Πως και ποτε ξεκίνησες αυτό το "ταξίδι" ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ

[efxar1sto]

Ας πει ο καθε ενας πος και που κολησε αφτο το "μικρόβιο"

 

.. ευχαρ1στο

 

 

Εγω αν τιμάμε καλα, ηταν πριν περίπου 3 χρονια μετα απο πολη Discovery Channel ,

ακολουθησε παρατήρηση του νυχτερινού ουρανού με Stellarium και στην συνεχια τα πρωτα μου κιαλια 15χ70.

[White_Dwarf]

Ευγε καταπληκτική ιδέα

 

Άρχισε σε ηλικία 7-8 χρονών ένας θείος μου είχε πάρει ένα εκπαιδευτικό επιτραπέζιο για το ηλιακό σύστημα και ο πατέρας μου ένα τηλεσκόπιο μινιατούρα κάτι σαν μονοκυάλι ήταν με τρίποδο ...και φυσικά αρκετά ντοκιμαντέρ...

Πέρσι κατάφερα να πάρω τηλεσκόπιο και να γίνω ένας πολύ πρώιμος ερασιτέχνης αστρονόμος

[Makis]

Εγώ το ξεκίνησα όταν ο πατέρας μου μς πήγε στο Ευγενίδειο Πλανητάριο πριν

περίπου 10 χρόνια όταν ήμουν σε ηλικία 6 χρονών.

Στη συνέχεια είδε ότι το ενδιαφέρον μου για την αστρονομία δυνάμωνε και μέσα

από ψάξιμο πήγαμε στο Αστεροσκοπείο στην Πεντέλη.Εκεί είχα την ευκαιρία να δω

μέσα από τηλεσκόπιο.Αργότερα γνωρίσαμε κάποια μέλη από την ΕΑΕ και

τέλος εντάχθηκα και εγώ στην ΕΑΕ.

Τώρα έχω στην κατοχή μου 3 τηλεσκόπια:δυο κατοπτρικά και ένα διοπτρικό.

Δηλαδή:

1)2ιντσο διοπτρικό(70-500)

2)dobsonian 10''

3)κατοπτρικό 5''

[ifyoudid]

Εγώ δεν το άρχισα από καμία εμπειρία μου μικρός... Πάντα όμως ένιωθα ένα δέος ,μια έλξη αλλά παράλληλα και μια απορία γι αυτό που λέγεται σύμπαν! Το φως, τ'αστέρια, οι πλανήτες , το μυστήριο λειτούργησαν ως παρακινητική δύναμη ν'ασχοληθώ και να το αγαπήσω πραγματικά !

Πλέον παλεύω και να μπω στο πανεπιστήμιο γι αυτό, να το σπουδάσω και να ασχοληθώ μαζί του !

Ελπίζω να τα καταφέρω!

[Dimitris M.]

Υπάρχει ήδη ανοιγμένο θέμα.. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=9128&highlight=%E5%ED%E1%F3%F7%EF%EB%E7%F3%E7

[themaras]

Εγώ δεν το άρχισα από καμία εμπειρία μου μικρός... Πάντα όμως ένιωθα ένα δέος ,μια έλξη αλλά παράλληλα και μια απορία γι αυτό που λέγεται σύμπαν! Το φως, τ'αστέρια, οι πλανήτες , το μυστήριο λειτούργησαν ως παρακινητική δύναμη ν'ασχοληθώ και να το αγαπήσω πραγματικά !

Πλέον παλεύω και να μπω στο πανεπιστήμιο γι αυτό, να το σπουδάσω και να ασχοληθώ μαζί του !

Ελπίζω να τα καταφέρω!

 

ετσι κι εγω...

 

ισως βοηθησε και ο πατερας που ως μαθηματικος γνωριζε να μου απαντησει στις πρωτες ερωτησεις που εκανα..

 

πραγματικα απο πολυ μικρη ηλικια καταβροχθιζα οποιο βιβλιο ή αρθρο επεφτε στα χερια μου και αφορουσε τον χωρο της αστρονομιας...

 

και φετος ηρθε και η ωρα της ενασχολησης με το παρατηριασιακο κομματι μεσα απο το dob 10" μου...

 

μονο ενα πραγμα θα σου πω φιλε μου...παλεψε πραγματικα να μπεις στο πανεπιστημιο και να το σπουδασεις... ποσο το εχω μετανιωσει που δεν το σκεφτομουν ετσι στην ηλικια που επρεπε...αν το θες πραγματικα θα το πετυχεις...

[michael497]

Εγώ είχα πάντα ένα ενδιαφέρον για τον ουρανό και γενικά για το σύμπαν κάθε φορά που είχε ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση το έβλεπα αλλα με την αστρονομια ξεκίνησα να ασχολούμαι πολυ απο πέρσι αφού ο θείος μου, μου έκανε δώρο ένα διοπτρικο 100μμ και το πρώτο αστέρι στο οποίο το έστρεψα έτυχε να είναι ο Διας και απο τότε κολησσα το μικρόβιο

[50mm]

Εγω παντα ειχα ενα ενδιαφερον για το διαστημα και με θυμαμε παιδι να βλεπω ντοκιμαντερ σχετικα με το θεμα, αλλα η αναγκη παρουσιαστηκε οταν αντικρυσα πριν απο μερικα χρονια την σπειρα του γαλαξια μας στον σκοτεινο ουρανο της Λακωνιας οπου και παραθεριζα. Αυτο ηταν αρχισα να ψαχνομαι και κατεληξα αρωστος

[aagios]

Ο λόγος ήταν ένα έργο με πρωταγωνιστή την αστρονόμο Υπατία.

 

Η Υπατία (370-415 μ.Χ.) υπήρξε Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός.

 

Βλέποντας λοιπόν ένα ζεστό καλοκαιρί πρίν από 2 χρόνια (2009) το έργο "Agora" ...... τότε και μόνο τότε κατάλαβα τι είχα χάσει τόσα χρόνια χωρίς να ασχοληθώ ερασιτεχνικά με την αστρονομία.

 

http://www.imdb.com/title/tt1186830/

[ckld]

Βιλίο Γκίνες Κατηγορία αστρονομία εκδ. 1980 (Βρετανική έκδοση) ηλικία 8 ετών και "Αστρονομία για όλους" Πέτρος Ροβίθης εκδ. 1982 τιμή 100 Δρχ!

Ακόμα τα έχω ... Το πρώτο βιβλίο δεν θυμάμαι πως βρέθηκε στα χέρια μου. Τότε ζούσα στην Αγγλία και κάποιος πρέπει να μου το αγόρασε απο εκέι και μου το έκανε δώρο. Το δεύτερο το είχα αγοράσει στα 9 μου χρόνια με το χαρτζιλίκι μου, δε ξέρω γιατί ... μάλλον απο περιέργια ή ίσως και λόγω των όσων είχα διαβάσει στο πρώτο βιβλίο. Ηταν και τα δύο οι σπινθήρες που έβαλαν μπρός τη μηχανή για να ταξιδέψω στις διαδρομές τους σύμπαντος. Θυμάμαι ένα μόνο πράγμα απο τότε που διάβαζα αυτά τα βιβλία. Ηταν που και στα δύο βιβλία είχα κολήσει εντελώς με τα αστρονομικά μεγέθη και αποστάσεις και διάβαζα ξανά και ξανά τους αριθμούς με μια έκφραση που περιγράφεται μόνο με το are you kidding?

[wereniki]

Οριακή η στιγμή στη ζωή μου, όταν πρωτοείδα τον Κρόνο από μικρό τηλεσκόπιο, αλλά ικανό να δείξει το δαχτυλίδι του! Ήμουν μικρή, με είχαν ανεβάσει σε καρέκλα για να δω. Κατέβηκα από την καρέκλα και έβαλα τα κλάματα! Ήταν μια άπιαστη ομορφιά, που δε χώραγε μέσα μου, με ξεπερνούσε!

Μ’ αυτό, το δαχτυλίδι του Κρόνου, λες και μου έκανε πρόταση γάμου ο ίδιος ο ουρανός!

Δέχτηκα...

Μετά ήρθαν οι καλοκαιρινές αγρύπνιες στρωματσάδας στην ταράτσα με τα μάτια να σαρώνουν το στερέωμα και τη γιαγιά να διηγείται μυθολογία,

οι πρώτες παιδικές ζωγραφιές του Ωρίωνα – σαν πεταλούδα-,

βιβλία, πολλά βιβλία εικονογραφημένα και μη, εγκυκλοπαίδειες,

η κασετίνα με την τρισδιάστατη εικόνα διαστήματος - ο Κρόνος σε πρώτο πλάνο με τα δαχτυλίδια του!-η ασπρόμαυρη ΤV, τα παιχνίδια στο δρόμο, οι μεταμορφωμένες σε διαστημόπλοια κούτες, οι ταινίες στο σινεμά, η Οδύσσεια του Διαστήματος,

«Τα αινίγματα του Σύμπαντος»,

το μάθημα της Κοσμογραφίας στο Λύκειο,

η μεγάλη αγάπη στα Μαθηματικά, το «θα σπουδάσω μαθηματικός για να ασχοληθώ με την Αστρονομία», οι αντιδράσεις όλων «πού ξανακούστηκε κορίτσι αστρονόμος;»,

το πρώτο μικρό τηλεσκόπιο χαρισμένο από φίλο,

τα κινούμενα σχέδια και τα παιχνίδια των παιδιών μου,

το "Ινιώ"-αστέρι χαρισμένο από τον σύζυγο στον αστερισμό του Πήγασου-

το δεύτερο τηλεσκόπιο, οι φακοί, τα κιάλια, τα κλειστά σμήνη, οι γαλαξίες, ο Δίας, το μπλε των Πλειάδων, το κρύο που περονιάζει τα ξημερώματα, το astrovox, οι φίλοι των άστρων,

...όλα να δένουν σε χορό μαγικό...

με τον Κρόνο, να σέρνει το χορό, να με συγκινεί το ίδιο δυνατά κάθε φορά που τον κοιτώ,

και τα άρρηκτα δεσμά μου με τον ουρανό,

να μου θυμίζουν το «αόρατο δαχτυλίδι», που κοσμεί το χέρι μου

και την ωραιότερη κασετίνα του Σύμπαντος κόσμου!...