Jump to content

Ελληνες και Ελληνίδες Επιστήμονες.(Πανεπιστήμια)


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Ενας 25χρονος Μυτιληνιός στους 24 «νέους εξερευνητές του κόσμου» από το National Geographic:cheesy:

Ο Ηλίας Ψυρούκης, ένας 25χρονος Μυτιληνιός νέος επιστήμονας, ασχολούμενος με την καινοτομία στον τομέα του Διαστήματος επιλέχθηκε με 23 ακόμα άλλους νέους επιστήμονες σε όλον τον κόσμο από το περιοδικό National Geographic, ως ένας «νέος εξερευνητής του κόσμου», ως ένας National Geographic Young Explorer.

«Ο Ηλίας», αναφέρεται σε ανακοίνωση του National Geographic με την οποία γίνονται γνωστά τα ονόματα των 24 νέων εξερευνητών του κόσμου, «είναι πλέον μέρος της #GenGeo, μιας παγκόσμιας κοινότητας νέων με ενσυναίσθηση, επιμονή, πάθος και με μια ακόρεστη προσπάθεια για αναζήτηση λύσεων που θα οικοδομήσουν ένα βιώσιμο μέλλον και έναν υγιή πλανήτη. Αυτή είναι η γενιά που οδηγεί την πρόοδο και κινητοποιεί τους συνομηλίκους της για να κάνει τη διαφορά στις κοινότητές τους. Δε διεκδικούν μόνο μια θέση στο τραπέζι, αλλά ζητούν να προστεθούν ακόμη περισσότερες καρέκλες για τους νέους».

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται από το National Geographic «οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας συχνά φαίνονται τρομακτικές, αλλά μια αυξανόμενη κοινότητα νέων αναλαμβάνει δράση. Αυτοί οι νέοι που κάνουν την αλλαγή γνωρίζουν ότι η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός, ένας αριθμός που δεν αντικατοπτρίζει την ικανότητά τους να εργάζονται συλλογικά για την αντιμετώπιση ορισμένων από τα πιο απαιτητικά ζητήματα του πλανήτη μας».

Όραμά του να ενισχύσει την κουλτούρα της Διαστημικής Εξερεύνησης στην Ελλάδα

Ο Ηλίας έχει συμπεριληφθεί στη λίστα του Forbes 30under30 Greece 2021. Εστίασε στις Διαστημικές Τεχνολογίες από το 2012, όταν ήταν ακόμα μαθητής και είναι σήμερα ένας από τους «ηγέτες» της Νέας Διαστημικής Γενιάς στην Ελλάδα. Ως συνιδρυτής της SPIN - Space Innovation, αναπτύσσει εκπαιδευτικά προγράμματα για την ενίσχυση και διεύρυνση των δεξιοτήτων και των γνώσεων των νέων, και δίνει έμφαση στην έρευνα και ανάπτυξη νέων τεχνολογιών που σχετίζονται με το διάστημα. «Το όραμά μου είναι να ενισχύσω την κουλτούρα της Διαστημικής Εξερεύνησης στην Ελλάδα, δημιουργώντας έναν πυρήνα ανάπτυξης διαστημικών τεχνολογιών, παρέχοντας τις απαραίτητες γνώσεις, τα εργαστήρια και τη δικτύωση», λέει στο ΑΠΕ ΜΠΕ ο Ηλίας Ψυρούκης.

Έχοντας κερδίσει την επιστημονική αναγνώριση κατακτώντας πλήθος βραβείων, εργάζεται ως Επιστημονικός Σύμβουλος σε προγράμματα της Ελληνικής Διαστημικής Βιομηχανίας και διοργανώνει το CanSat in Greece με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος.

Το CanSat in Greece είναι το πρώτο έργο με έδρα στην Ελλάδα που υποστηρίζεται από το National Geographic Young Explorers Grant. Πρόκειται για έναν πανελλήνιο διαγωνισμό διαστημικής που πραγματοποιείται σε συνεργασία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA). Οι μαθητές και οι φοιτητές καλούνται να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν έναν εκπαιδευτικό δορυφόρο, σε μέγεθος κουτιού αναψυκτικού, για να πραγματοποιήσουν μια διαστημική αποστολή που οραματίστηκαν. Ο δορυφόρος εκτοξεύεται σε υψόμετρο ενός χιλιομέτρου με έναν πύραυλο, που κατασκευάστηκε από τη SPIN, και προσγειώνεται με ασφάλεια με χρήση αλεξίπτωτου, ενώ εκτελεί την αποστολή που η ομάδα έχει επιλέξει.

iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/ellada/25hronos-mytilinios-exereynites-kosmoy-national-geographic

ilias-psyroukis-national-georgraphic.jpg.a52c5d30a6938966bfa3d0923286f9c4.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Nέος μηχανισμός καρκινογένεσης ανακαλύφθηκε από Έλληνες ερευνητές. :cheesy:

Έναν νέο μηχανισμό που βοηθά τα ανθρώπινα κύτταρα να αναγνωρίζουν ανώμαλες δομές του DNA, τις αποκαλούμενες «γέφυρες DNA» οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε καρκινογένεση, αποκάλυψε ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Κρήτης υπό τον αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Βιολογίας δρα Γεώργιο Ζάχο.

Η νέα ανακάλυψη που δημοσιεύθηκε την 1η Φεβρουαρίου στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Cell Biology» με κύρια ερευνήτρια τη δρα Ελένη Πετσαλάκη ανοίγει τον δρόμο της καλύτερης κατανόησης της «ρίζας» του καρκίνου αλλά και της ανάπτυξης καινούργιων «στοχευμένων» θεραπειών εναντίον του.

Το «μπλέξιμο»

Για να μπορέσει ο οργανισμός μας να αναπτυχθεί και να συντηρηθεί, τα μικροσκοπικά κύτταρα του σώματός μας πολλαπλασιάζονται και κάθε μητρικό κύτταρο μοιράζει το DNA του σε δύο θυγατρικά κύτταρα-απογόνους με απόλυτη ακρίβεια. Ωστόσο, ορισμένες φορές τα μακριά νήματα του DNA μέσα στα κύτταρά μας μπλέκονται μεταξύ τους και δημιουργούν «γέφυρες DNA» οι οποίες ενώνουν τα δύο κύτταρα-απογόνους κατά τον πολλαπλασιασμό.

… και το «ξέμπλεγμα» των νημάτων του DNA

Εάν αυτές οι «γέφυρες DNA» αφεθούν στην τύχη τους, θα τραβηχτούν με δύναμη προς αντίθετες κατευθύνσεις και μπορεί να σπάσουν οδηγώντας σε καρκινογένεση. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Κρήτης ανακάλυψαν τον μηχανισμό μέσω του οποίου το κύτταρο «καταλαβαίνει» την παρουσία «γεφυρών DNA» και σταματά τον πολλαπλασιασμό του ώστε να δοθεί χρόνος στα μόρια του DNA να ξεμπλεχτούν χωρίς να σπάσουν.

Πιο συγκεκριμένα έδειξαν ότι οι πρωτεΐνες MRN και ATM «ανιχνεύουν» τη «γέφυρα DNA» και ενεργοποιούν μια άλλη πρωτεΐνη, την Chk2.

Η Chk2 μεταφέρει το σήμα σε ένα σύμπλοκο (ομάδα) πρωτεϊνών που ονομάζεται CPC (chromosomal passenger complex) μέσω τροποποίησης της πρωτεΐνης INCENP του συμπλόκου, και οδηγεί το CPC στην κατάλληλη θέση μέσα στο κύτταρο ώστε να σταματήσει τον πολλαπλασιασμό του κυττάρου και να εμποδίσει το σπάσιμο της «γέφυρας DNA».

Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτό το το σηματοδοτικό μονοπάτι είναι επίσης απαραίτητο για την επιβίωση των καρκινικών κυττάρων – η διακοπή του συγκεκριμένου μονοπατιού οδηγεί σε θανάτωσή τους.

Πιθανή «αχίλλειος» πτέρνα όλων των μορφών καρκίνου

«Εφέτος συμπληρώνονται ακριβώς 50 χρόνια από όταν η ανθρωπότητα – και πιο συγκεκριμένα ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον – κήρυξε τον ‘πόλεμο’ εναντίον του καρκίνου. Ωστόσο, μισό αιώνα αργότερα, και παρά την αδιαμφισβήτητη πρόοδο στην αντιμετώπιση της νόσου, πολλά μένουν ακόμη να κερδηθούν ώστε να γίνει ο καρκίνος μια ασθένεια του παρελθόντος, σε μεγάλο βαθμό λόγω της πολυπλοκότητας των αιτίων που τον δημιουργούν.

Τα αποτελέσματά μας είναι σημαντικά διότι αποκαλύπτουν έναν βασικό μηχανισμό καρκινογένεσης που μπορεί να είναι κοινός σε όλες τις μορφές καρκίνου και δείχνουν ότι η παρεμπόδιση αυτού του μηχανισμού μπορεί να αποτελέσει την ‘αχίλλειο’ πτέρνα της νόσου» ανέφερε στο ΒΗΜΑ-Science ο καθηγητής Γεώργιος Ζάχος. Από την πλευρά της η μεταδιδακτορική ερευνήτρια δρ Πετσαλάκη υπογράμμισε ότι «η κατανόηση των μοριακών μηχανισμών της καρκινογένεσης μπορεί να οδηγήσει σε αποτελεσματικότερες, «στοχευμένες» θεραπείες στο άμεσο μέλλον».

Σημαντικό κομμάτι στο «παζλ» κατανόησης του καρκίνου

Σημειώνεται ότι η νέα έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από τον οργανισμό Fondation Santé (πρόκειται για ένα ιδιωτικό ίδρυμα με έδρα στην Ελλάδα και στις Η.Π.Α το οποίο χρηματοδοτεί αποκλειστικά επιστημονικούς, εκπαιδευτικούς και φιλανθρωπικούς σκοπούς) προσθέτει άλλο ένα σημαντικό κομμάτι στο «δισεπίλυτο» παζλ της κατανόησης του καρκίνου – ο οποίος βέβαια δεν είναι ένας αλλά έχει πολλά «πρόσωπα» – με στόχο να επιτυγχάνονται ολοένα και περισσότερες νίκες στον πολυμέτωπο «πόλεμο» εναντίον του, έναν πόλεμο ο οποίος, από την εποχή του Νίξον στην οποία αναφέρθηκε ο δρ Ζάχος, συνεχίζεται.

Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου η σημερινή 4η Φεβρουαρίου – μια Παγκόσμια Ημέρα στη σκιά της πρωτόγνωρης πανδημίας που βιώνουμε – και ας ελπίσουμε ότι η σκληρή ερευνητική δουλειά θα καταργήσει στο μέλλον την ανάγκη να αφιερώνουμε Παγκόσμιες Ημέρες στον αγώνα ενάντια στη νόσο.

https://physicsgg.blogspot.com/2021/02/n.html

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο Ηλίας Ψυρούκης δεν μπήκε τυχαία στην λίστα του National Geographic και του Forbes. :cheesy:

Όχι, δεν φεύγουν όλα τα «μυαλά» εκτός Ελλάδος. Ναι, θα μπορούσαν να είχαν περισσότερα χρήματα και ευκαιρίες, αλλά μένουν εδώ και επιμένουν να βελτιώσουν, από το μετερίζι τους, το επίπεδο και την κατάσταση στην χώρα. Ένα από αυτά τα μυαλά βρίσκεται μες στο κεφάλι του 25χρονου Ηλία Ψυρούκη.

Πρόσφατα, το όνομά του βρέθηκε ανάμεσα σε άλλα 23 νέων επιστημόνων, της λίστας του National Geographic, ως «νέος εξερευνητής του κόσμου», ενώ έχει συμπεριληφθεί και στην λίστα του Forbes 30Under30 Greece 2021. Εξαιρετική τιμή για τον ίδιο, αλλά και για την χώρα μας. Φυσικά, και για τους καθηγητές του, αλλά και όσους στάθηκαν στο πλευρό του όλα αυτά τα χρόνια.

Σπουδάζοντας στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών ΕΜΠ, ίδρυσε (το 2017) τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό SPIN – Space Innovation με τον συμφοιτητή του, Ηλία Θεοδωρίδη. Ο οργανισμός εστιάζει στην ανάπτυξη τεχνολογιών του διαστήματος και την ανταλλαγή σχετικών γνώσεων. Η SPIN αναπτύσσει εκπαιδευτικά προγράμματα όχι μόνο για την ενίσχυση και τη διεύρυνση των δεξιοτήτων και γνώσεων των νέων, αλλά και για την έρευνα και την ανάπτυξη νέων διαστημικών τεχνολογιών.

Η SPIN, επίσης, διοργανώνει τον πανελλήνιο διαγωνισμό διαστημικής CanSat in Greece για τον οποίο 500 μαθητές και φοιτητές έχουν κατασκευάσει τους δικούς τους εκπαιδευτικούς δορυφόρους στην Ελλάδα.

Ο Ηλίας Ψυρούκης και προς τιμήν του, για να δεχθεί να μιλήσει στο in.gr, εξασφάλισε ότι θα ασχοληθούμε με την φετινή ομάδα νικητών της Cansat (από την πρότυπη Ευαγγελική Σχολή της Νέας Σμύρνης) και με τον υπεύθυνο καθηγητή της. Του το υποσχεθήκαμε επειδή στα αλήθεια αξίζει και, σύντομα, θα διαβάσετε το ρεπορτάζ μας για τους μαθητές και την δράση τους.

Προς το παρόν, απολαύστε τις απαντήσεις ενός αβόλευτου νου, ενός ανθρώπου που δεν συγκεντρώνει κανένα από τα κλισέ του nerd ή του «άριστου μαθητή-φοιτητή». Ενός ανθρώπου που το όνομά του θα ακούσουμε και θα διαβάσουμε πολλές, πολλές φορές ακόμα στο μέλλον.

Ηλία, τι σημαίνει ακριβώς η καινοτομία στον τομέα του διαστήματος;

Η καινοτομία είναι η καινοτομία. Στον τομέα του διαστήματος μπορείς να καινοτομήσεις είτε στο business κομμάτι, όπως ο Elon Musk που με πολύ γρήγορους ρυθμούς προσπαθεί να επιτύχει κάποιους στόχους σαν τον πηγαιμό στον Άρη, είτε στο κομμάτι που αφορά σε τεχνολογίες που μεταφέρονται εδώ στη γη σαν το πυρέξ ή τη δημιουργία κρυστάλλου στη Σελήνη ή το διάστημα, είτε στο κομμάτι της εκπαίδευσης.

Καινοτομία στο εκπαιδευτικό κομμάτι παρατηρούμε όταν προσπαθείς να βοηθήσεις μέσω μιας συστηματικής εκπαίδευσης ανθρώπους να δημιουργήσουν τεχνολογίες που να αφορούν στο διάστημα, είτε παίρνοντας μια τεχνολογία από το διάστημα και μεταφέροντας την στη γη, είτε με κάποιο πείραμα σχετικό με την εξερεύνηση του διαστήματος.

Αναφέρονται όλοι στην GenGeo. Αισθάνεσαι μέρος αυτής της γενιάς; Πόσο πράσινα και βιώσιμα ζεις εσύ στην καθημερινή σου ζωή ή τουλάχιστον προσπαθείς να ζεις;

Η αλήθεια είναι ότι δεν αποτελώ και τον πιο πράσινο και βιώσιμο άνθρωπο. Προσπαθώ το τελευταίο χρονικό διάστημα να μειώσω την κατανάλωση του κρέατος και τη χρήση πλαστικών.

Δυστυχώς, λόγω της πανδημίας χρησιμοποιώ πολύ περισσότερο το αυτοκίνητό μου απ’ ότι συνήθως. Παρόλα αυτά, προσπαθώ και προσπαθούμε εν γένει στον οργανισμό να μπούμε σε μια τροχιά που πλέον δεν θα χρησιμοποιούμε αντικείμενα μιας χρήσης και θα περιορίσουμε τις σπατάλες του παρελθόντος. Γενικότερα, είμαι μέρος αυτής της γενιάς και το αισθάνθηκα πάρα πολύ όταν κάναμε το Skype meeting με τα παιδιά από το National Geographic, είμαστε μια πολύ diverse γενιά και ο καθένας από το δικό του πόστο προσπαθεί να εξελίξει αυτό που συμβαίνει στη γη.

Για φαντάσου να είχες γίνει αρχαιολόγος, όπως διάβασα κάπου…Τι έλεγες άραγε πως θα γίνεις όταν μεγαλώσεις ως παιδί και πως οδηγήθηκες σε αυτό που κάνεις σήμερα;

Έχω αλλάξει πολλές γνώμες, ήθελα να γίνω αγρότης, γεωπόνος, κτηνοτρόφος και εν τέλει αρχαιολόγος.

Τρέφω μια πολύ μεγάλη αγάπη για την κλασική παιδεία και μου άρεσαν πολύ τα αρχαία στο σχολείο. Ήμουν καλός και στα θετικά και στα φιλολογικά μαθήματα παρά την δυσλεξία μου. Η άποψή μου είναι ότι τα πράγματα δεν απέχουν τόσο πολύ μεταξύ τους στην πραγματικότητα.

Ακόμα δηλαδή κι αν αποφασίσω τώρα να ασχοληθώ με την αρχαιολογία, μπορώ να το κάνω μέσω του κομματιού της τεχνολογίας. Τα cutscanners που χρησιμοποιούνται για να σκανάρουν τον ανθρώπινο εγκέφαλο και να δουν εάν υπάρχει κάποιος όγκος είναι τεχνολογία που δημιουργήθηκε για το διάστημα και χρησιμοποιείται επίσης για την χρονολόγηση αρχαίων αντικειμένων ή ακόμα και για τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων.

Το πώς οδηγήθηκα σε αυτό που κάνω σήμερα συνέβη ως εξής: πηγαίνοντας στη Μυτιλήνη είδα μια εφημερίδα που αναφερόταν στον καθηγητή Γιώργο Κοντέλλη του 3ου Λυκείου Μυτιλήνης και έλεγε ότι μια ομάδα ατόμων έφτιαχνε μικρούς δορυφόρους για έναν διαγωνισμό του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Όλο αυτό μου τράβηξε το ενδιαφέρον και με οδήγησε στο να αλλάξω λύκειο και να μην πάω εκεί όπου θα πήγαινα.

Αυτός ο άνθρωπος άλλαξε τη ζωή πολλών παιδιών, αφού τα εμπιστεύτηκε χωρίς ταμπού και περιορισμούς. Το πιο κλασικό παράδειγμα είναι όταν μας έδωσε το κλειδί του εργαστηρίου και είχαμε πρόσβαση σε αυτό όποτε θέλαμε.

Το αποτέλεσμα του διαγωνισμό ήταν η δεύτερη θέση την οποία κατακτήσαμε το 2012 και έδειξε το πού μπορούν να φτάσουν οι μαθητές εάν τους εμπιστευθεί κάποιος. Είχαμε μια ομάδα που δεν ενδιέφερε κανέναν εάν κάποιος είναι καλός μαθητής ή όχι, εάν θα σπουδάσει μουσικός ή επιστήμονας κλπ. Ήμασταν παιδιά που μας βοήθησε αυτός ο καθηγητής να κάνουμε κάτι που αγαπούσαμε όλοι μαζί, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας.

Πώς είναι να είσαι ένας άριστος μαθητής στη Μυτιλήνη;

Εάν γυρνούσα τον χρόνο πίσω δεν θα ξανά ήμουν άριστος γιατί θεωρώ ότι το σχολείο δημιουργεί τις συνθήκες για να μισήσεις τα μαθήματα και δεν επικροτεί τη δημιουργικότητα. Υπήρχαν πολλές δυσκολίες στη Μυτιλήνη αλλά νομίζω ότι η ανάγκη της μικρής κοινωνίας να αναδειχθεί την έκανε να στηρίζει οτιδήποτε καινούριο. Μέσω της Μυτιλήνης έχω συμμετάσχει σε δύο διαγωνισμούς ρομποτικής, έχουμε επισκεφτεί τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος και έχω ανεβάσει ένα δικό μου θεατρικό στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης με τη συνενοχή τριών σχολείων.

Η τοπική κοινωνία, με λίγα λόγια, προσπαθεί και στηρίζει αυτό που αρχίζει να φαίνεται πιο ωραίο και αυτό είναι και το πλεονέκτημα σε σχέση με την Αθήνα που χάνεσαι κάπως. Φυσικά σε όλο αυτό υπάρχει και μια δυσανασχέτηση από άλλους ανθρώπους.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η επιτυχία που σημειώσαμε με τα παιδιά δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι ήμασταν άριστοι στο σχολείο. Έχει να κάνει με το ότι βρήκαμε τους σωστούς ανθρώπους να μας στηρίξουν και ότι όταν τρώγαμε πόρτα, εμείς την σπάγαμε ή περνούσαμε από το πλάι.

Η αριστεία ως έννοια θεωρείται για την ελληνική κοινωνία αμφιλεγόμενη. Κάποιοι πιστεύουν σε αυτήν και την υποστηρίζουν ενώ άλλοι πιστεύουν ότι καλλιεργεί τις ανισότητες και οδηγεί και σε κοινωνίες με τους λιγότερο καλούς… Θα ήθελα την άποψη σου πάνω σε αυτό το θέμα.

Έχουμε μια ηλίθια αντίληψη για την αριστεία. Αριστεία δεν είναι το να είναι κάποιος καλός μαθητής, αριστεία είναι κάποιος να κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτό που κάνει χωρίς τυπολατρείες. Είχαμε για παράδειγμα ένα παιδί που ζωγράφιζε μάνγκα πάρα πολύ καλά, αλλά δεν ήταν και ο καλύτερος μαθητής στο σχολείο. Αυτό το παιδί τώρα κάνει καριέρα στον σχεδιασμό καρτούν και μάνγκα και είναι κάτι που το κάνει εξαιρετικά.

Είναι από τα άτομα που θα τον έλεγαν μέτριο μαθητή αλλά αν όχι ήδη, σε μερικά χρόνια θα θεωρείται άριστος επειδή κάνει εξαιρετικά αυτό που αγαπάει. Η αριστεία έχει να κάνει με τη δουλειά. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι ένα παιδί που γράφει πέντε στα μαθηματικά, εάν το βάλεις να φτιάξει ένα ρομπότ, μπορεί να το κάνει με τον καλύτερο τρόπο.

Αντίστοιχα, ένα παιδί που είναι άριστος μαθητής μπορεί να έχει βάλει τον καθηγητή του να φτιάξει το ρομπότ και να τον χειροκροτούν όλοι λες και είναι διάνοια. Άριστος είναι κι ένας άνθρωπος που μπορεί να πουλήσει ένα κουτί καραμέλες με εξαιρετικό τρόπο σε ένα περίπτερο και να κάνει τρελό τζίρο. Προφανώς και η αριστεία είναι σημαντική, αλλά πρέπει να αντιληφθούμε ότι δεν καθορίζεται από τα τυπικά προσόντα μόνο.

Πώς είναι μια τυπική σου μέρα τα τελευταία χρόνια ως φοιτητής;

Η αλήθεια είναι ότι δεν θα με χαρακτήριζες ως έναν συνεπή φοιτητή. Γενικά δεν έχω πολύ καλές σχέσεις με το ελληνικό πανεπιστήμιο και θα μπορούσα για ώρες να αναλύω τα αρνητικά του.

Πλέον, έχω απομακρυνθεί αρκετά από το Πολυτεχνείο στο οποίο σπουδάζω και δεν είναι κάτι που αυτή την στιγμή βρίσκεται στις πρώτες προτεραιότητες μου. Αυτή τη στιγμή, έχω έναν περίεργο τρόπο που λειτουργώ κάθε μέρα.

Μπορεί μια μέρα να μην έχω όρεξη να κάνω τίποτα και να θέλω να επεξεργαστώ μια πληροφορία που έχω λάβει προκειμένου να μεταφραστεί σε σχέδιο στην συνέχεια.

Θέλω να πω ότι μπορεί να επιλέξω μια Τετάρτη να μην εργαστώ και να μην σηκωθώ το πρωί να κάνω έρευνα, να απαντήσω στα μέιλ ή να γράψω το business plan και να αποφασίσω ότι χρειάζομαι ξεκούραση ή να ανάγκη για περπάτημα και την Κυριακή να δουλεύω για δώδεκα με δεκατέσσερις ώρες. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργώ εγώ.

Πες μας δύο λόγια για την SPIN…

Μακάρι να μπορούσα να σου συστήσω όλα τα παιδιά στην SPIN ένα προς ένα, άλλα είναι κάπως δύσκολο αυτήν τη στιγμή επειδή είμαστε σε μια φάση αναδιοργάνωσης, καθώς έρχονται καινούργια μέλη στον οργανισμό με πολύ μεγάλη εμπειρία προκειμένου να πετύχουμε τους καινούριους μας στόχους.

Προφανώς αξίζει να αναφέρω τον Ηλία Θεοδωρίδη με τον οποίο δουλεύουμε μαζί από το λύκειο και είναι υπεύθυνος τεχνολογίας στην SPIN. Σε αυτόν οφείλεται ο σχεδιασμός, η κατασκευή και η εκτόξευση του πρώτου ελληνικού πυραύλου υψηλής ισχύος.

Πολύ σημαντικά είναι ακόμα τρία μέλη που έχουμε στην ομάδα της πυραυλικής, η Μαρία Στρατηγού, ο Θέμης Παπαμελετίου και ο Άρης Θυμιανός. Και οι τρεις είναι αναπόσπαστα κομμάτια της ομάδας και χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να είχαμε φτάσει να μιλάμε για τον δεύτερο πύραυλο που είμαστε έτοιμοι να εκτοξεύσουμε.

Πώς έγινε όλο αυτό με τον National Geographic; Σε πρότειναν; Πώς αισθάνθηκες όταν έμαθες για την διάκριση σου;

Με πρότεινε ο Βαγγέλης ο Κραβαρίτης από το British Council στην Ελλάδα, καθώς είχαμε μια επαφή νωρίτερα για κάποια άλλα πράγματα. Όταν με ρώτησε εάν θα ήθελα να με προτείνει, η χαρά μου ήταν τεράσια καθώς ένας οργανισμός που δεν είχα συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν, αναγνώρισε τη δουλειά μου. Μετά από αυτό έπρεπε να συμπληρώσω μια φόρμα και να περάσω από μια συνέντευξη.

Είναι πολύ τιμητικό αυτό που αισθάνθηκα την στιγμή που μου ανακοινώθηκε η διάκριση και είναι η υποχρέωση μου να μεταφέρω αυτό το βραβείο και στους υπόλοιπους και σε όλη τη νέα γενιά της χώρας που ασχολείται με τον τομέα του διαστήματος. Στόχος είναι μέσα από όλο αυτό να αντιληφθεί ο κόσμος ότι υπάρχει μια πολύ δυνατή κοινότητα εκεί έξω που κάτι κάνει.

Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι ο National Geographic θα στηρίξει οικονομικά τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διαστημικής CanSat in Greece με στόχο να διπλασιάσουμε τις μαθητικές ομάδες που συμμετέχουν στον διαγωνισμό.

Ελπίζουμε ότι θα είμαστε ανοιχτά ώστε να καταφέρουν οι μαθητές να κατασκευάσουν τους δικούς τους μικρούς δορυφόρους σε μέγεθος κουτιού αναψυκτικού και να κάνουμε μια μεγάλη εκδήλωση που θα την ευχαριστηθούμε όλοι.

Τι είναι το CanSat in Greece ακριβώς;

Το CanSat in Greece είναι ένας Πανελλήνιος Διαγωνισμός Διαστημικής στον οποίο μαθητές και φοιτητές κατασκευάζουν μικρούς δορυφόρους σε μέγεθος κουτιού αναψυκτικού, οι οποίοι εκτοξεύονται με δικό μας πύραυλο σε υψόμετρο ενός χιλιομέτρου, αποδεσμεύονται από την πύραυλο και προσγειώνεται με ασφάλεια με τη χρήση αλεξιπτώτου, εκτελώντας μια πιθανή διαστημική αποστολή που έχει επιλέξει η ομάδα. Τη μαθητική κατηγορία υποστηρίζει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος και είμαστε ο μόνος ιδιωτικός φορέας στην Ευρώπη που διοργανώνει εθνικό διαγωνισμό.

Έτσι λοιπόν, η πρώτη μαθητική ομάδα προκρίνεται στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό. Αντίθετα η φοιτητική ομάδα είναι η πρώτη συστηματική προσπάθεια στην Ελλάδα που δίνει βήμα σε φοιτητές να κατασκευάσουν την πρώτη τους διαστημική τεχνολογία.

Μπορεί να περιλαμβάνει το οτιδήποτε, από τρισδιάστατη χαρτογράφηση του εδάφους, μέχρι το να τρυπήσουν το έδαφος για να κάνουν κάποιες μετρήσεις, ή το να ανοίξει ένας μικρός δορυφόρος, να βγάλει ρόδες και να κινηθεί στην επιφάνεια ενός «άλλου» πλανήτη. Έχουν περάσει από τον διαγωνισμό περισσότεροι από 400 μαθητές και φοιτητές από όλη την Ελλάδα και μάλιστα δύο φοιτητικές ομάδες δημιουργήθηκαν με αφορμή αυτόν τον διαγωνισμό και συνεχίζουν ακόμα να φέρνουν κι άλλες διακρίσεις από το εξωτερικό.

Θα ήθελες κάποτε να πας στο διάστημα;

Προφανώς και θα ήθελα. Ποιος δεν θα ήθελε; Θα ήθελα κάποια στιγμή να πάω σε αποικία στο διάστημα, καθώς θεωρώ πως θα ήταν μια επιβράβευση για όσους ασχολούμαστε με το διάστημα.

Βλέπεις ταινίες επιστημονικής φαντασίας;

Ναι τα κλασικά. Μου αρέσουν οι ταινίες που έχουν έναν ρεαλισμό και λιγότερο δράμα σε ό, τι αφορά τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

Σε μια συνέντευξή σου δήλωσες ότι «είμαστε μια γενιά που μεγάλωσε στην κρίση και τώρα περνάμε μια πανδημία». Αυτές οι συνθήκες πώς λειτουργούν στην επιστημονική σου δραστηριότητα;

Αυτό που είχα δηλώσει είναι μια αλήθεια και αυτή είναι η πραγματικότητα. Μεγαλώσαμε ακούγοντας ανθρώπους να μας λένε «μην ονειρεύεστε και πάρα πολύ». Όμως, όπου υπάρχουν προβλήματα, υπάρχουν και λύσεις και ευκαιρίες οπότε αυτό σου δίνει ένα κίνητρο.

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα που έχουμε αναφορικά με την οικονομική κρίση ήταν όταν κατασκευάζαμε κατά τα σχολικά χρόνια έναν μικρό δορυφόρο και αναζητούσαμε χρήματα και ένας άνεργος μας είχε πάρει τηλέφωνο και μας είχε πει ότι θα ήθελε να μας δωρίσει πενήντα ευρώ.

Το παράδειγμα αυτό μας δείχνει το πώς μπορεί κάποιος να στηρίξει ακόμα κι αν βρίσκεται στην δυσκολότερη κατάσταση. Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι ναι μεν εμείς δεν ασχολούμαστε άμεσα με την επίλυση των ανθρωπίνων προβλημάτων, αλλά η δημιουργία αυτού που στοχεύουμε να κατασκευάσουμε θα οδηγήσει στην επίλυση της ανεργίας μέσω των νέων θέσεων εργασίας που θα προκύψουν.

Ο καθένας, δηλαδή, μέσα από τον τομέα στον οποίο εργάζεται μπορεί να δώσει λύσεις σε τέτοιου είδους προβλήματα.

Γενικότερα, καμία από τις τρεις κρίσεις στις οποίες αναφέρθηκα δεν κατάφερε να μας περιορίσει. Η πανδημία μας έκανε καλό από μια άποψη γιατί μπορέσαμε να πάρουμε ένα διάλειμμα ύστερα από πέντε συνεχόμενα χρόνια δουλειάς και οργάνωσης.

Σκέφτηκες ποτέ να φύγεις από την Ελλάδα; Σε βλέπεις κάπου στην Ευρώπη ή την Αμερική; Έχεις λάβει την υποστήριξη που θεωρείς ότι αξίζει ένας νέος επιστήμονας από το ελληνικό κράτος;

Αρχικά, δεν θεωρώ τον εαυτό μου επιστήμονα, ίσως το εξερευνητής ταιριάζει καλύτερα. Μου αρέσει να αντιμετωπίζω προκλήσεις, να λύνω προβλήματα και να βοηθάω τους ανθρώπους που θέλουν να πετύχουν κάτι ουσιώδες για τον πλανήτη.

Η αλήθεια είναι πως το βραβείο αυτό με πέτυχε ένα βήμα έξω από την Ελλάδα καθώς είχα κάνει κάποιες αιτήσεις για να φύγω για σπουδές στην Ολλανδία. Γενικά, θεωρώ τον εαυτό μου πολίτη του κόσμου οπότε δεν με προβληματίζει το πού θα κάνω τι.

Είδα μια ευκαιρία στην Ελλάδα και έτσι αποφάσισα να κάνω μια τελευταία προσπάθεια ενασχόλησης με το διάστημα εδώ γιατί αντικειμενικά ακόμα και σε κάποια άλλη χώρα, όπως τη Βουλγαρία, αν πήγαινα, η αντιμετώπιση θα ήταν πολύ καλύτερη και οι ηλίθιες δυσκολίες οι οποίες τείθενται από την ελληνική πραγματικότητα, εκεί δεν θα υπήρχαν.

Είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν περισσότερο στην ιδιωτική πρωτοβουλία και αυτό που θεωρώ ότι οφείλει να κάνει η πολιτεία είναι να ακούν καλύτερα και να μην θέτουν εμπόδια. Ούτε ζητάμε να μας ανοίξουν τον δρόμο, ούτε να μας δώσουν χρήματα, αυτό που ζητάμε είναι να μην μας αλλάζουν τα δεδομένα κάθε τρεις μέρες και να μην υπάρχει αυτό το συντεχνιακό του τύπου «τι ήρθε αυτό το πιτσιρίκι να μας πει;».

Βρήκαμε ανθρώπους παντού στην ελληνική πολιτεία που μας στήριξαν και μας στηρίζουν ακόμη, αλλά βρήκαμε επίσης και ανθρώπους των οποίων η συμπεριφορά μπορούσε να θεωρηθεί ακόμα και κακοποιητική απέναντι σε έναν εικοσάχρονο που κάνει τα πρώτα του βήματα. Νομίζω αυτό είναι ένα σύνδρομο που κληρονομήθηκε από τις προηγούμενες γενιές και αυτοί που βρίσκονται τώρα σε θέσεις που λαμβάνουν αποφάσεις, τράβηξαν παρόμοια πράγματα κατά τα νεανικά τους χρόνια και γι’ αυτό τα βγάζουν πάνω στη νέα γενιά και δεν την εμπιστεύονται όσο πρέπει.

Θα ήθελα να δω επιτέλους νέους ανθρώπους μέχρι τα τριάντα να σχεδιάζουν το πλάνο του ελληνικού κράτους για το διάστημα για την επόμενη εικοσαετία. Θεωρώ πως έτσι πρέπει να γίνει και όχι με ανθρώπους που ήδη είναι στον χώρο και ήδη έχουν κάνει τα δικά τους λάθη.

Υπάρχει μια αντίληψη στην χώρα ότι θα αξιοποιούμε δορυφορικά δεδομένα για να βλέπουμε πού υπάρχει πυρκαγιά ή πού πλημμύρισε. Υπάρχει όμως και μια νέα γενιά αυτήν την στιγμή που φωνάζει ότι θα δημιουργήσει διαστημικές τεχνολογίες και διαστημική εξερεύνηση που αφορά στο ίδιο το διάστημα και σε διαστημοσυσκευές που φεύγουν έξω.

Είμαστε δεκατέσσερις οργανισμοί στην Ελλάδα που ασχολούμαστε με αυτό και μας λένε να ασχοληθούμε με κάτι πιο απλό. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει. Εάν δεν είναι σε θέση να μας βοηθήσουν, καλύτερα ας μην βάζουν εμπόδια και να σιωπάσουν.

Τι θυσίασες για να φτάσεις μέχρι εδώ; Ή μήπως όλα σου βγήκαν φυσικά και ένιωσες ότι πραγματικά δεν στερήθηκες τίποτα;

Ενδεχομένως, θυσίασα την πορεία μου στο πανεπιστήμιο και το να έχω πάρει το πτυχίο μου. Θυσίασα πολλές και καλές δουλειές σε Ευρώπη και Αμερική με πολλά χρήματα. Ακόμη, θυσίασα και ένα μέρος της ψυχικής μου υγείας χωρίς κανέναν απολύτως λόγο να συμβεί.

Αυτά τα εμπόδια που προανάφερα, είχαν σίγουρα την επίδρασή τους. Το γιατί έμεινα εδώ και δεν έφυγα είναι γιατί ίσως πιστεύω ότι μπορούμε να δημιουργούμε αυτές τις συνθήκες που θέλουμε εμείς, δηλαδή το Open Innovation Hub, που θα αποτελέσει ένα πρότυπο για όλον τον κόσμο και θα αλλάξει σίγουρα όλη την βιομηχανία της χώρας.

Είμαι πολύ βέβαιος ότι υπάρχουν τα νούμερα που στηρίζουν ότι πρέπει να δημιουργήσουμε κάτι τέτοιο και που δείχνουν ότι εάν το κάνουμε, η Ελλάδα μπορεί να εισέλθει σαν ένας υπολογίσιμος «παίκτης» στον τομέα του διαστήματος.

Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι πέρα από το γεγονός ότι πληρώθηκα για ένα εξάμηνο μέσω μιας συνεργασίας που είχαμε με την Vodafone, δεν έχουμε άλλες απολαβές γι’ αυτά που κάνουμε και αυτό δείχνει το πόσο πεπεισμένοι είμαστε ότι αυτό που κάνουμε θα πετύχει.

Τι είναι που σε μαγεύει τόσο πολύ στο διάστημα και οραματίζεσαι να το εντάξεις στην εκπαιδευτική κουλτούρα της χώρας; Είναι τόσο σημαντικό να μαθαίνουμε στο σχολείο περισσότερα γι’ αυτά που συμβαίνουν αυτήν την στιγμή στο διάστημα;

Εδώ κολλάει το αγαπημένο quote του Ηλία Θεοδωρίδη από τον Benjamin Franklin που λέει «πες μου και θα ξεχάσω, δίδαξέ με και θα θυμάμαι, ενέπλεξέ με σε κάτι και θα μάθω».

Το διάστημα είναι ένα παρά πολύ καλό τροχοπέδη γιατί μπορεί να εμπεριέχει όλες τις επιστήμες χωρίς περιορισμούς. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι ο Κινέζος που αγόρασε όλες τις θέσεις σε μια εκτόξευση του Elon Musk και απαίτησε οι δέκα πρώτες θέσεις να καλυφθούν από καλλιτέχνες για να αντλήσουν έμπνευση βλέποντας το διάστημα και να μπορέσουν να δημιουργήσουν έργα.

Κάτι άλλο που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι πρέπει να περάσουμε σε μια Project Place εκπαίδευση, δηλαδή, εάν θέλω να μάθω μαθηματικά, μου είναι πολύ πιο εύκολο να μάθω μαθηματικά επειδή θέλω να γράψω έναν κώδικα ή ένα πρόγραμμα, από το να μελετάω κάτι που δεν ξέρω εάν θα με ωφελήσει εν τέλει.

Γι’ αυτό, προσπαθούμε να εντάξουμε τα εκπαιδευτικά προγράμματα όπως το CanSat in Greece στην παιδεία. Μάλιστα το CanSat in Greece είναι ένα εξαιρετικά απαιτητικό πρόγραμμα καθώς διαρκεί έξι μήνες και οι ομάδες των μαθητών και φοιτητών καλούνται να μάθουν εκτός από προγραμματισμό και μηχανολογία, μάρκετινγκ, fundraising, κ.ά.

Προσπαθούμε να εμφυσήσουμε την λογική ότι είναι απαραίτητο να υπάρχει μια ομάδα που θα τα περιέχει όλα. Το πιο πιθανό είναι ένας μηχανικός να μην είναι καλός στο μάρκετινγκ. Αντίθετα, ένας καλός marketer, να μην είναι καλός μηχανικός. Αυτοί οι δυο όμως πρέπει να μάθουν να δουλεύουν μαζί για να κερδίσουν αμφότεροι.

Κάτι που με μαγεύει στο διάστημα είναι ότι μπορείς να μελετήσεις την εξέλιξη ενός ιού (π.χ. E. coli) στο διάστημα και να δεις πώς μπορεί να μετεξελιχθεί στη γη ώστε να είσαι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσεις μια τέτοια μετάλλαξη του ιού. Τέτοια πειράματα γίνονται σε συχνή βάση στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και παρότι δεν το καταλαβαίνει το ευρύ κοινό, το διάστημα είναι πολύ περισσότερο η καθημερινή μας ζωή και οι δορυφόροι που χρησιμοποιούμε για GPS στο κινητό μας, παρά οτιδήποτε άλλο.

Τα υπόλοιπα είναι ένα μέρος το οποίο εμπνέει τους νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με την επιστήμη. Αυτό καταγράφηκε και στις ΗΠΑ στην Πρώτη Εποχή του Διαστήματος (First Space Age) με την προσεδάφισή μας στο φεγγάρι, όταν πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι ξεκίνησαν να ασχολούνται με τις επιστήμες πολύ πιο εντατικά. Αυτό το domino effect που έχει το διάστημα σε όλη την κοινωνία είναι και αυτό που με μαγεύει.

Είναι κάτι τόσο μακρινό και τόσο κοντινό ταυτόχρονα που συνήθως δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους.

Πώς αισθάνεσαι με τον τίτλο ερευνητής του κόσμου; Τον έχεις εξερευνήσει; Έχεις κάνει ταξίδια;

Είμαι από τους πολύ τυχερούς άνθρωπος που έχω κάνει κάποια ταξίδια. Ίσως όχι όσα θα ήθελα, αλλά θα τα κάνω σίγουρα στο μέλλον. Η αγαπημένη μου πόλη είναι η Ρώμη στην οποία έχω πάει δύο φορές και την λατρεύω. Η κουλτούρα και οι άνθρωποι είναι πολύ κοντά μας.

Το ταξίδι όμως που μου άλλαξε τη ζωή ήταν αυτό στην Ινδία. Εκεί τις δύο πρώτες μέρες είχα σοκαριστεί από αυτό που έβλεπα γιατί μπορεί να λέμε ότι εμείς αντιμετωπίζουμε δυσκολίες καθημερινά, αλλά εκεί συνάντησα παιδιά που εμπορεύονται κοπριές για να ζήσουν ή πλένουν τα πιάτα του σπιτιού τους σε υδρορροές πλουσίων σπιτιών. Καθαρό νερό δεν υπάρχει ούτε στα πιο πολυτελή ξενοδοχεία.

Παρόλα αυτά, η Ινδία είναι μια από τις χώρες που πάνε πολύ καλά στο διάστημα, έχουν λαμπρό μέλλον σε αυτό και αναπτύσσονται οικονομικά. Παρά την φτώχεια και πείνα στην Ινδία, οι άνθρωποι είναι υπέροχοι, από τους πιο όμορφους λαούς που έχω γνωρίσει.

Ένα αντίστοιχο ταξίδι ήταν στον Αμαζόνιο, στη Γαλλική Γουιάνα που πήγαμε να δούμε την εκτόξευση του HellasSat-4, του τέταρτου ελληνικού δορυφόρου και περάσαμε από μια πανέμορφη περιοχή του Αμαζονίου που απλώς θαύμαζες τη φύση.

Γνώρισες, αλήθεια, τους υπόλοιπους 23 εξερευνητές του κόσμου του National Geographic; Πώς σου φάνηκαν;

Τους υπόλοιπους 23 ερευνητές τους έχω γνωρίσει, κάναμε μια τηλεδιάσκεψη όλοι μαζί και ενδεχομένως κάποια στιγμή να προκύψουν και συνεργασίες μαζί τους. Είναι εξαιρετικοί, είναι άνθρωποι που είτε ζουν σε καλές και βοηθητικές από την κοινωνία συνθήκες (π.χ. Νέα Ζηλανδία ή Αμερική), είτε άνθρωποι που ζουν σε άθλιες συνθήκες. Όλοι τους αγαπούν αυτό που κάνουν. Υπάρχουν τόσο υπέροχα πλάσματα 17,18,19 χρόνων που παλεύουν ενάντια στα πάντα για κάτι καλύτερο, είτε αυτό αφορά στο διάστημα είτε στο να μπορούν οι γυναίκες να ζήσουν ελεύθερα.

Θεωρώ και τα δύο αυτά εξίσου σημαντικά.

Ο Ηλίας σε 10 χρόνια από σήμερα… μπορείς να τον φανταστείς; Έχεις θέσει στόχους;

Γενικά δεν κάνω πλάνα για τον εαυτό μου. Είμαι ανθρώπους που κάνει αυτό που αγαπάει και αυτό που πιστεύει ότι θα έχει τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην κοινωνία γιατί αυτό με συγκινεί προσωπικά σαν άνθρωπο.

Το πλάνο αυτής της στιγμής και της επόμενης πενταετίας είναι η δημιουργία του Open Innovation Hub, δηλαδή ενός εργαστηρίου που θα βοηθάει τους νέους ανθρώπους να δημιουργήσουν πρωτότυπες τεχνολογίες και να τις τεστάρουν πριν μπουν στην αγορά.

Όλα αυτά θα συμβαίνουν πάντα με focus στο διάστημα, πιστεύοντας ότι το διάστημα είναι ένας χώρος που τελικά θα καταλήξει να ωφελεί σημαντικά όλους τους υπόλοιπους τομείς της ζωής μας.

Εάν θα έθετα έναν στόχο για τα επόμενα δέκα χρόνια, αυτός θα ήταν να έχουμε πολλούς ανθρώπους να δουλεύουν μαζί μας για να πετύχουμε στον τομέα του διαστήματος και να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για διαστημική εξερεύνηση.

Μοιράσου μαζί μας μια μαγική στιγμή κατά την διάρκεια της δουλειάς σου ή και της μελέτης σου.

Έχω δυο στιγμιότυπα στο μυαλό μου που θα μου μείνουν αξέχαστα. Το πρώτο είναι μόλις είχε τελειώσει η πρώτη χρονιά του CanSat in Greece και ο Δρ. Νίκος Σέργης που ήταν εκεί με είχε πλησιάσει και με είχε ρωτήσει γιατί έκλαιγαν κάποια κορίτσια που κάθονταν λίγο πιο κει.

«Μήπως έχασαν και κλαίνε;» μου είχε πει. Τα κορίτσια αυτά ήταν εθελόντριες και έκλαιγαν επειδή τελείωσε κάτι τόσο όμορφο. Ήταν μια πολύ δυνατή στιγμή και αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα από όλο αυτό έχουν δημιουργηθεί φιλίες και έχει κτισθεί μια οικογένεια.

Το δεύτερο στιγμιότυπο είναι όταν σε μια δοκιμή για τις μηχανές των πυραύλων στερεού καυσίμου έγινε μια έκρηξη, η οποία ήταν πάρα πολύ επικίνδυνη και ήταν η πρώτη φορά που φοβηθήκαμε πολύ γι’ αυτά που κάνουμε. Ευτυχώς, δεν υπήρξε κανένα ατύχημα γιατί τηρούσαμε όλα τα μέτρα ασφαλείας, αλλά η τότε έκρηξη θα μας κάνει ακόμα πιο προσεκτικούς σε ό, τι κάνουμε από εδώ και πέρα.

Γενικά, θα ήθελα να κλείσω και με αυτό: έχουμε αποτύχει άπειρες φορές σε πάρα πολλά πράγματα που έχουμε επιχειρήσει να κάνουμε, έχουμε απογοητεύσει κόσμο και αυτό μας κάνει να είμαστε αυτοί που είμαστε.

Έχουμε βρεθεί πολλές φορές στα όρια του να παρατήσουμε αυτό που κάνουμε, αλλά παρόλα αυτά με την κλασική ατάκα του Γιώργου του Κοντέλλη, του καθηγητή μας, «όλα καλά θα πάνε» και με πολλά ξενύχτια, μπορούμε και συνεχίζουμε!

https://www.in.gr/2021/02/16/b-science/synenteykseis/o-ilias-psyroukis-den-mpike-tyxaia-stin-lista-tou-national-geographic-kai-tou-forbes/

14_f2-16ypsos-1536x1026-1024x684.thumb.jpg.dba53d717cd32b34280b1cf5ac92cef7.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος : Ο μαθητής από τη Θεσσαλονίκη που έγινε δεκτός στο Yale με υποτροφία 97% :cheesy:

Είναι αρχηγός της ομάδας ρομποτικής VeloCT που συμμετέχει στον παγκόσμιο διαγωνισμό «F1 in schools», Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος, κατάφερε όχι μόνο να γίνει δεκτός από το Yale, ένα από τα κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα του κόσμου, αλλά και να εξασφαλίσει υποτροφία 97%.

Με δεκάδες διακρίσεις σε μαθηματικούς διαγωνισμούς, την πρώτη θέση στην ολυμπιάδα επιστημών, άριστους βαθμούς, εθελοντικό έργο ως διασώστης και πάνω από όλα «δίψα» για γνώση, ο αρχηγός της ομάδας ρομποτικής VeloCT που συμμετέχει στον παγκόσμιο διαγωνισμό «F1 in schools», Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος, κατάφερε όχι μόνο να γίνει δεκτός από το Yale, ένα από τα κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα του κόσμου, αλλά και να εξασφαλίσει υποτροφία 97%.

«Έκανα αιτήσεις σε 12 πανεπιστημιακά ιδρύματα και το Yale ήταν μια από τις πρώτες τρεις επιλογές μου», αναφέρει στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9 FM» ο Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος, διευκρινίζοντας πως έγινε δεκτός στην πολυτεχνική σχολή του συγκεκριμένου πανεπιστημίου με υποτροφία και θέλει να γίνει μηχανολόγος μηχανικός.

Η φοίτηση στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο ήταν στόχος ζωής για τον Κωνσταντίνο Μαρκόπουλο. «Ουσιαστικά είναι κάτι για το οποίο προετοιμάζομαι τα τελευταία χρόνια», αναφέρει εξηγώντας πως με ετήσια δίδακτρα στον τομέα που επέλεξε 88.000 δολάρια, ο ίδιος έχει καταφέρει να κερδίσει υποτροφία που καλύπτει το 97%.

Αναφερόμενος στα κριτήρια της επιλογής του από την επιτροπή του αμερικανικού πανεπιστημίου, είπε πως αυτό που μετράει είναι η συνολική εικόνα κάθε μαθητή. «Αξιολογούν το βιογραφικό, τις συνεντεύξεις μας, τις συστατικές επιστολές των καθηγητών, το εθελοντικό μας έργο (ελληνική ομάδα διάσωσης) και αυτό που τους ενδιαφέρει περισσότερο, είναι να καταλάβουν, τι μπορεί να προσφέρει κάθε υποψήφιος στην κοινότητα», τονίζει.

«Θεωρώ πως και τα ελληνικά πανεπιστήμια σε ακαδημαϊκό επίπεδο είναι κορυφαία», λέει επισημαίνοντας ωστόσο πως φοιτητές «στα πανεπιστήμια της Αμερικής μπορούν να εργαστούν σε κορυφαίες εταιρείες, όπως είναι η Gοοgle και η Tesla, όσο ακόμα φοιτούν, κάτι που δεν συμβαίνει δυστυχώς στα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα».

Ο Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος αναμένεται να αναχωρήσει για την Αμερική τον Αύγουστο, ωστόσο εξομολογείται πως θα ήθελε να επιστρέψει κάποια στιγμή. «Δεν θέλω να ρίξω μαύρη πέτρα στην Ελλάδα και σίγουρα θα ήθελα να γυρίσω πίσω στη χώρα μου. Ωστόσο δεν γνωρίζω εάν αυτό είναι εφικτό», τονίζει.

https://www.in.gr/2021/04/12/greece/konstantinos-markopoulos-o-mathitis-apo-ti-thessaloniki-pou-egine-dektos-sto-yale-ypotrofia-97/

Markopoulos1-600x445.jpg.8d1b5939eaa7c2feb39f40408ce5a08c.jpg

-600x450.jpg.fff7346bd2f35ee6019b21fb5c288c9e.jpg

IMG_4283-1024x683.thumb.jpg.3ac33f071ec37c8d7bdcfbec8fc9a2e9.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Κωνσταντίνα Ρασβάνη :Η μαθήτρια από τον Βόλο που έγινε δεκτή στο MIT με πλήρη υποτροφία. :cheesy:

Δεκτή από το περίφημο ΜΙΤ, και μάλιστα με πλήρη υποτροφία, έχει γίνει η Κωνσταντίνα Ρασβάνη, μαθήτρια του 1ου Γενικού Λυκείου Βόλου.

Το όνομα της Βολιώτισσας μαθήτριας συγκαταλέγεται, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Ταχυδρόμος» μεταξύ των λιγοστών φοιτητών (4%) που γίνονται δεκτοί κάθε χρόνο στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης.

Η κλίση της στις θετικές επιστήμες ήταν κάτι που φάνηκε από νωρίς. Ειδικότερα, κατά τα γυμνασιακά της χρόνια η ίδια είχε διακριθεί σε διαγωνισμούς της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος, πληροφορικής ως μέλος της εθνικής ομάδας, ενώ παράλληλα έχει λάβει διπλό μετάλλιο στην Εθνική Μαθηματική Ολυμπιάδα της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας και στη Βαλκανιάδα Νέων. Δεκτή είχε γίνει μάλιστα και σε μαθηματικό καλοκαιρινό camp, το PROMYS του Oxford University.

H Kωνσταντίνα δήλωσε κανονικά συμμετοχή στις πανελλαδικές εξετάσεις, παράλληλα όμως κατέθεσε αιτήσεις σε κάποια από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η ίδια, πέραν του ΜΙΤ, έχει γίνει επίσης δεκτή από το Princeton και το Rice, oνειρό της όμως και πρώτη της επιλογή αποτελεί η φοίτηση στο πρώτο.

Προκειμένου να κάνει λοιπόν αυτό το όνειρο πραγματικότητα, έστειλε βιογραφικό, συστατικές επιστολές, έλαβε μέρος σε εξετάσεις, έδωσε συνεντεύξεις και κατάφερε να εξασφαλίσει πλήρη υποτροφία, με την οποία θα καλυφθούν το κόστος των σπουδών της, η διαμονή και η διατροφή της στην Αμερική.

» Είμαι πολύ χαρούμενη. Ευτυχισμένη γιατί οι κόποι μου έπιασαν τόπο. Μέσα Αυγούστου θα φύγω για να εγκατασταθώ στην Μασαχουσέτη», ανέφερε η Κωνσταντίνα. Η ίδια, που, όπως αναφέρει η εφημερίδα, δεν σκοπεύει να μπει στην διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων τον Ιούνιο, προσθέτει τα εξής: »Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους καθηγητές του 1ου ΓΕΝ Βόλου, το τοπικό παράρτημα της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας και όλους όσοι με βοήθησαν».

Η διευθύντρια του σχολείου, Παρασκευή Λοντρίδου, επισημαίνει ότι » πρόκειται για ένα μαθηματικό μυαλό, ένα χαρισματικό παιδί, με εξαιρετικό ήθος που είναι ταγμένη στην επιστήμη. Ελπίζουμε ως καθηγητές να βάλαμε ένα λιθαράκι στην επιτυχία της και ευχόμαστε πραγμάτωση των στόχων της».

https://www.in.gr/2021/04/14/greece/konstantina-rasvani-mathitria-apo-ton-volo-pou-egine-dekti-sto-mit-pliri-ypotrofia/

dgdgsdgd.jpg.8733734940390184db221eb099e95109.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

4 Ελληνες και 1 Κύπριος επιστήμονες στη λίστα του Forbes με τους πρωτοπόρους κάτω των 30 ετών

:cheesy:

Το περιοδικό Forbes παρουσίασε για 10η χρονιά τη λίστα με τους νέους πρωτοπόρους του πλανήτη σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και ανάμεσά τους, φιγουράρουν και 4 Έλληνες.

Η καθιερωμένη λίστα με τον ευρηματικό τίτλο «30 Under 30» ξεκίνησε τέτοια εποχή πριν από 10 χρόνια, για να επεκταθεί σε περισσότερους τομείς, σόουμπιζ, τεχνολογία, επιστήμη και δεκάδες άλλες κατηγορίες, αναδεικνύοντας λαμπερά μυαλά από όλο τον κόσμο που κατάφεραν να ξεχωρίσουν πριν καν πατήσουν τα 30 τους χρόνια.

Μέχρι σήμερα, η λίστα του Forbes έχει αναδείξει 10.000 νέους επιχειρηματίες, ηγέτες και πρωτοπόρους στον τομέα τους, σκιαγραφώντας τις ευρηματικές τους ιδέες και την λαμπρή τους πορεία στο επάγγελμα που έχουν επιλέξει.

Στη λίστα αυτή συγκαταλέχτηκε το 2019 ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ως ένα από τα πιο ανερχόμενα αστέρια στον χώρο του παγκόσμιου αθλητισμού. Η χώρα μας απέκτησε την δική της ξεχωριστή λίστα, αποκλειστικά με νέους κάτω των 30, την γνωστή «30 Under 30 Greece», την ίδια χρονιά.

Οι Έλληνες που διακρίθηκαν στη λίστα του Forbes

Διατρέχοντας τις δεκάδες κατηγορίες, ανάμεσά τους μια για τα social media, την εκπαίδευση, την οικονομία, τις τέχνες και το στιλ και πολλές ακόμη, το Forbes συμπεριέλαβε στον εκτενή του κατάλογο τέσσερις νέους Έλληνες που το έργο τους ξεχώρισε σε όλο τον κόσμο.

Μαριάννα Καψετάκη

Η Μαριάννα Καψετάκη, γιατρός και ερευνήτρια, με καταγωγή απο το Ηράκλειο της Κρήτης ολοκληρώνει αυτό τον καιρό το διδακτορικό της στην γνωσιακή νευροεπιστήμη του Imperial College του Λονδίνου. Ολοκλήρωσε με άριστα τις σπουδές της στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και στη συνέχεια έφυγε στο Λονδίνο για το μεταπτυχιακό της, όπου πλέον συνεχίζει με το διδακτορικό της.

Δεινή πιανίστρια, λατρεύει να συνδυάζει την αγάπη της για την επιστήμη και τη μουσική και διεξάγει μια από τις μεγαλύτερες μελέτες αναφορικά με την χωρική μνήμη σε ανθρώπους που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισοδειο.

Συμπεριελήφθη μεταξύ των 300 Ευρωπαίων κάτω των 30 ετών, μια διάκριση για την οποία η ίδια η Μαριάννα Καψετάκη δήλωσε στο τοπικό κανάλι «Κρήτη TV»: «Είναι μεγάλη μου τιμή που με συμπεριέλαβαν σ’ αυτή τη λίστα και είναι ανταμοιβή όχι μόνο των δικών μου κόπων, αλλά και όλων εκείνων που με έχουν στηρίξει».

Όπως είπε, οι ιθύνοντες του Forbes επικοινώνησαν μαζί της πριν τέσσερις μήνες περίπου, ζητώντας να μάθουν περισσότερα για το βιογραφικό της.

Κωνσταντίνα Θεοφανοπούλου

Μια ακόμη γυναίκα από τη χώρα μας βρέθηκε στη λίστα των νέων του Forbes, η μεταδιδακτορική ερευνητής, Κωνσταντίνα Θεοφανοπούλου. Η Κωνσταντίνα εργάζεται στο πανεπιστήμιο Rockefeller και σκοπός της είναι να βοηθήσει τους «επιστήμονες να μιλήσουν την ίδια γλώσσα» δημιουργώντας μια παγκόσμια ονοματολογία γονιδίων για όλα τα σπονδυλωτά του κόσμου.

Η Κωνσταντίνα Θεοδανοπούλου εργάζεται στο πανεπιστήμιο Rockefeller και σκοπός της είναι να βοηθήσει τους «επιστήμονες να μιλήσουν την ίδια γλώσσα»

Η κα. Θεοφανοπούλου ηγείται της ελληνικής πρωτοβουλίας για ένα πανευρωπαϊκό σχέδιο καταγραφής των γονιδίων όλων των ευρωπαϊκών ειδών, δίνοντας προτεραιότητα σε εκείνα που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.

«Με τιμά η συμπερίληψή μου στην λίστα του Forbes για τους κάτω των 30 στην επιστήμη και την υγεία. Αποδίδω την αναγνώριση στην οικογένεια μου στο πανεπιστήμιο του Rockefeller και το εργαστήριο Jarvis, που αγκάλιασαν το πάθος μου για την επιστήμη με τόσο όμορφο τρόπο και προφανώς σε όλους τους ανθρώπους στη ζωή μου που αποκαλώ οικογένεια» έγραψε η ίδια η ερευνήτρια στο Facebook.

Γιάννης Ασσαέλ

Επιστημονικός ερευνητής στην Google, ο Γιάννης Ασσαέλ χρησιμοποιεί μια μηχανή προκειμένου να απευθυνθεί στις προκλήσεις της τεχνητής νοημοσύνης.

Ο Ασσαέλ που αποφοίτησε από το Κολλέγιο Ανατόλια της Θεσσαλονίκης, ανέπτυξε κατά τη διάρκεια του διδακτορικού του στην Οξφόρδη ένα ρομπότ που αποδεικνύεται πιο αποδοτικό στο να διαβάζει τα χείλη από τους ανθρώπους. Παράλληλα, συγκαταλέγεται στην ομάδα εφευρετών για τέσσερις πατέντες, με το τελευταίο του πρότζεκτ να χρησιμοποιεί ένα δίκτυο νευρώνων προκειμένου να αποκαταστήσει χαμένα τμήματα σε αρχαία ελληνικά κείμενα.

Ο Γιάννης Ασσαέλ μίλησε πριν από λίγο καιρό στους τελειόφοιτους του κολλεγίου από το οποίο αποφοίτησε και ο ίδιος στη Θεσσαλονίκη. «Η ικανότητά σας να προσαρμόζεστε και να αναπροσαρμόζεστε είναι καμιά φορά πολύ πιο σημαντική από το να πετυχαίνετε τους αρχικούς σας στόχους» έλεγε τότε στη νέα γενιά έπεται και εκείνου, ο επιστήμονας της Google.

Το Κολλέγιο Ανατόλια, γνωστό επίσης και ως Αμερικάνικο Κολλέγιο, είναι ιδιωτικό σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Πυλαία της Θεσσαλονίκης. Ιδρύθηκε το 1886 από Αμερικανούς ιεραπόστολους στη Μερζιφούντα της Μικράς Ασίας. Το 1924 μεταφέρθηκε και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη.

Γιώργος Καλλίγερος

Στην λίστα όμως συναντάμε κι έναν οξυδερκή νου από την Ελλάδα, στον τομέα των επιχειρήσεων. Ο Γιώργος Καλλίγερος είναι συνιδρυτής της start up Pushme, που ανέπτυξε ένα δίκτυο επαναφόρτισης αναφορικά με την «μικροκινητικότητα» (micromobility) μέσα δηλαδή μετακίνησης στην πόλη, ηλεκτρικά σκούτερ και ποδήλατα.

Ο Γιώργος Καλλίγερος είναι συνιδρυτής της stat up Pushme

Η start up δίνει πρόσβαση στο δίκτυο σταθμών άμεσης επαναφόρτισης που έχει αναπτύξει, προκειμένου να μπορούν οι χρήστες να αντικαθιστούν τις μπαταρίες τους με νέες πλήρως φορτισμένες.

Η ιδέα, αλλά και η εφαρμογή της που επεκτάθηκε σε 4.500 σημεία και 85 πόλεις ανά τον κόσμο ήταν τόσο επιτυχημένη, που το Pushme εξαγοράστηκε μερικώς από την γερμανική εταιρία TIER, μια ταχέως αναπτυσσόμενη επιχείριση στον τομέα των ηλεκτρικών scooter.

Ο Κύπριος στη λίστα των 30αρηδων του Forbes

Τέλος, στην λίστα «Τεχνολογία» εμφανίστηκε για το 2021 στο Forbes και το όνομα του Κύπριου, Κυριάκου Ελευθερίου. Μαζί με τον επίσης 28 ετών Raouf Yousfi δημιούργησαν την Terra η οποία ιδρύθηκε το 2020, εδρεύει στο Λονδίνο και αποτελεί τον ευκολότερο τρόπο, όπως αναφέρουν οι ιδρυτές της στη σχετική σελίδα στο Linkedin για τους χρήστες να συνδέσουν τα δεδομένα υγείας τους με εφαρμογές.

https://www.iefimerida.gr/stories/neoi-kato-ton-30-forbes-ellines-kyprios

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Επιστημονικά Βραβεία Ιδρύματος Μποδοσάκη 2021 :cheesy:

Το Ίδρυμα Μποδοσάκη ανακοινώνει τους έξι επιστήμονες που βραβεύονται στο πλαίσιο του θεσμού των Επιστημονικών Βραβείων για το 2021, ως αναγνώριση του δημιουργικού και ολοκληρωμένου επιστημονικά έργου τους. Τα Επιστημονικά Βραβεία του Ιδρύματος Μποδοσάκη απονέμονται από το 1993, κάθε δύο έτη, σε Έλληνες και Ελληνίδες, ηλικίας έως 40 ετών, που διαπρέπουν στον χώρο της επιστήμης στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Οι έξι βραβευόμενοι για το 2021 διακρίθηκαν για την εξαιρετική τους συμβολή στους ακόλουθους επιστημονικούς τομείς: στις Βασικές Επιστήμες, στις Βιοεπιστήμες, στις Εφαρμοσμένες Επιστήμες/Τεχνολογία και στις Κοινωνικές Επιστήμες. Η τελετή απονομής των Επιστημονικών Βραβείων Μποδοσάκη αναμένεται να πραγματοποιηθεί περί το τέλος του έτους.

Επιστημονικά Βραβεία Ιδρύματος Μποδοσάκη 2021

Τομέας Βασικών Επιστημών: Κλάδος Μαθηματικών

Το βραβείο απονέμεται από κοινού στους:

Στέφανο Αρετάκη, Επίκουρο Καθηγητή στα Θεωρητικά Μαθηματικά στο University of Toronto, για το έργο του στον κλάδο των Καθαρών Μαθηματικών και την επιρροή του στην περιοχή της Θεωρίας της Σχετικότητας. Σε μια σειρά πρωτοποριακών εργασιών, ο Στ. Αρετάκης απέδειξε μαθηματικά την ύπαρξη μιας νέας αστάθειας των λεγόμενων «ακραίων» Μελανών Οπών, η οποία ονομάστηκε «αστάθεια Αρετάκη» και πλέον αποτελεί αντικείμενο μελετών στη Φυσική.

Θεμιστοκλή Σαψή, Αναπληρωτή Καθηγητή Μηχανολογίας και Επιστήμης των Ωκεανών στο ΜΙΤ, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών Ινστιτούτο για Δεδομένα, Συστήματα και Κοινωνία, Κέντρο Υπολογιστικής Επιστήμης και Μηχανικής, για το έργο του στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και συγκεκριμένα στη μελέτη ποσοτικών χαρακτηριστικών αβεβαιότητας για μη γραμμικά δυναμικά συστήματα. Το έργο του επιτρέπει τη βαθιά κατανόηση των φυσικών φαινομένων, όπως τα ακραία φαινόμενα στους ωκεανούς, τα οποία προσεγγίζει με αυστηρή μαθηματική μεθοδολογία. Είναι ως εκ τούτου εξαιρετικά χρήσιμο για την ανάλυση και πρόβλεψη φυσικών ωκεανίων φαινομένων και για τον σχεδιασμό και την ασφάλεια ποικίλων μηχανικών συστημάτων.

Τομέας Βιοεπιστημών: Κλάδος Βιοιατρικών Επιστημών

Το βραβείο απονέμεται από κοινού στους:

Χρήστο Κυρατσού, Αντιπρόεδρο Έρευνας Μολυσματικών Νόσων και Τεχνολογιών Ιικών Φορέων στη Regeneron Pharmaceuticals Inc., για τη συνεισφορά του στην αντιμετώπιση ιογενών ασθενειών όπως ο Έμπολα και ο SARS-COV-2 με νέες ισχυρές θεραπείες, στις οποίες συγκαταλέγεται και ένα κοκτέιλ αντισωμάτων για τη θεραπεία των πρώτων σταδίων της μόλυνσης με SARS-COV-2.

Θαλή Παπαγιαννακόπουλο, Αναπληρωτή Καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του New York University, για το επιστημονικό έργο του στον τομέα της μηχανικής του γονιδιώματος του καρκίνου και του μεταβολισμού του. Η προσέγγισή του γεφυρώνει το κενό ανάμεσα στη βιολογία του καρκίνου και την ανοσολογία.

Τομέας Κοινωνικών Επιστημών: Κλάδος Οικονομικής Επιστήμης, Πολιτικής Επιστήμης, Νομικής Επιστήμης

Το βραβείο απονέμεται στη Μυρτώ Καλουπτσίδη, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Harvard University, στο Τμήμα Οικονομικών, για την καινοτόμο έρευνά της στην εφαρμοσμένη μικροοικονομία και τη μελέτη της στη διασταύρωση Βιομηχανικής Οργάνωσης και Διεθνούς Εμπορίου.

Τομέας Εφαρμοσμένων Επιστημών/Τεχνολογίας: Κλάδος Εναλλακτικών και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων, Τεχνολογίες Χαμηλών Εκπομπών Άνθρακα, Αποδοτικής Χρήσης και Διατήρησης Ενέργειας

Το βραβείο απονέμεται στον Αντώνιο Παπαβασιλείου, Αναπληρωτή Καθηγητή στο στο Université Catholique de Louvain (UCLouvain), κάτοχο της Έδρας ENGIE και μέλος του Κέντρου Επιχειρησιακής Έρευνας και Οικονομετρίας (CORE) του Louvain Institute of Data Analysis and Modeling στο UCLouvain, για τη συνεισφορά του στην ορθολογική χρήση των ενεργειακών πόρων και την υψηλής κλίμακας διείσδυση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στα συστήματα ηλεκτρικής ενέργειας.

Ο θεσμός των Επιστημονικών Βραβείων εντάσσεται στο πλαίσιο των κοινωφελών σκοπών του Ιδρύματος Μποδοσάκη για την προαγωγή της παιδείας. Με τα Επιστημονικά Βραβεία, το Ίδρυμα αναγνωρίζει το δημιουργικό έργο νέων Ελλήνων επιστημόνων, ανταμείβει τη συνεπή και συνεχή προσπάθειά τους για την προαγωγή της επιστήμης, τιμά την ηθική τους συνέπεια και επιδιώκει να συμβάλλει στη δημιουργία σωστών προτύπων για την ελληνική κοινωνία.

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο Δ.Σ. του Ιδρύματος Μποδοσάκη, κ. Δ. Σ. Βλαστό : «Μέσα σ’ ένα έτος κατά το οποίο η διεθνής επιστημονική κοινότητα έλαμψε με τις εκπληκτικές επιδόσεις της στην αντιμετώπιση της πανδημίας, η απονομή των Επιστημονικών Βραβείων του Ιδρύματος Μποδοσάκη φέρνει στο προσκήνιο το εξαιρετικό έργο νέων Ελλήνων επιστημόνων που διαπρέπουν διεθνώς.

Οι κ.κ. Στ. Αρετάκης, Μ. Καλουπτσίδη, Χρ. Κυρατσούς, Α. Παπαβασιλείου, Θ. Παπαγιαννακόπουλος, Θ. Σαψής καινοτομούν, διαπρέπουν, αναγνωρίζονται διεθνώς και συνεισφέρουν στην εξέλιξη της γνώσης σε καίριους επιστημονικούς κλάδους.»

Τα Επιστημονικά Βραβεία του Ιδρύματος Μποδοσάκη συνοδεύονται από χρηματικό έπαθλο και έχουν αναγνωρίσει μέχρι σήμερα το έργο 51 Ελλήνων και Ελληνίδων επιστημόνων, οι οποίοι πρωταγωνιστούν στην επιστημονική έρευνα σε παγκόσμιο επίπεδο.

https://physicsgg.me/2021/05/13/%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%b2%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%b5%ce%af%ce%b1-%ce%b9%ce%b4%cf%81%cf%8d%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%bc%cf%80%ce%bf%ce%b4/

scientific-awards-ce99ce94cea1cea5ce9cce91-ce9ccea0ce9fce94ce9fcea3ce91ce9ace97.thumb.jpg.ec55449e51a724e0c12624a182a84783.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Τρεις Έλληνες στην λίστα με τους επιστήμονες που το έργο τους είχε το μεγαλύτερο αντίκτυπο στον τομέα τους. :cheesy:

Στη λίστα του Publons των Thomson Reuters που καταγράφει τους επιστήμονες και ερευνητές, των οποίων το έργο είχε το μεγαλύτερο αντίκτυπο στον τομέα τους συμπεριλήφθηκαν και τρεις Έλληνες.

Την πρώτη θέση καταλαμβάνει με 3.079 Δημοσιεύσεις ο Καθηγητής Καρδιολογίας, ΕΚΠΑ, Χριστόδουλος Στεφανάδης.

Στη 13η θέση βρίσκεται ο Καθηγητής Βιοστατιστικής, Μεθοδολογίας της Έρευνας και Επιδημιολογίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Δημοσθένης Παναγιωτάκος με 2.432 Δημοσιεύσεις.

Τη 16η θέση καταλαμβάνει ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ, Καθηγητής Αιματολογίας – Ογκολογίας, Μελέτιος - Αθανάσιος Δημόπουλος με 2.358 Δημοσιεύσεις

Όσον αφορά αμιγώς τους Έλληνες επιστήμονες και ερευνητές με τις περισσότερες Δημοσιεύσεις τις πρώτες πέντε θέσεις κατέχουν:

Χριστόδουλος Στεφανάδης, Καθηγήτης Καρδιολογίας, ΕΚΠΑ - 3.079 Δημοσιεύσεις

Δημοσθένης Παναγιωτάκος, Καθηγητής Βιοστατιστικής, Μεθοδολογίας της Έρευνας και Επιδημιολογίας, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο - 2.432 Δημοσιεύσεις

Μελέτιος Αθανάσιος Δημόπουλος, Πρύτανης του ΕΚΠΑ, Καθηγητής Αιματολογίας -Ογκολογίας - 2.358 Δημοσιεύσεις

Νεκτάριος Μπενέκος, Kύριος Eρευνητής στο CERN - 1.007 Δημοσιεύσεις

Αριστίδης Τσατσάκης, Καθηγητής Τοξικολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης - 989 Δημοσιεύσεις

Αυτά τα στοιχεία υπογραμμίζουν τη σημαντική ερευνητική παρουσία των Ελλήνων Επιστημόνων στο διεθνή χώρο πάρα τις δύσκολες συγκυρίες που βιώνει η χώρα μας.

https://www.pronews.gr/epistimes/987906_treis-ellines-stin-lista-me-toys-epistimones-poy-ergo-toys-eihe-megalytero

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Άρης Ροζάκης: Νέα διάκριση για τον καθηγητή Αεροναυπηγικής και Μηχανολογίας. :cheesy:

Με το φετινό Μετάλλιο «Horace Mann» τιμήθηκε ο Έλληνας καθηγητής του Τμήματος Αεροναυπηγών και Μηχανολόγων Μηχανικών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) Άρης Ροζάκης. Μάλιστα του απονεμήθηκε από ένα άλλο αμερικανικό πανεπιστήμιο, το Μπράουν, του οποίου ο ίδιος υπήρξε επιφανής απόφοιτος.

Το Μετάλλιο απονέμεται κάθε χρόνο σε έναν μεταπτυχιακό απόφοιτο του Brown, ο οποίος αργότερα είχε σημαντική συνεισφορά στο επιστημονικό πεδίο του.

Ο Άρης Ροζάκης, ο οποίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956, αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, πήρε από το Μπράουν «μάστερ» το 1980 και διδακτορικό το 1982.

Από εκείνο το έτος διδάσκει στο Caltech έχοντας διαγράψει μία λαμπρή πορεία, καθώς, μεταξύ άλλων, υπήρξε από το 2003 έως το 2009 διευθυντής των Μεταπτυχιακών Αεροδιαστημικών Εργαστηρίων (GALCIT) και επικεφαλής του Τομέα Μηχανικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών από το 2009 έως το 2015.

Ο Έλληνας επιστήμονας έχει διακριθεί σε ένα ευρύ διεπιστημονικό πεδίο, από τη Γεωφυσική και τη Σεισμολογία έως την αντοχή των αεροδιαστημικών υλικών και τις μικροηλεκτρονικές και οπτοηλεκτρονικές συσκευές.

Έχει εκλεγεί στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ από το 2016 και είναι, επίσης, μέλος στην Εθνική Ακαδημία Μηχανικών των ΗΠΑ, στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών και στην Αμερικανική Ένωση για την Προώθηση της Επιστήμης (AAAS), καθώς επίσης αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Έχει τιμηθεί με πολλά επιστημονικά μετάλλια, όπως το «Theodore von Karman» (2016) και το «Timoshenko» (2018), ενώ είναι κάτοχος 13 τεχνολογικών πατεντών στις ΗΠΑ.

https://www.in.gr/2021/05/19/b-science/episthmes/aris-rozakis-nea-diakrisi-gia-ton-kathigiti-aeronaypigikis-kai-mixanologias/

rozakis.jpg.39705a2e9650a4613ac2a44de43d056f.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Eλληνας του ΜΙΤ προβλέπει τα ακραία συμβάντα. :cheesy:

Ειδικότητά του είναι η πρόβλεψη ακραίων συμβάντων, αλλά και ο σχεδιασμός λύσεων για τη μείωση των επιπτώσεων. Ο Θεμιστοκλής Σαψής, αναπληρωτής καθηγητής Μηχανολογίας και Επιστήμης των Ωκεανών στο ΜΙΤ, έχει αναπτύξει εξαιρετικά πολύπλοκες υπολογιστικές μεθόδους, με τις οποίες μπορεί να εντοπίσει από πολύ νωρίς ένα αναπάντεχο καταστροφικό φυσικό ή μηχανικό φαινόμενο, που θα ξεσπάσει απροειδοποίητα σε ξηρά, θάλασσα ή αέρα όπως επικίνδυνες θαλασσοταραχές, ισχυρούς καύσωνες και έντονες βροχοπτώσεις, συμβάντα ρύπανσης σε μεγάλη κλίμακα, απρόβλεπτη εξαφάνιση ειδών. Τα φαινόμενα με τα οποία ασχολείται ο κ. Σαψής διέπονται από μη στατιστική ισορροπία, από εγγενή αβεβαιότητα, είναι ρευστά, χαοτικά, δηλαδή επηρεάζονται από απειροελάχιστα μικρούς παράγοντες, και είναι αδύνατον να προβλεφθούν με τα τυπικά υπολογιστικά μέσα.

Η συζήτηση μαζί του ήταν μια βουτιά στον συναρπαστικό κόσμο των χαοτικών ροών, της τυχαιότητας και των πιθανοτήτων. Τόσο όσον αφορά συμβάντα εν εξελίξει, όπως μια δασική πυρκαγιά, όσο και εξαιρετικά σπάνια φαινόμενα με μεγάλο χρονικό εύρος εκδήλωσης. «Σε μια δασική πυρκαγιά δεν μπορείς να κάνεις μια μονοσήμαντη πρόβλεψη με απόλυτη ακρίβεια, να πεις με σιγουριά προς τα πού θα κατευθυνθεί η φωτιά, καθώς οι άνεμοι σε μικρές κλίμακες είναι ένα χαοτικό σύστημα. Δημιουργείς, λοιπόν, πολύ γρήγορα έναν μικρό αριθμό σεναρίων με όλες τις δυνατές εκβάσεις, ακόμη και τις πιο επικίνδυνες αλλά λιγότερο πιθανές. Και είναι αυτές που ενδιαφέρουν περισσότερο, καθώς το πιθανότερο σενάριο είναι ενδεχομένως το λιγότερο χρήσιμο και αν ενεργήσεις με βάση αυτό, ενδέχεται να χάσεις πολλές ζωές», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Σαψής.

Οπως περισσότερο σημαντικός από την άμεση πρόβλεψη είναι ο υπολογισμός της πιθανότητας εκδήλωσης ενός ακραίου συμβάντος σε βάθος ετών. «Η πρόβλεψη ενός κύματος καύσωνα ή μιας βροχόπτωσης πέντε ή δέκα ημέρες νωρίτερα δεν μας αφήνει τα περιθώρια σχεδιασμού. Ομως η πρόβλεψη ενός ακραίου καιρικού φαινομένου μεγάλων διαστάσεων που θα εκδηλωθεί μέσα στην επόμενη δωδεκαετία επιτρέπει τον σχεδιασμό μέτρων για την αποτροπή καταστροφών. Το ίδιο ισχύει και για άλλα συστήματα, για παράδειγμα ένα πλοίο, μια πετρελαϊκή εξέδρα, ένα αεροσκάφος, τα οποία ενδέχεται να δεχθούν, αιφνίδια, τεράστια κύματα ή πρωτοφανείς ροές αέρα. Η δουλειά μας είναι να αναπτύξουμε πολύ γρήγορα υπολογιστικές μεθόδους που θα εντοπίσουν το χειρότερο γεγονός το οποίο θα συμβεί μέσα στον χρόνο ζωής του πλοίου, της εξέδρας, του αεροσκάφους, ώστε αυτά να σχεδιαστούν κατάλληλα εξαρχής και να αντέξουν στο ακραίο καταστροφικό συμβάν».

Τα φαινόμενα με τα οποία ασχολείται ο κ. Σαψής διέπονται από μη στατιστική ισορροπία, από εγγενή αβεβαιότητα, είναι ρευστά, χαοτικά, δηλαδή επηρεάζονται από απειροελάχιστα μικρούς παράγοντες, και είναι αδύνατον να προβλεφθούν με τα τυπικά υπολογιστικά μέσα.

Ο κ. Σαψής πραγματοποιεί προβλέψεις για τα τρία Οπλα των ΗΠΑ (Ναυτικό, Αεροπορία, Στρατό). «Πρόκειται για πολεμικά πλοία ή σκάφη διάσωσης, τα οποία μπαίνουν στην καταιγίδα, άρα έχουν περισσότερες πιθανότητες να εκτεθούν σε ακραίο συμβάν, το οποίο δεν αφορά μόνο ένα πλοίο ή ένα αεροπλάνο ή ελικόπτερο, αλλά εκατοντάδες, οπότε οι πιθανότητες καταστροφών πολλαπλασιάζονται. Οσο για το ακραίο συμβάν μπορεί να είναι, όπως λέμε, των 100, 500, 1.000 ή 10.000 ετών, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι θα συμβεί σε 100 ή 10.000 χρόνια, ενδέχεται να συμβεί πολύ σύντομα και αυτό οι κατασκευαστές πρέπει να το γνωρίζουν», σημειώνει ο διαπρεπής ειδικός, και δίνει ένα άλλο παράδειγμα. «Βρισκόμουν το 2012 στο Μανχάταν όταν έπληξε τη Νέα Υόρκη ένας ισχυρός τυφώνας, ο οποίος προκάλεσε ταυτόχρονα παλίρροια, άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τεράστια κύματα που ξεπέρασαν τον φράχτη ύψους 8 μέτρων των εγκαταστάσεων του μετασχηματιστή ρεύματος του νότιου Μανχάταν και τον κατέστρεψαν, με αποτέλεσμα να μείνει η περιοχή για 12 ημέρες χωρίς ρεύμα. Ηταν ένα φαινόμενο που συμβαίνει μία φορά στα 400 χρόνια, και συνέβη τότε».

Ομως, η πρόβλεψη δεν είναι καθόλου εύκολη στα πολύπλοκα χαοτικά συστήματα. Παίρνει τη μορφή πρακτικά άπειρων ενδεχόμενων, το υπολογιστικό κόστος εξέτασης των οποίων είναι τόσο μεγάλο που δεν το αντέχουν ούτε οι πιο ισχυροί σύγχρονοι υπολογιστές. Τι κάνει ο κ. Σαψής με την ομάδα του; Ποσοτικοποιεί την αβεβαιότητα. Δηλαδή, με περίπλοκες υπολογιστικές τεχνικές που αναπτύσσει με τη βοήθεια των εφαρμοσμένων μαθηματικών, της θεωρίας πιθανοτήτων, της ανάλυσης μεγάλων δεδομένων, της τεχνητής νοημοσύνης και της μηχανικής μάθησης, εντοπίζει «εκείνον τον κρίσιμο, πολύ μικρό μόνο αριθμό ρεαλιστικών εκβάσεων που έχουν έστω και μία μικρή πιθανότητα να συμβούν».

Η οξείδωση των ωκεανών

Αυτή η δυνατότητα εντοπισμού των λίγων ανάμεσα σε απειράριθμα αποτυπώνεται σε ένα έργο που τρέχει ο κ. Σαψής για την οξείδωση των ωκεανών. «Στόχος μας είναι να βρούμε εκείνα τα σημεία στον ωκεανό που εμφανίζουν τις υψηλότερες τιμές οξείδωσης, η οποία έχει τρομακτικές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή. Δεν γνωρίζουμε ποια είναι τα σημεία αυτά, η θαλάσσια περιοχή είναι τεράστια και συνεχώς μεταβαλλόμενη, και θα ήταν αδύνατο να τα ανακαλύψουμε με τον περιορισμένο αριθμό μικρών υποβρύχιων οχημάτων που διαθέτουμε για τις μετρήσεις. Ομως, με τους αλγόριθμους που έχουμε αναπτύξει μπορούμε να βρούμε με τα λίγα αυτά οχήματα, σε πολύ λίγο χρόνο, με μεγάλη ακρίβεια, τις προβληματικές περιοχές. Τα οχήματα συνεργάζονται μεταξύ τους και με το θαλάσσιο περιβάλλον και με βάση τις πληροφορίες που συλλέγουν αποφασίζουν ποιες είναι οι πιο πιθανές τοποθεσίες για την ακραία τιμή και κινούνται προς αυτές».

Το ακραίο γεγονός δεν είναι πάντα αρνητικό ή καταστροφικό. Μπορεί να είναι και η βέλτιστη δυνατή κατάσταση. Ο κ. Σαψής και η ομάδα του ενισχύουν το έργο βιολόγων για τον μετασχηματισμό ενός τύπου κυττάρων σε κάποιο άλλο, π.χ. κύτταρα του δέρματος σε νευρικά κύτταρα. «Περίπου 20.000 γονίδια με άγνωστο αριθμό ιδιοτήτων θα πρέπει να δοκιμαστούν σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς ώστε να προκύψει το βέλτιστο αποτέλεσμα, κάτι εξαιρετικά σπάνιο. Εφαρμόζουμε και σε αυτά τα συστήματα τους αλγόριθμους για τον εντοπισμό ακραίων συμβάντων, μόνο που σε αυτήν την περίπτωση το ακραίο γεγονός δεν είναι μια καταστροφή, αλλά η κορυφαία απόδοση».

Ο κ. Σαψής έλαβε πρόσφατα το επιστημονικό βραβείο στον τομέα Βασικών Επιστημών στον κλάδο των Μαθηματικών από το Ιδρυμα Μποδοσάκη, το οποίο έχει βραβεύσει από το 1993, 51 διαπρέπεις νέους επιστήμονες. «Αποτελεί για εμένα όχι μόνο μεγάλη τιμή και αναγνώριση, αλλά και βαριά ευθύνη, αφού με εντάσσει σε μια ξεχωριστή κοινότητα επιστημόνων με λαμπρή διαδρομή. Πολλοί από αυτούς τους επιστήμονες συνιστούν πρότυπο για εμένα» λέει για το βραβείο από έναν θεσμό «που γιορτάζει την επιστημονική αριστεία ως ένα ιδεώδες συλλογικό και όχι μόνο ως μια προσωπική διάκριση». Ο Θεμιστοκλής Σαψής αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ το 2005 και έλαβε το διδακτορικό του από το τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του ΜΙΤ το 2011. Διετέλεσε ερευνητής Μαθηματικών στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και το 2013 επέστρεψε στο ΜΙΤ όπου κατέχει θέση αναπληρωτή καθηγητή. Εχει λάβει μέχρι στιγμής περισσότερα από 10 βραβεία και διακρίσεις.

https://www.kathimerini.gr/opinion/interviews/561390115/ellinas-toy-mit-provlepei-ta-akraia-symvanta/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ποιος είναι ο Ελληνας πίσω από το φάρμακο-ελπίδα για το Αλτσχάιμερ. :cheesy:

Το τιμόνι της Biogen, μιας από τις κορυφαίες εταιρείες βιοτεχνολογίας στον κόσμο, που στις αρχές της εβδομάδας κέντρισε το ενδιαφέρον της επικαιρότητας λαμβάνοντας το πράσινο φως για την κυκλοφορία του ελπιδοφόρου φαρμάκου της για το Αλτσχάιμερ, το κρατούν Ελληνες. Και δεν είναι ο μόνοι, καθώς στους χιλιάδες εργαζομένους – από τη διοίκηση έως τον ερευνητικό τομέα – υπάρχουν κι άλλοι.

Ο επικεφαλής του Διοικητού Συμβουλίου της εταιρείας, δρ Στέλιος Παπαδόπουλος, στη συνέντευξη που παραχωρεί στα «ΝΕΑ» αντιμετωπίζει τη συγκέντρωση του… ελληνικού πνεύματος στην Biogen ως «μία, μάλλον, απλή σύμπτωση».

Και παρατηρεί ότι γενικά υπάρχουν αρκετοί Ελληνες στον χώρο του φαρμάκου, επικαλούμενος ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα, τον Αλμπερτ Μπουρλά στην Pfizer.

Συνομιλώντας, όμως, μαζί του διαπιστώνει κανείς το ανήσυχο πνεύμα που διεκδίκησε και πέτυχε το όνειρο. Ισως αυτό να είναι το κοινό στοιχείο των Ελλήνων της διασποράς που αφήνουν το στίγμα τους.

Υποτροφία

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Στόχος του ήταν να γίνει «μεγάλος φυσικός». Οικογένεια και καθηγητές τον έπεισαν ότι το Μετσόβιο Πολυτεχνείο ήταν μία πιο «σίγουρη επιλογή». «Ηθελα όμως να φύγω στην Αμερική. Δεν με κρατούσε ο τόπος», αναπολεί. Μόλις είχε συμπληρώσει δύο με τρεις μήνες ως φοιτητής, όταν έλαβε την πολυπόθητη υποτροφία. Τι ήταν όμως αυτό που τον έκανε να θέλει να φύγει από την Ελλάδα; «Τότε νόμιζα ότι ήθελα να γίνω φυσικός. Τώρα καταλαβαίνω καλύτερα ότι είχα πείσει τον εαυτό μου ότι δεν υπήρχε κάτι στην Ελλάδα που δεν το ήξερα. Δεν υπήρχε το περιθώριο για καινούργιες εμπειρίες. Η Αμερική ήταν ένα όνειρο, καθώς μόνον στον κινηματογράφο τη βλέπαμε. Επομένως ήταν μια ανάγκη και μία περιέργεια να ανακαλύψω τον υπόλοιπο κόσμο».

Στην ερώτηση εάν θα μπορούσε να ακολουθήσει μία αντίστοιχη επιτυχημένη πορεία στην πατρίδα του, απαντά: «Οτι καταφέρνουμε όλοι μας είναι αποτέλεσμα των ικανοτήτων μας και της όρεξης για δουλειά σε συνάρτηση με το περιβάλλον. Και ο χώρος είναι δύο πράγματα: οι συνθήκες που σου προσφέρονται και η υποστήριξη, αλλά και η συνεργασία με άλλους ικανούς ανθρώπους». Και επισημαίνει – με έμφαση στον χώρο του φαρμάκου – ότι η συνεργασία αποτελεί τον «πυρήνα» της εξέλιξης.

Διαμάχη

Επιστρέφοντας στο θέμα των ημερών, την ιστορική έγκριση κυκλοφορίας του Αducanumab – η εμπορική του ονομασία είναι Aduhelm – από τον αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), ο δρ Παπαδόπουλος αποφεύγει να χαρακτηρίσει το ελπιδοφόρο αυτό σκεύασμα ως το «Αγιο Δισκοπότηρο». «Δεν θα το έλεγα έτσι. Υπάρχει μία επιστημονική διαμάχη επί δεκαετίες. Μια μερίδα επιστημόνων πιστεύει ότι η συγκέντρωση στον εγκέφαλο πλακών β-αμυλοειδούς που εκφυλίζουν τα κύτταρα είναι η αιτία της ασθένειας ή έστω σημαντικός παράγοντας.

Μια άλλη μερίδα όμως, υποστηρίζει ότι αυτό είναι απλώς αποτέλεσμα που συμβαίνει αργά στα στάδια της ασθένειας και συνεπώς δεν είναι κατάλληλος στόχος για θεραπευτική αγωγή. Αυτό όμως που δεν έχει συζητηθεί επαρκώς είναι ότι ο FDA έδωσε ταχεία έγκριση, και αυτό συμβαίνει όταν κατά την κρίση του Οργανισμού δεν έχεις αποδείξει το θεραπευτικό αποτέλεσμα αλλά έχεις βελτιώσει κάποια δεδομένα που συνδέονται με το θεραπευτικό αποτέλεσμα». Και συνεχίζει: «Η απόφαση του FDA βασίζεται στο γεγονός ότι το δικό μας προϊόν μπορεί και ελαττώνει τις πλάκες από τον εγκέφαλο – και τις εξαφανίζει στο τέλος. Αυτό και μόνον είναι σημαντικό και πείθει τον Οργανισμό ότι έχει θεραπευτικό αποτέλεσμα».

Μελέτες

Εφεξής ο δρόμος που ανοίγεται είναι μακρύς, καθώς τα επόμενα οκτώ με εννέα χρόνια θα διεξαχθούν επιπλέον μελέτες ώστε «να επαληθεύσουμε ότι αυτή η επίδραση στις πλάκες συνταυτίζεται με θεραπευτικό αποτέλεσμα. Αρα πήρε θέση ο FDA ότι το β-αμυλοειδές είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ασθένειας, αν όχι η αιτία, και αξίζει τον κόπο να γίνει στόχος της θεραπευτικής αγωγής».

Η ιδέα γεννήθηκε σε μία μικρή ελβετική εταιρεία. «Το σκεπτικό τους ήταν ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πνευματική διαύγεια μέχρι τα 80 ή τα 100 χρόνια τους. Και έθεσαν το ερώτημα: Είναι πιθανόν η διαύγεια αυτή να είναι αποτέλεσμα αντισωμάτων που καθαρίζουν τον εγκέφαλο από την πλάκα; Σε μερικούς εθελοντές βρέθηκαν αντισώματα. Η προσέγγιση αυτή μας φάνηκε ενδιαφέρουσα και το 2007 πήραμε άδεια…».

Το 2011 είχε κατασκευαστεί ήδη στο εργαστήριο ένα αντίσωμα και ξεκινούν δειλά οι κλινικές μελέτες, που όμως εντατικοποιούνται το 2015. Σημειωτέον για την έρευνα δαπανώνται ένα δισ. δολάρια. Επιπλέον η εταιρεία πήρε το ρίσκο να επενδύσει ακόμη δύο δισ. για τη δημιουργία ενός εργοστασίου στην Ελβετία, ώστε να παραχθεί το φάρμακο εάν και εφόσον λάβει έγκριση. «Εάν δεν δούλευε θα μας έμενε ένα μαυσωλείο».

Ο ίδιος εκτιμά ότι το πράσινο φως και στην Ευρώπη δεν θα καθυστερήσει. Και διευκρινίζει ότι το κόστος θεραπείας ανά ασθενή στις ΗΠΑ είναι 56.000 δολάρια. «Στην Ευρώπη όμως τα φάρμακα κοστίζουν λιγότερο», εξηγεί.

Στο αρχικό στάδιο

Κατά τη συζήτηση στέκεται σε ακόμη μια πρωτοπορία: «Στον χώρο του καρκίνου για παράδειγμα ένα καινούργιο φάρμακο δοκιμάζεται σε πολύ προχωρημένους ασθενείς. Αυτή η παρατήρηση που κάναμε εμείς πριν από 15 χρόνια, και αλλάξαμε το σύστημα, ήταν ότι δεν θα υπήρχε όφελος στους ασθενείς με προχωρημένο Αλτσχάιμερ. Οπότε αποφασίσαμε να κάνουμε τις μελέτες στο αρχικό στάδιο της ασθένειας».

Παρ’ όλα αυτά, «περιέργως ο FDA αποφάσισε να δώσει την έγκριση για όλους τους ασθενείς».

Αν και ο ίδιος δεν είναι σίγουρος πώς ο Οργανισμός κατάληξε σε αυτό το πόρισμα, πιθανολογεί ότι ίσως είδαν στα δεδομένα «κάτι που να προτείνει ότι θα δούλευε και στους προχωρημένους ασθενείς». Ισως πάλι να οφείλεται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει εναλλακτική…

«Εμείς πάντως ως εταιρεία θα επιμείνουμε να παρουσιάζουμε τα δεδομένα των κλινικών μελετών, που αφορούν αποτελέσματα σε ασθενείς σε πρώιμα στάδια», καταλήγει.

https://www.tovima.gr/2021/06/14/science/poios-einai-o-ellinas-piso-apo-to-farmako-elpida-gia-to-altsxaimer/

Stelios-Papadopoulos.thumb.jpg.a76e5b3ff3f4f00821bdd9cf44bd5d8d.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

Κοροναϊός: Φοιτητές στην Κρήτη θέλουν να αναπτύξουν… βρώσιμο εμβόλιο. :cheesy:

Σχέδιο για την ανάπτυξη εμβολίου Covid-19 που τρώγεται παρουσίασαν φοιτητές του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ηράκλειο.

Με ανάρτησή της στο Facebook της η ομάδα iGem Crete αναφέρει ότι θέλησε να βοηθήσει στη μάχη κατά της πανδημίας βλέποντας τη χαμηλή διαθεσιμότητα εμβολίων στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Η ομάδα συγκροτήθηκε με την υποστήριξη της Πρυτανείας και έχει στόχο να αναδείξει τις δυνατότητες και τις εφαρμογές της συνθετικής βιολογίας, ενός διεπιστημονικού κλάδου που συνδυάζει τη Βιολογία, τη Χημεία και τη Μηχανική.

Μέχρι στιγμής πάντως δεν έχει διευκρινιστεί πώς θα παραχθεί το βρώσιμο εμβόλιο.

Η ομάδα αναφέρει στην ανάρτησή της:

«Ζώντας την εμπειρία της πανδημίας καθώς επίσης βλέποντας πως έχει αλλάξει ο SARS- CoV-2 την καθημερινότητά μας, αναρωτηθήκαμε πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε την παρούσα κατάσταση. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς μας, όταν διαβάσαμε πολλά άρθρα που έδειχναν τα χαμηλά ποσοστά στη διαθεσιμότητα των εμβολίων στις αναπτυσσόμενες χώρες και στα απομονωμένα νησιά, ξαφνιαστήκαμε αρκετά! Οπότε αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι που πιθανόν θα βοηθήσει τις χώρες που δεν μπορούν να διαθέσουν εμβόλια στο άμεσο μέλλον. Μετά από πολλή σκέψη, αποφασίσαμε να αναπτύξουμε ένα βρώσιμο εμβόλιο ενάντια στον SARS-CoV-2”.

https://www.tovima.gr/2021/07/06/science/koronaios-foitites-stin-kriti-theloun-na-anaptyksoun-vrosimo-emvolio/

166289661_303745991180040_8174801911621468407_n.thumb.jpg.6ba4ef65669dbffc3bdf3bc70cc5bdae.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 μήνες αργότερα...

«Η Ελλάδα χρειάζεται έναν Ελον Μασκ» :cheesy:

Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, γιος Ελλήνων μεταναστών. Ο πατέρας του ήταν σερβιτόρος στο ξενοδοχείο Γουόλντορφ-Αστόρια, η μητέρα του νοικοκυρά. Οταν ήταν πέντε ετών, οι γονείς του επέστρεψαν στη γενέτειρά τους, την Αριδαία Πέλλας. «Ετσι, στην πρώτη δημοτικού εμφανίστηκε το… αμερικανάκι. Από τότε όλοι Τζορτζ με φωνάζουν», λέει ο Γιώργος Παππάς, καθηγητής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Συστημάτων στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, κορυφαίος επιστήμονας διεθνώς στην τεχνολογία των ρομπότ. Με την ομάδα του έχουν αναλάβει τη διοργάνωση του μεγαλύτερου συνεδρίου ρομποτικής στον κόσμο.

Θα πραγματοποιηθεί τον Μάιο στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, με τη συμμετοχή 5.000 συνέδρων και 200 εταιρειών. Επίσης, ο κ. Παππάς ήταν επικεφαλής της ομάδας επιστημόνων της διασποράς, συνεργατών του νεοσύστατου Ελληνικού Κέντρου Προηγμένων Μελετών (HIAS), που εκπόνησε μελέτη για το πώς θα αναπτυχθεί η ρομποτική στη χώρα μας. Οι προτάσεις τους παραδόθηκαν στον πρωθυπουργό και στο Εθνικό Συμβούλιο Ερευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας. Η συνάντησή μας έγινε στα τέλη του καλοκαιριού, λίγο πριν ο Γιώργος Παππάς, η σύζυγός του Αννα Παπαφράγκου, καθηγήτρια Γλωσσολογίας επίσης στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, και οι δυο κόρες τους επιστρέψουν στις ΗΠΑ, έπειτα από ένα χρόνο που πέρασαν στη χώρα μας ως ψηφιακοί νομάδες.

– Πώς πήρατε αυτή την απόφαση;

– Η ψηφιακή επανάσταση αλλάζει τα δεδομένα στη διαβίωση και στην εργασία. Ηρθαμε για διακοπές το καλοκαίρι του 2020. Οι ΗΠΑ βρίσκονταν σε αναταραχή. Πρόεδρος ήταν ο Τραμπ, που πρότεινε ενέσεις με χλωρίνη σε ασθενείς με κορωνοϊό, οι διαδηλώσεις για τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ ήταν καθημερινές. Μόλις από το πανεπιστήμιό μας θεσπίστηκε η τηλεργασία, μείναμε. Ηταν η καλύτερη απόφαση που έχουμε πάρει ποτέ. Ξανασυνδεθήκαμε με την πατρίδα, οι κόρες μας έμαθαν καλύτερα ελληνικά. Από το 1993, που είχα επιστρέψει για τη θητεία μου, δεν είχα ζήσει τόσο πολύ στην Ελλάδα.

– Ποιες αλλαγές είδατε να έχουν συντελεστεί από τότε;

– Η ψηφιοποίηση είναι εντυπωσιακό επίτευγμα. Στις υποδομές η πρόοδος είναι σημαντική, με εξαίρεση τα νησιά που έχουν μείνει πίσω, ειδικά σε ό,τι αφορά τις τηλεπικοινωνίες. Η διαχείριση της πανδημίας στην πρώτη φάση της ήταν καλή και σε κάποια σημεία καλύτερη από αυτή της αμερικανικής κυβέρνησης, που αντιμετώπιζε ένα παγκόσμιο πρόβλημα με τοπικές λύσεις. Ισως αυτή η επιτυχία δημιούργησε στους πολίτες την ψευδαίσθηση πως ο κορωνοϊός θα ξεπεραστεί εύκολα. Η θριαμβολογία προκάλεσε εφησυχασμό. Αυτό που κυρίως με ενόχλησε, επειδή ερασιτεχνικά ασχολούμαι με την υπολογιστική επιδημιολογία, ήταν η έλλειψη δημόσιων δεδομένων για την επιδημιολογική κατάσταση. Οπως γίνεται σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες, περίμενα να έχω στη διάθεσή μου στοιχεία έτσι ώστε και ως επιστήμονας να δω εάν μπορώ να βοηθήσω, και ως γονιός να αποφασίσω πώς θα προφυλάξω την οικογένειά μου.

– Είναι εγγενής αδυναμία του ελληνικού συστήματος να μην παρέχει επαρκή πληροφόρηση στους πολίτες ή σκοπιμότητα;

– Ο ΕΟΔΥ δίνει καθημερινά κάποια επιδημιολογικά – στατιστικά δεδομένα, αλλά είναι ελλιπή και κυρίως ποσοτικά· απουσιάζουν τα ποιοτικά στοιχεία, από τα οποία καταλαβαίνει κάποιος πολλά. Γιατί; Ισως επειδή υπάρχει μια τάση να ελεγχθεί το αφήγημα της διαχείρισης της πανδημίας. Θα μείνω σε αυτό το σχόλιο.

– Στην έκθεση που παραδώσατε στην κυβέρνηση, ποιος ήταν ο πυρήνας των προτάσεών σας;

– Στη ρομποτική, όπως και σε άλλα επιστημονικά πεδία, θα θέλαμε να δούμε μεγαλύτερη σύνδεση μεταξύ της επιστημονικής έρευνας και του αποτυπώματός της στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Αν και γίνεται πολύ καλή έρευνα στη χώρα μας, αυτό δεν μεταφράζεται σε νέες εταιρείες, νέες θέσεις εργασίας ή χρήση ρομπότ από ιδιωτικές εταιρείες ή δημόσιους οργανισμούς. Είναι ανάγκη, λοιπόν, να υπάρξει μια μακροχρόνια εθνική στρατηγική για τη ρομποτική. Η εφαρμογή και η πορεία της πρέπει να αξιολογούνται με βάση όχι μόνο το πόσα προγράμματα διαθέτουν τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα, αλλά και τον αντίκτυπο που έχει η έρευνα σε τομείς εθνικών προτεραιοτήτων. Η πρότασή μας περιέχει διάφορους μηχανισμούς υλοποίησης, οι οποίοι έχουν λειτουργήσει εξαιρετικά σε χώρες όπως το Ισραήλ, η Ιταλία και οι ΗΠΑ.

– Πώς θα μας ωφελήσει η άνθηση της ρομποτικής;

– Η εθνική ασφάλεια είναι ένας χώρος όπου τα εναέρια ρομπότ αποτελούν αδιαμφισβήτητη ανάγκη. Με τον όρο «εθνική ασφάλεια» εννοώ την περιβαλλοντική επιτήρηση, την άμεση δράση σε περίπτωση φωτιάς ή σεισμού, αλλά και την επιτήρηση των συνόρων μας. Πέρα από αυτά, μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα σημαντικά γεωγραφικά πλεονεκτήματά μας και να εστιάσουμε σε αγροτικά και θαλάσσια ρομπότ, καθώς και σε ρομπότ που θα χρησιμοποιηθούν στον ανερχόμενο τομέα των logistics. Σε αυτούς τους κλάδους η Ελλάδα μπορεί να πρωτοστατήσει στην έρευνα και στην καινοτομία.

– Με ποια επιχειρήματα θα πείθατε έναν νέο/νέα να ασχοληθεί με την επιστήμη σας;

– Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση έχει ξεκινήσει και βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο. Η ρομποτική είναι μικρόκοσμός της. Υπάρχουν πολλές ευκαιρίες. Οι ομάδες σε σχολεία και πανεπιστήμια δημιουργούν μια υπέροχη κουλτούρα καινοτομίας σε τεχνολογίες υψηλής γνώσης. Η ρομποτική είναι ιδανικός τρόπος για να μυηθούν οι νέοι και στην καινοτομία και στην επιχειρηματικότητα.

«Η επαγγελματική μας πορεία είναι ένας δρόμος με πολλά σταυροδρόμια και μπροστά στο καθένα πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας τρεις παραμέτρους: τι μας αρέσει, σε τι είμαστε καλοί και τι θέλουν η κοινωνία και η αγορά. Μόνο ένα δεν αρκεί», λέει ο Γιώργος Παππάς.

Τα αυτοκινούμενα οχήματα δεν είναι ακόμη ασφαλή

– Γιατί επιλέξατε τη ρομποτική;

– Ηταν θέμα τύχης: ένα μάθημα επιλογής και ένας εμπνευσμένος καθηγητής. Τότε, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η ρομποτική ήταν τεχνολογία… εξωτική. Αυτό που λέω, πάντως, στους φοιτητές μου είναι ότι στα δεκαοκτώ τους χρόνια δεν μπορούν να αποφασίσουν οριστικά και αμετάκλητα τι θα κάνουν στη ζωή τους. Η επαγγελματική μας πορεία είναι ένας δρόμος με πολλά σταυροδρόμια και μπροστά στο καθένα πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας τρεις παραμέτρους: τι μας αρέσει, σε τι είμαστε καλοί και τι θέλουν η κοινωνία και η αγορά. Μόνο ένα δεν αρκεί. Η «συνταγή» είναι δύσκολη. Εκείνα τα χρόνια η άνθηση των τηλεπικοινωνιών (μόλις είχαν κυκλοφορήσει τα πρώτα κινητά) οδηγούσε τους περισσότερους συμφοιτητές μου προς εκείνη την κατεύθυνση. Η ρομποτική δεν ήταν λεωφόρος, αλλά μοναχικό μονοπάτι…

– Μπορεί να ακουστεί αφελές, αλλά τι σημαίνει σήμερα η ρομποτική;

– Καλά κάνετε και ρωτάτε, γιατί ο όρος είναι σε μεγάλο βαθμό παρεξηγημένος. Συνήθως όταν μιλάμε για ρομποτική αναφερόμαστε σε ένα μηχανικό σύστημα –αυτοκίνητο, βραχίονα, drone κ.ο.κ.– με αισθητήρες και μηχανισμούς ελέγχου τεχνητής νοημοσύνης, το οποίο λειτουργεί αυτόνομα, βλέπει τι συμβαίνει στο περιβάλλον του και παίρνει αποφάσεις. Οι αποφάσεις αφορούν κυρίως την κίνηση. Χρόνο με τον χρόνο τα ρομπότ βλέπουν καλύτερα, στο μέλλον θα μπορούν και να αποφασίζουν καλύτερα. Την τελευταία δεκαετία, τεράστια πρόοδος έχει γίνει και στα αυτοκινούμενα οχήματα. Με αυτήν την τεχνολογία ασχολείται το δικό μου εργαστήριο.

– Θα βάζατε τις κόρες σας σε αυτοκινούμενο όχημα;

– (Γελάει) Εγώ θα έμπαινα, οι κόρες μου όχι. Θα σας εξηγήσω γιατί. Παρά την εντυπωσιακή πρόοδο που έχει σημειωθεί, παραμένει δύσκολο για ένα ρομπότ να σκεφθεί όλους τους πιθανούς συνδυασμούς προβλημάτων τα οποία ενδέχεται να προκύψουν στον δρόμο μιας πόλης. Χάρη στην τεχνολογία μπορούμε να είμαστε 99,9% σίγουροι ότι τίποτα κακό δεν θα συμβεί. Αυτό μας αρκεί για πολλές εφαρμογές, αλλά όχι για ένα αστικό περιβάλλον και για συνθήκες στις οποίες θα υπάρχει ρίσκο για τη ζωή πολιτών. Το υπόλοιπο 0,1%, όσο κι αν φαίνεται ελάχιστο, δεν είναι: απαιτεί πάρα πολλή δουλειά και τεράστιο κόστος, και προβλέπω ότι θα περάσουν τουλάχιστον είκοσι χρόνια μέχρι να επιτευχθεί. Στην ασφάλεια δεν μπορείς να κάνεις εκπτώσεις. Και μέχρι στιγμής τα αυτόνομα αυτοκίνητα δεν είναι τόσο ασφαλή όσο αυτά που οδηγούν άνθρωποι.

Ιδέες και όραμα

«Τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι εξαιρετικά στο να μεταφέρουν γνώση στους φοιτητές. Δεν τους δίνουν, όμως, την ικανότητα να δημιουργούν και να παράγουν. Προάγουν την ατομικότητα. Είναι θέμα γενικότερης κουλτούρας. Ο Ελληνας προτιμά να έχει έναν μικρό χώρο δικό του, ακόμη κι αν κλειστεί σε αυτόν για λόγους αριστείας, από το να χτίσει μαζί με άλλους. Αλλά το συλλογικό μάς οδηγεί σε μεγαλύτερες ιδέες. Η ρομποτική προσφέρει αυτό ακριβώς, γιατί χρειάζεται συνεργασίες. Είναι σαν να δημιουργούν οι φοιτητές μικρές startups στη διάρκεια των σπουδών τους. Δείτε την περίπτωση του Ελον Μασκ, που είναι απόφοιτος του πανεπιστημίου μας. Εχει φέρει επανάσταση και με την Tesla και στην αεροδιαστημική. Εκπροσωπεί το ιδεώδες του Αμερικανού καινοτόμου. Η Ελλάδα χρειάζεται τον δικό της Ελον Μασκ· άτομα με μεγάλες ιδέες, φιλοδοξίες και όραμα, που ονειρεύονται να αλλάξουν τον κόσμο. Δεν υπάρχει, όμως, το οικοσύστημα που θα τους “δημιουργήσει”».

Η συνάντηση

Γευματίσαμε στη βεράντα του εστιατορίου του Μουσείου Μπενάκη, στο Κολωνάκι, με θέα στον Εθνικό Κήπο και στην Ακρόπολη. Ο συνομιλητής μου επέλεξε σεβίτσε κι εγώ ντολμαδάκια κασιώτικα (το μπεστ σέλερ του καταστήματος). Μοιραστήκαμε σαλάτα κουνουπιδιού. Ηταν όλα νοστιμότατα. Ηπιαμε ανθρακούχο νερό. Πληρώσαμε 42 ευρώ. Επανήλθαμε στο θέμα των πανεπιστημίων. «Οφείλουν να παράγουν όχι μόνον άτομα που σκέφτονται, αλλά και άτομα που πράττουν με τα χέρια τους. From thinkers to fingers, δηλαδή», μου είπε ο καθηγητής Γιώργος Παππάς. «Είναι πολύτιμο εφόδιο για έναν νέο να διδαχθεί πώς από την ιδέα θα οδηγηθεί στην υλοποίησή της».

https://www.kathimerini.gr/opinion/geyma-me-thn-k/561504334/i-ellada-chreiazetai-enan-elon-mask/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Έλληνας ερευνητής δημιούργησε μετα-υλικό που θα ενισχύει το σήμα Wi-Fi :cheesy:

Έλληνας ερευνητής στον Καναδά δημιούργησε ένα καινοτόμο μετα-υλικό που μπορεί να ενισχύσει κατά πολύ το ασύρματο σήμα Wi-Fi. Ανακλαστήρες φτιαγμένοι από αυτό το υλικό, μπορούν να επιτρέψουν στο φως να μεταδώσει περισσότερα ασύρματα δεδομένα μέσω μίας μόνο συχνότητας.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τορόντο, με επικεφαλής τον καθηγητή Γιώργο Ελευθεριάδη, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications», δημιούργησαν μια «έξυπνη» μετα-επιφάνεια που έχει τη δυνατότητα να διπλασιάζει τη χωρητικότητα των υπαρχόντων δικτύων ασύρματης επικοινωνίας. Ανοίγει έτσι ο δρόμος, όπως ανακοίνωσαν, για μια επόμενη γενιά του Wi-Fi.

Ο κ. Ελευθεριάδης και οι συνεργάτες του ευελπιστούν ότι η ιδιότητα του νέου υλικού τους (full-duplex nonreciprocity) θα τύχει ευρείας πρακτικής εφαρμογής και ήδη δημιούργησαν τη νεοφυή εταιρεία LATYS Intelligence με έδρα το Μόντρεαλ, η οποία κατέχει τα εμπορικά δικαιώματα αξιοποίησης της νέας τεχνολογίας. «Είναι κάτι που πράγματι συμβαίνει. Μέσα στα επόμενα τρία έως πέντε χρόνια αυτή η τεχνολογία θα υιοθετηθεί», δήλωσε αισιόδοξος ο κ. Ελευθεριάδης.

Το διαφορετικό μονοπάτι

Τα μετα-υλικά είναι συνθετικές δομές που συντίθενται από «λίθους», που είναι μικρότεροι από τα μήκη κύματος του φωτός, τα οποία μπορούν έτσι να «χειραγωγήσουν». Το χρησιμοποιούμενο υλικό από τους ερευνητές αποτελείται από επαναλαμβανόμενες επιμέρους μονάδες μεγέθους περίπου 20 χιλιοστών. Για τα μήκη κύματος του φωτός που είναι μεγαλύτερα, όπως τα μικροκύματα (τύπος φωτός που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά του σήματος της κινητής τηλεφωνίας), αυτό το νέο μετα-υλικό φαίνεται σαν να σχηματίζει ένα ομοιογενές αντικείμενο (δηλαδή μια μετα-επιφάνεια).

Τα μικροκύματα ανακλώνται πάνω σε αυτή την μετα-επιφάνεια, κάνοντας το με ένα ασυνήθιστο τρόπο, καθώς επιδεικνύουν την ιδιότητα της μη αμοιβαίας απόκρισης (nonreciprocity). Όπως εξηγεί ο κ. Ελευθεριάδης, «όταν οδηγείς και κοιτάζεις τον πίσω καθρέφτη, βλέπεις τον οδηγό πίσω σου, ο οποίος μπορεί επίσης να σε δει, επειδή το φως ανακλάται στον καθρέφτη και ακολουθεί το ίδιο μονοπάτι προς τα πίσω. Αυτό που είναι ασυνήθιστο με το nonreciprocity, είναι ότι είναι διαφορετικό το μονοπάτι του κύματος προς τα πίσω. Βασικά, μπορείς να δεις κάποιον, αλλά αυτός δεν μπορεί να σε δει».

Επιπροσθέτως, το νέο μετα-υλικό επιτρέπει την καθοδήγηση και ενίσχυση της εισερχόμενης ακτίνας, πράγμα χρήσιμο σε πολλές εφαρμογές, από την ιατρική απεικόνιση και τα ηλιακά πάνελ μέχρι τις δορυφορικές επικοινωνίες και τη νηπιακή ακόμη τεχνολογία του μανδύα αορατότητας. Μεταξύ άλλων, οι νέες έξυπνες μετα-επιφάνειες μπορούν να φέρουν σημαντική πρόοδο στην ασύρματη επικοινωνία Wi-Fi.

«Στην καθημερινή εμπειρία», λέει ο Ελευθεριάδης, «ένα μικροκύμα που εκπέμπεται από ένα πύργο, φθάνει στο στόχο του, π.χ. σε ένα μόντεμ, και μετά επιστρέφει στον τηλεπικοινωνιακό σταθμό. Αυτό εξηγεί γιατί, όταν κανείς μιλάει στο τηλέφωνο, δεν μιλάει και δεν ακούει στο ίδιο κανάλι. Αν αυτό συνέβαινε, τα σήματα θα μπλέκονταν και δεν θα μπορούσε να ξεχωρίσει κανείς τη φωνή του από τη φωνή του συνομιλητή του».

Η σημερινή τεχνολογία δικτύων πέμπτης γενιάς 5G χρησιμοποιεί μόνο τέτοιες συνδέσεις «half-duplex», στις οποίες το σήμα χρησιμοποιεί ελαφρώς διαφορετικές συχνότητες ή την ίδια συχνότητα αλλά σε ελαφρώς διαφορετικό χρόνο, κάτι που δεν γίνεται αντιληπτό από τον χρήστη. Όμως η νέα πιο εξελιγμένη «full-duplex» αρχιτεκτονική επικοινωνίας που ανέπτυξε η ομάδα του Γ. Ελευθεριάδη, σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να μιλάει και να ακούει στο ίδιο κανάλι ταυτόχρονα, μέσα στην ίδια συχνότητα, διπλασιάζοντας έτσι τη χωρητικότητα του συστήματος.

Η δυνατότητα λειτουργίας «full-duplex» υπάρχει σήμερα σε περιορισμένο βαθμό σε στρατιωτικά ραντάρ, αλλά ο τωρινός σχεδιασμός της είναι ακατάλληλος για εμπορικές εφαρμογές, όπως οι συσκευές κινητής τηλεφωνίας, λόγω του όγκου και του ψηλού κόστους του χρησιμοποιούμενου εξοπλισμού στις στρατιωτικές εφαρμογές. «Προτείνουμε έναν τελείως διαφορετικό μηχανισμό» τονίζει ο κ. Ελευθεριάδης, «στον οποίο όλα γίνονται με χρήση τυπωμένων κυκλωμάτων και ηλεκτρονικών εξαρτημάτων από πυρίτιο όπως τα τρανζίστορ». Ο ίδιος μάλιστα οραματίζεται «την ενσωμάτωση αυτών των μετα-επιφανειών στους τοίχους των κτιρίων». Έτσι, στο μέλλον ακόμη και οι τοίχοι των γραφείων και των σπιτιών μπορεί να παίξουν ζωτικό ρόλο στις δίκτυα Wi-Fi της επόμενης ή μεθεπόμενης γενιάς.

Ο Γ. Ελευθεριάδης είναι απόφοιτος της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ (1988), με διδακτορικό στις τεχνολογίες τηλεπικοινωνιών από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν των ΗΠΑ (1993). Σήμερα είναι καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πανεπιστημίου του Τορόντο, με ειδίκευση στα νανοϋλικά και ηλεκτρομαγνητικά υλικά και στις εφαρμογές στους, θεωρούμενος διεθνώς πρωτοπόρος στα μετα-υλικά.

https://www.naftemporiki.gr/story/1784101/ellinas-ereunitis-dimiourgise-meta-uliko-pou-tha-enisxuei-to-sima-wi-fi

wi-fi-wifi.jpg.edf709e182a68b7367307fb8dfb63f63.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Παγκόσμια διάκριση για το Γεωπονικό. :cheesy:

Στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους. Πίσω από τα σεμνά χαμόγελα των ανθρώπων του Εργαστηρίου Κυτταρικής Τεχνολογίας του ιδρύματος κρύβεται μια εντυπωσιακή παγκόσμια διάκριση. Το Γεωπονικό κατέκτησε τη δεύτερη θέση στον τελικό του παγκόσμιου διαγωνισμού καινοτομίας IDea Incubator Competition, ξεπερνώντας ερευνητικά και ακαδημαϊκά μεγαθήρια παγκοσμίως. Ενδεικτικό είναι ότι στην πρώτη θέση βρέθηκε το σπουδαίο Πανεπιστήμιο των ΗΠΑ Johns Hopkins. Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΓΠΑ) διακρίθηκε για τον βιοαισθητήρα ανίχνευσης, ο οποίος μπορεί να ενσωματωθεί σε μια εύχρηστη πλατφόρμα που περιλαμβάνει ένα κινητό τηλέφωνο ή τάμπλετ και να προσφέρει ταχύτατη, ευαίσθητη και μαζική ανίχνευση του κορωνοϊού. Μάλιστα, η επιτυχία γίνεται πιο εντυπωσιακή καθώς η πρόταση του ΓΠΑ κατέλαβε την πρώτη θέση στην αξιολόγηση των κριτών ως προς τις προοπτικές άμεσης και παγκόσμιας πρακτικής εφαρμογής. «Πρόκειται για επιτυχία που αποτυπώνει τη σημαντική δουλειά στο πανεπιστήμιό μας. Δείχνουμε ότι το Γεωπονικό αλλά ευρύτερα τα ελληνικά ΑΕΙ μπορούν να είναι ανταγωνιστικά σε διεθνές επίπεδο σε πεδία καινοτομίας με υψηλό ανταγωνισμό» δήλωσε στην «Κ» ο πρύτανης του Γεωπονικού Σπύρος Κίντζιος.

Ο διαγωνισμός καινοτομίας IDea Incubator Competition πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Ιδρύματος της Αμερικανικής Εταιρείας Λοιμώξεων (Infectious Diseases Society of America Foundation) και της εταιρείας Johnson & Johnson Innovation – JLABS. Πρόκειται για διαγωνισμό με παγκόσμια απήχηση σε επιστήμονες και επιχειρηματίες, και πραγματοποιείται ετησίως στο πλαίσιο της εβδομάδας IDWeek που προάγει την αριστεία στην εκπαίδευση και την έρευνα, όσον αφορά τη δημόσια υγεία και τις λοιμώξεις. Για πρώτη φορά στην ιστορία του διαγωνισμού, στη φετινή διοργάνωση συμμετείχε τριμελής ελληνική ομάδα απαρτιζόμενη από τον κ. Κίντζιο, την επίκουρη καθηγήτρια του ΓΠΑ Σοφία Μαυρίκου και την παιδίατρο – μεταδιδακτορική ερευνήτρια στην Α΄ Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, Κυριακή Χατζηαγαπίου.

Η ελληνική ομάδα ανταγωνίστηκε εκατοντάδες ερευνητικές ομάδες των καλύτερων πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων των ΗΠΑ. Κατέκτησε τελικά το δεύτερο βραβείο με ελάχιστη διαφορά από την ομάδα του καθηγητή Παιδιατρικής Sanjay Kumar Jain από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, η οποία παρουσίασε ένα σύστημα ψηφιακής απεικόνισης λοιμώξεων. Οπως εξήγησε, μιλώντας στην «Κ»για το θέμα, ο κ. Κίντζιος, «ο βιοαισθητήρας που παρουσίασε η ελληνική ερευνητική ομάδα βασίζεται σε τροποποιημένα κύτταρα θηλαστικών, τα οποία φέρουν ένα ανθρώπινο αντίσωμα κατά του αντιγόνου της επιφανειακής πρωτεΐνης – ακίδας S1 του ιού. Η πρωτεΐνη S1 προσκολλάται στα αντισώματα του βιοαισθητήρα μεταβάλλοντας τις κυτταρικές βιοηλεκτρικές ιδιότητες, οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να μετρηθούν μέσω μιας ειδικής βιοηλεκτρικής διάταξης. Ο βιοαισθητήρας μπορεί να ενσωματωθεί σε μια εύχρηστη πλατφόρμα που περιλαμβάνει ένα κινητό τηλέφωνο ή τάμπλετ και να προσφέρει μέσα σε μόνο τρία λεπτά ευαίσθητη και μαζική ανίχνευση της επιφανειακής πρωτεΐνης – ακίδας S1 του κορωνοϊού SARS-CoV-2, ενώ μπορεί να προσαρμοστεί κατάλληλα για να ανιχνεύει και άλλα παθογόνα».

Ο βιοαισθητήρας εμφανίζεται να πλεονεκτεί των έως τώρα διαγνωστικών τεχνικών στο ότι μπορεί να κάνει ταυτόχρονο έλεγχο από το ίδιο δείγμα του ασθενούς για πολλαπλά παθογόνα, προστατεύοντας από αχρείαστη ταλαιπωρία τους ασθενείς, ιδίως τα παιδιά.

Μπορεί να καλύψει όχι μόνο τις εθνικές ανάγκες, αλλά και να αποτελέσει όχημα εξαγωγικής δραστηριότητας υψηλής τεχνολογίας.

Μπορεί επίσης να γίνει ταυτόχρονος έλεγχος πολλαπλών δειγμάτων, μειώνοντας τον χρόνο παραμονής στα επείγοντα των νοσοκομείων, ώστε ασθενείς που διαγιγνώσκονται με απλό κρυολόγημα, το οποίο, ιδίως στα παιδιά, μπορεί να έχει ανάλογη συμπτωματολογία με το SARS-CoV-2, να παραπέμπονται σε δομές πρωτοβάθμιας υγείας ή στον οικογενειακό τους ιατρό για κατ’ οίκον αντιμετώπιση της νόσου.

Η ταυτοποίηση των υπεύθυνων παθογόνων πραγματοποιείται χωρίς να απαιτείται προηγουμένως επεξεργασία του δείγματος σε εργαστήριο, ώστε ο αισθητήρας να είναι εύχρηστος και από μη εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας. Ταυτόχρονα η ταυτοποίηση των παθογόνων και η έκδοση του αποτελέσματος πραγματοποιείται ταχύτητα, έως τρία λεπτά.

Η πρόκληση

Ως προς τον κορωνοϊό αλλά και άλλους επιδημιολογικούς παράγοντες, η επιστημονική κοινότητα βρέθηκε αντιμέτωπη με την πρόκληση να διεξάγει μαζικούς πληθυσμιακούς ελέγχους για τον έγκαιρο εντοπισμό νοσούντων και ασυμπτωματικών φορέων για τον περιορισμό της εξάπλωσης του παθογόνου. Επομένως, όπως δηλώνει ο κ. Κίντζιος, «ο βιοαισθητήρας αντιπροσωπεύει την ιδανική –και πρακτικά μοναδική–λύση για τον έλεγχο στα επείγοντα των νοσοκομείων για τη σωστή διαλογή των ασθενών, σε ιδιωτικά ιατρεία καθώς και σε μέρη με υψηλό συγχρωτισμό, όπως χώρους προσωρινής φιλοξενίας προσφύγων, οίκους ευγηρίας, πανεπιστήμια και φοιτητικές εστίες. Οσον αφορά τον κορωνοϊό, η σημασία της εφαρμογής του βιοαισθητήρα είναι ακόμα μεγαλύτερη στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες παρουσιάζουν δραματικά χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού»

Η ερευνητική ομάδα του Εργαστηρίου Κυτταρικής Τεχνολογίας του ΓΠΑ έχει αποσαφηνίσει όλα τα απαραίτητα στάδια για τη μαζική παραγωγή του συστήματος και την κοστολόγηση της γραμμής παραγωγής έτσι ώστε να μπορεί να καλύψει όχι μόνο τις εθνικές ανάγκες αλλά και να αποτελέσει όχημα εξαγωγικής δραστηριότητας υψηλής τεχνολογίας. Πέραν των τεχνικών πλεονεκτημάτων, το κόστος ανάλυσης ανά δείγμα σε μαζική εφαρμογή εκτιμάται στην περιοχή του 1-1,5 ευρώ, δηλαδή πολύ χαμηλότερο ακόμα και από τα self tests. Μάλιστα, κατατέθηκε ήδη πρόταση συνεργασίας για περαιτέρω ανάπτυξη της καινοτόμου τεχνολογίας του πανεπιστημίου από τους αρμόδιους ομοσπονδιακούς φορείς των ΗΠΑ (BARDA – Biomedical Advanced Research and Development).

Συνολικά, στην ανάπτυξη του τεστ και στη διενέργεια των κλινικών δοκιμών εκτός από την τριάδα του Εργαστηρίου Κυτταρικής Τεχνολογίας στο Τμήμα Βιοτεχνολογίας του ΓΠΑ, μετέχουν –και είναι άξιοι συγχαρητηρίων και ενθάρρυνσης–η Α΄ Παιδιατρική Κλινική ΕΚΠΑ (Χριστίνα Κανακά-Gantenbein, Μίχος Αθανάσιος, Χατζηαγαπίου Κυριακή, Ολτι Νικόλα), το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Υγείας Μητέρας Παιδιού και Ιατρικής Ακριβείας (Χρούσος Γεώργιος, Κόνιαρη Ελένη,) η Α΄ Πανεπιστημιακή Πνευμονολογική Κλινική ΕΚΠΑ, Γενικό Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος «Η Σωτηρία»Αντωνία Κουτσούκου, Πέτρος Μπακάκος, Νικολέττα Ροβίνα) και το Εργαστήριο Μικροβιολογίας της Iατρικής Σχολής Αθηνών (Ιωσήφ Παπαπαρασκευάς).

Για τον βιοαισθητήρα ανίχνευσης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών δούλεψαν μεταξύ άλλων ο πρύτανης του ιδρύματος Σπύρος Κίντζιος και η επίκουρη καθηγήτρια Σοφία Μαυρίκου από το Εργαστήριο Κυτταρικής Τεχνολογίας του ΑΕΙ. Επίσης, συμβολή είχε και το ΕΚΠΑ, όπως και το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Υγείας Μητέρας Παιδιού και Ιατρικής Ακριβείας υπό τον διευθυντή του Γεώργιο Χρούσο (κάτω).(Φωτ)

https://www.kathimerini.gr/society/561531406/pagkosmia-diakrisi-gia-to-geoponiko/[/b]

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Φως στο τούνελ: Ρομποτικοί διασώστες με Έλληνα προπονητή νίκησαν σε διαγωνισμό του Πενταγώνου. :cheesy:

Θυμίζει τον διαγωνισμό του Survivor, μόνο που εδώ οι παίκτες είναι μηχανές: αυτόνομα ρομπότ από όλον τον κόσμο αναμετρήθηκαν στην εξερεύνηση σκοτεινών, υπόγειων χώρων, στο πλαίσιο ενός ασυνήθιστου διαγωνισμού που διήρκεσε τρεις σεζόν.

H αναμέτρηση της «Υπόγειας Δοκιμασίας» (Subterranean Challenge), την οποία οργάνωσε το ερευνητικό σκέλος του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας, ανέδειξε νικητή στις 23 Σεπτεμβρίου τη διεθνή ομάδα CERBERUS, με επικεφαλής τον Κώστα Αλέξη, απόφοιτο του Πανεπιστημίου Πατρών και σήμερα καθηγητή του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας.

Η ομάδα του θα λάβει ως έπαθλο πρόσθετη χρηματοδότηση δύο εκατομμυρίων δολαρίων, με απώτερο στόχο την ανάπτυξη μηχανών που αναζητούν επιζώντες σε ερείπια, βόμβες στο μετρό, ή αγνοούμενους σε στοές ορυχείων και σπήλαια.

Τετράποδα και drones

«Για να κερδίσεις πόντους τα ρομπότ έπρεπε να αναγνωρίσουν σωστά μια σειρά από αντικείμενα και να αναφέρουν τη θέση τους με ακρίβεια 5 μέτρων» εξηγεί στο ΒΗΜΑ-Science ο δρ Αλέξης, του οποίου η ομάδα ανέπτυξε 12 ρομπότ, έναν συνδυασμό τετράποδων και μικρών drones.

Διαγωνίστηκαν σε τρεις ετήσιες δοκιμασίες, στις οποίες κλήθηκαν να εξερευνήσουν σπηλιές, ορυχεία και προσομοιώσεις υποδομών όπως σήραγγες του μετρό. Η δοκιμασία των σπηλαίων ακυρώθηκε πέρυσι λόγω πανδημίας, όμως τα ρομπότ διαγωνίστηκαν και στα τρία περιβάλλοντα στην τελική αναμέτρηση εφέτος.Δεν πιστεύαμε ότι θα κερδίσουμε, αλλά ελπίζαμε σε μία από τις τρεις πρώτες θέσεις» λέει o αρχηγός των CERBERUS.

O διαγωνισμός χρηματοδοτήθηκε από την DARPA, την υπηρεσία προηγμένης αμυντικής έρευνας του Πενταγώνου, στην οποία αποδίδεται η ανάπτυξη καινοτομιών όπως το Διαδίκτυο, οι μετεωρολογικοί δορυφόροι και το GPS (είναι η μάλλον άγνωστη υπηρεσία που «διαμόρφωσε τον σύγχρονο κόσμο», όπως έγραφε τον Ιούλιο ο «Economist», επισημαίνοντας ότι η DARPA είχε χρηματοδοτήσει και τη Moderna στα πρώτα βήματα για την ανάπτυξη εμβολίων mRNA).

Ο δρ Αλέξης εξασφάλισε συμμετοχή όταν εργαζόταν ακόμη στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα στο Ρίνο, και έλαβε χρηματοδότηση 4,5 εκατ. δολαρίων για την ομάδα του, η οποία αποτελείται από 40 άτομα με συμμετοχές από μεγάλα ιδρύματα όπως το ETH Ζυρίχης και τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Μπέρκλεϊ. Ο ανταγωνισμός ήταν εξάλλου υψηλός, με υποψηφιότητες της NASA και του ΜΙΤ, του αυστραλιανού οργανισμού CSIRO και του Πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον, μεταξύ άλλων.

Περπατώντας και πετώντας

Οι τρεις δοκιμασίες πραγματοποιήθηκαν σε σπήλαια του Πίτσμπουργκ, ένα ανενεργό πυρηνικό εργοστάσιο στην Πολιτεία της Ουάσιγκτον και ένα παλιό ορυχείο στο Κεντάκι. Σημείο αφετηρίας ήταν μια πόρτα που οδηγούσε στο άγνωστο, και μόνο ένας χειριστής από κάθε ομάδα μπορούσε να επικοινωνεί με τα ρομπότ. Η DARPA «διαμορφώνει το περιβάλλον με τέτοιον τρόπο ώστε οι επικοινωνίες να κόβονται μετά τα πρώτα 50-60 μέτρα, εκτός κι αν τα ίδια τα ρομπότ αναπτύξουν το δικό τους δίκτυο» αναφέρει ο δρ Αλέξης.

Στην τελική αναμέτρηση, η αγωνιστική διαδρομή χωριζόταν σε τρία ξεχωριστά περιβάλλοντα όπου κρύβονταν 40 αντικείμενα προς εντοπισμό: ένα ανδρείκελο στον ρόλο του επιζώντος, ένας σάκος πλάτης, ένα κινητό τηλέφωνο, ένα κράνος και ένα τρυπάνι, μεταξύ άλλων. Σύννεφα καπνού περιόριζαν την ορατότητα σε κάποια σημεία, ενώ ένα κλειστό δωμάτιο ήταν γεμάτο διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο έπρεπε να ανιχνεύσουν οι διαγωνιζόμενοι με ειδικό αισθητήρα.

Η ομάδα CERBERUS εντόπισε 23 από τα 40 αντικείμενα, όσα και η ομάδα του CSIRO, κέρδισε όμως το μεγάλο βραβείο επειδή ανέφερε πρώτη τη θέση του τελευταίου αντικειμένου. Ο δρ Αλέξης αποδίδει τη νίκη σε μια σειρά από παράγοντες: το κύριο ρομπότ της ομάδας, το Anymal-C, πέτυχε εξαιρετικές επιδόσεις σε δύσβατους χώρους και στενές περιοχές, παρόλο που η NASA και άλλες ομάδες χρησιμοποίησαν ένα διάσημο ρομπότ, το Spot της Boston Dynamics.

Το σύστημα μηχανικής όρασης, το οποίο περιλάμβανε κάμερες, υπέρυθρους αισθητήρες και LIDAR (ένα περιστρεφόμενο λέιζερ που σκανάρει τον χώρο μετρώντας αποστάσεις), δεν τυφλώθηκε από τα σύννεφα καπνού όπως άλλα ρομπότ. «Ενας άλλος λόγος είναι ότι η ομάδα μας δούλεψε και τα τρία χρόνια στην ίδια ιδέα, τη συνεργασία τετράποδων και ιπτάμενων ρομπότ» προσθέτει ο αρχηγός των CERBERUS.

Ηταν όμως και θέμα στρατηγικής, επισημαίνει: «Οταν εξερευνάς μια τοπολογία που μοιάζει με δέντρο, υπάρχουν δύο τρόποι να χαρτογραφήσεις τα κλαδιά. Η πρώτη προσέγγιση είναι να αρχίσεις από τον κορμό και να συνεχίσεις στα περιφερειακά κλαδιά, ο δεύτερος είναι να ακολουθήσεις πρώτα τα κεντρικά κλαδιά όσο πιο βαθιά γίνεται, πριν προχωρήσεις στην περιφέρεια». Η ομάδα των CERBERUS επέλεξε τη δεύτερη προσέγγιση και απέφυγε να στείλει εξαρχής τα ρομπότ στα βαθύτερα σημεία, όπου το δίκτυο Wi-Fi θα μπορούσε να κοπεί. «Αυτό μας επέτρεψε να μη χάνουμε τα δεδομένα των ρομπότ και να σκοράρουμε μέσα στον διαθέσιμο χρόνο» λέει.

Από τα ορυχεία στις σπηλιές του Αρη

Ο Κώστας Αλέξης και οι συνεργάτες του θα χρησιμοποιήσουν το χρηματικό έπαθλο του διαγωνισμού για να τελειοποιήσουν τα μηχανικά μέλη της ομάδας. Στη σημερινή τους μορφή τα ρομπότ λαμβάνουν ατομικές αποφάσεις στη χαρτογράφηση του χώρου, κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να μάθουν να συνεννοούνται και στη λήψη τακτικών αποφάσεων, ώστε να απαλλαγούν από την ανάγκη για ανθρώπινο χειριστή, ή να του επιτρέψουν να χειρίζεται περισσότερα συστήματα ταυτόχρονα.

Οπως και άλλοι παρόμοιοι διαγωνισμοί της DARPA, το Subterranean Challenge είχε στόχο την επιτάχυνση της αξιοποίησης της ρομποτικής σε προβλήματα της πραγματικής ζωής και στρατιωτικές εφαρμογές. Οι ερευνητές ήταν πάντως ελεύθεροι να δημοσιεύσουν την εργασία τους και ο αλγόριθμος εξερεύνησης των CERBERUS, σημαντικό στοιχείο της επιτυχίας τους, είναι πλέον διαθέσιμος ως ανοιχτός κώδικας.

Μια πρώτη πιθανή εφαρμογή είναι η χαρτογράφηση ορυχείων: Είχαμε συνεργαστεί και παλαιότερα με εταιρείες. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τη χαρτογράφηση αυτών των υποδομών» λέει ο δρ Αλέξης. Ρομπότ θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν για μεγάλα κατασκευαστικά έργα, μειώνοντας για παράδειγμα τον χρόνο που απαιτείται για επιθεωρήσεις.

Μια πιο εξωτική αποστολή ήταν το κίνητρο που οδήγησε στη συμμετοχή της NASA, και συγκεκριμένα του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) στην Καλιφόρνια. «Η ίδια ομάδα της NASA θέλει να στείλει ρομπότ στον Αρη» σημειώνει ο δρ Αλέξης, καθώς η αμερικανική διαστημική υπηρεσία σχεδιάζει την εξερεύνηση υπόγειων στοών που δημιουργήθηκαν από αρχαίες ροές λάβας. Μια μέρα οι στοές αυτές θα μπορούσαν να προσφέρουν καταφύγιο για την προστασία αστροναυτών από την επικίνδυνη ακτινοβολία της αρειανής επιφάνειας.

Εκτός από τον δρ Αλέξη, άλλοι συντελεστές της προσπάθειας ήταν οι Marco Hutter και Roland Siegwart του ETH Zurich, ο Mark Mueller του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, ο Maurice Fallon του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ο Eelke Folmer του Πανεπιστημίου της Νεβάδα στο Ρίνο, ο Adrien Briod της εταιρείας Flyability και εκπρόσωποι της Sierra Nevada Corporation.

https://www.in.gr/2021/10/11/b-science/technology/fos-sto-tounel-rompotikoi-diasostes-ellina-proponiti-nikisan-se-diagonismo-tou-pentagonou/

20210920-cerberus-team-photo-6-small_orig.thumb.jpg.99b23c2a60287b13ab97e4ce5dee7b7f.jpg

2-6.thumb.jpg.fb1ceaa9bd349f265f9bddda2aba9046.jpg

1-8-1024x576.thumb.jpg.183cc99cbddef8bbb58ad07190041c88.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

ΑΠΘ – Διεθνές βραβείο απέσπασε η Επιστημονική ομάδα του Τμήματος Φαρμακευτικής. :cheesy:

Για δεύτερη χρονιά, η ομάδα του Τμήματος Φαρμακευτικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αποσπά διεθνή διάκριση στα πλαίσια της απονομής των «Simcyp 2021 Academic Awards» της κοινοπραξίας Simcyp.

Οι βραβευθέντες Γεώργιος Μυστρίδης, υποψήφιος διδάκτορας του Τμήματος Φαρμακευτικής και Ιωάννης Βιζιριανάκης, Aν. Καθηγητής Μοριακής Φαρμακολογίας και Φαρμακογονιδιωματικής του Τμήματος Φαρμακευτικής του ΑΠΘ, απέσπασαν το Βραβείο στην κατηγορία για την πιο αποτελεσματική πρόταση στην εκπαίδευση «The Most Effective Teaching Application».

Στο Simcyp Consortium συμμετέχουν περισσότερες από 35 φαρμακευτικές και βιοτεχνολογικές εταιρίες, καθώς και περισσότερα από 100 ακαδημαϊκά ινστιτούτα από όλο τον κόσμο, τα οποία χρησιμοποιούν τον προσομοιωτή Simcyp στην έρευνα και την εκπαίδευση. Ο προσομοιωτής, αναφέρεται στη μοντελοποίηση της λειτουργίας του οργανισμού στη βάση της φυσιολογίας, έτσι ώστε να προβλέπεται η φαρμακοκινητική, φαρμακοδυναμική και φαρμακογονιδιωματική συμπεριφορά των φαρμάκων και να ενισχύεται η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα. Αποτελεί μία από τις πλέον καινοτόμες και φιλόδοξες προσπάθειες στο χώρο των φαρμάκων τα τελευταία χρόνια. Η ανάπτυξη και εφαρμογή καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, μέσω της χρήσης του προσομοιωτή, αποτελεί επίσης κεντρικό στόχο του Simcyp Consortium.

Τα περιοριστικά μέτρα φεύγουν, ο ιός της γρίπης επανέρχεται – SOS από τους επιστήμονες

Η αξιοποίηση του προσομοιωτή Simcyp γίνεται εκτεταμένα και από τους ρυθμιστικούς οργανισμούς φαρμάκων, όπως FDA, EMA, ενώ ήδη περισσότερα από 80 φάρμακα έχουν κυκλοφορήσει με αξιοποίηση δεδομένων από την εφαρμογή του. Πολλές μελέτες πραγματοποιούνται ακόμη και σήμερα για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων για τη θεραπεία της Covid-19.

Η διάκριση για δεύτερη χρονία

Το βραβείο απέσπασε η ομάδα χάρη σε έργο το οποίο πραγματοποιείται στο ΑΠΘ και σχετίζεται με σύγχρονες καινοτόμες εξελίξεις στον ιατροφαρμακευτικό χώρο, με την ανάπτυξη της φαρμακογονιδιωματικής και της εξατομικευμένης ιατρικής/ιατρικής ακριβείας. Η προσπάθεια αυτή έχει ήδη αποτυπωθεί ως ιδέα αλλα και αξιοποίησης και εφαρμογής στο «Εγχειρίδιο Εξατομικευμένης Ιατρικής» του Αν. Καθηγητή Ιωάννη Βιζιριανάκη.

«Αποτελεί μια μακροχρόνια ερευνητική πορεία που ξεκίνησε ως σύλληψη το 1997 και ως αρχική εφαρμογή το 2001, ενώ ενισχύθηκε ως ιδέα με την απόκτηση της πρώτης άδειας ακαδημαϊκής χρήσης της πλατφόρμας Simcyp το 2009. Η παράλληλη ένταξη της ερευνητικής ομάδας μας, στην κοινοπραξία Simcyp με την αξιολόγησή της ως κέντρο αριστείας στον χώρο ανάπτυξης φαρμάκων οδήγησε στις βραβεύσεις το 2019 και το 2021″, δήλωσε ο ίδιος ενώ όπως ενημερώθηκε απο το Simcyp Consortium είναι η μόνη ομάδα που βραβεύεται δεύτερη χρονιά.

Συγκεκριμένα, η ανάπτυξη και εφαρμογή ενός καινοτόμου εκπαιδευτικού προγράμματος στη διδασκαλία του προπτυχιακού μαθήματος «Κλινική Φαρμακοκινητική» για τους 4ετείς φοιτητές του Τμήματος Φαρμακευτικής του ΑΠΘ απέσπασε για πρώτη φορά το βραβείο το 2019. Στη συνέχεια αναπτύχθηκε περαιτέρω και εφαρμόστηκε στα μεταπτυχιακά προγράμματα «Βιομηχανική Φαρμακευτική» και «Ιατρική Ακριβείας-Μεταφραστική Έρευνα και Θεραπευτική», αποσπώντας τον Οκτώβριο του 2021, για δεύτερη φορά, το συγκεκριμένο βραβείο.

https://www.tanea.gr/2021/10/13/greece/apth-diethnes-vraveio-apespase-i-epistimoniki-omada-tou-tmimatos-farmakeytikis/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Γιώργος Δημητριάδης, ο πρωτοπόρος της τεχνολογίας mRNA. :cheesy:

Το ποια θα ήταν η πορεία της πανδημίας χωρίς την ύπαρξη των mRNA εμβολίων είναι πάρα πολύ δύσκολο να εκτιμηθεί. Δεν χωρεί ωστόσο αμφιβολία ότι η τεχνολογία του mRNA όχι μόνο έκανε τη διαφορά, αλλά έχει δώσει και μεγάλες υποσχέσεις για το μέλλον. Βεβαίως, καμία τεχνολογία δεν αναπτύσσεται εν κενώ και το ίδιο ισχύει και για την τεχνολογία mRNA, οι βάσεις για την οποία άρχισαν να τίθενται πριν από μισό αιώνα. Περιττό να πούμε ότι στο διάστημα αυτό έγιναν κομβικής σημασίας ανακαλύψεις από μια πληθώρα ανθρώπων.

Οπως επισημαίνεται και σε πρόσφατο δημοσίευμα της επιθεώρησης «Nature» σχετικά με το θέμα αυτό, μια από τις πρώτες τέτοιες ανακαλύψεις έγινε το 1978 στο Εθνικό Ινστιτούτο Ιατρικής Ερευνας (National Institute for Medical Research, NIMR) του Λονδίνου από τον έλληνα ερευνητή δρα Γιώργο Δημητριάδη. Ο κ. Δημητριάδης, ο οποίος είχε εργαστεί στο NIMR και στο Ινστιτούτο Παστέρ του Παρισιού για τη διδακτορική διατριβή του, είχε επιστρέψει στην Αγγλία για να συνεχίσει το ερευνητικό έργο του με μια μεγάλης διάρκειας υποτροφία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (EMBO). Αναζητήσαμε τον κ. Δημητριάδη, ο οποίος έχει πια αφυπηρετήσει (ολοκλήρωσε την επαγγελματική διαδρομή του ως καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Πάτρας) προκειμένου να μάθουμε περισσότερα, τόσο για τον ίδιο όσο και τις έρευνες εκείνης της εποχής.

Θεμελιώδη ερωτήματα

Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, η μοριακή βιολογία ήταν ένα νέο και ιδιαίτερα θελκτικό πεδίο καθώς υποσχόταν να αποκαλύψει τα μυστικά της ζωής. Από τα πλέον θεμελιώδη ερωτήματα της περιόδου εκείνης ήταν η διαφοροποίηση των κυττάρων. Απλουστευτικά, το ερώτημα μπορεί να τεθεί ως εξής: πώς από ένα γονιμοποιημένο ωάριο προκύπτουν όλα τα είδη κυττάρων του οργανισμού τα οποία είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους; Καθώς όλα τα κύτταρα του οργανισμού διαθέτουν το ίδιο DNA, τις ίδιες δηλαδή γενετικές οδηγίες, ήταν μοιραίο οι επιστήμονες να εστιάσουν στο mRNA. Πρόκειται για το μόριο το οποίο μεταφέρει την κωδικευμένη στο DNA πληροφορία προκειμένου αυτή να αξιοποιηθεί για τη σύνθεση πρωτεϊνών, μια διαδικασία η οποία στη γλώσσα των βιολόγων ονομάζεται «μετάφραση».

«Στο NIMR ασχολήθηκα με το πρόβλημα της διαφοροποίησης των κυττάρων. Συγκεκριμένα, το βασικό μου επιστημονικό ερώτημα ήταν αν το σύστημα μετάφρασης του mRNA είναι εξειδικευμένο ανάλογα με τον κυτταρικό τύπο» μας είπε ο κ. Δημητριάδης και προσέθεσε ότι «πολλά ενδιαφέροντα ερωτήματα στην αναπτυξιακή βιολογία μπορούν να μελετηθούν με τον συνδυασμό mRNA από ένα είδος κυττάρου και το σύστημα μετάφρασης ενός άλλου κυτταρικού τύπου. Τέτοια πειράματα μπορούν να προσδιορίσουν την ταυτότητα ενός mRNA και μπορούν να δώσουν πληροφορίες σχετικά με τα είδη και τις κυτταρικές ιδιότητες των συστημάτων μετάφρασης».

Λιποσώματα!

Αξίζει να σημειωθεί ότι πρώτη επιτυχημένη προσέγγιση σε αυτό το πρόβλημα ήταν αυτή των Lane & Gurdon, οι οποίοι χορήγησαν mRNA ανθρώπινης σφαιρίνης σε ωοκύτταρα βατράχου και διαπίστωσαν ότι αυτό μπορούσε να μεταφραστεί! (Στη συνέχεια, ο Gurdon για την εργασία αυτή πήρε το βραβείο Nobel.) Συνεργαζόμενος με τον Lane, ο δρ Δημητριάδης γρήγορα διαπίστωσε ότι η ένεση mRNA στα ωοκύτταρα βατράχου δεν ήταν η ενδεδειγμένη διαδικασία για να πάρει τις απαντήσεις που χρειαζόταν. Ευτυχώς, διάβασε ένα άρθρο σχετικά με τα λιποσώματα, κυστίδια των οποίων το λιπιδικό περίβλημα μπορεί να συντήκεται με τη μεμβράνη των κυττάρων (χάρη στην ομοιότητά τους) και έτσι να εκχέουν το υδατοδιαλυτό περιεχόμενό τους στο εσωτερικό του κυττάρου. «Εκείνη την εποχή, υπέπεσε στην αντίληψη μου μια εργασία του κ. Papahatjopoulou, D. από τις ΗΠΑ, που τη διάβασα κυρίως λόγω του ελληνικού ονόματος. Η εργασία αφορούσε τον σχηματισμό μεγάλων μονόστιβων λιποσωμάτων. Αμέσως μου ήρθε η ιδέα να χρησιμοποιήσω τα λιποσώματα ως φορείς για τη μεταφορά mRNA σε διαφοροποιημένα κύτταρα» θυμάται ο κ. Δημητριάδης.

Μια επιτυχία με μέλλον

Του πήρε χρόνο για να «δαμάσει» την τεχνική παραγωγής λιποσωμάτων με την οποία δεν είχε ασχοληθεί ξανά, αλλά όπως αποδεικνύει το άρθρο του, το οποίο δημοσιεύτηκε στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση «Νature» στις 31 Αυγούστου 1978 (Dimitriadis, G.J. Translation of rabbit globin mRNA introduced by liposomes into mouse lymphocytes. Nature. 1978, 274:923-924.) ο νεαρός έλληνας ερευνητής πέτυχε τους στόχους του. Εργαζόμενος με το mRNA που κωδικοποιεί για τη σύνθεση της σφαιρίνης αφενός μπόρεσε να το ενσωματώσει στα λιποσώματα, αφετέρου να καταδείξει ότι όταν αυτό περνούσε στα κύτταρα παρέμενε βιολογικά ενεργό. Ειδικότερα ο κ. Δημητριάδης κατέδειξε ότι το mRNA της σφαιρίνης κουνελιού μπορεί να μεταφρασθεί από λεμφοκύτταρα σπλήνας ποντικού (τα οποία είναι τελείως διαφορετικά από αυτά του κουνελιού).

Κατ’ αντιστοιχία, τα mRNA εμβόλια κατά του SARS-CoV-2 περιέχουν συνθετικό mRNA της πρωτεΐνης-ακίδας του ιού, το οποίο χρησιμοποιείται από τα δικά μας κύτταρα για να παραχθεί εντός μας η πρωτεΐνη αυτή και να λειτουργήσει ως «κόκκινο πανί» για το ανοσοποιητικό σύστημά μας.

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο κ. Δημητριάδης είχε αναγνωρίσει από τότε τη δυναμική της τεχνολογίας mRNA. Στο άρθρο του σημειώνει ότι «η μικροέγχυση πληροφοριακών μακρομορίων σε ευκαρυωτικά κύτταρα μέσω λιποσωμάτων μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο εργαλείο για τη μελέτη της βιοσύνθεσης ή της διάσπασής τους. Εισαγωγή mRNAs σε κύτταρα και η μεταγενέστερη μετάφρασή τους (ή όχι) μπορεί να δώσει απαντήσεις σε προβλήματα κυτταρικής διαφοροποίησης», ενώ σε άρθρο την επόμενη χρονιά γράφει: «Λιποσώματα που περιέχουν DNA ή RNA μπορεί να χρησιμοποιηθούν ενάντια στα καρκινικά κύτταρα, ιδιαίτερα εάν τα λιποσώματα φέρουν στη μεμβράνη τους αναγνωριστικά μόρια έτσι ώστε να προκληθεί επιλεκτική πρόσληψη λιποσωμάτων από κύτταρα όγκου».

Βασική έρευνα

Για τις εργασίες εκείνης της περιόδου ο κ. Δημητριάδης τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο της Βρετανικής Βιοχημικής Εταιρείας. Και παρά το γεγονός ότι φλέρταρε με την ιδέα να παραμείνει στο εξωτερικό, όταν η παρατεταμένη αναβολή του από το στρατό έληξε, γύρισε στην Ελλάδα. «Δεν το μετάνιωσα, αν και αντιμετώπισα πολλές επαγγελματικές δυσκολίες» μας εκμυστηρεύτηκε, προσθέτοντας ότι δεν κατέστη δυνατόν να συνεχίσει την έρευνά του με τα λιποσώματα «λόγω έλλειψης της κατάλληλης υποδομής, αλλά και χρηματοδότησης».

Κλείνοντας τη συζήτησή μας ο κ. Δημητριάδης θέλησε αφενός να τονίσει τη σημασία της βασικής έρευνας, αφετέρου να θυμίσει το βασικό πλεονέκτημα της χώρας που είναι το ανθρώπινο επιστημονικό δυναμικό. «Είναι χαρακτηριστικό ότι ερωτήματα βασικής έρευνας, όπως το αρχικό μου, οδηγούν εν τέλει σε εφαρμοσμένη έρευνα και εφαρμογές με αντίκτυπο στην υγεία και στην κοινωνία. Για αυτό είναι μεγάλο λάθος να απαξιώνεται σήμερα η βασική έρευνα και να μη χρηματοδοτείται» είπε χαρακτηριστικά και προσέθεσε: «Μπορώ να πω χωρίς δισταγμό ότι η Ελλάδα είναι ένα φυτώριο επιστημόνων. Τα ελληνικά πανεπιστήμια παρ’ όλα τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθώς οι δημόσιες δαπάνες για αυτά είναι ανύπαρκτες εδώ και πολλά χρόνια, μορφώνουν και διαμορφώνουν πραγματικούς επιστήμονες, οι οποίοι είναι περιζήτητοι από τα πανεπιστήμια του εξωτερικού για μεταπτυχιακές σπουδές και εργασία».

https://www.in.gr/2021/10/18/b-science/episthmes/giorgos-dimitriadis-protoporos-tis-texnologias-mrna/

[/b]

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

ΕΜΠ – Αργυρό βραβείο για φοιτητές της Σχολής Χημικών Μηχανικών :cheesy:

Tη δεύτερη θέση και το αργυρό βραβείο στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Οικολογικών-Καινοτόμων προϊόντων διατροφής «ECOTROPHELIA EUROPE 2021» απέσπασε ομάδα φοιτητών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, της Σχολής Χημικών Μηχανικών. Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 24 Οκτωβρίου διαδικτυακά.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων, οι φοιτητές εκπροσώπησαν την Ελλάδα με το προϊόν Nutri Salad Bars, που είχε κερδίσει στον αντίστοιχο εθνικό

Στον διαγωνισμό συμμετείχαν δεκατρείς ομάδες φοιτητών από ισάριθμες χώρες της Ευρώπης.

Η διαγωνιστική διαδικασία αλλά και η τελετή έγιναν και αυτή τη χρονιά εξ αποστάσεως, λόγω της πανδημίας.

Τα αναλυτικά αποτελέσματα έχουν ως εξής:

Το χρυσό βραβείο, ECOTROPHELIA Europe GOLD, κέρδισε η ομάδα της Δανίας για το προϊόν «Tempty», υγιεινό, νόστιμο και βιώσιμο προϊόν, που αποτελεί μία εναλλακτική του κρέατος πρόταση, με βάση το μυκήλιο.

Το αργυρό βραβείο, ECOTROPHELIA Europe SILVER, μοιράστηκαν από κοινού δύο χώρες: η ομάδα της Ελλάδας, με το προϊόν «Nutri Salad Bars», αλμυρή μπάρα δημητριακών με άρωμα Μεσογείου, σε 3 γεύσεις (ελληνική σαλάτα, πράσινη, σαλάτα, σαλάτα λαχανικών) και η ομάδα της Γαλλίας με το προϊόν «Butternot», μία εναλλακτική πρόταση στο βούτυρο και τη μαργαρίνη, φυτικής προέλευσης, χωρίς λιπαρά.

Το ειδικό βραβείο ECOTROPHELIA Special Marketing Prize, κέρδισε η ομάδα του Ηνωμένου Βασιλείου για το προϊόν «Libero», μη αλκοολούχο λικέρ καφέ, ποικιλίας Arabica, με πλούσιο άρωμα και αφρώδη υφή.

Λόγω της ισοψηφίας στη δεύτερη θέση, δεν δόθηκε χάλκινο βραβείο.

Σημειώνεται ότι στα 11 χρόνια που ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων διοργανώνει τον Εθνικό Διαγωνισμό ECOTROPHELIA, οι ελληνικές ομάδες έχουν καταφέρει να διακριθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο 5 φορές, κερδίζοντας 2 χρυσά, 2 αργυρά και 1 χάλκινο βραβεία.

https://www.tanea.gr/2021/10/26/greece/emp-argyro-vraveio-gia-foitites-tis-sxolis-ximikon-mixanikon/[/b]

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 μήνες αργότερα...

Μεγάλες διακρίσεις στην Ολυμπιάδα Ρομποτικής από την Ελληνική Εθνική Ομάδα.

Η Ελληνική Εθνική Ομάδας Ρομποτικής “FIRST Global Challenge Team Greece” εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα Ρομποτικής FIRST GLOBAL Challenge “Discover and Recover 2021” που πραγματοποιήθηκε εξ αποστάσεως από τις 27 Ιουνίου 2021 έως 25 Σεπτεμβρίου 2021. Η ανακοίνωση των βραβείων έγινε πριν από λίγα 24ωρα και η ελληνική εθνική ομάδα κατάφερε να φέρει το Χρυσό Μετάλλιο στον τομέα της Υγείας στην κατηγορία FIRST Global Challenge Award, το Αργυρό Μετάλλιο για το project «Πανάκεια» και το Χάλκινο Μετάλλιο για την κατάκτηση της 3ης θέσης στην γενική κατάταξη της Ολυμπιάδας. Είναι δε, η πρώτη φορά που Ελληνική Ομάδα Ρομποτικής καταφέρνει να φέρει στη χώρα μας σε μια Παγκόσμια Διοργάνωση μετάλλια σε όλες τις αγωνιστικές κατηγορίες, αλλά και στη γενική Παγκόσμια κατάταξη ταυτόχρονα.H ομάδα αποτελείται από 30 παιδιά από όλη την Ελλάδα ηλικίας 14 – 18 χρονών, που επιλέχθηκαν, βάσει των γνώσεων τους στον προγραμματισμό και την ρομποτική, την ενασχόληση τους με τις επιστήμες, την εμπειρία τους από συμμετοχές σε αντίστοιχες εθνικές και παγκόσμιες διοργανώσεις αλλά και το κίνητρο να έχουν μια τέτοια ευκαιρία στη γνώση.

Τα ρομπότ των μεταλλίωνΜαθητές και μαθήτριες από τη Θεσσαλονίκη, την Αττική, την Πάτρα, την Ναύπακτο, την Ορεστιάδα,  την Κρήτη εργάστηκαν εντατικά καθ΄ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού και δημιούργησαν δύο ρομπότ και ένα δορυφόρο. Το ρομπότ Πανάκεια είναι μια οικιακή αυτόνομη νοσοκόμα που μπορεί να παίρνει βασικές μετρήσεις από τους ασθενείς, να ενημερώνει το ιατρικό προσωπικό και να απολυμαίνει έναν μικρό χώρο. Το robot Ήρων, το οποίο μπορεί να κινηθεί με ακρίβεια σε καθορισμένες διαδρομές, να συλλέξει και να μεταφέρει αντικείμενα, να εκτοξεύσει μπάλες και κύβους σε απόσταση και να σηκώσει το βάρος του.  Οι μαθητές δημιούργησαν επίσης τη δική τους εκδοχή του λεγόμενου Cubesat, ενός μικρού μετεωρολογικού δορυφόρου, που προγραμματίστηκε να μελετά τα δεδομένα της ατμόσφαιρας και να ενημερώνει τον επίγειο σταθμό για ενδεχόμενες πυρκαγιές.Η Ολυμπιάδα Ρομποτικής FIRST GLOBAL Challenge είναι μια παγκόσμια διοργάνωση ρομποτικής, επιστήμης και τεχνολογίας, στην οποία συμμετέχουν εθνικές ομάδες από 190 χώρες με παιδιά ηλικίας 16 -18 χρονών. Η φετινή Ολυμπιάδα “Discover and Recover 2021” ήταν η 2η Ολυμπιακή Διοργάνωση της FIRST που διεξήχθη αποκλειστικά εξ αποστάσεως και σκοπό είχε να ενεργοποιήσει τους νέους και τις νέες όλου του κόσμου να ερευνήσουν και να προτείνουν καινοτόμες λύσεις που θα θέτουν ως στόχο τους την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας COVID-19 σε τέσσερις τομείς: της υγείας, της εκπαίδευσης, της οικονομίας και του περιβάλλοντος:

 
 
 
facebook sharing button Share
twitter sharing button Tweet

ethniki-omada-rompotikis.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Χρυσό Μετάλλιο για το 2022 της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Βρετανίας στον καθηγητή Γ. Ευσταθίου.

eystathioy1.jpg
Royal Society
Η βρετανική Βασιλική Εταιρεία Αστρονομίας ανακοίνωσε ότι απονέμει την κορυφαία διάκριση της, το Χρυσό Μετάλλιο Αστρονομίας για το 2022, στον ελληνοκυπριακής καταγωγής καθηγητή αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ Γιώργο Ευσταθίου, έναν από τους κορυφαίους κοσμολόγους στον κόσμο. Το Χρυσό Μετάλλιο, που απονεμήθηκε για πρώτη φορά το 1824, αποτελεί αναγνώριση του συνόλου του έργου και των επιτευγμάτων ενός επιστήμονα και με αυτό έχουν τιμηθεί στο παρελθόν διάσημοι επιστήμονες όπως ο 'Αλμπερτ Αϊνστάιν, ο Έντουιν Χαμπλ, ο 'Αρθουρ Έντιγκτον και ο Στίβεν Χόκινγκ. Από το 1964 απονέμεται ένα χρυσό μετάλλιο για την αστρονομία και ένα για τη γεωφυσική (αυτό φέτος απονέμεται στον καθηγητή Ρίτσαρντ Χορν της Βρετανικής Αποστολής στην Ανταρκτική).Όπως αναφέρει το σκεπτικό της απονομής, ο Γ. Ευσταθίου «είναι ανάμεσα στους πιο διακεκριμένους κοσμολόγους της γενιάς του, ένας από τους αρχιτέκτονες του καθιερωμένου προτύπου της κοσμολογίας LCDM». Μεταξύ άλλων, έχει κάνει πρωτοποριακές υπολογιστικές προσομοιώσεις για τη δομή του σύμπαντος και σημαντικές αναλύσεις για την κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου (CΜΒ).Ο Γιώργος Ευσταθίου γεννήθηκε το 1955 στο Λονδίνο, από γονείς που είχαν μεταναστεύσει από την Κύπρο στη Βρετανία στις αρχές του 1950. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (1976) και πήρε το διδακτορικό του στην αστρονομία από το Πανεπιστήμιο του Ντάραμ (1979). Αφού έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ (ΗΠΑ) και δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης όπου υπήρξε επικεφαλής του τμήματος αστροφυσικής έως το 1994, μετακινήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, όπου διετέλεσε έως το 2008 διευθυντής του Ινστιτούτου Αστρονομίας, ενώ έκτοτε και μέχρι σήμερα είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Κοσμολογίας. Μεταξύ άλλων διεθνών διακρίσεων (βραβεία Maxwell, Heineman, Gruber, Nemitsas κά), έχει τιμηθεί με το Βραβείο Αστροφυσικής του Ιδρύματος Μποδοσάκη (1994). 

efstathio_g_mm-l-1.jpg

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Πήτερ Διαμαντής, ο Ελληνας διαστημάνθρωπος στο iefimerida: Το πρότζεκτ του για τη μακροζωία, για 20 χρόνια plus

Στους συνομιλητές του συνηθίζει να λέει ότι ο καλύτερος τρόπος να προβλέψεις το μέλλον είναι να το δημιουργήσεις και όσα έχει δημιουργήσει ως τώρα ήταν αρκετά για να ανακηρυχθεί από το περιοδικό Fortune ένας από τους 50 ισχυρότερους ηγέτες του κόσμου.Ο ίδιος όμως πιστεύει ότι το μεγαλύτερο επίτευγμά του δεν έχει έρθει ακόμα και δουλεύει με αφοσίωση το νέο του project για τη μακροζωία, βέβαιος ότι ο άνθρωπος μπορεί να αντιστρέψει τα γηρατειά. Ο άνθρωπος που οργάνωσε την πρώτη ιδιωτική πτήση στο διάστημα και που έδωσε στον Στήβεν Χόκινγκ την ευκαιρία να πετάξει χωρίς να περπατά, κατάγεται από τη Μυτιλήνη και μιλά στο iefimerida.gr για το πάθος του να ανοίγει νέους δρόμους στην ανθρωπότητα.Επιχειρηματίας , μηχανικός , γιατρός και συγγραφέας , μέσω του ιδρύματος x-prize που διευθύνει , στηρίζει καινοτόμες έρευνες οι οποίες μπορούν να αλλάξουν τον πλανήτη κάνοντας την τεχνολογία διαθέσιμη στο ευρύ κοινό . Αυτή την περίοδο έχει αφοσιωθεί στη μάχη του για τη μακροζωία.
«Δουλεύω ένα project αξίας 100 εκατομμύριων δολαρίων σχετικά με το aid reversal x-prize. Έχουμε σχεδόν συγκεντρώσει τα δυο τρίτα από το ποσό , ώστε να γίνει ο διαγωνισμός μέσα στο 2022. Αυτό περιλαμβάνει να ζητάμε από ομάδες να επιδείξουν τις ικανότητες τους στο να αντιστρέψουν την ηλικία ενός ατόμου – που βρίσκεται στο δεύτερο μισό της ζωής του - τουλάχιστον κατά 20 χρόνια με μια θεραπεία που θα πάρει λιγότερο από ένα χρόνο.Εκτός από τα παραπάνω , έχω μια εταιρία η οποία ασχολείται με την υγεία, τη διάγνωση και τη θεραπεία σε προσωπικό και προληπτικό επίπεδο. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος θα μπορεί να ζει μια γεμάτη και υγιή ζωή για τουλάχιστον 120 χρόνια. Αυτό θα το δούμε να συμβαίνει τα επόμενα 10 με 20 χρόνια που θα υπάρχουν οι απαραίτητες τεχνολογίες. Υπάρχουν πολλοί , όπως εγώ, που πιστεύουν ότι κάποιες τεχνικές έχουν καταφέρει όχι μόνο να επιβραδύνουν την γήρανση αλλά και να την αντιστρέψουν. Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να ζούμε για 150 χρόνια ή περισσότερα και κατά μια έννοια η μακροζωία μπορεί να αποδράσει από την αδυναμία. Σήμερα οι επιστήμονες μπορούν να επεκτείνουν τη ζωή κατά ένα τέταρτο για κάθε χρόνο που ζούμε . Θα έρθει η ώρα που για κάθε χρόνο της ζωής μας , αυτή θα επεκτείνεται για περισσότερό από ένα χρόνο ακόμα».

Ο διαστημικός τουρισμός
Οι γονείς του τον ήθελαν γιατρό και σπούδασε για να τους κάνει χαρούμενους , όμως από παιδί έβλεπε το μέλλον στο διάστημα. Μετά από διαγωνισμό του x-prize με έπαθλο 10 εκ. δολαρίων, το 2004 το σκάφος SpaceShipOne πέταξε σε ελεγχόμενη πτήση σε ύψη μεγαλύτερα των εκατό χιλιομέτρων δυο φορές μέσα σε 15 μέρες για να εκπληρώσει τους όρους του διαγωνισμού κι έγινε το πρώτο ιδιωτικό επανδρωμένο σκάφος που πέταξε στο διάστημα. «Θεωρώ ότι είμαι περισσότερο γνωστός για την δημιουργία του ιδρύματος x- prize foundation και την πρώτη ιδιωτική πτήση στο διάστημα, κάτι για το οποίο είμαι υπερήφανος. Επίσης είμαι υπερήφανος γιατί καταφέραμε μέσω του x-prize να επισημάνουμε τα μεγαλύτερα προβλήματα του κόσμου» , λέει ο κ. Διαμαντής.
Η πτήση με τον Στήβεν Χόκινγκ
Το 1994 ο Πήτερ Διαμαντής με δυο συνεργάτες του ίδρυσαν την Zero- G μια εταιρία διαστημικής ψυχαγωγίας που προσφέρει εμπειρίες μηδενικής βαρύτητας στο αεροσκάφος της, G Force One, τύπου Boeing 727 και παρέχει υπηρεσίες στη ΝΑSA για έρευνα και εκπαίδευση. Η εταιρία έχει δεχθεί περισσότερους από 10.000 πελάτες μεταξύ των οποίων ήταν και ο Στήβεν Χόκινγκ ο οποίος πέταξε το 2007 σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας στην πιο δυνατή εμπειρία της ζωής του.. «Είχε μια εξαιρετική και απολαυστική εμπειρία . Θεωρούσε ότι το ανθρώπινο είδος, προκειμένου να επιβιώσει πρέπει να βγει από τη γη , να γίνει περισσότερο πολυπλανητικό είδος» επισημαίνει.

Συνεργάτης του Έλον Μασκ
Ο Έλληνας επιστήμονας μιλάει με ενθουσιασμό για τον συνεργάτη του Ελον Μασκ , τον πλουσιότερο άνθρωπο στον κόσμο , που έχει στηρίξει με μεγάλα χρηματικά ποσά το ίδρυμα x-prize του Πήτερ Διαμαντή.«Ο Έλον Μασκ είναι φίλος μου , έμπιστος και ευεργέτης του x-prize, είναι καταπληκτικός άνθρωπος. Είναι ονειροπόλος και ταυτόχρονα δυνατός μηχανικός. Δεν είναι μόνο οι ιδέες του αλλά και οι δεξιότητές του που συντέλεσαν στην επιτυχία του. Ο Έλον είναι πολύ αποφασιστικός και έχει δυνατό όραμα . Πιστεύει αδιαμφισβήτητα στην επιθυμία του να μας πάει στον Άρη και έχει πει ότι δεσμεύεται να δώσει όλη του την περιουσία για να το πραγματοποιήσει . Επίσης πιστεύει στην μεταμόρφωση του οικοσυστήματος, που θα μας επιτρέψει να ζούμε σε ένα κόσμο χωρίς άνθρακα . Γι’ αυτό το λόγο χρηματοδότησε ένα σχετικό πρόγραμμα με 100 εκατομμύρια δολάρια».O Πήτερ Διαμαντής σπούδασε αεροδιαστημική μηχανική στο ΜΙΤ και ιατρική στο Χάρβαρντ, είναι συγγραφέας βιβλίων που σαρώνουν σε πωλήσεις και ιδρυτής περίπου 20 εταιριών .Είναι επίσης συνιδρυτής και Πρόεδρος στο Singularity University στη Σίλικον Βάλλευ κάτι ανάμεσα σε πανεπιστήμιο και δεξαμενής σκέψης που εκπαιδεύει ηγέτες από όλον τον κόσμο στο να κατανοήσουν την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών που εξελίσσονται ώστε να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες προκλήσεις της ανθρωπότητας.Κάθε δυο χρόνια έρχεται στην Ελλάδα και χρησιμοποιεί -όπως λέει- Ελληνικές λέξεις όταν μιλάει με τους συγγενείς του.«Μεγάλωσα με τα Ελληνικά να είναι η πρώτη μου γλώσσα αλλά τα ξέχασα όλα. Όταν μιλάω στο τηλέφωνο με την 85χρονη μητέρα μου που ζει στη Μπόκα , ή την αδερφή μου ανταλλάσσουμε λόγια αγάπης στα Ελληνικά». Πρόσφατα σε εκδήλωση της ομογένειας στη Νέα Υόρκη αποκάλυψε ότι ένας από τους επόμενους διαγωνισμός του x-prize αφορά τις δασικές πυρκαγιές και ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει συμφωνήσει να στηρίξει το πρόγραμμα με 1 εκ. ευρώ. «Δουλεύουμε στο να προωθήσουμε έναν διαγωνισμό που θα είναι πρόκληση για ομάδες σε όλο τον κόσμο καθώς πρέπει να δημιουργήσουν ιδέες ανίχνευσης φωτιάς σε πολύ αρχικό στάδιο ώστε να σβήνονται μέσα σε δέκα λεπτά. Γνωρίζω από προηγούμενες μου επισκέψεις μου στην Ελλάδα τον πρωθυπουργό, θεωρώ ότι είναι εξαιρετικός , αλλά η δέσμευσή του για τον διαγωνισμό προέκυψε μέσω της Ελένης Κουναλάκη, ( αντικυβερνήτης στην Καλιφόρνια) που είναι φίλη μου. Δεσμεύτηκε να φέρει στο πρόγραμμα ένα εκατομμύριο ευρώ μόλις αυτό οργανωθεί και έχει και τα υπόλοιπα απαραίτητα χρήματα»Το βλέμμα του είναι πάντα στραμμένο στο διάστημα και στην προσπάθειά του να αντιστρέψει την ηλικία του ανθρώπου.«Με λίγα λόγια το όνειρό μου είναι να ανοίξω τα σύνορα του διαστήματος στην ανθρωπότητα , να μετατρέψουμε τον άνθρωπο σε πολυδιαστημικό είδος και παράλληλα να προσθέσουμε 20-30-40 υγιή χρόνια στις ζωές μας. Να κάνουμε το να είσαι 100 χρονών 60 και να συνεχίσουμε από εκεί» καταλήγει ο Πήτερ Διαμαντής .

https://www.iefimerida.gr/stories/piter-diamantis-ellinas-diastimanthropos-iefimerida

Πήτερ Διαμαντής, ο Έλληνας διαστημάνθρωπος στο iefimerida.gr

Πήτερ Διαμαντής

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Τεχνολογία: Πέντε εφευρέσεις που γεννήθηκαν σε ελληνικά σχολεία

Ένα ρομπότ που φυλάει τα δάση, ένα περικάρπιο πρώτων βοηθειών και άλλες πρωτότυπες δημιουργίες μαθητών από όλη τη χώρα, που έμαθαν να αξιοποιούν τις «ανοιχτές τεχνολογίες» και δείχνουν ένα διαφορετικό πρόσωπο του ελληνικού σχολείου.

 

technologia-pente-efeyreseis-poy-gennithikan-se-ellinika-scholeia-561721951

Αποτελoύν το κλειδί στην ταχύρρυθμη εκπαίδευση των γενεών της ψηφιακής επανάστασης. Το μέσο για τη μείωση των ψηφιακών ανισοτήτων. Τον μοχλό απελευθέρωσης της ανθρώπινης επινοητικότητας. Ανοιχτές τεχνολογίες. Που σημαίνει ότι κάθε μικρό ή μεγάλο ανθρώπινο τεχνολογικό επίτευγμα ξεκλειδώνει τα μυστικά του στον κόσμο και διατίθεται ελεύθερα σε όλους. Πάνω σε αυτό οι επόμενοι θα βάλουν το δικό τους λιθαράκι και θα το διαθέσουν δωρεάν στους κατοπινούς, ατέρμονα. Όταν αυτή η φιλοσοφία και πρακτική εισέρχεται στα σχολεία, πυροδοτεί μια επανάσταση. Μικρά τεχνολογικά θαύματα ξεπηδούν απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας. Μαθητές επινοούν εντυπωσιακές τεχνολογικές λύσεις σε καθημερινά προβλήματα, περισυλλέγοντας τα απαραίτητα από αυτόν τον ανοιχτό κόσμο γνώσης και υλικών.Ο Οργανισμός Ανοιχτών Τεχνολογιών (ΕΕΛΛΑΚ) μέσω διαγωνισμού που διοργανώνει σε συνεργασία με πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, τοπικούς και κοινωφελείς φορείς, όπως το Ίδρυμα Ωνάση, εισάγει στα σχολεία, όπως εξηγεί ο Content and Community Manager του οργανισμού Κώστας Παπαδήμας, «το ανοιχτό και ελεύθερο λογισμικό, το ανοιχτό hardware (εξαρτήματα υπολογιστών) και το ανοιχτό περιεχόμενο. Ο ΕΕΛΛΑΚ τους παρέχει την τεχνογνωσία και αγοράζει τα υλικά που χρειάζονται οι μαθητές, ώστε να δημιουργούν λύσεις, να μην είναι απλοί καταναλωτές ψηφιακών υπηρεσιών. Πάντα βοηθώντας o ένας τον άλλο και σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς. Αυτός είναι άλλωστε ο στόχος του διαγωνισμού. Όχι ο ανταγωνισμός των σχολείων για το πιο δυνατό ρομποτάκι, αλλά η επανάχρηση της γνώσης και από άλλα σχολεία».

 Ας γνωρίσουμε πέντε από τις ομάδες που διακρίθηκαν στον 3ο Διαγωνισμό Ανοιχτών Τεχνολογιών, στον οποίο συμμετείχαν συνολικά πάνω από 1.000 μαθητές και 160 εκπαιδευτικοί από όλη τη χώρα. Οι δουλειές των παιδιών θα παρουσιαστούν σε διαδικτυακή εκδήλωση στις 18 Φεβρουαρίου. 

technologia-pente-efeyreseis-poy-gennithikan-se-ellinika-scholeia0

Το ρομπότ των δασών είναι ένας έξυπνος φύλακας του δασικού περιβάλλοντος, που ανιχνεύει τις μεταβολές και ειδοποιεί για κινδύνους. 

→ Το ρομπότ των δασών / Καλαμαριά

Η ιδέα για την κατασκευή ενός τετράποδου φύλακα του δασικού περιβάλλοντος, που ανιχνεύει και την παραμικρή μεταβολή στην εποπτευόμενη περιοχή και ειδοποιεί τον αρμόδιο εξουσιοδοτημένο χρήστη, ήταν του Θοδωρή Τσαούση, μαθητή Β΄Λυκείου 2ου ΓΕΛ Καλαμαριάς, ο οποίος με «εκπληκτικό μεράκι και σθένος σχεδίασε και ολοκλήρωσε ένα πολύ δύσκολο έργο, πολύ υψηλού επιπέδου· με τέτοια πρότζεκτ ασχολούνται σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα», όπως σημειώνει ο καθηγητής Πληροφορικής που τον ενθάρρυνε και τον καθοδήγησε, ο κ. Γιώργος Νικολακάκης. Καθώς εκείνη την περίοδο έτρεχε ο δεύτερος διαγωνισμός του Οργανισμού Ανοιχτών Τεχνολογιών με θέμα την κλιματική αλλαγή, «σκεφτήκαμε να φτιάξουμε έναν τετράποδο φύλακα των δασών. Όλα, από την αρχική ιδέα μέχρι την τελική κατασκευή, ήταν του Θοδωρή, ο οποίος τότε ήταν μαθητής της Β΄ Λυκείου και σήμερα είναι φοιτητής στο ΕΜΠ. Δεν πήραμε τίποτα έτοιμο, προμηθευτήκαμε τα υλικά με τη βοήθεια του ΕΕΛΛΑΚ, μόνος του σχεδίασε, μέτρησε, έκοψε, συναρμολόγησε τα μέρη, τοποθέτησε τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Το ρομποτάκι διαθέτει αισθητήρες που μετρούν την υγρασία, την ατμοσφαιρική πίεση, τη θερμοκρασία, το υψόμετρο και αναγνωρίζουν με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης κλιματικές αλλαγές και σημάδια πυρκαγιάς, όπως καπνό και φλόγες. Είναι εξοπλισμένο με κάμερα που αποτυπώνει την εικόνα του περιβάλλοντος και αναγνωρίζει αντικείμενα και μεταβολές στο τοπίο, όπως η εναπόθεση απορριμμάτων και μπαζών. Επίσης διαθέτει έναν βραχίονα, για την επαναφορά στην αρχική θέση του σε περίπτωση ανατροπής, κι ένα ηλιακό πάνελ για την επαναφόρτιση της μπαταρίας του», εξηγεί ο κ. Νικολακάκης. Η πανδημία δυσκόλεψε τη φυσική συνεργασία τους, «αλλά είχε και περισσότερο χρόνο ο Θοδωρής για να δουλέψει. Τον Φεβρουάριο του 2020 παρουσιάσαμε το πρώτο ρομποτάκι. Στη συνέχεια έγιναν βελτιώσεις, το ρομπότ των δασών έγινε πιο ελαφρύ, πιο ανθεκτικό, με περισσότερες λειτουργίες και στον τρίτο διαγωνισμό του ΕΕΛΛΑΚ, το 2021, έλαβε διάκριση». Αυτή τη στιγμή ο Θοδωρής Τσαούσης, όπως λέει ο ίδιος, το βελτιώνει περαιτέρω. «Έχω αλλάξει όλο τον σκελετό, έχω προσθέσει επιπλέον τέσσερις σερβοκινητήρες, ώστε να κινείται και δεξιά και αριστερά· έως τώρα κινούνταν μόνο μπρος και πίσω και έστριβε». Βελτιώνει το ηλιακό πάνελ για την επαναφόρτιση της μπαταρίας. «Είναι απολύτως αυτόνομο ενεργειακά», λέει ο Θοδωρής, που είναι έτοιμος να παρουσιάσει το νέο του μοντέλο με την πρώτη ευκαιρία.  

 
technologia-pente-efeyreseis-poy-gennithikan-se-ellinika-scholeia2 Το Σύστημα Οδηγιών Πρώτων Βοηθειών των Μικρών Χάκερ αποτελείται από ένα περικάρπιο και μια εφαρμογή για έξυπνα κινητά, που δίνει οδηγίες για την παροχή ΚΑΡΠΑ ή ανάνηψης. 

→ Παιδιά σώζουν ζωές / Φλώρινα

Οι Μικροί Χάκερ, όπως ονομάζεται ο όμιλος Ρομποτικής του Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας, είναι πολύ δραστήριοι, κι αυτό αποτυπώνεται στην πλούσια ιστοσελίδα τους, που επιμελείται ο επιβλέπων καθηγητής Γιάννης Αρβανιτάκης. Ένα από τα έργα τους είναι και το e-Fai Σύστημα Οδηγιών Πρώτων Βοηθειών. «Αποτελείται από ένα περικάρπιο, που περιλαμβάνει έναν μικροϋπολογιστή, και μια εφαρμογή για έξυπνα κινητά, που δίνει οδηγίες για την παροχή πρώτων βοηθειών. Τα παιδιά σχεδίασαν το περικάρπιο σε υπολογιστή, το εκτύπωσαν σε 3D εκτυπωτή, το συναρμολόγησαν, το προγραμμάτισαν και στη συνέχεια έφτιαξαν και εγκατέστησαν την ειδική εφαρμογή στο κινητό», εξηγεί ο κ. Αρβανιτάκης. «Η ιδέα γεννήθηκε όταν ήρθε πέρυσι στο σχολείο μας η οργάνωση Kids Save Lives, που εστιάζει στο πώς τα παιδιά μπορούν να δώσουν τις πρώτες βοήθειες. Έκανε μεγάλη εντύπωση στους μαθητές και είπαμε ως όμιλος ρομποτικής να δημιουργήσουμε ένα σύστημα φιλικό στον χρήστη, χωρίς πολύπλοκες κινήσεις. Αν κάποια στιγμή πέσουμε απότομα στο έδαφος ή αισθανθούμε αδιαθεσία και πατήσουμε το πλήκτρο βοήθειας στο περικάρπιο, τότε ο μικροϋπολογιστής στέλνει σήμα σε όλα τα περικάρπια σε απόσταση έως 70 μέτρα, ενώ παράλληλα παίζει έναν δυνατό ήχο και αναβοσβήνει την οθόνη του για να ειδοποιήσει τους γύρω μας. Η εφαρμογή του κινητού τηλεφώνου στέλνει SMS στο τηλέφωνο έκτακτης ανάγκης που έχουμε δηλώσει (π.χ. το ΕΚΑΒ), ενώ ταυτόχρονα, με φωνητικές εντολές και βίντεο, δίνει βήμα βήμα οδηγίες για την παροχή καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ) ή ανάνηψης», περιγράφει ο κ. Αρβανιτάκης. «Τα παιδιά προχωρούν ήδη σε βελτιώσεις του συστήματος, ώστε να έχει μεγαλύτερη εμβέλεια και να περιλαμβάνει μια εφαρμογή virtual reality, δηλαδή να μπορεί κάποιος, φορώντας μια κάσκα, να δει όλη τη διαδικασία παροχής πρώτων βοηθειών μέσα από έναν εικονικό κόσμο. Όταν ολοκληρωθεί, σκοπεύουμε να το δωρίσουμε στο Kids Save Lives».

technologia-pente-efeyreseis-poy-gennithikan-se-ellinika-scholeia4 Η ομάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής και STEAM του Γυμνασίου Νεάπολης Αγρινίου κατασκεύασε ένα έξυπνο οικολογικό αμαξίδιο. 

→ Κίνηση με ένα νεύμα / Αγρίνιο

Την ιδέα για την κατασκευή ενός έξυπνου οικολογικού αμαξιδίου για ανθρώπους με σοβαρά κινητικά προβλήματα είχε η ομάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής και STEAM του Γυμνασίου Νεάπολης Αγρινίου. «Σκεφτήκαμε ότι, αν ένας άνθρωπος, ύστερα από ατύχημα ή αρρώστια, δεν είναι σε θέση να κινήσει παρά μόνο τα δάχτυλα του χεριού του ή το κεφάλι, αυτή η μικρή κίνηση μπορεί, με τη βοήθεια δύο μικροϋπολογιστών, να κινήσει το καροτσάκι», εξηγεί ο επιβλέπων καθηγητής Ευάγγελος Αραπογιάννης. «Ο ένας μικροϋπολογιστής παίζει τον ρόλο χειριστηρίου, πομπού, και προσαρμόζεται σε οποιοδήποτε λειτουργικό μέρος του ατόμου και συνομιλεί με έναν δεύτερο μικροϋπολογιστή, τον δέκτη, ο οποίος είναι συνδεδεμένος με τους κινητήρες των τροχών του καροτσιού. Όταν ο χρήστης π.χ. γέρνει το κεφάλι του μπροστά, πίσω, δεξιά ή αριστερά, ο πρώτος μικροϋπολογιστής στέλνει στον δεύτερο τα αντίστοιχα μηνύματα, που μετατρέπονται σε εντολές κίνησης. Σε έναν τρισδιάστατο εκτυπωτή, εκτυπώσαμε τα μέρη του αμαξιδίου σε διαστάσεις 1 προς 10, και το συναρμολογήσαμε. Τοποθετήσαμε τους δύο κινητήρες, την πλακέτα οδηγού κινητήρα, τους μικροϋπολογιστές και τον υπόλοιπο εξοπλισμό και το προγραμματίσαμε». Στο μέλλον μπορούν να προστεθούν ένας αισθητήρας απόστασης για αποφυγή εμποδίων, ένα ηλιακό πάνελ για την επαναφόρτιση της μπαταρίας και η επιλογή αύξησης ή μείωσης της ταχύτητας του αμαξιδίου.

technologia-pente-efeyreseis-poy-gennithikan-se-ellinika-scholeia6 Ένα έξυπνο σύστημα για τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα δημιούργησαν οι μαθητές του Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. 

→ Άλλος, καλύτερος αέρας / Θεσσαλονίκη

Ο αέρας είναι πολύ κακός, βαρύς, πηχτός -όλοι το θυμόμαστε- στις σχολικές αίθουσες, αλλά οι ανοιχτές τεχνολογίες τον άλλαξαν στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Με την επίβλεψη των καθηγητών Πληροφορικής Φίλιππου Κουτσάκα και Εμμανουήλ Κοσμίδη, τα παιδιά έφτιαξαν ένα πολύ αποτελεσματικό έξυπνο σύστημα για τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα. Το σύστημα «Άλλος Αέρας» περιλαμβάνει αισθητήρες μέτρησης των αιωρούμενων σωματιδίων, της θερμοκρασίας, υγρασίας, ατμοσφαιρικής πίεσης, εξαεριστήρες τζαμιού, σύστημα ελέγχου των συσκευών και πλατφόρμα μεταξύ τους επικοινωνίας (μικροϋπολογιστή). «Αφορμή αποτέλεσε η πανδημία και η ανάγκη για καλό, συνεχή εξαερισμό των αιθουσών, αφού η Covid-19, όπως μας ενημέρωσε η επιστημονική κοινότητα, μεταδίδεται μέσω αερολυμάτων. Ο καλός φυσικός εξαερισμός έχει μεγάλη σημασία για την υγεία των μαθητών, αλλά και την απόδοσή τους στο μάθημα», σημειώνει ο κ. Κουτσάκας. «Η λύση που σκεφτήκαμε αποτελείται πρακτικά από δύο μέρη. Στο πρώτο εντάσσεται ο μικροϋπολογιστής, με τον οποίο επικοινωνούν οι αισθητήρες μέτρησης της ποιότητας του αέρα, και στο δεύτερο οι εξαεριστήρες τζαμιού, οι οποίοι με αυτοματοποιημένη λειτουργία ενισχύουν μηχανικά την αλλαγή του αέρα. Τα διαφορετικά σενάρια εξαερισμού της αίθουσας τα οποία τρέξαμε έδειξαν ότι η χρήση του συστήματος βελτίωνε κατά πολύ την ποιότητα του αέρα. Στόχος μας ήταν ο “Άλλος Αέρας”, για τον οποίο τα παιδιά του ομίλου δούλεψαν με μεγάλο ενθουσιασμό, να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κάθε άλλο σχολείο». 

technologia-pente-efeyreseis-poy-gennithikan-se-ellinika-scholeia8 Στο έξυπνο σχολείο του Εσπερινού ΕΠΑΛ Αλιάρτου, το εκπαιδευτικό υλικό είναι διαθέσιμο αυτόματα στον προτζέκτορα και κάμερες παρακολουθούν την τήρηση αποστάσεων. 

technologia-pente-efeyreseis-poy-gennithikan-se-ellinika-scholeia10

 

→ Το έξυπνο σχολείο / Αλίαρτος

Οι μαθητές του Εσπερινού ΕΠΑΛ Αλιάρτου μπαίνουν στην αίθουσα και δεν χρειάζεται να χάσουν χρόνο περιμένοντας τον υπολογιστή να ανοίξει ή ψάχνοντας τη σελίδα του μαθήματος στο βιβλίο. «Αυτόματα ανοίγει ο προτζέκτορας, προβάλλοντας στην οθόνη όλο το εκπαιδευτικό υλικό, φωτογραφίες, κείμενα, σελίδες στο ίντερνετ, σελίδες του σχολικού βιβλίου, αλλά και τις ασκήσεις που έλυσαν οι μαθητές και τις εργασίες τους. Υλικό που διαχειρίζεται κανείς εύκολα με ένα τηλεκοντρόλ. Πατάς ένα κουμπί και έχεις το μάθημα της ημέρας μπροστά σου», περιγράφει ο επιβλέπων καθηγητής τους Εμμανουήλ Κεσσόγλου. Ο έξυπνος ψηφιακός σχολικός οδηγός που δημιούργησαν οι μαθητές περιλαμβάνει δύο υποσυστήματα. «Το πρώτο διευκολύνει τη σχολική καθημερινότητα, περιορίζοντας τον εναρκτήριο διαδικαστικό χρόνο προς όφελος του πραγματικού εκπαιδευτικού χρόνου. Στον κεντρικό σταθμό (server) του σχολείου, που είναι ενήμερος για το ωρολόγιο πρόγραμμα, εκπαιδευτικοί και μαθητές ανεβάζουν τα υλικά τους, που μοιράζονται χρονοπρογραμματισμένα στους σταθμούς των τάξεων. Το δεύτερο υποσύστημα συνδράμει στην προσπάθεια περιορισμού της διάδοσης του κορωνοϊού. Κάμερες που έχουν τοποθετηθεί στο προαύλιο και στην είσοδο του σχολείου ανιχνεύουν, με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, χωρίς αποθήκευση προσωπικών δεδομένων αλλά μόνο στατιστικών στοιχείων, την τήρηση των αποστάσεων από τους μαθητές. Ένα πράσινο πλαίσιο περιβάλλει τα άτομα που βρίσκονται σε ασφαλείς αποστάσεις και ένα κόκκινο εκείνους που τις παραβιάζουν», εξηγεί ο κ. Κεσσόγλου. «Το έργο είχε πολύ θετική επίδραση στο πνεύμα συνεργασίας, στην ψυχολογία και στην απόδοση των μαθητών, που είναι όλων των ηλικιών. Άνθρωποι 40 ή 50 χρονών αποφάσισαν να δώσουν πανελλαδικές, γοητευμένοι από τη δυνατότητα της υψηλής επιστήμης να υπηρετήσει τον καθημερινό άνθρωπο. Ο διαγωνισμός του Οργανισμού Ανοιχτών Τεχνολογιών εστιάζει στη συνεργασία. Ο ένας στηρίζεται στον άλλον. Ό,τι δημιουργεί κάποιος, χτίζοντας με φθηνές τεχνολογίες πάνω στα επιτεύγματα των προηγούμενων, το διαθέτει έπειτα ανοιχτά και δωρεάν σε αυτούς που ακολουθούν». 

https://www.kathimerini.gr/k/k-magazine/561721840/technologia-pente-efeyreseis-poy-gennithikan-se-ellinika-scholeia/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής 2021: Μια ιπτάμενη ανεμογεννήτρια «διά χειρός» μαθητών.

Μια ιπτάμενη ανεμογεννήτρια με έξτρα απόδοση χάρη στο μεγάλο υψόμετρό της, στην τοποθέτηση της οποίας ουδείς θα εναντιωθεί… Αυτή είναι η πρόταση που κατέθεσε η ελληνική μαθητική ομάδα στην Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής 2021.

 

olympiada-ekpaideytikis-rompotikis-2021-mia-iptameni-anemogennitria-dia-cheiros-mathiton-561721774

Η ομάδα προσπάθησε να αξιοποιήσει μια ήδη υπάρχουσα τεχνολογία που χρησιμοποιείται στα μπαλόνια με ήλιον, την οποία συνδύασε με την αιολική ενέργεια, ενώ ακόμη ένα πλεονέκτημα της πρότασης των μαθητών είναι το χαμηλό κόστος κατασκευής. Στην Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής 2021 κατατέθηκαν συνολικά 65 προτάσεις μαθητών.
Μια ιπτάμενη ανεμογεννήτρια με έξτρα απόδοση χάρη στο μεγάλο υψόμετρό της, στην τοποθέτηση της οποίας ουδείς θα εναντιωθεί… Αυτή είναι η πρόταση που κατέθεσε η ελληνική μαθητική ομάδα στην Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής 2021, η οποία λόγω πανδημίας διεξήχθη διαδικτυακά. Το θέμα του φετινού διαγωνισμού, την ευθύνη του οποίου είχε η Γερμανία, ήταν το μέλλον της ενέργειας.Η καινοτόμος ιδέα των «Minders», που φαντάζει ιδανική δεδομένης της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης, αναδείχθηκε πέμπτη ανάμεσα σε 65 συνολικά προτάσεις μαθητών.Η επιτυχία τους προσείλκυσε το ενδιαφέρον του Ελληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, που προσκάλεσε τη μαθητική ομάδα από την «Εκπαιδευτική Αναγέννηση» στο Μέγαρο Μαξίμου για να γνωρίσει και να συγχαρεί τους μαθητές της Β΄ Λυκείου Γιάννη Γκαμαλέτσο, Διονύση Κανέλλη, Γιώργο Κλωνή και Θάνο Κοτσόκολο.  «Προσπαθήσαμε να αξιοποιήσουμε μια ήδη υπάρχουσα τεχνολογία –αυτή που χρησιμοποιούμε και στα μπαλόνια με το ήλιον– την οποία συνδυάσαμε με την αιολική ενέργεια», εξηγεί στην «Κ» ο 16χρονος μαθητής Γιάννης Γκαμαλέτσος, ένας εκ των τεσσάρων μελών της ομάδας, που υπό την καθοδήγηση του υπεύθυνου καθηγητή Δημήτρη Μωραΐτη σχεδίασαν το project «Airfield». «Καθώς η δική μας ανεμογεννήτρια ίπταται, βρίσκεται πολύ πιο ψηλά από τις συμβατικές, με αποτέλεσμα να συναντά πιο ισχυρούς ανέμους και να έχει μεγαλύτερη απόδοση στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας». Στο σχέδιο, που παρουσίασαν οι Ελληνες μαθητές σε συνομηλίκους τους από όλο τον κόσμο, εντάσσεται και ένα θερμοκήπιο, το οποίο θα ηλεκτροδοτείται απευθείας από την ανεμογεννήτρια.
 

Μεταφέρεται εύκολα

Η καινοτόμος ιδέα της ομάδας «Minders» αναδείχθηκε πέμπτη στην Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής 2021, η οποία λόγω πανδημίας διεξήχθη διαδικτυακά.

«Επιπρόσθετο πλεονέκτημα είναι το χαμηλό κόστος κατασκευής της δικής μας ανεμογεννήτριας, η οποία μεταφέρεται εξίσου εύκολα από τοποθεσία σε τοποθεσία», προσθέτει ο 16χρονος, που εντάχθηκε τελευταίος στην ομάδα. «Ηθελα ανέκαθεν να σπουδάσω οικονομικά και νόμιζα ότι η ρομποτική δεν με αφορούσε», απαντά στην «Κ». Ομως, τελικά, ρομποτική δεν σημαίνει… ρομπότ, αλλά σύγχρονες τεχνολογίες. Ετσι, ο Γιάννης ανέλαβε το σκέλος του R&D. «Ημουν υπεύθυνος για την εξέλιξη της ιδέας, στην οποία προσπάθησα να προσδώσω ρεαλιστικό χαρακτήρα έτσι ώστε να μπορεί να “σταθεί” στην αγορά με επιτυχία». Η συνεισφορά του ήταν ιδιαίτερα σημαντική, «ακόμα και αν δεν είμαι της θετικής κατεύθυνσης». Η ομάδα καταπιάστηκε με την επεξεργασία του θέματος στις αρχές του 2021 και παρουσίασαν ολοκληρωμένη την ιδέα τον Νοέμβριο του 2021 στο World Robot Olympiad.

«Εργαστήκαμε πολύ»

«Εργαστήκαμε πολύ σε ώρες πέραν του ωρολογίου προγράμματος, λίγο πριν το τέλος φτάσαμε να δουλεύουμε κανονικά… δεκάωρα», σχολιάζει ο κ. Μωραΐτης, που ίδρυσε τον Ομιλο Ρομποτικής στην Εκπαιδευτική Αναγέννηση τη σχολική χρονιά 2009-2010. Ομάδες λειτουργούν σε όλες τις βαθμίδες και μια ομάδα εκπαιδευτικών αναλαμβάνει την «προπόνηση» των παιδιών. «Στο δημοτικό έχουν επιλέξει τον όμιλο ρομποτικής 65 παιδιά, στο γυμνάσιο 33 και στο λύκειο 17», καταλήγει ο κ. Μωραΐτης, που είναι καθηγητής Πληροφορικής.

https://www.kathimerini.gr/society/561720754/olympiada-ekpaideytikis-rompotikis-2021-mia-iptameni-anemogennitria-dia-cheiros-mathiton/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 1 μήνα αργότερα...

Συνέντευξη του νομπελίστα Gérard Mourou, «πατέρα» του πιο ισχυρού λέιζερ.

Η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε ως ξένο εταίρο της τον Γάλλο νομπελίστα Φυσικής Ζεράρ Μουρού.

 

murustrickland.png?w=700

Οι Gérard Mourou και η Donna Strickland

Πρόκειται για έναν από τους πιο διακεκριμένους επιστήμονες παγκοσμίως, γι’ αυτό και το 2018 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Φυσικής. Ο καθηγητής Ζεράρντ Μουρού έχει ξεκινήσει την έρευνα του πάνω στο λέιζερ εδώ και δεκαετίες. Το 1985 μαζί με τη φοιτήτριά του Ντόνα Στρίκλαντ δημιούργησε τους πιο σύντομους και υψηλής έντασης, παλμούς λέιζερ. Η μονάδα μέτρησης αυτών των παλμών υπολογίζεται σε φεμτο-δευτερόλεπτα. Κάθε φεμπτο-δευτερόλεπτο αντιστοιχεί στο ένα εκατομμυριοστό, του δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου.«Όταν κατασκευάστηκαν τα λέιζερ ένας από τους μαθητές μου είχε ένα ατύχημα. Ένα από τα λέιζερ χτύπησε το μάτι του», περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο φυσικός νομπελίστας, λίγο πριν την ομιλία του στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Γαλλικού Ινστιτούτου. «Ήρθε στο γραφείο μου και μου είπε: Χριστέ μου, δεν ήμουν προσεκτικός, δεν φορούσα τα γυαλιά μου όπως θα έπρεπε και δέχτηκα το λέιζερ στα μάτια μου. Έπειτα, ένας φοιτητής ιατρικής εξέτασε το μάτι του και είπε: αυτό είναι φανταστικό, η πληγή είναι τέλεια. Που σημαίνει ότι η τομή ήταν τέλεια», συμπληρώνει ο διακεκριμένος φυσικός που μετά από αυτό το τυχαίο συμβάν κατάλαβε πως βρισκόταν μπροστά σε μια σημαντική ανακάλυψη για την υγεία και μια σειρά από άλλους τομείς που σχετίζονται με τις ακτίνες λέιζερ. Όπως ανέφερε ο Ζεράρντ Μουρού, από το βήμα του Γαλλικού Ινστιτούτου, από το 2001 έχουν συντελεστεί τουλάχιστον 24 εκατομμύρια οφθαλμολογικές επεμβάσεις με την πρωτοποριακή αυτή μέθοδο. Επόμενος στόχος είναι η ευρύτερη χρήση της μεθόδου CPA για την αντιμετώπιση καρκινικών όγκων. Όμως, αυτή η τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τη συντήρηση αρχαίων ναών, την αντιμετώπιση των διαστημικών αποβλήτων όπως και την πυρηνική ενέργεια.«Με τη μέθοδο του CPA μπορούμε να έχουμε εξαιρετικά υψηλής έντασης παλμούς. Σε κάποιες από τις εφαρμογές μπορούμε να επιταχύνουμε σωματίδια, όπως ηλεκτρόνια, πρωτόνια, νετρόνια στα άτομα. Με τους πολύ βραχύς παλμούς μπορείς να επιταχύνεις αυτά τα σωματίδια. Και έτσι μπορείς να αποκτήσεις πολύ ενέργεια η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην πυρηνική σχάση. Η πυρηνική ενέργεια προέρχεται από τη σχάση της πυρηνοποίησης των ατόμων», εξηγεί στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο νομπελίστας, ο οποίος αυτό το διάστημα έχει αφιερωθεί στην έρευνα για την παραγωγή άφθονης, καθαρής και ασφαλούς πυρηνικής ενέργειας. Μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, σκοπεύει μαζί με τους συνεργάτες του, να είναι σε θέση να παρουσιάσει το σχέδιο το οποίο μελετά για τη μεταστοιχείωση των πυρηνικών αποβλήτων, έτσι ώστε να είναι καθόλου ή λιγότερο ραδιενεργά και να έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής.«Αυτό είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή, προσπαθούμε να βρούμε ενέργεια για 10 δισ. ανθρώπους, για εκατοντάδες χρόνια. Αυτό το ζήτημα βρίσκεται στο τραπέζι μας και πρέπει να το λύσουμε. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο με ενδιαφέρει η πυρηνική ενέργεια και συγκεκριμένα το θόριο, επειδή υπάρχει σε αφθονία. Αντί να χρησιμοποιήσουμε ουράνιο, όπως κάνουμε τώρα, μπορούμε να χρησιμοποιούμε θόριο το οποίο παράγει πολύ λιγότερα πυρηνικά απόβλητα. Και αυτά τα απόβλητα έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής. Αντί για εκατομμύρια χρόνια, θα διαρκέσουν για μερικές εκατοντάδες χρόνια», αναλύει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Μουρού. Στη μακρόχρονη καριέρα του στις επιστήμες, ο νομπελίστας Ζεράρντ Μουρού, έχει διατελέσει επικεφαλής πολλαπλών ερευνών με αποκορύφωμα την έμπνευση του ELI project. Πρόκειται για ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα, η έδρα του οποίου βρίσκεται στη Ρουμανία. Εκεί έχει δημιουργηθεί μια ερευνητική υποδομή που στεγάζει τα ισχυρότερα μηχανήματα λέιζερ του κόσμου. Στις εγκαταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί από την εταιρεία λέιζερ TALIS, μπορούν να πηγαίνουν επιστήμονες από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, προκειμένου να κάνουν τα πειράματά τους και να εξελίσσουν το επιστημονικό τους έργο. Το ΕLI- project είναι συνδεδεμένο και με την Ελλάδα μέσω της ερευνητικής υποδομής HELLAS-CH, η οποία έχει αναλάβει την αποκατάσταση με λέιζερ, έργων πολιτιστικής κληρονομίας όπως αυτών της Ακρόπολης.Ο Δημήτρης Χαραλαμπίδης, ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, επικεφαλής του εργαστηρίου Ε&Τ αττοσευτερολέπτων του ΙΤΕ-ΙΗΔΛ στο Ηράκλειο Κρήτης και επικεφαλής επιστημονικός σύμβουλος της ELI-ALPS Szeged, στην Ουγγαρία, υποδέχτηκε τον συνάδελφό του και ενέπνευσε τους φοιτητές του να παρακολουθήσουν την πρώτη διάλεξη του φυσικού στην Αθήνα, μετά τη βράβευσή του από την Ακαδημία Νόμπελ. «Από την εποχή που ανακαλύφθηκε το λέιζερ, το 1960, τα πρώτα περίπου δέκα-δεκαπέντε χρόνια, υπήρξε μια πρόοδος στην αύξηση της ένταξης, της ισχύος κορυφής του λέιζερ. Μετά από αυτή την περίοδο, υπήρξε μια μακρά περίοδος που δεν μπορούσαμε να αυξήσουμε περαιτέρω την ισχύ των παλμικών λέιζερ και ο λόγος ήταν ότι υπήρχαν φαινόμενα που συνέβαιναν μέσα στο υλικό του ενισχυτή. Μη γραμμικά φαινόμενα, τα οποία κατέστρεφαν το υλικό αυτό. Ο κ. Μουρού με τη φοιτήτριά του, ανέπτυξαν μια τεχνική που κατάφερε να ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα και έκτοτε η ένταση του λέιζερ αυξάνει συνεχώς. Διαχρονικά, έχει δουλέψει για να παράξει όσο πιο ισχυρά λέιζερ γίνεται. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται σε όλα τα λέιζερ φεμπτοδευτερολέπτων», τόνισε ο καθηγητής, μιλώντας στο αμφιθέατρο του Γαλλικού Ινστιτούτου, ο οποίος συμμετείχε ενεργά στην προετοιμασία και υλοποίηση της Extreme Light Infrastructure (ELI), υποδομής του οδικού χάρτη του European Strategy Forum for Research Infrastructures (ESFRI).Ο διακεκριμένος φυσικός επιστήμονας Ζεράρντ Μουρού έγινε δεκτός ως ξένος εταίρος από την Ακαδημία Αθηνών. Την Τρίτη 22 Μαρτίου 2022 και ώρα 18.00 θα μεταδοθεί διαδικτυακά η μαγνητοσκοπημένη συνεδρία υποδοχής τού κατόχου Βραβείου Νόμπελ Φυσικής έτους 2018, ο οποίος παράλληλα διατελεί καθηγητής στο Haut Collège της École Polytechnique Γαλλίας και επίτιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, ΗΠΑ.

https://physicsgg.me/2022/03/20/συνέντευξη-του-νομπελίστα-gerard-mourou-πατέρα/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης