Προβλήματα με EQ2 και παρατηρήσεις.

Σήμερα το βράδυ βγήκα για παρατήρηση. Το πρόγραμμα περιελάμβανε στην αρχή την Αφροδίτη και αργότερα το μ13 τον double double στην λύρα και μια προσπάθεια στο μ57. Στην Αφροδίτη δεν είχα κανενα πρόβλημα και όλα ήταν καλά. Μετά στράφηκα στο μ13. Εκεί η στήριξη παρουσίασε ένα πρόβλημα στον καθυψος άξονα. Εστριβα την βίδα του ύψους με όλη μου την δύναμη και απλώς αρνούνταν να κουνηθεί. Με τα πολλά πολλά δεν το είδα σήμερα. Μετά στράφηκα στην λύρα. Το μ57 το έψαξα πολύ αλλά συνηδιτοπειησα οτι ο κατοπτρικος ερευνητής δεν με βολεύει και με μπερδέψει. Για αυτό αποφάσισα να αγοράσω λίγο αργότερα τον telrad. Πείτε μου αν είναι διοπτρικός. Με αποζημίωσε φυσικά ο διπλός και λέω μόνο ένα διπλός γιατί δεν μπόρεσα να δω και τα τέσσερα άστρα. Ακόμα και με την μεγαλύτερη μεγέθυνση που μπορώ να κάνω 200χ δεν μπόρεσα να τα δω. Μάλλον φταίει ότι λόγω μικρής διαμέτρου το τηλεσκόπια έχει μικρή διακριτική ικανότητα. Μετά όταν αρχησα να μαζεύω βλέπω ότι το βαρίδι ηταν όσο πιο κάτω γινόταν. Προφανώς το ζύγισα αλλά επειδή δεν έσφιξα πολύ την βίδα άρχισε ανενόχλητο να κατεβαίνει. Μπορεί αυτό να φταίει που αρνούνταν η στήριξη να σηκωθεί. Παρόλα αυτά και άλλες φορές που ήταν ζυγισμενο πάλι δεν σηκονοταν ακόμα και δεν κατέβαινε. Πολλές ερωτήσεις γεννήθηκαν από μόνο μια παρατήρηση. Φαντάζομαι τι έρχεται...

Έχω την εντύπωση ότι δεν χρησιμοποιείς σωστά τη στήριξη. Αν μπορείς να έρθεις σε επαφή με κάποιον πιο έμπειρο ερασιτέχνη κοντά σου, μπορεί να σου δείξει από κοντά πως χρησιμοποιείται σωστά σε 2 λεπτά.

Η διακριτική ικανότητα του τηλεσκοπίου σου (νευτωνειο 130;) είναι μια χαρά, σε περιορίζει η ατμόσφαιρα και όχι τα οπτικά, εκτός και αν παρατηρείς από atacama.

Μαλλον εχεις δικιο αλλα δεν βρισκω τι μπορει να κανω λαθος. Καμια ιδεα.

Για την στήριξη, συμφωνώ απολύτως με τον Diorip. Ανέβασε φωτογραφία της στήριξης και δείξε μας την «βίδα» που γύριζες και δεν προχωρούσε η στήριξη. Διότι στην EQ2 η «βίδα» της ορθής αναφοράς, αυτή που περιστρέφουμε διαρκώς δεν βρίσκει πουθενά. Εάν κάπου τελειώσει και δεν στρίβει άλλο, τότε είναι βλάβη. Η «βίδα» όμως της απόκλισης περιστρέφει τον άξονα μόνο 15 μοίρες. Διότι για να σημαδέψεις κάτι λύνεις το φρένο, το κεντράρεις στο ερευνητή, και μετά την χρησιμοποιείς, για να το βάλεις κέντρο και στο προσοφθάλμιο. Δηλαδή την γυρίζεις πολύ λήγω. Μόνο όταν σημαδεύεις ή μετακίνησε στην σελήνη από κρατήρα σε κρατήρα την χρησιμοποιείς κατά την διάρκεια της παρατήρησης. Αν μάλιστα κάνεις καλή πολική ευθυγράμμιση και σημαδέψεις ένα στόχο, και θέλεις να τον βλέπεις όλο το βράδυ, τότε από την στιγμή που τον κεντράρεις ποτέ πια δεν την ξανά πειράζεις. Ο άξονας αυτός είναι ο άξονας της απόκλισης και όντος όταν σημαδεύεις επάνω στον ουράνιο μεσημβρινό, τότε το βαρίδι γίνεται οριζόντιο, και ο άξονας της απόκλισης ταυτίζεται με τον «καθύψος» άξονα στα DOB.

Αυτά που λες για τους ερευνητές δεν καταλαβαίνουμε. Οι διοπτρικοί ερευνητές είναι μικρά τηλεσκόπια με φακούς. Σαν μονά κιάλια.

 

Τώρα για τον διπλά διπλό, είναι αυτό που σου λέμε για τους προσοφθάλμιους φακούς. Αν αντί για αυτόν τον 10mm που σου έδωσαν, σου έδιναν τον Plossle, που δίνουν στα μεγαλύτερα Νευτώνεια, τότε με τον 10mm plossle και έναν Barlow 2X θα τον διέλυες, και θα τον έβλεπες καμπανάτο. Να φανταστείς φαίνεται με το 80mm που βλέπεις στην φωτογραφία, Επίσης θα πάθαινες πλάκα και στην Σελήνη και στους πλανήτες.

Για το δακτυλιοειδές, το Μ57, που εγώ το λέω Ευρυδίκη, η ιστορία έχει ως εξής. Τέλος Αυγούστου του 2000 απόκτησα το πρώτο τηλεσκόπιο μου. Δώρο της γυναίκας μου. Το 114/900 επάνω στην EQ2. Με το που το πείρα και το έστησα, την πρώτη βραδιά κιόλας, είπα να δω το δακτυλιοειδές. Διότι κατά την διάρκεια του καλοκαιριού είχα διαβάσει και δει φωτογραφεία, και μάλιστα έλεγε το περιοδικό, ότι είναι ωραίος στόχος για μικρά ερασιτεχνικά τηλεσκόπια. Την λύρα την ήξερα και βάλθηκα να σαρώνω σχεδόν όλο το βράδυ τον αστερισμό. Φυσικά δεν είδα τίποτα. Πέρασαν οι μήνες και ήρθε η άνοιξη. Τέτοια εποχή. Άρχισα στον ουρανό να ξανά βλέπω την Λύρα, και σκεφτόμουν να ξανά δοκιμάσω. Για κάποιο λόγο δεν το επιχειρούσα. (Φοβόμουν μάλλον μην ξανά φάω χυλόπιτα και ήττα). Ένα βράδυ όταν κοιμόμουνα, έβλεπα το εξής όνειρο. Μέσα από το προσοφθάλμιο του τηλεσκοπίου μου ένα υπέροχο αστροστόλιστο τοπίο. Όμως στριφογύριζα διότι κάτι τι το παράλογο συνέβαινε. Ενώ όλα τα άστρα ήταν καθαρά και τέλεια εστιασμένα, ένα στην άκρη του οπτικού πεδίου, αρνιόταν να εστιαστεί, και φαινόταν ότι κι αν έκανα σαν ένας μικρός αφεστιασμένος δίσκος.

Ξύπνησα, κι αμέσως βάζω το παντελόνι μου και βουτάω το πάντα στημένο τηλεσκόπιο στο σπίτι μου και βγαίνω στην αυλή. Σημαδεύω την λύρα και ναι, βλέπω μέσα από το προσοφθάλμιο το αστροστόλιστο τοπίο, που μέσα του είχε κι ένα θολό ταπεινό κι αφεστιασμένο αμυδρό αστέρι. Αυτό είναι το Μ57.

Βλέπεις αυτό που μου συνέβη ήταν, ότι ενώ από την πρώτη νύχτα κιόλας το είχα δει, εν τέλι δεν το είδα, διότι προφανώς ήταν μικρό αμυδρό σαν σφάλμα, και δεν είχε τίποτα από την μεγαλοπρέπεια των φωτογραφείων του.

Επίσης είχα και την έμπνευση να το ονομάσω κιόλας Ευρυδίκη, όχι μόνο γιατί βρίσκεται στην Λύρα του Ορφέα, αλλά γιατί αυτός σε όλη του την ζωή την έψαχνε σε όλη την Γή, ακόμα και στον Άδει ,και δεν την εύρισκε. Ο δε λόγος που δεν την εύρισκε ήταν διότι αυτή ήταν διαρκώς μαζί του και τον ακλουθούσε κατά πόδας όπου κι αν πήγαινε. Μόνο που οι θεοί την είχαν μεταμορφώσει σε περιστέρι και δεν την αναγνώριζε. Έτσι λοιπόν εκείνη την βραδιά, η μικρή μου περιπέτεια με το Μ57, μου φάνταζε τάχα ότι κάτι τι το κοινό μοιράζεται με το μεγαλείο από τον υπέροχο αυτόν αρχαίο μύθο.

Ενδέχεται λοιπόν να παίζει και κάτι τέτοιο και με εσένα. Χρειάζεται εξάσκηση και εμπειρία για να δεις κάποια πράγματα.

Το τηλεσκόπιο σου σίγουρα το δείχνει.

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Για τον double double δίκιο έχεις ότι φταίνε τα προσοφθαλμια γιατι είναι super. Όσο αναφορά το μ57 μάλλον και εγώ το είδα χθες σύμφωνα με αυτό που μου λες. Μόλις το βρω το κεντραρω και βάζω παραπάνω μεγέθυνση. Ένα 25αρι είναι καλό για να το εντοπίσω σαν νεφωδη κυλιδα. Οσον αφορά την στήριξη θα ήθελα να διευκρίνησω ότι δεν την είχα πλάγια. Δηλαδή ούτε η ορθή αναφορά ούτε η απόκλιση κολλάνε. Η βίδα που κολλάει είναι αυτή του γεωγραφικού πλάτους. Η βίδα δίπλα εκεί που λέει το γεωγραφικό σου πλάτος. Δεν ξέρω αν είναι φυσιολογικό. Αν και μετά που έβγαλα τον σωλήνα και το βαρίδι δοκίμασα την βίδα. Διαπίστωσα λοιπόν ότι κόλλαγε σε κάποια σημεία ακόμα και χωρίς βάρος. Μήπως θέλει λάδι η κάτι τέτοιο για να γλιστράει πιο πολύ δεν ξέρω. Φώτο δεν μπορώ να στείλω τώρα γιατί δεν βρίσκομαι σπίτι μου. Όταν μπορέσω θα στείλω. Ευχαριστώ.

Αν είναι αυτή καλά κάνει και δεν γυρίζει άλλο.Πρεπει πρώτα να ξεσφιξεις την απέναντι της και τις χρησιμοποιείς μόνο κατά την διαδικασία της πολικής ευθυγράμμισης.[/img]

Ευχαριστώ. Το γεωγραφικό πλάτος είναι ξεκλείδωτο πάντα. Το θέμα είναι οτι δεν ξέρω πως να την πλαγιασω για να μην χρειαστεί να σηκωθεί πολύ. Δοκίμασα μια φορά και δεν μπορούσα να βάλω το μάτι μου στο ερευνητή γιατί ήταν σχεδόν κάθετα. Κάποια κόλπα ίσως για το πως θα γίνει πιο εύκολα η σκόπευση μόνο με ορθή αναφορά και απόκλιση.

Τα έχεις μπερδέψει μου φαίνεται. Πρέπει να διαβάσεις λίγο πως λειτουργεί μια ισημερινή στήριξη. Για να λειτουργήσει σωστά πρέπει να την ευθυγραμμίσεις πρωτα με τον πολικό άξονα της γης.Ανέβασε φωτο της στήριξης σου για να μπορέσουμε να σε βοηθήσουμε.

Ορίστε φώτο από μπροστά πίσω δεξιά και αριστερα

Ρίξε μια ματιά σε αυτό το βίντεο. Είναι από τα πιο σύντομα και περιεκτικά. Την βίδα που ρυθμίζεις το γεωγραφικό πλάτος, την ρυθμίζεις μια φορά στην αρχή (στις 40,7 μοίρες περίπου για Θεσσαλονίκη) και δεν την ξαναπειραζεις.

Φίλε panr05 κοίτα στην κάτω συζήτηση. Έβγαλα εγώ την δική μου EQ2 φωτογραφίες και σου έχω σημειώσει επάνω σε αυτές τι κάνουν οι βίδες. Είναι φυσικό να μην γυρίζει η βίδα του γεωγραφικού πλάτους αν δεν ξεσφίξεις πρώτα μια άλλη. Τέλος άπαξ και κάνουμε πολική ευθυγράμμιση όσο διαρκή η παρατήρηση ποτέ δεν πειράζουμε ούτε την βίδα του γεωγραφικού πλάτους ούτε στρίβουμε το αζιμούθιο, διότι θα χαλάσουμε την πολική ευθυγράμμιση.

Τώρα αν σε κάποια σημεία του ουρανού δεν έρχονται βολικά τα προσοφθάλμια, απλώς χαλαρώνουμε τις βίδες από τα στεφάνια, και περιστρέφουμε το τηλεσκόπιο σε μέρος που να μας βολεύει. Απλό.

ΥΓ. Ψάξε την συζήτηση που είχαμε και θα δεις τις φωτογραφίες.

ΥΓ2. Όσο έγραφα ανέβασες τις δικές σου. Κοίτα την δεύτερη από επάνω. Η πίσω βίβα είναι του γεωγραφικού πλάτους. Για να γυρίσει όμως πρέπει πρώτα να χαλαρώσεις αυτήν που φαίνεται φάτσα μας. Αν δεν το κάνεις ούτε θα ανεβαίνει ούτε θα κατεβαίνει το τηλεσκόπιο. Μόλις δόσεις την σωστή κλίση, σημαδεύοντας με το τηλεσκόπιο τον πολικό έχοντας βάλει 90 μοίρες απόκλιση, την ξανά σφίγγεις. Διαφορετικά το τηλεσκόπιο θα έχει τρέμουλο και δεν θα βλέπεις τίποτα.

Γι’ αυτό ο κατασκευαστείς αιχμαλωτίζει την κίνηση κατά γεωγραφικό πλάτος σε αυτήν την στήριξη. Για λόγους σταθερότητας. Μόλις τελειώσουμε την πολική ευθυγράμμιση την σφίγγουμε. Αυτά με βελάκια στα δείχνω στις δικές μου φωτογραφείες.

 

https://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=27227&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=

Το είδα το βίντεο. Σήμερα θα ψάξω πάλι το μ 13 για να δω αν έχει διαφορά.

Σου σχεδίασα επάνω στην δική σου φωτογραφία.

Ευχαριστω πολυ. Καταλάβα τωρα πως χρησιμοποιηται. Στο ζενιθ ομως τι κανουμε. Το τηλεσκοπιο ερχεται καθετα και ειναι δυσκολο να στοχευσεις με τον ερευνητη.

Bend the knee. Αυτο να κανω.

Ευχαριστω πολυ. Καταλάβα τωρα πως χρησιμοποιηται. Στο ζενιθ ομως τι κανουμε. Το τηλεσκοπιο ερχεται καθετα και ειναι δυσκολο να στοχευσεις με τον ερευνητη.

 

Να μην φοράς καλτσόν για να μην το σκίσεις.

Υπάρχει και η επιλογή του γωνιακού ερευνητή. Εμένα με γλύτωσε από αυχενικό σύνδρομο

Ευχαριστώ πολύ. Μπορείς να μου πεις που μπορώ να βρω τον ερευνητή. Επίσης δούλευει αν βγάλεις την γωνια

Να προσέξεις ο ερευνητής 90ο να είναι ανορθωτικός με πρίσμα και όχι με κάτοπτρο,ώστε να δίνει σωστή απεικόνιση

δεξί-αριστερού!

Για να βλέπεις τον ουρανό όπως και με το μάτι σου,σαν να κοιτάς μέσα απο κιάλια.

Επίσης καλό είναι να έχει όσο γίνεται μεγαλύτερο οπτικό πεδίο,τουλάχιστον 5ο!Οι κλασικοί SW 9x50 έχουν πραγματικό πεδίο περίπου 4.5ο.

Μερικές προτάσεις (ψάξε το γενικώς...):

https://www.skyandweather.gr/325-orion-9x50-90-.html

https://www.firstlightoptics.com/finders/astro-essentials-9x50-right-angled-erecting-finderscope.html

https://www.planitario.gr/ereunhths-9x50-me-diagwnio-90-kai-bash-anorthwtikos.html

https://www.firstlightoptics.com/finders/celestron-illuminated-right-angle-correct-image-finderscope.html

Αυτοί με το φωτιζόμενο σταυρόνημα (ρυθμίζεται η έντασή του),σου δείχνουν εύκολα το κέντρο του οπτικού πεδίου.

Φιλικά-Κώστας

Ευχαριστώ για τις προτάσεις. Αυτοί έχουν πεδίο 9 μοίρες. Επίσης μπορώ να βγάλω το πρίσμα η όχι.

Ποιοί έχουν πραγματικό πεδίο 9ο?

Μέχρι 5.6ο είδα,εκτός και αν το έψαξες πιο πολύ.

Για την αφαίρεση του πρίσματος που ρωτάς δεν νομίζω να λειτουργεί,διότι το πρίσμα ή κάτοπτρο προσθέτει διαδρομή στον σωλήνα,και αν το αφαιρέσεις θα πρέπει να προσθέσεις μετά άλλον μικρό σωλήνα,ώστε τοποθετώντας μόνο τον προσοφθάλμιο να εστιάζει.

Σαν ιδιοκατασκευή πάντως γίνεται.

Φιλικά-Κώστας

Να διευκρινήσω οτι οι ερευνητές με ανορθωτικό πρίσμα είναι κατάλληλοι για τα κοινά νευτώνια τηλεσκόπια που μας δίνουν ανεστραμμένο είδωλο!

Αν χρησιμοποιούμε διοπτρικά ή άλλης σχεδίασης τηλεσκόπια που έχουν στον εστιαστή τους διαγώνιο κάτοπτρο 90ο,τότε καταλληλότερος είναι ο ερευνητής με κάτοπτρο 90ο,ώστε να δίνει ίδιου προσανατολισμού είδωλο με το τηλεσκόπιο.

Βέβαια είναι και το θέμα τί βολεύει τον καθένα...Ο ερευνητής ή θα "συμφωνεί" με τα μάτια μας ή με το τηλεσκόπιο.

Ο κακός συνδυασμός είναι:

Βλέπω με τα μάτια-κιάλια-Telrad ορθό είδωλο,στη συνέχεια βλέπω στον κατοπτρικό ερευνητή ορθό μεν αλλά κατοπτρικά ανεστραμμένο (δηλ.ανάποδα το δεξί-αριστερό),και τελικά κοιτάζω απο τον εστιαστή μου πλήρως ανεστραμμένο είδωλο...μεγάλο μπέρδεμα που κουράζει!

Φιλικά-Κώστας

Προσοχή! Αυτός ο ερευνητής είναι βαρύς για το set up που έχει ο Parn05, και θα του το θέση όλο εκτός ισορροπίας. Θα σημαδεύει ένα άστρο προηγούμενος με 1Χ ερευνητή, αλλά μόλις αφήσει το τηλεσκόπιο για να κηλιδώσει τους άξονες της στήριξης του, ο σωλήνας θα περιστρέφεται και θα φεύγει από τον στόχο.

Φίλε parn05. Τι κάνει ένας ερευνητής.

Ένας ερευνητής ερευνά, δεν σημαδεύει, όπως ένας 1Χ ερευνητής. Έαν έχεις ένα τέτοιο ερευνητή και θέλεις να βρεις το Μ13, κάνεις το εξής. Σημαδεύεις με τον 1Χ ερευνητή το η Ηρακλέους, και στην συνέχεια το βλέπεις μέσα από αυτόν τον ερευνητή που σου πρότειναν. Αυτός τώρα είναι ένα μικρό τηλεσκοπιάκι με μικρή μεγέθυνση, και μεγάλο οπτικό πεδίο, σαν κιάλια, και μπορείς να δείς μέσα από αυτόν το Μ13 που είναι σχετικά κοντά στο η του Ηρακλή. Όταν τον δεις στον ερευνητή γυρνάς τις ντίζες της μικρομετρικής κίνησης και το βάζεις στο κέντρο του σταυρού που έχει ο ερευνητής και τώρα μπορείς να το δεις στο προσοφθάλμιο του τηλεσκοπίου. Η σειρά λοιπόν είναι. Πρώτον 1Χ ερευνητής (που κακός λέγεται ερευνητής σημαδευτήρι είναι) σε άστρο κοντά στον αόρατο στο μάτι στόχο. 1Χ ερευνητές είναι σαν αυτόν που έχεις. Δεύτερον. Ερευνάς την περιοχή του στόχου με τον ερευνητή κι αν φαίνεται σε αυτόν (όπως το Μ13) το κεντράρεις. Δυστυχώς όμως είναι βαρύς και θα σου δημιουργήσει προβλήματα ισορροπίας και ευστάθειας και δεν θα σου λύσει το αρχικό πρόβλημα που είναι να σημαδέψεις στο συγκεκριμένο σημείο του ουρανού. Ο μοναδικός τρόπος που υπάρχει για να σημαδέψεις χωρίς να ζορίζεσαι στο ζενίθ, είναι η απαράδεκτη κατά τα άλλα χρήση λέιζερ.

Όμως ρε Parn05, εγώ είμαι 60 χρονών και για να σημαδέψω στο ζενίθ δεν διστάζω να γονατίσω και να τεντώσω τον λαιμό μου. Εσύ;

Όρμα λοιπόν κι ας γονατίζεις στο ζενίθ. Όλοι έτσι κάνουμε. Τα περί καλτσόν που έγραψα πιο πάνω εδώ πάνε.

Έχεις δίκιο Γιάννη για το βάρος του ερευνητή,επειδή ο φίλος μας έχει μικρό τηλεσκόπιο!

Στα dob βέβαια είναι εύκολο το ζύγισμα με ένα αντίβαρο πχ.μαγνήτες στο πίσω μέρος.Εδώ στην στήριξη που έχει,δεν γίνεται κάποιο ανάλογο ζύγισμα με αντίβαρα?

Φιλικά-Κώστας