Roscosmos Ένας πύραυλος για την εκτόξευση νέων δορυφόρων Ionosfera-M παραδόθηκε στο Vostochny Τα εξαρτήματα του πυραύλου Soyuz και τα πτερύγια φέρινγκ έφτασαν στο κοσμοδρόμιο για το πρόγραμμα εκτόξευσης του διαστημοπλοίου Ionosfera-M Νο. 3, Νο. 4 και του σχετικού ωφέλιμου φορτίου. Τα εμπορευματοκιβώτια με το φορτίο παραδόθηκαν στο Τεχνικό Συγκρότημα Vostochny. Το επόμενο στάδιο είναι η συναρμολόγηση του "πακέτου" του πυραύλου. Τι σημαίνει αυτό, θα σας πούμε σε ξεχωριστή ανάρτηση! Οι δορυφόροι Ionosfera-M δημιουργούν έναν παγκόσμιο χάρτη της ιονόσφαιρας, κατανέμοντας ομοιόμορφα τις μετρήσεις σε ολόκληρη τη Γη. Βοηθούν στον προσδιορισμό των πιο σημαντικών παραμέτρων του διαστημικού πλάσματος και παρακολουθούν τις αλλαγές στην ιονόσφαιρα κατά τη διάρκεια ηλιακών εκλάμψεων και μαγνητικών καταιγίδων. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_588390

Εντοπίστηκε η «χαμένη» ύλη του Σύμπαντος. Βρέθηκαν οι ποσότητες ορατής κοσμικής ύλης που παρέμεναν αχαρτογράφητες. Υπάρχει στο Σύμπαν η συμβατική, ορατή ύλη όπως τα αέρια, η κοσμική σκόνη, τα άστρα, οι πλανήτες και οι γαλαξίες. Υπάρχει επίσης η αόρατη σκοτεινή ύλη γνωστή μόνο λόγω των βαρυτικών της επιδράσεων σε μεγάλη κλίμακα. Υπήρχε μέχρι σήμερα και η αποακλούμενη «χαμένη» ύλη την οποία ερευνητές υποστηρίζουν ότι εντόπισαν.Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η ορατή ύλη αποτελεί μόνο περίπου το 15% όλης της ύλης αλλά εδώ και καιρό δυσκολεύονται να τεκμηριώσουν πού βρίσκεται αφού έχει καταγραφεί μέχρι στιγμής μόνο το 50% αυτής της ποσότητας.  Με τη βοήθεια ισχυρών εκρήξεων ραδιοκυμάτων που εκπέμπονται από 69 τοποθεσίες στο Σύμπαν ερευνητική ομάδα λέει ότι βρήκε αυτή την «χαμένη» ύλη.Κρυβόταν κυρίως ως αραιό αέριο που απλωνόταν στις απέραντες εκτάσεις μεταξύ των γαλαξιών και εντοπίστηκε χάρη στην επίδραση που έχει η ύλη στα ραδιοκύματα που ταξιδεύουν στο Διάστημα υποστηρίζουν οι ερευνητές. Αυτό το αραιό αέριο αποτελεί το διαγαλαξιακό μέσο, ένα είδος ομίχλης μεταξύ των γαλαξιών.Οι επιστήμονες είχαν προηγουμένως προσδιορίσει τη συνολική ποσότητα της συνηθισμένης ύλης χρησιμοποιώντας έναν υπολογισμό που αφορούσε το φως που παρατηρήθηκε και είχε απομείνει από το γεγονός της Μεγάλης Έκρηξης πριν από περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια, το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν. Αλλά δεν μπόρεσαν να βρουν στην πραγματικότητα τη μισή από αυτή την ύλη.«Έτσι, το ερώτημα με το οποίο παλεύουμε ήταν: Πού κρύβεται; Η απάντηση φαίνεται να είναι: σε έναν διάχυτο λεπτό κοσμικό ιστό, πολύ μακριά από τους γαλαξίες», δήλωσε ο καθηγητής αστρονομίας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Λίαμ Κόνορ, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature Astronomy». Τα φωτοστέφανα Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ένα μικρότερο κομμάτι της ελλείπουσας ύλης βρίσκεται στα φωτοστέφανα διάχυτης ύλης που περιβάλλουν τους γαλαξίες, συμπεριλαμβανομένου του δικού μας γαλαξία. Η συνηθισμένη ύλη αποτελείται από βαρυόνια, τα οποία είναι τα υποατομικά σωματίδια πρωτόνια και νετρόνια που χρειάζονται για να σχηματίσουν άτομα.«Οι άνθρωποι, οι πλανήτες και τα αστέρια είναι φτιαγμένα από βαρυόνια. Η σκοτεινή ύλη, από την άλλη πλευρά, είναι μια μυστηριώδης ουσία που αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος της ύλης στο Σύμπαν. Δεν γνωρίζουμε ποιο σωματίδιο ή ουσία αποτελεί τη σκοτεινή ύλη. Γνωρίζουμε ακριβώς τι είναι η συνηθισμένη ύλη, απλώς δεν ξέραμε πού βρισκόταν» λέει ο Κόνορ.Πώς λοιπόν κατέληξε τόση συνηθισμένη ύλη στη μέση του πουθενά; Τεράστιες ποσότητες αερίου εκτοξεύονται από τους γαλαξίες όταν τεράστια αστέρια εκρήγνυνται σε σουπερνόβα ή όταν υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες μέσα στους γαλαξίες αποβάλουν κάποιες ποσότητες ύλης… καταβροχθίζοντας άστρα ή αέριο. «Αν το Σύμπαν ήταν ένα πιο βαρετό μέρος ή αν οι νόμοι της Φυσικής ήταν διαφορετικοί, ίσως να διαπιστώσετε ότι η συνηθισμένη ύλη θα έπεφτε σε γαλαξίες, θα ψύχονταν, θα σχημάτιζε άστρα μέχρι που κάθε πρωτόνιο και νετρόνιο θα αποτελούσε μέρος ενός άστρου. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει» εξηγεί ο Κόνορ.Έτσι, αυτές οι βίαιες φυσικές διεργασίες σπρώχνουν την συνηθισμένη ύλη σε τεράστιες αποστάσεις και την παραδίδουν στην κοσμική ερημιά. Αυτό το αέριο δεν βρίσκεται στη συνήθη κατάστασή του, αλλά μάλλον σε μορφή πλάσματος, με τα ηλεκτρόνια και τα πρωτόνια του χωρισμένα. Οι εκρήξεις Ο μηχανισμός που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση και τη μέτρηση της χαμένης συνηθισμένης ύλης περιελάμβανε φαινόμενα που ονομάζονται γρήγορες ραδιοεκρήξεις ή FRB, ισχυροί παλμοί ραδιοκυμάτων που εκπέμπονται από τα βάθη του Σύμπαντος. Ενώ η ακριβής αιτία τους παραμένει μυστηριώδης, μια κορυφαία υπόθεση είναι ότι παράγονται από έντονα μαγνητισμένα άστρα νετρονίων, υπέρπυκνους αστρικούς πυρήνες που απομένουν μετά τον θάνατο ενός τεράστιου άστρου σε μια έκρηξη σουπερνόβα.Καθώς το φως σε συχνότητες ραδιοκυμάτων ταξιδεύει από την πηγή των FRB στη Γη, διασκορπίζεται σε διαφορετικά μήκη κύματος, όπως ακριβώς ένα πρίσμα μετατρέπει το ηλιακό φως σε ουράνιο τόξο. Ο βαθμός αυτής της διασποράς εξαρτάται από το πόση ύλη υπάρχει στην πορεία του φωτός, παρέχοντας τον μηχανισμό για τον εντοπισμό και τη μέτρηση της ύλης όπου διαφορετικά θα παρέμενε άγνωστη.Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ραδιοκύματα που ταξιδεύουν από 69 FRB, 39 από τα οποία ανακαλύφθηκαν χρησιμοποιώντας ένα δίκτυο 110 τηλεσκοπίων που βρίσκονται στο Ραδιοσκοπικό Αστεροσκοπείο Owens Valley του Caltech κοντά στο Bishop της Καλιφόρνια, που ονομάζεται Deep Synoptic Array. Τα υπόλοιπα 30 ανακαλύφθηκαν χρησιμοποιώντας άλλα τηλεσκόπια.Τα FRB εντοπίστηκαν σε αποστάσεις έως και 9,1 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, οι πιο μακρινές από αυτές που έχουν καταγραφεί. Ένα έτος φωτός είναι η απόσταση που διανύει το φως σε ένα έτος, 9,5 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα. Με όλη τη συνηθισμένη ύλη να έχει πλέον υπολογιστεί, οι ερευνητές μπόρεσαν να προσδιορίσουν την κατανομή της. Περίπου το 76% βρίσκεται στον διαγαλαξιακό χώρο, περίπου το 15% σε γαλαξιακά φωτοστέφανα και το υπόλοιπο 9% συγκεντρώνεται μέσα σε γαλαξίες, κυρίως ως άστρα ή αέριο. «Μπορούμε τώρα να προχωρήσουμε σε ακόμη πιο σημαντικά μυστήρια σχετικά με την συνηθισμένη ύλη στο Σύμπαν και πέρα από αυτό: ποια είναι η φύση της σκοτεινής ύλης και γιατί είναι τόσο δύσκολο να μετρηθεί άμεσα;» λέει ο Κόνορ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1969107/entopistike-i-chameni-yli-toy-sympantos/

Το μαγνητικό πεδίο της Γης και το οξυγόνο πάνε… χέρι-χέρι. Μια απρόσμενη γεωατμοσφαιρική αλληλεπίδραση. Μία νέα μελέτη υποδεικνύει ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης και τα επίπεδα οξυγόνου είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Η ισχύς του γεωμαγνητικού πεδίου έχει αυξηθεί παράλληλα με το ποσοστό οξυγόνου στην ατμόσφαιρα της Γης τα τελευταία 540 εκατομμύρια χρόνια σύμφωνα με τη μελέτη αλλά παραμένει ασαφές αν το ένα από αυτά επηρεάζει το άλλο ή αν άλλοι άγνωστοι παράγοντες εξηγούν τη σύνδεση.«Αυτή είναι η πρώτη ανακάλυψη που είχαμε ποτέ για να διαπιστώσουμε τη σύνδεση μεταξύ του γεωμαγνητικού πεδίου και του επιπέδου οξυγόνου», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Γουέτζια Κουάνγκ ανώτερος επιστήμονας στο Εργαστήριο Γεωδαισίας και Γεωφυσικής στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA.Το μαγνητικό πεδίο και τα επίπεδα οξυγόνου της Γης έχουν αυξηθεί λίγο-πολύ παράλληλα από την έναρξη της Κάμβριας περιόδου (541 εκατομμύρια έως 485,4 εκατομμύρια χρόνια πριν), και οι δύο παράγοντες αυξήθηκαν απότομα μεταξύ 330 εκατομμυρίων και 220 εκατομμυρίων ετών πριν, σύμφωνα με τα αποτελέσματα. Η μελέτη θα μπορούσε να βοηθήσει στον περιορισμό των απαιτήσεων για ζωή σε άλλους πλανήτες αναφέρουν οι ερευνητές.«Ίσως το γεωμαγνητικό πεδίο να ελέγχει τα επίπεδα οξυγόνου ή το αντίστροφο – αλλά υπάρχει ένα άλλο πιθανό σενάριο, το οποίο είναι ότι και οι δύο παράγοντες σχετίζονται με μια τρίτη γεωχημική ή γεωφυσική διαδικασία που οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη εντοπίσει» λέει ο Κουάνγκ.Για τη νέα μελέτη, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δύο ανεξάρτητα σύνολα δεδομένων που καλύπτουν τα τελευταία 540 εκατομμύρια χρόνια. Ένα από τα σύνολα δεδομένων έδειξε ατμοσφαιρικό οξυγόνο, που προέρχεται από πολλαπλούς δείκτες όπως η αφθονία στα ιζήματα απολιθωμένου άνθρακα, ο οποίος παραμένει μετά από πυρκαγιές και δίνει ενδείξεις για το πόσο οξυγόνο ήταν διαθέσιμο σε μια δεδομένη στιγμή. Το άλλο σύνολο δεδομένων έδειξε την ισχύ του γεωμαγνητικού πεδίου, η οποία προέκυψε από μαγνητικές πληροφορίες που καταγράφονται σε αρχαία πετρώματα και ιζήματα. Οι ερευνητές συνέκριναν αυτά τα σύνολα δεδομένων μεταξύ τους και διαπίστωσαν ότι υπήρχε ισχυρή συσχέτιση μεταξύ τους.Εάν το γεωμαγνητικό πεδίο ελέγχει τα επίπεδα οξυγόνου, η επιρροή του πιθανότατα θα οφείλεται στην προστασία που προσφέρει στην ατμόσφαιρα της Γης από τον διαστημικό καιρό. Προηγούμενη έρευνα δείχνει ότι το γεωμαγνητικό πεδίο μπορεί να αποτρέψει ή να μειώσει τη διαφυγή ή τη διάβρωση των ατμοσφαιρικών μορίων. Το μαγνητικό πεδίο προστατεύει επίσης τη ζωή στον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των φυτών που παράγουν οξυγόνο, από τις ακτίνες Χ και την ακραία υπεριώδη ακτινοβολία.Αν αντίθετα, τα επίπεδα ατμοσφαιρικού οξυγόνου υπαγορεύουν την ισχύ του μαγνητικού πεδίου της Γης, τότε η τεκτονική των πλακών θα έπαιζε κεντρικό ρόλο. Η τεκτονική των πλακών είναι η διαδικασία που ανακυκλώνει συνεχώς τον φλοιό της Γης στον μανδύα, ο οποίος είναι το πλανητικό στρώμα που καλύπτει τον υγρό εξωτερικό πυρήνα της Γης. Τα σενάρια «Το γεωμαγνητικό πεδίο της Γης προέρχεται από ρεύματα στον εξωτερικό πυρήνα, επομένως είναι πιθανό η ανακύκλωση του υλικού του φλοιού και του οξυγόνου στον μανδύα να επηρεάσει τον κάτω μανδύα, ο οποίος στη συνέχεια θα μπορούσε να επηρεάσει το γεωμαγνητικό πεδίο. Η τεκτονική των πλακών σίγουρα θα επηρεάσει τις θερμικές και δυναμικές συνθήκες στη βάση του μανδύα, όπου συνορεύει με τον υγρό εξωτερικό πυρήνα. Από την άλλη πλευρά, η τεκτονική των πλακών επηρεάζει επίσης τον κύκλο των χημικών ουσιών και άλλων στοιχείων από το εσωτερικό στην επιφάνεια, κάτι που σίγουρα θα επηρεάσει την οξυγόνωση ή την παραγωγή οξυγόνου. Είναι πιο πιθανό το γεωμαγνητικό πεδίο να επηρεάζει τα επίπεδα οξυγόνου, παρά το αντίστροφο. Αυτό συμβαίνει επειδή οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι το γεωμαγνητικό πεδίο προέρχεται βαθιά μέσα στον πλανήτη και διαδίδεται στην επιφάνεια της Γης και στο διάστημα. Η άλλη κατεύθυνση είναι λιγότερο καλά κατανοητή» εξηγεί ο Κουάνγκ.Το τρίτο πιθανό σενάριο είναι ότι μια άλλη, ξεχωριστή διαδικασία ωθεί το γεωμαγνητικό πεδίο και τα επίπεδα οξυγόνου προς την ίδια κατεύθυνση με την πάροδο του χρόνου. Οι συγγραφείς της μελέτης δεν γνωρίζουν ακόμη ποια μπορεί να είναι αυτή η διαδικασία, αλλά μια απότομη αύξηση που υπάρχει και στα δύο σύνολα δεδομένων μπορεί να κρύβει την απάντηση. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1967862/to-magnitiko-pedio-tis-gis-kai-to-oxygono-pane-cheri-cheri/       Βρέθηκε στη Γη ο πραγματικός κρυπτονίτης που μπορεί να γίνει το «πράσινο» καύσιμο των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Πρόκειται για ένα... παράξενο ορυκτό που ανακαλύφθηκε τον 21ο αιώνα και οι ειδικοί ακόμη το μελετούν. Ένα ορυκτό που ακόμη αποκωδικοποιείται από τους επιστήμονες υπόσχεται μια νέα πράσινη επανάσταση με αρχή την ηλεκτροκίνηση.O κρυπτονίτης είναι η αχίλλειος πτέρνα του Σούπερμαν, το μόνο υλικό στο Σύμπαν που μπορεί να του αφαιρέσει τις υπερδυνάμεις του. Προερχόμενος από τον Κρύπτον, τον κόσμο του Σούπερμαν, το πράσινο εξωγήινο υλικό εκπέμπει μια μοναδική, δηλητηριώδη ακτινοβολία που μπορεί να τον αποδυναμώσει ή και να τον σκοτώσει. Φυσικά, ο κρυπτονίτης είναι εντελώς φανταστικός, καταταγμένος στα βασίλεια της επιστημονικής φαντασίας.Όμως επιστήμονες στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Λονδίνο πιστεύουν ότι μια πραγματική εκδοχή του κρυπτονίτη θα μπορούσε να έχει εκπληκτικά οφέλη στη Γη. Σε αντίθεση με τον φανταστικό κρυπτονίτη υπάρχει ένα υλικό που ονομάζεται γιαδαρίτης. Είναι λευκός και σε μορφή σκόνης δεν εκπέμπει ακτινοβολία και προέρχεται από τη Σερβία και όχι από το Διάστημα.Ο γιαδαρίτηςς ανακαλύφθηκε στη Σερβία το 2004 από την εταιρεία εξόρυξης Rio Tinto, αλλά ακόμη και οι γεωλόγοι αρχικά δεν ήταν σίγουροι τι ήταν. Τρία χρόνια αργότερα περιγράφηκε επίσημα από μια ομάδα που περιλάμβανε τους επιστήμονες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρις Στάνλει και Μάικ Ράμσει.Εκείνη την εποχή, η σύγκριση των επιστημόνων με μια βάση δεδομένων όλων των υπαρχόντων γνωστών ορυκτών απέδειξε ότι ο γιαδαρίτης ήταν εντελώς μοναδικός. Οι ειδικοί εξεπλάγησαν που ο χημικός του τύπος ήταν παρόμοιος (αλλά όχι πανομοιότυπος) με τον τύπο που εφευρέθηκε για τον κρυπτονίτη στην ταινία του 2006 «Superman Returns».Στην ταινία, ο φανταστικός τύπος – «υδροξείδιο του πυριτικού νατρίου-λιθίου-βορίου με φθόριο» – είναι γραμμένος σε μια θήκη κρυπτονίτη που κλάπηκε από τον μεγάλο εχθρό του Σούπερμαν, Λεξ Λούθορ. Αυτή η σύμπτωση προσέλκυσε την προσοχή των μέσων μαζικής ενημέρωσης το 2007, αλλά σχεδόν δύο δεκαετίες μετά τις δυνατότητες του Ιδαρίτη δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί. Τα χαρακτηριστικά του Περιέργως ο γιαδαρίτης έχει βρεθεί μέχρι στιγμής μόνο σε ένα μέρος στη Γη, στη λεκάνη Jadar της Σερβίας, από την οποία πήρε το όνομά του το ορυκτό. Αλλά έχει βρεθεί εκεί σε τόσο μεγάλη ποσότητα που αν εξορυχθεί, θα μπορούσε να τροφοδοτήσει μια πράσινη επανάσταση.Το σπάνιο αλλά πολλά υποσχόμενο ορυκτό που περιέχει λίθιο σχηματίζεται σαν «υλικά κέικ που συνδυάζονται με ακριβή σειρά», αποκαλύπτουν οι επιστήμονες. Ο γιαδαρίτης θα μπορούσε σύντομα να τροφοδοτήσει τη μετάβαση της Ευρώπης σε μια παγκόσμια επανάσταση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, καθώς οι κινητήρες εσωτερικής καύσης αντικαθίστανται από μπαταρίες. «Εάν εξορυχθεί, ο γιαδαρίτης μπορεί να προσφέρει τεράστιες δυνατότητες» αναφέρει η Δρ. Ρόμπιν Άρμστρονγκ, γεωλόγος στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου.Ο γιαδαρίτης περιέχει υψηλές ποσότητες βορίου και λιθίου, τα οποία είναι σχετικά σπάνια και βιομηχανικά σημαντικά στοιχεία. Το βόριο χρησιμοποιείται σε λιπάσματα και θερμοανθεκτικό γυαλί για smartphones, καθώς και σε υλικά για αιολικά πάρκα και ηλιακούς συλλέκτες. Εν τω μεταξύ, το λίθιο είναι βασικό συστατικό στις μπαταρίες ιόντων λιθίου για ηλεκτρικά αυτοκίνητα.Εάν ο γιαδαρίτης στη λεκάνη Jadar εξορυχθεί, θα μπορούσε να παράγει λίθιο για να τροφοδοτήσει έως και το 90% ηλεκτρικών οχημάτων της Ευρώπης λένε οι ερευνητές που δημοσιεύουν τη μελέτη τους στην επιθεώρηση «Nature Geoscience». Στην φωτογραφία εικονίζεται ο γιαδαρίτης. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1968157/vrethike-sti-gi-o-pragmatikos-kryptonitis-poy-mporei-na-ginei-to-prasino-kaysimo-ton-ilektrikon-aytokiniton/