Η καύση του στοιχείου ήλιον

Μετά την καύση του υδρογόνου σε έναν αστρικό πυρήνα αυξάνεται η πίεση και η θερμοκρασία (λόγω της βαρυτικής πίεσης). Σε αστέρια με την διπλάσια μάζα του Ηλίου μας, όπως ο Αλντεμπαραν, η μεγάλη αύξηση της πίεσης έχει ως αποτέλεσμα τον εκφυλλισμό της ύλης. Αυτό σημαίνει ότι η πίεση δεν παράγεται από την κινητικότητα των ατόμων (λόγω αύξησης θερμοκρασίας) αλλά από την απαγορευτική αρχή του Pauli (τα ηλεκτρόνια δεν μπορούν να <στριμωχτούν> άλλο). Τότε η πίεση είναι ανεξάρτητη από την θερμοκρασία. Ακόμα και στην φάση Helium flash (εκρηκτική καύση του ήλιον στους 100 εκατομμύρια βαθμούς) η πυκνότητα του αστρικού πυρήνα δεν μεταβάλλεται άμεσα, αλλά αυτή μειώνει την πίεση των πιο εξωτερικών στρωμάτων με αποτέλεσμα να διασταλλεί ο αστρικός πυρήνας και να αρθεί ο εκφυλλισμός. Τα αστέρια μεγαλύτερης μάζας έχουν πολύ εκτεταμένο πυρήνα που δεν φτάνει σε τέτοιες πυκνότητες (δεν εκφυλλίσεται η ύλη).