Σελήνη!

Ανακάλυψη νέου ορυκτού σε σεληνιακό μετεωρίτη.

Επιστήμονες ανακάλυψαν ένα νέο ορυκτό στον μετεωρίτη Oued Awlitis 001, το οποίο έχει λάβει το όνομα donwilhelmsite (CaAl4Si2O11).

Τα ευρήματα της ομάδας, που δημιουργήθηκε γύρω από τον Γιοργκ Φριτς του Zentrum für Rieskrater und Impaktforschung Nördlingen στη Γερμανία και στην οποία συμμετείχαν επιστήμονες από το Γερμανικό Ερευνητικό Κέντρο Γεωεπιστημών GFZ στο Πότσνταμ, το Museum für Naturkunde Berlin, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης, το Ινστιτούτο Φυσικής της Τσεχικής Ακαδημίας Επιστημών, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Όσλο, το University of Manchester και το Deutsches Zentrum für Luft und Raumfahrt Berlin, δημοσιεύτηκαν στο «American Mineralogist».

Πέρα από τα 382 κιλά σεληνιακών βράχων και εδάφους που έχουν συλλεγεί από τις αποστολές των προγραμμάτων «Απόλλων» και «Luna», οι σεληνιακοί μετεωρίτες παρέχουν χρήσιμα στοιχεία για τον σχηματισμό της Σελήνης. Εκτινάσσονται από το σεληνιακό έδαφος λόγω προσκρούσεων, και καταλήγουν στη Γη.

Κάποιοι από αυτούς τους μετεωρίτες βιώνουν ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις. Οι ακραίες συνθήκες συχνά οδηγούν στην τήξη μικροσκοπικών περιοχών μέσα στους μετεωρίτες. Οι περιοχές αυτές είναι ιδιαίτερα σημαντικές, καθώς παραπέμπουν σε πιέσεις και θερμοκρασίες που συναντώνται στον μανδύα της Γης. Ως εκ τούτου, φιλοξενούν ορυκτά που, υπό κανονικές συνθήκες, είναι απρόσιτα στην επιφάνεια της Γης.

Το νέο ορυκτό με το παράξενο όνομα αποτελείται κυρίως από άτομα ασβεστίου, αλουμινίου, πυριτίου και οξυγόνου. Ανακαλύφθηκε στις ζώνες τήξης του σεληνιακού μετεωρίτη Oued Awlitis 001 που βρέθηκε το 2014 στη δυτική Σαχάρα. Από πλευράς σύνθεσης ο μετεωρίτης θυμίζει τους βράχους από τους οποίους αποτελούνται οι ήπειροι της Γης. Το νέο ορυκτό σχηματίζεται σε βάθος 460- 700 χιλιομέτρων, και αποτελεί σημαντικό παράγοντα μεταφοράς ιζημάτων διαμέσου της μεταβατικής ζώνης που χωρίζει το ανώτερο από το χαμηλότερο τμήμα του μανδύα της Γης.

Το νέο ορυκτό ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του σεληνιακού γεωλόγου Ντον Βίλχελμς, Αμερικανού επιστήμονα που συμμετείχε στην επιλογή του χώρου προσεδάφισης και την ανάλυση δεδομένων από τις αποστολές «Απόλλων».

https://www.naftemporiki.gr/story/1654394/anakalupsi-neou-oruktou-se-seliniako-meteoriti

Αστεροειδής γύρω από τον Άρη έχει παρόμοια χημική σύνθεση με τη Σελήνη.

Αστρονόμοι στη Βόρεια Ιρλανδία, με επικεφαλής έναν Έλληνα, ανακάλυψαν ένα αστεροειδή γύρω από τον Άρη, τον οποίο περιέγραψαν ως πιθανό «χαμένο εδώ και καιρό δίδυμο αδελφό» της Σελήνης. Θεωρούν ότι ο εν λόγω αστεροειδής «1998 VF31» μπορεί να αποκόπηκε από το φεγγάρι της Γης και αργότερα να παγιδεύτηκε από το βαρυτικό πεδίο του Άρη. Δεν αποκλείεται πάντως ο αστεροειδής να αποσχίστηκε από τον ίδιο τον «κόκκινο» πλανήτη στο μακρινό παρελθόν.

Ο αστεροειδής (101429) 1998 VF31, ανήκει στην ομάδα των Τρώων αστεροειδών που κινούνται στην ίδια τροχιά με τον Άρη. Τι είναι οι «Τρώες αστεροειδείς»; Φανταστείτε τον Ήλιο και έναν πλανήτη (στην περίπτωσή μας ο Άρης) ως τα δυο σημεία ενός ισοπλεύρου τριγώνου. Το άλλο σημείο αυτού του τριγώνου είναι γνωστό ως σημείο Lagrange. O Γάλλος μαθηματικός Josheph Louis de Lagrange, το 1772 απέδειξε ότι σε ένα σύστημα σωμάτων υπάρχουν σημεία όπου οι βαρυτικές και οι φυγόκεντρες δυνάμεις που ασκούνται μέσα στο σύστημα εξουδετερώνονται αμοιβαία.

Στην περίπτωση ενός πλανήτη που περιφέρεται γύρω από ένα άστρο πολύ μεγαλύτερης μάζας υπάρχουν στην τροχιά του δυο σημεία Lagrange στα οποία αν τοποθετηθούν κάποια σώματα θα περιφέρονται ευσταθώς. Για παράδειγμα, στο σχήμα που ακολουθεί βλέπουμε τα σημεία Lagrange του συστήματος Γης και Ήλιου. Στα σημεία L4 και L5 η ισορροπία είναι ευσταθής, ενώ στα άλλα τρία ασταθής.Ο Ήλιος και οι άλλοι πλανήτες δημιουργούν επίσης σημεία Lagrange στα οποία έχουν παρατηρηθεί αστεροειδείς.

Xαρακτηριστικό παράδειγμα είναι, οι Τρώες αστεροειδείς στην ίδια τροχιά με τον πλανήτη Δία, οι οποίοι … καταδιώκονται από τους αστεροειδείς Έλληνες!

Οι ερευνητές του Αστεροσκοπείου και του Πλανηταρίου Άρμαγκ, με επικεφαλής τον αστρονόμο δρ Απόστολο Χρήστου, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Icarus», σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ», βρήκαν ότι ο συγκεκριμένος αστεροειδής έχει πολύ όμοια χημική σύνθεση με τη Σελήνη. Αυτό μπορεί να συμβαίνει είτε επειδή κάποτε αποτελούσε κομμάτι της Γης, είτε για άλλο λόγο, όπως η μακρόχρονη έκθεσή του στην ηλιακή ακτινοβολία [Composition and origin of L5 Trojan asteroids of Mars: Insights from spectroscopy].

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0019103520303602

«Το πρώιμο ηλιακό σύστημα ήταν πολύ διαφορετικό από αυτό που βλέπουμε σήμερα. Το διάστημα ανάμεσα στους νεοσχηματισμένους πλανήτες ήταν γεμάτο συντρίμμια και οι συγκρούσεις ήταν συχνές. Μεγάλοι αστεροειδείς συνεχώς έπλητταν τη Σελήνη και τους πλανήτες», δήλωσε ο Χρήστου.

Το απομεινάρι μιας τέτοιας σύγκρουσης μπορεί να εκτινάχθηκε από τη Σελήνη και να κατέληξε στη γειτονιά του Άρη, όπου παγιδεύτηκε. «Ενώ αυτό το σενάριο είναι πιθανό, μπορεί επίσης ο αστεροειδής να προήλθε από τον ίδιο τον Άρη», ανέφερε ο Έλληνας επιστήμονας της διασποράς, ο οποίος είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών (1993), με διδακτορικό στην αστρονομία από το Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου (1998). Από το 2001 εργάζεται ως αστρονόμος στο Αστεροσκοπείο Άρμαγκ του Μπέλφαστ.

https://physicsgg.me/2020/11/05/%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%ae%cf%82-%ce%b3%cf%8d%cf%81%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7-%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%cf%80%ce%b1%cf%81%cf%8c/

Η «υδάτινη» Σελήνη εφαλτήριο για την εξερεύνηση του Αρη.

Σημαντικές ανακαλύψεις υποδεικνύουν ότι στον φυσικό δορυφόρο μας υπάρχει νερό σε αφθονία, γεγονός νευραλγικό ώστε να αποτελέσει εφαλτήριο για την εξερεύνηση του Αρη

Αν οι επιστήμονες διέθεταν εδώ και μια δεκαετία πληθώρα ενδείξεων σχετικά με το ότι υπάρχει νερό στη Σελήνη, δύο σημαντικές ανακαλύψεις ήρθαν όχι απλώς να επαληθεύσουν τις προηγούμενες παρατηρήσεις αλλά και να υποδείξουν ότι οι μέχρι πρότινος εκτιμήσεις των ερευνητών για την ποσότητα νερού η οποία φιλοξενείται στην επιφάνεια του φυσικού δορυφόρου μας είναι μάλλον μετριοπαθείς.

Κι αυτό επειδή αφενός βρέθηκε για πρώτη φορά μοριακό νερό στην επιφάνεια της Σελήνης και μάλιστα σε επιφάνειες που «βλέπει» ο Ηλιος για τις οποίες δεν είχε αποδειχθεί η ύπαρξη νερού, αφετέρου διαπιστώθηκε ότι δισεκατομμύρια μικρές πτυχές του εδάφους βρίσκονται μόνιμα υπό σκιά και έχουν τις κατάλληλες συνθήκες για τη διατήρηση νερού σε μορφή πάγου.

Οι ανακαλύψεις αυτές, οι λεπτομέρειες των οποίων δημοσιεύτηκαν σε δύο ξεχωριστά άρθρα στο πιο πρόσφατο τεύχος της επιστημονικής επιθεώρησης «Nature Astronomy», αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία, δεδομένου ότι έρχονται τέσσερα χρόνια πριν από την τελική φάση της προγραμματισμένης διαστημικής αποστολής «Αρτεμις», η οποία φιλοδοξεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε η Σελήνη να χρησιμεύσει ως εφαλτήριο για την εξερεύνηση του Αρη.

Οι ανακαλύψεις αυτές, οι λεπτομέρειες των οποίων δημοσιεύτηκαν σε δύο ξεχωριστά άρθρα στο πιο πρόσφατο τεύχος της επιστημονικής επιθεώρησης «Nature Astronomy», αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία, δεδομένου ότι έρχονται τέσσερα χρόνια πριν από την τελική φάση της προγραμματισμένης διαστημικής αποστολής «Αρτεμις», η οποία φιλοδοξεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε η Σελήνη να χρησιμεύσει ως εφαλτήριο για την εξερεύνηση του Αρη.

Νερό υπό το φως του Ηλίου

Ηδη από την προηγούμενη δεκαετία είχε καταγραφεί η ύπαρξη νερού σε μορφή πάγου στους πόλους της Σελήνης. Τι καινούργιο ανακαλύφθηκε λοιπόν; Σε αντίθεση με τους πόλους, όπου επικρατεί μόνιμα σκοτάδι και ως εκ τούτου οι θερμοκρασίες είναι εξαιρετικά χαμηλές, ευνοώντας τη διατήρηση του νερού σε μορφή πάγου, μέχρι πρότινος δεν υπήρχαν σαφείς ενδείξεις για την ύπαρξη νερού σε επιφάνειες της Σελήνης οι οποίες εκτίθενται στο ηλιακό φως.

Προηγούμενες παρατηρήσεις είχαν μεν καταγράψει την ύπαρξη υδρογόνου και οξυγόνου σε τέτοιου είδους περιοχές, όμως οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν εάν τα στοιχεία αυτά βρίσκονται σε μορφή υδροξυλικών ομάδων, οι οποίες περιέχουν ένα άτομο υδρογόνου κι ένα οξυγόνου, ή σε μορφή νερού, τα μόρια του οποίου αποτελούνται από δύο άτομα υδρογόνου κι ένα άτομο οξυγόνου.

Αλλάζοντας μήκος κύματος

Για να κάνουν αυτόν τον διαχωρισμό οι ερευνητές χρειάστηκε να πραγματοποιήσουν φασματοσκοπικές μετρήσεις σε διαφορετικό μήκος κύματος από τις προηγούμενες φορές χρησιμοποιώντας κατάλληλα τηλεσκόπια. «Πριν από την πρόσφατη ανακάλυψη, όλες οι ενδείξεις για ύπαρξη νερού σε περιοχές της Σελήνης οι οποίες εκτίθενται στο φως προέρχονταν από μετρήσεις οι οποίες είχαν γίνει στα τρία μικρόμετρα» σημειώνει στο ΒΗΜΑ-Science η πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης και ερευνήτρια του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ της NASA Κέσεϊ Χόνιμπαλ.

«Ωστόσο, σε αυτό το μήκος κύματος δεν είναι δυνατό να ξεχωρίσει κανείς αν το φασματοσκοπικό αποτύπωμα οφείλεται στην ύπαρξη νερού (Η2Ο), υδροξυλικών ομάδων (ΟΗ), ή και των δύο. Συγκεκριμένα, μέχρι πρότινος ήμασταν σίγουροι για την ύπαρξη υδροξυλικών ομάδων, δεν γνωρίζαμε όμως αν μέρος του αποτυπώματος οφειλόταν στο νερό. Πραγματοποιώντας τις παρατηρήσεις μας στα έξι μικρόμετρα, όπου το αποτύπωμα μπορεί να οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην ύπαρξη δύο ατόμων υδρογόνου (που είναι χαρακτηριστικό του νερού), μπορούμε πλέον να πούμε με βεβαιότητα ότι στις επιφάνειες αυτές υπάρχει νερό».

Η Σαχάρα έχει 100 φορές περισσότερο νερό…

Οι παρατηρήσεις αυτές, οι οποίες επικεντρώθηκαν στην περιοχή όπου βρίσκεται ο κρατήρας Clavius στο νότιο ημισφαίριο της Σελήνης, πραγματοποιήθηκαν από το παρατηρητήριο SOFIA, ένα αεροσκάφος εξοπλισμένο με τηλεσκόπιο το οποίο κινείται στη στρατόσφαιρα, κάτι το οποίο επιτρέπει στους επιστήμονες να πραγματοποιούν παρατηρήσεις «απαλλαγμένοι» από τις παρεμβολές τις ατμόσφαιρας. Πάντως, όσον αφορά την ποσότητα του νερού που εντοπίστηκε, η ερευνήτρια σημειώνει ότι «η έρημος Σαχάρα έχει 100 φορές περισσότερο νερό από αυτό που βρίσκεται στην περιοχή του κρατήρα Clavius».

Το εύρημα ωστόσο είναι παραπάνω από αρκετό για να δώσει το έναυσμα για περαιτέρω παρατηρήσεις με το τηλεσκόπιο SOFIA σε περισσότερες περιοχές της Σελήνης και σε διαφορετικές φάσης της Σελήνης. Οπως επισημαίνει η αστρονόμος οι παρατηρήσεις αυτές θα επιτρέψουν στην επιστημονική κοινότητα να κατανοήσει με ποιον τρόπο συμπεριφέρεται το νερό στις περιοχές της Σελήνης οι οποίες είναι εκτεθειμένες στο ηλιακό φως.

Δισεκατομμύρια «θήκες» πάγου

Δεν είναι όμως μόνο αυτό το εύρημα που μονοπώλησε την πρόσφατη επιστημονική επικαιρότητα: ερευνητές ανακάλυψαν ότι στο έδαφος της Σελήνης υπάρχουν αμέτρητες πτυχές του εδάφους οι οποίες παραμένουν συνεχώς υπό σκιά, γεγονός το οποίο δημιουργεί συνθήκες κατάλληλες ως προς τη θερμοκρασία, για τη διατήρηση του νερού σε μορφή πάγου. Προηγούμενες έρευνες είχαν ως αντικείμενο μελέτης τέτοιες «ψυχρές παγίδες», όπως αποκαλούνται, όμως αυτές επικεντρώνονταν σε μεγάλες επιφάνειες, μερικές από τις οποίες βρίσκονται μέσα σε κρατήρες κοντά στους πόλους της Σελήνης.

Με πρόσφατη δημοσίευσή τους όμως επιστήμονες υποστηρίζουν ότι στην πραγματικότητα υπάρχουν δισεκατομμύρια τέτοιες «μίνι ψυχρές παγίδες» διάσπαρτες στην επιφάνεια της Σελήνης. «Μέσω της έρευνάς μας βρήκαμε ότι η έκταση της περιοχής όπου μπορεί να υπάρχει πάγος είναι μεγαλύτερη από αυτή που εκτιμάτο μέχρι πρόσφατα» σημειώνει ο πρώτος συγγραφέας της εν λόγω δημοσίευσης και ερευνητής στο Εργαστήριο Ατμοσφαιρικής και Διαστημικής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Κολοράντο Πολ Χέιν, συμπληρώνοντας ότι «σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, η συνολική επιφάνεια των περιοχών οι οποίες είναι μόνιμα σκιασμένες κι όπου επικρατούν συνθήκες που μπορούν να συντηρήσουν πάγο είναι περίπου 40.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Στην πλειονότητά τους πρόκειται για περιοχές των οποίων η διάμετρος δεν ξεπερνά το ένα μέτρο».

Οπως επισημαίνει ο δρ Χέιν, οι «δεκάδες δισεκατομμύρια» ψυχρές αυτές παγίδες αποτελούν μια δυνητική δεξαμενή νερού διαφορετική από εκείνη που ανακαλύφθηκε στην περιοχή του κρατήρα Clavius. Επόμενος στόχος των ερευνητών είναι να μελετήσουν τα στοιχεία τα οποία θα προκύψουν από αποστολή της NASA στους πόλους της Σελήνης το 2022, η οποία για πρώτη φορά θα φωτογραφίσει τις ψυχρές παγίδες και θα μετρήσει τη θερμοκρασία τους, ενώ άλλα όργανα θα διερευνήσουν εάν υπάρχει πάγος σε αυτές τις μικρές περιοχές και σε ποια ποσότητα.

H σπουδαιότητα των ανακαλύψεων

Η σημασία των ανακαλύψεων αυτών είναι πολύ μεγάλη, αφού έρχονται να συμπληρώσουν τις γνώσεις των επιστημόνων για τα αποθέματα νερού στη Σελήνη. Μπορεί κάποιος να κατανοήσει καλύτερα τη σπουδαιότητα των ευρημάτων εάν τα δει υπό το πρίσμα της αποστολής «Αρτεμις», η οποία αναμένεται να κορυφωθεί το 2024, όταν «η πρώτη γυναίκα και ο επόμενος άνδρας» θα πατήσουν στη Σελήνη.

Απώτερος στόχος της αποστολής αυτής είναι να επιστρατεύσει η επιστημονική κοινότητα τις τεχνολογικές εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών ώστε να πραγματοποιήσει επιτόπιες έρευνες στο φεγγάρι που θα επιτρέψουν την εις βάθος κατανόηση μιας πληθώρας γεωλογικών χαρακτηριστικών. Ενδιάμεσος στόχος της αποστολής είναι να διερευνηθεί η δυνατότητα δημιουργίας εγκαταστάσεων ικανών να φιλοξενήσουν ανθρώπους στη Σελήνη οι οποίες, μεταξύ άλλων, θα χρησιμοποιηθούν ως βάση για την εξερεύνηση του πλανήτη Αρη.

Ως εκ τούτου, η ύπαρξη αποθεμάτων νερού στη Σελήνη είναι κομβικής σημασίας, αφού αυτά μπορούν να αποτελέσουν το «ελιξίριο της ζωής» ώστε να υποστηριχθούν οι αποστολές όχι μόνο με, ενδεχομένως, πόσιμο νερό αλλά και ως πηγή οξυγόνου ή ως καύσιμο για τα διαστημικά σκάφη.

https://physicsgg.blogspot.com/2020/11/blog-post_49.html

Chang’e 5 : Εκτοξεύθηκε προς τη Σελήνη η ιστορική ρομποτική αποστολή της Κίνας

Έχουν περάσει 44 χρόνια από τότε που η ανθρωπότητα έφερε δείγματα από το φεγγάρι. Η τελευταία φορά ήταν το 1976 από τη σοβιετική αποστολή Luna 24 (170 γραμμάρια), ενώ είχαν προηγηθεί οι Αμερικανοί με τις αποστολές «Απόλλων» της NASA. Τώρα, η Κίνα μόλις εκτόξευσε το ρομποτικό σκάφος Chang’e 5 με στόχο να φέρει στη Γη ξανά σεληνιακά δείγματα και να γίνει έτσι η τρίτη χώρα που επιτυγχάνει κάτι τέτοιο μετά τη Ρωσία/ΕΣΣΔ και τις ΗΠΑ.

Η εκτόξευση με τον μεγαλύτερο κινεζικό πύραυλο Long March 5 έγινε το βράδυ της Δευτέρας (λίγο πριν τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδας) από το διαστημικό κέντρο Γουεντσάνγκ στην επαρχία Χαϊνάν, όπως ανακοίνωσε η κινεζική διαστημική υπηρεσία (CNSA). Αν όλα πάνε καλά, το βάρους 8.200 κιλών σκάφος θα φέρει τα δείγματα στη Γη στα μέσα Δεκεμβρίου.

To Chang’e προγραμματίζεται να τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη στις 28 Νοεμβρίου και μετά θα στείλει στο φεγγάρι δύο διαστημοσυσκευές, μία στατική για να συλλέξει τα δείγματα και μία για να τα ανεβάσει στο σκάφος. Η λήψη των δειγμάτων θα γίνει από μια περιοχή στην τεράστια ηφαιστειακή πεδιάδα Oceanus Procellarum (Ωκεανός των Καταιγίδων), η οποία εν μέρει είχε εξερευνηθεί από προηγούμενες αποστολές.

Θα επιδιωχθεί η συλλογή δείγματος βάρους δύο κιλών από βάθος έως δύο μέτρων με τη βοήθεια ειδικού τρυπανιού. Η εργασία αυτή θα διαρκέσει το πολύ μία σεληνιακή μέρα, δεδομένου ότι η διαστημοσυσκευή θα τροφοδοτείται με ηλιακή ενέργεια και δεν θα μπορεί να λειτουργήσει, όταν πέσει η νύχτα στη Σελήνη.

Το σημείο λήψης των δειγμάτων, με την ονομασία Mons Rumker, εκτιμάται ότι έχει πετρώματα ηλικίας «μόνο» 1,2 δισεκατομμυρίων ετών. Τα βάρους συνολικά 382 κιλών σεληνιακά δείγματα που είχαν φέρει οι αποστολές «Απόλλων» της NASA μεταξύ 1969-1972 ήtαν πολύ παλαιότερα.

Μετά τη συλλογή των δειγμάτων, αυτά θα εναποτεθούν στο όχημα ανόδου που θα τα μεταφέρει στο Chang’e 5, το οποίο θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το δορυφόρο της Γης. Το σεληνιακό υλικό θα μπει σε μια κάψουλα επιστροφής και θα σταλεί στη Γη, όπου αναμένεται να φθάσει στις 16 ή 17 Δεκεμβρίου, κάπου στην Εσωτερική Μογγολία.

Πρόκειται για την πρώτη – ιδιαίτερα απαιτητική και πολύπλοκη- κινεζική προσπάθεια μεταφοράς σεληνιακού δείγματος στη Γη και την πιο φιλόδοξη των ρομποτικών αποστολών Chang’e (είναι το κινεζικό όνομα της αρχαίας θεάς του φεγγαριού), οι οποίες ξεκίνησαν το 2007. Η πιο διάσημη έως τώρα ήταν η Chang’e 4 που τον Ιανουάριο του 2019 προσεληνώθηκε στη «σκοτεινή» πλευρά του φεγγαριού – μία παγκόσμια πρωτιά.

Φέτος τον Ιούλιο η Κίνα εκτόξευσε μια άλλη ρομποτική αποστολή με προορισμό τον ‘Αρη, ενώ σχεδιάζει ένα μόνιμο επανδρωμένο τροχιακό σεληνιακό σταθμό γύρω στο 2022. Οι ΗΠΑ, από την πλευρά τους, έχουν θέσει ως στόχο να στείλουν ξανά αστροναύτες στη Σελήνη το 2024 με το νέο πρόγραμμα «’Αρτεμις».

Εάν η αποστολή αυτή στεφθεί με επιτυχία, η Κίνα θα γίνει η τρίτη χώρα που παίρνει σεληνιακά δείγματα, μετά τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ πριν από δεκαετίες.

Από τότε που το σοβιετικό Luna 2 συνετρίβη στη Σελήνη το 1959- το πρώτο ανθρώπινης κατασκευής αντικείμενο που έφτασε σε άλλο ουράνιο σώμα- λίγες χώρες έχουν πραγματοποιήσει αποστολές στη Σελήνη. Στο πλαίσιο του προγράμματος «Απόλλων», που κατάφερε να στείλει αστροναύτες στη Σελήνη, οι ΗΠΑ έστειλαν 12 αστροναύτες σε έξι αποστολές από το 1969 ως το 1972, φέρνονταν πίσω 382 κιλά βράχων και σεληνιακού εδάφους. Η ΕΣΣΔ πραγματοποίησε τρεις επιτυχές ρομποτικές αποστολές λήψης δειγμάτων τη δεκαετία του 1970. Η τελευταία, Luna 24, μάζεψε 170 γραμμάρια δειγμάτων το 1976 από τη Mare Crisium (Θάλασσα των Κρίσεων).

Η αποστολή Chang'e-5 μπορεί να βοηθήσει να απαντηθούν ερωτήματα σχετικά με το για πόσο παρέμεινε ενεργή ηφαιστειακά η Σελήνη στο εσωτερικό της και πότε εξαφανίστηκε το μαγνητικό της πεδίο- βασικότατο για την προστασία οποιασδήποτε μορφής ζωής από την ηλιακή ακτινοβολία.

Η Κίνα έκανε την πρώτη της προσελήνωση το 2013. Τον Ιανουάριο του 2019 το σκάφος Chang'e-4 προσεληνώθηκε στην αθέατη πλευρά- την πρώτη φορά που έγινε κάτι τέτοιο. Σημειώνεται πως μέσα στην επόμενη δεκαετία η Κίνα σχεδιάζει να στήσει μια ρομποτική βάση για τη διεξαγωγή μη επανδρωμένων εξερευνητικών δραστηριοτήτων στην περιοχή του νοτίου πόλου. Επίσης, σχεδιάζει να πάρει δείγματα από τον Άρη ως το 2030.

https://physicsgg.me/2020/11/24/change-5-%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%bf%ce%be%ce%b5%cf%8d%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%ce%b7-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81/

Τώρα σεληνιακά πετρώματα, το 2030 ανθρώπινη αποικία.Οι στόχοι της φιλόδοξης διαστημικής ρομποτικής αποστολής της Κίνας.

Mια ιστορική κινεζική αποστολή εκτοξεύθηκε τη Δευτέρα προς τη Σελήνη, η oποία, εφόσoν στεφθεί με επιτυχία, θα αναδείξει την Κίνα στο πρώτο κράτος παγκοσμίως που θα μεταφέρει στη Γη σεληνιακά πετρώματα, έπειτα από περισσότερο από 40 χρόνια. Η ρομποτική αποστολή Chang’e-5, που πήρε το όνομα της κινεζικής θεάς της Σελήνης, είναι το τελευταίο εγχείρημα του εξαιρετικά φιλόδοξου κινεζικού διαστημικού προγράμματος. Μεταξύ άλλων, το Πεκίνο ευελπιστεί να ανοικοδομήσει ερευνητικό σταθμό στον φυσικό μας δορυφόρο και, σε δεύτερο χρόνο, μέχρι το 2030, να εγκαταστήσει εκεί ανθρώπινη αποικία.

Η εκτόξευση από το διαστημικό κέντρο Ουέντσανγκ, στο νησί Χαϊνάν της νότιας Κίνας, μεταδόθηκε ζωντανά από τα κινεζικά ΜΜΕ, γεγονός που μαρτυρεί την αυξανόμενη αυτοπεποίθηση της κινεζικής κυβέρνησης στο διαστημικό της πρόγραμμα. Αν η αποστολή στεφθεί με επιτυχία, η Κίνα θα αναδειχθεί στο τρίτο μόλις κράτος παγκοσμίως που θα έχει μεταφέρει σεληνιακά δείγματα στη Γη. Η NASA το πέτυχε με τις προσσεληνώσεις του προγράμματος Apollo, όπως έκανε και η Σοβιετική Ενωση με τα ρομποτικά σεληνιακά οχήματα του προγράμματος Luna. Αμφότερα, συνέβαλαν σημαντικά στην κατανόηση της εξέλιξης του ηλιακού συστήματος. Παρά την ενίσχυση των γνώσεών μας, όμως, πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.

Τα τελευταία 20 χρόνια εκδηλώνεται έντονο ενδιαφέρον για επιστροφή στη Σελήνη, ιδιαίτερα μετά την ανακάλυψη παγωμένου ύδατος στους κρατήρες των πόλων της. Η NASA έχει ήδη προγραμματίσει την αποστολή στο φεγγάρι επανδρωμένων αποστολών στο πλαίσιο του προγράμματος Αrtemis. Ταυτόχρονα, ιδιωτικές επιχειρήσεις, σε συνεργασία μαζί της, έχουν δρομολογήσει την αποστολή ρομποτικών οχημάτων, κάτι που ανεπιτυχώς αποπειράθηκαν η Ινδία και το Ισραήλ. Η Κίνα, παρότι μπήκε στον αγώνα κατάκτησης του Διαστήματος πολύ αργότερα από τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ενωση, έχει καταγράψει τεράστια πρόοδο την τελευταία δεκαετία. Εκτός από τις αποστολές στη Σελήνη, Κινέζοι αστροναύτες συνδέθηκαν σε τροχιά με το κινεζικό διαστημικό εργαστήριο Tiangong-2 τρεις φορές, ενώ η αποστολή Τianwen-1 άνοιξε τον δρόμο για τον Αρη, όπου θα αποπειραθεί να προσεδαφιστεί την ερχόμενη χρονιά. Η αποστολή Chang’e-5, όμως, έχει εξέχουσα σημασία. Η συλλογή πετρωμάτων από το σημείο προσεδάφισης, το όρος Ρίμκερ, στον Ωκεανό των Καταιγίδων, θα δώσει στους επιστήμονες στοιχεία για τη νεότερη ιστορία του φυσικού μας δορυφόρου. Οι περιοχές που ερευνήθηκαν από τα προγράμματα Apollo και Luna είχαν ηλικία τριών δισεκατομμυρίων ετών, ενώ το όρος Ρίμκερ μόλις 1,2 δισεκατομμυρίου. Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι η επιτυχής ολοκλήρωση της κινεζικής αποστολής θα τους επιτρέψει να ανακαλύψουν τις διαφορές της σύνθεσης των διαφορετικών τοποθεσιών της Σελήνης.

Επίσης, τα σεληνιακά δείγματα που θα συλλεχθούν ίσως εξηγήσουν γιατί μέρος του φεγγαριού παρέμενε τηγμένο τρία δισεκατομμύρια χρόνια από τη δημιουργία του. Οι ερευνητές, εξάλλου, θέλουν να διαπιστώσουν εάν τα πετρώματα του όρους Ρίμκερ περιέχουν υψηλές συγκεντρώσεις θορίου. Αν ο ανώτερος χιτώνας της Σελήνης, στη συγκεκριμένη τοποθεσία, είναι πλούσιος στο ραδιενεργό στοιχείο, που κατά τη διάσπασή του γεννάει θερμότητα, πιθανώς αυτό να πυροδότησε τις ηφαιστειακές διαδικασίες που πλημμύρισαν την επιφάνεια με λάβα. Η ψύξη της δημιουργούσε τη βασαλτική πεδιάδα που υπάρχει εκεί. Αν, πάλι, οι συγκεντρώσεις θορίου δεν είναι υψηλές, τότε οι επιστήμονες θα πρέπει να επανεξετάσουν τη διαδικασία δημιουργίας των νεαρών ηφαιστειακών πετρωμάτων. Οπως και να έχει, οι ειδικοί εκτιμούν ότι, παρά τον πλούτο των στοιχείων που συγκέντρωσαν οι παλαιότερες αποστολές στη Σελήνη, παραμένουν αναγκαίες οι στοχευμένες έρευνες, όπως αυτή που θα εκπονήσει το Chang’e-5.

https://physicsgg.me/2020/11/30/%cf%84%cf%8e%cf%81%ce%b1-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ac-%cf%80%ce%b5%cf%84%cf%81%cf%8e%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%bf-2030-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%b9/

Πρόοδος στην έρευνα της NASA για την επανδρωμένη αποστολή στο φεγγάρι.

Η Hewlett Packard Enterprise ανακοίνωσε πρόσφατα ότι η NASA σημείωσε νέα πρόοδο στην έρευνά της για την υποστήριξη της επόμενης ανθρώπινης προσελήνωσης χάρη στην πραγματοποίηση σύνθετων προσομοιώσεων στον υπερυπολογιστή Aitken της NASA, ο οποίος τροφοδοτείται από την HPE.

Η νέα έρευνα, η οποία περιλαμβάνει την κατανόηση του ενισχυτικού διαχωρισμού και του περιβάλλοντος εκτόξευσης στο Διαστημικό Κέντρο Kennedy κατά την απογείωση, θα βοηθήσει τους μηχανικούς της NASA να προετοιμαστούν για μια ασφαλή και επιτυχημένη διαστημική πτήση ως μέρος της αποστολής Artemis της NASA που πρόκειται να ξεκινήσει το 2024.

Η HPE ανακοίνωσε επίσης ότι επέκτεινε τον υπερυπολογιστή Aitken της NASA με συστήματα HPE Apollo που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για compute-intensive ανάγκες μοντελοποίησης και προσομοίωσης. Η επέκταση της υπολογιστικής ισχύος, η οποία θα τεθεί σε λειτουργία τον Ιανουάριο του 2021, υποστηρίζει τη συνεχιζόμενη έρευνα της NASA που σχετίζεται με την υπολογιστική ρευστοδυναμική (computational fluid dynamics - CFD) και η οποία είναι κρίσιμη για την κατανόηση των αεροδυναμικών γεγονότων.

«Στην HPE, μας εμπνέει το γεγονός ότι οι δικές μας τεχνολογίες υπολογιστών υψηλής απόδοσης αξιοποιούνται για την πρόοδο της επιστημονικής έρευνας. Οι ερευνητές και οι μηχανικοί στο Κέντρο Έρευνας Ames της NASA συνεχίζουν να πρωτοπορούν στην ανάπτυξη της διαστημικής πτήσης», δήλωσε ο Bill Mannel, αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής HPC στην HPE. «Έχουμε την τιμή να συνεχίζουμε τη συνεργασία με τη NASA και να συμμετέχουμε, έτσι, σε μια ιστορική στιγμή, επεκτείνοντας περαιτέρω τον υπερυπολογιστή Aitken με συστήματα HPE Apollo, ώστε να επιταχύνουμε το time-to-insight και να προσεληνώσουμε με ασφάλεια την πρώτη γυναίκα και τον επόμενο άνδρα στη Σελήνη».

Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με την πρόοδο της έρευνας της NASA και να παρακολουθήσετε προσομοιώσεις, επισκεφθείτε τη διεύθυνση

https://www.nas.nasa.gov/SC20/home.html.

Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις λύσεις υπερυπολογιστών της HPE, επισκεφθείτε τη διεύθυνση:

https://www.hpe.com/us/en/compute/hpc/supercomputing.html.

https://physicsgg.blogspot.com/2020/12/nasa.html

Προσσεληνώθηκε το κινεζικό σκάφος Chang’e-5 που θα φέρει δείγματα στη Γη.

Ακριβώς μία εβδομάδα μετά την εκτόξευσή της από την Κίνα, η ρομποτική σεληνάκατος της αποστολής Chang’e-5 προσεδαφίστηκε στο φεγγάρι με στόχο να φέρει δείγματα σκόνης και πετρωμάτων πίσω στη Γη.Όπως μεταδίδουν κρατικά κινεζικά μέσα, η σεληνάκατος αποσπάστηκε από το μητρικό σκάφος που περιμένει σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη και χρειάστηκε 15 λεπτά για να κατέβει στην επιφάνεια και να προσσεληνωθεί στις 17.15 ώρα Ελλάδας την Τρίτη.

Η αποστολή θα εξερευνήσει την περιοχή του Mons Rümker, ενός ανενεργού ηφαιστείου που βρίσκεται στο ανεξερεύνητο βόρειο τμήμα του Oceanus Procellarum («Ωκεανός των Καταιγίδων») -μια αχανή πεδιάδα στερεοποιημένης λάβας που διακρίνεται από τη Γη ως μεγάλη σκούρα κηλίδα.

Η σεληνάκατος θα χρησιμοποιήσει τρυπάνι για να φτάσει σε βάθος δύο μέτρων κάτω από την ερημική επιφάνεια και να συλλέξει περίπου 2 κιλά υλικού. Τμήμα της σεληνακάτου όπου θα έχουν αποθηκευτεί τα πολύτιμα δείγματα θα επιστρέψει σε σεληνιακή τροχιά και θα επανασυνδεθεί με το κύριο σκάφος.

Το Chang’e-5 θα πάρει τότε το δρόμο της επιστροφής και θα απελευθερώσει το κάνιστρο με τα δείγματα, το οποίο θα πέσει με αλεξίπτωτο στην έρημη της Εσωτερικής Μογγολίας κάποια στιγμή τον Δεκέμβριο.

Η επιχείρηση συλλογής δειγμάτων θα πρέπει να ολοκληρωθεί στη διάρκεια της ίδιας σεληνιακής ημέρας, η οποία διαρκεί περίπου 14 γήινα 24ωρα, πριν τα ηλεκτρονικά κυκλώματα της σεληνακάτου επηρεαστούν από την παγωνιά της σεληνιακής νύχτας.

Μια από τις πιο κρίσιμες φάσεις της αποστολής θα είναι η επανασύνδεση της σεληνακάτου με το μητρικό σκάφος που θα περιμένει σε σεληνιακή τροχιά –ουσιαστικά θα είναι μια πρόβα για την επιστροφή της επανδρωμένης αποστολής στη Σελήνη που σχεδιάζει να εκτοξεύσει η Κίνα την επόμενη δεκαετία.

Μέτρο χρονολόγησης

Εφόσον αποδειχθεί επιτυχής, η Chang’e-5 θα μπορούσε να προσφέρει πολύτιμα νέα στοιχεία για το πότε η Σελήνη έπαψε να είναι γεωλογικά ενεργή.

Τα δείγματα που συνέλεξαν τις δεκαετίες του 1960 και 1970 οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ, συνολικής μάζας περίπου 400 κιλών, δείχνουν ότι η ηφαιστειακή δραστηριότητα κόπασε στο φεγγάρι πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Τα πετρώματα της περιοχής του Mons Rümker εκτιμάται ότι είναι σχετικά νέα, περίπου 1,2 δισεκατομμυρίων ετών, και θα μπορούσαν να προσφέρουν στοιχεία για τυχόν νεότερη γεωλογική δραστηριότητα.

Ο Ωκεανός των Καταιγίδων έχει δεχθεί επισκέψεις και από τις αμερικανικές αποστολές Apollo

Επιπλέον, τα ευρήματα του Chang’e-5 θα μπορούσαν να αποδειχθούν πολύτιμα για τη χρονολόγηση άλλων σωμάτων του Ηλιακού Συστήματος. Η χρονολόγηση βασίζεται σήμερα στην καταμέτρηση των κρατήρων:΅όσο παλαιότερος είναι ένας γεωλογικός σχηματισμός, τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η πυκνότητα των κρατήρων.

Για να προσδιοριστεί η απόλυτη ηλικία ενός σχηματισμού, η πυκνότητα των κρατήρων συνδυάζεται με την απόλυτη χρονολόγηση δειγμάτων από τη Σελήνη, τα οποία όμως δεν καλύπτουν ένα μεγάλο διάστημα, από τα 850 έως τα 3,2 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

Το Chang’e-5 θα μπορούσε να κλείσει αυτό το κενό και να επιτρέψει τη χρονολόγηση δεκάδων άλλων γεωλογικών σχηματισμών στο Ηλιακό Σύστημα.

Η προσσελήνωση της Τρίτης έρχεται ένα χρόνο μετά την προηγούμενη κινεζική αποστολή, Chang’e-4, η οποία ήταν η πρώτη που προσεδαφίστηκε στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού.

https://www.in.gr/2020/12/01/b-science/episthmes/prosselinothike-kineziki-apostoli-change-5-pou-tha-ferei-deigmata-sti-gi/

Για πρώτη φορά η NASA ανέθεσε σε ιδιωτικές εταιρείες να φέρουν χώμα από τη Σελήνη.

Τέσσερις εταιρείες -δύο αμερικανικές, μία ευρωπαϊκή και μία ιαπωνική- επιλέχθηκαν από την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) για να συλλέξουν δείγματα σεληνιακών πετρωμάτων και σκόνης από την επιφάνεια του φεγγαριού το αργότερο έως το 2023, δηλαδή έναν χρόνο πριν την προγραμματισμένη επιστροφή των Αμερικανών αστροναυτών στη Σελήνη με το νέο πρόγραμμα «Άρτεμις».

Είναι η πρώτη φορά που μία ιδιωτική εταιρεία θα συλλέξει δείγματα από άλλο ουράνιο σώμα πέραν της Γης και επίσης η πρώτη φορά στην ιστορία που θα γίνει μεταβίβαση ιδιοκτησίας ενός εξωγήινου αντικειμένου από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα. Οι τέσσερις εταιρείες είναι οι αμερικανικές Lunar Outpost και Masten Space Systems, η iSpace Europe (με έδρα το Λουξεμβούργο) και η iSpace Japan (με έδρα το Τόκιο). Όλες σχεδιάζουν να στείλουν στο φεγγάρι τον δικό τους εξοπλισμό για τη συλλογή των δειγμάτων.

Η αεροδιαστημική Lunar Outpost, με έδρα το Ντένβερ, η οποία ιδρύθηκε το 2017, σκοπεύει να πάει το 2023 στο φεγγάρι με το σκάφος Blue Moon της εταιρείας Blue Origin του Τζεφ Μπέζος της Amazon. Η συμφωνία που η εταιρεία έκλεισε με τη NASA για τη συλλογή του σεληνιακού δείγματος προβλέπει ότι θα εισπράξει μόνο ένα δολάριο.

Η Masten προγραμματίζει να πάει στη Σελήνη το 2022 με το δικό της σκάφος Masten XL-1 και συμφώνησε να εισπράξει 15.000 δολάρια, ενώ οι iSpace Europe και iSpace Japan θα ταξιδέψουν το 2023 με το ιαπωνικό σκάφος Hakuto-R και το συμβόλαιό τους με τη NASA προβλέπει αμοιβή 5.000 δολαρίων για την κάθε μία. Συνεπώς, η NASA θα πληρώσει συνολικά 25.001 δολάρια και μάλιστα σε τρεις δόσεις (η Lunar Post θα εισπράξει διαδοχικά τρεις επιταγές των 0,1 σεντς, 0,1 σεντς και 0,80 σεντς!).

Είναι προφανές ότι οι εταιρείες δεν ενδιαφέρονται τόσο για το ύψος του συμβολαίου όσο να αποκτήσουν την τεχνογνωσία, να ανοίξουν μελλοντικές «δουλειές» με τη NASA και να κερδίσουν το prestige της πρωτιάς, όσον αφορά τη συλλογή δειγμάτων από ιδιώτες στο φεγγάρι. Κάθε εταιρεία υποχρεούται να συλλέξει μόνο ένα μικρό δείγμα ρηγόλιθου (σκόνης, χώματος και επιφανειακών πετρωμάτων) βάρους 50 έως 500 γραμμαρίων και στη συνέχεια θα παραχωρήσουν άμεσα -όσο ακόμη τα δείγματα βρίσκονται στη Σελήνη- την ιδιοκτησία των δειγμάτων στη NASA. Η τελευταία είχε πάρει στα χέρια της σεληνιακά δείγματα συνολικού βάρους 342 κιλών μέσω των ιστορικών αποστολών «Απόλλων» από το 1969 έως το 1972.

Σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες για το διάστημα από το 1967, τα κράτη μπορούν να συλλέξουν σεληνιακά δείγματα αλλά όχι να διεκδικήσουν την ιδιοκτησία κάποιας περιοχής στη Σελήνη. Η απόκτηση δειγμάτων του εδάφους από ιδιωτικές εταιρείες αναμένεται να αναδείξει νομικά ζητήματα ιδιοκτησίας, που θα πρέπει να επιλυθούν.

Την ίδια στιγμή, το ρομποτικό κινεζικό σκάφος Chang'e 5 ολοκλήρωσε τη συλλογή δειγμάτων από τη Σελήνη και βρίσκεται στον δρόμο της επιστροφής του στη Γη.

Επίσης, μετά από έξι χρόνια αποστολής, το ιαπωνικό σκάφος Hayabusa2, που συνέλλεξε δείγματα από τον αστεροειδή Ριούγκου και τα μεταφέρει στη Γη, ετοιμάζεται να ρίξει την Κυριακή, 6 Νοεμβρίου, την κάψουλα με το πολύτιμο φορτίο του σε μία έρημη περιοχή της Αυστραλίας, από ύψος περίπου 220.000 χιλιομέτρων, σύμφωνα με την Ιαπωνική Διαστημική Υπηρεσία (JAXA). Ένα αλεξίπτωτο θα ανοίξει σε ύψος δέκα χιλιομέτρων από τη Γη και ελπίζεται ότι το δείγμα θα φθάσει σώο και ασφαλές. Το Hayabusa2, αφού ρίξει την κάψουλα, θα συνεχίσει το ταξίδι του, κατευθυνόμενο σε έναν άλλο μακρινό αστεροειδή, τον 1998ΚΥ26, μία αποστολή που θα διαρκέσει τουλάχιστον μία δεκαετία.

https://physicsgg.blogspot.com/2020/12/nasa_4.html

Επιστρέφει από την Σελήνη το κινεζικό διαστημικό σκάφος Chang’e 5

Είναι η πρώτη απόπειρα της Κίνας να μεταφέρει στη Γη δείγματα από την επιφάνεια της Σελήνης. Το ρομποτικό σκάφος, που προσσεληνώθηκε την Τρίτη, απογειώθηκε ξανά σήμερα στις 23.10 (ώρα Πεκίνου, 17.10 ώρα Ελλάδας).

Το κινεζικό διαστημικό σκάφος Chang’e 5 απογειώθηκε σήμερα από την επιφάνεια της Σελήνης για να επιστρέψει στη Γη, όπως δείχνουν οι εικόνες που μεταδόθηκαν από τη δημόσια κινεζική τηλεόραση CCTV.

Η άκατος που μεταφέρει τα δείγματα ενεργοποίησε έναν κινητήρα ισχύος 3.000 τόνων για να τεθεί σε τροχιά, μετά από πτήση έξι λεπτών. Εάν δεν υπάρξει κάποιο πρόβλημα κατά την επιστροφή στη Γη, η Κίνα θα γίνει η τρίτη χώρα, μετά τις ΗΠΑ και την πρώην ΕΣΣΔ, που αποκτά σεληνιακό υλικό.

Η τελευταία τέτοια επιτυχημένη αποστολή έγινε στο 1976 από την ΕΣΣΔ, με το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος Luna 24.

Η αποστολή του Chang’e 5 σηματοδοτεί ένα νέο στάδιο στο κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα, το οποίο κατέγραψε μια μεγάλη επιτυχία το 2019, όταν για πρώτη φορά στα χρονικά διαστημικό σκάφος προσσεληνώθηκε στη «σκοτεινή» πλευρά της Σελήνης.

https://physicsgg.me/2020/12/03/%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%ad%cf%86%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b5%ce%b6%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b4/

Τζεφ Μπέζος: Η Blue Origin θα πάει την πρώτη γυναίκα στη Σελήνη.

Η Blue Origin του Τζεφ Μπέζος θα πάει την πρώτη γυναίκα στην επιφάνεια της Σελήνης, δήλωσε την Παρασκευή ο δισεκατομμυριούχος, επικεφαλής της Amazon, καθώς η NASA σύντομα αναμένεται να αποφασίσει ποιες θα είναι οι, κατασκευασμένες από ιδιωτικές εταιρείες, σεληνάκατοι που θα επιλεγούν για να στείλουν αστροναύτες στη Σελήνη ως το 2024.

«Αυτή (ΒΕ-7 είναι η μηχανή που θα πάει την πρώτη γυναίκα στην επιφάνεια της Σελήνης» είπε ο Μπέζος σε ανάρτησή του στο Instagram με βίντεο δοκιμής του κινητήρα αυτή την εβδομάδα στο NASA Marshall Space Flight Center στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα.

Όπως αναφέρει το Reuters, ο κινητήρας ΒΕ-7, τον οποίο η Blue Origin αναπτύσσει εδώ και χρόνια, έχει συσσωρεύσει 1.245 δευτερόλεπτα δοκιμαστικής λειτουργίας και θα είναι στην «καρδιά» του National Team Human Landing System της εταιρείας.

Η Blue Origin ηγείται μιας «εθνικής ομάδας» ως ο prime contractor για την κατασκευή της σεληνακάτου Blue Moon. Στην ομάδα αυτή συμμετέχουν επίσης οι Lockheed Martin, Northrop Grumman και Draper.

H εταιρεία του Τζεφ Μπέζος «κυνηγάει» επικερδή συμβόλαια με την κυβέρνηση των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, ανταγωνιζόμενη εταιρείες όπως η SpaceX του επίσης δισεκατομμυριούχου Έλον Μασκ και η Dynetics της Leidos Holdings Inc για να κερδίσει συμβόλαιο για το επόμενο όχημα/ σεληνάκατο επανδρωμένων αποστολών στη Σελήνη, που θα χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά αστροναυτών στο φεγγάρι την επόμενη δεκαετία.

Τον Απρίλιο η NASA έδωσε συμβόλαιο ανάπτυξης σεληνακάτου στην ομάδα της Blue Origin, αξίας 579 εκατ. δολαρίων, καθώς και σε άλλες δύο εταιρείες: Τη SpaceΧ, που έλαβε 135 εκατ. δολάρια για την ανάπτυξη του Starship, και στη Dynetics, που έλαβε 253 εκατ. δολάρια.

Η NASA προορίζεται να επιλέξει δύο από τις τρεις εταιρείες στις αρχές του Μαρτίου του 2021 για τη συνέχιση της κατασκευής των πρωτοτύπων για επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη, αρχίζοντας από το 2024, δήλωσε εκπρόσωπος της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας.

https://physicsgg.blogspot.com/2020/12/blue-origin.html

Chang’e 5: Επόμενος προορισμός, η Γη.

Μετά την ύψωση της κινεζικής σημαίας στην επιφάνεια της Σελήνης, χάρη στο εξερευνητικό όχημα συλλογής δειγμάτων εδάφους «Τσανγκέ-5», η κινεζική αποστολή συνεχίζεται με επιτυχία, καθώς φορτωμένο με δείγματα πετρωμάτων και σκόνης, αναμένεται να αρχίσει αύριο το ταξίδι της επιστροφής με προορισμό τη Γη.

Η κινεζική κρατική τηλεόραση ανέφερε την περασμένη εβδομάδα με υπερηφάνεια ότι η Κίνα πραγματοποίησε «αυτόνομη επίδειξη» της σημαίας της πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης. Την προσσελήνωση του «Τσανγκέ-5» είχε καταγράψει η αμερικανική NASA χάρη στο όχημα τροχιάς γύρω από τη Σελήνη LROC. Η αμερικανική υπηρεσία ανέφερε ότι το κινεζικό διαστημόπλοιο βάρους 4 τόνων προσσεληνώθηκε στην περιοχή του «Ωκεανού των Καταιγίδων» (Oceanus Procellarum) του δορυφόρου της Γης. Τα δείγματα που αναμένεται να φέρει πίσω στη Γη το κινεζικό διαστημόπλοιο προκαλούν το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας, καθώς προέρχονται από γεωλογικά «νεότερη» περίοδο της Σελήνης. Ο «Ωκεανός των Καταιγίδων» εικάζεται ότι παρέμεινε ηφαιστειακά ενεργός πολύ αργότερα από ό,τι άλλες περιοχές του δορυφόρου μας. Η προσγείωση του «Τσανγκέ-5» στην έρημο της εσωτερικής Μογγολίας αναμένεται να πραγματοποιηθεί γύρω στις 17 Δεκεμβρίου.Με την τρίτη αποστολή της στη Σελήνη, η Κίνα αποδεικνύει ότι οι διαστημικές της φιλοδοξίες παραμένουν στην πρώτη γραμμή των κρατικών επιδιώξεων, με το ρομποτικό διαστημόπλοιο που κατευθύνεται προς τον Αρη, την κατασκευή επαναχρησιμοποιούμενου διαστημικού αεροσκάφους και τον σχεδιασμό επανδρωμένης αποστολής στη Σελήνη.Παρότι το κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα χαρακτηρίζεται από ειδικούς «μία γενιά πίσω» από εκείνα των ΗΠΑ και της Ρωσίας, το άκρως απόρρητο και ελεγχόμενο από τις ένοπλες δυνάμεις σχέδιο αναπτύσσεται με ταχύτατο ρυθμό. «Η επόμενη δεκαετία θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για τη διαστημική εξερεύνηση, καθώς οι αποστολές θα ξεπεράσουν το στάδιο της τροχιάς γύρω από τη Γη για να επεκταθούν σε αυτό που ονομάζουμε μακρινό Διάστημα», λέει η αστροβιολόγος του Πανεπιστημίου του Οκλαντ, Καθλίν Κάμπελ.

Το 2003, η Κίνα έγινε η τρίτη χώρα στην Ιστορία, η οποία πραγματοποίησε επανδρωμένη αποστολή. Το πρώτο προσωρινό κινεζικό διαστημικό εργαστήριο τέθηκε σε τροχιά το 2011 και το δεύτερο το 2016, με το Πεκίνο να έχει ανακοινώσει σχέδια για δημιουργία μόνιμου κινεζικού διαστημικού σταθμού το 2022.

https://physicsgg.me/2020/12/10/change-5-%ce%b5%cf%80%cf%8c%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%bf%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%ce%b7-%ce%b3%ce%b7/

Η NASA αποκάλυψε τους αστροναύτες της «Artemis Team» για την επιστροφή στη Σελήνη.

Τους 18 αστροναύτες από τους οποίους θα προέλθουν η «πρώτη γυναίκα και ο επόμενος άνδρας» που θα πάνε στη Σελήνη παρουσίασε η NASA.

«Επιστρέφουμε στη Σελήνη στο πλαίσιο του προγράμματος “Άρτεμις” για να μάθουμε να ζούμε και να εργαζόμαστε σε έναν άλλο κόσμο προς όφελος της ανθρωπότητας. Επιλέξαμε μια αρχική ομάδα αστροναυτών της NASA- την Artemis Team- για να βοηθήσουμε να ανοίξει ο δρόμος για τις επόμενες σεληνιακές αποστολές, μεταξύ των οποίων η αποστολή της πρώτης γυναίκας και του επόμενου άνδρα που θα βαδίσουν στην επιφάνεια της Σελήνης το 2024» γράφει στην ιστοσελίδα της η αμερικανική διαστημική υπηρεσία.

Από τα 18 μέλη της ομάδας, τα μισά είναι γυναίκες. Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Μάικ Πενς, προέβη σε σχετική παρουσίαση την Τετάρτη, στο τέλος της τελικής του συνάντησης ως προέδρου του National Space Council. Η ανακοίνωση έγινε στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα, κάτω από έναν από τους τρεις πυραύλους Saturn V που έχουν απομείνει από το πρόγραμμα «Απόλλων» των δεκαετιών του 1960 και του 1970.

Όπως αναφέρει το Phys.org, ο Πενς τόνισε πως ο τελευταίος από τους 12 άνδρες που περπάτησαν στη Σελήνη, ο Τζιν Σέρναν του «Απόλλων 17», δεν ήθελε τίποτα παραπάνω από το να διαγραφεί το «τελευταίος» από τον τίτλο του. Τα τελευταία βήματα στη Σελήνη έγιναν από τον Σέρναν στις 14 Δεκεμβρίου του 1972. «Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του υποστηρίζοντας πως η Αμερική πρέπει να επιστρέψει στη Σελήνη, και θα τιμήσουμε τη μνήμη του Τζιν Σέρναν» είπε ο Πενς, ενώπιον ενός μικρού πλήθους, που τηρούσε αποστάσεις λόγω κορωνοϊού. Πέντε αστροναύτες -Άκαμπα, Ντόμινικ, Μακλέιν, Μέιρ, Γουότκινς, οι μόνοι που ήταν στην τελετή- εμφανίστηκαν επί σκηνής, φορώντας μάσκες και χαιρετώντας το κοινό.

Ο επικεφαλής της NASA, Τζιμ Μπράιντενσταϊν, τόνισε πως στην ομάδα θα εισέλθουν και άλλοι. Συνολικά η NASA έχει 47 ενεργούς αστροναύτες.

«Είναι πραγματικά εκπληκτικό να σκέφτεσαι πως ο επόμενος άνδρας και η πρώτη γυναίκα στη Σελήνη είναι ανάμεσα στα ονόματα που μόλις διαβάσαμε, και μπορεί να βρίσκονται στην αίθουσα αυτή τη στιγμή» είπε ο Πενς, σύμφωνα με το Space.com, προσθέτοντας πως «σας δίνω τους ήρωες του μέλλοντος που θα μας πάνε πίσω στη Σελήνη και παραπέρα».

Το πρόγραμμα σχεδιάζει να αρχίσει τις ρομποτικές αποστολές το 2021, ακολουθώντας με την εκτόξευση του πληρώματος του Artemis II σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη το 2023. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία αναμένει να επιλέξει τα μέλη του πληρώματος αυτού από το 2021, και το πλήρωμα του Artemis III, που προορίζεται να προσεληνωθεί, αργότερα. Και οι δύο αποστολές θα εκτοξευτούν με τέσσερα άτομα, και δύο θα γίνουν οι επόμενοι που θα βαδίσουν στη Σελήνη, με το Artemis III.

Τα μισά από τα μέλη της Artemis Team έχουν ήδη πετάξει στο διάστημα. Η ομάδα περιλαμβάνει άτομα από πέντε τάξεις αστροναυτών, μεταξύ του 1996 και του 2017.

Τα μέλη είναι τα εξής:

-Τζο Άκαμπα, 53 ετών (βετεράνος της NASA, με 306 ημέρες στο διάστημα)

-Κέιλα Μπάρον, 33 ετών (αξιωματικός στα υποβρύχια του αμερικανικού ναυτικού, δεν έχει πετάξει ακόμα στο διάστημα).

-Ράτζα Χαρί, 43 ετών (πιλότος δοκιμών στην αμερικανική πολεμική αεροπορία, δεν έχει πετάξει ακόμα στο διάστημα)

-Μάθιου Ντόμινικ, 39 ετών (πιλότος δοκιμών, δεν έχει πετάξει ακόμα στο διάστημα)

-Βίκτορ Γκλόβερ, 44 ετών (αξιωματικός του αμερικανικού ναυτικού, είναι ήδη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό)

-Γούντι Χόμπεργκ, 35 ετών (μηχανικός, δεν έχει πετάξει ακόμα στο διάστημα)

-Τζόνι Κιμ, 36 ετών (αξιωματικός του αμερικανικού ναυτικού, πρώην SEAL και γιατρός, δεν έχει πετάξει ακόμα στο διάστημα)

-Κριστίνα Κοχ, 41 ετών (μηχανικός, με 328 ημέρες στο διάστημα κατά την πρώτη αποστολή της στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου συμμετείχε στον πρώτο διαστημικό περίπατο που έγινε μόνο από γυναίκες)

-Κιελ Λίντγκρεν, 47 ετών (χειρουργός πτήσης, με 142 ημέρες στην πρώτη του αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό)

-Νικόλ Μαν, 43 ετών (πιλότος δοκιμών στο Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ και μηχανολόγος μηχανικός, είναι στην ομάδα δοκιμών επανδρωμένων πτήσεων για το διαστημόπλοιο CST-100 Starliner της Boeing, που θα εκτοξευτεί το 2021)

-Αν Μακλέιν, 41 ετών (αντισυνταγματάρχης στον στρατό των ΗΠΑ και μηχανικός, με 204 ημέρες στην πρώτη της αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό)

-Τζέσικα Μέιρ, 43 ετών (διδακτορικό στη θαλάσσια βιολογία, με 205 ημέρες στην πρώτη της αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου συμμετείχε στον πρώτο διαστημικό περίπατο μόνο από γυναίκες)

-Τζάσμιν Μογκμπέλι, 37 ετών (πιλότος δοκιμών ελικοπτέρων στο Σώμα Πεζοναυτών και αεροναυπηγός, δεν έχει πετάξει στο διάστημα)

-Κέιτ Ρούμπινς, 42 ετών (μικροβιολόγος με 115 ημέρες στην πρώτη της αποστολή και 57 ημέρες στη δεύτερη αποστολή της στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ήταν η 60ή γυναίκα στην ιστορία που πέταξε στο διάστημα)

-Φρανκ Ρούμπιο, 44 ετών (πιλότος ελικοπτέρων στον αμερικανικό στρατό και χειρουργός πτήσης, δεν έχει πετάξει στο διάστημα)

-Σκοτ Τινγκλ, 55 ετών (αξιωματικός του αμερικανικού ναυτικού και μηχανολόγος μηχανικός, με 168 ημέρες στην πρώτη του αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό)

-Τζέσικα Γουότκινς, 32 ετών (διδακτορικό γεωλογίας, έχει εργαστεί σε αποστολές οχημάτων της NASA στον Άρη, δεν έχει πετάξει ακόμα στο διάστημα)

-Στέφανι Γουΐλσον, 54 ετών (μηχανικός, με 43 ημέρες σε τρεις αποστολές του διαστημικού λεωφορείου στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό)

Τα μέλη της ομάδας αρχικά θα δουλέψουν με τους συνεργάτες της NASA από τον ιδιωτικό τομέα, μα το ότι είναι στην ομάδα δεν σημαίνει απαραίτητα πως θα πετάξουν στη Σελήνη. Κάποια από τα μέλη θα είναι σε κύρια ή εφεδρικά πληρώματα και μπορέι να βαδίσουν στο Φεγγάρι, ενώ άλλα ίσως εργαστούν στον διαστημικό σταθμό Gateway.

https://physicsgg.blogspot.com/2020/12/nasa-artemis-team.html

Chang'e 5: Επιστρέφει στη Γη με τα δείγματα από τη Σελήνη το κινεζικό σκάφος.

Η κινεζική διαστημική κάψουλα που φέρνει πίσω στη Γη τα πρώτα δείγματα σεληνιακού εδάφους εδώ και πάνω από τέσσερις δεκαετίες άρχισε την Κυριακή το τριήμερο ταξίδι επιστροφής της στη Γη.

Όπως αναφέρει το Phys.org, το σεληνιακό σκάφος της αποστολής Chang'e 5, που ήταν σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι εδώ και περίπου μια εβδομάδα, πυροδότησε τους τέσσερις κινητήρες του για περίπου 22 λεπτά ώστε να βγει εκτός τροχιάς, σύμφωνα με ανάρτηση της κινεζικής διαστημικής υπηρεσίας στα social media.

Η σεληνάκατος είχε προσεληνωθεί νωρίτερα μέσα στον μήνα κοντά σε έναν σχηματισμό που είναι γνωστός ως Mons Rumker. Εκεί συνέλεξε περίπου δύο κιλά δειγμάτων.

Η κάψουλα επιστροφής αναμένεται να προσγειωθεί στη βόρεια Κίνα, στην περιοχή της Εσώτερης Μογγολίας, αφού αποχωριστεί από το υπόλοιπο σκάφος και πραγματοποιήσει κάθοδο με αλεξίπτωτα.

Το υλικό που περιέχει θα είναι το πρώτο που φτάνει στη Γη από τη σοβιετική αποστολή Luna 24 το 1976.

Τα δείγματα βράχων και άλλου υλικού συγκεντρώθηκαν μετά από τρυπανισμό στην επιφάνεια. Η Κίνα έχει έτοιμα εργαστήρια για την ανάλυσή τους προκειμένου να διαπιστωθεί η ηλικία και η σύνθεσή τους, και αναμένεται να μοιραστεί στοιχεία και με άλλες χώρες, όπως είχε γίνει και με τα δείγματα που είχαν φέρει οι αποστολές των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης.

Το κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα περιλαμβάνει μια σειρά φιλόδοξων αποστολών. Επίσης, η Λαϊκή Δημοκρατία σκοπεύει να έχει σε λειτουργία έναν διαστημικό σταθμό από το 2022.

Σημειώνεται πως προ ολίγων ημερών έφτασε επιτυχώς στη Γη η κάψουλα του ιαπωνικού διαστημοπλοίου Hayabusa2 με τα δείγματα από τον αστεροειδή Ryugu, ενώ η NASA ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα τα πρώτα 18 μέλη του προγράμματος «Άρτεμις», για την επόμενη επανδρωμένη αποστολή των ΗΠΑ στη Σελήνη.

https://www.naftemporiki.gr/story/1669565/change-5-epistrefei-sti-gi-me-ta-deigmata-apo-ti-selini-to-kineziko-skafos

Αναζητώντας τον Αδάμ και την Εύα της Σελήνης.

Ανθρωποι, μηχανές και αλγόριθμοι ετοιμάζονται πυρετωδώς για τον μεγάλο «τελικό». Η NASA ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες τα ονόματα 18 αστροναυτών από τους οποίους δύο, ένας άνδρας και μία γυναίκα, θα αναλάβουν να βάλουν τα θεμέλια για την πρώτη ανθρώπινη αποικία στο φεγγάρι

Ο ουρανός με τ’ άστρα (του) αποτελούσε πάντοτε μιαν ανεξίτηλη πηγή μυστηρίου για τον άνθρωπο. Κάποιες φορές του έδινε τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσει πόσο μικρός και αδύναμος είναι, ενώ κάποιες άλλες αντιπροσώπευε την πρόκληση που τον ωθούσε να ξεπεράσει τα γνωστά, ως τότε, όριά του. Ακόμη κι όταν ο άνθρωπος άρχισε να υπερνικά τους πάσης φύσεως ανορθολογισμούς και να τον εξερευνά, πότε με μικρά και σχετικά σίγουρα βήματα και πότε με άλματα προς το κενό και το άγνωστο, αυτό δεν άλλαξε. Δεν θα μπορούσε, φυσικά, να αλλάξει, μιας και κάθε πρόοδος, ακόμη και η πιο «ασήμαντη», αποκάλυπτε νέους κόσμους και γεννούσε ακόμη πιο περίπλοκα ερωτήματα, που ενδεχομένως δεν πρόκειται ποτέ να απαντηθούν.

Ισως, όμως, να μη χρειάζεται καν να απαντηθούν για να προστεθούν νέες σελίδες στο συναρπαστικό βιβλίο της αναμέτρησης του ανθρώπου με την ιστορία του, το πεπρωμένο του και τον πεπερασμένο κόσμο στον οποίο γεννήθηκε. Σελίδες όπως αυτή την οποία επιχειρεί να γράψει η NASA, με τον κωδικό «Αρτεμις ΙΙΙ», και φιλοδοξεί να τελειώσει μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια. Κοσμώντας την, παράλληλα, με τη φωτογραφία των δύο πρώτων ανθρώπων οι οποίοι όχι απλώς θα προσσεληνωθούν μετά από μισό και πλέον αιώνα, αλλά θα παραμείνουν εκεί για όσο περισσότερο μπορούν, βάζοντας τα θεμέλια για την πρώτη ανθρώπινη αποικία.

Οι εξελίξεις επιταχύνονται και το εγχείρημα περνά στην επόμενη φάση του. Ανθρωποι, μηχανές και αλγόριθμοι ετοιμάζονται πυρετωδώς για τον μεγάλο «τελικό». Για τη διαδικασία, δηλαδή, η οποία θα οδηγήσει στον έναν άνδρα και τη μία γυναίκα που θα έχουν την τύχη να γράψουν το όνομά τους με ανεξίτηλα γράμματα σε αυτή τη σελίδα. Κυρίως δε η γυναίκα, την οποία θα συνοδεύει και μια δεύτερη πρωτιά, μιας και δεν έχει υπάρξει άλλη που να έχει πατήσει μέχρι σήμερα το πόδι της στη Σελήνη. Οι δυο τους θα αποτελέσουν, κατά κάποιον τρόπο, τον Αδάμ και την Εύα της εποχής μας – αν και με τρεις τουλάχιστον σημαντικές διαφορές: Δεν θα είναι αναγκαστικά ζευγάρι στη ζωή, η γυνή δεν θα φοβείται τον άνδρα και, το κυριότερο από όλα, δεν θα αποτελούν δημιουργήματα ενός άγνωστου και άπιαστου θεού, αλλά της ίδιας της επιστήμης.

Η αμερικανική αεροδιαστημική εταιρεία ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα τα ονόματα των 18 που συμμετέχουν στην τελική φάση. Πρόκειται για εννιά άνδρες και ισάριθμες γυναίκες, όλοι και όλες επαγγελματίες αστροναύτες. Η γκάμα των ηλικιών είναι σχετικά μεγάλη, καθώς δύο μέλη της ομάδας (διαφορετικού φύλου) είναι 54 ετών, ενώ οι νεότεροι μετρούν μόλις 32 χρόνια ζωής. Επίσης, ενώ ένα μέρος της ομάδας – ακριβώς οι μισοί, για την ακρίβεια – διαθέτει σχετική εμπειρία, καθώς έχει βρεθεί τουλάχιστον μία φορά στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, άλλοι είναι πρωτάρηδες, με τους οκτώ μάλιστα να ανήκουν στην τελευταία φουρνιά αποφοίτων της NASA, που πήραν τα πτυχία τους το 2017.

«Αμερικανοί, σας παρουσιάζω σήμερα τους μελλοντικούς ήρωες, οι οποίοι θα μας μεταφέρουν πίσω στο φεγγάρι και πιο πέρα από αυτό» ήταν τα λόγια του αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Μάικ Πενς, κατά την παρουσίαση των 18 ονομάτων στη Φλόριντα. Στην τελετή όπου, αρχικά, ο προγραμματισμός προέβλεπε να παραβρεθεί ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος είχε θέσει ως στόχο η αποστολή να πραγματοποιηθεί εντός του 2024, κλείνοντας έτσι με πανηγυρικό τρόπο τη δεύτερη θητεία την οποία ήλπιζε (ματαίως, όπως αποδείχθηκε) να διασφαλίσει στον Λευκό Οίκο.

Αν κέρδιζε…

Η αλήθεια, βεβαίως, είναι πως ακόμη και στην περίπτωση που ο Τραμπ κέρδιζε τις εκλογές, θα παρέμενε αμφίβολο κατά πόσο θα μπορούσε να εκτοξευθεί το 2024 ο πύραυλος που θα μετέφερε τους δύο αστροναύτες μαζί με την… οικοσκευή τους. Κι αυτό διότι η NASA εμφανίζεται ιδιαιτέρως επιφυλακτική και αποφεύγει να δεσμευτεί για οτιδήποτε, ενώ διαμηνύει πως είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν καθυστερήσεις – ειδικά μετά το φιάσκο της απόπειρας του «Μίστερ Τέσλα», Ελον Μασκ, να στείλει το Space X στον πλανήτη Αρη.

Η τελευταία επανδρωμένη πτήση στην επιφάνειά της έγινε το 1969

Ούτως ή άλλως, σήμερα γνωρίζουμε πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως τα σχέδια συχνά δεν εξελίσσονται όπως φαντάστηκαν οι εμπνευστές τους. Είναι γνωστό, για παράδειγμα, ότι η παγκόσμια συγκίνηση την οποία προκάλεσε η πρώτη φορά που άνθρωπος πάτησε το πόδι του στον πιο κοντινό πλανήτη της Γης δεν είχε τη συνέχεια που ενδεχομένως θα περίμενε κανείς. Ακόμη και ο αδυσώπητος ανταγωνισμός των δύο τότε υπερδυνάμεων, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ενωσης, φάνηκε να εκτονώνεται σχετικά γρήγορα σε αυτό το μέτωπο, ειδικά από τη στιγμή που τα πρωτοσέλιδα με τους πηχυαίους τίτλους είχαν γραφεί.

Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, το γεγονός ότι δεν πέρασαν παρά 40 μήνες από τη στιγμή που ο Αμερικανός Νιλ Αρμστρονγκ πάτησε το πόδι του στη Σελήνη, στις 20 Ιουλίου 1969, μέχρι εκείνη που πραγματοποιήθηκε η τελευταία επανδρωμένη αποστολή στην επιφάνειά της, με τον Ευγένιο Σέρναν. Η διαφορά φάνηκε ακόμη και στις δηλώσεις που έκαναν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές. «Αυτό είναι ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο και ένα γιγαντιαίο άλμα για την ανθρωπότητα» ήταν τα εκστασιασμένα λόγια του Αρμστρονγκ – «κάναμε απλώς μια δουλειά» είχε πει απλά και μάλλον τυπικά ο Σέρναν.

Θα επαναληφθεί, άραγε, κάτι ανάλογο και με την υπόθεση του εποικισμού της Σελήνης; Ουδείς γνωρίζει. Σίγουρα, πάντως, όταν έρθει η στιγμή για να πατηθεί το κουμπί, θα υπάρξουν εκατομμύρια στον πλανήτη που θα αναρωτηθούν: Μα, αλήθεια, αυτό είναι που έλειπε από τις ζωές μας για να γίνουν καλύτερες ή, έστω, λίγο πιο ανθρώπινες;

https://physicsgg.blogspot.com/2020/12/blog-post_16.html

Επέστρεψε στη Γη το διαστημικό σκάφος Chang’e 5 που συνέλεξε δείγματα από τη Σελήνη.

Το κινεζικό διαστημικό σκάφος που μεταφέρει δείγματα από το έδαφος της Σελήνης επέστρεψε σήμερα στη Γη, ολοκληρώνοντας την πρώτη αποστολή αυτού του είδους μετά από 40 χρόνια, μετέδωσε το κινεζικό πρακτορείο Xinhua.

Το ρομποτικό, μη επανδρωμένο σκάφος Chang’e 5 προσγειώθηκε σε μια περιοχή της Εσωτερικής Μογγολίας, στη βόρεια Κίνα, σύμφωνα με την κινεζική διαστημική υπηρεσία.

Το σκάφος, που πήρε το όνομά του από τη θεά της Σελήνης, προσσεληνώθηκε την 1η Δεκεμβρίου και δύο ημέρες αργότερα ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής του στη Γη. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι τα δείγματα που συνέλεξε θα τους επιτρέψουν να μάθουν περισσότερα για την προέλευση του φεγγαριού, τον σχηματισμό του και την ηφαιστειακή δραστηριότητα στην επιφάνειά του.

Με την αποστολή αυτή η Κίνα έγινε μόλις η τρίτη χώρα που κατάφερε να συλλέξει δείγματα από τη Σελήνη, μετά τις ΗΠΑ και την πρώην Σοβιετική Ένωση, τις δεκαετίες του 1960 και ’70. Ήταν η πρώτη αποστολή αυτού του είδους μετά τη Luna 24 των Σοβιετικών, το 1976.

Η Κίνα ελπίζει ότι θα κατασκευάσει έναν διαστημικό σταθμό που θα μπορεί να φιλοξενήσει πλήρωμα μέχρι το 2022 και, στη συνέχεια, να στείλει επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη.

https://physicsgg.me/2020/12/16/%ce%b5%cf%80%ce%ad%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b5%cf%88%ce%b5-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%b7-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%ce%ba%ce%ac%cf%86%ce%bf%cf%82-ch/

Μετά το πρώτο δείγμα φεγγαρόσκονης, νέες αποστολές της Κίνας στη Σελήνη.

Λίγες ώρες μετά την άφιξη της κάψουλας που μετέφερε δείγματα από την ορατή πλευρά του φεγγαριού, η Κίνα ετοιμάζεται για νέες αποστολές που θα επιτρέψουν τελικά τη δημιουργία μόνιμης σεληνιακής βάσης, δήλωσε την Πέμπτη αξιωματούχος του κινεζικού διαστημικού προγράμματος.

Οι επόμενες τρεις αποστολές της σειράς Chang’e προετοιμάζονται σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, μαζί με σχέδια για τη συλλογή δειγμάτων από τον Άρη και την εξερεύνηση του πλανήτη Δία, δήλωσε ο Γου Γιανχουά, υποδιοικητής του Κινεζικού Προγράμματος Σεληνιακής Εξερεύνησης.

«Η εξερεύνηση του Σύμπαντος μόλις τώρα αρχίζει» δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο Γου, λίγες ώρες μετά την άφιξη της πολύτιμης κάψουλας, την οποία απελευθέρωσε πάνω από τη Γη η αποστολή Chang’e-5.

To πρόγραμμα Chang’e, το οποίο βαφτίστηκε προς τιμήν της κινεζικής θεάς της Σελήνης, έχει ήδη πραγματοποιήσει με επιτυχία τρεις προσσεληνώσεις, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης αποστολής στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού.

Η Κίνα έγινε το 2003 μόλις η τρίτη χώρα, μετά τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, που εκτοξεύει αστροναύτες με δικά της μέσα. Έχει επίσης παρουσιάσει σχέδια για την κατασκευή δικού της διαστημικού σταθμού, στον οποίο όμως δεν έκανε αναφορά ο Γου.

Το απόγευμα της Τετάρτης τοπική ώρα, η κάψουλα που περιέχει γύρω στα 2 κιλά σκόνης και βράχων από τη Σελήνη, έπεσε με αλεξίπτωτο στην έρημο της Εσωτερικής Μογγολίας και μεταφέρθηκε άμεσα σε εργαστήριο έξω από το Πεκίνο.

Είναι τα πρώτα σεληνιακά δείγματα από την εποχή των αμερικανικών αποστολών Apollo και των σοβιετικών Luna τις δεκαετίες του 1960 και ’70.

Τα φρέσκα δείγματα προέρχονται από μια ανενεργή ηφαιστειακή περιοχή του Ωκεανού των Καταιγίδων, μια αχανή σεληνιακή πεδιάδα από στερεοποιημένη λάβα. Εκτιμάται ότι έχουν ηλικία 1,2 δισεκατομμυρίων ετών, κάτι που σημαίνει ότι είναι δισεκατομμύρια χρόνια νεότερα από ό,τι τα δείγματα που έφεραν στη Γη οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση.

Τα πολύτιμα δείγματα θα χρησιμοποιηθούν ως σημείο αναφοράς για τη χρονολόγηση άλλων σχηματισμών του Ηλιακού Συστήματος.

Αναλυτές εκτιμούν ότι η Κίνα θα μπορούσε να είχε απλοποιήσει την αποστολή Chang’e-5 αν το σκάφος που συνέλεξε τα δείγματα είχε αναχωρήσει απευθείας για τη Γη. Η Κίνα προτίμησε μια διαφορετική λύση: τα δείγματα μεταφέρθηκαν αρχικά σε ένα σκάφος που περίμενε σε σεληνιακή τροχιά.

Αν και η προσέγγιση αυτή ήταν τεχνικά πιο απαιτητική, επέτρεψε στην Κίνα να δοκιμάσει την τεχνολογία μέσω της οποίας θα αναχωρούν από τη Σελήνη οι αστροναύτες της.

Η επόμενη κινεζική αποστολή στη Σελήνη, Chang’e-6 προγραμματίζεται να αναχωρήσει το 2023 για τη συλλογή δειγμάτων από τον νότιο πόλο του δορυφόρου. Αρκετοί από τους κρατήρες της περιοχής μένουν μόνιμα βυθισμένοι στο σκοτάδι και έχει διαπιστωθεί ότι περιέχουν μεγάλες ποσότητες πάγου νερού, ένας δυνητικά πολύτιμος πόρος για τις μελλοντικές ανθρώπινες αποστολές.

Θα ακολουθήσουν σε αδιευκρίνιστη ημερομηνία οι αποστολές Chang’e 7 και 8, οι οποίες θα πραγματοποιήσουν τοπογραφικές μελέτες και θα δοκιμάσουν τεχνολογίες που θα χρησιμοποιηθούν μελλοντικά στη δημιουργία βάσης στη Σελήνη.

Η Κίνα συνεργάστηκε στην αποστολή Chang’e-5 με την ευρωπαϊκή υπηρεσία διαστήματος ESA, όχι όμως και με τις ΗΠΑ, καθώς η αμερικανική νομοθεσία απαγορεύει τη συνεργασία με τη NASA αν δεν δοθεί πρώτα έγκριση του Κογκρέσου.

https://physicsgg.blogspot.com/2020/12/blog-post_17.html

Artemis I: Έτοιμο για αποστολή στη Σελήνη το διαστημόπλοιο Orion- ερωτηματικά από δοκιμή του πυραύλου SLS.

To διαστημόπλοιο Orion της NASA είναι έτοιμο για την αποστολή του στη Σελήνη, ανακοίνωσε η Lockheed Martin.

Η εταιρεία ολοκλήρωσε τη συναρμολόγηση και τις δοκιμές του διαστημοπλοίου Artemis I, και το παρέδωσε στην ομάδα Exploration Ground Systems της NASA, η οποία θα πραγματοποιήσει τις τελικές προετοιμασίες του σκάφους για την αποστολή του στη Σελήνη.

Το Orion είναι το νέο εξερευνητικό διαστημόπλοιο της NASA για επανδρωμένες αποστολές, το οποίο προορίζεται να μεταφέρει αστροναύτες σε προορισμούς στο βαθύ διάστημα, όπως στη Σελήνη και τον Άρη. Η Lockheed Martin είναι ο prime contractor για τη NASA και κατασκεύασε το τμήμα πληρώματος (crew module), το crew module adaptor και το σύστημα ματαίωσης εκτόξευσης. Ο ΕΟΔ (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος) παρέχει το European Service Module για το Orion.

Η αποστολή Artemis I θα είναι η πρώτη εκτόξευση του διαστημοπλοίου Orion με τον πύραυλο Space Launch System της NASA. Μέσα σε διάστημα τριών εβδομάδων, ένα μη επανδρωμένο Orion θα αποσταλεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη και θα επιστρέψει στη Γη, επιβεβαιώνοντας την αξιοπιστία του για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές. Η αποστολή αναμένεται να λάβει χώρα αργότερα μέσα στο έτος και η επόμενη, Artemis II, θα είναι η πρώτη επανδρωμένη, που θα πετάξει γύρω από τη Σελήνη και θα επιστρέψει. Η Artemis III αναμένεται να πάει την πρώτη γυναίκα και τον επόμενο άνδρα στην επιφάνεια της Σελήνης.

Το φιλόδοξο πρόγραμμα «Άρτεμις» αναμένεται να φέρει τις ΗΠΑ ξανά στο προσκήνιο της νέας «κούρσας του διαστήματος»- ωστόσο ερωτηματικά προκάλεσε δοκιμή του πυραύλου SLS το Σάββατο.

Στο πλαίσιο της δοκιμής οι τέσσερις κινητήρες RS-25 έπρεπε να λειτουργήσουν για λίγο παραπάνω από οκτώ λεπτά- τον ίδιο χρόνο που απαιτείται για να φτάσει ο πύραυλος στο διάστημα μετά την εκτόξευσή του. Η αντίστροφη μέτρηση πραγματοποιήθηκε επιτυχώς και οι κινητήρες ενεργοποιήθηκαν, μα σταμάτησαν να λειτουργούν μόλις λίγο παραπάνω από ένα λεπτό μετά. Υπό εξέταση είναι τα δεδομένα για να διαπιστωθούν οι λόγοι του πρόωρου τερματισμού λειτουργίας.

Ο πύραυλος αυτός, όταν πραγματοποιήσει την παρθενική του πτήση, θα γίνει ο πιο ισχυρός πύραυλος που έχει εκτοξευτεί ποτέ στο διάστημα.

https://physicsgg.blogspot.com/2021/01/artemis-i-orion-sls.html

Το Μυστήριο της Σελήνης.

Μοιάζει με «αστυνομικό» μυστήριο που αναζητούσε τη λύση του εδώ και μισόν αιώνα, με τη διαφορά ότι τον ρόλο του Σέρλοκ Χολμς είχαν αναλάβει σ’ αυτή την περίπτωση δύο σύγχρονοι αστρονόμοι. Η ιστορία ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1953 όταν ο ερασιτέχνης αστρονόμος Λήον Στούαρτ παρατήρησε και φωτογράφησε με το τηλεσκόπιό του μία λαμπερή έκρηξη στο μέσο σχεδόν της Σελήνης. Η εκτίμησή του τότε ήταν ότι επρόκειτο για την σύγκρουση της σεληνιακής επιφάνειας με έναν αρκετά μεγάλο αστεροειδή. Εάν συνέβαινε πράγματι κάτι τέτοιο τότε ο Στούαρτ θα ήταν ο πρώτος και ο μοναδικός «αυτόπτης μάρτυρας» στην ιστορία της ανθρωπότητας που παρατήρησε ένα τέτοιο φαινόμενο.

Είναι προφανές ότι μια τέτοια σύγκρουση θα έπρεπε να είχε αφήσει πίσω της έναν αρκετά μεγάλο κρατήρα, ο οποίος όμως δεν μπορούσε να εντοπιστεί ακόμη και με τα μεγαλύτερα επίγεια τηλεσκόπια που διαθέταμε την εποχή εκείνη. Έκτοτε, όμως, οι διαστημικές μας αποστολές, επανδρωμένων και μη αποστολών, κατόρθωσαν να χαρτογραφήσουν με μεγάλη λεπτομέρεια σχεδόν κάθε σπιθαμή της επιφάνειας του φυσικού μας δορυφόρου. Παρ’ όλα αυτά το μυστήριο παρέμενε ανεξιχνίαστο μέχρις ότου οι αστρονόμοι Μπόνυ Μπουράτι και Λέην Τζόνσον απεφάσισαν να λύσουν το αίνιγμα.

Αρχικά οι έρευνες που έκαναν σε παλαιές φωτογραφίες διαστημοσυσκευών που είχαν φωτογραφήσει την περιοχή στην οποία είχε εντοπιστεί η έκρηξη του Στούαρτ δεν απέδωσαν καρπούς. Και τότε απεφάσισαν να εξετάσουν τις ακόμη λεπτομερέστερες φωτογραφίες από την αποστολή της διαστημοσυσκευής «Κλημεντίνη», η οποία τον Μάρτιο του 1994 μας είχε στείλει συνολικά 1,8 εκατομμύρια φωτογραφίες από την επιφάνεια της Σελήνης.

Εξετάζοντας με προσοχή τις φωτογραφίες του φαινομένου που είχε δει ο Στούαρτ και με βάση τις φωτογραφίες του εντόπισαν μιαν ευρύτερη περιοχή με πλάτος 35 χιλιομέτρων. Με τα δεδομένα αυτά προσπάθησαν να εντοπίσουν εκεί έναν νεοδιαμορφωμένο κρατήρα, ανάμεσα στους χιλιάδες άλλους κρατήρες του δορυφόρου μας, με διάμετρο από ένα έως δύο χιλιόμετρα. Και πράγματι η προσπάθειά τους αυτή στέφτηκε τελικά με επιτυχία όταν ανακάλυψαν στο κέντρο σχεδόν της περιοχής έναν κρατήρα με διάμετρο 1.500 μέτρων, ενώ υπολόγισαν επίσης ότι η ενέργεια που απελευθερώθηκε από την έκρηξη ήταν 35 φορές μεγαλύτερη από την έκρηξη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα> Από τα δεδομένα αυτά συμπέραναν επίσης ότι ο αστεροειδής εκείνος πρέπει να είχε μέγεθος 20 περίπου μέτρων. Συγκρούσεις της Σελήνης με τόσο μεγάλα αντικείμενα συμβαίνουν δύο φορές κάθε αιώνα, πράγμα που σημαίνει ότι ο φυσικός μας δορυφόρος δεν είναι τόσο νεκρός γεωλογικά όσο πιστεύαμε μέχρι τώρα.

https://physicsgg.blogspot.com/2021/01/blog-post_22.html

Πρόγραμμα Άρτεμις: Η κυβέρνηση Μπάιντεν στηρίζει την επιστροφή στη Σελήνη.

Τη στήριξή του στις συστηματικές προσπάθειες για επιστροφή στη Σελήνη, που άρχισαν επί του προκατόχου του, Ντόναλντ Τραμπ, έδωσε ξεκάθαρα ο νέος πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, ξεκαθαρίζοντας το τοπίο ως προς τη θέση της νέας κυβέρνησης για το πρόγραμμα «Άρτεμις», που αποσκοπεί στην αποστολή «του επόμενου άνδρα και της πρώτης γυναίκας» στην επιφάνεια της Σελήνης εντός των επόμενων ετών.

Όπως έγραψε το BBC, η Τζεν Πσάκι, εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου έδωσε τις σχετικές επιβεβαιώσεις την Πέμπτη, τονίζοντας πως «με το πρόγραμμα Άρτεμις, η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα συνεργαστεί με τη βιομηχανία και διεθνείς εταίρους για να στείλει αστροναύτες στην επιφάνεια της Σελήνης- έναν άλλο άνδρα και μια γυναίκα στη Σελήνη».

Παρόλα αυτά, δεν υπήρξε αναφορά στον στόχο του 2024 για την πρώτη επανδρωμένη προσελήνωση, που είχε τεθεί από τον πρώην αντιπρόεδρο Μάικ Πενς. Σημειώνεται πως εδώ και καιρό κυκλοφορούσαν εικασίες πως η νέα κυβέρνηση δεν θα δεσμευόταν ως προς αυτό το χρονοδιάγραμμα- αν και δεν έγινε κάτι γνωστό σχετικά.

Η επιστροφή στη Σελήνη είχε ανακοινωθεί από τον Πενς το 2017, και η NASA είχε πει ότι θα στόχευε σε προσελήνωση για το 2028. Ο πρώην αντιπρόεδρος άλλαξε αυτό το χρονοδιάγραμμα το 2019, σε μια κίνηση που εξελήφθη ως «παρότρυνση» προς την αμερικανική διαστημική υπηρεσία για να κινηθεί γρηγορότερα. Ωστόσο αμφισβητείται κατά πόσον θα ήταν εφικτό κάτι τέτοιο το 2024. Η NASA έχει ζητήσει 3,3 δισ. δολάρια για χρηματοδότηση του HLS (Human Landing System) το 2021, μα έλαβε 850 εκατ. δολάρια, κάτι που θεωρείται πως θα επηρεάσει το χρονοδιάγραμμα.

Οι άλλοι βασικοί πυλώνες του εγχειρήματος είναι το διαστημόπλοιο Orion και ο πύραυλος SLS (Space Launch System). Η κάψουλα Orion προορίζεται να χρησιμοποιηθεί στην πρώτη αποστολή του προγράμματος «Άρτεμις»- σε μια επανδρωμένη πτήση γύρω από τη Σελήνη, και προετοιμάζεται για τα τέλη του 2021. Σε στάδιο συναρμολόγησης είναι και ο εξοπλισμός της δεύτερης και της τρίτης αποστολής- η οποία προορίζεται να είναι και αυτή που θα κατεβάσει στην επιφάνεια της Σελήνης αστροναύτες για πρώτη φορά από το 1972.

https://physicsgg.blogspot.com/2021/02/blog-post_9.html

Η Τουρκία θα πατήσει τη Σελήνη το 2023.

Εξαιρετικά φιλόδοξα σχέδια από τον Ταγίπ Ερντογάν για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, αλλά και για τη συνέχεια, καθώς επιδιώκει να κάνει τη χώρα του υπολογίσιμη δύναμη και στο διάστημα.

Το 2023, στις 29 Οκτωβρίου, η Τουρκία γιορτάζει τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της, πάνω στα συντρίμμια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και ο Ταγίπ Ερντογάν – ο οποίος προφανώς δεν σχεδιάζει να αποσυρθεί από την πολιτική μέχρι τότε, έστω κι αν τον Ιούνιο του ίδιου έτους ολοκληρώνεται η τελευταία, τυπικά, θητεία του – καταστρώνει πολύ φιλόδοξα σχέδια, επιδιώκοντας να εντάξει την Τουρκία στην ελίτ των τεχνολογικά ανεπτυγμένων χωρών.

Ένα από αυτά τα σχέδια είναι η κατάκτηση της Σελήνης. «Ο πρώτος μας στόχος είναι να προσεληνωθούμε μέχρι το 2023, στην 100ή επέτειο από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας και πιστεύω ότι οι μηχανικοί και επιστήμονές μας θα καταφέρουν να φέρουν σε πέρας αυτή την αποστολή», δήλωσε χαρακτηριστικά την Τρίτη, κατά την παρουσίαση του Εθνικού Διαστημικού Προγράμματος της Τουρκίας.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι θα υπάρξει και ένα δεύτερο στάδιο, το 2028, στο οποίο στόχος είναι η Τουρκία να έχει καταστεί αυτοδύναμη, κατασκευάζοντας τους δικούς της πυραύλους. Εφόσον το πετύχει, όπως είπε, θα ανήκει πλέον στο μικρό κλαμπ των χωρών που θα είναι σε θέση να διεξάγουν επιστημονικές έρευνες στη Σελήνη και να τις αξιοποιεί για την ανάπτυξη νέων και πρωτοπόρων τεχνολογιών.

Δορυφόροι παντού και για όλα

Ο Ερντογάν δεν έμεινε όμως εκεί και ανέβασε τον πήχη πιο ψηλά, στοχεύοντας να καταστήσει την Τουρκία υπολογίσιμη δύναμη στη μάχη για την κατάκτηση του διαστήματος. «Ο δεύτερος στόχος είναι να δημιουργήσουμε ένα κλάδο παγκόσμιας εμβέλειας, ο οποίος θα μπορεί να είναι ανταγωνιστικός στο πεδίο της ανάπτυξης των δορυφόρων της επόμενης γενιάς», υπογράμμισε ο ίδιος.

Με τον τρόπο αυτό, «θα ανοίξουμε τον δρόμο για την ανάπτυξη των δικών μας συστημάτων και εφαρμογών πλοήγησης στους τομείς της άμυνας, της γεωργίας, της πολεοδομικής συγκρότησης και των αυτόνομων (χωρίς οδηγούς) οχημάτων», πρόσθεσε ο πρόεδρος της Τουρκίας, αναφέροντας ακόμη την μετεωρολογία και την αστρονομία ως τομείς στους οποίους επιδιώκει να πρωταγωνιστήσει η Τουρκία.

Ο Ερντογάν έκανε, μάλιστα, λόγο και για την εγκατάσταση ενός διαστημικού σταθμού-παρατηρητηρίου, ενδεχομένως με δυνατότητα ανθρώπινης παρουσίας, γεγονός που εκτιμάται ότι θα αναβαθμίσει περαιτέρω τις δυνατότητες της Τουρκίας. Ισχυρίστηκε, επίσης, ότι έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή και ενός εγχώριου δορυφόρου νέας γενιάς – του IMECE – οι δοκιμές του οποίου θα ξεκινήσουν σύντομα.

Σημειώνεται ότι η Τουρκία έχει ήδη εκτοξεύσει και θέσει σε τροχιά επτά δορυφόρους – κάτι που, ανάμεσα στα άλλα, της προσφέρει και σημαντικά πλεονεκτήματα σε στρατιωτικό επίπεδο, καθώς οι σύγχρονοι πόλεμοι κρίνονται σε μεγάλο βαθμό τόσο από τη συλλογή πληροφοριών και εικόνων όσο και από τα «έξυπνα» οπλικά συστήματα που πλήττουν με ακρίβεια τους στόχους τους, καθοδηγούμενα από συντεταγμένες που δίνουν οι δορυφόροι.

Συντονιστής του προγράμματος είναι η Διαστημική Υπηρεσία της Τουρκίας, η οποία ιδρύθηκε πρόσφατα, το 2018, ενώ είναι σε απευθείας συντονισμό με τα υπουργεία Άμυνας, Τεχνολογίας και Μεταφορών – και φυσικά, με το προεδρικό μέγαρο. Φέρεται, επίσης, να διεξάγει διαπραγματεύσεις για μια στρατηγική συμφωνία τόσο με τη Ρωσία (η οποία διαθέτει πρωτοπόρα διαστημική τεχνολογία) όσο και με την Space X του Έλον Μασκ, ο οποίος μοιάζει να έχει ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με τον «σουλτάνο».

https://physicsgg.me/2021/02/11/%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%af%ce%b1-%ce%b8%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%cf%84%ce%bf-2023/

Ακουστικές δοκιμές "Luna-25"

Στην RSC Energia, πραγματοποιήθηκαν ακουστικές δοκιμές του εκφορτωτή του αυτόματου διαπλανητικού σταθμού Luna-25, που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του έργου Luna-Glob, για τη μελέτη και την πρακτική χρήση του φυσικού δορυφόρου της Γης και του περιφερειακού χώρου. Οι δοκιμές πραγματοποιήθηκαν με εντολή του NPO Lavochkin, του προγραμματιστή του διαστημικού σκάφους (SC).

Σε έναν ειδικό ακουστικό θάλαμο, η συσκευή εκτέθηκε σε ηχητικά κύματα σε ένα ευρύ φάσμα συχνοτήτων. Ένα παρόμοιο φαινόμενο κύματος θα δράσει στο διαστημικό σκάφος κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης του οχήματος εκτόξευσης.

- Οι δοκιμές αντοχής συνίστανται στην ακουστική φόρτωση του οχήματος, δηλαδή υπόκειται στο επίπεδο του ήχου στο οποίο θα εκτεθεί κατά την εκτόξευση στην τροχιά της Γης. Ο ακουστικός θάλαμος σας επιτρέπει να επιτύχετε ηχητικό επίπεδο 160 ντεσιμπέλ. Ήμασταν οι πρώτοι στη χώρα μας που διεξήγαγαν τέτοιες ακουστικές δοκιμές, εστιάζοντας στη διεθνή πρακτική », δήλωσε ο Mikhail Semyonov, επικεφαλής του κέντρου πειραματικών δοκιμών προϊόντων πλήρους μεγέθους και των εξαρτημάτων τους.

Μέσα από τρύπες στην οροφή του θαλάμου, σε σχήμα ακουστικών κέρατων, ο ήχος παράγει κύματα δόνησης που επηρεάζουν το διαστημικό σκάφος που είναι εγκατεστημένο μέσα στον θάλαμο. Από τους αισθητήρες που βρίσκονται στην επιφάνεια του "Luna-25" υπάρχουν πολλά καλώδια για σταθμούς ελέγχου, οι οποίοι καταγράφουν την ισχύ της επίδρασης των ηχητικών δονήσεων στη συσκευή και τις συνέπειές τους. Στο διπλανό δωμάτιο, οι μηχανικοί παρακολουθούν στενά τον τρόπο με τον οποίο οι δομές του διαπλανητικού σταθμού λαμβάνουν την ηχητική έκρηξη.

Ο ακουστικός θάλαμος εγκαθίσταται σε ξεχωριστή βάση, διαχωρίζοντάς τον έτσι από το υπόλοιπο κτίριο, και το πάχος των τοιχωμάτων του είναι μισό μέτρο ειδικού σκυροδέματος, το οποίο καθιστά δυνατή τη δοκιμή διαφορετικών ακουστικών φασμάτων χωρίς να επηρεάζεται ο γύρω χώρος.

Οι διαστάσεις του θαλάμου επιτρέπουν τη δοκιμή διαφόρων τύπων διαστημικής τεχνολογίας. Πρακτικά όλα τα προϊόντα RSC Energia δοκιμάζονται εδώ με ήχο.

Μετά από μια σειρά δοκιμών, οι μηχανικοί του Lavochkin Research and Production Association πραγματοποίησαν πλήρη οπτική επιθεώρηση του διαπλανητικού οχήματος Το Luna-25 ξεπέρασε με επιτυχία αυτά τα φορτία.

Το διαστημικό σκάφος Luna-25, που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του έργου Luna-Glob του NPO Lavochkina JSC, είναι ένας μικρός σταθμός επίδειξης για τη δοκιμή βασικών τεχνολογιών μαλακής προσγείωσης στην κυκλική περιοχή και διεξάγει μελέτες επαφών του Νότιου Πόλου της Σελήνης.

Η εφαρμογή της διαστημικής αποστολής Luna-Globe (διαστημικό σκάφος Luna-25) είναι ένα σημαντικό βήμα στην εξερεύνηση του διαστήματος, θα μας επιτρέψει να ανέβουμε σε ένα ποιοτικά νέο επίπεδο σεληνιακής έρευνας και να κοιτάξουμε από διαφορετική γωνία στις προοπτικές για την ανάπτυξη των πλανητών του ηλιακού συστήματος, την κατανόηση των μηχανισμών της πλανητικής προέλευσης, την εμφάνιση του νερού και, συνεπώς, τη ζωή στη Γη. Η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί για τον Οκτώβριο-Νοέμβριο του 2021 από το κοσμοδρόμιο Vostochny.

https://www.energia.ru/ru/news/news-2021/news_02-20_1.html

Αποστολή εξερεύνησης των σπηλαίων της Σελήνης σχεδιάζει ο ΕΟΔ

Σε ένα πρώτο βήμα για την ανακάλυψη των μυστικών που κρύβονται κάτω από την επιφάνεια της Σελήνης, ο ΕΟΔ είχε ζητήσει το 2019 ιδέες για τον εντοπισμό, τη χαρτογράφηση και την εξερεύνηση των σπηλαίων της Σελήνης. Πέντε ιδέες επελέγησαν για να μελετηθούν σε μεγαλύτερο βάθος, η καθεμία πραγματευόμενη διαφορετικές φάσεις μιας πιθανής αποστολής.

Μέσω αυτών των πέντε μελετών στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Sysnova, αναπτύχθηκαν τρία σενάρια αποστολής: Ένα για τη διεξαγωγής μιας προκαταρκτικής «αναγνώρισης» σημείων εισόδου και υπογείων σπηλαίων από την επιφάνεια της Σελήνης, ένα για την είσοδο ενός οχήματος ανίχνευσης μέσα σε έναν λάκκο και αξιολόγησης του πρώτου τμήματος ενός σπηλαίου και ένα για την εξερεύνηση μιας υπόγειας σήραγγας λάβας με αυτόνομα οχήματα (ρόβερ).

«Αν και οι μελέτες ήταν πολύ διαφορετικές σε θεματολογία και προσέγγιση, παρείχαν όλες εξαιρετική επίγνωση ως προς εν δυνάμει τεχνολογίες για την εξερεύνηση και διερεύνηση της γεωλογίας του υπεδάφους της Σελήνης» είπε η Λορεντάνα Μπεσόνε, στέλεχος του ΕΟΔ, μετά τη δημοσιοποίηση των μελετών. «Ήταν ένα συναρπαστικό ταξίδι, και μια θαυμάσια ευκαιρία για τον ΕΟΔ να αρχίσει να εξετάζει αποστολές για την εξερεύνηση των σεληνιακών σπηλαίων».

Ως ένας συνδυασμός που θα απέδιδε τα μέγιστα επιστημονικά κέρδη, οιμάδες πίσω από δύο από αυτές τις έρευνες- μία από το Πανεπιστήμιο του Βύρτσμπουργκ και μία από το Πανεπιστήμιο του Οβιέδο- επελέγησαν για να συμμετέχουν σε μια έρευνα CDF (Concurrent Design Facility) του ΕΟΔ. Εστιάζοντας στο δεύτερο σενάριο, οι τεχνολογίες που έχουν αναπτύξει αυτές οι ομάδες θα επέτρεπαν την ασφαλή εξερεύνηση και καταγραφή ενός σεληνιακού λάκκου, καθώς και μια πρώτη ματιά στις σήραγγες οπου μπορεί να οδηγούσε αυτός.

Η έρευνα συνδυάζει τα αποτελέσματα των μελετών που πραγματοποίησαν αυτές οι δύο ομάδες με σχέδια για τις πρωτοβουλίες EL3 (European Large Logistics Lander) και Moonlight του ΕΟΔ. Το EL3 είναι ένα όχημα σχεδιασμένο για μια σειρά αποστολών του ΕΟΔ στη Σελήνη και το Moonlight έχει σκοπό να παρέχει υπηρεσίες πλοήγησης και τηλεπικοινωνιών για την εξερεύνηση της Σελήνης.

Το Πανεπιστήμιο του Βύρτσμπεργκ εξετάζει το concept του κατεβάσματος μιας συσκευής με καλώδιο για την εξερεύνηση της εισόδου, των τοιχωμάτων και του πρώτου μέρους των σηράγγων σεληνιακής λάβας. Η συσκευή αυτή, ονόματι «Δαίδαλος» είναι ένα συμπαγές, σφαιρικό αντικείμενο που θα μπορούσε να εξοπλιστεί με 3D lidar, stereo camera vision και δυνατότητα ανεξάρτητης κίνησης. Δημιουργώντας ένα 3D μοντέλο για το εσωτερικό μιας σήραγγας λάβας, η συσκευή αυτή θα μπορούσε να αναγνωρίζει γεωλογικούς πόρους και να αναζητεί τοποθεσίες με σταθερά επίπεδα ακτινοβολίας και θερμοκρασίας.

Το Πανεπιστήμιο του Οβιέδο, από πλευράς του, έχει εξετάσει το ενδεχόμενο αποστολής μιας «αγέλης»/ «σμήνους» μικρών ρομπότ σε μια σπηλιά. Η έρευνα εστιάζει στην αντιμετώπιση του προβλήματος της έλλειψης ηλιακού φωτός (και ως εκ τούτου ηλιακής ενέργειας) μέσα σε μια σπηλιά, καθώς και το πώς θα μεταδίδονται δεδομένα από τα ρομπότ σε ένα όχημα στην επιφάνεια. Η λύση της ομάδας είναι η χρήση ενός γερανού για να κατεβούν τα ρομπότ σε μια σήραγγα λάβας. Εξοπλισμένο με ηλιακούς συλλέκτες, το όχημα θα παρείχε ενέργεια στα ρομπότ μέσω του γερανού και μιας «κεφαλής φόρτισης». Έχοντας οπτική επαφή με τα ρομπότ, η κεφαλή θα παρείχε ενέργεια ασύρματα, ενώ επίσης θα λάμβανε και θα μετέδιδε δεδομένα.

Στο πλαίσιο της μελέτης CDF θα σχεδιαστεί μια αποστολή στα σεληνιακά σπήλαια διάρκειας μιας σεληνιακής ημέρας (14 γήινες) αρχίζοντας από την ανάπτυξη του EL3. Εστιάζοντας στο δεύτερο σενάριο, η έρευνα επίσης θα προσδιορίσει τα υποσυστήματα μιας τέτοιας αποστολής και θα διασφαλίσει πως θα είναι σε θέση να συνεργάζονται.

https://physicsgg.blogspot.com/2021/02/blog-post_11.html

Σινορωσική συνεργασία στο φεγγάρι για τη δημιουργία σταθμού.

Ο γενικός διευθυντής της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας (Roskosmos) Ντμίτρι Ρογκόζιν και ο επικεφαλής της Κινεζικής Εθνικής Διαστημικής Υπηρεσίας (CNSA) Τζαν Κετζιάν υπέγραψαν εκ μέρους των κυβερνήσεών τους μνημόνιο αμοιβαία κατανόησης για την συνεργασία στον τομέα της δημιουργίας Διεθνούς επιστημονικού σταθμού στην Σελήνη, ανακοίνωσαν σήμερα από κοινού Roskosmos και CNSA.

Στην ανακοίνωση της Roskosmos αναφέρεται ότι η Roskosmos και η CNSA «θα συνδράμουν στη δημιουργία του διεθνούς διαστημικού σταθμού στη Σελήνη στον οποίον θα έχουν ανοιχτή πρόσβαση όλες οι ενδιαφερόμενες χώρες και διεθνείς εταίροι, έχοντας ως στόχο να ενισχύσουν την επιστημονικο-ερευνητική συνεργασία και να προωθηθούν η έρευνα και η αξιοποίηση του χώρου του Διαστήματος για ειρηνικούς σκοπούς προς το συμφέρον ολόκληρης της ανθρωπότητας».

Μνημόνιο μέσω τηλεδιάσκεψης

Η τελετή υπογραφής του μνημονίου έγινε μέσω τηλεδιάσκεψης. «Η Κίνα και η Ρωσία αξιοποιούν την κοινή τους εμπειρία και τις επιστημονικές τεχνολογίες, με σκοπό να δημιουργήσουν έναν οδικό χάρτη για την κατασκευή του διεθνούς ερευνητικού σταθμού στη Σελήνη», αναφέρεται στην ανακοίνωση της CNSA που αναρτήθηκε στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης WeChat.

Όπως συνάγεται από την ανακοίνωση των δύο διαστημικών υπηρεσιών, η συνεργασία των δύο χωρών στον τομέα αυτό προϋποθέτει τόσο τη μελέτη της επιφάνειας της Σελήνης όσο και την υλοποίηση κοινών προγραμμάτων στην τροχιά του φυσικού δορυφόρου της Γης.

Τον Νοέμβριο του 2017 Roskosmos και CNSA είχαν υπογράψει ένα πρόγραμμα συνεργασίας στον τομέα του Διαστήματος για το 2018-2020. Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει έξι τομείς: μελέτη της Σελήνης και του απώτερου Διαστήματος, διαστημική επιστήμη και σχετιζόμενες με αυτήν τεχνολογίες, δορυφόροι και εφαρμογή τους, βάση στοιχείων και υλικών, συνεργασία στον τομέα των δεδομένων καταγραφής της Γης εξ αποστάσεως και άλλα θέματα. Για την υλοποίηση των στόχων αυτών στο πλαίσιο του εν λόγω προγράμματος δημιουργήθηκαν υποομάδες εργασίας.

Από το 2020

Τον Ιούνιο του 2020 ο Ρογκόζιν είχε ανακοινώσει ότι έχει συζητήσει με τους Κινέζους συναδέλφους το θέμα της συνεργασίας τους στο Διάστημα στο πλαίσιο ενός διαστημικού επιστημονικού σταθμού στην Σελήνη. Τον Δεκέμβριο του 2020 ο Ρογκόζιν είχε δηλώσει στο Συμβούλιο της Ομοσπονδίας ( άνω βουλή) ότι τον Ιούνιο η Κίνα είχε προτείνει στην Ευρώπη συνεργασία στον τομέα της κατάκτησης του Διαστήματος. Στις αρχές Φεβρουαρίου, ο αναπληρωτής διευθυντής της Roskosmos, αρμόδιος για θέματα διεθνούς συνεργασίας Σεργκέι Σαβέλιεφ είχε δηλώσει στο πρακτορείο TASS ότι η Roskosmos συζητάει με συναδέλφους της από την Κίνα το ενδεχόμενο της δημιουργίας διαστημικής βάσης στην Σελήνη και μελετάει τις τεχνικές παραμέτρους υλοποίησης του έργου.

https://www.naftemporiki.gr/story/1701072/sinorosiki-sunergasia-sto-feggari-gia-ti-dimiourgia-stathmou

SLS: Η Nasa συναρμολογεί δύο ενισχυτές για το megarocket της.

Η Nasa ολοκλήρωσε τη συναρμολόγηση δύο ενισχυτικών πυραύλων που θα βοηθήσουν να τροφοδοτήσει το γιγαντιαίο σύστημα εκτόξευσης επόμενης γενιάς - το SLS.

Το SLS, ή το Space Launch System, είναι ο πύραυλος που θα επιστρέψει αστροναύτες στη Σελήνη στο πλαίσιο του έργου Artemis των ΗΠΑ.

Κατά τη διάρκεια αρκετών μηνών, οι εργαζόμενοι στο Διαστημικό Κέντρο Kennedy της Φλόριντα στοίβαξαν κάθετα τα 10 τμήματα των ενισχυτικών πυραύλων.

Όταν λειτουργεί, το SLS θα είναι ο πιο ισχυρός πύραυλος στον κόσμο.

Θα είναι σε θέση να παράγει ώθηση έως και 8,8 εκατομμύρια λίβρες, καθιστώντας το 15% πιο ισχυρό από τον πύραυλο Saturn V που εκτόξευσε τις σεληνιακές αποστολές του Απόλλωνα.

Το SLS αποτελείται από ένα τεράστιο πυρήνα με τέσσερις ισχυρούς κινητήρες στη βάση του και τους δύο ενισχυτές πυραύλων (SRBs) συνδεδεμένοι και στις δύο πλευρές.

Τα δύο ολοκληρωμένα SRBs στο Kennedy Space Center θα πετάξουν κατά την πρώτη παρουσίαση του SLS - γνωστό ως Artemis 1 - το οποίο έχει προγραμματιστεί για τα τέλη του 2021.

Οι ενισχυτές, που είναι παρόμοιοι με αυτούς που βοήθησαν στην εκτόξευση του πλέον αποσυρμένου διαστημικού λεωφορείου, θα παρέχουν το 75% της συνολικής ώθησης στην απογείωση.

Στο Twitter, ο Charles Precourt, αντιπρόεδρος για συστήματα προώθησης στο Northrop Grumman - το οποίο κατασκευάζει τα SRBs - δήλωσε ότι ήταν "συναρπαστικό να βλέπεις πλήρως στοιβαγμένους ενισχυτές".

Οι μηχανικοί με την ομάδα εξερεύνησης εδάφους της Nasa κατέκτησαν το πρώτο τμήμα στις 21 Νοεμβρίου 2020 και συνέχισαν τη διαδικασία έως ότου προστέθηκε το τελικό συγκρότημα μύτης στις 2 Μαρτίου φέτος.

"Η στοίβαξη των ενισχυτών πυραύλων είναι ένα τεράστιο ορόσημο", δήλωσε ο ανώτερος διευθυντής επιχειρησιακών οχημάτων Cliff Lanham. "Αυτό σημαίνει ότι ο πύραυλος συναρμολογείται στον εκτοξευτή και βρισκόμαστε στα τελικά στάδια ενός μεγάλου ταξιδιού - ξεκινώντας να ξεκινήσουμε την Artemis 1."

Το SLS έχει την απαραίτητη ώθηση για να ωθήσει το όχημα πληρώματος επόμενης γενιάς της Nasa, Orion, στη Σελήνη χωρίς να χρειάζεται πρώτα να ελλιμενιστεί με ξεχωριστό στάδιο πρόωσης σε τροχιά της Γης.

Η Αμερική επιστρέφει στη Σελήνη στο πλαίσιο του προγράμματος Artemis (που πήρε το όνομά του από την αδερφή του Απόλλωνα στην ελληνική μυθολογία). Το έργο ξεκίνησε υπό την προεδρία του Donald Trump. αλλά τον Φεβρουάριο, η κυβέρνηση του Μπάιντεν υποστήριξε το προγραμμα της Σελήνης

Η Nasa σκοπεύει να πραγματοποιήσει μια δοκιμή "πυρκαγιάς" του πυρήνα στα μέσα Μαρτίου, η οποία θα περιλαμβάνει ανάφλεξη και των τεσσάρων κινητήρων. Οι μηχανικοί στοχεύουν να τους απολύσουν για τα οκτώ λεπτά που χρειάζεται για να φτάσει το SLS στο διάστημα.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης προσπάθειας σε μια καυτή πυρκαγιά τον Ιανουάριο, ένα ζήτημα με το υδραυλικό βασικό στάδιο προκάλεσε τη δοκιμή να τερματιστεί μετά από ένα λεπτό.

Η παρθενική πτήση του SLS έχει προγραμματιστεί για τα τέλη του 2021. Αυτό θα δει τον πύραυλο να εκτοξεύσει ένα μη βυθισμένο διαστημόπλοιο Orion σε ένα ταξίδι γύρω στο Moon για να πραγματοποιήσει πλήρη αξιολόγηση και των δύο οχημάτων.

Οι αρμοί που συνδέουν κάθε τμήμα των ενισχυτών πυραύλων έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής 12 μηνών. Η στοίβαξη των ενισχυτών σημαίνει ότι το ρολόι έχει ήδη αρχίσει να ξεκινά - αν και οι μηχανικοί έχουν πει ότι μπορεί να υπάρχουν τρόποι επέκτασης του χρόνου πιστοποίησης.

https://www.bbc.com/news/science-environment-56339708

Πώς η Σελήνη βοήθησε στην αποκόλληση του Ever Given στο Σουέζ.

Η επιχείρηση για την αποκόλληση του γιγάντιου φορτηγού πλοίου που είχε μπλοκάρει για μέρες τη Διώρυγα του Σουέζ μπορεί να συνεχιζόταν ακόμα αν δεν είχαν βάλει ένα χεράκι οι ουρανοί.

Το πλοίο Ever Green, φορτωμένο με χιλιάδες κοντέινερ, απελευθερώθηκε τη Δευτέρα χάρη σε μια ασυνήθιστα υψηλή παλίρροια που εμφανίζεται μόνο δύο φορές τον μήνα.

«Μας βοήθησε η ισχυρή παλίρροια που είχαμε σήμερα το απόγευμα» δήλωσε την Δευτέρα στο Associated Press ο Πίτερ Μπερντόφσκι, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Boskalis που διαχειριζόταν τα δύο ρυμουλκά της επιχείρησης.

«Ουσιαστικά είχαμε τις δυνάμεις της φύσης να σπρώχνουν δυνατά μαζί μας, πιο δυνατά από ό,τι μπορούσαν τα δύο ρυμουλκά» ανέφερε.

Σύμφωνα με τους New York Times, η πλημμυρίδα ανέβασε τη στάθμη του νερού στη διώρυγα κατά περίπου 46 εκατοστά στο αποκορύφωμα του φαινομένου την Κυριακή και τη Δευτέρα.

Οι παλίρροιες οφείλονται στη βαρυτική έλξη που ασκούν στους ωκεανούς ο Ήλιος και η Σελήνη. Οι μεγαλύτερες εκδηλώνονται όταν η Γη ευθυγραμμίζεται με το φεγγάρι και τον Ήλιο, κάτι που συμβαίνει δύο φορές το μήνα: την ημέρα της πανσελήνου, όταν η Γη βρίσκεται ακριβώς ανάμεσα στον Ήλιο και τη Σελήνη· και την ημέρα της Νέας Σελήνης, όταν το φεγγάρι βρίσκεται ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη (και μένει σκοτεινό επειδή βυθίζεται στη σκιά της Γης).

Κάθε κύκλος παλίρροιας διαρκεί 12 ώρες και 25 λεπτά, σύμφωνα με την αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA). Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται 6 ώρες και 12,5 λεπτά για το νερό να πέσει από την πλημμυρίδα στην άμπτωτη.

Η πανσέληνος ήταν την Κυριακή, όμως η παλίρροια παρέμεινε υψηλή και τη Δευτέρα, όταν τα δύο ρυμουλκά κατάφεραν να απελευθερώσουν το πλοίο των 400 μέτρων, το οποίο είχε σφηνώσει διαγώνια στο νότιο τμήμα της Διώρυγας, κλείνοντας έναν από τους σημαντικότερους διαδρόμους των θαλάσσιων μεταφορών.

Εκτός από την πανσέληνο, ένας άλλος παράγοντας που βοήθησε την επιχείρηση ήταν το γεγονός ότι η Σελήνη βρισκόταν σχεδόν στην ελάχιστη απόστασή της από τη Γη η οποία ονομάζεται περίγειο. Στη θέση αυτή, οι πλημμυρίδες και οι άμπωτες είναι ακόμα εντονότερες

Χάρη στο φεγγάρι, λοιπόν, το Ever Green είναι ελεύθερο να συνεχίσει το ταξίδι.

https://physicsgg.blogspot.com/2021/03/ever-given.html