Η Πρώτη μου Παρατήρηση!!

Περίμενα πως και πως να έρθει αυτή η βραδιά λόγω της πανσέληνου. Με τον ουρανό αρκετά καθαρό και την σελήνη κρύσταλλο δεν έχασα ευκαιρία και βγήκα έξω με τα 20x50 κιάλια να θαυμάσω το απίθανο θέαμα. Αλλά η βραδιά έγινε ακόμα πιο ενδιαφέρον εφόσον βλέποντας οτι ο ουρανός καθάριζε πιο καλά και η θερμοκρασία δεν ήταν τόσο χαμηλή,αποφάσισα να βγάλω έξω τον μεγάλο NTG137 Περίμενα λίγη ώρα να προσαρμοστεί με τις συγκεκριμένες συνθήκες,ρύθμισα τον finder,έβαλα τον Plossl Προσοφθάλμιο των 25 mm καιιιιιιιι......... .....ανακαλύπτω δια μεγένθυνσης οτι όντως τα ομορφότερα πράγματα είναι δωρεάν και γύρω μας!!!Εχουμε λοιπόν και λέμε...το κοντράστ υπέροχο,η φωτεινότητα μας τύφλωσε και οσον αφορά την ποιότητα εικόνας άψογη!! Το μόνο κακό είναι οτι η ευθυγράμμηση είναι ακόμα χάλια και ο Προσοφθάλμιος οχι τόσο ικανοποιητικής μεγένθυνσης!Αυτή ήταν λοιπόν η πρώτη μου παρατήρηση!! Τι λέτε??

Καλη αρχη!

Welcome aboard!!!!!

Τώρα αρχίζουν τα καλά!!! καλές παρατηρήσεις φίλε!!!

Η πρωτη παρατηρηση δεν ξεχνιεται ποτε.. οπως και ο πρωτος ερωτας....

Ακομα ειναι χαραγμενη στην μνημη μου η εικονα της σεληνης που ειδα μικρο παιδι την ανοιξη του 1975 απο ενα διοπτρικο 60mm ηταν η αρχη που οδηγησε πολυ μακρια.......

 

ΥΓ Καλο δεν θα ταν ολοι να γραψουμε για την πρωτη μας παρατηρηση απο τηλεσκοπιο; Αντε περιμενω και τους υπολοιπους!!!!

η πρωτη μου παρατηρηση ηταν στην Κερκυρα πριν απο 4 χρονια..

ημουν διακοπες κ ετσι οπως περπαταγαμε ειδα δυο κυριους να εχουν στησει 2 τηλεσκοπια!

πρεπει να ηταν κ τα δυο meade!

μαλιστα ειχαν βαλει κ ενα προτζεκτορα κ εδειχναν στους περαστικους!

αφου περιμενα υπομονετικα..ο κατοχος του τηλεσκοπιου,μου δειχνει την Σεληνη!!!! εμεινα καγκελΟ!!!!

δν το περιμενα ποτε οτι ηταν ετσι..δν ειχα ξαναδει ποτε φωτο,ποτε τπτ!μονο μακρινες φωτογραφιες!

εκει την εβλεπα ολοζωντανη,φωτεινη κ μαλιστα ενιωθα οτι γυρνουσε..

κυριολεκτικα επαθα σοκ!

Μαθητής Β' Λυκείου, 1985, με το βιβλίο της Κοσμογραφίας στο μαξιλάρι.

 

Πρώτη έρευνα στα μαγαζιά φωτογραφικών και κυνηγετικών ειδών:

 

-Μήπως έχετε μικρά τηλεσκόπια;

-Τηλε-τί;;;

-Εε, σαν αυτά τα ...πειρατικά που ανοίγουν και κλείνουν.

-Έχουμε κάποια κιάλια.

-Όχι, ψάχνω για τηλεσκόπιο.

 

Λίγες μέρες αργότερα, ευτυχής, με ένα ρώσικο πτυσόμενο μονόκιαλο από κυνηγετικά είδη (το γνωστό γκρί 10Χ30) κοιτάζω τη Σελήνη και δεν μπορώ να πιστέψω στα μάτια μου... υπέροχη, αφάνταστη, ονειρεύμαι ξύπνιος (αυτό μου' μεινε μόνιμο ). Ένα αστεράκι φωτεινό με παιδεύει πολλές νύχτες. Έχει κάτι φωτινές τελείτσες γύρω του σε μιά ευθεία - ανακλάσεις του φακού σκέφτομαι. Αλλά κάτι δεν πάει καλά, είναι πότε τρείς, πότε δύο, πότε τέσσερις, τί συμβαίνει; Λίγες μέρες μετά, μια φωτογραφία του Δία με χτυπά σαν κεραυνός! Παρατηρούσα τον πλανήτη και τους δορυφόρους του στο συνεχή χορό τους και δεν το ήξερα! Δεν χορταίνω να τον κοιτάζω για πολλές νύχτες, εβδομάδες! Καταλαβαίνω πως πρέπει να σταθεροποιήσω κάπου το τηλεσκοπιάκι. Εφευρίσκω την πρώτη μου αλταζιμουθιακή βάση φτιαγμένη πολύ αποτελεσματικά από ένα ...τηλέφωνο ντουζιέρας ( :lol:). Δουλέυει θαυμάσια, νέα γιορτή στη θέα της Σελήνης! Τι κρατήρες, τι βουνά, τι θάλασσες! Κύριε των Δυνάμεων!

Η ταράτσα ο αγαπημένος μου χώρος...

 

Fast forward στο 1988. Δευτεροετής φοιτητής Φυσικής στην Αθήνα. Τα Celestron στην Ακαδημίας τέσσερις ως πέντε φορές ακριβότερα από τις τιμές Αμερικής στο Astronomy. Απλησίαστα, αδιανόητα. Κι εγώ κάθε μέρα στη βιτρίνα, ένα δρόμο από τη σχολή στη Σόλωνος.

 

Και μετά ήρθαν οι Ρωσοπόντιοι, καλή τους ώρα. Με αληθινά τηλεσκόπια στο Μοναστηράκι από 10.000 ώς 50.000 δρχ! Στήνω ένα νευτώνιο ΤΑL 65mm, αλταζιμουθιακό, ακλόνητο. Με ξύλινο βαλιτσάκι. Ο τρούλος μιας εκκλησίας στου Ψυρρή έρχεται μπροστά μου να τον πιάσω, η εικόνα φοβερή. Με 24.000 δικό μου!

-Ελίνα, έχω μόνο έντεκα χιλιάδες...

-Θα σου δανείσω εγώ τις άλλες δεκατρείς!

-(Μ' αγαπάει!)

 

Δίας, Ring Nebula, Dumbell, Σελήνη (αχ η Σελήνη)! Η πρώτη ευθυγράμμιση. Λύρα και double-double. Aς πεθάνω στον προσοφθάλμιο, όχι να μην πεθάνω θέλω δυό ζωές να τα βλέπω και να μην τα χορταίνω! Σπίτι μου πιά ο ουρανός όχι η Νέας Εφέσσου 26.

 

Μάιος 2001. Η courier φέρνει ένα Orion Optics 10 ιντσών και μια EQ-5 από την Αγγλία (άγνωστα ακόμα εδώ). Συννεφιά (of course). To κάνω βίδες, το μαθαίνω, μοντάρω τα πάντα στην εντέλεια. Πρώτη νύχτα στο υπέροχο, αιώνιο, μαγικό, αξεπέραστο σφαιρωτό σμήνος του Ηρακλή. Η εικόνα θολώνει σε λίγο από την υγρασία. Όχι στους φακούς, στα μάτια μου...

 

Φιλικά, Στέφανος

Μιας και το ρίξαμε στις αναμνήσεις: Ιούνιος (ή Ιούλιος) του '95, είχα δει το Δία με τους δορυφόρους από το τηλεσκόπιο ενός συμμαθητή μου, ένα Tasco, με μεγέθυνση όχι πάνω από 40 φορές, λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα προς την διεύθυνση της ανατολής.

Για την ακρίβεια δεν ξέραμε τι μας γινόταν από παρατήρηση (είχα διαβάσει μερικά από τα εικονογραφημένα βιβλία αστρονομίας), αλλά είπαμε να τον δούμε μιας και ήταν το πιο φωτεινό αστέρι στον ουρανό. Ακόμη το θυμάμαι πως ήταν... Μια μπαλλιτσα και κάτι μικρά αστεράκια γύρω του. Μετά από έντονες επιστημονικές διαβουλεύσεις το ίδιο βράδυ βγήκε το πορισμα:

 

α) είναι πλανήτης,

β) είναι ή ο Δίας ή ο Κρόνος,

γ) θέλω και εγώ τηλεσκόπιο.

 

Μην παραλείψω τα κυάλια κάτω από το Χριστογεννιάτικο δέντρο πολύ πολύ παλιά, χάνεται στο βάθος της μνήμης (κάπου στο '87) και να κοιτάω τον ουρανό. Δεν καταλάβαινα τι έβλεπα, απλώς μου άρεσε... Κάπως έτσι νοιώθω και τώρα, απλά τώρα δεν καταλαβαίνω πολύ περισσότερα από τότε.

Μερικά πράμματα μένουν για πάντα στη μνήμη μας. Όπως ο Έρωτας έρχεται και σε παραλήει αφήνοντάς σου μια γλυκό και ανεξήτηλο αίσθημα στη ψυχή σου, έτσι είναι και όταν κοιτάς εκεί απάνω, σε αυτόν τον μεγάκοσμο, ο οποίος είναι τόσο όμορφος και αρμονικός στα μάτια οποιουδήποτε ανθρώπου και χάνεσε στην απεραντωσήνη του Σύμπαντος. Ένα ρήγος ξαφνηκά διαπερνάει το Είναι σου και δεν μπορείς να ξεκολήσεις. Τα λόγια είναι λίγα και χάνονται μέσα στη σιγαλιά της νύχτας. Η Φύση δεν συγκρίνεται απλά με τίποτα. Είναι το τέλειο.

 

Τελικά είμαι πολύ ρομαντικός.

 

Το κακό είναι ότι είναι λίγα τα άτομα που μπορούν και σκέφτονται με γνώμωνα το μέλλον και όχι το προσοπικό όφελος (Μπους, κτλ.).

 

Αχ, πόσο όμορφα είναι εκεί πάνω...

Μ' αρέσει να κοιτάω ψηλά (όπως λέει και το ομόνυμο τραγούδι)

 

Με εκτίμηση

Αρχικα να πω οτι αρκετη καναμε τη νυχτα μερα... δειτε ωρες που κανουμε τις δημοσιευσεις μας...

 

 

1η Επαφη: 2002 Αστρονομια Β' Λυκειου.

 

Ο δασκαλος με εκανε να αγαπησω την αστρονομια, ο τροπος που διδασκε, ο τροπος που παρομοιαζε...

====

 

Δεν αντεξα αγορασα τηλεσκοπιο... Δυστυχως σαν ανιδεος, μη εχωντας γνωση για αστροβοξ η για εταιριες τηλεσκοπιων αγορασα ενα Bushnell. Η αρχη ηταν αλοκοτη. Ενω το εστησα ολα ηταν απιστευτα. Καθαρος ουρανος ολα τελεια. Βαση σκουπιδι, τηλεσκοπιο σκουπιδι, απογοητευση... Ξανα προσπαθεια. τπτ... Μονο σεληνη κι αυτη στο 0.965 χαλια...

 

2η Επαφη: Οκτωβριος 2003 γραφομαι συνδρομητης στο Αστρονομι. Εμαθα εταιριες. Ειδα τηλεσκοπια εκατσα εψαξα και στις 11 Νοεμβριου καταληγω στην αγορα/πειραμα/στοιχημα ενος Σελεστρον C4GT. Η αγορα τελεια, το πειραμα πετυχε, το στοιχημα κερδιθηκε! Ο κ.Τσαμπουρας μου προτεινε και να γραφτω στο αστροβοξ. Βρηκα παρεητσα! 15 Νοεμβριου. Κακοκαιρια κακο συννεφια απαγορευτικο ολα τα κακα στη Μυκονο... Ατυχια κι αυτη (κλασσικα). Τελικα ειδα το πρωτο ουσιαστικο φως στις 20 Νοεμβριου. Ειχαν καθαρισει οι ουρανοι και πηρα γραμμη να τα δω ΟΛΑ!!! χεχε... πλανητες σεληνη σμηνη. Απιστευτα. Ακομα το αγαπημενο τηλεσκοπιο.

 

 

3η Επαφη: Χειμωνας 2004 apperture fever.

 

Ηθελα πιο πολυ πιο πολυ... Δεν ειχα χρηματα. Μετα απο καποιες κουβεντες και ειδικα με τον Γιωργο-τζι-αρ αγοραζω 10ρι Ντομπ. Πραγματικα σα να μπηκα σε σκοτεινο δωματιο και καποιος αναψε ξαφνικα την λαμπα. Εννοειτε οτι ο καιρος ηταν παλι απιστευτα χαλια. Μαλιστα χιονισε -που!! στη Μυκονο.-

 

Παντως καθε φορα που βαζω το ματι μου στο προσοφθαλμιο νιωθω τοσο μικρος και ασημαντος...

Καλη αρχη!Kαλές παρατηρήσεις φίλε,nickthegreek13_7!!!

Πρώτη και αξέχαστη παρατήρηση της σελήνης πρίν από 20 χρόνια (Μάϊος 1985) μέσα από ένα διοπτρικό Konus 60 mm.

Από τότε μου κόλλησε το μικρόβιο

Μην παραλείψω τα κυάλια κάτω από το Χριστογεννιάτικο δέντρο πολύ πολύ παλιά, χάνεται στο βάθος της μνήμης (κάπου στο '87) και να κοιτάω τον ουρανό. Δεν καταλάβαινα τι έβλεπα, απλώς μου άρεσε... Κάπως έτσι νοιώθω και τώρα, απλά τώρα δεν καταλαβαίνω πολύ περισσότερα από τότε.

 

Η τελευταία φράση τα λεει όλα.Πραγματικά φοβερό αυτό που είπατε!! Γιατί οσα περισότερα μαθαινείς για την αστρονομια τόσο πληθαίνουν οι απορίες μας για τη δημιουργία του κόσμου κ.λ.π.

Πρωτη επαφη με ενα 35mm απο εκεινα που εχουν 400x στα 8 η 9 χρονια... Πρωτος στοχος η σεληνη.. Τι ειναι αυτα? Κρατηρες??? No way!!! Την επομενη αγορασα κουμπαρα και αρχισα την αποταμιευση..οταν μαζευτηκε το "αδιανοητο" ποσο των 50ΛΚ (καπου στα 100ευρω) "απηγαγα" την μανα μου για να με παει στη Λαρνακα να παρω τηλεσκοπιο απο την Konus. Και να σου να επιστρεφω σπιτι με το "τεραστιο/επαγγελματικο" Konustart601 !!!. Πρωτος στοχος ο Διας η ο Κρονος...ηταν και οι 2 στον ουρανο και δεν ειμουν σιγουρος ποιος ηταν ποιος! Και ιδου η επαληθευση! Ενα στρογγυλο αστερι με 4 αλλα γυρω του...Μου ειχε πεσει η σιαγονα στο πατωμα..της ταρατσας...αμ δε ο Κρονος! Για τα επομενα χρονια εβγαλα την πιστη του μικρου διοπτρικου...Μεχρι που επιασε το ματι μου τον καταλογο της Konus..Ηταν σαν να επιανα λαθραια ενα περιοδικο απο το ραφι των 18 κ ανω και εκει που οι φιλοι μου θαυμαζαν τα "καλλη" των μοντελων εγω θαυμαζα τα Νευτωνεια των 114mm και ανω!

Και ηρθε η πρωτη καλοκαιρινη εργασια στην υπεραγορα....Την μισουσα την δουλεια αλλα ηξερα οτι μολις μαζευα 2-3 μισθους θα επερνα ενα "μεγαλο!"

Και να σου το 114/900...Αυτο ηταν..ημουν 15 χρονων οταν πρωτη φορα εστρεξα το τηλεσκοπιο προς τον Τοξοτη που τα καλοκαιρια με συντροφευει τις νυχτες..Συννεφακια συννεφακια..Γαλαξιες και νεφελωματα..και η μαγεια συνεχιζεται..Γνωριζω και απο κοντα τον Αντρεα Αχιλλιδη..ειδωλο μου απο μικρος..πελατης στην υπεραγορα..μου σφιγγει το χερι και μου λεει.." Εχεις πολλα να μαθεις ακομα..αλλα θα τα μαθεις!"

Κυλανε τα χρονια και τα καλοκαιρια συνεχιζουν να μου χαριζουν ατελειωτες νυχτες με το Νευτωνειο να φθειρετε σιγα σιγα..

Ερχετε ο στρατος..2 χρονια σε βουνα και λαγκαδια παρεα παντα με τον ουρανο! Τα κυαλια του στρατου by the way ποτε δεν τα αποχωριστηκα..και το εννοω αυτο..

 

Και φτανουμε σιγα σιγα στην 19 Οκτωβριου 2005 οπου ερχετε το μηνυμα απο το ταχυδρομειο οτι εχω κατι πακετα απο Θεσ/νικη.. Δεν ξερω πως τα καταφερα και τα στριμωξα ολα μες το Mirage..Σημασια εχει οτι εχω ραντεβου με τον Δια μολις ανοιξει ο καιρος.. Πρεπει να παω να μαζεψω την σιαγονα μου απο την ταρατσα..για να μου ξαναπεσει..

Παιδια καλησπέρα και από εμένα...

Πέμπτη-έκτη δημοτικού, πρώτη επίσκεψη στο πλανητάριο με το σχολείο.... Βγήκα ζαλισμένος, δεν ήξερα τι να πω!

Το ίδιο βράδυ βρίσκω τη Μεγάλη Άρκτο στον ουρανό. Κόλλησα και εγώ το μικρόβιο... Μόνιμη παρέα ένα βιβλίο της πλάκας που είχε 4 αστροχάρτες για κάθε εποχή μόνο με τους αστερισμούς... Το ίδιο καλοκαίρι πάνω από τον Υμμητό (μένω Αγία Παρασκευή, τον βλέπω προς Νότο) "πιάνω" τον αστερισμό του Σκορπιού.. Μόνο πάρτυ που δεν έκανα.!

Δευτέρα γυμνασίου (1992) πέφτει στα χέρια μου το εβδομαδιαίο....... TV ΖΑΠΙΝΓΚ ( ). Στο κέντρο του ένα δισέλιδο με προσφορές τηλεμάρκετινγκ και κάπου εκεί το... όνειρο: διοπτρικό πλαστικό τηλεσκόπιο με ένα τριποδάκι 20 εκατοστών για να το στήνεις σε τραπέζι!! Τιμή γύρω στο... ένα πεντοχίλιαρο Ελληνικές δραχμούλες!!! Μετά από 2 βδομάδες συνεχούς παρακαλετού ο πατέρας μου δίνει το ΟΚ.. Μια εβδομάδα μετά ανοίγω το κουτί του πρώτου τηλεσκοπίου μου, με πρώτο στόχο τις ταράτσες των γειτόνων και το βράδυ τη σελήνη... Μπορεί να είναι το χειρότερο τηλεσκόπιο που φτιάχτηκε ποτέ αλλά για εμένα ήταν όνειρο ζωής!! Κοιμόμουνα στην κυριολεξία μαζί του!! !! Ακόμα και σήμερα το χρησιμοποιώ σα πειρατικό που και που!! Στιγμή που θα θυμάμαι μέχρι να φύγω από τη ζωή? Εντόπισα το νεφέλωμα του Ορίωνα μόνος μου, χωρίς να το έχω δει ποτέ ούτε σε περιοδικό! Βέβαια ένα μικρό συννεφάκι έβλεπα, αλλά για μένα ήταν ο Παράδεισος που μόνο εγώ ήξερα πως να τον δω... Δύο μήνες αργότερα εντόπισα το περιοδικό NightSky και άρχισα να μπαίνω πιο βαθιά στην αστρονομία..

 

Δεύτερη αγορά:Κρήτη - Σούδα, Ιανουάριος 1999, κατεβαίνω φαντάρος με πυραυλάκατο για "τρίμηνη επισκευή". Εκεί κάπου στα Χανιά βλέπω ένα Konustart601. Τιμή γυρω στα 30 χιλιάρικα... Το είδα, μπήκα μέσα στο φωτογραφείο, το πήρα και έφυγα... Το ίδιο βράδυ (Γενάρη με Βλεβάρη του 1999) για όσους θυμούνται είχαμε "συζυγία" Δία Κρόνου. Και εγώ να έχω πήξει βλέποντας την μέσα από το "υπερόπλο" μου από το Ναύσταθμο. Να και οι δορυφόροι του Δία, να και ο κρόνος σα το γράμμα "θ"..... Ας μη μιλήσω για το τι έπαθα μόλις είδα από αυτό τη Σελήνη....

Ο καιρός περνάει, ο Νομικός έχει γίνει συχνή διαδρομή βραδυνής βόλτας με το αυτοκίνητο, ο καταστηματάρχης του Photo Olympus (νομίζω) στην Ακαδημίας έχει βαρεθεί να με βλέπει να ρωτάω για τα "ρομποτικά" celestron, εγώ έχω βαρεθεί να τον ακούω να μου λέει τιμή γύρω στο 1.200.000 δρχ για το καταδιοπτρικο με go to και κάπου εκεί... ξεκώβουμε!!

 

Επόμενος σταθμός: 2001..το παιχνίδι Cid Meier's Civilization μόνιμη παρέα στον υπολογιστή και η αστρονομία έχει "ξεχαστεί" αρκετά...

 

Αρχές 2004- η χρήση internet στη δουλειά μου κεντρίζει το ενδιαφέρον.. Το google παίρνει φωτιά, το ίδιο και η σπίθα της αστρονομίας που είχα μέσα μου... Διευθύνσεις Aktistar, Πλανητάριο Θεσσαλονίκης, Νομικός και εγω να κοντεύω να πεθάνω από έλλειψη τηλεσκοπίου!! !! Και κάπου εκεί ο Παράδεισος: www.astrovox.gr ..... ....... Ότι δε μπορούσα να βρω χρόνια ολόκληρα μου τα δώσατε όλοι εσείς!! Η απόφαση είναι μονόδρομος: μάθε πρώτα και μετά αγόρασε κάτι που θα το έχεις για χρόνια... Πέφτει ξεσκόνισμα στα άρθρα σας, γίνεται η εγγραφή στο site και αρχίζει η κουβέντα... Ο άνθρωπος που δε ξεχνώ είναι ο Ηλίας Χασιώτης, που τον "έλιωσα" στην κουβέντα 2 ώρες μέσω τηλεφώνου για αγορά τηλεσκοπίου!!!! Έτσι και έγινε: δάνειο από Αγροτική και η παραγγελία πέφτει! Orion Optics 8" F/6, οπτικά λ/6 ερευνητής 9x50, εστιαστής Crayford και στήριξη Vixen GPD!! Το έχω 2 μήνες αλλά μόνο μία φορά είδα Άρη, Σείριο και Αφροδίτη.. Πιστεύω πως θα πάθω εγγεφαλικό μόλις δω τη Σελήνη..

ΟΥΦ!! Αυτά τα.... λίγα!!!

Η δική μου εμπειρία ξεκινά κάπως έτσι...

Απ' το δημοτικό ακόμα αρχίζει η επαφή μου με τα οπτικά όργανα (με τον απλό μεγεθυντικό φακό). Απόπειρα για την κατασκευή κάποιου είδους κυαλιού με κομμάτια που προέρχονται από υπολείμματα πλαστικών κυαλιών, αλλά και απόπειρα για την κατασκευή κάποιου είδους μικροσκοπίου επίσης. Απέτυχαν και οι δύο παρόλο το διάβασμα για τα είδη των φακών (συγκλίνοντες, αποκλίνοντες κ.λ.π.) και τον συνδυασμό τους στα διάφορα οπτικά όργανα. Τελικά η δικαίωση έρχεται και το πρώτο... μονόκυαλο !!! είναι γεγονός! Κατασκευασμένο από ένα γυαλί πρεσβυωπίας (αντικειμενικός) ένα κομμάτι καλάμι (σωλήνας) και ένα προσοφθάλμιο από πλαστικά κυάλια. Το όλο όργανο ήταν περίπου 25~30 εκ. μακρύ, με το γυαλί να συγκρατείται στο ένα άκρο του καλαμιού με τηλεφωνόσυρμα (περίπου τον ίδιο καιρό μας τοποθέτησαν και τηλέφωνα στο χωριό πέρα από το ένα που υπήρχε στο καφενείο) ενώ ο προσοφθάλμιος χωρούσε μια χαρά στο καλάμι (και σφήνωνε μάλιστα εκεί) δίνοντας μου την δυνατότητα να έχω διαθέσιμα και τα δύο μου χέρια για την στήριξη και μόνο και όχι για να συγκρατώ τους φακούς στην θέση τους. Μου χάρισε υπέροχες εικόνες από τα βουνά γύρω από το χωριό μου και το κυριότερο, ήταν οπτικά ανώτερο από άλλα πλαστικά κυάλια που κατείχαν 1-2 γειτονάκια μου, τόσο σε καθαρότητα ειδώλου, όσο και σε μεγέθυνση. Βέβαια τα βράδυα προσπαθούσα να το σταθεροποιήσω πάνω σε κολόνες ή ότι άλλο κατακόρυφο στοιχείο μπορούσα προκειμένου να κοιτάζω τη σελήνη (και τα αστέρια (όποτε κατάφερνα να κρατήσω κάποιο εντός του πεδίου). Κάπως έτσι διακόπτεται το πάθος μου για την παρατήρηση του ουρανού το οποίο ανανεώνεται λίγο αργότερα (σχεδόν 17 χρόνια αργότερα) με την επίσκεψη μου σε γνωστό πολυκατάστημα και την αγορά ενός διοπτρικού 60/700 των 675 μεγενθύσεων!!! για μόλις 49€. Βέβαια μετά από ένα χρόνο και κάτι αγόρασα και το nightwatch και μετά το πραγματικό μου τηλεσκόπιο (skywatcher dobson 8") και λίγο μετά ανακάλυψα και το astrovox... και να τώρα το post μου... σε αυτό το μέγεθος.

Δύο μήνες αργότερα εντόπισα το περιοδικό NightSky και άρχισα να μπαίνω πιο βαθιά στην αστρονομία..

 

Υπάρχει ακόμη αυτό το περιοδικό; Υπάρχουν κάποια ίχνη από την ομάδα που το έβγαζε; Ήμουν συνδρομητής παλιά...

Η δική μου εμπειρία ξεκινά πρίν δέκα χρόνια περίπου με τα TASCO 10x50 του πεθερού μου!!!! τον χάρτη του S&T ανά χείρας και νά...αυτό δεν είναι το νεφέλωμα του Ωρίωνα? ναί ναί σίγουρα αυτό είναι.

Κύτταξε το χρώμα του πράσινο δεν είναι? ναί σίγουρα πράσινο!!! μπράβο στον Ωρίωνα βάζελος είναι!!!!

 

Όταν δε μετά απο αρκετό καιρό αγοράσαμε συνεταιρικά τρείς φίλοι το LXD55 6'' (άχ αυτές οι τιμές) και το στήσαμε βιαστικά στην ταράτσα, πρώτος στόχος αυτή η φωτεινή πηγή σχεδόν στο ζενίθ.

Χειροκίνητη (που να περιμένεις τα goto) σκόπευση με τον ερευνητή και στο πεδίο του 26άρι Plossl , τι να'ναι αυτό? Ναί είναι οι δακτύλιοι είναι ο Κρόνος. Γρήγορα αλλαγή προσοφθάλμιου για μεγαλύτερη μεγέθυνση και ...σόκ. Δεν μπορεί να είναι τόσο όμορφος. Δεν μπορεί. Κι όμως. Εκεί μπροστά μας ήταν ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών σε όλη του την μεγαλοπρέπεια. Νά το Κασίνι να και οι δορυφόροι.Υπέροχο. Φανταστικό.

 

ΑΞΕΧΑΣΤΟ.

 

Καθαρούς Ουρανούς

 

Τάκης

Καλημέρα!

Φίλε Heal το Nightsky έβγαινε παλιά και η έδρα είναι στο Χολαργό.. Είναι ένα δρόμο πάνω από τη Μεσογείων και είναι πεζόδρομος. Για όσους ξέρουν, σε κάποιο σημείο του Χολαργού βρίσκονται δίπλα δίπλα Goodys, MacDonalds και Everest. Ε, σε εκείνο περίπου το ύψος στο πάνω δρομάκι βρίσκεται και το υπόγειο - αποθήκη... Έχω χρόνια να περάσω αλλά θα κάνω σύντομα μια επίσκεψη...

 

ΥΓ: Ακόμα να γράψουν πως ξεκίνησαν τα παλιά μέλη??? (giorgosgr, aristarchus, Ηλίας Χασιώτης κ.τ.λ.- μη με παρεξηγήσετε που δε τους γράφω όλους... )