Jump to content

Αμφιλεγόμενα Αστρονομικά Θέματα


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Καλησπέρα σας! Είναι καιρός τώρα που θέλω να ανοίξω ένα διαφορετικό νήμα στο Αστροβόξ, που να ασχολείται με όλα όσα κατά καιρούς διαβάζουμε για διάφορα αστρονομικά θέματα, που όμως είναι ακόμη αρκετά αμφιλεγόμενα και περίεργα. Προσέξτε, δεν μιλάω για παραμύθια τύπου "Νιμπίρου" και τα συναφή, καμία σχέση, αλλά για θέματα καθαρά επιστημονικά, που αν ψάξει λίγο κανείς θα ανακαλύψει εύκολα, αλλά είναι λίγο πολύ άγνωστα και οι απόψεις διίστανται. Μακάρι να υπάρξει ενδιαφέρον ώστε να μοιραστούμε τέτοια πράγματα εδώ, αλλά και να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας. Θα κάνω μια αρχή με κάποια σχετικά άγνωστα θέματα που με εντυπωσιάζουν, κι ελπίζω κι άλλοι φίλοι να προσθέσουν τα δικά τους και να τα συζητάμε!

 

1] Οι Φάσεις της Αφροδίτης

 

Από πολύ παλιά υπάρχουν καταγεγραμμένες μαρτυρίες ότι υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που μπορούσαν να διακρίνουν με γυμνό μάτι τον μηνίσκο της Αφροδίτης! Υποτίθεται ότι αυτό συμβαίνει σε ανθρώπους με πολύ οξεία όραση, και είναι θεωρητικά εφικτό, μια και η διακριτική ικανότητα του ματιού μας είναι κάπου 1 λεπτό της μοίρας, ενώ ο ακραίος μηνίσκος της Αφροδίτης μεταξύ 60 και 66 δευτερολέπτων. Άραγε κάποιος από εμάς έχει καταφέρει να δει κάτι παραπάνω ποτέ εκτός από ένα υπέρλαμπρο άστρο;

Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και το περίφημο -και αμφιλεγόμενο- Ashen Light, ένα ανεπαίσθητο φως που υποτίθεται ότι διακρίνεται στη σκοτεινή πλευρά της Αφροδίτης. Αν υπάρχει, διατείνεται η Γουίκι, πιθανόν να συσχετίζεται με αστραπές.

 

2] Οι Δορυφόροι του Δία

 

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι αναφορές για την "πρόκληση" του να δει κανείς με γυμνό μάτι τους δορυφόρους του Δία. Υποτίθεται ότι, αν η Καλλιστώ είναι μαζί με τον Γανυμήδη, με τον τελευταίο σε μέγιστη αποχή από τον Δία, κι αν βοηθάνε οι συνθήκες παρατήρησης, κι αν βοηθάει και ο Δίας με το να βρίσκεται πιο κοντά μας, τότε μπορούν ίσως να "ξεφύγουν" από την έντονη λάμψη του πλανήτη και να γίνουν ορατοί με γυμνό μάτι! Υπάρχουν αρκετές αναφορές γι'αυτό το θέμα, και μια απλή έρευνα στο ίντερνετ θα δώσει πολλά περισσότερα στοιχεία...

 

3] Τιτάν

 

Εδώ πια το θέμα κάπως ξεφεύγει και πάει στα όρια της επιστημονικής φαντασίας: Υπάρχουν κάποιες ελάχιστες μαρτυρίες για θέαση με γυμνό μάτι του ογδόου μεγέθους δορυφόρου του Κρόνου, μέγεθος που στέκεται στο απώτατο όριο αντίληψης του ανθρώπινου ματιού, μιλώντας πάντα για υπερτέλειες συνθήκες παρατήρησης, και για νεαρό άτομο με εξαιρετικότατη όραση και πλήρως προσαρμοσμένη στο σκοτάδι. Κι εδώ όμως οι γνώμες διίστανται: Άλλοι λένε ότι γίνεται, άλλοι όχι.

 

4] Οι... κομήτες Σελήνη και Ερμής

 

Το 1998 ανακαλύφθηκε ότι η Σελήνη διαθέτει μία τεράστια ουρά από νάτριο εκατοντάδων χιλιάδων χιλιομέτρων μακρυά, που όμως είναι πολύ αμυδρή για να γίνει αντιληπτή από το ανθρώπινο μάτι. Αν, όπως γράφουν τα BBC News, ήταν ίσως χίλιες φορές πιο λαμπερή, θα φαινόταν με γυμνό μάτι σαν λαμπερό πορτοκαλί σύννεφο που θα κυριαρχούσε στον ουρανό της νύχτας.

Το ίδιο ακριβώς φαινόμενο παρατηρείται και στον Ερμή, με την διαφορά ότι εδώ αν κάποιος στεκόταν στη σκοτεινή πλευρά του Ερμή την κατάλληλη στιγμή, θα έβλεπε την αμυδρή πορτοκαλί ουρά με χρώμα εφάμιλλο με τον φωτισμένο ουρανό μιας πόλης από λάμπες νατρίου!

 

5] Τα Εργαστηριακά Πειράματα Ανίχνευσης Ζωής στον Άρη

 

Θα κλείσω -προς το παρόν ελπίζω, μια και έχω ακόμη πολλά ανάλογα να γράψω-, με τα περίφημα και άκρως αμφιλεγόμενα πειράματα των Vikings στον Άρη, προκειμένου να εντοπιστούν ίχνη ζωής. Από τα τέσσερα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν από την κάθε διαστημοσυσκευή, το ένα βγήκε θετικό για μεταβολισμό, με αποτέλεσμα κι εδώ οι απόψεις να ποικίλουν σχετικά με το αν βρέθηκαν ή όχι βιολογικές ενώσεις στον Άρη. Το θέμα παραμένει μέχρι σήμερα ανοιχτό.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Κάποια από αυτά, όπως ο μηνίσκος της Αφροδίτης, νομίζω ότι είναι δυνατόν κάποιος με καλή όραση να τον δει. Βοηθάνε μάλιστα τα εξής: (Αυτά όμως δεν ξέρω κατά πόσο λογαριάζονται «δια γυμνού οφθαλμού»).

Με ένα ψαλίδι κόβουμε μερικά κομματάκια το αλουμινένιο φύλο από τα αναψυκτικά ή τις μπίρες και κάνουμε σε κάθε ένα από αυτά τρύπες του ενός, του 1,5 των 2 και 2,5 mm. Είναι απίστευτο το πόσο αλλάζει η θέα της Σελήνης και των αστεριών μέσα από αυτές τις μικρές τρύπες. Τα αστέρια χάνουν μεν φωτεινότητα, αλλά μετατρέπονται σε τέλεια μαθηματικά σημεία. Η Πανσέληνος λόγω του ότι αυτές οι μικρές τρύπες λειτουργούν σαν διάφραγμα στο μάτι μας, χάνει το εκτυφλωτικό φως και βλέπουμε πολύ ωραία τα χρώματα της. Επίσης βοηθάει το γεγονός ότι επειδή λειτουργεί ως διάφραγμα, περνάει το φώς μόνο από το το κέντρο του φακού του ματιού μας με αποτέλεσμα να βλέπουμε πιο καθαρά. Ειδικά όσοι έχουμε κάποιου είδους προβλήματα. Επίσης με ξύλινες διόπτρες συμβαίνουν και κάποια άλλα αξιοσημείωτα πράγματα. Εγώ επειδή με τέτοιες σημαδεύω, όταν σημαδέψω αστέρια στο όριο της ορατότητας, συμβαίνει το εξής:

Βάζω στόχο πχ ένα άστρο < του 5 μεγέθους. Όταν το πλησιάσω και το βλέπω με πλάγια όραση κοντά στην διόπτρα, αυτό εξαφανίζεται. Μόλις όμως το κεντράρω αυτό και πάλι φαίνεται, και μάλιστα λάμπει κατά μία τάξη μεγέθους φωτεινότερα. Το παραπάνω φαινόμενο μου θυμίζει εκείνα τα πλανητικά νεφελώματα που με πλάγια όραση βλέπουμε φωτεινότερα την νεφελώδη υφή τους, ενώ με απευθείας την βλέπουμε αμυδρότερα αλλά βλέπουμε το κεντρικό άστρο που με πλάγια όραση προηγουμένως δεν το βλέπαμε.

Έτσι λοιπόν πιθανολογώ ότι κάποιοι αστρονόμοι του παρελθόντος κοιτάζοντας μέσα από τις 1Χ διόπτρες τους, ίσως να είδαν ότι η Αφροδίτη παρουσιάζει φάσεις όπως η Σελήνη. Εγώ κάνοντας πειράματα με τα παραπάνω τρύπια φύλα αλουμινίου, νομίζω ότι είδα τον μηνίσκο με τρύπα 1,5mm. Όμως το θεωρώ μία οριακή παρατήρηση και αμφιβάλω, διότι επίτηδες και επί τούτου, αυτό ήθελα να διαπιστώσω.

Εσύ να βγεις και να αποκριθείς παρών στο παρελθόν σου.

 

Ρέα Γαλανάκη. Από το, Ελένη ή ο κανένας.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ναι Γιάννη, αυτό που λες για τις τρύπες το έχω παρατηρήσει κι εγώ στην καθημερινότητα. Έχοντας αρκετή μυωπία, έχω προσέξει ότι άμα βλέπω μέσα από μία πολύ μικρή τρύπα, καθαρίζουν τα πάντα. Βέβαια, δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ στα αστέρια, κι έτσι δεν έχω άποψη για τα όσα λες. Όμως για να τα λες, έτσι θα'ναι. Πάντως, είναι σπουδαίο που έστω νομίζεις ότι είδες τον μηνίσκο!
Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα με την φωτογραφική μηχανή όταν κλείνεις το διάφραγμα αυξάνεις το βάθος πεδίου-βάθος εστίασης.

Για τον μηνίσκο της Αφροδίτης όμως με τρύπα 1.5mm μπορεί να αυξάνει το βάθος πεδίου-εστίασης αλλά μειώνεις την διακριτική ικανότητα μειώνοντας ουσιαστικά τη διάμετρο της κόρης του ματιού. Συνεπώς δεν νομίζω πως φαίνεται. Η διακριτική ικανότητα του ανθρώπινου ματιού αν εφαρμόσουμε το όριο Dawes είναι περίπου 20" αλλά ο αμφιβληστροειδής έχει ανωμαλίες στην επιφάνειά του και η μεγέθυνση του ματιού είναι μόνο 1Χ. Στην πράξη η διακριτική ικανότητα ειναι περίπου 200" (καλή όραση διακρίνει τον ε Λύρας διπλό, παιδί τον είχα "ανακαλύψει" μόνος μου τώρα δεν τον βλέπω ούτε με γυαλιά ως διπλό) και προσοχή η διακριτική ικανότητα έχει να κάνει με φωτεινά σημεία το ίδιο λαμπρά και όχι με δίσκους.

Facebook Giorgos'' videoastronomy page https://www.facebook.com/videoastronomy/
Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ναι Γιώργο και εγώ έτσι νομίζω ότι συμβαίνει με την μικρή τρύπα. Όμως μείνε σε αυτό που περιγράφω με την ξύλινη διόπτρα όταν σημαδεύω αμυδρά αστέρια. Στο κέντρο του οπτικού πεδίου αυτά αυξάνουν την φωτεινότητα τους. Τόσο πολύ, που σε ξαφνιάζουν. Την μία δεν τα διακρίνεις (όταν αυτά είναι δίπλα) και την άλλη (όταν τα βάλεις στο κέντρο) τα βλέπεις καταφανέστατα. Σημειώνω ότι στις ξύλινες διόπτρες μου δεν είναι οι τρύπες 1,5mm, αλλά 8 η προσοφθάλμια και από 16 έως 23 η αντικειμενική. Εξαρτάτε το μήκος της κατασκευής μου. Αυτό το οποίο δεν μπορώ να ερμηνεύσω είναι αν το φαινόμενο έχει σχέση με το ανθρώπινο μάτι, ή με τις τρύπες στην διόπτρα.

Κάτι που μπορείς να κάνεις είναι να πάρεις ένα φιλμόκουτο και να φτιάξεις ένα προσοφθάλμιο ευθυγράμμισης. Βάλε το μάτι σου και δες κάποιο άστρο. Θα συμφωνήσεις με την προηγούμενη περιγραφή μου. Βάλτο μετά ανάποδα. Την τρυπούλα που κάνουμε στο καπάκι, κάνε την αντικειμενική και προσοφθάλμια τον κομμένο πάτο από το κουτί. Αλλάζει το Σύμπαν! Τα άστρα και οι πλανήτες δεν σκοτεινιάζουν! Παύουν βεβαία να φαίνονται σαν μαθηματικά σημεία αλλά περίπου όπως τα βλέπουμε με το μάτι. Στην περίπτωση τώρα των πλανητών αν αντί για φιλόμουσο που είναι κοντό βάλουμε ένα σωλήνα με ικανό μήκος, τότε θα πάρουμε είδωλο όπως παίρνουμε με τον ήλιο και την Σελήνη. Αν η αρχική τρύπα έχει την κατάλληλη διάμετρο και έχει την διακριτική ικανότητα του ενός λεπτού τότε ναι κάποιοι ίσως μπορούν να δουν ότι η Αφροδίτη παρουσιάζει φάσεις. Κάπως έτσι φαντάζομε ότι έγιναν τα πράγματα. Αν έγιναν.

Τώρα τους Δορυφόρους του Δία ή ακόμα χειρότερα τον Τιτάνα ή τους δακτυλίους του Κρόνου, (Αυτό το έχω διαβάσει κι εγώ) για να είμαι ειλικρινής δεν τα πιστεύω. Παράδειγμα. Λήγω λιγότερο από μισή μοίρα κάτω από το γ του Λέοντα υπάρχει ένα άστρο 5 μεγέθους. Ε λοιπόν εγώ δεν το βλέπω. Και αυτό γιατί το γ είναι πολύ φωτεινό. Έχει μέγεθος 2,6.

Ναι αλλά ο Δίας που έχει σχεδόν -2 τι θα πρέπει να κάνει σε ότι γειτνιάζει με αυτόν;

Εσύ να βγεις και να αποκριθείς παρών στο παρελθόν σου.

 

Ρέα Γαλανάκη. Από το, Ελένη ή ο κανένας.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης