Οι αμυδρότεροι αστέρες με 10"

Φίλοι,

τα οριακά μεγέθη παρατήρησης που δίνονται γιά κάθε διάμετρο τηλεσκοπίου, και διαφέρουν από εταιρία σε εταιρία (πχ η Vixen είναι συντηρητική) ή από βιβλίο σε βιβλίο, είναι ενδεικτικά και δείχνουν τι μπορεί να δει ο μέσος έμπειρος παρατηρητής σε απλώς καλές συνθήκες. Γι αυτό αρκετοί ερασιτέχνες αστρονόμοι αναφέρουν μέχρι και 1-1,5 μεγέθη (magnitudes) αμυδρότερα από τα θεωρητικά.

Σε παλαιότερο post μου είχα αναφέρει ότι οι αμυδρότεροι αστέρες που έχω παρατηρήσει με το 10ιντσο τηλεσκόπιό μου είναι mag 15,4 στην εξωτερική περιοχή του σφαιρωτού σμήνους Μ3 - εξακριβωμένο με αναλυτική και βαθμολογημένη φωτογραφία του σμήνους. Αυτή μπορεί να τη βρεί κανείς στη σελ. 33 του βιβλίου του Stephen James O'Meara "The Messier Objects".

Πριν λίγες μέρες, σε μιά από τις πιό ευχάριστες και αποδοτικές παρατηρήσεις που έχω κάνει ποτέ, αυτό το προσωπικό ρεκόρ κατέβηκε ακόμη περισσότερο στο mag 15,7. Χρησιμοποίησα δύο αναλυτικούς χάρτες της περιοχής του Ring Nebula (M57) που βρίσκονται:

- στο Sky & Telescope Σεπτεμβρίου 2001, σελ. 102

- στην εισαγωγή του βιβλίου "Companion" του SkyAtlas 2000 2nd edition, σελ. xiv.

Έναν παρόμοιο χάρτη βρήκα στο διαδίκτυο και τον επισυνάπτω πιό κάτω (κλίκ για μεγέθυνση).

Η πρόσφατη παρατήρηση του Μ57 έγινε από σχετικά χαμηλό υψόμετρο, 250-300μ στα παράλια του Ν. Λάρισας σε σημείο με αρκετά σκοτεινό ουρανό αλλά όχι κάτι το εξαιρετικό (ο γαλαξίας φαινόταν αλλά όχι εντυπωσιακά γιατί υπήρχε υγρασία στην ατμόσφαιρα). Η μέγιστη διαθέσιμη μεγέθυνση ήταν 300Χ (4mm orthoscopic) και ο στόχος ήταν να δω τον ακριβοθώρητο κεντρικό αστέρα του νεφελώματος, mag 15,2.

Από τους αστέρες που γειτονεύουν με το Μ57 (βλ. εικόνα), εκείνους που έχουν μεγέθη 14,1 και 14,7 κατάφερα να τους δώ πολύ εύκολα με περιφερειακή όραση (averted vision). Τα πράγματα δυσκόλεψαν με τους δύο γειτονικούς μεταξύ τους αστέρες με μεγέθη 15,3 και 15,4. Όταν πλέον το πεδίο μου ήταν πολύ οικείο, ο 15,3 φαινόταν πολύ συχνά με περιφερειακή όραση, και ακριβώς στη σωστή σχετική θέση εμφανίζονταν πιό αραιά ο 15,4. Το περίεργο είναι ό,τι εμφάνιζαν διαφορά που θα μπορούσε να θεωρηθεί μεγαλύτερη από 0,1 μεγέθη.

Με προσπάθεια (καλές αναπνοές για οξυγόνωση του εγκεφάλου και πυκνά διαλείμματα για ξεκούραση) φάνηκε και ο 15,6 αλλά μόνο με την περιφερειακή όραση σε πολύ συγκεκριμένη θέση. Μου φαίνονταν πλέον αδιανόητο να δω οτιδήποτε αμυδρότερο, αλλά προσπάθησα και για τον 15,7 κολλητά σχεδόν στο νεφέλωμα, απέναντι από τον 13,0. Ήταν εκεί! Με πολλή δυσκολία και για ελάχιστες στιγμές εμφανιζόταν ακριβώς εκεί που έπρεπε και πουθενά αλλού, δηλ. δεν ήταν «θόρυβος» του ματιού αλλά το πραγματικό αστεράκι!

Η δυσκολία ήταν τόση πλέον που δεν είχε κανένα νόημα να προσπαθήσω για τον 16,1. Επίσης δεν κατάφερα να δω τον κεντρικό αστέρα του νεφελώματος που απαιτεί μεγαλύτερη μεγέθυνση από 300Χ με αυτό το τηλεσκόπιο, για να σκοτεινιάσει εντελώς το εσωτερικό background του νεφελώματος.

Όμως σε υψόμετρο όπως αυτό της θέσης παρατήρησης στον Πάρνωνα και με λιγότερη υγρασία στην ατμόσφαιρα, οι συνθήκες θα επιτρέψουν τουλάχιστον 0,5 μεγέθη βελτίωση. Διατηρώ την ελπίδα ό,τι εκεί θα καταφέρω να δω τον κεντρικό αστέρα, ιδίως αν θα έχω τον Televue Powermate 2.5X ώστε να έχω τις απαραίτητες μεγεθύνσεις.

Έχει επιχειρήσει κανείς ανάλογη προσπάθεια για την εύρεση του οριακού μεγέθους με το τηλεσκόπιό του; Με τι αποτελέσματα; Θα χαρώ να διαβάσω ανάλογες εμπειρίες.

Φιλικά, Στέφανος

Στέφανε, ποιος είναι ο τύπος οριακής λαμπρότητας σε σχέση με τη διάμετρο;

(Εγώ για 10-ιντσο βρήκα +14.5).

Ηλία,

ο γενικός τύπος είναι:

m = K + 5logD

όπου D είναι η διάμετρος του τηλεσκοπίου σε cm και K είναι μιά «σταθερά» που εξαρτάται από τις συνθήκες (ατμόσφαιρα + εξοπλισμός) και το υψόμετρο παρατήρησης καθώς και την ευαισθησία του ματιού κάθε παρατηρητή. Κυμαίνεται περίπου από 6,7 ως 9. Σε επόμενο post θα εξηγήσω την απλή λογική αυτού του τύπου.

Συνήθως γιά το Κ συναντάται μιά «μεσαία» τιμή 7,5.

Έτσι, γιά τις 10" (25,4 cm) η σχέση δίνει:

m = 7,5 + 5log25,4 = 14.5

όσο δηλ. βρίσκεις κι εσύ.

Στο Φυσικό οι καθηγητές μας θεωρούσαν πιό ρεαλιστική μια τιμή 7,8-8 για το Κ, ενώ η Vixen χρησιμοποιεί την υπερβολικά συντηρητική τιμή 6,7 προφανώς υποδεικνύοντας τι μπορεί να παρατηρήσει άμεσα ο μη εξοικειωμένος (αρχάριος) παρατηρητής σε κοινές συνθήκες. H Celestron υιοθετεί την τιμή 7,5. Ο Stephen J. O'Meara με συνάδελφό του αναφέρουν παρατήρηση μεγέθους τουλάχιστον 15,1 με τηλεσκόπιο 7" (17,8 cm), υποδηλώνοντας έτσι μια τιμή τουλάχιστον 8,9 για το Κ.

Φιλικά, Στέφανος

Στεφανε,

το προβλημα με τον κεντρικο αστερα του M57 ειναι οτι δεν ειναι σε μαυρο φοντο αλλα στο εσωτερικο του ring το οποιο ειναι νεφελωδες..ως εκ τουτου η παρατηρηση του ειναι πολυ δυσκολη.Περισυ στον Παρνωνα με το 15" Obsession του Αγγελου και πολυ υψηλη μεγεθυνση, 500x + απο οτι θυμαμαι, ειδα καποιες αναλαμπες του κεντρικου αστερα.Επιφυλασσομαι κατα ποσον ειναι δυνατον να γινει ορατος με 10" ,μπορει και να διαψευσθω πραγμα που ολοψυχα ευχομαι

το προβλημα με τον κεντρικο αστερα του M57 ειναι οτι δεν ειναι σε μαυρο φοντο αλλα στο εσωτερικο του ring το οποιο ειναι νεφελωδες..ως εκ τουτου η παρατηρηση του ειναι πολυ δυσκολη.

Γιώργο, αυτό ακριβώς εννοώ γράφοντας «...απαιτεί μεγαλύτερη μεγέθυνση από 300Χ με αυτό το τηλεσκόπιο, για να σκοτεινιάσει εντελώς το εσωτερικό background του νεφελώματος.»

Η εμπειρία μου με το 15άρι του Άγγελου (Μάιος 2005, Πάρνωνας) είναι ακριβώς ίδια με τη δική σου! Ο κεντρικός αστέρας εμφανιζόταν κάποιες στιγμές ακριβώς στην προβλεπόμενη θέση και πουθενά αλλού, κι έτσι ήμουν σίγουρος ότι δεν ήταν «η ιδέα μου» ή τυχαίος «θόρυβος» του ματιού. Επειδή όμως οι ατμοσφαιρικές συνθήκες εκείνη τη βραδιά ήταν μεταβλητές (από απλώς ανεκτές έως κακές), δεν στάθηκε δυνατό να το επιβεβαιώσει και κάποιος άλλος.

Ελπίζω ότι θα έχουμε την ευκαιρία να προσπαθήσουμε και οι τρείς πάλι τον Ιούλιο στον Πάρνωνα με 10" και 15". Το αστέρι έχει καταγραφεί οπτικά και με 9" και αν το καταφέρουμε με τις 10" λέω να το επιχειρήσουμε και με το δικό σου τηλεσκόπιο στις 8"! (Θεωρείται από κάποιους το απόλυτο minimum σε ιδανικές συνθήκες.)

Φιλικά, Στέφανος

Παρεπιπτοντως να αναφερω πως σε μερικα captures με την καμερα atik 1c που ηταν προσαρμοσμενη στο 6 " f/8 νευτωνιο Tal του Βαγγελη Τσαμη ηταν ορατο το κεντρικο αστρο στην οθονη του laptop.

Επειδη καταλαβα πως δεν ηξερα ποιος ανακαλυψε το κεντρικο αστρο στο δακτυλιοειδες νεφελωμα της Λυρας (ας το εξελληνισουμε) εψαξα στο web και ηταν ο γερμανος αστρονομος Friedrich von Hahn το 1800 με το τηλεσκοπιο που ειναι εδω:

http://www.klima-luft.de/steinicke/ngcic/persons/hahn.htm

-

Δεν επιθυμώ να σας αποθαρρύνω, Δεν πιστεύω ότι θα το δείτε με τα 10" τηλεσκόπια ακόμη και στην πολύ υψηλή ενίσχυση.

(Ελπίζω να κάνω λάθος !! )

Έχω προσπαθήσει αρκετές φορές με το 12.5 Reflector μου (500x) - χωρίς επιτυχία.

Όπως έχω γράψει και σε προηγούμενο post, το κεντρικό αστέρι μπορεί να παρατηρηθεί με ένα 16"Reflector ... σίγουρα με "good seeing conditions" θα το δούμε και με 15" Reflector.

Σε ένα Yahoo group έκανα την ερώτηση:

Has anyone seen the second star within the ring - close to the

Central star?

If so, with what telescope aperture and from where ?

Εδώ είναι μερικές απαντήσεις:

"Gary Myers"

wrote:

> I will not say that I positively saw the second star inside the

> ring...but... one night when the CS was continuous in our 30" - not

> difficult at all... i had a hint of something else to one side of

> it. Kept seeing "something" there... I later thought about it and

> checked and sure enough - where I saw something is where the second

> star is located.

>

> g.

Εδώ είναι μια απάντηση από το Βέλγιο:

"I have seen both stars easily with a 12,5" Cassegrain about 25 years ago

together with a friend.The Cassegrain was from a observatoruim,at that time

it was a big telescope, at least for Belguim in Europe.It was a exeptional

clear night with unbelievable seeing.The cenral star and the second star

where both easy,we where very surprised because we had never seen them with

this scope.And the funny thing about it is that we have never seen them back

with the 12.5".So our conclusion is that it was indeed a exeptional

night.Meanwhile I have seen the central star with averted vision with my 18"

Dobson .See you

Regean Clauw Belguim,in Europe"

Στις 05+06 Αυγούστου 2005 θα παρευρίσκομαι στη σύμβαση Stellafane -

http://www.stellafane.com

Εδώ μερικοί φίλοι φέρνουν 30" + 32" τηλεσκόπια - Θα προσθέσω αυτό στο "wish list" μου - να δοκιμάσω να παρατηρήσω το 2nd αστέρι (M57) με ένα από αυτά τα τηλεσκόπια. Εάν το δω θα δώσω ένα report και σε αυτήν την ομάδα.

Καλή τύχη στον Πάρνωνα !!

Φιλικα.

-

Γεια σας!

Στην προσφατη συναντηση στον Παρνωνα και συγκεκριμενα τη δευτερη βραδυα,ξημερωματα της Κυριακης 10 Ιουλιου,ειχα την ευκαιρια να κανω καποιες δοκιμαστικες παρατηρησεις προσπαθωντας να πιασω τα οριακα μεγεθη παρατηρησης του τηλεσκοπιου μου,10" dobsonian,γιατι το τελευταιο χρονικο διαστημα και μετα απο το θεμα που εφερε προς συζητηση ο Στεφανος,ειχα προβληματιστει εντονα για το ποιες ειναι οι πραγματικες δυνατοτητες του τηλεσκοπιου μου αλλα και οι δικες μου στην παρατηρηση τοσο αμυδρων αστερων.

Δεν ειχε περασει και πολλη ωρα απο τη στιγμη που αφησαμε το 15αρι του Αγγελου και τον κεντρικο αστερα του Μ 57 οταν εστρεψα το δικο μου τηλεσκοπιο στην ιδια περιοχη.

Χρησιμοποιωντας εναν προσοφθαλμιο 4mm της vixen εστιασα την παρατηρηση μου στην κεντρικη περιοχη του νεφελωματος και στον κεντρικο αστερα του χωρις να εχω καποιο αποτελεσμα.

Στη συνεχεια αρχισα να παρατηρω την περιοχη περιμετρικα του νεφελωματος εντοπιζοντας στην αρχη δυο,υστερα αλλους δυο αμυδροτερους αστερες και εναν ακομα που εμφανιζοταν μονο με την περιφεριακη οραση και οχι συνεχεια.

Το seeing εκεινη τη στιγμη ηταν εξαιρετικο.

Αργοτερα,κοιταζοντας τους αναλυτικους χαρτες του Μ 57, που ειχε μαζι του ο Στεφανος,αναγνωρισα εναν προς εναν τους αστερες που ειχα εντοπισει,με αμυδροτερο αυτον που ειδα να εμφανιζεται με περιφερειακη οραση και που οι χαρτες τον εδιναν με φαινομενο μεγεθος 15.3!

Αυτο ηταν πολυ μεγαλη εκπληξη για εμενα γιατι λιγο πριν θεωρουσα αδιανοητο να πετυχω τετοια μεγεθη με ενα 10αρι τηλεσκοπιο.

Ομως η σχετικα <ευκολη> παρατηρηση ενος τοσο αμυδρου αστερα με προβληματισε και αναρωτηθηκα κατα ποσο τα μεγεθη που διδονται στους συγκεκριμενους χαρτες ειναι αληθη αφου κατα καιρους για το ιδιο αντικειμενο μπορει καποιος να διαβασει διαφορετικα φαινομενα μεγεθη σε περιοδικα,βιβλια,προγραμματα υπολογιστων,internet κ.α που μπορει να αποκλινουν εως και δυο μεγεθη!

Υστερα απο μια ολιγολεπτη συζητηση που ειχα με τον Στεφανο και τον Γιωργο αποφασισα να χρησιμοποιησω για μια επιπλεον δοκιμη ενα χαρτη της AAVSO οπου τα μεγεθη που διδονται ειναι και τα πλεον ακριβη.

Η περιοχη που επελεξα ηταν γυρω απο τον μεταβλητο αστερα Τ Del με πεδιο πλουσιο σε αμυδρους αστερες και αμυδροτερο εναν αστερα 15.1 mag Β.Α του T Del.

Παρατηρωντας με 16mm προσοφθαλμιο εβλεπα αστερες με μεγεθος εως και 13.3.Με 10mm μεγεθη απο 13.3 εως 14.3.Με 6.7mm μεγεθη εως και 14.5.

Εστιαζοντας την παρατηρηση πανω στον αστερα με 15.1 mag και προσθετοντας ενα προσοφθαλμιο 4mm της vixen δεν μπορουσα να τον αναγνωρισω αλλα και διπλανος αστερας με μεγεθος 14.5 ηταν ορατος οριακα.

Αντικαθιστωντας τον vixen με εναν Nagler T6 5mm και επαναλαμβανοντας την παρατηρηση εντοπισα με περιφερειακη οραση τον αστερα με μεγεθος 15.1 πολυ δυσκολα.

Το seeing εκεινη τη στιγμη ηταν ασχημο(ζεστος αερας απο νοτο).

Θεωρω πως το θεμα αυτο δεν εχει κλεισει ακομα για εμενα και σιγουρα θα επαναλαβω παρομοιες παρατηρησεις με μεγαλυτερες μεγενθυσεις,με την καλυτερη δυνατη κατασταση ατμοσφαιρας και σε πιο καλη δικη μου φυσικη κατασταση, γιατι η πολυωρη παρατηρηση με ειχε εξαντλησει.

Θα ηθελα να ευχαριστησω ιδιαιτερα τον Στεφανο για την διαθεση των Televue Nagler 16mm type 5,Meade UWA 6.7mm,Vixen Lanthanum 4mm και τον Αγγελο για τον Nagler T6 5mm.

Θανάση,

χαίρομαι που οι παρατηρήσεις μας συμφωνούν και με πολλές άλλες καταγεγραμμένες επίσημα (βιβλία, περιοδικά αστρονομίας,) δείχνοντας ότι τα θεωρητικά όρια είναι μέσος όρος για κανονικές συνθήκες και μπορούν να ξεπεραστούν κατά πολύ (π.χ. 1-1,5 μεγέθη) όταν συνυπάρχουν ευνοϊκές συνθήκες: διαυγής και σκοτεινός ουρανός, καλό seeing, εμπειρία παρατήρησης κλπ.

Σημειωτέον ότι ο ουρανός στον Πάρνωνα, παρότι πολύ σκοτεινός, έτυχε να έχει απλώς καλή διαύγεια το Σαββατοκύριακο που πέρασε κι όχι κάτι το εξαιρετικό. Αυτό φάνηκε άνετα κι από το γεγονός ότι η υγρασία έκανε τον ουρανό να είναι κάπως ασπρουδερός κατά το σούρουπο (στο ζενίθ) ενώ με εξαιρετική διαύγεια θα ήταν βαθύ, κορεσμένο μπλέ. Συνεπώς είναι πολύ πιθανό στο μέλλον να δείς και πιό αμυδρούς αστέρες αν ο ουρανός έχει ελάχιστη υγρασία και είσαι και ξεκούραστος.

Ένα ενδιαφέρον πείραμα με αποτελέσματα-έκπληξη:

Όλοι ξέρουμε ότι με τα 7mm της κόρης του ματιού συλλέγεται τόσο φως ώστε να βλέπουμε με γυμνό μάτι αστέρες μέχρι μέγεθος 6,5 το πολύ 7, σωστά; Αν όμως στο τηλεσκόπιό μας αφήσουμε μόνο ένα άνοιγμα 7mm (χρησιμοποιώντας κατάλληλο παξιμάδι ή ροδέλα πάνω σε χαρτονένιο κάλυμμα) θα εκπλαγούμε διαπιστώνοντας ότι βλέπουμε αστέρες ακόμη πιό αμυδρούς από της παραπάνω τιμές, με όριο σχεδόν mag 8,0 - 8,4 και όχι 6,5-7! Οι θεωρητικές τιμές καταστρατηγούνται γιά άλλη μιά φορά!

΄

Άυριο περιμένω από την ΑΚΤΙS τον TeleVue Powermate 2.5X, οπότε θα έχω πάλι τη δυνατότητα για μεγεθύνσεις στο εύρος 300Χ-500Χ. Θα επαναλάβω κι εγώ τις δοκιμές με πολύ σκοτεινό οπτικό πεδίο πλέον (λόγω μεγάλης μεγέθυνσης) και θα ενημερώσω πάλι για τα αποτελέσματα.

Φιλικά, Στέφανος

Αν όμως στο τηλεσκόπιό μας αφήσουμε μόνο ένα άνοιγμα 7mm (χρησιμοποιώντας κατάλληλο παξιμάδι ή ροδέλα πάνω σε χαρτονένιο κάλυμμα) θα εκπλαγούμε διαπιστώνοντας ότι βλέπουμε αστέρες ακόμη πιό αμυδρούς από της παραπάνω τιμές, με όριο σχεδόν mag 8,0 - 8,4 και όχι 6,5-7!

Σωστα Στερφανε,αλλα με το τηλεσκοπιο δεν εχουμε μεγεθυνση 1x.Νομιζω πως αυτο παιζει ρολο.Επισης οσο μεγαλωνουμε η κορη πεφτει κατω απο 7mm.

Ηλία,

τα περισσότερα εισαγωγικά βιβλία και άρθρα για την αστρονομική παρατήρηση αναφέρουν ότι σε σκοτεινό ουρανό το όριο παρατήρησης με γυμνό μάτι είναι 6-6,5. Αυτό για κοινά υψόμετρα. Αν προστεθεί και το όφελος από το υψόμετρο (περίπου 1 μέγεθος ανά 1000m, γιατί αφαιρείται το κατώτερο και πιό αποροφητικό τμήμα της ατμόσφαιρας), φτάνουμε εύκολα σε μέγεθος 7 ή 7+. Όμως προϋποτίθεται άριστη όραση, "20/20" ώστε το φως ενός αστεριού να συγκεντρώνεται όλο σε σημείο και να μή σκορπά από ελάχιστη έστω μυωπία ή αστιγματισμό. Αλλιώς δεν είναι ορατό ούτε το 6,5 (0,25 βαθμοί μυωπίας ή αστιγματισμού αρκούν για να «σκορπίσουν» τους αμυδρότερους αστέρες). Φυσικά τα σωστά γυαλιά σώζουν την κατάσταση.

Γιώργο,

ακριβώς το ότι με το τηλεσκόπιο παύει η μεγέθυνση να είναι 1Χ κάνει όλη τη διαφορά! Επίσης, οι τύποι για το οριακό μέγεθος χρησιμοποιούν την τιμή 7mm για τη διάμετρο του ματιού, ώστε να φτάσουν στην τελική τους μορφή που έχω δώσει παραπάνω. Αν χρησιμοποιούσαν μικρότερη τιμή, το θεωρητικό όριο με το τηλεσκόπιο θα προέκυπτε ακόμη πιό αισιόδοξο!

Ενδεικτικά αναφέρω ότι τώρα στα τριανταπέντε μου η μέγιστη διάμετρος της κόρης των ματιών μου είναι ακόμη 6,9cm και 7,1 cm. [Αν υπάρχει ενδιαφέρον μπορώ να περιγράψω 2 απλούς τρόπους για την ακριβή μέτρηση της μέγιστης διαμέτρου της κόρης].

Έχω ήδη υποσχεθεί ότι θα επανέλθω περιγράφοντας τη λογική και την εξήγηση των σχέσεων που δίνουν το οριακό μέγεθος παρατήρησης (μόλις βρώ λίγο παραπάνω χρόνο για να τα γράψω όσο πιό απλά γίνεται). Από την περιγραφή αυτή θα γίνει φανερό ότι το οριακό μέγεθος δεν είναι σε καμμία περίπτωση «μαχαίρι» σε κάποια τιμή, αλλά είναι μιά πολύ «ελαστική» τιμή που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (θετικά ή αρνητικά).

Φιλικά, Στέφανος

Στεφανε,στα περισσοτερα απο οσα λες συμφωνω,αλλα

Αν προστεθεί και το όφελος από το υψόμετρο (περίπου 1 μέγεθος ανά 1000m, γιατί αφαιρείται το κατώτερο και πιό αποροφητικό τμήμα της ατμόσφαιρας), φτάνουμε εύκολα σε μέγεθος 7 ή 7+.

αυτο το βρισκω υπερβολικο,το πολυ 1 μεγεθος συνολικα να κερδισεις ως τα 3000-3500m γιατι απο κει και πανω το μειωμενο οξυγονο αποβαινει εις βαρος της ικανοτητας να διακρινουμε αμυδρα αστρα.

Εξαλλου εφαρμοζοντας μηχανιστικα τον τυπο αν πχ στο επιπεδο της θαλασσας διακρινουμε 6 ου μεγεθους αστερες θα πρεπε στα 3000m να διακρινουμε 9 ου πραγμα φυσικα αδυνατον.

 

[Αν υπάρχει ενδιαφέρον μπορώ να περιγράψω 2 απλούς τρόπους για την ακριβή μέτρηση της μέγιστης διαμέτρου της κόρης].

 

Στέφανε καλησπέρα,

επειδή είμαι διοπτροφόρος (δυστυχώς με αστιγματισμό) και επειδή διάγω το 55ο έτος της ηλικίας μου , θα ήθελα πολύ όταν σου δοθεί ευκαιρία, να γράψεις πώς θα υπολογίσω το πραγματικό μέγεθος της "κόρης" των ματιών μου γιατί ήδη με exit pupil 6mm παρατήρησα πρόβλημα.

Φιλικά

Στεφανε,στα περισσοτερα απο οσα λες συμφωνω,αλλα

 

Αν προστεθεί και το όφελος από το υψόμετρο (περίπου 1 μέγεθος ανά 1000m, γιατί αφαιρείται το κατώτερο και πιό αποροφητικό τμήμα της ατμόσφαιρας), φτάνουμε εύκολα σε μέγεθος 7 ή 7+.

 

αυτο το βρισκω υπερβολικο,το πολυ 1 μεγεθος συνολικα να κερδισεις ως τα 3000-3500m γιατι απο κει και πανω το μειωμενο οξυγονο αποβαινει εις βαρος της ικανοτητας να διακρινουμε αμυδρα αστρα.

Εξαλλου εφαρμοζοντας μηχανιστικα τον τυπο αν πχ στο επιπεδο της θαλασσας διακρινουμε 6 ου μεγεθους αστερες θα πρεπε στα 3000m να διακρινουμε 9 ου πραγμα φυσικα αδυνατον.

Γιώργο, συμφωνώ κι εγώ με τη σειρά μου. Πιο σωστά θα έπρεπε να είχα γράψει "0,5-1 μέγεθος ανά 1000m". Το όφελος με το υψόμετρο είναι όμως πολύ σημαντικό όταν τα κατώτερα στρώματα είναι επιβαρημένα με υγρασία και αερολύματα (σκόνη) που οδηγούν σε σημαντική ελάττωση της διαφάνειας. Ασφαλώς, και για τον λόγο που έγραψες, το συνολικό όφελος μέχρι τα 3.500m δεν μπορεί να είναι πάνω από 1-2 μεγέθη. Γι' αυτό έγραψα "μέγεθος 7+" και όχι 9. Παραθέτω και την εμπειρία του Stephen J. O'Meara από το προαναφερθέν βιβλίο του:

"Altitude also has a significant effect on how faint you can see. The higher you are the fainter you can see, up to a point. I gain roughly 1/2 to 1 magnitude for every 3,000 feet above sea level. The improvement levels off at about 9,000 feet (=3km περίπου), for two reasons. First, you're above the densest layers of the earth's atmosphere (which greatly affect the visual limit), and second, the relative lack of oxygen in the air at that altitude means less oxygen gets to the eyes, thus adversely affecting vision."

H μέχρι τώρα εμπειρία μου (μέχρι τα 1.700 m όπου έχω βρεθεί με τηλεσκόπιο) συμφωνεί πολύ καλά με τα παραπάνω εκτός βέβαια από την επίδραση της σχετικής έλλειψης οξυγόνου γιά την οποία δεν έχω καμία εμπειρία, αφού γίνεται αισθητή σε μεγαλύτερα υψόμετρα από το παραπάνω.

...θα ήθελα πολύ όταν σου δοθεί ευκαιρία, να γράψεις πώς θα υπολογίσω το πραγματικό μέγεθος της "κόρης"...

Νίκο, θα απαντήσω σε ξεχωριστό thread για να βρίσκεται εύκολα στο μέλλον.

Φιλικά, Στέφανος

Νίκο, θα απαντήσω σε ξεχωριστό thread για να βρίσκεται εύκολα στο μέλλον.

 

Ευχαριστώ πολύ Στέφανε

Φιλικά

Φιλοι μου γεια σας!

Παρα το γεγονος οτι οι καιρικες συνθηκες στον Παρνωνα το τριημερο 5-6-7 Αυγουστου ηταν σχεδον απαγορευτικες για παρατηρηση,μου δοθηκε η ευκαιρια να συνεχισω τις δοκιμες που ειχα ξεκινησει τον προηγουμενο μηνα πανω στα οριακα μεγεθη παρατηρησης για ενα τηλεσκοπιο 10".

Το προβλημα σε αυτη την περιπτωση ηταν οτι δεν ειχα μαζι μου το δικο μου τηλεσκοπιο (skywatcher dobsonian 10") και τους χαρτες που ηταν απαραιτητοι για τις δοκιμες.

Αυτο τελικα το προβλημα λυθηκε με την ευγενικη παραχωρηση απο τον Στεφανο Σοφολογη του δικου του τηλεσκοπιου (orion optics dob 10") και του σχετικου εξοπλισμου,τον οποιο χρησιμοποιησα κατα διαστηματα με μεγαλη επιτυχια.

Το απογευμα του Σαββατου 6 Αυγουστου ο καιρος στο χωρο παρατηρησης θυμιζε χειμωνα.

Καταιγιδες,δυνατος ανεμος,ομιχλη,χαμηλη θερμοκρασια,ηταν τα κυρια χαρακτηριστικα στην ατμοσφαιρα για πανω απο επτα ωρες.

Ωστοσο περιπου τα μεσανυχτα ο καιρος εδειξε σημαδια βελτιωσης και απο τις πρωτες πρωινες ωρες της Κυρικης 7 Αυγουστου ο ουρανος καθαρισε τελειως προσφεροντας μας το γνωστο υπεροχο θεαμα.

Η αναμενομενη υγρασια μας ταλαιπωρησε αρκετα ομως κατα διαστηματα εσπαζε απο τον αερα χαριζοντας μας καλες στιγμες παρατηρησης.Η ατμοσφαιρα ηταν διαυγης αλλα με αρκετη ασταθεια.

Στοχος ηταν και παλι η περιοχη με τους αστερες που περιβαλει το πλανητικο νεφελωμα Μ-57 (ring nebula).

Με μεγενθυση 400Χ επανελαβα και επιβεβαιωσα προηγουμενες παρατηρησεις καθως και παλι ο αστερας με μεγεθος 15.3 ηταν παρατηρησιμος στο πεδιο μου.

Χρειαστηκε μεγενθυση 500Χ,πολυ κοντα στα ορια μεγενθυσεων του τηλεσκοπιου,για να επιχειρησω να διακρινω εναν αλλο αστερα με φαινομενο μεγεθος 15.6.

Το αποτελεσμα της εστιασης σε αυτη τη μεγενθυση ηταν παραπανω απο καλο.

Δεν μπορω να θυμηθω καποια αλλη παρατηρηση με το Μ-57 στο πεδιο μου ορατο τοσο καθαρα με τοσο μεγαλη μεγενθυση.

Γυρω απ το νεφελωμα ολοι οι αστερες που παρατηρησα αρχικα ηταν εξαιρετικα ευδιακριτοι χωρις να χρειαζεται περιφεριακη οραση για μεγεθη εως και 14.7.

Συνεχισα να παρατηρω απολαμβανοντας καθε σημειο του πεδιου διαπιστωνοντας ταυτοχρονα οτι η βαση του τηλεσκοπιου ανταποκρινοταν αριστα σε καθε μικροκινηση που εκανα χωρις την παραμικρη δυσκολια με αποτελεσμα να κανω συνεχομενη οδηγηση για πανω απο δεκα λεπτα!

Διατηρωντας την ιδια μεγενθυση εστιασα την παρατηρηση στον αστερα με μεγεθος 15.6.

Στα πεντε λεπτα περιπου συνεχομενης παρατηρησης στο σημειο που βρισκεται ο αστερας καταφερα με μεγαλη δυσκολια να διακρινω με περιφεριακη οραση για δυο μονο στιγμες ορισμενες αναλαμπες του αστερα που επιβεβαιωναν τη θεση του!

Διατηρωντας καποιες επιφυλαξεις που εχουν να κανουν με τα φαινομενα μεγεθη που διδονται κατα καιρους σε ορισμενα εντυπα,χαρτες κ.τ.λ οπως ειχα γραψει και σε προηγουμενο post,ειναι βεβαιο πως τα οριακα μεγεθη παρατηρησης ενως τηλεσκοπιου 10" σε καλη κατασταση,σωστα ευθυγραμισμενο,με υψηλες μεγενθυσεις,καλες εως μετριες καιρικες συνθηκες και σε παρατηρησεις που γινονται σε μεγαλο υψομετρο,ξεπερνουν αρκετα τα μεγεθη που συνηθως διδονται απο τους κατασκευαστες τους.

Παντως με ενα δεκαρι τηλεσκοπιο σε καμμια περιπτωση δεν μπορουμε να ειμαστε βεβαιοι οτι θα εχουμε τη δυνατοτητα να αξιοποιησουμε παρατηρησεις τοσο αμυδρων αστερων για βγαλουμε καποια ασφαλη συμπερασματα.

Για παραδειγμα,θα ηταν αδυνατο να κανουμε οπτικες μετρησεις μεταβλητων αστερων σε τετοια μεγεθη με επιτυχια.

Σε αυτη την περιπτωση πιστευω πως το πλεον ωφελιμο και αξιοποιησιμο μεγεθος,για να εξαγουμε ασφαλη συμπερασματα στις παρατηρησεις,αγγιζει,κατω απο ιδανικες συνθηκες,το 14.7.

Η εμπειρια με το orion optics 10" dobsonian ηταν καταπληκτικη και μου αφησε αριστες εντυπωσεις,καθως η ποιοτητα κατασκευης του,τα οπτικα του,η βαση του και γενικα ο χειρισμος του απεδειξαν οτι ειναι ενα απο τα πλεον ιδανικα εργαλεια παρατηρησης.

Εξαιρετικη και η ενισχυση απο τον Televue powermate 2.5X.

Φιλε Στεφανε σ ευχαριστω για μια ακομη φορα για τη διαθεση του σχετικου εξοπλισμου.