Μπορούμε να Ξεφύγουμε από τους Νόμους της Θερμοδυναμικής;

Ένας από τους θεμελιώδης λίθους της Επιστήμης είναι η Θερμοδυναμική, η επιστήμη που μελετά την ενέργεια και τη διάδοση της. Η νόμοι της θερμοδυναμικής διδάσκονται από το Γυμνάσιο και λένε:

 

1) Η ενέργεια ούτε δημιουργείται από το τίποτα, ούτε μετατρέπεται σε τίποτα. Μπορεί μόνο να αλλάζει μορφή.

2) Όταν η ενέργεια αλλάζει μορφή, ένα μέρος της πάντα θα μετατρέπεται σε άχρηστη θερμότητα και θα πηγαίνει χαμένη. Η εντροπία, η συνολική αταξία στο Σύμπαν, πάντα θα αυξάνεται.

3) Όσο και να προσπαθήσουμε, δεν γίνεται να αγγίξουμε τη θερμοκρασία των 0 Κ (-273,15 C).

 

Τα συμπεράσματα είναι ότι αν το γυρίζουμε σε παιχνίδι, δεν θα μπορέσουμε να κερδίζουμε (δεν γίνεται να παράγουμε όση ενέργεια θέλουμε από το τίποτα), δεν θα μπορέσουμε να ισοφαρίσουμε (δεν γίνεται να φτιάξουμε 100% αποτελεσματικές μηχανές) και ούτε καν να βγούμε από το παιχνίδι. Εν ολίγοις, πάντα θα χάνουμε. Ή μήπως όχι; Υπάρχουν πράγματι παραθυράκια στους νόμους της Θερμοδυναμικής; Μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να εξελιχτούμε σε εξωτικό επίπεδο; Κι αν ναι, πως;

 

Ένας πιθανός τρόπος να συμβεί αυτό θα ήταν αν οι νόμοι της φυσικής άλλαζαν με το χρόνο ή την απόσταση. Αυτή την προοπτική μελέτησε ο Ισαάκ Ασίμοφ στο μυθιστόρημα του "Ακόμα και οι Θεοί". Στο έτος 2070 ένας χημικός επινοεί τη Αντλία Ηλεκτρονίου, μια γεννήτρια που παράγει τεράστιες ποσότητες ενέργειας από το πουθενά. Όλες οι υπόλοιπες πηγές ενέργειας καταργούνται, όλοι οι άνθρωποι έχουν επιτέλους ότι επιθυμούν και ο επιστήμονας δοξάζεται ως ο μεγαλύτερος επιστήμονας της ανθρώπινης ιστορίας. Την ίδια στιγμή ένας φυσικός αναρωτιέται από που προέρχεται η ενέργεια και ανακαλύπτει ότι η Αντλία "κλέβει" την ενέργεια που παράγει από ένα άλλο παράλληλο Σύμπαν μέσω μιας σκουληκότρυπας. Το αποτέλεσμα της απότομης εισαγωγής ενέργειας είναι τρομακτικό, ο Ήλιος πεθαίνει με έκρηξη σουπερνόβα και το Σύμπαν καταστρέφεται. Οι νόμοι της φυσικής αλλάζουν γύρω από την τρύπα που σχηματίζεται στο Διάστημα, με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν οι νόμοι της θερμοδυναμικής. Άρα η διατήρηση της ενέργειας ίσως θα μπορούσε να παραβιαστεί, αν δημιουργούταν σκουληκότρυπες στο διάστημα.

 

 

Ένας άλλος τρόπος είναι να εξετάσουμε το ενδεχόμενο άντλησης ενέργειας από το τίποτα. Πρόσφατα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το κενό δεν είναι εντελώς κενό, μα βρίθει από δραστηριότητα. Ο πρώτος άνθρωπος που το υποψιάστηκε ήταν ο Σέρβος Νίκολα Τέσλα, γνωστός για τη συνεισφορά του την έρευνα για τον ηλεκτρισμό, αν και δεν μπορούσε να το αποδείξει. Σήμερα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο Τέσλα είχε δίκιο, το 73% του Σύμπαντος αποτελείται από τη λεγόμενη "σκοτεινή ενέργεια". Γνωστή και ως ενέργεια του κενού, η σκοτεινή ενέργεια βρίσκεται παντού (ακόμη και μέσα στο σώμα μας) και είναι τόσο ισχυρή που ίσως στο πολύ μακρινό μέλλον διαμελίσει το Σύμπαν. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ στο Σύμπαν η ποσότητα της είναι τεράστια, στη Γη είναι τόσο μικρή που δεν μπορεί να αξιοποιηθεί.

 

Μια γεννήτρια που παράγει ενέργεια από το τίποτα και η αεικίνητη μηχανή (μηχανή που θα λειτουργεί για πάντα και θα αντλεί την ενέργεια που χρειάζεται από την ίδια τη μηχανή) θα παραμείνουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασία... αλλά για πόσο ακόμη; Είναι όντως ανέφικτα, ή απλά η ανακάλυψη τους θα αλλάξει τις βάσεις της επιστήμης και τις κοσμολογικές μας γνώσεις για το Σύμπαν; Ήδη υπάρχουν ενστάσεις για τη "καθολικότητα" της θερμοδυναμικής και ίσως υπάρξουν κι άλλες στο μέλλον. Στο μυθιστόρημα του Ισαάκ Ασίμοφ "Η τελευταία ερώτηση" ο κοσμικός υπολογιστής (τρισεκατομμύρια χρόνια στο μακρινό μέλλον) ανακαλύπτει ότι πράγματι η εντροπία μπορεί να αντιστραφεί και κατασκευάσει ένα νέο Σύμπαν για τον Άνθρωπο. Φαντασία; Ίσως. Αλλά από την άλλη, ποιος ξέρει;

 

 

Περισσότερες πληροφορίες στο βιβλίο "Η φυσική του ανέφικτου" του Michio Kaku. Επειδή το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο, παρακαλώ χρησιμοποιείστε επιχειρήματα και όχι προσβολές!

Όλα αυτά που λες είναι πολύ ωραία και κανείς ανοιχτόμυαλος άνθρωπος-επιστήμονας δεν θα πρέπει να σε κατηγορίσει για Λιακοπουλίαση ή κάτι τέτοιο. Γιατί πολύ απλά κάνείς δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον όπως προανέφερες.

 

Ενα σχόλιο θέλω να κάνω γενικό, χωρίς να αναφέρομαι σε σένα προσωπικά.

 

Αυτό που πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι ότι συζητήσεις τέτοιου είδους ΔΕΝ είναι επιστημονικές, είναι φιλοσοφικές. Μιλάμε με γενικόλογα, λέγοντας μπορεί να γίνει αυτό μπορεί να γίνει το άλλο. Θεμιτό και αυτό αλλά δεν είναι επιστήμη. Στα πλαίσια της επιστήμης όλα αυτά δεν υπάρχουν. Ίσως να υπάρξουν, αλλα ίσως και όχι.

 

Αν μπορούμε λοιπόν, πάντα να διακρίνουμε τα όρια μεταξύ επιστήμης και φιλοσοφίας, πράγμα αρκετά εύκολο για τους επιστήμονες αλλα όχι και τόσο για τους μη ειδικούς, τότε η φιλοσοφία μπορεί να μας βοηθήσει, να ανοίξει το πνεύμα μας, ή ακόμα και να μας δώσει νέες ιδέες!!

Αν όμως τα έχουμε συγχεχυμένα στο μυαλό μας το μόνο που καταφέρνουμε είναι να έχουμε σούπα στο κεφάλι μας και το χειρότερο, να κάνουμε σούπα και το μυαλό των άλλων.

 

 

υ.γ.

Στο γυμνάσιο και στο μισό λύκειο, έψαχνα απεγνωσμένα να βρώ το αεικίνητο.. ...αλλα τότε δεν ήξερα όση Φυσική ξέρω τώρα... και πόση ξέρεις τώρα, θα με ρωτήσετε. Τόση όση χρειάζεται για να ξέρω ότι το αεικίνητο, τουλάχιστον στα πλαίσια που το μελετούσα, ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει.

Τηλέμαχε μαζί σου, πρέπει να ξεχωρίζουμε την γνώση με την εικασία γιατί αλλιώς γίνεται της κακομοίρας.Η φιλοσοφία προσπαθεί να μαντέψει πόσα δόντια έχει στο στόμα του ένας γάιδαρος, ενώ η επιστήμη θα ανοίξει το στόμα του γαϊδαράκου και θα τα μετρήσει. Όμως αν η φιλοσοφία αξιοποιηθεί σωστά, τότε μπορεί να προετοιμάσει την επιστήμη για την ποσότητα των δοντιών. Μέχρι πρόσφατα δεν πίστευα σε καμία περίπτωση την πιθανότητα κατασκευής ενός αεικίνητο ή μιας γεννήτριας άπειρης ενέργειας. Είχα διαβάσει παρόμοιες απόψεις σε διάφορα βιβλία αλλά δεν έδωσα μεγάλη σημασία, γιατί αντιβαίνουν τους νόμους της θερμοδυναμικής. Όμως από τη στιγμή που αναφέρονται από τον Michio Kaku (έστω κι ως πιθανών ανέφικτα), έναν επιστήμονα που αποδεδειγμένα δεν μιλάει στον αέρα, μου δίνει το δικαίωμα να ξεκινήσω μια μικρή έρευνα και σε αυτόν τον τομέα

Σχετικα με την αεικινητη μηχανη εχω διαβασει και εγω στο βιβλιο "η φυσικη του ανεφυκτου' του Michio Kaku..Παντως αυτο με την πηγη ενεργειας απο ενα παραλλληλο συμπαν γιατι να ειναι παραβιαση της θερμοδυναμικης? αφου δανειζομαστε ενεργεια απο αλλο συμπαν..δε την δημιουργουμε μονοι μας... παλι ισχυει η ΑΔΕ..

Παντως θυμαμαι χαρακτηριστικα οταν καναμε το κεφαλαιο θερμοδυναμικης φετος, προσπαθουσαμε και εμεις (η ταξη μου) να σκεφτουμε πως θα βρεθει μια μηχανη με συντελεστη αποδοσης 100%.. και ο καθηγητης μας ελεγε οτι μπορει και να καταριφθουν ολοι οι νομοι τις φυσικης αλλα οι θερμοδυναμικοι νομοι ποτε..

Εγω ομως σκεφτομαι..τοσες θεωριες εχουν ανατραπει..στους θερμοδυναμικους νομους θα κολλησουμε?

 

 

 

 

Υ.Γ: δεν εχω και τρελες γνωσεις φυσικης οποτε μπορει και να κανω λαθος, σκεψεις κανω και εγω...