Ευρεση αστερα με OAG

[kookoo_gr]

Θα ηθελα τα φωτα σας σχετικα με την ευρεση αστερα με OAG. Εχω τον TS 27 mm o οποιος εχει και μια βιδα με την οποια μπορω να ρυθμισω την κλιση του oag και την εχω ρυθμισει ωστε ο καθρεπτης να ειναι ολος μεσα και να πιανω οσο μεγαλυτερο οπτικο πεδιο μπορω. επισης εχω φερει τις αποστασεις για την canon 450d kai qhy5 και εστιαζουν και οι δυο μια χαρα στο gso rc8.

 

το προβλημα που εχω ειναι προσπαθωντας να φωτογραφισω το μ65 δεν εβρισα κανενα αστερα οσο και εστρεψα την οδηγητικη καμερα αλλα και ολο το συστημα στον εστιαστη αλλα χωρις αποτελεσμα, αλλαξα και την κλιση του πρισματος, ανεβασα και τους χρονους μεχρι τα 3 δευτερα αλλα τιποτα. τα ιδια αποτελεσματα ειχα κανοντας δοκιμη και σε αλλους στοχους και ειχα επιτυχια μονο στο μ81 και στο νεφελωμα του γλαρου. μηπως κανω κατι λαθος;

 

θα ηθελα να ρωτησω επισης απο τη στιγμη που χρησιμοποιω τον oag πως μπορω να υπολογισω το οπτικο πεδιο που εχει η οδηγητικη καμερα μιας και δεν θα ειναι το ιδιο με το εαν ειχα την καμερα στον εστιαστη. και τελος μια φορα που ειχα βρει ενα οδηγητικο αστερι αυτο ειχε μια ευθεια γραμμη (το αστερι ηταν σαν κομητης) οδηγηση εκανα μια χαρα αλλα αυτο οφειλετε στην καμπυλοτητα του τηλεσκοπιου ή απο κατι αλλο;

[Ifikratis]

Καλησπέρα Κώστα,

 

Έχω τον ίδιο oag. Δεν κρίνω απαραίτητο να μεταβάλλεις συχνά την κλίση του πρίσματος. Η καλύτερη θέση του είναι όταν η είσοδός του είναι παράλληλη στον οπτικό άξονα. Για την εύρεση οδηγητικού αστέρα, εάν δεν βρίσκεις ούτε με κούνημα στις 4 διευθύνσεις ούτε με μεγαλύτερο χρόνο έκθεσης αλλά και ούτε με περιστροφή, τότε η μόνη λύση είναι ίσως ένας συνδυασμός όλων αυτών. Δηλαδή θα πρότεινα να βρεις το πεδίο του oag για την οδηγητική σου κάμερα, σε σχέση με το πεδίο της κυρίως κάμερας και να τα παραστήσεις σε ένα πρόγραμμα πλανηταρίου (πχ. TheSky). Για να βρεις την απόσταση κέντρου guider - κέντρου imager ccd ,τα βήματα είναι τα εξής:

 

Β1) Τοποθετούμε άξονα guider+oag σε γωνία κάθετη στο επίπεδο αζιμουθίου της βάσης.

Β2) Βάζουμε στο κέντρο του imager ένα σχετικά φωτεινό αστέρι (πχ. mag 2)

Β3) Καταγράφουμε τις συντεταγμένες από το χειριστήριο της βάσης ή το πρόγραμμα πλανηταρίου (Η/Υ).

Β4) Μετακινούμε χρησιμοποιώντας τα χειριστήρια του τηλεσκοπίου, και ταχύτητες μερικών arcmin/sec (όχι γρήγορες) το τηλεσκόπιο κατά την dec μόνο διεύθυνση προς το μέρος όπου ''κοιτάει'' ο guider στον ουρανό. Αν αυτό γίνει λάθως (δεν δούμε αστέρι στον guider μετά από αρκετή ώρα) πρέπει να επανακεντράρουμε το αστέρι στον imager και να κινηθούμε στην αντίθετη κατεύθυνση dec.

Β5) Μόλις δούμε το ίδιο αστέρι στο πεδίο του guider το βάζουμε χρησιμοποιώντας πάλι μόνο το dec στο κέντρο του πεδίου του guider. Εάν δεν βρίσκεται ακριβώς στο μέσο σημαίνει ότι υπάρχει μια γωνία στροφής μεταξύ dec άξονα και oag-guider.

B6) Περιστρέφουμε με πολύ προσεκτικές κινήσεις τον oag ώστε ο αστέρας να βρεθεί στο κέντρο του πεδίου του guider. Τώρα βρισκόμαστε στην κάθετη θέση (0 μοίρες γωνίας μεταξύ oag-μεσημβρινού).

B7) Καταγράφουμε ξανά τις συντεταγμένες από το χειριστήριο της βάσης ή το πρόγραμμα πλανηταρίου (Η/Υ).

Β8 ) Θα πρέπει να παρατηρούμε μια ελάχιστη αν υπάρχει μεταβολή στην ορθή αναφορά του τηλεσκοπίου (RA), και μια μεταβολή μερικών arcmin στην απόκλιση (Dec).

Β9) Αφαιρούμε τις αποκλίσεις και αυτή είναι η διαφορά σε arcmin μεταξύ κέντρου imager-guider, την οποία μπορούμε τώρα να εισάγουμε στο πρόγραμμα πλανηταρίου.

Β10) Η γωνία στροφής θα είναι 0 μοίρες (Position Angle, PA).

 

Στη συνέχεια πρέπει να φτιάξεις έναν δείκτη περιστροφής για να μπορείς να περιστρέφεις το όλο σύστημα στη σωστή γωνία που θα βλέπεις ότι στο πρόγραμμα υπάρχει αστέρας κατάλληλος για guiding.

Αυτό προυποθέτει προσεκτικές μετρήσεις. Για να μετρήσω εγώ το πεδίο του guider έβαλα προσεγγιστικές διαστάσεις (πχ, 8x10 arcmin) σε μια απόσταση από το κέντρο του κυρίως αισθητήρα και στη συνέχεια συγκρίνοντας τους αστέρες που έβλεπα με το TheSky ρύθμισα τις σωστές διαστάσεις και τον προσανατολισμό του guider.

Ελπίζω να βοήθησα..καλή επιτυχία!

[kookoo_gr]

thanx. στο the sky 6 πως μπορω να φτιαξω το οπτικο πεδιο γιατι με την βοηθεια εχω βαλει τα οπτικα πεδια των καμερων μου αλλα για να κανω εξομοιωση του οπτικου πεδιο του oag δεν βγαζω ακρη. θα βαλω το offset ωστε να απομακρυνθει απο το κεντρο του σκοπιου αλλα δεν μπορω να βγαλω ακρη πως θα βαλω τον κυκλο-τροχια του πεδιου του oag που δειχνει η βοηθεια του thesky 6

[Ifikratis]

Τα βήματα είναι τα εξής:

 

1) Επιλέγεις View / Field of View Indicators

2) Επιλέγεις (στην τύχη δεν έχει σημασία), ένα τηλεσκόπιο και έναν detector

3) Στο Tab 'My FOVIs' σου βγάζει κάποια η κάποιες επιλογές

4) Σβήστες και κράτα μόνο μία

5) Πάτα Edit

6) Στο detector description γράψε ένα όνομα του setup . πχ εγώ έχω γράψει 'LX90 ( 38 x 29 )'

7) Στο Element1 επέλεξε Rectangle και βάλε στα Size X και Y τα arcmin του πεδίου σου. Πχ εγώ έχω πεδίο 38.3 x 28.8 arcmin και έχω X: 38.3 Υ: 28.8.

8 ) Το offset X, Y άστο κενό.Εδώ μπορείς να μετακινήσεις το πεδίο αν υπάρχει κάποια ασυμμετρία.

9) Στα Pixels Χ, Υ συμπληρώνεις τα pixel σε κάθε διάσταση. πχ. X : 2504, Y :3326 αλλά δεν είναι υποχρεωτικό.

 

Για τον guider(oag)

 

10) επιλέγεις Element2

11) Επιλέγεις Rectangle

12) Ξανά στα Size X και Y εισάγεις τα arcmin του πεδίου σου. (μπορείς να τα βρεις και από το CCDCalc αν έχεις βάλει την ίδια εστιακή με του imager).

13) Στο offset X, Y βάζεις την απόσταση imager-guider. Εδώ μπορείς να βάλεις στο Y την τιμή που βρήκες με τα βήματα που περιέγραψα στο προηγούμενο post. Πρακτικά όταν δεις το αστρικό σου πεδίο συγκρίνοντας τις εικόνες του guider με τα αστέρια που βλέπεις, μπορείς να κάνεις μικροαλλαγές στο Offset X, Y για να τοποθετήσεις το πλαίσιο ακριβώς εκεί που πρέπει. Εγώ για παράδειγμα έχω X: 5 Υ: 31.

14) Στα Pixels Χ, Υ συμπληρώνεις τα pixel σε κάθε διάσταση. πχ. X : 510, Y :490 αλλά δεν είναι υποχρεωτικό.

 

Θα σου συνιστούσα να σφίξεις καλά την βίδα που ελέγχει την περιστροφή του guider και να μην την ξαναπειράξεις. Με αυτόν τον τρόπο η σχετκή θέση guider/imager ως προς τις αποστάσεις και την γωνία θα είναι σταθερή και έτσι θα ξέρεις σε κάθε περιστροφή του συστήματος που ''βλέπει'' ο guider. Εάν κάθε φορά πειράζεις την γωνία του oag χρησιμοποιώντας δηλαδή την περιστροφή (~100 μοιρών) που δίνει ο oag27 δεν θα είσαι σίγουρος που ''βλέπει'', σύμφωνα με το πρόγραμμα και ίσως χρειαστέι να επαναλάβεις την διαδικασία για να βρεις πάλι την σωστή απεικόνηση στο πρόγραμμα.

Εάν εγώ δεν βρίσκω αστέρι συνήθως λίγη μετατόπιση του πεδίου ή περιστροφή του όλου συστήματος imager/oag μου δίνει κάποιο αστέρι. Ισχύει βέβαια ότι η περίοδος που διανύουμε, μακριά από το γαλαξιακό επίπεδο μας δίνει μικρότερη πυκνότητα αστέρων για guiding.

[kookoo_gr]

λιγο χαζη η ερωτηση αλλα θεωριτικα με τους χρονους του Phd μεχρι τι mag αστερι μπορουμε να δουμε με την qhy5 ή με την δικη σου οδηγιτκη καμερα;

[kookoo_gr]

εκανα μια προχειρη προσπαθεια για να καταλαβω πως πρεπει να δουλεψω.

 

εβαλα την κυριως καμερα με προσαναταολισμο το πανω μερος στον η/υ να εινα βορας και το αριστερο μερος στον η/υ η δυση. στην συνεχεια εβαλα την οδηγητικη καμερα να βλεπει προς τα πανω καθετα δηλ. προς τις αζιμουθιες βιδες ρυθμισης της βασης. κεντραρα στο σειριο και μετακινουσα μονο την αποκλιση και δεν ειχα κανενα αποτελεσμα ανεστρεψα το ολο συστημα και παλι τα ιδια. κατεβασα το πρισμα ολο μεσα και επανελαβα την διαδικασια και παλι τιποτα.

 

ετσι αλλαξα μεθοδο και απλα εψαξα να δω που θα βρω τον σειριο αλλα δεν ειχα κανενα αποτελεσμα. ετσι λοιπον επανεφερα ολο το συστημα στην αρχικη του θεση αλλα το πρισμα ολο μεσα και εστρεψα ολη την οδηγητικη καμερα και προς το κατω μερος της καμερας (εφτασα στο τελος της διαδρομης των 100 μοιρων ανεβαζω και φωτο το πως ειναι τοποθετημενος ο oag) και βρηκα τον σειριο στις Ο.Α. 6 44 36 Αποκ. -17 01 59, ΒΔ δηλαδη στην οθονη μου και λιγο εκτος απο το πεδιο της κυριας καμερας, (οταν ειναι κεντραρισμενος στην κυρια καμερα ειναι Ο.Α. 6 45 39 Αποκ. -16 44 10), οποτε εχω 17 arcmin κατα αποκλιση offset και 1 arcmin κατα ορθη αναφορα. ξερω οτι δεν ειναι οπως πριεγραψες εσυ αλλα αυριο θα το κοιταξω πιο προσεκτικα το θεμα. οι ερωτησεις μου ειναι οι εξης.

 

1) στην αρχη της διαδικασιας η τοποθεστηση της καμερα που εκανα ηταν σωστη; τοτε γιατι δεν βρηκα πουθενα τον σειριο και ας βγηκα και εξω απο το οπτικο πεδιο της καμερας

 

2) οταν λες το πρισμα να ειναι παραλληλο στον οπτικο αξονα εννοεις να ειναι σε μια μεσαια κατασταση (ουτε τελειως μεσα ουτε εξω);

 

3) για το οπτικο πεδιο της καμερας μπορω μετρωντας τις διαστασεις της τρυπας οπου βαζω την οδηγητικη καμερα στον oag και με εστιακη αποσταση την αποσταση του τηλεσκοπιου να βρω το οπτικο πεδιο;

[Ifikratis]

1) στην αρχη της διαδικασιας η τοποθεστηση της καμερα που εκανα ηταν σωστη; τοτε γιατι δεν βρηκα πουθενα τον σειριο και ας βγηκα και εξω απο το οπτικο πεδιο της καμερας

 

2) οταν λες το πρισμα να ειναι παραλληλο στον οπτικο αξονα εννοεις να ειναι σε μια μεσαια κατασταση (ουτε τελειως μεσα ουτε εξω);

 

3) για το οπτικο πεδιο της καμερας μπορω μετρωντας τις διαστασεις της τρυπας οπου βαζω την οδηγητικη καμερα στον oag και με εστιακη αποσταση την αποσταση του τηλεσκοπιου να βρω το οπτικο πεδιο;

 

 

1) Αν κατάλαβα καλά, η κάμερα ήταν στην κάτω πλευρά του συστήματος (''κοίταγε τον ουρανό''). Εφόσον οπτικά ήταν στον άξονα της απόκλισης, θα έπρεπε να δεις τον Σείριο αν κινούσες το τηλεσκόπιο μόνο κατ' απόκλιση. Μια πιθανή αιτία να μη τον βρήκες, θα μπορούσε να είναι ότι το πεδίο είναι αρκετά μικρό και μια μικρή γωνία (όχι τελείως κάθετα στην κυρίως κάμερα) μπορεί να είχε ως αποτέλεσμα ο Σείριος να περάσει έξω από το πεδίο της οδηγητικής.

 

2) Έχω την εντύπωση ότι στον oag27 αλλάζει η γωνία και όχι η απόσταση του πρίσματος. Αλλά μπορεί να κάνω λάθος (το έχω ρυθμίσει μια φορά και δε το χω ξαναπειράξει έκτοτε). Αν αλλάζει η απόσταση του πρίσματος, και δεν αλλάζει η γωνία τότε γράψε άκυρο στο προηγούμενο που είπα. Απλά προσπάθησε να μην είναι πολύ μέσα το πρίσμα ώστε να παίρνει αστέρες με λιγότερη παραμόρφωση.

 

3) Για το πεδίο της οδηγητικής δε σε νοιάζει το μέγεθος της τρύπας. Απλά βάλε στο CCDCalc την ίδια εστιακή με της κυρίως κάμερας, και επέλεξε ως κάμερα την guider. (αριθμός, μέγεθος pixels). Θα σου βγάλει ένα πεδίο το οποίο θα είναι περίπου σωστό. Στη συνέχεια μπορείς να το διορθώσεις όταν συγκρίνεις τα αστρικά πεδία που περιμένεις να βλέπεις.

 

Οι συντεταγμένες που βρήκες όταν ο Σείριος είναι στο κέντρου imager και guider αφορούν την συγκεκριμένη γωνία που είχες περιστρέψει το ρυθμιστικό του oag (με το εύρος των 100 μοιρών). Γι αυτό αν θέλεις να βρίσκεις αστέρι με το οδηγητικό πρόγραμμα υπάρχουν δύο λύσεις:

1) δεν ξαναπειράζεις την βίδα των 100 μοιρών περιστροφής και περιστρέφεις το όλο σύστημα guider-oag-imager στην γωνία που θέλεις.

2) Δεν περιστρέφεις καθόλου το σύστημα (η κυρίως κάμερα θα κοιτάει πάντα στον ίδιο προσανατολισμό), και φτιάχνεις έναν δείκτη περιστροφής για τις 100 μοίρες του oag.