Αστρονομία-Οικολογία

Αγαπητοί φίλοι σας έχω υπέροχα νέα . Γράφω ένα άρθρο για την διαστημική εξερεύνηση και τα οφέλη που μας δίνει. Θα δημοσιευτεί σε περιοδικό της Ζακύνθου για το Τ.Ε.Ι. Οικολογίας και Περιβάλλοντος. Έχω βρει μπόλικο υλικό για το πόσο σημαντική είναι η διαστημική εξερεύνηση και πως συνεισφέρει στην καθημερινή ζωή. Όποιος έχει επιπλέον πληροφορίες, ας τις αναφέρει. Θα χαρώ πολύ αν με βοηθήσετε .

Ενα μεγαλο οφελος ειναι οι καινουργιες τεχνολογιες που αναπτυσονται στη διαστημικη,με εφαρμογη την επικοινωνια,την ιατρικη,την πληροφορικη,αλλα και καθημερινες εφαρμογες σε διαφορες οικιακες συσκευες.

Στο διαστημα διεξαγονται πολλα πειραματα σε συνθηκες μικροβαρυτητας,με χρησιμα αποτελεσματα πχ για την ιατρικη.

Ενα αλλο ειναι οτι μελετωντας τους πλανητες του ηλιακου μας συστηματος,οι επιστημονες βγαζουν χρησιμα συμπερασματα για την γη(κλιμα,εδαφος,ατμοσφαιρα)

Ο ηλιακος καιρος εχει αμεσες συνεπειες για τη γη,ετσι η μελετη του ειναι πολλη χρησιμη.

Ενα ακομη ,ακουσιο οφελος,ειναι οτι αναπτυσονται συνεργασιες μεταξυ πολλων κρατων,αφου τα κοστη ειναι τεραστια,κατι σιγουρα θετικο για την ανθρωποτητα.

Για τους οραματιστες,το μεγαλυτερο οφελος ειναι η αποκτηση γνωσεως,μεχρι και για το μακρυτερο και αρχαιοτερο σημειο του συμπαντος.

Έτοιμο το άρθρο . Το ανεβάσω εδώ για τυχόν σχόλια και προτάσεις.

 

Από τότε που εμφανίστηκε ο άνθρωπος στη Γη, άρχισε να εξερευνάει τον κόσμο που τον περιβάλει. Μάλιστα τα τελευταία 50 χρόνια, κι αφού κατέκτησε με σχετική επιτυχία τον πλανήτη του, άρχισε να διευρύνει τους ορίζοντες του προς την απεραντοσύνη του Σύμπαντος. Ο κόσμος λοιπόν που ζούμε δεν είναι πλέον αποκλειστικά ο πλανήτης μας, αλλά όλο το Σύμπαν στο οποίο ζούμε. Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται από επιστημονικούς και τεχνολογικούς θριάμβους και από μια πρωτόγνωρη έκρηξη γνώσεων για το διάστημα, τον απέραντο χώρο στον οποίο ζούμε .

 

Ωστόσο η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται και από τρομερά προβλήματα που θέτουν σε κίνδυνο την ζωή πάω στη Γη. Φτώχια, πόλεμοι, ρατσισμός, οικολογική καταστροφή, πείνα και άλλα δεινά . Δεινά, τα οποία δεν προέρχονται από κάποια ανώτερη καταστρεπτική δύναμη (Σατανάς) αλλά από την ηλιθιότητα μας, την αδιαφορία και την απληστία μας .

 

Στην «προσπάθεια» μερικών να «σώσουν» τον κόσμο, κατηγορούν την αστρονομία και την διαστημική εξερεύνηση ως συνεύθυνες στην καταστροφή του πλανήτη μας . Θεωρούν πως η διαστημική εξερεύνηση είναι άχρηστη, ματαιόδοξη και πολυδάπανη. Υποστηρίζουν μάλιστα πως πρέπει να σταματήσουμε να εξερευνάμε το διάστημα και να κοιτάξουμε αποκλειστικά τα προβλήματα μας. Προτείνουν λοιπόν να μειωθεί ή να κοπεί εντελώς η χρηματοδότηση για την εξερεύνηση του Σύμπαντος, ώστε να έχουμε αρκετά χρήματα να ταΐζουμε τα παιδάκια και να σώσουμε τον πλανήτη μας.

 

Τέτοιες όμως απόψεις δεν βοηθούν στην βελτίωση του επιπέδου ζωής της ανθρωπότητας, αλλά την καταδικάζουν σε μόνιμη και καταστρεπτική στασιμότητα . Όσοι θεωρούν πως οι πόροι που ξοδεύονται για τις διαστημικές αποστολές και τη μελέτη του Σύμπαντος είναι σπατάλη, κάνουν ένα σοβαρό λάθος. Βεβαίως και υπάρχουν σημαντικά προβλήματα που πρέπει να λυθούν, όπως η πείνα και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, αλλά δεν λύνονται με την κατάργηση της διαστημικής έρευνας. Ο καλύτερος τρόπος για να λύσουμε τα προβλήματα μας είναι όχι μόνο να εξερευνήσουμε το Σύμπαν, αλλά και να ξεχυθούμε σε αυτό. Όπως μάλιστα θα δούμε, η διαστημική εξερεύνηση συνεισφέρει όχι μόνο στην βελτίωση, αλλά και στην επιβίωση της ανθρωπότητας.

 

Σε τι μας χρησιμεύει η διαστημική εξερεύνηση;

 

Καθώς ο άνθρωπος είναι εξερευνητής από την φύση του, είναι απολύτως λογικό να εξερευνάει ότι υπάρχει γύρω του. Στην ιστορία της ανθρωπότητας οι εξερευνήσεις ήταν πολλές φορές ζωτικής σημασίας, όπως η εύρεση νέων φυσικών πόρων και η επέκταση των συνόρων του. Σήμερα έχουμε χαρτογραφήσει όλη τη Γη και ξέρουμε πολύ περισσότερα από τους προγόνους μας, χωρίς βέβαια να τα ξέρουμε κι όλα. Υπάρχουν ακόμη πολλές γωνιές του πλανήτη μας που ακόμα δεν έχουν ανακαλυφθεί. Ανέκαθεν επίσης κοιτάζαμε τον νυχτερινό ουρανό και αναρωτιόμασταν τι είναι αυτές οι φωτεινές κουκίδες που βλέπουμε να λάμπουν πάνω στα κεφάλια μας. Τα τελευταία 50 χρόνια όμως έχουμε σπάσει τα βαρυτικά δεσμά της Γης και αρχίσαμε να κάνουμε τα πρώτα μας βήματα στον διαστημικό ωκεανό.

 

Δορυφόροι

 

Το 1957 η Σοβιετική Ένωση (Σ.Ε.) εκτόξευσε τον δορυφόρο Σπούτνικ 1, τον πρώτο τεχνητό απεσταλμένο του ανθρώπου στο διάστημα. Από τότε χιλιάδες δορυφόροι έχουν εκτοξευθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη. Νωρίτερα, το 1945, ο Βρετανός επιστήμονας Arthur C. Clarke στην μονογραφία του «Ασύρματος Κόσμος» ήταν ο πρώτος άνθρωπος που περίγραψε τη χρήση των τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων.

Οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι επιτρέπουν την μεταφορά πληροφοριών από τη μία άκρη του κόσμου στην άλλη, ώστε το εμπόδιο της σφαιρικότητα της Γης να παραλείπεται. Οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι χρησιμεύουν στη τηλεφωνία (σταθερή και κινητή), τη τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το διαδίκτυο. Χάρις τους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους μπορούμε να μαθαίνουμε τις ειδήσεις από παντού στη Γη στιγμιαία, ή να μιλήσουμε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Επίσης οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι έχουν αλλάξει και τον πολιτικό και διπλωματικό χάρτη.

Υπάρχουν επίσης και οι μετεωρολογικοί δορυφόροι. Αυτοί οι δορυφόροι μελετούν την ατμόσφαιρα και το κλίμα της Γης, παρέχοντας στους επιστήμονες πολύτιμες πληροφορίες. Χάρις αυτούς τους δορυφόρους ξέρουμε τι καιρό θα κάνει αύριο, ενώ υπάρχει έγκαιρη προειδοποίηση σε περίπτωση τυφώνα.

Οι γεωφυσικοί δορυφόροι μελετούν τη Γη, παρέχοντας ακριβέστατους χάρτες και πολύτιμες πληροφορίες για τις Βάσεις Οικολογικών Δεδομένων. Μια παραλλαγή τους είναι οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι, οι οποίοι χρησιμοποιούνται στο στρατό για να καταγράφουν εχθρικές κινήσεις (όπως οι εκτοξεύσεις πυραύλων), στρατόπεδα και όχι μόνο. Η επίσημη ονομασία τους είναι αναγνωριστικοί δορυφόροι.

Υπάρχουν επίσης και οι δορυφόροι προσανατολισμού. Οι δορυφόροι αυτοί βοηθούν στον προσανατολισμό πλοίων και αεροσκαφών, καθώς και στην καθοδήγηση απλών πολιτών σε άγνωστες περιοχές. Το αμερικάνικο σύστημα εντοπισμού G.P.S. και το ευρωπαϊκό Galileo Positioning System είναι δύο από αυτά τα συστήματα προσανατολισμού.

 

Διαστημική τεχνολογία

 

Το 1973 οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (Η.Π.Α.) εκτόξευσαν το Σκάιλαμπ, τον πρώτο διαστημικό σταθμό. Οι διαστημικοί σταθμοί είναι επιστημονικά εργαστήρια τοποθετημένα σε τροχιά γύρω από τη Γη, με σκοπό την επίτευξη πειραμάτων που είναι ανέφικτα στην επιφάνεια της Γης λόγω της βαρύτητας. Το 1981 οι Η.Π.Α. εκτόξευσαν το πρώτο διαστημόπλοιο πολλαπλών χρήσεων, το διαστημικό λεωφορείο. Και στις δύο περιπτώσεις (και όχι μόνο) έχουμε πληθώρα τεχνολογικών επιτευγμάτων, που συνεισφέρουν σημαντικά στην καθημερινή μας ζωή.

Συστήματα ελέγχου αυτοκινήτου για οδηγούς με ένα χέρι προήλθαν από την τεχνική που χρησιμοποιήθηκε στο σεληνιακό τζιπ του «Απόλλων».

Σύγχρονα συστήματα ανίχνευσης καπνού χρησιμοποιούν την τεχνολογία για ανίχνευση καπνού στον διαστημικό σταθμό Σκάιλαμπ.

Η ρομποτική τεχνολογία που αναπτύχθηκε στο διάστημα χρησιμοποιείται για να βοηθάει ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.

Προστατευτικά ρούχα που σχεδιάστηκαν για τους αστροναύτες, χρησιμοποιούνται τώρα στο χειμερινό σκι.

Τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί για να ενισχύσουν τις δορυφορικές εικόνες της Γης, έχουν χρησιμοποιηθεί για την χαρτογράφηση του ανθρώπινου σώματος για ιατρικούς σκοπούς.

Πολλές διαστημικές τεχνολογίες βρίσκονται στα νοσοκομεία όλου του κόσμου όπως μηχανές αιμοκάθαρσης, ειδικά κρεβάτια για όσους έχουν εγκαύματα, κουβέρτες που διατηρούν την θερμοκρασία του σώματος και πολλά άλλα.

Το υλικό από τα σιδεράκια που φοράει η «Μαρία η Άσχημη», το νίτινολ, φτιάχτηκε στο διάστημα. Το ίδιο και τα λέιζερ που διαβάσουν τα barcodes στα σούπερ μάρκετ.

Ο Αμερικανός επιστήμονας Ρόμπερτ Φίσκελ επινόησε μία αντλία ινσουλίνης για διαβητικούς, βασισμένος σε τεχνολογία της διαστημοσυσκευής Viking που εξερεύνησε τον Άρη.

Οι μηχανισμοί ελέγχου των τεχνιτών μελών κατασκευάστηκαν στο διάστημα.

Από διαστημική έρευνα προέκυψαν παλέτες από ξηρό πάγο, οπού η σύγκρουση τους με υπερηχητική ταχύτητα καθαρίζει τα υλικά γρήγορα, εύκολα και οικολογικά.

Άλλες εφαρμογές της διαστημικής τεχνολογίας είναι: καλύτερα φωτοβολταϊκά στοιχεία, έξυπνα σπίτια, υλικά αυτοκινήτου, ψηφιακά ρολόγια, ζεστά και ελαφριά ρούχα, παπούτσια με σόλες που παραμένουν στεγνές και κράνη με αφρό για να απορροφά τους κραδασμούς.

Αν η διαστημική έρευνα δεν μας εφοδίαζε με τα μικροεξαρτήματα επιφανειακής στήριξης (S.M.D.), οι υπολογιστές θα εξακολουθούσαν να καταλάμβαναν χώρο όσο ένα δωμάτιο.

Στην ιστοσελίδα http://www.thespaceplace.com/nasa/spinoffs.html υπάρχει ένας πλήρης κατάλογος με εφαρμογές της διαστημικής εξερεύνησης στην καθημερινή ζωή.

 

Διαστημική εξερεύνηση

 

Από την δεκαετία του 1960 οι άνθρωποι εκτόξευαν εξερευνητικά ρομπότ, τις διαστημοσυσκευές, για την μελέτη κι των υπολοίπων πλανητών του Ηλιακού Συστήματος. Μας αποκαλύπτουν κόσμους με ηφαίστεια, ξερές επιφάνειες, παγωμένες εκτάσεις, δηλητηριώδεις ατμόσφαιρες και πολλαπλούς δορυφόρους. Πολλοί θεωρούν την έρευνα των άλλων πλανητών άχρηστη. «Τι με νοιάζει τι γίνεται σε άλλους πλανήτες;» λένε, χωρίς να ξέρουν πως η έρευνα των άλλων πλανητών είναι ταυτόχρονα έρευνα και για τον δικό μας πλανήτη.

 

Η Αφροδίτη είναι ο δεύτερος ποιο κοντινός πλανήτης από τον Ήλιο και είναι ποιο μικρός από τη Γη. Είναι ολοκληρωτικά καλυμμένη από σύννεφα, αποτελούμενα από ενώσεις θειικού οξέος και όχι υδρατμούς όπως της Γης. Η ατμόσφαιρα της αποτελείται κατά 96% διοξείδιο του άνθρακα, με αποτέλεσμα να υπάρξει ένα πλανητικών διαστάσεων ανεξέλεγκτο Φαινόμενο Θερμοκηπίου, με επιφανειακή θερμοκρασία που φτάνει μέχρι και τους 500 βαθμούς Κελσίου ! Επίσης η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης ασκεί 90 φορές ισχυρότερη πίεση στην επιφάνεια από ότι η γήινη ατμόσφαιρα, λόγω του μεγάλου μοριακού βάρους του διοξειδίου του άνθρακα, ενώ συνεχώς ξεσπούν όξινες βροχές. Αν λοιπόν κάποιος άτυχος κατεβεί στην επιφάνεια της Αφροδίτης χωρίς προστασία, θα οξειδωθεί, θα συντρίβει, θα απανθρακωθεί και θα πεθάνει από ασφυξία.

 

Ο Άρης είναι ο τέταρτος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος και είναι δύο φορές μικρότερος από τη Γη. Είναι μια απέραντη κοκκινωπή έρημος, με χαμηλές θερμοκρασίες και ισχυρούς ανέμου. Στην ατμόσφαιρα του δεν υπάρχει όζον και υπάρχει αφθονία διοξειδίου του άνθρακα, αν και λόγω της μακρινής του απόστασης από τον Ήλιο δεν εμφανίζεται Φαινόμενο Θερμοκηπίου.

 

Στον δικό μας πλανήτη το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι λιγότερο από 1%, αλλά είναι αρκετό για να διαταράξει την εύθραυστη ισορροπία της Γης. Ήδη προκαλούνται περιβαλλοντικά προβλήματα που επιδρούν σε όλες τις μορφές ζωής, συμπεριλαμβανομένου και των ανθρώπων. Η Γη όμως δεν χρειάζεται να γίνει σαν την Αφροδίτη, για να γίνει έρημη και δίχως ζωή. Ανθρώπινες δραστηριότητες καταστρέφουν το όζον, το οποίο μας προστατεύει από επικίνδυνες ακτίνες. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση τότε η Γη θα γίνει σαν τον Άρη, αφιλόξενη και άγονη.

Μελετώντας άλλους πλανήτες λοιπόν, κατανοούμε καλύτερα και τον δικό μας . Το 2006 εκτοξεύτηκε η ευρωπαϊκή διαστημοσυσκευή Venus Express με προορισμό την Αφροδίτη. Το σκάφος αυτό έχει σκοπό, εκτός των άλλων, να ανακαλύψει γιατί η Αφροδίτη απέκτησε ένα τόσο ανεξέλεγκτο Φαινόμενο Θερμοκηπίου. Αυτή η γνώση θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα το Φαινόμενο Θερμοκηπίου και στη Γη, και να βρούμε λύσεις για την αντιμετώπιση του.

 

Ο Ήλιος είναι το τοπικό μας αστέρι. Είναι το μοναδικό άστρο που μας επηρεάζει άμεσα, αφού χάρις εκείνο υπάρχει ζωή στη Γη. Η μελέτη του άστρου μας είναι σημαντική και για έναν άλλο λόγω. Οι ηλιακές εκλάμψεις είναι βίαιες εκρήξεις στον Ήλιο και μπορούν να απελευθερώνουν ενέργεια ισοδύναμη εκείνης δισεκατομμυρίων ατομικών βομβών μέσα σε λίγα μόλις λεπτά. Προκαλούν δε μια έκρηξη ακτινών Χ και φορτισμένων σωματιδίων, μέρος των οποίων μπορεί αργότερα να πλήξει τη Γη, θέτοντας σε κίνδυνο δορυφόρους και προκαλώντας διακοπές ρεύματος. Η μελέτη των εκλάμψεων είναι ζωτικής σημασίας.

 

Η Γη από ψηλά

 

Το 1961 ο Σοβιετικός Γιούρι Γκαγκάριν ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε στο διάστημα, ενώ το 1969 ο Αμερικανός Νηλ Άρμστρονγκ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που περπάτησε στη Σελήνη. Από τότε αμέτρητες φωτογραφίες της Γης τραβήχτηκαν από το Διάστημα. Όσοι αστροναύτες αντίκρισαν την Γη από ψηλά, είτε σε τροχιά είτε από τη Σελήνη, όλοι συμφωνούσαν πόσο εύθραυστη και μικρή είναι η Γη μας και πόσο σημαντικό είναι να την φροντίσουμε.

Και πολλές διαστημοσυσκευές που πετούσαν προς άλλους πλανήτες φωτογράφισαν τη Γη, με φόντο το κατάμαυρο Διάστημα. Ίσως η γνωστότερη φωτογραφία είναι εκείνη που τράβηξε η διαστημοσυσκευή Βογιατζερ 1. Η φωτογραφία αυτή απεικονίσει όλο το Ηλιακό Σύστημα από απόσταση 4.000.000.000 μιλίων. Σε μέγεθος μικρότερο από ένα pixel φαινόταν και η Γη μας, μια «Αχνή γαλάζια κουκίδα» όπως την περίγραψε ο Αμερικανός αστροφυσικός Καρλ Σαγκάν.

Μόνο όταν φωτογραφίσαμε τη Γη από μακριά, συνειδητοποιήσαμε πως οι φυσικοί πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι, πως όλοι πίνουμε το ίδιο νερό, αναπνέουμε τον ίδιο αέρα, καλλιεργούμε την ίδια γη. Ζούμε στον ίδιο πλανήτη, ανεξαρτήτου χρώματος, φύλου, φυλής, εθνικότητας, θρησκείας, ηλικίας, σπουδαιότητας, πλούτου. Μόνο χάρις την διαστημική εξερεύνηση ανακαλύψαμε πως είμαστε κάτοικοι ενός πλανήτη .

 

Αστρονομία

 

Η αστρονομία, αυτή η «άχρηστη και ξενέρωτη» επιστήμη, μας δίνει ένα ακόμα ποιο σοβαρό μάθημα. Το πόσο μικροί είμαστε στην πραγματικότητα. Η Γη μας έχει διάμετρο 12.760 χιλιόμετρα περίπου και περιφέρεται γύρω από ένα άστρο, τον Ήλιο, από απόσταση 150.000.000 χιλιομέτρων, ενώ ο Ποσειδώνας, ο ποιο μακρινός πλανήτης από τον Ήλιο, απέχει από αυτόν 30 φορές περισσότερο από τη Γη. Το κοντινότερο αστέρι μετά τον Ήλιο απέχει τόσο, που με την ταχύτητα του φωτός (300.000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο) θα φτάναμε εκεί σε 4 χρόνια. Δηλαδή το αστέρι αυτό απέχει από εμάς 4 έτη φωτός. Υπάρχουν όμως αστέρια που απέχουν από εμάς εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες έτη φωτός! Όλα όμως τα αστέρια που βλέπουμε κάθε βράδυ στον ουρανό, δεν είναι παρά μερικά μόνο από τα 500.000.000.000 αστέρια που αποτελούν μια τιτάνια πολιτεία άστρων, τον Γαλαξία μας. Ο Γαλαξίας μας έχει διάμετρο 100.000 έτη φωτός και δεν είναι παρά ένας από τους δισεκατομμύρια γαλαξίες που υπάρχουν σε όλο το Σύμπαν. Κι αν σκεφτείτε πως ο ποιο μακρινός γαλαξίας που ανακαλύψαμε απέχει από εμάς 14.000.000.000 έτη φωτός, μπορείτε να καταλάβετε πόσο μικροί είμαστε. Είμαστε ένα κομμάτι του Σύμπαντος και όχι ο λόγος ύπαρξης του.

 

Εξωγήινη νοημοσύνη

 

Με 500.000.000.000 αστέρια στον Γαλαξία μας και δισεκατομμύρια γαλαξίες σε όλο το Σύμπαν, οι πιθανότητες να είμαστε μόνοι μας είναι λιγοστές. Με την ανακάλυψη οργανικών μορίων στον διαστρικό χώρο και νερού σε άλλους πλανήτες, όλο και περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πως δεν είμαστε μόνοι μας. Ίσως κάπου εκεί έξω να υπάρχουν πλανήτες που φιλοξενούν παράξενες μορφές ζωής, που εξελισσόμενη κατέληξε στη νοημοσύνη. Μήπως εκεί έξω υπάρχουν πολιτισμοί λιγότερο ή περισσότερο εξελιγμένοι από εμάς; Αν είναι ποιο προχωρημένοι, τι ικανότητες θα έχουν;

Τι σχέση όμως έχει η αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών με εμάς; Αν λάβουμε ένα μήνυμα από έναν εξωγήινο πολιτισμό πολύ ποιο εξελιγμένο από εμάς, αυτό σημαίνει πως απόφυγε την αυτοκαταστροφή. Άρα η αυτοκαταστροφή δεν είναι αναπόφευκτη, άρα και εμείς έχουμε μία ελπίδα . Επίσης γνωρίζοντας που πήγαν άλλοι πολιτισμοί, θα μάθουμε που πάμε και εμείς.

 

Το 1964 ο Σοβιετικός αστρονόμος Nikolai Kardashev πρότεινε μία μέθοδο κατάταξης των πολιτισμών, γήινων και εξωγήινων, ανάλογα με την ενεργειακή, τεχνολογική και πνευματική τους εξέλιξη. Οι κατηγορίες πολιτισμών που πρότεινε είναι οι 0, 1, 2 και 3, αν και τελευταία συζητιέται και η ύπαρξη πολιτισμών τύπου 4, 5, 6 και 7.

 

Ένας πολιτισμός τύπου 1 είναι ένας πραγματικά πλανητικός πολιτισμός. Καταναλώνει ενέργεια από τον ίδιο του τον πλανήτη με χρήση αιολικής, γεωθερμικής και υδροηλεκτρικής ενέργειας με παραγωγή ενέργειας 10^16 W. Μερικά από τα τεχνολογικά του επιτεύγματα είναι ο έλεγχος του καιρού, η κατασκευή ορυχείων που φτάνουν μέχρι τον πυρήνα της Γης, ο αποικισμός των κοντινών ουράνιων σωμάτων (Σελήνη, Άρης κ.λ.π.) και τα πρώτα διαστρικά ταξίδια. Τέτοιοι πολιτισμοί έμαθαν να ζουν ειρηνικά και με σεβασμό προς τον πλανήτη τους.

Ένας πολιτισμός τύπου 2 είναι ένας αστρικός πολιτισμός. Καταναλώνει ενέργεια από το άστρο του με χρήση Σφαίρας του Dyson, μίας γιγάντιας σφαίρας από τροχιακούς ηλιακούς συλλέκτες που εκμεταλλεύονται όλη την ενέργεια του άστρου (ενέργεια 10^26 W). Ο πολιτισμός αυτός πραγματοποιεί διαστρικά ταξίδια πολύ ευκολότερα από εμάς και αποικεί τα κοντινά πλανητικά συστήματα. Μερικά από τα τεχνολογικά του επιτεύγματα είναι η επέμβαση σε άστρα για την επέκταση της ζωής τους (Αστρικό Λίφτινγκ), ο έλεγχος της πορείας ενός άστρου (Προωθητήρας Shkadov) ακόμα και η λήψη υλικών από άστρο (Αστρικό Ορυχείο). Ο πολιτισμός μας θα γίνει τύπου 2 το 5200.

Ένας πολιτισμός τύπου 3 είναι ένας γαλαξιακός πολιτισμός. Καταναλώνει ενέργεια από όλο τον γαλαξία της τάξης του 10^36 W. Ο πολιτισμός θα φτάσει σε αυτό το επίπεδο το 7800.

Ένας πολιτισμός τύπου 4 είναι ένας διαγαλαξιακός πολιτισμός. Αποικεί το Γαλαξιακό Υπερσμήνος (συλλογή μικρότερων σμηνών από γαλαξίες) και καταναλώνει 10^46 W ενέργειας.

Ένας πολιτισμός τύπου 5 αποικεί όλο το ορατό Σύμπαν. Καταναλώνει ενέργεια ίση με 10^56 W και ξεπερνά τα όρια της τρέχουσας επιστημονικής γνώσης.

Ένας πολιτισμός τύπου 6 καταναλώνει 10^66 W ενέργειας και έχει την ικανότητα να ξεφύγει από το Σύμπαν μας και να εξερευνά άλλα Σύμπαντα. Μπορεί να επιβιώσει ακόμα και από τον θάνατο του Σύμπαντος!

Τέλος ένας πολιτισμός τύπου 7 καταναλώνει ενέργεια 10^76 ή ακόμα και 10^100 W και έχει αποκτήσει την τεχνολογία να δημιουργεί Σύμπαντα. Ένας τέτοιος πολιτισμός (αν υπάρχει) θα έχει επιστημονικές γνώσεις και τεχνολογικές ικανότητες που για μας δεν θα φάνταζαν απλά μαγικές, μα θεϊκές! Μήπως ο Θεός στον οποίο πιστεύουμε, είναι στην πραγματικότητα ένας πολιτισμός τύπου 7 ;

 

Και εμείς που ανήκουμε; Ο πολιτισμός μας είναι τύπου 0. Ποιο συγκεκριμένα στην Αρχαία Ρώμη ήταν 0.25 (ενέργεια 3*10^8 W), στην Βιομηχανική Επανάσταση ήταν 0.50 (10^11 W), το 1936 0.60 (10^12 W) και σήμερα το 2006 0.72 (10^13 W). Ένας πολιτισμός τύπου 0 παράγει ενέργεια από την καύση ορυκτών καυσίμων, πολεμάει συνέχεια τον εαυτό του, μολύνει τον πλανήτη του και δεν μπορεί να ελέγξει τις ικανότητες του.

Με το τέλος του εικοστού αιώνα η συνολική δύναμη των επιστημονικών επαναστάσεων στην ύλη, τη ζωή και το νου θα αναγκάσει τα κράτη της Γης να συνεργαστούν για την επίλυση των προβλημάτων. Αν όλα πάνε καλά ο πολιτισμός μας το 2100 θα είναι 0.8 (ενέργεια 10^14 W) και το 2200 0.9 (10^15 W). Τότε θα είμαστε έτοιμοι να βάλουμε πλώρη προς τα άστρα .

 

Γιατί να πάμε στο διάστημα;

 

Ο άνθρωπος πάντα θα εξερευνάει τον κόσμο γύρω του. Όσον αφορά το Διάστημα υπάρχουν ιδέες όχι μόνο για να πάμε εκεί, αλλά και για να μετακομίσουμε. Υπάρχουν σοβαρές προτάσεις για πόλεις σε άλλους πλανήτες, αποικίες σε τροχιά γύρω από τη Γη, εργοστάσια στο διάστημα, ορυχεία σε αστεροειδείς, διαπλανητικές επανδρωμένες αποστολές και διαστρικά σκάφη. Κάποιοι όμως θα πουν «Γιατί να ξοδέψουμε δισεκατομμύρια σε αποστολές στο Διάστημα, αφού εδώ πεθαίνουν παιδάκια;», εκφράζοντας την απέχθεια τους προς την εξέλιξη. Έχουν δίκιο ή υπερβάλλουν;

 

Οικονομία

 

Αν πείτε σε κάποιον πως πρέπει να πάμε στο διάστημα, ίσως να σας πει «Αυτά είναι 100% σπατάλη. Τόσα δις και ο κόσμος πεθαίνει, είναι κρίμα να συμφωνείτε με αυτό το φιάσκο!». Δεν ξέρουν όμως κάτι. Η επίθεση στο Ιράκ, στην οποία πεθάνανε χιλιάδες άμαχοι, κόστισε 2 τρισεκατομμύρια δολάρια !! Καμία διαστημική αποστολή δεν κόστισε τόσο. Μόνο ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός κοστίσει 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Φυσικά με αυτά τα λεφτά μπορούμε να εμβολιάζουμε όλους τους φορείς του A.I.D.S. στην Αφρική, αλλά δεν φτάνουν για να ταΐζουμε όλα τα φτωχά παιδάκια. Κάθε χρόνο παγκοσμίως ξοδεύονται ένα τρισεκατομμύριο δολάρια σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, επινοώντας νέους τρόπους σφαγής άμαχων ανθρώπων. Μη ξεχνάτε πως η N.A.S.A. έχει περιορίσει τα έξοδα και της αποστολές τις, επειδή η Αμερικάνικη κυβέρνηση προτιμά να ξοδεύει τα δισεκατομμύρια σε πολέμους.

 

Ακόμα κι αν δεν πάμε στο Διάστημα, οι φτωχοί άνθρωποι θα συνεχίσουν να πεθαίνουν . Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι η διαστημική εξερεύνηση, αλλά η ηλιθιότητα αυτών που μας κυβερνάνε. Προτιμάνε να ξοδεύουν ένα σωρό λεφτά για να κλέψουν πετρέλαια και να σκοτώνουν ανθρώπους, παρά να ταΐζουν τους φτωχούς συνάνθρωπους μας και να σώσουν τον πλανήτη. Μπορεί ο αποικισμός του Διαστήματος να βοηθήσει τους συνανθρώπους μας; Η απάντηση είναι ναι . Μπορούμε να πραγματοποιήσουμε αποστολές σε αστεροειδείς και να τους μετατρέψουμε σε ορυχεία. Θα είναι εφικτό μάλιστα να μεταφέρουμε τους αστεροειδείς σε ασφαλή τροχιά γύρω από τη Γη, ώστε να μειωθούν τα έξοδα μεταφοράς των μεταλλευμάτων από τον αστεροειδή στη Γη. Ίσως θα μπορούσαμε να συνδέσουμε τον αστεροειδή με τη Γη μέσω ενός διαστημικού ανελκυστήρα, φέρνοντας το Σύμπαν ποιο κοντά στους κατοίκους της Γης. Διαστημικά εργοστάσια θα παράγουν χημικές ενώσεις, τεχνολογίες, ιατρικό εξοπλισμό και ότι άλλο χρειάζονται οι άνθρωποι. Μπορεί να ακούγονται πανάκριβα, αλλά σε λίγα χρόνια θα αποσβέσουν το κόστος τους και θα συμβάλουν στην οικονομία του πλανήτη μας. Από εκεί και πέρα είναι θέμα κατανομής του πλούτου. Τα έσοδα από την διαστημική έρευνα πρέπει να κατανέμονται σε όλους, ειδικά σε όσους τα έχουν περισσότερο ανάγκη.

 

Άλλωστε η επιστημονική έρευνα πρέπει να είναι ελεύθερη από περιορισμούς. Τι σας λέει πως το τελικό φάρμακο κατά του A.I.D.S. δεν θα βρεθεί σε κάποιο διαστημικό εργαστήριο ή σε κάποια αποστολή στον Άρη ;

 

Οικολογία

 

Ας το παραδεχτούμε, η Γη αντιμετωπίσει προβλήματα εξαιτίας μας. Αν συνεχιστεί ο τρόπος με τον οποίο εξελισσόμαστε, θα αυτοκαταστραφούμε. Η μείωση των φυσικών πόρων και ελεύθερου χώρου για κατοικία, δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια. Καταστρέφουμε τα οικοσυστήματα για την καλοπέραση μας, αδιαφορώντας για τα ζώα που σκοτώνουμε, τα φυτά που καταστρέφουμε και τις συνέπειες που θα μας κάνουν τη ζωή μαρτύριο. Αν πραγματικά αγαπάμε τον πλανήτη μας και θέλουμε να τον βοηθήσουμε, η καλύτερη λύση είναι να τον αφήσουμε επιτέλους στην ησυχία του. Οι καλύτερες λύσεις είναι έξω.

 

Υπάρχουν ήδη προτάσεις για διαστημικές αποικίες, πολιτείες που θα έχουν όλα όσα χρειάζονται οι κάτοικοι. Η μεγαλύτερη διαστημική αποικία είναι ο «Κύλινδρος του O'Neill», σχεδιασμένος από τον Αμερικανό επιστήμονα Gerard O'Neill. Πρόκειται για έναν διαστημικό σταθμό σε σχήμα κυλίνδρου, με διάμετρο 6,4 χιλιόμετρα και μήκος 32 χιλιόμετρα! Στο εσωτερικό του θα υπάρχουν ολόκληρα οικοσυστήματα, καθώς και άφθονος χώρος για 20.000.000 κατοίκους. Θα παράγει ενέργεια από τον Ήλιο, θα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του για να προκαλέσει τεχνητή βαρύτητα και θα χρησιμοποιεί καθρέπτες για να υπάρξει εναλλαγή μέρας-νύχτας.

 

Αν οι άνθρωποι μετακομίσουν στο Διάστημα, η Γη θα ανακουφιστεί από εμάς. Φυσικά και δε χρειάζεται να φέρουμε τη Γη στα όρια της για να πάμε σε άλλους πλανήτες. Θα εγκαταλείψουμε τη Γη ακόμα κι αν δεν αντιμετωπίσαμε τα προβλήματα αυτά, αυτή τη φορά για προληπτικούς λόγους. Οι αποικίες αυτές θα βοηθήσουν στη προστασία του πλανήτη μας και ταυτόχρονα θα παρέχουν πολύτιμες υπηρεσίες και αγαθά για τους ανθρώπους που θα μείνουν στη Γη. Μπορούμε για παράδειγμα να καλλιεργήσουμε τα τρόφιμα μας σε διαστημικούς σταθμούς ή να παράγουμε άφθονη ηλεκτρική ενέργεια από τον Ήλιο, χωρίς να επιβαρύνουμε τον πλανήτη μας .

 

«Η δουλειά μας είναι να βοηθήσουμε τη ζωή να διασκορπιστεί έξω από τον πλανήτη μας και να κάνουμε όλο το υπόλοιπο Σύμπαν όσο όμορφο και ποικιλόμορφο όσο και η Γη μας» Φρήμαν Ντάισον

 

Ειρήνη

 

Μπορεί να ακουστεί τρελό, αλλά η επέκταση του ανθρώπου στο Διάστημα θα συμβάλει σημαντικά και στην κατάργηση των πολέμων! Η διαστημικές αποστολές απαιτούν πολλά χρήματα και καμία χώρα δε μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά από μόνη της. Αυτό που χρειάζεται είναι να υπάρξει συνεργασία κρατών, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε διπλωματική νίκη για την επίλυση τυχών διαφορών. Έτσι λοιπόν ένα ακόμη όφελος είναι ότι αναπτύσσονται συνεργασίες μεταξύ πολλών κρατών, κάτι σίγουρα θετικό για την ανθρωπότητα. Επίσης αν μετακομίσουμε στο Διάστημα, οι πόλεμοι θα καταστούν άχρηστοι.

 

«Είναι η ελπίδα όσων δουλεύουν προς το άνοιγμα μας από τον πλανήτη Γη, ότι η εγκατάσταση των μόνιμων, αυτόνομων αποικιών από εκτός Γης ανθρώπων θα κάνει την ανθρώπινη ζωή για πάντα ειρηνική, διαγράφοντας την από το κατάλογο των επικινδύνων ειδών, όπου ζει τώρα σε μια εύθραυστη Γη οπλισμένη με πυρηνικά όπλα. Δεύτερον, το άνοιγμα των ουσιαστικά απεριόριστων περιοχών στο διάστημα θα μειώσει τις εδαφικές πιέσεις και επομένως θα μειώσει την εχθροπραξία.» Gerard O'Neill

 

Επιβίωση

 

Η ζωή στη Γη δε θα υπάρχει για πάντα. Αν δεν καταστραφεί από εμάς, θα καταστραφεί από πτώση αστεροειδή ή κομήτη. Πρέπει λοιπόν να προετοιμαστούμε και να επεκταθούμε και σε άλλους πλανήτες, ώστε να αυξηθούν σημαντικά οι πιθανότητας επιβίωσης της Γήινης ζωής. Ακόμα βέβαια και να γλιτώσουμε από τους κομήτες, δεν γλιτώνουμε από ακόμα χειρότερες συμφορές, όπως οι μαύρες τρύπες και ο θάνατος του Ήλιου. Για αυτό πρέπει να είμαστε έτοιμοι να εκκενώσουμε τον πλανήτη μας.

 

«Δεν νομίζω ότι το ανθρώπινο είδος θα επιζήσει τα επόμενα χίλια χρόνια, αν δεν επεκταθούμε στο διάστημα. Υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι που μπορούν να πλήξουν τη ζωή σε έναν μόνο πλανήτη.» Στήβεν Χόκινγκ

 

Συμπέρασμα

 

Ναι λοιπόν, υπάρχουν πολύ σοβαροί λόγοι για να πάμε στο Διάστημα, όχι μόνο να το εξερευνήσουμε αλλά και να το αποικήσουμε. Υπάρχει μάλιστα και ένας ποιο εσωτερικός λόγος για να αγγίξουμε τα αστέρια. Όλα τα υλικά που συναντάμε παντού, δημιουργήθηκαν στο εσωτερικό των άστρων. Το οξυγόνο στον αέρα, το πυρίτιο στους βράχους, ο άνθρακας στην οργανική μας χημεία, ο χρυσός στις τράπεζες, το ουράνιο στους πυρηνικούς αντιδραστήρες, ο υδράργυρος στα θερμόμετρα. Όλα τα στοιχεία που αποτελούν το Σύμπαν εμφανίστηκαν στα άστρα, τα οποία όταν πεθαίνουν εξαπολύουν υλικά για τη δημιουργία νέων άστρων, νέων πλανητών και νέων μορφών ζωής και νοημοσύνης. Είμαστε αστρόσκονη και κάποια μέρα θα ξαναγυρίζουμε στα άστρα.

Συγχαρητήρια... πολύ ωραίο...

 

υ.γ.

θα βάλεις και τις φατσούλες στη δημοσίευση...?

τελειο!!!!!!

Ηλία, έγραψες (στην κυριολεξία) !

Συγχαρητήρια και απο μένα!! Εξαιρετική η δουλειά σου!!!!

Μπραβο Ηλια,μια πληρης παρουσιαση του θεματος.Ενα ακομη επιχειρημα του οτι η φτωχεια δεν εχει να κανει με τα διαστημικα κονδυλια ειναι οτι ανεκαθεν υπηρχαν φτωχοι και πεινασμενοι ανθρωποι,και οχι μονο τα τελευταια 50 χρονια που εχουμε διαστημικα προγραμματα.Θα ηταν πολυ ωριαο να μπορουσε να δημοσιευτει η εργασια σου καπου που να την διαβασει πολυς κοσμος εκτος αστρονομιας.

Πολύ χαίρομαι που σας άρεσε . Βέβαια αυτό το άρθρο θα πρέπει να το διαβάσουν όσοι είναι κατά της διαστημικής έρευνας, μπας και καταλάβουν το λάθος τους . Το άρθρο είναι ήδη στο περιοδικό και σύντομα θα κυκλοφορήσει στο Τ.Ε.Ι..

υ.γ. θα βάλεις και τις φατσούλες στη δημοσίευση...?

Όχι, δεν έβαλα τις φατσούλες

Πολύ χαίρομαι που σας άρεσε . Βέβαια αυτό το άρθρο θα πρέπει να το διαβάσουν όσοι είναι κατά της διαστημικής έρευνας, μπας και καταλάβουν το λάθος τους . Το άρθρο είναι ήδη στο περιοδικό και σύντομα θα κυκλοφορήσει στο Τ.Ε.Ι..

υ.γ. θα βάλεις και τις φατσούλες στη δημοσίευση...?

Όχι, δεν έβαλα τις φατσούλες

 

Κρίμα....κι εγώ ήλπιζα...

 

Συγχαρητήρια και πάλι φίλε...