Πώς είναι τα πράγματα σε τροχιά; Το Σαββατοκύριακο, οι κοσμοναύτες της Roscosmos ετοιμάζονταν να αποσυνδέσουν το φορτηγό Progress MS-20 από το ISS: επανενεργοποίησαν το πλοίο, αποσυναρμολόγησαν τον αεραγωγό, αφαίρεσαν τους σφιγκτήρες βιδών ταχείας απελευθέρωσης από τον σύνδεσμο, έκλεισαν τις καταπακτές μεταφοράς μεταξύ του Progress και του Μονάδα Zvezda και έλεγξε τη στεγανότητά τους. Το Progress MS-20 θα αποπλεύσει στις 7 Φεβρουαρίου στις 08:01 ώρα Μόσχας Σχετικά με άλλες περιπτώσεις στο ρωσικό τμήμα από τις 27 έως τις 29 Ιανουαρίου - στην αναφορά: https://www.roscosmos.ru/38802/

Διαστημική Βιολογία: Κρυστάλλωση Πρωτεϊνών Η κρυστάλλωση των πρωτεϊνών με τον μετέπειτα προσδιορισμό των δομών τους με ανάλυση περίθλασης ακτίνων Χ είναι μια πολλά υποσχόμενη κατεύθυνση στη σύγχρονη δομική βιολογία. Το 2009-2022, η Roscosmos και η Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης (JAXA) διεξήγαγαν 18 συνεδρίες ενός πειράματος για την κρυστάλλωση πρωτεϊνών με αντίθετη διάχυση μέσω της φάσης γέλης σε ένα τριχοειδές στο ISS. Περισσότερες από 270 πρωτεΐνες και τα σύμπλοκά τους έχουν κρυσταλλωθεί υπό συνθήκες μικροβαρύτητας και οι δομές περίπου 165 πρωτεϊνών και τα σύμπλοκά τους έχουν αποκρυπτογραφηθεί. Δείγματα πρωτεΐνης και διαλύματα κρυστάλλωσης παραδίδονται στον ISS από το ρωσικό διαστημόπλοιο Progress και Soyuz. Το πείραμα πραγματοποιείται με τη χρήση ιαπωνικού εξοπλισμού JAXA-PCG. Στη συνέχεια, στη Γη, οι κρύσταλλοι εξετάζονται για να καθοριστούν οι συντεταγμένες των συστατικών τους ατόμων. Οι πρωτεΐνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην ανάπτυξη αντιβακτηριακών, αντιφλεγμονωδών, αντιικών και αντικαρκινικών φαρμάκων, για τη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη, της φυματίωσης, του τετάνου και διαφόρων φλεγμονωδών διεργασιών. https://vk.com/roscosmos?z=photo-30315369_457363280%2Fwall-30315369_566535

Στο Αιγαίο το εντυπωσιακό αμερικανικό ερευνητικό γεωτρύπανο JOIDES Resolution Το μήκους 143 μέτρων πλοίο, βρίσκεται στο Αιγαίο για την πραγματοποίηση της διεθνούς αποστολής υποθαλάσσιων ερευνητικών γεωτρήσεων «Hellenic Arc Volcanic Field-IODP Expedition 398». Μια μοναδική για τα ελληνικά δεδομένα ωκεανογραφική αποστολή πραγματοποιείται αυτή την περίοδο, στο ηφαιστειακό σύμπλεγμα της Σαντορίνης, του Κολούμπου και των Χριστιανών. Για πρώτη φορά, ένα από τα μεγαλύτερα ερευνητικά σκάφη των ΗΠΑ, το εντυπωσιακό πλοίο-γεωτρύπανο «JOIDES Resolution», μήκους 143 μέτρων, βρίσκεται στο Αιγαίο για την πραγματοποίηση της διεθνούς αποστολής υποθαλάσσιων ερευνητικών γεωτρήσεων «Hellenic Arc Volcanic Field-IODP Expedition 398».Το πρόγραμμα, στο οποίο συμπράττουν κορυφαίοι διεθνείς ερευνητικοί φορείς, χρηματοδοτείται από το Διεθνές Πρόγραμμα Εξερεύνησης των Ωκεανών (International Ocean Discovery Programme – IODP) που μελετά την εξέλιξη της Γης και την κλιματική αλλαγή. Η ωκεανογραφική αποστολή ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2022 και αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 10 Φεβρουαρίου 2023 με την άφιξη του JOIDES Resolution στο Ηράκλειο Κρήτης. Μπορεί να προκαλέσει πιο καταστροφική έκρηξη από το 1650 Σκοπός της αποστολής είναι η πραγματοποίηση υποθαλάσσιων ερευνητικών γεωτρήσεων για την ανάκτηση εκατοντάδων μέτρων πυρήνα ιζήματος κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας, προκειμένου να σχηματιστεί ένα πλήρες αρχείο της γεωλογικής ιστορίας του ενεργού ηφαιστειακού συμπλέγματος της Σαντορίνης τα τελευταία τρία εκατομμύρια χρόνια. Μετά το τέλος της αποστολής, οι επιστήμονες θα γνωρίζουν πόσες ηφαιστειακές εκρήξεις έχουν πραγματοποιηθεί και πότε στον χώρο της Σαντορίνης, καταρρίπτοντας παλαιότερες θεωρίες που στερούνταν αυτών των δεδομένων. Επιπρόσθετα, θα συλλεχθεί υλικό για την εξερεύνηση της μικροβιακής ζωής στο βαθύ υπόστρωμα στην καλδέρα της Σαντορίνης, για τον εντοπισμό μικροοργανισμών που παίζουν ρόλο κλειδί στον σχηματισμό σημαντικών γεωλογικών δομών, καθώς επίσης για να γίνει εκτίμηση των δυνατοτήτων τους σε βιοτεχνολογικές εφαρμογές.Η Ελλάδα συμμετέχει στην αποστολή με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) και την Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος Δρα Παρασκευή Νομικού, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και την Δρα Όλγα Κουκουσιούρα, Εργαστηριακό-Διδακτικό Προσωπικό του Τμήματος Γεωλογίας, καθώς και με το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) και την Κύρια Ερευνήτρια στον Τομέα της Περιβαλλοντικής Μικροβιολογίας Δρα Παρασκευή Πολυμενάκου.Το πλοίο έχει επανδρωθεί από περίπου 30 επιστήμονες από διάφορες χώρες, 25 άτομα τεχνικού προσωπικού και 62 μέλη πληρώματος. Οι κύριοι επιστήμονες είναι ο Καθηγητής T.H. Druitt (Γαλλία) και ο Δρ S. Kutterolf (Γερμανία). Το κόστος της ωκεανογραφικής αποστολής είναι περίπου 25 εκατομμύρια δολάρια και αποτελεί την σημαντικότερη μέχρι σήμερα ερευνητική επένδυση στη θαλάσσια έρευνα στην Ελλάδα.Το επιστημονικό σκέλος συμπληρώνεται με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα δημόσιας προβολής, προσφέροντας ευκαιρίες σε νέους επιστήμονες και φοιτητές να εκπαιδευτούν και να συμμετάσχουν σε έρευνες σε διεθνές επίπεδο, καθώς επίσης στο κοινό και στα σχολεία να μάθουν για τα επιστημονικά ευρήματα σε πραγματικό χρόνο μέσω των κοινωνικών δικτύων, των ζωντανών συνδέσεων και των διαδικτυακών σεμιναρίων. Έχουν γίνει δεκάδες διαδικτυακές εκπαιδευτικές ξεναγήσεις στα εργαστήρια και στους χώρους του πλοίου από ελληνικά σχολεία υπό την καθοδήγηση της κας Νομικού. Οι μαθητές/τριες παρακολουθούν πώς πραγματοποιείται μια γεώτρηση, ποια μηχανήματα χρησιμοποιούν στο πλοίο οι επιστήμονες, πώς λειτουργεί το πλοίο-γεωτρύπανο και γιατί είναι απαραίτητες οι θαλάσσιες γεωτρήσεις. Η σημασία του ECORD για την Ελλάδα Όπως τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κα Νομικού, «για να έχουμε όμως τη δυνατότητα να συμμετέχουν Έλληνες επιστήμονες σε τέτοιες σημαντικές αποστολές, θα πρέπει η Ελλάδα να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Συνεργασία για Θαλάσσιες Ερευνητικές Γεωτρήσεις (European Consortium for Ocean Research Drilling-ECORD)». Πρόκειται για μία διαχειριστική δομή 15 κρατών μελών (14 ευρωπαϊκές χώρες και του Καναδά) στον τομέα της υποθαλάσσιας εξερεύνησης της Γης, που ιδρύθηκε το 2003 σαν τμήμα του Διεθνούς Προγράμματος Εξερεύνησης των Ωκεανών (IODP).«Οι Ελληνίδες επιστήμονες που συμμετέχουμε στην αποστολή και έχοντας ζήσει την εμπειρία της εξερεύνησης του πιο ενεργού υποθαλάσσιου χώρου της Ελλάδας, ζητούμε από την ελληνική κυβέρνηση να συμβάλει στην ένταξη της Ελλάδας στο ECORD», αναφέρει η κα Πολυμενάκου. Τονίζει ότι «η ένταξη της Ελλάδας στο ECORD αποτελεί αίτημα σύσσωμης της ελληνικής επιστημονικής και ερευνητικής κοινότητας στο πεδίο της θάλασσας, και θα έχει θεμελιώδη οφέλη».Σύμφωνα με την κα Νομικού, «ενώ οι επιστημονικές δραστηριότητες του ECORD βρίσκονται στην αιχμή των προσπαθειών για την προστασία των ωκεανών και των θαλασσών, υποστηρίζονται ομόφωνα από τα κράτη μέλη της ΕΕ και αποτυπώνονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου της ΕΕ, η Ελλάδα έχει πάψει να αποτελεί μέλος του ECORD από το 1996 μέχρι σήμερα. Σαν αποτέλεσμα, η χώρα μας στερείται τα οφέλη της ένταξης που απολαμβάνουν οι Ευρωπαίοι επιστήμονες των χωρών-μελών του ECORD».Στα οφέλη της Ελλάδας από την ένταξη στο ECORD, σύμφωνα με τις Ελληνίδες ερευνήτριες, συμπεριλαμβάνονται οι δυνατότητες νέων ερευνητικών υποθαλάσσιων ερευνών, η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, η εκπαίδευση νέων επιστημόνων, ο κοινός προγραμματισμός με άλλες χώρες και η μείωση του κόστους των ερευνητικών δραστηριοτήτων, η μεταφορά της έρευνας σε εφαρμογές των αποτελεσμάτων, η κατάθεση ερευνητικών προτάσεων στο Πρόγραμμα MagellanPlus των IODP και ECORD, η συμμετοχή στις ερευνητικές αποστολές του IODP, η πλήρης πρόσβαση στα δεδομένα των ωκεάνιων γεωτρήσεων των τελευταίων 50 ετών, η συμμετοχή στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του ECORD που περιλαμβάνει θερινά σχολεία, υποτροφίες, επιχορηγήσεις και διαλέξεις διακεκριμένων επιστημόνων, καθώς και η συμμετοχή στις επιτροπές του IODP.Τα οφέλη περιλαμβάνουν ακόμη τη βασική γνώση του υποθαλάσσιου ελλαδικού χώρου και της παλαιογεωγραφικής του εξέλιξης, την εφαρμοσμένη έρευνα με θετικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, την οικονομική ανάπτυξη της χώρας βάσει κρίσιμων ορυκτών πρώτων υλών, ενεργειακών πόρων και πηγών καινοτόμων γονιδίων με βιοτεχνολογικές και βιοϊατρικές εφαρμογές, τη συμβολή στην ανάπτυξη της εθνικής περιβαλλοντικής πολιτικής και στα ζητήματα κλιματικής αλλαγής, την κατανόηση και αντιμετώπιση των θαλάσσιων γεω-κινδύνων, την εθνική εξωτερική πολιτική και τη ναυτιλία (π.χ. έρευνα ναυτικών ατυχημάτων). https://www.tanea.gr/2023/01/30/greece/sto-aigaio-to-entyposiako-amerikaniko-ereynitiko-geotrypano-joides-resolution/

Αποστολή σε αστεροειδή που «αξίζει» 75.000 φορές περισσότερο από την παγκόσμια οικονομία Ένας νέος, διαφορετικός κόσμος Η NASA προετοιμάζει μία αποστολή αξίας 1 δισ. στον παράξενο αστεροειδή Ψυχή (Psyche) που σε μία διαστημική οικονομία θα «άξιζε» 75.000 φορές περισσότερο από την τρέχουσα παγκόσμια οικονομία.Η Ψυχή είναι ένας μοναδικός μεταλλικός αστεροειδής που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο μεταξύ του Άρη και του Δία. Αυτό που κάνει τον αστεροειδή σπάνιο είναι ο (κατά τα φαινόμενα) εκτεθειμένος πυρήνας νικελίου-σιδήρου, που είναι από τους δομικούς λίθους του ηλιακού μας συστήματος.Στη Γη, τα αντίστοιχα υλικά είναι απρόσιτα κάτω από τον φλοιό και τον μανδύα. Σύμφωνα με εκτίμηση του περιοδικού Forbes, αν υπήρχε η διαστημική τεχνολογία για να εξορυχθεί το πολύτιμο περιεχόμενο, θα αντιστοιχούσε σε 10.000 τετράκις εκατομμύρια δολάρια, σε σημερινές τιμές . Η NASA προετοιμάζει με μία μικρή καθυστέρηση την αποστολή με στόχο, όχι φυσικά την εξόρυξη, αλλά την κατανόηση ενός ανεξερεύνητου δομικού στοιχείου των πλανητών, των πυρήνων σιδήρου. Πρόκειται για μία πολλά υποσχόμενη εξερεύνηση σε έναν κόσμο διαφορετικού τύπου, αφού δεν είναι φτιαγμένος από βράχους και πάγο, αλλά από μέταλλο.Το ταξίδι του διαστημικού σκάφους θα διαρκέσει 3,5 έτη και, όταν φτάσει στον αστεροειδή, θα τεθεί σε τροχιά γύρω του για 21 μήνες, χαρτογραφώντας και μελετώντας τις ιδιότητες του παράξενου και δυνητικά πολύτιμου νέου κόσμου. https://physicsgg.me/2023/01/30/αποστολή-σε-αστεροειδή-που-αξίζει-75-000/

Η Ελιγολάνδη με το μοναδικό της δέντρο. Το καλοκαίρι του 1925 (i), ένας εικοσιτριάχρονος Γερμανός πέρασε μέρες αγωνιώδους μοναξιάς σε ένα ανεμοδαρμένο νησί της Βόρειας Θάλασσας: την Ελιγολάνδη(ii) ή Χέλγκολαντ (Helgoland) – το Ιερό νησί. Σ’ αυτό το νησί, συνέλαβε την μαθηματική δομή της κβαντικής φυσικής. Ίσως την πιο εντυπωσιακή επιστημονική επανάσταση όλων των εποχών. Το όνομα του νεαρού ήταν Βέρνερ Χάιζενμπεργκ (Werner Heisenberg). Max Jensen – Ακτή ανοιχτά της Ελιγολάνδης Ενώ εργαζόταν στο πανεπιστήμιο του Γκαίτιγκεν, μια κρίση αλεργίας στη γύρη παραμόρφωσε το πρόσωπό του κάνοντάς το αγνώριστο. Αδυνατώντας να αντέξει έστω και μια μέρα καλοκαιρινής άνοιξης παραπάνω, μπήκε σε ένα πλοίο για να φύγει όσο το δυνατόν πιο μακριά έχοντας στο μυαλό του τα ανεξήγητα προβλήματα της σύγχρονης φυσικής: Πως εξηγείται η συμπεριφορά των ατόμων; Πώς κινούνται τα ηλεκτρόνια; Γιατί φαίνονται να έχουν συγκεκριμένες μόνο τροχιές; Γιατί κάνουν αυτά τα ξεκάρφωτα «άλματα» από τη μια τροχιά στην άλλη; Ποια δύναμη θα μπορούσε πθανώς να προκαλέσει τέτοια παράξενη συμπεριφορά; Τα ερωτήματα του είχαν γίνει εμμονή. Όπως και οι άλλοι, είχε δοκιμάσει τα πάντα. Τίποτα δεν λειτούργησε. Φαινόταν ότι δεν υπήρχε λογική δύναμη ικανή να καθοδηγήσει τα ηλεκτρόνια στις παράξενες τροχιές του Μπορ και στα περίεργα άλματά του. Κι όμως αυτές οι τροχιές κι αυτά τα άλματα προέβλεπαν σωστά τα ατομικά φαινόμενα. Κατέληξε στην κατάσταση μιας απόγνωσης – εκείνης που μας ωθεί να αναζητήσουμε ακραίες λύσεις.Ο Χαίζενμπεργκ ταλαιπωρημένος από την αλλεργία του στη γύρη φτάνει στην Ελιγολάνδη η οποία διαθέτει ελάχιστη βλάστηση. Δεν έχει μαζί του πολλές αποσκευές: μια αλλαξιά ρούχα, ένα ζευγάρι παπούτσια πεζοπορίας, το Δυτικόανατολικό ντιβάνι – μια συλλογή ποιημάτων του Γκαίτε και τους υπολογισμούς του για τις τροχιές των ηλεκτρονίων. Βρήκε ένα δωμάτιο, η ιδιοκτήτρια του οποίου μόλις αντίκρυσε το παρμορφωμένο πρόσωπό του από την αλλεργία νόμισε ότι τον είχαν δείρει – γεγονός καθόλου σπάνιο στην Γερμανία του μεσοπολέμου.Στην «Ελιγολάνδη με το μοναδικό της της δέντρο», όπως λέει ο Τζέιμς Τζόις στον «Οδυσσέα», σε πλήρη μοναξιά, ο Χάιζενμπεργκ αποφάσισε να εξερευνήσει ριζοσπαστικές ιδέες. Με ριζοσπαστικές ιδέες είκοσι χρόνια νωρίτερα, ένα άλλος νεαρός φυσικός, ο Αϊνστάιν είχε καταπλήξει τον κόσμο. Ο ριζοσπαστισμός του είχε λειτουργήσει. Στα είκοσί σου, μπορείς να ονειρεύεσαι ελεύθερα. Ο Αϊνστάιν είχε δείξει ότι ακόμη και οι πιο ριζωμένες πεποιθήσεις μας μπορεί να είναι λανθασμένες. Αυτό που μας φαίνεται προφανές μπορεί να αποδειχθεί ότι δεν είναι σωστό. Η εγκατάλειψη υποθέσεων που δείχνουν αυτονόητες μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη κατανόηση. Όλα πρέπει να βασίζονται σε αυτό που βλέπουμε, όχι σε αυτό που υποθέτουμε ότι ισχύει. Η γνώση έπρεπε να βασίζεται αποκλειστικά σε παρατηρήσεις, απαλλαγμένη από κάθε σιωπηρή «μεταφυσική» υπόθεση.Ο Χάιζενμπεργκ αγωνιούσε να μάθει τι πραγματικά συνέβαινε στο άτομο. Κάθε φορά που ένα ηλεκτρόνιο αλλάζει ενεργειακή στάθμη ενώ περιφέρεται γύρω από τον πυρήνα, εκπέμπει ένα φωτόνιο, ένα σωματίδιο φωτός. Τούτο το σωματίδιο μπορεί να καταγραφεί σε μια φωτογραφική πλάκα. Κι αυτή είναι η μόνη πληροφορία που μπορεί να μετρηθεί άμεσα, το μόνο φως που αναδύεται από το σκοτάδι του ατόμου. Ο Χάιζενμπεργκ αποφάσισε να αγνοήσει όλα τα υπόλοιπα. Θα συνήγαγε τους κανόνες που διέπουν την ύπαρξη σε αυτήν την κλίμακα οπλισμένος μονάχα με τούτη την πενιχρή χούφτα δεδομένων. Δεν θα βασιζόταν σε καμία έννοια, σε καμία εικόνα, σε κανένα μοντέλο. Θα άφηνε την πραγματικότητα να υπαγορεύσει η ίδια το τι θα μπορούσε να ειπωθεί γι αυτήν.Ο Χάιζενμπεργκ μισούσε την αφελή και παιδιάστικη εικόνα του ατόμου με τον πυρήνα σαν ένα μικρό ήλιο και τα ηλεκτρόνια να περιφέρονται γύρω του σαν πλανήτες. Στο δικό του όραμα για το άτομο αυτές οι νοερές εικόνες εξαφανίζονταν· ο μικροσκοπικός ήλιος έσβηνε, το ηλεκτρόνιο έπαυε να περιστρέφεται και διαλυόταν σε ένα άμορφο νέφος. Το μόνο που έμενε ήταν οι αριθμοί. Ένα τοπίο τόσο άγονο όσο και το νησί της Ελιγολάνδης. Τακτοποίησε τα πειραματικά δεδομένα σε ένα τεράστιο σύστημα από ομάδες και στήλες, σχηματίζοντας ένα πολύπλοκο δίκτυο από πίνακες. Σιγά-σιγά, άρχισε να διακρίνει αδιόρατες σχέσεις, τρόπους να προσθέτει και να πολλαπλασιάζει αυτούς τους πίνακες, κανόνες μιας νέου τύπου άλγεβρας που γινόταν όλο και πιο αφηρημένη. Ο Χάιζενμπεργκ αναστατώνεται τόσο που δεν μπορεί να ξανακοιμηθεί. Σχεδόν τρικλίζοντας από έξαψη βγαίνει έξω. Κατευθύνεται προς τη νότια άκρη του νησιού με σκοπό να ανέβει σε έναν απόκρημνο βράχο μεγάλου ύψους. Φτάνει στην κορυφή σώος και αβλαβής. Είναι η πιο δύσκολη ανάβαση στην ιστορία της φυσικής.Ο ίδιος περιέγραψε(iii) την κατάστασή του μετά από χρόνια ως εξής: «Ήταν γύρω στις τρεις η ώρα το πρωί όταν τα τελικά αποτελέσματα των υπολογισμών μου ήταν μπροστά μου. Ένιωσα βαθιά ταραχή. Ήμουν τόσο ταραγμένος που δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Έφυγα από το σπίτι και άρχισα να περπατάω αργά στο σκοτάδι. Ανέβηκα σε έναν βράχο με θέα τη θάλασσα στην άκρη του νησιού και περίμενα να βγει ο ήλιος»Παρατηρώντας την ανατολή ήλιου αποκρυσταλλώνει στο μυαλό του τη νέα ιδέα. Μια ιδέα που θα μεταμόρφωνε τη φυσική στο σύνολό της – μαζί με το σύνολο της επιστήμης, αλλά και την ίδια την αντίληψή μας για τον κόσμο. Μια ιδέα που η ανθρωπότητα δεν την έχει ‘απορροφήσει’ ακόμη πλήρως. Το άλμα του Χάιζενμπεργκ είναι τόσο τολμηρό όσο και απλό.Αφού κανείς δεν μπόρεσε να βρει τη δύναμη που είναι ικανή να προκαλέσει την παράξενη συμπεριφορά των ηλεκτρονίων, ας σταματήσουμε να ψάχνουμε για αυτή τη νέα δύναμη. Ας χρησιμοποιήσουμε αυτά που γνωρίζουμε: την ηλεκτρική δύναμη που δεσμεύει το ηλεκτρόνιο κοντά στον πυρήνα. Αφού δεν μπορούμε να βρούμε νέους νόμους κίνησης για να εξηγήσουμε τις τροχιές του Μπορ και τα «άλματα» του, θα μείνουμε με τους νόμους της κίνησης που γνωρίζουμε, χωρίς να τους αλλάξουμε. Αντίθετα, θα αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας για το ηλεκτρόνιο. Θα σταματήσουμε να περιγράφουμε την κίνησή του. Θα περιγράψουμε μόνο αυτό που μπορούμε να παρατηρήσουμε: το φως που εκπέμπει. Θα βασίσουμε τα πάντα σε ποσότητες που είναι παρατηρήσιμες. Αυτή ήταν είναι η ιδέα.Ο Χάιζενμπεργκ υπολόγισε εκ νέου τη συμπεριφορά του ηλεκτρονίου χρησιμοποιώντας μεγέθη που παρατηρούμε, όπως τη συχνότητα του εκπεμπόμενου φωτός. Μπορούμε να παρατηρήσουμε τα αποτελέσματα των αλμάτων του ηλεκτρονίου από τη μια τροχιά του Μπορ σε μια άλλη. Ο Χάιζενμπεργκ αντικαθιστά τις φυσικές μεταβλητές (αριθμούς) με πίνακες αριθμών. Χρησιμοποιεί αυτούς τους πίνακες για να υπολογίσει κάτι που θα μπορούσε να δικαιολογήσει τους κανόνες του Μπορ. Ένας πίνακας του Χάιζενμπεργκ, με τους αριθμούς που ‘παριστάνουν’ θέσεις ηλεκτρονίων. Για παράδειγμα, ο αριθμός X23, αναφέρεται στο άλμα από την δεύτερη προς την τρίτη τροχιά Όταν οι πρώτοι όροι φάνηκαν να ταιριάζουν δίνοντας τους κανόνες του Μπορ, δεν είχε πλέον καμία αμφιβολία για τη συνέπεια της νέας «κβαντικής» μηχανικής που περιέγραφε ο υπολογισμός του. Αισθανόταν βαθιά ανήσυχος, με μια αίσθηση ότι είχε ξεπεράσει την επιφάνεια των πραγμάτων βλέποντας το παράξενα όμορφο εσωτερικό τους. Ένιωθε ζαλισμένος στη σκέψη ότι τώρα έπρεπε να ερευνήσει αυτόν τον πλούτο των μαθηματικών δομών που η Φύση είχε απλώσει τόσο γενναιόδωρα μπροστά του.Μπορεί κάποιος να μετρήσει σε ποια κβαντική κατάσταση βρίσκεται το άτομο και αργότερα να ξαναμετρήσει σε ποιά κατάσταση βρίσκεται στη συνέχεια. Τι γίνεται όμως στο ενδιάμεσο; Έχει τελικά κανένα νόημα αυτή η ερώτηση; Μήπως η μοναδική πραγματικότητα την οποία μπορεί να συλλάβει μια μέτρηση είναι η πραγματικότητα της ίδιας της μέτρησης; Αν ναι, τότε μια θεωρία φυσικής, μια εμπειρική θεωρία, μπορεί να μιλάει μόνο για πράγματα που είναι μετρήσιμα. Η φυσική είναι αυτό που μπορεί να μετρήσει κανείς, τίποτα περισσότερο. Παρότι ο Χάιζενμπερργκ όλα αυτά τα αισθανόταν ακόμα πολύ ασαφή και αβέβαια, ήταν σίγουρος πλέον ότι τα ηλεκτρόνια δεν κινούνται σε τροχιές. (i) To 1925 ο Χίτλερ, ο οποίος είχε εκτίσει την «ποινή» του για την απόπειρα του πραξικοπήματος της μπυραρίας, έπεισε τις αρχές της Βαυαρίας να άρουν την απαγόρευση του ναζιστικού κόμματος. Το ναζιστικό κόμμα επανιδρύθηκε επίσημα με τον Χίτλερ ως αδιαμφισβήτητο ηγέτη του, οποίος το καλοκαίρι του 1925 θα εξέδιδε το πολιτικό μανιφέστο του, το Mein Kampf. (ii) Η Ελιγολάνδη έχει έκταση όσο και η νήσος Ρω δυτικά του Καστελόριζου (αλλά σε αντίθεση με τα ελληνικά νησιά διαθέτει 12 ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα όπως ακριβώς απαιτεί το διεθνές δίκαιο). Παραχωρήθηκε το 1890 στην Γερμανία από την Μεγάλη Βρετανία με την συνθήκη Συνθήκη Ελιγολάνδης-Ζανζιβάρης. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 το ναζιστικό καθεστώς μετέτρεψε το νησί σε στρατιωτική βάση. Το 1947 το Βρετανικό Ναυτικό συγκεντρώνει 7000 τόνους εκρηκτικά και επιχειρεί να τινάξει στον αέρα το νησί. Πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη μέχρι τότε μη πυρηνική έκρηξη της ιστορίας. Η εκρηκτική ισχύς ήταν η μισή από την εκρηκτική δύναμη της βόμβας στην Χιροσίμα, αλλά το νησί άντεξε. Η πλαγιά όπου είκοσι δυο χρόνια νωρίτερα είχε σκαρφαλώσει ο Χάιζενμπεργκ έχοντας στο μυαλό του την κβαντομηχανική γκρεμίστηκε. (iii) Werner Heisenberg, ‘Der Teil und das Ganze’ (1969) https://physicsgg.me/2023/01/28/η-ελιγολάνδη-με-το-μοναδικό-της-δέντρο/