Η NASA και η ULA εγκαινίασαν την αποστολή Lucy στα «Απολιθώματα» του σχηματισμού πλανήτων.

Η αποστολή Lucy της NASA, η πρώτη στον οργανισμό Δούρειων αστεροειδών του Δία, εκτοξεύτηκε στις 5:34 π.μ. Σάββατο σε πύραυλο Atlas V της United Launch Alliance (ULA) από το Space Launch Complex 41 στο διαστημικό σταθμό Cape Canaveral στη Φλόριντα.

Η επιτυχής εκτόξευση του πυραύλου Atlas V εξασφαλίστηκε από έναν πυραυλικό κινητήρα RD-180 υγρού καυσίμου ως μέρος του πρώτου σταδίου. Ο κινητήρας αναπτύσσεται και κατασκευάζεται από την NPO Energomash (μέρος του Roscosmos). Οι πυραύλοι Atlas έχουν πραγματοποιήσει 95 επιτυχημένες εκτοξεύσεις με κινητήρες RD-180.

Τα επόμενα 12 χρόνια, η Lucy θα πετάξει από έναν αστεροειδή κύριας ζώνης και επτά δούρειους αστεροειδείς, καθιστώντας την πρώτη αποστολή του διαστημικού σκάφους στην ιστορία στην εξερεύνηση τόσων πολλών διαφορετικών αστεροειδών. Η Lucy θα ερευνήσει αυτά τα «απολιθώματα» πλανητικού σχηματισμού από κοντά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της.

«Η Lucy ενσαρκώνει τη διαρκή προσπάθεια της NASA να σπρώξει στον κόσμο για χάρη της εξερεύνησης και της επιστήμης, για να κατανοήσει καλύτερα το σύμπαν και τη θέση μας μέσα σε αυτό», δήλωσε ο διαχειριστής της NASA Bill Nelson. «Ανυπομονώ να δω τι μυστήρια αποκαλύπτει η αποστολή!»

Περίπου μία ώρα μετά την εκτόξευση, η Lucy χωρίστηκε από το δεύτερο στάδιο του πυραύλου ULA Atlas V 401. Οι δύο τεράστιες ηλιακές συστοιχίες, έκαστη περίπου 7,3 μέτρα πλάτος, ξεδιπλώθηκαν με επιτυχία περίπου 30 λεπτά αργότερα και άρχισαν να φορτίζουν τις μπαταρίες του διαστημικού σκάφους για να τροφοδοτούν τα υποσυστήματά του.

"Η σημερινή εκτόξευση σηματοδοτεί μια πραγματική στιγμή για μένα, καθώς η Lucy ήταν η πρώτη αποστολή που ενέκρινα το 2017, λίγους μήνες μετά την ένταξή μου στη NASA", δήλωσε ο Thomas Zurbuchen, αναπληρωτής διαχειριστής της Διεύθυνσης Επιστημονικής Αποστολής στην έδρα της υπηρεσίας στην Ουάσιγκτον. «Μια πραγματική αποστολή ανακάλυψης, η Λούσι είναι πλούσια με την ευκαιρία να μάθει περισσότερα για αυτούς τους μυστηριώδεις δούρειους αστεροειδείς και να κατανοήσει καλύτερα τον σχηματισμό και την εξέλιξη του πρώιμου ηλιακού συστήματος».

Η Lucy έστειλε το πρώτο της σήμα στη Γη από τη δική της κεραία στο Deep Space Network της NASA στις 6:40 π.μ. Το διαστημόπλοιο ταξιδεύει τώρα με ταχύτητα 108.000 χλμ. / Ώρα σε τροχιά που θα περιστρέφεται γύρω από τον nλιο και θα τον φέρνει πίσω στη Γη τον Οκτώβριο. 2022 για βοήθεια βαρύτητας.

Το μήκους περίπου 15 μέτρων σκάφος Lucy πήρε το όνομα του ομώνυμου γνωστού Αυστραλοπίθηκου ηλικίας 3,2 εκατομμυρίων ετών που είχε ανακαλυφθεί στην Αιθιοπία το 1974. Το σκάφος συναρμολογήθηκε στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA, διαθέτει δύο μεγάλους ηλιακούς συλλέκτες πλάτους επτά μέτρων ο καθένας και τέσσερα επιστημονικά όργανα για να μελετήσει τη χημική σύνθεση, μάζα, θερμοκρασία και τοπογραφία των αστεροειδών, ενώ παράλληλα θα τους φωτογραφίσει. Θα κάνει τον Απρίλιο του 2025 την πρώτη προσέγγιση αστεροειδούς - του «Ντοναλντγιόχανσον» (φέρει το όνομα του επιστήμονα που ανακάλυψε τον Αυστραλοπίθηκο Λούσι) στην κύρια ζώνη αστεροειδών μεταξύ Άρη-Δία.

Τον Αύγουστο του 2027 θα προσεγγίσει τον πρώτο Τρωικό αστεροειδή, τον μεγάλο Ευρυβάτη (διαμέτρου 64 χιλιομέτρων) και τους τέσσερις μικρούς δορυφόρους του. Θα ακολουθήσουν αρκετές ακόμη κοντινές διελεύσεις σε άλλους αστεροειδείς της ίδιας «οικογένειας», με την τελευταία προσέγγιση - στον αστεροειδή "Πάτροκλο" και το μικρότερο ταίρι του - να προγραμματίζεται για τον Μάρτιο του 2033.

«Αρχίσαμε να δουλεύουμε πάνω στην ιδέα της αποστολής Lucy στις αρχές του 2014, οπότε αυτή η εκτόξευση έχει ξεκινήσει πολύ καιρό», δήλωσε ο Hal Levison, κύριος ερευνητής της Lucy, με έδρα το Boulder, Colorado, υποκατάστημα του Southwest Research Institute (SwRI), το οποίο εδρεύει στο Σαν Αντόνιο. «Θα περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να φτάσουμε στον πρώτο Τρωικό αστεροειδή, αλλά αυτά τα αντικείμενα αξίζουν την αναμονή και όλη την προσπάθεια λόγω της τεράστιας επιστημονικής τους αξίας. Είναι σαν διαμάντια στον ουρανό ».

Οι προορισμοί της Lucy's Trojan παγιδεύονται κοντά στα σημεία Lagrange του Δία - βαρυτικά σταθερές τοποθεσίες στο διάστημα που σχετίζονται με την τροχιά ενός πλανήτη όπου μπορούν να παγιδευτούν μικρότερες μάζες. Ένα σμήνος Τρώων βρίσκεται μπροστά από τον πλανήτη γίγαντα αερίου και ένα άλλο πίσω από αυτόν. Οι αστεροειδείς στα Δούρια σμήνη του Δία βρίσκονται τόσο μακριά από τον Δία όσο και από τον nλιο.

Η πρώτη βοήθεια της γήινης βαρύτητας του διαστημοπλοίου το 2022 θα επιταχύνει και θα κατευθύνει την τροχιά της Lucy πέρα ​​από την τροχιά του Άρη. Το διαστημόπλοιο θα στραφεί προς τη Γη για μια άλλη βοήθεια βαρύτητας το 2024, που θα ωθήσει τη Λούσι προς τον αστεροειδή Donaldjohanson - που βρίσκεται στην κύρια ζώνη αστεροειδών του ηλιακού συστήματος - το 2025.

Στη συνέχεια, η Lucy θα ταξιδέψει προς την πρώτη συνάντησή της με τον Τρωικό αστεροειδή στο σμήνος μπροστά από τον Δία για την άφιξη του 2027. Μετά την ολοκλήρωση των πρώτων τεσσάρων στοχευμένων πτητικών του, το διαστημόπλοιο θα ταξιδέψει πίσω στη Γη για μια τρίτη αύξηση της βαρύτητας το 2031, το οποίο θα το οδηγήσει στο σμήνος των Τρώων για το 2033.

«Σήμερα γιορτάζουμε αυτό το απίστευτο ορόσημο και ανυπομονούμε για τις νέες ανακαλύψεις που θα αποκαλύψει η Λούσι», δήλωσε η Donya Douglas-Bradshaw, διευθύντρια έργου Lucy στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA στο Greenbelt, Maryland.

Η NASA Goddard παρέχει συνολική διαχείριση αποστολών, μηχανική συστημάτων, καθώς και ασφάλεια και εγγύηση αποστολής. Η Lockheed Martin Space στο Λίτλετον του Κολοράντο κατασκεύασε το διαστημόπλοιο. Η Lucy είναι η 13η αποστολή στο Πρόγραμμα Ανακάλυψης της NASA. Το Διαστημικό Κέντρο Πτήσεων Marshall της NASA στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα, διαχειρίζεται το Πρόγραμμα Ανακάλυψης για τον οργανισμό.

Μετά από τη Lucy, αναμένεται στις 24 Νοεμβρίου φέτος η εκτόξευση μιας άλλης αποστολής για τους αστεροειδείς, της DART (Double Asteroid Redirection Test). Θα είναι λιγότερο μια επιστημονική αποστολή και περισσότερο ένα τεστ πλανητικής άμυνας, με αντικείμενο την αλλαγή κατεύθυνσης κάποιου αστεροειδούς που θα μπορούσε μελλοντικά να απειλήσει τη Γη.

Το σκάφος DART, βάρους 600 κιλών, προγραμματίζεται να πέσει τον Σεπτέμβριο του 2022 με ταχύτητα 6,2 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο πάνω στον μικρό αστεροειδή Δίμορφο, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον μεγαλύτερο αστεροειδή Δίδυμο. Στόχος είναι να επιβραδυνθεί ελαφρά η ταχύτητα του Δίμορφου, κατά περίπου μισό χιλιοστό το δευτερόλεπτο, αρκετά για να αλλάξει οριακά η τροχιά του.

Στην φωτογραφια ο σκελετος της Λουσι.

https://www.nasa.gov/press-release/nasa-ula-launch-lucy-mission-to-fossils-of-planet-formation

Ίσως τελικά τα πυρηνικά όπλα να γίνουν προστάτες της Γης

Οι διαστημικές υπηρεσίες με προεξέχουσα τη NASA που έχει δημιουργήσει ειδικό τμήμα εντοπίζουν δυνητικά απειλητικούς για την Γη αστεροειδείς και παρακολουθούν την πορεία τους. Έχουν εντοπιστεί μερικές χιλιάδες τέτοια αντικείμενα τα οποία έχουν λάβει την ονομασία Near Earth Objects (ΝΕΟ).

Πραγματοποιούνται συνεχώς μελέτες και πέφτουν στο τραπέζι διαφόρων ειδών ιδέες για τον αποτελεσματικότερο και ασφαλέστερο για τον πλανήτη μας τρόπο εξουδετέρωσης μια τέτοιας απειλής. Η χρήση πυρηνικών όπλων ήταν φυσικά η πρώτη σκέψη για την αντιμετώπιση ενός τέτοιου διαστημικού αντιπάλου. Προοδευτικά όμως η ιδέα αυτή εξασθένησε αφού πολλοί ειδικοί ανέφεραν ότι η καταστροφή ενός αστεροειδούς εξαπολύοντας εναντίον του ένα πυρηνικό όπλο αυτό που θα κάνει θα είναι να διαλύσει τον αστεροειδή σε πολλά μικρότερα κομμάτια κάποια εκ των οποίων θα καταλήξουν τελικά στον πλανήτη μας και θα δημιουργήσουν μικρότερες μεν σε έκταση αλλά πολλές σε αριθμό εστίες καταστροφής με ανυπολόγιστες και πάλι συνέπειες.

Κάθε δύο χρόνια στο Κέντρο Μελετών ΝΕΟ της NASA που βρίσκεται στο Εργαστήριο Αεριώθησης, το περίφημο JPL, πραγματοποιούνται προσομοιώσεις για τις επιπτώσεις που θα έχει η πτώση ενός αστεροειδούς στην Γη. Στη φετινή προσομοίωση το σενάριο ήταν ότι ένας αστεροειδής με διάμετρο 100 μέτρων κατευθυνόταν στη Γη και δεν είχε γίνει αντιληπτός παρά μόλις 24 εβδομάδες πριν φθάσει στον πλανήτη μας. Αυτό σήμαινε ότι δεν υπήρχε χρόνος για να οργανώσουμε κάποια διαστημική αποστολή αναχαίτισης του διαστημικού βράχου ούτε υπήρχε αρκετός χρόνος για να προετοιμαστούμε για το χτύπημα ώστε να μην κινδυνέψουν άνθρωποι.

Η μόνη ορατή λύση ήταν να χτυπηθεί ο αστεροειδής με ένα πυρηνικό όπλο. Η προσομοίωση έδειξε ότι μια πυρηνική κεφαλή ισχύος ενός μεγατόνου που θα έπεφτε στην επιφάνεια του αστεροειδούς θα τον κατέστρεφε χωρίς να αφήσει προκαλέσει θρυμματισμό του σε βαθμό τέτοιο που να δημιουργείται νέος κίνδυνος για την Γη. Η προσομοίωση έδειξε ότι το ποσοστό επιτυχούς εξουδετέρωσης ενός αστεροειδούς διαμέτρου 100 μέτρων με μια πυρηνική κεφαλή ενός μεγατόνου είναι 99%.

Σύμφωνα μάλιστα με τους ερευνητές το χτύπημα μπορεί να γίνει με ασφάλεια και χωρίς δυσάρεστες παρενέργειες για την Γη μόλις ένα μήνα πριν ο απειλητικός αστεροειδής φθάσει στον πλανήτη μας. Αν τα αποτελέσματα της προσομοίωσης επιβεβαιωθούν με επόμενες μελέτες και προσομοιώσεις τότε θα μπορούμε βάσιμα να πιστεύουμε ότι έχουμε τρόπο αντιμετώπισης τουλάχιστον για τις μικρότερες σε μέγεθος απειλές της ανθρωπότητας.

https://www.naftemporiki.gr/story/1790164/isos-telika-ta-purinika-opla-na-ginoun-prostates-tis-gis

[/b]

Αποστολή «πλανητικής άμυνας» από την NASA.

Μέσα σε λίγο λιγότερο από ένα χρόνο, ένα διαστημικό σκάφος της NASA θα συντριβεί εσκεμμένα στην επιφάνεια ενός αστεροειδή. Ο στόχος; Να τον κάνει να παρεκκλίνει από την πορεία του. Η αποστολή αυτή, η οποία χαρακτηρίζεται αποστολή «πλανητικής άμυνας», αναμένεται ότι θα επιτρέψει στην ανθρωπότητα να είναι προετοιμασμένη για την περίπτωση απειλής πρόσκρουσης αστεροειδούς στο μέλλον.Το σενάριο φέρνει στο νου εκείνο της ταινίας «Αρμαγεδδών», στην οποία ο Μπρους Γουίλις και ο Μπεν Άφλεκ σώζουν τον πλανήτη από έναν τεράστιο αστεροειδή που κατευθύνεται προς τη Γη. Όμως η αμερικανική διαστημική υπηρεσία διεξάγει εδώ ένα πολύ πραγματικό πείραμα. Αν και κανένας γνωστός μεγάλος αστεροειδής δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε πορεία σύγκρουσης, το θέμα είναι να προετοιμαστούμε γι' αυτό το ενδεχόμενο.«Δεν θέλουμε να βρεθούμε στη θέση όπου ένας αστεροειδής θα κατευθύνεται προς τη Γη και εμείς θα πρέπει να δοκιμάσουμε τότε αυτή την τεχνική» για πρώτη φορά, εξήγησε χθες, Πέμπτη, σε συνέντευξη Τύπου ο Λίντλεϊ Τζόνσον του τμήματος Πλανητικής Άμυνας της NASA.Η αποστολή, που έχει ονομασθεί DART (βελάκι στα αγγλικά και ακρωνύμιο του Double Asteroid Redirection Test), θα απογειωθεί από την Καλιφόρνια με έναν πύραυλο Falcon 9 της SpaceX στις 22:20 (τοπική ώρα) της 23ης Νοεμβρίου. Δέκα μήνες αργότερα, το σκάφος θα πλήξει το στόχο του, ο οποίος θα βρίσκεται τότε σε απόσταση έντεκα εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη - δηλαδή τη στιγμή που η απόστασή του από τη Γη θα είναι η μικρότερη.

- «Ένα μικρό χτύπημα» -Στην πραγματικότητα, ο στόχος είναι διπλός: πρώτα ένας μεγάλος αστεροειδής, ο Δίδυμος, που έχει διάμετρο 780 μέτρα, δηλαδή δύο φορές το ύψος του Πύργου του Άιφελ. Και σε τροχιά γύρω απ' αυτόν, μια σελήνη, ο Δίμορφος, με διάμετρο 160 μέτρα - πιο ψηλός από το άγαλμα της Ελευθερίας.Πάνω ακριβώς α' αυτή τη σελήνη είναι που το σκάφος, το οποίο είναι περίπου εκατό φορές μικρότερο α' αυτή, θα τελειώσει την κούρσα του, με μια ταχύτητα 24.000 χλμ./ώρα.Η πρόσκρουση θα εκτοξεύσει τόνους υλικών στο διάστημα.Όμως «δεν θα καταστρέψει τον αστεροειδή, θα του δώσει απλώς ένα μικρό χτύπημα», λέει η Νάνσι Τσάμποτ του εργαστηρίου εφαρμοσμένης φυσικής του πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, που διευθύνει αυτή την αποστολή σε σύμπραξη με τη NASA. Έτσι η τροχιά του μικρού αστεροειδή γύρω από τον μεγάλο θα μειωθεί μόνο κατά «περίπου 1%», εξηγεί.Χάρη στις παρατηρήσεις που γίνονται εδώ και δεκαετίες με τα τηλεσκόπια που βρίσκονται στη Γη, ξέρουμε ότι ο Δίμορφος κάνει αυτή τη στιγμή μια πλήρη περιοστροφή γύρω από τον Δίδυμο σε 11 ώρες και 55 λεπτά ακριβώς. Με τη βοήθεια αυτών των ίδιων τηλεσκοπίων, αυτή η περίοδος θα μετρηθεί και πάλι μετά τη σύγκρουση. Θα είναι τότε ίσως «11 ώρες και 45 λεπτά ή κάτι τέτοιο», λέει η ερευνήτρια.Πόσο ακριβώς; Οι επιστήμονες δεν το ξέρουν και αυτό ακριβώς είναι που θέλουν να ανακαλύψουν. Πολυάριθμοι παράγοντες μπαίνουν στην εξίσωση, μεταξύ των οποίων η γωνία πρόσκρουσης, η όψη της επιφάνειας του αστεροειδή, η σύθεσή του ή ακόμη η ακριβής μάζα του, στοιχεία άγνωστα μέχρι τώρα. Μ' αυτό τον τρόπο, «αν μια μέρα ένας αστεροειδής ανακαλυφθεί σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη θα έχουμε μια ιδέα για την ισχύ την οποία θα έχουμε ανάγκη ώστε ο αστεροειδής αυτός να μην πετύχει τη Γη», εξήγησε ο Άντι Τσενγκ του πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς.Η τροχιά του Διδύμου, του μεγάλου αστεροειδούς, γύρω από τον Ήλιο θα τροποποιηθεί επίσης ελαφρώς, λόγω της βαρυτικής σχέσης του με τη σελήνη του, διευκρίνισε ο Τσενγκ. Όμως η αλλαγή αυτή θα είναι «υπερβολικά μικρή για να μετρηθεί. Συνεπώς είναι ένα πολύ ασφαλές πείραμα», εξήγησε.

- Εργαλειοθήκη -Ένας μικρός δορυφόρος θα κάνει επίσης αυτό το ταξίδι. Θα αποδεσμευθεί από το κύριο σκάφος δέκα ημέρες πριν από την πρόσκρουση και θα χρησιμοποιήσει το δικό του σύστημα προώθησης για να αποκλίνει ελαφρώς από την πορεία του. Τρία λεπτά μετά τη σύγκρουση, θα πετάξει πάνω από τον Δίμορφο για να παρατηρήσει το αποτέλεσμά της και πιθανόν τον κρατήρα στην επιφάνεια. Το συνολικό κόστος της αποστολής είναι 330 εκατ. δολάρια.Αν το τεστ αυτό πραγματοποιηθεί με επιτυχία, «πιστεύουμε ότι αυτή η τεχνική θα μπορέσει να αποτελέσει μέρος μιας εργαλειοθήκης, την οποία αρχίζουμε να γεμίζουμε, ώστε να μπορούμε να κάνουμε έναν αστεροειδή να αποκλίνει από την πορεία του», εξήγησε ο Λίντλεϊ Τζόνσον. Ανέφερε για παράδειγμα μεθόδους, βάσει των οποίων θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η βαρυτική δύναμη ενός ιπτάμενου σκάφους κοντά σ' έναν αστεροειδή στη διάρκεια μιας μακροχρόνιας περιόδου ή ακόμη η χρησιμοποίηση λέηζερ.Όμως υπενθύμισε ότι το κλειδί είναι κατ' αρχάς να εντοπισθούν οι εν δυνάμει απειλές. «Η στρατηγική είναι να βρούμε αυτά τα αντικείμενα όχι μόνο χρόνια, αλλά δεκαετίες πριν από οποιονδήποτε κίνδυνο σύγκρουσης με τη Γη», υπογράμμισε. Αυτή τη στιγμή είναι γνωστοί περίπου 27.000 αστεροειδείς που βρίσκονται κοντά στον μπλε πλανήτη.Ο αστεροειδής Bennu, με διάμετρο 500 μέτρα, είναι ένας από τους δύο αστεροειδείς που έχουν εντοπιστεί στο ηλιακό μας συστημα και δημιουργούν το μεγαλυτερο κίνδυνο για τη Γη, σύμφωνα με τη NASA. Όμως από τώρα μέχρι το έτος 2300, ο κίνδυνος σύγκρουσης είναι μόλις 0,057%.

https://www.naftemporiki.gr/story/1796948/apostoli-planitikis-amunas-apo-tin-nasa

Αστεροειδής δορυφόρος της Γης ίσως είναι θραύσμα της Σελήνης.

Ένας μικρός κοντινός στη Γη αστεροειδής, ο οποίος έχει το χαβανέζικο όνομα-γλωσσοδέτη Kamo'oalewa και αποτελεί έναν μικρό ημι-δορυφόρο του πλανήτη μας, μπορεί να αποτελεί ένα αρχαίο θραύσμα της Σελήνης, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αστρονόμων.  Αν αυτό όντως συμβαίνει, παραμένει άγνωστο το πώς ο βράχος αυτός αποκόπηκε από το φεγγάρι. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι εκτινάχτηκε στο διάστημα μετά από πρόσκρουση άλλου σώματος στη Σελήνη. Μέχρι στιγμής δεν έχουν βρεθεί άλλοι αστεροειδείς με σεληνιακή καταγωγή.Ο Kamo'oalewa (όνομα που παραπέμπει στους μύθους δημιουργίας των κατοίκων της Χαβάης) ανήκει στην κατηγορία των αστεροειδών, που ενώ βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, παραμένουν σχετικά κοντά στη Γη. Είχε ανακαλυφθεί από το τηλεσκόπιο PanSTARRS της Χαβάης το 2016 και έκτοτε λίγα πράγματα κατέστη εφικτό να γίνουν γνωστά γι' αυτόν. Έχει εκτιμώμενη διάμετρο 50 έως 65 μέτρων και πλησιάζει τη Γη σε απόσταση έως περίπου 14,4 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Λόγω της τροχιάς του, μπορεί να παρατηρηθεί από τον πλανήτη μας μόνο για λίγες εβδομάδες κάθε Απρίλιο και μόνο από κάποιο μεγάλο τηλεσκόπιο, καθώς είναι περίπου τέσσερα εκατομμύρια φορές πιο αχνός από το αχνότερο άστρο που το ανθρώπινο μάτι μπορεί να δει στο σκοτεινό ουρανό.Οι αστρονόμοι, με επικεφαλής τον Μπεν Σάκλεϊ του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature Communications Earth & Environment», ανέλυσαν το φως που αντανακλά ο Kamo'oalewa και συμπέραναν ότι «μαρτυρά» μια χημική σύνθεση πολύ παρόμοια με εκείνη των πετρωμάτων της Σελήνης, τα οποία είχαν φέρει στη Γη οι αποστολές «Απόλλων» της NASA.

https://www.naftemporiki.gr/story/1800073/asteroeidis-doruforos-tis-gis-isos-einai-thrausma-tis-selinis

Εκτοξεύτηκε ο εξολοθρευτής του Αρμαγεδδώνα.

Ξεκίνησε το ταξίδι της η αποστολή DART (Double Asteroid Redirection Test) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), που εκτοξεύτηκε σήμερα το πρωί στις 08:21(ώρα Ελλάδας) από τη βάση Βάντερμπεργκ στην Καλιφόρνια πάνω σε ένα πύραυλο Falcon 9 της εταιρείας Space X του Ίλον Μασκ.Το κόστους 330 εκατομμυρίων δολαρίων ρομποτικό σκάφος DART, αφού διανύσει μια απόσταση περίπου 11 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, προορίζεται να συντριβεί στον μικρό δορυφόρο Δίμορφο (διαμέτρου 160 μέτρων) του αστεροειδούς Δίδυμου (διαμέτρου περίπου 800 μέτρων) τον Σεπτέμβριο του 2022, σε μια "πρόβα" πλανητικής άμυνας σε περίπτωση που ένας τέτοιος διαστημικός βράχος αποτελέσει απειλή για τη Γη στο μέλλον.Θα είναι το πρώτο τεστ μιας τεχνολογίας αποτροπής ενός καταστροφικού αστεροειδούς. Ενώ κατά καιρούς διάφορα διαστημικά σκάφη έχουν ηθελημένα και μη πέσει πάνω σε ουράνια σώματα, θα είναι η πρώτη φορά που θα γίνει κάτι τέτοιο σκοπίμως στο όνομα σωτηρίας της Γης από έναν μελλοντικό κίνδυνο.Η πρόσκρουση της διαστημοσυσκευής DART στον αστεροειδή με ταχύτητα 24.000 χιλιομέτρων την ώρα θα έχει ως στόχο να χρησιμοποιήσει κινητική ενέργεια για να τον εκτρέψει ελαφρά από την τροχιά του. Κάτι το οποίο μπορεί να χρειαστεί μελλοντικά να γίνει με κάποιον άλλο μεγάλο αστεροειδή που υπάρχει κίνδυνος η τροχιά να τον φέρει ακριβώς πάνω στον πλανήτη μας.Ο "βομβαρδισμός" του Δίμορφου αναμένεται να αλλοιώσει ελαφρά την τροχιά του, ώστε να περιφέρεται πέριξ του Δίδυμου τουλάχιστον 73 δευτερόλεπτα πιο γρήγορα. Τα τηλεσκόπια από τη Γη θα παρακολουθούν για να δουν κατά πόσο αυτό όντως συνέβη. Παράλληλα, το DART, δέκα μέρες πριν την πρόσκρουση του, θα απελευθερώσει τη μικρή ιταλική διαστημοσυσκευή LICIACube που θα πλησιάσει τον Δίμορφο σε απόσταση 55 χιλιομέτρων και με τις κάμερες της θα φωτογραφήσει τα "μεθεόρτια" της πρόσκρουσης.Η NASA έχει βρει περισσότερους από 27.000 αστεροειδείς διαφόρων μεγεθών, που οι τροχιές τους τούς φέρνουν κοντά στη Γη. Παρά τις προόδους στον εντοπισμό των αστεροειδών που κατά καιρούς πλησιάζουν τον πλανήτη μας, μέχρι στιγμής οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι έχει ανιχνευθεί μόνο το 30% έως 40% των κοντινών στη Γη αντικειμένων διαμέτρου άνω των 140 μέτρων. Γι' αυτό έχει γίνει αντιληπτό ότι πρέπει να υπάρχει έτοιμη μια τεχνολογία πλανητικής άμυνας, αν προκύψει κάποια άνωθεν δυσάρεστη έκπληξη (όπως εκείνη που πιθανότατα εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν 66 εκατομμύρια χρόνια), κάτι με μικρή μεν πιθανότητα αλλά όχι απίθανο.Στα χνάρια της αμερικανικής αποστολής θα ακολουθήσει η ευρωπαϊκή αποστολή HERA του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), που θα στείλει μια γερμανικής κατασκευής διαστημοσυσκευή, συνοδευόμενη από δύο μικροδορυφόρους (τα cubesats Milani και Juventas), στον Δίδυμο και στον Δίμορφο για να τους μελετήσει πιο προσεκτικά και να δει από πρώτο χέρι τον κρατήρα που θα έχει δημιουργηθεί, καθώς και τις άλλες επιπτώσεις της πρόσκρουσης της DART. Η HERA αναμένεται να εκτοξευθεί το 2024 και να φθάσει στον αστεροειδή και το φεγγάρι του στο τέλος του 2026.

https://www.naftemporiki.gr/story/1803930/ektokseutike-o-eksolothreutis-tou-armageddona

https://www.naftemporiki.gr/story/1803930/ektokseutike-o-eksolothreutis-tou-armageddona

Έρχεται για «εορταστική» επίσκεψη στη Γη ο Νηρέας που… κουβαλά πάνω του 5 δισ. δολάρια.

Ο Νηρέας (4660 Nereus) είναι ένας αστεροειδής ωοειδούς σχήματος που ανακαλύφθηκε το 1982 και οι επιστήμονες τον παρομοιάζουν με τον Πύργο του Άιφελ. Ο μήκους 330 μέτρων αστεροειδής ακολουθεί μια τροχιακή κίνηση γύρω από τον Ήλιο η οποία τον φέρνει στη διαστημική μας γειτονιά κατά μέσο όρο μια φορά κάθε δέκα έτη.Ο Νηρέας βρίσκεται ξανά στον δρόμο προς τη Γη και την Κυριακή αναμένεται να κάνει το κοντινότερο πέρασμα του από τον πλανήτη μας από όσα έχει κάνει μέχρι σήμερα. Υπολογίζεται ότι ο αστεροειδής θα περάσει με ταχύτητα 23,700 χλμ./ώρα σε απόσταση 3,86 εκατ. χλμ. από την Γη η οποία μοιάζει μεγάλη με τα γήινα δεδομένα αλλά είναι πολύ μικρή για τα διαστημικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι αποτελεί αυτή την στιγμή τουλάχιστον απειλή για εμάς αλλά μπορεί στο μέλλον μια έστω και μικρή απόκλιση της τροχιάς του να τον καταστήσει απειλητικό για αυτό και είναι από τους αστεροειδείς που παρακολουθούνται. Το επόμενο κοντινό στη Γη πέρασμα του Νηρέα θα γίνει τον Μάρτιο του 2031 και θα επιστρέψει τον Νοέμβριο του 2050. Το γεγονός ότι θα περάσει αρκετά κοντά από τη Γη αναμένεται να επιτρέψει στους επιστήμονες να στρέψουν τα τηλεσκόπια σε αυτόν για να συγκεντρώσουν νέα στοιχεία.  Εκτός των άλλων ο Νηρέας συγκεντρώνει το επιπλέον ενδιαφέρον των επιστημόνων και όχι μόνο αφού διαθέτει ορυκτό πλούτο. Υπολογίζεται ότι διάθετει ποσότητες νικελίου, σιδήρου και κοβαλτίου αξίας περίπου πέντε δισ. δολαρίων. Οι νέες παρατηρήσεις ίσως προσφέρουν καινούργια δεδομένα για το είδος και τις ποσότητες των μεταλλευμάτων του.  Τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπιστεί πολλοί αστεροειδείς που διαθέτουν κολοσσιαίας αξίας ορυκτό πλούτο και έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα για την ανάπτυξη τεχνολογιών που θα μας επιτρέψουν να εξορύξουμε αυτά τα ορυκτά. Βέβαια έχουν υπάρξει απόψεις που αναφέρουν ότι αν αυτό συμβεί θα έχουμε ξοδέψει απεριόριστο χρόνο, κόπο και χρήμα για να πετύχουμε αυτό το εντυπωσιακό εγχείρημα και τελικά το μόνο που θα καταφέρουμε θα είναι να καταστρέψουμε την παγκόσμια οικονομία με ότι αυτό συνεπάγεται. Ειδικοί έχουν προειδοποιήσει ότι οι γιγάντιες ποσότητες των μεταλλευμάτων που διαθέτουν οι αστεροειδείς μπορεί να εξαφανίσουν την αξία τους στη Γη και στην αξία αυτή είναι βασισμένη σε μεγάλο ποσοστό η παγκόσμια οικονομία.

https://www.naftemporiki.gr/story/1808232/erxetai-gia-eortastiki-episkepsi-sti-gi-o-nireas-pou-koubala-pano-tou-5-dis-dolaria

To σκάφος OSIRIS-REx κατευθύνεται σε «κακόφημο» αστεροειδή.

NASA

Μετά τον BENNU το OSIRIS-REx «κυνηγά» και άλλο αστεροειδή.

Αφού συνέλεξε πέρυσι δείγματα από τον αστεροειδή Μπενού, τα οποία επιστρέφει στη Γη, το σκάφος OSIRIS-REx της NASA  μπορεί στη συνέχεια να κάνει μια «στάση» σε έναν άλλο «κακόφημο» αστεροειδή, τον Άποφι, ο οποίος κάποτε είχε θεωρηθεί αρκετά επικίνδυνος να πέσει στη Γη, αλλά αργότερα η απειλή του θεωρήθηκε ότι είναι μικρότερη.Το σκάφος, που βρίσκεται καθ' οδόν προς τη Γη, όπου προγραμματίζεται να φτάσει το 2023 μαζί με το πολύτιμο φορτίο του, το οποίο θα μελετηθεί από τους επιστήμονες, διαθέτει πολλά καύσιμα ακόμη και οι χειριστές του σκέφτηκαν να τα αξιοποιήσουν αναθέτοντάς του μια νέα αποστολή, να περάσει μια «βόλτα» από τον Άποφι. Τη σχετική ανακοίνωση έκανε ο επικεφαλής επιστήμονας της αποστολής Μάικλ Νόλαν του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, μιλώντας στο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης στη Νέα Ορλεάνη.Από όλους τους γνωστούς αστεροειδείς, ο Άποφις θεωρείτο εκείνος που συνιστούσε τη μεγαλύτερη δυνητική απειλή για τον πλανήτη μας. Μετά την ανακάλυψή του το 2004, υπήρξε η αρχική δυσοίωνη εκτίμηση ότι είχε μία πιθανότητα στις 37 να πέσει στη Γη το 2029 (η υψηλότερη πιθανότητα για πρόσκρουση στην ιστορία των αστεροειδών). Έχοντας διάμετρο περίπου 300 μέτρα, δεν θα προκαλούσε το τέλος της ανθρωπότητας, αλλά ασφαλώς θα επέφερε τεράστιες καταστροφές και θύματα σε μια περιοχή έκτασης εκατοντάδων χιλιομέτρων, αν έπεφτε στην ξηρά.Κατοπινές πιο καθησυχαστικές αναλύσεις έδειξαν ότι ο αστεροειδής είναι απίθανο να πέσει στη Γη, αν και τον Απρίλιο του 2029 αναμένεται να περάσει πολύ κοντά, σε απόσταση μόλις 36.000 χιλιομέτρων, πιο κοντά και από την τροχιά μερικών γεωστατικών δορυφόρων και αρκετά χαμηλά για να γίνει ορατός δια γυμνού οφθαλμού από την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική.Οι νέοι υπολογισμοί των επιστημόνων του OSIRIS-RΕx έδειξαν ότι αφού πλησιάσει τη Γη και ρίξει το φορτίο του με το δείγμα από τον Μπενού, το σκάφος θα μπορούσε στη συνέχεια, αφού προηγουμένως κάνει τρεις περιφορές γύρω από τον πλανήτη μας, να ταξιδέψει έως τον Άποφι, όταν ο τελευταίος θα έχει πλησιάσει τη Γη το 2029.Μολονότι ο Άποφις δεν θεωρείται πια απειλή για τη Γη - τουλάχιστον όχι για τα επόμενα 100 χρόνια - η μελέτη του από κοντά θα δώσει σημαντικές πληροφορίες για τον ίδιο και για άλλους αστεροειδείς του μεγέθους του. Μέχρι στιγμής δεν έχει προγραμματιστεί καμία άλλη διαστημική αποστολή προσέγγισης του Άποφι το 2029, αν και έχουν γίνει κατά καιρούς διάφορες προτάσεις.Η επιστημονική ομάδα του OSIRIS-REx θα υποβάλει τον επόμενο μήνα στη NASA την ιδέα της για επέκταση της αποστολής του σκάφους με νέο στόχο τον Άποφι. Η απόφαση αναμένεται έως τον Απρίλιο του 2022. Αν εγκριθεί, το σκάφος θα περάσει 18 μήνες κοντά στον αστεροειδή, μετά την άφιξη του τελευταίου κοντά στη Γη. Ενόσω θα τεθεί σε τροχιά γύρω του, θα τον πλησιάσει πολύ κοντά για να τον φωτογραφήσει, ενώ θα επιχειρήσει και να κατέβει στην επιφάνειά του για να ανοίξει εκεί μια τρύπα, ώστε να εκτεθεί το υλικό του υπεδάφους του Άποφι και να γίνουν εκτιμήσεις για τη σύνθεσή του.Αν όλα αυτά συμβούν, τότε θα είναι καλύτερα προετοιμασμένη - αν χρειαστεί τελικά - μια μελλοντική αποστολή πλανητικής άμυνας που θα εκτρέψει τον Άποφι ή κάποιον άλλο απειλητικό αστεροειδή. Βασικά ερωτήματα που πρέπει προηγουμένως να απαντηθούν, είναι πόσο εύκολο θα είναι να βγει ένας τέτοιος αστεροειδής από την τροχιά του ή να καταστραφεί με έκρηξη (αν κριθούν αναγκαία τόσο δραστικά μέτρα). Η πρώτη αποστολή πλανητικής άμυνας DART της NASA που εκτοξεύθηκε τον προηγούμενο μήνα, θα κάνει ένα τέτοιο πρώτο πείραμα με στόχο τον μικρό δορυφόρο Δίμορφο του αστεροειδούς Δίδυμου.Μετά τον Άποφι, το OSIRIS-RΕx μπορεί να έχει ακόμη αρκετά καύσιμα για να επισκεφτεί και έναν τρίτο αστεροειδή ή θα μπορούσε να λάβει εντολή να προσεδαφιστεί στον Άποφι και να παραμείνει εκεί ως «φάρος».

Μπορούν οι αστεροειδείς να μειώσουν την μέση θερμοκρασία της Γης.

Η τεχνική της βαρυτικής υποβοήθησης συνήθως αναφέρεται στην επιτάχυνση των διαστημικών σκαφών, χωρίς την κατανάλωση επιπλέον καυσίμων, έτσι ώστε αυτά να φτάνουν γρηγορότερα στους πιο μακρινούς προορισμούς του ηλιακού μας σύστημα. Η τεχνική προτάθηκε για πρώτη φορά σε δημοσίευση από τον Yuri Kondratyuk το 1938. Όμως, στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ο Μάικλ Μίνοβιτς (Michael A. Minovitch), ένας νεαρός μεταπτυχιακός φοιτητής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA, πραγματοποίησηε ακριβείς υπολογισμούς βαρυτικής υποβοήθησης διαστημικών σκαφών, χρησιμοποιώντας στην εργασία του τον ισχυρότερο υπολογιστή της εποχής, έναν IBM 7090.

Η ‘βαρυτική υποβοήθηση’ (gravity assist) του διαστημικού σκάφους Voyager 1 από τον πλανήτη Δία. H τροχιά του Voyager 1 από τις 5 Σεπτεμβρίου του 1977 έως στις 30 Δεκεμβρίου 1981, απεικονίζεται με κόκκινο χρώμα. Με μπλε χρώμα η τροχιά της Γης, γαλάζιο η τροχιά του Δία και πράσινο η τροχιά του Ποσειδώνα.

Η βαρυτική υποβοήθηση βασίζεται σε μια προσεκτικά υπολογισμένη μανούβρα, κατά την οποία το διαστημικό σκάφος περνάει πίσω από έναν πλανήτη (ή δορυφόρο) και εκμεταλλεύεται τη βαρύτητά του για να βγει από την άλλη πλευρά με μεγαλύτερη ταχύτητα. Κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, όταν το σκάφος κινείται προς την ίδια κατεύθυνση προς την οποία ταξιδεύει ο πλανήτης, ένα πέρασμα ακριβείας μπορεί να δώσει επιπλέον ορμή και ταχύτητα στο σκάφος και να το εκτοξεύσει προς νέα κατεύθυνση σαν σφεντόνα. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι το σκάφος αποκτά επιπλέον ενέργεια. Και, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, η ενέργεια αυτή στην πραγματικότητα αφαιρείται από την ενέργεια του ίδιου του πλανήτη, μειώνοντας έστω και απειροελάχιστα την ταχύτητά του.

Ένα φαινόμενο ανάλογο με την «βαρυτική υποβοήθηση» (διαβάστε σχετικά εδώ: gravity assist)

Σύμφωνα με μια πρόσφατη άσκηση επί χάρτου (Gravity-Assist as a Solution to Save Earth from Global Warming) του Sohrab Rahvar, η βαρυτική υποβοήθηση των αστεροειδών θα μπορούσε να αυξήσει την μέση απόσταση Γης – Ήλιου, έτσι ώστε να μειωθεί η μέση θερμοκρασία της Γης και να αποφευχθεί η αναμενόμενη υπερθέρμανση του πλανήτη μας!

Η κύρια ζώνη των αστεροειδών

Οι περισσότεροι από τους αστεροειδείς του ηλιακού συστήματος έχουν την ίδια φορά κίνησης με τους πλανήτες. Το ζητούμενο στους υπολογισμούς του Rahvar είναι να μικρύνουν οι τροχιές των αστεροειδών αλληλεπιδρώντας βαρυτικά με την Γη, έτσι ώστε να αυξηθεί η απόσταση της Γης από τον Ήλιο. Επιπλέον, για τον κατάλληλο έλεγχο των αστεροειδών ώστε να κατευθυνθούν από την κύρια ζώνη ακολουθώντας σπειροειδείς τροχιές προς την τροχιά του Άρη, προτείνεται η χρήση προωθητικών κινητήρων ή ηλιακών ιστίων. Η χρονική κλίμακα για την μείωση της τροχιάς είναι περίπου 70 χρόνια για έναν αστεροειδή βάρους 10¹⁰ κιλών. Όμως, η χρήση των μηχανών πρόωσης στους αστεροειδείς θα μειώσει αυτό το χρονικό διάστημα, μέσα στο οποίο θα μπορούσαν να επιτευχθούν ελιγμοί βαρυτικής σκέδασης περισσότερων αστεροειδών.

Άραγε, πόσο πρέπει να αυξηθεί η απόσταση της Γης από τον Ήλιο ώστε η θερμοκρασία της να μειωθεί, ας πούμε κατά 3^οC;

Μπορούμε εύκολα να υπολογίσουμε την ηλιακή ενέργεια που προσπίπτει ανά δευτερόλεπτο ανά τετραγωνικό μέτρο στην επιφάνεια της Γης από την εξίσωση , όπου r η μέση απόσσταση Γης-Ήλιου (η απόδειξη ΕΔΩ). Σύμφωνα με το απλούστερο κλιματικό μοντέλο η μέση θερμοκρασία της Γης υπολογίζεται από την εξίσωσης: .Συνδυάζοντας τις δυο παραπάνω εξισώσεις παίρνουμε ότι: r_τελ=r_αρχ∙(T_αρχ/T_τελ)² όπου r_τελ, r_αρχ η τελική και η αρχική μέση απόσταση Γης-‘Ηλιου και T_τελ, T_αρχ η τελική και αρχική μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της Γης. Αν Τ_αρχ=288 Κ ή 15^οC και r_αρχ=150∙10⁶ km, για να μειωθεί η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της Γης κατά 3^οC, η μέση απόσταση Γης-Ήλιου πρέπει να αυξηθεί κατά 2% περίπου ή γύρω στα 3 εκατομμύρια χιλιόμετρα.Φαίνεται λοιπόν με μια πρώτη ματιά, ότι με την βαρυτική βοήθεια των αστεροειδών (εφόσον αποφευχθούν ατυχήματα, όπως η πρόσκρουσή τους στη Γη ή ο εκτροχιασμός της ή άλλες παρενέργειες), θα μπορούσαμε να αυξήσουμε την μέση απόσταση Γης-Ήλιου και να μειώσουμε την ηλιακή ενεργειακή ροή προς την Γη. Κι όταν αποκατασταθεί η νέα θερμική ισορροπία στον πλανήτη, η μέση θερμοκρασία του θα έχει μειωθεί αντίστοιχα, χωρίς να μας απασχολούν οι εκπομπές των αερίων θερμοκηπίου 

διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες https://arxiv.org/pdf/2201.02879.pdf

(νεώτερη ενημέρωση 13/1/22)

Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με το ΑΠΕ ένας μεγάλων διαστάσεων αστεροειδής, διαμέτρου περίπου ενός χιλιομέτρου, πλησιάζει τη Γη. Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η συνεισφορά του στην ,,,μείωση της θερμοκρασίας της Γης, το σίγουρο είναι ότι δεν θα πέσει στον πλανήτη μας, αλλά θα περάσει στις 18 Ιανουαρίου σε απόσταση ασφαλείας σχεδόν δύο εκατομμυρίων χιλιομέτρων, περίπου πενταπλάσια από την απόσταση Γης-Σελήνης – όχι πάντως και τόσο μεγάλη για έναν αστεροειδή αυτού του μεγέθους.   Ο μεγάλος διαστημικός βράχος με την ονομασία «7482 (1994 PC1)» κινείται με ταχύτητα 70.415 χιλιομέτρων την ώρα και δεν θα ξαναπλησιάσει τόσο τη Γη στον αιώνα αυτό, σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έκαναν οι αστρονόμοι της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA). Είχε ανακαλυφθεί το 1994 και διαπιστώθηκε ότι συμπληρώνει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο κάθε 572 μέρες. Το 1933 είχε πλησιάσει περισσότερο τη Γη, σε απόσταση 1,1 εκατ. χλμ., ενώ δεν θα ξαναβρεθεί τόσο κοντά έως το 2105, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της NASA και του Caltcech.    Ο αστεροειδής ταξινομείται από τη NASA ως δυνητικά επικίνδυνος, χαρακτηρισμός που δίνεται σε κάθε αστεροειδή διαμέτρου άνω των 140 μέτρων, ο οποίος πλησιάζει σε απόσταση μικρότερη των 7,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από την τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο.

https://physicsgg.me/2022/01/12/μπορούν-οι-αστεροειδείς-να-μειώσουν-τ/

Mην ξεχνάτε να κοιτάτε πάνω.

Ωραία είναι τα φιλμ όπως το ‘Μην Κοιτάτε Πάνω’ για να περνάει ευχάριστα η ώρα, όμως το αντικειμενικό ερώτημα που θέτει η ταινία παραμένει: τι θα κάναμε στην περίπτωση που όντως διαπιστώσουμε ότι ένας κομήτης διαμέτρου 10 km πρόκειται σε 6 μήνες να χτυπήσει την Γη; Μια απάντηση στο ερώτημα αυτό δίνουν οι Philip Lubin και Alexander N. Cohen, στην εργασία τους με τίτλο ‘Don’t Forget To Look Up’, όπου διερευνούν και επεκτείνουν την μέθοδο καταρκεματισμού π (PI από το “Pulverize It”). Υποστηρίζουν ότι η Γη θα μπορούσε να σωθεί από μια τέτοια καταστροφική πρόσκρουση αστεροειδούς ή κομήτη, ακόμα κι αν είχαμε στην διάθεσή μας χρονικό διάστημα μόνο έξι μηνών. Σύμφωνα με τους Lubin και Cohen σε μια τέτοια χρονικά οριακή περίπτωση χρησιμοποιώντας πυρηνικές εκρηκτικές συσκευές θα μπορούσαμε να κατακερματίσουμε τo επικίνδυνο αντικείμενο. Κι αυτό είναι εφικτό χρησιμοποιώντας λιγότερο από το 10% του ήδη υπάρχοντος πυρηνικού οπλοστασίου.Οι πυρηνικές συσκευές θα πρέπει να διαθέτουν 1000 διεισδυτές σε σχήμα ακοντίου, οι οποίοι θα μπορούσαν να εκτοξευθούν με τους υπερ-πύραυλους: τον SLS (Space Launch System) της NASA ή τον επαναχρησιμοποιήσιμο πύραυλο Starship της SpaceX. Η εκτόξευση πρέπει να γίνει πέντε μήνες πριν ο αστεροειδής ή ο κομήτης φτάσει στη Γη, οπότε θα έχουμε μόλις ένα μήνα για να προετοιμαστούμε. Αλλά σε μια τέτοια περίπτωση πρέπει να είμαστε ήδη έτοιμοι. Δεν μπορούμε να περιμένουμε.

Πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια η πρόσκρουση ενός αστεροειδούς εξαφάνισε τους δεινόσαυρους. Ένα παρόμοιο γεγονός, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα θα αποτελούσε υπαρξιακή απειλή για την ανθρωπότητα.

Ο κομήτης πρέπει να χτυπηθεί έναν μήνα πριν φτάσει στη Γη, έτσι ώστε να εκραγεί σε κομμάτια, πολλά από τα οποία δεν θα φτάσουν ποτέ στην Γη και άλλα θα καούν στην ατμόσφαιρα. Βέβαια, κάποια από αυτά δυστυχώς θα φτάσουν στη Γη προκαλώντας καταστροφές και θανάτους ανθρώπων, αλλά η ολική καταστροφή του πλανήτη θα έχει αποφευχθεί.Αν και το χρονικό περιθώριο αντίδρασης των έξι μηνών φάινεται εξαιρετικά απίθανο, δεδομένης της ικανότητάς μας να παρακολουθούμε και να προβλέπουμε τις τροχιακές παραμέτρους αστεροειδών μεγάλης διαμέτρου, υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις, όπως ο κομήτης NEOWISE που ανακαλύφθηκε το 2020, τέσσερις μήνες πριν φτάσει ακίνδυνα στην πλησιέστερη απόσταση από την Γη. Σε μια τέτοια, αλλά επικίνδυνα απειλητική περίπτωση, η ανθρωπότητα θα μπορούσε παραμερίζοντας το κυρίαρχο ένστικτο του θανάτου για πρώτη φορά, να αναλάβει τον έλεγχο της μοίρας της, τουλάχιστον σε σχέση με τις κρούσεις αστεροειδών και κομητών.

https://physicsgg.me/2022/01/29/mην-ξεχνάτε-να-κοιτάτε-πάνω/

Οι δύο Τρώες αστεροειδείς που ακολουθούν την Γη… και περιφέρονται γύρω από το σημείο Λαγράντζ L4

Πρόκειται για τον 2010 TK7, με διάμετρο 300 μέτρα που ανακαλύφθηκε τον Ιανουάριο του 2010 από το διαστημικό τηλεσκόπιο WISE και για τον 2020 XL5 με διάμετρο 1200 μέτρα που ανακάλυψε το Pan-STARRS τον Δεκέμβριο του 2020 και από τον Ιανουάριο του 2021 κατατάχθηκε στους Τρώες αστεροειδείς [The Second Earth Trojan 2020 XL5].

Οι αστεροειδείς 2010 TK7 και 2020 XL5, ανήκουν στην ομάδα των Τρώων αστεροειδών που κινούνται στην ίδια τροχιά με την Γη και περιφέρονται γύρω από το σημείο Lagrange L4. Αν ανακαλυφθούν αστεροειδείς και στο σημείο L5, τότε αυτοί θα ανομαστούν Έλληνες αστεροειδείς (διότι θα φαίνονται σαν να καταδιώκουν τους Τρώες αστεροειδείς, όπως στην περίπτωση των αστεροειδών που ακολουθούν τον Δία). O Γάλλος μαθηματικός Josheph Louis de Lagrange, το 1772 απέδειξε ότι σε ένα σύστημα σωμάτων υπάρχουν σημεία όπου οι βαρυτικές και οι φυγόκεντρες δυνάμεις που ασκούνται μέσα στο σύστημα εξουδετερώνονται αμοιβαία. Στην περίπτωση ενός πλανήτη που περιφέρεται γύρω από ένα άστρο πολύ μεγαλύτερης μάζας υπάρχουν στην τροχιά του δυο σημεία Lagrange στα οποία αν τοποθετηθούν κάποια σώματα θα περιφέρονται ευσταθώς. Στα σημεία L4 και L5 η ισορροπία είναι ευσταθής, ενώ στα άλλα τρία ασταθής.

Όσον αφορά τον αστεροειδή 2020 XL5 σύμφωνα με την ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο Nature [Orbital stability analysis and photometric characterization of the second Earth Trojan asteroid 2020 XL₅], δεν θα συνοδεύει για πάντα τον πλανήτη μας. Ενώ θα παραμείνει στη σημερινή του θέση για περίπου 4.000 χρόνια, τελικά θα διαφύγει από αυτή.Αφού λοιπόν θα μας συνοδεύει τόσα χρόνια ο αστεροειδής 2020 XL5 θα μπορούσε κάλλιστα να σχεδιαστεί μια αποστολή με στόχο την μελέτη του ή και την εκμετάλλευσή του με κάποιο τρόπο. Yπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Οκτώβριο εκτοξεύθηκε από τη NASA η ρομποτική αποστολή Lucy με στόχο την μελέτη των Τρώων αστεροειδών του Δία.Οι επιστήμονες θέλουν -εν τω μεταξύ- να μελετήσουν τους γήινους Τρωικούς αστεροειδείς επειδή αποτελούνται από αρχέγονα υλικά που ανάγονται στην πρώιμη εποχή γέννησης του ηλιακού συστήματός μας και άρα πιθανώς περιέχουν τμήματα των υλικών που σχημάτισαν την ίδια τη Γη. «Αν μπορέσουμε να ανακαλύψουμε περισσότερους Τρωικούς αστεροειδείς και αν μερικοί από αυτούς έχουν πιο "βολικές" τροχιές, πιθανώς θα είναι φθηνότερο να φτάσουμε σε αυτούς παρά στη Σελήνη. Συνεπώς θα μπορούσαν να γίνουν ιδανικές βάσεις για μία προωθημένη εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος ή ακόμη και πηγή πρώτων υλών», δήλωσε ο αστρονόμος Σέζαρ Μπρισένο του αστεροσκοπείου Cerro Tololo Inter-American Observatory στη Χιλή.

2nd Earth trojan asteroid confirmed! Much bigger than first!

https://physicsgg.me/2022/02/02/οι-δύο-τρώες-αστεροειδείς-που-ακολουθ/

Το πρώτο διαστρικό αντικείμενο που συγκρούστηκε με την Γη.

Η τροχιά του μετεώρου της 8ης Ιανουαρίου 2014 (κόκκινο) συναντά την τροχιά της Γης (μπλε)

Μετέωρο που διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα πάνω από την Παπούα Νέα Γουινέα το 2014 ήταν βράχος που ταξίδεψε μέχρι εδώ από άλλο αστρικό σύστημα, ανακοίνωσε η Διοίκηση Διαστήματος του αμερικανικού στρατού (USSC).H ανακοίνωση δείχνει να δικαιώνει δύο ερευνητές που πρότειναν πρώτοι τη θεωρία της διαστρικής προέλευσης το 2019, δεν κατάφεραν όμως να δημοσιεύσουν τη μελέτη επειδή τα δεδομένα που απαιτούνταν για την επιβεβαίωση των υπολογιστών τους είχαν χαρακτηριστεί απόρρητα από την αμερικανική κυβέρνηση.Η μελέτη, των Amir Siraj και Abraham Loeb με τίτλο ‘Discovery of a Meteor of Interstellar Origin‘, εκτιμούσε ότι το αντικείμενο είχε διάμετρο 0,45 μέτρα και εισήλθε στην ατμόσφαιρα με την εκπληκτική ταχύτητα των 210.000 χιλιομέτρων την ώρα, πολύ υψηλότερη από την ταχύτητα των μετεώρων που καταφθάνουν από το ίδιο το Ηλιακό Σύστημα. Η υπερβολική τροχιά του αντικειμένου επίσης υποδεικνύει διαστρική προέλευση, έγραφαν οι ερευνητές.Η ανακοίνωση της USSC καθιστά το συμβάν του 2014 το πρώτο διαστρικό αντικείμενο που αναγνωρίζεται στο Ηλιακό Σύστημα, καθώς το μετέωρο εμφανίστηκε αρκετά χρόνια πριν από τον εντοπισμό του διαστρικού αντικειμένου Ομουαμούα το 2017 και του διαστρικού κομήτη 2I/Borisov το 2019 (τα δύο αυτά σώματα ουδέποτε πλησίασαν τη Γη).

Τη μελέτη του 2014 υπέγραφαν δύο ερευνητές του Χάρβαρντ, ο Αμίρ Σιράζ  και ο Άβι Λεμπ (ο οποίος για ένα διάστημα δήλωνε πεπεισμένος ότι ο Ομουαμούα ήταν στην πραγματικότητα εξωγήινο διαστημόπλοιο, κάτι που τελικά διαψεύστηκε οριστικά).Η ανακάλυψη του Ομούαμούα ήταν ο λόγος που οι δύο ερευνητές αποφάσισαν να εξετάσουν αναδρομικά το 2017 τη βάση δεδομένων του προγράμματος CNEOS της NASA, στην οποία καταχωρούνται οι ανιχνεύσεις μετεώρων.Σύμφωνα με το Vice, στο οποίο μίλησε ο Σιράζ, η μελέτη είχε υποβληθεί για δημοσίευση στο έγκριτο The Astrophysical Journal Letters, δεν πέρασε όμως την αξιολόγηση επειδή τα δεδομένα που θα επέτρεπαν την επιβεβαίωση των υπολογιστών ήταν διαβαθμισμένα. Ο λόγος ήταν πως ορισμένοι από τους αισθητήρες που καταγράφουν μετέωρα ανήκουν στο αμερικανικό υπουργείο Άμυνας και χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση όχι μόνο διαστημικών αντικειμένων αλλά και πυρηνικών δοκιμών.Οι δύο ερευνητές πέρασαν χρόνια προσπαθώντας να πείσουν την αμερικανική κυβέρνηση να δημοσιοποιήσει τα επίμαχα δεδομένα. Απευθύνθηκαν χωρίς αποτέλεσμα στο Εθνικό Εργαστήριο του Λος Άλαμος, στη NASA και άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες, τελικά όμως κέρδισαν τη στήριξη του Τζόελ Μόζερ, επιστήμονα της Διοίκησης Διαστήματος.Το έγγραφο της USSC που δικαιώνει τους δύο επιστήμονες, το οποίο φέρει ημερομηνία 1 Μαρτίου 2022, αναφέρει ότι ο Μόζερ «επιβεβαίωσε ότι η εκτίμηση της ταχύτητας που αναφέρθηκε στη NASA είναι αρκετά ακριβής για να υποδείξει διαστρική τροχιά».Ο Σιράζ δηλώνει τώρα ότι θραύσματα του διαστρικού μετεώρου δεν αποκλείεται να βρίσκονται στον βυθό του Ειρηνικού, γι’ αυτό και εξετάζει μαζί με άλλους επιστήμονες το ενδεχόμενο αποστολής για την αναζήτηση και τη συλλογή τους.Όπως είπε ο ερευνητής στο Vice, «η πιθανότητα να βρούμε το πρώτο κομμάτι διαστρικού υλικού είναι τόσο συναρπαστική ώστε αξίζει να εξετάσουμε το θέμα προσεκτικά και να μιλήσουμε με τους κορυφαίους ειδικούς ωκεανογραφικών αποστολών για να συλλέξουμε μετεωρίτες».

https://physicsgg.me/2022/04/11/το-πρώτο-διαστρικό-αντικείμενο-που-συ/

Εκπλήξεις από την επιφάνεια του αστεροειδούς Bennu.

Μετά την ανάλυση του δείγματος, που συλλέχθηκε από το διαστημικό σκάφος OSIRIS-REx της NASA από τον αστεροειδή Bennu τον Οκτώβριο του 2020, οι επιστήμονες διαπίστωσαν κάτι το εκπληκτικό: Το διαστημικό σκάφος θα είχε βυθιστεί στον Bennu, αν δεν χρησιμοποιούσε τους προωθητές του για να αποχωρήσει αμέσως μετά τη συλλογή δείγματος από επιφάνεια του αστεροειδούς. Τα τελευταία ευρήματα σχετικά με τον αστεροειδή Bennu που δημοσιεύθηκαν προχθές – [‘Near-zero cohesion and loose packing of Bennu’s near subsurface revealed by spacecraft contact‘ και ‘Spacecraft sample collection and subsurface excavation of asteroid (101955) Bennu‘], επιβεβαιώνουν τις υποψίες των ερευνητών καθ’ όλη τη διάρκεια της αποστολής OSIRIS-REx, ότι ο Bennu κρύβει πολλές εκπλήξεις.Αποδεικνύεται ότι τα σωματίδια που συνθέτουν το εξωτερικό του Bennu είναι τόσο χαλαρά συνδεδεμένα μεταξύ τους που αν κάποιος πατούσε στον αστεροειδή θα αισθανόταν πολύ μικρή αντίσταση, σαν να έμπαινε σε έναν χώρο με πλαστικές μπάλες, σαν αυτούς που παίζουν τα μικρά παιδιά στους παιχννιδότοπους. Φαίνεται λοιπόν πως o Bennu δεν είναι ένας συμπαγής βράχος, αλλά διαθέτει πολύ κενό χώρο στην επιφάνειά του.

Δείτε το σχετικό βίντεο:

διαβάστε περισότερα: Surprise – Again! Asteroid Bennu Reveals its Surface is Like a Plastic Ball Pit

https://www.nasa.gov/feature/goddard/2022/surprise-again-asteroid-bennu-reveals-its-surface-is-like-a-plastic-ball-pit

Η «επίσκεψη» του αστεροειδούς 2016 CZ31.

H θέση του αστεροειδούς 2016 CZ31 σήμερα 26/7/2022. Δείτε τις διαδοχικές θέσεις του ΕΔΩ: astro.vanbuitenen.nl/neo/2016%20CZ31)

Ένας αστεροειδής με μέγεθος σχεδόν όσο το… Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας πρόκειται να περάσει πολύ κοντά από τη Γη το προσεχές Σάββατο, σύμφωνα με ενημέρωση υπηρεσίας της NASA.Με εκτιμώμενο μήκος 122 μέτρων, ο αστεροειδής 2016 CZ31 έχει πορεία προς τον πλανήτη μας και αναμένεται να περάσει περί τα 2,8 εκατομμύρια χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης.Η προσέγγιση του αστεροειδούς προβλέπεται για τις 2.02 τα ξημερώματα του Σαββάτου σύμφωνα με τo Jet Propulsion laboratory της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας.Το Newsweek σημειώνει ότι η ταχύτητα του αστεροειδούς είναι περίπου 55.500 χιλιόμετρα την ώρα, δηλαδή περίπου 17 φορές ταχύτερη από μια σφαίρα από ένα όπλο και περίπου το ένα πέμπτο ταχύτερη από τον κεραυνό.Αυτός ο αστεροειδής δεν θεωρείται «δυνητικά επικίνδυνος», επειδή το μήκος του δεν ξεπερνά τα 150 μέτρα, αν και η μέγιστη απόστασή του από τον πλανήτη μας στις 30 Ιουλίου θα είναι σημαντικά μικρότερη από την απόσταση επαγρύπνησης που είναι 7,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Για να χαρακτηριστεί ως «δυνητικά επικίνδυνος» πρέπει να πληροί και τα δύο κριτήρια.

https://physicsgg.me/2022/07/26/η-επίσκεψη-του-αστεροειδούς-2016-cz31/