Jump to content

Ο Γαλαξίας μας.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Εντοπίστηκε η τελευταία «λεία» του γαλαξία μας. :cheesy:

O γαλαξίας μας είναι από τους αρχαιότερους στο Σύμπαν αφού σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων δημιουργήθηκε μόλις 200 εκατ. έτη μετά την γέννηση του Σύμπαντος. Βέβαια ο γαλαξίας μας έτσι όπως τον γνωρίζουμε εμείς και όπως είναι σήμερα δεν έχει σχέση με την αρχική του μορφή αφού στην διάρκεια της ύπαρξης του συγκρούστηκε και τελικά συγχωνεύτηκε με άλλους γαλαξίες. Μάλιστα κάποιες μελέτες κάνουν λόγο για αρκετές συγκρούσεις στις οποίες βγήκε πάντοτε νικητής ο γαλαξίας μας ακόμη και όταν ήρθε αντιμέτωπος με μεγαλύτερους σε μέγεθος γαλαξίες.

Διεθνής ερευνητική ομάδα με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» αναφέρει ότι ο γαλαξίας μας κατέληξε στην σημερινή του έκταση και μορφή πριν από περίπου δέκα δισ. έτη μετά από μια ακόμη σύγκρουση με έναν μικρότερο σε μέγεθος γαλαξία. Παρόλα αυτά οι ερευνητές σημειώνουν ότι στο μεγαλύτερο ποσοστό του ο γαλαξίας μας ήταν σχηματοποιημένος στην σημερινή του μορφή πριν από αυτή την σύγκρουση η οποία απλά έβαλε τις τελευταίες κοσμικές… πινελιές.

Οι ερευνητές κατέληξαν στα συμπεράσματα τους μελετώντας 95 άστρα που κινούνται σε τροχιά γύρω από το κέντρο του γαλαξία μας η κίνηση, η χημεία και η ηλικία τους υποδεικνύουν ότι ανήκαν σε έναν γαλαξία με τον οποίο συγχωνεύτηκε ο δικός μας πριν από περίπου δέκα δισ. έτη.

« Αυτά τα άστρα αποτελούν τα απομεινάρια του προηγούμενου γαλαξία» αναφέρει ο Τεντ Μακέρεθ, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο επικεφαλής της μελέτης τα ευρήματα της οποίας θα βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση της εξέλιξης του γαλαξία μας και των γεγονότων που συνέβησαν στην διάρκεια της ύπαρξης του.

https://www.naftemporiki.gr/story/1727475/entopistike-i-teleutaia-leia-tou-galaksia-mas

galaksias.jpg.a6073b5343ff0cae07605ebf4430efb3.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • Απαντήσεις 169
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Αργά και ειρηνικά εξελίχθηκε ο γαλαξίας μας. :cheesy:

O γαλαξίας μας είναι από τους αρχαιότερους στο Σύμπαν αφού σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αστρονόμων σχηματίστηκε περίπου 300 εκατ. έτη μετά την Μεγάλη Έκρηξη από την οποία προέκυψε ο Κόσμος. Ο γαλαξίας μας ανήκει στην λεγόμενη Τοπική Ομάδα ή Τοπικό Σμήνος γαλαξιών. Πρόκειται για μια ομάδα 30 γαλαξιών στην οποία ο γαλαξίας μας είναι δεύτερος μεγαλύτερος μετά από τον γαλαξία της Ανδρομέδας.

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ο γαλαξίας όπως τον γνωρίζουμε σήμερα είναι προϊόν μιας σειράς συγκρούσεων και συγχωνεύσεων με άλλους γαλαξίες. Αρχικά πιστευόταν ότι στην διάρκεια της ιστορία του ο γαλαξίας μας είχε συγκρουστεί 2-3 φορές με γειτονικούς γαλαξίες. Μια από τις τελευταίες σχετικές μελέτες δημιούργησε αίσθηση όταν δημοσιεύθηκε αφού κάνει λόγο για τουλάχιστον 11 συγκρούσεις του γαλαξία μας με άλλους γαλαξίες ακόμη και μεγαλύτερους από τις οποίες βγήκε σε όλες νικητής. Οι συγκρούσεις αυτές όπως είναι επόμενο μετέβαλαν το σχήμα, την έκταση και τον αριθμό των άστρων του γαλαξία μας.

Όμως ομάδα αστρονόμων του Κέντρου Υπεροχής ARC στην Αυστραλία και του Πανεπιστημίου του Σίδνει παρουσιάζουν μια νέα εντελώς διαφορετική εικόνα. Οι ερευνητές έκαναν παρατηρήσεις στον γαλαξία UGC 10738 που έχει χαρακτηριστικά (μέγεθος, δομή, ηλικία άστρων κ.α.) παρόμοια με τον δικό μας και προχώρησαν σε αναλύσεις και συγκρίσεις. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι σε αντίθεση με όλες τις προηγούμενες μελέτες και εκτιμήσεις ο γαλαξίας σχηματίστηκε με αργά, σταθερά και πάνω όλα ειρηνικά.

«Τα ευρήματα μας αλλάζουν πλήρως το παιχνίδι αφού δείχνουν ότι το σπειροειδές σπίτι μας δεν είναι αποτέλεσμα κοσμικού ατυχήματος αλλά μιας συνηθισμένης για το είδος του διαδικασίας» αναφέρουν οι ερευνητές. Οι παρατηρήσεις που κάναμε δείχνουν ότι οι σπείρες του γαλαξία μας δεν είναι προϊόν συγκρούσεων και συγχωνεύσεων αλλά μιας συμβατικής διαδικασίας σχηματισμού και εξέλιξης ενός γαλαξία. Τα αποτελέσματα της μελέτης μας μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι γαλαξίες την δομή και τις ιδιότητες του δικού μας γαλαξία πρέπει να χαρακτηρίζεται ως ‘φυσιολογικός. Οι εκτιμήσεις ότι οι σπείρες του γαλαξία μας είναι αποτέλεσμα βίαιων συγκρούσεων και το ίδιο συμβαίνει με όλους τους σπειροειδείς γαλαξίες. Η δική μας μελέτη δείχνει ότι πρόκειται πιθανότατα για μια λανθασμένη εκτίμηση αφού οι γαλαξίες αυτοί εξελίχθηκαν με φυσικό τρόπο χωρίς βίαιες παρεμβάσεις» αναφέρει ο καθηγητής Νίκολας Σκοτ επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

https://www.naftemporiki.gr/story/1730271/arga-kai-eirinika-ekselixthike-o-galaksias-mas

galaksias.jpg.e38b46a4125e2742f3d1318b8da50d4a.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Εκπληκτική εικόνα από την καρδιά του γαλαξία μας. :cheesy:

H NASA έδωσε στην δημοσιότητα μια πραγματικά εκπληκτική εικόνα από αυτό που οι ειδικοί ονόμασαν «σούπερ ενεργητικό κέντρο της πόλης» αναφερόμενοι στο κέντρο του γαλαξία μας που μοιάζει το ίδιο… πολύβουο και με έντονη δραστηριότητα κάθε είδους όπως είναι τα κέντρα των μεγάλων πόλεων.

Η εικόνα συνθέτει δεδομένα από 370 παρατηρήσεις που έχει κάνει τα τελευταία 20 χρόνια το διαστημικό τηλεσκόπιο που ανιχνεύει τις ακτίνες Χ που εκλύονται των πιο βίαιων κοσμικών φαινομένων αλλά και από κοσμικά φαινόμενα για τα οποία οι επιστήμονες θεωρούν «παράξενα» ή μυστηριώδη. Για την εικόνα χρησιμοποιήθηκαν επίσης δεδομένα ενός ραδιοτηλεσκοπίου στην Νότιο Αφρική.

«Κάθε γαλαξίας είναι σαν ένα οικοσύστημα. Γνωρίζουμε ότι το κέντρο των γαλαξιών είναι η περιοχή όπου υπάρχει η μεγαλύτερη δράση και ότι συμβαίνει εκεί παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη των γαλαξιών. Εργαστήκαμε ένα χρόνο από τα σπίτια μας στην διάρκεια της πανδημίας για να φτιάξουμε αυτή την εικόνα. Σε αυτή την βλέπουμε το βίαιο ή ενεργητικό αν προτιμάτε οικοσύστημα του κέντρου του γαλαξία μας. Υπάρχουν πολλά κατάλοιπα εκρήξεων σουπερνόβα, μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίου» αναφέρει ο Ντάνιελ Γουάνγκ, αστρονόμος του Πανεπιστημίου Amherst στην Μασαχουσέτη και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η παρατήρηση του κέντρου του γαλαξία μας είναι πολύ δύσκολη επειδή υπάρχει ένα πυκνό πέπλο κοσμικής σκόνης και αερίων.

Οι ερευνητές αξιοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra που εντοπίζει τις ακτίνες Χ κατάφερε να διαπεράσει αυτή την κοσμική ομίχλη και να δει τι συμβαίνει στο κέντρο του γαλαξία μας σε απόσταση 26 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς. Είναι ένα πανόραμα όπου κάθε χρώμα αναπαριστά περιοχές του κέντρου του γαλαξία όπου οι ακτίνες Χ έχουν διαφορετικές ενέργειες.

https://www.naftemporiki.gr/story/1732300/ekpliktiki-eikona-apo-tin-kardia-tou-galaksia-mas

kentro-galaksia.jpg.d3d6b48062350922b2a23f18d8b0a225.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Εντοπίστηκαν τα ίχνη άστρων αντιύλης στον γαλαξία μας. :cheesy:

Η κρατούσα θεωρία κάνει λόγο για ανυπαρξία αντιύλης στο Σύμπαν αλλά ερευνητές εντόπισαν 14 περιοχές που μπορεί να υπάρχει σε αφθονία. Η αντιύλη είναι η μορφή της ύλης που αποτελείται από τα αντισωματίδια των σωματιδίων που συγκροτούν τη συνήθη ύλη. Για παράδειγμα, ένα άτομο αντι-υδρογόνου αποτελείται από ένα αντιπρωτόνιο αρνητικού φορτίου, γύρω από το οποίο περιστρέφεται ένα ποζιτρόνιο θετικού φορτίου. Αν ένα σωματίδιο και ένα αντισωματίδιο έρθουν σε επαφή, και τα δύο καταστρέφονται και παράγεται ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι το Σύμπαν γεννήθηκε με ίσες ποσότητες ύλης και αντιύλης αλλά πλέον δεν φαίνεται να υπάρχει πουθενά αντιύλη στο Σύμπαν. Όμως ένα όργανο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ενδέχεται να εντόπισε άτομα αντι-ηλίου. Αν η παρατήρηση επιβεβαιωθεί αυτό σημαίνει ότι τα άτομα αυτά προήλθαν από άστρα αντιύλης η ύπαρξη των οποίων θα προκαλέσει αλυσιδωτούς τριγμούς στον κόσμο της Φυσικής και της αστρονομίας.

Ερευνητές με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Έρευνας Αστροφυσικής και Πλανητολογίας στην Τουλούζη στην Γαλλία αποφάσισαν να μην περιμένουν τα αποτελέσματα της επιβεβαίωσης της παρατήρησης και ξεκίνησαν να αναζητούν τα ίχνη των άστρων αντιύλης. Τα άστρα αντιύλης θα μοιάζουν με τα κοινά άστρα αλλά όταν η συμβατική ύλη του διαστρικού Διαστήματος θα πέφτει πάνω στα άστρα αντιύλης θα παράγεται ακτινοβολία γ σε συγκεκριμένα μήκη κύματος.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi που παρατηρεί τις ακτίνες γ και σε δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Physical Review D» αναφέρουν ότι εντόπισαν 14 περιοχές όπου δεν υπάρχουν γνωστές πηγές ακτινοβολίας γ όπως μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίου και άρα η ακτινοβολία γ που εντοπίστηκε είναι πολύ πιθανό να προέρχεται από την σύγκρουση συμβατικής ύλης με αντιύλη άρα θεωρητικώς τουλάχιστον είναι πιθανό να υπάρχουν σε αυτές τις περιοχές 14 άστρα αντιύλης.

Με βάση αυτό το εύρημα οι υπολογισμοί δείχνουν ότι αν υπάρχουν τελικά άστρα αντιύλης αυτά θα είναι σπάνια και για κάθε 400 χιλιάδες συμβατικά άστρα θα αντιστοιχεί ένα άστρο αντιύλης. Η έρευνα αυτή αναμένεται να συνεχιστεί και έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον το τελικό αποτέλεσμα της.

https://www.naftemporiki.gr/story/1733347/entopistikan-ta-ixni-astron-antiulis-ston-galaksia-mas

astriko-panorama.jpg.498513c37080e5571bc74933130a6297.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 μήνες αργότερα...

Γεμάτος από τα δομικά υλικά της ζωής ο γαλαξίας μας. :cheesy:

Η ανθρωπότητα αναρωτιέται αν υπάρχει ζωή έξω από τη Γη και οι επιστήμονες έχουν ριχτεί με τη βοήθεια των σύγχρονων τεχνολογικών μέσων που διαθέτουν στο κυνήγι του εντοπισμού εξωγήινης ζωής οποιασδήποτε μορφής. Έχουν εντοπιστεί πλανήτες και δορυφόροι στο ηλιακό μας σύστημα που διαθέτουν συνθήκες ευνοϊκές στην ύπαρξη ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο και γίνονται προσπάθειες για να διαπιστωθεί αν πράγματι υπάρχει ή υπήρχε κάποτε ζωή σε αυτούς τους κόσμους με πρώτο και καλύτερο υποψήφιο φυσικά τον Άρη τον οποίο μελετούν και εξερευνούν δορυφόροι και ρομπότ.

Ερευνητική ομάδα με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Supplement Series» υποστηρίζει ότι ο γαλαξίας μας είναι πολύ περισσότερο φιλικός στη ζωή από όσο πιστεύαμε. Συνήθως μετά τη γέννηση ενός άστρου σχηματίζεται γύρω του ένας δίσκος κοσμικής ύλης (σκόνη, αέρια) από τα οποία δημιουργούνται οι πλανήτες.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι στους κοσμικούς δίσκους του γαλαξία μας αφθονούν τα χημικά στοιχεία που αποτελούν τα δομικά υλικά των χημικών ουσιών που με τη σειρά τους αποτελούν τα δομικά υλικά της ζωής. Χρησιμοποιώντας το ραδιοτηλεσκόπιο ALMA στη Χιλή οι αστρονόμοι διαπίστωσαν ότι οι κοσμικοί δίσκοι είναι γεμάτοι από μεγάλα οργανικά μόρια τα οποία συνθέτουν τα στοιχεία στα οποία βασίζεται η ζωή όπως τα σάκχαρα, τα αμινοξέα και το ριβονουκλεϊνικό οξύ.

«Το ALMA μας επέτρεψε να ψάξουμε για αυτά τα μόρια στις εσωτερικές περιοχές των κοσμικών δίσκων σε υπό διαμόρφωση πλανητικά συστήματα παρόμοια με το ηλιακό μας σύστημα. Η μελέτη που κάναμε δείχνει ότι σε αυτές τις εσωτερικές περιοχές οι ποσότητες των οργανικών μορίων που συνδέονται με τη ζωή είναι 10-100 φορές μεγαλύτερη από εκείνες που προέβλεπαν μέχρι σήμερα τα κοσμικά μοντέλα» αναφέρει η Κάθριν Γουόλς, καθηγήτρια της Σχολής Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Λιντς στη Βρετανία που ήταν επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Οι περιοχές των κοσμικών δίσκων που αφθονούν τα συγκεκριμένα οργανικά μόρια είναι αυτές που σχηματίζονται επίσης οι αστεροειδείς και οι κομήτες γεγονός που ενισχύει τη θεωρία ότι η ζωή έφτασε στη Γη με κάποιους από αυτούς τους διαστημικούς βράχους που στην κυριολεξία έσπειραν τους σπόρους της ζωής πέφτοντας πάνω στον πλανήτη μας.

https://www.naftemporiki.gr/story/1776679/gematos-apo-ta-domika-ulika-tis-zois-o-galaksias-mas[/b]

to-iliako-sustima-babylon-5-moiazei-polu-me-to-diko-mas.jpg.0a543ab4850dfb9d9cd7c409445cac6b.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Η NASA επιλέγει τηλεσκόπιο με ακτίνες γάμμα για τη χάραξη της εξέλιξης του Γαλαξία μας. :cheesy:

Η NASA επέλεξε μια νέα πρόταση διαστημικού τηλεσκοπίου που θα μελετήσει την πρόσφατη ιστορία της γέννησης των αστέρων, του θανάτου των αστέρων και του σχηματισμού χημικών στοιχείων στον Γαλαξία. Το τηλεσκόπιο ακτίνων γάμα, που ονομάζεται Compton Spectrometer and Imager (COSI), αναμένεται να ξεκινήσει το 2025 ως η τελευταία μικρή αποστολή αστροφυσικής της NASA.

Το Πρόγραμμα Εξερευνητών Αστροφυσικής της NASA έλαβε 18 προτάσεις τηλεσκοπίου το 2019 και επέλεξε τέσσερις για μελέτες έννοιας αποστολής. Μετά από λεπτομερή ανασκόπηση αυτών των μελετών από ομάδα επιστημόνων και μηχανικών, η NASA επέλεξε το COSI για να συνεχίσει την ανάπτυξη.

«Για περισσότερα από 60 χρόνια, η NASA παρείχε ευκαιρίες σε εφευρετικές αποστολές μικρότερης κλίμακας για την κάλυψη των κενών γνώσεων όπου εξακολουθούμε να αναζητούμε απαντήσεις», δήλωσε ο Thomas Zurbuchen, αναπληρωτής διαχειριστής της Διεύθυνσης Επιστημονικής Αποστολής του οργανισμού στην Ουάσιγκτον. "Το COSI θα απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με την προέλευση των χημικών στοιχείων στον δικό μας Γαλαξία, τα ίδια τα συστατικά που είναι κρίσιμα για τον σχηματισμό της ίδιας της Γης."

Το COSI θα μελετήσει τις ακτίνες γάμα από ραδιενεργά άτομα που παράγονται όταν τεράστια αστέρια εξερράγησαν στο χάρτη όπου σχηματίστηκαν χημικά στοιχεία στον Γαλαξία. Η αποστολή θα διερευνήσει επίσης τη μυστηριώδη προέλευση των ποζιτρονίων του γαλαξία μας, γνωστά και ως αντιηλεκτρόνια - υποατομικά σωματίδια που έχουν την ίδια μάζα με ένα ηλεκτρόνιο αλλά ένα θετικό φορτίο.

Ο κύριος ερευνητής της COSI είναι ο John Tomsick στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Μπέρκλεϋ. Η αποστολή θα κοστίσει περίπου 145 εκατομμύρια δολάρια, χωρίς το κόστος εκτόξευσης. Η NASA θα επιλέξει έναν πάροχο εκτόξευσης αργότερα.

Η ομάδα COSI πέρασε δεκαετίες για να αναπτύξει την τεχνολογία της μέσω πτήσεων με επιστημονικά μπαλόνια. Το 2016, έστειλαν μια έκδοση του οργάνου ακτίνων γάμμα στο μπαλόνι υπερπίεσης της NASA, το οποίο έχει σχεδιαστεί για μακρινές πτήσεις και βαριά βάρη.

Το πρόγραμμα Explorers της NASA είναι το παλαιότερο συνεχές πρόγραμμα της υπηρεσίας. Παρέχει συχνή, χαμηλού κόστους πρόσβαση στο διάστημα χρησιμοποιώντας κύρια ερευνητική διαστημική έρευνα που σχετίζεται με τα προγράμματα αστροφυσικής και ηλιοφυσικής. Από το 1958 που ξεκίνησε το Explorer 1, το οποίο ανακάλυψε τις ζώνες ακτινοβολίας της Γης, το πρόγραμμα έχει ξεκινήσει περισσότερες από 90 αποστολές. Ο Cosmic Background Explorer, μια άλλη αποστολή της NASA Explorer, οδήγησε σε ένα βραβείο Νόμπελ το 2006 για τους κύριους ερευνητές του.

Το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA στο Greenbelt, Maryland, διαχειρίζεται το πρόγραμμα για την υπηρεσία.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα Explorers, επισκεφθείτε τη διεύθυνση:

https://explorers.gsfc.nasa.gov

https://www.nasa.gov/press-release/nasa-selects-gamma-ray-telescope-to-chart-milky-way-evolution

main_milkyway-full_nasa_jpl-caltech.thumb.jpg.0240ba50cc1c5976c8efced980ab604d.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Νέο διαστημικό τηλεσκόπιο θα μελετήσει το γαλαξία μας. :cheesy:

H NASA ανακοίνωσε ότι θα κατασκευάσει ένα νέο διαστημικό τηλεσκόπιο που θα έχει ως αποστολή την μελέτη του γαλαξία μας. Το COSI (Compton Spectrometer and Imager) θα αναζητήσει τα χημικά συστατικά που αποτελούν τα δομικά υλικά σχηματισμού του γαλαξία μας ενώ επίσης θα προσφέρει νέα στοιχεία για τις διεργασίες γέννησης και θανάτου των άστρων. Το αρχικό κόστος κατασκευής του COSI είναι 145 εκατ. δολάρια. και σύμφωνα με τον σχεδιασμό της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας θα εκτοξευτεί το 2025.

Το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο θα μπορεί να μελετά τις ακτίνες γάμα από ραδιενεργά άτομα που παράγονται όταν από τις εκρήξεις των άστρων. Η μελέτη αυτή μπορεί να αποκαλύψει τα σημεία του γαλαξία που σχηματίζονται διάφορα χημικά στοιχεία. Το τηλεσκόπιο αναμένεται να προσφέρει επίσης νέα στοιχεία για τα ποζιτρόνια, τα υποατομικά σωματίδια που έχουν την ίδια μάζα με τα ηλεκτρόνια αλλά αντίθετο ηλεκτρικό φορτίο. «Για περισσότερα από 60 χρόνια η NASA σχεδιάζει μικρής κλίμακας άλλα έξυπνες αποστολές που τα αποτελέσματα τους συμπληρώνουν κενά που υπάρχουν σε διάφορους τομείς και αναζητούμε για αυτά τα κενά απαντήσεις» αναφέρει ο Τόμας Ζουρμπούκεν, επικεφαλής της Διεύθυνσης Επιστημονικής Αποστολής της NASA.

https://www.naftemporiki.gr/story/1791595/neo-diastimiko-tileskopio-tha-meletisei-to-galaksia-mas[/b]

tileskopio-cosi.jpg.acf9708a7fbbe69c29e892493ae4e1bb.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Ο «Γκοτζίλα» του γαλαξία μας είναι εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων. :cheesy:

Σε απόσταση 7,800 ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Τοξότη βρίσκεται το νεφέλωμα W33 που αποτελεί ένα κοσμικό μαιευτήριο, ένα εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer που δεν λειτουργεί πλέον είχε καταγράψει ορισμένες εικόνες του νεφελώματος. Ρόμπερτ Χαρτ, αστρονόμος του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) αποφάσισε να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά σε αυτές τις εικόνες και να τις μεγεθύνει για να δει καλύτερα το νεφέλωμα.

Η δομή και οι περιοχές του σχηματίζουν όπως αναφέρει ο Χαρτ την εικόνα του... Γκοτζίλα, του μυθολογικού ιαπωνικού τέρατος. Μάλιστα η NASA έκανε τη σχετική επεξεργασία της εικόνας και παρουσιάζει το νεφέλωμα όπως το οραματίστηκε ο αμερικανός αστρονόμος. «Δεν αναζητούσα τέρατα. Απλά έτυχε να ρίξω μια ματιά σε μια περιοχή του ουρανού που μάλιστα έχω εξετάσει πολλές φορές στο παρελθόν αλλά ποτέ δεν είχα κάνει πιο λεπτομερή έρευνα και δεν είχα ζουμάρει σε αυτή. Κάποιες φορές αν απλά απομονώσεις μια περιοχή θα εμφανισθεί οπτικά κάτι που δεν φαινόταν προηγουμένως. Το σχήμα του νεφελώματος μου έφερε αμέσως στο νου τον Γκοτζίλα» αναφέρει ο Ρόμπερτ Χαρτ.

https://www.naftemporiki.gr/story/1794171/o-gkotzila-tou-galaksia-mas-einai-ergostasio-paragogis-neon-astron

gkotzila-nefeloma.jpg.cb3bd52547de8a37f802af24d4157d4e.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 μήνες αργότερα...

Ανακαλύφθηκε αόρατο φράγμα στο κέντρο του γαλαξία μας.

Για διαφόρους λόγους το κέντρο του γαλαξία μας αποτελούσε μια ιδιαίτερα δύσκολη στην παρατήρηση και μελέτη περιοχή. Κυρίως επειδή το γαλαξιακό μας κέντρο περιβάλλεται από πολύ πυκνή κοσμική ύλη (αέρια, σκόνη) την οποία δεν μπορούσαν να διαπεράσουν τα όργανα των αστρονόμων.Όμως  στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων αλλά και τα νεότερης γενιάς επίγεια τηλεσκόπια έχουν επιτρέψει στους επιστήμονες τα τελευταία χρόνια να διεισδύουν μέσα στην καρδιά του γαλαξία μας και να πραγματοποιούν έρευνες. Έχουν γίνει πολύ ενδιαφέρουσες και σημαντικές ανακαλύψεις στο κέντρο του Γαλαξία και με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature Communications» ερευνητές της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών παρουσιάζουν μια ακόμη ανακάλυψη από το γαλαξιακό μας κέντρο η οποία εκτός από ενδιαφέρουσα είναι ταυτόχρονα και μυστηριώδης.Οι ερευνητές μελετούσαν ένα χάρτη ραδιενεργών ακτίνων γ να κινούνται και να προκαλούν εκρήξεις γύρω από το κέντρο του γαλαξία αλλά και μέσα σε αυτό . Οι ακτίνες γ αποτελούν την ισχυρότερη μορφή φωτός στο Σύμπαν και παράγονται όταν κοσμικές ακτίνες τα σωματίδια των οποίων κινούνται με πολύ υψηλές ταχύτητες συγκρούονται με την ορατή ύλη.Η μελέτη αποκάλυψε ότι κάτι που υπάρχει κοντά στο κέντρο του γαλαξία μας μοιάζει να επιταχύνει τα σωματίδια των ακτίνων γ με αποτέλεσμα αυτά να κινούνται με ταχύτητες πολύ κοντά σε αυτή του φωτός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας «συνωστισμός» κοσμικών ακτίνων και ακτίνων γ ακριβώς έξω από το κέντρο του Γαλαξία. Ταυτόχρονα αν και το γαλαξιακό κέντρο εκτοξεύει υψηλής ενέργειας κοσμική ακτινοβολία στο Διάστημα κάτι πολύ κοντά στον πυρήνα του Γαλαξία εμποδίζει την είσοδο σε αυτόν μεγάλων ποσοτήτων κοσμικής ακτινοβολίας από άλλες περιοχές του Σύμπαντος.Οι ερευνητές κάνουν λόγο για ένα «αόρατο φράγμα» που τυλίγει το γαλαξιακό κέντρο του γαλαξία μας και διατηρεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα την πυκνότητα της κοσμικής ακτινοβολίας σε σχέση με αυτή που υπάρχει στις υπόλοιπες περιοχές του γαλαξία. Με απλά λόγια η κοσμική ακτινοβολία βγαίνει εύκολα από το κέντρο του Γαλαξία αλλά δυσκολεύεται πολύ για να εισέλθει σε αυτό. Το τι είναι αυτό το φράγμα και πώς λειτουργεί αποτελεί προς το παρόν μυστήριο που καλούνται τώρα οι επιστήμονες να λύσουν.

https://www.naftemporiki.gr/story/1802479/anakalufthike-aorato-fragma-sto-kentro-tou-galaksia-mas

kentro-galaksia.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Οι αστρονόμοι έκαναν ζουμ στο κέντρο του γαλαξία μας και μέτρησαν την μαύρη τρύπα που βρίσκεται εκεί.

Ομάδα αστρόνομων με επικεφαλής Γερμανούς αστρονόμους του Ινστιτούτου Εξωγήινης Φυσικής Μαξ Πλανκ κατάφερε να κάνει τις πιο ακριβείς μετρήσεις μέχρι σήμερα για τις κινήσεις των άστρων γύρω από την τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας. Τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι το 99,9% της μάζας στο κέντρο του γαλαξία μας οφείλεται στη συγκεκριμένη υπερμεγέθη μαύρη τρύπα γνωστή ως Τοξότης Α* (Sgr A*) και μόνο το υπόλοιπο 0,1% οφείλεται στα γύρω άστρα, σε άλλες μικρότερες μαύρες τρύπες, στα διαστρικά αέρια και στη σκόνη ή στη σκοτεινή ύλη.Οι ακριβέστερες από κάθε άλλη φορά μετρήσεις που έγιναν - με τη βοήθεια των Τηλεσκοπίου Gemini North στη Χαβάη και του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή - από τους επιστήμονες με επικεφαλής Γερμανούς αστρονόμους του Ινστιτούτου Εξωγήινης Φυσικής Μαξ Πλανκ, οι οποίοι έκαναν δύο σχετικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής «Astronomy & Astrophysics», δείχνουν ότι ο «Τοξότης» αφήνει γύρω του ελάχιστο χώρο για οτιδήποτε άλλο.Το γαλαξιακό κέντρο μας βρίσκεται σε απόσταση περίπου 27.000 ετών φωτός από τον Ήλιο και η μαύρη τρύπα του εκτιμάται ότι έχει μάζα 4,3 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από το μητρικό άστρο μας. Παρά τις δεκαετίες αστρονομικών παρατηρήσεων, είχε αποδειχθεί έως τώρα πολύ δύσκολο να αποδειχτεί χωρίς αμφιβολία ότι το μεγαλύτερο μέρος της μάζας του γαλαξιακού κέντρου οφείλεται σε αυτήν την τεράστια μαύρη τρύπα, κάτι που τώρα για πρώτη φορά κατέστη εφικτό.Παράλληλα, οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι οι προβλέψεις της Γενικής Θεωρίας Σχετικότητας του Αϊνστάιν ισχύουν και στην περίπτωση του γαλαξιακού κέντρου. Τα μελλοντικά ισχυρότερα τηλεσκόπια όπως το Γιγάντιο Μαγγελανικό Τηλεσκόπιο και το Τηλεσκόπιο των 30 Μέτρων θα επιτρέψουν στους αστρονόμους να "δουν" ακόμη καλύτερα στο κέντρο του γαλαξία μας.

https://www.naftemporiki.gr/story/1811529/oi-astronomoi-ekanan-zoum-sto-kentro-tou-galaksia-mas-kai-metrisan-tin-mauri-trupa-pou-brisketai-ekei

astra-kentro-galaksia.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Γιγάντια δομή υδρογόνου στον γαλαξία μας ίσως εξελιχθεί σε μαιευτήριο άστρων.

domi-ydrogonoy.jpg
Youtube
 
Ανακαλύφθηκε μια από τις πιο μακριές δομές στον γαλαξία μας, η οποία εκτείνεται σε μήκος περίπου 3.900 ετών φωτός και πλάτος 130 ετών φωτός, αποτελούμενη σχεδόν αποκλειστικά από αέριο ατομικό υδρογόνο. Η δομή ονομάστηκε «Μάγκι» και πιθανώς πρόκειται για πρόδρομο των «νεφών» που γεννούν άστρα. Η «Μάγκι» βρίσκεται στην άλλη πλευρά του γαλαξία μας σε σχέση με τη Γη, σε απόσταση περίπου 55.000 ετών φωτός. Τα μεγαλύτερα γνωστά νέφη μοριακού αερίου μέχρι σήμερα δεν ξεπερνούσαν τα 800 έτη φωτός.

Το ατομικό αέριο υδρογόνο στη «Maggie» φαίνεται να συγκλίνει κατά τόπους και να σχηματίζει μοριακό υδρογόνο. Όταν αυτό συμπιέζεται σε μεγάλα μοριακά νέφη, αποτελεί το υλικό από το οποίο τελικά σχηματίζονται τα άστρα. Το υδρογόνο είναι το πιο διαδεδομένο στοιχείο στο σύμπαν και το βασικό συστατικό των άστρων. Υπάρχει στο σύμπαν σε διάφορες μορφές. Οι αστρονόμοι το βρίσκουν στη μορφή ατόμων και μορίων (δύο άτομα μαζί). Η μετάβαση από το ατομικό στο μοριακό υδρογόνο αποτελεί μια διαδικασία που δεν έχει ακόμη κατανοηθεί καλά. Μόνο το μοριακό αέριο συμπυκνώνεται σε συμπαγή νέφη.Όμως η ανίχνευση ατομικών νεφών αέριου υδρογόνου είναι πολύ δύσκολη, γι' αυτό είναι επίσης δύσκολη η μελέτη των πρώιμων φάσεων σχηματισμού των άστρων. Έτσι, η νέα ανακάλυψη αυτής της μακριάς σαν «λεωφόρο» νηματοειδούς δομής αέριου ατομικού υδρογόνου θεωρείται σημαντική. Οι ερευνητές, με επικεφαλής επιστήμονες του γερμανικού Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Χαϊδελβέργη, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση αστρονομίας και αστροφυσικής «Astronomy & Astrophysics».

https://www.naftemporiki.gr/story/1814475/gigantia-domi-udrogonou-ston-galaksia-mas-isos-ekselixthei-se-maieutirio-astron-binteo

 

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο γαλαξίας μας καταπίνει χειμάρρους άστρων.

galaksias-xeimarroi.jpg
James Josephides and S5 Collaboration

Καλλιτεχνική απεικόνιση των αστρικών χειμάρων που καταπίνει ο γαλαξίας μας.

Ερευνητές με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Σίδνεϋ έκαναν μια πολύ σημαντική ανακάλυψη χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο AAT που βρίσκεται στη Νέα Νότιο Ουαλία στην Αυστραλία. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν παρατηρήσεις στην άλω του γαλαξία μας. Με τον όρο γαλαξιακή άλω οι επιστήμονες περιγράφουν μια δομή έξω από το κυρίως σώμα ενός γαλαξία στην οποία βρίσκονται συνήθως διαφόρων τύπων άστρα.Στην περίπτωση του γαλαξία μας η άλως αποτελείται από σμήνη άστρων που βρίσκονταν σε γειτονικούς γαλαξίες οι οποίοι υπέκυψαν στις βαρυτικές επιθέσεις του γαλαξία μας και απορροφήθηκαν τελικά από αυτόν. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι ο γαλαξίας μας αν και μικρομεσαίου μεγέθους ήταν ιδιαίτερα επιθετικός και κατάφερε να απορροφήσει πολλούς γειτονικούς γαλαξίες ορισμένους μάλιστα μεγαλύτερου μεγέθους και θεωρητικά ισχυρότερους από αυτόν. Κάποιες μελέτες κάνουν λόγο για 15-16 γαλαξίες που έπεσαν θύματα του δικού μας γαλαξία.Η ερευνητική ομάδα στην Αυστραλία διαπίστωσε ότι ο γαλαξίας μας ολοκληρώνει το έργο του και αφού… κατάπιε τους γαλαξίες τους καταπίνει τώρα και τα άστρα τους που είχαν καταφέρει να ξεφύγουν από αυτόν. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι ο γαλαξίας μας καταπίνει 12 αστρικά σμήνη και συστήματα.Το φαινόμενο δημιουργεί «αστρικούς χειμάρρους» όπως τους χαρακτηρίζουν οι ερευνητές. Η είσοδος αυτών των αστρικών χειμάρρων στον γαλαξία μας αυξάνει τον όγκο του αλλά το σημαντικότερο είναι ότι επιτρέπει στους ερευνητές να κάνουν παρατηρήσεις για την μυστηριώδη σκοτεινή ύλη.

Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία η σκοτεινή ύλη είναι μια μυστηριώδης μορφή ύλης που αποτελεί το 27% της ύλης του Σύμπαντος και  παραμένει αόρατη επειδή δεν αντανακλά το φως που πέφτει πάνω της καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολη την παρατήρηση και μελέτη της. Η νέα έρευνα αναμένεται να προσφέρει νέα στοιχεία για την σκοτεινή ύλη.

https://www.naftemporiki.gr/story/1820614/o-galaksias-mas-katapinei-xeimarrous-astron-binteo

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Μαγνητικές «άρπες» στο κέντρο του γαλαξία μας.

magnitika-nimata.jpg
@I.Heywood/SARAO

Μία εικόνα ενός μαγνητικού νήματος.

Όπως συμβαίνει στους περισσότερους γαλαξίες έτσι και στον δικό μας η περιοχή που παρουσιάζει τη μεγαλύτερη και πιο έντονη δραστηριότητα με πλήθος κοσμικών φαινομένων να συμβαίνουν εκεί ταυτόχρονα είναι το κέντρο του. Μέχρι πρόσφατα το γαλαξιακό κέντρο ήταν απροσπέλαστο για τους επιστήμονες αφού τα τεχνικά μέσα που διαθέταμε δεν μπορούσαν να διεισδύσουν εκεί. Όμως τα ολοένα και ισχυρότερα τηλεσκόπιο, επίγεια και διαστημικά, αλλά και νέες μέθοδοι παρατήρησης έχουν επιτρέψει να εξερευνούμε και το γαλαξιακό κέντρο.Τη δεκαετία του 1980 επιστήμονες του Πανεπιστημίου Northwestern στις ΗΠΑ είχαν εντοπίσει την ύπαρξη κάποιων άγνωστων μέχρι τότε κοσμικών δομών. Πρόκειται για μαγνητικά πεδία με την μορφή νημάτων. Ερευνητική ομάδα από το ίδιο πανεπιστήμιο με επικεφαλής τον αστροφυσικό Φάραντ Γιουσέφ Ζάραντ που ήταν επικεφαλής και της προηγούμενης έρευνας χρησιμοποίησε τη συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων MeerKAT που βρίσκεται στη Νότιο Αφρική και εντόπισε την ύπαρξη περίπου χιλίων μαγνητικών νημάτων στο κέντρο του γαλαξία μας. Ορισμένα από αυτά τα νήματα έχουν έκταση 150 ετών φωτός. Τα νήματα αυτά είναι μάλιστα οργανωμένα είτε σε ζεύγη είτε σε ομάδες όπου τα νήματα σχηματίζουν μια εικόνα παρόμοια με αυτή των χορδών μιας άρπας.Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα νήματα αυτά αποτελούνται από ηλεκτρόνια κοσμικών ακτινών που περιστρέφονται γύρω από ένα μαγνητικό πεδίο με την ταχύτητα του φωτός. Όμως η πηγή του φαινομένου παραμένει άγνωστη. Η ερευνητική ομάδα έχει ήδη αποκλείσει εκρήξεις σούπερνοβα ως δημιουργούς του φαινομένου αλλά η μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία είναι ένας πιθανός υποψήφιος. Η ανακάλυψη περισσότερων τέτοιων νημάτων αναμένεται να αποκαλύψει τα μυστικά τους.Η ίδια ερευνητική ομάδα είχε εντοπίσει το 2019 κάποιες επίσης άγνωστες κοσμικές δομές, γιγάντιες φυσαλίδες που εκπέμπουν ραδιοκύματα και τα μέλη της ομάδας εικάζουν ότι μπορεί πιθανώς τα μαγνητικά νήματα να σχετίζονται με αυτές τις φυσαλίδες.

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Αστρο κανίβαλος «σπέρνει» ανέμους στον γαλαξία μας.astro-kanibalos.jpg

Gabriel Pérez Díaz, SMM (IAC)

Καλλιτεχνική απεικόνιση του άστρου νετρονίου που απορροφά την ύλη του γειτονικού του άστρου και παράγει διαφόρων ειδών ανέμους.

Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature» διεθνής ερευνητική ομάδα παρουσιάζει ένα κοσμικό φαινόμενο που παρατηρείται για πρώτη φορά. Πρόκειται για την απελευθέρωση στο Διάστημα από ένα άστρο νετρονίου ανέμων υψηλής θερμοκρασίας, ανέμων μέσης θερμοκρασίας και ανέμων πολύ χαμηλής θερμοκρασίας.Το άστρο νετρονίου με την κωδική ονομασία Swift J1858 επιτίθεται σε ένα γειτονικό του άστρο ρουφώντας την ύλη αυτού του άστρου. Σύμφωνα με τους ερευνητές η ανακάλυψη προσφέρει νέα στοιχεία τόσο για τη συμπεριφορά των αποκαλούμενων «αστρικών κανίβαλων» αλλά και των άστρων νετρονίου γενικότερα τα οποία αποτελούν τα πιο μυστηριώδη διαστημικά σώματα στο Σύμπαν μαζί με τις μαύρες τρύπες.«Οι άνεμοι είναι προϊόν εκρήξεων που είναι πολύ σπάνιες και κάθε τέτοια έκρηξη είναι στην πραγματικότητα μοναδική. Σχεδόν πάντοτε η διαστρική σκόνη λειτουργεί ως ένα πέπλο που εμποδίζει την παρατήρηση αυτών των εκρήξεων. Αν και το Swift J1858 βρίσκεται στην άλλη άκρη του γαλαξία δεν υπήρχαν εμπόδια και καταφέραμε να κάνουμε τις παρατηρήσεις. Είμαι ενθουσιασμένος επειδή οι ανακαλύψεις που κάναμε ανοίγουν ένα νέο παράθυρο σε αυτά τα φαινόμενα και να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς παραγωγής ανέμων όχι μόνο τα άστρα νετρονίου αλλά σε διάφορα σώματα και αντικείμενα του Σύμπαντος. Επιπλέον θα μάθουμε νέα στοιχεία για το πώς αλληλεπιδρούν τα άστρα νετρονίου με το περιβάλλον τους. Η ενέργεια και η ύλη που εκτοξεύουν στο γαλαξία συμβάλουν στη δημιουργία νέων άστρων αλλά και την εξέλιξη του ίδιου του γαλαξία» αναφέρει ο δρ. Νοέλ Κάστρο Σεγκούρα του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, επικεφαλής της έρευνας.

https://naftemporiki.gr/story/1838982/astro-kanibalos-spernei-anemous-ston-galaksia-mas

https://naftemporiki.gr/story/1838982/astro-kanibalos-spernei-anemous-ston-galaksia-mas

Το επεξεργάστηκε ο Δροσος Γεωργιος

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Η δυναμική του γαλαξία μας.

darkmatter1.gif Οι γραφικές παραστάσεις δείχνουν τις ταχύτητες περιστροφής διαφόρων δημείων του γαλαξία συναρτήσει της απόστασης από το κέντρο Αριστερά: Προσομοίωση περιστροφής σπειροειδούς γαλαξία χωρίς σκοτεινή ύλη. Δεξιά: Γαλαξίας με μια επίπεδη καμπύλη περιστροφής η οποία αναμένεται στην περίπτωση ύπαρξης σκοτεινής ύλης

Ραμαντάς Άρης – ylikonet.gr

Θα παραθέσω μία άσκηση για την κίνηση του ήλιου μας στον γαλαξία, απλά για να δούμε τάξεις μεγέθους. Η πραγματικότητα είναι εξαιρετικά πολύπλοκη λόγω δύο δεδομένων.Α) Ο γαλαξίας μας όπως ο ήλιος και οι αέριοι γίγαντες του ηλιακού μας συστήματος Δίας και Κρόνος που δεν είναι συμπαγή στερεά περιστρέφονται διαφορικά, δηλαδή περιστρέφονται ταχύτερα στον ισημερινό και πιο αργά όσο απομακρυνόμαστε απο αυτόν.Β) Ένα σοβαρό πρόβλημα όμως είναι το γεγονός ότι οι ταχύτητες καθώς πλησιάζουμε στα όρια του γαλαξία μας είναι σημαντικά μεγαλύτερες απο τις αναμενόμενες όπως βλέπουμε στο παρακάτω διάγραμμα. Η κόκκινη γραμμή είναι οι μετρούμενες ταχύτητες και οι μπλέ διακεκομένες οι αναμενόμενες αν ο γαλαξίας μας αποτελούνταν μόνο απο συνηθισμένη βαρυονική ύλη.

darkmatter1.jpg?w=320

Πάντως αν ο γαλαξίας μας αποτελούνταν μόνο απο βαρυονική ύλη θα είχε αυτοδιαλυθεί δεδομένου ότι τα αστέρια στις παρυφές του θα ήταν χαλαρά συνδεδεμένα βαρυτικά με τον πυρήνα. Η μόνη εξήγηση που προκρίνεται σήμερα για τα παραπάνω είναι η παρουσία σκοτεινής ύλης σε μία άλω γύρω απο τον πυρήνα και σε ποσοστό που αγγίζει το 90% της συνολικής μάζας. Η παρουσία σκοτεινής ύλης λύνει και άλλα ζητήματα όπως η συνοχή σμηνών και υπερσμηνών γαλαξιών καθώς και η  παρατηρούμενη εικόνα απο βαρυτικούς φακούς.Η σκοτεινή ύλη δεν εκπέμπει καμία ακτινοβολία σε κανένα μήκος κύματος εξ ου και αόρατη. Αλληλεπιδρά όμως βαρυτικά με τη βαρυονική ύλη. Ζητούμενο επομένως είναι να προσδιοριστεί η φύση της ή να βρεθεί κάτι άλλο στη θέση της. Μια μειοψηφία αστροφυσικών προτείνει μια τροποποιημένη Νευτώνεια βαρύτητα που θα απαντά στα παραπάνω ζητήματα. Όπως και να έχει η πιο οικεία μας δύναμη η βαρύτητα, μας δημιουργεί τα πιο σοβαρά προβλήματα(ας μην ξεχνάμε και την επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος), παρά το γεγονός ότι έχουμε δύο θεωρίες για τη βαρύτητα που και οι δύο είναι …σωστές. Ακολουθεί η άσκηση.Θεωρούμε ότι όλη η μάζα του Γαλαξία μας βρίσκεται στο εσωτερικό της τροχιάς
του ήλιου, έτσι ώστε να τη θεωρήσουμε όλη συγκεντρωμένη στο κέντρο του
γαλαξία μας. Ο ήλιος μας απέχει 29.000 ly από το γαλαξιακό κέντρο και
συμπληρώνει μία περιστροφή γύρω από το γαλαξιακό κέντρο σε 230.000.000y.

Aν 1 ly = 9,46.015 m, G = 6,67.10-11 N.m2kg-2, μάζα ήλιου ΜΗ = 2.1030 kg,
να βρεθούν:
i) Η ταχύτητα περιφοράς του γύρω από το γαλαξιακό κέντρο.
ii) Ο αριθμός των αστέρων που περιλαμβάνει ο γαλαξίας μας αν υποθέσουμε
ότι όλα είναι σαν τον ήλιο μας.

η απάντηση βρίσκεται ΕΔΩ: ylikonet.gr

https://physicsgg.me/2022/03/15/η-δυναμική-του-γαλαξία-μας/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Ο γαλαξίας μας είναι από τα πρώτα «παιδιά» του Σύμπαντος.

galaksias.jpg
NASA/JPL

Ο γαλαξίας είναι πιθανότατα ένας από τους πρώτους που έκαναν την εφάνιση τους στο Σύμπαν.

H κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι το Σύμπαν γεννήθηκε πριν από 13,8 δισ. έτη και ότι ο γαλαξίας μας έκανε την εμφάνιση του πριν από περίπου 11 δισ. έτη. Σε ανακοίνωση του ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) αναφέρει ότι η μελέτη δεδομένων της ευρωπαϊκής αποστολής GAIA που χαρτογραφεί τα άστρα του γαλαξία μας δείχνουν ότι ο γαλαξίας μας ξεκίνησε να σχηματίζεται δύο δισ. νωρίτερα από όσο πιστεύαμε.Βασικές δομές των γαλαξιών είναι οι αποκαλούμενοι «δίσκοι» που είναι περιοχές μαζικής συγκέντρωσης άστρων. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature» οι επιστήμονες που έκαναν την νέα μελέτη  αναφέρουν ότι o μεγαλύτερος δίσκος του γαλαξίας μας ξεκίνησε να δημιουργείται 800 εκατ. έτη μετά την γέννηση του Σύμπαντος.Οι κοσμολόγοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μετά την Μεγάλη Έκρηξη υπήρξε μια περίοδο που αποκαλείται «Κοσμικός Μεσαίωνας» στη διάρκεια του οποίου το Σύμπαν ήταν ένας απόλυτα σκοτεινός και παγωμένος κόσμος. Κάποια στιγμή όταν το Σύμπαν είχε ηλικία από 500 εκατ. έτη έως ένα δισ. έτη το ουδέτερο ως τότε υδρογόνο μετατράπηκε σε ιονισμένο αέριο σε μια σύντομη σε χρονική διάρκεια διαδικασία που αποκαλείται «εποχή επανιονισμού». Η διαδικασία αυτή προκάλεσε την εμφάνιση του φωτός που μετέτρεψε το Σύμπαν σε ένα διάφανο κόσμο και ενεργοποίησε τις κοσμικές διεργασίες για να κάνουν την εμφάνιση τους τα πρώτα άστρα και ακολούθως οι πρώτοι γαλαξίες.Αν τα αποτελέσματα της νέας μελέτης είναι ορθά τότε ο γαλαξίας μας είναι ένας από τους πρώτους που έκαναν την εμφάνιση τους στο Σύμπαν. Σύμφωνα με τους ερευνητές για περίπου δύο δισ. έτη ο γαλαξίας μας εξελισσόταν και αναπτυσσόταν με αργό ρυθμό αλλά πριν από περίπου 11 δισ. συγκρούστηκε-συγχωνεύτηκε με ένα μικρό γαλαξία τον οποίο οι επιστήμονες έχουν ονομάσει Γαία-Εγκέλαδο. Η συγχώνευση αύξησε το μέγεθος του γαλαξία μας καθώς και τον αριθμό των άστρων του.Ακολούθησαν στη συνέχεια αρκετές ακόμη συγκρούσεις-συγχωνεύσεις του γαλαξία μας με άλλους γειτονικούς γαλαξίες οι οποίες οδηγήσαν στον  σχηματισμό του γαλαξία όπως εμείς τον γνωρίζουμε σήμερα. Κάποιες μελέτες κάνουν λόγο για περισσότερες από δέκα τέτοιες συγκρούσεις ορισμένες μάλιστα με μεγαλύτερους σε μέγεθος από τον δικό μας γαλαξίες από τις οποίες ο γαλαξίας μας βγήκε πάντοτε νικητής γεγονός που έχει επίσης εκπλήξει τους επιστήμονες.  

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Αποκαλυπτική «ακτινογραφία» στη διασημότερη έκρηξη του γαλαξία μας.

kassiopi.jpg
NASA/JPL-Caltech

Το εικονιζόμενο σουπερνόβα Κασσιόπη Α αποτελεί μια συνεχή πηγή απόκτησης νέων γνώσεων για αυτού του είδους τις αστρικές εκρήξεις. 

Πριν από 340 χρόνια, ένα άστρο μεγάλης μάζας ανατινάχθηκε  σε απόσταση έντεκα χιλιάδων ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό της Κασσιόπης. Ο υπερκαινοφανής αστέρας ονομάστηκε Κασσιόπη Α και αυτό που υπάρχει στην θέση του άστρου που καταστράφηκε βίαια είναι ένα άστρο νετρονίου και ένα κέλυφος υλικών που εκτοξεύεται στο Διάστημα μετά την έκρηξη.Αυτό το κοσμικό απομεινάρι είναι η πιο πρόσφατη εκρηξη σουπερνόβα που γνωρίζουμε στον γαλαξία μας και παράλληλα αποτελεί μόνιμο στόχο παρατήρησης των αστρονόμων. Θεωρείται ένα είναι ένα από τα πιο μελετημένα αντικείμενα στον γαλαξία μας. Σε κάθε παρατήρηση οι επιστήμονες ανακαλύπτουν νέα στοιχεία που φωτίζουν όχι μόνο την ιστορία του άστρου που καταστράφηκε αλλά το τι συνέβη μετά την έκρηξη και το τι συνεχίζει να συμβαίνει εκεί.Ομάδα ερευνητών από τα πανεπιστήμιου του Άμστερνταμ και του Χάρβαρντ μελέτησαν δεδομένα που έχει συλλέξει από την Κασσιόπη Α το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra τα τελευταία 19 έτη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι εσωτερικές περιοχές στο κέλυφος υλικών έχουν σταματήσει να διαστέλλονται και μάλλον συρρικνώνονται ενώ την ίδια στιγμή οι εξωτερικές του περιοχές διαστέλλονται με επιτάχυνση όταν η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι θα έπρεπε η διαστολή να είναι επιβραδυνόμενη.Οι πιθανές αιτίες για αυτό το φαινόμενο είναι δύο. Είτε να έχει δημιουργηθεί μια τρύπα στο εσωτερικό του κελύφους η οποία δημιουργεί ένα κενό το οποίο προκαλεί το φαινόμενο είτε να έπεσε πάνω στο κέλυφος κάποια κοσμική δομή πιθανώς ένα νέφος αερίων. Οι προσομοιώσεις υποδεικνύουν ως πιθανότερο ενδεχόμενο αυτό της σύγκρουσης.Κάθε νέο στοιχείο για τη Κασσιόπη Α βοηθά τους επιστήμονες να συμπληρώσουν το παζλ για το πότε και πώς εκρήγνυνται τα μεγάλα, γερασμένα άστρα. Οι εκρήξεις αυτές πιστεύεται ότι σκόρπισαν στο Διάστημα βαριά στοιχεία του περιοδικού πίνακα, από το οξυγόνο μέχρι το ουράνιο, παράγονται από θερμοπυρηνικές αντιδράσεις στους πυρήνες των άστρων. Ανάμεσα τους είναι και στοιχεία όπως το οξυγόνο και ο άνθρακας που αποτέλεσαν δομικά υλικά για την παρουσία της ζωής στην Γη και δεδομένης της αφθονίας τους στο Σύμπαν ίσως έχουν συμβάλει στην εμφάνιση της ζωής και σε άλλους κόσμους.

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Στην καρδιά του γαλαξία μας

Oπως ανακοινώθηκε από το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο στο Γκάρχιντ της Γερμανίας, την ερχόμενη Πέμπτη, 12 Μαΐου 2022, σε ειδική συνέντευξη Τύπου θα ανακοινωθούν από την κοινοπραξία του Τηλεσκοπίου Ορίζοντα Γεγονότων ορισμένα συνταρακτικά αποτελέσματα των ερευνών στο κέντρο του γαλαξία μας

 

Στην καρδιά του γαλαξία μας

Με τις μελέτες της η Αμερικανίδα αστρονόμος Αντρεα Γκεζ έχει αποδείξει την ύπαρξη της μαύρης τρύπας στον γαλαξία μας χωρίς να τη δει απευθείας, ενώ γι’ αυτή τη δουλειά της το 2020 έλαβε το Βραβείο Νομπέλ Φυσικής. 
Oπως ανακοινώθηκε από το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο στο Γκάρχιντ της Γερμανίας, την ερχόμενη Πέμπτη, 12 Μαΐου 2022, σε ειδική συνέντευξη Τύπου θα ανακοινωθούν από την κοινοπραξία του Τηλεσκοπίου Ορίζοντα Γεγονότων ορισμένα συνταρακτικά αποτελέσματα των ερευνών στο κέντρο του γαλαξία μας. Την ίδια ώρα θα γίνουν αντίστοιχες συνεντεύξεις Τύπου στην Ουάσιγκτον, στην Πόλη του Μεξικού, στο Σαντιάγκο της Χιλής, στη Σαγκάη, στο Τόκιο και στην Ταϊπέι. Η ανακοίνωση αυτή μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως μάλλον πρόκειται για την αποκάλυψη της φωτογραφίας της κεντρικής μαύρης τρύπας που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας, όπως έγινε πριν από τρία χρόνια με τη φωτογραφία της μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία Μ87 σε απόσταση 55 εκατομμυρίων ετών φωτός. Η φωτογράφηση εκείνη έγινε πραγματικότητα από τη συνδυασμένη λειτουργία ραδιοτηλεσκοπίων σε οκτώ διαφορετικές περιοχές της Γης, την Ανταρκτική, τη Χιλή, το Μεξικό, τη Χαβάη, την Αριζόνα και την Ισπανία, δημιουργώντας έτσι ένα τηλεσκόπιο με το μέγεθος του πλανήτη μας, ενώ οι αποθηκευτικές ανάγκες για την επεξεργασία των δεδομένων έφτασαν τα 4.000 terabytes.Ευθύς εξαρχής οι 347 ερευνητές της κοινοπραξίας των 60 πανεπιστημίων και ερευνητικών εργαστηρίων από 20 διαφορετικές χώρες είχαν αποφασίσει να εντοπίσουν τις παρατηρήσεις τους στις δύο γιγάντιες μαύρες τρύπες, του γαλαξία μας και του Μ87. Η γιγάντια μαύρη τρύπα του M87 έχει 6,5 δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ηλιου μας, όταν σε σύγκριση η μάζα της μαύρης τρύπας του γαλαξία μας δεν υπερβαίνει τη μάζα τεσσάρων εκατομμυρίων άστρων σαν τον Ηλιο. Γι’ αυτό τότε δόθηκε προτεραιότητα στην ανάλυση των δεδομένων από τον Μ87 και όχι από τον δικό μας. Σήμερα φαίνεται πως έφτασε η στιγμή της αποκάλυψης των δεδομένων από τη μαύρη τρύπα και του δικού μας γαλαξία και θα μπορέσουμε επιτέλους να δούμε πώς μοιάζει και το «θηρίο» του δικού μας γαλαξιακού κέντρου σε απόσταση 26.000 ετών φωτός από τη Γη, προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Τοξότη.Πρόκειται για την πιο πλούσια σε αστρικές ομάδες και νεφελώματα περιοχή της γαλαξιακής ζώνης, ενώ οι ενδείξεις που έχουμε μας λένε σε αδρές γραμμές ότι η γιγάντια αυτή μαύρη τρύπα περιβάλλεται από έναν φωτεινό δίσκο αστροϋλικών και καταβροχθίζει κυριολεκτικά ένα προς ένα τα άστρα του γαλαξιακού μας πυρήνα. Την περιοχή αυτή μελέτησε για πάνω από μία δεκαετία η Αμερικανίδα αστρονόμος Aντρεα Γκεζ εντοπίζοντας μια ομάδα άστρων που περιφέρονται γύρω από ένα σημείο και η Γκεζ μετράει τις ταχύτητές τους για να προβλέψει έτσι τις τροχιές τους, ενώ αυτό που τα έχει αιχμαλωτίσει επιταχύνει τα πλησιέστερα άστρα του με ταχύτητες που φτάνουν τα πέντε εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα, ενώ σε ακτίνα περίπου δύο ετών φωτός υπάρχουν πάνω από ένα εκατομμύριο άστρα. Η πυκνότητά τους σε αυτή την περιοχή είναι δέκα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από εκείνη της αστρικής περιοχής του Ηλιου.Η ενέργεια της ακτινοβολίας γάμα που μετρήθηκε στην περιοχή έχει 255.000 φορές μεγαλύτερη ένταση από αυτήν του ορατού φωτός και οφείλεται στην εξαΰλωση τεράστιων ποσοτήτων αντιύλης. Κάθε δευτερόλεπτο καταστρέφονται εκεί δέκα δισεκατομμύρια τόνοι ποζιτρονίων, πράγμα που σημαίνει ότι η πηγή από την οποία προέρχεται η ακτινοβολία αυτή δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο αντικείμενο στον γαλαξία μας. Συμπληρωματικές μελέτες της κεντρικής αυτής περιοχής του γαλαξία έχουν εντοπίσει επίσης έναν γιγάντιο αεριώδη δίσκο ο οποίος περιστρέφεται με ταχύτητα 110 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, ενώ πιο κοντά στο κέντρο η ταχύτητα φτάνει τα 400-1.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Ετσι, σε μια περιοχή με ακτίνα ενός έως δύο ετών φωτός από το κέντρο, τα άστρα και η μεσοαστρική ύλη συμπεριφέρονται σαν να έχουν τη μάζα τριών έως πέντε εκατομμυρίων ηλίων. Επίκεντρο όλης αυτής της δραστηριότητας είναι μια ιδιαίτερα ενεργή πηγή ακτινοβολιών, που ονομάζουμε Τοξότη Α*, με διάμετρο 1,2 δισεκατομμυρίου χιλιομέτρων, διάμετρο, δηλαδή, παρόμοια με της τροχιάς του Δία γύρω από τον Ηλιο. Με τις μελέτες της η Γκεζ έχει αποδείξει έτσι την ύπαρξη της μαύρης τρύπας χωρίς να τη δει απευθείας, ενώ γι’ αυτή τη δουλειά της το 2020 έλαβε το Βραβείο Νομπέλ Φυσικής.Κι έτσι, καθώς η επιστήμη και η φαντασία του σύγχρονου ανθρώπου προσπαθούν να κατανοήσουν ένα σύμπαν γεμάτο με απίθανες κοσμικές δυνάμεις και επικίνδυνες μαύρες τρύπες, μπορούμε να παρηγορηθούμε με τη σταθερότητα ενός κόσμου που, προς το παρόν τουλάχιστον, περιφέρεται γύρω από ένα σταθερό άστρο σε έναν από τους σπειροειδείς βραχίονες του γαλαξία μας. Πρόκειται για έναν κόσμο του οποίου οι κάτοικοι, στην προσπάθειά τους να μάθουν περισσότερα, χρησιμοποίησαν ανέκαθεν την ευφυΐα, την υπομονή και την τεχνολογία τους για να μπορέσουν να διευκρινίσουν την πραγματική φύση του σύμπαντος που τους περιβάλλει.

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Εντυπωσιακό σφαιρικό σμήνος στο κέντρο του γαλαξία μας.

sfairoto-sminos.jpg
NASA / ESA / Hubble / R. Cohen

Το σφαιρωτό σμήνος NGC 6558 φωτοβολεί στον φακό του Hubble.

Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάρχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες.Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε μια εντυπωσιακή εικόνα του σφαιρικού σμήνους NGC 6558 που βρίσκεται σε απόσταση 23 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Τοξότη κοντά στο κέντρο του γαλαξία μας. Η εικόνα αλλά και τα δεδομένα που τη συνοδεύουν θα βοηθήσουν τους ειδικούς στην καλύτερη κατανόηση του σχηματισμού και της εξέλιξης των σφαιρικών σμηνών.

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Το Hubble αποκαλύπτει τον «Κρυμμένο Γαλαξία» (βίντεο)

krymmenos-galaksias.jpg
NASA, ESA, P. Sell (University of Florida), and P.

Η εντυπωσιακή εικόνα του γαλαξία IC 342 που κατέγραψε το Hubble. 

Με τον όρο Τοπική Ομάδα οι επιστήμονες ονομάζουν τους γαλαξίες που βρίσκονται εντός των ορίων της γαλαξιακής… γειτονιάς στην οποία ανήκει και ο δικός μας γαλαξίας. Αποτελείται από περίπου 80 γαλαξίες που είναι κατά βάση μικρότεροι από τον δικό μας γαλαξία αλλά υπάρχουν και ορισμένοι κατά πολύ μεγαλύτεροι όπως αυτός της Ανδρομέδας με τον οποίο βρισκόμαστε σε πορεία σύγκρουσης σε περίπου 4,5 δισ. έτη.  Ένας από τους γαλαξίες του Τοπικού Σμήνους είναι ο IC 342 που έχει επίσης το όνομα Caldwell 5. Είναι όμως περισσότερο γνωστός ως ο «Κρυμμένος Γαλαξίας» επειδή η θέση στην οποία βρίσκεται δυσκολεύει πολύ τα τηλεσκόπια να τον δουν και να τον παρατηρήσουν.Πρόκειται για ένα σπειροειδή γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 11 εκατ. ετών φωτός από τη Γη. Ο IC 342 «στέκεται» πίσω από τον ισημερινό του γαλαξία μας κάτι που σημαίνει ότι τα τηλεσκόπια πρέπει να βρίσκουν τρόπο να διαπερνούν το πυκνό πέπλο κοσμικής ύλης που περιβάλει το γαλαξιακό μας κέντρο. Οι επιστήμονες δυσκολεύονται πολύ να καταγράψουν καθαρές εικόνες και να μελετήσουν τις κεντρικές περιοχές του γαλαξία μας εξαιτίας αυτού του πέπλου αλλά και της έντονης λάμψης των άστρων της περιοχής πόσο μάλλον να καταγράψουν εικόνες και να μελετήσουν οτιδήποτε βρίσκεται πίσω από το γαλαξιακό κέντρο.Όμως το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble απέδειξε για μια ακόμη φορά τη διαχρονική του αξία και το πόσο πολύ θα λείψει στην επιστημονική κοινότητα αλλά και την ανθρωπότητα. Το Hubble κατέγραψε μια εντυπωσιακή εικόνα του IC 342 δίνοντας την δυνατότητα στους επιστήμονες την ευκαιρία να τον παρατηρήσουν πιο λεπτομερώς από ότι πριν.

 

Στην εικόνα του Hubble αποκαλύπτονται περιοχές μαζικής γέννησης άστρων στον IC 342 και σύμφωνα με τους επιστήμονες της NASA αν ο γαλαξίας βρισκόταν σε διαφορετικό σημείο θα ήταν από τους πιο φωτεινούς γαλαξίες στον ουράνιο θόλο.

https://naftemporiki.gr/story/1867605/to-hubble-apokaluptei-ton-krummeno-galaksia-binteo

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Εντυπωσιακή εικόνα από μυστηριώδες σφαιρωτό σμήνος.

sfairoto-sminos.jpg
NASA / ESA / Hubble / A. Dotter.

Η εντυπωσιακή εικόνα του σφαιρωτού σμήνους Ruprecht 106.

Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάρχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες.Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε μια εντυπωσιακή εικόνα του σφαιρωτού σμήνους Ruprecht 106 που βρίσκεται σε απόσταση 69,100 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Κενταύρου. Το σμήνος αυτό ανήκει σε μια αινιγματική μειονότητα της κοινότητας των σφαιρικών σμηνών. Τα άστρα στα σφαιρωτά σμήνη δημιουργούνται στις ίδιες περιοχές και τις ίδιες χρονικές περιόδους (άρα και στις ίδιες συνθήκες) αλλά παρόλα αυτά υπάρχει μεγάλη ποικιλία στα είδη και κυρίως την σύνθεση των άστρων στα σμήνη αυτά.Υπάρχει όμως ένας μικρός αριθμός σφαιρωτών σμηνών στα οποία δεν υπάρχει ποικιλία άστρων γεγονός που προβληματίζει εδώ και πολλά χρόνια τους επιστήμονες χωρίς να έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να βρουν πειστικές απαντήσεις. Ένα τέτοιο αινιγματικό σφαιρωτό άστρο είναι το Ruprecht 106 και όπως είναι ευνόητο κάθε νέα παρατήρηση, καταγραφή εικόνων και δεδομένων τόσο σε αυτό αλλά και στα υπόλοιπα αντίστοιχα σφαιρωτά σμήνη συμβάλουν στην επίλυση του μυστηρίου. 

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ευρωπαϊκό σκάφος Gaia: Ανίχνευσε σεισμούς και «διάβασε το DNA» σε χιλιάδες άστρα του γαλαξία μας.

Το ρομποτικό σκάφος Gaia του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) κατέγραψε χιλιάδες αστροσεισμούς, αλλά και το λεγόμενο «αστρικό DNA», δηλαδή τη χημική σύνθεση των άστρων στον γαλαξία μας.Πρόκειται για την τρίτη μεγάλη δημοσίευση στοιχείων της ευρωπαϊκής αποστολής, η οποία είχε εκτοξευθεί το 2013. Τα νέα στοιχεία παρέχουν μία πληθώρα δεδομένων για τη χημική σύνθεση των άστρων, τη θερμοκρασία, την ταχύτητα, το χρώμα, τη μάζα και τις κινήσεις τους.Ο γενικός διευθυντής της ESA, Γιόζεφ Ασμπάχερ, ανακοίνωσε ότι τα νέα φασματοσκοπικά και άλλα δεδομένα προέρχονται από περίπου 1,8 δισεκατομμύρια άστρα, σχεδόν το 1% των συνολικών άστρων του γαλαξία μας, γεγονός που θα φωτίσει καλύτερα τη δομή και την εξέλιξη του γαλαξία μας στην πορεία δισεκατομμυρίων ετών.

Από τις πιο απρόσμενες ανακαλύψεις ήταν ότι το Gaia, παρ’ όλο που δεν είχε φτιαχτεί για κάτι τέτοιο, μπόρεσε να ανιχνεύσει σεισμούς στα άστρα, δηλαδή κατακλυσμικές κινήσεις τύπου τσουνάμι στην επιφάνειά τους, καθώς τα άστρα αλλάζουν σχήμα, συρρικνώνονται ή διογκώνονται. Οι αστρικές δονήσεις ωθούν τα αστρικά αέρια σε ανοδικές και καθοδικές κινήσεις, αλλάζοντας και τη φωτεινότητα των άστρων περιοδικά. Αυτοί οι αστροσεισμοί επιτρέπουν στους επιστήμονες να μάθουν περισσότερα πράγματα για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό των άστρων.Το βάρους δύο τόνων Gaia, το οποίο βρίσκεται σε σταθερή απόσταση από τη Γη και σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, κάνει διαδοχικές μετρήσεις των ίδιων άστρων από ελαφρώς διαφορετικές οπτικές γωνίες, δημιουργώντας έτσι σταδιακά τον πιο ακριβή και ολοκληρωμένο πολυδιάστατο «χάρτη» του γαλαξία μας μέχρι σήμερα. Διαθέτει μία κάμερα με ανάλυση ενός δισεκατομμυρίου πίξελ, τη μεγαλύτερη που έχει σταλεί στο διάστημα και η οποία έχει πάνω από 100 ηλεκτρονικούς αισθητήρες.Μεταξύ άλλων, οι νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι μερικά άστρα του γαλαξία μας αποτελούνται από πρωταρχικά υλικά, ενώ άλλα, όπως ο Ήλιος μας, από υλικά που έχουν εμπλουτιστεί διαχρονικά. Τα κοντινότερα στο γαλαξιακό κέντρο άστρα είναι πλουσιότερα σε μέταλλα από ό,τι τα άστρα στις παρυφές του γαλαξία. Το Gaia εντόπισε, επίσης, άστρα που έχουν εισχωρήσει στον γαλαξία μας προερχόμενα από άλλους γαλαξίες, γι’ αυτό έχουν διαφορετική χημική σύνθεση. Ακόμη, εντόπισε έως τώρα περίπου 800.000 διπλά αστρικά συστήματα, που φαίνονται ως ένα άστρο από μακριά, αλλά στην πραγματικότητα είναι δύο. Επιπλέον, αποκάλυψε τη χημική σύνθεση περίπου 60.000 αστεροειδών του ηλιακού συστήματός μας, έναντι μόνο 4.500 που ήταν γνωστή έως τώρα.Η αποστολή του Gaia αναμένεται να συνεχιστεί έως το 2024 ή 2025, οπότε θα εξαντληθούν τα καύσιμα.

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το ευρωπαϊκό σκάφος Gaia ανίχνευσε σεισμούς και «διάβασε το DNA» σε χιλιάδες άστρα του γαλαξία μας.

gaia.jpg
ESO/B. Fugate (FASORtronics)

Καλλιτεχνική απεικόνιση του σκάφους GAIA.

Το ρομποτικό σκάφος Gaia του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) κατέγραψε χιλιάδες αστροσεισμούς, αλλά και το λεγόμενο «αστρικό DNA», δηλαδή τη χημική σύνθεση των άστρων στον γαλαξία μας. Πρόκειται για την τρίτη μεγάλη δημοσίευση στοιχείων της ευρωπαϊκής αποστολής, η οποία είχε εκτοξευθεί το 2013. Τα νέα στοιχεία παρέχουν μία πληθώρα δεδομένων για τη χημική σύνθεση των άστρων, τη θερμοκρασία, την ταχύτητα, το χρώμα, τη μάζα και τις κινήσεις τους.Ο γενικός διευθυντής της ESA, Γιόζεφ Ασμπάχερ, ανακοίνωσε ότι τα νέα φασματοσκοπικά και άλλα δεδομένα προέρχονται από περίπου 1,8 δισεκατομμύρια άστρα, σχεδόν το 1% των συνολικών άστρων του γαλαξία μας, γεγονός που θα φωτίσει καλύτερα τη δομή και την εξέλιξη του γαλαξία μας στην πορεία δισεκατομμυρίων ετών.Από τις πιο απρόσμενες ανακαλύψεις ήταν ότι το Gaia, παρ' όλο που δεν είχε φτιαχτεί για κάτι τέτοιο, μπόρεσε να ανιχνεύσει σεισμούς στα άστρα, δηλαδή κατακλυσμικές κινήσεις τύπου τσουνάμι στην επιφάνειά τους, καθώς τα άστρα αλλάζουν σχήμα, συρρικνώνονται ή διογκώνονται. Οι αστρικές δονήσεις ωθούν τα αστρικά αέρια σε ανοδικές και καθοδικές κινήσεις, αλλάζοντας και τη φωτεινότητα των άστρων περιοδικά. Αυτοί οι αστροσεισμοί επιτρέπουν στους επιστήμονες να μάθουν περισσότερα πράγματα για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό των άστρων.Tο βάρους δύο τόνων Gaia, το οποίο βρίσκεται σε σταθερή απόσταση από τη Γη και σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, κάνει διαδοχικές μετρήσεις των ίδιων άστρων από ελαφρώς διαφορετικές οπτικές γωνίες, δημιουργώντας έτσι σταδιακά τον πιο ακριβή και ολοκληρωμένο πολυδιάστατο «χάρτη» του γαλαξία μας μέχρι σήμερα. Διαθέτει μία κάμερα με ανάλυση ενός δισεκατομμυρίου πίξελ, τη μεγαλύτερη που έχει σταλεί στο διάστημα και η οποία έχει πάνω από 100 ηλεκτρονικούς αισθητήρες.

 
EUROPEAN SPACE AGENCY, ESA

Μεταξύ άλλων, οι νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι μερικά άστρα του γαλαξία μας αποτελούνται από πρωταρχικά υλικά, ενώ άλλα, όπως ο Ήλιος μας, από υλικά που έχουν εμπλουτιστεί διαχρονικά. Τα κοντινότερα στο γαλαξιακό κέντρο άστρα είναι πλουσιότερα σε μέταλλα από ό,τι τα άστρα στις παρυφές του γαλαξία.

Το Gaia εντόπισε, επίσης, άστρα που έχουν εισχωρήσει στον γαλαξία μας προερχόμενα από άλλους γαλαξίες, γι' αυτό έχουν διαφορετική χημική σύνθεση. Ακόμη, εντόπισε έως τώρα περίπου 800.000 διπλά αστρικά συστήματα, που φαίνονται ως ένα άστρο από μακριά, αλλά στην πραγματικότητα είναι δύο. Επιπλέον, αποκάλυψε τη χημική σύνθεση περίπου 60.000 αστεροειδών του ηλιακού συστήματός μας, έναντι μόνο 4.500 που ήταν γνωστή έως τώρα. Η αποστολή του Gaia αναμένεται να συνεχιστεί έως το 2024 ή 2025, οπότε θα εξαντληθούν τα καύσιμα.

https://naftemporiki.gr/story/1872497/to-europaiko-skafos-gaia-anixneuse-seismous-kai-diabase-to-dna-se-xiliades-astra-tou-galaksia-mas-binteo

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Χαρτογραφήθηκε ο ετοιμοθάνατος βασιλιάς του γαλαξία μας.

astro-megalytero.jpg
NASA / ESA / Hubble / R. Humphreys, University of

Το εικονιζόμενο VY Canis Majoris είναι το μεγαλύτερο και πιο φωτεινό άστρο του γαλαξία μας.

Το VY Μεγάλου Κυνός βρίσκεται σε απόσταση περίπου τεσσάρων χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη και υπολογίζεται ότι έχει διάμετρο περίπου 1,400 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και φωτεινότητα ίση με περίπου 450 χιλιάδες άστρα σαν τον Ήλιο. Πρόκειται για το μεγαλύτερο και πιο φωτεινό άστρο του γαλαξία μας. Είναι ένας ερυθρός υπεργίγαντας που βρίσκεται στα τελευταία στάδια της ζωής του. Ο αστέρας είναι πολύ ασταθής και οι επιστήμονες που τον παρατηρούν προβλέπουν ότι αναμένεται να εκραγεί σε μια έκρηξη σούπερνοβα σε περίπου εκατό χιλιάδες χρόνια.Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Αριζόνα ολοκλήρωσε στις αρχές του έτους τη χαρτογράφηση του άστρου και στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Ένωσης που έγινε πριν από λίγες μέρες στην Πασαντένα στην Καλιφόρνια οι ερευνητές παρουσίασαν τα ευρήματα τους. Η χαρτογράφηση του άστρου ήταν τρισδιάσταστη και αποκαλύπτονται νέα στοιχεία για αυτό καθώς και διάφορα φαινόμενα που συμβαίνουν εκεί. Οι ερευνητές κατάφεραν να αναλύσουν την κατανομή, κατεύθυνση και ταχύτητα των διαφόρων ειδών μορίων που υπάρχουν γύρω από το άστρο. Τα δεδομένα αυτά αναμένεται να φωτίσουν τους μηχανισμούς του θανάτου γιγάντιων άστρων.«Ενδιαφερόμαστε πολύ για το τι συμβαίνει στους υπεργίγαντες αστέρες στο τέλος της ζωής τους. Μέχρι σήμερα θεωρούνταν δεδομένο ότι τα άστρα αυτά καταστρέφονται σε εκρήξεις σουπερνόβα αλλά πλέον αυτό δεν είναι βέβαιο. Τα άστρα αυτά είναι πολύ σπάνια και σε αντίθεση με τα μικρότερα άστρα προκαλούνται σε αυτά σποραδικά φαινόμενα απώλειας μάζας γεγονός που παράγει σύνθετες και ακανόνιστες κοσμικές δομές» αναφέρουν οι ερευνητές.

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Δομικά υλικά ζωής βρέθηκαν στην καρδιά του γαλαξία μας.

dna-diastima.jpg
NASA Goddard/CI Lab/Dan Gallagher

Ίσως το DNA και το RNA να έφτασαν στη Γη από το Διάστημα.

Ένα νέο εύρημα έρχεται να επαναφέρει στο προσκήνιο τη συζήτηση για την εμφάνιση της ζωής στη Γη και την πηγή από την οποία προέκυψε. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για αυτό το ζήτημα. Μια από τις πιο δημοφιλείς αναφέρει ότι η ζωή είναι γήινο προϊόν και υποδεικνύει τις υποθαλάσσιες «καμινάδες». Τα φρεάτια στον πάτο των ωκεανών οι συνθήκες των οποίων είναι φιλικές στην παρουσία της ζωής.Μια εξίσου δημοφιλής θεωρία κοιτάζει μακριά από τον πλανήτη μας και κάνει λόγο για μεταφορά στη Γη των δομικών υλικών της ζωής από διαστημικούς βράχους (μετεωρίτες, αστεροειδείς, κομήτες) που έπεσαν στον πλανήτη μας. Οι συνθήκες στον πλανήτη επέτρεψαν σε αυτά τα υλικά να σχηματίσουν τις πρώτες μονοκύτταρες μορφές ζωής εκκινώντας το ταξίδι της εξέλιξης που οδήγησε τελικά στην εμφάνιση του ανθρώπου.Άλλη θεωρία αναφέρει ότι η ζωή αναπτύχθηκε σε μικρές γούρνες νερού που δημιουργήθηκαν σε ηφαιστειογενείς περιοχές. Πριν από ένα χρόνο μια μελέτη υπέδειξε τις αστραπές και τους κεραυνούς ως παράγοντες που συνέβαλαν στην εμφάνιση της ζωής.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Frontiers» ερευνητική ομάδα αναφέρει τον εντοπισμό ορισμένων από τα δομικά υλικά της ζωής σε ένα μοριακό νέφος σκόνης και αερίων που βρίσκεται στην καρδιά του γαλαξία μας. Οι ερευνητές εντόπισαν νιτρίλια, οργανικές ενώσεις οι οποίες είναι βασικά συστατικά του RNA που μαζί μαζί με το DNA αποτελούν το γενετικό υλικό των οργανισμών.Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η ανακάλυψη τους υποδεικνύει ότι τα νιτρίλια είναι μια από τις πιο χημικές οικογένειες που αφθονούν στο Σύμπαν γεγονός που ενισχύει τη θεωρία της διαστημικής καταγωγής της Γης. «Με την έρευνα μας δείχνουμε ότι η χημεία που εξελίσσεται στο διαστρικό κενό είναι ικανή να δημιουργεί νιτρίλια τα οποία ενισχύουν το σενάριο της ζωής από το Διάστημα» αναφέρει ο Βίκτορ Ριβίλα, ερευνητής του Κέντρου Αστροβιολογίας του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας της Ισπανίας, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης