Binoviewer Burgess BV-125 C model

Φίλοι μου γεια σας!

Τον τελευταίο χρόνο με απασχολούσε ιδιαίτερα η ιδέα της απόκτησης ενός binoviewer ή διοφθαλμίου κατά το ελληνικότερο. Με συνάρπαζε η σκέψη ότι θα μπορούσα κάποια στιγμή να παρατηρώ και με τα δύο μάτια, πιο ξεκούραστα και πιο ανθρώπινα, τουλάχιστον τα λιγότερο αμυδρά αντικείμενα, αλλά οι τιμές ήταν αρκετά υψηλές για τον τρέχοντα οικονομικό προγραμματισμό μου.

Πρόσφατα όμως, από την έρευνα αγοράς που έκανα και από τα forums του εξωτερικού που περιηγήθηκα, διαπίστωσα ότι κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν κυκλοφορήσει στην αγορά αρκετά μοντέλα ήπιου κόστους (γύρω στα 200$) με αρκετά καλές δυνατότητες. Την προσοχή μου τράβηξε περισσότερο το συγκεκριμένο της Burgess BV-125 C model, το οποίο αποτελεί εξέλιξη δύο άλλων προηγούμενων τύπων binoviewer της εταιρείας (A και Β) και το οποίο τελικά παρήγγειλα. Μπορείτε να το δείτε εδώ: http://www.burgessoptical.com/Accessories/Binoviewer.html

Σημείωση της 5.2.2008: Επειδή διαπίστωσα σήμερα οτι ο παραπάνω σύνδεσμος δεν ανοίγει, δείτε το binoviewer σε ένθετη φωτογραφία στο τέλος αυτού του πρώτου post.

Άφιξη του δέματος και άνοιγμα

To δέμα έφτασε με το ταχυδρομείο μετά από 3 εργάσιμες ημέρες από την Αγγλία. Ανοίγοντάς το βρήκα μέσα το χάρτινο κουτί του Bino, καθώς και δύο άλλα χάρτινα κουτάκια, που μέσα τους περιείχαν τον καθένα από τους δύο Wide Angle προσοφθάλμιους των 20mm της Burgess (FOV 65ο), οι οποίοι παρέχονται μαζί με το Bino, αλλά κι έναν αντάπτορα Burgess Optical "Z" Binocular Bracket, που είχα επίσης παραγγείλει, προκειμένου να χρησιμοποιώ τα κιάλια μου μαζί με red dot finder.

Όλα τα κουτιά ήταν περιτριγυρισμένα πάνω – κάτω κι ενδιάμεσα από ειδικό υλικό πακεταρίσματος (με φουσκάλες), ενώ οι προσοφθάλμιοι ήταν τοποθετημένοι μέσα στα κλασσικά πλαστικά κυλινδρικά κουτάκια τους, τυλιγμένοι κι αυτοί με παρόμοιο υλικό μέσα στα χαρτόκουτά τους.

Το κουτί του Βino τώρα, εξωτερικά είναι ένα απλό λευκό χαρτοκούτι, χωρίς ιδιαίτερες εγγραφές επάνω του. Φέρει μόνο μια μικρή σφραγίδα με τα αγγλικά γράμματα ΟΚ σε κύκλο, πράγμα που μάλλον σημαίνει ότι η μονάδα έχει περάσει από κάποιο είδους έλεγχο ποιότητας. Ανοίγοντάς το κουτί ανακαλύπτει κανείς ένα ακόμα κουτί εσωτερικά, αυτή τη φορά από συνθετικό αφρώδες υλικό και μέσα του ξεπροβάλλει τελικά το Bino, ελαφρά σφηνωμένο μέσα σε νάιλον σακουλάκι. Επίσης, δεν εμπεριέχεται κάποιο εγχειρίδιο χρήσης.

Εντυπώσεις από το σώμα του Binoviewer

To BV-125 είναι μια όμορφη, μικρή οπτική μονάδα σε σχέση με τον ανταγωνισμό, πολύ φιλική στα χέρια και με ποιότητα κατασκευής που σε καμία περίπτωση δεν προδίδει την χαμηλή τιμή της. Συγκεκριμένα, το βάρος της χωρίς προσοφθαλμίους είναι περίπου 500gr, ενώ μαζί με τους δύο παρεχόμενους προσοφθαλμίους φθάνει στα 700gr συνολικά, που σημαίνει ότι αποτελεί μια από τις πιο ελαφρές λύσεις, αν όχι την ελαφρύτερη εκδοχή Binoviewer, σε σχέση πάντα με τον ανταγωνισμό.

Το μεταλλικό σώμα διακρίνεται σε δύο μέρη, το κεντρικό, που είναι βαμμένο στο χρώμα του αλουμινίου και αυτό των άκρων, που αποτελείται από καλής ποιότητας μαλακό πλαστικό. Μόνη επιφύλαξη ως προς την ποιότητα, το χρώμα αυτό του αλουμινίου, παρατηρώντας το υπό γωνία, σε κάποιο σημείο της επιφάνειας εμφανίζει αμυδρά μια μαύρη σκιά, που σημαίνει ότι ενδεχομένως στο μέλλον με τη χρήση το χρώμα αλουμινίου να αλλοιωθεί περαιτέρω. Το ρύγχος είναι χρωμιoμένο, κατά τα γνωστά των προσοφθαλμίων, ενώ οι εστιαστές (ξεχωριστοί – ένας για κάθε προσοφθάλμιο) έχουν μαύρο καλής ποιότητας χρώμα. Οι τελευταίοι έρχονται με τρία λευκά πλαστικά βιδάκια συγκράτησης των προσοφθαλμίων ο καθένας. Μεταξύ των εστιαστών υπάρχει το λογότυπο της εταιρείας Burgess Optical και τα λοιπά στοιχεία του ΒαΚ4 (το είδος του γυαλιού στα οπτικά) και FBBMC (fully broadband multicoated).

Το Binoviewer δεν συνοδεύεται από κάποιο είδος Optical Corrector Adaptor (OCA). Αυτό σημαίνει ότι πολύ δύσκολα θα λειτουργήσει με διοπτρικά ή νευτωνικά τηλεσκόπια, χωρίς τουλάχιστον τη χρήση ενός Barlow. H Burgess έδωσε μόλις τον προηγούμενο μήνα λύση, διαθέτοντας στο εμπόριο έναν OCA, που παρέχει μεγέθυνση 1.9x.

Το Binoviewer εσωτερικά

Κρατώντας το BV-125 χωρίς προσοφθαλμίους μπροστά από τα μάτια, μπορεί να παρατηρήσει κανείς τα παρακάτω:

1. Από κοντά, το δεξί πρίσμα είναι ελαφρά πιο σκοτεινό από το αριστερό.

2. Τα οπτικά κάτω από μια δέσμη φωτός εμφανίζουν μια ελαφρότατη πράσινη χροιά, τόσο από μπροστά, όσο και από πίσω.

3. Με τα χέρια τεντωμένα:

α) Ο κάθε ένας οπτικός κύκλος (κοιτώντας μέσα από τον κάθε ένα εστιαστή με το ένα μάτι) δεν είναι στρογγυλός! Εμφανίζονται αριστερά και δεξιά ελαφρά κομμένοι κάθετα, που μάλλον σημαίνει ότι ο χώρος τοποθέτησης των πρισμάτων είναι ελαφρά μικρότερος από τα πρίσματα.

β) Τα οπτικά μαζί έχουν τέλεια ευθυγράμμιση κάθετα, αλλά εμφανίζουν ελαφρά απόκλιση οριζόντια (λ.χ. σε σχέση με μια μακρινή από τον παρατηρητή οριζόντια γραμμή, όπως για παράδειγμα η στέγη ενός κτιρίου ή μια κορυφογραμμή ενός βουνού).

Κατά τα λοιπά, τα χαρακτηριστικά του BV-125, όπως περιγράφονται από την Burgess είναι 20.5mm καθαρό άνοιγμα , δυνατότητα ανοίγματος / κλεισίματος του Binoviewer ως προς τους άξονες των προσοφθαλμίων 53mm έως 75mm και οπτική διαδρομή (optical length) 100mm.

Πρώτες εντυπώσεις από τη χρήση του Binoviewer

Η πρώτη κίνηση που έκανα όταν παρέλαβα το BV-125, ήταν να βγάλω και να στήσω στο μπαλκόνι μου το μικρό μου τηλεσκόπιο, ένα Meade ETX – 105AT. Επειδή το συγκεκριμένο τηλεσκόπιο είναι τύπου Maksutov – Cassegrain, θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς την ανάγκη ενός OCA. Αμέσως αντιλήφθηκα ότι το σώμα του BV-125 δεν χωρούσε για να τοποθετηθεί στην εισαγωγή προσοφθαλμίων γιατί εμποδιζόταν από τον παρακείμενο finder. Όπως και όσο κι αν τον έστρεφα προς τα πλάγια, δεν μπορούσα να βρω λύση. Τελικά τον έβγαλα και ησύχασα. Έτσι κι αλλιώς μέρα μεσημέρι δεν μου ήταν χρήσιμος για τον στόχο που είχα κατά νου (για όποιον ενδιαφέρεται η BC&F έχει δώσει λύση διαθέτοντας στο εμπόριο ειδικό extension tube για τα ΕΤΧ με κωδικό AC543).

Τοποθέτησα Binoviewer και προσοφθαλμίους και, από το κέντρο της Αθήνας που είμαι, έστρεψα το ΕΤΧ προς έναν αγαπημένο στόχο για μένα και τα κιάλια μου, πάνω στον Υμηττό, ένα μοναστήρι στην περιοχή μάλλον του Καρέα. Με αγωνία έστρεφα αργά – αργά τον εστιαστή του ΕΤΧ μη ξέροντας τι να περιμένω. Άραγε αυτό το μικρό και φτηνό πραγματάκι θα μου έβγαζε εικόνα ή δεν θα εστίαζε καθόλου ??? Όταν τελικά η εικόνα καθάρισε, σοκαρίστηκα! Εκτός του ότι δεν είχα δει ποτέ το μοναστήρι τόσο κοντά (αυτό οφείλεται βέβαια και στη μεγαλύτερη μεγέθυνση σε σχέση με τα κιάλια), η εικόνα του ήταν τόσο καθαρή και τόσο άνετη και ξεκούραστη σε όλο το πεδίο, που αφέθηκα να χαζεύω εμβρόντητος. Παρά το γεγονός ότι η εικόνα εμφανιζόταν να βράζει, λόγω των θερμικών εκπομπών από το έδαφος, η ίδια εικόνα ήταν τόσο σαφής και διακριτή σε όλο το πεδίο, που είχα την εντύπωση ότι και γάτα να πέρναγε μπροστά από το κτίριο ή πάνω από την σκεπή του μοναστηριού, θα μπορούσα να την δω με άνεση.

Πρέπει να πω επιπλέον ότι τα μάτια μου λειτούργησαν κανονικά και – όπως και με τα κιάλια – συνέθεσαν τις δύο εικόνες σε μία με ευκολία. Δεν παρατήρησα καμία εμφανή παραμόρφωση ή διαφοροποίηση στα όρια του πεδίου μου σε σχέση με το κέντρο, αν και οι συνθήκες δεν ήταν οι ιδανικότερες. Ούτε και αντιλήφθηκα κάτι άλλο αρνητικό, σε σχέση και με τα παραπάνω που ανέφερα, πέραν από μια υποψία ζάλης, που όμως μπορεί να οφείλεται στα δοκιμαστικά ανοίγματα και κλεισίματα του Bino και γενικά τις δοκιμές που του έκανα και όχι από άλλες αιτίες, όπως κακή ευθυγράμμιση οπτικών. Η μεγέθυνση τέλος που έλαβα από τους 20mm WA προσοφθαλμίους, μάλλον προσεγγίζεί περισσότερο εκείνη του κλασσικού 15mm Plossl που έχω, αλλά αυτό πρέπει να εξηγείται από την μετακίνηση του πρωτεύοντος καθρέφτη του ΕΤΧ προκειμένου να εστιάσει και την συνακόλουθη αύξηση της εστιακής του απόστασης. Όταν δε χρησιμοποίησα με το BV-125 προσοφθαλμίους πάνω από 20mm, το αποτέλεσμα ήταν να παίρνω εικόνες πάνω – κάτω του ιδίου εύρους με τους WA 20mm ενώ παρατήρησα και την εμφάνιση μιας λεπτής σχετικά μαύρης και αδιαπέραστης ζώνης στα όρια του πεδίου μου.

Ανυπομονώ να χρησιμοποιήσω το Binoviewer βράδυ. Θα σας ενημερώσω.

Ευχαριστώ για την προσοχή σας και την αντοχή σας

Φιλικά

PapGeo

Υ.Γ.: Μερικά χρήσιμα links:

http://www.astromart.com/articles/article.asp?article_id=180 Θα βρείτε μια παρουσίαση του προγενέστερου BV-125 Β model.

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=989&highlight=baader+binoviewer Θα βρείτε για σύγκριση την παρουσίαση του Baader Mark V

Binoviewer από τον πάντα προσεκτικό και αναλυτικό Στέφανο Σοφολόγη.

http://www.newxspotters.bizland.com/todd/weatherman/nagler3.htm Θα βρείτε μια κάπως παλιά αλλά ολοκληρωμένη παρουσίαση των Binoviewers.

Kαλορίζικο και καλές παρατηρήσεις...

Aναμένουμε νέες εντυπώσεις.

Γιώργο,

καλώς ήλθες στο θαυμάσιο κόσμο του binoviewing! Σε περιμένουν πολύ όμορφες εκπλήξεις...! Οι φίλοι που παρατήρησαν με το Grossfeld binoviewer της Baader στον Πάρνωνα, έμειναν κατάπληκτοι από την εμπειρία. (Η Baader βγάζει πλέον κι ένα πολύ φθηνό bino στη ίδια κατηγορία τιμής με το δικό σου.)

Ελπίζω να έχεις πολύ καλά αποτελέσματα και με το dobsonian εφόσον λυθούν πιθανά ζητήματα της εστίασης. Καλές παρατηρήσεις και συγχαρητήρια για την αγορά binoviewer!

Φιλικά, Στέφανος

Παιδιά, ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας. Ελπίζω και τα επόμενα τεστ να είναι εξίσου εντυπωσιακά!

Φιλικά

PapGeo

Νεώτερα από το μέτωπο των binoviewers:

Σήμερα το μεσημέρι προσπάθησα να συνδέσω το BV-125 με το μεγαλύτερο τηλεσκόπιό μου ένα Celestron Starhopper 10”dobsonian. Το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο. Ο εστιαστής του τηλεσκοπίου δεν κατάφερε να εστιάσει, ούτε καν να προσεγγίσει θα έλεγα. Όμως, δεν κατάφερε να εστιάσει – παρά τις περί του αντιθέτου απόψεις στο internet – ούτε όταν μεταξύ του Starhopper και του BV-125 τοποθέτησα έναν short Barlow (2x) της Meade που έχω. Παρότι είχα βιδώσει τους ανεξάρτητους εστιαστές του binoviewer σε όλη τους την διαδρομή προς τα μέσα, προκειμένου να κερδίσω όση εστιακή απόσταση γινόταν, ο εστιαστής του Starhopper έφτασε πολύ κοντά, αλλά τελικά δεν καθάρισε την εικόνα. Γνωρίζοντας από τα forums του εξωτερικού ότι ορισμένοι μεταφέρουν τον πρωτεύοντα καθρέφτη των νευτωνικών τους προς τα μπροστά για να καταφέρουν να εστιάσουν (αυτό όμως προϋποθέτει δευτερεύοντα μεγαλυτέρων διαστάσεων), βίδωσα προς τα μέσα όσο έπαιρνε τις τρεις βίδες ευθυγράμμισης του πρωτεύοντος καθρέφτη μου, κάνοντας εκ νέου collimation, αλλά και αυτή η κίνηση δεν απέδωσε.

Ενθαρρυντικό ήταν το γεγονός ότι το όλο σύστημα Barlow + BV-125 + προσοφθάλμιοι δεν επέφερε καμία επιβάρυνση στην ισορροπία του Starhopper.

Τελικά, το τηλεσκόπιο εστίασε μόνο όταν ξεβίδωσα στα δύο τον Barlow και χρησιμοποίησα το κάτω μέρος του που έχει τον φακό, ενώνοντάς το με το ρύγχος του BV-125 με μονωτική ταινία, διότι οι σπείρες δεν ταίριαζαν προκειμένου να βιδωθούν οι δυο κύλινδροι μεταξύ τους. Τότε το Starhopper εστίασε με άνεση. Όμως, στο σημείο της ταινίας ο ενιαίος κύλινδρος δεν χωρούσε στον εστιαστή του τηλεσκοπίου και γιαυτό το BV-125 δεν μπορούσε να σταθεί πάνω στον σωλήνα χωρίς την βοήθεια των χεριών μου. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν εικόνες με πολύ μεγάλη μεγέθυνση, της τάξης των 3x ή και 4x. Απ΄ό,τι φαίνεται η επιλογή από μένα ενός Optical Corrector Adaptor είναι στην περίπτωση αυτή μονόδρομος .

Πάντως, εάν κάποιος φίλος/η έχει κάποια ιδέα ή πρόταση για το όλο θέμα, θα ήταν χρήσιμο να την καταθέσει.

Φιλικά

PapGeo

Γιώργο,

πιστεύω ότι το Optical Corrector Adaptor είναι η μόνη λύση. Από κεί και πέρα αν χρειαστεί, μπορείς να μετακινήσεις τον εστιαστή και το δευτερεύον κάτοπτρο προς το εσωτερικό του τηλεσκοπίου κατά 1-2 cm εφαρμόζοντας όμως λίγη γεωμετρία για να είσαι σίγουρος ότι το δευτερεύον θα συνεχίσει να ανακλά ολόκληρη τη δέσμη που έρχεται από το πρωοτεύον

Φιλικά, Στέφανος

Στέφανε,

Ήδη βρίσκομαι σε φάση αναζήτησης του κατάλληλου corrector (OCA). Απ΄ό,τι έχω καταλάβει οι correctors διακρίνονται σε δύο κατηγορίες, τους «καθαρόαιμους», οι οποίοι, όσο ποσοστό μεγέθυνσης αναφέρουν (λ.χ. 1.6x), τόσο μεταφέρουν προς τον προσοφθάλμιο, σαν να μην υπήρχε ενδιάμεσα το Bino, και οι τύπου Barlow, οι οποίοι, ναι μεν αναφέρουν κάποια τιμή μεγέθυνσης (λ.χ. 1.6x), αλλά, όταν τοποθετούνται μπροστά από τα binoviewers, μεταφέρουν πολλαπλάσια την μεγεθυντική τους ισχύ στον προσοφθάλμιο, λ.χ. 3.2x ή 3.6x ή και περισσότερο, ανάλογα με το μήκος της εσωτερικής διαδρομής του φωτός μέσα στο binoviewer (optical length).

Απ΄ό,τι φαίνεται, ο OCA που διέθεσε στην αγορά η Burgess ανήκει στην δεύτερη κατηγορία, αφού τον ονομάζει ως Barlow: http://www.burgessoptical.com/Accessories/OCA1_9.html Για όποιον θέλει να διαβάσει σε τι διαφέρει ένας OCA από έναν Barlow, μπορεί εδώ: http://www.siebertoptics.com/SiebertOptics-.OCAexplanation.html Με το να ενώσω χθες με ταινία το ρύγχος του Bino με το κάτω τμήμα του Barlow, δεν έκανα τίποτα περισσότερο από το να μετατρέψω τον Barlow μου σε τύπου Barlow corrector. Γιαυτό και οι μεγεθύνσεις που έλαβα ήταν τόσο υψηλές. Και οι υψηλές μεγεθύνσεις, αλλού μπορεί να βοηθούν, αλλού όμως μπορεί να δυσκολεύουν.

Παρατήρησα ότι η Baader έχει διαθέσει στην αγορά τρεις correctors με μεγεθύνσεις 1.25x, 1.7x και 2.6x. Εσύ Στέφανε, πρέπει να έχεις τον 1.7x. Σου μεταφέρει το συγκεκριμένο ποσοστό μεγέθυνσης προς τους προσοφθαλμίους σου ή περισσότερο από αυτό? Δεν καταλαβαίνω επίσης από την γερμανική ιστοσελίδα http://www.baader-planetarium.de/zubehoer/okularseitiges_zubeh/binokular.htm εάν αφορούν εστιαστές τηλεσκοπίων με άνοιγμα 1.25’’ ή 2 ιντσών κι αν βέβαια προσαρμόζονται σε νευτωνικά σαν το δικό μου. Αν γνωρίζεις κάτι σχετικά πες μου.

Φιλικά

PapGeo

Γειά σου Γιώργο,

Η Baader βγάζει τέσσερις "glasspath correctors":

α) Στις 1.25": 1.25Χ, 1.7Χ, 2.6Χ

β) Στις 2": 1.7Χ

Όλες οι μεγεθύνσεις αναφέρονται στη χρήση με το binocular viewer και οι φακοί δεν χρησιμοποιούνται σαν σκέτοι barlow. Οι τρεις πρώτοι δεν έχουν καν υπολογίσιμο οπτικό σωλήνα, ενσωματώνονται στο εμπρόσθιο άνοιγμα του binoviewer.

Ο 1.7Χ, 2" είναι νέα εξελιγμένη σχεδίαση και σύμφωνα με τη Baader υπερτερεί σαφώς των μικρότερων (είναι και αρκετά ακριβότερος). Είναι αυτός που έχω κι εγώ και μου δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα. Η ονομαστική του μεγέθυνση συμφωνεί ακριβώς με τις μετρήσεις μου (περ. 1,69-1,72 ανάλογα με τη θέση του εστιακού επιπέδου κάθε προσοφθάλμιου).

Το κακό είναι ότι οι παραπάνω φακοί προσαρμόζονται μόνο στο σύστημα της Baader. Έχε όμως το νού σου μήπως βγάλει κάτι ανάλογο γιά το νέο οικονομικό της binoviewer (http://www.aktistar.com/tsnew/baader_maxbright_binoviewer.htm) και τύχει να ταιριάζει στο παρόμοιο δικό σου.

Επιλέγοντας κάποιον barlow-διορθωτή γιά το binoviewer σου, ο στόχος είναι διττός: να επιτρέπει την εστίαση δίνοντας όμως τη χαμηλότερη δυνατή μεγέθυνση. Έτσι θα έχεις το μεγαλύτερο δυνατό μέγιστο οπτικό πεδίο. Για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία στη διάθεσή σου. (Έχεις καμμιά πιθανότητα για Πάρνωνα; )

Φιλικά, Στέφανος

Στέφανε,

Παρήγγειλα τελικά την Παρασκευή τον αντάπτορα της Siebert Optics: http://www.siebertoptics.com/SiebertOptics-OCA.html Πρόκειται για «καθαρόαιμο» OCA, που διαθέτει η εν λόγω κατασκευάστρια εταιρεία ειδικά για binoviewer όπως το δικό μου και – όπως υποστηρίζει – θα μου επιτρέπει να παρατηρώ με μεγέθυνση 1.6x. Ο συγκεκριμένος OCA, απ΄ότι μου εξήγησε ο ιδιοκτήτης της Harry Siebert, έχει έτσι διαμορφώσιμα τα οπτικά του, ώστε να προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε νευτωνικού ή διοπτρικού τηλεσκοπίου. Στην καλύτερη δυνατή διαμόρφωση παρέχει μεγέθυνση 1.6x, ενώ στην χειρότερη 1.8x.

Δεν κατάφερα να βρω στο εμπόριο κάτι άλλο με ίδια ή μικρότερη μεγέθυνση και με σχετική ασφάλεια ότι θα κάνει για το σύστημά μου. Ας ελπίσουμε ότι θα το παραλάβω σύντομα, γιατί ο Πάρνωνας πλησιάζει…!

Φιλικά

PapGeo

Γιώργο,

ο αντάπτορας της Siebert Optics φαίνεται ιδανική επιλογή. Χαίρομαι που θα είσαι στον Πάρνωνα, θα είμαι κι εγώ τρείς βραδιές, Π-Σ-Κ. Θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε από κοντά και να συγκρίνουμε (και να απολαύσουμε) τα binoviewers μας. Ελπίζω να «παρασύρουμε» κι άλλους στο θαυμάσιο κόσμο της παρατήρησης με τα δύο μάτια (αγγλιστί: binoviewing), αν και ο κυριότερος στόχος - οι πλανήτες και η Σελήνη - δεν θα προσφέρονται για παρατήρηση. Όμως κάποια σφαιρωτά και κάποια νεφελώματα μιλούν μόνα τους για την ποιότητα και την απόλαυση της παρατήρησης με binos...

Φιλικά, Στέφανος

Στέφανε, σίγουρα τα binoviewer εκεί που υπερέχουν είναι στα λαμπρά αντικείμενα, όμως για μένα προσωπικά, θα αποτελούσε μεγάλη επιτυχία, εάν μου δινόταν η ευκαιρία να παρατηρώ μέσα από αυτό, το πτωχό πλην τίμιο, αλλά και ευπαρουσίαστο πραγματάκι, κάποια από τα DSO. Αναμένοντας λοιπόν την άφιξη του OCA που παρήγγειλα, παραθέτω τα παρακάτω:

Πρώτες εντυπώσεις από την χρήση του BV-125 την νύχτα

Χθες το βράδυ είπα να ξενυχτήσω κι έβγαλα το Meade ETX – 105AT (f/l 1470mm) στο μπαλκόνι για μία δοκιμή. Γενικά, τα πρώτα συμπεράσματα από την χρήση του BV-125 είναι τουλάχιστον ενθαρρυντικά. Σε κανένα από τα παρακάτω αντικείμενα που παρατήρησα, η μεμονωμένη χρήση των κλασσικών Plossl προσοφθαλμίων που διαθέτω, από τα 32mm έως και τα 6.5mm, με ή χωρίς την χρήση Barlow (κυρίως για περαιτέρω αύξηση της μεγέθυνσης), δεν φάνηκε να προσθέτει κάτι περισσότερο, από αυτό που έβλεπα μέσα από το BV-125 με τους δύο 20άριδες WA προσοφθαλμίους του, το αντίθετο θα έλεγα. Το seeing ήταν μέτριο, όμως σε κάθε περίπτωση καλύτερο από τα προηγούμενα βράδια, όπου εξ αιτίας της αυξημένης ζέστης και υγρασίας δεν μπορούσες να διακρίνεις ούτε καν τα σχήματα των αστερισμών στον ουρανό των Αθηνών. Αναλυτικά:

Αφού αφαίρεσα τον 8x25 finder από το ΕΤΧ, για τους γνωστούς λόγους που ανέφερα σε προηγούμενο post μου, και το ευθυγράμμισα κατά τα γνωστά, τοποθέτησα το BV-125 πάνω στο τηλεσκόπιο. Μην αντέχοντας στον πειρασμό, το έστειλα να συναντήσει τον πρώτο μου στόχο, ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον κόκκινο πλανήτη, ο οποίος είχε πριν λίγο φανερωθεί πάνω από τις πολυκατοικίες σε ύψος περίπου 45ο . Ο Άρης, γνωστός για τις δυσκολίες που τον χαρακτηρίζουν στην παρατήρηση, εμφανίστηκε πολύ φωτεινός και σχετικά ασαφής μέσα από το bino, με την περιοχή των πάγων του Νοτίου Πόλου του μόλις να διακρίνεται και με μια υποψία σκοτεινών περιοχών πάνω στο σώμα του. Τα πράγματα βελτιώθηκαν αρκετά όταν προσέθεσα στο όλο σύστημα και τον 2x short Barlow της Meade, οπότε η μεγέθυνση ανέβηκε πολλαπλάσια. Τότε όχι μόνο φάνηκαν καλύτερα οι σκοτεινές του περιοχές, αλλά το πιο ωραίο απ΄όλα ήταν οι πάγοι του Νότιου Πόλου, οι οποίοι λαμπύριζαν έντονα, σαν να είχε ανάψει κάποιο γιγάντιο φως στο κάτω άκρο του πλανήτη (ο νότος στο ΕΤΧ εμφανίζεται κανονικά κι όχι αντεστραμμένα). Η μεμονωμένη χρήση των Plossl μου δεν αποκάλυψε τις ίδιες λεπτομέρειες. Ίσως με καλύτερες συνθήκες παρατήρησης τα πράγματα να ήταν πιο ευνοϊκά γενικότερα.

Επόμενη κίνηση ένας από τους πιο όμορφους διπλούς του ουρανού ο (η) της Κασσιόπης. Εδώ τα πράγματα ήταν παρόμοια με την χρήση των υπόλοιπων προσοφθαλμίων μου. Το BV-125 μου απέδωσε χρωματικά ίδιας ποιότητας είδωλα, περιτριγυρισμένα από ισάριθμους δίσκους του Airy. Μόνη διαφοροποίηση, αναμενόμενη κατά τα άλλα, ήταν ότι, ενώ με τον συγκρίσιμο σε μεγέθυνση 15mm Plossl μου μπορούσα να διακρίνω δυο – τρεις αμυδρούς αστέρες γύρω από τον (η) με περιφερειακή όραση, με το bino κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό, κι αυτό είναι κατανοητό, αφού με τη χρήση των binoviewer χάνεται κάποια μικρή ποσότητα φωτός.

Η Σελήνη όμως, τόση ώρα δέσποζε, αν και «μισή» στο ουράνιο στερέωμα, λούζοντας τα πάντα με το έντονο φωτεινό πέπλο της, δελεαστική και εύκολα προσβάσιμη. Είπα να της κάνω τη χάρη και να την επισκεφθώ. Εδώ ότι και να πω είναι λίγο. Το bino έπαιζε κυριολεκτικά στο γήπεδό του! Ποτέ μα ΠΟΤΕ δεν ξαναείδα την Σελήνη τόσο ευδιάκριτα, τόσο ξεκούραστα και τόσο χορταστικά. Οι λεπτομέρειες του εδάφους ήταν πιο σαφείς και πιο εύκολα αντιληπτές. Το μάτι, ή καλύτερα τα μάτια μου, έκαναν ότι ήθελαν πάνω στον δορυφόρο μας με μοναδική άνεση, προκαλώντας μου ιδιαίτερη ευχαρίστηση, η οποία αυξανόταν ακόμα περισσότερο από την ψευδαίσθηση της τρισδιάστατης εικόνας που δημιουργείται στον εγκέφαλο. Όταν δε προσέθεσα και τον Barlow στο παιχνίδι, εκεί πια είχα την εντύπωση ότι πετούσα σε τροχιά γύρω της! Μόνο ζήτημα προς επίλυση, η φωτεινή εικόνα της, που καθιστούσε μετά από λίγο την παρατήρηση κουραστική χωρίς τη χρήση κάποιου φίλτρου - όχι όμως και απαγορευτική όπως συμβαίνει με τους μονούς προσοφθαλμίους.

Η ώρα είχε περάσει, εγώ έπρεπε να τα «μαζεύω», καθότι εργαζόμενος άνθρωπος, όμως ο αστερισμός του Περσέα είχε σηκωθεί αισθητά στον ουρανό. Και καλά η Σελήνη και οι λοιποί πλανήτες, καλά και τα διπλά αστέρια, τι γίνεται όμως με τα DSO? Αλλά από πού, μέσα από την Αθήνα και με φεγγάρι? Δεν ξέρω αν η τρέλα «πάει στα βουνά», είμαι σίγουρος όμως ότι πάει στην αστρονομία! (no offence – με την καλή έννοια). Και η επιβεβαίωση ακούει στο όνομα Double Cluster (NGC 884 και 869). Λοιπόν τα βρήκα (τσς! εντάξει, το ξέρω ότι δεν ανακάλυψα και την Αμερική) και τα απόλαυσα! Μέσα στο bino χωρούσε ένα σμήνος κάθε φορά. Οι εικόνες βέβαια δεν ήταν τόσο πλούσιες σε άστρα, όπως όταν παρατηρούμε από σκοτεινές τοποθεσίες (είναι και το ΕΤΧ που έχει οπτικά f14), όμως μου έκανε κι εδώ ιδιαίτερη εντύπωση η αίσθηση του τρισδιάστατου των εικόνων, κυρίως του NGC 869, το οποίο εμφανίζεται πιο μαζεμένο στο κέντρο του. Εκεί λοιπόν, στο κέντρο, υπάρχουν δύο άστρα γύρω στα 5.5 με 6.5 mag, το ένα από τα οποία εμφανιζόταν κυριολεκτικά και ξεκάθαρα στο back round του σμήνους, σε σχέση με το άλλο και σε σχέση με μία μικρή συστάδα αμυδρότερων άστρών δίπλα του. Very impressed! Πάντως, η εντύπωση του τρισδιάστατου των εικόνων, από όσο έχω δει στα φόρουμ του εξωτερικού, σε άλλους υπάρχει και σε άλλους όχι. Μακάρι όλος ο κόσμος να την είχε, γιατί προσφέρει πολλά σε προσωπική ευχαρίστηση.

Τέλος, σε σχέση με το ΕΤΧ, μπορώ να πω ότι ανταποκρίθηκε αρκετά καλά στις κινήσεις του με το binoviewer (700gr), όμως: αυτό κατέστη δυνατό και ίσως επειδή, αφενός, αφαίρεσα τον finder (90gr), αφετέρου, στην άλλη άκρη του σωλήνα έχω προσθέσει το dew shield της Meade και πάνω του έχω στερεώσει έναν red dot finder (συνολικά 230gr).

Αυτά για την ώρα

Φιλικά

PapGeo

Γιώργο,

με χαρά διαπιστώνω ότι η αγορά είναι επιτυχημένη και οι εντυπώσεις σου από την παρατήρηση με τα δύο μάτια είναι είναι ιδιαίτερα θετικές και ανάλογες με τις δικές μου. Η Σελήνη με το binoviewer είναι πραγματικά ένας καινούργιος, εντυπωσιακός κόσμος και μπορεί να περνά κανείς ώρες «σε χαμηλή τροχιά» γύρω της, έχοντας «φύγει» εντελώς από τα επίγεια! Κρίμα που στα αστροπάρτυ του Πάρνωνα δεν μπορούμε να δείξουμε τη Σελήνη στους φίλους. Νομίζω πως το χειμώνα/άνοιξη θα πρέπει να οργανωθεί μιά βραδιά για παρατήρηση Σελήνης, Δία, Κρόνου, μιά που όλες οι βραδιές μέχρι τώρα είναι "deep-sky." Οι εικόνες αυτών των σωμάτων με binoviewer είναι, όπως λένε και οι Αγγλοσάξωνες, "jaw dropping".

Εύχομαι ελέυθερο χρόνο,

Στέφανος

Γιώργο, πέτα τον short 2x Barlow #126 της Meade, γιατί δεν είναι καλής ποιότητας και προκαλεί αυξημένες χρωματικές παραμορφώσεις.

Με έναν αποχρωματικό π.χ. Ultima της Celestron θα έχεις πολύ καλύτερα αποτελέσματα.

Στέφανε, αυτό το πραγματάκι δείχνει να εξελίσσεται σε μία από τις πιο συμφέρουσες αγορές μου στον χώρο της ερασιτεχνικής αστρονομίας. Κάθε φορά που το χρησιμοποιώ, το συμπαθώ και περισσότερο. Ας μην λέμε όμως μεγάλες κουβέντες, το μέλλον θα δείξει.

Ηλία, η ιδέα της αγοράς ενός καλής ποιότητας Barlow με είχε απασχολήσει και παλαιότερα, πλην όμως, επειδή τυχαίνει να έχω την πλήρη σειρά των super plossl της Meade, ο ήδη υφιστάμενος Barlow, δεν μου χρησίμευσε ιδιαίτερα μέχρι τώρα. Όταν αγόρασα το bino, θεώρησα – από αυτά που είχα πληροφορηθεί – ότι θα μπορούσε τουλάχιστον ο Barlow αυτός να αποτελέσει έναν πρώτο OCA για το starhopper μου, αλλά έπεσα έξω. Σε κάθε περίπτωση, θα περιμένω πρώτα να αξιολογήσω τον 1.6x OCA, που έχω ήδη παραγγείλει, ως προς τις πιθανές χρήσεις του και μετά θα σκεφτώ τυχόν άλλες παρόμοιες κινήσεις. Ευχαριστώ πάντως για την συμβουλή.

Φιλικά

PapGeo

Φίλοι μου γεια σας και πάλι!

Μετά από αναμονή περίπου δώδεκα ημερών, έφτασε τελικά στα χέρια μου ο Optical Corrector Adaptor (OCA) της Siebert Optics, χωρίς την παρεμβολή του τελωνείου, μέσω του U.S.P.S. (United States Postal Service) με συστημένο airmail δέμα. Η άφιξη αυτή μου έδωσε την ευκαιρία, φέρνοντας «ετοιμοπόλεμο» το bino στον Πάρνωνα, να διερευνήσω περαιτέρω τις δυνατότητες του οργάνου αυτού και τελικά να απολαύσω, τόσο εγώ, όσο και άλλοι φίλοι, όμορφες εικόνες από τα προσοφθάλμιά του.

Το BV-125 στον Πάρνωνα

Το πρώτο βράδυ παρατήρησης (του Σαββάτου για μένα) κύλησε γρήγορα και διερευνητικά για το bino, καθόσον είχε ήδη προηγηθεί έντονη κακοκαιρία, που υποχώρησε μόλις τις πρώτες πρωινές ώρες (ας είναι καλά όμως το Καταφύγιο του Ε.Ο.Σ. Σπάρτης και η καλή παρέα). Το δεύτερο βράδυ πάντως, όπως περιμέναμε, τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα, με τον ουρανό καθαρό από την αρχή της νύχτας. Τότε λοιπόν, μας δόθηκε η ευκαιρία, τόσο σε μένα, όσο και στον Στέφανο Σοφολόγη, όχι μόνο να παρατηρήσουμε μέσα από τα bino του ο καθένας, αλλά και να προχωρήσουμε σε μία πρώτη, σύντομη σύγκριση των δυνατοτήτων τους. Ο εξοπλισμός μας ήταν:

Α) Ο δικός μου:

Celestron Starhopper 10”dobsonian (f/l 1270mm)

Burgess binoviewer BV-125 C model

Προσοφθάλμιοι Burgess 20mm Wide Angle (FOV 65ο)

Siebert Optics OCA 1.6x (1,25”)

Μεγέθυνση: 1270 / 20 = 63.5 x 1.6 = 101.6x

Β) Του Στέφανου:

Orion Optics 10”dobsonian (f/l 1250mm)

Baader Mark V binoviewer

Προσοφθάλμιοι Meade 3000 Plossls 25mm (FOV 50o)

Baader OCA 1.7X (2”)

Μεγέθυνση: 1250 / 25 =50 x 1.7 = 85x

Από τα πρώτα ακόμη λεπτά με το BV-125, κυνηγώντας DSO, κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την παρατήρηση από το δεξί μάτι. Ενώ το bino φαινόταν να εστιάζει κανονικά, υπήρχε μια αίσθηση «υστέρησης» από το δεξί προσοφθάλμιο. Αρχικά υποψιάστηκα κάποια λάθος ευθυγράμμιση του προσοφθαλμίου σε σχέση με τον οπτικό άξονα, γιαυτό και περιέστρεψα το προσοφθάλμιο σε κάθε πιθανή θέση ή απόσταση από τη βάση του, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τελικά έγινε κατανοητό ότι αυτή η εντύπωση προκαλείται από την ανισοκατανομή του εισερχόμενου φωτός στα δύο προσοφθάλμια, γεγονός που είχα εντοπίσει περιγραφικά στο πρώτο μου post. Και απ΄ότι φαίνεται, όταν το αντικείμενο παρατήρησης είναι λαμπρό, όπως συμβαίνει με την σελήνη και τους πλανήτες, και άρα υπάρχει πλεόνασμα φωτός, η παρατήρηση γίνεται απροβλημάτιστα. Όταν όμως, το αντικείμενο είναι αμυδρό, όπως με τα DSO, και κυνηγάμε και το τελευταίο φωτόνιο, το bino δημιουργεί αυτό το φαινόμενο, το οποίο - απ΄ότι εκ των υστέρων πληροφορήθηκα - χαρακτηρίζει τα χαμηλής ή και μέσης αξίας διοφθάλμια. Σε αντίθεση με το BV-125, στο bino του Στέφανου το φως φαινόταν σωστά μοιρασμένο. Ας πάμε όμως στα αποτελέσματα από την σύγκριση:

Μ 13 globular star cluster (Hercules)

Και στα δύο binoviewers ήταν εντυπωσιακό, σε τρισδιάστατη μορφή. Το bino της Baader ελαφρά καλύτερο σε contrast και μάλλον με λίγο μεγαλύτερη φωτεινότητα. Γενικά, το bino της Baader, τόσο στο Μ 13 όσο και στους παρακάτω στόχους, εμφάνιζε τα είδωλα λίγο καλύτερα από αυτό της Burgess, πιο σαφή και ευχάριστα στα μάτια, με μόνο επιχείρημα περί του αντιθέτου την κατά 20% περίπου αυξημένη μεγέθυνση των προσοφθαλμίων της Burgess, που «άνοιγαν» λίγο παραπάνω το αντικείμενο.

Μ 27 “Dumbbell Nebula” planetary nebula (Vulpecula)

Πανέμορφο και στα δύο bino, θα μπορούσες να το χαζεύεις «με τις ώρες». Φαινόταν όχι μόνο σαν «πεταλούδα», αλλά και οι αμυδρότερες περιοχές του, έτσι ώστε να δείχνει σαν «λεμόνι». Ο κεντρικός του αστέρας, πιο εύκολα ορατός με το BV-125, μάλλον λόγω της ελαφρά αυξημένης μεγέθυνσης. Η ποιότητα της εικόνας δεν έδειξε να διαφοροποιείται όταν τοποθέτησα το BV-125 με τους προσοφθαλμίους του πάνω στο Orion του Στέφανου.

Μ 33 “Pinwheel Galaxy” (Triangulum)

Στο BV-125 γέμισε όλο το πεδίο, σε αντίθεση με το bino του Στέφανου, όπου υπήρχε κάποιος κενός χώρος τριγύρω, ώστε να το αποσαφηνίζει καλύτερα. Στο BV-125 διέκρινες «υποψία» σπειρών, σε αντίθεση με του Στέφανου, όπου διακρίνονταν σπείρες αν και αρκετά αμυδρά. Και στα δύο bino φαινόταν δίπλα, στα Β/Α, ο NGC 604 (diffuse emission nebula) αρκετά καλά, και κανονικά θα έπρεπε να αναφέρεται στους χάρτες του Tirion που διαθέταμε.

Άλλες παρατηρήσεις με το BV-125 που συγκράτησα:

Μ 31 “Andromeda Galaxy” (Andromeda)

Πολύ μεγάλος για το πεδίο του BV-125. Διαπίστωσα όμως ότι ο γαλαξίας ήταν κάπως περιορισμένος, γιατί δεν φαίνονταν κάποιες αμυδρότερες περιοχές του στα άκρα, οι οποίες είναι ορατές με χρήση απλού προσοφθαλμίου.

NGC 869 και 884 “Double Cluster” open star clusters (Perseus)

Πολύ όμορφα, κατά τα προαναφερθέντα, με αρκετή ανάλυση.

Μ 71 Globular star cluster (Sagitta)

Όμορφο, αν και όχι όπως άλλα μεγαλύτερα σφαιρωτά.

Μ 37 Open star cluster (Auriga)

Πανέμορφο, ένα πεδίο γεμάτο άστρα, άλλο ένα αντικείμενο για να ξεχαστείς. – Αλήθεια βρε παιδιά, πως περνά έτσι η ώρα στις παρατηρήσεις? Μέχρι να δεις πέντε πράγματα ξημέρωσε!

Κι επειδή, πράγματι, σε λίγο επρόκειτο να ξημερώσει, δυο αντικείμενα δικαιωματικά τράβηξαν την προσοχή μας, το νεφέλωμα του Ωρίωνα, που μόλις είχε ανατείλει, και βέβαια ο θεός του πολέμου, που πλησίαζε στην κορύφωση της τροχιάς του στον νυχτερινό ουρανό:

Μ 42 “Orion Nebula” Emission nebula (Orion)

Το νεφέλωμα του Ωρίωνα, το έχουμε δει, και ξαναδεί δεκάδες, ή και εκατοντάδες φορές. Είμαι σίγουρος όμως ότι θα το βλέπουμε ανελλιπώς μέχρι τα βαθιά μας γεράματα. Γιατί όχι λοιπόν και με τα δύο μάτια! Και πραγματικά, παρότι είχε μόλις ξεπροβάλει μέσα από τα δέντρα της παρακείμενης βουνοκορφής, συνέχιζε να ανεβαίνει με μια στιβαρότητα και μεγαλοπρέπεια μοναδική. Τέσσερα τα διακρινόμενα άστρα του τραπεζίου του, και είμαι περίεργος να δω πως θα φαίνεται με το bino τον χειμώνα που είναι και η εποχή του.

Πλανήτης Άρης

Τον Άρη, τον παρατηρήσαμε κατ΄επανάληψη τις δύο βραδιές που βρέθηκα στον Πάρνωνα, με διάφορα προσοφθάλμια από το τηλεσκόπιό μου, και σ΄αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τα παιδιά που τα προσέφεραν, ιδιαίτερα δε τον giorgosgr, του οποίου ο kasai «ξύριζε» τον κόκκινο πλανήτη, κατά χαρακτηριστική έκφραση του ίδιου. Με το bino τα πράγματα δεν ήταν τόσο ξεκάθαρα. Η χαμηλή μεγέθυνση των 100x δεν ήταν αρκετή για να αποκαλύψει τις λεπτομέρειες που ψάχναμε. Ο 2x short Barlow της Meade τα πήγε μέτρια, ενώ ο Ultima της Celestron (του Ηλία Χασιώτη ή του Skywalker?) τα πήγε καλύτερα. Εκεί όμως που σήκωσα τα χέρια ψηλά και… «παραδόθηκα» στην γοητεία του κόκκινου πλανήτη, ήταν όταν ο Στέφανος μου δάνεισε τον TeleVue Powermate 2.5x που είχε. Δεν ξαναείδα ποτέ τον Άρη με τέτοια λεπτομέρεια, με τις σκοτεινές περιοχές κυριολεκτικά να «γράφουν» πάνω στο σώμα του και με το polar cap να «βγάζει μάτι»! Ίσως ο εντυπωσιασμός μου αυτός να οφείλεται στην ώρα παρατήρησης (πριν το ξημέρωμα) και στην διάρκεια της παρατήρησης, χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω τον kasai του Γιώργου, τον οποίο χρησιμοποιήσαμε νωρίτερα, το προηγούμενο βράδυ.

Αυτά είχα να παραθέσω. Προσπάθησα να προσεγγίσω το θέμα κατά το δυνατόν αντικειμενικότερα. Ο φίλος Στέφανος Σοφολόγης είναι καλοδεχούμενος να προσθέσει τις απόψεις του σχετικά. Και βέβαια, καλοδεχούμενοι να παρέμβουν είναι και όσοι φίλοι δοκίμασαν τα binoviewers μας στον Πάρνωνα, ή όσοι θέλουν να ρωτήσουν κάτι πάνω σε όλα αυτά.

Φιλικά

PapGeo

Γιώργο,

μάλλον απαντώ πολύ καθυστερημένα, αλλά αντί να ζητήσω συγνώμη θα ζητήσω κατανόηση λόγω θέρους και unconnected βραδιών στα τοπικά (και μη), όμορφα παράλια!

Κατ΄αρχήν, συγχαρητήρια για την αναλυτική καταγραφή των εντυπώσεων από τα binoviewer, τη βρίσκω ακριβή και αντανακλά ρεαλιστικά αυτά που διαπιστώσαμε. (Με τη διαφορά ότι αύξησες λίγο το εστιακό μήκος του τηλεσκοπίου μου . Το ονομαστικό του εστιακό μήκος είναι 1200mm - όχι 1250mm - και το πραγματικό του 1181±1mm).

Όταν αγόρασα το binoviewer της Baader, πίστευα ότι θα αξιοποιηθεί μόνο για την τρομερή λεπτομέρεια που προσφέρει στο ηλιακό σύστημα (Σελήνη, πλανήτες), αλλά η πράξη μας έδειξε ότι τα φωτεινότερα Deep-Sky Objects είναι τρομερά γοητευτικά και αληθινά όταν τα κοιτάζεις με δύο μάτια! Ο ενθουσιασμός σου συμβαδίζει με τον δικό μου και επιβεβαιώνεται με κάθε νέα παρατήρηση αλλά και από τα επιφωνήματα των φίλων που παρατήρησαν μ΄αυτό των τρόπο. Νομίζω ότι τα χρήματα που ξοδέψαμε «έπιασαν τόπο». Βέβαια, όπως ήταν αναμενόμενο υπάρχουν διαφορές μεταξύ του ακριβού και του οικονομικού μοντέλου, άλλωστε έχουν κατασκευαστεί με διαφορετικούς στόχους: Το Baader με επιδίωξη την οπτική και μηχανική τελειότητα και το Burgess την δυνατότητα αποτελεσματικής και ευχάριστης παρατήρησης με δύο μάτια με οικονομικό τρόπο. Και τα δύο πέτυχαν τους στόχους τους. Μου έχει βέβαια κινήσει πολύ την περιέργεια και το νέο οικονομικό binoviewer της Baader, που πρέπει να είναι κάτι ξεχωριστό στην κατηγορία του.

Με την ευκαιρία θα αναφερθώ κι εγώ στο Televue Powermate 2.5X. Ξεπερνά σε οπτική ποιότητα κάθε barlow που έχω χρησιμοποιήσει (σε όλο το οπτικό πεδίο) και ακόμη προσπαθώ να εντοπίσω κάποιο ψεγάδι. Βέβαια, το αστείο της υπόθεσης είναι ότι χρησιμοποιώντας μεγεθύνσεις 490Χ και 750Χ, εκτός της ποιότητας των οπτικών βρεθήκαμε να θαυμάζουμε γιά άλλη μιά φορά το tracking της dobsonian βάσης της Orion Optics που συνέχιζε να υπακούει με ακρίβεια τις εντολές του χεριού σε μεγεθύνσεις αστείες γιά dob! Περιττό βέβαια να αναφέρω τι σήμαινε αυτό γιά δύσκολους διπλούς αστέρες όπως ο ζ Βοώτη ή ο δ Κύκνου!

Φιλικά, Στέφανος

Στέφανε,

Σ΄ευχαριστώ για τα καλά λόγια, πιστεύω ότι μπροστά μας ανοίγεται ένα νέο μονοπάτι στις αστρονομικές μας αναζητήσεις. Μάλλον ήρθε ο καιρός, όπου κάθε ένας από εμάς, θα μπορεί να απολαύσει πιο χορταστικά αυτό που απλόχερα εξακολουθεί να προσφέρει ο (με ευρωπαϊκά δεδομένα) σκοτεινός ουρανός της πατρίδας μας!

Clear Skies

PapGeo