Roscosmos Το διαστημικό σύστημα Kondor-FKA τέθηκε σε λειτουργία Πρόκειται για δύο δορυφόρους που μπορούν να παρατηρούν τη Γη όλο το εικοσιτετράωρο με ακρίβεια έως και 1 μέτρου. Οι συσκευές παρακολουθούν την Αρκτική και τη Βόρεια Θαλάσσια Οδό, ενώ παράλληλα δημιουργούν λεπτομερείς χάρτες του εδάφους. Σε ποιους κλάδους χρησιμοποιούνται τα δορυφορικά δεδομένα; • στη γεωργία; • στη μετεωρολογία; • στην πυρηνική ενέργεια; • για το Υπουργείο Εκτάκτων Αναγκών; Ο Kondor-FKA Νο. 2 εκτοξεύτηκε τον Νοέμβριο του 2024 από το Κοσμοδρόμιο Βοστότσνι. Η Roscosmos εργάζεται για τη δημιουργία των συσκευών Kondor-FKA Νο. 3 και Νο. 4 για την επέκταση του συστήματος. Στη φωτογραφία: εκτόξευση του διαστημοπλοίου Kondor-FKA Νο. 2; https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_589123     Η εβδομάδα ξεκινά με διέγερση μυών και κυτταρική έρευνα κατά τη μεταφορά φορτίου Το πλήρωμα της Αποστολής 73 ξεκίνησε την εβδομάδα μελετώντας την ηλεκτρική διέγερση των μυών και την κυτταρική ανοσία για την προστασία της υγείας του πληρώματος σε συνθήκες μικροβαρύτητας. Οι κάτοικοι της τροχιάς αποσυσκευάζουν επίσης ένα νέο φορτηγό σκάφος και συνεχίζουν να υποστηρίζουν το πλήρωμα της Αποστολής Axiom 4 (Ax-4) στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Οι μηχανικοί πτήσης της NASA, Nichole Ayers και Anne McClain, ενώθηκαν μαζί στην εργαστηριακή μονάδα του Columbus τη Δευτέρα και εξερεύνησαν την διέγερση των μυών με μικρά ηλεκτρικά σήματα για να βοηθήσουν στην πρόληψη της μυϊκής ατροφίας που προκαλείται από το διάστημα. Η Ayers φορούσε ηλεκτρόδια καθώς η McClain χειριζόταν βιοϊατρικό εξοπλισμό στέλνοντας ηλεκτρικούς παλμούς στα πόδια της, προσομοιώνοντας τις δυνάμεις φορτίου στο έδαφος. Οι ερευνητές διερευνούν την ηλεκτρική διέγερση των μυών για να συμπληρώσουν τις καθημερινές διαστημικές προπονήσεις και να διατηρήσουν τους αστροναύτες σε φόρμα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Στη συνέχεια, η Ayers συνεργάστηκε με τον μηχανικό πτήσης της NASA, Jonny Kim, βοηθώντας τον καθώς επιθεώρησε τις καταπακτές στον αεροθάλαμο Quest και τη μονάδα Harmony και κατέβασε φωτογραφίες για περαιτέρω ανάλυση από μηχανικούς στο έδαφος. Ο Kim ξεκίνησε την ημέρα του στη μονάδα Tranquility αντικαθιστώντας τα εξαρτήματα των τροχιακών υδραυλικών, στη συνέχεια άλλαξε στη εργαστηριακή μονάδα Destiny και άλλαξε ερευνητικό υλικό. Ο Διοικητής του Σταθμού Takuya Onishi από την JAXA (Japan Aerospace Exploration) ξεκίνησε τη βάρδιά του με ένα τυπικό τεστ γνωστικής λειτουργίας και στη συνέχεια κατέγραψε τα γεύματα και τα φάρμακά του για την ημέρα. Στη συνέχεια, ο Onishi εγκατέστησε υλικό υπολογιστή που υποστηρίζει την προηγμένη συσκευή άσκησης αντίστασης και στη συνέχεια συνέλεξε δείγματα σάλιου του για αποθήκευση στον θερμοκοιτίδα Kubik και αργότερα για ανάλυση για να μελετήσει τις κυτταρικές αλλαγές στη μικροβαρύτητα. Πριν βοηθήσει την Ayers, η McClain επισκεύασε τον εξοπλισμό υποστήριξης ζωής της διαστημικής στολής και στη συνέχεια έλεγξε τις συνδέσεις καλωδίων σε έναν υπολογιστή που υποστηρίζει το εμπορικό υλικό παρατήρησης της Γης MUSES. Η McClain εργάστηκε επίσης όλη την ημέρα υποστηρίζοντας τα μέλη του πληρώματος του Ax-4 καθώς διεξήγαγαν την ιδιωτική τους έρευνα. Η βετεράνος αστροναύτης και Διοικητής του Ax-4, Peggy Whitson, πέρασε τη Δευτέρα βοηθώντας τους συναδέλφους της στο Ax-4, Shubhanshu Shukla, Sławosz Uznański-Wiśniewski και Tibor Kapu κατά τη διάρκεια της πολυάσχολης ημέρας των διαστημικών πειραμάτων τους. Το κουαρτέτο εξερεύνησε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης της διαστημικής γεωργίας για την παροχή φρέσκιας τροφής στα πληρώματα, του τρόπου κυκλοφορίας του αίματος στο διάστημα, μιας διεπαφής ανθρώπου-υπολογιστή και άλλων τη Δευτέρα. Το νέο διαστημόπλοιο μεταφοράς εμπορευμάτων Progress 92 εκφορτώνεται σήμερα μετά την πρόσδεσή του στη μονάδα Poisk το Σάββατο 5 Ιουλίου. Οι μηχανικοί πτήσης της Roscosmos, Sergey Ryzhikov και Alexey Zubritskiy, άνοιξαν την καταπακτή του Progress την Κυριακή και συνέχισαν να εργάζονται μέχρι τη Δευτέρα, μεταφέροντας μερικούς από τους τρεις τόνους τροφίμων, καυσίμων και προμηθειών του στο τροχιακό φυλάκιο. Ο Ryzhikov αργότερα ενεργοποίησε μια κάμερα στραμμένη προς τη Γη, την οποία οι φοιτητές θα ελέγχουν εξ αποστάσεως για μια εβδομαδιαία συνεδρία παρατήρησης. Ο μηχανικός πτήσης Kirill Peskov βοήθησε τους συναδέλφους του κοσμοναύτες με τις εργασίες μεταφοράς φορτίου, εργάστηκε στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό υπολογιστών και φωτογράφισε την εξωτερική κατάσταση του Poisk με το Progress 92 συνδεδεμένο σε αυτό. Μάθετε περισσότερα για τις δραστηριότητες του σταθμού ακολουθώντας το ιστολόγιο του διαστημικού σταθμού, @space_station στο X, καθώς και τους λογαριασμούς του ISS στο Facebook και στο Instagram. Αυτή η φωτογραφία μεγάλης διάρκειας τραβήχτηκε από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που βρίσκεται σε τροχιά 260 μίλια πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό στα ανοικτά των ακτών του ινδονησιακού νησιού Ιάβα. Φώτα πόλης και καταιγίδες με κεραυνούς σχηματίζουν ραβδώσεις κάτω από τα ίχνη των αστεριών πάνω από την ατμοσφαιρική λάμψη της Γης.

Το λιώσιμο των πάγων λειτουργεί ως… φυτίλι που προκαλεί ισχυρές ηφαιστειακές εκρήξεις. Το φαινόμενο αναμένεται να ενισχύσει και άλλο τη κλιματική αλλαγή. Το λιώσιμο των παγετώνων θα μπορούσε να προκαλέσει συχνές και μεγάλης έντασης ηφαιστειακές εκρήξεις επιδεινώνοντας πέρα από τα υπόλοιπα προβλήματα που θα δημιουργήσουν την κλιματική αλλαγή υποστηρίζει ερευνητική ομάδα που θα παρουσιάσει την Τετάρτη σε επιστημονικό συνέδριο στην Πράγα τη σχετική μελέτη που πραγματοποίησε.Εκατοντάδες ηφαίστεια στην Ανταρκτική, τη Ρωσία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Βόρεια Αμερική βρίσκονται κάτω από τους παγετώνες. Αλλά καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται και αυτά τα στρώματα πάγου λιώνουν και υποχωρούν, αυτά τα ηφαίστεια είναι πιθανό να γίνουν πιο ενεργά σύμφωνα με τους ερευνητές που μελέτησαν τη δραστηριότητα έξι ηφαιστείων στη νότια Χιλή κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων.«Οι παγετώνες τείνουν να καταστέλλουν τον όγκο των εκρήξεων από τα ηφαίστεια από κάτω τους. Αλλά καθώς οι παγετώνες υποχωρούν λόγω της κλιματικής αλλαγής, τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι αυτά τα ηφαίστεια συνεχίζουν να εκρήγνυνται πιο συχνά και πιο έντονα» αναφέρει ο Πάμπλο Μορένο Γιάγκερ μεταπτυχιακός φοιτητής στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, επικεφαλής της μελέτης.Οι επιστήμονες διατύπωσαν για πρώτη φορά τη θεωρία ότι το λιώσιμο των πάγων θα μπορούσε να επηρεάσει τα ηφαίστεια τη δεκαετία του 1970. Αυτός ο γεωλογικός μηχανισμός είναι σχετικά απλός. Το βάρος των παγετώνων ασκεί μια καθοδική δύναμη στον φλοιό και τον μανδύα της Γης. Έτσι όταν ο πάγος υποχωρεί τα υπόγεια αέρια και το μάγμα διαστέλλονται οδηγώντας σε συσσωρεύσεις πίεσης που τροφοδοτούν εκρήξεις.Αυτή η διαδικασία είναι ήδη γνωστό ότι έχει αναδιαμορφώσει ριζικά την Ισλανδία, η οποία βρίσκεται πάνω από τις αποκλίνουσες τεκτονικές πλάκες της Βόρειας Αμερικής και της Ευρασίας. Το 2002 οι επιστήμονες υπολόγισαν τις αλλαγές στην ηφαιστειακή δραστηριότητα της Ισλανδίας καθώς οι παγετώνες της υποχώρησαν στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων πριν από περίπου 10.000 χρόνια. Τα ηφαίστεια του νησιού αντέδρασαν με ένα κύμα εκρήξεων, με ρυθμό 30 έως 50 φορές μεγαλύτερο από ό,τι πριν ή έκτοτε. Η μελέτη Ωστόσο, ο κίνδυνος που θα μπορούσε να παραμονεύει μέσα στα ηπειρωτικά ηφαιστειακά συστήματα παραμένει ελάχιστα μελετημένος. Για να τον διερευνήσουν οι ερευνητές εξέτασαν έξι ηφαίστεια που βρίσκονται στη νότια Χιλή, συμπεριλαμβανομένου του πλέον αδρανούς ηφαιστείου Μότσο-Τσοσουένκο, και πώς αυτά αντέδρασαν στην τήξη του παγοκαλύμματος της Παταγονίας πριν από χιλιάδες χρόνια.Χρησιμοποιώντας τη ραδιενεργό αποσύνθεση του χημικού στοιχείου αργού που απελευθερώθηκε από τα ηφαίστεια που εκρήγνυνται στην περιοχή ως ισοτοπικό ρολόι και μελετώντας κρυστάλλους που άρχισαν να σχηματίζονται μέσα σε μαγματικά πετρώματα που εκτινάχθηκαν όταν εξερράγησαν τα ηφαίστεια οι ερευνητές μπόρεσαν να παρακολουθήσουν την ηφαιστειακή δραστηριότητα της περιοχής και τη σχέση της με τον εξαφανιζόμενο πάγο της.Διαπίστωσαν ότι μεταξύ 26,000 και 18,000 ετών πριν, κατά την κορύφωση της τελευταίας εποχής των παγετώνων, το κάλυμμα πάγου μείωσε τον όγκο των εκρήξεων προκαλώντας τη συσσώρευση μιας γιγαντιαίας δεξαμενής μάγματος κάτω από την επιφάνεια της περιοχής. Όταν έλιωσε το παγοκάλυμμα η πίεση αυξήθηκε μέσα σε αυτή τη δεξαμενή και τελικά απελευθερώθηκε για να σχηματίσει το ηφαίστειο Μότσο-Τσοσουένκο.Αυτή η απειλή έχει πλανητική διάσταση: 245 από τα δυνητικά ενεργά ηφαίστεια στον κόσμο βρίσκονται κάτω από πάγο σύμφωνα με μελέτη του 2020. «Η βασική προϋπόθεση για αυξημένη εκρηκτικότητα είναι αρχικά η ύπαρξη μιας πολύ πυκνής παγετώδους κάλυψης πάνω από έναν μαγματικό θάλαμο, και το σημείο ενεργοποίησης είναι όταν αυτοί οι παγετώνες αρχίζουν να υποχωρούν, απελευθερώνοντας πίεση – κάτι που συμβαίνει αυτή τη στιγμή σε μέρη όπως η Ανταρκτική» λέει ο Γιάεγκερ.Πρόσθεσε ότι άλλες περιοχές ανησυχίας περιλαμβάνουν τη Βόρεια Αμερική, τη Νέα Ζηλανδία και τη Ρωσία, λέγοντας ότι αυτές οι περιοχές «απαιτούν στενότερη επιστημονική προσοχή». Σε σύντομα χρονικά διαστήματα, οι εκρήξεις συνήθως απελευθερώνουν θειικά αερολύματα που αντανακλούν το ηλιακό φως πίσω στο Διάστημα. Αυτό έχει οδηγήσει σε ψυκτικά γεγονότα μετά από προηγούμενες εκρήξεις, μερικές από τις οποίες έχουν προκαλέσει σημαντικούς λιμούς. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα, τα αέρια του θερμοκηπίου από αυτά τα ηφαίστεια πιθανότατα θα προκαλέσουν επιτάχυνση της κλιματικής αλλαγής, αναφέρουν οι ερευνητές.«Με την πάροδο του χρόνου, η σωρευτική επίδραση πολλαπλών εκρήξεων μπορεί να συμβάλει στη μακροπρόθεσμη υπερθέρμανση του πλανήτη λόγω της συσσώρευσης αερίων του θερμοκηπίου. Αυτό δημιουργεί έναν βρόχο θετικής ανάδρασης, όπου το λιώσιμο των παγετώνων προκαλεί εκρήξεις, και οι εκρήξεις με τη σειρά τους θα μπορούσαν να συμβάλουν σε περαιτέρω υπερθέρμανση και τήξη» εξηγεί ο Γιάεγκερ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1978424/to-liosimo-ton-pagon-leitoyrgei-os-fytili-poy-prokalei-ischyres-ifiasteiakes-ekrixeis/

Ιστολόγιο Curiosity, Ηλ. 4588: Ράβδοι και κοιλάδες. Ημερομηνία σχεδιασμού γης: Τετάρτη, 2 Ιουλίου 2025 Καθώς διασχίζουμε το έδαφος των κυβόλιθων, συναντάμε μια σειρά από πιο ανθεκτικές ράχες/κηλίδες υποβάθρου και περιοχές που είναι πιο χαλικώδεις και τείνουν να σχηματίζουν πολυγωνικά ή κοιλοειδείς χαρακτηριστικά χαμηλότερου ανάγλυφου. Ξεκινήσαμε τον σχεδιασμό σήμερα το πρωί σε ένα από τα χαρακτηριστικά που μοιάζουν με κοιλάδες μετά από μια ακόμη επιτυχημένη διαδρομή. Η επιστημονική ομάδα ενδιαφέρεται να προσδιορίσει γιατί βλέπουμε αυτές τις διαφορετικές γεωμορφολογικές και διαβρωτικές εκφράσεις. Έχει το βράχο που περιλαμβάνει τις πιο ανθεκτικές ράχες και κηλίδες διαφορετική σύνθεση από το βράχο στις κοιλάδες και τις περιοχές χαμηλού ανάγλυφου; Πώς ποικίλλουν οι βράχοι ως προς την υφή; Μπορεί το ανθεκτικό υποβάθρου να είναι ένας δείκτης για το τι θα συναντήσουμε όταν φτάσουμε στους μεγάλους κυβόλιθους προς τους οποίους οδηγούμε; Καταφέραμε να βρούμε μια αρκετά μεγάλη περιοχή βράχου για να βουρτσίσουμε με ασφάλεια (στόχος - "Guapay"), μετά την οποία θα τοποθετήσουμε APXS και MAHLI για να προσδιορίσουμε τη σύνθεση και την υφή. Η ChemCam θα αναλύσει επίσης έναν διαφορετικό βραχώδη στόχο, το «Taltal», για τη χημεία και την υφή του, και θα αποκτήσουμε επίσης μια συνοδευτική εικόνα τεκμηρίωσης της Mastcam. Η ανθεκτική κορυφογραμμή προς την οποία σκοπεύουμε να οδηγήσουμε («Volcan Pena Blanca») και τελικά να ερευνήσουμε θα καταγραφεί σε ένα μωσαϊκό της Mastcam. Η ChemCam θα χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες απεικόνισης μεγάλων αποστάσεων για να απεικονίσει τον λόφο «Mishe Mokwa» νοτιοανατολικά της τρέχουσας τοποθεσίας μας, ο οποίος πιθανότατα περιέχει στρώματα βραχώδους υποστρώματος από τα οποία τελικά θα περάσουμε καθώς συνεχίζουμε την ανάβασή μας στο Όρος Sharp.Μετά από μια προγραμματισμένη διαδρομή, που θα μας οδηγήσει πιο κοντά στην κορυφογραμμή «Volcan Pena Blanca», η MARDI θα απεικονίσει το νέο έδαφος κάτω από τους τροχούς, πριν εκτελέσουμε κάποιες ατμοσφαιρικές παρατηρήσεις. Η Mastcam θα κάνει μια παρατήρηση ταυ για την παρακολούθηση της σκόνης στην ατμόσφαιρα και η Navcam θα αποκτήσει μια ταινία ζενίθ. Οι τυπικές δραστηριότητες DAN, RAD και REMS ολοκληρώνουν το σχέδιο. Το ρόβερ Curiosity της NASA για τον Άρη έλαβε αυτήν την εικόνα χρησιμοποιώντας την αριστερή κάμερα πλοήγησης που βρίσκεται στο ρόβερ Curiosity της NASA για τον Άρη την 4η Ηλιακή Οδό (2025-07-02 07:33:39 UTC). https://science.nasa.gov/blog/curiosity-blog-sol-4588-ridges-and-troughs/     Ιστολόγιο Curiosity, Ήλιοι 4589 – 4592: Προετοιμασία για την εξερεύνηση του Ηφαιστείου Peña Blanca. Ημερομηνία σχεδιασμού της Γης: Πέμπτη, 3 Ιουλίου 2025 Η ομάδα χάρηκε πολύ σήμερα το πρωί όταν έμαθε ότι η διαδρομή της Τετάρτης ολοκληρώθηκε άψογα, τοποθετώντας μας σε μια σταθερή θέση απέναντι σε μια κορυφογραμμή ύψους ~3 ποδιών που βρίσκεται ~35 πόδια μακριά. Αυτή η κορυφογραμμή είναι το ανατολικό άκρο ενός χαρακτηριστικού που η ομάδα έχει ανεπίσημα ονομάσει «Ηφαίστειο Peña Blanca». Αυτό το χαρακτηριστικό σίγουρα φαινόταν ενδιαφέρον στις τροχιακές εικόνες, αλλά μόλις είδαμε τις φωτογραφίες του Curiosity από το έδαφος, αποφασίσαμε ότι ήταν αρκετά δροσερό για να αφιερώσουμε χρόνο για να το ερευνήσουμε πιο προσεκτικά. Οι εικόνες από το έδαφος δείχνουν πολύ περισσότερες λεπτομέρειες από ό,τι είναι ορατό σε τροχιά, συμπεριλαμβανομένων σαφών ιζηματογενών δομών που εκτίθενται κατά μήκος της επιφάνειας της κορυφογραμμής, οι οποίες θα μπορούσαν να παρέχουν σημαντικές ενδείξεις για το πώς εναποτέθηκαν αρχικά οι βράχοι στο έδαφος με τα κυβικά τεμάχια - αμμόλοφοι; Ποτάμια; Λίμνες; Η ομάδα επέλεξε το αγαπημένο της σημείο για να πλησιάσει την κορυφογραμμή και να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού της Τετάρτης, οπότε το Curiosity έκανε μια απότομη δεξιά στροφή για να μας οδηγήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Χρησιμοποιώντας τις σημερινές εικόνες, βελτιώσαμε το σχέδιό μας για την ακριβή τοποθεσία προσέγγισης και σχεδιάσαμε μια διαδρομή για να μας οδηγήσει εκεί, προετοιμάζοντας μας για την επιστήμη επαφής τη Δευτέρα. Είχαμε την ευκαιρία να σχεδιάσουμε τέσσερις ηλιακές εκδρομές σήμερα, για να καλύψουμε το Σαββατοκύριακο των διακοπών της 4ης Ιουλίου στις ΗΠΑ, οπότε υπήρχε πολύς χρόνος για δραστηριότητες εκτός από την διαδρομή. Το Curiosity βρίσκεται αυτή τη στιγμή ακριβώς μπροστά από μερικούς ανοιχτόχρωμους βράχους, συμπεριλαμβανομένου ενός στον οποίο δώσαμε το υποβλητικό όνομα "Huellas de Dinosaurios". Είναι εξαιρετικά απίθανο να δούμε ίχνη δεινοσαύρων στο βράχο, αλλά θα έχουμε την ευκαιρία να το ερευνήσουμε με APXS, MAHLI και ChemCam. Έχουμε επίσης ένα ζευγάρι στόχων μόνο με ChemCam σε έναν πιο τυπικό στόχο σε βραχώδες υπόστρωμα που ονομάζεται "Amboro" και μερικά βότσαλα που ονομάζεται "Tunari". Η Mastcam θα τραβήξει μια υψηλή ανάλυση μωσαϊκού που καλύπτει το Volcán Peña Blanca, μερικούς κοντινούς βράχους που ονομάζεται "Laguna Verde", έναν μικρό ανοιχτόχρωμο βράχο που ονομάζεται "Suruto" και διάφορα μοτίβα στο έδαφος. Δύο μωσαϊκά ChemCam RMI με χαρακτηριστικά στην μακρινή όψη Mishe Mokwa και δραστηριότητες παρακολούθησης του περιβάλλοντος ολοκληρώνουν το σχέδιο. Άποψη Navcam της κορυφογραμμής ύψους περίπου 3 ποδιών που σηματοδοτεί την ανατολική πλευρά του Volcán Peña Blanca. Η κορυφογραμμή βρίσκεται επί του παρόντος περίπου 35 πόδια μακριά από το ρόβερ και η ομάδα χρησιμοποίησε εικόνες όπως αυτή κατά τη διάρκεια του σημερινού σχεδιασμού για να αποφασίσει την ακριβή τοποθεσία για την προσέγγιση του Curiosity. https://science.nasa.gov/blog/curiosity-blog-sols-4589-4592-setting-up-to-explore-volcan-pena-blanca/