AstroVox

Την λατρεία μου για τον νυχτερινό ουρανό την απέκτησα απο τα πολύ παιδικά μου χρόνια, τότε που ο ουρανός της Κέρκυρας δεν είχε φωτορύπανση και τα Άστρα στα παιδικά μου μάτια έλαμπαν πολύ πιο φωτεινά από ότι τώρα.

Θυμάμαι που καθόμασταν και αγναντεύαμε τον μαγικό ουρανό αλλά και την πολύ όμορφη Σελήνη η οποία με είχε μαγέψει με τις φάσης της και προσπαθούσα να καταλάβω γιατί αλλάζει σχήμα, φυσικά το έμαθα όταν πήγα σχολείο αλλά μέχρι τότε έμοιαζε μαγικό.

Φυσικά το μεγαλύτερο έναυσμα απο όλα μου το είχαν δώσει οι δύο κομήτες που πέρασαν όταν ήμουν μικρός ο Hale–Bopp και ο κομήτης του Halley τον οποίο ίσα-ισα που θυμάμαι(ή θυμάμαι να τον συζητούν), φυσικά πιο πολύ ακόμα θυμάμαι τις βροχές διαττόντων που ακολούθησαν οι οποίες ήταν πραγματικές Καταιγίδες, σίγουρα μία ήταν το '93 μάλλον Περσείδες ή κατι τετοιο και μια απο Λεοντίδες το '95-96 απ'τον 55P/Tempel-Tuttle. Θυμάμαι μια τρελή βροχή απο Fireballs που έπεφταν περισσότερα απο 100 την ώρα και μάλιστα είχαμε καθίσει εξω στροματσάδα εως αργά για να την δούμε.

Αυτές οι παιδικές αναμνήσεις είναι μου μου έδωσαν το έναυσμα αλλά και την αγάπη για τον νυχτερινό ουρανό Very Happy

Η αγαπη μου για το συμπαν δεν μπορω να προσδιορισω αν αρχισε απο μια εγκυκλοπαιδεια για τα διαστημοπλια και τις αποστολες στη σεληνη που ειχε και εχει η γιαγια μου ή παλι απο μια εγκυκλοπαιδεια που μου εκανα δωρο τον πρωτο τομο με τιτλο "Το Συμπαν", με ορους φυσικης και χημειας που ακομη και σημερα δυσκολευομαι να κατανοησω αλλα με οδηγησαν να αγορασω και αλλους τομους και με δεος κοιταζα τις φωτογραφιες , τα σχεδια με υποθετικες συγκρουσεις γαλαξιων , τη γεννηση και καταστροφη των αστρων και τη φυσικη πισω απο τις μαυρες τρυπες. Ολα αυτα απο την ηλικια των 8.
Στα 10 αγορασα ενα ψευτοτηλεσκοπιο απο φυλαδιο και μονο που καταφερα να δω κρατηρες στη σεληνη μου αρκουσε. Στο γυμνασιο παρακολουθησα τη σειρα cosmos( εχω τα dvd απο περιοδικο) και μια καθημερινη σειρα στην ΝΕΤ γαλλικης παραγωγης που δεν μπορεσα να βρω ξανα, αλλα νομιζω ειναι γαλλικης παραγωγης και εχει τιτλο "το διαστημοπλοιο Γη" ή καπως ετσι που με εκλαίκευμενο τροπο σαν παιδικη σειρα σου εδειχνε τα μυστικα του ηλιακου μας συστηματος και πως η Γη ειναι μερος αυτου.
Το αποκορυφωμα. ενα καλοκαιρινο βραδυ στο αγιο ορος που κοιταζοντας ψηλα δεν ξεχωριζα τους αστερισμους ,οχι απο τη φωτορρυπανση, αλλα απο την απουσια αυτης και την πληθωρα των αστρων στον ουρανο. Η μεγαλη μου εξωρμηση το καλοκαιρι προς τα εκει θα ειναι...
Δεν υπαρχει κατι για το συμπαν απο αρθρο , σοβαρη ερευνα, μεχρι εμπορικη ταινια που να μην με γοητευει.
Εφτασα τα 30 για αγορασω το πρωτο μου σοβαρο τηλεσκοπιο για να γυρισω στα παιδικα μου χρονια και σκεψεις και να αφησω την καθημερινοτητα πισω εστω και για λιγες ωρες καθε βραδυ.

Ο Cosmos του Carl Sagan που μεταδιδόταν από το κρατικό κανάλι στα τέλη του 70 ή στις αρχές του 80

Μια επισκεψη στο πλανηταριο στη Συγγρου οταν πηγαιναμε δημοτικο ηταν αρκετο για να ασχοληθεις,ιδιως οταν σε βαζουν σε ενα κλειστο χωρο και βλεπεις στο θολο το διαστημα....η καψουρα ηταν σφοδρα και παντοτεινη

εμενα ενας συνδυασμος απο ολα οσα ειχε εκει.Απο μικρος μου αρεσε να παρατηρω τον ουρανο στο χωριο.Σχεδον καθολου φωτορυππανση και χιλιαδες αστερια στον ουρανο.Οταν μεγαλωνα σιγα-σιγα εκανα και αλλα πραγματα.Αρχισα να παρατηρω με τα κυαλα αυτα που καταλαβαινα και οταν αγορασα ενα περιοδικο δωρο του national geografic kids εκει εμεινα στην αστρονομια.Πολυ ωραιες εικονες και εξηγηση για το καθενα,χαρτες και διαφορες συμβουλες.Τωρα στα 14 μου,βρηκα αυτο το site το astrovox,εμαθα πολλα πραγματα. Applause

Σε λιγο καιρο θα αποκτησω και το πρωτο μου τηλεσκοπιο.

Ο αείμνηστος Carl Sagan με την τρομερή σειρά του Cosmos μου δημιούργησε την περιέργεια να αγοράσω το βιβλίο της αστρονομίας του λυκείου κάπου στα τελειώματα του δημοτικού.....

Λοιπόν είναι μεγάλη ιστορία για το πως λάτρεψα την αστρονομία.Σε γενικές γραμμές πάντα είχα μια τάση να μου αρέσει ο ουρανός.Αλλά το εναρκτήριο λάκτισμα ήταν στα δέκα μου όταν τυχαίως είδα την εικόνα ενός γαλαξία στο τέλος ενός ντοκιμαντέρ.Δε θυμάμαι τι ακριβώς επακολούθησε,απλά μόνο ότι ένιωσα ένα τεράστιο δέος που το ένιωσα ολόκληρος.Αναρωτήθηκα για την προέλευση του για τη δημιουργία του και για όλα τα γνωστά ερωτήματά που προκύπτουν.Έτσι στη συνέχεια άρχισα να ασχολούμαι πιο συστηματικά και πιο προσγειωμένα μέχρι που έφτασα να σας μιλώ εδώ στο astrovox.Το παράξενο της όλης ιστορίας είναι ότι είδα το ντοκιμαντέρ λίγο πριν το τέλος,που σημαίνει ότι αν δεν είχα δει αυτή τη σκηνή δεν θα είχα ασχοληθεί με αυτή την υπέροχη επιστήμη που ονομάζεται Αστρονομία.
Από τότε πέρασαν 6 και πλέον χρόνια.Κι όμως νιώθω ακόμα το δέος ,το μυστήριο και την απόλαυση της αστρονομίας.Νιώθω ντροπή όταν οι σύγχρονοι άνθρωποι πιστεύουν σε κάθε λογής σαχλαμάρες.Συγχωρέστε με που βγήκα εκτός ορίων,αλλά πολλοί άνθρωποι έχουν πάψει να ψάχνουν την αλήθεια πια.Λοιπόν πιστεύω πως είναι στο χέρι όλων μας να καθοδηγούμαστε σωστά.
Εύχομαι όλοι εσείς στο astrovox να ξέρετε τι εννοώ.Εκτιμήστε τη μαγεία του ουρανού.Σας παρακαλώ!

Η Αστρονομία είναι πολύ όμορφη επιστήμη και μου άρεσε απο το Λύκειο που την επέλεξα ως μάθημα επιλογής. Μαζί με την Βιολογία, την Γεωλογία, την Βιοχημεία και την Γεωχημεία μπορείς αν μελετήσεις να εξηγείς τον κόσμο όσο μπορείς.

μια φίλη μου είχε αγοράσει ενα τηλασκόπιο και με καλεσε να δουμε τη σελήνη και απο τοτε απλα κόλλησα

Χμ , πως μου κολλησε η αστρονομια. Ωραια αναμνηση. Ξεκινησα απο μικρος δημοτικο.
Τα καλοκαιρια καθομουν στον ξαστερο ουρανο μαζι με τα ξαδερφια μου, στην ταρατσα του σπιτιου, οπου ημασταν μακρυα απο φωτα πολης.
Για ωρες ατελειωτες εβλεπα διαττοντες αστερες, ειχα και το βιβλιο αστρονομιας του λυκειου, απο την αδερφη μου και μαθαινα τους αστερισμους.
Με ειχε συναρπασει τοσο πολυ, που ηθελα να ακολουθησω την αστρονομια και επαγγελματικα. Δυστυχως δεν το ακολουθησα. Ως συνηθως, επηρρεαστηκα απο τους γονεις.
Ακομη ομως και τωρα στα 40 μου, ο εναστρος ουρανος ειναι πηγη εμπνευσης και τοπος ηρεμιας.

Τι μου θυμίζετε τώρα μ'αυτό το "Δημοψήφισμα"!!!

Κατ'αρχάς απάντησα το 1ο, η Θέα του Νυχτερινού Ουρανού, για λόγους που θα εξηγήσω παρακάτω,
αν και στην πραγματικότητα υπήρξαν αρκετοί λόγοι.

Κι εγώ από πολύ μικρή (προσχολικά) είχα επαφή με τον ουρανό, μια που ειδικά η μητέρα μου, ή ίσως και τα μεγαλύτερα αδέρφια μου, μου έδειχναν αστερισμούς όπως Μικρή/Μεγάλη άρκτο.
Στη συνέχεια ο γκατζετάκιας μεγάλος μου αδερφός είχε φέρει στο σπίτι ένα ζευγάρι σούπερ κιάλια, με τα οποία, βράδια καλοκαιρινά χαζεύαμε με τη μητέρα μου, μέσα σ'όλα ΚΑΙ τη Σελήνη.
(εκείνος είχε πια μεγαλώσει και γάμπριζε, άρα τα κιάλια μας είχαν μείνει!

Με μάγευε ο ουρανός, μα το καταλυτικό ήταν κάποια φορά που είχαμε πάει βόλτα ποδαράτο και μετά από μια στροφή του δρόμου, ΔΕΝ έχει πια φώτα και περπατάμε στο σκοτάδι - γυρνάω τα μάτια μου προς τα πάνω και ... βλέπω, για πρώτη φορά τόσο καθαρά, τον Γαλαξία!
Ήταν δε η πρώτη φορά που ένιωσα στο πετσί μου, βλέποντας το Γαλαξία σ'όλες του τις λεπτομέρειες, ότι ο ουρανός - αυτό που μας περιβάλλει ως πλανήτη -, ο Γαλαξίας ήταν ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΟΣ!!!
(στ'όνομα αυτής της μνήμης είναι που απάντησα το 1ο, "Θέα του Νυχτερινού Ουρανού)!
Εκεί, έπαθα και το κόλλημα!!! Θα ήμουν 8-10 ετών, τότε ...

Χρόνια μετά, με το που πρωταπέκτησα ίντερνετ, παρακολούθησα μαθήματα Αστρονομίας με τον Ken Hewitt-White, με έμφαση στην ερασιτεχνική αστρονομία/παρατήρηση του Ουρανού χωρίς τηλεσκόπια!!!

Ε, και τώρα πια, ήρθε κι ο καιρός που -με το καλό- ξεκινάω και με τηλεσκόπιο! Whistle

Να'στε καλά, παιδιά, που μας βγάλατε τέτοιες όμορφες μνήμες - αναμνήσεις!

Μακάρι να συνέβαινε το ίδιο και με εμένα,δηλαδή να με είχε ωθήσει κάποιος να ασχοληθώ με την αστρονομία.Το κακό είναι ότι πολλές φορές η αστρονομία είναι κάτι το "σπάνιο" και είναι λίγες οι φορές και οι ευκαιρίες που σου δίνονται ώστε να μοιραστείς αυτά που θέλεις να πεις σε κάποιον με παρόμοια ενδιαφέροντα.Ευτυχώς όμως που υπάρχουν οι αστρονομικοί σύλλογοι οι οποίοι κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να προσελκύσουν ανθρώπους και να τους εξοικειώνουν με τη μαγεία του διαστήματος.Έτσι κι εγώ.Είμαι στον αστρονομικό σύλλογο Πάτρας"ΩΡΙΩΝ" και είμαι πολύ χαρούμενος καθώς τώρα έχω την ευκαιρία να συζητώ με ανθρώπους που κατανοούν σε μεγάλο βαθμό αυτά που δε μπορείς να εκφράσεις στην καθημερινότητα.Επίσης μη ξεχνάμε και εσάς στο astrovox που προωθείτε την ερασιτεχνική αστρονομία στην Ελλάδα!Μακάρι όλο και περισσότεροι άνθρωποι να ασχοληθούν με την αστρονομία!Το εύχομαι όσο τίποτα άλλο.

Καραμπούλα Ηλία έχεις πολύ δίκιο για την Αστρονομία για το ότι πρέπει να ασχοληθούν και άλλοι με αυτή την επιστήμη.
Έχεις όρεξη. Καλό αυτό. Συνέχισε έτσι να προσπαθείς να μαθαίνεις πράγματα πάνω στην Αστρονομία αλλά και στις άλλες επιστήμες. Συμβουλή μου πάρε μέρος αν θες στον Πανελλήνιο διαγωνισμό Αστρονομίας και Διαστημικής.

Καλή επιτυχία στη ζωή σου.