Σελήνης Αντανάκλασις

[hgg]

Καλησπέρα σέ όλους.

 

Έχω μιά ερώτηση κυρίως στούς φυσικούς τής διαδικτυακής παρέας.

 

Χθές είχα βγή ποδηλατική εξόρμηση σέ διάφορα μέρη τής Κεφαλλονιάς,

από βουνό σέ θάλασσα καί από θάλασσα σέ βουνό μέ παρέα τήν Πανσέληνο.

 

Μία από τίς φωτογραφίες πού έβγαλα ήταν καί ή αντανάκλασις τής ανατέλλουσας

Σελήνης στήν επιφάνεια τής θαλάσσης. Αυτό πού μού έκανε πάντα εντύπωση

ήταν τό σχήμα τής αντανακλάσεως.

 

 

Μπορεί κάποιος νά εξηγήση τό συγκεκριμένο σχήμα; Γιατί δημιουργούνται

δύο αντίστροφα τρίγωνα; Γιατί υπάρχει τό σκοτεινό κενό στήν μέση;

 

Ιδέες;

 

 

 

 

Παρακάτω καί οί υπόλοιπες φωτογραφίες. (Άσχετες μέ τήν ερώτηση)

 

Πλεούμενο στόν κόλπο τού Αγίου Θωμά:

 

Ή Σελήνη κατρακυλάει στίς πλαγιές τού Αίνου.

 

Ανάβασις στό κάστρο τού Αγίου Γεωργίου:

 

Καί τέλος μιά πανοραμική τής περιοχής, από τό κάστρο. (Στό βάθος ή Ζάκυνθος).

 

Μού βγήκε ή πίστη αλλά ήταν καλή βόλτα!

[eirhnh]

Υποθετω οτι η ακτινες της πανε καπως ετσι: (συννημενο)

(σε ενα πολυ προχειρο σχεδιο...)

Τα τριγωνα δεν ειναι τελειως ισια λογω των διαταραχων της ατμοσφαιρας και του κυμματισμου της θαλασσας...

Μια πιο επιστημονικη απαντηση ομως ας δωσουν οι φυσικοι της παρεας!!

.doc

[alepohori]

Ωραίο γρίφο μας έβαλες! Υποθέτω ότι στη περιοχή της επιφάνειας που δε παρατηρείται αντανάκλαση (κενό μεταξύ των τριγώνων) επικρατούσε κάποιο τοπικό ήπιο αεράκι και η διαταραχή του νερού που προκάλεσε, έστρεψε το ανακλώμενο φως σε άλλες κατευθύνσεις από αυτή που θα συναντούσε εσένα.

[hgg]

Ειρήνη δέν νομίζω νά είναι τόσο απλό.

 

Παρακάτω άλλη μία από πέρυσι τό καλοκαίρι:

[hgg]

Δημήτρη αυτό νόμιζα καί εγώ, αλλά πάλι δέν νομίζω ότι αυτός είναι ό λόγος.

Παρόλα αυτά, αυτό πού λές φαίνεται νά λειτουργή στό εσωτερικό τών τριγώνων.

Κύττα καί αυτήν από τό 2009.

[alepohori]

Πολύ ενδιαφέρον. Αν η θάλασσα ήταν καθρέφτης, θα βλέπαμε μόνο ένα ελλειψοειδές είδωλο. Αν φυσούσε ελαφρά και ομοιόμορφα σε όλη την επιφάνειά της, θα βλέπαμε μια γραμμή αντανάκλασης που θα ήταν το σύνολο των σημείων των κυμάτων με την κοινή ιδιότητα να είναι στραμμένα κατάλληλα προς εμάς. Και επειδή τα κύματα έχουν τυχαία κατανομή στο νερό, κάθε κύμα θα είχε και ένα κομμάτι του κατάλληλα στραμμένο προς εμάς για να δημιουργήσει αντανάκλαση. Νομίζω λοιπόν ότι τα κενά των τριγώνων, αλλά και τα ίδια τα τρίγωνα είναι προιόντα τυχαίας θέσης των κυμάτων στα συγκεκριμένα σημεία.

[hgg]

Τά τρίγωνα όμως μού φαίνεται ότι δέν είναι προϊόν "τυχαίας" θέσης τών κυμμάτων.

Τό φαινόμενο είναι επαναλαμβανόμενο.

 

Ας μήν ξεχνάμε ότι στόν αισθητό κόσμο τίποτα δέν είναι τυχαίο.

Όλα είναι αποτελέσματα συγκεκριμένων αιτιών.

Ή τυχαιότης λοιπόν είναι αντιστρόφως ανάλογη τού αριθμού τών αιτιών πού μάς είναι γνωστές.

[Bi2L]

Γιωργο οπως λεει και ο Δημητρης... Αν φυσούσε ελαφρά και ομοιόμορφα σε όλη την επιφάνειά της...

 

 

Γιωργο, Ολα και Τίποτα.... δεν είναι τυχαία...

 

Δες λιγο την φωτο, βεβαια ειναι πολυ πρόχειρη (δεν ειμαι γραφιστας) αλλα δες το πως φυσαει ο αερας την θαλασσα του κάδρου σου.

 

 

 

ΥΣ

Πολυ καλες όλες οι φωτο!! Μπραβο!!

Γιατι δεν τις βαζεις στις φωτογραφίες;;;

[hgg]

Άρα Βασίλη, τί προτείνεις; Ότι τά τρίγωνα τά δημιουργεί ό αέρας;

Μπορείς νά τό υποστηρίξης όμως;

Δηλαδή, μπορείς νά αποδείξης ότι δέν είναι δυνατόν νά δημιουργήση εξάγωνα;

[Tsaprazi]

Αν το φαινόμενο δε σχετίζεται άμεσα με τη διάχυση του φωτός στο νερό (καθότι η επιφάνεια της θάλασσας δεν είναι λεία, ούτε καν κατά προσέγγιση), τότε νομίζω ότι μένει να υποθέσουμε ότι το συγκεκριμένο είδωλο προκύπτει ως συνδυασμός σκιών από τα γύρω βουνά και τη γωνία με την οποία προσπίπτει το σεληνιακό φως επάνω τους. Στο διαδίκτυο δε βρήκα κάτι άλλο σχετικό, αλλά εφόσον σε διαφορετικές φωτογραφίες σε σχηματίζονται τα ανεστραμμένα τρίγωνα είτε η αναταραχή στην επιφάνεια της θάλασσας είναι πολύ μεγάλη, είτε απλά είναι αποτέλεσμα διαφόρων σκιών.

 

Εδώ, για παράδειγμα, δε σχηματίζονται τρίγωνα, οπότε δε συμβαίνει συνεχώς για να έχει καθιερωθεί κάποια τεκμηριωμένη επιστημονική εξήγηση.

 

Πολύ εύστοχη απορία και πιστεύω ότι η απάντηση θα είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα από όσο φανταζόμαστε.

 

Edit: Δε γνωρίζω κατά πόσο θα μπορούσε να ευσταθεί και το παρακάτω, αλλά ίσως καθώς το νερό προσπίπτει στην επιφάνεια διασχίζει μία διαδρομή μέχρι το βυθό της θάλασσας κι έπειτα επανέρχεται στην επιφάνεια ξανά με μέτρο γωνίας τη συμπληρωματική της γωνίας πρόσπτωσης ωστόσο διαχέεται λόγω της ανώμαλης έκτασης του πυθμένα.

 

- Έγγραφο του Microsoft Word.doc

Πρόσπτωση και διάχυση στην επιφάνεια

[alepohori]

Ας μήν ξεχνάμε ότι στόν αισθητό κόσμο τίποτα δέν είναι τυχαίο.

Όλα είναι αποτελέσματα συγκεκριμένων αιτιών.

Αν θες να πάμε σε πιο θεωρητική κουβέντα, η εντροπία του νερού έχει απείρως μεγάλη τιμή, για να μπορέσουμε να εξηγήσουμε γιατί ένα κύμα έχει το τάδε σχήμα και ένα άλλο κύμα ένα διαφορετικό. Σίγουρα τίποτα δεν είναι τυχαίο, αλλά αυτό είναι απλά μία δήλωση. Μπορεί κανείς να προβλέψει το πώς ακριβώς θα δημιουργηθούν κύματα, σε ποια θέση, με τι ύψος και τι σχήμα, μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή; Δε νομίζω.

[ggeo]

Καλησπέρα

 

Πιστεύω έχει να κάνει και με τη γωνία θέασης του φαινομένου (πέραν των άλλων).

[Bi2L]

Γιωργο δεν λεω οτι ειναι η μαναδικη απάντηση στην ερώτηση σου...αλλά είναι μια λογική απάντηση, εγω εχω φωτογραφιση το Φεγγαρόφωτο χωρίς τρίγωνα...όλο ευθεία δηλαδη.

 

Αλλη μια απάντηση εχει κανει κανει με το υψος του παρατηρητη απο την θαλασσα το μηκος κυματος και το υψος της Σεληνης και την διαθλαση φωτος πανω σε αυτα...

[Vasilis_90]

Θα συμφωνησω και γω με τον Bi2L. Δηλαδη οτι εικονα που βλεπουμε στην επιφανεια της θαλασσας διαφερει αναλογα με τη γωνια θεασης και τη θεση της σεληνης.

 

Τωρα, γιατι στη συγκεκριμενη γωνια και υψος η αντανακλαση δημιουργει αυτα τα σχηματα πρεπει να ρωτησουμε καποιον πιο ειδικο. Εδω στο φορουμ εχουμε ενα χρηστη που στην υπογραφη του γραφει για ενα φορουμ φυσικης. Δεν θυμαμαι ποιος ειναι αλλα μπορει να μας δοσει μια πιο σωστη και ολοκληρωμενη απαντηση για το θεμα.

[alepohori]

Αν η θάλασσα ήταν καθρέφτης, θα βλέπαμε μόνο ένα ελλειψοειδές είδωλο. Αν φυσούσε ελαφρά και ομοιόμορφα σε όλη την επιφάνειά της, θα βλέπαμε μια γραμμή αντανάκλασης που θα ήταν το σύνολο των σημείων των κυμάτων με την κοινή ιδιότητα να είναι στραμμένα κατάλληλα προς εμάς.

Θέλω λίγο να σταθώ σε αυτό που λέω παραπάνω. Αν φυσούσε ελαφρά ομοιόμορφα και βρισκόμασταν σχετικά κοντά στο επίπεδο της θάλασσας και όχι σε μεγάλο ύψος, πράγματι θα βλέπαμε μια γραμμή (λωρίδα) αντανάκλασης, η οποία, όσο πλησίαζε προς εμάς, θα γινόταν ολοένα και πιο αραιή (λιγότερο φωτεινή) διότι οι κορυφές των μικρών κυμάτων θα υψώνονταν πιο κάθετα ως προς εμάς, με αποτέλεσμα η αντανάκλαση που θα προκαλούσαν δε θα έφτανε ποτέ στο μάτι μας.

[Στέφανος Σοφολόγης]

Είναι καθαρά θέμα κυματισμού του νερού σε συνδυασμό με τη θέση (ύψος) της Σελήνης ή αλλιώς με τις γωνίες πρόσπτωσης και ανάκλασης του φωτός για τον κάθε παρατηρητή. Όπως έγραψε κι ο Δημήτρης αν η θάλασσα ήταν απολύτως επίπεδη (όπως ο καθρέφτης) θα ανακλούσε απλά ένα είδωλο της Σελήνης. Όταν έχουμε μεγάλη επιφάνεια της θάλασσας μπροστά μας, βλέπουμε ταυτόχρονα τμήματα όπου ο αέρας φυσά με διαφορετικό τρόπο και δημιουργεί διαφορετικού τύπου "ανάγλυφο" στο νερό και άρα διαφορετικού τύπου ανάκλαση. Τα τρίγωνα, εκτός του ότι δεν είναι γενική παρατήρηση, οφείλονται εν μέρει και στην προοπτική (μιά ζώνη από φως που κατευθύνεται προς εμάς φαίνεται πιό πλατιά κοντά μας και πιό στενή μακριά μας.)

[hgg]

Πράγματι από ότι φαίνεται ή γωνία προσπτώσεως ώς πρός τόν παρατηρητή παίζει ρόλο.

 

Ή απορία μου όμως είναι γιά ποιόν λόγο δημιουργείται αυτός ό σχηματισμός.

Μιά άλλη ερώτηση θά μπορούσε νά ήταν : Ποιά τρισδιάστατη επιφάνεια μπορεί

νά προκαλέση μιά αντίστοιχη αντανάκλαση;

 

(Τό αναφέρω διότι δέν συζητήσαμε ακόμη τήν φύση τής επιφανείας τής θαλάσσης.

Είναι επίπεδη, κυρτή; )

 

Τό φαινόμενο δέν είναι σπάνιο. Εάν ψάξετε στίς φωτογραφίες σας είμαι σίγουρος

ότι θά βρήτε κάτι παρόμοιο.

 

Μέ μιά γρήγορη αναζήτηση στό διαδίκτυο βρίσκεις καί άλλους πού τό έχουν αποτυπώση.

 

http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ApMvf0Og6g2FQM:http://www.worldproutassembly.org/bangladesh%20moon.jpg&t=1

 

http://www.grahamowengallery.com/photography/beach-moon.jpg

[hgg]

Στέφανε αυτός ό κυμματισμός πού αναφέρεσαι θά πρέπη νά έχη πάρα πολύ μεγάλο

μήκος κύμματος, σωστά; Από τό ένα τρίγωνο στό άλλο;

 

(μιά ζώνη από φως που κατευθύνεται προς εμάς φαίνεται πιό πλατιά κοντά μας και πιό στενή μακριά μας.)

 

Σύμφωνοι, αλλά στό μακρυνό τρίγωνο συμβαίνει τό αντίθετο.

[hgg]

Άλλο ένα παράδειγμα μέ έντονο τό μακρινό τρίγωνο :

 

 

Εφ'όσον τά τρίγωνα είναι επαναλαμβανόμενα, πρέπει νά υπάρχη ή ίδια αιτία.

Θά προσπαθήσω νά φωτογραφήσω καί άλλες αντανακλάσεις υπό διαφορετικές

συνθήκες.

 

Όποιος έχει παρόμοιες φωτογραφίες, θά ήταν ενδιαφέρον νά τίς προσθέση

στό θέμα.

 

(Ενδιαφέρουσα είναι στήν πρώτη δημοσιευμένη αντανάκλαση τού θέματος,

[εκτός τών άλλων], μιά κάθετη αντανάκλαση από δυνατό φώς πού

βρίσκεται στήν αριστερή πλευρά τής κυρίου αντανακλάσεως τής Σελήνης.

Περνάει ανενόχλητη από τό σκοτεινό σημείο τής αντανακλάσεως τής Σελήνης)

[Tilemachos Athanasiadis]

Φίλε hgg,

 

Αν η θάλασσα ήταν μια εντελώς λεία επιφάνεια θα βλέπαμε μια λωρίδα φωτός που φτάνει ως τα μάτια μας. Όπως σίγουρα όλοι έχουμε δει και θαυμάσει. Πιθανόν είναι επίσης, και εσύ το ίδιο βράδυ όταν φωτογράφιζες αυτό το πολύ ωραίο κάδρο, να την έβλεπες αυτή τη λωρίδα. Είναι έτσι;

 

Η θάλασσα προφανώς δεν είναι μια εντελώς λεία επιφάνεια και δεν μπορεί να κάνει την τέλεια ανάκλαση όπως τη φανταζόμαστε, έχει κυματάκια, ρεύματα όπως προαναφέρθηκε, που αυξάνουν το φαινόμενο της διάχυσης του φωτός σε κάποια σημεία (σκοτεινές περιοχές γιατί το φως διασκορπίζεται σε διάφορες κατευθύνσες και δεν έρχεται όλο στο μάτι μας)

Η φωτογράφηση ενισχύει αυτό το φαινόμενο, γιατί σκοτεινιάζει ακόμα περισσότερο τις σκοτεινές περιοχές που με το μάτι ίσως δεν φαίνονται κιόλας, καθότι μια περιοχή μπορεί πολύ γρήγορα να γίνεται από σκοτεινή, φωτεινή και ξανά απ την αρχή! Μη ξεχνάμε ότι η θάλασσα είναι υγρή, και κινείται. Έτσι εξηγούνται τα κενά τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που πάρθηκε η φωτογραφία.

 

 

Ας έρθουμε τώρα στο φαινομενικό τρίγωνο που λές ότι φαίνεται.

 

Σκέψου ένα δρόμο ενός χιλιομέτρου σε ευθεία με μικρούς ανακλαστήρες στο οδόστρωμα. Αν είσαι μέσα στο αυτοκίνητο και φωτίσεις το δρόμο, μπορείς να παρατηρήσεις ότι οι πιο κοντινοί σε σένα ανακλαστήρες, ξεχωρίζουν ο ένας απο τον άλλο.

 

Όσο φεύγει το μάτι σου προς τα μέσα όμως το πράγμα ενοποιείται! όχι φυσικά γιατί είναι το ένα δίπλα στο άλλο.

 

Απλά η προοπτική σου τα φέρνει το ένα κοντά στο άλλο. Παρόμοια είναι τα πράγματα στη θάλασσα, μόνο που η σειρά των ανακλαστήρων έχει το πάχος της λωρίδας που βλέπεις. Το πάχος που βλεπεις στα βαθιά!! Η παρομοίωση με τους ανακλαστήρες δεν είναι τόσο παρομοίωση, κάπως έτσι λειτουργεί η θάλασσα.

 

Όσο το μάτι κοιτάει πιο κοντά, χάνεται η έννοια της προοπτικής σταδιακά, και γι αυτό μειώνεται το πάχος της λωρίδας μέχρι να φτάσει μπροστά σου και να γίνει, μερικές απλές ανακλάσεις εδώ και κεί. Αυτή η μείωση της προοπτικής μάλιστα είναι γραμμική, γι αυτό και φαίνεται ότι συγκλίνει η λωρίδα προς τον παρατηρητή.

 

 

Η απόδειξη γι αυτά που λεώ;

Φαντάσου ότι μπορείς να περπατήσεις πάνω στον νερό χωρίς να αναταράξεις τα νερά. (νοητικό πείραμα είναι, οτι θέλουμε κάνουμε). Σε προκαλώ λοιπόν αφού περπατάς σας τον ιησού πάνω στο νερό, να φτάσεις την περιοχή που λες ότι είναι λαμπερή, και σχηματίζει τα τρίγωνα.

 

Όσο και να προσπαθείς, πάντα μπροστά σου θα βλέπεις τις λίγες φωτεινές ανακλάσεις και πάντα στο βάθος θα δεσπόζει το τρίγωνο που ουσιαστικά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!

 

[Vasilis_90]

Να τος...καλα θυμομουν εγω την υπογραφη.

[hgg]

Γεία σου Τηλέμαχε. Ό Φυσικός τής παρέας φαντάζομαι.

 

Όλα περί προοπτικής είναι θεωρητικώς κατανοητά. Ή απορία μου όμως δέν ήταν ειδικά γιά τό τρίγωνο,

αλλά γιά ΤΑ τρίγωνα. Ειδικά τό μακρυνό τρίγωνο παρουσιάζεται ανάποδα, μέ τό στενότερο

τμήμα του πιό κοντά μας! (Αντίθετο στό παράδειγμα τών ανακλαστήρων)

 

υ.γ. Ακόμα καί όταν δέν εμφανίζονται τά τρίγωνα έντονα, ή αντανάκλασις είναι συχνά σχεδόν

παράλληλη. π.χ.

http://commondatastorage.googleapis.com/static.panoramio.com/photos/original/4843660.jpg

 

Βρήκα καί έναν πίνακα ζωγραφικής τού 1895 όπου ή αντανάκλασις είναι ζωγραφισμένη παράλληλη,

αλλά τό μακρυνό αντίστροφο τρίγωνο είναι υπαρκτό!

 

http://www.abcgallery.com/M/munch/munch20.html

 

Νά προσθέσω ότι τό φαινόμενο τής προοπτικής είναι σχεδόν ανύπαρκτο σέ αντανακλάσεις

από φώτα πόλεων όπως στήν παρακάτω φωτογραφία:

 

http://community.webshots.com/photo/fullsize/2869282360030641887drhKOG

 

(Αυτό φαίνεται καί στήν πρώτη φωτογραφία μου, ειδικά στήν δυνατή αντανάκλαση φωτός χωριού

στήν αριστερή πλευρά τής αντανακλάσεως τής Σελήνης.)

[Tilemachos Athanasiadis]

Καλησπέρα σας.

 

Πολύ ωραία όλα αυτά, αλλά επιμένω ότι δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο φαινόμενο απο πίσω ή κάτι που χρίζει διερεύνησης.

Παραπάνω ανέφερα ότι η φωτογράφιση ενισχύει το φαινόμενο, γιατί σκοτεινιάζει περισσότερο τις ήδη σκοτεινότερες περιοχές τις οποίες όμως το μάτι δεν μπορεί να ξεχωρίσει.

 

Επεξεργάστηκα την πρώτη φωτογραφία σας μειώνοντας πολύ την φωτεινότητα και αυξάνοντας το contrast. Σκοπός μου να σας δείξω ότι ουσιαστικά το τρίγωνο πάλι υπάρχει, και σε μια πιο υποφωτισμένη φωτογραφία θα εμφανιζόταν. Οπότε καταλαβαίνετε ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο να εξηγήσουμε.

 

Μ αρεσε πολύ που ο πίνακας δείχνει το μονοπάτι, αλλά φτάνοντας προς τον παρατηρητή, πολύ σωστά αφήνει και κενά.

 

Σε φωτογραφίες πόλεων, προφανώς και δεν το βλέπουμε καθότι η απόσταση είναι πολύ μικρότερη. Δεν συγκρίνονται σε μήκος, τα μονοπάτια των φώτων της πόλης με το μονοπάτι από τη σελήνη.

[Tilemachos Athanasiadis]

Έκανα ένα σχεδιάκι που ίσως μπορεί να βοηθησει να οπτικοποιήσουμε το λόγο για τον οποίο φαίνεται πάντα το τρίγωνο. Προσπαθείστε να φανταστείτε τι βλέπει ο παρατηρητής Α.

[hgg]

Μπράβο, τώρα μιλάμε!

 

Πρέπει νά έχης δίκιο. Από ότι φαίνεται, πρέπει νά είναι αυτή ή προβολή στήν σφαίρα.

Σέ ευχαριστώ.