκό της πλούτο, ο οποίος αναμένεται να εξαντληθεί εντός των προσεχών δεκαετιών. Η ανάπτυξη αξιόλογου διαστημικού προγράμματος θεωρείται μία από τις καλύτερες μεθόδους επίτευξης του στόχου αυτού.

Ο Άρης θα βρίσκεται στο επίκεντρο της ειδησεογραφίας τον ερχόμενο μήνα, χάρη στην ευθυγράμμισή του με τη Γη, που σημειώνεται κάθε 26 μήνες, επιτρέποντας στο ρομποτικό διαστημόπλοιο να ολοκληρώσει το μακρύ ταξίδι σε σχετικά λίγο χρόνο. Ύστερα από πολλές αναβολές, το επόμενο εξερευνητικό όχημα της NASA, το «Perseverance» (Επιμονή), εξοπλισμένο με όργανα για τον εντοπισμό χημικών στοιχείων, που θα αποδεικνύουν ότι ο Άρης είχε κάποτε ζωή, αναμένεται να εκτοξευθεί στις 30 Ιουλίου. Η Κίνα σχεδιάζει και αυτή φιλόδοξη αποστολή στον Άρη, με το διαστημόπλοιο «Τιανουέν-1», με πιθανή ημερομηνία εκτόξευσης σε μία εβδομάδα. Μία τέταρτη αποστολή, με στόχο την προσεδάφιση ρωσοευρωπαϊκού εξερευνητικού οχήματος στον Άρη, ακυρώθηκε εξαιτίας ανυπέρβλητων τεχνικών προβλημάτων, που δεν επέτρεπαν στους επιστήμονες να εκμεταλλευθούν το στενό χρονικό «παράθυρο» της ευθυγράμμισης των δύο πλανητών.

Οι προετοιμασίες του «Χόουπ», που είναι το μικρότερο σε μέγεθος από τα διαστημόπλοια αυτά, ολοκληρώθηκαν χωρίς σημαντικά προβλήματα, με το μικρό όχημα τροχιάς να είναι έτοιμο για εκτόξευση εντός των καθορισμένων χρονικών ορίων. Καθώς τα Εμιράτα δεν διαθέτουν ακόμη αυτόνομη πυραυλική βιομηχανία, το Αμπου Ντάμπι αγόρασε από την Ιαπωνία πύραυλο H-IIA, κατασκευασμένο από τη Mitsubishi, για να μεταφέρει το «Χόουπ» στο Διάστημα. Με μέγεθος όσο ένα αυτοκίνητο Mini Cooper, το διαστημόπλοιο αναμένεται να εισέλθει σε τροχιά γύρω από τον Άρη τον ερχόμενο Φεβρουάριο. Το διαστημικό όχημα, η κατασκευή και η εκτόξευση του οποίου κόστισε περίπου 200 εκατ. δολάρια, θα μεταφέρει τρία επιστημονικά όργανα: έναν υπέρυθρο και έναν υπεριώδη φασματογράφο και μία φωτογραφική κάμερα.

Από την τροχιά του, που θα κυμαίνεται μεταξύ 20.000 και 45.000 χλμ. πάνω από την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη, το «Χόουπ» θα μεταδίδει δεδομένα στην επιστημονική ομάδα για τις κλιματικές συνθήκες του Άρη, κάθε στιγμή της αρειανής ημέρας. Κατά τη διάρκεια της διετούς αποστολής του θα ερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο οι αμμοθύελλες και άλλα καιρικά φαινόμενα στην επιφάνεια του Άρη επιταχύνουν ή επιβραδύνουν την απώλεια της ατμόσφαιρας του πλανήτη στο Διάστημα.

Ο βασικός λόγος

Αυτός, όμως, δεν είναι ο κύριος λόγος, που η κυβέρνηση των Εμιράτων οργάνωσε το πρόγραμμα του «Χόουπ». «Πολλοί μας ρωτούν: Γιατί το Διάστημα; Δεν είναι γιατί θέλουμε να φτάσουμε στον Άρη», λέει ο επικεφαλής του προγράμματος Ομράν Σαράφ. Κύριος στόχος του διαστημικού προγράμματος της χώρας είναι να εμπνεύσει τα παιδιά σχολικής ηλικίας και να δώσει ώθηση στη βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας. Αυτό, με τη σειρά του, θα επιτρέψει στα Εμιράτα να προσφέρουν αξιόπιστες λύσεις σε κρίσιμα ζητήματα τοπικού –αλλά και διεθνούς– ενδιαφέροντος, όπως τη διατροφική ασφάλεια, την αυτάρκεια σε πόσιμο νερό και την ενέργεια, σε έναν κόσμο που θα διαμορφωθεί μετά την εξάντληση των ορυκτών καυσίμων. Τα Εμιράτα έχουν ήδη κατασκευάσει και εκτοξεύσει τρεις δορυφόρους σε συνεργασία με κορεατική εταιρεία, αναλαμβάνοντας ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο της έρευνας και της κατασκευής τους. Η χώρα διαθέτει ακόμη και σχέδια επανδρωμένου διαστημικού προγράμματος. Πέρυσι, το Αμπου Ντάμπι αγόρασε «εισιτήριο» σε ρωσικό πύραυλο «Σογιούζ» και εκτόξευσε στο Διάστημα τον πρώτο του αστροναύτη, τον Χαζάα αλ Μανσούρι.

Αντιμέτωπα με την αδυσώπητη φύση της κλιματικής αλλαγής και την εξάντληση του φυσικού τους πλούτου, τα Εμιράτα αποφάσισαν συνειδητά να επενδύσουν στο μέλλον, επιλέγοντας την υψηλή τεχνολογία ως όχημα αλλαγής και εκσυγχρονισμού. Ο μεγάλος πλούτος που εξασφάλισε η χώρα χάρη στο πετρέλαιο του Περσικού Κόλπου πυροδότησε φρενήρη αναζήτηση νέων πηγών κερδοφορίας και έπεισε τα καθεστώτα των Εμιράτων να εγκαταλείψουν τη στείρα πολιτική συσσώρευσης και εξαγωγής κεφαλαίων σε τραπεζικούς παράδεισους προς χάρη της επιστημονικής έρευνας.

Το ελικόπτερο της NASA

Στο πλαίσιο της αποστολής της NASA με κωδική ονομασία «Επιμονή», η αμερικανική διαστημική υπηρεσία σχεδιάζει να πραγματοποιήσει πτήση ελικόπτερου στην αραιή ατμόσφαιρα του Άρη. Αν η αποστολή στεφθεί με επιτυχία, το μικρό ρομποτικό ελικόπτερο «Επινοητικότητα» (Ingenuity) θα ανοίξει νέες οδούς για την από αέρος παρατήρηση της επιφάνειας του Άρη, αλλά και άλλων πλανητών του ηλιακού μας συστήματος. «Η στιγμή θυμίζει πολύ την πρώτη πτήση των αδελφών Ράιτ, αλλά σε άλλον πλανήτη», λέει η Μίμι Αουνγκ, επικεφαλής του προγράμματος του ελικοπτέρου. Η πτήση στον Άρη δεν είναι απλή υπόθεση. Ο αέρας στην επιφάνεια του πλανήτη είναι αραιός και δεν προσφέρει ώθηση. Η πυκνότητα της ατμόσφαιράς του είναι το ένα εκατοστό αυτής στη Γη. Η μικρότερη βαρύτητα, ένα τρίτο της γήινης, βοηθά στην απογείωση, αλλά μειώνει την ικανότητα της ομάδας εδάφους να ελέγξει την πτήση του ελικοπτέρου. Το σκάφος, βάρους δύο κιλών, είναι προγραμματισμένο να πραγματοποιήσει πέντε πτήσεις σε διάστημα 30 ημερών, ενώ θα περάσει τον περισσότερο χρόνο του περιμένοντας την επαναφόρτιση των μικρών του μπαταριών από την ηλιακή ακτινοβολία. Κάθε πτήση του θα έχει διάρκεια μόλις 30 δευτερολέπτων.

Επιστήμονες και μηχανολόγοι εστάλησαν στις ΗΠΑ για εκπαίδευση

Για την αποστολή στον Αρη, η χώρα υιοθέτησε αντίστοιχη προσέγγιση με τις προηγούμενες δορυφορικές αποστολές της, εξασφαλίζοντας συνεργασία με το Εργαστήριο Ατμοσφαιρικής και Διαστημικής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Κολοράντο στο Μπόλντερ. Εκεί κατασκευάστηκε το «Χόουπ», προτού αποσταλεί στο Ντουμπάι για δοκιμές. Μηχανολόγοι και άλλοι επιστήμονες από τα Εμιράτα εργάστηκαν στο πλευρό Αμερικανών συναδέλφων τους, μαθαίνοντας τις λεπτομέρειες του σχεδιασμού και της συναρμολόγησης ενός διαστημοπλοίου. «Η πρωταρχική εντολή που λάβαμε από την κυβέρνησή μας ήταν η ακόλουθη: πρέπει να μάθετε να το φτιάχνετε, όχι να το αγοράσετε», λέει ο Ομράν Σαράφ.

Η επάνδρωση του επιστημονικού σκέλους της αποστολής ήταν ακόμη δυσκολότερη για μια χώρα η οποία δεν διέθετε αστρονόμους με ειδίκευση στη μελέτη των πλανητών. Η Αλ Αμιρί είναι επικεφαλής επιστημονικών υπηρεσιών, παρότι δεν έχει ειδικευθεί στη μελέτη των πλανητών. Μετά την αποφοίτησή της από τη σχολή πληροφορικής, η μόνη της επαγγελματική διέξοδος ήταν η απασχόληση σε εταιρεία δικτύων. Η ίδια ήθελε, όμως, να σχεδιάσει και να κατασκευάσει καινοτόμους συσκευές υψηλής τεχνολογίας. Τότε είδε αγγελία στο Διαδίκτυο για στελέχωση του Διαστημικού Κέντρου «Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ» στο Ντουμπάι, όπου προσελήφθη το 2009 για να εργαστεί ως μηχανολόγος στο δορυφορικό πρόγραμμα. Όταν το δορυφορικό πρόγραμμα ολοκληρώθηκε το 2014, η Αλ Αμιρί «προήχθη» στο σημερινό πόστο της στην αποστολή «Χόουπ», ενώ η κυβέρνηση τη διόρισε στη θέση της αναπληρώτριας υπουργού Προηγμένων Τεχνολογιών.

Σε μία προσπάθεια να επιταχύνουν το πρόγραμμα, αξιοποιώντας παράλληλα το ταλέντο τοπικών επιστημόνων, τα Εμιράτα επέλεξαν να στείλουν ορισμένους προικισμένους μηχανολόγους στις ΗΠΑ για να εκπαιδευθούν ως ασκούμενοι σε προγράμματα της NASA. «Ανέλαβα τη δύσκολη αποστολή εντοπισμού ταλέντων μεταξύ των εργαζομένων στο διαστημικό κέντρο του Ντουμπάι, για να μπορέσω να δημιουργήσω πλήρη ομάδα για το πρόγραμμα “Χόουπ”», λέει η Αμιρί.

Η πανδημία του κορωνοϊού δημιούργησε, στο μεταξύ, νέα σειρά προβλημάτων. Μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του διαστημοπλοίου στο Κολοράντο, γιγάντιο μεταγωγικό αεροσκάφος από την Ουκρανία ανέλαβε τη μεταφορά του στο Ντουμπάι, όπου επρόκειτο να υποβληθεί σε λεπτομερείς δοκιμές, προτού μεταφερθεί στην εξέδρα εκτόξευσής του στην Ιαπωνία. Στα τέλη Φεβρουαρίου, όμως, όλες οι ενδείξεις για την εξέλιξη της πανδημίας έκαναν τα μέλη της επιστημονικής ομάδας να φοβούνται πως η εκτόξευση κινδύνευε να αναβληθεί. Η Αμιρί, όμως, έπεισε τις Αρχές των Εμιράτων να επισπεύσουν το ταξίδι των μελών της επιστημονικής ομάδας στην Ιαπωνία για να προετοιμάσουν την εκτόξευση. Το διαστημόπλοιο καθώς και η ομάδα του αναχώρησαν εσπευσμένα για την Ιαπωνία, όπου μπήκαν σε 14ήμερη καραντίνα. Η ελπίδα των συμμετεχόντων της αποστολής να συμμετάσχουν σε μία τόσο ενδιαφέρουσα προσπάθεια υπερνίκησε κάθε φόβο.

https://physicsgg.me/2020/07/20/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7/

Η NASA θα μεταδώσει το πρόγραμμα Perseverance Mars 2020,

Οι μηχανικοί παρακολουθούν την πρώτη δοκιμασία οδήγησης για το Mars 2020 Perseverance rover της NASA σε ένα καθαρό δωμάτιο στο εργαστήριο Jet Propulsion της NASA στην Πασαντένα της Καλιφόρνια, στις 17 Δεκεμβρίου 2019.

Συντελεστές: NASA / JPL-Caltech

Η NASA στοχεύει στις 7:50 π.μ. EDT την Πέμπτη 30 Ιουλίου, για την εκτόξευση του rover Mars 2020 Perseverance σε έναν πύραυλο United Launch Alliance Atlas V από το Space Launch Complex 41 στο Σταθμό Αεροπορίας Cape Canaveral της Φλόριντα. Το παράθυρο εκκίνησης είναι περίπου δύο ώρες, με δυνατότητα εκκίνησης κάθε πέντε λεπτά.

Η ζωντανή κάλυψη θα ξεκινήσει στις 7 π.μ., στην τηλεόραση της NASA και στον ιστότοπο του πρακτορείου.

Η αποστολή - που έχει σχεδιαστεί για να κατανοήσει καλύτερα τη γεωλογία και το κλίμα του Άρη και να αναζητήσει σημάδια αρχαίας ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη - θα χρησιμοποιήσει τον ρομποτικό επιστήμονα, ο οποίος ζυγίζει λιγότερο από 2.300 κιλά (1.043 κιλά) και έχει το μέγεθος ενός μικρού αυτοκινήτου, συλλέξτε και αποθηκεύστε ένα σύνολο δειγμάτων βράχου και εδάφους που θα μπορούσαν να επιστραφούν στη Γη από μελλοντικές αποστολές δείγματος Άρη. Θα δοκιμάσει επίσης νέες τεχνολογίες για να ωφελήσει τη μελλοντική ρομποτική και ανθρώπινη εξερεύνηση του Άρη.

Το Jet Propulsion Laboratory της NASA, το οποίο διαχειρίζεται ο Caltech στη Νότια Καλιφόρνια, δημιούργησε το Perseverance rover και θα διαχειρίζεται τις επιχειρήσεις αποστολής για τη NASA. Το Πρόγραμμα Υπηρεσιών Εκκίνησης του οργανισμού, που βασίζεται στο Διαστημικό Κέντρο Kennedy της NASA στη Φλόριντα, είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση εκτόξευσης.

Το Mars 2020 Perseverance είναι μέρος της ευρύτερης προσέγγισης εξερεύνησης Moon to Mars της Αμερικής που περιλαμβάνει αποστολές στη Σελήνη ως τρόπο προετοιμασίας για την ανθρώπινη εξερεύνηση του Κόκκινου Πλανήτη. Επιφορτισμένη με την αποστολή της πρώτης γυναίκας και του επόμενου άνδρα στη Σελήνη έως το 2024, η NASA θα δημιουργήσει μια σταθερή ανθρώπινη παρουσία μέσα και γύρω από τη Σελήνη έως το 2028 μέσω του προγράμματος Artemis της NASA.

Λόγω της πανδημίας coronavirus (COVID-19), η συμμετοχή των μέσων ενημέρωσης σε συνεντεύξεις ειδήσεων θα είναι απομακρυσμένη. Μόνο ένας περιορισμένος αριθμός μέσων, που έχουν ήδη διαπιστευτεί, θα φιλοξενηθούν στο Kennedy. Για την προστασία των μέσων ενημέρωσης και των εργαζομένων της Κένεντι, οι εγκαταστάσεις του Κέντρου Ειδήσεων Kennedy Press Site θα παραμείνουν κλειστές σε όλα τα μέσα ενημέρωσης καθ 'όλη τη διάρκεια αυτών των εκδηλώσεων.

Έχει παρέλθει η προθεσμία για την υποβολή αίτησης διαπίστευσης από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαπίστευση πολυμέσων είναι διαθέσιμες επικοινωνώντας με το ksc-media-accreditat@mail.nasa.gov.

Για να συμμετάσχουν στις τηλεφωνικές ενημερώσεις του Κένεντι, οι δημοσιογράφοι πρέπει να στείλουν e-mail στο ksc-newsroom@mail.nasa.gov το αργότερο μία ώρα πριν από κάθε εκδήλωση.

Μπορείτε επίσης να κάνετε ερωτήσεις μέσω των κοινωνικών μέσων με το hashtag #CountdownToMars.

https://www.nasa.gov/press-release/nasa-to-broadcast-mars-2020-perseverance-launch-prelaunch-activities

Πόσος χρόνος χρειάζεται για να φτάσετε στον Άρη - και γιατί είναι τόσο δύσκολο;

Η Κίνα ξεκίνησε με επιτυχία την πρώτη αποστολή του στον κόκκινο πλανήτη.

Έρχεται λίγες μέρες μετά την αποστολή του δορυφόρου Hope των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και το Perseverance Rover της Nasa προγραμματίζεται να απογειωθεί στις 30 Ιουλίου.

Λοιπόν, το καλοκαίρι του 2020 είναι μια δημοφιλής στιγμή για αποστολές στον κόκκινο πλανήτη λόγω του τρόπου ευθυγράμμισης των πλανητών - αλλά πόσο καιρό χρειάζεται για να φτάσετε εκεί;

Η προσγείωση στον Άρη είναι γνωστή ως "επτά λεπτά τρόμου", και υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτο.

Εδώ, η ανταποκριτής του BBC Science, Laura Foster, εξηγεί πόσο καιρό χρειάζεται για να φτάσετε εκεί και γιατί είναι τόσο δύσκολο.

Βίντεο των Megan Fisher, Terry Saunders και Laura Foster

https://www.bbc.com/news/av/science-environment-53491523/how-long-does-it-take-to-get-to-mars-and-why-is-it-so-difficult?intlink_from_url=https%3A%2F%2Fwww.bbc.com%2Fnews%2Ftopics%2Fc77jz3mdmnxt%2Fnasa&link_location=live-reporting-map

Mη επανδρωμένη αποστολή στον πλανήτη Άρη από την Κίνα.

Η Κίνα ξεκίνησε σήμερα με επιτυχία μη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη στο πρώτο ανεξάρτητο εγχείρημά της σε άλλο πλανήτη, σε μια προσπάθεια να αποκτήσει διεθνή ηγετικό ρόλο στο Διάστημα και να επιδείξει την τεχνολογική της υπεροχή και φιλοδοξία.

Ο πύραυλος Long March 5 Y-4 εκτοξεύθηκε στις 12:41 μμ (07.41 ώρα Ελλάδας) από το Διαστημικό Κέντρο Εκτόξευσης Γουεντσάνγκ στη νότια νήσο Χαϊνάν.

Η αποστολή αναμένεται να φθάσει στον Άρη τον Φεβρουάριο όπου θα επιχειρήσει να αναπτύξει ένα ρομποτικό όχημα για να εξερευνήσει τον πλανήτη για 90 ημέρες.

Εάν επιτύχει η αποστολή –που ονομάστηκε Tianwen-1, παραπέμποντας στο κλασικό ποίημα «Τιαν γουέν» («Ερωτήσεις στα Ουράνια») που γράφτηκε περίπου πριν από 2 χιλιετίες– η Κίνα θα γίνει η πρώτη χώρα που θα καταφέρει να θέσει σε τροχιά ένα σκάφος, να το προσεδαφίσει και να αναπτύξει ένα ρομποτικό όχημα στην πρώτη της αποστολή.

Ο Λιου Τονγκτζιέ, εκπρόσωπος της αποστολής, δήλωσε σε δημοσιογράφους πριν από την εκτόξευση ότι το σκάφος θα τεθεί σε τροχιά για περίπου δυόμιση μήνες και θα προσπαθήσει να εισέλθει στην ατμόσφαιρα του πλανήτη προκειμένου να προσεδαφιστεί με ασφάλεια.

«Η είσοδος, η επιβράδυνση και η προσεδάφιση (EDL) είναι πολύ δύσκολη (διαδικασία). Πιστεύουμε ότι η κινεζική διαδικασία EDL μπορεί να είναι επιτυχής και το διαστημικό σκάφος να μπορέσει να προσεδαφιστεί με ασφάλεια», δήλωσε ο Λιου.

Οκτώ διαστημικά σκάφη –αμερικανικά, ευρωπαϊκά και ινδικά– βρίσκονται είτε σε τροχιά γύρω από τον Άρη είτε στην επιφάνειά του, ενώ άλλες αποστολές έχουν ήδη δρομολογηθεί ή είναι σε φάση σχεδιασμού. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ξεκίνησαν τη Δεύτερα αποστολή στον Άρη, όπου το διαστημικό τους σκάφος θα τεθεί σε τροχιά και θα μελετήσει την ατμόσφαιρα του πλανήτη.

https://physicsgg.me/2020/07/23/m%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b4%cf%81%cf%89%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b7-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7-%ce%ac/

Έτοιμη για την εκτόξευση ερευνητικού ρομπότ στον Άρη η NASA

Έτοιμη για την εκτόξευση μιας φιλόδοξης αποστολής στον Άρη, σήμερα Πέμπτη, είναι η NASA, με το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στο όχημα επόμενης γενιάς (Perseverance rover).

Πρόκειται για ένα ρομπότ έξι τροχών που έχει ως αποστολή την ανάπτυξη ενός μίνι ελικοπτέρου, την πειραματική εφαρμογή εξοπλισμού για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές, αλλά και τη διεξαγωγή έρευνας για των εντοπισμό ιχνών προηγούμενης ζωής στον Άρη.

Η αποστολή, με κόστος 2,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων, έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί στις 07:50 το πρωί ώρα Ανατολικής Ακτής (14.50 ώρα Ελλάδας) από το κέντρο διαστημικών εκτοξεύσεων (Cape Canaveral) στη Φλόριντα. Είναι η 9η αποστολή της NASA στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη.

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Κίνα προχώρησαν σε διαφορετικές διαστημικές εκτοξεύσεις για τον Άρη, μέσα στον Ιούλιο, παρουσιάζοντας τις δικές τους τεχνολογικές εξελίξεις, αλλά και διαστημικές φιλοδοξίες.

Η εκτόξευση θα γίνει από πύραυλο-φορέα Atlas 5 που κατασκεύασε η κοινοπραξία Boeing-Lockheed (United Launch Alliance), ενώ το όχημα εξερεύνησης που έχει το μέγεθος αυτοκινήτου, αναμένεται ότι θα φτάσει στον Άρη τον Φεβρουάριο.

Η προσεδάφισή του έχει προγραμματιστεί σε ένα κρατήρα βάθους 250 μέτρων με την ονομασία «Jezero». Πρόκειται για μία τοποθεσία που ήταν λίμνη, πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια, για την οποία οι επιστήμονες πιστεύουν πως μπορεί να περιέχει ίχνη από προηγούμενη μικροβιολογική ζωή στον Άρη.

https://www.kathimerini.gr/1090006/article/epikairothta/episthmh/etoimh-gia-thn-ekto3eysh-ereynhtikoy-rompot-ston-arh-h-nasa

Mars 2020: To Perseverance της NASA στον δρόμο για τον Άρη, παρά τα αρχικά προβλήματα.

Η αποστολή Mars 2020 Perseverance της NASA είναι «υγιής» και καθ'οδόν προς τον Κόκκινο Πλανήτη, προκειμένου να αναζητήσει ίχνη αρχαίας ζωής και να συλλέξει δείγματα για να τα στείλει πίσω στη Γη.

Όπως ανακοινώθηκε, η ομάδα της αποστολής έλαβε τηλεμετρία από το σκάφος και ήταν σε θέση να στείλει εντολές σε αυτό, επιβεβαιώνοντας ότι το διαστημόπλοιο, μετά από κάποια αρχικά προβλήματα, είναι «υγιές» και πετά προς τον προορισμό του.

Το πιο εξελιγμένο όχημα που έχει αποσταλεί ποτέ στον Άρη εκτοξεύτηκε μαζί με το Ingenuity Mars Helicopter την Πέμπτη με πύραυλο ULA Atlas V από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα.

Οι μηχανικοί είχαν να αντιμετωπίσουν ένα τεχνικό πρόβλημα που είχε ως αποτέλεσμα να τεθεί το σκάφος σε προστατευτικό «safe mode» λίγο μετά την εκτόξευση. Όπως έγινε γνωστό, το σκάφος παρουσίασε μικρά προβλήματα τηλεπικοινωνιών και θερμοκρασίας μετά την εκτόξευση- ωστόσο το πρωί της Παρασκευής (ώρα Ελλάδας) το σκάφος είχε βγει από την κατάσταση ασφαλούς λειτουργίας και είχε επανέλθει σε κανονικό cruise mode.

Λίγο μετά τη συνέντευξη Τύπου για την εκτόξευση- όπου ο διευθυντής της NASA, Τζιμ Μπράιντενσταϊν, έκανε λόγο για μια θαυμάσια εκτόξευση και μια μεγάλη ημέρα για τη NASA- η NASA επιβεβαίωσε πως το Perseverance πέρασε σε «safe mode» λόγω μιας απρόσμενης διαφοράς θερμοκρασίας: Όπως είπαν στελέχη της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, το σκάφος μπήκε σε κατάσταση ασφαλούς λειτουργίας επειδή ένα τμήμα του ήταν πιο κρύο από ό,τι αναμενόταν ενώ ήταν στη σκιά της Γης. Ωστόσο, όπως διευκρινίστηκε, οι θερμοκρασίες αργότερα ήταν φυσιολογικές και το σκάφος εκτός της σκιάς της Γης.

Επίσης, λύθηκε ένα άλλο πρόβλημα που είχε να κάνει με τις τηλεπικοινωνίες: Εντός των πρώτων λίγων ωρών μετά την εκτόξευση, αν και το προσωπικό της NASA μπορούσε να πιάσει το σήμα που αποστελλόταν από το σκάφος, η επεξεργασία του δεν γινόταν σωστά. Πάντως αυτό το πρόβλημα δεν προκάλεσε ιδιαίτερη ανησυχία. Όπως έγινε γνωστό, προκλήθηκε από το ότι η NASA βασίζεται σε ένα σύστημα ονόματι Deep Space Network για να επικοινωνεί με το σκάφος όσο δεν είναι ακόμα πολύ μακρά στο βαθύ διάστημα. Το Deep Space Network αποτελείται από μεγάλες κεραίες με υπερευαίσθητους δέκτες και το σήμα από ένα σκάφος που είναι τόσο κοντά μπορεί να προκαλέσει προβλήματα- οπότε οι μηχανικοί χρειάστηκε να «πειράξουν» τις ρυθμίσεις του δικτύου για να επεξεργαστούν τις πληροφορίες που έρχονταν από το διαστημόπλοιο.

Όταν ένα σκάφος εισέρχεται σε κατάσταση ασφαλούς λειτουργίας, όλα τα συστήματα πλην των απολύτως απαραίτητων απενεργοποιούνται μέχρι να δεχτεί νέες εντολές από το κέντρο ελέγχου. Σε περιπτώσεις πολύπλοκων διαπλανητικών αποστολών, τα διαστημόπλοια είναι σχεδιασμένα να τίθενται σε safe mode εάν οι συνθήκες που αντιλαμβάνεται ο υπολογιστής δεν είναι εντός των προκαθορισμένων παραμέτρων. Το βράδυ της Πέμπτης η αποστολή Mars 2020 πραγματοποίησε πλήρη αξιολόγηση «υγείας», προκειμένου όλα να βρεθούν στην κατάσταση που πρέπει να είναι για το ταξίδι στον Άρη.

Αποστολή του Perserverance είναι η αναζήτηση ιχνών αρχαίας μικροσκοπικής ζωής στον Άρη, η εξερεύνηση των γεωλογικών χαρακτηριστικών του σημείου προσεδάφισης- του κρατήρα Τζέζερο- και η επίδειξη σημαντικών τεχνολογιών που θα βοηθήσουν στην προετοιμασία μελλοντικών επανδρωμένων και ρομποτικών εξερευνητικών αποστολών.

Ένα από τα ιδιαίτερα αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά της αποστολής είναι το Ingenuity Mars Helicopter- ένα ελικόπτερο για τον Άρη, που θα παραμείνει προσδεδεμένο στην κοιλιά του Perseverance κατά την πτήση προς τον πλανήτη και τις πρώτες 60 ημέρες στην επιφάνεια. Το σκάφος προορίζεται να πραγματοποιήσει μόνο δοκιμαστικές πτήσεις- δεν φέρει όργανα.

Σύμφωνα με τη NASA, το Perseverance είναι το πιο προηγμένο και ικανό ρόβερ στην ιστορία- και έχει μπροστά του ακόμα επτά μήνες ταξιδιού.

https://www.naftemporiki.gr/story/1624199/mars-2020-to-perseverance-tis-nasa-ston-dromo-gia-ton-ari-para-ta-arxika-problimata

Η προσέγγιση του Άρη.

Άντε πάλι τα ίδια! Για μιαν ακόμη χρονιά «ξανά-μανά» τα ίδια με το μέγεθος του Άρη στον ουρανό της Γης! Γιατί παρ’ όλο που, όπως και κάθε δύο περίπου χρόνια, ο Άρης μας πλησιάζει όλο και πιο πολύ τους τελευταίους μερικούς μήνες, ο κόκκινος πλανήτης δεν πρόκειται ποτέ να φαίνεται στον ουρανό μας στο μέγεθος της Πανσελήνου, όπως λανθασμένα διαδίδεται στα μυθεύματα που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο! Το μέγεθός του μάλιστα δεν πρόκειται ποτέ να ξεπεράσει το 1,4% του μεγέθους που έχει η Σελήνη στον ουρανό μας.

Φυσικά το γεγονός αυτό της προσέγγισης του Άρη θα συμβεί κι εφέτος, όπως κάθε δύο περίπου χρόνια, όχι όμως στις 27 Αυγούστου όπως διαδίδεται, αλλά στις 6 Οκτωβρίου. Την στιγμή εκείνη ο Άρης θα βρίσκεται σε απόσταση 62,1 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, ήτοι συνολικά πάνω από 6 εκατομμύρια χιλιόμετρα πιο μακριά απ’ ότι ήταν το 2003 όταν η προσέγγιση του Άρη ήταν η μικρότερη των τελευταίων 60.000 περίπου ετών και έγινε το 57617 π.Χ. όταν πάνω στον πλανήτη μας κυκλοφορούσαν ακόμη οι άνθρωποι του Νεάντερθαλ!

Πράγματι στις 27 Αυγούστου του 2003, στις 12:51 το μεσημέρι (ώρα Ελλάδος), η απόσταση που μας χώριζε από τον Άρη (από το κέντρο του έως το κέντρο της Γης) ήταν 55.758.006 χιλιόμετρα! Όλες εκείνες τις ημέρες άλλωστε ο Άρης φαίνονταν με την ίδια φωτεινότητα, απ’ οποιοδήποτε μέρος της Γης κι αν τον βλέπαμε, γιατί στα περίπου 56 εκατομμύρια χιλιόμετρα η όποια διαφορά ήταν απειροελάχιστη και δεν είχε καμία επίδραση στην φωτεινότητα με την οποία τον αντικρίζαμε. Το ίδιο όμως συμβαίνει γενικά και σ’ όλες τις προσεγγίσεις του Άρη, γιατί οι όποιες διαφορές στις αποστάσεις αυτές είναι συνήθως σχετικά μηδαμινές και δεν σημαίνουν σχεδόν τίποτα στην εμφάνιση που έχει ο κόκκινος πλανήτης στον ουρανό της Γης.

Το ρεκόρ πάντως του 2003 θα παραμείνει πράγματι «αχτύπητο» μέχρι τις 28 Αυγούστου του 2287 μ.Χ., αν και κοντινές προσεγγίσεις έχουν συμβεί και στο πιο πρόσφατο παρελθόν, όπως έγινε στις 31 Ιουλίου 2018, στις 23 Αυγούστου 1924 και στις 18 Αυγούστου 1845. Όπως βλέπετε λοιπόν ο Άρης όχι μόνο δεν πρόκειται να έχει το μέγεθος της Πανσελήνου (όπως διαδίδουν τα μυθεύματα που κυκλοφορούν) αλλά θα περιοριστεί να φαίνεται στον ουρανό σαν ένα απλό, λαμπερό, κοκκινωπό άστρο, αν και αργότερα τον Σεπτέμβριο θα είναι πολύ πιο λαμπερό ακόμη και από τον Σείριο, το λαμπρότερο άστρο στον ουρανό. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά.

Όπως ξέρετε και ο Άρης και η Γη μας είναι πλανήτες που περιφέρονται γύρω από το άστρο μας, τον Ήλιο. Η μέση απόσταση της Γης από τον Ήλιο, η ακτίνα δηλαδή της γήινης τροχιάς, είναι περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα, και για την ακρίβεια 149.597.900 χιλιόμετρα, ενώ η μέση απόσταση του Άρη από τον Ήλιο, η ακτίνα δηλαδή της τροχιάς του, φτάνει τα 228 εκατομμύρια χιλιόμετρα, και για την ακρίβεια 227.940.000 χιλιόμετρα. Η Γη χρειάζεται ένα χρόνο (365,25 ημέρες) για να συμπληρώσει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο, ενώ ο Άρης, που βρίσκεται όπως είπαμε πιο μακριά από τον Ήλιο, χρειάζεται δύο περίπου γήινα χρόνια (687 γήινες ημέρες) για μία πλήρη περιφορά. Όλα αυτά σημαίνουν ότι κάθε δύο περίπου χρόνια η Γη και ο Άρης, καθώς περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο, βρίσκονται στην μικρότερη απόστασή τους ο ένας από τον άλλο. Στη διάρκεια δηλαδή των δύο ετών η απόσταση του Άρη από τη Γη κυμαίνεται από 56 περίπου εκατομμύρια χιλιόμετρα στο ελάχιστο έως 400 περίπου εκατομμύρια χιλιόμετρα στο μέγιστο.

Αυτή η ανά διετία προσέγγιση Γης-Άρη είναι πάντως και ο λόγος που οι όποιες διαστημικές αποστολές οι οποίες προορίζονται να επισκεφτούν τον κόκκινο πλανήτη σχεδιάζονται έτσι ώστε να εκτοξεύονται κάθε δύο χρόνια στην περίοδο της μεγαλύτερης προσέγγισης των δύο πλανητών. Αυτό άλλωστε συνέβη και στις προηγούμενες προσεγγίσεις Άρη-Γης. Στις 30 Ιουλίου μάλιστα μια νέα αποστολή της NASA ξεκίνησε για τον Άρη με την ονομασία «Perseverance». Κι αυτό γιατί ο καλύτερος χρόνος για μια τέτοια εκτόξευση έχει υπολογιστεί ότι είναι από ένα έως δύο μήνες περίπου πριν από την ημερομηνία της μεγαλύτερης προσέγγισης Γης-Άρη.

Στην περίπτωση του «Perseverance» το ταξίδι του θα διαρκέσει εφτά περίπου μήνες για να φτάσει στον Άρη σε μια τροχιά που ξεπερνάει τα 500 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Όλες αυτές οι διαστημοσυσκευές που έχουν ήδη σταλεί καθώς και όσες θα ακολουθήσουν στα επόμενα μερικά χρόνια, έχουν σαν κύριο σκοπό την εμπεριστατωμένη μελέτη του Άρη απ’ όλες τις απόψεις, έτσι ώστε η αποστολή επανδρωμένων διαστημοπλοίων να γίνει εφικτή σε μερικές ίσως δεκαετίες από σήμερα.

https://physicsgg.me/2020/08/09/%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%ad%ce%b3%ce%b3%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ac%cf%81%ce%b7/

Για πρώτη φορά η ΝASA «είδε» χιονοστιβάδα στον Άρη! - O «κόκκινος πλανήτης» μπορεί να μεταμορφωθεί σε δεύτερη «Γη»

Για πρώτη φορά η ΝASA μπόρεσε να εντοπίσει στον Άρη χιονοστιβάδα!

Ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης σάρωσε το Μάιο του 2019 την επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη και η NASA θεωρεί ότι πρόκειται για χιονοστιβάδα.

Ο δορυφόρος της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας Μars Reconnaissance Orbiter, στο σεισμικά ενεργό Κόκκινο Πλανήτη, τράβηξε φωτογραφίες, στις οποίες φαίνονται μπάζα και σκόνη να κατρακυλούν στην πλαγιά ενός λόφου ύψους 500 μέτρων. Το φαινόμενο έγινε πριν από περίπου ένα χρόνο, αλλά μόλις τώρα δόθηκε στη δημοσιότητα, με αφορμή την 15η επέτειο από την εκτόξευση του MRO κατόπιν ενδελεχούς μελέτης και έρευνας των φωτογραφιών.

Σύμφωνα με τη ΝASA, η χιονοστιβάδα που κατέγραψε η κάμερα υψηλής ευκρίνειας HRISE του MRO προκλήθηκε από την άνοδο της θερμοκρασίας στον Άρη.

«Καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία και εξατμίζεται πάγος τα αποσταθεροποιημένα μπλοκ πάγου χαλαρώνουν και συμπαρασύρουν στρώματα σκόνης», ανέφερε η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυπηγικής και Διαστήματος, η οποία εκτός από τη χιονοστιβάδα έχει καταγράψει κατά καιρούς κι άλλα φαινόμενα, όπως αμμοθύελλες.

Όλα αυτά δείχνουν έναν πλανήτη που είναι ενεργός και είναι «ζωντανός» που σημαίνει ότι στο μέλλον μπορεί να δεχτεί αποίκους και να υπάρξει ένα μακροχρόνιο (μάλλον μακραίωνο) πρόγραμμα Γεωμηχανικής (Τerraforming) που θα μπορούσε να καταστήσει τον «Κόκκινο» πλανήτη μια δεύτερη «Γη».

Today our Mars Reconnaissance Orbiter mission marks 15 years since launch. It has shown us an active Red Planet, capturing dust devils, fresh impact craters, and even avalanches in progress from orbit – all while also supporting ground operations. More: https://t.co/NZuOlwWXaj pic.twitter.com/ehiImjiufU

— NASA Mars (@NASAMars) August 12, 2020

Beautiful Mars! Our Mars Reconnaissance Orbiter launched 15 years ago today to study the Red Planet’s atmosphere, weather, subsurface water, and more. But the mission might best be known for the images sent by its @HiRISE camera: https://t.co/Z7pOAes4tA pic.twitter.com/i1UdmO9FY2

— NASA (@NASA) August 12, 2020

https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/907100_pos-einai-mia-hionostivada-ston-ari-i-nasa-dinei-tin-apantisi-foto

Ενδείξεις για τέσσερις υπόγειες λίμνες στον Άρη.

Όχι μία αλλά τέσσερις λίμνες με αλμυρό νερό μπορεί να βρίσκονται θαμμένες κάτω από τους πάγους στο νότιο πόλο του ‘Αρη, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις Ιταλών επιστημόνων, κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει στη Γη κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής. Αν αυτό όντως επιβεβαιωθεί, αυξάνονται οι πιθανότητες εύρεσης ιχνών ζωής στον γειτονικό πλανήτη, όπως έχει βρεθεί να υπάρχουν μικροοργανισμοί στις υπόγειες λίμνες της Ανταρκτικής.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές σε σχετική δημοσίευση τους στο περιοδικό «Nature Astronomy»[Multiple subglacial water bodies below the south pole of Mars unveiled by new MARSIS data],

https://www.nature.com/articles/s41550-020-1200-6

η ανάλυση των στοιχείων που συνέλλεξε μεταξύ 2012-2019 το ραντάρ MARSIS του σκάφους Mars Express του Ευρωπαϊκού Διαστημικού Οργανισμού, το οποίο βρίσκεται σε τροχιά από το 2003 γύρω από τον ‘Αρη, δείχνει ότι είναι πολύ πιθανό πως κάτω από 1.400 μέτρα πάγου βρίσκεται μια μεγάλη λίμνη, η οποία περιβάλλεται από τρεις μικρότερες.

Παλαιότερες παρατηρήσεις των ίδιων επιστημόνων από το 2018 -οι οποίες τότε είχαν αντιμετωπιστεί με ενθουσιασμό αλλά και σκεπτικισμό από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα- είχαν δώσει ενδείξεις ότι ίσως υπάρχει μια υπόγεια λίμνη διαμέτρου περίπου 19 χιλιομέτρων σε βάθος ενάμισι χιλιομέτρου κάτω από το νότιο πόλο του γειτονικού πλανήτη. Οι νέες μετρήσεις παρέχουν περισσότερα στοιχεία και μάλιστα για περισσότερες από μία αλμυρές λίμνες, οι οποίες είναι διασκορπισμένες σε μια έκταση περίπου 75.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Οι επιστήμονες είναι βέβαιοι ότι κάποτε, πριν περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, ο ‘Αρης ήταν πολύ πιο ζεστός και υγρός από ό,τι τώρα. Οι Ιταλοί ερευνητές εκτιμούν ότι ένα μέρος από τα αρχαία επιφανειακά ύδατα υπάρχουν ακόμη κρυμμένα και δεν αποκλείουν να βρουν ενδείξεις για ακόμη πιο πολλές υπόγειες λίμνες στο μέλλον, ίσως και κάτω από το βόρειο πόλο του «κόκκινου» πλανήτη.

Η νέα έρευνα, με επικεφαλής τη γεωφυσικό και πλανητική επιστήμονα δρα Έλενα Πετινέλι του Πανεπιστημίου της Ρώμης (Roma Tre), εκτιμά ότι η μεγάλη λίμνη έχει διαστάσεις 20 επί 30 χιλιόμετρα και είναι άγνωστο το βάθος της, καθώς το ραντάρ δεν μπορεί να διαπεράσει το αλμυρό νερό. Οι τρεις άλλες κοντινές λίμνες εκτιμάται ότι έχουν διαστάσεις της τάξης των δέκα χιλιομέτρων περίπου.

Η μεγάλη περιεκτικότητα των λιμνών σε άλατα τις βοηθά να παραμένουν υγρές και να μην παγώνουν, χωρίς να αποκλείεται η πιθανότητα μιας υπόγειας γεωθερμικής δραστηριότητας που λιώνει τους πάγους. Ως πιθανότερη πάντως εκδοχή θεωρούν ότι οι λίμνες περιέχουν πανάρχαιο νερό, «που κάποτε βρισκόταν στην επιφάνεια και, αν αυτό όντως συμβαίνει, ασφαλώς μπορεί να αποτελούν ένα καλό μέρος για να φιλοξενήσουν ζωή, εξαφανισμένη πια ή και τωρινή», ανέφερε η Πετινέλι. Όμως, όπως είπε, για να επιβεβαιώσει κανείς κάτι τέτοιο, πρέπει να κάνει γεώτρηση στον ‘Αρη σε βάθος ενάμισι χιλιομέτρου, κάτι που δεν είναι εφικτό με την υπάρχουσα τεχνολογία.

‘Αλλοι πάντως πλανητικοί επιστήμονες και γεωφυσικοί, όπως ο Τζακ Χολτ του Πανεπιστημίου της Αριζόνα και ο Μάικ Σόρι του Πανεπιστημίου Πέρντιου της Ινδιάνα, εξέφρασαν στο περιοδικό «Nature» τις επιφυλάξεις τους για το κατά πόσο και τα νέα στοιχεία πράγματι αφορούν κανονικές αλμυρές λίμνες. Η κινεζική αποστολή Tianwen-1 καθ’ οδόν για τον ‘Αρη, η οποία αναμένεται να εισέλθει σε τροχιά γύρω του το Φεβρουάριο του 2021 και μετά θα στείλει ένα ρομποτικό ρόβερ στην επιφάνεια του, το οποίο θα διαθέτει ραντάρ, ίσως ρίξει περισσότερο φως στο υγρό παρελθόν -και πιθανώς υγρό παρόν- του ‘Αρη.

Στην φωτογραφία με μπλε χρώμα οι θέσεις των υπόγειων λιμνών στο νότιο πόλο του Άρη.

https://physicsgg.me/2020/09/29/%ce%b5%ce%bd%ce%b4%ce%b5%ce%af%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%ad%cf%83%cf%83%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%82-%cf%85%cf%80%cf%8c%ce%b3%ce%b5%ce%b9%ce%b5%cf%82-%ce%bb%ce%af%ce%bc%ce%bd/

Ο φωτεινότερος και μεγαλύτερος Άρης έως το 2035.

Ο πλανήτης ‘Αρης είναι αυτές τις μέρες ο φωτεινότερος και ο μεγαλύτερος που θα υπάρξει ποτέ έως το 2035. Ο γειτονικός πλανήτης θα βρεθεί τo βράδυ της Τρίτης 13 Οκτωβρίου σε «αντίθεση», δηλαδή ακριβώς απέναντι από τον Ήλιο, με τη Γη ευθυγραμμισμένη στην ίδια πλευρά ανάμεσα στον ‘Αρη και στο μητρικό άστρο μας.

Η «αντίθεση» σηματοδοτεί τη στιγμή που ο ‘Αρης φαίνεται φωτεινότερος. Οι τροχιές της Γης και του ‘Αρη έφεραν τους δύο πλανήτες στην κοντινότερη προσέγγιση τους στις 6 Οκτωβρίου, σε μια απόσταση μόνο 62,07 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Ο ‘Αρης και η Γη δεν θα ξαναπλησιάσουν τόσο πολύ έως το 2035.

Το ρεκόρ των τελευταίων 60.000 ετών ήταν η απόσταση μόλις 56 εκατ. χλμ. το 2003, ενώ ακόμη και σε αντίθεση η απόσταση Γης-‘Αρη μπορεί να είναι αρκετά μεγάλη, όπως πάνω από 100 εκατ. χλμ. το 2012 (η διακύμανση της απόστασης οφείλεται στο ότι και οι δύο πλανήτες έχουν ελλειπτικές τροχιές).

Ο ‘Αρης βρίσκεται σε αντίθεση κάθε περίπου 26 μήνες, όμως η φετινή αντίθεση είναι ιδιαίτερη, επειδή συμβαίνει λίγες μόλις μέρες αφότου ο «κόκκινος» πλανήτης πλησίασε πολύ τη Γη, προτού σταδιακά οι τροχιές των δύο πλανητών απομακρυνθούν ξανά ολοένα περισσότερο.

Οι παραπλανητικές πληροφορίες που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο ότι «ο ‘Αρης θα φαίνεται στον ουρανό τόσο μεγάλος όσο η πανσέληνος», δεν ευσταθούν. Ο ‘Αρης θα φαίνεται με γυμνό μάτι όπως ένα φωτεινό άστρο, σε νοτιοανατολική κατεύθυνση στον ουρανό.

Οι διαστημικές υπηρεσίες εκμεταλλεύονται συχνά το πλησίασμα των δύο πλανητών κατά την περίοδο της αντίθεσης του ‘Αρη, λίγους μήνες πριν ή μετά, για να εκτοξεύσουν ακριβώς τότε κάποιο διαστημικό σκάφος, ώστε αυτό να χρειαστεί λιγότερο χρόνο να φθάσει στον γειτονικό πλανήτη. Ήδη «πλώρη» για τον ‘Αρη έχουν βάλει τρεις αποστολές που εκτοξεύθηκαν το καλοκαίρι: Hope των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Tianwen της Κίνας και Mars 2020/Perseverance των ΗΠΑ. Οι τρεις αποστολές -εκ των οποίων οι δύο τελευταίες περιλαμβάνουν και ρομποτικό ρόβερ για την εξερεύνηση της επιφάνειας- αναμένεται να φθάσουν στον ‘Αρη το Φεβρουάριο του 2021.

Η ευρω-ρωσική αποστολή ExoMars/Rosalind Franklin, που θα στείλει και αυτή ρόβερ, έχασε το φετινό «παράθυρο ευκαιρίας» και τώρα θα περιμένει έως το τέλος του 2022 για την εκτόξευση.

https://physicsgg.me/2020/10/11/%ce%bf-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%ac%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%ad/

Ποιος θα κατασκευάσει το πρώτο διαστημόπλοιο που θα φέρει στη Γη δείγματα από τον Άρη.

Η Airbus επελέγη από τον ΕΟΔ (Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος) ως ο βασικός συμβασιούχος για την κατασκευή του Earth Return Orbiter (ERO) του Mars Sample Return- το πρώτο διαστημόπλοιο που θα φέρει πίσω στη Γη δείγματα από τον Άρη.

Το Mars Sample Return (MSR) είναι ένα κοινό εγχείρημα της NASA και του ΕΟΔ, και το επόμενο βήμα στην εξερεύνηση του Άρη. Το ERO και το Sample Fetch Rover (SFR) είναι τα δύο κύρια ευρωπαϊκά στοιχεία του MSR και πρόκειται να σχεδιαστούν και να κατασκευαστούν από την Airbus. Η τρίτη ευρωπαϊκή συμβολή στο πρόγραμμα MSR είναι ο βραχίονας STA (Sample Transfer Arm) που θα μεταφέρει τα δείγματα από το SFR στο Mars Ascent Vehicle (MAV). Η συνολική αξία του συμβολαίου για το ERO είναι 491 εκατ. ευρώ.

Στο πλαίσιο της πενταετούς αποστολής, το διαστημόπλοιο θα πάει στον Άρη, θα λειτουργήσει ως αναμεταδότης για τις αποστολές στην επιφάνεια, θα συναντήσει τα δείγματα που θα τεθούν σε τροχιά και θα τα φέρει με ασφάλεια πίσω στη Γη. Πριν την εκτόξευση από την επιφάνεια του Άρη, τα δείγματα θα έχουν τοποθετηθεί σε ειδικά δοχεία και θα έχουν συλλεγεί από το SFR.

Για το ERO, η Airbus θα χρησιμοποιήσει την τεχνογνωσία της πάνω στις αυτόνομες συναντήσεις και προσδέσεις, που έχει προκύψει από το επιτυχημένο ΑΤV (Automated Transfer Vehicle) και πρόσφατες εξελίξεις από το JUICE, την πρώτη ευρωπαϊκή αποστολή στον Δία.

«Φέρνουμε την πλήρη ισχύ της εμπειρίας που αποκτήσαμε από τα Rosetta, Mars Express, Venus Express, Gaia, ATV, BepiColombo και JUICE για να διασφαλίσουμε ότι αυτή η αποστολή θα επιτύχει. Η επιστροφή δειγμάτων πίσω στη Γη από τον Άρη θα είναι ένα ασυνήθιστο κατόρθωμα, φέρνοντας τη διαπλανητική επιστήμη σε ένα νέο επίπεδο» είπε ο ο Ζαν Μαρκ Νασρ, επικεφαλής των Airbus Space Systems.

Το 6 τόνων και 6 μέτρων διαστημόπλοιο προορίζεται να εκτοξευτεί με πύραυλο Ariane 6 το 2026 και θα είναι εξοπλισμένο με ηλιακούς συλλέκτες 144 τετραγωνικών μέτρων, με άνοιγμα άνω των 40 μέτρων – μεταξύ των μεγαλύτερων που έχουν φτιαχτεί ποτέ- και αναμένεται να χρειαστεί έναν χρόνο για να φτάσει στον Άρη. Θα χρησιμοποιεί ένα υβριδικό σύστημα προώθησης, που θα συνδυάζει ηλεκτρική και χημική προώθηση. Όταν φτάσει εκεί, θα παρέχει υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών στις αποστολές NASA Perserverance Rover και Sample Retriecal Lander (SRL), δύο σημαντικούς πυλώνες του εγχειρήματος MSR.

Στο δεύτερο σκέλος της αποστολής του, το ERO θα πρέπει να εντοπίσει, να συναντήσει και να πιάσει ένα αντικείμενο μεγέθους μπάλας μπάσκετ: Το OS (Orbiting Sample) όπου θα βρίσκονται τα φιαλίδια με τα δείγματα- κάτι που θα πρέπει να γίνει σε απόσταση 50 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από το κέντρο ελέγχου στη Γη. Όταν το πιάσει, το OS θα σφραγιστεί σε ένα ειδικό σύστημα απομόνωσης και θα τοποθετηθεί στο EEV (Earth Entry Vehicle), που στην ουσία θα είναι ένα τρίτο σύστημα απομόνωσης, για να διασφαλιστεί πως τα δείγματα θα φτάσουν ακέραια στην επιφάνεια της Γης. Το ERO θα χρειαστεί άλλον έναν χρόνο για να γυρίσει πίσω στον πλανήτη μας, όπου θα βάλει το EEV σε μια πορεία με προορισμό ένα προκαθορισμένο σημείο προσεδάφισης, πριν το ίδιο εισέλθει σε σταθερή τροχιά γύρω από τον ήλιο.

Μετά την προσεδάφιση, τα δείγματα θα μεταφερθούν σε ειδικές εγκαταστάσεις και θα τεθούν σε καραντίνα, προκειμένου να ακολουθήσει εκτενής μελέτη τους.

Το πρόγραμμα Mars Sample Return αποτελείται από τρεις ξεχωριστές αποστολές, που, από κοινού, θα φέρουν σε πέρας τον στόχο της επιστροφής στη Γη δειγμάτων από τον Άρη πριν τα τέλη του 2031. Το όχημα Perserverance (Mars 2020) της NASA εκτοξεύτηκε τον Ιούλιο του 2020 για να προσεδαφιστεί στον Άρη τον Φεβρουάριο του 2021, όπου θα συλλέξει δείγματα και θα τα βάλει σε ειδικά δοχεία, τα οποία θα αφήσει σε σημεία για να περισυλλεγούν από την αποστολή SRL και το ευρωπαϊκό Sample Fetch Rover. H αποστολή SRL, της οποίας ηγείται η NASA, θα εκτοξευτεί το 2026. Το ERO του ΕΟΔ θα εκτοξευτεί επίσης το 2026.

https://physicsgg.blogspot.com/2020/10/blog-post_48.html

Η Space X του Έλον Μασκ σχεδιάζει για το 2024 την πρώτη μη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη.

Ηδιαστημική εταιρεία Space X έχει θέσει ως εφικτό στόχο την εκτόξευση της πρώτης μη επανδρωμένης αποστολής στον Άρη το 2024, όπως δήλωσε ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλός της, Έλον Μασκ.

Μιλώντας στο συνέδριο της Διεθνούς Εταιρείας του Άρη, ο φιλόδοξος Μασκ ανέφερε: «Νομίζω πως έχουμε καλές πιθανότητες να προφτάσουμε το δεύτερο παράθυρο μετάβασης στον Άρη».

Αυτό το «παράθυρο» εμφανίζεται κάθε 26 μήνες, όταν οι τροχιές της Γης και του «κόκκινου πλανήτη» πλησιάζουν, οπότε το διαπλανητικό ταξίδι γίνεται πιο σύντομο. Φέτος το καλοκαίρι, οι ΗΠΑ, η Κίνα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα εκμεταλλεύθηκαν αυτήν τη συγκυρία για να στείλουν διαστημικά σκάφη στον γειτονικό πλανήτη. Το επόμενο «παράθυρο» ανοίγει το 2022, ενώ το μεθεπόμενο το 2024 και είναι αυτό που θέλει να αξιοποιήσει η Space X.

Η σχεδιαζόμενη αποστολή θα γίνει με τον υπό κατασκευή μεγάλο επαναχρησιμοποιούμενο πύραυλο Starship, ύψους 120 μέτρων και διαμέτρου εννέα μέτρων, ο οποίος θα διαθέτει και μεγάλη διαστημική άκατο. Το ίδιο διαστημικό όχημα σχεδιάζεται για αποστολές στη Σελήνη από το 2022, καθώς και για ταξίδια γύρω από τη Γη.

Ο Μασκ έχει δηλώσει ότι οι άνθρωποι πρέπει να αποκτήσουν μόνιμη παρουσία στον Άρη ως δικλίδα ασφαλείας στην περίπτωση που η Γη γίνει ακατοίκητη, π.χ. λόγω πυρηνικού πολέμου ή πτώσης αστεροειδούς. Όμως, η Space X δεν προτίθεται να αναλάβει η ίδια την κατασκευή μίας αρειανής βάσης, απλώς θα περιοριστεί στον ρόλο της ως μεταφορικής εταιρείας για ανθρώπους και εμπορεύματα από και προς τον γειτονικό πλανήτη.

Εάν το χρονοδιάγραμμα όντως τηρηθεί (ο Μασκ φημίζεται για τις υπεραισιόδοξες προβλέψεις του), τότε η πρώτη εκτόξευση της Space X για τον Άρη το 2024 θα γίνει το ίδιο έτος που οι αστροναύτες της NASA θα πάνε ξανά στη Σελήνη στο πλαίσιο του νέου προγράμματος «Άρτεμις», διαδόχου του προγράμματος«Απόλλων».

Η Space X σκοπεύει, επίσης, να κάνει ταξίδια για διαστημικούς τουρίστες με το Starship γύρω από τη Σελήνη, ξεκινώντας από το 2023, σύμφωνα με το Space.com. Ακόμη, η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία έχει επιλέξει τη Space X ως μία από τις τρεις εταιρείες που θα αναπτύξουν σεληνιακές ακάτους για το πρόγραμμα «Άρτεμις».

https://www.tanea.gr/2020/10/17/science-technology/i-space-x-tou-elon-mask-sxediazei-gia-to-2024-tin-proti-mi-epandromeni-apostoli-ston-ari/

Το κόκκινο Tesla του Έλον Μασκ μόλις προσπέρασε τον Άρη.

Το πρώτο αυτοκίνητο στην Ιστορία που εγκατέλειψε την ατμόσφαιρα της Γης μόλις προσπέρασε τον Άρη, αν και πιθανότατα είναι πλέον ελαφρώς σαραβαλιασμένο.

Το κόκκινο Tesla που οδηγούσε κάποτε ο ίδιος ο Έλον Μασκ αναχώρησε το 2018 με τη θεαματική πρώτη εκτόξευση του πυραύλου Falcon Heavy της SpaceX. Παραμένει στερεωμένο στο ανώτερο στάδιο του πυραύλου, το οποίο κινείται σε ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο, και στη θέση του οδηγού παραμένει πιθανότατα το διάσημο ανδρείκελο με την ονομασία Starman.

Δυόμισι χρόνια μετά την εκτόξευση, το ηλεκτρικό αυτοκίνητο βρίσκεται στη δεύτερη περιφορά του γύρω από τον Ήλιο. Κανένα τηλεσκόπιο δεν μπορεί πια να το διακρίνει, και η μετάδοση ζωντανής εικόνας από το Tesla έχει σταματήσει. Ωστόσο η τροχιά του υπολογίστηκε από τον αστροφυσικό του Χάρβαρντ Τζόναθαν ΜακΝτάουελ, ο οποίος έχει ως χόμπι την παρακολούθηση αντικειμένων στο Ηλιακό Σύστημα.

Στις 7 Οκτωβρίου, το Tesla ολοκλήρωσε το πλησιέστερο μέχρι σήμερα πέρασμά του από τον Άρη σε απόσταση 7,4 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Συγκριτικά, η ελάχιστη απόσταση της Γης από τον Άρη είναι περίπου 55 εκατομμύρια χιλιόμετρα, ενώ η απόσταση Γης – Ήλιου κυμαίνεται γύρω στα 150 εκατ. χιλιόμετρα.

Στο μεταξύ, πάντως, το κατακόκκινο κάμπριο πρέπει να έχει χάσει την αρχική γυαλάδα του. Όπως είχε επισημάνει το 2018 ο Ουίλιαμ Κάρολ, χημικός του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα που ειδικεύεται στα πλαστικά υλικά και τα οργανικά μόρια, το αυτοκίνητο εκτίθεται σε ακραία ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία. Χωρίς την προστασία που προσφέρει η ατμόσφαιρα και το μαγνητικό πεδίο της Γης, ο βομβαρδισμός από σωματίδια πιθανότατα έχει ήδη καταστρέψει όλα τα οργανικά υλικά του αυτοκινήτου, από τα ελαστικά και τα δερμάτινα καθίσματα μέχρι την κόκκινη βαφή.

Με την πάροδο δεκαετιών ή μερικών αιώνων, η ακτινοβολία θα σπάσει τους δεσμούς άνθρακα ακόμα και στο πλαστικό παρμπρίζ και τα εξαρτήματα από ανθρακόνημα.

Το μόνο που θα απομένει στο τέλος από το διαστημικό αυτοκίνητο θα είναι το αλουμινένιο σασί, ίσως και κάποια υπολείμματα του Starman.

https://www.in.gr/2020/10/23/tech/kokkino-tesla-tou-elon-mask-molis-prosperase-ton-ari/

ESA : Ένα σπάνιο εντυπωσιακό τριπλό κρατήρα φωτογράφισε στον Άρη το Mars Express.

Ο ‘Αρης διαθέτει πολλούς κρατήρες στην επιφάνεια του, απομεινάρια από παλαιές πτώσεις αστεροειδών και κομητών.

Το σκάφος Mars Express του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), το οποίο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον γειτονικό πλανήτη εδώ και χρόνια, ανακάλυψε ένα εντυπωσιακό ασυνήθιστο τριπλό κρατήρα.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για τρεις κρατήρες που εν μέρει αλληλεπικαλύπτονται.

Ο τριπλός κρατήρας, ο οποίος βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα αρχαία τοποθεσία (Noachis Terra) στο νότιο ημισφαίριο του ‘Αρη, εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε πριν περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, όταν ο «κόκκινος» πλανήτης βομβαρδίστηκε από τεράστιους αριθμούς αστεροειδών και κομητών. Μερικά ίχνη εκείνου του μακρινού βίαιου παρελθόντος διατηρούνται ακόμη στην επιφάνεια του πλανήτη.

Ο τριπλός κρατήρας, που βρίσκεται ανατολικά του γνωστότερου κρατήρα Λε Βεριέ (διαμέτρου 140 χιλιομέτρων), αποτελείται από τρεις επιμέρους κρατήρες, εκ των οποίων ο μεγαλύτερος έχει διάμετρο 45 χιλιομέτρων και ο μικρότερος 28 χλμ. Μια πιθανή εξήγηση για τη δημιουργία του τριπλού κρατήρα είναι ότι ένα ουράνιο σώμα, καθώς έπεφτε στον ‘Αρη, διασπάστηκε σε τρία κομμάτια πριν φθάσει στο έδαφος. Μια άλλη εξήγηση είναι η καθαρή σύμπτωση: σε διαφορετικές χρονικές περιόδους τρία διαφορετικά σώματα (πιθανώς αστεροειδείς) έπληξαν στον ‘Αρη περίπου στο ίδιο σημείο.

Αν ισχύει η πρώτη εξήγηση και το προσπίπτον σώμα κόπηκε στα τρία λόγω τριβής στην αρειανή ατμόσφαιρα, αυτό σημαίνει ότι η τελευταία ήταν πολύ πυκνότερη και δυσκολότερο να διαπεραστεί στο μακρινό παρελθόν. Κάτι που ενισχύει την άποψη πολλών επιστημόνων ότι κάποτε ο ‘Αρης είχε πολύ θερμότερο και πιο υγρό κλίμα, με άφθονα νερά να κυλάνε στην επιφάνεια του.

https://www.in.gr/2020/10/30/tech/esa-ena-spanio-entyposiako-triplo-kratira-fotografise-ston-ari-mars-express/

Πώς οι αμμοθύελλες μετέτρεψαν τον Άρη σε έρημο.

Πώς χάθηκαν οι θάλασσες που κάλυπταν κάποτε τον Άρη; Όχι με τον μηχανισμό που νομίζαμε, υποδεικνύει νέα μελέτη στο περιοδικό Science.

Μεγάλες εκτάσεις με λεία βότσαλα, ξερές κοίτες ποταμών και άλλα γεωλογικά χαρακτηριστικά του σημερινού Άρη μαρτυρούν ότι μεγάλοι όγκοι νερού κυλούσαν στον πλανήτη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό άλλαξε όταν ο Άρης έχασε το μαγνητικό πεδίο του, επιτρέποντας στα σωματίδια του ηλιακού ανέμου να φτάσουν μέχρι την ατμόσφαιρα και να την παρασύρουν μαζί τους στο Διάστημα.

Πώς όμως έφτασε το νερό από την επιφάνεια στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας;

Ένας γνωστός μηχανισμός είναι η διάσπαση των μορίων νερού από την ισχυρή υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου (ο Άρης δεν διαθέτει στρώμα όζοντος για να μπλοκάρει τον υπεριώδη βομβαρδισμό). Τα μόρια νερού διασπώνται σε οξυγόνο και υδρογόνο, αέρια που ανεβαίνουν ψηλά στην ατμόσφαιρα και τελικά χάνονται στο διάστημα λόγω του μικρού βάρους τους.

Όμως ο μηχανισμός αυτός δεν αρκεί για να εξηγήσει την απώλεια νερού σε πλανητική κλίμακα, λένε οι συντάκτες της νέας μελέτης.

https://science.sciencemag.org/content/370/6518/824

Τα ευρήματά τους προτείνονται ως η πραγματική απάντηση στο μυστήριο: το νερό μεταφέρθηκε στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας από τις αμμοθύελλες που μαστίζουν συχνά τον γειτονικό πλανήτη.

Το 2018, ολόκληρος ο Άρης είχε καλυφθεί ολόκληρος από μια παγκόσμια αμμοθύελλα –ένα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται κάθε περίπου δέκα χρόνια για άγνωστους ως σήμερα λόγους. Τότε ήταν που ο Σέιν Στόουν, μεταπττυχιακός φοιτητής του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, πρόσεξε κάτι περίεργο στα δεδομένα του Maven, δορυφόρου της NASA που μελετά την αρειανή ατμόσφαιρα από το 2014. Την ώρα που η αμμοθύελλα σάρωνε τον πλανήτη, η συγκέντρωση νερού στην ανώτερη ατμόσφαιρα εκτινάχθηκε στα 60 μέρη ανά εκατομμύριο, είκοσι φορές πάνω από τα συνήθη επίπεδα των 3 μερών ανά εκατομμύρια.

Η παρατήρηση αυτή οδήγησε στο συμπέρασμα ότι οι αμμοθύελλες πρέπει με κάποιο τρόπο να σχετίζονται με την απώλεια νερού, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα σε κάποιο βαθμό (νερό υπάρχει ακόμα στην επιφάνεια υπό τη μορφή πάγου).

Κάψα και σκόνη

Η θεωρία που προτείνεται θέλει τις αμμοθύελλες να τροφοδοτούν έναν φαύλο κύκλο: τα σωματίδια σκόνης θερμαίνονται από τον ήλιο, οπότε εκπέμπουν υπέρυθρη ακτινοβολία και θερμαίνουν την κατώτερη ατμόσφαιρα. Η θέρμανση αυτή αυξάνει την ταχύτητα των ανέμων, οι οποίοι με τη σειρά τους παρασύρουν περισσότερη σκόνη και ανεβάζουν τη θερμοκρασία ακόμα περισσότερο.

Και ο θερμός αέρας συγκρατεί περισσότερη υγρασία από ό,τι ο ψυχρός, κάτι που διευκολύνει την άνοδο των μορίων νερού ψηλά στην ατμόσφαιρα. Εκεί, το H2O διασπάται από την υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου και από άλλους μηχανισμούς, και τελικά διαρρέει στο Διάστημα υπό τη μορφή ιόντων.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η απώλεια νερού είναι μεγαλύτερη όταν ο Άρης βρίσκεται στην ελάχιστη απόστασή του από τον Ήλιο και το νότιο ημισφαίριο του πλανήτη διανύει την καλοκαιρινή περίοδο. Η αποκορύφωση όμως έρχεται με κάθε παγκόσμια αμμοθύελλα κάθε περίπου δέκα χρόνια.

Οι ερευνητές υπολογίζουν μάλιστα ότι το νερό που χάθηκε μέσω αυτού του μηχανισμού τα τελευταία ένα δισεκατομμύριο χρόνια θα αρκούσε για να καλύψει τον Άρη με έναν παγκόσμιο ωκεανό βάθους 43 εκατοστών.

https://physicsgg.blogspot.com/2020/11/blog-post_71.html

Η «Περιέργεια» αυτο-φωτογραφίζεται στην επιφάνεια του Άρη.

Το διαστημικό όχημα Curiosity εξερευνά εδώ και 8 χρόνια την επιφάνεια του πλανήτη Άρη. Για να μας το υπενθυμίσει έβγαλε (άλλη) μια φωτογραφία τον εαυτό του. Το Curiosity βρίσκεται στην περιοχή Glen Torridon, στην οποία οι επιστήμονες υποθέτουν πως στο παρελθόν υπήρξαν ευνοϊκές συνθήκες για πιθανή ανάπτυξη ζωής.

Στην σέλφι φαίνονται και οι τρεις τρύπες για συλλογή δειγμάτων από το Curiosiy, που ονομάστηκαν «Mary Anning,» «Mary Anning 3» (προς τιμήν της παλαιοντολόγου του 19ου αιώνα) και «Groken» (περιοχή με γεωλογικό ενδιαφέρον της Σκωτίας).

Στην πραγματικότητα η selfie συνίσταται από 59 φωτογραφίες που συνδυάστηκαν κατάλληλα. Λήφθηκαν στις 25 Οκτωβρίου 2020 (2922η αρειανή ημέρα).

Ενώ θα χρειαστούν μήνες για να ολοκληρωθεί η ανάλυση των δειγμάτων, οι επιστήμονες που καθοδηγούν το διαστημικό όχημα (από τα σπίτια τους λόγω πανδημίας) έχουν ως στόχο την εξερεύνηση ενός πετρώματος με θειικά άλατα που βρίσκεται ψηλότερα στο όρος Sharp.

Βίντεο: Η κίνηση της κάμερας MAHLI (Mars Hand Lens Image) που βρίσκεται στο άκρο του βραχίονα του διαστημικού οχήματος Curiosity, όταν φωτογραφίζει από διάφορες οπτικές γωνίες τον εαυτό του.

https://physicsgg.me/2020/11/13/%ce%b7-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%ad%cf%81%ce%b3%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b6%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b7/

Ενδείξεις για έκρηξη ηφαιστείου στον Αρη πριν 53.000 χρόνια.

Ο Άρης θεωρείται ότι είναι προ πολλού ηφαιστειακά ανενεργός, αλλά για πρώτη φορά Αμερικανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι βρήκαν ενδείξεις για μία ηφαιστειακή έκρηξη που έγινε ίσως πριν 53.000 χρόνια. Παράλληλα, άλλοι επιστήμονες στις ΗΠΑ βρήκαν στοιχεία ότι πριν περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια υπήρξε μία τεράστια πλημμύρα με θεόρατα κύματα στον γειτονικό πλανήτη.

Ο «κόκκινος» πλανήτης κάποτε είχε ποτάμια, λίμνες, θάλασσες, ωκεανούς και ίσως ζωή. Όμως, εδώ και πάρα πολύ καιρό ξεράθηκε και η ατμόσφαιρά του διέφυγε στο διάστημα, ενώ και η τεκτονική δραστηριότητά του σταμάτησε. Σήμερα πια είναι ένας νεκρός πλανήτης ή τουλάχιστον έτσι δείχνει εκ πρώτης όψεως.

Οι τελευταίες ενδείξεις για ηφαιστειακές εκρήξεις χρονολογούνται πριν από δυόμισι εκατομμύρια χρόνια. Όμως, μία νέα μελέτη από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Αριζόνα του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν της Ουάσινγκτον, η οποία θα δημοσιευθεί στο περιοδικό «Icarus», σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», εκτιμά -βασιζόμενη σε δορυφορικές εικόνες- ότι μία έκρηξη ηφαιστείου συνέβη στην περιοχή Cerberus Fossae πριν 53.000 (το νωρίτερο) έως 210.000 χρόνια (το αργότερο), χρονικό διάστημα μικρό για τα γεωλογικά δεδομένα. Αν αυτό όντως ισχύει, τότε πρόκειται για την πιο πρόσφατη γνωστή έκρηξη στον πλανήτη, η οποία ενισχύει την άποψη ότι κάτω από την επιφάνειά του υπάρχουν γιγάντια ηφαίστεια που μένουν σιωπηλά, αλλά κατά καιρούς εκρήγνυνται.

Η περιοχή Cerberus Fossae βρίσκεται κοντά στο μεγάλο ανενεργό ηφαίστειο Elysium Mons και σε μεγάλη απόσταση, περίπου 1.600 χιλιομέτρων, από τη σημερινή θέση του στατικού ρομποτικού γεωλόγου InSight της NASA. Η «καπνισμένη κάνη» που παραπέμπει σε ηφαίστειο, όπως φαίνεται από ψηλά, είναι μία μεγάλη ρωγμή, από όπου έχουν βγει στην επιφάνεια ηφαιστειακή τέφρα και σκόνη. Η όλη εικόνα θυμίζει τις πυροκλαστικές ροές ηφαιστειακής προέλευσης που υπάρχουν στη Γη.

Προερχόμενη από μάγμα βαθιά στα έγκατα, η έκρηξη μπορεί να έφθασε σε ύψος αρκετών χιλιομέτρων, πριν τα ηφαιστειακά υλικά πέσουν στο έδαφος. Η ποσότητα αυτών των υλικών εκτιμάται 100 φορές μεγαλύτερη από εκείνη που εκτινάχθηκε κατά την έκρηξη του ηφαιστείου της Αγίας Ελένης στις ΗΠΑ το 1980.

Εκατοντάδες σεισμοί

Το Insight, που έφθασε στον Άρη το 2018 και διαθέτει σεισμογράφο, έχει καταγράψει εκατοντάδες αρειανούς σεισμούς και έχει καταφέρει να εντοπίσει μόνο για δύο την τοποθεσία προέλευσής τους, ίσως όχι τυχαία στην περιοχή Cerberus Fossae. Αυτό ενισχύει τις υποψίες ότι οι εν λόγω σεισμοί μπορεί να σχετίζονται με την εκεί υπόγεια ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Μία άλλη μελέτη, από επιστήμονες των πανεπιστημίων Κορνέλ Νέας Υόρκης, Τζάκσον και Χαβάης, καθώς και του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Scientific Reports», εκτιμά -με βάση στοιχεία από το αμερικανικό ρομποτικό ρόβερ Curiosity- ότι κάποτε μία πλημμύρα αφάνταστου μεγέθους σάρωσε τον μεγάλο κρατήρα Γκέιλ στον ισημερινό του Άρη.

Η πλημμύρα, που σήκωσε πανύψηλα κύματα, πιθανώς προκλήθηκε από την πτώση αστεροειδούς στην περιοχή, τη συνακόλουθη τήξη των πάγων και τις κατοπινές καταρρακτώδεις βροχές πριν τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια. Είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτονται σαφείς γεωλογικές ενδείξεις για τεράστιες πλημμύρες στον Άρη. Η μελέτη δορυφορικών εικόνων από ψηλά δεν είχε επιτρέψει κάτι τέτοιο έως τώρα, αλλά η επιτόπια έρευνα του ρόβερ έφερε στο φως περισσότερα δεδομένα.

Στο ερώτημα κατά πόσο τα νέα στοιχεία για τα ηφαίστεια και τις πλημμύρες αυξάνουν την πιθανότητα ζωής στον Άρη, απάντηση θα επιχειρήσει να δώσει το νέο ρομποτικό ρόβερ Perseverance της NASA, το οποίο εκτοξεύθηκε φέτος τον Ιούλιο και αναμένεται να φθάσει στον «κόκκινο» πλανήτη στις 18 Φεβρουαρίου 2021.

https://physicsgg.blogspot.com/2020/11/53000.html

Τεχνολογία για παραγωγή οξυγόνου και καυσίμων από αλμυρά νερά στον Άρη.

Η ύπαρξη νερού στον Άρη έχει επιβεβαιωθεί- ωστόσο, ακόμα και αν αυτό είναι σίγουρα κάτι θετικό, τα πράγματα δεν είναι αυτομάτως εύκολα: Ο Άρης είναι πολύ κρύος, και όποιο νερό δεν είναι παγωμένο, είναι σχεδόν σίγουρα γεμάτο άλατα από το έδαφος του Κόκκινου Πλανήτη, που μειώνουν τη θερμοκρασία στην οποία παγώνει. Το αλμυρό νερό, ως γνωστόν, δεν πίνεται, και η συνηθισμένη μέθοδος για τη διάσπασή του μέσω ηλεκτρισμού (ηλεκτρόλυσης) σε οξυγόνο (για να αναπνέει κάποιος) και σε υδρογόνο (για καύσιμα) προϋποθέτει αφαλάτωση- κάτι που είναι μια επίπονη και δαπανηρή διαδικασία, η οποία θα πρέπει να γίνεται σε ένα επικίνδυνο περιβάλλον. Ωστόσο, εάν το οξυγόνο και το υδρογόνο μπορούσαν να απομακρυνθούν απευθείας από το αλμυρό νερό, η διαδικασία ηλεκτρόλυσης θα ήταν πολύ λιγότερο πολύπλοκη και δαπανηρή.

Μηχανικοί στο McKelvey School of Engineering στο Washington University in St. Louis ανέπτυξαν ένα σύστημα που κάνει ακριβώς αυτό- και η έρευνά τους δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).

Η ομάδα, της οποίας ηγήθηκε ο Βιτζάι Ραμάνι, δεν δοκίμασε το σύστημα ηλεκτρόλυσής της απλά υπό γήινες συνθήκες, μα υπό συνθήκες προσομοίωσης αρειανής ατμόσφαιρας (στους -36 βαθμούς Κελσίου).

«Ο αρειανός ηλεκτρολύτης άλμης μας μεταβάλλει δραστικά τα επιμελητειακά δεδομένα των αποστολών στον Άρη και παραπέρα» είπε ο Ραμάνι. «Η τεχνολογία αυτή είναι εξίσου χρήσιμη στη Γη, όπου “ξεκλειδώνει” τον ωκεανό ως βιώσιμη πηγή οξυγόνου και καυσίμων».

Το 2008 το Phoenix Mars Lander της NASA «άγγιξε και δοκίμασε» αρειανό νερό- υδρατμούς από λιωμένο πάγο που ξέθαψε το σκάφος. Έκτοτε το Mars Express του ΕΟΔ έχει αποκαλύψει όγκους νερού στο υπέδαφος που παραμένουν σε υγρή μορφή, χάρη στην παρουσία άλατος.

Για να μπορέσουν να ζήσουν αστροναύτες στον Άρη, και να επιστρέψουν στη Γη, θα πρέπει να είναι σε θέση να παράγουν κάποια από τα απαραίτητα- μεταξύ των οποίων νερό και καύσιμα- στον Κόκκινο Πλανήτη. Το Perseverance της NASA είναι καθ'οδόν προς τον Άρη ήδη, φέροντας όργανα που θα χρησιμοποιήσουν ηλεκτρόλυση υψηλών θερμοκρασιών. Ωστόσο το το MOXIE (Mars Oxygen In-Situ Resource Utilization Experiment) θα παράγει μόνο οξυγόνο.

Το σύστημα στο εργαστήριο του Ραμάνι μπορεί να παράγει 25 φορές περισσότερο οξυγόνο από το ΜΟΧΙΕ, χρησιμοποιώντας την ίδια ποσότητα ενέργειας. Επίσης, παράγει υδρογόνο, που θα ήταν χρήσιμο ως καύσιμο. Αξίζει να σημειωθεί, πως πέραν αυτών των εφαρμογών, η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σε πιο «κοντινές» μεν, επίσης δύσκολες δε αποστολές- όπως για παράδειγμα σε υποβρύχια, για την παραγωγή αέρα.

https://www.naftemporiki.gr/story/1664900/texnologia-gia-paragogi-oksugonou-kai-kausimon-apo-almura-nera-ston-ari

Elon Musk: Η SpaceX θα επιχειρήσει επανδρωμένη πτήση στον Άρη σε τέσσερα έως έξι χρόνια.

Ο Elon Musk, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της SpaceX, δήλωσε χθες “εξαιρετικά σίγουρος” ότι η εταιρεία του θα καταφέρει να στείλει ανθρώπους στον Άρη έως το 2026, θεωρώντας ότι πρόκειται για έναν επιτεύξιμο στόχο.

“Εάν είμαστε τυχεροί, ίσως τα καταφέρουμε και σε τέσσερα χρόνια” ανέφερε ο Musk από το Βερολίνο και κατά την διάρκεια διαδικτυακής βράβευσης, για να συμπληρώσει ότι στόχος είναι καταρχήν “η μη επανδρωμένη πτήση προς τον Άρη, μέσα στα επόμενα δύο χρόνια”.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο φιλόδοξος στόχος για επανδρωμένη πτήση στον Άρη μέχρι το 2026 έρχεται σε πλήρη συμφωνία με όσα είχε δηλώσει ο Musk τον Σεπτέμβριο του 2016 κατά την διάρκεια του International Astronautical Congress. Τότε, είχε δηλώσει ότι “αν τα πράγματα εξελιχθούν εξαιρετικά” τότε η προσεδάφιση ανθρώπων στον Άρη “ίσως επιτευχθεί σε βάθος χρόνου δέκα ετών”.

Κλειδί για την επίτευξη της συγκεκριμένης αποστολής είναι η εξέλιξη του πυραύλου Starship της SpaceX: ένα όχημα κατασκευασμένο από ανοξείδωτο ατσάλι το οποίο προορίζεται να μεταφέρει φορτίο αλλά και έως εκατό επιβάτες στο διάστημα, με κάθε του πτήση. Σε αντίθεση με τους πυραύλους της σειράς Falcon, που είναι εν μέρει δυνατό να ξανά χρησιμοποιηθούν, στόχος είναι το Starship να είναι πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμο. Ουσιαστικά, στόχος είναι το Starship να μοιάζει περισσότερο με ένα αεροσκάφος παρά με έναν συμβατικό πύραυλο.

Η ανάπτυξη του διαστημικού οχήματος Starship συνεχίζεται στις εγκαταστάσεις της SpaceX στην Μπόκα Τσίκα του Τέξας, αλλά όχι με τους ρυθμούς που θα επιθυμούσε ο Musk σύμφωνα με τις δηλώσεις του τον Σεπτέμβριο του 2019, κατά την παρουσίαση του αρχικού πρωτοτύπου. Εκείνη την περίοδο ο Musk εκτιμούσε ότι το Starship θα μπορούσε να μπει σε τροχιά έως τον Μάρτιο του 2020. Αντίθετα, αυτό που έχει ανακοινωθεί είναι ότι η πρώτη πτήση του Starship θα πραγματοποιηθεί εντός του 2021.

Όταν ρωτήθηκε πότε θα κάνει ο ίδιος το πρώτο του διαστημικό ταξίδι, δηλαδή να τεθεί σε τροχιά γύρω από την Γη, απάντησε “πιθανότατα σε δύο με τρία χρόνια” για να συμπληρώσει ότι πρωταρχικός του στόχος είναι να εξασφαλιστεί ότι η τεχνολογία που αναπτύσσεται γύρω από τα διαστημικά ταξίδια να είναι ώριμη αρκετά ώστε “πολλοί άνθρωποι να μπορέσουν να πάνε στον Άρη και παράλληλα να στηθεί και μία βάση στην Σελήνη". Τέλος, αναφέρθηκε για ακόμη μια φορά στην επιθυμία του να ταφεί στον Άρη.

https://www.naftemporiki.gr/story/1665759/elon-musk-i-spacex-tha-epixeirisei-epandromeni-ptisi-ston-ari-se-tessera-eos-eksi-xronia

Τα «7 λεπτά του τρόμου» για το διαστημικό όχημα της NASA Επιμονή.

H NASA διαμέσου ενός βίντεο μας δείχνει πως το διαστημικό όχημα «Επιμονή» (μάζας χιλίων κιλών) θα ‘προσγειωθεί’ στην επιφάνεια του Άρη στις 18 Φεβρουαρίου 2021. Η σειρά των ελιγμών που απαιτούνται θα έχουν διάρκεια επτά περίπου λεπτά και αναφέρονται συνήθως ως τα «7 λεπτά τρόμου».

Η αγωνία ξεκινά 100 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια του Άρη καθώς το όχημα που βρίσκεται στο εσωτερικό της προστατευτικής κάψουλας κινείται με ταχύτητα 20.000 km/h και συναντά την αρειανή ατμόσφαιρα. Σε λιγότερο από 400 δευτερόλεπτα το σύστημα καθόδου θα πρέπει να μειώσει αυτή την ταχύτητα σε λιγότερο από 1m/sec. Η περισσότερη δουλειά γίνεται από την θερμική ασπίδα. Καθώς η κάψουλα θα βυθίζεται στην ατμόσφαιρα του Άρη θα θερμανθεί μέχρι 1000 βαθμούς Κελσίου και άνω, καθώς η αντίσταση του αέρα θα την επιβραδύνει δραματικά. Μέχρι να ανοίξει το αλεξίπτωτο, η ταχύτητα θα έχει μειωθεί στα 1200 km/h. Όταν θα απέχει 2 χιλιόμετρα από την επιφάνεια του Άρη η ταχύτητα θα έχει φτάσει τα 100 m/sec και τότε το όχημα «Επιμονή» θα διαχωριστεί από το υπόλοιπο σύστημα (Skycrane).Στη συνέχεια θα πυροδοτηθούν 8 πύραυλοι για να ευθυγραμμίσουν το όχημα ακριβώς πάνω από την επιφάνεια. Όταν το όχημα αγγίξει το έδαφος πρέπει να κοπούν αμέσως τα καλώδια που το κρατούσαν. Ας σημειωθεί ότι τα σήματα που θα στέλνει η αποστολή «Eπιμονή» κατά την προσγείωσή της στον Άρη θα χρειάζονται περίπου 700 δευτερόλεπτα για να φτάσουν στη Γη

https://physicsgg.me/2020/12/23/%cf%84%ce%b1-7-%ce%bb%ce%b5%cf%80%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%cf%81%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba/

Η NASA κήρυξε πια «νεκρό» το τρυπάνι του ρομποτικού σκάφους InSight στον Άρη.

Μετά από απεγνωσμένες και τελικά αποτυχημένες προσπάθειες σχεδόν δύο χρόνων να σκάψει βαθιά με το γερμανικής κατασκευής τρυπάνι του ρομποτικού γεωλογικού εργαστηρίου InSight στον Άρη, η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) τελικά το πήρε απόφαση και ανακοίνωσε επίσημα ότι θεωρεί πια νεκρό τον «τυφλοπόντικα», όπως είχε βαφτίσει το αρχικά πολλά υποσχόμενο εργαλείο.

Οι μηχανικοί και επιστήμονες του Γερμανικού Αεροδιαστημικού Κέντρου (DLR), που είχαν φτιάξει το μήκους 40 εκατοστών τρυπάνι για λογαριασμό της NASA, με σκοπό να σκάψει σε βάθος έως πέντε μέτρων και να μετρήσει τη θερμότητα υπεδάφους του «κόκκινου» πλανήτη, σήκωσαν τα χέρια ψηλά. Το τρυπάνι είχε καταφέρει από τις αρχές του 2019 να σκάψει μόνο περίπου μισό μέτρο και στη συνέχεια στάθηκε αδύνατο να προχωρήσει πιο βαθιά.

«Του δώσαμε όλα όσα είχαμε, αλλά ο Άρης και το ηρωικό τρυπάνι μας παρέμειναν ασύμβατα. Ευτυχώς, μάθαμε πολλά που θα ωφελήσουν τις μελλοντικές αποστολές, οι οποίες θα προσπαθήσουν να σκάψουν κάτω από την επιφάνεια», δήλωσε απογοητευμένος ο επικεφαλής επιστήμονας για το πείραμα Τίλμαν Σπον του DLR.

Η NASA θέλει να αποκτήσει εμπειρία γεώτρησης στον Άρη, καθώς οι μελλοντικοί αστροναύτες πιθανότατα θα χρειαστεί να σκάψουν στο έδαφός του για να βρουν είτε νερό σε μορφή πάγου είτε ίχνη μικροβιακής ζωής.

Το άλλο σημαντικό όργανο του InSight, o σεισμογράφος, γαλλικής κατασκευής, δουλεύει θαυμάσια όλον αυτόν τον καιρό και έχει καταγράψει σχεδόν 500 αρειανούς σεισμούς. Κανονικά λειτουργεί και ο μίνι μετεωρολογικός σταθμός του σκάφους, που παρέχει καθημερινές αναφορές για τον αρειανό καιρό. Ενδεικτικά, την Τρίτη η θερμοκρασία στην πεδιάδα των Ηλυσίων, όπου βρίσκεται το σκάφος, κυμάνθηκε από μείον οκτώ έως μείον 49 βαθμούς Κελσίου.

Πάντως, η NASA ανακοίνωσε ότι θα καταβληθεί προσπάθεια για να αξιοποιηθεί ο ρομποτικός βραχίονας του τρυπανιού σε κάτι άλλο: Να θάψει το καλώδιο που μεταφέρει ρεύμα και δεδομένα ανάμεσα στο στατικό ρομποτικό εργαστήριο και στον σεισμογράφο που βρίσκεται λίγο πιο πέρα, ώστε με αυτόν τον τρόπο να μειωθούν οι θερμοκρασιακές αλλαγές που δέχεται το καλώδιο και επηρεάζουν την ευαισθησία του σεισμογράφου.

Η επιστημονική αποστολή του InSight, το οποίο είχε φθάσει στον Άρη το Νοέμβριο του 2018, παρατάθηκε πρόσφατα έως το τέλος του 2022. Στις 18 Φεβρουαρίου, φέτος, έχει προγραμματιστεί να φθάσει στον γειτονικό πλανήτη το νέο ρόβερ «Perseverance» της NASA, το οποίο θα κάνει παρέα στο παλαιότερο ρόβερ «Curiosity» που τριγυρνάει στον Άρη από το 2012. Μάλιστα, η NASA σχεδιάζει να συνδυάσει τα μετεωρολογικά όργανα του InSight και των δύο ρόβερ για να δημιουργήσει το πρώτο μετεωρολογικό δίκτυο σε έναν άλλον πλανήτη.

https://physicsgg.me/2021/01/15/%ce%b7-nasa-%ce%ba%ce%ae%cf%81%cf%85%ce%be%ce%b5-%cf%80%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%b5%ce%ba%cf%81%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%cf%84%cf%81%cf%85%cf%80%ce%ac%ce%bd%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%81%ce%bf/

Άλλες 17 ημέρες για να φτάσει στον Άρη το Perseverance της NASA.

Το μεγαλύτερο και πιο εξελιγμένο όχημα που έχει αποσταλεί ποτέ στον Άρη (και γενικότερα σε άλλον πλανήτη) αναμένεται να καταφθάσει στον Κόκκινο Πλανήτη μέσα σε διάστημα τριών εβδομάδων και να προσεδαφιστεί στην επιφάνειά του.

To διαστημόπλοιο απέχει από τον Άρη περίπου 33 εκατ. χιλιόμετρα, πλησιάζοντας στο τέλος του ταξιδιού του. Όταν βρεθεί στο άνω μέρος της ατμόσφαιρας του Άρη, θα αρχίσουν τα…αγχωτικά επτά λεπτά της καθόδου, με θερμοκρασίες αντίστοιχες αυτών στην επιφάνεια του Ήλιου, άνοιγμα αλεξιπτώτου σε υπερηχητικές ταχύτητες και την πρώτη αυτόνομη καθοδηγούμενη προσεδάφιση στον Άρη.

Μετά από τα επτά αυτά λεπτά, το εξάτροχο ρόβερ θα αναλάβει τη διεξαγωγή ερευνών στον Κρατήρα Τζέζερο για ίχνη αρχαίας ζωής και για τη συλλογή δειγμάτων που θα αποσταλούν, μακροπρόθεσμα, πίσω στη Γη.

«Η NASA εξερευνά τον Άρη από τότε που το Mariner 4 πραγματοποίησε πέρασμα τον Ιούλιο του 1965, με άλλα δύο περάσματα, επτά επιτυχείς αποστολές σε τροχιά και οκτώ σκάφη προσεδάφισης έκτοτε» είπε ο Τόμας Ζούρμπουχεν της NASA. «Το Perseverance, που κατασκευάστηκε από τη συλλογική γνώση που αποκομίστηκε από τέτοιους πρωτοπόρους, έχει την ευκαιρία όχι μόνο να επεκτείνει τις γνώσεις μας για τον Κόκκινο Πλανήτη, μα να διερευνήσει ένα από τα πιο σημαντικά και συναρπαστικά ερωτήματα της ανθρωπότητας σχετικά με την προέλευση της ζωής τόσο στη Γη όσο και σε άλλους πλανήτες».

Ο Κρατήρας Τζέζερο αποτελεί ιδανικό σημείο για έρευνες σχετικά με ίχνη αρχαίας μικροβιακής ζωής. Δισεκατoμμύρια χρόνια πριν, η συγκεκριμένη – κατάξερη σήμερα- λεκάνη, πλάτους 45 χλμ, φιλοξενούσε ένα δέλτα ποταμού και μια λίμνη γεμάτη νερό. Οι βράχοι και ο ρεγόλιθος που θα συλλεγούν από τον Τζέζερο θα βοηθήσουν να απαντηθούν σημαντικά ερωτήματα για τον ενδεχόμενο ύπαρξης ζωής πέρα από τη Γη. Δύο μελλοντικές αποστολές είναι ήδη στα σκαριά από τη NASA για την επιστροφή των δειγμάτων στη Γη.

https://physicsgg.me/2021/02/01/%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%b5%cf%82-17-%ce%b7%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%b5%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%cf%86%cf%84%ce%ac%cf%83%ce%b5%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7-%cf%84%ce%bf-per/