AstroVox

To Mars Express φωτογραφίζει γειτονικά ηφαίστεια στον 'Αρη. Cheesy Grin

Πρόσφατες εικόνες από Ευρωπαϊκό διαστημόπλοιο Mars Express, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη, απεικονίζουν ηφαίστεια καλυμμένα από ομίχλη. Η δραστηριότητα τους έχει σταματήσει χιλιάδες χρόνια πριν, αλλά οι πλαγιές τους είναι σημαδεμένες από τις συνεχείς προσκρούσεις μικρών και μεγαλύτερων μετεωριτών.
Για τις νέες εικόνες της επιφάνειας του Άρη χρησιμοποιήθηκαν παρατηρήσεις που είχαν συγκεντρωθεί από τις 25 Νοεμβρίου 2004 μέχρι τις 22 Ιουνίου 2006, στη διάρκεια τριών πλήρων περιστροφών του διαστημόπλοιου Mars Express.
Ο μεγάλος αριθμός ανενεργών ηφαιστείων στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη μαρτυράει το πλούσιο ηφαιστειακό παρελθόν του. Ανάμεσά τους και το μεγαλύτερο ηφαίστειο του ηλιακού μας συστήματος, το όρος Όλυμπος με ύψος μεγαλύτερο από 24 χιλιόμετρα και διάμετρο 500 χιλιομέτρων.
Tα ηφαίστεια Ceranius Tholus και Uranius Tholus
Στην επιφάνεια του Άρη υπάρχουν ακόμα 20 μικρότερα ηφαίστεια γνωστά με το όνομά τους, όπως το Ceranius Tholus. Προς μεγάλη έκπληξη των επιστημόνων, που δεν περίμεναν κάποια αλλαγή στο ανενεργό αυτό ηφαίστειο, κατά τη δεύτερη περιστροφή του Μars Express, η κορυφή του ήταν σκεπασμένη από σύννεφα πάγου.
Τα σύννεφα πάγου είχαν χαθεί μέχρι την επόμενη φορά που το διαστημόπλοιο πέρασε πάνω από το ηφαίστειο για να συγκεντρώσει νέες παρατηρήσεις που θα συμπλήρωναν την εικόνα της ηφαιστιογενής περιοχής. Για αυτό το λόγο και διακρίνεται μία έντονη λευκή γραμμή στην τελική εικόνα.
Η λατινική λέξη "tholus" σημαίνει κωνικός θόλος και η βάση του Ceraunius Tholus έχει διάμετρο 130 χιλιόμετρα και ύψος 5,5 χιλιόμετρα. Η επίπεδη καλδέρα στην κορυφή του έχει διάμετρο 25 χιλιόμετρα. Το τοπίο δεν αλλάζει σημαντικά λίγα χιλιόμετρα μακριά, εκεί όπου βρίσκεται το ηφαίστειο Uranius Tholus, παρόλο που οι διαστάσεις του είναι μικρότερες.
Οι απότομες πλαγιές των δύο ηφαιστείων είναι αυλακωμένες από χαράδρες, σημάδια που άφησαν πίσω τους παλαιότερες εκρήξεις. Η μεγαλύτερη χαράδρα διακρίνεται στις πλαγιές του Ceraunius Tholus και έχει μήκος περίπου 3,5 χιλιόμετρα και βάθος 300 μέτρα.
Χαρακτηριστικά των Ceranius Tholus και Uranius Tholus
Παρόλο που οι επιστήμονες δεν έχουν μέχρι σήμερα δώσει μία εξήγηση για πως σχηματίστηκε, υποθέσεις γίνονται ότι λάβα που κυλούσε στις πλαγιές του έλιωσε τον πάγο που κάλυπτε το ηφαίστειο στο σημείο εκείνο. Ο κρατήρας Rahe στον οποίο καταλήγει σχηματίστηκε από πρόσκρουση μετεωρίτη.
Η επίπεδη καλδέρα στην κορυφή του ηφαιστείου Ceraunius Tholus προδίδει την υπάρξη λίμνης στο απώτερο παρελθόν του Άρη, τότε που η ατμόσφαιρα του ήταν πυκνότερη. Είναι πιθανό, όμως, το νερό από τον πάγο ο οποίος κάλυπτε το ηφαίστειο και έλιωσε να γέμισε την κοιλότητα που σχηματίστηκε αφότου υποχώρησε η κορυφή του ηφαιστείου.
Όπως η Σελήνη και ο Ερμής, έτσι και ο Άρης δεν παρουσιάζει ίχνη τεκτονικών πλακών οι οποίες συγκλίνουν κατά μήκος μεγάλων ορεινών όγκων. Στην απουσία κίνησης των τεκτονικών πλακών αποδίδουν οι επιστήμονες τον μεγάλο αριθμό ηφαιστείων στην επιφάνεια του Άρη.
Καθώς οι τεκτονικές πλάκες παραμένουν ακίνητες, στα σημεία όπου αναβλύζει μάγμα από το εσωτερικό του πλανήτη, εμφανίζονται ηφαίστεια που με το πέρασμα των αιώνων μεγαλώνουν. Κάποια μπορεί να είναι ακόμα ενεργά, αλλά δεν έχουν εκραγεί για πολλά χιλιάδες χρόνια. d'oh!

Πυρηνική έκρηξη "έβαψε" κόκκινο τον Άρη;Στην ραδιενέργεια μπορεί να οφείλεται το χρώμα του. Cheesy Grin

Σύμφωνα με μια νέα θεωρία, ο πλανήτης Άρης δεν είχε πάντοτε ερυθρή απόχρωση, η οποία και του προσέδωσε τον χαρακτηρισμό "κόκκινος πλανήτης", αλλά οφείλει το χρώμα του σε μια τρομερή πυρηνική έκρηξη που προκλήθηκε από φυσικούς παράγοντες. Η έκρηξη αυτή μετέτρεψε τον Άρη σε μια απέραντη ραδιενεργή έρημο, εξοντώνοντας κάθε μορφή ζωής που μπορεί να είχε αναπτυχθεί εκεί. Η θεωρία αναφέρει μάλιστα ότι μια τέτοια έκρηξη είναι πιθανό να έχει συμβεί και στη Γη στο μακρινό παρελθόν ή και ότι μπορεί να συμβεί ξανά στο μέλλον.
Την θεωρία ανέπτυξε ο Τζον Μπράντεντμπεργκ, επιστήμονας στην εταιρία Orbital Technologies Corp που ασχολείται με την ανάπτυξη διαστημικών τεχνολογιών και εφαρμογών. Όπως υποστηρίζει, πριν από 180 εκατομμύρια έτη κάποια γεωλογική διεργασία στην περιοχή Mare Acidalium που βρίσκεται στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη Αρη προκάλεσε μια τρομερή πυρηνική έκρηξη η οποία ουσιαστικά τον κατέστρεψε.
Ο Μπράντεντμπεργκ εκτιμά ότι η έκρηξη αυτή είχε ισχύ ανάλογη με εκείνη ενός εκατομμυρίου βομβών υδρογόνου ενός μεγατόνου. «Η επιφάνεια του Άρη καλύπτεται από ένα λεπτό στρώμα ραδιενεργών υλικών όπως ουράνιο, θόριο, ραδιενεργό κάλιο κ.α. Μια πυρηνική έκρηξη είναι πιθανό να σκόρπισε τα ραδιενεργά υλικά σε όλο τον πλανήτη. Η έκρηξη αυτή πιθανότατα γέμισε στην ατμόσφαιρα του Άρη με ραδιοϊσότοπα τα οποία εντοπίζονται από τις φασματομετρήσεις που γίνονται στον πλανήτη. Η παρουσία των ραδιενεργών υλικών εξηγεί και την ερυθρή απόχρωση του πλανήτη» δήλωσε ο Μπραντεντμπεργκ στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο Fox. d'oh!

Ενα «τζιπ» στον Αρη.Το μεγαλύτερο τροχοφόρο ρομπότ της NASA είναι σχεδόν έτοιμο για εκτόξευση το Νοέμβριο. Cheesy Grin

Έπειτα από καθυστερήσεις που έφτασαν τελικά τα δυόμισι χρόνια, το μεγαλύτερο και ακριβότερο τροχοφόρο ρομπότ που ανέπτυξε ποτέ η NASA είναι σχεδόν έτοιμο για την εκτόξευσή του το Νοέμβριο.
Το πυρηνοκίνητο Curiosity, σε μέγεθος τζιπ, θα αναλάβει να εξετάσει αν ο Άρης διέθετε ποτέ κατάλληλο περιβάλλον για την εμφάνιση μικροβιακής ζωής. Θα μεταφέρει επίσης μια πληθώρα οργάνων για να μελετήσει τη γεωλογία του πλανήτη -μεταξύ άλλων, ένα λέιζερ που θα ανοίγει τρύπες στα βράχια από μακριά.
Χωρίς την κάμερα του ...Κάμερον
Δυστυχώς, το ρομπότ δεν θα μεταφέρει την τρισδιάστατη κάμερα υψηλής ανάλυσης που πρότεινε για την αποστολή ο σκηνοθέτης του Avatar Τζέιμς Κάμερον. Η NASA αναγκάστηκε τελικά να ακυρώσει το σχέδιο καθώς δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για την δοκιμή του φακού ζουμ.
Το Curiosity, γνωστό επισήμως ως Επιστημονικό Εργαστήριο του Άρη (MSL), βρίσκεται τώρα σε ένα αποστειρωμένο χώρο του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια.
Όταν φτάσει στον κόκκινο πλανήτη, το Curiosity θα εξερευνά τον Άρη παράλληλα με τα μικρότερα, δίδυμα ρομπότ Spirit και Opportunity, τα οποία βολτάρουν στο εξωγήινο περιβάλλον από το 2004 και έχουν ήδη ανακαλύψει ενδείξεις για αρχαίες, εξαφανισμένες πια λίμνες.
Λόγω του μεγέθους και του βάρους του, που πλησιάζει τον ένα τόνο, το Curiosity δεν μπορεί να τροφοδοτείται με ηλιακούς συλλέκτες όπως οι προκάτοχοί του. Βασίζεται αντίθετα σε μια θερμοηλεκτρική γεννήτρια ραδιοϊσοτόπων, παρόμοια με αυτές που χρησιμοποιούνται σε πολύχρονες διαπλανητικές αποστολές, ικανές να λειτουργούν αδιάκοπα για δεκαετίες.
Οι τελευταίες δοκιμές πριν μεταφερθεί τελικά στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ μεταδίδονται ζωντανά εδώ.
http://www.nasa.gov/mission_pages/msl/building_curiosity.html
Προσεδάφιση με αλεξίπτωτο
Μια από τις πιο κρίσιμες φάσεις της αποστολής θα είναι η ελεγχόμενη προσεδάφιση. Σε αντίθεση με το Spirit και το Opportunity, τα οποία έπεσαν στον Άρη τυλιγμένα σε αερόσακους, σχεδιασμένους να αναπηδούν στο έδαφος, το Curiosity θα ανοίξει αλεξίπτωτο και θα πυροδοτήσει μικρούς πυραυλοκινητήρες ώστε να ακουμπήσει στην επιφάνεια όσο γίνεται πιο μαλακά.
Αυτές οι σχεδιαστικές ιδιαιτερότητες του τεράστιου ρομπότ προκάλεσαν σημαντικές υπερβάσεις του προϋπολογισμού και το συνολικό κόστος έχει φτάσει πλέον τα 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια.
Το χρονικό παράθυρο της εκτόξευσης ανοίγει στις 25 Νοεμβρίου και θα διαρκέσει τρεις εβδομάδες. Applause

Πυρηνική έκρηξη;

Από ηφαίστειο;

Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο;

Αν η κρίσιμη μάζα ραδιενεργών ισοτόπων απορροφήσει την κατάλληλη ενέργεια (πίεση- θερμοκρασία) γιατί όχι;

Πάγος νερού ανακαλύφθηκε σε φρέσκους κρατήρες του Άρη. Cheesy Grin

Σε δορυφορικές εικόνες «πριν και μετά» από το βόρειο ημισφαίριο του Άρη, ερευνητές της NASA εντόπισαν φρέσκους κρατήρες πρόσκρουσης, στον πυθμένα των οποίων διακρίνεται πάγος νερού να λάμπει στην ασθενική λιακάδα.
Η ύπαρξη νερού στο ρηχό υπέδαφος ήταν μη αναμενόμενη σε αυτό το «εύκρατο» γεωγραφικό πλάτος, ειδικά στις αρχές του καλοκαιριού.
Η τελευταία εικόνα που δημοσιοποίησε η NASA μεταδόθηκε από τον Αναγνωριστικό Δορυφόρο του Άρη (MRO) τον Ιούνιο του 2010. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από την κάμερα HiRISE (Επιστημονικό Πείραμα Απεικόνισης Υψηλής Ανάλυσης) και εμφανίζεται με ψευδή χρώματα, ώστε να ξεχωρίζουν πιο εύκολα τα διαφορετικά υλικά και οι υφές τους.
Ο πυθμένας του κρατήρα, διαμέτρου περίπου έξι μέτρων, είναι καλυμμένος με ένα λαμπερό υλικό (εμφανίζεται γαλάζιο στη φωτογραφία) που δεν μπορεί παρά να είναι πάγος. Πιθανότατα δεν είναι ξηρός πάγος, δηλαδή στερεό διοξείδιο του άνθρακα, αλλά παγωμένο νερό ανακατεμένο με άμμο.
Ο κρατήρας εκτιμάται ότι σχηματίστηκε από την πτώση μετεωρίτη κάποια στιγμή από τον Απρίλιο του 2004 μέχρι τον Ιανουάριο του 2010.
Ανάλογες παρατηρήσεις από πέντε διαφορετικούς, μικρούς κρατήρες είχαν δημοσιοποιηθεί το 2009. Σε εκείνη την περίπτωση, οι εικόνες «πριν και μετά» (κάτω) έδειξαν ότι το λαμπερό υλικό στους κρατήρες εξαφανίστηκε σε διάστημα τριών περίπου γήινων μηνών.
Η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι ο πάγος εξαχνώθηκε, δηλαδή μετατράπηκε από στερεό απευθείας σε αέριο, λόγω της χαμηλής πίεσης και θερμοκρασίας.
«Ο πάγος αυτός είναι κατάλοιπο ενός πιο υγρού κλίματος από το παρελθόν, ίσως μόλις μερικές χιλιάδες χρόνια πριν» είχε εκτιμήσει τότε ο Σέιν Μπερν του Πανεπιστημίου της Αριζόνας στο Τούσον. d'oh!

Στην φωτογραφία ο πάγος εικονίζεται γαλάζιος σε αυτή την ψευδοχρωματική φωτογραφία. Ο κρατήρας έχει διάμετρο περίπου 6 μέτρα.

Ο Άρης σχηματίστηκε γρήγορα γι αυτό παρέμεινε μικρός. Cheesy Grin

Ο Άρης έφτασε στο μισό του σημερινού μεγέθους του μόλις σε 1.800.000 χρόνια ή και λιγότερο ακόμα, σύμφωνα με μία νέα μελέτη. Σε αντίθεση με τη Γη, ο Άρης δεν συγκρούστηκε με άλλους πλανητοειδείς για να μεγαλώσει σε μάζα, οπότε διατηρήθηκε μικρός και σχετικά ανέπαφος..
Οι αστρονόμοι δεν ξέρουν πώς συνέβη αυτό, αλλά ο Άρης φαίνεται να έχει μείνει έξω από το παιχνίδι του πλανητικού μπιλιάρδου, που σημάδεψε τον πρώτο καιρό του ηλιακού μας συστήματος. Έτσι, επιβίωσε αφού σχηματίστηκε πολύ γρήγορα, παραμένοντας σχετικά αμετάβλητος πλανήτης σε εμβρυική κατάσταση, σύμφωνα με τη νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature.
Η δημιουργία των πλανητών περνάει από διάφορα στάδια μέχρι τελικά να καταλήξει στην τελική του μορφή. Όπως φαίνεται ο Άρης αποτελεί μια σπάνια περίπτωση αφού η μορφοποίηση του σταμάτησε στο πρώτο στάδιο, όταν ο πλανήτης βρισκόταν σε μια κατάσταση την οποία οι επιστήμονες έχουν χαρακτηρίσει με τον όρο πλανήτες «έμβρυα».. Δηλαδή ο Άρης δεν κατάφερε να μεγαλώσει «φυσιολογικά» ως πλανήτης και παρέμεινε σε «εμβρυικό» στάδιο ανάπτυξης.
Ο σχηματισμός των πλανητών
Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία ο δίσκος της σκόνης και των αερίων που περιβάλλει ένα νεογέννητο άστρο παρέχει τα δομικά υλικά δημιουργίας των πλανητών. Μέρη αυτής της κοσμικής ύλης ενώνονται δημιουργώντας μια «πρωτο-πλανητική» μπάλα όπως την ονομάζουν οι ειδικοί. Στην συνέχεια αυτή η μπάλα μεγαλώνει συνεχώς σε μέγεθος μέχρι να φτάσει στο στάδιο που οι επιστήμονες ονομάζουν πλανήτης «έμβρυο».
Οι πλανήτες «έμβρυα» έχουν πλέον μέγεθος τέτοιο που να μπορούν να ασκήσουν ισχυρή βαρυτική επίδραση στα κοντινά σώματα, όπως για παράδειγμα, σε άλλους πλανήτες «έμβρυα». Αυτές οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις οδηγούν τις περισσότερες φορές σε συγκρούσεις ανάμεσα στους πλανήτες «έμβρυα».
Αυτό έχει δύο αποτελέσματα, είτε οι πλανήτες που συγκρούονται τίθενται εκτός τροχιάς και βγαίνουν από το ηλιακό τους σύστημα είτε διαλύονται σε πολλά κομμάτια τα οποία στην συνέχεια επανενώνονται δημιουργώντας ένα μεγαλύτερο πλανήτη.
Ο ‘Άρης και η Γη
Ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Nicolas Dauphas από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου μελέτησε διάφορα στοιχεία όπως για παράδειγμα, την χημική σύσταση μετεωριτών, και τα συνέκριναν με στοιχεία που γνωρίζουμε για τον Άρη και άλλους πλανήτες. Οι ερευνητές κατέληξαν σε δύο πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Υποστηρίζουν ότι ο Άρης από το στάδιο της «πρωτο-πλανητικής» μπάλας έφτασε στο στάδιο του πλανήτη «εμβρύου» μέσα σε διάστημα μόλις 1.8 εκατομμυρίων ετών και στην συνέχεια παρέμεινε σε αυτό το στάδιο το οποίο είναι και αυτό που βλέπουμε σήμερα.
Έτσι, η διαπίστωση αυτή προσφέρει μια εξήγηση για το μακροχρόνιο μυστήριο του γιατί ο Άρης, ο τέταρτος πλανήτης από τον ήλιο, είναι τόσο μικρός.Η ταχύτατη αύξηση του Άρη σημαίνει ότι η θερμότητα από τη διάσπαση του ραδιενεργού αργιλίου 26, ένα άλλο στοιχείο που υπήρχε στο πρώιμο σύμπαν, θα είχε τον απαραίτητο χρόνο να μετατρέψει προσωρινά τον Άρη σε έναν ωκεανό μάγματος, πρόσθεσε ο Dauphas.
«Είναι μια σημαντική διαφορά αν ένας πλανήτης σχηματίζεται ως μία στερεή μπάλα (όπως η Γη) ή αν είναι λιωμένη. Αυτό που βλέπετε στην επιφάνεια ενός πλανήτη μπορεί να έχει επηρεαστεί από τη μεγάλης κλίμακας γεωλογία του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένου και του αν ο πλανήτης είχε κάποτε ένα ωκεανό μάγματος. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα των εργασιών μας», ανέφερε.
Αν αυτή η ταχύτατη ανάπτυξη του κόκκινου πλανήτη επηρέασε την ευκαιρία του να μπορέσει να φιλοξενήσει ζωή δεν είναι ακόμα γνωστό.
Η Γη χρειάστηκε 50 – 100.000.000 χρόνια για να φτάσει από το αρχικό της μέγεθος στο σημερινό. Οι ερευνητές θεωρούν ότι για κάποιο άγνωστο λόγο ο Άρης δεν συγκρούστηκε ποτέ με κάποιο άλλο πλανήτη ή έστω με κάποιο μεγάλο κομμάτι που είχε αποσπαστεί από κάποια άλλη γειτονική πλανητική σύγκρουση και παρέμεινε ίδιος και αναλλοίωτος στην «εμβρυϊκή» του κατάσταση.
Η διαπίστωση των ερευνητών για την «εμβρυική κατάσταση» που βρίσκεται ο Άρης έχει διατυπωθεί ως θεωρία και στο παρελθόν. Πριν από 20 χρόνια κάποιοι επιστήμονες υποστήριξαν ότι το μικρό μέγεθος του Άρη οφείλεται στο γεγονός ότι δεν συγκρούστηκε ποτέ με μεγάλα διαστημικά σώματα.
Σύμφωνα με την νέα μελέτη ο Άρης είχε το σημερινό του μέγεθος όταν η Γη ξεκινούσε να μορφοποιείται και ομολογούν ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά σπάνια περίπτωση η οποία όμως από καθαρά στατιστικής άποψης μπορεί να υπάρξει ως εξαίρεση στον κανόνα.
"Μια πιο αργή αύξηση θα μπορούσε ενδεχομένως να δώσει στη ζωή την ευκαιρία να εξελιχθεί νωρίτερα στον Άρη. Αλλά πρέπει να τονίσω αυτές είναι απλές εικασίες. Φυσικά κάθε πλανήτης έχει μια διαφορετική εξελικτική ιστορία.", λένε οι ερευνητές. d'oh!

Υπάρχει διαστημικός σταθμός πάνω στον Άρη;Ερασιτέχνης αστρονόμος εντόπισε στον Άρη κάτι που μοιάζει με κτιριακό συγκρότημα. Cheesy Grin

Ένας Αμερικανός ερασιτέχνης αστρονόμος χρησιμοποιώντας το πρόγραμμα εικονικής περιήγησης στον Άρη, το Google Mars, εντόπισε σε μια περιοχή κάτι που θυμίζει κτιριακό συγκρότημα. Ο Ντέιβιντ Μαρτίνες έφτιαξε ένα βίντεο με την ανακάλυψη του το οποίο ανέβασε στο youtube και μέσα σε λίγες ώρες το είδαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι με αποτέλεσμα το θέμα να πάρει μεγάλες διαστάσεις.
«Το ανακάλυψα τυχαία στο Google Mars. Το ονομάζω Βιο-Σταθμό Alpha επειδή υποθέτω ότι κάτι ζει ή έχει ζήσει στο παρελθόν εκεί. Μοιάζει με ένα μεγάλο κύλινδρο ή κάτι που αποτελείται από πολλές κυλινδρικές δομές. Υπολογίζω ότι έχει μήκος 250 μέτρα και πλάτος 50 μέτρα. Μπορεί να είναι σταθμός παραγωγής ενέργειας, μπορεί να είναι εργοστάσιο βιολογικών εργασιών, μπορεί να είναι κάποιος χώρος στάθμευσης, ελπίζω να μην είναι στρατιωτική βάση. Όποιος το έφτιαξε είχε κάποιο σκοπό τον οποίο δεν μπορώ να φανταστώ γιατί δεν θεωρώ ότι είναι κάποια κατοικία αφού ποιός θα ήθελε να ζήσει στον Άρη; Θα μπορούσε να είναι σταθμός για διαστημικούς ταξιδιώτες. Θα μπορούσε φυσικά να το έχει φτιάξει η NASA αλλά δεν μπορώ να ξέρω αν θα το παραδεχόταν. Βέβαια δεν ξέρω επίσης αν θα μπορούσε να κρατηθεί μυστικό κάτι τέτοιο» δηλώνει ο Μαρτίνες.
Παιχνίδια φωτός;
Οι θιασώτες της ύπαρξης εξωγήινων πολιτισμών άρπαξαν όπως είναι ευνόητο την ευκαιρία για να ενισχύσουν τις απόψεις τους ενώ από την άλλη πλευρά τόσο η NASA όσο και η Google προς το παρόν παρά τις πιέσεις των ΜΜΕ δεν έχουν ακόμη τοποθετηθεί επισήμως.
Πάντως επιστήμονες της NASA αναφέρουν ότι αυτό που φαίνεται στις φωτογραφίες και το βίντεο δεν είναι τίποτε περισσότερο από κάποιο παιχνίδι του φωτός, μια οφθαλμαπάτη ανάλογη με το περίφημο «πρόσωπο του Άρη». Την φωτογραφία που έστειλε το Viking 1 το 1976 η οποία έδειχνε στην επιφάνεια του Άρη ένα πέτρωμα το οποίο είχε σμιλευτεί με τρόπο τέτοιο ώστε κοιτώντας από ψηλά να μοιάζει με ανθρώπινο πρόσωπο. Η φωτογραφία είχε προκαλέσει σάλο αλλά και τότε οι επιστήμονες είχαν μιλήσει για παχνίδια φωτός και οφθαλμαπάτη.
Δείτε το βίντεο του «σταθμού».
http://www.disclose.tv/action/viewvideo/73546/Bio_Station_Alpha_on_MarsThe_latest_discovery__/

Πώς ο Δίας λήστεψε τη μάζα του Άρη και έφτιαξε τη ζώνη των αστεροειδών δισεκατομμύρια χρόνια πριν Cheesy Grin

Οι επιστήμονες από καιρό είχαν προβληματιστεί γιατί ο Άρης έχει μόνο το ήμισυ περίπου του μεγέθους καθώς και το ένα δέκατο της μάζας της Γης. Καθώς ο γείτονας μας στο ηλιακό σύστημα σχηματίστηκε περίπου την ίδια εποχή, θα αναμέναμε ο Άρης να είναι τόσο μεγάλος όσο η Γη και η Αφροδίτη.
Όμως μια εργασία που δημοσιεύθηκε πρόσφατα προσφέρει μια εξήγηση για αυτό το φαινόμενο, αλλά συγχρόνως αποκαλύπτει γιατί η ζώνη των αστεροειδών έχει μια τέτοια περίεργη συνάθροιση πετρωμάτων και πάγου.
Σύμφωνα με τη νέα θεωρία πριν από περίπου 4,6 δισ. έτη, όταν αναπτυσσόταν το ηλιακό μας σύστημα, ο Δίας κυκλοφορούσε ελεύθερα μέσα σε αυτό επεμβαίνοντας με τον όγκο και την βαρυτική του έλξη στην διαμόρφωση του.
Σε μια από τις «βόλτες» του ο Δίας πέρασε από την περιοχή όπου βρίσκεται σήμερα ο Άρης όταν ακόμη εκεί υπήρχε διάσπαρτη κοσμική ύλη. Ο Δίας κατά το πέρασμα του πήρε μαζί του μια σημαντική ποσότητα αυτής της ύλης η οποία σε διαφορετική περίπτωση θα προστίθετο σε αυτή που παρέμεινε δημιουργώντας ένα μεγάλο σε όγκο πλανήτη.
Αν όλο αυτό το υλικό ενώνονταν με τον Άρη, θα του έδινε άφθονο νερό ενώ η μάζα θα το διατηρούσε με την αυξημένη βαρυτική έλξη του.
Αντίθετα, ο κόκκινος πλανήτης κατέληξε να εμφανίζεται ως ένας μικρός, στεγνός και κατά πάσα πιθανότητα ένας νεκρός πλανήτης όπως τον βλέπουμε σήμερα.
Οι προσομοιώσεις, υπό τον Kevin Walsh, έδειξαν πως ένας Δίας-βρέφος μπορεί να έχει μεταναστεύσει σε μια απόσταση 1,5 αστρονομικές μονάδες (λίγο πιο έξω από τη Γη) απογυμνώνοντας πολύ υλικό από εκείνη την περιοχή και ουσιαστικά άφησε τον Άρη χωρίς πολλή μάζα
Ο Άρης θα μπορούσε παρ’ όλα αυτά να αναπληρώσει τη «χαμένη» μάζα του από κοσμική ύλη (κυρίως βράχους) που θα προέρχονταν από την περιοχή του Κρόνου. Σύμφωνα με τους ειδικούς μέρος της κοσμικής ύλης που δεν θα χρειαζόταν τελικά ο Κρόνος για την δημιουργία του θα μπορούσε να καταλήξει στον Άρη.
Οι ερευνητές είδαν όμως στις προσομοιώσεις που έκαναν ότι ο Δίας δεν άφησε κανένα περιθώριο στον Άρη αφού εγκαταλείποντας την περιοχή του κόκκινου πλανήτη κινήθηκε προς την περιοχή του Κρόνου και ολοκλήρωσε την δημιουργία της ζώνης των αστεροειδών «κλέβοντας» κοσμική ύλη και από εκεί.
Η συγκεκριμένη θεωρία δίνει ταυτόχρονα και μια πιθανή εξήγηση για τα πολλά και διαφορετικού είδους σώματα και πετρώματα που υπάρχουν στην μεγάλη ζώνη αστεροειδών ανάμεσα στον Δία και τον Άρη.
«Οι προσομοιώσεις μας όχι μόνο έδειξαν ότι η μετανάστευση του Δία ήταν σύμφωνη με την ύπαρξη της ζώνης των αστεροειδών, αλλά και εξήγησε τις ιδιότητες της ζώνης που ποτέ πριν δεν είχαμε καταλάβει».
Η ζώνη των αστεροειδών έχει συμπληρωθεί με δύο πολύ διαφορετικούς τύπους σωμάτων, πολύ ξηρά καθώς επίσης και πλούσια σε νερό σφαίρες παρόμοια με τους κομήτες.
Το νερό είναι πάρα πολύ ασταθές για να ήταν παρόν στον σχηματισμό της Γης και γι αυτό θα πρέπει να έχει μεταφερθεί στη Γη από έξω, από τα πιο ψυχρά μέρη του Ηλιακού Συστήματος. Το νερό μάλλον μας ήρθε μόλις οι πλανητοειδείς και οι κομήτες πέταξαν έξω από τη ζώνη των αστεροειδών από τον Δία.
Ο Walsh και οι συνεργάτες του έδειξαν ότι το πέρασμα του Δία αρχικά άδειασε και στη συνέχεια βοήθησε στην εκ νέου πλήρωση της ζώνης των αστεροειδών με αντικείμενα της εσωτερικής ζώνης, που κατοικούσαν μεταξύ 1 και 3 αστρονομικών μονάδων. Οπότε στη ζώνη αυτή μεταξύ Δία και Άρη υπάρχουν δύο διαφορετικά είδη αντικειμένων. d'oh!

Στην φωτογραφία ο Άρης όπως τον είδε το Hubble.

Πακετο που θα φανε αν δεν ανοιξουν τα αλεξιπτωτα.Το ρομποτακι θα γινει κομματακια Laughing

Τα «νησιά» του Άρη.Λοφίσκοι στον κόκκινο πλανήτη υποδεικνύουν την ύπαρξη ωκεανού. Cheesy Grin

Επιστήμονες στις ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι κάποιοι λοφίσκοι που έχουν εντοπισθεί στην επιφάνεια του Άρη έχουν μορφή η οποία υποδηλώνει πώς όταν σχηματίστηκαν δεν βρίσκονταν στην επιφάνεια του πλανήτη αλλά στον πυθμένα ενός ωκεανού που υπήρχε κάποτε εκεί. Οι λοφίσκοι, οι οποίοι μοιάζουν με δάκρυα, φωτογραφήθηκαν το 2001 από το διαστημικό σκάφος Mars Odyssey και οι γεωλόγοι του Πανεπιστημίου του Τέξας που τους μελέτησαν πιστεύουν ότι δημιουργήθηκαν μέσα στο νερό.
«Η άποψη μας είναι ότι αυτά τα νησιά σχηματίστηκαν κάτω από το νερό όταν στον Άρη υπήρχε ένας σχετικά βαθύς ωκεανός» δήλωσε η Λορένα Μοσκαρντέλι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας η οποία δημοσίευσε τη μελέτη της στην επιθεώρηση «Geology». d'oh!

Kάποτε στον Άρη!!! Cheesy Grin

http://www.youtube.com/watch?v=1mjUAOUx09k&feature=player_embedded

Καθυστερούν τα σχέδια για αποστολές στον Άρη. Cheesy Grin

Δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές προσπάθειες για διεξαγωγή αποστολών στον Άρη, καθώς η Ουάσινγκτον δεν είναι ακόμα έτοιμη να προχωρήσει.
Αυτή την εβδομάδα αναμενόταν να δοθεί η εντολή έναρξης των εργασιών κατασκευής ενός σκάφους που θα αναζητήσει τις πηγές μεθανίου στην ατμόσφαιρα του Άρη το 2016. Ωστόσο, οι ΗΠΑ δεν είναι ακόμα σε θέση να δώσουν το απαραίτητο «πράσινο φως» για το σύνολο του προγράμματος, που συμπεριλαμβάνει την αποστολή ενός μη επανδρωμένου οχήματος εδάφους στον Κόκκινο Πλανήτη μετά από δύο χρόνια.
Μπροστά στην αβεβαιότητα των Αμερικανών, τα μέλη της ESA αποφάσισαν να μην εκδώσουν ακόμα συμβόλαιο για την κατασκευή του σκάφους. Αντ'αυτού, η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία θα συζητήσει με αεροδιαστημικές εταιρείες ποιες είναι οι εργασίες που μπορούν να αρχίσουν να γίνονται πάνω στο πρόγραμμα για να παραμείνει «ζωντανό», ελπίζοντας πως οι ΗΠΑ θα είναι έτοιμες να προχωρήσουν το Σεπτέμβριο.
«Αποφασίστηκε να ληφθούν τα ελάχιστα δυνατά μέτρα 'συντήρησης', έτσι ώστε να διαβεβαιωθεί πως δεν θα μπούμε σε κάποια 'πορεία άνευ επιστροφής'- και ότι τα μέτρα αυτά θα ληφθούν εντός του υπάρχοντος πλαισίου που έχουμε διαμορφώσει με τη βιομηχανία» είπε ο Ερίκ Μορέλ ντε Γουεστγκαβέρ, στέλεχος της ESA.
Οι καθυστερήσεις προβληματίζουν τους πάντες: από το χώρο της αεροδιαστημικής βιομηχανίας εκφράζονται ανησυχίες σχετικά με τα στενά περιθώρια του προγράμματος. «Ήδη συμπιέζουμε αυτά που δεν μπορούν να συμπιεστούν άλλο» ανέφερε στέλεχος εταιρείας στο Paris Air Show, ενώ ο γενικός διευθυντής της ESA, Ζαν Ζακ Ντορντέν, ανέφερε πως το πρόγραμμα δεν διαθέτει περιθώρια μηνών.
Πρόκειται για το πρόγραμμα ExoMars, το οποίο αποτελείται από δύο αποστολές. Η πρώτη θα ξεκινήσει το 2016: ένας δορυφόρος θα σταλεί στον Άρη για να αναζητήσει πηγές μεθανίου στην ατμόσφαιρά του. Θα ακολουθήσει η αποστολή ενός οχήματος εδάφους το 2018, το οποίο θα εξερευνήσει μία από τις πλέον «ενδιαφέρουσες» πηγές. Χρησιμοποιώντας ειδικό τρυπάνι, θα αναζητήσει μορφές ζωής και θα λάβει δείγματα τα οποία θα επιστραφούν στη Γη από μεταγενέστερη αποστολή. Ο δορυφόρος που θα εκτοξευτεί το 2016 θα αποτελέσει το σταθμό εκπομπής των δεδομένων που θα συλλεγούν από το όχημα εδάφους πίσω στη Γη.
Η παρουσία μεθανίου στον Κόκκινο Πλανήτη αποτελεί ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα «αινίγματα» του Άρη, καθώς υποδεικνύει ύπαρξη ζωής ή γεωλογική δραστηριότητα. d'oh!

Μια ερώτηση έχω να κάνω.
Υπάρχει λευκή λάβα στον Άρη.Έχω ακούσει από επαγγελματία πως υπάρχει και είναι παρόμια με εκείνη της Σαντορίνης όπου είμαι και τώρα.Δεν έχω βρει τίποτα στο internet.Θα προσπαθήσω να ανεβάσω και φωτογραφίες.
Ευχάριστω

Μπορείς να διαβάσεις εδώ για την "Γεωλογία" του Άρη (Αρεολογία δηλαδή) και να εξασκηθείς για το Proficiency παραλλήλως: http://en.wikipedia.org/wiki/Geology_of_Mars
Στο Alba Mons (Ηφαίστειο μεγάλο όσο οι ΗΠΑ!!!) υπάρχουν πυροκλαστικές εναποθέσεις http://en.wikipedia.org/wiki/Alba_Mons

Ευχαριστώ θα τα διαβάσω.