Ο Βοώτης και η παλιοπαρέα του.

Για όσους σήμερα την κάνουν για αστροπαρατήρηση καλά να περάσουν. Ο καιρός φαίνεται πολύ καλός. Μέσα στο πρόγραμμα τους προτείνω και τους εξής στόχους.

Στον <<χάρτη>> με τον Βοώτη.

Γαλαξίες:

NGC 5907-10,5 ή γαλαξίας μαχαίρι.

NGC 5866 – 9,9 πολλοί αστρονόμοι τον λένε και Μ102. Είναι ασυνήθιστα φωτεινός για περίπου 10 μεγέθους. Σηκώνει πολύ μεγάλη μεγέθυνση. Είναι σαν μικρογραφία του γαλαξία σομπρέρο, αλλά κάθετα τοποθετημένος στον χώρο. Αν δείτε την λουρίδα σκόνης γράψτε και σε εμένα. Εγώ με το 8ιντσο και από το Σούνιο δεν την έχω δει.

NGC 5371 – 10,5

NGC 5353 – 11. Ο καταπληκτικότερος στόχος αυτού του χάρτη. Πρόκειται Για τρεις γαλαξίες γύρω στα 110 εκατομμύρια έτη φωτός!!! Ένα εκπληκτικά φωτεινότατο τρίο. Παραμένει μέσα στο οπτικό πεδίο του προσοφθάλμιου ακόμα και στις 250Χ! Ναι αυτή ήταν η μεγέθυνση που το ευχαριστήθηκα την Πέμπτη προς Παρασκευή που μας πέρασε. Για να καταλάβετε καλύτερα αυτή την πραγματικά μεγάλη για τα γαλαξιακά δεδομένα μεγέθυνση πολλαπλασιάστε το 1,25 με την διάμετρο του κατόπτρου εκφρασμένο σε χιλιοστά. Για 12ιντσο θα βρείτε 375Χ για 6ιντσο 189Χ κλπ.

Επίσης την εικόνα ομορφαίνουν και αρκετά φωτεινά άστρα ξεκινώντας το φωτεινότερο με μέγεθος 7. Αυτά μας βοηθούν να αλλάζουμε όσα προσοφθάλμια θέλουμε, γιατί μας βοηθάνε να εστιάζουμε κορυφαία και γρήγορα.

Σφαιρωτά σμήνη:

NGC 5466-9 ΧΙΙ Μεγάλο σε διαστάσεις και αδιάλυτο σε αστέρες με το τηλεσκόπιο μου.

Μ3

Δεν χρειάζεται συστάσεις. Ένα λουτρό φωτός και άνετης παρατήρησης μετά τα παραπάνω.

Διπλοί αστέρες:

Όλοι όσους έχω σημειώσει στον χάρτη.

Τέλος μπορείτε να κατεβάσετε τους <<Χάρτες>> που φιλοτέχνησα και να τους δώσετε για φωτοτυπία.

Γιάννη , μήπως ήρθε η ώρα;; Μήπως ήρθε η στιγμή να φτιάξεις έναν ολοκληρωμένο χάρτη όλου του έναστρου ουρανού για τα δικά μας γεωγραφικά πλάτη;; Πιστεύω πως αν τυπωθεί με πολύ καλή ανάλυση θα είναι καλυτερος από τους άλλους χάρτες μιας και αυτός είναι φωτογραφία υψηλής ανάλυσης και δίνει το πραγματικό μέγεθος των αστέρων και βοηθάει περισσότερο τον ερασιτέχνη!

Θα ήθελα να επισημάνω πως καλό είναι τα μεταβλητά άστρα που μεταβάλλεται δραματικά η λαμπρότητα τους να είναι σε διπλό κύκλο όπως ο R του Βορείου Στεφάνου !

 

Πολύ καλή δουλειά ! Μπράβο σου!

Θανάση πρέπει να συνεργαστούμε οπωσδήποτε. Είσαι αυθεντία στα διπλά τριπλά κλπ. (τουλάχιστον σε αυτά) Εγώ την έχω πατήσει. Πόσες φόρες βλέπω σε χάρτες διπλά και μετά τρώω κώλυμα διότι δεν λένε να ξεκολλήσουν μεταξύ τους όσο και να προσπαθώ. Στον βόρειο στέφανο πχ. είχα σημειώσει δυο τρία. Κανένα δεν μπόρεσα να διαλύσω. Τέλος το καλό είναι με τους χάρτες που φτιάχνω, ότι ασχολούμαι σε πολλά επίπεδα. Θέλω πχ να έχουν όσα έχω δει. Αυτό δίνει την σιγουριά ότι αυτά τα αντικείμενα φαίνονται στα σίγουρα με 8ιντσο.

Κύριε Γιάννη, δείτε το συννημένο αρχείο που το βρήκα στην Ελληνική Αστρονομική Ένωση, που

αφορά τον αστερισμό του Βοώτη. Επίσης, οι στόχοι που περιέχει, έγιναν από τον Δημήτρη Μπαλάση,

έναν πολύ καλό και έμπειρο άστρο-παρατηρητή!!!

 

.pdf

Αστερισμός Βοώτη-Δημήτρης Μπαλάσης

Γιάννη , γενικά ο Βόρειος Στέφανος είναι ο πιο άδειος αστερισμός για ερασιτεχνικά τηλεσκόπια . Δύσκολα παρατηρείς γαλαξία εκεί . Δεν υπάρχουν σφαιρωτά ούτε ανοικτά σμήνη. Βέβαια υπάρχουν πολλά γαλαξιακά σμήνη τα οποία είναι πολύ αμυδρά. Σήμερα αν κάνει καλό καιρό θα χρησιμοποιήσω τον χάρτη σου.

Μάκη σ΄ ευχαριστώ πολύ.

Θανάση. Στους χάρτες έχω ποντάρει όλα τα αστέρια μέχρι 6 μεγέθους. Όμως στις περιοχές των στόχων έχω ποντάρει μέχρι και 1ο μέγεθος για να βοηθά στην εύρεση. αυτά φαίνονται στον ερευνητή και στην συνέχεια στο προσοφθάλμιο Άν χρησιμοποιήσεις τον μαύρο χάρτη (είναι καταπληκτικός) βάλε τον κόκκινο φακό να τον φωτίζει από το πλάι.

Χτες το βράδυ αποφάσισα να παρατηρήσω κι εγώ την περιοχή αυτή του βοώτη. Εντόπισα σχετικά εύκολα τους ngc5866 και ngc5907. Ο 5866 ήταν κάπως λαμπρός ο 5907 όμως ήταν πολύ αμυδρός είχα την εντύπωση ότι σχεδόν δεν τον έβλεπα στο προσοφθάλμιο. Αντιλήφθηκα όμως την όψη του "μαχαιριού". Μετά προσπαθούσα να βρω το Μ3 αλλά με δύσκόλευε να τον βρω με ένα συστηματοποιημένο τρόπο και έτσι τελικά τον εντόπισα σχεδόν τυχαία με τον ερευνητή χάρις στο 6 μέγεθος του. Το ngc5466 δεν καταφερα να το εντοπίσω

Βαγγελιώ μπράβο σου. Αν μάλιστα αυτά τα παρατήρησες μόνο με τον 25mm και τον 10mm είσαι αξιέπαινη. Αν θέλεις να πάρεις κι άλλον ένα προσοφθάλμιο πάρε έναν 15mm. Θα μπορείς να βρίσκεις τέτοιους στόχους με το 25mm να τους βλέπεις με αυτό για λίγο, και μετά να βάζεις το 15mm και θα δεις πόσο περισσότερο θα τους ευχαριστηθείς. Ακόμα και τον 5907 με το παρατσούκλι μαχαίρι θα τον έβλεπες καλύτερα.

Τώρα το σφαιρωτό 5466 μη τα βάφεις μαύρα επειδή δεν το είδες. Απ’ όσους στόχους προτείνω με τον παραπάνω χάρτη είναι ο δυσκολότερος. Και σαν να μην φτάνει αυτό, σε μπερδεύει κιόλας. Διότι δεν μοιάζει στο προσοφθάλμιο καθόλου με σφαιρωτό σμήνος. Ακόμα και με το δικό μου τηλεσκόπιο που είναι 50mm μεγαλύτερο από το δικό σου, αν το δεις και δεν ξέρεις ότι είναι σφαιρωτό σμήνος θα αναρωτιέσαι και θα λες: Τώρα τι είναι αυτό; Γαλαξίας είναι; Νεφέλωμα είναι;

Φαίνεται ότι αυτό θα πρέπει να είναι πολύ μακριά και τα άστρα του δεν τα διαλύει ούτε 8ιντσο. Έτσι ξέρω ότι είναι σφαιρωτό διότι το διάβασα. Αν τώρα βάλεις με το μυαλό σου ότι αντί για σφαιρωτό ψάχνω γαλαξία μπορεί να το βρεις. Δεν είμαι όμως σίγουρος ότι με το σετ απ που έχεις θα φαίνεται. Πιθανολογώ πως ναι. Αρκεί για το συγκεκριμένο να κάνεις με το μυαλό σου το παραπάνω κόλπο.

Το NGC 5466 δεν κατάφερα να το εντοπίσω

 

Εγώ πάντως το είδα στις 12/4/2015. Παραθέτω την παρατήρηση μου:

 

Σφαιρωτό σμήνος στον αστερισμό του Βοώτη. Σε χαμηλή μεγέθυνση, είναι μικρό, αχνό και

συνάμα θαμπό αντικείμενο. Σε μεσαία μεγέθυνση, καταλαμβάνει μέτρια έκταση, με εμφανές το κυκλικό

του σχήμα και με σχετικά καλή ανάλυση. Σε υψηλή μεγέθυνση, έχει καλή ανάλυση και ποιότητα,

καταλαμβάνει μέτρια έκταση αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα να διακρίνω λεπτομέρειες. Δίπλα του, είναι

το σμήνος γαλαξιών Abell 1873, αλλά και οι γαλαξίες MGC 53348, MGC 53347, UGC 9035,

UGC 8999.

 

Τοποθεσία= Θίσβη Βοιωτίας

Εξοπλισμός= κατοπτρικό 5 ιντσών (130/900)

 

Επίσης, οι γαλαξίες που βρίσκονται δίπλα στο σφαιρωτό, σύμφωνα με αναφορές που διάβασα,

χρειάζονται μεγάλο τηλεσκόπιο. Πάντως, είναι ένα σφαιρωτό που αν κάποιος διαθέτει μεγαλύτερο

τηλεσκόπιο ίσως διακρίνει περισσότερες λεπτομέρειες.

Μάκη με κλόνισες. Μέτρια μεγέθυνση για το παραπάνω τηλεσκοπιάκι σου είναι (0,5*130) = 65. Εγώ το εντόπισα με 66 (χαμηλή για 8ιντσο) Και μου φάνηκε μεγάλο και στρογγυλό αλλά αμυδρό. Δεν μπόρεσα να το διαλύσω σε άστρα ότι προσοφθάλμιο κι αν έβαλα. Θα το ξανακοιτάξω πάντως με την πρώτη ευκαιρία.

Βέβαια, ρόλο παίζει και το προσοφθάλμιο που χρησιμοποιήθηκε την ώρα της παρατήρησης. Εγώ για

παράδειγμα, όταν το παρατήρησα, χρησιμοποίησα τους Celestron 25, 20 και 9 mm και είχα 36, 45 και

100 μεγεθύνσεις αντίστοιχα. Επίσης, χρησιμοποιήθηκε και ο Sky-Watcher Barlow 2x και είχα

διπλασιασμό των παραπάνω μεγεθύνσεων. Ένα προσοφθάλμιο που στο δικό μου τηλεσκόπιο μπορεί

να δίνει χαμηλή μεγέθυνση, στο δικό σας να δίνει μεσαία ή και υψηλή, δεν αντιλέγω. Πάντως, τους

γαλαξίες που αναφέρετε στην αρχική δημοσίευση, τους σημείωσα για να τους παρατηρήσω και εγώ στην

επόμενη παρατήρηση (όποτε προκύψει).

Για σου Μάκη. Με έβαλες σε λούκι. Πήγα χθες κατά την δύση και έφυγα σήμερα στις 4, γιατί κοντά στο Σούνιο έβγαλε μετά τις 3 το πρωί πολύ αέρα. Σε σκεφτόμουν όλο το βράδυ, διότι βάλθηκα να λύσω το μυστήριο. Μου μπήκε η αμφιβολία μήπως είχα δει άλλο, και νόμιζα ότι είναι το NGC 5466. Όμως δεν έκανα. Μπορεί να μη με πιστεύεις αλλά απογοητευτικά. Διότι αν είχα κάνει λάθος θα είχαμε ένα ακόμα αντικείμενο για εξερεύνηση σε αυτόν τον Χάρτη. Διασταύρωσα την θέση του εντοπίζοντας το και με την χρήσει κύκλων θέσης τις στήριξες μου. Τις πατέντες μου ενδέχεται να τις ξέρεις. Από αυτή την διαδικασία ανακάλυψα και το εξής. Ότι αν εντοπίσεις με ισημερινή στήριξη ή το NGC 5466 ή το Μ3 αυτόματος μπορείς από το ένα να μεταβαίνεις στο άλλο με το εξής τέχνασμα. Κλειδώνεις την απόκλιση και κοιτώντας μέσα από προσοφθάλμιο του τηλεσκοπίου γυρνάς τον άξονα της ΟΑ σπρώχνεις και πηγαίνεις στο άλλο. Αυτό βοηθά πολύ, γιατί πολύ εύκολα κοιτώντας μια το ένα μια το άλλο κάνεις σύγκριση και καταλαβαίνεις καλύτερα το τι βλέπεις. Δυστυχώς τζίφος. Αν δεν ήξερα ότι είναι σφαιρωτό σμήνος, θα νόμιζα ότι πρόκειται για πλανητικό τύπου έλικας ή γαλαξία. Δεν μπόρεσα να το διαλύσω σε αστέρια. Την καλύτερη θέαση την είχα με 12άρη φακό. Περίπου 83Χ. Εδώ για να συνεχίσω παραθέτω αυτά που έγραψες στην τελευταία απάντηση σου.

<<Βέβαια, ρόλο παίζει και το προσοφθάλμιο που χρησιμοποιήθηκε την ώρα της παρατήρησης. Εγώ για

παράδειγμα, όταν το παρατήρησα, χρησιμοποίησα τους Celestron 25, 20 και 9 mm και είχα 36, 45 και

100 μεγεθύνσεις αντίστοιχα. Επίσης, χρησιμοποιήθηκε και ο Sky-Watcher Barlow 2x και είχα

διπλασιασμό των παραπάνω μεγεθύνσεων. Ένα προσοφθάλμιο που στο δικό μου τηλεσκόπιο μπορεί

να δίνει χαμηλή μεγέθυνση, στο δικό σας να δίνει μεσαία ή και υψηλή, δεν αντιλέγω. Πάντως, τους

γαλαξίες που αναφέρετε στην αρχική δημοσίευση, τους σημείωσα για να τους παρατηρήσω και εγώ στην

επόμενη παρατήρηση (όποτε προκύψει).>>

Ο παραπάνω συλλογισμός σου είναι πολύ σημαντικός. Απ’ ότι ξέρω έχεις δύο τηλεσκόπια τα οποία διαφέρουν σχεδόν στο διπλάσιο όσο αφορά τις διαμέτρους τους. Και εν τέλει διαπίστωσες ότι το σημαντικότερο στην παρατήρηση τέτοιων στόχων δεν είναι μόνο η διάμετρος όπως πολλοί νομίζουν, όσο το γεγονός του πόσο καλά θα φωτίζεις το θέμα σου χρησιμοποιώντας διαφορετικά προσοφθάλμια. Έχοντας κι εγώ διάφορα τηλεσκόπια από 80mm έως 200mm έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, ναι και βέβαια η διάμετρος παίζει σημαντικό ρόλο, αλλά η πεμπτουσία της τέχνης της παρατήρησης του βαθέως ουρανού, είναι στο πώς θα το φωτίσουμε σωστά αυτό που βλέπουμε. Και όχι στο πόσο θα το μεγεθύνουμε. Εάν κάποιος καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό, αισθάνεται την ανάγκη γι ένα επί πλέων εργαλείο επικοινωνίας. Διότι καταλαβαίνει ότι ενώ τα τηλεσκόπια μπορούν ανάλογα με την διάμετρο τους, να δώσουν διαφορετικές μεγεθύνσεις, σε αντικείμενα που δεν είναι άστρα και έχουν κάποιες διαστάσεις, τότε με την χρήση κατάλληλων προσοφθαλμίων είναι όλα το ίδιο φωτεινά! Ναι όσο κι αν ακούγεται παράλογο αν έχεις ένα τηλεσκόπιο 80mm άνοιγμα και δεις πχ τον Κρόνο στις 80Χ μεγέθυνση, και μετά τον δεις στις 200Χ σε ένα με διάμετρο 200mm, τότε η εικόνα θα είναι ακριβώς το ίδιο φωτισμένη! Και είναι τόσο πολύ έτσι αυτό, που αν τους βγάλεις φωτογραφία τότε θα αναγκαστείς να χρησιμοποιήσεις ακριβώς τον ίδιο χρόνο έκθεσης. Πώς γίνεται αυτό; Έστω ότι έχεις ένα τηλεσκόπιο 100mm και του βάζεις μεγέθυνση 100Χ. Έχεις και ένα άλλο 200mm και του βάζεις μεγεθυντή 200Χ , τότε τα τηλεσκόπια σου είναι το ίδιο φωτεινά. Διότι στο 200mm διπλασίασες την μεγέθυνση. Αυτό σημαίνει ότι τετραπλασίασες το εμβαδόν του εικονισμένου αντικειμένου. Όμως διπλασιάζοντας παράλληλα και την διάμετρο τηλεσκοπίου, τετραπλασίασες την φωτοσυλλεκτική ικανότητα του φακού ή κατόπτρου. Άρα η εμβαδική φωτεινότητα του αντικειμένου είναι η ίδια. Μύθος λοιπόν <<το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο είναι πιο φωτεινό!>>. Άλλα πράγματα ισχύουν.

Ερχόμαστε λοιπόν στο πως με δύο τηλεσκόπια με διαφορετικές διαμέτρους μπορούμε να δούμε το ίδιο φωτεινό ένα αντικείμενο.

Έχεις το πχ το μικρό τηλεσκοπιάκι με 130 διάμετρο και έστω ότι ευχαριστήθηκες την θέα ενός αντικειμένου στις 45Χ . Ποια είναι η μεγέθυνση τώρα με την ίδια φωτεινότητα στο 10ιντσο; Απάντηση:

1) Χ δια D. (X/D). Όπου Χ είναι η μεγέθυνση, και D η διάμετρος. Επομένως Χ45/130 = 0,289 (περίπου)

2) Αυτό που βρήκαμε από (X/D), τώρα το πολλαπλασιάζουμε επί την διάμετρο του άλλου τηλεσκοπίου. Αφού το Dob είναι 250 mm, 250* 0,289 = 72!

Ναι με το 250mm νευτώνειο θα έχεις την ίδια φωτεινή εικόνα που έχεις με το 130mm στις 45Χ, θα τις έχεις στις 72Χ. Το σκοτεινό φόντο του ουρανού, οι γαλαξίες, τα πλανητικά νεφελώματα, οι πλανήτες, τα πάντα πλην των ΑΣΤΡΩΝ θα είναι το ίδιο φωτεινά! Πλην όμως 72/45 = 1,6 φορές μεγαλύτερα σε γραμμικές διαστάσεις και (72*72)/(45*45) = 2,54 θα είναι μεγαλύτερα σε εμβαδόν επιφανείας.

Τους παραπάνω συλλογισμούς τους έκανα και με το NGC 5466 και πάντοτε συνάρτηση του ουρανού στο Σούνιο, διαπίστωσα ότι:

Αυτό στην καλύτερη των περιπτώσεων το βλέπω με μεγέθυνση 0,4 * D. (κοντά στις 80Χ με το δικό μου τηλεσκόπιο. 200mm D) Με χαμηλότερες έφεγγε πολύ ο ουρανός και έχανα το περίγραμμα του, και με ψηλότερες εξασθένιζε, ταυτιζόταν με το φόντο. Στις 80 όμως μεγέθυνση δεν διαλυόταν σε άστρα, και παρέμενε ένα αινιγματικό αντικείμενο.

Πηγαινοερχόμουν με τον τρόπο που σου περιέγραψα και στο Μ3. Με μεγέθυνση (X/D) = 0,5, δηλαδή 100Χ στο τηλεσκόπιο μου, κάποιες στιγμές το είδα με πλάγια διόπτευση, και για κάποιες αδιόρατες στιγμές ήταν σαν να ήταν φτιαγμένο από κόκκους άμμου. Όμως στο σημείο αυτό είπα στον εαυτόν μου τους στοίχους από το γνωστό γνωστό λαϊκό τραγούδι: <<Αγίους έβλεπα κι αγγελάκια>> και ξεκόλλησα και πήγα για άλλους στόχους.

Τέλος αυτό που διαπίστωσα είναι ότι η <<διάμετρος του>> είναι όση και του Μ3. Πράγμα που σημάνει ότι για να μην φαίνονται άστρα, θα πρέπει να είναι ατυχώς πολύ μακριά. Διότι αν ήταν κοντά ώστε να φαίνονται με μικρά τηλεσκόπια τα άστρα του, θα πρέπει να ήταν τεράστιο. Σαν το Μ13 ή και πιο μεγάλο.

Ευχαριστώ για την απάντηση!!! Ειδικά προς το τέλος που λέτε για την φωτεινότητα με το 10 ιντσών

τηλεσκόπιο που διαθέτω είναι κατατοπιστική!!!

 

Καλό βράδυ,

Μάκης

Για σου ρε Μάκη. Εγώ σ' ευχαριστώ που κάθισες και διάβασες όλα αυτά που έγραψα. Το παράκανα λιγάκι. Κάποια στιγμή πρέπει να κάνουμε και μία Θ ενότητα με τον παραπάνω προβληματισμό. Ότι δηλαδή ενώ τα τηλεσκόπια που χρησιμοποιούμε έχουν διαφορετικές μεγεθύνσεις εν τούτης μέσα από τα προσοφθάλμια είναι όλα το ίδιο φωτεινά! Αυτό το αφήνω για το μακρύ χειμώνα που μας έρχεται.

Χτες το βράδυ κατάφερα τελικά να εντοπίσω το ngc5466. Πράγματι πολύ αμυδρό σφαιρωτό (για το τηλεσκόπιο μου τουλάχιστον) και αν το παρατηρούσα χωρίς να ξέρω τι είναι, δεν θα καταλάβαινα αν είναι σμήνος ή γαλαξίας . Από τους διπλούς που σημειώνονται πιο εντυπωσιακός είναι ο ξ του Βοώτη. Το μόνο που δεν έχω δει από αυτό το χάρτη ακόμη είναι η τριάδα με τους ngc5353, ngc 5371...

Άμα τους δεις θα σου αρέσουν πιο πολύ απ' όλα σε αυτόν τον χάρτη. Με το 8ιντσο είναι πολύ πιο εύκολος στόχος απ΄ ότι αυτό το σφαιρωτό. Πάντως αυτό το σφαιρωτό σε έκανε κι απόκτησες αρκετά μεγάλη εμπειρία. Έτσι δεν είναι; Τέλος αυτή η τριάδα γαλαξιών επίσημα ανοίκει στον αστερισμό των θηρευτικών κυνών.

Για τα διπλά αστέρια του χάρτη τώρα. Όλα τα διπλά και καθώς ότι άλλο περιεχέι ο χάρτης τα έχω δει όλα. Αφού είδες το ξ δες και το π και σύγκρινε τα χρώματα από τα ζεύγη.

Ο εντοπισμός του ngc5466 με αστρομεταπήδηση ήταν κάπως δύσκολος για μένα, για αυτό και χρειάστηκε μια δεύτερη προσπάθεια για να το δω. Σε τέτοιου τύπου ασαφή και αμυδρά αντικείμενα, πρέπει να είναι προετοιμασμένος ο παρατηρητής για το τι θα αντικρίσει, ώστε να τα εντοπίσει. Διαφορετικά, στην περίπτωση ενός επιπόλαιου αρχάριου ας πούμε, μπορεί να περάσουν απαρατήρητα από το οπτικό του πεδίο στο προσοφθάλμιο. Έτσι, πέρσι δεν μπορούσα να δω το εύκολο στον εντοπισμό σφαιρωτό του τοξότη ngc6144 (πολύ κοντά στον Αντάρη και το Μ4), αλλά φέτος το διέκρινα.

Πιό πάνω συμπλήρωσα στην απάντηση μου και για τα διπλά.

 

Κάθε χρόνο θα διακρίνεις και πιο πολλά και θα απορείς και θα εκτιμάς εκείνους τους ανθρώπους που πρώτοι έστρεψαν τα τηλεσκόπια τους στον ουρανό και τα ανακάλυψαν. Σκέψου αυτοί ανακάλυψαν το NGC τάδε χωρίς να ξέρουν ότι εκεί υπάρχει αυτό, κι εμείς παρὀλο που το ξέρουμε, και ενώ το βρίσκουμε, πολλές φορές δεν το βλέπουμε στο προσοφθάλμιο μας. Το Σάββατο το βράδυ μαζί με κάτι φίλους προσπαθούσαμε να δούμε έναν γαλαξία που τον ανακάλυψε ο Μπάρναρ με ένα τηλεσκοπιάκι 6ιντσο σαν το δικό σου, και εμείς οι άξεστοι δεν τον βλέπαμε ούτε με 12ιντσο της σύγχρονης εποχής μας !!!