AstroVox :: Υπόλοιπα Deep Sky
Κεντρική σελίδα του AstroVox AstroVox
Η ερασιτεχνική αστρονομία στην Ελλάδα
 
 Κεντρική ΣελίδαΚεντρική Σελίδα   FAQFAQ   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Κατάλογος ΜελώνΚατάλογος Μελών    ΑστροφωτογραφίεςΑστροφωτογραφίες   ΕγγραφήΕγγραφή 
  ForumForum  ΑστροημερολόγιοΑστροημερολόγιο  ΠροφίλΠροφίλ   ΑλληλογραφίαΑλληλογραφία   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Αστροημερολόγιο 
Υπόλοιπα Deep Sky
Υπόλοιπες φωτογραφίες των μελών του site από το βαθύ ουρανό όπως αστέρες, διπλοί αστέρες, quasars, πανοράματα του Γαλαξία μας ή των αστερισμών. 

Συντονιστές: Moderator Team

Σελίδα 1 από 10
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10  Επόμενη
Αναζήτηση:  που περιέχει:   

AstroVox Forum Αρχική σελίδα »  Αστροφωτογραφίες  » Βαθύς Ουρανός » Υπόλοιπα Deep Sky 		 [Slide Show]  
Υπόλοιπα Deep Sky
Καλησπέρα! Αυτός είναι ο 2ος στόχος με τον Samyang (και την Canon φυσικά). Στην επεξεργασία προτεραιότητα δόθηκε στην ανάδειξη του IFN με ένα σχετικό κόστος στον θόρυβο (τον οποίο όμως πιστεύω κράτησα σε ανεκτά επίπεδα). Το αποτέλεσμα νομίζω είναι ικανοποιητικό λαμβάνοντας υπ'' όψιν ότι η φωτορύπανση ξεπλένει πάρα πολύ τους στόχους στα widefields δημιουργώντας απίστευτα gradients και οτι στο αρχικό boost stretch μόλις που διακρινόταν το IFN με την φωτό να έχει πολύ θόρυβο (λογικό). Επίσης ήταν καλή ευκαιρία και πλατφόρμα για αρκετούς πειραματισμούς στην επεξεργασία, αναγκαστικά ξαναέπιασα-έμαθα τα περισσότερα εργαλεία του PI και τις ρυθμίσεις τους, από το στάδιο του καλιμπραρίσματος μέχρι το τελικό. Τώρα μένουν κάποια τεστ να δω που υπάρχει φλεξάρισμα και τιλτ στο σύστημα (έχω κάποια aberrations)... Φυσικά γνώμες-κριτικές όπως πάντα βοηθούν πολύ! Τοποθεσία: Άγιος Παντελεήμονας, Μάνδρα, Αττική Τηλεσκόπιο-φακός: Samyang 135mm f2 ED UMC @ f2.8 Κάμερα: Canon 600d Baader mod cooled @ 5C Φίλτρο: - Στήριξη: SW HEQ5 Pro Οδήγηση: SW 9x50 Finder + ZWO ASI120MC Λογισμικό: BYEOS, PHD2 - Pixinsight 120x60s (2h) iso800 dither/3 60 flats Νο darks 120 bias

Gso rc 6'''' HEQ5 -Pro Canon 1100d unmod σε cooling box στους -2 βαθμούς 30χ300sec 10 darks flats, dark flats, bias Πολύ μικρός στόχος για το setup μου ...

Πανδαισία μεσοαστρικής ύλης και σκόνης Πανδαισία μεσοαστρικής ύλης και σκόνης κοιτώντας τις εσωτερικές σπείρες του γαλαξία μας, κάπου ανάμεσα απο τον Κένταυρο Τοξότη και τον πανίσχυρο Σκορπιό στον αστερισμό του Οφιούχου, εκεί όπου το κοσμικό άλογο της φαντασία μας καλπάζει μέσα στα άστρα. Ο κύριος δίσκος του Γαλαξία μας έχει διάμετρο από 80.000 μέχρι 100.000 έτη φωτός, περίμετρο 250 ως 300 χιλιάδες έτη φωτός και πάχος γύρω στα 1.000 έτη φωτός. Αποτελείται από 200 μέχρι 40…0 δισεκατομμύρια άστρα. Αν ορίσουμε μια φυσική κλίμακα και θεωρήσουμε ότι ο Γαλαξίας μας είχε διάμετρο 130 χιλιόμετρα, τότε το Ηλιακό Σύστημα θα είχε μήκος 2 χιλιοστά. Η Γαλαξιακή Άλως εκτείνεται σε διάμετρο 250.000 ως 400.000 έτη φωτός. Όπως αναφέρεται εκτενώς, στη δομή του Γαλαξία παρακάτω, νέες έρευνες έδειξαν ότι ο δίσκος εκτείνεται πολύ περισσότερο από ό,τι νομίζαμε μέχρι τελευταία. Επίσημα, από το 2005, ο Γαλαξίας μας θεωρείται πλέον ότι είναι ένα μεγάλος ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας τύπου SBbc στην ακολουθία Hubble (ραβδωτός σπειροειδής μικρής ελίκωσης) με συνολική μάζα 600 ως 3.000 δις ηλιακές μάζες (M☉)[5][6], αποτελούμενος από 200 έως 400 δισεκατομμύρια αστέρες. Ο γαλαξιακός δίσκος έχει εκτιμώμενη διάμετρο γύρω στα 100.000 έτη φωτός. Η απόσταση του Ήλιου από το κέντρο του Γαλαξία υπολογίζεται στα 26.000 έτη φωτός. Ο δίσκος είναι εξογκωμένος στο κέντρο και συμπερικλείεται από τον λεγόμενο παχύ δίσκο. Ο Ήλιος (έτσι κι η Γη και το Ηλιακό Σύστημα) βρίσκεται αρκετά κοντά στον εσωτερικό δακτύλιο του Βραχίονα του Ωρίωνα, στο τοπικό νέφος, σε απόσταση 7,94 ± 0,42 kpc από το Γαλαξιακό Κέντρο. Η απόσταση ανάμεσα στον τοπικό βραχίονα και τον αμέσως κοντινότερο, τον Βραχίονα του Περσέως, είναι της τάξης των 1·1019 m (6.500 έτη φωτός). Ο Ήλιος και κατ’επέκταση το Ηλιακό Σύστημα, βρίσκονται σε αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν Γαλαξιακή κατοικήσιμη Ζώνη. Η κατεύθυνση της πορείας του Ήλιου (άπηξ ή κόρυμβος), αναφέρεται στην κατεύθυνση του Ήλιου καθώς ταξιδεύει στον Γαλαξία. Η γενική κατεύθυνση της γαλαξιακής κίνησης του Ήλιου είναι κοντά στον αστερισμό Ηρακλή, σε γωνία περίπου 86 μοιρών ως προς το Γαλαξιακό Κέντρο. Η τροχιά του Ήλιου στον Γαλαξία αναμένεται να είναι περίπου ελλειπτική με την προσθήκη επιρροών από τους γαλαξιακούς βραχίονες και την ανομοιογενή κατανομή μάζας. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε 1/8 της τροχιάς πριν το περιγαλάξιο (την κοντινότερη απόσταση από το κέντρο του Γαλαξία). Το Ηλιακό Σύστημα χρειάζεται γύρω στα 225 – 250 εκατομμύρια χρόνια για να συμπληρώσει μία τροχιά (ένα Γαλαξιακό Έτος), άρα εικάζεται ότι έχει εκτελέσει περί τις 20-25 περιφορές στη διάρκεια της ζωής του. Η τροχιακή ταχύτητα του Ηλιακού Συστήματος είναι 217 km/sec, δηλ. 1 έτος φωτός ανά περίπου 1.400 έτη, και 1 AU σε 8 ημέρες. κείμενο: http://www.astronomos.gr/archives/7950 Canon eos 6D, SW EQ6, EF 85mm f1.2 LII, 85mm f/2.8, Iso800, 14X180sec, DSS, PS

a7s, 8x120\" nikon 50mm 1.8 f5.6 iso 1000, star adventurer, HEUIBII-52, deoinfinity owl drop in filter adapter, Pixinsight, Πήλιο

Τίτλος: M81 Region Widefield
ID: 20488
Χρήστης: StamosP
Δημοσιεύθηκε: 10/05/2017, ημέρα Τετάρτη και ώρα 14:54
Προβολές: 249
Σχόλια: 13
 		Τίτλος: Μ76
ID: 20224
Χρήστης: xaralam
Δημοσιεύθηκε: 02/11/2016, ημέρα Τετάρτη και ώρα 14:58
Προβολές: 173
Σχόλια: Χωρίς σχόλια
 		Τίτλος: Πανδαισία μεσοαστρικής ύλης και σκόνης
ID: 20145
Χρήστης: Bi2L
Δημοσιεύθηκε: 24/09/2016, ημέρα Σάββατο και ώρα 19:43
Προβολές: 161
Σχόλια: 1
 		Τίτλος: Red Swamps Of Cygnus
ID: 20133
Χρήστης: Erisian
Δημοσιεύθηκε: 19/09/2016, ημέρα Δευτέρα και ώρα 23:11
Προβολές: 234
Σχόλια: 7
Πανδαισία μεσοαστρικής ύλης, ένα κοσμικό γαλαξιακό ταξίδι... Κοιτάζοντας προς τις εσωτερικές σπείρες του γαλαξία, απο τις υπέροχες αστροβραδιές στον Πάρνωνα Λακωνίας. 10η Πανελ. Εξόρμηση Ερ. Αστρονόμων Ευχαριστούμε πολύ την Αστρονομική Ένωση Σπάρτης και όλους τους εθελοντές για τις όμορφες στιγμές! Πανδαισία μεσοαστρικής ύλης και σκόνης κοιτώντας τις εσωτερικές σπείρες του γαλαξία μας, κάπου ανάμεσα απο τον Κένταυρο Τοξότη, την Ασπίδα και τον Όφη Το Γαλαξιακό κέντρο είναι το κέντρο περιστροφής του γαλαξία μας και θεωρείται ότι βρίσκεται σε απόσταση περίπου 27 χ.ε.φ. (27 χιλιάδων ετών φωτός, ~27±1 kly), προς την κατεύθυνση του Τοξότη και του Σκορπιού. Υπάρχουν στοιχεία ότι εκεί \"κοντά\" βρίσκεται και μια τεράστια Μαύρη τρύπα. Οι συντεταγμένες του κέντρου ορίστηκαν για πρώτη φορά το 1918 αλλά έκτοτε υπολογίστηκαν ξανά με ποικίλους τρόπους (γεωμετρικούς, ακτινοβολίες κ.α.), χωρίς κανείς όμως να θεωρείται τέλεια ακριβής. κείμενο Wikipedia https://el.wikipedia.org/wiki/Γαλαξιακό_κέντρο Ο κύριος δίσκος του Γαλαξία μας έχει διάμετρο από 80.000 μέχρι 100.000 έτη φωτός, περίμετρο 250 ως 300 χιλιάδες έτη φωτός και πάχος γύρω στα 1.000 έτη φωτός. Αποτελείται από 200 μέχρι 400 δισεκατομμύρια άστρα. Αν ορίσουμε μια φυσική κλίμακα και θεωρήσουμε ότι ο Γαλαξίας μας είχε διάμετρο 130 χιλιόμετρα, τότε το Ηλιακό Σύστημα θα είχε μήκος 2 χιλιοστά. Η Γαλαξιακή Άλως εκτείνεται σε διάμετρο 250.000 ως 400.000 έτη φωτός. Όπως αναφέρεται εκτενώς, στη δομή του Γαλαξία παρακάτω, νέες έρευνες έδειξαν ότι ο δίσκος εκτείνεται πολύ περισσότερο από ό,τι νομίζαμε μέχρι τελευταία. Επίσημα, από το 2005, ο Γαλαξίας μας θεωρείται πλέον ότι είναι ένα μεγάλος ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας τύπου SBbc στην ακολουθία Hubble (ραβδωτός σπειροειδής μικρής ελίκωσης) με συνολική μάζα 600 ως 3.000 δις ηλιακές μάζες, αποτελούμενος από 200 έως 400 δισεκατομμύρια αστέρες. Ο γαλαξιακός δίσκος έχει εκτιμώμενη διάμετρο γύρω στα 100.000 έτη φωτός. Η απόσταση του Ήλιου από το κέντρο του Γαλαξία υπολογίζεται στα 26.000 έτη φωτός. Ο δίσκος είναι εξογκωμένος στο κέντρο και συμπερικλείεται από τον λεγόμενο παχύ δίσκο. Ο Ήλιος (έτσι κι η Γη και το Ηλιακό Σύστημα) βρίσκεται αρκετά κοντά στον εσωτερικό δακτύλιο του Βραχίονα του Ωρίωνα, στο τοπικό νέφος, σε απόσταση 7,94 ± 0,42 kpc από το Γαλαξιακό Κέντρο. Η απόσταση ανάμεσα στον τοπικό βραχίονα και τον αμέσως κοντινότερο, τον Βραχίονα του Περσέως, είναι της τάξης των 1·1019 m (6.500 έτη φωτός). Ο Ήλιος και κατ’επέκταση το Ηλιακό Σύστημα, βρίσκονται σε αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν Γαλαξιακή κατοικήσιμη Ζώνη. Η κατεύθυνση της πορείας του Ήλιου (άπηξ ή κόρυμβος), αναφέρεται στην κατεύθυνση του Ήλιου καθώς ταξιδεύει στον Γαλαξία. Η γενική κατεύθυνση της γαλαξιακής κίνησης του Ήλιου είναι κοντά στον αστερισμό Ηρακλή, σε γωνία περίπου 86 μοιρών ως προς το Γαλαξιακό Κέντρο. Η τροχιά του Ήλιου στον Γαλαξία αναμένεται να είναι περίπου ελλειπτική με την προσθήκη επιρροών από τους γαλαξιακούς βραχίονες και την ανομοιογενή κατανομή μάζας. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε 1/8 της τροχιάς πριν το περιγαλάξιο (την κοντινότερη απόσταση από το κέντρο του Γαλαξία). Το Ηλιακό Σύστημα χρειάζεται γύρω στα 225 με 250 εκατομμύρια χρόνια για να συμπληρώσει μία τροχιά (ένα Γαλαξιακό Έτος), άρα εικάζεται ότι έχει εκτελέσει περί τις 20-25 περιφορές στη διάρκεια της ζωής του. Η τροχιακή ταχύτητα του Ηλιακού Συστήματος είναι 217 km/sec, δηλ. 1 έτος φωτός ανά περίπου 1.400 έτη, και 1 AU σε 8 ημέρες. κείμενο: http://www.astronomos.gr/archives/7950 Canon eos 6D, Skywatcher EQ6 unguide, EF 85mm f1.2 LII, 85mm f/2.8, Iso800, 7X240sec, DSS, PS

a7s, 19x30sec iso 3200, Nikon 50mm f4 star adventurer. Πράσινες και μπλε αντανακλάσεις στα δεξια της εικόνας δεν καταφερα να τις ξεφορτωθώ και δημιουργησαν επιπλέον complex :)

Wild Duck cluster wide area Ο Γαλαξίας μας γύρω απο την περιοχή του σμήνους της Αγριόπαπιας, Messier 11. Φυσικά το σμήνος ίσα που φαίνεται στο κέντρο περίπου της φωτογραφίας, σαν λευκό \"αστέρι\", ενω στην φωτογραφία έχουμε σχεδόν όλο τον αστερισμό της Ασπίδας και τμήματα του αστερισμού του Αετού, του Όφη και του Τοξότη. Canon eos 6D, EF 85 1.2 L II, 85mm, f/2.8, iso800, 10X240sec, Skywatcher EQ6, DSS, PS

Ποιός θα βρει ποιός αστερισμός είναι στη φωτογραφία; Για να σας βοηθήσω θα σας πω πως μέσα στο πεδίο φαίνονται 2 μεσιέ αντικείμενα. Canon 60d Canon 100mm f/2.8 USM macro @f/4.0 30x210sec ISO 1600 Astrotrac

Τίτλος: Πανδαισία μεσοαστρικής ύλης, ένα κοσμικό γαλαξιακό ταξίδι...
ID: 20106
Χρήστης: Bi2L
Δημοσιεύθηκε: 12/09/2016, ημέρα Δευτέρα και ώρα 15:35
Προβολές: 162
Σχόλια: 4
 		Τίτλος: Antares-Rho Ophiuchus Complex and milky way
ID: 20098
Χρήστης: Erisian
Δημοσιεύθηκε: 08/09/2016, ημέρα Πέμπτη και ώρα 22:51
Προβολές: 318
Σχόλια: 14
 		Τίτλος: Wild Duck Cluster Wide Area
ID: 20097
Χρήστης: Bi2L
Δημοσιεύθηκε: 08/09/2016, ημέρα Πέμπτη και ώρα 22:25
Προβολές: 140
Σχόλια: 3
 		Τίτλος: Quiz αστερισμός
ID: 20088
Χρήστης: planetman
Δημοσιεύθηκε: 05/09/2016, ημέρα Δευτέρα και ώρα 20:26
Προβολές: 148
Σχόλια: 2
sony A7s, 17mm, 30sec

Κοσμικό γαλαξιακό ταξίδι... Κοιτάζοντας προς τις εσωτερικές σπείρες του γαλαξία, απο τις υπέροχες αστροβραδιές στον Πάρνωνα Λακωνίας. 10η Πανελ. Εξόρμηση Ερ. Αστρονόμων Ευχαριστούμε πολύ την Αστρονομική Ένωση Σπάρτης και όλους τους εθελοντές για τις όμορφες στιγμές! Πανδαισία μεσοαστρικής ύλης και σκόνης κοιτώντας τις εσωτερικές σπείρες του γαλαξία μας, κάπου ανάμεσα απο τον Κένταυρο Τοξότη, την Ασπίδα και τον Όφη, Το Γαλαξιακό κέντρο είναι το κέντρο περιστροφής του γαλαξία μας και θεωρείται ότι βρίσκεται σε απόσταση περίπου 27 χ.ε.φ. (27 χιλιάδων ετών φωτός, ~27±1 kly), προς την κατεύθυνση του Τοξότη και του Σκορπιού. Υπάρχουν στοιχεία ότι εκεί \\\"κοντά\\\" βρίσκεται και μια τεράστια Μαύρη τρύπα. Οι συντεταγμένες του κέντρου ορίστηκαν για πρώτη φορά το 1918 αλλά έκτοτε υπολογίστηκαν ξανά με ποικίλους τρόπους (γεωμετρικούς, ακτινοβολίες κ.α.), χωρίς κανείς όμως να θεωρείται τέλεια ακριβής. κείμενο Wikipedia https://el.wikipedia.org/wiki/Γαλαξιακό_κέντρο Ο κύριος δίσκος του Γαλαξία μας έχει διάμετρο από 80.000 μέχρι 100.000 έτη φωτός, περίμετρο 250 ως 300 χιλιάδες έτη φωτός και πάχος γύρω στα 1.000 έτη φωτός. Αποτελείται από 200 μέχρι 400 δισεκατομμύρια άστρα. Αν ορίσουμε μια φυσική κλίμακα και θεωρήσουμε ότι ο Γαλαξίας μας είχε διάμετρο 130 χιλιόμετρα, τότε το Ηλιακό Σύστημα θα είχε μήκος 2 χιλιοστά. Η Γαλαξιακή Άλως εκτείνεται σε διάμετρο 250.000 ως 400.000 έτη φωτός. Όπως αναφέρεται εκτενώς, στη δομή του Γαλαξία παρακάτω, νέες έρευνες έδειξαν ότι ο δίσκος εκτείνεται πολύ περισσότερο από ό,τι νομίζαμε μέχρι τελευταία. Επίσημα, από το 2005, ο Γαλαξίας μας θεωρείται πλέον ότι είναι ένα μεγάλος ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας τύπου SBbc στην ακολουθία Hubble (ραβδωτός σπειροειδής μικρής ελίκωσης) με συνολική μάζα 600 ως 3.000 δις ηλιακές μάζες, αποτελούμενος από 200 έως 400 δισεκατομμύρια αστέρες. Ο γαλαξιακός δίσκος έχει εκτιμώμενη διάμετρο γύρω στα 100.000 έτη φωτός. Η απόσταση του Ήλιου από το κέντρο του Γαλαξία υπολογίζεται στα 26.000 έτη φωτός. Ο δίσκος είναι εξογκωμένος στο κέντρο και συμπερικλείεται από τον λεγόμενο παχύ δίσκο. Ο Ήλιος (έτσι κι η Γη και το Ηλιακό Σύστημα) βρίσκεται αρκετά κοντά στον εσωτερικό δακτύλιο του Βραχίονα του Ωρίωνα, στο τοπικό νέφος, σε απόσταση 7,94 ± 0,42 kpc από το Γαλαξιακό Κέντρο. Η απόσταση ανάμεσα στον τοπικό βραχίονα και τον αμέσως κοντινότερο, τον Βραχίονα του Περσέως, είναι της τάξης των 1·1019 m (6.500 έτη φωτός). Ο Ήλιος και κατ’επέκταση το Ηλιακό Σύστημα, βρίσκονται σε αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν Γαλαξιακή κατοικήσιμη Ζώνη. Η κατεύθυνση της πορείας του Ήλιου (άπηξ ή κόρυμβος), αναφέρεται στην κατεύθυνση του Ήλιου καθώς ταξιδεύει στον Γαλαξία. Η γενική κατεύθυνση της γαλαξιακής κίνησης του Ήλιου είναι κοντά στον αστερισμό Ηρακλή, σε γωνία περίπου 86 μοιρών ως προς το Γαλαξιακό Κέντρο. Η τροχιά του Ήλιου στον Γαλαξία αναμένεται να είναι περίπου ελλειπτική με την προσθήκη επιρροών από τους γαλαξιακούς βραχίονες και την ανομοιογενή κατανομή μάζας. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε 1/8 της τροχιάς πριν το περιγαλάξιο (την κοντινότερη απόσταση από το κέντρο του Γαλαξία). Το Ηλιακό Σύστημα χρειάζεται γύρω στα 225 με 250 εκατομμύρια χρόνια για να συμπληρώσει μία τροχιά (ένα Γαλαξιακό Έτος), άρα εικάζεται ότι έχει εκτελέσει περί τις 20-25 περιφορές στη διάρκεια της ζωής του. Η τροχιακή ταχύτητα του Ηλιακού Συστήματος είναι 217 km/sec, δηλ. 1 έτος φωτός ανά περίπου 1.400 έτη, και 1 AU σε 8 ημέρες. κείμενο: http://www.astronomos.gr/archives/7950 Canon eos 6D, Skywatcher EQ6 unguide, EF 85mm f1.2 LII, 85mm f/2.8, Iso800, 7X240sec, DSS, PS

Στον αστερισμό του Τοξότη - Milkyway Πάρνωνας, 10η Πανελ. Εξόρμηση Ερ. Αστρονόμων Ευχαριστούμε πολύ την Αστρονομική Ένωση Σπάρτης και όλους τους εθελοντές για τις όμορφες στιγμές! Τοξότης -Λατινικά: Sagittarius, συντομογραφία: Sgr- είναι αστερισμός που σημειώθηκε στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Είναι νότιος αστερισμός του Ζωδιακού Κύκλου. Συνορεύει με τους αστερισμούς Ασπίδα, Όφι (το τμήμα της Ουράς), Οφιούχο, Σκορπιό, Νότιο Στέφανο, Τηλεσκόπιον, Μικροσκόπιον, Αιγόκερω και Αετό. Οι αστέρες τ, ζ, σ, φ, λ, ε, δ, η και γ2 Τοξότου σχηματίζουν ένα εύκολα αναγνωρίσιμο σχήμα μιας μεγάλης τσαγιέρας, ο Γαλαξίας μάλιστα φαίνεται σαν εξερχόμενος ατμός από το στόμιό της (στη δυτική πλευρά της). O Άρατος δίνει για τον Τοξότη τα ονόματα Τοξευτής και Ρύτωρ τόξου (αυτός που τεντώνει το τόξο). Σε άλλους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς συναντάμε και την παραλλαγή Τοξευτήρ, ενώ οι Ερατοσθένης, Ίππαρχος, Πλούταρχος και Πτολεμαίος συμφωνούν στο Τοξοτής. Ο Βρετανός ανατολιστής Thomas Hyde (1636-1703) παραθέτει την ελληνική ονομασία Βελοκράτωρ. Το Ιππότης αναφέρεται και στον Κένταυρο. Ανάλογες είναι οι παραλλαγές και στα λατινικά: Sagittifer στον Μανίλιο, Sagittiger στον Αβιηνό, Sagittipotens στον Κικέρωνα. Ο Υγίνος ονομάζει τον Τοξότη Croton, γελαδάρη, ενώ τα Antepes, Antepedes του Κικέρωνα μπορεί να αφορούν και τον Κένταυρο. Ο «Άτλας» του Flamsteed δίνει το όνομα Sagittary, ονομασία που απαντάται και στον Σαίξπηρ. Το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του Τοξότου είναι ότι μέσα σε αυτόν κείται το κέντρο του Γαλαξία μας σε απόσταση περίπου 28.000 έτη φωτός από τη Γη. Παρότι αποκρύπτεται από εμάς πίσω από πυκνά νέφη διαστρικής σκόνης, αρκετές λεπτομέρειες διακρίνονται στο υπέρυθρο. Η ραδιοπηγή Τοξότης A* (Sagittarius A* ή Sgr A*) συνδέεται με τη γιγάντια υποτιθέμενη μαύρη τρύπα στο Γαλαξιακό κέντρο. - Τα δύο διάσημα φωτεινά διάχυτα νεφελώματα του Τοξότου είναι το Νεφέλωμα Λιμνοθάλασσας (M8), ορατό ακόμα και με γυμνό μάτι από πολύ σκοτεινή τοποθεσία, και το Τρισχιδές Νεφέλωμα (M20). Αρκετά φωτεινό είναι και το λεγόμενο «Νεφέλωμα Ωμέγα» (M17). - Το 1977 ανιχνεύτηκε από επίγειο ραδιοτηλεσκόπιο το λεγόμενο Σήμα Ουάου!, ένα ραδιοσήμα με προέλευση εκτός της Γης το οποίο εκτιμήθηκε πως η προέλευση του βρισκόταν στον αστερισμό του Τοξότη. - Ο κυανός υπεργίγαντας «Αστέρας Πιστόλι» (Pistol Star) είναι πιθανότατα ο μεγαλύτερης μάζας αστέρας που είναι γνωστός. Είναι εγκλεισμένος στο «Πιστολοειδές Νεφέλωμα» (από το οποίο και πήρε το όνομά του), αποβολή ατμόσφαιρας αστέρα Wolf-Rayet σε απόσταση άνω των 20 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη. - Ο V4334 Τοξότου είναι γνωστός ως «Αντικείμενο του Sakurai» ή «Αστέρας του Sakurai». - Ο Καινοφανής του Τοξότου του 1999 έφθασε σε φωτεινότερο μέγεθος 8,6 (ορατός και με κιάλια). Ανακαλύφθηκε στις 25 Απριλίου εκείνου του έτους από τον Minoru Yamamoto στην Ιαπωνία. - Το φωτεινότερο ανοικτό σμήνος αστέρων στον Τοξότη είναι το M25 (IC 4725) με φαινόμενο μέγεθος 4,6 και φαινόμενη διάμετρο 32΄ (πραγματική 17 έτη φωτός στην εκτιμώμενη απόσταση των 2.000 ετών φωτός από τη Γη). Περιλαμβάνει τον επίσης φωτεινό Κηφείδη U Τοξότη (φαινόμενο μέγεθος 6,28 έως 7,15). Τα M18, M21 και M23 είναι επίσης ανοικτά σμήνη στον αστερισμό, ενώ φωτεινό σχεδόν όσο και το M25 είναι το NGC 6530 που κείται μέσα στο Νεφέλωμα της Λιμνοθάλασσας. - Το σφαιρωτό σμήνος M22 (NGC 6656) με μισό περίπου εκατομμύριο άστρα είναι από τα φωτεινότερα του ουρανού, με φαινόμενο μέγεθος 5,1. Με φαινόμενη διάμετρο 24΄ φαίνεται μεγάλο όσο ο δίσκος της Σελήνης ή του Ηλίου. Η πραγματική του διάμετρος υπολογίζεται στα 95 έτη φωτός με την απόστασή του από τη Γη να εκτιμάται στις 10.000 έτη φωτός. Το M55 (NGC 6809) είναι στην πραγματικότητα μεγαλύτερο (πραγματική διάμετρος περ. 120 έτη φωτός), αλλά αραιότερο με 100.000 περίπου αστέρες και σε διπλάσια απόσταση από εμάς. Επίσης σφαιρωτά αστρικά σμήνη στον Τοξότη είναι τα M28, M69, M70, M75 και το εξωγαλαξιακό Μ54. - Το πλανητικό νεφέλωμα NGC 6818 με φαινόμενο μέγεθος 10,0 είναι το μόνο στον αστερισμό προσιτό σε καλό ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο και είναι γνωστό ως \"Little Gem\". - Εξωηλιακοί πλανήτες στον Τοξότη έχουν ανιχνευθεί περί τους αστέρες HD 169830, σε απόσταση 118,5 έτη φωτός από τη Γη, HD 179949, σε απόσταση 88 ετών φωτός, κ.ά.. - Ο νάνος σφαιροειδής γαλαξίας Νάνος του Τοξότη είναι ο δεύτερος πλησιέστερος στη Γη γαλαξίας (ο πλησιέστερος είναι ο πολύ μικρός Νάνος του Μεγάλου Κυνός) πέρα από τον δικό μας: ανακαλύφτηκε το 1994 και απέχει από τη Γη 60.000 ως 70.000 έτη φωτός. Καταλαμβάνει μεγάλη έκταση στον ουρανό, 7,5 επί 3,6 μοίρες, και έχει διάμετρο τουλάχιστον 10.000 ετών φωτός, αλλά παρουσιάζει τόσο μικρή επιφανειακή λαμπρότητα, ώστε είναι δυσδιάκριτος. Υπάρχουν και άλλοι νάνοι γαλαξίες στον αστερισμό του Τοξότη, όπως ο Ανώμαλος Νάνος του Τοξότου (Sag DIG), σε απόσταση 4 εκατομμυρίων ετών φωτός, και ο λεγόμενος Γαλαξίας του Μπάρναρντ (NGC 6822), αμφότεροι μέλη της Τοπικής Ομάδας. κείμενο Wikipedia: https://el.wikipedia.org/wiki/Τοξότης_(αστερισμός) Canon eos 6D, EF 85 f1.2 LII, 85mm, f/2.8, iso800, 6X3min, Skywatcher EQ6, Unguide, DSS, PS

Κοσμικό γαλαξιακό ταξίδι... Κοιτάζοντας προς το κέντρο του γαλαξία, απο την χθεσινοβραδινή αστροβραδιά στην Πυλίδα Σωκρακίου Πανδαισία μεσοαστρικής ύλης και σκόνης κοιτώντας τις εσωτερικές σπείρες του γαλαξία μας, κάπου ανάμεσα απο τον Κένταυρο Τοξότη και τον πανίσχυρο Σκορπιό στον αστερισμό του Οφιούχου, εκεί όπου το κοσμικό άλογο της φαντασία μας καλπάζει μέσα στα άστρα. Το Γαλαξιακό κέντρο είναι το κέντρο περιστροφής του γαλαξία μας και θεωρείται ότι βρίσκεται σε απόσταση περίπου 27 χ.ε.φ. (27 χιλιάδων ετών φωτός, ~27±1 kly), προς την κατεύθυνση του Τοξότη και του Σκορπιού. Υπάρχουν στοιχεία ότι εκεί \"κοντά\" βρίσκεται και μια τεράστια Μαύρη τρύπα. Οι συντεταγμένες του κέντρου ορίστηκαν για πρώτη φορά το 1918 αλλά έκτοτε υπολογίστηκαν ξανά με ποικίλους τρόπους (γεωμετρικούς, ακτινοβολίες κ.α.), χωρίς κανείς όμως να θεωρείται τέλεια ακριβής. κείμενο Wikipedia https://el.wikipedia.org/wiki/Γαλαξιακό_κέντρο Ο κύριος δίσκος του Γαλαξία μας έχει διάμετρο από 80.000 μέχρι 100.000 έτη φωτός, περίμετρο 250 ως 300 χιλιάδες έτη φωτός και πάχος γύρω στα 1.000 έτη φωτός. Αποτελείται από 200 μέχρι 400 δισεκατομμύρια άστρα. Αν ορίσουμε μια φυσική κλίμακα και θεωρήσουμε ότι ο Γαλαξίας μας είχε διάμετρο 130 χιλιόμετρα, τότε το Ηλιακό Σύστημα θα είχε μήκος 2 χιλιοστά. Η Γαλαξιακή Άλως εκτείνεται σε διάμετρο 250.000 ως 400.000 έτη φωτός. Όπως αναφέρεται εκτενώς, στη δομή του Γαλαξία παρακάτω, νέες έρευνες έδειξαν ότι ο δίσκος εκτείνεται πολύ περισσότερο από ό,τι νομίζαμε μέχρι τελευταία. Επίσημα, από το 2005, ο Γαλαξίας μας θεωρείται πλέον ότι είναι ένα μεγάλος ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας τύπου SBbc στην ακολουθία Hubble (ραβδωτός σπειροειδής μικρής ελίκωσης) με συνολική μάζα 600 ως 3.000 δις ηλιακές μάζες, αποτελούμενος από 200 έως 400 δισεκατομμύρια αστέρες. Ο γαλαξιακός δίσκος έχει εκτιμώμενη διάμετρο γύρω στα 100.000 έτη φωτός. Η απόσταση του Ήλιου από το κέντρο του Γαλαξία υπολογίζεται στα 26.000 έτη φωτός. Ο δίσκος είναι εξογκωμένος στο κέντρο και συμπερικλείεται από τον λεγόμενο παχύ δίσκο. Ο Ήλιος (έτσι κι η Γη και το Ηλιακό Σύστημα) βρίσκεται αρκετά κοντά στον εσωτερικό δακτύλιο του Βραχίονα του Ωρίωνα, στο τοπικό νέφος, σε απόσταση 7,94 ± 0,42 kpc από το Γαλαξιακό Κέντρο. Η απόσταση ανάμεσα στον τοπικό βραχίονα και τον αμέσως κοντινότερο, τον Βραχίονα του Περσέως, είναι της τάξης των 1·1019 m (6.500 έτη φωτός). Ο Ήλιος και κατ’επέκταση το Ηλιακό Σύστημα, βρίσκονται σε αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν Γαλαξιακή κατοικήσιμη Ζώνη. Η κατεύθυνση της πορείας του Ήλιου (άπηξ ή κόρυμβος), αναφέρεται στην κατεύθυνση του Ήλιου καθώς ταξιδεύει στον Γαλαξία. Η γενική κατεύθυνση της γαλαξιακής κίνησης του Ήλιου είναι κοντά στον αστερισμό Ηρακλή, σε γωνία περίπου 86 μοιρών ως προς το Γαλαξιακό Κέντρο. Η τροχιά του Ήλιου στον Γαλαξία αναμένεται να είναι περίπου ελλειπτική με την προσθήκη επιρροών από τους γαλαξιακούς βραχίονες και την ανομοιογενή κατανομή μάζας. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε 1/8 της τροχιάς πριν το περιγαλάξιο (την κοντινότερη απόσταση από το κέντρο του Γαλαξία). Το Ηλιακό Σύστημα χρειάζεται γύρω στα 225 με 250 εκατομμύρια χρόνια για να συμπληρώσει μία τροχιά (ένα Γαλαξιακό Έτος), άρα εικάζεται ότι έχει εκτελέσει περί τις 20-25 περιφορές στη διάρκεια της ζωής του. Η τροχιακή ταχύτητα του Ηλιακού Συστήματος είναι 217 km/sec, δηλ. 1 έτος φωτός ανά περίπου 1.400 έτη, και 1 AU σε 8 ημέρες. κείμενο: http://www.astronomos.gr/archives/7950 Canon eos 5D mk2, SW EQ6, EF 85mm f1.2 LII, 85mm f/2.5, Iso800, 16X90sec, DSS, PS

Τίτλος: Ξέφωτο
ID: 20056
Χρήστης: Erisian
Δημοσιεύθηκε: 23/08/2016, ημέρα Τρίτη και ώρα 13:16
Προβολές: 156
Σχόλια: 2
 		Τίτλος: Πανδαισία μεσοαστρικής ύλης
ID: 19996
Χρήστης: Bi2L
Δημοσιεύθηκε: 08/08/2016, ημέρα Δευτέρα και ώρα 21:34
Προβολές: 186
Σχόλια: 1
 		Τίτλος: Στον αστερισμό του Τοξότη - Milkyway
ID: 19979
Χρήστης: Bi2L
Δημοσιεύθηκε: 04/08/2016, ημέρα Πέμπτη και ώρα 14:39
Προβολές: 219
Σχόλια: 6
 		Τίτλος: Κοσμικό γαλαξιακό ταξίδι...
ID: 19888
Χρήστης: Bi2L
Δημοσιεύθηκε: 29/06/2016, ημέρα Τετάρτη και ώρα 16:30
Προβολές: 248
Σχόλια: 2
Gso rc 6 σε ΗΕQ5 pro 18 x 300 sec (1,5 h) darks + flats canon 1100d unmod σε cooling box (7.1 βαθμοί στο κουτί με θερμοκρασία περιβάλλοντος 21 )

Πανδαισία μεσοαστρικής ύλης και σκόνης Πανδαισία μεσοαστρικής ύλης και σκόνης κοιτώντας τις εσωτερικές σπείρες του γαλαξία μας, κάπου ανάμεσα απο τον Κένταυρο Τοξότη και τον πανίσχυρο Σκορπιό στον αστερισμό του Οφιούχου, εκεί όπου το κοσμικό άλογο της φαντασία μας καλπάζει μέσα στα άστρα. Ο κύριος δίσκος του Γαλαξία μας έχει διάμετρο από 80.000 μέχρι 100.000 έτη φωτός, περίμετρο 250 ως 300 χιλιάδες έτη φωτός και πάχος γύρω στα 1.000 έτη φωτός. Αποτελείται από 200 μέχρι 40…0 δισεκατομμύρια άστρα. Αν ορίσουμε μια φυσική κλίμακα και θεωρήσουμε ότι ο Γαλαξίας μας είχε διάμετρο 130 χιλιόμετρα, τότε το Ηλιακό Σύστημα θα είχε μήκος 2 χιλιοστά. Η Γαλαξιακή Άλως εκτείνεται σε διάμετρο 250.000 ως 400.000 έτη φωτός. Όπως αναφέρεται εκτενώς, στη δομή του Γαλαξία παρακάτω, νέες έρευνες έδειξαν ότι ο δίσκος εκτείνεται πολύ περισσότερο από ό,τι νομίζαμε μέχρι τελευταία. Επίσημα, από το 2005, ο Γαλαξίας μας θεωρείται πλέον ότι είναι ένα μεγάλος ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας τύπου SBbc στην ακολουθία Hubble (ραβδωτός σπειροειδής μικρής ελίκωσης) με συνολική μάζα 600 ως 3.000 δις ηλιακές μάζες (M☉)[5][6], αποτελούμενος από 200 έως 400 δισεκατομμύρια αστέρες. Ο γαλαξιακός δίσκος έχει εκτιμώμενη διάμετρο γύρω στα 100.000 έτη φωτός. Η απόσταση του Ήλιου από το κέντρο του Γαλαξία υπολογίζεται στα 26.000 έτη φωτός. Ο δίσκος είναι εξογκωμένος στο κέντρο και συμπερικλείεται από τον λεγόμενο παχύ δίσκο. Ο Ήλιος (έτσι κι η Γη και το Ηλιακό Σύστημα) βρίσκεται αρκετά κοντά στον εσωτερικό δακτύλιο του Βραχίονα του Ωρίωνα, στο τοπικό νέφος, σε απόσταση 7,94 ± 0,42 kpc από το Γαλαξιακό Κέντρο. Η απόσταση ανάμεσα στον τοπικό βραχίονα και τον αμέσως κοντινότερο, τον Βραχίονα του Περσέως, είναι της τάξης των 1·1019 m (6.500 έτη φωτός). Ο Ήλιος και κατ’επέκταση το Ηλιακό Σύστημα, βρίσκονται σε αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν Γαλαξιακή κατοικήσιμη Ζώνη. Η κατεύθυνση της πορείας του Ήλιου (άπηξ ή κόρυμβος), αναφέρεται στην κατεύθυνση του Ήλιου καθώς ταξιδεύει στον Γαλαξία. Η γενική κατεύθυνση της γαλαξιακής κίνησης του Ήλιου είναι κοντά στον αστερισμό Ηρακλή, σε γωνία περίπου 86 μοιρών ως προς το Γαλαξιακό Κέντρο. Η τροχιά του Ήλιου στον Γαλαξία αναμένεται να είναι περίπου ελλειπτική με την προσθήκη επιρροών από τους γαλαξιακούς βραχίονες και την ανομοιογενή κατανομή μάζας. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε 1/8 της τροχιάς πριν το περιγαλάξιο (την κοντινότερη απόσταση από το κέντρο του Γαλαξία). Το Ηλιακό Σύστημα χρειάζεται γύρω στα 225 – 250 εκατομμύρια χρόνια για να συμπληρώσει μία τροχιά (ένα Γαλαξιακό Έτος), άρα εικάζεται ότι έχει εκτελέσει περί τις 20-25 περιφορές στη διάρκεια της ζωής του. Η τροχιακή ταχύτητα του Ηλιακού Συστήματος είναι 217 km/sec, δηλ. 1 έτος φωτός ανά περίπου 1.400 έτη, και 1 AU σε 8 ημέρες. κείμενο: http://www.astronomos.gr/archives/7950 Canon eos 5D mk2, SW EQ6, EF 85mm f1.2 LII, 85mm f/2.2, Iso800, 13X90sec, DSS Corfu, Greece

Rho Ophiuchi cloud complex Τα σύννεφα γύρω από το αστρικό σύστημα Rho (ρ) Οφιούχου, συνθέτουν μία από τις πιο κοντινές περιοχές σχηματισμού άστρων. Το ίδιο το Rho Οφιούχου, είναι ένα δυαδικό σύστημα αστέρων που είναι ορατό στην ανοιχτόχρωμη περιοχή στα δεξιά της εικόνας. Το σύστημα των αστέρων, που βρίσκεται μόλις 400 έτη φωτός μακριά, διακρίνεται από το πολύχρωμο περιβάλλον του, τα οποία περιλαμβάνουν ένα κόκκινο νεφέλωμα εκπομπής και πολλές φωτεινές και σκούρες καφέ λωρίδες σκόνης. Κοντά στην άνω δεξιά γωνία του Rho Οφιούχου, το σύστημα μοριακού νέφους, είναι το κίτρινο αστέρι του Αντάρη, ενώ ένα μακρινό, αλλά συγκυριακά-επάλληλα σφαιρωτό σμήνος άστρων, το M4, είναι ορατό μεταξύ του Αντάρη και του κόκκινου νεφελώματος εκπομπής. Κοντά στο κάτω μέρος της εικόνας βρίσκεται το IC 4592, το μπλε νεφέλωμα της Αλογοκεφαλής. Η γαλάζια λάμψη που περιβάλλει το μπλε μάτι του νεφελώματος της Αλογοκεφαλής- και άλλα αστέρια γύρω από την εικόνα - είναι ένα νεφέλωμα ανάκλασης που αποτελείται από λεπτή σκόνη. Στην παραπάνω εικόνα, αριστερά, είναι μια γεωμετρική γωνία νεφελώματος ανάκλασης καταλογογραφημένο ως Σάρπλες 1. Εδώ, το λαμπρό αστέρι κοντά στην δίνη σκόνης, δημιουργεί το φως από το περιβαλλομένο νεφέλωμα ανάκλασης. Παρά το γεγονός ότι τα περισσότερα από αυτά τα χαρακτηριστικά είναι ορατά μέσα από ένα μικρό τηλεσκόπιο, επισημαίνονται προς τους αστερισμούς του Οφιούχου, του Σκορπιού και του Τοξότη, ο μόνος τρόπος για να δείτε τις περίπλοκες λεπτομέρειες της στροβιλιζόμενης σκόνης, όπως εμφανίζονται παραπάνω, πρέπει να χρησιμοποιήσετε μια μακρά έκθεση φωτογραφικής μηχανής. κείμενο http://to-new-sas.blogspot.gr/2014/07/rho.html Canon eos 5D mk2, SW EQ6, EF 85mm f1.2 LII, 85mm f/2.2, Iso800, 20X120sec, DSS Corfu, Greece


Τίτλος: M57
ID: 19766
Χρήστης: xaralam
Δημοσιεύθηκε: 28/05/2016, ημέρα Σάββατο και ώρα 10:59
Προβολές: 307
Σχόλια: Χωρίς σχόλια
 		Τίτλος: Πανδαισία μεσοαστρικής ύλης και σκόνης
ID: 19644
Χρήστης: Bi2L
Δημοσιεύθηκε: 20/04/2016, ημέρα Τετάρτη και ώρα 13:23
Προβολές: 210
Σχόλια: 3
 		Τίτλος: Rho Ophiuchi cloud complex with Mars and Saturn
ID: 19616
Χρήστης: Bi2L
Δημοσιεύθηκε: 15/04/2016, ημέρα Παρασκευή και ώρα 13:22
Προβολές: 312
Σχόλια: 5
 		Τίτλος: Ο οριωνας απο το σπιτι μου
ID: 19250
Χρήστης: Vasilakis
Δημοσιεύθηκε: 04/11/2015, ημέρα Τετάρτη και ώρα 2:48
Προβολές: 213
Σχόλια: Χωρίς σχόλια
SW ED80 SBIG 8300M HEQ5 Pro Guiding camera: QHY CCD QHY5 mono Filters used: Baader RGB Starlight Xpress Starlight Xpress FW 5*2\" Baader Blue 2\" : 40x180\" -5C bin 1x1 Baader Green 2\": 40x180\" -5C bin 1x1 Baader Red 2\": 40x180\" -5C bin 1x1 Darks: ~50 Flats: ~15 Bias: ~300 Integration: 6.0 hours Δοκιμές από το κέντρο της Αθήνας με το IDAS LPS στις 3/10/2015 με 70% φεγγάρι. Ακόμα δεν είμαι σίγουρος πάντως αν το φίλτρο κάνει δουλειά η όχι.. Έκδοση με annotation εδώ http://www.starcanvas.org/astrophotography/ngc6946-and-ngc6939-fireworks-galaxy-and-cluster

πρωτο φως για την d 5200 Nikon d 5200 17-85 ed lens f 2.8 εκθεση 2 min - iso 4000 τοποθεσια - ελαια

Από την 9η ΠΕΕΑ και η δική μου φωτογραφία..Αξέχαστη εμπειρία, πολύ καλή οργάνωση,φοβερή παρέα και μια καλή συνέχεια στο βασανιστικό \"άθλημα\" της αστροφωτογράφησης..Πρώτο φως για το καινούργιο μου setup. Ηθικό δίδαγμα:Το νέκταρ της αστροφωτογράφησης είναι γλυκό.. Στήριξη: CG5-GT Advanced Τηλεσκόπιο: Skywatcher ed80 Κάμερα: Canon 600D modified Οδήγηση finderscope 9x50- ASI120mm - PHD2 Λήψεις: 5x400sec light για Darks δεν πρόλαβα! DeepSkyStacker, Photoshop CS6

Γαλαξιακά νέφη - μεσοαστρική ύλη και σκόνη Πανδαισία μεσοαστρικής ύλης και σκόνης κοιτώντας τις εσωτερικές σπείρες του γαλαξία μας, κάπου ανάμεσα απο τον Κένταυρο Τοξότη και τον πανίσχυρο Σκορπιό στον αστερισμό του Οφιούχου, εκεί όπου το κοσμικό άλογο της φαντασία μας καλπάζει μέσα στα άστρα. Ο κύριος δίσκος του Γαλαξία μας έχει διάμετρο από 80.000 μέχρι 100.000 έτη φωτός, περίμετρο 250 ως 300 χιλιάδες έτη φωτός και πάχος γύρω στα 1.000 έτη φωτός. Αποτελείται από 200 μέχρι 400 δισεκατομμύρια άστρα. Αν ορίσουμε μια φυσική κλίμακα και θεωρήσουμε ότι ο Γαλαξίας μας είχε διάμετρο 130 χιλιόμετρα, τότε το Ηλιακό Σύστημα θα είχε μήκος 2 χιλιοστά. Η Γαλαξιακή Άλως εκτείνεται σε διάμετρο 250.000 ως 400.000 έτη φωτός. Όπως αναφέρεται εκτενώς, στη δομή του Γαλαξία παρακάτω, νέες έρευνες έδειξαν ότι ο δίσκος εκτείνεται πολύ περισσότερο από ό,τι νομίζαμε μέχρι τελευταία. Επίσημα, από το 2005, ο Γαλαξίας μας θεωρείται πλέον ότι είναι ένα μεγάλος ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας τύπου SBbc στην ακολουθία Hubble (ραβδωτός σπειροειδής μικρής ελίκωσης) με συνολική μάζα 600 ως 3.000 δις ηλιακές μάζες (M☉)[5][6], αποτελούμενος από 200 έως 400 δισεκατομμύρια αστέρες. Ο γαλαξιακός δίσκος έχει εκτιμώμενη διάμετρο γύρω στα 100.000 έτη φωτός. Η απόσταση του Ήλιου από το κέντρο του Γαλαξία υπολογίζεται στα 26.000 έτη φωτός. Ο δίσκος είναι εξογκωμένος στο κέντρο και συμπερικλείεται από τον λεγόμενο παχύ δίσκο. Ο Ήλιος (έτσι κι η Γη και το Ηλιακό Σύστημα) βρίσκεται αρκετά κοντά στον εσωτερικό δακτύλιο του Βραχίονα του Ωρίωνα, στο τοπικό νέφος, σε απόσταση 7,94 ± 0,42 kpc από το Γαλαξιακό Κέντρο. Η απόσταση ανάμεσα στον τοπικό βραχίονα και τον αμέσως κοντινότερο, τον Βραχίονα του Περσέως, είναι της τάξης των 1·1019 m (6.500 έτη φωτός). Ο Ήλιος και κατ''επέκταση το Ηλιακό Σύστημα, βρίσκονται σε αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν Γαλαξιακή κατοικήσιμη Ζώνη. Η κατεύθυνση της πορείας του Ήλιου (άπηξ ή κόρυμβος), αναφέρεται στην κατεύθυνση του Ήλιου καθώς ταξιδεύει στον Γαλαξία. Η γενική κατεύθυνση της γαλαξιακής κίνησης του Ήλιου είναι κοντά στον αστερισμό Ηρακλή, σε γωνία περίπου 86 μοιρών ως προς το Γαλαξιακό Κέντρο. Η τροχιά του Ήλιου στον Γαλαξία αναμένεται να είναι περίπου ελλειπτική με την προσθήκη επιρροών από τους γαλαξιακούς βραχίονες και την ανομοιογενή κατανομή μάζας. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε 1/8 της τροχιάς πριν το περιγαλάξιο (την κοντινότερη απόσταση από το κέντρο του Γαλαξία). Το Ηλιακό Σύστημα χρειάζεται γύρω στα 225 - 250 εκατομμύρια χρόνια για να συμπληρώσει μία τροχιά (ένα Γαλαξιακό Έτος), άρα εικάζεται ότι έχει εκτελέσει περί τις 20-25 περιφορές στη διάρκεια της ζωής του. Η τροχιακή ταχύτητα του Ηλιακού Συστήματος είναι 217 km/sec, δηλ. 1 έτος φωτός ανά περίπου 1.400 έτη, και 1 AU σε 8 ημέρες. κείμενο: https://el.wikipedia.org/wiki/Γαλαξίας Canon eos 6D EF 85mm f1.2 85mm f2.2 iso500 50X30sec DSS, PS Πυλίδα Κερκύρας

Τίτλος: Ngc6946 And Ngc6939, Fireworks Galaxy And Cluster
ID: 19197
Χρήστης: silios
Δημοσιεύθηκε: 06/10/2015, ημέρα Τρίτη και ώρα 3:02
Προβολές: 424
Σχόλια: 3
 		Τίτλος: Summer Triangle
ID: 19158
Χρήστης: Θωμάς νταρντανης
Δημοσιεύθηκε: 26/09/2015, ημέρα Σάββατο και ώρα 21:40
Προβολές: 184
Σχόλια: 1
 		Τίτλος: M16 Eagle Nebula
ID: 19031
Χρήστης: loufas
Δημοσιεύθηκε: 28/07/2015, ημέρα Τρίτη και ώρα 20:20
Προβολές: 299
Σχόλια: 1
 		Τίτλος: Γαλαξιακά νέφη - μεσοαστρική ύλη και σκόνη
ID: 18938
Χρήστης: Bi2L
Δημοσιεύθηκε: 18/06/2015, ημέρα Πέμπτη και ώρα 13:41
Προβολές: 432
Σχόλια: 6
Αρκετά φωτεινός υπερκαινοφανής στον γαλαξία NGC4666. Είναι η πρώτη εικόνα που γίνεται χωρίς να χρειαστεί να συνδεθώ καθόλου στο αστεροσκοπείο. Η παρατήρηση ξεκίνησε τελείως αυτόματα αφού πρώτα έδωσα πιθανούς στόχους και σειρά προτεραιότητας στον web server του αστεροσκοπείου. Η επεξεργασία των δεδομένων έγινε αργότερα και όχι αυτόματα.

Νέα επεξεργασία μιας παλιότερης αστροφωτογραφίας που είχα βγάλει απο Πάρνωνα Στόχος αυτή τη φορά να αναδειχθεί το χρώμα στα άστρα.

Τηλεσκόπιο: Sky Watcher Dobsonian 8\" Προσοφθάλμιος φακός: 15 mm Sky Watcher Wide Field Φωτογραφική μηχανή: Fujifilm Finepix J20

Σχεδόν όλος ο αστερισμός του Kύκνου.. Αν προσέξετε λίγο θια διακρίνετε εύκολα όλα τα Veil nebula ,το IC1318, το north america, το pelican nebula καθώς και αρκετά ανοιχτά σμήνη. Canon 5D Mark II (unmodified) - Canon 50mm f/1.4 stopped @ f/3.5 On Equatorial Mount: Thanks Antonis Farmakopoulos - Ioptron tiny eq mount :) ISO: 2000 Subexposures: 16x2m Location: Mt Parnon, Greece

Τίτλος: Sn @ Ngc4666
ID: 18791
Χρήστης: k_astrophotographer
Δημοσιεύθηκε: 17/04/2015, ημέρα Παρασκευή και ώρα 21:06
Προβολές: 348
Σχόλια: 1
 		Τίτλος: Around Gamma Cygni
ID: 18682
Χρήστης: KC
Δημοσιεύθηκε: 13/03/2015, ημέρα Παρασκευή και ώρα 23:37
Προβολές: 303
Σχόλια: 1
 		Τίτλος: Albireo-09/10/14
ID: 18293
Χρήστης: Greekdestiny
Δημοσιεύθηκε: 09/10/2014, ημέρα Πέμπτη και ώρα 23:49
Προβολές: 306
Σχόλια: 2
 		Τίτλος: Cygnus Constellation In 50mm
ID: 18257
Χρήστης: evansg
Δημοσιεύθηκε: 30/09/2014, ημέρα Τρίτη και ώρα 20:29
Προβολές: 501
Σχόλια: 13
Ο Γαλαξίας μας, σπείρα Κύκνου & Περσέα Τμήμα του Γαλαξίας από τα Νέφη του Sadr, γ-Κύκνου στην Σπείρα του Κύκνου εως το Soul Nebula στα όρια των αστερισμών της Κασσιώπης και της Καμηλοπάρδαλης στην Σπείρα του Περσέα. Στην φωτογραφία είναι ορατά τα σκοτεινά νέφη του Γαλαξία μας όπου είναι τμήματα σκόνης και νεφών όπου καλύπτουν τα άστρα απο πίσω τους, στο κέντρο και δεξιά της φωτογραφίας είναι ένα υπέροχο σκοτεινό ανάμεσα στον Κύκνο και στον Κηφέα, ανάμεσα στο Νεφέλωμα της Βορείου Αμερικής(Ngc7000) και της Προβοσκίδας του Ελέφαντα(Ic1396) ενώ ανάμεσα στο τελευταίο και στο Νεφέλωμα της Ψηχής βρίσκετε το νεφέλωμα εκπομπής NGC7822 στο Κηφέα. Κέντρο και πάνω είναι ο γείτονάς μας, ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας, περίπου 2,5εκ. έτη φωτός μακρυά σε πορεία σύγκρουσης με εμάς ενώ στα αριστερά της απλώνετε το μυθικό φτερωτό άλογο του Βελλεροφόντη γιου του Ποσειδώνα και της Μέδουσας. Ενω στην φωτογραφία ακόμα θα βρούμε το Νεφέλωμα της Δαντέλας επίσης γνωστό ως Vel Nebula στο κάτω τμήμα της φωτογραφίας αλλά και το sh2-126 στο κέντρο και αριστερά της φωτογραφίας στον αστερισμό της Σαύρας. Η φωτογραφία είναι απο την Παραλία του Χαλικούνα στην Κέρκυρα. Canon eos 40D Full Spectra, Clip eos CLS EF 15mm Fisheye f2.8 iso800 7X7min DSS

Άλλη μια προσπάθεια που έγινε στα μέσα Αυγούστου.Νομίζω ότι έχω κάνει κάποια πρόοδο στην επεξεργασία. Δεκτές όλες οι επισημάνσεις και οι παρατηρήσεις!! Στήριξη: CG5-GT Advanced Τηλεσκόπιο: Skywatcher 8'''''''' Κάμερα: Canon 600D Οδήγηση finderscope 9x50- Microsoft Lifecam Cinema - PHD Λήψεις: 15x1min light - 15x1min darks DeepSkyStacker, Photoshop CS6

Πρώτο φως για το νέο τηλεσκόπιο. Με 4 φωτογραφίες γυρίσαμε από την πανελλήνια. Πιστεύω να σας αρέσουν. Δεν είχαμε και το καλύτερο seeing αλλά περάσαμε τέλεια!!! Από ότι είδα δεν έχει φωτογραφηθεί ο στόχος μόνο σκίτσα βρήκα οπότε δικιά σας!!! Dark Nebula B360 LRGB Cepheus. Date&Location:27-28/7/2014 Elikonas Greece Telescope: GSO RC8\\\\\\\" Carbon Mount: Skywatcher NEQ-6 CCD: QHY9 M -20c Fliters: Baader LRGB 2\\\\\\\" Filterwheel: QHY Electric Reducer: AP CCDT67 Quider: Skywatcher 9x50 Finder Quider Cam: Lodestar SX M Exposures:L 30x300sec R 12x300sex G 12x300sec B 12x300sec = 5:30Hours Calibration Frames:40Flats 50 Bias 30 Darks Software:Pixinsight 1.8,Sequence Generator,Phd. Etc: Pegasus Astro Accessories Dual focuser controler.

Με ένα \"βαρύ\" setup και με πολύ υπομονή αρχίζω και εγώ να μπαίνω στα νερά της αστροφωτογράφησης. Χωρίς να έχω καμία βοήθεια, απλά και μόνο τα άρθρα των παιδιών της avat, που τα ευχαριστώ από καρδιάς, κατόρθωσα να έχω αυτό το αποτέλεσμα που για μένα ήταν όνειρο ζωής.. Στήριξη: CG5-GT Advanced Τηλεσκόπιο: Skywatcher 8'''' Κάμερα: Canon 600D Οδήγηση finderscope 9x50- Microsoft Lifecam Cinema - PHD Λήψεις: 15x1min light - 15x1min darks DeepSkyStacker, Photoshop CS6

Τίτλος: Ο Γαλαξίας μας, σπείρα Κύκνου & Περσέα
ID: 18245
Χρήστης: Bi2L
Δημοσιεύθηκε: 27/09/2014, ημέρα Σάββατο και ώρα 12:48
Προβολές: 463
Σχόλια: 2
 		Τίτλος: Ngc 6720 ή M57
ID: 18221
Χρήστης: loufas
Δημοσιεύθηκε: 14/09/2014, ημέρα Κυριακή και ώρα 23:49
Προβολές: 364
Σχόλια: 2
 		Τίτλος: B360 Lrgb Dark Nebula 8η ΠΕΕΑ
ID: 18036
Χρήστης: themis_kart
Δημοσιεύθηκε: 31/07/2014, ημέρα Πέμπτη και ώρα 23:22
Προβολές: 346
Σχόλια: 11
 		Τίτλος: Ngc 7662 - Blue Snowball
ID: 18031
Χρήστης: loufas
Δημοσιεύθηκε: 30/07/2014, ημέρα Τετάρτη και ώρα 22:14
Προβολές: 412
Σχόλια: 3
http://www.albireo.gr/astrogallery/nebulae/SNR/2014.27.07/NGC6995.html

Σας παρουσιάζω το NGC 6995 όπως φωτογραφήθικε στο Ha. Αποτελεί τμήμα του νεφελώματος της δαντέλας στον Κύκνο. Σύντομα και με χρώμα.. Optics: Vixen ED81s @ f/5.2 Mount: HEQ5 synscan Pro Guiding: Skywatcher 9x50 finderscope+DMK21AU04 Camera: SBIG ST2000XM Filter Wheel: SBIG CFW9 Filters: Astronomik LRGB CCD Temperature: 0 degrees Celsius Constellation: Cygnus Date: 27 Jul, 2014 Location: Korinthos Exposure: Ha : 120 min (12x10 min) Binning: 1x1(Ha) Total exposure 2 h Calibration: Bias, Darks, Flats Software: PHD2, MaximDL, Photoshop

The most striking naked-eye feature of the Milky Way is the Great Rift, which divides the Milky Way south-west from Deneb into two more or less parallel streams. Particularly fine scans across the Great Rift are in Cygnus and Aquila. The Great Rift consists of huge billows of obscuring dust. Τεχνικές λεπτομέρειες: http://www.albireo.gr/astrogallery/star_parties/parnonas/2014/cyg_aql_mw.html Περισσότερες αστροφωτογραφίες του Γαλαξία από Πάρνωνα: http://www.albireo.gr/astrogallery/star_parties/parnonas/2014/2014.html

Δοκιμαστική λήψη

Τίτλος: Ngc 6995 Eastern Veil Nebula (σύνθεση Halrgb)
ID: 18018
Χρήστης: KC
Δημοσιεύθηκε: 28/07/2014, ημέρα Δευτέρα και ώρα 23:47
Προβολές: 262
Σχόλια: 5
 		Τίτλος: Ngc 6995 Part Of Veil Nebula
ID: 18009
Χρήστης: KC
Δημοσιεύθηκε: 27/07/2014, ημέρα Κυριακή και ώρα 8:33
Προβολές: 329
Σχόλια: Χωρίς σχόλια
 		Τίτλος: Milky Way From Aquila To Cygnus
ID: 17966
Χρήστης: KC
Δημοσιεύθηκε: 12/07/2014, ημέρα Σάββατο και ώρα 13:01
Προβολές: 275
Σχόλια: Χωρίς σχόλια
 		Τίτλος: Mizar και δυο δορυφόροι
ID: 17929
Χρήστης: KC
Δημοσιεύθηκε: 06/07/2014, ημέρα Κυριακή και ώρα 19:00
Προβολές: 240
Σχόλια: Χωρίς σχόλια
Επέλεξε μέθοδο ταξινόμησης:  Σειρά:  

Τελευταία σχόλια
Τίτλος Σχόλια
Καλησπέρα! Αυτός είναι ο 2ος στόχος με τον Samyang (και την Canon φυσικά). Στην επεξεργασία προτεραιότητα δόθηκε στην ανάδειξη του IFN με ένα σχετικό κόστος στον θόρυβο (τον οποίο όμως πιστεύω κράτησα σε ανεκτά επίπεδα). Το αποτέλεσμα νομίζω είναι ικανοποιητικό λαμβάνοντας υπ'' όψιν ότι η φωτορύπανση ξεπλένει πάρα πολύ τους στόχους στα widefields δημιουργώντας απίστευτα gradients και οτι στο αρχικό boost stretch μόλις που διακρινόταν το IFN με την φωτό να έχει πολύ θόρυβο (λογικό). Επίσης ήταν καλή ευκαιρία και πλατφόρμα για αρκετούς πειραματισμούς στην επεξεργασία, αναγκαστικά ξαναέπιασα-έμαθα τα περισσότερα εργαλεία του PI και τις ρυθμίσεις τους, από το στάδιο του καλιμπραρίσματος μέχρι το τελικό. Τώρα μένουν κάποια τεστ να δω που υπάρχει φλεξάρισμα και τιλτ στο σύστημα (έχω κάποια aberrations)... Φυσικά γνώμες-κριτικές όπως πάντα βοηθούν πολύ! Τοποθεσία: Άγιος Παντελεήμονας, Μάνδρα, Αττική Τηλεσκόπιο-φακός: Samyang 135mm f2 ED UMC @ f2.8 Κάμερα: Canon 600d Baader mod cooled @ 5C Φίλτρο: - Στήριξη: SW HEQ5 Pro Οδήγηση: SW 9x50 Finder + ZWO ASI120MC Λογισμικό: BYEOS, PHD2 - Pixinsight 120x60s (2h) iso800 dither/3 60 flats Νο darks 120 bias
Τίτλος: M81 Region Widefield
Χρήστης: xaralam [21/05/2017, ημέρα Κυριακή και ώρα 0:12]
Μπραβο Σταματη !
Καλησπέρα! Αυτός είναι ο 2ος στόχος με τον Samyang (και την Canon φυσικά). Στην επεξεργασία προτεραιότητα δόθηκε στην ανάδειξη του IFN με ένα σχετικό κόστος στον θόρυβο (τον οποίο όμως πιστεύω κράτησα σε ανεκτά επίπεδα). Το αποτέλεσμα νομίζω είναι ικανοποιητικό λαμβάνοντας υπ'' όψιν ότι η φωτορύπανση ξεπλένει πάρα πολύ τους στόχους στα widefields δημιουργώντας απίστευτα gradients και οτι στο αρχικό boost stretch μόλις που διακρινόταν το IFN με την φωτό να έχει πολύ θόρυβο (λογικό). Επίσης ήταν καλή ευκαιρία και πλατφόρμα για αρκετούς πειραματισμούς στην επεξεργασία, αναγκαστικά ξαναέπιασα-έμαθα τα περισσότερα εργαλεία του PI και τις ρυθμίσεις τους, από το στάδιο του καλιμπραρίσματος μέχρι το τελικό. Τώρα μένουν κάποια τεστ να δω που υπάρχει φλεξάρισμα και τιλτ στο σύστημα (έχω κάποια aberrations)... Φυσικά γνώμες-κριτικές όπως πάντα βοηθούν πολύ! Τοποθεσία: Άγιος Παντελεήμονας, Μάνδρα, Αττική Τηλεσκόπιο-φακός: Samyang 135mm f2 ED UMC @ f2.8 Κάμερα: Canon 600d Baader mod cooled @ 5C Φίλτρο: - Στήριξη: SW HEQ5 Pro Οδήγηση: SW 9x50 Finder + ZWO ASI120MC Λογισμικό: BYEOS, PHD2 - Pixinsight 120x60s (2h) iso800 dither/3 60 flats Νο darks 120 bias
Τίτλος: M81 Region Widefield
Χρήστης: MANOS [18/05/2017, ημέρα Πέμπτη και ώρα 14:19]
εξαιρετική!
Καλησπέρα! Αυτός είναι ο 2ος στόχος με τον Samyang (και την Canon φυσικά). Στην επεξεργασία προτεραιότητα δόθηκε στην ανάδειξη του IFN με ένα σχετικό κόστος στον θόρυβο (τον οποίο όμως πιστεύω κράτησα σε ανεκτά επίπεδα). Το αποτέλεσμα νομίζω είναι ικανοποιητικό λαμβάνοντας υπ'' όψιν ότι η φωτορύπανση ξεπλένει πάρα πολύ τους στόχους στα widefields δημιουργώντας απίστευτα gradients και οτι στο αρχικό boost stretch μόλις που διακρινόταν το IFN με την φωτό να έχει πολύ θόρυβο (λογικό). Επίσης ήταν καλή ευκαιρία και πλατφόρμα για αρκετούς πειραματισμούς στην επεξεργασία, αναγκαστικά ξαναέπιασα-έμαθα τα περισσότερα εργαλεία του PI και τις ρυθμίσεις τους, από το στάδιο του καλιμπραρίσματος μέχρι το τελικό. Τώρα μένουν κάποια τεστ να δω που υπάρχει φλεξάρισμα και τιλτ στο σύστημα (έχω κάποια aberrations)... Φυσικά γνώμες-κριτικές όπως πάντα βοηθούν πολύ! Τοποθεσία: Άγιος Παντελεήμονας, Μάνδρα, Αττική Τηλεσκόπιο-φακός: Samyang 135mm f2 ED UMC @ f2.8 Κάμερα: Canon 600d Baader mod cooled @ 5C Φίλτρο: - Στήριξη: SW HEQ5 Pro Οδήγηση: SW 9x50 Finder + ZWO ASI120MC Λογισμικό: BYEOS, PHD2 - Pixinsight 120x60s (2h) iso800 dither/3 60 flats Νο darks 120 bias
Τίτλος: M81 Region Widefield
Χρήστης: Magicstar [15/05/2017, ημέρα Δευτέρα και ώρα 0:55]
Μπράβο Σταμάτη!! Άντε να τελειώνουμε με τα τεστ γιατί μας περιμένει γεμάτο καλοκαίρι!
Καλησπέρα! Αυτός είναι ο 2ος στόχος με τον Samyang (και την Canon φυσικά). Στην επεξεργασία προτεραιότητα δόθηκε στην ανάδειξη του IFN με ένα σχετικό κόστος στον θόρυβο (τον οποίο όμως πιστεύω κράτησα σε ανεκτά επίπεδα). Το αποτέλεσμα νομίζω είναι ικανοποιητικό λαμβάνοντας υπ'' όψιν ότι η φωτορύπανση ξεπλένει πάρα πολύ τους στόχους στα widefields δημιουργώντας απίστευτα gradients και οτι στο αρχικό boost stretch μόλις που διακρινόταν το IFN με την φωτό να έχει πολύ θόρυβο (λογικό). Επίσης ήταν καλή ευκαιρία και πλατφόρμα για αρκετούς πειραματισμούς στην επεξεργασία, αναγκαστικά ξαναέπιασα-έμαθα τα περισσότερα εργαλεία του PI και τις ρυθμίσεις τους, από το στάδιο του καλιμπραρίσματος μέχρι το τελικό. Τώρα μένουν κάποια τεστ να δω που υπάρχει φλεξάρισμα και τιλτ στο σύστημα (έχω κάποια aberrations)... Φυσικά γνώμες-κριτικές όπως πάντα βοηθούν πολύ! Τοποθεσία: Άγιος Παντελεήμονας, Μάνδρα, Αττική Τηλεσκόπιο-φακός: Samyang 135mm f2 ED UMC @ f2.8 Κάμερα: Canon 600d Baader mod cooled @ 5C Φίλτρο: - Στήριξη: SW HEQ5 Pro Οδήγηση: SW 9x50 Finder + ZWO ASI120MC Λογισμικό: BYEOS, PHD2 - Pixinsight 120x60s (2h) iso800 dither/3 60 flats Νο darks 120 bias
Τίτλος: M81 Region Widefield
Χρήστης: ted1977 [13/05/2017, ημέρα Σάββατο και ώρα 13:45]
Φίλε μου...... Ψηλαφιζεις πλέον τα όρια σου! (Σε αυτό το setup) πλέον ότι πληροφορία δώσεις πρέπει να καταγραφει ως νέα.
Καλησπέρα! Αυτός είναι ο 2ος στόχος με τον Samyang (και την Canon φυσικά). Στην επεξεργασία προτεραιότητα δόθηκε στην ανάδειξη του IFN με ένα σχετικό κόστος στον θόρυβο (τον οποίο όμως πιστεύω κράτησα σε ανεκτά επίπεδα). Το αποτέλεσμα νομίζω είναι ικανοποιητικό λαμβάνοντας υπ'' όψιν ότι η φωτορύπανση ξεπλένει πάρα πολύ τους στόχους στα widefields δημιουργώντας απίστευτα gradients και οτι στο αρχικό boost stretch μόλις που διακρινόταν το IFN με την φωτό να έχει πολύ θόρυβο (λογικό). Επίσης ήταν καλή ευκαιρία και πλατφόρμα για αρκετούς πειραματισμούς στην επεξεργασία, αναγκαστικά ξαναέπιασα-έμαθα τα περισσότερα εργαλεία του PI και τις ρυθμίσεις τους, από το στάδιο του καλιμπραρίσματος μέχρι το τελικό. Τώρα μένουν κάποια τεστ να δω που υπάρχει φλεξάρισμα και τιλτ στο σύστημα (έχω κάποια aberrations)... Φυσικά γνώμες-κριτικές όπως πάντα βοηθούν πολύ! Τοποθεσία: Άγιος Παντελεήμονας, Μάνδρα, Αττική Τηλεσκόπιο-φακός: Samyang 135mm f2 ED UMC @ f2.8 Κάμερα: Canon 600d Baader mod cooled @ 5C Φίλτρο: - Στήριξη: SW HEQ5 Pro Οδήγηση: SW 9x50 Finder + ZWO ASI120MC Λογισμικό: BYEOS, PHD2 - Pixinsight 120x60s (2h) iso800 dither/3 60 flats Νο darks 120 bias
Τίτλος: M81 Region Widefield
Χρήστης: StamosP [12/05/2017, ημέρα Παρασκευή και ώρα 14:09]
Καλησπέρα και σας ευχαριστώ όλους!

Σταμάτη, Θοδωρή είμαι στο στάδιο διερεύνησης που οφείλονται κάποια aberrations (το ανέφερα και στην περιγραφή παραπάνω).
Το πιθανότερο είναι να οφείλονται σε κάποιο ''τιλτ'' του αισθητήρα. Το βάζω σε εισαγωγικά γιατί στο f2 και f2.8 όλα είναι οριακά, ακόμα και μια ελάχιστη απευθυγράμμιση είναι αρκετή για δημιουργήσει θέματα.
Στο f2 η ζώνη της κρίσιμης εστίασης έχει βάθος 12.5μm (!) και στο f2.8 25μm. Για λόγους σύγκρισης στο συνηθισμένο για τηλεσκόπια f5.6 είναι 100μm.
Οπότε πρέπει να γίνουν κάποια τεστ με διάφορους συνδυασμούς αμοντιφάριστης κάμερας-φακών.
Δεν μπορώ να αποκλείσω την πιθανότητα βέβαια να είναι τελικά θέμα του ιδίου του φακού, ο έλεγχος ποιότητας της Samyang/Rokinon δεν είναι οτι καλύτερο και έχουν αναφερθεί προβληματικά κομμάτια.
Βέβαια δεν σταματάω να λέω στον εαυτό μου οτι ακόμα και έτσι τα άστρα είναι πολύ καλύτερα από πάρα πολλούς φακούς της αγοράς σε τέτοιες ταχύτητες...
Στο f2 τον έχω δοκιμάσει αλλά το βινιετάρισμα είναι έντονο (με APS-C) και τα περιφερειακά άστρα κάνουν αυτά τα 2 ''χωνιά'' λόγω του aperture vignetting diffraction, λογικό λόγω γρήγορου f και μικρής εστιακής. Προσωπικά δεν με ενοχλεί και όταν βρω τι φταίει λογικά θα τον δουλεύω στο f2.
Εννοείται όταν ανακαλύψω την αιτία του ''προβλήματος'' θα ενημερώσω αναλυτικά!


AstroVox Forum Αρχική σελίδα »  Αστροφωτογραφίες  » Βαθύς Ουρανός » Υπόλοιπα Deep Sky 		Σελίδα 1 από 10
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10  Επόμενη
Μετάβαση στη:  

Όλες οι Ώρες είναι UTC + 3

Δεν μπορείτε να μεταφορτώσετε νέες φωτογραφίες σε αυτή τη κατηγορία
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε κάποιο σχόλιο για τις φωτογραφίες σε αυτή τη κατηγορία
Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τη φωτογραφία και το σχόλιο σας σε αυτή τη κατηγορία
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τη φωτογραφία και το σχόλιο σας σε αυτή τη κατηγορία


Photo Album Powered by Smartor


Βασισμένο στο phpBB. Η συμμετοχή στο AstroVox βασίζεται στους εξής όρους χρήσης